1
00:00:06,340 --> 00:00:07,633
(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:07,633 --> 00:00:08,551
ไม่เอา

3
00:00:10,261 --> 00:00:11,137
อย่า

4
00:00:13,848 --> 00:00:16,392
ลูกชายผมคือโลกทั้งใบของผม

5
00:00:17,268 --> 00:00:18,895
สักวัน...

6
00:00:19,645 --> 00:00:20,813
ผมจะต้องหาเขาให้เจอ

7
00:00:25,485 --> 00:00:26,903
ทุกอย่างถูกโยนออกมาข้างนอก

8
00:00:26,903 --> 00:00:28,696
หมดเกลี้ยงทั้งบ้าน

9
00:00:29,447 --> 00:00:31,616
หายไปเลย ไม่มีอะไรเหลือเลย

10
00:00:32,617 --> 00:00:35,119
พระเจ้าช่วย

11
00:00:36,037 --> 00:00:37,413
เขาเอาเด็กๆ ไป

12
00:00:38,748 --> 00:00:41,375
ทุกวันเราหวังว่าเขาจะกลับมา

13
00:00:42,376 --> 00:00:43,377
แต่ก็ไม่มีวี่แวว

14
00:00:43,961 --> 00:00:45,963
เขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย

15
00:00:47,423 --> 00:00:49,133
ทุกอย่างกลับตาลปัตร

16
00:00:49,133 --> 00:00:52,095
ทุกอย่างที่ฉันเชื่อว่าจริงกลายเป็นไม่จริง

17
00:00:52,804 --> 00:00:54,514
ไม่มีคู่มือการลักพาตัวนะ

18
00:01:36,556 --> 00:01:37,765
มาร์ตี้ ตานาย

19
00:01:40,434 --> 00:01:41,435
ห้ามลงไป

20
00:01:44,480 --> 00:01:45,940
อยากทําอะไรก็ทําเลย

21
00:01:51,445 --> 00:01:53,156
เวลาฉันฝันถึงลูก

22
00:01:54,490 --> 00:01:57,451
บางครั้งพวกเขากําลังมีปัญหา
แล้วฉันต้องเข้าไปช่วย

23
00:01:59,787 --> 00:02:06,377
บางครั้งเราก็ใช้เวลาทําสิ่งที่เราชอบทําด้วยกัน

24
00:02:08,212 --> 00:02:09,297
ในช่วงเวลานั้น...

25
00:02:12,008 --> 00:02:13,259
พวกเขามีชีวิตอยู่

26
00:02:14,343 --> 00:02:16,262
และอยู่กับฉัน

27
00:02:19,140 --> 00:02:23,227
ดังนั้นฉันชอบที่จะฝันถึงลูก
เพราะในฝันพวกเขามีชีวิตอยู่

28
00:02:29,442 --> 00:02:31,485
(ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน)

29
00:02:36,157 --> 00:02:39,160
ฉันเจออาห์เหม็ด คันดิลตอนอายุ 28

30
00:02:39,160 --> 00:02:40,745
ตอนนั้นเขาอายุ 30

31
00:02:42,330 --> 00:02:45,166
ตอนนั้นฉันวางแผนจะเข้าคณะแพทย์

32
00:02:45,166 --> 00:02:49,211
ส่วนเขากําลังจะเรียนต่อเอ็มบีเอ
เพื่อใช้เวลากับการเงินมากขึ้น

33
00:02:49,754 --> 00:02:52,173
ตอนเราเดทกันใหม่ๆ เราไปเล่นกีฬาตลอด

34
00:02:52,173 --> 00:02:56,928
ไม่ว่าจะเป็นฟุตบอล
เข้าแก๊งวอลเลย์บอล เล่นแร็กเกตบอล

35
00:02:56,928 --> 00:02:58,638
เราไปเต้นบ่อยมาก

36
00:02:58,638 --> 00:03:01,766
{\an8}ทุกศุกร์ถ้าไม่เต้นท่าอีสต์โคสต์สวิง
ก็เต้นท่าเวสต์โคสต์สวิง

37
00:03:01,766 --> 00:03:03,643
(รีเบคก้า ดาวนีย์
แม่ของอมิน่ากับเบเลล)

38
00:03:03,643 --> 00:03:05,937
เราเต้นท่าเจ๋งๆ ทุกท่า สนุกมาก

39
00:03:07,521 --> 00:03:09,440
อาห์เหม็ดโตที่ไคโร

40
00:03:09,440 --> 00:03:10,566
เขาเป็นมุสลิม

41
00:03:11,108 --> 00:03:12,360
ส่วนฉันโตที่เบอร์ลิน

42
00:03:12,360 --> 00:03:15,905
พื้นเพฉันเป็นชาวคริสต์

43
00:03:16,572 --> 00:03:21,285
ฉันว่าสิ่งที่ทําให้เราอยู่ด้วยกันได้
คือเราทั้งคู่ถูกเลี้ยงดูมาแบบชนชั้นกลางมากๆ

44
00:03:21,285 --> 00:03:24,747
ดังนั้นเรามีค่านิยมบางอย่างเหมือนกัน

45
00:03:24,747 --> 00:03:27,500
ถึงพื้นเพศาสนาเราจะต่างกัน

46
00:03:29,919 --> 00:03:33,047
ฉันกับอาห์เหม็ดรู้จักกันสองปีก่อนแต่งงาน

47
00:03:33,965 --> 00:03:35,716
เก้าเดือนต่อมา

48
00:03:35,716 --> 00:03:38,844
อมิน่าลูกสาวฉันก็คลอดในวันที่ 1 กันยา 2003

49
00:03:38,844 --> 00:03:40,304
(อมิน่า
เกิด 1 กันยายน 2003)

50
00:03:40,304 --> 00:03:42,723
สามสัปดาห์หลังจากที่ฉันเริ่มเรียนหมอ

51
00:03:44,016 --> 00:03:46,602
หลังจากนั้นช่วงระหว่างปีสองกับปีสาม

52
00:03:46,602 --> 00:03:50,398
เบเลลลูกชายฉันก็คลอดในวันที่ 4 มกรา 2006

53
00:03:50,398 --> 00:03:51,983
(เบเลล
เกิด 4 มกราคม 2006)

54
00:03:51,983 --> 00:03:55,027
อมิน่าเป็นคนอบอุ่นมาก

55
00:03:55,027 --> 00:03:57,822
เธอขี้อายกว่าน้องนิดหน่อย

56
00:03:57,822 --> 00:04:01,659
แต่ข้างในแข็งแกร่ง
และเธอแสดงมันออกมาในบางครั้ง

57
00:04:03,119 --> 00:04:07,206
เบเลลออกไปทางแสดงอารมณ์
และชอบความสนุกสนานมากกว่า

58
00:04:08,082 --> 00:04:10,293
ใครอยู่ใกล้ก็ต้องหลง

59
00:04:11,711 --> 00:04:15,339
ฉันกับรีเบคก้าเจอกัน
ในวันแรกที่เราย้ายไปอยู่บอสตัน

60
00:04:15,339 --> 00:04:18,426
หลังจากนั้น
ตามกันไปที่เวอร์จิเนียเพราะได้งานที่นั่น

61
00:04:18,426 --> 00:04:20,011
(แดฟนีย์ เฟรเดริก
เพื่อนรีเบคก้า)

62
00:04:20,928 --> 00:04:24,557
ตอนรีเบคก้ากับอาห์เหม็ด
ย้ายมาเวอร์จิเนียใหม่ๆ...

63
00:04:27,435 --> 00:04:29,145
ทุกวันพุธเป็นคืนมื้อค่ํา

64
00:04:29,145 --> 00:04:30,062
นี่

65
00:04:30,688 --> 00:04:33,774
เราให้เด็กๆ ค้างคืน

66
00:04:35,234 --> 00:04:36,527
เล่นเกมตอนกลางคืน

67
00:04:38,446 --> 00:04:42,241
และอาห์เหม็ดต้อนรับอย่างดี

68
00:04:42,241 --> 00:04:44,910
เขาดูแลเด็กๆ เป็นอย่างดี

69
00:04:44,910 --> 00:04:46,203
เขาเป็นพ่อที่ดี

70
00:04:47,830 --> 00:04:51,500
แต่ตอนนั้นเขาไม่ทํางาน

71
00:04:51,500 --> 00:04:55,337
เขาทํางานที่บอสตัน

72
00:04:55,337 --> 00:04:58,299
แต่พอเกิดวิกฤตการเงิน เขาก็ตกงาน

73
00:04:58,299 --> 00:05:02,053
{\an8}หลังปี 2008 การเงินไม่ใช่งานที่น่าทําเท่าไร

74
00:05:03,095 --> 00:05:04,305
ตั้งแต่นั้น

75
00:05:05,097 --> 00:05:10,770
อาห์เหม็ดไม่เคยแสดงความสนใจที่จะหางาน

76
00:05:10,770 --> 00:05:15,107
เขายิ้มน้อยลงและมองโลกในแง่บวกน้อยลง

77
00:05:15,608 --> 00:05:20,363
และไม่อยากคุยหรือปรึกษาหารืออะไร

78
00:05:20,363 --> 00:05:23,991
เขามองว่าฉันเอาแต่สนใจลูกอย่างเดียว

79
00:05:23,991 --> 00:05:25,743
และทําหน้าแม่

80
00:05:26,243 --> 00:05:29,246
มากกว่าเป็นผู้หญิงหรือมืออาชีพคนหนึ่ง

81
00:05:29,246 --> 00:05:34,001
เขาไม่ใช่คนเดิมคนที่ฉันเจอตอนใหม่ๆ

82
00:05:36,504 --> 00:05:40,925
อาห์เหม็ดอยู่กับฉันเหมือนที่ผ่านมา

83
00:05:40,925 --> 00:05:43,552
แต่ฉันคือคนที่ไม่มีความสุข

84
00:05:43,552 --> 00:05:46,806
ฉันกับอาห์เหม็ด
เลยแยกทางกันในเดือนมิถุนา 2013

85
00:05:50,184 --> 00:05:51,435
หลังจากแยกทางกัน

86
00:05:51,936 --> 00:05:56,315
ฉันได้อยู่กับลูกวันธรรมดาสองวัน
ส่วนวันธรรมดาที่เหลือลูกอยู่กับอาห์เหม็ด

87
00:05:56,315 --> 00:05:58,692
ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็แบ่งกันอยู่กับลูก

88
00:05:59,985 --> 00:06:06,117
แต่อาห์เหม็ดพยายามทําให้รีเบคก้า
เจออมิน่ากับเบเลลยากขึ้น

89
00:06:06,117 --> 00:06:08,536
เพราะรีเบคก้าคือผู้ปกครองที่ทํางาน

90
00:06:09,120 --> 00:06:14,250
เขาเคร่งศาสนากว่าเดิม

91
00:06:14,917 --> 00:06:20,464
อมิน่ากับเบเลลเรียนโรงเรียนที่มัสยิดในวันเสาร์

92
00:06:20,464 --> 00:06:27,012
มันชัดเจนมากว่าอาห์เหม็ด
ต้องการให้ลูกถูกเลี้ยงดูแบบนี้เท่านั้น

93
00:06:27,012 --> 00:06:31,058
แต่ฉันรู้สึกว่าฉันต้องการให้ลูกถูกเลี้ยงดูอีกแบบ

94
00:06:34,603 --> 00:06:35,938
(28 สิงหาคม 2014)

95
00:06:35,938 --> 00:06:40,151
{\an8}(14 เดือนหลังจากที่
รีเบคก้ากับอาห์เหม็ดแยกทางกัน)

96
00:06:40,151 --> 00:06:42,153
วันพฤหัสก่อนวันแรงงาน

97
00:06:44,447 --> 00:06:46,532
ลูกจะไปโทรอนโตกับอาห์เหม็ด

98
00:06:46,532 --> 00:06:51,412
ไปดูมหาลัยให้ลูกพี่ลูกน้องพวกเขา

99
00:06:52,163 --> 00:06:55,916
เขาบอกว่าเขาจะกลับวันที่ 1 กันยา

100
00:06:55,916 --> 00:06:58,544
เป็นวันจันทร์ วันเกิดอมิน่า

101
00:06:59,128 --> 00:07:00,754
วันเกิดอายุ 11 ปี

102
00:07:01,338 --> 00:07:04,383
เขาคาดว่าจะกลับประเทศในวันนั้น

103
00:07:05,467 --> 00:07:07,928
ตอนที่อาห์เหม็ดมารับเด็กๆ

104
00:07:09,013 --> 00:07:12,474
เรานั่งโซฟากําลังดูอะไรสักอย่างในไอแพด

105
00:07:12,474 --> 00:07:15,978
เบเลลรีบวิ่งไปที่ประตูหน้า

106
00:07:16,729 --> 00:07:18,522
แล้วเอาให้อาห์เหม็ดดู

107
00:07:19,190 --> 00:07:21,817
หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปที่รถ

108
00:07:23,319 --> 00:07:26,530
แล้วฉันก็บอกอมิน่าว่าได้เวลาไปแล้ว

109
00:07:27,865 --> 00:07:31,660
เธอกอดฉันที่ประตู หอมฉันสองที

110
00:07:31,660 --> 00:07:35,623
ฉันบอกเธอว่า
ให้สนุกกับลูกพี่ลูกน้องในสุดสัปดาห์นั้น

111
00:07:35,623 --> 00:07:38,751
และฉันรออวยพรวันเกิดให้เธอ

112
00:07:38,751 --> 00:07:40,336
ซึ่งอีกไม่นานก็จะถึงวันเกิดแล้ว

113
00:07:46,884 --> 00:07:48,636
ฉันมองพวกเขาขับรถออกไป

114
00:07:55,809 --> 00:07:58,187
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นลูกฉัน

115
00:08:01,440 --> 00:08:05,819
{\an8}(29 สิงหาคม 2014
วันถัดมา)

116
00:08:05,819 --> 00:08:09,323
{\an8}วันศุกร์ หนึ่งวันหลังจากที่เด็กๆ
ถูกรับไปในตอนเย็น

117
00:08:09,323 --> 00:08:14,203
ฉันส่งข้อความหาอาห์เหม็ด
บอกว่าฉันอยากโทรหาอมิน่าในวันเกิดเธอ

118
00:08:15,538 --> 00:08:17,498
เขายืนยันว่าเขาจะกลับวันที่หนึ่ง

119
00:08:18,958 --> 00:08:22,711
ฉันไม่ได้ติดต่อพวกเขาในวันเสาร์และวันอาทิตย์

120
00:08:22,711 --> 00:08:24,004
แต่วันจันทร์...

121
00:08:24,004 --> 00:08:26,257
{\an8}(1 กันยายน 2014
สี่วันหลังจากที่อมิน่ากับเบเลลจากไป)

122
00:08:26,257 --> 00:08:28,259
ฉันพยายามโทรหาเขาหลายครั้ง

123
00:08:28,842 --> 00:08:30,761
แต่เขาไม่รับสายเลย

124
00:08:30,761 --> 00:08:33,389
แล้วตอนนั้นวันที่หนึ่งแล้ว เขาควรกลับมาแล้ว

125
00:08:34,848 --> 00:08:38,435
น่าโมโหมากที่ติดต่อลูกไม่ได้

126
00:08:38,435 --> 00:08:41,772
ฉันโทรจากโรงพยาบาลหลายครั้ง

127
00:08:41,772 --> 00:08:43,190
แต่ก็ไม่มีการตอบรับ

128
00:08:44,358 --> 00:08:48,696
มันแอบน่าเป็นห่วง
ถึงปกติเขาจะเป็นแบบนั้นก็เถอะ

129
00:08:48,696 --> 00:08:50,197
พฤติกรรมร้ายเงียบ

130
00:08:50,197 --> 00:08:53,534
ไม่ยอมให้ฉันคุยกับลูกในวันเกิดลูก

131
00:08:54,326 --> 00:08:56,370
คืนนั้น...

132
00:08:57,246 --> 00:09:00,874
ฉันเลยส่งข้อความหาอาห์เหม็ด
บอกว่าอวยพรวันเกิดอมิน่าให้ที

133
00:09:03,836 --> 00:09:06,672
{\an8}(2 กันยายน 2014
โรงเรียนของอมิน่ากับเบเลลเปิดเทอมวันแรก)

134
00:09:06,672 --> 00:09:08,757
วันอังคารที่ 2 กันยา

135
00:09:09,550 --> 00:09:12,386
อมิน่าต้องไปเรียนมัธยมต้นเป็นวันแรก

136
00:09:12,386 --> 00:09:15,472
และโรงเรียนประถมที่เบเลลเข้า
ก็จะเปิดเทอมเช่นกัน

137
00:09:15,472 --> 00:09:17,016
(โรงเรียนแมทธิวเวลี่)

138
00:09:17,016 --> 00:09:19,977
ความรู้สึกฉันคือถ้าเด็กๆ อยู่ที่โรงเรียน

139
00:09:19,977 --> 00:09:23,022
งั้นไม่น่ามีปัญหาอะไร

140
00:09:24,898 --> 00:09:27,568
ตอนเช้าฉันโทรหาโรงเรียนทั้งสองที่

141
00:09:28,068 --> 00:09:31,071
พวกเขาบอกว่าลูกฉันไม่อยู่ที่โรงเรียน
และวันนั้นพวกเขาไม่ไปโรงเรียน

142
00:09:33,198 --> 00:09:35,868
ถึงจุดนั้นฉันกังวลเลย

143
00:09:36,410 --> 00:09:39,455
แตกตื่น โกรธ และ...

144
00:09:40,664 --> 00:09:43,542
เจ็บ และเป็นห่วงลูกมาก

145
00:09:46,712 --> 00:09:49,840
ปัญหาคือตอนนั้นฉันอยู่ที่คลินิกของฉันซึ่งอยู่ไกลมาก

146
00:09:49,840 --> 00:09:52,426
และมีฉันคนเดียวที่เป็นวิสัญญีแพทย์

147
00:09:52,426 --> 00:09:54,428
และตอนนั้นมีคนไข้รอพบหมอ

148
00:09:55,220 --> 00:09:56,847
ดังนั้นฉันออกมาไม่ได้

149
00:09:58,140 --> 00:09:59,183
(ศูนย์บังคับใช้กฎหมาย)

150
00:09:59,183 --> 00:10:01,560
วันนั้นฉันโทรหาตํารวจ

151
00:10:01,560 --> 00:10:06,315
และโรงพยาบาลทุกที่ในโทรอนโต
เผื่อพวกเขาประสบอุบัติเหตุรึเปล่า

152
00:10:07,316 --> 00:10:11,028
หลังจากนั้นฉันก็โทรหาพ่ออาห์เหม็ดที่อียิปต์

153
00:10:11,028 --> 00:10:12,237
{\an8}(กิซ่า
ประเทศอียิปต์)

154
00:10:12,237 --> 00:10:13,989
ฉันถามเขาว่าอาห์เหม็ดอยู่ไหน

155
00:10:14,656 --> 00:10:15,866
และเกิดอะไรขึ้น

156
00:10:15,866 --> 00:10:17,993
เขาไม่รู้ว่าฉันพูดถึงอะไร

157
00:10:17,993 --> 00:10:20,746
แถมเขายังไม่กังวลอีกด้วย ซึ่งทําให้ฉันกังวล

158
00:10:20,746 --> 00:10:23,374
สําหรับฉัน นั่นคือสัญญาณเตือนของจริง

159
00:10:23,874 --> 00:10:26,460
ว่าเขาต้องรู้อะไรสักอย่างแน่ๆ

160
00:10:28,128 --> 00:10:32,966
ฉันเลยโทรหาแดฟนีย์
และขอให้เธอไปดูบ้านอาห์เหม็ดให้หน่อย

161
00:10:38,305 --> 00:10:40,557
พอถึงบ้านอาห์เหม็ด

162
00:10:41,475 --> 00:10:42,643
ไม่มีรถเลยสักคัน

163
00:10:45,479 --> 00:10:47,606
ไม่มีใครอยู่บ้าน

164
00:10:48,857 --> 00:10:51,402
แถมหน้าต่างยังถูกปิดไม่ให้เห็นข้างในด้วย

165
00:10:51,944 --> 00:10:54,071
ฉันเลยอ้อมไปหลังบ้าน

166
00:10:55,239 --> 00:10:58,534
มีม่านอยู่ชิ้นหนึ่งถูกดึงไว้ด้านข้าง

167
00:10:59,827 --> 00:11:01,412
ฉันมองเข้าไปผ่านประตูกระจก

168
00:11:02,496 --> 00:11:06,500
ฉันรู้เลยว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น

169
00:11:07,292 --> 00:11:10,587
ฉันโทรหารีเบคก้าและบอกเธอว่า

170
00:11:11,755 --> 00:11:13,507
บ้านว่างเปล่า

171
00:11:14,341 --> 00:11:15,634
ไม่มีอะไรอยู่ในนั้นเลย

172
00:11:16,260 --> 00:11:19,638
แดฟนีย์บอกฉันว่าของหายหมดเลย

173
00:11:20,431 --> 00:11:21,640
ไม่มีอะไรหลงเหลือ

174
00:11:29,898 --> 00:11:31,275
หมดกันทีนี้

175
00:11:33,152 --> 00:11:35,320
ใจฉันตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยค่ะ

176
00:11:36,029 --> 00:11:37,740
ไม่รู้จะอธิบายยังไงนอกจากแบบนี้

177
00:11:37,740 --> 00:11:39,283
ทุกอย่างถูกพรากไปจากคุณ

178
00:11:39,867 --> 00:11:41,660
ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด

179
00:11:41,660 --> 00:11:42,995
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

180
00:11:45,706 --> 00:11:49,501
ผ่านไปสักพัก
พวกเขาบอกว่าเราต้องใส่ท่อหายใจให้คนไข้

181
00:11:49,501 --> 00:11:51,837
ฉันเลยกลับไปทํางาน

182
00:11:54,548 --> 00:11:56,800
ฉันร้องไห้ ฉันหยุดร้องไม่ได้

183
00:11:56,800 --> 00:11:59,428
หมอผ่าตัดและทุกคนในทีมถามว่า
"เป็นอะไรรึเปล่า"

184
00:11:59,428 --> 00:12:00,762
ฉันตอบว่า "ฉันไม่ไหว

185
00:12:01,930 --> 00:12:03,223
ฉันไม่รู้ว่าลูกฉันอยู่ไหน"

186
00:12:04,766 --> 00:12:08,395
เหมือนโดนขยี้ ทําให้แตกตื่น

187
00:12:09,730 --> 00:12:11,690
และผ่าเปิดร่างกายพร้อมกัน

188
00:12:23,619 --> 00:12:26,747
{\an8}(5 กันยายน 2014
แปดวันหลังจากที่อมิน่าและเบเลลจากไป)

189
00:12:26,747 --> 00:12:27,873
วันศุกร์นั้น

190
00:12:28,707 --> 00:12:32,753
กรมตํารวจเทศมณฑลเจมส์ซิตี้อธิบายว่า

191
00:12:32,753 --> 00:12:34,379
พบบันทึกการบิน

192
00:12:34,379 --> 00:12:39,510
และชัดเจนว่าอาห์เหม็ดกับเด็กๆ
ไม่ได้เดินทางไปแคนาดา

193
00:12:39,510 --> 00:12:40,511
(นิวยอร์กซิตี้)

194
00:12:40,511 --> 00:12:43,639
พวกเขาบินจากสนามบินจอห์น เอฟ. เคนเนดี้

195
00:12:43,639 --> 00:12:45,307
ไปเคียฟ

196
00:12:45,307 --> 00:12:46,225
(เคียฟ)

197
00:12:46,225 --> 00:12:50,270
แล้วก็จากเคียฟไปอิสตันบูล ประเทศตุรกี

198
00:12:50,270 --> 00:12:51,438
(อิสตันบูล)

199
00:12:51,438 --> 00:12:52,606
คือแบบ...

200
00:12:53,899 --> 00:12:55,025
ช็อกมาก

201
00:12:55,025 --> 00:12:58,695
มันทําให้ฉันกลัวจนไม่รู้จะบรรยายให้ฟังยังไง

202
00:12:58,695 --> 00:13:01,698
(อาคารเอฟบีไอ จอห์น เอ็ดการ์ ฮูเวอร์)

203
00:13:02,658 --> 00:13:07,496
เอฟบีไอเข้ามาช่วยคดีนี้ในเดือนกันยา 2014

204
00:13:07,496 --> 00:13:11,750
พอเอฟบีไอได้รับเบาะแสว่า
อมิน่ากับเบเลลถูกพ่อลักพาตัว...

205
00:13:11,750 --> 00:13:13,669
(สเตซี่ ซัลลิแวน
เจ้าหน้าที่พิเศษ เอฟบีไอ)

206
00:13:14,461 --> 00:13:19,508
เขตตะวันออกของเวอร์จิเนีย
ก็ออกหมายจับอาห์เหม็ดทันที

207
00:13:19,508 --> 00:13:22,344
ด้วยความผิดลักพาตัวบุตรข้ามชาติสองกระทง

208
00:13:22,344 --> 00:13:24,012
หนึ่งกระทงสําหรับเบเลล

209
00:13:24,012 --> 00:13:25,347
อีกกระทงสําหรับอมิน่า

210
00:13:27,266 --> 00:13:31,228
หนึ่งในขั้นตอนแรกของการสืบสวนคือ

211
00:13:31,228 --> 00:13:34,273
ตรวจสอบการเงินของเขาอย่างละเอียด

212
00:13:34,273 --> 00:13:38,569
หาสิ่งที่จะพาเราไปเจออาห์เหม็ดกับเด็กๆ

213
00:13:39,903 --> 00:13:44,449
ตอนฉันดูรายการเดินบัญชี
กับใบแจ้งยอดบัตรเครดิตจากเอฟบีไอ

214
00:13:45,033 --> 00:13:46,243
ฉันตกใจมาก

215
00:13:47,286 --> 00:13:52,416
อาห์เหม็ดไปค่ายฝึกเอาชีวิตรอดบนเขา

216
00:13:53,041 --> 00:13:56,169
เขาไปเรียนยิงปืนที่ชมรมยิงปืน

217
00:13:56,920 --> 00:13:58,630
ไปหลายครั้งมาก

218
00:13:59,464 --> 00:14:01,049
เขาไม่เคยบ้าปืนนี่นา

219
00:14:01,592 --> 00:14:06,263
การฝึกเอาชีวิตรอด
จะเป็นประโยชน์กับคนที่ข้ามชายแดน

220
00:14:06,263 --> 00:14:09,349
เดินเท้าทําบางอย่าง และอยู่ข้างนอกสองวัน

221
00:14:10,517 --> 00:14:13,020
เขาซื้ออุปกรณ์พักแรมหลายอย่าง

222
00:14:13,020 --> 00:14:15,772
เช่น ถุงนอน รองเท้าบูทสําหรับเด็ก

223
00:14:15,772 --> 00:14:18,150
และเขาส่งไปต่างประเทศ

224
00:14:18,150 --> 00:14:20,569
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านั้นชี้ให้เห็นว่า

225
00:14:20,569 --> 00:14:23,864
อาห์เหม็ดไม่ได้ลักพาตัวลูก
เพียงเพราะอยากทําแต่ไม่คิด

226
00:14:23,864 --> 00:14:26,617
เขามีแผนที่ดีก่อนออกจากประเทศ

227
00:14:26,617 --> 00:14:27,993
(หายตัวไป)

228
00:14:27,993 --> 00:14:30,579
แต่ฉันต้องตามหาลูก

229
00:14:31,914 --> 00:14:33,915
(ธันวาคม 2014)

230
00:14:33,915 --> 00:14:36,335
(สามเดือนหลังจากที่อมิน่ากับเบเลลหายตัวไป)

231
00:14:36,335 --> 00:14:39,838
ฉันเช็กอีเมลของอมิน่าหลายครั้ง

232
00:14:40,380 --> 00:14:43,550
แท็บเล็ตของเด็กๆ

233
00:14:43,550 --> 00:14:48,055
ถูกใช้เช็กอีเมลของอมิน่าในเดือนธันวา 2014

234
00:14:48,972 --> 00:14:53,393
พอฉันดูว่าเลขไอพีของแท็บแล็ตอยู่ที่ไหน

235
00:14:53,393 --> 00:14:57,939
มันอยู่ที่จังหวัดฮาทัยใกล้ๆ กับเมืองเรย์ฮันลี

236
00:14:57,939 --> 00:15:01,985
ซึ่งอยู่ทางใต้สุดของตุรกี
อยู่ตรงชายแดนข้ามไปซีเรียเลย

237
00:15:01,985 --> 00:15:02,903
(เรย์ฮันลี)

238
00:15:02,903 --> 00:15:04,321
ใกล้เขตสงคราม

239
00:15:09,576 --> 00:15:12,496
มันทําให้ฉันกลัว กลัวมากๆ

240
00:15:13,372 --> 00:15:14,957
ฉันก็แบบ "หมายความว่าไง"

241
00:15:14,957 --> 00:15:20,253
อาห์เหม็ดเข้าไปอยู่ในกลุ่มที่ไม่ควรเข้าไปอยู่
แล้วลากลูกฉันเข้าไปพัวพันด้วยรึเปล่า

242
00:15:20,253 --> 00:15:23,715
เขาอาจจะอยู่กับลูกฉันในที่ที่ไม่ปลอดภัย

243
00:15:23,715 --> 00:15:27,302
ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ไหน
ฉันไม่สามารถทําให้พวกเขาปลอดภัยได้อีกต่อไป

244
00:15:28,303 --> 00:15:30,305
เราไม่รู้ว่าเขาไปไหน

245
00:15:30,305 --> 00:15:35,394
ไม่รู้ว่าอาห์เหม็ดเปลี่ยนชื่อตัวเอง
ชื่อลูก และสร้างตัวตนใหม่ขึ้นมารึเปล่า

246
00:15:35,394 --> 00:15:37,187
เป็นไปได้หมด

247
00:15:37,187 --> 00:15:40,107
เป็นไปได้ว่านั่นคือสาเหตุที่พวกเขาตามตัวไม่เจอ

248
00:15:41,316 --> 00:15:45,737
ฉันพยายามหาทางติดต่อลูกให้ได้

249
00:15:45,737 --> 00:15:49,449
ฉันจ้างนักสืบเอกชนสามคน

250
00:15:49,449 --> 00:15:54,371
ฉันติดต่อสมาชิกรัฐสภาและสมาชิกวุฒิสภา

251
00:15:54,371 --> 00:15:58,875
ฉันสร้างหน้าเว็บขึ้นมา
ซึ่งเป็นเว็บที่ฉันเขียนว่า "ฉันกําลังตามหาลูกฉัน

252
00:15:58,875 --> 00:16:00,919
ถ้ารู้อะไร โปรดติดต่อที"

253
00:16:01,461 --> 00:16:05,007
แต่เหมือนไม่มีอะไรที่เป็นแก่นสารจริงๆ

254
00:16:06,842 --> 00:16:11,471
{\an8}จนกระทั่งเดือนกันยา 2015
ประมาณหนึ่งปีหลังจากที่อาห์เหม็ดลักพาตัวลูก

255
00:16:11,471 --> 00:16:13,640
{\an8}(กันยายน 2015
อมิน่ากับเบเลลหายตัวไปหนึ่งปี)

256
00:16:13,640 --> 00:16:18,228
ฉันได้รับอีเมลหัวข้อว่า "ลูกปลอดภัย"

257
00:16:18,228 --> 00:16:20,397
อีเมลมาจากอาห์เหม็ด

258
00:16:21,815 --> 00:16:25,444
"อยากบอกคุณว่าลูกสบายดี

259
00:16:25,444 --> 00:16:28,905
เราอยู่ในฟาร์มเล็กๆ และลูกชอบมาก

260
00:16:28,905 --> 00:16:32,159
มีสัตว์ทุกชนิด และสิ่งนี้ทําให้ลูกยุ่ง

261
00:16:33,326 --> 00:16:35,370
ผมเข้าใจว่าคุณต้องโกรธผม

262
00:16:35,370 --> 00:16:37,205
แต่คุณไม่ให้ผมมีทางเลือกอื่น

263
00:16:38,248 --> 00:16:40,584
ผมรู้นานแล้วก่อนที่คุณจะขอหย่า

264
00:16:40,584 --> 00:16:41,877
รู้ว่าต้องเป็นแบบนี้

265
00:16:41,877 --> 00:16:44,629
แต่ผมไม่รอให้คุณได้งานใหม่ที่อื่น

266
00:16:44,629 --> 00:16:46,298
และได้ดูแลลูกเต็มที่

267
00:16:47,340 --> 00:16:50,343
พอลูกโตพอจนแยกแยะถูกผิดเป็น

268
00:16:50,343 --> 00:16:51,678
พวกเขาจะติดต่อคุณไป

269
00:16:52,846 --> 00:16:56,141
เมื่อถึงวัยอันควร
พวกเขาจะสามารถตัดสินใจได้ว่าอยากอยู่ที่ไหน"

270
00:17:00,395 --> 00:17:02,105
เป็นอีเมลที่อ่านแล้วโกรธ

271
00:17:02,814 --> 00:17:08,236
ในแง่หนึ่งก็โล่งอกที่ได้รู้ว่าลูกยังมีชีวิตอยู่

272
00:17:09,821 --> 00:17:14,868
สําหรับฉัน มันชัดเจนว่าลูกถูกชักจูงให้รับเอา...

273
00:17:15,869 --> 00:17:18,789
แนวทางการใช้ชีวิตที่อาห์เหม็ดรู้สึกว่าเหมาะสม

274
00:17:19,456 --> 00:17:24,544
และเขาอาจจะชักจูงลูก
จนถึงจุดที่พวกเขาอาจจะไม่อยากติดต่อฉันเลย

275
00:17:26,004 --> 00:17:28,131
สิ่งที่พบเกี่ยวกับอีเมลนั้นคือ

276
00:17:28,131 --> 00:17:33,095
อีเมลสํารอง
เป็นหนึ่งในอีเมลของอาห์เหม็ดที่ฉันรู้จัก

277
00:17:33,095 --> 00:17:34,304
อีเมลมาจากเขาแน่นอน

278
00:17:34,888 --> 00:17:38,266
และอีเมลมาจากพื้นที่เดียวกันในตุรกี

279
00:17:38,892 --> 00:17:41,853
ที่ที่อีเมลของอมิน่าถูกเช็กครั้งก่อน

280
00:17:42,395 --> 00:17:44,856
พื้นที่เล็กๆ เดียวกันที่อยู่ใกล้ซีเรีย

281
00:17:44,856 --> 00:17:46,149
(เรย์ฮันลี)

282
00:17:47,651 --> 00:17:50,403
ฉันได้เบอร์ตํารวจสืบสวนตุรกีคนหนึ่งมา

283
00:17:51,154 --> 00:17:52,989
เขาไปทางตอนใต้ของตุรกี

284
00:17:52,989 --> 00:17:55,075
ซึ่งใกล้กับชายแดนซีเรีย

285
00:17:55,075 --> 00:17:56,409
เขาตามหาเด็กๆ ที่นั่น

286
00:17:56,409 --> 00:17:58,787
ตามหาเลขไอพีของอีเมลนั้น

287
00:17:58,787 --> 00:18:00,080
{\an8}(จังหวัดฮาทัย
ประเทศตุรกี)

288
00:18:00,080 --> 00:18:02,916
เขาเจอร้านเน็ตที่อาจจะเป็นที่ส่งอีเมลนั้น

289
00:18:02,916 --> 00:18:06,419
แต่เขาไม่เจอข้อมูลอะไร

290
00:18:06,419 --> 00:18:11,007
นอกจากสิ่งที่กระทรวงการต่างประเทศ
ตํารวจ และเอฟบีไอกู้ได้

291
00:18:13,218 --> 00:18:15,971
ไม่มีเบาะแสหรือข้อมูลใหม่สักพักหนึ่งเลย

292
00:18:17,097 --> 00:18:19,391
ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่ยากลําบากมาก

293
00:18:21,434 --> 00:18:27,649
หลังจากนั้นฉันก็รู้ว่าอาห์เหม็ด
สมัครบัตรประชาชนอียิปต์ในปี 2016

294
00:18:27,649 --> 00:18:33,196
ในบัตรประชาชน
เขาลงที่อยู่เป็นที่อยู่ของพ่อแม่เขาในกิซ่า

295
00:18:33,864 --> 00:18:35,323
ถ้าเป็นเรื่องจริง

296
00:18:35,323 --> 00:18:39,786
บวกกับอีเมลของอาห์เหม็ดในปี 2015
ที่บอกว่าพวกเขาอยู่ในฟาร์มที่มีสัตว์ล้อมรอบ

297
00:18:39,786 --> 00:18:43,957
เชื่อมโยงกับที่รีเบคก้า
เข้าใจว่าพ่ออาห์เหม็ดมีฟาร์ม

298
00:18:43,957 --> 00:18:46,585
ตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างไคโรกับอเล็กซานเดรีย

299
00:18:47,335 --> 00:18:50,881
นี่อาจจะเป็นเบาะแสที่ดีที่สุดของเรา
ที่บอกว่าเป็นไปได้ที่พวกเขาอยู่ที่อียิปต์

300
00:18:52,257 --> 00:18:56,386
ฉันจ้างนับสืบ
เพราะฉันพยายามจะร่วมมือกับคนในอียิปต์

301
00:18:56,386 --> 00:18:59,097
เพื่อดูว่ามีวี่แววของลูกฉันบ้างมั้ย

302
00:18:59,097 --> 00:19:02,309
หรือมีคนเห็นพวกเขาอยู่กับพ่อแม่อาห์เหม็ดบ้างมั้ย

303
00:19:02,309 --> 00:19:03,977
แต่นักสืบก็ไม่ได้ข้อมูลอะไร

304
00:19:04,769 --> 00:19:06,771
ฉันอยากไปอียิปต์มาก

305
00:19:06,771 --> 00:19:09,191
แต่ก็ถูกเตือนอย่างจริงจังว่าอย่าไป

306
00:19:10,025 --> 00:19:12,777
เวลาอยู่ต่างประเทศฉันไม่ได้รับการคุ้มครอง

307
00:19:13,612 --> 00:19:16,448
ใครๆ ก็อาจจะตั้งข้อหาอะไรก็ได้

308
00:19:16,448 --> 00:19:19,826
จากที่ได้ยินมา มันไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดเลย

309
00:19:22,037 --> 00:19:26,875
การที่เราเชื่อว่าอาห์เหม็ดอยู่ต่างประเทศ
ยิ่งทําให้อะไรหลายๆ อย่างท้าทายขึ้น

310
00:19:26,875 --> 00:19:31,379
เพราะในอียิปต์
การลักพาตัวบุตรไม่ใช่อาชญากรรม

311
00:19:31,379 --> 00:19:33,089
เขาเป็นพ่อแท้ๆ ของเด็ก

312
00:19:33,089 --> 00:19:35,550
พวกเขาเป็นลูกเขา เหมือนที่เป็นลูกรีเบคก้า

313
00:19:37,260 --> 00:19:41,973
พ่อสามารถตัดสินใจได้ว่าอยากทําอะไรกับลูก

314
00:19:43,308 --> 00:19:49,105
ฉันในฐานะแม่ไม่มีทางได้ลูกคืน

315
00:19:49,105 --> 00:19:51,399
หรือบังคับเพื่อให้ตัวเองได้คุยกับลูก

316
00:19:53,151 --> 00:19:54,778
ไม่มีอะไรให้พึ่งพา

317
00:19:56,404 --> 00:19:58,031
ไม่ยุติธรรมมากๆ

318
00:20:00,200 --> 00:20:03,203
ฉันไม่รู้ว่าทําไมพวกเขาไม่ติดต่อรีเบคก้า

319
00:20:03,203 --> 00:20:06,581
แต่ฉันสงสัยนะว่าเขาทําเป็นว่ามีอุบัติเหตุ

320
00:20:06,581 --> 00:20:09,668
แล้วบอกเด็กๆ ว่ารีเบคก้าตายแล้วรึเปล่า

321
00:20:09,668 --> 00:20:13,213
หรือไม่ก็ไม่ให้พวกเด็กๆ ใช้อินเทอร์เน็ต

322
00:20:13,213 --> 00:20:16,633
เพราะไม่มีทาง...

323
00:20:17,300 --> 00:20:20,637
ที่อมิน่ากับเบเลลจะไม่ติดต่อแม่

324
00:20:21,721 --> 00:20:25,141
พวกเขารักแม่มาก และแม่ก็รักพวกเขามาก

325
00:20:34,818 --> 00:20:37,237
"4 มกราคม 2017

326
00:20:38,071 --> 00:20:39,864
เบเลล วันนี้เป็นวันเกิดลูก

327
00:20:40,782 --> 00:20:42,617
ถึงแม่จะเสียใจที่ไม่ได้อยู่กับลูก

328
00:20:43,535 --> 00:20:47,580
แต่แม่ก็ขอให้ลูกมีความสุข
มีความหวัง สนุก และมีคนเมตตา"

329
00:20:50,625 --> 00:20:54,170
การที่ฉันเสียลูกไปเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่มาก

330
00:20:55,213 --> 00:20:59,634
มันเจ็บจนถึงแก่นของหัวใจทุกครั้งที่เข้าไปในบ้าน

331
00:21:01,219 --> 00:21:05,140
ฉันเขียนถึงพวกเขาในสมุดทุกวัน

332
00:21:06,099 --> 00:21:09,436
นั่นคือช่วงเวลาที่ฉันยอมให้ตัวเองรู้สึก

333
00:21:09,436 --> 00:21:11,813
และรู้สึกใกล้ชิดกับพวกเขาอีกครั้ง

334
00:21:20,196 --> 00:21:22,115
เธอเขียนถึงพวกเขาทุกวัน

335
00:21:23,575 --> 00:21:24,951
เธอเขียนตามที่เธอคิดและรู้สึก

336
00:21:24,951 --> 00:21:25,952
พวกเขาเป็นลูกเธอ

337
00:21:26,578 --> 00:21:28,997
เธอไม่สมควรโดนพรากลูก

338
00:21:29,789 --> 00:21:32,459
ใจฉันสลายแทนรีเบคก้า
เพราะเธอพยายามมานาน

339
00:21:32,459 --> 00:21:37,130
และเรายังหาคําตอบ
ที่เธอกับลูกสมควรได้รับไม่ได้

340
00:21:38,048 --> 00:21:39,215
มันไม่ใช่ความผิดพวกเขา

341
00:21:40,008 --> 00:21:42,844
และพวกเขาสมควรรู้ว่าแม่ห่วงใยพวกเขา

342
00:21:49,142 --> 00:21:50,560
แม่

343
00:21:55,106 --> 00:21:58,026
แม่คิดถึงลูกทั้งสอง อมิน่า เบเลล

344
00:21:58,026 --> 00:21:59,235
คิดถึงมาก

345
00:22:00,195 --> 00:22:01,029
และ...

346
00:22:03,365 --> 00:22:07,619
แม่ขอให้แม่ได้มีโอกาสเห็นลูกตอนโต

347
00:22:10,789 --> 00:22:12,207
{\an8}ลูกในปัจจุบัน

348
00:22:13,249 --> 00:22:14,876
{\an8}ได้เห็นว่าลูกน่ารักขนาดไหน

349
00:22:14,876 --> 00:22:16,753
{\an8}และอยากรู้เกี่ยวกับโลกมากขนาดไหน

350
00:22:22,133 --> 00:22:26,221
{\an8}(อมิน่ากับเบเลล
เป็นแค่เด็กสองคนจากเด็กหลายพันคน)

351
00:22:26,221 --> 00:22:30,141
{\an8}(ที่ถูกผู้ปกครองลักพาตัว
ในสหรัฐอเมริกาในแต่ละปี)

352
00:22:32,560 --> 00:22:39,025
{\an8}(อับดุล ข่าน
ตามหาอซิสลูกชายเขาที่หายไปตั้งแต่ปี 2017)

353
00:22:41,820 --> 00:22:44,364
อซิสเกิดวันที่ 13 พฤศจิกา 2010

354
00:22:47,617 --> 00:22:49,911
และวันนั้นเปลี่ยนชีวิตผม

355
00:22:51,037 --> 00:22:53,373
เราทุกคนอยู่ที่นั่นในวันที่อซิสเกิด

356
00:22:53,873 --> 00:22:58,128
เขาคือพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสําหรับครอบครัวเรา

357
00:22:58,920 --> 00:23:01,214
เขานําความสุขมาสู่บ้านเรา...

358
00:23:01,214 --> 00:23:02,507
(รูบิน่า ข่าน
น้องสาวอับดุล)

359
00:23:02,507 --> 00:23:04,467
เย่

360
00:23:05,051 --> 00:23:06,052
เย่

361
00:23:06,052 --> 00:23:09,597
พี่อับดุลชอบใช้เวลากับเขามาก

362
00:23:10,640 --> 00:23:11,474
ไป จับเขา

363
00:23:11,474 --> 00:23:13,434
เจ๋งไปเลย จับเขา

364
00:23:13,434 --> 00:23:14,561
ไปทางซ้าย

365
00:23:16,729 --> 00:23:19,899
ราเบีย แม่ของอซิส เกิดที่โคลัมบัส รัฐจอร์เจีย

366
00:23:19,899 --> 00:23:22,569
แต่เดิมครอบครัวเธอมาจากอินเดียกับปากีสถาน

367
00:23:23,486 --> 00:23:25,655
เราเจอกันที่แอละแบมาตอนเป็นนักเรียน

368
00:23:26,739 --> 00:23:28,158
แม่ผมแนะนําเราให้รู้จักกัน

369
00:23:28,158 --> 00:23:29,200
(อับดุล ข่าน
พ่ออซิส)

370
00:23:29,784 --> 00:23:31,494
ตอนนั้นราเบียเรียนป.ตรี

371
00:23:32,453 --> 00:23:34,831
เธอเป็นคนชัดเจนและแน่วแน่

372
00:23:34,831 --> 00:23:38,668
เธอเป็นคนที่ต้องรู้ให้ได้ว่าตัวเองต้องการอะไร

373
00:23:38,668 --> 00:23:40,587
และจะเอาอย่างที่เธอต้องการ

374
00:23:40,587 --> 00:23:43,006
สําหรับคนที่ชัดเจนและแน่วแน่เหมือนกัน

375
00:23:43,006 --> 00:23:44,299
เราจะดึงดูดเข้าหากัน

376
00:23:46,342 --> 00:23:50,054
ช่วงระยะเวลาสองสามปี
เราตระหนักว่าเราอยากแต่งงานกัน

377
00:23:51,097 --> 00:23:55,894
ตอนอซิสเกิด เราอยู่กับพ่อแม่ผมที่นิวออร์ลีนส์

378
00:23:55,894 --> 00:23:57,020
โอ้โฮ

379
00:23:59,439 --> 00:24:00,565
โอ้โฮ

380
00:24:02,859 --> 00:24:05,403
แต่ราเบียเข้ากับพ่อแม่ผมไม่ได้

381
00:24:05,403 --> 00:24:08,573
มันจึงชัดเจนว่าเราอยู่ในบ้านหลังนั้นไม่ได้

382
00:24:09,282 --> 00:24:10,742
เราเลยย้ายออก

383
00:24:12,118 --> 00:24:15,121
{\an8}(นิวออร์ลีนส์
รัฐลุยเซียนา)

384
00:24:15,121 --> 00:24:18,041
{\an8}ผมเป็นหมอระบบทางเดินหายใจ
ทํางานอยู่แผนกผู้ป่วยหนัก

385
00:24:18,625 --> 00:24:22,045
ตอนแรกราเบียทํางานอยู่โรงพยาบาลเดียวกับผม

386
00:24:22,045 --> 00:24:25,089
ทําแป๊บเดียว แล้วก็ลาออก

387
00:24:25,089 --> 00:24:29,302
หลังจากนั้นเธอก็ทํางาน
ที่องค์การมะเร็งในท้องถิ่น

388
00:24:29,302 --> 00:24:31,054
แล้วก็ลาออก

389
00:24:32,138 --> 00:24:35,141
เธอหาเหตุผลเปลี่ยนงานตลอด

390
00:24:35,141 --> 00:24:38,102
ไม่ชอบคนคนหนึ่งบ้าง ไม่ชอบหัวหน้าบ้าง

391
00:24:38,686 --> 00:24:43,316
นิสัยใจคอเธอถูกกลบไม่ให้เผยออกมา

392
00:24:44,025 --> 00:24:44,901
และ

393
00:24:45,735 --> 00:24:49,072
เราไม่มีทางรู้สึกว่าเรารู้จักตัวตนเธอจริงๆ

394
00:24:50,823 --> 00:24:54,494
พออซิสโตขึ้น เราก็เริ่มมีปัญหาหลายอย่าง

395
00:24:55,078 --> 00:24:56,871
ทะเลาะกันแทบทุกวัน

396
00:24:57,580 --> 00:24:59,666
เถียงกันต่อหน้าอซิส

397
00:25:00,500 --> 00:25:03,294
ในเดือนเมษา 2014
เราเลยตัดสินใจแยกทางกัน

398
00:25:04,420 --> 00:25:05,505
{\an8}(แอตแลนตา
รัฐจอร์เจีย)

399
00:25:05,505 --> 00:25:07,966
เธอขอกลับแอตแลนตา

400
00:25:07,966 --> 00:25:10,134
เพราะเธอมีครอบครัวคอยช่วยเหลืออยู่ที่นั่น

401
00:25:10,134 --> 00:25:12,428
ตอนแรกผมเห็นด้วยกับเธอนะ

402
00:25:12,428 --> 00:25:15,265
เพราะผมคิดว่า
ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือเรื่องอซิส

403
00:25:15,265 --> 00:25:16,641
มันอาจจะเป็นความคิดที่ดี

404
00:25:16,641 --> 00:25:18,226
เธอทําให้ดูเหมือนว่า

405
00:25:18,226 --> 00:25:20,019
"เรากําลังพยายามทําให้ชีวิตแต่งงานไปต่อได้

406
00:25:20,019 --> 00:25:21,271
ทําให้สิ่งนี้ไปได้ดีกันดีกว่า"

407
00:25:23,398 --> 00:25:24,274
มันยากสําหรับผม

408
00:25:24,274 --> 00:25:28,403
แต่เราก็ตกลงกันว่าจะสลับกันคนละสุดสัปดาห์

409
00:25:28,403 --> 00:25:30,947
ผมก็คิดว่า "แค่ชั่วคราว"

410
00:25:31,864 --> 00:25:33,992
หลายเดือนผ่านไป

411
00:25:34,534 --> 00:25:35,994
อยู่ดีๆ

412
00:25:36,494 --> 00:25:38,705
ก็มีใบหย่ามาถึงอับดุล

413
00:25:39,956 --> 00:25:41,916
เป็นอะไรที่ช็อกมาก

414
00:25:44,085 --> 00:25:45,044
ทุกอย่างพลิกผัน

415
00:25:45,920 --> 00:25:51,342
ราเบียพยายามขัดขวางไม่ให้ผมเจออซิส

416
00:25:51,342 --> 00:25:53,845
เธอจัดตารางเล่นฟุตบอล
ให้ตรงกับสุดสัปดาห์ที่ผมต้องได้เจอลูก

417
00:25:54,721 --> 00:25:57,432
อ้างว่าเขาไม่สบาย

418
00:25:57,932 --> 00:26:00,310
และพยายามไม่ให้เขาได้เจอผม

419
00:26:02,604 --> 00:26:06,566
เหมือนตลอดระยะเวลานั้น
เธอปรึกษาหารือกับทนาย

420
00:26:06,566 --> 00:26:08,484
เธอได้รู้เกี่ยวกับสิทธิในการเลี้ยงดู

421
00:26:08,484 --> 00:26:11,696
เธอพยายามหาคําตอบว่าเธอต้องทําอะไร

422
00:26:11,696 --> 00:26:15,074
เพื่อให้อซิสอยู่ที่แอตแลนตา

423
00:26:15,700 --> 00:26:21,914
ในที่สุดราเบียก็ต้องการให้อซิส
ตัดขาดจากชีวิตตัวเองในนิวออร์ลีนส์

424
00:26:22,707 --> 00:26:24,876
พอราเบียยื่นเอกสารหย่า

425
00:26:25,460 --> 00:26:29,005
เธอก็ปิดกั้นไม่ให้พี่อับดุลเจออซิส

426
00:26:29,005 --> 00:26:31,966
พี่อับดุลต้องไปศาล

427
00:26:31,966 --> 00:26:34,093
และให้ศาลส่งเอกสารถึงเธอ...

428
00:26:34,093 --> 00:26:35,011
ราเบีย

429
00:26:35,511 --> 00:26:39,349
และให้พวกเขาแจ้งเธอว่าเขามีสิทธิ์เจอลูก

430
00:26:45,396 --> 00:26:48,608
การหย่าร้างเป็นอันเสร็จสมบูรณ์ในปี 2015

431
00:26:48,608 --> 00:26:49,567
(ครอบครัวข่าน)

432
00:26:50,860 --> 00:26:53,696
แต่ราเบียก็ยังไม่ให้อซิสเจอพ่อ

433
00:26:54,781 --> 00:26:58,451
สิ่งนั้นทําให้ผม
พยายามทําให้มีการประเมินสิทธิในการเลี้ยงดู

434
00:26:58,451 --> 00:27:02,538
ผมอยากมีสิทธิ์ใช้เวลากับลูกผมให้มากที่สุด

435
00:27:03,206 --> 00:27:04,374
ซึ่งสามารถทําได้

436
00:27:05,083 --> 00:27:08,795
ประมาณหนึ่งปีต่อมา
เจ้าหน้าที่ประเมินสิทธิในการเลี้ยงดูแนะนําว่า

437
00:27:08,795 --> 00:27:11,255
ผมควรได้สิทธิหลักในการเลี้ยงดูอซิส

438
00:27:11,255 --> 00:27:16,386
เพราะพวกเขารู้สึกว่าราเบีย
ไม่ยอมให้ผมได้ใช้เวลาตามสิทธิกับอซิส

439
00:27:16,386 --> 00:27:17,804
และเป็นพ่อที่ดีสําหรับเขา

440
00:27:19,389 --> 00:27:25,019
พอราเบียรู้ว่าพี่อับดุล
จะได้สิทธิหลักในการเลี้ยงดูอซิสอย่างเต็มที่

441
00:27:25,019 --> 00:27:26,562
เธอไปศาลเลยค่ะ

442
00:27:26,562 --> 00:27:31,651
และกล่าวหาอย่างรุนแรง
และไม่มีมูลความจริงว่าพี่อับดุลข่มเหง

443
00:27:33,361 --> 00:27:36,906
เธอนําเรื่องขึ้นศาลอาญา

444
00:27:36,906 --> 00:27:39,158
กล่าวหาว่าผมกับครอบครัวผม

445
00:27:39,158 --> 00:27:44,205
ใช้อํานาจในทางที่ผิดเพื่อให้ศาลประเมินล่าช้า

446
00:27:44,789 --> 00:27:48,751
เหตุการณ์วุ่นวายมาก
จนมีทนายหลายคนเข้ามาเกี่ยวข้อง

447
00:27:48,751 --> 00:27:52,672
การสืบสวนกินเวลาถึงปีครึ่ง

448
00:27:52,672 --> 00:27:57,468
แต่สิ่งที่ทําให้มันยากคือผมไม่สามารถเจออซิสได้

449
00:27:58,052 --> 00:27:59,011
ยากจริงๆ ครับ

450
00:27:59,887 --> 00:28:03,683
ในขณะที่เรื่องศาลดําเนินไปเรื่อยๆ

451
00:28:03,683 --> 00:28:08,146
เราก็ได้รู้ว่าราเบียคบอีกคน

452
00:28:10,148 --> 00:28:13,985
เอลเลียต บูร์ชัวส์เป็นเพื่อนเธอสมัยมหาลัย

453
00:28:13,985 --> 00:28:16,738
ตอนใกล้จะหย่ากัน ตอนที่เรามีปัญหากัน

454
00:28:16,738 --> 00:28:18,990
พวกเขาโทรหากัน

455
00:28:19,740 --> 00:28:21,993
ตอนเราใกล้จะหย่ากัน

456
00:28:22,493 --> 00:28:23,995
พวกเขากลับมาคุยกัน

457
00:28:23,995 --> 00:28:26,956
แล้วเอลเลียตก็เริ่มไปศาลกับราเบีย

458
00:28:27,999 --> 00:28:32,503
เราเลยได้รู้ว่าเอลเลียตกับราเบียแต่งงานกัน

459
00:28:34,046 --> 00:28:35,548
เขาไม่ใช่ทนาย

460
00:28:35,548 --> 00:28:37,759
แต่เธอเลิกจ้างทนายสามสี่คน

461
00:28:37,759 --> 00:28:40,011
แล้วเธอกับเอลเลียตก็เป็นทนายให้ตัวเอง

462
00:28:40,011 --> 00:28:42,555
เป็นตัวแทนของตัวเองเวลาขึ้นศาล

463
00:28:43,139 --> 00:28:46,142
เมื่อเวลาผ่านไป
ผู้พิพากษาทุกคนที่พวกเขาเจอเวลาขึ้นศาล

464
00:28:46,642 --> 00:28:49,228
เริ่มเห็นว่าพวกเขาโกหกและพยายามควบคุม

465
00:28:50,354 --> 00:28:54,442
ในที่สุดหลังจากที่ตรวจสอบนานถึง 18 เดือน

466
00:28:54,442 --> 00:28:58,988
อัยการเขตที่แอตแลนตา
ก็พบว่าข้อกล่าวหาทุกอย่างไม่เป็นความจริง

467
00:28:58,988 --> 00:29:01,532
และผมจะได้สิทธิในการเลี้ยงดูอซิสอย่างเต็มที่

468
00:29:03,534 --> 00:29:07,705
เราต้องเจอกันในศาลแอตแลนตา
วันที่ 28 พฤศจิกา 2017

469
00:29:07,705 --> 00:29:10,333
วันนั้นคือวันที่ข้อจํากัดทุกอย่างจะถูกยกเลิก

470
00:29:10,958 --> 00:29:13,252
มันจะถูกยกเลิกจริงๆ ก็เลยมีความดีใจเกิดขึ้น

471
00:29:15,296 --> 00:29:17,632
(28 พฤศจิกายน 2017
สืบพยานคดีสิทธิในการเลี้ยงดู)

472
00:29:17,632 --> 00:29:20,968
เราไปถึงห้องพิจารณาคดีที่ศาลแอตแลนตา
รอการพิจารณาคดีของเรา

473
00:29:21,552 --> 00:29:22,845
แล้วผู้พิพากษาก็มา

474
00:29:23,387 --> 00:29:24,222
แต่

475
00:29:25,181 --> 00:29:26,766
ราเบียไม่ไปขึ้นศาล

476
00:29:29,060 --> 00:29:32,855
ครอบครัวเราตกใจกันอยู่พักหนึ่ง

477
00:29:33,397 --> 00:29:36,817
แต่เราก็คิดว่า "โอเค ราเบียก็เป็นแบบนี้แหละ

478
00:29:36,817 --> 00:29:40,905
เธอจะต้องพยายามกลั่นแกล้งเราให้มันนานขึ้น"

479
00:29:42,990 --> 00:29:47,370
เรารอหลายชั่วโมง
คิดหรือหวังว่าคงเป็นการมาช้า

480
00:29:49,247 --> 00:29:50,748
แต่สุดท้ายราเบียก็ไม่มา

481
00:30:00,466 --> 00:30:01,968
ผมออกจากสํานักงานศาล

482
00:30:02,927 --> 00:30:03,761
และ

483
00:30:04,303 --> 00:30:06,055
ไม่ได้ลูกคืน

484
00:30:14,814 --> 00:30:16,566
ตอนนั้นผมกังวลมาก

485
00:30:16,566 --> 00:30:17,733
ผมโทรหาโรงเรียนเขา

486
00:30:17,733 --> 00:30:20,695
โรงเรียนบอกว่าไม่เห็นเขาหนึ่งสัปดาห์แล้ว

487
00:30:20,695 --> 00:30:23,489
เขาไม่ได้ไปโรงเรียน
ในสัปดาห์ก่อนหน้าวันขอบคุณพระเจ้า

488
00:30:23,489 --> 00:30:26,117
ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาเห็นเขาคือวันศุกร์ก่อน

489
00:30:27,159 --> 00:30:30,746
ผมโทรหาครอบครัวราเบียด้วย แต่ไม่มีใครรับ

490
00:30:31,998 --> 00:30:34,792
สุดท้ายเราถึงรู้ว่าเธอลักพาตัวเขา

491
00:30:34,792 --> 00:30:35,960
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น

492
00:30:37,712 --> 00:30:39,171
เธอลักพาตัวเขาแล้วหนี

493
00:30:44,260 --> 00:30:45,303
มันเจ็บปวด

494
00:30:47,013 --> 00:30:48,097
แย่มาก

495
00:30:48,097 --> 00:30:49,891
น่าสับสนมาก

496
00:30:49,891 --> 00:30:52,101
เหมือนไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริงยังไงไม่รู้

497
00:30:54,395 --> 00:30:56,397
พี่อับดุลกลัวมาก

498
00:30:57,857 --> 00:31:01,986
ราวกับเขาโดนควักหัวใจออก

499
00:31:02,820 --> 00:31:05,698
เขาพูดตลอดว่า
กลางคืนคือช่วงเวลาที่โหดร้ายที่สุดสําหรับเขา

500
00:31:07,033 --> 00:31:08,159
อยู่กับความเงียบ

501
00:31:08,159 --> 00:31:09,076
มันคือตอนที่เขา...

502
00:31:10,578 --> 00:31:13,456
ใช้เวลาคิดนั่นคิดนี่

503
00:31:15,249 --> 00:31:17,418
คิดถึงชีวิตเขาที่มีกับอซิส

504
00:31:21,589 --> 00:31:24,216
ผมจําครั้งสุดท้ายที่เจออซิสได้

505
00:31:25,217 --> 00:31:27,136
ตอนนั้นเดือนมีนา 2016

506
00:31:29,305 --> 00:31:30,765
เป็นสุดสัปดาห์ทั่วไปนี่แหละ

507
00:31:33,559 --> 00:31:35,728
เราสนุกกันมาก ถ่ายรูปเยอะมาก

508
00:31:37,813 --> 00:31:40,524
แล้วผมก็พูดว่า "อซิส ได้เวลาที่ลูกต้องกลับแล้ว"

509
00:31:44,195 --> 00:31:45,696
ผมส่งเขาขึ้นรถราเบีย

510
00:31:47,281 --> 00:31:48,699
เขามักจะ...

511
00:31:50,743 --> 00:31:55,998
ยกมือแล้วถามว่า "พ่อ อีกกี่วันจะได้เจอพ่ออีก"

512
00:32:00,503 --> 00:32:02,213
อีกห้าวัน

513
00:32:07,593 --> 00:32:10,054
พวกเขาขับรถออกไป แล้วผมก็คิดในใจว่า

514
00:32:10,054 --> 00:32:12,807
"อีกห้าวันพ่อจะได้เจอลูกแล้ว
เพราะเป็นคิวสุดสัปดาห์ของพ่อ

515
00:32:12,807 --> 00:32:14,266
เป็นช่วงหยุดฤดูใบไม้ผลิของพ่อ"

516
00:32:15,267 --> 00:32:17,728
เหตุการณ์นั้นสี่ปีกว่าๆ แล้วครับ

517
00:32:22,817 --> 00:32:25,778
เราคิดว่าราเบียบ้า

518
00:32:25,778 --> 00:32:30,074
เราคิดว่าเธอเป็นคนอาฆาต

519
00:32:30,074 --> 00:32:34,662
แต่เราไม่นึกเลยว่าเธอจะทําได้ขนาดนั้น

520
00:32:34,662 --> 00:32:36,664
{\an8}(บุคคลสูญหาย)

521
00:32:36,664 --> 00:32:41,293
เราจ้างนักสืบเอกชนคนแล้วคนเล่า
ในแอตแลนตา ในนิวออร์ลีนส์

522
00:32:42,002 --> 00:32:45,881
และที่อื่นในประเทศด้วยเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับอซิส

523
00:32:47,049 --> 00:32:49,927
สิ่งแรกที่ทุกคนพูดคือ

524
00:32:49,927 --> 00:32:52,930
ผมต้องให้ฝ่ายบังคับใช้กฎหมายแห่งชาติ
เข้ามาช่วย

525
00:32:52,930 --> 00:32:54,974
เพื่อสืบสวนการลักพาตัวอซิส

526
00:32:55,516 --> 00:32:59,478
แต่ต้องมีหมายคดีอาญาจับราเบีย

527
00:32:59,478 --> 00:33:03,357
ตอนแรกเหล่ากรมตํารวจไม่เห็นพ้องกัน

528
00:33:03,357 --> 00:33:06,152
สรุปว่าขอบเขตอํานาจ
อยู่ที่แอตแลนตาหรือนิวออร์ลีนส์

529
00:33:08,028 --> 00:33:10,156
ในที่สุดหลังผ่านไปสองปี

530
00:33:10,156 --> 00:33:13,617
ศาลก็ออกหมายคดีอาญาลักพาตัว

531
00:33:13,617 --> 00:33:15,995
เอาผิดและจับราเบียข้อหาลักพาตัวอซิส

532
00:33:15,995 --> 00:33:18,456
(สํานักงานตํารวจศาลต้องการตัว
ชื่อ: คาลิด, ราเบีย)

533
00:33:18,456 --> 00:33:21,417
ทันทีที่มีหมายคดีอาญาลักพาตัวจับราเบีย

534
00:33:21,417 --> 00:33:23,836
{\an8}สํานักงานตํารวจศาลก็เข้ามาช่วยทําคดี

535
00:33:25,796 --> 00:33:29,300
สํานักงานตํารวจศาลเข้ามาช่วยในต้นปี 2020

536
00:33:29,800 --> 00:33:32,887
{\an8}กว่าสํานักงานตํารวจศาลจะเข้ามาช่วย
บุคคลสูญหายไปประมาณสามปีแล้ว

537
00:33:32,887 --> 00:33:35,681
{\an8}(ไบรอัน แฟร์ - รองผบช.ตํารวจศาล
นิวออร์ลีนส์ รัฐลุยเซียนา)

538
00:33:36,682 --> 00:33:39,810
กว่าจะเริ่มก็ช้าไปมากแล้ว

539
00:33:40,478 --> 00:33:43,814
เราสัมภาษณ์หลายครั้งในหลายรัฐ

540
00:33:44,398 --> 00:33:47,902
รองผู้บัญชาการตํารวจศาล
จากเขตเหนือของรัฐจอร์เจียไปที่ดุลูท

541
00:33:47,902 --> 00:33:51,072
และพยายามสัมภาษณ์แม่กับพ่อของราเบีย

542
00:33:52,198 --> 00:33:54,408
ตอนสอบสวน พวกเขาพยายามเลี่ยงตอบ

543
00:33:54,408 --> 00:33:59,205
พวกเขาดูเหมือนไม่กังวลว่าลูกสาวอยู่ไหน

544
00:33:59,205 --> 00:34:02,166
หลานอยู่ไหน หรือเอลเลียตอยู่ไหน

545
00:34:02,166 --> 00:34:04,960
บอกแต่ว่าให้ไปคุยกับทนายพวกเขา

546
00:34:07,546 --> 00:34:10,257
หลังจากคุยกับตํารวจศาล

547
00:34:10,257 --> 00:34:15,596
ผมก็ได้รู้ว่า
นั่นคือสิ่งที่ราเบียกับเอลเลียตวางแผนไว้

548
00:34:15,596 --> 00:34:17,681
ใจดํามาก วางแผนมาอย่างดี

549
00:34:18,641 --> 00:34:21,143
ราเบียกับเอลเลียตพาอซิสออกจากโรงเรียน

550
00:34:21,143 --> 00:34:23,938
สิบวันก่อนวันที่ 28 พฤศจิกา

551
00:34:25,856 --> 00:34:29,151
พวกเขาขายรถให้คาร์แม็กซ์ที่แอตแลนตา

552
00:34:29,151 --> 00:34:30,903
เอลเลียตลาออกจากงาน

553
00:34:31,570 --> 00:34:33,572
ทั้งสองคนปิดมือถือ

554
00:34:33,572 --> 00:34:35,324
ปิดบัญชีธนาคาร

555
00:34:35,324 --> 00:34:37,034
ปิดบัญชีโซเชียลมีเดีย

556
00:34:37,034 --> 00:34:38,661
แล้วก็หายไปเลย

557
00:34:44,083 --> 00:34:47,753
ถ้าพวกเขาปลอมตัวตนขึ้นมาใหม่
พวกเขาก็อาจจะหางานใหม่ได้

558
00:34:48,420 --> 00:34:50,506
อาจจะหาวงเงินสินเชื่อ

559
00:34:50,506 --> 00:34:51,715
สร้างวิถีชีวิตใหม่ไปเลย

560
00:34:51,715 --> 00:34:53,676
เคยมีคนทําแบบนี้มาก่อนแล้ว

561
00:34:53,676 --> 00:34:58,139
หรือถ้ามีคนเอาเงินให้พวกเขา
พวกเขาก็สามารถอยู่โดยใช้เงินสดได้

562
00:34:58,764 --> 00:35:00,933
อาจจะเป็นเพื่อน ครอบครัว

563
00:35:01,725 --> 00:35:02,643
ไม่รู้เหมือนกัน

564
00:35:07,731 --> 00:35:09,191
นี่คือวันที่เขาเกิด

565
00:35:09,692 --> 00:35:10,568
น่ารักมาก

566
00:35:10,568 --> 00:35:13,237
เราทําทุกอย่างที่จะนึกได้

567
00:35:14,238 --> 00:35:17,867
เพื่อหาร่องรอยของอซิส ราเบีย และเอลเลียต

568
00:35:17,867 --> 00:35:20,202
เวลาเขาหัวเราะ...

569
00:35:20,202 --> 00:35:21,328
เราจะหัวเราะตาม

570
00:35:21,328 --> 00:35:23,372
- มันดีมาก เราหัวเราะตาม
- ใช่

571
00:35:24,123 --> 00:35:29,253
หลังจากพวกเขาขายรถในปี 2017

572
00:35:30,546 --> 00:35:36,302
เราก็ยังคงต้องหา
สิ่งที่เชื่อมโยงถึงพวกเขาที่เชื่อได้ต่อไป

573
00:35:37,344 --> 00:35:40,264
สิ่งนั้นทําให้มันยากมาก

574
00:35:40,264 --> 00:35:44,476
สี่ปีต่อมา ก็ยังไม่มีวี่แววของพวกเขา

575
00:35:46,020 --> 00:35:48,022
ถ้าคุณคิดว่าเราจะยอมแพ้

576
00:35:49,190 --> 00:35:50,482
ถ้าคุณคิดว่า

577
00:35:51,150 --> 00:35:57,239
พี่อับดุล ฉัน
หรือครอบครัวฉันจะหยุดตามหาอซิสละก็

578
00:35:58,282 --> 00:36:00,409
คุณคิดผิดมากๆ

579
00:36:01,160 --> 00:36:05,289
เพราะเราจะไม่มีวันหยุดเด็ดขาด

580
00:36:07,166 --> 00:36:08,626
จนกว่าอซิสจะกลับมา

581
00:36:13,964 --> 00:36:15,799
พออซิสหายไป

582
00:36:16,759 --> 00:36:18,677
เวลาก็หยุดหมุน

583
00:36:21,096 --> 00:36:22,431
สําหรับผม

584
00:36:23,641 --> 00:36:24,850
เขาเพิ่งจากไปเมื่อวาน

585
00:36:26,393 --> 00:36:28,646
ผมคิดเรื่องเขาทุกวัน

586
00:36:28,646 --> 00:36:31,232
และผมพยายามทุกวันเพื่อหาเขาให้เจอ

587
00:36:32,107 --> 00:36:34,151
ผมจะสู้ต่อไปจนกว่าจะได้เจอเขา

588
00:36:35,986 --> 00:36:39,073
สักวันเขาจะเดินเข้าประตูมา

589
00:36:39,073 --> 00:36:40,658
แล้วผมก็จะยืนอยู่อีกฝั่ง

590
00:36:44,119 --> 00:36:45,704
ถึงเวลาที่เขาต้องกลับบ้านแล้ว

591
00:36:51,710 --> 00:36:53,629
{\an8}(พอจะจําใบหน้าเหล่านี้ได้มั้ย)

592
00:36:53,629 --> 00:36:55,673
{\an8}(หาย: อซิส ข่าน
เกิด: 13/11/2010)

593
00:36:55,673 --> 00:36:58,300
{\an8}(ต้องการตัว: ราเบีย คาลิด
หมายจับ: 2/1/2020)

594
00:36:58,300 --> 00:36:59,927
{\an8}(หาย: อมิน่า คันดิล
เกิด: 1/9/2003)

595
00:36:59,927 --> 00:37:01,553
{\an8}(หาย: เบเลล คันดิล
เกิด: 4/1/2006)

596
00:37:01,553 --> 00:37:03,681
{\an8}(ต้องการตัว: อาห์เหม็ด คันดิล
หมายจับ: 21/11/2014)

597
00:37:03,681 --> 00:37:05,349
{\an8}(หาย: ซีเจ วอสเซเลอร์
เกิด: 9/12/1982)

598
00:37:05,349 --> 00:37:07,142
{\an8}(หาย: วิลเลียม วอสเซเลอร์
เกิด: 21/4/1984)

599
00:37:07,142 --> 00:37:09,186
{\an8}(ต้องการตัว: ชาร์ลส์ วอสเซเลอร์
หมายจับ: 3/4/1987)

600
00:37:09,186 --> 00:37:12,231
{\an8}(หาย: ลูอิส อัลเดเรเต-มาร์ติเนซ
เกิด: 22/3/2012)

601
00:37:12,231 --> 00:37:14,858
{\an8}(ต้องการตัว: เรจีน่า มาร์ติเนซ
หมายจับ: 18/2/2016)

602
00:37:14,858 --> 00:37:16,652
{\an8}(หาย: ห้วยหยูฉิน
เกิด: 10/11/2011)

603
00:37:16,652 --> 00:37:18,362
{\an8}(หาย: ปินหยูฉิน
เกิด: 24/9/2014)

604
00:37:18,362 --> 00:37:20,364
{\an8}(ต้องการตัว: ฟงฉิน
หมายจับ: 6/2/2019)

605
00:37:20,364 --> 00:37:22,741
{\an8}(หาย: เคย์ล่า อุนเบฮาวน์
เกิด: 5/1/2008)

606
00:37:22,741 --> 00:37:25,452
{\an8}(ต้องการตัว: เฮเธอร์ อุนเบฮาวน์
หมายจับ: 28/7/2017)

607
00:37:25,452 --> 00:37:27,997
{\an8}(หาย: รูเบน แบล็คเวลล์ จูเนียร์
เกิด: 29/12/1992)

608
00:37:27,997 --> 00:37:31,125
{\an8}(ต้องการตัว: รูเบน แบล็คเวลล์ ซีเนียร์
หมายจับ: 22/9/2000)

609
00:37:31,125 --> 00:37:32,751
{\an8}(หายตัว: แทมมี่ ฟลอเรส
เกิด: 30/3/2004)

610
00:37:32,751 --> 00:37:34,461
{\an8}(หาย: ดิเอโก้ ฟลอเรส
เกิด: 28/7/2005)

611
00:37:34,461 --> 00:37:36,797
{\an8}(ต้องการตัว: แฟรนซิสโก้ ฟลอเรส
หมายจับ: 18/1/2008)

612
00:37:36,797 --> 00:37:39,883
{\an8}(หาย: คริสโตเฟอร์กับลิซ่า ซาฮาเรียส
เกิด: 25/3/1984 และ 18/8/1986)

613
00:37:39,883 --> 00:37:42,261
{\an8}(ต้องการตัว: ซูซาน ซาฮาเรียส
หมายจับ: 17/2/1988)

614
00:37:43,262 --> 00:37:47,433
(หากมีข้อมูลเกี่ยวกับเด็กเหล่านั้นที่หายตัวไป)

615
00:37:47,433 --> 00:37:50,853
(หรือคนที่ลักพาตัวเด็กเหล่านั้น
กรุณาโทร 1-800-THE-LOST)

616
00:37:50,853 --> 00:37:52,980
(หรือส่งอีเมลไปที่ HOTLINE@NCMEC.ORG)

617
00:37:52,980 --> 00:37:57,693
(หรือไปที่ UNSOLVED.COM)

618
00:39:06,637 --> 00:39:08,305
คําบรรยายโดยเฉลิมรัชฏ์ อัครไชยนนท์