1
00:00:17,851 --> 00:00:20,895
(แจ็คเดอะริปเปอร์
ปี 1959)

2
00:00:20,979 --> 00:00:23,565
เดอะริปเปอร์ เขาลงมืออีกแล้ว

3
00:00:23,648 --> 00:00:25,567
เดอะริปเปอร์ลงมืออีกแล้ว

4
00:00:27,318 --> 00:00:28,903
(แจ็คเดอะริปเปอร์)

5
00:00:30,572 --> 00:00:33,199
ผู้คนเคยได้ยินชื่อแจ็คเดอะริปเปอร์

6
00:00:33,283 --> 00:00:36,119
ต่อให้ไม่รู้สิ่งที่แจ็คเดอะริปเปอร์ทำ

7
00:00:36,202 --> 00:00:38,830
เขาเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยม
แจ็คเดอะริปเปอร์ ใช่

8
00:00:38,913 --> 00:00:42,917
และเขาไม่เคยถูกจับหรือถูกลงโทษเลย
ฉลาดจริงๆ เย่

9
00:00:43,501 --> 00:00:48,339
เหตุเกิดขึ้นในยุควิกตอเรียในลอนดอน
แต่มีหนังสือเกี่ยวกับแจ็คเดอะริปเปอร์

10
00:00:48,423 --> 00:00:51,468
เป็นภาษาญี่ปุ่น จีน อิตาเลียนและสเปน

11
00:00:51,551 --> 00:00:53,720
ชื่อนี้ดังไปทุกที่

12
00:00:54,304 --> 00:00:55,346
{\an8}แจ็คเดอะริปเปอร์

13
00:00:55,430 --> 00:00:56,931
{\an8}มันจบแล้วสำหรับแจ็คเดอะริปเปอร์

14
00:00:57,015 --> 00:00:58,850
เลิกใช้ชื่องี่เง่านั่นสักที

15
00:00:59,726 --> 00:01:04,731
แจ็คกลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า
การกระทำของเขาไปแล้ว

16
00:01:05,273 --> 00:01:07,609
แต่เมื่อคุณรู้รายละเอียดอันสยดสยอง
ของอาชญากรรมนี้

17
00:01:07,692 --> 00:01:09,444
มุมมองของคุณจะเปลี่ยนไป

18
00:01:10,945 --> 00:01:12,363
คดีอาชญากรรมนี้โหดร้ายมาก

19
00:01:12,447 --> 00:01:15,408
เขาพยายามตัดจมูกเธอออก พยายามตัดหู

20
00:01:15,492 --> 00:01:17,577
ทั้งกรีดและเฉือนไปทั่ว

21
00:01:18,161 --> 00:01:19,704
เขาควักหัวใจเธอออกมา

22
00:01:19,788 --> 00:01:22,165
มันน่าใจหายจริงๆ

23
00:01:22,916 --> 00:01:25,835
ถ้าลองคิดดู มีหลายเหตุผลที่ปริศนานี้โด่งดัง

24
00:01:25,919 --> 00:01:28,088
ข้อแรก แจ็คเดอะริปเปอร์ทำให้ผู้คนหวาดกลัว

25
00:01:28,171 --> 00:01:30,590
ในแบบที่ไม่มีฆาตกรคนไหนเคยทำมาก่อน

26
00:01:30,673 --> 00:01:32,675
และคงไม่มีฆาตกรคนไหนทำได้ตั้งแต่นั้นมา

27
00:01:33,176 --> 00:01:37,263
อีกเหตุผลหนึ่งที่เรื่องนี้ยังโด่งดัง
เพราะมันเป็นเรื่องที่พัฒนาอยู่ตลอด

28
00:01:37,347 --> 00:01:40,141
เหตุเกิดขึ้นเมื่อกว่า 135 ปีก่อน

29
00:01:40,225 --> 00:01:42,894
แต่เราก็ยังพยายามไขปริศนานี้อยู่

30
00:02:12,048 --> 00:02:15,802
(คดีปริศนา)

31
00:02:22,934 --> 00:02:26,938
{\an8}(วันที่ 31 สิงหาคม ปี 1888)

32
00:02:31,067 --> 00:02:33,611
{\an8}(เขตไวต์แชปเปิล)

33
00:02:33,695 --> 00:02:37,866
{\an8}(สามกิโลเมตรไปทางตะวันออก
ของเซ็นทรัลลอนดอน)

34
00:02:39,450 --> 00:02:42,245
ในช่วงเช้าตรู่วันที่ 31 สิงหาคม ปี 1888

35
00:02:42,328 --> 00:02:45,039
ตำรวจคนหนึ่งเดินลาดตระเวนที่ไวต์แชปเปิล

36
00:02:47,458 --> 00:02:50,044
ทันใดนั้นเขาก็เห็นอะไรบางอย่างนอนอยู่ที่ประตู

37
00:02:50,128 --> 00:02:52,839
{\an8}พอเข้าไปใกล้ๆ
ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น

38
00:02:53,548 --> 00:02:56,634
เขามีตะเกียงเลยส่องตะเกียงไปที่เธอ

39
00:02:57,343 --> 00:02:58,887
และเห็นว่าเธอถูกกรีดคอ

40
00:03:01,556 --> 00:03:03,016
สิ่งที่เขามองไม่เห็นคือ

41
00:03:03,099 --> 00:03:06,269
ใต้เสื้อผ้าเปื้อนเลือดของเธอ
เธอถูกคว้านท้องออก

42
00:03:07,187 --> 00:03:09,272
มีคนมากมายอาศัยอยู่ในบริเวณนั้น

43
00:03:09,355 --> 00:03:13,526
{\an8}มีคนอาศัยอยู่ในบ้านที่ติดกับประตูที่พบศพเธอ

44
00:03:13,610 --> 00:03:14,944
{\an8}แต่พวกเขาไม่ได้ยินหรือเห็นอะไรเลย

45
00:03:15,028 --> 00:03:17,322
เห็นได้ชัดว่ามันเกิดขึ้นเงียบๆ

46
00:03:17,405 --> 00:03:19,657
ใต้หน้าต่าง

47
00:03:19,741 --> 00:03:22,452
ที่มีผู้คนนอนหลับอยู่บนเตียง

48
00:03:23,369 --> 00:03:25,830
มันเป็นการทำร้ายที่โหดเหี้ยมมาก

49
00:03:28,583 --> 00:03:32,921
ที่ห้องเก็บศพ พบว่ามีบาดแผลที่ลึกและขรุขระ

50
00:03:33,004 --> 00:03:36,007
{\an8}จากกระดูกสันอกยาวไปจนถึงช่องท้อง

51
00:03:36,090 --> 00:03:39,260
{\an8}ตัดเนื้อเยื่อในช่องท้องเธอจนขาด

52
00:03:41,804 --> 00:03:45,266
พอเจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนสอบถามว่า
"มีใครจำคนคนนี้ได้บ้าง"

53
00:03:45,350 --> 00:03:47,769
เธอถูกระบุตัวว่าเป็นคนที่รู้จักกันในชื่อพอลลี่

54
00:03:49,395 --> 00:03:52,774
{\an8}แมรี่ แอนน์ นิโคลส์ หรือที่รู้จักกันในชื่อพอลลี่

55
00:03:52,857 --> 00:03:55,610
{\an8}อายุ 43 ปีตอนที่ถูกฆาตกรรม

56
00:03:56,736 --> 00:04:00,156
พอลลี่เพิ่งมาอยู่ย่านอีสต์เอนด์
ในลอนดอนได้ไม่นาน เท่าที่เรารู้

57
00:04:00,240 --> 00:04:03,409
แต่เธอกลายเป็นคนติดเหล้า
และนั่นก็ทำให้ชีวิตเธอตกต่ำลง

58
00:04:04,452 --> 00:04:06,996
เธอยากจนมาก อยู่ตัวคนเดียว

59
00:04:07,080 --> 00:04:10,708
ดิ้นรนหาเลี้ยงตัวอง
ด้วยการขายประเวณีเป็นครั้งคราว

60
00:04:16,714 --> 00:04:18,383
คืนนั้นเธอดื่มเหล้ามา

61
00:04:18,466 --> 00:04:20,551
และไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าเตียง

62
00:04:20,635 --> 00:04:23,346
{\an8}เธอเลยถูกไล่ออกจากบ้านพัก

63
00:04:26,474 --> 00:04:30,019
{\an8}เธอออกไปขายบริการ
พยายามหาเงินเช่าเตียงสำหรับคืนนั้น

64
00:04:31,187 --> 00:04:34,732
คำพูดสุดท้ายที่พอลลี่พูดกับคนดูแลบ้านพักคือ

65
00:04:34,816 --> 00:04:36,609
"เห็นไหมว่าหมวกฉันสวยขนาดไหน"

66
00:04:36,693 --> 00:04:38,945
{\an8}เธอพูดอะไรทำนองนั้น

67
00:04:39,028 --> 00:04:41,698
{\an8}"ฉันจะออกไปข้างนอกเพื่อหาลูกค้า

68
00:04:42,407 --> 00:04:44,200
เห็นไหมว่าตอนนี้ฉันสวยขนาดไหน"

69
00:04:44,284 --> 00:04:47,203
"ฉันจะกลับมา เก็บเตียงไว้ให้ด้วย
เดี๋ยวก็มาแล้ว"

70
00:04:48,121 --> 00:04:52,375
นั่นคือตอนที่เธอถูกทำร้าย
และถูกชำแหละศพอย่างโหดร้าย

71
00:04:55,128 --> 00:04:57,672
ฆาตกรบีบคอเธอ

72
00:04:57,755 --> 00:05:00,216
ฆ่าเธอก่อนที่เธอจะทันร้องออกมา

73
00:05:01,342 --> 00:05:02,927
ในย่านอีสต์เอนด์ยุค 1880

74
00:05:03,011 --> 00:05:06,723
การฆาตกรรมไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างที่คิด

75
00:05:07,640 --> 00:05:09,017
{\an8}ดังนั้นการฆาตกรรมพอลลี่

76
00:05:09,100 --> 00:05:12,353
{\an8}ตำรวจน่าจะมองว่าเป็นกรณีพิเศษ

77
00:05:17,859 --> 00:05:20,903
ลอนดอนในปี 1888 เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก

78
00:05:20,987 --> 00:05:22,989
มีย่านเวสต์เอนด์ที่ร่ำรวยและเจริญมาก

79
00:05:23,072 --> 00:05:25,074
ย่านอีสต์เอนด์นั้นยากจนมาก

80
00:05:25,867 --> 00:05:28,786
ไวต์แชปเปิลเป็นเขต
ในย่านอีสต์เอนด์ของลอนดอน

81
00:05:29,704 --> 00:05:33,458
{\an8}มันเป็นย่านที่ผู้คนแทบจะไม่มีกิน

82
00:05:33,541 --> 00:05:37,211
{\an8}ผู้คนยากจน แทบจะอดตายกัน

83
00:05:38,713 --> 00:05:39,964
จากถนนสายหลัก

84
00:05:40,048 --> 00:05:44,010
ก็มีตรอกซอกซอยและลานที่มีหนูชุกชุม

85
00:05:44,093 --> 00:05:47,055
สยดสยองจริงๆ ผู้คนใช้ชีวิตในสภาพที่เลวร้าย

86
00:05:49,140 --> 00:05:53,019
หญิงโสดมากมายในอีสต์เอนด์
ไม่มีเงินซื้อบ้านหรือแฟลตของตัวเอง

87
00:05:53,102 --> 00:05:56,939
ดังนั้นพวกเขาต้องพยายาม
รวบรวมเงินสี่เพนนีทุกวัน

88
00:05:57,023 --> 00:05:58,358
เพื่อเช่าเตียงหนึ่งคืน

89
00:05:58,441 --> 00:06:01,194
ในที่ที่เราเรียกว่าบ้านพักรวมหรือที่พักห้องแถว

90
00:06:01,277 --> 00:06:02,236
ฉันพูดว่าเตียง

91
00:06:02,320 --> 00:06:05,448
แต่ในหลายที่ มันเป็นโลงศพมากกว่า

92
00:06:05,531 --> 00:06:07,992
วางเรียงกันเป็นแถวติดผนัง

93
00:06:08,743 --> 00:06:11,412
ผู้หญิงหลายคนคงต้องหันไปค้าประเวณี

94
00:06:11,496 --> 00:06:16,667
มันเป็นสิ่งที่พวกเธอต้องทำเพื่อหาเงิน

95
00:06:16,751 --> 00:06:17,877
(ผู้หญิง)

96
00:06:17,960 --> 00:06:21,255
มีคำเรียกผู้หญิงพวกนี้ "อาภัพ"

97
00:06:21,339 --> 00:06:23,383
เพราะพวกเธอถูกหลงลืมไป

98
00:06:25,593 --> 00:06:28,304
ฉันคิดว่าแจ็คเดอะริปเปอร์พุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงพวกนี้

99
00:06:28,388 --> 00:06:33,142
เพราะตกเป็นเหยื่อได้ง่าย
และเป็นผู้หญิงที่เสี่ยงเพราะทำงานตามท้องถนน

100
00:06:33,226 --> 00:06:35,978
ถ้าพวกเธอค้าบริการเพื่อให้มีชีวิตรอด

101
00:06:36,062 --> 00:06:38,106
พวกเธอก็รู้จักท้องถนนดี

102
00:06:38,898 --> 00:06:42,235
ที่จริงแล้วเหยื่อกลายเป็น
คนเลือกสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม

103
00:06:42,318 --> 00:06:45,696
เพราะงานของพวกเธอ
พวกเธอจึงรู้ว่าจะพาลูกค้าไปที่ไหน

104
00:06:45,780 --> 00:06:47,865
ที่ที่ไม่น่าเสี่ยงว่าจะถูกขัดจังหวะ

105
00:06:47,949 --> 00:06:52,537
พวกเธอจึงเลือกที่ที่เหมาะจะถูกฆ่า
โดยไม่รู้ตัวเลย

106
00:06:59,043 --> 00:07:00,461
(ปี 1888)

107
00:07:00,545 --> 00:07:03,131
พอลลี่ นิโคลส์ถูกฆ่าวันที่ 31 สิงหาคม

108
00:07:03,214 --> 00:07:05,800
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา วันที่ 8 กันยายน

109
00:07:05,883 --> 00:07:08,761
มีการฆาตกรรมเกิดขึ้นอีกครั้ง
ซึ่งก็คือแอนนี่ แชปแมน

110
00:07:09,303 --> 00:07:12,598
แอนนี่ถูกฆ่าตายที่ลานด้านหลังถนนแฮนเบอรี

111
00:07:13,808 --> 00:07:17,395
{\an8}และที่อีสต์เอนด์ ใกล้กับจุดที่พอลลี่ถูกฆ่า

112
00:07:18,646 --> 00:07:23,192
เธอนอนหงายอยู่ในสนาม หน้าหันไปทางบันได

113
00:07:24,360 --> 00:07:27,780
เธอถูกชำแหละอย่างโหดเหี้ยม
แบบเดียวกับพอลลี่

114
00:07:28,781 --> 00:07:30,450
ฆาตกรเอาบางอย่างไปเป็นที่ระลึกด้วย

115
00:07:30,533 --> 00:07:33,035
เขาตัดมดลูกของเหยื่อไป

116
00:07:33,953 --> 00:07:36,497
ซึ่งบ่งบอกว่าเหตุผลของการฆาตกรรมนี้

117
00:07:36,581 --> 00:07:40,668
ตั้งใจทำเพื่อให้ฆาตกรเอาอวัยวะส่วนนั้นไปได้

118
00:07:40,751 --> 00:07:44,422
{\an8}แอนนี่เป็นเหยื่อที่อายุมากที่สุด
เธออายุ 47 ปี

119
00:07:45,506 --> 00:07:49,677
{\an8}ตามรายงานของตำรวจ แอนนี่ไม่มีรายได้เลย

120
00:07:50,511 --> 00:07:53,848
เธอเริ่มขายเครื่องประดับตามถนน
เพื่อความอยู่รอด

121
00:07:55,266 --> 00:07:59,520
เมื่อไม่ได้ผล
เธอก็หันไปขายบริการเป็นครั้งคราว

122
00:08:01,564 --> 00:08:05,651
เช่นเดียวกับพอลลี่ นิโคลส์
ในคืนก่อนที่เธอถูกฆาตกรรม

123
00:08:05,735 --> 00:08:07,862
เธอไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าเตียง

124
00:08:09,071 --> 00:08:12,909
{\an8}(เวลา 1:45 น.
แอนนี่ออกจากบ้านพัก)

125
00:08:12,992 --> 00:08:17,246
{\an8}พยานบอกว่าเธอเดินเตร็ดเตร่มองหาลูกค้า

126
00:08:17,872 --> 00:08:19,499
{\an8}จากนั้นสักช่วงเวลาในคืนนั้น

127
00:08:19,582 --> 00:08:21,584
{\an8}มีพยานเห็นแอนนี่คุยกับผู้ชายคนหนึ่ง

128
00:08:21,667 --> 00:08:24,879
{\an8}นอกประตูหน้าเลขที่ 29 ถนนแฮนเบอรี

129
00:08:24,962 --> 00:08:26,589
{\an8}แต่เธอไม่เห็นหน้าเขา

130
00:08:27,089 --> 00:08:29,592
หลังจากนั้นเธอพูดว่าเขาดูเหมือนคนต่างชาติ

131
00:08:29,675 --> 00:08:31,302
จากการแต่งตัวของเขา

132
00:08:31,385 --> 00:08:33,846
เชื่อกันว่านั่นคือแจ็คเดอะริปเปอร์

133
00:08:34,722 --> 00:08:37,975
และจากบันทึกของตำรวจ
สิ่งที่เรารู้ว่าจะเกิดขึ้นต่อไป

134
00:08:38,059 --> 00:08:41,979
ทั้งสองคนเดินเข้าทางประตู
ที่ไม่เคยล็อกของเลขที่ 29

135
00:08:42,730 --> 00:08:44,190
เข้าไปในทางเดิน

136
00:08:44,690 --> 00:08:47,527
และทางเดินอันมืดมิดนำไปสู่สนามหลังบ้าน

137
00:08:47,610 --> 00:08:49,070
นั่นคือที่ที่แจ็คฆ่าแอนนี่

138
00:08:50,821 --> 00:08:52,240
(ภาพประกอบในหนังสือพิมพ์)

139
00:08:53,074 --> 00:08:56,994
ผู้ที่พักอยู่เลขที่ 27 ถนนแฮนเบอรี
ตอนที่แอนนี่ถูกฆาตกรรม

140
00:08:57,078 --> 00:08:58,704
ซึ่งเป็นบ้านข้างๆ

141
00:08:58,788 --> 00:09:01,290
คือผู้ชายชื่ออัลเบิร์ต คาดอช

142
00:09:01,374 --> 00:09:05,419
เขากำลังไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ตรงท้ายสวน

143
00:09:05,503 --> 00:09:10,341
และเขาได้ยินเสียงร้อง "ไม่"
และเสียงดังตุ้บที่รั้ว

144
00:09:10,424 --> 00:09:13,135
หลายคนเชื่อว่า
เป็นเสียงศพของแอนนี่กระแทกกับรั้ว

145
00:09:16,222 --> 00:09:18,724
{\an8}เป็นไปได้ว่าถ้าเขามองข้ามรั้วไป

146
00:09:18,808 --> 00:09:22,019
{\an8}เขาคงได้เห็น
การฆาตกรรมแอนนี่ แชปแมนกลางคัน

147
00:09:27,567 --> 00:09:30,069
{\an8}คอของแอนนี่ถูกเฉือนจากซ้ายไปขวา

148
00:09:30,152 --> 00:09:31,737
{\an8}กลับไปที่กระดูกสันหลัง

149
00:09:31,821 --> 00:09:33,823
{\an8}เธอถูกกรีดจนถึงกระดูกหน้าอก

150
00:09:33,906 --> 00:09:37,034
ลำไส้ของเธอถูกควักออกมา
และวางไว้บนไหล่ของเธอ

151
00:09:37,118 --> 00:09:40,746
ที่เท้าเธอมีข้าวของหลายอย่าง
จากกระเป๋าผ้าของเธอ

152
00:09:40,830 --> 00:09:42,415
ที่ถูกกรีดออก

153
00:09:42,498 --> 00:09:44,458
มีหวี เศษกระดาษ

154
00:09:44,542 --> 00:09:47,837
ของมากมายที่ควักออกมาจากกระเป๋าที่เธอใส่อยู่

155
00:09:48,588 --> 00:09:51,424
เขาเอาทุกอย่างออกมาวางที่เท้าเธอ
อย่างเป็นระเบียบ

156
00:09:51,507 --> 00:09:52,466
แปลกมากค่ะ

157
00:09:54,594 --> 00:09:58,472
เธอถูกชำแหละแบบเดียวกับพอลลี่

158
00:09:59,140 --> 00:10:02,351
ตำรวจจึงเชื่อว่าการฆาตกรรมทั้งสองครั้ง
เป็นฝีมือคนเดียวกัน

159
00:10:04,854 --> 00:10:06,063
ในที่เกิดเหตุ

160
00:10:06,147 --> 00:10:08,941
ตำรวจหาเบาะแสที่ฆาตกรทิ้งไว้

161
00:10:09,525 --> 00:10:12,570
แล้วตำรวจก็พบผ้ากันเปื้อนหนังที่เพิ่งซัก

162
00:10:12,653 --> 00:10:13,863
ตรงมุมสนาม

163
00:10:13,946 --> 00:10:16,657
พวกเขาคิดว่า "เราได้ตัวเขาแล้ว
เราได้ตัวฆาตกรแล้ว"

164
00:10:17,575 --> 00:10:20,119
ที่พวกเขาตื่นเต้นกันเพราะว่า

165
00:10:20,202 --> 00:10:22,246
หลังจากการฆาตกรรมพอลลี่ นิโคลส์

166
00:10:22,330 --> 00:10:26,459
ตำรวจกำลังสืบสวนผู้ต้องสงสัย
ที่รู้จักกันในชื่อผ้ากันเปื้อนหนังอยู่แล้ว

167
00:10:27,251 --> 00:10:29,211
ตอนนี้โสเภณีในไวต์แชปเปิล

168
00:10:29,295 --> 00:10:32,840
เริ่มคุยกันเรื่องคนร้ายชื่อผ้ากันเปื้อนหนัง

169
00:10:32,923 --> 00:10:35,343
และพวกเธอเชื่อว่าผู้ชายคนนี้เป็นผู้ก่อเหตุ

170
00:10:35,426 --> 00:10:39,013
ผ้ากันเปื้อนหนังเป็นชายชื่อจอห์น ไพเซอร์
ที่เคยอยู่ที่ไวต์แชปเปิล

171
00:10:39,096 --> 00:10:42,475
เขาเป็นช่างทำรองเท้า
ใส่ผ้ากันเปื้อนหนังประจำเวลาทำงาน

172
00:10:43,726 --> 00:10:45,603
พอตำรวจพบผ้ากันเปื้อนหนัง

173
00:10:45,686 --> 00:10:47,897
ก็ลากตัวเขาไปที่สถานีตำรวจ

174
00:10:47,980 --> 00:10:50,024
แล้วสอบปากคำละเอียด

175
00:10:50,650 --> 00:10:53,444
กลายเป็นว่าผ้ากันเปื้อนหนังที่พวกเขาพบ

176
00:10:53,527 --> 00:10:55,571
ไม่เกี่ยวอะไรกับการฆาตกรรมเลย

177
00:10:55,655 --> 00:10:58,783
เป็นแค่ชาวบ้านที่ทำความสะอาด
ผ้ากันเปื้อนหนังของตัวเอง

178
00:10:58,866 --> 00:11:01,118
แล้วพาดไว้บนรั้วเพื่อตากให้แห้ง

179
00:11:01,994 --> 00:11:05,164
ไพเซอร์มีพยานยืนยันที่อยู่แน่นหนา
สำหรับคืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม

180
00:11:05,247 --> 00:11:07,333
เขาจึงถูกปล่อยตัวจากการเป็นผู้ต้องสงสัย

181
00:11:07,833 --> 00:11:12,797
และปรากฏว่าเขาเป็นเพียงคนแรก
ในบรรดาผู้ต้องสงสัยอีกมากมายในคดีนี้

182
00:11:14,048 --> 00:11:16,467
ถึงจุดนี้ตำรวจรู้แล้ว

183
00:11:16,550 --> 00:11:20,054
ว่ามีบางอย่างผิดปกติมากในไวต์แชปเปิล

184
00:11:20,137 --> 00:11:23,057
{\an8}ฆาตกรรมสยองสองครั้ง
การชำแหละศพที่โหดร้าย

185
00:11:23,140 --> 00:11:25,351
น่าจะถูกฆ่าด้วยคนเดียวกัน

186
00:11:26,644 --> 00:11:30,856
สิ่งที่น่ากลัวคือมีคนอยู่ข้างนอกนั่น

187
00:11:30,940 --> 00:11:32,775
ที่อยากฆ่าคุณ

188
00:11:33,943 --> 00:11:36,946
คนที่คุณไม่เคยเจอ คุณไม่เคยทำร้ายพวกเขา

189
00:11:37,655 --> 00:11:42,410
{\an8}พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าคุณ

190
00:11:43,619 --> 00:11:46,205
{\an8}เกิดความหวาดกลัวฆาตกรรมสยองนี้

191
00:11:47,498 --> 00:11:50,710
คนคิดว่า "คนใจโฉดแบบไหนทำแบบนี้ได้"

192
00:11:51,961 --> 00:11:54,338
(ปีศาจไวต์แชปเปิล)

193
00:11:56,716 --> 00:11:59,427
มีความรู้สึกว่าฆาตกรคุ้นเคยกับย่านไวต์แชปเปิลดี

194
00:11:59,510 --> 00:12:02,680
ตอนนั้นไวต์แชปเปิล
ประกอบด้วยตรอกซอกซอยแคบๆ มากมาย

195
00:12:02,763 --> 00:12:05,558
ทางเดินเล็กๆ คดเคี้ยวที่เชื่อมระหว่างตึกต่างๆ

196
00:12:06,517 --> 00:12:09,270
เขาแค่ต้องรู้ว่าที่ซ่อนตัวที่ใกล้ที่สุดอยู่ตรงไหน

197
00:12:09,353 --> 00:12:12,606
ที่เขาจะไปจากที่เกิดเหตุได้อย่างรวดเร็ว

198
00:12:13,399 --> 00:12:15,276
{\an8}พอเขาไปถึงถนนไวต์แชปเปิล

199
00:12:15,359 --> 00:12:16,235
{\an8}ถนนสายหลักที่พลุกพล่าน

200
00:12:16,318 --> 00:12:19,071
{\an8}ที่ทะลุผ่านใจกลางของย่านนั้น
หรือถนนคอมเมอร์เชียล

201
00:12:19,155 --> 00:12:20,448
{\an8}ทางสัญจรที่พลุกพล่าน

202
00:12:20,531 --> 00:12:23,492
{\an8}เขาก็จะออกไปได้และกลืนไปกับฝูงชน

203
00:12:30,624 --> 00:12:34,003
ตำรวจตัดสินใจไม่พูดกับสื่อตั้งแต่เนิ่นๆ

204
00:12:34,086 --> 00:12:37,631
เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำอยู่
หรือการสืบสวนของพวกเขา

205
00:12:37,715 --> 00:12:42,094
และเป็นธรรมชาติของสื่อ
ที่มองหาข่าวที่น่าตื่นเต้น

206
00:12:42,636 --> 00:12:45,681
แล้วก็ไม่พอใจเมื่อไม่มีเบาะแสให้ทำข่าว

207
00:12:45,765 --> 00:12:47,725
{\an8}ยกเว้นผู้ต้องสงสัย ผ้ากันเปื้อนหนัง

208
00:12:49,852 --> 00:12:52,521
วันที่ 27 กันยายน ปี 1888

209
00:12:52,605 --> 00:12:56,567
สำนักข่าวเซ็นทรัลนิวส์
ได้รับจดหมายที่น่าสนใจมาก

210
00:12:56,650 --> 00:12:57,902
เขียนด้วยหมึกสีแดง

211
00:12:57,985 --> 00:13:02,656
{\an8}มันเริ่มว่า "เจ้านายที่รัก
ฉันได้ยินอยู่เรื่อยว่าตำรวจจับฉันได้แล้ว"

212
00:13:02,740 --> 00:13:04,575
{\an8}"พวกเขายังจับฉันไม่ได้หรอก"

213
00:13:05,075 --> 00:13:07,912
แล้วก็ใช้คำพูดเย้ยหยันโอ้อวดถึงสิ่งที่เขาทำ

214
00:13:07,995 --> 00:13:09,580
ตำรวจจับเขาไม่ได้

215
00:13:10,664 --> 00:13:14,710
สุดท้ายก็ลงชื่อว่า
"ขอแสดงความนับถือ แจ็คเดอะริปเปอร์"

216
00:13:18,297 --> 00:13:23,093
{\an8}จดหมาย "เจ้านายที่รัก" น่าจะเป็น
เอกสารที่สำคัญที่สุดที่เรามี

217
00:13:23,177 --> 00:13:26,388
{\an8}เพราะมันเป็นเอกสารที่ทำให้เราได้ชื่อ
"แจ็คเดอะริปเปอร์" มา

218
00:13:26,472 --> 00:13:29,475
มันสรุปว่าเขาทำอะไรกับพวกผู้หญิง

219
00:13:29,558 --> 00:13:30,893
พวกเธอถูกคว้านท้องออก

220
00:13:30,976 --> 00:13:33,854
ฉายาที่สยดสยองอย่างนั้น

221
00:13:34,730 --> 00:13:37,149
แจ็คเดอะริปเปอร์ เป็นความฝันของนักข่าวเลย

222
00:13:37,733 --> 00:13:41,111
ฆาตกรมีฉายาแล้ว
เขาไม่ใช่บุคคลที่เร้นลับอีกต่อไป

223
00:13:41,195 --> 00:13:44,031
เขามีฉายา แจ็คเดอะริปเปอร์

224
00:13:44,114 --> 00:13:45,783
(ขอแสดงความนับถือ แจ็คเดอะริปเปอร์)

225
00:13:45,866 --> 00:13:48,953
ปัญหาคือตำรวจส่วนใหญ่เชื่อว่าจดหมายฉบับนี้

226
00:13:49,036 --> 00:13:51,247
เป็นผลงานของนักข่าวชาวลอนดอน
ที่กล้าได้กล้าเสีย

227
00:13:51,330 --> 00:13:53,123
เป็นที่รู้จักในกลุ่มนักสืบอาวุโสสกอตแลนด์ยาร์ด

228
00:13:53,207 --> 00:13:57,336
พูดอีกอย่างคือ นักข่าวเขียนจดหมาย
มันเป็นข่าวปลอม

229
00:13:57,419 --> 00:14:00,631
ผู้คนมากมายในตอนนั้น รวมทั้งตำรวจที่เกี่ยวข้อง

230
00:14:00,714 --> 00:14:04,593
เชื่อว่าพวกเขารู้ตัวตนของคนที่ทำ

231
00:14:04,677 --> 00:14:08,264
ว่าคนเขียนมาจากสำนักข่าวเซ็นทรัลนิวส์เอง

232
00:14:08,347 --> 00:14:11,767
{\an8}พยายามสร้างความตื่นเต้นในสื่อ

233
00:14:11,851 --> 00:14:14,520
{\an8}ส่วนตัวแล้ว ฉันเลยไม่คิดว่า
จดหมาย "เจ้านายที่รัก"

234
00:14:14,603 --> 00:14:16,438
{\an8}เขียนโดยแจ็คเดอะริปเปอร์

235
00:14:16,939 --> 00:14:18,274
{\an8}ตอนที่พวกเขาได้จดหมายริปเปอร์

236
00:14:18,357 --> 00:14:21,318
ดูเหมือนไม่มีผู้ต้องสงสัยที่แน่นหนาสักคน

237
00:14:21,402 --> 00:14:24,697
ตำรวจก็ไม่มีแนวทางการสืบสวนที่ชัดเจนด้วย

238
00:14:24,780 --> 00:14:26,949
ตำรวจกำลังท้อแท้ต้องการความคืบหน้า

239
00:14:27,032 --> 00:14:28,742
พวกเขาจึงเผยแพร่จดหมายต่อสาธารณะ

240
00:14:29,577 --> 00:14:31,579
แล้วคนก็ทำสำเนาไปติดเป็นโปสเตอร์

241
00:14:31,662 --> 00:14:34,123
แต่ก็เอาลงหนังสือพิมพ์ด้วย

242
00:14:35,124 --> 00:14:37,042
การเผยแพร่จดหมายกลายเป็นความผิดพลาด

243
00:14:37,126 --> 00:14:40,254
เพราะฉายานั้นถูกต้องจนน่าขนลุก

244
00:14:40,337 --> 00:14:42,840
แจ็คเดอะริปเปอร์ แล้วมันก็ติดหู

245
00:14:42,923 --> 00:14:46,135
แล้วนักต้มตุ๋นทั่วประเทศก็เริ่มคว้าปากกามาเขียน

246
00:14:46,218 --> 00:14:50,139
ตลอดทั้งเดือนตุลาคม
ตำรวจได้รับจดหมายล้นหลาม

247
00:14:50,222 --> 00:14:52,057
หลายฉบับลงชื่อว่า "แจ็คเดอะริปเปอร์"

248
00:14:52,141 --> 00:14:56,186
แทบจะกลายเป็นงานอดิเรกระดับชาติ
เขียนจดหมายลงชื่อว่า "แจ็คเดอะริปเปอร์"

249
00:14:56,770 --> 00:14:59,440
ต้องเปิดจดหมายทุกฉบับอ่าน ต้องประเมิน

250
00:14:59,523 --> 00:15:02,234
และถ้าเป็นไปได้ก็ต้องตามรอยผู้เขียนจดหมาย

251
00:15:02,318 --> 00:15:05,321
เป็นผลให้นักสืบที่หักโหมงานกันอยู่แล้ว

252
00:15:05,404 --> 00:15:07,489
ยิ่งเหนื่อยล้าขึ้นจนเกือบจะถึงจุดแตกหัก

253
00:15:09,408 --> 00:15:11,285
วันที่ 30 กันยายน

254
00:15:11,368 --> 00:15:14,663
ภายในไม่กี่วันหลังจากตำรวจ
ได้รับจดหมาย "เจ้านายที่รัก"

255
00:15:14,747 --> 00:15:19,251
ฆาตกรลงมืออีกครั้งและก่อเหตุฆาตกรรมสองราย
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง

256
00:15:19,335 --> 00:15:22,671
คืนนั้นคือคืนที่เราเรียกตอนนี้ว่า "คืนฆาตกรรมคู่"

257
00:15:26,050 --> 00:15:28,928
ที่ตรงนี้เวลาตีหนึ่ง

258
00:15:29,011 --> 00:15:31,722
{\an8}ลูอิส ดีมชูตซ์ขี่รถเทียมม้าของเขาเข้าไปในลาน

259
00:15:31,805 --> 00:15:33,349
{\an8}ตรงข้างหลังผมนี่เลย

260
00:15:34,808 --> 00:15:36,477
{\an8}เขาเห็นศพของผู้หญิงคนหนึ่ง

261
00:15:36,560 --> 00:15:39,980
{\an8}เป็นศพของเอลิซาเบธ สไตรด์
เหยื่อรายที่สามของแจ็คเดอะริปเปอร์

262
00:15:42,858 --> 00:15:44,777
{\an8}เอลิซาเบธเป็นชาวสวีเดน

263
00:15:44,860 --> 00:15:48,530
{\an8}เธอเคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กอยู่พักหนึ่ง
และเป็นคนทำความสะอาด

264
00:15:48,614 --> 00:15:51,075
จากนั้นก็น่าเศร้าที่เธอหันมาทำงานขายบริการ

265
00:15:52,826 --> 00:15:55,204
เธอมาอังกฤษตอนอายุ 20 ต้นๆ

266
00:15:55,287 --> 00:15:57,164
ตอนแรกเธอมาอาศัยที่

267
00:15:57,247 --> 00:16:01,418
ย่านบริคเลนในบ้านพักรวมแถวนี้

268
00:16:01,502 --> 00:16:03,462
และภายในสิ้นเดือนกันยายน

269
00:16:03,545 --> 00:16:05,965
เธอหาเงินได้ไม่กี่ชิลลิง

270
00:16:06,048 --> 00:16:08,008
ด้วยการทำความสะอาดบ้านพักที่เธอพักอยู่

271
00:16:08,092 --> 00:16:11,929
เธอเริ่มออกไปเที่ยวกลางคืน
และใช้เงินที่เธอหามาได้

272
00:16:16,392 --> 00:16:19,478
{\an8}ตอนที่พบศพ เธอมีผ้าพันคอพันรอบคอ

273
00:16:19,561 --> 00:16:23,857
ที่ด้านนึงถูกบิดและดึงปมแน่นมาก

274
00:16:23,941 --> 00:16:25,651
มีรอยกรีดเป็นรอยหยักขนาดใหญ่

275
00:16:25,734 --> 00:16:28,570
ที่แทบจะเป็นแนวเดียวกับผ้าพันคอ

276
00:16:28,654 --> 00:16:32,408
ราวกับว่าผ้าพันคอนั้นใช้เป็นแนวกรีดให้ฆาตกร

277
00:16:32,491 --> 00:16:35,285
มีเลือดไหลนองจากคอ

278
00:16:35,369 --> 00:16:38,080
ลงไปในรางน้ำในมุมตรงข้าม

279
00:16:38,163 --> 00:16:41,792
เธอต่างจากเหยื่อรายอื่นที่มีแค่คอเธอที่ถูกกรีด

280
00:16:42,835 --> 00:16:44,712
ไม่มีการชำแหละศพ

281
00:16:45,838 --> 00:16:49,466
บางคนเชื่อว่า
เหตุผลที่แจ็คเชือดคอเอลิซาเบธเท่านั้น

282
00:16:49,550 --> 00:16:53,345
เป็นเพราะเขาถูกขัดจังหวะ
โดยลูกม้ากับรถเทียมม้าที่เข้ามาในลาน

283
00:16:53,846 --> 00:16:56,557
เพราะเขาไม่ทันได้ชำแหละศพจนสาแก่ใจ

284
00:16:56,640 --> 00:16:59,143
ฆาตกรจึงออกตามหาเหยื่อรายอื่น

285
00:17:02,980 --> 00:17:05,649
{\an8}สี่สิบห้านาทีต่อมาในลอนดอน

286
00:17:05,733 --> 00:17:08,652
{\an8}ศพของแคทเธอรีน เอ็ดโดวส์
ถูกพบในจัตุรัสไมเตอร์

287
00:17:10,320 --> 00:17:14,950
{\an8}(แคทเธอรีน เอ็ดโดวส์
ถูกฆาตกรรม 30 กันยายน 1888 - อายุ 46)

288
00:17:15,034 --> 00:17:17,036
ที่ที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้

289
00:17:17,119 --> 00:17:20,039
{\an8}เป็นจุดที่พบศพของเอ็ดโดวส์

290
00:17:20,122 --> 00:17:21,957
{\an8}ในคืนฆาตกรรมคู่

291
00:17:22,875 --> 00:17:24,918
แคทเธอรีนเกิดที่วุลเวอร์แฮมป์ตัน

292
00:17:25,002 --> 00:17:26,920
พอพ่อแม่ของเธอตาย

293
00:17:27,004 --> 00:17:29,673
เธอถูกส่งไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า

294
00:17:29,757 --> 00:17:31,759
ในที่สุดเธอย้ายไปอยู่ลอนดอน

295
00:17:31,842 --> 00:17:34,303
รู้กันว่าเธอเป็นคนค้าบริการในตอนนั้น

296
00:17:34,386 --> 00:17:36,388
แต่อาจจะแค่เป็นครั้งคราว

297
00:17:36,472 --> 00:17:39,600
เธอถูกพบเมื่อเวลา 1.45 น.

298
00:17:39,683 --> 00:17:42,102
โดยพลตำรวจวัตกินส์

299
00:17:42,186 --> 00:17:44,646
ที่เดินอ้อมมาข้างหลังแถวถนนไมเตอร์

300
00:17:44,730 --> 00:17:46,440
เขาเข้ามาในจัตุรัส

301
00:17:46,523 --> 00:17:48,317
เขาค้นหา… เขากำลังออกลาดตระเวน

302
00:17:49,109 --> 00:17:51,445
{\an8}เขาส่องตะเกียงไปแล้วก็ช็อกมาก

303
00:17:51,528 --> 00:17:52,780
{\an8}เมื่อเจอศพอยู่ตรงนี้

304
00:17:52,863 --> 00:17:54,990
{\an8}ก่อนหน้านั้น 15 นาทีเธอยังไม่อยู่ตรงนั้น

305
00:17:57,076 --> 00:18:01,705
{\an8}เธอถูกชำแหละมากที่สุด
ในบรรดาเหยื่อทุกคนจนถึงตอนนั้น

306
00:18:01,789 --> 00:18:03,165
นี่เป็นการยกระดับ

307
00:18:03,248 --> 00:18:05,626
คอถูกเชือด เธอถูกคว้านออก

308
00:18:05,709 --> 00:18:08,462
แก้มและเปลือกตาของเธอถูกกรีดเป็นตัววี

309
00:18:08,545 --> 00:18:11,673
ติ่งหูส่วนหนึ่งถูกตัดออก ปลายจมูก

310
00:18:12,508 --> 00:18:15,761
และฆาตกรกรีดและควักมดลูกกับไตข้างซ้ายไป

311
00:18:17,554 --> 00:18:21,391
มีคนอาศัยอยู่ที่จัตุรัสแค่คนเดียว
พลตำรวจริชาร์ด เพียร์ซ

312
00:18:21,475 --> 00:18:23,185
นอนหลับอยู่ตรงนั้นกับครอบครัวของเขา

313
00:18:23,268 --> 00:18:24,978
ตำรวจไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

314
00:18:25,062 --> 00:18:28,565
และน่าทึ่งมากที่ยามกะกลางคืน
ไม่ได้ยินและไม่เห็นอะไรเลย

315
00:18:28,649 --> 00:18:31,193
ราวกับมีผีฆ่าเธอที่นี่

316
00:18:34,196 --> 00:18:35,322
{\an8}เมื่อแคทเธอรีนถูกพาตัวไป

317
00:18:35,405 --> 00:18:37,741
{\an8}ยังห้องเก็บศพลอนดอนและถอดเสื้อผ้าออก

318
00:18:37,825 --> 00:18:40,953
{\an8}พวกเขาสังเกตเห็นว่าผ้ากันเปื้อนที่เธอใส่อยู่

319
00:18:41,036 --> 00:18:43,831
เปื้อนเลือดเต็มไปหมด ซึ่งก็เข้าใจได้

320
00:18:43,914 --> 00:18:46,542
แต่มีส่วนหนึ่งที่หายไป ราวกับว่ามันถูกตัดออก

321
00:18:47,709 --> 00:18:49,878
หลังจากพบศพของแคทเธอรีน เอ็ดโดวส์

322
00:18:49,962 --> 00:18:52,756
ตำรวจคนหนึ่งเดินไปตามถนนกูลสตัน

323
00:18:52,840 --> 00:18:57,177
เขาส่องตะเกียงไปที่ประตู
ดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครซ่อนอยู่

324
00:18:57,261 --> 00:18:58,887
พยายามมองหาอาวุธ

325
00:18:58,971 --> 00:19:03,976
และเห็นเลือดตรงทางเข้า
ของบ้านบนถนนกูลสตัน

326
00:19:04,059 --> 00:19:06,937
และในรอยเลือดนั่น เขาเห็นวัตถุชิ้นหนึ่ง

327
00:19:07,020 --> 00:19:10,566
ที่จริงแล้วมันคือส่วนหนึ่ง
ของผ้ากันเปื้อนของแคทเธอรีน เอ็ดโดวส์

328
00:19:10,649 --> 00:19:12,985
ที่ตัดออกจากศพของเธอที่จัตุรัสไมเตอร์

329
00:19:14,027 --> 00:19:17,698
บางคนเชื่อว่าเหตุผลที่ผ้ากันเปื้อนถูกทิ้งไว้ตรงนั้น

330
00:19:17,781 --> 00:19:21,535
เป็นเพราะฆาตกรเช็ดมือและมีดของเขา

331
00:19:21,618 --> 00:19:24,663
แต่ทำไมถึงทิ้งไว้ตรงประตูนั้น ไม่มีใครรู้

332
00:19:25,831 --> 00:19:27,875
สิ่งสำคัญของเลือดบนผ้ากันเปื้อนชิ้นนั้น

333
00:19:27,958 --> 00:19:31,003
มันอาจจะเป็นเลือดของแคทเธอรีน
จากบาดแผลของเธอก็ได้

334
00:19:31,086 --> 00:19:34,047
อาจเป็นเลือดของฆาตกร
ที่บังเอิญทำมีดบาดตัวเอง

335
00:19:34,131 --> 00:19:35,549
ขณะทำการชำแหละก็ได้

336
00:19:36,717 --> 00:19:39,803
{\an8}น่าเสียดายที่สมัยนั้นยังไม่มีหมู่เลือด

337
00:19:40,429 --> 00:19:41,972
{\an8}มันเลยไร้ประโยชน์

338
00:19:44,141 --> 00:19:47,269
สิ่งหนึ่งที่จดหมายหลายฉบับ
ของแจ็คเดอะริปเปอร์ข่มขู่ไว้

339
00:19:47,352 --> 00:19:49,771
คือเขาจะส่งชิ้นส่วนร่างกายไปให้ตำรวจ

340
00:19:52,816 --> 00:19:55,277
สองสัปดาห์หลังคืนฆาตกรรมคู่

341
00:19:55,360 --> 00:19:57,529
ตอนที่เอลิซาเบธกับแคทเธอรีนถูกฆ่า

342
00:19:57,613 --> 00:20:00,782
ชาวบ้านชื่อจอร์จ ลัสก์ได้รับจดหมาย

343
00:20:01,408 --> 00:20:04,328
เขานั่งลงที่โต๊ะอาหารวันที่ 16 ตุลาคม

344
00:20:04,411 --> 00:20:06,830
และมีพัสดุชิ้นเล็กๆ ส่งมาถึง
พร้อมกับจดหมายช่วงเย็น

345
00:20:06,914 --> 00:20:10,292
เขาเปิดออกมา ข้างในคือจดหมายจากนรก

346
00:20:11,418 --> 00:20:15,255
และแนบมากับจดหมายฉบับนั้น
คือไตมนุษย์ครึ่งนึง

347
00:20:17,216 --> 00:20:18,592
จอร์จ ลัสก์เป็นหัวหน้า

348
00:20:18,675 --> 00:20:21,970
{\an8}คณะกรรมการเฝ้าระวัง
ของไวต์แชปเปิลไมล์เอนด์

349
00:20:22,054 --> 00:20:24,932
พูดง่ายๆ คือ พวกเขาออกไปตอนกลางคืน
ลาดตระเวนตามท้องถนน

350
00:20:25,015 --> 00:20:28,143
และคอยจับตาดูบุคคลที่น่าสงสัย

351
00:20:28,769 --> 00:20:31,897
จดหมายที่ส่งไปถึงบ้านคุณลัสก์เขียนว่า

352
00:20:31,980 --> 00:20:37,277
"คุณลัสก์ครับ ผมส่งไตให้คุณครึ่งนึง
ที่ผมเอามาจากผู้หญิงคนนึง"

353
00:20:37,361 --> 00:20:39,112
"เก็บไว้ให้คุณ"

354
00:20:39,196 --> 00:20:42,950
"อีกชิ้นผมทอดกินไปแล้ว มันอร่อยมาก"

355
00:20:43,033 --> 00:20:45,911
"ผมอาจจะส่งมีดเปื้อนเลือด
ที่ใช้ควักไตออกมาไปให้คุณ

356
00:20:45,994 --> 00:20:48,163
ถ้าคุณรออีกสักพัก"

357
00:20:48,247 --> 00:20:51,416
"ลงชื่อ จับผมให้ได้สิถ้าคุณแน่จริง คุณลัสก์"

358
00:20:53,669 --> 00:20:55,754
เขาบอกชัดเจนเลยว่าเขาเป็นมนุษย์กินคน

359
00:20:56,338 --> 00:20:59,925
และเขากินชิ้นส่วนไตของเหยื่อไปจริงๆ

360
00:21:00,467 --> 00:21:01,385
โหดร้ายมาก

361
00:21:03,220 --> 00:21:06,556
มีการโต้เถียงกันในกรมตำรวจ
เรื่องจดหมายของลัสก์

362
00:21:06,640 --> 00:21:09,851
ว่าเป็นไตของแคทเธอรีนจริงรึเปล่า

363
00:21:09,935 --> 00:21:13,105
แน่นอนว่าความเห็นทางการแพทย์
ในตอนนั้นเห็นต่างกัน

364
00:21:13,855 --> 00:21:15,399
แต่มันเป็นไตข้างที่ถูกต้อง

365
00:21:15,482 --> 00:21:19,611
เป็นไตข้างซ้าย
และไตข้างซ้ายของแคทเธอรีนก็ถูกควักออกไป

366
00:21:20,237 --> 00:21:22,572
ถ้านั่นเป็นไตของแคทเธอรีนจริงๆ

367
00:21:22,656 --> 00:21:26,285
แปลว่าจดหมายฉบับนั้นเป็นของจริง
และมีโอกาส 50/50

368
00:21:26,368 --> 00:21:29,121
ส่วนตัวแล้ว ฉันเชื่อมั่นในจดหมายฉบับนั้นมาตลอด

369
00:21:29,204 --> 00:21:32,499
และเชื่อว่าจดหมายของลัสก์เป็นของจริง
แม้ว่าคนอื่นจะเห็นต่างไป

370
00:21:32,582 --> 00:21:35,210
มีคนพูดว่ามันเป็นจดหมายของจริงฉบับเดียว

371
00:21:35,294 --> 00:21:36,586
ที่ส่งมาจากฆาตกร

372
00:21:36,670 --> 00:21:38,255
ส่วนตัวแล้วผมเชื่อว่าไม่ใช่

373
00:21:38,338 --> 00:21:41,341
ผมคิดว่าน่าจะเป็นการเล่นตลกของนักศึกษาแพทย์

374
00:21:41,425 --> 00:21:45,512
เป็นเรื่องปกติ
ที่นักศึกษาแพทย์จะหาอวัยวะมนุษย์มาได้

375
00:21:46,013 --> 00:21:49,683
ประเด็นคือทุกคนติด
เรื่องสยองแจ็คเดอะริปเปอร์นี่งอมแงม

376
00:21:49,766 --> 00:21:52,561
มันเกือบจะกลายเป็นความหมกมุ่น

377
00:21:52,644 --> 00:21:55,439
ผู้คนพูดว่า "ฉันต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง
ฉันอยากมีส่วนร่วม"

378
00:21:59,860 --> 00:22:02,029
ในเดือนตุลาคม ปี 1888

379
00:22:02,821 --> 00:22:05,198
ตำรวจจัดการค้นทีละบ้าน

380
00:22:05,282 --> 00:22:06,825
ทั่วทั้งไวต์แชปเปิล

381
00:22:06,908 --> 00:22:09,411
มีการค้นบ้านหลายร้อยหลัง

382
00:22:09,494 --> 00:22:12,539
ผู้คนถูกสอบสวนนับพันคน

383
00:22:12,622 --> 00:22:17,002
แต่พวกเขาไม่ได้เบาะแสมากเท่าไหร่เลย

384
00:22:18,920 --> 00:22:23,550
สิ่งสำคัญที่ควรจำไว้คือ
ในปี 1888 ตำรวจถูกจำกัด

385
00:22:23,633 --> 00:22:26,511
ด้วยจำนวนเครื่องมือสืบสวนที่มี

386
00:22:27,596 --> 00:22:29,639
พวกเขาไม่มีอะไรง่ายๆ อย่างรอยนิ้วมือ

387
00:22:29,723 --> 00:22:32,476
และแน่นอนว่าไม่มีกล้องวงจรปิด

388
00:22:32,559 --> 00:22:36,688
ที่จะช่วยให้จับตาดูพื้นที่ต่างๆ ได้

389
00:22:38,565 --> 00:22:42,277
ดังนั้นการสืบสวนของตำรวจ
ขึ้นอยู่กับการตรวจค้นพื้นที่นั้นๆ

390
00:22:42,361 --> 00:22:45,364
อาจมีรอยเท้าที่นำไปใช้ได้ไหม

391
00:22:45,447 --> 00:22:50,118
แต่วิธีสืบสวนอาชญากรรมแบบดั้งเดิม
ใช้ไม่ได้ผลเลย

392
00:22:51,745 --> 00:22:54,873
เรามีพยานที่พูดว่า "อ๋อ ฉันเห็นนี่เห็นนั่น"

393
00:22:54,956 --> 00:22:58,085
แต่เราไม่รู้ว่าพวกเขาเห็นฆาตกรจริงๆ รึเปล่า

394
00:22:58,960 --> 00:23:02,297
หลายคนบอกว่าเขาสูง
ประมาณ 170-75 ซม.

395
00:23:02,381 --> 00:23:06,134
แต่ก็นั่นแหละ นั่นคงเป็น
ความสูงเฉลี่ยของผู้ชายในสมัยนั้น

396
00:23:07,803 --> 00:23:11,598
อายุหลากหลายจาก 20 กว่าถึง 40 กว่า
เสื้อผ้าก็ต่างกัน

397
00:23:12,307 --> 00:23:15,477
ปัญหาของการระบุตัวตนจากพยานในตอนนั้น

398
00:23:15,560 --> 00:23:17,145
คือไม่ค่อยมีแสงสว่างมากนัก

399
00:23:17,229 --> 00:23:20,690
ตอนนั้นเป็นเวลาตีสองตีสามและมืดมาก
เรามีแสงจำกัด

400
00:23:20,774 --> 00:23:22,317
เราสังเกตสิ่งต่างๆ ได้ดีแค่ไหน

401
00:23:22,401 --> 00:23:26,530
บ่อยครั้งที่พยานอาจบังเอิญเข้าใจผิดได้
ตอนบอกรูปพรรณสัณฐาน

402
00:23:27,364 --> 00:23:31,326
โชคไม่ดีที่ไม่มีใครรู้ว่า
แจ็คเดอะริปเปอร์หน้าตาเป็นยังไง

403
00:23:35,330 --> 00:23:38,125
ถึงจุดนี้ ตำรวจตระเวนทั่ว
ย่านอีสต์เอนด์ในลอนดอน

404
00:23:38,208 --> 00:23:39,793
เพื่อค้นหาตัวฆาตกร

405
00:23:41,044 --> 00:23:42,671
และยังมีสถานการณ์ที่น่าสนใจ

406
00:23:42,754 --> 00:23:44,840
ที่มีคนมากมายปลอมตัว

407
00:23:44,923 --> 00:23:46,508
เพื่อพยายามจับเดอะริปเปอร์ด้วย

408
00:23:47,008 --> 00:23:49,261
เรารู้ว่ามีนักศึกษาแพทย์สามคนถูกใช้เป็นเหยื่อล่อ

409
00:23:49,344 --> 00:23:51,471
เพื่อลวงให้ฆาตกรออกมา

410
00:23:52,305 --> 00:23:55,767
ผู้ชายแต่งตัวเป็นผู้หญิง เดินไปทั่วอีสต์เอนด์

411
00:23:55,851 --> 00:23:58,103
หวังว่าจะโดนแจ็คเดอะริปเปอร์ทำร้าย

412
00:23:58,186 --> 00:23:59,938
จะได้จับกุมเขา

413
00:24:00,647 --> 00:24:02,983
ผู้หญิงเริ่มพกอาวุธติดตัว

414
00:24:03,066 --> 00:24:07,696
{\an8}เราจึงมีรูปพวกผู้หญิงถือมีด ปืน กรรไกร

415
00:24:08,280 --> 00:24:10,907
เพราะพวกเธอรู้ว่าต้องออกไปเดินตามถนน

416
00:24:10,991 --> 00:24:14,077
พวกเธอไม่มีที่อื่นให้ไป
ต้องหาเงินมาเช่าที่ซุกหัวนอน

417
00:24:14,161 --> 00:24:16,204
แต่ช่างเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายจริงๆ

418
00:24:16,288 --> 00:24:19,541
เมื่อคิดว่าลูกค้าคนต่อไปอาจจะเป็นคนสุดท้ายก็ได้

419
00:24:26,089 --> 00:24:28,758
ทั้งเดือนตุลาคมผ่านไปโดยไม่เกิดเหตุฆาตกรรม

420
00:24:29,468 --> 00:24:33,305
ส่วนใหญ่เพราะมีตำรวจพลุกพล่าน
ในพื้นที่นั้นมากขึ้น

421
00:24:33,805 --> 00:24:38,185
จึงไม่เกิดอะไรขึ้นจนเกิดเหตุฆาตกรรมครั้งต่อไป
วันที่ 9 พฤศจิกายน

422
00:24:38,852 --> 00:24:41,438
และมันเลวร้ายที่สุดในบรรดาเหตุที่เกิดขึ้น

423
00:24:46,193 --> 00:24:48,570
แมรี่ เจน เคลลี่อยู่ในวัย 20 กว่า

424
00:24:48,653 --> 00:24:50,780
เธออายุน้อยที่สุดในบรรดาเหยื่อทุกคน

425
00:24:52,365 --> 00:24:54,284
และเช่นเดียวกับเหยื่อรายอื่นๆ

426
00:24:54,367 --> 00:24:58,914
เธอต้องหาเงิน จึงทำงานเป็นหญิงขายบริการ

427
00:25:00,165 --> 00:25:02,959
เธอมีห้องของตัวเองในไวต์แชปเปิล

428
00:25:05,212 --> 00:25:10,717
ผู้ชายชื่อโทมัส โบว์เยอร์ไปเก็บค่าเช่า
จากแมรี่ เจน เคลลี่

429
00:25:10,800 --> 00:25:13,303
เขามาเคาะประตู ไม่มีใครตอบ

430
00:25:13,386 --> 00:25:15,931
เขาจึงเดินอ้อมไปทางหน้าต่างด้านข้างที่แตกอยู่

431
00:25:16,014 --> 00:25:19,893
เขาเปิดม่านออกแล้วก็เห็นภาพที่สยดสยอง

432
00:25:19,976 --> 00:25:21,561
น่าตกใจที่สุด

433
00:25:23,438 --> 00:25:25,565
การมีโอกาสในห้องที่ล็อกอยู่นั้น

434
00:25:25,649 --> 00:25:28,026
ฆาตกรจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ

435
00:25:28,860 --> 00:25:31,154
ศพของแมรี่ เคลลี่ถูกชำแหละจนไม่เหลืออะไร

436
00:25:31,238 --> 00:25:34,533
หน้าของเธอถูกตัดออก หน้าอกก็ถูกตัดออกไป

437
00:25:34,616 --> 00:25:37,744
เธอนอนอยู่บนเตียง อวัยวะภายในกระจายไปทั่ว

438
00:25:39,746 --> 00:25:40,914
เธอถูกฆ่าตายในบ้าน

439
00:25:40,997 --> 00:25:45,085
{\an8}เธอเป็นคนเดียวที่โดนฆ่าในบ้าน

440
00:25:46,545 --> 00:25:48,922
{\an8}ตำรวจถ่ายรูปศพที่นอนอยู่บนเตียง

441
00:25:49,005 --> 00:25:51,967
มันเป็นภาพถ่ายที่เกิดเหตุภาพแรกๆ ที่เรามี

442
00:25:52,050 --> 00:25:55,887
คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่านั่นเป็นมนุษย์
มันสยดสยองมาก

443
00:25:57,222 --> 00:25:59,849
เขาตัดเนื้อไปสามชิ้น

444
00:25:59,933 --> 00:26:01,893
วางไว้บนโต๊ะข้างเตียง

445
00:26:01,977 --> 00:26:06,565
เขาตัดและคว้านหลายส่วนของช่องท้องเธอออก

446
00:26:06,648 --> 00:26:08,316
วางไว้รอบๆ ตัวเธอ

447
00:26:08,400 --> 00:26:12,404
และถ้านั่นยังไม่พอ เขากรีดเนื้อจากต้นขาเธอ

448
00:26:13,697 --> 00:26:15,282
จนเห็นกระดูกต้นขา

449
00:26:16,408 --> 00:26:18,868
แล้วก็ควักหัวใจเธอออกไป

450
00:26:19,995 --> 00:26:23,331
แต่น่าเศร้าที่ไม่เคยมีใครพบหัวใจ
ของแมรี่ เจน เคลลี่

451
00:26:24,374 --> 00:26:26,876
{\an8}(พอลลี่ นิโคลส์ เหยื่อรายแรก
แอนนี่ แชปแมน เหยื่อรายที่สอง)

452
00:26:27,210 --> 00:26:31,256
{\an8}ศัลยแพทย์ประจำกรมตำรวจสกอตแลนด์ยาร์ด
นพ.โทมัส บอนด์

453
00:26:31,339 --> 00:26:34,676
{\an8}เขาชันสูตรศพแมรี่ เคลลี่ขณะที่เธอนอนอยู่ในห้อง

454
00:26:36,177 --> 00:26:39,097
พวกเขาบอกว่าดูเหมือนแมรี่

455
00:26:39,180 --> 00:26:42,017
อาจจะหลับอยู่ตอนที่เธอถูกทำร้าย

456
00:26:42,601 --> 00:26:47,105
{\an8}เซอร์โรเบิร์ต แอนเดอร์สัน ผู้ช่วยผู้บัญชาการ
ของสกอตแลนด์ยาร์ดในตอนนั้น

457
00:26:47,188 --> 00:26:51,026
{\an8}ขอความเห็นจากนพ.โทมัส บอนด์
เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมทั้งห้า

458
00:26:51,526 --> 00:26:53,778
{\an8}แอนเดอร์สันส่งรายงานการไต่สวนให้เขา

459
00:26:53,862 --> 00:26:56,698
เรื่องการตายของแมรี่ นิโคลส์
แอนนี่ แชปแมน

460
00:26:56,781 --> 00:26:59,159
เอลิซาเบธ สไตรด์ และแคทเธอรีน เอ็ดโดวส์

461
00:26:59,242 --> 00:27:02,454
นพ.บอนด์นั้นเป็นที่รู้จักกันว่าให้คำปรึกษา

462
00:27:02,537 --> 00:27:06,291
เรื่องคดีที่ฉาวโฉ่บางคดี
ในช่วงยุค 1870 และ 1880

463
00:27:06,374 --> 00:27:08,418
ทั่วประเทศ ไม่ใช่แค่ที่ลอนดอน

464
00:27:08,501 --> 00:27:11,963
หลังจากทำงานให้สกอตแลนด์ยาร์ดหลายปี

465
00:27:13,048 --> 00:27:16,217
เขาเริ่มสนใจเรื่องจิตใจของฆาตกร

466
00:27:16,301 --> 00:27:19,846
เขาพยายามทำความเข้าใจว่า
การฆาตกรรมเกิดขึ้นได้อย่างไร

467
00:27:19,929 --> 00:27:22,724
ไม่ใช่แค่ด้านร่างกาย ด้านการแพทย์

468
00:27:24,309 --> 00:27:26,186
นพ.โทมัส บอนด์ทำ

469
00:27:26,269 --> 00:27:29,105
สิ่งที่น่าจะเป็นการพยายามทำสารบบ
พฤติกรรมฆาตกรต่อเนื่องเป็นครั้งแรก

470
00:27:29,981 --> 00:27:35,070
และในวันที่ 10 พฤศจิกายน
เขาส่งรายงานไปที่สกอตแลนด์ยาร์ด

471
00:27:35,153 --> 00:27:39,908
ซึ่งมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อความคิด
ที่เรามีต่อเดอะริปเปอร์ในวันนี้

472
00:27:41,368 --> 00:27:44,120
บอนด์พูดถึงความคล้ายคลึงกัน
ของการฆาตกรรมแต่ละครั้ง

473
00:27:44,621 --> 00:27:48,041
เขาบอกว่ามันน่าจะเป็น
การทำร้ายแบบไม่ให้ตั้งตัว

474
00:27:48,124 --> 00:27:50,043
พวกเธอคงคาดไม่ถึง

475
00:27:50,126 --> 00:27:52,712
หลักฐานบ่งชี้ว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง

476
00:27:52,796 --> 00:27:57,342
เขาใช้กำลังเอาชนะเหยื่อได้รวดเร็ว
และทำให้พวกเธอหมดสติไป

477
00:27:59,678 --> 00:28:02,972
ความคิดที่ว่าเหยื่อถูกฆ่าขณะที่พวกเขานอนอยู่

478
00:28:03,056 --> 00:28:05,892
เป็นข้อสรุปที่นพ.บอนด์เขียนในรายงานของเขา

479
00:28:05,975 --> 00:28:08,895
มันน่าเชื่อถือมากเพราะมีรอยนิ้วโป้ง

480
00:28:08,978 --> 00:28:11,648
และรอยนิ้วมือที่คอของเหยื่อ

481
00:28:11,731 --> 00:28:15,819
ซึ่งบ่งชี้ว่าพวกเธอถูกรัดคอจนหมดสิ

482
00:28:15,902 --> 00:28:18,947
วางลงบนพื้นแล้วถูกเฉือนคอ

483
00:28:21,324 --> 00:28:23,952
และถูกชำแหละหลังจากตายแล้ว

484
00:28:30,959 --> 00:28:33,169
แน่นอนว่าในช่วงยุค 1880

485
00:28:33,253 --> 00:28:37,090
ยังไม่มีความคิดเรื่องฆาตกรต่อเนื่อง
อย่างที่เรารู้จักกันในปัจจุบัน

486
00:28:37,966 --> 00:28:40,677
จนถึงยุค 1970

487
00:28:40,760 --> 00:28:45,974
ถึงเรียกได้ว่ามีการสร้างคำ
"ฆาตกรต่อเนื่อง" ขึ้นมา

488
00:28:46,057 --> 00:28:51,271
แต่ในปี 1888 ประชาชนทั่วไปไม่เชื่อเลย

489
00:28:51,354 --> 00:28:54,691
ว่ามีใครออกไปฆ่าคนโดยไม่มี

490
00:28:54,774 --> 00:28:57,068
สิ่งที่พวกเขามองว่าเป็นแรงจูงใจ

491
00:28:57,736 --> 00:29:03,908
สื่อและประชาชนจึงคิดหาผู้ต้องสงสัย
อย่างหมอโรคจิต

492
00:29:04,868 --> 00:29:06,411
หมอตำแย

493
00:29:07,036 --> 00:29:08,163
คนขายเนื้อ

494
00:29:08,955 --> 00:29:13,460
เพราะพวกเขามีทักษะหลากหลาย
เหมือนแจ็คเดอะริปเปอร์

495
00:29:14,586 --> 00:29:16,671
คนขายเนื้อมีความรู้ทางกายวิภาค

496
00:29:16,755 --> 00:29:19,007
{\an8}แต่อาจจะไม่มีฝีมือด้านการผ่าตัด

497
00:29:19,549 --> 00:29:21,509
{\an8}แน่นอนว่าหมอต้องมีทั้งสองอย่าง

498
00:29:22,969 --> 00:29:27,557
แต่สมัยนั้น หมอมีความเห็นต่างกัน

499
00:29:27,640 --> 00:29:33,062
ว่าฆาตกรมีทักษะด้านการผ่าตัด
และความรู้ทางกายวิภาคหรือไม่

500
00:29:33,146 --> 00:29:37,484
แน่นอนว่าดูเหมือนเขามีความรู้

501
00:29:37,567 --> 00:29:40,278
ว่าอวัยวะต่างๆ อยู่ตรงไหนในร่างกายมนุษย์

502
00:29:40,361 --> 00:29:43,573
เพื่อผ่าเอาอวัยวะต่างๆ ออกมาได้

503
00:29:44,908 --> 00:29:47,786
ในบางครั้ง เขาคงต้องผ่าตัด

504
00:29:47,869 --> 00:29:50,997
ท่ามกลางความมืดมากหรืออาจจะมืดสนิท

505
00:29:52,040 --> 00:29:57,712
ผมว่าเขาต้องมีความรู้และทักษะระดับหนึ่ง

506
00:29:57,796 --> 00:29:59,380
ถึงจะทำอย่างนั้นได้

507
00:30:02,759 --> 00:30:06,721
เรารู้ว่าการฆาตกรรมนั้น
ไม่ได้ทำไปเพื่อปล้นทรัพย์

508
00:30:06,805 --> 00:30:08,389
ไม่ได้ทำเพื่อแก้แค้น

509
00:30:08,473 --> 00:30:10,099
ไม่ได้ทำเพื่อผลประโยชน์ทางการเงิน

510
00:30:10,183 --> 00:30:12,185
หรือความหึงหวง ไม่ใช่เพราะผู้ก่อเหตุเมามาย

511
00:30:12,268 --> 00:30:17,232
แต่ทำเพื่อความสะใจที่ได้ชำแหละล้วนๆ

512
00:30:18,942 --> 00:30:22,362
{\an8}การชำแหละยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเกิดฆาตกรรมมากขึ้น

513
00:30:22,445 --> 00:30:25,698
{\an8}เพราะการชำแหละที่เบากว่านั้นยังไม่เพียงพอ

514
00:30:25,782 --> 00:30:28,451
{\an8}ที่จะมอบความตื่นเต้นที่เขาต้องการได้

515
00:30:29,202 --> 00:30:31,996
มันเกิดขึ้นเพื่อความตื่นเต้นทางเพศล้วนๆ

516
00:30:34,499 --> 00:30:39,045
แรงจูงใจนั้นหรือมุมมองทางจิตใจของผู้ก่อเหตุ

517
00:30:39,128 --> 00:30:41,089
ไม่เคยมีใครพิจารณามาก่อน

518
00:30:43,591 --> 00:30:46,302
บอนด์แสดงความคิดเห็นไว้ในรายงานด้วย

519
00:30:46,386 --> 00:30:49,472
("บางครั้งสติไม่ค่อยปกติ")

520
00:30:50,306 --> 00:30:54,853
เขาเป็นคนเงียบๆ เป็นที่เคารพนับถือ
น่าจะแต่งตัวสุภาพ

521
00:30:54,936 --> 00:30:57,188
เขาพูดถึงที่พักอาศัยของฆาตกรด้วย

522
00:30:57,272 --> 00:30:59,816
ว่าเขาอาจจะมีห้อง

523
00:30:59,899 --> 00:31:02,944
อย่างน้อยก็ห้องที่เอาไว้ปลีกตัว
ทำความสะอาดร่างกายได้

524
00:31:03,528 --> 00:31:04,946
เขาพูดถึงรายได้ของฆาตกรด้วย

525
00:31:05,029 --> 00:31:08,283
ว่าเขาอาจมีเงินบำนาญหรือรายได้ส่วนตัว

526
00:31:08,366 --> 00:31:10,493
เขาบอกว่าฆาตกรอาศัยอยู่กับครอบครัว

527
00:31:10,577 --> 00:31:12,287
ครอบครัวอาจกำลังปกป้องเขาอยู่

528
00:31:13,580 --> 00:31:17,417
สมัยนั้นหลายคนคิดว่า
แจ็คเดอะริปเปอร์อาจเป็นคนวิกลจริต

529
00:31:17,500 --> 00:31:19,711
อาจจะเดินไปมาตามท้องถนน

530
00:31:19,794 --> 00:31:23,423
น้ำลายฟูมปาก หน้าตาดูชั่วร้ายอย่างเห็นได้ชัด

531
00:31:23,506 --> 00:31:24,549
และดูไม่ดีเลย

532
00:31:24,632 --> 00:31:27,135
แน่นอนว่าหญิงขายบริการไหวพริบดี

533
00:31:27,218 --> 00:31:29,637
พวกเธอคงไม่เข้าหาคนที่ดูเป็นอย่างนั้นหรอก

534
00:31:33,683 --> 00:31:37,729
ผมคิดว่าความคิดว่า
แจ็คเดอะริปเปอร์เป็นคนร้ายนิรนาม

535
00:31:37,812 --> 00:31:41,232
ใส่หมวกทรงสูงเดินไปมา
ตามท้องถนนที่รกร้างยามเช้าตรู่

536
00:31:41,316 --> 00:31:42,609
ถือกระเป๋าสีดำของเขา

537
00:31:42,692 --> 00:31:45,737
เป็นภาพที่อยู่กับเรามากว่า 100 ปีแล้ว

538
00:31:47,572 --> 00:31:49,741
เมื่อดูหนังเงียบในยุคแรกๆ

539
00:31:49,824 --> 00:31:52,911
ที่มีผู้หญิงตกอยู่ในอันตราย ถูกมัดอยู่กับทางรถไฟ

540
00:31:52,994 --> 00:31:56,372
คนร้ายจะสวมหมวกทรงสูง เสื้อคลุมสีดำเสมอ

541
00:31:56,456 --> 00:31:57,790
ปกติจะไว้หนวดสวยๆ ด้วย

542
00:31:57,874 --> 00:32:01,002
ตรงกับภาพเมื่อคิดถึง
แจ็คเดอะริปเปอร์ทุกวันนี้เลย

543
00:32:01,085 --> 00:32:05,214
และเขาก็เข้ากับลักษณะ
ของคนร้ายที่กระทำชั่วมาก

544
00:32:10,178 --> 00:32:11,888
ส่วนกระเป๋าสีดำ

545
00:32:12,430 --> 00:32:17,810
มาจากชายที่ถูกพบเห็นอยู่ใกล้กับ
การฆาตกรรมเอลิซาเบธ สไตรด์

546
00:32:18,770 --> 00:32:20,897
เขาถือกระเป๋าสีดำอยู่

547
00:32:20,980 --> 00:32:24,484
แต่ที่จริงเขาไปทำธุระที่ไหนสักแห่ง
และจะกำลังกลับบ้าน

548
00:32:24,567 --> 00:32:27,278
เขามีหลักฐานยืนยันที่อยู่แน่นหนา
และไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย

549
00:32:27,362 --> 00:32:29,072
แต่กระเป๋าดำนั้นติดตาไปแล้ว

550
00:32:30,990 --> 00:32:33,826
แจ็คเดอะริปเปอร์ใส่หมวกทรงสูง
ถือกระเป๋าแกลดสโตน

551
00:32:33,910 --> 00:32:35,453
และสวมเสื้อคลุม

552
00:32:36,371 --> 00:32:38,957
ผมว่าเขาน่าจะดูผิดที่ผิดทางมาก

553
00:32:39,040 --> 00:32:41,542
ในย่านอีสต์เอนด์ของลอนดอนในตอนนั้น

554
00:32:42,126 --> 00:32:45,338
แจ็คเดอะริปเปอร์ตัวจริงต้องเดินไปตามถนนได้

555
00:32:45,421 --> 00:32:48,091
โดยไม่สะดุดตาเป็นที่สังเกต

556
00:32:50,468 --> 00:32:53,554
อีกอย่างนึงคือสมัยนั้น
ย่านนั้นมีโรงฆ่าสัตว์มากมาย

557
00:32:53,638 --> 00:32:57,350
เป็นเรื่องธรรมดา
ที่จะเห็นผู้คนใส่เสื้อผ้าเปื้อนเลือด

558
00:32:57,433 --> 00:33:00,144
เดินไปมาในช่วงเช้าตรู่

559
00:33:03,189 --> 00:33:06,734
หลังจากเหตุฆาตกรรมแมรี่ เคลลี่
มีเรื่องไม่ปกติเกิดขึ้น

560
00:33:06,818 --> 00:33:11,030
เวลาผ่านไปสักพัก ฆาตกรรมก็หยุดลง

561
00:33:13,116 --> 00:33:15,535
แล้วฆาตกรหยุดทำไมล่ะ

562
00:33:18,204 --> 00:33:22,917
เขาสนองความกระหายเลือดของตัวเอง
จากการชำแหละแมรี่อย่างสยดสยองแล้วเหรอ

563
00:33:23,960 --> 00:33:26,379
ถ้าการฆาตกรรมจบลงแล้ว
ต้องเกิดอะไรขึ้นกับฆาตกร

564
00:33:26,462 --> 00:33:27,922
เขาตายไปแล้วรึเปล่า

565
00:33:28,423 --> 00:33:31,134
เขาอาจออกนอกประเทศไปแล้ว
อาจจะไปเที่ยวพักผ่อน

566
00:33:31,217 --> 00:33:32,969
อาจจะถูกขังคุกสำหรับคดีอื่น

567
00:33:33,052 --> 00:33:37,015
บางคนก็คาดคะเนว่าเขาอาจจะป่วยหนัก

568
00:33:38,683 --> 00:33:41,853
บางคนก็คิดว่าเขาอาจจะเป็นกะลาสี

569
00:33:42,812 --> 00:33:46,399
ลงมือฆ่าแล้วหายตัวไปกับเรือที่ออกทะเลไป

570
00:33:47,483 --> 00:33:51,404
แทบจะเป็นวิธีก่อคดีฆาตกรรมที่สมบูรณ์แบบ

571
00:33:52,363 --> 00:33:54,866
และแน่นอนว่ามีทฤษฎีโรงพยาบาลจิตเวช

572
00:33:55,366 --> 00:33:59,245
เหตุฆาตกรรมจบลง
เพราะฆาตกรเข้าโรงพยาบาลจิตเวช

573
00:34:03,791 --> 00:34:08,337
ช่วงแรกๆ ของการสืบสวน
ตำรวจมีผู้ต้องสงสัยจำนวนมาก

574
00:34:08,421 --> 00:34:13,593
ตำรวจลากตัวคนไปสอบปากคำคนแล้วคนเล่า
ราวกับใส่สายพานมาเลย

575
00:34:14,635 --> 00:34:19,098
{\an8}ทุกคนที่อาจจะถูกเรียกตัวได้
ที่มีพฤติกรรมน่าสงสัย

576
00:34:19,182 --> 00:34:22,518
หรือดูเหมือนคนที่มีพยานเห็น

577
00:34:22,602 --> 00:34:24,228
ตำรวจก็ต้องตามสืบพวกเขา

578
00:34:26,022 --> 00:34:27,690
และเมื่อผ่านไปหลายปี

579
00:34:27,774 --> 00:34:30,401
แน่นอนว่ามีคนมากมาย

580
00:34:30,485 --> 00:34:33,488
ที่ค้นคว้าด้วยตัวเอง
และรวบรวมรายชื่อผู้ต้องสงสัยเอง

581
00:34:33,571 --> 00:34:36,991
และมีผู้ต้องสงสัยจำนวนหนึ่งที่ควรพิจารณาจริงจัง

582
00:34:37,950 --> 00:34:41,662
{\an8}ผู้ต้องสงสัยคนหนึ่งในแฟ้มคดีของตำรวจ
คือมอนทากิว จอห์น ดรูอิตต์

583
00:34:43,790 --> 00:34:46,334
ดรูอิตต์เป็นทนายในเซาท์ลอนดอน

584
00:34:47,418 --> 00:34:49,212
แต่เขาก็เป็นครูด้วย

585
00:34:51,714 --> 00:34:54,342
ประมาณเดือนพฤศจิกายน ปี 1888
เขาถูกไล่ออก

586
00:34:57,637 --> 00:35:02,433
พบศพของเขาลอยอยู่ในแม่น้ำเทมส์
วันสุดท้ายของปี 1888

587
00:35:04,352 --> 00:35:05,728
เมื่อการฆาตกรรมหยุดลง

588
00:35:05,812 --> 00:35:08,648
สิ่งหนึ่งที่ตำรวจคิดคือเขาฆ่าตัวตาย

589
00:35:08,731 --> 00:35:11,818
ตำรวจจึงสืบสวนการฆ่าตัวตายทั้งหมดที่เกิดขึ้น

590
00:35:11,901 --> 00:35:13,736
หลังเหตุฆาตกรรมแมรี่

591
00:35:14,362 --> 00:35:17,865
การฆ่าตัวตายครั้งนึงที่เปิดเผยออกมา
คือคดีของมอนทากิว จอห์น ดรูอิตต์

592
00:35:18,991 --> 00:35:20,493
จากรายงานของตำรวจ

593
00:35:20,576 --> 00:35:23,371
ครอบครัวของเขาเองก็คิดว่าเขาเป็นฆาตกร

594
00:35:24,330 --> 00:35:29,043
พี่ชายเขาให้การว่า
สภาพจิตใจเขาไม่ปกติมาสักพักแล้ว

595
00:35:29,127 --> 00:35:31,587
พี่ชายเขาเจอจดหมายที่เขียนว่า
เขารู้สึกว่าจะเป็นบ้า

596
00:35:31,671 --> 00:35:33,089
เขาควรตายซะดีกว่า

597
00:35:35,007 --> 00:35:39,512
แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดที่บ่งชี้ว่า
ดรูอิตต์เคยไปย่านไวต์แชปเปิล

598
00:35:39,595 --> 00:35:43,141
ยิ่งเป็นไปได้ยากว่ามีคนเห็นเขา
อยู่กับผู้หญิงเหล่านั้นในคืนเกิดเหตุ

599
00:35:43,224 --> 00:35:47,979
ประเด็นหลักอยู่ที่เขาถูกพบว่า
จมน้ำอยู่ในแม่น้ำเทมส์

600
00:35:48,062 --> 00:35:50,439
ตอนสิ้นปีนั้น

601
00:35:56,696 --> 00:36:00,241
{\an8}นพ.ฟรานซิส ทัมเบิลที
เป็นผู้ต้องสงสัยที่น่าสนใจที่สุดคนนึง

602
00:36:01,117 --> 00:36:04,745
{\an8}เขาเป็นผู้ต้องสงสัยคนเดียว
ที่ถูกจับในข้อหาฆาตกรรม

603
00:36:04,829 --> 00:36:06,914
{\an8}ก่อนเหตุฆาตกรรมแมรี่ เคลลี่

604
00:36:06,998 --> 00:36:09,709
เขาเป็นคนอเมริกัน แล้วได้รับการประกันตัว

605
00:36:09,792 --> 00:36:13,212
เขาหนีการประกันตัวแล้วกลับไปอเมริกา

606
00:36:13,296 --> 00:36:16,924
ตอนที่เขาอยู่นิวยอร์ก ทัมเบิลทีเริ่มให้สัมภาษณ์ว่า

607
00:36:17,008 --> 00:36:20,303
"ผมถูกจับเพราะต้องสงสัยว่าเป็นฆาตกร"

608
00:36:21,179 --> 00:36:24,098
ทัมเบิลทีบอกว่า "ผมแค่ทำเหมือนที่ใครๆ ก็ทำ"

609
00:36:24,182 --> 00:36:27,810
"ผมสนใจคดีนี้ เลยไปดูย่านที่เกิดเหตุ"

610
00:36:28,311 --> 00:36:30,771
{\an8}แล้วเขาก็ดันโดนจับ

611
00:36:30,855 --> 00:36:33,858
ในฐานะผู้ต้องสงสัยก่อเหตุ
คดีฆาตกรรมแจ็คเดอะริปเปอร์

612
00:36:34,483 --> 00:36:37,737
แต่แน่นอน ไม่มีหลักฐานบ่งชี้ว่า
เขาเป็นฆาตกรเลย

613
00:36:40,990 --> 00:36:43,784
ผู้ต้องสงสัยคนสุดท้าย
หลังจากทัมเบิลทีกับดรูอิตต์

614
00:36:43,868 --> 00:36:45,870
มีแค่ชื่อว่าคอสมินสกี

615
00:36:47,955 --> 00:36:52,835
ดูเหมือนชื่อคอสมินสกีมาจากแฟ้มของตำรวจ

616
00:36:53,461 --> 00:36:58,257
ที่บรรยายว่าเขาเป็นคนโปแลนด์เชื้อสายยิว
ที่ถูกจับส่งโรงพยาบาลจิตเวช

617
00:36:59,258 --> 00:37:01,135
เราไม่รู้ว่าคอสมินสกีคือใคร

618
00:37:01,219 --> 00:37:05,973
แต่มีการตรวจค้นที่ดูเหมือน

619
00:37:06,057 --> 00:37:09,268
เป็นการตรวจค้นบันทึก
ของโรงพยาบาลที่ค่อนข้างละเอียด

620
00:37:09,352 --> 00:37:10,895
เพื่อตามหาคอสมินสกี

621
00:37:11,812 --> 00:37:17,109
และคนเดียวที่ค้นเจอคือ
ผู้ชายชื่อว่าแอรอน คอสมินสกี

622
00:37:18,236 --> 00:37:20,947
แอรอน คอสมินสกีเคยอยู่ที่ไวต์แชปเปิล

623
00:37:21,030 --> 00:37:23,366
เขาเป็นชายหนุ่มชาวโปแลนด์เชื้อสายยิว

624
00:37:24,617 --> 00:37:28,162
แต่เขาไม่ได้เข้าโรงพยาบาลจนปี 1891

625
00:37:28,246 --> 00:37:31,666
เขายังเดินเร่ร่อนอยู่แถวไวต์แชปเปิล
สามปีหลังจากแมรี่ เคลลี่ถูกฆ่า

626
00:37:31,749 --> 00:37:34,835
มันเลยไม่สอดคล้องกับความคิด

627
00:37:34,919 --> 00:37:38,923
ที่ว่าผู้ต้องสงสัยถูกจับตัวไปไม่นาน
หลังการฆาตกรรมครั้งล่าสุด

628
00:37:40,591 --> 00:37:41,801
{\an8}เซอร์โรเบิร์ต แอนเดอร์สัน

629
00:37:41,884 --> 00:37:44,512
{\an8}และสารวัตรโดนัลด์ ซัทเธอร์แลนด์ สวอนสัน

630
00:37:44,595 --> 00:37:46,806
{\an8}เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่สุดสองคนในคดีนี้

631
00:37:46,889 --> 00:37:51,060
{\an8}ทั้งคู่ต่างคิดว่าผู้ชายชื่อคอสมินสกีเป็นฆาตกร

632
00:37:51,143 --> 00:37:53,229
แอนเดอร์สันและสวอนสันอยู่ในสถานะที่รู้

633
00:37:53,312 --> 00:37:55,147
หลักฐานทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ต้องสงสัย

634
00:37:55,231 --> 00:37:57,900
ถ้าพวกเขาคิดว่าหลักฐานปรักปรำคอสมินสกี

635
00:37:57,984 --> 00:38:00,403
แน่นหนากว่าหลักฐานปรักปรำผู้ต้องสงสัยคนอื่น

636
00:38:00,486 --> 00:38:03,781
เขาก็ย่อมอยู่ในอันดับต้นๆ
ของบรรดาผู้ต้องสงสัยว่าเป็นแจ็คเดอะริปเปอร์

637
00:38:04,407 --> 00:38:08,995
ปัญหาเดียวคือเราพูดด้วยความมั่นใจไม่ได้

638
00:38:09,078 --> 00:38:13,332
ว่าแอรอน คอสมินสกีเป็นคนเดียว
กับคอสมินสกีที่พวกเขาคิดไว้

639
00:38:19,880 --> 00:38:22,842
ตลอดหลายปีนั้น มีผู้ต้องสงสัยเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

640
00:38:22,925 --> 00:38:25,428
และมีทฤษฎีมากมาย

641
00:38:26,012 --> 00:38:28,306
ที่จริงแล้ว หนังจอห์นนี่ เดปป์
เรื่องชำแหละพิสดารจากนรก

642
00:38:28,389 --> 00:38:32,601
และซีรีส์ของไมเคิล เคนจากปี 1988

643
00:38:32,685 --> 00:38:37,690
อาจเป็นสองเรื่องแต่ง
จากคดีริปเปอร์ที่โด่งดังที่สุด

644
00:38:37,773 --> 00:38:40,401
ทั้งสองเรื่องนำเสนอว่า
เซอร์วิลเลียม กัลล์เป็นริปเปอร์

645
00:38:45,323 --> 00:38:48,117
{\an8}เซอร์วิลเลียม กัลล์ที่ถูกหาว่าเป็นฆาตกร

646
00:38:48,200 --> 00:38:50,202
{\an8}ในหนังแทบทุกเรื่องที่เคยดู

647
00:38:50,286 --> 00:38:52,288
ถูกเชื่อมโยงกับสิ่งที่เราเรียกว่า

648
00:38:52,371 --> 00:38:54,999
ทฤษฎีสมคบคิดราชวงศ์มาตั้งแต่ยุค 1970

649
00:38:55,958 --> 00:38:57,418
ทฤษฎีนี้อ้างว่า

650
00:38:57,501 --> 00:38:59,795
พระราชนัดดาของพระราชินีวิกตอเรีย
เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์

651
00:38:59,879 --> 00:39:03,049
มีความสัมพันธ์กับโสเภณี
จากอีสต์เอนด์และมีลูกด้วยกัน

652
00:39:03,132 --> 00:39:04,550
เป็นลูกสาวชื่ออลิซ

653
00:39:04,633 --> 00:39:06,802
อลิซมีพี่เลี้ยง แมรี่ เจน เคลลี่

654
00:39:06,886 --> 00:39:08,137
แมรี่ เจนมีเพื่อนสี่คน

655
00:39:08,220 --> 00:39:10,931
{\an8}พอลลี่ นิโคลส์ แอนนี่ แชปแมน
เอลิซาเบธ สไตรด์ แคทเธอรีน เอ็ดโดวส์

656
00:39:11,015 --> 00:39:14,602
{\an8}และทั้งกลุ่มนี้ก็เริ่มวางแผน
แบล็กเมลราชวงศ์และรัฐบาล

657
00:39:14,685 --> 00:39:16,771
ด้วยความลับเกี่ยวกับเด็กคนนี้

658
00:39:16,854 --> 00:39:19,648
{\an8}ดังนั้น หมอหลวงเซอร์วิลเลียม กัลล์

659
00:39:19,732 --> 00:39:21,692
{\an8}จึงถูกส่งไปตามหาพวกเธอแล้วฆ่าซะ

660
00:39:21,776 --> 00:39:23,778
{\an8}เพื่อปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับตลอดไป

661
00:39:25,029 --> 00:39:26,280
ปัญหาของทฤษฎีนั้นคือ

662
00:39:26,364 --> 00:39:28,949
เซอร์วิลเลียม กัลล์
เป็นเส้นเลือดในสมองแตกในปี 1887

663
00:39:29,033 --> 00:39:32,578
เขาจึงไม่สามารถเข็นตัวเองไปทั่วไวต์แชปเปิล

664
00:39:32,661 --> 00:39:34,789
ก่อเหตุฆาตกรรมและชำแหละศพแบบนั้นได้

665
00:39:35,289 --> 00:39:37,541
เซอร์วิลเลียมไม่เคยเป็นผู้ต้องสงสัยในสมัยนั้น

666
00:39:37,625 --> 00:39:39,752
ชื่อของเขาไม่ปรากฏในแฟ้มข้อมูลของตำรวจ

667
00:39:39,835 --> 00:39:41,087
ในหนังสือพิมพ์สมัยนั้น

668
00:39:41,170 --> 00:39:44,256
ในเอกสารใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ในตอนนั้นเลย

669
00:39:45,132 --> 00:39:47,885
แน่นอนว่าเมื่อทฤษฎีนั้นถูกลบล้างโดยสิ้นเชิง

670
00:39:47,968 --> 00:39:49,804
มันยังอยู่ในความทรงจำของผู้คนต่อไป

671
00:39:49,887 --> 00:39:53,808
หลายคนอยากโทษใครก็ได้ที่มีชีวิตอยู่ในตอนนั้น

672
00:39:53,891 --> 00:39:57,728
และฉันคิดว่าคนมากมาย
ถูกกล่าวหาโดยไม่มีหลักฐาน

673
00:39:57,812 --> 00:40:00,147
เพราะน่าเศร้าที่เหลือบันทึกอยู่เพียงน้อยนิด

674
00:40:02,817 --> 00:40:06,070
คดีฆาตกรรมแจ็คเดอะริปเปอร์
ตามที่คนส่วนใหญ่มักจะคิดถึง

675
00:40:06,153 --> 00:40:08,322
เกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ ปี 1888

676
00:40:08,406 --> 00:40:11,617
เท่ากับมีเหยื่อห้าคนในเวลาไม่กี่สัปดาห์

677
00:40:11,700 --> 00:40:14,537
แต่แฟ้มคดีของตำรวจมีแฟ้มที่ชื่อว่า
คดีฆาตกรรมไวต์แชปเปิล

678
00:40:14,620 --> 00:40:18,791
ซึ่งอยู่ในช่วงปี 1888 ไปจนถึงปี 1891

679
00:40:18,874 --> 00:40:21,627
และครอบคลุมมากกว่าเหยื่อห้ารายนี้

680
00:40:21,710 --> 00:40:23,587
เราไม่รู้ว่ามีเหยื่ออีกกี่คน

681
00:40:23,671 --> 00:40:27,174
ในบรรดาเหยื่อรายอื่น
ในแฟ้มคดีฆาตกรรมไวต์แชปเปิล

682
00:40:27,258 --> 00:40:29,385
ที่อาจจะถูกฆ่าโดยแจ็คเดอะริปเปอร์

683
00:40:36,434 --> 00:40:39,812
มีแฟ้มที่เราเรียกว่า "แฟ้มผู้ต้องสงสัย"

684
00:40:40,479 --> 00:40:43,607
เกี่ยวกับคนที่เคยถูกสอบปากคำ
ในคดีเดอะริปเปอร์

685
00:40:43,691 --> 00:40:46,944
{\an8}และอาจเป็นผู้ต้องสงสัยอยู่สักพัก

686
00:40:47,570 --> 00:40:50,865
{\an8}แฟ้มนั้นหายไปแล้ว เราไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน
หรือเกิดอะไรขึ้นกับมัน

687
00:40:51,365 --> 00:40:54,618
เป็นที่รู้กันดีว่าหลังจากช่วงยุค 1880

688
00:40:54,702 --> 00:40:55,953
เข้าสู่ยุค 1890

689
00:40:56,036 --> 00:40:59,415
ตำรวจได้รับอนุญาตให้เข้าไปตรวจดูเอกสารได้

690
00:41:00,040 --> 00:41:03,919
และดูเหมือนว่าจากจุดนั้น
เอกสารบางหน้าหรือบางรายงาน

691
00:41:04,003 --> 00:41:06,213
ภาพถ่ายเหยื่อที่เรามีทุกวันนี้

692
00:41:06,297 --> 00:41:11,302
ค่อยๆ ถูกเอาออกไปโดยนักล่าของที่ระลึก

693
00:41:12,303 --> 00:41:15,473
รายงานของบอนด์หายไปจากแฟ้มนานหลายปี

694
00:41:15,556 --> 00:41:19,185
ตอนที่ได้คืนมา
มันก็ส่งไปที่สกอตแลนด์ยาร์ดโดยไม่ระบุชื่อผู้ส่ง

695
00:41:19,977 --> 00:41:22,104
จดหมาย "เจ้านายที่รัก" หายไป

696
00:41:22,188 --> 00:41:24,607
โชคดีที่ได้กลับคืนมา

697
00:41:24,690 --> 00:41:27,485
และภาพถ่ายเหยื่อบางภาพ

698
00:41:28,194 --> 00:41:32,072
ถูกค้นพบในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา

699
00:41:33,282 --> 00:41:35,367
มันเหมือนการต่อจิ๊กซอว์

700
00:41:35,451 --> 00:41:36,994
คุณมีชิ้นส่วนทั้งหมดแล้ว

701
00:41:37,786 --> 00:41:41,707
แต่บางชิ้นดันต่อไม่เข้ากับจิ๊กซอว์นั้น

702
00:41:41,790 --> 00:41:45,336
เลยได้แต่ต่อชิ้นส่วนที่น่าจะกลายเป็นภาพได้

703
00:41:45,419 --> 00:41:49,465
จนพอได้เป็นภาพ แต่ก็มีบางส่วนที่หายไป

704
00:41:55,471 --> 00:41:57,306
มันน่าหงุดหงิดนะ
ในฐานะนักประวัติศาสตร์อาชญากรรม

705
00:41:57,389 --> 00:42:00,184
ที่พูดไม่ได้ว่าใครเป็นคนทำ

706
00:42:00,267 --> 00:42:03,187
และที่สำคัญกว่านั้นคือ
การไขคดีฆาตกรรมพวกนี้ได้

707
00:42:03,270 --> 00:42:07,483
เพื่อครอบครัวและทายาทของเหยื่อ
เพราะพวกเขายังอยู่ข้างนอกนั่น

708
00:42:08,275 --> 00:42:11,403
ยิ่งมีคนสนใจคดีนี้มากเท่าไหร่
ข้อเท็จจริงก็จะยิ่งกระจ่างมากขึ้น

709
00:42:11,487 --> 00:42:14,990
และยิ่งข้อเท็จจริงกระจ่างมากขึ้น
เรื่องราวก็จะดำเนินต่อ

710
00:42:15,074 --> 00:42:18,160
พัฒนาไปและมีหลายมุมมอง

711
00:42:18,244 --> 00:42:21,580
และไปในทิศทางที่ไม่เคยคิดเลยว่าจะไปได้

712
00:42:22,122 --> 00:42:24,500
แน่สิ เราอยากรู้ว่าแจ็คเดอะริปเปอร์เป็นใคร

713
00:42:24,583 --> 00:42:27,753
ถ้าได้รู้ตอนจบของปริศนาก็จะเยี่ยมมาก

714
00:42:28,337 --> 00:42:32,174
สิ่งที่เราอยากได้คือข้อมูลใหม่ๆ อะไรก็ได้

715
00:42:32,258 --> 00:42:34,051
อะไรก็ได้ที่คนมี

716
00:42:34,885 --> 00:42:37,680
อาจจะมีเอกสาร
ซ่อนอยู่ในห้องใต้หลังคาของใครสักคน

717
00:42:37,763 --> 00:42:39,473
อาจจะอยู่ในห้องใต้ดิน

718
00:42:41,016 --> 00:42:44,103
ผมเชื่อว่าอาจมีบางอย่างอยู่ข้างนอก

719
00:42:44,186 --> 00:42:47,273
ที่จะทำให้คดีคืบหน้าไปได้
และอาจคลี่คลายคดีได้ด้วย

720
00:42:47,356 --> 00:42:50,985
สักวันอาจจะมีใครสักคน
เปิดหีบหรือกระเป๋าออกมา

721
00:42:51,068 --> 00:42:53,404
แล้วมีหลักฐานที่ระบุตัวตน
แจ็คเดอะริปเปอร์อยู่ในนั้น

722
00:42:55,823 --> 00:42:58,450
แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้น
มันยังเป็นปริศนาอยู่

723
00:43:00,369 --> 00:43:02,538
(ถ้าคุณมีเอกสารหรือสิ่งของอะไรก็ตาม)

724
00:43:02,621 --> 00:43:05,708
(ที่เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมแจ็คเดอะริปเปอร์
ไปที่ UNSOLVED.COM)

725
00:44:17,237 --> 00:44:21,909
คำบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ