1
00:00:37,162 --> 00:00:38,246
แยงกี้คืออะไร

2
00:00:38,747 --> 00:00:41,082
แยงกี้คือทีมเบสบอล ทีมแยงกี้ส์

3
00:00:43,209 --> 00:00:44,294
สุดยอด

4
00:00:47,338 --> 00:00:48,631
- หวัดดีค่ะ
- สวัสดีจ้ะ

5
00:00:49,424 --> 00:00:52,802
- ฉันกำลังจะบอกเธอ เขาเป็นพ่อจัสติน
- ใช่จ้ะ

6
00:00:55,472 --> 00:00:57,307
โอ แม่เจ้า

7
00:01:01,102 --> 00:01:04,522
แม่ผมบอกผม... บอกเรา ว่าคุณดังมาก

8
00:01:05,065 --> 00:01:06,232
แม่ผมบอกแบบนั้น

9
00:01:06,524 --> 00:01:07,692
เมื่อก่อน ตอนนี้ไม่แล้ว

10
00:01:09,694 --> 00:01:10,904
สุดยอด

11
00:02:17,095 --> 00:02:18,096
นึกถึงทีมแยงกี้ส์

12
00:02:18,179 --> 00:02:20,390
คุณจะนึกถึงเงินค่าจ้างมหาศาล

13
00:02:20,473 --> 00:02:22,183
และใครได้ลูกบอลในเกมที่หนึ่ง

14
00:02:22,517 --> 00:02:23,726
หวังเจี้ยนหมิน

15
00:02:23,810 --> 00:02:25,395
คนที่ไม่ต้องสงสัยเลย

16
00:02:25,562 --> 00:02:29,190
ว่าต่อไปต้องเป็นผู้ขว้างที่ลงตอนเริ่มเกม
ที่ดีที่สุดของทีมนิวยอร์ก แยงกี้ส์

17
00:02:29,274 --> 00:02:31,317
ลูกเร็วแบบซิงค์ขว้างลงไปแล้วครับ

18
00:02:31,401 --> 00:02:35,905
ผู้ตีหลายคนพูดถึงการตีลูกนั้น
และรู้สึกมันหนักอย่างกับลูกโบว์ลิ่ง

19
00:02:35,989 --> 00:02:37,240
เป็นการอธิบายที่ดีมาก

20
00:02:37,490 --> 00:02:39,409
ถึงลูกเร็วแบบซิงค์สุดโหดของหวัง

21
00:02:40,618 --> 00:02:44,330
หนึ่งในผู้ขว้างลูกเร็วแบบซิงค์
ที่เก่งที่สุดในยุคของเขา

22
00:02:48,793 --> 00:02:49,794
หนึ่ง สอง ขว้าง

23
00:02:49,878 --> 00:02:51,629
ออร์โดเนซตีพลาดสามครั้ง ต้องออกครับ

24
00:02:53,631 --> 00:02:55,550
สองสามปีแล้ว ดูเขาเล่นแล้วสนุก

25
00:02:55,633 --> 00:02:56,926
และน่าตื่นเต้น

26
00:02:58,094 --> 00:02:59,596
หวังทำให้ผู้ตีสไตรค์เอาท์ครับ

27
00:03:00,805 --> 00:03:01,890
เขาเป็นผู้ขว้างที่เก่งมาก

28
00:03:01,973 --> 00:03:03,183
ผู้เล่นมากมายที่มาที่นี่

29
00:03:03,266 --> 00:03:04,767
รับมือไม่ไหวที่จุดขว้างนั่น

30
00:03:05,185 --> 00:03:06,561
พวกเขายอดเยี่ยมเวลาเล่นที่อื่น

31
00:03:06,644 --> 00:03:07,896
แต่เมื่อมาที่นี่และยืนอยู่ตรงนั้น

32
00:03:08,188 --> 00:03:09,105
ก็เสร็จเขาหมด

33
00:03:09,689 --> 00:03:12,358
เขาชนะ 19 เกมสองปีติดต่อกัน

34
00:03:12,567 --> 00:03:16,029
และเป็นเหมือนผู้ขว้างที่ยิ่งใหญ่คนต่อไป
ของทีมแยงกี้ส์

35
00:03:17,030 --> 00:03:19,574
หวังวิ่งจากเบสสาม เขาทำคะแนนได้

36
00:03:19,782 --> 00:03:21,492
เป็นลูกตีดีที่ได้วิ่งสองเบส

37
00:03:21,576 --> 00:03:23,620
และเขาบาดเจ็บตอนวิ่งสองเบสนั้น

38
00:03:24,078 --> 00:03:26,080
หวังยืนก้มตัวอยู่ที่จุดโฮม

39
00:03:26,706 --> 00:03:28,791
ทีมแยงกี้ส์คงต้องเปลี่ยนผู้เล่นสำรองลงมา

40
00:03:28,875 --> 00:03:30,084
เขาเดินแทบไม่ไหว

41
00:03:31,377 --> 00:03:32,212
มันเร็วเกินไป

42
00:03:32,420 --> 00:03:34,297
เขาบาดเจ็บ และไม่เคยกลับมาได้จากอาการนั้น

43
00:03:34,547 --> 00:03:35,840
ดูเหมือนเขากลับมาได้

44
00:03:36,883 --> 00:03:37,967
แต่ยังไม่ถึงจุดนั้น

45
00:03:38,468 --> 00:03:39,344
เป็นเรื่องน่าเศร้า

46
00:03:52,065 --> 00:03:55,443
เขาไม่ได้ขว้างลูกในเมเจอร์ลีกมาตั้งแต่ปี 2013

47
00:03:55,526 --> 00:03:57,779
ตอนที่เขาได้ลงเล่นหกครั้งให้ทีมบลูเจย์ส

48
00:03:58,196 --> 00:03:59,906
ตั้งแต่นั้นเขาก็ไม่ใช่ผู้ขว้างคนเก่งคนเดิม

49
00:03:59,989 --> 00:04:02,075
(วันที่ 9 มิ.ย. 2015)
(ลอว์เรนซ์วิลล์ รัฐจอร์เจีย)

50
00:04:02,158 --> 00:04:03,326
หลังจากการซ้อมฤดูใบไม้ผลิ

51
00:04:04,202 --> 00:04:06,746
เขาก็ได้เป็นผู้ขว้างที่ลงตอนเริ่มเกมคนแรก

52
00:04:06,955 --> 00:04:08,164
ณ สนามแยงกี้สเตเดี้ยมสนามใหม่

53
00:04:08,414 --> 00:04:09,540
เป็นเกมก่อนเริ่มฤดูกาล

54
00:04:09,624 --> 00:04:10,917
ไม่ใช่เกมในฤดูกาลปกติ

55
00:04:11,459 --> 00:04:13,836
นั่นเป็นเกมแรกที่ทีมแยงกี้ส์
เล่นในสนามใหม่ของพวกเขา

56
00:04:13,920 --> 00:04:15,505
และเขาเป็นผู้ขว้างคนแรกบนจุดขว้าง

57
00:04:15,964 --> 00:04:18,132
- นั่นเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเอาไปจากเขาได้
- ใช่ครับ

58
00:04:18,216 --> 00:04:19,592
เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก

59
00:04:22,637 --> 00:04:25,848
นี่คือทีมที่หกของผม ในช่วงสองปีที่ผ่านมา

60
00:04:26,099 --> 00:04:28,268
ผมเล่นในลีกใหญ่ครั้งสุดท้ายสองปีที่แล้ว

61
00:04:28,643 --> 00:04:31,145
ลูกเร็วแบบซิงค์ของผมไม่แรงปลาย

62
00:04:31,229 --> 00:04:32,522
เหมือนที่เคยเป็น

63
00:04:32,605 --> 00:04:37,110
ตอนนี้ความเร็วลดลงมาอยู่ที่
86 หรือ 87 ไมล์ต่อชั่วโมง

64
00:04:38,027 --> 00:04:38,987
ขว้างแล้วครับ

65
00:04:39,612 --> 00:04:41,531
ตีไปที่ช่องว่างฝั่งขวาเซ็นเตอร์ฟิลด์

66
00:04:41,614 --> 00:04:42,448
ได้เรื่องทีเดียว

67
00:04:42,532 --> 00:04:44,117
ผมแค่อยากขว้างต่อ

68
00:04:44,200 --> 00:04:47,120
และดูว่าผมจะเอาการขว้างแบบเดิมของผม
กลับมาได้ไหม

69
00:04:48,079 --> 00:04:49,539
ได้หนึ่งรัน สองฮิต

70
00:04:49,956 --> 00:04:51,666
และไม่มีผู้เล่นเหลืออยู่ที่เบสแล้ว

71
00:04:54,502 --> 00:04:57,797
มันแย่ที่เห็นผู้เล่นเก่งๆ ต้องดิ้นรน

72
00:04:58,006 --> 00:05:00,133
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากจุดที่เขาเคยอยู่

73
00:05:00,216 --> 00:05:01,426
มาถึงจุดที่เขาอยู่ในตอนนี้

74
00:05:02,468 --> 00:05:05,263
เขาขว้างลูกแบบซิงค์อยู่ระดับประมาณ 95 ไมล์

75
00:05:05,430 --> 00:05:08,599
และอาจจะขว้างลูกแบบนั้นถึง 90 เปอร์เซ็นต์
มันบ้ามาก

76
00:05:08,683 --> 00:05:10,727
ตีไปฝั่งขวาของสนาม เป็นลูกตีแล้วได้วิ่ง

77
00:05:10,810 --> 00:05:12,228
นี่จะเป็นการทำคะแนนสองรัน

78
00:05:12,729 --> 00:05:14,063
นาวาร์โรทำคะแนนได้

79
00:05:14,522 --> 00:05:17,108
พาร์เมลีวิ่งจากเบสที่สามเข้ามาทำคะแนน

80
00:05:17,191 --> 00:05:18,693
ในการทำสองรัน และขึ้นนำสามต่อหนึ่ง

81
00:05:19,068 --> 00:05:21,738
หวังเจี้ยนหมินทำให้ผู้ตี
ตีแล้วได้วิ่งขึ้นเบสสี่ครั้งแล้ว

82
00:05:22,905 --> 00:05:23,740
ขว้างไปที่โฮมแล้ว

83
00:05:25,158 --> 00:05:27,410
ตีไปตกทางด้านซ้าย

84
00:05:27,493 --> 00:05:29,620
นั่นทำให้ลูกตกในสนาม
และวิ่งทำคะแนนได้อีกครั้ง

85
00:05:31,497 --> 00:05:32,582
ผมอยากให้เขาไม่บาดเจ็บ

86
00:05:32,665 --> 00:05:34,959
เขาคงจะยังอยู่ที่นี่กับทีมแยงกี้ส์

87
00:05:35,293 --> 00:05:36,919
ใช่ แน่นอนครับ

88
00:05:50,808 --> 00:05:55,938
(หลังสถิติชนะ 2 แพ้ 6 เสียคะแนนเฉลี่ย 6.10
วอล์คและฮิตต่ออินนิ่ง 1.89)

89
00:05:56,022 --> 00:05:59,776
(หวังเจี้ยนหมินก็ถูกปล่อยตัว
จากทีมระดับสามเอ กวินเน็ทท์ เบรฟส์)

90
00:06:04,864 --> 00:06:10,411
(วันที่ 19 มิถุนายน 2015)
(ลอว์เรนซ์วิลล์ รัฐจอร์เจีย)

91
00:06:30,807 --> 00:06:34,143
วันที่เขาถูกปล่อยจากทีมเบรฟส์ ทีมระดับสามเอ

92
00:06:34,394 --> 00:06:36,187
ผมได้ยินเสียงเขานิ่งมาก...

93
00:06:37,105 --> 00:06:38,064
(อลัน ชาง ตัวแทน)

94
00:06:38,147 --> 00:06:41,692
...แต่วันนั้นผมรู้สึกได้
จากน้ำเสียงของเขาในโทรศัพท์

95
00:06:41,776 --> 00:06:44,153
ว่าเขาอาจจะร้องไห้

96
00:06:44,529 --> 00:06:46,614
เขาไม่เคยถูกปล่อยตัวกลางฤดูกาล

97
00:06:46,697 --> 00:06:47,573
ผมเลยบอกเขาว่า

98
00:06:47,657 --> 00:06:50,576
"นี่ ไม่ต้องคิดมากนะ นายอยากขว้างลูกต่อไปมั้ย

99
00:06:51,077 --> 00:06:52,829
นายมีความสำเร็จในอาชีพมาแล้ว

100
00:06:52,954 --> 00:06:54,539
ถ้าไม่อยากขว้างลูกอีกแล้ว

101
00:06:54,789 --> 00:06:56,165
ก็กลับบ้านก็ได้นะ

102
00:06:56,582 --> 00:06:57,959
นายทำมามากมายแล้ว"

103
00:07:01,003 --> 00:07:02,505
แล้วเขาก็บอกผมว่า

104
00:07:02,755 --> 00:07:05,007
ให้ช่วยดูๆ หาทีมให้เขา

105
00:07:05,258 --> 00:07:07,135
เขายังอยากขว้างลูกต่อไป

106
00:07:07,510 --> 00:07:10,596
ในตอนนั้น ทีมในเมเจอร์ลีกทั้งหมดอีก 29 ทีม

107
00:07:10,680 --> 00:07:13,349
ทีมผู้ขว้างคนแรกของพวกเขา
ในระดับสามเอ ก็เต็มหมดแล้ว

108
00:07:13,558 --> 00:07:14,517
มีอยู่สองทีม

109
00:07:14,684 --> 00:07:16,978
คือซานดิเอโด พาเดรส์ กับนิวยอร์ก เมทส์

110
00:07:17,145 --> 00:07:19,272
แต่พวกเขาตัดสินใจปฏิเสธเจี้ยนหมิน

111
00:07:22,066 --> 00:07:23,484
ผมอธิบายกับเขาว่า

112
00:07:23,568 --> 00:07:26,571
ถ้าเขาอยากกลับมาพักผ่อนที่บ้านที่ฟลอริดา

113
00:07:26,904 --> 00:07:28,656
และรอให้มีทีมในเมเจอร์ลีก

114
00:07:28,739 --> 00:07:32,577
มีที่ว่างในรายชื่อผู้เล่นระดับสามเอ ก็ได้นะ

115
00:07:32,660 --> 00:07:34,787
แต่ความเสี่ยงคือถ้าเขากลับมาบ้าน

116
00:07:34,954 --> 00:07:37,331
เขาก็ต้องเริ่มโปรแกรมการฝึกขว้างใหม่อีกครั้ง

117
00:07:37,415 --> 00:07:38,749
ทันทีที่มีตำแหน่งว่าง

118
00:07:57,393 --> 00:08:00,980
ผมต่อสู้กับความคิดที่อยากจะเลิกเล่น

119
00:08:01,856 --> 00:08:03,524
ถ้าผมเลิกเล่น

120
00:08:04,400 --> 00:08:06,652
อย่างน้อยผมก็กลับไปไต้หวันได้

121
00:08:07,403 --> 00:08:09,113
และได้ใช้เวลาอยู่กับพ่อแม่ผม

122
00:08:10,615 --> 00:08:12,325
ผมเองก็อายุมากขึ้นแล้วด้วย

123
00:08:12,950 --> 00:08:14,494
บางครั้งผมก็คิดเรื่องนี้

124
00:08:15,578 --> 00:08:17,788
พ่อแม่ผมอยู่ที่ไต้หวัน

125
00:08:17,914 --> 00:08:19,916
แล้วพวกท่านก็มีกันอยู่แค่สองคนที่นั่น

126
00:08:23,503 --> 00:08:26,380
เราคุยกับเจี้ยนหมินเรื่องที่ว่าเขาอยากทำอะไร

127
00:08:26,464 --> 00:08:27,924
และเคารพการตัดสินใจของเขาเต็มที่

128
00:08:28,007 --> 00:08:31,260
ผมรู้ว่าเขาเคยมีความสำเร็จในอาชีพ
ที่เป็นเรื่องเล่าขาน

129
00:08:31,344 --> 00:08:34,639
ผมบอกเขาว่า "นี่
หลังจากเรื่องทั้งหมดที่นายผ่านพ้นมา

130
00:08:35,306 --> 00:08:36,933
ถ้านายอยากเลิกเล่น

131
00:08:38,100 --> 00:08:42,271
นายก็ได้สร้างผลงานที่น่าทึ่งในอาชีพไว้แล้ว

132
00:08:42,939 --> 00:08:45,983
แล้วนั่นก็เป็นตัวอย่างที่ดีมากสำหรับเด็กๆ
อย่างเช่น ลูกชายฉัน

133
00:08:48,861 --> 00:08:53,449
เรารักนายนะ และนายสามารถ..."

134
00:08:59,956 --> 00:09:00,831
ขอโทษครับ

135
00:09:13,719 --> 00:09:16,222
ถึงแม้จะไม่มีโอกาสในทีมในระดับนี้

136
00:09:16,305 --> 00:09:18,599
เราก็ยังต้องดูแลร่างกายให้ฟิตไว้

137
00:09:20,184 --> 00:09:23,563
อลันเจอทีมในลีกอิสระทีมหนึ่ง

138
00:09:24,939 --> 00:09:28,609
ระดับของทีมอยู่ระหว่างสองเอกับสามเอ

139
00:09:29,485 --> 00:09:32,822
และมีผู้เล่นเก่งๆ หลายคนเล่นอยู่ที่นั่น

140
00:09:39,495 --> 00:09:42,039
ผมบอกเขาว่าไม่ว่าจะเป็นทีมอะไร ผมไปทั้งนั้น

141
00:09:43,916 --> 00:09:45,668
ผมไม่มีทางเลือกแล้ว

142
00:10:05,938 --> 00:10:08,649
นี่ต้องเป็นจุดที่ต่ำที่สุดแน่ๆ

143
00:10:08,774 --> 00:10:10,067
(ลอว์เรนซ์วิลล์ รัฐจอร์เจีย)

144
00:10:10,151 --> 00:10:15,031
ไม่มีแม้แต่ตำแหน่งในลีกเล็ก

145
00:10:15,698 --> 00:10:17,533
ผมจึงต้องไปเล่นในลีกอิสระ

146
00:10:20,077 --> 00:10:24,498
สิ่งที่ผมกังวลคือ ผมจะมีวันได้กลับไปเล่น
ในระดับเมเจอร์ลีกอีกไหม

147
00:10:37,386 --> 00:10:38,304
(ชาร์ลีน หวู่ ภรรยา)

148
00:10:38,387 --> 00:10:41,474
เขารู้ดีค่ะว่าเขามีเวลาเหลืออยู่แค่ไหน

149
00:10:41,557 --> 00:10:44,310
จริงๆ เขาก็เป็นผู้ขว้างที่อายุไม่น้อยแล้ว

150
00:10:49,523 --> 00:10:53,444
เราต้องการให้กำลังใจเขา
พยายามให้เต็มที่และสู้ต่อไป

151
00:10:53,527 --> 00:10:57,573
แต่อีกด้านหนึ่ง เราก็รู้สึกสงสารเขา เพราะว่า

152
00:10:58,532 --> 00:11:02,953
เขาไม่ใช่ผู้ขว้างคนเดิมที่เขาเคยเป็น อีกแล้ว

153
00:11:04,038 --> 00:11:08,959
สิ่งเดียวที่ยังคงอยู่ คือสปิริตของเขา

154
00:12:37,673 --> 00:12:39,008
โอเค โคลบี้ ดูซิ

155
00:12:39,341 --> 00:12:40,843
พี่ชายลูกอยู่ไหน

156
00:12:48,058 --> 00:12:48,934
จัสติน

157
00:13:00,529 --> 00:13:07,203
(วันที่ 25 มิถุนายน 2015)
(วอลดอร์ฟ รัฐแมริแลนด์)

158
00:13:13,209 --> 00:13:16,921
ฉันเข้าใจอย่างที่สุด ว่าชีวิตจิตใจของนักเบสบอล
อยู่ในสนาม

159
00:13:17,213 --> 00:13:19,590
การเห็นเขาต้องดิ้นรน ตลอดสองสามปีที่ผ่านมา

160
00:13:19,757 --> 00:13:21,801
ฉันเองก็สองจิตสองใจเหมือนกัน

161
00:13:22,593 --> 00:13:25,721
ฉันอยากให้เขาเล่นต่อไป แต่ก็ไม่ต้องการให้เขา

162
00:13:26,055 --> 00:13:28,182
พลาดเรื่องสำคัญๆ ของครอบครัวเราขนาดนี้

163
00:14:05,845 --> 00:14:07,763
พวกเขาทุกคนหลังชนฝา...

164
00:14:07,847 --> 00:14:08,681
(แพทริค เดย์ ผจก.ทั่วไป)

165
00:14:08,764 --> 00:14:09,640
...คนมองแบบนั้น

166
00:14:09,807 --> 00:14:13,644
มันก็จริง โลกของพวกเขาถูกบีบพอสมควร

167
00:14:13,936 --> 00:14:16,230
พวกเขาอยู่ในองค์กรหนึ่ง

168
00:14:16,730 --> 00:14:18,607
รู้สึกดีกับตัวเองมาก

169
00:14:18,732 --> 00:14:19,650
แต่แล้วจู่ๆ

170
00:14:21,193 --> 00:14:22,987
พวกเขาก็ถูกปล่อยตัวออกจากทีม

171
00:14:23,320 --> 00:14:25,447
มีคนที่หมดสัญญากับต้นสังกัด 1,400 คน

172
00:14:25,531 --> 00:14:28,909
ตลอดเวลา และมีตำแหน่งผู้เล่น
แค่ 200 ตำแหน่งในลีกนี้

173
00:14:28,993 --> 00:14:29,952
(ลีกแอตแลนติก)

174
00:14:30,286 --> 00:14:31,787
ส่วนใหญ่เคยเล่นในเมเจอร์ลีก

175
00:14:31,871 --> 00:14:34,832
คิดว่าผู้เล่น 80 จาก 200 คนในลีกนี้ปีที่แล้ว...

176
00:14:34,915 --> 00:14:35,749
(สแตน คลิเบิร์น ผจก.ทีม)

177
00:14:35,833 --> 00:14:37,334
...ทั้งหมดเคยเล่นในเมเจอร์ลีกมาก่อน

178
00:14:37,418 --> 00:14:39,920
ดังนั้นนี่คือลีกที่มีผู้เล่นเคยเล่นในเมเจอร์ลีก

179
00:14:40,296 --> 00:14:43,215
พวกเขากลับมาที่นี่ด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการบาดเจ็บ

180
00:14:43,424 --> 00:14:45,217
เรื่องอายุที่อาจส่งผลกับพวกเขา

181
00:14:45,301 --> 00:14:47,845
พวกเขาถูกคัดออกจากระบบเมเจอร์ลีก
ที่ตัวเองเล่นอยู่

182
00:14:48,178 --> 00:14:50,806
เพราะการขับเคลื่อนของคนรุ่นใหม่
มีผู้เล่นอายุน้อยกว่าเข้ามา

183
00:14:50,931 --> 00:14:52,308
พวกเขาหลังชนฝา

184
00:14:52,391 --> 00:14:53,475
และประเด็นก็คือ

185
00:14:53,601 --> 00:14:54,643
เพื่อจะทำคะแนนในเกม

186
00:14:55,144 --> 00:14:57,730
เพื่อออกไปจากที่นี่
เพื่อให้แมวมองของเมเจอร์ลีกเห็น

187
00:14:57,897 --> 00:15:00,232
และการจะได้กลับไป พวกเขาต้องทำผลงาน

188
00:15:06,739 --> 00:15:08,407
เจี้ยนหมินเป็นหนึ่งในคนที่

189
00:15:08,532 --> 00:15:11,577
รู้สึกว่าวิธีที่เร็วที่สุด
ในการกลับสู่เบสบอลในเมเจอร์ลีก

190
00:15:11,785 --> 00:15:13,120
คือผ่านทางการเล่นในลีกแอตแลนติก

191
00:15:13,203 --> 00:15:14,371
และเล่นในเซาเทิร์น แมริแลนด์

192
00:15:25,925 --> 00:15:26,926
นี่เจี้ยนหมินครับ

193
00:15:27,718 --> 00:15:29,094
ดีครับ คุณเป็นไงบ้าง

194
00:15:31,138 --> 00:15:33,223
ไม่ครับ ผมถูกปล่อยตัวจากทีม

195
00:15:34,725 --> 00:15:35,559
ใช่

196
00:15:38,854 --> 00:15:40,856
ผมก็ไม่รู้ครับ ตอนนี้ไม่มีทีม

197
00:15:42,483 --> 00:15:43,317
ใช่

198
00:15:44,318 --> 00:15:45,361
ผมไปหาคุณได้มั้ยครับ

199
00:15:46,528 --> 00:15:48,238
แล้วผมจะพาคุณไปกินมื้อค่ำ

200
00:15:49,823 --> 00:15:52,242
โอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันครับ

201
00:15:54,328 --> 00:15:55,162
ครับ

202
00:16:15,516 --> 00:16:17,685
เจี้ยน สบายดีมั้ย

203
00:16:17,893 --> 00:16:19,603
- ดีครับ คุณเป็นไงบ้าง
- ดีใจที่ได้เจอ

204
00:16:20,437 --> 00:16:22,439
คุณได้ยิน... นี่อะไร

205
00:16:23,607 --> 00:16:25,484
- ชาเหรอ
- เปล่าครับ มัน...

206
00:16:27,653 --> 00:16:28,654
เมอร์รี่คริสต์มาส

207
00:16:28,779 --> 00:16:29,655
โอเค

208
00:16:30,072 --> 00:16:32,199
ดูคุณสิ รูปคุณอยู่บนผนัง

209
00:16:33,283 --> 00:16:34,702
- ได้ยินเสียงลามั้ย
- ได้ยินครับ

210
00:16:41,083 --> 00:16:42,292
ดูห้องเขาสิ

211
00:16:43,252 --> 00:16:44,378
น่าทึ่งมากเลยนะ

212
00:16:46,338 --> 00:16:48,257
ผมคิดว่าคงไม่มีคอลเลกชั่นของสะสม

213
00:16:48,674 --> 00:16:51,885
เกี่ยวกับเมเจอร์ลีก เหมือนแบบนี้

214
00:16:52,344 --> 00:16:53,178
ที่ไหนเลย

215
00:16:54,013 --> 00:16:55,180
- เนอะบิลลี่
- ใช่

216
00:16:59,351 --> 00:17:01,603
รู้สึกว่าแขนคุณแข็งแรงมั้ย เจี้ยนหมิน

217
00:17:02,521 --> 00:17:03,772
ครับ ผมรู้สึกว่าแข็งแรง

218
00:17:04,023 --> 00:17:05,482
แต่ปีนี้ต่างจากเดิม

219
00:17:06,108 --> 00:17:09,111
ทุกครั้งที่ผมขว้างในหนึ่งเกม

220
00:17:09,194 --> 00:17:10,904
แบบว่า ขว้างสักหนึ่งร้อย

221
00:17:11,196 --> 00:17:12,990
วันรุ่งขึ้น ผมไม่รู้สึกอะไรเลย

222
00:17:13,824 --> 00:17:15,284
ไม่ปวด ไม่อะไร

223
00:17:16,660 --> 00:17:17,494
ดีแล้ว

224
00:17:17,828 --> 00:17:18,662
ดีเหรอครับ

225
00:17:19,038 --> 00:17:19,872
ใช่

226
00:17:20,122 --> 00:17:21,999
เขาทำได้มาแล้วในอดีต

227
00:17:23,042 --> 00:17:24,126
เป็นผู้ขว้างที่เก่งมาก

228
00:17:24,835 --> 00:17:26,920
และเขาหนุ่มพอที่จะยังทำได้อยู่

229
00:17:28,047 --> 00:17:29,590
มีสัญญาณบางอย่างที่...

230
00:17:29,673 --> 00:17:32,301
คุณอย่าหมดหวังในตัวคนที่เคยทำสำเร็จมาแล้วสิ

231
00:17:32,676 --> 00:17:35,179
ถ้ายังไม่มีใครเคยทำสำเร็จ งั้นคุณก็ไม่ต้องกังวล

232
00:17:36,055 --> 00:17:38,348
มีแมวมองหลายคนที่อาจจะ แบบว่า

233
00:17:39,475 --> 00:17:42,644
พูดถึง พวกนั้นคิดว่าเขาจบแล้ว

234
00:17:42,728 --> 00:17:43,771
เขาจะไม่มีทางดีขึ้น

235
00:17:43,854 --> 00:17:44,855
โอ๊ย ไร้สาระ

236
00:17:47,274 --> 00:17:48,859
เขาเป็นเบอร์หนึ่งเลย

237
00:17:49,485 --> 00:17:51,653
ผมดูเขาขว้างในเกมแรกของเขา

238
00:17:52,696 --> 00:17:53,864
ที่เกาะสแตเทน

239
00:17:54,740 --> 00:17:55,699
เขา...

240
00:17:55,783 --> 00:17:57,117
(บิลลี่ คอนเนอร์ส อดีตรองประธาน
ฝ่ายบุคลากรผู้เล่น นิวยอร์ก แยงกี้ส์)

241
00:17:57,201 --> 00:17:59,411
...ไม่ได้เป็นแค่ผู้ขว้างที่ยอดเยี่ยมมาก

242
00:17:59,787 --> 00:18:01,413
แต่ยังเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากด้วย

243
00:18:01,997 --> 00:18:03,207
เขาเป็นคนที่ทุ่มเท

244
00:18:03,540 --> 00:18:04,500
เป็นเด็กดีมาก

245
00:18:05,084 --> 00:18:08,253
และ ผมหลงรักเขาเลย

246
00:18:09,296 --> 00:18:11,298
ผมรู้ว่าเราจะไปถึงลีกใหญ่ได้สำเร็จ

247
00:18:11,882 --> 00:18:13,967
เขาชนะ 19 เกม 19 เกมนะ

248
00:18:14,259 --> 00:18:16,553
ปีที่เขาบาดเจ็บ เขาน่าจะชนะ 20 เกมด้วยซ้ำ

249
00:18:17,262 --> 00:18:18,180
ใช่มั้ย เจี้ยน

250
00:18:19,014 --> 00:18:19,890
ผมก็พยายามครับ

251
00:18:21,391 --> 00:18:23,143
แต่เขาเป็นคนที่พิเศษมาก

252
00:18:23,936 --> 00:18:25,229
และผมก็รักเขามาก

253
00:18:29,441 --> 00:18:31,944
ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นคนเก่งได้แค่ไหน

254
00:18:32,027 --> 00:18:33,987
ตอนเป็นเด็กไม่ค่อยคิดเรื่องนี้

255
00:18:34,071 --> 00:18:35,364
คิดแค่ว่าการเล่นเบสบอล

256
00:18:35,447 --> 00:18:39,743
ทำให้ผมได้ออกไปเล่นข้างนอกและสนุก

257
00:18:40,035 --> 00:18:43,914
ผมไม่เคยคิดว่าจะไปเล่นอยู่ในอเมริกา

258
00:18:44,206 --> 00:18:46,542
หรือญี่ปุ่น หรืออะไรเลย

259
00:18:47,167 --> 00:18:48,919
ไม่เคยคิดเลย

260
00:18:50,254 --> 00:18:52,172
และผู้ขว้างจากไต้หวัน

261
00:18:52,339 --> 00:18:54,716
คือหวังเจี้ยนหมิน

262
00:18:54,883 --> 00:18:57,427
ที่ลงเป็นผู้ขว้างคนแรกเป็นครั้งที่ 12
ของฤดูกาลนี้

263
00:18:57,594 --> 00:19:00,139
สูงหกฟุตสามนิ้ว หนัก 185 ปอนด์

264
00:19:00,222 --> 00:19:01,640
และกลไกสมบูรณ์แบบ

265
00:19:01,849 --> 00:19:04,518
และนี่คือโค้ชการขว้างของเขา นีล อัลเลน
พูดถึงเขาครับ

266
00:19:04,810 --> 00:19:07,104
ผู้ที่จะขว้างให้ทีมเราวันนี้คือเด็กหนุ่มจากไต้หวัน

267
00:19:07,187 --> 00:19:08,272
หวังเจี้ยนหมิน

268
00:19:08,480 --> 00:19:11,358
เขาจะขว้างลูกเร็ว ลูกโค้ง ลูกสไลเดอร์

269
00:19:11,567 --> 00:19:13,360
ลูกเชนจ์อัป และลูกเร็วแบบสปลิทฟิงเกอร์

270
00:19:13,735 --> 00:19:16,488
ตอนนี้เขามั่นใจมากในการขว้างทั้งหมดของเขา

271
00:19:16,655 --> 00:19:18,365
และขว้างทุกแบบตลอดเวลาในสถิติการขว้าง

272
00:19:18,448 --> 00:19:19,908
และทำให้เราประสบความสำเร็จมากมาย

273
00:19:19,992 --> 00:19:21,201
เราจึงหวังว่าเขาจะทำได้อย่างต่อเนื่อง

274
00:19:22,661 --> 00:19:25,080
ก่อนอื่นเลย ผมเป็นเหมือน...

275
00:19:25,164 --> 00:19:26,165
(นีล อัลเลน โค้ชการขว้าง)

276
00:19:26,248 --> 00:19:27,791
...พ่อที่อเมริกาของเขา ผมว่านะ

277
00:19:27,916 --> 00:19:29,960
เพราะผมรู้ว่าเขาต้องจากพ่อเขามาไกล

278
00:19:30,419 --> 00:19:32,546
และผมก็อยากอยู่เคียงข้างเขา ถ้าเขาอยากคุย

279
00:19:32,629 --> 00:19:33,463
ไม่เป็นไร

280
00:19:33,547 --> 00:19:36,383
แต่เราไม่ต้องการทำให้พวกเขา
มีโอกาสตีโฮมรันได้ โอเคนะ

281
00:19:36,466 --> 00:19:38,051
ผมอยู่เคียงข้างเขาเสมอ

282
00:19:38,302 --> 00:19:40,304
พยายามทำให้เขายิ้มทุกวัน

283
00:19:40,721 --> 00:19:42,472
แล้วเขาก็เริ่มเชื่อใจผม

284
00:19:42,556 --> 00:19:43,932
เราก็พัฒนาความสัมพันธ์ขึ้น

285
00:19:44,016 --> 00:19:45,309
เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นแบบนั้นครับ

286
00:19:45,601 --> 00:19:47,186
ทีมแยงกี้ส์เซ็นสัญญา

287
00:19:47,269 --> 00:19:50,355
เป็นเงิน 1.9 ล้านดอลลาร์เพื่อจูงใจเขา
เมื่อสองปีที่แล้ว

288
00:19:50,522 --> 00:19:53,734
และบาดเจ็บรุนแรงที่ไหล่ หลังจาก
เป็นผู้ขว้างคนแรก 14 ครั้งในระดับอาชีพ

289
00:19:53,942 --> 00:19:55,194
ที่เกาะสแตเทนแห่งนี้

290
00:19:55,319 --> 00:19:56,862
เรารู้ว่าเขามีแขนที่ใหญ่

291
00:19:57,154 --> 00:19:58,572
และเขาสามารถขว้างไปข้างตัวได้

292
00:19:58,655 --> 00:19:59,489
แต่เป็นลูกขว้างตรง

293
00:19:59,907 --> 00:20:01,491
เราจึงรู้ ว่าในที่สุด

294
00:20:01,575 --> 00:20:04,036
เราก็จะต้องทำบางอย่าง
เพื่อสร้างพัฒนาการให้เขา

295
00:20:04,119 --> 00:20:05,287
เขาขึ้นไปเล่นระดับสามเอ

296
00:20:05,370 --> 00:20:06,538
ต้องเจอกับผู้ตีที่มีประสบการณ์

297
00:20:06,622 --> 00:20:07,873
และในที่สุดมันมีจุดหนึ่ง

298
00:20:07,956 --> 00:20:09,958
ที่เขาขว้างแล้วอีกฝ่ายตีได้และได้วิ่งขึ้นเบส

299
00:20:10,042 --> 00:20:11,210
ผมก็บอกว่า "โอเค ถึงเวลาแล้ว

300
00:20:11,877 --> 00:20:13,795
เราต้องเริ่มสอนการขว้างลูกซิงค์ให้นายละ"

301
00:20:14,254 --> 00:20:16,381
เขาก็มองผม แบบว่า "ลูกซิงค์" เหรอ

302
00:20:16,465 --> 00:20:17,591
ผมก็บอก "ใช่

303
00:20:17,674 --> 00:20:19,051
ไปเอาลูกบอลมาลองทำ"

304
00:20:19,176 --> 00:20:21,303
เขาหยิบลูกบอลมา และเดินหน้าลุยเลย

305
00:20:21,386 --> 00:20:22,221
(ปี 2005)

306
00:20:22,304 --> 00:20:23,222
เขามีคุณสมบัติ

307
00:20:23,388 --> 00:20:26,767
แบบที่ทำให้เขาได้เป็นสองหรือสามผู้ขว้างคนแรก
ในทีมผู้ขว้างคนแรก

308
00:20:26,850 --> 00:20:29,102
และนี่คือวันแรกของส่วนที่เหลือในอาชีพเขา

309
00:20:30,395 --> 00:20:31,647
หวังเจี้ยนหมิน

310
00:20:32,481 --> 00:20:34,858
จะเริ่มอาชีพในเมเจอร์ลีกของเขา
ด้วยการขว้างลูกนี้

311
00:20:35,234 --> 00:20:36,151
ตีพลาดครับ

312
00:20:38,987 --> 00:20:39,821
ผมร้องไห้เลย

313
00:20:43,992 --> 00:20:45,661
เพราะเขาเป็นเด็กที่เก่งมาก

314
00:20:50,207 --> 00:20:52,459
และผมนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันเป็นยังไง

315
00:20:52,834 --> 00:20:54,086
ที่ต้องจากบ้านมาไกลขนาดนั้น

316
00:20:54,711 --> 00:20:56,463
และทำงานหนักมากเป็นเวลานาน

317
00:20:56,546 --> 00:20:57,547
ผ่านการบาดเจ็บหลายครั้ง

318
00:20:57,798 --> 00:20:59,716
แล้วทำสำเร็จในสิ่งที่เขาทำสำเร็จ

319
00:21:00,342 --> 00:21:02,844
ตอนเขามาอบอุ่นร่างกายสำหรับเกมแรกเกมนั้น

320
00:21:03,762 --> 00:21:04,972
ผมจำได้ว่าที่นิวยอร์ก

321
00:21:05,055 --> 00:21:06,515
มีส่วนที่นั่งของคนดูชาวไต้หวัน

322
00:21:06,598 --> 00:21:08,058
พวกเขาถือป้าย

323
00:21:08,225 --> 00:21:10,435
และคลั่งไคล้เขามากๆ เลย

324
00:21:11,436 --> 00:21:12,521
และในใจผม

325
00:21:12,604 --> 00:21:14,648
ผมจะนึกย้อนถึงอดีต

326
00:21:15,774 --> 00:21:17,734
เส้นทางยากลำบากที่เด็กคนนี้ต้องเดินทาง

327
00:21:18,110 --> 00:21:19,903
เพื่อไปให้ถึงจุดที่เขายืนอยู่ในคืนนั้น

328
00:21:19,987 --> 00:21:23,365
หวังเจี้ยนหมิน พร้อมจะขว้างแล้วครับ

329
00:21:23,448 --> 00:21:25,826
ลงมือเลย ที่สนามแยงกี้สเตเดี้ยมสนามใหม่

330
00:21:26,451 --> 00:21:28,453
เวลาอยู่ที่จุดขว้าง เขาเป็นปีศาจร้ายของเรา

331
00:21:28,537 --> 00:21:30,122
เขาเป็นคู่ต่อสู้ที่โหดมาก

332
00:21:30,330 --> 00:21:32,124
เขามีคุณสมบัติที่น่ากลัวที่สุดบางอย่าง

333
00:21:32,207 --> 00:21:33,875
ที่เราทำให้พัฒนาขึ้น ตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่

334
00:21:33,959 --> 00:21:37,004
มันดีมากที่ได้เห็นว่าความเชื่อมั่น
ที่เรามีต่อเขา ให้ผลคุ้มค่า...

335
00:21:37,087 --> 00:21:38,046
(ไบรอัน แคชแมน)
(ผจก.ทั่วไป นิวยอร์ก แยงกี้ส์)

336
00:21:38,130 --> 00:21:41,049
...เพราะในที่สุด เขาก็ชนะให้เรา 19 เกม
สองปีติดต่อกัน

337
00:21:41,133 --> 00:21:43,135
เป็นเรื่องที่เราตื่นเต้นและภูมิใจมาก

338
00:21:43,218 --> 00:21:44,386
ฟังเสียงคนดูปรบมือสิครับ

339
00:21:45,721 --> 00:21:47,347
ถ้าคุณกำลังนึกถึงไต้หวัน

340
00:21:47,431 --> 00:21:48,724
มันเป็นประเทศ

341
00:21:49,641 --> 00:21:51,143
ที่เล็กกว่า

342
00:21:51,226 --> 00:21:53,061
รัฐแมริแลนด์และเดลาแวร์รวมกันนิดหน่อย

343
00:21:53,645 --> 00:21:57,107
แต่มีคน 22 ล้าน เกือบ 23 ล้านคนอาศัยอยู่ที่นั่น

344
00:21:57,691 --> 00:21:58,817
ในอีกซีกโลกหนึ่ง

345
00:21:58,984 --> 00:22:03,989
คุณจะได้ยินเรื่องราวที่ว่า
เขาอาจจะเป็นที่ชื่นชอบที่สุด

346
00:22:04,406 --> 00:22:07,617
หรือเป็นคนมีชื่อเสียงที่สุดในประเทศไต้หวัน

347
00:22:07,701 --> 00:22:09,870
มันสุดยอดที่ได้ยินเรื่องราวอะไรแบบนั้น

348
00:22:10,162 --> 00:22:12,372
หวังเจี้ยนหมินสู้ๆ

349
00:22:13,081 --> 00:22:14,624
ทีมแยงกี้ส์สู้ๆ

350
00:22:18,920 --> 00:22:20,505
การก้าวขึ้นมาอยู่บนจุดนี้ของหวังเจี้ยนหมิน

351
00:22:20,589 --> 00:22:22,257
ทำให้เกิดความภาคภูมิใจในชาติตามมา

352
00:22:22,341 --> 00:22:23,884
เด็กไต้หวันคนหนึ่ง เกิดและโตที่นี่...

353
00:22:23,967 --> 00:22:24,801
(เจสสิก้า คัง) (ไชน่าทีวี ไต้หวัน)

354
00:22:24,885 --> 00:22:27,846
...มีบุคลิกภาพที่บ่งบอก
ทั้งหมดของความเป็นชาวไต้หวัน

355
00:22:27,929 --> 00:22:31,308
ทำงานอย่างทุ่มเทและถ่อมตัว

356
00:22:31,391 --> 00:22:34,019
เป็นการแสดงให้เห็นภาพ
วัฒนธรรมคนทำงานในไต้หวันจริงๆ

357
00:22:34,102 --> 00:22:37,856
ทั้งหมดนั้นแสดงให้เห็น ผ่านบุคลิกภาพของหวัง

358
00:22:38,190 --> 00:22:40,776
เขาเป็นความภูมิใจของคนทั้งชาติ

359
00:22:40,859 --> 00:22:44,363
หนังสือพิมพ์ฉบับใหญ่ในเมืองที่เขาอยู่

360
00:22:45,155 --> 00:22:51,119
จะขายได้เพิ่มขึ้น 300,000 ฉบับ
ในวันรุ่งขึ้นหลังจากเขาขว้างลูก

361
00:22:51,203 --> 00:22:52,662
(ความภูมิใจของไต้หวัน
ฉายแสงผ่านปลายนิ้วของหวัง)

362
00:22:52,746 --> 00:22:56,166
ตอนที่เขากลายเป็นผู้ขว้างมือดีที่สุด
ของทีมแยงกี้ส์ ทั้งโลกก็ได้เห็น

363
00:22:56,249 --> 00:22:59,211
มันเหมือนกับคนทั้งโลกได้เห็นไต้หวันไปด้วย

364
00:22:59,503 --> 00:23:01,213
ความภูมิใจของชาติทั้งหมดนี้เกิดขึ้น

365
00:23:01,296 --> 00:23:03,840
และฉายให้เห็นบนตัวเขา

366
00:23:09,429 --> 00:23:11,556
ผมคิดว่าเป็นเพราะเขาก้าวขึ้นไปถึงระดับ...

367
00:23:11,640 --> 00:23:12,933
(กัวหงจิน ผู้ขว้าง) (เมเจอร์ลีก ซีพีบีแอล)

368
00:23:13,016 --> 00:23:15,977
...ที่ไม่เคยมีใครขึ้นไปถึงได้เลย

369
00:23:16,895 --> 00:23:19,147
ผมเชื่อว่าคงไม่มีทาง
ที่จะมีผู้เล่นคนอื่นจากไต้หวัน

370
00:23:19,231 --> 00:23:20,816
ขึ้นไปถึงระดับที่เขาประสบความสำเร็จได้

371
00:23:20,899 --> 00:23:25,112
เขาทำให้คนในรุ่นของเขา

372
00:23:26,613 --> 00:23:30,826
มีความหวังและความเชื่อมั่นอย่างมาก

373
00:23:31,451 --> 00:23:33,703
รวมทั้งนักเบสบอลอย่างพวกเรา ทำให้เรารู้ว่า

374
00:23:33,995 --> 00:23:36,790
เราสามารถไปได้ไกลขนาดนั้นได้

375
00:23:38,333 --> 00:23:40,752
มันเป็นการพัฒนาและเติบโตที่วิเศษมาก

376
00:23:41,294 --> 00:23:42,712
แน่นอนครับ บางครั้งผมก็คิดถึงมัน

377
00:23:42,838 --> 00:23:44,214
แต่เส้นทางชีวิต

378
00:23:44,464 --> 00:23:47,968
ไม่ได้เป็นเส้นทางที่ไปข้างหน้าตลอดเวลา

379
00:23:48,635 --> 00:23:49,719
หวังวิ่งจากเบสสาม

380
00:23:49,803 --> 00:23:51,012
เขาทำคะแนนได้

381
00:23:51,096 --> 00:23:51,930
(ปี 2008)

382
00:23:52,013 --> 00:23:53,723
เป็นลูกตีดีที่ได้วิ่งสองเบส

383
00:23:53,807 --> 00:23:55,392
และหวังบาดเจ็บตอนวิ่งสองเบสนั้น

384
00:23:55,684 --> 00:23:56,935
เขาเดินแทบไม่ไหว

385
00:23:57,227 --> 00:23:59,146
ทีมแยงกี้ส์นำห้าต่อศูนย์

386
00:23:59,354 --> 00:24:01,815
แต่ส่งผลให้พวกเขาต้องเสียผู้ขว้างคนแรก

387
00:24:01,898 --> 00:24:04,276
มันเป็นความรู้สึกแบบ "โอ ไม่นะ"
มีความกังวลแน่นอน

388
00:24:04,985 --> 00:24:07,988
แต่ไม่เคยคิดว่ามันจะมีผลระยะยาว

389
00:24:08,071 --> 00:24:09,406
ต่ออาชีพของเขาอย่างที่มันเป็น

390
00:24:09,573 --> 00:24:11,658
มันเป็นนาทีที่กำหนดชีวิตการทำงานเลยทีเดียว

391
00:24:11,783 --> 00:24:12,951
เราเสียผู้ขว้างมือหนึ่ง

392
00:24:13,034 --> 00:24:15,328
การบาดเจ็บนั้นทำให้เราสูญเสียอย่างมาก

393
00:24:15,537 --> 00:24:17,622
และทำให้เขาสูญเสียอย่างมากเช่นกัน

394
00:24:22,335 --> 00:24:23,545
(ปี 2009)

395
00:24:23,628 --> 00:24:26,047
ปัญหาของหวังเจี้ยนหมินตอนนี้
คือไม่ทำให้ผู้ตีคนไหนออกเลย

396
00:24:26,631 --> 00:24:28,884
ลูกนั้นถูกตีอย่างแรงไปที่เซ็นเตอร์ฟิลด์

397
00:24:28,967 --> 00:24:31,219
ดูเหมือนลูกขว้างซิงเกอร์ไม่พุ่งลงล่างซะแล้ว

398
00:24:31,761 --> 00:24:34,764
คาเบรร่าตีได้ ลูกลอยโด่งไปไกลทางด้านขวา

399
00:24:34,848 --> 00:24:37,350
หนึ่งในการขว้างที่แย่ที่สุดของหวังเจี้ยนหมินวันนี้

400
00:24:37,893 --> 00:24:38,768
และเจอผู้ตีผิดคน

401
00:24:43,315 --> 00:24:45,567
ผมเชื่อว่าผู้ขว้างทุกคน
อยู่ห่างจากการขว้างไม่ได้อีก

402
00:24:45,984 --> 00:24:46,943
แค่นิดเดียว...

403
00:24:47,027 --> 00:24:48,945
(ไมค์ ฮาร์วีย์ โค้ชผู้ขว้างสำรอง
ทีมนิวยอร์ก แยงกี้ส์)

404
00:24:49,279 --> 00:24:50,739
...และเจี้ยนหมิน ก็แบบว่า

405
00:24:50,822 --> 00:24:52,073
เขาได้รับบาดเจ็บที่เท้า

406
00:24:52,157 --> 00:24:55,202
ไม่เคยกลับมาเหมือนเดิมได้อีก

407
00:24:55,285 --> 00:24:56,578
ผมว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวด

408
00:24:56,661 --> 00:24:58,413
ตอนนี้มีบางอย่างผิดปกติกับหวังเจี้ยนหมิน

409
00:24:59,915 --> 00:25:01,041
จะเป็นเรื่องอะไรนะ

410
00:25:03,502 --> 00:25:06,546
ผมรู้สึกเจ็บตอนเอาเท้าเหยียบที่เพลต

411
00:25:06,796 --> 00:25:09,257
และกังวลมาก

412
00:25:09,674 --> 00:25:11,426
ก็เลยขว้างให้แรงขึ้นอีก

413
00:25:11,551 --> 00:25:14,346
แล้วการขว้างของผมก็หลุดฟอร์ม

414
00:25:15,013 --> 00:25:16,681
ผมขว้างโดยใช้กำลังแขนอย่างเดียว

415
00:25:18,391 --> 00:25:21,019
(วันที่ 29 กรกฏาคม 2009
เขาเข้ารับการรักษาอาการเอ็นหัวไหล่ฉีก)

416
00:25:21,102 --> 00:25:22,938
(และเริ่มกระบวนการฟื้นฟูที่ยาวนาน)

417
00:25:23,021 --> 00:25:26,942
(ทีมแยงกี้ส์ไม่ต่อสัญญากับเขาเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล)

418
00:25:42,415 --> 00:25:44,167
ยกขึ้นให้สูง หายใจ

419
00:25:44,501 --> 00:25:45,585
ดีครับ เอาลง

420
00:25:45,669 --> 00:25:48,255
ทำข้อมือให้ตรงไว้ โอเคมั้ย

421
00:25:48,547 --> 00:25:50,465
เมื่อคุณเย็บแผลหลังจากการผ่าตัดไหล่...

422
00:25:50,549 --> 00:25:52,175
(จอห์น ซู ผู้ช่วยเทรนเนอร์)
(วอชิงตัน เนชันแนลส์)

423
00:25:52,259 --> 00:25:56,721
...มันจะมีสมอยึดอย่างน้อยสี่อัน

424
00:25:57,222 --> 00:25:58,557
โดยรวมแล้ว

425
00:25:58,974 --> 00:26:00,809
เราเรียกว่าการผ่าตัดใหญ่

426
00:26:01,017 --> 00:26:02,852
แต่ในเคสของเขา

427
00:26:03,270 --> 00:26:04,479
มีสมอถึง 13 อัน

428
00:26:04,729 --> 00:26:07,983
มันไม่ใช่ผ่าแค่เส้นหรือพื้นผิวของเอ็น

429
00:26:08,108 --> 00:26:10,652
แต่หัวไหล่ทั้งหมดถูกผ่าเปิดออก

430
00:26:11,736 --> 00:26:14,656
ซ่อมแซมใหม่และทำความสะอาด

431
00:26:20,120 --> 00:26:25,584
ผมได้ยินเกี่ยวกับการบาดเจ็บของเขาตลอด
แต่ไม่เคยรู้แบบจริงจัง

432
00:26:25,709 --> 00:26:27,294
นอกจากได้ยินว่าหนักมาก

433
00:26:27,794 --> 00:26:30,964
แต่พอเขาถอดเสื้อออก แล้วเราเห็นแผลเป็น

434
00:26:31,089 --> 00:26:31,923
โห

435
00:26:32,215 --> 00:26:33,174
มันหนักจริงๆ

436
00:26:33,466 --> 00:26:35,844
ผมเองก็เคยเข้ารับการฟื้นฟูร่างกายหลายครั้ง

437
00:26:36,219 --> 00:26:38,054
และเคยเห็นผู้เล่นหลายคนที่ผ่าตัดไหล่

438
00:26:38,346 --> 00:26:40,599
ตอนเขาถอดเสื้อออก ผมสะเทือนใจ
อยากร้องไห้

439
00:26:40,682 --> 00:26:42,642
แต่ต้องแกล้งทำเป็นแซวเขา ประมาณว่า

440
00:26:43,476 --> 00:26:46,813
เห็นแผลเป็นและรอยขนาดนี้

441
00:26:48,064 --> 00:26:50,609
คุณคงไม่คิดหรอกว่าเขาเป็นตัวขว้าง

442
00:26:51,526 --> 00:26:55,155
คุณทึ่งว่าเขายังคงขว้างลูกได้ยังไง
ด้วยไหล่แบบนั้น

443
00:26:55,447 --> 00:26:57,699
เขาคงต้องอดทนกับความเครียดมากมาย

444
00:26:58,283 --> 00:27:02,621
และมีแรงกระตุ้นมหาศาล
เพื่อสู้ต่อไปในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่

445
00:27:03,413 --> 00:27:08,418
(วันที่ 1 กรกฎาคม 2015)
(บริดจ์พอร์ต รัฐคอนเนตทิคัต)

446
00:27:41,117 --> 00:27:44,746
(วันที่ 5 กรกฎาคม 2015)
(วอลดอร์ฟ รัฐแมริแลนด์)

447
00:27:46,498 --> 00:27:48,083
เขาพยายามอย่างมาก

448
00:27:48,833 --> 00:27:50,919
เราเล่นอยู่ในลีกเล็ก หรือลีกอิสระ

449
00:27:51,002 --> 00:27:53,046
และไม่ได้เล่นในลีกใหญ่...

450
00:27:53,129 --> 00:27:54,047
(หวังปิงหวง บิดา)

451
00:27:54,130 --> 00:27:56,925
...ผมบอกเขาว่า นี่มันคือธุรกิจกีฬา

452
00:27:57,967 --> 00:27:59,886
มันจะเป็นเส้นทางที่ยากลำบาก

453
00:28:00,553 --> 00:28:02,764
แต่ถ้าลูกอยากจะเล่นต่อไป

454
00:28:02,847 --> 00:28:04,766
ลูกก็ต้องอดทน

455
00:28:10,605 --> 00:28:13,692
ตอนเป็นเด็ก เขาจะบ่นเรื่องเจ็บแขน...

456
00:28:13,817 --> 00:28:14,734
(หวังซูเจินหยาง มารดา)

457
00:28:14,818 --> 00:28:18,697
...เขาจะขึ้นบันไดลำบากหลังจากการฝึกซ้อม

458
00:28:22,867 --> 00:28:24,869
เขาจะกลับมาบ้านแบบหมดแรงเลย

459
00:28:25,203 --> 00:28:26,454
แต่ก็ยังเล่นต่อ

460
00:28:26,913 --> 00:28:30,083
บางครั้งเขาก็จะบอกว่าเจ็บแขน
หรืออะไรแบบนั้น

461
00:28:30,959 --> 00:28:32,669
แต่เขาก็แค่พูดให้ฟัง

462
00:28:32,752 --> 00:28:35,839
เพราะก็ยังเล่นต่อเหมือนเดิม

463
00:28:38,341 --> 00:28:40,593
ผมคิดว่าด้านที่ดื้อรั้นของเขานี่แหละ

464
00:28:41,261 --> 00:28:43,138
ที่พาเขาผ่านพ้นเรื่องร้ายๆ ในวันนี้

465
00:28:56,651 --> 00:28:59,571
(ปี 2010 เขาได้เซ็นสัญญา
กับทีมวอชิงตัน เนชันแนลส์)

466
00:28:59,654 --> 00:29:01,990
(และยังคงทำการฟื้นฟูร่างกายต่อไป)

467
00:29:02,532 --> 00:29:05,577
ตอนที่ผมเริ่มเข้ารับการบำบัด
ทำอะไรก็เจ็บไปหมด

468
00:29:05,660 --> 00:29:08,163
ผมมีปัญหาในการเหยียดแขน การยกแขน

469
00:29:08,538 --> 00:29:10,957
ทุกอย่างต้องทำแบบช้าๆ ช้ามากๆ

470
00:29:11,875 --> 00:29:14,002
ผมจำได้ว่าเขาบอกผมว่า แม้แต่ตอนขับรถ

471
00:29:14,085 --> 00:29:18,256
เขาจะรู้สึกเจ็บเวลาหมุนพวงมาลัยรถ

472
00:29:18,923 --> 00:29:20,592
อาการบาดเจ็บที่เขาเป็น

473
00:29:20,884 --> 00:29:23,595
เป็นคนแรกในกีฬาเบสบอล

474
00:29:23,678 --> 00:29:26,765
ไม่มีใครรู้ว่าเขาจะกลับมาได้ไหม
จากอาการบาดเจ็บแบบนี้

475
00:29:27,724 --> 00:29:29,976
เขาแสดงให้เห็นถึงความแน่วแน่
ตลอดการฟื้นฟูร่างกาย

476
00:29:30,226 --> 00:29:31,519
ฉันคิดว่าเราไม่ค่อยได้เห็น

477
00:29:32,020 --> 00:29:34,773
คนที่สามารถทำอะไรสักอย่าง
ได้อย่างพากเพียร ซ้ำๆ

478
00:29:34,856 --> 00:29:36,733
อย่างที่เขาทำในการฟื้นฟูร่างกายเขา

479
00:29:37,650 --> 00:29:39,235
ผมคิดว่าการทำความรู้จักเขา...

480
00:29:39,319 --> 00:29:40,528
(สตีฟ โกเบอร์)
(ฝ่ายฟื้นฟูร่างกาย วอชิงตัน เนชันแนลส์)

481
00:29:40,612 --> 00:29:42,822
...จะทำให้ง่ายขึ้นสำหรับผม เพราะผมรู้

482
00:29:43,948 --> 00:29:45,283
ว่าจะกระตุ้นเขายังไง

483
00:29:45,533 --> 00:29:47,410
เจี้ยนหมินตั้งเป้าหมายไว้แล้วแน่นอน

484
00:29:47,494 --> 00:29:49,120
เขาแค่อยากขว้างลูกอีกครั้ง

485
00:29:49,204 --> 00:29:51,790
ผมคิดว่าเขาต้องการทำ
เพื่อพิสูจน์ว่าทีมแยงกี้ส์คิดผิด

486
00:29:52,707 --> 00:29:57,378
เขาเริ่มฝึกขว้างลูกให้ผู้ตี ซึ่งหมายความว่า

487
00:29:57,921 --> 00:30:00,298
เขาเริ่มเจอกับคนตีลูกจริงๆ แล้ว

488
00:30:00,924 --> 00:30:02,634
เขาขว้างไปนิดหน่อย แล้วก็พูดว่า

489
00:30:03,676 --> 00:30:06,971
เขารู้สึกไม่ค่อยดี เขาขว้างต่อไม่ได้

490
00:30:08,306 --> 00:30:10,099
จากที่ผมรู้จักเขา

491
00:30:11,100 --> 00:30:13,353
มันเป็นไปไม่ได้ที่เขา

492
00:30:13,478 --> 00:30:15,730
จะเลิกเล่นกลางคัน

493
00:30:17,649 --> 00:30:20,610
เขาพูดว่า "เจ็บมาก เจ็บมากๆ"

494
00:30:20,819 --> 00:30:22,654
ผมก็บอกว่า โอเค เอางี้

495
00:30:23,112 --> 00:30:24,781
หยิบถุงมือคุณมา ผมจะไปขว้างกับคุณ

496
00:30:25,281 --> 00:30:28,201
"ไม่ใช่ ฟังนะ มันเจ็บมาก" ผมก็บอกว่า

497
00:30:29,452 --> 00:30:30,662
เอาล่ะ ไปหยิบถุงมือคุณมา

498
00:30:30,995 --> 00:30:32,372
"วันนี้ผมจะไม่ขว้าง"

499
00:30:33,039 --> 00:30:34,999
ผมบอก "โอเค งั้นก็ควรเลิกเล่น"

500
00:30:35,208 --> 00:30:36,501
ทำไมคุณไม่เลิกเล่นซะล่ะ

501
00:30:36,793 --> 00:30:39,212
เขาพูดบางอย่างที่แรงมากกับผม

502
00:30:40,088 --> 00:30:41,881
เขาบอก "ถ้าคุณเจ็บ งั้นก็กลับบ้าน

503
00:30:41,965 --> 00:30:43,132
เลิกเล่นซะ"

504
00:30:43,800 --> 00:30:45,260
เขาเป็นคนตัวโตน่ะเนอะ

505
00:30:45,343 --> 00:30:47,220
เขาก็ลุกขึ้นยืน "ไม่ ผมไม่เลิก"

506
00:30:47,428 --> 00:30:48,555
ผมก็แบบ เอาล่ะสิ

507
00:30:48,638 --> 00:30:50,849
ถ้าเกิดเขาเดินเข้ามาชกฉันล่ะ

508
00:30:50,974 --> 00:30:52,308
ผมพูดแทงใจดำเขา

509
00:30:52,976 --> 00:30:53,852
เขาเดินออกไป

510
00:30:53,935 --> 00:30:55,562
ผมว่าวันนั้นเขาคงไม่ได้โยนรับลูกหรอก

511
00:30:55,895 --> 00:30:57,897
ผมแน่ใจว่าผมอาจจะพูดดูถูกเขา

512
00:30:58,648 --> 00:30:59,649
ผมพูดแบบนั้นจริงๆ

513
00:30:59,732 --> 00:31:02,318
แน่นอน ผมไม่อยากยอมแพ้

514
00:31:02,735 --> 00:31:04,779
ผมอยากกลับไปยืนที่จุดขว้างลูก

515
00:31:04,863 --> 00:31:07,782
และวันต่อมาหรือประมาณนั้น ตอนหนึ่งที่คุยกัน

516
00:31:07,866 --> 00:31:10,118
เขาอยากให้แน่ใจว่าผมรู้

517
00:31:11,160 --> 00:31:12,495
ว่าเขามุ่งมั่นเต็มที่

518
00:31:12,579 --> 00:31:14,539
ตั้งแต่นั้นมา

519
00:31:15,456 --> 00:31:18,126
ผมก็เริ่มทำตามโปรแกรมที่เขาออกแบบให้ผม

520
00:31:18,668 --> 00:31:21,921
และฝึกขว้างลูกอย่างหนัก

521
00:31:22,338 --> 00:31:24,340
แล้วมันก็ค่อยๆ เป็นไปทีละนิดๆ

522
00:31:24,799 --> 00:31:26,175
ผมเริ่มรู้สึกดีขึ้น

523
00:31:27,093 --> 00:31:30,680
ผมรู้จักหลายคนที่ผมเคยอยู่ใกล้

524
00:31:31,389 --> 00:31:33,391
พวกเขาอาจจะยอมแพ้ไปแล้ว

525
00:31:33,766 --> 00:31:35,059
ในท้ายที่สุด

526
00:31:36,060 --> 00:31:39,105
ผมก็สามารถขว้างลูกได้จริงๆ อีกครั้ง

527
00:31:39,188 --> 00:31:42,859
มันเป็นปาฏิหาริย์ ที่วันนี้ผมยังสามารถขว้างลูกได้

528
00:31:43,067 --> 00:31:44,611
ตอนนี้เขากลับมาเล่นในเมเจอร์ลีกแล้ว

529
00:31:44,694 --> 00:31:48,489
เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ 4 กรกฎาคม 2009

530
00:31:48,823 --> 00:31:50,241
เหมือนเป็นวันสำคัญสำหรับผม

531
00:31:50,325 --> 00:31:53,411
รู้สึกเกือบจะเหมือนพ่อที่ภาคภูมิใจเลย
นึกออกมั้ย

532
00:31:57,206 --> 00:31:59,834
ผมลุกขึ้นยืนตรงที่นั่ง อินนิ่งแรกทำได้ไม่ค่อยดี

533
00:31:59,918 --> 00:32:02,295
จำได้ ฝ่ายนั้นตีได้และวิ่งทำคะแนนสองสามครั้ง

534
00:32:02,378 --> 00:32:03,379
ไม่มีสไตรค์เลย

535
00:32:03,463 --> 00:32:05,006
ผู้ตีตีได้และวิ่งขึ้นเบสสองสามครั้ง

536
00:32:05,214 --> 00:32:08,092
ผมคิดว่ามันเกี่ยวกับความวิตกกังวลของเขา
มากกว่าอย่างอื่น

537
00:32:08,509 --> 00:32:10,970
แต่ในจุดเดียวกัน ผมก็จำได้ว่าอยู่ตรงที่นั่งดู

538
00:32:11,304 --> 00:32:12,597
เดินกลับไปกลับมา

539
00:32:13,264 --> 00:32:14,807
ผมกระวนกระวายใจ

540
00:32:14,891 --> 00:32:17,143
อารมณ์คล้ายๆ กำลังรอ
ตอนลูกคนแรกกำลังจะคลอด

541
00:32:17,226 --> 00:32:18,937
อยู่ในห้องรอ เดินไปเดินมา

542
00:32:20,355 --> 00:32:21,189
เครียด

543
00:32:21,856 --> 00:32:23,024
ผมบอกตัวเองประมาณว่า

544
00:32:24,067 --> 00:32:26,110
"นี่ เขามาถึงตรงนี้ได้แล้ว เขาต้องทำได้"

545
00:32:26,611 --> 00:32:28,196
การขว้างจบแล้วครับ สไตรค์ครั้งที่สาม

546
00:32:28,279 --> 00:32:29,238
มุมด้านนอก

547
00:32:29,405 --> 00:32:31,032
จากลูกขว้างแบบซิงค์ของหวัง

548
00:32:31,157 --> 00:32:32,659
ที่ได้สไตรค์เอาท์

549
00:32:32,742 --> 00:32:34,994
และเป็นครั้งแรกของเขาในคืนนี้

550
00:32:49,425 --> 00:32:50,802
เมื่อใกล้จะเปิดฤดูกาล

551
00:32:50,885 --> 00:32:54,263
เราก็เร่งให้ทีมแมริเนอร์สตัดสินใจ
เรื่องเจี้ยนหมิน

552
00:32:54,347 --> 00:32:56,224
และหลังจากหลายวันผ่านไป

553
00:32:56,307 --> 00:32:58,393
ทีมก็ตัดสินใจเดินหน้า

554
00:32:58,476 --> 00:33:02,814
และจ่ายค่ายกเลิกสัญญาของเขา
กับเซาเทิร์น แมริแลนด์

555
00:33:04,565 --> 00:33:06,859
หลังจากอลันบอกผม

556
00:33:06,943 --> 00:33:08,277
(วันที่ 18 กรกฎาคม 2015)
(ทาโคมา รัฐวอชิงตัน)

557
00:33:08,361 --> 00:33:10,905
เขาให้เวลาผมสองสามวันเพื่อเก็บของ

558
00:33:10,989 --> 00:33:14,826
ผมต้องเก็บของทุกอย่างที่ผมมีอยู่ที่นั่น

559
00:33:14,909 --> 00:33:16,744
ข้าวของที่มีตลอดหนึ่งปี

560
00:33:17,078 --> 00:33:19,163
ยัดทั้งหมดใส่รถผม

561
00:33:19,372 --> 00:33:25,545
แล้วก็ส่งรถตามมาจากแมริแลนด์

562
00:33:27,588 --> 00:33:28,923
นี่คือทีมที่สามของปีนี้

563
00:33:29,549 --> 00:33:30,466
มันเหนื่อย

564
00:33:30,758 --> 00:33:33,720
แต่ถ้าไม่ใช่เพราะลีกอิสระ

565
00:33:34,262 --> 00:33:35,513
ผมก็อาจจะมาไม่ถึงตรงนี้ก็ได้

566
00:34:23,144 --> 00:34:26,105
ผมอยู่อเมริกามาหลายปีแล้ว
และอยู่มาแล้วหลายที่

567
00:34:26,939 --> 00:34:29,067
เริ่มต้นจากเกาะสแตเทน

568
00:34:29,734 --> 00:34:30,693
ไปที่เทรนตัน

569
00:34:31,903 --> 00:34:33,362
แล้วก็โคลัมบัส

570
00:34:33,738 --> 00:34:36,949
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จากโทรอนโท

571
00:34:37,700 --> 00:34:38,743
ไปบัฟฟาโล

572
00:34:39,660 --> 00:34:40,661
ลุยส์วิลล์

573
00:34:40,870 --> 00:34:41,704
ชาร์ล็อตต์

574
00:34:42,371 --> 00:34:44,499
ชานเมืองของแอตแลนต้า จอร์เจีย

575
00:34:44,916 --> 00:34:46,209
ถึงลีกอิสระ

576
00:34:46,876 --> 00:34:48,628
จากนั้นก็ทาโคมา

577
00:34:50,880 --> 00:34:53,132
ผมย้ายเมืองทุกปี

578
00:34:56,803 --> 00:35:00,848
จนถึงจุดที่ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ที่ไหน

579
00:35:00,973 --> 00:35:02,558
มันเหมือน

580
00:35:03,392 --> 00:35:06,896
พอตื่นขึ้น ผมก็ลืมไปว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

581
00:36:11,627 --> 00:36:13,296
ทั้งหมดนี้คือการทำอาหารแบบไต้หวัน

582
00:36:13,379 --> 00:36:14,505
รสชาติแบบไต้หวัน

583
00:36:26,267 --> 00:36:27,685
- คุณนายหวู่
- หมินมาแล้ว

584
00:36:27,768 --> 00:36:29,478
- ไม่ได้เจอนานเลย
- นานจริงๆ ครับ

585
00:36:29,562 --> 00:36:30,396
เราคิดถึงนะ

586
00:36:30,479 --> 00:36:32,315
ดีขึ้นแล้วเหรอครับ

587
00:36:32,481 --> 00:36:34,358
แย่อยู่พักนึง ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแล้ว

588
00:36:34,442 --> 00:36:35,568
ผมได้ข่าวว่าตกบันได

589
00:36:35,735 --> 00:36:36,903
ใช่จ้ะ

590
00:36:37,153 --> 00:36:39,447
แต่ตอนนี้หายแล้ว ลูกชายฉันรักษาให้

591
00:36:39,530 --> 00:36:40,656
- จริงเหรอครับ
- ใช่

592
00:36:40,740 --> 00:36:42,158
ฉันตกลงมา

593
00:36:42,366 --> 00:36:43,409
แล้วลุกขึ้นไม่ไหว

594
00:36:43,492 --> 00:36:44,535
วันนี้แต่งหน้าด้วย

595
00:36:44,702 --> 00:36:48,039
ฉันก็แต่งไว้ต้อนรับเธอน่ะแหละ

596
00:36:48,372 --> 00:36:50,374
แค่ทาปากนิดหน่อย บางๆ

597
00:36:50,458 --> 00:36:53,252
เธอจะมาอีกวันไหน ฉันจะพาไปกินปูยักษ์

598
00:36:54,503 --> 00:36:55,963
เธอต้องมาวันอังคารนะ

599
00:36:56,088 --> 00:36:58,758
- วันอังคารเหรอครับ
- วันอังคารมีปูยักษ์

600
00:36:58,925 --> 00:37:00,801
วันพุธเป็นวันที่มีกุ้งล็อบสเตอร์

601
00:37:01,302 --> 00:37:02,553
จำไว้นะ

602
00:37:02,678 --> 00:37:03,512
โห

603
00:37:03,638 --> 00:37:06,807
ทั้งหมดนี่ทำให้เธอเลยนะ

604
00:37:09,018 --> 00:37:10,478
เดี๋ยวเย็นหมดจะไม่อร่อย กินเลย

605
00:37:10,561 --> 00:37:12,563
ไม่เป็นไรครับ ผมรอพวกเขาก่อนก็ได้

606
00:37:12,855 --> 00:37:14,732
- เดี๋ยวกินด้วยกัน
- ได้

607
00:37:15,483 --> 00:37:16,776
นั่นลูกเธอนะ ดูแลดีๆ

608
00:37:16,859 --> 00:37:17,944
ทั้งหมดอยู่ที่แขนนั่น

609
00:37:19,195 --> 00:37:20,571
ทั้งหมดอยู่ที่แขนข้างนี้

610
00:37:28,037 --> 00:37:29,538
ร้องไห้ทำไม

611
00:37:37,880 --> 00:37:39,173
นั่งนี่เลย

612
00:37:46,138 --> 00:37:48,557
ตอนที่เขาได้ไปเล่นในเมเจอร์ลีก

613
00:37:49,141 --> 00:37:51,227
ทุกคนรายงานข่าวนี้กันหมด

614
00:37:51,769 --> 00:37:54,772
ตอนแรกเขาบอกชื่อเขา ผมก็จำไม่ค่อยได้

615
00:37:54,855 --> 00:37:56,774
แล้วก็ค่อยๆ เริ่มสนิทกับเขา

616
00:37:57,942 --> 00:37:59,485
ผมคิดว่าสิ่งหนึ่งที่ผมทำถูก...

617
00:37:59,568 --> 00:38:00,403
(ไมเคิ่ล หวู่ เพื่อนสมัยเด็ก)

618
00:38:00,486 --> 00:38:01,654
...คือส่งตัวเขาให้หมอหวู่

619
00:38:02,196 --> 00:38:03,531
หมอจะได้รักษาเขา

620
00:38:04,699 --> 00:38:06,826
ไมเคิ่ลเอาเบอร์ผม...

621
00:38:06,909 --> 00:38:07,827
(อัลเบิร์ต หวู่ เพื่อนและหมอนวดกระดูกสันหลัง)

622
00:38:07,910 --> 00:38:09,036
...ให้เจี้ยนหมิน แล้วเขาโทรมา

623
00:38:09,328 --> 00:38:10,496
เราก็ตรวจเช็คสุขภาพ

624
00:38:10,579 --> 00:38:15,459
เขาจะขับรถมาจากทาโคมา เพื่อมารักษา

625
00:38:16,669 --> 00:38:18,796
วันนั้นเป็นวันเสาร์หลังจากการรักษา

626
00:38:18,921 --> 00:38:21,299
ตอนที่เขาบินกลับไปแข่งในเกมหนึ่ง

627
00:38:21,716 --> 00:38:24,552
เราทุกคนต่างก็ไม่แน่ใจ

628
00:38:24,719 --> 00:38:25,928
ว่าเขาจะต้องสู้กับปัญหา

629
00:38:26,012 --> 00:38:27,179
(วันที่ 15 สิงหาคม 2015)
(โอคลาโฮมาซิตี้ รัฐโอคลาโฮมา)

630
00:38:27,263 --> 00:38:29,557
หรือว่าเขาจะเล่นได้ดี

631
00:38:41,777 --> 00:38:43,612
พวกเรานั่งดูขณะที่เขาขว้างต่อไปๆ

632
00:38:43,946 --> 00:38:47,325
จนเข้าสู่อินนิ่งที่เก้า กำลังจะจบเกมแล้วนี่

633
00:38:47,950 --> 00:38:49,452
ตีไปแล้วตกลงด้านขวา

634
00:38:49,535 --> 00:38:52,038
โอมัลลีย์ไปรับแล้วโยนเข้ามาที่เบสแรก

635
00:38:52,121 --> 00:38:53,664
ทันเวลา และจบเกมแล้วครับ

636
00:38:53,956 --> 00:38:58,210
หวังเจี้ยนหมินขว้างคนเดียวตลอดเกม
ทำสามชัตเอาท์

637
00:38:58,294 --> 00:39:01,213
ทำให้ทาโคมาชนะทีมด็อดเจอร์สห้าเกมต่อเนื่อง

638
00:39:01,839 --> 00:39:03,341
เขาจบเกมและชนะ

639
00:39:03,758 --> 00:39:05,134
เราส่งข้อความไป

640
00:39:05,760 --> 00:39:07,970
"เป็นเกมที่นายขว้างได้สุดยอด"

641
00:39:08,804 --> 00:39:10,097
ใช่ แล้วเขาก็พูดว่า...

642
00:39:10,264 --> 00:39:12,850
- เขารู้สึกมีพลังมาก
- ใช่

643
00:39:18,356 --> 00:39:19,523
เขาเล่นได้เด่นมาก...

644
00:39:19,607 --> 00:39:20,441
(เจมี นาวาร์โร โค้ชการขว้าง)

645
00:39:20,524 --> 00:39:21,734
...สองสามเกมสุดท้ายที่เขาลงเป็นคนแรก

646
00:39:21,817 --> 00:39:22,860
เขาขว้างได้คงเส้นคงวา

647
00:39:22,943 --> 00:39:24,862
เขามีอะไรดีๆ มากมายที่อยากพิสูจน์ให้เห็น

648
00:39:24,945 --> 00:39:26,113
ตอนนี้เขามีของแล้ว

649
00:39:35,289 --> 00:39:37,291
ทุกอย่างรู้สึกถูกต้องไปหมด

650
00:39:37,375 --> 00:39:39,377
ในเกมนั้น

651
00:39:39,460 --> 00:39:42,296
คุณก้าวออกไปยืนตรงนั้น และขว้างลูก

652
00:39:42,546 --> 00:39:44,423
ทุกอย่างรู้สึกราบรื่นไปหมด

653
00:39:45,466 --> 00:39:46,967
การขว้างลูกของผม

654
00:39:47,134 --> 00:39:48,594
มุมที่ขว้างไป

655
00:39:48,928 --> 00:39:50,888
ทุกลูกไปตรงที่ที่ผมต้องการให้มันไป

656
00:39:51,222 --> 00:39:52,973
สุดยอด เป็นการเล่นที่สวยงามมาก

657
00:39:55,559 --> 00:39:56,811
แล้วเขาก็กลับมา

658
00:39:57,561 --> 00:39:59,021
กลับมากินมื้อเย็นที่นี่

659
00:39:59,230 --> 00:40:02,149
เขาบอกออกมาจากในรถ ว่ามีรองเท้ามาให้ผม

660
00:40:02,608 --> 00:40:03,442
เขามองผม

661
00:40:03,526 --> 00:40:05,611
แล้วพูดว่า "นี่คือรองเท้าที่ใส่ในเกมนั้น"

662
00:40:05,861 --> 00:40:06,946
ผมก็บอก "อ๋อ"

663
00:40:07,279 --> 00:40:08,656
เป็นวันที่ผมรู้สึกดีมาก

664
00:40:09,782 --> 00:40:15,413
(วันที่ 6 กันยายน 2015)
(ลาสเวกัส รัฐเนวาดา)

665
00:40:54,702 --> 00:40:56,871
ตอนนี้ทุกอย่างดีไปหมดสำหรับเขา

666
00:40:56,954 --> 00:41:00,040
นั่นเป็นเรื่องที่ดี ตอนนี้เขาก็แค่ทำต่อไปเรื่อยๆ

667
00:41:00,124 --> 00:41:03,169
และนั่นจะพาเขาไปสู่ลีกใหญ่ได้เร็วกว่าที่คุณคิด

668
00:41:09,884 --> 00:41:11,635
คนที่รู้สึกว่าเขายังสามารถเล่นได้

669
00:41:11,719 --> 00:41:14,013
ในระดับเมเจอร์ลีก เขาจะทุ่มเท
นั่นคือสิ่งที่เขาทำอยู่...

670
00:41:14,096 --> 00:41:14,930
(แพท ลิสทาช ผจก.ทีม)

671
00:41:15,014 --> 00:41:16,432
...ด้วยวิธีขว้างของเขาช่วงนี้

672
00:41:16,515 --> 00:41:18,976
ผมคิดว่าเขาอยู่ไม่ไกล
จากการได้เล่นในเมเจอร์ลีกอีกครั้ง

673
00:41:19,602 --> 00:41:20,895
ในช่วงปลายฤดูกาล

674
00:41:21,020 --> 00:41:23,022
เขาแทบไม่พูดถึงอาการเจ็บอะไรเลย

675
00:41:23,230 --> 00:41:25,357
มันเยี่ยมมากที่ไม่มีอาการเจ็บหรืออะไรแบบนั้น

676
00:41:25,774 --> 00:41:27,860
ดังนั้นเขาสามารถลองสู้ครั้งสุดท้ายได้

677
00:41:28,569 --> 00:41:30,863
คุณหวังว่าเขาจะได้เข้าร่วมทีมเมเจอร์ลีก
ของทีมแมริเนอร์ส

678
00:41:30,946 --> 00:41:32,823
หวังมากครับ หวังมาก

679
00:41:32,907 --> 00:41:34,825
เราดูเขาเล่นทุกเกมเลยครับ

680
00:41:34,909 --> 00:41:37,536
และหวังว่าเขาจะขว้าง
คนเดียวตลอดเกมได้ทุกครั้ง

681
00:42:26,585 --> 00:42:29,713
(ไถหนาน ไต้หวัน)

682
00:42:54,780 --> 00:42:56,824
ผมไปเรียนมัธยมปลายและวิทยาลัย

683
00:42:56,907 --> 00:42:57,908
ที่ไทเป

684
00:42:58,200 --> 00:43:00,286
จากนั้นก็มาอเมริกา

685
00:43:00,369 --> 00:43:05,082
เกือบครึ่งหนึ่งของชีวิต ผมอยู่ไกลบ้าน

686
00:43:13,007 --> 00:43:14,425
ผมไม่เคยได้ใช้เวลา

687
00:43:16,343 --> 00:43:19,513
อยู่กับพ่อแม่มากพอในช่วงเวลาที่ว่านี้

688
00:43:20,097 --> 00:43:21,515
พวกท่านสนับสนุนผมมาตลอด

689
00:43:21,765 --> 00:43:26,604
ออกไปเผชิญโลกและค้นหาในตอนที่เรายังหนุ่ม

690
00:43:28,314 --> 00:43:31,275
ผมไม่รู้ว่าจะอยู่ที่อเมริกาอีกนานแค่ไหน

691
00:43:31,400 --> 00:43:33,068
และถึงวันหนึ่ง ถ้าผมกลับไปอยู่ไต้หวัน

692
00:43:33,944 --> 00:43:35,321
พ่อแม่ก็คงแก่มากแล้ว

693
00:43:41,827 --> 00:43:46,665
บ้านของลูกอยู่ที่ไต้หวันนะ
ดูแลตัวเองให้ดีตอนอยู่ที่โน่น

694
00:43:47,124 --> 00:43:49,168
ส่วนพ่อกับแม่

695
00:43:49,460 --> 00:43:53,047
เราสองคนจะดูแลตัวเอง ลูกไม่ต้องห่วง

696
00:43:59,470 --> 00:44:01,221
ขอแค่เขามีความสุขและสุขภาพดี

697
00:44:01,305 --> 00:44:02,765
และดูแลครอบครัวของเขาอย่างดี

698
00:44:02,848 --> 00:44:04,642
ฉันบอกเขาตลอด

699
00:44:05,225 --> 00:44:08,562
ดูแลครอบครัวลูกเถอะ เราไม่เป็นไรหรอก

700
00:44:08,646 --> 00:44:10,939
เราอยู่กันอย่างเรียบง่ายที่ไต้หวัน

701
00:44:11,065 --> 00:44:14,485
พ่อแม่อยู่กันเองได้ เราจะดูแลตัวเอง

702
00:44:27,831 --> 00:44:29,208
เมื่อลูกมีจิตใจเข้มแข็ง

703
00:44:29,625 --> 00:44:31,168
และอยากกลับไปเล่นในเมเจอร์ลีกอีก

704
00:44:31,251 --> 00:44:32,878
ถ้ามันเกิดขึ้นได้จริงๆ ก็ดีมากๆ

705
00:44:32,961 --> 00:44:35,964
แต่ถ้าเป็นไปไม่ได้ เราก็แค่เดินออกมา

706
00:44:45,432 --> 00:44:48,227
ไม่ช้าก็เร็ว เราก็ต้องเดินจากมา

707
00:44:48,769 --> 00:44:52,690
ไม่จำเป็นต้องพยายามปีนขึ้นไปให้สูงหรอก

708
00:44:54,525 --> 00:44:58,195
(ในช่วงการขยายรายชื่อผู้เล่น
เดือนกันยายน 2015)

709
00:44:58,278 --> 00:45:01,699
(เขาไม่ถูกเลือกเข้าร่วมทีมเมเจอร์ลีก
ของทีมแมริเนอร์ส)

710
00:45:11,959 --> 00:45:13,627
ฉันบอกเขาว่า ลูกดูดอกไม้สิ

711
00:45:13,711 --> 00:45:15,379
พอบานแล้วมันก็เหี่ยวและร่วงหล่น

712
00:45:15,462 --> 00:45:17,047
เมื่อปีนขึ้นไปบนหอคอยที่สูงที่สุด

713
00:45:17,172 --> 00:45:18,966
ยังไงก็ต้องลงมาอยู่ดี

714
00:45:19,049 --> 00:45:20,384
อายุเป็นเรื่องสำคัญเสมอ

715
00:45:20,551 --> 00:45:22,386
ลูกอายุมากแล้ว

716
00:45:22,970 --> 00:45:23,971
ลูกสู้ไม่ไหวหรอก

717
00:45:25,139 --> 00:45:28,475
นั่นเป็นสิ่งที่ฉันบอกเขาเสมอ

718
00:45:38,318 --> 00:45:40,654
(รักครั้งแรกฝังใจที่สุด) (หวัง ไต้หวันรอคุณอยู่)

719
00:45:42,698 --> 00:45:45,659
(คณะกรรมการหวู่ แห่งซีพีบีแอล
เชิญหวังเป็นตัวแทนไต้หวัน)

720
00:45:45,743 --> 00:45:48,162
(ในพรีเมียร์ 12 หวังจะพิจารณาคำเชิญ)

721
00:45:48,245 --> 00:45:51,790
(หวังมีคำแถลง จะไม่ลงเล่นในพรีเมียร์ 12)

722
00:45:52,166 --> 00:45:56,754
(หวังจะกลับมาขว้างในซีพีบีแอลหรือไม่
หลังปฏิเสธคำเชิญให้เข้าร่วมในพรีเมียร์ 12)

723
00:46:00,507 --> 00:46:04,303
(เวิลด์เบสบอลคลาสสิก ปี 2013)

724
00:46:05,971 --> 00:46:10,017
เจี้ยนหมินเข้าใจหน้าที่ของเขาเป็นอย่างดี
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

725
00:46:10,100 --> 00:46:11,935
ในฐานะความภูมิใจของไต้หวัน

726
00:46:12,060 --> 00:46:14,897
นั่นเป็นตำแหน่งที่ทำให้เขากดดันมาก

727
00:46:14,980 --> 00:46:19,359
และเขาเข้าใจเรื่องความรับผิดชอบทางสังคม

728
00:46:19,443 --> 00:46:22,070
ที่เขาแบกอยู่บนบ่า
ว่าเขามีความหมายอย่างไรต่อไต้หวัน

729
00:46:30,329 --> 00:46:32,039
ตำแหน่งนี้เป็นสิ่งที่

730
00:46:32,539 --> 00:46:34,458
สื่อสร้างขึ้น

731
00:46:35,584 --> 00:46:38,462
ผมคิดว่าทุกคนต่างก็มีความพิเศษในตัวเอง

732
00:46:38,587 --> 00:46:40,631
เพียงแต่มันยังไม่ถูกค้นพบ

733
00:46:41,215 --> 00:46:43,258
ดังนั้นชื่อนี้ที่เรียกขานกัน

734
00:46:43,884 --> 00:46:47,346
มันจึงเป็นสิ่งที่ฉาบฉวยมาก

735
00:46:47,805 --> 00:46:51,558
(ความภูมิใจของไต้หวันก็พ่ายแพ้เช่นกัน)
(ไต้หวันหัวใจสลาย)

736
00:46:56,188 --> 00:46:57,606
ในที่สุด

737
00:46:58,106 --> 00:47:00,567
มันก็รบกวนจิตใจคุณ

738
00:47:01,318 --> 00:47:02,694
เพราะทุกคนกำลัง

739
00:47:03,695 --> 00:47:05,614
จับจ้องมองคุณ

740
00:47:09,743 --> 00:47:10,911
ความคาดหวังเหล่านั้น

741
00:47:10,994 --> 00:47:12,746
บังคับให้คุณต้องพยายามอย่างหนัก

742
00:47:12,830 --> 00:47:14,998
ที่จะเล่นเพื่อทุกคน

743
00:47:16,083 --> 00:47:19,670
(ความภูมิใจของไต้หวัน วีรบุรุษ นักโทษ)

744
00:47:26,218 --> 00:47:30,138
(ยังไม่เลิกเล่น ปีหน้าหวังจะยังคงเล่น
อยู่ในสหรัฐอเมริกา)

745
00:47:30,264 --> 00:47:34,726
("สู้ต่อไปในอเมริกา" หวังกลับไปสหรัฐฯ)

746
00:47:34,935 --> 00:47:38,981
(สิบปีในเมเจอร์ลีกเบสบอล เจี้ยนจะได้รับ
เงินบำนาญปีละ 180,000 ดอลลาร์)

747
00:47:39,606 --> 00:47:44,027
(อีกสองปี หวังจะได้รับเงินบำนาญหลังเลิกเล่น
จากเมเจอร์ลีกเบสบอล)

748
00:47:44,194 --> 00:47:48,740
(นานขึ้นอีกนิด เจี้ยนจะได้รับเงินบำนาญ
เดือนละ 15,000 ดอลลาร์)

749
00:47:49,157 --> 00:47:50,701
หวังเจี้ยนหมินมีดีอะไรเหรอ

750
00:47:51,827 --> 00:47:53,787
ผมก็เป็นแค่นักเบสบอลคนหนึ่ง

751
00:47:54,788 --> 00:47:56,248
มันแตกต่างจากคนอื่นๆ ยังไง

752
00:47:58,667 --> 00:48:00,544
ผมไม่อยากได้ตำแหน่ง

753
00:48:00,794 --> 00:48:02,838
"ความภูมิใจของไต้หวัน" ที่เรียกกันนี่หรอก

754
00:48:13,682 --> 00:48:15,893
ขณะที่อาชีพของเขายังเดินหน้าต่อ

755
00:48:16,101 --> 00:48:18,437
มันก็บังคับให้เขาต้องเริ่มยอมรับ

756
00:48:18,520 --> 00:48:20,105
สิ่งที่เขาไม่ยอมรับมาก่อน

757
00:48:20,188 --> 00:48:23,567
คือการเล่นให้ทีมที่เขาไม่เคยสนใจจะเล่นให้

758
00:48:24,192 --> 00:48:25,861
ความเป็นจริงบังคับให้เขาต้องปรับเปลี่ยน

759
00:48:26,278 --> 00:48:28,030
ระหว่างที่เขาเล่นอยู่กับหลายๆ ทีมในลีกเล็ก

760
00:48:28,363 --> 00:48:30,657
มีคนสนใจเขาน้อยลง

761
00:48:30,908 --> 00:48:33,327
และความกดดันจากการเป็น
"ความภูมิใจของไต้หวัน" ก็ลดลง

762
00:48:33,744 --> 00:48:36,788
ไม่มีนักข่าวอีกแล้ว ไม่อยู่ท่ามกลาง
ความสนใจของผู้คนอีกต่อไป

763
00:48:36,997 --> 00:48:38,749
เขาต้องค่อยๆ ค้นพบตัวเองอีกครั้ง

764
00:48:45,547 --> 00:48:47,966
มันมีการเปลี่ยนแปลง

765
00:48:48,467 --> 00:48:50,969
กระบวนการทางความคิดของผมเปลี่ยนไป

766
00:48:52,512 --> 00:48:56,433
ผมไม่มีความกดดันมากมายอีกต่อไป

767
00:48:58,602 --> 00:48:59,436
มันเหมือนกับ

768
00:49:00,312 --> 00:49:01,855
ผมขว้างลูกเพื่อตัวเองจริงๆ

769
00:49:02,481 --> 00:49:04,608
และมันทำให้ชีวิตผมง่ายขึ้น

770
00:49:09,029 --> 00:49:11,365
ตั้งแต่ตอนแรก นั่นคือสิ่งเดียวที่ผมหวัง

771
00:49:11,448 --> 00:49:15,327
การมีชีวิตเหมือนกับคนอื่นๆ
แค่เป็นคนดีที่สุดที่ผมจะเป็นได้

772
00:49:16,078 --> 00:49:17,913
ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง

773
00:49:19,331 --> 00:49:20,624
ซื่อสัตย์ต่ออาชีพของผม

774
00:49:21,416 --> 00:49:24,169
แค่นั้นก็ครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว

775
00:49:38,266 --> 00:49:39,893
สิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้

776
00:49:40,352 --> 00:49:43,855
คือทำยังไงให้แขนของผมฟื้นคืนกำลังได้เร็วขึ้น

777
00:49:43,939 --> 00:49:46,316
ระหว่างแต่ละเกม

778
00:49:46,608 --> 00:49:48,777
ฤดูกาลนี้ จากเกมหนึ่งไปอีกเกมหนึ่ง

779
00:49:49,069 --> 00:49:51,071
การขว้างของผมไม่คงเส้นคงวา

780
00:49:51,196 --> 00:49:52,990
เดี๋ยวดีเดี๋ยวแย่บ่อยมาก

781
00:49:54,449 --> 00:49:56,868
การขว้างลูกเร็วที่เขาทำได้

782
00:49:56,952 --> 00:50:00,330
ในสามหรือสี่สัปดาห์สุดท้ายของฤดูกาล
ในเกมเหล่านั้น

783
00:50:00,414 --> 00:50:02,290
มันค่อนข้างทำให้เขามีความหวัง

784
00:50:02,499 --> 00:50:06,003
เหมือนฉายภาพในอดีตของลูกที่เขาเคยขว้างได้

785
00:50:06,253 --> 00:50:07,879
ทีนี้คุณจะทำให้มันอยู่นานขึ้นได้ยังไง

786
00:50:10,924 --> 00:50:12,050
อลันบอกว่า

787
00:50:12,175 --> 00:50:15,012
"คุณฝึกซ้อมเองในช่วงปิดฤดูกาลมาสองสามปีแล้ว

788
00:50:15,345 --> 00:50:17,723
แต่ก็ไม่ได้ผลลัพธ์ที่คงเส้นคงวา

789
00:50:17,973 --> 00:50:21,226
มีแต่ขึ้นๆ ลงๆ อย่างน่าสังเกต"

790
00:50:21,727 --> 00:50:23,687
เราได้ยินมาเยอะมากเกี่ยวกับรอน โวลฟอร์ธ

791
00:50:23,812 --> 00:50:26,273
และโปรแกรม ของเทกซัส เบสบอลแรนช์

792
00:50:26,356 --> 00:50:29,359
ที่ช่วยทำให้ผู้ขว้างดังๆ กลับมาได้

793
00:50:29,443 --> 00:50:31,486
เขารู้ว่าจะต้องทำยังไงกับผู้ขว้าง

794
00:50:31,862 --> 00:50:33,030
อลันเลยบอกผมว่า

795
00:50:33,822 --> 00:50:35,073
"นายไม่มีอะไรต้องเสีย

796
00:50:37,284 --> 00:50:40,203
นายน่าจะไปลองดู

797
00:50:41,079 --> 00:50:44,541
บางทีอาจได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ
แล้ววันหนึ่งก็เอาไว้สอนคนอื่นๆ ได้"

798
00:50:44,666 --> 00:50:47,753
(หลังจากตัดสินใจอยู่หลายเดือน
และแรงกระตุ้นจากอลัน)

799
00:50:47,836 --> 00:50:50,672
(และเพื่อนนักขว้าง เจิ้นชีหวง เขาก็เริ่มไปฝึก)

800
00:50:50,756 --> 00:50:54,301
(ที่ฟลอริดา เบสบอลแรนช์
ที่มีแรนดี้ ซัลลิแวนเป็นหัวหน้า)

801
00:50:54,384 --> 00:50:58,221
(ซึ่งเป็นศูนย์ฝึกที่อยู่ในเครือของ
เทกซัส เบสบอลแรนช์ ของรอน โวลฟอร์ธ)

802
00:50:59,014 --> 00:51:01,767
(วันที่ 1 ธันวาคม 2015)
(แบรนดอน รัฐฟลอริดา)

803
00:51:01,850 --> 00:51:03,935
ครั้งแรกที่เดินเข้าไปผมรู้สึกแปลกใจ

804
00:51:05,228 --> 00:51:06,521
นี่โรงเรียนเบสบอลจริงเหรอ

805
00:51:06,605 --> 00:51:08,398
มันซ่อนอยู่ในพลาซ่าเล็กๆ

806
00:51:08,482 --> 00:51:09,941
(ดิ อาร์เมอรี พาวเวอร์ พิทชิ่ง อะคาเดมี)

807
00:51:11,234 --> 00:51:13,987
เจี้ยนหมินมองไปรอบๆ แล้วผมก็พูดว่า "นี่ รู้มั้ย

808
00:51:14,071 --> 00:51:16,448
มีเรื่องมหัศจรรย์มากมายเกิดขึ้นในห้องนี้
พนันได้เลย"

809
00:51:17,783 --> 00:51:20,660
แรนดี้นำเสนอข้อมูลกับเราเยอะมาก

810
00:51:21,244 --> 00:51:23,705
เกี่ยวกับวิธีที่โปรแกรมของศูนย์

811
00:51:23,789 --> 00:51:25,999
จะช่วยให้เจี้ยนหมิน
ได้ความสม่ำเสมอของเขาคืนมา

812
00:51:26,249 --> 00:51:27,793
เรื่องการฟื้นฟูร่างกายของเขา

813
00:51:27,876 --> 00:51:30,796
และคงความแรงปลาย
ของลูกเร็วแบบซิงค์ที่เขาขว้าง

814
00:51:30,879 --> 00:51:32,506
ไป เร็ว เร็ว เร็วๆ

815
00:51:32,589 --> 00:51:35,092
กลไกของเขาด้อยประสิทธิภาพสองสามเรื่อง

816
00:51:35,217 --> 00:51:36,802
พอคุณอายุ 35 ปี 36 ปี

817
00:51:36,885 --> 00:51:38,303
ความคล่องตัวของคุณจะเริ่มลดลง...

818
00:51:38,386 --> 00:51:39,304
(รอน โวลฟอร์ธ) (เทกซัส เบสบอลแรนช์)

819
00:51:39,387 --> 00:51:41,765
...แล้วพอร่างกายคุณเคลื่อนไหว
ไม่แข็งแรงว่องไวอย่างที่เคยเป็น

820
00:51:41,932 --> 00:51:43,517
ตอนคุณอายุ 21 หรือ 22

821
00:51:44,184 --> 00:51:47,729
คุณจะค่อยๆ มีรูปแบบการเคลื่อนไหว
ความบกพร่อง หรือความด้อยประสิทธิภาพ

822
00:51:48,105 --> 00:51:50,357
ที่ร่างกายจะเริ่มปล่อยออกมาในอีกไม่นาน

823
00:51:51,858 --> 00:51:54,861
และเมื่อคุณไปถึงระดับของเจี้ยนหมิน

824
00:51:56,029 --> 00:51:57,823
สมรรถนะลดลงแค่ห้าเปอร์เซ็นต์

825
00:51:57,906 --> 00:51:59,574
ก็ทำให้คุณหมดแรงได้

826
00:52:02,911 --> 00:52:04,746
ครั้งแรกเขาพูดถึงเรื่องนี้

827
00:52:06,414 --> 00:52:07,541
"ฟอร์อาร์ม ฟลายเอาท์"

828
00:52:07,707 --> 00:52:10,961
แต่ผมไม่เคยได้ยินคำนี้ในเบสบอลมาก่อน

829
00:52:11,253 --> 00:52:13,463
เขาพูดว่าเขาไม่เคยได้ยินคำนี้

830
00:52:14,881 --> 00:52:16,424
จริงดิ ผมก็แบบ จริงเหรอ

831
00:52:16,633 --> 00:52:19,386
แล้วมีโค้ชคนไหนสักคนของนายในเมเจอร์ลีก

832
00:52:19,594 --> 00:52:21,721
เคยพูดถึงเรื่องฟอร์อาร์ม ฟลายเอาท์นี่บ้างมั้ย

833
00:52:22,180 --> 00:52:24,641
เขาก็บอกว่าไม่เลย เขาไม่เคยได้ยินเลย

834
00:52:27,310 --> 00:52:29,271
ฟอร์อาร์ม ฟลายเอาท์ หมายถึงตอนที่ขว้าง

835
00:52:29,771 --> 00:52:32,065
ขณะที่เท้าเราลงมาแตะพื้น

836
00:52:32,482 --> 00:52:33,400
แขนเรา

837
00:52:34,234 --> 00:52:36,528
จะอ้าและยืดออก

838
00:52:37,028 --> 00:52:39,823
ไม่ใช่อยู่ในมุมตั้งฉาก 90 องศา

839
00:52:41,241 --> 00:52:46,163
เวลาที่เราขว้างแบบนั้น
ทั้งหมดมันคือการขว้างโดยใช้ไหล่

840
00:52:46,621 --> 00:52:49,916
แรงกดไปอยู่ที่ไหล่ เลยทำให้บาดเจ็บได้ง่าย

841
00:52:51,293 --> 00:52:53,461
ทุกคนจะมีลูกโป่งหนึ่งลูก

842
00:52:53,920 --> 00:52:56,798
พยายามหามุม 90 องศานั้นและทำให้มันคงที่

843
00:53:05,557 --> 00:53:07,142
จะมีลูกหนึ่งขว้างไป อีกลูกอยู่กับตัว

844
00:53:07,225 --> 00:53:09,394
เขาจะได้ไม่คิดถึงเรื่องฟอร์อาร์ม ฟลายเอาท์

845
00:53:09,644 --> 00:53:10,604
เขากำลัง

846
00:53:10,770 --> 00:53:12,898
ฝึกการขว้างลูกหนึ่งไป อีกลูกอยู่กับตัว

847
00:53:13,398 --> 00:53:14,608
มันคือฟอร์อาร์ม ฟลายเอาท์

848
00:53:14,691 --> 00:53:17,360
การขว้างของเขามันผิดปกตินิดหน่อย

849
00:53:17,611 --> 00:53:21,323
และไม่ได้ใช้ท่อนล่างของเขามาก
อย่างที่เขาต้องใช้

850
00:53:21,489 --> 00:53:24,784
ลำตัวของคนเรา ตั้งแต่กลางต้นขา
ถึงแผ่นหลังด้านล่าง

851
00:53:25,368 --> 00:53:26,953
มีความสำคัญมากในการขว้าง

852
00:53:27,037 --> 00:53:30,040
และแขนก็เคลื่อนตามไปด้วยจนกระทั่งขว้างจบ

853
00:53:30,540 --> 00:53:33,126
แต่เจี้ยนหมินไม่ได้ใช้ส่วนนี้มากนัก

854
00:53:39,466 --> 00:53:40,717
เรากำลังให้เขาฝึก

855
00:53:40,800 --> 00:53:43,178
พยายามขยับท่อนล่างให้มากขึ้น...

856
00:53:43,261 --> 00:53:44,095
(แรนดี้ ซัลลิแวน) (ฟลอริดา เบสบอลแรนช์)

857
00:53:44,179 --> 00:53:45,430
...กระตุ้นกล้ามเนื้อก้นมากขึ้นอีกนิด

858
00:53:45,805 --> 00:53:47,891
แล้วเขาไม่ค่อยชอบการฝึก เขาบอกเราว่า

859
00:53:48,391 --> 00:53:50,060
เวลาฝึกแบบนี้เหมือนกำลังผลักลูกบอล

860
00:53:51,019 --> 00:53:53,396
ถ้าคิดว่ามันไม่เหมาะกับนาย ก็ควรบอกเขา

861
00:53:53,480 --> 00:53:55,774
เขาจำเป็นต้องเข้าใจนาย
และการตอบสนองของร่างกายนาย

862
00:53:57,359 --> 00:53:59,486
มักจะมีความไม่เชื่อและความสงสัยเสมอ

863
00:53:59,569 --> 00:54:00,403
และเรายินดีรับฟัง

864
00:54:00,487 --> 00:54:01,404
เราไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายถูก

865
00:54:01,488 --> 00:54:03,907
ถ้าคุณเชื่อในสิ่งที่คุณเชื่อ
ผมก็จะไม่พยายามเปลี่ยนคุณ

866
00:54:04,241 --> 00:54:06,243
ผมแค่อยากจะให้คุณ นี่คือสิ่งที่ผมรู้

867
00:54:06,326 --> 00:54:09,537
แล้วก็ให้คุณได้อยู่ในสภาพแวดล้อม
ที่คุณสามารถเริ่มทดลองทำ

868
00:54:09,621 --> 00:54:10,580
แล้วดูว่าได้ผลไหม

869
00:54:13,166 --> 00:54:14,167
- ดีไหม
- ไม่

870
00:54:14,417 --> 00:54:16,002
ไม่เหรอ โอเค

871
00:54:17,545 --> 00:54:19,506
เอาล่ะ งั้นมาคิดหาทางเลือกอื่นกัน

872
00:54:19,589 --> 00:54:20,590
นั่นคือสิ่งที่เราทำ

873
00:54:20,966 --> 00:54:23,802
เราจะไม่เอาผู้เล่นระดับเมเจอร์ลีก

874
00:54:23,885 --> 00:54:25,136
ที่ขว้างได้ในขั้นสูงอย่างที่เขาทำได้

875
00:54:25,303 --> 00:54:26,596
มาเปลี่ยนแปลงแบบยกแผง

876
00:54:27,013 --> 00:54:29,599
ผมไม่รู้ว่าเขาจะดีขึ้นกว่า

877
00:54:29,766 --> 00:54:32,978
ตอนที่เขาชนะ 19 เกมติดต่อกันได้มั้ย

878
00:54:33,186 --> 00:54:34,062
อาจเป็นไปได้

879
00:54:34,813 --> 00:54:38,483
แต่ผมคิดว่านั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นของผมคือทำให้เขากลับมาได้

880
00:54:38,692 --> 00:54:40,527
เขาไม่จำเป็นต้องดีขึ้นกว่าตอนนั้น

881
00:54:40,777 --> 00:54:42,779
แค่ทำให้เขากลับมาใกล้เคียงจุดนั้น

882
00:54:42,862 --> 00:54:45,031
และผมคิดว่าไม่มีข้อสงสัยว่าเขาทำได้

883
00:55:56,603 --> 00:55:58,980
ดีครับ ไม่มีฉีกขาด แค่ตึง

884
00:56:00,982 --> 00:56:04,194
มีความผิดหวังและความสงสัยนิดหน่อย

885
00:56:04,652 --> 00:56:07,947
ร่างกายยังอยู่ในช่วงเรียนรู้ที่จะปรับตัว

886
00:56:08,031 --> 00:56:10,200
กับความกดดันที่ทับซ้อนกันมากขึ้นๆ

887
00:56:11,117 --> 00:56:12,744
และทุกวันคุณก็กำลังเรียนรู้

888
00:56:13,995 --> 00:56:16,081
ที่จะสื่อสาร

889
00:56:16,247 --> 00:56:20,293
กับความเจ็บใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นของร่างกายคุณ

890
00:56:20,960 --> 00:56:25,423
พยายามทำให้มันเป็นฟันเฟือง
ที่ทำงานกับฟันเฟืองแต่ละตัวได้เหมาะเจาะ

891
00:56:25,507 --> 00:56:28,551
ดังนั้นตอนนี้ ร่างกายกำลังทดลอง
กลไกใหม่ๆ เหล่านี้

892
00:56:28,927 --> 00:56:31,262
รู้สึกเหมือนมีช่องว่าง ไม่เชื่อมต่อกัน

893
00:56:31,346 --> 00:56:32,347
ไม่เหมือนเมื่อก่อน

894
00:56:32,680 --> 00:56:37,352
ตอนที่มันเป็นเหมือนฟันเฟือง
ที่เข้ากันได้สมบูรณ์แบบ

895
00:56:40,772 --> 00:56:41,856
- ขอบคุณนะครับ
- ขอบคุณครับ

896
00:56:41,940 --> 00:56:43,191
ผมรอให้คุณกลับมาแทบไม่ไหว

897
00:56:43,733 --> 00:56:45,985
คุณจะแกร่งเหมือนไอร์ออนแมนเลยล่ะ
ตอนคุณกลับมา

898
00:56:46,277 --> 00:56:48,279
ผมอาจจะนิ่มขึ้นก็ได้ตอนผมกลับมา

899
00:56:48,363 --> 00:56:49,197
ไม่หรอก

900
00:56:52,659 --> 00:56:55,453
(วันที่ 8 ธันวาคม 2015)
(นิวไทเปซิตี้ ไต้หวัน)

901
00:57:07,674 --> 00:57:09,634
เรามีทีมงานที่ยอดเยี่ยมมากที่นี่

902
00:57:09,717 --> 00:57:12,345
คนที่มีประสบการณ์มากมาย
ที่อยู่ที่นี่เพื่อช่วยเหลือคุณ

903
00:57:12,720 --> 00:57:15,598
และวิธีที่พวกคุณจะได้ประโยชน์มากที่สุด ในสี่วันนี้

904
00:57:15,807 --> 00:57:18,143
คือถ้ารู้จักใช้ทีมงานที่อยู่ที่นี่
ให้เป็นประโยชน์มากที่สุด

905
00:57:18,226 --> 00:57:19,894
และถามคำถามให้มากเท่าที่จะถามได้

906
00:57:19,978 --> 00:57:20,895
(ตารางการฝึกซ้อม)

907
00:57:20,979 --> 00:57:24,441
การขว้างเริ่มจากช่วงล่างไปที่ช่วงบน
ไปที่แขนคุณ

908
00:57:24,607 --> 00:57:26,860
ขาคุณแข็งแรงกว่าแขนคุณ

909
00:57:27,193 --> 00:57:29,863
คุณยังต้องเรียนรู้เกี่ยวกับร่างกายคุณอยู่

910
00:57:29,988 --> 00:57:32,991
คุณยังไม่ได้ใช้ท่อนล่างของคุณอย่างถูกต้อง

911
00:57:33,324 --> 00:57:37,287
ในการเตรียมตัว
และปล่อยแรงขว้างออกไปข้างหน้า

912
00:57:39,497 --> 00:57:42,208
ตอนคุณก้าวออกมา เล็งไปที่เป้าหมายของคุณ

913
00:57:42,584 --> 00:57:44,586
ก้าวออกมา ยืนให้มั่นคง

914
00:57:47,005 --> 00:57:49,924
หันกลับไปนิดนึง นิ้วเท้าคุณ นั่นล่ะครับ

915
00:57:50,467 --> 00:57:51,468
ใช้สะโพก

916
00:57:52,218 --> 00:57:53,887
สไลด์ออกมา

917
00:57:55,972 --> 00:57:56,806
ยกขึ้น

918
00:57:57,390 --> 00:57:58,308
แล้วสไลด์ออก

919
00:58:00,685 --> 00:58:03,730
การส่งต่อสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องสำคัญมาก

920
00:58:03,855 --> 00:58:06,316
ความหวังของผมคือ
นำสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ในต่างประเทศ

921
00:58:06,900 --> 00:58:09,319
มาแบ่งปันให้กับเยาวชนเหล่านี้

922
00:58:09,986 --> 00:58:11,905
และช่วยพัฒนาวงการเบสบอลของไต้หวัน

923
00:58:13,323 --> 00:58:15,950
การเฝ้าดูผู้เล่นอายุน้อยเหล่านี้ฝึกฝนอย่างหนัก

924
00:58:16,409 --> 00:58:17,952
ทำให้ผมประทับใจมาก

925
00:58:18,870 --> 00:58:21,122
ผมนึกถึงสมัยที่ผมเป็นเด็ก

926
00:58:22,040 --> 00:58:24,292
ตอนฝึกฝนการใช้ร่างกายท่อนล่าง

927
00:58:24,751 --> 00:58:26,503
และการทำมุมของแขน

928
00:58:27,420 --> 00:58:29,506
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ที่เบสบอลแรนช์

929
00:58:29,589 --> 00:58:32,175
เหมือนการได้ทบทวนพื้นฐานเหล่านี้
จากสมัยอดีตอีกครั้ง

930
00:58:40,350 --> 00:58:43,770
เขาทุ่มเทเต็มที่ รวมถึงช่วงที่เขา
กลับไปไต้หวันด้วย

931
00:58:44,062 --> 00:58:46,272
ทำตามแผนงาน จึงไม่มีการหยุดพัก

932
00:58:46,356 --> 00:58:49,901
มีการพัฒนาพื้นฐานของเขาอย่างต่อเนื่อง

933
00:58:50,068 --> 00:58:51,903
เพื่อผ่านโปรแกรมนี้

934
00:58:58,159 --> 00:59:01,371
จากการได้ฝึกซ้อมกับเจิ้นชีหวงที่ไต้หวัน
ในช่วงเวลาที่ว่านี้

935
00:59:02,455 --> 00:59:04,457
เขาได้แบ่งปันประสบการณ์ของเขาให้กับผม

936
00:59:04,874 --> 00:59:06,417
ผมก็แบ่งปันประสบการณ์ของผม

937
00:59:07,043 --> 00:59:09,254
และผมก็ค่อยๆ เริ่มรู้สึกว่ามีพัฒนาการ

938
00:59:10,672 --> 00:59:12,840
ความรู้สึกไม่เชื่อมต่อกันก่อนหน้านั้น

939
00:59:12,924 --> 00:59:13,967
ค่อยๆ จางหายไป

940
00:59:16,844 --> 00:59:19,055
(ในช่วงที่เขาใช้เวลาอยู่ที่ไต้หวัน)

941
00:59:19,138 --> 00:59:21,683
(ทีมแคนซัสซิตี้ รอยัลส์เสนอสัญญา
การเล่นในลีกเล็กให้เขา)

942
00:59:21,766 --> 00:59:23,810
(พร้อมเชิญให้เข้าร่วมฝึกซ้อมฤดูใบไม้ผลิ)

943
00:59:25,061 --> 00:59:27,730
(วันที่ 26 มกราคม 2016)
(แบรนดอน รัฐฟลอริดา)

944
00:59:34,654 --> 00:59:37,198
ร่างกายคุณ คล้ายๆ ว่ามันเรียนรู้ขึ้น เรียนรู้ขึ้น

945
00:59:37,323 --> 00:59:40,994
มันเหมือนกับคุณกำลังสร้างบ้านด้วยไม้เล็กๆ

946
00:59:41,119 --> 00:59:42,495
ต้องใช้เวลาสักพัก

947
00:59:47,917 --> 00:59:49,085
รอนบอกกับผม

948
00:59:49,586 --> 00:59:52,046
ว่าผมสามารถเริ่มขว้างในที่ซ้อมขว้างได้

949
01:00:05,184 --> 01:00:06,394
นั่นสี่หรือสอง

950
01:00:09,522 --> 01:00:10,607
ขว้างลงต่ำจริงๆ

951
01:00:17,697 --> 01:00:19,866
ลูกบอลจะไปตรงที่ที่มันควรจะไปตลอด

952
01:00:20,408 --> 01:00:25,496
สำหรับเขา ลูกเร็วแบบซิงค์นั่นมัน มันใช่เลย

953
01:00:25,580 --> 01:00:26,414
มันเฉพาะเขาเลย

954
01:00:26,497 --> 01:00:28,291
ดังนั้นก็ขว้างลูกแบบนั้นให้เก่งๆ นะ

955
01:00:29,125 --> 01:00:31,169
ผมจะแจ้งให้ทราบ
ตอนเราจะไปดูซ้อมฤดูใบไม้ผลิ

956
01:00:31,753 --> 01:00:33,212
- ถ้าคุณอยากบินไป...
- เยี่ยมเลยครับ ผมยินดี

957
01:00:40,094 --> 01:00:42,263
คำวิจารณ์ของผมจากการดูวิดีโอคุณ

958
01:00:42,347 --> 01:00:45,224
คือคุณไม่ได้ใช้ท่อนล่างมากนัก

959
01:00:45,308 --> 01:00:47,727
แต่ตอนนี้มันดีขึ้นเยอะมาก

960
01:00:47,977 --> 01:00:51,272
ผมถ่ายวิดีโอไว้ตอนคุณอยู่ที่ซ้อมขว้าง

961
01:00:51,731 --> 01:00:52,982
นั่นหมายความสองอย่าง

962
01:00:53,066 --> 01:00:57,070
มีความเป็นไปได้ ผมคิดว่าคุณสามารถ
กลับมาขว้าง 95 ไมล์ต่อชั่วโมงได้

963
01:00:57,153 --> 01:00:58,279
อย่างที่สอง

964
01:00:58,363 --> 01:01:01,282
และอาจจะสำคัญกว่า ในระยะยาว

965
01:01:01,407 --> 01:01:03,826
คือมีแรงกดน้อยลงที่ไหล่

966
01:01:05,745 --> 01:01:06,996
เร่งความเร็วขึ้น เจี้ยน

967
01:01:07,080 --> 01:01:08,331
เร่งความเร็วขึ้น เจ้าหนู

968
01:01:08,414 --> 01:01:09,540
เร็วเข้า เร็วเข้า

969
01:01:10,625 --> 01:01:12,669
วันนี้ คือวันก้าวข้าม

970
01:01:13,086 --> 01:01:15,672
ซึ่งแปลว่าเขาจะต้องก้าวข้ามขีดจำกัด
และขว้างให้หนัก

971
01:01:15,838 --> 01:01:18,049
ได้เวลาเร่งเครื่อง
ทำให้เขาพร้อมสำหรับฤดูกาลนี้

972
01:01:18,758 --> 01:01:20,426
เพื่อที่เมื่อถึงเวลาเริ่มงาน

973
01:01:20,510 --> 01:01:23,054
- และการซ้อมฤดูใบไม้ผลิเริ่มขึ้น
- ความเร็ว 85.7

974
01:01:23,137 --> 01:01:25,515
เขาจะได้เตะประตูพัง
ด้วยความเร็ว 93 หรือ 95 ไมล์

975
01:01:25,682 --> 01:01:28,726
พวกเขาจะได้ไม่มีทางเลือก
นอกเขาใส่ชื่อเขาในทีม

976
01:01:29,060 --> 01:01:29,894
ไม่มีทางเลือก

977
01:01:30,269 --> 01:01:32,730
เขาไปที่นั่น แล้วเข้าไปแบบง่ายๆ ไม่ได้

978
01:01:32,814 --> 01:01:33,898
เขาต้องไปแบบปังสุดๆ

979
01:01:33,981 --> 01:01:38,069
เขาต้องไปที่นั่น และทำได้เฉียบขาด
จนพวกเขาไม่มีทางเลือก

980
01:01:38,486 --> 01:01:41,614
เขาเร่งเครื่องมาประมาณสองเดือนแล้ว

981
01:01:41,698 --> 01:01:42,699
เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้

982
01:01:43,199 --> 01:01:44,784
สิ่งที่เราเรียนรู้เกี่ยวกับเจี้ยนคือ

983
01:01:44,867 --> 01:01:46,786
- ถ้าไม่มีการแข่งขัน
- เร็ว 86.7 ไมล์

984
01:01:47,328 --> 01:01:48,413
เขาก็ไม่เก่งเท่าที่เขาเก่ง

985
01:01:52,208 --> 01:01:53,042
เร็ว 87 ไมล์

986
01:01:53,418 --> 01:01:54,293
เขากำลังมา

987
01:01:54,377 --> 01:01:58,715
เราจึงนัดผู้ขว้างของเรา จากทีมเรดซ็อกส์

988
01:01:58,798 --> 01:02:00,591
คือเควิน ให้มาขว้างแข่งกับเขา

989
01:02:01,718 --> 01:02:02,635
เก้าสิบ

990
01:02:02,885 --> 01:02:05,680
ถ้าเควินชนะเจี้ยนสี่ไมล์ต่อชั่วโมง

991
01:02:06,723 --> 01:02:08,891
เจี้ยนจะต้องจ่าย 100 ดอลลาร์

992
01:02:15,231 --> 01:02:16,733
การขว้างสองสามครั้งแรกเงียบเหงาหน่อย

993
01:02:16,816 --> 01:02:18,651
ไม่มีใครแข่งกับเขา เขาขว้างคนเดียว

994
01:02:19,152 --> 01:02:20,528
เขาทำได้ประมาณ 81 ไมล์

995
01:02:20,737 --> 01:02:21,988
แล้วก็ขึ้นเป็น 84 ไมล์

996
01:02:22,572 --> 01:02:26,075
แล้วพอเริ่มขว้างแบบแข่งกัน
เขาก็ขึ้นจาก 84 ไมล์เป็น 87 ไมล์

997
01:02:26,784 --> 01:02:27,660
เป็น 90 ไมล์

998
01:02:28,745 --> 01:02:30,747
เก้าสิบสี่ไมล์!

999
01:02:33,082 --> 01:02:34,584
ทำได้ 90.2 ไมล์

1000
01:02:46,220 --> 01:02:53,144
(วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2016)
(ฟีนิกซ์ รัฐแอริโซนา)

1001
01:03:17,293 --> 01:03:18,836
ผู้เล่นส่วนใหญ่จะจากบ้านมา

1002
01:03:19,629 --> 01:03:21,088
ตอนเริ่มต้นฤดูกาล

1003
01:03:21,547 --> 01:03:23,841
คุณพลาดการได้เห็น

1004
01:03:24,884 --> 01:03:28,054
ลูกๆ ของคุณเติบโต

1005
01:03:28,262 --> 01:03:30,807
และทุกอย่างที่พวกเขาทำ

1006
01:03:30,890 --> 01:03:33,810
พ่อช่วยใส่ให้หน่อยได้มั้ยครับ

1007
01:03:39,065 --> 01:03:40,858
ตาพ่อผมเป็นแบบนี้

1008
01:03:42,819 --> 01:03:45,822
แบบว่า มันเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้

1009
01:03:48,032 --> 01:03:52,870
พ่อ ทำตาแบบนั้นให้ดูหน่อยสิ
แบบที่เวลาพ่อทำแบบนี้น่ะ

1010
01:03:53,246 --> 01:03:54,163
ทำหน่อยสิ

1011
01:03:59,502 --> 01:04:01,045
เขาจะบอกเพื่อนๆ ที่โรงเรียน

1012
01:04:01,128 --> 01:04:03,297
"พ่อเราเป็นนักเบสบอล เขาไปเล่นอยู่ที่อื่น"

1013
01:04:03,840 --> 01:04:06,509
เด็กๆ ที่เล่นเบสบอลก็จะถามเขา

1014
01:04:06,676 --> 01:04:10,179
"พ่อเธอตีโฮมรันหรือเปล่า"

1015
01:04:10,346 --> 01:04:11,347
แล้วจัสตินก็ตอบว่า

1016
01:04:11,556 --> 01:04:13,182
"เปล่า เพราะเขาเป็นคนขว้าง"

1017
01:04:13,599 --> 01:04:15,810
เขาเล่นเบสบอลแบบเอาจริง

1018
01:04:17,186 --> 01:04:18,396
ไม่ได้เล่นสนุกๆ

1019
01:04:19,063 --> 01:04:19,897
เล่นเอาจริง

1020
01:04:21,774 --> 01:04:24,318
เขาจะไปตอนเดือนมกราคม
และกลับมาประมาณตุลาคม

1021
01:04:24,485 --> 01:04:27,363
เวลาเราบอกว่าพ่อกำลังจะไปทำงาน

1022
01:04:27,446 --> 01:04:30,700
มันแปลว่าจะไปนานมาก

1023
01:04:30,867 --> 01:04:32,910
ประมาณ 200 กว่าวันหรือราวๆ นั้น

1024
01:04:37,206 --> 01:04:40,501
ตอนพ่อไปทำงาน
หนูบอกอะไรพ่อเวลาคุยโทรศัพท์

1025
01:04:41,961 --> 01:04:43,379
เมื่อไหร่พ่อจะกลับบ้าน

1026
01:04:46,549 --> 01:04:47,800
แล้วก็...

1027
01:04:49,427 --> 01:04:50,261
แค่นั้นครับ

1028
01:04:50,970 --> 01:04:51,888
แล้วพ่อบอกว่ายังไง

1029
01:04:54,390 --> 01:04:55,600
พ่อก็ยังไม่รู้ครับ

1030
01:04:58,895 --> 01:05:00,605
บางครั้งผู้ปกครองก็จะไปโรงเรียน

1031
01:05:01,188 --> 01:05:04,525
เพื่อไปดูเด็กๆ เล่นไวโอลิน หรืออะไรทำนองนั้น

1032
01:05:06,068 --> 01:05:09,030
แล้วผมก็ไปไม่ได้

1033
01:05:09,196 --> 01:05:12,158
เขาจะเศร้า เขาจะรู้สึกเสียใจ

1034
01:05:13,200 --> 01:05:14,869
เขาจะโทรมาแล้วพูดว่า

1035
01:05:15,369 --> 01:05:17,663
"พ่อไม่มาดูผมแสดง"

1036
01:05:18,497 --> 01:05:19,457
เขาจะบอกเรา

1037
01:05:20,374 --> 01:05:21,375
แล้วก็ร้องไห้

1038
01:05:23,002 --> 01:05:24,629
มันทำให้เราเสียใจเช่นกัน

1039
01:05:34,347 --> 01:05:36,390
ตอนแรกๆ เขาจะถามหาพ่อ

1040
01:05:36,557 --> 01:05:39,143
"เมื่อไหร่พ่อจะกลับ เมื่อไหร่พ่อจะกลับ"

1041
01:05:39,268 --> 01:05:40,227
จากนั้น

1042
01:05:40,853 --> 01:05:43,898
ก็ค่อยๆ ถามถึงน้อยลง

1043
01:05:45,566 --> 01:05:47,193
แล้วเขาก็เลิกถาม

1044
01:05:47,401 --> 01:05:48,945
นั่นเป็นตอนที่เรารู้สึกว่า

1045
01:05:49,445 --> 01:05:50,863
เขาเริ่มโตขึ้นแล้วนะ

1046
01:06:03,960 --> 01:06:05,211
ผมชอบให้...

1047
01:06:07,088 --> 01:06:08,005
พ่ออยู่บ้าน

1048
01:06:15,388 --> 01:06:16,555
นี่เจี้ยนหมินวาด

1049
01:06:17,974 --> 01:06:18,975
รูปนี้

1050
01:06:19,517 --> 01:06:20,977
และจัสตินวาดรูปนี้

1051
01:06:23,437 --> 01:06:26,565
เวลาคิดถึงพ่อ เขาจะดูรูป

1052
01:06:27,400 --> 01:06:29,860
แล้วเขาก็วาดรูป

1053
01:06:30,569 --> 01:06:31,904
ฉันก็บอกเขาว่า

1054
01:06:31,988 --> 01:06:35,366
ถ้าตอนที่พ่อไปทำงานเสร็จแล้ว และกลับมา

1055
01:06:35,908 --> 01:06:39,120
หนูอยากทำอะไรกับพ่อก็วาดออกมา

1056
01:06:40,871 --> 01:06:44,542
เขาแค่ต้องการใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น

1057
01:06:45,960 --> 01:06:49,171
เขากับจัสตินเป็นเต่านินจา

1058
01:07:19,827 --> 01:07:22,455
เราได้รับพัสดุจากเขาเป็นประจำ

1059
01:07:24,915 --> 01:07:26,792
บางทีอาจจะเป็นการทำเพื่อชดเชย

1060
01:07:28,544 --> 01:07:31,505
เพราะบางทีจัสตินก็จะบอกเขาเวลาคุยโทรศัพท์

1061
01:07:31,714 --> 01:07:36,177
ว่าเขาอยากได้อะไร ว่าช่วงนี้เขาเห็นอะไร

1062
01:07:36,719 --> 01:07:41,474
บอกว่าเด็กคนอื่นๆ กำลังมีของเล่นอะไร

1063
01:07:44,602 --> 01:07:46,645
ดังนั้นในความคิดเขา

1064
01:07:51,025 --> 01:07:54,862
เนื่องจาก เขาไม่ได้อยู่ใกล้ลูก

1065
01:07:54,987 --> 01:07:58,074
เวลาเขาเห็นของอะไรต่างๆ สำหรับเด็ก
เขาก็จะซื้อ

1066
01:07:58,449 --> 01:08:00,076
แล้วก็ส่งมาให้เรา

1067
01:08:00,159 --> 01:08:01,911
เขาจะเขียนจ่าหน้าถึงจัสติน หวัง

1068
01:08:01,994 --> 01:08:04,288
แล้วพอจัสตินได้รับของ เขาจะดีใจมาก

1069
01:08:04,622 --> 01:08:06,999
โห พ่อส่งของมา

1070
01:08:07,083 --> 01:08:09,168
เขาจะเอาของพวกนั้นไปโรงเรียนด้วย

1071
01:08:09,835 --> 01:08:11,837
และบอกเพื่อนๆ ว่าพ่อเขาส่งของมาให้

1072
01:08:24,642 --> 01:08:27,937
ตอนที่เจี้ยนหมินกำลังจะต้องไปทำงานแล้ว

1073
01:08:28,020 --> 01:08:29,980
เขาจะตัดผมให้ลูกๆ

1074
01:08:30,523 --> 01:08:33,859
เมื่อไหร่ที่เขาทำแบบนี้

1075
01:08:33,943 --> 01:08:35,111
จัสตินจะรู้

1076
01:08:36,070 --> 01:08:37,321
ว่าหมายความว่ายังไง

1077
01:08:45,162 --> 01:08:47,915
สักชั่วโมงนึงก่อนผมจะไป

1078
01:08:48,874 --> 01:08:50,501
เขาจะเริ่มร้องไห้

1079
01:08:53,712 --> 01:08:56,132
เขาจะยืนอยู่ข้างประตูและโบกมือ

1080
01:08:56,257 --> 01:08:57,424
แล้วก็พูดว่า

1081
01:08:57,883 --> 01:09:00,511
"ตอนที่พ่อว่าง พ่อกลับมาเยี่ยมผมก็ได้นะ"

1082
01:09:22,867 --> 01:09:24,743
เนื่องจากผมมุ่งมั่นที่จะเล่นต่อไป

1083
01:09:24,910 --> 01:09:27,163
ผมต้องยอมเสียสละเวลา

1084
01:09:27,788 --> 01:09:29,165
ที่จะได้อยู่กับพวกเขา

1085
01:09:36,881 --> 01:09:39,008
ผมตั้งเป้าหมายให้ตัวเองไว้สองปี

1086
01:09:39,091 --> 01:09:40,676
แต่นั่นมันสองปีก่อน

1087
01:09:40,759 --> 01:09:43,679
ตอนนี้กำลังจะเข้าปีที่สาม

1088
01:09:44,513 --> 01:09:48,601
ผมแค่ต้องการพิสูจน์
ว่าผมสามารถขว้างในเมเจอร์ลีกได้อีกครั้ง

1089
01:09:50,728 --> 01:09:52,354
ขอแค่วันเดียว

1090
01:09:57,276 --> 01:09:58,319
แค่วันเดียวเหรอ

1091
01:10:01,614 --> 01:10:03,490
ไม่รู้สิ สักหนึ่งวัน

1092
01:10:14,460 --> 01:10:16,337
ผมไม่ได้ทำสิ่งนี้เพื่อเงินบำนาญหลังเลิกเล่น

1093
01:10:17,087 --> 01:10:21,467
เพราะไม่ว่าคุณจะเล่นในเมเจอร์ลีกนานแค่ไหน
ยังไงคุณก็ได้บำนาญ

1094
01:10:22,009 --> 01:10:24,803
แตกต่างกันแค่จำนวนเงินมากน้อย

1095
01:10:25,304 --> 01:10:30,559
ดังนั้นจึงไม่มีใครทำสิ่งนี้เพราะหวังเงินบำนาญ

1096
01:10:31,310 --> 01:10:33,854
ผมทำสิ่งนี้ เพื่อหวังโอกาสพิสูจน์ตัวเอง

1097
01:10:33,938 --> 01:10:37,524
พิสูจน์ให้คนในวงการเบสบอล
และพวกผู้จัดการทั่วไปได้เห็น

1098
01:10:38,108 --> 01:10:40,945
พวกเขาพูดว่าผมเป็นสินค้าชำรุด

1099
01:10:41,028 --> 01:10:43,656
และผมคงกลับมาไม่ได้อีก

1100
01:10:43,948 --> 01:10:45,449
ผมแค่ต้องการจะพิสูจน์

1101
01:10:45,783 --> 01:10:48,869
ว่าผมยังสามารถยืนที่จุดขว้างในเมเจอร์ลีกได้

1102
01:10:52,539 --> 01:10:54,500
ผมไม่แน่ใจว่าจะไปต่อได้อีกนานแค่ไหน

1103
01:10:54,917 --> 01:10:58,504
แต่ผมจะทำจนสุดความสามารถ

1104
01:11:01,465 --> 01:11:04,885
บางทีจนกว่าจะขว้างไม่ได้อีก แล้วผมจะหยุด

1105
01:11:18,857 --> 01:11:23,862
(วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2016)
(เซอร์ไพรส์ รัฐแอริโซนา)

1106
01:11:25,197 --> 01:11:26,031
(รัสติน ด็อดด์) (แคนซัสซิตี้ สตาร์)

1107
01:11:26,115 --> 01:11:28,575
สำหรับทีมรอยัลส์ เขาเป็นเหมือน
ล็อตเตอรีอายุ 35 ปี

1108
01:11:28,659 --> 01:11:31,203
พวกเขาเห็นว่าเขาว่างอยู่ช่วงปิดฤดูกาล

1109
01:11:31,370 --> 01:11:33,872
ผมว่าพวกเขาคงคิดว่า
เขาเคยเล่นในลีกใหญ่มาก่อน

1110
01:11:33,956 --> 01:11:36,500
เขาเคยประสบความสำเร็จ
ทำไมไม่ลองให้โอกาสเขาดูล่ะ

1111
01:11:37,501 --> 01:11:39,837
แน่นอนว่าเขาผ่านฤดูกาล

1112
01:11:40,421 --> 01:11:44,008
ที่เขาต้องดิ้นรนพอสมควร
เมื่อพูดถึงผลการแข่งขัน

1113
01:11:44,091 --> 01:11:47,386
ดังนั้นนี่จึงเป็นช่วงปิดฤดูกาลที่ยากขึ้น

1114
01:11:47,469 --> 01:11:49,680
ในการคว้าตำแหน่งว่าง
สำหรับการฝึกซ้อมฤดูใบไม้ผลิ

1115
01:11:50,889 --> 01:11:53,183
ผู้เล่นประจำในเมเจอร์ลีก
มีการกำหนดตัวไว้หมดแล้ว

1116
01:11:53,267 --> 01:11:55,436
ก็เลยเหลือแค่หนึ่งหรือสองที่

1117
01:11:55,519 --> 01:11:57,146
สำหรับให้คนอื่นๆ แย่งตำแหน่งกัน

1118
01:11:57,229 --> 01:11:59,356
ดังนั้นตอนที่ทีมถามอลัน

1119
01:11:59,440 --> 01:12:01,483
ว่าผมจะเป็นผู้ขว้างสำรองได้มั้ย

1120
01:12:01,567 --> 01:12:04,445
อลันกับผมก็เลยคุยกัน แล้วก็คิดว่า

1121
01:12:04,862 --> 01:12:08,157
อะไรที่จะทำให้ผมมีโอกาสมากขึ้น
ในการคว้าตำแหน่งว่าง

1122
01:12:08,240 --> 01:12:09,283
ผมไม่รังเกียจที่จะลอง

1123
01:12:09,700 --> 01:12:11,827
เร็วเข้า หวัง ไปทางนั้น

1124
01:12:12,286 --> 01:12:13,329
นิ่มๆ ง่ายๆ

1125
01:12:13,704 --> 01:12:15,956
เขาคือหนึ่งในผู้ชิงตำแหน่งผู้ขว้างคนแรก...

1126
01:12:16,040 --> 01:12:16,874
(หว่องจิน ผู้ช่วยผจก.ทั่วไป)

1127
01:12:16,957 --> 01:12:18,000
...ที่เราเซ็นสำหรับระดับสามเอ

1128
01:12:18,083 --> 01:12:21,420
และเป็นคนที่ถ้าคุณใช้คำว่า
"ทำสิ่งที่แทบเป็นไปไม่ได้ ให้เป็นไปได้"

1129
01:12:21,545 --> 01:12:22,629
มันก็ใช่เลย

1130
01:12:24,381 --> 01:12:26,717
มันจะไม่ค่อยมีที่ว่างสำหรับผู้เล่นสำรอง

1131
01:12:26,800 --> 01:12:29,428
เพราะสองคนที่จะเสียตำแหน่ง
จากการเป็นผู้เล่นคนแรก...

1132
01:12:29,511 --> 01:12:30,346
(เจฟฟรีย์ ฟลานาแกน
ผู้สื่อข่าวประจำทีมรอยัลส์)

1133
01:12:30,429 --> 01:12:31,722
...คงจะถูกโยกมาเป็นตัวสำรอง

1134
01:12:31,805 --> 01:12:34,767
พวกเขามีผู้เล่นสำรองอยู่แล้วสี่คน

1135
01:12:34,850 --> 01:12:39,104
ดังนั้นถ้าคุณขนผู้ขว้างเจ็ดเข้าสู่ฤดูกาล

1136
01:12:39,271 --> 01:12:40,105
คุณก็ลองนึกดู

1137
01:12:40,189 --> 01:12:42,316
คุณกำลังมองตำแหน่งที่ว่างอยู่ที่เดียว

1138
01:12:42,691 --> 01:12:43,567
เขาก็รวมอยู่ในกลุ่ม

1139
01:12:43,650 --> 01:12:46,028
แต่ก็จะเป็นงานยากทีเดียวสำหรับเขา

1140
01:12:46,111 --> 01:12:47,446
เพราะมีผู้ขว้างมากมายในค่ายซ้อม

1141
01:12:48,072 --> 01:12:49,365
เจี้ยนหมินจะได้ขว้าง

1142
01:12:49,448 --> 01:12:51,408
เขามาที่นี่เพราะเรารู้สึกว่าเขายังมีอะไรดีๆ อยู่

1143
01:12:51,575 --> 01:12:53,035
ผมไม่มองที่อายุ...

1144
01:12:53,118 --> 01:12:53,952
(เดฟ ไอแลนด์ โค้ชการขว้าง)

1145
01:12:54,036 --> 01:12:55,579
...ขว้างและเอาคู่ต่อสู้ออกได้ กับไม่ได้

1146
01:12:56,121 --> 01:12:58,457
แต่จะรู้กันก็ตอนที่เขาลงเล่น

1147
01:12:58,624 --> 01:13:00,084
เขาเริ่มเผชิญหน้ากับผู้ตี

1148
01:13:00,250 --> 01:13:01,710
ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเขา

1149
01:13:01,794 --> 01:13:02,961
ผมจะสนับสนุนเขาเต็มที่

1150
01:13:03,087 --> 01:13:04,838
แต่สุดท้ายแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง

1151
01:13:04,922 --> 01:13:07,424
และผลงานที่เขาก้าวออกไปทำในสนาม

1152
01:13:07,800 --> 01:13:09,301
หวังเจี้ยนหมิน

1153
01:13:09,510 --> 01:13:12,388
อดีตผู้เล่นทีมแยงกี้ส์ที่อยู่บนเส้นทางการกลับมา

1154
01:13:12,471 --> 01:13:15,224
และเคยเซ็นสัญญาเล่นในลีกเล็กกับแคนซัสซิตี้
กำลังจะขว้างครับ

1155
01:13:19,019 --> 01:13:21,438
ประเดิมด้วยลูกความเร็ว 93 ไมล์ต่อชั่วโมง

1156
01:13:21,980 --> 01:13:23,232
ผมไม่คาดคิดเลยครับ

1157
01:13:23,690 --> 01:13:27,194
จริงๆ คาดไว้ว่าเต็มที่ก็ 88 ถึง 91 ไมล์
ในเกมแรกของเขา

1158
01:13:27,277 --> 01:13:29,655
จากที่ได้มาจากการฝึกนั้น

1159
01:13:29,822 --> 01:13:31,657
ดีใจที่เห็นเขากลับมายืนที่จุดขว้างอีก

1160
01:13:31,740 --> 01:13:33,117
(อีก 28 วันจะถึงวันเปิดฤดูกาล)

1161
01:13:33,200 --> 01:13:35,619
ลูกขว้างถัดมาตีไปตกที่เบสสาม

1162
01:13:36,120 --> 01:13:38,956
เรย์มอนด์ ฟูเอนเทสเป็นเซ็นเตอร์ฟิลด์คนใหม่

1163
01:13:39,331 --> 01:13:41,917
ฮาร์เก โบนิฟาซิโอเป็นไรท์ฟิลด์

1164
01:13:42,042 --> 01:13:44,169
ลูกขว้างเร็วแบบซิงค์ที่หวังขว้างได้ผล

1165
01:13:44,253 --> 01:13:46,130
เขาทำให้ผู้เล่นออกสามครั้งติดกัน

1166
01:13:46,213 --> 01:13:48,757
(อีก 20 วันจะถึงวันเปิดฤดูกาล)

1167
01:13:52,636 --> 01:13:54,054
คนพูดถึงเขาในฐานะผู้ขว้างคนแรก

1168
01:13:54,138 --> 01:13:55,514
พูดถึงเขาในฐานะผู้ขว้างสำรอง

1169
01:13:55,889 --> 01:13:58,225
แต่ความเร็วของลูกที่เพิ่มขึ้น
ในการขว้างที่ค่ายซ้อม

1170
01:13:58,308 --> 01:14:00,644
ก็ทำให้หลายคนประหลาดใจแน่นอน

1171
01:14:04,690 --> 01:14:05,649
ผู้เล่นที่พวกเขาเลือกมา

1172
01:14:05,899 --> 01:14:08,402
ส่วนใหญ่คือผู้เล่นจากลีกเล็ก
ที่ยังไงก็ต้องไปที่นั่นอยู่แล้ว

1173
01:14:08,527 --> 01:14:10,446
พวกเขายังมีผู้เล่นที่มีประสบการณ์อยู่ที่นี่ด้วย

1174
01:14:10,529 --> 01:14:13,282
เราจะต้องดูว่าพวกเขาจะเล่นได้ดีแค่ไหน
ในอีก 15 วันนี้

1175
01:14:16,660 --> 01:14:18,954
เจี้ยนหมินทำให้เราประหลาดใจมาก...

1176
01:14:19,037 --> 01:14:19,872
(ดั๊ก เฮนรี่ โค้ชผู้ขว้างสำรอง)

1177
01:14:19,955 --> 01:14:21,748
...เขาขว้างลูกออกไปได้ดีมาก

1178
01:14:23,083 --> 01:14:26,003
ผมต้องเช็กถึงสามรอบ นี่คนเดิมจริงเหรอ

1179
01:14:26,086 --> 01:14:28,213
แต่ใช่จริงๆ นี่คือหวังเจี้ยนหมิน

1180
01:14:28,380 --> 01:14:32,134
ที่เมื่อสิบปีที่แล้ว ชนะ 19 เกมให้กับทีมแยงกี้ส์

1181
01:14:32,217 --> 01:14:33,051
(อีก 15 วันจะเปิดฤดูกาล)

1182
01:14:33,135 --> 01:14:35,345
เขาทำให้คนต้องพูดคุยกันถึงเขา

1183
01:14:35,471 --> 01:14:36,763
ไม่เพียงด้วยวิธีการขว้าง

1184
01:14:36,847 --> 01:14:38,515
แต่ความเร็วที่ขว้างก็กลับมาด้วย

1185
01:14:39,892 --> 01:14:41,351
ดูการเคลื่อนไหวในการขว้างสิครับ โห

1186
01:14:42,227 --> 01:14:44,897
ผมไม่ได้บอกว่าเขาได้อยู่ในทีมหรือยัง
แต่ผมสนับสนุนเขา

1187
01:14:45,147 --> 01:14:46,106
ดูเขาแล้วสนุก

1188
01:14:48,066 --> 01:14:49,985
(อีกแปดวันจะถึงวันเปิดฤดูกาล)

1189
01:14:50,068 --> 01:14:50,986
หวังเจี้ยนหมิน

1190
01:14:51,653 --> 01:14:53,864
ลูกเร็วแบบซิงค์ของเขาจะดีกับการป้องกันแบบนี้

1191
01:14:53,947 --> 01:14:56,533
เราไม่มีผู้ขว้างที่มีทักษะแบบเขาเลยจริงๆ

1192
01:14:56,617 --> 01:14:57,618
(เสียงของเดย์ตัน มัวร์ ผจก.ทั่วไป)

1193
01:14:57,701 --> 01:14:59,870
ในทีมผู้ขว้างคนแรกหรือทีมผู้ขว้างสำรอง

1194
01:14:59,953 --> 01:15:02,372
เขายังต้องแข่งกับคนอื่นอยู่
แต่เราชอบสิ่งที่เราเห็น

1195
01:15:03,457 --> 01:15:05,584
ยังไม่มีการปฏิเสธการเข้าร่วมทีม
จนกว่าจะ 1 พ.ค.

1196
01:15:05,667 --> 01:15:09,171
เขาจึงแทบจะต้องเล่นให้ดียิ่งขึ้นในช่วงฝึกซ้อม

1197
01:15:09,505 --> 01:15:10,881
เพื่อให้ติดโผรายชื่อผู้เล่น

1198
01:15:11,507 --> 01:15:13,926
เพราะพวกเขาสามารถส่งเขา
ไปเล่นในระดับสามเอได้

1199
01:15:14,092 --> 01:15:16,303
และดูเขาอีกสักสองสามสัปดาห์

1200
01:15:16,720 --> 01:15:19,097
(อีกห้าวันจะถึงวันเปิดฤดูกาล)

1201
01:15:24,603 --> 01:15:27,523
การดูเขามาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน
ตอนเราเจอเขาครั้งแรก

1202
01:15:28,023 --> 01:15:30,526
ทำให้มีพัฒนาการที่มั่นคงต่อเนื่อง

1203
01:15:31,360 --> 01:15:33,445
ผู้คนข้างนอกค่อนข้างประหลาดใจ

1204
01:15:33,529 --> 01:15:34,530
ว่าเขาทำได้ยังไง

1205
01:15:34,613 --> 01:15:37,074
แต่เราเห็นมันเกิดขึ้นทุกวัน เลยไม่แปลกใจ

1206
01:15:39,660 --> 01:15:40,661
ครับ ผมตื่นเต้น

1207
01:15:40,744 --> 01:15:42,371
มันเหมือนการดูลูกของคุณเอง

1208
01:15:42,454 --> 01:15:43,997
ตอนพวกเขาชนะ คุณรู้ว่าเขาทุ่มเทแค่ไหน

1209
01:15:44,081 --> 01:15:45,123
ต้องการสิ่งนี้มากแค่ไหน

1210
01:15:45,207 --> 01:15:47,376
คุณอยากให้เขาได้ในสิ่งที่เขาควรได้รับ

1211
01:15:48,794 --> 01:15:51,255
พวกเขาปล่อยตัวไบรอัน ดันซิง ปีเตอร์ มอยแลน

1212
01:15:51,630 --> 01:15:54,383
ผมคิดว่าตอนซ้อมพวกเขาทำได้ไม่ดีเท่าหวัง

1213
01:15:54,550 --> 01:15:57,553
แน่นอนว่าเมื่อผู้เล่นเหล่านี้จากไป

1214
01:15:57,636 --> 01:16:00,389
จึงมีที่ว่างสำหรับผู้ขว้างสำรองของทีมรอยัลส์

1215
01:16:00,556 --> 01:16:03,267
จำนวนผู้ขว้างในค่ายซ้อมลดลง

1216
01:16:03,350 --> 01:16:04,935
แต่เขายังอยู่ นั่นเป็นสัญญาณที่ดีสำหรับเขา

1217
01:16:05,018 --> 01:16:07,646
ลูกซิงค์ของเขาความเร็ว 93 ถึง 95 ไมล์

1218
01:16:07,729 --> 01:16:09,898
บอกเลย เขาคือเครื่องยิงลูกกราวด์บอลจริงๆ

1219
01:16:10,023 --> 01:16:13,694
และนั่นเป็นลางดี สำหรับทีมรอยัลส์

1220
01:16:13,860 --> 01:16:16,113
ดูท่าทางการขว้างลูกซิงค์สิครับ
ผู้ขว้างคนเก่งกลับมาแล้ว

1221
01:16:18,448 --> 01:16:20,826
(อีกสองวันจะถึงวันเปิดฤดูกาล)

1222
01:16:30,627 --> 01:16:34,089
ผมคิดจริงๆ ว่าทีมที่ดีที่สุด
ที่พวกเขาจะจัดลงสนามในคืนเปิดฤดูกาล

1223
01:16:34,172 --> 01:16:35,716
จะต้องมีหวังเป็นผู้เล่นคนที่ 12

1224
01:16:36,842 --> 01:16:37,676
อาจเป็นไปได้

1225
01:17:06,622 --> 01:17:07,456
หวังเจี้ยนหมิน

1226
01:17:07,789 --> 01:17:10,375
คว้าที่ว่างสุดท้ายในทีมผู้ขว้าง

1227
01:17:10,459 --> 01:17:12,002
เขาทำอย่างถูกต้อง เขาสมควรได้

1228
01:17:23,221 --> 01:17:25,682
วันสุดท้ายของการฝึกซ้อมฤดูใบไม้ผลิ
เขาได้รับการแจ้ง

1229
01:17:25,766 --> 01:17:27,351
(สำหรับทุกคนที่จะเดินทางเที่ยวบินแรก
ไปแคนซัสซิตี้ 2 เมษายน)

1230
01:17:27,434 --> 01:17:29,728
ฉันรู้ว่ามันหมายถึงอะไร เขาทำสำเร็จ

1231
01:17:30,270 --> 01:17:31,772
เขาอยู่ในรายชื่อผู้เล่นวันเปิดฤดูกาล

1232
01:17:35,359 --> 01:17:36,526
เขามีความสุขมาก

1233
01:17:36,777 --> 01:17:38,904
เพราะมันนานมากๆ เลย

1234
01:17:38,987 --> 01:17:41,365
ตั้งแต่ที่เขาได้เห็นสิ่งนี้ครั้งสุดท้าย

1235
01:17:41,448 --> 01:17:43,617
เช้านี้ผมจะเดินทางไปกับทีม

1236
01:17:43,700 --> 01:17:45,327
ในเที่ยวบินแรกที่ไปแคนซัส

1237
01:17:46,036 --> 01:17:51,291
ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ในรายชื่อวันเปิดฤดูกาล
คือตอนอยู่กับทีมแยงกี้ส์

1238
01:17:51,792 --> 01:17:52,793
เจ็ดปีที่แล้ว

1239
01:17:53,543 --> 01:17:57,506
ตลอดช่วงเวลาร้ายๆ นี้ที่ผ่านมา ผมทำได้อีกครั้ง

1240
01:17:58,507 --> 01:18:01,927
เป็นความรู้สึกที่เหมือนความฝัน
เพราะมันนานมากๆ เลย

1241
01:18:02,344 --> 01:18:05,597
ความทุ่มเททั้งหมดที่ผมทำไป
ให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่า

1242
01:18:14,481 --> 01:18:16,149
วันนี้เขาก็ยังเป็นเหมือนลูกชายผม

1243
01:18:16,441 --> 01:18:18,527
ผมดีใจมากที่เขามาอยู่กับทีมรอยัลส์

1244
01:18:18,777 --> 01:18:20,570
ดีใจมากที่เขากลับมาเล่นในลีกใหญ่

1245
01:18:20,654 --> 01:18:22,197
ผมดีใจกับเขามากๆ

1246
01:18:23,782 --> 01:18:27,119
เขาทุ่มเททุกอย่างเพื่องานที่เขารักจริงๆ

1247
01:18:27,202 --> 01:18:29,663
และสามารถต่อสู้เพื่อกลับมา

1248
01:18:30,038 --> 01:18:30,956
เอาชนะทุกสิ่ง

1249
01:18:31,289 --> 01:18:32,749
นั่นเป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมาก

1250
01:18:33,166 --> 01:18:36,962
เขาเป็นคนตัวโตที่สุภาพ แต่เป็นคู่ต่อสู้ที่โหด
แรงกระตุ้นแบบนั้นล่ะ

1251
01:18:37,087 --> 01:18:39,506
ทำให้เขาเอาชนะอุปสรรคมากมาย
เพื่อกลับมาเล่นในลีกใหญ่อีก

1252
01:18:44,010 --> 01:18:46,722
การซ้อมฤดูใบไม้ผลินี้
อาจเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับผมก็ได้

1253
01:18:47,264 --> 01:18:51,143
ผมจึงทุ่มเททุกอย่าง และไม่ทิ้งอะไรไว้เลย

1254
01:18:51,268 --> 01:18:54,563
ไม่ว่าจะเป็นยังไง ผมก็พยายามเต็มที่
เมื่อยืนอยู่ที่จุดขว้างลูก

1255
01:19:27,721 --> 01:19:28,555
สวัสดีครับ

1256
01:19:28,722 --> 01:19:30,974
เชิญครับ ยินดีต้อนรับสู่ศูนย์ฝึกแห่งใหม่ของคุณ

1257
01:19:31,057 --> 01:19:31,892
โห

1258
01:19:32,642 --> 01:19:33,935
- คุณทำเหรอครับ
- ครับ

1259
01:19:35,228 --> 01:19:37,272
ผมจะให้คุณฝึกทั้งหมดเหมือนที่เราทำที่แรนช์

1260
01:19:37,773 --> 01:19:39,149
คุณจะฝึกซ้อมในนี้

1261
01:19:40,400 --> 01:19:41,234
เร็ว

1262
01:19:43,653 --> 01:19:46,907
ผมประทับใจมาก เขาทำเองคนเดียว

1263
01:19:47,282 --> 01:19:49,993
เขาย้ายเตียงไปไว้ด้านข้าง

1264
01:19:50,368 --> 01:19:51,369
ยกฟูกขึ้น

1265
01:19:51,536 --> 01:19:54,206
และถึงขนาดทำสไตรค์โซนขึ้นด้วย

1266
01:19:54,790 --> 01:19:56,541
ไม่เคยคิดเลยว่าคนเดียวจะทำแบบนั้นได้

1267
01:19:57,083 --> 01:19:58,168
แล้วก้าวออกมา

1268
01:20:04,674 --> 01:20:06,259
- เป้าหมายต่อไปของคุณคืออะไร
- เจี้ยนคัง

1269
01:20:06,551 --> 01:20:07,677
จิงคองเหรอ มันคืออะไร

1270
01:20:07,761 --> 01:20:09,262
- เจี้ยนคัง
- จิงคองคืออะไรครับ

1271
01:20:09,346 --> 01:20:10,180
สุขภาพดี

1272
01:20:10,806 --> 01:20:12,390
- มีสุขภาพดี
- มีสุขภาพดี โอเค

1273
01:20:12,474 --> 01:20:13,600
ถ้าผมส่งข้อความถึงคุณว่าคิงคอง

1274
01:20:14,184 --> 01:20:15,852
- งั้นก็สุขภาพดี
- มีสุขภาพดี

1275
01:20:16,144 --> 01:20:17,437
- โอเค คิงคอง
- คิงคอง

1276
01:20:17,521 --> 01:20:18,355
กอริลล่า

1277
01:20:19,147 --> 01:20:21,566
คุณเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนมากมาย

1278
01:20:22,400 --> 01:20:23,735
เด็กๆ ทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บ

1279
01:20:25,487 --> 01:20:26,571
จะได้แรงบันดาลใจ

1280
01:20:28,156 --> 01:20:30,492
เพราะ ถ้ามีคนทำได้

1281
01:20:33,328 --> 01:20:34,162
ฉันก็ทำได้

1282
01:20:34,287 --> 01:20:35,831
ถ้าคนอื่นทำได้ ฉันก็ทำได้

1283
01:20:46,007 --> 01:20:48,009
- เป็นสื่อเหรอครับ
- เปล่าครับ เป็นผู้เล่น

1284
01:20:48,510 --> 01:20:49,761
- อะไรนะครับ
- ผู้เล่น

1285
01:20:49,845 --> 01:20:50,720
- ผู้เล่น
- ครับ

1286
01:20:51,054 --> 01:20:52,764
- ผู้เล่น ทีมอะไรครับ
- รอยัลส์

1287
01:20:52,848 --> 01:20:54,516
- รอยัลส์เหรอ ชื่ออะไรครับ
- หวังครับ

1288
01:20:54,891 --> 01:20:57,352
- หวัง
- ขอให้ชนะนะ เพื่อน ตรงไปเลย

1289
01:20:57,435 --> 01:20:59,271
ที่จอดรถตัวเอ็ม จากตรงนั้นจะลงไปได้เลย

1290
01:20:59,354 --> 01:21:00,564
โอเค ขอบคุณครับ

1291
01:21:15,579 --> 01:21:17,581
ขอต้อนรับสู่แคนซัสซิตี้ค่ะ

1292
01:21:32,596 --> 01:21:33,930
- ยินดีด้วยครับ
- ขอบคุณครับ

1293
01:21:57,746 --> 01:22:00,040
หมายเลข 67 ผู้ขว้าง หวังเจี้ยนหมิน

1294
01:22:05,921 --> 01:22:08,798
(วันที่ 9 เมษายน 2016)
(แคนซัสซิตี้ รัฐมิสซูรี)

1295
01:22:13,345 --> 01:22:16,139
เมื่อนึกถึง หุบเขาทั้งหมด

1296
01:22:17,223 --> 01:22:18,391
ที่เราผ่านพ้นมา

1297
01:22:18,558 --> 01:22:20,977
และความชื่นชมที่ได้รับ

1298
01:22:22,729 --> 01:22:23,980
รู้สึกว่าโชคดีเหลือเกิน

1299
01:22:25,565 --> 01:22:28,860
ที่ใครบางคนข้างนอกนั่น คอยดูแลเจี้ยนหมิน

1300
01:22:28,944 --> 01:22:30,403
ทุกย่างก้าวบนเส้นทาง

1301
01:22:30,487 --> 01:22:33,406
ส่งคนดีๆ เข้ามาในชีวิตเขา

1302
01:22:33,907 --> 01:22:35,158
และคอยช่วยเหลือเขา

1303
01:22:35,575 --> 01:22:37,452
ขณะที่เขาเดินหน้าเพื่อเป้าหมายนี้

1304
01:22:37,702 --> 01:22:39,621
คนคนเดียวไม่มีทางทำสิ่งนี้ได้ตามลำพัง

1305
01:22:40,413 --> 01:22:42,040
ไม่ว่าจะเป็นโค้ชของแต่ละทีม

1306
01:22:45,335 --> 01:22:47,253
แฟนๆ ของเขาที่ไปดูเขาแข่ง

1307
01:22:48,755 --> 01:22:50,173
ในเกมในลีกเล็ก

1308
01:22:51,132 --> 01:22:53,134
พวกเขาไม่เคยหมดหวังในตัวเขา

1309
01:23:00,225 --> 01:23:01,685
ชีหวงกับภรรยา

1310
01:23:02,936 --> 01:23:04,813
รอน แรนดี้ และทีมของพวกเขา

1311
01:23:06,356 --> 01:23:08,024
เพื่อนของเจี้ยนหมินทุกคน

1312
01:23:11,820 --> 01:23:14,280
ทั้งหมดล้วนเป็นบุคคลที่ทรงคุณค่า
ของการเดินทางครั้งนี้

1313
01:23:16,074 --> 01:23:17,951
มันคงเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่มีพวกเขาคอยช่วยเหลือ

1314
01:23:19,577 --> 01:23:22,163
เราทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันสนับสนุนเขา

1315
01:23:24,541 --> 01:23:26,793
มันเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อมาก

1316
01:23:27,836 --> 01:23:30,046
และความดื้อรั้นของเขา

1317
01:23:30,213 --> 01:23:31,423
หรือความมุ่งมั่น

1318
01:23:33,717 --> 01:23:36,469
ก็ทำให้เรามีเรื่องราวให้ติดตาม ในฤดูใบไม้ผลินี้

1319
01:23:38,013 --> 01:23:39,556
ผู้ขว้างของทีมรอยัลส์

1320
01:23:39,639 --> 01:23:41,766
หมายเลข 67 หวังเจี้ยนหมิน

1321
01:23:50,358 --> 01:23:55,405
นี่คือการขว้างลูกในลีกใหญ่ครั้งแรกของเขา
นับตั้งแต่ปี 2013

1322
01:23:56,531 --> 01:23:57,782
วันที่ 24 สิงหาคม

1323
01:23:58,867 --> 01:24:00,910
ของปี 2013 กับทีมบลูเจย์ส

1324
01:24:03,163 --> 01:24:05,707
มีสิ่งที่เขาต้องทำมากมาย ผมบอกเลย

1325
01:24:05,790 --> 01:24:07,208
และเขาไม่เคยยอมแพ้

1326
01:24:08,209 --> 01:24:11,421
ไหล่ของเขาสร้างปัญหาให้เขา ปัญหาบางอย่าง

1327
01:24:12,005 --> 01:24:13,631
ต้องพยายามกลับมาขว้างแบบเดิมให้ได้อีก

1328
01:24:13,715 --> 01:24:15,383
แต่เขาได้งานจากค่ายซ้อมของเรา

1329
01:24:15,467 --> 01:24:18,428
จากการทำให้เดฟ ไอแลนด์และเน็ด โยสต์
ประทับใจมาก

1330
01:24:19,971 --> 01:24:22,724
เขากำลังจะขว้างลูกซิงค์จากมือเขา
ลูกแล้วลูกเล่า

1331
01:24:27,729 --> 01:24:29,481
ได้สไตรค์เอาท์เพื่อจบเกมครับ

1332
01:24:30,732 --> 01:24:32,901
ขอต้อนรับกลับมา หวังเจี้ยนหมิน

1333
01:24:34,069 --> 01:24:35,487
ขอต้อนรับกลับมา ทีมรอยัลส์

1334
01:24:35,570 --> 01:24:37,739
สุดยอดกับการทำสามโฮมรันในคืนนี้

1335
01:24:38,323 --> 01:24:42,577
รอยัลส์ชนะซีรีส์แรกของพวกเขาในฤดูกาลนี้

1336
01:24:52,587 --> 01:24:54,089
สไตรค์ที่สาม

1337
01:24:54,255 --> 01:24:56,299
เป็นการขว้างด้วยความเร็ว 93 ไมล์ต่อชั่วโมง

1338
01:25:51,646 --> 01:25:55,316
(วันที่ 9 พฤษภาคม 2016 เขากลับไป
สนามแยงกี้สเตเดี้ยมเป็นครั้งแรกในรอบเจ็ดปี)

1339
01:25:55,400 --> 01:25:58,570
(โดยมีชาร์ลีนและลูกๆ นั่งดูอยู่บนอัฒจรรย์)

1340
01:26:21,384 --> 01:26:25,096
(จาก 38 ครั้งที่ลงเล่นในฐานะผู้ขว้างสำรอง
ให้กับทีมรอยัลส์ในปี 2016)

1341
01:26:25,180 --> 01:26:27,765
(เขาจบด้วยสถิติ ชนะ 6 แพ้ 0
เสียคะแนนเฉลี่ย 4.22)

1342
01:26:27,849 --> 01:26:31,936
(เป็นการชนะมากที่สุดของเขานับจากปี 2008
และจำนวนอินนิ่งมากที่สุด คือ 53 อินนิ่ง)

1343
01:26:32,020 --> 01:26:33,730
(ในระดับเมเจอร์ลีก นับตั้งแต่ปี 2011)

1344
01:26:33,938 --> 01:26:37,192
(เขาอยู่กับทีมรอยัลส์เกือบตลอดฤดูกาล)

1345
01:26:37,275 --> 01:26:42,906
(เขาถูกถอดจากรายชื่อผู้เล่น เนื่องจาก
เอ็นกล้ามเนื้องอแขนอักเสบ ปลายเดือนส.ค.)

1346
01:26:43,031 --> 01:26:47,660
(และต่อมาถูกปล่อยตัวจากทีม
ก่อนจบฤดูกาลสองสัปดาห์)

1347
01:27:14,479 --> 01:27:19,108
(วันที่ 31 ธันวาคม 2016) (ไถหนาน ไต้หวัน)

1348
01:27:22,612 --> 01:27:25,615
วันนี้แม่ทำหมูสับ

1349
01:27:25,823 --> 01:27:28,701
ลูกชิ้นไต้หวัน

1350
01:27:29,118 --> 01:27:30,411
หัวผักกาด

1351
01:27:30,495 --> 01:27:31,913
ซุปเห็ด

1352
01:27:32,205 --> 01:27:34,457
แล้วก็ไก่สามชาม

1353
01:27:41,798 --> 01:27:44,175
- พ่อพาไปได้มั้ย
- ได้

1354
01:27:44,259 --> 01:27:45,718
พ่อล้างให้ได้มั้ย

1355
01:27:45,802 --> 01:27:47,136
- ตอนกำลังอุ้มหนูเหรอ
- ครับ

1356
01:27:47,220 --> 01:27:48,429
- ไม่ได้
- ทำไม

1357
01:27:48,513 --> 01:27:50,265
พ่อจะล้างให้ถ้าหนูยืน

1358
01:27:50,974 --> 01:27:52,267
พ่อจะลุกขึ้นแล้วนะ

1359
01:27:54,894 --> 01:27:55,770
เห็นมั้ย

1360
01:27:56,938 --> 01:27:59,774
อยากดูมั้ยครับ ผมล้างเท้าแล้ว

1361
01:28:00,483 --> 01:28:02,110
ย่าดมไม่ได้ถ้าไม่ยกเท้าขึ้น

1362
01:28:05,113 --> 01:28:07,282
หอมจัง ใครล้างให้จ๊ะ

1363
01:28:11,619 --> 01:28:13,621
เอาล่ะ กินกันเลย

1364
01:28:14,038 --> 01:28:18,751
คุณปู่กล้ากินอันนี้มั้ยครับ

1365
01:28:18,918 --> 01:28:20,837
- กล้ามั้ยครับ
- กล้า

1366
01:28:20,920 --> 01:28:23,131
คุณย่า กล้ากินอันนี้มั้ยครับ

1367
01:28:23,214 --> 01:28:24,048
กล้าสิ

1368
01:28:24,132 --> 01:28:26,592
- แม่ครับ กล้ากินอันนี้มั้ย
- จ้ะ

1369
01:28:27,135 --> 01:28:28,303
มันคืออะไรครับ

1370
01:28:28,928 --> 01:28:30,305
ปีกไก่ครับ

1371
01:28:32,432 --> 01:28:34,600
- ปีกไก่ งั้นไก่ใช่มั้ย
- เป็ด

1372
01:28:35,601 --> 01:28:36,477
เป็ด

1373
01:28:36,894 --> 01:28:37,729
ห่าน

1374
01:28:38,271 --> 01:28:39,272
ห่านเหรอ

1375
01:28:41,524 --> 01:28:42,567
ป้า

1376
01:28:46,321 --> 01:28:47,613
อรุณสวัสดิ์

1377
01:28:48,865 --> 01:28:50,325
อรุณสวัสดิ์ก่อน

1378
01:28:50,950 --> 01:28:53,036
ไม่ได้พูดราตรีสวัสดิ์กับผม

1379
01:29:00,293 --> 01:29:01,127
ยิงเลย

1380
01:29:04,380 --> 01:29:08,676
(วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2017)
(แพลนท์ซิตี้ รัฐฟลอริดา)

1381
01:29:15,308 --> 01:29:18,353
เพราะเขาพิสูจน์อีกครั้งด้วยการกลับมา

1382
01:29:18,728 --> 01:29:20,229
เขาได้ทำแล้ว

1383
01:29:20,772 --> 01:29:24,942
สิ่งที่เขาหวังทั้งหมด เป้าหมายของเขา
ได้เติมเต็มแล้ว

1384
01:29:25,193 --> 01:29:29,739
ความพยายามทั้งหมดที่เขาทุ่มเทไป
ทั้งแรงกาย แรงใจ

1385
01:29:29,822 --> 01:29:31,657
ได้รับผลตอบแทนแล้ว

1386
01:29:32,158 --> 01:29:35,244
ฉันเลยบอกเขา ลูกกลับมาได้ และพิสูจน์แล้ว

1387
01:29:35,370 --> 01:29:37,622
ว่าลูกยังมีความสามารถที่จะขว้างในลีกใหญ่

1388
01:29:37,789 --> 01:29:39,540
ฉันจึงหวังว่าเขาจะเลิกเล่นตอนนี้

1389
01:29:48,299 --> 01:29:50,676
ฉันไม่อยากให้เกิดปัญหาอะไรอย่างอื่นอีก

1390
01:29:50,968 --> 01:29:52,470
กับแขนของเขา

1391
01:30:09,487 --> 01:30:12,365
(กำลังจะเข้าสู่ฤดูกาลปี 2017
เนื่องจากยังมีอาการเจ็บไหล่หลงเหลืออยู่)

1392
01:30:12,448 --> 01:30:14,659
(เขาจึงไม่ได้เซ็นสัญญากับทีมใด)

1393
01:30:14,742 --> 01:30:17,370
(ไม่ว่าในระดับลีกใหญ่หรือลีกเล็ก)

1394
01:30:22,917 --> 01:30:25,044
ทุกปีในช่วงเวลานี้

1395
01:30:25,128 --> 01:30:28,589
เราจะต้องฟิตร่างกายอีกครั้ง

1396
01:30:28,840 --> 01:30:31,551
และพร้อมสำหรับการฝึกซ้อมช่วงฤดูใบไม้ผลิ

1397
01:30:32,301 --> 01:30:33,719
ไม่ว่าจะได้เซ็นสัญญาหรือไม่ก็ตาม

1398
01:30:34,220 --> 01:30:38,516
นี่คือช่วงเวลาของปี ที่ผมเริ่มเตรียมความพร้อม

1399
01:30:38,641 --> 01:30:40,935
เพื่อที่ว่าถ้ามีทีมสนใจติดต่อมา

1400
01:30:41,894 --> 01:30:43,771
ผมจะมีสภาพร่างกายที่พร้อมเล่นได้ทันที

1401
01:30:48,651 --> 01:30:50,027
เขาโผล่มาเดือนพฤศจิกายน

1402
01:30:50,111 --> 01:30:51,446
เขาเดินเข้ามาเลย

1403
01:30:51,529 --> 01:30:52,655
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะมา

1404
01:30:52,738 --> 01:30:55,074
เขามา แล้วก็พูดว่า "ผมอยากลองอีกครั้ง"

1405
01:30:55,450 --> 01:30:56,701
ผมก็ถามว่า "ทำไมคุณมาที่นี่"

1406
01:30:57,034 --> 01:30:58,286
เขาก็ตอบว่า

1407
01:30:59,245 --> 01:31:00,163
ผมอยากขว้างลูก

1408
01:31:01,289 --> 01:31:02,623
และอยากดูว่ามันจะเจ็บมั้ย

1409
01:31:02,874 --> 01:31:05,042
ผมก็บอก อ้าว ถ้ามันเจ็บล่ะ

1410
01:31:05,710 --> 01:31:07,920
เขาก็ตอบว่า "งั้นผมก็หยุด

1411
01:31:08,212 --> 01:31:09,046
ผมจะเลิกเล่น"

1412
01:31:10,590 --> 01:31:12,133
ผมบอกว่า "โอเค ขว้างเลย"

1413
01:31:12,884 --> 01:31:14,343
เขาก็ขว้างลูก และเจ็บ

1414
01:31:24,061 --> 01:31:27,148
ร่างกายคนเราต้องทำ
ในสิ่งที่เราต้องการให้มันทำ

1415
01:31:27,398 --> 01:31:28,316
แต่ตอนนี้

1416
01:31:29,108 --> 01:31:31,068
ร่างกายผมเริ่มแก่แล้ว

1417
01:31:31,402 --> 01:31:32,778
ตอนนี้

1418
01:31:34,071 --> 01:31:35,781
มันมีอาการเจ็บเวลาขว้างลูก

1419
01:31:36,491 --> 01:31:38,951
เราก็ถามตัวเอง ว่าเราจะขว้างลูก

1420
01:31:39,869 --> 01:31:41,996
พร้อมกับอาการเจ็บแบบนี้ไปเรื่อยๆ ทำไม

1421
01:31:42,705 --> 01:31:43,831
แต่บางครั้ง

1422
01:31:45,041 --> 01:31:46,459
รู้สึกว่ามันหายเจ็บอีกแล้ว

1423
01:31:46,542 --> 01:31:47,460
ผมก็เลยบอกว่า

1424
01:31:47,543 --> 01:31:48,961
ยังขว้างได้อยู่ จะเลิกทำไม

1425
01:32:18,783 --> 01:32:20,159
อีกที ยืดมากๆ

1426
01:32:20,243 --> 01:32:21,494
ยืดออกเยอะๆ โอเค

1427
01:32:22,787 --> 01:32:25,456
เขามาตลอด ทุกวัน

1428
01:32:26,082 --> 01:32:27,458
เราแค่

1429
01:32:28,000 --> 01:32:29,961
ดูไปทีละวัน และดูว่าเราจะไปได้ไกลแค่ไหน

1430
01:32:30,211 --> 01:32:32,296
บางที เขาอาจจะกลับมาได้

1431
01:32:32,755 --> 01:32:34,006
ผมคงไม่แปลกใจ

1432
01:32:34,757 --> 01:32:35,716
คงจะตื่นเต้น

1433
01:32:36,008 --> 01:32:37,051
แต่คงไม่แปลกใจ

1434
01:32:38,177 --> 01:32:39,345
เขาคงไม่แปลกใจ

1435
01:33:00,533 --> 01:33:02,368
ตั้งแต่เขาเป็นเด็ก ตั้งแต่ยังตัวเล็กๆ

1436
01:33:02,493 --> 01:33:04,245
สิ่งเดียวที่เขารู้จักคือการขว้างลูกเบสบอล

1437
01:33:04,412 --> 01:33:05,705
ผมคิดว่าเขาไม่อยากเลิกเล่นหรอก

1438
01:33:07,331 --> 01:33:09,208
และผมคิดว่ามันยากที่เขาจะนึกภาพออก

1439
01:33:10,001 --> 01:33:12,003
ว่าชีวิตเขาจะเป็นยังไงหลังจากนั้น

1440
01:33:12,086 --> 01:33:13,296
ถ้าเขาไม่มีสิ่งนี้

1441
01:33:22,597 --> 01:33:24,890
คงจะทำใจยากมากสำหรับผม ถ้าไม่ได้ขว้างอีก

1442
01:33:30,771 --> 01:33:33,024
บางครั้งผมแค่อยากออกไปข้างนอก

1443
01:33:33,107 --> 01:33:35,901
หาเพื่อนสักคนและขว้างบอลกัน

1444
01:33:38,362 --> 01:33:40,448
อยากจะเอื้อมมือคว้าลูกเบสบอลนั้น

1445
01:37:22,795 --> 01:37:24,797
คำบรรยายโดย เดือนเพ็ญ สีหรัตน์