1
00:01:03,140 --> 00:01:06,850
เอาล่ะเด็กๆ
นั่งสบายๆ กันแล้วใช่ไหม

2
00:01:07,650 --> 00:01:09,060
แม่จะเล่าเรื่องล่ะนะ

3
00:01:10,620 --> 00:01:14,070
เรื่องนี้เกิดเมื่อหลายพันปีก่อนหน้านี้

4
00:01:14,200 --> 00:01:16,860
แต่สำเร็จลุล่วงไปภายใน 7 วัน

5
00:01:17,490 --> 00:01:19,200
ในเวลาที่นานแสนนานมาแล้วนั้น

6
00:01:19,340 --> 00:01:21,160
ยังไม่มีสิ่งที่เราเห็นอยู่ในขณะนี้

7
00:01:21,480 --> 00:01:24,700
ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
ดวงดาวและโลก

8
00:01:24,800 --> 00:01:28,400
สัตว์และพืช
ยังไม่ปรากฏแม้แต่อย่างเดียว

9
00:01:28,540 --> 00:01:33,170
พระเจ้า เท่านั้นที่อุบัติขึ้น
พระองค์เท่านั้นที่สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง

10
00:01:33,200 --> 00:01:34,670
ด้วยพระองค์เอง

11
00:01:35,320 --> 00:01:39,970
The Others: คฤหาสน์ สัมผัสผวา

12
00:02:57,470 --> 00:03:00,720
เกาะเจอร์ซี่ ปี 1945

13
00:03:44,140 --> 00:03:46,850
คุณซิมป์สันมีบุคลิกไม่เหมือนใครเลยนะ

14
00:03:47,220 --> 00:03:49,220
น่าสงสัยว่า เกิดอะไรขึ้นกับเขา

15
00:03:49,880 --> 00:03:52,140
ฉันว่าตายไปแล้ว
เหมือนคนอื่นๆ ทั้งหลาย

16
00:03:52,250 --> 00:03:54,680
ไม่น่า เลเยน่า

17
00:04:04,310 --> 00:04:06,710
คุณทัทเทิลผมคุณ

18
00:04:14,250 --> 00:04:15,280
จ๊ะ

19
00:04:15,420 --> 00:04:18,650
สวัสดีค่ะคุณนายเรามา เรื่อง...

20
00:04:18,800 --> 00:04:23,090
อ้อใช่สิ...เข้ามา

21
00:04:25,340 --> 00:04:27,220
ไม่นึกว่าจะมาได้เร็วขนาดนี้

22
00:04:34,940 --> 00:04:36,250
เธอคือ…

23
00:04:36,680 --> 00:04:38,510
เบอร์ธ่า มิลล์ค่ะคุณนาย

24
00:04:38,800 --> 00:04:40,250
และนี่เอ็ดมันด์ ทัทเทิล

25
00:04:40,340 --> 00:04:42,140
สวัสดีครับคุณนาย

26
00:04:42,620 --> 00:04:43,740
เธอคงเป็นคนสวน

27
00:04:44,540 --> 00:04:46,200
ใช่ขอรับเป็นคนสวน

28
00:04:46,620 --> 00:04:50,140
และสาวน้อยผู้นี้ชื่อลิเดีย

29
00:04:50,800 --> 00:04:53,140
เคยเป็นคนใช้มานานแล้วเหรอ

30
00:04:53,480 --> 00:04:56,050
อย่าให้ใบหน้าอ่อนๆ หลอกตาคุณล่ะ

31
00:04:56,620 --> 00:04:58,290
เขาแก่กว่าที่เห็น

32
00:04:58,940 --> 00:05:00,220
รีดผ้าเป็นไหม

33
00:05:02,910 --> 00:05:04,720
เป็นอะไรไปกลัวดอกพิกุลจะร่วงเหรอ

34
00:05:06,420 --> 00:05:08,390
เธอพูดไม่ได้ค่ะคุณ

35
00:05:09,200 --> 00:05:10,740
เขาเป็นใบ้

36
00:05:12,370 --> 00:05:15,080
แต่เขาทำงานขยันขันแข็งรับประกันได้

37
00:05:16,250 --> 00:05:18,680
เอาล่ะ เอาล่ะ

38
00:05:18,850 --> 00:05:20,620
ผิดกับสาวใช้คนก่อนจ้อไม่หยุดปาก

39
00:05:20,680 --> 00:05:21,800
ตามมา

40
00:05:22,000 --> 00:05:23,370
คุณมิลล์กับลิเดีย

41
00:05:23,480 --> 00:05:25,680
นอนในห้องเพดานนะ

42
00:05:26,200 --> 00:05:28,280
ส่วนคุณ

43
00:05:28,450 --> 00:05:29,400
ทัทเทิลขอรับ

44
00:05:29,480 --> 00:05:34,310
ทัทเทิลคุณนอนที่เพิงข้างหลังบ้าน

45
00:05:34,910 --> 00:05:37,290
เธอคงเห็นแล้วว่างานบ้านถูกละเลยไป

46
00:05:37,570 --> 00:05:40,280
ตั้งแต่พวกคนใช้หายตัวไป
เมื่ออาทิตย์ก่อน

47
00:05:40,420 --> 00:05:42,170
หายตัวไปเฉยๆ เลยหรือเจ้าคะ

48
00:05:42,370 --> 00:05:45,480
หายไปเลยโดยไม่บอกกล่าว

49
00:05:45,620 --> 00:05:48,180
แม้แต่ เงินเดือนก็ไม่เอา

50
00:05:48,480 --> 00:05:50,000
ทิ้งเราไปเสียเฉยๆ

51
00:05:50,250 --> 00:05:52,710
ทำอะไรแปลกๆ

52
00:05:53,560 --> 00:05:54,640
ไม่ช้าคุณจะรู้ว่า

53
00:05:54,640 --> 00:05:57,680
บ้านนี้ไม่น่าอยู่สักเท่าไหร่

54
00:05:57,800 --> 00:06:01,280
ข้อความในหนังสือพิมพ์ที่ฉันลง
จึงบ่งว่าต้องการคนขยันขันแข็ง

55
00:06:01,370 --> 00:06:03,360
และซื่อสัตย์

56
00:06:03,540 --> 00:06:05,940
ไม่มีใครขยันและซื่อกว่าเราอีกแล้ว

57
00:06:06,030 --> 00:06:07,320
จริงไหมคุณทัทเทิล

58
00:06:07,600 --> 00:06:09,320
เราทั้งซื่อสัตย์มาก

59
00:06:09,480 --> 00:06:13,120
และขยันขันแข็งมากเลย

60
00:06:15,820 --> 00:06:22,380
นี่ครัว อาหารเช้าฉัน 8 โมง
ลูกๆ 9 โมง

61
00:06:22,480 --> 00:06:25,380
มื้อกลางวันบ่ายโมงและมื้อเย็นทุ่มครึ่ง

62
00:06:25,510 --> 00:06:27,130
คุณผู้ชายล่ะเจ้าคะ

63
00:06:30,930 --> 00:06:34,480
คุณผู้ชายไปสงครามปีครึ่งแล้ว

64
00:06:35,220 --> 00:06:37,800
ไม่ได้ข่าวคราวนับตั้งแต่สงครามยุติ

65
00:06:38,740 --> 00:06:40,480
ใครเป็นคนทำกับข้าวจ๊ะ

66
00:06:40,650 --> 00:06:42,280
เสียใจด้วยนะเจ้าคะ

67
00:06:42,480 --> 00:06:44,520
ใครเป็นคนทำกับข้าวจ๊ะ

68
00:06:44,820 --> 00:06:47,030
ทุกคนเห็นแล้วใช่ไหมว่าฉันกำลังทำอะไร

69
00:06:47,170 --> 00:06:50,150
ห้ามเปิดประตู

70
00:06:50,220 --> 00:06:52,610
ก่อนจะปิดประตูที่เปิดไว้ เด็ดขาด

71
00:06:52,710 --> 00:06:54,950
จดจำไว้ให้ขึ้นใจ

72
00:06:55,280 --> 00:06:57,080
มันไม่ง่ายอย่างที่คิด

73
00:06:57,220 --> 00:07:00,370
มีกุญแจที่แตกต่างกัน 15 ดอก
ไว้ไข 50 ประตู

74
00:07:00,420 --> 00:07:03,420
ขี้นอยู่กับตอนนั้นอยู่บริเวณไหนของบ้าน

75
00:07:03,970 --> 00:07:07,000
คุณมิลล์ พรุ่งนี้ฉันจะมอบกุญแจ

76
00:07:07,080 --> 00:07:08,920
ให้คุณดูแลชุดนึง

77
00:07:09,340 --> 00:07:10,380
เจ้าค่ะ

78
00:07:11,010 --> 00:07:12,200
ห้องดนตรี

79
00:07:12,310 --> 00:07:14,450
เปียโนหลังเก่านั่นอยู่ที่นี่
ตอนเราย้ายเข้ามา

80
00:07:14,600 --> 00:07:17,340
อย่าให้เด็กๆ เล่นมันเป็นอันขาด

81
00:07:18,850 --> 00:07:20,650
มันทำให้ไมเกรนฉันกำเริบ

82
00:07:20,770 --> 00:07:25,020
ความเงียบ
เป็นสิ่งต้องการอย่างสูงในบ้านนี้

83
00:07:25,560 --> 00:07:27,230
ถึงได้ไม่มีโทรศัพท์

84
00:07:27,320 --> 00:07:30,340
วิทยุหรืออะไรที่รกหู

85
00:07:30,400 --> 00:07:32,620
ที่นี่ไม่มีไฟฟ้าด้วย

86
00:07:33,070 --> 00:07:34,660
ตอนสงครามเยอรมันตัดไฟ

87
00:07:34,660 --> 00:07:36,540
จนเราชินชากับมัน

88
00:07:36,680 --> 00:07:38,280
- ต่อไป
- คุณนาย

89
00:07:38,370 --> 00:07:40,340
ไม่จำเป็นต้องบอกเราทุกห้องก็ได้

90
00:07:40,450 --> 00:07:43,450
จำเป็น จำเป็นสิ

91
00:07:44,770 --> 00:07:45,880
เพราะในนี้ส่วนใหญ่

92
00:07:46,020 --> 00:07:47,380
คุณจะอยู่ในความมืด

93
00:07:47,510 --> 00:07:48,650
มันจึงยากที่จะสังเกตว่า

94
00:07:48,770 --> 00:07:51,940
โต๊ะเก้าอี้ตู้อยู่ตรงไหนถ้าไม่คุ้น

95
00:07:52,970 --> 00:07:56,510
และลูกๆ ฉันยังชอบเล่นซ่อนหาอีกด้วย

96
00:07:56,800 --> 00:07:58,720
หมายความว่าไงเจ้าคะ

97
00:08:00,420 --> 00:08:02,710
ฉันควรจะแนะนำให้รู้จักเด็กๆ ก่อน

98
00:08:09,230 --> 00:08:10,820
คุณทัทเทิลจัดสวนได้เลย

99
00:08:10,940 --> 00:08:12,080
เครื่องมืออยู่ที่เพิง

100
00:08:12,170 --> 00:08:13,610
ขอรับ

101
00:08:14,320 --> 00:08:16,280
เธอสองคนช่วยกันปิดม่านได้แล้ว

102
00:08:16,770 --> 00:08:18,450
ทั้งหมดเลย

103
00:08:48,220 --> 00:08:50,650
มา

104
00:09:00,680 --> 00:09:03,080
ฉันจะปลุกลูกๆ คอยอยู่นี่นะ

105
00:09:04,080 --> 00:09:06,220
ไม่ว่าจะทำอะไร
ห้ามเปิดม่านเป็นอันขาด

106
00:09:09,540 --> 00:09:12,500
ตื่น ตื่นได้แล้ว

107
00:09:16,710 --> 00:09:19,570
เอาล่ะจ้ะหลับตาพนมมือ

108
00:09:20,600 --> 00:09:23,100
ขอทรงโปรดประทานพร

109
00:09:23,250 --> 00:09:25,560
ขอทรงส่องแสงสว่าง

110
00:09:25,740 --> 00:09:27,850
ขอองค์พระเยซูคริสต์เจ้า

111
00:09:27,970 --> 00:09:29,900
และพระนางมารี สตรีผู้บริสุทธิ์

112
00:09:30,000 --> 00:09:31,900
ทรงปกปักษ์รักษาข้าพระองค์

113
00:09:32,020 --> 00:09:34,280
อยู่ตลอดทุกเมื่อเชื่อวัน

114
00:09:40,570 --> 00:09:42,620
ยังสะลืมสะลืออยู่เลย

115
00:09:42,740 --> 00:09:45,750
น่ารักจังเลย

116
00:09:48,170 --> 00:09:49,570
ลูกต้องทักว่าไงจ๊ะ

117
00:09:49,710 --> 00:09:52,210
สวัสดีครับ

118
00:09:52,340 --> 00:09:54,590
สวัสดีค่ะ

119
00:09:54,880 --> 00:09:56,600
สวัสดีเด็กๆ

120
00:09:56,800 --> 00:10:01,600
ฉันชื่อมิลล์แต่
เรียกฉันว่า เบอร์ธ่า ก็ได้นะ

121
00:10:01,970 --> 00:10:04,140
ชื่ออะไรบ้างคะ

122
00:10:04,310 --> 00:10:05,050
เเอน

123
00:10:05,220 --> 00:10:06,250
นิโคลัส

124
00:10:06,400 --> 00:10:10,570
แอนกับนิโคลัสชื่องามนามเพราะ

125
00:10:10,680 --> 00:10:13,270
คุณมาเป็นพี่เลี้ยงคนใหม่ของเราเหรอ

126
00:10:17,280 --> 00:10:20,140
จ้ะที่รักพี่เลี้ยงคนใหม่

127
00:10:20,250 --> 00:10:22,050
ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว

128
00:10:22,140 --> 00:10:25,660
ลิเดียเธอไปปิดม่านในครัวให้หมด

129
00:10:31,770 --> 00:10:34,050
หมอไม่มีทางรักษา

130
00:10:34,400 --> 00:10:36,080
รักษาอะไร

131
00:10:36,620 --> 00:10:38,920
โรคของเขา

132
00:10:39,170 --> 00:10:42,540
เด็กๆ เป็นภูมิแพ้แสงอย่างหนัก

133
00:10:43,050 --> 00:10:47,570
ดวงตาสู้แสงที่แรงกว่านี้ไม่ได้

134
00:10:48,420 --> 00:10:50,640
ไม่กี่นาที

135
00:10:50,800 --> 00:10:54,740
จะปวดแสบปวดร้อนและหายใจไม่ออก

136
00:10:54,970 --> 00:10:57,080
ในท้ายสุดอาจถึงแก่ชีวิตได้

137
00:10:57,250 --> 00:10:58,940
ตายจริง

138
00:11:00,360 --> 00:11:01,970
หนูไม่ชอบขนมปังปิ้งนี่

139
00:11:02,110 --> 00:11:03,650
ทำไมล่ะคะ

140
00:11:03,820 --> 00:11:07,680
รสชาติชอบกลหนูชอบแบบเดิม

141
00:11:08,000 --> 00:11:11,620
อาจเป็นเพราะแต่ก่อนเป็นคนอื่นปิ้ง

142
00:11:12,570 --> 00:11:15,250
เมื่อไหร่เขาจะกลับมา

143
00:11:16,620 --> 00:11:18,010
เขาไม่มีวันกลับมาหรอก

144
00:11:18,820 --> 00:11:20,420
เหมือนคุณพ่อ

145
00:11:21,130 --> 00:11:23,510
คุณพ่อจะกลับมาย่ะ

146
00:11:24,100 --> 00:11:28,020
คุณมิลล์คะ
พ่อเราไปรบที่ฝรั่งเศส คุณรู้ไหม

147
00:11:28,110 --> 00:11:29,140
สงครามโลกต่างหาก

148
00:11:29,200 --> 00:11:31,230
รู้แล้วแต่รบกันในฝรั่งเศส

149
00:11:31,400 --> 00:11:34,510
คุยกันสนุกพอแล้ว ทานอาหารเช้าให้เสร็จได้แล้ว

150
00:11:35,570 --> 00:11:37,570
คุณจะทิ้งเราไปไหม

151
00:11:39,710 --> 00:11:43,840
เรื่องอะไรฉันจะต้องทิ้งพวกคุณไป

152
00:11:44,630 --> 00:11:46,300
พวกนั้นก็พูดอย่างนี้

153
00:11:46,450 --> 00:11:49,050
แต่ก็ทิ้งไปมันถึงเกิดเรื่อง

154
00:11:49,200 --> 00:11:50,330
หยุดพูด

155
00:11:52,480 --> 00:11:54,340
หมายความว่าไงแอน

156
00:11:54,490 --> 00:11:56,410
เกิดอะไรขึ้น

157
00:11:57,980 --> 00:12:01,420
คุณแม่เป็น...บ้า

158
00:12:01,570 --> 00:12:03,200
ไม่จริงสักหน่อย

159
00:12:03,570 --> 00:12:04,800
- จริงสิ
- ไม่จริง

160
00:12:04,970 --> 00:12:05,890
จริงสิ

161
00:12:06,020 --> 00:12:07,280
เงียบๆ

162
00:12:10,000 --> 00:12:11,250
เอะอะอะไรกัน

163
00:12:11,970 --> 00:12:14,250
แม่อยากเห็นจานเปล่าในหนึ่งนาทีนี้

164
00:12:14,370 --> 00:12:15,750
เข้าใจไหม

165
00:12:18,830 --> 00:12:20,920
คุณมิลล์เชิญข้างนอกสักครู่

166
00:12:21,250 --> 00:12:22,500
ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

167
00:12:24,770 --> 00:12:25,920
ได้ค่ะ

168
00:12:30,510 --> 00:12:32,930
ปกติไปรษณีย์มานี่ทุกวันพุธ

169
00:12:34,280 --> 00:12:37,540
แต่ฉันพึ่งดูที่ตู้จดหมาย
สัปดาห์นี้เขาไม่มา

170
00:12:39,020 --> 00:12:40,560
ดิฉันตามไม่ทันเจ้าค่ะ

171
00:12:40,650 --> 00:12:41,250
จดหมายนี้

172
00:12:41,420 --> 00:12:44,540
ควรจะมีคนเก็บ
ไปส่งหนังสือพิมพ์ 5 วันก่อน

173
00:12:44,680 --> 00:12:46,250
มันเป็นข้อความรับสมัครคนใช้

174
00:12:46,370 --> 00:12:47,480
ในเมื่อยังไม่ได้ประกาศ

175
00:12:47,570 --> 00:12:50,820
ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อย คุณรู้ได้ยังไง

176
00:12:50,950 --> 00:12:52,400
เข้าใจแล้ว

177
00:12:53,200 --> 00:12:55,850
ดิฉันกำลังจะบอกคุณนาย

178
00:12:56,000 --> 00:12:57,910
ตอนเปิดประตูให้เรา

179
00:12:58,000 --> 00:13:02,040
ความจริงพวกเราลองเสี่ยงมา

180
00:13:02,910 --> 00:13:04,550
คฤหาสน์ใหญ่ๆ

181
00:13:04,710 --> 00:13:06,880
มักต้องการคนรู้งานมาประจำ

182
00:13:07,110 --> 00:13:09,590
เธอเคยรับใช้ในบ้านอย่างนี้มาก่อน
อย่างนั้นเหรอ

183
00:13:09,820 --> 00:13:11,220
คุณนายอาจประหลาดใจมากกว่านั้น

184
00:13:11,310 --> 00:13:16,390
อันที่จริงเราเคยทำงานที่บ้านนี้มาก่อน

185
00:13:17,340 --> 00:13:18,740
บ้านนี้…

186
00:13:18,820 --> 00:13:22,360
สัก 2-3 ปีก่อนหน้านี้

187
00:13:24,000 --> 00:13:25,710
คุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่

188
00:13:26,650 --> 00:13:29,530
มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน

189
00:13:30,660 --> 00:13:35,480
ที่เราพากันมานี่ก็เพราะบ้านหลังนี้
มีความหมายต่อเรามาก

190
00:13:36,910 --> 00:13:38,570
ดิฉันอวดใบรับรองให้คุณนายดูดีกว่า

191
00:13:38,680 --> 00:13:40,620
อย่าๆ ไม่ต้องหรอกไม่จำเป็น

192
00:13:40,710 --> 00:13:43,420
มิน่าล่ะเธอถึงรู้จักบ้านนี้ดี

193
00:13:43,600 --> 00:13:46,050
เหมือนหลังมือตัวเองเลย

194
00:13:46,250 --> 00:13:49,420
ถ้าหากว่าไม่มีขางอกออกมาจากฝา

195
00:13:49,540 --> 00:13:51,430
และเคลื่อนไหวไปมาได้นะ

196
00:13:51,570 --> 00:13:53,590
สิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวได้ในนี้คือแสง

197
00:13:57,100 --> 00:13:59,080
แต่มันเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

198
00:14:04,060 --> 00:14:06,380
ค่อนข้างยุ่งยากที่จะพูดว่าอย่างน้อย

199
00:14:08,020 --> 00:14:12,240
บางคนก็อาจจะทนไม่ไหว

200
00:14:14,660 --> 00:14:17,600
ทางเดียวที่จะทนมันได้คือทำใจไว้

201
00:14:18,770 --> 00:14:20,110
ค่ะคุณนาย

202
00:14:20,250 --> 00:14:23,290
ฉันไม่ชอบการฝันเฟื่อง ความคิดแปลกๆ

203
00:14:23,370 --> 00:14:25,130
เข้าใจความหมายไหม

204
00:14:25,940 --> 00:14:27,630
คิดว่า เข้าใจค่ะ

205
00:14:27,820 --> 00:14:30,880
ลูกๆ ฉันมักมีความคิดแปลกๆ

206
00:14:32,880 --> 00:14:35,050
แต่อย่าไปใส่ใจ

207
00:14:35,910 --> 00:14:37,970
เด็กก็คือเด็ก

208
00:14:38,740 --> 00:14:40,460
แน่นอนค่ะคุณนาย

209
00:14:41,080 --> 00:14:46,020
เอาล่ะ...เธออยู่ได้

210
00:14:47,170 --> 00:14:50,030
ขอบคุณเจ้าค่ะ

211
00:15:01,400 --> 00:15:03,250
มันเกิดขึ้นจริงๆ

212
00:15:13,710 --> 00:15:16,850
ข้าหลวงโรมัน
พยายามเปลี่ยนใจเขาต่อมา

213
00:15:17,050 --> 00:15:19,060
เปลี่ยนใจพวกเขา

214
00:15:19,170 --> 00:15:22,180
- ฟุตสต๊อปต่อมา
- ต่อมา

215
00:15:22,570 --> 00:15:24,230
ท่านสั่งให้โบยพวกเขา

216
00:15:24,450 --> 00:15:27,520
แต่ยุสตัสกับพาสเตอร์หาเกรงใจไม่

217
00:15:28,000 --> 00:15:31,030
แสดงตนว่า
พวกเขาเต็มใจตายเพื่อไครสท์

218
00:15:31,370 --> 00:15:34,510
ข้าหลวงโรมันบันดาลโทสะ

219
00:15:34,650 --> 00:15:36,220
สั่งให้บั่นคอเขาเสีย

220
00:15:42,000 --> 00:15:43,310
ลูกขำอะไรตรงไหน

221
00:15:45,460 --> 00:15:46,770
เเหม

222
00:15:47,000 --> 00:15:48,540
เเหม...อะไร

223
00:15:48,770 --> 00:15:51,130
เด็กพวกนั้นช่างโง่เสียจริง

224
00:15:51,680 --> 00:15:52,650
ทำไม

225
00:15:52,740 --> 00:15:55,340
ที่บอกว่า เขาศรัทธาพระเยซู

226
00:15:55,420 --> 00:15:57,800
เลยถูกฆ่าสังเวย

227
00:15:58,140 --> 00:16:00,140
ถ้าเป็นลูกจะทำยังไง
ประนามพระบุตรเหรอ

228
00:16:00,340 --> 00:16:01,420
แน่นอน

229
00:16:01,890 --> 00:16:03,350
ในใจหนูอาจศรัทธาพระองค์

230
00:16:04,140 --> 00:16:06,630
แต่เรื่องอะไรจะต้องบอกให้พวกโรมันรู้

231
00:16:09,370 --> 00:16:11,360
ลูกคิดอย่างนั้นหรือเปล่านิโคลัส

232
00:16:15,070 --> 00:16:19,140
แต่...ลูกเลือกทางที่จะโกหก

233
00:16:19,280 --> 00:16:21,340
เพื่อจะเอาตัวรอด

234
00:16:21,420 --> 00:16:24,620
ลูกอาจไม่ถูกตัดหัวโดยพวกโรมันก็จริง...

235
00:16:25,620 --> 00:16:27,580
แต่ทว่าต่อมาจะเกิดอะไรขึ้น

236
00:16:27,710 --> 00:16:28,570
เมื่อไหร่คะ

237
00:16:29,080 --> 00:16:30,620
ในภพหน้า

238
00:16:31,130 --> 00:16:33,070
ที่รอเราอยู่หลังจากเราตาย

239
00:16:33,170 --> 00:16:34,800
- แล้วไปที่ไหน
- อ๋อ

240
00:16:35,070 --> 00:16:37,620
อ่อ...ที่ไหนนิโคลัส

241
00:16:38,010 --> 00:16:39,590
ในนรกทั้งเป็นของเด็กๆ

242
00:16:39,740 --> 00:16:41,550
อะไรคือนรกทั้งเป็นของเด็กๆ แอน

243
00:16:41,650 --> 00:16:43,040
หนึ่งในนรกสี่ขุม

244
00:16:43,510 --> 00:16:44,450
ซึ่งคือ...

245
00:16:48,480 --> 00:16:50,190
หนู หนู หนูเอง

246
00:16:50,280 --> 00:16:51,610
อย่าให้น้องตอบ

247
00:16:51,710 --> 00:16:53,110
ซึ่งคือ

248
00:16:53,450 --> 00:16:58,450
ที่ซึ่งคนถูกชำระให้บริสุทธิ์ชอบธรรมไปอยู่

249
00:16:58,540 --> 00:17:00,820
คือที่อ้อมอกของอับราฮามในสวรรค์สถาน

250
00:17:00,820 --> 00:17:02,400
ที่ซึ่งคนชั่วไปอยู่นั้นคือแดนนรก

251
00:17:02,560 --> 00:17:03,970
ณ ใจกลางโลก

252
00:17:04,080 --> 00:17:06,910
ที่ซึ่งร้อนราวกับไฟประลัยกัลป์

253
00:17:07,110 --> 00:17:08,340
ที่ซึ่งเด็กขี้โกงจะตกลงไป

254
00:17:08,460 --> 00:17:10,420
ไม่ใช่แค่ 2-3 วัน

255
00:17:12,290 --> 00:17:15,910
พวกเขาถูกสาปส่งตลอดกาล

256
00:17:16,510 --> 00:17:18,420
คิดดูสิ

257
00:17:19,630 --> 00:17:24,160
จินตนาการจุดจบของนิรันดร

258
00:17:24,310 --> 00:17:26,100
หลับตาลง

259
00:17:26,470 --> 00:17:29,140
หลับตาลงแล้วพยายามนึกภาพให้ออก

260
00:17:30,310 --> 00:17:31,680
ตลอดกาล

261
00:17:33,400 --> 00:17:36,680
เจ็บปวดชั่วนิรันดร

262
00:17:38,240 --> 00:17:41,490
ชักเวียนหัวแล้ว

263
00:17:42,220 --> 00:17:43,480
เข้าใจแล้วใช่ไหม

264
00:17:43,600 --> 00:17:45,870
ทำไมยุสตัสกับพาสเตอร์บอกตามตรง

265
00:17:49,600 --> 00:17:51,000
เอาล่ะ

266
00:17:52,960 --> 00:17:55,110
เปิดหนังสือไปบทที่ 6

267
00:17:55,220 --> 00:17:57,880
- ขอเราไปเล่นกันหน่อยสิแม่
- ยังไปไม่ได้

268
00:17:58,010 --> 00:18:01,370
ข้อแรกลูกต้องท่องจนจำขึ้นใจเสียก่อน

269
00:18:02,200 --> 00:18:02,990
ทั้งหมดเลยเหรอ

270
00:18:03,140 --> 00:18:04,110
ถ้าขืนประท้วงอีก

271
00:18:04,220 --> 00:18:07,000
จะอดเล่นทั้งวัน

272
00:18:07,200 --> 00:18:10,450
ที่จริงลูกควรศึกษา
กันคนละห้องจะถูกกว่า

273
00:18:10,640 --> 00:18:13,370
- โน โน โน
- เยส เยส เยส

274
00:18:13,480 --> 00:18:15,000
หนูกลัวเมื่อแยกห้องกันอยู่

275
00:18:15,110 --> 00:18:18,310
กลัวอะไรลูกน่าจะคุ้นกับบ้านนี้แล้ว

276
00:18:18,400 --> 00:18:20,220
ถ้าเจอผีล่ะ

277
00:18:21,250 --> 00:18:23,310
พี่แอนเล่าให้ลูกฟังอีกล่ะสิ

278
00:18:23,470 --> 00:18:24,940
ไม่เคยเล่าสักที

279
00:18:25,120 --> 00:18:26,940
ถ้าลูกเจอผีก็ทักทายเขา

280
00:18:27,110 --> 00:18:27,970
แล้วเรียนต่อ

281
00:18:28,200 --> 00:18:30,400
- แอนไปห้องดนตรีกับแม่
- ทำไมคะ

282
00:18:30,540 --> 00:18:32,330
เพราะแม่สั่งน่ะสิ

283
00:18:32,680 --> 00:18:34,130
เอาไบเบิ้ลไปด้วย

284
00:18:34,480 --> 00:18:37,940
นิโคลัสท่องบทนั่นให้จบ
ภายในหนึ่งชั่วโมง

285
00:18:38,090 --> 00:18:40,080
- แม่ครับ
- อะไร

286
00:18:41,220 --> 00:18:42,330
จูบผมหน่อย

287
00:18:42,430 --> 00:18:45,220
- จูบผมที
- จูบหน่อย จูบหน่อย

288
00:18:45,340 --> 00:18:47,600
แอนไปรอนอกห้อง

289
00:18:47,800 --> 00:18:48,870
หนูไม่อยากไป

290
00:18:51,200 --> 00:18:52,710
ไปตรงนั้น

291
00:18:54,880 --> 00:18:58,610
คุณมิลล์ ช่วยปิดม่านให้หมด

292
00:18:59,200 --> 00:19:01,320
ลูกฉันจะเดินผ่านห้องนั่งเล่น

293
00:19:01,910 --> 00:19:03,280
ได้ค่ะ

294
00:19:10,770 --> 00:19:12,210
แอนออกมาได้

295
00:19:14,850 --> 00:19:16,210
ลูกรัก

296
00:19:17,970 --> 00:19:21,380
แม่อยู่กับลูกตลอดเวลาไม่ได้

297
00:19:23,080 --> 00:19:26,090
ลูกต้องเรียนด้วยตัวเอง

298
00:19:27,880 --> 00:19:30,060
ลูกประคำอยู่ไหน

299
00:19:33,540 --> 00:19:35,910
เมื่อไหร่ที่ลูก รู้สึกกลัว

300
00:19:36,280 --> 00:19:39,520
แม่อยากให้ลูกบีบมันไว้แน่นๆ

301
00:19:39,650 --> 00:19:42,850
และเอ่ยนามบิดา
จากนั้นความกลัวก็จะหายไป

302
00:19:43,050 --> 00:19:47,370
- ไม่มีทาง
- มีสิจ๊ะเชื่อแม่

303
00:19:47,650 --> 00:19:49,110
เมื่อลูกทำอย่างนั้น

304
00:19:49,220 --> 00:19:51,240
พระเจ้าจะอยู่กับลูก

305
00:19:52,250 --> 00:19:54,460
ไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัว

306
00:20:34,020 --> 00:20:35,880
บ้านกับครอบครัว

307
00:20:36,650 --> 00:20:39,460
เราอยู่ในบ้านพร้อมหน้าครอบครัว

308
00:20:39,940 --> 00:20:42,630
ครอบครัวประกอบด้วยพ่อแม่

309
00:20:42,910 --> 00:20:45,380
ลูกๆ กับปู่ยาตายาย

310
00:20:45,510 --> 00:20:47,050
เราต้องว่าง่าย

311
00:20:47,200 --> 00:20:50,800
มีน้ำใจต่อสมาชิกครอบครัวเรา

312
00:20:50,940 --> 00:20:53,600
เราต้องไม่ทะเลาะเบาะแว้ง

313
00:20:53,770 --> 00:20:56,140
กับพี่น้องของเรา

314
00:20:56,710 --> 00:20:58,110
เธอมีลูกหรือเปล่า

315
00:20:58,220 --> 00:20:59,250
เปล่า

316
00:21:00,020 --> 00:21:03,250
คุณทัทเทิลและลิเดียเท่านั้นที่ฉันมี

317
00:21:03,600 --> 00:21:05,370
และเขาก็มีแค่ฉันเหมือนกัน

318
00:21:05,510 --> 00:21:06,880
เขาเกิดมาเป็นอย่างนั้นเหรอ

319
00:21:07,710 --> 00:21:09,510
อะไรนะคะ

320
00:21:09,970 --> 00:21:13,620
เด็กผู้หญิงน่ะเป็นใบ้แต่กำเนิดเหรอ

321
00:21:13,940 --> 00:21:15,340
เปล่า

322
00:21:17,110 --> 00:21:19,280
ดิฉันเสร็จงานตรงนี้แล้ว

323
00:21:19,400 --> 00:21:23,680
เห็นจะต้องไปช่วยคุณทัทเทิลเขาหน่อย

324
00:21:54,110 --> 00:21:55,180
นิโคลัส

325
00:22:00,340 --> 00:22:02,000
นิโคลัสแม่มาแล้ว

326
00:22:09,220 --> 00:22:11,170
- นิโคลัส
- เป็นอะไรไป

327
00:22:11,340 --> 00:22:12,370
ร้องไห้ทำไม

328
00:22:12,480 --> 00:22:14,850
ไม่ได้ร้องกำลังท่องหนังสือ

329
00:22:15,420 --> 00:22:17,940
แต่แม่ได้ยินนี่...แอน

330
00:22:26,370 --> 00:22:27,570
แอน

331
00:22:29,610 --> 00:22:31,110
แอน

332
00:22:31,200 --> 00:22:33,700
หนูยังไม่ได้ท่องเลยแม่

333
00:22:33,820 --> 00:22:35,910
- เป็นอะไรหรือเปล่า
- เปล่า

334
00:22:37,030 --> 00:22:39,870
- อย่างนั้นลูกร้องไห้ทำไม
- ไม่ได้ร้องสักหน่อย

335
00:22:40,160 --> 00:22:41,910
แต่แม่ได้ยินเสียงหนูนะ

336
00:22:43,910 --> 00:22:45,460
ไม่ต้องอายแม่หรอกจ้ะ

337
00:22:45,910 --> 00:22:46,750
หนูเปล่า

338
00:22:47,220 --> 00:22:49,200
ถ้าหนูร้องหนูจะบอกแม่

339
00:22:49,510 --> 00:22:51,470
อย่างนั้นเหรอแม่คิดไปเองใช่ไหม

340
00:22:51,850 --> 00:22:53,710
เปล่าเด็กคนนั้นต่างหาก

341
00:22:54,400 --> 00:22:55,720
เด็กไหน

342
00:22:56,770 --> 00:22:57,810
วิคเตอร์

343
00:22:58,970 --> 00:23:00,310
วิคเตอร์ไหน

344
00:23:01,450 --> 00:23:03,560
เมื่อกี้เขาอยู่ในห้องนี้

345
00:23:03,680 --> 00:23:05,440
หนูบอกจะท่องหนังสือ

346
00:23:05,650 --> 00:23:07,270
แต่เขาไม่ยอมหยุดร้อง

347
00:23:07,480 --> 00:23:10,570
เขาถูกตามใจจนเคยตัว

348
00:23:10,620 --> 00:23:12,440
เขาสั่งให้เราออกไปจากบ้านนี้

349
00:23:12,540 --> 00:23:15,710
อย่างนั้นเหรอเขาร้องไห้ทำไม

350
00:23:15,910 --> 00:23:17,450
เพราะเขาไม่ชอบบ้านนี้

351
00:23:17,570 --> 00:23:20,540
แต่จำใจต้องอยู่พ่อเขาเป็นนักเปียโน

352
00:23:20,650 --> 00:23:22,850
- พ่อเป็นนักเปียโนซะด้วย
- ค่ะ

353
00:23:23,290 --> 00:23:26,290
หนูบอกเขาไปแล้วว่าห้ามแตะต้องเปียโน

354
00:23:26,330 --> 00:23:27,580
เขาไม่ได้แตะใช่ไหมแม่

355
00:23:29,250 --> 00:23:31,630
หนูคุยกับพ่อเขาด้วยอย่างนั้นเหรอ

356
00:23:31,670 --> 00:23:33,300
เปล่า แค่วิคเตอร์

357
00:23:33,570 --> 00:23:35,130
พ่อเขาอยู่ในห้องโถงกับแขก

358
00:23:35,200 --> 00:23:37,460
แต่แม่พึ่งมาจากห้องโถง
ไม่เห็นใครสักคน

359
00:23:39,480 --> 00:23:41,640
คงพากันขึ้นไปข้างบนมั้ง
เขามาดูบ้านนี่

360
00:23:41,740 --> 00:23:44,980
พอแล้วแอนพอแล้ว

361
00:23:46,190 --> 00:23:47,440
บอกมาหนูร้องไห้ทำไม

362
00:23:47,600 --> 00:23:48,440
วิคเตอร์ต่างหาก

363
00:23:48,510 --> 00:23:50,880
- ตอนนี้เขาอยู่ไหน
- เขาออกไปทางนั้น

364
00:23:51,020 --> 00:23:53,140
บอกหน่อยได้ไหมว่าทำไมเด็กเล็กๆ

365
00:23:53,250 --> 00:23:56,320
เข้าออกห้องนี้ได้ทั้งๆ ที่ล็อคอยู่

366
00:24:00,340 --> 00:24:03,330
ฉันสั่งแล้วใช่ไหมว่า

367
00:24:03,600 --> 00:24:04,650
ห้ามเปิดประตู

368
00:24:04,710 --> 00:24:06,520
ก่อนปิดประตูที่เปิดค้างไว้

369
00:24:06,600 --> 00:24:09,070
มันเข้าใจยากนักหรือไง

370
00:24:09,360 --> 00:24:10,950
บ้านนี้เหมือนกับเรือ

371
00:24:11,050 --> 00:24:12,820
แสงจะต้องจำกัดวงเหมือนกับน้ำ

372
00:24:12,990 --> 00:24:16,120
โดยการเปิดปิดประตู

373
00:24:16,450 --> 00:24:18,410
ชีวิตลูกๆ ฉันขึ้นอยู่กับมัน

374
00:24:18,570 --> 00:24:21,290
- แต่คุณนายฉัน...
- อย่า เถียงหุบปากไว้

375
00:24:22,040 --> 00:24:24,540
ใครคือคนสุดท้ายที่เข้าไปในห้อง

376
00:24:25,460 --> 00:24:27,380
ลิเดีย

377
00:24:29,130 --> 00:24:31,420
เขาไม่มีกุญแจดิฉันบอกคุณแล้ว

378
00:24:31,630 --> 00:24:33,260
อย่างนั้นกะเธอน่ะสิ

379
00:24:33,300 --> 00:24:35,390
แต่ฉันอยู่ในห้องโถงตลอดเวลา

380
00:24:35,570 --> 00:24:36,940
จากนั้นก็ลงไปในสวน

381
00:24:37,140 --> 00:24:38,180
คุณก็เห็นกับตา

382
00:24:38,280 --> 00:24:41,270
หวังว่าเธอคงไม่โยนมาให้ฉัน

383
00:24:42,140 --> 00:24:44,270
เธอคิดหรือว่าฉันจะมองข้าม

384
00:24:44,340 --> 00:24:46,610
สิ่งที่เป็นพิษภัยต่อลูกๆ ฉัน

385
00:24:53,320 --> 00:24:56,320
เธอไม่ควรอ่านหนังสือที่โต๊ะ

386
00:24:56,420 --> 00:24:58,120
อย่างนั้นเหรอ

387
00:24:58,250 --> 00:25:01,040
แล้วใครจะฟ้องแม่เธอเหรอ

388
00:25:03,620 --> 00:25:06,080
หรือว่าเธอ

389
00:25:11,460 --> 00:25:13,510
เธอเห็นเขาจริงๆ เหรอ

390
00:25:14,540 --> 00:25:16,930
เขาชื่อวิคเตอร์

391
00:25:18,720 --> 00:25:20,310
เขาเป็นผีเหรอ

392
00:25:20,540 --> 00:25:23,270
อย่าโง่ผีไม่ใช่แบบนี้

393
00:25:23,480 --> 00:25:25,480
แล้วแบบไหนล่ะ

394
00:25:25,620 --> 00:25:27,650
บอกตั้งพันครั้งแล้ว

395
00:25:27,690 --> 00:25:30,520
ผีเอาผ้าสีขาวคลุมตัว และเดินถือโซ่ไปมา

396
00:25:30,680 --> 00:25:33,360
- เธอรู้ได้ไง
- เพราะฉันเห็นผี

397
00:25:33,480 --> 00:25:35,150
ออกมาตอนกลางคืน

398
00:25:35,610 --> 00:25:37,740
ฝอยแหลกที่ไหน

399
00:25:44,790 --> 00:25:47,460
- ยายโง่
- โง่ไม่ได้ครึ่งนึงของนาย

400
00:25:47,600 --> 00:25:49,500
ฉันไม่เชื่อว่า เธอเห็นเด็กคนนั้น

401
00:25:49,540 --> 00:25:51,050
ตามใจ

402
00:25:51,130 --> 00:25:53,630
อย่ามาอ้อนวอนขอเล่นกับเราแล้วกัน

403
00:26:06,060 --> 00:26:08,350
นิโคลัส

404
00:26:08,480 --> 00:26:11,730
อะไร

405
00:26:11,770 --> 00:26:13,400
ดู

406
00:26:14,370 --> 00:26:16,530
เธอเปิดม่านทำไม

407
00:26:16,650 --> 00:26:18,700
- ฉันเปล่า
- อย่างนั้นใครเปิดล่ะ

408
00:26:18,800 --> 00:26:20,650
วิคเตอร์ต่างหาก

409
00:26:20,740 --> 00:26:23,040
เขาทำอย่างนั้นทั้งคืน

410
00:26:23,580 --> 00:26:25,160
โกหกฉันจะฟ้องแม่

411
00:26:25,340 --> 00:26:28,040
- หาว่าฉันโกหกเหรอ
- เออ

412
00:26:28,710 --> 00:26:30,710
วิคเตอร์ออกมาจากหลังม่าน

413
00:26:30,750 --> 00:26:33,380
หลอกน้องงี่เง่าฉันที

414
00:26:42,680 --> 00:26:44,310
ไปให้พ้น

415
00:26:44,430 --> 00:26:46,180
เกิดไม่อยากเห็นขึ้นมาแล้ว

416
00:26:46,520 --> 00:26:47,970
คนขี้ขลาดตาขาว

417
00:26:48,060 --> 00:26:51,520
ขี้ขลาดตาขาว

418
00:26:53,570 --> 00:26:56,570
อย่างนั้นฉันทำเองก็ได้

419
00:27:13,680 --> 00:27:15,680
พอทีวิคเตอร์

420
00:27:18,340 --> 00:27:20,340
นิโคลัส

421
00:27:20,430 --> 00:27:21,880
บอกเขาว่าอย่ายุ่งกับม่าน

422
00:27:21,970 --> 00:27:22,970
เขาไม่ยอมฟังฉัน

423
00:27:23,080 --> 00:27:25,510
หยุดนะลงมาจากเตียงฉันทั้งสองคน

424
00:27:25,620 --> 00:27:26,970
นี่เตียงฉันนะ

425
00:27:27,110 --> 00:27:28,730
เปล่า เตียงฉัน

426
00:27:29,000 --> 00:27:31,810
แอนเลิกดัดเสียงซะทีได้ไหม

427
00:27:31,970 --> 00:27:34,440
เธอมันขี้ขลาดตาขาว

428
00:27:34,480 --> 00:27:39,280
ขืนไม่หยุด
ฉันจะให้แม่มาเตะนายให้กลิ้ง

429
00:27:39,400 --> 00:27:41,450
ไม่รู้จักแม่ฉันซะแล้ว

430
00:27:41,540 --> 00:27:43,450
เธอก็ไม่รู้จักพ่อแม่ฉัน

431
00:27:43,530 --> 00:27:46,580
แอนฉันจะฟ้องแม่ล่ะเรื่องเธอ

432
00:27:46,650 --> 00:27:49,540
อย่าโง่ไปหน่อยเลยใช่ฉันซะที่ไหนกัน

433
00:27:50,050 --> 00:27:53,330
วิคเตอร์จับแก้มเขาหน่อย
เขาจะได้รู้ว่าของจริง

434
00:28:02,930 --> 00:28:08,520
ช่วยด้วยแม่ครับ

435
00:28:08,680 --> 00:28:11,390
อะไรเหรอ

436
00:28:12,770 --> 00:28:14,270
อะไรเหรอ

437
00:28:14,370 --> 00:28:17,690
แอนหลอกผมบอกให้หยุดก็ไม่ยอม

438
00:28:17,900 --> 00:28:20,280
แม่เหลืออดแล้วนะได้ยินไหม

439
00:28:20,420 --> 00:28:21,650
เหลือทนแล้ว

440
00:28:21,770 --> 00:28:23,660
หนูไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง

441
00:28:27,340 --> 00:28:35,250
พระองค์ทรงไล่ชายนั้น
ออกไปจากสวนเอเดน

442
00:28:35,400 --> 00:28:39,450
ทรงตั้งพวกเทวรูปไว้ทางด้านทิศตะวันออก

443
00:28:39,590 --> 00:28:41,740
และทรงตั้งกระบี่เพลิงอันหนึ่ง

444
00:28:41,800 --> 00:28:45,420
ที่หมุนได้รอบทิศไว้เฝ้าทาง

445
00:28:45,510 --> 00:28:48,180
นั่นจบแล้ว

446
00:28:48,800 --> 00:28:50,570
ดีมาก

447
00:28:52,000 --> 00:28:55,400
ต่อไปขอให้แม่พระอภัยให้

448
00:28:55,990 --> 00:28:58,660
อะไรไม่ได้ตกลงกันไว้นี่

449
00:28:58,910 --> 00:29:00,700
เราไม่ได้ตกลงอะไรกันไว้นี่

450
00:29:01,050 --> 00:29:03,600
วันนี้หนูถูกทำโทษจงทำตามคำสั่ง

451
00:29:03,740 --> 00:29:06,020
แม่บังคับให้หนูขออภัยแม่พระไม่ได้

452
00:29:06,150 --> 00:29:07,150
กล้าดียังไง

453
00:29:07,280 --> 00:29:10,610
หนูไม่ขออภัยในสิ่งที่หนูไม่ได้ทำหรอก

454
00:29:10,830 --> 00:29:12,910
หนูบอกน้องว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องด้วย

455
00:29:13,080 --> 00:29:14,310
- มีจริงนี่
- โกหก

456
00:29:14,420 --> 00:29:15,170
หนูเปล่า

457
00:29:17,310 --> 00:29:19,280
แอน

458
00:29:19,680 --> 00:29:22,910
จำเรื่องยุสตัสกับพาสเตอร์ได้ไหม

459
00:29:23,280 --> 00:29:26,170
เด็กที่ไม่พูดความจริงตกนรกทั้งเป็น

460
00:29:26,340 --> 00:29:29,450
นั่นแม่พูด เองแต่หนูอ่านพบว่า

461
00:29:29,570 --> 00:29:32,180
นรกขุมนั้นมีไว้สำหรับเด็ก
ที่ไม่ได้รับศีลมหาสนิท

462
00:29:33,200 --> 00:29:35,330
หนูรับแล้ว

463
00:29:36,400 --> 00:29:37,940
อับราฮัมเอาฟืน

464
00:29:38,000 --> 00:29:41,830
สำหรับใส่เครื่องบูชา
ใส่บ่าอิสอัคบุตรชาย

465
00:29:41,970 --> 00:29:45,370
ถือไฟและมีด

466
00:29:45,510 --> 00:29:48,220
แล้วพ่อลูกก็ไปด้วยกัน

467
00:29:48,420 --> 00:29:51,540
และอิสอัคพูดกับอับราฮามบิดาว่า

468
00:29:51,590 --> 00:29:52,710
คุณพ่อครับ

469
00:29:52,740 --> 00:29:56,720
ท่านตอบว่าลูกเอ๋ยมีอะไรเหรอ

470
00:30:12,630 --> 00:30:13,970
เธอเข้าไปดูนิโคลัสหรือเปล่า

471
00:30:14,010 --> 00:30:18,140
ดูค่ะกำลังหลับปุ๋ยเชียว

472
00:30:18,810 --> 00:30:20,140
แล้ว แอนล่ะ

473
00:30:20,280 --> 00:30:21,520
ยังอยู่บนบันไดหรือ

474
00:30:21,640 --> 00:30:23,560
ค่ะคุณ

475
00:30:25,370 --> 00:30:29,680
ฉันอยากให้เขาอยู่ในที่ๆ
ฉันมองเห็นเขา

476
00:30:33,460 --> 00:30:34,840
จะทำโทษกันไปอีกนานไหม

477
00:30:34,910 --> 00:30:36,800
นี่ก็สามวันแล้วนะ

478
00:30:37,570 --> 00:30:39,260
ขี้นอยู่กับเขา

479
00:30:40,940 --> 00:30:42,390
ว่าจะยอมกล้ำกลืนความหยิ่ง

480
00:30:42,450 --> 00:30:44,540
และขอโทษไหม

481
00:30:45,720 --> 00:30:48,850
ตอนนี้ถึงเวลาที่เขาจะเรียนไบเบิ้ลแล้ว

482
00:30:50,420 --> 00:30:52,450
พระท่านคงยินดีปรีดาที่ได้ยินคำนี้

483
00:30:52,620 --> 00:30:54,420
ถ้าท่านยอมมาเยี่ยมเราอีกครั้งนึงนะ

484
00:30:54,540 --> 00:30:56,910
ท่านก็รู้ดีว่าเด็กๆ ออกไปไหนไม่ได้

485
00:30:57,000 --> 00:30:58,440
ท่านบอกฉันเมื่อวานนี้เองว่า

486
00:30:58,490 --> 00:31:00,780
จะแวะมาโดยไว

487
00:31:01,510 --> 00:31:04,240
ฉันชักรู้สึกว่าตัวเองถูกตัดออกจากโลก

488
00:31:06,340 --> 00:31:09,540
ยิ่งหมอกลงแบบนี้ยิ่งเลวร้ายใหญ่

489
00:31:10,000 --> 00:31:11,580
นั่นน่ะสิคะ

490
00:31:11,880 --> 00:31:14,250
แม้แต่นางนวลยังเงียบเสียง

491
00:31:16,500 --> 00:31:18,300
แอน

492
00:31:19,080 --> 00:31:21,180
แอนแม่ไม่ได้ยินลูก

493
00:31:26,170 --> 00:31:29,280
แล้วก็ คุณมิลล์ฉันหนวกหูลิเดียเต็มทีแล้ว

494
00:31:29,400 --> 00:31:32,650
เขาวิ่งอยู่บนหัวฉันกลับไปกลับมา

495
00:31:32,770 --> 00:31:34,510
ยังกับมีสัก 3 คน

496
00:31:34,710 --> 00:31:39,020
บอกเขาว่า
การกวาดถูบ้านไม่ต้องถึงขนาดนั้น

497
00:31:39,820 --> 00:31:41,880
ฉันไม่อยากให้ไมเกรนถามหาอีก

498
00:31:42,050 --> 00:31:43,610
ฉันจะบอกเขาให้ค่ะ

499
00:31:44,570 --> 00:31:46,200
ขอบใจ

500
00:32:32,580 --> 00:32:34,790
ชักจะเกินไปหน่อยแล้วคราวนี้

501
00:32:35,020 --> 00:32:37,750
ลิเดีย ลิเดีย...

502
00:33:02,050 --> 00:33:03,620
เกิดอะไรขึ้นบนนั้น

503
00:33:03,880 --> 00:33:06,570
เปล่าค่ะแม่หนูกำลังอ่านอย่างที่แม่สั่ง

504
00:33:06,800 --> 00:33:09,990
- ได้ยินเหมือนกันใช่ไหม
- ได้ยินอะไร

505
00:33:14,790 --> 00:33:18,970
พระองค์ทรงเรียกอับราฮามจากสวรรค์

506
00:33:19,710 --> 00:33:23,460
และบอกจงสาบานต่อข้า

507
00:33:34,340 --> 00:33:35,470
อะไรน่ะ

508
00:33:35,890 --> 00:33:36,970
ไม่รู้สิ

509
00:33:37,740 --> 00:33:39,600
แอนบอกแม่มาว่าใครทำเสียงนั่น

510
00:33:40,710 --> 00:33:42,220
บอกไม่ได้ค่ะแม่

511
00:33:43,050 --> 00:33:44,080
บอกมานะ

512
00:33:44,200 --> 00:33:46,800
หนูบอกแม่ว่ามีคนอยู่ในห้อง

513
00:33:46,910 --> 00:33:48,280
แม่ก็ทำโทษ

514
00:33:48,340 --> 00:33:49,570
ไม่รู้คราวนี้จะพูดว่าไง

515
00:33:49,620 --> 00:33:51,540
แม่อยากรู้ความจริง

516
00:33:53,020 --> 00:33:55,450
บอกแม่มา ว่ามีใครอยู่ที่ไหน

517
00:33:58,040 --> 00:34:00,030
ที่นั่น...ในห้องเก็บของ

518
00:34:49,510 --> 00:34:52,110
แม่ขาแม่ปล่อยให้แสงลอดเข้ามา

519
00:36:18,710 --> 00:36:19,630
หายไปไหนหมด

520
00:36:19,970 --> 00:36:21,880
พึ่งเดินผ่านตรงนี้ไปแม่ไม่เห็นเหรอ

521
00:36:22,250 --> 00:36:23,420
พวกเขาไปทางไหน

522
00:36:23,770 --> 00:36:27,440
ทางโน้นทางนั้นแล้วก็ข้างล่างด้วย

523
00:36:33,140 --> 00:36:35,360
อยู่กันเต็มไปหมด
เขาบอกว่านี่บ้านของเขา

524
00:36:36,970 --> 00:36:39,990
และเขาบอกว่า
จะปลดม่านออกให้หมดด้วย

525
00:36:42,110 --> 00:36:43,540
คุณนายใจเย็นๆ ไว้

526
00:36:43,620 --> 00:36:44,870
เย็นไม่ไหวแล้ว

527
00:36:45,220 --> 00:36:46,670
5 ปีก่อนระหว่างถูกยึดครอง

528
00:36:46,740 --> 00:36:49,450
ฉันหลีกเลี่ยง
ไม่ให้นาซีเหยียบย่างเข้ามาได้

529
00:36:49,570 --> 00:36:53,220
ตอนนี้มีใครไม่รู้
เปิดปิดประตูฉันเล่นกันใหญ่

530
00:36:53,420 --> 00:36:55,820
นี่มันบ้านเก่าแก่มากนะคะ

531
00:36:55,970 --> 00:36:58,340
พื้นลั่นเอี๊ยดอ๊าด
ท่อน้ำส่งเสียงเป็นธรรมดา

532
00:36:58,420 --> 00:37:00,250
มีเสียงคุยกันด้วยล่ะจะบอกให้

533
00:37:00,370 --> 00:37:02,420
- แม่คะดู
- เด็กชายหนึ่งกับผู้หญิงสองคน

534
00:37:02,510 --> 00:37:05,020
- คุยอยู่ด้วยกัน
- แม่คะแม่ดู

535
00:37:06,740 --> 00:37:08,570
หนูวาดเมื่อวานนี้

536
00:37:08,930 --> 00:37:10,600
คนนี้คือพ่อคนนี้คือแม่

537
00:37:10,740 --> 00:37:13,880
นี่วิคเตอร์และนี่ยายแก่

538
00:37:14,000 --> 00:37:16,030
เลขพวกนี้แทนอะไร

539
00:37:16,170 --> 00:37:18,240
จำนวนครั้งที่หนูเห็นเขา

540
00:37:18,540 --> 00:37:20,740
เห็นยายแก่บ่อยที่สุด

541
00:37:25,280 --> 00:37:26,960
พระเจ้า

542
00:37:27,170 --> 00:37:28,500
คุณมิลล์ไปตามคุณทัทเทิล

543
00:37:28,600 --> 00:37:30,670
มาช่วยค้นบ้านที

544
00:37:30,910 --> 00:37:32,140
ด่วนที่สุดก่อนจะมืด

545
00:37:32,220 --> 00:37:34,110
- ค่ะไปเดี๋ยวนี้เลย
- แม่ครับ

546
00:37:34,200 --> 00:37:38,220
จ๋าลูกรัก
อย่ากลัวไปหน่อยเลยแม่อยู่นี่ทั้งคน

547
00:37:38,680 --> 00:37:42,020
แม่ขาหนูกลัวยายแก่จริงๆ นะ

548
00:37:42,280 --> 00:37:43,310
แกทำเป็นไม่มองเรา

549
00:37:43,400 --> 00:37:44,740
แต่แกเห็นเรา

550
00:37:45,080 --> 00:37:48,250
และมักจะพูดว่า "มากับฉัน"

551
00:37:48,370 --> 00:37:49,540
แอนอย่าหลอกแม่

552
00:37:49,620 --> 00:37:52,250
จริงๆ ค่ะแม่ แกชอบถามอะไรหนูเรื่อย

553
00:37:52,420 --> 00:37:54,650
วิคเตอร์บอกว่า แกเป็นแม่มด

554
00:37:54,770 --> 00:37:56,280
เขาถามอะไรลูก

555
00:37:56,450 --> 00:37:57,730
อะไรต่ออะไร

556
00:37:59,950 --> 00:38:02,240
ปากเหม็นเป็นบ้า

557
00:38:05,790 --> 00:38:07,710
เราต้องเปิดม่านออกให้หมด

558
00:38:07,830 --> 00:38:10,210
ฉันไม่อยากให้ใครมีที่หลบซ่อน

559
00:38:10,250 --> 00:38:10,910
ค่ะคุณ

560
00:38:11,020 --> 00:38:13,880
เธอสองคนค้นด้านขวาฉันค้นด้านซ้าย

561
00:38:14,000 --> 00:38:15,920
แล้วค่อยค้นข้างบน

562
00:39:26,950 --> 00:39:30,740
อาจเป็นผีที่เคยอยู่ที่บ้านนี้มาก่อนก็ได้
และ...

563
00:39:30,910 --> 00:39:33,450
อย่าโง่ไปหน่อยเลยฉันบอกเธอแล้ว

564
00:39:33,540 --> 00:39:34,960
ผีต้องคลุมร่างกายด้วยผ้าสีขาว

565
00:39:34,960 --> 00:39:37,710
และร้องวู้...

566
00:39:38,050 --> 00:39:39,000
แอน

567
00:39:39,400 --> 00:39:41,510
ทำไมหนูชอบกุเรื่องขึ้น

568
00:39:41,680 --> 00:39:43,800
เปล่านะหนูอ่านในหนังสือ

569
00:39:43,940 --> 00:39:46,920
อย่าเชื่อทุกสิ่งที่หนังสือบอก

570
00:39:47,180 --> 00:39:48,310
แม่ก็บอกอย่างนั้น

571
00:39:48,880 --> 00:39:52,020
แม่บอกว่าผีสางเป็นเรื่องเหลวไหล

572
00:39:52,140 --> 00:39:56,310
แต่แม่หวังให้เราเชื่อทุกอย่างในไบเบิ้ล

573
00:39:56,420 --> 00:39:57,940
แต่หนูไม่เชื่ออย่างนั้น

574
00:39:58,080 --> 00:39:59,450
หนูเชื่อเป็นบางอย่าง

575
00:39:59,650 --> 00:40:01,800
อย่างหนูไม่เชื่อว่า

576
00:40:01,940 --> 00:40:04,110
พระเจ้าสร้างโลกในเจ็ดวัน

577
00:40:04,280 --> 00:40:05,910
ไม่เชื่อว่าโนอาห์

578
00:40:06,050 --> 00:40:08,450
ขนเหล่าสัตว์ลงเรือลำเดียว

579
00:40:08,770 --> 00:40:11,000
หรือว่าพระจิตคือนกเขา

580
00:40:11,080 --> 00:40:13,050
ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน

581
00:40:13,210 --> 00:40:14,880
นกเขาจะเป็นพระจิตไปได้ไง

582
00:40:15,000 --> 00:40:16,420
มันถ่ายมูลรดหน้าต่างเรา

583
00:40:22,420 --> 00:40:26,220
หนูเคยเอ่ยเรื่องพวกนี้กับแม่หรือเปล่า

584
00:41:32,000 --> 00:41:33,330
คุณนายขา

585
00:41:33,820 --> 00:41:35,450
จ๋า

586
00:41:36,170 --> 00:41:38,050
เราค้นทุกหนทุกแห่งแล้ว

587
00:41:38,220 --> 00:41:39,160
ไม่เจอใคร

588
00:41:39,420 --> 00:41:41,590
อย่างนั้นเหรอ

589
00:41:43,250 --> 00:41:45,050
คุณมิลล์

590
00:41:46,090 --> 00:41:48,010
ขาคุณ

591
00:41:48,370 --> 00:41:50,930
พอจะรู้ไหมไอ้นี่คืออะไร

592
00:41:52,810 --> 00:41:54,170
อัลบั้มภาพไงเจ้าคะคุณ

593
00:41:54,230 --> 00:41:56,060
ไม่ใช่ดู
ทำไมนอนหลับกันหมดทุกคนเลย

594
00:41:56,220 --> 00:41:57,220
ดูนี่

595
00:41:57,690 --> 00:42:01,270
ไม่ได้นอนหลับค่ะพวกเขาตายแล้ว

596
00:42:02,930 --> 00:42:04,250
มันเป็นหนังสือของคนตาย

597
00:42:04,400 --> 00:42:06,820
ศตวรรษก่อน มีความเชื่อบางอย่าง

598
00:42:06,940 --> 00:42:08,170
เขาถ่ายรูปคนตายเอาไว้

599
00:42:08,250 --> 00:42:09,950
ด้วยความหวังว่าวิญญาณพวกเขา

600
00:42:10,080 --> 00:42:13,870
จะมีชีวิตอยู่ในภาพของเขา

601
00:42:16,120 --> 00:42:18,250
มีภาพรวมเป็นกลุ่มด้วย

602
00:42:19,770 --> 00:42:20,850
เด็กๆ ด้วย

603
00:42:21,650 --> 00:42:23,000
พิลึกจังเลย

604
00:42:25,540 --> 00:42:28,140
ทำไมพวกเขาเชื่อเรื่องโชคลางขนาดนี้

605
00:42:29,340 --> 00:42:30,850
ทุกข์ต่อการตายของคนที่เรารัก

606
00:42:30,930 --> 00:42:34,800
มักทำให้มีเรื่องเช่นนี้

607
00:42:38,140 --> 00:42:41,110
เอาไปทิ้งเสีย
ฉันไม่อยากให้ภาพพวกนี้อยู่ในบ้าน

608
00:42:41,310 --> 00:42:43,190
ได้ค่ะ

609
00:42:55,480 --> 00:42:56,420
หนาวมาก

610
00:42:56,500 --> 00:42:58,830
มานั่งผิงไฟกันตรงนี้ดีกว่า

611
00:43:11,080 --> 00:43:13,080
ขอบคุณมากค่ะ

612
00:43:13,890 --> 00:43:17,310
เล่าเรื่องตอนเธอทำงานที่นี่ให้ฟังหน่อยสิ

613
00:43:17,600 --> 00:43:19,420
ตอนนั้นเธอต้องดูแลเด็กๆ
เหมือนกันเหรอ

614
00:43:19,800 --> 00:43:23,420
เปล่าค่ะ
ฉันเป็นแม่บ้านดูแลงานบ้านทั้งหมด

615
00:43:25,570 --> 00:43:26,600
มีคนใช้กี่คน

616
00:43:27,600 --> 00:43:30,070
ประมาณ 15 คน

617
00:43:31,110 --> 00:43:33,950
แต่ลงท้ายเหลือแค่เราสามคน

618
00:43:34,050 --> 00:43:34,880
ทำไมล่ะ

619
00:43:35,540 --> 00:43:38,330
เจ้านายย้ายไปอยู่ลอนดอน

620
00:43:38,400 --> 00:43:41,460
นานๆ ถึงจะมาที่นี่เสียที

621
00:43:41,820 --> 00:43:43,940
มันจึงค่อนข้างว้าเหว่

622
00:43:44,250 --> 00:43:48,110
จนในที่สุดบ้านก็รกร้าง

623
00:43:50,020 --> 00:43:52,970
ใครต่อใครทิ้งเกาะบ้าๆ นี่ไปหมด

624
00:43:54,170 --> 00:43:56,940
ครอบครัวฉันทิ้งไปปี 40

625
00:43:57,050 --> 00:43:59,170
ก่อนเยอรมันรุกราน

626
00:44:00,480 --> 00:44:02,400
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ข่าวพวกเขา

627
00:44:06,850 --> 00:44:08,340
ฉันไม่ตำหนิเขา

628
00:44:10,110 --> 00:44:11,970
อันที่จริงเราก็ทิ้งไป

629
00:44:14,170 --> 00:44:17,080
ถึงแม้เราทิ้งถิ่นไป

630
00:44:17,740 --> 00:44:22,000
มัน...ก็เหมือนเราอยู่ที่นั่นตลอดเวลา

631
00:44:22,280 --> 00:44:25,420
ฉันมักรู้สึกว่าฉันไม่เคยทิ้งบ้านนี้ไป

632
00:44:25,600 --> 00:44:27,750
ทำไมถึงทิ้งไป

633
00:44:27,910 --> 00:44:30,420
วัณโรคระบาดไปทั่วเลยค่ะ

634
00:44:30,590 --> 00:44:33,050
อพยพกันกันไปหมดเลย

635
00:44:36,200 --> 00:44:38,050
ตอนนั้นเหรอที่ลิเดียกลายเป็นใบ้

636
00:44:38,850 --> 00:44:41,390
ค่ะ ฉันคิดว่าอย่างนั้น

637
00:44:41,450 --> 00:44:45,020
แต่ความทรงจำฉันตอนนี้
มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่

638
00:44:45,140 --> 00:44:47,770
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

639
00:44:52,850 --> 00:44:55,030
จู่ๆ วันหนึ่ง

640
00:44:55,280 --> 00:44:59,230
เธอก็เลิกพูดซะเฉยๆ

641
00:44:59,490 --> 00:45:01,500
มันต้องมีเหตุผลสิ

642
00:45:02,790 --> 00:45:04,780
จู่ๆ คนเราจะเลิกพูดได้ยังไง

643
00:45:04,960 --> 00:45:09,550
ส่วนใหญ่มักจะเกิดความเศร้าหรือผิดหวัง

644
00:45:09,740 --> 00:45:12,280
ต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา

645
00:45:15,940 --> 00:45:17,450
นายจ้างเธอเอาใจดีอยู่เหรอ

646
00:45:17,540 --> 00:45:20,370
เขาใจดีต่อเรามาก

647
00:45:20,540 --> 00:45:23,280
ปฏิบัติต่อเราเหมือนครอบครัว

648
00:45:25,080 --> 00:45:28,110
คุณนายขาฉันว่าฉันไปนอนดีกว่า

649
00:45:28,470 --> 00:45:31,080
ไม่อย่างนั้นต้องตื่นสายแน่ๆ เลย

650
00:45:31,170 --> 00:45:32,740
ได้เลยจ้ะ

651
00:45:33,140 --> 00:45:35,280
ฉันจะนั่งต่อไปอีกสักหน่อย

652
00:45:35,490 --> 00:45:37,110
ค่ะคุณ

653
00:46:10,650 --> 00:46:13,800
ขอโทษทีที่แม่ใจร้ายกับลูก

654
00:46:20,740 --> 00:46:23,080
อภัยให้แม่ได้ไหม

655
00:46:28,540 --> 00:46:30,380
แอน

656
00:46:49,420 --> 00:46:50,740
แม่ครับ

657
00:46:50,910 --> 00:46:52,110
จ๋า

658
00:46:52,270 --> 00:46:53,740
เมื่อไหร่พ่อจะกลับบ้านครับ

659
00:46:55,200 --> 00:46:57,170
เมื่อสงครามยุติ

660
00:46:57,820 --> 00:46:59,740
ทำไมพ่อต้องไปสงคราม

661
00:47:00,310 --> 00:47:03,120
ไม่มีใครทำอะไรเลวร้ายกับเราซะหน่อย

662
00:47:04,620 --> 00:47:06,120
คุณพ่อไป...

663
00:47:09,250 --> 00:47:11,850
คุณพ่อไปรบเพราะความกล้าหาญ

664
00:47:13,420 --> 00:47:17,970
เพราะพ่อไม่ยอมให้เยอรมันมาบงการเขา

665
00:50:21,730 --> 00:50:23,480
คุณมิลล์

666
00:50:25,030 --> 00:50:26,990
คุณมิลล์

667
00:50:27,990 --> 00:50:29,370
มีอะไรหรือคะคุณ

668
00:50:29,510 --> 00:50:32,620
กุญแจห้องดนตรีเอามาให้ฉันเร็วเข้า

669
00:50:32,740 --> 00:50:34,950
- เกิดอะไรขึ้น
- เอามา

670
00:50:44,300 --> 00:50:46,550
พระเจ้า

671
00:50:49,550 --> 00:50:51,760
ฉันเช็คห้องนั้นด้วยตัวฉันเอง

672
00:50:53,890 --> 00:50:55,940
มันว่างเปล่า

673
00:50:56,060 --> 00:50:57,980
ทานยาสักหน่อยนะคะ

674
00:50:58,080 --> 00:50:59,110
เดี๋ยวก็หาย

675
00:50:59,310 --> 00:51:02,650
ฉันรู้สึกเหมือนมีใครอยู่ด้วย

676
00:51:04,780 --> 00:51:06,860
และมันไม่ใช่มนุษย์

677
00:51:07,570 --> 00:51:10,280
มีอะไรบางอย่างอยู่ในบ้านนี้

678
00:51:11,140 --> 00:51:12,910
มีบางอย่าง พิลึกจริง

679
00:51:13,030 --> 00:51:14,280
คุณคะ

680
00:51:14,480 --> 00:51:16,790
อะไรบางอย่างที่...

681
00:51:19,170 --> 00:51:20,850
ไม่ปกติ

682
00:51:25,300 --> 00:51:27,260
ฉันรู้ว่าเธอไม่เชื่อฉัน

683
00:51:28,090 --> 00:51:30,130
เธอไม่เชื่อฉันใช่ไหมล่ะ

684
00:51:30,720 --> 00:51:32,260
ฉันไม่ตำหนิเธอหรอก

685
00:51:32,400 --> 00:51:35,810
เพราะฉันก็ไม่เชื่อเรื่องพรรณนี้

686
00:51:37,370 --> 00:51:39,640
ฉันเชื่อค่ะ

687
00:51:42,610 --> 00:51:45,020
ฉันเชื่อเรื่องพรรณนี้มาเสมอ

688
00:51:45,690 --> 00:51:47,900
มันไม่ง่ายนักที่จะอธิบาย

689
00:51:48,190 --> 00:51:49,900
แต่มันก็เกิดขึ้น

690
00:51:50,020 --> 00:51:56,700
เราทุกคนได้ยินเรื่องเหนือธรรมชาติมา

691
00:51:57,970 --> 00:52:04,880
และฉันคิดว่าบางครั้งโลกของคนตาย

692
00:52:04,970 --> 00:52:08,970
ปะปนกับโลกของคนเป็น

693
00:52:10,220 --> 00:52:11,710
แต่เป็นไปไม่ได้

694
00:52:11,800 --> 00:52:14,050
พระเจ้าไม่เคยอนุญาต

695
00:52:14,180 --> 00:52:15,140
คนเป็นกับคนตาย

696
00:52:15,260 --> 00:52:18,140
จะพบกันที่จุดจบเท่านั้น

697
00:52:20,640 --> 00:52:22,000
ไบเบิ้ลบอกไว้

698
00:52:22,060 --> 00:52:23,390
คุณนาย

699
00:52:24,850 --> 00:52:28,780
ไม่มีคำตอบ
สำหรับทุกสิ่งเสมอไปหรอกค่ะ

700
00:52:40,680 --> 00:52:42,160
คุณจะไปไหนคะ

701
00:52:42,880 --> 00:52:45,450
ไปหาคุณพ่อเลแกรนด์ที่หมู่บ้าน

702
00:52:45,600 --> 00:52:47,710
เมื่อท่านไม่ยอมมานี่ฉันก็จะไปที่โน่น

703
00:52:47,850 --> 00:52:48,680
นิมนต์ท่านมา

704
00:52:48,770 --> 00:52:50,680
ไม่รอให้อากาศดีกว่านี้หน่อยหรือคะ

705
00:52:50,880 --> 00:52:52,840
มันนานเกินรอแล้ว

706
00:52:53,570 --> 00:52:55,250
คุณพ่อบอกฉันว่า

707
00:52:55,370 --> 00:52:57,050
ฉันไม่แคร์ว่าท่านบอกเธอว่าไง

708
00:52:57,450 --> 00:52:59,570
ฉันอยากให้ท่านบอกฉันกับปากเอง

709
00:52:59,650 --> 00:53:01,370
ท่านต้องมาวันนี้

710
00:53:01,450 --> 00:53:02,740
คุณจะบอกท่านว่าไง

711
00:53:02,820 --> 00:53:05,660
เราได้ค้นทุกห้องในบ้านทุกตารางนิ้วแล้ว

712
00:53:06,110 --> 00:53:08,290
ฉันอยากให้ท่านประสาทพรให้

713
00:53:10,340 --> 00:53:11,880
รออีกหน่อยดีกว่าค่ะ

714
00:53:12,220 --> 00:53:13,250
นี่ยังเช้าอยู่เลย

715
00:53:13,340 --> 00:53:15,740
- คุณทัทเทิล
- สวัสดีขอรับ

716
00:53:16,020 --> 00:53:18,420
ช่วยค้นหาหลุมฝังศพในสวนให้ทีนะ

717
00:53:18,540 --> 00:53:20,110
- หลุมศพ
- จ้ะ

718
00:53:20,220 --> 00:53:21,310
ตอนสามีฉันซื้อบ้าน

719
00:53:21,420 --> 00:53:22,640
เขาบอกว่ามีป่าช้าเล็กๆ

720
00:53:23,220 --> 00:53:25,270
ฉันคิดว่าคงอยู่แถวๆ พุ่มไม้ทางโน้นน่ะ

721
00:53:25,770 --> 00:53:26,820
ไม่เห็นมีเลย

722
00:53:27,020 --> 00:53:30,310
เช็คดูให้ดีมันอาจถูกหญ้าขึ้นบังก็ได้

723
00:53:30,400 --> 00:53:31,600
- ขอรับ
- ฉันอยากรู้ว่า

724
00:53:31,800 --> 00:53:33,360
มีครอบครัวถูกฝังไว้ไหม

725
00:53:33,880 --> 00:53:36,070
มีเด็กผู้ชายชื่อวิคเตอร์ด้วย

726
00:53:52,000 --> 00:53:54,500
เกิดคิดว่าบ้านนี้มีผีสิงขึ้นมาแล้ว

727
00:53:55,370 --> 00:53:57,340
คิดว่าปลอดภัยหรือที่ปล่อยให้เธอไป

728
00:53:58,020 --> 00:54:00,880
อย่าตกใจ
หมอกลงขนาดนี้ไปได้ไม่ไกลหรอก

729
00:54:01,030 --> 00:54:02,650
จริงด้วย

730
00:54:02,800 --> 00:54:04,950
หมอกลงหนาเชียว

731
00:54:05,530 --> 00:54:10,200
แล้วเมื่อไหร่
เราจะเปิดเผยทุกอย่างให้รู้ล่ะ

732
00:54:10,490 --> 00:54:15,250
เมื่อถึงเวลาอันควรน่ะสิคุณทัทเทิล เมื่อถึงเวลา...

733
00:54:15,680 --> 00:54:17,620
ไม่น่าถาม

734
00:56:11,620 --> 00:56:13,450
ชารลส์

735
00:56:14,140 --> 00:56:15,020
เกรซ

736
00:56:29,050 --> 00:56:32,310
เธอกลับมาแล้ว เธออยู่นี่

737
00:56:32,420 --> 00:56:34,510
เขาบอกว่าไม่มีทาง

738
00:56:35,800 --> 00:56:38,020
เขาบอกยอมรับเสียเถอะว่าเธอตายแล้ว

739
00:56:38,620 --> 00:56:40,340
พูดเรื่อยเปื่อยน่ะสิ

740
00:56:45,860 --> 00:56:47,690
ขอบคุณ

741
00:56:47,850 --> 00:56:49,480
ขอบคุณพระเจ้า

742
00:56:49,570 --> 00:56:50,800
ขอบคุณ

743
00:56:51,160 --> 00:56:54,080
ฉันสวดมนต์ขอเธอทุกคืน

744
00:56:54,420 --> 00:56:56,790
ขอให้พระเจ้านำเธอคืนมา

745
00:56:58,710 --> 00:57:00,710
ขอให้พ่อกลับคืนมาสู่ลูกๆ

746
00:57:05,200 --> 00:57:07,340
แต่ตลอดเวลามานี่เธอหายไปไหน

747
00:57:08,380 --> 00:57:12,050
ข้างนอกโน่นตามหาบ้านฉัน

748
00:57:20,000 --> 00:57:22,190
เธอเปลี่ยนไปมาก

749
00:57:23,110 --> 00:57:25,230
เปลี่ยนไปมากเลย

750
00:57:25,340 --> 00:57:27,280
บางครั้งฉันเลือดออก

751
00:58:05,020 --> 00:58:06,560
คุณนาย

752
00:58:08,450 --> 00:58:09,940
คุณมิลล์

753
00:58:12,510 --> 00:58:14,070
นี่สามีฉัน

754
00:58:18,050 --> 00:58:20,200
ยินดีที่ได้พบท่านค่ะ

755
00:58:20,770 --> 00:58:22,210
เขาอ่อนเพลียมาก

756
00:58:26,170 --> 00:58:29,710
ช่วยเตรียมน้ำร้อนให้อาบ
เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย

757
00:58:30,000 --> 00:58:31,630
เตรียมอาหารด้วยนะ

758
00:58:31,820 --> 00:58:33,470
ได้เลยค่ะ

759
00:58:52,970 --> 00:58:54,250
ลูกพ่อเป็นยังไงบ้าง

760
00:58:57,220 --> 00:58:58,700
คุณพ่อ

761
00:59:01,340 --> 00:59:03,340
ทำไมหายไปนานนักล่ะ

762
00:59:10,310 --> 00:59:11,880
สวัสดีนิโคลัส

763
00:59:12,050 --> 00:59:12,970
ฉันบอกแล้วเห็นไหม

764
00:59:13,050 --> 00:59:14,590
บอกว่าพ่อจะกลับมา

765
00:59:22,200 --> 00:59:23,980
ลูกทำตัวดีๆ หรือเปล่า

766
00:59:24,340 --> 00:59:25,480
ดีมากเลยค่ะ

767
00:59:25,800 --> 00:59:26,940
ลูกทำตัวดีๆ กับแม่หรือเปล่า

768
00:59:27,000 --> 00:59:27,940
ดีมากค่ะ

769
00:59:28,250 --> 00:59:30,900
เราศึกษาทุกวันเพื่อรับศีลมหาสนิท

770
00:59:31,860 --> 00:59:34,030
พ่อฆ่าใครหรือเปล่าค่ะ

771
00:59:40,240 --> 00:59:42,830
มาแล้ว เขามาแล้ว

772
00:59:46,080 --> 00:59:49,670
ที่รัก เราเตรียมอาหารกลางวันไว้ให้

773
00:59:50,040 --> 00:59:52,800
คุณจะลงมากินหรือจะให้...

774
01:00:04,720 --> 01:00:06,110
เมื่อไหร่พ่อจะลงมา

775
01:00:06,180 --> 01:00:10,020
อดใจไว้ก่อนแอนพ่อเขาไม่สบาย

776
01:00:10,570 --> 01:00:12,570
พ่อบอกว่าเห็นคนตายเกลื่อนกลาด

777
01:00:17,740 --> 01:00:20,050
แม่คะคนที่ตายในสงคราม

778
01:00:20,160 --> 01:00:21,200
จะไปไหนต่อ

779
01:00:21,400 --> 01:00:23,080
ถามอะไรก็ไม่รู้...

780
01:00:23,950 --> 01:00:26,870
- มันแล้วแต่
- อะไรเหรอ

781
01:00:26,970 --> 01:00:31,170
ว่าเขาอยู่ฝ่าย "ธรรมะ"
หรือ "อธรรม" สิจ๊ะ

782
01:00:31,250 --> 01:00:33,280
พ่อเขาสู้เพื่ออังกฤษ

783
01:00:33,340 --> 01:00:35,590
ก็อยู่ฝ่ายธรรมะน่ะสิ

784
01:00:37,620 --> 01:00:39,970
รู้ได้ยังไงว่าฝ่ายไหน "ธรรมมะ"
ฝ่ายไหน "อธรรม"

785
01:00:40,090 --> 01:00:42,970
ซอกแซกไปแล้วกินอาหารซะ

786
01:00:43,050 --> 01:00:44,600
ลูกไม่มีวันจะรบกับใคร

787
01:00:44,710 --> 01:00:46,600
เราไม่เคยไปไหนเลย

788
01:00:49,540 --> 01:00:51,980
ลูกอยู่กับบ้านล่ะดีที่สุดจะบอกให้

789
01:00:52,170 --> 01:00:56,110
อยู่กับพ่อและแม่ที่แสนจะรักลูก

790
01:00:58,480 --> 01:00:59,680
แล้วผู้รุกรานล่ะ

791
01:01:01,820 --> 01:01:03,780
ที่นี่ไม่มีผู้รุกราน

792
01:01:04,570 --> 01:01:06,080
แต่แม่เคยบอกว่ามีไง

793
01:01:06,160 --> 01:01:07,770
เปล่าแม่บอกว่าที่นี่ไม่มีใครรุกราน

794
01:01:07,870 --> 01:01:09,620
และแม่ไม่อยากได้ยินได้ฟังเรื่องนี้อีก

795
01:01:09,770 --> 01:01:12,130
- แต่แม่บอก
- พอที

796
01:01:13,210 --> 01:01:14,540
ขอพูดอะไรได้ไหม

797
01:01:14,620 --> 01:01:15,820
- ไม่ได้
- ทำไมคะ

798
01:01:15,960 --> 01:01:18,280
ก็เพราะแม่สั่งห้ามพูด

799
01:01:25,140 --> 01:01:27,220
แอนอย่าหายใจฟืดฟาดอย่างนั้น

800
01:01:29,350 --> 01:01:31,230
ได้ยินไหมหยุดเดี๋ยวนี้

801
01:01:33,980 --> 01:01:35,980
หยุดหายใจ

802
01:01:37,940 --> 01:01:40,030
ดีกลับไปที่ห้อง

803
01:01:40,320 --> 01:01:42,600
วันนี้ห้ามกินของหวาน

804
01:01:47,790 --> 01:01:52,140
อย่าร้องไห้ค่ะ อย่าร้อง

805
01:01:52,250 --> 01:01:54,710
หยุดร้องได้แล้ว

806
01:01:55,000 --> 01:01:57,620
หน้าตาน่าเกลียดมากตอนหนูร้องไห้

807
01:01:57,680 --> 01:02:01,140
- หนูไม่แคร์
- แต่...

808
01:02:01,670 --> 01:02:03,760
ฟังฉันก่อน

809
01:02:05,430 --> 01:02:07,850
ฉันก็เคยเห็นพวกเขา

810
01:02:08,680 --> 01:02:09,540
เคยเห็น

811
01:02:10,310 --> 01:02:11,650
ค่ะ

812
01:02:11,820 --> 01:02:14,900
แล้วทำไมไม่บอกแม่ล่ะ แม่จะได้เชื่อหนู

813
01:02:15,020 --> 01:02:18,150
มีบางสิ่งบางอย่างที่คุณแม่ไม่อยากฟัง

814
01:02:18,620 --> 01:02:20,990
ท่านเชื่อแต่ในเรื่องที่ถูกสั่งสอนมา

815
01:02:21,680 --> 01:02:24,860
แต่ไม่ต้องห่วง ไม่ช้าก็เร็ว

816
01:02:26,480 --> 01:02:28,030
ท่านจะเห็นเอง

817
01:02:28,170 --> 01:02:30,240
แล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไป

818
01:02:30,880 --> 01:02:32,750
ยังไง

819
01:02:34,000 --> 01:02:35,740
คืออย่างนี้

820
01:02:35,910 --> 01:02:39,770
มันจะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์

821
01:02:39,970 --> 01:02:43,940
มันกำลังจะเปลี่ยนแปลง

822
01:02:44,420 --> 01:02:46,770
เปลี่ยนแปลง

823
01:02:57,710 --> 01:03:01,190
ตอนนี้เธอทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

824
01:03:02,420 --> 01:03:04,280
แล้วลูกสาวเขาล่ะ

825
01:03:04,540 --> 01:03:06,360
เธอไม่ใช่คนหัวรั้น

826
01:03:06,480 --> 01:03:08,870
เด็กๆ นี่กล่อมได้ง่ายกว่า

827
01:03:10,080 --> 01:03:13,040
ตัวแม่น่ะสิที่จะก่อปัญหาให้เรา

828
01:03:15,620 --> 01:03:18,380
เธอคิดว่าสามีเขาจะสงสัยอะไรไหม

829
01:03:19,880 --> 01:03:24,130
ไม่...เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

830
01:03:38,350 --> 01:03:42,150
โอ้ว ลูกรู้มั้ยว่าสวยแค่ไหน

831
01:03:44,620 --> 01:03:48,030
แม่ทำผ้าคลุมหน้าให้ลูกโดยเฉพาะเลย

832
01:03:49,250 --> 01:03:50,910
หนูเหมือนเจ้าสาว

833
01:03:52,740 --> 01:03:55,790
จ้ะเหมือนมาก

834
01:04:00,770 --> 01:04:03,000
แม่ต้องตัดแขนเสื้อให้สั้นลงอีกนิด

835
01:04:03,460 --> 01:04:05,400
- ลูกถอดออกมาให้แม่ก่อน
- ไม่

836
01:04:05,470 --> 01:04:07,650
แอนเสื้อนี่
จะต้องสะอาดเอี่ยมวันรับศีลนะ

837
01:04:07,770 --> 01:04:09,510
หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้สกปรก

838
01:04:09,680 --> 01:04:12,680
ขอหนูสวมต่ออีกสักประเดี๋ยวเดียวเอง

839
01:04:12,850 --> 01:04:14,880
สักประเดี๋ยวเหรอ

840
01:04:15,340 --> 01:04:19,480
ก็ได้ เดี๋ยวแม่มาเอานะ

841
01:04:19,770 --> 01:04:21,860
ห้ามนั่งกับพื้นห้ามพิงฝา

842
01:04:21,940 --> 01:04:23,270
ค่ะ

843
01:04:39,820 --> 01:04:42,460
มองซิเออร์อยากเต้นรำไหมคะ

844
01:04:45,370 --> 01:04:47,340
ฉันอยากค่ะ

845
01:05:10,310 --> 01:05:11,740
คุณนอนเฉยแบบนี้ไม่ได้นะ

846
01:05:11,860 --> 01:05:13,990
คุณต้องกินอะไรซะบ้าง

847
01:06:31,400 --> 01:06:33,910
แอนถอดออกเดี๋ยวนี้

848
01:06:37,950 --> 01:06:39,950
แอนได้ยินแม่ไหม

849
01:06:42,120 --> 01:06:43,670
เเอน

850
01:06:48,020 --> 01:06:50,910
บอกแล้วไงไม่ให้นั่งกับพื้น

851
01:06:51,000 --> 01:06:51,880
ก็มันสะอาด

852
01:06:52,130 --> 01:06:53,020
ช่างเถอะ

853
01:06:53,130 --> 01:06:56,180
ทำไมถึงไม่ทำตามแม่สั่ง

854
01:07:19,710 --> 01:07:20,970
ไม่เห็นเป็นไร

855
01:07:21,370 --> 01:07:23,000
ลูกฉันไปไหน

856
01:07:26,910 --> 01:07:28,450
แกทำอะไรลูกฉัน

857
01:07:28,970 --> 01:07:32,090
จะบ้าเหรอฉันนี่แหละลูกสาวแก

858
01:07:32,600 --> 01:07:35,970
ไม่ แกไม่ใช่ลูกฉัน

859
01:07:35,970 --> 01:07:40,000
ไม่ ไม่

860
01:07:41,080 --> 01:07:44,080
แกไม่ใช่ลูกฉันไม่

861
01:07:58,020 --> 01:07:59,970
ดิฉันได้ยินเสียงตะโกน

862
01:08:00,030 --> 01:08:01,080
แม่จะฆ่าหนู

863
01:08:01,220 --> 01:08:03,280
เขาไม่ยอมหยุดจนกว่าจะฆ่าเราได้

864
01:08:03,530 --> 01:08:04,620
เขาไม่ยอมหยุด

865
01:08:04,740 --> 01:08:07,110
นิ่งซะลูกมากับฉัน

866
01:08:07,250 --> 01:08:11,000
แม่ใจร้าย แม่ใจร้าย ใจร้าย...

867
01:08:22,820 --> 01:08:23,800
เป็นยังไงบ้าง

868
01:08:24,480 --> 01:08:26,480
ไม่ยอมหยุด

869
01:08:27,140 --> 01:08:28,390
ดิฉันเลยปล่อยไว้กับคุณพ่อ

870
01:08:29,480 --> 01:08:31,690
แกขอคุยกับพ่อคนเดียว

871
01:08:35,070 --> 01:08:38,540
เกิดอะไรขึ้นคะ ทะเลาะกันเรื่องอะไร

872
01:08:38,620 --> 01:08:40,050
มันไม่ใช่ลูกฉัน

873
01:08:41,700 --> 01:08:44,570
มันเป็นยายแก่สายตาแปลกๆ

874
01:08:44,740 --> 01:08:46,800
มันเลียนเสียงเป็นลูกสาวฉัน

875
01:08:47,120 --> 01:08:50,580
สาบานได้ว่าไม่ใช่ลูกฉัน

876
01:08:53,250 --> 01:08:56,380
พระเจ้าช่วยลูกด้วย...

877
01:08:56,910 --> 01:08:59,760
ให้ตาย...เกิดอะไรขึ้นกับฉัน

878
01:09:00,310 --> 01:09:02,600
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

879
01:09:03,110 --> 01:09:05,600
คุณต้องพักผ่อน

880
01:09:07,510 --> 01:09:11,770
ดูแลบ้านหลังนี้มันหนักเกินไปสำหรับคุณ

881
01:09:12,170 --> 01:09:13,560
ปล่อยให้เราจัดการกันเอง

882
01:09:13,770 --> 01:09:15,730
เรารู้ว่าต้องทำอย่างไร

883
01:09:19,200 --> 01:09:20,860
หมายความว่าไง

884
01:09:22,660 --> 01:09:25,050
หมายถึงปล่อยให้พวกเธอจัดการกันเอง

885
01:09:25,330 --> 01:09:26,530
เปล่าเจ้าค่ะแค่เสนอแนะ

886
01:09:26,650 --> 01:09:29,330
ฉันไม่ต้องการข้อเสนอแนะ

887
01:09:30,050 --> 01:09:32,910
แกคิดว่าแกเป็นใคร
แกจะมารู้อะไรดีกว่าฉัน

888
01:09:37,420 --> 01:09:38,710
หรือว่ารู้

889
01:09:42,940 --> 01:09:45,140
อะไรเนี่ย

890
01:09:47,850 --> 01:09:51,140
ยาแก้ปวดไมเกรนค่ะคุณนาย

891
01:09:51,340 --> 01:09:52,890
เห็นคุณนายทานเป็นประจำ

892
01:09:54,480 --> 01:09:56,310
ฉันอยากอยู่ตามลำพัง

893
01:09:57,690 --> 01:09:59,570
ค่ะคุณ

894
01:10:22,800 --> 01:10:24,890
มาเถอะเด็กๆ

895
01:10:47,510 --> 01:10:49,490
แอนเล่าให้ฟังหมดแล้ว

896
01:10:56,370 --> 01:10:59,380
ฉันอยากมีคำอธิบายแต่ก็ไม่มี

897
01:10:59,480 --> 01:11:01,400
ทีแรกคิดว่ามีคนอื่นอยู่ในบ้าน

898
01:11:01,540 --> 01:11:03,280
จนบางครั้งคิดว่าเป็นผี

899
01:11:03,400 --> 01:11:05,720
ฉันไม่ได้พูดเรื่องผี

900
01:11:06,650 --> 01:11:09,080
ฉันพูดเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น

901
01:11:16,480 --> 01:11:17,800
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร

902
01:11:17,910 --> 01:11:19,690
บอกสิว่าไม่จริง

903
01:11:20,400 --> 01:11:21,860
บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น

904
01:11:23,320 --> 01:11:24,860
เกิดอะไรขึ้น...

905
01:11:30,400 --> 01:11:33,420
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันในวันนั้น

906
01:11:33,600 --> 01:11:37,200
พวกคนใช้ทิ้งบ้านไปกันหมด

907
01:11:37,970 --> 01:11:41,170
พวกเขาไม่กล้าบอกฉันตรงๆ

908
01:11:43,170 --> 01:11:48,220
และพวกเขารู้ว่าฉันทิ้งบ้านไม่ได้

909
01:11:49,710 --> 01:11:51,310
พวกเขารู้

910
01:11:54,340 --> 01:11:56,230
แอน

911
01:11:57,100 --> 01:11:59,980
แอนเกิดอะไรขึ้น

912
01:12:01,800 --> 01:12:03,860
แม่ตีฉัน

913
01:12:04,200 --> 01:12:07,280
เขาเป็นบ้าขึ้นมาอย่างวันนั้น

914
01:12:08,020 --> 01:12:09,280
เธอจำได้ไหม

915
01:12:11,120 --> 01:12:12,950
ไม่

916
01:12:14,800 --> 01:12:17,080
เธอต้องให้อภัยฉันนะ

917
01:12:18,710 --> 01:12:22,040
ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเด็กๆ

918
01:12:23,020 --> 01:12:25,380
เขารู้ว่าฉันรักเขา

919
01:12:26,200 --> 01:12:28,450
เขารู้ว่าฉันไม่เคยตีเขา

920
01:12:28,570 --> 01:12:31,010
ฉันยอมตายดีกว่า

921
01:12:34,430 --> 01:12:36,020
เธอจะทำอะไรน่ะ

922
01:12:37,450 --> 01:12:39,400
เธอโกรธฉันเหรอ

923
01:12:42,800 --> 01:12:44,540
ฉันกลับมาร่ำลา

924
01:12:44,620 --> 01:12:46,240
ภรรยากับลูกๆ ฉัน

925
01:12:46,610 --> 01:12:48,150
ฉันต้องไปแล้ว

926
01:12:48,990 --> 01:12:50,490
ไปไหน

927
01:12:51,870 --> 01:12:53,280
แนวหน้า

928
01:12:53,450 --> 01:12:54,870
สงครามยุติแล้ว

929
01:12:56,290 --> 01:12:57,580
ยังไม่ยุติ

930
01:12:57,830 --> 01:12:59,500
เอาอะไรมาพูด

931
01:13:01,570 --> 01:13:03,250
เธอไปไม่ได้นะได้ยินไหม

932
01:13:03,280 --> 01:13:05,630
เธอทิ้งเราไปครั้งนึงแล้ว อย่าไป

933
01:13:07,260 --> 01:13:08,570
ทำไม

934
01:13:08,740 --> 01:13:13,370
ทำไมจะต้องไปสงครามโง่ๆ
แล้วทำแบบนั้นกับพวกเราอีก

935
01:13:14,680 --> 01:13:17,250
ทำไมถึงไม่อยู่เป็นครอบครัวเหมือนคนอื่น

936
01:13:17,340 --> 01:13:18,280
คนอื่นยอมแพ้กันหมด

937
01:13:18,430 --> 01:13:20,400
เราทุกคนก็ยอมแพ้

938
01:13:20,570 --> 01:13:22,340
ทั้งเกาะถูกยึดครอง

939
01:13:22,360 --> 01:13:26,360
แล้วเธอ เธอคาดหวังอะไร

940
01:13:31,070 --> 01:13:33,970
เธอจะพิสูจน์อะไรโดยการไปสงคราม

941
01:13:34,080 --> 01:13:36,950
บ้านเธออยู่ที่นี่กับพวกเรา

942
01:13:38,170 --> 01:13:40,500
เราเป็นครอบครัว

943
01:13:46,210 --> 01:13:48,090
ฉันรักเธอ

944
01:13:49,550 --> 01:13:51,590
นั่นเพียงพอแล้วสำหรับฉัน

945
01:13:52,510 --> 01:13:56,260
อยู่ในความมืดนี้

946
01:13:57,110 --> 01:13:59,430
ในคุกนี้

947
01:14:01,910 --> 01:14:04,020
แต่ไม่ใช่เพื่อเธอ

948
01:14:05,110 --> 01:14:08,070
ฉันไม่ดีพอสำหรับเธอ

949
01:14:08,320 --> 01:14:10,740
เธอถึงทิ้งไป

950
01:14:13,450 --> 01:14:15,580
มันไม่ใช่เพราะสงครามหรอก

951
01:14:18,370 --> 01:14:21,250
เธออยากทิ้งฉันไปใช่ไหมล่ะ

952
01:16:27,650 --> 01:16:28,500
แอน

953
01:16:30,280 --> 01:16:31,540
นิโคลัส

954
01:16:41,910 --> 01:16:43,310
มีอะไร

955
01:16:44,220 --> 01:16:45,280
พระเจ้า

956
01:16:49,820 --> 01:16:52,440
พระเจ้า

957
01:17:14,400 --> 01:17:15,680
ม่านหายไปไหนหมด

958
01:17:21,450 --> 01:17:23,080
คุณมิลล์

959
01:17:37,940 --> 01:17:39,000
ขอแม่ดูหน่อย

960
01:17:39,400 --> 01:17:40,880
ไหนดูซิ

961
01:17:41,310 --> 01:17:43,020
ไม่เป็นไรนะ

962
01:17:44,110 --> 01:17:45,450
หนูจะหาพ่อ

963
01:17:51,800 --> 01:17:52,960
พ่อไปแล้ว

964
01:17:53,600 --> 01:17:54,740
ไม่จริง

965
01:17:55,570 --> 01:17:57,420
จริงๆ จ้ะ

966
01:17:58,630 --> 01:18:00,380
เป็นเรื่องจริง

967
01:18:02,200 --> 01:18:04,640
ผมรักแม่

968
01:18:12,190 --> 01:18:14,100
หาม่านกันเถอะ

969
01:18:17,110 --> 01:18:18,340
ใครเป็นตัวการ

970
01:18:19,230 --> 01:18:20,780
ฝีมือใคร

971
01:18:20,910 --> 01:18:22,490
บอกมานะ

972
01:18:22,610 --> 01:18:24,610
บอกมา

973
01:18:25,710 --> 01:18:27,420
รู้ไหมว่า เกิดอะไรขึ้น

974
01:18:27,600 --> 01:18:29,820
เธอรู้เพราะมันเกิดกับเธอเหมือนกัน

975
01:18:29,940 --> 01:18:32,710
บอกมานะ เธอบอกฉันมา

976
01:18:33,620 --> 01:18:35,000
เขียนลงไป

977
01:18:35,140 --> 01:18:36,330
เขียนลงไปขอร้องล่ะ

978
01:18:36,420 --> 01:18:39,000
อารมณ์เสียไม่ช่วยอะไรขึ้นมา

979
01:18:41,370 --> 01:18:42,450
เขาเขียนไม่เป็น

980
01:18:42,570 --> 01:18:44,310
- หายไปไหน
- อะไร

981
01:18:44,420 --> 01:18:46,110
ม่านน่ะสิ

982
01:18:46,220 --> 01:18:48,570
ม่านที่ชีวิตลูกฉันแขวนไว้กับมัน

983
01:18:48,650 --> 01:18:50,050
มีคนมาเอาม่านออกไป

984
01:18:50,140 --> 01:18:51,940
ฉันเห็นค่ะ

985
01:18:52,050 --> 01:18:54,650
แต่คุณไม่จำเป็นต้องขึ้นเสียง

986
01:18:55,270 --> 01:18:58,340
คุณทัทเทิลฉันกำลังจะให้ไปตามเชียว

987
01:18:58,880 --> 01:19:01,940
รู้ไหมว่าใครเอาม่านไปหมด

988
01:19:03,240 --> 01:19:05,490
ม่านเหรอ

989
01:19:06,030 --> 01:19:07,660
ตายจริง

990
01:19:08,400 --> 01:19:11,370
ทำไมนะถึงมีคนอยากได้ม่านพวกนั้น

991
01:19:13,040 --> 01:19:15,880
เขาอยากให้มีแสงลอดเข้ามาในบ้านบ้าง

992
01:19:16,250 --> 01:19:18,710
แสงสว่างใช่แล้ว

993
01:19:19,140 --> 01:19:21,020
มีคนอยากฆ่าลูกฉัน

994
01:19:21,170 --> 01:19:23,740
ทำไมคุณนายถึงคิดว่าแสงจะฆ่าเขาได้

995
01:19:25,540 --> 01:19:27,220
จะบ้าเหรอ

996
01:19:28,170 --> 01:19:29,400
บอกแล้วไง

997
01:19:30,540 --> 01:19:31,940
ฉันเคยบอกไปแล้วว่า

998
01:19:32,020 --> 01:19:35,220
ลูกฉันแพ้แสงแสงสว่างจะฆ่าเขา

999
01:19:35,480 --> 01:19:38,000
แต่นั่นมันเมื่อก่อนนี้

1000
01:19:38,220 --> 01:19:40,650
โรคร้ายอาจจางหายด้วยตัวเอง

1001
01:19:40,850 --> 01:19:43,280
ถ้าไม่ปล่อยให้เขาสัมผัสแสงแดดบ้าง

1002
01:19:43,370 --> 01:19:45,070
จะรู้ได้ไงว่าเขายังไม่หาย

1003
01:19:45,880 --> 01:19:49,880
น้องสะใภ้ผมเคยมีโรคประจำตัว
รูมาติซั่ม

1004
01:19:50,160 --> 01:19:52,200
ที่ขากับหลัง

1005
01:19:53,200 --> 01:19:54,970
แล้วอยู่มาวันนึง

1006
01:19:56,510 --> 01:19:58,080
เขาหายเป็นปกติ

1007
01:20:00,050 --> 01:20:02,020
ฉันจะตามหาม่านพวกนั้น

1008
01:20:02,080 --> 01:20:03,740
หลังจากพวกคุณช่วยติดเรียบร้อย

1009
01:20:03,880 --> 01:20:05,280
เชิญออกจากบ้านนี้ได้

1010
01:20:19,310 --> 01:20:21,480
แล้วคุณผู้ชายจะว่าไง

1011
01:20:21,620 --> 01:20:22,980
เขาไม่จำเป็นต้องพูดซ้ำ

1012
01:20:24,910 --> 01:20:26,600
เอากุญแจมา

1013
01:20:27,050 --> 01:20:28,990
เอากุญแจคืนมาเดี๋ยวนี้

1014
01:20:33,340 --> 01:20:35,120
รู้นะว่าต้องการอะไร

1015
01:20:35,710 --> 01:20:38,480
แกอยากขู่ให้เรากลัวจะได้ทิ้งบ้านนี้ไป

1016
01:20:38,570 --> 01:20:42,840
พวกแกจะได้เข้ามายึดบ้านของฉันทั้งหมดใช่มั้ย

1017
01:20:43,020 --> 01:20:46,570
เอากุญแจคืนมาฉันจะไม่พูดซ้ำ

1018
01:20:46,650 --> 01:20:48,020
คุณนายใจเย็นๆ ไว้ดีกว่า

1019
01:20:48,400 --> 01:20:51,020
เอากุญแจคืนมาให้ฉัน

1020
01:20:52,650 --> 01:20:54,170
เอามาให้ฉัน

1021
01:21:00,310 --> 01:21:02,360
เอาล่ะออกไปได้แล้ว

1022
01:21:20,050 --> 01:21:22,880
รู้อะไรไหมคุณทัทเทิล

1023
01:21:23,280 --> 01:21:26,140
ฉันสุดจะอดกลั่นไหวแล้ว

1024
01:21:26,420 --> 01:21:28,170
คุณล่ะ

1025
01:21:28,510 --> 01:21:32,450
แน่นอนเหมือนกันเลย

1026
01:21:33,910 --> 01:21:37,020
เราไปคุ้ยเขี่ยหาหลุมศพกันเถอะ

1027
01:22:15,970 --> 01:22:17,370
แม่ทำอะไรน่ะ

1028
01:22:17,570 --> 01:22:19,570
บอกแล้วไงว่าเป็นบ้าไปแล้ว

1029
01:22:19,800 --> 01:22:20,620
โกหก

1030
01:22:20,770 --> 01:22:25,330
- แม่เป็นบ้า
- โกหก

1031
01:22:31,370 --> 01:22:32,880
มืดแล้ว

1032
01:22:34,170 --> 01:22:35,510
จะไปไหนน่ะ

1033
01:22:36,110 --> 01:22:37,680
พอกันที

1034
01:22:39,200 --> 01:22:41,620
ฉันจะไปตามหาพ่อในป่า

1035
01:22:41,740 --> 01:22:43,680
หนีออกจากบ้านเหรอ

1036
01:22:46,060 --> 01:22:49,060
ฉันจะไต่รางน้ำลงไปที่พื้นดิน

1037
01:22:49,340 --> 01:22:50,860
ง่ายจะตายไป

1038
01:23:04,870 --> 01:23:07,250
ถ้าแม่รู้เข้าเอาตายแน่ๆ

1039
01:23:07,870 --> 01:23:10,000
ช่างเถอะ

1040
01:23:19,000 --> 01:23:20,390
แอนเดี๋ยว

1041
01:23:21,680 --> 01:23:23,430
ฉันอยากไปตามหาพ่อด้วยคน

1042
01:23:23,820 --> 01:23:26,890
โกหกเธอไม่อยากอยู่คนเดียวน่ะสิ

1043
01:23:27,000 --> 01:23:28,540
คนขี้ขลาด คนขี้ขลาด

1044
01:23:28,650 --> 01:23:29,770
เงียบเลย

1045
01:24:23,950 --> 01:24:25,660
แอนเราหลงทางแน่

1046
01:24:25,990 --> 01:24:28,120
ยังไม่ออกจากสวนเลยบื้อ

1047
01:24:29,400 --> 01:24:32,250
- ฉันกลัวนี่
- แล้วมาทำไม

1048
01:24:36,500 --> 01:24:39,470
- พูดอะไรหน่อย
- จะให้พูดว่าไง

1049
01:24:39,800 --> 01:24:42,090
ไม่รู้สิอะไรก็ได้

1050
01:24:42,250 --> 01:24:44,680
ฉันชื่อแอนและกำลังเดินอยู่

1051
01:24:44,850 --> 01:24:47,140
กำลังเดินอยู่ ฉันชื่อแอน

1052
01:25:14,200 --> 01:25:16,130
ตรงนั้นนั่นอะไร

1053
01:25:18,170 --> 01:25:20,170
หลุมฝังศพมั้ง

1054
01:25:21,420 --> 01:25:22,800
อย่าเข้าไปใกล้

1055
01:25:23,020 --> 01:25:24,250
ทำไมล่ะ

1056
01:25:25,050 --> 01:25:26,800
เดี๋ยวผีมันโผล่มา

1057
01:25:26,940 --> 01:25:30,180
หลุมฝังศพไม่มีผีมีแต่โครงกระดูก

1058
01:25:47,450 --> 01:25:49,080
มีอะไรเขียนไว้ด้วย

1059
01:25:49,170 --> 01:25:49,910
ไปเถอะ

1060
01:25:50,050 --> 01:25:51,290
เดี๋ยว

1061
01:26:14,850 --> 01:26:17,500
แอนเขา เขียนว่าไง

1062
01:26:25,650 --> 01:26:27,450
เธอจะต้องแข็งแกร่งขึ้นเด็กๆ

1063
01:26:27,620 --> 01:26:29,330
นิโคลัสมานี่

1064
01:26:30,450 --> 01:26:33,290
คุณมิลล์
อย่าบอกแม่นะว่าเราหนีออกมา

1065
01:26:33,600 --> 01:26:34,800
อย่าพูดกับเขา

1066
01:26:36,140 --> 01:26:36,820
ทำไมล่ะ

1067
01:26:36,940 --> 01:26:39,200
- เขาตายแล้ว
- อะไรนะ

1068
01:26:39,280 --> 01:26:41,130
เขาเป็นผีมานี่เร็ว

1069
01:26:41,630 --> 01:26:43,170
เด็กๆ เรา

1070
01:26:43,770 --> 01:26:45,530
นิโคลัส

1071
01:26:46,300 --> 01:26:47,470
ถ้าเขาเป็นผี

1072
01:26:47,570 --> 01:26:49,910
ทำไมไม่ห่มผ้าขาวกับถือโซ่

1073
01:26:50,020 --> 01:26:50,710
แบบเธอว่า

1074
01:26:50,850 --> 01:26:53,570
ช่างเถอะออกมาห่างๆ เขา

1075
01:26:53,810 --> 01:26:57,020
เธอชอบหลอกฉันอยู่เรื่อยเลย

1076
01:26:57,190 --> 01:26:59,370
- ฉันเบื่อเธอเต็มทนแล้ว
- ฉันไม่ได้หลอกเธอ

1077
01:26:59,480 --> 01:27:00,910
ฉันพูดความจริง

1078
01:27:01,000 --> 01:27:02,880
มานี่

1079
01:27:04,770 --> 01:27:06,250
เร็ว

1080
01:27:06,510 --> 01:27:09,740
แม่ แม่...

1081
01:27:10,820 --> 01:27:12,450
เด็กๆ

1082
01:27:18,170 --> 01:27:19,200
วิ่ง

1083
01:27:19,770 --> 01:27:20,740
วิ่ง

1084
01:27:22,620 --> 01:27:23,910
หนีเข้าไปในบ้าน

1085
01:27:26,450 --> 01:27:28,050
อย่าเข้ามานะ

1086
01:27:28,860 --> 01:27:30,140
อย่าขยับ

1087
01:27:35,650 --> 01:27:37,400
อย่ากลัวไปเลยคุณนาย

1088
01:27:37,850 --> 01:27:40,350
วัณโรคคร่าเราไป

1089
01:27:40,740 --> 01:27:42,960
ตั้งครึ่งศตวรรษมาแล้ว

1090
01:28:03,210 --> 01:28:04,710
ไปให้พ้น

1091
01:28:10,880 --> 01:28:12,340
เปิดประตูหน่อยน่าคุณนาย

1092
01:28:12,480 --> 01:28:13,760
พวกแกจะเอาอะไร

1093
01:28:14,600 --> 01:28:17,180
แม่อย่าเปิดนะอย่า

1094
01:28:17,310 --> 01:28:18,800
เราเห็นหลุมฝังศพเขา

1095
01:28:18,930 --> 01:28:20,770
ไปซ่อนข้างบนไป

1096
01:28:21,200 --> 01:28:23,400
- ไปสิ
- ผมกลัว

1097
01:28:29,480 --> 01:28:31,860
อย่าแยกกัน

1098
01:28:38,280 --> 01:28:40,460
อยู่ด้วยกัน อย่าแยกกันนะ

1099
01:28:41,340 --> 01:28:45,630
ไปซ่อนซะไป...ไป

1100
01:28:45,940 --> 01:28:48,510
เราพยายามทำความเข้าใจกับคุณ

1101
01:28:51,380 --> 01:28:52,640
เข้าใจอะไร

1102
01:28:52,820 --> 01:28:54,260
เรื่องบ้าน

1103
01:28:55,000 --> 01:28:57,260
เรื่องสถานการณ์ใหม่

1104
01:28:57,710 --> 01:28:59,430
สถานการณ์อะไร

1105
01:29:00,142 --> 01:29:03,971
เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยกัน

1106
01:29:04,114 --> 01:29:06,730
คนเป็นกับคนตาย

1107
01:29:06,971 --> 01:29:11,320
คุณตายแล้ว
ปล่อยให้เราอยู่ในความสงบเถิด

1108
01:29:11,628 --> 01:29:13,260
ให้เราอยู่ในความสงบ

1109
01:29:14,200 --> 01:29:16,371
ขอให้เราอยู่อย่างสงบ

1110
01:29:21,710 --> 01:29:23,620
มาเถอะเข้าข้างใน

1111
01:29:29,885 --> 01:29:31,670
ถึงพวกเราจะยอมไป

1112
01:29:32,371 --> 01:29:33,550
แล้วพวกเขาล่ะ

1113
01:29:34,314 --> 01:29:35,320
ใคร

1114
01:29:35,514 --> 01:29:37,350
ผู้บุกรุก

1115
01:29:38,220 --> 01:29:39,228
ไม่มีผู้บุกรุก

1116
01:29:39,350 --> 01:29:41,342
- เขาปลดม่านออกหมด
- ไม่มีผู้บุกรุก

1117
01:29:41,485 --> 01:29:44,480
เชื่อเถอะฝีมือพวกเขา

1118
01:29:45,290 --> 01:29:49,342
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในบ้าน
กับคุณและลูกๆ

1119
01:29:49,657 --> 01:29:51,542
- รอคอยคุณ
- เปล่า

1120
01:29:51,628 --> 01:29:56,180
เชื่อสิไม่ช้าก็เร็ว

1121
01:29:56,485 --> 01:29:58,680
เขาจะหาคุณพบ

1122
01:29:59,170 --> 01:30:00,514
คอยนี่นะเดี๋ยวฉันมา

1123
01:30:00,628 --> 01:30:03,457
อย่าแม่สั่งไม่ให้แยกกันไง

1124
01:30:03,730 --> 01:30:05,457
ฉันทิ้งแม่ไว้อย่างนั้นไม่ได้

1125
01:30:10,420 --> 01:30:12,630
อย่าหายใจแบบนั้น

1126
01:30:20,228 --> 01:30:22,257
นิโคลัสหยุดหายใจแบบนั้น

1127
01:30:25,560 --> 01:30:26,980
หยุดสักที

1128
01:30:29,480 --> 01:30:32,990
ไม่ได้ยินเหรอมีใครอยู่นั่น

1129
01:30:37,410 --> 01:30:39,342
มากับเรา

1130
01:30:39,885 --> 01:30:42,350
มากับเราเถอะเด็กๆ

1131
01:30:49,040 --> 01:30:50,380
นิโคลัส

1132
01:30:52,880 --> 01:30:54,340
แอน

1133
01:30:56,828 --> 01:30:58,550
ลูกอยู่ที่ไหน

1134
01:31:01,560 --> 01:31:03,060
ตอบแม่หน่อย

1135
01:31:03,290 --> 01:31:04,942
ผู้บุกรุกเจอเขาเข้าแล้ว

1136
01:31:05,020 --> 01:31:06,770
เราช่วยอะไรไม่ได้แล้ว

1137
01:31:07,770 --> 01:31:11,860
คุณต้องขึ้นไปเจรจากับเขาข้างบน

1138
01:31:29,685 --> 01:31:32,828
ข้า แต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย
พระองค์สถิตในสวรรค์

1139
01:31:32,942 --> 01:31:35,130
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ

1140
01:31:35,400 --> 01:31:37,420
พระอาณาจักรจงมาถึง

1141
01:31:37,510 --> 01:31:39,428
ขอทุกสิ่งเป็นไปตามน้ำพระทัย

1142
01:31:39,590 --> 01:31:41,470
ในแผ่นดินดังในสวรรค์

1143
01:31:42,180 --> 01:31:44,680
ขอประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้า

1144
01:31:44,771 --> 01:31:46,810
เหมือนข้าพเจ้ายกให้ผู้อื่น

1145
01:31:48,971 --> 01:31:51,730
กลัวทำไมเด็กๆ

1146
01:31:52,428 --> 01:31:55,440
ไม่อยากให้เราเป็นเพื่อนเหรอ

1147
01:31:58,800 --> 01:32:00,410
พูดกับเราสิ

1148
01:32:01,514 --> 01:32:03,620
พูดกับเราสิ

1149
01:32:07,685 --> 01:32:11,040
บอกว่าเกิดอะไรขึ้น

1150
01:32:12,657 --> 01:32:15,285
อย่าบอกเขา

1151
01:32:15,885 --> 01:32:19,090
อย่า บอก เขา

1152
01:32:19,880 --> 01:32:22,930
ถ้าฉันบอกเขา เขาจะปล่อยเราไป

1153
01:32:24,914 --> 01:32:26,770
แม่ครับ

1154
01:32:28,140 --> 01:32:29,890
แม่ครับ

1155
01:32:30,140 --> 01:32:32,770
ร้องไห้ไปใยเด็กๆ

1156
01:32:33,657 --> 01:32:35,942
เกิดอะไรขึ้นในห้องนี้

1157
01:32:37,114 --> 01:32:39,950
แม่เขาทำอะไรเจ้า

1158
01:32:52,580 --> 01:32:54,310
มีอะไรเกี่ยวกับหมอน

1159
01:32:54,914 --> 01:32:57,800
นั่นคือวิธีที่เขาฆ่าเจ้าเหรอ

1160
01:32:59,114 --> 01:33:00,485
ด้วยหมอนน่ะ

1161
01:33:00,628 --> 01:33:02,114
แม่ไม่ได้ฆ่าเรา

1162
01:33:02,200 --> 01:33:04,085
เด็กๆ ถ้าเจ้าตายแล้ว

1163
01:33:04,200 --> 01:33:06,628
ใยเจ้ายังสิงอยู่ในบ้านนี้อีก

1164
01:33:06,771 --> 01:33:08,342
เรายังไม่ตาย

1165
01:33:09,485 --> 01:33:12,257
ใยเจ้ายังสิงอยู่ในบ้านนี้อีก

1166
01:33:12,370 --> 01:33:17,028
เรายังไม่ตาย เรายังไม่ตาย...

1167
01:33:17,210 --> 01:33:20,085
ใยเจ้ายังสิงอยู่ในบ้านนี้อีก

1168
01:33:20,628 --> 01:33:23,057
เรายังไม่ตาย เรายังไม่ตาย...

1169
01:33:23,530 --> 01:33:25,142
- เราไม่ได้ตาย
- เราไม่ได้ตาย

1170
01:33:25,257 --> 01:33:31,114
เราไม่ได้ตาย เรายังไม่ได้ตาย...

1171
01:33:48,000 --> 01:33:49,485
ไม่เป็นอะไรใช่ไหม

1172
01:33:49,657 --> 01:33:53,857
จ้ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อย

1173
01:33:55,257 --> 01:33:56,685
เกิดอะไรขึ้น

1174
01:33:57,542 --> 01:34:00,371
เขาติดต่อได้

1175
01:34:00,714 --> 01:34:02,171
ทั้งสามเลยเหรอ

1176
01:34:02,371 --> 01:34:04,657
เกรงว่าจะใช่

1177
01:34:05,342 --> 01:34:07,857
แม่กับลูก 2 คน

1178
01:34:08,971 --> 01:34:10,742
น่าสนใจอย่างยิ่งว่าไหม

1179
01:34:10,942 --> 01:34:12,342
น่าสนใจเหรอ...

1180
01:34:12,571 --> 01:34:14,371
ฉันกลัวแทบตาย

1181
01:34:14,457 --> 01:34:15,428
ที่รักทำใจดีๆ ไว้

1182
01:34:15,514 --> 01:34:18,840
ไม่ เราทำตามวิธีของเธอมาตลอด

1183
01:34:19,028 --> 01:34:20,742
ตอนนี้ฟังฉันบ้างล่ะ

1184
01:34:21,010 --> 01:34:23,342
เราอยู่ในบ้านหลังนี้ไม่ได้อีกแล้ว

1185
01:34:23,542 --> 01:34:26,600
เพราะเจ้าของเขาไม่อยากให้เราอยู่

1186
01:34:26,771 --> 01:34:28,171
เรายังไม่รู้จักเขาดีพอเลย

1187
01:34:28,285 --> 01:34:29,857
แค่นี้ยังไม่พอเหรอ

1188
01:34:30,285 --> 01:34:32,000
เรารู้ว่าผู้หญิงเกิดคลุ้มคลั่ง

1189
01:34:32,142 --> 01:34:35,085
เอาหมอนฆ่าปิดปากลูก 2 คน
แล้วยิงตัวตาย

1190
01:34:35,200 --> 01:34:38,285
แค่นั่นก็เกินพอแล้ว
คิดถึงลูกเราบ้างสิ

1191
01:34:38,457 --> 01:34:39,685
วิคเตอร์ไม่เห็นจะเป็นไรนี่

1192
01:34:39,800 --> 01:34:42,714
เป็นสิ แกฝันร้าย

1193
01:34:42,850 --> 01:34:44,428
แกบอกว่า เห็นเด็กผู้หญิงคนนั้น

1194
01:34:44,480 --> 01:34:47,371
แม้แต่เลดี้คนนี้ยังถูกหล่อนสิงเอาด้วย

1195
01:34:47,640 --> 01:34:49,910
ขอเถอะ ถึงเวลาไปจากบ้านนี้แล้ว

1196
01:34:49,950 --> 01:34:51,285
ก็ได้

1197
01:34:52,028 --> 01:34:54,114
พรุ่งนี้เช้าเราจะไปจากที่นี่

1198
01:34:54,885 --> 01:34:56,920
ขอบคุณพระเจ้า

1199
01:34:58,920 --> 01:35:00,920
ฉันจะไปดูวิคเตอร์เสียก่อน

1200
01:35:04,000 --> 01:35:06,314
ขอบคุณๆ อีกครั้งที่มานี่

1201
01:35:06,371 --> 01:35:07,371
ยินดี

1202
01:35:07,542 --> 01:35:09,171
หวังว่าเราคงช่วยได้บ้าง

1203
01:35:09,257 --> 01:35:11,970
แน่นอนแต่ผมว่า
ผลลัพท์มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่

1204
01:35:15,914 --> 01:35:18,810
ทีแรกแม่ไม่เข้าใจ

1205
01:35:20,657 --> 01:35:23,457
ว่าหมอนมาทำอะไรในมือแม่

1206
01:35:26,257 --> 01:35:28,820
แล้วทำไมลูกถึงไม่ขยับเขยื้อน

1207
01:35:32,828 --> 01:35:34,910
จากนั้นถึงได้รู้

1208
01:35:37,714 --> 01:35:39,710
ว่าเกิดอะไรขึ้น

1209
01:35:43,670 --> 01:35:46,090
แม่ฆ่าลูกทั้งสอง

1210
01:35:52,890 --> 01:35:55,140
แม่หยิบปืนขึ้น

1211
01:35:56,657 --> 01:35:58,742
จ่อที่หน้าผาก

1212
01:36:02,800 --> 01:36:05,057
แล้วลั่นไก

1213
01:36:09,371 --> 01:36:11,820
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

1214
01:36:18,370 --> 01:36:21,710
จากนั้นได้ยินเสียงลูกๆ
หัวเราะในห้องนอน

1215
01:36:25,742 --> 01:36:29,428
ลูกกำลังเล่นกับหมอนอย่างสนุกสนาน

1216
01:36:32,140 --> 01:36:38,428
แม่จึงคิดได้ว่าพระเจ้าทรงมีเมตตา

1217
01:36:38,828 --> 01:36:43,228
ให้โอกาสแม่อีกครั้ง

1218
01:36:44,485 --> 01:36:49,142
บอกแม่ว่าอย่ายอมแพ้

1219
01:36:52,028 --> 01:36:54,285
จงแข็งแกร่ง

1220
01:36:55,914 --> 01:36:58,120
เป็นแม่ที่ดี

1221
01:36:59,800 --> 01:37:01,290
ของลูกๆ

1222
01:37:05,380 --> 01:37:06,710
แต่ตอนนี้

1223
01:37:10,285 --> 01:37:11,880
ตอนนี้

1224
01:37:15,428 --> 01:37:17,180
หมายความว่าอะไร

1225
01:37:21,742 --> 01:37:23,940
เราอยู่ไหน

1226
01:37:25,142 --> 01:37:28,070
ลิเดียถามเราเช่นนี้เหมือนกัน

1227
01:37:28,400 --> 01:37:31,257
ตอนนี้คงรู้ว่าพวกคุณสามคนตายแล้ว

1228
01:37:32,571 --> 01:37:36,240
และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาพูด

1229
01:37:38,171 --> 01:37:40,714
แต่ก่อนหน้านั้นเล่าให้คุณฟังไม่ได้

1230
01:37:45,542 --> 01:37:48,750
ฉันชงน้ำชาดื่มกันดีไหมคะคุณ

1231
01:37:52,885 --> 01:37:54,942
ผู้บุกรุกกำลังจะไป

1232
01:37:55,142 --> 01:37:57,171
แต่จะมีกลุ่มใหม่มา

1233
01:37:57,285 --> 01:37:59,485
บางครั้งเรารู้สึก

1234
01:37:59,600 --> 01:38:02,730
บางครั้งเราไม่รู้

1235
01:38:03,428 --> 01:38:05,657
มันมักจะเป็นเช่นนั้นเสมอแหละ

1236
01:38:08,400 --> 01:38:10,257
คุณนาย

1237
01:38:14,000 --> 01:38:16,240
แม่ครับ

1238
01:38:16,590 --> 01:38:19,257
พ่อตายในสงครามใช่ไหม

1239
01:38:19,542 --> 01:38:20,828
จ้ะ

1240
01:38:21,000 --> 01:38:23,000
เราจะได้พบพ่ออีกไหมครับ

1241
01:38:23,142 --> 01:38:25,000
ไม่รู้สิ

1242
01:38:26,085 --> 01:38:30,250
ถ้าเราตายแล้วไหนล่ะนรกทั้งเป็น

1243
01:38:34,057 --> 01:38:37,300
แม่ไม่รู้ว่าจะมีนรกทั้งเป็นหรือไม่

1244
01:38:39,628 --> 01:38:42,350
แม่ไม่ฉลาดไปกว่าลูกหรอก

1245
01:38:44,942 --> 01:38:47,520
แต่รู้ว่า แม่รักลูกๆ

1246
01:38:49,020 --> 01:38:51,940
แม่รักลูกเสมอ

1247
01:38:54,628 --> 01:38:57,542
และบ้านนี้คือบ้านของเรา

1248
01:38:58,714 --> 01:39:00,628
พูดพร้อมๆ แม่นะ

1249
01:39:01,942 --> 01:39:04,342
นี่คือบ้านเรา

1250
01:39:04,500 --> 01:39:10,960
นี่คือบ้านเรา นี่คือบ้านเรา...

1251
01:39:27,600 --> 01:39:30,971
แม่ขา ดูสิมันไม่เจ็บปวดอีกแล้ว

1252
01:39:42,228 --> 01:39:44,885
ไม่มีใครไล่เราออกจากบ้านนี้ได้

1253
01:40:11,400 --> 01:40:13,980
ไปกันเถอะวิคเตอร์

1254
01:40:37,302 --> 01:40:43,900
"ขาย"

1255
01:40:45,852 --> 01:40:51,000
GGD