1
00:00:04,838 --> 00:00:07,549
ไบรอัน ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย

2
00:00:07,674 --> 00:00:10,177
ผมรู้ว่าคุณจะพูดอะไร ไม่เป็นไรหรอก

3
00:00:10,302 --> 00:00:12,262
ฉันได้ยินว่านายเดือดร้อน

4
00:00:12,387 --> 00:00:14,097
- ฉันรู้สึกแย่มาก
- ไม่เป็นไรหรอก

5
00:00:14,223 --> 00:00:16,975
เป็นครั้งแรกในรอบเก้าปี
ที่ผมได้มาถือไมค์ให้คุณอีก

6
00:00:18,852 --> 00:00:20,562
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนที่ดี

7
00:00:20,687 --> 00:00:21,855
ยินดีเสมอ

8
00:00:21,980 --> 00:00:23,774
แล้วคุณกับจิมเป็นไงบ้าง เรียบร้อยดีนะ

9
00:00:23,899 --> 00:00:26,068
ค่ะ ประมาณนั้น

10
00:00:26,985 --> 00:00:28,320
แพม โทรศัพท์

11
00:00:29,530 --> 00:00:32,449
ฝากทักทายเอลิสซ่าด้วย

12
00:00:32,574 --> 00:00:34,076
- ได้เลย
- ขอบคุณค่ะ

13
00:00:34,201 --> 00:00:35,244
แน่นอน

14
00:00:36,453 --> 00:00:38,121
ไง พ่อคนถือไมค์

15
00:00:38,455 --> 00:00:40,749
- ไง เมเรดิธ
- เมื่อไหร่จะมาตามฉันบ้าง

16
00:00:40,874 --> 00:00:43,001
ฟังนะ เขาไม่ให้เราคุยกัน

17
00:00:43,126 --> 00:00:44,878
เป็นกฎที่ไม่เข้าท่าเลย

18
00:00:45,003 --> 00:00:47,881
- ผมต้องไปแล้ว แล้วเจอกัน
- ได้เลย

19
00:01:15,158 --> 00:01:17,202
(ออฟฟิศป่วนชวนหัว)

20
00:01:20,163 --> 00:01:24,418
ได้ข่าวว่าคุณเรียกคนมาสัมภาษณ์
ตำแหน่งพนักงานขายคนใหม่

21
00:01:25,043 --> 00:01:27,045
ใช่แล้ว เป็นเพื่อนเก่าน่ะ

22
00:01:27,379 --> 00:01:30,757
ตำแหน่งนี้ต้องเจ๋งระดับนี้เลยนะ

23
00:01:30,883 --> 00:01:33,427
นี่ไง เห็นมั้ย คุณยกมือขึ้นไปอีก

24
00:01:33,844 --> 00:01:36,013
งั้นเหรอ จริงด้วย

25
00:01:36,138 --> 00:01:38,390
วอลเลซยอมให้ผมจ้างพนักงานขายรุ่นน้อง...

26
00:01:38,515 --> 00:01:40,893
มาแทนจิมระหว่างเขาอยู่ที่ฟิลาเดเฟีย

27
00:01:41,018 --> 00:01:44,229
ในที่สุดผมจะได้คนเข้าใจมานั่งข้าง ๆ

28
00:01:44,354 --> 00:01:46,398
แบบว่าจิม นายไม่รู้จริง ๆเหรอ...

29
00:01:46,523 --> 00:01:49,693
ว่าโรงฆ่าสัตว์กับโรงงานปศุสัตว์ต่างกันยังไง

30
00:01:50,611 --> 00:01:53,739
เตือนฉันว่าอย่าให้นายยืมวัวหรือม้าตายเชียว

31
00:01:54,948 --> 00:01:58,869
แต่ผมเหมาะกับงานนี้
ผมทำภารกิจที่ร้านสโตนแอนด์ซันสำเร็จ

32
00:01:58,994 --> 00:02:01,413
แถมยังเรื่องสมุดโทรศัพท์สแครนตันกับแจน

33
00:02:01,538 --> 00:02:04,917
ผมยอมทำทุกอย่าง ทุกทาง

34
00:02:05,292 --> 00:02:06,335
รู้อะไรมั้ย

35
00:02:06,877 --> 00:02:08,837
นายจะได้มาสัมภาษณ์ ตกลงมั้ย

36
00:02:08,962 --> 00:02:11,256
ฉันรู้ว่านายต้องแข่งกับคนเก่ง ๆมากมาย

37
00:02:11,381 --> 00:02:13,342
แต่นายมีโอกาส

38
00:02:13,467 --> 00:02:15,344
คลาร์กไม่มีโอกาสเลย

39
00:02:15,469 --> 00:02:17,846
เขาต้องแข่งกับรอล์ฟเพื่อนซี้ผมเลยนะ

40
00:02:17,971 --> 00:02:20,015
เขาไปตกปลาด้วยระเบิดมือ

41
00:02:20,140 --> 00:02:23,477
และเทรเวอร์ แต่ละมุกของเขาเด็ด ๆทั้งนั้น

42
00:02:23,602 --> 00:02:26,522
มันแย่มาก คุณโหมงานหนัก 12 สัปดาห์

43
00:02:26,647 --> 00:02:29,316
แล้วพวกเขากลับให้
เราแข่งกับคนอื่นเพื่อเลื่อนตำแหน่ง

44
00:02:29,441 --> 00:02:30,692
อย่างกับเราเป็นสัตว์

45
00:02:30,817 --> 00:02:33,403
ผมนึกว่าที่นี่เป็นที่ทำงาน ไม่ใช่สังเวียน

46
00:02:34,530 --> 00:02:36,448
ที่โต๊ะตัวนี้จะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

47
00:02:36,573 --> 00:02:39,743
ไม่มีจิมและแพมรวมหัวกันเถียงดไวท์อีกแล้ว

48
00:02:39,868 --> 00:02:43,539
ตอนนี้คือดไวท์กับเพื่อน ๆ
รวมหัวกันเถียงแพม

49
00:02:43,664 --> 00:02:45,666
นายจะเรียกว่าพันธมิตรด้วยก็ได้ ใช่มั้ย

50
00:02:45,791 --> 00:02:48,252
ฉันเลือกคำอย่างรอบคอบที่สุดแล้ว

51
00:02:49,002 --> 00:02:51,839
เรื่องผมกับแพมตอนนี้ค่อนข้างเปราะบาง

52
00:02:51,964 --> 00:02:53,257
ถ้าการที่ผมทำงานในฟิลาเดเฟีย...

53
00:02:53,382 --> 00:02:55,676
จะทำให้เหมือนมีดไวท์สองคนในชีวิตเธอ

54
00:02:55,801 --> 00:02:57,469
จะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง

55
00:03:03,183 --> 00:03:04,977
นายมาสัมภาษณ์เป็นพนักงานขายด้วยเหรอ

56
00:03:05,102 --> 00:03:08,105
เปล่า นายนั่นแหละมาสัมภาษณ์
แต่ฉันจะได้งาน

57
00:03:08,230 --> 00:03:11,149
ไม่แน่หรอก ฉันทำงานที่นี่มา 12 สัปดาห์แล้ว

58
00:03:11,275 --> 00:03:12,985
นานขนาดนั้นเลยนะ

59
00:03:13,110 --> 00:03:15,904
มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย

60
00:03:16,363 --> 00:03:17,781
ฉันรอล์ฟ

61
00:03:17,906 --> 00:03:20,701
- รอล์ฟ อัล
- รอล์ฟ อัล

62
00:03:20,993 --> 00:03:23,871
- เหมือนโรอัล ดอลสินะ
- ไปตายซะ

63
00:03:23,996 --> 00:03:27,249
อยู่นี่เอง มาเลย เพื่อน ลุยได้

64
00:03:27,374 --> 00:03:30,335
ขอโทษ รอล์ฟก่อน นายอย่ามาเทียบชั้น

65
00:03:30,460 --> 00:03:35,257
เมื่อเราอยู่กับรอล์ฟ
เราได้ลงไปขำจนท้องแข็งแน่

66
00:03:35,841 --> 00:03:36,758
เยี่ยมเลย

67
00:03:36,884 --> 00:03:41,430
รอล์ฟเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม เขาสุดยอด

68
00:03:41,555 --> 00:03:44,224
เจ๋ง ใจเย็นตลอดเวลา

69
00:03:44,349 --> 00:03:46,685
ลองพยายามแกล้งรอล์ฟสิ ผมท้าเลย

70
00:03:47,394 --> 00:03:48,770
เขาเป็นคนน่ารักมาก

71
00:03:48,896 --> 00:03:52,316
- นายจะคุยกับเดวิด วอลเลซเมื่อไหร่
- บ่ายนี้แต่อย่าหวังมากนักนะ

72
00:03:52,441 --> 00:03:53,942
สายไปแล้ว ฉันหวังมากเลยล่ะ

73
00:03:54,067 --> 00:03:58,322
อาทิตย์ก่อน บริษัทผมในฟิลาเดเฟีย
เสียนักลงทุนใหญ่ไป เราต้องหารายใหม่

74
00:03:58,447 --> 00:04:00,449
โชคดีที่เพื่อนผมมีวิธีแก้ไข

75
00:04:00,824 --> 00:04:06,205
คือให้ผมขอเงินสดก้อนใหญ่
จากเจ้าของริษัทที่ผมจะทิ้งมา

76
00:04:06,496 --> 00:04:10,542
เท่านี้ก็แก้ปัญหาได้แล้ว ขอบใจมาก

77
00:04:10,667 --> 00:04:13,212
เก้าอี้ตัวนี้จะเป็นของนาย โต๊ะตัวนี้ด้วย

78
00:04:13,337 --> 00:04:15,088
ฉันคุยโทรศัพท์อยู่

79
00:04:15,214 --> 00:04:16,423
งั้นเหรอ

80
00:04:16,965 --> 00:04:18,592
เดี๋ยวฉันโทรกลับนะ

81
00:04:20,844 --> 00:04:22,971
หวังว่าคุณจะชอบ
เพลงแบล็คเมทัลจากนอร์เวย์นะ

82
00:04:23,096 --> 00:04:24,640
เพราะผมไม่ชอบใส่หูฟัง

83
00:04:24,765 --> 00:04:27,267
ไม่นะ ไม่ใส่หูฟัง

84
00:04:30,604 --> 00:04:32,231
ผมว่าเขาแค่ตื่นเต้นน่ะ

85
00:04:33,148 --> 00:04:36,735
ไม่เป็นไรหรอก แค่เรื่องที่นั่งไม่สำคัญอะไร

86
00:04:40,030 --> 00:04:43,951
ฉันดูประวัตินายอยู่
แต่มันไม่ได้เขียนไว้ทุกอย่าง

87
00:04:44,076 --> 00:04:48,038
ข้อมูลพวกนั้นเป็นความลับ
ฉันจะรู้ได้ไงว่านายเก่งพอจะประเมินฉัน

88
00:04:48,163 --> 00:04:50,791
- ฉันเป็นคนเสนองานให้นาย
- ไหนล่ะหนังสือรับรอง

89
00:04:50,916 --> 00:04:52,417
ฉันทำงานที่นี่มา 12 ปี

90
00:04:52,543 --> 00:04:55,003
ได้ตำแหน่งพนักงานขายแห่งปี
และเป็นผู้ช่วยผู้จัดการภูมิภาค

91
00:04:55,128 --> 00:04:56,338
ฉันว่าฉันฟังมาพอแล้ว

92
00:04:56,463 --> 00:05:00,175
เดี๋ยว ถ้านายอยากรู้เพิ่ม
ก็โทรหาเดวิด วอลเลซ เขาคงแนะนำได้

93
00:05:00,300 --> 00:05:02,094
ขอบคุณ ดไวท์ ฉันจะติดต่อมา

94
00:05:05,013 --> 00:05:07,266
พวกเขาจะชนะทั้งคู่ไม่ได้

95
00:05:07,391 --> 00:05:09,726
แต่เทรเวอร์เป็นคนต่อไป
และเขาเป็นมืออาชีพมาก

96
00:05:09,852 --> 00:05:12,771
ถ้าคุณบอกให้ “กระโดด”
เขาจะถามว่า “ใส่ใคร”

97
00:05:13,230 --> 00:05:15,399
เทรเวอร์ชอบพุ่งชนคน

98
00:05:16,441 --> 00:05:19,486
ทำไมนายถึงคิดว่า
จะเป็นนักขายกระดาษมือดีได้

99
00:05:20,237 --> 00:05:23,323
โอเค ฉันไม่ได้คิดข้อนั้นมาก่อนเลย

100
00:05:24,032 --> 00:05:27,077
ขอเวลาคิดพักนึงได้มั้ย
แล้วนายค่อยวนกลับมาถามใหม่

101
00:05:27,202 --> 00:05:30,330
มันเป็นแค่คำถามง่าย ๆ
สำหรับนักขายกระดาษที่มีศักยภาพ

102
00:05:30,455 --> 00:05:32,499
ผ่าน ข้อต่อไป

103
00:05:32,791 --> 00:05:37,379
นายคิดว่าตัวเองชอบทำงานเป็นทีม
หรือชอบทำงานคนเดียว

104
00:05:37,504 --> 00:05:39,923
ไม่ ไม่และไม่

105
00:05:41,341 --> 00:05:43,218
มีคำตอบแค่สองตัวเลือก

106
00:05:43,510 --> 00:05:46,889
รุกฆาต นายเอาฉันซะอยู่หมัดเลย เพื่อน

107
00:05:48,223 --> 00:05:50,100
ประทับตราบัตรจอดรถให้ได้มั้ย

108
00:05:51,310 --> 00:05:53,145
นี่มันบัตรรถเมล์

109
00:05:54,354 --> 00:05:56,231
หลอกนายไม่ได้ง่าย ๆเลยจริง ๆ

110
00:05:59,067 --> 00:06:02,362
ไงจิม ว่าอะไรมั้ย
ถ้าฉันจะดูใบราคาพวกนี้ก่อนเข้าไปสัมภาษณ์

111
00:06:02,487 --> 00:06:04,114
- เอาสิ ไม่มีปัญหา
- ขอบใจ เพื่อน

112
00:06:10,329 --> 00:06:13,916
- ไม่เป็นไรแน่นะ
- ไม่เป็นไรเลย

113
00:06:14,041 --> 00:06:17,169
คนชอบนั่งข้างนายมั้ย
นายเป็นคนรักความสะอาดรึเปล่า

114
00:06:17,294 --> 00:06:20,923
- สำอางเลยล่ะ
- แล้วเวลาฟังเพลงล่ะ นายใส่หูฟังมั้ย

115
00:06:22,508 --> 00:06:24,426
นายไม่ฟังเลยเพราะนายทำงานอยู่

116
00:06:24,551 --> 00:06:26,720
ไม่ใช่คอนเสิร์ตเพลงแรง ๆ ฉะนั้น..

117
00:06:26,845 --> 00:06:29,973
ใช่ ฉันขอเวลาเตรียมตัวก่อนนะ

118
00:06:30,098 --> 00:06:32,684
ได้เลย อยากทำอะไรก็ตามสบาย

119
00:06:32,809 --> 00:06:35,312
หลังจากนายพิสูจน์เรื่องนึงก่อน

120
00:06:36,438 --> 00:06:38,440
ฉันอยากให้นายหายใจรดฉัน

121
00:06:38,565 --> 00:06:41,026
- อะไรนะ
- หายใจใส่หน้าฉันเดี๋ยวนี้

122
00:06:44,238 --> 00:06:46,156
นายใช้อะไร เปปเปอร์มินท์หรือวินเทอร์กรีน

123
00:06:46,281 --> 00:06:48,742
- วินเทอร์กรีน
- ว่าแล้วเชียว

124
00:06:48,867 --> 00:06:51,578
- จมูกดีนี่
- ตอนนายมา ฉันคิดว่าวินเทอร์กรีน

125
00:06:51,912 --> 00:06:54,623
ผมจ้างคลาร์กไม่ได้หรอก
เขาหน้าเหมือนสกุลชรูท

126
00:06:54,748 --> 00:06:58,335
แต่คิดเหมือนสกุลฮัลเพิร์ท
และทำตัวเหมือนสกุลบีสลีย์

127
00:06:59,378 --> 00:07:00,629
เอาล่ะ ข้อนี้

128
00:07:00,754 --> 00:07:03,715
ลูกค้ารายนึงสั่งกระดาษ
จำนวนมากจนได้ส่วนลด

129
00:07:03,841 --> 00:07:05,467
แล้วอยากคืนของครึ่งนึง

130
00:07:05,592 --> 00:07:09,680
นายเอาเงินที่ลดไปคืนมา
หรือติดไว้ในการซื้อครั้งหน้าไมได้

131
00:07:09,805 --> 00:07:12,808
เพราะนายผิดสัญญากับบุคคลที่สาม

132
00:07:13,183 --> 00:07:15,727
- เป็นสถานการณ์ที่ไม่มีใครได้ใครเสีย
- ขอบคุณ

133
00:07:15,853 --> 00:07:17,479
ผมคงจะทดลองแบบโคบิยาชิ มารุ

134
00:07:17,604 --> 00:07:20,732
บ้าชะมัด เป็นคำตอบที่ดีมาก อีกแล้ว

135
00:07:20,858 --> 00:07:22,442
- ใช่
- คิดสิ ดไวท์ คิด

136
00:07:23,068 --> 00:07:25,904
- นายมีเงิน 16 ปอนด์แล้วก็...
- รู้อะไรมั้ย ดไวท์

137
00:07:26,029 --> 00:07:28,407
การสัมภาษณ์นี้จบลงแล้วและฉันได้งาน

138
00:07:28,824 --> 00:07:31,368
ฉันเพิ่งสร้างสถานการณ์โคบายาชิมารุ

139
00:07:32,035 --> 00:07:33,537
- ไม่
- ใช่แล้ว

140
00:07:33,662 --> 00:07:36,707
- กฎของสตาร์เทรค
- ก็ใช่ ฉันยังไม่ยอม

141
00:07:36,832 --> 00:07:40,210
ไม่เอาน่า เทรเวอร์ทำแบบนั้นมั้ย
รอล์ฟล่ะทำมั้ย

142
00:07:40,335 --> 00:07:43,630
นายคิดว่าฉันมีเพื่อนแค่สองคนเหรอ
ฉันมีเพื่อนเยอะกว่านั้นแยะ

143
00:07:43,755 --> 00:07:46,091
และเพื่อนฉันก็ดีกว่าพวกขี้แพ้ที่ทำงานที่นี่

144
00:07:54,183 --> 00:07:57,644
นี่มันไม่ปกตินะ

145
00:08:02,316 --> 00:08:05,569
ฉันแค่ ไม่อยากสรุป
จากการดูแค่พฤติกรรมภายนอก

146
00:08:05,694 --> 00:08:08,488
แน่นอน แต่พฤติกรรมภายนอก
รวมถึงกลิ่นด้วยมั้ย

147
00:08:08,614 --> 00:08:10,282
พวกเขาเหม็นมาก

148
00:08:10,407 --> 00:08:12,576
ถ้าฉันเหม็นขนาดนั้น เธอจะบอกฉันใช่มั้ย

149
00:08:13,035 --> 00:08:14,620
เมเรดิธ ผมบอกคุณเสมอ

150
00:08:15,412 --> 00:08:16,788
รีบพูดเชียวนะยะ

151
00:08:18,582 --> 00:08:20,375
คนต่อไปเป็นญาติผม โมส

152
00:08:20,501 --> 00:08:22,544
โมสต้องเป็นนักขายกระดาษที่ดีแน่

153
00:08:22,669 --> 00:08:23,962
เขาเป็นโรคกลัวกระดาษ

154
00:08:24,087 --> 00:08:27,174
ซึ่งจะกระตุ้นเขา
ให้อยากกำจัดมันออกจากบริษัท

155
00:08:27,299 --> 00:08:29,468
ผมคาดหวังไว้กับโมสสูงมาก

156
00:08:29,801 --> 00:08:32,471
อะไรคือคุณสมบัติของการเป็นนักขายที่ดี

157
00:08:33,013 --> 00:08:34,181
ชอบพบปะผู้คน

158
00:08:34,306 --> 00:08:39,603
ในประวัติส่วนตัวบอกว่านายเป็น
พนักงานขายที่ดาว เคมิเคิลมา 15 ปี

159
00:08:39,728 --> 00:08:42,231
- ใช่แล้ว
- รู้ใช่มั้ยว่าเราอยู่บ้านเดียวกัน

160
00:08:42,356 --> 00:08:45,609
- ใช่
- ฉันไม่เคยเห็นนายไปทำงานเลย

161
00:08:46,443 --> 00:08:48,862
- โอเค
- แล้วนายเขียนอย่างนั้นทำไม

162
00:09:14,054 --> 00:09:17,724
- รู้เรื่องรับสมัครตำแหน่งนี้ได้ยังไงกัน
- แม่ฉันบอก

163
00:09:17,850 --> 00:09:21,687
ดไวท์โทรมาที่บ้าน
แต่เขาไม่รู้ว่าฉันย้ายออกมาแล้ว

164
00:09:21,812 --> 00:09:23,564
เพราะฉันกับแม่ทะเลาะกัน

165
00:09:23,689 --> 00:09:25,941
เพราะฉันชอบยุ่งกับของของแม่

166
00:09:26,817 --> 00:09:27,776
ดไวท์เป็นญาติฉัน

167
00:09:27,901 --> 00:09:31,822
ฉันได้ยินเขาคุยกับโมส น้องชายฉัน
เรื่องงานตอนอยู่ในห้องน้ำ

168
00:09:31,947 --> 00:09:33,824
นายหรือเขากันแน่ที่อยู่ในห้องน้ำ

169
00:09:33,949 --> 00:09:38,036
ทุกคนอยู่ในห้องน้ำ
เราอาบน้ำให้วัวอยู่ คนอยู่เป็นสิบ

170
00:09:39,246 --> 00:09:44,543
พวกคุณรู้จักดไวท์กันหมดเลยเหรอ
ฉันเป็นพี่เลี้ยงเขา เราเคยคบกันอยู่พักนึง

171
00:09:44,668 --> 00:09:48,297
เขาเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น
และเป็นเด็กที่น่ารักมาก

172
00:09:48,755 --> 00:09:52,551
ว่าแล้วว่าคุณหน้าคุ้น ๆ
คุณเคยไปรับดไวท์ที่โรงเรียน

173
00:09:52,676 --> 00:09:55,179
เธอเรียนที่โรงเรียนเอ็กซ์เมนด้วยเหรอ

174
00:09:56,471 --> 00:09:57,806
โรงเรียนเอ็กซ์เมนเหรอ

175
00:09:57,931 --> 00:10:00,934
ตอนผมยังเด็ก
ผมเรียนโรงเรียนเอกชนอยู่หลายปี

176
00:10:01,059 --> 00:10:04,438
มีคนบอกว่าผมจะได้พัฒนา
ทักษะของมนุษย์กลายพันธุ์

177
00:10:04,563 --> 00:10:08,233
สุดท้ายมันเป็นแค่
โรงเรียนเลียนแบบชาร์ลส เซเวียส

178
00:10:08,358 --> 00:10:10,986
สำหรับเด็กที่มีพรสวรรค์
จากหนังสือการ์ตูนเอ็กซ์เมน

179
00:10:11,111 --> 00:10:13,989
เรียนไปหลายปี
กว่าจะรู้ว่ามันเป็นเรื่องหลอกลวง

180
00:10:14,865 --> 00:10:16,909
มีบางคนยังไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำ

181
00:10:17,034 --> 00:10:18,619
ผมมีพลังพิเศษ

182
00:10:18,744 --> 00:10:19,995
ผมได้ยินเสียงตอนกลางคืน

183
00:10:20,120 --> 00:10:24,291
สุนัขเข้าใจเวลาผมชี้ไปทางไหน
ตอนเรียนเราได้ฝึกเก็บแครอท

184
00:10:24,416 --> 00:10:27,503
ขัดห้องน้ำ เย็บลีวายปลอม

185
00:10:28,086 --> 00:10:29,713
โทรศัพท์ขายของ

186
00:10:30,881 --> 00:10:34,259
ฉันไม่อยากนั่งใกล้คนพวกนั้นไปตลอด 20 ปี

187
00:10:34,384 --> 00:10:35,552
ใครพูดอะไรหน่อยสิ

188
00:10:35,677 --> 00:10:39,306
ฉันพูดไปแล้วตอนเขาคิดจะจ้างจิม
ตอนนั้นมันไม่ได้ผล

189
00:10:39,431 --> 00:10:41,308
แล้วดูที่เขาทำกับเราตอนนี้สิ

190
00:10:41,433 --> 00:10:44,228
- ใช่ จิม นี่เป็นความผิดของเธอ
- ยังไงล่ะ

191
00:10:44,353 --> 00:10:46,104
นี่เป็นบทเรียนของเธอนะ จิม

192
00:10:46,230 --> 00:10:49,107
ลองนึกภาพผลที่ตามมา
จากการกระทำของเธอ

193
00:10:49,233 --> 00:10:52,861
โลกนี้ไม่ได้มีแต่เธอแค่คนเดียวซะที่ไหน

194
00:10:53,320 --> 00:10:54,613
มันมีคนอื่นด้วย

195
00:10:54,988 --> 00:10:57,032
แต่ดไวท์ต่างหากที่พาพวกประหลาดมา

196
00:10:57,157 --> 00:10:58,742
ใช่ แต่ดไวท์เป็นพวกประหลาด

197
00:10:58,867 --> 00:11:01,537
เราโทษคนประหลาด
ที่พาพวกเดียวกันมาไม่ได้

198
00:11:01,662 --> 00:11:06,041
แต่เราโทษคนปกติที่สร้างสถานการณ์
ที่ทำให้คนประหลาดพาพวกเดียวกันมาได้

199
00:11:06,166 --> 00:11:09,920
ฉันเป็นคนที่ต้องนั่งกับคนประหลาด
ตอนที่จิมไม่อยู่นะ

200
00:11:10,045 --> 00:11:11,964
ฉันเห็นด้วยกับเนท

201
00:11:12,089 --> 00:11:14,466
และมันรู้สึกไม่ถูกต้องเลย

202
00:11:16,593 --> 00:11:19,471
ช่างเถอะ ฉันต้องไปทำจิตรกรรมฝาผนัง

203
00:11:19,930 --> 00:11:22,516
ต้องไปตกแต่งต้นไม้

204
00:11:30,524 --> 00:11:32,776
ไงจิม ฉันนึกว่านายจะรีบโทรมา

205
00:11:32,901 --> 00:11:35,153
ใช่ ตอนนี้มีเรื่องรับเซลล์คนใหม่

206
00:11:35,279 --> 00:11:37,990
ดไวท์พาคนแปลก ๆมาเต็มไปหมด

207
00:11:38,115 --> 00:11:41,785
- และฉันอยากรู้ว่าฉันจะ...
- นี่ดไวท์ ชรูทพูด นี่ใครพูดสายอยู่

208
00:11:41,910 --> 00:11:43,412
อย่าโกหก ฉันดูออกนะ

209
00:11:43,537 --> 00:11:44,955
- ไง ดไวท์ นี่เดวิด
- เดวิด

210
00:11:45,080 --> 00:11:47,916
จิมบอกว่าอยากมีส่วนในการจ้างพนักงานใหม่

211
00:11:49,001 --> 00:11:54,006
งั้นเหรอ น่าแปลกดีนะเพราะฉันคิดว่า
เพราะจิมทำงานที่นี่แค่ชั่วคราว

212
00:11:54,131 --> 00:11:58,677
เขาไม่น่าจะสนใจเรื่องขั้นตอนการตัดสินใจ
ไม่เหมือนฉันซึ่งอยู่ที่นี่ทุกวัน

213
00:11:58,802 --> 00:12:00,220
และขอบอกว่ามันราบรื่นดีมาก

214
00:12:00,345 --> 00:12:04,641
ฉันแค่คิดว่าถ้าคนคนนี้
จะมานั่งที่โต๊ะฉัน ข้างภรรยาฉัน

215
00:12:04,766 --> 00:12:09,396
จิม อีกเรื่องนึง เราต้องจ้างพนักงานใหม่
เพื่อทำงานขายแทนนายตอนไม่อยู่

216
00:12:09,521 --> 00:12:13,192
ฉันเลยคิดว่าจะให้ค่าจ้างนาย
เฉพาะวันที่นายมาทำงาน

217
00:12:16,069 --> 00:12:17,279
ตามนั้น

218
00:12:17,487 --> 00:12:21,033
- โอเค ก็ไม่ใช่ว่าไม่ยุติธรรมซะทีเดียว
- ฉันว่ายุติธรรมดี เดวิด

219
00:12:21,158 --> 00:12:24,286
- ฉันรู้ว่าเรามีนัดคุยกันทีหลัง
- ใช่ ไว้เราค่อยคุยกัน

220
00:12:24,411 --> 00:12:27,080
- ไม่ คุยตอนนี้เลยสิ
- เอาสิ ว่ามาเลย จิม

221
00:12:28,290 --> 00:12:31,376
เกี่ยวกับบริษัทแอธลีท

222
00:12:32,586 --> 00:12:36,173
- โทษที ดไวท์ต้องอยู่ฟังด้วยเหรอ
- ฉันอยากฟังด้วย เดวิด

223
00:12:36,298 --> 00:12:37,633
โอเค พูดเลย จิม

224
00:12:39,384 --> 00:12:42,221
มีโอกาสดีที่จะได้เป็นนักลงทุนหลัก

225
00:12:42,346 --> 00:12:46,683
- โอเค จิม ผมว่าเราคงพอแค่นี้แหละ
- โอเค ราตรีสวัสดิ์

226
00:12:50,562 --> 00:12:52,814
- ฉันอยากลงทุน
- ไม่เป็นไร ขอบคุณ

227
00:12:52,940 --> 00:12:55,317
ฉันอยากให้เงินนายสัก 100 ล้าน

228
00:13:03,784 --> 00:13:06,370
ทำไมคุณทำต้นไม้เป็นพุ่มไม้

229
00:13:06,787 --> 00:13:09,289
เราไม่ได้ทำกระดาษจากพุ่มไม้นะ

230
00:13:09,414 --> 00:13:13,252
ฮิเดะ ข้างบนมีงานน่ะ คุณลองไปดูสิ

231
00:13:14,294 --> 00:13:16,588
- ขอบคุณ
- ค่ะ

232
00:13:33,188 --> 00:13:35,566
มันแน่น เหมือนขนมปังเลย

233
00:13:40,696 --> 00:13:43,282
ดไวท์ นายจ้างคน
แค่เพราะเขาเป็นเพื่อนไม่ได้นะ

234
00:13:43,407 --> 00:13:45,659
ฉันเปล่า คนพวกนี้เก่งที่สุด

235
00:13:45,784 --> 00:13:48,120
ฉันเห็นความสามารถและเสน่ห์ในตัวเพื่อน

236
00:13:48,245 --> 00:13:52,249
พวกเขาประหลาด ดไวท์
เพื่อนคุณประหลาดและเพี้ยน

237
00:13:52,374 --> 00:13:54,042
คุณรู้มั้ยว่าใครเพี้ยน

238
00:13:54,168 --> 00:13:57,004
สไปเดอร์แมนไง และเขาเป็นฮีโร่

239
00:13:57,462 --> 00:13:59,047
เพื่อนนายจะเหมือนสไปเดอร์แมน

240
00:13:59,131 --> 00:14:00,966
ก็ต่อเมื่อเขาถูกแมงมุมกัด...

241
00:14:01,049 --> 00:14:03,302
และหมกมุ่นกับการช่วยตัวเอง

242
00:14:04,344 --> 00:14:07,723
คงเจ๋งเนอะถ้าฉันได้ทำงานที่นี่
แข่งเพ้นท์บอลตอนกลางวัน

243
00:14:07,848 --> 00:14:09,600
เป็นเรื่องสำคัญเลยนะ

244
00:14:09,725 --> 00:14:12,728
วูฟ รายงานด้วย ไปเล่นเพ้นท์บอล
ที่ลานจอดรถเพื่อตอนกลางวัน

245
00:14:12,853 --> 00:14:16,982
วูฟตลกมาก เขายิงถูกผมเยอะมาก

246
00:14:17,107 --> 00:14:19,026
เราเคยอยู่ทีมเดียวกัน

247
00:14:19,151 --> 00:14:21,195
พระเจ้า ผมร้องดังมาก

248
00:14:21,904 --> 00:14:23,155
เจ้าบ้านั่น

249
00:14:23,280 --> 00:14:25,616
ลองขายกระดาษแผ่นนี้ให้ฉันซิ

250
00:14:26,742 --> 00:14:27,659
ดูนี่นะ

251
00:14:27,784 --> 00:14:29,995
- คุณอยากได้กระดาษแผ่นนี้มั้ย
- แน่นอน

252
00:14:30,120 --> 00:14:31,788
มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ

253
00:14:31,914 --> 00:14:34,958
- ฉันจะจ่ายนายไม่อั้น
- ฉันว่าฉันเก็บมันไว้ดีกว่า

254
00:14:35,083 --> 00:14:37,169
คงเป็นกระดาษพิเศษ นายถึงอยากได้มันมาก

255
00:14:37,294 --> 00:14:39,421
ไม่ นายมีกระดาษแบบนี้มากพอแล้ว

256
00:14:39,546 --> 00:14:41,965
- เอาเงินนี่ไป
- หยุดแย่งฉันซะที

257
00:14:42,090 --> 00:14:43,592
ดูปากฉัน มันจบแล้ว

258
00:14:43,717 --> 00:14:45,969
โอเค เยี่ยมมาก

259
00:14:46,094 --> 00:14:49,556
นายยังใช้เบอร์ห้าเจ็ดศูนย์อยู่นะ

260
00:14:49,681 --> 00:14:52,559
- ใช่แล้ว
- เอาล่ะ ดีเลย ดี

261
00:14:54,561 --> 00:14:58,690
ผมมีเคยขายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์แปดปี

262
00:14:58,815 --> 00:15:01,401
ที่ร้านซันโยกลางเมืองโตเกียว

263
00:15:01,527 --> 00:15:07,157
ผมเคยเป็นหมอและผมจบปริญญาตรี
จากมหาวิทยาลัยโตเกียว

264
00:15:08,408 --> 00:15:10,327
คงไปไม่รอดหรอก

265
00:15:12,913 --> 00:15:14,164
ขอบคุณ

266
00:15:18,627 --> 00:15:21,797
เนทมีคุณสมบัติครบถ้วน
แต่เสียอย่างเดียวที่พิการ

267
00:15:21,922 --> 00:15:24,716
ทั้งการได้ยิน ได้เห็น การรับรู้ทั่วไป

268
00:15:24,842 --> 00:15:27,594
เทรเวอร์เยี่ยมมากแต่วันนี้เขาไม่มีไฟเลย

269
00:15:27,719 --> 00:15:29,847
เพราะเขาเป็นคนที่ชอบเริ่มก่อไฟ

270
00:15:29,972 --> 00:15:32,224
ทรอย ไม่เหมือนใครจริง ๆ

271
00:15:32,349 --> 00:15:36,562
เขาเป็นกอบลิน ฮอบบิท
หรือไม่ก็โคโบล ชื่อเกรมลินชนิดนึง

272
00:15:37,020 --> 00:15:38,438
และผมกำลังลังเล

273
00:15:39,022 --> 00:15:41,066
ทำไมผมเลือกไม่ได้ซะที

274
00:15:41,733 --> 00:15:44,653
ไม่ ๆๆ

275
00:15:45,737 --> 00:15:48,991
ฉันต้องบอกพวกเขา ต้องบอกพวกเขา

276
00:15:52,578 --> 00:15:54,204
ให้เปลี่ยนผ้าอ้อมมั้ย

277
00:15:54,663 --> 00:15:56,290
ตอนนี้ผมทำเองได้แล้ว

278
00:15:57,457 --> 00:15:59,418
จะตัดสินใจได้หรือยัง

279
00:15:59,543 --> 00:16:03,380
ฉันจอดเกินเวลามา 5 ชั่วโมงแล้ว
ฉันคงต้องเลื่อนรถแล้วมั้ง

280
00:16:03,505 --> 00:16:07,301
รถคุณถูกลากไปแล้ว
เขาจะลากถ้าจอดเกิน 45 นาที

281
00:16:07,676 --> 00:16:11,138
งั้นพวกเขาแหละเป็นฝ่ายเสีย
บ้านฉันอยู่ห่างลานเก็บรถไปนิดเดียว

282
00:16:11,263 --> 00:16:13,515
พวกเขาช่วยฉันประหยัดค่าน้ำมัน

283
00:16:14,474 --> 00:16:16,685
เราเข้าใจว่ามันยาก

284
00:16:16,810 --> 00:16:19,188
และไม่ว่านายจะเลือกใคร
พวกเรายังเป็นเพื่อนนาย

285
00:16:19,313 --> 00:16:22,566
ใช่ ไม่ว่าจะเป็นฉันหรือทรอย
อันเดอร์บริดจ์ กาบอร์หรือมัลวีน่า

286
00:16:22,691 --> 00:16:25,152
- หรือไม่เลือกใครเลย
- ใช่ นายลากเรามาที่นี่

287
00:16:25,277 --> 00:16:26,945
ให้เราอยู่รวมกันแล้วไม่เลือกใครเลย

288
00:16:27,070 --> 00:16:29,198
ดูถูกกันชัด ๆ

289
00:16:29,323 --> 00:16:32,618
โดนคนแบบนี้มาดูถูกกัน

290
00:16:33,452 --> 00:16:37,080
- ฉันอยากจ้างพวกนายทุกคนเลย
- ฉันเริ่มงานวันจันทร์ได้เลยนะ

291
00:16:41,418 --> 00:16:44,796
จิม ๆ

292
00:16:46,548 --> 00:16:50,677
จิม หันมา

293
00:16:50,886 --> 00:16:53,514
ฉันชอบมองแค่จุดเดียว

294
00:16:54,014 --> 00:16:57,434
จะมองตรงอย่างเดียวเท่านั้น
ฉันพูดคำนี้ออกบ่อย

295
00:17:00,145 --> 00:17:01,563
อย่าทำตัวมีพิรุธนะ

296
00:17:09,488 --> 00:17:13,242
ฉันคิดว่ามันจะยุติธรรม
ถ้านายช่วยฉันตัดสินใจ

297
00:17:13,367 --> 00:17:16,662
เพราะเขาจะมานั่งที่โต๊ะนาย ข้างภรรยานาย

298
00:17:16,787 --> 00:17:18,830
นายรู้ว่าฉันจะไม่เลือกพวกเขาสักคน

299
00:17:20,457 --> 00:17:22,125
แย่ชะมัด

300
00:17:23,502 --> 00:17:25,462
นายจะทำยังไง นายต้องตัดสินใจ

301
00:17:25,587 --> 00:17:28,423
ทำไมล่ะ เพื่อนนายไม่เจ๋งอย่างที่นายคิดเหรอ

302
00:17:28,549 --> 00:17:29,758
กาบอร์ก็ยังไม่ไหวเหรอ

303
00:17:29,883 --> 00:17:33,095
ฉันคงตั้งมาตรฐาน
ของเพื่อนที่ทำงานสูงกว่าเพื่อนทั่วไป

304
00:17:33,887 --> 00:17:36,723
ฉันนึกภาพพวกเขาใส่ชุดสีทองกับเทาไม่ออก

305
00:17:36,849 --> 00:17:39,810
ฉันว่าแล้ว นายออกแบบชุด
ให้ดันเดอร์ มัฟฟลิน

306
00:17:39,935 --> 00:17:41,061
หน้าร้อน

307
00:17:41,562 --> 00:17:42,688
หน้าหนาว

308
00:17:43,480 --> 00:17:44,565
ในป่า

309
00:17:45,566 --> 00:17:46,775
เป็นทางการ

310
00:17:46,900 --> 00:17:50,028
ผมทึ่งในความสามารถของทุกคนมาก

311
00:17:50,153 --> 00:17:52,072
- ใช่
- ขอบคุณ

312
00:17:52,197 --> 00:17:54,116
ตัดสินใจยากมากครับ

313
00:17:54,241 --> 00:17:56,952
เราคงไม่เลือกใครเลย

314
00:17:57,995 --> 00:18:02,541
- ว่าไงนะ
- อะไรนะ นี่มันบ้าชัด ๆ

315
00:18:02,666 --> 00:18:05,502
คุณก็รู้ วอลเลซให้ผมรับผิดชอบ
คุณพูดอะไรไม่ได้

316
00:18:05,627 --> 00:18:10,215
นี่มันบ้ามาก ๆ ไร้สาระสุด ๆ

317
00:18:10,340 --> 00:18:12,259
คุณทำแบบนี้กับพวกเขาได้ยังไง

318
00:18:12,384 --> 00:18:13,760
- เกินไปแล้ว
- โอเค

319
00:18:13,886 --> 00:18:16,680
เราจะได้ประวัติคืนมั้ยหรือจะเก็บมันไว้

320
00:18:16,805 --> 00:18:20,893
เพราะผมมีแค่อันเดียว
และผมเขียนสูตรอาหารไว้ด้านหลัง

321
00:18:21,351 --> 00:18:24,771
- ผมอยากได้มันคืน
- พอที นี่มันเกินไปแล้ว

322
00:18:26,106 --> 00:18:30,903
นี่ที่อยู่จิม ฮัลเพิร์ท
เผื่อพวกนายอยากโยนทิชชูใส่บ้านเขา

323
00:18:31,028 --> 00:18:32,988
เกินไปหน่อยนะ

324
00:18:33,113 --> 00:18:34,865
ไม่เป็นไร เราเข้าใจ

325
00:18:35,407 --> 00:18:37,910
ขอบคุณมากสำหรับโอกาส ดไวท์

326
00:18:38,035 --> 00:18:40,787
ถ้าได้รับของอะไรแปลก ๆก็อย่าไปเปิดล่ะ

327
00:18:40,913 --> 00:18:44,249
เดี๋ยวก่อน นายจะเปิดมันก็ได้ ปลอดภัยสุด ๆ

328
00:18:44,958 --> 00:18:46,585
ทุกคน ไม่ใช่เพราะฉันนะ

329
00:18:46,710 --> 00:18:50,964
รอล์ฟ ไม่เอาน่า ฉันไม่มีทางเลือก
ฉันอยากจ้างพวกนายทุกคน

330
00:18:51,089 --> 00:18:52,508
กาบอร์

331
00:18:52,633 --> 00:18:54,092
เสียเวลาเปล่าเลย

332
00:18:54,218 --> 00:18:57,763
ใช่ จะทำอะไรกินก็ไม่ทันแล้ว
ร้านสวอนสันก็ยังไม่เปิด

333
00:18:57,888 --> 00:19:02,476
- นึกออกแล้ว เพ้นท์บอล
- เยี่ยมเลย รอฉันเลิกงานก่อนได้มั้ย

334
00:19:02,601 --> 00:19:05,145
- ระหว่างนั้นเราควรจะทำอะไรล่ะ
- โอเค

335
00:19:05,270 --> 00:19:08,649
- ไปเถอะ ทุกคน
- ใช่ ใช้อาวุธได้ไม่จำกัดใช่มั้ย

336
00:19:15,197 --> 00:19:16,949
ฉันว่ามันผ่านไปด้วยดีนะ

337
00:19:21,203 --> 00:19:24,164
นายดูข้อมูลนี่และปริ๊นท์มันออกมาได้มั้ย

338
00:19:24,289 --> 00:19:26,917
เฮ้ มารู้จักเพื่อนโต๊ะข้าง ๆคนใหม่สิ

339
00:19:27,042 --> 00:19:29,086
เยี่ยมเลย หวัดดี คลาร์ก

340
00:19:29,795 --> 00:19:32,089
เชื่อผมสิ คนนี้โอเคที่สุดแล้ว

341
00:19:32,214 --> 00:19:35,467
ผมต้องใช้เวลาทั้งวันจัดการเรื่องนี้
คุณน่าจะดีใจได้แล้ว

342
00:19:35,592 --> 00:19:36,927
ค่ะ คงงั้น

343
00:19:37,219 --> 00:19:39,721
แต่ฉันชอบเพื่อนคนเก่ามากกว่า

344
00:19:40,138 --> 00:19:42,349
โอเค ผมขอโทษ

345
00:19:42,474 --> 00:19:46,019
- ผมบอกพวกเขาว่าจะเข้าประชุมผู้บริหาร
- ได้เลย

346
00:19:46,144 --> 00:19:47,938
- ถึงแล้วจะโทรหา
- ค่ะ บาย

347
00:19:48,063 --> 00:19:50,357
โอเค ดูแลภรรยาฉันด้วย ฉันจะกลับมา

348
00:20:00,492 --> 00:20:03,871
มีคนเคยบอกว่า
บางครั้งเราก็เก่งกว่าเพื่อนเรา

349
00:20:03,996 --> 00:20:08,250
ผมเพิ่งเก่งเกินเพื่อนทุกคน
ในช่วงเวลาแค่สามชั่วโมง

350
00:20:09,376 --> 00:20:11,587
แพม ผมจะเข้าในในครัว อยากได้อะไรมั้ย

351
00:20:11,712 --> 00:20:13,881
- ไม่จ้ะ
- ฉันขอกาแฟ

352
00:20:14,381 --> 00:20:18,010
โทษทีนะ นายต้องเจ๋งเท่านี้ถึงจะได้กาแฟ

353
00:20:27,644 --> 00:20:30,564
นี่ ดไวท์ อยากรับน้องใหม่มั้ย

354
00:20:31,648 --> 00:20:32,858
ใคร ฉันเหรอ

355
00:20:33,317 --> 00:20:34,443
เราไง

356
00:20:35,527 --> 00:20:37,279
แน่นอน

357
00:20:38,071 --> 00:20:41,617
โอเค เอาล่ะ นี่ไง

358
00:20:42,784 --> 00:20:46,955
ครั้งหน้าถ้าเขาไปเข้าห้องน้ำ
ฉันจะล่อเขาไว้ คุณเอานี่ไป...

359
00:20:47,080 --> 00:20:50,292
ได้ ผมรู้ว่าต้องทำอะไร เยี่ยมเลย

360
00:20:58,675 --> 00:21:00,844
ขอต้อนรับเข้ากลุ่ม

361
00:21:01,303 --> 00:21:02,888
ไม่นะ ดไวท์

362
00:21:05,224 --> 00:21:08,310
เป็นเรื่องสำคัญนะครับว่า
ใครจะมานั่งข้างแพมตอนผมไม่อยู่

363
00:21:08,852 --> 00:21:12,147
สุดท้ายคุณก็จะอยู่กับคนรอบตัวคุณนี่แหละ

364
00:21:12,648 --> 00:21:14,399
เพราะโต๊ะผมอยู่ตรงนั้น

365
00:21:14,525 --> 00:21:17,694
ผมใช้เวลาทั้งปีนั่งมองแพม
และตกหลุมรักเธอ

366
00:21:17,819 --> 00:21:21,114
เรื่องพวกนั้นมันสำคัญจริง ๆ