1
00:00:05,923 --> 00:00:09,259
อะไรเนี่ย ไม่ นี่มันไม่จริง

2
00:00:09,343 --> 00:00:11,470
คุณไม่ได้หนังสือเวียนเหรอ นี่คือวันบันไดวินาศ

3
00:00:12,179 --> 00:00:13,180
มาเถอะ สแตนลีย์

4
00:00:13,263 --> 00:00:16,308
ดไวต์ให้ช่างมาซ่อมบำรุงลิฟต์วันนี้

5
00:00:16,391 --> 00:00:17,768
และเขารอบคอบมาก

6
00:00:17,851 --> 00:00:20,938
เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน เขาเริ่มรณรงค์
ให้รับรู้ถึงวันบันไดวินาศ

7
00:00:21,021 --> 00:00:24,983
แนวคิดคือเตรียมพร้อมเราทั้งจิตใจและร่างกาย

8
00:00:25,067 --> 00:00:28,237
สำหรับวันที่หวังว่าจะมาถึงในรอบร้อยปี

9
00:00:29,029 --> 00:00:30,697
มันคือวันโลกาวินาศ

10
00:00:31,365 --> 00:00:32,616
มาเร็ว

11
00:00:33,325 --> 00:00:34,993
ขึ้นมา สแตนลีย์ สู้ๆ

12
00:00:35,077 --> 00:00:38,664
ผมทุ่มเทให้บริษัทนี้มา 17 ปี

13
00:00:38,747 --> 00:00:41,708
แล้วนี่พวกเขาบังคับให้ผมไต่ภูเขาบันไดงั้นเหรอ

14
00:00:41,792 --> 00:00:42,709
มาเร็ว

15
00:00:42,793 --> 00:00:47,256
ออฟฟิศของเรามีคนตัวใหญ่เยอะมาก

16
00:00:47,339 --> 00:00:50,717
- นี่มันเกลียดกันชัดๆ
- สู้ๆ คุณทำได้

17
00:00:50,801 --> 00:00:54,137
ดังนั้นเมื่อถึงวาระงานประจำ
เช่น การซ่อมบำรุงลิฟต์

18
00:00:54,221 --> 00:00:57,349
พนักงานถูกบังคับให้ออกแรงกล้ามเนื้อหัวใจ

19
00:00:57,432 --> 00:00:59,434
เราจึงต้องเทียบมันกับวันสิ้นโลก

20
00:01:02,855 --> 00:01:04,273
(สแครนตัน)

21
00:01:07,276 --> 00:01:09,444
(ออฟฟิศป่วนชวนหัว)

22
00:01:09,987 --> 00:01:12,406
เตือนภัยๆ

23
00:01:12,489 --> 00:01:15,325
บทวิจารณ์มาแล้ว ขอย้ำ บทวิจารณ์มาแล้ว

24
00:01:15,409 --> 00:01:17,286
- ว่าไงนะ
- ผมเพิ่งได้ข้อความจากน้องชาย

25
00:01:17,369 --> 00:01:20,372
สแครนตันไทมส์ทริบูนดอตคอมมีบทวิจารณ์สารคดี

26
00:01:20,455 --> 00:01:21,540
เขาว่าไงบ้าง

27
00:01:21,623 --> 00:01:22,916
ผมไม่รู้ ฟิลลิส

28
00:01:23,000 --> 00:01:25,335
ผมเพิ่งได้ข้อความแล้วก็ร้องเตือนภัยเลย

29
00:01:25,419 --> 00:01:28,297
แต่การแจ้งเตือนตั้งระดับไว้ที่เตือนภัยแล้ว
เพราะวันบันไดวินาศ

30
00:01:28,380 --> 00:01:29,715
ผมควรตั้งระดับเป็นเตือนภัยทวีคูณมั้ย

31
00:01:30,299 --> 00:01:31,341
ผมว่าก็ดี

32
00:01:34,970 --> 00:01:39,099
ออฟฟิศป่วนชวนหัว ที่ทำงานของคนอเมริกัน
ฉายทางพีบีเอสเดือนหน้าเป็นสารคดี

33
00:01:39,183 --> 00:01:42,352
ตามติดชีวิตของพนักงานในบริษัทกระดาษ
ดันเดอร์ มิฟฟลินที่สแครนตัน

34
00:01:44,688 --> 00:01:47,274
ในซีรีส์ซึ่งจะเริ่มฉายเดือนพฤษภาคม

35
00:01:47,649 --> 00:01:52,070
เราจะได้ล้วงลึกชีวิตของคนท้องถิ่น
ที่น่าสนใจหลายคน

36
00:01:52,154 --> 00:01:55,782
เควิน มาโลน นักบัญชีอ้วนที่บ้าบอไปวันๆ

37
00:01:55,866 --> 00:01:58,076
ดไวต์ ชรูต หัวหน้าเซลส์แมน

38
00:01:58,827 --> 00:02:01,997
ซึ่งจ้องตำแหน่งผู้จัดการที่เขาไม่มีวันเอื้อมถึง

39
00:02:02,664 --> 00:02:05,292
จอช แมคออลลิฟฟ์จะไปรู้อะไร
เกี่ยวกับธุรกิจกระดาษ

40
00:02:05,375 --> 00:02:08,045
เขาทำงานให้กับหนังสืออะไรนั่น

41
00:02:08,754 --> 00:02:10,380
แอนดี้ เบอร์นาร์ด

42
00:02:10,464 --> 00:02:15,093
เด็กบ้านรวยที่ไม่เอาไหน
ควบตำแหน่งผู้จัดการระดับกลาง

43
00:02:15,177 --> 00:02:18,847
การไร้ความสามารถของเขาแสดงถึง
ความตกต่ำของเศรษฐกิจอเมริกา

44
00:02:18,931 --> 00:02:21,391
เสียใจด้วย แอนดี้ นั่น...

45
00:02:21,475 --> 00:02:22,643
ไม่เป็นไร

46
00:02:22,726 --> 00:02:23,685
เขาจะไปรู้อะไร

47
00:02:23,769 --> 00:02:27,397
ที่เขาขาดทักษะในการทำงานคงเป็นเพราะ

48
00:02:27,481 --> 00:02:30,359
เขามีหัวด้านดนตรีอย่างไม่น่าเชื่อ

49
00:02:31,151 --> 00:02:32,903
- ปรินต์ให้ผมด้วย
- ได้ค่ะ

50
00:02:32,986 --> 00:02:35,489
สารคดีจะฉายแล้ว

51
00:02:35,572 --> 00:02:37,699
การทำงานในดันเดอร์ มิฟฟลินของผมคงจำกัดลง

52
00:02:37,783 --> 00:02:40,494
และรู้อะไรมั้ย ก็ดี

53
00:02:40,577 --> 00:02:42,621
เพราะนี่ไม่ใช่งานที่ผมอยากทำ

54
00:02:43,539 --> 00:02:45,666
ผมอยากเป็นลิซ่า โล้บในยุคนี้

55
00:02:46,208 --> 00:02:49,711
ถึงแม้สารคดีเน้นชีวิตประจำวันจริงๆ
ของคนทำงานออฟฟิศ

56
00:02:49,795 --> 00:02:53,715
เหตุการณ์รองที่น่าตกใจเผยถึงความหลอกลวง
ของบุคคลสาธารณะท้องถิ่น

57
00:02:53,799 --> 00:02:57,302
ที่พัวพันกับการคบชู้กับเกย์
ทั้งที่สอนเรื่องคุณค่าของครอบครัว

58
00:02:57,386 --> 00:03:00,097
บุคคลสาธารณะคนไหน

59
00:03:00,180 --> 00:03:03,016
ฉันว่าเป็นเคที่ คูริค ฉันพูดมาตลอดหลายปี

60
00:03:03,100 --> 00:03:06,854
ไม่ ฉันว่าพวกเขาหมายถึงนักการเมืองมากกว่า

61
00:03:12,401 --> 00:03:14,528
คุณเป็นเจ้าของตึก

62
00:03:14,611 --> 00:03:17,155
ทำไมคุณไม่ซ่อมลิฟต์ตอนกลางคืน

63
00:03:17,239 --> 00:03:19,575
ผมเหมือนใคร แจ๊กกี้ จอยเนอร์ เคอร์ซีเหรอ

64
00:03:19,658 --> 00:03:22,828
แต่ผมบอกแล้วว่ามันจะไม่สะดวก

65
00:03:22,911 --> 00:03:25,831
คุณน่าจะโทรขึ้นมาตามผม
เราจะได้เจอกันที่ล็อบบี้

66
00:03:25,914 --> 00:03:26,999
ได้เวลาออกไปขายของ

67
00:03:27,499 --> 00:03:28,834
- เอาแล้วไง
- พ่อหนุ่ม บ้าไปแล้วเหรอ

68
00:03:28,917 --> 00:03:31,670
ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าคุณจะซ่อมลิฟต์ของผม

69
00:03:31,753 --> 00:03:33,422
ลูกค้าเป็นเพื่อนของพี่สาวของคุณ

70
00:03:33,505 --> 00:03:37,593
นี่คือกระดาษงานพิมพ์สำหรับ
กลุ่มโรงเรียนในแลคกาวอนนา

71
00:03:37,676 --> 00:03:40,137
คุณต้องไป นี่คือคำสั่ง

72
00:03:40,220 --> 00:03:42,890
คุณไม่ใช่เจ้านายของผมและไม่มีวันได้เป็น

73
00:03:42,973 --> 00:03:45,726
ทายซิ มันไม่มีทางเป็นไปได้

74
00:03:45,809 --> 00:03:47,394
พีต ขอชาเย็น

75
00:03:47,477 --> 00:03:48,979
น้ำตาลสามช้อน ครีมห้าช้อน

76
00:03:49,062 --> 00:03:51,773
สูตรสามคูณห้ายามเช้า พร้อมเสิร์ฟ

77
00:03:54,401 --> 00:03:57,279
เราไม่ไปช้าหรอก หนูรักแม่ ขอบคุณค่ะ

78
00:03:59,031 --> 00:04:02,409
คืนนี้แม่ของคุณเลี้ยงหลาน
งั้นคุณสองคนจะทำอะไรกัน

79
00:04:03,076 --> 00:04:06,288
ห้องเอ็มบาสซีสวีทห้อยป้ายห้ามรบกวนไว้ที่ประตู

80
00:04:06,371 --> 00:04:07,539
คุณแม่กับคุณพ่อสนุกสุดเหวี่ยง

81
00:04:08,624 --> 00:04:09,666
ก็ดีน่ะสิ

82
00:04:10,250 --> 00:04:11,460
งั้นอะไร

83
00:04:11,543 --> 00:04:13,629
มันไม่น่าตื่นเต้นขนาดนั้น

84
00:04:20,427 --> 00:04:22,179
การบำบัดชีวิตคู่เหรอ

85
00:04:23,722 --> 00:04:27,559
รู้มั้ยว่านั่นคือการบำบัดเดียวที่ฉันไม่เคยทำ

86
00:04:27,643 --> 00:04:30,896
คือว่าจิมค่อนข้างกังวลกับเรื่องนี้
แต่ฉันคิดว่ามันจะช่วยได้มาก

87
00:04:31,647 --> 00:04:34,733
ถ้าเรามีปัญหา
การพูดถึงมันคงไม่เสียหาย จริงมั้ย

88
00:04:40,906 --> 00:04:43,909
นี่ โทบี้ ผมถามหน่อยสิ

89
00:04:43,992 --> 00:04:45,285
ได้เลย

90
00:04:45,369 --> 00:04:48,956
- มันค่อนข้างส่วนตัว
- ว่ามา คุยเรื่องส่วนตัวกัน

91
00:04:49,039 --> 00:04:51,166
ผมอยากถามเรื่องการหย่าร้างของคุณ

92
00:04:52,334 --> 00:04:54,628
ขอโทษ ผม...ไม่ๆ ๆ ผมหมายถึงว่า...

93
00:04:54,711 --> 00:04:56,088
- ผมหมายถึงว่า...
- ไม่ ไม่เป็นไร

94
00:04:56,171 --> 00:04:59,466
ผมรับได้ ว่าไง

95
00:04:59,550 --> 00:05:03,178
พวกคุณผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก
กว่าจะไปถึงจุดนั้น

96
00:05:03,262 --> 00:05:04,388
โอเค...

97
00:05:04,930 --> 00:05:07,599
ผมอยากรู้ว่าคุณเคยเข้ารับการบำบัดชีวิตคู่มั้ย

98
00:05:07,683 --> 00:05:09,893
เคยสิ หลายครั้ง ใช่

99
00:05:11,311 --> 00:05:13,730
เดี๋ยวนะ คุณกับแพม
คงไม่ได้เข้ารับการบำบัดชีวิตคู่หรอกนะ

100
00:05:14,731 --> 00:05:15,607
พระเจ้า

101
00:05:15,691 --> 00:05:20,863
ไม่ๆ เราเพิ่งเริ่มเข้ารับการบำบัดชีวิตคู่

102
00:05:21,822 --> 00:05:23,991
ซึ่งก็ไม่ได้ฟังดูดีขึ้น

103
00:05:25,576 --> 00:05:26,743
ขนาดพวกคุณ...

104
00:05:27,411 --> 00:05:29,913
เคลลี่เคยทำนายไว้ ปี 2013

105
00:05:31,373 --> 00:05:35,419
เฮ้ย เฮ้ยๆ ไม่ๆ ออกไป คลาร์ก ออกไป

106
00:05:35,502 --> 00:05:37,588
- ผมไม่น่าเลย
- ใช่ คุณไม่น่าเลย

107
00:05:37,671 --> 00:05:39,882
เขาอ้อยอิ่ง น่ารำคาญ

108
00:05:40,757 --> 00:05:42,009
ผมจะฆ่าเขา

109
00:05:43,010 --> 00:05:45,721
- ผมจะช่วยได้ยังไง ผมพร้อม
- ไม่เป็นไร

110
00:05:45,804 --> 00:05:47,514
สวัสดี วิลเลียมมอร์ริสเอเจนซี่ใช่มั้ย

111
00:05:47,598 --> 00:05:51,310
ผมขอคุยกับตัวแทนเบอร์หนึ่ง
ที่ดูแลศิลปินเบอร์หนึ่งของคุณ

112
00:05:51,393 --> 00:05:52,436
ได้ ผมจะถือสายรอ

113
00:05:54,062 --> 00:05:56,523
ขอโทษ ผมเข้าใจผิด สวัสดี

114
00:06:04,740 --> 00:06:05,866
ขอบคุณ สแตน

115
00:06:07,117 --> 00:06:09,161
ที่รัก

116
00:06:10,329 --> 00:06:13,123
ฟังนะ ฉันแค่อยากให้ชีวิตของเรากลับสู่ปกติ

117
00:06:13,207 --> 00:06:15,083
ตัดริบบิ้นเปิดงาน ออกงานการกุศล

118
00:06:15,167 --> 00:06:18,170
ไม่ต้องห่วง ผมจัดแถลงข่าวภายในวันนี้

119
00:06:18,253 --> 00:06:20,839
เราแค่ต้องออกกล้องด้วยกัน

120
00:06:20,923 --> 00:06:23,675
ผู้ทำงานรับใช้ประชาชนอันเป็นที่รัก
กับภรรยาที่อุทิศตน

121
00:06:23,759 --> 00:06:25,010
และเดินหน้าต่อไป

122
00:06:25,594 --> 00:06:29,431
ได้ ถ้าฉันต้องเป็นศรีภรรยา
ฉันก็จะเป็นยอดศรีภรรยา

123
00:06:30,140 --> 00:06:32,226
แก้ใหม่ สุดยอดศรีภรรยา

124
00:06:32,851 --> 00:06:34,937
ขอโทษ ฉันเป็นภรรยาที่ดีกว่านั้น

125
00:06:36,855 --> 00:06:39,233
แอนดี้ ผมจะคุยด้วย

126
00:06:39,316 --> 00:06:42,861
ได้ เข้ามาสิ ผมถือสายรอ
บริษัทเอเจนซี่อีกแห่งอยู่

127
00:06:42,945 --> 00:06:45,072
มันเหลือเชื่อ โฆษณาที่ผมเล่นแบนโจ

128
00:06:45,155 --> 00:06:46,782
มียอดเข้าชม 250 ครั้งแล้ว

129
00:06:46,865 --> 00:06:49,910
และทุกครั้งที่ผมคลิก ยอดก็เพิ่ม 251

130
00:06:49,993 --> 00:06:51,620
แล้วก็ 252 ผมตามไม่ทันแล้วเนี่ย

131
00:06:51,703 --> 00:06:53,622
สแตนลีย์ไม่ยอมออกไปพบลูกค้า

132
00:06:55,791 --> 00:06:57,209
ผมเกลียดคน

133
00:06:57,751 --> 00:06:59,378
ทำไมพวกเขาไม่เคยทำสิ่งที่เราอยากให้ทำ

134
00:06:59,461 --> 00:07:01,004
สแตนลีย์ต้องไป นี่คือคำสั่ง

135
00:07:01,088 --> 00:07:02,256
งั้นที่คุณกำลังบอกก็คือ

136
00:07:02,339 --> 00:07:04,800
ทำให้สแตนลีย์ไปพบลูกค้า
โดยใช้วิธีไหนก็ได้ใช่มั้ย

137
00:07:04,883 --> 00:07:05,884
ใช่

138
00:07:06,844 --> 00:07:08,762
ขอโทษที่ผมพูดจาห้วนๆ คือว่า...

139
00:07:08,846 --> 00:07:10,848
ผมกำลังจะคว้าบริษัทเอเจนซี่ชั้นนำ

140
00:07:11,890 --> 00:07:12,766
โชคดีนะ

141
00:07:13,600 --> 00:07:14,852
แผนก

142
00:07:16,436 --> 00:07:17,813
แผนกดาราหนัง

143
00:07:19,356 --> 00:07:20,232
ย้อนกลับ

144
00:07:20,774 --> 00:07:21,692
แผนก

145
00:07:21,775 --> 00:07:24,444
นี่ก็ห้าปีแล้วที่ผมควบคุมสัญชาตญาณไว้

146
00:07:24,528 --> 00:07:26,238
เพราะผมอยากขึ้นเป็นผู้จัดการ

147
00:07:27,573 --> 00:07:30,158
คงถึงเวลาแล้วที่ผมต้องปลดปล่อยความคิดนั้น

148
00:07:30,909 --> 00:07:33,704
มันเจ็บปวดแต่ก็เป็นอิสระอยู่เหมือนกัน

149
00:07:34,580 --> 00:07:37,249
ตอนนี้ผมจะทำตามสัญชาตญาณ

150
00:07:41,837 --> 00:07:43,589
- ไง ดไวต์
- สแตนลีย์

151
00:07:44,506 --> 00:07:47,843
ไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องไปกับผมเพื่อขายของ

152
00:07:47,926 --> 00:07:49,178
ไม่ล่ะ

153
00:07:49,261 --> 00:07:52,264
ผมขอออกไปก่อนจะเกิดอะไรขึ้นได้มั้ย

154
00:07:52,347 --> 00:07:54,016
ไม่ต้องห่วง นี่แค่ยาสลบวัว

155
00:07:54,099 --> 00:07:55,058
ไม่มีอะไรต้องกลัว

156
00:07:55,142 --> 00:07:57,811
แค่ชายคนนึงเล็งยาสลบวัวไปที่เพื่อนร่วมงาน

157
00:07:57,895 --> 00:08:00,981
ดไวต์ คุณไม่จำเลยสินะ

158
00:08:01,315 --> 00:08:03,609
การที่จะขู่ให้คนกลัว คุณต้อง...

159
00:08:03,692 --> 00:08:05,235
เวร...

160
00:08:05,861 --> 00:08:09,072
อ้าวเฮ้ย ผมเอือมกับคุณและ...

161
00:08:16,496 --> 00:08:18,457
ไม่เป็นไร แอนดี้อนุญาตแล้ว

162
00:08:20,334 --> 00:08:23,003
โอ้โห เขาไปเฝ้าพระอินทร์แล้วสินะ

163
00:08:23,086 --> 00:08:25,088
เขาจะไม่เป็นไรใช่มั้ย

164
00:08:25,172 --> 00:08:27,716
ลูกดอกนั่นเอาไว้ใช้กับสัตว์

165
00:08:27,799 --> 00:08:29,885
ที่ตัวโตกว่าเขาสองสามเท่าไม่ใช่เหรอ

166
00:08:29,968 --> 00:08:32,971
เอาล่ะ นี่เป็นปริมาณยาที่ใช้กับวัวตัวเล็กๆ

167
00:08:33,055 --> 00:08:34,723
สแตนลีย์มีไขมันในร่างกาย
เยอะกว่าพวกมันด้วยซ้ำ

168
00:08:34,806 --> 00:08:36,975
คุณยิงเขาไปสามดอก

169
00:08:38,769 --> 00:08:42,439
เรามีเวลา 45 นาทีพาเขาไปพบลูกค้า
ก่อนที่เขาจะฟื้น

170
00:08:42,523 --> 00:08:43,524
จับเท้าของเขา

171
00:08:46,026 --> 00:08:47,194
- เร็วเข้า
- รู้น่า

172
00:08:47,277 --> 00:08:49,738
ให้ไว หนึ่ง สอง สาม

173
00:08:51,823 --> 00:08:53,283
เขาเหมือนพะยูน

174
00:08:53,367 --> 00:08:55,327
พร้อมมั้ย เอาใหม่ มาเร็ว

175
00:08:55,994 --> 00:08:59,248
เราทำได้ หนึ่ง สอง สาม

176
00:09:00,290 --> 00:09:01,750
ให้ตายสิ

177
00:09:02,459 --> 00:09:04,670
ก็ว่าทำไมสายเคเบิลลิฟต์ถึงเปื่อยนัก

178
00:09:05,254 --> 00:09:06,964
เราต้องใช้รถเข็นล่ะมั้ง

179
00:09:07,297 --> 00:09:08,298
ใช่

180
00:09:10,634 --> 00:09:13,303
เอาล่ะ เรียบร้อย เราไหว

181
00:09:13,387 --> 00:09:14,930
- ไปกัน
- ให้ตายสิ

182
00:09:16,265 --> 00:09:17,766
- ผลักสิ
- ผลักอยู่

183
00:09:19,935 --> 00:09:22,563
- สุดสัปดาห์นี้คุณจะทำอะไร
- ผมอาจดูหนัง

184
00:09:22,646 --> 00:09:24,022
- ดีนี่
- คุณล่ะ

185
00:09:24,898 --> 00:09:27,359
ผมยังไม่รู้ ผมว่าจะ...

186
00:09:27,442 --> 00:09:30,028
แค่ไปที่บันไดขั้นบนสุดนะ

187
00:09:30,112 --> 00:09:31,154
แล้วไงต่อ

188
00:09:32,656 --> 00:09:33,949
เอาล่ะ ฟังนะ

189
00:09:34,658 --> 00:09:38,537
ผมอาจไม่กล้ายอมรับ
แต่ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน

190
00:09:39,872 --> 00:09:42,666
แต่ผมขอบอกว่าคุณดูคล่องมาก

191
00:09:43,417 --> 00:09:44,293
ขอบคุณ

192
00:09:44,376 --> 00:09:47,296
คือว่าผมซักซ้อมในหัวเป็นพันครั้ง แต่...

193
00:09:47,588 --> 00:09:48,755
มันออกจะประหลาด

194
00:09:49,298 --> 00:09:51,508
ใช่ คนบ้าระห่ำ

195
00:09:59,474 --> 00:10:02,102
เอาล่ะ ทำได้ดีที่สุดเท่านี้แหละ

196
00:10:02,186 --> 00:10:03,937
เอาล่ะ แผนการเป็นงี้

197
00:10:04,021 --> 00:10:06,565
ผมจะปล่อยตัวเขา
คุณต้องลงไปรอรับเขาด้านล่าง

198
00:10:06,648 --> 00:10:07,858
- รับเหรอ
- ใช่

199
00:10:07,941 --> 00:10:09,860
ผมรับเขาไม่ไหว เขาตัวหนัก 250 ปอนด์มั้ง

200
00:10:09,943 --> 00:10:12,946
ใช้มือของคุณยันตัวเขาที่ไหลลงไป เข้าใจมั้ย

201
00:10:13,030 --> 00:10:14,281
- เขาจะไหลลงไปช้าๆ
- ยันเหรอ

202
00:10:14,364 --> 00:10:17,284
ทางยาวห้าเมตรกว่า ลาดเอียง 45 องศา

203
00:10:17,367 --> 00:10:18,744
คุณทิ้งน้ำหนักลงสะโพก

204
00:10:18,827 --> 00:10:21,455
- เหมือนรับลูกบอลยาง
- แต่ขนาดสะโพกของผม...

205
00:10:24,917 --> 00:10:27,211
เอาล่ะ ตัดสินใจได้ดี

206
00:10:27,294 --> 00:10:30,005
ไม่งั้นเขาคงโหม่งอกของคุณเป็นรู
เหมือนอย่างที่ทำผนังเป็นรู

207
00:10:30,088 --> 00:10:32,549
เราน่าจะโทรตามหมอหรือไงสักอย่าง

208
00:10:38,555 --> 00:10:39,431
คุณเป็นไงบ้าง

209
00:10:39,515 --> 00:10:40,807
ขั้นตอนเป็นยังไง

210
00:10:40,891 --> 00:10:45,145
มันเหมือนกับการคุยกับบุคคลที่สาม
เพื่อรับมือกับสถานการณ์หรือ...

211
00:10:45,479 --> 00:10:47,064
คุณไปที่นั่นเพื่อคุยกันต่างหาก

212
00:10:47,147 --> 00:10:50,734
ผมคิดว่านักบำบัดช่วยทำให้สะดวกขึ้นมากกว่า

213
00:10:52,236 --> 00:10:56,281
เขาอาจเริ่มด้วยการถามคุณทั้งคู่ว่า
"ทำไมคุณถึงคิดว่าคุณมาถึงจุดนี้"

214
00:10:56,365 --> 00:10:59,201
เขาไปทำงานที่ฟิลาเดลเฟียโดยไม่บอกฉัน

215
00:10:59,284 --> 00:11:01,537
เขาซื้อบ้านของเราโดยไม่บอกฉัน

216
00:11:01,620 --> 00:11:04,039
ฉันว่าเขาไม่ควรได้คำชมเชยเลย

217
00:11:04,581 --> 00:11:07,417
ถ้าผมไม่ได้ทำบางอย่างโดยไม่บอกแพม

218
00:11:07,501 --> 00:11:10,420
เธอก็คงแต่งงานกับรอยไปแล้ว

219
00:11:12,089 --> 00:11:14,424
ฉันรู้สึกว่าเขาตัดสินใจเรื่องของครอบครัวเสมอ

220
00:11:14,508 --> 00:11:16,343
แล้วฉันก็ได้แต่คอยตามให้ทัน

221
00:11:17,094 --> 00:11:19,721
ถ้าเธออดทนอีกสักหน่อย...

222
00:11:19,805 --> 00:11:21,765
มันจะดีต่อครอบครัวของเรามากๆ

223
00:11:22,808 --> 00:11:24,142
อีกหน่อยนี่คือแค่ไหน

224
00:11:25,853 --> 00:11:29,147
- หมายความว่าไง
- คือว่ามันจะสิ้นสุดวันไหน

225
00:11:29,231 --> 00:11:31,900
มันคงแย่มากสำหรับเธอที่ต้องอยู่แบบไม่มีความสุข

226
00:11:31,984 --> 00:11:34,444
ถ้าเธอไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่

227
00:11:34,528 --> 00:11:36,780
ของแบบนี้ตอบไม่ได้หรอก

228
00:11:41,869 --> 00:11:43,537
ทุกคน งานเริ่มแล้ว มาเร็ว

229
00:11:46,707 --> 00:11:48,458
นั่นแองเจล่า

230
00:11:49,042 --> 00:11:51,420
- ผมทำงานกับเธอ
- ใช่

231
00:11:51,503 --> 00:11:55,257
คือว่าผมยินดีที่แองเจล่าได้ดังก่อน แต่...

232
00:11:56,633 --> 00:11:59,386
แต่มันออกจะแปลกเนอะ
เธอร้องเพลงหรือแสดงไม่ได้

233
00:11:59,469 --> 00:12:02,639
มันไม่น่าเชื่อเลยล่ะ พอมาคิดๆ ดูแล้ว

234
00:12:02,723 --> 00:12:04,099
เธอทำผมสวยเชียว

235
00:12:04,183 --> 00:12:07,561
เออ เรารู้แล้ว ฟิลลิส
เธอเหมือนดาราหนังชะมัด

236
00:12:08,687 --> 00:12:09,813
แอนดี้

237
00:12:10,814 --> 00:12:15,277
ผมอยากเริ่มด้วยการบอกว่ามีข่าวลือ

238
00:12:15,819 --> 00:12:20,574
เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของผม
ที่ผมอยากจะเคลียร์ให้ชัด

239
00:12:21,033 --> 00:12:23,619
ซึ่งภรรยาของผมที่ชอกช้ำมานานยืนยันได้

240
00:12:25,037 --> 00:12:26,121
ผมเป็นเกย์

241
00:12:27,956 --> 00:12:31,793
ท่านวุฒิสมาชิก ท่านเป็นเกย์อยู่แล้ว
หรือภรรยาของท่านทำให้ท่านเป็นเกย์

242
00:12:31,877 --> 00:12:33,378
ขอถามเพื่อนสาวของท่านวุฒิสมาชิก

243
00:12:35,756 --> 00:12:39,426
ผมจะพูดอีกครั้งกับสหายชาวลาติน

244
00:12:39,510 --> 00:12:41,803
ผมเป็นคนรักร่วมเพศ

245
00:12:41,887 --> 00:12:43,263
น่าสงสารแองเจล่า

246
00:12:43,347 --> 00:12:45,641
ใช่ น่าสงสารแองเจล่า

247
00:12:45,724 --> 00:12:49,186
ผมเคยคิดว่าเกย์กลับใจได้

248
00:12:49,811 --> 00:12:52,731
จนกระทั่งผมได้มาแต่งงานกับแองเจล่า

249
00:12:53,440 --> 00:12:59,112
ผมถึงได้รู้ว่าเรือนร่างของสตรีช่างไร้เสน่หา

250
00:12:59,196 --> 00:13:00,739
ได้ยินแบบนี้ทีไรก็เจ็บ

251
00:13:01,490 --> 00:13:03,909
มีอีกคนที่ผมต้องขอบคุณ

252
00:13:04,576 --> 00:13:07,120
เขาชื่อออสการ์ มาร์ติเนซ

253
00:13:07,204 --> 00:13:08,747
อะไรวะ

254
00:13:08,830 --> 00:13:13,252
ออสการ์ทำให้ผมตาสว่าง
ว่าตัวตนจริงๆ ของผมเป็นใคร

255
00:13:13,335 --> 00:13:16,672
- เป็นครั้งแรก...
- ออสการ์ก็คบกับวุฒิสมาชิกเหรอ

256
00:13:16,755 --> 00:13:20,175
ใช่ และผมรู้มาตลอด

257
00:13:20,259 --> 00:13:24,555
ผมเก็บความลับไว้ ผมเก็บความลับเก่งมาก

258
00:13:24,638 --> 00:13:28,725
คุณไม่รู้ คุณไม่รู้และคุณไม่รู้เลย

259
00:13:28,809 --> 00:13:30,394
แต่ผมรู้

260
00:13:30,477 --> 00:13:31,854
- เขารู้
- ใช่

261
00:13:31,937 --> 00:13:34,189
- เราทำได้
- คุณทำได้ เควิน

262
00:13:34,273 --> 00:13:35,274
ไชโย

263
00:13:37,276 --> 00:13:40,779
ผมทำได้ๆ

264
00:13:40,863 --> 00:13:42,281
และการที่ผมเข้าใจตัวเองครั้งนี้

265
00:13:42,948 --> 00:13:47,202
ในที่สุดผมก็ได้รู้จักความรักซะที

266
00:13:47,286 --> 00:13:52,541
กับหัวหน้าคณะทำงานคนเก่งของผม
เวสลีย์ ซิลเวอร์

267
00:13:53,083 --> 00:13:55,169
- ว่าไงนะ
- เวสลีย์ ซิลเวอร์เป็นเกย์เหรอ

268
00:13:59,339 --> 00:14:00,424
พวกเขาเหมาะกันดีนะ

269
00:14:03,969 --> 00:14:06,221
จวนถึงแล้ว จวนแล้ว

270
00:14:08,015 --> 00:14:10,642
เอาล่ะ เราสายแล้ว อุ้มเขาขึ้นรถเถอะ

271
00:14:10,726 --> 00:14:13,061
เราจะให้เขาห่อพลาสติกกันกระแทกแบบนี้ไม่ได้

272
00:14:13,145 --> 00:14:14,354
พูดเป็นเล่นน่า

273
00:14:14,438 --> 00:14:17,065
การห่อพลาสติกกันกระแทก
เป็นสิ่งเดียวที่กันไม่ให้สูทของเขายับ

274
00:14:17,149 --> 00:14:19,693
การพบลูกค้าอยู่ที่การนำเสนอ

275
00:14:20,736 --> 00:14:22,696
- ฉลาดล้ำมาก
- ขอบคุณ

276
00:14:22,779 --> 00:14:26,783
แหม น่าจะมีสถานการณ์อื่นให้ได้ใช้ความรู้นี้

277
00:14:26,867 --> 00:14:27,743
อุ้มเขาขึ้นรถกัน

278
00:14:27,826 --> 00:14:29,786
คาร์ล่า เฟิร์นไม่ใช่แค่ผู้จัดการดารา

279
00:14:29,870 --> 00:14:33,457
เธอดูแลนักเขียน ผู้กำกับ
การเดินทางท่องเที่ยวและอสังหาริมทรัพย์

280
00:14:35,584 --> 00:14:36,752
ดาราเหรอ

281
00:14:37,336 --> 00:14:38,337
ไม่ใช่

282
00:14:38,879 --> 00:14:41,340
แต่ผมมีนักแสดง หมา แมว หนู

283
00:14:41,965 --> 00:14:43,884
ครับ โอ้โฮ เจ๋ง

284
00:14:44,885 --> 00:14:47,346
ฝึกให้พวกมันทำอย่างนั้นยากมั้ย

285
00:14:48,013 --> 00:14:49,264
ใช้หนูหลายตัวอยู่เหมือนกัน

286
00:14:49,348 --> 00:14:51,934
มันเริ่มจากความบังเอิญ ของแบบนี้ก็อย่างนี้แหละ

287
00:14:52,017 --> 00:14:53,185
ระหว่างที่ผมอุ้มแมวลง

288
00:14:53,268 --> 00:14:54,853
ผมบังเอิญวางมันบนหลังของหมา

289
00:14:54,937 --> 00:14:56,730
ทีแรกผมโมโหตัวเองมาก

290
00:14:56,813 --> 00:15:00,108
แล้วผมก็แบบว่า อ้าว เดี๋ยวนะ

291
00:15:01,193 --> 00:15:02,903
มีอะไรวางบนหนูมั้ย

292
00:15:03,654 --> 00:15:04,696
มี

293
00:15:04,780 --> 00:15:07,658
- หมวกจิ๋ว ใช่
- น่ารักดี

294
00:15:07,741 --> 00:15:09,076
หนูชื่ออะไร

295
00:15:09,159 --> 00:15:12,079
คือว่ามันไม่เข้าท่าที่จะตั้งชื่อให้หนู

296
00:15:14,748 --> 00:15:16,834
พวกมันเป็นอาหารสัตว์น่ะ

297
00:15:16,917 --> 00:15:19,127
คุณไม่ได้มาจากองค์กรพิทักษ์สัตว์ใช่มั้ย

298
00:15:20,295 --> 00:15:22,214
- คือว่า...
- เยี่ยม

299
00:15:22,297 --> 00:15:23,715
เดี๋ยวๆ เราจะทำยังไง

300
00:15:25,300 --> 00:15:28,011
ผมจะยกขาหน้า ส่วนคุณก็ดันส่วนหลังของเขา

301
00:15:28,095 --> 00:15:30,556
พูดว่าแขนกับขาเถอะ แบบนั้นมัน...

302
00:15:30,639 --> 00:15:33,475
- ผมสบายใจกับภาษาแบบนี้
- ก็ได้ เอาเลย

303
00:15:35,143 --> 00:15:36,520
ยกเนื้อน่องของเขา นับสามนะ

304
00:15:36,603 --> 00:15:38,397
- อะไรคือเนื้อน่อง
- มันอยู่ใกล้เนื้อสัน

305
00:15:38,480 --> 00:15:41,900
- พลิกตัว พลิกตัว
- เอาล่ะ ดีๆ

306
00:15:41,984 --> 00:15:44,111
เอาล่ะ ระวัง เขากำลังงอตัว เอาล่ะ

307
00:15:44,194 --> 00:15:45,946
คุณงอตัวเขาลงไปที่เบาะได้มั้ย

308
00:15:46,947 --> 00:15:49,700
- เอานี่ อ้อมไปคาดเข็มขัดนิรภัย
- ครับ

309
00:15:52,536 --> 00:15:53,412
ได้มั้ย

310
00:15:54,037 --> 00:15:54,955
ได้

311
00:16:00,002 --> 00:16:01,336
ไปนั่งเบาะหลัง

312
00:16:01,420 --> 00:16:03,213
- ว่าไงนะ
- ไปนั่งเบาะหลัง

313
00:16:03,297 --> 00:16:05,299
- ไม่เอาน่า
- เข้าไป

314
00:16:05,382 --> 00:16:06,425
บ้าเอ๊ย

315
00:16:12,764 --> 00:16:17,144
เอาล่ะ สแตนลีย์ คุณรู้มั้ยว่าเราจะทำอะไร

316
00:16:17,227 --> 00:16:18,228
สวัสดี

317
00:16:18,312 --> 00:16:19,396
- เอาล่ะ
- ตรงนั้นไม่มีใคร

318
00:16:19,479 --> 00:16:21,773
เฮ้ ฟังนะ ฟัง

319
00:16:21,857 --> 00:16:25,402
เราจะไปทำสัญญาซื้อกระดาษ

320
00:16:25,485 --> 00:16:28,447
กับกลุ่มโรงเรียนรัฐในแลคกาวอนนา เข้าใจมั้ย

321
00:16:28,530 --> 00:16:31,074
- นกพิราบ
- ให้ตายสิ แบบนี้ไม่ดีเลย

322
00:16:31,158 --> 00:16:32,618
เราคงไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ

323
00:16:33,285 --> 00:16:36,163
คุณน่ะ เพื่อนเอ๋ย ต้องเป็นสแตนลีย์ ฮัดสัน

324
00:16:38,373 --> 00:16:40,584
ลูกค้าซี้กับพี่สาวของเขาไม่ใช่เหรอ

325
00:16:42,419 --> 00:16:43,879
แผนใหม่ เอาล่ะ

326
00:16:43,962 --> 00:16:46,340
เราจะซื้อกาแฟให้เขาดื่มแล้วกลับไปใช้แผนเดิม

327
00:16:46,423 --> 00:16:47,841
ไปกัน ช่วยผมหน่อย

328
00:16:48,425 --> 00:16:49,885
เอาล่ะนะ มาเลย สแตนลีย์

329
00:16:49,968 --> 00:16:53,764
เอาเลย ลุกขึ้น ดีมาก โอเค เอาล่ะ

330
00:16:54,473 --> 00:16:56,767
มาเถอะ พี่เบิ้ม คุณเดินไหวใช่มั้ย

331
00:16:56,850 --> 00:16:59,102
ยิ้มหวานเชียว ไปกัน

332
00:16:59,186 --> 00:17:02,481
ฉันมั่นใจว่าแอทลีดจะประสบความสำเร็จสูง

333
00:17:03,398 --> 00:17:06,360
แต่ฉันไม่อยากให้เขาทำแล้ว
ฉันไม่อยากยื่นคำขาดกับเขา

334
00:17:06,443 --> 00:17:09,029
แต่ฉันจะไม่ยกครอบครัวไปอยู่ฟิลาเดลเฟีย

335
00:17:09,112 --> 00:17:10,656
ถ้าแพมบอกว่าไม่ไป

336
00:17:10,739 --> 00:17:13,784
เราคงต้องพึ่งมากกว่าการบำบัด

337
00:17:17,663 --> 00:17:19,373
เหนื่อยชะมัด

338
00:17:21,458 --> 00:17:22,584
จิม

339
00:17:22,668 --> 00:17:24,378
- พวกเขาเหมาะกันแล้ว
- ใช่

340
00:17:24,461 --> 00:17:26,547
- ใช่เลยๆ
- แน่นอน

341
00:17:34,263 --> 00:17:36,723
และสำหรับ... แม่ร่วง

342
00:17:36,807 --> 00:17:38,350
สแตนลีย์ คุณเป็นอะไรเนี่ย

343
00:17:38,433 --> 00:17:41,270
เขาไม่เป็นไร เขาแค่เมารถง่ายมาก

344
00:17:41,353 --> 00:17:42,646
- เดินทาง
- ขับรถมาไกล

345
00:17:42,729 --> 00:17:44,147
เขานั่งเบาะหลัง

346
00:17:44,231 --> 00:17:47,901
แต่ตอนนี้เรามาคุยกับคุณเดวิส
เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เรานำเสนอ

347
00:17:47,985 --> 00:17:50,404
และอัตราที่เราพอใจ ใช่มั้ย สแตนลีย์

348
00:17:52,447 --> 00:17:55,367
- ดูเจ้าหนูนั่นสิ
- สแตนลีย์

349
00:17:59,121 --> 00:18:00,247
คนกลางคือเบนจิ

350
00:18:00,330 --> 00:18:03,792
นั่นเบนจิ มุ้งมิ้งเป็นบ้า

351
00:18:03,876 --> 00:18:05,878
เด็กน้อยสุขภาพแข็งแรง

352
00:18:05,961 --> 00:18:07,588
แกเป็นเด็กที่พิเศษมาก

353
00:18:08,463 --> 00:18:11,842
ดูเขาสิ ผมไม่เคยเห็นเด็กหน้าตาน่ารักขนาดนี้

354
00:18:11,925 --> 00:18:14,428
แกเป็นเด็กตลก ถ้าจิ้มจมูก แกจะร้องแบบนี้...

355
00:18:14,511 --> 00:18:16,388
แบบนี้เหรอ ดูนะ

356
00:18:17,097 --> 00:18:19,683
- แบบนั้น
- ครอบครัวที่น่ารัก

357
00:18:22,853 --> 00:18:25,189
แจ๋วมั้ย ตีมือหน่อย

358
00:18:25,272 --> 00:18:27,149
ผมอาจไม่มีวันได้เป็นผู้จัดการ

359
00:18:27,232 --> 00:18:31,361
แต่ผมเพิ่งลากเซลส์จอมดื้อของเรา

360
00:18:31,445 --> 00:18:33,739
มาปิดการขายกับหนึ่งในลูกค้ารายใหญ่สุดของเรา

361
00:18:33,822 --> 00:18:37,075
และขอบอกว่าผมไม่เคยพอใจสแตนลีย์ขนาดนี้

362
00:18:37,159 --> 00:18:40,704
ผมว่าเราน่าจะฉีดยาสลบวัวให้เขาทุกวัน

363
00:18:40,787 --> 00:18:43,916
เอาล่ะ คุณทำอะไรได้บ้าง

364
00:18:44,958 --> 00:18:47,920
ผมทำอะไรไม่ได้บ้างต่างหาก

365
00:18:48,003 --> 00:18:52,508
ผมร้องได้ เต้นได้ เล่นแบนโจได้จริงมั้ย

366
00:18:53,050 --> 00:18:57,554
และถ้าคุณไม่ได้สังเกต
ผมเลียนสำเนียงคนอังกฤษเนียนมาก

367
00:18:57,638 --> 00:18:58,889
คุณขับรถเป็นมั้ย

368
00:18:58,972 --> 00:19:02,017
นี่อาจฟังดูอวดดี ผมขับรถมาที่นี่เอง

369
00:19:02,100 --> 00:19:06,730
ทำไมคุณใส่ละครเพลงไฮสกูลไว้ในเรซูเม

370
00:19:06,813 --> 00:19:09,191
คุณอายุเท่าไหร่ 40 หรือ 45 ปี

371
00:19:09,274 --> 00:19:12,778
อายุของผมอยู่ในช่วง 28-34 ปี
ดังนั้นผมทำทุกอย่าง

372
00:19:12,861 --> 00:19:14,655
ที่เจค จิลเลนฮอลทำได้

373
00:19:15,531 --> 00:19:17,074
จิลเลนฮอล ได้

374
00:19:18,075 --> 00:19:20,285
คุณเล่นกายกรรมโยนของและปาหี่ได้มั้ย

375
00:19:20,869 --> 00:19:23,121
ได้และได้

376
00:19:23,997 --> 00:19:27,125
คุณจะยอมแต่งตัวเป็นตัวตลกในงานวันเกิด

377
00:19:27,209 --> 00:19:30,337
ไปปาร์ตี้ของเด็กและให้พวกเขาปาพายใส่คุณมั้ย

378
00:19:32,548 --> 00:19:38,095
ถึงแม้นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ผมเข้าวงการบันเทิง

379
00:19:38,178 --> 00:19:42,307
ผมก็เข้าใจว่าเราต้องสร้าง
ความน่าเชื่อถือในวงการ

380
00:19:43,141 --> 00:19:44,017
ผมยินดี

381
00:19:44,101 --> 00:19:46,603
เอาล่ะ คุณเบอร์นาร์ด ฉันจะบอกคุณตรงๆ

382
00:19:46,687 --> 00:19:49,773
อย่างน้อยผมก็พยายามแล้ว ขอบคุณมาก

383
00:19:49,857 --> 00:19:53,694
ไม่ เราจะรับคุณเป็นลูกค้า

384
00:19:57,072 --> 00:19:58,115
จริงเหรอ

385
00:20:00,242 --> 00:20:01,326
ไชโย

386
00:20:02,202 --> 00:20:03,370
ไชโย

387
00:20:04,496 --> 00:20:06,206
นี่คุณพูดจริงเหรอ

388
00:20:06,874 --> 00:20:08,125
โอ้โฮ

389
00:20:08,876 --> 00:20:11,295
ไชโย ผมหวังกับงานนี้มาก

390
00:20:11,879 --> 00:20:15,382
ผมมั่นใจว่ามันจะช่วยผมได้

391
00:20:15,465 --> 00:20:20,137
เราก็ตื่นเต้นมากที่จะได้ร่วมงานกับคุณเช่นกันค่ะ

392
00:20:21,096 --> 00:20:22,723
ขาออกจ่ายท็อดด์ด้วย

393
00:20:24,641 --> 00:20:27,853
บริษัทเอเจนต์ส่วนใหญ่
หักสิบเปอร์เซ็นต์จากงานที่หาให้คุณ

394
00:20:27,936 --> 00:20:33,358
แต่กับคาร์ล่า คุณจ่ายดอกเบี้ยคงที่
5,000 ดอลลาร์ล่วงหน้า

395
00:20:34,109 --> 00:20:36,528
นี่คือรวมค่าถ่ายรูปใบหน้าแล้ว

396
00:20:36,612 --> 00:20:38,113
นี่ยังไม่รวมค่าถ่ายรูปใบหน้า

397
00:20:38,197 --> 00:20:39,573
นี่ไม่รวมค่าถ่ายรูปใบหน้า

398
00:20:39,656 --> 00:20:42,618
นั่นสินะ ถ้ารวมแล้วคงเหลือเชื่อเลย

399
00:20:43,202 --> 00:20:44,703
แต่นี่ผมได้ราคาดีแล้วนะ

400
00:20:49,625 --> 00:20:52,586
งั้นผมแค่ยิ้มและอวยหลานของเธอ

401
00:20:52,669 --> 00:20:54,379
แล้วเราก็ปิดการขายเหรอ

402
00:20:54,463 --> 00:20:57,132
คุณเพิ่งได้ค่าคอมมิชชั่นก้อนโตโดยที่คุณไม่รู้ตัวเลย

403
00:20:58,926 --> 00:21:00,969
ผมจะไปบอกข่าวดีกับแอนดี้

404
00:21:03,055 --> 00:21:06,433
- ลืมไป ต้องขึ้นบันได
- ไม่ ผมจะไม่เดินขึ้นบันไดอีก

405
00:21:06,517 --> 00:21:08,519
คุณพาผมลงมา คุณก็ต้องพาผมขึ้นไป

406
00:21:09,144 --> 00:21:10,437
ไม่ๆ ๆ

407
00:21:20,364 --> 00:21:22,491
เราต้องใช้เครื่องยกและรอก