1 00:00:00,876 --> 00:00:03,462 (ความเดิมตอนที่แล้ว) 2 00:00:04,129 --> 00:00:06,006 ผมเป็นผู้จัดการมาหนึ่งปีแล้ว 3 00:00:06,089 --> 00:00:08,050 พรุ่งนี้บ่ายผมก็จะได้แต่งงานแล้ว 4 00:00:08,342 --> 00:00:09,718 ได้เจอทุกคนอีกครั้งคงดีแน่ๆ 5 00:00:10,135 --> 00:00:12,471 แดร์ริล ออสตินเป็นยังไงบ้าง แอทลีดเป็นยังไงบ้าง 6 00:00:12,554 --> 00:00:13,430 ผมชอบมาก 7 00:00:13,514 --> 00:00:15,140 และเมืองมันชื่อแอทลีป 8 00:00:15,224 --> 00:00:17,392 เมืองนี้วิเศษสุดๆ เลย 9 00:00:17,476 --> 00:00:19,770 ผมไปพูดที่คอร์เนล ระหว่างสัปดาห์การรับปริญญาบัตร 10 00:00:20,312 --> 00:00:23,941 พวกรุ่นพี่เชิญผมไปเป็นตัวตลก แต่กลายเป็นว่าประสบความสำเร็จมาก 11 00:00:24,608 --> 00:00:26,068 ผมก็ว่ามันสุดยอดมากเลยนะ 12 00:00:26,151 --> 00:00:27,569 แองเจล่าถูกลักพาตัว 13 00:00:27,653 --> 00:00:28,946 มุกเดิมๆ น่ะ 14 00:00:29,154 --> 00:00:31,240 เขาเลื่อนงานแต่งเพราะเจ้าสาวถูกลักพาตัว 15 00:00:32,074 --> 00:00:35,911 พวกแกเป็นบ้าอะไรของแกวะ 16 00:00:36,453 --> 00:00:41,333 เอริน สิ่งที่ฉันพบว่า สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับสารคดีนี้ 17 00:00:41,667 --> 00:00:44,044 คือการที่คุณออกตามหาแม่ของคุณ 18 00:00:56,056 --> 00:00:58,183 ดไวต์ ผมอยู่ช่วยคุณไม่ได้หรอก 19 00:01:01,687 --> 00:01:03,313 ไม่อยากเชื่อว่าคุณจะมา 20 00:01:03,689 --> 00:01:05,023 เธอก็พูดแบบนี้ 21 00:01:11,530 --> 00:01:12,990 (สแครนตัน) 22 00:01:16,159 --> 00:01:18,579 (ออฟฟิศป่วนชวนหัว) 23 00:01:19,788 --> 00:01:20,956 ดูโคลนนั่นสิ 24 00:01:21,206 --> 00:01:22,916 ลองนึกภาพถ้าฉันใส่จิมมี่ ชูส์ดูสิ 25 00:01:23,208 --> 00:01:25,419 ฉันเพิ่งช่วยคุณประหยัดไป 600 เหรียญ คุณชาย 26 00:01:25,502 --> 00:01:27,129 ขอบคุณที่ช่วยนะ ที่รัก 27 00:01:27,671 --> 00:01:28,672 เคลลี่ 28 00:01:28,964 --> 00:01:29,965 คุณมาด้วย 29 00:01:30,340 --> 00:01:31,675 - ไง ไรอัน - ไง 30 00:01:32,509 --> 00:01:34,970 นี่ลูกใครเนี่ย เดี๋ยวนี้เป็นพี่เลี้ยงเด็กแล้วเหรอ 31 00:01:35,053 --> 00:01:36,972 ไม่ เด็กคนนี้คือลูกผมเอง 32 00:01:38,307 --> 00:01:39,892 ผมกำลังเดตกับเด็กคนนี้ 33 00:01:39,975 --> 00:01:40,893 แล้ววันหนึ่ง 34 00:01:40,976 --> 00:01:43,604 เธอจะได้ออกไปซื้อสายชาร์จบุหรี่ไฟฟ้าของเธอ 35 00:01:43,979 --> 00:01:45,439 แล้วไม่กลับมาอีกเลย 36 00:01:46,231 --> 00:01:47,649 เรื่องเก่าๆ เดิมๆ ที่คุ้นเคย 37 00:01:49,151 --> 00:01:51,195 ราวี่ ดูหนูน้อยน่ารักคนนี้สิ 38 00:01:51,278 --> 00:01:52,362 ราวี่เป็นกุมารแพทย์ 39 00:01:52,446 --> 00:01:54,781 และคนไข้ส่วนมากของเขาเป็นเด็กที่ไม่โต 40 00:01:54,865 --> 00:01:57,451 - เขาเรียกว่าโตไม่เต็มที่นะ ที่รัก - ใช่แล้ว 41 00:01:57,534 --> 00:01:58,869 ดีใจที่ได้เจออีกนะ ไรอัน 42 00:02:00,412 --> 00:02:01,330 ขอบใจ 43 00:02:03,582 --> 00:02:05,209 ตายแล้ว ส้นเท้าคุณน่าจะสูงเกินไป 44 00:02:05,292 --> 00:02:07,127 ไม่ ส้นเท้าฉันไม่ได้สูงเกิน 45 00:02:07,211 --> 00:02:09,838 แต่เป็นเพราะฉันอยู่ในกระโปรงท้ายรถ มาสามชั่วโมงต่างหาก 46 00:02:09,922 --> 00:02:12,674 ขอบใจนะที่ไม่ล็อกประตูตอนที่ฉันบอก ฟิลลิส 47 00:02:15,761 --> 00:02:18,305 ขอโทษนะ ฟิลลิส คุณไม่รู้นี่นา 48 00:02:19,014 --> 00:02:20,516 ตราบใดที่ฉันยังเดินไปแท่นพิธีได้ 49 00:02:20,599 --> 00:02:22,893 เดี๋ยวฉันพาคุณไปที่แท่นพิธีเอง 50 00:02:22,976 --> 00:02:24,645 คุณค่อยเอาแท่นพิธีไปธนาคารก็ได้ 51 00:02:53,131 --> 00:02:55,467 ตามประเพณีของตระกูลชรูต 52 00:02:55,551 --> 00:02:58,428 คู่บ่าวสาวจะต้องยืนอยู่ในหลุมศพของตัวเอง 53 00:02:58,512 --> 00:03:02,808 เพื่อเตือนให้รู้ว่านี่คือทางออกเดียวที่มีทางเดียว 54 00:03:02,891 --> 00:03:04,393 ที่จะหนีจากชีวิตคู่ของพวกเขาได้ 55 00:03:05,769 --> 00:03:09,439 ฉันรู้นะว่าพวกเขาพยายามทำอะไร แต่ทำไมหลุมศพถึงได้ตื้นนัก 56 00:03:17,239 --> 00:03:22,202 "จงลุกขึ้น ยอดรักผู้เลอโฉมของฉัน จงมาเถิด 57 00:03:22,286 --> 00:03:25,622 ด้วยว่า ดูเถิด ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว 58 00:03:25,706 --> 00:03:28,792 ส่วนฝนก็ผ่านพ้นไปแล้วเช่นกัน 59 00:03:28,876 --> 00:03:32,546 ช่วงเวลาแห่งการร้องเพลงมาถึงแล้ว 60 00:03:32,629 --> 00:03:37,926 และเสียงนกเขาคูก็ขจรไปในแผ่นดินของเรา 61 00:03:38,010 --> 00:03:40,012 ขอฉันได้เห็นหน้าเธอ 62 00:03:40,095 --> 00:03:42,139 ขอให้ฉันได้ยินเสียงเธอ 63 00:03:42,222 --> 00:03:44,516 เพราะเสียงเธอช่างไพเราะ 64 00:03:44,600 --> 00:03:47,561 และหน้าของเธอช่างงดงาม" 65 00:03:48,770 --> 00:03:52,107 พ่อขอประกาศให้ลูกทั้งสองเป็นสามีภรรยา 66 00:03:59,031 --> 00:04:01,950 สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ขอบคุณที่มาร่วมงานนะครับ 67 00:04:02,034 --> 00:04:05,078 ทีนี้ช่วยหยิบกองฟางของพวกคุณ ไปที่แผนกต้อนรับทีนะครับ 68 00:04:05,162 --> 00:04:06,496 เราจะเอามันไปใช้เป็นที่นั่ง 69 00:04:06,580 --> 00:04:09,291 ตะขอเกี่ยวกองฟางแถมฟรี วางไว้อยู่ตรงทางเดินนะครับ 70 00:04:09,374 --> 00:04:11,001 เกี่ยวเข้าไปเลย 71 00:04:48,038 --> 00:04:49,373 ทุกท่านครับ 72 00:04:56,755 --> 00:04:58,257 คุณไปเรียนวิธีเต้นแบบนี้จากไหน 73 00:04:58,340 --> 00:05:00,843 ไม่รู้สิคะ ฉันแค่เต้นเก่งมาตลอดอยู่แล้ว 74 00:05:03,387 --> 00:05:04,388 ราวี่ 75 00:05:05,055 --> 00:05:06,056 ราวี่ 76 00:05:06,515 --> 00:05:10,394 - เดรกมีผื่นขึ้นน่ะ แถมยังตัวร้อนด้วย - ไม่นะ 77 00:05:10,477 --> 00:05:12,437 ผมอยากรู้ว่าคุณพอจะตรวจแกสักครู่ได้มั้ย 78 00:05:12,521 --> 00:05:14,773 ได้เลย รู้สึกไม่ดีงั้นเหรอ หนูน้อย 79 00:05:14,857 --> 00:05:16,358 โอเค ได้เลย เข้าไปข้างในดีมั้ย 80 00:05:16,441 --> 00:05:17,568 ที่จริงคุณช่วย 81 00:05:17,651 --> 00:05:19,820 ไปข้างในได้มั้ย ผมเริ่มรู้สึกขาดน้ำแล้ว 82 00:05:19,903 --> 00:05:21,905 ผมคงต้องขอพักไปดื่มน้ำสักหน่อย 83 00:05:22,197 --> 00:05:23,490 แน่ใจนะว่าไม่อยากเข้าไป 84 00:05:23,574 --> 00:05:25,868 ราวี่ รีบตรวจเถอะ เด็กตัวร้อนจะแย่แล้วนะ 85 00:05:25,951 --> 00:05:27,327 นี่มันงานคุณไม่ใช่เหรอ 86 00:05:27,411 --> 00:05:30,247 - ไปได้แล้ว - ขอบคุณนะ ราวี่ ขอบคุณมากๆ 87 00:05:30,330 --> 00:05:32,457 ผมกับเดรกซาบซึ้งมากเลย ขอบคุณนะ 88 00:05:37,045 --> 00:05:39,715 ไม่รู้สิ ไรอัน เดรกดูไม่ค่อยดีเลยนะ 89 00:05:39,798 --> 00:05:41,758 เขาไม่เป็นไรหรอก ผมให้เขาดูดสตรอว์เบอร์รี 90 00:05:41,842 --> 00:05:43,385 ซึ่งเขาแพ้ แต่เดี๋ยวเขาก็หายแล้ว 91 00:05:43,468 --> 00:05:44,469 ผมต้องคุยกับคุณ 92 00:05:45,179 --> 00:05:48,265 นี่คุณให้ลูกเกิดอาการแพ้ เพื่อที่จะคุยกับฉันเลยเหรอ 93 00:05:57,983 --> 00:05:59,943 ไมเคิลถ่ายรูปลูกๆ ของเขาไว้เยอะมาก 94 00:06:00,027 --> 00:06:01,570 เขาเลยต้องพกโทรศัพท์สองเครื่อง 95 00:06:01,653 --> 00:06:04,865 สองเบอร์และก็จ่ายค่าโทรสองบิล 96 00:06:04,948 --> 00:06:08,202 เขามีความสุขมากที่วางแผนครอบครัวไว้ 97 00:06:09,870 --> 00:06:11,079 ฉันคิดถึงคุณนะ 98 00:06:11,747 --> 00:06:12,956 ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน 99 00:06:15,542 --> 00:06:19,046 หลายคนคิดว่าสแตนลีย์ ฮัดสันเป็นคนขี้โมโห 100 00:06:20,005 --> 00:06:21,256 แต่... 101 00:06:21,340 --> 00:06:23,175 คนขี้โมโหทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ 102 00:06:25,511 --> 00:06:26,678 นี่ฉันเอง 103 00:06:28,847 --> 00:06:30,140 ฉันเอง 104 00:06:35,062 --> 00:06:36,730 - ผมรักคุณ - ฉันก็รักคุณ 105 00:06:36,813 --> 00:06:39,483 - เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป - เราจะวิ่งไปหาพระอาทิตย์ตก 106 00:06:39,566 --> 00:06:41,360 ในที่สุดผมก็จะได้ลงหลักปักฐานเสียที 107 00:06:42,277 --> 00:06:43,362 ระเบียบและสิ่งของเหรอ 108 00:06:43,445 --> 00:06:45,864 มีใครเห็นไรอันมั้ย หรือเคลลี่ก็ได้ 109 00:06:46,740 --> 00:06:50,160 เห็นสิ พวกเขาออกไปด้วยกันเมื่อสักครู่นี้น่ะ 110 00:06:50,536 --> 00:06:53,163 เคลลี่อยากให้คุณรับเด็กคนนี้ไว้ 111 00:06:53,247 --> 00:06:55,791 พวกเขาจะได้ไปเริ่มชีวิตใหม่ด้วยกันได้ 112 00:06:56,208 --> 00:06:58,418 อย่างนี้นี่เอง เอานี่ 113 00:06:59,002 --> 00:07:01,588 โทรหาสถานสงเคราะห์แจ้งเด็กถูกทิ้งทีนะ 114 00:07:01,672 --> 00:07:03,882 พวกเขาคงหาพ่อแม่ที่ดีกว่าไรอันได้ทันทีเลย 115 00:07:04,258 --> 00:07:05,717 แหม ไม่รู้สินะ 116 00:07:07,010 --> 00:07:08,011 เควิน 117 00:07:08,428 --> 00:07:11,014 โอ้ ฉันช่วยคุณได้นะ จริงนะ 118 00:07:11,223 --> 00:07:13,267 ฉันสามารถหาคนที่จะ... 119 00:07:13,600 --> 00:07:14,852 คนที่จะรัก... 120 00:07:15,310 --> 00:07:17,354 หนุ่มน้อยน่ารักอย่างที่เขาควรได้รับ 121 00:07:17,437 --> 00:07:18,438 โอเค 122 00:07:19,147 --> 00:07:20,440 แบบนี้ดีกว่าเนอะ 123 00:07:20,524 --> 00:07:21,567 ใช่ 124 00:07:21,650 --> 00:07:23,026 - ดีกว่าแน่นอน - ไง 125 00:07:23,527 --> 00:07:24,945 - ใช่เลย - นี่ 126 00:07:25,028 --> 00:07:26,697 ใช่แล้ว 127 00:07:27,239 --> 00:07:28,866 ใช่เลย 128 00:07:28,949 --> 00:07:30,409 ถ้าไรอันอยากได้ลูกของเขาคืน 129 00:07:30,492 --> 00:07:32,202 ช่วยบอกเขาด้วยนะว่าจะหาฉันได้ที่ไหน 130 00:07:33,245 --> 00:07:34,913 ฉันน่าจะอยู่ที่ไหนสักที่ในยุโรป 131 00:07:36,582 --> 00:07:37,791 ใช่มั้ยจ๊ะ 132 00:07:45,382 --> 00:07:47,551 ผมรู้สึกเหมือนลูกๆ ของผมทุกคนโตแล้ว 133 00:07:47,634 --> 00:07:49,386 แล้วพวกเขาก็แต่งงานกันเอง 134 00:07:51,763 --> 00:07:53,432 เป็นความฝันของพ่อแม่ทุกคนเลย 135 00:07:54,600 --> 00:07:55,976 ขอบคุณมาก ราตรีสวัสดิ์ 136 00:07:56,059 --> 00:07:57,060 - โชคดี - สนุกมากเลย 137 00:07:57,144 --> 00:07:59,354 พวกพนักงานจะจัดปาร์ตี้หลังงานในโกดังคืนนี้ 138 00:07:59,438 --> 00:08:01,398 ใช่ ผมรู้แล้ว มันเห่ยสุดๆ 139 00:08:01,481 --> 00:08:02,482 ไม่ได้ว่านะ 140 00:08:02,983 --> 00:08:04,067 ไปด้วยมั้ย โทบี้ 141 00:08:04,151 --> 00:08:05,986 ไม่รู้สิ ผมว่าจะเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ 142 00:08:06,528 --> 00:08:09,281 เพิ่งหกโมงเย็นเอง ไปเถอะ ทุกคนก็ไปกันหมด 143 00:08:09,364 --> 00:08:11,200 - คุณต้องไปนะ โทบี้ - ใช่ ไปเถอะ โท้บส์ 144 00:08:11,283 --> 00:08:13,660 - ไปเถอะ โทบี้ - ได้ เดี๋ยวผมแวะไปนะ 145 00:08:14,703 --> 00:08:15,662 ยอมจนได้ 146 00:08:24,004 --> 00:08:26,673 - ฉันต้องถอดชุดนี่ออกก่อน - ผมก็ต้องถอดชุดออกเหมือนกัน 147 00:08:28,884 --> 00:08:30,260 ขอโทษด้วยนะ แพม 148 00:08:31,094 --> 00:08:32,221 เกิดอะไรขึ้น 149 00:08:33,847 --> 00:08:35,057 ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่ 150 00:08:35,140 --> 00:08:37,601 ฉันขอโทษด้วย พวกเขามาช้าไปหนึ่งชั่วโมง 151 00:08:37,684 --> 00:08:40,062 - ไม่นะ เอาจริง เกิดอะไรขึ้น - โอเคๆ 152 00:08:41,772 --> 00:08:42,981 คือว่า... 153 00:08:43,065 --> 00:08:45,817 ปีที่ผ่านมามันดีมาก 154 00:08:45,901 --> 00:08:47,152 และคุณก็ดีมากๆ 155 00:08:47,236 --> 00:08:48,278 และ... 156 00:08:49,446 --> 00:08:51,698 ฉันก็รู้ว่าคุณจะต้องตัดสินใจ 157 00:08:51,782 --> 00:08:53,367 และคุณต้องสละบางอย่างเพื่อฉัน 158 00:08:53,450 --> 00:08:56,078 แต่ฉันไม่เคยอยากให้คุณสละอะไรเลย 159 00:08:56,453 --> 00:08:59,081 ฉันแค่คิดว่าถ้าฉันหาคนมาซื้อบ้านได้ 160 00:08:59,164 --> 00:09:01,291 ก็จะไม่มีอะไรมาขวางเราแล้ว 161 00:09:01,375 --> 00:09:03,001 แล้วฉันก็จะมาหาคุณพร้อมกับ... 162 00:09:03,544 --> 00:09:05,379 ท่าทางแบบบิ๊กจิมได้ 163 00:09:06,046 --> 00:09:08,674 และแสดงให้คุณได้เห็น ว่าฉันรักคุณขนาดไหนในทีเดียว 164 00:09:09,091 --> 00:09:11,635 และฉันเชื่อมั่นในอนาคตของคุณขนาดไหน 165 00:09:12,845 --> 00:09:14,471 ขอโทษนะ คุณประกาศขายบ้าน มานานแค่ไหนแล้ว 166 00:09:14,555 --> 00:09:15,764 ประมาณสองเดือน 167 00:09:16,265 --> 00:09:18,016 - มิน่าบ้านถึงสะอาด - ใช่ 168 00:09:18,642 --> 00:09:20,978 ผมหมายถึงว่าคุณจะขายบ้านโดยที่ไม่บอกผมเหรอ 169 00:09:22,020 --> 00:09:24,314 คุณก็ซื้อบ้านโดยที่ไม่บอกฉันเหมือนกันนี่ 170 00:09:24,398 --> 00:09:26,733 ฉันก็เลยคิดว่าฉันน่าจะขายบ้าน โดยที่ไม่บอกคุณบ้าง 171 00:09:28,443 --> 00:09:29,528 โอเค 172 00:09:31,280 --> 00:09:32,364 แล้วเราจะไปอยู่ไหน 173 00:09:33,240 --> 00:09:35,659 ออสติน น่าจะนะ 174 00:09:36,618 --> 00:09:38,161 ผมสัญญาเลย 175 00:09:38,245 --> 00:09:39,955 คุณจำเป็นไม่ต้องทำแบบนี้เพื่อผม 176 00:09:40,038 --> 00:09:41,540 ฉันทำเพื่อเรานะ 177 00:09:43,125 --> 00:09:44,877 - สองสาม... - โอเค เราจะซื้อครับ 178 00:09:44,960 --> 00:09:46,920 รอก่อนนะครับ สองสามเดือนที่ผ่านมา 179 00:09:47,004 --> 00:09:48,130 มันมีความหมายกับผมมาก 180 00:09:48,213 --> 00:09:50,966 - และทั้งหมดที่ผมห่วง... - เดี๋ยวก่อนนะ คุณพูดว่าอะไรนะคะ 181 00:09:51,049 --> 00:09:52,217 เราอยากซื้อบ้านหลังนี้ครับ 182 00:09:57,639 --> 00:10:00,142 - คุณอยากขายจริงเหรอ - ฉันอยากขาย 183 00:10:00,225 --> 00:10:02,936 - คุณจะเอาแบบนี้จริงๆ เหรอ - ฉันอยากจะขายจริงๆ นะ 184 00:10:06,148 --> 00:10:07,482 พระเจ้า 185 00:10:10,777 --> 00:10:11,945 นี่ แดร์ริล 186 00:10:14,781 --> 00:10:16,491 - อะไรนะ - ใช่ 187 00:10:20,746 --> 00:10:23,207 - แจ๋ว - สำหรับฝ่ายบริหารพีบีเอสเท่านั้นนะ 188 00:10:23,290 --> 00:10:25,834 ผมต้องวางมัดจำ $50 กับสถานีท้องถิ่นพีบีเอส 189 00:10:25,918 --> 00:10:27,127 เพื่อให้ได้มันมาเชียวนะ 190 00:10:30,255 --> 00:10:31,798 ทุกคนฟังทางนี้ก่อนได้มั้ยคะ 191 00:10:33,300 --> 00:10:36,678 หนึ่งปีที่แล้วฉันได้รับว่าจ้างเป็นครั้งแรก 192 00:10:36,762 --> 00:10:38,972 ให้วาดภาพผนังของให้ดันเดอร์ มิฟฟลิน 193 00:10:39,056 --> 00:10:42,267 และฉันตัดสินใจที่จะวาดภาพ ประวัติศาสตร์ของกระดาษ 194 00:10:42,351 --> 00:10:45,437 แล้วก็มีบางคนมาพ่นรูปก้นใส่ภาพของฉัน 195 00:10:45,521 --> 00:10:47,481 และฉันก็ต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น 196 00:10:47,564 --> 00:10:50,108 แต่สุดท้ายมันก็ออกมาดีที่สุด 197 00:10:50,359 --> 00:10:53,612 เพราะฉันคิดว่าฉันได้วาดภาพที่สมบูรณ์แบบขึ้นมา 198 00:10:54,112 --> 00:10:55,989 ซึ่งเป็นประวัติของพวกเรา 199 00:10:56,073 --> 00:10:57,157 พวกเราทุกคน 200 00:10:58,867 --> 00:11:00,202 และภาพนี้สำหรับคุณ จิม 201 00:11:01,703 --> 00:11:02,913 เปิดผ้าเลย 202 00:11:11,088 --> 00:11:13,549 ทุกคนมาถ่ายรูปหมู่หน้าภาพวาดกันเถอะ 203 00:11:23,892 --> 00:11:26,645 ที่จริงฉันหมายถึงทุกคนที่ทำงานที่ออฟฟิศนี้น่ะ 204 00:11:33,443 --> 00:11:36,154 สวยมาก มีเพิ่มขึ้นมาแค่สองโหลเอง 205 00:11:37,531 --> 00:11:39,658 ยิ้มนะ ทุกคน ยิ้ม 206 00:11:41,952 --> 00:11:44,371 เอาล่ะ ดีมาก ผมถ่ายไว้พอแล้ว ขอบคุณมาก ทุกคน 207 00:11:53,130 --> 00:11:54,840 โอเค ผมต้องดื่มหน่อย 208 00:11:54,923 --> 00:11:57,342 ใช่ เราทุกคนต้องดื่มหน่อย 209 00:12:02,556 --> 00:12:03,599 ใช่ 210 00:12:10,063 --> 00:12:11,565 ดันเดอร์ มิฟฟลิน แพมรับสายค่ะ 211 00:12:12,900 --> 00:12:14,193 ขออภัยค่ะ 212 00:12:14,735 --> 00:12:16,695 จิม ฮัลเพิร์ตไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว 213 00:12:21,033 --> 00:12:22,826 ฉันไม่ได้ดูสารคดีทั้งหมดหรอก 214 00:12:22,910 --> 00:12:25,454 หลังจากดูไปสองสามตอน มันก็เจ็บปวดเกินไป 215 00:12:25,537 --> 00:12:27,956 ฉันเอาแต่อยากกรีดร้องใส่แพม 216 00:12:28,540 --> 00:12:31,710 ฉันใช้เวลานานมาก กว่าจะได้ทำสิ่งที่สำคัญหลายๆ อย่าง 217 00:12:31,793 --> 00:12:34,546 มันยากที่จะยอมรับว่าฉันใช้เวลาหลายปี 218 00:12:34,630 --> 00:12:36,507 อยู่อย่างความสุขน้อยกว่าที่ฉันควรมี 219 00:12:37,674 --> 00:12:39,593 จิมอยู่ห่างจากโต๊ะของฉันแค่เมตรครึ่ง 220 00:12:39,676 --> 00:12:42,179 แต่ฉันใช้เวลาตั้งสี่ปีเพื่อให้ได้เข้าใกล้เขา 221 00:12:42,763 --> 00:12:45,098 มันคงจะดีถ้ามีคนได้ดูสารคดีนี้ 222 00:12:45,182 --> 00:12:46,725 แล้วเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของฉัน 223 00:12:47,351 --> 00:12:50,562 ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนอมทุกข์หรอกนะ ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก 224 00:12:50,646 --> 00:12:51,647 แต่... 225 00:12:52,356 --> 00:12:55,943 แค่ว่ามันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บหัวใจ 226 00:12:56,026 --> 00:12:58,195 ใครได้ดูสารคดีนี้ 227 00:12:58,278 --> 00:13:00,239 ขอให้เธอบอกกับตัวเองว่า 228 00:13:00,572 --> 00:13:01,823 "เข้มแข็งไว้ 229 00:13:01,907 --> 00:13:03,200 เชื่อมั่นในตัวเอง 230 00:13:03,283 --> 00:13:05,994 รักตัวเองให้มาก พิชิตความกลัวให้ได้ 231 00:13:06,078 --> 00:13:08,497 แค่ทำตามที่ใจต้องการก็พอ 232 00:13:08,580 --> 00:13:11,917 แล้วก็รีบลงมือ เพราะชีวิตไม่ได้ยืนยาวขนาดนั้น" 233 00:13:13,043 --> 00:13:15,671 ถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่ผมได้เรียนรู้ 234 00:13:15,754 --> 00:13:17,589 จากประสบการณ์ทั้งหมดนี้ 235 00:13:18,173 --> 00:13:19,216 ก็คือ... 236 00:13:19,800 --> 00:13:23,595 ถ้าคุณถ่ายวิดีโอใครสักคนได้นานพอ 237 00:13:24,221 --> 00:13:26,807 พวกเขาก็จะทำอะไรโง่ๆ ออกมา 238 00:13:28,267 --> 00:13:30,686 มันก็แค่ธรรมชาติของมนุษย์ 239 00:13:32,062 --> 00:13:33,981 - ไง ทุกคน - ว่าไง 240 00:13:34,064 --> 00:13:35,482 ไง 241 00:13:36,567 --> 00:13:37,818 แล้วฮันนีมูนล่ะ 242 00:13:37,901 --> 00:13:39,945 อ๋อ ฮันนีมูนรอจนถึงพรุ่งนี้ได้ 243 00:13:40,028 --> 00:13:41,405 เราอยากมาเจอกับทุกคน 244 00:13:41,488 --> 00:13:44,783 เราจะได้มารวมกันที่นี่แบบนี้อีกเมื่อไหร่กัน 245 00:13:45,701 --> 00:13:49,496 สามสหาย เจ พี และดี ผมมีความสุขมากเลย 246 00:13:49,580 --> 00:13:52,124 นี่ พวกคุณจะว่ายังไง ถ้าผมกลับมาจากฮันนีมูนของเราแล้ว 247 00:13:52,207 --> 00:13:54,543 เราสามคนมาใช้ห้องประชุมใหญ่เพื่อความสนุกกัน 248 00:13:56,378 --> 00:13:58,422 ท่าทางจริงจังนี่คืออะไรกัน 249 00:13:59,214 --> 00:14:00,883 รู้อะไรมั้ย บางทีเราควรคุยกันนะ 250 00:14:02,176 --> 00:14:03,760 มานี่หน่อยสิ พวกคุณต้องมาดูนี่ 251 00:14:04,720 --> 00:14:05,596 มีอะไรเหรอ 252 00:14:05,679 --> 00:14:08,849 คุณคงนั่งสงสัยอยู่ตรงนั้น ว่าคุณจะได้คะแนนเท่าไหร่ 253 00:14:08,932 --> 00:14:10,309 คุณจะรู้ไปเพื่ออะไร 254 00:14:11,852 --> 00:14:13,520 คุณอาจแปลกใจถ้าได้รู้ 255 00:14:13,854 --> 00:14:15,689 ในที่สุดฉันก็รู้สึกว่าพร้อมแล้ว 256 00:14:15,772 --> 00:14:17,357 - แอทลีดกำลังเติบโต - แอทลีป 257 00:14:17,441 --> 00:14:19,610 แล้วจิมก็จะกลับมาได้โดยไม่มีการสะดุดเลย 258 00:14:20,152 --> 00:14:21,111 เราจะกลับมาเยี่ยม 259 00:14:21,195 --> 00:14:23,822 แต่ฉันคิดว่าถึงเวลา ที่เราจะบอกอย่างเป็นทางการ... 260 00:14:23,906 --> 00:14:26,366 ไม่ต้องพูด คุณถูกไล่ออก ไล่ออกทั้งคู่เลย 261 00:14:26,450 --> 00:14:28,285 ดไวต์ ไม่เอาน่า จากกันด้วยดีเถอะ 262 00:14:28,368 --> 00:14:30,746 อย่าโง่หน่อยเลย ผมไล่ออกเพื่อให้คุณได้เงินชดเชย 263 00:14:30,829 --> 00:14:33,207 ผมให้ได้มากสุดคือเงินเดือนหนึ่งเดือน ต่อจำนวนปีที่พวกคุณอยู่ที่นี่ 264 00:14:33,290 --> 00:14:34,458 นั่นคือสูงสุดแล้ว 265 00:14:36,585 --> 00:14:37,669 ขอบคุณนะ ดไวต์ 266 00:14:38,629 --> 00:14:40,672 นี่ และถ้าคุณได้ไปที่ออสติน... 267 00:14:40,756 --> 00:14:43,300 อ๋อใช่ เพื่ออะไร ศิลปะเหรอ ดนตรีเหรอ 268 00:14:43,383 --> 00:14:44,927 การท่องราตรีสุดเหวี่ยงเหรอ 269 00:14:45,010 --> 00:14:46,136 ไม่ล่ะ ขอบใจ 270 00:14:46,220 --> 00:14:49,097 แต่ถ้าคุณได้กลับมาที่นี่ คุณมีที่ให้อยู่เสมอนะ 271 00:14:49,932 --> 00:14:51,183 ในโรงนาของผมไง 272 00:14:51,934 --> 00:14:53,143 ว่าแล้วไง 273 00:14:53,519 --> 00:14:55,312 ผมเข้ากันได้ดีกับเพื่อนร่วมงานมั้ยเหรอ 274 00:14:55,646 --> 00:14:58,315 ก็นะ ข้อแรก ผมไม่มีเพื่อนร่วมงานอีกแล้ว 275 00:14:58,398 --> 00:14:59,983 ผมมีแต่ลูกน้อง 276 00:15:00,067 --> 00:15:03,612 แล้วผมเข้ากันได้ดีกับลูกน้องหรือเปล่าเหรอ 277 00:15:03,695 --> 00:15:05,072 ขอคิดก่อนนะ 278 00:15:05,155 --> 00:15:07,699 เจ้าหน้าที่ผู้ผลิตสัมพันธ์ของผม เมเรดิท พัลเมอร์ 279 00:15:07,783 --> 00:15:11,286 เป็นคนเดียวที่ผมรู้จัก ที่รู้วิธีการโยกหัวแบบวงมอเตอร์เฮด 280 00:15:12,663 --> 00:15:14,540 ออสการ์ มาร์ติเนซ เจ้าหน้าที่บัญชีของผม 281 00:15:14,623 --> 00:15:16,375 ตอนนี้เป็นพ่อทูนหัวของลูกชายผม 282 00:15:16,875 --> 00:15:18,794 แองเจล่า ชรูต อดีตพนักงานบัญชีของผม 283 00:15:18,877 --> 00:15:20,170 ตอนนี้เป็นภรรยาของผมแล้ว 284 00:15:20,254 --> 00:15:23,257 พนักงานขายเบอร์หนึ่งของผม จิม ฮัลเพิร์ต เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้ผม 285 00:15:23,340 --> 00:15:26,301 และผู้จัดการออฟฟิศ พาเมล่า บีสลีย์-ฮัลเพิร์ต 286 00:15:26,385 --> 00:15:27,928 ก็เป็นเพื่อนสนิทของผม 287 00:15:28,554 --> 00:15:29,763 เพราะงั้น... 288 00:15:29,847 --> 00:15:30,889 ก็ใช่ 289 00:15:31,390 --> 00:15:33,976 ผมตอบได้เลยว่าผมเข้ากันได้ดีกับลูกน้องของผม 290 00:15:34,935 --> 00:15:36,854 พวกคุณอาจจะรู้สึกเสียใจกับผม 291 00:15:36,937 --> 00:15:39,064 แต่ผมรู้สึกเสียใจกับพวกคุณจริงๆ 292 00:15:39,815 --> 00:15:41,859 เพราะพวกคุณกำลังจะไปจากคอร์เนล 293 00:15:42,276 --> 00:15:43,819 พูดตามผมนะครับ 294 00:15:43,902 --> 00:15:47,197 โอ้ ในที่สุดฉันก็ได้มานั่งร้องไห้ที่นี่แล้ว 295 00:15:48,156 --> 00:15:49,408 สุดยอด 296 00:15:51,451 --> 00:15:53,370 คุณทำได้ดี ดีจริงๆ 297 00:15:53,453 --> 00:15:55,080 ขอบคุณครับ พ่อ ไม่สิ แดร์ริล 298 00:15:55,998 --> 00:15:59,001 ผมใช้เวลานานมากที่ดันเดอร์ มิฟฟลิน 299 00:15:59,084 --> 00:16:00,961 คิดถึงเพื่อนเก่าของผม 300 00:16:01,044 --> 00:16:02,629 วงประสานเสียงสมัยมหาวิทยาลัยของผม 301 00:16:03,881 --> 00:16:05,132 ที่แปลกก็คือ 302 00:16:05,757 --> 00:16:07,467 ตอนนี้ผมอยู่ในที่ที่อยากจะอยู่แล้ว 303 00:16:07,551 --> 00:16:09,845 ผมได้งานในฝันที่คอร์เนล 304 00:16:11,138 --> 00:16:14,183 และผมก็ยังคงคิดถึงเพื่อนเก่าของผมอยู่ 305 00:16:15,434 --> 00:16:17,352 แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ผมเจอที่นี่ 306 00:16:18,770 --> 00:16:21,940 ผมล่ะอยากให้มีวิธีที่จะรู้ว่าคุณมีช่วงอดีตที่ดีงาม 307 00:16:22,649 --> 00:16:24,526 ก่อนที่คุณจะเสียมันไป 308 00:16:28,405 --> 00:16:30,365 ควรมีใครสักคนแต่งเพลงเกี่ยวกับเรื่องนี้ 309 00:16:52,971 --> 00:16:56,183 วันนี้ฉันเจอเพื่อนคนหนึ่ง ที่ไม่ได้เจอมานาน 310 00:16:58,060 --> 00:17:00,312 และเราก็ลืมชื่อกันและกันไปแล้ว 311 00:17:02,606 --> 00:17:06,151 แต่มันไม่สำคัญหรอกเพราะลึกๆ แล้ว 312 00:17:07,361 --> 00:17:09,821 ความรู้สึกของเราก็ยังเหมือนเดิม 313 00:17:11,198 --> 00:17:15,035 ลองนึกภาพการได้กลับไปดูวิดีโอชีวิตของคุณดู 314 00:17:16,703 --> 00:17:19,414 คุณจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวคุณ 315 00:17:19,498 --> 00:17:22,042 และทำเรื่องผิดพลาดมากมาย 316 00:17:22,668 --> 00:17:24,044 และเติบโต 317 00:17:25,003 --> 00:17:27,673 คุณจะได้เห็นตัวเองตกหลุมรัก 318 00:17:28,966 --> 00:17:30,884 ได้เห็นตัวเองกลายเป็นสามี 319 00:17:32,010 --> 00:17:33,679 ได้กลายเป็นพ่อคน 320 00:17:35,556 --> 00:17:37,391 พวกคุณให้สิ่งนั้นผม 321 00:17:38,851 --> 00:17:40,185 และมันเป็น... 322 00:17:41,186 --> 00:17:42,771 ของขวัญที่วิเศษสุด 323 00:17:43,438 --> 00:17:46,984 นี่ จิม จำฟลองเคอร์ตัน ตอนคุณจัดโอลิมปิกส์ออฟฟิศได้มั้ย 324 00:17:47,818 --> 00:17:48,902 มันเจ๋งมากเลยนะ 325 00:17:48,986 --> 00:17:50,195 ขอบคุณครับ ฟิลลิส 326 00:17:50,279 --> 00:17:51,864 ผมยังเก็บเหรียญไว้อยู่เลยนะ 327 00:17:51,947 --> 00:17:53,490 นี่คุณมีฟูกไว้นอนหรือยัง 328 00:17:53,574 --> 00:17:55,450 ยัง แต่ผมก็ยังเก็บเหรียญที่ได้ไว้อยู่นะ 329 00:18:01,415 --> 00:18:02,457 ออสการ์ 330 00:18:03,417 --> 00:18:04,585 ออสการ์ 331 00:18:06,128 --> 00:18:08,130 ผมว่าผมเป็นเกย์ 332 00:18:09,423 --> 00:18:11,049 ทำไมถึงพูดแบบนั้น 333 00:18:12,426 --> 00:18:14,303 เพราะผมอารมณ์อ่อนไหวน่ะสิ 334 00:18:14,386 --> 00:18:16,471 คุณไม่ได้เป็นเกย์หรอกๆ 335 00:18:16,555 --> 00:18:19,099 - ไม่ แต่บางทีเหตุผลที่... - คุณไม่ได้เป็นเกย์ 336 00:18:20,309 --> 00:18:23,312 ตอนนี้ใบหน้าที่ฉันคุ้นเคย 337 00:18:25,230 --> 00:18:27,941 มีประกายที่ฉันคุ้นเคยเหมือนเมื่อก่อน 338 00:18:29,359 --> 00:18:33,572 ฉันคิดว่าฉันน่าจะรู้จักพวกเขาที่ไหนมาก่อน 339 00:18:33,655 --> 00:18:35,032 คุณทำได้ยังไง 340 00:18:35,115 --> 00:18:37,618 คุณถ่ายวิดีโอให้ออกมาเป็นแบบนั้นได้ยังไง 341 00:18:37,701 --> 00:18:38,952 ความรู้สึกของเรา 342 00:18:39,036 --> 00:18:40,829 และการที่เราทำให้คนอื่นหัวเราะ 343 00:18:40,913 --> 00:18:42,748 และการที่เราข้ามผ่านวันต่างๆ มาได้ 344 00:18:43,081 --> 00:18:44,124 คุณทำได้ยังไง 345 00:18:44,958 --> 00:18:46,585 แล้วกล้องมันทำงานยังไง 346 00:18:47,002 --> 00:18:49,296 ทั้งหมดดูเหมือนเป็นการทำตามอำเภอใจ 347 00:18:49,379 --> 00:18:54,092 ผมสมัครงานที่บริษัทนี้ เพราะพวกเขากำลังรับสมัครพนักงานอยู่ 348 00:18:54,468 --> 00:18:57,721 ผมเลือกโต๊ะที่อยู่ข้างหลังเพราะมันยังว่างอยู่ 349 00:18:58,180 --> 00:18:59,181 แต่... 350 00:19:00,098 --> 00:19:03,060 ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะมายังไง หรือสุดท้ายคุณจะอยู่ที่ไหน 351 00:19:03,477 --> 00:19:08,690 มนุษย์เรามีพรสวรรค์ที่น่าอัศจรรย์ ที่ทำให้ที่แห่งนั้นเป็นบ้านได้ 352 00:19:17,324 --> 00:19:18,575 ไปกันเลย 353 00:19:21,286 --> 00:19:24,748 ฉันรู้สึกโชคดีที่ฉันมีโอกาสที่ได้แบ่งปัน เรื่องราวเห่ยๆ ของฉัน 354 00:19:24,831 --> 00:19:27,668 กับคนที่คิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียว 355 00:19:27,751 --> 00:19:29,753 ที่อึใส่เครื่องทำลายเอกสาร 356 00:19:30,546 --> 00:19:32,047 คุณไม่ได้อยู่คนเดียวนะ เพื่อนสาว 357 00:19:32,673 --> 00:19:33,966 ไว้มาดื่มเบียร์ด้วยกันนะ 358 00:19:39,054 --> 00:19:41,473 ฉันดีใจที่ทุกอย่างถูกถ่ายไว้ 359 00:19:41,557 --> 00:19:44,434 ฉันจะได้จำทุกคนและสิ่งที่พวกเราทำได้ 360 00:19:45,978 --> 00:19:47,896 ฉันทำงานให้บริษัทกระดาษมาตลอดหลายปี 361 00:19:47,980 --> 00:19:50,274 แต่ฉันไม่เคยได้เขียนอะไรเลย 362 00:19:55,863 --> 00:19:58,448 ผมขายกระดาษให้บริษัทนี้มา 12 ปี 363 00:19:58,532 --> 00:20:00,909 หน้าที่ของผมคือการคุยกับลูกค้าทางโทรศัพท์ 364 00:20:00,993 --> 00:20:04,454 เรื่องจำนวนและประเภท ของกระดาษถ่ายเอกสาร 365 00:20:04,538 --> 00:20:06,915 แม้ว่าผมจะไม่ชอบทุกนาทีที่ได้ทำงานนี้ 366 00:20:08,292 --> 00:20:10,377 แต่ทุกอย่างที่ผมมี 367 00:20:11,003 --> 00:20:12,379 ได้มาจากงานนี้ทั้งนั้น 368 00:20:14,173 --> 00:20:15,757 งานที่งี่เง่า 369 00:20:16,383 --> 00:20:17,426 วิเศษ 370 00:20:18,677 --> 00:20:19,553 น่าเบื่อ 371 00:20:21,054 --> 00:20:22,514 และมหัศจรรย์นี้ 372 00:20:24,391 --> 00:20:25,684 ฉันว่ามันแปลกนะ 373 00:20:25,767 --> 00:20:29,146 ตอนคุณเลือกถ่ายวิดีโอพวกเราเพื่อสร้างสารคดี 374 00:20:30,022 --> 00:20:31,857 แต่ว่าสุดท้ายแล้ว 375 00:20:32,608 --> 00:20:34,860 ฉันคิดว่าบริษัทกระดาษธรรมดาๆ 376 00:20:34,943 --> 00:20:36,028 อย่างดันเดอร์ มิฟฟลิน 377 00:20:36,111 --> 00:20:38,322 ก็เป็นหัวข้อที่ดีมากสำหรับสารคดี 378 00:20:40,157 --> 00:20:43,035 มีความสวยงามซ่อนอยู่ในสิ่งที่ธรรมดา 379 00:20:44,161 --> 00:20:45,829 นั่นก็เป็นประเด็นที่ดีไม่ใช่เหรอ