1
00:00:15,057 --> 00:00:19,228
มาเร็ว ใช้น้ำทั้งหมดเท่าที่มี!

2
00:00:19,311 --> 00:00:22,731
เร็วเข้า! เร็วเลย! เอาผ้ามาตบดับไฟ

3
00:00:41,124 --> 00:00:45,462
รื้อเพิงตรงนี้ออก เราต้องหาแนวหยุดไฟ

4
00:00:46,964 --> 00:00:50,342
เกลียดไฟพวกนี้
อยากจะฆ่าฉันเหรอ เอาเลย

5
00:01:20,038 --> 00:01:21,290
ไหม้ที่ไหนน่ะ

6
00:01:21,874 --> 00:01:25,544
ที่สักการวาส ที่ซึ่งลินอยู่

7
00:01:27,838 --> 00:01:29,423
ไหนเธอบอกว่าเขาไปแล้ว

8
00:01:32,885 --> 00:01:33,886
ฉันหนาว

9
00:01:54,615 --> 00:01:58,202
โอเค ต้องรักษาแผลให้สะอาด เข้าใจไหม

10
00:01:58,285 --> 00:01:59,453
เข้าใจ โอเค

11
00:01:59,536 --> 00:02:00,537
โอเค ดีมาก

12
00:02:07,419 --> 00:02:08,794
ซาลาม อาเลกุม คุณลิน

13
00:02:08,878 --> 00:02:10,339
วา อาเลกุม อาซาลาม

14
00:02:10,422 --> 00:02:12,591
ผมชื่อกาซิม อาลี เป็นผู้นำที่นี่

15
00:02:13,467 --> 00:02:15,135
ประภูเล่าเรื่องคุณให้ผมฟังหมดแล้ว

16
00:02:15,802 --> 00:02:16,970
ขอบคุณมาก คุณลิน

17
00:02:18,013 --> 00:02:19,556
ขอบคุณที่ทำอย่างที่คุณทำอยู่

18
00:02:19,640 --> 00:02:21,767
ถ้าเครื่องไม้เครื่องมือดีกว่านี้
ผมคงทำได้มากกว่านี้

19
00:02:21,850 --> 00:02:23,393
ถ้าคุณหาอะไรเท่าที่มีมาให้ผม…

20
00:02:23,477 --> 00:02:26,063
หลายคนต้องไปโรงพยาบาล
ต้องให้ยา ให้น้ำเกลือ

21
00:02:26,146 --> 00:02:28,607
เข้าใจ
แต่ความช่วยเหลือมันมาไม่ถึงตรงนี้หรอก

22
00:02:29,316 --> 00:02:30,859
เราก็ให้คุณเท่าที่มีแล้วน่ะ

23
00:02:32,110 --> 00:02:33,487
ปารวตี

24
00:02:34,196 --> 00:02:35,781
ใครก็ได้มาดูลักษมีให้หน่อย

25
00:02:35,864 --> 00:02:37,533
เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น ลักษมี

26
00:02:37,616 --> 00:02:38,909
ลิน มานี่เร็ว!

27
00:02:41,745 --> 00:02:42,871
โอเค พามานี่

28
00:02:43,789 --> 00:02:45,874
ขอโต๊ะอีกตัว ให้เขานอนตรงนั้น

29
00:02:48,877 --> 00:02:50,963
ค่อยๆ เบาๆ ค่อยๆ วาง

30
00:02:51,880 --> 00:02:55,133
โอเค ไม่เป็นไรแล้ว คุณโอเค

31
00:02:55,217 --> 00:02:57,469
ไม่เป็นไร เบาๆ คุณไม่เป็นไรแล้ว

32
00:03:02,933 --> 00:03:04,893
ถามเขาหน่อยว่าหายใจติดขัดรึเปล่า

33
00:03:11,525 --> 00:03:13,527
ต้องไปโรงพยาบาล
ถึงจะผ่าเอาเหล็กออกได้

34
00:03:13,610 --> 00:03:15,404
- อะไร คุณรักษาไม่ได้เหรอ
- ไม่ได้ ไม่มีทาง

35
00:03:16,321 --> 00:03:17,990
ฉันว่ามันทิ่มปอดเธออยู่

36
00:03:18,073 --> 00:03:19,825
- แม่!
- ระวี!

37
00:03:19,908 --> 00:03:22,953
อย่า อย่าสิ! หลุดออกมาแล้ว

38
00:03:23,620 --> 00:03:24,788
- ระวี!
- แม่!

39
00:03:24,872 --> 00:03:27,124
ประภู เอามือกดไว้ โอเคนะ

40
00:03:27,207 --> 00:03:28,625
กดแน่นๆ เลย

41
00:03:31,837 --> 00:03:34,047
เอามือออก เอามือออก!

42
00:03:35,841 --> 00:03:37,634
- นายต้องจับเธอไว้ โอเคนะ
- โอเค

43
00:03:37,718 --> 00:03:39,052
- อย่าให้ขยับเลย
- โอเค

44
00:03:39,845 --> 00:03:41,722
บอกไปว่าแบบนี้จะช่วยให้หายใจสะดวก

45
00:03:43,098 --> 00:03:44,224
อย่ามาแตะแม่!

46
00:03:56,653 --> 00:03:59,281
ไปไกลๆ จากแม่ฉัน!

47
00:03:59,364 --> 00:04:00,949
กาซิม ต้องเงียบผมถึงจะได้ยิน

48
00:04:01,033 --> 00:04:04,286
ระวี หยุด! เขาพยายามช่วยแม่อยู่

49
00:04:09,499 --> 00:04:10,918
- ระวี
- ดีขึ้นมั้ย

50
00:04:12,544 --> 00:04:14,755
- ระวี ระวี
- แม่!

51
00:04:14,838 --> 00:04:16,255
ระวี

52
00:04:16,339 --> 00:04:18,050
แม่ง เวร

53
00:04:18,132 --> 00:04:20,177
- เกิดอะไรขึ้น
- ยังไงก็ต้องหาหมอด่วน

54
00:04:21,178 --> 00:04:22,221
ถอยไปๆ!

55
00:04:22,304 --> 00:04:24,640
ประภู ช่วยยกขึ้นมาหน่อย

56
00:04:24,723 --> 00:04:27,059
นับสาม หนึ่ง สอง สาม

57
00:04:29,311 --> 00:04:31,522
- แม่
- คุณลิน จะพาเธอไปไหน

58
00:04:32,189 --> 00:04:34,608
ต้องพาไปหาหมอ ไม่งั้นเดี๋ยวเธอจะตาย

59
00:04:36,610 --> 00:04:38,820
ก็ปล่อยให้เธอตายโดยอยู่ท่ามกลางคนที่รัก

60
00:04:38,904 --> 00:04:40,781
ผมอยากให้เธอรอดอยู่กับคนที่เธอรัก

61
00:04:40,864 --> 00:04:42,241
ไม่ใช่ตายกับเขา ประภู

62
00:04:42,324 --> 00:04:45,452
- แบบนี้ไม่ใช่ละ
- นับสาม หนึ่ง สอง สาม

63
00:04:45,536 --> 00:04:46,954
- ระวี
- ลักษมี ไม่เป็นไรนะ

64
00:04:47,037 --> 00:04:49,164
- เราจะพาไปหาหมอ
- ไปเลย เร็ว!

65
00:04:49,248 --> 00:04:50,666
ระวี ระวี! ระวี

66
00:04:50,749 --> 00:04:52,835
ไม่ต้องห่วง ระวี
เขาพยายามช่วยแม่แกอยู่

67
00:04:55,212 --> 00:04:56,213
ลิน

68
00:04:58,173 --> 00:04:59,925
ลิน ฟังก่อน!

69
00:05:00,008 --> 00:05:02,177
เขาจะต้องไม่ตาย ประภู ตายไม่ได้เพราะฉัน

70
00:05:03,178 --> 00:05:04,471
เฮ้ย! ช่วยเราหน่อย!

71
00:05:06,682 --> 00:05:08,725
เฮ้ย! หยุดสิ เฮ้ย!

72
00:05:08,809 --> 00:05:11,478
- ประภู ประภู
- นี่มีผู้หญิงกำลังจะตาย

73
00:05:11,562 --> 00:05:12,896
ประภู ประภู

74
00:05:14,189 --> 00:05:15,941
เฮ้ย เฮ้ย หยุดสิ!

75
00:05:17,442 --> 00:05:19,486
ลิน หยุด! พอแล้ว!

76
00:06:11,580 --> 00:06:12,831
เขาว่าอะไร

77
00:06:13,624 --> 00:06:15,042
ไม่สำคัญหรอก

78
00:06:15,792 --> 00:06:17,002
ฉันอยากรู้

79
00:06:18,795 --> 00:06:20,172
เขาเรียกหาระวี

80
00:06:36,688 --> 00:06:38,106
เดี๋ยวพวกนั้นก็กลับมา

81
00:06:41,276 --> 00:06:43,445
กระท่อมไหม้ไปกี่หลัง

82
00:06:43,529 --> 00:06:46,657
สามสิบ รวมบ้านของฉันด้วย

83
00:06:49,743 --> 00:06:50,953
แม่!

84
00:07:47,342 --> 00:07:50,512
ผมจะไปหาอาหารกับชามาให้ โอเคนะ

85
00:07:50,596 --> 00:07:52,097
ฉันไม่หิว

86
00:07:52,764 --> 00:07:53,765
ลิน

87
00:07:55,475 --> 00:07:57,728
คุณพยายามทำดีที่สุดแล้ว ผมรู้ดี เพราะงั้นคุณก็…

88
00:07:57,811 --> 00:07:59,104
นี่เป็นความผิดฉัน

89
00:08:01,732 --> 00:08:03,901
ประภู ถ้าฉันไม่ได้มาอยู่ตรงนี้
ไฟจะไม่ไหม้ตั้งแต่ต้น…

90
00:08:03,984 --> 00:08:05,736
ลิน ขอเลย ขอละ

91
00:08:08,906 --> 00:08:11,033
ไฟ ไหม้ที่นี่ประจำ

92
00:08:12,743 --> 00:08:16,121
คิดว่าผมชอบใจเหรอที่ลักษมีตาย หือ

93
00:08:17,706 --> 00:08:18,832
รอบนี้ถือว่าโชคดี

94
00:08:18,916 --> 00:08:22,085
ปีที่แล้วไฟไหม้หนักกว่านี้
ย่านสลัมกลางเมืองไหม้ไปเยอะกว่านี้มาก

95
00:08:22,169 --> 00:08:23,712
คนตาย 20 กว่าคน

96
00:08:27,758 --> 00:08:29,176
เดี๋ยวเอาอาหารมาให้ โอเคนะ

97
00:09:00,666 --> 00:09:02,459
วาง… แม่ง

98
00:09:02,543 --> 00:09:04,711
วางคลิปบอร์ดแล้วยกมือขึ้น

99
00:09:04,795 --> 00:09:06,296
ให้ไวเลยโว้ย

100
00:09:08,590 --> 00:09:10,676
อย่าคิดจะแตะปุ่มเตือนภัย โอเคนะ

101
00:09:10,759 --> 00:09:12,719
คุณผู้หญิงช่วยเอาเงินใส่ถุงนี่ให้หน่อยครับ

102
00:09:12,803 --> 00:09:15,222
เงินมีประกัน ไม่คุ้มกับที่จะต้องคิดมาก

103
00:09:15,305 --> 00:09:16,890
ทำอย่างที่เขาว่า

104
00:09:17,474 --> 00:09:20,060
- ขอละ… ลอร่า
- โอเคๆ โอเค

105
00:09:20,143 --> 00:09:21,854
ไม่ไปหางานทำล่ะ ไอ้พวกขี้เกียจ

106
00:09:21,937 --> 00:09:25,399
เฮ้ย! ขอโทษนะ
แต่นี่ก็งานเหมือนกัน อีอ้วน

107
00:09:26,024 --> 00:09:27,734
อย่ามาขวางงานของเรา โอเคมะ

108
00:09:27,818 --> 00:09:31,196
เอาน่าเพื่อน ทุกอย่างเรียบร้อย
แค่เอาเงินใส่ถุงเอง

109
00:09:31,280 --> 00:09:32,865
ไม่เห็นเหรอว่าเขากลัวจะแย่แล้ว

110
00:09:32,948 --> 00:09:34,491
เอาเงินใส่ถุง!

111
00:09:42,749 --> 00:09:45,043
หลีกหน่อย! หลีกทาง! เร็ว หลีก!

112
00:09:50,966 --> 00:09:52,259
ระวังด้วย

113
00:09:52,342 --> 00:09:54,178
ขอโทษ พวก ฉันผิดเอง

114
00:09:57,264 --> 00:09:59,975
เฮ้ย ปล่อยสิ

115
00:10:00,058 --> 00:10:01,185
ทิ้งปืนซะ

116
00:10:02,269 --> 00:10:04,188
ปล่อยฉันนะ! ไอ้เวร ทิ้งปืนซะ

117
00:10:04,980 --> 00:10:06,315
อย่ามายุ่งกับกู

118
00:10:06,398 --> 00:10:08,609
- ทิ้งปืน! ทิ้งสิ! ทิ้งปืน!
- โอเคๆ โอเค!

119
00:10:15,490 --> 00:10:16,617
แกทำอะไรลงไป

120
00:10:21,997 --> 00:10:23,290
หนี

121
00:10:23,957 --> 00:10:25,042
เดล

122
00:10:27,085 --> 00:10:28,462
เดล รีบหนีสิโว้ย

123
00:10:29,004 --> 00:10:31,006
เร็ว มาเลย

124
00:10:32,007 --> 00:10:32,883
เดล

125
00:10:42,643 --> 00:10:44,561
ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลที

126
00:10:46,021 --> 00:10:48,649
โอเค นี่ๆ อย่าเพิ่งตายนะ นี่

127
00:10:48,732 --> 00:10:50,901
ไม่เป็นไรนะ พวก ไม่เป็นไร

128
00:10:51,568 --> 00:10:53,153
อยู่ด้วยกันก่อน

129
00:10:53,237 --> 00:10:54,655
ถอยไปจากเขา

130
00:11:33,694 --> 00:11:35,362
ซาลาม อาเลกุม วาลิดไบ

131
00:11:36,154 --> 00:11:37,698
อาเลกุม อาซาลาม คาดาร์ไบ

132
00:11:39,032 --> 00:11:41,034
เลือกที่นัดพบได้น่าสนใจดี

133
00:11:42,494 --> 00:11:46,790
เศร้านะ สมัยวันคืนดีๆ
มีคนทำมาหากินที่นี่ตั้งมากมาย

134
00:11:46,874 --> 00:11:49,376
เอาน่ะ แต่ทุกอย่างก็มีวันหมดอายุไม่ใช่รึ

135
00:11:49,960 --> 00:11:51,170
ทุกคนด้วย

136
00:11:52,379 --> 00:11:55,883
ทีนี้ คุณบอกว่าอยากคุย นี่เป็นจุดที่เราคุยกันได้

137
00:12:06,894 --> 00:12:08,729
รูจูล อาเดการ์ตายแล้ว

138
00:12:12,065 --> 00:12:15,736
ถ้าผมอยู่ในสถานการณ์แบบคุณ
ผมก็คงทำแบบเดียวกัน

139
00:12:16,570 --> 00:12:18,822
บริษัททุกแห่งอยู่กันอย่างสงบ

140
00:12:18,906 --> 00:12:21,325
คนของเราไม่ฆ่าไม่ยิงกันตามถนน

141
00:12:21,408 --> 00:12:22,910
แล้วทุกคนก็พอใจ

142
00:12:22,993 --> 00:12:25,329
บริษัทต่างๆ สงบเพราะมีแต่คนแก่เหนื่อยๆ คุม

143
00:12:25,412 --> 00:12:26,663
คนที่ยอมรับสถานะทางสังคมแล้ว

144
00:12:26,747 --> 00:12:28,123
เว้นแต่คุณรึ

145
00:12:28,207 --> 00:12:29,374
เว้นแต่ผม

146
00:12:30,626 --> 00:12:33,587
รูจูล เขาเชื่อว่าคุณอ่อนแอใช่มั้ย

147
00:12:34,296 --> 00:12:37,508
ความมั่นใจว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง
ไม่ได้ทำให้กลายเป็นคนอ่อนแอ

148
00:12:37,591 --> 00:12:41,595
ไม่อย่างนั้นคุณคงยังคุมตลาดพาสปอร์ตในโคลาบา
ไม่ใช่ผม

149
00:12:42,262 --> 00:12:44,056
มีปัญหาที่ตรงนี้เหรอ วาลิด

150
00:12:45,182 --> 00:12:48,435
อยากก่อสงครามเพราะเสียศักดิ์ศรีแค่นี้

151
00:12:48,519 --> 00:12:51,230
ผมไม่ได้คิดจะก่ออะไรทั้งนั้น
นี่เป็นเรื่องธุรกิจ สหาย

152
00:12:52,147 --> 00:12:57,277
สักการวาสมีมูลค่ามหาศาล
ผมก็แค่เสนอเงินที่ดีกว่าให้รูจูล

153
00:12:58,028 --> 00:13:00,197
ผมไม่ยอมเสียสักการวาสไปหรอก

154
00:13:00,948 --> 00:13:01,949
นี่ขู่กันหรือเปล่า

155
00:13:02,032 --> 00:13:05,035
เพียงแค่พูดข้อเท็จจริง

156
00:13:06,537 --> 00:13:08,121
อาจเป็นความจริงของคุณน่ะสิ ตาลุง

157
00:13:09,164 --> 00:13:13,252
คือผู้ชายคนหนึ่งอาจบอกว่าเมียตัวเองสวย

158
00:13:13,335 --> 00:13:15,087
อีกคนเห็นแต่อีช้างน้ำ

159
00:13:16,088 --> 00:13:19,842
ผมว่ามันเป็นข้อเท็จจริงง่ายๆ ว่า
ผมมีคนและมีเงินมากกว่าคุณ

160
00:13:19,925 --> 00:13:23,470
ผมว่ามันเป็นข้อเท็จจริงง่ายๆ
ว่าผู้หญิงกับยาเสพติดคือทางสู่อนาคต

161
00:13:24,304 --> 00:13:26,932
แต่คุณยังเลือกจะอยู่ในอดีต

162
00:13:28,600 --> 00:13:30,519
เราต้องหาสิ่งที่คนต้องการให้เขา คาดาร์ไบ

163
00:13:30,602 --> 00:13:32,729
ไม่อย่างนั้น เราก็จะกลายเป็นแค่ประวัติศาสตร์

164
00:13:40,404 --> 00:13:44,157
ให้ผมสร้างอนุสาวรีย์หน้าคุณใหญ่ๆ
ตรงทางเข้าสักการวาส ดีมะ

165
00:13:48,871 --> 00:13:52,374
ยินดีเสมอที่ได้คุยกับคุณ วาลิดไบ

166
00:14:18,859 --> 00:14:22,362
ตื่นแล้วเหรอ ดี มาเร็ว
มีเรื่องที่คุณต้องเห็น บอส

167
00:14:22,446 --> 00:14:24,239
ได้ ขอเวลาเดี๋ยวเดียว

168
00:14:25,157 --> 00:14:26,491
มาน่า

169
00:14:38,795 --> 00:14:39,796
ไง

170
00:14:40,756 --> 00:14:41,965
พวกนั้นมาทำอะไรกัน

171
00:14:43,759 --> 00:14:45,010
เป็นคนไข้ของคุณไง

172
00:14:46,345 --> 00:14:47,596
พูดเรื่องอะไรน่ะ

173
00:14:48,597 --> 00:14:50,849
ทุกคนได้ข่าวเรื่องที่คุณรักษาคนเมื่อคืน

174
00:14:50,933 --> 00:14:52,309
เลยมารอเพื่อจะมาหาคุณ

175
00:14:52,392 --> 00:14:54,394
ไม่ๆ ผมไม่ใช่…

176
00:14:55,229 --> 00:14:57,689
- ลิน ไม่ พวกนี้รอได้ไม่มีปัญหา ลินบาบา
- ทำไม่ได้

177
00:14:57,773 --> 00:15:00,692
พวกนี้รอกันมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว
ผมบอกเขาว่าคุณต้องนอนก่อน

178
00:15:00,776 --> 00:15:01,777
ประภู

179
00:15:03,612 --> 00:15:06,323
ต่อให้สมมติคุณไม่มาอยู่ตรงนี้
เขาก็จะยังต้องรออยู่ดี

180
00:15:06,406 --> 00:15:08,200
แต่รอลมๆ แล้งๆ เท่านั้น

181
00:15:08,283 --> 00:15:09,493
นั่นทำให้หมดกำลังใจ

182
00:15:09,576 --> 00:15:11,787
แต่การรออะไรบางอย่าง นั่นสิแตกต่างนะ

183
00:15:11,870 --> 00:15:15,499
ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ได้เป็นหมอด้วยซ้ำ

184
00:15:17,167 --> 00:15:19,253
ต่อให้เป็นหมอไม่เก่งก็ยังดีกว่าไม่มีหมอเลย

185
00:15:19,962 --> 00:15:23,048
ไม่ได้แปลว่าคุณไม่เก่งนะ
เพียงแต่ต่อให้ไม่เก่งก็ไม่เป็นไร

186
00:15:23,131 --> 00:15:25,467
ลิน ขอร้อง

187
00:15:27,010 --> 00:15:29,680
- ประภู
- ยังไงลักษมีก็ตายอยู่ดี

188
00:15:30,389 --> 00:15:32,015
เราจะไว้อาลัยเธอ

189
00:15:33,308 --> 00:15:35,227
แต่บางทีชีวิตเราก็เป็นแบบนี้แหละ

190
00:15:39,523 --> 00:15:41,984
- เป็นไงบ้าง ประภู
- โอเค

191
00:15:42,067 --> 00:15:43,443
คุณลิน

192
00:15:43,527 --> 00:15:47,030
คือผมอยากขอโทษเรื่องเมื่อคืน
คุณพูดถูก ผมควรจะฟังคุณ

193
00:15:47,114 --> 00:15:49,950
กาซิม เขาจะช่วยพวกเรารึเปล่า

194
00:16:04,506 --> 00:16:06,550
ตอนนั้นผมอยากหนียิ่งกว่าอะไร

195
00:16:06,633 --> 00:16:10,596
ฉวยโอกาสจากเงินที่คาร์ล่ามอบให้ผม
แล้วเผ่นไปจากบอมเบย์เสีย

196
00:16:10,679 --> 00:16:13,265
ไม่ว่าการที่คนพวกนี้ช่วยผมแล้วต้องเจอกับอะไร

197
00:16:13,891 --> 00:16:15,517
เดี๋ยวก็ดีเอง เดี๋ยวก็เห็น

198
00:16:15,601 --> 00:16:16,768
ขอพระเจ้าบันดาลอย่างนั้น

199
00:16:31,867 --> 00:16:34,411
นั่นเงินเยอะมากที่จะให้คนนะ ลินบาบา

200
00:16:36,955 --> 00:16:39,041
ใช่ เอ่อ ฉันจะต้องใช้อะไรหลายอย่าง

201
00:16:39,541 --> 00:16:40,792
แต่คุณทำแบบนี้ทำไม

202
00:16:41,460 --> 00:16:42,669
ผมก็มีเหตุผลของผม

203
00:16:44,046 --> 00:16:47,049
เอาเถอะ รับไป
เอาไปสร้างบ้านที่โดนไฟไหม้ขึ้นมาใหม่

204
00:16:48,967 --> 00:16:50,093
ขอร้อง

205
00:17:03,440 --> 00:17:05,858
ผมจะใช้ให้คุ้มทุกสตางค์

206
00:17:09,154 --> 00:17:12,281
โอเค! อีกแค่สองนาที โอเคนะ

207
00:17:14,326 --> 00:17:15,368
โอเค

208
00:17:30,551 --> 00:17:32,302
เอายานี่ทาไว้นะ

209
00:17:32,386 --> 00:17:33,720
ก็ต้องเป็นผม

210
00:17:34,805 --> 00:17:38,976
คนอื่นที่ฝึกมาอย่างผม
คงไม่ทำผิดจนต้องมาอยู่ในสลัม

211
00:17:41,937 --> 00:17:44,565
ส่วนอาชญากรคนอื่นๆ
คงไม่เคยฝึกมาอย่างผม

212
00:17:46,233 --> 00:17:49,486
ผมก็ไม่รู้สึกขำ
ชะตาไม่ได้ทำให้ผมหัวเราะ

213
00:17:50,863 --> 00:17:52,698
แต่ผมรู้ว่าผมจากไปไหนไม่ได้

214
00:18:03,584 --> 00:18:05,544
เหลือคนไข้อีก 20 คน

215
00:18:05,627 --> 00:18:07,296
โอเค ออกมา โอเค

216
00:18:10,799 --> 00:18:12,593
เข้าไปเลย ไปเร็ว

217
00:18:12,676 --> 00:18:13,677
หวัดดี

218
00:18:35,616 --> 00:18:36,617
เธอต้องกินอะไรบ้าง

219
00:18:46,919 --> 00:18:48,295
อาหารเช้าของผู้ชนะ

220
00:18:48,378 --> 00:18:50,964
บางทีเธอก็ทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจมาก

221
00:18:51,465 --> 00:18:53,509
เธอมาโกรธฉันที่
ช่วยให้เธอถอนยาเหรอ

222
00:18:56,303 --> 00:18:57,679
เธอต่างหากคือคนที่โกรธ

223
00:18:58,805 --> 00:19:01,642
การที่ต้องดูแลฉันทำให้เธอหงุดหงิดมากนักเหรอ

224
00:19:01,725 --> 00:19:03,769
ฉันอยากให้เธอดูแลตัวเองได้ ลิซ่า

225
00:19:03,852 --> 00:19:06,188
แต่เธอไม่ยอมทำ
เพราะเธอชอบความรู้สึกไร้อำนาจ

226
00:19:06,271 --> 00:19:09,650
เพราะนั่นทำให้เธอกลายเป็นศูนย์กลาง
ของจักรวาลอะไรก็ตามที่เธอเข้าไปอยู่

227
00:19:09,733 --> 00:19:11,860
บางคนเขาดูแลเราเพราะเขารักเรา

228
00:19:11,944 --> 00:19:13,320
มันไม่ใช่เรื่องแย่

229
00:19:14,780 --> 00:19:17,866
แล้วถ้าไม่เหลือพวกนั้นแล้วจะเกิดอะไรขึ้น

230
00:19:19,493 --> 00:19:21,703
เราไม่สามารถใช้เวลาทั้งชีวิต
ไม่ยอมแคร์ใครทั้งนั้น

231
00:19:21,787 --> 00:19:22,788
เพราะกลัวว่าเขาจะจากไป

232
00:19:22,871 --> 00:19:25,499
ฉันคุยไม่ได้ ลิซ่า ตอนนี้ไม่คุย

233
00:19:27,125 --> 00:19:30,337
ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอ
โดยยังมีเรื่องอื่นๆ ต้องจัดการด้วย

234
00:19:34,091 --> 00:19:35,092
ขอโทษจ้ะ

235
00:19:38,887 --> 00:19:42,599
เธอพูดถูก
ฉันทำตัวเป็นนังตัวร้ายเอาแต่ใจเห็นแก่ตัว

236
00:19:45,561 --> 00:19:46,645
มีอะไร

237
00:19:50,607 --> 00:19:56,029
เมื่อวานนี้ ฉันคิดได้แต่ว่าต้องไม่ทำตัวอ่อนแอ

238
00:19:58,323 --> 00:20:02,870
แต่ตอนนี้ฉันหลับตาทีไร
ก็เห็นแต่ภาพของรูจูลที่ตายไป

239
00:20:02,953 --> 00:20:04,162
คาดาร์รู้

240
00:20:05,581 --> 00:20:07,958
เขาพยายามปกป้องฉัน แต่ยิ่งทำ…

241
00:20:09,501 --> 00:20:12,421
ฉันก็ยิ่งอยากพิสูจน์ตัวเองว่าฉันรับไหว

242
00:20:13,964 --> 00:20:16,008
เธอไม่ต้องพิสูจน์อะไรกับใครทั้งนั้น คาร์ล่า

243
00:20:16,758 --> 00:20:18,552
ถ้าไม่ทำ ข้อตกลงนี้ล่มแน่

244
00:20:18,635 --> 00:20:20,012
แล้วมันจะเลวร้ายนักเหรอ

245
00:20:22,347 --> 00:20:24,975
เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้ตัวเองมีความสุข
ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน

246
00:20:26,894 --> 00:20:28,103
มีความสุขจริงๆ น่ะ

247
00:20:31,690 --> 00:20:33,150
มาเป็นคนชีวิตพังด้วยกันเถอะ

248
00:20:35,068 --> 00:20:38,655
ฉันสัญญาว่าจะกินข้าวบ้าง
และไม่ทำตัวกวนโมโหในทุกขณะ

249
00:20:38,739 --> 00:20:42,618
ถ้าเธอสัญญาว่าจะอยู่ที่นี่กับฉัน
และเปิดแผ่นเสียงด้วยกันเหมือนสมัยก่อน

250
00:20:42,701 --> 00:20:44,411
จนกว่าเหล้าและปุ๊นจะหมด

251
00:20:47,789 --> 00:20:48,832
โอเค

252
00:21:02,513 --> 00:21:04,848
ต้องพักรึเปล่า
ผมบอกให้พวกนี้มาใหม่พรุ่งนี้ได้

253
00:21:04,932 --> 00:21:06,308
ไม่ต้อง ยังไหว

254
00:21:08,685 --> 00:21:11,480
หยุดก่อน! หมอลินจะขอพักก่อน

255
00:21:15,609 --> 00:21:17,653
นี่ถือเป็นคำขอบคุณค่ะ หมอลิน

256
00:21:18,904 --> 00:21:21,949
โห ที่จริงนี่เป็นไอเดียของประภู

257
00:21:22,032 --> 00:21:23,492
เป็นไอเดียผม

258
00:21:24,368 --> 00:21:27,079
เขากล่อมจนกาซิม อาลี
ยอมให้ผมใช้บ้านของเขา

259
00:21:27,162 --> 00:21:29,122
ผมกล่อมให้กาซิม อาลียอม

260
00:21:29,831 --> 00:21:32,543
ประภูเป็นคนที่ซื้ออุปกรณ์การแพทย์ทั้งหมด

261
00:21:32,626 --> 00:21:33,752
ผมซื้ออุปกรณ์การแพทย์

262
00:21:35,671 --> 00:21:38,090
ประภู นั่นทำดีครั้งใหญ่เลยนะ

263
00:21:48,392 --> 00:21:50,477
ให้ช่วยดูคนไข้ไหม

264
00:21:51,812 --> 00:21:53,438
ไม่เป็นไร ยังไหว ขอบคุณ

265
00:21:55,065 --> 00:21:56,066
แต่นี่อร่อยมาก

266
00:22:01,780 --> 00:22:05,242
คิดว่าเจ๋งสินะ ลินบาบา ลื่นมาก เนียนมาก

267
00:22:05,826 --> 00:22:07,286
จนกระทั่งบอกให้เขากลับไป ปารวตี!

268
00:22:11,498 --> 00:22:12,708
ขอบคุณนะ

269
00:22:14,543 --> 00:22:17,880
ถ้าต้องการ
เดี๋ยวกินเสร็จแล้วผมจะเอาถาดไปคืน

270
00:22:17,963 --> 00:22:18,964
ที่ร้านชา

271
00:22:22,134 --> 00:22:23,468
จะอยู่ที่ร้านไหม

272
00:22:25,345 --> 00:22:26,805
ฉันอยู่ที่ร้านแหละ

273
00:22:41,111 --> 00:22:44,489
โอเค จ้องอะไรกันไม่ทราบ
ไม่มีงานไปทำเหรอ

274
00:22:45,574 --> 00:22:46,658
แยกย้ายได้

275
00:22:48,952 --> 00:22:50,412
บันเทิงสินะ

276
00:22:51,079 --> 00:22:52,497
อืม อร่อยๆ

277
00:23:14,978 --> 00:23:18,065
เดอะพาเลซเป็นที่ซึ่งต้องนัดล่วงหน้าเท่านั้น

278
00:23:18,148 --> 00:23:20,192
เดอะพาเลซยังตั้งอยู่ได้เพราะเรายอมให้อยู่

279
00:23:20,776 --> 00:23:22,528
ไปบอกซูว่าเรามา ไปสิ

280
00:23:24,696 --> 00:23:28,075
ปัทมา ฉันไม่ใช่เด็กสาวจนตรอก
ให้เธอดัดสันดานได้ง่ายๆ

281
00:23:28,825 --> 00:23:31,203
ต้องทิ้งอาวุธใดๆ ที่ติดตัวมาไว้ตรงนี้

282
00:23:31,787 --> 00:23:33,580
ไม่ต้อง

283
00:23:50,889 --> 00:23:55,686
ถือเป็นเกียรติมาก คาดาร์ไบ
ไม่ทราบว่าจะกินหรือดื่มอะไรหน่อยไหม

284
00:23:55,769 --> 00:23:58,689
ไม่นานมานี้ผมได้มีจังหวะเปิดใจ
กับรูจูล อาเดการ์

285
00:23:59,273 --> 00:24:02,276
เมื่อเช้า ผมได้คุยกับวาลิด ชาห์

286
00:24:03,193 --> 00:24:04,820
และตอนนี้ ผมจึงมาหาคุณ

287
00:24:05,571 --> 00:24:07,990
ผมไม่เห็นด้วยกับธุรกิจของคุณ

288
00:24:08,073 --> 00:24:10,534
แต่ผมก็เข้าใจว่า
นี่เป็นธุรกิจที่จำเป็นต้องมีอยู่

289
00:24:10,617 --> 00:24:13,036
คุณจึงได้รับอนุญาตให้
มาที่นี่และเจริญรุ่งเรืองได้

290
00:24:14,204 --> 00:24:18,750
แต่ความสำเร็จนั้นมีข้อแม้อย่างหนึ่ง
ความเป็นกลาง

291
00:24:22,337 --> 00:24:24,715
ฉันพลาดไปแล้วค่ะ คาดาร์ไบ

292
00:24:26,216 --> 00:24:27,885
ทำได้เพียงแต่ขออภัย

293
00:24:29,595 --> 00:24:31,889
ตอนแรก ฉันนึกว่าคุณรู้อยู่แล้ว

294
00:24:32,556 --> 00:24:35,976
กว่าจะรู้ว่าไม่ใช่อย่างนั้น ก็สายไปแล้ว

295
00:24:38,145 --> 00:24:41,690
อย่างที่คุณบอก
สถานะของฉันในบอมเบย์นั่นหมิ่นเหม่…

296
00:24:41,773 --> 00:24:44,401
คุณเล่นบทเหยื่อไม่เก่งเลย มาดาม

297
00:24:45,819 --> 00:24:49,907
หวังว่าจะเล่นละครเก่งกว่านี้
สมัยยังเป็นเมียน้อยและเป็นกะหรี่

298
00:24:51,408 --> 00:24:54,745
อย่างที่บอก ฉันทำพลาดไป

299
00:24:56,788 --> 00:24:58,999
แต่ถ้าถึงขนาดที่จะต้องตายชดใช้ความผิด

300
00:24:59,082 --> 00:25:03,212
ฉันคิดว่าคุณคงไม่มาดูด้วยตัวเองหรอก

301
00:25:03,795 --> 00:25:09,426
ถ้าตาย คุณก็ไร้ประโยชน์ต่อผม
ถ้ายังอยู่ ผมอาจหาทางใช้คุณได้

302
00:25:10,677 --> 00:25:14,264
เข้าใจด้วยว่า เมื่อผมออกไปจากที่นี่
ผมกำชีวิตของคุณไปด้วย

303
00:25:14,848 --> 00:25:17,267
ในฐานะหลักประกันหนี้บุญคุณ
ซึ่งตอนนี้คุณติดค้างผม

304
00:25:17,351 --> 00:25:20,187
และเมื่อผมบอกให้คุณทำอะไร
คุณจะต้องทำ

305
00:25:20,270 --> 00:25:22,898
ไม่อย่างนั้น ที่นี่จะมอดไหม้
เป็นกองเพลิงเผาศพคุณ

306
00:25:28,695 --> 00:25:29,947
คุณรู้ได้อย่างไร

307
00:25:30,989 --> 00:25:32,741
คาร์ล่า ซาราเนนเป็นคนบอกรึ

308
00:25:32,824 --> 00:25:33,825
ใครนะ

309
00:25:34,618 --> 00:25:35,911
ผมไม่รู้จักคนชื่อนั้น

310
00:25:38,288 --> 00:25:40,123
รูจูลเป็นคนของผม

311
00:25:41,291 --> 00:25:43,335
ผมรู้จักเขาดีกว่าที่เขารู้จักตัวเองเสียอีก

312
00:25:43,418 --> 00:25:47,214
ผมจึงให้คนตามดูเขา
ไม่ว่าจะไปที่ไหน ทำอะไร พบใครบ้าง

313
00:25:47,923 --> 00:25:49,591
ถ้าเขาไม่คิดว่าถูกตาม เขาก็โง่มาก

314
00:25:49,675 --> 00:25:52,052
ความโง่ของเขาทำให้เขาเสียชีวิต

315
00:25:54,638 --> 00:25:56,473
หวังว่าคุณจะไม่โง่เหมือนเขา มาดาม

316
00:26:34,553 --> 00:26:39,057
ลินบาบา
เราจะก่อกองไฟเผาศพของลักษมี

317
00:26:39,141 --> 00:26:40,726
ถ้าคุณอยากมาร่วมงาน

318
00:26:40,809 --> 00:26:43,645
ขอโทษนะ จอห์นนี่
แต่ฉันไม่มีสิทธิ์จะไปงานนั้น

319
00:26:45,314 --> 00:26:47,149
ประภูบอกแล้วว่าคุณโทษตัวเอง

320
00:26:49,193 --> 00:26:50,652
ประภูปากสว่างเกิน

321
00:26:52,821 --> 00:26:53,822
เนอะ

322
00:27:35,614 --> 00:27:39,952
วันนี้คาดาร์ไบไว้ชีวิตคุณ ทำแบบนี้จะดีเหรอ

323
00:27:40,035 --> 00:27:42,996
ชีวิตของฉันไม่ให้ชายคนไหนมาชี้เป็นหรือตาย

324
00:27:43,705 --> 00:27:46,250
ฉันก็รู้เรื่องของพวกนั้นดีพอกับพวกนั้นเอง

325
00:27:46,333 --> 00:27:49,086
พวก "เจ้าพ่อ" เหล่านี้… ควรไปตาย

326
00:27:50,254 --> 00:27:52,506
อาจถึงเวลาของเหล่าเจ้าแม่แล้ว ปัทมา

327
00:27:57,719 --> 00:27:59,721
เราตกลงกันแล้ว คุณกับฉัน

328
00:28:00,430 --> 00:28:03,183
ถ้าพูดเรื่องของลิซ่า ผมก็ทำส่วนของผมแล้ว

329
00:28:03,267 --> 00:28:04,351
ลิซ่าไม่อยู่แล้ว

330
00:28:05,310 --> 00:28:07,020
แล้วมันเป็นความผิดผมตรงไหน

331
00:28:07,855 --> 00:28:09,898
งั้นทำไมต้องกลัวล่ะ เมาริซิโอ

332
00:28:10,649 --> 00:28:11,650
ไม่ได้กลัว

333
00:28:11,733 --> 00:28:13,151
ฉันคิดว่าคุณกลัว

334
00:28:16,572 --> 00:28:21,660
ฉันว่านี่แหละเป็นจังหวะเดียวที่
จะเป็นชายหรือหญิงก็เหมือนกันจริงๆ

335
00:28:22,160 --> 00:28:24,371
ยามที่พวกเขาไร้อำนาจและหวาดกลัว

336
00:28:25,914 --> 00:28:29,209
แต่ผู้หญิงถูกบีบให้รู้สึกแบบนั้น
บ่อยกว่าผู้ชายมาก

337
00:28:30,169 --> 00:28:32,754
ปกติแล้วก็ด้วยน้ำมือชายด้วย

338
00:28:33,338 --> 00:28:34,339
เรียกผมมาทำไม

339
00:28:36,466 --> 00:28:38,802
มีทางที่คุณจะทำให้ฉันยกโทษให้ได้

340
00:28:40,846 --> 00:28:41,847
ผมพร้อมฟัง

341
00:28:43,015 --> 00:28:46,018
ฉันอยากให้คุณ
เป็นนายหน้าผงขาวให้ฉันในโคลาบา

342
00:28:48,896 --> 00:28:50,981
โคลาบาเป็นถิ่นของคาดาร์ไบ

343
00:28:51,773 --> 00:28:53,567
แต่เขาไม่ขายผงขาวในนั้น

344
00:28:54,151 --> 00:28:55,736
คนอื่นก็ไม่มีใครขาย

345
00:28:55,819 --> 00:28:58,488
ฉันไม่ได้จำเป็นต้องภักดีต่อเขา คุณล่ะ

346
00:28:58,572 --> 00:28:59,656
ผมเหรอ

347
00:29:01,074 --> 00:29:02,326
ผมไม่ต้องภักดีกับใครทั้งนั้น

348
00:29:03,535 --> 00:29:04,912
อย่างน้อยนั่นก็จริงใจ

349
00:29:06,496 --> 00:29:07,915
กติกาของฉันก็ง่ายๆ

350
00:29:08,498 --> 00:29:12,419
อย่าได้พูดชื่อของฉันไป
คุณเก็บกำไรไว้ 20%

351
00:29:12,503 --> 00:29:14,755
สี่สิบ ผมต้องรับความเสี่ยงทั้งหมด

352
00:29:14,838 --> 00:29:17,216
นี่ไม่ใช่การเจรจา

353
00:29:22,846 --> 00:29:24,640
เราพูดถึงของปริมาณเท่าไหร่

354
00:29:24,723 --> 00:29:28,101
ฉันหาของจากแอฟริกามาได้
มากเท่าที่คุณจะปล่อยได้

355
00:29:32,564 --> 00:29:33,982
โอเค ถือว่าตกลง

356
00:29:34,066 --> 00:29:36,026
งั้นคุณก็ไม่มีอะไรต้องกลัว

357
00:29:42,699 --> 00:29:43,742
คุณลิน

358
00:29:50,290 --> 00:29:51,458
ผมชื่ออับดุลลาห์ ทาเฮรี

359
00:29:53,418 --> 00:29:55,045
มีคนที่อยากจะพบกับคุณมาด้วย

360
00:29:56,588 --> 00:29:59,299
โอเค ใครล่ะ

361
00:30:00,676 --> 00:30:01,677
เชิญ

362
00:30:18,026 --> 00:30:19,444
คุณลินด์เซย์ ฟอร์ดใช่ไหม

363
00:30:21,029 --> 00:30:22,698
เรียกแค่ "ลิน" ก็ได้

364
00:30:22,781 --> 00:30:25,367
ยินดีที่ได้พบ ผมได้ยินชื่อเสียงดีๆ ของคุณมา

365
00:30:25,450 --> 00:30:29,162
ดีใจเสมอที่ได้ยินชื่อเสียงดีๆ
เกี่ยวกับชาวต่างชาติในบอมเบย์

366
00:30:30,247 --> 00:30:34,001
คุณก็อาจเคยได้ยินชื่อของผม
ผมชื่ออับเดล คาดาร์ ข่าน

367
00:30:37,045 --> 00:30:39,882
ตอนนี้คุณกลายเป็นหมอในย่านสลัมแล้วสินะ

368
00:30:41,466 --> 00:30:44,178
ก็ ผม…
จะเรียกว่าเป็นหมอคงยังอีกไกล

369
00:30:44,261 --> 00:30:46,638
นั่นอาจเป็นสาเหตุที่คุณทำได้ดีมาก

370
00:30:47,389 --> 00:30:50,309
พวกหมอไม่ค่อยเต็มใจจะเข้ามาในย่านสลัม

371
00:30:50,392 --> 00:30:52,060
เราสามารถกล่อมให้คนไม่ทำชั่ว

372
00:30:52,144 --> 00:30:55,022
แต่ไม่สามารถกล่อมให้เขาทำดีได้
คิดอย่างนั้นไหม

373
00:30:56,732 --> 00:30:59,109
ผมไม่เคยคิดเรื่องแบบนั้น

374
00:30:59,818 --> 00:31:01,778
ผมอยากรู้ว่าอะไรดึงดูดใจคุณ

375
00:31:03,780 --> 00:31:05,490
มีอะไรให้ผมช่วยไหม

376
00:31:05,574 --> 00:31:06,992
ผมก็ยังไม่รู้

377
00:31:07,868 --> 00:31:09,203
ผมถึงได้มา

378
00:31:09,286 --> 00:31:12,497
เชิญคุณไปสังสรรค์กับผมและอับดุลลาห์เพื่อนผม

379
00:31:17,753 --> 00:31:20,839
เอาละ ไม่อยากลบหลู่อะไร
แต่พูดก็พูดแล้วกัน

380
00:31:22,090 --> 00:31:23,967
คุณมีชื่อเสียงน่ากลัวมาก

381
00:31:24,051 --> 00:31:27,930
การที่จู่ๆ คุณโผล่มาแบบนี้
คงเข้าใจว่าทำไมผมถึงหวั่นใจนิดๆ

382
00:31:28,013 --> 00:31:31,099
หากจะให้โดดขึ้นรถไปกับคุณ
แล้วปล่อยให้คุณขับพาไปไหนไม่รู้

383
00:31:32,100 --> 00:31:35,687
ผมรับปาก คืนนี้จะไม่มีอันตรายอะไรกับคุณทั้งสิ้น

384
00:31:37,189 --> 00:31:38,357
ผมมีทางเลือกไหม

385
00:31:38,440 --> 00:31:40,108
คุณมีทางเลือกเสมอ

386
00:31:41,318 --> 00:31:44,863
สุดท้ายแล้ว ผมว่านั่นคือสิ่งเดียวที่เรามีกันทุกคน

387
00:31:50,202 --> 00:31:51,203
โอเค

388
00:32:31,827 --> 00:32:33,245
ไหนว่ามีเคอร์ฟิว

389
00:32:33,328 --> 00:32:34,663
ทางการรู้อยู่แล้วว่า

390
00:32:34,746 --> 00:32:40,043
คนศิวิไลซ์ในเมืองใหญ่
จำเป็นต้องมีที่ให้รวมตัวกันล่า

391
00:32:40,127 --> 00:32:45,007
เท่ากับพื้นที่บางแห่งได้รับอนุญาตให้จ่ายสินบน
แล้วก็อยู่ได้โดยสงบเรียบร้อย

392
00:32:45,090 --> 00:32:47,968
พูดจากมุมทางการก็คือ กฎหมายยังอยู่
เขาก็แค่เลือกจะไม่บังคับใช้

393
00:32:49,595 --> 00:32:52,639
แล้วใครเป็นคนเลือกว่ากฎหมายข้อไหนต้องบังคับ
หรือข้อไหนไม่บังคับใช้

394
00:32:53,640 --> 00:32:58,145
เคยมีคนบอกว่า เรื่องที่เลวร้ายที่สุด
เมื่อการทุจริตกลายมาเป็นระบบปกครองหลัก

395
00:32:58,228 --> 00:32:59,855
คือมันได้ผลอย่างดีเยี่ยม

396
00:33:00,606 --> 00:33:01,607
ราเมศวร์!

397
00:33:12,117 --> 00:33:13,493
คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง

398
00:33:13,577 --> 00:33:16,205
สบายดีครับ คาดาร์ไบ ขอบคุณ

399
00:33:16,288 --> 00:33:18,624
แต่ผมกำลังเจอปัญหา

400
00:33:18,707 --> 00:33:19,750
บอกมาสิ

401
00:33:19,833 --> 00:33:22,252
ไบ เรื่องเจ้าของที่ของผม

402
00:33:22,336 --> 00:33:24,463
ตอนนี้เขาขึ้นค่าเช่าเป็นสองเท่าแล้ว

403
00:33:24,546 --> 00:33:29,843
อยากจะไล่เราออก ไม่ใช่ผมคนเดียว
แต่ทุกครอบครัวที่อยู่ในตึก

404
00:33:29,927 --> 00:33:33,430
เขามีลูกน้องนักเลง
ลูกน้องเขาอัดพวกเราหนักมาก

405
00:33:33,514 --> 00:33:35,140
แม้แต่พ่อผมเองก็โดน

406
00:33:36,183 --> 00:33:38,560
งั้นเขาก็ไม่สบายดีน่ะสิ

407
00:33:38,644 --> 00:33:42,940
ไม่ครับ แต่เขาหยิ่งเกินจะขอให้คุณช่วย

408
00:33:43,023 --> 00:33:45,275
และไม่อยากรบกวนความสงบของคุณ

409
00:33:45,359 --> 00:33:47,069
แต่ผม…

410
00:33:47,152 --> 00:33:49,446
คุณเป็นลูกที่ดี

411
00:33:49,530 --> 00:33:51,907
เราจะไม่ทำอะไรที่จะทำลายศักดิ์ศรีของพ่อ

412
00:33:51,990 --> 00:33:54,576
และไม่มีความจำเป็นต้องคุยกับคุณพ่อเรื่องนี้…

413
00:33:54,660 --> 00:33:56,745
จนกว่าจะแก้ปัญหาเสร็จแล้ว เข้าใจนะ

414
00:33:56,828 --> 00:33:58,705
- ขอบคุณครับ ขอบคุณ
- โอเคๆ ได้ๆ

415
00:34:01,625 --> 00:34:03,126
คุณเข้าใจบทสนทนานั้นแค่ไหน

416
00:34:05,629 --> 00:34:09,591
ไม่มาก พูดถึงบ้านเขาและพ่อเขา

417
00:34:10,342 --> 00:34:12,803
เจ้าของห้องอยากให้พวกเขาย้ายออก

418
00:34:12,886 --> 00:34:14,263
ถ้าจำเป็นก็ถึงกับจะใช้กำลัง

419
00:34:15,472 --> 00:34:17,306
คุณเลยจะไปขู่คนที่ขู่พวกเขาเหรอ

420
00:34:18,141 --> 00:34:19,141
คุณเห็นด้วยไหมล่ะ

421
00:34:20,726 --> 00:34:22,312
ผมว่าคุณไม่ต้องรอให้ผมเห็นด้วย

422
00:34:23,730 --> 00:34:25,232
คุณคืออับเดล คาดาร์ ข่าน

423
00:34:27,192 --> 00:34:30,821
แค่เพราะผมทำอะไรได้ง่ายๆ
ไม่ได้แปลว่าผมควรทำ

424
00:34:30,904 --> 00:34:33,447
บอกหน่อยสิ ถ้าเป็นคุณจะทำยังไง

425
00:34:36,201 --> 00:34:39,871
ผมคิดว่าถ้าผมชอบนายราเมศวร์คนนี้
และคิดว่าเจ้าของห้องล้ำเส้น

426
00:34:39,955 --> 00:34:41,581
ผมก็จะทำเท่าที่ทำได้เพื่อช่วยเขา

427
00:34:41,665 --> 00:34:43,250
ต่อให้แปลว่าจะต้องทำผิดกฎหมายงั้นรึ

428
00:34:44,168 --> 00:34:47,045
ใครจะเป็นคนเลือกว่ากฎหมายข้อไหนบังคับใช้
แล้วข้อไหนไม่ใช้กันล่ะ

429
00:34:52,759 --> 00:34:56,847
สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าจะเป็นกฎอะไร
หรือใครเป็นผู้เลือก

430
00:34:57,764 --> 00:35:02,186
พวกเราแต่ละคน ทุกอะตอมในกาแล็กซี่
ในทุกๆ จักรวาล

431
00:35:02,269 --> 00:35:04,062
ต่างเคลื่อนเข้าหาพระเจ้าทั้งสิ้น

432
00:35:06,899 --> 00:35:08,192
ผมไม่เชื่อในพระเจ้า

433
00:35:09,776 --> 00:35:13,280
ถ้าอย่างนั้นเราสองคนก็ยังมีเรื่องให้คุยกันอีกมาก

434
00:35:14,364 --> 00:35:16,742
ไปกันเลย เราจะพาเขาไปที่สโมสร

435
00:35:31,632 --> 00:35:35,219
- ไหนเธอว่าจะอยู่กับฉัน
- เปล่า ฉันแค่ไม่ได้บอกว่าจะไม่อยู่

436
00:35:36,845 --> 00:35:38,055
ไอ้ข้อตกลงของเธอ

437
00:35:38,138 --> 00:35:40,807
ฉันมาไกลเกินไปแล้ว ลิซ่า ฉันไม่มีทางเลือก

438
00:35:41,892 --> 00:35:43,602
ทำให้คุณคาดาร์ ข่านผิดหวังไม่ได้สินะ

439
00:35:47,814 --> 00:35:50,275
อยู่เถอะ ขอร้อง

440
00:35:52,486 --> 00:35:53,612
เพื่อเราทั้งคู่

441
00:35:54,571 --> 00:35:56,782
ฉันดูออกว่าเรื่องนี้ทำให้เธอเปลี่ยนไปแค่ไหน
เธอก็รู้ตัวเอง

442
00:35:56,865 --> 00:35:58,283
เธอแค่ไม่ยอมรับ

443
00:35:59,576 --> 00:36:02,412
เลือกฉันสิ อยู่กับฉัน

444
00:36:04,706 --> 00:36:06,208
เพราะเรื่องนี้ต่างหากที่สำคัญที่สุด

445
00:36:08,961 --> 00:36:12,047
ฉันแคร์เธอมาก เธอก็รู้

446
00:36:12,631 --> 00:36:14,132
แต่ยังไงเธอก็จะเลือกเขาอยู่ดี

447
00:37:10,939 --> 00:37:13,442
คลับนี้มีวงกาเซลที่ดีที่สุดในบอมเบย์

448
00:37:14,109 --> 00:37:15,402
กาเซลคืออะไร

449
00:37:15,485 --> 00:37:18,488
เพลงรัก เพลงรักถึงพระเจ้า

450
00:37:18,572 --> 00:37:22,284
ไม่ว่าคุณจะคิดยังไง
ความเชื่อในพระเจ้านั้นไม่มีจริงหรอก

451
00:37:22,868 --> 00:37:25,412
เรามีแต่จะรู้จักพระองค์หรือไม่รู้จัก

452
00:37:27,956 --> 00:37:32,002
ผมไม่รู้จักพระเจ้า
แต่ผมคิดว่าเขาเป็นคนที่เอาใจยากมาก

453
00:37:32,711 --> 00:37:35,589
การที่พระเจ้าเอาใจยากนี่แหละ
เป็นข้อพิสูจน์ว่าทรงมีตัวตนจริง

454
00:37:36,757 --> 00:37:39,092
นั่นแปลว่าทุกสิ่งที่เป็นไปได้ไม่มีอยู่จริงงั้นเหรอ

455
00:37:39,176 --> 00:37:41,053
ผมดีใจมากที่คุณเข้าใจ

456
00:37:41,136 --> 00:37:42,888
ที่จริงไม่เข้าใจเลย

457
00:37:42,971 --> 00:37:44,598
เดือดร้อนแล้วล่ะพวก

458
00:37:44,681 --> 00:37:48,644
ทุกสิ่งที่เราเห็นไม่ได้มีอยู่จริง
ดวงตาของเราโกหก

459
00:37:49,228 --> 00:37:51,146
ทุกอย่างที่ดูเหมือนจริง
เป็นเพียงส่วนหนึ่งของภาพลวงตา

460
00:37:51,230 --> 00:37:52,648
คุณ ผม ห้องนี้

461
00:37:54,691 --> 00:37:59,863
ถ้าทุกอย่างเป็นภาพลวงตา
เราจะรู้ได้ยังไงว่าจะต้องทำอะไร ใช้ชีวิตยังไง

462
00:38:00,656 --> 00:38:01,740
โกหกไง

463
00:38:02,824 --> 00:38:05,786
คนที่มีสติก็เป็นเพียง
คนที่โกหกเก่งกว่าคนที่เสียสติ

464
00:38:06,578 --> 00:38:08,163
ดวงตาของคุณก็โกหก

465
00:38:08,247 --> 00:38:11,834
สิ่งที่คุณคิดว่ารู้อาจบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น
แต่เรื่องจริงเป็นอย่างนั้น

466
00:38:12,626 --> 00:38:16,380
เราเลือกโกหกดีกว่าเพราะมันง่ายกว่า

467
00:38:17,798 --> 00:38:19,132
เพราะอย่างนั้นเราถึงไม่ได้บ้ารึ

468
00:38:21,093 --> 00:38:25,931
ผมไม่ได้แต่งงาน และผมไม่มีลูกสืบตระกูล

469
00:38:26,640 --> 00:38:31,103
แต่ถ้าผมบอกว่า ผมมองเห็นชัดๆ
ว่าคุณคือลูกชายของผม

470
00:38:31,603 --> 00:38:33,814
อับดุลลาห์เป็นพี่น้องของคุณ
ผมเป็นพ่อของคุณ

471
00:38:33,897 --> 00:38:35,315
คุณคงคิดว่าเรื่องนั้นเป็นไปไม่ได้

472
00:38:35,399 --> 00:38:38,735
คุณจะต่อต้าน จริง ผมดูออก

473
00:38:39,570 --> 00:38:43,866
คุณอยากเชื่อคำลวงที่ว่า
เราทุกคนเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน

474
00:38:44,366 --> 00:38:46,451
และระหว่างเราไม่มีสัมพันธ์อะไรเลย

475
00:38:48,579 --> 00:38:49,788
ผมมีพ่ออยู่แล้ว

476
00:38:51,206 --> 00:38:53,709
แล้วผมก็ไม่ได้รู้จักคุณ คุณก็ไม่ได้รู้จักผม

477
00:38:54,501 --> 00:38:56,587
ผมว่าผมรู้จักนะ

478
00:39:00,507 --> 00:39:03,260
คุณโกหกตัวเองเรื่องอะไรบ้างล่ะ คุณลิน

479
00:39:05,846 --> 00:39:08,265
ไม่โกหก ผมเลิกทำแบบนั้นแล้ว

480
00:39:09,933 --> 00:39:14,146
ผมรู้ว่าตัวผมเป็นใคร
รู้ว่าทำอะไรมา รู้ว่าผมติดหนี้อะไรใครบ้าง

481
00:39:20,277 --> 00:39:22,905
ฉันตัดสินใจว่าฉันชอบนายลินนี่

482
00:42:54,950 --> 00:42:56,535
คุณชอบเพลงนั้นไหม

483
00:42:56,618 --> 00:43:00,205
มันสุดยอด ไม่เคยได้ยินอะไรแบบนั้นมาก่อน

484
00:43:02,124 --> 00:43:03,667
ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

485
00:43:05,085 --> 00:43:07,713
เรื่องทั้งหมดนี้ ในคืนนี้…
คุณพาผมมาที่นี่ทำไม

486
00:43:08,672 --> 00:43:10,048
คุณต้องการอะไรจากผม

487
00:43:13,677 --> 00:43:15,012
มาทำอะไรที่นี่

488
00:43:16,972 --> 00:43:19,349
ฟังเพลง ดื่มชา

489
00:43:20,058 --> 00:43:22,644
เพิ่งได้รู้ว่าโลกที่ผมรู้จักเป็นเพียงภาพลวงตา

490
00:43:22,728 --> 00:43:24,062
ผมเมาค่อนข้างหนักเลย

491
00:43:24,146 --> 00:43:25,981
คุณควรจะออกไปจากบอมเบย์แล้ว

492
00:43:28,317 --> 00:43:30,027
เพื่อนคุณเป็นใครกัน คุณลิน

493
00:43:30,110 --> 00:43:32,154
นี่คือคาร์ล่า ซาราเนน

494
00:43:33,947 --> 00:43:34,823
เราเป็นเพื่อนกันรึเปล่า

495
00:43:35,782 --> 00:43:36,950
ผมไม่แน่ใจ

496
00:43:37,576 --> 00:43:42,539
เอาเป็นว่าเท่าที่ผ่านมา
คาร์ล่าเป็นใจกลางชีวิตผมในบอมเบย์

497
00:43:42,623 --> 00:43:43,707
ไม่ว่าชีวิตนั้นจะจริงหรือไม่

498
00:43:43,790 --> 00:43:45,042
ผมว่าเธอมีตัวตนจริงนะ

499
00:43:46,460 --> 00:43:47,628
อันที่จริง

500
00:43:49,338 --> 00:43:51,340
คาร์ล่าพิสูจน์ได้ว่าผมคิดถูก

501
00:43:51,423 --> 00:43:53,592
ถ้าผมจินตนาการเธอขึ้นมาเอง
เธอคงต้องดีกับผมมากกว่านี้

502
00:43:54,718 --> 00:43:58,180
คาร์ล่า ผมขออนุญาตแนะนำ
อับดุลลาห์ ทาเฮรี

503
00:43:58,263 --> 00:44:00,182
ปรากฏว่าเป็นพี่น้องคนละแม่กับผม

504
00:44:00,265 --> 00:44:04,686
และมาเจอกันเพราะคนรู้จักคนใหม่ล่าสุด
คุณอับเดล คาดาร์ ข่าน

505
00:44:04,770 --> 00:44:06,813
- คุณน่าจะเคยได้ยินชื่อเขา
- แน่นอน

506
00:44:06,897 --> 00:44:09,107
ยินดีที่ได้รู้จักคุณ คุณซาราเนน

507
00:44:09,191 --> 00:44:12,152
เช่นเดียวกัน
พวกคุณมารู้จักกันได้ยังไง

508
00:44:12,236 --> 00:44:14,905
ชะตาเห็นควรให้เราต้องมาเจอกัน

509
00:44:16,198 --> 00:44:17,533
เวลาเกิดเรื่องแบบนั้นก็ตลกดีนะ

510
00:44:18,283 --> 00:44:21,453
ใช่ เอ่อ "ความทุกข์ยากทำให้คนเรา
ต้องพักใจกับคนแปลก"

511
00:44:21,537 --> 00:44:22,871
งั้นใครเป็นสัตว์ประหลาด

512
00:44:23,664 --> 00:44:24,831
หมายความว่าไง

513
00:44:24,915 --> 00:44:27,417
ประโยคนั้นพูดโดย
ชายซึ่งนอนกับสัตว์ประหลาดไม่ใช่รึ

514
00:44:27,501 --> 00:44:29,419
คุณซาราเนนรู้จักเชคสเปียร์ดี

515
00:44:30,420 --> 00:44:31,505
เคยมีคนบอกฉันว่า

516
00:44:31,588 --> 00:44:34,174
คำถามทั้งหมด
และคำตอบส่วนใหญ่ของชีวิต

517
00:44:34,258 --> 00:44:35,717
พบได้ในงานของเชคสเปียร์

518
00:44:37,052 --> 00:44:38,679
นั่งกับเราไหม

519
00:44:38,762 --> 00:44:41,765
ไม่ได้ค่ะ ฉันมีแขกของตัวเอง

520
00:44:41,849 --> 00:44:44,935
เรามีธุรกิจที่ต้องจัดการให้จบ
ฉันควรกลับไปหาพวกเขา

521
00:44:45,018 --> 00:44:46,311
ขอให้โชคดีกับงานของคุณ

522
00:44:47,271 --> 00:44:48,272
อินชาลลาห์

523
00:44:48,856 --> 00:44:50,858
ขอให้สนุกกับคืนนี้นะคะ ทุกท่าน

524
00:46:04,556 --> 00:46:05,891
ผมสนุกมาก ลิน

525
00:46:09,102 --> 00:46:10,521
นี่เป็นการทดสอบอะไรรึเปล่า

526
00:46:11,688 --> 00:46:13,524
คุณมาช่วยคนในสักการวาสทำไม

527
00:46:15,901 --> 00:46:16,902
เพราะเขาต้องการให้ช่วย

528
00:46:17,486 --> 00:46:18,820
ถือเป็นการทำบุญเพื่อศักดิ์ศรีสินะ

529
00:46:19,404 --> 00:46:22,658
เปล่า ผมไม่มีศักดิ์ศรีอะไรหรอก
เรื่องนั้นเชื่อผมได้

530
00:46:23,408 --> 00:46:25,661
โลกนี้ไม่ได้แบ่งเป็นคนดีหรือคนชั่ว

531
00:46:25,744 --> 00:46:30,290
แต่เป็นสิ่งที่เขาทำ หรือปฏิเสธไม่ยอมทำ
ที่ทำให้เขาดีหรือชั่ว

532
00:46:32,209 --> 00:46:34,169
ที่นี่มีความหมายต่อผมมาก

533
00:46:38,882 --> 00:46:41,051
ขอบคุณที่พาไปคืนนี้ คุณข่าน

534
00:46:41,134 --> 00:46:44,346
ขอละ เรียกผมว่าคาดาร์ไบ

535
00:46:45,722 --> 00:46:46,723
คาดาร์ไบ

536
00:46:48,851 --> 00:46:49,935
ก็ใกล้เคียงอยู่

537
00:46:56,984 --> 00:47:00,654
ชะตาอาจชักนำให้ผมมาเจอคนพวกนี้
พ่อและพี่น้องคนใหม่

538
00:47:01,488 --> 00:47:05,534
แต่ทุกอย่างที่ตามมาจากนั้น
มาจากการเลือกของผมเองทั้งสิ้น

539
00:47:05,617 --> 00:47:07,160
เหมือนที่คาดาร์พูดเอาไว้

540
00:48:30,744 --> 00:48:33,664
คุณพรากแม่ไป คุณพรากแม่ของผมไป

541
00:48:34,957 --> 00:48:36,041
ชีวิตผมมีแต่แม่

542
00:48:38,752 --> 00:48:39,795
ใช่

543
00:48:41,880 --> 00:48:43,715
ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ทำลงไปจริงๆ

544
00:48:48,804 --> 00:48:53,058
ฉันเหนื่อยแล้ว ระวี
เหนื่อยที่ทำอะไรก็ผิดตลอดเวลา

545
00:48:55,769 --> 00:48:57,229
นายจะใช้มีดไหมล่ะ

546
00:48:59,356 --> 00:49:00,607
ระวี!

547
00:49:01,984 --> 00:49:05,028
ทำอะไรของแก ระวี

548
00:49:08,198 --> 00:49:09,741
ระวี ไอ้หนู…

549
00:49:11,368 --> 00:49:12,953
แม่แกตายไปแล้ว

550
00:49:13,662 --> 00:49:18,041
ถ้าทำแบบนี้
แกจะเสียตัวตนของตัวเองตลอดกาลด้วย

551
00:49:18,625 --> 00:49:20,043
เข้าใจไหม

552
00:49:23,505 --> 00:49:24,965
เด็กคนนี้ไม่ควรต้อง

553
00:49:25,048 --> 00:49:27,176
แบกรับการฆ่าคุณไว้ในจิตสำนึกของเขา คุณลิน

554
00:49:27,759 --> 00:49:29,928
ถ้าคุณไม่หัดรู้ตัว คุณก็เป็นไอ้โง่ที่เห็นแก่ตัวมาก

555
00:49:35,475 --> 00:49:39,313
ไปที่บ้านฉัน จากนี้แกจะอยู่กับครอบครัวฉันแทน

556
00:49:39,396 --> 00:49:41,064
ไม่นะ ลุงกาซิม ขอร้อง
ผมไม่ทำร้ายเขาหรอก แต่…

557
00:49:41,148 --> 00:49:45,235
ระวี ทำตามที่ฉันบอก

558
00:49:45,319 --> 00:49:46,570
ไปซะ

559
00:49:49,323 --> 00:49:50,866
คุณพูดอะไรกับเขา

560
00:49:51,450 --> 00:49:53,452
บอกว่าจากนี้เขาจะไปอยู่กับครอบครัวผม

561
00:49:56,663 --> 00:49:59,166
กระท่อมของลักษมีจะเป็นบ้านคุณแทน คุณลิน

562
00:50:01,418 --> 00:50:05,130
เวลาคนต้องการให้คนช่วย
เขาจะได้มาหาคุณที่นี่

563
00:50:08,008 --> 00:50:09,801
สิ่งที่ผมให้นี้ไม่ใช่ของขวัญ

564
00:50:11,762 --> 00:50:12,763
ฮื่อ

565
00:50:40,457 --> 00:50:42,376
(สร้างจากนวนิยาย Shantaram
โดย เกรกอรี เดวิด โรเบิร์ตส์)

566
00:52:02,456 --> 00:52:04,458
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์