1
00:00:19,478 --> 00:00:20,729
ลิน

2
00:00:20,812 --> 00:00:23,023
เขาอาเจียนไม่หยุดมาห้าชั่วโมง

3
00:00:23,106 --> 00:00:25,317
ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว โรงพยาบาลไม่รับ

4
00:00:25,400 --> 00:00:27,653
เขาบอกว่าพักสักสามหรือสี่วัน
แล้วก็ดื่มน้ำเยอะๆ

5
00:00:27,736 --> 00:00:30,697
- เขาจะดีขึ้นเอง
- จิทันดรา ได้ยินฉันมั้ย

6
00:00:30,781 --> 00:00:32,908
ลิน ไปอยู่ไหนมา มาเร็ว ปารวตีเขา…

7
00:00:32,991 --> 00:00:35,619
ปารวตีรอได้!
ดูสภาพผัวฉันเสียก่อน

8
00:00:35,702 --> 00:00:37,746
เขาก็สภาพเดียวกันกับผัวเธอนั่นแหละ

9
00:00:37,829 --> 00:00:39,331
ไปตายซะ ประภู!

10
00:00:39,414 --> 00:00:41,959
ลูกฉันมาก่อนปารวตีอีกนะ

11
00:00:42,835 --> 00:00:43,669
ประภู!

12
00:00:43,752 --> 00:00:46,380
- ไม่เห็นเหรอว่าจิทันดราป่วยมาก
- ประภู!

13
00:00:48,715 --> 00:00:51,009
เกิดอะไรขึ้น
ทำไมคนป่วยเยอะขนาดนี้

14
00:00:51,093 --> 00:00:52,094
ทุกคนป่วยหมด

15
00:00:52,177 --> 00:00:54,721
แต่ปารวตีก็ป่วย ช่วยมาเร็วๆ! มาไวๆ!

16
00:00:54,805 --> 00:00:56,932
โอเคๆ ไปแล้วๆ โอเคนะ

17
00:00:58,892 --> 00:01:01,770
ทุกคน ถอยไป
ออกไปให้อากาศถ่ายเทหน่อย

18
00:01:03,564 --> 00:01:04,940
จิทันดรา นอนไปก่อน

19
00:01:35,888 --> 00:01:39,933
คอยดูอย่าให้สายน้ำเกลือหลุด

20
00:01:40,851 --> 00:01:41,852
โอเคนะ

21
00:01:50,319 --> 00:01:53,197
- ขอโทษๆ
- ยังมาทำอะไรตรงนี้อีก

22
00:01:53,280 --> 00:01:56,825
- กลับบ้านไป! มาด้อมๆ มองๆ แถวนี้…
- โอเค มากับฉันๆ

23
00:01:56,909 --> 00:01:58,785
- ยังไงลูกฉันก็ไม่ดีขึ้น!
- ขอโทษนะ ขอโทษ!

24
00:02:05,083 --> 00:02:07,294
ทำไมเทพถึงลงโทษเธอแบบนี้

25
00:02:07,377 --> 00:02:09,922
นี่เป็นคำเตือนเหรอ
"อยู่ห่างจากเจ้าประภูคนโกงนั่นเสีย"

26
00:02:10,005 --> 00:02:11,215
นั่นคือสิ่งที่เทพจะบอกเรารึเปล่า

27
00:02:11,298 --> 00:02:13,217
เราไม่ควรทรยศคนพวกนั้นเลย

28
00:02:13,300 --> 00:02:16,136
- นี่ความผิดผมแท้ๆ ลินบาบา
- เขาไม่ใช่คนเดียว

29
00:02:16,220 --> 00:02:18,055
- นายจะโทษตัวเองกับทุกคนที่ป่วยเลยไหม
- ขอละ

30
00:02:18,138 --> 00:02:20,015
คุณพูดแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็กำลังจะไป

31
00:02:20,098 --> 00:02:22,142
- คุณไม่อยู่แล้วเราจะทำยังไง
- ฉันยังไม่ไปไหนทั้งนั้น

32
00:02:22,226 --> 00:02:23,852
แค่เพราะต้องได้พาสปอร์ตก่อนถึงจะไปได้

33
00:02:23,936 --> 00:02:26,063
ได้เมื่อไหร่ แล้วจะยังไง
คุณจะไปเลยหรือยังไงล่ะ

34
00:02:26,146 --> 00:02:28,607
อย่างน้อยก็ยังไม่ไปอีกสองวัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

35
00:02:32,486 --> 00:02:34,112
ขอทาง ขอทางหน่อย

36
00:02:34,196 --> 00:02:35,572
ฉันไม่เข้าใจ

37
00:02:35,656 --> 00:02:38,325
- การต้มน้ำก่อนมันง่ายนิดเดียว
- กาซิม

38
00:02:38,408 --> 00:02:41,245
กาซิม! ฉันว่านี่เป็นเชื้ออหิวาต์

39
00:02:41,328 --> 00:02:43,205
อาการตรงหมด ไปจนถึงวิธีที่มันระบาด

40
00:02:43,288 --> 00:02:46,124
ใช่ ตอนนี้มีระบาดอีกสามที่
จากตรงนี้ไปถึงเมืองฐาเณ

41
00:02:46,208 --> 00:02:49,002
บอกเลยนะ จอห์นนี่
เรื่องสำคัญสุดคือต้องเตรียมเกลือ

42
00:02:49,086 --> 00:02:52,297
- เกลือกับข้าว
- นี่ๆ เราต้องเริ่มวางแผนได้แล้ว

43
00:02:52,381 --> 00:02:54,383
ผมไม่มียาพอที่จะรักษาทุกคน

44
00:02:54,466 --> 00:02:56,552
คุณลิน เราเคยเจอเรื่องแบบนี้มาแล้ว

45
00:02:56,635 --> 00:02:58,220
เอารายการนี้ไปให้พี่ชายดู

46
00:02:58,303 --> 00:03:00,722
เราแบ่งงานให้ทุกคนแล้ว รวมทั้งคุณด้วย

47
00:03:02,015 --> 00:03:03,225
ลินบาบา ไปกันเถอะ

48
00:03:03,308 --> 00:03:05,561
เรื่องสำคัญคือต้องอธิบาย

49
00:03:05,644 --> 00:03:08,397
ให้ทุกๆ คน แม้แต่คนเฒ่าคนแก่
ไม่ลืมทำส่วนของตัวเอง

50
00:03:19,950 --> 00:03:22,786
ที่รักคะ ไปกินอาหารเช้ากันเถอะ

51
00:03:23,745 --> 00:03:25,581
ฉันหิวแล้ว

52
00:03:26,415 --> 00:03:29,751
ผมจะกินอาหารเช้าบนเตียงเท่านั้น

53
00:03:29,835 --> 00:03:31,503
แต่เตียงที่นี่ไม่ใหญ่พอ

54
00:03:32,462 --> 00:03:34,464
ฉันพร้อมกินอาหารเช้าแบบจัดเต็มละ

55
00:03:40,846 --> 00:03:45,851
เนย ขนมปังปิ้ง แยม แป้งโดซา

56
00:03:46,852 --> 00:03:48,312
ชาไหมครับ กาแฟไหม

57
00:03:48,395 --> 00:03:51,648
- วางไว้นั่นแหละ
- อย่าเพิ่ง เดี๋ยว เอ๊ะ

58
00:04:19,051 --> 00:04:21,928
สุนิตา ที่รัก กลับเข้ามาข้างในเถอะ

59
00:04:23,680 --> 00:04:24,932
ไม่ต้องตื่นเต้น

60
00:04:25,015 --> 00:04:28,810
รู้นี่ว่าให้ใครเห็นว่ามากับผมไม่ได้

61
00:04:29,394 --> 00:04:31,271
เราอยู่ห่างจากบอมเบย์ตั้งลิบ

62
00:04:31,355 --> 00:04:33,690
คิดว่าคนที่นี่จะรู้หรือจะสนเหรอ

63
00:04:33,774 --> 00:04:37,486
ว่าคุณกับภรรยาหน้าตาเป็นยังไงน่ะ คุณบัณฑี

64
00:04:38,529 --> 00:04:42,241
ก็ได้ ไม่อยากให้เป็นข่าวซุบซิบใช่มั้ย

65
00:04:43,158 --> 00:04:46,119
งั้นจ้างฉันเป็นเลขาคุณสิคะ

66
00:04:46,203 --> 00:04:47,454
เดี๋ยวย้ายไปแคนาดาแล้วทำเลย

67
00:04:48,247 --> 00:04:53,001
งานยังไม่ทันได้ก้าวหน้าถึงไหน
ทำมาพูดเรื่องจะย้ายไปแคนาดาแล้ว

68
00:04:53,919 --> 00:04:59,341
เดี๋ยวนี้คุณรับเงินจากวาลิดไบ
คุณจะติดแหง็กอยู่ในอินเดียทั้งชาติ

69
00:04:59,424 --> 00:05:02,678
ที่รัก ก็มันทำตัวลำบาก

70
00:05:04,054 --> 00:05:06,723
ผมรักคุณ

71
00:05:07,724 --> 00:05:09,142
คุณรู้ใช่ไหม

72
00:05:10,310 --> 00:05:11,603
มาสนุกกันอีกนิด

73
00:05:20,863 --> 00:05:23,198
ทั้งสักการวาสร่วมมือร่วมใจกันหมด

74
00:05:23,282 --> 00:05:25,659
เพราะรู้ว่าไม่มีใครจะมาช่วย
มีแต่ต้องดูแลตัวเอง

75
00:05:26,159 --> 00:05:29,079
และผมก็ใกล้เคียงกับหมอแท้ๆ ที่สุด
เท่าที่พวกเขามีได้

76
00:05:29,162 --> 00:05:31,957
บุรุษพยาบาลนักโทษแหกคุกที่ทำเกินตัวไปมาก

77
00:05:45,596 --> 00:05:47,681
เอาขวดหนึ่งให้ป้ารัตนา อีกขวดให้ลิลลี่

78
00:05:47,764 --> 00:05:49,808
ระวี เอาขวดหนึ่งไปให้มณูและพิคกี้

79
00:05:50,559 --> 00:05:52,519
เอาอีกขวดให้จิตู ไปเร็วเข้า

80
00:05:52,603 --> 00:05:54,396
พวกนั้นต้องดื่มน้ำ บอกด้วยนะ

81
00:06:05,991 --> 00:06:10,245
หนึ่ง สอง สาม เอาที่เหลือไป
เร็วเข้า เร็วๆ!

82
00:06:10,829 --> 00:06:12,789
แล้วเอาขวดเปล่ากลับมาด้วยนะ

83
00:06:14,249 --> 00:06:18,462
- เอานี่มาคืนทำไม วิ่งไปสิ
- ส่งพวกเด็กเหลือขอไป

84
00:06:19,046 --> 00:06:21,924
ให้เกียรติเขาบ้าง ลุงคุมาร์

85
00:06:22,007 --> 00:06:24,510
เธอก็มีความหมายต่อเขามากเหมือนกัน

86
00:06:48,242 --> 00:06:50,160
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ

87
00:06:55,165 --> 00:06:57,000
หวัดดีค่ะ ขอสองชิ้น

88
00:07:04,091 --> 00:07:07,302
วันนี้ซื้อไข่มาให้เรา
คิดว่าจะได้ทำไข่กวนให้กิน

89
00:07:07,928 --> 00:07:09,179
เธอชงกาแฟแล้วเหรอ

90
00:07:11,348 --> 00:07:13,684
เท่ากับเธอจะทำเหมือนนี่เป็นแค่อีกวันหนึ่ง

91
00:07:14,685 --> 00:07:18,313
เซบาสเตียน ถ้าเธอมีปัญหา
ก็น่าจะบอกเมาริซิโอตั้งแต่ต้น

92
00:07:18,397 --> 00:07:20,858
ฉันบอกแล้วว่าเธอปฏิเสธได้

93
00:07:20,941 --> 00:07:23,235
ก็ไม่แน่ ฉันอาจอยากให้นายเป็นคนปฏิเสธ

94
00:07:25,279 --> 00:07:26,280
แทนฉัน

95
00:07:28,115 --> 00:07:30,534
แต่นายทำอะไร ไม่ทำเลย

96
00:07:35,205 --> 00:07:36,665
ฉันไม่สนเรื่องราฮีมหรอก

97
00:07:36,748 --> 00:07:39,168
แต่ฉันต้องขึ้นมารับหน้า
เพราะอย่างน้อยเราสักคนก็ต้องทำ

98
00:07:39,251 --> 00:07:41,920
และถ้าฉันไปนอนกับเขา
แล้วทำให้เราได้ออกจากที่นี่ตลอดกาล

99
00:07:42,004 --> 00:07:43,130
ก็ตามนั้น

100
00:07:49,219 --> 00:07:50,596
ฉันก็นอนกับนาย

101
00:07:52,764 --> 00:07:54,016
ตื่นพร้อมนาย

102
00:07:55,684 --> 00:07:57,352
กินอาหารเช้ากับนาย

103
00:08:03,192 --> 00:08:05,444
แล้วฉันก็จะไม่จูบเขาเหมือนกัน
เพราะฉันไม่ทำอะไรอย่างนั้น

104
00:08:06,361 --> 00:08:09,364
ฉันจะทำงานแล้วก็กลับบ้าน

105
00:08:26,381 --> 00:08:27,382
ลงไปเลย

106
00:08:28,300 --> 00:08:31,887
ก่อนที่ผมจะกลับรถ
แล้วพาคุณกลับไปที่กันดาลา

107
00:08:33,972 --> 00:08:35,057
ลงไปก่อน

108
00:09:03,377 --> 00:09:06,421
สิบกิโลเหรอ
นั่นถือว่าของเยอะมากนะ

109
00:09:06,505 --> 00:09:10,425
- ส่งของเยอะขนาดนั้นไม่ไหวเหรอ
- อย่าลืมว่าใครทำงานให้ใครกันแน่

110
00:09:10,509 --> 00:09:11,969
ฉันส่งของได้

111
00:09:12,052 --> 00:09:14,680
แต่นำของเข้าจำนวนขนาดนั้นจะเป็นจุดสนใจ

112
00:09:16,056 --> 00:09:18,141
ใครรู้บ้างว่านายได้ผงขาวมาจากไหน

113
00:09:19,017 --> 00:09:20,561
มีแต่หุ้นส่วนผม โมดีนา

114
00:09:23,605 --> 00:09:26,692
แล้วนังลิซ่า อีตัวอเมริกันนั่นล่ะ

115
00:09:27,317 --> 00:09:29,611
อ๋อ นางไม่รู้อะไรหรอก
โมดีนาแค่ชอบเย่อนางแค่นั้นเอง

116
00:09:30,612 --> 00:09:36,326
ถ้าเรื่องนี้ย้อนกลับมาเล่นงานฉันนะ เมาริซิโอ
ปัทมาจะบีบไข่นายแน่

117
00:09:36,410 --> 00:09:37,452
อย่าลืมเสียล่ะ

118
00:09:39,621 --> 00:09:42,749
ถ้าคาดาร์ไบรู้เข้า
ปัทมาก็คงไม่มีโอกาสตั้งแต่ต้น

119
00:09:46,086 --> 00:09:47,629
ตกลงเราทำตามสัญญาได้รึเปล่า

120
00:09:57,806 --> 00:10:00,392
- ยาอีกแล้วเหรอ
- นี่

121
00:10:02,436 --> 00:10:06,565
เราต้องให้เธอจิบทุกๆ สองนาที

122
00:10:37,471 --> 00:10:40,098
สุนิตา! สุนิตา

123
00:10:40,182 --> 00:10:44,436
ดูมีความสุขดีนะ เป็นไงบ้าง

124
00:10:59,201 --> 00:11:00,410
นางเป็นอีตัว

125
00:11:01,119 --> 00:11:03,038
ผมตามนางไปถึงซ่องเลย

126
00:11:03,121 --> 00:11:05,749
การเป็นเมียน้อยก็เรื่องหนึ่ง
แต่ถ้ามีสัมพันธ์กับอีตัวชั้นจัณฑาล

127
00:11:05,832 --> 00:11:07,668
ทำให้เรามีเหตุผลต่อรองมากขึ้นเยอะ

128
00:11:07,751 --> 00:11:10,671
ถ้าวาลิดรู้เรื่องหญิงงามเมืองคนนี้
มันต้องฆ่านางโดยไม่ลังเล

129
00:11:11,421 --> 00:11:13,924
เพราะเสี่ยงให้บัณฑี
โดนถอดออกจากตำแหน่งไม่ได้

130
00:11:14,007 --> 00:11:15,509
อับดุลลาห์พูดถูก

131
00:11:15,592 --> 00:11:17,970
สาวคนนั้นต้องไปอยู่ในที่ปลอดภัย
ในการควบคุมของเรา

132
00:11:18,053 --> 00:11:20,514
ถ้าเราอยากใช้เธอเป็นคนปรักปรำบัณฑี

133
00:11:20,597 --> 00:11:22,808
เราต้องทำโดยไม่เรียกความสนใจจากใคร

134
00:11:23,392 --> 00:11:26,311
ต้องหาคนไปซื้อตัวโสเภณีได้โดยไม่มีใครสงสัย

135
00:11:28,355 --> 00:11:30,399
เรียกบุญคุณที่ไว้ชีวิตมาดามซูไว้สิ

136
00:11:30,482 --> 00:11:32,234
สั่งให้พาสาวไปที่เดอะพาเลซ

137
00:11:32,317 --> 00:11:35,070
ไม่ได้ จะต้องมีทางอื่น

138
00:11:35,153 --> 00:11:37,573
มีไอเดียอื่นที่ดีกว่านี้เหรอ ว่ามาเลย

139
00:11:37,656 --> 00:11:40,617
เห็นๆ อยู่ว่าคุณคุยแผนนี้กัน
ก่อนที่ฉันจะมาถึงแล้ว

140
00:11:40,701 --> 00:11:42,619
มันสำคัญด้วยเหรอว่าฉันจะคิดยังไง

141
00:11:43,745 --> 00:11:45,247
อับดุลลาห์ยกประเด็นขึ้นมา ใช่

142
00:11:45,330 --> 00:11:47,291
แต่ตอนนี้เรากำลังสนทนากันใหม่โดยมีคุณด้วย

143
00:11:49,376 --> 00:11:53,505
คาร์ล่า เราจะไม่ทำสิ่งใดที่คุณทำใจรับไม่ได้

144
00:11:57,092 --> 00:11:59,386
- เมื่อไหร่ถึงจะได้น้ำ
- วันอังคาร

145
00:12:02,681 --> 00:12:04,808
พระอัลเลาะฮ์สถิตกับผู้มีความอดทน

146
00:12:05,767 --> 00:12:09,479
พระอัลเลาะฮ์พอใจให้ 30,000 คน
รอสามวันกว่าจะได้น้ำเหรอ

147
00:12:09,563 --> 00:12:11,648
เปล่า แต่เมืองนี้พอใจอย่างนั้น

148
00:12:12,691 --> 00:12:16,737
คุณลิน โรคอหิวาต์เป็นศึกที่เราต้องเจอทุกปี

149
00:12:16,820 --> 00:12:19,198
แล้วเราก็พยายามสุดความสามารถ
ที่จะช่วยคนเท่าที่ช่วยได้

150
00:12:19,907 --> 00:12:22,367
แต่จะไปหาหมอทำไมในเมื่อเรามีคุณแล้ว เนอะ

151
00:12:22,451 --> 00:12:24,494
ผมไม่ใช่หมอจริงๆ กาซิมไบ

152
00:12:24,578 --> 00:12:26,747
แล้วไงล่ะ ผมดูเหมือนเจ้าพ่อจริงๆ รึเปล่า

153
00:12:27,998 --> 00:12:30,959
สหาย คุณคือหมอจูกาด

154
00:12:31,627 --> 00:12:34,671
- แต่มีอะไรในสักการวาสที่ไม่ใช่จูกาดบ้าง
- อะไรคือจูกาด

155
00:12:35,589 --> 00:12:39,676
จูกาดคือการด้นสด มีอะไรก็ใช้ไปก่อน

156
00:12:40,177 --> 00:12:42,930
เป็นคำเฉพาะของบอมเบย์
ที่เข้ากับวิถีชีวิตแบบบอมเบย์

157
00:13:12,417 --> 00:13:15,128
จะได้นำโชค ให้เราทุกคน

158
00:13:38,318 --> 00:13:39,903
รถคันเดียวรึ

159
00:13:41,280 --> 00:13:44,449
ถ้าเขารู้เรื่องเฮโรอีน
ต้องยกขบวนมามากกว่านี้แล้ว

160
00:13:48,287 --> 00:13:49,788
ถ้าเขาจะมาฆ่าฉัน

161
00:13:58,255 --> 00:14:00,424
ไปเร็ว ไปทักเขา

162
00:14:15,772 --> 00:14:17,399
เรียบร้อยกันดีไหม แม่หนู

163
00:14:20,569 --> 00:14:23,780
ผมพูดจริงๆ นะตอนบอกว่า
เราหาทางอื่นกันได้

164
00:14:23,864 --> 00:14:28,035
นึกถึงบทสนทนาของเราสิ
ถ้าการทำความผิดนั้นถือเป็นบาปหนักมาก…

165
00:14:31,079 --> 00:14:32,497
จัดการเสียให้จบๆ ดีกว่า

166
00:14:42,633 --> 00:14:47,846
เท่ากับคุณจะขอให้ฉันรับตัวเด็กคนนี้มา
หาห้องให้อยู่ หาอาหารดีๆ ให้กิน

167
00:14:47,930 --> 00:14:49,223
โดยที่คุณรับค่าใช้จ่ายทั้งหมด

168
00:14:49,306 --> 00:14:51,975
ถ้าคุณทำ จะถือว่าไม่มีหนี้อะไรตกค้างกัน

169
00:14:52,059 --> 00:14:54,978
เป็นราคาเพียงเล็กน้อยเมื่อแลกกับชีวิต
ใช่ไหมล่ะ

170
00:14:59,942 --> 00:15:03,612
งั้นยังมีอะไรที่คุณไม่ได้พูดอีก คาดาร์ไบ

171
00:15:03,695 --> 00:15:06,156
เรื่องอีตัวคนนี้

172
00:15:06,949 --> 00:15:09,117
ผมเล่าหมดเท่าที่คุณจำเป็นต้องรู้แล้ว

173
00:15:10,118 --> 00:15:12,746
แต่คุณไม่อยากให้ใครเชื่อมโยงได้
ว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับนาง

174
00:15:12,829 --> 00:15:15,374
หรือตั้งคำถามว่านางจะย้ายซ่องทำไม

175
00:15:15,457 --> 00:15:18,293
คุณลือชื่อด้านการจัดบริการ
ให้กับคนที่มีรสนิยมทุกรูปแบบ

176
00:15:18,377 --> 00:15:20,838
คุณคงต้องเคยหาคนจากกามธิปุระมาบ้าง

177
00:15:22,005 --> 00:15:25,425
ดูเหมือนคุณจะมีความรู้เรื่อง
วงการกะหรี่บอมเบย์ดี

178
00:15:26,552 --> 00:15:29,388
ใครก็ได้ช่วยให้ความรู้ฉันทีว่า
คุณมาทำอะไรที่นี่

179
00:15:29,471 --> 00:15:32,057
ตกลงคุณทำได้หรือเปล่า

180
00:15:33,892 --> 00:15:34,893
ได้อยู่แล้ว

181
00:15:36,144 --> 00:15:40,440
แต่กามธิปุระลือชื่อเรื่องปริมาณ ไม่ใช่คุณภาพ

182
00:15:40,524 --> 00:15:43,694
สาวๆ ที่นั่น… ใช้แล้วทิ้งได้

183
00:15:44,736 --> 00:15:46,947
ฉันว่าถ้าคุณอยากซ่อนความตั้งใจของคุณ

184
00:15:47,030 --> 00:15:49,950
เราต้องซื้ออีตัวพวกนั้นหลายๆ คน

185
00:15:50,033 --> 00:15:52,035
จะได้มีคนตั้งคำถามน้อยลง

186
00:15:52,828 --> 00:15:54,830
ตกลง เอาตามที่คุณเห็นสมควร

187
00:15:56,540 --> 00:15:57,541
ปัทมา

188
00:16:04,256 --> 00:16:07,050
คาร์ล่าจะอยู่ที่นี่ต่อ คอยดูแลธุระให้เรียบร้อย

189
00:16:08,093 --> 00:16:09,303
คำของเธอให้ถือว่ามาจากผมโดยตรง

190
00:16:09,386 --> 00:16:11,889
และเธอพูดแบบนั้นมานานเท่าไหร่แล้ว

191
00:16:18,145 --> 00:16:20,105
จะมีปัญหาอะไรหรือไม่

192
00:16:22,065 --> 00:16:23,233
ไม่เลย

193
00:17:06,359 --> 00:17:09,363
เซบาสเตียน กลับไปได้แล้ว ขอละ

194
00:17:11,323 --> 00:17:14,910
จะไปรอข้างล่าง รอจนกว่าเธอจะเสร็จงาน

195
00:17:26,588 --> 00:17:28,089
สวัสดีครับ

196
00:17:42,604 --> 00:17:44,940
ผมตั้งตารอได้พบคุณมานาน

197
00:17:48,944 --> 00:17:51,321
แต่คืนนี้ก็สมกับที่รอ

198
00:17:54,283 --> 00:17:57,244
รับอะไรหน่อยไหม ดื่มเหล้าหรือแชมเปญไหม

199
00:18:02,583 --> 00:18:03,959
ถอดเสื้อผ้าสิ

200
00:18:17,931 --> 00:18:18,932
จีตู

201
00:18:19,474 --> 00:18:22,561
จีตู จีตู! จีตู จีตู!

202
00:18:25,689 --> 00:18:27,816
โอเค ขอดูหน่อย ขอดูก่อน รัตนา

203
00:18:48,962 --> 00:18:50,714
จีตู จีตู!

204
00:19:51,358 --> 00:19:53,068
นี่ชาต้าหงเปา

205
00:19:54,236 --> 00:19:56,905
เอาแต่ของดีที่สุดให้แขกผู้มีเกียรติที่สุด

206
00:19:57,614 --> 00:19:59,741
คุณคิดว่าแขกของคุณสนใจเรื่องชาจริงๆ เหรอ

207
00:20:00,701 --> 00:20:03,453
ยังไงเขาก็จ่าย ไม่ว่าจะดื่มหรือไม่

208
00:20:05,080 --> 00:20:06,582
คิดว่าที่นี่ขายอะไรกัน

209
00:20:08,625 --> 00:20:10,502
แน่นอน ขายเซ็กซ์…

210
00:20:13,714 --> 00:20:15,841
แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นความลึกลับมากกว่า

211
00:20:15,924 --> 00:20:17,217
ความน่าตื่นตาตื่นใจ

212
00:20:18,302 --> 00:20:21,263
รสนิยมซึ่งไม่อาจไขว่คว้าไว้ได้

213
00:20:23,640 --> 00:20:25,517
ผู้ชายบินกันไปทั่วโลก

214
00:20:25,601 --> 00:20:31,440
เพื่อลิ้มรสความอัศจรรย์ที่ได้จากสาวคนหนึ่ง
ซึ่งถูกฝึกมาโดยเฉพาะ

215
00:20:33,692 --> 00:20:37,696
นั่นคือสาเหตุที่ฉันไม่สามารถ
ปล่อยให้สาวๆ นึกจะเดินไปไหนก็ไปได้

216
00:20:38,697 --> 00:20:42,159
ฉันลงทุนทั้งเวลาและทรัพยากรกับคนพวกนั้น

217
00:20:42,951 --> 00:20:45,996
เหมือนกับที่คาดาร์ลงทุนกับรูจูล

218
00:20:46,079 --> 00:20:47,080
หรืออาจจะคุณด้วย

219
00:20:47,164 --> 00:20:49,583
คุณไม่ต้องคิดหาเหตุผลมาอธิบายกับฉันหรอก

220
00:20:50,709 --> 00:20:53,003
คุณพูดถูก ฉันไม่ต้องทำ

221
00:20:54,838 --> 00:20:57,007
คุณเป็นคนบอกเรื่องรูจูลให้คาดาร์รู้

222
00:20:58,258 --> 00:21:01,261
ลิซ่าบอกคุณ แล้วคุณก็ไปบอกคาดาร์

223
00:21:01,345 --> 00:21:02,346
ใช่

224
00:21:05,265 --> 00:21:07,351
เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้จักคุณ

225
00:21:08,810 --> 00:21:12,105
ตีบทแตกด้วยนะ ฉันยังเชื่อเลย

226
00:21:14,066 --> 00:21:16,527
อยากรู้ว่าเขาโกหกอะไรคุณบ้าง

227
00:21:18,779 --> 00:21:21,198
คุณทำให้ชีวิตของฉันตกอยู่ในกำมือเขา

228
00:21:21,782 --> 00:21:23,450
ต้องการได้ยินคำขอโทษเหรอ

229
00:21:27,120 --> 00:21:30,582
คุณเกลียดฉัน ทั้งที่ฉันทำสิ่งเดียวกัน

230
00:21:30,666 --> 00:21:33,460
- ลงโทษคนทรยศ
- ฉันไม่ได้ฆ่ารูจูล

231
00:21:37,047 --> 00:21:40,008
และฉันก็ไม่ได้ฆ่าอาห์เมด เพื่อนเก่าของคุณ

232
00:21:40,092 --> 00:21:41,218
ไม่ได้ลงมือเอง

233
00:21:43,428 --> 00:21:45,264
มาเถอะ ดื่มเสีย

234
00:21:46,390 --> 00:21:49,935
จะเกลียดฉันไปด้วย
และดื่มไม่ให้ชาเสียของด้วยก็ได้

235
00:22:00,445 --> 00:22:04,241
ผมทนความเจ็บปวด ความกลัว
และความรู้สึกว่าเรื่องทุกอย่างไร้ค่าไม่ได้

236
00:22:05,242 --> 00:22:07,995
ความอับอายและโศกเศร้า
แทบจะไหลเข้าท่วมใจผม

237
00:22:08,662 --> 00:22:09,788
จูกาดอย่างเดียวยังไม่พอ…

238
00:22:09,872 --> 00:22:11,582
- ลิน!
- ยังไงก็ไม่มีทางพอ

239
00:22:11,665 --> 00:22:14,835
ลิน อาการเขาไม่ดีขึ้นเลย
ช่วยหน่อย คุณต้องช่วยเราได้สิ

240
00:22:14,918 --> 00:22:17,671
- ขอร้อง สัญญานะว่าจะช่วยเขา…
- แล้วฉันช่วยจิทันดราได้มั้ยล่ะ

241
00:22:18,755 --> 00:22:20,174
ฉันช่วยลักษมีได้มั้ย

242
00:22:21,258 --> 00:22:24,011
- อะไรทำให้นายคิดว่าฉันจะช่วยปารวตีได้
- แต่พยายามได้ มาเร็ว

243
00:22:24,720 --> 00:22:27,181
ไม่มีอะไรที่ฉันทำได้
โดยที่นายทำไม่ได้

244
00:22:28,307 --> 00:22:30,100
ตาบอดหรือไง

245
00:22:30,184 --> 00:22:34,521
ดูตัวเองแล้วดูผมสิ
สิ่งที่ผมทำไม่ได้เพราะผมเป็นแบบนี้

246
00:22:34,605 --> 00:22:36,732
คุณทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะ เพราะคุณเป็นคุณ

247
00:22:41,653 --> 00:22:42,654
ลิน

248
00:22:58,170 --> 00:23:00,047
อย่า ไปตอนนี้ไม่ได้นะ

249
00:23:00,130 --> 00:23:01,840
คุณจะไปไหนน่ะ คุณลิน

250
00:23:07,054 --> 00:23:10,599
ทำไปมีประโยชน์อะไรล่ะ กาซิม
เราต้องการความช่วยเหลือของจริง

251
00:23:11,850 --> 00:23:13,268
ไม่มีใครมาช่วยเราหรอก

252
00:23:13,352 --> 00:23:14,770
คุณไม่ได้บทเรียนอะไรบ้างเลยเหรอ

253
00:23:14,853 --> 00:23:17,606
ได้สิ เรียนว่ารอยฝ่ามือสีฟ้า
แม่งไม่ได้ช่วยให้อะไรเปลี่ยนไปได้

254
00:23:17,689 --> 00:23:19,107
ขอโทษนะ ไม่สามารถ…

255
00:23:21,109 --> 00:23:22,778
ไม่สามารถทำต่อได้แล้ว

256
00:23:22,861 --> 00:23:25,697
ไม่ใช่หรอก คุณลิน ทางผมต่างหากที่ต้องขอโทษ

257
00:23:44,091 --> 00:23:45,425
คุณภาพดีมาก

258
00:23:47,094 --> 00:23:49,263
ทำเองค่ะ แม่ปัทมา

259
00:23:49,346 --> 00:23:53,016
คูชิที่น่ารักของเรา
ซึ่งมาจากครอบครัวช่างอบขนมปัง

260
00:23:53,559 --> 00:23:55,811
เป็นคนทำในครัวของเรานี่เอง

261
00:23:57,229 --> 00:23:58,730
ทานอีกสิคะ

262
00:23:58,814 --> 00:24:00,816
ฉันก็ต้องรักษาหุ่น

263
00:24:02,568 --> 00:24:06,446
เหมือนฝันเป็นจริงที่คนในระดับของคุณ…

264
00:24:08,073 --> 00:24:10,284
จะมามอบอนาคตให้สาวๆ ของฉันแบบนี้

265
00:24:22,296 --> 00:24:24,673
และคนทำขนมด้วย

266
00:24:28,510 --> 00:24:30,971
อนาคตรอเราอยู่

267
00:24:35,601 --> 00:24:39,188
ไม่นะ ไม่ ฉันไม่อยากไป

268
00:24:39,271 --> 00:24:40,939
เธอต้องทำตามคำสั่ง

269
00:24:41,565 --> 00:24:44,693
ชีวิตนี้จะได้รายได้มากกว่านี้เหรอ
ไม่มีทางใช่ไหมล่ะ

270
00:24:44,776 --> 00:24:47,696
ดังนั้นก็ทำตามที่คนบอกให้ทำ

271
00:25:00,626 --> 00:25:04,213
(คาเฟ่เรย์นัลโด)

272
00:25:05,130 --> 00:25:07,132
ฮัมหมัด! หวัดดี!

273
00:25:09,384 --> 00:25:10,385
จัน เป็นไงบ้าง

274
00:25:11,762 --> 00:25:13,430
ไม่แนะนำให้ฉันรู้จักเพื่อนๆ นายเหรอ

275
00:25:15,849 --> 00:25:18,185
- เช่นกัน
- โอเค แล้วจะติดต่อไป โอเค

276
00:25:18,268 --> 00:25:19,269
เดี๋ยวมานะ

277
00:25:23,857 --> 00:25:25,192
เมาริซิโอใช่มั้ย

278
00:25:26,443 --> 00:25:28,820
รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร รู้ไหมว่าฉันทำงานให้ใคร

279
00:25:31,490 --> 00:25:34,159
ธุรกิจผงขาวของนายต้องหยุดตรงนี้ เมาริซิโอ

280
00:25:34,910 --> 00:25:37,329
- ไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร
- หยุดเลย ฉันรู้แล้ว

281
00:25:40,249 --> 00:25:42,668
มีคนไม่อยากเห็นนายทำให้คนอื่นต้องเจ็บอีก

282
00:25:43,752 --> 00:25:46,255
ฉันเป็นคนที่จะต้องรับงานมาฆ่านาย

283
00:25:46,338 --> 00:25:49,883
แล้วตอนนี้ฉันก็งานล้นมือ
ไม่ได้อยากได้งานเพิ่ม

284
00:25:52,261 --> 00:25:54,221
นี่คือบัตรผ่านให้นายไม่ต้องรับผลกรรมนะ

285
00:25:55,389 --> 00:25:56,890
ถือว่าใช้ไปแล้วด้วย

286
00:25:57,891 --> 00:25:59,142
ไม่ต้องซื้อขายอีก

287
00:26:05,482 --> 00:26:06,817
เชิญคุณผู้หญิงก่อน

288
00:26:06,900 --> 00:26:07,985
ฉันไม่เอา

289
00:26:09,069 --> 00:26:10,404
ไม่จำเป็นต้องใช้สินะ

290
00:26:12,614 --> 00:26:14,241
เธอมันแม่เสือชัดๆ

291
00:26:14,950 --> 00:26:16,326
คุณเองก็น่าประทับใจเหมือนกัน

292
00:26:19,162 --> 00:26:20,706
จะไปไหนน่ะ

293
00:26:20,789 --> 00:26:22,124
กลับบ้านสิ

294
00:26:22,207 --> 00:26:24,459
ไม่ได้ๆ ไม่ได้ๆ

295
00:26:27,171 --> 00:26:29,089
ฉันบอกว่าขอเวลากับเธอหนึ่งคืนไง

296
00:26:33,719 --> 00:26:35,554
เธออยากให้ฉันซื้อเฮโรอีน

297
00:26:37,306 --> 00:26:41,185
ก็ควรจะทำตามที่ฉันบอก
นานเท่าที่ฉันต้องการ

298
00:26:53,322 --> 00:26:54,907
ให้เวลาถึงเช้า

299
00:27:38,283 --> 00:27:39,535
เฮ้อ เยส อืม

300
00:27:58,887 --> 00:28:00,806
ขอบคุณที่ยอมพบผมดึกขนาดนี้

301
00:28:16,989 --> 00:28:19,074
คราวก่อนที่มาที่นี่

302
00:28:19,157 --> 00:28:23,036
คุณบอกว่าสักการวาสมีกฎของตัวเอง
และคุณก็ต้องทำตามกฎนั้น

303
00:28:28,542 --> 00:28:31,086
กาซิมเอาแต่พูดว่าเราจะผ่านกันไปได้

304
00:28:32,129 --> 00:28:33,589
บอกว่าพวกเขาเคยเจอเรื่องนี้มาแล้ว

305
00:28:35,757 --> 00:28:37,301
แต่คนที่ตายแล้วจะไม่ได้ผ่านเรื่องนี้ไป

306
00:28:40,095 --> 00:28:42,556
เพื่อนบ้านผมต้องการน้ำสะอาด

307
00:28:42,639 --> 00:28:45,309
ต้องการยาอื่นๆ ด้วย
แต่สำคัญที่สุดต้องมีน้ำสะอาด

308
00:28:46,101 --> 00:28:48,896
แล้วกาซิมไบคิดยังไง
กับการที่คุณมาขอจากผม

309
00:28:50,189 --> 00:28:51,315
เขาไม่รู้

310
00:28:52,733 --> 00:28:54,568
เท่ากับคุณทำผิดกฎของเขาไปแล้ว

311
00:28:56,528 --> 00:28:58,530
- ผมไม่มีทางเลือก
- มีสิ

312
00:28:59,615 --> 00:29:02,951
คุณไปอยู่ไกลๆ จากที่นี่เลยก็ได้
อยู่ต่อทำไมในเมื่อคุณไปได้

313
00:29:08,665 --> 00:29:11,293
ผมคงอยากเป็นคนที่พวกเขามองเห็น

314
00:29:11,376 --> 00:29:12,961
ไม่ใช่คนที่ผมเห็นอยู่ในกระจก

315
00:29:14,880 --> 00:29:17,132
ผมจะเป็นคนนั้นไม่ได้ถ้าปล่อยให้พวกเขาตาย

316
00:29:21,011 --> 00:29:22,471
รู้ไหม ในสมัยโบราณ

317
00:29:22,554 --> 00:29:25,891
คนในแผ่นดินนี้เคยเชื่อว่าถ้าใครทำบุญด้วยน้ำ

318
00:29:26,767 --> 00:29:28,977
จะได้รับความพึงพอใจทุกอย่างในชีวิต

319
00:29:33,190 --> 00:29:35,442
วารีนี้คือปราณ

320
00:29:36,777 --> 00:29:39,613
ชาวอินเดียส่วนใหญ่จะยอมเอาน้ำให้คน

321
00:29:40,489 --> 00:29:42,950
ต่อให้เขาเป็นศัตรูหรือคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักเลย

322
00:29:44,284 --> 00:29:48,288
เมื่อรู้ว่าเราคิดกันอย่างนั้นแล้ว
ผมจะมีทางเลือกอะไรอีก

323
00:29:53,043 --> 00:29:54,253
งั้นคุณจะได้อะไรจากงานนี้

324
00:29:57,631 --> 00:30:00,884
เราทุกคนต้องหาสมดุล
ความชั่วกับความดีของตัวเอง ลิน

325
00:30:02,594 --> 00:30:04,263
ถ้าผมมีทางที่จะช่วยคนอื่นได้

326
00:30:04,888 --> 00:30:07,224
ผมจะกลายเป็นคนอย่างไรถ้าไม่ยอมช่วย

327
00:30:10,435 --> 00:30:13,939
แต่ครั้งนี้ผมไม่สามารถช่วยอย่างลับๆ

328
00:30:14,022 --> 00:30:15,148
ต้องบอกให้ชัดก่อน

329
00:30:17,025 --> 00:30:20,028
คุณกำลังทำข้อตกลง
ในฐานะตัวแทนทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น

330
00:30:20,112 --> 00:30:23,282
และทุกคนต้องยอมรับ

331
00:30:25,492 --> 00:30:26,618
พวกเขาจะรับได้หรือเปล่า

332
00:30:32,875 --> 00:30:34,710
คุณอยู่กับเขามานานแค่ไหนแล้ว

333
00:30:35,294 --> 00:30:36,879
คาดาร์ไบของคุณน่ะ

334
00:30:40,424 --> 00:30:41,550
คุณเป็นคนรักกันหรือเปล่า

335
00:30:42,426 --> 00:30:43,427
ไม่ใช่

336
00:30:44,511 --> 00:30:46,305
เขาไว้ใจคุณ เรื่องนั้นเห็นชัดเจนอยู่

337
00:30:47,389 --> 00:30:48,724
เขาเชื่อว่าคุณภักดีกับเขา

338
00:30:48,807 --> 00:30:49,808
ฉันก็ภักดีจริง

339
00:30:53,228 --> 00:30:58,233
อืม ความภักดีมักจะมาจากความรัก
หรือความกลัว หรือหนี้

340
00:30:59,151 --> 00:31:02,321
ถ้าคุณไม่ได้รักคาดาร์ไบ
คุณกลัวเขาหรือเป็นหนี้เขากันแน่

341
00:31:02,404 --> 00:31:04,114
แล้วปัทมาจะพูดถึงคุณยังไง

342
00:31:08,452 --> 00:31:13,498
ปัทมาอยู่กับฉันมานานมาก
เพราะงั้นเขาคงพูดว่าทั้งสามอย่าง

343
00:31:15,792 --> 00:31:20,297
ไม่นะ ปัทมายอมตายเพื่อฉันได้

344
00:31:21,173 --> 00:31:23,091
ความภักดีต้องมีกันทั้งสองทาง

345
00:31:25,802 --> 00:31:26,803
งั้นรึ

346
00:31:33,060 --> 00:31:34,061
มากันแล้ว

347
00:31:55,332 --> 00:31:56,583
น่าจะเป็นแม่คนนั้น

348
00:32:00,504 --> 00:32:03,131
ดูเขารู้ตัวว่า
นี่ไม่ใช่อย่างที่คนบอกไว้

349
00:32:04,299 --> 00:32:07,261
ดูหน้าเธอสิ กลัวสุดใจ

350
00:32:13,433 --> 00:32:15,310
คุณแตกต่างกับฉันขนาดนั้นจริงเหรอ

351
00:32:17,604 --> 00:32:21,316
ข้อแตกต่างเดียวระหว่างเราสองคนคือ
ฉันไม่ได้ทำงานให้ใครทั้งนั้น

352
00:32:22,317 --> 00:32:24,152
และไม่ได้ทำงานให้ผู้ชายแน่ๆ

353
00:32:30,659 --> 00:32:32,327
เปิดสิ!

354
00:32:34,162 --> 00:32:35,330
ขอร้องล่ะ!

355
00:32:36,498 --> 00:32:37,499
เปิดสิ!

356
00:32:39,918 --> 00:32:41,837
เปิดประตูนะ!

357
00:32:42,421 --> 00:32:44,423
ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่!

358
00:32:45,090 --> 00:32:46,175
ขอร้อง!

359
00:33:11,783 --> 00:33:12,910
ไง ลินบาบา

360
00:33:20,751 --> 00:33:23,003
ถึงฉากเด็ดสุดที่เธอพลาดไป

361
00:33:27,674 --> 00:33:29,885
แล้วจู่ๆ รถก็พุ่งไปชนข้างรถจี๊ปอีกคัน

362
00:33:29,968 --> 00:33:34,556
จนกระทั่งมันกลิ้งตกเขา
กระจายกลายเป็นล้านๆ ชิ้นเลย

363
00:33:39,770 --> 00:33:42,773
แล้วเขาก็ทิ้งคุณบัคจันให้ตายตรงนั้น

364
00:33:44,650 --> 00:33:51,532
กาลีรามจอมโฉดฉลอง
ด้วยการดื่มและมีสาวๆ มาเต้นเต็มไปหมด

365
00:33:51,615 --> 00:33:56,662
ภัทวะออกเดินทางไปที่หมู่บ้าน
โดยที่พวกเขาไม่รู้ว่า

366
00:33:57,496 --> 00:34:03,335
ปุญลวะคนสวยกำลังพยาบาลให้คุณบัคจัน

367
00:34:03,961 --> 00:34:07,214
ใช่ เดาถูกใช่ไหมล่ะ คุณบัคจันยังไม่ตาย

368
00:34:07,297 --> 00:34:09,382
เขาจะตายได้ยังไงล่ะ บอส

369
00:34:10,967 --> 00:34:17,056
ในคืนนั้น ระหว่างที่กาลีรามดื่มเหล้าเมามาย
มีสาวๆ รายล้อมรอบตัว…

370
00:34:23,813 --> 00:34:26,650
หนุ่มสุดหล่อคนนั้นที่ร้องเพลง

371
00:34:28,610 --> 00:34:32,406
และปลอมตัว
มาเต้นอยู่ท่ามกลางสาวๆ เป็นใครกัน

372
00:34:44,376 --> 00:34:47,212
แน่นอน คุณบัคจัน

373
00:34:48,380 --> 00:34:52,426
และไอ้กาลีรามโง่ก็มัวแต่กินเหล้าจนจำเขาไม่ได้

374
00:34:53,760 --> 00:34:55,219
คุณบัคจันร้องเพลงต่อไป…

375
00:35:39,973 --> 00:35:40,974
เซบาสเตียน

376
00:35:42,643 --> 00:35:43,644
เซบาสเตียน

377
00:35:44,561 --> 00:35:45,687
ไปเร็ว กลับกันได้แล้ว

378
00:35:57,407 --> 00:36:01,411
น้ำ! น้ำ! ไปเอาเลย ไป!

379
00:36:10,754 --> 00:36:13,131
ไม่ต้องเอาถังมา! น้ำมาเป็นขวดเลย น้ำมา!

380
00:36:40,367 --> 00:36:43,120
(บริษัทน้ำทิพา)

381
00:36:53,839 --> 00:36:58,886
สมัยที่ผมเพิ่งมาถึงบอมเบย์
ผมก็ต้องใช้ชีวิตข้างถนน

382
00:36:59,720 --> 00:37:03,515
หลังคาแรกที่คุ้มกะลาหัวผม
คือหลังคาในสลัมกลางเมืองแห่งหนึ่ง

383
00:37:03,599 --> 00:37:06,602
จุดที่พวกคุณอยู่กันตรงนี้ ผมเคยอยู่มาแล้ว

384
00:37:08,353 --> 00:37:12,482
เมื่อได้ยินว่าพวกคุณเดือดร้อน
ผมจะนิ่งอยู่ได้อย่างไร

385
00:37:15,194 --> 00:37:17,738
ที่นี่คือเมืองของเรา บอมเบย์

386
00:37:18,572 --> 00:37:20,991
เป็นเมืองที่อยู่ยากที่สุดในโลก

387
00:37:22,117 --> 00:37:28,415
แต่เราทุกคนก็ยังมาที่นี่
ตามหาชีวิตที่ดีขึ้นกว่าเดิม

388
00:37:29,958 --> 00:37:30,959
ทำไมกัน

389
00:37:31,960 --> 00:37:36,006
เพราะชีวิตที่ดีกว่าเดิมในบอมเบย์
คือชีวิตที่ดีกว่าที่ใดทั้งนั้น

390
00:37:37,382 --> 00:37:39,384
ผมจะช่วยพวกคุณ

391
00:37:39,968 --> 00:37:43,222
ดังนั้น ถ้าคุณรับของ
แสดงน้ำใจเล็กน้อยในมิตรภาพนี้

392
00:37:43,305 --> 00:37:45,140
ผมจะช่วยหาทางให้พวกคุณได้

393
00:37:45,224 --> 00:37:49,478
และจากนั้น เช่นเดียวกับมิตรภาพทุกครั้ง

394
00:37:49,978 --> 00:37:56,568
คงต้องมีสักวันที่ผมจำเป็นต้องให้พวกคุณช่วยผม

395
00:38:17,464 --> 00:38:19,383
ได้ยินไหม

396
00:38:21,552 --> 00:38:23,595
- คิดดีๆ ก่อน
- ขอบคุณ ขอบคุณมาก

397
00:38:23,679 --> 00:38:24,930
จะไปไหนกัน

398
00:38:25,514 --> 00:38:29,852
เขาไม่ได้ให้มิตรภาพมาฟรีๆ

399
00:38:35,816 --> 00:38:38,777
ผมข้ามหน้าข้ามตา
ข้ามอำนาจปกครองของกาซิม แต่ผมไม่สน

400
00:38:39,361 --> 00:38:42,447
ผมแค่อยากให้พวกเขามีชีวิตต่อ
จะได้ไม่ต้องมีอะไรติดใจตัวเอง

401
00:38:42,531 --> 00:38:45,033
ก่อนที่จะหนีอีกครั้ง
และทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลัง

402
00:38:49,496 --> 00:38:51,540
อย่าๆ ขอเลยๆ

403
00:38:51,623 --> 00:38:53,750
ขอเถอะ ที่จริงผมไม่ใช่คนที่คุณต้องขอบคุณ

404
00:38:54,626 --> 00:38:56,378
นั่นต่างหากสุภาพบุรุษที่คุณควรไปขอบคุณ

405
00:39:02,509 --> 00:39:03,802
คาดาร์ไบ!

406
00:39:04,595 --> 00:39:06,096
คาดาร์ไบ!

407
00:39:47,387 --> 00:39:49,223
ไปหาเขาทำไม ลิน

408
00:39:50,140 --> 00:39:52,726
ทำไม รู้ไหมว่าทำแบบนี้แปลว่าอะไร

409
00:39:55,020 --> 00:39:58,273
คนกำลังล้มตาย กาซิม ผมต้องด้นสด

410
00:39:59,441 --> 00:40:02,277
ไม่เอาน่ะ ขนาดคุณก็น่าจะยอมรับว่า
นั่นเป็นจูกาดที่ดีเอาเรื่อง

411
00:40:10,077 --> 00:40:11,870
คุณได้ใจพวกเขาแล้ว

412
00:40:13,080 --> 00:40:14,289
เพราะลินแท้ๆ

413
00:40:16,291 --> 00:40:17,835
ใช่ เพราะลินแท้ๆ

414
00:40:33,517 --> 00:40:34,518
ลิน!

415
00:40:35,978 --> 00:40:37,396
คุณไม่ยอมฟังคำของผม

416
00:40:38,438 --> 00:40:41,441
ผมบอกแล้วไงว่า "อย่าไปยุ่งกับพวกนักเลง"

417
00:40:41,525 --> 00:40:42,651
แล้วคุณไม่ฟังผม

418
00:40:47,656 --> 00:40:49,449
- ลิน!
- อะไร มีอะไร

419
00:40:55,914 --> 00:40:59,376
ขอบคุณมาก ลินบาบา
ขอบคุณมากที่ไม่ฟังกัน

420
00:41:04,339 --> 00:41:06,508
คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก ลินบาบา

421
00:41:07,843 --> 00:41:10,637
เพื่อนที่ดีและคนดี

422
00:41:13,348 --> 00:41:16,602
ขอโทษที่คิดว่าคุณจะทิ้งพวกเรา
ผมน่าจะรู้ดีกว่านั้น

423
00:41:16,685 --> 00:41:18,687
ไปเถอะ ไปนอนพัก

424
00:41:19,855 --> 00:41:23,442
เดี๋ยวหัวค่ำจะปลุก เราจะได้ไปเอาพาสปอร์ต
จากคุณดิดิเยร์ด้วยกัน โอเคนะ

425
00:41:25,360 --> 00:41:28,488
แค่นี้ก็รู้สึกเศร้าล่วงหน้า
ไม่รู้ว่าจะต้องคิดถึงคุณแค่ไหน

426
00:41:30,032 --> 00:41:31,200
แต่มันถึงเวลาแล้วนะ

427
00:41:32,201 --> 00:41:33,202
คิดว่า

428
00:41:35,996 --> 00:41:38,874
นั่นคือสาเหตุที่คุณมอบของขวัญอำลาให้เรา

429
00:41:39,625 --> 00:41:42,586
ก่อนที่คนไม่ดีจะหาตัวคุณเจอ

430
00:41:59,311 --> 00:42:00,312
ไปเลย!

431
00:42:48,777 --> 00:42:52,406
แล้วกาลีรามก็หยิบท่อนไม้ติดไฟ
พุ่งเข้าใส่คุณบัคจัน

432
00:42:55,993 --> 00:42:57,744
บัคจันเตะเข้าให้

433
00:42:58,370 --> 00:43:00,664
ท่อนไม้กระเด็นไป!

434
00:43:01,874 --> 00:43:05,794
กาลีรามคว้าตัวปุญลวะ
อุ้มโยนใส่คุณบัคจัน…

435
00:43:07,004 --> 00:43:08,463
กระโดดออกจากหน้าต่าง…

436
00:43:13,427 --> 00:43:15,095
รีบวิ่งไปคว้าเชือกที่ห้อยจากรอก

437
00:43:17,139 --> 00:43:21,894
แต่ดูสิ คุณบัคจันก็ตามเขาไปติดๆ!

438
00:43:22,811 --> 00:43:25,063
เขาใช้กระบวนท่าคาราเต้
ใส่ลิ่วล้อของกาลีราม…

439
00:43:29,735 --> 00:43:32,654
แล้วโผขึ้นไปในอากาศ

440
00:43:32,738 --> 00:43:35,115
แล้วคว้าปลายเชือกรอกได้พอดี!

441
00:43:37,117 --> 00:43:40,913
กาลีรามพยายามกระทืบมือเขา…

442
00:43:43,707 --> 00:43:47,753
แต่คุณบัคจันก็ไม่ยอมปล่อย ไม่เลย

443
00:43:47,836 --> 00:43:48,962
นี่ นายบัคจัน

444
00:43:49,046 --> 00:43:53,050
คิดว่าลูกฉันจะเห็นที่ออกท่าออกทาง
ทะลุผนังบ้านได้รึ

445
00:43:54,343 --> 00:43:57,763
เข้ามาในบ้าน
แล้วเล่นให้เขาดูดีๆ มาสิ

446
00:44:09,650 --> 00:44:12,903
ยืนเก้ๆ กังๆ อะไร ขวางทางลมหมด

447
00:44:13,487 --> 00:44:14,488
เข้ามาเลย

448
00:45:02,703 --> 00:45:04,663
(สร้างจากนวนิยาย Shantaram
โดย เกรกอรี เดวิด โรเบิร์ตส์)

449
00:46:24,701 --> 00:46:26,703
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์