1
00:01:16,326 --> 00:01:21,617
ชีวิตอัศจรรย์ของพาย
2
00:03:58,864 --> 00:04:00,480
คุณถูกเลี้ยงมาในสวนสัตว์เหรอ
3
00:04:00,657 --> 00:04:01,818
เกิดและถูกเลี้ยงมา
4
00:04:01,992 --> 00:04:05,451
ในพอนดิเชอร์รี ที่เคยเป็นอาณานิคมฝรั่งเศสในอินเดีย
5
00:04:05,662 --> 00:04:07,494
พ่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์
6
00:04:07,664 --> 00:04:10,998
นักสัตว์เลื้อยคลานทำคลอดฉุกเฉินให้แม่ผม
7
00:04:11,168 --> 00:04:14,661
ระหว่างเข้าไปดูแลกิ้งก่าเบงกอลพื้นเมือง
8
00:04:15,213 --> 00:04:17,170
แม่กับผมปลอดภัย
9
00:04:17,340 --> 00:04:19,002
แต่กิ้งก่าตัวนั้นหลุดไป
10
00:04:19,176 --> 00:04:22,135
และถูกขยี้โดยนกคาสโววารีขี้ตกใจ
11
00:04:24,431 --> 00:04:26,673
วิถีแห่งกรรม
12
00:04:27,184 --> 00:04:29,176
วิถีแห่งพระเจ้า
13
00:04:30,020 --> 00:04:31,852
น่าสนใจดี
14
00:04:32,355 --> 00:04:35,268
จากชื่อของคุณ ผมเดาว่าพ่อคุณเป็นนักคณิตศาสตร์
15
00:04:35,442 --> 00:04:38,526
คนละเรื่องเลย ชื่อผมถูกตั้งตามสระว่ายน้ำ
16
00:04:39,362 --> 00:04:41,524
มีสระว่ายน้ำชื่อ "พาย" งั้นเหรอ
17
00:04:43,033 --> 00:04:47,403
คือว่าลุงฟรานซิสมีอาการน้ำคั่งในปอดตอนเกิด
18
00:04:47,746 --> 00:04:52,036
ว่ากันว่าหมอต้องจับข้อเท้าลุงแล้วเหวี่ยงเพื่อไล่น้ำ
19
00:04:52,209 --> 00:04:54,872
เขาเลยมีช่วงอกกว้างมากกับขาที่เรียวเล็ก
20
00:04:55,045 --> 00:04:57,287
ทำให้เขากลายเป็นยอดนักว่ายน้ำ
21
00:04:58,256 --> 00:05:01,840
ฟรานซิสเป็นลุงแท้ ๆ เหรอ เขาว่าเป็นเพื่อนกับพ่อคุณ
22
00:05:02,010 --> 00:05:05,003
ผมนับถือเขาเป็นลุง เรียกว่ามามาจี
23
00:05:05,180 --> 00:05:07,923
เพื่อนสนิทของพ่อ ครูสอนว่ายน้ำผม
24
00:05:08,266 --> 00:05:11,725
ผมฝึกกับเขาอาทิตย์ละสามวันที่อาศรม
25
00:05:11,895 --> 00:05:14,854
บทเรียนของลุงจะช่วยชีวิตผมในที่สุด
26
00:05:15,565 --> 00:05:20,060
สำลักน้ำน่ะไม่ตายหรอก แต่ตายเพราะมัวตกใจกลัว
27
00:05:21,404 --> 00:05:24,522
สูดลมเข้าไปซะ อย่าหยุดหายใจ
28
00:05:24,950 --> 00:05:26,407
คนเก่ง
29
00:05:29,871 --> 00:05:31,578
คุณคงไม่รังเกียจมังสวิรัตินะ
30
00:05:31,748 --> 00:05:34,081
ไม่ ๆ ไม่เลย
31
00:05:34,251 --> 00:05:35,708
แล้วชื่อคุณล่ะ
32
00:05:36,628 --> 00:05:39,416
คุณกำลังจะเล่าให้ฟังว่าได้ชื่อมายังไง
33
00:05:39,589 --> 00:05:43,583
อ้อใช่ ผมได้ชื่อมาจากสิ่งที่มามาจีเคยเล่าให้พ่อฟัง
34
00:05:43,760 --> 00:05:47,094
นักเดินทางส่วนใหญ่มักสะสมโปสการ์ด
ไม่งั้นก็ถ้วยชา...
35
00:05:47,305 --> 00:05:48,295
แต่ไม่ใช่มามาจี
36
00:05:48,473 --> 00:05:50,556
มามาจีสะสมสระว่ายน้ำ
37
00:05:50,725 --> 00:05:53,433
เขาลงว่ายในทุกสระที่ขวางหน้า
38
00:05:53,603 --> 00:05:57,062
พิสซีน โมลิทอร์
39
00:06:01,653 --> 00:06:05,442
ครั้งนึงมามาจีบอกพ่อว่าในบรรดาสระว่ายน้ำทั่วโลก
40
00:06:05,615 --> 00:06:08,904
ที่สวยสุดคือสระสาธารณะในปารีส
41
00:06:09,077 --> 00:06:12,946
น้ำที่นั่นใสแจ๋วจนแทบชงกาแฟดื่มตอนเช้าได้
42
00:06:13,123 --> 00:06:16,457
การว่ายน้ำครั้งนั้นเปลี่ยนชีวิตเขา
43
00:06:30,265 --> 00:06:32,131
ก่อนผมจะเกิด ลุงบอกว่า
44
00:06:32,309 --> 00:06:34,892
ถ้านายอยากให้ลูกชายมีวิญญาณบริสุทธิ์
45
00:06:35,061 --> 00:06:39,431
ต้องพาเขาไปว่ายน้ำที่สระพิสซีน โมลิทอร์ให้ได้
46
00:06:39,608 --> 00:06:43,443
ผมไม่เคยเข้าใจว่าทำไมพ่อถึงฝังใจเรื่องนี้นัก
47
00:06:44,154 --> 00:06:49,149
จนถึงกับตั้งชื่อให้ผมว่า "พิสซีน โมลิทอร์ พาเทล"
48
00:06:49,993 --> 00:06:52,326
คิดดูสิ ผมต้องคอยอธิบายเรื่องชื่อนั่น
49
00:06:52,495 --> 00:06:55,158
ผมถูกล้อตลอดจนอายุ 11 ก่อนที่...
50
00:06:55,332 --> 00:06:57,369
เฮ้ พิสซีน!
51
00:06:58,335 --> 00:07:01,169
ชิ้งฉ่องอยู่เหรอ
52
00:07:01,838 --> 00:07:03,329
ดูเขาสิ ชิ้งฉ่องอยู่!
53
00:07:03,506 --> 00:07:07,671
แค่คำ ๆ เดียว ชื่อผมถูกแปลงจากสระน้ำหรูในฝรั่งเศส
54
00:07:07,844 --> 00:07:09,631
ไปเป็นส้วมหลุมในอินเดีย
55
00:07:09,763 --> 00:07:11,675
ผม "ชิ้งฉ่อง" ไปทั่วโรงเรียน
56
00:07:11,848 --> 00:07:14,465
ห้ามมาชิ้งฉ่องในสนามโว้ย
57
00:07:15,852 --> 00:07:17,684
ขนาดพวกครูก็ยังไม่เว้น
58
00:07:17,854 --> 00:07:19,140
ถึงไม่ตั้งใจก็เถอะ
59
00:07:19,314 --> 00:07:23,183
เอาละ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราปล่อยแก๊สเร็วไป
60
00:07:23,360 --> 00:07:24,521
พิสซิง?
61
00:07:25,362 --> 00:07:27,194
ครูเรียก "ชิ้งฉ่อง" ละ
62
00:07:32,661 --> 00:07:35,495
พอที มีระเบียบหน่อย!
63
00:07:35,997 --> 00:07:40,037
เมื่อโรงเรียนเปิดวันแรกในปีถัดไป ผมก็เตรียมพร้อม
64
00:07:40,210 --> 00:07:41,496
มาครับ
65
00:07:42,003 --> 00:07:44,120
พิสซีน พาเทล
66
00:07:49,511 --> 00:07:53,050
สวัสดี ผมชื่อพิสซีน โมลิทอร์ พาเทล
67
00:07:53,640 --> 00:07:55,222
ทุกคนรู้จักผมในชื่อ...
68
00:07:56,559 --> 00:07:59,677
พาย พยัญชนะกรีกตัวที่ 16
69
00:07:59,854 --> 00:08:03,518
ซึ่งถูกนำมาใช้ในทางคณิตศาสตร์เพื่อแทนค่า
70
00:08:03,692 --> 00:08:07,185
ความยาวเส้นรอบวงถึงเส้นผ่านศูนย์กลาง
71
00:08:07,362 --> 00:08:11,652
เลขอตรรกยะไม่รู้จบที่ถูกปัดขึ้นจนเหลือ 3 หลัก
72
00:08:11,825 --> 00:08:16,445
เป็น 3.14
73
00:08:17,080 --> 00:08:19,037
พาย
74
00:08:20,041 --> 00:08:24,536
น่าประทับใจ พาย นั่งลงได้
75
00:08:28,174 --> 00:08:29,756
ตั้งแต่นั้นมาคุณคือ "พาย" งั้นเหรอ
76
00:08:30,343 --> 00:08:32,426
ก็ไม่เชิง
77
00:08:32,929 --> 00:08:35,387
ไม่เลว ชิ้งฉ่อง
78
00:08:36,391 --> 00:08:38,678
แต่ผมก็ยังมีเวลาเหลืออีกทั้งวัน
79
00:08:38,852 --> 00:08:40,434
ต่อจากนั้นเป็นวิชาฝรั่งเศส
80
00:08:46,776 --> 00:08:48,267
ตามด้วยภูมิศาสตร์
81
00:08:48,445 --> 00:08:52,109
ทั้งหมดคือจุดทศนิยม 20 ตำแหน่งของพาย
82
00:08:52,282 --> 00:08:55,275
วิชาสุดท้ายของวันคือคณิตศาสตร์
83
00:08:55,785 --> 00:08:59,870
ช้า ๆ ช้า ๆ ช้า ๆ
84
00:09:04,377 --> 00:09:11,295
3, 7, 5, 8, 9
85
00:09:11,468 --> 00:09:16,088
8, 5, 8, 9
86
00:09:16,264 --> 00:09:19,098
ถูกหมด เขาทำได้จริง ๆ
87
00:09:19,267 --> 00:09:22,726
พาย พาย พาย!
88
00:09:22,896 --> 00:09:27,732
สิ้นวันนั้นผมกลายเป็นพาย พาเทล ตำนานของโรงเรียน
89
00:09:29,652 --> 00:09:32,486
มามาจีว่าคุณยังเป็นตำนานกะลาสีด้วย
90
00:09:32,655 --> 00:09:33,816
กลางทะเลโดยลำพัง
91
00:09:33,990 --> 00:09:36,152
ผมไม่รู้วิธีเดินเรือด้วยซ้ำไป
92
00:09:36,326 --> 00:09:39,444
ไม่ใช่ลำพัง ริชาร์ด ปาร์คเกอร์ก็อยู่ด้วย
93
00:09:40,497 --> 00:09:42,329
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์เหรอ
94
00:09:42,499 --> 00:09:43,990
มามาจีไม่ได้เล่าให้ฟังทั้งหมด
95
00:09:44,167 --> 00:09:47,001
เขาแค่บอกผมให้ตามหาคุณตอนกลับมามอนทรีออล
96
00:09:47,170 --> 00:09:49,002
แล้วคุณไปทำอะไรที่พอนดิเชอร์รีล่ะ
97
00:09:50,423 --> 00:09:52,289
แต่งนิยาย
98
00:09:52,467 --> 00:09:54,299
ลืมบอกไป ผมชอบหนังสือเล่มแรกของคุณ
99
00:09:55,178 --> 00:09:56,965
เล่มใหม่เดินเรื่องในอินเดียเหรอ
100
00:09:57,180 --> 00:10:00,639
เปล่า ที่จริงโปรตุเกสน่ะ แต่ค่าใช้จ่ายในอินเดียถูกกว่า
101
00:10:02,602 --> 00:10:05,470
ผมจะรออ่าน
102
00:10:05,563 --> 00:10:06,553
คงไม่ได้
103
00:10:07,315 --> 00:10:08,931
ผมทิ้งมันไปแล้ว
104
00:10:09,109 --> 00:10:10,850
พยายามปลุกปล้ำมันอยู่สองปี
105
00:10:11,027 --> 00:10:14,941
แต่วันนึงมันก็สำลัก ไอ แล้วก็ตาย
106
00:10:16,199 --> 00:10:17,610
เสียใจด้วยนะ
107
00:10:19,035 --> 00:10:23,951
บ่ายนึงผมนั่งทอดอาลัยอยู่ในร้านกาแฟที่พอนดิเชอร์รี
108
00:10:24,124 --> 00:10:27,993
จู่ ๆ ชายแก่ที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ เริ่มชวนผมคุย
109
00:10:28,169 --> 00:10:29,876
มามาจีเป็นคนแบบนั้นแหละ
110
00:10:30,046 --> 00:10:31,878
พอผมเล่าถึงหนังสือที่ตัดสินใจทิ้งไป เขาว่า...
111
00:10:32,048 --> 00:10:36,008
หนุ่มแคนาดาท่องถิ่นอินเดียฝรั่งเศสเพื่อหาวัตถุดิบ
112
00:10:36,177 --> 00:10:39,215
"เพื่อนเอ๋ย ผมรู้จักคนอินเดียที่ถิ่นฝรั่งเศสในแคนาดา
113
00:10:39,389 --> 00:10:42,223
"กับเรื่องเหลือเชื่อที่จะถ่ายทอดได้
114
00:10:42,392 --> 00:10:46,557
"ชะตาคงลิขิตให้คุณสองคนได้พบกัน"
115
00:10:49,691 --> 00:10:53,059
ผมไม่เคยพูดถึงริชาร์ด ปาร์คเกอร์มาหลายปีแล้ว
116
00:10:53,236 --> 00:10:55,899
มามาจีเล่าอะไรให้คุณฟังบ้างล่ะ
117
00:10:56,072 --> 00:10:59,611
เขาบอกว่าคุณมีเรื่องที่จะทำให้ผมเชื่อในพระเจ้า
118
00:11:00,577 --> 00:11:03,194
เขาก็พูดถึงอาหารอร่อย ๆ แบบนี้แหละ
119
00:11:04,664 --> 00:11:07,247
สำหรับพระเจ้า ผมคงได้แต่เล่าเรื่องให้คุณฟัง
120
00:11:08,710 --> 00:11:11,043
คุณต้องตัดสินใจเอาเองว่าจะเชื่ออะไร
121
00:11:11,212 --> 00:11:12,919
ตกลงตามนั้น
122
00:11:13,673 --> 00:11:16,006
เอาละ จะเริ่มจากตรงไหนดี
123
00:11:17,010 --> 00:11:21,254
พอนดิเชอร์รีคือริเวียราฝรั่งเศสของอินเดีย
124
00:11:25,351 --> 00:11:30,187
บนถนนริมทะเล คุณอาจนึกว่ากำลังอยู่ฝรั่งเศสตอนใต้
125
00:11:32,942 --> 00:11:35,685
ลึกเข้าไปอีกสองถนน มีคลอง ๆ หนึ่ง
126
00:11:35,904 --> 00:11:38,271
เลยจากตรงนั้นคือพอนดิเชอร์รีอินเดีย
127
00:11:39,240 --> 00:11:42,779
และถิ่นมุสลิมอยู่ฟากตะวันตก
128
00:11:42,952 --> 00:11:46,411
ตอนฝรั่งเศสส่งมอบพอนดิเชอร์รีคืนให้เราในปี 1954
129
00:11:46,623 --> 00:11:50,082
ชาวเมืองตกลงใจที่จะเก็บอนุสรณ์บางอย่างไว้
130
00:11:50,460 --> 00:11:54,124
นักธุรกิจแสนฉลาดอย่างพ่อผมเกิดความคิดขึ้นมา
131
00:11:54,297 --> 00:11:57,711
พ่อเป็นเจ้าของโรงแรม และคิดจะเปิดสวนสัตว์
132
00:11:57,884 --> 00:12:00,627
ในสวนพฤกษศาสตร์ขึ้นมาแทน
133
00:12:02,931 --> 00:12:06,971
และให้บังเอิญว่าแม่ผมเป็นนักพฤกษศาสตร์
134
00:12:07,143 --> 00:12:11,854
พวกเขาพบกัน แต่งงาน และปีถัดมาก็มีพี่ชายผม ราวิ
135
00:12:12,065 --> 00:12:14,227
ผมเกิดตามมาอีกสองปีหลังจากนั้น
136
00:12:14,984 --> 00:12:18,398
ฟังดูวิเศษจัง โตขึ้นมาใน...
137
00:12:24,118 --> 00:12:25,484
อาเมน
138
00:12:26,287 --> 00:12:28,119
ใช่ กินกันเถอะ
139
00:12:28,456 --> 00:12:30,118
ไม่ยักรู้ว่าพวกฮินดูสวดว่า "อาเมน"
140
00:12:30,291 --> 00:12:31,657
คาทอลิกฮินดูทำ
141
00:12:31,834 --> 00:12:32,824
คาทอลิกฮินดูรึ
142
00:12:32,919 --> 00:12:36,833
เราต้องสำนึกบาปต่อหน้าเทพหลาย ๆ องค์ ไม่ใช่แค่หนึ่ง
143
00:12:38,007 --> 00:12:40,420
แต่คุณนับถือฮินดูเป็นหลักเหรอ
144
00:12:40,593 --> 00:12:43,506
ไม่มีใครรู้จักพระเจ้าจนกว่าจะมีคนชี้แนะเรา
145
00:12:43,680 --> 00:12:46,468
ผมถูกชี้แนะให้รู้จักเทพในแบบฮินดูก่อน
146
00:12:46,641 --> 00:12:49,258
ศาสนาฮินดูมีเทพอยู่ 33 ล้านองค์
147
00:12:49,435 --> 00:12:51,518
มีหรือที่ผมจะไม่รู้จักสักองค์
148
00:12:53,273 --> 00:12:56,266
ผมเริ่มจากรู้จักพระกฤษณะ
149
00:12:56,442 --> 00:13:00,186
ยโษธาเคยกล่าวหาพระกฤษณะตอนเด็กว่ากินดิน
150
00:13:01,030 --> 00:13:05,024
จุ๊ ๆ เด็กดื้อ เจ้าไม่ควรทำเช่นนั้น
151
00:13:05,493 --> 00:13:08,281
แต่เปล่านะ
152
00:13:09,330 --> 00:13:10,821
พระองค์กล่าวตอบ
153
00:13:10,957 --> 00:13:12,869
"ข้าไม่ได้กินดิน"
154
00:13:13,626 --> 00:13:16,710
ยโษธากล่าวว่า "ไม่รึ? ถ้าเช่นนั้น..."
155
00:13:16,963 --> 00:13:19,046
"อ้าปากสิ"
156
00:13:19,299 --> 00:13:21,962
พระกฤษณะจึงอ้าโอษฐ์
157
00:13:22,135 --> 00:13:24,001
ลูกคิดว่ายโษธาเห็นอะไร
158
00:13:24,220 --> 00:13:25,381
อะไรฮะ
159
00:13:26,764 --> 00:13:33,762
นางเห็นทั้งจักรวาลลอยอยู่ในปากของพระกฤษณะ
160
00:14:01,090 --> 00:14:04,049
เหล่าเทพเป็นวีรบุรุษสำหรับผมมาจนโต
161
00:14:04,260 --> 00:14:06,547
หนุมาน เทพแห่งลิง
162
00:14:06,721 --> 00:14:10,590
ช่วยพระลักษณ์ผู้เป็นเพื่อนด้วยการยกภูเขา
163
00:14:10,767 --> 00:14:13,054
พระพิฆเนศ เทพเศียรช้าง
164
00:14:13,227 --> 00:14:17,517
เสี่ยงชีวิตเพื่อกู้เกียรติพระมารดาปารวตี
165
00:14:17,732 --> 00:14:22,693
พระวิษณุ มหาเทพผู้ให้กำเนิดทุกสรรพสิ่ง
166
00:14:23,363 --> 00:14:26,856
พระวิษณุบรรทมอยู่ในเกษียรสมุทร
167
00:14:27,033 --> 00:14:29,946
และมนุษย์เราถูกสร้างจากความฝันของพระองค์
168
00:14:31,454 --> 00:14:33,286
น่าทึ่งมาก
169
00:14:33,790 --> 00:14:37,784
อย่ายอมให้เรื่องพวกนี้กับแสงสีลวงตาเรานะลูก
170
00:14:37,960 --> 00:14:42,045
ศาสนาคือความมีดมน
171
00:14:44,384 --> 00:14:47,798
พ่อที่รักของผมเชื่อว่าตัวเองเป็นคนยุคใหม่
172
00:14:48,638 --> 00:14:50,925
ตอนยังเด็ก พ่อเคยเป็นโปลิโอ
173
00:14:51,099 --> 00:14:55,309
ต้องนอนทรมานบนเตียง เฝ้ากังขาถึงองค์เทพ
174
00:14:56,145 --> 00:15:00,310
สุดท้ายแล้วเทพไม่ได้ช่วยพ่อ แต่เป็นยาฝรั่ง
175
00:15:03,611 --> 00:15:05,102
แม่ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
176
00:15:05,279 --> 00:15:08,147
และคิดว่าครอบครัวเป็นชาวอินเดียรุ่นใหม่
177
00:15:08,324 --> 00:15:09,940
จนกระทั่งถูกพ่อแม่ตัดขาด
178
00:15:10,118 --> 00:15:12,485
เพราะคิดว่าเธอไปแต่งงานกับวรรณะต่ำกว่า
179
00:15:13,663 --> 00:15:17,373
ศาสนาเป็นสิ่งเดียวที่เชื่อมเธอไว้กับอดีต
180
00:15:27,009 --> 00:15:30,673
ผมพบพระเยซูครั้งแรกบนเขา ตอนอายุ 12
181
00:15:30,847 --> 00:15:34,591
เราไปเยี่ยมญาติซึ่งทำไร่ชาที่มุนนาร์
182
00:15:34,767 --> 00:15:39,011
ถึงวันที่ 3 ราวิกับผมก็เบื่อจนสุดทน
183
00:15:39,188 --> 00:15:42,101
ถ้านายกล้า ฉันให้สองรูปี
184
00:15:42,275 --> 00:15:45,439
วิ่งเข้าไปดื่มน้ำเสกที่โบสถ์นั่น
185
00:16:24,400 --> 00:16:25,936
ลูกคงกระหายน้ำ
186
00:16:29,572 --> 00:16:31,404
นี่
187
00:16:31,574 --> 00:16:33,281
พ่อเอามาให้
188
00:16:48,466 --> 00:16:51,425
พระเจ้าทำแบบนั้นทำไมครับ
189
00:16:51,594 --> 00:16:53,631
ทำไมถึงส่งลูกชายตัวเอง
190
00:16:53,804 --> 00:16:57,263
มาเพื่อรับบาปแทนคนธรรมดา
191
00:16:57,433 --> 00:16:59,345
เพราะพระองค์ทรงรักพวกเรา
192
00:17:00,102 --> 00:17:05,473
พระเจ้าทำให้มนุษย์เราได้เข้าใกล้ เพื่อเข้าใจพระองค์
193
00:17:05,650 --> 00:17:08,267
เราไม่อาจเข้าใจความดีเลิศของพระเจ้า
194
00:17:08,444 --> 00:17:13,781
แต่เราเข้าใจพระบุตร และความทุกข์ในแบบพี่น้อง
195
00:17:13,991 --> 00:17:16,278
ไม่มีเหตุผลเลย
196
00:17:16,452 --> 00:17:20,822
การสละผู้บริสุทธิ์เพื่อแบกรับบาปแทนคนผิด
197
00:17:20,998 --> 00:17:23,035
นี่มันความรักแบบไหนกัน
198
00:17:25,711 --> 00:17:27,543
แต่พระบุตร
199
00:17:27,713 --> 00:17:29,204
ยังวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอด
200
00:17:32,385 --> 00:17:35,378
ถ้าพระเจ้าทรงดีเลิศและพวกเราแตกต่าง
201
00:17:35,805 --> 00:17:38,639
ทำไมพระองค์ต้องสร้างสารพัดสิ่ง
202
00:17:38,808 --> 00:17:41,141
ทำไมพระองค์จึงต้องการพวกเรา?
203
00:17:41,310 --> 00:17:44,474
ลูกต้องรู้ไว้แค่ว่าพระองค์ทรงรักเรา
204
00:17:44,855 --> 00:17:47,814
พระองค์ทรงรักโลกนี้ จึงมอบพระบุตรองค์เดียวให้
205
00:17:47,984 --> 00:17:49,976
ผมยิ่งฟังบาทหลวงมากเท่าไร
206
00:17:50,152 --> 00:17:53,145
ก็ยิ่งปลื้มพระบุตรของพระเจ้ามากขึ้น
207
00:17:53,322 --> 00:17:57,191
ขอบพระคุณองค์วิษณุที่ทำให้ลูกได้รู้จักพระเยซู
208
00:18:04,834 --> 00:18:09,374
ผมได้ศรัทธาจากฮินดู และพบรักพระเจ้าผ่านพระเยซู
209
00:18:09,547 --> 00:18:12,039
แต่แผนการณ์ของพระองค์สำหรับผมยังไม่จบ
210
00:18:22,184 --> 00:18:24,722
วิธีการของพระเจ้าช่างน่าพิศวง
211
00:18:24,895 --> 00:18:27,433
และจากนั้น พระองค์ได้ทรงนำทางอีกครั้ง
212
00:18:27,773 --> 00:18:30,356
คราวนี้ในนามของอัลลอฮฺ
213
00:18:50,212 --> 00:18:52,420
ผมไม่เคยเก่งภาษาอารบิก
214
00:18:52,590 --> 00:18:56,300
แต่สำเนียงและสัมผัสของคำสวดนำผมเข้าใกล้พระเจ้า
215
00:18:56,469 --> 00:18:57,710
ในการทำละหมาด
216
00:18:57,887 --> 00:19:00,004
พื้นซึ่งผมสัมผัสกลายเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์
217
00:19:00,222 --> 00:19:03,590
และได้ค้นพบความสงบสุขและความเป็นพี่น้อง
218
00:19:13,402 --> 00:19:15,985
เนื้อแกะนี่นุ่มมาก
219
00:19:16,447 --> 00:19:18,734
มันอร่อยที่สุดบนโต๊ะนี้
220
00:19:19,116 --> 00:19:20,903
พวกเธอพลาดของดี ๆ
221
00:19:22,328 --> 00:19:25,446
ลูกต้องนับถือเพิ่มอีก 3 ศาสนา พิสซีน
222
00:19:25,665 --> 00:19:28,123
แล้วลูกจะมีวันหยุดไปตลอดชีวิต
223
00:19:29,085 --> 00:19:32,294
ปีนี้จะไปแสวงบุญที่เมกกะรึเปล่า เยซูผู้รอบรู้
224
00:19:32,463 --> 00:19:35,752
หรือจะไปโรมเพื่อฉลองตำแหน่งสังฆราชพายอัส
225
00:19:35,966 --> 00:19:37,628
อย่ายุ่งน่า ราวิ
226
00:19:37,802 --> 00:19:39,919
พายมีความชอบส่วนตัวเหมือนที่ลูกชอบเล่นคริกเกต
227
00:19:40,096 --> 00:19:42,338
ไม่ กิต้า ราวิพูดถูก
228
00:19:42,765 --> 00:19:47,100
คนเรายึดหลักสามศาสนาในคราวเดียวกันไม่ได้ พิสซีน
229
00:19:47,269 --> 00:19:48,510
ทำไมครับ
230
00:19:48,688 --> 00:19:52,272
เพราะการเชื่อทุกอย่างในเวลาเดียวกัน
231
00:19:52,441 --> 00:19:55,650
ก็เท่ากับไม่เชื่ออะไรสักอย่างเดียว
232
00:19:55,820 --> 00:19:59,029
เขายังเด็กน่ะ ซานโตช ยังค้นหาตัวเองอยู่
233
00:19:59,198 --> 00:20:02,566
เขาจะเจอได้ไงถ้าไม่เลือกสักทางเดินนึง
234
00:20:03,369 --> 00:20:07,784
ฟังนะ แทนที่จะเปลี่ยนศาสนาไปเรื่อย ๆ
235
00:20:07,957 --> 00:20:09,949
ทำไมไม่เริ่มด้วยเหตุผล
236
00:20:10,626 --> 00:20:11,958
ในแค่ไม่กี่ร้อยปี
237
00:20:12,128 --> 00:20:14,791
วิทยาศาสตร์ทำให้เราเข้าใจถึงจักรวาลมากขึ้น
238
00:20:14,964 --> 00:20:17,707
ได้เร็วกว่าที่ศาสนาทำใน 10,000 ปี
239
00:20:19,468 --> 00:20:21,255
เป็นความจริง
240
00:20:21,429 --> 00:20:22,715
พ่อพูดถูก
241
00:20:23,472 --> 00:20:26,465
วิทยาศาสตร์สอนเราถึงเรื่องนอกโลกได้มากกว่า
242
00:20:26,642 --> 00:20:28,349
แต่ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในนี้
243
00:20:29,520 --> 00:20:32,137
บางคนกินเนื้อ บางคนกินผัก
244
00:20:32,314 --> 00:20:34,647
พ่อไม่ได้คาดหวังให้ทุกคนเห็นด้วยกับทุกเรื่อง
245
00:20:34,817 --> 00:20:38,481
แต่พ่ออยากให้ลูกเชื่อในสิ่งที่พ่อไม่เห็นด้วย
246
00:20:38,654 --> 00:20:41,362
มากกว่ายอมรับทุกอย่างแบบมีดบอด
247
00:20:41,532 --> 00:20:45,367
และต้องเริ่มจากการคิดแบบมีเหตุผล
248
00:20:46,829 --> 00:20:48,570
เข้าใจรึเปล่า
249
00:20:51,000 --> 00:20:52,491
ดี
250
00:20:58,382 --> 00:21:00,339
ผมอยากเข้าพิธีรับศีลล้างบาป
251
00:21:07,016 --> 00:21:09,349
คุณเป็นทั้งคริสเตียนและมุสลิมงั้นเหรอ
252
00:21:09,518 --> 00:21:10,929
และฮินดูด้วย
253
00:21:11,145 --> 00:21:12,306
งั้นคงไม่เว้นยิว
254
00:21:12,480 --> 00:21:15,393
คือผมสอนวิชาคับบาลาห์อยู่ที่มหาวิทยาลัย
255
00:21:15,566 --> 00:21:18,229
ทำไมล่ะ ศรัทธาในบ้านที่มีหลายห้อง
256
00:21:18,402 --> 00:21:20,018
แต่ไม่มีห้องความสงสัย?
257
00:21:20,196 --> 00:21:21,858
เยอะเลย มีอยู่ทุกชั้น
258
00:21:22,031 --> 00:21:23,397
ความสงสัยมีประโยชน์นะ
259
00:21:23,574 --> 00:21:25,691
มันทำให้ศรัทธามีชีวิต
260
00:21:25,868 --> 00:21:29,327
เราไม่มีทางรู้ซึ้งถึงพลังแห่งศรัทธาจนกว่าจะถูกทดสอบ
261
00:21:33,375 --> 00:21:36,163
เซลแวมไปไหน? เราไม่ควรมานี่ถ้าไม่มีเขา
262
00:21:36,337 --> 00:21:37,748
เลิกกังวลเหอะ
263
00:21:39,423 --> 00:21:42,336
ฉันเคยเห็นเขาทำแบบนี้นับครั้งไม่ถ้วน
264
00:21:44,845 --> 00:21:47,713
ฉันอยากรู้จักกับเสือตัวใหม่
265
00:21:48,724 --> 00:21:49,760
พาย!
266
00:21:49,850 --> 00:21:52,467
หวัดดี ริชาร์ด ปาร์คเกอร์?
267
00:21:52,895 --> 00:21:55,854
เสือ? ริชาร์ด ปาร์คเกอร์เป็นเสือเหรอ
268
00:21:56,065 --> 00:21:58,899
ใช่ มันได้ชื่อนั่นจากการพิมพ์ผิดของเสมียน
269
00:21:59,068 --> 00:22:02,061
นายพรานจับมันตอนยังเป็นลูกเสือมากินน้ำที่ลำธาร
270
00:22:02,238 --> 00:22:04,025
แล้วตั้งชื่อว่าเธิร์สตี
271
00:22:04,198 --> 00:22:07,191
พอเธิร์สตีโตเกินไป มันก็ถูกขายให้สวนสัตว์
272
00:22:07,368 --> 00:22:10,156
แต่ชื่อบนเอกสารถูกใส่สลับกัน
273
00:22:10,913 --> 00:22:14,748
นายพรานเลยชื่อเธิร์สตี และเสือชื่อริชาร์ด ปาร์คเกอร์
274
00:22:15,376 --> 00:22:18,585
เราขำกันแทบตาย แต่ชื่อก็ติดปากแล้ว
275
00:22:18,921 --> 00:22:20,412
ไปกันเถอะ
276
00:22:21,173 --> 00:22:23,415
ก่อนจะโดนทำโทษ
277
00:22:23,592 --> 00:22:25,424
ฉันอยากเห็นมันใกล้ ๆ
278
00:22:25,594 --> 00:22:27,005
นายไม่ใช่คนดูแลสัตว์นะ
279
00:22:27,429 --> 00:22:29,011
มาซี
280
00:22:47,366 --> 00:22:49,483
ยังงั้น ริชาร์ด ปาร์คเกอร์
281
00:22:49,702 --> 00:22:51,443
นี่ของแก
282
00:23:20,983 --> 00:23:21,973
หยุดนะ!
283
00:23:23,152 --> 00:23:25,269
กำลังคิดอะไรอยู่?
284
00:23:25,779 --> 00:23:27,065
ลูกบ้าไปแล้วรึไง?
285
00:23:27,239 --> 00:23:29,322
ใครอนุญาตให้กลับเข้ามาในนี้?
286
00:23:29,491 --> 00:23:32,859
ลืมทุกอย่างที่พ่อสอนไปหมดแล้วใช่ไหม?
287
00:23:33,621 --> 00:23:36,204
ผมแค่อยากทักทายกับมัน
288
00:23:36,665 --> 00:23:38,406
คิดว่าเสือเป็นเพื่อนยังงั้นรึ?
289
00:23:38,584 --> 00:23:40,917
มันเป็นสัตว์ ไม่ใช่เพื่อนเล่น
290
00:23:42,129 --> 00:23:44,246
สัตว์ก็มีวิญญาณ
291
00:23:44,423 --> 00:23:46,790
ผมมองเห็นในตาของพวกมัน
292
00:23:49,678 --> 00:23:51,044
ไปตามเซลแวม
293
00:24:01,941 --> 00:24:04,684
แน่ใจเหรอครับ พายยังเด็ก
294
00:24:04,818 --> 00:24:06,730
ทำไป เร็วเข้า!
295
00:24:07,821 --> 00:24:10,484
พวกสัตว์ไม่ได้คิดเหมือนกับเรา
296
00:24:10,658 --> 00:24:13,446
คนที่ลืมกฎข้อนี้มีแต่ตายกับตาย
297
00:24:13,619 --> 00:24:17,784
เสือตัวนั้นไม่ใช่เพื่อนลูก
298
00:24:17,957 --> 00:24:19,448
เวลาที่เรามองตามัน
299
00:24:19,625 --> 00:24:23,084
สิ่งที่เห็นก็คือภาพสะท้อนของอารมณ์ตัวเอง
300
00:24:23,253 --> 00:24:25,040
ไม่ใช่อย่างอื่น
301
00:24:25,297 --> 00:24:27,084
อย่าโง่น่ะ ขอโทษพ่อซะ
302
00:24:28,884 --> 00:24:30,716
ลูกทำอะไรลงไป พิสซีน?
303
00:24:30,886 --> 00:24:33,219
รู้คำสั่งพ่อไม่ใช่เหรอว่าไม่ให้กลับเข้ามาในนี้
304
00:24:33,806 --> 00:24:37,140
ผมขอโทษ ผมแค่...
305
00:24:37,726 --> 00:24:39,092
คุณคิดอะไรอยู่เนี่ย
306
00:24:39,269 --> 00:24:41,226
นี่เป็นเรื่องระหว่างพ่อกับลูกชาย
307
00:24:42,898 --> 00:24:44,264
ก็เขาขอโทษแล้วไง
308
00:24:44,441 --> 00:24:45,898
คุณอยากให้พวกเขามีแผลเป็นในใจงั้นเหรอ?
309
00:24:46,068 --> 00:24:48,981
แผลเป็นรึ? ลูกเกือบเสียแขนไปแล้ว
310
00:24:49,154 --> 00:24:50,565
แต่เขายังเป็นเด็ก
311
00:24:50,739 --> 00:24:52,401
เขาจะโตเป็นหนุ่มเร็วกว่าที่เราคิด
312
00:24:52,574 --> 00:24:55,442
และนี่คือบทเรียนที่ผมไม่อยากให้พวกเขาลืม
313
00:24:56,286 --> 00:24:57,743
เซลแวม!
314
00:25:45,794 --> 00:25:48,628
และรัฐบาลจึงได้ประกาศภาวะฉุกเฉิน
315
00:25:48,797 --> 00:25:52,086
ภายใต้การกำกับของทางการ รัฐคุชราตและทมิฬนาฑู
316
00:25:52,301 --> 00:25:55,294
จะอยู่ในอำนาจโดยตรงของรัฐบาลกลาง
317
00:25:55,471 --> 00:25:57,212
ตำรวจได้รับมอบอำนาจ
318
00:25:57,389 --> 00:26:01,474
ให้จับกุมและคุมตัวประชาชนที่เป็นแกนนำการกบฏ
319
00:26:06,065 --> 00:26:09,729
หลายอย่างเปลี่ยนไปหลังจากวันที่พ่อให้บทเรียนเรา
320
00:26:09,943 --> 00:26:12,651
โลกสูญสิ้นมนตร์ขลังบางประการ
321
00:26:13,155 --> 00:26:16,819
โรงเรียนน่าเบื่อ มีแต่ข้อเท็จจริง เศษส่วน และฝรั่งเศส
322
00:26:17,326 --> 00:26:21,411
รูปแบบและคำที่ยืดยาวไม่รู้จักจบสิ้น
323
00:26:21,580 --> 00:26:24,072
เช่นเดียวกันกับชื่อเล่นที่ไม่ลงตัวของผม
324
00:26:24,583 --> 00:26:27,291
อัลแบร์ กามู - คนนอก
325
00:26:28,962 --> 00:26:34,253
ผมกระวนกระวายหาสิ่งที่อาจคืนความหมายให้ชีวิต
326
00:26:35,427 --> 00:26:38,090
และแล้ว ผมก็ได้พบอนานดี
327
00:26:47,022 --> 00:26:48,763
แม่บังคับให้ผมเรียนดนตรี
328
00:26:48,982 --> 00:26:51,395
วันนึง ครูของผมเกิดล้มป่วย
329
00:26:51,985 --> 00:26:55,524
ท่านขอให้ผมช่วยตีกลองจังหวะในชั้นเรียนระบำ
330
00:27:11,839 --> 00:27:13,046
ไม่ใช่
331
00:27:13,549 --> 00:27:15,211
ถ้าพวกเธอไม่มีสมาธิ
332
00:27:15,384 --> 00:27:18,718
ก็ไม่อาจแสดงถึงความรักต่อเทพผ่านการร่ายรำ
333
00:27:18,887 --> 00:27:21,004
สัมผัสพื้นใต้ฝ่าเท้า
334
00:27:21,223 --> 00:27:23,681
สายตาจับจ้องที่ขอบฟ้า
335
00:27:23,851 --> 00:27:28,391
ปลดปล่อยพลังจิตผ่านตัวเองสู่โลก
336
00:27:28,605 --> 00:27:30,517
ด้วยการร่ายรำ
337
00:27:31,191 --> 00:27:33,774
อนานดีก้าวออกมา เต้นนำไป
338
00:28:18,572 --> 00:28:20,609
ตามฉันมาทำไม
339
00:28:20,782 --> 00:28:21,818
อะไรนะ
340
00:28:22,284 --> 00:28:24,617
เธอแอบตามฉัน
341
00:28:26,997 --> 00:28:29,114
มันหมายความว่าไง
342
00:28:30,459 --> 00:28:33,167
ตอนเต้น เธอเปลี่ยนจากท่าพาธากา
343
00:28:33,795 --> 00:28:35,787
ซึ่งหมายถึงป่า
344
00:28:35,964 --> 00:28:38,798
จากนั้นก็ใช้ท่า...
345
00:28:39,968 --> 00:28:41,300
สัมพุทธา
346
00:28:41,470 --> 00:28:44,133
ซึ่งหมายถึงสิ่งที่ถูกซ่อนเร้น
347
00:28:44,306 --> 00:28:45,968
หลังจากนั้น ก็ทำแบบนี้
348
00:28:47,684 --> 00:28:50,142
แล้วก็ท่าจตุรา
349
00:28:50,312 --> 00:28:53,805
แต่พอใกล้จบ เธอทำแบบนี้
350
00:28:54,858 --> 00:28:57,316
นางระบำคนอื่น ๆ ไม่ทำแบบนั้น
351
00:28:57,986 --> 00:29:00,569
หมายถึงอะไร? เทพแห่งความรักซ่อนอยู่ในป่ารึ?
352
00:29:00,739 --> 00:29:03,527
เปล่า ท่านั้นหมายถึงดอกบัวได้ด้วย
353
00:29:04,159 --> 00:29:06,367
ดอกบัวซ่อนอยู่ในป่าเหรอ?
354
00:29:07,579 --> 00:29:10,367
ทำไมดอกบัวถึงจะซ่อนอยู่ในป่าล่ะ?
355
00:29:18,340 --> 00:29:20,377
และนี่ก็คือริชาร์ด ปาร์คเกอร์
356
00:29:21,009 --> 00:29:24,502
มันเป็นสัตว์ที่งดงามที่สุดที่เราเคยได้เห็นมา
357
00:29:25,347 --> 00:29:27,680
ดูเวลาที่มันหันหัวไปมาสิ
358
00:29:29,685 --> 00:29:32,803
โอ้อวดตัวเอง เหมือนนางระบำ
359
00:29:33,021 --> 00:29:35,354
ไม่ใช่ มันได้ยินบางอย่างน่ะ
360
00:29:37,276 --> 00:29:40,360
มันกำลังฟังอยู่ไงล่ะ
361
00:29:49,788 --> 00:29:51,780
เราคุยเรื่องนี้กันมาพักใหญ่แล้ว
362
00:29:51,957 --> 00:29:54,119
เข้าใจที่พ่อกำลังพูดอยู่รึเปล่า
363
00:29:54,293 --> 00:29:55,625
พาย?
364
00:29:56,920 --> 00:29:58,627
ขอโทษครับ พ่อกำลัง...
365
00:29:58,797 --> 00:30:00,379
วิตก
366
00:30:00,549 --> 00:30:02,290
เรื่องของครอบครัว
367
00:30:02,467 --> 00:30:05,460
ในต่างประเทศ สัตว์ของเรามีมูลค่ามากกว่าที่อินเดีย
368
00:30:05,637 --> 00:30:07,720
และถ้าเทศบาลเมืองหยุดสนับสนุนเงินเรา
369
00:30:07,889 --> 00:30:09,676
พ่อก็ไม่รู้ว่าเราจะเป็นยังไง
370
00:30:09,850 --> 00:30:12,217
เราถึงจำเป็นต้องทำแบบนี้
371
00:30:13,186 --> 00:30:15,098
เข้าใจมั้ย?
372
00:30:17,190 --> 00:30:19,182
ขอโทษครับ เรากำลังคุยกันเรื่องอะไร
373
00:30:19,776 --> 00:30:21,733
เราจะไปจากอินเดีย
374
00:30:23,238 --> 00:30:24,604
อะไรนะ?
375
00:30:26,533 --> 00:30:28,195
เราจะขายสวนสัตว์
376
00:30:29,161 --> 00:30:32,074
เราขายสวนสัตว์ไม่ได้ ที่ดินเป็นของเมือง
377
00:30:32,247 --> 00:30:34,364
แต่พวกสัตว์เป็นของเรา และถ้าเราขายมัน
378
00:30:34,541 --> 00:30:36,624
เราจะมีเงินพอไปตั้งต้นชีวิตใหม่
379
00:30:36,793 --> 00:30:40,002
แต่เราจะไปไหนกัน? ชีวิตเราอยู่ที่นี่นะครับพ่อ
380
00:30:40,172 --> 00:30:41,208
แคนาดา
381
00:30:41,381 --> 00:30:43,998
พ่อมีโอกาสได้งานทำที่วินนีเพค
382
00:30:44,176 --> 00:30:47,135
พ่อจะส่งสัตว์ส่วนใหญ่ไปขายที่อเมริกาเหนือ
383
00:30:47,346 --> 00:30:49,929
เราจะได้ตั๋วลงเรือสำหรับทั้งครอบครัว
384
00:30:50,057 --> 00:30:51,548
ทุกอย่าง...
385
00:30:51,725 --> 00:30:53,307
ตกลงไว้หมดแล้ว
386
00:30:53,477 --> 00:30:56,220
เราจะเดินเรือเหมือนโคลัมบัส
387
00:30:56,813 --> 00:30:59,476
แต่โคลัมบัสออกค้นหาอินเดียนะ
388
00:31:08,075 --> 00:31:10,818
การขายสวนสัตว์ยุ่งยากมาก
389
00:31:11,536 --> 00:31:12,868
ก่อนออกเดินทาง...
390
00:31:13,038 --> 00:31:16,748
อนานดีกับผมมีเวลาให้หัวใจสลายพักใหญ่
391
00:31:16,917 --> 00:31:20,285
แน่นอน ผมสัญญากับเธอว่าจะกลับไปสักวัน
392
00:31:21,129 --> 00:31:22,620
ตลกดี
393
00:31:22,798 --> 00:31:25,916
ผมจำทุกเรื่องเกี่ยวกับวันสุดท้ายได้ดี
394
00:31:26,093 --> 00:31:29,131
แต่กลับจำไม่ได้ถึงตอนกล่าวอำลา
395
00:31:37,604 --> 00:31:41,143
พาย อาหารเย็นอยู่ชั้นล่าง
396
00:31:54,246 --> 00:31:55,908
พิสซีน...
397
00:31:56,081 --> 00:31:58,573
ลูกมีอีกทั้งชีวิตรออยู่ข้างหน้า
398
00:31:59,376 --> 00:32:01,959
เราทำทุกอย่างเพื่อลูกกับราวิ
399
00:32:04,381 --> 00:32:06,213
เข้าไปกินอาหารเย็นข้างในกันเถอะ
400
00:32:15,851 --> 00:32:17,683
ขอมังสวิรัติค่ะ
401
00:32:19,271 --> 00:32:21,854
ฉันกับลูก ๆ เป็นมังสวิรัติ มีอะไรที่...
402
00:32:22,023 --> 00:32:25,141
ไม่ ๆ ๆ ไม่เพิ่มเกรวี
403
00:32:25,318 --> 00:32:26,854
ไม่ราดเกรวีงั้นรึ?
404
00:32:27,988 --> 00:32:30,230
ไม่ ฉันอยากได้อาหารมังสวิรัติ
405
00:32:37,539 --> 00:32:41,203
เธอถามว่าคุณมีอาหารมังสวิรัติไหม
406
00:32:43,712 --> 00:32:45,999
วัวที่เป็นเจ้าของตับนี่กินมังสวิรัติ
407
00:32:46,173 --> 00:32:49,086
หมูที่กลายเป็นไส้กรอกพวกนี้ก็เป็นมังสวิรัติ
408
00:32:49,176 --> 00:32:50,542
ตลกมาก
409
00:32:51,136 --> 00:32:53,970
แต่เมียผมไม่กินตับ
410
00:32:58,894 --> 00:33:02,387
งั้นเธอก็กินไส้กรอก ข้าว กับเกรวีได้
411
00:33:02,898 --> 00:33:04,890
หรือไม่งั้นก็ไปทำเอาเอง
412
00:33:05,233 --> 00:33:07,691
กล้าดียังไงถึงมาพูดกับเมียฉันแบบนี้
413
00:33:08,403 --> 00:33:10,235
นี่ข้าวแก
414
00:33:11,907 --> 00:33:13,990
ฉันทำอาหารให้ลูกเรือ
415
00:33:14,075 --> 00:33:15,691
ไม่ใช่พวกกินแกงกะหรี่
416
00:33:16,453 --> 00:33:17,489
แกว่าไงนะ?
417
00:33:17,579 --> 00:33:18,490
ปล่อยฉันนะโว้ย!
418
00:33:18,622 --> 00:33:22,081
คิดว่าเป็นใครวะ? ก็ไอ้แค่คนรับใช้!
419
00:33:22,167 --> 00:33:24,784
ฉันเลี้ยงคน! แกสิเลี้ยงลิง!
420
00:33:33,386 --> 00:33:34,843
หวัดดี
421
00:33:35,013 --> 00:33:36,595
ผมเป็นชาวพุทธผู้เบิกบาน
422
00:33:36,932 --> 00:33:40,516
ผมกินข้าวที่ติดกับน้ำเกรวี
423
00:33:40,852 --> 00:33:44,266
บนเรือ เกรวีไม่ถูกนับเป็นเนื้อ
424
00:33:44,439 --> 00:33:45,600
แค่เพื่อรสชาติ
425
00:33:46,274 --> 00:33:47,606
ลองดูมั้ย?
426
00:34:10,465 --> 00:34:12,297
อย่ากังวล
427
00:34:12,467 --> 00:34:17,713
เราจะหาอาหารสดได้หลังเรือจอดที่มนิลา
428
00:34:19,474 --> 00:34:23,058
ทำไมต้องให้ออเรนจ์จูซกินยากล่อมประสาท?
429
00:34:23,228 --> 00:34:26,141
มันไม่สร้างปัญหาหรอก
430
00:34:26,314 --> 00:34:29,307
ความเครียดจากการเดินทางไม่ดีต่อพวกสัตว์
431
00:34:29,484 --> 00:34:32,227
และยาก็ช่วยลดอาการเมาคลื่น
432
00:34:33,405 --> 00:34:39,527
เราคงไม่อยากล้างกรงลิงอุรังอุตังที่เมาเรือ
433
00:34:40,161 --> 00:34:41,447
จริงมั้ย?
434
00:34:47,836 --> 00:34:52,501
พ่อผมเป็นนักธุรกิจ เขาไม่เคยต้องดูแลสัตว์ด้วยตัวเอง
435
00:34:54,342 --> 00:34:55,332
ผมมาคิดได้ว่า...
436
00:34:55,510 --> 00:34:59,504
การไปจากอินเดียคงทำให้พ่อรู้สึกแย่มากกว่าผม
437
00:35:05,353 --> 00:35:06,685
แล้วไงต่อ
438
00:35:07,188 --> 00:35:09,350
ผมลืมอะไรไปรึเปล่า?
439
00:35:09,524 --> 00:35:10,605
ผมว่าคุณมีฉาก
440
00:35:10,775 --> 00:35:14,189
ตอนนี้เรามีเด็กชายอินเดียที่ชื่อเหมือนสระฝรั่งเศส
441
00:35:14,362 --> 00:35:17,651
บนเรือญี่ปุ่นที่เต็มไปด้วยสัตว์ มุ่งหน้าสู่แคนาดา
442
00:35:17,824 --> 00:35:19,031
ใช่
443
00:35:19,200 --> 00:35:22,989
ตอนนี้เราส่งเด็กคนนั้นออกไปกลางแปซิฟิก...
444
00:35:23,163 --> 00:35:26,201
และเพื่อทำให้ผมเชื่อในพระเป็นเจ้า
445
00:35:27,542 --> 00:35:29,033
ใช่
446
00:35:29,210 --> 00:35:31,042
เราจะพูดเรื่องนั้น
447
00:35:36,384 --> 00:35:38,717
สี่วันหลังออกจากมนิลา
448
00:35:38,887 --> 00:35:42,005
เหนือท้องสมุทรมาเรียน่า จุดที่น้ำลึกสุดของโลก
449
00:35:45,644 --> 00:35:51,732
เรือซิมซัมของเรามุ่งหน้าฝ่าคลื่นอย่างไม่สะทกสะท้าน
450
00:35:52,734 --> 00:35:57,069
มันแล่นช้า ๆ อย่างหนักแน่นและมั่นใจ
451
00:36:33,566 --> 00:36:34,727
ราวิ?
452
00:36:35,485 --> 00:36:36,896
ได้ยินหรือเปล่า ราวิ?
453
00:36:37,070 --> 00:36:38,277
ฉันหลับอยู่
454
00:36:38,446 --> 00:36:40,438
พายุฟ้าคะนอง ไปดูกันเถอะ
455
00:36:40,615 --> 00:36:41,901
จะบ้ารึไง?
456
00:36:42,283 --> 00:36:44,115
เดี๋ยวก็โดนฟ้าผ่าหรอก
457
00:36:44,327 --> 00:36:47,240
ไม่หรอก มันจะผ่าดาดฟ้าเรือก่อน
458
00:36:48,665 --> 00:36:51,123
อย่าล้อเล่นกับพายุน่า พาย
459
00:37:55,064 --> 00:37:58,899
ขอฝนอีก ขอฝนอีก!
460
00:38:01,446 --> 00:38:03,904
เทพแห่งพายุ!
461
00:38:06,409 --> 00:38:07,945
ฟ้าแลบ!
462
00:38:47,575 --> 00:38:49,066
แม่!
463
00:38:50,411 --> 00:38:51,447
พ่อ!
464
00:38:53,081 --> 00:38:56,745
ราวิ! ออกมา ๆ!
465
00:39:34,455 --> 00:39:36,412
ช่วยด้วย!
466
00:39:41,629 --> 00:39:42,961
ช่วยด้วย!
467
00:39:45,133 --> 00:39:46,465
มาลงเรือ!
468
00:39:46,634 --> 00:39:48,626
ได้โปรด! ช่วยครอบครัวผม!
469
00:39:48,803 --> 00:39:50,590
ไม่ต้องกลัว โอเค? เดี๋ยว อยู่นี่!
470
00:39:50,763 --> 00:39:52,299
คุณต้องช่วยพวกเขา! ได้โปรด!
471
00:39:52,473 --> 00:39:53,805
สวมนี่เอาไว้
472
00:39:53,975 --> 00:39:56,342
ไม่ ๆ ครอบครัวผม! ได้โปรด!
473
00:39:58,688 --> 00:40:00,145
เราต้องช่วยพวกเขา!
474
00:40:00,315 --> 00:40:02,602
- มีเวลาไม่พอ!
- ครอบครัวผมติดอยู่!
475
00:40:02,775 --> 00:40:04,983
เราช่วย! เธอต้องไป!
476
00:40:05,153 --> 00:40:06,314
ใครปล่อยพวกสัตว์ออกมาเนี่ย
477
00:40:06,487 --> 00:40:07,773
เธอต้องไปเดี๋ยวนี้!
478
00:40:07,947 --> 00:40:10,189
ยัง เดี๋ยว พ่อผม! ว่ายน้ำไม่เป็น!
479
00:40:10,366 --> 00:40:11,402
ไป!
480
00:40:14,287 --> 00:40:17,200
เกาะเรือเอาไว้! อย่าปล่อย ๆ!
481
00:40:18,499 --> 00:40:20,035
หย่อนลงไป!
482
00:40:28,009 --> 00:40:31,002
เฮ้! แกจะทำอะไร?
483
00:40:32,639 --> 00:40:33,675
โดด!
484
00:40:34,015 --> 00:40:35,972
เฮ้! เฮ้!
485
00:41:39,038 --> 00:41:43,408
เฮ้! อยู่ทางนี้! อยู่ทางนี้!
486
00:42:18,119 --> 00:42:19,781
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์?
487
00:42:19,954 --> 00:42:21,616
ไม่นะ ๆ!
488
00:42:22,582 --> 00:42:25,746
ไม่! ไปซะ! ไปให้พ้น!
489
00:44:34,839 --> 00:44:37,707
แม่!
490
00:44:37,884 --> 00:44:41,844
พ่อ! ราวิ
491
00:44:44,015 --> 00:44:46,223
ผมขอโทษ
492
00:44:48,436 --> 00:44:51,804
ผมขอโทษ!
493
00:46:35,209 --> 00:46:36,245
ฮาริ?
494
00:47:11,746 --> 00:47:14,784
ดูเหมือนยาจะยังไม่หมดฤทธิ์นะ
495
00:47:29,096 --> 00:47:33,807
ออเรนจ์จูซ! ออเรนจ์จูซ!
496
00:47:47,239 --> 00:47:49,322
ขอต้อนรับสู่เรือของพาย
497
00:48:14,225 --> 00:48:16,467
ลูกชายแกอยู่ไหน ออเรนจ์จูซ?
498
00:48:26,487 --> 00:48:30,857
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันว่าพ่อกับแม่ฉันคงหามันเจอ
499
00:48:34,328 --> 00:48:36,820
เดี๋ยวพวกเขาก็จะมาที่นี่กัน
500
00:48:44,713 --> 00:48:47,171
หวัดดี!
501
00:48:50,344 --> 00:48:53,007
หวัดดี!
502
00:48:55,015 --> 00:48:58,053
ใครก็ได้!
503
00:50:01,290 --> 00:50:02,576
อย่า!
504
00:50:02,917 --> 00:50:07,912
อย่า! หยุดนะ! หยุด!
505
00:50:10,925 --> 00:50:15,340
อย่า! อย่า!
506
00:51:00,975 --> 00:51:02,511
ฉันขอโทษนะ ออเรนจ์จูซ
507
00:51:02,685 --> 00:51:05,803
ฉันไม่มียาแก้เมาเรือให้
508
00:51:06,981 --> 00:51:10,065
อุปกรณ์ อุปกรณ์!
509
00:51:14,655 --> 00:51:16,988
ใช้ประทังชีวิตในทะเล
510
00:51:23,372 --> 00:51:25,455
น้ำดื่ม น้ำทะเล-ห้ามดื่ม!
511
00:52:17,551 --> 00:52:20,009
ดี! ดี!
512
00:52:30,064 --> 00:52:31,726
อย่า! อย่า!
513
00:52:54,755 --> 00:52:57,042
มาเลย เข้ามา!
514
00:57:41,833 --> 00:57:44,200
ผมชื่อพาย พาเทล
515
00:57:44,711 --> 00:57:47,169
เรือที่ผมโดยสารมาอับปาง
516
00:57:47,881 --> 00:57:50,544
ผมอยู่ลำพังบนเรือชูชีพ
517
00:57:52,803 --> 00:57:54,010
กับเสือหนึ่งตัว
518
00:57:56,056 --> 00:57:58,013
มาช่วยผมที
519
00:59:45,499 --> 00:59:49,834
พระเป็นเจ้า ลูกขอพลีกาย
520
00:59:50,337 --> 00:59:52,829
ลูกคือเรือของพระองค์
521
00:59:54,549 --> 00:59:58,509
ไม่ว่าอะไรจะมาถึง ลูกอยากรู้
522
01:00:00,472 --> 01:00:02,259
ได้โปรดนำทาง
523
01:00:07,395 --> 01:00:10,513
กระแสน้ำมหาสมุทรโลก
524
01:00:11,858 --> 01:00:14,646
ไม่เห็นมีเส้นเลย
525
01:00:18,740 --> 01:00:22,950
จัดบ้านให้เป็นระเบียบ และเตรียมสมรภูมิให้รอดชีวิต
526
01:00:23,370 --> 01:00:28,365
กำหนดตารางเวลากิน เฝ้าสังเกต และพักผ่อน
527
01:00:28,959 --> 01:00:32,248
ห้ามดื่มน้ำปัสสาวะหรือน้ำทะเล
528
01:00:34,172 --> 01:00:38,291
หาอะไรทำ แต่งดออกแรงโดยไม่จำเป็น
529
01:00:40,971 --> 01:00:43,634
ทำใจให้ไม่ว่างด้วยการเล่นไพ่
530
01:00:44,141 --> 01:00:47,134
20 คำถาม หรือไอสปาย
531
01:00:49,855 --> 01:00:54,020
ร้องเพลงเพื่อสังคมเป็นวิธีปลุกปลอบใจที่ดีสุด
532
01:00:56,736 --> 01:00:59,729
ขอแนะนำให้ใช้วิธีเล่าเรื่อง
533
01:01:03,910 --> 01:01:06,903
ที่สำคัญสุด อย่าสิ้นหวัง
534
01:01:15,672 --> 01:01:19,040
บางอย่างสามารถทำให้ท้อแท้ยิ่งกว่าเมาคลื่น
535
01:01:20,552 --> 01:01:25,047
เรือที่เอียงข้างให้คลื่นจะทำให้รู้สึกโคลงมากที่สุด
536
01:01:25,265 --> 01:01:29,885
ใช้สมอเพื่อเป็นตัวฉุดเรือให้หันเข้าหาลม
537
01:01:30,103 --> 01:01:35,519
ถ้าใช้ถูกวิธีจะช่วยควบคุมและลดอาการเมาช่วงคลื่นแรง
538
01:01:36,860 --> 01:01:41,025
สำหรับชาวเรืออับปางที่ต้องอยู่ร่วมกับสัตว์กินเนื้อดุร้าย
539
01:01:41,198 --> 01:01:44,566
ขอแนะนำให้สร้างอาณาเขตของตัวเอง
540
01:01:44,743 --> 01:01:46,234
ลองวิธีนี้
541
01:01:46,453 --> 01:01:47,409
ขั้นแรก
542
01:01:47,621 --> 01:01:50,659
เลือกวันที่คลื่นลมปานกลาง แต่สม่ำเสมอ
543
01:01:50,957 --> 01:01:54,075
ขั้นที่ 2 หันเรือชูชีพเข้าหาคลื่น
544
01:01:54,169 --> 01:01:58,709
ลอยลำแบบสบาย ๆ ให้มากที่สุด เป่านกหวีดกล่อม
545
01:01:59,049 --> 01:02:02,417
ขั้นที่ 3 หันข้างเรือเข้าหาคลื่น
546
01:02:02,510 --> 01:02:05,753
พร้อมกับเป่านกหวีดอย่างดุดัน
547
01:02:05,931 --> 01:02:07,513
ทำซ้ำเดิมไปเรื่อย ๆ
548
01:02:07,682 --> 01:02:09,719
สัตว์จะเชื่อมโยงเสียงของนกหวีด
549
01:02:09,893 --> 01:02:12,431
เข้ากับความเมาคลื่นที่น่ารำคาญ
550
01:02:13,146 --> 01:02:16,310
วิธีการเดียวกันนี้ถูกใช้โดยผู้ฝึกละครสัตว์
551
01:02:16,483 --> 01:02:19,601
ถึงแม้พวกเขาจะไม่เคยเจอกับคลื่นลมแรง
552
01:02:19,986 --> 01:02:22,729
เป่าแตรให้ดัง ๆ!
553
01:02:22,906 --> 01:02:26,650
ขบวนกลองเริ่มได้!
554
01:02:27,202 --> 01:02:30,036
เตรียมพบกับความน่าทึ่ง!
555
01:02:30,205 --> 01:02:34,415
เรามาแล้ว เพื่อความบันเทิงตามคำขอของทุกท่าน!
556
01:02:35,043 --> 01:02:39,413
การแสดงที่ทุกคนเฝ้ารอมาทั้งชีวิต...
557
01:02:39,589 --> 01:02:42,548
กำลังจะเริ่มต้น!
558
01:02:44,135 --> 01:02:46,127
พร้อมจะพบกับความมหัศจรรย์มั้ย?
559
01:02:47,347 --> 01:02:50,340
ขอเชิญทุกท่านพบกับ...
560
01:02:50,517 --> 01:02:54,807
เสือเบงกอลที่น่าทึ่ง!
561
01:03:05,448 --> 01:03:10,284
หวัดดีริชาร์ด ปาร์คเกอร์ โทษนะที่เรือโคลงไปหน่อย
562
01:03:44,279 --> 01:03:49,240
ที่ฉัน! เข้าใจมั้ย ที่แก ที่ฉัน!
563
01:03:52,412 --> 01:03:54,278
เข้าใจมั้ย?
564
01:04:06,468 --> 01:04:07,959
ขั้นที่ 4
565
01:04:08,136 --> 01:04:11,846
ข้ามขั้นที่ 1 ถึง 3 ไปซะ
566
01:04:39,459 --> 01:04:43,920
เอ้า ริชาร์ด ปาร์คเกอร์ ฉันเอาน้ำมาให้แก
567
01:04:57,685 --> 01:05:02,271
ในสวนสัตว์เราให้เสือกินเนื้อราว 5 ก.ก.ต่อวัน
568
01:05:02,816 --> 01:05:05,980
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์จะเริ่มหิวในไม่ช้า
569
01:05:07,987 --> 01:05:11,480
เสือเป็นสัตว์ที่ว่ายน้ำเก่งมาก และถ้ามันหิวได้ที่...
570
01:05:11,574 --> 01:05:15,784
ผมกลัวว่าระยะน้อยนิดของเราในน้ำคงช่วยอะไรไม่ได้
571
01:05:15,954 --> 01:05:18,412
ผมต้องหาวิธีให้อาหารมัน
572
01:05:18,623 --> 01:05:22,082
ผมกินขนมปังกรอบได้ แต่พระเจ้าสร้างเสือให้กินเนื้อ
573
01:05:22,252 --> 01:05:24,335
ผมจึงต้องเรียนวิธีจับปลา
574
01:05:24,546 --> 01:05:29,541
มื้อสุดท้ายของมัน อาจเป็นหนุ่มอินเดียมังสวิรัติผอมแห้ง
575
01:05:39,352 --> 01:05:41,469
รอเดี๋ยว!
576
01:07:47,855 --> 01:07:49,596
ฉันกำลังทำอะไรเนี่ย?
577
01:08:07,500 --> 01:08:10,117
รอเดี๋ยว! ฉันกำลังคิดอยู่
578
01:09:40,009 --> 01:09:42,626
ขนมปังกรอบ 32 กล่อง
579
01:09:44,597 --> 01:09:47,431
น้ำดื่ม 93 กระป๋อง
580
01:10:59,464 --> 01:11:01,205
ขอโทษ
581
01:11:03,843 --> 01:11:05,550
ขอโทษนะ
582
01:11:07,638 --> 01:11:10,506
ขอบคุณ องค์เทพวิษณุ
583
01:11:10,683 --> 01:11:14,802
ขอบคุณที่แปลงเป็นปลาเพื่อช่วยชีวิตเรา
584
01:11:15,813 --> 01:11:17,600
ขอบคุณ
585
01:13:25,985 --> 01:13:30,946
แน่นอน ผมเอาขนมปังและน้ำทั้งหมดมาเก็บไว้กับตัว
เพื่อความปลอดภัย
586
01:13:31,991 --> 01:13:33,402
โง่ชัด ๆ
587
01:13:36,495 --> 01:13:41,035
ความหิวเปลี่ยนทุกสิ่ง แม้แต่ที่เคยคิดไว้ว่ารู้จักตัวเองดี
588
01:14:30,549 --> 01:14:32,711
เอ้า ของแก!
589
01:15:41,662 --> 01:15:43,119
ของฉัน! ของฉัน!
590
01:16:48,687 --> 01:16:53,682
ผมไม่อยากเสี่ยงตายทุกครั้งเพื่อปีนไปหาอาหารบนเรือ
591
01:16:53,859 --> 01:16:56,021
ถึงเวลาที่จะต้องจัดการแล้ว
592
01:16:56,237 --> 01:17:00,607
ถ้าเราจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะสื่อสาร
593
01:17:00,825 --> 01:17:06,446
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์คงไม่เชื่อง แต่ฝึกได้ด้วยพระประสงค์
594
01:18:16,275 --> 01:18:17,356
ไม่!
595
01:18:25,951 --> 01:18:27,738
ดี
596
01:19:46,657 --> 01:19:49,946
ไป ริชาร์ด ปาร์คเกอร์ ไปสิ
597
01:19:50,244 --> 01:19:52,907
เข้าบ้านไป ฉันจะไม่ยุ่งกับแก
598
01:19:53,080 --> 01:19:56,039
ฉันยอมให้แก ฉันสัญญา
599
01:20:00,170 --> 01:20:02,662
ไป เร็วซี
600
01:20:11,098 --> 01:20:12,714
เยส!
601
01:20:46,925 --> 01:20:51,795
ผมไม่เคยคิดว่าร่มเงาน้อยนิดจะสร้างสุขได้ขนาดนั้น
602
01:20:52,389 --> 01:20:57,259
แม้แต่กองเครื่องมือ ถังน้ำ มีด ดินสอ...
603
01:20:57,436 --> 01:20:59,473
ก็กลายมาเป็นสมบัติสุดล้ำค่าของผม
604
01:20:59,813 --> 01:21:03,773
หรือการที่มีริชาร์ด ปาร์คเกอร์อยู่ด้วยจะทำให้สงบสุขได้
605
01:21:04,818 --> 01:21:06,275
ในช่วงเวลาแบบนั้น
606
01:21:06,445 --> 01:21:11,315
ผมนึกได้ว่ามันยังอ่อนต่อโลกภายนอกเหมือนกับผม
607
01:21:11,492 --> 01:21:14,826
เราทั้งคู่ถูกเลี้ยงมาในสวนสัตว์ โดยผู้นำคนเดียวกัน
608
01:21:14,995 --> 01:21:19,956
ตอนนี้เราต่างเป็นกำพร้า ถูกทิ้งให้เผชิญกับผู้นำสูงสุด
609
01:21:20,125 --> 01:21:23,664
ถ้าไม่มีริชาร์ด ปาร์คเกอร์ ผมคงตายไปแล้ว
610
01:21:23,837 --> 01:21:26,124
ความกลัวมัน ทำให้ผมตื่นตัว
611
01:21:26,340 --> 01:21:29,629
การดูแลมันทำให้ชีวิตผมมีเป้าหมาย
612
01:21:34,640 --> 01:21:36,097
โลมา
613
01:21:36,266 --> 01:21:38,383
เฮ้ ริชาร์ด ปาร์คเกอร์!
614
01:21:55,661 --> 01:21:57,402
เฮ้!
615
01:22:49,465 --> 01:22:53,709
ที่สำคัญสุด อย่าสิ้นหวัง
616
01:23:25,584 --> 01:23:29,624
8, 5, 5, 0, 3, 6, 6
617
01:23:29,755 --> 01:23:32,247
0, 8, 0, 1
618
01:23:32,466 --> 01:23:37,257
3, 6, 0, 4, 6, 6, 8
619
01:23:45,103 --> 01:23:47,470
แกเห็นอะไร?
620
01:23:52,277 --> 01:23:54,018
พูดกับฉันสิ
621
01:23:57,658 --> 01:23:59,866
บอกฉันสิว่าแกเห็นอะไร
622
01:26:06,745 --> 01:26:09,988
คำพูดเป็นสิ่งเดียวที่ผมมีเหลืออยู่
623
01:26:10,624 --> 01:26:13,958
ทุกอย่างหลอมรวมกัน แตกกระจาย
624
01:26:14,586 --> 01:26:19,672
ไม่รู้ว่าฝันกลางวัน หลับฝัน หรือว่าความจริง...
625
01:26:37,901 --> 01:26:39,893
พายุมา ริชาร์ด ปาร์คเกอร์
626
01:27:07,431 --> 01:27:08,763
ไม่นะ!
627
01:27:14,146 --> 01:27:15,512
ไม่!
628
01:27:40,172 --> 01:27:42,334
สรรเสริญพระเป็นเจ้า!
629
01:27:43,049 --> 01:27:45,006
พระเจ้าแห่งโลก!
630
01:27:45,177 --> 01:27:48,841
พระผู้เห็นในทุกข์ พระผู้มีเมตตา
631
01:27:55,103 --> 01:27:57,186
ออกมาสิ
632
01:27:58,106 --> 01:28:02,726
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์! ออกมา แกต้องมาดู!
633
01:28:03,779 --> 01:28:05,862
มันสวยมาก!
634
01:28:16,875 --> 01:28:20,994
อย่ามัวแต่ซ่อน! พระเจ้ามาหาเรา!
635
01:28:21,171 --> 01:28:22,833
มันคือปาฏิหาริย์!
636
01:28:36,436 --> 01:28:40,020
ออกมาดูพระเจ้า ริชาร์ด ปาร์คเกอร์!
637
01:28:52,828 --> 01:28:56,037
ทำให้มันกลัวทำไม?
638
01:28:56,206 --> 01:28:57,242
โอ พระเจ้า!
639
01:28:57,415 --> 01:29:02,035
ลูกสูญเสียครอบครัว! ลูกสูญเสียทุกอย่าง!
640
01:29:02,212 --> 01:29:06,673
ลูกยอมแพ้! พระองค์ต้องการอะไรอีก?
641
01:29:29,948 --> 01:29:32,281
ขอโทษนะ ริชาร์ด ปาร์คเกอร์
642
01:32:39,971 --> 01:32:42,805
เรากำลังจะตาย ริชาร์ด ปาร์คเกอร์
643
01:32:46,561 --> 01:32:49,019
ฉันขอโทษ
644
01:33:21,137 --> 01:33:25,723
แม่ พ่อ ราวิ
645
01:33:27,685 --> 01:33:31,144
ผมดีใจที่เราจะได้พบกันในไม่ช้า
646
01:33:39,322 --> 01:33:42,861
รู้สึกถึงฝนมั้ย?
647
01:34:01,386 --> 01:34:06,347
พระผู้เป็นเจ้า ขอบคุณสำหรับชีวิตลูก
648
01:34:08,518 --> 01:34:10,430
ลูกพร้อมแล้ว
649
01:34:41,593 --> 01:34:43,630
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์?
650
01:36:21,901 --> 01:36:24,063
ขอโทษนะ
651
01:36:24,862 --> 01:36:26,524
ถอยไป
652
01:36:27,323 --> 01:36:29,736
ไปสิ โทษนะ
653
01:38:41,999 --> 01:38:44,286
เฮ้! เฮ้!
654
01:38:45,253 --> 01:38:46,710
เฮ้ อย่านะ
655
01:38:51,717 --> 01:38:55,131
เฮ้ หลีกไป นี่มันเตียงฉัน
656
01:41:03,391 --> 01:41:05,804
ฟันมนุษย์ยังงั้นเหรอ?
657
01:41:05,977 --> 01:41:09,015
ไม่เข้าใจเหรอ เกาะนั่นกินเนื้อสัตว์
658
01:41:09,188 --> 01:41:12,056
กินเนื้อสัตว์? แบบต้นกาบหอยแครงน่ะรึ?
659
01:41:12,233 --> 01:41:15,067
ใช่ ทั้งเกาะนั่น
660
01:41:15,236 --> 01:41:19,606
ต้นไม้ น้ำในสระ ทุกตารางนิ้ว
661
01:41:20,408 --> 01:41:23,321
ตอนกลางวัน สระพวกนั้นเป็นน้ำสะอาด
662
01:41:23,494 --> 01:41:28,740
แต่กลางคืน สารเคมีบางอย่างทำให้กลายเป็นสระน้ำกรด
663
01:41:29,667 --> 01:41:31,909
กรดที่ฆ่าปลาพวกนั้น
664
01:41:32,086 --> 01:41:36,831
พวกเมียร์แคตหนีขึ้นต้นไม้ ริชาร์ด ปาร์คเกอร์วิ่งลงเรือ
665
01:41:37,008 --> 01:41:39,000
แล้วฟันนั่นมาจากไหนล่ะ
666
01:41:39,176 --> 01:41:42,010
หลายปีก่อน คงมีคนน่าสงสารเหมือนผม
667
01:41:42,179 --> 01:41:44,887
พบว่าตัวเองมาลอยติดเกาะแห่งนั้น
668
01:41:45,057 --> 01:41:48,391
และคิดเหมือนผมว่าจะอยู่ที่นั่นตลอดไป
669
01:41:48,561 --> 01:41:53,397
สิ่งที่เกาะให้ในตอนกลางวัน ถูกทวงกลับในยามค่ำ
670
01:41:54,984 --> 01:42:00,070
เมื่อคิดว่าต้องใช้เวลากี่ช.ม.อยู่แต่กับพวกเมียร์แคต
671
01:42:00,239 --> 01:42:02,697
ความเหงาหงอยที่ต้องเผชิญ
672
01:42:03,034 --> 01:42:07,369
อย่างเดียวที่รู้คือเขาตายไป และเกาะนั่นกลืนกินเขา
673
01:42:07,538 --> 01:42:10,246
เหลือไว้เพียงแค่ฟัน
674
01:42:11,584 --> 01:42:15,043
ผมมองเห็นจุดจบของตัวเองถ้ายังอยู่ที่เกาะนั่น
675
01:42:15,212 --> 01:42:16,919
อย่างเดียวดายและถูกลืม
676
01:42:17,757 --> 01:42:22,502
ผมต้องกลับไปสู่โลก หรือตายทั้งดิ้นรน
677
01:42:26,265 --> 01:42:29,053
รุ่งขึ้นผมวุ่นอยู่กับการเตรียมเรือ
678
01:42:29,226 --> 01:42:31,343
สะสมน้ำจืดจนเต็มพิกัด
679
01:42:31,562 --> 01:42:34,179
กินสาหร่ายจนกระทั่งท้องรับไม่ไหว
680
01:42:34,357 --> 01:42:39,728
ตุนเมียร์แคตไว้จนเต็มกล่องให้กับริชาร์ด ปาร์คเกอร์
681
01:42:41,030 --> 01:42:43,067
ผมไปจากเกาะโดยไม่มีมันไม่ได้
682
01:42:43,240 --> 01:42:45,072
เหมือนฆ่ามันชัด ๆ
683
01:42:46,869 --> 01:42:49,782
ผมจึงเฝ้ารอให้มันกลับมา
684
01:42:51,916 --> 01:42:53,873
ผมรู้มันจะมาในไม่ช้า
685
01:42:54,043 --> 01:42:57,457
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์!
686
01:43:09,809 --> 01:43:12,301
ไม่มีใครเคยเห็นเกาะกลางน้ำนั่นอีกเลย
687
01:43:12,478 --> 01:43:15,767
และไม่มีใครเคยอ่านเรื่องต้นไม้พวกนั้นเจอในหนังสือ
688
01:43:15,940 --> 01:43:19,980
แต่ถ้าผมไม่ได้ขึ้นฝั่งที่นั่น ก็คงตายไปแล้ว
689
01:43:20,152 --> 01:43:25,739
และถ้าไม่ได้เจอฟัน ผมคงหายตัวไปเลยแบบเดียวดาย
690
01:43:25,908 --> 01:43:28,366
แม้ในเวลาที่พระเจ้าดูเหมือนทอดทิ้งผม
691
01:43:28,536 --> 01:43:30,072
พระองค์เฝ้าดูอยู่
692
01:43:30,246 --> 01:43:32,954
แม้เมื่อพระองค์ดูเหมือนไม่ไยดีต่อความทุกข์
693
01:43:33,124 --> 01:43:34,615
พระองค์เฝ้าดูอยู่
694
01:43:34,792 --> 01:43:38,627
เมื่อผมสิ้นหวังต่อการช่วยเหลือ พระองค์ให้ผมได้พัก
695
01:43:38,796 --> 01:43:41,914
และแสดงสัญญาณให้ผมเดินทางต่อ
696
01:43:54,729 --> 01:44:00,145
ตอนที่ถึงชายฝั่งเม็กซิโก ผมไม่กล้าปล่อยมือจากเรือ
697
01:44:00,651 --> 01:44:04,065
ผมสูญสิ้นพลัง ไร้เรี่ยวแรง
698
01:44:04,238 --> 01:44:07,982
ผมกลัวว่าในน้ำลึก 2 ฟุตก่อนถึงความช่วยเหลือ
699
01:44:08,159 --> 01:44:10,276
ผมจะจมน้ำตาย
700
01:44:19,503 --> 01:44:23,497
ผมกระเสือกกระสนเข้าฝั่งและล้มบนผืนทราย
701
01:44:23,674 --> 01:44:25,461
มันอบอุ่นและนุ่มนวล
702
01:44:25,634 --> 01:44:28,843
ราวกับกำลังซบหน้าบนแก้มของพระเจ้า
703
01:44:29,805 --> 01:44:34,300
และจากบางแห่ง สองตากำลังส่งยิ้มให้ผม
704
01:44:38,314 --> 01:44:42,024
ผมอ่อนล้าจนไม่อาจขยับตัว
705
01:44:48,032 --> 01:44:51,196
ตอนนั้น ริชาร์ด ปาร์คเกอร์นำหน้าผมไป
706
01:44:52,536 --> 01:44:56,655
มันยืดตัวและเดินเลาะริมหาด
707
01:45:00,377 --> 01:45:03,620
หยุดลงที่ชายป่า
708
01:45:03,798 --> 01:45:06,211
ผมแน่ใจว่ามันจะหันกลับมามอง
709
01:45:06,550 --> 01:45:09,668
ทำหูลู่แนบหัว คำราม
710
01:45:09,845 --> 01:45:13,885
เพื่อแสดงให้รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเราจบลง
711
01:45:15,810 --> 01:45:19,019
แต่มันเอาแต่จ้องเข้าไปในป่า
712
01:45:22,566 --> 01:45:25,149
จากนั้น ริชาร์ด ปาร์คเกอร์ คู่หูจอมโหด
713
01:45:25,319 --> 01:45:27,982
ตัวร้ายที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่ได้
714
01:45:30,783 --> 01:45:34,402
ก็หายตัวไปจากชีวิตผมตลอดกาล
715
01:45:40,417 --> 01:45:43,910
ไม่กี่ชั่วโมงถัดมามีคนมาพบผมเข้า
716
01:45:44,421 --> 01:45:47,539
เขากลับไปเรียกพวกมาช่วยกันอุ้มผมไป
717
01:45:49,718 --> 01:45:51,960
ผมร้องไห้เหมือนเด็ก ๆ
718
01:45:52,137 --> 01:45:56,472
ไม่ใช่เพราะตื้นตันที่รอดตาย ถึงแม้ว่าจะใช่
719
01:45:57,351 --> 01:46:03,518
แต่ผมสะอื้นเพราะริชาร์ด ปาร์คเกอร์มาทิ้งกันไปดื้อ ๆ
720
01:46:04,984 --> 01:46:07,567
มันทำให้ผมใจสลาย
721
01:46:12,992 --> 01:46:15,860
คุณรู้ไหม พ่อผมพูดถูก
722
01:46:16,036 --> 01:46:18,779
ริชาร์ด ปาร์คเกอร์ไม่เคยเห็นผมเป็นเพื่อน
723
01:46:19,373 --> 01:46:23,287
หลังจากทุกอย่างที่เจอมาด้วยกัน มันไม่แม้แต่หันมามอง
724
01:46:24,461 --> 01:46:26,293
แต่ผมเชื่อว่ามีอะไรมากกว่านั้นในตาของมัน
725
01:46:26,505 --> 01:46:29,498
มันมีมากกว่าเงาสะท้อนของตัวผม
726
01:46:29,675 --> 01:46:31,962
ผมรับรู้และสัมผัสได้
727
01:46:32,845 --> 01:46:35,053
แม้ว่าผมไม่สามารถพิสูจน์ได้
728
01:46:40,352 --> 01:46:41,843
รู้ไหม ผมทิ้งหลายอย่างไว้เบื้องหลัง
729
01:46:42,021 --> 01:46:45,389
ครอบครัว, สวนสัตว์, อินเดีย, อนานดี
730
01:46:45,774 --> 01:46:49,814
ผมคิดว่าสุดท้ายแล้วชีวิตของคนเราคือการปล่อยวาง
731
01:46:50,571 --> 01:46:53,439
แต่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดที่สุด...
732
01:46:53,616 --> 01:46:57,200
คือการไม่ให้โอกาสบอกลากัน
733
01:46:58,913 --> 01:47:03,078
ผมไม่เคยได้ขอบคุณพ่อผม ในทุกสิ่งที่ได้เรียนรู้มา
734
01:47:03,250 --> 01:47:06,288
ได้บอกว่าถ้าปราศจากคำสอนพ่อ
735
01:47:06,837 --> 01:47:09,079
ผมคงไม่รอดมาได้
736
01:47:11,175 --> 01:47:14,839
ผมรู้ว่าริชาร์ด ปาร์คเกอร์เป็นเสือ แต่อยากบอกมันว่า
737
01:47:15,012 --> 01:47:17,675
"มันจบแล้ว เรารอดตาย
738
01:47:17,848 --> 01:47:21,683
"ขอบคุณที่ช่วยชีวิต ฉันรักแก ริชาร์ด ปาร์คเกอร์
739
01:47:21,852 --> 01:47:24,515
"แกจะอยู่ในใจฉันตลอดไป
740
01:47:26,106 --> 01:47:28,473
"ขอพระเจ้าคุ้มครอง"
741
01:47:35,658 --> 01:47:37,991
ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี
742
01:47:44,291 --> 01:47:46,874
มันยากที่จะเชื่อ จริงไหม?
743
01:47:49,880 --> 01:47:52,042
มันไม่ง่ายที่จะเข้าใจ
744
01:47:52,508 --> 01:47:55,171
ที่จะรู้ซึ้งถึงความหมายทั้งหมด
745
01:47:55,386 --> 01:47:59,221
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทำไมต้องมีความหมาย
746
01:48:00,724 --> 01:48:03,717
บางตอนก็ออกจะเหลือเชื่อ
747
01:48:03,894 --> 01:48:06,227
เพราะผมเป็นคนเดียวที่รอดจากเรืออับปาง
748
01:48:06,814 --> 01:48:10,023
บริษัทเรือญี่ปุ่นส่งสองเจ้าหน้าที่มาคุย
749
01:48:10,192 --> 01:48:12,935
ที่ ร.พ. ในเม็กซิโกซึ่งผมนอนพักฟื้นอยู่
750
01:48:15,072 --> 01:48:16,938
ผมยังมีสำเนารายงานของพวกเขา
751
01:48:19,201 --> 01:48:22,239
พวกเขาต้องได้เงินชดเชยจากประกัน
752
01:48:22,413 --> 01:48:25,281
และพวกเขาอยากรู้สาเหตุที่เรือจม
753
01:48:26,375 --> 01:48:27,741
แต่พวกเขาไม่ยอมเชื่อผม
754
01:48:27,918 --> 01:48:30,911
รายงานประกัน 19 กุมภาพันธ์ 1978
755
01:48:31,088 --> 01:48:34,752
เมียร์แคตนับพัน ๆ บนเกาะกินเนื้อสัตว์กลางทะเล
756
01:48:34,925 --> 01:48:36,882
ที่ไม่มีใครเคยเห็นงั้นรึ?
757
01:48:37,052 --> 01:48:39,760
ใช่ครับ อย่างที่ผมบอกไป
758
01:48:39,930 --> 01:48:41,717
กล้วยลอยน้ำไม่ได้นะ
759
01:48:41,890 --> 01:48:43,301
จะพูดเรื่องกล้วยทำไม?
760
01:48:43,475 --> 01:48:46,218
คุณบอกว่ามีลิงอุรังอุตังลอยมาบนกองกล้วย
761
01:48:46,395 --> 01:48:48,136
แต่กล้วยลอยน้ำไม่ได้
762
01:48:48,313 --> 01:48:49,724
คุณแน่ใจรึเปล่า?
763
01:48:49,898 --> 01:48:52,390
ลอยได้สิ ไม่เชื่อก็ไปทดลองดู
764
01:48:53,277 --> 01:48:57,442
แต่เราไม่ได้มาเพื่อคุยเรื่องกล้วยหรือตัวเมียร์แคต
765
01:48:57,614 --> 01:49:00,948
ผมเพิ่งเล่าเรื่องยาวให้คุณฟัง และผมเหนื่อยมาก
766
01:49:01,118 --> 01:49:05,988
เรามาที่นี่เพราะเรือสินค้าญี่ปุ่นจมในมหาสมุทรแปซิฟิก
767
01:49:06,165 --> 01:49:08,623
ผมไม่มีวันลืมเรื่องนั้นแน่
768
01:49:09,793 --> 01:49:12,251
ผมสูญเสียทั้งครอบครัวไป
769
01:49:17,051 --> 01:49:18,713
เอาน้ำให้เขาดื่มที
770
01:49:21,138 --> 01:49:23,380
เราไม่ได้อยากกดดันคุณ
771
01:49:24,475 --> 01:49:27,309
และเรารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง
772
01:49:27,478 --> 01:49:29,470
แต่เราเดินทางมาไกล
773
01:49:29,646 --> 01:49:32,764
และเรายังไม่เข้าใจซักนิดว่าทำไมเรือถึงได้จม
774
01:49:32,983 --> 01:49:35,145
เพราะว่าผมก็ไม่รู้
775
01:49:35,319 --> 01:49:36,810
ผมหลับอยู่ มีบางอย่างปลุกผม
776
01:49:36,987 --> 01:49:39,525
อาจเป็นเสียงระเบิด ผมไม่แน่ใจ
777
01:49:39,698 --> 01:49:41,610
จากนั้นเรือก็จม
778
01:49:42,159 --> 01:49:43,821
พวกคุณจะต้องการอะไรจากผมอีก
779
01:49:43,994 --> 01:49:46,327
เรื่องที่ไม่ทำให้เราดูเหมือนคนโง่เง่า
780
01:49:46,497 --> 01:49:49,490
เราต้องการเรื่องที่ธรรมดากว่านี้ไปรายงาน
781
01:49:49,666 --> 01:49:51,828
เรื่องที่ทางบริษัทจะเข้าใจได้
782
01:49:52,044 --> 01:49:54,582
เรื่องที่เราทุกคนจะเชื่อได้
783
01:49:57,382 --> 01:50:00,375
เรื่องที่ไม่พูดถึงสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน
784
01:50:00,886 --> 01:50:02,218
ถูกต้อง
785
01:50:02,387 --> 01:50:06,552
ไม่มีเรื่องประหลาด ไม่มีสัตว์หรือเกาะ
786
01:50:06,725 --> 01:50:09,433
ใช่ เรื่องจริงน่ะ
787
01:50:18,028 --> 01:50:20,862
แล้วคุณทำยังไง?
788
01:50:25,035 --> 01:50:27,322
ผมเล่าอีกเรื่องให้พวกเขาฟัง
789
01:50:28,122 --> 01:50:29,283
เราทั้ง 4 รอดตาย
790
01:50:30,207 --> 01:50:32,745
พ่อครัวกับลูกเรืออยู่บนเรือชูชีพแล้ว
791
01:50:33,043 --> 01:50:34,875
พ่อครัวโยนชูชีพมาให้ แล้วลากผมขึ้นเรือ
792
01:50:35,045 --> 01:50:38,584
และแม่ก็เกาะกองกล้วยมาถึงเรือชูชีพ
793
01:50:40,217 --> 01:50:43,085
พ่อครัวเป็นคนน่ารังเกียจ
794
01:50:43,303 --> 01:50:45,545
เขากินหนู
795
01:50:45,722 --> 01:50:48,886
เรามีอาหารพอกินเป็นอาทิตย์แต่เขาจับหนูตั้งแต่วันแรก ๆ
796
01:50:49,059 --> 01:50:52,723
เขาฆ่ามัน ตากแห้งไว้กิน
797
01:50:52,896 --> 01:50:55,058
เขาชั่วร้ายมาก ๆ
798
01:50:56,900 --> 01:50:59,142
แต่เขาเอาตัวรอดเก่ง
799
01:50:59,903 --> 01:51:03,522
เขาเป็นคนคิดเรื่องสร้างแพไว้จับปลา
800
01:51:03,740 --> 01:51:06,904
ถ้าไม่มีเขาเราก็คงตายไปตั้งแต่แรก
801
01:51:09,163 --> 01:51:13,749
ลูกเรือคือคนเดียวกับที่เอาข้าวกับเกรวีมาให้ คนพุทธน่ะ
802
01:51:13,917 --> 01:51:17,206
เราไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูด รู้แค่ว่าเขาทรมาน
803
01:51:17,754 --> 01:51:19,916
ขาเขาหักหลายท่อนตอนตกจากเรือ
804
01:51:20,090 --> 01:51:23,128
เราพยายามช่วยดูแลเขา แต่ขากลับติดเชื้อ
805
01:51:23,594 --> 01:51:28,055
พ่อครัวบอกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นเขาจะตาย
806
01:51:28,599 --> 01:51:31,967
พ่อครัวว่าเขาจะทำเอง แต่แม่กับผมต้องช่วยกันจับตัวไว้
807
01:51:32,144 --> 01:51:34,761
ผมเชื่อเขา เราต้องทำแบบนั้น
808
01:51:35,439 --> 01:51:37,180
แล้ว...
809
01:51:38,859 --> 01:51:41,977
ผมได้แต่พูดว่า "ผมขอโทษ ๆ"
810
01:51:42,154 --> 01:51:45,989
และเขาก็จ้องหน้าผมตลอด ตาของเขา...
811
01:51:49,161 --> 01:51:52,620
ผมไม่มีวันเข้าใจถึงความเจ็บปวดของเขา
812
01:51:53,790 --> 01:51:55,998
ผมยังได้ยินเสียงเขาอยู่
813
01:51:56,710 --> 01:52:00,374
คนพุทธผู้ร่าเริง เขากินแค่ข้าวกับเกรวี
814
01:52:05,636 --> 01:52:07,673
แน่นอน เราช่วยเขาไม่ได้
815
01:52:07,846 --> 01:52:09,212
เขาตาย
816
01:52:10,349 --> 01:52:12,466
เช้ารุ่งขึ้น พ่อครัวจับปลาโดราโดตัวแรกได้
817
01:52:12,643 --> 01:52:15,636
ตอนแรกผมไม่เข้าใจว่าเขาทำอะไร แต่แม่รู้...
818
01:52:15,812 --> 01:52:18,771
ผมไม่เคยเห็นแม่โกรธขนาดนั้นเลย
819
01:52:19,650 --> 01:52:21,516
"เลิกบ่นแล้วก็ทำใจให้สบาย" เขาบอก
820
01:52:21,693 --> 01:52:24,527
"เราต้องมีอาหารเพิ่ม ไม่งั้นก็ตาย นั่นคือหลักการ"
821
01:52:24,696 --> 01:52:26,562
"หลักการอะไร?" แม่ถาม
822
01:52:26,740 --> 01:52:30,859
"แกปล่อยให้เด็กนั่นตายเพื่อใช้เป็นเหยื่อ ไอ้คนชั่ว!"
823
01:52:32,371 --> 01:52:33,452
พ่อครัวโกรธมาก
824
01:52:33,664 --> 01:52:35,656
เขาเดินชูกำปั้นตรงเข้าหาแม่
825
01:52:35,832 --> 01:52:38,825
แล้วแม่ก็ตบหน้าเขาอย่างแรง
826
01:52:39,002 --> 01:52:40,868
ผมตกตะลึง
827
01:52:41,046 --> 01:52:43,504
ผมนึกว่าเขาจะฆ่าแม่ทิ้งเดี๋ยวนั้น
828
01:52:44,841 --> 01:52:46,707
แต่ก็เปล่า
829
01:52:48,595 --> 01:52:51,338
แต่พ่อครัวก็ไม่ยอมเลิกใช้เหยื่อตกปลา
830
01:52:52,557 --> 01:52:54,173
ลูกเรือ...
831
01:52:55,894 --> 01:52:58,227
เขาโดนเหมือนอย่างที่หนูโดน
832
01:53:01,024 --> 01:53:03,437
พ่อครัวเป็นคนรอบรู้
833
01:53:07,614 --> 01:53:09,776
อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อจากนั้น...
834
01:53:11,535 --> 01:53:13,697
เป็นเพราะผมเอง
835
01:53:13,870 --> 01:53:16,783
ผมจับเต่าบ้าตัวนั้นไว้ไม่อยู่
836
01:53:17,374 --> 01:53:19,866
มันหลุดมือผม ว่ายน้ำหายไป
837
01:53:20,043 --> 01:53:22,330
พ่อครัวเดินเข้ามาต่อยกกหูผม
838
01:53:22,546 --> 01:53:24,754
ฟันผมกระแทกกัน ผมมึนจนเห็นดาว
839
01:53:24,923 --> 01:53:26,039
ผมนึกว่าเขาจะต่อยซ้ำ
840
01:53:26,258 --> 01:53:28,170
แต่แม่เริ่มไล่ทุบเขาด้วยกำปั้น
841
01:53:28,385 --> 01:53:30,126
กรีดร้องว่า "คนชั่ว คนชั่ว!"
842
01:53:30,304 --> 01:53:31,795
แม่ตะโกนบอกผมให้โดดลงแพ
843
01:53:33,724 --> 01:53:36,558
ผมนึกว่าแม่จะตามมา ไม่งั้นก็คง...
844
01:53:39,438 --> 01:53:42,055
ไม่รู้ทำไมผมไม่เรียกให้แม่ลงก่อน
845
01:53:44,067 --> 01:53:46,400
ผมยังคิดเรื่องนั้นทุกวัน
846
01:53:52,451 --> 01:53:56,115
ผมโดดลงไปแล้วหันกลับมาทันเห็นมีด
847
01:54:00,083 --> 01:54:02,496
ผมทำอะไรไม่ได้เลย
848
01:54:04,338 --> 01:54:06,330
ผมไม่มีแรงหันหน้าหนี
849
01:54:10,594 --> 01:54:12,961
เขาจับแม่โยนลงไปในน้ำ
850
01:54:14,681 --> 01:54:18,595
แล้วพวกฉลามก็มา ผมเห็นตอนพวกมัน...
851
01:54:23,273 --> 01:54:24,855
ผมเห็น
852
01:54:30,989 --> 01:54:33,572
วันต่อมา ผมฆ่าเขา
853
01:54:34,701 --> 01:54:37,535
เขาไม่ได้สู้ด้วยซ้ำ เขารู้ตัวว่าทำเกินไป
854
01:54:37,704 --> 01:54:39,946
แม้กับความไร้ศีลธรรมของเขา
855
01:54:41,792 --> 01:54:46,628
เขาทิ้งมีดไว้บนที่นั่ง และผมทำกับเขาเหมือนลูกเรือโดน
856
01:54:49,341 --> 01:54:52,630
เขาเป็นคนเลวมาก แต่ที่ร้ายกว่า...
857
01:54:54,513 --> 01:54:57,301
เขาดึงเอาเหยื่อในตัวผมออกมา
858
01:54:58,809 --> 01:55:01,142
และผมต้องยอมรับมัน
859
01:55:07,859 --> 01:55:10,602
ผมอยู่คนเดียวบนเรือชูชีพ
860
01:55:11,488 --> 01:55:14,322
ลอยคว้างในมหาสมุทรแปซิฟิก
861
01:55:15,033 --> 01:55:16,865
และผมรอดมาได้
862
01:55:21,998 --> 01:55:25,287
หลังจากนั้นพวกเขาก็หมดคำถาม
863
01:55:25,460 --> 01:55:29,170
ที่จริงผู้ตรวจสอบก็ไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไร
864
01:55:29,965 --> 01:55:34,505
แต่พวกเขาขอบคุณ อวยพรให้หายก่อนกลับไป
865
01:55:41,184 --> 01:55:43,301
สรุปว่าเรื่องนี้...
866
01:55:45,981 --> 01:55:48,348
ทั้งม้าลายกับลูกเรือ...
867
01:55:48,859 --> 01:55:50,725
ขาหักทั้งคู่
868
01:55:51,194 --> 01:55:54,358
และไฮยีน่าฆ่าม้าลายกับอุรังอุตัง
869
01:55:54,823 --> 01:55:58,863
งั้นไฮยีน่าก็คือพ่อครัว
870
01:55:59,161 --> 01:56:01,448
ลูกเรือคือม้าลาย
871
01:56:01,830 --> 01:56:04,538
แม่คุณคืออุรังอุตัง
872
01:56:04,875 --> 01:56:07,993
และคุณคือ...
873
01:56:08,879 --> 01:56:11,246
เสือ
874
01:56:15,302 --> 01:56:17,043
ขอถามอะไรอย่างได้มั้ย?
875
01:56:18,555 --> 01:56:20,387
ได้เลย
876
01:56:20,557 --> 01:56:24,392
ผมเล่าสองเรื่องที่เกิดขึ้นกลางมหาสมุทรให้คุณฟัง
877
01:56:24,561 --> 01:56:27,850
ทั้งคู่ไม่ได้อธิบายว่าอะไรทำให้เรือจม
878
01:56:28,064 --> 01:56:32,183
และไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนเท็จ
879
01:56:32,360 --> 01:56:35,694
ในทั้งสองเรื่อง เรืออับปาง
880
01:56:35,906 --> 01:56:38,819
ครอบครัวผมตาย และผมทนทุกข์
881
01:56:39,242 --> 01:56:40,699
จริง
882
01:56:43,246 --> 01:56:45,579
แล้วคุณชอบเรื่องไหนล่ะ
883
01:56:53,089 --> 01:56:55,206
เรื่องที่มีเสือ
884
01:56:56,218 --> 01:56:58,505
เรื่องนั้นน่าสนใจกว่า
885
01:57:01,848 --> 01:57:03,555
ขอบคุณ
886
01:57:04,184 --> 01:57:06,551
และเกี่ยวเนื่องกับพระผู้เป็นเจ้า
887
01:57:18,323 --> 01:57:20,155
มามาจีพูดถูก
888
01:57:21,159 --> 01:57:23,367
มันเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก
889
01:57:24,871 --> 01:57:26,783
คุณจะให้ผมเขียนจริง ๆ หรือ?
890
01:57:26,957 --> 01:57:28,368
แน่นอน
891
01:57:28,542 --> 01:57:31,751
นั่นไม่ใช่เหตุผลมามาจีส่งคุณมาที่นี่เหรอ
892
01:57:35,757 --> 01:57:37,373
ภรรยาผมกลับมาแล้ว
893
01:57:37,551 --> 01:57:39,634
จะอยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันมั้ย เธอทำอาหารเก่งมาก
894
01:57:39,803 --> 01:57:40,919
ไม่ยักรู้ว่าคุณมีภรรยา
895
01:57:41,096 --> 01:57:43,338
กับแมวหนึ่งและลูกอีกสอง
896
01:57:43,974 --> 01:57:46,341
งั้นเรื่องของคุณก็จบอย่างมีความสุข
897
01:57:46,810 --> 01:57:49,427
นั่นขึ้นอยู่กับคุณ
898
01:57:49,813 --> 01:57:52,146
มันเป็นเรื่องของคุณแล้ว
899
01:58:09,541 --> 01:58:13,751
"ความกล้าหาญและอดทนของคุณพาเทลฟังดูเหลือเชื่อ
900
01:58:13,920 --> 01:58:16,879
"ไม่มีเรื่องเรืออับปางลำไหนในอดีตจะเทียบได้
901
01:58:17,048 --> 01:58:21,292
"ผู้รอดตายน้อยคนที่จะอยู่กลางทะเลได้นานขนาดนั้น
902
01:58:21,469 --> 01:58:24,052
"และไม่มีใครเคยมีเพื่อนร่วมทาง...
903
01:58:24,222 --> 01:58:26,885
"ที่เป็นเสือเบงกอลโตเต็มวัย"
904
01:58:31,021 --> 01:58:33,729
เรามีแขก มารู้จักกันหน่อย
905
01:58:34,608 --> 01:58:35,644
- หวัดดี
- หวัดดี
906
01:58:36,026 --> 01:58:37,267
ยินดีที่รู้จักค่ะ
907
01:58:37,444 --> 01:58:38,651
อดิตา
908
01:58:39,654 --> 01:58:40,895
ราวิ
909
02:06:46,682 --> 02:06:48,674
บรรยายไทยโดย ทายาท ม.จ. ทิพยฉัตร ฉัต
OCR'd and improved by MANiAC and readme