0
00:00:00,100 --> 00:00:00,900
The Oxford Murders (2008)  OCR
24 fps  runtime 01:48:18

1
00:00:49,667 --> 00:00:50,407
ไป

2
00:00:52,375 --> 00:00:53,206
ไป

3
00:01:00,000 --> 00:01:00,956
นั่นอะไร

4
00:01:02,167 --> 00:01:03,123
คนน่ะสิ

5
00:01:04,042 --> 00:01:04,873
คนตายน่ะเหรอ

6
00:01:05,250 --> 00:01:07,583
ไม่ครับ เขาเขียนอะไรอยู่

7
00:01:07,958 --> 00:01:10,871
ขอย้ำ กำลังเขียนอยู่

8
00:01:11,875 --> 00:01:13,411
เขากำลังเขียนบันทึกอยู่ครับ

9
00:01:13,667 --> 00:01:15,624
ชายผู้นั้นไม่ได้บ้า

10
00:01:16,042 --> 00:01:17,453
เขาทำงานกับกระสุนปืน

11
00:01:17,458 --> 00:01:20,371
ที่อยู่รายล้อมเพราะเขารอไม่ได้

12
00:01:20,750 --> 00:01:22,332
ใจความที่บันทึกนั้น

13
00:01:22,417 --> 00:01:25,160
มีความสำคัญเกินกว่าจะเขียนทีหลัง

14
00:01:25,458 --> 00:01:28,246
เขาจะต้องทำตอนที่สมองกำลังแล่น

15
00:01:28,542 --> 00:01:31,205
เขาละมันไม่ได้เลยซักวินาที

16
00:01:32,625 --> 00:01:34,161
แล้วอะไรคือสิ่งสำคัญ

17
00:01:34,250 --> 00:01:36,162
ที่เขาต้องเสี่ยงชีวิตแบบนั้น

18
00:01:36,458 --> 00:01:37,869
สิ่งที่เขากำลังเขียน

19
00:01:38,042 --> 00:01:39,078
หยุดให้เขายืนขึ้น

20
00:01:39,167 --> 00:01:41,534
แล้ววิ่งหนีเหมือนกับคนอื่นๆ ใช่มั้ย

21
00:01:45,833 --> 00:01:49,076
มันคือปรัชญาทางการรบนั่นเอง

22
00:01:51,583 --> 00:01:53,040
ปรัชญานั้นมีอำนาจ

23
00:01:53,042 --> 00:01:55,500
และได้ผลที่สุดในศตวรรษที่ 20

24
00:01:55,792 --> 00:01:57,078
พวกทหารเรียกกันว่า

25
00:01:57,167 --> 00:01:58,954
ลุ๊ดวิก วิตเก้นสไตน์

26
00:01:59,042 --> 00:02:01,250
ผู้ที่จำกัดทางความคิดของพวกเรา

27
00:02:02,583 --> 00:02:04,916
ปริศนาที่เขาพยายามถอดรหัส

28
00:02:06,125 --> 00:02:07,411
ดูตามเลยนะ

29
00:02:11,625 --> 00:02:13,833
เรารู้ถึงแก่นแท้หรือไม่

30
00:02:16,583 --> 00:02:17,869
เหล่านักคิดทั้งหลาย

31
00:02:17,875 --> 00:02:20,663
ที่ผ่านประวัติศาสตร์การค้นคว้า

32
00:02:20,750 --> 00:02:22,457
สิ่งที่ไม่มีใครพิสูจน์ได้

33
00:02:22,542 --> 00:02:25,330
อย่างเช่น "2 บวก 2 เป็น 4"

34
00:02:26,667 --> 00:02:28,454
เพราะฉะนั้น ในการหาแก่นแท้

35
00:02:28,458 --> 00:02:29,073
วิตเก้นสไตน์

36
00:02:29,167 --> 00:02:31,750
จึงได้ใช้ตรรกทางคณิตศาสตร์

37
00:02:31,750 --> 00:02:33,241
ความหมายก็คือ

38
00:02:33,250 --> 00:02:36,618
สิ่งที่ได้มากกว่าภาษา ที่เปลี่ยนไม่ได้

39
00:02:36,625 --> 00:02:39,208
อิสระจากตัณหาของมนุษย์งั้นเหรอ

40
00:02:40,167 --> 00:02:42,875
เขาเดินหน้าอย่างช้าๆ

41
00:02:42,875 --> 00:02:45,083
ใช้สมการแล้วสมการเล่า

42
00:02:45,167 --> 00:02:48,615
ด้วยวิธีต่างๆ นาๆ จนกระทั่งเขาเจอ..

43
00:02:51,167 --> 00:02:53,910
การลงเอยที่น่ากลัว

44
00:02:53,917 --> 00:02:56,125
ที่นั่นไม่มีแก่นแท้

45
00:02:56,542 --> 00:02:58,204
ด้านนอกของคณิตศาสตร์

46
00:02:58,208 --> 00:02:58,698
มันไม่มีทาง

47
00:02:58,792 --> 00:03:00,875
ที่จะหาแก่นแท้ได้อย่างแน่นอน

48
00:03:00,958 --> 00:03:03,541
ซึ่งไม่มีคำตอบใดจะช่วยตอบคำถาม

49
00:03:03,542 --> 00:03:05,204
ที่มวลมนุษย์ตั้งขึ้นมาได้

50
00:03:08,125 --> 00:03:10,367
ฉะนั้นแล้วปรัชญาจึงได้ตายลง

51
00:03:10,375 --> 00:03:15,541
เหตุเพราะ "พวกเราไม่สามารถพูดได้

52
00:03:17,708 --> 00:03:20,121
พวกเรา..ได้แต่เก็บงำไว้"

53
00:04:44,458 --> 00:04:45,994
อย่าแตะนะ ขอร้อง

54
00:04:46,417 --> 00:04:48,283
มันเป็นเครื่องอีนิกม่า

55
00:04:48,375 --> 00:04:50,207
เอาไว้ก็อปปี้ ต้นฉบับ

56
00:04:50,208 --> 00:04:52,666
ในพิพิธภัณฑ์การสงครามในลอนดอน

57
00:04:52,958 --> 00:04:54,199
ขอโทษที่แอบเข้ามา

58
00:04:54,208 --> 00:04:55,289
ผมเห็นประตูเปิดอยู่

59
00:04:55,292 --> 00:04:56,453
มันก็ต้องเปิดสิ

60
00:04:56,458 --> 00:04:58,040
เธอคงไม่อยากให้ฉันลุกขึ้น

61
00:04:58,042 --> 00:05:00,159
ไปเปิดให้เธอเข้ามาด้วยขาแบบนี้หรอก

62
00:05:00,167 --> 00:05:00,827
จริงมั้ย

63
00:05:01,542 --> 00:05:02,202
ผม..

64
00:05:02,208 --> 00:05:05,827
มาร์ติน นักเรียนแลกเปลี่ยนคนใหม่

65
00:05:06,125 --> 00:05:07,957
ฉัน.. เดาดูน่ะ

66
00:05:09,000 --> 00:05:10,912
ผู้ชายคนที่ถ่ายคู่กับคุณ

67
00:05:10,917 --> 00:05:13,910
ใช่ ทัวริ่ง อลัน ทัวริ่ง

68
00:05:14,208 --> 00:05:16,416
ผู้ที่ถอดรหัสอีนิกม่าได้

69
00:05:16,583 --> 00:05:19,371
ต้องขอบคุณเขาทำให้ชนะสงคราม

70
00:05:19,667 --> 00:05:22,535
แต่น่าสงสาร ที่เขาต้องตายปริศนา

71
00:05:23,208 --> 00:05:24,699
ด้วยแอ๊ปเปิ้ลอาบยาพิษ

72
00:05:25,125 --> 00:05:26,661
เหมือนอย่างสโนไวท์

73
00:05:27,417 --> 00:05:28,749
แล้วคนซ้ายมือล่ะครับ

74
00:05:29,083 --> 00:05:30,824
สามีฉันเอง แฮรี่

75
00:05:31,167 --> 00:05:32,248
แฮรี่ อีเกิลตั้น

76
00:05:32,708 --> 00:05:34,620
เขาได้ขยายมิติเล็กๆ ให้กว้างยิ่งขึ้น..

77
00:05:34,625 --> 00:05:36,457
เขาควรได้รับรางวัลโนเบล

78
00:05:36,542 --> 00:05:38,283
แต่เขาเกลียดพวกนักการเมือง

79
00:05:38,375 --> 00:05:40,116
นักการเมืองหรือว่าใครๆ

80
00:05:40,750 --> 00:05:42,286
เขามีเพื่อนไม่มากนักหรอก

81
00:05:42,625 --> 00:05:45,163
อย่างน้อยก็คบ อาร์เธอร์ เซลด้อม

82
00:05:45,458 --> 00:05:47,199
เขาน่าสงสาร

83
00:05:47,292 --> 00:05:49,124
เขาใช้เวลาทั้งวันในบ้าน

84
00:05:49,125 --> 00:05:51,162
ทำความสะอาดกระดาษของแฮรี่

85
00:05:51,167 --> 00:05:53,079
เขาไม่มื้อกลางวันมื้อค่ำ

86
00:05:53,083 --> 00:05:54,619
มีแต่สมการในหัว

87
00:05:54,917 --> 00:05:56,078
อีเกิลตั้นทำวิทยานิพนธ์

88
00:05:56,167 --> 00:05:59,615
เกี่ยวกับตรรกต่อเนื่อง ปี 1960 ใช่มั้ยครับ

89
00:06:00,042 --> 00:06:02,250
เธอคงทำการบ้านมาสินะ

90
00:06:02,333 --> 00:06:03,369
ผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับ

91
00:06:03,458 --> 00:06:04,619
อาร์เธอร์ เซลด้อม น่ะครับ

92
00:06:04,958 --> 00:06:05,789
ความจริงคุณนายอีเกิลตั้น

93
00:06:06,292 --> 00:06:07,578
เพราะเขาผมถึงมาที่นี่

94
00:06:07,667 --> 00:06:09,078
ผมหมายถึงในอ็อกซ์ฟอร์ด

95
00:06:09,375 --> 00:06:11,207
ฉันรู้ความหมายของเธอ

96
00:06:11,208 --> 00:06:14,827
เซลด้อมเป็นคน.. พิเศษ ทุกๆ รางวัล

97
00:06:14,917 --> 00:06:17,375
ทุกใบรับรองที่เขาได้รับมาหลายปี

98
00:06:17,458 --> 00:06:20,246
มันทำให้ฉัน..เป็นสุขใจทุกครั้ง

99
00:06:20,625 --> 00:06:21,991
ระวังด้วยนะแม่

100
00:06:22,000 --> 00:06:23,662
ไม่งั้นความลับของแม่จะถูกเจาะ

101
00:06:23,667 --> 00:06:24,453
ความลับอะไร

102
00:06:24,458 --> 00:06:25,539
หลังจากที่พ่อตาย

103
00:06:25,625 --> 00:06:26,911
แม่พยายามจะแต่งงานกับพ่อ

104
00:06:26,917 --> 00:06:29,409
ปากดีจริง ไม่จริงซักหน่อย

105
00:06:29,500 --> 00:06:31,082
เขาเหมือนเป็นพี่ชายของแม่

106
00:06:31,083 --> 00:06:32,824
เป็นเพราะเขาไม่เปิดโอกาสต่างหากล่ะ

107
00:06:32,917 --> 00:06:33,532
เบธ

108
00:06:35,083 --> 00:06:37,040
ไม่สงสัยเลยที่ศาสตราจารย์เซลด้อม

109
00:06:37,125 --> 00:06:38,115
เป็นอัจฉริยะ

110
00:06:38,375 --> 00:06:40,241
แต่มีอย่างนึง ที่เขาไม่ต่างไปจากคนอื่น

111
00:06:40,542 --> 00:06:41,953
เขาชอบสาวๆ

112
00:06:42,042 --> 00:06:45,535
เบธจ๊ะ เลิกทำเป็นโกรธซักพักจะได้มั้ย

113
00:06:45,875 --> 00:06:47,161
ขอโทษค่ะแม่

114
00:06:47,458 --> 00:06:49,324
ไม่มีใครบอกเราได้

115
00:06:49,417 --> 00:06:51,454
เราเหมือนสาวทึนทึกที่ขื่นขม

116
00:06:51,458 --> 00:06:52,574
ขอบคุณค่ะแม่

117
00:06:52,583 --> 00:06:54,825
ที่ทาน้ำมันโดยมีหนูเป็นแปรง

118
00:06:55,667 --> 00:06:57,533
ขอโทษนะคะ คุณคือ..

119
00:06:58,083 --> 00:06:59,915
ผมส่งแฟ็กซ์มาเมื่อ 2-3 อาทิตย์ก่อน

120
00:07:00,000 --> 00:07:01,116
เกี่ยวกับห้องเช่า

121
00:07:01,542 --> 00:07:03,124
เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

122
00:07:03,125 --> 00:07:04,661
พาเค้าไปดูห้องหน่อยสิลูก

123
00:07:07,583 --> 00:07:09,666
ถ้ารู้ก่อน ผมจะเช่าสูททักสิโด้มา

124
00:07:09,750 --> 00:07:10,831
คุณดูสวยมาก

125
00:07:11,125 --> 00:07:13,788
คืนนี้ลูกสาวฉันมีคอนเสิร์ต แค่นี้แหละ

126
00:07:14,417 --> 00:07:15,077
คอนเสิร์ตเหรอครับ

127
00:07:15,083 --> 00:07:16,870
ฉันเล่นเชลโล่ในเชลโดเนี่ยน

128
00:07:16,958 --> 00:07:19,621
เป็นพวกออร์เคสตร้าสมัครเล่น

129
00:07:19,708 --> 00:07:22,576
ใช่ เราไม่ใช่ลอนดอน ซิมโฟนี่ นี่คะ

130
00:07:22,667 --> 00:07:23,748
ผม.. ผมชอบเชลโล่

131
00:07:24,042 --> 00:07:24,998
ฉันด้วย

132
00:07:25,292 --> 00:07:27,500
อาจเป็นเพราะฉันกอดมันหลายวันมานี้

133
00:07:28,250 --> 00:07:30,458
เบธ ขอร้องล่ะ เธอทำให้พ่อหนุ่มกลัวนะ

134
00:07:30,458 --> 00:07:31,073
แม่คะ

135
00:07:31,375 --> 00:07:32,491
เป็นเพราะไม่มีใคร

136
00:07:32,583 --> 00:07:34,575
มาสู่ขอลูกสาวฉันนานแล้วล่ะ

137
00:07:34,875 --> 00:07:36,411
พวกเอาใจยากน่ะ รู้มั้ย

138
00:07:37,167 --> 00:07:39,079
หญิงชราที่จ้องแต่หน้าประตู

139
00:07:39,083 --> 00:07:40,244
ก็เหมือนกันนั่นแหละ

140
00:07:40,875 --> 00:07:42,787
เธอจะว่าฉันจุ้นจ้านงั้นเหรอ

141
00:07:42,875 --> 00:07:43,706
ไม่ค่ะแม่

142
00:07:44,000 --> 00:07:45,912
แม่แค่อยากปกป้องหนูไม่ใช่เหรอคะ

143
00:07:45,917 --> 00:07:46,907
แน่นอน

144
00:07:47,167 --> 00:07:48,499
แม่ฉันเป็นคนมีหลักการ

145
00:07:48,500 --> 00:07:51,117
ยกเว้นผู้ชายที่ผ่านสงครามโลกครั้งที่ 2 มา

146
00:07:51,125 --> 00:07:52,411
เขาเชื่อถือไม่ได้

147
00:07:52,500 --> 00:07:54,958
ลูกฉันคิดว่าฉันคลั่งนิดหน่อย

148
00:07:55,708 --> 00:07:57,449
เธอรู้ ฉันพูดถูก

149
00:07:57,542 --> 00:08:00,205
นาซีหมุนพวงมาลัยบนเครื่องยนต์พังๆ

150
00:08:00,208 --> 00:08:02,074
ทุกๆ วันบลัดดี้ เดย์

151
00:08:02,292 --> 00:08:04,158
ต้องเปลี่ยนแปลงรหัส

152
00:08:04,500 --> 00:08:06,457
และเราจะถอดรหัสอีกครั้ง

153
00:08:07,042 --> 00:08:09,375
สมัยโน้นไม่ได้มีคอมพิวเตอร์นะ

154
00:08:09,667 --> 00:08:11,784
มีแต่เครื่องคิดเลขเท่านั้นแหละ

155
00:08:13,375 --> 00:08:15,082
คุณคงจะวัยรุ่นมากๆ

156
00:08:15,083 --> 00:08:16,039
หนูต้องไปแล้วค่ะ

157
00:08:17,250 --> 00:08:18,912
เล่นเกมซ่อนหาหน่อยมั้ย

158
00:08:33,000 --> 00:08:35,617
เอาล่ะ นี่คือที่เรียนของเธอ

159
00:08:35,625 --> 00:08:37,662
ฉันเชื่อว่าเธอต้องสุขสบาย

160
00:08:37,667 --> 00:08:38,532
เยี่ยมเลยครับ

161
00:08:38,875 --> 00:08:41,993
เธอควรปรึกษาอาจารย์เรื่องวิทยานิพนธ์นะ

162
00:08:43,000 --> 00:08:44,536
ผมคิดเอาไว้ในใจมานานแล้ว

163
00:08:44,917 --> 00:08:46,124
อาร์เธอร์ เซลด้อม

164
00:08:50,542 --> 00:08:51,828
พ่อแม่เธอเหรอ

165
00:08:52,000 --> 00:08:52,615
ครับ

166
00:08:54,042 --> 00:08:56,830
อเมริกันแต๊ๆ อยู่ใกล้ทะเลเหรอ

167
00:08:57,583 --> 00:09:00,542
ไม่เชิงครับ ทะเลทรายน่ะ อริโซน่า

168
00:09:00,542 --> 00:09:02,750
ความจริงแล้ว มันเกิดขึ้นที่บ้านของผม

169
00:09:02,833 --> 00:09:06,031
อ๋อ งั้นเหรอ น่ารักดี

170
00:09:07,833 --> 00:09:10,041
จริงสิ นักเรียนทุกคนต้องแบ่งกัน

171
00:09:10,125 --> 00:09:12,333
เพื่อนของเธอก็เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

172
00:09:12,500 --> 00:09:13,786
เราไม่น่าจะมีปัญหาครับ

173
00:09:14,125 --> 00:09:17,118
ยังไงซะ ฉันคิดว่าเธอค้นหาข้อมูล

174
00:09:17,208 --> 00:09:19,541
ศาสตราจารย์ เซลด้อม เดี๋ยวนี้เถอะ

175
00:09:19,958 --> 00:09:21,540
ผมทราบครับแต่..

176
00:09:21,542 --> 00:09:23,704
ทางวิทยาลัยบอกว่าเขาเป็นเพื่อนปริญาเอก

177
00:09:23,708 --> 00:09:24,915
ใครบอกเธอล่ะ

178
00:09:25,667 --> 00:09:28,330
ผมได้รับแฟ็กซ์ นี่ครับ

179
00:09:30,625 --> 00:09:34,539
อย่างงี้เอง ฉันเสียใจที่บอกคุณนาย..คีแมน

180
00:09:34,542 --> 00:09:37,410
ว่าควรมองโลกในแง่ดี

181
00:09:37,417 --> 00:09:38,703
เธออยู่ที่นี่ไม่นาน

182
00:09:38,708 --> 00:09:40,074
แต่มันต้องมีวิธีสิครับ

183
00:09:40,833 --> 00:09:41,994
ผมอาจจะไปพูดกับเขา..

184
00:09:42,083 --> 00:09:44,450
เธอจะพูดกับใครก็ได้ที่ต้องการ

185
00:09:44,458 --> 00:09:46,450
แน่นอน แต่ฉันขอเตือนเธอ

186
00:09:46,708 --> 00:09:47,789
ศาสตราจารย์เซลด้อม

187
00:09:47,875 --> 00:09:49,616
ไม่ได้เป็นหนึ่งใน เรื่องที่เกิดขึ้นเอง

188
00:09:49,708 --> 00:09:51,665
ถ้าเธอฟังคำแนะนำฉัน

189
00:09:52,292 --> 00:09:53,123
ฉันขอแนะนำให้เธอ

190
00:09:53,208 --> 00:09:54,790
ศึกษาข้อเท็จจริงให้มากกว่า

191
00:09:54,792 --> 00:09:56,158
ฉันแน่ใจว่าเธอ

192
00:09:56,167 --> 00:09:58,204
ต้องหาครูพิเศษเพื่อสอนเธอ

193
00:09:58,208 --> 00:09:59,665
คนที่เข้าใจถึงธรรมชาติ

194
00:09:59,750 --> 00:10:01,161
ในการทำงานของเธอ

195
00:10:23,000 --> 00:10:24,366
อย่าทุบกำแพงซะล่ะ

196
00:10:24,375 --> 00:10:26,207
กำแพงเหรอ อย่าพูดเรื่องกำแพง

197
00:10:26,292 --> 00:10:27,828
เพราะเธอก็อยู่ในเมืองห่วยๆ นี่

198
00:10:29,833 --> 00:10:32,371
โทษที ฉัน..คงจะเหงื่อออกนิดหน่อย

199
00:10:32,458 --> 00:10:32,823
อย่างน้อย

200
00:10:32,917 --> 00:10:35,330
พวกเขาก็เข้าร่วมทำการบ้านของเธอ

201
00:10:35,625 --> 00:10:36,832
อ๋อ นี่เหรอ

202
00:10:37,250 --> 00:10:39,993
ฉันพยายามฝึกมันด้วยตัวเองตั้งแต่อายุ 16

203
00:10:40,375 --> 00:10:42,708
ฉันพยายามจะคำนวณที่ๆ ฉันหนีมา

204
00:10:43,042 --> 00:10:44,499
ขึ้นอยู่กับการกระแทกของบอล

205
00:10:44,500 --> 00:10:46,617
และอะไรคือแรง ที่เชื่อมโยงกับไม้เทนนิส

206
00:10:46,917 --> 00:10:49,534
ทำง่ายๆ นะ นี่ไง

207
00:10:55,250 --> 00:10:56,991
เห็นมั้ย มันได้ผล

208
00:10:57,958 --> 00:10:59,950
ใช่ แล้วจะเกิดอะไร

209
00:10:59,958 --> 00:11:01,995
ถ้าเธอเล่นแบบฝืนตัวเอง

210
00:11:03,333 --> 00:11:05,074
ก็คง..จะเหมือนเดิม

211
00:11:05,167 --> 00:11:07,033
แต่วิถีของมันก็ยังคงได้ผล

212
00:11:09,958 --> 00:11:10,448
เชิญ

213
00:11:48,333 --> 00:11:49,369
ขอพักหน่อย

214
00:11:49,625 --> 00:11:51,287
ฉันต้องทบทวนการคำนวนใหม่

215
00:11:54,417 --> 00:11:55,282
ได้สิ

216
00:12:07,708 --> 00:12:08,869
ขอบคุณที่ร่วมตี

217
00:12:09,875 --> 00:12:11,116
อยากจะไปห้องสตีมเอง

218
00:12:11,125 --> 00:12:13,037
หรือว่าอยากมีเพื่อนไปต่อด้วยล่ะ

219
00:12:14,833 --> 00:12:16,574
วันพุธ เวลาเดิม

220
00:12:17,833 --> 00:12:21,156
เอาไม้สคว๊อชไปก็ดี ชีวิตจะได้ง่ายขึ้น

221
00:12:21,542 --> 00:12:22,248
ได้เลย

222
00:12:33,667 --> 00:12:36,205
ฉันเห็นเธอรับประเพณีท้องถิ่นได้เร็วนี่

223
00:12:36,917 --> 00:12:37,873
ผมพยายามอยู่

224
00:12:38,167 --> 00:12:39,533
หล่อนอาจจะช่วยวิทยาพนธ์

225
00:12:39,542 --> 00:12:41,033
ปริญญาเอกของเธอ

226
00:12:41,042 --> 00:12:42,874
ตั้งแต่คุณลุงอาร์เธอร์เป็นตัวปัญหา

227
00:12:42,875 --> 00:12:43,956
มีอะไรทำไม่ได้เหรอ

228
00:12:43,958 --> 00:12:44,869
ไม่มีหรอก

229
00:12:44,875 --> 00:12:47,743
ถ้าจะขอให้แม่ฉันพูดถึงเขาน่ะ ลืมได้เลย

230
00:12:47,750 --> 00:12:49,207
ผมจะไม่ขออะไรทั้งนั้น

231
00:12:50,417 --> 00:12:51,453
เธอว่าฉันจะเชื่อ

232
00:12:51,542 --> 00:12:53,579
ที่เธอเลือกบ้านนี้จริงงั้นเหรอ

233
00:12:54,458 --> 00:12:56,165
ไม่ ไม่ใช่โอกาส

234
00:12:56,167 --> 00:12:58,033
ไม่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับโอกาส

235
00:12:58,375 --> 00:12:59,582
ผมต้องการพบแม่คุณ

236
00:12:59,667 --> 00:13:00,532
นั่นเรื่องจริง

237
00:13:00,625 --> 00:13:02,036
แต่ผมไม่มีแผนกับท่าน

238
00:13:02,208 --> 00:13:03,619
ฉันคงไม่ต้องขอโทษ

239
00:13:04,625 --> 00:13:07,242
ฉันชอบคนที่ทำในสิ่งที่อยากทำ

240
00:13:07,250 --> 00:13:09,116
ฉันขอให้ฉันชอบเธอกว่านี้

241
00:13:09,208 --> 00:13:11,040
คุณจะไม่พลาดแน่ ผมรับรอง

242
00:13:11,042 --> 00:13:11,907
อ๋อเหรอจ๊ะ

243
00:13:12,333 --> 00:13:15,292
เธอมาที่นี่จากประเทศอื่นด้วยตัวเธอเอง

244
00:13:15,292 --> 00:13:17,830
อีกไม่นานเธอก็จะมีเพื่อนสาวรายล้อม

245
00:13:17,833 --> 00:13:19,119
หวังว่าอย่างนั้น

246
00:13:19,125 --> 00:13:21,082
อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ผมคิดเมื่อกี้

247
00:13:21,792 --> 00:13:22,873
ไม่งั้นหรอกมั้ง

248
00:13:23,708 --> 00:13:24,789
เธอพอใจ

249
00:13:26,375 --> 00:13:28,287
เธอเป็นคนเดียวที่มองเห็นทุกอย่าง

250
00:13:28,292 --> 00:13:29,203
ผมพยายาม

251
00:13:29,458 --> 00:13:30,790
เธอทำได้ยังไง

252
00:13:31,750 --> 00:13:33,958
ง่ายจะตาย มันก็ไหลไปเรื่อยๆ

253
00:13:34,250 --> 00:13:35,707
แล้วถ้ามันเลวร้ายล่ะ

254
00:13:39,917 --> 00:13:41,328
ทำพลาดดีกว่าไม่ทำเลย

255
00:13:42,375 --> 00:13:44,241
ผมอาจวุ่นวายมากกว่าจะสำเร็จ

256
00:13:45,542 --> 00:13:46,623
มันเวิร์คสำหรับผม

257
00:13:47,083 --> 00:13:48,415
คุณน่าจะลองทำ

258
00:14:01,000 --> 00:14:01,956
เดี๋ยวนะครับ

259
00:14:06,333 --> 00:14:08,040
ฉันว่าเธออาจจะสนใจ

260
00:14:08,042 --> 00:14:10,034
เซลด้อมให้เล็คเชอร์ไว้ในบันทึกล่าสุด

261
00:14:10,042 --> 00:14:12,204
ที่วิทยาลัยเมอร์ตั้นครั้งที่ 24

262
00:14:12,208 --> 00:14:13,619
นี่เป็นโอกาสสำคัญ

263
00:14:15,750 --> 00:14:18,208
นั่นไม่มีทางที่จะค้นพบแก่นแท้

264
00:14:18,583 --> 00:14:21,041
ไม่มีการโต้เถียงที่อาจจะช่วย

265
00:14:21,125 --> 00:14:23,287
ตอบคำถามมวลมนุษย์

266
00:14:25,375 --> 00:14:28,368
ฉะนั้นแล้วปรัชญาจึงได้ตายลง

267
00:14:30,125 --> 00:14:32,833
เหตุเพราะ "พวกเราไม่สามารถพูดได้

268
00:14:34,833 --> 00:14:37,291
พวกเรา..ได้แต่เก็บงำไว้"

269
00:14:52,625 --> 00:14:55,743
โอ้ ดูเหมือนจะมีคนที่ต้องการพูด

270
00:14:57,458 --> 00:14:59,040
เห็นได้ว่าเธอไม่ได้เห็นด้วย

271
00:14:59,125 --> 00:15:00,536
กับวิตเก้นสไตน์

272
00:15:00,875 --> 00:15:03,709
นั่นหมายถึงไม่เธอพบสิ่งที่ขัดแย้ง

273
00:15:03,792 --> 00:15:05,579
ในปรัชญาของแทร็คทาทัส

274
00:15:05,667 --> 00:15:08,705
ก็มีแก่นแท้มาแบ่งปันกับเรา

275
00:15:09,583 --> 00:15:10,994
ผมเชื่อในอักษรพาย

276
00:15:15,708 --> 00:15:17,574
โทษนะ ฉันไม่เข้าใจเธอ

277
00:15:18,625 --> 00:15:20,207
เธอบอกว่าเธอเชื่ออะไรนะ

278
00:15:20,208 --> 00:15:22,871
อักษรพาย ในส่วนของทองคำ

279
00:15:22,875 --> 00:15:24,411
ลำดับของฟิโบแนซชี่

280
00:15:24,750 --> 00:15:26,958
เป็นแก่นแท้ธรรมชาติของคณิตศาสตร์

281
00:15:27,708 --> 00:15:29,449
มันซ่อนความหมายภายใต้ความจริง

282
00:15:29,875 --> 00:15:31,958
สิ่งที่จัดการให้เป็นรูปร่าง แบบแผน

283
00:15:32,042 --> 00:15:33,374
ลำดับของตรรก

284
00:15:33,458 --> 00:15:35,825
ถึงจะเล็กราวเกล็ดหิมะ

285
00:15:35,833 --> 00:15:37,620
รวมกับลำดับสำคัญในโครงร่าง

286
00:15:38,375 --> 00:15:39,206
เพราะฉะนั้น

287
00:15:39,625 --> 00:15:40,411
ถ้าเราเสาะหาความลับ

288
00:15:40,500 --> 00:15:41,490
โดยการเรียงลำดับ

289
00:15:41,500 --> 00:15:44,993
เราจะรู้ว่าความลับนั้นเป็นความจริง

290
00:15:53,375 --> 00:15:54,866
น่าประทับใจ

291
00:15:55,750 --> 00:15:58,868
กำลังแปลคำพูดเขาในแม่แบบอังกฤษ

292
00:16:00,292 --> 00:16:02,750
เราพบใบหน้าตัวเองที่สดชื่น

293
00:16:02,833 --> 00:16:04,290
ตื่นเต้นกับคณิตศาสตร์

294
00:16:04,292 --> 00:16:05,373
ตามลำดับของความคิด

295
00:16:05,458 --> 00:16:07,324
ที่คงอยู่ในแก่นแท้

296
00:16:08,917 --> 00:16:10,783
ความจริงมันไม่ใช่เรื่องใหม่

297
00:16:11,208 --> 00:16:12,494
ในเมื่อมนุษย์ไม่สามารถ

298
00:16:12,583 --> 00:16:14,245
จะปรองดองกันได้

299
00:16:14,333 --> 00:16:16,871
เขาเฝ้าแต่เปรียบเทียบในแต่ละความคิด

300
00:16:16,958 --> 00:16:18,915
เพราะเขาไม่อาจทน

301
00:16:18,917 --> 00:16:22,206
ต่อความรู้สึกที่บริสุทธิ์ของสมองเรา

302
00:16:27,375 --> 00:16:29,867
ในความสวยงามและกลมกลืน

303
00:16:29,958 --> 00:16:31,369
ของเกล็ดหิมะ

304
00:16:34,792 --> 00:16:36,909
หวานซะไม่มี

305
00:16:37,208 --> 00:16:38,540
ผีเสื้อกำลังกระพรือปีก

306
00:16:38,625 --> 00:16:41,868
ในขณะที่เฮอริเคนพัดอีกฝั่งนึงของโลก

307
00:16:42,625 --> 00:16:45,697
เราเคยได้ยินเรื่องผีเสื้อมาเป็นศตวรรษ

308
00:16:45,708 --> 00:16:48,166
แต่ใครเคยเห็นเฮอริเคนพัดครั้งเดียวบ้าง

309
00:16:48,250 --> 00:16:49,411
ไม่มีเลย

310
00:17:02,292 --> 00:17:03,499
บอกฉันหน่อยสิ

311
00:17:04,333 --> 00:17:08,282
ความสวยงามและกลมกลืนของมะเร็ง

312
00:17:09,083 --> 00:17:10,073
อยู่ตรงไหน

313
00:17:10,083 --> 00:17:12,450
เซลตัวไหนที่จู่ๆ ก็กลายเป็นฆาตกร

314
00:17:12,458 --> 00:17:15,451
และทำลายเซลที่เหลือในร่างกาย

315
00:17:15,458 --> 00:17:16,790
มีใครรู้บ้างมั้ย

316
00:17:23,333 --> 00:17:24,289
ไม่

317
00:17:25,250 --> 00:17:27,162
เพราะเราควรจะคิดถึงเกล็ดหิมะ

318
00:17:27,167 --> 00:17:29,033
และผีเสื้อมากกว่าความเจ็บ

319
00:17:30,625 --> 00:17:36,246
สงคราม หรือบันทึกเล่มนั้น ทำไม

320
00:17:37,125 --> 00:17:40,323
เพราะเราต้องคิดถึงชีวิตที่มีความหมาย

321
00:17:40,333 --> 00:17:44,247
ที่ทุกสิ่งครอบงำโดยตรรก

322
00:17:44,667 --> 00:17:46,329
และไม่มีโอกาสอื่น

323
00:17:48,000 --> 00:17:50,413
ถ้าฉันเขียน 2 และ 4 และ 6

324
00:17:50,500 --> 00:17:53,948
เรารู้สึกดีเพราะเรารู้ว่า ต่อไปคือ 8

325
00:17:54,375 --> 00:17:55,786
เรามองเห็นล่วงหน้า

326
00:17:56,542 --> 00:17:59,660
เราไม่มีโชคชะตา กุมอยู่ในมือ

327
00:18:01,542 --> 00:18:02,783
โชคไม่ดีนัก

328
00:18:02,792 --> 00:18:03,748
ยังไงก็เถอะ

329
00:18:05,208 --> 00:18:08,326
นี่ ไม่มีอะไรที่ทำให้เป็นจริง

330
00:18:09,625 --> 00:18:10,581
เห็นด้วยมั้ยล่ะ

331
00:18:14,083 --> 00:18:18,248
มัน.. มีแต่ความกลัว

332
00:18:22,292 --> 00:18:23,499
ความเศร้า

333
00:18:25,958 --> 00:18:27,494
แต่ต้องไปต่อ

334
00:18:38,417 --> 00:18:40,158
นายคงเป็น.. มาร์ติน

335
00:18:41,042 --> 00:18:42,203
เราเคยเจอกันแล้ว

336
00:18:43,667 --> 00:18:45,909
แต่ฉัน ไม่เข้าใจว่านายจะไปไหน

337
00:18:46,083 --> 00:18:47,164
ใช่ฉันจะไป

338
00:18:47,625 --> 00:18:49,708
มันผิดพลาด ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง

339
00:18:51,083 --> 00:18:53,075
นายยังไม่ได้สิ่งที่คาดหวังเลยนะ

340
00:18:53,833 --> 00:18:56,246
มันไม่มีหรอก ฉันว่ามันไม่มี

341
00:18:56,583 --> 00:18:58,495
ฉันว่านายตัดสินใจเร็วไป

342
00:18:58,792 --> 00:19:00,283
โดยไม่ลงมือกับศาสตราจารย์เซลด้อม

343
00:19:02,792 --> 00:19:04,454
อ็อกซ์ฟอร์ดนี่ข่าวไวจัง

344
00:19:04,750 --> 00:19:06,286
พวกเราเป็นพวกชอบนินทา

345
00:19:07,708 --> 00:19:10,166
ยังไงซะฉันว่านายพลาดการเป็นบัณฑิต

346
00:19:11,583 --> 00:19:13,449
เขาเคยเป็นที่สุดตอนนั้น

347
00:19:13,542 --> 00:19:16,034
แต่ตอนนี้เขาแค่อยากขายหนังสือ

348
00:19:16,042 --> 00:19:17,374
เหมือนคนทั่วไป

349
00:19:17,667 --> 00:19:18,953
แฟนพันธุ์แท้เซลด้อมเหรอ

350
00:19:19,917 --> 00:19:22,034
ฉันแปะรูปเขาในห้องฉันเลยล่ะ

351
00:19:22,333 --> 00:19:23,744
เขาก็ปฏิเสธนายเหรอ

352
00:19:24,625 --> 00:19:26,241
ฉันควรโดดออกทางหน้าต่าง

353
00:19:26,250 --> 00:19:27,582
มากกว่าขอให้เขาช่วย

354
00:19:28,458 --> 00:19:29,869
ฉันไม่อยากทำอะไรกับเขา

355
00:19:30,292 --> 00:19:31,373
หรือหนังสือเขา

356
00:19:32,917 --> 00:19:34,579
ฉันปลื้มรีเดอร์ส ไดเจสต์

357
00:20:06,583 --> 00:20:07,744
แท็กซี่

358
00:20:27,042 --> 00:20:27,623
หวัดดี

359
00:20:28,292 --> 00:20:30,409
เราได้หนังสือที่คุณต้องการแล้ว

360
00:20:33,750 --> 00:20:34,706
นี่ไงคะ

361
00:22:19,125 --> 00:22:20,115
บ้าชะมัด

362
00:22:21,875 --> 00:22:23,286
มาทำอะไรที่นี่

363
00:22:23,583 --> 00:22:25,245
ผมอยู่ที่นี่ มีธุระอะไรครับ

364
00:22:26,583 --> 00:22:28,449
ฉันมาเยี่ยมเพื่อนเก่าฉัน

365
00:22:29,833 --> 00:22:30,823
ผมขอโทษเรื่องเมื่อกี้..

366
00:22:30,958 --> 00:22:32,574
ไม่ต้องขอโทษหรอก

367
00:22:32,667 --> 00:22:34,954
ฉันชอบฝอยแบบนี้ตอนอยู่กับคนเยอะๆ

368
00:22:35,042 --> 00:22:37,079
แก่นแท้คือสิ่งที่ผมอยากให้คุณตั้งใจฟัง

369
00:22:37,958 --> 00:22:39,369
เธอทำสำเร็จแล้ว

370
00:22:48,833 --> 00:22:51,541
วันที่ 24 กันยายน ปี 1993

371
00:22:51,542 --> 00:22:52,248
นักสืบปีเตอร์เซ็น

372
00:22:52,333 --> 00:22:53,244
สถานีตำรวจอ็อกซ์ฟอร์ด

373
00:22:53,250 --> 00:22:54,661
ได้สืบสวนเหตุฆาตกรรม

374
00:22:54,667 --> 00:22:55,874
ของคุณนายจูเลีย อีเกิลตั้น

375
00:22:55,958 --> 00:22:57,039
รวมทั้งรายงานนี้

376
00:22:57,125 --> 00:22:59,117
เธอกับศาสตราจารย์อาร์เธอร์ เซลด้อม

377
00:22:59,500 --> 00:23:03,073
ซึ่งเจอพร้อมศพในเวลาเดียวกัน

378
00:23:04,292 --> 00:23:06,409
ใช่ครับ เราเข้าไปในห้องด้วยกัน

379
00:23:07,250 --> 00:23:10,322
เธอเป็นศิษย์ของศาสตราจารย์เซลด้อมเหรอ

380
00:23:10,667 --> 00:23:11,282
ไม่ครับ

381
00:23:12,458 --> 00:23:13,665
ทำงานให้เขาเหรอ

382
00:23:13,750 --> 00:23:14,365
ไม่ครับ

383
00:23:14,792 --> 00:23:17,205
อธิบายได้มั้ยว่าทำไมไปพร้อมกัน

384
00:23:17,875 --> 00:23:22,245
ไม่ได้ครับ ผมบอกความจริงแล้วว่า ไม่ได้

385
00:23:22,583 --> 00:23:24,449
ผมแปลกใจที่เห็นเขาที่นั่นด้วย

386
00:23:25,375 --> 00:23:28,038
แสดงว่าเป็นเรื่องบังเอิญใช่มั้ย

387
00:23:28,333 --> 00:23:30,199
ทุกอย่างดูเหมือนเป็นประเด็นทางคดี

388
00:23:32,667 --> 00:23:34,829
และ.. นี่เป็นครั้งแรก

389
00:23:34,833 --> 00:23:37,541
ที่เธอเห็นศาตราจารย์เซลด้อมใช่มั้ย

390
00:23:37,542 --> 00:23:38,328
ไม่เชิงหรอกครับ

391
00:23:39,667 --> 00:23:41,750
ผมเจอเค้าในห้องประชุมเมื่อเช้านี้

392
00:23:42,042 --> 00:23:44,159
ผมถามคำถามเขา 2-3 ข้อ

393
00:23:44,958 --> 00:23:46,199
คำถามเกี่ยวกับอะไร

394
00:23:46,208 --> 00:23:47,415
เกี่ยวกับคณิตศาสตร์

395
00:23:56,208 --> 00:23:57,665
ไม่มีทางที่ผมจะไป

396
00:23:57,750 --> 00:24:00,413
บ้านคุณนายอีเกิลตั้นตอนบ่ายนี้

397
00:24:00,833 --> 00:24:03,371
ผมไปที่นั่นเพราะฆาตกรบอกให้ไป

398
00:24:03,458 --> 00:24:04,994
ฆาตกรเตือนคุณเหรอ

399
00:24:05,333 --> 00:24:09,657
ใช่ ผมได้รับข้อความขณะสอนอยู่

400
00:24:09,667 --> 00:24:10,623
เขียนว่าไงบ้าง

401
00:24:10,708 --> 00:24:14,657
มีแค่ประโยคเดียว "รายแรกของลำดับ"

402
00:24:14,750 --> 00:24:16,332
เขียนเป็นตัวพิมพ์ใหญ่

403
00:24:16,333 --> 00:24:19,371
ข้างใต้เป็นที่อยู่คุณนายอีเกิลตั้น

404
00:24:20,250 --> 00:24:21,582
แล้วผมก็ไป

405
00:24:22,000 --> 00:24:23,161
ขอดูได้มั้ย

406
00:24:24,625 --> 00:24:25,206
ไม่ได้

407
00:24:26,167 --> 00:24:27,123
ทำไม

408
00:24:27,958 --> 00:24:28,948
ผมทิ้งไปแล้ว

409
00:24:30,000 --> 00:24:32,208
คุณทิ้งหลักฐานชิ้นสำคัญไปเหรอ

410
00:24:36,708 --> 00:24:40,406
นี่ ผมขออธิบายหลังจากการสอน

411
00:24:40,500 --> 00:24:41,741
ผมจะเซ็นหมายเลขสำเนา

412
00:24:41,833 --> 00:24:43,950
เวลาสอนเสร็จ ก่อนจะกลับบ้าน

413
00:24:44,667 --> 00:24:47,125
และนั่น ผมถึงได้นึกถึง

414
00:24:47,125 --> 00:24:49,287
ที่อยู่บนกระดาษแผ่นนั้น

415
00:24:49,292 --> 00:24:50,533
ซึ่งมันคุ้นเคย

416
00:24:51,292 --> 00:24:53,375
แต่พูดตามตรง ผมแค่..

417
00:24:53,667 --> 00:24:55,784
ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย

418
00:24:55,875 --> 00:25:00,290
แน่นอน พอไปที่นั่นมันก็สายไปแล้ว

419
00:25:14,875 --> 00:25:15,831
เราควรโทรแจ้งตำรวจ

420
00:25:16,000 --> 00:25:18,993
ถูกต้องแล้ว โทรเลย

421
00:25:22,583 --> 00:25:23,539
999

422
00:25:24,958 --> 00:25:26,915
ฮัลโหล ผมโทรมาแจ้งเรื่องคนตาย

423
00:25:28,208 --> 00:25:30,541
เลขที่ 3 คันฟิฟฟ์ โคลส

424
00:25:32,542 --> 00:25:33,703
เป็นผู้หญิงแก่

425
00:25:34,583 --> 00:25:35,448
ขอบคุณครับ

426
00:25:37,333 --> 00:25:38,289
มันเกิดอะไรขึ้น

427
00:25:38,792 --> 00:25:39,873
ไม่รู้สิ

428
00:25:40,708 --> 00:25:42,199
เราควรรออยู่ข้างนอก

429
00:25:42,292 --> 00:25:43,282
ไม่ควรแตะต้องอะไร

430
00:25:43,292 --> 00:25:44,874
ผมไม่ควรใช้โทรศัพท์ด้วยซ้ำ

431
00:25:45,167 --> 00:25:48,160
ลองนึกดูซิว่าเธอเห็นอะไรบ้าง

432
00:25:48,458 --> 00:25:49,994
มันเป็นเรื่องใหญ่แล้ว

433
00:25:51,125 --> 00:25:52,411
เธอเธอเล่นสแครบเบิ้ลด้วย

434
00:25:53,875 --> 00:25:54,831
เธอเล่นเองเหรอครับ

435
00:25:54,958 --> 00:25:57,075
ใช่ เธอชอบเขียนโน่นเขียนนี่

436
00:25:58,375 --> 00:25:59,582
คิดว่าเธอถูกฆ่ามั้ย

437
00:26:01,458 --> 00:26:03,700
ฉันมองไม่เห็นภาพอะไรเลย

438
00:26:07,250 --> 00:26:08,707
อาจจะมีใครมาบีบคอเธอ

439
00:26:08,792 --> 00:26:10,875
ขณะที่เธอหลับอยู่

440
00:26:11,292 --> 00:26:13,454
เธอตื่นขึ้น ดิ้นรนตะเกียกตะกาย

441
00:26:13,458 --> 00:26:15,290
เธอถูกหมอนกดหนักขึ้น

442
00:26:15,375 --> 00:26:17,458
อาจจะโดยมือทั้ง 2

443
00:26:18,667 --> 00:26:20,829
จมูกหัก แล้วเลือดก็ไหล

444
00:26:20,833 --> 00:26:22,244
ไม่ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะก็

445
00:26:24,042 --> 00:26:25,908
คงจะใช้เข่าอัดเข้าไป

446
00:26:26,000 --> 00:26:29,744
พอฆาตกรเอาหมอนออกเลือดก็ไหล

447
00:26:30,500 --> 00:26:32,287
เขาทิ้งมันลงพื้น

448
00:26:34,375 --> 00:26:36,412
และไม่สนว่าจะวางตรงไหน

449
00:26:36,500 --> 00:26:38,116
มันอาจจะน่ากลัว

450
00:26:38,875 --> 00:26:40,958
ในหนังสือที่ผมอ้างอิงในการสอน

451
00:26:41,000 --> 00:26:41,706
ผมอาจโชคไม่ดี

452
00:26:41,792 --> 00:26:44,159
ที่เปรียบเทียบลำดับตรรก

453
00:26:44,250 --> 00:26:45,957
กับฆาตกรต่อเนื่อง

454
00:26:46,042 --> 00:26:47,123
ในเมื่อมันเป็นสิ่งพิมพ์

455
00:26:47,125 --> 00:26:48,661
ผมเคยได้รับจดหมายนับสิบ

456
00:26:49,500 --> 00:26:51,492
แน่ใจว่าคุณทิ้งไปแล้วนะ

457
00:26:51,917 --> 00:26:55,240
ก็ ไม่นะ เพราะผมทิ้งแถวข้างทาง

458
00:26:55,250 --> 00:26:55,740
ที่ไหน

459
00:26:56,333 --> 00:27:01,624
น่าจะ..แถวๆ โรงละครเชลโดเนี่ยน

460
00:27:01,708 --> 00:27:03,995
สก็อต ไปที่นั่น มันอาจจะยังอยู่

461
00:27:04,333 --> 00:27:06,620
อาจถูกกวาดไปแล้ว ต้องไปเดี๋ยวนี้

462
00:27:06,708 --> 00:27:09,701
ไม่เป็นไร เราจะค้นทุกที่ถ้ามันจำเป็น

463
00:27:10,125 --> 00:27:13,118
มีอะไรอีกมั้ย อะไรที่คุณได้เจอมา

464
00:27:15,333 --> 00:27:16,665
ใต้ข้อความนั้น

465
00:27:17,458 --> 00:27:19,575
มีเขียนวงกลมเอาไว้ด้วย

466
00:27:21,000 --> 00:27:22,036
กลมดิ๊กเลยล่ะ

467
00:27:23,833 --> 00:27:25,574
สีดำด้วยนะ

468
00:27:27,208 --> 00:27:30,076
ขนาด ประมาณนี้

469
00:27:32,042 --> 00:27:32,873
ขนาดเท่านี้

470
00:27:38,125 --> 00:27:41,698
วงกลมเหรอ เหมือนลายเซ็นเหรอ

471
00:27:41,708 --> 00:27:44,200
โอ้ไม่ ผมว่าน่าจะเป็นสัญลักษณ์

472
00:27:44,208 --> 00:27:46,074
เป็นลำดับตรรกเบื้องต้น

473
00:27:46,958 --> 00:27:48,620
ขอโทษที่ผมไม่ทราบ

474
00:27:48,917 --> 00:27:51,955
ผมคงต้องกลับไปเรียนใหม่ซะแล้วเรื่อง..

475
00:27:51,958 --> 00:27:53,540
ลำดับของตรรก

476
00:27:54,625 --> 00:27:56,787
ลำดับของตรรกเป็นกลุ่มของความรู้เบื้องต้น

477
00:27:56,875 --> 00:27:58,366
ตามด้วยกฎที่พิเศษ

478
00:27:58,792 --> 00:28:00,203
อาจจะเป็น 1 2 3 4...

479
00:28:00,208 --> 00:28:02,040
หรือแม้แต่ 2 4 6 8...

480
00:28:02,125 --> 00:28:05,744
หรือ มันอาจจะเป็นลำดับของฟิโบแนซชี่

481
00:28:06,583 --> 00:28:07,949
ฟิโบแนซชี่เหรอ

482
00:28:07,958 --> 00:28:09,699
นักคณิตศาสตร์ในศตวรรษที่ 12

483
00:28:09,792 --> 00:28:10,828
แต่ละฐานจะประกอบด้วยเลข

484
00:28:10,917 --> 00:28:14,957
1 1 2 3 6 8 แล้วก็ 13

485
00:28:15,792 --> 00:28:17,374
ฟังนะ ผมยังไม่เห็นว่ามัน

486
00:28:17,458 --> 00:28:19,871
จะเกี่ยวข้องกับฆาตกรต่อเนื่องตรงไหน

487
00:28:20,208 --> 00:28:21,119
ขอโทษนะ

488
00:28:21,125 --> 00:28:22,707
ในตำราผมสนับสนุนทฤษฎี

489
00:28:22,792 --> 00:28:24,203
ที่ฆาตกรใช้เหตุผล

490
00:28:24,292 --> 00:28:26,955
ที่ไม่ได้มีอยู่ในโลกความเป็นจริง

491
00:28:28,042 --> 00:28:29,032
โดยทั่วไป

492
00:28:29,125 --> 00:28:31,833
รูปแบบถูกตามโดยฆาตกรต่อเนื่อง

493
00:28:31,917 --> 00:28:36,082
ที่หยาบโลน น่าเบื่อ และซ้ำซาก

494
00:28:36,417 --> 00:28:37,828
กรณีที่ต้องวิเคราะห์ทางจิตวิทยา

495
00:28:37,917 --> 00:28:38,828
ไม่ใช่ตรรกวิทยา

496
00:28:38,833 --> 00:28:40,369
คุณคิดว่าที่ฆาตกรฆ่า

497
00:28:40,375 --> 00:28:42,241
เพื่อพิสูจน์บางอย่างกับคุณเหรอ

498
00:28:43,000 --> 00:28:46,118
ใช่ น่าเศร้า ผมเชื่อว่าเป็นกรณีนั้น

499
00:28:46,417 --> 00:28:49,080
ฆาตกรอยากพิสูจน์ว่าผมผิดพลาด

500
00:28:49,167 --> 00:28:51,500
เขาต้องการจะแสดงว่าเขาเหนือกว่าผม

501
00:28:51,500 --> 00:28:54,572
และเขาจะโค่นผมในเกม

502
00:28:54,583 --> 00:28:56,074
แล้วเขาก็รู้ความสัมพันธ์ของผม

503
00:28:56,083 --> 00:28:56,618
กับคุณนายอีเกิ้ลตั้น

504
00:28:56,708 --> 00:28:58,574
โดยตัดสินใจเริ่มจากที่นั่น

505
00:28:58,667 --> 00:29:00,875
แล้วเรื่องวงกลม คุณจะอธิบายยังไง

506
00:29:00,875 --> 00:29:03,208
โอ้ วงกลมนั้นเริ่มจากลำดับของตรรก

507
00:29:03,292 --> 00:29:04,783
ไม่ใช่สัญลักษณ์ที่กำหนดเอาไว้

508
00:29:04,792 --> 00:29:06,954
หมายถึงแทบไม่มีอะไรเลย

509
00:29:07,625 --> 00:29:08,911
แสดงว่าคุณคิดว่า

510
00:29:09,333 --> 00:29:11,325
จะต้องมีฆาตกรคนอื่นอีกงั้นเหรอ

511
00:29:12,500 --> 00:29:13,661
เกรงว่าอย่างงั้น

512
00:29:14,458 --> 00:29:18,623
แล้วถ้าเราไม่สืบค้นในตอนนี้ ก็คงต้องมีอีก

513
00:29:19,417 --> 00:29:19,827
เอาล่ะ

514
00:29:19,833 --> 00:29:21,825
เราจะลองเปลี่ยนโน้ตบางตัวในพาร์ต 12

515
00:29:23,833 --> 00:29:26,075
เรารู้ว่าเธอตายเมื่อไหร่ก็ได้

516
00:29:27,375 --> 00:29:28,411
แต่ไม่ใช่แบบนี้

517
00:29:29,333 --> 00:29:31,541
หมอบอกว่าเธออยู่ได้ 6 เดือน

518
00:29:32,375 --> 00:29:34,116
แต่นี่ 6 ปีมาแล้ว

519
00:29:34,417 --> 00:29:36,454
ต้องขอบคุณเบธที่พยายามเธอเป็นพิเศษ

520
00:29:36,458 --> 00:29:37,869
เหมือนพรจากสวรรค์

521
00:29:38,792 --> 00:29:41,000
ฆาตกรอาจเลือกเธอเพราะเหตุนั้น

522
00:29:42,250 --> 00:29:42,990
หมายความว่าไง

523
00:29:43,333 --> 00:29:45,575
ถ้าเขาพยายามกำหนดบางอย่างทางสมอง

524
00:29:45,875 --> 00:29:47,787
ความตายอาจจะทำให้เขาไม่สนใจ

525
00:29:47,792 --> 00:29:48,748
เขาอาจจะเล็งไปที่

526
00:29:48,833 --> 00:29:50,950
การลงโทษให้เจ็บปวดน้อยที่สุดก็ได้

527
00:29:51,042 --> 00:29:53,500
เขาเลือกบางคนที่สมควรตาย

528
00:29:53,583 --> 00:29:55,199
เขาอาจจะรู้เรื่องการรักษา

529
00:29:55,208 --> 00:29:56,790
ของคุณนายอีเกิลตั้น

530
00:29:57,125 --> 00:29:59,458
เธอไปโรงพยาบาลเซ็นต์โจเซฟทุกอาทิตย์

531
00:29:59,792 --> 00:30:01,749
เขาอาจจะพบว่าเธอป่วยหนัก

532
00:30:01,833 --> 00:30:03,870
และทำให้เธอเป็นเหยื่ออันโอชะของเขา

533
00:30:05,333 --> 00:30:06,073
ว่าต่อซิ

534
00:30:06,583 --> 00:30:08,745
ถ้าเขาไม่ได้หักจมูกเธอ

535
00:30:08,750 --> 00:30:11,117
มันก็คงดูเหมือนตายตามธรรมชาติ

536
00:30:11,750 --> 00:30:13,616
กรณีนี้ มีแต่คุณที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

537
00:30:13,708 --> 00:30:15,574
ตำรวจไม่น่าจะเกี่ยวข้องด้วยนะ

538
00:30:15,667 --> 00:30:17,203
มันเป็นความท้าทายส่วนตัว

539
00:30:17,500 --> 00:30:19,583
ฆาตกรที่แทบจะไม่ใช่ฆาตกร

540
00:30:20,042 --> 00:30:21,704
เหตุผลเข้าท่า

541
00:30:23,250 --> 00:30:24,866
คิดว่าใครจะเป็นรายต่อไป

542
00:30:25,375 --> 00:30:27,458
ผมว่าเขาต้องระวังตัวมากขึ้น

543
00:30:27,792 --> 00:30:28,908
เขาจะโบ้ยให้ฆาตกรอื่น

544
00:30:29,000 --> 00:30:30,662
ที่แทบจะไม่ใช่ฆาตกร

545
00:30:31,708 --> 00:30:34,121
ฆาตกรที่ไม่มีตัวตน

546
00:30:39,667 --> 00:30:40,657
ขอตัวนะ

547
00:30:44,375 --> 00:30:47,208
ขอโทษครับคุณตำรวจ

548
00:30:47,208 --> 00:30:49,621
แต่ผมขอคุยถึงเรื่องคุณอีเกิลตั้นก่อน

549
00:30:49,625 --> 00:30:51,082
เพื่อหยุดข่าวร้ายกับเธอ

550
00:30:51,542 --> 00:30:52,373
ขอบคุณนะครับ

551
00:30:59,625 --> 00:31:04,199
เธอต้องมี ซี บีแฟล็ต และซีชาร์ป

552
00:31:04,875 --> 00:31:06,036
ขอเวลาซักครู่นะครับ

553
00:31:06,875 --> 00:31:07,581
ได้ครับ

554
00:31:07,917 --> 00:31:11,957
แล้วเธอต้องมีซี บีแฟล็ต และซีชาร์ป

555
00:31:12,250 --> 00:31:15,368
โอ้ไม่ๆ ๆ

556
00:31:15,458 --> 00:31:18,906
เธอต้องมี ซีชาร์ป และซี ธรรมดา อ้อ โอเค

557
00:31:19,333 --> 00:31:20,494
ขอพักซักครู่นะ

558
00:31:55,917 --> 00:31:58,034
ตำรวจบอกว่าเธอเป็นคนที่พบศพ

559
00:31:58,750 --> 00:32:00,457
ยกโทษให้ด้วย ผมเสียใจจริงๆ

560
00:32:00,458 --> 00:32:02,495
พวกเขาถามผม ผมพยายามเก็บรายละเอียด..

561
00:32:02,500 --> 00:32:04,992
ไม่มีปัญหา ฉันเข้าใจ

562
00:32:08,042 --> 00:32:09,829
มันเป็นการยากสำหรับคุณในช่วงเวลานี้

563
00:32:11,667 --> 00:32:13,203
โดนสอบตั้ง 2 ชั่วโมง

564
00:32:14,000 --> 00:32:16,458
มันเป็นตรรกกะที่ฉัน ถูกต้องสงสัยคนแรก

565
00:32:17,000 --> 00:32:18,207
พวกเขาบอกอย่างงั้นเหรอ

566
00:32:18,208 --> 00:32:21,246
ไม่ พวกเขาไม่ได้พูดอะไร

567
00:32:22,042 --> 00:32:23,624
เธอไม่ต้องสืบหาความจริง

568
00:32:23,708 --> 00:32:25,370
ว่าฉันเป็นหนึ่งในเรื่องนี้หรอก

569
00:32:26,167 --> 00:32:29,160
แต่คุณดูแลเธอมาหลายปี เซลด้อมบอกผม

570
00:32:30,042 --> 00:32:34,412
5 ปี 5 ปีที่รอให้เธอตายเอง

571
00:32:36,125 --> 00:32:38,162
ขอโทษด้วยที่ต้องพูดตรงๆ

572
00:32:38,167 --> 00:32:40,284
แต่ถ้าคนที่อยากจบ มันน่าจะเป็นฉัน

573
00:32:43,417 --> 00:32:44,999
เธอรู้อะไรหรือเปล่า

574
00:32:45,000 --> 00:32:46,957
ทุกๆ เช้าที่ตื่นนอน

575
00:32:46,958 --> 00:32:48,870
แล้วคิดว่าเมื่อไหร่จะกลับมาเป็นตัวเอง

576
00:32:49,750 --> 00:32:52,208
ฉันทิ้งเธอไม่ได้ เธอเป็นแม่ของฉัน

577
00:32:53,000 --> 00:32:54,161
แม่เป็นมะเร็ง

578
00:32:54,250 --> 00:32:56,492
แต่ลองนึกถึงคำถามในแต่ละเดือน

579
00:32:59,083 --> 00:33:01,416
เธออยากให้คนๆ นี้หายตัวไป

580
00:33:01,500 --> 00:33:03,082
และในขณะเดียวกันเธอก็รู้ว่า

581
00:33:03,083 --> 00:33:05,370
มีสิ่งที่ชั่วร้ายในตัวเธอคิดแบบนั้น

582
00:33:06,958 --> 00:33:09,996
เธอเกลียดตัวเองที่คิดอะไรแบบนั้นในหัว

583
00:33:10,833 --> 00:33:12,495
มันเริ่มเน่าเฟะข้างใน

584
00:33:12,667 --> 00:33:15,125
เบธ ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว

585
00:33:16,000 --> 00:33:17,081
เซลด้อมได้รับโน้ต

586
00:33:17,500 --> 00:33:19,207
มีคนเตือนเขากับสิ่งที่เกิดขึ้น

587
00:33:19,208 --> 00:33:20,915
แล้วก็ข่มขู่ว่าจะทำอีก

588
00:33:21,750 --> 00:33:22,490
ใคร

589
00:33:22,792 --> 00:33:23,873
ไม่มีใครรู้

590
00:33:32,000 --> 00:33:34,413
พวกเขาพาฉันไปห้องดับจิตดูศพ

591
00:33:35,208 --> 00:33:36,949
ตาของแม่เบิกโพรง

592
00:33:37,042 --> 00:33:38,249
อย่าคิดมากอีกเลย

593
00:33:44,625 --> 00:33:46,617
ฉันนอนไม่หลับแน่ๆ เลย

594
00:33:47,375 --> 00:33:49,037
ฉันขอนอนกับเธอได้มั้ย

595
00:34:01,375 --> 00:34:02,491
ฉันขอโทษ

596
00:34:02,500 --> 00:34:03,991
ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไร

597
00:34:05,333 --> 00:34:08,656
ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไร น่าอายจังเลย

598
00:34:08,875 --> 00:34:10,741
เบธ ได้โปรด อย่าไป

599
00:34:26,833 --> 00:34:27,664
ยินดีด้วยนะ

600
00:34:27,958 --> 00:34:29,620
ชื่อนายอยู่ในหนังสือพิมพ์กับเซลด้อม

601
00:34:30,375 --> 00:34:32,037
ยัยแก่นั่นน่าสนใจมากเลยใช่มั้ย

602
00:34:32,208 --> 00:34:34,450
เฮ้ อย่าเพิ่งไป

603
00:34:36,000 --> 00:34:37,207
เพื่อนนายโชคดีนะ

604
00:34:38,333 --> 00:34:40,666
เฉียดฉิวความตายตลอดแต่ไม่ยักตาย

605
00:34:42,875 --> 00:34:45,583
นายไม่รู้เหรอ 30 ปีก่อน

606
00:34:45,667 --> 00:34:47,374
ทั้ง 4 คน เคยเดินเส้นทางด้วยกัน

607
00:34:47,375 --> 00:34:48,707
นี่นายพูดเรื่องอะไร

608
00:34:49,000 --> 00:34:50,286
สามีของคุณนายอีเกิลตั้น

609
00:34:50,667 --> 00:34:52,158
กับภรรยาของเซลด้อมถูกฆ่า

610
00:34:52,833 --> 00:34:54,040
เดาซิว่าใครเป็นคนทำ

611
00:34:55,375 --> 00:34:58,163
และตอนนี้ยัยแก่ก็ตายแล้ว

612
00:34:58,917 --> 00:35:00,909
ตายไป 3 เหลือ 1

613
00:35:04,042 --> 00:35:05,578
นี่คือคุณสคาร์เล็ต

614
00:35:05,667 --> 00:35:07,533
แล้วเธอก็อยู่ในห้องอาหาร

615
00:35:07,625 --> 00:35:10,288
ทีนี้เรารู้ว่าฆาตกร อยู่ในห้องอาหารด้วย

616
00:35:10,375 --> 00:35:12,116
แล้วเหยื่อก็ถูกฆ่าด้วยหมอน

617
00:35:12,417 --> 00:35:13,874
แต่ในเมื่อเราไม่มีหมอน

618
00:35:13,875 --> 00:35:15,787
เราก็จะใช้มีดเล็กทื่อๆ

619
00:35:17,417 --> 00:35:19,409
ทีนี้ฉันจะกระแอมและพูดว่า

620
00:35:19,417 --> 00:35:20,703
คุณสคาร์เล็ตถูกฆ่าตาย

621
00:35:20,708 --> 00:35:24,657
ในห้องอาหารพร้อมกับมีด เธอคิดว่าไง

622
00:35:25,542 --> 00:35:27,909
เงื่อนงำ.. ผมช่างน้ำหนักแล้วไม่ได้

623
00:35:27,917 --> 00:35:31,740
นั่นล่ะ แนะนำให้อ่านวิชาของกรมตำรวจ

624
00:35:32,708 --> 00:35:33,789
ในหนังสือพิมพ์

625
00:35:33,875 --> 00:35:37,073
เธอเป็นผู้ที่น่าสงสัยที่สุด

626
00:35:37,875 --> 00:35:39,366
แต่ตำรวจรู้ความจริงทุกอย่าง

627
00:35:41,167 --> 00:35:45,081
ลืมไปว่าฉันคุยกับแชมป์ตรรกของมหาลัยอยู่

628
00:35:46,542 --> 00:35:47,248
ขอบใจนะ

629
00:35:47,583 --> 00:35:49,290
เธอกับตำรวจคิดว่าเป็นไปได้

630
00:35:49,375 --> 00:35:50,536
ที่จะพิสูจน์ความจริง

631
00:35:51,333 --> 00:35:52,744
บนพื้นฐานความเป็นจริง

632
00:35:52,750 --> 00:35:54,662
โดยใช้เหตุผลที่ฟังขึ้น

633
00:35:54,750 --> 00:35:56,958
เธออ่านสรุปเหตุผลแล้วอย่างงั้นเหรอ

634
00:35:57,250 --> 00:35:58,957
แน่นอนว่าวันนี้วันพุธ

635
00:35:59,292 --> 00:36:00,703
แล้วถ้าฉันพูดว่า

636
00:36:00,792 --> 00:36:05,457
"ชาวอังกฤษโกหกทั้งเพ" ล่ะ จริง ผิด

637
00:36:05,458 --> 00:36:07,040
หรือเป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์

638
00:36:07,042 --> 00:36:08,783
เอาล่ะ นั่นเป็นสูตรของคณิตศาสตร์

639
00:36:08,875 --> 00:36:09,456
ที่สามารถพิสูจน์

640
00:36:09,542 --> 00:36:11,329
โดยเริ่มปฏิเสธเหตุผลที่ฟังขึ้น

641
00:36:11,542 --> 00:36:14,455
โดยไม่ได้ตั้งใจจะเสนอ

642
00:36:14,542 --> 00:36:15,498
ถูกต้องแล้ว

643
00:36:15,583 --> 00:36:17,495
มันเป็นพีชคณิตที่ไม่สมบูรณ์

644
00:36:17,500 --> 00:36:19,412
ฉะนั้นถึงโลกคณิตศาสตร์ของเธอ

645
00:36:19,417 --> 00:36:20,624
จะบริสุทธิ์

646
00:36:20,708 --> 00:36:22,620
มันก็ยังเป็นสิ่งที่ไม่เคยพิสูจน์

647
00:36:22,708 --> 00:36:24,574
ใช่ แต่นั่นไม่ใช่คดีนี้นี่

648
00:36:25,250 --> 00:36:29,164
มันคือช่องว่างนะ มันคือความต่าง

649
00:36:29,792 --> 00:36:32,000
ระหว่างสิ่งที่ถูกและสิ่งที่พิสูจน์ได้

650
00:36:32,292 --> 00:36:33,203
เราไม่เคยแน่ใจ

651
00:36:33,292 --> 00:36:35,375
กับความจริงของธรรมชาติทั้งหมด

652
00:36:35,375 --> 00:36:37,662
และขาดสิ่งนึงที่เปลี่ยนทุกอย่างได้

653
00:36:37,750 --> 00:36:39,332
ถึงเราจะรู้ว่าฆาตกร

654
00:36:39,333 --> 00:36:41,495
เข้าไปในห้องอาหารพร้อมกับมีด

655
00:36:41,500 --> 00:36:44,914
และคุณสคาร์เล็ตก็อยู่กับฆาตกรด้วย

656
00:36:45,000 --> 00:36:47,833
รวมทั้งรอยนิ้วมือของเธอที่อยู่บนมีด

657
00:36:47,833 --> 00:36:49,540
เราไม่เคยยืนยันอย่างแน่ใจว่า

658
00:36:49,625 --> 00:36:52,163
เธอร่วมกับอาชญากร

659
00:36:52,250 --> 00:36:54,492
ไม่เอาน่า มัน 99% เป็นไปได้

660
00:36:54,500 --> 00:36:55,991
สำหรับเรื่องหลอกลวง

661
00:36:56,000 --> 00:37:00,165
มันก็ไม่แน่เสมอไปกับความเห็นแบบนั้น

662
00:37:00,250 --> 00:37:01,707
เราออกความเห็นแบบนั้นได้แน่

663
00:37:01,792 --> 00:37:02,782
ถ้าเราเชื่อคำพูดของพยาน

664
00:37:02,875 --> 00:37:04,161
หรือเราเห็นดวงตาของเธอ

665
00:37:04,250 --> 00:37:06,116
ผมเชื่อสายตาผม

666
00:37:08,750 --> 00:37:09,831
อันนี้ไม่เถียง

667
00:37:09,917 --> 00:37:12,034
สิ่งที่อยู่ตรงนี้ ใต้จมูกเรา

668
00:37:12,708 --> 00:37:15,075
นี่เป็นก้อนอิฐ มันมีชีวิต

669
00:37:15,083 --> 00:37:16,290
หรือคุณจะบอกว่าไม่ใช่

670
00:37:16,375 --> 00:37:17,411
คุณพูดไม่ได้

671
00:37:17,500 --> 00:37:18,490
แน่ใจเหรอ

672
00:37:18,500 --> 00:37:20,036
ไฮเซนเบิร์กเองยังไม่แน่ใจเลย

673
00:37:20,792 --> 00:37:21,873
ในฟิสิกซ์น่ะเหรอ

674
00:37:21,958 --> 00:37:22,948
ใช่ เขาพยายามสร้าง

675
00:37:23,042 --> 00:37:24,032
ระเบิดอะตอมต่อนาซี

676
00:37:24,042 --> 00:37:25,783
แต่เขาสร้างชื่อเรื่องนั้นไม่ได้

677
00:37:26,125 --> 00:37:27,366
ว่าไงนะ ตัวอย่างเช่น

678
00:37:27,375 --> 00:37:29,116
ไฮเซนเบิร์ก "ไม่แน่ใจในหลักการ"

679
00:37:29,208 --> 00:37:29,868
โป๊ะเชะ

680
00:37:30,542 --> 00:37:32,408
คุณสคาร์เล็ตตอนนี้คืออีเล็คตรอน

681
00:37:32,417 --> 00:37:33,157
เข้าใจมั้ย

682
00:37:33,250 --> 00:37:34,957
แล้วเธอก็มองหาหล่อนผ่านรูกุญแจ

683
00:37:34,958 --> 00:37:36,790
หรืออนุภาคความเร็วอย่างที่อยากทำ

684
00:37:36,792 --> 00:37:37,748
ทุกครั้งที่เธอมองหล่อน

685
00:37:37,833 --> 00:37:40,371
คุณสคาร์เล็ตจะเปลี่ยนตำแหน่ง

686
00:37:40,375 --> 00:37:41,911
ตลอดเวลา

687
00:37:42,333 --> 00:37:44,325
เพราะว่าเธอสังเกต

688
00:37:44,417 --> 00:37:46,374
การเปลี่ยนอะโตมิคของเธอ

689
00:37:46,667 --> 00:37:48,203
เป็นยังไงล่ะ

690
00:37:48,500 --> 00:37:50,036
อย่าพยายามให้ผมหลงกลเลย

691
00:37:50,333 --> 00:37:51,414
เบธไม่ใช่อีเล็คตอน

692
00:37:51,500 --> 00:37:53,116
รวมทั้งคุณนายอีเกิลตั้นด้วย

693
00:37:53,208 --> 00:37:55,120
เธอคิดจริงๆ ว่าการสืบสวนอาชญากร

694
00:37:55,125 --> 00:37:57,458
จะต้องอาศัยฟิสิกซ์หรือคณิตศาสตร์

695
00:37:58,333 --> 00:37:59,949
นั่นเป็นหลักฐานที่แย้งไม่ได้

696
00:37:59,958 --> 00:38:01,415
ให้ตายสิ

697
00:38:01,708 --> 00:38:04,371
ช่วยหยุดไอ้เครื่องบ้าๆ นั่นก่อนได้มั้ย

698
00:38:10,708 --> 00:38:14,122
โชคไม่ดีที่ตำรวจไม่ได้เห็นโน้ตฉบับนั้น

699
00:38:14,208 --> 00:38:15,073
ผลที่ตามมา

700
00:38:15,083 --> 00:38:18,326
เราไม่มีพยานหลักฐานอะไรเลย ไม่มีเลย

701
00:38:19,208 --> 00:38:20,949
ลองนึกดูถ้าไอ้โรคจิต

702
00:38:21,042 --> 00:38:24,991
เกิดตัดสินใจไม่ฆ่าใครอีกล่ะ เบธ

703
00:38:25,292 --> 00:38:26,453
จะต้องสารภาพผิดแน่

704
00:38:30,542 --> 00:38:33,330
อยากรู้จังว่าใครที่เธอเกลียดขนาดนี้

705
00:38:35,708 --> 00:38:36,323
ตัวเอง

706
00:38:37,625 --> 00:38:39,161
ฉันอ่านหนังสือพิมพ์แล้ว

707
00:38:39,458 --> 00:38:40,619
เธอไม่โทษอะไรเลย

708
00:38:40,958 --> 00:38:42,369
สิ่งที่เลวร้ายคือ

709
00:38:43,250 --> 00:38:44,331
มันเป็นเรื่องน่าอาย

710
00:38:45,458 --> 00:38:47,120
ขอบคุณที่เธอตายซะได้

711
00:38:47,417 --> 00:38:48,874
ฉันแค่ไปกินกลางวัน

712
00:38:48,875 --> 00:38:50,662
กับอาร์เธอร์ เซลด้อม

713
00:38:50,917 --> 00:38:52,283
เขาไม่รู้ว่าฉันมีชีวิต

714
00:38:52,375 --> 00:38:55,573
แต่ตอนนี้ ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

715
00:38:55,750 --> 00:38:57,366
แต่ขณะเดียวกันสาบานได้

716
00:38:57,708 --> 00:38:59,244
ผมไม่ได้รู้สึกพอใจเลย

717
00:38:59,667 --> 00:39:02,910
ในชีวิตผมพอใจกับตัวเองอย่างมาก

718
00:39:03,208 --> 00:39:04,494
1 ชั่วโมงของเซลด้อม

719
00:39:04,583 --> 00:39:07,121
มันเหมือนช่วงชีวิตของคนอื่น

720
00:39:07,875 --> 00:39:09,662
งั้นเหรอ คือ รู้มั้ย

721
00:39:09,750 --> 00:39:11,833
ไม่มีอะไรน่าอายสำหรับความจริงใจ

722
00:39:12,708 --> 00:39:13,789
เธอแน่ใจงั้นเหรอ

723
00:39:19,792 --> 00:39:21,579
อยู่กับฉันซักชั่วโมง

724
00:39:51,708 --> 00:39:52,994
จะดื่มอะไรซักหน่อยมั้ย

725
00:39:53,000 --> 00:39:53,615
ไม่

726
00:39:53,625 --> 00:39:54,240
เยี่ยม

727
00:40:44,833 --> 00:40:45,664
เป็นไรไป

728
00:40:45,750 --> 00:40:48,083
เปล่าหรอก คือ ขอโทษนะ

729
00:40:49,250 --> 00:40:50,161
ของเซลด้อม

730
00:40:50,167 --> 00:40:51,829
น่าแปลกที่เธออ่านหนังสือเล่มนี้

731
00:40:52,125 --> 00:40:53,991
พยายามสนใจคณิตศาสตร์ด้วยเหรอ

732
00:40:54,083 --> 00:40:55,039
ก็ไม่เชิงหรอก

733
00:40:56,125 --> 00:40:59,118
ฉันเคยสนใจผู้แต่งคนนี้ เขาให้ฉันมา

734
00:40:59,208 --> 00:41:00,369
รู้จักเซลด้อมด้วยเหรอ

735
00:41:00,833 --> 00:41:03,166
แน่นอน รู้จัก เจอเขาเกือบทุกวัน

736
00:41:03,167 --> 00:41:03,873
ว่าไงนะ

737
00:41:06,000 --> 00:41:07,741
เขาไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาล

738
00:41:08,583 --> 00:41:10,119
คนไข้ระยะสุดท้าย

739
00:41:10,875 --> 00:41:13,208
วันนึงเราเริ่มคุยกันและ..

740
00:41:13,208 --> 00:41:13,914
แล้วอะไร

741
00:41:15,083 --> 00:41:16,870
แล้วเขาก็ให้หนังสือมา

742
00:41:17,042 --> 00:41:17,998
แค่นั้นเหรอ

743
00:41:19,208 --> 00:41:20,119
อิจฉาล่ะสิ

744
00:41:20,208 --> 00:41:22,996
เขาต้องเป็นพ่อเธอ เป็นปู่ของเธอ

745
00:41:23,000 --> 00:41:23,786
ลองคิดดูสิ

746
00:41:23,792 --> 00:41:28,537
ใช่ มันเหมือน..นิยายลึกลับ

747
00:41:28,917 --> 00:41:32,035
เขาเคยมาที่นี่พักนึง เราหัวเราะกัน

748
00:41:32,042 --> 00:41:33,624
ฉันให้หนังสือเขาไป 2-3 เล่ม

749
00:41:33,917 --> 00:41:35,124
มันผิดด้วยเหรอ

750
00:41:35,208 --> 00:41:36,619
ไม่ ไม่ผิดเลย

751
00:41:40,833 --> 00:41:45,282
ช่วยเอาเค้าออกจากหัวเธอได้มั้ย นะ

752
00:41:45,375 --> 00:41:47,788
ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอไม่บอกฉันก่อน

753
00:41:50,083 --> 00:41:53,872
จะเอาอะไร รายชื่อคนที่แวะมาที่นี่เหรอ

754
00:41:54,625 --> 00:41:55,035
เปล่า

755
00:41:55,583 --> 00:41:56,289
ดี

756
00:43:01,917 --> 00:43:03,909
หนังสือพิมพ์มีแต่เรื่องนั่งเทียนทั้งนั้น

757
00:43:07,208 --> 00:43:07,914
เธอรู้หรือเปล่า

758
00:43:09,000 --> 00:43:10,912
ไม่ครับเอ่อ.. ผมไม่ค่อยใส่ใจนัก

759
00:43:10,917 --> 00:43:11,953
เคยอ่านไบเบิ้ลมั้ย

760
00:43:11,958 --> 00:43:12,698
ไม่เลยครับ

761
00:43:13,042 --> 00:43:14,658
พระเยซูสิ้นบนไม้กางเขน

762
00:43:14,750 --> 00:43:16,207
แล้วกุหลาบออกดอกวันที่ 3

763
00:43:16,208 --> 00:43:18,825
แต่ ทั้งร่างและวิญญาณ

764
00:43:18,917 --> 00:43:19,873
อย่างน้อยก็พูดได้ว่า

765
00:43:20,792 --> 00:43:23,034
พระองค์กินปลาและพูดกับปีเตอร์

766
00:43:23,750 --> 00:43:25,082
เขาถึงอยู่ได้ 40 วัน

767
00:43:25,917 --> 00:43:26,907
40 วัน

768
00:43:28,333 --> 00:43:29,414
จากที่พระองค์สดๆ

769
00:43:29,750 --> 00:43:31,491
ก็ไปเน่าบนสวรรค์โน่น

770
00:43:31,833 --> 00:43:34,701
เฮ้ เดี๋ยวๆ พระเยซูเคยเป็นทรราชย์

771
00:43:37,667 --> 00:43:38,874
ทั้งชีวิตพระองค์

772
00:43:40,292 --> 00:43:41,533
การปฏิวัติทำโดย

773
00:43:41,625 --> 00:43:43,457
คนที่เอาเงินออกมาจากวิหาร

774
00:43:43,750 --> 00:43:48,370
รู้มั้ยทำไมพระองค์กลับมาจากความตาย

775
00:43:48,792 --> 00:43:49,873
ไม่ ตามเหตุผลแล้ว..

776
00:43:49,875 --> 00:43:50,786
พระเยซู

777
00:43:50,792 --> 00:43:53,284
กลับมาเพื่อแก้แค้นคนที่เป็นฆาตกร

778
00:43:54,125 --> 00:43:55,582
เหมือนหนังสยองขวัญไง

779
00:43:56,000 --> 00:43:59,118
แน่นอน มันไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่หรอก

780
00:44:02,417 --> 00:44:03,453
เชิญคุณได้แล้วนะคะ

781
00:44:03,542 --> 00:44:05,499
ลูกสาวคุณถามหาคุณค่ะ

782
00:44:05,500 --> 00:44:06,240
ได้เลย

783
00:44:10,292 --> 00:44:11,328
มาทำอะไรที่นี่

784
00:44:11,667 --> 00:44:14,250
ฉันแค่อยากเจอเธอเท่านั้น จะว่ามั้ย

785
00:44:15,542 --> 00:44:16,749
โกหกแล้ว

786
00:44:17,042 --> 00:44:17,748
รู้ได้ไง

787
00:44:18,083 --> 00:44:19,699
ไม่รู้ ไม่รู้สิ

788
00:44:20,708 --> 00:44:22,040
เธอมานี่เพื่อมาพบ

789
00:44:22,125 --> 00:44:23,286
เพื่อนของเซลด้อมใช่มั้ย

790
00:44:23,375 --> 00:44:25,833
เธอต้องเห็นหน้าเธอเองเวลาฉันพูดถึงเขา

791
00:44:26,167 --> 00:44:28,705
แล้วเธอจะอธิบายมั้ยว่ามาที่นี่ทำไม

792
00:44:28,792 --> 00:44:30,078
บอกไปแล้วว่าฉันมาหาเธอ

793
00:44:31,417 --> 00:44:32,498
คนเจ้าเล่ห์

794
00:44:45,792 --> 00:44:46,999
หมอนั่นเป็นใคร

795
00:44:47,292 --> 00:44:48,123
บ้าเหรอ

796
00:44:48,542 --> 00:44:50,124
เธอเองก็อาจจะบ้า

797
00:44:50,208 --> 00:44:52,541
ถ้าลูกสาวเธอ ต้องปลูกถ่ายเนื้อเยื่อ

798
00:44:52,833 --> 00:44:54,916
นั่นเป็น 2 คนที่เข้ากันด้วยดี

799
00:44:55,000 --> 00:44:56,332
แต่ครอบครัวปฏิเสธ

800
00:44:56,750 --> 00:44:57,581
ฉันเข้าใจแล้ว

801
00:44:58,250 --> 00:45:00,162
รู้มั้ยเขาเคยคิดฆ่าตัวตาย

802
00:45:00,167 --> 00:45:02,204
กรณีที่ลูกสาวต้องการปอด

803
00:45:02,292 --> 00:45:03,123
น่าแปลกจังเลย

804
00:45:03,792 --> 00:45:06,205
การมอบชีวิตให้คนที่รักมันแปลกเหรอ

805
00:45:09,958 --> 00:45:11,574
เขาชื่อว่า..คาลมัน

806
00:45:11,667 --> 00:45:13,283
หนึ่งในนักเรียนที่ฉลาด

807
00:45:13,583 --> 00:45:16,371
เขาได้ถูกระเบิด อย่างไม่ทันตั้งตัว

808
00:45:16,458 --> 00:45:18,791
เขาได้ออกแบบการทดลอง

809
00:45:18,792 --> 00:45:21,864
ฉันเคยสอนเขา เกี่ยวกับลำดับของตรรก

810
00:45:22,125 --> 00:45:24,538
เขาตั้งใจเรียน และหลงใหลมัน

811
00:45:24,542 --> 00:45:26,704
เขาเขียนการทดลองด้วยตัวเอง

812
00:45:27,042 --> 00:45:28,328
แบบจุดต่อจุด

813
00:45:28,417 --> 00:45:30,875
และค้นพบบางอย่างที่น่าสนใจจริงๆ

814
00:45:30,958 --> 00:45:32,574
เป็นการทดลองที่น่าสนใจ

815
00:45:32,667 --> 00:45:34,659
ซึ่งคนส่วนใหญ่จะทำพลาด

816
00:45:34,750 --> 00:45:36,412
แต่นั่นเป็นคนกลุ่มที่ 3

817
00:45:36,417 --> 00:45:39,956
คำตอบก็คือน่าขันเกินกว่าจะหยั่งรู้ได้

818
00:45:39,958 --> 00:45:43,326
ไม่มีเหตุผล สุ่มตัวอย่าง

819
00:45:44,083 --> 00:45:46,541
เป็นสิ่งที่คนบ้าเขียนขึ้นมา

820
00:45:46,958 --> 00:45:49,325
คาลมันเคยไปสัมภาษณ์นักเรียนเกรด 3

821
00:45:49,333 --> 00:45:52,497
คำตอบที่เขาพิจารณาคือน่าขำ

822
00:45:52,583 --> 00:45:54,620
ความจริง วิธีแก้ไขเป็นไปได้

823
00:45:54,708 --> 00:45:56,950
ที่จะมีความสมบูรณ์เป็นลำดับต่อเนื่อง

824
00:45:57,042 --> 00:45:58,499
สิ่งเดียวที่ไม่สิ้นสุด

825
00:45:58,583 --> 00:46:00,324
คือหลักฐานชิ้นสำคัญ

826
00:46:04,167 --> 00:46:05,624
ความฉลาดของนักเรียนพวกนี้

827
00:46:05,625 --> 00:46:09,665
ได้ค้นพบวิธีแก้และยากที่จะเข้าถึงได้

828
00:46:09,667 --> 00:46:11,408
จากนั้นฉันก็ได้รับข่าวร้ายของเขา

829
00:46:11,417 --> 00:46:12,453
คำพูดของวิตเก้นสไตน์

830
00:46:12,542 --> 00:46:14,078
ให้ความสำคัญกับกฎ

831
00:46:14,375 --> 00:46:15,582
คาลมันพบการฝึกฝน

832
00:46:15,583 --> 00:46:17,996
สิ่งที่วิตเก้นสไตน์ค้นพบในรอบทศวรรษ

833
00:46:18,792 --> 00:46:21,535
ลำดับ 2 4 8 แน่นอนว่าตามมาด้วย 16

834
00:46:21,542 --> 00:46:24,000
แต่รวมทั้ง 10 หรือว่า 7004

835
00:46:24,083 --> 00:46:26,325
มันเป็นไปได้ที่จะค้นพบกฎเสมอ

836
00:46:26,417 --> 00:46:28,158
เหตุผลที่ยอมให้ลำดับต่อเนื่อง

837
00:46:28,167 --> 00:46:29,078
โดยหมายเลขอื่น

838
00:46:29,083 --> 00:46:30,324
ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความ

839
00:46:30,333 --> 00:46:31,289
ขัดแย้งของกฎ

840
00:46:31,292 --> 00:46:32,828
จู่ๆ เขาก็รู้ว่าเขาไม่ควรจะเชื่อ

841
00:46:32,833 --> 00:46:33,914
ตารางทั้ง 2 ครั้ง

842
00:46:34,000 --> 00:46:35,787
เขาเริ่มใช้ชีวิตอยู่แบบวนๆ

843
00:46:35,792 --> 00:46:37,454
กับหมายเลขที่ไร้ความหมาย

844
00:46:37,458 --> 00:46:39,950
เป็นปกติที่ดูเหมือนจะนำไปสู่ร่อง

845
00:46:40,042 --> 00:46:40,828
ในสมองของเรา

846
00:46:40,917 --> 00:46:42,283
ซึ่งคอยขัดขวางให้เรา

847
00:46:42,375 --> 00:46:44,116
กระโดดเหมือนกับต้องเลือก

848
00:46:44,125 --> 00:46:47,573
ว่าใครที่สามารถคิดได้อย่างไม่จำกัด

849
00:46:47,875 --> 00:46:51,039
คาลมันตัดสินใจทำส่วนที่แปลก

850
00:46:51,042 --> 00:46:52,123
เขาเริ่มลองการทดลองของเขา

851
00:46:52,125 --> 00:46:54,412
ในโรงพยาบาลโรคจิตในฐานะคนไข้

852
00:46:54,708 --> 00:46:56,449
สังเกตได้ว่าเป็นทำนองเดียวกัน

853
00:46:56,542 --> 00:46:57,658
ระหว่างสัญลักษณ์พวกนั้น

854
00:46:57,667 --> 00:46:59,203
กับผลของการทดลอง

855
00:46:59,292 --> 00:47:01,409
ซึ่งเป็นหัวข้อพรสวรรค์ชั้นสูง

856
00:47:01,417 --> 00:47:03,079
เขาได้แสดงความบริสุทธิ์ออกมา

857
00:47:03,167 --> 00:47:04,283
โดยไม่มีช่องว่าง

858
00:47:04,292 --> 00:47:05,828
แต่เขาก็ไม่เข้าใจมัน

859
00:47:05,833 --> 00:47:07,950
ปัญหามาจากสมองของเขา

860
00:47:08,417 --> 00:47:10,329
เขาเห็นทุกอย่างจากด้านนอก

861
00:47:10,333 --> 00:47:11,915
เพื่อเข้าใจสัญลักษณ์พวกนั้น

862
00:47:12,000 --> 00:47:13,787
เขากลับเห็นมันจากข้างใน

863
00:47:13,792 --> 00:47:15,033
นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะ

864
00:47:15,042 --> 00:47:16,123
ลบช่างว่างออกไป

865
00:47:16,208 --> 00:47:18,291
ความคิดอาจเป็นเหมือนความพิสดาร

866
00:47:18,375 --> 00:47:19,741
แต่ไม่ใช่คนที่เคยบอกว่า

867
00:47:19,750 --> 00:47:21,867
เขาเจ็บปวดกับมะเร็งขั้นสุดท้าย

868
00:47:23,208 --> 00:47:24,324
กระดูกของเขาผุ

869
00:47:24,333 --> 00:47:27,246
เหมือนไม้ที่ถูกไส้เดือนชอนไช

870
00:47:27,875 --> 00:47:29,116
ทั้งหมดที่ช่วยเขาได้

871
00:47:29,125 --> 00:47:32,197
คือตัดแขนขาออกทีละข้าง

872
00:47:33,125 --> 00:47:37,074
เขาเคยสนุก เคยหัวเราะ เคยประสาท

873
00:47:37,958 --> 00:47:39,290
อย่างกับคนที่ค้นหาบางอย่าง

874
00:47:39,292 --> 00:47:41,500
ที่เหลือเชื่อในความสนุกของเขา

875
00:47:41,583 --> 00:47:43,620
จากนั้นฉันก็รู้ว่าเพื่อนของฉัน

876
00:47:43,625 --> 00:47:44,706
ได้บ้าไปแล้ว

877
00:47:45,000 --> 00:47:47,788
เขาต้องการจะทำร้ายตัวเอง

878
00:47:48,625 --> 00:47:51,538
ปัญหาเดียวคือทำยังไง

879
00:47:52,333 --> 00:47:55,576
ที่จะไม่ให้สมองเสียหายกว่านี้

880
00:47:56,417 --> 00:47:58,534
เขาเคยเจาะกระโหลก

881
00:47:59,042 --> 00:48:00,749
ผ่านสมองด้วยอะไร

882
00:48:00,750 --> 00:48:03,117
ที่เหมือนฉมวกเล็กๆ

883
00:48:04,583 --> 00:48:07,655
เขาเคยขอให้ฉันช่วยแต่ฉันปฏิเสธ

884
00:48:07,667 --> 00:48:09,750
ถึงแม้ฉันรับปากว่าฉัน

885
00:48:09,750 --> 00:48:11,992
จะรวบรวมข้อความที่เขาเขียนจากด้านอื่น

886
00:48:13,042 --> 00:48:14,783
เขาใช้ปืนยิงตะปู

887
00:48:19,500 --> 00:48:20,456
เขาเขียนอะไรเหรอ

888
00:48:20,750 --> 00:48:23,583
สัญลักษณ์ที่กลายเป็น สิ่งที่อ่านไม่ออก

889
00:48:23,583 --> 00:48:25,916
ในตอนนี้เขาไม่เคยเขียนสัญลัษณ์

890
00:48:26,000 --> 00:48:27,286
ตรรกหรือตัวเลข

891
00:48:27,583 --> 00:48:28,869
ถ้างั้นมันคืออะไร

892
00:48:29,625 --> 00:48:32,083
จดหมาย 4 ฉบับที่เขาเขียนซ้ำๆ

893
00:48:33,625 --> 00:48:35,161
เป็นชื่อผู้หญิง

894
00:48:49,542 --> 00:48:50,623
เมื่อคืนไปไหนมา

895
00:48:51,333 --> 00:48:53,290
เบธ มาทำอะไรที่นี่

896
00:48:53,375 --> 00:48:54,707
ฉันอุตส่าห์รอเธอ

897
00:48:55,583 --> 00:48:57,666
ผมขอโทษ คือผมออกไป..

898
00:48:57,750 --> 00:48:59,707
ฉันคิดว่าเธอจะรู้สึกกับฉัน

899
00:49:01,708 --> 00:49:03,119
มากกว่าสงสาร

900
00:49:04,417 --> 00:49:05,624
แต่ฉันคิดผิด

901
00:49:05,625 --> 00:49:07,161
แน่นอนผมรู้สึกกับคุณ

902
00:49:07,250 --> 00:49:09,742
คุณคือเพื่อน ผมอยากช่วยคุณแต่..

903
00:49:09,750 --> 00:49:12,117
เป็นเพื่อนเหรอ อยากจะช่วยฉันเหรอ

904
00:49:13,000 --> 00:49:15,208
มันแย่กว่าบอกว่าเธอรังเกียจฉันอีก

905
00:49:15,292 --> 00:49:15,827
เบธ ขอร้องล่ะ

906
00:49:15,833 --> 00:49:16,914
อย่ามาแตะฉัน!

907
00:49:20,083 --> 00:49:22,120
สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่

908
00:49:22,125 --> 00:49:23,957
มันรู้สึกแย่กว่าที่ฉันรู้สึก

909
00:49:23,958 --> 00:49:26,075
เบธ ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณแย่

910
00:49:26,375 --> 00:49:28,241
งั้นทำเหมือนฉันเป็นผู้หญิง

911
00:49:29,000 --> 00:49:30,992
พวกเธอทำอย่างกับฉันเป็นเด็กๆ

912
00:49:31,083 --> 00:49:32,039
นี่อาจจะไม่ใช่เวลาที่..

913
00:49:32,042 --> 00:49:34,580
ตอนนี้แหละเหมาะที่สุดแล้วมาร์ติน

914
00:49:37,250 --> 00:49:38,206
เป็นอะไรไป

915
00:49:39,292 --> 00:49:41,500
เธออายที่จะต้องคบฉันใช่มั้ย

916
00:49:41,833 --> 00:49:44,541
ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นแม่เขา

917
00:49:44,542 --> 00:49:45,623
ฉันแค่สั่งให้เขาทำการบ้าน

918
00:49:45,625 --> 00:49:49,824
เบาๆ หน่อย เบธ เดี๋ยว

919
00:50:00,875 --> 00:50:01,956
เจอฆาตกรหรือยัง

920
00:50:27,542 --> 00:50:27,907
ฮัลโหล

921
00:50:28,000 --> 00:50:29,662
ลอร์น่า ฉันเอง มาร์ติน

922
00:50:29,833 --> 00:50:31,495
รู้อะไรเกี่ยวกับเพื่อนของเซลด้อมมั้ย

923
00:50:31,875 --> 00:50:33,958
คาลมันเหรอ มีอะไร

924
00:50:34,042 --> 00:50:36,125
เขาฆ่าคน วันนี้ บ่าย 2.15

925
00:50:36,875 --> 00:50:38,207
ไม่ เดี๋ยวก่อนนะ

926
00:50:51,833 --> 00:50:53,745
โทษนะ เชอร์ล็อค เขายังอยู่นี่

927
00:50:53,750 --> 00:50:54,706
แน่ใจนะ

928
00:50:54,708 --> 00:50:56,415
ใช่ เขาอยู่ตรงหน้าฉัน

929
00:50:56,500 --> 00:50:57,911
ถ้าไม่ใช่เขา แล้วเป็นใคร

930
00:51:00,667 --> 00:51:02,875
ดูเหมือนว่าจะเป็นการตายตามธรรมชาติ

931
00:51:03,333 --> 00:51:05,666
ถ้าเราไม่ลงลึกถึงรายละเอียด

932
00:51:06,500 --> 00:51:08,036
มันเกิดจากการฉีดยา

933
00:51:08,375 --> 00:51:10,583
และเขาไม่ได้รับการรักษาแบบนั้น

934
00:51:10,875 --> 00:51:12,457
มันเป็นยาพิษชนิดไหนกัน

935
00:51:12,458 --> 00:51:14,825
เราไม่รู้ เราต้องรอฝ่ายชันสูตรศพก่อน

936
00:51:14,917 --> 00:51:16,203
รู้เวลาตายมั้ย

937
00:51:16,417 --> 00:51:17,077
แน่นอน

938
00:51:17,083 --> 00:51:18,745
อย่างที่บอก ในข้อความส่วนที่ 2

939
00:51:18,833 --> 00:51:20,790
มันบอกไว้บนสายรัดข้อมือ

940
00:51:20,875 --> 00:51:22,332
พวกเขาไปพบศพที่ไหน

941
00:51:22,333 --> 00:51:24,700
ในตึกโรงพยาบาล ก่อนที่จะพามาที่นี่

942
00:51:25,458 --> 00:51:27,245
คนพวกนี้เสียชีวิตในไม่กี่ชั่วโมงเหรอ

943
00:51:27,542 --> 00:51:29,499
ที่คาดเดาได้อย่างนึงคือ

944
00:51:29,500 --> 00:51:31,366
ตึกคนป่วยระยะสุดท้าย

945
00:51:31,792 --> 00:51:34,205
อย่างน้อยก็มีคนไข้ตาย วันละ 2-3 คน

946
00:51:34,292 --> 00:51:36,158
รวมทั้งเจ้าหน้าที่พยาบาลอาวุโส

947
00:51:36,167 --> 00:51:37,999
เขารู้การเคลื่อนไหวผม

948
00:51:38,000 --> 00:51:39,866
ซึ่งฆาตกรน่าจะเป็นคนแถวนี้

949
00:51:40,167 --> 00:51:41,829
เขาน่าจะฆ่าคาลมัน

950
00:51:42,125 --> 00:51:43,457
หรือเขาเห็นคุณขึ้นตึก

951
00:51:43,542 --> 00:51:45,784
โดยไม่รู้ว่า 2 คนนั้นเป็นเพื่อนคุณ

952
00:51:45,792 --> 00:51:47,454
คนไข้ระยะสุดท้าย

953
00:51:47,542 --> 00:51:48,658
ประเด็นคือความตาย

954
00:51:48,667 --> 00:51:51,410
ฆาตกรที่ไม่ได้เจออะไรในโน้ต

955
00:51:51,750 --> 00:51:53,616
อาจจะเป็นฆาตกรอีกคน

956
00:51:55,083 --> 00:51:56,449
ฉันอาจจะรู้ว่า

957
00:51:56,458 --> 00:51:59,166
พวกคุณพูดถึงอะไรกัน หนุ่มๆ

958
00:51:59,792 --> 00:52:01,158
สัญลักษณ์ที่ 2

959
00:52:01,167 --> 00:52:04,410
ให้เงื่อนงำของความถี่ว่าจะต้องอ่าน

960
00:52:04,500 --> 00:52:05,991
มันเป็นตัวเลขที่แสดงออกมา

961
00:52:06,083 --> 00:52:09,872
หรือความสัมพันธ์ต่อสังคมอย่างเรขาคณิต

962
00:52:10,292 --> 00:52:11,954
ช่วยแปลให้ฟังหน่อยได้มั้ย

963
00:52:12,958 --> 00:52:13,914
ศาสตราจาร์หมายถึง

964
00:52:13,917 --> 00:52:15,533
สัญลักษณ์ที่แสดงออกในโลกจริง

965
00:52:15,875 --> 00:52:17,332
หรือไม่แสดงอะไรเลย

966
00:52:17,333 --> 00:52:20,576
เป็นภาพวาดอย่างรูปทรงเรขาคณิต

967
00:52:20,583 --> 00:52:23,121
สัญลักษณ์อันที่ 2 มีเล่ห์อีกครั้ง

968
00:52:23,167 --> 00:52:25,955
เพราะเริ่มเป็นอุบายที่ให้เราอ่านทั้งคู่

969
00:52:25,958 --> 00:52:27,290
อาจเป็นเกมของสัดส่วน

970
00:52:27,375 --> 00:52:29,332
หรือตัวอย่างของปลาก็ได้

971
00:52:29,625 --> 00:52:35,246
ซุป ปลา ของหวาน

972
00:52:36,333 --> 00:52:39,326
มาร์ติน ให้เกียรติคุณนักสืบหน่อยได้มั้ย

973
00:52:39,417 --> 00:52:41,329
ไม่ใช่สิ่งที่มองไม่เห็นนี่

974
00:52:42,542 --> 00:52:44,408
ขอผมไขปริศนาต่อนะ

975
00:52:44,708 --> 00:52:46,745
อะไรครั้งคือครั้งที่

976
00:52:46,833 --> 00:52:48,244
ในสัญลักษณ์ลำดับอื่น

977
00:52:49,250 --> 00:52:51,116
ยังไม่รู้

978
00:52:58,375 --> 00:52:59,707
วันนั้นคุณคงไม่ได้สอนมั้ง

979
00:53:00,458 --> 00:53:02,541
คุณแค่ต้องรู้ว่าจะแก้ปัญหายังไง

980
00:53:02,542 --> 00:53:04,204
ในความเรียบง่าย ผมรับรองว่า

981
00:53:04,208 --> 00:53:05,699
ต้องเป็นลำดับที่ทุเรศ

982
00:53:06,000 --> 00:53:07,707
ใครๆ ก็คิดไม่ถึงแน่

983
00:53:07,708 --> 00:53:09,700
ขอบคุณศาสจราจารย์ ผมจะจำเอาไว้

984
00:53:09,917 --> 00:53:10,873
ยังไงซะ

985
00:53:10,958 --> 00:53:12,244
ผมค่อนข้างจะปักใจว่า

986
00:53:12,333 --> 00:53:14,245
สัญลักษณ์เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์

987
00:53:14,250 --> 00:53:15,616
มากกว่าศิลปะการกิน

988
00:53:15,625 --> 00:53:17,742
คุณคิดว่ามันเกี่ยวกับนักคณิตศาสตร์ใช่มั้ย

989
00:53:18,042 --> 00:53:21,535
เป็นไปได้ มีคนที่ค้นคว้าสิ่งที่เขารู้จัก

990
00:53:22,292 --> 00:53:24,579
หรือมีคนที่ไม่ใช่นักคณิตศาสตร์

991
00:53:24,583 --> 00:53:25,539
แต่อยากทำ

992
00:53:25,625 --> 00:53:26,411
นักเรียนเหรอ

993
00:53:26,417 --> 00:53:27,658
นั่นก็ไม่แน่

994
00:53:27,667 --> 00:53:30,330
เธอช่วยพาข้าหลวงออกไปทีซิ มาร์ติน

995
00:53:30,417 --> 00:53:32,704
ไม่ ผมไม่เคยสอนใครนานๆ

996
00:53:32,708 --> 00:53:34,791
เอาล่ะ คุณช่วยบอกเราว่าอะไร

997
00:53:34,875 --> 00:53:37,367
คือสัญลักษณ์ที่ 3..กันแน่

998
00:53:38,958 --> 00:53:41,951
ไม่ เป็นทางเลือกที่ไกลไป

999
00:53:42,292 --> 00:53:45,660
เขาวางตัวให้เราทดลองและผมก็ไม่ติดกับ

1000
00:53:45,958 --> 00:53:47,950
โอเค งั้นมาดูเผื่อผมพูดถูก

1001
00:53:49,500 --> 00:53:52,493
เรากำลังจะรอจนกระทั่งมันฆ่าคนอื่น

1002
00:53:52,583 --> 00:53:55,826
เพราะเราไขปริศนานี้ไม่ได้เหรอ

1003
00:53:58,083 --> 00:53:59,619
เป็นสถานการณ์ลวงๆ ใช่มั้ย

1004
00:54:00,958 --> 00:54:02,244
ผมขอซื้อหมดนี่ได้มั้ย

1005
00:54:02,542 --> 00:54:05,910
2 เหรียญ 60 ครับ สวัสดีครับ

1006
00:54:26,333 --> 00:54:26,948
แซลด้อม

1007
00:54:28,875 --> 00:54:29,786
มาร์ติน

1008
00:54:29,792 --> 00:54:30,873
ทำไมต้องตามผมด้วย

1009
00:54:31,042 --> 00:54:32,704
ไม่ได้ตามเธอซักหน่อย

1010
00:54:32,792 --> 00:54:34,533
ให้ตายสิ เป็นเธออีกแล้ว

1011
00:54:34,625 --> 00:54:35,581
คุณมาทำอะไรที่นี่

1012
00:54:35,875 --> 00:54:37,582
ฉันกำลังจะไปร้านอาหาร

1013
00:54:37,583 --> 00:54:38,073
อยากรู้เหรอ

1014
00:54:38,167 --> 00:54:39,908
ว่าฉันควรไปกินมื้อค่ำที่ไหนน่ะ

1015
00:54:39,917 --> 00:54:41,124
ผมก็จะไปด้วย

1016
00:54:41,458 --> 00:54:42,994
ทำไมบังเอิญจัง

1017
00:54:45,292 --> 00:54:46,658
ฉันขอโทษ

1018
00:54:46,667 --> 00:54:48,329
ฉันควรจะบอกเธอว่าอาร์เธอร์จะมาด้วย

1019
00:54:48,333 --> 00:54:49,744
ขอโทษนะลอร์น่า

1020
00:54:50,042 --> 00:54:53,740
แต่ฉันเป็นคนจองโต๊ะที่ไม่เอาไหนไว้ให้

1021
00:54:53,750 --> 00:54:54,706
ไม่เอาไหนเหรอ

1022
00:54:55,125 --> 00:54:57,082
เธอไม่มองว่ามันตลกหรอก

1023
00:54:57,083 --> 00:54:58,665
ถ้าเธอเข้าใจ มาร์ติน

1024
00:54:58,667 --> 00:55:00,704
มันเป็นมุขที่ห่างจากวัยของเธอ

1025
00:55:00,708 --> 00:55:01,949
เขาคิดว่าดีที่สุด

1026
00:55:02,042 --> 00:55:05,035
ที่จะพาเธอมาร่วมกินด้วย ฉะนั้น..

1027
00:55:05,125 --> 00:55:07,117
ช่างเถอะ ผมจะไม่กวนหรอก

1028
00:55:07,542 --> 00:55:08,953
หวังว่าผมจะไม่ทำร้ายคุณ

1029
00:55:09,042 --> 00:55:11,125
ถึงเธอจะทำ ฉันก็ไม่ยอมหรอก

1030
00:55:11,250 --> 00:55:13,333
คุณ 2 คน ทะเลาะกันอย่างกับเด็ก

1031
00:55:13,417 --> 00:55:14,248
อย่างกับเด็กเหรอ

1032
00:55:14,333 --> 00:55:15,198
ไม่ ฉันเป็นพยาบาล

1033
00:55:15,292 --> 00:55:16,908
ที่ไม่ตีก้นให้พวกคุณเงียบหรอก

1034
00:55:17,000 --> 00:55:18,286
โบนาซุก

1035
00:55:19,458 --> 00:55:21,541
ฉันคุยกับผู้เชี่ยวชาญทางนิติเวช

1036
00:55:21,708 --> 00:55:22,573
แล้วไง

1037
00:55:23,000 --> 00:55:23,956
ไม่มีอะไร

1038
00:55:24,833 --> 00:55:27,120
ไม่ใช่ร่องรอยของยาพิษแต่อย่างใด

1039
00:55:27,417 --> 00:55:29,659
สิ่งที่ฉีดเข้าไปในร่างเขาไม่เป็นที่รู้จัก

1040
00:55:29,667 --> 00:55:30,578
อากาศล่ะมั้ง

1041
00:55:30,583 --> 00:55:31,994
ไม่

1042
00:55:32,083 --> 00:55:32,948
ให้เธอพูดไป

1043
00:55:33,458 --> 00:55:35,666
เขาพูดถูก มันคงไม่เป็นไร

1044
00:55:36,042 --> 00:55:37,829
ถ้าถูกฉีดด้วยอากาศ

1045
00:55:37,833 --> 00:55:39,825
พวกเขาได้ค้นพบจุดที่ฉีด

1046
00:55:40,167 --> 00:55:42,329
ยังไงก็ตามมันก็เป็นไปได้ว่า

1047
00:55:42,417 --> 00:55:44,158
สารประกอบของยาพิษมีเห็ด

1048
00:55:44,500 --> 00:55:46,366
อะมานิต้า มุสคาเรีย

1049
00:55:46,375 --> 00:55:48,162
แต่นั่นยังไม่ทำการวิเคราะห์

1050
00:55:48,667 --> 00:55:50,374
ฉะนั้นมันยังคงเป็นความลับ

1051
00:55:50,375 --> 00:55:51,786
ในทางนิติเวชอยู่

1052
00:55:51,875 --> 00:55:52,740
แล้วจะรู้ได้ไง

1053
00:55:53,083 --> 00:55:55,996
ลอร์น่าสามารถหาสิ่งที่เธอต้องการได้

1054
00:55:56,333 --> 00:55:59,451
บ้านของเธอถูกฆาตกรลึกลับรื้อกระจาย

1055
00:55:59,750 --> 00:56:01,491
แต่ฉันรู้ว่าเธอน่าจะรู้

1056
00:56:01,667 --> 00:56:02,532
ผมรู้ครับ

1057
00:56:03,750 --> 00:56:06,163
ฉันสงสัยว่าที่เธอไม่จัดการไส้เดือน

1058
00:56:06,250 --> 00:56:09,118
ที่เจาะรายละเอียดของมาร์ติน

1059
00:56:09,500 --> 00:56:10,957
มาร์ตินเป็นคนดี

1060
00:56:10,958 --> 00:56:12,790
เขารู้ว่าเขาไม่บอกใครกับคุณ

1061
00:56:12,792 --> 00:56:13,782
หรือกับตำรวจก็ตามที

1062
00:56:13,917 --> 00:56:16,455
เขาไม่ได้บอกความจริงกับเธอทั้งนั้น

1063
00:56:16,542 --> 00:56:18,033
เธอยังอยู่ในรายชื่อ ผู้ต้องสงสัยนะ

1064
00:56:18,125 --> 00:56:18,911
ฉันเหรอคะ

1065
00:56:18,917 --> 00:56:20,499
มันไม่น่าแปลกใจหรอก

1066
00:56:20,708 --> 00:56:23,200
ฆาตกรทั้ง 2 เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาล

1067
00:56:23,292 --> 00:56:25,659
เธอต้องเข้าออกห้อง และฉีดยาให้คนไข้

1068
00:56:25,750 --> 00:56:26,911
ซึ่งเธอคนเดียวที่รู้

1069
00:56:26,917 --> 00:56:28,499
เกี่ยวกับเวชศาสตร์พวกนี้

1070
00:56:28,500 --> 00:56:30,412
มันน่าขำที่เธอไม่ได้ไปไหน

1071
00:56:30,708 --> 00:56:32,199
บรรดาภูเขาลูกใหญ่นั้น

1072
00:56:32,292 --> 00:56:35,080
เธอไม่มีทางคะเนได้ มาร์ติน

1073
00:56:35,375 --> 00:56:38,789
มันอาจจะทำให้เธอลื่นได้

1074
00:56:38,792 --> 00:56:39,782
ระวังด้วยล่ะ

1075
00:56:40,667 --> 00:56:43,000
ไม่ไปก็สิ้นเรื่องนี่ อาร์เธอร์

1076
00:56:45,542 --> 00:56:47,329
ฉันพูดมามากพอแล้ว

1077
00:56:47,500 --> 00:56:48,911
ว่าความสัมพันธ์ของเรา

1078
00:56:49,000 --> 00:56:50,866
เกินกว่าสติปัญญาจะคิด

1079
00:56:51,625 --> 00:56:53,036
และเมื่อมันจบลง

1080
00:56:53,833 --> 00:56:56,075
เธอก็เอาทุกอย่างไปแต่ก็ต้องเสี่ยง

1081
00:56:56,083 --> 00:56:58,291
ถ้าไม่เลิกพูดฉันฆ่าคุณแน่ ฉันสัญญา

1082
00:56:58,833 --> 00:56:59,789
นั่นไงเห็นมั้ย

1083
00:57:00,542 --> 00:57:03,080
เธอขยับหรือว่าเธอไม่ขยับ

1084
00:57:04,083 --> 00:57:06,166
คุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ

1085
00:57:07,167 --> 00:57:08,578
ไปเล่นกับคนอื่นเถอะไป

1086
00:57:15,208 --> 00:57:16,699
ทีนี้เธอเข้าใจหรือยัง

1087
00:57:16,792 --> 00:57:18,704
ว่าสูตรไหนที่เป็นลำดับพื้นฐาน

1088
00:57:18,708 --> 00:57:21,951
เพราะเราค้นหากฎเพื่อเป็นหลักฐานได้

1089
00:57:23,167 --> 00:57:24,374
หัวใจก็ใช่

1090
00:57:24,708 --> 00:57:26,791
ทีนี้เธอก็มีเลข 8

1091
00:57:27,583 --> 00:57:30,781
ทีนี้เขียน 4 เห็นฉันซิ

1092
00:57:36,333 --> 00:57:37,995
แหมๆ ๆ พ่อหนุ่ม

1093
00:57:38,000 --> 00:57:40,458
เธอนี่ไม่ยอมเป็นคนทุเรศเลยนะ

1094
00:57:41,792 --> 00:57:45,285
1 2 3 4

1095
00:57:45,792 --> 00:57:47,408
เอาล่ะ มันง่ายจังเลย

1096
00:57:47,625 --> 00:57:50,413
ฆาตกรต่อเนื่อง ที่ซับซ้อนไม่มีที่สิ้นสุด

1097
00:57:52,833 --> 00:57:54,665
บอกสัญลักษณ์ที่ 3 กับผมหน่อยสิ

1098
00:57:54,667 --> 00:57:58,957
วงกลม ปลา แล้วที่ 3 ล่ะ

1099
00:58:00,292 --> 00:58:02,079
โทษนะ ฉันบอกไม่ได้

1100
00:58:02,875 --> 00:58:04,867
ทำไมล่ะ ไม่เชื่อใจผมเหรอ

1101
00:58:05,167 --> 00:58:07,500
ฉันเชื่อเธอ แต่ว่านั่นมันไม่ใช่ประเด็น

1102
00:58:07,583 --> 00:58:09,666
ถ้าฉันบอกเธอ เธอก็ควรจะหยุดคิด

1103
00:58:09,667 --> 00:58:12,455
เธออาจจะมีไอเดียดีกว่าฉันก็ได้

1104
00:58:13,750 --> 00:58:15,082
ไม่ มันต้องมีอย่างอื่น

1105
00:58:15,375 --> 00:58:17,162
มันง่ายมากที่คุณจะบอกตำรวจ

1106
00:58:17,458 --> 00:58:19,074
จากนั้นก็ไม่มีอะไรในกอไผ่

1107
00:58:19,833 --> 00:58:24,783
ถูกต้อง แต่นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่บอก

1108
00:58:24,875 --> 00:58:25,706
ฉันกลัว

1109
00:58:26,000 --> 00:58:26,956
กลัวเหรอ

1110
00:58:27,042 --> 00:58:29,785
มันเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับฉัน

1111
00:58:30,208 --> 00:58:33,576
เรากำลังเล่นสัญลักษณ์กับไขปริศนา

1112
00:58:33,583 --> 00:58:36,576
แต่เบื้องหลังทั้งหมดคือโลกความเป็นจริง

1113
00:58:37,375 --> 00:58:39,833
เธอเข้าใจมั้ย มันเกี่ยวกับชีวิตคน

1114
00:58:39,917 --> 00:58:41,658
ถ้าเราแก้สมการพลาดล่ะก็

1115
00:58:41,750 --> 00:58:42,991
เราถูกกำจัดแน่

1116
00:58:43,083 --> 00:58:43,789
ไม่มีปัญหา

1117
00:58:43,875 --> 00:58:45,832
แต่ที่ไหนเป็นห่วงชีวิตบ้าง

1118
00:58:45,917 --> 00:58:47,829
มันไม่ย้อนกลับหรอกนะ

1119
00:58:47,917 --> 00:58:49,374
โลกความเป็นจริงจะตัดสิน

1120
00:58:49,375 --> 00:58:50,365
ยังไงซะผลที่เกิดขึ้นภายหลัง

1121
00:58:50,375 --> 00:58:51,286
อาจจะไม่มีความหมาย

1122
00:58:51,375 --> 00:58:54,038
อย่างน้อย อะไรในชีวิตก็สอนฉันมา

1123
00:58:55,792 --> 00:58:57,203
เธอยังเด็กมาก

1124
00:58:59,500 --> 00:59:00,957
ฉันจ่ายบทเรียนราคาแพง

1125
00:59:01,042 --> 00:59:02,203
ต่อความผิดพลาด

1126
00:59:17,083 --> 00:59:17,789
เก็บไว้

1127
00:59:19,667 --> 00:59:20,532
นี่อะไร

1128
00:59:20,958 --> 00:59:22,870
สัญลักษณ์ที่ 3 ไงล่ะ

1129
00:59:22,875 --> 00:59:25,037
เธอสามารถทำ 1 ใน 2 สิ่ง

1130
00:59:25,042 --> 00:59:26,408
เปิดตอนนี้แล้วก็ตอบ

1131
00:59:26,417 --> 00:59:28,374
หรือไม่ก็กลับไปหาทางแก้เอง

1132
00:59:28,375 --> 00:59:30,788
และพิสูจน์ว่าเธอไม่ได้ทุเรศ

1133
00:59:58,125 --> 01:00:01,448
ขอบคุณมากครับ พอแค่นี้ ขอบคุณ

1134
01:00:05,167 --> 01:00:06,829
ดีใจที่ได้พบเธอ

1135
01:00:06,917 --> 01:00:07,873
มันน่าตื่นเต้นมาก

1136
01:00:08,208 --> 01:00:10,666
เธอน่าจะได้เห็นดอกไม้ไฟแล้วก็ทุกอย่าง

1137
01:00:10,750 --> 01:00:11,206
ที่นี่เหรอ

1138
01:00:11,208 --> 01:00:13,416
ไม่ วันที่ซ้อมคอนเสิร์ตของกาย ฟอว์กส์

1139
01:00:13,417 --> 01:00:14,783
กาย ฟอว์กส์เหรอ

1140
01:00:14,792 --> 01:00:16,909
จำได้มั้ย วันที่ 5 เดือนพฤศจิกาไง

1141
01:00:17,000 --> 01:00:18,536
ไม่ โทษนะ ผมจำไม่ได้

1142
01:00:18,833 --> 01:00:21,416
แล้ว..มันเป็นคอนเสิร์ตสุดท้ายของฉัน

1143
01:00:21,583 --> 01:00:23,324
ฉันกำลังเตือนให้เธอนึกออก

1144
01:00:23,667 --> 01:00:25,533
นี่เป็นเมืองที่น่าประหลาดทำให้อึดอัด

1145
01:00:25,625 --> 01:00:26,581
แล้วก็หดหู่

1146
01:00:27,333 --> 01:00:29,700
ฉันอยากไปในที่ๆ สว่างกว่านี้

1147
01:00:30,000 --> 01:00:32,958
สเปนหรือว่า อาจเป็นอเมริกาใต้

1148
01:00:32,958 --> 01:00:35,701
เบธ ผมอยากขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น

1149
01:00:36,792 --> 01:00:37,623
ฉันผิดเอง

1150
01:00:37,958 --> 01:00:40,621
ที่ต้องการคนมาเห็นใจนิดหน่อย

1151
01:00:40,708 --> 01:00:41,949
แล้วเธอก็เข้ามา

1152
01:00:41,958 --> 01:00:44,120
คุณอยู่ในช่วงที่ลำบากใจ ผมเข้าใจ

1153
01:00:45,792 --> 01:00:48,785
น่ารักจัง แล้วจะมาดูคอนเสิร์ตมั้ย

1154
01:00:48,875 --> 01:00:49,456
ไปแน่ๆ

1155
01:00:58,875 --> 01:00:59,615
มาร์ติน

1156
01:01:01,458 --> 01:01:03,324
มีบางอย่างที่ฉันอยากบอกเธอ

1157
01:01:03,750 --> 01:01:05,036
ฉันคุยกับปีเตอร์สัน

1158
01:01:05,042 --> 01:01:06,829
และฉันอาจพูดมากกว่าที่ควรพูด

1159
01:01:07,125 --> 01:01:07,990
ทำไม

1160
01:01:09,583 --> 01:01:11,870
เขาเริ่มถามคำถามฉันเกี่ยวกับเธอ

1161
01:01:12,542 --> 01:01:13,282
ผมเหรอ

1162
01:01:14,583 --> 01:01:15,790
เขาอยากรู้ว่า

1163
01:01:15,792 --> 01:01:17,784
ทำไมเธอเลือกพักบ้านฉันเป็นพิเศษ

1164
01:01:18,083 --> 01:01:19,324
แล้วคุณบอกเขาว่าไง

1165
01:01:19,333 --> 01:01:20,323
บอกความจริง

1166
01:01:20,625 --> 01:01:23,083
ว่าเธอถูกครองงำในทุกสิ่งที่เซลด้อมทำเอาไว้

1167
01:01:23,083 --> 01:01:23,664
คุณว่าไงนะ

1168
01:01:23,750 --> 01:01:25,286
ฉันไม่คิดว่ามันจะสำคัญ

1169
01:01:26,125 --> 01:01:27,616
ฉันแน่ใจว่าเธอจะไม่ปฏิเสธ

1170
01:01:27,708 --> 01:01:28,869
ว่าเธอถูกเขาครอบงำ

1171
01:01:28,958 --> 01:01:30,074
นี่คุณพูดเรื่องอะไร

1172
01:01:31,292 --> 01:01:32,828
เขายังถามฉันว่า..

1173
01:01:34,125 --> 01:01:37,698
ถ้า ระหว่างเรามีความสัมพันธ์อะไรกันมั้ย

1174
01:01:37,708 --> 01:01:38,539
แล้วคุณว่า..

1175
01:01:38,625 --> 01:01:39,911
ฉันบอกว่าเกิดอะไรขึ้น

1176
01:01:40,000 --> 01:01:41,457
เกิดอะไร ไม่มีอะไรซักหน่อย

1177
01:01:41,542 --> 01:01:44,330
ก็ใช่ไง ฉันก็บอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

1178
01:01:44,750 --> 01:01:47,743
ก็ได้ ก็ได้เราไม่ควรจะพูดคุยกันอีกแล้ว

1179
01:01:47,833 --> 01:01:49,324
ฉันรู้ แล้ว..

1180
01:01:49,750 --> 01:01:52,208
ไม่นานฉันก็บอกว่าฉันเสียใจ แต่..

1181
01:01:52,833 --> 01:01:54,699
ฉันโกรธเธอแล้วมันก็เป็นครั้งแรก

1182
01:01:54,708 --> 01:01:56,119
ที่ฉันรู้สึกแบบนี้

1183
01:01:56,125 --> 01:01:57,457
พูดบอกอะไรเขาอีก เบธ

1184
01:01:58,292 --> 01:01:59,828
ฉันบอกเขาว่าฉัน..

1185
01:02:00,333 --> 01:02:04,031
ฉันเอ่อ.. รู้สึกว่าเธอไม่ได้สนใจฉันเลย

1186
01:02:04,792 --> 01:02:06,499
เธอโอนเอียงไปทางเซด้อมมากกว่า

1187
01:02:06,583 --> 01:02:07,664
ไปกันใหญ่

1188
01:02:07,833 --> 01:02:08,789
ฉันขอโทษ

1189
01:02:11,833 --> 01:02:14,621
ไม่คิดว่าพวกเขาจะทำเรื่องงี่เง่าบ้างเหรอ

1190
01:02:15,083 --> 01:02:16,949
พวกเขาทำทุกอย่างที่จริงจัง เบธ

1191
01:02:18,375 --> 01:02:20,492
ฉันไม่คิดว่าจะทำให้เธอด่างพร้อย

1192
01:02:20,833 --> 01:02:23,416
มันน่าขำที่ตำรวจคิดว่าเธอคือฆาตกร

1193
01:02:27,167 --> 01:02:29,534
ฆาตกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์เหรอ

1194
01:02:29,542 --> 01:02:32,034
หลายปีมานี้ นักข่าวใช้ความคิดคาดเดา

1195
01:02:32,125 --> 01:02:33,741
รวมทั้งฆาตกรด้วย

1196
01:02:34,375 --> 01:02:37,288
บางครั้งก็เป็นความคิดที่เพิ่งฝึกฝน

1197
01:02:37,375 --> 01:02:38,991
อย่างคดีของโฮเวิร์ด กรีน

1198
01:02:39,083 --> 01:02:39,789
ในลอนดอน

1199
01:02:39,875 --> 01:02:41,741
กรีนเป็นช่างเย็บผ้าต่ำต้อย

1200
01:02:42,042 --> 01:02:43,578
พิจารณาจากสังคมได้

1201
01:02:44,042 --> 01:02:46,079
เขาเก็บไดอารี่ซึ่งตำรวจตรวจพบ

1202
01:02:46,083 --> 01:02:47,039
ในบ้านของเธอ

1203
01:02:47,375 --> 01:02:50,083
ในไดอารี่ เขาวิเคราะห์รายละเอียดสำคัญ

1204
01:02:50,167 --> 01:02:52,375
ถึงวิธีฆ่าภรรยา 14 แบบ

1205
01:02:52,458 --> 01:02:54,450
ผู้ที่เขาเก็บความลับไว้จนลึกที่สุด

1206
01:02:54,958 --> 01:02:57,792
มีบางอย่างแสดงออกมาอย่างน่าขัน

1207
01:02:57,792 --> 01:02:58,999
รวมทั้งโหดเหี้ยม

1208
01:02:59,750 --> 01:03:01,082
1 หรือ 2 ของความฉลาด

1209
01:03:01,167 --> 01:03:03,830
แต่กรีนเข้าใจอย่างนึงว่า

1210
01:03:03,917 --> 01:03:06,500
มันคือความอันตราย ในอาชญากร

1211
01:03:06,500 --> 01:03:10,198
ว่าเป็นไปได้ที่จะสืบสวน ความจริงในอดีต

1212
01:03:10,625 --> 01:03:12,617
แต่ปัญหาอาจจะเกิดขึ้นในอนาคต

1213
01:03:13,708 --> 01:03:16,997
ทุกๆ ข้อแก้ตัว จะเป็นรากฐานของความผิด

1214
01:03:17,000 --> 01:03:19,208
ซึ่งต้องอดทนต่อการค้นหา

1215
01:03:19,292 --> 01:03:21,534
เขาลงเอยตรงที่อาชญากร

1216
01:03:21,542 --> 01:03:23,829
ที่สมบูรณ์นั้นมีชีวิต

1217
01:03:24,792 --> 01:03:27,580
มันไม่ใช่หนึ่งในสิ่งที่แก้ไขไม่ได้

1218
01:03:27,667 --> 01:03:31,331
แต่เป็นสิ่งที่แก้ไขด้วยผู้ร้ายกระทำผิด

1219
01:03:32,125 --> 01:03:33,286
แล้วเขาก็ฆ่าเธอเหรอครับ

1220
01:03:33,625 --> 01:03:35,867
ไม่ เธอฆ่าเขา

1221
01:03:37,875 --> 01:03:39,616
คืนที่เธอพบไดอารี่

1222
01:03:39,917 --> 01:03:42,705
เธอแทงสามีด้วยกรรไกรที่อยู่ในครัว

1223
01:03:44,167 --> 01:03:47,365
คณะลูกขุนต้องขนลุกที่ได้อ่านไดอารี่

1224
01:03:47,458 --> 01:03:49,575
ฆาตกรถูกตัดสินว่าป้องกันตัว

1225
01:03:50,417 --> 01:03:51,874
เธอคือผู้บริสุทธิ์

1226
01:03:52,833 --> 01:03:56,156
จูเลีย กรีน ถูกตัดสินให้ไม่มีความผิด

1227
01:03:56,250 --> 01:03:57,786
คุณได้รับการปล่อยตัว

1228
01:03:59,000 --> 01:04:01,242
ผมไม่เข้าใจ อาชญากรสมบูรณ์แบบยังไง

1229
01:04:01,250 --> 01:04:02,661
เพียงไม่นานก็ถูกค้นพบว่า

1230
01:04:02,750 --> 01:04:05,743
ลายมือในไดอารี่ไม่ใช่ลายมือโฮเวิร์ด กรีน

1231
01:04:05,958 --> 01:04:06,994
แล้วใครเขียนล่ะครับ

1232
01:04:07,000 --> 01:04:07,990
ภรรยาของเขา

1233
01:04:08,292 --> 01:04:10,158
ปลอมลายมืออย่างเป็นศิลปะ

1234
01:04:10,958 --> 01:04:13,917
ฆาตกรอายุ.. 30 ถึง 36 ปี

1235
01:04:13,917 --> 01:04:15,829
เกิดมาในครอบครัวชนชั้นกลาง

1236
01:04:16,125 --> 01:04:18,583
ในเมืองเล็กๆ หรือชานเมืองของเมืองหลวง

1237
01:04:19,000 --> 01:04:22,823
เขามีนิสัยที่แก่แดดเป็นอัจฉริยะ และ..

1238
01:04:22,833 --> 01:04:23,698
มันเป็นไปได้

1239
01:04:23,792 --> 01:04:25,704
ที่มีความผันผวนทางกายภาพ

1240
01:04:26,333 --> 01:04:29,041
เขาคิดว่า เขาฉลาด ล้ำลึก

1241
01:04:29,667 --> 01:04:31,124
และเขาก็สามารถ

1242
01:04:31,125 --> 01:04:32,787
ทำลายความต่ำต้อยของเขาได้

1243
01:04:33,292 --> 01:04:34,828
แล้วเขาก็มีโอกาสอันสำคัญ

1244
01:04:35,125 --> 01:04:36,161
ที่จะออกจากสิ่งแวดล้อม

1245
01:04:36,250 --> 01:04:37,707
ในโลกภูมิหลังของเขา

1246
01:04:38,917 --> 01:04:42,285
และที่นี่ ก็มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

1247
01:04:43,083 --> 01:04:44,619
เขาถูกฉีดยา แล้วก็

1248
01:04:44,625 --> 01:04:46,491
อาจไม่เป็นเหตุผลที่ยุติธรรม

1249
01:04:46,792 --> 01:04:47,908
เขาถูกไล่ออก

1250
01:04:47,917 --> 01:04:50,500
จากที่ๆ เขาถูกตัดสินทั้ง ๆที่เขาถูก

1251
01:04:50,833 --> 01:04:53,166
แล้วเขาก็ค้นหาโอกาสให้กับตัวเอง

1252
01:04:53,250 --> 01:04:55,833
เพื่อย้อนกลับไปยังโลกที่เขาหนีจากมา

1253
01:04:56,583 --> 01:04:57,539
แย่จัง

1254
01:04:57,833 --> 01:05:00,200
ฟังดูเหมือนกับผู้หญิงรู้ว่าเขาเป็นไง

1255
01:05:00,500 --> 01:05:02,833
บ้าจังเลย เธอไม่มีหลักเกณฑ์

1256
01:05:03,042 --> 01:05:05,409
เราจะไม่พูดถึงเรื่องจิตพิการ

1257
01:05:05,417 --> 01:05:06,624
นั่นคือพื้นฐานของความเหี้ยมโหด

1258
01:05:06,625 --> 01:05:07,160
ความจริง

1259
01:05:07,250 --> 01:05:10,493
เราควรพูดว่าเขาบริสุทธิ์เช่นเดียวกัน

1260
01:05:10,667 --> 01:05:11,373
ถูกต้อง

1261
01:05:11,458 --> 01:05:13,370
ในทางจิตวิทยาได้เน้นถึงความพิเศษนั้น

1262
01:05:13,708 --> 01:05:15,244
ฆาตกรนั้นมีความพยาบาท

1263
01:05:15,250 --> 01:05:16,661
และมีความเลื่อมใส

1264
01:05:16,958 --> 01:05:18,950
ฆาตกรเป็นคนที่มีความรู้สึก

1265
01:05:19,042 --> 01:05:20,499
ว่าอยากจะเอาคืนคุณ

1266
01:05:20,500 --> 01:05:21,616
ประกอบกับตัณหา

1267
01:05:21,708 --> 01:05:23,495
ของความเคียดแค้นและตัณหา

1268
01:05:23,500 --> 01:05:25,742
ที่แกร่งกว่ารวมด้วยกันในโลกของคุณ

1269
01:05:26,042 --> 01:05:27,658
เขาต้องการให้คุณยอมรับ

1270
01:05:28,083 --> 01:05:31,497
เซลด้อม เขาพยายามเอาใจคุณ

1271
01:05:31,583 --> 01:05:33,540
เหมือนกับว่าเขากำลังตกหลุมรักคุณ

1272
01:05:34,875 --> 01:05:36,457
นักจิตวิทยาคิดว่า

1273
01:05:36,458 --> 01:05:38,996
ฆาตกรเก็บกดความเป็นรักร่วมเพศ

1274
01:05:39,083 --> 01:05:40,494
ซึ่งต้องอยู่เดียวดาย

1275
01:05:42,875 --> 01:05:44,832
บาดลึกแน่ ไปให้หมอดูเถอะ

1276
01:05:45,250 --> 01:05:46,536
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไร..

1277
01:05:46,833 --> 01:05:50,201
ดีนะที่ไม่ทำกาแฟร้อนๆ หกรดกางเกง

1278
01:05:50,667 --> 01:05:53,705
ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนั้นนะ เชื่อสิ

1279
01:05:54,542 --> 01:05:56,534
ถ้าต้องการ เราจะคุยกันวันหลัง

1280
01:05:57,042 --> 01:05:59,955
ได้ ควรจะเป็นอย่างนั้น

1281
01:06:01,542 --> 01:06:03,659
ไม่คิดว่าเธอพูดเกินจริงไปหน่อยเหรอ

1282
01:06:03,750 --> 01:06:05,036
ตำรวจเปิดเผยข้อสมมุติทั้งหมด

1283
01:06:05,125 --> 01:06:07,333
ตอนนี้มีสูตรอื่น

1284
01:06:07,417 --> 01:06:09,033
ที่เป็นฐานข้อมูลสำหรับพวกเขา

1285
01:06:09,125 --> 01:06:10,081
ดูเหมือนจะเป็นเซลด้อม

1286
01:06:10,167 --> 01:06:11,749
เขาพูดถูก ให้ตายสิ

1287
01:06:11,875 --> 01:06:13,207
ฉันก็เป็นผู้ต้องสงสัย

1288
01:06:13,500 --> 01:06:14,536
ใช่ เหมือนฉัน

1289
01:06:14,917 --> 01:06:17,000
ใช่ เหมือนเธอ เหมือนคนอื่นๆ

1290
01:06:20,042 --> 01:06:22,375
อย่าปล่อยให้เซลด้อมมาครอบงำสิ ที่รัก

1291
01:06:23,125 --> 01:06:24,332
เพราะเขาอยู่ที่นั่น

1292
01:06:24,333 --> 01:06:25,369
ไม่มีทางที่เขาดิ้นหลุด

1293
01:06:25,792 --> 01:06:26,953
นั่นเป็นเพราะว่าเธอ

1294
01:06:28,333 --> 01:06:29,619
เขายังรักเธออยู่ต่างหากล่ะ

1295
01:06:30,625 --> 01:06:31,661
ไม่ขำเลยนะ

1296
01:06:32,458 --> 01:06:34,791
โทษที เซลด้อมมีอยู่ทั่วทุกที่

1297
01:06:34,875 --> 01:06:36,116
มันเป็นฝันร้าย

1298
01:06:36,833 --> 01:06:39,746
ไม่มีอะไรที่ฉันทำให้เขาไม่ได้

1299
01:06:39,833 --> 01:06:41,916
แล้วมันก็เพิ่มขึ้นมากกว่าผม

1300
01:06:42,250 --> 01:06:44,116
อะไรที่เธออยากให้ฉันบอกเธอ

1301
01:06:44,417 --> 01:06:45,407
ฉันชอบนอนกับเธอ

1302
01:06:45,417 --> 01:06:46,157
มากกว่านอนกับเขาเหรอ

1303
01:06:46,167 --> 01:06:47,408
ไม่ ฉันอยากให้เธอโกหก

1304
01:06:47,417 --> 01:06:48,953
และบอกฉันมากกว่าเหตุผล

1305
01:06:52,375 --> 01:06:53,411
ไปตายซะ

1306
01:06:53,417 --> 01:06:54,533
รู้มั้ยอะไรที่หยุดฉัน

1307
01:06:54,958 --> 01:06:56,369
สิ่งที่หยุดฉันก็คือ

1308
01:06:56,375 --> 01:06:58,708
ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่รู้ว่าเธอนอนกับใคร

1309
01:07:00,833 --> 01:07:02,244
นั่นมันนานมาแล้ว

1310
01:07:03,250 --> 01:07:04,786
ตอนเธออายุ 13 ใช่มั้ย

1311
01:07:04,875 --> 01:07:05,456
เขาเรียกเธอ

1312
01:07:05,542 --> 01:07:07,078
แล้วเธอก็วิ่งไปหาเขาเหมือนหมา

1313
01:07:07,208 --> 01:07:09,291
แล้วเขาก็เตะเธอ ครั้งแล้วครั้งเล่า

1314
01:07:10,833 --> 01:07:12,119
ใช่ นั่นแหละฉันล่ะ

1315
01:07:13,458 --> 01:07:14,539
มันก็เหมือนกับเธอ

1316
01:07:15,542 --> 01:07:16,328
มาร์ติน

1317
01:07:16,333 --> 01:07:17,995
ฉันว่าเธอกลับไปดีกว่า จริงๆ นะ

1318
01:07:18,375 --> 01:07:19,786
แล้วจนกว่าเรื่องจะจบ

1319
01:07:20,792 --> 01:07:21,623
ฉันไม่อยากรู้อะไร

1320
01:07:21,708 --> 01:07:23,449
เกี่ยวกับเธอหรือเซลด้อมอีก

1321
01:07:25,833 --> 01:07:27,449
นายก็เหมือนกับพวกเราที่เหลือ

1322
01:07:28,333 --> 01:07:29,869
พวกเรามันก็คนสามัญ

1323
01:07:30,292 --> 01:07:31,658
และที่คนสามัญทั้งหมดทำได้

1324
01:07:31,750 --> 01:07:34,083
คือดื่มเพื่อลืมมัน

1325
01:07:35,667 --> 01:07:36,532
อย่ามายุ่งน่า

1326
01:07:45,292 --> 01:07:46,908
แด่โลกของคนสามัญ

1327
01:07:48,458 --> 01:07:50,666
แด่ไพร่สามัญและไอ้พวกโง่เง่า

1328
01:07:52,708 --> 01:07:54,825
แคมบริดจ์จะต้องเตะพวกเราแบบนี้อีก

1329
01:07:56,750 --> 01:07:59,788
อะไร มองหาอะไรวะ

1330
01:08:02,583 --> 01:08:03,664
มันจริงไม่ใช่เหรอ

1331
01:08:03,958 --> 01:08:05,665
นายควรยอมแพ้คณิตศาสตร์

1332
01:08:05,667 --> 01:08:07,374
และเขียนเรื่องให้เด็กๆ แทน

1333
01:08:07,375 --> 01:08:09,082
ใจเย็น ไปจากที่นี่กัน

1334
01:08:09,833 --> 01:08:11,074
ซักวัน แม๊ด แฮตเตอร์

1335
01:08:11,083 --> 01:08:12,369
จะมาเข้ามาที่ห้องเขา

1336
01:08:12,375 --> 01:08:13,707
แล้วจัดการพวกนาย

1337
01:08:14,125 --> 01:08:14,956
เอาล่ะมานี่เลย

1338
01:08:19,792 --> 01:08:21,033
นี่นายพูดเรื่องอะไร

1339
01:08:21,042 --> 01:08:23,034
นายมาจากดาวไหนวะ ไอ้งี่เง่า

1340
01:08:23,125 --> 01:08:24,616
ถ้าทุกคนหยุดที่จะมองนาย

1341
01:08:24,708 --> 01:08:25,494
นายก็ต้องเรียกร้อง

1342
01:08:25,500 --> 01:08:27,617
ความสนใจ นายก็รู้นี่

1343
01:08:31,375 --> 01:08:32,365
เฮนรี่ วิลกิ้นส์

1344
01:08:32,500 --> 01:08:33,661
ใครคือเฮนรี่ วิลกินส์

1345
01:08:33,750 --> 01:08:36,083
เคนเนดี้ก็คือคนบาปที่นายคิดไง

1346
01:08:36,417 --> 01:08:38,158
เขาแก้บอร์แม็ตครั้งสุดท้ายได้ใช่มั้ย

1347
01:08:39,167 --> 01:08:40,703
อย่างน้อยมันก็เป็นข่าวลือ

1348
01:08:40,792 --> 01:08:43,034
เขาให้มีการพิสูจน์ใน 3 วันต่อมา

1349
01:08:43,333 --> 01:08:45,791
ในทฤษฏีของหมายเลขที่นั่งในแคมบริดจ์

1350
01:08:46,083 --> 01:08:48,200
เขาแก้ปัญาคณิตศาสตร์ที่โคตรยาก

1351
01:08:48,292 --> 01:08:49,578
เมื่อ 300 ปีก่อน

1352
01:08:50,958 --> 01:08:52,574
และรู้มั้ย ใครควรอยู่ที่นั่น

1353
01:08:52,667 --> 01:08:55,330
เพื่อทำการสาธิต ฉันไง

1354
01:08:55,667 --> 01:08:58,535
ยูริ อิวาโนวิช โปโดรอฟ

1355
01:08:58,625 --> 01:09:00,833
ในก็ได้ไปสาธิตบอร์แม็ตครั้งล่าสุดนี่

1356
01:09:00,917 --> 01:09:03,500
ได้ไปที่ไหนกัน แต่ฉันต้องได้ไป

1357
01:09:03,500 --> 01:09:04,456
ถ้าเพื่อนนายเซลด้อม

1358
01:09:04,542 --> 01:09:05,578
ไม่ขโมยมันไปจากฉัน

1359
01:09:05,583 --> 01:09:07,370
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

1360
01:09:07,375 --> 01:09:09,662
เป็นฉันเองที่พิจารณาถึงบอร์แม็ต

1361
01:09:09,667 --> 01:09:12,125
ว่ามันไม่มีทางแก้ ถ้าไม่มีสูตรของทานิยาม่า

1362
01:09:12,292 --> 01:09:14,249
สำหรับรูปแบบในการวัด

1363
01:09:14,250 --> 01:09:15,786
มันจะมีรูปทรงที่โค้ง

1364
01:09:15,792 --> 01:09:18,159
และทุกๆ ส่วนโค้ง มันก็คือรูปแบบในการวัด

1365
01:09:18,250 --> 01:09:18,865
นายเมาแล้ว

1366
01:09:19,042 --> 01:09:19,907
ใช่ ฉันเมา

1367
01:09:20,667 --> 01:09:22,329
แต่ 8 ปีก่อน ฉันไม่ได้เมา

1368
01:09:22,708 --> 01:09:25,325
ฉันไปหาเซลด้อม อธิบายต่อเขา

1369
01:09:25,333 --> 01:09:26,198
บอกให้เขาช่วยฉัน

1370
01:09:26,208 --> 01:09:28,370
เกี่ยวกับทฤษฎีกลุ่มตัวเลข ที่แคมบริดจ์

1371
01:09:29,250 --> 01:09:31,333
และรู้มั้ยว่าเขาพูดถึงความคิดฉันยังไง

1372
01:09:32,833 --> 01:09:36,873
"มัน..น่าขำ" และตอนนี้

1373
01:09:37,667 --> 01:09:40,410
ต้องขอบคุณในความน่าขำซักหน่อย

1374
01:09:42,125 --> 01:09:45,243
เฮนรี่ วิลกิ้นส์ จะลงไปในประวัติศาสตร์

1375
01:09:46,458 --> 01:09:47,619
แสดงให้เห็นว่า

1376
01:09:47,625 --> 01:09:50,459
เขาทำให้บอร์แม็คเป็นความลับ

1377
01:09:51,000 --> 01:09:51,706
ใน 5 ปี

1378
01:09:52,042 --> 01:09:53,578
ทำไมต้องเป็นความลับ

1379
01:09:53,750 --> 01:09:55,241
หมายความว่าไงที่ว่าทำไม

1380
01:09:55,250 --> 01:09:57,116
ก็เพราะพวกเขาขโมยไปจากฉัน

1381
01:09:57,208 --> 01:09:58,198
มันเป็นความคิดฉัน

1382
01:09:58,208 --> 01:09:59,164
แต่จะบอกให้อย่าง

1383
01:09:59,250 --> 01:10:00,661
พวกเขาไม่รู้ว่าทำยังไงหรอก

1384
01:10:00,750 --> 01:10:02,036
มันผิดพลาดเข้ามาทุกที

1385
01:10:02,333 --> 01:10:03,414
พวกเขาไม่รู้วิธีใช้มัน

1386
01:10:03,417 --> 01:10:04,407
แต่มันยังไม่ได้พิสูจน์

1387
01:10:05,292 --> 01:10:06,373
อย่ามาเถียงฉันนะ

1388
01:10:07,917 --> 01:10:09,328
นายมันฝ่ายตรงข้าม ใช่มั้ย

1389
01:10:09,750 --> 01:10:11,332
พวกนายต่อต้านฉัน

1390
01:10:11,333 --> 01:10:12,790
นายพยายามขโมยความคิดฉัน

1391
01:10:13,542 --> 01:10:14,783
นายอ่านใจฉันไม่ออกหรอก

1392
01:10:14,792 --> 01:10:15,407
ช่วยด้วย

1393
01:10:15,500 --> 01:10:16,786
ผมถูกปล้น ช่วยด้วย

1394
01:10:16,792 --> 01:10:17,953
พวกเขาพยายามฆ่าฉัน

1395
01:10:19,875 --> 01:10:21,537
ถ้านายไม่หุบปากฉันจะฆ่านายจริงๆ

1396
01:10:22,792 --> 01:10:24,203
เย็นไว้ๆ

1397
01:10:24,792 --> 01:10:25,953
ไอ้สารเลว

1398
01:10:26,292 --> 01:10:28,625
ไอ้พวกอังกฤษทำเป็นมีมารยาท

1399
01:10:31,458 --> 01:10:32,744
ตอนพวกมันป้อนาย

1400
01:10:33,750 --> 01:10:35,207
พวกมันจะล่อนายจริงๆ

1401
01:11:14,000 --> 01:11:15,411
ขอต้อนรับสู่ปาร์ตี้

1402
01:11:17,042 --> 01:11:18,658
ไม่มีใครบอกให้เธอเตรียมชุด

1403
01:11:18,750 --> 01:11:20,036
สำหรับงานนี้เหรอ

1404
01:11:26,542 --> 01:11:29,535
ตาแก่ กาย ฟอว์กส์ ยังดูดีอยู่เลย

1405
01:11:29,625 --> 01:11:31,582
เขาพยายามจะทำลายรัฐสภา

1406
01:11:31,667 --> 01:11:33,454
พวกขุนนางและพวกที่อยู่ในรัฐบาล

1407
01:11:33,750 --> 01:11:36,037
จากนั้น ทุกวันที่ 6 พฤศจิกา

1408
01:11:36,042 --> 01:11:37,908
ประชาชนจะร่วมเฉลิมฉลอง

1409
01:11:37,917 --> 01:11:40,375
ในที่ๆ เราลบภาพของออก

1410
01:11:40,667 --> 01:11:42,078
จนถึงทุกวันนี้

1411
01:11:42,167 --> 01:11:43,749
ก็ยากที่จะบอกเธอ

1412
01:11:43,833 --> 01:11:45,165
ไม่ว่าจะเป็นอนุสรณ์ที่ล้มเหลว

1413
01:11:45,167 --> 01:11:46,703
หรือสมองอันชาญฉลาดของเขา

1414
01:11:48,833 --> 01:11:50,040
พอพูดถึงเรื่องก่อกบฎ

1415
01:11:50,792 --> 01:11:51,532
ไม่ อย่าเพิ่งมอง

1416
01:11:51,625 --> 01:11:55,073
ทำเป็นพอใจก่อน นั่งลง ข้างหลังฉัน

1417
01:11:55,250 --> 01:11:57,867
ตรงแถวหลัง ผู้ชายสูงๆ ดำๆ

1418
01:11:57,958 --> 01:11:58,914
เธอจำเขาได้มั้ย

1419
01:12:02,042 --> 01:12:02,657
จำได้

1420
01:12:03,000 --> 01:12:04,741
เขาตามฉันมา 3 วันแล้ว

1421
01:12:04,833 --> 01:12:05,949
เขาเป็นคนของปีเตอร์สัน

1422
01:12:06,042 --> 01:12:06,873
ปีเตอร์สันก็มานี่ครับ

1423
01:12:06,958 --> 01:12:09,621
นั่งอยู่ทางขวา ตรงโน้นไง กับลูกสาวเขา

1424
01:12:12,583 --> 01:12:14,666
มีบางอย่างที่ผมต้องคุยกับเขา มันอาจจะ..

1425
01:12:35,458 --> 01:12:36,073
คุณเห็นเขามั้ย

1426
01:12:36,417 --> 01:12:37,123
ใคร

1427
01:12:37,208 --> 01:12:39,791
โปโดรอฟ เขามีบางอย่างในเสื้อคลุม

1428
01:13:06,208 --> 01:13:07,949
เราจะตามผู้ต้องสงสัยเข้าไปข้างใน

1429
01:13:08,167 --> 01:13:09,749
ฉันต้องการให้ทุกคนเข้ามาข้างใน

1430
01:13:09,750 --> 01:13:10,285
เดี๋ยวนี้

1431
01:13:15,583 --> 01:13:16,289
โปโดรอฟ

1432
01:13:21,458 --> 01:13:22,869
เขากำลังขึ้นไปบนดาดฟ้า

1433
01:13:23,250 --> 01:13:24,457
เธอมาทำอะไรที่นี่

1434
01:13:24,542 --> 01:13:25,373
ใครอยู่กับเซลด้อม

1435
01:14:05,042 --> 01:14:05,953
ผมแค่อยาก..

1436
01:14:06,292 --> 01:14:07,749
หุบปาก ลงไปข้างล่างเลย

1437
01:14:08,500 --> 01:14:09,456
นี่มันอะไรเนี่ย

1438
01:14:11,250 --> 01:14:12,582
มาร์ติน ไอ้ทรยศ

1439
01:14:15,250 --> 01:14:16,081
สารเลว

1440
01:14:16,167 --> 01:14:17,783
หมอนี่ก็แค่ตัวตลก

1441
01:14:19,125 --> 01:14:20,411
สก็อต มาทำอะไรอยู่ตรงนี้

1442
01:14:20,500 --> 01:14:21,911
กลับไปหาเซลด้อม

1443
01:14:22,000 --> 01:14:22,831
จะไปเดี๋ยวนี้

1444
01:15:05,792 --> 01:15:08,125
ขอเข้าไปหน่อยครับ

1445
01:15:13,708 --> 01:15:14,619
เขาตายแล้วครับ

1446
01:15:21,083 --> 01:15:23,746
ดูเหมือนสาเหตุการตายเกิดจากหน้ามืด

1447
01:15:24,042 --> 01:15:24,953
พวกเขาปล่อยคนตายไป

1448
01:15:24,958 --> 01:15:26,324
แสดงต่อหน้าผู้ชมได้ไง

1449
01:15:26,333 --> 01:15:27,790
รวมทั้งหมอที่ดูแลเขาด้วย

1450
01:15:27,875 --> 01:15:29,286
มันเป็นการหยุดการหายใจ

1451
01:15:30,167 --> 01:15:32,033
ผมเคยพูดกับเบธ ปรากฎว่า

1452
01:15:32,125 --> 01:15:34,208
อาการของโรคหัวใจเขาหนักเอาการ

1453
01:15:34,292 --> 01:15:35,783
เขาเคยผ่าตัดเมื่อ 2-3 ปีก่อน

1454
01:15:35,875 --> 01:15:37,286
เกี่ยวกับโรคปอด

1455
01:15:37,292 --> 01:15:37,782
พูดตามตรง

1456
01:15:37,875 --> 01:15:39,741
เขาควรตายตั้งหลายปีก่อนแล้ว

1457
01:15:41,083 --> 01:15:43,040
ปัญหาคือถ้าคุณหายใจรดใครเข้า

1458
01:15:43,042 --> 01:15:44,249
คุณก็คงตายในไม่ช้า

1459
01:15:45,375 --> 01:15:46,661
เราก็จะไม่มีหลักฐาน

1460
01:15:46,667 --> 01:15:48,078
ที่จะรู้ว่าใครคือฆาตกร

1461
01:15:48,083 --> 01:15:48,743
ใช่แล้วล่ะ

1462
01:15:55,583 --> 01:15:57,245
สัญลักษณ์ที่ 3 คือรูปสามเหลี่ยม

1463
01:15:57,542 --> 01:15:58,999
ไปเจอมาจากไหนน่ะ

1464
01:15:59,000 --> 01:16:00,707
เราเจอบนสแตนของคอนดั๊คเตอร์

1465
01:16:01,000 --> 01:16:04,198
มีรอยขีดที่คำว่า "ลำดับที่ 3"

1466
01:16:04,292 --> 01:16:05,499
จากโปรแกรมการบันทึก

1467
01:16:06,083 --> 01:16:10,327
วงกลม และปลา และสามเหลี่ยม

1468
01:16:10,333 --> 01:16:11,540
ชักจะเข้าเค้า

1469
01:16:12,458 --> 01:16:13,869
ผมพอแล้วกับเรื่องนี้

1470
01:16:14,750 --> 01:16:17,333
ผมอยากให้คุณบอกตอนนี้ว่าคุณรู้อะไร

1471
01:16:17,333 --> 01:16:19,791
ไม่งั้นผมจะพิจารณาคุณเป็นผู้สมคบ

1472
01:16:19,875 --> 01:16:22,868
เพราะว่า มันแน่ชัดที่คุณกำข้อมูลเอาไว้

1473
01:16:23,292 --> 01:16:25,158
ผมคนเดียวที่มีความคิดเบื้องต้น

1474
01:16:25,167 --> 01:16:26,829
ของเหตุผลที่น่าจะเป็น

1475
01:16:26,833 --> 01:16:28,620
ก็แล้วมันยังไงล่ะ ให้ตายสิ

1476
01:16:30,875 --> 01:16:34,039
ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นเวลาเหมาะ

1477
01:16:34,875 --> 01:16:35,956
ไม่อยากเชื่อเลย

1478
01:16:36,708 --> 01:16:38,324
เอาล่ะๆ ผมจะลงตรงนี้

1479
01:16:39,083 --> 01:16:40,790
ไปได้แน่นะ มาร์ติน

1480
01:16:40,792 --> 01:16:42,124
ครับ ไม่ต้องห่วงผมหรอก

1481
01:16:42,667 --> 01:16:43,623
ไม่ต้องเดินไปไกลนักล่ะ

1482
01:16:50,958 --> 01:16:51,664
สารเลว

1483
01:16:53,625 --> 01:16:55,662
ในแคมบริจส์มีการเตรียมพร้อมที่จะ

1484
01:16:55,667 --> 01:16:58,205
เริ่มงานเฉลิมฉลองหนึ่ง ในประวัติศาสตร์

1485
01:16:58,833 --> 01:17:00,119
หากข่าวลือเป็นความจริง

1486
01:17:00,125 --> 01:17:02,412
ต้องขอบคุณศาสตราจารย์เฮนรี่ วิลกิ้นส์

1487
01:17:02,417 --> 01:17:04,784
ผู้คิดสูตรพีชคณิตบอร์แม็ตคนล่าสุด

1488
01:17:04,875 --> 01:17:06,491
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้

1489
01:17:06,958 --> 01:17:09,792
นักคณิตศาสตร์นับร้อยจากทั่วทุกมุมโลก

1490
01:17:09,792 --> 01:17:11,158
จะมาพบกันที่แคมบริดจ์

1491
01:17:11,250 --> 01:17:13,242
เพื่อร่วมเป็นสักขีพยานกันสดๆ

1492
01:17:13,417 --> 01:17:15,955
การสาธิตต่อหน้าสาธารณะชน

1493
01:17:15,958 --> 01:17:16,869
ที่ศาสตราจารย์วิลกิ้นส์

1494
01:17:16,875 --> 01:17:19,208
จะแสดงให้มหาลัย นัมเบอร์ โอรี่ คองเกรส

1495
01:17:19,292 --> 01:17:21,329
สำหรับนักคณิตศาสตร์ในทศวรรษ

1496
01:17:21,333 --> 01:17:23,575
ที่พยายามหาคำตอบของหลักพีชคณิต

1497
01:17:23,667 --> 01:17:25,408
ว่าจะไขความลี้ลับได้หรือไม่

1498
01:17:29,125 --> 01:17:31,367
ขอโทษเรื่องเมื่อวานด้วยนะ

1499
01:17:31,667 --> 01:17:33,579
แต่ฉันยังคิดว่าเธอควร..

1500
01:17:33,583 --> 01:17:35,415
ครับ ผมควรคิดถึงตัวเอง

1501
01:17:36,208 --> 01:17:38,245
ถึงผมจะไม่ประสบความสำเร็จอะไร

1502
01:17:39,625 --> 01:17:40,741
พรุ่งนี้หนังสือพิมพ์

1503
01:17:40,750 --> 01:17:43,413
จะประโคมข่าวเกี่ยวกับฆาตกร

1504
01:17:43,417 --> 01:17:45,750
ฉันจะอธิบายทุกอย่างที่ฉันรู้

1505
01:17:46,167 --> 01:17:47,123
ทุกอย่างเหรอ

1506
01:17:47,917 --> 01:17:50,250
ตำรวจคิดว่าถ้าเราทำให้ประชาชน

1507
01:17:50,333 --> 01:17:52,370
และเราไขปริศนาของสัญลักษณ์ที่ 4

1508
01:17:52,458 --> 01:17:53,915
แล้วก็หยุดฆาตกรได้

1509
01:17:54,000 --> 01:17:56,743
สิ่งที่ต้องสนใจเขาคือฉันจำได้ว่าเขาฉลาด

1510
01:17:56,833 --> 01:17:58,495
น่าจะฉลาดมากพอ

1511
01:17:58,583 --> 01:17:59,664
คิดว่าจะได้ผลเหรอครับ

1512
01:18:00,542 --> 01:18:02,499
มันจะดีที่สุดที่ฉันเคยทำ

1513
01:18:03,042 --> 01:18:04,203
ฉะนั้นผมมี 12 ชั่วโมง

1514
01:18:04,292 --> 01:18:05,828
เพื่อพิสูจน์ว่าผมไม่โง่

1515
01:18:06,292 --> 01:18:07,453
นั่นมันแค่ผลรวม ถูกมั้ยครับ

1516
01:18:07,792 --> 01:18:10,705
เธอไม่โง่หรอก แต่อาจต้องพยายาม

1517
01:18:11,458 --> 01:18:13,950
เธอรู้ดี มาร์ติน เธอแค่ต้องจำ

1518
01:18:13,958 --> 01:18:15,574
หลังจากนั้นเธอก็ต้องมีส่วนร่วม

1519
01:18:24,792 --> 01:18:26,203
ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไร

1520
01:18:26,500 --> 01:18:27,411
แล้วไง

1521
01:18:27,417 --> 01:18:29,830
มันอาจผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตเธอ เชื่อสิ

1522
01:18:29,917 --> 01:18:32,330
ผมไม่เชื่อคุณหรอก ผมว่าคุณโกหก

1523
01:18:32,333 --> 01:18:34,700
ใช่แล้ว ฉันโกหก

1524
01:18:35,583 --> 01:18:37,495
แต่ถ้าฉันกวนใจเธอนานๆ

1525
01:18:37,583 --> 01:18:39,449
มันอาจจะทำให้ทุกอย่างสายไป

1526
01:20:23,875 --> 01:20:26,117
รู้มั้ย นี่กลืนยากซักหน่อยในตอนแรก

1527
01:20:26,750 --> 01:20:28,616
แต่หลังจากนั้น เธอจะได้รสชาติมัน

1528
01:20:29,083 --> 01:20:31,291
สปาเก็ตตี้หรือนิยายลี้ลับของฉันล่ะ

1529
01:20:31,292 --> 01:20:32,999
ไม่ สปาเก็ตเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม

1530
01:20:33,250 --> 01:20:34,457
แล้วนิยายลี้ลับล่ะ

1531
01:20:34,917 --> 01:20:36,453
เธอก็รู้ว่ามันเกี่ยวด้วย

1532
01:20:37,333 --> 01:20:38,323
มีบางอย่างที่เจอ

1533
01:20:38,333 --> 01:20:40,074
และพวกเขาอธิบายกับเธอจนจบ

1534
01:20:40,083 --> 01:20:40,573
ในชีวิต

1535
01:20:40,667 --> 01:20:42,374
ไม่มีใครอธิบายได้ทุกอย่างหรอก

1536
01:20:42,375 --> 01:20:44,241
ฉันไม่อยากพูดถึงคำอธิบาย

1537
01:20:44,333 --> 01:20:46,541
ความสัมพันธ์ หรือว่าอะไรหรอก

1538
01:20:47,750 --> 01:20:50,083
ข้างนอกห้องนี้ ไม่มีสิ่งมีชีวิต

1539
01:20:50,750 --> 01:20:55,120
มีแค่เธอ ฉัน และสปาเก็ตตี้

1540
01:20:58,708 --> 01:21:01,246
ฉันรู้ว่าเธอกำลังหมายถึงตรงรถบัสนั่น

1541
01:21:01,542 --> 01:21:02,623
มันมีค่ามาก

1542
01:21:03,500 --> 01:21:04,832
ก็แค่เริ่มต้นน่ะ

1543
01:21:08,125 --> 01:21:10,117
ระวังหน่อยสิ เธอบ้าแล้ว

1544
01:21:10,292 --> 01:21:11,373
เธอนั่นแหละบ้า

1545
01:21:13,833 --> 01:21:15,040
โอ้ไม่

1546
01:21:24,667 --> 01:21:25,498
อร่อยจัง

1547
01:21:25,583 --> 01:21:29,827
คุณอยู่ตรงนั้น เป็นช่วงเวลาที่มีค่า

1548
01:21:30,917 --> 01:21:34,615
พิเศษ หัวใจเต้นเป็นจังหวะมั่นคง

1549
01:21:36,000 --> 01:21:36,956
อีกทีซิ

1550
01:21:39,375 --> 01:21:40,661
มาจากพาร์เมนิดีส

1551
01:21:40,750 --> 01:21:42,286
เขาเป็นดาราตลกของกรีก

1552
01:21:42,583 --> 01:21:45,621
เขาบอกว่าความจริงที่โกหกใหญ่โต

1553
01:21:46,458 --> 01:21:47,915
และเป็นสิ่งเดียวที่มีชีวิต

1554
01:21:47,917 --> 01:21:50,375
นั่นก็คือ..พระเจ้าไม่อาจเปลี่ยนได้

1555
01:21:52,500 --> 01:21:53,957
เธอทำอีกแล้วนะ

1556
01:21:53,958 --> 01:21:54,744
อะไร

1557
01:21:54,750 --> 01:21:56,787
คิดถึงคนอื่นจากนิกายของเธอ

1558
01:21:56,875 --> 01:21:57,865
ก็มันช่วยไม่ได้นี่

1559
01:21:57,875 --> 01:21:58,490
นั่นสิ

1560
01:21:59,958 --> 01:22:01,824
ทีนี้ฉันเข้าใจว่า ทำไมสาวๆ

1561
01:22:01,917 --> 01:22:04,125
ถึงทิ้งนักดนตรี มาคบนักคณิตศาสตร์

1562
01:22:05,542 --> 01:22:06,407
นั่นเขาก็พูด

1563
01:22:06,750 --> 01:22:09,618
จริงเหรอ เขารู้ว่าสาวๆ ชอบนักดนตรีเหรอ

1564
01:22:10,042 --> 01:22:13,865
ไม่ๆ ๆ ๆ สิ่งที่เกี่ยวกับนิกาย เธอควรรู้

1565
01:22:13,875 --> 01:22:15,332
เธอเป็นส่วนหนึ่งของนิกาย

1566
01:22:15,625 --> 01:22:16,456
เป็นอะไร

1567
01:22:16,917 --> 01:22:19,500
บ้าเอ๊ย ไม่ๆ ๆ ไม่น่าเป็นไปง่ายๆ

1568
01:22:19,833 --> 01:22:20,664
เป็นไรไป

1569
01:22:21,375 --> 01:22:23,617
ฉันค้นพบก่อนที่จะเขียนมันลงกระดาษ

1570
01:22:23,625 --> 01:22:24,490
อะไร

1571
01:22:25,417 --> 01:22:27,579
โอ้พระเจ้า ต้องเป็นเซลด้อม

1572
01:22:27,583 --> 01:22:28,664
นี่เธอเล่นเกมร่วมกับเขาอีกแล้วเหรอ

1573
01:22:28,750 --> 01:22:30,742
ใช่ ฉันเล่น ทั้งหมดที่ฉันคิดก็เพราะมัน

1574
01:22:30,833 --> 01:22:31,789
เบธพูดถูก

1575
01:22:31,792 --> 01:22:32,122
ว่าไงนะ

1576
01:22:32,125 --> 01:22:34,082
เธอหลงรักพวกจิตวิปราส

1577
01:22:34,167 --> 01:22:35,829
ตาแก่นั่นเปลี่ยนเธอได้มากกว่าที่ฉันเปลี่ยน

1578
01:22:35,917 --> 01:22:37,203
ฟังนะ ลอร์น่า ฟังฉันก่อน

1579
01:22:37,292 --> 01:22:38,783
แค่ครั้งเดียว ทั้งหมดที่ฉันพูด

1580
01:22:38,875 --> 01:22:41,538
พอฝันร้ายจบลง เราจะไปจากที่นี่

1581
01:22:42,208 --> 01:22:42,868
ไปไหน

1582
01:22:42,875 --> 01:22:44,832
ที่ไหนก็ได้ นอกกำแพงนี่

1583
01:22:44,833 --> 01:22:46,074
ที่ๆ ไม่มีหนังสือ

1584
01:22:46,083 --> 01:22:47,745
ที่ๆ ผู้คนไม่รู้จักตาราง 2 เวลา

1585
01:22:55,542 --> 01:22:56,373
บ้าเอ๊ย

1586
01:22:56,917 --> 01:22:59,455
ฉันบอกแล้ว มันเช้าไป

1587
01:22:59,458 --> 01:23:02,496
หนอนหนังสือยังไม่มาเลย เอาไงต่อ

1588
01:23:02,917 --> 01:23:03,873
ไปร้านหนังสือ

1589
01:23:10,875 --> 01:23:12,161
นี่ เราปิดแล้ว

1590
01:23:12,250 --> 01:23:13,240
ขอเวลาซักครู่

1591
01:23:18,333 --> 01:23:19,869
นี่ บอกหน่อยว่าเธอหาอะไร

1592
01:23:21,958 --> 01:23:22,914
อยู่นี่เอง

1593
01:23:24,292 --> 01:23:25,828
นิกายของผู้คิดสูตรคูณ

1594
01:23:25,833 --> 01:23:26,869
บิดาแห่งคณิตศาตร์

1595
01:23:27,333 --> 01:23:29,074
พวกเขาไม่อนุญาตให้เปิดเผยความลับ

1596
01:23:29,500 --> 01:23:31,162
พวกเขาสละจำนวนพีชคณิต

1597
01:23:31,542 --> 01:23:33,204
หมายเลขทำให้พวกเขากลัว

1598
01:23:33,292 --> 01:23:34,783
พระเจ้าลงมาจุติบนโลก

1599
01:23:35,708 --> 01:23:37,119
ไม่ ไม่ใช่เล่มนี้

1600
01:23:39,000 --> 01:23:40,491
โทษนะแต่เธอจะต้องกลับได้แล้ว

1601
01:23:40,583 --> 01:23:42,074
ไม่มีแคชเชียร์รับเงินตอนนี้

1602
01:23:42,167 --> 01:23:43,328
ไม่ต้องห่วงเราไม่ได้มาซื้อหรอก

1603
01:23:43,417 --> 01:23:44,828
ถ้างั้นก็รีบออกไปเลย

1604
01:23:45,250 --> 01:23:48,083
ขอเวลาหน่อยนะ นะคนสวย นะ

1605
01:23:48,083 --> 01:23:49,199
ถ้าเธอจะดูรายชื่อ

1606
01:23:49,208 --> 01:23:51,541
ฉันคิดว่า เธอหาสิ่งที่อยากได้ทั้งหมด..

1607
01:23:51,625 --> 01:23:52,911
เงียบๆ ซักครู่ได้มั้ย

1608
01:23:53,000 --> 01:23:53,239
ผมคิดไม่ออก

1609
01:23:53,333 --> 01:23:53,823
ขอโทษนะ

1610
01:23:55,500 --> 01:23:57,207
แต่เธอทำให้ฉันไม่มีทางเลือก

1611
01:23:57,292 --> 01:23:58,578
ฉันต้องโทรเรียกรปภ.

1612
01:23:58,583 --> 01:24:00,370
ได้ ไปโทรเลย ไปให้พ้นๆ

1613
01:24:04,708 --> 01:24:06,495
นี่มันเขียนถึงหนึ่งในนั้น

1614
01:24:06,500 --> 01:24:07,832
แผนผังหรืออะไรซักอย่าง

1615
01:24:15,625 --> 01:24:16,490
แบบนี้ใช่มั้ย

1616
01:24:17,833 --> 01:24:19,995
ใช่แล้ว เยี่ยมเลย

1617
01:24:20,000 --> 01:24:21,741
1 เริ่มจากทุกๆ สิ่ง

1618
01:24:21,833 --> 01:24:23,495
ความสมบูรณ์ รายล้อมด้วยตัวมันเอง

1619
01:24:23,583 --> 01:24:24,289
ปลา

1620
01:24:24,292 --> 01:24:25,373
นั่นคือสิ่งที่เราคิด

1621
01:24:25,458 --> 01:24:27,871
เวสิก้า พิสกิส สัญลักษณ์ของคริสเตียน

1622
01:24:27,958 --> 01:24:30,200
แต่นี่มันเร็วไป

1623
01:24:30,208 --> 01:24:30,994
สัญลักษณ์ที่ 2

1624
01:24:31,000 --> 01:24:32,161
แยกจากวงกลม 2 วง

1625
01:24:32,167 --> 01:24:33,703
สัญลักษณ์ตรงกันข้ามทั้งคู่

1626
01:24:33,792 --> 01:24:35,158
สงครามระหว่างความดีความชั่ว

1627
01:24:35,250 --> 01:24:36,912
3 ตัวที่ 3 ลักษณะที่ตรงกันข้าม

1628
01:24:36,917 --> 01:24:38,124
ความสงบหลังสงคราม

1629
01:24:40,250 --> 01:24:41,411
สัญลักษณ์ที่ 4 ล่ะ

1630
01:24:42,292 --> 01:24:45,250
เทแทร็กทีส เลขกลุ่มที่ 4

1631
01:24:45,250 --> 01:24:48,322
1 บวก 2 บวก 3 บวก 4 รวม..

1632
01:24:48,333 --> 01:24:49,244
รวมเป็น 10

1633
01:24:49,333 --> 01:24:51,370
เดเมี๊ยจ มันเป็นตัวเลขคำทำนาย

1634
01:24:55,500 --> 01:24:59,744
1 2 3 4 ง่ายๆ แค่นี้

1635
01:24:59,833 --> 01:25:01,244
ทำไมฉันอ่านไม่ออกนะ

1636
01:25:02,458 --> 01:25:04,791
มีปริศนาอื่นง่ายๆ ที่เธอไม่รู้

1637
01:25:06,917 --> 01:25:08,124
เธอหาอะไรอยู่เหรอ

1638
01:25:08,375 --> 01:25:10,788
มีสิ่งนึงที่ฉันรู้เกี่ยวกับคนพวกนี้

1639
01:25:10,792 --> 01:25:13,751
ว่าพวกเขาพิเศษ เข้าใจในตัวยา

1640
01:25:13,833 --> 01:25:17,406
รู้มั้ยพวกเขาเป็นพวกที่ฉลาดสุดๆ

1641
01:25:17,708 --> 01:25:18,494
จากนั้น

1642
01:25:18,500 --> 01:25:20,833
ทางด้านจิตใจจะบาปหนากันเลยล่ะ

1643
01:25:21,250 --> 01:25:23,913
พวกเขาชอบใช้หนูทดลอง

1644
01:25:24,000 --> 01:25:25,616
สำหรับการทดลองยา

1645
01:25:27,875 --> 01:25:30,413
พวกเขา..พยายามปลูกถ่ายอวัยวะ

1646
01:25:44,250 --> 01:25:45,206
แย่แล้ว

1647
01:26:14,458 --> 01:26:15,448
ขอบคุณมากนะ

1648
01:26:15,542 --> 01:26:19,115
นี่แหละที่ต้องการ ขอบคุณ

1649
01:26:19,583 --> 01:26:20,664
ขอโทษนะคะ ไปเร็ว

1650
01:26:22,583 --> 01:26:24,245
เฮ้ กลับมานี่ กลับมานี่นะ

1651
01:26:24,958 --> 01:26:25,698
เธอ 2 คนน่ะ

1652
01:26:26,583 --> 01:26:27,994
พวกเธอจะไปไหน กลับมานี่

1653
01:26:31,292 --> 01:26:32,453
ผมรู้ตัวฆาตกรแล้ว

1654
01:26:32,875 --> 01:26:33,740
ไม่เป็นไร จอห์น

1655
01:26:34,083 --> 01:26:34,698
จริงเหรอ

1656
01:26:35,500 --> 01:26:37,332
ฟังนะ ผมรู้ว่าผมทำแย่ๆ ในคอนเสิร์ต

1657
01:26:37,333 --> 01:26:38,414
แต่ตอนนี้คุณเชื่อผมเถอะ

1658
01:26:38,500 --> 01:26:39,832
ตอนนี้มันต้องเกิดเรื่องแน่

1659
01:26:39,833 --> 01:26:41,165
เขาต้องฆ่าคนอีก อาจจะเป็นสิบ

1660
01:26:41,250 --> 01:26:43,913
ใจเย็นๆ ปล่อยให้เป็นหน้าที่เราเองเถอะ

1661
01:26:44,542 --> 01:26:45,828
เราอ่านสัญลักษณ์ออก

1662
01:26:46,792 --> 01:26:47,873
มันคือเทแทร็กทีส

1663
01:26:47,958 --> 01:26:48,539
ถูกต้องแล้ว

1664
01:26:48,625 --> 01:26:50,241
ข้อความแสดงถึงสถานที่พิเศษ

1665
01:26:50,333 --> 01:26:51,915
เขาบอกว่าจะส่งรถพยาบาลมาด้วย

1666
01:26:52,000 --> 01:26:52,581
ถนนอะไร

1667
01:26:52,667 --> 01:26:54,750
เอ 421 ผ่านวงเวียนแบล็ค แค็ท

1668
01:26:55,042 --> 01:26:56,829
นั่นมันถนนไปแคมบริดจ์นี่

1669
01:26:57,583 --> 01:26:59,074
มันต้องผ่านถนนเมนไป

1670
01:26:59,167 --> 01:27:00,578
ปีเตอร์สันไปอยู่ที่นั่นแล้ว

1671
01:27:00,583 --> 01:27:01,699
เขาพยายามหยุดรถบัส

1672
01:27:01,708 --> 01:27:02,915
ก่อนที่จะผ่านจุดนั้น

1673
01:27:08,417 --> 01:27:09,498
ได้ที่ตั้งของรถบัสหรือยัง

1674
01:27:10,708 --> 01:27:12,370
3 ไมล์จากที่ๆ คุณอยู่

1675
01:27:12,708 --> 01:27:14,449
คุณจะเห็นมันได้ไม่กี่นาที

1676
01:27:16,375 --> 01:27:18,037
นี่ปีเตอร์สัน เรียกทุกหน่วย

1677
01:27:18,458 --> 01:27:19,949
ฆาตกรอาจจะเดินทางรวมกับพวกเขา

1678
01:27:20,375 --> 01:27:22,958
ขอให้ฟังคำสั่งฉันก่อนลงมือ

1679
01:27:48,458 --> 01:27:49,414
พวกเขาอยู่ไหน ไม่เห็นพวกเขาเลย

1680
01:27:51,750 --> 01:27:52,831
อยู่ตรงหน้าท่านแล้วครับ

1681
01:27:53,292 --> 01:27:55,500
รับทราบ ลงมือ

1682
01:27:55,583 --> 01:27:56,289
ลงมือ!

1683
01:28:05,292 --> 01:28:06,123
พระเจ้า

1684
01:28:22,292 --> 01:28:24,500
ดับเครื่องยนต์ ยกมือขึ้นเหนือพวงมาลัย

1685
01:28:27,875 --> 01:28:30,413
เราทันเวลา พวกเขาหยุดรถทัน

1686
01:28:30,500 --> 01:28:32,492
เซลด้อมกับนักคณิตศาสตร์คนอื่นปลอดภัย

1687
01:28:32,583 --> 01:28:33,243
เซลด้อมเหรอ

1688
01:28:33,250 --> 01:28:33,785
คุณทำอะไร

1689
01:28:33,792 --> 01:28:35,124
คุณดักรถผิดคัน

1690
01:29:01,542 --> 01:29:02,498
ฮัลโหล

1691
01:29:02,750 --> 01:29:03,365
เซลด้อม

1692
01:29:04,042 --> 01:29:05,908
คุณต้องพูดกับปีเตอร์สัน ว่าเป็นรถคนอื่น

1693
01:29:06,000 --> 01:29:06,865
นี่เธอพูดอะไร

1694
01:29:07,208 --> 01:29:08,289
เป็นพ่อของลูกสาว

1695
01:29:08,750 --> 01:29:09,706
ลูกสาวอะไร

1696
01:29:17,500 --> 01:29:20,493
มาร์ติน มาร์ติน ได้ยินมั้ย

1697
01:29:20,792 --> 01:29:21,873
เด็กผู้หญิงในโรงพยาบาล

1698
01:29:21,875 --> 01:29:22,956
เธอต้องปลูกถ่ายอวัยวะ

1699
01:29:23,750 --> 01:29:25,958
เขาต้องการฆ่าเด็กๆ เพื่อช่วยเธอ

1700
01:29:42,792 --> 01:29:44,749
คุณครับ ขอโทษนะครับ

1701
01:29:45,042 --> 01:29:45,998
เชิญทางนี้เลยครับ

1702
01:29:46,417 --> 01:29:48,158
ไปหยุดรถคันนี้เร็ว

1703
01:29:48,250 --> 01:29:49,240
ใจเย็นๆ ครับ

1704
01:29:49,250 --> 01:29:50,206
พวกเขาจะถูกฆ่า

1705
01:29:50,292 --> 01:29:51,408
ผมต้องพูดกับปีเตอร์สัน

1706
01:29:51,875 --> 01:29:54,117
ท่านครับ หนึ่งในศาสตราจารย์

1707
01:29:54,125 --> 01:29:55,161
ต้องการพูดกับท่านครับ

1708
01:29:55,458 --> 01:29:56,744
เขาควบคุมตัวเองไม่ได้เลย

1709
01:30:14,667 --> 01:30:15,874
นี่มันบ้าอะไร

1710
01:30:31,042 --> 01:30:33,500
คุณ คุณรู้เรื่องนี้ใช่มั้ย

1711
01:30:34,375 --> 01:30:35,707
คุณรู้เรื่องบ้าๆ นี้ใช่มั้ย

1712
01:30:36,167 --> 01:30:37,578
คุณกับ..สมการบ้าๆ นั่น

1713
01:30:50,792 --> 01:30:52,033
ผมไม่รู้อะไรทั้งนั้น

1714
01:30:58,000 --> 01:30:59,332
ไม่รู้เลย

1715
01:31:49,167 --> 01:31:51,705
เหยื่อ.. ทั้ง 5 ได้รับเงินบริจาค

1716
01:31:53,583 --> 01:31:55,575
อวัยวะทั้ง 5 ได้ถูกนำมา

1717
01:31:55,875 --> 01:31:58,208
พวกเขารีบไปส่งยังเซ็นต์โจเซฟ

1718
01:31:58,583 --> 01:32:00,324
มิน่าเขาถึงให้ส่งรถพยาบาลมา

1719
01:32:00,417 --> 01:32:03,615
ใช่แล้ว ถังน้ำมันมันอยู่ต่ำ

1720
01:32:03,708 --> 01:32:05,324
เขาต้องการทำให้บาดเจ็บเท่านั้นเอง

1721
01:32:05,417 --> 01:32:06,703
ขณะเดียวกัน

1722
01:32:06,708 --> 01:32:09,121
เขาไม่ได้เล็งเห็นความเป็นไปได้

1723
01:32:10,000 --> 01:32:10,865
ทำไมเป็นแบบนี้

1724
01:32:10,875 --> 01:32:11,956
ทำไมต้องใช้สัญลักษณ์

1725
01:32:12,333 --> 01:32:14,245
เขาไม่ได้วางแผนจะตายในอุบัติเหตุ

1726
01:32:14,250 --> 01:32:15,582
ความคิดเขาคิดจะหนี

1727
01:32:15,583 --> 01:32:17,245
จากการเป็นผู้ต้องสงสัย

1728
01:32:18,000 --> 01:32:18,831
คุณรู้ได้ไง

1729
01:32:20,417 --> 01:32:22,625
ตอนรถบัสชนประตูถูกเปิดออก

1730
01:32:24,542 --> 01:32:25,953
แล้วจำนวนคนที่ตายล่ะคะ

1731
01:32:26,958 --> 01:32:28,290
ถ้าเด็กๆ ถูกฆ่าตาย

1732
01:32:28,292 --> 01:32:29,658
เขาจะตกเป็นผู้ต้องสงสัย

1733
01:32:29,667 --> 01:32:32,080
ทำให้เราเชื่อว่าเป็นฆาตกรต่อเนื่อง

1734
01:32:32,167 --> 01:32:33,453
จะได้ไม่โยงถึงเขา

1735
01:32:34,208 --> 01:32:36,621
แต่ครั้งนี้เขาคำนวนผิดพลาด

1736
01:32:38,083 --> 01:32:39,619
แสดงว่าเขาไม่ได้อยากจะฆ่าใคร

1737
01:32:39,708 --> 01:32:41,165
แค่อยากจะแก้ตัวเหรอคะ

1738
01:32:42,417 --> 01:32:43,123
ถูกต้องแล้ว

1739
01:32:44,208 --> 01:32:45,665
น่าอายที่เราทำไม่สำเร็จ

1740
01:32:47,417 --> 01:32:49,409
ตรรก..ที่ซับซ้อน

1741
01:33:37,167 --> 01:33:38,624
เราเพิ่งจะวางหมากให้เขา

1742
01:33:40,500 --> 01:33:41,911
คุณไม่ได้รู้สึกผิดอะไร

1743
01:33:52,250 --> 01:33:53,912
ไม่รู้ก็อย่าพูดเลย

1744
01:34:17,125 --> 01:34:18,536
เธอไม่ต้องวางแผนแล้วล่ะ

1745
01:34:19,417 --> 01:34:20,373
ว่าไงนะ

1746
01:34:20,667 --> 01:34:22,454
ฉันบอกว่าเธอไม่ต้องวางแผน

1747
01:34:22,750 --> 01:34:24,241
เธอยังห่างอีกเป็นไมล์

1748
01:34:25,042 --> 01:34:25,998
ฉันแค่คิดเล่นๆ

1749
01:34:26,167 --> 01:34:26,998
งั้นเหรอ

1750
01:34:31,792 --> 01:34:33,954
โอเค จากนี้ไป

1751
01:34:33,958 --> 01:34:35,915
เรา 2 คน เป็นแค่นักท่องเที่ยวในสนามบิน

1752
01:34:35,917 --> 01:34:37,954
พร้อม ความสุขที่ไม่เคยมี

1753
01:34:40,375 --> 01:34:41,707
เอาสัมภาระอะไรมามั่งเนี่ย

1754
01:34:42,000 --> 01:34:43,866
รู้มั้ยที่สำคัญคือมีเตียง

1755
01:34:43,958 --> 01:34:46,041
แม่ครัวสำหรับทำสปาเก็ตตี้

1756
01:34:46,042 --> 01:34:47,829
แล้วก็อีก 2-3 อย่าง

1757
01:34:47,917 --> 01:34:50,000
หวังว่าคงไม่เอานิยายลี้ลับมาด้วยนะ

1758
01:34:50,292 --> 01:34:52,579
ไม่หรอกน่า ไม่มีนิยาย

1759
01:34:52,583 --> 01:34:54,575
ไม่มีสัญลักษณ์ ไม่มีอ็อกซ์ฟอร์ด

1760
01:34:54,667 --> 01:34:56,249
เราตกลงกันแล้วจำได้มั้ย

1761
01:34:56,250 --> 01:34:57,991
เธอควรจะอยู่แบบนี้ไม่ใช่เหรอ

1762
01:34:58,875 --> 01:35:01,333
ใช่ แค่เธอกับฉัน

1763
01:35:07,417 --> 01:35:07,907
ไปเถอะ

1764
01:35:16,917 --> 01:35:17,748
ขอบคุณค่ะ

1765
01:35:26,833 --> 01:35:28,244
ขอหนังสือเดินทางด้วยค่ะ

1766
01:35:28,958 --> 01:35:29,914
เขาไม่รู้

1767
01:35:30,250 --> 01:35:30,865
มาร์ติน

1768
01:35:32,875 --> 01:35:34,036
ตาแก่นั่นหลอกผม

1769
01:35:35,417 --> 01:35:36,908
เขาไม่รู้ว่าสัญลักษณ์ที่ 3 คืออะไร

1770
01:35:46,458 --> 01:35:49,826
พระเจ้า รูปภาพอยู่กับเธอเหรอ

1771
01:35:54,292 --> 01:35:59,367
นี่อะไร ไครส์ มันอะไร

1772
01:36:09,542 --> 01:36:11,829
เธอในเวลา 3 ปี ในการถอดรหัสเยอรมัน

1773
01:36:11,917 --> 01:36:12,657
ขอโทษนะคะ

1774
01:36:12,667 --> 01:36:13,657
คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ

1775
01:36:13,750 --> 01:36:14,536
แน่นอน

1776
01:36:14,542 --> 01:36:15,783
ไครส์คือรอบๆ เยอรมัน

1777
01:36:15,792 --> 01:36:16,873
เขาขึ้นไปยังจุดนั้น

1778
01:36:17,208 --> 01:36:18,949
ใช่แล้ว เขาขึ้นไปยังจุดนั้น

1779
01:36:58,292 --> 01:36:59,578
เคยมาที่นี่มาก่อนมั้ย

1780
01:37:01,917 --> 01:37:02,998
ไม่เคยมีโอกาสเลย

1781
01:37:05,000 --> 01:37:07,083
น่าเสียดายที่จะออกจากประเทศนี้

1782
01:37:07,083 --> 01:37:08,199
โดยไม่มาที่นี่

1783
01:37:10,458 --> 01:37:13,451
นี่เป็นที่ๆ หลอกลวงมากที่สุดในโลก

1784
01:37:13,750 --> 01:37:15,161
แม้แต่ไมเคิลแองเจโล่

1785
01:37:15,167 --> 01:37:17,375
ยังแยกต้นฉบับจากเดวิดไม่ได้

1786
01:37:19,083 --> 01:37:22,656
เสาทราจัน เราเชื่อว่ามันเป็นของโรม

1787
01:37:24,083 --> 01:37:26,575
แต่เราแน่ใจว่านี่..

1788
01:37:26,583 --> 01:37:30,497
มันเป็นพลาสติกที่ก็อปปี้มา

1789
01:37:31,583 --> 01:37:33,575
ฉันอยู่ที่นี่รู้สึกสบาย

1790
01:37:34,042 --> 01:37:36,375
ไม่มีใครพยายามโกหกฉัน

1791
01:37:36,667 --> 01:37:38,329
ผลลัพธ์ก็คือ มาร์ติน

1792
01:37:38,417 --> 01:37:41,489
ที่นี่เป็นที่ๆ รวบรวมความจริงทั้งหมดในโลก

1793
01:37:43,083 --> 01:37:45,450
เรามีความจริงที่แท้จริง

1794
01:37:45,458 --> 01:37:50,078
ทุกอย่างคือการหลอกลวง

1795
01:37:51,083 --> 01:37:52,915
ที่ข้างนอกกำแพงนั่น

1796
01:37:52,917 --> 01:37:55,284
ไม่มีใครแน่ใจกับอะไร

1797
01:37:58,292 --> 01:37:58,782
คุณเสี่ยงมาก

1798
01:37:58,875 --> 01:38:00,616
ที่ให้แผ่นกระดาษที่ว่างเปล่ากับผม

1799
01:38:05,458 --> 01:38:06,699
นั่นแหละที่สำคัญ

1800
01:38:06,708 --> 01:38:09,542
ฉันแน่ใจว่าฉันรู้สิ่งที่เป็นสัญลักษณ์

1801
01:38:09,625 --> 01:38:10,832
ในตอนนั้น

1802
01:38:10,833 --> 01:38:11,914
ฉันกลับไม่แน่ใจ

1803
01:38:12,000 --> 01:38:14,492
ฉันรู้ว่าเธอไม่ดูถูกฉัน มาร์ติน

1804
01:38:14,500 --> 01:38:16,992
เธอไม่เคยคิดที่จะเปิดมันออกด้วยซ้ำ

1805
01:38:17,000 --> 01:38:18,912
จนกระทั่งเธอแก้ไขได้ด้วยตัวเอง

1806
01:38:19,000 --> 01:38:20,286
และนั่นที่ฉันอาจพูดว่า..

1807
01:38:20,583 --> 01:38:22,370
มันอาจจะต้องใช้เวลา

1808
01:38:22,792 --> 01:38:24,374
นั่นไม่ใช่ฆาตกรต่อเนื่อง

1809
01:38:25,292 --> 01:38:27,830
มันคือการกุเรื่อง อย่างที่ปีเตอร์พูด

1810
01:38:28,708 --> 01:38:30,745
แต่เรื่องรถบัสไม่ใช่เรื่องที่กุขึ้น

1811
01:38:31,000 --> 01:38:32,207
มันเป็นเพราะคุณ

1812
01:38:33,042 --> 01:38:34,158
คุณสร้างลำดับของการฆ่า

1813
01:38:34,250 --> 01:38:36,162
เพื่อซ่อนการฆาตกรรมที่แท้จริง

1814
01:38:36,625 --> 01:38:37,991
การตายของคุณนายอีเกิลตั้น

1815
01:38:39,000 --> 01:38:39,956
เบธเป็นผู้ฆ่า

1816
01:38:40,042 --> 01:38:42,250
เพื่อให้ตำรวจสงสัยจากทุกสิ่งที่กำลังจะเริ่ม

1817
01:38:47,500 --> 01:38:48,786
เบธเกลียดชีวิตเธอ

1818
01:38:49,125 --> 01:38:50,957
เธอไม่เคยใช้ชีวิตเหมือนคนอื่น

1819
01:38:50,958 --> 01:38:51,948
เธอก็เลยฆ่าแม่

1820
01:38:52,417 --> 01:38:54,625
แล้วตอนที่เธอส่งโน้ตเพื่อขอความช่วยเหลือ

1821
01:38:56,042 --> 01:38:57,908
ฉันไม่เห็นแม้แต่หน้าเธอ

1822
01:38:59,458 --> 01:39:01,290
ฉันรู้สึกผิดที่ทำให้พ่อของเธอตาย

1823
01:39:01,375 --> 01:39:03,287
ในอุบัติเหตุ 30 ปีก่อน

1824
01:39:05,042 --> 01:39:06,704
ฉันไม่อยากให้เธอเสียใจอีก

1825
01:39:07,458 --> 01:39:08,539
เราเจอกันตรงประตู

1826
01:39:08,833 --> 01:39:10,290
คุณเข้ามาทำลายหลักฐาน

1827
01:39:10,292 --> 01:39:12,500
แต่ผมอยู่นั่น ในตอนนั้น

1828
01:39:12,500 --> 01:39:13,832
ซึ่งไม่เหลือหลักฐานแล้ว

1829
01:39:14,667 --> 01:39:16,659
คุณก็เลยวางแผนใหม่ต่อหน้าผม

1830
01:39:16,750 --> 01:39:18,833
ซักครู่ก่อนที่ตำรวจจะมาถึง

1831
01:39:18,917 --> 01:39:20,658
คุณอ่านคำว่า "วงกลม"

1832
01:39:20,667 --> 01:39:22,499
ภาษาเยอรมันบนสแคร็บเบิ้ล

1833
01:39:22,500 --> 01:39:23,536
คุณก็เลยปิ๊งไอเดีย

1834
01:39:23,625 --> 01:39:25,582
ตัวเลขที่ไม่มีเป็นที่สิ้นสุด

1835
01:39:25,583 --> 01:39:27,950
แต่..คุณต้องทำให้แน่ใจ

1836
01:39:28,042 --> 01:39:29,533
ถึงการตายครั้งที่ 2

1837
01:39:29,542 --> 01:39:30,999
เพื่อให้ตำรวจไม่ปักใจเบธ

1838
01:39:31,000 --> 01:39:32,832
และที่ไม่ตั้งใจ ผมกลับช่วยคุณ

1839
01:39:34,417 --> 01:39:35,874
ผมออกความคิดให้คุณทำ

1840
01:39:35,875 --> 01:39:37,082
โดยที่ไม่ได้รู้ความจริง

1841
01:39:37,958 --> 01:39:39,290
ฆาตกรที่ไร้ตัวตน

1842
01:39:39,625 --> 01:39:40,581
ฆาตกรเป็นคนเดียว

1843
01:39:40,583 --> 01:39:42,245
ที่ฆ่าความตายมารอตรงหน้า

1844
01:39:43,000 --> 01:39:43,990
คุณก็แค่ใช้เข็มเจาะ

1845
01:39:44,000 --> 01:39:45,536
เข้าไปที่ร่างกายของเขา

1846
01:39:46,417 --> 01:39:49,080
ซึ่งเป็นตอนที่คุณส่งข้อความที่ 2 ปลา

1847
01:39:49,625 --> 01:39:51,742
คุณยังไม่รู้ว่ามันจะไปต่อยังไงเลย

1848
01:39:52,292 --> 01:39:54,500
ที่เป็นไปได้ ในความต่อเนื่อง
ที่ยังไม่สิ้นสุด

1849
01:39:54,583 --> 01:39:57,326
คุณก็ได้แต่รอ ให้มีโอกาสเกิดขึ้นอีก

1850
01:39:57,417 --> 01:39:59,955
และอาจจะเป็นอาทิตย์ เป็นเดือน

1851
01:40:00,375 --> 01:40:01,411
โดยไม่ต้องรีบร้อน

1852
01:40:01,875 --> 01:40:02,661
คุณอาจจะเปลี่ยนแผน

1853
01:40:02,750 --> 01:40:04,036
ในรายที่ 3 ซักหน่อย

1854
01:40:04,667 --> 01:40:05,157
แต่ผู้เล่น

1855
01:40:05,250 --> 01:40:06,832
สามเหลี่ยมก็ปรากฎตัวอย่างกับ

1856
01:40:06,833 --> 01:40:08,040
ของขวัญจากพระเจ้า

1857
01:40:08,792 --> 01:40:10,078
แล้วคุณก็ต้องหาทางแก้

1858
01:40:10,875 --> 01:40:12,207
ตอนแรกฉันไม่ปฏิเสธ

1859
01:40:12,208 --> 01:40:14,165
เป็นเพราะคนเยอะและเสียงเพลงก็ดัง

1860
01:40:14,167 --> 01:40:14,907
อย่าโกหก

1861
01:40:15,250 --> 01:40:17,116
คุณใช้โอกาสนั้นไม่ได้ต่างหากล่ะ

1862
01:40:18,167 --> 01:40:19,533
อะไรอีกในสัญลักษณ์สามเหลี่ยม

1863
01:40:19,625 --> 01:40:23,289
ทั้งหมดมันมีความหมาย งดงาม

1864
01:40:23,625 --> 01:40:25,617
ถ้ามันจะเป็นสูตรบ้าๆ ที่อยู่ข้างคุณ

1865
01:40:26,792 --> 01:40:28,374
มันสมบูรณ์แบบ

1866
01:40:28,750 --> 01:40:29,866
แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้น

1867
01:40:29,958 --> 01:40:32,041
คือโดยรวมมันก็เข้าท่า

1868
01:40:32,375 --> 01:40:34,241
จนกระทั่งชายบ้าปรากฎตัว

1869
01:40:34,583 --> 01:40:35,494
มีหนึ่งในพวกเรา

1870
01:40:35,583 --> 01:40:37,415
ที่ไม่คาดคิดกับผลที่จะเกิด

1871
01:40:38,292 --> 01:40:39,954
นั่นคือสิ่งที่คุณกลัวที่สุด

1872
01:40:40,875 --> 01:40:42,582
ใครจะรู้ว่าคนชั่วที่น่าสงสาร

1873
01:40:42,583 --> 01:40:43,664
จะอ่านบทความนั่น

1874
01:40:44,542 --> 01:40:45,874
เขากำลังหาวิธีแก้ปัญหา

1875
01:40:45,875 --> 01:40:46,865
ให้ลูกสาวของเขา

1876
01:40:47,208 --> 01:40:49,575
ขณะที่ทุกวันเขาต้องขับรถโรงเรียน

1877
01:40:49,583 --> 01:40:52,576
ที่ปอดสมบูรณ์แต่สมองไม่สมบูรณ์

1878
01:40:53,333 --> 01:40:54,744
ทำไมพวกเขาสมควรอยู่

1879
01:40:54,833 --> 01:40:56,119
ลูกสาวเขาสมควรตาย

1880
01:40:56,208 --> 01:40:58,541
นักคณิตศาสตร์ไม่ใช่แค่คุ้นเคยกับกรีก

1881
01:40:58,958 --> 01:41:01,291
ศาสตราจารย์ คุณแก้ปัญหา

1882
01:41:01,375 --> 01:41:02,991
ให้กับเขาโดยอ่านจากหนังสือพิมพ์

1883
01:41:03,583 --> 01:41:04,664
เขาเองก็ต้องการปิดบัง

1884
01:41:04,750 --> 01:41:05,866
อาชญากรรมของเขา

1885
01:41:05,958 --> 01:41:08,541
เขาเป็นคนเดียวที่โทรมาแล้วเขาก็ทำ

1886
01:41:20,208 --> 01:41:24,828
แสดงว่า เธอคิดว่าฉันคือฆาตกร

1887
01:41:25,708 --> 01:41:28,291
ไม่ คุณไม่ได้ฆ่าใครเลย

1888
01:41:29,167 --> 01:41:29,998
แต่คุณรู้สึกผิด

1889
01:41:30,000 --> 01:41:31,992
ต่อการตายของเด็กบริสุทธิ์

1890
01:41:33,417 --> 01:41:35,409
คุณรู้สึกผิดต่อความจองหอง

1891
01:41:35,833 --> 01:41:37,574
ที่ใช้เราเป็นส่วนเล็กๆ ของเกม

1892
01:41:39,625 --> 01:41:41,116
คุณคิดว่าคุณเป็นใคร

1893
01:41:44,625 --> 01:41:45,866
ฉันหวังว่าความผิดพลาด

1894
01:41:45,875 --> 01:41:48,162
จะสอนเธอได้สิ่งนึง

1895
01:41:50,208 --> 01:41:52,450
ใช่ สิ่งนึง

1896
01:41:53,292 --> 01:41:54,954
สิ่งที่เป็นความเจ็บปวดสาหัส

1897
01:41:56,208 --> 01:41:57,494
ตัวเลขไม่เคยโกหก

1898
01:41:58,417 --> 01:41:59,908
ความจริงคือไม่ใช่คณิตศาสตร์

1899
01:41:59,917 --> 01:42:00,953
อย่างที่ผมเชื่อ

1900
01:42:01,667 --> 01:42:04,739
มันน่าขัน สับสน สุ่มเดา

1901
01:42:04,750 --> 01:42:06,616
ยุ่งเหยิง และลึกๆ ไม่มีความสุข

1902
01:42:07,958 --> 01:42:10,541
ฉันดีใจที่เรายอมรับในบางสิ่งได้

1903
01:42:10,625 --> 01:42:11,832
มาร์ตินเพื่อนยาก

1904
01:42:12,542 --> 01:42:14,534
มีสิ่งเดียวที่หนีเธออยู่

1905
01:42:19,167 --> 01:42:20,453
ผู้ร้ายตัวจริง

1906
01:42:22,708 --> 01:42:23,744
คนเดียวที่วางกับดัก

1907
01:42:23,750 --> 01:42:25,707
ในอาชญากรรมทั้งหมด

1908
01:42:26,167 --> 01:42:26,907
ใครครับ

1909
01:42:27,417 --> 01:42:28,749
เธอ มาร์ติน

1910
01:42:29,583 --> 01:42:30,790
อย่ามุขเลยน่า

1911
01:42:31,042 --> 01:42:33,955
ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ไปพูดกับเธอ

1912
01:42:34,292 --> 01:42:35,828
เบธรักเธออยู่

1913
01:42:36,750 --> 01:42:38,707
ไม่งั้นเธอแหละที่ต้องระวัง

1914
01:42:39,833 --> 01:42:42,496
เบธจำคำพูดเธอได้แม่นยำ

1915
01:42:44,083 --> 01:42:48,282
"คุณน่าจะลอง" "คุณน่าจะลอง"

1916
01:42:48,292 --> 01:42:49,157
ครั้งแล้วครั้งเล่า

1917
01:42:49,250 --> 01:42:50,081
ในหัวของเบธ

1918
01:42:50,083 --> 01:42:51,745
เหมือนถูกฆ้อนตอก

1919
01:42:52,833 --> 01:42:55,291
"คุณควรเป็นอิสระ อย่างผม"

1920
01:42:57,625 --> 01:43:02,245
เธอเป็นผีเสื้อเหรอ มาร์ติน

1921
01:43:04,125 --> 01:43:06,333
นั่นคือสิ่งที่เธอเข้าใจ แล้วเธอก็ทำ

1922
01:43:10,542 --> 01:43:12,659
โดยเริ่มจากอุปสรรค..

1923
01:43:13,667 --> 01:43:17,616
ซึ่งก็คือแม่ตัวเอง

1924
01:43:17,708 --> 01:43:20,746
ผีเสื้อ ผีเสื้อกำลังกระพรือปีก

1925
01:43:23,500 --> 01:43:25,116
ในขณะที่เฮอริเคน พัดอีกฝั่งนึงของโลก

1926
01:43:27,917 --> 01:43:30,830
ฟังคุ้นๆ มั้ย

1927
01:48:17,100 --> 01:48:17,900
[THAI]