1 00:00:06,170 --> 00:00:07,670 ความเดิมตอนที่แล้วใน คาร์นิวัล โรว์ 2 00:00:09,090 --> 00:00:10,010 ฟังนะ 3 00:00:13,630 --> 00:00:16,540 นานมาแล้ว แผ่นดินเกิด ของเหล่าเฟยังคงเป็นไท 4 00:00:16,740 --> 00:00:19,500 จนกระทั่งอาณาจักรของเหล่ามนุษย์มาถึง 5 00:00:19,700 --> 00:00:21,880 ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งนั้น 6 00:00:22,080 --> 00:00:24,500 สองวิญญาณพบพานความรักที่ไม่คาดคิด 7 00:00:24,700 --> 00:00:26,460 ใช่ภูตที่นายกำลังหลงอยู่ใช่ไหม 8 00:00:26,660 --> 00:00:28,970 ฉันไม่ใช่คนเดียวที่มีความลับใช่ไหม 9 00:00:29,170 --> 00:00:30,260 เธอจะยอมตายแทนคุณ 10 00:00:30,460 --> 00:00:31,640 เธอรักคุณ 11 00:00:31,840 --> 00:00:33,220 ฉันเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น 12 00:00:33,420 --> 00:00:34,600 หากคุณรักเธอ 13 00:00:34,800 --> 00:00:36,950 คุณจะไม่ให้ทางเลือกนั้นกับเธอ 14 00:00:46,790 --> 00:00:49,030 {\an8}เจ็ดปีต่อมา 15 00:00:49,230 --> 00:00:50,910 {\an8}- ไปไหนครับ สารวัตร - เดอะโรว์ 16 00:00:51,100 --> 00:00:52,740 เรามีฆาตกรลอยนวลอยู่ 17 00:00:52,940 --> 00:00:55,830 พวกผู้หญิงที่พบเธอบอกว่า เธอชื่อแอชลิง เคอเรลล์ 18 00:00:56,030 --> 00:00:59,890 เธอถูกปิศาจผู้ยิ่งใหญ่จับตัวไป ไม่ใช่คน ไม่ใช่เฟ 19 00:01:01,680 --> 00:01:03,460 ทำไมคุณถึงสนใจเรื่องนี้นัก 20 00:01:03,660 --> 00:01:05,800 มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดอะไรกับพวกมันเหรอ 21 00:01:05,990 --> 00:01:07,880 นายไม่ต้องมาที่นี่ทุกวันหรอก 22 00:01:08,080 --> 00:01:10,780 ฉันอาจเป็นคนที่อยู่ในคุกนั่น แทนนายก็เป็นได้ 23 00:01:12,610 --> 00:01:14,030 แดเรียส 24 00:01:14,700 --> 00:01:15,510 นายไม่เป็นไรนะ 25 00:01:15,710 --> 00:01:16,700 ฉันไม่เป็นไร 26 00:01:18,990 --> 00:01:19,770 เอาละ 27 00:01:19,970 --> 00:01:20,910 ฉันพร้อมแล้ว 28 00:01:32,460 --> 00:01:33,340 ชื่อ 29 00:01:33,540 --> 00:01:35,830 วินเยตต์ วินเยตต์ สโตนมอสส์ 30 00:01:36,020 --> 00:01:37,130 ทัวร์มาลีน 31 00:01:38,220 --> 00:01:40,760 - ให้ตาย นี่เธอไม่รู้ใช่ไหม - รู้อะไร 32 00:01:42,810 --> 00:01:43,880 คุณยังไม่ตาย 33 00:01:44,070 --> 00:01:45,480 ผมไม่เคยคิดทำร้ายคุณ 34 00:01:46,020 --> 00:01:48,050 คุณทำลายฉัน 35 00:01:48,250 --> 00:01:49,670 ฉันกลับไปที่บ้านหลังนั้นไม่ได้ 36 00:01:49,870 --> 00:01:51,880 ฉันทำงานที่นี่ไม่ได้ แล้วจะเหลืออะไรอีก 37 00:01:52,080 --> 00:01:54,180 พวกมันเรียกตัวเองว่าแบล็กเรเวน 38 00:01:54,380 --> 00:01:56,680 กฎหมายของเมืองนี้ไม่ใช่ของเรา 39 00:01:56,880 --> 00:01:58,600 มันไม่ได้ปกป้องเรา 40 00:01:58,800 --> 00:02:00,740 บอกฉันมาเลยว่าต้องทำอะไร แล้วฉันจะทำ 41 00:02:03,870 --> 00:02:07,500 ฉันจะไม่อภัยให้ตัวเองถ้าไอ้แบล็กเรเวนนี่ ทำให้คุณต้องตาย 42 00:02:12,460 --> 00:02:15,320 ลูกไปไหนมา ไม่ใช่ที่คาร์นิวัล โรว์ใช่ไหม 43 00:02:15,520 --> 00:02:18,240 - ไม่อยู่แล้ว - ลูกเป็นลูกชายของนายกฯ นะ โจนาห์ 44 00:02:18,440 --> 00:02:21,000 ลูกจะทำให้ศัตรูของพ่อ มีเรื่องมาใช้โจมตีไม่ได้ 45 00:02:21,190 --> 00:02:23,830 - นั่นใครกัน - บุตรสาวของลองเกอร์เบน โซฟี 46 00:02:24,030 --> 00:02:27,890 คลื่นแห่งความโกรธากำลังถาโถมเมืองนี้ 47 00:02:28,730 --> 00:02:31,590 ประชาชนคนดีเหลือทนแล้ว 48 00:02:31,790 --> 00:02:33,130 คุณคือโจนาห์ เบรกสเปียร์ 49 00:02:33,330 --> 00:02:36,440 ฉันว่ามันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่เราต้องเจอกัน 50 00:02:37,950 --> 00:02:39,610 ผมถูกจ้างให้มาสอนคุณ 51 00:02:40,280 --> 00:02:42,560 ไม่ว่าพวกนั้นจะจ่ายคุณเท่าไหร่ ผมให้สองเท่า 52 00:02:42,760 --> 00:02:45,450 อย่าคิดว่าคุณจะเอาเงินฟาดหัวผม 53 00:02:46,120 --> 00:02:47,580 เพื่อโป้ปดให้คุณได้ 54 00:02:48,500 --> 00:02:50,650 เจ้านายของบ้านว่างไหม 55 00:02:50,850 --> 00:02:52,080 ผมคือเจ้านายของที่นี่ 56 00:02:54,800 --> 00:02:56,490 ฉันสัมผัสได้ว่าคุณไม่ได้รับ 57 00:02:56,690 --> 00:02:59,030 คำเชิญให้เข้าร่วมพบปะสมาคมที่นี่ 58 00:02:59,230 --> 00:03:01,340 และคุณส่งกลิ่นว่าพร้อมจะต่อรอง 59 00:03:03,220 --> 00:03:06,060 มันต้องมีขอบเขต กับสิ่งที่เขาจะขอจากคุณบ้างสิ 60 00:03:06,770 --> 00:03:07,540 แน่นอน 61 00:03:07,740 --> 00:03:09,750 คุณช่างไม่เหมือนใคร 62 00:03:09,950 --> 00:03:11,730 ที่ฉันเคยเจอมา คุณอะเกรอัส 63 00:03:12,860 --> 00:03:14,190 ลุกจากเตียงซะ 64 00:03:18,990 --> 00:03:21,890 - อิโมเจน เธอจะทำอะไร - อะเกรอัส เราต้องไปเดี๋ยวนี้ 65 00:03:22,090 --> 00:03:23,390 เราได้รับสัญญาณ 66 00:03:23,590 --> 00:03:25,730 ไม่ต้องสนใจ ปล่อยให้พวกเขา ไล่ตามเราตามใจต้องการ 67 00:03:25,930 --> 00:03:28,080 - เราจะมุ่งหน้าไปที่ไหนครับ - ที่อันไกลโพ้น 68 00:03:43,050 --> 00:03:45,180 ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร 69 00:03:47,390 --> 00:03:48,460 เธอยังมีชีวิตอยู่เหรอ 70 00:03:48,660 --> 00:03:51,140 เวลากำลังจะหมดลงแล้ว ไปซะ 71 00:03:53,560 --> 00:03:54,650 แผลเป็นของคุณ 72 00:03:55,810 --> 00:03:57,050 คุณเป็นครึ่งเฟ 73 00:03:57,250 --> 00:04:00,930 - ผมยังไม่อยากเชื่อ เลือดผสมงั้นรึ - หลุดรอดการตรวจสอบของเราไปได้ 74 00:04:01,130 --> 00:04:01,850 พาเขาเข้ามา 75 00:04:02,050 --> 00:04:03,600 ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต 76 00:04:03,800 --> 00:04:05,140 คุณถูกจับแล้ว 77 00:04:05,340 --> 00:04:07,620 คุณเคยคิดเรื่องเทอร์นาน็อกไหม 78 00:04:08,790 --> 00:04:09,620 ตลอดเวลา 79 00:04:11,120 --> 00:04:12,710 ผมไม่ได้อยากทิ้งคุณไป 80 00:04:15,130 --> 00:04:15,960 เดี๋ยว 81 00:04:16,590 --> 00:04:19,780 ผมไม่ได้ฆ่าแม่ตัวเอง ผมไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำ 82 00:04:19,980 --> 00:04:22,260 แต่ผมถามคุณได้ ท่านพ่อ 83 00:04:22,760 --> 00:04:24,220 แกไม่ใช่คริก 84 00:04:29,310 --> 00:04:31,880 ผมไม่ต้องการครูสอนศิลปะ และเขียนจดหมายอีกแล้ว 85 00:04:32,080 --> 00:04:33,040 ผมเข้าใจครับ 86 00:04:33,240 --> 00:04:35,170 แต่ผมต้องการคนซื่อสัตย์ 87 00:04:35,370 --> 00:04:36,380 อะไรนะครับ 88 00:04:36,580 --> 00:04:38,420 ที่ปรึกษาพิเศษของท่านนายกฯ 89 00:04:38,620 --> 00:04:39,430 ขอบคุณ 90 00:04:39,620 --> 00:04:41,890 ท่านผู้นำฝ่ายค้านผู้ทรงเกียรติ 91 00:04:42,090 --> 00:04:43,180 จะยืนหยัดกับผมไหม 92 00:04:43,380 --> 00:04:44,100 แน่นอน 93 00:04:44,300 --> 00:04:46,180 - นายต้องกลับไปที่เดอะโรว์ - ทำไม 94 00:04:46,380 --> 00:04:48,520 พวกคริตช์ทุกตน จะต้องถูกแยกตัวไปอยู่ที่เดอะโรว์ 95 00:04:48,720 --> 00:04:50,060 แค่พวกคริตช์ เดินต่อไปซะ 96 00:04:50,260 --> 00:04:51,620 ผมนี่แหละคริตช์ 97 00:05:52,970 --> 00:05:53,960 นายได้ยินไหม 98 00:05:54,160 --> 00:05:55,350 ได้ยิน เสียงอะไรน่ะ 99 00:05:56,190 --> 00:05:57,250 ไม่รู้สิ 100 00:05:57,450 --> 00:05:58,600 มีบางสิ่งเคลื่อนไหว 101 00:06:01,150 --> 00:06:02,550 ใจเย็น 102 00:06:02,750 --> 00:06:03,970 แค่นกพิราบน่ะ พวก 103 00:06:04,170 --> 00:06:05,070 ไปเถอะ 104 00:06:44,360 --> 00:06:46,930 พอที! 105 00:06:47,130 --> 00:06:50,010 หุบปากซะ ไอ้คนชั่วช้า 106 00:06:50,210 --> 00:06:54,330 ลุงบอซของแกมีของขวัญพิเศษมาให้แกคืนนี้ 107 00:06:55,950 --> 00:06:59,750 ใครอยากจะเห็นไอ้ตำรวจ เจอจัดหนักอย่างสาสมบ้าง 108 00:07:01,170 --> 00:07:03,190 ขอเชิญพบกับ 109 00:07:03,390 --> 00:07:07,570 ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต 110 00:07:07,770 --> 00:07:09,590 ไปตายซะ ไอ้ตำรวจเวร 111 00:07:15,100 --> 00:07:17,790 แต่เดี๋ยวก่อน ช้าก่อน 112 00:07:17,990 --> 00:07:20,350 บรรดาแชมป์ของเราเหนื่อยล้าหมดแล้ว 113 00:07:21,310 --> 00:07:23,550 มันจะไม่ยุติธรรมที่จะให้พวกเขาสู้กับตำรวจ 114 00:07:23,750 --> 00:07:25,690 ตามลำพังหรอกนะ ว่าไหมล่ะ 115 00:07:34,490 --> 00:07:37,190 ไอ้ตัวโทรว์เหรอ ไม่อยู่ในข้อตกลงซะหน่อย 116 00:07:37,390 --> 00:07:38,270 ไม่อยู่ 117 00:07:38,470 --> 00:07:40,690 แต่ในทางเทคนิค ถือว่าอยู่ในกฎ 118 00:07:40,890 --> 00:07:43,690 และกฎก็ยังใช้กับแกได้ คุณตำรวจ 119 00:07:43,890 --> 00:07:47,460 ถ้ารู้สึกอ่อนแอ จะยอมให้ปรับแพ้ก็ได้นะ 120 00:07:48,420 --> 00:07:51,580 เร็วน่า จะเอายังไงล่ะ 121 00:07:51,780 --> 00:07:54,140 สู้หรือถอย 122 00:07:56,850 --> 00:08:00,770 สู้! สู้! 123 00:08:55,570 --> 00:08:56,410 วินเยตต์ 124 00:09:00,370 --> 00:09:01,770 เป็นอะไรไหม 125 00:09:01,970 --> 00:09:02,960 ไปเร็วเข้าเถอะ 126 00:09:23,930 --> 00:09:25,940 หยุด อย่าขยับ 127 00:09:46,160 --> 00:09:47,150 โอ๊ย ไอ้อ่อนหัด 128 00:09:47,350 --> 00:09:49,210 ไอ้เลือดผสมเฮงซวย 129 00:09:56,470 --> 00:09:58,010 บนนี้ เร็วเข้า 130 00:09:59,850 --> 00:10:01,000 แบล็กเรเวน 131 00:10:01,200 --> 00:10:02,430 เราต้องหยุดเธอ 132 00:10:03,680 --> 00:10:06,180 อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้ ยิงเธอซะ 133 00:10:32,250 --> 00:10:33,960 หีบยาจ่ายให้โรงพยาบาล กองทัพเมืองเบิร์ก 134 00:10:37,800 --> 00:10:38,910 ตรงนี้ยังมีอีก 135 00:10:39,110 --> 00:10:41,180 ขนไปให้ได้มากที่สุด 136 00:10:47,930 --> 00:10:49,390 ตรวจดูตู้ถัดไป 137 00:11:03,030 --> 00:11:04,450 นังภูตคริตช์ตัวแสบ 138 00:11:06,370 --> 00:11:08,900 - ไอ้เศษสวะตาขาว - อย่า 139 00:11:09,100 --> 00:11:12,460 - เขาจะยิงใส่หลังฉัน - เราตกลงกันแล้ว ห้ามฆ่า 140 00:11:13,590 --> 00:11:14,590 เฟดรา 141 00:11:25,680 --> 00:11:27,640 ตะปบไอ้หมอนั่น เกซ่า! 142 00:11:31,980 --> 00:11:32,900 บ้าเอ๊ย 143 00:11:35,230 --> 00:11:36,270 ไอ้เวรเอ๊ย 144 00:12:07,640 --> 00:12:08,770 แกต้องจ่าย 145 00:12:09,810 --> 00:12:10,850 ยุติธรรมดี 146 00:12:18,610 --> 00:12:20,110 ฉันไม่พนันเพื่อเงิน 147 00:12:23,700 --> 00:12:26,660 เอาเงินไปและไสหัวไปซะ 148 00:12:31,080 --> 00:12:32,210 เรามีข้อตกลงกัน 149 00:12:33,290 --> 00:12:37,280 ข้อตกลงคือถ้าฉันชนะ แกจะทำตามที่ฉันขอ 150 00:12:37,480 --> 00:12:38,840 คำขอสุดพิเศษ 151 00:12:40,460 --> 00:12:44,870 หรือว่าบอซ ไกดอซคิดจะเบี้ยวหนี้ หนีข้อตกลงซะตอนนี้ 152 00:12:45,070 --> 00:12:48,460 เอาละ โชว์จบแล้ว 153 00:12:48,660 --> 00:12:50,720 ฟิโลสเตรตเป็นผู้ชนะ 154 00:12:52,390 --> 00:12:55,340 และฉันจะยึดมั่นในข้อตกลง 155 00:12:55,540 --> 00:12:56,520 ยุติธรรมกันดี 156 00:12:58,400 --> 00:13:01,360 พรุ่งนี้เที่ยงนะ คุณอดีตสารวัตร 157 00:14:31,910 --> 00:14:36,290 คาร์นิวัล โรว์ 158 00:15:28,050 --> 00:15:28,970 อยู่นิ่งๆ 159 00:15:34,350 --> 00:15:38,080 ดาห์เลียจะทำยังไงถ้ารู้ว่าเราไปบุกปล้นมา 160 00:15:38,280 --> 00:15:40,500 ไม่รู้สิ ฉันมัวพยายามไม่ตายอยู่ 161 00:15:40,700 --> 00:15:41,710 เธอไม่ปลื้มแน่ๆ 162 00:15:41,910 --> 00:15:44,130 ฉันไม่สนหรอกนะว่าดาห์เลียปลื้มรึเปล่า 163 00:15:44,330 --> 00:15:46,840 ผู้คนต้องการยารักษาโรค เราออกไปชิงมันมาจนได้ 164 00:15:47,040 --> 00:15:49,260 ถ้าเธออยากจะโวยวาย ก็ช่างเธอ 165 00:15:49,460 --> 00:15:51,470 ใช่ เราทำสิ่งที่ถูกต้อง 166 00:15:51,670 --> 00:15:52,820 เธอจะเข้าใจ 167 00:16:33,820 --> 00:16:34,660 ขอบใจ 168 00:16:35,660 --> 00:16:36,950 ฉันจะเอาไปให้เธอเอง 169 00:16:42,790 --> 00:16:44,120 ฉันต้องไปแล้ว 170 00:16:44,750 --> 00:16:45,710 โทษทีนะ ฉัน... 171 00:16:46,790 --> 00:16:47,880 ฉันขอโทษ 172 00:16:52,300 --> 00:16:54,240 วันนี้เธอทำได้ดี สาวน้อย 173 00:16:54,440 --> 00:16:55,550 ยังไม่ดีพอหรอก 174 00:16:55,930 --> 00:16:58,620 ยาแก้ปวดแค่ไม่กี่ถุง รักษาโรคบาสดูบห์ไม่ได้หรอก จริงไหม 175 00:16:58,820 --> 00:17:00,460 มันช่วยบรรเทาความทรมานได้ 176 00:17:00,660 --> 00:17:02,290 สำหรับวันนี้ มันเพียงพอ 177 00:17:02,490 --> 00:17:04,540 พวกเขาเข้ามากันอีกกี่คน 178 00:17:04,740 --> 00:17:06,440 ห้าคน ตั้งแต่เมื่อวาน 179 00:17:07,230 --> 00:17:10,220 บรรดาภูตอย่างเธอรับสภาพแบบนี้ ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ใช่ไหมล่ะ 180 00:17:10,420 --> 00:17:11,470 เราเกิดมาเพื่อโบยบิน 181 00:17:11,670 --> 00:17:14,400 ไม่ใช่นอนกลิ้งเกลือกหมดสภาพ ราวกับฝูงสัตว์ใช้ขาเดิน 182 00:17:15,610 --> 00:17:16,950 ยกเว้นคุณนะ 183 00:17:18,580 --> 00:17:22,440 นี่ยังถือว่าดีที่โรคภัยไข้เจ็บ แค่กล้ำกรายคนของเธอ 184 00:17:22,640 --> 00:17:26,610 หากเป็นพวกฟอนที่ต้องทนทรมาน เธอก็จะช่วยเรา ฉันรู้ดี 185 00:17:26,810 --> 00:17:28,750 - ไม่ ไม่... - เถอะน่า 186 00:17:29,540 --> 00:17:30,670 น่าสงสารยิ่งนัก 187 00:17:31,710 --> 00:17:32,960 เธอคือคนที่เขาเลือกใช่ไหม 188 00:17:33,760 --> 00:17:37,010 เคนกับอูน่าเลือกกันและกัน และคนอื่นอีกสามคน 189 00:17:38,010 --> 00:17:41,680 เดือนก่อน ห้าคนนั้นคุยกันว่าต้องการเด็กกี่คน 190 00:17:42,140 --> 00:17:44,680 คุณนี่ยุ่งยากชะมัด รู้ตัวไหม 191 00:17:46,440 --> 00:17:47,980 ตอนนี้เหลือเพียงสองคนเท่านั้น 192 00:17:49,900 --> 00:17:52,150 เมื่ออูน่าจากไป เคนก็จะต้องอยู่ลำพัง 193 00:17:53,780 --> 00:17:56,390 ฉันได้ยินว่าเธอไปบินมาเมื่อคืน 194 00:17:56,590 --> 00:17:57,410 เป็นยังไงบ้าง 195 00:17:58,200 --> 00:17:59,640 ก็ดี 196 00:17:59,840 --> 00:18:02,370 ยกเว้นสหายของฉันที่ออกปล้นโดยไม่มีฉัน 197 00:18:03,240 --> 00:18:04,950 อีกไม่นาน เมื่อคุณอาการดีขึ้น 198 00:18:05,540 --> 00:18:06,940 ดี 199 00:18:07,140 --> 00:18:09,400 ในนี้มันน่าสังเวชนัก 200 00:18:09,600 --> 00:18:12,050 นอนแผ่ไม่มีอะไรทำ 201 00:18:14,710 --> 00:18:15,780 เธอไม่ยอมกิน 202 00:18:15,980 --> 00:18:17,430 อะไรนะ ทำไม 203 00:18:18,470 --> 00:18:22,310 เพราะว่า เผื่อเธอลืมไป ฉันคือแบล็กเรเวน 204 00:18:23,140 --> 00:18:24,750 ฉันเลยทนความเจ็บปวดได้นิดหน่อย 205 00:18:24,950 --> 00:18:27,500 เมื่อไม่มียามากพอให้แจกจ่าย 206 00:18:27,700 --> 00:18:30,190 ฉันไม่ใช่คนที่อาการหนักสุดในนี้ ฉันไม่เป็นไรหรอก 207 00:18:32,440 --> 00:18:35,430 ถ้าเธอคนใดคิดจะเรียกฉันว่ากล้าหาญ 208 00:18:35,630 --> 00:18:36,690 ฉันจะฟาดพวกเธอซะ 209 00:18:37,320 --> 00:18:39,470 ที่รัก เห็นใจกันหน่อยสิ 210 00:18:39,670 --> 00:18:42,780 คืนนี้เราผ่านอะไรมาเยอะ เราปล้นรถไฟ คุณรู้ไหม 211 00:18:43,700 --> 00:18:46,620 เอาละ ฉันจะไม่กวนคุณ 212 00:18:48,710 --> 00:18:50,000 ตอนนี้ 213 00:19:48,350 --> 00:19:49,350 ไม่เป็นไรใช่ไหม 214 00:19:50,270 --> 00:19:52,340 รอยขีดข่วนนิดหน่อย ก็เท่านั้น 215 00:19:52,540 --> 00:19:54,970 แต่คุณเจ็บหนักกว่า ดูคุณสิ 216 00:19:55,160 --> 00:19:56,420 ผมได้สิ่งที่ผมตามหา 217 00:19:56,620 --> 00:19:59,010 ถ้าแดเรียสรู้ว่าคุณทำอะไรเพื่อเขา... 218 00:19:59,210 --> 00:20:00,110 ผมติดค้างเขาไว้ 219 00:20:01,360 --> 00:20:03,450 คุณเลิกต่อสู้แล้วสินะ 220 00:20:03,990 --> 00:20:05,740 ถ้าบอซรักษาคำพูด 221 00:20:06,120 --> 00:20:07,370 คุณได้ยามาไหม 222 00:20:18,210 --> 00:20:19,710 งั้นเราก็เสร็จงานแล้วสินะ 223 00:20:20,760 --> 00:20:22,680 ยาพอใช้ไม่ถึงสัปดาห์หรอก 224 00:20:24,050 --> 00:20:26,720 และจะมีรถไฟเสบียงอีกขบวน ผ่านมาในอีกสองวัน 225 00:20:27,220 --> 00:20:30,100 พวกมันจะพร้อมตั้งรับถ้าคุณคิดจะทำอีก ผมไม่ชอบเลย 226 00:20:32,350 --> 00:20:36,060 มีภูตกี่ตนมาที่นี่เพราะฉันบอกพวกเขา ว่าเราจะปลอดภัยในเบิร์ก 227 00:20:38,320 --> 00:20:39,760 โลกกำลังล่มสลาย 228 00:20:39,960 --> 00:20:42,390 และจะให้ฉันนั่งอยู่บ้าน โดยไม่ทำอะไรเลยคงไม่ได้ 229 00:20:42,590 --> 00:20:43,360 ผมรู้ 230 00:20:45,490 --> 00:20:46,320 ดี 231 00:20:47,330 --> 00:20:50,240 ทีนี้ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันขออาบน้ำก่อน 232 00:20:51,960 --> 00:20:55,400 ได้ ผมว่าจะไม่พูดแล้วนะ แต่ว่า... 233 00:20:55,600 --> 00:20:58,150 ไปให้พ้นหน้าเลย คุณต้องอาบมากกว่าฉันซะอีก 234 00:20:58,350 --> 00:21:01,030 - ใช่ อาจจะ - พูดจริงๆ นะ คุณตัวเหม็นเกินทน 235 00:21:01,230 --> 00:21:03,470 - ไปเลย เข้าไปในนั้น - เชิญสุภาพสตรีก่อน 236 00:21:15,690 --> 00:21:17,860 ปีกคู่นี้ทำความสะอาดตัวเองไม่ได้หรอกนะ 237 00:21:35,670 --> 00:21:38,630 หนังสือพิมพ์เบิร์กเฮรัลด์ เศรษฐกิจตกต่ำหนักกว่าเดิม 238 00:22:06,150 --> 00:22:07,410 เพื่อนทั้งหลาย 239 00:22:09,240 --> 00:22:12,810 พวกคุณมาที่นี่วันนี้เพื่อเป็นสักขีพยาน ว่าความยุติธรรมได้บังเกิดแล้ว 240 00:22:13,010 --> 00:22:14,370 ใช่ ความยุติธรรม 241 00:22:15,540 --> 00:22:17,190 ผมยืนต่อหน้าพวกคุณ 242 00:22:17,390 --> 00:22:21,380 ไม่ใช่แค่ในฐานะนายกฯ ของคุณ แต่ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก 243 00:22:31,760 --> 00:22:36,230 นี่คือพัคที่สังหารแอบซาโลม กับพายที เบรกสเปียร์ 244 00:22:37,890 --> 00:22:38,850 พ่อแม่ของผม 245 00:22:58,120 --> 00:23:00,670 พ่อของผมเป็นยอดบุรุษ 246 00:23:01,170 --> 00:23:03,950 ชายผู้มีอารยะและเมตตา 247 00:23:04,150 --> 00:23:05,510 เหมือนพวกเราหลายคน 248 00:23:06,340 --> 00:23:09,050 เขาต้อนรับพวกเฟ ที่ลี้ภัยมายังเมืองของเขา 249 00:23:10,680 --> 00:23:12,100 เขาทำกระทั่งต้อนรับเข้าบ้านเขาเอง 250 00:23:13,550 --> 00:23:17,100 เขามอบอาหาร งานและที่พักให้พวกมัน 251 00:23:18,270 --> 00:23:22,460 เขาเชื่อในความดีงามพื้นฐาน ของทุกสิ่งมีชีวิต 252 00:23:22,660 --> 00:23:25,380 และความมีเมตตาของเขา ได้รับการตอบแทน 253 00:23:25,580 --> 00:23:27,090 ด้วยการฆาตกรรมและทรยศ 254 00:23:27,290 --> 00:23:28,530 ไอ้ลาชั่ว! 255 00:23:38,540 --> 00:23:41,960 เจ้าภูตคริตช์หัวรุนแรงพรากแม่กับพ่อผมไป 256 00:23:43,210 --> 00:23:45,460 แต่พวกมันพรากสิ่งที่สำคัญกว่าไปจากคุณ 257 00:23:46,550 --> 00:23:48,300 พวกมันพรากนายกฯ ของคุณไป 258 00:23:49,470 --> 00:23:50,720 ยอดผู้นำ 259 00:23:52,180 --> 00:23:53,180 และภรรยาของเขา 260 00:23:54,390 --> 00:23:55,470 แม่ผมเอง 261 00:23:56,310 --> 00:23:58,080 ดวงใจแสนอ่อนโยนของประเทศเรา 262 00:23:58,280 --> 00:23:59,920 ฉันจะฆ่าแม่แกได้ยังไงกัน 263 00:24:00,120 --> 00:24:02,500 - ฉันอยู่ในคุกแท้ๆ! - เธอไม่เคยทำร้ายใคร 264 00:24:02,700 --> 00:24:06,380 - แกรู้แก่ใจว่ามันไม่จริง - เธอถูกฆาตกรรม อย่างโหดเหี้ยม 265 00:24:06,580 --> 00:24:08,930 ท่านผู้ซ่อนเร้นโปรดจงปรากฏตัว ต่อหน้าผู้รับใช้คุณ 266 00:24:09,130 --> 00:24:12,240 และมีเพียงผู้พลีชีพเท่านั้นที่รู้ ว่าเกิดอะไรกับร่างเธอบ้าง 267 00:24:12,740 --> 00:24:14,910 ผมไม่สามารถแม้แต่จะฝังศพเธอได้ 268 00:24:17,200 --> 00:24:18,730 ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก 269 00:24:18,930 --> 00:24:20,730 ในฐานะบุตรของพ่อผม 270 00:24:20,930 --> 00:24:23,820 สัญชาตญาณผมคือพยายามเข้าใจ 271 00:24:24,020 --> 00:24:26,110 เพื่อตอบกลับความเหี้ยมโหดด้วยเมตตา 272 00:24:26,310 --> 00:24:27,900 โปรดปรานีด้วยเถิด 273 00:24:28,100 --> 00:24:31,970 แต่ในฐานะนายกฯ มันเป็นหน้าที่ผมที่จะรักษากฎหมาย 274 00:24:33,300 --> 00:24:35,500 เพื่อปกป้องประเทศอันแสนมีค่าของเรา 275 00:24:35,690 --> 00:24:39,750 เพื่อส่งสารไปถึงพวกภูตตนใดก็ตาม ที่คิดก่อการปลุกระดม 276 00:24:39,950 --> 00:24:42,040 พวกแกยังเบิกบานใจอยู่ที่เดอะโรว์ได้งั้นรึ 277 00:24:42,240 --> 00:24:45,380 เราคือชาติที่ถูกโจมตีทั้งศึกในและศึกนอก 278 00:24:45,580 --> 00:24:48,520 เฮ้ย บอกพวกเขาเรื่องภูตที่แกเย่อด้วยสิ 279 00:25:20,470 --> 00:25:21,930 พวกมันลักพาตัวผู้หญิงของเรา 280 00:25:35,030 --> 00:25:36,660 พ่อผมรู้อภัย 281 00:25:38,410 --> 00:25:39,910 และมันทำให้เขาต้องสิ้นชีพ 282 00:25:41,410 --> 00:25:44,080 บุตรชายเขาจะไม่ทำผิดพลาดซ้ำ 283 00:25:45,710 --> 00:25:47,730 นายกฯ จงเจริญ! 284 00:25:47,930 --> 00:25:51,630 - นายกฯ จงเจริญ! - นายกฯ จงเจริญ! 285 00:26:05,180 --> 00:26:08,090 ท่านนายกฯ ผมขอเวลาสักครู่ 286 00:26:08,290 --> 00:26:09,670 อะไรอีกล่ะ คุณมิลเวอร์ที 287 00:26:09,870 --> 00:26:11,170 ใช้คำพูดแรงอยู่นะ 288 00:26:11,370 --> 00:26:13,530 บิดาคุณคงจะ... 289 00:26:15,820 --> 00:26:16,650 คือ 290 00:26:18,280 --> 00:26:20,850 ผมสงสัยว่าคุณพอจะมีเวลาไตร่ตรอง 291 00:26:21,050 --> 00:26:22,990 บทสนทนาของเราเมื่อวานนี้ไหม 292 00:26:23,870 --> 00:26:25,830 ไม่ ผมไม่มีเวลา 293 00:26:26,960 --> 00:26:29,480 ทูตแพกต์จะมาถึงพรุ่งนี้ 294 00:26:29,680 --> 00:26:32,360 บรรดาภูตก่อการร้าย ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน 295 00:26:32,560 --> 00:26:35,990 แก๊งพวกมันเพิ่งปล้นรถไฟ ผมนอนหลับไม่เต็มตามาหลายสัปดาห์แล้ว 296 00:26:36,190 --> 00:26:40,500 และตอนนี้ผมสั่งกุดหัวพวกมัน ด้วยความหวังเล็กๆ ว่าจะส่งสารออกไป 297 00:26:40,690 --> 00:26:43,500 - ผมไม่มีอารมณ์มาฟังคุณอบรมหรอกนะ - ไม่ๆ ไม่ใช่การอบรม 298 00:26:43,700 --> 00:26:46,880 ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่ามีการจัดการ... 299 00:26:47,080 --> 00:26:50,880 พอ ผมจะไม่ไปเยือนเดอะโรว์ อย่างเป็นทางการอีก 300 00:26:51,080 --> 00:26:55,470 ด้วยความเคารพ พวกยามทำงาน ไม่ได้หยุดพักมาหลายสัปดาห์แล้ว 301 00:26:55,670 --> 00:26:58,350 แค่ท่านนายกฯ แวะเยี่ยมสั้นๆ 302 00:26:58,550 --> 00:27:00,490 มันจะเพิ่มขวัญกำลังใจได้นะ 303 00:27:14,250 --> 00:27:18,800 รู้กันอยู่นะ คุณมิลเวอร์ที ผมไม่ใช่คนฉลาดเช่นคุณ 304 00:27:19,840 --> 00:27:21,600 แต่หากผมเป็นคนฉลาดสักหน่อย 305 00:27:21,800 --> 00:27:25,210 ผมคงสงสัยว่านี่เป็นอุบายของคุณ ที่จะล่อให้ผมไปเดอะโรว์ 306 00:27:25,410 --> 00:27:28,040 เพื่อที่ผมจะได้เห็นสภาพที่นั่นด้วยตัวเอง 307 00:27:28,240 --> 00:27:31,170 และบางทีอาจถึงขั้นสะเทือนอารมณ์ จนผมเปลี่ยนใจก็ได้ 308 00:27:31,370 --> 00:27:33,460 ไม่ มันคงไร้เหตุผลไปหน่อย 309 00:27:33,660 --> 00:27:37,010 ไม่มีเจตนาใดๆ ทั้งสิ้นที่จะ... 310 00:27:37,210 --> 00:27:38,070 - ไม่เหรอ - ไม่ 311 00:27:39,700 --> 00:27:40,740 ดี 312 00:27:42,570 --> 00:27:44,480 ถ้ามีปัญหาเรื่องขวัญกำลังใจ 313 00:27:44,680 --> 00:27:46,830 ก็เอาบรั่นดีแจกจ่ายให้พวกนั้นสองเท่า 314 00:28:01,340 --> 00:28:04,010 โรงแรมเทตเทอร์บี 315 00:28:09,850 --> 00:28:11,310 ทัวร์มาลีน 316 00:28:13,560 --> 00:28:14,460 สบายดีไหม 317 00:28:14,660 --> 00:28:16,550 จ้ะ ดี ก็ดี 318 00:28:16,750 --> 00:28:20,490 ยังมีอีกกองเล็กๆ ซ่อนเอาไว้ เดี๋ยวฉันจัดการเอง 319 00:28:20,900 --> 00:28:22,930 ดูเหมือนเธอได้งานใหม่แล้วสินะ 320 00:28:23,130 --> 00:28:25,140 ต่างจากงานเก่านิดเดียวใช่ไหมล่ะ 321 00:28:25,340 --> 00:28:28,230 สอนให้เจ้าพวกตัวเล็กอ่านออก ได้เงินไม่มากเท่างานเก่า 322 00:28:28,430 --> 00:28:32,290 แต่เธอจะทำอะไรได้ในเมื่อมีพวกโง่ อยู่อีกฝั่งของกำแพง 323 00:28:33,460 --> 00:28:35,490 สงสัยจังว่าพวกมันคิดถึงเราไหม 324 00:28:35,680 --> 00:28:36,690 ไอ้พวกโรคจิต 325 00:28:36,890 --> 00:28:38,840 ไอ้พวกโรคจิตเป็นคำที่ใช่ 326 00:28:39,550 --> 00:28:41,840 นี่... โทษทีนะ นี่คุณ... 327 00:29:09,120 --> 00:29:11,100 นี่มันเรื่องอะไรกัน 328 00:29:11,300 --> 00:29:12,310 ของขวัญน่ะ 329 00:29:12,510 --> 00:29:16,280 ของขวัญจากท่านนายกฯ มอบให้ชาวเมืองเดอะโรว์ 330 00:29:16,480 --> 00:29:18,750 น่าขยะแขยงสิ้นดี แกเข้ามาไม่ได้... 331 00:29:20,170 --> 00:29:23,510 ไม่ได้งั้นสินะ อย่าพูดว่า "ไม่ได้" กับฉัน เจ้าภูต 332 00:29:27,430 --> 00:29:28,430 ได้โปรด 333 00:29:29,470 --> 00:29:33,310 คุณเจ้าหน้าที่ ลูกของเราไม่ควรต้องเห็นสิ่งนี้ 334 00:29:36,940 --> 00:29:40,070 ฟังนะ ยัยคุณนาย ถ้าเธอมีข้อร้องเรียนใดๆ 335 00:29:40,570 --> 00:29:43,780 ถ้าพวกแกหน้าไหนมีข้อร้องเรียน 336 00:29:44,860 --> 00:29:47,030 เชิญไปคุยกับเขาได้เลย 337 00:30:01,550 --> 00:30:03,160 ลองเกอร์เบน 338 00:30:03,360 --> 00:30:06,780 ยัยเด็กสาวยังออกคำสั่งกับเราอยู่ มาร์โลว์ 339 00:30:06,980 --> 00:30:08,200 ผมจะไม่ทนหรอกนะ 340 00:30:08,400 --> 00:30:11,710 นี่ก็สามเดือนแล้ว ตั้งแต่ลองเกอร์เบนไปหาผู้พลีชีพ 341 00:30:11,910 --> 00:30:15,000 เธอจะเลิกไว้ทุกข์ทันเวลา กับการเลือกตั้งผู้นำ 342 00:30:15,200 --> 00:30:16,500 - เดี๋ยวก็รู้ - ใช่สินะ 343 00:30:16,700 --> 00:30:18,920 วางแผนจะลงสมัครชิงชัยเองรึเปล่าคุณ 344 00:30:19,120 --> 00:30:22,340 หากนโยบายของเบรกสเปียร์หนุ่ม ไม่ทำเราพังพินาศซะก่อน 345 00:30:22,540 --> 00:30:24,640 ต้องมีสักคนหยุดเขา 346 00:30:24,840 --> 00:30:26,430 คนที่คุมสถานการณ์อยู่ 347 00:30:26,630 --> 00:30:30,480 สิ่งสำคัญก็คือการเมืองเป็นเรื่องของผู้ชาย 348 00:30:30,670 --> 00:30:35,160 เด็กเหลือขอขี้โวยวายอาจดีใจ ที่ได้กลับไปเล่นกับตุ๊กตาก็ได้ 349 00:30:48,130 --> 00:30:51,950 ท่านนายกฯ ฉันยืนกราน ว่าเราต้องหารือเรื่องภาษีอากรใหม่ 350 00:30:52,150 --> 00:30:55,020 ท่าเรือของเรา รับการจัดเก็บภาษีเพิ่มเติมไม่ไหว 351 00:30:56,560 --> 00:30:59,500 คุณสุภาพบุรุษ ขอผมคุย กับท่านผู้นำฝ่ายค้านสักครู่ได้ไหม 352 00:30:59,700 --> 00:31:01,300 แน่ใจนะว่าคุณไม่ต้องการผู้ดูแล 353 00:31:01,500 --> 00:31:03,800 เธอดูพร้อมจะเอากระเป๋าฟาดคุณอยู่นะ 354 00:31:04,000 --> 00:31:05,940 ขอบคุณ ไวน์เทราต์ ผมเอาอยู่ 355 00:31:19,540 --> 00:31:22,240 คุณจัดการตัวเองได้ยอดเยี่ยม 356 00:31:22,430 --> 00:31:23,990 และไม่สุจริตด้วย 357 00:31:24,190 --> 00:31:26,200 พวกพัคเหล่านั้นไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ผม 358 00:31:26,400 --> 00:31:28,660 แต่พวกมันตั้งใจจะทำ 359 00:31:28,860 --> 00:31:30,410 มันช่างน่าชัง โซฟี 360 00:31:30,610 --> 00:31:31,840 ผมรู้สึกสกปรก 361 00:31:32,300 --> 00:31:34,410 มันคือการแสดงออกซึ่งความเข้มแข็ง 362 00:31:34,610 --> 00:31:35,810 ความเด็ดขาด 363 00:31:36,850 --> 00:31:38,180 และถูกเวลา 364 00:31:38,930 --> 00:31:41,420 ทูตแพกต์จะมาถึงที่นี่พรุ่งนี้ 365 00:31:41,620 --> 00:31:46,050 และมีเสียงกระซิบกระซาบกันแล้ว ในหมู่พรรคการเมืองทั้งสองของเรา 366 00:31:46,250 --> 00:31:47,590 กระซิบกระซาบรึ 367 00:31:47,790 --> 00:31:50,600 เราทั้งคู่ไม่ปลอดภัย โจนาห์ คุณก็รู้ 368 00:31:50,800 --> 00:31:53,160 เราสืบทอดเก้าอี้ก็จริง แต่ไม่ใช่อำนาจ 369 00:31:54,530 --> 00:31:56,600 เมื่อช่วงไว้ทุกข์ผ่านไป 370 00:31:56,800 --> 00:31:59,440 พรรคของฉันจะท้าทายความเป็นผู้นำของฉัน 371 00:31:59,640 --> 00:32:00,770 พรรคคุณก็เช่นกัน 372 00:32:00,970 --> 00:32:02,370 บางทีพวกเขาก็ควรทำ 373 00:32:03,290 --> 00:32:05,090 ผมไม่เคยเรียกร้องสิ่งเหล่านี้ 374 00:32:07,800 --> 00:32:11,740 คุณเชื่อไหมว่าคุณสามารถ กลายเป็นยอดบุรุษที่ยิ่งใหญ่กว่าบิดาคุณ 375 00:32:11,940 --> 00:32:12,760 ฉันเชื่อ 376 00:32:13,390 --> 00:32:16,620 ผมไม่น่าเล่าเรื่อง คำพยากรณ์บ้านั่นให้คุณฟัง 377 00:32:16,820 --> 00:32:19,630 อีกอย่าง ผมไม่ใช่ ลูกชายจริงๆ ของเขาด้วย จริงไหม 378 00:32:19,830 --> 00:32:23,500 แอบซาโลม เบรกสเปียร์คือบิดาคุณ นั่นแหละที่สำคัญ 379 00:32:23,700 --> 00:32:25,480 คุณพูดเหมือนแม่ผมไม่มีผิด! 380 00:32:32,030 --> 00:32:34,370 มีความยิ่งใหญ่ในตัวคุณ โจนาห์ 381 00:32:35,820 --> 00:32:36,780 ฉันมองเห็น 382 00:32:38,660 --> 00:32:40,410 และพวกเขาที่เหลือจะเห็นเช่นกัน 383 00:32:41,370 --> 00:32:42,620 เมื่อคุณพร้อม 384 00:33:00,060 --> 00:33:01,180 เดินต่อไป 385 00:33:03,690 --> 00:33:04,960 ขออภัยครับท่าน 386 00:33:05,160 --> 00:33:07,470 คนของท่านนายกฯ ให้เขาผ่านได้ 387 00:33:07,660 --> 00:33:08,440 ขอบคุณ 388 00:33:31,760 --> 00:33:32,660 ให้ผมช่วยนะ 389 00:33:32,860 --> 00:33:33,950 ขอบใจ 390 00:33:34,150 --> 00:33:35,760 ลุกขึ้น ยังงั้นสิ 391 00:33:43,810 --> 00:33:44,850 สวัสดี 392 00:33:45,770 --> 00:33:48,270 คุณเอโรเดน ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง 393 00:34:02,620 --> 00:34:03,940 ไม่! 394 00:34:04,140 --> 00:34:06,210 พ่อคะ พ่อ ได้โปรด 395 00:34:06,920 --> 00:34:08,530 ได้โปรด ไม่นะ! 396 00:34:08,730 --> 00:34:10,530 - ปล่อยฉัน - ฉันรู้ ฉันขอโทษ 397 00:34:10,730 --> 00:34:12,950 พ่อคะ ไม่นะ 398 00:34:13,150 --> 00:34:14,130 ไฟโล 399 00:34:16,930 --> 00:34:19,200 - เขาไม่มา - ผมพยายามแล้ว 400 00:34:19,400 --> 00:34:23,120 ถ้าเขาได้เห็นด้วยตาตัวเอง ว่านโยบายเขาสร้างความเสียหายแค่ไหน 401 00:34:23,320 --> 00:34:25,350 เขาจะเปลี่ยนใจทันทีงั้นรึ 402 00:34:26,230 --> 00:34:28,000 เรื่องนั้นสายไปแล้ว 403 00:34:28,200 --> 00:34:31,170 น้องชายต่างมารดาของคุณ ยังพอทำเรื่องดีๆ ได้ 404 00:34:31,370 --> 00:34:34,550 นี่ถ้าผมไม่รู้มาก่อน ผมคงคิดว่าคุณปลื้มมัน 405 00:34:34,750 --> 00:34:38,720 คนเราเปลี่ยนกันได้ ไฟโล และผมยังมีความหวังให้เขาอยู่ 406 00:34:38,920 --> 00:34:41,060 ไม่ เราต้องทำอะไรสักอย่าง 407 00:34:41,260 --> 00:34:44,060 ใช่ แล้วคุณคิดอะไรได้บ้างล่ะ 408 00:34:44,260 --> 00:34:47,860 เขาได้ตำแหน่งเพียงเพราะเป็นบุตรคนโต ของเบรกสเปียร์ใช่ไหม 409 00:34:48,060 --> 00:34:49,370 เว้นแต่ว่าที่จริงเขาไม่ใช่ 410 00:34:50,580 --> 00:34:51,540 ผมต่างหาก 411 00:34:58,130 --> 00:35:01,140 คุณไม่ได้จะบอกผมว่า จะเปิดเผยเรื่องนี้ให้โลกรู้หรอกนะ 412 00:35:02,640 --> 00:35:04,960 คุณเสียสติไปแล้ว ไม่มีใครเชื่อคุณหรอก 413 00:35:05,160 --> 00:35:08,090 อีกอย่าง พวกเขาไม่มีวันเลือก ครึ่งมนุษย์ครึ่งภูตเป็นนายกฯ แน่ 414 00:35:08,290 --> 00:35:09,420 ก็จริง 415 00:35:09,620 --> 00:35:12,110 แต่ข่าวอื้อฉาว นั่นละที่จะทำลายเขา 416 00:35:13,150 --> 00:35:16,320 - ใครก็ตามที่มาแทนคงไม่แย่ไปกว่านี้ - ผมไม่มั่นใจนักหรอก 417 00:35:17,110 --> 00:35:20,770 เปิดเผยตัวตนคุณเอง ไฟโล คือเรื่องโง่เง่าเอาตัวเองไปตาย 418 00:35:20,960 --> 00:35:22,570 มันบ้าสิ้นดี มัน... 419 00:35:27,660 --> 00:35:28,830 เข้าใจนะ 420 00:35:30,170 --> 00:35:32,040 คุณตัดสินใจหรือยังว่าจะทำยังไงเรื่องนี้ 421 00:35:32,960 --> 00:35:34,860 ผมเปิดรับทุกความเห็น 422 00:35:35,060 --> 00:35:39,550 มีทางออกที่เป็นไปได้ทางเดียว ก็คือประกาศให้ผู้ฟังที่ใช่ได้รับรู้ 423 00:35:44,510 --> 00:35:45,470 ผู้พลีชีพ 424 00:35:47,640 --> 00:35:51,090 มีงานเลี้ยงอาหารค่ำที่รัฐจัด เพื่อเป็นเกียรติให้ทูตแพกต์ 425 00:35:51,290 --> 00:35:52,230 - เมื่อไหร่ - พรุ่งนี้ 426 00:35:54,900 --> 00:35:55,940 คุณจะช่วยใช่ไหม 427 00:35:57,110 --> 00:35:59,440 ผมไม่อยากให้คุณซวยเพื่อผม 428 00:36:00,150 --> 00:36:01,660 ผมซวยอยู่แล้ว 429 00:36:02,570 --> 00:36:06,120 อย่างน้อยแบบนี้ ผมพอเลือกได้ว่า จะเจอความซวยแบบไหน 430 00:36:07,620 --> 00:36:08,660 งั้นพรุ่งนี้ 431 00:36:17,090 --> 00:36:18,170 เอานี่ไป 432 00:36:31,020 --> 00:36:33,880 นายแค่แตะประตูเท่านั้นเอง 433 00:36:34,080 --> 00:36:35,510 จะกลัวอะไรหนักหนาเล่า 434 00:36:35,710 --> 00:36:36,720 ฉันไม่ได้กลัว 435 00:36:36,920 --> 00:36:37,900 งั้นก็แตะสิ 436 00:36:38,480 --> 00:36:39,400 ไม่ 437 00:36:40,110 --> 00:36:41,780 แตะสิ 438 00:38:04,530 --> 00:38:07,140 ฉันจะกลับบ้านไปหาเมียฉัน 439 00:38:07,340 --> 00:38:09,490 ฉันนี่ไงเมียแก เจ้าทึ่มเอ๊ย 440 00:38:42,070 --> 00:38:43,530 หายไปไหนมาล่ะ 441 00:38:45,070 --> 00:38:47,070 ยุ่งน่ะ มีอะไรไม่ทราบ 442 00:38:47,820 --> 00:38:49,520 คือว่าดาห์เลียไม่อยู่ 443 00:38:49,710 --> 00:38:52,780 ส่วนคนอื่นๆ อยากจัดพิธีเดกห์โนส เพื่อเป็นเกียรติให้เธอ 444 00:38:53,490 --> 00:38:54,370 ไปให้พ้นเลย 445 00:38:55,830 --> 00:38:59,440 รถไฟทำให้เราเป็นวีรบุรุษ และมันเป็นความคิดเธอ 446 00:38:59,640 --> 00:39:00,630 เธอคู่ควรได้รับมัน 447 00:39:02,420 --> 00:39:04,410 ฉันเนี่ยนะ พิธีเดกห์โนสน่ะรึ 448 00:39:04,600 --> 00:39:06,240 ดาห์เลียไม่มีวันยอมแน่ 449 00:39:06,440 --> 00:39:09,120 ก็อย่างที่ฉันบอก เธอไม่อยู่ที่นี่ 450 00:39:09,320 --> 00:39:11,850 และเมื่อพิธีเสร็จสิ้น เธอจะเรียกคืนไม่ได้ 451 00:39:12,680 --> 00:39:15,850 ตกลงเธออยากรับ ความเคารพจากเราไหมล่ะ 452 00:40:14,910 --> 00:40:19,160 ทำลับหลังฉันอีกที ฉันจะเด็ดปีกเธอทิ้งซะ นังตัวแสบ 453 00:40:19,960 --> 00:40:21,080 ลองดูก็ได้ 454 00:40:37,470 --> 00:40:39,420 - อยู่นิ่งๆ - มันเจ็บ 455 00:40:39,620 --> 00:40:43,670 นี่คือสิ่งที่เธอได้รับจากการเข้าร่วม กับแบล็กเรเวน ไม่มีใครบังคับเธอ 456 00:40:43,870 --> 00:40:45,300 เธอเคยเกริ่นแล้ว 457 00:40:45,500 --> 00:40:46,860 ใช่ เพราะเธอถามไง 458 00:40:48,860 --> 00:40:52,100 ช่างเป็นวิธีแสดงความเคารพที่ตลกชะมัด ทรมานผ่านพิธีกรรม 459 00:40:52,300 --> 00:40:56,660 ถึงยังงั้น ถ้าเป็นความคิดเล่นสนุก ของพวกเขา ฉันก็ไม่ขอตัดสินพวกเขานะ 460 00:40:57,580 --> 00:40:58,740 แหงละ เธอตัดสิน 461 00:41:00,620 --> 00:41:02,410 ก็ได้ อาจจะนิดหน่อย 462 00:41:04,580 --> 00:41:07,380 แล้วความคิดเล่นสนุกของเธอทุกวันนี้ คืออะไรงั้นเหรอ 463 00:41:08,130 --> 00:41:09,380 ฉันหมายถึง 464 00:41:11,210 --> 00:41:13,180 ฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้เจอเธอมานานมาก 465 00:41:16,850 --> 00:41:18,850 เธอเคยมีความรู้สึกที่ว่า... 466 00:41:20,600 --> 00:41:24,480 รู้สึกกระวนกระวายว่าสิ่งที่เลวร้ายมากๆ กำลังจะเกิดขึ้นไหม 467 00:41:27,440 --> 00:41:30,730 ใช่ เหมือนที่ไฟโลจะทำกับฉัน ตอนเขาเห็นแผลนี้ 468 00:41:31,570 --> 00:41:32,820 ใช่ จริงแท้แน่นอน 469 00:41:34,860 --> 00:41:37,450 โทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดไม่ดี 470 00:41:38,620 --> 00:41:40,580 ไม่เอาน่า เรื่องเป็นมายังไง 471 00:41:42,120 --> 00:41:46,190 ก็แค่มาตรฐานของเราทั้งแย่ และทรมานข้างใน 472 00:41:46,390 --> 00:41:47,210 เรียบร้อยแล้ว 473 00:41:49,710 --> 00:41:51,240 เธอไม่เป็นไรใช่ไหม 474 00:41:51,440 --> 00:41:52,300 ฉันเหรอ 475 00:41:53,260 --> 00:41:54,380 สบายมาก 476 00:41:57,680 --> 00:42:00,390 เผื่อว่าเธอลืม ฉันอ่านใจเธอออกได้อย่างชัดเจน 477 00:42:01,350 --> 00:42:03,600 ดังนั้นบอกฉันเถอะว่าเป็นอะไร ไม่งั้นฉันจะกังวล 478 00:42:04,810 --> 00:42:06,420 ฉันไม่ใช่คนที่ปล้นรถไฟ 479 00:42:06,620 --> 00:42:09,230 ดังนั้นบางทีเธอควรกังวล เรื่องตัวเธอเองดีกว่า 480 00:42:15,360 --> 00:42:16,660 อีกแก้วไหม 481 00:42:19,370 --> 00:42:22,290 ดึกไปหน่อยสำหรับฉัน ไว้โอกาสหน้าดีกว่า 482 00:42:24,500 --> 00:42:25,460 ลาก่อน 483 00:42:26,790 --> 00:42:27,710 ลาก่อน 484 00:44:46,970 --> 00:44:48,670 นี่ เอนเดอร์ส มาหาฉันสิ 485 00:44:48,870 --> 00:44:50,680 ก็ได้ กำลังไป 486 00:45:04,990 --> 00:45:06,600 คุณเป็นอะไรของคุณ 487 00:45:06,800 --> 00:45:08,790 - โทษที อะไรนะ - แมวของหนู 488 00:45:10,540 --> 00:45:12,210 คุณทำแบบนั้นทำไม 489 00:45:17,290 --> 00:45:18,710 ฉันไม่ได้... 490 00:45:28,680 --> 00:45:31,120 - อะไรวะเนี่ย - ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต 491 00:45:31,320 --> 00:45:33,210 - ใช่ - แกต้องไปกับเรา 492 00:45:33,410 --> 00:45:34,630 ข้อหาอะไรไม่ทราบ 493 00:45:34,830 --> 00:45:36,310 เป็นภูตสารเลวยังไงละ 494 00:46:06,340 --> 00:46:07,390 เปิดประตู 495 00:46:15,850 --> 00:46:17,090 ขอบใจหนุ่มๆ 496 00:46:17,290 --> 00:46:18,230 พวกแกไปได้ 497 00:46:19,440 --> 00:46:21,150 ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง 498 00:46:21,900 --> 00:46:22,980 สารวัตร 499 00:46:25,280 --> 00:46:26,950 ขอโทษด้วยที่ใช้กำลังพาตัวมา 500 00:46:28,490 --> 00:46:31,390 ไม่ ไม่ นายรู้จักฉันดี เบอร์วิก 501 00:46:31,590 --> 00:46:32,980 ฉันชอบเซอร์ไพรส์ 502 00:46:33,180 --> 00:46:35,020 ให้ตายสิน่า 503 00:46:35,220 --> 00:46:36,860 นายเสียสติไปแล้วหรือไง 504 00:46:37,060 --> 00:46:38,210 ขอตัวเราสักครู่ 505 00:46:40,080 --> 00:46:42,700 ไอ้คนสมสู่กับภูตจอมโสมม 506 00:46:42,900 --> 00:46:44,920 ยินดีเสมอที่เจอพวกนาย 507 00:46:46,090 --> 00:46:47,700 นี่มันเรื่องอะไรกัน 508 00:46:47,900 --> 00:46:50,620 เราเจอสถานการณ์ยุ่งยาก คิดว่านายคงช่วยได้ 509 00:46:50,820 --> 00:46:51,640 ช่วยอะไร 510 00:47:04,030 --> 00:47:05,510 ตายแบบใหม่แฮะ 511 00:47:05,710 --> 00:47:06,680 ลวดหนาม 512 00:47:06,880 --> 00:47:07,950 ลวดตาข่าย 513 00:47:08,610 --> 00:47:10,600 เหมือนที่พวกเขาใช้คลุมเดอะโรว์ 514 00:47:10,800 --> 00:47:14,160 เหยื่อคือผู้หมวดเอนเดอร์ส ประจำกองวิศวกรที่ห้า 515 00:47:14,540 --> 00:47:16,560 - เคยได้ยินชื่อไหม - ฉันควรเคยได้ยินเหรอ 516 00:47:16,760 --> 00:47:20,380 เขาประจำการอยู่บนรถไฟเสบียง ที่ถูกปล้นเมื่อคืน 517 00:47:22,090 --> 00:47:23,110 งั้นเหรอ 518 00:47:23,310 --> 00:47:25,910 คนลงมือต้องจำหน้าเขาได้แน่ๆ 519 00:47:26,110 --> 00:47:28,030 และกลับมาสะสางให้สิ้นซาก 520 00:47:28,230 --> 00:47:31,790 มีคริตช์จำพวกเดียวที่ฉันรู้ ที่สามารถบินพาร่างเขาไปอยู่บนนั้นได้ 521 00:47:31,990 --> 00:47:33,370 นายคิดว่าเป็นฝีมือภูตงั้นสินะ 522 00:47:33,570 --> 00:47:35,520 ไม่ก็แบล็กเรเวน ถ้าพูดให้ชัดๆ 523 00:47:36,310 --> 00:47:37,270 มีใครอีก 524 00:47:38,100 --> 00:47:41,020 พวกมันซ้ำเติมให้เรายิ่งอับอาย หัวเราะเยาะใส่เรา 525 00:47:42,310 --> 00:47:44,150 อาจใช่ อาจเป็นไปได้ 526 00:47:45,110 --> 00:47:46,090 แต่เพื่ออะไร 527 00:47:46,290 --> 00:47:48,990 นายเป็นสารวัตรฝีมือดี นายบอกฉันสิ 528 00:47:50,660 --> 00:47:53,310 นายจะมาไม้ไหน ที่พาฉันมาที่นี่ 529 00:47:53,510 --> 00:47:57,120 ไม่มีไม้ไหน พวกเขาขับไสนาย เพราะสิ่งที่นายเป็น 530 00:47:58,000 --> 00:48:01,650 สำหรับฉัน นายเป็นสารวัตรผู้ปราดเปรื่อง 531 00:48:01,850 --> 00:48:03,490 ฝีมือดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยทำงานด้วย 532 00:48:03,680 --> 00:48:05,740 นั่นละที่สำคัญ กับฉัน 533 00:48:05,940 --> 00:48:07,300 ถ้าฉันยอมเป็นหนอนบ่อนไส้ 534 00:48:07,800 --> 00:48:09,990 นายว่าฉันจะรอด ได้นานแค่ไหนในเดอะโรว์ 535 00:48:10,190 --> 00:48:11,930 ได้ยินมาว่านายเอาอยู่สบายมาก 536 00:48:12,800 --> 00:48:14,790 นายเคยใส่เครื่องแบบนั่น 537 00:48:14,990 --> 00:48:16,040 โทษที เบอร์วิก 538 00:48:16,240 --> 00:48:18,330 มีภรรยา และลูกสองคน 539 00:48:18,530 --> 00:48:19,420 ฉันช่วยไม่ได้ 540 00:48:19,620 --> 00:48:23,090 ถ้าเราจับตัวคนที่ทำไม่ได้ กองทัพจะทำร้ายคนที่เดอะโรว์ 541 00:48:23,290 --> 00:48:24,710 และฉันหยุดพวกเขาไม่ได้ 542 00:48:24,910 --> 00:48:27,470 นายแคร์พวกเฟตั้งแต่เมื่อไหร่ 543 00:48:27,670 --> 00:48:30,030 ตั้งแต่คนที่ฉันแคร์กลายเป็นเฟ 544 00:48:32,200 --> 00:48:34,780 ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ 545 00:48:37,790 --> 00:48:39,520 เขามาทำอะไรที่นี่ 546 00:48:39,720 --> 00:48:42,770 เขาเป็นแหล่งข่าวเดียว ที่จะบอกเราเรื่องอีกฝั่งกำแพงได้ 547 00:48:42,970 --> 00:48:45,030 "เรา" เหรอ เขามันเป็นตัวภูต 548 00:48:45,230 --> 00:48:47,670 เขาไม่ใช่พวกเรา เขาไม่เคยเป็น 549 00:48:48,300 --> 00:48:51,300 ปล่อยเขาออกมาจากที่คุมขัง นายบ้าไปแล้ว 550 00:48:52,970 --> 00:48:55,680 - ระวังตัวนายไว้เถอะ - ดอมบี้ 551 00:48:58,560 --> 00:49:00,770 ยังต้องยกความดีความชอบ ให้เครื่องแบบนะ 552 00:49:06,810 --> 00:49:07,650 ใจเย็น 553 00:49:08,520 --> 00:49:11,070 เขาช่วยเราจับคนที่ลงมือทำได้ 554 00:49:14,450 --> 00:49:17,080 เฮ้ย! มานี่ มานี่สิ 555 00:49:19,700 --> 00:49:22,080 เอาไอ้ภูตนี่กลับไปที่ที่ของมัน 556 00:49:23,000 --> 00:49:24,170 เร็วเข้า ไปเถอะ 557 00:49:36,720 --> 00:49:38,680 ทุกสิ่งเงียบสนิท 558 00:49:39,890 --> 00:49:41,810 ทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี 559 00:49:42,980 --> 00:49:46,560 จงอย่ากลัวความมืดแห่งค่ำคืน 560 00:49:48,190 --> 00:49:53,030 เธอมิได้หลับใหลลำพัง 561 00:49:54,030 --> 00:49:57,780 ฉันอยู่ที่นี่จนถึงแสงฟ้าสาง 562 00:50:01,580 --> 00:50:02,750 เอซรา 563 00:50:07,290 --> 00:50:10,250 รักที่ไม่สมหวังช่างบาดลึก 564 00:50:10,960 --> 00:50:14,200 คมกริบยิ่งกว่ามีด 565 00:50:14,400 --> 00:50:18,260 หัวใจของเราหลั่งเลือด ยามที่ล่องลอย 566 00:50:19,050 --> 00:50:21,060 สู่ชีวิตต้องมนตร์ในภพใหม่ 567 00:50:48,080 --> 00:50:49,400 อะเกรอัส 568 00:50:49,600 --> 00:50:51,460 ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม น้องรัก 569 00:50:53,880 --> 00:50:55,590 โทษนะ ผมเตะคุณรึเปล่า 570 00:50:56,920 --> 00:50:57,800 เปล่า 571 00:50:59,010 --> 00:51:01,390 - คุณสบายดีนะ - ค่ะ ฉันสบายดี 572 00:51:40,180 --> 00:51:42,910 วันนี้ฉันควรใส่ชุดชมพูหรือชุดเขียวดี 573 00:51:43,110 --> 00:51:45,250 คุณอิโมเจน เชิญครับ 574 00:51:45,450 --> 00:51:48,960 อะเกรอัส อย่าบ่นไปเลยน่า คุณเคยเห็นชุดชั้นในฉันมาก่อน 575 00:51:49,160 --> 00:51:51,960 ผมรู้ว่าผมเคยเห็น แต่พวกลูกเรือยังไม่เคยเห็น 576 00:51:52,160 --> 00:51:54,320 จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบริกรเราเดินเข้ามา 577 00:51:56,570 --> 00:51:59,510 คุณชอบฉันในชุดชมพูหรือเขียวล่ะ 578 00:51:59,710 --> 00:52:00,990 ผมชอบให้คุณ... 579 00:52:02,910 --> 00:52:04,280 สวมอะไรใหม่ๆ 580 00:52:06,120 --> 00:52:08,860 เสื้อผ้าของคุณ ชักจะเก่าไปหน่อยแล้วนะ ที่รัก 581 00:52:09,050 --> 00:52:10,040 ไม่เห็นเป็นไร 582 00:52:10,750 --> 00:52:12,030 เมื่อเราเข้าฝั่ง 583 00:52:12,220 --> 00:52:14,740 ผมจะให้พวกเขาตัดเสื้อผ้าให้คุณใหม่หมด 584 00:52:14,940 --> 00:52:18,160 เราจะจ้างช่างเย็บผ้าฝีมือดีที่สุด ทุกสิ่งที่คุณปรารถนา 585 00:52:18,360 --> 00:52:21,630 - ฉันไม่อยากถูกตามใจ - แต่ผมอยากตามใจคุณ 586 00:52:22,720 --> 00:52:24,680 มันไม่ใช่ชุดหรอกที่สำคัญ 587 00:52:25,390 --> 00:52:26,930 สำคัญที่ใครถอดต่างหาก 588 00:52:28,980 --> 00:52:30,890 วันใดวันหนึ่ง คุณอิโมเจน 589 00:52:33,150 --> 00:52:34,170 เราต้องเทียบท่า 590 00:52:34,370 --> 00:52:35,840 เราเข้าเทียบสี่ท่าแล้วนะ 591 00:52:36,040 --> 00:52:38,720 - และไม่เคยได้เดินขึ้นฝั่ง - เราไม่จำเป็น 592 00:52:38,920 --> 00:52:41,280 พวกเขาเอาทุกอย่างใส่เรือเล็กมาให้เรา 593 00:52:44,030 --> 00:52:45,530 ยกเว้นศักดิ์ศรีของเรา 594 00:52:51,290 --> 00:52:52,370 อิโมเจน 595 00:52:54,380 --> 00:52:56,250 ผมเริ่มเบื่อที่จะหนีแล้ว 596 00:53:00,130 --> 00:53:01,130 ฉันรู้ 597 00:53:03,720 --> 00:53:05,620 - งั้นรึ - ใช่ 598 00:53:05,820 --> 00:53:09,620 เพราะที่ผมเห็น คุณเป็นสตรีมีตระกูล ส่วนผมเป็นชายผู้มั่งคั่ง 599 00:53:09,820 --> 00:53:12,340 เรามีสิทธิ์ทั้งปวงที่จะสร้างบ้านด้วยกัน 600 00:53:12,530 --> 00:53:15,340 บ้านจริงๆ ที่ผมสามารถประโคมแต่ง เสื้อผ้าหรูหราให้คุณ 601 00:53:15,540 --> 00:53:18,590 เราจะอยู่ที่ไหนก็ได้ที่คุณต้องการ พูดมาเลย เราจะแล่นเรือไป 602 00:53:18,790 --> 00:53:20,760 มันจะไปได้สวยสดงดงาม 603 00:53:20,960 --> 00:53:22,680 อาจสวยสดงดงามเมื่อเราอยู่ตามลำพัง 604 00:53:22,880 --> 00:53:25,180 คุณใส่ใจสิ่งที่คนแปลกหน้าคิดงั้นรึ 605 00:53:25,380 --> 00:53:28,230 ไม่ๆ ฉันเปล่า แต่ฉันก็แค่... 606 00:53:28,430 --> 00:53:31,660 สิ่งที่เรามีที่นี่เรียบง่าย และฉันชอบมัน 607 00:53:32,160 --> 00:53:34,070 - คุณไม่มีสาวใช้ - ไม่เห็นเป็นไร 608 00:53:34,260 --> 00:53:36,730 - เสื้อผ้าผมมีรอยเปื้อน - ฉันไม่ถือ 609 00:53:36,930 --> 00:53:38,880 มีตัวด้วงในขนมปัง 610 00:53:41,460 --> 00:53:43,300 แต่เราเป็นอิสระที่นี่ อะเกรอัส 611 00:53:46,640 --> 00:53:49,930 มันราวกับทั้งชีวิตฉัน ฉันใช้ชีวิตอยู่ใน... 612 00:53:51,180 --> 00:53:52,220 เขาวงกต 613 00:53:54,480 --> 00:53:56,730 ห้อมล้อมด้วยกำแพงที่ฉันมองไม่เห็น 614 00:53:58,690 --> 00:54:02,030 จนวันหนึ่ง ฉันได้ก้าวข้ามผ่านกำแพงนั้น 615 00:54:06,110 --> 00:54:09,160 เราอยู่กลางทะเลกันอีกหน่อยไม่ได้หรือ 616 00:54:12,330 --> 00:54:13,500 นานอีกนิด 617 00:54:16,420 --> 00:54:17,880 นานเท่าที่คุณต้องการ 618 00:54:19,210 --> 00:54:21,170 ตลอดไป ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น 619 00:54:33,600 --> 00:54:34,640 ตอนนี้ 620 00:54:36,640 --> 00:54:38,230 เราไปกินมื้อเช้ากันไหม 621 00:54:39,480 --> 00:54:40,520 ได้สิ 622 00:54:43,440 --> 00:54:45,320 มีด้วงก็จะกิน 623 00:55:01,460 --> 00:55:02,920 ยกเสาเรือ! 624 00:55:03,920 --> 00:55:05,050 เกิดอะไรขึ้น 625 00:55:06,170 --> 00:55:07,170 กัปตัน 626 00:55:13,510 --> 00:55:15,060 โดยผู้พลีชีพ 627 00:55:15,680 --> 00:55:17,420 เครื่องหมายประหลาดนัก 628 00:55:17,620 --> 00:55:20,710 แต่มันเป็นเรือเหาะรบของพวกแพกต์ หรือไม่ฉันก็เป็นโทรว์ 629 00:55:20,910 --> 00:55:22,820 เรือบินรบของพวกแพกต์ บินมาไกลถึงนี่เลยเหรอ 630 00:55:24,860 --> 00:55:27,720 ใช่ คุณแอสเตรออน พวกมันส่งสัญญาณให้เราตามไป 631 00:55:27,920 --> 00:55:30,870 - เราแล่นได้เร็วกว่าพวกมันไหม - มันเร็วได้ถึงสองเท่าของเรา 632 00:55:32,740 --> 00:55:33,990 ระเบิดมา! 633 00:55:37,750 --> 00:55:40,250 จะให้เปลี่ยนเส้นทาง และตามมันไปไหมครับท่าน 634 00:57:30,990 --> 00:57:32,930 คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์ 635 00:57:33,130 --> 00:57:35,070 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร