1
00:00:06,170 --> 00:00:07,670
ความเดิมตอนที่แล้วใน คาร์นิวัล โรว์
2
00:00:09,090 --> 00:00:10,010
ฟังนะ
3
00:00:13,630 --> 00:00:16,540
นานมาแล้ว แผ่นดินเกิด
ของเหล่าเฟยังคงเป็นไท
4
00:00:16,740 --> 00:00:19,500
จนกระทั่งอาณาจักรของเหล่ามนุษย์มาถึง
5
00:00:19,700 --> 00:00:21,880
ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งนั้น
6
00:00:22,080 --> 00:00:24,500
สองวิญญาณพบพานความรักที่ไม่คาดคิด
7
00:00:24,700 --> 00:00:26,460
ใช่ภูตที่นายกำลังหลงอยู่ใช่ไหม
8
00:00:26,660 --> 00:00:28,970
ฉันไม่ใช่คนเดียวที่มีความลับใช่ไหม
9
00:00:29,170 --> 00:00:30,260
เธอจะยอมตายแทนคุณ
10
00:00:30,460 --> 00:00:31,640
เธอรักคุณ
11
00:00:31,840 --> 00:00:33,220
ฉันเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น
12
00:00:33,420 --> 00:00:34,600
หากคุณรักเธอ
13
00:00:34,800 --> 00:00:36,950
คุณจะไม่ให้ทางเลือกนั้นกับเธอ
14
00:00:46,790 --> 00:00:49,030
{\an8}เจ็ดปีต่อมา
15
00:00:49,230 --> 00:00:50,910
{\an8}- ไปไหนครับ สารวัตร
- เดอะโรว์
16
00:00:51,100 --> 00:00:52,740
เรามีฆาตกรลอยนวลอยู่
17
00:00:52,940 --> 00:00:55,830
พวกผู้หญิงที่พบเธอบอกว่า
เธอชื่อแอชลิง เคอเรลล์
18
00:00:56,030 --> 00:00:59,890
เธอถูกปิศาจผู้ยิ่งใหญ่จับตัวไป
ไม่ใช่คน ไม่ใช่เฟ
19
00:01:01,680 --> 00:01:03,460
ทำไมคุณถึงสนใจเรื่องนี้นัก
20
00:01:03,660 --> 00:01:05,800
มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดอะไรกับพวกมันเหรอ
21
00:01:05,990 --> 00:01:07,880
นายไม่ต้องมาที่นี่ทุกวันหรอก
22
00:01:08,080 --> 00:01:10,780
ฉันอาจเป็นคนที่อยู่ในคุกนั่น
แทนนายก็เป็นได้
23
00:01:12,610 --> 00:01:14,030
แดเรียส
24
00:01:14,700 --> 00:01:15,510
นายไม่เป็นไรนะ
25
00:01:15,710 --> 00:01:16,700
ฉันไม่เป็นไร
26
00:01:18,990 --> 00:01:19,770
เอาละ
27
00:01:19,970 --> 00:01:20,910
ฉันพร้อมแล้ว
28
00:01:32,460 --> 00:01:33,340
ชื่อ
29
00:01:33,540 --> 00:01:35,830
วินเยตต์ วินเยตต์ สโตนมอสส์
30
00:01:36,020 --> 00:01:37,130
ทัวร์มาลีน
31
00:01:38,220 --> 00:01:40,760
- ให้ตาย นี่เธอไม่รู้ใช่ไหม
- รู้อะไร
32
00:01:42,810 --> 00:01:43,880
คุณยังไม่ตาย
33
00:01:44,070 --> 00:01:45,480
ผมไม่เคยคิดทำร้ายคุณ
34
00:01:46,020 --> 00:01:48,050
คุณทำลายฉัน
35
00:01:48,250 --> 00:01:49,670
ฉันกลับไปที่บ้านหลังนั้นไม่ได้
36
00:01:49,870 --> 00:01:51,880
ฉันทำงานที่นี่ไม่ได้
แล้วจะเหลืออะไรอีก
37
00:01:52,080 --> 00:01:54,180
พวกมันเรียกตัวเองว่าแบล็กเรเวน
38
00:01:54,380 --> 00:01:56,680
กฎหมายของเมืองนี้ไม่ใช่ของเรา
39
00:01:56,880 --> 00:01:58,600
มันไม่ได้ปกป้องเรา
40
00:01:58,800 --> 00:02:00,740
บอกฉันมาเลยว่าต้องทำอะไร แล้วฉันจะทำ
41
00:02:03,870 --> 00:02:07,500
ฉันจะไม่อภัยให้ตัวเองถ้าไอ้แบล็กเรเวนนี่
ทำให้คุณต้องตาย
42
00:02:12,460 --> 00:02:15,320
ลูกไปไหนมา
ไม่ใช่ที่คาร์นิวัล โรว์ใช่ไหม
43
00:02:15,520 --> 00:02:18,240
- ไม่อยู่แล้ว
- ลูกเป็นลูกชายของนายกฯ นะ โจนาห์
44
00:02:18,440 --> 00:02:21,000
ลูกจะทำให้ศัตรูของพ่อ
มีเรื่องมาใช้โจมตีไม่ได้
45
00:02:21,190 --> 00:02:23,830
- นั่นใครกัน
- บุตรสาวของลองเกอร์เบน โซฟี
46
00:02:24,030 --> 00:02:27,890
คลื่นแห่งความโกรธากำลังถาโถมเมืองนี้
47
00:02:28,730 --> 00:02:31,590
ประชาชนคนดีเหลือทนแล้ว
48
00:02:31,790 --> 00:02:33,130
คุณคือโจนาห์ เบรกสเปียร์
49
00:02:33,330 --> 00:02:36,440
ฉันว่ามันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้
ที่เราต้องเจอกัน
50
00:02:37,950 --> 00:02:39,610
ผมถูกจ้างให้มาสอนคุณ
51
00:02:40,280 --> 00:02:42,560
ไม่ว่าพวกนั้นจะจ่ายคุณเท่าไหร่
ผมให้สองเท่า
52
00:02:42,760 --> 00:02:45,450
อย่าคิดว่าคุณจะเอาเงินฟาดหัวผม
53
00:02:46,120 --> 00:02:47,580
เพื่อโป้ปดให้คุณได้
54
00:02:48,500 --> 00:02:50,650
เจ้านายของบ้านว่างไหม
55
00:02:50,850 --> 00:02:52,080
ผมคือเจ้านายของที่นี่
56
00:02:54,800 --> 00:02:56,490
ฉันสัมผัสได้ว่าคุณไม่ได้รับ
57
00:02:56,690 --> 00:02:59,030
คำเชิญให้เข้าร่วมพบปะสมาคมที่นี่
58
00:02:59,230 --> 00:03:01,340
และคุณส่งกลิ่นว่าพร้อมจะต่อรอง
59
00:03:03,220 --> 00:03:06,060
มันต้องมีขอบเขต
กับสิ่งที่เขาจะขอจากคุณบ้างสิ
60
00:03:06,770 --> 00:03:07,540
แน่นอน
61
00:03:07,740 --> 00:03:09,750
คุณช่างไม่เหมือนใคร
62
00:03:09,950 --> 00:03:11,730
ที่ฉันเคยเจอมา คุณอะเกรอัส
63
00:03:12,860 --> 00:03:14,190
ลุกจากเตียงซะ
64
00:03:18,990 --> 00:03:21,890
- อิโมเจน เธอจะทำอะไร
- อะเกรอัส เราต้องไปเดี๋ยวนี้
65
00:03:22,090 --> 00:03:23,390
เราได้รับสัญญาณ
66
00:03:23,590 --> 00:03:25,730
ไม่ต้องสนใจ ปล่อยให้พวกเขา
ไล่ตามเราตามใจต้องการ
67
00:03:25,930 --> 00:03:28,080
- เราจะมุ่งหน้าไปที่ไหนครับ
- ที่อันไกลโพ้น
68
00:03:43,050 --> 00:03:45,180
ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร
69
00:03:47,390 --> 00:03:48,460
เธอยังมีชีวิตอยู่เหรอ
70
00:03:48,660 --> 00:03:51,140
เวลากำลังจะหมดลงแล้ว ไปซะ
71
00:03:53,560 --> 00:03:54,650
แผลเป็นของคุณ
72
00:03:55,810 --> 00:03:57,050
คุณเป็นครึ่งเฟ
73
00:03:57,250 --> 00:04:00,930
- ผมยังไม่อยากเชื่อ เลือดผสมงั้นรึ
- หลุดรอดการตรวจสอบของเราไปได้
74
00:04:01,130 --> 00:04:01,850
พาเขาเข้ามา
75
00:04:02,050 --> 00:04:03,600
ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
76
00:04:03,800 --> 00:04:05,140
คุณถูกจับแล้ว
77
00:04:05,340 --> 00:04:07,620
คุณเคยคิดเรื่องเทอร์นาน็อกไหม
78
00:04:08,790 --> 00:04:09,620
ตลอดเวลา
79
00:04:11,120 --> 00:04:12,710
ผมไม่ได้อยากทิ้งคุณไป
80
00:04:15,130 --> 00:04:15,960
เดี๋ยว
81
00:04:16,590 --> 00:04:19,780
ผมไม่ได้ฆ่าแม่ตัวเอง
ผมไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำ
82
00:04:19,980 --> 00:04:22,260
แต่ผมถามคุณได้ ท่านพ่อ
83
00:04:22,760 --> 00:04:24,220
แกไม่ใช่คริก
84
00:04:29,310 --> 00:04:31,880
ผมไม่ต้องการครูสอนศิลปะ
และเขียนจดหมายอีกแล้ว
85
00:04:32,080 --> 00:04:33,040
ผมเข้าใจครับ
86
00:04:33,240 --> 00:04:35,170
แต่ผมต้องการคนซื่อสัตย์
87
00:04:35,370 --> 00:04:36,380
อะไรนะครับ
88
00:04:36,580 --> 00:04:38,420
ที่ปรึกษาพิเศษของท่านนายกฯ
89
00:04:38,620 --> 00:04:39,430
ขอบคุณ
90
00:04:39,620 --> 00:04:41,890
ท่านผู้นำฝ่ายค้านผู้ทรงเกียรติ
91
00:04:42,090 --> 00:04:43,180
จะยืนหยัดกับผมไหม
92
00:04:43,380 --> 00:04:44,100
แน่นอน
93
00:04:44,300 --> 00:04:46,180
- นายต้องกลับไปที่เดอะโรว์
- ทำไม
94
00:04:46,380 --> 00:04:48,520
พวกคริตช์ทุกตน
จะต้องถูกแยกตัวไปอยู่ที่เดอะโรว์
95
00:04:48,720 --> 00:04:50,060
แค่พวกคริตช์ เดินต่อไปซะ
96
00:04:50,260 --> 00:04:51,620
ผมนี่แหละคริตช์
97
00:05:52,970 --> 00:05:53,960
นายได้ยินไหม
98
00:05:54,160 --> 00:05:55,350
ได้ยิน เสียงอะไรน่ะ
99
00:05:56,190 --> 00:05:57,250
ไม่รู้สิ
100
00:05:57,450 --> 00:05:58,600
มีบางสิ่งเคลื่อนไหว
101
00:06:01,150 --> 00:06:02,550
ใจเย็น
102
00:06:02,750 --> 00:06:03,970
แค่นกพิราบน่ะ พวก
103
00:06:04,170 --> 00:06:05,070
ไปเถอะ
104
00:06:44,360 --> 00:06:46,930
พอที!
105
00:06:47,130 --> 00:06:50,010
หุบปากซะ ไอ้คนชั่วช้า
106
00:06:50,210 --> 00:06:54,330
ลุงบอซของแกมีของขวัญพิเศษมาให้แกคืนนี้
107
00:06:55,950 --> 00:06:59,750
ใครอยากจะเห็นไอ้ตำรวจ
เจอจัดหนักอย่างสาสมบ้าง
108
00:07:01,170 --> 00:07:03,190
ขอเชิญพบกับ
109
00:07:03,390 --> 00:07:07,570
ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
110
00:07:07,770 --> 00:07:09,590
ไปตายซะ ไอ้ตำรวจเวร
111
00:07:15,100 --> 00:07:17,790
แต่เดี๋ยวก่อน ช้าก่อน
112
00:07:17,990 --> 00:07:20,350
บรรดาแชมป์ของเราเหนื่อยล้าหมดแล้ว
113
00:07:21,310 --> 00:07:23,550
มันจะไม่ยุติธรรมที่จะให้พวกเขาสู้กับตำรวจ
114
00:07:23,750 --> 00:07:25,690
ตามลำพังหรอกนะ ว่าไหมล่ะ
115
00:07:34,490 --> 00:07:37,190
ไอ้ตัวโทรว์เหรอ
ไม่อยู่ในข้อตกลงซะหน่อย
116
00:07:37,390 --> 00:07:38,270
ไม่อยู่
117
00:07:38,470 --> 00:07:40,690
แต่ในทางเทคนิค ถือว่าอยู่ในกฎ
118
00:07:40,890 --> 00:07:43,690
และกฎก็ยังใช้กับแกได้ คุณตำรวจ
119
00:07:43,890 --> 00:07:47,460
ถ้ารู้สึกอ่อนแอ จะยอมให้ปรับแพ้ก็ได้นะ
120
00:07:48,420 --> 00:07:51,580
เร็วน่า จะเอายังไงล่ะ
121
00:07:51,780 --> 00:07:54,140
สู้หรือถอย
122
00:07:56,850 --> 00:08:00,770
สู้! สู้!
123
00:08:55,570 --> 00:08:56,410
วินเยตต์
124
00:09:00,370 --> 00:09:01,770
เป็นอะไรไหม
125
00:09:01,970 --> 00:09:02,960
ไปเร็วเข้าเถอะ
126
00:09:23,930 --> 00:09:25,940
หยุด อย่าขยับ
127
00:09:46,160 --> 00:09:47,150
โอ๊ย ไอ้อ่อนหัด
128
00:09:47,350 --> 00:09:49,210
ไอ้เลือดผสมเฮงซวย
129
00:09:56,470 --> 00:09:58,010
บนนี้ เร็วเข้า
130
00:09:59,850 --> 00:10:01,000
แบล็กเรเวน
131
00:10:01,200 --> 00:10:02,430
เราต้องหยุดเธอ
132
00:10:03,680 --> 00:10:06,180
อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้ ยิงเธอซะ
133
00:10:32,250 --> 00:10:33,960
หีบยาจ่ายให้โรงพยาบาล
กองทัพเมืองเบิร์ก
134
00:10:37,800 --> 00:10:38,910
ตรงนี้ยังมีอีก
135
00:10:39,110 --> 00:10:41,180
ขนไปให้ได้มากที่สุด
136
00:10:47,930 --> 00:10:49,390
ตรวจดูตู้ถัดไป
137
00:11:03,030 --> 00:11:04,450
นังภูตคริตช์ตัวแสบ
138
00:11:06,370 --> 00:11:08,900
- ไอ้เศษสวะตาขาว
- อย่า
139
00:11:09,100 --> 00:11:12,460
- เขาจะยิงใส่หลังฉัน
- เราตกลงกันแล้ว ห้ามฆ่า
140
00:11:13,590 --> 00:11:14,590
เฟดรา
141
00:11:25,680 --> 00:11:27,640
ตะปบไอ้หมอนั่น เกซ่า!
142
00:11:31,980 --> 00:11:32,900
บ้าเอ๊ย
143
00:11:35,230 --> 00:11:36,270
ไอ้เวรเอ๊ย
144
00:12:07,640 --> 00:12:08,770
แกต้องจ่าย
145
00:12:09,810 --> 00:12:10,850
ยุติธรรมดี
146
00:12:18,610 --> 00:12:20,110
ฉันไม่พนันเพื่อเงิน
147
00:12:23,700 --> 00:12:26,660
เอาเงินไปและไสหัวไปซะ
148
00:12:31,080 --> 00:12:32,210
เรามีข้อตกลงกัน
149
00:12:33,290 --> 00:12:37,280
ข้อตกลงคือถ้าฉันชนะ แกจะทำตามที่ฉันขอ
150
00:12:37,480 --> 00:12:38,840
คำขอสุดพิเศษ
151
00:12:40,460 --> 00:12:44,870
หรือว่าบอซ ไกดอซคิดจะเบี้ยวหนี้
หนีข้อตกลงซะตอนนี้
152
00:12:45,070 --> 00:12:48,460
เอาละ โชว์จบแล้ว
153
00:12:48,660 --> 00:12:50,720
ฟิโลสเตรตเป็นผู้ชนะ
154
00:12:52,390 --> 00:12:55,340
และฉันจะยึดมั่นในข้อตกลง
155
00:12:55,540 --> 00:12:56,520
ยุติธรรมกันดี
156
00:12:58,400 --> 00:13:01,360
พรุ่งนี้เที่ยงนะ คุณอดีตสารวัตร
157
00:14:31,910 --> 00:14:36,290
คาร์นิวัล โรว์
158
00:15:28,050 --> 00:15:28,970
อยู่นิ่งๆ
159
00:15:34,350 --> 00:15:38,080
ดาห์เลียจะทำยังไงถ้ารู้ว่าเราไปบุกปล้นมา
160
00:15:38,280 --> 00:15:40,500
ไม่รู้สิ ฉันมัวพยายามไม่ตายอยู่
161
00:15:40,700 --> 00:15:41,710
เธอไม่ปลื้มแน่ๆ
162
00:15:41,910 --> 00:15:44,130
ฉันไม่สนหรอกนะว่าดาห์เลียปลื้มรึเปล่า
163
00:15:44,330 --> 00:15:46,840
ผู้คนต้องการยารักษาโรค
เราออกไปชิงมันมาจนได้
164
00:15:47,040 --> 00:15:49,260
ถ้าเธออยากจะโวยวาย ก็ช่างเธอ
165
00:15:49,460 --> 00:15:51,470
ใช่ เราทำสิ่งที่ถูกต้อง
166
00:15:51,670 --> 00:15:52,820
เธอจะเข้าใจ
167
00:16:33,820 --> 00:16:34,660
ขอบใจ
168
00:16:35,660 --> 00:16:36,950
ฉันจะเอาไปให้เธอเอง
169
00:16:42,790 --> 00:16:44,120
ฉันต้องไปแล้ว
170
00:16:44,750 --> 00:16:45,710
โทษทีนะ ฉัน...
171
00:16:46,790 --> 00:16:47,880
ฉันขอโทษ
172
00:16:52,300 --> 00:16:54,240
วันนี้เธอทำได้ดี สาวน้อย
173
00:16:54,440 --> 00:16:55,550
ยังไม่ดีพอหรอก
174
00:16:55,930 --> 00:16:58,620
ยาแก้ปวดแค่ไม่กี่ถุง
รักษาโรคบาสดูบห์ไม่ได้หรอก จริงไหม
175
00:16:58,820 --> 00:17:00,460
มันช่วยบรรเทาความทรมานได้
176
00:17:00,660 --> 00:17:02,290
สำหรับวันนี้ มันเพียงพอ
177
00:17:02,490 --> 00:17:04,540
พวกเขาเข้ามากันอีกกี่คน
178
00:17:04,740 --> 00:17:06,440
ห้าคน ตั้งแต่เมื่อวาน
179
00:17:07,230 --> 00:17:10,220
บรรดาภูตอย่างเธอรับสภาพแบบนี้
ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ใช่ไหมล่ะ
180
00:17:10,420 --> 00:17:11,470
เราเกิดมาเพื่อโบยบิน
181
00:17:11,670 --> 00:17:14,400
ไม่ใช่นอนกลิ้งเกลือกหมดสภาพ
ราวกับฝูงสัตว์ใช้ขาเดิน
182
00:17:15,610 --> 00:17:16,950
ยกเว้นคุณนะ
183
00:17:18,580 --> 00:17:22,440
นี่ยังถือว่าดีที่โรคภัยไข้เจ็บ
แค่กล้ำกรายคนของเธอ
184
00:17:22,640 --> 00:17:26,610
หากเป็นพวกฟอนที่ต้องทนทรมาน
เธอก็จะช่วยเรา ฉันรู้ดี
185
00:17:26,810 --> 00:17:28,750
- ไม่ ไม่...
- เถอะน่า
186
00:17:29,540 --> 00:17:30,670
น่าสงสารยิ่งนัก
187
00:17:31,710 --> 00:17:32,960
เธอคือคนที่เขาเลือกใช่ไหม
188
00:17:33,760 --> 00:17:37,010
เคนกับอูน่าเลือกกันและกัน
และคนอื่นอีกสามคน
189
00:17:38,010 --> 00:17:41,680
เดือนก่อน
ห้าคนนั้นคุยกันว่าต้องการเด็กกี่คน
190
00:17:42,140 --> 00:17:44,680
คุณนี่ยุ่งยากชะมัด รู้ตัวไหม
191
00:17:46,440 --> 00:17:47,980
ตอนนี้เหลือเพียงสองคนเท่านั้น
192
00:17:49,900 --> 00:17:52,150
เมื่ออูน่าจากไป เคนก็จะต้องอยู่ลำพัง
193
00:17:53,780 --> 00:17:56,390
ฉันได้ยินว่าเธอไปบินมาเมื่อคืน
194
00:17:56,590 --> 00:17:57,410
เป็นยังไงบ้าง
195
00:17:58,200 --> 00:17:59,640
ก็ดี
196
00:17:59,840 --> 00:18:02,370
ยกเว้นสหายของฉันที่ออกปล้นโดยไม่มีฉัน
197
00:18:03,240 --> 00:18:04,950
อีกไม่นาน เมื่อคุณอาการดีขึ้น
198
00:18:05,540 --> 00:18:06,940
ดี
199
00:18:07,140 --> 00:18:09,400
ในนี้มันน่าสังเวชนัก
200
00:18:09,600 --> 00:18:12,050
นอนแผ่ไม่มีอะไรทำ
201
00:18:14,710 --> 00:18:15,780
เธอไม่ยอมกิน
202
00:18:15,980 --> 00:18:17,430
อะไรนะ ทำไม
203
00:18:18,470 --> 00:18:22,310
เพราะว่า เผื่อเธอลืมไป
ฉันคือแบล็กเรเวน
204
00:18:23,140 --> 00:18:24,750
ฉันเลยทนความเจ็บปวดได้นิดหน่อย
205
00:18:24,950 --> 00:18:27,500
เมื่อไม่มียามากพอให้แจกจ่าย
206
00:18:27,700 --> 00:18:30,190
ฉันไม่ใช่คนที่อาการหนักสุดในนี้
ฉันไม่เป็นไรหรอก
207
00:18:32,440 --> 00:18:35,430
ถ้าเธอคนใดคิดจะเรียกฉันว่ากล้าหาญ
208
00:18:35,630 --> 00:18:36,690
ฉันจะฟาดพวกเธอซะ
209
00:18:37,320 --> 00:18:39,470
ที่รัก เห็นใจกันหน่อยสิ
210
00:18:39,670 --> 00:18:42,780
คืนนี้เราผ่านอะไรมาเยอะ
เราปล้นรถไฟ คุณรู้ไหม
211
00:18:43,700 --> 00:18:46,620
เอาละ ฉันจะไม่กวนคุณ
212
00:18:48,710 --> 00:18:50,000
ตอนนี้
213
00:19:48,350 --> 00:19:49,350
ไม่เป็นไรใช่ไหม
214
00:19:50,270 --> 00:19:52,340
รอยขีดข่วนนิดหน่อย ก็เท่านั้น
215
00:19:52,540 --> 00:19:54,970
แต่คุณเจ็บหนักกว่า ดูคุณสิ
216
00:19:55,160 --> 00:19:56,420
ผมได้สิ่งที่ผมตามหา
217
00:19:56,620 --> 00:19:59,010
ถ้าแดเรียสรู้ว่าคุณทำอะไรเพื่อเขา...
218
00:19:59,210 --> 00:20:00,110
ผมติดค้างเขาไว้
219
00:20:01,360 --> 00:20:03,450
คุณเลิกต่อสู้แล้วสินะ
220
00:20:03,990 --> 00:20:05,740
ถ้าบอซรักษาคำพูด
221
00:20:06,120 --> 00:20:07,370
คุณได้ยามาไหม
222
00:20:18,210 --> 00:20:19,710
งั้นเราก็เสร็จงานแล้วสินะ
223
00:20:20,760 --> 00:20:22,680
ยาพอใช้ไม่ถึงสัปดาห์หรอก
224
00:20:24,050 --> 00:20:26,720
และจะมีรถไฟเสบียงอีกขบวน
ผ่านมาในอีกสองวัน
225
00:20:27,220 --> 00:20:30,100
พวกมันจะพร้อมตั้งรับถ้าคุณคิดจะทำอีก
ผมไม่ชอบเลย
226
00:20:32,350 --> 00:20:36,060
มีภูตกี่ตนมาที่นี่เพราะฉันบอกพวกเขา
ว่าเราจะปลอดภัยในเบิร์ก
227
00:20:38,320 --> 00:20:39,760
โลกกำลังล่มสลาย
228
00:20:39,960 --> 00:20:42,390
และจะให้ฉันนั่งอยู่บ้าน
โดยไม่ทำอะไรเลยคงไม่ได้
229
00:20:42,590 --> 00:20:43,360
ผมรู้
230
00:20:45,490 --> 00:20:46,320
ดี
231
00:20:47,330 --> 00:20:50,240
ทีนี้ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันขออาบน้ำก่อน
232
00:20:51,960 --> 00:20:55,400
ได้ ผมว่าจะไม่พูดแล้วนะ แต่ว่า...
233
00:20:55,600 --> 00:20:58,150
ไปให้พ้นหน้าเลย
คุณต้องอาบมากกว่าฉันซะอีก
234
00:20:58,350 --> 00:21:01,030
- ใช่ อาจจะ
- พูดจริงๆ นะ คุณตัวเหม็นเกินทน
235
00:21:01,230 --> 00:21:03,470
- ไปเลย เข้าไปในนั้น
- เชิญสุภาพสตรีก่อน
236
00:21:15,690 --> 00:21:17,860
ปีกคู่นี้ทำความสะอาดตัวเองไม่ได้หรอกนะ
237
00:21:35,670 --> 00:21:38,630
หนังสือพิมพ์เบิร์กเฮรัลด์
เศรษฐกิจตกต่ำหนักกว่าเดิม
238
00:22:06,150 --> 00:22:07,410
เพื่อนทั้งหลาย
239
00:22:09,240 --> 00:22:12,810
พวกคุณมาที่นี่วันนี้เพื่อเป็นสักขีพยาน
ว่าความยุติธรรมได้บังเกิดแล้ว
240
00:22:13,010 --> 00:22:14,370
ใช่ ความยุติธรรม
241
00:22:15,540 --> 00:22:17,190
ผมยืนต่อหน้าพวกคุณ
242
00:22:17,390 --> 00:22:21,380
ไม่ใช่แค่ในฐานะนายกฯ ของคุณ
แต่ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก
243
00:22:31,760 --> 00:22:36,230
นี่คือพัคที่สังหารแอบซาโลม
กับพายที เบรกสเปียร์
244
00:22:37,890 --> 00:22:38,850
พ่อแม่ของผม
245
00:22:58,120 --> 00:23:00,670
พ่อของผมเป็นยอดบุรุษ
246
00:23:01,170 --> 00:23:03,950
ชายผู้มีอารยะและเมตตา
247
00:23:04,150 --> 00:23:05,510
เหมือนพวกเราหลายคน
248
00:23:06,340 --> 00:23:09,050
เขาต้อนรับพวกเฟ
ที่ลี้ภัยมายังเมืองของเขา
249
00:23:10,680 --> 00:23:12,100
เขาทำกระทั่งต้อนรับเข้าบ้านเขาเอง
250
00:23:13,550 --> 00:23:17,100
เขามอบอาหาร งานและที่พักให้พวกมัน
251
00:23:18,270 --> 00:23:22,460
เขาเชื่อในความดีงามพื้นฐาน
ของทุกสิ่งมีชีวิต
252
00:23:22,660 --> 00:23:25,380
และความมีเมตตาของเขา
ได้รับการตอบแทน
253
00:23:25,580 --> 00:23:27,090
ด้วยการฆาตกรรมและทรยศ
254
00:23:27,290 --> 00:23:28,530
ไอ้ลาชั่ว!
255
00:23:38,540 --> 00:23:41,960
เจ้าภูตคริตช์หัวรุนแรงพรากแม่กับพ่อผมไป
256
00:23:43,210 --> 00:23:45,460
แต่พวกมันพรากสิ่งที่สำคัญกว่าไปจากคุณ
257
00:23:46,550 --> 00:23:48,300
พวกมันพรากนายกฯ ของคุณไป
258
00:23:49,470 --> 00:23:50,720
ยอดผู้นำ
259
00:23:52,180 --> 00:23:53,180
และภรรยาของเขา
260
00:23:54,390 --> 00:23:55,470
แม่ผมเอง
261
00:23:56,310 --> 00:23:58,080
ดวงใจแสนอ่อนโยนของประเทศเรา
262
00:23:58,280 --> 00:23:59,920
ฉันจะฆ่าแม่แกได้ยังไงกัน
263
00:24:00,120 --> 00:24:02,500
- ฉันอยู่ในคุกแท้ๆ!
- เธอไม่เคยทำร้ายใคร
264
00:24:02,700 --> 00:24:06,380
- แกรู้แก่ใจว่ามันไม่จริง
- เธอถูกฆาตกรรม อย่างโหดเหี้ยม
265
00:24:06,580 --> 00:24:08,930
ท่านผู้ซ่อนเร้นโปรดจงปรากฏตัว
ต่อหน้าผู้รับใช้คุณ
266
00:24:09,130 --> 00:24:12,240
และมีเพียงผู้พลีชีพเท่านั้นที่รู้
ว่าเกิดอะไรกับร่างเธอบ้าง
267
00:24:12,740 --> 00:24:14,910
ผมไม่สามารถแม้แต่จะฝังศพเธอได้
268
00:24:17,200 --> 00:24:18,730
ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก
269
00:24:18,930 --> 00:24:20,730
ในฐานะบุตรของพ่อผม
270
00:24:20,930 --> 00:24:23,820
สัญชาตญาณผมคือพยายามเข้าใจ
271
00:24:24,020 --> 00:24:26,110
เพื่อตอบกลับความเหี้ยมโหดด้วยเมตตา
272
00:24:26,310 --> 00:24:27,900
โปรดปรานีด้วยเถิด
273
00:24:28,100 --> 00:24:31,970
แต่ในฐานะนายกฯ
มันเป็นหน้าที่ผมที่จะรักษากฎหมาย
274
00:24:33,300 --> 00:24:35,500
เพื่อปกป้องประเทศอันแสนมีค่าของเรา
275
00:24:35,690 --> 00:24:39,750
เพื่อส่งสารไปถึงพวกภูตตนใดก็ตาม
ที่คิดก่อการปลุกระดม
276
00:24:39,950 --> 00:24:42,040
พวกแกยังเบิกบานใจอยู่ที่เดอะโรว์ได้งั้นรึ
277
00:24:42,240 --> 00:24:45,380
เราคือชาติที่ถูกโจมตีทั้งศึกในและศึกนอก
278
00:24:45,580 --> 00:24:48,520
เฮ้ย บอกพวกเขาเรื่องภูตที่แกเย่อด้วยสิ
279
00:25:20,470 --> 00:25:21,930
พวกมันลักพาตัวผู้หญิงของเรา
280
00:25:35,030 --> 00:25:36,660
พ่อผมรู้อภัย
281
00:25:38,410 --> 00:25:39,910
และมันทำให้เขาต้องสิ้นชีพ
282
00:25:41,410 --> 00:25:44,080
บุตรชายเขาจะไม่ทำผิดพลาดซ้ำ
283
00:25:45,710 --> 00:25:47,730
นายกฯ จงเจริญ!
284
00:25:47,930 --> 00:25:51,630
- นายกฯ จงเจริญ!
- นายกฯ จงเจริญ!
285
00:26:05,180 --> 00:26:08,090
ท่านนายกฯ ผมขอเวลาสักครู่
286
00:26:08,290 --> 00:26:09,670
อะไรอีกล่ะ คุณมิลเวอร์ที
287
00:26:09,870 --> 00:26:11,170
ใช้คำพูดแรงอยู่นะ
288
00:26:11,370 --> 00:26:13,530
บิดาคุณคงจะ...
289
00:26:15,820 --> 00:26:16,650
คือ
290
00:26:18,280 --> 00:26:20,850
ผมสงสัยว่าคุณพอจะมีเวลาไตร่ตรอง
291
00:26:21,050 --> 00:26:22,990
บทสนทนาของเราเมื่อวานนี้ไหม
292
00:26:23,870 --> 00:26:25,830
ไม่ ผมไม่มีเวลา
293
00:26:26,960 --> 00:26:29,480
ทูตแพกต์จะมาถึงพรุ่งนี้
294
00:26:29,680 --> 00:26:32,360
บรรดาภูตก่อการร้าย
ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน
295
00:26:32,560 --> 00:26:35,990
แก๊งพวกมันเพิ่งปล้นรถไฟ
ผมนอนหลับไม่เต็มตามาหลายสัปดาห์แล้ว
296
00:26:36,190 --> 00:26:40,500
และตอนนี้ผมสั่งกุดหัวพวกมัน
ด้วยความหวังเล็กๆ ว่าจะส่งสารออกไป
297
00:26:40,690 --> 00:26:43,500
- ผมไม่มีอารมณ์มาฟังคุณอบรมหรอกนะ
- ไม่ๆ ไม่ใช่การอบรม
298
00:26:43,700 --> 00:26:46,880
ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่ามีการจัดการ...
299
00:26:47,080 --> 00:26:50,880
พอ ผมจะไม่ไปเยือนเดอะโรว์
อย่างเป็นทางการอีก
300
00:26:51,080 --> 00:26:55,470
ด้วยความเคารพ พวกยามทำงาน
ไม่ได้หยุดพักมาหลายสัปดาห์แล้ว
301
00:26:55,670 --> 00:26:58,350
แค่ท่านนายกฯ แวะเยี่ยมสั้นๆ
302
00:26:58,550 --> 00:27:00,490
มันจะเพิ่มขวัญกำลังใจได้นะ
303
00:27:14,250 --> 00:27:18,800
รู้กันอยู่นะ คุณมิลเวอร์ที
ผมไม่ใช่คนฉลาดเช่นคุณ
304
00:27:19,840 --> 00:27:21,600
แต่หากผมเป็นคนฉลาดสักหน่อย
305
00:27:21,800 --> 00:27:25,210
ผมคงสงสัยว่านี่เป็นอุบายของคุณ
ที่จะล่อให้ผมไปเดอะโรว์
306
00:27:25,410 --> 00:27:28,040
เพื่อที่ผมจะได้เห็นสภาพที่นั่นด้วยตัวเอง
307
00:27:28,240 --> 00:27:31,170
และบางทีอาจถึงขั้นสะเทือนอารมณ์
จนผมเปลี่ยนใจก็ได้
308
00:27:31,370 --> 00:27:33,460
ไม่ มันคงไร้เหตุผลไปหน่อย
309
00:27:33,660 --> 00:27:37,010
ไม่มีเจตนาใดๆ ทั้งสิ้นที่จะ...
310
00:27:37,210 --> 00:27:38,070
- ไม่เหรอ
- ไม่
311
00:27:39,700 --> 00:27:40,740
ดี
312
00:27:42,570 --> 00:27:44,480
ถ้ามีปัญหาเรื่องขวัญกำลังใจ
313
00:27:44,680 --> 00:27:46,830
ก็เอาบรั่นดีแจกจ่ายให้พวกนั้นสองเท่า
314
00:28:01,340 --> 00:28:04,010
โรงแรมเทตเทอร์บี
315
00:28:09,850 --> 00:28:11,310
ทัวร์มาลีน
316
00:28:13,560 --> 00:28:14,460
สบายดีไหม
317
00:28:14,660 --> 00:28:16,550
จ้ะ ดี ก็ดี
318
00:28:16,750 --> 00:28:20,490
ยังมีอีกกองเล็กๆ ซ่อนเอาไว้
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
319
00:28:20,900 --> 00:28:22,930
ดูเหมือนเธอได้งานใหม่แล้วสินะ
320
00:28:23,130 --> 00:28:25,140
ต่างจากงานเก่านิดเดียวใช่ไหมล่ะ
321
00:28:25,340 --> 00:28:28,230
สอนให้เจ้าพวกตัวเล็กอ่านออก
ได้เงินไม่มากเท่างานเก่า
322
00:28:28,430 --> 00:28:32,290
แต่เธอจะทำอะไรได้ในเมื่อมีพวกโง่
อยู่อีกฝั่งของกำแพง
323
00:28:33,460 --> 00:28:35,490
สงสัยจังว่าพวกมันคิดถึงเราไหม
324
00:28:35,680 --> 00:28:36,690
ไอ้พวกโรคจิต
325
00:28:36,890 --> 00:28:38,840
ไอ้พวกโรคจิตเป็นคำที่ใช่
326
00:28:39,550 --> 00:28:41,840
นี่... โทษทีนะ นี่คุณ...
327
00:29:09,120 --> 00:29:11,100
นี่มันเรื่องอะไรกัน
328
00:29:11,300 --> 00:29:12,310
ของขวัญน่ะ
329
00:29:12,510 --> 00:29:16,280
ของขวัญจากท่านนายกฯ
มอบให้ชาวเมืองเดอะโรว์
330
00:29:16,480 --> 00:29:18,750
น่าขยะแขยงสิ้นดี แกเข้ามาไม่ได้...
331
00:29:20,170 --> 00:29:23,510
ไม่ได้งั้นสินะ
อย่าพูดว่า "ไม่ได้" กับฉัน เจ้าภูต
332
00:29:27,430 --> 00:29:28,430
ได้โปรด
333
00:29:29,470 --> 00:29:33,310
คุณเจ้าหน้าที่
ลูกของเราไม่ควรต้องเห็นสิ่งนี้
334
00:29:36,940 --> 00:29:40,070
ฟังนะ ยัยคุณนาย
ถ้าเธอมีข้อร้องเรียนใดๆ
335
00:29:40,570 --> 00:29:43,780
ถ้าพวกแกหน้าไหนมีข้อร้องเรียน
336
00:29:44,860 --> 00:29:47,030
เชิญไปคุยกับเขาได้เลย
337
00:30:01,550 --> 00:30:03,160
ลองเกอร์เบน
338
00:30:03,360 --> 00:30:06,780
ยัยเด็กสาวยังออกคำสั่งกับเราอยู่ มาร์โลว์
339
00:30:06,980 --> 00:30:08,200
ผมจะไม่ทนหรอกนะ
340
00:30:08,400 --> 00:30:11,710
นี่ก็สามเดือนแล้ว
ตั้งแต่ลองเกอร์เบนไปหาผู้พลีชีพ
341
00:30:11,910 --> 00:30:15,000
เธอจะเลิกไว้ทุกข์ทันเวลา
กับการเลือกตั้งผู้นำ
342
00:30:15,200 --> 00:30:16,500
- เดี๋ยวก็รู้
- ใช่สินะ
343
00:30:16,700 --> 00:30:18,920
วางแผนจะลงสมัครชิงชัยเองรึเปล่าคุณ
344
00:30:19,120 --> 00:30:22,340
หากนโยบายของเบรกสเปียร์หนุ่ม
ไม่ทำเราพังพินาศซะก่อน
345
00:30:22,540 --> 00:30:24,640
ต้องมีสักคนหยุดเขา
346
00:30:24,840 --> 00:30:26,430
คนที่คุมสถานการณ์อยู่
347
00:30:26,630 --> 00:30:30,480
สิ่งสำคัญก็คือการเมืองเป็นเรื่องของผู้ชาย
348
00:30:30,670 --> 00:30:35,160
เด็กเหลือขอขี้โวยวายอาจดีใจ
ที่ได้กลับไปเล่นกับตุ๊กตาก็ได้
349
00:30:48,130 --> 00:30:51,950
ท่านนายกฯ ฉันยืนกราน
ว่าเราต้องหารือเรื่องภาษีอากรใหม่
350
00:30:52,150 --> 00:30:55,020
ท่าเรือของเรา
รับการจัดเก็บภาษีเพิ่มเติมไม่ไหว
351
00:30:56,560 --> 00:30:59,500
คุณสุภาพบุรุษ ขอผมคุย
กับท่านผู้นำฝ่ายค้านสักครู่ได้ไหม
352
00:30:59,700 --> 00:31:01,300
แน่ใจนะว่าคุณไม่ต้องการผู้ดูแล
353
00:31:01,500 --> 00:31:03,800
เธอดูพร้อมจะเอากระเป๋าฟาดคุณอยู่นะ
354
00:31:04,000 --> 00:31:05,940
ขอบคุณ ไวน์เทราต์ ผมเอาอยู่
355
00:31:19,540 --> 00:31:22,240
คุณจัดการตัวเองได้ยอดเยี่ยม
356
00:31:22,430 --> 00:31:23,990
และไม่สุจริตด้วย
357
00:31:24,190 --> 00:31:26,200
พวกพัคเหล่านั้นไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ผม
358
00:31:26,400 --> 00:31:28,660
แต่พวกมันตั้งใจจะทำ
359
00:31:28,860 --> 00:31:30,410
มันช่างน่าชัง โซฟี
360
00:31:30,610 --> 00:31:31,840
ผมรู้สึกสกปรก
361
00:31:32,300 --> 00:31:34,410
มันคือการแสดงออกซึ่งความเข้มแข็ง
362
00:31:34,610 --> 00:31:35,810
ความเด็ดขาด
363
00:31:36,850 --> 00:31:38,180
และถูกเวลา
364
00:31:38,930 --> 00:31:41,420
ทูตแพกต์จะมาถึงที่นี่พรุ่งนี้
365
00:31:41,620 --> 00:31:46,050
และมีเสียงกระซิบกระซาบกันแล้ว
ในหมู่พรรคการเมืองทั้งสองของเรา
366
00:31:46,250 --> 00:31:47,590
กระซิบกระซาบรึ
367
00:31:47,790 --> 00:31:50,600
เราทั้งคู่ไม่ปลอดภัย โจนาห์ คุณก็รู้
368
00:31:50,800 --> 00:31:53,160
เราสืบทอดเก้าอี้ก็จริง แต่ไม่ใช่อำนาจ
369
00:31:54,530 --> 00:31:56,600
เมื่อช่วงไว้ทุกข์ผ่านไป
370
00:31:56,800 --> 00:31:59,440
พรรคของฉันจะท้าทายความเป็นผู้นำของฉัน
371
00:31:59,640 --> 00:32:00,770
พรรคคุณก็เช่นกัน
372
00:32:00,970 --> 00:32:02,370
บางทีพวกเขาก็ควรทำ
373
00:32:03,290 --> 00:32:05,090
ผมไม่เคยเรียกร้องสิ่งเหล่านี้
374
00:32:07,800 --> 00:32:11,740
คุณเชื่อไหมว่าคุณสามารถ
กลายเป็นยอดบุรุษที่ยิ่งใหญ่กว่าบิดาคุณ
375
00:32:11,940 --> 00:32:12,760
ฉันเชื่อ
376
00:32:13,390 --> 00:32:16,620
ผมไม่น่าเล่าเรื่อง
คำพยากรณ์บ้านั่นให้คุณฟัง
377
00:32:16,820 --> 00:32:19,630
อีกอย่าง ผมไม่ใช่
ลูกชายจริงๆ ของเขาด้วย จริงไหม
378
00:32:19,830 --> 00:32:23,500
แอบซาโลม เบรกสเปียร์คือบิดาคุณ
นั่นแหละที่สำคัญ
379
00:32:23,700 --> 00:32:25,480
คุณพูดเหมือนแม่ผมไม่มีผิด!
380
00:32:32,030 --> 00:32:34,370
มีความยิ่งใหญ่ในตัวคุณ โจนาห์
381
00:32:35,820 --> 00:32:36,780
ฉันมองเห็น
382
00:32:38,660 --> 00:32:40,410
และพวกเขาที่เหลือจะเห็นเช่นกัน
383
00:32:41,370 --> 00:32:42,620
เมื่อคุณพร้อม
384
00:33:00,060 --> 00:33:01,180
เดินต่อไป
385
00:33:03,690 --> 00:33:04,960
ขออภัยครับท่าน
386
00:33:05,160 --> 00:33:07,470
คนของท่านนายกฯ ให้เขาผ่านได้
387
00:33:07,660 --> 00:33:08,440
ขอบคุณ
388
00:33:31,760 --> 00:33:32,660
ให้ผมช่วยนะ
389
00:33:32,860 --> 00:33:33,950
ขอบใจ
390
00:33:34,150 --> 00:33:35,760
ลุกขึ้น ยังงั้นสิ
391
00:33:43,810 --> 00:33:44,850
สวัสดี
392
00:33:45,770 --> 00:33:48,270
คุณเอโรเดน ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง
393
00:34:02,620 --> 00:34:03,940
ไม่!
394
00:34:04,140 --> 00:34:06,210
พ่อคะ พ่อ ได้โปรด
395
00:34:06,920 --> 00:34:08,530
ได้โปรด ไม่นะ!
396
00:34:08,730 --> 00:34:10,530
- ปล่อยฉัน
- ฉันรู้ ฉันขอโทษ
397
00:34:10,730 --> 00:34:12,950
พ่อคะ ไม่นะ
398
00:34:13,150 --> 00:34:14,130
ไฟโล
399
00:34:16,930 --> 00:34:19,200
- เขาไม่มา
- ผมพยายามแล้ว
400
00:34:19,400 --> 00:34:23,120
ถ้าเขาได้เห็นด้วยตาตัวเอง
ว่านโยบายเขาสร้างความเสียหายแค่ไหน
401
00:34:23,320 --> 00:34:25,350
เขาจะเปลี่ยนใจทันทีงั้นรึ
402
00:34:26,230 --> 00:34:28,000
เรื่องนั้นสายไปแล้ว
403
00:34:28,200 --> 00:34:31,170
น้องชายต่างมารดาของคุณ
ยังพอทำเรื่องดีๆ ได้
404
00:34:31,370 --> 00:34:34,550
นี่ถ้าผมไม่รู้มาก่อน ผมคงคิดว่าคุณปลื้มมัน
405
00:34:34,750 --> 00:34:38,720
คนเราเปลี่ยนกันได้ ไฟโล
และผมยังมีความหวังให้เขาอยู่
406
00:34:38,920 --> 00:34:41,060
ไม่ เราต้องทำอะไรสักอย่าง
407
00:34:41,260 --> 00:34:44,060
ใช่ แล้วคุณคิดอะไรได้บ้างล่ะ
408
00:34:44,260 --> 00:34:47,860
เขาได้ตำแหน่งเพียงเพราะเป็นบุตรคนโต
ของเบรกสเปียร์ใช่ไหม
409
00:34:48,060 --> 00:34:49,370
เว้นแต่ว่าที่จริงเขาไม่ใช่
410
00:34:50,580 --> 00:34:51,540
ผมต่างหาก
411
00:34:58,130 --> 00:35:01,140
คุณไม่ได้จะบอกผมว่า
จะเปิดเผยเรื่องนี้ให้โลกรู้หรอกนะ
412
00:35:02,640 --> 00:35:04,960
คุณเสียสติไปแล้ว ไม่มีใครเชื่อคุณหรอก
413
00:35:05,160 --> 00:35:08,090
อีกอย่าง พวกเขาไม่มีวันเลือก
ครึ่งมนุษย์ครึ่งภูตเป็นนายกฯ แน่
414
00:35:08,290 --> 00:35:09,420
ก็จริง
415
00:35:09,620 --> 00:35:12,110
แต่ข่าวอื้อฉาว นั่นละที่จะทำลายเขา
416
00:35:13,150 --> 00:35:16,320
- ใครก็ตามที่มาแทนคงไม่แย่ไปกว่านี้
- ผมไม่มั่นใจนักหรอก
417
00:35:17,110 --> 00:35:20,770
เปิดเผยตัวตนคุณเอง ไฟโล
คือเรื่องโง่เง่าเอาตัวเองไปตาย
418
00:35:20,960 --> 00:35:22,570
มันบ้าสิ้นดี มัน...
419
00:35:27,660 --> 00:35:28,830
เข้าใจนะ
420
00:35:30,170 --> 00:35:32,040
คุณตัดสินใจหรือยังว่าจะทำยังไงเรื่องนี้
421
00:35:32,960 --> 00:35:34,860
ผมเปิดรับทุกความเห็น
422
00:35:35,060 --> 00:35:39,550
มีทางออกที่เป็นไปได้ทางเดียว
ก็คือประกาศให้ผู้ฟังที่ใช่ได้รับรู้
423
00:35:44,510 --> 00:35:45,470
ผู้พลีชีพ
424
00:35:47,640 --> 00:35:51,090
มีงานเลี้ยงอาหารค่ำที่รัฐจัด
เพื่อเป็นเกียรติให้ทูตแพกต์
425
00:35:51,290 --> 00:35:52,230
- เมื่อไหร่
- พรุ่งนี้
426
00:35:54,900 --> 00:35:55,940
คุณจะช่วยใช่ไหม
427
00:35:57,110 --> 00:35:59,440
ผมไม่อยากให้คุณซวยเพื่อผม
428
00:36:00,150 --> 00:36:01,660
ผมซวยอยู่แล้ว
429
00:36:02,570 --> 00:36:06,120
อย่างน้อยแบบนี้ ผมพอเลือกได้ว่า
จะเจอความซวยแบบไหน
430
00:36:07,620 --> 00:36:08,660
งั้นพรุ่งนี้
431
00:36:17,090 --> 00:36:18,170
เอานี่ไป
432
00:36:31,020 --> 00:36:33,880
นายแค่แตะประตูเท่านั้นเอง
433
00:36:34,080 --> 00:36:35,510
จะกลัวอะไรหนักหนาเล่า
434
00:36:35,710 --> 00:36:36,720
ฉันไม่ได้กลัว
435
00:36:36,920 --> 00:36:37,900
งั้นก็แตะสิ
436
00:36:38,480 --> 00:36:39,400
ไม่
437
00:36:40,110 --> 00:36:41,780
แตะสิ
438
00:38:04,530 --> 00:38:07,140
ฉันจะกลับบ้านไปหาเมียฉัน
439
00:38:07,340 --> 00:38:09,490
ฉันนี่ไงเมียแก เจ้าทึ่มเอ๊ย
440
00:38:42,070 --> 00:38:43,530
หายไปไหนมาล่ะ
441
00:38:45,070 --> 00:38:47,070
ยุ่งน่ะ มีอะไรไม่ทราบ
442
00:38:47,820 --> 00:38:49,520
คือว่าดาห์เลียไม่อยู่
443
00:38:49,710 --> 00:38:52,780
ส่วนคนอื่นๆ อยากจัดพิธีเดกห์โนส
เพื่อเป็นเกียรติให้เธอ
444
00:38:53,490 --> 00:38:54,370
ไปให้พ้นเลย
445
00:38:55,830 --> 00:38:59,440
รถไฟทำให้เราเป็นวีรบุรุษ
และมันเป็นความคิดเธอ
446
00:38:59,640 --> 00:39:00,630
เธอคู่ควรได้รับมัน
447
00:39:02,420 --> 00:39:04,410
ฉันเนี่ยนะ พิธีเดกห์โนสน่ะรึ
448
00:39:04,600 --> 00:39:06,240
ดาห์เลียไม่มีวันยอมแน่
449
00:39:06,440 --> 00:39:09,120
ก็อย่างที่ฉันบอก เธอไม่อยู่ที่นี่
450
00:39:09,320 --> 00:39:11,850
และเมื่อพิธีเสร็จสิ้น เธอจะเรียกคืนไม่ได้
451
00:39:12,680 --> 00:39:15,850
ตกลงเธออยากรับ
ความเคารพจากเราไหมล่ะ
452
00:40:14,910 --> 00:40:19,160
ทำลับหลังฉันอีกที
ฉันจะเด็ดปีกเธอทิ้งซะ นังตัวแสบ
453
00:40:19,960 --> 00:40:21,080
ลองดูก็ได้
454
00:40:37,470 --> 00:40:39,420
- อยู่นิ่งๆ
- มันเจ็บ
455
00:40:39,620 --> 00:40:43,670
นี่คือสิ่งที่เธอได้รับจากการเข้าร่วม
กับแบล็กเรเวน ไม่มีใครบังคับเธอ
456
00:40:43,870 --> 00:40:45,300
เธอเคยเกริ่นแล้ว
457
00:40:45,500 --> 00:40:46,860
ใช่ เพราะเธอถามไง
458
00:40:48,860 --> 00:40:52,100
ช่างเป็นวิธีแสดงความเคารพที่ตลกชะมัด
ทรมานผ่านพิธีกรรม
459
00:40:52,300 --> 00:40:56,660
ถึงยังงั้น ถ้าเป็นความคิดเล่นสนุก
ของพวกเขา ฉันก็ไม่ขอตัดสินพวกเขานะ
460
00:40:57,580 --> 00:40:58,740
แหงละ เธอตัดสิน
461
00:41:00,620 --> 00:41:02,410
ก็ได้ อาจจะนิดหน่อย
462
00:41:04,580 --> 00:41:07,380
แล้วความคิดเล่นสนุกของเธอทุกวันนี้
คืออะไรงั้นเหรอ
463
00:41:08,130 --> 00:41:09,380
ฉันหมายถึง
464
00:41:11,210 --> 00:41:13,180
ฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้เจอเธอมานานมาก
465
00:41:16,850 --> 00:41:18,850
เธอเคยมีความรู้สึกที่ว่า...
466
00:41:20,600 --> 00:41:24,480
รู้สึกกระวนกระวายว่าสิ่งที่เลวร้ายมากๆ
กำลังจะเกิดขึ้นไหม
467
00:41:27,440 --> 00:41:30,730
ใช่ เหมือนที่ไฟโลจะทำกับฉัน
ตอนเขาเห็นแผลนี้
468
00:41:31,570 --> 00:41:32,820
ใช่ จริงแท้แน่นอน
469
00:41:34,860 --> 00:41:37,450
โทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดไม่ดี
470
00:41:38,620 --> 00:41:40,580
ไม่เอาน่า เรื่องเป็นมายังไง
471
00:41:42,120 --> 00:41:46,190
ก็แค่มาตรฐานของเราทั้งแย่
และทรมานข้างใน
472
00:41:46,390 --> 00:41:47,210
เรียบร้อยแล้ว
473
00:41:49,710 --> 00:41:51,240
เธอไม่เป็นไรใช่ไหม
474
00:41:51,440 --> 00:41:52,300
ฉันเหรอ
475
00:41:53,260 --> 00:41:54,380
สบายมาก
476
00:41:57,680 --> 00:42:00,390
เผื่อว่าเธอลืม
ฉันอ่านใจเธอออกได้อย่างชัดเจน
477
00:42:01,350 --> 00:42:03,600
ดังนั้นบอกฉันเถอะว่าเป็นอะไร
ไม่งั้นฉันจะกังวล
478
00:42:04,810 --> 00:42:06,420
ฉันไม่ใช่คนที่ปล้นรถไฟ
479
00:42:06,620 --> 00:42:09,230
ดังนั้นบางทีเธอควรกังวล
เรื่องตัวเธอเองดีกว่า
480
00:42:15,360 --> 00:42:16,660
อีกแก้วไหม
481
00:42:19,370 --> 00:42:22,290
ดึกไปหน่อยสำหรับฉัน ไว้โอกาสหน้าดีกว่า
482
00:42:24,500 --> 00:42:25,460
ลาก่อน
483
00:42:26,790 --> 00:42:27,710
ลาก่อน
484
00:44:46,970 --> 00:44:48,670
นี่ เอนเดอร์ส มาหาฉันสิ
485
00:44:48,870 --> 00:44:50,680
ก็ได้ กำลังไป
486
00:45:04,990 --> 00:45:06,600
คุณเป็นอะไรของคุณ
487
00:45:06,800 --> 00:45:08,790
- โทษที อะไรนะ
- แมวของหนู
488
00:45:10,540 --> 00:45:12,210
คุณทำแบบนั้นทำไม
489
00:45:17,290 --> 00:45:18,710
ฉันไม่ได้...
490
00:45:28,680 --> 00:45:31,120
- อะไรวะเนี่ย
- ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
491
00:45:31,320 --> 00:45:33,210
- ใช่
- แกต้องไปกับเรา
492
00:45:33,410 --> 00:45:34,630
ข้อหาอะไรไม่ทราบ
493
00:45:34,830 --> 00:45:36,310
เป็นภูตสารเลวยังไงละ
494
00:46:06,340 --> 00:46:07,390
เปิดประตู
495
00:46:15,850 --> 00:46:17,090
ขอบใจหนุ่มๆ
496
00:46:17,290 --> 00:46:18,230
พวกแกไปได้
497
00:46:19,440 --> 00:46:21,150
ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง
498
00:46:21,900 --> 00:46:22,980
สารวัตร
499
00:46:25,280 --> 00:46:26,950
ขอโทษด้วยที่ใช้กำลังพาตัวมา
500
00:46:28,490 --> 00:46:31,390
ไม่ ไม่ นายรู้จักฉันดี เบอร์วิก
501
00:46:31,590 --> 00:46:32,980
ฉันชอบเซอร์ไพรส์
502
00:46:33,180 --> 00:46:35,020
ให้ตายสิน่า
503
00:46:35,220 --> 00:46:36,860
นายเสียสติไปแล้วหรือไง
504
00:46:37,060 --> 00:46:38,210
ขอตัวเราสักครู่
505
00:46:40,080 --> 00:46:42,700
ไอ้คนสมสู่กับภูตจอมโสมม
506
00:46:42,900 --> 00:46:44,920
ยินดีเสมอที่เจอพวกนาย
507
00:46:46,090 --> 00:46:47,700
นี่มันเรื่องอะไรกัน
508
00:46:47,900 --> 00:46:50,620
เราเจอสถานการณ์ยุ่งยาก
คิดว่านายคงช่วยได้
509
00:46:50,820 --> 00:46:51,640
ช่วยอะไร
510
00:47:04,030 --> 00:47:05,510
ตายแบบใหม่แฮะ
511
00:47:05,710 --> 00:47:06,680
ลวดหนาม
512
00:47:06,880 --> 00:47:07,950
ลวดตาข่าย
513
00:47:08,610 --> 00:47:10,600
เหมือนที่พวกเขาใช้คลุมเดอะโรว์
514
00:47:10,800 --> 00:47:14,160
เหยื่อคือผู้หมวดเอนเดอร์ส
ประจำกองวิศวกรที่ห้า
515
00:47:14,540 --> 00:47:16,560
- เคยได้ยินชื่อไหม
- ฉันควรเคยได้ยินเหรอ
516
00:47:16,760 --> 00:47:20,380
เขาประจำการอยู่บนรถไฟเสบียง
ที่ถูกปล้นเมื่อคืน
517
00:47:22,090 --> 00:47:23,110
งั้นเหรอ
518
00:47:23,310 --> 00:47:25,910
คนลงมือต้องจำหน้าเขาได้แน่ๆ
519
00:47:26,110 --> 00:47:28,030
และกลับมาสะสางให้สิ้นซาก
520
00:47:28,230 --> 00:47:31,790
มีคริตช์จำพวกเดียวที่ฉันรู้
ที่สามารถบินพาร่างเขาไปอยู่บนนั้นได้
521
00:47:31,990 --> 00:47:33,370
นายคิดว่าเป็นฝีมือภูตงั้นสินะ
522
00:47:33,570 --> 00:47:35,520
ไม่ก็แบล็กเรเวน ถ้าพูดให้ชัดๆ
523
00:47:36,310 --> 00:47:37,270
มีใครอีก
524
00:47:38,100 --> 00:47:41,020
พวกมันซ้ำเติมให้เรายิ่งอับอาย
หัวเราะเยาะใส่เรา
525
00:47:42,310 --> 00:47:44,150
อาจใช่ อาจเป็นไปได้
526
00:47:45,110 --> 00:47:46,090
แต่เพื่ออะไร
527
00:47:46,290 --> 00:47:48,990
นายเป็นสารวัตรฝีมือดี นายบอกฉันสิ
528
00:47:50,660 --> 00:47:53,310
นายจะมาไม้ไหน ที่พาฉันมาที่นี่
529
00:47:53,510 --> 00:47:57,120
ไม่มีไม้ไหน พวกเขาขับไสนาย
เพราะสิ่งที่นายเป็น
530
00:47:58,000 --> 00:48:01,650
สำหรับฉัน นายเป็นสารวัตรผู้ปราดเปรื่อง
531
00:48:01,850 --> 00:48:03,490
ฝีมือดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยทำงานด้วย
532
00:48:03,680 --> 00:48:05,740
นั่นละที่สำคัญ กับฉัน
533
00:48:05,940 --> 00:48:07,300
ถ้าฉันยอมเป็นหนอนบ่อนไส้
534
00:48:07,800 --> 00:48:09,990
นายว่าฉันจะรอด
ได้นานแค่ไหนในเดอะโรว์
535
00:48:10,190 --> 00:48:11,930
ได้ยินมาว่านายเอาอยู่สบายมาก
536
00:48:12,800 --> 00:48:14,790
นายเคยใส่เครื่องแบบนั่น
537
00:48:14,990 --> 00:48:16,040
โทษที เบอร์วิก
538
00:48:16,240 --> 00:48:18,330
มีภรรยา และลูกสองคน
539
00:48:18,530 --> 00:48:19,420
ฉันช่วยไม่ได้
540
00:48:19,620 --> 00:48:23,090
ถ้าเราจับตัวคนที่ทำไม่ได้
กองทัพจะทำร้ายคนที่เดอะโรว์
541
00:48:23,290 --> 00:48:24,710
และฉันหยุดพวกเขาไม่ได้
542
00:48:24,910 --> 00:48:27,470
นายแคร์พวกเฟตั้งแต่เมื่อไหร่
543
00:48:27,670 --> 00:48:30,030
ตั้งแต่คนที่ฉันแคร์กลายเป็นเฟ
544
00:48:32,200 --> 00:48:34,780
ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ
545
00:48:37,790 --> 00:48:39,520
เขามาทำอะไรที่นี่
546
00:48:39,720 --> 00:48:42,770
เขาเป็นแหล่งข่าวเดียว
ที่จะบอกเราเรื่องอีกฝั่งกำแพงได้
547
00:48:42,970 --> 00:48:45,030
"เรา" เหรอ เขามันเป็นตัวภูต
548
00:48:45,230 --> 00:48:47,670
เขาไม่ใช่พวกเรา เขาไม่เคยเป็น
549
00:48:48,300 --> 00:48:51,300
ปล่อยเขาออกมาจากที่คุมขัง
นายบ้าไปแล้ว
550
00:48:52,970 --> 00:48:55,680
- ระวังตัวนายไว้เถอะ
- ดอมบี้
551
00:48:58,560 --> 00:49:00,770
ยังต้องยกความดีความชอบ
ให้เครื่องแบบนะ
552
00:49:06,810 --> 00:49:07,650
ใจเย็น
553
00:49:08,520 --> 00:49:11,070
เขาช่วยเราจับคนที่ลงมือทำได้
554
00:49:14,450 --> 00:49:17,080
เฮ้ย! มานี่ มานี่สิ
555
00:49:19,700 --> 00:49:22,080
เอาไอ้ภูตนี่กลับไปที่ที่ของมัน
556
00:49:23,000 --> 00:49:24,170
เร็วเข้า ไปเถอะ
557
00:49:36,720 --> 00:49:38,680
ทุกสิ่งเงียบสนิท
558
00:49:39,890 --> 00:49:41,810
ทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี
559
00:49:42,980 --> 00:49:46,560
จงอย่ากลัวความมืดแห่งค่ำคืน
560
00:49:48,190 --> 00:49:53,030
เธอมิได้หลับใหลลำพัง
561
00:49:54,030 --> 00:49:57,780
ฉันอยู่ที่นี่จนถึงแสงฟ้าสาง
562
00:50:01,580 --> 00:50:02,750
เอซรา
563
00:50:07,290 --> 00:50:10,250
รักที่ไม่สมหวังช่างบาดลึก
564
00:50:10,960 --> 00:50:14,200
คมกริบยิ่งกว่ามีด
565
00:50:14,400 --> 00:50:18,260
หัวใจของเราหลั่งเลือด
ยามที่ล่องลอย
566
00:50:19,050 --> 00:50:21,060
สู่ชีวิตต้องมนตร์ในภพใหม่
567
00:50:48,080 --> 00:50:49,400
อะเกรอัส
568
00:50:49,600 --> 00:50:51,460
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม น้องรัก
569
00:50:53,880 --> 00:50:55,590
โทษนะ ผมเตะคุณรึเปล่า
570
00:50:56,920 --> 00:50:57,800
เปล่า
571
00:50:59,010 --> 00:51:01,390
- คุณสบายดีนะ
- ค่ะ ฉันสบายดี
572
00:51:40,180 --> 00:51:42,910
วันนี้ฉันควรใส่ชุดชมพูหรือชุดเขียวดี
573
00:51:43,110 --> 00:51:45,250
คุณอิโมเจน เชิญครับ
574
00:51:45,450 --> 00:51:48,960
อะเกรอัส อย่าบ่นไปเลยน่า
คุณเคยเห็นชุดชั้นในฉันมาก่อน
575
00:51:49,160 --> 00:51:51,960
ผมรู้ว่าผมเคยเห็น
แต่พวกลูกเรือยังไม่เคยเห็น
576
00:51:52,160 --> 00:51:54,320
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบริกรเราเดินเข้ามา
577
00:51:56,570 --> 00:51:59,510
คุณชอบฉันในชุดชมพูหรือเขียวล่ะ
578
00:51:59,710 --> 00:52:00,990
ผมชอบให้คุณ...
579
00:52:02,910 --> 00:52:04,280
สวมอะไรใหม่ๆ
580
00:52:06,120 --> 00:52:08,860
เสื้อผ้าของคุณ
ชักจะเก่าไปหน่อยแล้วนะ ที่รัก
581
00:52:09,050 --> 00:52:10,040
ไม่เห็นเป็นไร
582
00:52:10,750 --> 00:52:12,030
เมื่อเราเข้าฝั่ง
583
00:52:12,220 --> 00:52:14,740
ผมจะให้พวกเขาตัดเสื้อผ้าให้คุณใหม่หมด
584
00:52:14,940 --> 00:52:18,160
เราจะจ้างช่างเย็บผ้าฝีมือดีที่สุด
ทุกสิ่งที่คุณปรารถนา
585
00:52:18,360 --> 00:52:21,630
- ฉันไม่อยากถูกตามใจ
- แต่ผมอยากตามใจคุณ
586
00:52:22,720 --> 00:52:24,680
มันไม่ใช่ชุดหรอกที่สำคัญ
587
00:52:25,390 --> 00:52:26,930
สำคัญที่ใครถอดต่างหาก
588
00:52:28,980 --> 00:52:30,890
วันใดวันหนึ่ง คุณอิโมเจน
589
00:52:33,150 --> 00:52:34,170
เราต้องเทียบท่า
590
00:52:34,370 --> 00:52:35,840
เราเข้าเทียบสี่ท่าแล้วนะ
591
00:52:36,040 --> 00:52:38,720
- และไม่เคยได้เดินขึ้นฝั่ง
- เราไม่จำเป็น
592
00:52:38,920 --> 00:52:41,280
พวกเขาเอาทุกอย่างใส่เรือเล็กมาให้เรา
593
00:52:44,030 --> 00:52:45,530
ยกเว้นศักดิ์ศรีของเรา
594
00:52:51,290 --> 00:52:52,370
อิโมเจน
595
00:52:54,380 --> 00:52:56,250
ผมเริ่มเบื่อที่จะหนีแล้ว
596
00:53:00,130 --> 00:53:01,130
ฉันรู้
597
00:53:03,720 --> 00:53:05,620
- งั้นรึ
- ใช่
598
00:53:05,820 --> 00:53:09,620
เพราะที่ผมเห็น คุณเป็นสตรีมีตระกูล
ส่วนผมเป็นชายผู้มั่งคั่ง
599
00:53:09,820 --> 00:53:12,340
เรามีสิทธิ์ทั้งปวงที่จะสร้างบ้านด้วยกัน
600
00:53:12,530 --> 00:53:15,340
บ้านจริงๆ ที่ผมสามารถประโคมแต่ง
เสื้อผ้าหรูหราให้คุณ
601
00:53:15,540 --> 00:53:18,590
เราจะอยู่ที่ไหนก็ได้ที่คุณต้องการ
พูดมาเลย เราจะแล่นเรือไป
602
00:53:18,790 --> 00:53:20,760
มันจะไปได้สวยสดงดงาม
603
00:53:20,960 --> 00:53:22,680
อาจสวยสดงดงามเมื่อเราอยู่ตามลำพัง
604
00:53:22,880 --> 00:53:25,180
คุณใส่ใจสิ่งที่คนแปลกหน้าคิดงั้นรึ
605
00:53:25,380 --> 00:53:28,230
ไม่ๆ ฉันเปล่า แต่ฉันก็แค่...
606
00:53:28,430 --> 00:53:31,660
สิ่งที่เรามีที่นี่เรียบง่าย และฉันชอบมัน
607
00:53:32,160 --> 00:53:34,070
- คุณไม่มีสาวใช้
- ไม่เห็นเป็นไร
608
00:53:34,260 --> 00:53:36,730
- เสื้อผ้าผมมีรอยเปื้อน
- ฉันไม่ถือ
609
00:53:36,930 --> 00:53:38,880
มีตัวด้วงในขนมปัง
610
00:53:41,460 --> 00:53:43,300
แต่เราเป็นอิสระที่นี่ อะเกรอัส
611
00:53:46,640 --> 00:53:49,930
มันราวกับทั้งชีวิตฉัน ฉันใช้ชีวิตอยู่ใน...
612
00:53:51,180 --> 00:53:52,220
เขาวงกต
613
00:53:54,480 --> 00:53:56,730
ห้อมล้อมด้วยกำแพงที่ฉันมองไม่เห็น
614
00:53:58,690 --> 00:54:02,030
จนวันหนึ่ง ฉันได้ก้าวข้ามผ่านกำแพงนั้น
615
00:54:06,110 --> 00:54:09,160
เราอยู่กลางทะเลกันอีกหน่อยไม่ได้หรือ
616
00:54:12,330 --> 00:54:13,500
นานอีกนิด
617
00:54:16,420 --> 00:54:17,880
นานเท่าที่คุณต้องการ
618
00:54:19,210 --> 00:54:21,170
ตลอดไป ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น
619
00:54:33,600 --> 00:54:34,640
ตอนนี้
620
00:54:36,640 --> 00:54:38,230
เราไปกินมื้อเช้ากันไหม
621
00:54:39,480 --> 00:54:40,520
ได้สิ
622
00:54:43,440 --> 00:54:45,320
มีด้วงก็จะกิน
623
00:55:01,460 --> 00:55:02,920
ยกเสาเรือ!
624
00:55:03,920 --> 00:55:05,050
เกิดอะไรขึ้น
625
00:55:06,170 --> 00:55:07,170
กัปตัน
626
00:55:13,510 --> 00:55:15,060
โดยผู้พลีชีพ
627
00:55:15,680 --> 00:55:17,420
เครื่องหมายประหลาดนัก
628
00:55:17,620 --> 00:55:20,710
แต่มันเป็นเรือเหาะรบของพวกแพกต์
หรือไม่ฉันก็เป็นโทรว์
629
00:55:20,910 --> 00:55:22,820
เรือบินรบของพวกแพกต์
บินมาไกลถึงนี่เลยเหรอ
630
00:55:24,860 --> 00:55:27,720
ใช่ คุณแอสเตรออน
พวกมันส่งสัญญาณให้เราตามไป
631
00:55:27,920 --> 00:55:30,870
- เราแล่นได้เร็วกว่าพวกมันไหม
- มันเร็วได้ถึงสองเท่าของเรา
632
00:55:32,740 --> 00:55:33,990
ระเบิดมา!
633
00:55:37,750 --> 00:55:40,250
จะให้เปลี่ยนเส้นทาง
และตามมันไปไหมครับท่าน
634
00:57:30,990 --> 00:57:32,930
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
635
00:57:33,130 --> 00:57:35,070
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร