1
00:00:06,173 --> 00:00:07,675
ความเดิมตอนที่แล้วใน คาร์นิวัล โรว์
2
00:00:09,093 --> 00:00:10,010
ฟังนะ
3
00:00:13,639 --> 00:00:16,600
นานมาแล้ว แผ่นดินเกิด
ของเหล่าเฟยังคงเป็นไท
4
00:00:16,600 --> 00:00:19,562
จนกระทั่งอาณาจักรของเหล่ามนุษย์มาถึง
5
00:00:19,562 --> 00:00:21,939
ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งนั้น
6
00:00:21,939 --> 00:00:24,567
สองวิญญาณพบพานความรักที่ไม่คาดคิด
7
00:00:24,567 --> 00:00:26,527
ใช่ภูตที่นายกําลังหลงอยู่ใช่ไหม
8
00:00:26,527 --> 00:00:29,029
ฉันไม่ใช่คนเดียวที่มีความลับใช่ไหม
9
00:00:29,029 --> 00:00:30,322
เธอจะยอมตายแทนคุณ
10
00:00:30,322 --> 00:00:31,699
เธอรักคุณ
11
00:00:31,699 --> 00:00:33,284
ฉันเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น
12
00:00:33,284 --> 00:00:34,660
หากคุณรักเธอ
13
00:00:34,660 --> 00:00:36,954
คุณจะไม่ให้ทางเลือกนั้นกับเธอ
14
00:00:46,797 --> 00:00:49,091
{\an8}เจ็ดปีต่อมา
15
00:00:49,091 --> 00:00:50,968
{\an8}- ไปไหนครับ สารวัตร
- เดอะโรว์
16
00:00:50,968 --> 00:00:52,803
เรามีฆาตกรลอยนวลอยู่
17
00:00:52,803 --> 00:00:55,890
พวกผู้หญิงที่พบเธอบอกว่า
เธอชื่อแอชลิง เคอเรลล์
18
00:00:55,890 --> 00:00:59,894
เธอถูกปิศาจผู้ยิ่งใหญ่จับตัวไป
ไม่ใช่คน ไม่ใช่เฟ
19
00:01:01,687 --> 00:01:03,522
ทําไมคุณถึงสนใจเรื่องนี้นัก
20
00:01:03,522 --> 00:01:05,858
มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดอะไรกับพวกมันเหรอ
21
00:01:05,858 --> 00:01:07,943
นายไม่ต้องมาที่นี่ทุกวันหรอก
22
00:01:07,943 --> 00:01:10,780
ฉันอาจเป็นคนที่อยู่ในคุกนั่น
แทนนายก็เป็นได้
23
00:01:12,615 --> 00:01:14,033
แดเรียส
24
00:01:14,700 --> 00:01:15,576
นายไม่เป็นไรนะ
25
00:01:15,576 --> 00:01:16,702
ฉันไม่เป็นไร
26
00:01:18,996 --> 00:01:19,830
เอาละ
27
00:01:19,830 --> 00:01:20,915
ฉันพร้อมแล้ว
28
00:01:32,468 --> 00:01:33,385
ชื่อ
29
00:01:33,511 --> 00:01:35,888
วินเยตต์ วินเยตต์ สโตนมอสส์
30
00:01:35,888 --> 00:01:37,139
ทัวร์มาลีน
31
00:01:38,224 --> 00:01:40,768
- ให้ตาย นี่เธอไม่รู้ใช่ไหม
- รู้อะไร
32
00:01:42,812 --> 00:01:43,938
คุณยังไม่ตาย
33
00:01:43,938 --> 00:01:45,481
ผมไม่เคยคิดทําร้ายคุณ
34
00:01:46,023 --> 00:01:48,108
คุณทําลายฉัน
35
00:01:48,108 --> 00:01:49,735
ฉันกลับไปที่บ้านหลังนั้นไม่ได้
36
00:01:49,735 --> 00:01:51,946
ฉันทํางานที่นี่ไม่ได้
แล้วจะเหลืออะไรอีก
37
00:01:51,946 --> 00:01:54,240
พวกมันเรียกตัวเองว่าแบล็กเรเวน
38
00:01:54,240 --> 00:01:56,742
กฎหมายของเมืองนี้ไม่ใช่ของเรา
39
00:01:56,742 --> 00:01:58,661
มันไม่ได้ปกป้องเรา
40
00:01:58,661 --> 00:02:00,746
บอกฉันมาเลยว่าต้องทําอะไร แล้วฉันจะทํา
41
00:02:03,874 --> 00:02:07,503
ฉันจะไม่อภัยให้ตัวเองถ้าไอ้แบล็กเรเวนนี่
ทําให้คุณต้องตาย
42
00:02:12,466 --> 00:02:15,386
ลูกไปไหนมา
ไม่ใช่ที่คาร์นิวัล โรว์ใช่ไหม
43
00:02:15,386 --> 00:02:18,305
- ไม่อยู่แล้ว
- ลูกเป็นลูกชายของนายกฯ นะ โจนาห์
44
00:02:18,305 --> 00:02:21,058
ลูกจะทําให้ศัตรูของพ่อ
มีเรื่องมาใช้โจมตีไม่ได้
45
00:02:21,058 --> 00:02:23,894
- นั่นใครกัน
- บุตรสาวของลองเกอร์เบน โซฟี
46
00:02:23,894 --> 00:02:27,898
คลื่นแห่งความโกรธากําลังถาโถมเมืองนี้
47
00:02:28,732 --> 00:02:31,652
ประชาชนคนดีเหลือทนแล้ว
48
00:02:31,652 --> 00:02:33,195
คุณคือโจนาห์ เบรกสเปียร์
49
00:02:33,195 --> 00:02:36,448
ฉันว่ามันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้
ที่เราต้องเจอกัน
50
00:02:37,950 --> 00:02:39,618
ผมถูกจ้างให้มาสอนคุณ
51
00:02:40,286 --> 00:02:42,621
ไม่ว่าพวกนั้นจะจ่ายคุณเท่าไหร่
ผมให้สองเท่า
52
00:02:42,621 --> 00:02:45,457
อย่าคิดว่าคุณจะเอาเงินฟาดหัวผม
53
00:02:46,125 --> 00:02:47,585
เพื่อโป้ปดให้คุณได้
54
00:02:48,502 --> 00:02:50,713
เจ้านายของบ้านว่างไหม
55
00:02:50,713 --> 00:02:52,089
ผมคือเจ้านายของที่นี่
56
00:02:54,800 --> 00:02:56,552
ฉันสัมผัสได้ว่าคุณไม่ได้รับ
57
00:02:56,552 --> 00:02:59,096
คําเชิญให้เข้าร่วมพบปะสมาคมที่นี่
58
00:02:59,096 --> 00:03:01,348
และคุณส่งกลิ่นว่าพร้อมจะต่อรอง
59
00:03:03,225 --> 00:03:06,061
มันต้องมีขอบเขต
กับสิ่งที่เขาจะขอจากคุณบ้างสิ
60
00:03:06,770 --> 00:03:07,605
แน่นอน
61
00:03:07,605 --> 00:03:09,815
คุณช่างไม่เหมือนใคร
62
00:03:09,815 --> 00:03:11,734
ที่ฉันเคยเจอมา คุณอะเกรอัส
63
00:03:12,860 --> 00:03:14,194
ลุกจากเตียงซะ
64
00:03:18,991 --> 00:03:21,952
- อิโมเจน เธอจะทําอะไร
- อะเกรอัส เราต้องไปเดี๋ยวนี้
65
00:03:21,952 --> 00:03:23,454
เราได้รับสัญญาณ
66
00:03:23,454 --> 00:03:25,789
ไม่ต้องสนใจ ปล่อยให้พวกเขา
ไล่ตามเราตามใจต้องการ
67
00:03:25,789 --> 00:03:28,083
- เราจะมุ่งหน้าไปที่ไหนครับ
- ที่อันไกลโพ้น
68
00:03:43,057 --> 00:03:45,184
ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร
69
00:03:47,394 --> 00:03:48,520
เธอยังมีชีวิตอยู่เหรอ
70
00:03:48,520 --> 00:03:51,148
เวลากําลังจะหมดลงแล้ว ไปซะ
71
00:03:53,567 --> 00:03:54,652
แผลเป็นของคุณ
72
00:03:55,819 --> 00:03:57,112
คุณเป็นครึ่งเฟ
73
00:03:57,112 --> 00:04:00,991
- ผมยังไม่อยากเชื่อ เลือดผสมงั้นรึ
- หลุดรอดการตรวจสอบของเราไปได้
74
00:04:00,991 --> 00:04:01,909
พาเขาเข้ามา
75
00:04:01,909 --> 00:04:03,661
ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
76
00:04:03,661 --> 00:04:05,204
คุณถูกจับแล้ว
77
00:04:05,204 --> 00:04:07,623
คุณเคยคิดเรื่องเทอร์นาน็อกไหม
78
00:04:08,791 --> 00:04:09,625
ตลอดเวลา
79
00:04:11,126 --> 00:04:12,711
ผมไม่ได้อยากทิ้งคุณไป
80
00:04:15,130 --> 00:04:15,965
เดี๋ยว
81
00:04:16,590 --> 00:04:19,843
ผมไม่ได้ฆ่าแม่ตัวเอง
ผมไม่รู้จักเธอด้วยซ้ํา
82
00:04:19,843 --> 00:04:22,262
แต่ผมถามคุณได้ ท่านพ่อ
83
00:04:22,763 --> 00:04:24,223
แกไม่ใช่คริก
84
00:04:29,311 --> 00:04:31,939
ผมไม่ต้องการครูสอนศิลปะ
และเขียนจดหมายอีกแล้ว
85
00:04:31,939 --> 00:04:33,107
ผมเข้าใจครับ
86
00:04:33,107 --> 00:04:35,234
แต่ผมต้องการคนซื่อสัตย์
87
00:04:35,234 --> 00:04:36,443
อะไรนะครับ
88
00:04:36,443 --> 00:04:38,487
ที่ปรึกษาพิเศษของท่านนายกฯ
89
00:04:38,487 --> 00:04:39,488
ขอบคุณ
90
00:04:39,488 --> 00:04:41,949
ท่านผู้นําฝ่ายค้านผู้ทรงเกียรติ
91
00:04:41,949 --> 00:04:43,242
จะยืนหยัดกับผมไหม
92
00:04:43,242 --> 00:04:44,159
แน่นอน
93
00:04:44,159 --> 00:04:46,245
- นายต้องกลับไปที่เดอะโรว์
- ทําไม
94
00:04:46,245 --> 00:04:48,580
พวกคริตช์ทุกตน
จะต้องถูกแยกตัวไปอยู่ที่เดอะโรว์
95
00:04:48,580 --> 00:04:50,124
แค่พวกคริตช์ เดินต่อไปซะ
96
00:04:50,124 --> 00:04:51,625
ผมนี่แหละคริตช์
97
00:05:52,978 --> 00:05:54,021
นายได้ยินไหม
98
00:05:54,021 --> 00:05:55,355
ได้ยิน เสียงอะไรน่ะ
99
00:05:56,190 --> 00:05:57,316
ไม่รู้สิ
100
00:05:57,316 --> 00:05:58,609
มีบางสิ่งเคลื่อนไหว
101
00:06:01,153 --> 00:06:02,613
ใจเย็น
102
00:06:02,613 --> 00:06:04,031
แค่นกพิราบน่ะ พวก
103
00:06:04,031 --> 00:06:05,074
ไปเถอะ
104
00:06:44,363 --> 00:06:46,990
พอที!
105
00:06:46,990 --> 00:06:50,077
หุบปากซะ ไอ้คนชั่วช้า
106
00:06:50,077 --> 00:06:54,331
ลุงบอซของแกมีของขวัญพิเศษมาให้แกคืนนี้
107
00:06:55,958 --> 00:06:59,753
ใครอยากจะเห็นไอ้ตํารวจ
เจอจัดหนักอย่างสาสมบ้าง
108
00:07:01,171 --> 00:07:03,257
ขอเชิญพบกับ
109
00:07:03,257 --> 00:07:07,636
ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
110
00:07:07,636 --> 00:07:09,596
ไปตายซะ ไอ้ตํารวจเวร
111
00:07:15,102 --> 00:07:17,855
แต่เดี๋ยวก่อน ช้าก่อน
112
00:07:17,855 --> 00:07:20,357
บรรดาแชมป์ของเราเหนื่อยล้าหมดแล้ว
113
00:07:21,316 --> 00:07:23,610
มันจะไม่ยุติธรรมที่จะให้พวกเขาสู้กับตํารวจ
114
00:07:23,610 --> 00:07:25,696
ตามลําพังหรอกนะ ว่าไหมล่ะ
115
00:07:34,496 --> 00:07:37,249
ไอ้ตัวโทรว์เหรอ
ไม่อยู่ในข้อตกลงซะหน่อย
116
00:07:37,249 --> 00:07:38,333
ไม่อยู่
117
00:07:38,333 --> 00:07:40,752
แต่ในทางเทคนิค ถือว่าอยู่ในกฎ
118
00:07:40,752 --> 00:07:43,755
และกฎก็ยังใช้กับแกได้ คุณตํารวจ
119
00:07:43,755 --> 00:07:47,467
ถ้ารู้สึกอ่อนแอ จะยอมให้ปรับแพ้ก็ได้นะ
120
00:07:48,427 --> 00:07:51,638
เร็วน่า จะเอายังไงล่ะ
121
00:07:51,638 --> 00:07:54,141
สู้หรือถอย
122
00:07:56,852 --> 00:08:00,772
สู้! สู้!
123
00:08:55,577 --> 00:08:56,411
วินเยตต์
124
00:09:00,374 --> 00:09:01,833
เป็นอะไรไหม
125
00:09:01,833 --> 00:09:02,960
ไปเร็วเข้าเถอะ
126
00:09:23,939 --> 00:09:25,941
หยุด อย่าขยับ
127
00:09:46,169 --> 00:09:47,212
โอ๊ย ไอ้อ่อนหัด
128
00:09:47,212 --> 00:09:49,214
ไอ้เลือดผสมเฮงซวย
129
00:09:56,471 --> 00:09:58,015
บนนี้ เร็วเข้า
130
00:09:59,850 --> 00:10:01,059
แบล็กเรเวน
131
00:10:01,059 --> 00:10:02,436
เราต้องหยุดเธอ
132
00:10:03,687 --> 00:10:06,189
อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้ ยิงเธอซะ
133
00:10:32,257 --> 00:10:33,967
หีบยาจ่ายให้โรงพยาบาล
กองทัพเมืองเบิร์ก
134
00:10:37,804 --> 00:10:38,972
ตรงนี้ยังมีอีก
135
00:10:38,972 --> 00:10:41,183
ขนไปให้ได้มากที่สุด
136
00:10:47,939 --> 00:10:49,399
ตรวจดูตู้ถัดไป
137
00:11:03,038 --> 00:11:04,456
นังภูตคริตช์ตัวแสบ
138
00:11:06,375 --> 00:11:08,960
- ไอ้เศษสวะตาขาว
- อย่า
139
00:11:08,960 --> 00:11:12,464
- เขาจะยิงใส่หลังฉัน
- เราตกลงกันแล้ว ห้ามฆ่า
140
00:11:13,590 --> 00:11:14,591
เฟดรา
141
00:11:25,685 --> 00:11:27,646
ตะปบไอ้หมอนั่น เกซ่า!
142
00:11:31,983 --> 00:11:32,901
บ้าเอ๊ย
143
00:11:35,237 --> 00:11:36,279
ไอ้เวรเอ๊ย
144
00:12:07,644 --> 00:12:08,770
แกต้องจ่าย
145
00:12:09,813 --> 00:12:10,856
ยุติธรรมดี
146
00:12:18,613 --> 00:12:20,115
ฉันไม่พนันเพื่อเงิน
147
00:12:23,702 --> 00:12:26,663
เอาเงินไปและไสหัวไปซะ
148
00:12:31,084 --> 00:12:32,210
เรามีข้อตกลงกัน
149
00:12:33,295 --> 00:12:37,340
ข้อตกลงคือถ้าฉันชนะ แกจะทําตามที่ฉันขอ
150
00:12:37,340 --> 00:12:38,842
คําขอสุดพิเศษ
151
00:12:40,469 --> 00:12:44,931
หรือว่าบอซ ไกดอซคิดจะเบี้ยวหนี้
หนีข้อตกลงซะตอนนี้
152
00:12:44,931 --> 00:12:48,518
เอาละ โชว์จบแล้ว
153
00:12:48,518 --> 00:12:50,729
ฟิโลสเตรตเป็นผู้ชนะ
154
00:12:52,397 --> 00:12:55,400
และฉันจะยึดมั่นในข้อตกลง
155
00:12:55,400 --> 00:12:56,526
ยุติธรรมกันดี
156
00:12:58,403 --> 00:13:01,364
พรุ่งนี้เที่ยงนะ คุณอดีตสารวัตร
157
00:14:31,913 --> 00:14:36,293
คาร์นิวัล โรว์
158
00:15:28,053 --> 00:15:28,970
อยู่นิ่งๆ
159
00:15:34,351 --> 00:15:38,146
ดาห์เลียจะทํายังไงถ้ารู้ว่าเราไปบุกปล้นมา
160
00:15:38,146 --> 00:15:40,565
ไม่รู้สิ ฉันมัวพยายามไม่ตายอยู่
161
00:15:40,565 --> 00:15:41,775
เธอไม่ปลื้มแน่ๆ
162
00:15:41,775 --> 00:15:44,194
ฉันไม่สนหรอกนะว่าดาห์เลียปลื้มรึเปล่า
163
00:15:44,194 --> 00:15:46,905
ผู้คนต้องการยารักษาโรค
เราออกไปชิงมันมาจนได้
164
00:15:46,905 --> 00:15:49,324
ถ้าเธออยากจะโวยวาย ก็ช่างเธอ
165
00:15:49,324 --> 00:15:51,534
ใช่ เราทําสิ่งที่ถูกต้อง
166
00:15:51,534 --> 00:15:52,827
เธอจะเข้าใจ
167
00:16:33,827 --> 00:16:34,661
ขอบใจ
168
00:16:35,662 --> 00:16:36,955
ฉันจะเอาไปให้เธอเอง
169
00:16:42,794 --> 00:16:44,129
ฉันต้องไปแล้ว
170
00:16:44,754 --> 00:16:45,714
โทษทีนะ ฉัน...
171
00:16:46,798 --> 00:16:47,882
ฉันขอโทษ
172
00:16:52,303 --> 00:16:54,305
วันนี้เธอทําได้ดี สาวน้อย
173
00:16:54,305 --> 00:16:55,557
ยังไม่ดีพอหรอก
174
00:16:55,932 --> 00:16:58,685
ยาแก้ปวดแค่ไม่กี่ถุง
รักษาโรคบาสดูบห์ไม่ได้หรอก จริงไหม
175
00:16:58,685 --> 00:17:00,520
มันช่วยบรรเทาความทรมานได้
176
00:17:00,520 --> 00:17:02,355
สําหรับวันนี้ มันเพียงพอ
177
00:17:02,355 --> 00:17:04,607
พวกเขาเข้ามากันอีกกี่คน
178
00:17:04,607 --> 00:17:06,443
ห้าคน ตั้งแต่เมื่อวาน
179
00:17:07,235 --> 00:17:10,280
บรรดาภูตอย่างเธอรับสภาพแบบนี้
ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ใช่ไหมล่ะ
180
00:17:10,280 --> 00:17:11,531
เราเกิดมาเพื่อโบยบิน
181
00:17:11,531 --> 00:17:14,409
ไม่ใช่นอนกลิ้งเกลือกหมดสภาพ
ราวกับฝูงสัตว์ใช้ขาเดิน
182
00:17:15,618 --> 00:17:16,953
ยกเว้นคุณนะ
183
00:17:18,580 --> 00:17:22,500
นี่ยังถือว่าดีที่โรคภัยไข้เจ็บ
แค่กล้ํากรายคนของเธอ
184
00:17:22,500 --> 00:17:26,671
หากเป็นพวกฟอนที่ต้องทนทรมาน
เธอก็จะช่วยเรา ฉันรู้ดี
185
00:17:26,671 --> 00:17:28,757
- ไม่ ไม่...
- เถอะน่า
186
00:17:29,549 --> 00:17:30,675
น่าสงสารยิ่งนัก
187
00:17:31,718 --> 00:17:32,969
เธอคือคนที่เขาเลือกใช่ไหม
188
00:17:33,762 --> 00:17:37,015
เคนกับอูน่าเลือกกันและกัน
และคนอื่นอีกสามคน
189
00:17:38,016 --> 00:17:41,686
เดือนก่อน
ห้าคนนั้นคุยกันว่าต้องการเด็กกี่คน
190
00:17:42,145 --> 00:17:44,689
คุณนี่ยุ่งยากชะมัด รู้ตัวไหม
191
00:17:46,441 --> 00:17:47,984
ตอนนี้เหลือเพียงสองคนเท่านั้น
192
00:17:49,903 --> 00:17:52,155
เมื่ออูน่าจากไป เคนก็จะต้องอยู่ลําพัง
193
00:17:53,782 --> 00:17:56,451
ฉันได้ยินว่าเธอไปบินมาเมื่อคืน
194
00:17:56,451 --> 00:17:57,410
เป็นยังไงบ้าง
195
00:17:58,203 --> 00:17:59,704
ก็ดี
196
00:17:59,704 --> 00:18:02,373
ยกเว้นสหายของฉันที่ออกปล้นโดยไม่มีฉัน
197
00:18:03,249 --> 00:18:04,959
อีกไม่นาน เมื่อคุณอาการดีขึ้น
198
00:18:05,543 --> 00:18:07,003
ดี
199
00:18:07,003 --> 00:18:09,464
ในนี้มันน่าสังเวชนัก
200
00:18:09,464 --> 00:18:12,050
นอนแผ่ไม่มีอะไรทํา
201
00:18:14,719 --> 00:18:15,845
เธอไม่ยอมกิน
202
00:18:15,845 --> 00:18:17,430
อะไรนะ ทําไม
203
00:18:18,473 --> 00:18:22,310
เพราะว่า เผื่อเธอลืมไป
ฉันคือแบล็กเรเวน
204
00:18:23,144 --> 00:18:24,813
ฉันเลยทนความเจ็บปวดได้นิดหน่อย
205
00:18:24,813 --> 00:18:27,565
เมื่อไม่มียามากพอให้แจกจ่าย
206
00:18:27,565 --> 00:18:30,193
ฉันไม่ใช่คนที่อาการหนักสุดในนี้
ฉันไม่เป็นไรหรอก
207
00:18:32,445 --> 00:18:35,490
ถ้าเธอคนใดคิดจะเรียกฉันว่ากล้าหาญ
208
00:18:35,490 --> 00:18:36,699
ฉันจะฟาดพวกเธอซะ
209
00:18:37,325 --> 00:18:39,536
ที่รัก เห็นใจกันหน่อยสิ
210
00:18:39,536 --> 00:18:42,789
คืนนี้เราผ่านอะไรมาเยอะ
เราปล้นรถไฟ คุณรู้ไหม
211
00:18:43,706 --> 00:18:46,626
เอาละ ฉันจะไม่กวนคุณ
212
00:18:48,711 --> 00:18:50,004
ตอนนี้
213
00:19:48,354 --> 00:19:49,355
ไม่เป็นไรใช่ไหม
214
00:19:50,273 --> 00:19:52,400
รอยขีดข่วนนิดหน่อย ก็เท่านั้น
215
00:19:52,400 --> 00:19:55,028
แต่คุณเจ็บหนักกว่า ดูคุณสิ
216
00:19:55,028 --> 00:19:56,487
ผมได้สิ่งที่ผมตามหา
217
00:19:56,487 --> 00:19:59,073
ถ้าแดเรียสรู้ว่าคุณทําอะไรเพื่อเขา...
218
00:19:59,073 --> 00:20:00,116
ผมติดค้างเขาไว้
219
00:20:01,367 --> 00:20:03,453
คุณเลิกต่อสู้แล้วสินะ
220
00:20:03,995 --> 00:20:05,747
ถ้าบอซรักษาคําพูด
221
00:20:06,122 --> 00:20:07,373
คุณได้ยามาไหม
222
00:20:18,217 --> 00:20:19,719
งั้นเราก็เสร็จงานแล้วสินะ
223
00:20:20,762 --> 00:20:22,680
ยาพอใช้ไม่ถึงสัปดาห์หรอก
224
00:20:24,057 --> 00:20:26,726
และจะมีรถไฟเสบียงอีกขบวน
ผ่านมาในอีกสองวัน
225
00:20:27,226 --> 00:20:30,104
พวกมันจะพร้อมตั้งรับถ้าคุณคิดจะทําอีก
ผมไม่ชอบเลย
226
00:20:32,357 --> 00:20:36,069
มีภูตกี่ตนมาที่นี่เพราะฉันบอกพวกเขา
ว่าเราจะปลอดภัยในเบิร์ก
227
00:20:38,321 --> 00:20:39,822
โลกกําลังล่มสลาย
228
00:20:39,822 --> 00:20:42,450
และจะให้ฉันนั่งอยู่บ้าน
โดยไม่ทําอะไรเลยคงไม่ได้
229
00:20:42,450 --> 00:20:43,368
ผมรู้
230
00:20:45,495 --> 00:20:46,329
ดี
231
00:20:47,330 --> 00:20:50,249
ทีนี้ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันขออาบน้ําก่อน
232
00:20:51,960 --> 00:20:55,463
ได้ ผมว่าจะไม่พูดแล้วนะ แต่ว่า...
233
00:20:55,463 --> 00:20:58,216
ไปให้พ้นหน้าเลย
คุณต้องอาบมากกว่าฉันซะอีก
234
00:20:58,216 --> 00:21:01,094
- ใช่ อาจจะ
- พูดจริงๆ นะ คุณตัวเหม็นเกินทน
235
00:21:01,094 --> 00:21:03,471
- ไปเลย เข้าไปในนั้น
- เชิญสุภาพสตรีก่อน
236
00:21:15,692 --> 00:21:17,860
ปีกคู่นี้ทําความสะอาดตัวเองไม่ได้หรอกนะ
237
00:21:35,670 --> 00:21:38,631
หนังสือพิมพ์เบิร์กเฮรัลด์
เศรษฐกิจตกต่ําหนักกว่าเดิม
238
00:22:06,159 --> 00:22:07,410
เพื่อนทั้งหลาย
239
00:22:09,245 --> 00:22:12,874
พวกคุณมาที่นี่วันนี้เพื่อเป็นสักขีพยาน
ว่าความยุติธรรมได้บังเกิดแล้ว
240
00:22:12,874 --> 00:22:14,375
ใช่ ความยุติธรรม
241
00:22:15,543 --> 00:22:17,253
ผมยืนต่อหน้าพวกคุณ
242
00:22:17,253 --> 00:22:21,382
ไม่ใช่แค่ในฐานะนายกฯ ของคุณ
แต่ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก
243
00:22:31,768 --> 00:22:36,230
นี่คือพัคที่สังหารแอบซาโลม
กับพายที เบรกสเปียร์
244
00:22:37,899 --> 00:22:38,858
พ่อแม่ของผม
245
00:22:58,127 --> 00:23:00,671
พ่อของผมเป็นยอดบุรุษ
246
00:23:01,172 --> 00:23:04,008
ชายผู้มีอารยะและเมตตา
247
00:23:04,008 --> 00:23:05,510
เหมือนพวกเราหลายคน
248
00:23:06,344 --> 00:23:09,055
เขาต้อนรับพวกเฟ
ที่ลี้ภัยมายังเมืองของเขา
249
00:23:10,681 --> 00:23:12,100
เขาทํากระทั่งต้อนรับเข้าบ้านเขาเอง
250
00:23:13,559 --> 00:23:17,105
เขามอบอาหาร งานและที่พักให้พวกมัน
251
00:23:18,272 --> 00:23:22,527
เขาเชื่อในความดีงามพื้นฐาน
ของทุกสิ่งมีชีวิต
252
00:23:22,527 --> 00:23:25,446
และความมีเมตตาของเขา
ได้รับการตอบแทน
253
00:23:25,446 --> 00:23:27,156
ด้วยการฆาตกรรมและทรยศ
254
00:23:27,156 --> 00:23:28,533
ไอ้ลาชั่ว!
255
00:23:38,543 --> 00:23:41,963
เจ้าภูตคริตช์หัวรุนแรงพรากแม่กับพ่อผมไป
256
00:23:43,214 --> 00:23:45,466
แต่พวกมันพรากสิ่งที่สําคัญกว่าไปจากคุณ
257
00:23:46,551 --> 00:23:48,302
พวกมันพรากนายกฯ ของคุณไป
258
00:23:49,470 --> 00:23:50,721
ยอดผู้นํา
259
00:23:52,181 --> 00:23:53,182
และภรรยาของเขา
260
00:23:54,392 --> 00:23:55,476
แม่ผมเอง
261
00:23:56,310 --> 00:23:58,146
ดวงใจแสนอ่อนโยนของประเทศเรา
262
00:23:58,146 --> 00:23:59,981
ฉันจะฆ่าแม่แกได้ยังไงกัน
263
00:23:59,981 --> 00:24:02,567
- ฉันอยู่ในคุกแท้ๆ!
- เธอไม่เคยทําร้ายใคร
264
00:24:02,567 --> 00:24:06,445
- แกรู้แก่ใจว่ามันไม่จริง
- เธอถูกฆาตกรรม อย่างโหดเหี้ยม
265
00:24:06,445 --> 00:24:08,990
ท่านผู้ซ่อนเร้นโปรดจงปรากฏตัว
ต่อหน้าผู้รับใช้คุณ
266
00:24:08,990 --> 00:24:12,243
และมีเพียงผู้พลีชีพเท่านั้นที่รู้
ว่าเกิดอะไรกับร่างเธอบ้าง
267
00:24:12,743 --> 00:24:14,912
ผมไม่สามารถแม้แต่จะฝังศพเธอได้
268
00:24:17,206 --> 00:24:18,791
ในฐานะบุตรชายผู้เศร้าโศก
269
00:24:18,791 --> 00:24:20,793
ในฐานะบุตรของพ่อผม
270
00:24:20,793 --> 00:24:23,880
สัญชาตญาณผมคือพยายามเข้าใจ
271
00:24:23,880 --> 00:24:26,174
เพื่อตอบกลับความเหี้ยมโหดด้วยเมตตา
272
00:24:26,174 --> 00:24:27,967
โปรดปรานีด้วยเถิด
273
00:24:27,967 --> 00:24:31,971
แต่ในฐานะนายกฯ
มันเป็นหน้าที่ผมที่จะรักษากฎหมาย
274
00:24:33,306 --> 00:24:35,558
เพื่อปกป้องประเทศอันแสนมีค่าของเรา
275
00:24:35,558 --> 00:24:39,812
เพื่อส่งสารไปถึงพวกภูตตนใดก็ตาม
ที่คิดก่อการปลุกระดม
276
00:24:39,812 --> 00:24:42,106
พวกแกยังเบิกบานใจอยู่ที่เดอะโรว์ได้งั้นรึ
277
00:24:42,106 --> 00:24:45,443
เราคือชาติที่ถูกโจมตีทั้งศึกในและศึกนอก
278
00:24:45,443 --> 00:24:48,529
เฮ้ย บอกพวกเขาเรื่องภูตที่แกเย่อด้วยสิ
279
00:25:20,478 --> 00:25:21,938
พวกมันลักพาตัวผู้หญิงของเรา
280
00:25:35,034 --> 00:25:36,661
พ่อผมรู้อภัย
281
00:25:38,412 --> 00:25:39,914
และมันทําให้เขาต้องสิ้นชีพ
282
00:25:41,415 --> 00:25:44,085
บุตรชายเขาจะไม่ทําผิดพลาดซ้ํา
283
00:25:45,711 --> 00:25:47,797
นายกฯ จงเจริญ!
284
00:25:47,797 --> 00:25:51,634
- นายกฯ จงเจริญ!
- นายกฯ จงเจริญ!
285
00:26:05,189 --> 00:26:08,150
ท่านนายกฯ ผมขอเวลาสักครู่
286
00:26:08,150 --> 00:26:09,735
อะไรอีกล่ะ คุณมิลเวอร์ที
287
00:26:09,735 --> 00:26:11,237
ใช้คําพูดแรงอยู่นะ
288
00:26:11,237 --> 00:26:13,531
บิดาคุณคงจะ...
289
00:26:15,825 --> 00:26:16,659
คือ
290
00:26:18,286 --> 00:26:20,913
ผมสงสัยว่าคุณพอจะมีเวลาไตร่ตรอง
291
00:26:20,913 --> 00:26:22,999
บทสนทนาของเราเมื่อวานนี้ไหม
292
00:26:23,874 --> 00:26:25,835
ไม่ ผมไม่มีเวลา
293
00:26:26,961 --> 00:26:29,547
ทูตแพกต์จะมาถึงพรุ่งนี้
294
00:26:29,547 --> 00:26:32,425
บรรดาภูตก่อการร้าย
ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน
295
00:26:32,425 --> 00:26:36,053
แก๊งพวกมันเพิ่งปล้นรถไฟ
ผมนอนหลับไม่เต็มตามาหลายสัปดาห์แล้ว
296
00:26:36,053 --> 00:26:40,558
และตอนนี้ผมสั่งกุดหัวพวกมัน
ด้วยความหวังเล็กๆ ว่าจะส่งสารออกไป
297
00:26:40,558 --> 00:26:43,561
- ผมไม่มีอารมณ์มาฟังคุณอบรมหรอกนะ
- ไม่ๆ ไม่ใช่การอบรม
298
00:26:43,561 --> 00:26:46,939
ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่ามีการจัดการ...
299
00:26:46,939 --> 00:26:50,943
พอ ผมจะไม่ไปเยือนเดอะโรว์
อย่างเป็นทางการอีก
300
00:26:50,943 --> 00:26:55,531
ด้วยความเคารพ พวกยามทํางาน
ไม่ได้หยุดพักมาหลายสัปดาห์แล้ว
301
00:26:55,531 --> 00:26:58,409
แค่ท่านนายกฯ แวะเยี่ยมสั้นๆ
302
00:26:58,409 --> 00:27:00,494
มันจะเพิ่มขวัญกําลังใจได้นะ
303
00:27:14,258 --> 00:27:18,804
รู้กันอยู่นะ คุณมิลเวอร์ที
ผมไม่ใช่คนฉลาดเช่นคุณ
304
00:27:19,847 --> 00:27:21,640
แต่หากผมเป็นคนฉลาดสักหน่อย
305
00:27:21,766 --> 00:27:25,269
ผมคงสงสัยว่านี่เป็นอุบายของคุณ
ที่จะล่อให้ผมไปเดอะโรว์
306
00:27:25,269 --> 00:27:28,105
เพื่อที่ผมจะได้เห็นสภาพที่นั่นด้วยตัวเอง
307
00:27:28,105 --> 00:27:31,233
และบางทีอาจถึงขั้นสะเทือนอารมณ์
จนผมเปลี่ยนใจก็ได้
308
00:27:31,233 --> 00:27:33,527
ไม่ มันคงไร้เหตุผลไปหน่อย
309
00:27:33,527 --> 00:27:37,073
ไม่มีเจตนาใดๆ ทั้งสิ้นที่จะ...
310
00:27:37,073 --> 00:27:38,074
- ไม่เหรอ
- ไม่
311
00:27:39,700 --> 00:27:40,743
ดี
312
00:27:42,578 --> 00:27:44,538
ถ้ามีปัญหาเรื่องขวัญกําลังใจ
313
00:27:44,538 --> 00:27:46,832
ก็เอาบรั่นดีแจกจ่ายให้พวกนั้นสองเท่า
314
00:28:01,347 --> 00:28:04,016
โรงแรมเทตเทอร์บี
315
00:28:09,855 --> 00:28:11,315
ทัวร์มาลีน
316
00:28:13,567 --> 00:28:14,527
สบายดีไหม
317
00:28:14,527 --> 00:28:16,612
จ้ะ ดี ก็ดี
318
00:28:16,612 --> 00:28:20,491
ยังมีอีกกองเล็กๆ ซ่อนเอาไว้
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
319
00:28:20,908 --> 00:28:22,993
ดูเหมือนเธอได้งานใหม่แล้วสินะ
320
00:28:22,993 --> 00:28:25,204
ต่างจากงานเก่านิดเดียวใช่ไหมล่ะ
321
00:28:25,204 --> 00:28:28,290
สอนให้เจ้าพวกตัวเล็กอ่านออก
ได้เงินไม่มากเท่างานเก่า
322
00:28:28,290 --> 00:28:32,294
แต่เธอจะทําอะไรได้ในเมื่อมีพวกโง่
อยู่อีกฝั่งของกําแพง
323
00:28:33,462 --> 00:28:35,548
สงสัยจังว่าพวกมันคิดถึงเราไหม
324
00:28:35,548 --> 00:28:38,843
ไอ้พวกโรคจิตเป็นคําที่ใช่
325
00:28:39,552 --> 00:28:41,846
นี่... โทษทีนะ นี่คุณ...
326
00:29:09,123 --> 00:29:11,167
นี่มันเรื่องอะไรกัน
327
00:29:11,167 --> 00:29:12,376
ของขวัญน่ะ
328
00:29:12,376 --> 00:29:16,338
ของขวัญจากท่านนายกฯ
มอบให้ชาวเมืองเดอะโรว์
329
00:29:16,338 --> 00:29:18,757
น่าขยะแขยงสิ้นดี แกเข้ามาไม่ได้...
330
00:29:20,176 --> 00:29:23,512
ไม่ได้งั้นสินะ
อย่าพูดว่า "ไม่ได้" กับฉัน เจ้าภูต
331
00:29:27,433 --> 00:29:28,434
ได้โปรด
332
00:29:29,477 --> 00:29:33,314
คุณเจ้าหน้าที่
ลูกของเราไม่ควรต้องเห็นสิ่งนี้
333
00:29:36,942 --> 00:29:40,070
ฟังนะ ยัยคุณนาย
ถ้าเธอมีข้อร้องเรียนใดๆ
334
00:29:40,571 --> 00:29:43,782
ถ้าพวกแกหน้าไหนมีข้อร้องเรียน
335
00:29:44,867 --> 00:29:47,036
เชิญไปคุยกับเขาได้เลย
336
00:30:01,550 --> 00:30:03,219
ลองเกอร์เบน
337
00:30:03,219 --> 00:30:06,847
ยัยเด็กสาวยังออกคําสั่งกับเราอยู่ มาร์โลว์
338
00:30:06,847 --> 00:30:08,265
ผมจะไม่ทนหรอกนะ
339
00:30:08,265 --> 00:30:11,769
นี่ก็สามเดือนแล้ว
ตั้งแต่ลองเกอร์เบนไปหาผู้พลีชีพ
340
00:30:11,769 --> 00:30:15,064
เธอจะเลิกไว้ทุกข์ทันเวลา
กับการเลือกตั้งผู้นํา
341
00:30:15,064 --> 00:30:16,565
- เดี๋ยวก็รู้
- ใช่สินะ
342
00:30:16,565 --> 00:30:18,984
วางแผนจะลงสมัครชิงชัยเองรึเปล่าคุณ
343
00:30:18,984 --> 00:30:22,404
หากนโยบายของเบรกสเปียร์หนุ่ม
ไม่ทําเราพังพินาศซะก่อน
344
00:30:22,404 --> 00:30:24,698
ต้องมีสักคนหยุดเขา
345
00:30:24,698 --> 00:30:26,492
คนที่คุมสถานการณ์อยู่
346
00:30:26,492 --> 00:30:30,538
สิ่งสําคัญก็คือการเมืองเป็นเรื่องของผู้ชาย
347
00:30:30,538 --> 00:30:35,167
เด็กเหลือขอขี้โวยวายอาจดีใจ
ที่ได้กลับไปเล่นกับตุ๊กตาก็ได้
348
00:30:48,138 --> 00:30:52,017
ท่านนายกฯ ฉันยืนกราน
ว่าเราต้องหารือเรื่องภาษีอากรใหม่
349
00:30:52,017 --> 00:30:55,020
ท่าเรือของเรา
รับการจัดเก็บภาษีเพิ่มเติมไม่ไหว
350
00:30:56,564 --> 00:30:59,567
คุณสุภาพบุรุษ ขอผมคุย
กับท่านผู้นําฝ่ายค้านสักครู่ได้ไหม
351
00:30:59,567 --> 00:31:01,360
แน่ใจนะว่าคุณไม่ต้องการผู้ดูแล
352
00:31:01,360 --> 00:31:03,862
เธอดูพร้อมจะเอากระเป๋าฟาดคุณอยู่นะ
353
00:31:03,862 --> 00:31:05,948
ขอบคุณ ไวน์เทราต์ ผมเอาอยู่
354
00:31:19,545 --> 00:31:22,298
คุณจัดการตัวเองได้ยอดเยี่ยม
355
00:31:22,298 --> 00:31:24,049
และไม่สุจริตด้วย
356
00:31:24,049 --> 00:31:26,260
พวกพัคเหล่านั้นไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ผม
357
00:31:26,260 --> 00:31:28,721
แต่พวกมันตั้งใจจะทํา
358
00:31:28,721 --> 00:31:30,472
มันช่างน่าชัง โซฟี
359
00:31:30,472 --> 00:31:31,849
ผมรู้สึกสกปรก
360
00:31:32,308 --> 00:31:34,476
มันคือการแสดงออกซึ่งความเข้มแข็ง
361
00:31:34,476 --> 00:31:35,811
ความเด็ดขาด
362
00:31:36,854 --> 00:31:38,188
และถูกเวลา
363
00:31:38,939 --> 00:31:41,483
ทูตแพกต์จะมาถึงที่นี่พรุ่งนี้
364
00:31:41,483 --> 00:31:46,113
และมีเสียงกระซิบกระซาบกันแล้ว
ในหมู่พรรคการเมืองทั้งสองของเรา
365
00:31:46,113 --> 00:31:47,656
กระซิบกระซาบรึ
366
00:31:47,656 --> 00:31:50,659
เราทั้งคู่ไม่ปลอดภัย โจนาห์ คุณก็รู้
367
00:31:50,659 --> 00:31:53,162
เราสืบทอดเก้าอี้ก็จริง แต่ไม่ใช่อํานาจ
368
00:31:54,538 --> 00:31:56,665
เมื่อช่วงไว้ทุกข์ผ่านไป
369
00:31:56,665 --> 00:31:59,501
พรรคของฉันจะท้าทายความเป็นผู้นําของฉัน
370
00:31:59,501 --> 00:32:00,836
พรรคคุณก็เช่นกัน
371
00:32:00,836 --> 00:32:02,379
บางทีพวกเขาก็ควรทํา
372
00:32:03,297 --> 00:32:05,090
ผมไม่เคยเรียกร้องสิ่งเหล่านี้
373
00:32:07,801 --> 00:32:11,805
คุณเชื่อไหมว่าคุณสามารถ
กลายเป็นยอดบุรุษที่ยิ่งใหญ่กว่าบิดาคุณ
374
00:32:11,805 --> 00:32:12,765
ฉันเชื่อ
375
00:32:13,390 --> 00:32:16,685
ผมไม่น่าเล่าเรื่อง
คําพยากรณ์บ้านั่นให้คุณฟัง
376
00:32:16,685 --> 00:32:19,688
อีกอย่าง ผมไม่ใช่
ลูกชายจริงๆ ของเขาด้วย จริงไหม
377
00:32:19,688 --> 00:32:23,567
แอบซาโลม เบรกสเปียร์คือบิดาคุณ
นั่นแหละที่สําคัญ
378
00:32:23,567 --> 00:32:25,486
คุณพูดเหมือนแม่ผมไม่มีผิด!
379
00:32:32,034 --> 00:32:34,370
มีความยิ่งใหญ่ในตัวคุณ โจนาห์
380
00:32:35,829 --> 00:32:36,789
ฉันมองเห็น
381
00:32:38,666 --> 00:32:40,417
และพวกเขาที่เหลือจะเห็นเช่นกัน
382
00:32:41,377 --> 00:32:42,628
เมื่อคุณพร้อม
383
00:33:00,062 --> 00:33:01,188
เดินต่อไป
384
00:33:03,691 --> 00:33:05,025
ขออภัยครับท่าน
385
00:33:05,025 --> 00:33:07,528
คนของท่านนายกฯ ให้เขาผ่านได้
386
00:33:07,528 --> 00:33:08,445
ขอบคุณ
387
00:33:31,760 --> 00:33:32,720
ให้ผมช่วยนะ
388
00:33:32,720 --> 00:33:34,012
ขอบใจ
389
00:33:34,012 --> 00:33:35,764
ลุกขึ้น ยังงั้นสิ
390
00:33:43,814 --> 00:33:44,857
สวัสดี
391
00:33:45,774 --> 00:33:48,277
คุณเอโรเดน ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง
392
00:34:02,624 --> 00:34:04,001
ไม่!
393
00:34:04,001 --> 00:34:06,211
พ่อคะ พ่อ ได้โปรด
394
00:34:06,920 --> 00:34:08,589
ได้โปรด ไม่นะ!
395
00:34:08,589 --> 00:34:10,591
- ปล่อยฉัน
- ฉันรู้ ฉันขอโทษ
396
00:34:10,591 --> 00:34:13,010
พ่อคะ ไม่นะ
397
00:34:13,010 --> 00:34:14,136
ไฟโล
398
00:34:16,930 --> 00:34:19,266
- เขาไม่มา
- ผมพยายามแล้ว
399
00:34:19,266 --> 00:34:23,187
ถ้าเขาได้เห็นด้วยตาตัวเอง
ว่านโยบายเขาสร้างความเสียหายแค่ไหน
400
00:34:23,187 --> 00:34:25,355
เขาจะเปลี่ยนใจทันทีงั้นรึ
401
00:34:26,231 --> 00:34:28,066
เรื่องนั้นสายไปแล้ว
402
00:34:28,066 --> 00:34:31,236
น้องชายต่างมารดาของคุณ
ยังพอทําเรื่องดีๆ ได้
403
00:34:31,236 --> 00:34:34,615
นี่ถ้าผมไม่รู้มาก่อน ผมคงคิดว่าคุณปลื้มมัน
404
00:34:34,615 --> 00:34:38,786
คนเราเปลี่ยนกันได้ ไฟโล
และผมยังมีความหวังให้เขาอยู่
405
00:34:38,786 --> 00:34:41,121
ไม่ เราต้องทําอะไรสักอย่าง
406
00:34:41,121 --> 00:34:44,124
ใช่ แล้วคุณคิดอะไรได้บ้างล่ะ
407
00:34:44,124 --> 00:34:47,920
เขาได้ตําแหน่งเพียงเพราะเป็นบุตรคนโต
ของเบรกสเปียร์ใช่ไหม
408
00:34:47,920 --> 00:34:49,379
เว้นแต่ว่าที่จริงเขาไม่ใช่
409
00:34:50,589 --> 00:34:51,548
ผมต่างหาก
410
00:34:58,138 --> 00:35:01,141
คุณไม่ได้จะบอกผมว่า
จะเปิดเผยเรื่องนี้ให้โลกรู้หรอกนะ
411
00:35:02,643 --> 00:35:05,020
คุณเสียสติไปแล้ว ไม่มีใครเชื่อคุณหรอก
412
00:35:05,020 --> 00:35:08,148
อีกอย่าง พวกเขาไม่มีวันเลือก
ครึ่งมนุษย์ครึ่งภูตเป็นนายกฯ แน่
413
00:35:08,148 --> 00:35:09,483
ก็จริง
414
00:35:09,483 --> 00:35:12,110
แต่ข่าวอื้อฉาว นั่นละที่จะทําลายเขา
415
00:35:13,153 --> 00:35:16,323
- ใครก็ตามที่มาแทนคงไม่แย่ไปกว่านี้
- ผมไม่มั่นใจนักหรอก
416
00:35:17,115 --> 00:35:20,828
เปิดเผยตัวตนคุณเอง ไฟโล
คือเรื่องโง่เง่าเอาตัวเองไปตาย
417
00:35:20,828 --> 00:35:22,579
มันบ้าสิ้นดี มัน...
418
00:35:27,668 --> 00:35:28,836
เข้าใจนะ
419
00:35:30,170 --> 00:35:32,047
คุณตัดสินใจหรือยังว่าจะทํายังไงเรื่องนี้
420
00:35:32,965 --> 00:35:34,925
ผมเปิดรับทุกความเห็น
421
00:35:34,925 --> 00:35:39,555
มีทางออกที่เป็นไปได้ทางเดียว
ก็คือประกาศให้ผู้ฟังที่ใช่ได้รับรู้
422
00:35:44,518 --> 00:35:45,477
ผู้พลีชีพ
423
00:35:47,646 --> 00:35:51,149
มีงานเลี้ยงอาหารค่ําที่รัฐจัด
เพื่อเป็นเกียรติให้ทูตแพกต์
424
00:35:51,149 --> 00:35:52,234
- เมื่อไหร่
- พรุ่งนี้
425
00:35:54,903 --> 00:35:55,946
คุณจะช่วยใช่ไหม
426
00:35:57,114 --> 00:35:59,449
ผมไม่อยากให้คุณซวยเพื่อผม
427
00:36:00,158 --> 00:36:01,660
ผมซวยอยู่แล้ว
428
00:36:02,578 --> 00:36:06,123
อย่างน้อยแบบนี้ ผมพอเลือกได้ว่า
จะเจอความซวยแบบไหน
429
00:36:07,624 --> 00:36:08,667
งั้นพรุ่งนี้
430
00:36:17,092 --> 00:36:18,176
เอานี่ไป
431
00:36:31,023 --> 00:36:33,942
นายแค่แตะประตูเท่านั้นเอง
432
00:36:33,942 --> 00:36:35,569
จะกลัวอะไรหนักหนาเล่า
433
00:36:35,569 --> 00:36:36,778
ฉันไม่ได้กลัว
434
00:36:36,778 --> 00:36:37,905
งั้นก็แตะสิ
435
00:36:38,488 --> 00:36:39,406
ไม่
436
00:36:40,115 --> 00:36:41,783
แตะสิ
437
00:38:04,533 --> 00:38:07,202
ฉันจะกลับบ้านไปหาเมียฉัน
438
00:38:07,202 --> 00:38:09,496
ฉันนี่ไงเมียแก เจ้าทึ่มเอ๊ย
439
00:38:42,070 --> 00:38:43,530
หายไปไหนมาล่ะ
440
00:38:45,073 --> 00:38:47,075
ยุ่งน่ะ มีอะไรไม่ทราบ
441
00:38:47,826 --> 00:38:49,578
คือว่าดาห์เลียไม่อยู่
442
00:38:49,578 --> 00:38:52,789
ส่วนคนอื่นๆ อยากจัดพิธีเดกห์โนส
เพื่อเป็นเกียรติให้เธอ
443
00:38:53,498 --> 00:38:54,374
ไปให้พ้นเลย
444
00:38:55,834 --> 00:38:59,504
รถไฟทําให้เราเป็นวีรบุรุษ
และมันเป็นความคิดเธอ
445
00:38:59,504 --> 00:39:00,630
เธอคู่ควรได้รับมัน
446
00:39:02,424 --> 00:39:04,468
ฉันเนี่ยนะ พิธีเดกห์โนสน่ะรึ
447
00:39:04,468 --> 00:39:06,303
ดาห์เลียไม่มีวันยอมแน่
448
00:39:06,303 --> 00:39:09,181
ก็อย่างที่ฉันบอก เธอไม่อยู่ที่นี่
449
00:39:09,181 --> 00:39:11,850
และเมื่อพิธีเสร็จสิ้น เธอจะเรียกคืนไม่ได้
450
00:39:12,684 --> 00:39:15,854
ตกลงเธออยากรับ
ความเคารพจากเราไหมล่ะ
451
00:40:14,913 --> 00:40:19,167
ทําลับหลังฉันอีกที
ฉันจะเด็ดปีกเธอทิ้งซะ นังตัวแสบ
452
00:40:19,960 --> 00:40:21,086
ลองดูก็ได้
453
00:40:37,477 --> 00:40:39,479
- อยู่นิ่งๆ
- มันเจ็บ
454
00:40:39,479 --> 00:40:43,733
นี่คือสิ่งที่เธอได้รับจากการเข้าร่วม
กับแบล็กเรเวน ไม่มีใครบังคับเธอ
455
00:40:43,733 --> 00:40:45,360
เธอเคยเกริ่นแล้ว
456
00:40:45,360 --> 00:40:46,862
ใช่ เพราะเธอถามไง
457
00:40:48,864 --> 00:40:52,159
ช่างเป็นวิธีแสดงความเคารพที่ตลกชะมัด
ทรมานผ่านพิธีกรรม
458
00:40:52,159 --> 00:40:56,663
ถึงยังงั้น ถ้าเป็นความคิดเล่นสนุก
ของพวกเขา ฉันก็ไม่ขอตัดสินพวกเขานะ
459
00:40:57,581 --> 00:40:58,748
แหงละ เธอตัดสิน
460
00:41:00,625 --> 00:41:02,419
ก็ได้ อาจจะนิดหน่อย
461
00:41:04,588 --> 00:41:07,382
แล้วความคิดเล่นสนุกของเธอทุกวันนี้
คืออะไรงั้นเหรอ
462
00:41:08,133 --> 00:41:09,384
ฉันหมายถึง
463
00:41:11,219 --> 00:41:13,180
ฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้เจอเธอมานานมาก
464
00:41:16,850 --> 00:41:18,852
เธอเคยมีความรู้สึกที่ว่า...
465
00:41:20,604 --> 00:41:24,482
รู้สึกกระวนกระวายว่าสิ่งที่เลวร้ายมากๆ
กําลังจะเกิดขึ้นไหม
466
00:41:27,444 --> 00:41:30,739
ใช่ เหมือนที่ไฟโลจะทํากับฉัน
ตอนเขาเห็นแผลนี้
467
00:41:31,573 --> 00:41:32,824
ใช่ จริงแท้แน่นอน
468
00:41:34,868 --> 00:41:37,454
โทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดไม่ดี
469
00:41:38,622 --> 00:41:40,582
ไม่เอาน่า เรื่องเป็นมายังไง
470
00:41:42,125 --> 00:41:46,254
ก็แค่มาตรฐานของเราทั้งแย่
และทรมานข้างใน
471
00:41:46,254 --> 00:41:47,214
เรียบร้อยแล้ว
472
00:41:49,716 --> 00:41:51,301
เธอไม่เป็นไรใช่ไหม
473
00:41:51,301 --> 00:41:52,302
ฉันเหรอ
474
00:41:53,261 --> 00:41:54,387
สบายมาก
475
00:41:57,682 --> 00:42:00,393
เผื่อว่าเธอลืม
ฉันอ่านใจเธอออกได้อย่างชัดเจน
476
00:42:01,353 --> 00:42:03,605
ดังนั้นบอกฉันเถอะว่าเป็นอะไร
ไม่งั้นฉันจะกังวล
477
00:42:04,814 --> 00:42:06,483
ฉันไม่ใช่คนที่ปล้นรถไฟ
478
00:42:06,483 --> 00:42:09,236
ดังนั้นบางทีเธอควรกังวล
เรื่องตัวเธอเองดีกว่า
479
00:42:15,367 --> 00:42:16,660
อีกแก้วไหม
480
00:42:19,371 --> 00:42:22,290
ดึกไปหน่อยสําหรับฉัน ไว้โอกาสหน้าดีกว่า
481
00:42:24,501 --> 00:42:25,460
ลาก่อน
482
00:42:26,795 --> 00:42:27,712
ลาก่อน
483
00:44:46,976 --> 00:44:48,728
นี่ เอนเดอร์ส มาหาฉันสิ
484
00:44:48,728 --> 00:44:50,688
ก็ได้ กําลังไป
485
00:45:04,994 --> 00:45:06,663
คุณเป็นอะไรของคุณ
486
00:45:06,663 --> 00:45:08,790
- โทษที อะไรนะ
- แมวของหนู
487
00:45:10,542 --> 00:45:12,210
คุณทําแบบนั้นทําไม
488
00:45:17,298 --> 00:45:18,716
ฉันไม่ได้...
489
00:45:28,685 --> 00:45:31,187
- อะไรวะเนี่ย
- ไรครอฟต์ ฟิโลสเตรต
490
00:45:31,187 --> 00:45:33,273
- ใช่
- แกต้องไปกับเรา
491
00:45:33,273 --> 00:45:34,691
ข้อหาอะไรไม่ทราบ
492
00:45:34,691 --> 00:45:36,317
เป็นภูตสารเลวยังไงละ
493
00:46:06,347 --> 00:46:07,390
เปิดประตู
494
00:46:15,857 --> 00:46:17,150
ขอบใจหนุ่มๆ
495
00:46:17,150 --> 00:46:18,234
พวกแกไปได้
496
00:46:19,444 --> 00:46:21,154
ดีใจที่ได้เจออีกครั้ง
497
00:46:21,905 --> 00:46:22,989
สารวัตร
498
00:46:25,283 --> 00:46:26,951
ขอโทษด้วยที่ใช้กําลังพาตัวมา
499
00:46:28,495 --> 00:46:31,456
ไม่ ไม่ นายรู้จักฉันดี เบอร์วิก
500
00:46:31,456 --> 00:46:33,041
ฉันชอบเซอร์ไพรส์
501
00:46:33,041 --> 00:46:35,084
ให้ตายสิน่า
502
00:46:35,084 --> 00:46:36,920
นายเสียสติไปแล้วหรือไง
503
00:46:36,920 --> 00:46:38,213
ขอตัวเราสักครู่
504
00:46:40,089 --> 00:46:42,759
ไอ้คนสมสู่กับภูตจอมโสมม
505
00:46:42,759 --> 00:46:44,928
ยินดีเสมอที่เจอพวกนาย
506
00:46:46,095 --> 00:46:47,764
นี่มันเรื่องอะไรกัน
507
00:46:47,764 --> 00:46:50,683
เราเจอสถานการณ์ยุ่งยาก
คิดว่านายคงช่วยได้
508
00:46:50,683 --> 00:46:51,643
ช่วยอะไร
509
00:47:04,030 --> 00:47:05,573
ตายแบบใหม่แฮะ
510
00:47:05,573 --> 00:47:06,741
ลวดหนาม
511
00:47:06,741 --> 00:47:07,951
ลวดตาข่าย
512
00:47:08,618 --> 00:47:10,662
เหมือนที่พวกเขาใช้คลุมเดอะโรว์
513
00:47:10,662 --> 00:47:14,165
เหยื่อคือผู้หมวดเอนเดอร์ส
ประจํากองวิศวกรที่ห้า
514
00:47:14,541 --> 00:47:16,626
- เคยได้ยินชื่อไหม
- ฉันควรเคยได้ยินเหรอ
515
00:47:16,626 --> 00:47:20,380
เขาประจําการอยู่บนรถไฟเสบียง
ที่ถูกปล้นเมื่อคืน
516
00:47:22,090 --> 00:47:23,174
งั้นเหรอ
517
00:47:23,174 --> 00:47:25,969
คนลงมือต้องจําหน้าเขาได้แน่ๆ
518
00:47:25,969 --> 00:47:28,096
และกลับมาสะสางให้สิ้นซาก
519
00:47:28,096 --> 00:47:31,849
มีคริตช์จําพวกเดียวที่ฉันรู้
ที่สามารถบินพาร่างเขาไปอยู่บนนั้นได้
520
00:47:31,849 --> 00:47:33,434
นายคิดว่าเป็นฝีมือภูตงั้นสินะ
521
00:47:33,434 --> 00:47:35,520
ไม่ก็แบล็กเรเวน ถ้าพูดให้ชัดๆ
522
00:47:36,312 --> 00:47:37,272
มีใครอีก
523
00:47:38,106 --> 00:47:41,025
พวกมันซ้ําเติมให้เรายิ่งอับอาย
หัวเราะเยาะใส่เรา
524
00:47:42,318 --> 00:47:44,153
อาจใช่ อาจเป็นไปได้
525
00:47:45,113 --> 00:47:46,155
แต่เพื่ออะไร
526
00:47:46,155 --> 00:47:48,992
นายเป็นสารวัตรฝีมือดี นายบอกฉันสิ
527
00:47:50,660 --> 00:47:53,371
นายจะมาไม้ไหน ที่พาฉันมาที่นี่
528
00:47:53,371 --> 00:47:57,125
ไม่มีไม้ไหน พวกเขาขับไสนาย
เพราะสิ่งที่นายเป็น
529
00:47:58,001 --> 00:48:01,713
สําหรับฉัน นายเป็นสารวัตรผู้ปราดเปรื่อง
530
00:48:01,713 --> 00:48:03,548
ฝีมือดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยทํางานด้วย
531
00:48:03,548 --> 00:48:05,800
นั่นละที่สําคัญ กับฉัน
532
00:48:05,800 --> 00:48:07,302
ถ้าฉันยอมเป็นหนอนบ่อนไส้
533
00:48:07,802 --> 00:48:10,054
นายว่าฉันจะรอด
ได้นานแค่ไหนในเดอะโรว์
534
00:48:10,054 --> 00:48:11,931
ได้ยินมาว่านายเอาอยู่สบายมาก
535
00:48:12,807 --> 00:48:14,851
นายเคยใส่เครื่องแบบนั่น
536
00:48:14,851 --> 00:48:16,102
โทษที เบอร์วิก
537
00:48:16,102 --> 00:48:18,396
มีภรรยา และลูกสองคน
538
00:48:18,396 --> 00:48:19,480
ฉันช่วยไม่ได้
539
00:48:19,480 --> 00:48:23,151
ถ้าเราจับตัวคนที่ทําไม่ได้
กองทัพจะทําร้ายคนที่เดอะโรว์
540
00:48:23,151 --> 00:48:24,777
และฉันหยุดพวกเขาไม่ได้
541
00:48:24,777 --> 00:48:27,530
นายแคร์พวกเฟตั้งแต่เมื่อไหร่
542
00:48:27,530 --> 00:48:30,033
ตั้งแต่คนที่ฉันแคร์กลายเป็นเฟ
543
00:48:32,201 --> 00:48:34,787
ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ
544
00:48:37,790 --> 00:48:39,584
เขามาทําอะไรที่นี่
545
00:48:39,584 --> 00:48:42,837
เขาเป็นแหล่งข่าวเดียว
ที่จะบอกเราเรื่องอีกฝั่งกําแพงได้
546
00:48:42,837 --> 00:48:45,089
"เรา" เหรอ เขามันเป็นตัวภูต
547
00:48:45,089 --> 00:48:47,675
เขาไม่ใช่พวกเรา เขาไม่เคยเป็น
548
00:48:48,301 --> 00:48:51,304
ปล่อยเขาออกมาจากที่คุมขัง
นายบ้าไปแล้ว
549
00:48:52,972 --> 00:48:55,683
- ระวังตัวนายไว้เถอะ
- ดอมบี้
550
00:48:58,561 --> 00:49:00,772
ยังต้องยกความดีความชอบ
ให้เครื่องแบบนะ
551
00:49:06,819 --> 00:49:07,654
ใจเย็น
552
00:49:08,529 --> 00:49:11,074
เขาช่วยเราจับคนที่ลงมือทําได้
553
00:49:14,452 --> 00:49:17,080
เฮ้ย! มานี่ มานี่สิ
554
00:49:19,707 --> 00:49:22,085
เอาไอ้ภูตนี่กลับไปที่ที่ของมัน
555
00:49:23,002 --> 00:49:24,170
เร็วเข้า ไปเถอะ
556
00:49:36,724 --> 00:49:38,685
ทุกสิ่งเงียบสนิท
557
00:49:39,894 --> 00:49:41,813
ทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี
558
00:49:42,980 --> 00:49:46,567
จงอย่ากลัวความมืดแห่งค่ําคืน
559
00:49:48,194 --> 00:49:53,032
เธอมิได้หลับใหลลําพัง
560
00:49:54,033 --> 00:49:57,787
ฉันอยู่ที่นี่จนถึงแสงฟ้าสาง
561
00:50:01,582 --> 00:50:02,750
เอซรา
562
00:50:07,296 --> 00:50:10,258
รักที่ไม่สมหวังช่างบาดลึก
563
00:50:10,967 --> 00:50:14,262
คมกริบยิ่งกว่ามีด
564
00:50:14,262 --> 00:50:18,266
หัวใจของเราหลั่งเลือด
ยามที่ล่องลอย
565
00:50:19,058 --> 00:50:21,060
สู่ชีวิตต้องมนตร์ในภพใหม่
566
00:50:48,087 --> 00:50:49,464
อะเกรอัส
567
00:50:49,464 --> 00:50:51,466
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม น้องรัก
568
00:50:53,885 --> 00:50:55,595
โทษนะ ผมเตะคุณรึเปล่า
569
00:50:56,929 --> 00:50:57,805
เปล่า
570
00:50:59,015 --> 00:51:01,392
- คุณสบายดีนะ
- ค่ะ ฉันสบายดี
571
00:51:40,181 --> 00:51:42,975
วันนี้ฉันควรใส่ชุดชมพูหรือชุดเขียวดี
572
00:51:42,975 --> 00:51:45,311
คุณอิโมเจน เชิญครับ
573
00:51:45,311 --> 00:51:49,023
อะเกรอัส อย่าบ่นไปเลยน่า
คุณเคยเห็นชุดชั้นในฉันมาก่อน
574
00:51:49,023 --> 00:51:52,026
ผมรู้ว่าผมเคยเห็น
แต่พวกลูกเรือยังไม่เคยเห็น
575
00:51:52,026 --> 00:51:54,320
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบริกรเราเดินเข้ามา
576
00:51:56,572 --> 00:51:59,575
คุณชอบฉันในชุดชมพูหรือเขียวล่ะ
577
00:51:59,575 --> 00:52:00,993
ผมชอบให้คุณ...
578
00:52:02,912 --> 00:52:04,288
สวมอะไรใหม่ๆ
579
00:52:06,123 --> 00:52:08,918
เสื้อผ้าของคุณ
ชักจะเก่าไปหน่อยแล้วนะ ที่รัก
580
00:52:08,918 --> 00:52:10,044
ไม่เห็นเป็นไร
581
00:52:10,753 --> 00:52:12,088
เมื่อเราเข้าฝั่ง
582
00:52:12,088 --> 00:52:14,799
ผมจะให้พวกเขาตัดเสื้อผ้าให้คุณใหม่หมด
583
00:52:14,799 --> 00:52:18,219
เราจะจ้างช่างเย็บผ้าฝีมือดีที่สุด
ทุกสิ่งที่คุณปรารถนา
584
00:52:18,219 --> 00:52:21,639
- ฉันไม่อยากถูกตามใจ
- แต่ผมอยากตามใจคุณ
585
00:52:22,723 --> 00:52:24,684
มันไม่ใช่ชุดหรอกที่สําคัญ
586
00:52:25,393 --> 00:52:26,936
สําคัญที่ใครถอดต่างหาก
587
00:52:28,980 --> 00:52:30,898
วันใดวันหนึ่ง คุณอิโมเจน
588
00:52:33,150 --> 00:52:34,235
เราต้องเทียบท่า
589
00:52:34,235 --> 00:52:35,903
เราเข้าเทียบสี่ท่าแล้วนะ
590
00:52:35,903 --> 00:52:38,781
- และไม่เคยได้เดินขึ้นฝั่ง
- เราไม่จําเป็น
591
00:52:38,781 --> 00:52:41,284
พวกเขาเอาทุกอย่างใส่เรือเล็กมาให้เรา
592
00:52:44,036 --> 00:52:45,538
ยกเว้นศักดิ์ศรีของเรา
593
00:52:51,294 --> 00:52:52,378
อิโมเจน
594
00:52:54,380 --> 00:52:56,257
ผมเริ่มเบื่อที่จะหนีแล้ว
595
00:53:00,136 --> 00:53:01,137
ฉันรู้
596
00:53:03,723 --> 00:53:05,683
- งั้นรึ
- ใช่
597
00:53:05,683 --> 00:53:09,687
เพราะที่ผมเห็น คุณเป็นสตรีมีตระกูล
ส่วนผมเป็นชายผู้มั่งคั่ง
598
00:53:09,687 --> 00:53:12,398
เรามีสิทธิ์ทั้งปวงที่จะสร้างบ้านด้วยกัน
599
00:53:12,398 --> 00:53:15,401
บ้านจริงๆ ที่ผมสามารถประโคมแต่ง
เสื้อผ้าหรูหราให้คุณ
600
00:53:15,401 --> 00:53:18,654
เราจะอยู่ที่ไหนก็ได้ที่คุณต้องการ
พูดมาเลย เราจะแล่นเรือไป
601
00:53:18,654 --> 00:53:20,823
มันจะไปได้สวยสดงดงาม
602
00:53:20,823 --> 00:53:22,742
อาจสวยสดงดงามเมื่อเราอยู่ตามลําพัง
603
00:53:22,742 --> 00:53:25,244
คุณใส่ใจสิ่งที่คนแปลกหน้าคิดงั้นรึ
604
00:53:25,244 --> 00:53:28,289
ไม่ๆ ฉันเปล่า แต่ฉันก็แค่...
605
00:53:28,289 --> 00:53:31,667
สิ่งที่เรามีที่นี่เรียบง่าย และฉันชอบมัน
606
00:53:32,168 --> 00:53:34,128
- คุณไม่มีสาวใช้
- ไม่เห็นเป็นไร
607
00:53:34,128 --> 00:53:36,797
- เสื้อผ้าผมมีรอยเปื้อน
- ฉันไม่ถือ
608
00:53:36,797 --> 00:53:38,883
มีตัวด้วงในขนมปัง
609
00:53:41,469 --> 00:53:43,304
แต่เราเป็นอิสระที่นี่ อะเกรอัส
610
00:53:46,641 --> 00:53:49,936
มันราวกับทั้งชีวิตฉัน ฉันใช้ชีวิตอยู่ใน...
611
00:53:51,187 --> 00:53:52,229
เขาวงกต
612
00:53:54,482 --> 00:53:56,734
ห้อมล้อมด้วยกําแพงที่ฉันมองไม่เห็น
613
00:53:58,694 --> 00:54:02,031
จนวันหนึ่ง ฉันได้ก้าวข้ามผ่านกําแพงนั้น
614
00:54:06,118 --> 00:54:09,163
เราอยู่กลางทะเลกันอีกหน่อยไม่ได้หรือ
615
00:54:12,333 --> 00:54:13,501
นานอีกนิด
616
00:54:16,420 --> 00:54:17,880
นานเท่าที่คุณต้องการ
617
00:54:19,215 --> 00:54:21,175
ตลอดไป ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น
618
00:54:33,604 --> 00:54:34,647
ตอนนี้
619
00:54:36,649 --> 00:54:38,234
เราไปกินมื้อเช้ากันไหม
620
00:54:39,485 --> 00:54:40,528
ได้สิ
621
00:54:43,447 --> 00:54:45,324
มีด้วงก็จะกิน
622
00:55:01,465 --> 00:55:02,925
ยกเสาเรือ!
623
00:55:03,926 --> 00:55:05,052
เกิดอะไรขึ้น
624
00:55:06,178 --> 00:55:07,179
กัปตัน
625
00:55:13,519 --> 00:55:15,062
โดยผู้พลีชีพ
626
00:55:15,688 --> 00:55:17,481
เครื่องหมายประหลาดนัก
627
00:55:17,481 --> 00:55:20,776
แต่มันเป็นเรือเหาะรบของพวกแพกต์
หรือไม่ฉันก็เป็นโทรว์
628
00:55:20,776 --> 00:55:22,820
เรือบินรบของพวกแพกต์
บินมาไกลถึงนี่เลยเหรอ
629
00:55:24,864 --> 00:55:27,783
ใช่ คุณแอสเตรออน
พวกมันส่งสัญญาณให้เราตามไป
630
00:55:27,783 --> 00:55:30,870
- เราแล่นได้เร็วกว่าพวกมันไหม
- มันเร็วได้ถึงสองเท่าของเรา
631
00:55:32,747 --> 00:55:33,998
ระเบิดมา!
632
00:55:37,752 --> 00:55:40,254
จะให้เปลี่ยนเส้นทาง
และตามมันไปไหมครับท่าน
633
00:57:30,990 --> 00:57:32,992
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
634
00:57:32,992 --> 00:57:35,077
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร