1
00:00:11,130 --> 00:00:12,930
บ้าน บ้านตลอดกาล
2
00:00:37,580 --> 00:00:38,620
ท่านคะ
3
00:00:51,420 --> 00:00:52,470
แด่ครอบครัว
4
00:00:58,300 --> 00:01:00,540
ใครๆ ก็พูดถึงพวกเขาไปทั่วเมือง
5
00:01:00,740 --> 00:01:01,670
ขอบคุณ
6
00:01:01,870 --> 00:01:03,600
โทษที ของขวัญอยู่นี่
7
00:01:16,740 --> 00:01:18,770
เธอวิเศษไปเลย
8
00:01:18,970 --> 00:01:20,160
เอซรา
9
00:01:48,100 --> 00:01:50,060
อะเกรอัส คุณไม่เป็นไรใช่ไหม
10
00:01:51,070 --> 00:01:52,930
- เราอยู่ที่ไหน
- เราปลอดภัย
11
00:01:53,130 --> 00:01:54,530
เราอยู่ในรากูซา
12
00:01:55,030 --> 00:01:56,740
คุณกำลังฝันร้าย
13
00:01:58,660 --> 00:01:59,770
- งั้นเหรอ
- ใช่
14
00:01:59,970 --> 00:02:01,080
โอ้ คุณพระช่วย
15
00:02:10,380 --> 00:02:12,290
อยากคุยเรื่องความฝันนั้นไหม
16
00:02:15,260 --> 00:02:16,260
ไม่เหรอ
17
00:02:17,720 --> 00:02:19,510
ฉันอยู่นี่ คุณอยู่นี่
18
00:02:20,850 --> 00:02:22,100
นั่นละที่สำคัญ
19
00:02:22,720 --> 00:02:24,810
นั่นคือสิ่งเดียวที่สำคัญ
20
00:02:30,060 --> 00:02:31,260
นั่นอะไร
21
00:02:31,460 --> 00:02:33,400
มีคนบอกฉันว่าเป็นกระดิ่งอาหารเช้า
22
00:02:35,900 --> 00:02:38,550
อยากกินมื้อเช้าไหมล่ะ
ฉันไปเอามาให้คุณได้
23
00:02:38,750 --> 00:02:40,740
- ถ้าคุณไม่อยากลงไปข้างล่าง
- ไม่
24
00:02:44,290 --> 00:02:45,490
ลงไปข้างล่างกันเถอะ
25
00:02:46,330 --> 00:02:47,290
ก็ได้
26
00:02:50,080 --> 00:02:51,170
ไปข้างล่างกัน
27
00:03:01,890 --> 00:03:03,430
ผมจะรอคุณ
28
00:03:18,240 --> 00:03:19,740
ผมรบกวนคุณรึเปล่า คุณผู้หญิง
29
00:03:20,450 --> 00:03:23,270
รบกวนน่ะรึ ไม่ใช่เรื่องสำคัญเลย
30
00:03:23,470 --> 00:03:26,290
พวกเขาเอาสามีและลูกๆ ฉัน
ไปอยู่อีกตึกหนึ่ง
31
00:03:26,660 --> 00:03:28,150
ผมไม่เข้าใจ
32
00:03:28,350 --> 00:03:31,270
เราอยู่ที่นี่กันสี่คนจนกระทั่งคุณโผล่มา
33
00:03:31,470 --> 00:03:36,990
แล้วก็โดนโยนออกไปโดยไม่เตือนล่วงหน้า
เพื่อจัดที่ทางให้พวกคุณสองคนอยู่
34
00:03:37,190 --> 00:03:38,550
นี่ห้องคุณเหรอ
35
00:03:39,880 --> 00:03:42,550
ผมขอรับรองว่าเราไม่รู้เห็นเรื่องนี้
36
00:03:43,300 --> 00:03:47,720
คุณสองคนเลิศเลอมาจากไหน
ลีโอโนราถึงได้ผลักไสเราออกไป
37
00:03:49,020 --> 00:03:51,340
เธอจะไปทำงานสายนะ สหายฮันนาห์
38
00:03:51,540 --> 00:03:53,940
ได้เลย เดี๋ยวนี้แหละสหาย
39
00:04:12,830 --> 00:04:14,500
โทษทีที่นานไปหน่อย
40
00:04:16,210 --> 00:04:17,960
ไม่เป็นไรสักนิด ที่รัก
41
00:04:29,470 --> 00:04:33,250
ชายคนนั้น เขาอยู่บนเรือเราไม่ใช่รึ
ฉันสาบานว่าจำเครื่องแบบนั่นได้
42
00:04:33,450 --> 00:04:35,420
- อรุณสวัสดิ์
- ผมจำเขาไม่ได้
43
00:04:35,620 --> 00:04:38,550
เขาอาจขโมยมันมา
ดูเหมือนที่นี่จะเกิดขึ้นบ่อย
44
00:04:38,750 --> 00:04:40,340
เอาละ มื้อเช้า
45
00:04:40,540 --> 00:04:43,550
ขอโทษที ฉันจำชื่อคุณไม่ได้
แต่คุณอยู่บนเรือ สวอน ใช่ไหม
46
00:04:43,750 --> 00:04:44,910
ใช่ครับ คุณผู้หญิง ผมอยู่
47
00:04:45,740 --> 00:04:47,060
- อรุณสวัสดิ์ครับ
- อรุณสวัสดิ์
48
00:04:47,260 --> 00:04:49,890
- มาเถอะ ที่รัก
- ลูกเรือพักที่นี่เหรอ
49
00:04:50,090 --> 00:04:53,810
ฉันรอฟังกัปตันแฮเวอร์แชม
พูดเรื่องนี้ไม่ไหวแล้ว
50
00:04:54,010 --> 00:04:56,030
- ที่จริง...
- อิโมเจน ผมไม่ได้บอกคุณ
51
00:04:56,220 --> 00:04:59,380
กัปตันแฮเวอร์แชมกับเจ้าหน้าที่ของเขา
ถูกปล่อยเป็นอิสระแล้ว
52
00:05:00,500 --> 00:05:02,010
เป็นไทเหรอ จริงเหรอ
53
00:05:05,260 --> 00:05:08,410
ใช่ครับ
พวกเขาปล่อยพวกเจ้าหน้าที่เป็นอิสระ
54
00:05:08,610 --> 00:05:11,250
โชคดีของพวกเขา
โชคร้ายของคุณ ฉันว่านะ
55
00:05:11,450 --> 00:05:13,020
บางทีอาจไม่ใช่โชคร้ายที่สุด
56
00:05:15,940 --> 00:05:18,610
ผมขอตัวก่อน
งานใช้แรงที่ผมได้รับมอบหมายจะเริ่มแล้ว
57
00:05:19,150 --> 00:05:20,520
ดูแลตัวเองด้วย คุณอิโมเจน
58
00:05:30,910 --> 00:05:34,360
งานใช้แรงเหรอ
แค่ถูกจับเป็นตัวประกันก็แย่พอแล้ว
59
00:05:34,550 --> 00:05:36,020
แต่นี่ยังเกณฑ์พวกผู้ชายไปทำงานอีก
60
00:05:36,220 --> 00:05:37,960
ไม่ใช่แค่พวกผู้ชายหรอก
61
00:05:39,170 --> 00:05:42,820
ขออภัยที่ขัดจังหวะ ผมชื่อคาสเตอร์
ยินดีที่รู้จัก
62
00:05:43,020 --> 00:05:45,570
อิโมเจน สเปิร์นโรส
แต่นายคงรู้อยู่แล้วใช่ไหมล่ะ
63
00:05:45,770 --> 00:05:46,950
ผมรู้ดี
64
00:05:47,150 --> 00:05:50,160
เดาว่านายถูกส่งมาที่นี่เพื่อจับตาดูเรา
65
00:05:50,360 --> 00:05:54,920
ลีโอโนราบอกว่าคุณฉลาด
ไม่เหมือนหญิงชาวเบิร์กที่อยู่ในกรอบ
66
00:05:55,120 --> 00:05:56,810
และลีโอโนราก็พูดถูก
67
00:05:57,520 --> 00:05:58,920
ผมคือหัวหน้าตึกของคุณ
68
00:05:59,120 --> 00:06:01,590
ซึ่งอาจฟังดูน่ากลัวนิดหน่อย
69
00:06:01,790 --> 00:06:05,800
แต่มันเป็นคำที่บอกว่าผมคอยสอนงานคน
70
00:06:06,000 --> 00:06:08,970
คล้ายๆ บัตเลอร์ละมั้ง
71
00:06:09,170 --> 00:06:11,020
ช่วยไม่ให้พวกคุณเจอปัญหา
72
00:06:11,220 --> 00:06:13,580
- ช่วยให้คุณลงหลักปักฐานได้
- ลงหลักปักฐานเหรอ
73
00:06:14,330 --> 00:06:15,980
เราจะไม่ลงหลักปักฐานที่นี่
74
00:06:16,180 --> 00:06:18,980
ช่วยบอกชายแปลกหน้าคนนี้ที
ว่าเราตั้งใจจะไป
75
00:06:19,180 --> 00:06:21,110
ทันทีที่มีโอกาส
76
00:06:21,310 --> 00:06:22,380
ใช่แล้ว
77
00:06:23,500 --> 00:06:26,760
ฉันยืนกรานขอพบผู้บังคับบัญชาของนาย
78
00:06:27,470 --> 00:06:29,130
หรือเป็นราชินีของนาย
79
00:06:30,470 --> 00:06:31,540
ดีจัง
80
00:06:31,740 --> 00:06:34,750
ราชินีจริงๆ ครับ
คุณน่าจะบอกเธอตอนเจอเธอนะ
81
00:06:34,950 --> 00:06:39,190
ก็อาจจะสักพักนะครับ
เธอเป็นผู้หญิงที่งานยุ่ง สงครามปะทุอยู่
82
00:06:40,440 --> 00:06:45,110
ผมจะให้คุณสองคนกินมื้อเช้าให้เสร็จ
และผมจะมาสอนงานพวกคุณ
83
00:06:46,860 --> 00:06:47,860
ไม่
84
00:06:49,030 --> 00:06:52,060
อะเกรอัสจะไม่ทำงาน
เหมือนพวกคนงานทั่วไป
85
00:06:52,260 --> 00:06:53,600
ทุกคนทำงานที่นี่
86
00:06:53,800 --> 00:06:55,440
ไม่มีอะไรน่าอาย
87
00:06:55,640 --> 00:06:58,400
นับเป็นเกียรติสูงสุดของเราทุกคน
88
00:06:58,600 --> 00:07:01,630
เผ่าเฟและมนุษย์ ชายและหญิง
89
00:07:02,290 --> 00:07:06,420
- แน่นอนว่านายคงไม่ให้อิโมเจน...
- บรรยากาศดีตอนเดินไปโรงงานนะครับ
90
00:07:07,210 --> 00:07:09,220
ไว้เจอคุณทั้งคู่ในอีกครึ่งชั่วโมง
91
00:08:23,040 --> 00:08:27,290
คาร์นิวัล โรว์
92
00:08:38,390 --> 00:08:43,560
{\an8}รากูซา
93
00:09:13,800 --> 00:09:14,760
มาๆ
94
00:09:36,150 --> 00:09:39,100
เรามีระบบการผลิตใหม่ล่าสุด
95
00:09:39,300 --> 00:09:42,100
พอที่จะส่งเสบียงและอุปกรณ์
ให้สองกองทัพถ้าจำเป็น
96
00:09:42,300 --> 00:09:44,750
เราเล็กก็จริง
แต่เรายังเอาชนะพวกแพกต์ได้
97
00:09:52,500 --> 00:09:56,050
งั้นเราจะให้คุณเริ่มจากอะไรที่ง่ายๆ
98
00:09:57,380 --> 00:09:58,910
คุณจะไปไหน
99
00:09:59,110 --> 00:10:00,680
ฉันจะทำงานให้เราทั้งคู่เอง
100
00:10:03,020 --> 00:10:04,060
ที่รัก
101
00:10:07,020 --> 00:10:07,940
ขอบคุณ
102
00:10:11,820 --> 00:10:12,820
เอาละ
103
00:10:13,820 --> 00:10:15,070
หัวหน้าตึก
104
00:10:15,860 --> 00:10:17,700
อยากให้ฉันเริ่มตรงไหน
105
00:10:27,040 --> 00:10:30,830
ไม่ๆ เอาฝานั่นออกก่อน
แล้วค่อยโหลดชิ้นต่อไป
106
00:10:35,010 --> 00:10:37,740
คุณจำได้สินะว่าออกแรงทำงานเป็นยังไง
107
00:10:37,940 --> 00:10:40,040
คุณสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตนเอง
108
00:10:40,240 --> 00:10:42,500
ทำงานไม่ใช่ปัญหาของฉันหรอก
109
00:10:42,700 --> 00:10:44,720
แต่เป็นการทำอาวุธให้ผู้จับกุมฉันต่างหาก
110
00:10:45,310 --> 00:10:46,920
"ผู้จับกุม" ฟังดูแรงไปนิด
111
00:10:47,120 --> 00:10:49,190
คุณอาจคิดว่าเราเป็นผู้ปลดปล่อย
112
00:10:50,560 --> 00:10:53,670
แล้วเจ้าหน้าที่ของฉันล่ะ
นายปลดปล่อยพวกเขาด้วยไหม
113
00:10:53,870 --> 00:10:55,510
พวกเขาทำงานให้เรือทาส
114
00:10:55,710 --> 00:10:58,260
พวกเขาไม่มีสิทธิ์ตามกฎหมาย
ต่อชีวิตตนเอง
115
00:10:58,460 --> 00:11:00,610
หลังจากที่ได้พรากชีวิตใครๆ มากมาย
116
00:11:02,320 --> 00:11:03,370
ไม่ใช่ทาส
117
00:11:05,830 --> 00:11:07,080
คนรับใช้สัญญาจ้างต่างหาก
118
00:11:07,870 --> 00:11:08,960
แลกเปลี่ยนโดยชอบธรรม
119
00:11:09,920 --> 00:11:11,190
ทำงานเพื่ออิสรภาพของนาย
120
00:11:11,390 --> 00:11:14,400
คุณพูดเหมือนมีอารยะเต็มประดา
เหมือนพวกเขามีทางเลือก
121
00:11:14,600 --> 00:11:16,490
ลูกเรือฉันไม่เคยบังคับใคร
122
00:11:16,690 --> 00:11:20,330
ลูกเรือคุณรับใช้ระบบที่ทำให้ทุกคนเป็นทาส
123
00:11:20,530 --> 00:11:21,790
หรือใกล้เคียง
124
00:11:21,990 --> 00:11:23,250
และคุณรู้ดี
125
00:11:23,450 --> 00:11:24,930
คุณเองก็กอบโกยได้เยอะเช่นกัน
126
00:11:26,390 --> 00:11:28,730
ใช่ กำไรมหาศาลที่คุณได้ไป
127
00:11:29,680 --> 00:11:32,420
และคุณพยายามใช้เงินซื้อการยอมรับ
128
00:11:32,620 --> 00:11:34,650
ใช่ว่าคุณจะใช้เงินซื้อได้หรอกนะ
129
00:11:35,110 --> 00:11:37,280
น่าสมเพชนิดหน่อย ถ้าถามผม
130
00:11:39,240 --> 00:11:40,490
ฉันไม่ได้ถาม
131
00:11:42,360 --> 00:11:46,350
ผมรู้ว่าคุณเชื่อคำโกหก
พอๆ กับพวกคนงานที่คุณใช้เยี่ยงทาส
132
00:11:46,550 --> 00:11:48,370
โทษที คนรับใช้สัญญาจ้าง
133
00:11:50,160 --> 00:11:53,030
บอกผมหน่อย อะไรผลักดันให้คนอย่างคุณ
134
00:11:53,220 --> 00:11:55,290
ทำอะไรแบบนั้น
135
00:12:00,420 --> 00:12:02,630
คุณกับคาสเตอร์ดูจะเข้ากันได้ดี
136
00:12:03,970 --> 00:12:06,140
คุยกันถูกคอเลยหรือเปล่าคะ
137
00:12:06,930 --> 00:12:08,100
ไม่เลย
138
00:12:12,770 --> 00:12:16,470
ขอโทษที แต่อาหารนี่สำหรับคนงาน
ไม่ใช่คนดู
139
00:12:16,660 --> 00:12:19,090
นายคงไม่คิดว่าเธอไม่ต้องกินหรอกใช่ไหม
140
00:12:19,290 --> 00:12:22,610
ผมก็ไม่คิดว่าเธอจะไม่ทำงานเหมือนกัน
แต่ดูสิเป็นยังไง
141
00:12:41,880 --> 00:12:43,180
ช่างเสียสละซะจริงๆ
142
00:12:46,890 --> 00:12:49,890
คุณเคยเหนื่อย
กับการเป็นคนศีลธรรมสูงส่งไหม
143
00:12:51,100 --> 00:12:52,180
นายล่ะ
144
00:12:53,440 --> 00:12:56,300
อาจไม่เคยรู้สึกหิวเลยสักครั้งในชีวิตเธอ
145
00:12:56,500 --> 00:12:58,270
อาจจะดีกับเธอก็ได้
146
00:12:59,610 --> 00:13:02,050
คุณชอบพออะไรในตัวเธอ
147
00:13:02,250 --> 00:13:05,260
เป็นเพราะเธอสวยงั้นเหรอ
หรือมีประโยชน์
148
00:13:05,460 --> 00:13:08,200
- นี่นาย ระวังปากเอาไว้บ้าง
- หรือว่า ไม่
149
00:13:08,990 --> 00:13:12,400
เธอเป็นทุกอย่างที่คุณไม่ใช่
ทุกอย่างที่คุณอยากเป็น
150
00:13:12,600 --> 00:13:15,290
ร่ำรวย ได้รับการอบรมสั่งสอน เป็นมนุษย์
151
00:13:22,710 --> 00:13:26,010
มันน่าเบื่อจริงๆ ที่เฝ้าดูทุกคนทำงาน
คุณคาสเตอร์
152
00:13:27,890 --> 00:13:30,010
พาฉันไปที่ที่ฉันพอจะช่วยงานได้หน่อยสิคะ
153
00:14:52,390 --> 00:14:56,180
ทำงานได้ดีมาก ทั้งสองคนเลย
ไว้เจอกันที่ทำงานตอนเช้าพรุ่งนี้
154
00:14:57,930 --> 00:15:00,190
- ราตรีสวัสดิ์ คุณคาสเตอร์
- สหาย
155
00:15:02,730 --> 00:15:04,680
ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ สหาย
156
00:15:04,870 --> 00:15:08,300
และคุณด้วย สหาย
แต่ผมต้องขอให้คุณอยู่รอก่อน
157
00:15:08,500 --> 00:15:09,470
ทำไม
158
00:15:09,670 --> 00:15:11,680
ลีโอโนราอยากคุยกับคุณ
159
00:15:11,880 --> 00:15:13,870
- กับเราทั้งคู่
- แค่เธอครับ
160
00:15:14,950 --> 00:15:17,060
ไปเถอะ คุณอะเกรอัส
161
00:15:17,260 --> 00:15:18,810
ฉันจะไม่ให้เธอไป
162
00:15:19,010 --> 00:15:22,420
พวกเขาจะพาเธอมาส่งคืนคุณครบ 32 แน่
ไม่ต้องเป็นห่วง
163
00:15:23,420 --> 00:15:25,130
ไม่ขาดไม่เกิน
164
00:15:32,220 --> 00:15:33,640
ไม่เป็นไร ที่รัก
165
00:15:34,350 --> 00:15:36,010
มั่นใจว่าคงไม่นานหรอกค่ะ
166
00:16:24,730 --> 00:16:26,270
เป็นยังไงบ้างล่ะ
167
00:16:27,070 --> 00:16:29,400
ศักดิ์ศรีของการทำงาน
เพื่อประโยชน์ส่วนรวม
168
00:16:32,990 --> 00:16:34,360
ก็เมื่อยอยู่บ้าง
169
00:16:34,910 --> 00:16:36,200
แต่เธอทำได้
170
00:16:36,780 --> 00:16:39,200
ทำงานหนักทั้งวัน เพื่อตัวเธอเอง
171
00:16:40,080 --> 00:16:42,900
ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังทำงานเพื่อคุณ
172
00:16:43,100 --> 00:16:45,290
ไม่มีใครทำงานให้ใครทั้งนั้นที่นี่
173
00:16:52,130 --> 00:16:55,240
และสิ่งที่เราผลิต เราเป็นเจ้าของ
เราทุกคน
174
00:16:55,440 --> 00:16:58,080
ฉันจะอยากเป็นเจ้าของปืนไรเฟิลมากมาย
ไปเพื่ออะไรกัน
175
00:16:58,280 --> 00:17:01,930
เธออาจอยากได้มันถ้าเธอต้องเผชิญหน้า
กับกองทัพแพกต์
176
00:17:05,560 --> 00:17:09,420
เธอจะประหลาดใจไหม
ถ้าฉันมีคนรักที่เป็นมนุษย์
177
00:17:09,620 --> 00:17:13,110
ฉันอยากพูดว่าคงไม่
ถ้าดูจากสถานการณ์ของฉัน
178
00:17:14,740 --> 00:17:16,490
แต่ถ้าพูดตามจริง ก็ใช่
179
00:17:22,500 --> 00:17:24,400
อคติมากมายที่ฉันถูกเลี้ยงดูมา
180
00:17:24,600 --> 00:17:27,440
บางครั้งฉันกลัวว่าจะสลัดมันออกไปไม่หมด
181
00:17:27,640 --> 00:17:28,900
ปฏิวัติ
182
00:17:29,100 --> 00:17:31,800
มันเริ่มจากในสมอง และในหัวใจ
183
00:17:32,880 --> 00:17:35,080
มันยากกว่าที่เธอคิดเสมอ
184
00:17:35,270 --> 00:17:36,590
จริงด้วยสินะ
185
00:17:37,720 --> 00:17:38,970
ฉันรักอะเกรอัส
186
00:17:40,010 --> 00:17:42,290
แต่ฉันยังพยายามปรับตัวให้ชิน
187
00:17:42,490 --> 00:17:44,710
กับความคิดทั่วไป
เรื่องที่มนุษย์และเฟอยู่ด้วยกัน
188
00:17:44,910 --> 00:17:46,060
ฉันไม่ได้ภูมิใจกับเรื่องนั้น
189
00:17:46,810 --> 00:17:48,000
แต่...
190
00:17:48,200 --> 00:17:50,880
ฉันคิดว่ามันจะง่ายดายขึ้น
191
00:17:51,080 --> 00:17:53,030
หรือว่าเธออาจแข็งแกร่งขึ้น
192
00:17:54,820 --> 00:17:57,360
เธอจะแข็งแกร่งขึ้น สาวน้อย ฉันสัญญา
193
00:17:57,910 --> 00:18:00,620
ตอนฉันตกหลุมรักโทมัสครั้งแรก
194
00:18:01,580 --> 00:18:03,370
ฉันภาวนาขอการยอมรับ
195
00:18:04,660 --> 00:18:07,020
แต่ก่อนหน้านั้น ฉันภาวนาขอความอดทน
196
00:18:07,220 --> 00:18:08,420
ความอดทนเหรอ
197
00:18:09,420 --> 00:18:10,630
อดทนกับเท้าเขาไง
198
00:18:11,460 --> 00:18:12,400
เท้าเขาเหรอ
199
00:18:12,600 --> 00:18:15,410
เท้าที่มีกระดูกน่ารังเกียจของเขา
200
00:18:15,610 --> 00:18:18,760
เหมือนมือบิดเบี้ยวของเขา
ที่ควรจะเป็นกีบเสียมากกว่า
201
00:18:19,680 --> 00:18:21,290
ฉันพยายามที่สุดแล้ว
202
00:18:21,490 --> 00:18:22,710
เราทั้งคู่พยายาม
203
00:18:22,910 --> 00:18:25,480
เขาไม่แตะต้องกีบฉันนานมากๆ
204
00:18:28,520 --> 00:18:31,230
กีบ... ต้องใช้เวลาสักพักถึงจะชอบมันได้
205
00:18:40,410 --> 00:18:43,850
ถ้าพวกเขาเจอ
โทมัสกับฉันอยู่ด้วยกันในแพกต์
206
00:18:44,050 --> 00:18:45,980
ฉันคงถูกประหารชีวิต
207
00:18:46,180 --> 00:18:48,980
และเขาของฉันจะถูกแขวนบนกำแพง
เป็นคำเตือน
208
00:18:49,180 --> 00:18:50,210
เธอรู้เรื่องนั้นไหม
209
00:18:51,330 --> 00:18:53,700
เขาคงโดนประณามหยามเหยียด
210
00:18:53,900 --> 00:18:57,970
ว่าตกอยู่ในมนตร์สะกดของหญิงยั่วชาวพัค
211
00:18:58,760 --> 00:19:00,470
ทำอย่างกับฉันมีพลังอย่างว่า
212
00:19:02,470 --> 00:19:04,430
ที่เบิร์กมันเป็นอย่างนั้นไหม
213
00:19:06,980 --> 00:19:07,980
ฉันไม่รู้
214
00:19:09,270 --> 00:19:11,310
เราหนีออกมาก่อนโดนจับได้
215
00:19:12,980 --> 00:19:14,900
ที่นี่เราเป็นอิสระ อิโมเจน
216
00:19:16,860 --> 00:19:17,900
เธอกับอะเกรอัส
217
00:19:19,490 --> 00:19:21,570
ที่นี่ แต่ไม่ใช่ที่อื่นใดในโลก
218
00:19:23,120 --> 00:19:25,640
เธออาจไม่มีอะไรหรูหรา
219
00:19:25,840 --> 00:19:28,410
แต่เรามีอิสระที่จะรักใครตามใจปรารถนา
220
00:19:29,500 --> 00:19:30,790
เข้าใจไหม
221
00:19:35,340 --> 00:19:36,250
ดี
222
00:19:37,050 --> 00:19:40,240
และไม่ต้องห่วง ถ้าฉันชินกับเท้ามนุษย์ได้
223
00:19:40,440 --> 00:19:42,430
เธอก็ชินกับกีบได้เหมือนกัน
224
00:19:43,050 --> 00:19:46,430
แต่ความดื้อดึงของเขาต่างหาก
ที่เธอควรกังวล
225
00:19:48,180 --> 00:19:50,710
เขาดูไม่ได้หัวรั้นไปกว่าผู้ชายคนอื่น
226
00:19:50,910 --> 00:19:53,900
สิ่งที่เราสร้างที่นี่
เป็นความคิดแสนเปราะบาง
227
00:19:54,650 --> 00:19:58,570
มนุษย์กับเฟ ชายกับหญิง
ทำงานร่วมกันอย่างคนที่เท่าเทียม
228
00:19:59,190 --> 00:20:02,700
ศัตรูของเรามีมากมาย
เราจะให้พวกมันอยู่ในหมู่เราไม่ได้
229
00:20:03,910 --> 00:20:07,370
ถ้าอะเกรอัสยังต่อต้านไม่เลิก
ฉันหวั่นใจแทนเขา
230
00:20:08,910 --> 00:20:10,370
แทนเธอสองคน
231
00:20:14,210 --> 00:20:15,440
ฉันเข้าใจ
232
00:20:15,640 --> 00:20:17,050
ฉันก็คิดเช่นนั้น
233
00:20:38,820 --> 00:20:40,890
เมื่อไหร่อิโมเจนจะกลับมา
234
00:20:41,090 --> 00:20:43,360
คุณต้องถามลีโอโนราเอาเอง
235
00:20:45,490 --> 00:20:46,870
ราตรีสวัสดิ์ สหาย
236
00:20:51,120 --> 00:20:52,400
คาสเตอร์
237
00:20:52,600 --> 00:20:53,580
ว่าไง สหาย
238
00:20:54,420 --> 00:20:56,290
มาดามฮันนาห์เป็นยังไงบ้าง
239
00:20:57,290 --> 00:20:58,130
อะไรนะ
240
00:20:58,750 --> 00:21:02,450
ที่นอนเธอ ข้าวของเธอ หายไปหมด
เธออยู่ที่ไหน
241
00:21:02,650 --> 00:21:05,970
- ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร
- มาดามฮันนาห์
242
00:21:06,550 --> 00:21:10,560
เธอนอนที่โถงทางเดินเมื่อคืน
และนายคุยกับเธอเมื่อเช้านี้
243
00:21:11,560 --> 00:21:12,770
เธออยู่ไหน
244
00:21:13,390 --> 00:21:16,810
คนที่คุณพูดไม่มีตัวตน และไม่เคยมีด้วย
245
00:21:18,270 --> 00:21:20,900
แปลว่าห้ามใครพูดถึงเธออีก
246
00:21:46,630 --> 00:21:48,950
เราพบว่าเรามีอะไรหลายอย่างเหมือนกัน
247
00:21:49,150 --> 00:21:50,210
งั้นเหรอ
248
00:21:50,400 --> 00:21:54,850
ใช่ พอได้คุยกับเธอ
คุณไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นหัวหน้าปฏิวัติ
249
00:21:56,980 --> 00:21:58,710
เธอก็แค่คนธรรมดาๆ
250
00:21:58,910 --> 00:22:00,480
แต่เธอไม่ธรรมดา
251
00:22:03,190 --> 00:22:05,030
เธอเป็นผู้บัญชาการกองทัพ
252
00:22:07,110 --> 00:22:08,470
ตัดสินใจ
253
00:22:08,670 --> 00:22:09,980
ออกคำสั่ง
254
00:22:10,170 --> 00:22:11,490
ฉันก็ว่าเช่นนั้น
255
00:22:13,120 --> 00:22:16,190
บางทีเราอาจด่วนตัดสินที่นี่เกินไป
256
00:22:16,390 --> 00:22:17,370
ด่วนตัดสินเหรอ
257
00:22:18,880 --> 00:22:19,750
ผมว่าไม่
258
00:22:20,840 --> 00:22:22,700
ที่นี่เป็นที่เดียว
259
00:22:22,900 --> 00:22:27,340
ที่คุณกับฉันจะอยู่ด้วยกันได้
และไม่มีใครสนเรื่องนั้นด้วยซ้ำ
260
00:22:30,470 --> 00:22:32,960
เราน่าจะพิจารณาคำเชิญ
ของลีโอโนราที่ให้เราอยู่ที่นี่
261
00:22:33,160 --> 00:22:34,290
คำเชิญเหรอ
262
00:22:34,490 --> 00:22:36,480
เราปฏิเสธคำเชิญได้
263
00:22:39,350 --> 00:22:42,400
คุณไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับที่นี่
หรือผู้หญิงคนนั้น
264
00:22:44,150 --> 00:22:46,890
ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจฉัน
ในแบบที่ไม่มีใครเข้าใจ
265
00:22:47,090 --> 00:22:49,160
ในแบบที่น้อยคนนักจะเข้าใจ
266
00:22:49,950 --> 00:22:51,390
เธอเป็นฆาตกร
267
00:22:51,590 --> 00:22:53,140
คุณรู้ไหม
268
00:22:53,340 --> 00:22:54,290
ไม่เอาน่า
269
00:22:55,660 --> 00:22:58,960
เจ้าหน้าที่บนเรือ สวอน ไม่ได้ถูกปล่อย
270
00:23:00,120 --> 00:23:01,830
เธอสั่งให้ยิงทุกคนทิ้ง
271
00:23:03,840 --> 00:23:07,370
ถูกสังหารข้างๆ ผม
สังหารโดยไม่พิจารณาความผิดด้วยซ้ำ
272
00:23:07,570 --> 00:23:08,370
บรรดาผู้บริสุทธิ์
273
00:23:08,570 --> 00:23:11,750
- ฉันไม่อยากเชื่อ
- คุณถึงไม่เจอพวกเขาเลยยังไงล่ะ
274
00:23:11,940 --> 00:23:14,510
เพราะพวกเขาเน่าตายอยู่ในรากูซา
275
00:23:15,680 --> 00:23:17,520
คุณอยากให้เราลงเอยแบบเดียวกันรึ
276
00:23:25,230 --> 00:23:27,190
อิโมเจน ที่นี่เป็นสถานที่ที่เลวร้าย
277
00:23:28,400 --> 00:23:29,850
สถานที่ที่ผิดธรรมชาติ
278
00:23:30,050 --> 00:23:32,600
ไม่ว่าพวกเขาจะบอกอะไรคุณ
ไม่ว่าคุณจะได้ยินอะไรมา
279
00:23:32,800 --> 00:23:35,690
แต่เราอยู่ด้วยกันที่นี่
นั่นแหละที่สำคัญ จริงไหม
280
00:23:35,890 --> 00:23:36,910
อิโมเจน
281
00:23:38,000 --> 00:23:42,580
มีหลายอย่างที่ฉันอยากให้เรา
เรียนรู้ซึ่งกันและกัน
282
00:23:48,970 --> 00:23:51,970
มีหลายทางที่ฉันอยากให้เรารักกัน
283
00:24:20,450 --> 00:24:22,830
บางทีที่นี่เราอาจจะได้รับโอกาส
284
00:24:29,510 --> 00:24:31,420
ผมหวังว่ามันจะจริง
285
00:24:32,680 --> 00:24:33,630
จริงๆ นะ
286
00:24:36,100 --> 00:24:37,720
แต่ที่นี่คือเรื่องโกหก
287
00:24:39,390 --> 00:24:42,380
และผมจะไม่หยุด
จนกว่าจะพาเราหนีออกไปได้
288
00:24:42,580 --> 00:24:43,380
คุณก็เช่นกัน
289
00:24:43,580 --> 00:24:46,440
ถ้าที่นี่เป็นเรื่องโกหก
ทุกที่ก็เรื่องโกหกไม่ใช่รึไง
290
00:24:48,070 --> 00:24:50,610
ถ้านี่คือเรื่องโกหกที่ดีที่สุดที่เราเคยเจอล่ะ
291
00:24:59,080 --> 00:25:00,240
เราจะไปที่ไหนกัน
292
00:25:01,910 --> 00:25:03,120
เราจะไปที่ไหนได้
293
00:25:03,920 --> 00:25:05,040
ผมยังไม่รู้
294
00:25:06,670 --> 00:25:07,820
แต่ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน
295
00:25:08,020 --> 00:25:10,760
มันก็ไม่อันตรายเท่ากับที่ที่เราอยู่ตอนนี้
296
00:25:33,650 --> 00:25:36,060
คุณโน้มน้าวนายพลของฉันให้เชื่อว่า
297
00:25:36,260 --> 00:25:40,020
แพกต์กำลังซื้อปืนไรเฟิลของพวกเบิร์ก
เพื่อใช้ต่อต้านเรา
298
00:25:40,220 --> 00:25:42,330
ทำไมฉันต้องเชื่อรายงานนั้นด้วย
299
00:25:42,700 --> 00:25:47,070
เพราะผมเห็นการเจรจาข้อตกลง
ในเบลไฟเออร์ฮอลล์ด้วยตาผมเอง
300
00:25:47,270 --> 00:25:50,040
และผมเสี่ยงชีวิตเอาข่าวมาบอกคุณ
301
00:25:52,210 --> 00:25:54,260
เอซรา สเปิร์นโรส ยินดีรับใช้คุณ
302
00:26:00,930 --> 00:26:06,690
{\an8}เมืองเบิร์ก
303
00:26:24,370 --> 00:26:25,450
กลับมาแล้ว
304
00:26:27,870 --> 00:26:29,130
ว่ายังไง
305
00:26:32,630 --> 00:26:34,700
แวะดื่มเบียร์มาเหรอ
306
00:26:34,900 --> 00:26:37,590
- แค่แก้วสองแก้ว
- หรือสามสี่แก้ว
307
00:26:38,630 --> 00:26:42,160
ไปอาบน้ำก่อนเถอะ
มื้อเย็นพร้อมขึ้นโต๊ะแล้วค่ะ
308
00:26:42,360 --> 00:26:43,310
พ่อครับ
309
00:26:48,520 --> 00:26:49,480
แถวตรง
310
00:26:51,440 --> 00:26:54,220
- รายงานมา
- ยังอยู่ครบถ้วนทุกคนครับ
311
00:26:54,420 --> 00:26:55,640
- แม่ล่ะ
- ครับผม
312
00:26:55,830 --> 00:26:56,990
- คุณปู่ล่ะ
- ครับผม
313
00:27:00,910 --> 00:27:02,870
ดีมาก เรฟ หนุ่มน้อย
314
00:27:03,740 --> 00:27:05,370
มือไหน
315
00:27:08,710 --> 00:27:09,710
จริงเหรอ
316
00:27:15,300 --> 00:27:17,130
ไลต์ดรากูนส์ที่ 13
317
00:27:17,720 --> 00:27:18,630
ขอบคุณครับพ่อ
318
00:27:19,880 --> 00:27:20,890
มานี่มา
319
00:27:21,430 --> 00:27:22,510
นั่นแกเหรอ ไอ้ลูกพ่อ
320
00:27:24,060 --> 00:27:25,060
ครับพ่อ
321
00:27:26,850 --> 00:27:28,250
อะไรกันวะ
322
00:27:28,450 --> 00:27:32,520
คนที่ผับเลี้ยงเหล้าแก
ที่ฆ่านังคริตช์สารเลวนั่นเหรอ
323
00:27:33,650 --> 00:27:35,220
ระวังคำพูดหน่อยครับพ่อ
324
00:27:35,420 --> 00:27:38,900
พ่อก็รู้ว่ามอลลี่ไม่ชอบให้พูดคำหยาบ
ให้ลูกผมได้ยิน
325
00:27:39,820 --> 00:27:41,450
ก็โลกมันหยาบช้า
326
00:27:42,780 --> 00:27:46,560
ครอบครัวตำรวจจะหูหนวกตาบอด
หรือโง่เง่าไม่ได้ ไม่ใช่ในเวลาแบบนี้
327
00:27:46,760 --> 00:27:49,150
อาจต้องให้เจ้าหนูนั่นเริ่มชินได้แล้ว
328
00:27:49,350 --> 00:27:50,690
ถูกของพ่อครับ
329
00:27:50,890 --> 00:27:54,040
พ่อลองพูดให้มอลลี่คล้อยตามสิ
แล้วผมยินดีจะเอาด้วย
330
00:27:56,500 --> 00:28:00,420
ถ้าฉันมีปาฏิหาริย์ล่ะก็
ฉันคงไม่นั่งง่อยบนเก้าอี้เวรนี่หรอก ดื่ม
331
00:28:04,050 --> 00:28:07,170
- พายฉันเหรอ
- ครับ สเต๊กเนื้อกับไตสำหรับคืนนี้
332
00:28:07,360 --> 00:28:08,430
แพงเอาเรื่อง
333
00:28:09,100 --> 00:28:11,060
พวกหนุ่มๆ ซื้อให้เป็นพิเศษ
334
00:28:14,020 --> 00:28:16,800
- เป็นวีรบุรุษก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียวใช่ไหม
- พ่อครับ
335
00:28:17,000 --> 00:28:18,840
มีเพื่อนๆ มาหาครับ
336
00:28:19,040 --> 00:28:20,440
ฉันภูมิใจในตัวแก ไอ้ลูกชาย
337
00:28:31,710 --> 00:28:32,710
ให้ตายสิ
338
00:28:34,250 --> 00:28:39,050
นั่นมันไลต์ดรากูนที่ 13 ใช่ไหมเนี่ย
339
00:28:39,710 --> 00:28:40,590
ครับ
340
00:28:41,380 --> 00:28:42,620
คุณรู้ได้ยังไงครับ
341
00:28:42,820 --> 00:28:44,640
ฉันเองก็ใส่เครื่องแบบเดียวกัน
342
00:28:45,720 --> 00:28:47,510
ใส่จนเก่าเป็นผ้าขี้ริ้ว...
343
00:28:48,140 --> 00:28:49,350
ในเทอร์นาน็อก
344
00:28:50,100 --> 00:28:51,430
ฉันกับเพื่อนฉันตรงนั้น
345
00:28:52,310 --> 00:28:53,730
ในกองทหารลัคกี้ที่ 13
346
00:28:54,480 --> 00:28:56,060
พวกนายมาบ้านฉัน
347
00:28:58,650 --> 00:28:59,610
สวัสดีค่ะ
348
00:29:00,150 --> 00:29:03,550
เพื่อนๆ คุณอยากอยู่กินมื้อค่ำด้วยกันไหมคะ
มีอาหารเหลือเฟือ
349
00:29:03,750 --> 00:29:06,020
ไม่ พวกเขาแวะมาแป๊บเดียว
350
00:29:06,220 --> 00:29:09,140
ทำไมคุณไม่ขึ้นไปข้างบน
และเอาลูกขึ้นไปด้วยล่ะ
351
00:29:09,340 --> 00:29:12,710
ไม่จำเป็นครับ คุณผู้หญิง
เรากำลังสนุกอยู่เลย จริงไหม
352
00:29:15,210 --> 00:29:16,210
ไม่ต้องห่วง
353
00:29:17,330 --> 00:29:18,500
ผมไม่กัด
354
00:29:24,220 --> 00:29:25,720
นายมีอะไรอีกบ้างเนี่ย
355
00:29:31,720 --> 00:29:32,790
นาย
356
00:29:32,990 --> 00:29:35,980
- ไอ้เวรตะไล...
- ใจเย็น ดอมบี้
357
00:29:37,060 --> 00:29:38,090
ฟังฉันก่อน
358
00:29:38,290 --> 00:29:41,340
นายอยากฆ่าฉัน ฉันยิ่งกว่ายินดีให้นายลอง
359
00:29:41,540 --> 00:29:43,340
ข้างนอก สู้กันแบบยุติธรรม
360
00:29:43,540 --> 00:29:45,100
นี่มันบ้านฉัน บ้าน...
361
00:29:45,300 --> 00:29:46,140
มันไม่ใช่แบบนั้น
362
00:29:46,340 --> 00:29:49,230
น่าจะจัดการไอ้มนุษย์หมาป่านั่น
ตอนเรามีโอกาส
363
00:29:49,420 --> 00:29:51,020
ฟังนะ ไอ้เวร
364
00:29:51,220 --> 00:29:53,020
เรามานี่เพื่อช่วยนาย
365
00:29:53,220 --> 00:29:54,650
- จากอะไร
- พวกเรเวน
366
00:29:54,850 --> 00:29:57,610
ภูตที่นายฆ่าแต่งงานกับหนึ่งในพวกนั้น
367
00:29:57,810 --> 00:29:59,440
พวกนั้นกำลังจ้องจะเอาคืน
368
00:29:59,640 --> 00:30:02,240
ไม่ พวกมันไม่กล้าฆ่าตำรวจหรอก
369
00:30:02,440 --> 00:30:03,740
มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ดอมบี้
370
00:30:03,940 --> 00:30:05,740
พวกเขามองว่า ถ้าพวกเขาแพ้
371
00:30:05,940 --> 00:30:08,620
พวกเขาก็จะเอาคนของนายไปด้วย
เริ่มจากนาย
372
00:30:08,820 --> 00:30:10,580
ช่างมัน ให้พวกมันลองสิ
373
00:30:10,780 --> 00:30:13,620
ถ้าเราจับคนที่ฆ่าเรเวนสองตนนั้นได้
374
00:30:13,820 --> 00:30:17,420
มอบความยุติธรรมให้พวกเขาสักนิด
พวกเขาอาจใจเย็นลง
375
00:30:17,620 --> 00:30:18,730
ลองคิดดู
376
00:30:22,400 --> 00:30:23,680
สมเหตุสมผลไหม
377
00:30:23,880 --> 00:30:25,430
แต่ฉันจะทำอะไรได้
378
00:30:25,630 --> 00:30:28,810
มันไม่ใช่ฝีมือฉันหรือคนของฉัน
ไม่งั้นฉันคงรู้
379
00:30:29,010 --> 00:30:32,060
ฉันเชื่อนาย พวกเขาจะไม่เชื่อ แต่ฉันเชื่อ
380
00:30:32,260 --> 00:30:33,390
บุญของฉันสินะ
381
00:30:33,590 --> 00:30:36,110
ใครเป็นผู้ต้องสงสัย
ใครที่ต้องโดนแขวนคอ
382
00:30:36,310 --> 00:30:37,610
ฉันไม่รู้
383
00:30:37,810 --> 00:30:41,710
แต่ฉันรู้ว่าไม่ใช่ฝีมือมนุษย์
ต้องเป็นเฟตนอื่นแน่ๆ
384
00:30:42,250 --> 00:30:44,700
เลิกทำตัวเป็นไอ้ทึ่มดักดานและช่วยฉัน
385
00:30:44,900 --> 00:30:47,200
ฉันอาจช่วยจับพวกมันได้
386
00:30:47,400 --> 00:30:48,370
ช่วยนายเหรอ
387
00:30:48,570 --> 00:30:51,750
ทำให้เรื่องมันเย็นลง
แทนที่จะแย่ไปกว่าเดิม
388
00:30:51,950 --> 00:30:54,470
อาจช่วยให้นายรอดตัวไปได้
389
00:30:56,930 --> 00:30:58,140
ให้ตายสิวะ
390
00:31:04,190 --> 00:31:05,070
ฉันได้กลิ่นภูต
391
00:31:11,530 --> 00:31:12,990
ผมรู้ว่าคุณอยู่ตรงนั้น
392
00:31:15,580 --> 00:31:16,810
คุณตามผมมา
393
00:31:17,010 --> 00:31:19,480
ฉันหวังว่าฉันจะคิดผิด แต่ดูคุณสิ
394
00:31:19,680 --> 00:31:22,570
- ถ่อมาเตือนไอ้สารเลวนั่น
- ผมแค่พยายามเลี่ยงเหตุร้าย
395
00:31:22,770 --> 00:31:25,150
- คุณเลือกผิดข้าง
- ไม่มีข้างใดทั้งนั้น
396
00:31:25,350 --> 00:31:27,660
ถ้าที่พูดเป็นเรื่องจริง สิ่งนี้คงไม่เกิดขึ้น
397
00:31:27,860 --> 00:31:29,330
เราคงไม่จำเป็นต้องตอบโต้กลับ
398
00:31:29,520 --> 00:31:31,330
พยายามแค่ไหนก็ล้มเหลว
399
00:31:31,530 --> 00:31:34,100
เว้นแต่ว่า
พวกมันมีคนมากกว่าเราห้าต่อหนึ่ง
400
00:31:34,600 --> 00:31:36,220
คิดดูสิ วินเยตต์
401
00:31:38,390 --> 00:31:40,210
พวกมันวิ่งออกไปด้านหลัง
402
00:31:40,410 --> 00:31:41,850
คุณซื้อเวลาให้เขาเหรอ
403
00:31:45,900 --> 00:31:47,320
บ้าเอ๊ย
404
00:32:01,000 --> 00:32:02,570
นั่นใครวะ
405
00:32:02,770 --> 00:32:05,000
นายฆ่าเมียเขา วิ่งไปเรื่อยๆ จะดีกว่า
406
00:32:06,590 --> 00:32:08,670
- เร็วเข้า
- ช้าๆ หน่อยสิวะ
407
00:32:11,220 --> 00:32:12,720
ดอมบี้ เร็วเข้า
408
00:32:14,430 --> 00:32:15,600
เราหนีพวกมันพ้นหรือยัง
409
00:32:17,640 --> 00:32:20,460
แล้วเขาก็เอาทรัพยากรมีค่าของเราไป
410
00:32:20,660 --> 00:32:22,770
- และเอาไปให้พวกแพกต์
- เร็วเข้า
411
00:32:23,940 --> 00:32:24,940
หลบไป
412
00:32:27,440 --> 00:32:28,840
- ดอมบี้
- ฉันอยู่หลังนาย
413
00:32:29,040 --> 00:32:31,680
ขณะที่เศรษฐกิจเราล้มเหลวหนักขึ้นเรื่อยๆ
414
00:32:31,880 --> 00:32:32,780
หลบไป
415
00:32:33,950 --> 00:32:37,280
ถึงเวลาที่เบรกสเปียร์หนุ่ม
จะได้เรียนรู้บทเรียนของเขา
416
00:32:39,160 --> 00:32:42,540
เราคือชาติแห่งไอน้ำและอุตสาหกรรม
417
00:32:44,670 --> 00:32:46,710
เราคือชาติแห่งความศรัทธา
418
00:32:48,500 --> 00:32:50,340
เราคือชาติ...
419
00:33:04,730 --> 00:33:07,020
- เฮ้ย หยุด เขาขโมยม้าฉันไป
- ไป
420
00:33:18,580 --> 00:33:21,270
- จัดการเธอซะ
- นี่ไม่ใช่การต่อสู้ของคุณ
421
00:33:21,470 --> 00:33:22,650
แดเรียส
422
00:33:22,850 --> 00:33:23,960
แดเรียส ข้างหน้า
423
00:33:26,040 --> 00:33:27,500
ระวัง เจ้าเฟ
424
00:33:36,930 --> 00:33:38,760
ต้องล้อกันเล่นแน่ๆ
425
00:33:58,240 --> 00:33:59,410
ดอมบี้
426
00:34:01,790 --> 00:34:02,560
ไม่
427
00:34:02,760 --> 00:34:04,620
นายรังแต่จะทำให้แย่ลง
428
00:34:52,170 --> 00:34:53,460
มาเร็ว ไอ้เวร
429
00:34:53,920 --> 00:34:54,880
ไปกันเถอะ
430
00:35:18,450 --> 00:35:20,640
- ปืนด้ามนี้สินะ
- ได้โปรด
431
00:35:20,840 --> 00:35:21,820
ใช่ไหม
432
00:35:31,000 --> 00:35:32,320
- เคน หยุด
- เขา...
433
00:35:32,520 --> 00:35:35,550
- เขาฆ่าอูน่า
- มันไม่ช่วยให้เธอกลับมา
434
00:35:53,650 --> 00:35:55,860
พอแล้ว ทั้งคู่น่ะแหละ
435
00:35:58,030 --> 00:35:59,760
คุณกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วเหรอ
436
00:35:59,960 --> 00:36:02,240
นี่คือสิ่งที่มนุษย์ทำให้ฉันเป็น
437
00:36:04,450 --> 00:36:05,990
จับกุมฟิโลสเตรต
438
00:36:07,580 --> 00:36:08,770
นายสองคน มากับฉัน
439
00:36:08,970 --> 00:36:10,060
ภูตหลบหนีไปได้
440
00:36:10,260 --> 00:36:11,540
อย่าขยับ
441
00:36:18,840 --> 00:36:20,220
ข้างนอกโกลาหลชะมัด
442
00:36:21,260 --> 00:36:25,180
เอาตัวไอ้ลูกเลือดผสมจอมสอพลอมา
443
00:36:28,350 --> 00:36:31,560
จับเขาโยนเข้าคุก
เขาอาจเจออุบัติเหตุนิดหน่อย
444
00:36:33,690 --> 00:36:34,610
ไม่
445
00:36:37,480 --> 00:36:39,860
ฉันไม่อยากให้เขาทำที่นี่เหม็นโฉ่
446
00:36:40,690 --> 00:36:42,780
อีกอย่าง เรารู้ว่าจะหาเขาเจอได้ที่ไหน
447
00:36:44,410 --> 00:36:45,370
เบอร์วิก
448
00:36:46,120 --> 00:36:48,740
เอาตัวคริตช์โสโครกนี่กลับไปที่เดอะโรว์
449
00:36:49,450 --> 00:36:50,450
ที่ที่เขาควรอยู่
450
00:36:59,590 --> 00:37:05,040
และใครก็ได้ตามจับ
ไอ้มนุษย์หมาป่าเวรนั่นมาให้ได้
451
00:37:05,240 --> 00:37:07,550
ให้ตายเถอะ ไฟโล นายทำอะไรลงไป
452
00:37:08,430 --> 00:37:11,220
กระตุ้นจ่าดอมบี้ให้เร่งสืบคดีเราไงล่ะ
453
00:37:12,310 --> 00:37:14,100
เขาจัดการได้ดีจนน่าประหลาดใจ
454
00:37:33,080 --> 00:37:36,280
- คุณไม่เป็นไรนะ
- เธอน่าจะบอกว่าเพื่อนเขาเป็นหมาป่า
455
00:37:36,470 --> 00:37:38,320
เธอน่าจะให้ฉันฆ่าเขา
456
00:37:38,520 --> 00:37:40,610
- ไฟโลทรยศเรา
- เธอปกป้องเขาไม่ได้
457
00:37:40,810 --> 00:37:42,870
ฉันเปล่า แต่เขาไม่ใช่เป้า
458
00:37:43,060 --> 00:37:44,840
ไฟโลเลือกข้างแล้ว
459
00:37:45,840 --> 00:37:47,010
เขาอยู่ข้างพวกมัน
460
00:37:57,520 --> 00:38:00,300
ฉันเตือนเธอแล้ว แต่เธอไม่ฟัง
461
00:38:00,500 --> 00:38:02,720
- เพราะอะไรคุณถึงพูดแบบนั้น
- ความตาย
462
00:38:02,920 --> 00:38:05,180
รอบตัวเธอคลุ้งกลิ่นความตาย
463
00:38:05,380 --> 00:38:09,220
ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรใช้มนตร์ดำ
ฉันไม่ตั้งใจ แต่ว่า...
464
00:38:09,420 --> 00:38:11,890
ก็ใช่ ฉันตั้งใจ แต่มันเพื่อช่วยคนอื่น
465
00:38:12,090 --> 00:38:14,560
นิมิตคือคำสาป ฉันบอกเธอแล้ว
466
00:38:14,760 --> 00:38:15,730
มันเกิดขึ้นอีกแล้ว
467
00:38:15,930 --> 00:38:19,740
ฉันเห็นผ่านดวงตาของ...
เจ้าสิ่งนั้นที่ตามเข่นฆ่าผู้คน
468
00:38:19,930 --> 00:38:22,090
เพียงแต่ครั้งนี้ ฉันเห็นมันมาเล่นงานฉัน
469
00:38:24,260 --> 00:38:25,630
เธอเห็นความตายของตัวเองรึ
470
00:38:28,090 --> 00:38:31,010
ทุกอย่างที่นิมิตให้ฉันเห็นเป็นจริงหมด
471
00:38:32,810 --> 00:38:33,930
มันเคยผิดพลาดไหม
472
00:38:34,810 --> 00:38:36,380
ฉันไม่รู้ เด็กน้อย
473
00:38:36,580 --> 00:38:39,900
แต่มีบางสิ่งที่คนเป็นไม่ควรรู้
474
00:38:41,730 --> 00:38:42,690
ได้โปรด
475
00:38:55,370 --> 00:38:59,670
นึกแล้วเชียวว่าเธอจะกลับมาให้ฉันช่วย
ฉันเลยทำเครื่องหมายหน้าที่ถูกต้องไว้
476
00:39:00,330 --> 00:39:03,050
- แต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว
- ไม่ หน้านั้นเป็นเรื่องอะไร
477
00:39:04,090 --> 00:39:05,780
ว่าด้วยสูตรโบร่ำโบราณ
478
00:39:05,980 --> 00:39:09,580
เพื่อเรียกแสงสว่าง
และกำจัดความมืดดำในตัวเธอ
479
00:39:09,780 --> 00:39:11,910
วิธีเอานังแม่มดแก่ออกจากร่างฉันเหรอ
480
00:39:12,110 --> 00:39:16,460
แต่ถ้าเธอพยายามขจัดความมืดดำ
หลังจากเธอกลายเป็นความมืดดำแล้ว...
481
00:39:16,660 --> 00:39:20,590
ไม่ๆ ฉันเปล่า ฉันสาบาน
ฉันยังไม่กลายเป็นความมืดดำ
482
00:39:20,790 --> 00:39:22,760
ไม่ ไม่ใช่ฉัน นั่นแค่ครั้งเดียว
483
00:39:22,960 --> 00:39:25,610
ทำไปเพราะช่วยเพื่อน
และตอนนี้มันจบลงแล้ว เพราะงั้น...
484
00:39:26,440 --> 00:39:27,360
ได้โปรดเถอะนะ
485
00:39:31,950 --> 00:39:32,870
ดีงาม
486
00:39:33,200 --> 00:39:37,190
งั้นฉันแค่ผสมน้ำยานี่แล้วดื่ม แล้วก็ พรึ่บ
487
00:39:37,390 --> 00:39:40,290
ไม่มีแม่มดหรือนิมิตหรืออะไรทั้งนั้นสินะ
488
00:39:41,250 --> 00:39:42,570
ฉันไม่แน่ใจ
489
00:39:42,770 --> 00:39:44,130
มันเป็นเวทมนตร์โบราณ
490
00:39:45,460 --> 00:39:48,280
ไม่มีใครลองใช้มาหกศตวรรษแล้ว
491
00:39:48,480 --> 00:39:51,130
ก็ดี งั้นขอบคุณที่ช่วยฉัน
492
00:39:52,680 --> 00:39:53,800
ไม่ต้องขอบคุณฉัน
493
00:39:54,810 --> 00:39:57,290
พิษซึมลึกในตัวเธอแล้วตอนนี้
494
00:39:57,490 --> 00:40:00,140
ถึงมันจะได้ผล แต่การถอนพิษออกมา...
495
00:40:01,350 --> 00:40:02,850
จะทรมานแสนสาหัส
496
00:40:24,840 --> 00:40:26,090
ต้นแมนเดรกสดงั้นเหรอ
497
00:40:28,000 --> 00:40:29,300
จะไปหาจากไหนวะ...
498
00:41:38,490 --> 00:41:39,780
อย่าเปิดประตู
499
00:41:40,990 --> 00:41:42,020
แดเรียส
500
00:41:42,220 --> 00:41:43,210
วันนี้วันอะไร
501
00:41:43,960 --> 00:41:47,210
วันผู้พลีชีพ วันเดียวกับเมื่อเช้านี้
502
00:41:48,130 --> 00:41:49,280
ผมทำร้ายคุณหรือเปล่า
503
00:41:49,480 --> 00:41:51,300
ฉันเหรอ ไม่ๆๆ ฉันสบายดี
504
00:41:54,720 --> 00:41:55,700
คุณเป็นมนุษย์หมาป่า
505
00:41:55,900 --> 00:41:57,040
ใช่
506
00:41:57,240 --> 00:41:59,000
โทษทีที่ไม่ได้บอก
507
00:41:59,200 --> 00:42:01,470
แต่ได้ไง พระจันทร์ไม่เต็มดวงด้วยซ้ำ
508
00:42:02,850 --> 00:42:04,310
พวกแพกต์พบวิธี
509
00:42:05,850 --> 00:42:07,520
พวกมันถึงได้ชนะสงคราม
510
00:42:08,270 --> 00:42:10,400
ทหารมนุษย์หมาป่ากัดผม
511
00:42:11,070 --> 00:42:11,940
เสียใจด้วย
512
00:42:13,030 --> 00:42:16,320
พอกองทัพรู้ว่าผมมีอะไรข้างในตัวผม
513
00:42:17,110 --> 00:42:18,320
พวกเขาก็จับผมขัง
514
00:42:19,370 --> 00:42:21,580
พยายามใช้วิธีต่างๆ
เพื่อให้ผมกลายร่างเป็นหมาป่า
515
00:42:21,990 --> 00:42:24,080
การทดลองเอย การทดสอบเอย
516
00:42:25,000 --> 00:42:26,410
สารพัดรูปแบบความเจ็บปวด
517
00:42:27,000 --> 00:42:28,900
ใช่ แผลเป็น
518
00:42:29,100 --> 00:42:29,880
ใช่
519
00:42:30,590 --> 00:42:31,630
แผลเป็น
520
00:42:34,920 --> 00:42:36,050
บางครั้ง...
521
00:42:36,930 --> 00:42:38,590
มันเจ็บปวดมากเสียจน...
522
00:42:40,640 --> 00:42:41,550
ผม...
523
00:42:44,310 --> 00:42:45,270
ผมภาวนา
524
00:42:46,520 --> 00:42:49,020
ผมภาวนาขอความตาย
525
00:42:50,690 --> 00:42:52,300
แต่ทำไมพวกเขาทำแบบนั้น
526
00:42:52,500 --> 00:42:54,840
เพื่อสร้างทหารมนุษย์หมาป่าของตัวเองไง
527
00:42:55,040 --> 00:42:58,970
ไม่ ฉันหมายถึงทำไมกองทัพคุณ
ถึงหักหลังทหารของตัวเอง
528
00:42:59,170 --> 00:43:01,070
ผมไม่ใช่ทหารอีกต่อไปแล้ว
529
00:43:05,080 --> 00:43:06,620
ผมเป็นแค่คริตช์
530
00:43:11,880 --> 00:43:12,960
ผมขอโทษ
531
00:43:16,720 --> 00:43:19,090
ผมขอโทษจริงๆ
532
00:43:22,390 --> 00:43:23,560
คุณควบคุมมันได้ไหม
533
00:43:26,890 --> 00:43:29,350
ส่วนใหญ่ก็ได้
534
00:43:32,110 --> 00:43:35,030
จะดีที่สุดถ้าไม่เอาของแหลมมาแทงผม
535
00:43:38,610 --> 00:43:39,900
ไม่ ได้โปรด อย่า
536
00:43:43,200 --> 00:43:46,750
ใช่สิ ทำไมคุณไม่เข้ามาข้างใน
แล้วไปล้างเนื้อล้างตัวซะล่ะ
537
00:43:50,460 --> 00:43:52,750
ขังผมเอาไว้ในนี้จะดีกว่า
538
00:43:55,050 --> 00:43:57,760
ฉันสัญญาว่าจะไม่เอาของแหลมแทงคุณ
539
00:44:17,230 --> 00:44:21,350
ผมพาคุณออกมาจากคุกและคุณขอบคุณผม
ด้วยการเพิ่มปัญหาเนี่ยนะ
540
00:44:21,550 --> 00:44:23,990
พยายามตามแก้ แต่ผมทำไม่ไหว
541
00:44:24,950 --> 00:44:26,740
ตำรวจกำลังจะมา บอซ
542
00:44:27,330 --> 00:44:28,870
บอกคนของคุณให้ซ่อนตัวซะ
543
00:44:46,010 --> 00:44:47,160
คุณบาดเจ็บไหม
544
00:44:47,360 --> 00:44:48,600
ไม่ คุณล่ะ
545
00:44:52,230 --> 00:44:54,060
ฉันควรพูดว่า "ทำได้ดี" สินะ
546
00:44:57,360 --> 00:44:58,730
ตำรวจรู้ว่าเป็นคุณ
547
00:45:00,070 --> 00:45:01,430
คุณต้องหนี
548
00:45:01,630 --> 00:45:03,150
หนีไปไหนล่ะ
549
00:45:03,740 --> 00:45:04,990
กลับไปเทอร์นาน็อกเหรอ
550
00:45:06,620 --> 00:45:11,270
ผมพาคุณออกไปได้ จนกว่าเรื่องจะสงบ
ไปหาที่ที่ปลอดภัยกว่าอยู่ซะ
551
00:45:11,470 --> 00:45:14,460
คุณเลือกฝั่งตรงข้ามเผ่าเฟ และทุกคนรู้
552
00:45:15,130 --> 00:45:16,960
ฉันไม่ใช่คนที่ต้องหนี
553
00:45:17,750 --> 00:45:18,840
ผมไม่เป็นไรหรอก
554
00:45:19,590 --> 00:45:22,240
มีที่กบดานที่เต็มไปด้วยพวกเรเวน
ที่คงจะไม่เห็นด้วยกับคุณ
555
00:45:22,440 --> 00:45:24,970
และฉันคงช่วยปกป้องคุณไม่ได้
556
00:45:25,550 --> 00:45:27,430
ถ้าคุณมีทางหนี ก็ไปซะ
557
00:45:32,930 --> 00:45:34,520
ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
558
00:45:36,980 --> 00:45:39,440
งั้นก็ดื่มเอาใจช่วย
559
00:45:45,780 --> 00:45:46,610
บ้าจริง
560
00:45:48,280 --> 00:45:49,120
ใช่
561
00:45:50,740 --> 00:45:52,200
เรานี่คู่สร้างคู่สมเนอะ
562
00:45:54,290 --> 00:45:55,790
ใช่ ก็แค่ช่วงนึง
563
00:45:57,750 --> 00:46:00,040
และมันสนุกดีที่ได้หลอกตัวเอง
564
00:46:03,550 --> 00:46:04,470
ใช่
565
00:46:05,430 --> 00:46:06,380
สนุกดี
566
00:46:17,190 --> 00:46:19,730
ไอ้พวกตำรวจมาที่นี่ หนีเร็ว
567
00:46:21,980 --> 00:46:24,510
ไอ้พวกแบล็กเรเวนชั่วหลบอยู่ที่ไหนกันวะ
568
00:46:24,710 --> 00:46:29,100
- พวกมันจะฆ่าทุกคน ต้องเตือนพวกเขา
- ไม่ ผมไปเตือนเอง คุณไม่ควรไป
569
00:46:29,300 --> 00:46:30,200
อย่าไป
570
00:46:32,040 --> 00:46:33,060
เร็วเข้า
571
00:46:33,260 --> 00:46:35,370
เร็วเข้า อย่าไปขวางพวกมัน
572
00:46:36,040 --> 00:46:39,380
- พวกเรเวนอยู่ที่ไหน
- ปล่อยเขานะโว้ย
573
00:46:39,960 --> 00:46:43,170
ดอมบี้ นี่มันบ้าอะไรกัน
574
00:46:43,550 --> 00:46:46,870
- แก แบล็กเรเวนอยู่ที่ไหน
- อย่าทำร้ายเรา
575
00:46:47,070 --> 00:46:50,040
- บอกมา จะได้ไม่เจ็บตัว
- ฉันไม่รู้
576
00:46:50,240 --> 00:46:53,670
- บอกมาว่าพวกมันอยู่ไหน
- ได้โปรด อย่าทำร้ายเรา
577
00:46:53,860 --> 00:46:56,710
- จะบอกฉันตอนนี้หรือว่า...
- พวกเขาอยู่ตรงนั้น
578
00:46:56,910 --> 00:46:59,460
- พวกเรเวนอยู่ทางนี้
- ไสหัวไป ไปสิ
579
00:46:59,660 --> 00:47:00,810
ทางนี้พวก
580
00:47:01,730 --> 00:47:03,690
- เร็วเข้า หนุ่มๆ
- ทางนี้
581
00:47:34,180 --> 00:47:35,390
เอาพวกมันออกมา
582
00:47:45,150 --> 00:47:46,320
หยุดยิง
583
00:47:47,030 --> 00:47:48,860
ฉันคือคนที่พวกแกต้องการ
584
00:47:49,990 --> 00:47:53,480
ฉันไปที่เมืองเบิร์กเพื่อหาตัวตำรวจที่ฆ่าอูน่า
585
00:47:53,670 --> 00:47:54,780
ภูตตนนี้ใช่ไหม
586
00:47:58,960 --> 00:48:01,040
เธอไม่ควรตายไวนัก
587
00:48:02,790 --> 00:48:04,290
เก็บเธอไว้ให้ไฮดรา
588
00:50:25,520 --> 00:50:27,460
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
589
00:50:27,660 --> 00:50:29,610
ผู้ตรวจสอบงานแปล