1
00:00:06,090 --> 00:00:07,320
ความเดิมในคาร์นิวัล โรว์
2
00:00:07,520 --> 00:00:10,010
เรากำลังจะหนีวันนี้ นายจะมากับเราไหม
3
00:00:20,310 --> 00:00:22,290
คุณก็รู้ว่าไม่ใช่ความผิดคุณ
4
00:00:22,490 --> 00:00:24,670
คุณฆ่าเขาเพื่อช่วยชีวิตเรา
5
00:00:24,870 --> 00:00:26,550
ผมไม่ใช่พี่ชายคุณนะ
6
00:00:26,750 --> 00:00:28,010
ไม่ คุณเลวร้ายกว่านั้นอีก
7
00:00:28,210 --> 00:00:29,630
ผมเกือบจะถอดใจแล้วเชียว
8
00:00:29,830 --> 00:00:32,990
โชคดีที่คุณทิ้งเบาะแสเล็กๆ เอาไว้
9
00:00:34,410 --> 00:00:37,270
ฉันต้องส่งพวกเธอไปเมืองเบิร์ก
10
00:00:37,470 --> 00:00:39,740
ในฐานะทูตของฉัน
11
00:00:41,120 --> 00:00:44,330
ฉันได้รับคำสั่งให้มาเสนอสนธิสัญญาสันติภาพ
ในนามของกลุ่มนิวดอว์น
12
00:00:45,330 --> 00:00:47,320
ผมหวังว่าคุณจะรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่
13
00:00:47,520 --> 00:00:50,110
เฟตนไหนก็ตาม
ที่ต้องการจะไปเทอร์นาน็อก
14
00:00:50,310 --> 00:00:51,820
พวกเขายอมให้เราแล่นเรือกลับบ้านเหรอ
15
00:00:52,020 --> 00:00:54,510
ตอนนี้มีเรือสองลำแล้ว
และจะมีตามไปเพิ่มอีก
16
00:01:06,520 --> 00:01:07,690
เบอร์วิก
17
00:01:10,110 --> 00:01:12,030
วินเยตต์ เดี๋ยว ฉันอธิบายได้
18
00:01:12,400 --> 00:01:13,320
ไม่
19
00:01:14,860 --> 00:01:17,310
แบล็กเรเวนเคารพเธอ สหาย
20
00:01:17,510 --> 00:01:19,370
เธอพร้อมเป็นผู้นำพวกเขาไหม
21
00:01:20,700 --> 00:01:23,500
ไฟโล นายรู้อะไรเกี่ยวกับนิวดอว์นบ้าง
22
00:01:24,040 --> 00:01:28,580
ถ้านี่เป็นฝีมือนิวดอว์น
พวกเขาไม่ได้ต้องการสันติภาพแน่
23
00:01:30,590 --> 00:01:32,550
พวกเขาต้องการปฏิวัติ
24
00:02:52,750 --> 00:02:54,630
แดเรียส
25
00:03:15,400 --> 00:03:18,430
{\an8}การเดินทางของเรา
26
00:03:18,630 --> 00:03:21,810
{\an8}ไม่ได้
27
00:03:22,010 --> 00:03:25,660
{\an8}จบลงด้วยชีวิต
28
00:03:28,160 --> 00:03:31,730
{\an8}และ...
29
00:03:31,930 --> 00:03:36,200
{\an8}ของเธอ
30
00:03:36,400 --> 00:03:40,630
{\an8}เพิ่งจะเริ่มต้น
31
00:03:45,300 --> 00:03:46,310
ทัวร์มาลีน
32
00:04:19,000 --> 00:04:20,300
คุณทำแบบนั้นได้ไง
33
00:05:22,190 --> 00:05:26,910
คาร์นิวัล โรว์
34
00:05:51,970 --> 00:05:53,520
- นั่นอะไร
- ไม่รู้สิ
35
00:06:07,740 --> 00:06:10,240
- วินเยตต์อยู่ไหม
- เธอไปตามหาพวกเรเวน
36
00:06:11,370 --> 00:06:13,390
เธอไม่รู้หรอกว่า
เอาตัวเองไปเจอกับอะไร
37
00:06:13,590 --> 00:06:16,460
- อยากให้เราไปตามเธอไหม
- เราไม่มีวันหาเธอเจอหรอก
38
00:06:18,170 --> 00:06:22,210
- ทัวร์มาลีนละไม่แน่
- ไม่ ไม่ใช่ด้วยเวทมนตร์
39
00:06:22,710 --> 00:06:23,570
ทำไมล่ะ
40
00:06:23,770 --> 00:06:25,110
มันอันตรายเกินไปสำหรับเธอ
41
00:06:25,310 --> 00:06:27,720
ถ้านายได้เห็นเหมือนที่ฉัน...
มันอันตรายเกินไป
42
00:06:27,970 --> 00:06:30,950
อันตรายกำลังมา แดเรียส
ไม่ว่าเราจะทำอะไร เธออยู่ที่ไหน
43
00:06:31,150 --> 00:06:33,510
ข้างนอก ฟังนะ ถ้านายขอ เธอจะทำแน่
44
00:06:34,220 --> 00:06:36,210
แต่ฉันขอร้องนาย ไฟโล อย่าขอให้เธอทำ
45
00:06:36,410 --> 00:06:37,480
มันคือพวกนิวดอว์น
46
00:06:38,270 --> 00:06:39,520
พวกนั้นมาที่นี่แล้ว
47
00:06:40,850 --> 00:06:43,480
การสังหารหมู่ที่ท่าเรือเป็นฝีมือพวกนั้น
48
00:06:45,280 --> 00:06:46,610
เวร
49
00:06:47,990 --> 00:06:49,320
งั้นก็เป็นการปฏิวัติสินะ
50
00:06:52,320 --> 00:06:55,020
ถ้าเราไม่หยุดมัน
เดอะโรว์ได้ถูกเผาแน่
51
00:06:55,220 --> 00:06:56,450
หยุดการปฏิวัติเนี่ยนะ
52
00:06:57,500 --> 00:06:58,710
ยังไงล่ะ
53
00:07:00,330 --> 00:07:01,610
ฉันคุยกับมิลเวอร์ทีไปแล้ว
54
00:07:01,810 --> 00:07:05,250
ยังมีโอกาสสร้างสันติอยู่
ถ้ามีใครสักคนหยุดสปาราสได้
55
00:07:07,340 --> 00:07:08,920
นายหมายถึงฆ่ามัน
56
00:07:10,550 --> 00:07:14,720
งั้นทั้งหมดที่พูดมา
เรื่องนายจะอยู่ข้างพวกเฟ...
57
00:07:17,430 --> 00:07:18,730
เราฆ่าเจ้าสิ่งนี้ได้
58
00:07:19,810 --> 00:07:21,980
ลองคิดดูว่าจะมีอีกกี่ชีวิตที่เราได้ช่วยไว้
59
00:07:28,030 --> 00:07:29,990
งั้นคุณก็มาช่วยเราสินะ
60
00:07:30,820 --> 00:07:32,450
มันยากที่จะเชื่อมากเลยเหรอ
61
00:07:32,990 --> 00:07:34,320
เราไม่ใช่ผู้พิชิต
62
00:07:35,700 --> 00:07:40,120
เราไม่ได้มาเพื่อทำลายที่นี่
แต่มาเพื่อปลดปล่อย
63
00:07:41,620 --> 00:07:43,000
เคยได้ยินมาก่อนแล้ว
64
00:07:44,330 --> 00:07:47,800
ฉันได้ยินว่าเธอเคยปล้นรถไฟทหาร
เพื่อขโมยยา ทำไมกันล่ะ
65
00:07:48,000 --> 00:07:49,630
ก็มันเป็นสิ่งที่ต้องทำ
66
00:07:49,880 --> 00:07:53,550
เธอเห็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือ
และเธอก็เสี่ยงชีวิตช่วยพวกเขา
67
00:07:55,180 --> 00:07:56,390
เราไม่ต่างกัน
68
00:08:01,060 --> 00:08:02,920
แบล็กเรเวนเคารพเธอ
69
00:08:03,120 --> 00:08:06,360
ถ้าเธอเข้าร่วมกับเรา
คนอื่นก็จะเข้าร่วมตาม
70
00:08:07,110 --> 00:08:09,680
คุณต้องการอะไรจากเรเวน
คุณมีกองทัพอยู่แล้ว
71
00:08:09,880 --> 00:08:11,900
ที่รากูซา ไม่ใช่ที่นี่
72
00:08:13,780 --> 00:08:17,310
เธอคิดว่านิวดอว์น
เป็นพวกที่รุกรานประเทศอื่นรึไง
73
00:08:17,510 --> 00:08:19,450
ไม่ใช่ เราอยู่ที่นี่อยู่แล้ว
74
00:08:20,750 --> 00:08:25,440
จุดที่ผู้คนเชื่อในอุดมการณ์
ของความเท่าเทียม เสรีภาพสำหรับทุกคน
75
00:08:25,640 --> 00:08:27,880
เราอยู่ในจุดนั้นแล้ว
76
00:08:31,090 --> 00:08:33,090
คุณหวังจะเอาชนะเบิร์ก
77
00:08:34,220 --> 00:08:35,590
ด้วยอุดมการณ์เนี่ยนะ
78
00:08:37,600 --> 00:08:39,720
พวกแพกต์ก็เคยหัวเราะแบบนั้น
79
00:08:40,180 --> 00:08:41,730
ตอนนี้พวกนั้นขำไม่ออกแล้ว
80
00:08:49,650 --> 00:08:51,360
สปาราสเป็นพวกนิวดอว์นเหรอ
81
00:08:52,400 --> 00:08:55,930
สิ่งมีชีวิตที่งดงาม
ตัวสุดท้ายในเผ่าของเขาแล้ว
82
00:08:56,130 --> 00:08:58,830
กระนั้นเขาก็ยังสู้เคียงข้างเรา
เพื่อโลกที่ดีกว่า
83
00:08:59,790 --> 00:09:01,560
โดยการฆ่าคนส่งเดชน่ะเหรอ
84
00:09:01,760 --> 00:09:03,980
สปาราสไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่ไร้ความคิด
85
00:09:04,180 --> 00:09:06,190
ไม่มากไปกว่าเธอหรือฉัน
86
00:09:06,390 --> 00:09:08,210
เขาเป็นสัตว์ที่มีแผนการ
87
00:09:09,460 --> 00:09:11,170
จะคร่าชีวิตใครก็ต่อเมื่อจำเป็น
88
00:09:11,420 --> 00:09:13,170
แล้วดาห์เลียกับโบเลโรล่ะ
89
00:09:13,550 --> 00:09:15,870
พวกเขาต่อสู้เพื่อเฟและถูกเฟฆ่าตาย
90
00:09:16,070 --> 00:09:18,200
พวกทรยศจิตใจคับแคบ
91
00:09:18,400 --> 00:09:22,220
ไม่มีใครขวางสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้
92
00:09:23,310 --> 00:09:25,770
ไม่ว่าเฟหรือมนุษย์ ไม่มีใครทั้งนั้น
93
00:09:29,520 --> 00:09:33,900
แต่ผู้คนที่อยู่เคียงข้างเรา
จะไม่เพียงได้รับการไว้ชีวิต
94
00:09:34,780 --> 00:09:36,150
พวกเขาจะถูกปลดปล่อย
95
00:09:37,280 --> 00:09:40,910
จากปืน จากคุก จากความเกลียดชัง
จากความหวาดกลัว
96
00:09:41,700 --> 00:09:45,650
จากความเจ็บป่วย จากความยากจน
และความสิ้นหวัง
97
00:09:45,850 --> 00:09:48,580
พวกเขาจะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตในที่สุด
98
00:09:51,840 --> 00:09:56,050
แต่บางทีเธออาจยังไม่พร้อมจะสู้เพื่อสิ่งนั้น
99
00:09:57,800 --> 00:09:58,970
ไม่ใช่เพื่อตัวเอง
100
00:10:02,430 --> 00:10:05,180
เธอเคยถูกทำร้ายและหักหลัง
101
00:10:06,890 --> 00:10:07,940
เคยหวาดกลัว
102
00:10:08,480 --> 00:10:11,400
และหัวใจของเธอก็แตกสลาย
ครั้งแล้วครั้งเล่า
103
00:10:11,820 --> 00:10:13,320
เธอเจ็บปวดเหลือแสน
104
00:10:14,360 --> 00:10:17,780
บางทีเธออาจไม่เชื่อว่า
ตัวเองคู่ควรกับอิสรภาพ
105
00:10:18,740 --> 00:10:20,370
ด้วยทางเลือกที่แท้จริง
106
00:10:23,540 --> 00:10:25,540
แล้วคนที่เธอรักล่ะ
107
00:10:26,250 --> 00:10:27,660
พวกเขาไม่สมควรได้รับมันรึไง
108
00:10:29,210 --> 00:10:32,670
เธอจะทำอะไร
เพื่อให้พวกเขาได้มีโลกที่ดีกว่าเดิมล่ะ
109
00:10:41,550 --> 00:10:43,060
ฉันเข้าใจที่นายพูดถึงเธอแล้ว
110
00:10:45,600 --> 00:10:47,060
ฉันไม่น่าสงสัยนายเลย
111
00:10:48,230 --> 00:10:51,360
เธอเจอเรื่องเลวร้ายมา
เยี่ยมไปเลยที่ได้เธอกลับมา
112
00:10:53,860 --> 00:10:55,570
เธอกลับมาแล้วใช่ไหม
113
00:10:56,190 --> 00:10:57,940
นายไปหาคนพวกนี้มาได้ยังไง
114
00:10:58,780 --> 00:11:00,510
ส่วนใหญ่อยู่ที่นี่อยู่แล้ว
115
00:11:00,710 --> 00:11:04,200
- เข้าร่วมกับนิวดอว์นในคุก
- จนสปาราสปลดปล่อยพวกเขาออกมา
116
00:11:06,500 --> 00:11:07,410
มันอยู่ที่นี่เหรอ
117
00:11:08,620 --> 00:11:10,170
เป็นหนึ่งในมนุษย์พวกนี้เหรอ
118
00:11:13,710 --> 00:11:16,300
- ก็อาจจะ
- อาจจะเป็นใครก็ได้
119
00:11:17,300 --> 00:11:19,470
ครั้งแรกที่ฉันเห็น มันอยู่ที่ท่าเรือ
120
00:11:21,010 --> 00:11:22,300
เหลือเชื่อมาก
121
00:11:23,010 --> 00:11:24,260
เหลือเชื่องั้นเหรอ
122
00:11:25,310 --> 00:11:26,600
มันเป็นฆาตกร
123
00:11:27,390 --> 00:11:29,020
ฉันไม่ได้บอกว่ามันดีงาม
124
00:11:29,520 --> 00:11:31,310
แต่ฉันก็ดีใจที่มันอยู่ข้างเรา
125
00:11:33,110 --> 00:11:35,650
แล้วเธอล่ะ
126
00:11:37,190 --> 00:11:38,530
อยู่ข้างเรารึเปล่า
127
00:11:40,030 --> 00:11:41,700
อย่าบอกนะว่าเธอคิดถึงฉัน
128
00:11:42,070 --> 00:11:42,990
ไม่ใช่อยู่แล้ว
129
00:11:43,660 --> 00:11:45,730
เธอมันเย่อหยิ่ง เห็นแล้วน่าหงุดหงิด
130
00:11:45,930 --> 00:11:48,250
- นี่
- ตอนนี้ฉันไม่ต้องชอบเธอแล้วนี่ ใช่ไหม
131
00:11:50,290 --> 00:11:52,320
นั่นคือความแตกต่างระหว่างเธอกับฉัน
132
00:11:52,520 --> 00:11:56,090
ฉันรู้ว่ามีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่า
ความรู้สึกของฉัน
133
00:11:57,590 --> 00:12:00,070
ฉันไม่ชอบเธอ แต่จะร่วมสู้กับเธอ
134
00:12:00,270 --> 00:12:02,370
ตราบใดที่เธอยังต่อสู้แทนคนที่สู้ไม่ได้
135
00:12:02,570 --> 00:12:03,830
เธอก็เป็นพวกเรา
136
00:12:04,030 --> 00:12:06,370
ฉันจะเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อเธอ
และเธอก็จะทำเช่นนั้น
137
00:12:06,570 --> 00:12:08,620
เพราะพวกเราจะไร้ค่าถ้าไม่มีกันและกัน
138
00:12:08,820 --> 00:12:13,810
นั่นแหละความหมายของคำว่ารวมเป็นหนึ่ง
นั่นคือโลกที่ฉันอยากจะอยู่
139
00:12:18,530 --> 00:12:19,440
ฉันก็เหมือนกัน
140
00:12:22,450 --> 00:12:23,360
ฉันเอาด้วย
141
00:12:28,490 --> 00:12:30,330
{\an8}การจู่โจมที่ท่าเรือทำคนตายเป็นเบือ
142
00:12:30,870 --> 00:12:33,820
ท่านนายกฯ ถูกฆ่า
เรือถูกเผาที่ท่างั้นเหรอ
143
00:12:34,020 --> 00:12:35,380
เป็นฝีมือคุณใช่ไหม
144
00:12:36,210 --> 00:12:37,630
ฝีมือพวกนิวดอว์น
145
00:12:39,300 --> 00:12:41,050
ช่างเป็นภาพที่น่ารักเสียจริง
146
00:12:42,470 --> 00:12:46,760
- คุณจะคิดถึงพี่ชายมากรึเปล่านะ
- ตอนนี้นายไม่มีคนคอยคุ้มกะลาหัวนะ
147
00:12:48,260 --> 00:12:49,180
ตอบคำถามเธอ
148
00:12:50,640 --> 00:12:54,640
สหายของเราถูกฆ่าด้วยปืนไรเฟิล
ของพวกเบิร์กไปแล้วกี่คนกัน
149
00:12:55,150 --> 00:12:57,460
ถ้าพวกเบิร์กคิดว่าช่วยศัตรูของเราได้
150
00:12:57,660 --> 00:12:59,010
โดยไม่มีราคาที่ต้องจ่ายละก็...
151
00:12:59,210 --> 00:13:02,280
นายคิดว่าการฆ่าฟันและความวุ่นวาย
ทำให้นายเข้าใกล้สันติได้จริงเหรอ
152
00:13:03,240 --> 00:13:04,720
นายไม่รู้จักเบิร์กหรอก
153
00:13:04,920 --> 00:13:07,450
พวกเขาต้องได้รับผลจากการปฏิเสธเรา
154
00:13:08,780 --> 00:13:13,960
อีกอย่าง เราต่างก็รู้ว่าสหายอิโมเจน
เกลี้ยกล่อมได้เก่งแค่ไหน
155
00:13:15,000 --> 00:13:18,860
คุณหวังให้ฉันกล่อมรัฐสภา
หลังเกิดเรื่องนี้ขึ้นไม่ได้หรอกนะ
156
00:13:19,060 --> 00:13:23,420
ผมรับรองได้เลยว่าหลังจากนี้
พวกเขาจะสนใจคำพูดคุณทุกคำแน่
157
00:13:28,930 --> 00:13:31,430
ถ้าอยากได้สันติมากนัก
ก็ไปหาเอาเองแล้วกัน
158
00:13:35,310 --> 00:13:37,380
คุณจะถอนตัวก็ได้
159
00:13:37,580 --> 00:13:39,810
ผมบังคับคุณไม่ได้อยู่แล้ว
160
00:13:41,400 --> 00:13:44,530
แต่คุณก็ได้เห็นแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นี่
ถ้าสันติภาพไม่บังเกิดขึ้น
161
00:13:47,280 --> 00:13:49,910
คุณทิ้งพี่ชายตัวเองไว้ที่ทุ่งนั่น
162
00:14:08,510 --> 00:14:09,970
เมืองนี้ขับไล่เรา
163
00:14:10,390 --> 00:14:11,720
ทำไมเราต้องช่วยมันด้วย
164
00:14:12,560 --> 00:14:14,680
ไม่มีคำว่า "เรา" หรอก
165
00:14:16,100 --> 00:14:18,850
ชัดเจนว่าพวกนั้นจะฟังแค่เสียงของคุณ
166
00:14:20,900 --> 00:14:24,110
- คุณคิดว่าฉันควรปฏิเสธไหม
- ผมว่าผมเหนื่อยแล้ว
167
00:14:25,190 --> 00:14:28,820
ผมเหนื่อยที่จะบังคับอะไรคุณแล้ว
ในเมื่อบ้านผมอยู่ใกล้ๆ นี่เอง
168
00:14:29,320 --> 00:14:31,390
- คุณจะไม่...
- ผมกลับไปที่นั่นไม่ได้
169
00:14:31,590 --> 00:14:35,370
เพราะการอยู่ที่นี่เป็นเหตุผลเดียว
ที่ผมจะไม่โดนขังในเดอะโรว์
170
00:14:37,210 --> 00:14:40,040
แต่ส่วนใหญ่แล้ว
ผมเบื่อการที่ตัวเองต้องปิดปากเงียบ
171
00:14:43,000 --> 00:14:43,920
เพื่อตัวฉันงั้นเหรอ
172
00:14:45,420 --> 00:14:48,880
เราต่างก็รู้ว่าคุณไม่มีวัน
ทิ้งให้เมืองนี้ถูกฆ่าล้างบางหรอก
173
00:14:54,890 --> 00:14:58,640
และคุณจะช่วยชีวิตคนอื่นอีกด้วย
เพราะนั่นคือตัวตนของคุณ
174
00:14:59,520 --> 00:15:01,800
นอกจากนี้เมืองเบิร์กก็คุ้มค่าที่จะช่วย
175
00:15:02,000 --> 00:15:04,050
ผมเห็นที่อื่นๆ ในโลกนี้มาเยอะแล้ว
176
00:15:04,250 --> 00:15:08,110
ถ้าให้เทียบกับเบิร์ก มันแย่กว่าเยอะ
177
00:15:08,950 --> 00:15:12,370
ฉันรู้จักความโหดเหี้ยมของเบิร์กมานาน
ก่อนที่คุณจะย้ายมาซะอีก
178
00:15:13,910 --> 00:15:15,740
บางทีฉันน่าจะปล่อยให้มันถูกเผา
179
00:15:21,370 --> 00:15:23,710
หลังจากเรื่องเอซรา จะมีบาปอะไรอีกนะ
180
00:15:36,010 --> 00:15:37,370
คุณมาทำอะไรที่นี่
181
00:15:37,570 --> 00:15:40,730
คุณกลับมาแล้ว เยี่ยม อยากคุยด้วยพอดี
182
00:15:42,520 --> 00:15:44,900
และฉันพนันว่า
แดเรียสบอกคุณไม่ให้ขอร้องฉัน
183
00:15:46,730 --> 00:15:49,530
เขากลัวหลังจากเรื่องที่เกิดกับกระจก
184
00:15:51,400 --> 00:15:53,370
การเดินทางเล็กๆ ของฉัน
เข้าไปในแดนสนธยา
185
00:15:55,740 --> 00:15:58,120
เราตกลงกันแล้วไงว่า
คุณจะไม่ไปไหนคนเดียว
186
00:15:58,660 --> 00:16:00,290
มันไม่สำคัญใช่ไหมล่ะ
187
00:16:01,330 --> 00:16:03,080
ใช่ ก็ ผม...
188
00:16:04,250 --> 00:16:06,900
ไฟโลจะกลับแล้ว ใช่ไหม ไฟโล
189
00:16:07,100 --> 00:16:09,920
คุณต้องการอะไร ขอฉันมาสิ
190
00:16:12,090 --> 00:16:14,220
สปาราสตัวนี้ในนิมิตของคุณ
191
00:16:15,300 --> 00:16:16,550
มันบินมาลงที่ไหน
192
00:16:17,060 --> 00:16:19,830
ข้ามจัตุรัส จากนั้นมันก็เดินเท้ามาตรงนี้
193
00:16:20,030 --> 00:16:22,730
- คุณยืนอยู่ตรงไหน ขอเป๊ะๆ
- ฉันเหรอ
194
00:16:23,810 --> 00:16:25,020
ตรงนี้เลย ทำไม
195
00:16:28,110 --> 00:16:29,230
ใช่สิ
196
00:16:29,570 --> 00:16:32,700
แดเรียส นายรออยู่ในหน้าต่างนะ
197
00:16:33,950 --> 00:16:35,740
ฉันจะอยู่ข้างนอกนี่
198
00:16:36,320 --> 00:16:39,040
เมื่อสปาราสลงมา ฉันจะดึงความสนใจมัน
199
00:16:42,120 --> 00:16:43,900
นายจะยิงมันจากกระจก
200
00:16:44,100 --> 00:16:45,750
ยิงเหรอ ด้วยอะไรล่ะ
201
00:16:46,250 --> 00:16:48,000
ปืนกลน่าจะได้อยู่
202
00:16:48,210 --> 00:16:49,360
ฉันนี่โง่เนอะที่ถาม
203
00:16:49,560 --> 00:16:51,820
ฉันควรไปเอาปืนกลสำรองของฉันมาไหม
204
00:16:52,020 --> 00:16:54,300
คุณเคยเข้าไปในหัววินเยตต์ด้วยใช่ไหม
205
00:16:56,510 --> 00:16:58,300
คุณเคยพาเธอมาที่นี่
206
00:16:59,350 --> 00:17:01,980
คุณอยากให้ฉันทำแบบนั้นอีกครั้ง
กับสปาราสเหรอ
207
00:17:03,100 --> 00:17:04,730
อยากให้ฉันพามันมาที่นี่เหรอ
208
00:17:07,190 --> 00:17:08,310
เราจะได้ฆ่ามันได้
209
00:17:09,520 --> 00:17:12,970
หรือไม่เธอก็ไม่ต้องทำ
มันจะได้ไม่ต้องมาตามล่าเธอ
210
00:17:13,170 --> 00:17:15,450
มันมาแน่ ฉันว่าเรารู้อยู่แล้ว
211
00:17:18,450 --> 00:17:19,410
แต่ฉันทำไม่ได้
212
00:17:20,740 --> 00:17:23,400
คือฉันก็อยาก แต่ฉันร่ายคาถาไม่ได้
213
00:17:23,600 --> 00:17:25,500
ฉันต้องใช้ขนหรืออะไรสักอย่างของมัน
214
00:17:27,540 --> 00:17:28,940
น่าเสียดายจัง
215
00:17:29,140 --> 00:17:30,130
เป็นความคิดที่ดีนะ
216
00:17:30,710 --> 00:17:31,920
แต่เราต้องไปแล้ว
217
00:17:34,130 --> 00:17:35,340
ฟันใช้ได้ไหม
218
00:17:36,050 --> 00:17:36,970
ฟันเหรอ
219
00:17:40,140 --> 00:17:41,060
ได้สิ
220
00:18:08,120 --> 00:18:09,360
แต่เราเป็นนักการทูต
221
00:18:09,560 --> 00:18:12,360
ไม่ใช่หรอก คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด
ในการก่อคดีฆาตกรรมและการกบฏ
222
00:18:12,560 --> 00:18:14,610
เราไม่รู้เรื่องเลย ผมสาบาน
223
00:18:14,810 --> 00:18:16,740
คำพูดของไอ้พัคเวรน่ะเหรอ ตลกละ
224
00:18:16,940 --> 00:18:18,370
เรื่องจริงนะคะ คุณมิลเวอร์ที
225
00:18:18,570 --> 00:18:21,120
การโจมตีพวกนี้เป็นฝีมือนิวดอว์น
แคสเตอร์สารภาพแล้ว
226
00:18:21,320 --> 00:18:22,250
- อย่างนั้นเหรอ
- ใช่
227
00:18:22,450 --> 00:18:25,250
พวกนั้นคิดว่าเบิร์กจะยอมมีสันติ
ด้วยการใช้ปืนจ่อหัว
228
00:18:25,450 --> 00:18:26,880
- งั้นพวกนั้นก็โง่แล้ว
- ใช่ค่ะ
229
00:18:27,080 --> 00:18:29,920
คุณก็โง่เช่นกันถ้าคิดว่า
ทำแบบนี้จะยุติความรุนแรงได้
230
00:18:30,120 --> 00:18:31,380
นั่นเป็นคำขู่รึเปล่า
231
00:18:31,580 --> 00:18:33,650
ไม่ค่ะ ได้โปรดฟังก่อน
232
00:18:34,150 --> 00:18:36,240
พวกนิวดอว์นสิ้นหวังและโกรธเกรี้ยว
233
00:18:36,440 --> 00:18:39,510
และอาจจะคิดว่า
ความตายเหมาะสมกว่าการถูกกดขี่
234
00:18:39,710 --> 00:18:42,080
ซึ่งทำให้พวกนี้เป็นศัตรูที่ไม่มีอะไรให้เสีย
235
00:18:42,620 --> 00:18:44,730
พวกนี้ไม่เพียงแค่ฆ่ากองกำลังศัตรู
236
00:18:44,930 --> 00:18:48,120
พวกมันฆ่าทั้งครอบครัว
และทิ้งศพไว้ให้เน่าเฟะ
237
00:18:52,000 --> 00:18:55,780
คุณแอสเตรยอนกับฉันมีหลายเหตุผล
ที่จะไม่กลับมายังเบิร์กอีก
238
00:18:55,980 --> 00:18:57,320
แต่เราก็กลับมาช่วยที่นี่
239
00:18:57,520 --> 00:19:00,620
ขอบคุณ แต่ผมว่ามันสายไปหน่อยนะ
240
00:19:00,820 --> 00:19:03,220
แล้วถ้าเราหยุดยั้งการโจมตีครั้งหน้าได้ล่ะ
241
00:19:04,430 --> 00:19:06,600
จะมีการโจมตีครั้งหน้าเหรอ
242
00:19:07,060 --> 00:19:07,980
ผมไม่รู้
243
00:19:09,730 --> 00:19:13,570
แต่แคสเตอร์
มีวิธีที่จะติดต่อสหายของเขาแน่ๆ
244
00:19:15,480 --> 00:19:18,570
บอกพวกนั้นให้ยุติซะ
ไม่งั้นจะไม่เกิดสันติ
245
00:19:26,370 --> 00:19:27,540
บางที...
246
00:19:29,290 --> 00:19:33,000
บางทีอาจจะมีทางที่เรา
จะส่งสารหาพวกเขาได้
247
00:19:37,460 --> 00:19:39,670
พวกเราถูกคุณเฝ้าอยู่ที่นี่แล้ว
248
00:19:40,050 --> 00:19:42,260
คุณจะมีอะไรให้เสียอีกล่ะ
249
00:20:20,130 --> 00:20:21,050
ทัวร์มาลีน
250
00:20:25,600 --> 00:20:26,510
เกิดอะไรขึ้น
251
00:20:31,560 --> 00:20:34,810
แน่ละ พูดชวนเธอให้ไปร่วม
การปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ของพวกนั้น
252
00:20:35,690 --> 00:20:36,610
เธอรู้ได้ยังไง
253
00:20:38,480 --> 00:20:39,280
ไฟโล
254
00:20:39,480 --> 00:20:41,760
อย่าบอกฉันนะว่า
เขาพยายามจะหยุดพวกนั้น
255
00:20:41,960 --> 00:20:43,560
พวกนั้นพยายามจะก่อสงครามนะ
256
00:20:43,750 --> 00:20:46,980
ไม่ๆ ฟังนะ เราเข้าใจผิดเรื่องนิวดอว์น
257
00:20:47,170 --> 00:20:48,560
พวกเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
258
00:20:48,760 --> 00:20:50,730
ฉันเจอพวกเขามาแล้ว
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
259
00:20:50,930 --> 00:20:53,480
พวกนั้นปลดปล่อยรากูซาได้
พวกนั้นก็ทำแบบเดียวกันกับเราได้
260
00:20:53,680 --> 00:20:56,480
งั้นเธอก็จะเข้าร่วมกับพวกนั้น
ถึงแม้เธอจะรู้อยู่แล้วว่า
261
00:20:56,680 --> 00:20:58,950
ไอ้ตัวนั้นของพวกมันจะมาฆ่าฉันน่ะเหรอ
262
00:20:59,150 --> 00:21:03,130
สปาราสจะฆ่าก็ต่อเมื่อจำเป็น
ตอนที่คนพยายามจะหยุดมัน
263
00:21:06,470 --> 00:21:07,720
อย่างนั้นหรอกเหรอ
264
00:21:09,720 --> 00:21:10,640
ทำไม
265
00:21:13,520 --> 00:21:14,710
เธอจะทำอะไร
266
00:21:14,910 --> 00:21:16,190
เรากำลังวางกับดัก
267
00:21:16,560 --> 00:21:17,960
- อะไรนะ เธอจะ...
- หยุด
268
00:21:18,160 --> 00:21:18,980
หยุดเลย
269
00:21:20,360 --> 00:21:21,550
เราเคยคุยเรื่องนี้มาแล้ว
270
00:21:21,750 --> 00:21:22,740
นี่คือชะตากรรมของฉัน
271
00:21:24,200 --> 00:21:25,070
ช่างหัวชะตากรรมสิ
272
00:21:25,740 --> 00:21:28,070
เธอไม่คิดว่า
เธอจะเปลี่ยนชะตาตัวเองได้เหรอ
273
00:21:29,200 --> 00:21:30,990
เธอไม่ได้พยายามจะสู้กับมันด้วยซ้ำ
274
00:21:31,370 --> 00:21:34,080
ฉันได้เห็นความน่ากลัว
ที่การปฏิวัติของเธอจะนำพามาแล้ว
275
00:21:34,330 --> 00:21:36,570
สำหรับเธอ นั่นอาจเป็นเรื่องที่คุ้มเสีย
276
00:21:36,770 --> 00:21:40,900
แต่เธอไม่ต้องตัดสินใจแทนพวกเราที่เหลือ
โดยเฉพาะกับฉัน
277
00:21:41,100 --> 00:21:44,420
หรือเธอลืมไปแล้วว่า
สงครามมันเป็นยังไงกับคนรากหญ้า
278
00:21:45,090 --> 00:21:46,300
ฉันไม่เคยลืม
279
00:21:47,180 --> 00:21:51,060
ฉันก็หวังว่าจะลืมได้
แต่ฉันก็จดจำอิสรภาพได้เช่นกัน
280
00:21:53,310 --> 00:21:58,600
ฉันจำได้ว่าการไม่ต้องคอยหวาดกลัว
ในทุกวินาทีของชีวิตมันเป็นยังไง
281
00:22:00,570 --> 00:22:01,820
เธอล่ะจำได้ไหม
282
00:22:02,940 --> 00:22:05,070
เธอกำลังทำพลาด
283
00:22:06,820 --> 00:22:08,240
นี่ไม่ใช่จุดจบ
284
00:22:09,450 --> 00:22:12,740
ทางที่เราเลือกสะท้อนอยู่ในแดนสนธยา
285
00:22:13,120 --> 00:22:14,700
แล้วมันสำคัญตรงไหนกัน
286
00:22:15,160 --> 00:22:18,190
ผู้คนกำลังทุกข์ทรมานที่นี่และตอนนี้
เราเปลี่ยนมันได้
287
00:22:18,390 --> 00:22:20,330
เรายังมีทางเลือก
288
00:22:22,670 --> 00:22:23,670
และนี่คือทางเลือกของฉัน
289
00:22:26,050 --> 00:22:28,330
ถ้าเธอไม่ว่าอะไร ฉันพยายามทำสมาธิอยู่
290
00:22:28,530 --> 00:22:29,970
- ทัวร์มาลีน
- ไปซะเถอะ
291
00:22:39,600 --> 00:22:43,680
นายอยากให้ฉันฟังคำพูดของคริตช์
ที่มองเห็นนิมิตงั้นเหรอ
292
00:22:43,870 --> 00:22:45,180
เธอไม่เคยพลาด
293
00:22:45,380 --> 00:22:48,640
แต่ถ้านายมีความคิดที่ดีกว่าก็ว่ามา
294
00:22:48,840 --> 00:22:52,450
ทั่วทั้งเบิร์กกำลังไล่ล่ามัน
ไม่ใช่แค่ตำรวจ กองทัพก็ด้วย
295
00:22:53,030 --> 00:22:55,900
งั้นนายก็ไม่ต้องการฉันแล้ว
บอกด้วยละกันว่าผลเป็นไง
296
00:22:56,100 --> 00:22:58,900
เดี๋ยว ฟังนะ ฟังก่อน ได้ไหม
297
00:22:59,100 --> 00:23:00,120
ให้ตายสิวะ
298
00:23:01,920 --> 00:23:04,030
เอาเป็นว่าฉันเชื่อนายเรื่องนิมิตอะไรนี่
299
00:23:04,230 --> 00:23:06,530
นายรู้ว่าสัตว์ประหลาดจะโผล่มาที่ไหน
300
00:23:06,730 --> 00:23:10,240
แล้วฉันจะกลายเป็นไอ้โง่แค่ไหนล่ะ
ถ้าให้ปืนกลกับพวกคริตช์
301
00:23:10,440 --> 00:23:11,390
ไปตายซะ
302
00:23:11,640 --> 00:23:13,910
จะให้ฉันทำยังไง เตะมันให้ตายเหรอ
303
00:23:14,110 --> 00:23:16,310
ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่ทำ
304
00:23:16,520 --> 00:23:19,540
ฉันจะบอกว่าขอเวลาก่อนสิวะ
305
00:23:19,740 --> 00:23:21,730
ข่าวดีก็คือนั่นเป็นขั้นตอนที่ง่ายที่สุดแล้ว
306
00:23:22,310 --> 00:23:26,110
- ยังมีอีกเหรอ
- มีอย่างนึงที่เราต้องไปทำก่อน
307
00:23:26,900 --> 00:23:27,900
ไปกันเถอะ
308
00:23:30,610 --> 00:23:32,700
มันคือรหัสที่มีสัญลักษณ์ของฉัน
309
00:23:33,070 --> 00:23:35,580
สหายของเราจะเชื่อว่า
นายเป็นตัวแทนของฉัน
310
00:23:35,910 --> 00:23:37,870
แล้วทำไมต้องให้อะเกรอัสไปด้วยล่ะ
311
00:23:38,450 --> 00:23:41,620
เพราะมนุษย์ไม่ได้รับอนุญาต
ให้เข้าไปในเดอะโรว์
312
00:23:41,960 --> 00:23:43,530
แล้วนายอยากให้ฉันพูดอะไร
313
00:23:43,730 --> 00:23:44,590
ความจริง
314
00:23:45,090 --> 00:23:48,820
ภารกิจของเราถูกคุกคาม
และพวกเขาต้องส่งคำสั่งใหม่มา
315
00:23:49,020 --> 00:23:50,800
และพวกเขาจะหยุดการโจมตีเหรอ
316
00:23:52,010 --> 00:23:54,800
- ก็ถ้าพวกนั้นคิดว่ามันเหมาะสมที่สุด
- แล้วถ้าไม่ล่ะ
317
00:23:55,720 --> 00:23:58,560
งั้นเราก็จะทำสงครามในคุกพวกเบิร์กแทน
318
00:24:06,400 --> 00:24:08,860
เรื่องนี้ไม่ถูกต้อง เห็นแก่ผู้พลีชีพเถอะ
319
00:24:10,440 --> 00:24:11,530
มันเป็นทางเดียว
320
00:24:12,700 --> 00:24:13,870
งั้นก็เริ่มเลย
321
00:24:20,250 --> 00:24:22,940
ฉันมั่นใจว่าเบอร์วิกคงดีใจ
ที่ได้ช่วยคู่หูของเขา
322
00:24:23,140 --> 00:24:26,040
เขาพูดเมื่อวันก่อนว่า
"นายจะไม่ทำให้เราผิดหวัง"
323
00:24:29,380 --> 00:24:31,800
นายอยากให้ฉันพูดอะไรล่ะ ดอมบี้
324
00:24:33,550 --> 00:24:34,680
นายพูดถูก
325
00:24:37,430 --> 00:24:41,730
เบอร์วิกคงจะยังมีชีวิตอยู่
ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้น
326
00:24:47,520 --> 00:24:48,770
นายควรหันไปทางอื่นนะ
327
00:25:11,170 --> 00:25:12,090
นั่นน่ะเหรอ
328
00:25:17,350 --> 00:25:19,760
ขอบใจ คิป ปล่อยให้เป็นหน้าที่เราเถอะ
329
00:25:20,010 --> 00:25:21,100
ได้ครับท่าน
330
00:25:21,300 --> 00:25:23,690
เกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่เหรอ จ่า
331
00:25:23,890 --> 00:25:25,920
กำลังทำคดีไง คุณตำรวจ
332
00:25:26,120 --> 00:25:27,730
นายมาทำบ้าอะไรที่นี่
333
00:25:28,190 --> 00:25:32,530
นายปล่อยให้ไอ้คริตช์เวรนั่น
เข้ามาในสถานีของเรางั้นเหรอ
334
00:25:33,030 --> 00:25:35,450
ฟังฉันให้ดีนะ แธตช์
335
00:25:36,610 --> 00:25:39,770
ตอนนี้ ไอ้คริตช์เวรนี่
คือโอกาสที่ดีที่สุดของเรา
336
00:25:39,970 --> 00:25:41,990
ในการจับไอ้เวรตัวที่ใหญ่กว่า
337
00:25:45,500 --> 00:25:47,250
เดอะโรว์ ดอว์น
338
00:25:48,130 --> 00:25:50,760
นายได้เห็นศพแล้ว ทีนี้ก็ไสหัวไปซะ
339
00:25:50,960 --> 00:25:52,070
นายยอมให้มันไปเหรอ
340
00:25:52,270 --> 00:25:55,550
เขาได้บัตรผ่านจากเบลไฟเออร์
เราทำอะไรเขาไม่ได้
341
00:25:58,340 --> 00:25:59,850
ยินดีที่ได้พบเสมอ หนุ่มๆ
342
00:26:04,100 --> 00:26:05,230
ไม่อยากเชื่อเลย
343
00:26:05,640 --> 00:26:07,350
ดอมบี้ทำงานกับพวกคริตช์
344
00:26:07,810 --> 00:26:11,550
ฉันยอมทำงานกับคริตช์หรือคนที่แย่กว่านี้
ถ้ามันช่วยจับไอ้อสูรร้ายนั่นได้
345
00:26:11,750 --> 00:26:14,400
และแกต้องเรียกฉันว่า
จ่าดอมบี้ด้วย คัปปินส์
346
00:26:21,580 --> 00:26:23,290
ฉันไม่อยากให้คุณไป
347
00:26:24,160 --> 00:26:26,730
ผมจะไปส่งสารและตรงกลับมาทันที
348
00:26:26,930 --> 00:26:29,210
ฉันก็ไม่อยากปิดปากเงียบแล้วเหมือนกัน
349
00:26:30,040 --> 00:26:31,090
ฉันรู้ว่าฉันทำคุณเสียใจ
350
00:26:34,170 --> 00:26:35,090
ได้โปรด
351
00:26:38,220 --> 00:26:42,510
บอกหน่อยว่าฉันต้องทำยังไง
เพราะฉันไม่เคยรู้สึกว่างเปล่าเท่านี้เลย
352
00:26:47,310 --> 00:26:51,020
ผมขอโทษด้วยถ้าคุณรู้สึกว่า
ผมพยายามจะบงการคุณ
353
00:26:52,610 --> 00:26:54,010
หรือใช้อำนาจเหนือคุณ
354
00:26:54,210 --> 00:26:55,820
ผมไม่เคยคิดแบบนั้นเลย
355
00:26:57,780 --> 00:27:00,160
ผมไม่เคยตั้งใจให้คุณต้องรู้สึกแบบนั้น
356
00:27:03,200 --> 00:27:05,040
ฉันเชื่อคุณ
357
00:27:06,660 --> 00:27:07,830
แต่คุณคิดผิด
358
00:27:10,960 --> 00:27:13,650
ผมไม่ได้ภูมิใจในสิ่งที่เคยทำในอดีต
359
00:27:13,850 --> 00:27:15,460
มันตามหลอกหลอนผมทุกวัน
360
00:27:16,550 --> 00:27:20,450
ที่คุณบอกว่าผมทำแบบนั้น
เพื่อได้เป็นแบบคนที่เคยกดขี่ผม
361
00:27:20,650 --> 00:27:22,850
หรือทำให้ผมแย่กว่าพวกเขา
362
00:27:24,470 --> 00:27:25,430
ไม่
363
00:27:27,560 --> 00:27:29,190
ผมทำเพื่ออิสรภาพของตัวเอง
364
00:27:31,520 --> 00:27:32,440
เพื่อเป็นไท
365
00:27:38,860 --> 00:27:41,110
คุณทำในสิ่งที่ต้องทำเพื่อความอยู่รอด
366
00:27:43,740 --> 00:27:44,910
ฉันดีใจที่คุณทำมัน
367
00:27:56,800 --> 00:27:58,460
บาดแผลทั้งหมดรักษาได้ด้วยเวลา
368
00:28:00,590 --> 00:28:01,970
เอาละ มาได้แล้ว
369
00:28:31,710 --> 00:28:34,290
- เธอไปไหนมา
- สำคัญด้วยรึไง
370
00:28:36,210 --> 00:28:38,300
สหายใหม่ของเรากังวลเรื่องของเธอ
371
00:28:39,460 --> 00:28:42,930
ฉันบอกพวกนั้นว่าไม่ต้องห่วง
เธอเข้าร่วมสู้กับเราแล้ว
372
00:28:43,470 --> 00:28:45,470
- ใช่ไหม
- ใช่
373
00:28:49,560 --> 00:28:52,100
แล้วคนที่ไม่ได้เข้าร่วมล่ะ
374
00:28:53,850 --> 00:28:56,380
คนธรรมดาที่แค่อยากมีชีวิตที่เงียบสงบ
375
00:28:56,580 --> 00:28:58,360
เราทำถูกต้องกับพวกเขาแล้วเหรอ
376
00:28:59,650 --> 00:29:01,320
อูน่าก็อยากมีชีวิตที่สงบ
377
00:29:02,650 --> 00:29:04,720
เธอไม่ได้เต็มใจให้เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ
378
00:29:04,920 --> 00:29:06,070
ฉันรู้
379
00:29:07,030 --> 00:29:07,950
ฉันคิดถึงเธอ
380
00:29:11,410 --> 00:29:14,500
ฉันสงสัยว่าเธอจะคิดยังไง
กับพวกนิวดอว์น
381
00:29:15,540 --> 00:29:17,540
จากเหตุการณ์เลวร้ายเหล่านี้ที่เกิดขึ้น
382
00:29:18,130 --> 00:29:20,750
เธอคงจะเข้าร่วมเป็นคนแรกแน่ๆ
383
00:29:23,010 --> 00:29:25,930
นี่คือโอกาสครั้งแรกของเราจริงๆ
ที่จะได้เปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ
384
00:29:27,470 --> 00:29:28,720
แล้วถ้าเราไม่ชนะล่ะ
385
00:29:30,560 --> 00:29:31,720
เราจะชนะ วินี่
386
00:29:33,430 --> 00:29:34,810
หรืออย่างน้อยก็ได้พยายามก่อนตาย
387
00:29:35,850 --> 00:29:37,860
เปิดประตู เปิดสิ
388
00:29:39,480 --> 00:29:41,360
ถอยไปๆ
389
00:29:41,690 --> 00:29:42,930
นั่นคนส่งสารของเรา
390
00:29:43,130 --> 00:29:44,240
ถอยไป
391
00:30:28,490 --> 00:30:29,740
ขอโทษนะ พ่อหนุ่ม
392
00:30:29,950 --> 00:30:32,830
ช่วยบอกทางหน่อยได้ไหม...
ช่วยบอก...
393
00:30:36,210 --> 00:30:39,080
ช่วยบอกทางไป
โรงเหล้าเซนต์ไททาเนียหน่อยได้ไหม
394
00:30:51,970 --> 00:30:52,890
ขอบคุณ
395
00:31:11,780 --> 00:31:15,440
- รับเครื่องดื่มไหมครับ ท่าน
- ผมมาพบใครบางคนที่นี่
396
00:31:15,640 --> 00:31:16,730
ได้เลยครับท่าน
397
00:31:16,930 --> 00:31:21,170
- ภูติหรือฟอนดี หญิงหรือชาย หรือ...
- แค่เบียร์ก็พอ
398
00:31:22,000 --> 00:31:22,920
ขอบคุณ
399
00:31:44,230 --> 00:31:45,970
ผมกำลังรอใครบางคนอยู่
400
00:31:46,170 --> 00:31:47,440
ใช่ ฉันเอง
401
00:31:50,950 --> 00:31:52,390
คุณถูกสะกดรอยตามมา
402
00:31:52,590 --> 00:31:53,720
แน่นอน
403
00:31:53,920 --> 00:31:54,990
ผมมีข้อความมาให้
404
00:31:55,780 --> 00:31:57,160
ฉันไม่ใช่คนที่ต้องอ่าน
405
00:32:02,460 --> 00:32:03,960
แล้วนายล่ะจะไปไหน
406
00:32:04,590 --> 00:32:06,380
อยู่ดื่มกับฉันก่อนสิ
407
00:32:13,680 --> 00:32:15,510
คุณจะพาผมไปไหน
408
00:32:17,350 --> 00:32:19,220
รังเกียจเดอะโรว์ขนาดนั้นเลยเหรอ
409
00:32:19,980 --> 00:32:22,550
คุณแต่งตัวแบบพวกนั้น พูดจาเหมือนพวกนั้น
410
00:32:22,740 --> 00:32:24,900
คิดเหรอว่านั่นทำให้คุณดีกว่าเราน่ะ
411
00:32:25,860 --> 00:32:27,440
ผมว่ามันคงเย้ายวนใจ
412
00:32:28,280 --> 00:32:29,690
คำของพวกนิวดอว์นน่ะ
413
00:32:29,940 --> 00:32:32,430
ว่าเราจะไม่ต้องโทษ
ความลำบากของตัวเอง
414
00:32:32,630 --> 00:32:34,070
ไม่ใช่ เป็นความผิดของคนอื่น
415
00:32:34,910 --> 00:32:39,240
ว่าเราไม่ควรจะปรับปรุงอารยธรรม
แต่ควรจะทำลายมันทิ้งเสีย
416
00:32:39,500 --> 00:32:42,500
แล้วทำไมเราถึงต้อง
พัฒนาตัวเองด้วยการศึกษาด้วยล่ะ
417
00:32:43,170 --> 00:32:44,790
และสรรสร้างสิ่งที่มีค่าไปเพื่ออะไร
418
00:32:45,380 --> 00:32:50,840
ไม่ๆ เราควรจะมอบความมั่งมีที่เท่าเทียม
โดยไม่สนความพยายามของคน
419
00:32:51,470 --> 00:32:52,630
มันคือความขี้เกียจ
420
00:32:53,380 --> 00:32:56,300
มันเป็นคำโกหก
และมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย
421
00:32:58,060 --> 00:33:01,310
ถ้าเป็นตามที่คุณว่า
เราก็ควรทำตามกฎที่พวกเขาตั้ง
422
00:33:02,020 --> 00:33:04,590
และพยายามเอาชนะระบบ
ที่กดขี่เราไว้งั้นสินะ
423
00:33:04,790 --> 00:33:09,720
ใช่ การเปลี่ยนแปลงอาจจะช้ากว่า
แต่คุณจะได้มากกว่าแค่กองขี้เถ้า
424
00:33:09,920 --> 00:33:12,070
ฉันจะมีโอกาสได้เห็นมันในชีวิตนี้ไหม
425
00:33:12,820 --> 00:33:14,200
หรือต้องรอถึงรุ่นหลาน
426
00:33:16,990 --> 00:33:18,370
ถ้าเป็นงั้น ฉันเลือกเถ้าถ่าน
427
00:33:22,200 --> 00:33:23,910
พวกนี้จะดูแลคุณต่อเอง
428
00:33:56,860 --> 00:33:59,200
คุณไม่เคยต้องการสันติจริงๆ ใช่ไหม
429
00:34:01,540 --> 00:34:03,250
ทำไมคุณถึงบังคับให้เรามา
430
00:34:04,460 --> 00:34:06,170
มีคนบอกว่าคุณเอาข้อความมาด้วย
431
00:34:11,630 --> 00:34:14,200
รหัสของแคสเตอร์
คุณคงรู้ว่าผมเป็นตัวแทนเขา
432
00:34:14,400 --> 00:34:16,800
เขาบอกคุณเหรอว่ามันหมายถึงยังงั้น
433
00:34:17,930 --> 00:34:19,340
ฉลาดมาก แคสเตอร์
434
00:34:23,220 --> 00:34:24,310
ชุดสวยดีจริงๆ
435
00:34:27,390 --> 00:34:29,960
จนถึงตอนนี้ คุณก็ยังไม่รู้ว่า
ตัวเองดูโง่แค่ไหน
436
00:34:30,160 --> 00:34:31,970
คุณกำลังทำผิดพลาดอย่างร้ายแรง
437
00:34:32,170 --> 00:34:35,360
- เขาส่งคำเตือนมากับผม...
- เปล่า เขาส่งคำเตือนมาให้ฉัน
438
00:34:36,320 --> 00:34:40,530
สหายอิโมเจนขู่จะไม่ยอมเจรจากับรัฐสภา
439
00:34:41,120 --> 00:34:43,790
และฉันไม่อนุญาต
440
00:34:57,260 --> 00:35:00,510
เขาเอามีดจ่อคอผม
ผมขอโทษจริงๆ ครับท่าน
441
00:35:02,180 --> 00:35:04,260
ไม่
442
00:35:09,980 --> 00:35:12,610
งั้นคุณกำลังจะบอกผมว่า
แผนของคุณล้มเหลว
443
00:35:14,900 --> 00:35:17,050
ผมบอกว่าถ้าเราข่มขู่พวกเขา
ด้วยการจับกุม
444
00:35:17,250 --> 00:35:19,560
พวกเขาจะถูกบังคับให้ส่งสาร
ซึ่งเขาทำแล้ว
445
00:35:19,750 --> 00:35:21,140
แต่เราตามคนของเราไม่เจอแล้ว
446
00:35:21,340 --> 00:35:22,740
ขอทำความเข้าใจหน่อย
447
00:35:23,200 --> 00:35:26,520
เราไม่อาจรู้ได้แล้วว่า
กองกำลังพวกนิวดอว์นมีเท่าไหร่ใช่ไหม
448
00:35:26,720 --> 00:35:27,770
โชคร้ายที่เป็นอย่างนั้น
449
00:35:27,970 --> 00:35:30,570
แต่ผมไม่เชื่อว่าคุณแอสเตรยอน
หรือคุณสเปิร์นโรส
450
00:35:30,770 --> 00:35:33,860
ผู้มีทักษะการแสดงอันยอดเยี่ยม
จะรู้เรื่องการโจมตีล่วงหน้า
451
00:35:34,060 --> 00:35:36,860
พวกนั้นคือคนทรยศ
แขวนคอและส่งกองทัพเข้าไปเลย
452
00:35:37,060 --> 00:35:40,910
พูดถูก เราควรจะทำลายคาร์นิวัล โรว์
และจบเรื่องนี้ไปซักที
453
00:35:41,110 --> 00:35:43,660
ใช่ นั่นเป็นทางเลือกที่ดุเดือดที่สุด
454
00:35:43,860 --> 00:35:46,560
แต่ผมขอเตือนพวกคุณเรื่องการเลือกตั้ง
ที่กำลังจะมาถึงได้ไหม
455
00:35:48,560 --> 00:35:53,270
มันอาจจะเป็นทั้งข้อดี
และจุดยืนของพวกคุณต่อสาธารณะ
456
00:35:54,440 --> 00:35:55,900
ถ้าพวกคุณจะพูดว่า
457
00:35:56,650 --> 00:36:01,820
พรรคของคุณทำอย่างสุดความสามารถ
เพื่อเลี่ยงสงครามในดินแดนของเราแล้ว
458
00:36:04,830 --> 00:36:06,120
สำหรับพรรคของเรา
459
00:36:06,950 --> 00:36:09,160
สงครามคือที่พึ่งสุดท้ายเสมอ
460
00:36:10,040 --> 00:36:12,400
ของพรรคเราก็เช่นกัน
461
00:36:12,600 --> 00:36:16,250
เราต้องใช้วิธีทางการทูตทุกอย่างก่อน
462
00:36:22,090 --> 00:36:24,010
ดีมาก คุณมิลเวอร์ที
463
00:36:25,050 --> 00:36:29,220
ถ้าพวกนิวดอว์นยังยืนยันจะเรียกร้องสันติ
เราก็จะฟังพวกเขา
464
00:36:33,310 --> 00:36:35,270
ผมจะไปจัดการให้เรียบร้อย
ท่านสุภาพบุรุษ
465
00:36:40,570 --> 00:36:42,400
ยอดเลย มันน่ารักมาก
466
00:36:42,860 --> 00:36:44,910
ฉันจะไปหยิบชามใบใหญ่มา
467
00:36:45,320 --> 00:36:46,870
ทำได้ดี ขอบคุณ
468
00:36:47,120 --> 00:36:50,560
- นายลืมอะไรไปรึเปล่า
- ดอมบี้จะยอมมา
469
00:36:50,760 --> 00:36:51,650
พร้อมกับปืนกลเนี่ยนะ
470
00:36:51,850 --> 00:36:53,980
ชีวิตของเราอยู่ในมือตำรวจนั่นเหรอ
471
00:36:54,180 --> 00:36:55,040
หมอนั่นทุเรศ
472
00:36:56,170 --> 00:36:58,670
- แต่ฉันก็เชื่อใจเขา
- บอกเขาเรื่องวินเยตต์สิ
473
00:37:01,010 --> 00:37:02,670
เธอพูดเรื่องอะไร
474
00:37:25,570 --> 00:37:28,410
บินเข้าไปในหมอก
จนกว่าเราจะพ้นทางปืน
475
00:37:34,870 --> 00:37:36,000
งั้นก็เรื่องจริงสินะ
476
00:37:41,090 --> 00:37:42,550
คุณไม่ควรมาที่นี่
477
00:37:42,760 --> 00:37:44,260
คุณก็ไม่ควรเหมือนกัน
478
00:37:46,300 --> 00:37:47,590
อะไรอยู่ในถุงพวกนั้น
479
00:37:48,010 --> 00:37:49,830
เข้ามาใกล้ๆ สิ เราจะได้เอาให้ดู
480
00:37:50,030 --> 00:37:52,710
นายเล่นเป็นตำรวจอีกแล้วเหรอ
นึกว่าบรรลุแล้วซะอีก
481
00:37:52,910 --> 00:37:55,090
- ตอนนี้นายจะฆ่าตำรวจแล้วเหรอ
- ฉันฆ่าไปแล้วเหรอ
482
00:37:55,290 --> 00:37:58,110
คนไหนล่ะ สำหรับฉัน
ตำรวจแบบนายก็เหมือนๆ กันหมด
483
00:37:58,310 --> 00:38:01,530
หยุดเลย เอานี่ไป ฉันจะตามไปทีหลัง
484
00:38:02,230 --> 00:38:03,190
ขอละ
485
00:38:04,650 --> 00:38:06,240
อย่าให้เขาเปลี่ยนใจเธอได้ละ
486
00:38:06,990 --> 00:38:07,910
ไม่ใช่ตอนนี้
487
00:38:08,450 --> 00:38:10,370
ไปเถอะ ไปสิ
488
00:38:14,080 --> 00:38:15,460
คุณเป็นพวกนิวดอว์นแล้วสินะ
489
00:38:19,130 --> 00:38:22,550
- มีกองทหารอยู่บนเรือพวกนั้น
- ผมรู้
490
00:38:24,090 --> 00:38:25,670
พวกมันทรยศเรา
491
00:38:26,300 --> 00:38:27,220
ผมรู้
492
00:38:27,880 --> 00:38:29,800
แต่คุณยังก็วิ่งแจ้นกลับไปหาพวกมัน
493
00:38:30,510 --> 00:38:33,460
ฉันนึกว่าคุณเบื่อการหลบซ่อน
และเลิกเกลียดตัวเองแล้วซะอีก
494
00:38:33,660 --> 00:38:34,680
ช่างหัวมันสิ
495
00:38:36,100 --> 00:38:37,390
ผมจะทำอะไรได้ล่ะ
496
00:38:40,230 --> 00:38:43,360
การหยุดยั้งฆาตกรคือสิ่งที่ผมทำมาตลอด
497
00:38:46,450 --> 00:38:47,950
ช่วยคนที่ผมรัก
498
00:38:50,870 --> 00:38:52,620
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากทำ
499
00:38:53,910 --> 00:38:55,080
นั่นคือสิ่งที่ถูก
500
00:38:56,960 --> 00:39:00,820
สิ่งที่พวกนั้นทำอยู่ วินเยตต์
เรื่องการปฏิวัติน่ะ
501
00:39:01,020 --> 00:39:02,540
มันไม่ถูกต้อง
502
00:39:03,590 --> 00:39:05,090
ผมขอร้องคุณ
503
00:39:05,960 --> 00:39:09,260
อย่าไปกับพวกนั้นเลย ได้โปรด
504
00:39:14,220 --> 00:39:15,810
แล้วอะไรถูกล่ะ ไฟโล
505
00:39:19,440 --> 00:39:23,320
ฉันจะไม่ยอมเห็นคนที่ฉันรัก
ต้องทรมานและตายหรอก
506
00:39:24,940 --> 00:39:27,150
ฉันเคยทำมาแล้ว และฉันจะไม่ทำอีกแน่
507
00:39:30,070 --> 00:39:32,490
ความหวังเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก
508
00:39:37,120 --> 00:39:38,330
แต่ตอนนี้ฉันมีมันแล้ว
509
00:39:41,920 --> 00:39:43,420
โลกแตกต่างไปจากนี้ได้
510
00:39:44,840 --> 00:39:46,880
แต่โอกาสเดียว
ที่เราจะได้เห็นอะไรแบบนั้น
511
00:39:47,670 --> 00:39:49,260
คือการต่อสู้เพื่อให้ได้มันมา
512
00:39:49,930 --> 00:39:50,840
โอเค
513
00:39:52,470 --> 00:39:53,430
ไม่ต้องสนใจผมก็ได้
514
00:39:54,260 --> 00:39:56,140
คุณเลือกพวกเขามากกว่าทัวร์มาลีนเหรอ
515
00:40:02,560 --> 00:40:04,400
ฉันทำแบบนี้เพื่อทัวร์มาลีน
516
00:40:06,400 --> 00:40:07,480
และเพื่อคุณ
517
00:40:33,680 --> 00:40:34,760
จากลีโอโนรา
518
00:40:48,190 --> 00:40:49,400
อะเกรอัสอยู่ที่ไหน
519
00:40:50,650 --> 00:40:51,990
ของคุณ
520
00:40:53,110 --> 00:40:54,610
เขาควรต้องกลับมาแล้ว
521
00:40:56,620 --> 00:40:57,530
เปิดมันสิ
522
00:41:29,610 --> 00:41:33,900
คุณจะพูดตามที่ผมบอก
และทำตามที่ได้รับคำสั่งทุกอย่าง
523
00:41:35,070 --> 00:41:37,740
ไม่งั้นกล่องต่อไปจะเป็นหัวของเขา
524
00:41:51,960 --> 00:41:53,630
งั้นเธอก็เลือกแล้วสินะ
525
00:42:00,180 --> 00:42:04,590
- ดอมบี้ ไอ้คนคลั่งคริตช์
- ไม่คิดว่าจะได้เห็นวันนี้
526
00:42:04,780 --> 00:42:05,840
เขามีลูกชาย
527
00:42:06,040 --> 00:42:09,440
- เขามีอนาคตต้องรับผิดชอบ
- ฉันก็พูดแบบนั้น
528
00:42:10,230 --> 00:42:12,650
- เขาบอกว่าเขากำลังทำตัวเป็นตัวอย่าง
- ตัวอย่างของอะไร
529
00:42:12,860 --> 00:42:15,360
การเลิกนับถือตัวเองงั้นเหรอ
530
00:42:15,740 --> 00:42:19,220
- ใช่แล้ว
- ถามจริงนะ เกิดอะไรขึ้นกับผู้คน
531
00:42:19,420 --> 00:42:22,600
ถ้าเราปล่อยให้สัตว์พูดได้พวกนี้
เดินเตร่ไปรอบๆ ได้
532
00:42:22,800 --> 00:42:24,610
เหมือนว่ามันประเสริฐพอๆ กับเรา
533
00:42:24,800 --> 00:42:27,210
เราปล่อยให้มันเป็นงั้นไม่ได้ใช่ไหมล่ะ
534
00:42:28,080 --> 00:42:29,110
เราทำไม่ได้
535
00:42:29,310 --> 00:42:32,300
- จบเรื่องทุกอย่าง แค่นั้นแหละ
- จะไม่เป็นแบบนั้นหรอก
536
00:42:33,510 --> 00:42:35,450
ดอมบี้ถลำลึกเกินไป
537
00:42:35,650 --> 00:42:38,590
แต่พวกเราที่เหลือรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
538
00:42:40,010 --> 00:42:41,810
และรู้ว่าต้องทำยังไงไม่ให้มันเกิดขึ้น
539
00:43:15,460 --> 00:43:17,260
จัดการชีวิตรักได้แล้วเหรอ
540
00:43:18,550 --> 00:43:19,380
นังบ้า
541
00:43:19,930 --> 00:43:20,800
ยัยขี้ขลาด
542
00:43:24,060 --> 00:43:24,970
เอาไป
543
00:43:29,190 --> 00:43:30,850
ฉันจะบินเข้าไปและจัดการพวกมัน
544
00:43:32,020 --> 00:43:32,840
อะไร
545
00:43:33,040 --> 00:43:36,690
- ไม่จำเป็นหรอก
- แต่พวกนั้นยังอยู่ข้างใน
546
00:43:37,360 --> 00:43:38,360
นั่นแหละประเด็น
547
00:43:39,610 --> 00:43:40,700
มีปัญหาอะไรรึเปล่า
548
00:43:46,450 --> 00:43:48,410
เคน ฉันไม่ใช่ฆาตกร
549
00:43:59,420 --> 00:44:00,550
ไอ้พวกเวรเอ๊ย
550
00:44:21,200 --> 00:44:24,240
เวรเอ๊ย เกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย
551
00:44:38,000 --> 00:44:40,130
มอสลีย์
552
00:44:41,760 --> 00:44:43,800
มอสลีย์
553
00:44:48,140 --> 00:44:49,310
อะไรวะ
554
00:44:52,390 --> 00:44:53,560
ไอ้เวรตะไล
555
00:44:56,610 --> 00:44:57,480
ไอ้เวร
556
00:44:59,650 --> 00:45:01,240
เวรเอ๊ย
557
00:45:04,160 --> 00:45:05,780
- แม่งเอ๊ย
- วินี่
558
00:45:06,120 --> 00:45:07,530
ช่วยเราด้วย
559
00:45:09,160 --> 00:45:10,080
วินี่
560
00:45:59,130 --> 00:46:00,460
นายไม่ได้เอาจริงใช่ไหม
561
00:46:02,550 --> 00:46:03,700
ฉันต้องให้เขาช่วย
562
00:46:03,900 --> 00:46:05,220
ดีใจที่ได้เจอเหมือนกัน เพื่อน
563
00:46:27,360 --> 00:46:28,870
เหมือนเมื่อก่อนเลยแฮะ
564
00:46:53,520 --> 00:46:54,680
ใช่
565
00:46:56,350 --> 00:46:57,690
พร้อมเมื่อไหร่ก็บอก
566
00:46:58,980 --> 00:46:59,900
เราพร้อมแล้ว
567
00:47:43,980 --> 00:47:47,240
- ท่านเอกอัครราชทูต ยินดีต้อนรับ
- คุณมิลเวอร์ที ขอบคุณ
568
00:47:47,440 --> 00:47:49,650
ท่านสุภาพบุรุษ ตามมาได้เลย
569
00:47:56,700 --> 00:47:57,620
ผู้พันเวียร์
570
00:48:00,540 --> 00:48:01,580
ผู้พันเวียร์
571
00:48:19,930 --> 00:48:20,980
คุณเห็นอะไรเหรอ
572
00:50:12,670 --> 00:50:14,620
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
573
00:50:14,820 --> 00:50:16,760
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร