1
00:01:40,820 --> 00:01:42,580
ความเดิมใน เด็กซ์เตอร์...

2
00:01:42,600 --> 00:01:44,680
ฉันเจอเบาะแสคดีสกินเนอร์แล้ว

3
00:01:44,690 --> 00:01:47,720
สกินเนอร์ ใช้การตัดแต่งต้นไม้
เป็นฉากบังหน้าเพื่อการเฝ้าดู

4
00:01:47,730 --> 00:01:51,060
เขาเฝ้ามองจากต้นไม้ และพอได้จังหวะ
เขาก็จับตัวเหยื่อ

5
00:01:51,080 --> 00:01:52,420
คุณคิง

6
00:01:52,450 --> 00:01:54,790
เราเคยเจอกันที่พบศพเหยื่อรายที่สอง ถูกไหม?

7
00:01:54,810 --> 00:01:56,310
ครับ ถูกต้องแล้ว

8
00:01:56,320 --> 00:01:57,710
มาริโอ้ แอสทอร์ก้า?

9
00:01:57,730 --> 00:01:59,520
ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย

10
00:01:59,540 --> 00:02:02,080
งั้นทำไมจอร์จ คิง ถึงพูดอีกอย่างล่ะ?

11
00:02:02,090 --> 00:02:04,190
คุณกลัวอะไรนักหนา มาริโอ้?

12
00:02:04,200 --> 00:02:06,770
เสื้อนี่คือตัวที่ฉันใส่ตอนฟรีโบตาย

13
00:02:06,790 --> 00:02:08,140
นั่นเลือดเขาตรงนั้น

14
00:02:08,150 --> 00:02:11,600
เสื้อเชิ๊ตนี้จะเป็นหลักฐานว่าฉัน
มีส่วนร่วมในการตายของเขา

15
00:02:11,610 --> 00:02:14,700
ฉันเชื่อใจนายและอยากให้นายเชื่อใจฉัน

16
00:02:14,720 --> 00:02:16,750
แต่เขาทำตัวลึกลับ ไม่เคยอยู่บ้าน

17
00:02:16,760 --> 00:02:20,800
เขาบอกว่าเขาอยู่กับเด็กซ์เตอร์
แต่ฉันคิดว่าแค่บังหน้า

18
00:02:20,810 --> 00:02:22,960
ที่พักสุดท้ายของฟรีโบ

19
00:02:22,980 --> 00:02:25,760
ซ่อนศพในสุสาน นายนี่ฉลาดโลด

20
00:02:26,250 --> 00:02:27,850
เราต้องลงลึกที่ราก

21
00:02:27,860 --> 00:02:32,060
ตัวดูดเลือด ทนายไร้วิญญาณ เอลเลน วูล์ฟ!

22
00:02:32,070 --> 00:02:33,980
เราฆ่าเธอไม่ได้

23
00:02:33,990 --> 00:02:35,170
งั้นสิ

24
00:02:35,190 --> 00:02:37,970
- นี่มันความแค้นส่วนตัวแล้ว
- ใช่สิ นี่มันส่วนตัว

25
00:02:37,980 --> 00:02:40,230
ฉันขอร้องนายในฐานะเพื่อน

26
00:02:40,250 --> 00:02:42,940
- เสียใจด้วย ไม่
- ถ้าอย่างนั้น ก็ ไปตายไป

27
00:02:42,950 --> 00:02:46,490
บางคนให้ฟรีโบยืมเงิน และยินดี
แล่ผิวหนังคนเพื่อเอาเงินคืน

28
00:02:46,510 --> 00:02:49,390
เราจะกระจายข่าวไปว่าแอนทอนรู้ที่อยู่ฟรีโบ

29
00:02:49,420 --> 00:02:52,350
นั่นแปลว่าสกินเนอร์กำลังตามหาตัวผม

30
00:02:52,360 --> 00:02:53,840
นายปกปิดอะไรกันแน่?

31
00:02:53,850 --> 00:02:56,030
แอนทอนไม่ใช่สายข่าวอย่างเป็นทางการ

32
00:02:56,050 --> 00:02:57,790
เราใช้เขาเป็นเหยื่อ

33
00:02:57,810 --> 00:03:00,340
อะไร เธอรักเขางั้นรึไง?

34
00:03:02,290 --> 00:03:05,240
แอนทอน คุณอยู่มั้ย?
แย่แล้ว ต้นไม้ถูกตัด

35
00:03:05,250 --> 00:03:06,580
สกินเนอร์มาที่นี่

36
00:03:06,600 --> 00:03:08,280
ฉันพร้อมลงมือเองแล้ว

37
00:03:08,300 --> 00:03:10,120
ตลอดมาผมลงมือคนเดียว

38
00:03:10,140 --> 00:03:12,190
ไม่เคยยืนอยู่นอกวง

39
00:03:12,220 --> 00:03:14,980
มองเข้ามาในช่วงเวลานี้

40
00:03:16,900 --> 00:03:19,580
ลูกสร้างบางอย่างขึ้นมาแล้ว

41
00:03:19,590 --> 00:03:23,300
ทุกอย่างที่มิเกลทำต่อไปนี้จะเชื่อมโยงกับลูก

42
00:03:28,000 --> 00:03:33,190
Dexter
Season03 Episode09 
About Last Night

43
00:03:33,980 --> 00:03:39,380
วันนี้ผมตื่นขึ้น จูบว่าที่ภรรยา...

44
00:03:44,300 --> 00:03:47,390
เตรียมอาหารให้ว่าที่ลูกเลี้ยง

45
00:03:49,810 --> 00:03:54,310
แต่งตัวแบบเดิมๆ กางเกง เสื้อเชิ๊ต..

46
00:03:56,320 --> 00:03:59,470
และเสแสร้ง

47
00:03:59,880 --> 00:04:02,720
แต่เมื่อคืน มันไม่ใช่การเสแสร้ง

48
00:04:02,750 --> 00:04:05,840
มิเกลกับผมคร่าชีวิต ด้วยกัน

49
00:04:05,850 --> 00:04:09,740
และวันนี้ มีคนรู้ความจริงของผม

50
00:04:09,750 --> 00:04:12,120
มีส่วนร่วมในความเป็นจริง

51
00:04:12,150 --> 00:04:15,110
ผมไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว

52
00:04:19,870 --> 00:04:21,610
ซิลเวีย อรุณสวัสดิ์

53
00:04:21,630 --> 00:04:23,640
ขอโทษที่มาแต่เช้าขนาดนี้

54
00:04:23,660 --> 00:04:24,920
ไม่เป็นไร

55
00:04:24,930 --> 00:04:29,510
แต่ฉันต้องการเห็นหน้าคุณตอนที่ฉันถามคุณ

56
00:04:29,530 --> 00:04:31,190
ถามผม?

57
00:04:31,210 --> 00:04:32,620
ซิล มีอะไร?

58
00:04:32,630 --> 00:04:35,430
มิเกลหายไปนานเลยเมื่อคืนนี้

59
00:04:35,440 --> 00:04:39,140
เขาบอกว่าเขาอยู่กับคุณ จริงรึเปล่า?

60
00:04:39,600 --> 00:04:44,930
แน่นอน เราก็นั่งดื่มกัน แบบหนุ่มๆ น่ะ รู้มั้ย

61
00:04:44,940 --> 00:04:47,010
มิเกลพูดความจริง

62
00:04:47,030 --> 00:04:48,570
เห็นมั้ย ไม่มีอะไรต้องห่วง

63
00:04:48,590 --> 00:04:51,030
เด็กซ์เตอร์ก็ไม่ได้มาที่นี่จนดึก ประมาณ..

64
00:04:51,060 --> 00:04:53,830
มันเกือบเที่ยงคืนได้

65
00:04:53,840 --> 00:04:56,880
มิเกลเพิ่งกลับบ้านเมื่อซักชั่วโมงที่แล้ว

66
00:04:59,820 --> 00:05:02,340
เขานอกใจ

67
00:05:02,350 --> 00:05:05,450
ไม่นะ คุณยังไม่รู้แน่

68
00:05:05,460 --> 00:05:09,780
พอคุณแต่งงานนานเท่าเราแล้ว
คุณจะรู้เองเวลาที่สามีคุณโกหก

69
00:05:09,800 --> 00:05:11,700
เป็นอะไรที่ต้องตั้งตารอ

70
00:05:11,710 --> 00:05:15,960
เด็กซ์เตอร์อาจรู้ว่าเขาไปไหน

71
00:05:15,970 --> 00:05:18,630
ผมไม่รู้จริงๆ 

72
00:05:18,640 --> 00:05:24,300
แต่เขาพูดถึงคดีที่เขาต้องดู

73
00:05:24,330 --> 00:05:25,110
ที่สำนักงานเขา

74
00:05:25,130 --> 00:05:27,760
นี่ไม่ใช่ปัญหาของพวกคุณ ฉันควรกลับ

75
00:05:27,770 --> 00:05:29,280
ไม่ๆๆ

76
00:05:29,290 --> 00:05:32,930
คุณอยู่ที่นี่จนกว่าคุณจะสบายใจ นะ?

77
00:05:35,580 --> 00:05:39,070
ผมจะไปล่ะ

78
00:05:43,250 --> 00:05:45,590
ทำงาน

79
00:05:49,100 --> 00:05:52,120
โดยแวะที่นึงก่อน

80
00:06:07,010 --> 00:06:10,770
เด็กซ์ เด็กซ์ เพื่อน

81
00:06:14,370 --> 00:06:15,840
เป็นไงบ้าง? คุณโอเคนะ?

82
00:06:15,850 --> 00:06:17,700
- ผมสบายดี
- ผมด้วย

83
00:06:17,710 --> 00:06:22,330
มันเหมือนมีบางอย่างไม่สมดุลในโลกนี้
และเราทำให้มันถูกต้อง

84
00:06:22,340 --> 00:06:23,870
ด้วยมือของเราเอง

85
00:06:23,900 --> 00:06:25,050
มันสมควรโดนแล้ว

86
00:06:25,060 --> 00:06:26,850
ไม่รู้สิ ผมรู้สึกเป็นตัวเอง

87
00:06:26,860 --> 00:06:29,760
อาจเป็นครั้งแรกในชีวิต

88
00:06:29,770 --> 00:06:32,120
ผมเข้าใจ

89
00:06:33,420 --> 00:06:38,110
แต่ถ้าเราคิดจะทำกิจกรรมพิเศษนี่ต่อไป

90
00:06:38,120 --> 00:06:41,070
- แน่นอน
- เราต้องแก้ไขเรื่องพยานของคุณ

91
00:06:41,080 --> 00:06:43,770
ซิลแวะมาเช้านี้ สงสัยว่าคุณไปอยู่ไหนมา

92
00:06:43,780 --> 00:06:47,020
แย่แล้ว ฉันมันโง่จริง

93
00:06:47,030 --> 00:06:49,480
ผมพยายามกลบเกลื่อนให้คุณ 
แต่ผมคิดว่าคุณกลับบ้าน

94
00:06:49,810 --> 00:06:51,580
ขอโทษที เพื่อน

95
00:06:51,590 --> 00:06:54,710
ฉันไปร้านแจ๊คไฮอะเวย์ที่ถนน 57 
ฉันแบบ มันแปลกมาก

96
00:06:54,720 --> 00:06:58,620
กว่าจะรู้ตัว ก็กำลังจะสว่างแล้ว

97
00:06:59,220 --> 00:07:00,810
แจ๊ค ไฮอะเวย์

98
00:07:00,820 --> 00:07:03,630
ไม่ต้องห่วงเรื่องซิล ฉันจัดการเอง

99
00:07:03,640 --> 00:07:08,830
ฉันต้องไปฟังคำตัดสินคดีเช้านี้ ไม่อยากพลาด

100
00:07:13,640 --> 00:07:15,740
ฉันจะเก่งขึ้น

101
00:07:15,760 --> 00:07:17,140
ด้วยความช่วยเหลือของนาย

102
00:07:17,150 --> 00:07:22,040
ผมซุ่มตามคนฆ่าเมียไปที่ร้านแจ๊ค ไฮอะเวย์
ปีก่อน คว้าเขามาหลังร้านปิดทันที

103
00:07:22,050 --> 00:07:24,360
ตอนตีสอง

104
00:07:24,380 --> 00:07:28,140
ซิลเวียบอกว่ามิเกลกลับบ้านเมื่อชั่วโมงก่อน

105
00:07:28,150 --> 00:07:32,270
เขาเพิ่งโกหกเหรอ? กับผม?

106
00:07:34,790 --> 00:07:37,790
ต้องแวะอีกที่

107
00:07:44,830 --> 00:07:45,940
ตรงนี้ก็ไม่เจอเหมือนกัน

108
00:07:45,950 --> 00:07:48,120
งั้น แล้วม่านล่ะ กระจกล่ะ?

109
00:07:48,130 --> 00:07:51,250
ดูแล้ว เด็บ ไม่มีเลือดเลย

110
00:07:51,260 --> 00:07:54,110
แอนทอนไม่ตามสกินเนอร์ออกไปง่ายๆ แน่

111
00:07:54,140 --> 00:07:55,650
จะหาต่อไปละกัน

112
00:07:55,660 --> 00:07:57,060
ฉันคิดว่าเราต้องตรวจสอบใหม่อีกครั้ง

113
00:07:57,070 --> 00:07:58,890
เราคุยกับทุกคนในตึกนี้แล้ว

114
00:07:58,900 --> 00:08:00,610
แล้วเด็กๆ ล่ะ? ตื่นกันแล้วนี่

115
00:08:00,620 --> 00:08:02,030
เราจะไปคุยกับเด็ก

116
00:08:02,040 --> 00:08:03,180
มีอะไร?

117
00:08:03,200 --> 00:08:05,150
สกินเนอร์จับตัวแอนทอนไป เห็นต้นไม้มั้ย?

118
00:08:05,160 --> 00:08:08,230
เห็นแล้ว ไม่ได้แปลว่าเขาถูกจับตัวไปนี่

119
00:08:08,240 --> 00:08:11,780
หม้อกาแฟตั้งทิ้งไว้จนไหม้ 
หมายถึง เขาคงรีบร้อนออกไป

120
00:08:11,790 --> 00:08:14,450
แล้วแอนทอนกลับเข้ามาเมืองนี้ทำไม?

121
00:08:14,460 --> 00:08:15,980
เขาไม่เคยออกไป

122
00:08:16,000 --> 00:08:18,000
เขาติดต่อกับฉัน แต่เขาไม่ตกลงให้มีคนคุ้มครอง

123
00:08:18,010 --> 00:08:20,610
ใครจะสนว่าเขาตกลงหรือเปล่า เขาเป็นสายเรา

124
00:08:20,620 --> 00:08:23,350
เราถึงใช้เขาเป็นเหยื่อตั้งแต่แรก

125
00:08:23,360 --> 00:08:27,090
พรรคพวก ไม่มีถุงขยะ

126
00:08:27,370 --> 00:08:30,190
ที่ทิ้งขยะของตึก

127
00:08:32,370 --> 00:08:36,290
ฟอร์มต่อสมาชิกโรลลิ่งสโตน
จ่าหน้าถึง แอนทอน บริกส์

128
00:08:36,300 --> 00:08:37,930
นี่ขยะของเขา

129
00:08:37,940 --> 00:08:41,430
ถุงขยะขาดตอนโดนเข้ากับที่ทิ้งขยะนี่

130
00:08:41,440 --> 00:08:43,850
เขาขว้างมัน ป้องกันตัว

131
00:08:43,860 --> 00:08:45,690
ทำไมเขาไม่ใช้กำปั้น?

132
00:08:45,700 --> 00:08:49,420
เขาบาดเจ็บ มีเลือดกับผมตรงนั้น

133
00:08:49,430 --> 00:08:51,280
ดูเหมือนเขาจะหัวโขกกำแพง

134
00:08:51,300 --> 00:08:52,820
แรงมั้ย?

135
00:08:52,830 --> 00:08:54,680
แรงพอที่จะทำให้มึนได้

136
00:08:54,690 --> 00:08:57,460
ถูกตีจากข้างหลังอาจทำให้เขาคะมำไป

137
00:08:57,490 --> 00:09:02,150
งั้น แอนทอนลงมาทิ้งขยะ สกินเนอร์ดักตีหัวเขา

138
00:09:02,160 --> 00:09:05,960
เขาหัวโขกเข้ากับกำแพง
เขวี้ยงถุงขยะไปเป็นครั้งสุดท้าย

139
00:09:05,980 --> 00:09:08,700
สกินเนอร์โยนเขาเข้าไปในรถและชิ่งออกไป

140
00:09:08,710 --> 00:09:11,080
มีรอยยางรถตรงนี้

141
00:09:11,090 --> 00:09:12,230
ให้ตายเถอะ

142
00:09:12,250 --> 00:09:16,060
เอาล่ะ เรามีคนหายแน่นอนแล้ว 
แอนทอน บริกส์

143
00:09:16,070 --> 00:09:19,330
หารูปมา ส่งรูปเขาให้สายตรวจกับสื่อ

144
00:09:19,340 --> 00:09:20,820
ตั้งศูนย์รับเรื่อง

145
00:09:20,840 --> 00:09:23,210
ดึงคนที่ว่างมารอรับโทรศัพท์

146
00:09:23,220 --> 00:09:25,790
สกินเนอร์จับตัวเขาไป 24 ชั่วโมงแล้ว

147
00:09:25,810 --> 00:09:27,660
คิดว่าเขาจะทนได้นานแค่ไหน?

148
00:09:27,690 --> 00:09:31,800
รายงานชันสูตรศพเหยื่อรายอื่น
บอกว่าสกินเนอร์จะเริ่มอย่างช้าๆ

149
00:09:31,820 --> 00:09:36,460
อาจเพื่อให้กลัว
แอนทอนเป็นคนตัวใหญ่ ผิวหนังเยอะ

150
00:09:36,800 --> 00:09:39,600
ที่พูดนี่จะให้สบายใจนะ

151
00:09:39,620 --> 00:09:41,350
จอร์จ คิง เราต้องเอาตัวเขาเข้ามา

152
00:09:41,360 --> 00:09:42,580
เราต้องหาตัวเขาให้เจอก่อน

153
00:09:42,590 --> 00:09:44,430
เราประกาศจับเขาไปแล้วทั้งคืน

154
00:09:44,450 --> 00:09:46,680
ยังไม่เจอเขาเลย แต่ไง เราน่าจะค้นบ้านเขา

155
00:09:46,690 --> 00:09:49,800
เรายังคุมตัวคนงานของคิง 
ฐานขัดขืนการจับกุมอยู่ใช่มั้ย?

156
00:09:49,810 --> 00:09:51,560
เขาบอกอะไรที่เราพอจะขอหมายค้นได้มั้ย?

157
00:09:51,570 --> 00:09:55,170
มาริโอ้ แอสทอร์ก้า 
ปิดปากเงียบ กลัวคิงตัวสั่น

158
00:09:55,180 --> 00:09:59,780
เขายอมถูกส่งตัวกลับประเทศคนเดียว
ดีกว่าพูดเรื่องคิง

159
00:10:00,210 --> 00:10:03,320
- เรารู้แค่นั้นเรอะ?
- ใช่

160
00:10:03,330 --> 00:10:05,830
ผมจะพยายามหาผู้พิพากษา
ที่ยืดหยุ่นหน่อยแล้วกัน

161
00:10:05,850 --> 00:10:08,330
บอกด้วยนะว่าหมายจะมาเมื่อไหร่ 
ฉันจะไปรอที่บ้านคิง

162
00:10:08,340 --> 00:10:11,130
เราจะไปรอที่บ้านคิง

163
00:10:11,140 --> 00:10:16,800
นี่ ผมต้องการให้มันถูกต้องทุกอย่าง
ยั้งใจไว้ รอหมายค้นก่อน

164
00:10:18,340 --> 00:10:20,830
และผมหวังว่าจะเจอหลักฐานบ้าง
เพราะต่อให้เราได้ตัวคิงมา

165
00:10:20,840 --> 00:10:23,320
เราก็รั้งตัวเขาไว้ได้ไม่เกินวันนี้

166
00:10:23,330 --> 00:10:26,790
วันนึงก็ช่วยเก็บผิวหนังไว้ได้เยอะ

167
00:10:34,760 --> 00:10:38,240
ผมบอกคุณแล้ว คุณต้องเชื่อผม

168
00:10:38,570 --> 00:10:44,090
ถ้าผมรู้ว่าฟรีโบอยู่ไหน ผมบอกคุณไปแล้ว

169
00:10:47,640 --> 00:10:50,260
ไม่เข้าใจรึไง มันเพราะตำรวจ

170
00:10:50,270 --> 00:10:53,730
ใช้ผมเป็นเหยื่อล่อ

171
00:10:56,110 --> 00:10:58,760
เอาล่ะ คุณถูกแล้ว

172
00:10:58,780 --> 00:11:03,110
ผมรู้ว่าเขาอยู่ไหน ผมพาคุณไปได้

173
00:11:03,580 --> 00:11:05,140
ก็ได้ ฟังนะ

174
00:11:05,150 --> 00:11:06,810
เขาติดเงินคุณ ใช่มั้ย?

175
00:11:06,830 --> 00:11:08,570
เขาติดเงินคุณ? ผมหาเงินให้คุณได้

176
00:11:08,580 --> 00:11:11,690
ผมหาเงินให้คุณได้

177
00:11:13,550 --> 00:11:17,060
ฉันไม่อยากได้เงินของแก

178
00:11:17,070 --> 00:11:21,270
ฉันให้ฟรีโบยืมเงินนั่น

179
00:11:21,970 --> 00:11:27,000
นี่เป็นเรื่องของการให้เกียรติกัน

180
00:11:37,110 --> 00:11:42,120
แผลแรก แกมีเวลาคืนนึงใคร่ครวญคำตอบ

181
00:11:43,680 --> 00:11:49,190
แผลนี้ แกมีเวลาชั่วโมงเดียว

182
00:11:49,200 --> 00:11:52,210
และพอฉันกลับมา มันจะไม่มีเวลาให้คิดแล้ว

183
00:11:52,220 --> 00:11:58,870
ใช้เวลาที่ให้ คิดถึงผิวหนังที่แกเหลือเถอะ

184
00:12:12,470 --> 00:12:13,810
- ว่าไง - เป็นไงครับ?

185
00:12:13,830 --> 00:12:17,120
เธอเลือกรับสายรึเปล่า? เอลเลน?

186
00:12:17,130 --> 00:12:19,760
ฉันแปลกใจที่เธอพลาดฟังคำตัดสินคดีเช้านี้

187
00:12:19,770 --> 00:12:21,320
ชิกกี้ ไฮนส์ก็ด้วย

188
00:12:21,330 --> 00:12:23,990
แน่ล่ะ มิเกลมีความสุขมากที่ได้ยืดการพิจารณาคดีต่อ

189
00:12:24,000 --> 00:12:28,130
นี่ ถ้าเธอไม่สบาย ฉันเอาซุปไก่ไปให้ได้นะ

190
00:12:28,150 --> 00:12:32,240
ยังไงก็ ส่งข่าวบ้างว่าเธอสบายดีรึเปล่า นะ บาย

191
00:12:33,680 --> 00:12:37,130
มิเกลหายตัวไปเมื่อคืนนี้

192
00:12:37,540 --> 00:12:40,180
เอลเลนหายตัวไปเช้านี้

193
00:12:40,220 --> 00:12:44,130
มันอาจเป็นเรื่องบังเอิญ

194
00:12:50,990 --> 00:12:53,220
สายตรวจมาเฝ้าที่นี่ทั้งคืน

195
00:12:53,230 --> 00:12:54,790
คิงไม่อยู่ข้างใน

196
00:12:54,800 --> 00:12:56,780
ยังไง บางอย่างในนั้นจะบอกเราได้ว่าเขาอยู่ไหน

197
00:12:56,790 --> 00:13:00,170
หมายค้นคงมาใกล้มาแล้ว

198
00:13:06,400 --> 00:13:09,110
ให้ตายดิ

199
00:13:09,470 --> 00:13:12,420
แอนทอน?แอนทอน คุณอยู่ในนั้นมั้ย?

200
00:13:12,450 --> 00:13:13,910
แอนทอน อยู่ในนั้นรึเปล่า?

201
00:13:13,930 --> 00:13:16,530
นี่ ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย

202
00:13:17,150 --> 00:13:19,000
เหรอ แต่ฉันได้ยิน

203
00:13:19,010 --> 00:13:21,230
ฉันได้ยินคนเรียกให้ช่วย มันมีเหตุผล ใช่มั้ย?

204
00:13:21,240 --> 00:13:23,800
เราจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง หมายค้นกำลังมา

205
00:13:23,810 --> 00:13:26,870
ใช่ ห้ามเข้าใกล้

206
00:13:27,380 --> 00:13:30,310
- เธอจะทำอะไรของเธอ?
- แอนทอน?

207
00:13:30,770 --> 00:13:32,040
บ้าเอ๊ย

208
00:13:32,050 --> 00:13:35,720
นี่ เธอไม่ได้ทำคดีนี้อยู่คนเดียวนะ มอร์แกน

209
00:13:40,550 --> 00:13:42,030
พราโดครับ

210
00:13:42,040 --> 00:13:44,950
เฮ้ แค่โทรมาเฉยๆ

211
00:13:44,960 --> 00:13:46,590
คำตัดสินเป็นไงบ้าง?

212
00:13:46,600 --> 00:13:48,820
ยืดเวลาออกไป

213
00:13:48,830 --> 00:13:49,680
นั่นแย่หน่อยนะ

214
00:13:49,690 --> 00:13:53,440
ไม่ ที่จริงมันบังเอิญโชคดี มันดีกับฉัน

215
00:13:53,450 --> 00:13:57,730
ฟังนะ นายไม่ต้องคอยโทรเช็คฉันก็ได้

216
00:13:57,740 --> 00:14:01,720
เหรอ เปล่านะ ฉันก็แค่เพื่อนที่เป็นห่วงน่ะ

217
00:14:01,740 --> 00:14:03,010
งั้นก็ ไม่ต้องห่วง

218
00:14:03,020 --> 00:14:05,580
ที่จริง ทำไมไม่เจอกันที่โคฮิม่ากินมื้อเที่ยงกันล่ะ?

219
00:14:05,590 --> 00:14:09,850
เพราะฉันคิดว่ามีโปรเจคอื่นๆ อีก

220
00:14:09,880 --> 00:14:11,720
ฆ่าอีกเร็วอย่างนี้เชียว?

221
00:14:11,730 --> 00:14:14,500
ไม่ได้หรอก ต้องรอฟังข่าวที่นี่

222
00:14:14,510 --> 00:14:18,020
ได้ข่าวว่า สกินเนอร์จับตัวเหยื่อไปอีกคนแล้วสิ ฮึ?

223
00:14:18,590 --> 00:14:22,720
มีอะไรให้ช่วยก็บอกแล้วกัน ลาก่อน

224
00:14:25,710 --> 00:14:27,130
ลาก่อน

225
00:14:27,140 --> 00:14:29,570
สายด่วนตำรวจไมอามี่ค่ะ

226
00:14:30,290 --> 00:14:32,070
ที่ไหน?

227
00:14:32,100 --> 00:14:34,080
ไม่ทราบคุณชื่ออะไร? สะกดยังไงคะ?

228
00:14:34,090 --> 00:14:37,840
รูปแอนทอน บริกส์ออกสื่อไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว

229
00:14:37,850 --> 00:14:41,300
ฉันจะไปเอาตัวลูกจ้างคิงจากห้องกักตัวมา 
ลองสอบเขาอีกครั้ง

230
00:14:41,320 --> 00:14:44,160
มาริโอ้ แอสทอร์ก้า อยู่ห้องสอบสวนสองอยู่แล้ว

231
00:14:44,180 --> 00:14:47,110
- คิดว่าฉันจะได้ลองสอบเขาซะอีก
- ผมทำได้

232
00:14:47,540 --> 00:14:50,300
ฉันรู้ แต่ฉันอยากช่วย

233
00:14:50,600 --> 00:14:52,500
เบื่อยืนอยู่หลังกำแพงกระจกแล้ว

234
00:14:52,520 --> 00:14:55,370
งั้นก็ ได้คนช่วยก็ดีวันนี้

235
00:14:55,380 --> 00:14:59,720
ไม่ รู้แล้ว รู้แล้วว่าพวกคุณตัวครึ่งนึง
เป็นสาวดุ้น แต่มันจริงมั้ย 

236
00:14:59,740 --> 00:15:02,790
จริงมั้ยที่ของพวกหล่อนใช้งานได้
แต่ไม่มีอะไรออกมา?

237
00:15:02,810 --> 00:15:04,680
มันเรียกว่า slug-fucking

238
00:15:05,090 --> 00:15:05,760
ฮัลโหล

239
00:15:05,770 --> 00:15:09,210
ที่รัก นี่ ทางเราได้ข่าวว่าคุณต้องการคนช่วย

240
00:15:09,220 --> 00:15:10,570
เลยคิดว่าช่วยได้

241
00:15:10,580 --> 00:15:12,250
นั่นเพราะคุณคนดีที่หนึ่ง

242
00:15:12,780 --> 00:15:14,230
เฮ้ๆ ไปหาห้องไปๆ

243
00:15:14,240 --> 00:15:16,290
ที่จริง ไม่ต้องหรอก

244
00:15:17,650 --> 00:15:19,860
สายรับข่าวตำรวจไมอามี่ค่ะ

245
00:15:19,870 --> 00:15:23,020
วินซ์ มานี่เดี๋ยวดิ๊?

246
00:15:28,940 --> 00:15:30,610
ทำอะไรของนายวะ?

247
00:15:30,620 --> 00:15:33,210
อะไร? มาช่วยวันหยุดฉันนะ 
ด้วยความยินดี

248
00:15:33,220 --> 00:15:36,170
ที่นี่เหมาะเลย จะได้เจอ
สาวจากหน่วยอื่นบ้าง

249
00:15:36,180 --> 00:15:39,180
ใช่ แต่ นั่นเด็กฉัน 
ฉันไม่ชอบให้นายพูดลามกกับเธอ

250
00:15:39,190 --> 00:15:42,940
เหวยๆ เดี๋ยวก่อน คาวบอย
ฉันไม่ได้เริ่มนะ

251
00:15:42,950 --> 00:15:45,440
- เธอเริ่ม
- อย่ามามั่ว

252
00:15:45,450 --> 00:15:49,550
จริงนะเว้ย เธอยังกับวิกิของพวกวิปริตเลย

253
00:15:49,980 --> 00:15:52,680
ฉันต้องหาแฟนจากกองปราบบ้างแล้ว

254
00:15:52,690 --> 00:15:55,460
เธอเจ๋งโคตร

255
00:16:02,000 --> 00:16:05,070
แย่ ไม่เจออะไรเลย คิงอาจไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้

256
00:16:05,430 --> 00:16:08,140
หรืออยู่ตรงนั้น

257
00:16:09,180 --> 00:16:11,960
ให้ตายสิ

258
00:16:11,970 --> 00:16:14,170
จำไว้นะ เราต้องให้เขาร่วมมือ

259
00:16:14,180 --> 00:16:16,550
ยั้งใจ ใช่

260
00:16:16,560 --> 00:16:18,010
พวกคุณมาทำอะไรบ้านผม?

261
00:16:18,020 --> 00:16:20,380
คือ คุณคิง เรามีหมายค้นบริเวณบ้านของคุณ

262
00:16:20,390 --> 00:16:21,790
พวกคุณจะหาอะไร?

263
00:16:21,800 --> 00:16:24,300
หาใครมากกว่า อยากบอกมั้ยว่าไปอยู่ไหนมาทั้งคืน?

264
00:16:24,310 --> 00:16:27,990
ทำงานครับ คุณ กลางคืน ตอนเช้า 
ต้นไม้มันก็โตอยู่เรื่อยๆ

265
00:16:28,000 --> 00:16:31,120
ธุรกิจมันดี ผมกลับบ้านมาทานอาหารเช้า

266
00:16:31,130 --> 00:16:33,170
อยากกินเบเกิ้ลที่โรงพักมั้ย?

267
00:16:33,180 --> 00:16:34,630
ตอบคำถามบางคำถามเราหน่อย?

268
00:16:34,640 --> 00:16:36,360
ผมยินดีตอบให้ที่นี่ ครับผม

269
00:16:36,370 --> 00:16:39,450
ทำไม ต้องไปที่ไหนรึไง?

270
00:16:39,460 --> 00:16:42,650
- ต้นไม้
- มันรอได้

271
00:16:43,820 --> 00:16:45,210
ผมถูกจับรึเปล่าครับ?

272
00:16:45,220 --> 00:16:47,990
เปล่า แต่เราคุมตัวคุณไปสอบสวนได้

273
00:16:48,000 --> 00:16:49,190
วันนึง

274
00:16:49,200 --> 00:16:50,790
นายเป็นอะไร ทนายเรอะ?

275
00:16:50,800 --> 00:16:53,490
ไม่สิ เดี๋ยว ลืมไป นายมันก็แค่คนตัดแต่งต้นไม้ 

276
00:16:55,250 --> 00:16:57,800
ผมมาที่ประเทศนี้เพราะเสรีภาพที่น่าทึ่ง

277
00:16:57,810 --> 00:17:00,960
- ผมรู้สิทธิของผม
- ดีมาก

278
00:17:05,100 --> 00:17:09,200
จอร์จ คิงจะปล่อยให้เธอแห้งตาย มาริโอ้

279
00:17:09,450 --> 00:17:10,680
ฉันคิดว่าเธออาจต้องการโอกาส

280
00:17:10,690 --> 00:17:12,170
ผมเห็นความกลัว

281
00:17:12,190 --> 00:17:14,720
ความกลัวแบบที่ใกล้ความตายแค่เสี้ยวเดียว

282
00:17:14,750 --> 00:17:19,090
มันน่าเสียดายที่ต้องทิ้งเมียกับลูกน้อยไว้ข้างหลัง

283
00:17:19,100 --> 00:17:22,180
ของเขาคือของจริง

284
00:17:22,190 --> 00:17:24,280
อะไรทำให้แกน่ากลัวนัก จอร์จ คิง?

285
00:17:24,310 --> 00:17:26,800
คุณคิดถึงประเทศของคุณมั้ย จอร์จ?

286
00:17:26,820 --> 00:17:28,440
ผมชอบประเทศนี้ครับผม

287
00:17:28,450 --> 00:17:30,460
ผมชอบไมอามี่ ครับ

288
00:17:30,480 --> 00:17:33,070
นิคารากัวคงลำบากน่าดูสิ ฮะ?

289
00:17:33,090 --> 00:17:35,430
คุณเป็นทหารที่นั่นเหรอ?

290
00:17:35,440 --> 00:17:37,630
หน่วยกล้าตาย คอนทร้า

291
00:17:37,640 --> 00:17:41,700
คุณคงอายุพอเหมาะพอดีที่จะติดอยู่ในนั้น

292
00:17:41,710 --> 00:17:43,900
คุณเรียนรู้อะไรมาบ้าง จอร์จ?

293
00:17:43,920 --> 00:17:46,290
ผมเรียนรู้การให้เกียรติครับ 

294
00:17:46,310 --> 00:17:49,680
ไม่มีเทคนิคการสอบสวนเหรอ?

295
00:17:50,190 --> 00:17:53,390
อาจจะจับตัว ลักพา ที่นั่นเขาเรียกว่าไง?
แบบที่แปลแล้ว?

296
00:17:53,400 --> 00:17:55,160
ผมไม่ทราบครับ คุณผู้หญิง

297
00:17:55,170 --> 00:17:58,070
คุณครับ คุณขา

298
00:17:58,080 --> 00:18:01,420
นายรู้เรื่องการให้เกียรติมาจริงนี่

299
00:18:02,130 --> 00:18:05,750
นายให้เกียรติเวนเดลบ้างไหมล่ะ
ตอนที่นายแล่หนังเขาน่ะ?

300
00:18:05,770 --> 00:18:08,360
แล้วแอนทอนล่ะ ให้เกียรติตอนที่
นายทุบหัวเขาบ้างมั้ย?

301
00:18:08,370 --> 00:18:12,040
มอร์แกน อยากกินกาแฟมั้ย?

302
00:18:12,070 --> 00:18:14,770
ทำไมไม่ไปกินกาแฟล่ะ?

303
00:18:14,780 --> 00:18:19,090
ได้ ได้เลย

304
00:18:26,730 --> 00:18:30,020
เขาดูไม่มีพิษสง ใช่มั้ย?

305
00:18:30,030 --> 00:18:32,700
พวกนี้ก็อย่างนี้ล่ะ

306
00:18:32,730 --> 00:18:35,630
ไม่รู้สิ บางทีเขาอาจไม่ใช่คนร้ายก็ได้

307
00:18:35,640 --> 00:18:38,480
เธอควรเชื่อสัญชาตญาณตัวเองนะคราวนี้

308
00:18:38,490 --> 00:18:41,180
ตัวรู้อันน่าขนลุกของนายอันนี้อะนะ?

309
00:18:41,200 --> 00:18:42,620
ทำไมมันต้องน่าขนลุกตลอดเลยด้วยล่ะ?

310
00:18:42,630 --> 00:18:45,550
บอกมาเหอะ

311
00:18:45,560 --> 00:18:48,390
เขากำชีวิตและความตายไว้ในมือ

312
00:18:48,420 --> 00:18:50,660
และเขาพอใจมัน

313
00:18:50,670 --> 00:18:53,040
ฉันว่าแล้ว

314
00:18:53,050 --> 00:18:55,460
แล้วเราจะเจาะเข้าไปใน
กะโหลกไอ้โรคจิตเลวนี่ได้ไง?

315
00:18:56,910 --> 00:18:59,630
จากที่ฉันอ่านมา เกี่ยวกับพวกโรคจิตเลวนี่

316
00:18:59,640 --> 00:19:04,220
พวกนี้มักมีเหมือนกฎสักอย่าง

317
00:19:04,240 --> 00:19:08,310
ฉันว่าการไม่ให้เกียรติเป็นข้อแรกๆ 
ของการฝ่ากฎของเขา

318
00:19:08,340 --> 00:19:12,550
บางทีถ้าเธอเข้าหาเขาด้วยความเคารพ

319
00:19:12,900 --> 00:19:15,690
เคารพ?

320
00:19:16,960 --> 00:19:19,900
ใช่ ลองคิดดู   เฮ้ ผู้หมวด

321
00:19:19,910 --> 00:19:22,600
ได้ยินคุณว่าเพื่อนคุณ เอลเลนป่วย
ปวดท้องรึเปล่า?

322
00:19:22,610 --> 00:19:24,220
เพราะผมเพิ่งอ่านบทความ..

323
00:19:24,230 --> 00:19:26,900
ฉันก็ไม่รู้ว่าอะไร ฉันยังไม่ได้ข่าวจากเธอเลย

324
00:19:26,910 --> 00:19:30,300
ฉันฝากข้อความไว้ 3 อันแล้ว 
ฉันเริ่มจะเป็นห่วงแล้วล่ะ

325
00:19:30,310 --> 00:19:32,500
ใช่ ผมด้วย

326
00:19:32,530 --> 00:19:35,590
หวังว่าเธอคงไม่ได้เจออุบัติเหตุหรืออะไรนะ

327
00:19:35,610 --> 00:19:38,610
ขอตัวนะครับ ผมมีธุระ

328
00:19:47,190 --> 00:19:49,020
สำนักงานที่บ้าน

329
00:19:49,040 --> 00:19:52,430
ถ้าเธอป่วย เธอก็ต้องอยู่ที่นี่แหละ

330
00:20:04,400 --> 00:20:05,710
รถก็อยู่

331
00:20:05,720 --> 00:20:07,970
เธออาจไปเดินเล่นไกลๆ ก็เป็นได้

332
00:20:07,990 --> 00:20:09,930
หรือยืมรถเพื่อน

333
00:20:09,950 --> 00:20:15,120
หรือลากัวร์ต้าอาจพูดถูกและเอลเลน
นอนไม่ได้สติอยู่ในรพ. หลังเกิดอุบัติเหตุ

334
00:20:15,140 --> 00:20:17,600
ได้แต่หวัง

335
00:20:17,610 --> 00:20:21,280
ไม่เห็นมีร่องรอยของการเล่นตุกติกที่นี่

336
00:20:22,300 --> 00:20:26,160
แต่แฮรี่เลี้ยงผมมาให้เป็นคนหวาดระแวง

337
00:20:34,750 --> 00:20:37,350
เลือด ให้ตายสิ

338
00:20:37,360 --> 00:20:41,430
ไม่ มิเกลไม่ทำหรอก
เราตกลงกันแล้วว่าเอลเลน วูล์ฟ ไม่ผิด

339
00:20:41,440 --> 00:20:44,490
ฮัลโหล

340
00:20:50,520 --> 00:20:52,750
มันก็แค่เลือด ไม่มีศพ

341
00:20:52,760 --> 00:20:57,360
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง
ผมไม่เคยสอนให้เขากำจัด..

342
00:21:00,050 --> 00:21:05,990
เท่าที่มิเกลรู้ ที่ที่กำจัดศพที่ดีที่สุดคือใต้หลุมศพ

343
00:21:06,250 --> 00:21:09,190
เข้าใจคิด

344
00:21:18,550 --> 00:21:19,780
สวัสดี

345
00:21:19,790 --> 00:21:22,650
จัดที่ไว้ในครัวค่ะ

346
00:21:23,200 --> 00:21:24,380
มิเกล?

347
00:21:24,410 --> 00:21:28,470
หวัดดี มีปลวกมั้ย?

348
00:21:28,480 --> 00:21:31,340
ไม่ค่ะ แค่เพื่อนบ้านเสียงดังหน่อยแค่นั้น

349
00:21:31,360 --> 00:21:34,610
ที่ทำงานซิลบอกว่าเธออยู่ที่นี่ เธออยู่ข้างหลังหรือ

350
00:21:34,620 --> 00:21:39,770
ไม่ค่ะ เธอรู้สึกมาต้อนรับลูกค้าไม่ไหว
ฉันเลยมาเฝ้าแทนเธอ

351
00:21:40,730 --> 00:21:43,600
คุณเป็นเพื่อนที่ดี

352
00:21:44,440 --> 00:21:47,910
นี่ครับ คุณควรรับไว้

353
00:21:50,880 --> 00:21:54,290
เอาเป็นว่า ฉันรับไว้ให้ซิลแล้วกันนะคะ?

354
00:21:55,220 --> 00:21:58,600
มิเกล

355
00:21:59,340 --> 00:22:03,070
ดอกไม้ก็เป็นการเริ่มที่ดี 
แต่ฉันพูดแบบจริงใจได้ไหมคะ?

356
00:22:03,090 --> 00:22:05,630
ผมชอบความจริงใจ

357
00:22:05,660 --> 00:22:08,990
- คุณโง่ค่ะ
- จริงใจขนาดนั้นเลย

358
00:22:09,000 --> 00:22:13,500
คุณฉลาดพอที่ขอเธอแต่งงาน 
และเธอก็ยังเป็นหญิงสาวที่น่าทึ่งคนเดิม

359
00:22:13,530 --> 00:22:15,020
คุณไม่คิดว่าผมรู้เหรอ?

360
00:22:15,040 --> 00:22:16,150
คือ คุณทำตัวเหมือนไม่รู้นี่คะ

361
00:22:16,170 --> 00:22:18,480
ผมไม่ได้มีชู้บ้าบอนั่น โอเคมั้ย

362
00:22:18,490 --> 00:22:21,110
- เอาล่ะ สมมติว่านั่นจริง
- มันจริง

363
00:22:21,120 --> 00:22:23,400
ไม่ว่ายังไง คุณก็ละเมิดความไว้ใจของเธอ

364
00:22:23,430 --> 00:22:26,180
ผมแค่ต้องการที่ว่างบ้าง

365
00:22:26,200 --> 00:22:31,860
ทุกอย่างรอบตัวผมแตกสลาย รู้มั้ย 
ออสก้าร์ ราโมน ตอนนี้ก็คดีผม..

366
00:22:31,870 --> 00:22:37,600
และสิ่งเดียวกันกำลังแตกสลายสำหรับเธอ
เพราะเธอเป็นคู่ชีวิตคุณ

367
00:22:40,800 --> 00:22:44,840
คุณเป็นคนฉลาด ใช่ไหม?

368
00:22:46,870 --> 00:22:51,950
ถ้าฉันใช่ ก็เพราะฉันเรียนรู้
จากความผิดพลาดหลายๆ ครั้งของฉัน

369
00:22:51,960 --> 00:22:54,510
คุณรู้จริง

370
00:22:55,320 --> 00:22:58,600
และผมจะบอกคุณ

371
00:22:59,480 --> 00:23:03,000
ผมจะทำตามคำแนะนำของคุณ

372
00:23:04,970 --> 00:23:08,860
ฉะนั้น ชี้ทางมาเลย

373
00:23:17,270 --> 00:23:21,300
คุณคิง ฉันเข้าใจว่า
การให้เกียรติสำคัญกับคุณมาก

374
00:23:21,330 --> 00:23:23,400
ใช่ครับผม

375
00:23:23,420 --> 00:23:27,140
และฉันแน่ใจว่าคุณรู้สึกว่า
คนอื่นควรทำตัวให้เกียรติคุณด้วย

376
00:23:28,250 --> 00:23:31,140
ใช่ครับผม

377
00:23:31,150 --> 00:23:34,090
ฉันรู้สึกว่าแกสมควรกับนี่

378
00:23:35,360 --> 00:23:37,360
เป็นอะไรไปล่ะ ไอ้คนสวนกระจอก ฮะ?

379
00:23:37,370 --> 00:23:40,010
รู้สึกถูกไม่ให้เกียรติรึไง?

380
00:23:40,020 --> 00:23:42,850
แล้วแกจะชินกับมันในคุก
เพราะคนงานแก มาริโอ้ห้องข้างๆ นี่

381
00:23:42,860 --> 00:23:46,500
และเขากำลังเล่าทุกอย่าง

382
00:23:48,300 --> 00:23:50,690
แกแน่ใจนักว่าเขากลัวแก ทำไม?

383
00:23:50,700 --> 00:23:51,950
แกทำอะไรกับเขา?

384
00:23:51,960 --> 00:23:54,340
แกทำอะไรกับแอนทอน? แกทำอะไร?

385
00:23:54,350 --> 00:23:57,530
มอร์แกน!

386
00:23:57,640 --> 00:24:00,090
แม่ง

387
00:24:09,070 --> 00:24:11,610
ช่วยด้วย!

388
00:24:18,320 --> 00:24:21,310
ช่วยผมด้วย!

389
00:24:26,930 --> 00:24:29,090
รู้ใช่มั้ย เราควรทำงานด้วยกัน

390
00:24:29,100 --> 00:24:31,210
ถ้าเธอเอาแต่หลุดแบบนี้ 
ฉันจะเชื่อใจเธอได้ไง?

391
00:24:31,220 --> 00:24:32,680
นายเชื่อฉันเหรอ? ไม่น่าเชื่อ

392
00:24:32,690 --> 00:24:36,310
โชคดีที่บาทิสต้าไม่ได้ดูจออยู่ 
คิดอะไรของเธอกันแน่?

393
00:24:36,320 --> 00:24:38,810
ฉันก็คิดเรื่องแอนทอนน่ะสิ
นายน่าจะลองดูบ้างนะ

394
00:24:38,820 --> 00:24:42,400
ฉันก็อยากหาเขาให้เจอเหมือนเธอนั่นล่ะ

395
00:24:42,410 --> 00:24:46,290
ถ้านายแคร์แอนทอนสักนิด 
นายคงไม่ให้เขาเป็นสายข่าวปลอมๆ หรอก

396
00:24:46,300 --> 00:24:47,740
และเขาก็ไม่ต้องมาเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้

397
00:24:47,760 --> 00:24:50,680
เธอเองก็มัวแต่นอนกับเขาจน
ลืมให้เฝ้าคุ้มครองเขา

398
00:24:50,690 --> 00:24:52,980
นายล้ำเส้นอยู่นะตอนนี้

399
00:24:52,990 --> 00:24:54,270
งั้นเรอะ?

400
00:24:54,280 --> 00:24:56,100
เธอก็รู้ว่าแอนทอนยังไม่หนีไปไหน

401
00:24:56,110 --> 00:24:58,060
และฉันบอกเขาแล้วให้โทรเข้ามา

402
00:24:58,070 --> 00:25:01,590
เธอนั่นแหละน่าจะโทรมาบอกด้วยตัวเอง

403
00:25:06,520 --> 00:25:09,210
ฉันรู้ ฉันผิดเอง

404
00:25:09,220 --> 00:25:13,940
ไม่ เธอพูดถูก

405
00:25:14,950 --> 00:25:20,050
ฉันใช้เขา ฉัน...

406
00:25:20,780 --> 00:25:24,560
ฉันหลอกใช้เขา

407
00:25:29,540 --> 00:25:33,400
เราคุมตัว จอร์จ คิง ไว้ได้อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง

408
00:25:35,440 --> 00:25:38,600
เรากลับไปทำงานกันดีกว่า

409
00:25:45,310 --> 00:25:47,890
กำหนดการบอกว่าจะมีงานศพ 4 งานวันนี้

410
00:25:47,910 --> 00:25:50,500
ขุดหลุมศพเมื่อคืนนี้

411
00:25:50,520 --> 00:25:54,280
นั่นมี 4 หลุมให้ มิเกลเลือก

412
00:26:11,210 --> 00:26:14,790
เธอไม่อยู่ในนี้ เสร็จไปหนึ่ง

413
00:26:22,310 --> 00:26:25,700
เลือดนั่นอาจไม่ใช่ของเอลเลนด้วยซ้ำ

414
00:26:29,050 --> 00:26:34,040
อาจเป็นเลือดลูกความ 
หรือของเจ้าของคนเก่า

415
00:26:50,800 --> 00:26:55,120
เขาทำจริง มิเกลทำมันจริงๆ

416
00:26:55,130 --> 00:26:58,820
และผมเป็นคนสอนวิธีเขา
ผมแนะแนวทางเขา

417
00:26:58,830 --> 00:27:03,200
ผมสร้าง.. นี่

418
00:27:03,460 --> 00:27:06,220
ผมขอโทษ

419
00:27:25,280 --> 00:27:29,440
มิเกลตัดสินใจเองแล้วตอนนี้

420
00:27:33,470 --> 00:27:36,960
ดูสิว่าเขาเลือกใคร

421
00:27:43,480 --> 00:27:47,100
เธอไม่ควรโดนแบบนี้

422
00:27:48,270 --> 00:27:50,450
พ่อจะพูดออกมาก็ได้

423
00:27:50,470 --> 00:27:54,580
มันไม่เปลี่ยนอะไรหรอก เด็กซ์
ไม่ว่าพ่อจะบอกลูกแล้วหรือไม่

424
00:27:54,590 --> 00:27:57,420
แบบนั้นง่ายกว่าที่จะรับมัน

425
00:27:57,440 --> 00:28:00,880
เพราะมันจะมีอีกมากนับจากเอลเลน

426
00:28:14,510 --> 00:28:17,520
ไม่ มันจะไม่

427
00:28:25,840 --> 00:28:29,150
เฮ้ มิเกล ยังนัดกินเที่ยงกันทันมั้ย?

428
00:28:31,380 --> 00:28:35,830
แล้วนายคิดยังไง เรื่องจอร์จ คิง โรคจิตนั่น?

429
00:28:36,230 --> 00:28:39,000
ผู้ต้องสงสัยเป็น สกินเนอร์น่ะเหรอ?

430
00:28:39,010 --> 00:28:41,580
จากนี่แล้วฉันต้องไปที่เขตนาย

431
00:28:41,590 --> 00:28:45,190
เพื่อคุยว่าเราจะตั้งข้อหาเขามั้ย

432
00:28:46,830 --> 00:28:49,790
- คิดว่าเขาใช่มั้ย?
- เขาใช่

433
00:28:50,090 --> 00:28:52,200
สกินเนอร์

434
00:28:52,210 --> 00:28:57,410
งั้น ถ้ากฎหมายทำอะไรเขาไม่ได้ 
นายกับฉันทำได้

435
00:28:57,820 --> 00:29:02,680
ที่จริง ฉันทำให้เขาออกมา
เดินถนนได้ในไม่กี่ชั่วโมง

436
00:29:04,860 --> 00:29:09,720
คุณอยากให้ช่วยมั้ย หรืออยากฉายเดี่ยวอีก?

437
00:29:15,560 --> 00:29:17,790
เราตกลงกันแล้วว่าจะไม่ยุ่งกับเอลเลน วูล์ฟ

438
00:29:17,800 --> 00:29:22,520
ตามหลักแล้ว เราตกลงว่าจะไม่ฆ่าเธอด้วยกัน
และเราก็ไม่ได้ทำ

439
00:29:22,530 --> 00:29:26,720
- ตามหลักแล้วเหรอ? 
- ฉันรู้ มันไร้สาระ

440
00:29:26,730 --> 00:29:29,790
ฉันไม่บอกนายเพราะนายจะไม่เห็นชอบ

441
00:29:29,800 --> 00:29:31,160
เพราะเธอไม่ผิด

442
00:29:31,190 --> 00:29:33,190
เห็นชัดว่า เรานิยามคำนั้นต่างกัน

443
00:29:33,200 --> 00:29:36,810
คุณกำจัดเธอเพราะเธอขวางทางคุณ

444
00:29:39,500 --> 00:29:43,060
แล้วเรื่องที่ทำเพื่อความยุติธรรมล่ะ?

445
00:29:43,070 --> 00:29:47,650
นายทำเพราะเหตุผลนั้นจริงๆ เหรอ เด็กซ์?
เพื่อความยุติธรรม?

446
00:29:48,370 --> 00:29:50,510
เราไม่ต้องเสแสร้งใส่กันแล้ว

447
00:29:50,520 --> 00:29:53,090
- ผมก็คิดแบบนั้น
- ตกลง

448
00:29:55,080 --> 00:29:58,300
ฉันควรบอกนาย

449
00:29:59,430 --> 00:30:02,140
มันเป็นเรื่องขี้ขลาดที่ทำแบบนั้น
และฉันทำร้ายความเชื่อใจของนาย

450
00:30:02,170 --> 00:30:04,900
ความเชื่อใจ ซึ่ง นั่นมันไม่ได้มาง่ายๆ 

451
00:30:04,910 --> 00:30:08,040
สำหรับฉันมันยังไม่หายไป

452
00:30:08,480 --> 00:30:12,470
ฉันให้เสื้อที่โยงระหว่างฉัน
กับการตายของฟรีโบ

453
00:30:12,490 --> 00:30:16,880
ฉันก็อยากมีข้อพิสูจน์อื่นว่า
ความเป็นคู่หูกันสำคัญกับฉันแค่ไหน

454
00:30:16,890 --> 00:30:19,310
ผมยอมรับความสำนึกผิดบ้างนะ

455
00:30:19,320 --> 00:30:21,410
นายก็รู้ว่าฉันไม่รู้สึกอย่างนั้น

456
00:30:21,430 --> 00:30:24,100
ใช่ คุณจะรู้สึกถ้าถูกจับได้

457
00:30:24,110 --> 00:30:26,190
ฉันไม่ทิ้งหลักฐานไว้แน่

458
00:30:26,200 --> 00:30:30,460
เขาจะคิดว่าเป็นพวกลูกความชั่วๆ ของเธอ

459
00:30:30,480 --> 00:30:36,580
ใช่ๆ ก็แค่สวะอีกคนที่
ทุบตีและแทงหญิงบริสุทธิ์

460
00:30:40,650 --> 00:30:45,360
อีกครั้ง คำนิยามต่างกัน

461
00:30:48,520 --> 00:30:50,830
เด็กซ์

462
00:30:50,840 --> 00:30:54,370
นี่ล่ะธรรมชาติของมิตรภาพที่แท้จริง

463
00:30:55,970 --> 00:30:58,000
เราจะเห็นไม่ตรงกัน

464
00:30:58,010 --> 00:30:59,980
และพอเราเห็นไม่ตรงกัน 
เราก็แค่ไปตามทางของเรา

465
00:30:59,990 --> 00:31:02,420
ไม่ ไม่มีงานเดี่ยวอีกแล้ว

466
00:31:02,450 --> 00:31:04,490
เดี่ยวๆ นี่ล่ะที่ทำให้อเมริกายิ่งใหญ่

467
00:31:04,500 --> 00:31:07,380
ผมไม่คิดว่านั่นเป็นสิ่งที่พ่อ
ผู้สร้างประเทศทั้ง 4 คนของเราคิด

468
00:31:07,400 --> 00:31:12,440
ฟังนะ ฉันโตแล้ว ฉันรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่

469
00:31:13,490 --> 00:31:18,700
ในที่สุด นายก็จะเชื่อมันด้วย

470
00:31:20,210 --> 00:31:21,940
แล้วเจอกันที่เขต

471
00:31:21,950 --> 00:31:24,830
เขาคิดว่าไม่มีใครแตะต้องเขาได้

472
00:31:25,520 --> 00:31:29,490
ไม่ใช่เลย ถึงเวลารับบทเรียนแล้ว

473
00:31:50,320 --> 00:31:53,130
คงไม่มีเบาะแสนักในจอนั่น

474
00:31:53,140 --> 00:31:55,360
คิงเป็นผี

475
00:31:55,390 --> 00:32:00,320
เขาจับแอนทอนไปโดยไม่มี
กล้องตัวไหนจับเขาหรือรถเขาได้เลย

476
00:32:00,330 --> 00:32:03,880
ไม่มีตรงไหนเลยที่จะเอาเขาเข้ามาเกี่ยว

477
00:32:05,290 --> 00:32:09,240
งั้น เราก็ต้องเค้นออกมาจากคิง

478
00:32:09,250 --> 00:32:12,770
คุณจะปล่อยให้ควินน์ทำเองคนเดียวเหรอ

479
00:32:14,390 --> 00:32:17,470
ฉันอยู่ตรงนี้จะดีกว่า

480
00:32:17,480 --> 00:32:20,360
ห่างไกลจากผู้คน

481
00:32:20,680 --> 00:32:26,070
รู้มั้ย มีคน.. เพื่อนที่ดีคนนึง 

482
00:32:26,500 --> 00:32:29,220
บอกฉันว่าฉันมีกำแพงใหญ่ล้อมรอบตัว

483
00:32:29,260 --> 00:32:32,690
ฉันคิดว่ามันจะทำให้ฉันเป็นตำรวจที่ดีขึ้น

484
00:32:32,700 --> 00:32:34,830
ฉันไม่คิดว่ามันจะดีขึ้น

485
00:33:01,780 --> 00:33:07,250
พวกนั้นเห็นเขาเป็นผู้ปกป้องความจริง
ความยุติธรรม และเป็นแบบอย่างของอเมริกัน

486
00:33:07,260 --> 00:33:10,380
ผมเห็นคนที่กำลังจะได้รับบทเรียนยากๆ

487
00:33:10,400 --> 00:33:13,040
รอยยางรถในตรอกเข้ากับรถของคิง

488
00:33:13,060 --> 00:33:17,120
กับรถอีกเป็นพันคันในพื้นที่ไมอามี่

489
00:33:17,140 --> 00:33:19,580
บริษัทรับตัดแต่งต้นไม้ของคิง

490
00:33:19,610 --> 00:33:22,120
ต้นไม้ที่ถูกแต่งถูกพบในบ้านเหยื่อทุกหลัง

491
00:33:22,140 --> 00:33:23,850
นั่นล่ะเบาะแสที่จะจับเขา

492
00:33:23,870 --> 00:33:26,600
ผมไม่แน่ใจเรื่องจับเขา

493
00:33:26,620 --> 00:33:28,580
ต้นไม้บ้านผมก็ถูกตัดเหมือนกัน

494
00:33:28,600 --> 00:33:30,950
- ใช่ แต่ มาริโอ้ แอสทอร์ก้า..
- เราพูดถึงคนงาน ใช่มั้ย?

495
00:33:30,970 --> 00:33:33,210
คนงานที่กลัวหัวหน้า

496
00:33:33,230 --> 00:33:35,800
คุณมาจับหัวหน้าผมได้เลย
ด้วยหลักฐานเดียวกัน

497
00:33:35,810 --> 00:33:38,550
มันนี่แหละใช่

498
00:33:40,090 --> 00:33:43,650
- ค่ะ
- มิเกล ได้ไหม?

499
00:33:48,020 --> 00:33:50,110
เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณจริงๆ 

500
00:33:50,140 --> 00:33:52,550
และคุณก็ติดหนี้เราที่ปล่อยราโมนไป

501
00:33:52,580 --> 00:33:58,000
ใช่ แต่ผมตั้งข้อหาคุณคิง
ด้วยการทำร้ายต้นปาล์มไม่ได้

502
00:33:58,010 --> 00:34:00,020
คุณมีวิธีของคุณนี่ มิเกล

503
00:34:00,040 --> 00:34:03,820
คุณเคยงอกฎมาก่อน
ทำให้คนหายไปในระบบ

504
00:34:05,260 --> 00:34:09,270
เราต้องยื้อเวลาให้ แอนทอน บริกส์

505
00:34:11,390 --> 00:34:15,860
เพื่อคุณ ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้

506
00:34:19,580 --> 00:34:22,290
เดี๋ยวเราไป

507
00:34:24,530 --> 00:34:26,420
ได้เวลาดูโชว์แล้ว

508
00:34:26,440 --> 00:34:29,110
เด็กซ์ หยิบเครื่องมือ นายด้วย มาซูกะ

509
00:34:29,120 --> 00:34:31,540
- เฮ้ นี่วันหยุดนะ - ไม่หยุดแล้ว

510
00:34:31,550 --> 00:34:36,190
คุณสองคน ทำเรื่องคิงต่อ 
อย่าชักช้า เรามีอีกศพนึง

511
00:34:37,500 --> 00:34:38,760
แอนทอน?

512
00:34:38,770 --> 00:34:42,050
ศพผู้หญิงที่สุสาน

513
00:35:07,770 --> 00:35:10,110
- สาเหตุการตาย?
- เลือกเอาเลย

514
00:35:10,120 --> 00:35:13,540
ทุบตีรุนแรง รัดคอ..

515
00:35:13,550 --> 00:35:16,550
แถมแทง 3 แผล

516
00:35:18,690 --> 00:35:21,060
คนที่ทำนี่ไม่ใช่คนที่ชื่นชอบเธอแน่

517
00:35:21,080 --> 00:35:22,400
คิดไม่ถึงหรอก

518
00:35:22,410 --> 00:35:23,810
คิดว่านักฆ่าของเราเป็นมืออาชีพ

519
00:35:23,820 --> 00:35:25,690
ผมไม่เคยเห็นศพถูกทิ้ง
ที่ไหนสะอาดอย่างนี้

520
00:35:25,700 --> 00:35:26,860
ผมทำให้แน่ใจเอง

521
00:35:26,870 --> 00:35:29,800
การให้มิเกลถูกจับ ไม่อยู่ในแผนการเรียน

522
00:35:29,810 --> 00:35:32,560
แองเจิ้ล อย่าให้เธอมาเห็น

523
00:35:34,400 --> 00:35:37,730
ไม่ เขาว่าเป็นเธอ แต่ไม่ใช่ ใช่มั้ย?

524
00:35:37,740 --> 00:35:39,590
มาเรีย เสียใจด้วย

525
00:35:39,610 --> 00:35:42,620
ไม่ ฉันไม่เชื่อ

526
00:35:43,950 --> 00:35:47,290
- พระเจ้า
- มากับผม

527
00:35:52,190 --> 00:35:55,120
มีคนมากมายที่ถูกกระทบเมื่อผู้บริสุทธิ์ตาย

528
00:35:55,140 --> 00:35:58,580
นี่คือส่วนหนึ่งของแผนการเรียน

529
00:36:01,200 --> 00:36:04,430
ไม่มีใครแตะต้องไม่ได้
ผมเรียนรู้มันมาอย่างยากลำบาก

530
00:36:04,440 --> 00:36:05,910
เช่นกันกับมิเกล

531
00:36:05,930 --> 00:36:10,620
จุดอ่อนของเขากำลังจะ
กลายเป็นความจริง สำหรับเขา..

532
00:36:11,560 --> 00:36:15,480
หลังจากจบการสาธิต

533
00:36:32,440 --> 00:36:35,770
- เขาไม่พบอะไรแน่
- ผมรู้

534
00:36:36,120 --> 00:36:39,590
งั้นนายก็แค่ชี้ประเด็น

535
00:36:40,280 --> 00:36:41,510
งั้นรึ?

536
00:36:41,530 --> 00:36:45,270
เราทำตามกฎ ไม่งั้น

537
00:36:45,280 --> 00:36:51,290
มันยังมีเรื่องละเอียดอ่อนอื่นอีก แต่ถ้านั่นเป็นสิ่งที่
คุณเก็บได้ละก็ งั้นก็ใช่ นั่นล่ะประเด็นผม

538
00:36:57,650 --> 00:37:01,300
นายเป็นคนฉลาด ใช่มั้ย?

539
00:37:02,570 --> 00:37:06,630
- ไม่ขำนะ
- ไม่ๆ นายรู้จริง

540
00:37:07,280 --> 00:37:11,090
ฉันคงโง่ถ้าไม่ทำตามนาย

541
00:37:18,110 --> 00:37:21,900
ฉันคิดว่านายช่วยชีวิตฉันไว้

542
00:37:22,920 --> 00:37:25,780
นี่จริงเหรอ?

543
00:37:25,800 --> 00:37:28,950
ฉันควรไปกล่าวแถลงกับนักข่าว

544
00:37:28,960 --> 00:37:33,470
ฉันไม่อยากให้ใครนึกอยากฆ่าทนายอีก

545
00:37:38,880 --> 00:37:43,470
ได้รับบทเรียนแล้ว ดูเหมือนอย่างนั้น

546
00:37:45,780 --> 00:37:48,790
ดีจัง ที่คุณมา

547
00:37:48,800 --> 00:37:51,870
มานี่ค่ะ ลองชิมนี่หน่อย

548
00:37:54,870 --> 00:37:57,840
ชิ้นนี้

549
00:38:00,950 --> 00:38:05,240
และก็ชิ้นนี้

550
00:38:09,420 --> 00:38:10,960
อันไหนดี?

551
00:38:10,980 --> 00:38:14,260
อารมณ์นี้อยากกินสเต๊กมากกว่า

552
00:38:14,270 --> 00:38:16,610
ไม่ใช่ นี่ที่จะใช้เป็นเค้กแต่งงานไง

553
00:38:16,640 --> 00:38:19,230
เราต้องเลือกอันนึง
ช็อคโกแลต หรือ เฮเซลนัท?

554
00:38:19,240 --> 00:38:21,350
ซิลเวียยังอยู่ไหม?

555
00:38:21,370 --> 00:38:24,730
ไม่แล้ว ฝีมือฉัน

556
00:38:24,760 --> 00:38:26,670
ฉันยื่นมือเข้าแทรก

557
00:38:26,690 --> 00:38:30,160
เห็นชัดว่า ฉันเป็นคนฉลาด

558
00:38:31,540 --> 00:38:33,320
เห็นชัดเหรอ?

559
00:38:33,330 --> 00:38:35,150
ตามที่มิเกลว่า

560
00:38:35,180 --> 00:38:38,310
เขามาที่บ้านที่เปิดขาย ฉันเฝ้าบ้านแทนซิล

561
00:38:38,340 --> 00:38:41,310
- จริงเหรอ? 
- เรา เราคุยกันสักพัก

562
00:38:41,320 --> 00:38:45,340
ที่จริง ฉันพูด ฉันแค่ ฉันทำให้เขาได้รู้จริง

563
00:38:46,470 --> 00:38:49,170
รู้จริง

564
00:38:49,180 --> 00:38:51,880
เขาบอกว่าเขาคิดว่าฉัน..

565
00:38:51,890 --> 00:38:55,050
ช่วยชีวิตเขา

566
00:38:55,060 --> 00:38:57,580
ทุกคำ โกหก

567
00:38:57,600 --> 00:39:01,170
เขาโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่? เรื่องเอลเลน?
ก่อนหน้านั้นล่ะ?

568
00:39:01,180 --> 00:39:03,360
ว่าไง ช็อคโกแลตมั้ย?

569
00:39:03,380 --> 00:39:06,150
แล้วเสื้อนั่นล่ะ?

570
00:39:06,160 --> 00:39:09,120
เสื้อนั่น

571
00:39:10,250 --> 00:39:12,580
เด็กซ์เตอร์ เป็นอะไรไป?

572
00:39:12,590 --> 00:39:15,730
ผมต้องไปดูเลือด

573
00:39:16,540 --> 00:39:19,620
หลักฐาน จากการฆาตกรรม

574
00:39:19,630 --> 00:39:22,240
เฮเซลนัท

575
00:39:41,490 --> 00:39:44,930
มาเรีย ทำไมคุณไม่กลับบ้าน พักซะบ้าง?

576
00:39:44,940 --> 00:39:48,530
ไม่ได้ ฉันต้อง..

577
00:39:48,850 --> 00:39:50,410
- ทำอะไรสักอย่าง
- แน่นอน

578
00:39:50,420 --> 00:39:53,600
ผมอยู่นี่ถ้าคุณต้องการ โอเคนะ?

579
00:40:06,870 --> 00:40:09,060
บอกซิว่าเราใกล้ปิดคดีสกินเนอร์ได้แล้ว

580
00:40:09,080 --> 00:40:11,200
เพราะคดีเอลเลน วูล์ฟนี่กำลังจะมาแล้ว

581
00:40:11,220 --> 00:40:13,580
ยังตรวจสอบข้อมูลที่คนแจ้งมา
แต่ยังไม่ได้เรื่องจนถึงตอนนี้

582
00:40:13,600 --> 00:40:16,480
พวกเขาก็คงโกหกต่อไป 
เพราะไม่มีใครเห็นคิงจับแอนทอน

583
00:40:16,500 --> 00:40:18,290
แล้วเรื่องมาริโอ้ แอสทอร์ก้าล่ะ?

584
00:40:18,310 --> 00:40:20,250
ปิดปากสนิทเหมือนคิง

585
00:40:20,270 --> 00:40:22,920
ผมอาจช่วยได้

586
00:40:22,930 --> 00:40:24,940
เธอต้องการข่าวดีบ้างตอนนี้

587
00:40:24,950 --> 00:40:26,810
เราทุกคนล่ะ

588
00:40:26,840 --> 00:40:28,520
คุณจะตั้งข้อหาคิงเหรอ?

589
00:40:28,540 --> 00:40:29,910
ไม่ได้หรอกด้วยหลักฐานที่คุณมี

590
00:40:29,930 --> 00:40:31,580
ถ้าเราปล่อยเขา เขาหายไปกับสายลม

591
00:40:31,600 --> 00:40:32,720
แอนทอนก็ต้องตาย

592
00:40:32,730 --> 00:40:34,930
แล้วคิงถามหาทนายรึยัง?

593
00:40:34,940 --> 00:40:37,030
คิงรู้ว่าเราไม่มีหลักฐานจับเขา
ทำไมต้องเสียเงินเปล่า?

594
00:40:37,040 --> 00:40:42,130
ตามหลักแล้ว ถ้าเขาไม่มีตัวแทน 
ผมเข้าไปยื่นข้อเสนอไม่ได้

595
00:40:43,340 --> 00:40:44,840
ไม่ถ้ามีบันทึก

596
00:40:44,850 --> 00:40:46,530
น่า ไม่มีใครรู้หรอก

597
00:40:46,540 --> 00:40:50,370
อีกปีนึงจากนี้ เทปถูกฉายใน cnn ไม่อ่ะ

598
00:40:50,380 --> 00:40:55,350
ที่จริง กล้องมันชอบดับบ่อยๆ

599
00:40:55,880 --> 00:40:59,720
คงไม่แปลกถ้ามันไม่อัดอะไรไว้เลย

600
00:41:37,360 --> 00:41:39,130
เลือดของฟรีโบ

601
00:41:39,150 --> 00:41:41,270
จุดเชื่อมต่อระหว่างการตายของเขากับมิเกล

602
00:41:41,280 --> 00:41:44,240
ถ้าผมถูกจับ ผมก็ดึงมิเกลลงไปกับผมด้วยได้

603
00:41:44,260 --> 00:41:48,780
ตัวประกัน เครื่องหมายของความเชื่อใจ

604
00:41:53,240 --> 00:41:54,340
อะไร แค่นั้นเหรอ?

605
00:41:54,350 --> 00:41:57,560
ไม่มีทางที่เราจะปล่อยสัตว์นรกนั่นไป

606
00:41:58,120 --> 00:42:01,160
งั้นใช่มั้ย?

607
00:42:09,480 --> 00:42:11,570
หวังว่าจะได้เจอกันอีก

608
00:42:11,600 --> 00:42:15,590
ผมอยากรู้จักคุณดีกว่านี้

609
00:42:23,640 --> 00:42:26,780
แต่คุณจะรู้จักคนๆ นึงจริงๆ ได้ยังไง?

610
00:42:26,810 --> 00:42:30,320
เราต้องรู้มากแค่ไหน?

611
00:43:04,250 --> 00:43:07,000
มันต้องมีอะไรซักอย่าง

612
00:43:07,240 --> 00:43:09,250
เรามีแต่มาริโอ้ ที่ไม่ยอมปริปาก

613
00:43:09,260 --> 00:43:13,260
งั้น เราเชือดเขาทีละชิ้นเองก็ได้ก่อนเขาจะพูด

614
00:43:13,270 --> 00:43:17,260
มอร์แกน เราจะไม่เชือดมาริโอ้

615
00:43:17,270 --> 00:43:19,410
ฉันมีความคิดดีๆ

616
00:43:19,420 --> 00:43:21,560
อยากจะบอกคนอื่นบ้างมั้ย?

617
00:43:21,590 --> 00:43:26,290
ไม่ แค่นายคนเดียว ฉันต้องใช้คู่หูงานนี้

618
00:43:35,880 --> 00:43:38,560
ถึงแล้ว บ้านแสนสุข

619
00:43:38,570 --> 00:43:42,670
แย่หน่อยที่แอนทอนคงไม่มีโอกาส
กลับบ้านบ้าง ต้องขอบใจคุณนะ

620
00:43:46,510 --> 00:43:49,050
อะไร?

621
00:43:50,820 --> 00:43:53,750
ต้นไม้

622
00:43:58,100 --> 00:43:58,950
แย่แล้ว

623
00:43:58,970 --> 00:44:00,890
คุณบอกเขาว่าผมพูดเหรอ?

624
00:44:00,900 --> 00:44:03,890
เราไม่ได้บอกอะไรเขาเลย เขารู้ว่าคุณถูก
จับกุมไว้ เขาคงคิดว่าคุณยอมบอก

625
00:44:03,900 --> 00:44:06,720
ผมไม่ได้บอกอะไรใครเลย

626
00:44:06,730 --> 00:44:09,490
ฟังนะ ฉันเสียใจ เราไม่ได้อยากให้
ครอบครัวคุณต้องมาเดือดร้อนด้วย?

627
00:44:09,500 --> 00:44:11,160
เราจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อช่วยคุณ

628
00:44:11,170 --> 00:44:14,740
คุณจะทำอะไรได้?  ไม่เลย

629
00:44:15,360 --> 00:44:19,600
คุณพูดถูก เราไม่รู้แม้กระทั่งเขาอยู่ไหน

630
00:44:21,390 --> 00:44:25,420
คุณต้องช่วยฉัน ไม่งั้นฉันก็ช่วยคุณไม่ได้

631
00:44:26,220 --> 00:44:28,520
งั้นก็แค่นั้นล่ะ ฉันเสียใจด้วย

632
00:44:28,730 --> 00:44:32,840
เดี๋ยว เขามีตึกอยู่

633
00:44:32,850 --> 00:44:35,950
เราดูทรัพย์สินเขาแล้ว เขาไม่มีตึกที่ไหนเลย

634
00:44:35,960 --> 00:44:38,060
เขาเช่าด้วยเงินสด

635
00:44:38,070 --> 00:44:39,540
เขาให้ผมไปที่นั่นและ
จ่ายค่าเช่าก้อนเดียว

636
00:44:39,550 --> 00:44:43,020
- เขาจะปลูกต้นไม้ไว้ขาย
- อยู่ที่ไหน?

637
00:44:43,410 --> 00:44:46,020
ถนนสาย 164 ใต้ทางด่วน

638
00:44:46,040 --> 00:44:48,250
รู้แค่นั้น

639
00:44:49,160 --> 00:44:50,690
ครอบครัวผมล่ะ

640
00:44:50,700 --> 00:44:55,800
เข้าไปข้างใน ล็อคประตูซะ
ฉันจะส่งสายตรวจมา ไป

641
00:45:03,110 --> 00:45:06,650
- ได้ผล ขึ้นมาเลย
- ขอบคุณ

642
00:45:52,480 --> 00:45:56,050
แอนทอน! แอนทอน คุณอยู่ในนั้นมั้ย?

643
00:45:56,060 --> 00:45:58,720
แอนทอน?

644
00:46:03,570 --> 00:46:06,460
ไม่ยั้งมันแล้ว นี่

645
00:46:10,000 --> 00:46:13,190
มอร์แกน! หลบไป

646
00:46:26,310 --> 00:46:29,970
นี่ฉันเอง ไม่เป็นไรแล้ว คุณปลอดภัยแล้ว

647
00:46:38,730 --> 00:46:42,790
ผมขอรถพยาบาลที่ ถนนสาย 164 ตัด 94 ด่วน

648
00:46:42,800 --> 00:46:46,580
ออกประกาศจับตัวจอร์จ คิง

649
00:46:47,710 --> 00:46:50,930
คุณเจอผม คุณเจอผมแล้ว

650
00:46:50,940 --> 00:46:54,650
คุณหนีฉันไปไม่ได้ง่ายๆ อย่างนั้นหรอก

651
00:47:24,770 --> 00:47:27,670
ผลที่ออกคือ..

652
00:47:31,700 --> 00:47:34,260
ผม เออ..

653
00:47:46,090 --> 00:47:48,590
มาเถอะ ผมจะไปส่งบ้าน

654
00:47:49,490 --> 00:47:52,900
ฉันกลับบ้านไม่ได้

655
00:47:53,610 --> 00:47:57,000
มันเงียบเกินไป

656
00:48:02,160 --> 00:48:04,590
เข้าใจ

657
00:48:08,240 --> 00:48:11,800
คุณไม่อยากคิดถึงสิ่งที่เธอต้องเจอ

658
00:48:12,320 --> 00:48:14,520
- เพื่อจะรู้ว่าเธอไปแล้วจริงๆ
- อย่า

659
00:48:14,530 --> 00:48:17,730
- แต่ ที่รัก เธอจากไปแล้ว
- อย่า

660
00:48:17,740 --> 00:48:20,320
ตกลงมั้ย?

661
00:48:20,360 --> 00:48:23,840
และมันจะเจ็บปวดกว่าสิ่งใด นั่นผมก็รู้

662
00:48:25,770 --> 00:48:30,210
แต่คุณมีเพื่อน

663
00:48:33,290 --> 00:48:38,360
คุณมีผม ผมอยู่นี่

664
00:48:38,820 --> 00:48:44,930
โอเค้? ผมอยู่ที่นี่เพื่อคุณ 
เพื่อช่วยคุณผ่านพ้นมัน

665
00:48:59,420 --> 00:49:02,350
มันไม่ใช่เลือดฟรีโบ
มันไม่ใช่เลือดคนด้วยซ้ำ

666
00:49:02,360 --> 00:49:05,940
มันเป็นวัว เลือดวัว

667
00:49:05,950 --> 00:49:09,200
เขาหลอกใช้ผมมาตลอด

668
00:49:09,210 --> 00:49:12,350
ผมไม่ได้สร้างสัตว์ร้าย ผมถูกมันหลอกใช้

669
00:49:12,360 --> 00:49:16,120
เขาหลอกใช้ผม

670
00:49:25,930 --> 00:49:28,890
มิเกล!

671
00:49:29,330 --> 00:49:32,530
เก้าหลุมมั้ย พรุ่งนี้?

672
00:49:33,310 --> 00:49:36,330
ได้เลย

673
00:49:45,390 --> 00:49:48,610
วันนี้ ผมเสแสร้งให้ทันเขา

674
00:49:48,620 --> 00:49:54,540
แต่ไม่ช้า อาจจะ พรุ่งนี้ 
มิเกลจะได้รู้ชัดว่าผมรู้สึกยังไง

675
00:49:54,550 --> 00:49:58,690
เพราะในที่สุดแล้ว มันมี
อารมณ์นึงที่ผมไม่ต้องเสแสร้ง

676
00:49:58,720 --> 00:50:03,150
วันนี้ ผมรู้สึกบางอย่างจริงๆ