1 00:01:06,108 --> 00:01:07,985 {\an8}(สร้างจากนวนิยายของไอแซค อาซิมอฟ) 2 00:01:28,922 --> 00:01:31,508 เธอควรจะเป็นคนนั้น 3 00:01:32,301 --> 00:01:34,887 ลูกคือคนที่ควรขึ้นยานกู้ชีวิตไป ไม่ใช่เขา 4 00:01:34,887 --> 00:01:38,182 ทําไมให้ผู้หญิงคนนั้นขึ้นยาน ส่งเขาขึ้นยานไปทําไม 5 00:01:39,474 --> 00:01:42,895 ยิ่งเทิดทูนบูชายิ่งหล่อเลี้ยงให้ป่วย สถาบันสถาปนาที่สอง... 6 00:01:42,895 --> 00:01:44,855 เธอไม่ยอมคุยกับคุณหรอก 7 00:01:44,855 --> 00:01:48,233 แต่คุณจะเชื่อเธอ เธอแก้ปริศนาสุดท้ายได้ 8 00:01:50,444 --> 00:01:51,987 เธอแก้ปริศนาสุดท้ายได้ 9 00:01:51,987 --> 00:01:57,159 เทพสร้างไวน์เพื่อชดเชยให้ ผู้ซึ่งไม่มีปัญญาจะแก้แค้น 10 00:01:58,243 --> 00:02:04,458 เทพสร้างมีดเพื่อเอาใจ ผู้ซึ่งไม่อาจยอมรับแผนอันยิ่งใหญ่ของเรา 11 00:02:04,458 --> 00:02:05,542 ฉันมีแผน 12 00:02:05,542 --> 00:02:07,836 แกไม่ยอมเปลี่ยนแผนเลิศเลอนั่นหรอก ฮาริ อย่าหลอกตัวเอง 13 00:02:07,836 --> 00:02:11,465 ต่อให้บอกก่อน ก็ไม่มีทางเปลี่ยนแผนอยู่ดี 14 00:02:11,465 --> 00:02:13,175 ใช่ แต่ปฐมรัศมีไม่อาจพยากรณ์อนาคต 15 00:02:13,175 --> 00:02:15,636 ไม่สามารถคาดเดา ปัจจัยการกระทําของปัจเจกบุคคล 16 00:02:15,636 --> 00:02:17,095 ไม่ใช่ความผิดฉัน ไม่ใช่ความผิดฉัน 17 00:02:17,095 --> 00:02:18,639 แกไม่รู้อะไรเลย 18 00:02:19,139 --> 00:02:21,808 อยากจะบงการทุกอย่าง แต่แกไม่ได้รู้อะไร! 19 00:02:22,309 --> 00:02:25,771 แกเป็นแค่เด็กเอาแต่ใจ 20 00:02:25,771 --> 00:02:30,859 ถ้าบอกแผนสูงส่งนั่นให้คนอื่นได้รู้ด้วย 21 00:02:30,859 --> 00:02:33,237 พวกนั้นอาจจะช่วยแกได้ 22 00:02:33,779 --> 00:02:36,114 แกเห็นแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน บนยานกาคาบข่าว 23 00:02:36,990 --> 00:02:38,534 สุภาษิตโบราณว่าไว้ 24 00:02:38,534 --> 00:02:44,289 ใครๆ ก็ประสบความสําเร็จได้ แต่ต้องบ้าเท่านั้นจึงจะทําการยิ่งใหญ่ 25 00:02:44,289 --> 00:02:46,792 เกิดอะไรขึ้นแล้ว 26 00:02:47,835 --> 00:02:49,044 เกิดอะไรขึ้นแล้ว 27 00:02:58,303 --> 00:03:01,849 ฉันชื่อซัลวอร์ ฮาร์ดิน 28 00:03:05,894 --> 00:03:06,895 ฉันเป็นลูกสาวของคุณ 29 00:03:09,356 --> 00:03:11,191 ฉันไม่มีลูก 30 00:03:12,359 --> 00:03:13,694 คุณคือเกล ดอร์นิคใช่ไหม 31 00:03:14,444 --> 00:03:15,654 งั้นฉันมีข่าวล่ามาบอก 32 00:03:15,654 --> 00:03:19,616 เรื่องของตัวอ่อนเอ็มบริโอที่คุณอาจ... จําไม่ได้ว่าเคยบริจาคไว้ 33 00:03:20,492 --> 00:03:21,577 เทพช่วย 34 00:03:23,120 --> 00:03:26,081 ตอนนี้ปีอะไร ฉันจําศีลไป ฉัน... 35 00:03:26,081 --> 00:03:27,165 ฮื่อ ฉันก็เหมือนกัน 36 00:03:29,418 --> 00:03:31,336 แปลว่าเราหลับมาถึงอนาคตทั้งคู่ 37 00:03:31,336 --> 00:03:33,922 เธออายุเท่าไหร่ ทางกายภาพน่ะ 38 00:03:34,506 --> 00:03:35,924 น่าจะแก่กว่าเธอนะ 39 00:03:37,467 --> 00:03:38,969 ซัลวอร์ ฮาร์ดิน 40 00:03:41,138 --> 00:03:43,390 - มาริ ฮาร์ดิน - อุ้มท้องฉันมา 41 00:03:48,645 --> 00:03:49,730 เลี้ยงฉันมา 42 00:03:52,566 --> 00:03:55,986 แต่ฉันคงเป็นลูกเธอมาตลอด คิดว่านะ 43 00:03:57,404 --> 00:03:58,947 ฉันเหมือนจะรู้เหตุล่วงหน้า 44 00:03:58,947 --> 00:04:02,784 เหมือนที่รู้ว่าต้องมาหาเธอที่นี่ 45 00:04:03,368 --> 00:04:05,787 เธอมาที่นี่เพื่อหาฉันด้วยไหม อาจได้ยินเสียงเรียกมา หรือ... 46 00:04:05,787 --> 00:04:06,955 ไม่ใช่ 47 00:04:09,249 --> 00:04:12,252 ขอโทษนะ เริ่มกันใหม่เถอะ 48 00:04:13,879 --> 00:04:14,880 โอเค 49 00:04:17,548 --> 00:04:22,554 จะให้เรียกว่าอะไร เพราะ เอ่อ "แม่" ฟังดูหนักอยู่ 50 00:04:23,639 --> 00:04:25,891 เรียก "เกล" เฉยๆ ก่อนดีไหม 51 00:04:25,891 --> 00:04:30,521 โอเค งั้นเล่าเรื่องตัวเองให้ฟังหน่อย เกล 52 00:04:33,106 --> 00:04:34,983 แผลเป็นที่แก้มมาจากไหน 53 00:04:36,318 --> 00:04:38,862 ช่วยเล่าเรื่องเรย์ช พ่อของฉัน 54 00:04:40,030 --> 00:04:41,698 วงแหวนบนฟ้าพวกนั้นมาได้ยังไง 55 00:04:43,075 --> 00:04:44,326 ช่วยเล่าให้ฟังทุกอย่างเลย 56 00:04:48,539 --> 00:04:51,083 ยามน้ําโถมขึ้น แผ่นดินจะหดลง 57 00:04:51,625 --> 00:04:55,963 นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับดาวซินแนกซ์ และเกิดขึ้นกับจักรวรรดิ 58 00:04:56,964 --> 00:04:57,965 {\an8}(แทรนทอร์) 59 00:04:57,965 --> 00:04:59,591 {\an8}ทีละวัน ทีละทศวรรษ 60 00:04:59,591 --> 00:05:04,429 {\an8}สถาบันสถาปนาที่หนึ่ง แทะเล็มดาวจากสุดขอบจักรวรรดิไปทีละน้อย 61 00:05:04,930 --> 00:05:08,183 จักรวรรดิที่เคยใหญ่ ค่อยๆ หดน้อยถอยลง 62 00:05:21,280 --> 00:05:22,489 แรงอีกค่ะ องค์จักรวรรดิ! 63 00:05:22,489 --> 00:05:25,909 - ได้โปรด - ไม่ต้อง เป็นตัวเอง เอาเสียงของคุณ 64 00:05:26,952 --> 00:05:27,953 ค่ะ องค์จักรวรรดิ 65 00:05:29,371 --> 00:05:30,581 ไม่ใช่องค์จักรวรรดิ 66 00:05:31,707 --> 00:05:34,668 คลีออน คลีออน 67 00:05:34,668 --> 00:05:35,752 ดี 68 00:05:41,842 --> 00:05:44,261 ใกล้แล้ว 69 00:05:45,179 --> 00:05:46,305 เหมือนกันค่ะ 70 00:05:54,062 --> 00:05:57,232 ลืมตาสิคะ คลีออน มองหน้าฉัน 71 00:06:40,776 --> 00:06:43,362 คิดเหรอว่าเจาะออร่าเรา... 72 00:07:41,211 --> 00:07:42,379 คลีออน 73 00:07:43,213 --> 00:07:44,256 ดีเมอร์เซล 74 00:08:03,233 --> 00:08:05,652 องค์จักรวรรดิถูกยิงที่กล้ามไหล่เดลทอยด์ 75 00:08:05,652 --> 00:08:07,571 และได้รับแผลทะลุทรวงอก 76 00:08:08,739 --> 00:08:11,033 สารพิษนาโนท็อกซินถูกนําส่งผ่านใบมีดโมเลกุล 77 00:08:11,033 --> 00:08:14,661 มีเวลา 12 วินาทีก่อนที่อาการบวมน้ํา จะทําให้ก้านสมองตาย เอามาให้ฉัน 78 00:08:18,457 --> 00:08:20,876 องค์จักรวรรดิจะฟื้นตัว รักษาอาการให้คงที่ 79 00:08:22,419 --> 00:08:24,838 หากเขาถาม ตอบว่าฉันต้องซ่อมแซมตัวเอง 80 00:08:38,352 --> 00:08:39,352 มาอีกแล้วเหรอ 81 00:09:37,619 --> 00:09:38,787 ฮาริ 82 00:10:34,843 --> 00:10:39,389 วัตถุสามมิติ เงาสองมิติ ฉลาดมาก 83 00:10:39,389 --> 00:10:40,682 ฉลาดรึ 84 00:10:46,647 --> 00:10:47,731 ฉันจ่ายเงินซื้อหนังสือนั่นมา 85 00:10:55,155 --> 00:10:59,326 เงาเป็นสามมิติ วัตถุเป็นสี่มิติ 86 00:11:00,035 --> 00:11:01,828 ปริภูมิก็สี่มิติ 87 00:12:33,295 --> 00:12:34,630 ยานน่า 88 00:12:34,630 --> 00:12:36,173 สุดที่รัก 89 00:12:36,173 --> 00:12:37,799 แต่คุณตายไปแล้ว 90 00:12:37,799 --> 00:12:38,884 คุณก็เหมือนกัน 91 00:12:49,478 --> 00:12:50,687 ผมคิดถึงคุณมาก 92 00:12:56,902 --> 00:13:00,822 ยานน่า จักรวาลกําลังจะสลาย 93 00:13:00,822 --> 00:13:03,492 อะไรสักอย่างทําลายอนาคต 94 00:13:03,492 --> 00:13:05,869 หรือว่า... ผมอาจต้องไปแก้ 95 00:13:06,662 --> 00:13:07,996 ผมต้องให้คุณช่วย 96 00:13:07,996 --> 00:13:10,916 โอย ใจผม อยากให้คุณไม่เป็นแค่ความฝัน 97 00:13:12,042 --> 00:13:14,711 ผมหางานเพิ่มให้คุณหงุดหงิดอีกแล้ว 98 00:13:16,004 --> 00:13:17,172 คุณยังกังขา 99 00:13:18,966 --> 00:13:20,300 แต่ฉันอยู่ตรงนี้จริง 100 00:13:24,888 --> 00:13:25,931 พิสูจน์สิ 101 00:13:28,350 --> 00:13:30,561 จะยอมให้พิสูจน์ใหม่ได้แล้วหรือ 102 00:13:33,689 --> 00:13:37,234 ฐานแรกคืออาจสรุปประพจน์สอง 103 00:13:37,734 --> 00:13:39,278 ทีละก้าว 104 00:13:40,028 --> 00:13:41,363 หนึ่ง สอง สาม 105 00:13:42,239 --> 00:13:43,240 ซตพ. 106 00:13:44,241 --> 00:13:47,536 คุณไม่ใช่ยานน่า ผมรู้จักคู่ชีวิตของผมดี 107 00:13:48,704 --> 00:13:50,080 คุณเป็นใครกันแน่ 108 00:13:50,581 --> 00:13:51,999 วิธีที่คุณพูด ผม... 109 00:13:51,999 --> 00:13:53,292 ชอบคิดนี่ 110 00:13:54,918 --> 00:13:55,919 คิดเองสิ 111 00:13:56,920 --> 00:13:58,797 เปิดใจไป 112 00:14:09,391 --> 00:14:10,475 ซัลวอร์! 113 00:14:19,610 --> 00:14:20,861 ซัลวอร์ 114 00:14:43,884 --> 00:14:46,345 ลงไปทําอะไรในนั้น นึกว่าจมน้ําไปแล้ว 115 00:14:46,345 --> 00:14:47,763 ฉันต่างหากนึกว่าเธอจมน้ํา 116 00:14:48,472 --> 00:14:50,891 ฉันตื่นเช้า 117 00:14:51,934 --> 00:14:56,647 พอดีมีสัญชาตญาณ ต้องเดินตรวจปริมณฑลทุกที่ไม่ว่าอยู่ที่ไหน 118 00:14:57,731 --> 00:15:00,567 ฉันเลยเอาเรือเธอไปแทงปลามา 119 00:15:01,068 --> 00:15:02,861 ปลาที่นี่เหมือนอาสามาเอง 120 00:15:02,861 --> 00:15:03,862 ขอโทษนะ 121 00:15:04,363 --> 00:15:05,614 ฉันตกใจไปเอง 122 00:15:06,114 --> 00:15:08,116 บางทีฉันก็ฝัน 123 00:15:08,742 --> 00:15:10,285 ฝันถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้น 124 00:15:11,995 --> 00:15:12,871 ฝันเห็นอนาคตเหรอ 125 00:15:13,830 --> 00:15:15,457 คิดว่าฉันสัมผัสอนาคตได้ 126 00:15:17,417 --> 00:15:19,920 ตลกดีนะ เพราะทางฉันจะฝันเห็นอดีต 127 00:15:21,964 --> 00:15:23,173 อดีตของเธอ 128 00:15:23,173 --> 00:15:24,758 นั่นเป็นเรื่องที่เราเป็นเหมือนกันมั้ง 129 00:15:25,926 --> 00:15:27,469 นอนหลับไม่เคยสนิททั้งคู่ 130 00:15:27,469 --> 00:15:29,054 แต่มันไม่ได้เหมือนกัน 131 00:15:30,138 --> 00:15:31,139 อ้อ 132 00:15:32,558 --> 00:15:33,559 งั้นก็ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย 133 00:15:35,644 --> 00:15:37,104 นอกจากเจ้านั่นสินะ 134 00:15:38,981 --> 00:15:40,482 ทําไมถึงยังไม่เปิดใช้งาน 135 00:15:42,150 --> 00:15:43,819 ไม่มีอุปกรณ์ 136 00:15:45,028 --> 00:15:46,989 จําเรื่องสัญชาตญาณที่เล่าเมื่อกี้ได้ไหม 137 00:15:48,448 --> 00:15:50,742 - มันบอกฉันได้ด้วยเวลาคนโกหก - ฉันไม่ได้โกหก 138 00:15:55,914 --> 00:15:57,332 แต่เหรียญบอกว่าโกหก 139 00:16:00,711 --> 00:16:01,712 {\an8}(เทอร์มินัส) 140 00:16:01,712 --> 00:16:03,130 {\an8}ผ่านมาแล้ว 173 ปี 141 00:16:03,130 --> 00:16:05,841 {\an8}นับตั้งแต่สถาบันสถาปนาถูกอัปเปหิไปยังเทอร์มินัส 142 00:16:06,425 --> 00:16:11,180 และก็เหมือนที่ซินแนกซ์ ผืนน้ําน่าหวั่นใจถาโถมไปทั่วทุกแห่ง 143 00:16:11,763 --> 00:16:13,557 สถาบันสถาปนาเจริญรุ่งเรือง 144 00:16:14,391 --> 00:16:17,644 แต่สถาบันสถาปนาที่แผ่ขยายไพศาล นับเป็นภัยคุกคาม 145 00:16:19,271 --> 00:16:23,483 อีกนานเท่าใด ก่อนที่จักรวรรดิจะดิ้นพราดเหมือนคนจมน้ํา 146 00:16:26,028 --> 00:16:28,405 ปรากฏว่าใช้เวลาไม่นานเลย 147 00:16:40,000 --> 00:16:42,252 วอร์เดน เสียงหวอแบบนี้ฉันไม่เคยได้ยินเลย 148 00:16:42,252 --> 00:16:45,547 ไม่มีใครได้ยินมา 138 ปีแล้ว 149 00:16:53,222 --> 00:16:54,389 มาจากภัณฑาคาร 150 00:17:12,324 --> 00:17:13,867 วอร์เดน ใช่สิ่งที่ผมคิดรึเปล่า 151 00:17:14,367 --> 00:17:16,161 สนามตัดพลังลดความแรงลงแล้วแน่ๆ ผ.อ. 152 00:17:16,161 --> 00:17:18,247 อีกไม่กี่วินาทีเราจะสามารถเดินเข้าไปได้ 153 00:17:18,247 --> 00:17:21,500 เซลดอนบอกไว้ว่าจะกลับมา แต่ไม่เคยนึกฝันว่าผมจะอยู่จนได้เห็นเขาจริงๆ 154 00:17:21,500 --> 00:17:23,710 และก็ยังอาจไม่ได้เห็น เดินไปดูกับผมสิ 155 00:17:24,419 --> 00:17:26,672 ผ่านมา 20 นาทีแล้ว ยังไม่มีช่องประตู 156 00:17:26,672 --> 00:17:29,424 - ไม่เห็นเซลดอน ยังไม่เห็น - ยังเหรอ 157 00:17:29,424 --> 00:17:32,261 ผมว่าท่านศาสดากําลังให้เวลาเราเตรียมตัว 158 00:17:32,261 --> 00:17:36,014 - เตรียมทําอะไร - ทําสงคราม กับจักรวรรดิ 159 00:17:36,014 --> 00:17:37,516 ทัพเราอยู่ในระยะตั้งไข่ 160 00:17:37,516 --> 00:17:39,351 ผมพูดมาตลอดว่าถ้าต้องทําสงครามจริงๆ... 161 00:17:39,351 --> 00:17:41,186 เซลดอนบอกไว้ว่ายังไงก็เลี่ยงไม่ได้ 162 00:17:41,687 --> 00:17:43,480 เรารู้มาตลอดว่า ชีวิตพวกเราต้องมาถึงตรงนี้สักวัน 163 00:17:43,480 --> 00:17:44,898 วอร์เดน 164 00:17:44,898 --> 00:17:47,818 บริกาเดียร์ ฝ่ายกองทัพย่อมรู้สึกว่า ต้องเตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้เสมอ 165 00:17:48,318 --> 00:17:51,113 แต่ผมคิดว่าพวกเราพร้อมแล้ว ที่จะรับฟังสารอะไรก็ตามจากเซลดอน 166 00:17:52,739 --> 00:17:54,491 แค่อยากให้เขารีบบอกให้มันจบๆ 167 00:17:59,246 --> 00:18:02,875 ฮาริ เซลดอนสมองเฟื่องเกินไปเสมอ ในความเห็นฉัน 168 00:18:03,667 --> 00:18:06,712 ตั้งแต่เด็ก เขาก็รู้แล้วว่า น้ําทะเลนั้นท่วมสูงในใจผู้คน 169 00:18:06,712 --> 00:18:10,382 รู้ก่อนที่เขาได้รู้ว่าคําถามใดล้ําเส้นเกินจะเอ่ย 170 00:18:11,175 --> 00:18:14,469 และเมื่อความคิดทําให้เขาได้ข้อสรุปแปลกใหม่ 171 00:18:15,262 --> 00:18:16,638 เขาจึงไม่ปฏิเสธมัน 172 00:18:17,764 --> 00:18:21,143 คุณเป็นใคร ทําไมถึงมาหาผมในร่างยานน่า 173 00:18:21,643 --> 00:18:26,148 ถูกกักให้อยู่เดียวดายมาแสนนาน ต้องเป็นฉันจึงจะได้ไว้ใจกัน 174 00:18:26,648 --> 00:18:30,027 สร้างความไว้ใจ นั่นเป็นเทคนิคของการสอบสวนคั้นความจริง 175 00:18:30,027 --> 00:18:31,153 ไม่ใช่คู่ชีวิต 176 00:18:31,862 --> 00:18:34,198 และวิธีพูดของคุณ จังหวะเว้นวรรคแบบนั้น 177 00:18:35,490 --> 00:18:37,784 "ฉันเหงา..." แล้วก็มีอะไรสักอย่าง 178 00:18:37,784 --> 00:18:40,120 - จาก "จังหวะจะโคนของคํา" - จังหวะจะโคนของคํา 179 00:18:40,120 --> 00:18:43,749 อะไรกัน นั่นยกคํา แต่คําใคร 180 00:18:43,749 --> 00:18:46,001 เกล ดอร์นิค เหตุแห่งทุกข์ของผม 181 00:18:46,710 --> 00:18:48,879 คําที่เขาพูดไว้เมื่อนานมากมาแล้ว 182 00:18:49,796 --> 00:18:51,089 คิดสิ ฮาริ 183 00:18:52,424 --> 00:18:53,884 เขาพูดเป็นร้อยกรอง 184 00:18:54,468 --> 00:18:58,138 พยางค์ไม่เน้นเสียงสอง แล้วเน้นหนึ่ง 185 00:18:58,138 --> 00:18:59,932 วรรคละเก้าพยางค์ 186 00:19:00,807 --> 00:19:04,353 มาตราอนาเพสติกสามคณะ แทบไม่มีกวีที่ไหนใช้กัน 187 00:19:05,187 --> 00:19:07,940 แต่ผมรู้จักคนที่เป็นทั้งกวีและนักคณิตศาสตร์ ที่พูดแบบนั้น 188 00:19:08,524 --> 00:19:09,691 คาลเล 189 00:19:12,277 --> 00:19:14,780 ผู้เขียนข้อพิสูจน์จักรวาลพับข้อที่เก้า 190 00:19:15,531 --> 00:19:19,409 เก่งมาก ตอนนี้รู้หรือยังว่าตนเองอยู่ที่ไหน 191 00:19:20,619 --> 00:19:23,121 เมื่อกี้อยู่ในที่จองจําหนึ่ง ตอนนี้ก็ยังถูกขังแค่เปลี่ยนที่ 192 00:19:24,414 --> 00:19:30,337 ผมถูกส่งต่อเข้ามาในปริภูมิ ซึ่งยานน่ากับผมพับโดยใช้สูตรสมการของคุณ 193 00:19:32,005 --> 00:19:33,549 ผมอยู่ในปฐมรัศมี 194 00:19:45,227 --> 00:19:48,605 ฉันดักฮาริ เซลดอนไว้ในนี้ 195 00:19:49,857 --> 00:19:53,277 แต่ฉันทิ้งฮาริไว้ในภัณฑาคารที่เทอร์มินัส 196 00:19:53,277 --> 00:19:56,321 ฉันน่าจะเดาได้ว่า เขาไม่มีทางยอมให้เทอร์มินัสอยู่โดยไม่มีเขา 197 00:19:57,322 --> 00:19:59,575 แสดงว่า เขาทําสําเนาสติสัมปชัญญะไว้อีกชุด 198 00:19:59,575 --> 00:20:01,952 เพราะมีชุดหนึ่งอยู่กับฉันตอนลงจอดที่นี่ 199 00:20:01,952 --> 00:20:03,328 อยู่ในหน่วยเก็บข้อมูล 200 00:20:03,328 --> 00:20:05,789 - เท่ากับตอนนี้มีฮาริสองคนเหรอ - ดูท่าจะเป็นงั้น 201 00:20:06,456 --> 00:20:09,334 เมื่อคืน ตอนเธอหลับอยู่ ฉันโอนสติเขาเข้ามาไว้ในปฐมรัศมี 202 00:20:09,918 --> 00:20:12,546 - ทําไม - เพราะฉันไม่ไว้ใจเขา 203 00:20:12,546 --> 00:20:15,883 แต่ฮาริเป็นผู้ก่อตั้งสถาบันสถาปนา แล้วแผนของเขาก็ได้ผล 204 00:20:15,883 --> 00:20:19,344 ฮาริยอมสละทุกคนไปเพื่อให้แผนสําเร็จ ซัลวอร์ 205 00:20:19,344 --> 00:20:21,555 เธอไม่ได้รู้จักเขาเหมือนฉัน เขา... 206 00:20:21,555 --> 00:20:23,557 เขากักความจริงไว้ส่วนหนึ่งเสมอ 207 00:20:24,308 --> 00:20:26,602 เขาเอาแผนทั้งหมดเข้ารหัส 208 00:20:27,186 --> 00:20:31,523 เข้ารหัสอนาคตทุกอย่างของมนุษยชาติไว้ในนี้ 209 00:20:32,482 --> 00:20:33,692 รู้ไหมว่าฉันคิดยังไง 210 00:20:34,276 --> 00:20:36,236 ฉันคิดว่าเธอไม่ได้กลัวฮาริ 211 00:20:36,904 --> 00:20:38,488 ฉันว่าเธอกลัวตัวแผนนั่นแหละ 212 00:20:39,072 --> 00:20:40,824 ฝันร้ายของเธอก็อาจจะเป็นเรื่องนั้นมากกว่า 213 00:20:41,325 --> 00:20:46,121 ผ่านมาเท่าไหร่นะ 138 ปีแล้วไหม ตั้งแต่เราตื่นกันครั้งสุดท้าย 214 00:20:47,372 --> 00:20:51,627 เท่าที่รู้ การล่มสลายอาจจะเกิดขึ้นแล้วก็ได้ 215 00:20:52,669 --> 00:20:55,506 และนี่อาจเป็นความเห็นฉันคนเดียว แต่ฉันก็อยากรู้ว่าตอนนี้จักรวาลไปถึงไหน 216 00:20:56,173 --> 00:20:57,674 สอนหน่อยว่าเจ้านี่ทํางานยังไง 217 00:20:59,885 --> 00:21:01,470 ต้องใช้ท่าชุดหนึ่ง 218 00:21:01,470 --> 00:21:04,473 แตะข้างบนก่อน แล้วก็ค่อยๆ ม้วนมือ 219 00:21:18,028 --> 00:21:19,112 เลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ 220 00:21:21,323 --> 00:21:22,449 เห็นปมตรงนี้ไหม 221 00:21:24,743 --> 00:21:26,453 นั่นคือวิกฤตแรก 222 00:21:26,453 --> 00:21:27,829 ที่เธอช่วยแก้ไป 223 00:21:27,829 --> 00:21:33,669 ทีนี้เราดูต่อไปตามช่วงเวลาอีก 138 ปี ถึงวันนี้ 224 00:21:34,294 --> 00:21:35,671 นั่นคือวิกฤตอีกครั้งเหรอ 225 00:21:36,672 --> 00:21:39,466 วิกฤตที่สอง ใกล้จะมาถึงเต็มที 226 00:21:40,050 --> 00:21:43,387 - แต่เราก็รอดจากวิกฤตแรกมาได้ - แค่เพราะมีเธอ 227 00:21:43,387 --> 00:21:47,891 ฉันควรจะเป็นคนแก้วิกฤตนั้น แต่ฉันไม่ได้อยู่ที่นั่น และประเด็นคือ 228 00:21:47,891 --> 00:21:50,769 วิกฤตครั้งนี้จะใหญ่กว่าครั้งที่แล้วอีก 229 00:21:52,771 --> 00:21:53,772 ดูนะ 230 00:21:57,568 --> 00:21:58,569 ฉันไม่เข้าใจ 231 00:21:59,945 --> 00:22:03,407 เส้นสีฟ้าคือชะตาที่มนุษยชาติควรจะเป็น 232 00:22:04,408 --> 00:22:06,034 อนาคตที่ฮาริคํานวณเอาไว้ 233 00:22:07,744 --> 00:22:10,706 เส้นสีแดงคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น นับตั้งแต่วิกฤตครั้งก่อน 234 00:22:11,373 --> 00:22:14,251 นั่นคือความจริงวันนี้ 235 00:22:16,044 --> 00:22:19,089 - แผนมันเบี่ยงออกจากที่คิดไว้ - ใช่ 236 00:22:19,965 --> 00:22:22,551 ปมนี้ เรียกว่าวิกฤตที่สามแล้วกัน 237 00:22:22,551 --> 00:22:23,969 นั่นคือจุดเปลี่ยน 238 00:22:23,969 --> 00:22:25,345 ถ้าไม่รับมือให้ดี 239 00:22:25,345 --> 00:22:28,640 จะมีวิกฤตที่สี่ ที่ห้า ไปจนถึงครั้งที่พัน 240 00:22:30,809 --> 00:22:32,811 ถ้าไม่รีบเตรียมรับมือตั้งแต่ตอนนี้ 241 00:22:32,811 --> 00:22:36,148 ช่วงยุคมืดที่ฮาริทํานายไว้จะยิ่งยาวขึ้น ไม่ใช่สั้นลง 242 00:22:36,732 --> 00:22:37,733 ยาวแค่ไหน 243 00:22:41,320 --> 00:22:43,113 ยาวนานจนอาจจะไม่มีวันจบสิ้น 244 00:22:49,161 --> 00:22:52,414 - ทําอะไรเขา - องค์จักรวรรดิไม่ยอมใช้ยาสลบ 245 00:22:52,414 --> 00:22:54,791 ข้าไม่มีทางยอมให้มืดมีดพวกนี้ รมยาให้ข้าหลับ... 246 00:22:58,378 --> 00:22:59,796 และเสี่ยงให้พวกนั้นปลุกโคลนของข้าอีกฅนขึ้นมา 247 00:23:00,464 --> 00:23:02,508 ใครจะรู้ พวกนั้นอาจรู้เห็นเป็นใจ กับการลอบสังหาร 248 00:23:04,134 --> 00:23:06,011 ใครจะรู้ เจ้าก็อาจรู้เห็นด้วย! 249 00:23:06,011 --> 00:23:07,971 ท่านไม่มีทางคิดว่าข้าจะทําเรื่องแบบนี้ได้ 250 00:23:07,971 --> 00:23:10,891 การผูกพันธมิตร แผนอภิเษก เจ้าเกลียดแผนนั้น! 251 00:23:14,728 --> 00:23:17,022 - เสร็จหรือยัง - ขอรับ องค์จักรวรรดิ แต่ท่านต้อง... 252 00:23:17,022 --> 00:23:19,691 ถ้าคําว่า "พัก" หลุดออกมา หัวจะได้หลุดจากบ่า 253 00:23:21,652 --> 00:23:22,986 พยุงขึ้นหน่อย 254 00:23:25,531 --> 00:23:30,494 ใครก็ได้เอาเสื้อคลุมมาที จะได้ไม่ต้องแกว่งความเป็นชายให้เมื่อยตุ้ม! 255 00:23:50,264 --> 00:23:54,226 - องค์จักรวรรดิ - พวกมันเป็นใคร ชาโดว์มาสเตอร์ 256 00:23:55,018 --> 00:23:57,020 - เทวทูตบอด - เทวทูตรึ 257 00:23:58,146 --> 00:24:00,399 ให้ตาย นึกว่าพวกนั้นเป็นแค่ตํานาน 258 00:24:01,441 --> 00:24:04,653 ฝึกฝนกันในเงามืด เข้ารหัสทุกอย่างในจิต 259 00:24:05,237 --> 00:24:06,822 ไม่อาจอ่านอะไรจากพวกนั้นได้ 260 00:24:07,781 --> 00:24:11,159 แล้วพวกมันฉวยโอกาสจากความเลินเล่อ 261 00:24:11,159 --> 00:24:12,744 หรือว่ามีใครช่วย 262 00:24:16,206 --> 00:24:18,417 พวกมันคนหนึ่งเข้ามาตามทางของข้ารับใช้ 263 00:24:18,417 --> 00:24:20,711 องค์จักรวรรดิ ผม... 264 00:24:21,670 --> 00:24:24,798 จับเงาทุกตัวไปให้ศาลไต่สวนศรัทธาสอบความผิด 265 00:24:25,632 --> 00:24:26,884 ออกไป 266 00:24:38,020 --> 00:24:39,521 วันนี้ข้ากลัวมาก 267 00:24:39,521 --> 00:24:41,315 พวกเราก็ไม่ได้ปราศจากอารมณ์นั้น 268 00:24:42,691 --> 00:24:44,193 คลีออนที่สิบสามก็รู้จักความกลัว 269 00:24:44,776 --> 00:24:45,819 ข้าไม่อยากตาย 270 00:24:46,778 --> 00:24:50,282 ข้ารู้ว่าทิวาคนใหม่จะถูกปลุกขึ้นมา โดยไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 271 00:24:51,241 --> 00:24:54,870 แต่ถ้าคมดาบนั้นตัดผ่านคอข้า 272 00:24:56,538 --> 00:24:57,789 ชีวิตข้าจะจบสิ้น 273 00:24:58,373 --> 00:24:59,917 นั่นคงเป็นพันธุกรรมที่เบี่ยงเบนไป 274 00:25:00,918 --> 00:25:04,379 ข้ารู้สึกเป็นวิญญาณดวงเดี่ยว 275 00:25:06,840 --> 00:25:09,051 เจ้าไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นวิญญาณเดี่ยวรึ 276 00:25:09,051 --> 00:25:11,261 การมีลูกไม่ได้ทําให้เราเป็นอมตะ 277 00:25:13,096 --> 00:25:14,389 ตรงกันข้ามเสียอีก 278 00:25:15,307 --> 00:25:16,767 ลูกมาเพื่อแทนที่พวกเรา 279 00:25:16,767 --> 00:25:18,810 นั่นคือหัวใจของการมีลูกไม่ใช่รึ 280 00:25:20,938 --> 00:25:23,732 และถ้าท่านมีลูกจริง ในวันที่ท่านตาย 281 00:25:25,776 --> 00:25:26,818 ท่านก็จะหายไปจากโลก 282 00:25:29,154 --> 00:25:30,739 และนั่นจะเป็นจุดสิ้นสุดของท่านจริงๆ 283 00:25:32,407 --> 00:25:37,412 พวกเราตอนนี้ในฐานะภราดา เป็นสิ่งที่เหนือกว่านั้น 284 00:25:37,996 --> 00:25:39,414 จริงนะ เป็นสิ่งที่... 285 00:25:42,626 --> 00:25:44,920 ไม่ต้องหยุด ข้าอยากให้เจ้าพูดตรงๆ 286 00:25:46,046 --> 00:25:48,674 ช่วงนี้เจ้ากับสนธยาระวังปากระวังคํามาก 287 00:25:50,217 --> 00:25:53,679 ข้ายินดีที่เจ้าพูดออกมาจากใจ มานี่สิ 288 00:26:07,985 --> 00:26:11,196 เจ้ากับสนธยาจะต้องยอม เข้ารับการตรวจสอบระบบประสาท 289 00:26:11,196 --> 00:26:12,406 อะไรนะ 290 00:26:12,406 --> 00:26:14,867 จะมีการตรวจดูความจําอย่างละเอียด ในทุกกลีบสมอง 291 00:26:14,867 --> 00:26:16,118 ตรวจดูชีวประวัติศาสตร์ทั้งหมด 292 00:26:17,119 --> 00:26:20,789 - ท่านคิดว่าเราทําเรื่องแบบนี้ได้ลงคอรึ - ถ้าสถานการณ์ปกติก็ไม่มีทาง 293 00:26:21,957 --> 00:26:26,211 แต่ข้าดูออกว่าเจ้าทั้งสอง หวั่นใจกับงานอภิเษกที่จะเกิดขึ้นแค่ไหน 294 00:26:29,131 --> 00:26:31,383 เราไม่มีอะไรซ่อนเร้น 295 00:26:31,967 --> 00:26:32,968 ก็ดี 296 00:26:37,598 --> 00:26:38,599 ดี 297 00:26:46,398 --> 00:26:47,441 คุณเป็นอะไรไหม 298 00:26:48,400 --> 00:26:52,529 อีกไม่ช้าก็จะเรียบร้อยค่ะ องค์จักรวรรดิ สัมปชัญญะของฉันเก็บแยกส่วนไม่รวมศูนย์ 299 00:26:53,614 --> 00:26:56,366 - ท่านล่ะ เป็นอะไรไหม - ไม่เป็น ก็แค่... 300 00:27:00,412 --> 00:27:01,872 สิ่งที่เราทํากัน 301 00:27:03,290 --> 00:27:06,627 ไม่นับเป็นเรื่องบัดสีใช่ไหม 302 00:27:07,711 --> 00:27:11,798 สิ่งใดที่มอบให้โดยเต็มใจด้วยรัก ไม่มีทางเป็นเรื่องบัดสี 303 00:27:12,382 --> 00:27:14,676 แต่ขอฉันอยู่เป็นส่วนตัวสักครู่ 304 00:27:14,676 --> 00:27:17,054 ได้สิ แน่นอน 305 00:28:19,408 --> 00:28:22,077 ตอนข้าไปจากแทรนทอร์ เขาเพิ่งเริ่มสร้างวงแหวน 306 00:28:22,578 --> 00:28:23,912 เขาแขวนป้ายทั่วเมือง 307 00:28:23,912 --> 00:28:26,540 พรรณนาเหมือนเป็นแผงคอของกิ้งก่า 308 00:28:28,750 --> 00:28:31,628 สัญลักษณ์แห่งพละกําลังน่าเกรงขาม 309 00:28:31,628 --> 00:28:32,671 จริงรึ 310 00:28:33,172 --> 00:28:36,175 ฉันกลับเข้าใจว่ากิ้งก่าจะกางแผงคอ เมื่อมันหวาดกลัว 311 00:28:37,134 --> 00:28:38,719 พวกนั้นสมควรจะกลัวท่าน 312 00:28:49,938 --> 00:28:52,816 คิดอะไรอยู่ถึงนอนกับดีเมอร์เซล 313 00:28:53,358 --> 00:28:56,403 คลีออนที่หนึ่งก็สนิทสนมกับนางแบบเดียวกัน ทําไมข้าจะทําบ้างไม่ได้ 314 00:28:56,403 --> 00:28:59,531 เพราะนางเป็นคนเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ท่าน ตั้งแต่ยังเด็ก นั่นเรื่องหนึ่งแล้ว 315 00:28:59,531 --> 00:29:01,408 เรื่องที่สอง นั่นถือเป็นการใช้ตําแหน่งโดยมิชอบ 316 00:29:02,326 --> 00:29:03,327 ไม่ต้องห่วง... 317 00:29:04,912 --> 00:29:07,247 นางชอบใจกับตําแหน่งท่วงท่าของข้าอยู่ 318 00:29:08,790 --> 00:29:10,417 นางเป็นคนเริ่มทอดสะพานก่อน 319 00:29:14,004 --> 00:29:15,756 และก็ถือว่าดีที่นางอยู่ในห้องนั้น 320 00:29:15,756 --> 00:29:17,299 พวกมันเข้ามาถึงในห้องนอนข้า ภราดา 321 00:29:17,299 --> 00:29:20,427 ที่แย่กว่านั้น ออร่าป้องกันกลับไม่ทํางาน 322 00:29:22,054 --> 00:29:23,222 มีคนไปยุ่งกับมัน 323 00:29:27,768 --> 00:29:29,978 จ้างองค์กรนอกวังมาตรวจสอบ 324 00:29:29,978 --> 00:29:32,981 การรักษาความปลอดภัยภายในของเรา ถ้าไม่ไร้ความสามารถก็แปลว่ารู้เห็นเป็นใจ 325 00:29:34,775 --> 00:29:39,196 แต่อย่าลืม ต้องมองให้รอบด้านทั้งนอกและใน 326 00:29:39,196 --> 00:29:41,323 - ช่างออกตัวว่าไร้มลทินดียิ่ง - ใช่สิ 327 00:29:41,323 --> 00:29:46,036 ชาวต่างด้าวดูแปลกประหลาดขึ้นทุกที แม้แต่พวกที่เราอ้าแขนต้อนรับ 328 00:29:46,036 --> 00:29:49,331 พวกนี้เป็นแขกของท่าน ข้อเสนอเชื่อมสัมพันธ์ของท่านเอง 329 00:29:49,331 --> 00:29:52,209 คณะดูแลความเรียบร้อยขององค์ราชินี ใหญ่โตกว่าที่คาดไว้ 330 00:29:52,793 --> 00:29:55,045 ซึ่งนั่นอาจสร้างโอกาส 331 00:29:55,629 --> 00:29:56,839 มีคนพูดกันว่า 332 00:29:57,339 --> 00:30:00,467 นางวางแผนอุบัติเหตุซึ่งทําให้นางได้ครองบัลลังก์ 333 00:30:00,467 --> 00:30:02,970 แน่นอน หากนางคิดจะฆ่าท่าน 334 00:30:02,970 --> 00:30:05,556 จะฉลาดกว่าถ้ารอจนอภิเษกกันเรียบร้อยก่อน 335 00:30:05,556 --> 00:30:07,975 และจะดีต่อท่านและอรุณามาก หากพิธีอภิเษกไม่เกิดขึ้นตามแผน 336 00:30:08,642 --> 00:30:10,477 ข้ายังไม่ได้ปลงใจกับสัมพันธ์ครั้งนี้ 337 00:30:11,645 --> 00:30:13,647 ดูเหมือนราชินีซาเรธก็ยังไม่ปลงใจเช่นกัน 338 00:30:13,647 --> 00:30:16,066 แต่ใจท่านเอนเอียงไปทางนั้น 339 00:30:16,066 --> 00:30:18,777 เราไม่สามารถใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆ แบบ... แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ 340 00:30:18,777 --> 00:30:21,321 ล่องลอยเบี่ยงเบนไปไกลขึ้นทุกที จากต้นกําเนิดพันธุกรรม 341 00:30:21,905 --> 00:30:26,785 ลึกๆ แล้ว ท่านหรือแม้แต่อรุณา คงต้องเข้าใจเรื่องนั้น 342 00:30:26,785 --> 00:30:28,078 เราต้องเข้าใจด้วยรึ 343 00:30:30,622 --> 00:30:32,666 เราลอยห่างออกไป นั่นจริง 344 00:30:32,666 --> 00:30:36,461 แต่การคัดหางเสือเข้าไปในกระแสน้ําเชี่ยว ช่างเป็นวิธีแก้ที่ประหลาด 345 00:30:36,461 --> 00:30:38,130 แต่เป็นวิธีที่กล้าที่สุด 346 00:30:38,922 --> 00:30:41,800 ถึงเวลาที่จักรวรรดิจะต้องหัดพายเรืออีกครั้ง 347 00:30:47,848 --> 00:30:49,600 รู้สึกเหมือนเห็นได้ว่าน้ําจะสูงขึ้นเรื่อยๆ 348 00:30:50,601 --> 00:30:55,898 แทบไม่เหลืออะไรแล้ว ตอนนี้เรียกที่นี่เป็นบ้านแทบไม่ได้ 349 00:30:57,107 --> 00:30:59,234 อาจเป็นเพียงที่ซึ่งเราจะได้มาเจอกัน 350 00:31:00,819 --> 00:31:05,449 ถ้าจะมีโอกาสสร้างอนาคตที่ดีขึ้น ฉันพนันว่ามันต้องอยู่บนฟ้า 351 00:31:07,743 --> 00:31:11,955 จะไปยังไง ยานของเธอจมอยู่ในทะเลหลายปี ปะการังงอกทับหมดแล้ว 352 00:31:12,831 --> 00:31:13,832 ยานเบกการ์อึดมาก 353 00:31:14,541 --> 00:31:17,669 แค่โดนน้ํานิดหน่อยกับปะการังเล็กน้อย ไม่ถึงกับเสียหายถาวรหรอก 354 00:31:18,253 --> 00:31:19,630 และรูที่ลํายานล่ะ 355 00:31:19,630 --> 00:31:22,216 กองลาดตระเวนจักรวรรดิยิงใส่ก่อนฉันจะจําศีล 356 00:31:22,925 --> 00:31:24,259 ถ้าเปิดซีพียูของยานได้ 357 00:31:24,259 --> 00:31:26,470 ฉันน่าจะรีบู้ตปิดแล้วเปิดใหม่ สั่งล้างเครื่องอีกครั้งได้ 358 00:31:26,470 --> 00:31:29,556 ยานน่าจะลอยขึ้นมาบนผิวน้ําได้เอง เหมือนจุกคอร์ก 359 00:31:29,556 --> 00:31:32,976 จากนี้ถึงตัวยานคือ 12 เมตร ไปให้ถึงห้องควบคุมน่าจะอีก 30 เมตร 360 00:31:33,727 --> 00:31:35,646 พอไปถึงก็ต้องใช้อีกหนึ่งนาทีเพื่อจะรีบู้ต 361 00:31:35,646 --> 00:31:38,106 แต่ฉันก็ตายแน่ เพราะกลั้นหายใจได้ไม่นานขนาดนั้น 362 00:31:38,106 --> 00:31:39,816 ทําได้ ถ้าฉันดําลงไปด้วย 363 00:31:40,317 --> 00:31:43,195 ฉันรีบู้ตยานไม่เป็น แต่ฉันรู้ว่าจะกลั้นหายใจยังไง 364 00:31:43,195 --> 00:31:45,614 ไปถึงห้องควบคุมแล้วฉันถ่ายลมหายใจให้เธอได้ 365 00:31:45,614 --> 00:31:47,366 ลมหายใจเธอเหรอ แล้วถ้าเธอจมไปล่ะ 366 00:31:47,366 --> 00:31:49,868 สมองจะยังไม่เสียหาย จนกว่าจะขาดอากาศไปอย่างน้อยสี่นาที 367 00:31:50,369 --> 00:31:51,370 เธอมีเวลาพอ 368 00:31:52,204 --> 00:31:54,581 - ไม่เอา - เธอเห็นการคํานวณแล้ว 369 00:31:54,581 --> 00:31:58,085 เราไม่ใช่แค่ต้องรอดจากวิกฤตเดียว แต่เป็นวิกฤตอีกหลายครั้ง 370 00:31:58,085 --> 00:32:01,630 แต่เราต้องรีบจัดการ ไม่อย่างนั้นจะได้ตายกันทั้งคู่ 371 00:32:02,506 --> 00:32:05,050 ไซเรนทะเลพวกนี้ ปกติเป็นสีจางเกือบขาว 372 00:32:05,050 --> 00:32:09,096 แต่ถ้าทุกตัวกลายเป็นสีแดงก่ําแบบนั้น แปลว่าสูบออกซิเจนเข้าไปในตัว 373 00:32:10,389 --> 00:32:12,808 แปลว่ามันกําลังจะดําลงน่านน้ําลึก 374 00:32:13,392 --> 00:32:16,103 - นั่นเป็นเรื่องดีหรือแย่ - แย่มาก 375 00:32:17,020 --> 00:32:18,564 แปลว่าพายุใหญ่กําลังจะมา 376 00:32:19,314 --> 00:32:20,816 บรรยายถึงเส้นทางในยานหน่อย 377 00:32:21,400 --> 00:32:25,153 เอ่อ เลี้ยวขวา แล้วก็ซ้าย แล้วเลี้ยวขวาอีกทีเมื่อถึงทางแยก 378 00:32:26,655 --> 00:32:29,408 - ไปถึงแล้วฉันจะดึงเธอไปเอง - เดี๋ยวนี้เลยเหรอ 379 00:32:29,408 --> 00:32:32,494 เดี๋ยวนี้ ไม่ต้องคิด ทําไปเลย 380 00:32:33,078 --> 00:32:38,917 หายใจเข้าลึกๆ สามครั้ง เข้า ออก เข้า ออก เข้า แล้วดําลงไป 381 00:35:08,859 --> 00:35:09,985 เกล! 382 00:35:21,997 --> 00:35:22,998 เกล 383 00:35:32,633 --> 00:35:33,967 - สําเร็จรึเปล่า - สําเร็จแล้ว 384 00:35:34,927 --> 00:35:36,178 เจ็บมากเลย 385 00:35:36,178 --> 00:35:38,472 เธอเป็นคนสุดท้ายในโลกที่ฉันรู้จัก ฉันไม่อนุญาตให้ตาย 386 00:35:38,472 --> 00:35:39,848 ฉันไม่ได้พยายามจะ... 387 00:35:40,349 --> 00:35:43,143 ฉันพยายามจะหายใจ อย่า! 388 00:35:45,354 --> 00:35:47,189 ขอโทษนะๆ นั่นมัน... 389 00:35:47,189 --> 00:35:51,360 เธอไม่ต้องขอโทษหรอก มันประหลาด ฉันรู้ว่ามันประหลาด 390 00:35:53,445 --> 00:35:55,447 ฉันไม่นึกเลยนะว่าจะเป็นแบบนี้ 391 00:35:56,156 --> 00:36:01,787 ฉันแค่ได้ไอเดียว่าฉันจะมาหาเธอจนเจอ และถ้าเกิดปาฏิหาริย์ทําให้เจอขึ้นมาจริงๆ 392 00:36:02,913 --> 00:36:05,749 จะต้องมีสายสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน 393 00:36:06,667 --> 00:36:08,836 พอเจอเธอแล้ว ฉันจะรู้สึกว่า... 394 00:36:10,921 --> 00:36:12,464 ชีวิตของฉันมีความหมายขึ้นมา 395 00:36:13,090 --> 00:36:14,758 เราเพิ่งรู้จักกันมาแค่วันเดียว 396 00:36:15,884 --> 00:36:20,514 ซัลวอร์ เธอมีเวลาจินตนาการว่า การมาเจอกันของเราจะเป็นยังไง 397 00:36:20,514 --> 00:36:22,099 ฉันไม่ได้เตรียมเลย 398 00:36:22,599 --> 00:36:23,767 มันเลยยังช็อกอยู่ 399 00:36:24,768 --> 00:36:29,481 สักวันอาจจะไม่ประหลาดเท่านี้ หรืออาจไม่หายเลย ฉันยังไม่รู้หรอก 400 00:36:29,481 --> 00:36:30,566 อ้อ 401 00:36:33,235 --> 00:36:34,361 ด้นสดกันไปแล้วกัน 402 00:36:35,737 --> 00:36:38,699 ฟังนะ ทุกคนที่ฉันเคยรู้จัก 403 00:36:40,158 --> 00:36:43,579 ทุกคนที่ฉันเคยรักตายจากไปหมดแล้ว 404 00:36:45,914 --> 00:36:50,961 นั่นเป็นเรื่องหายากและเลวร้ายมาก เราทั้งคู่มีเรื่องนั้นเหมือนกัน 405 00:36:54,506 --> 00:36:59,303 นี่คือน้ําต้นกําเนิดของเรา เราคือชาวซินแนกซ์คู่สุดท้าย 406 00:37:02,764 --> 00:37:04,683 ถึงเธอจะว่ายน้ําแบบคนซินแนกซ์ไม่เป็น 407 00:37:33,337 --> 00:37:36,548 ขอต้อนรับสู่แทรนทอร์ ใจกลางแห่งจักรวรรดิ 408 00:37:37,341 --> 00:37:40,010 จงเคารพและมีสุขในความสงบ 409 00:37:41,011 --> 00:37:44,431 เราคือองค์จักรวรรดิ คลีออนที่สิบเจ็ด 410 00:37:53,065 --> 00:37:56,276 องค์จักรวรรดิ หม่อมฉันชื่อรู ราชครูแห่งองค์ราชินี 411 00:37:56,860 --> 00:38:00,864 ขออนุญาตเบิกตัว องค์นายิกาแห่งสมาพันธ์วาณิช 412 00:38:00,864 --> 00:38:05,869 อัครสักขีแห่งอาสนวิหารคลาวด์ และบรมราชินีนาถ 413 00:38:05,869 --> 00:38:09,873 ซาเรธที่หนึ่ง เอกรัชทายาทแห่งโดมิเนียน 414 00:38:21,426 --> 00:38:26,348 ตําแหน่งมากมาย แต่ท่านกลับละสถานะที่ยวนใจที่สุด ว่าที่พระชายา 415 00:38:26,348 --> 00:38:27,724 ยังเป็นสถานะเฉพาะกาล 416 00:38:27,724 --> 00:38:31,937 แน่สินะ เราขอเบิกตัว องค์จักรวรรดิสนธยาและอรุณา 417 00:38:33,188 --> 00:38:35,440 แหม อุตส่าห์ปั้นหน้าปรานีให้คนที่มาชิงบัลลังก์ 418 00:38:37,234 --> 00:38:38,527 ขอบใจ ทั้งสามท่าน 419 00:38:38,527 --> 00:38:43,866 องค์จักรวรรดิ ขออนุญาตทูลเสนอของกํานัลแก่ท่านทั้งสาม 420 00:38:43,866 --> 00:38:48,829 ตัวอย่างเม็ดสีหายากที่สุดในดาวของเรา ปกติสงวนสําหรับใช้ในอาณาจักรเท่านั้น 421 00:38:53,417 --> 00:38:54,418 มหัศจรรย์นัก 422 00:38:55,294 --> 00:38:58,797 สีน้ําเงินจักรวรรดิในสภาพแสนบริสุทธิ์ 423 00:38:59,298 --> 00:39:02,134 และสีของคลาวด์เมฆาบนอาภรณ์ของพวกนาง 424 00:39:02,134 --> 00:39:03,343 สีสันแห่งเมฆากลางพายุ 425 00:39:03,343 --> 00:39:06,889 หาใช้ในสภาพที่จะไม่ซีดจางแทบไม่ได้ 426 00:39:09,057 --> 00:39:12,561 โดมิเนียนเป็นผู้คิดค้นศาสตร์แห่งเม็ดสีชีวิน 427 00:39:12,561 --> 00:39:16,481 ที่ตกแต่งภาพผนังประวัติศาสตร์ของเรา 428 00:39:19,193 --> 00:39:20,402 ขอบคุณมาก รู 429 00:39:22,029 --> 00:39:23,488 มีของกํานัลจากเราเช่นกัน 430 00:39:33,373 --> 00:39:37,169 แทรนทอร์ จําลองไว้อย่างงดงามด้วยทองเหลือง 431 00:39:37,169 --> 00:39:40,047 เป็นเครื่องแทนสิ่งที่เรากําลังเสนอให้ 432 00:39:43,884 --> 00:39:44,968 งดงามยิ่ง 433 00:39:47,137 --> 00:39:49,181 แต่จักรวรรดิกว้างใหญ่กว่าแทรนทอร์ไม่ใช่รึ 434 00:39:50,641 --> 00:39:52,643 หรือนี่เป็นวิสัยทัศน์แห่งอนาคตที่ลดขนาดลงแล้ว 435 00:39:52,643 --> 00:39:54,811 ว่าอย่างไรนะ 436 00:39:54,811 --> 00:39:57,814 วงแหวนโคจรที่ประดับดาวนี้น่าประทับใจแท้ 437 00:39:58,774 --> 00:40:01,860 แต่คงจะต้องมีวิธีที่มีประสิทธิภาพกว่านี้ ในการส่งทุกอย่างขึ้นไปสู่อวกาศ 438 00:40:01,860 --> 00:40:06,949 ยามที่ต้องปกครองอาณาจักรกว้างใหญ่ ความอัศจรรย์ใจสําคัญกว่าประสิทธิภาพ 439 00:40:07,616 --> 00:40:08,617 แต่ถึงอย่างนั้น 440 00:40:10,077 --> 00:40:13,997 คงไม่อยากให้ใครตีความว่า นี่คือการชดเชยจุดอ่อนที่ขาดหายไป 441 00:40:22,714 --> 00:40:24,675 องค์จักรวรรดิ เกิดเหตุสําคัญค่ะ 442 00:40:24,675 --> 00:40:26,802 พูดต่อหน้าว่าที่จักรวรรดินีได้ 443 00:40:26,802 --> 00:40:28,220 ไม่ได้ค่ะ 444 00:40:35,727 --> 00:40:39,398 เราเพิ่งพบศพที่ฝังนาไนต์จักรวรรดิไว้ 445 00:40:39,398 --> 00:40:42,192 ศพนั้นลอยอยู่ในอวกาศนานกว่าหนึ่งร้อยปี 446 00:40:42,901 --> 00:40:45,904 ผู้การดอร์วินได้รับคําสั่งจากบรรพบุรุษของท่าน ให้ไปที่ชายขอบจักรวาล 447 00:40:45,904 --> 00:40:50,075 คลีออนที่สิบสองสั่งให้สอบสวนกรณีทุ่นสื่อสารดับ ใกล้ๆ กับดาวเทอร์มินัส 448 00:40:50,075 --> 00:40:52,744 ตามรายงานแล้ว ยานของเขาเสียหายจากคลื่นแฟลร์ยักษ์ 449 00:40:52,744 --> 00:40:55,622 ซึ่งน่าจะทําลาย สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในระบบสุริยะนั้นด้วย 450 00:40:55,622 --> 00:40:59,084 "น่าจะ" งั้นรึ มีการสอบสวนอย่างเป็นทางการไม่ใช่หรือไง 451 00:40:59,585 --> 00:41:02,838 ไม่มี เหตุนั้นเป็นข่าวช่วงเดียวกับที่เราค้นพบว่า 452 00:41:02,838 --> 00:41:05,048 ราชวงศ์สายโลหิตถูกปนเปื้อนแล้ว 453 00:41:05,048 --> 00:41:08,051 แปลว่าเรามัวแต่วุ่นวายกันเองจนเสียงาน 454 00:41:09,636 --> 00:41:12,014 ผมขอบันทึกข้อความนี้ผ่าน เครื่องสื่อสารฝังประสาท 455 00:41:12,014 --> 00:41:14,892 กองรบอนาครีออนเป็นผู้ทําลายทุ่นสื่อสาร 456 00:41:14,892 --> 00:41:16,977 และซุ่มรอโจมตีเราอยู่ที่เทอร์มินัส 457 00:41:16,977 --> 00:41:21,857 ลูกเรือผมตายหมดแล้ว พวกนั้นจับผม กับชาวสถาบันสถาปนากลุ่มหนึ่งเป็นตัวประกัน 458 00:41:22,399 --> 00:41:25,652 ชาวอนาครีออนพบยานรบโบราณ ชื่อว่ายานอินวิคทัส 459 00:41:25,652 --> 00:41:28,322 ปรากฏว่าจัมป์ไดรฟ์ของยานนั้น ยังใช้งานได้... 460 00:41:28,822 --> 00:41:32,451 ร้องขอให้ความว่างเปล่าช่วยเหรอ ขนาดทําเรื่องสุดท้ายก่อนตายยังเหยาะแหยะ 461 00:41:36,205 --> 00:41:38,874 เรารู้แน่ว่าพวกนั้นขึ้นยานอินวิคทัสได้สําเร็จ 462 00:41:38,874 --> 00:41:41,043 เครื่องสื่อสารในตัวผู้การมีบันทึกไว้ 463 00:41:41,043 --> 00:41:42,753 เขาถูกสังหารหลังจากนั้นไม่นาน 464 00:41:42,753 --> 00:41:44,254 เกิดนานกว่าหนึ่งศตวรรษแล้วไม่ใช่รึ 465 00:41:44,880 --> 00:41:47,799 ต่อให้ยึดยานได้จริง พวกนั้นก็ไม่มีสเปซเซอร์ 466 00:41:47,799 --> 00:41:49,510 กองยานโบราณไม่ต้องใช้สเปซเซอร์ 467 00:41:49,510 --> 00:41:53,722 ยานพวกนั้นยังอ่อนด้อยเมื่อเทียบกับ กองยานปัจจุบันของเรา 468 00:41:53,722 --> 00:41:55,599 และการจัมป์แต่ละครั้งรุนแรงมาก 469 00:41:55,599 --> 00:41:58,435 ก็ได้ แปลว่าอนาครีออนยึดจัมป์ชิปไปได้ 470 00:41:59,561 --> 00:42:01,647 แต่เห็นชัดอยู่ว่าเขาไม่ได้ใช้ยาน 471 00:42:02,314 --> 00:42:04,358 ชายขอบจักรวาลขาดการติดต่อไป ตั้งแต่เราตัดออกจากสารบบ 472 00:42:04,358 --> 00:42:08,362 แต่ถ้าขาดการติดต่อโดยเจตนา ไม่ใช่ขาดเพราะเข้าตาจนล่ะ 473 00:42:09,363 --> 00:42:12,866 การสํารวจสเปคตรัลอวกาศ ยืนยันแล้วว่าไม่ได้เกิดคลื่นแฟลร์ยักษ์ 474 00:42:15,577 --> 00:42:17,162 (ดาริบาว - เทอร์มินัส - สมีร์โน - กลิปทัล 4) 475 00:42:17,162 --> 00:42:18,497 หลังจากได้รับข้อความนี้ 476 00:42:18,497 --> 00:42:21,041 ฉันกลับไปตรวจสอบรายงานจาก ผู้สังเกตการณ์ในแถบหน้าด่าน 477 00:42:21,834 --> 00:42:24,920 มีคําร่ําลือว่าเกิดพันธมิตรบางอย่างขึ้น ณ ชายขอบจักรวาล 478 00:42:25,420 --> 00:42:29,258 นําโดยเหล่านักมายามนตร์ผู้เรืองแสงในที่มืด ผู้เหาะเหินเดินอากาศ 479 00:42:29,258 --> 00:42:30,926 และผู้ศาสตราวุธไม่อาจแผ้วพานได้ 480 00:42:30,926 --> 00:42:33,220 ผู้อ้างถึงจิตแห่งจักรวาล 481 00:42:33,220 --> 00:42:36,932 ซึ่งจะกลับมานําทางผู้คนสู่ยุคใหม่แห่งพันธสัญญา 482 00:42:36,932 --> 00:42:42,020 เซลดอน จะบอกว่าสถาบันสถาปนา ไม่ได้เหี่ยวเฉาไป แต่กลับงอกงามงั้นรึ 483 00:42:42,020 --> 00:42:44,481 เราไม่ควรปล่อยมันไปตั้งแต่ต้น 484 00:42:45,107 --> 00:42:47,526 มีแต่จักรวรรดิเท่านั้นที่มีสิทธิ์สั่งการหมู่ดาวต่างๆ 485 00:42:48,235 --> 00:42:49,862 ขยี้มันให้สิ้นซากเดี๋ยวนี้ 486 00:42:50,445 --> 00:42:52,573 อย่าเพิ่งค่ะ องค์จักรวรรดิ 487 00:42:52,573 --> 00:42:57,119 นําข่าวนี้มาบอกเรา แต่กลับแนะนําให้เรายั้งมือรึ 488 00:42:57,119 --> 00:43:00,706 ใช่ค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นจําต้องมีการสืบสวนละเอียด 489 00:43:00,706 --> 00:43:04,501 แต่การทําสงครามโดยอาศัยเพียง เรื่องเล่าไร้หลักฐาน ฉันว่าจะเป็นผลเสีย 490 00:43:04,501 --> 00:43:09,798 ฉันไม่อยากต้องกลับไปทวนบทเรียนที่ได้ หลังเหตุวางระเบิดอนาครีออนและเธสพิส 491 00:43:10,382 --> 00:43:13,260 นางพูดถูก เราจะปล่อยให้สถาบันสถาปนาแกล้งตายต่อไป 492 00:43:13,260 --> 00:43:16,430 ขณะที่เราสืบว่ามันแผ่อิทธิพลไปถึงไหน 493 00:43:16,430 --> 00:43:19,349 เน่าแค่ปลายกิ่งก้านไกลต้นเพียงไม่กี่กิ่ง 494 00:43:20,851 --> 00:43:22,769 หรือลุกลามกัดกินถึงแก่นลําต้นแล้ว 495 00:43:24,271 --> 00:43:26,982 เถาเครือของเรา ดูเหมือนจะเจอศึกรอบด้านเสียแล้ว 496 00:43:27,900 --> 00:43:30,652 นักมายามนตร์ เทวทูต 497 00:43:32,321 --> 00:43:34,239 ชายาเฉพาะกาล 498 00:43:34,239 --> 00:43:38,452 ทุกคนต่างพากันลิดรอนกิ่งก้านสาขาของเรา 499 00:43:40,996 --> 00:43:43,165 เก็บกวาดเสีย ภราดา 500 00:43:53,759 --> 00:43:55,886 ดีใจจริงที่คุณคิดออกว่าฉันเป็นใคร 501 00:43:55,886 --> 00:43:57,804 จะได้เลิกพูดเป็นกลอนเสียที 502 00:43:58,472 --> 00:44:02,184 เขียนเป็นบทกวีก็ดีอยู่ แต่พูดออกมาแล้วกระอักกระอ่วนนัก 503 00:44:02,184 --> 00:44:06,104 แต่คุณไม่ใช่คาลเลตัวจริง แบบเดียวกับที่ไม่ใช่ยานน่า 504 00:44:07,314 --> 00:44:12,903 คุณมีบางส่วนของทั้งสองคนนั้น แต่คุณก็เป็นสิ่งอื่น 505 00:44:14,655 --> 00:44:15,822 เป็นสิ่งใหม่ 506 00:44:16,657 --> 00:44:17,658 เป็นสิ่งใหม่ 507 00:44:19,535 --> 00:44:20,619 พูดออกมาสิ 508 00:44:22,871 --> 00:44:23,997 คุณคือปฐมรัศมีเหรอ 509 00:44:24,873 --> 00:44:26,208 ถอดสมการ 510 00:44:26,208 --> 00:44:28,961 ปฐมรัศมีมีรากฐานเป็นคณิตศาสตร์ของยานน่า 511 00:44:28,961 --> 00:44:31,338 และแน่นอน นั่นก็มีฐานมาจากคาลเลแต่แรก 512 00:44:31,338 --> 00:44:35,467 เป็นแบบจําลองพยากรณ์ปรับรับสถานการณ์สี่มิติ 513 00:44:35,467 --> 00:44:36,552 ซึ่งจะรับข้อมูลปัจจัยใหม่ได้ 514 00:44:36,552 --> 00:44:41,431 เรียนรู้เองได้ แต่ไม่ใช่การมีสัมปชัญญะเอง 515 00:44:41,431 --> 00:44:43,809 หรือมีความทรงจําใดๆ จากสตรีทั้งสองคน 516 00:44:43,809 --> 00:44:48,814 ถ้าแบบจําลองนั้นพัฒนาพฤติกรรมตามประสงค์ และมีเจตจํานงของตน... 517 00:44:48,814 --> 00:44:51,567 ไม่ ทําแบบนั้นไม่ได้ ถ้ายึดตามพารามิเตอร์ที่ผมออกแบบไว้ 518 00:44:51,567 --> 00:44:54,111 แต่คุณไม่ได้ออกแบบคนเดียว 519 00:44:54,111 --> 00:44:57,489 อย่างที่คุณว่าไว้ ทั้งคาลเลและยานน่าช่วยออกแบบด้วย 520 00:44:57,489 --> 00:44:59,658 งานของคุณไม่เคยเสร็จสมบูรณ์ 521 00:45:00,450 --> 00:45:02,786 ฉันอาจเป็นสิ่งที่เติมเต็มมัน 522 00:45:06,415 --> 00:45:09,710 ถ้าคุณคือปฐมรัศมี เป้าหมายของคุณคืออะไร 523 00:45:09,710 --> 00:45:12,796 ฉันใส่ใจชะตากรรมของมนุษยชาติมากทีเดียว 524 00:45:13,630 --> 00:45:15,174 แหม พูดแบบนั้นก็น่ากลัว 525 00:45:16,133 --> 00:45:19,553 ผมหวังอยากให้คุณพูดว่า ใส่ใจความอยู่รอดของพวกเรามากกว่า 526 00:45:19,553 --> 00:45:21,430 นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวกันรึ 527 00:45:21,430 --> 00:45:23,682 ไม่ใช่ และคุณควรจะรู้ 528 00:45:24,183 --> 00:45:28,729 อ้อ งั้นผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง มาถึงทางที่ต้องแยกกันเดินเสียที 529 00:45:30,647 --> 00:45:32,399 ฉันว่าถึงเวลาที่คุณต้องออกไปเสียที 530 00:45:32,399 --> 00:45:34,276 คุณจะช่วยผมหนีจากที่นี่รึ 531 00:45:34,276 --> 00:45:37,905 ช่วยไม่ได้ ฉันไม่ใช่คนที่ขังคุณไว้ตรงนี้ 532 00:45:38,405 --> 00:45:41,742 ถ้าอย่างนั้น ละครฉากนี้มีประโยชน์อะไร 533 00:45:42,242 --> 00:45:47,915 จิตของคุณมีตําหนิ ฮาริ มีตําหนิเสียหายมานานมาก 534 00:45:47,915 --> 00:45:50,792 ฉันกําลังพยายามช่วยให้คุณประสานใจกลับมา 535 00:45:51,502 --> 00:45:54,296 ถ้าอยากออกจากที่นี่ คิดให้หนัก 536 00:45:55,881 --> 00:45:57,341 ไม่ได้ ทําไม่ได้ ผม... 537 00:45:59,635 --> 00:46:03,180 ผมไม่พร้อมที่จะคิดอะไรในเชิงสี่มิติตอนนี้ 538 00:46:03,805 --> 00:46:07,601 ถ้าอย่างนั้น เด็กคนหนึ่งจะทําอย่างไร 539 00:46:09,853 --> 00:46:13,023 วัตถุสามมิติ เงาสองมิติ 540 00:46:14,441 --> 00:46:16,193 ลดมิติลง 541 00:46:17,611 --> 00:46:21,532 รีดให้แบน คลี่ที่พับไว้ออก 542 00:46:40,342 --> 00:46:45,264 โชคดีนะ คุณออกไปได้เมื่อใด ค่อยมาคุยกันเรื่องก้าวต่อไป 543 00:46:48,809 --> 00:46:52,187 ฉันจะอธิบายให้ฟังถ้าคุณไปหาฉันที่โลกของอูน่าได้ 544 00:46:56,733 --> 00:46:59,736 หากพยายาม ผมจะไม่ต้องนึกเสียดายใช่ไหม 545 00:46:59,736 --> 00:47:02,406 คุณจะซาบซึ้งถึงกระดูกดํา 546 00:47:29,057 --> 00:47:30,517 เวร! ไม่ดีละ 547 00:47:31,185 --> 00:47:32,728 เบกการ์เชื่อมรอยรั่วเองได้ 548 00:47:32,728 --> 00:47:35,022 แต่ระบบการบินมีปัญหาอะไรสักอย่าง 549 00:47:35,022 --> 00:47:37,733 - อีกนานไหมกว่าจะหาต้นตอเจอ - ไม่รู้เลย ทุกอย่างเป็นเลขฐานสอง 550 00:47:37,733 --> 00:47:39,484 กว่าจะแงะโค้ดเครื่องเจออาจต้องใช้หลายเดือน 551 00:47:39,484 --> 00:47:40,569 หลายชั่วโมงยังรอไม่ได้เลย 552 00:47:44,156 --> 00:47:45,616 เธอต้องปล่อยเขาออกมา เกล 553 00:47:45,616 --> 00:47:47,659 - ไม่ - เขาเป็นแค่ผีดิจิทัลอยู่แล้ว 554 00:47:47,659 --> 00:47:49,953 ปล่อยเขาเข้าไป น่าจะหาจุดผิดพลาดเจอในไม่กี่วินาที 555 00:47:49,953 --> 00:47:52,497 ปล่อยไม่ได้ ฮาริกับฉันไม่ได้จากกันด้วยดี 556 00:47:52,497 --> 00:47:53,749 มันเสี่ยงเกินไป 557 00:47:53,749 --> 00:47:57,002 ดูสภาพเราตอนนี้สิ เขาเป็นโอกาสเดียวที่เราจะออกจากซินแนกซ์ได้ 558 00:47:57,002 --> 00:47:59,505 เราจะมีประโยชน์อะไรกับแผนใหญ่ ถ้าเราตายไปแล้ว 559 00:47:59,505 --> 00:48:01,465 เกล ดอร์นิค! 560 00:48:08,222 --> 00:48:11,225 ได้เวลาที่เราต้องชําระแค้นกันเสียที 561 00:49:14,079 --> 00:49:16,081 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์