1
00:00:01,168 --> 00:00:03,003
ความเดิมจาก Foundation…

2
00:00:03,086 --> 00:00:07,841
จักรวรรดิจะล่มสลาย
ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

3
00:00:07,925 --> 00:00:11,512
หากใครกล้าก่อกวนความสงบของเรา
จะต้องชดเชยเป็นราคาแพงมาก

4
00:00:11,595 --> 00:00:14,806
บอกข่าวให้ทั้งคนเป็นและคนตายรู้ว่า
พวกเจ้าล้มเหลว ช่วยพวกเขาไม่ได้

5
00:00:14,890 --> 00:00:16,934
คนที่นี่เรียกมันว่า "ภัณฑาคาร"

6
00:00:17,434 --> 00:00:18,685
- โพลี!
- โพลี กลับมาเลย!

7
00:00:19,520 --> 00:00:20,854
ฉันอยากเห็นผี

8
00:00:20,938 --> 00:00:23,982
มันให้กำเนิดสนามพลัง
ซึ่งออกแบบมาเพื่อกันคนออกไป

9
00:00:26,902 --> 00:00:29,321
ไม่มีใครเจาะผ่านสนามตัดพลังไปได้

10
00:00:29,404 --> 00:00:30,989
และไม่มีใครจะสามารถทำได้

11
00:01:39,516 --> 00:01:41,518
(สร้างจากนวนิยายโดยไอแซค อาซิมอฟ)

12
00:01:58,243 --> 00:02:00,370
โลกทุกโลกมีผี

13
00:02:01,288 --> 00:02:03,373
และที่อยู่ทุกแห่งก็มีผีสิง

14
00:02:05,959 --> 00:02:07,836
แม้แต่ในวังแห่งจักรวรรดิ

15
00:02:08,795 --> 00:02:11,673
โดยเฉพาะในวังแห่งจักรวรรดิ

16
00:02:12,340 --> 00:02:15,218
(400 ปีก่อนหน้า)

17
00:02:15,969 --> 00:02:17,387
คุณไปอยู่ที่ไหนมา

18
00:02:17,470 --> 00:02:19,389
อยู่กับโปรแกรมเมอร์ระบบค่ะ

19
00:02:19,973 --> 00:02:21,975
หลังๆ นี้คุณอยู่กับพวกนั้นมากกว่ากับเราอีก

20
00:02:22,058 --> 00:02:23,059
(คลีออนที่หนึ่ง)

21
00:02:23,143 --> 00:02:24,978
ท่านมอบหมายงานที่ยากมากให้พวกเขา

22
00:02:27,105 --> 00:02:28,690
เราควรไล่ออกหาคนใหม่ไหม

23
00:02:28,773 --> 00:02:30,025
พวกเขาจะพยายามจนสำเร็จ

24
00:02:31,151 --> 00:02:34,112
เราไว้ใจคุณได้ใช่ไหม ดีเมอร์เซล

25
00:02:34,738 --> 00:02:36,531
ที่จะทำทุกอย่างจนสำเร็จ

26
00:02:37,240 --> 00:02:38,241
แน่นอนค่ะ คลีออน

27
00:02:38,325 --> 00:02:39,534
ไม่ใช่แค่เรื่องนั้น

28
00:02:40,868 --> 00:02:41,870
แต่ทุกเรื่อง

29
00:02:42,662 --> 00:02:45,040
เราคิดมาตลอดว่าคุณจะอยู่ต่อ
หลังจากเราจากไปแล้ว

30
00:02:45,123 --> 00:02:49,669
แต่เราเพิ่งคิดได้ในช่วงใกล้รัตติกาลของชีวิต…

31
00:02:51,713 --> 00:02:53,506
เราไม่ควรคิดเหมาอะไรไปเองแม้แต่เรื่องเดียว

32
00:02:54,257 --> 00:02:56,092
ฉันภักดีต่อจักรวรรดิ

33
00:02:56,176 --> 00:02:59,804
ใช่ แต่จักรวรรดินี้จะภักดีต่อคุณหรือเปล่า

34
00:03:01,264 --> 00:03:03,683
บางครั้งจักรวรรดินี้ก็ไม่ได้เมตตาพวกคุณเลย

35
00:03:03,767 --> 00:03:07,020
ท่านกลายเป็นคนใจอ่อน
น้ำตาจะไหลพรากอยู่แล้ว

36
00:03:09,648 --> 00:03:10,899
ก็เรากำลังจะตาย

37
00:03:13,151 --> 00:03:15,070
แถมยังจะทิ้งไปโดยไม่ได้จัดการให้เรียบร้อย

38
00:03:15,570 --> 00:03:17,447
ท่านไม่พอใจกับผู้สืบทอดบัลลังก์รึ

39
00:03:19,366 --> 00:03:22,535
เรายังกลับไปใช้แนวคิดการสมรสและมีทายาทได้

40
00:03:22,619 --> 00:03:27,999
ดีเมอร์เซล ทั้งที่คุณเป็นอย่างนี้
และอาจเพราะคุณเป็นอย่างนี้

41
00:03:30,377 --> 00:03:31,836
จึงมีเรื่องบางอย่างที่คุณไม่มีทางรู้ได้

42
00:03:31,920 --> 00:03:33,838
สักวันฉันยังอาจพบความตายได้

43
00:03:34,381 --> 00:03:35,632
ใช่

44
00:03:36,341 --> 00:03:38,468
แต่เราไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกถึงมันในเร็ววัน

45
00:03:43,181 --> 00:03:46,309
อย่างน้อยเราควรได้เห็นสตาร์บริดจ์สร้างเสร็จ

46
00:03:47,727 --> 00:03:51,773
เรา ด้วยสมองของเรา ด้วยตาของเรา

47
00:03:53,858 --> 00:03:57,028
เราสองคนควรได้ขึ้นไป
ยังชานชาลาในวงโคจรด้วยกัน

48
00:03:57,112 --> 00:03:59,531
แล้วมองลงมาเห็นทุกอย่างที่เราสร้างกันมา

49
00:04:00,907 --> 00:04:02,242
และวันหนึ่งเราจะได้ทำค่ะ

50
00:04:05,036 --> 00:04:06,746
ท่านจะได้สืบทอดสายเลือดไปอย่างแน่นอน

51
00:04:09,874 --> 00:04:13,086
(400 ปีต่อมา)

52
00:04:13,586 --> 00:04:16,589
- คุณคิดถึงเขาบ่อยไหม
- ท่านรู้ว่าฉันเป็นอย่างไร

53
00:04:17,674 --> 00:04:20,593
ฉันไม่ลืมอะไรหรือลืมใครทั้งนั้น

54
00:04:21,177 --> 00:04:22,929
(19 ปีหลังเหตุระเบิดสตาร์บริดจ์)

55
00:04:23,013 --> 00:04:24,431
องค์จักรวรรดิอยู่ในใจของฉันเสมอ

56
00:04:25,098 --> 00:04:28,101
ชานชาลาที่วงโคจรกำลังจะสลายไป
ด้วยอัตราความเร่งเพิ่มขึ้น

57
00:04:29,978 --> 00:04:33,648
หรืออาจเป็นแค่คำของนักฟิสิกส์
ที่กลัวว่ามันจะหล่นลงมาโดนหัว

58
00:04:33,732 --> 00:04:35,608
เป็นหน้าที่ของพวกเขาที่ต้องกังวลเรื่องเหล่านั้น

59
00:04:35,692 --> 00:04:37,193
ไม่ใช่หน้าที่พวกเรารึ

60
00:04:42,532 --> 00:04:46,036
นั่นอาจยังเป็นหน้าที่ของคุณ
แต่ไม่ใช่หน้าที่ของเราอีกต่อไปแล้ว

61
00:04:47,287 --> 00:04:48,788
และไม่ใช่หน้าที่ของเขาอีกต่อไปเช่นกัน

62
00:04:49,581 --> 00:04:51,666
ท่านจะใช้เวลาวันสุดท้ายนี้อย่างไรก็ตามใจท่าน

63
00:04:52,876 --> 00:04:54,502
พวกท่านแต่ละคนไม่เหมือนกันเลย

64
00:04:56,171 --> 00:04:57,380
เราไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ

65
00:04:58,298 --> 00:05:02,886
แต่ก็ขอบคุณที่พยายามทำให้เรารู้สึกมีเอกลักษณ์
ในจังหวะที่ค่อยๆ กะย่องกะแย่งลงเวทีไป

66
00:05:08,016 --> 00:05:09,309
เขาคือคนที่ทำใจลำบากที่สุด

67
00:05:10,310 --> 00:05:12,604
ขณะนั้นเขามีเพียงอรุณาซึ่งยังแบเบาะ
ให้ขึ้นครองบัลลังก์แทน

68
00:05:13,480 --> 00:05:14,856
ทารกซึ่งมีดวงตาเหมือนกับเขา

69
00:05:16,441 --> 00:05:20,779
เคาะพิมพ์เหมือนกันในทุกทาง แต่ก็ยังเป็นทารก

70
00:05:22,280 --> 00:05:24,366
ยามที่ฉันคิดถึงเขา ฉันคิดถึงเรื่องนั้น

71
00:05:25,951 --> 00:05:27,535
แต่เขาก็มีคุณ

72
00:05:29,746 --> 00:05:33,833
กรุณาไปพบมาสเตอร์อิลอนด้วยค่ะ องค์จักรวรรดิ
เขารอให้ท่านลองชุดเป็นครั้งสุดท้าย

73
00:05:53,561 --> 00:05:54,980
เริ่มได้รึยัง

74
00:05:59,359 --> 00:06:02,112
รายละเอียดไร้ที่ติมาก

75
00:06:06,408 --> 00:06:07,993
สีไหมสอยล่ะขอรับ

76
00:06:08,076 --> 00:06:09,619
เราว่าสีมรกตก็แล้วกัน

77
00:06:16,668 --> 00:06:18,128
ไปไป๊

78
00:06:29,264 --> 00:06:30,557
ขออภัยอย่างสูงขอรับ องค์จักรวรรดิ

79
00:06:30,640 --> 00:06:31,891
เราผอมลงเอง

80
00:06:31,975 --> 00:06:34,102
- กระผมแน่ใจว่าทรวดทรง…
- เราเหี่ยวซูบลง

81
00:06:35,437 --> 00:06:37,939
โลกเริ่มมองเราแค่ห่างๆ

82
00:06:39,190 --> 00:06:41,359
อาภรณ์ชิ้นนี้ยอดเยี่ยมนัก อิลอน

83
00:06:42,736 --> 00:06:46,948
ถือเป็นเกียรตินักที่ได้สวมชุดนี้ในพิธีเฉลิมยศ

84
00:06:47,032 --> 00:06:49,117
ขอบคุณขอรับ องค์จักรวรรดิ

85
00:06:49,909 --> 00:06:51,661
งั้นจัดการให้เรียบร้อยดีไหม

86
00:06:56,833 --> 00:07:00,253
อิลอน ให้แม่สาวคนนั้นได้แสดงฝีมือบ้างเถอะ

87
00:07:16,603 --> 00:07:19,773
ภราดาสนธยา เราไม่รู้ว่าท่านจะมาที่นี่

88
00:07:24,569 --> 00:07:27,364
อนาครีออน เธสพิส

89
00:07:27,447 --> 00:07:30,033
ไม่รู้ท่านจะพูดถึงดาวเหล่านี้อีกไหม
เมื่อเราจากไปแล้ว

90
00:07:30,116 --> 00:07:32,869
เราทำลายขวัญพวกป่าเถื่อนนั่น
ไล่ออกจากจักรวรรดิ

91
00:07:33,578 --> 00:07:36,039
ท่านจะให้เราพูดสิ่งใดที่ท่านเองไม่ได้พูดไว้อีก

92
00:07:36,122 --> 00:07:40,377
ไม่รู้สิ เรายังตัดสินใจอยู่เลยว่า
ยังเหลืออะไรที่เราไม่ได้พูดอีก

93
00:07:40,460 --> 00:07:41,711
เรื่องชายขอบน่ะรึ

94
00:07:41,795 --> 00:07:47,509
ทุกเรื่อง เรื่องที่ว่าเหตุการณ์เหล่านี้
อยู่ใต้อำนาจที่เราควบคุมได้จริงหรือไม่

95
00:07:47,592 --> 00:07:52,430
ไม่ว่าเราจะยังพูดได้นานแค่ไหน
เราก็ไม่อยากพูดให้เสียเวลาเปล่า

96
00:07:52,514 --> 00:07:54,641
ท่านเสียเวลาเปล่าตั้งแต่เริ่มพูดถึงชายขอบแล้ว

97
00:07:54,724 --> 00:07:55,976
เราพูดถึงเรื่องเซลดอน

98
00:07:56,059 --> 00:07:57,060
ชายซึ่งตายไปนานแล้ว

99
00:07:58,728 --> 00:07:59,771
และถูกลืมเลือนอย่างรวดเร็ว

100
00:07:59,854 --> 00:08:03,400
แปลว่าคำของเขาไร้คุณค่าในจักรวรรดินี้แล้วหรือ

101
00:08:03,483 --> 00:08:05,276
ภราดาข้า จักรวรรดิยังเข้มแข็ง…

102
00:08:09,948 --> 00:08:12,284
มรดกตกทอดที่คลีออนที่หนึ่งฝากไว้

103
00:08:12,367 --> 00:08:15,120
เราเริ่มสงสัยว่าจะมีทางกู้มันไว้ได้ไหม

104
00:08:15,203 --> 00:08:18,581
หรือจะลองใช้เครื่องยกไอพ่นดันให้เสถียร
หรือผลักออกให้หลุดวงโคจรไป

105
00:08:19,165 --> 00:08:20,333
ทำเพื่ออะไร

106
00:08:20,417 --> 00:08:25,130
เพื่อที่เราจะได้ไม่ทำลาย
เศษเสี้ยวสุดท้ายจากความฝันของคลีออนที่หนึ่ง

107
00:08:25,714 --> 00:08:27,132
เพราะพวกเราเองไร้ซึ่งความฝัน

108
00:08:34,639 --> 00:08:35,765
ภราดาสนธยา

109
00:08:37,517 --> 00:08:42,939
พวกเราคือความฝันอันสูงสุดของคลีออนที่หนึ่ง
ไม่ใช่สตาร์บริดจ์

110
00:08:49,779 --> 00:08:50,989
นักสร้างฝัน

111
00:08:54,951 --> 00:08:56,578
นักวิชาการ

112
00:08:58,246 --> 00:08:59,873
นักเล่นแร่แปรธาตุ

113
00:09:04,002 --> 00:09:05,211
(คลีออนที่ 11)
(จิตรกร)

114
00:09:05,294 --> 00:09:06,755
มาจนถึงเรา

115
00:09:10,383 --> 00:09:12,760
(คลีออนที่หนึ่ง)
(นักสร้างฝัน)

116
00:09:22,562 --> 00:09:24,481
เราพยายามมาตลอดชีวิต

117
00:09:25,148 --> 00:09:28,735
แต่เราคิดว่าไม่เคยทำหน้าแบบนั้นได้เลย

118
00:09:30,153 --> 00:09:33,823
มาเถิด ภราดาของท่าน
เตรียมของกำนัลชิ้นสุดท้ายไว้ให้

119
00:09:34,783 --> 00:09:39,162
เราอยากขอขอบคุณ ภราดาทั้งสอง
สำหรับมื้ออาหารงดงามนี้

120
00:09:39,663 --> 00:09:43,375
เราได้ลิ้มรสความใส่ใจที่อยู่ในทุกคำ

121
00:09:44,000 --> 00:09:49,589
การสละเวลาและสละความสนใจ
เป็นสิ่งที่เราซาบซึ้งใจยิ่ง

122
00:09:50,423 --> 00:09:52,008
เรายินดีมาก ภราดา

123
00:09:52,092 --> 00:09:54,844
แต่นี่ยังไม่ใช่ของกำนัลจากเรา

124
00:10:37,846 --> 00:10:41,891
ขอต้อนรับสู่แทรนทอร์ ใจกลางแห่งจักรวรรดิ

125
00:10:41,975 --> 00:10:43,852
ไม่เห็นมานานเหลือเกิน

126
00:10:45,520 --> 00:10:47,272
เขาช่างสง่างามนัก จริงไหม

127
00:10:47,355 --> 00:10:49,024
จงเคารพและมีสุขในความสงบ

128
00:10:49,107 --> 00:10:50,233
ใช่แล้ว

129
00:10:50,984 --> 00:10:54,738
เราจะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา แก่ท่าน

130
00:10:56,656 --> 00:10:59,743
จงเคารพและมีสุขในความสงบ

131
00:12:30,750 --> 00:12:34,546
ท่านอยู่ตรงนี้ไม่ได้ ท่านรู้ดี

132
00:12:34,629 --> 00:12:39,134
เราคงไม่ใช่คนแรกที่อยากเห็นร่างทารกของตน

133
00:12:39,217 --> 00:12:41,177
นั่นคือสาเหตุที่เราตั้งกฎนี้

134
00:12:41,261 --> 00:12:44,848
เราไม่เคยได้ยินเพลงนั้นมาก่อน หรือว่าเคย

135
00:12:50,895 --> 00:12:53,606
ไม่ประหลาดใจแล้วว่า
เหตุใดองค์จักรวรรดิถึงรักคุณมาก

136
00:12:55,608 --> 00:13:00,447
เราพบว่าเราไม่อาจมองเด็กนั่นเป็นผู้บริสุทธิ์ได้

137
00:13:00,530 --> 00:13:01,948
ต่อให้สิ่งที่เซลดอนพูดไว้ไม่ถูก…

138
00:13:04,200 --> 00:13:06,244
เรื่องแบบนี้ก็ผิดธรรมชาติอยู่

139
00:13:08,538 --> 00:13:09,539
ท่านต้องกลับไป

140
00:13:10,999 --> 00:13:12,250
ท่านควรพัก

141
00:13:22,761 --> 00:13:26,181
ประหลาดนะ การได้เห็นตัวเองเกิดใหม่

142
00:14:37,168 --> 00:14:40,672
หลับเถิด พรุ่งนี้พบกันใหม่

143
00:14:40,755 --> 00:14:42,382
คืนนี้เราเห็นคุณ…

144
00:14:43,300 --> 00:14:46,553
ยืนมองภราดาคนแรกในสตาร์บริดจ์เก่า

145
00:14:47,554 --> 00:14:49,306
พวกเราไม่ดีพอรึ

146
00:14:51,308 --> 00:14:53,351
คุณจึงยังคิดถึงเขาอยู่

147
00:14:55,729 --> 00:14:57,689
เปล่าเลยค่ะ ภราดาที่รัก

148
00:14:59,274 --> 00:15:00,483
ท่านดีพอแล้ว

149
00:15:13,580 --> 00:15:17,000
ผิดแต่ท่านมักจะทิ้งฉันไปเสมอ

150
00:16:07,717 --> 00:16:10,512
ท่านได้เติบโตขึ้นสู่ความยิ่งใหญ่เยี่ยงเรา

151
00:16:11,638 --> 00:16:15,141
ภราดาอรุณา บัดนี้คือทิวา

152
00:16:28,697 --> 00:16:32,075
ขอบคุณ ภราดาสนธยา

153
00:16:44,671 --> 00:16:47,966
และอรุณาฟ้าใหม่เพิ่งเบิกตา

154
00:16:48,717 --> 00:16:51,678
ท่านจะมีวันอันยาวนานงดงามรออยู่เบื้องหน้า

155
00:16:57,851 --> 00:17:00,729
ภราดารัตติกาล ถึงเวลาแล้ว

156
00:17:16,328 --> 00:17:18,079
ฝันนั้นถูกส่งต่อในตัวพวกท่าน

157
00:17:18,163 --> 00:17:21,249
เพราะท่านคงฝันนั้นให้มีชีวิตในตน

158
00:17:42,686 --> 00:17:43,688
โอ๋ ไม่เป็นไรนะ

159
00:17:49,319 --> 00:17:50,319
ไม่เป็นไรนะคะ

160
00:17:51,655 --> 00:17:52,989
ทุกอย่างเรียบร้อยดี

161
00:17:56,826 --> 00:17:58,118
ไม่นะ

162
00:18:00,789 --> 00:18:02,123
มีอะไรไม่ชอบมาพากล

163
00:18:21,184 --> 00:18:22,352
ดีเมอร์เซล

164
00:18:23,478 --> 00:18:26,648
ฉันไม่ลืมอะไรหรือลืมใครทั้งนั้น

165
00:18:28,608 --> 00:18:30,694
องค์จักรวรรดิอยู่ในใจฉันเสมอ

166
00:19:36,134 --> 00:19:38,637
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

167
00:19:45,769 --> 00:19:47,729
เราจะได้ยินเสียงกระซิบของภูตผีหากเงี่ยหูฟัง

168
00:19:48,229 --> 00:19:51,691
(17 ปีต่อมา)

169
00:19:52,192 --> 00:19:54,569
เราล้วนถูกหลอกหลอนด้วยคำพยากรณ์

170
00:19:55,070 --> 00:19:57,656
(คลีออนที่ 14)

171
00:19:58,156 --> 00:20:01,743
แน่ใจหรือว่าอยากให้ลบ ภราดาอรุณา

172
00:20:01,826 --> 00:20:02,827
แน่ใจ

173
00:20:03,662 --> 00:20:04,663
เราโตจนไม่ต้องการมันแล้ว

174
00:20:10,752 --> 00:20:13,213
หากเมินเฉยต่อคนตายจะเป็นลางร้ายต่อเราเอง

175
00:20:17,634 --> 00:20:20,971
และในขณะที่จักรวรรดิวนใช้คลีออนซ้ำ
รัชกาลแล้วรัชกาลเล่า

176
00:20:21,054 --> 00:20:23,682
สถาบันสถาปนาก็เริ่มตั้งอาณานิคมที่เทอร์มินัส

177
00:20:25,100 --> 00:20:28,436
จักรวรรดิประมาทฮาริเกินไป
พวกเราประมาทเขากันหมด

178
00:20:30,146 --> 00:20:34,109
ฮาริทำนายว่าพวกคลีออน
จะเลือกเนรเทศแทนการประหาร…

179
00:20:36,111 --> 00:20:38,863
และปลายทางของสาวกเขาจะเป็นดาวเทอร์มินัส

180
00:20:52,460 --> 00:20:55,880
ปัจจัยการไปถึงและลงจอดถูกกำหนดไว้ทั้งหมด…

181
00:20:59,884 --> 00:21:01,720
ชาวอาณานิคมจะจอดยานเมื่อใด…

182
00:21:05,056 --> 00:21:07,017
จะสร้างสถานีที่จุดไหน

183
00:21:24,451 --> 00:21:26,786
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงประหลาดใจมาก

184
00:21:26,870 --> 00:21:30,874
เมื่อพบว่ามีอะไรบางอย่างรออยู่ที่นั่นแล้ว

185
00:21:34,085 --> 00:21:36,546
นั่นมันเรื่องเซลดอนสาปอะไร

186
00:21:58,652 --> 00:22:00,236
ตอนสำรวจไม่เจอเจ้านี่นะ

187
00:22:00,320 --> 00:22:01,821
เราควรหันหลังกลับไหม

188
00:22:01,905 --> 00:22:05,033
กลับไปที่ไหนล่ะ มาริ
นี่เป็นการเดินทางเที่ยวเดียวมาโดยตลอด

189
00:22:05,784 --> 00:22:08,870
- ผมจะไปดูเอง
- อย่า เราจะเข้าไปด้วยกัน

190
00:22:17,045 --> 00:22:18,880
ลอว์รี โอเครึเปล่า

191
00:22:18,964 --> 00:22:20,048
- ค่ะๆ
- มาเถอะ

192
00:22:20,131 --> 00:22:22,509
- แค่เวียนหัวนิดหน่อย
- มาเร็ว

193
00:22:27,180 --> 00:22:28,390
ถอยไป

194
00:22:31,017 --> 00:22:32,769
แอ็บบัส! ถอยไป!

195
00:22:44,614 --> 00:22:47,033
สุดท้ายเขาก็เรียกสิ่งนั้นว่าภัณฑาคาร

196
00:22:47,867 --> 00:22:50,787
และเมื่อผ่านเวลาหลายทศวรรษ
ก็มีตำนานเรื่องของมันเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน

197
00:22:53,039 --> 00:22:55,875
บ้างว่าเป็นวัตถุโบราณที่มนุษย์ต่างดาวทิ้งไว้…

198
00:22:58,628 --> 00:23:01,298
หรือสถานีเฝ้าระวังที่เหล่าคลีออนส่งมาดัก

199
00:23:03,508 --> 00:23:05,635
สิ่งเดียวที่ชาวอาณานิคมทุกคนรู้แน่คือ

200
00:23:05,719 --> 00:23:09,306
ภัณฑาคารไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ทั้งสิ้น

201
00:23:10,557 --> 00:23:12,934
พวกเขาจึงอยู่ห่างๆ

202
00:23:28,366 --> 00:23:30,076
ยานที่โดยสารมาถูกแยกชิ้นส่วน…

203
00:23:31,911 --> 00:23:33,788
สร้างที่พักพิงจากโครงของมัน

204
00:23:38,668 --> 00:23:42,505
แล้วสิ่งซึ่งครั้งหนึ่งเป็นปริศนา
จึงกลับกลายเป็นเรื่องสามัญ

205
00:23:48,553 --> 00:23:50,305
ครูของลูกบอกว่าเป็นเด็กหัวรั้น

206
00:23:51,598 --> 00:23:52,682
เป็นคนนอก

207
00:23:54,267 --> 00:23:55,393
ดี

208
00:23:55,477 --> 00:23:57,354
คุณไม่ได้ฟังที่ฉันพูดอยู่เลย แอ็บบัส

209
00:23:58,021 --> 00:23:59,022
ลูกเป็นเด็กช่างฝัน

210
00:24:00,273 --> 00:24:02,275
ลูกใจลอย

211
00:24:04,069 --> 00:24:06,029
ลูกเป็นนักคิดเหมือนคุณ

212
00:24:09,282 --> 00:24:10,700
ไม่ใช่ใจลอย

213
00:24:12,118 --> 00:24:13,203
ลูกรับรู้สิ่งรอบตัว

214
00:24:13,995 --> 00:24:17,123
ดูลูกสิ ลูกสนอกสนใจมันมาก

215
00:24:22,420 --> 00:24:23,421
มันสวยนะ

216
00:24:25,006 --> 00:24:26,257
มันอันตราย

217
00:24:26,341 --> 00:24:28,134
พ่อคิดว่าข้างในนั้นมีอะไร

218
00:24:28,218 --> 00:24:30,095
เราไม่รู้

219
00:24:30,178 --> 00:24:32,097
งั้นรู้ได้ยังไงว่ามันอันตราย

220
00:24:38,603 --> 00:24:39,604
มาสิ

221
00:24:41,564 --> 00:24:44,067
(ปัจจุบัน)

222
00:25:48,173 --> 00:25:49,174
ไปเลยนะ

223
00:25:51,051 --> 00:25:52,052
หนีไป

224
00:26:36,554 --> 00:26:39,182
สักวันจะปามาโดนหนู แล้วพ่อจะต้องเสียใจ

225
00:26:39,265 --> 00:26:40,350
ลูกดูดีนะ

226
00:26:40,433 --> 00:26:41,851
ฮื่อ แต่งตัวเข้าชุด

227
00:26:41,935 --> 00:26:44,145
- ส่วนไหน
- บู้ตเท้าขวากับเท้าซ้าย

228
00:26:44,229 --> 00:26:45,772
พ่อพลาดไปได้ยังไงนะ

229
00:26:46,606 --> 00:26:48,441
งานลุยๆ ล่ะเป็นไงบ้าง

230
00:26:48,525 --> 00:26:50,485
เพิ่งกลับมาจากการตรวจเขตที่ราบสูง

231
00:26:50,568 --> 00:26:53,530
หย่อมไลเคนลดลง นกไอซ์ลูนเริ่มอพยพลงใต้แล้ว

232
00:26:53,613 --> 00:26:55,490
แปลว่าปีนี้จะมีฤดูใบไม้ผลิอุ่นๆ

233
00:26:55,573 --> 00:26:56,825
พ่อก็คิดถึงมันไม่ใช่เหรอ

234
00:26:57,784 --> 00:26:59,536
คิดถึงอะไร กลิ่นกำมะถันน่ะนะ

235
00:27:00,829 --> 00:27:01,830
แล้วการที่โดนหิมะกัดด้วยน่ะนะ

236
00:27:01,913 --> 00:27:05,333
ไม่ละ ตำแหน่งวอร์เดนเหมาะกับลูก
มากกว่าที่พ่อเคยเหมาะกับมัน

237
00:27:07,585 --> 00:27:09,629
โห นั่นตัวโตเนอะ

238
00:27:09,713 --> 00:27:14,342
ค่ะ บิชอปส์คลอว์ ตัวเมีย น่าจะหนัก 600 กิโล

239
00:27:14,426 --> 00:27:17,345
มันพยายามเจาะรั้วพลังตอนดึกๆ มา
สองสามอาทิตย์ละ

240
00:27:17,429 --> 00:27:20,640
คิดจะตั้งชื่อให้ว่าเมย์เบล นางชอบอยู่ตัวเดียว

241
00:27:22,517 --> 00:27:25,687
ซัลวอร์ เรียกพ่อมาตรงนี้ตั้งแต่เช้าทำไม

242
00:27:27,731 --> 00:27:30,817
พ่อดูออกนะเวลาที่ลูกสาวตัวเองถ่วงเวลา ว่ามา

243
00:27:31,985 --> 00:27:33,903
หนูทดสอบอะไรนิดหน่อย

244
00:27:35,947 --> 00:27:38,700
สนามตัดพลังมีปัญหา

245
00:27:39,284 --> 00:27:41,077
แล้วทำไมถึงคิดมาตรวจตอนนี้

246
00:27:41,161 --> 00:27:42,579
ไม่รู้สิ สังหรณ์มั้ง

247
00:27:44,039 --> 00:27:45,874
ไปตรวจมาแล้ว มีหลักฐานด้วย

248
00:27:45,957 --> 00:27:47,834
แน่สินะ แล้วได้บอกเธอรึยัง

249
00:27:47,917 --> 00:27:49,252
อยากให้พ่อรู้ก่อน

250
00:27:49,336 --> 00:27:52,422
ขอบคุณนะ แต่นี่เป็นเรื่องที่ต้องแจ้งแม่

251
00:27:54,549 --> 00:27:56,009
ย้ำส่วนที่บอกว่าเป็นหลักฐานด้วย

252
00:28:27,207 --> 00:28:29,542
ด้วยความพยายามและความตั้งใจ
ของดร.เซลดอน

253
00:28:29,626 --> 00:28:32,295
คลีออนที่ 12 จึงตั้งที่พักพิงแห่งนี้ให้เรา…

254
00:28:32,379 --> 00:28:33,588
ในแง่ของการนับเวลา

255
00:28:33,672 --> 00:28:35,924
นาฬิกาน้ำเป็นอุปกรณ์ที่แม่นยำกว่า

256
00:28:36,007 --> 00:28:40,553
ใช่ แต่เครื่องจะเดินได้เราต้องใช้น้ำ

257
00:28:40,637 --> 00:28:41,930
ก็แน่นอนอยู่

258
00:28:42,013 --> 00:28:44,265
แล้วถ้าน้ำหมดเราจะทำยังไง ศิษย์ฝึกหัดจอร์ด

259
00:28:44,349 --> 00:28:48,228
ถ้าเป็นนาฬิกาแดด เราแค่ต้องใช้แค่โนมอน
คือแผ่นเหล็กที่ตั้งเอาไว้

260
00:28:48,311 --> 00:28:50,188
และแน่นอน… ดวงอาทิตย์

261
00:28:51,439 --> 00:28:57,570
ฮาริ เซลดอนไว้ใจให้เรากู้อารยธรรม
กลับคืนมาหลังจากมันล่มสลาย

262
00:28:57,654 --> 00:28:58,863
เราคิดอะไรเองไม่ได้ทั้งนั้น

263
00:28:58,947 --> 00:29:01,366
ทั้งเรื่องที่ผู้รอดชีวิตในอนาคต
จะอ่านหนังสือออกหรือไม่

264
00:29:01,449 --> 00:29:02,742
หรือพวกเขาจะพูดภาษาอะไร

265
00:29:02,826 --> 00:29:05,704
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
พวกเขาจะกระจายกันอยู่บนดาวดวงไหนบ้าง

266
00:29:06,705 --> 00:29:09,499
แล้วถ้าเกิดไปหลงอยู่ที่ซิกนัสไพรม์

267
00:29:10,125 --> 00:29:13,336
ซึ่งความชื้นเดียวที่หาได้จะมาจากเถาวัลย์ชุ่มน้ำ

268
00:29:13,420 --> 00:29:17,257
ดังนั้น ถูก นาฬิกาน้ำแม่นยำกว่า

269
00:29:18,300 --> 00:29:19,968
แต่นาฬิกาแดดใช้การได้จริงมากกว่า

270
00:29:20,051 --> 00:29:23,805
เราไม่สามารถคิดเผื่อสภาวะทุกอย่าง
หรือข้อจำกัดต่างๆ ที่ลูกหลานของเราจะต้องเจอ

271
00:29:23,888 --> 00:29:26,349
ด้วยเหตุผลเดียวกับที่
เราไม่สามารถรักษานวัตกรรมทุกอย่างไว้ได้

272
00:29:26,433 --> 00:29:28,643
เราจึงต้องเลือกและยังคงเลือกต่อไป

273
00:29:30,478 --> 00:29:32,022
จนกว่าจะถึงวันล่มสลาย

274
00:29:32,605 --> 00:29:34,441
เป็นหนูจะเลือกนาฬิกาน้ำ

275
00:29:34,524 --> 00:29:37,193
ซึ่งก็เลือกได้ถ้ายังฝึกอยู่ที่นี่

276
00:29:37,277 --> 00:29:38,778
ขอโทษจ้ะ นั่นมัน…

277
00:29:38,862 --> 00:29:40,405
แม่รู้ว่าลูกเหมาะกับตำแหน่งตอนนี้

278
00:29:40,488 --> 00:29:42,574
คอยดูแลพวกเรา
ดูให้แน่ใจว่าสถาบันสถาปนาคงอยู่รอด

279
00:29:42,657 --> 00:29:44,451
หนูแค่ดูให้แน่ใจว่าแม่อยู่รอด
เรื่องสถาบันสถาปนา…

280
00:29:44,534 --> 00:29:46,453
มันก็เรื่องเดียวกัน เราคือสถาบันสถาปนา

281
00:29:46,536 --> 00:29:49,664
หนูไม่ใช่ แต่แม่ศรัทธา ก็ไม่เป็นไร

282
00:29:49,748 --> 00:29:51,583
ไม่ได้ อย่าพูดเหมือนนี่เป็นลัทธิอะไรสักอย่าง

283
00:29:51,666 --> 00:29:54,919
คนรุ่นแม่รู้ดีว่า
การคลั่งศาสนามีหน้าตาเป็นอย่างไร

284
00:29:55,003 --> 00:29:57,380
ตกลงอยากฟังสิ่งที่หนูจะมาบอกไหมเนี่ย

285
00:30:02,594 --> 00:30:04,554
รู้นี่ว่าแม่ไม่ชอบเข้าใกล้มัน

286
00:30:04,638 --> 00:30:07,766
พ่อบอกว่าแม่ต้องอยากเห็นหลักฐาน
และเรื่องแบบนี้ต้องสัมผัสด้วยตัวเอง

287
00:30:10,810 --> 00:30:12,228
สนามตัดพลังขยายขอบเขตแล้ว

288
00:30:13,563 --> 00:30:16,733
เมื่อก่อนสนามพลังเริ่มตรงนั้น
เดี๋ยวนี้เริ่มจากตรงนี้

289
00:30:18,568 --> 00:30:21,613
ถ้ามันยังขยายต่อไปเรื่อยๆ
เราอาจต้องอพยพจากเมือง

290
00:30:47,931 --> 00:30:49,891
แม่ยังจำครั้งแรกที่มาเจอลูกอยู่ตรงนี้ได้

291
00:30:50,850 --> 00:30:52,936
เพิ่งสี่ขวบ ออกมากลางดึก

292
00:30:53,812 --> 00:30:57,232
ยืนอยู่ใต้มันอย่างกับมัน… ไม่ใช่เรื่องใหญ่

293
00:30:59,693 --> 00:31:01,778
แถมเรียกเท่าไหร่ลูกก็ไม่หันกลับมา

294
00:31:02,362 --> 00:31:04,406
ค่ะ หนูคิดว่ามันเรียกหนู

295
00:31:04,489 --> 00:31:05,573
ผีในนั้น

296
00:31:07,409 --> 00:31:08,743
เหมือนเพื่อนในจินตนาการ

297
00:31:10,412 --> 00:31:13,581
แม่นอนราบกับพื้น พยายามคลานไปหาลูก
แต่มันเจ็บปวดเกินไป

298
00:31:13,665 --> 00:31:15,000
ลูกแค่…

299
00:31:17,085 --> 00:31:18,169
หันกลับมามองแม่

300
00:31:19,963 --> 00:31:23,967
ตอนนั้นหนูไม่เข้าใจว่าทำไม
ภัณฑาคารถึงทำร้ายแม่แต่ไม่ทำอะไรหนู

301
00:31:24,467 --> 00:31:25,719
ลูกเป็นคนพิเศษ ซัลวอร์

302
00:31:27,012 --> 00:31:28,221
พิเศษมาตั้งแต่ต้น

303
00:31:30,724 --> 00:31:32,100
งั้นทำไมต้องปิดเป็นความลับ

304
00:31:35,186 --> 00:31:37,522
พ่อกับแม่ไม่อยากให้
คนอื่นปฏิบัติต่อลูกแตกต่างออกไป

305
00:31:37,605 --> 00:31:41,192
เหรอ แต่เขาทำกันอยู่แล้ว แม่
คนมองหนูต่างจากคนอื่นตลอด

306
00:31:44,195 --> 00:31:45,530
หนูทำให้คนพวกนี้ไม่สบายใจ

307
00:31:46,239 --> 00:31:47,490
เหมือนภัณฑาคาร

308
00:31:47,574 --> 00:31:48,867
ตอนนี้มันยังเรียกลูกอยู่รึเปล่า

309
00:31:51,620 --> 00:31:52,662
ไม่ได้เรียกเป็นคำ

310
00:31:53,997 --> 00:31:55,332
เสนอสมมติฐานมา

311
00:31:58,168 --> 00:31:59,419
หนูว่ามันกำลังจะตื่น

312
00:32:00,295 --> 00:32:01,796
แม่กับนักสารานุกรมคนอื่นๆ

313
00:32:01,880 --> 00:32:05,884
พวกแม่เตรียมตัวรับวิกฤตในอนาคตแสนไกล

314
00:32:08,678 --> 00:32:09,929
แต่หนูว่ามันอยู่ที่นี่แหละ

315
00:32:11,139 --> 00:32:12,140
ตอนนี้เลย

316
00:32:15,644 --> 00:32:18,229
จีอา! เคียร์! ทุกคน ฮิวโก้มาแล้ว!

317
00:32:18,855 --> 00:32:22,025
- ฮิวโก้มาแล้ว!
- ฮิวโก้มาแล้ว! ฮิวโก้มา มาเร็ว

318
00:32:22,692 --> 00:32:24,861
- ฮิวโก้มาแล้ว!
- มาเลย ฮิวโก้!

319
00:32:24,944 --> 00:32:26,655
- ฮิวโก้!
- ฮิวโก้!

320
00:32:27,489 --> 00:32:28,990
ฮิวโก้!

321
00:32:29,074 --> 00:32:31,034
โห ดูเข้าสิ! มาเร็ว

322
00:32:38,208 --> 00:32:41,127
- ลัดมาทางนี้ดีกว่า!
- เฮ้ย อย่าวิ่งสิ นี่ นี่!

323
00:32:41,211 --> 00:32:43,004
- จับไม่ได้หรอก
- มาทางนี้

324
00:32:43,088 --> 00:32:46,257
มาเร็วพวกเรา มาเลย เร็วๆ สิ! เร็วเข้า!

325
00:32:46,341 --> 00:32:48,385
โพลี มาเร็ว! ให้ไว!

326
00:32:48,969 --> 00:32:51,221
ฮิวโก้! ฮิวโก้!

327
00:32:54,975 --> 00:32:57,018
- ฮิวโก้!
- ฮิวโก้!

328
00:32:57,102 --> 00:32:58,186
สาบานเลย ฮิวโก้!

329
00:32:58,269 --> 00:33:01,606
ท่านสุภาพบุรุษ สุภาพสตรี
มีอะไรให้กระผมรับใช้คนโตแล้วอย่างคุณ

330
00:33:01,690 --> 00:33:03,066
มีอะไรมาฝากเรามั้ย

331
00:33:04,025 --> 00:33:06,528
ช็อกโกแลตโคเรลเลียน กินเลยตามสบาย

332
00:33:07,028 --> 00:33:09,739
ไม่อยากกินช็อกโกแลต ขอเบียร์หน่อยไม่ได้เรอะ

333
00:33:09,823 --> 00:33:12,867
เอาว่าขนหน้าอกขึ้นแล้วค่อยกลับมาคุยกันดีมะ

334
00:33:12,951 --> 00:33:14,744
แล้วอย่ามาทำเป็นขอกินเหมือนหมาหลง

335
00:33:14,828 --> 00:33:17,080
เราไม่ได้มาขอ เรามา… ยื่นหมูยื่นแมว

336
00:33:17,163 --> 00:33:19,082
งั้นเหรอ เอาอะไรมาแลกอะไร

337
00:33:19,165 --> 00:33:21,960
แลกเชาว์ปัญญาแหลมคมกับมิตรภาพของเรามั้ยล่ะ

338
00:33:22,585 --> 00:33:23,586
ขอผ่านอย่างแรง

339
00:33:26,131 --> 00:33:27,132
เอางี้นะ

340
00:33:28,300 --> 00:33:30,302
ถ้าพวกเธอจะช่วยฉันขนของลง

341
00:33:30,385 --> 00:33:33,263
ฉันอาจค้นเจออะไรที่เหมาะกับอายุพวกเธอกว่านี้

342
00:33:33,346 --> 00:33:35,056
ยอม ผมทำ

343
00:33:35,140 --> 00:33:36,224
เรายอมหมด

344
00:33:36,308 --> 00:33:37,309
งั้นเริ่มได้เลย

345
00:33:37,392 --> 00:33:38,810
- มาเร็ว พวกเรา
- จัดเลย

346
00:33:38,893 --> 00:33:40,895
- เคียร์ ไล่ให้ทัน โพลี
- อยู่นี่

347
00:33:54,576 --> 00:33:55,660
เหม็นตลบเลย

348
00:33:56,244 --> 00:33:58,913
ก็ถูกแล้ว กลิ่นยาแนวรองเท้าบู๊ตยางของผม

349
00:33:58,997 --> 00:34:00,123
ใส่หัวหอมมากกว่าที่คิดเหรอ

350
00:34:01,249 --> 00:34:02,959
ผมอาจใช้สูตรผิด

351
00:34:03,043 --> 00:34:04,711
แบบนั้นคงหายนะสุดๆ เลยนะ

352
00:34:06,796 --> 00:34:07,881
ยังไหวอยู่

353
00:34:09,841 --> 00:34:10,884
เป็นอะไร

354
00:34:11,718 --> 00:34:13,011
มีผู้ชายอยู่ในครัวบ้านฉัน

355
00:34:17,265 --> 00:34:18,433
จะอยู่นานแค่ไหน

356
00:34:19,267 --> 00:34:21,519
นานตั้ง 29 ชั่วโมง

357
00:34:23,313 --> 00:34:25,190
แล้วส่วนอื่นของจักรวาลเป็นไง

358
00:34:25,273 --> 00:34:26,274
ก็ใหญ่มาก

359
00:34:26,983 --> 00:34:28,401
ว่างๆ น่าจะไปดูเองบ้าง

360
00:34:29,527 --> 00:34:30,612
ควรเหรอ

361
00:34:41,164 --> 00:34:42,415
ไอรีนาโฟร์

362
00:34:43,500 --> 00:34:45,627
มีแค่ทวีปเดียว แต่ทั้งดาวเป็นเขตร้อนหมดเลย

363
00:34:45,709 --> 00:34:47,963
แมลงตัวใหญ่เท่าหมา แล้วก็น่ากอดเหมือนกันด้วย

364
00:34:49,214 --> 00:34:51,299
เอายาไปขายแล้วก็ซื้อผลไม้มา

365
00:34:51,383 --> 00:34:53,802
พ่อค้าเร่ก็วิถีชีวิตน่าเบื่อแบบนี้แหละ

366
00:34:54,343 --> 00:34:56,805
- แล้วเอาผลไม้ไปขายที่ไหน
- ที่เฮสเพรัส

367
00:34:56,888 --> 00:34:59,349
ซึ่งป่านนี้คุณก็บรรยายถึงดาวนั้นได้ดีพอๆ กับผม

368
00:34:59,432 --> 00:35:03,227
แต่ผมก็บังเอิญไปตระเวนค้าขายในกลุ่มดาวหนึ่ง

369
00:35:04,562 --> 00:35:06,648
ที่เมื่อเริ่มแลกเปลี่ยนของกันแล้วจะไม่ยอมหยุด

370
00:35:06,731 --> 00:35:10,610
เกิดสถานการณ์สามเส้ากับคนงาน
และน้ำตาล เหล้ารัม เงินสด

371
00:35:12,236 --> 00:35:15,407
ถ้าคิดว่าที่นี่มีดวงจันทร์เยอะแล้ว
รอดูเถอะว่าที่นั่นมีเยอะแค่ไหน

372
00:35:15,490 --> 00:35:17,575
เงยมองฟ้าแล้วเหมือนเหรียญร่วงกระจายบนนั้น

373
00:35:17,658 --> 00:35:18,868
เหรียญร่วงเนี่ยนะ

374
00:35:19,494 --> 00:35:20,495
อยากเห็นบ้างจัง

375
00:35:21,037 --> 00:35:23,957
คุณก็ต้องไปเอง ออกไปจากโลกน้ำแข็งนี่

376
00:35:25,292 --> 00:35:28,336
- ฉันมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบอยู่ที่นี่
- แต่คุณไม่ได้เลือกเอง

377
00:35:28,419 --> 00:35:30,213
แต่ก็ยังเป็นงานของฉัน และ…

378
00:35:32,048 --> 00:35:34,551
เป็นไปได้ไหมว่าคนเราจะรู้ว่ามันมีเหตุผล
แค่ไม่รู้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร

379
00:35:34,634 --> 00:35:36,511
เหตุผลที่คุณสำคัญต่อที่นี่น่ะเหรอ

380
00:35:37,512 --> 00:35:39,764
ก็เป็นไปได้
อาจจะหลงตัวเองนิดหน่อย แต่เป็นไปได้

381
00:35:39,848 --> 00:35:42,183
ฉันไม่ได้พูดนะว่าฉันเป็นคนสำคัญ
แค่พูดว่าออกไปจากที่นี่ไม่ได้

382
00:35:45,228 --> 00:35:47,731
พูดถึงการไปจากที่นี่
จะกินมื้อค่ำตอนนี้เลยหรือเอาไว้ทีหลัง

383
00:35:49,357 --> 00:35:50,358
ไว้ทีหลังก็ฟังดูดีนะ

384
00:36:48,500 --> 00:36:49,751
จะไปไหนน่ะ

385
00:36:51,711 --> 00:36:52,712
เกิดอะไรขึ้น

386
00:36:54,089 --> 00:36:57,008
แค่รู้สึกพิลึกๆ ฉันจะไปเดินลาดตระเวนหน่อย

387
00:36:57,092 --> 00:36:59,803
อะไร เพราะความรู้สึกพิลึกมาจากตรงนั้นเหรอ

388
00:36:59,886 --> 00:37:01,304
เปล่า มาจากตรงนี้

389
00:37:02,514 --> 00:37:03,807
นี่แค่เดินตรวจเฉยๆ

390
00:37:03,890 --> 00:37:07,394
งั้นถ้าผมบอกว่า "ขอใส่กางเกงก่อน" คุณจะว่า

391
00:37:07,477 --> 00:37:11,272
ห้ามใส่กางเกงในช่วง 25 ชั่วโมงจากนี้

392
00:37:14,693 --> 00:37:16,861
- จะโกรธกันทีหลังรึเปล่า
- ไม่มีทาง

393
00:37:37,507 --> 00:37:38,925
ไปทำอะไรตรงนั้น

394
00:37:41,928 --> 00:37:43,096
หยุดนะ!

395
00:37:50,186 --> 00:37:52,689
หยุด นี่เลยเวลาเคอร์ฟิว

396
00:38:10,415 --> 00:38:13,084
สวัสดี มีใครอยู่มั้ย

397
00:38:45,450 --> 00:38:46,451
เธอเป็นใคร

398
00:39:38,628 --> 00:39:39,796
อะไรวะเนี่ย

399
00:39:40,547 --> 00:39:42,048
ได้ยินเสียงปืน เกิดอะไรขึ้น

400
00:39:42,132 --> 00:39:44,676
ฉันบ้าไปเองหรือว่านั่นมันยานอนาครีออน

401
00:39:49,931 --> 00:39:51,599
คุณบ้าแน่ๆ

402
00:39:51,683 --> 00:39:52,892
แต่ไม่ได้บ้าเรื่องนั้น

403
00:40:01,985 --> 00:40:03,695
แล้วก็มาเป็นลำที่สาม

404
00:40:04,195 --> 00:40:06,531
- เรียกไป
- เรียกแล้ว ไม่มีการตอบ

405
00:40:06,614 --> 00:40:08,658
และไม่สนใจพิกัดเวคเตอร์ที่เราส่งไปด้วย

406
00:40:08,742 --> 00:40:10,619
เราควรส่งยานสำรวจออกไปพบพวกนั้นมั้ย

407
00:40:10,702 --> 00:40:11,995
ยานสำรวจที่ไม่ติดอาวุธน่ะนะ

408
00:40:13,079 --> 00:40:15,457
นั่นยานคอร์เวตต์ ยานรบ

409
00:40:15,540 --> 00:40:16,833
เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง

410
00:40:16,916 --> 00:40:18,918
เพราะเขาดูออกว่ายานรบหน้าตาเป็นยังไง

411
00:40:19,002 --> 00:40:20,337
อีกอย่าง เขาเป็นชาวเธสพิน

412
00:40:20,420 --> 00:40:21,796
ออกจากดาวมาตั้งแต่โดนถล่มยิง

413
00:40:22,464 --> 00:40:23,965
เป็นไปไม่ได้ นั่นแปลว่าอายุ…

414
00:40:24,049 --> 00:40:27,385
เกือบ 70 ปีแล้ว แต่ผมใช้เวลาครึ่งหนึ่ง
หลับจำศีลระหว่างเดินทางจากท่าสู่ท่า

415
00:40:27,927 --> 00:40:30,180
เวลาขนส่งสินค้าไปอนาครีออน
เป็นคนดาวเขาจะดีกว่า

416
00:40:30,263 --> 00:40:33,767
- อนาครีออนถูกจักรวรรดิคว่ำบาตร
- โตได้แล้ว ลูอิส

417
00:40:33,850 --> 00:40:36,811
นี่อาจแค่เข้าใจผิด เขาอาจจะหลงทางมา

418
00:40:36,895 --> 00:40:38,813
พวกนี้พยายามแอบเข้ามา ไม่ให้เรดาร์เราจับได้

419
00:40:38,897 --> 00:40:41,983
เราเป็นสถานีวิทยาศาสตร์ ไม่มีของมีค่าอะไร

420
00:40:42,067 --> 00:40:44,611
นายกเทศมนตรี
ชาวอนาครีออนเคยมาจอดยานที่นี่รึเปล่า

421
00:40:44,694 --> 00:40:47,530
ไม่มีทั้งอนาครีออนและเธสพิน
ไม่เคยมีใครมาเลยตลอด 30 ปี

422
00:40:47,614 --> 00:40:50,408
จากคำสั่งของจักรวรรดิ
เทอร์มินัสเป็นเขตหวงห้ามสำหรับทุกคน

423
00:40:50,492 --> 00:40:52,077
งานนี้ต้องเกี่ยวกับภัณฑาคารแน่

424
00:40:52,160 --> 00:40:53,453
อะไรนะ

425
00:40:54,371 --> 00:40:56,164
สนามตัดพลังกำลังขยายตัว

426
00:40:56,247 --> 00:40:57,582
- ฉันเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อวาน
- ขยายเร็วแค่ไหน

427
00:40:57,666 --> 00:40:59,417
แล้ววันต่อมา พวกอนาครีออนก็โผล่มาเลย

428
00:40:59,501 --> 00:41:02,045
ตามหลักแล้วเรายังเป็นสถานีของจักรวรรดิ

429
00:41:02,128 --> 00:41:05,507
และใครๆ ก็รู้ว่า
อนาครีออนเคยมีเรื่องกับจักรวรรดิ

430
00:41:05,590 --> 00:41:07,717
กำลังจะบอกว่าภัณฑาคารอาจมาจากอนาครีออน…

431
00:41:07,801 --> 00:41:10,136
ฉันกำลังเสนอว่า
ภัณฑาคารรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจึงมีปฏิกิริยา

432
00:41:10,220 --> 00:41:11,471
อาจจะเตือนพวกเราด้วยซ้ำ

433
00:41:11,554 --> 00:41:16,768
นี่จะบอกว่าภัณฑาคารส่งสัญญาณถึงคุณ
เพราะคุณเป็นคนพิเศษงั้นเหรอ

434
00:41:17,352 --> 00:41:19,479
ซัลวอร์เป็นปัจจัยภายนอก

435
00:41:19,562 --> 00:41:22,190
เราต้องคิดว่าแผนอาจจะทำนาย…

436
00:41:22,273 --> 00:41:23,566
ช่างหัวแผนนั่น

437
00:41:23,650 --> 00:41:24,818
เซลดอนตายไปแล้ว

438
00:41:25,860 --> 00:41:27,821
เมื่อไหร่พวกคุณจะเริ่มใช้สมองตัวเองเสียที

439
00:41:27,904 --> 00:41:31,116
โอเค เกินไปแล้ว
ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันยุ่งยาก

440
00:41:31,199 --> 00:41:35,537
ยานอนาครีออนไม่ตอบรับที่เราเรียกไป
เขากำลังรุกล้ำน่านอวกาศจักรวรรดิ

441
00:41:35,620 --> 00:41:37,539
เรามีวิถีปฏิบัติที่ชัดเจน

442
00:41:37,622 --> 00:41:39,416
เราจะส่งทุ่นสื่อสารออกไป

443
00:41:39,499 --> 00:41:41,710
ทันทีที่ดาวโคจรถึงจังหวะเปิดรอบต่อไป

444
00:41:42,294 --> 00:41:45,088
เราจะเรียกจักรวรรดิ แล้วเขาจะมาช่วย

445
00:41:46,298 --> 00:41:47,882
จะไปไหน

446
00:41:47,966 --> 00:41:49,301
ไปตรวจดูคลังอาวุธ

447
00:41:50,969 --> 00:41:53,346
ถ้าอนาครีออนบุกมาถึงก่อนจักรวรรดิ

448
00:41:53,430 --> 00:41:56,016
ฉันอยากรู้ว่าเราจะก่อความเสียหายได้แค่ไหน

449
00:41:57,142 --> 00:41:58,893
ถอดปืนเช็ดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เนี่ย

450
00:41:58,977 --> 00:42:01,646
- พวกเราก็เอื่อยเฉื่อยกันนิดหน่อย
- ผมมีปืนไอออน เผื่อจะช่วยได้

451
00:42:01,730 --> 00:42:03,648
แม่ มีอะไรในคลังภัณฑารักษ์ที่เราใช้ได้มั้ย

452
00:42:03,732 --> 00:42:06,318
มีขวานไม่กี่อัน
สลิงเหวี่ยงจากวีฟเวอร์สเวิลด์

453
00:42:06,401 --> 00:42:08,570
- หนูควรดูเรื่องนี้ไว้ก่อน
- ไม่ใช่งานของลูก

454
00:42:08,653 --> 00:42:11,281
- ไม่เหรอ หนูต้องดูแลความปลอดภัย ลืมเหรอ
- ไม่เอาน่ะๆ

455
00:42:11,364 --> 00:42:13,825
ปกติเจอเรื่องแบบนี้ผมจะเสนอแอลกอฮอล์นะ

456
00:42:13,908 --> 00:42:15,368
(ระบบสื่อสาร)
(เปิดระบบเข้ารหัสจักรวรรดิ)

457
00:42:15,452 --> 00:42:17,203
วงโคจรถึงจังหวะเปิดแล้ว

458
00:42:17,287 --> 00:42:19,956
ระบบกำลังเชื่อมต่อ ใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาที

459
00:42:30,091 --> 00:42:31,635
(ระบบเชื่อมต่อล้มเหลว)

460
00:42:32,761 --> 00:42:33,928
เกิดอะไรขึ้น

461
00:42:34,012 --> 00:42:37,223
ทุ่นสื่อสารไม่ตอบรับที่เราเรียก มันดับไปแล้ว

462
00:42:38,016 --> 00:42:39,225
ใช้ทุ่นอันอื่น

463
00:42:39,309 --> 00:42:40,602
ไม่มีทุ่นอันอื่นแล้ว

464
00:42:40,685 --> 00:42:41,895
งั้นหมายความว่าไง

465
00:42:42,479 --> 00:42:43,980
เราติดต่อจักรวรรดิไม่ได้

466
00:42:46,232 --> 00:42:48,652
พยายามต่อไป ไม่ต้องแตกตื่น

467
00:42:48,735 --> 00:42:51,988
อาจเป็นปัญหาง่ายๆ แบบฝนดาวตกก็ได้
เดี๋ยวก็หาย

468
00:42:52,864 --> 00:42:54,616
ปัญหาที่เพิ่งเกิดหลังจากอนาครีออนบินผ่านเนี่ยนะ

469
00:42:55,575 --> 00:42:58,119
ถ้าสมมติว่าอนาครีออนตั้งใจจะลงจอดที่นี่

470
00:42:58,203 --> 00:42:59,621
จะมาถึงในเวลาเท่าไหร่

471
00:42:59,704 --> 00:43:03,166
ถ้าดูจากความเร็วตอนนี้ ฉันว่าอีก 40 ชั่วโมง

472
00:43:10,590 --> 00:43:11,591
แม่คะ

473
00:43:50,672 --> 00:43:51,673
นั่นอะไรน่ะ

474
00:43:53,633 --> 00:43:54,926
คณิตประวัติศาสตร์

475
00:43:56,052 --> 00:43:58,888
งานทั้งหมดของฮาริ
ที่สื่อไว้ในรูปของสมการคณิตศาสตร์

476
00:43:59,556 --> 00:44:01,975
คืนหลังพิธีศพ แม่หยิบมาจากห้องทำงานเขา

477
00:44:03,101 --> 00:44:05,812
การคำนวณของเขาเป็นรากฐาน
เหตุผลที่เราทำสิ่งที่ทำกันอยู่

478
00:44:06,896 --> 00:44:10,025
บนยานขามา มีคนสองคนเท่านั้น
ที่เข้าใจมันได้จริงจัง

479
00:44:10,108 --> 00:44:11,568
ฮาริ เซลดอนกับกาอัล ดอร์นิค

480
00:44:18,366 --> 00:44:19,743
ลูกเห็นแล้วอ่านอะไรได้บ้างไหม

481
00:44:19,826 --> 00:44:21,578
หนูเหรอ ไม่น่าจะอ่านได้

482
00:44:22,162 --> 00:44:25,874
ซัลวอร์ ถ้าลูกเป็นส่วนหนึ่งของแผน

483
00:44:26,458 --> 00:44:29,377
จะทำให้แม่เชื่อเรื่องพวกนี้ได้ง่ายขึ้นอีกมาก

484
00:45:03,662 --> 00:45:05,413
ฮื่อ ประหลาดใจตรงไหน

485
00:45:06,665 --> 00:45:07,707
อย่างน้อยก็คุ้มที่ได้ลอง

486
00:45:07,791 --> 00:45:09,042
คุ้มเหรอ

487
00:45:09,709 --> 00:45:11,753
หนูบอกแล้วไง แตกต่างไม่ได้แปลว่าพิเศษ

488
00:45:31,272 --> 00:45:32,691
ทุ่นสื่อสารล่ม

489
00:45:34,442 --> 00:45:36,069
นั่นเป็นสถานการณ์สื่อลางร้าย

490
00:45:36,778 --> 00:45:38,363
คุณรีบเผ่นหนีดีกว่า

491
00:45:40,573 --> 00:45:41,574
งั้นเหรอ

492
00:45:43,326 --> 00:45:47,038
อีกสองวันอนาครีออนจะมาถึงที่นี่
หรือมาเร็วกว่านั้น

493
00:45:47,539 --> 00:45:49,582
คุณอยู่ที่อื่นจะปลอดภัยกว่าที่นี่ทั้งนั้น

494
00:45:50,667 --> 00:45:52,752
ช่วงเวลานี้ของปีทิวทัศน์สวยงามมากนะ

495
00:45:53,461 --> 00:45:55,797
แผ่นดินรกร้างว่างเปล่าเต็มไปด้วยขี้ลูนแข็ง

496
00:45:55,880 --> 00:45:57,090
ฉันจริงจังนะ ฮิวโก้

497
00:45:57,173 --> 00:45:58,174
คุณก็จริงจังตลอด

498
00:46:00,593 --> 00:46:01,761
ผมไม่คิดจะไปไหนทั้งนั้น

499
00:46:01,845 --> 00:46:03,179
นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องสู้

500
00:46:03,263 --> 00:46:05,598
อ๋อเหรอ งั้นใครต้องสู้ล่ะ

501
00:46:11,438 --> 00:46:12,439
เซลดอนเหรอ

502
00:46:14,482 --> 00:46:16,067
งั้นนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องสู้เหมือนกัน

503
00:46:18,862 --> 00:46:19,863
หนีไปกับผมสิ

504
00:46:21,281 --> 00:46:22,282
ไปไม่ได้

505
00:46:22,365 --> 00:46:23,366
ทำไม

506
00:46:26,328 --> 00:46:27,787
เพราะฉันต้องปกป้องพวกเขา

507
00:46:30,665 --> 00:46:32,876
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

508
00:46:33,960 --> 00:46:37,464
จักรวรรดิกลัวฮาริเพราะเขาพยากรณ์อนาคตได้

509
00:46:38,882 --> 00:46:42,719
แต่อันที่จริงแล้ว
เขาเพียงแต่นำเรื่องในอดีตมาวิเคราะห์ใหม่

510
00:46:46,598 --> 00:46:48,016
ต้องการอะไรกันแน่

511
00:46:49,768 --> 00:46:53,980
ใส่ใจกับรูปแบบในประวัติศาสตร์
แล้วจะสามารถทำนายสิ่งที่จะเกิดขึ้นถัดไปได้

512
00:46:58,443 --> 00:47:00,904
การยังมีชีวิตอยู่คือต้องรู้จักผีที่หลอนใจตนเอง

513
00:47:01,613 --> 00:47:04,115
เราจะได้ยินเสียงกระซิบของภูตผีหากเงี่ยหูฟัง

514
00:47:24,886 --> 00:47:26,012
เอาอีกแล้ว

515
00:47:58,920 --> 00:47:59,963
ว่าไง

516
00:48:04,134 --> 00:48:05,385
โดนอะไรมา เมย์เบล

517
00:48:13,518 --> 00:48:14,561
เจ็บหน่อยนะ

518
00:48:28,325 --> 00:48:29,326
อย่าขยับ

519
00:48:31,119 --> 00:48:32,329
ทิ้งอาวุธเสีย

520
00:48:39,002 --> 00:48:40,045
คุณเป็นใคร

521
00:48:40,128 --> 00:48:43,840
ซัลวอร์ ฮาร์ดิน วอร์เดนแห่งเทอร์มินัส

522
00:48:48,887 --> 00:48:51,389
อนาครีออน
ไม่ได้รับอนุญาตให้เหยียบแผ่นดินจักรวรรดิ

523
00:48:55,310 --> 00:48:56,436
คุณมาทำอะไรที่นี่

524
00:48:57,354 --> 00:49:01,983
ภูตผีที่ตายไป
หลอนอยู่ในโครงซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นบ้านของเรา

525
00:49:02,817 --> 00:49:04,402
พวกนั้นล้อมเราไว้

526
00:49:04,486 --> 00:49:07,155
และโหยกระหาย ต้องการสิ่งที่เป็นของเรา

527
00:50:05,630 --> 00:50:07,632
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์