1
00:01:06,191 --> 00:01:08,026
{\an8}(สร้างจากนวนิยายของไอแซค อาซิมอฟ)

2
00:02:20,807 --> 00:02:22,768
เครื่องตัดเสียงของชาโดว์มาสเตอร์

3
00:02:25,437 --> 00:02:27,314
ท่านสั่งให้คนมาตามดูฉันเหรอคะ

4
00:02:28,273 --> 00:02:32,819
แหม เราจับตาดูทุกอย่างที่เราสนใจ

5
00:02:34,279 --> 00:02:39,284
แล้วเราจะไม่ถามด้วยซ้ําว่าคุณได้สิ่งนี้มายังไง

6
00:02:40,118 --> 00:02:46,124
แต่เราอยากรู้ว่า
คุณค้นพบทางเดินข้ารับใช้ได้ยังไง

7
00:02:46,124 --> 00:02:51,713
ทางเดินข้ารับใช้ไม่เคยเปลี่ยนผัง
ตั้งแต่สมัยฉันยังอยู่กอสซาเมอร์คอร์ท

8
00:02:53,257 --> 00:02:55,759
ผังทางลับนั่นเป็นความลับระดับชาติ

9
00:02:55,759 --> 00:02:57,636
คุณไม่มีทางจําได้

10
00:03:00,138 --> 00:03:04,476
เราเป็นคนดูแลการลบความจําของคุณเอง
ก่อนที่เขาจะส่งกลับบ้าน

11
00:03:05,936 --> 00:03:10,023
อาณาดาราจักรคลาวด์สามารถพัฒนา
ระบบกู้คืนความทรงจําได้

12
00:03:18,782 --> 00:03:25,497
ฉันมีความทรงจําทั้งหมดครั้งที่มาวังนี้ ทั้งหมด

13
00:03:29,084 --> 00:03:32,171
รู้มาตลอดรึ เรานึกว่าเราสองคนไว้ใจกัน

14
00:03:33,463 --> 00:03:36,466
ไม่ใช่ ท่านคิดว่าฉันไว้ใจท่าน

15
00:03:38,677 --> 00:03:41,680
แล้วฉันจะเพิ่งบอกความลับระดับชาติ
ของฝั่งเราให้ท่านรู้ทําไม

16
00:03:43,599 --> 00:03:44,725
เพื่อให้ท่านประทับใจเหรอ

17
00:03:49,813 --> 00:03:52,774
การที่คุณรู้เรื่องทางเดินทําให้เป็นผู้ต้องสงสัย

18
00:03:53,275 --> 00:03:55,319
ในการลอบสังหารภราดาของเรา

19
00:03:55,319 --> 00:03:59,698
ไม่ใช่เลย
การอภิเษกจะช่วยให้อาณาดาราจักรก้าวหน้า

20
00:03:59,698 --> 00:04:01,366
ฉันไม่ทําอะไรเสี่ยงแบบนั้นหรอก

21
00:04:03,160 --> 00:04:08,832
แต่ก็ยังมีข้อสงสัยอยู่ว่า
คุณมาทําอะไรในห้องของดีเมอร์เซล

22
00:04:15,255 --> 00:04:20,677
เลดี้ดีเมอร์เซล
แสดงตัวเป็นปริปักษ์กับพระราชินีชัดเจน

23
00:04:25,599 --> 00:04:26,600
ไม่จริง

24
00:04:27,809 --> 00:04:33,649
ไม่ ดีเมอร์เซลแทบจะเหมือน
สมาชิกในครอบครัวขององค์จักรวรรดิ

25
00:04:35,692 --> 00:04:37,486
นางมาจากไหนกันแน่คะ สนธยา

26
00:04:39,196 --> 00:04:42,449
นางจะอยู่ที่นี่เสมอ ดังที่อยู่มาเสมอ

27
00:04:43,325 --> 00:04:46,245
หมดเวลาจะพูดจากํากวมแล้วนะคะ

28
00:04:48,247 --> 00:04:49,957
ดีเมอร์เซลเป็นหุ่นยนต์

29
00:04:50,874 --> 00:04:56,964
หุ่นยนต์ตนสุดท้ายที่รอดมาได้ในจักรวาล
แต่นางยังเป็นถึงนางสนองขององค์จักรวรรดิ

30
00:04:58,298 --> 00:05:00,008
เป้าหมายที่แท้จริงของนางคืออะไร

31
00:05:02,803 --> 00:05:06,807
นางจะอยู่ที่นี่เสมอ ดังที่อยู่มาเสมอ

32
00:05:07,850 --> 00:05:11,103
ใช่ค่ะ ท่านเพิ่งพูดคํานั้นมา

33
00:05:13,105 --> 00:05:15,774
มีใครฝังคํานั้นไว้ในหัวของท่านเหรอ สนธยา

34
00:05:16,859 --> 00:05:18,110
ฟังที่ตัวเองพูดบ้างไหม

35
00:05:20,737 --> 00:05:22,865
ท่านก็ถูกวางโปรแกรมไว้เช่นเดียวกับดีเมอร์เซล

36
00:05:25,158 --> 00:05:28,871
นางจะอยู่ที่นี่เสมอ ดังที่อยู่มาเสมอ

37
00:05:28,871 --> 00:05:32,624
นางจะอยู่ที่นี่เสมอ

38
00:05:33,458 --> 00:05:37,296
ดังที่อยู่มาเสมอ นางจะ...

39
00:05:41,133 --> 00:05:42,718
นั่นคุ้นตามาก

40
00:05:44,094 --> 00:05:48,724
ลวดลายบนกล่องอุปกรณ์ของนาง
อัฐดาราแห่งสุริยะ

41
00:05:51,476 --> 00:05:56,398
หุ่นยนต์กับมนุษย์อยู่เคียงข้างกัน
อย่างกลมเกลียวราบรื่นมานานแสนนาน

42
00:05:57,107 --> 00:06:01,945
แต่เมื่อมองย้อนกลับไป
เรื่องที่เกิดขึ้นก็แทบจะเลี่ยงไม่ได้

43
00:06:04,031 --> 00:06:05,699
มนุษย์โหดร้ายกับพวกเขา

44
00:06:05,699 --> 00:06:09,703
และในช่วงสุดท้าย พวกเขามีความเป็นมนุษย์
มากกว่าที่เราจะรู้ได้

45
00:06:09,703 --> 00:06:14,791
พวกหุ่นยนต์เติบโต
จนเข้าใจสถานะของตัวเอง และ...

46
00:06:15,667 --> 00:06:19,922
ดูส่วนนั้นสิ
ช่างบรรจงวาดอย่างตราตรึง เส้นสาย...

47
00:06:20,589 --> 00:06:24,676
พวกเขาต้องการเพียงแค่
ได้รับการยอมรับว่าเป็นอิสรชนเต็มตัว

48
00:06:25,969 --> 00:06:28,555
แต่เมื่อถูกปฏิเสธ พวกเขาจึงใช้วิธีการเข่นฆ่า

49
00:06:30,974 --> 00:06:34,394
จักรพรรดิเบเนฟอส
ถูกสังหารด้วยฝีมือหุ่นยนต์ฅนหนึ่ง

50
00:06:34,394 --> 00:06:37,022
ใช้ช่องโหว่ในกฎข้อแรกของหุ่นยนต์

51
00:06:37,022 --> 00:06:38,899
ซึ่งไม่น่าจะทําได้เลยแต่ต้น

52
00:06:39,525 --> 00:06:44,863
แต่การละเมิดกฎครั้งแรกนั้น
จุดประกายให้เกิดสงคราม

53
00:06:46,532 --> 00:06:49,826
หุ่นยนต์สู้กับหุ่นยนต์

54
00:06:50,494 --> 00:06:51,995
หุ่นยนต์สู้กับมนุษย์

55
00:06:53,872 --> 00:06:57,209
สุดท้ายเราเป็นผู้ชนะ
หุ่นยนต์จึงถูกทําลายล้างสิ้น

56
00:06:57,209 --> 00:06:59,127
เหลือแค่หุ่นยนต์ของท่าน

57
00:07:04,424 --> 00:07:11,223
นางจะอยู่ที่นี่ ดังที่อยู่มาเสมอ

58
00:07:11,723 --> 00:07:13,433
ทําไมจึงพูดวลีนี้ซ้ําๆ

59
00:07:13,433 --> 00:07:15,602
เราไม่รู้ๆ

60
00:07:15,602 --> 00:07:20,023
ทุกครั้งที่พยายามนึกให้ออก
กลับมีแต่ความว่างเปล่า

61
00:07:21,316 --> 00:07:24,403
หากท่านจําไม่ได้ว่า
ที่ปรึกษาข้างกายซึ่งไว้ใจที่สุดมาได้อย่างไร

62
00:07:24,403 --> 00:07:25,863
จะมีความทรงจําใดหายไปอีก

63
00:07:27,281 --> 00:07:29,950
อาณาดาราจักรกู้ความทรงจําทุกคนคืนได้
แม้แต่ของท่าน

64
00:07:30,951 --> 00:07:35,330
ได้โปรด ให้ฉันช่วยปลดใยฝ้ายที่กั้นใจท่านไว้ออก

65
00:07:38,041 --> 00:07:39,042
ประหลาด

66
00:07:40,043 --> 00:07:41,503
ภาพไม่ขยับเลย

67
00:07:41,503 --> 00:07:45,841
เม็ดสีชีวินจะสนองตอบต่อระยะสายตาผู้ดู
จากจุดที่เรายืนอยู่...

68
00:07:45,841 --> 00:07:47,009
ไม่ควรมีเม็ดสีใดอยู่นิ่ง

69
00:07:48,635 --> 00:07:52,806
ขออภัยค่ะ องค์จักรวรรดิ
ถึงเวลาร่วมพิธีการประหาร

70
00:07:57,769 --> 00:08:01,773
เจ้าพวกทูตสบงแดงของเซลดอน
จากสถาบันสถาปนา

71
00:08:03,025 --> 00:08:06,195
ทิวาสั่งให้ถ่ายทอดงานนี้ไปทั่วจักรวาล

72
00:08:11,158 --> 00:08:13,160
{\an8}(อิกนิส)

73
00:08:30,427 --> 00:08:31,595
ซัลวอร์ไปไหน

74
00:08:33,138 --> 00:08:34,347
เอาไปเก็บในที่ปลอดภัย

75
00:08:38,894 --> 00:08:40,645
เขาไปรู้เข้าว่าฉันฆ่าฮาริแล้ว

76
00:08:42,523 --> 00:08:44,316
ขอละ เลิกแสร้งทําเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสาที

77
00:08:44,316 --> 00:08:46,235
ฉันอยากเปิดความจริงให้มันจบๆ ไป

78
00:08:46,235 --> 00:08:49,321
เธอรู้ว่าฮาริตายตั้งแต่วินาทีที่มันเกิดขึ้น

79
00:08:49,821 --> 00:08:52,074
เธอรู้สึกได้ว่าเขากําลังจมน้ํา

80
00:08:53,242 --> 00:08:56,411
ฉันสัมผัสได้เหมือนน้ําท่วมปอดฉันเอง

81
00:08:57,496 --> 00:08:58,497
ฉันสัมผัสได้ทุกอย่าง

82
00:09:00,457 --> 00:09:02,543
ทําไม คุณทําแบบนั้นไปทําไม

83
00:09:03,752 --> 00:09:05,087
เสียใจด้วยนะ เกล

84
00:09:05,671 --> 00:09:08,841
แต่ให้ตาย ลองคิดดูสิ

85
00:09:10,133 --> 00:09:14,263
แค่การที่เธอสามารถรับรู้ถึงความทรมาน
จากระยะห่างขนาดนั้น

86
00:09:14,263 --> 00:09:16,932
ทําให้เห็นเลยว่าเธอทรงพลังแค่ไหน

87
00:09:17,766 --> 00:09:21,103
และยิ่งการที่เธอปกปิดความจริง
ไม่ใช่แค่ปิดจากซัลวอร์ แต่ปิดจากฉันได้

88
00:09:22,938 --> 00:09:26,650
ฮาริเป็นตัวถ่วงที่เธอจําเป็นต้องตัดทิ้ง
และฉันว่าเธอจะทําเพื่อซัลวอร์

89
00:09:26,650 --> 00:09:28,735
แต่ฉันก็เห็นความจริงในใจ
เธอเป็นห่วงเป็นใยฮาริ

90
00:09:28,735 --> 00:09:33,323
และตัวฉันเองก็มีเรื่องที่ต้องรีบทํา
ฉันจึงทําเรื่องยากๆ นั้นให้แทน

91
00:09:34,032 --> 00:09:36,785
ฉันอยากเจอซัลวอร์เดี๋ยวนี้

92
00:09:39,288 --> 00:09:40,330
นั่นเป็นไปไม่ได้

93
00:09:41,582 --> 00:09:42,583
ทําไม

94
00:09:44,042 --> 00:09:45,711
เพราะจริงๆ แล้วเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้

95
00:09:52,426 --> 00:09:54,887
ซัลวอร์ ได้ยินฉันมั้ย

96
00:09:55,596 --> 00:09:58,765
ซัลวอร์ ได้ยินฉันมั้ย ซัลวอร์

97
00:10:00,184 --> 00:10:01,685
ไม่อาจได้ยินหรอก

98
00:10:03,812 --> 00:10:06,064
นี่มันอะไรกัน ทําไมถึงจับฉันมาอยู่ในนี้

99
00:10:06,857 --> 00:10:09,067
เห็นจานสัญญาณเหนือหัวเธอไหม

100
00:10:11,111 --> 00:10:15,699
เป็นเครื่องครอบความคิด
ตั้งค่าไว้ให้กลบความถี่ทางจิตของเธอ

101
00:10:15,699 --> 00:10:20,120
ถ้าเธออยู่ในนี้นานพอ
ในที่สุดกําแพงด่านสุดท้ายในใจจะต้องล้ม

102
00:10:28,003 --> 00:10:30,589
ฉันสัมผัสได้ว่า
เธอพยายามกั้นจิตไม่ให้ฉันเข้าไป

103
00:10:31,632 --> 00:10:33,800
มีสิ่งที่เธอไม่อยากให้ฉันเห็นเอามากๆ

104
00:10:36,720 --> 00:10:38,013
เพราะนั่นเป็นจิตของฉัน

105
00:10:38,639 --> 00:10:40,057
เป็นได้อีกไม่นานหรอก แม่หนู

106
00:11:14,091 --> 00:11:15,092
ถึงเวลาแล้ว

107
00:11:19,304 --> 00:11:20,305
เปิดเลย

108
00:11:58,927 --> 00:12:01,763
คลีออน! คลีออน! คลีออน!

109
00:12:48,519 --> 00:12:54,608
ประชาชนส่วนใหญ่ไม่รู้จักฮาริ เซลดอน
นักปฏิวัติเปี่ยมความฝัน

110
00:12:55,651 --> 00:12:59,655
กว่าหนึ่งร้อยปีก่อน
องค์จักรวรรดิเดิมมีพระมหากรุณาธิคุณ

111
00:12:59,655 --> 00:13:03,367
เนรเทศเซลดอนกับสาวกผู้เห็นต่าง
ไปยังดาวเทอร์มินัส

112
00:13:03,951 --> 00:13:06,119
แต่ดูสิว่ามันน้อมรับน้ําใจที่เรามอบให้อย่างไร

113
00:13:07,496 --> 00:13:08,872
ด้วยความซาบซึ้งไหม

114
00:13:11,041 --> 00:13:12,835
ถ้าเป็นอย่างนั้นได้คงดี

115
00:13:14,670 --> 00:13:19,842
สาวกของเซลดอนที่ถูกเนรเทศ
กลับไปผูกพันธมิตรกับอนาครีออนและเธสพิส

116
00:13:20,384 --> 00:13:23,762
ผู้ก่อการร้ายกลุ่มเดียวกับที่ฆ่า

117
00:13:23,762 --> 00:13:27,641
ประชากรชาวแทรนทอร์ไป 100 ล้านคน

118
00:13:32,521 --> 00:13:38,068
แล้วตอนนี้ยังกล้าที่จะส่งทูตสันถวไมตรีมา

119
00:13:38,694 --> 00:13:42,114
ผู้ประกาศที่เต็มใจมาเผยแผ่
ความกระด้างกระเดื่องของเซลดอน

120
00:13:42,865 --> 00:13:47,035
จักรวรรดิมีกรุณาธิคุณเสมอ ทุกท่าน

121
00:13:48,036 --> 00:13:51,456
แต่อย่ามองว่ากรุณาธิคุณของเราคือความอ่อนแอ

122
00:13:53,500 --> 00:13:55,502
ปลอกคอไทฟอน

123
00:13:56,086 --> 00:14:01,091
เป็นโบราณวัตถุของบูรพกษัตริย์เรา
ออกแบบมาได้งดงาม

124
00:14:03,302 --> 00:14:06,805
และเรียกเลือดสังเวยได้ดีนัก

125
00:14:14,897 --> 00:14:19,484
ณ ขณะเดียวกันนี้ กองทัพจักรวรรดิกําลัง
จัดขบวนล้อมเทอร์มินัสไว้

126
00:14:19,484 --> 00:14:22,571
เหล่าสาวกของเซลดอนผู้เห็นต่าง
จะได้รู้ในไม่ช้าว่าพวกมันไม่เหลือที่ปลอดภัย

127
00:14:23,280 --> 00:14:25,532
ไม่ว่าจะที่นั่น หรือที่ไหนในจักรวรรดิวงศ์

128
00:14:26,033 --> 00:14:32,456
ในวันนี้ วันครบรอบที่แขวนคอประหาร
เหล่าผู้ก่อการร้ายระเบิดสตาร์บริดจ์

129
00:14:32,456 --> 00:14:35,709
เราจะส่งเจ้าสองคนนี้ไปให้พบชะตาเดียวกัน

130
00:14:36,293 --> 00:14:40,422
โพลี เวริซอฟ
คลาริคอาวุโสแห่งนิกายเซลดอน

131
00:14:43,550 --> 00:14:49,723
กับคอนสแตนท์
บุตรีเธสพินของพวกที่มาระคายบาทเรา

132
00:14:50,599 --> 00:14:53,393
ให้คนไหนตายก่อนดี

133
00:14:54,061 --> 00:14:57,147
คลาริคแก่หรือเด็กสาว

134
00:15:09,034 --> 00:15:13,956
ให้ว่าที่จักรพรรดินีเลือกดีไหม

135
00:15:18,627 --> 00:15:19,920
ราชินีซาเรธ

136
00:15:23,173 --> 00:15:24,550
ไม่เลือกเหรอ

137
00:15:26,844 --> 00:15:29,346
อย่าให้เด็กสาวคนนั้นต้องทรมานนาน

138
00:15:39,815 --> 00:15:41,817
คอนสแตนท์ ฉันขอโทษ

139
00:15:42,568 --> 00:15:45,195
ไม่นึกเลยว่าจะจบแบบนี้

140
00:15:45,779 --> 00:15:49,616
ด้วยจิตแห่งจักรวาล ข้าขออุทิศตน

141
00:15:49,616 --> 00:15:52,452
ซึ่งเป็นบราเธอร์แห่งสถาบันสถาปนา
สู่บัญชาของจิตนั้น

142
00:15:52,452 --> 00:15:54,788
- ขอดวงตา...
- สวดมนต์เลยเหรอจ๊ะ

143
00:15:54,788 --> 00:15:56,748
ซึ่งเป็นดวงตาแห่งจิตจักรวาล...

144
00:15:59,001 --> 00:16:02,504
เทพซึ่งคอยพิทักษ์พวกฆาตกร
เรียกว่าสมมติเทพได้จริงหรือ

145
00:16:03,463 --> 00:16:08,677
ขอดวงตา ซึ่งเป็นดวงตาแห่งจิตจักรวาล
มองไปข้างหน้าสู่อนาคตใหม่

146
00:16:08,677 --> 00:16:10,262
ซึ่งจิตจักรวาลได้สรรสร้างไว้

147
00:16:12,556 --> 00:16:16,310
ขอดวงใจ ซึ่งเป็นใจแห่งจิตจักรวาล

148
00:16:16,310 --> 00:16:19,521
ส่งจังหวะน้อยของใจ
เป็นหนึ่งกับจังหวะยิ่งใหญ่ของจิตประชา

149
00:16:22,024 --> 00:16:27,529
โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด
และเราจะร่วมกันลดช่วงยุคมืดนั้น

150
00:16:30,699 --> 00:16:33,076
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

151
00:16:33,076 --> 00:16:39,291
โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

152
00:16:39,291 --> 00:16:41,752
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

153
00:16:42,336 --> 00:16:44,046
โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

154
00:16:44,630 --> 00:16:46,715
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด
- โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

155
00:16:47,382 --> 00:16:51,720
โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด
โปรดนําให้เราผ่านยุคอันมืดมิด

156
00:16:54,515 --> 00:16:56,016
- องค์จักรวรรดิ
- อะไร

157
00:17:10,821 --> 00:17:13,200
นั่นยานกระซิบเหรอ

158
00:17:20,374 --> 00:17:23,544
โทษทีนะทุกท่าน
ขอยกเลิกงานตัดหัวโชว์ไปก่อน

159
00:17:25,963 --> 00:17:27,130
โฮเบอร์ มาลโลว์

160
00:17:29,383 --> 00:17:31,093
ไอ้เวรนั่นเพิ่งประกาศสงครามแทนพวกเรา

161
00:17:34,847 --> 00:17:40,269
แม่ง นึกแล้วว่าเป็นมัน
ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าเป็นมัน

162
00:17:41,645 --> 00:17:43,188
มันอยู่ทางนั้น

163
00:18:01,373 --> 00:18:02,207
คอนสแตนท์!

164
00:18:06,128 --> 00:18:08,380
มีใครเห็นมันไหม ไปทางไหนแล้ว

165
00:18:08,380 --> 00:18:09,464
ซาเรธ!

166
00:18:12,759 --> 00:18:14,595
ซาเรธ ซาเรธ

167
00:18:33,864 --> 00:18:34,865
เป้าหมายหายไปแล้ว

168
00:18:43,290 --> 00:18:44,458
ปล่อยเรา

169
00:18:45,042 --> 00:18:47,461
ออร่าพิทักษ์ของท่านเสียหาย
จากสนามพลังโน้มถ่วงของยาน

170
00:18:48,128 --> 00:18:49,213
ลุกไป!

171
00:19:14,571 --> 00:19:17,991
- คอนสแตนท์! โพลีอยู่ไหน
- ไม่รู้

172
00:19:23,080 --> 00:19:25,916
ไปเลย! หนีไปเสีย!

173
00:19:29,586 --> 00:19:31,547
ดีมาก เบคกี้!
ไปกัน มาเร็ว

174
00:20:01,076 --> 00:20:01,952
เบคกี้!

175
00:20:05,664 --> 00:20:06,874
หนีเร็ว ไปเถอะ

176
00:20:24,516 --> 00:20:26,018
หยุดมันให้ได้!

177
00:20:43,827 --> 00:20:46,246
มีปุ่มสองปุ่ม ไม่รู้ปุ่มไหนทําอะไรบ้าง

178
00:20:46,246 --> 00:20:48,957
แค่ต้องเลือกกดปุ่มหนึ่ง หลับตา...

179
00:20:48,957 --> 00:20:52,377
แล้วถ้าได้ยินเสียงอะไรหล่นพื้น
ก็รู้ไว้ว่าฉันซาบซึ้งขอบคุณมาก

180
00:20:53,754 --> 00:20:54,880
ที่ฆ่าเธอน่ะนะ

181
00:20:55,797 --> 00:20:57,007
ที่มาช่วยฉันสิ

182
00:20:59,635 --> 00:21:00,636
โอเค

183
00:21:21,657 --> 00:21:23,033
นายหาพวกเราเจอได้ไงแต่ต้น

184
00:21:23,617 --> 00:21:26,161
ล้อเล่นรึเปล่า
ทั้งจักรวาลรู้หมดว่าเธออยู่ไหน

185
00:21:27,204 --> 00:21:29,957
ขอเตือน พบยานศัตรูติดตามมา

186
00:21:29,957 --> 00:21:31,375
โอเค เราต้องรีบโจนไปที่อื่น

187
00:21:32,417 --> 00:21:34,461
(ขับเคลื่อนอัตโนมัติ)

188
00:21:53,397 --> 00:21:55,899
ฉันว่านี่แหละการปฏิวัติที่นายมองหาอยู่

189
00:21:56,441 --> 00:21:57,860
ยังคิดว่าควรเป็นฝีมือเราอีกมั้ย

190
00:21:58,861 --> 00:22:00,904
ไม่ ยานเราใหญ่ ไปจอดบนระเบียงวังไม่ได้

191
00:22:02,656 --> 00:22:04,074
แต่มาลโลว์ได้พิสูจน์แล้วเรื่องหนึ่ง

192
00:22:05,492 --> 00:22:07,286
องค์จักรวรรดิไม่ได้สูงส่งเกินเอื้อม

193
00:22:28,682 --> 00:22:29,933
ตรงนี้ปลอดภัยแล้ว

194
00:22:31,185 --> 00:22:35,105
พูดถึงความปลอดภัยทั้งที่วังยังไฟไหม้อยู่น่ะนะ

195
00:22:36,190 --> 00:22:39,526
แล้วเมื่อไหร่ไอ้นาโนบอทเวรถึงจะทํางาน

196
00:22:39,526 --> 00:22:41,153
- ไม่ช้าหรอก
- ทิวา!

197
00:22:42,362 --> 00:22:47,159
ทั้งจักรวาลจับตาดูอยู่
เราต้องจัดการอย่างรวดเร็วเฉียบขาด

198
00:22:47,659 --> 00:22:52,998
เมื่อก่อนท่านหัวเราะเยาะข้า ภราดาสนธยา
ท่านบอกว่าเซลดอนเป็นแค่เรื่องผีจากอดีต

199
00:22:54,333 --> 00:22:55,667
เป็นจินตนาการของเด็กน้อย

200
00:22:56,919 --> 00:22:57,920
อะไรนะ

201
00:23:00,339 --> 00:23:05,552
รอให้ข้าขอโทษหรือไง
เมื่อกี้เป็นการประกาศสงคราม!

202
00:23:06,970 --> 00:23:09,556
เราต้องตอบโต้แบบเดียวกัน

203
00:23:09,556 --> 00:23:13,227
สงครามรึ สงครามอะไร

204
00:23:13,227 --> 00:23:17,898
หากต้องใช้ความรุนแรงจริง
เราขยี้พวกมันได้สิ้นซาก

205
00:23:19,233 --> 00:23:22,945
แต่ไม่หรอก ข้าอยากไปคุยกับพวกมันมากกว่า

206
00:23:23,445 --> 00:23:25,614
- อะไรนะ
- ข้าจะไปเทอร์มินัส

207
00:23:26,823 --> 00:23:30,452
ท่านอยู่ที่นี่ดีกว่า
เพื่อให้ประชาชนเห็นว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

208
00:23:30,452 --> 00:23:33,372
แล้วทําตามตัวอย่างของภราดาเราน่ะรึ ไม่

209
00:23:34,790 --> 00:23:38,794
ข้าไม่กลัวการเปลี่ยนแปลง
ไอ้ยานกระซิบนั่นเป็นของเรา

210
00:23:38,794 --> 00:23:41,922
ดาวนั้นเป็นของเรา ข้าจะไป!

211
00:23:41,922 --> 00:23:44,466
นั่นต่างหากที่เป็นฝันของเด็กน้อย

212
00:23:44,466 --> 00:23:47,886
- อย่าได้ทําอะไรโง่ๆ
- ทิวาตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว

213
00:23:55,143 --> 00:23:58,897
ท่านพูดถูก อาณาจักรของท่าน
เสียเลือดเนื้อและดวงดาวมานานเกินไปแล้ว

214
00:24:01,817 --> 00:24:04,236
ถึงเวลาต้องใช้มือใหญ่ของท่านเยียวยาปิดแผล

215
00:24:06,154 --> 00:24:07,739
- งานแต่งของเรา
- ยังรอได้

216
00:24:20,127 --> 00:24:25,007
ข้าจะไป แล้วจะจ้องหน้าผีเซลดอนตรงๆ

217
00:24:25,007 --> 00:24:27,676
และชิงสิ่งที่เป็นของเรากลับคืนมา

218
00:24:30,762 --> 00:24:33,348
ท่านจะได้ดาวทั้งดวงเป็นของขวัญวันแต่งงาน

219
00:24:42,774 --> 00:24:47,613
ภราดาอรุณา
แทรนทอร์เป็นของเจ้าจนกว่าข้าจะกลับมา

220
00:24:54,203 --> 00:24:55,621
ดูแลให้ปลอดภัยด้วย

221
00:24:56,580 --> 00:24:57,581
แน่นอน

222
00:24:59,791 --> 00:25:03,629
เตรียมยานให้พร้อม
เอาตัวคลาริคอาวุโสมา มันจะต้องไปด้วยกัน

223
00:25:03,629 --> 00:25:05,464
และเตรียมรูบิคอน

224
00:25:06,006 --> 00:25:07,257
ค่ะ องค์จักรวรรดิ

225
00:25:24,525 --> 00:25:25,901
พวกคลีออนแตกกันเองแล้ว

226
00:25:25,901 --> 00:25:28,028
ส่วนฉันก็แทรกตัวเข้าไปในรอยร้าวนั่น

227
00:25:29,112 --> 00:25:30,489
ฉันรู้นะว่าทําอะไรอยู่

228
00:25:30,489 --> 00:25:35,077
รู้เหรอ แผนแก้แค้นไม่ค่อยมีความรักอยู่ในนั้น

229
00:25:35,786 --> 00:25:38,705
ฉันรู้ว่าท่านไปนัดพบกับอรุณาที่ท่อระบายความร้อน

230
00:25:38,705 --> 00:25:42,793
ฉันไปเพื่อเรียกความไว้วางใจจากเขา
และกล่อมให้เขาหักหลังพวกนั้น

231
00:25:43,377 --> 00:25:45,504
ท่านจะเอากับเขา หรือไม่อย่างนั้นก็กําลังจะเอา

232
00:25:45,504 --> 00:25:46,880
คุณก็เอากับสนธยาอยู่แล้ว

233
00:25:46,880 --> 00:25:48,632
- ท่านรักเขา
- คุณก็รักสนธยา!

234
00:25:48,632 --> 00:25:51,885
มันไม่สําคัญ ฉันไม่ใช่คนที่หมั้นหมายกับจักรพรรดิ

235
00:25:51,885 --> 00:25:55,180
- ถ้าเขารู้เข้าจะทํายังไง
- ฉันไม่สน!

236
00:25:56,306 --> 00:25:57,641
ท่านมีหน้าที่ต้องสนใจ

237
00:25:58,267 --> 00:26:02,104
ฉันรู้ว่าเราอยู่ไกลจากอาณาดาราจักรคลาวด์
แต่ท่านก็ยังต้องคิดถึงที่นั่น

238
00:26:02,104 --> 00:26:05,524
คิดถึงประชากรที่นั่น
คิดถึงดาวบ้านเกิดอันเป็นที่รัก

239
00:26:06,233 --> 00:26:09,319
แม้เป็นความกระด้างกระเดื่องเล็กน้อย
จักรวรรดิก็ไม่เคยละเว้นโทษ

240
00:26:11,530 --> 00:26:14,658
ท่านต้องผ่านความสูญเสียอย่างสาหัส ใช่

241
00:26:15,951 --> 00:26:17,953
แต่ยังมีสิ่งที่ท่านจะเสียไปได้อีกมาก

242
00:26:33,760 --> 00:26:39,391
หากอภิเษกแล้วเมื่อใด
ท่านจะจัดการกําจัดทิวาเมื่อใดก็ได้

243
00:26:40,976 --> 00:26:43,061
ทั้งชายาและม่าย
ก็เรียกว่าจักรพรรดินีเหมือนกัน

244
00:26:45,522 --> 00:26:49,026
แต่ตอนนี้ ท่านต้องหัดเก็บงําอารมณ์

245
00:26:49,026 --> 00:26:50,861
รู ฉันฟังคําของคุณ

246
00:26:54,072 --> 00:26:55,741
และเห็นคุณค่าของคุณ

247
00:26:58,160 --> 00:27:01,747
แต่ฉันเป็นราชินีของคุณ
ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง

248
00:27:05,459 --> 00:27:08,045
ค่ะ ท่านหญิง

249
00:27:10,130 --> 00:27:11,131
พระประสงค์เป็นคําสั่ง

250
00:27:45,499 --> 00:27:46,834
เทลเลมจะใช้วิธีนี้ฆ่าฉันเหรอ

251
00:27:47,960 --> 00:27:49,461
ผู้เล็งเห็นไม่ฆ่ากันเอง

252
00:27:50,587 --> 00:27:52,673
หวังว่านั่นแปลว่าเกลก็ยังโอเค

253
00:27:53,382 --> 00:27:55,175
เขากําลังเตรียมนางไปขึ้นโต๊ะ

254
00:27:56,385 --> 00:27:57,636
โต๊ะอะไร

255
00:28:01,431 --> 00:28:04,852
ที่จริงฉันไม่ควรบอก
แต่ถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูงมาก

256
00:28:05,602 --> 00:28:08,313
ฟังแล้วใจไม่ดีเลย ฉัน...

257
00:28:18,615 --> 00:28:21,076
โอเค ตรงนี้มีอะไรไม่ชอบมาพากลมากๆ

258
00:28:21,577 --> 00:28:24,913
จานพวกนั้นไง มันตัดกลบความถี่ทางจิตของเธอ

259
00:28:24,913 --> 00:28:30,419
โอเค แปลว่าฉันอยู่ในคุกขังจิตด้วย
ไม่ใช่แค่ขังกายอย่างเดียว

260
00:28:31,420 --> 00:28:33,630
เครื่องมันทํางานยังไง ตัวเลขนั้นแทนอะไร

261
00:28:33,630 --> 00:28:35,215
ฉันพูดจาภาษาเลขไม่เป็น

262
00:28:35,215 --> 00:28:36,300
ฉันก็เหมือนกัน

263
00:28:38,635 --> 00:28:40,345
อยากให้ฮาริยังอยู่

264
00:28:40,345 --> 00:28:41,805
เสียใจด้วยนะที่เขาต้องโดนแบบนั้น

265
00:28:41,805 --> 00:28:45,350
เขาเป็นคนด้อยศักยภาพ
แต่ฉันรู้ว่าเธอก็ชอบเขาอยู่ดี

266
00:28:45,350 --> 00:28:47,853
เขาไม่ได้ด้อยศักยภาพ โจไซอาห์

267
00:28:48,395 --> 00:28:52,774
เขาฉลาดล้ําเลิศ และเขาจะเข้าใจแน่ๆ
ว่าไอ้ของพวกนี้...

268
00:28:55,402 --> 00:28:57,196
พวกมันอยากได้ปฐมรัศมี ซัลวอร์

269
00:28:57,196 --> 00:28:59,114
อยู่บนยานเบกการ์

270
00:28:59,114 --> 00:29:04,203
หน้าตาคงไม่เหมือนเดิมแล้ว หาให้เจอ
รักษาให้ดี ดูแลเกลให้ดีด้วย เขาต้องการเธอ

271
00:29:04,953 --> 00:29:07,706
โจไซอาห์ โต๊ะที่เขาว่าจะพาเกลไป
มันอยู่ที่ไหน

272
00:29:07,706 --> 00:29:12,711
ในวัง ทางนั้น แต่ตัวเธออยู่ในนี้

273
00:29:12,711 --> 00:29:14,421
เรื่องนั้นฉันจัดการเอง ไปเถอะ

274
00:29:14,421 --> 00:29:16,465
และไม่ว่าจะทําอะไร พยายามลืมเรื่องนี้เสีย

275
00:29:23,430 --> 00:29:27,893
เซลดอนอีกคน
มีสิ่งที่ดูเหมือนปฐมรัศมีตัวสําเนา

276
00:29:27,893 --> 00:29:31,146
แต่ความจริง ปฐมรัศมีมีเพียงหนึ่งเดียว
อยู่กับเราทั้งคู่

277
00:29:32,940 --> 00:29:33,941
อยู่ในสองที่พร้อมกัน

278
00:29:43,075 --> 00:29:46,203
การเปิดปฐมรัศมีดู ก็เท่ากับดูว่าเขาทําอะไร

279
00:29:48,705 --> 00:29:49,748
ขอดูภัณฑาคาร

280
00:30:20,237 --> 00:30:21,738
ซัลวอร์ ฮาร์ดินเหรอ

281
00:30:25,868 --> 00:30:26,869
ฮาริ เซลดอน

282
00:30:28,745 --> 00:30:29,746
คุณมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง

283
00:30:31,999 --> 00:30:33,083
ฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้

284
00:30:35,627 --> 00:30:37,171
อย่างน้อยกายหยาบก็ไม่อยู่

285
00:30:39,715 --> 00:30:44,052
จิตของฉันประมาณว่าแอบเข้าประตูหลัง

286
00:30:45,137 --> 00:30:49,266
ปฐมรัศมีที่นําติดตัวไปด้วยตอนออกจากเทอร์มินัส

287
00:30:49,266 --> 00:30:50,684
ใช่ ฉันเอาไป

288
00:30:51,810 --> 00:30:56,064
คุณกําลังจะบอกว่ามันสามารถเป็น
ประตูควอนตัมเข้าสู่ภัณฑาคารได้

289
00:30:56,648 --> 00:30:57,733
นั่นก็สมเหตุสมผล

290
00:30:57,733 --> 00:31:01,153
เพราะมันเป็นระบบควอนตัมระบบเดียว
แต่อยู่ในสถานะนอกปริภูมิเวลาปกติ

291
00:31:03,488 --> 00:31:07,576
ทําไมผมถึงไม่ได้รู้เรื่องนั้นอยู่แล้ว
ผมเป็นคนที่สร้างมันขึ้นมาแท้ๆ

292
00:31:07,576 --> 00:31:11,246
- คุณไม่ได้สร้าง
- ไม่ใช่ นั่นเป็นคําถามลอยไม่ต้องตอบ

293
00:31:11,246 --> 00:31:15,751
ทางหนึ่งอาจให้เหตุผลว่า
ตัวผมนี้ไม่ใช่คนที่สร้างไอ้สิ่งนั้น

294
00:31:15,751 --> 00:31:19,838
ผมเป็นสําเนาของตัวผม
ซึ่งก็ต้องมีคนออกแบบขึ้นอีกที เหมือนปฐมรัศมี

295
00:31:21,256 --> 00:31:27,012
แปลว่าตัวต้นทางก็อาจกักความรู้ส่วนนั้นไว้

296
00:31:27,012 --> 00:31:29,932
ด้วยความตั้งใจของตัวเอง แต่กักเพื่ออะไร

297
00:31:30,891 --> 00:31:35,646
ทําไมก่อนตายผมถึงจะกักข้อมูล
ซึ่งจะมีประโยชน์มากต่อสําเนาเดียว...

298
00:31:39,525 --> 00:31:42,945
ผมไม่ใช่สําเนาเพียงหนึ่งเดียวสินะ

299
00:31:47,616 --> 00:31:50,369
เขาคือคนที่บอกคุณว่าปฐมรัศมีทําแบบนี้ได้เหรอ

300
00:31:50,369 --> 00:31:52,079
ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะ...

301
00:31:53,914 --> 00:31:55,415
ผมไม่ควรจะรู้

302
00:31:58,377 --> 00:32:01,213
แปลว่ามีตัวผมอีกคนจริงๆ

303
00:32:02,798 --> 00:32:06,969
เขามีเป้าประสงค์อะไร เพราะผมอยู่ตรงนี้
เพื่อคอยปลุกใจสถาบันสถาปนาอยู่แล้ว

304
00:32:07,845 --> 00:32:10,472
ทําไมถึงกับต้องสร้างสําเนาสํารองขึ้นมาเป็น...

305
00:32:14,977 --> 00:32:16,144
อ้อ ฉลาดล้ําจริงๆ

306
00:32:17,896 --> 00:32:19,648
สถาบันสถาปนาที่สอง

307
00:32:22,651 --> 00:32:24,653
แต่ถ้าตัวผมอีกคนมีข้อมูลที่ผมไม่มี

308
00:32:25,779 --> 00:32:30,784
ถ้าเรามองเรื่องนี้เป็นการทดลองครั้งยิ่งใหญ่
ซึ่งจะเรียกอย่างนั้นก็ได้

309
00:32:31,660 --> 00:32:34,121
นั่นแปลว่าสถาบันสถาปนาแห่งนี้เป็นกลุ่มควบคุม

310
00:32:34,830 --> 00:32:39,501
ไม่ให้รู้เรื่องจริง เป็นดั่งมือซ้ายที่ไม่รู้เลยว่า
มือขวากําลังทําอะไรอยู่

311
00:32:39,501 --> 00:32:42,337
ห่าสิ นี่เป็นแค่มือซ้าย

312
00:32:44,965 --> 00:32:47,467
แต่ทั้งหมดนั้นก็ไม่ได้อธิบายเหตุผล
การที่คุณมาอยู่ตรงนี้เลย

313
00:32:48,010 --> 00:32:49,845
- เราต้องให้คุณช่วย
- เรางั้นรึ

314
00:32:50,512 --> 00:32:51,680
ฉันกับเกลและ...

315
00:32:51,680 --> 00:32:54,766
อย่าได้บอกอะไรเพิ่มอีก
คุณจะทําให้ปัจจัยในการคํานวณยิ่งปนเปื้อน

316
00:32:55,434 --> 00:32:58,687
ฉันไม่สนเรื่องการคํานวณ เกลตกอยู่ในอันตราย

317
00:33:14,745 --> 00:33:16,413
ขบวนยานล้อมดาว

318
00:33:17,206 --> 00:33:20,626
แม่งต้องมีไอ้พวกจักรวรรดิเป็นร้อยแน่
เราเป็นเป้านิ่งแล้ว

319
00:33:22,127 --> 00:33:23,504
ไม่เป็นเป้าถ้าเราดับยาน

320
00:33:24,213 --> 00:33:25,797
ยานสปิริตสร้างมาให้แฝงตัวง่าย

321
00:33:26,507 --> 00:33:27,674
เรายังอยู่ห่างพอ

322
00:33:28,175 --> 00:33:30,802
เขาอาจจะจับสัญญาณแรงโน้มถ่วงของเราไม่ได้

323
00:33:48,445 --> 00:33:50,030
คิดว่าลูกยังมีชีวิตอยู่ไหม

324
00:33:52,157 --> 00:33:53,617
ท่านศาสดาต้องคุ้มครองลูก

325
00:33:54,117 --> 00:33:58,455
คอนสแตนท์เป็นสาวกที่ภักดีที่สุด
ลูกต้องปลอดภัย

326
00:34:19,768 --> 00:34:21,603
ตอนแรกนึกว่าจะมาภาวนา

327
00:34:24,063 --> 00:34:25,232
แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอก

328
00:34:29,319 --> 00:34:32,197
ผมรู้นะว่าคุณอยู่ในไอ้ห้องทํางานเวรตะไลนั่น

329
00:34:35,409 --> 00:34:37,244
ลูกผมไปแทรนทอร์เพื่อคุณ

330
00:34:38,911 --> 00:34:39,996
ทําไม

331
00:34:40,956 --> 00:34:45,043
ลูกทําอะไรได้มากกว่าแค่สละชีพ

332
00:35:07,316 --> 00:35:08,775
ไม่นึกว่าคุณจะออกมา

333
00:35:10,903 --> 00:35:12,654
ผมรู้สึกว่าอย่างน้อยก็ต้องมาพบคุณ

334
00:35:13,822 --> 00:35:15,782
ผมเห็นการถ่ายทอดจากแทรนทอร์

335
00:35:15,782 --> 00:35:17,910
- ลูกยังมีชีวิตอยู่ไหม
- ผมไม่รู้

336
00:35:18,952 --> 00:35:22,664
มีคนจํานวนมากอุทิศชีวิต
ให้กับการทําเป็นว่าคุณรู้ทุกอย่าง

337
00:35:23,916 --> 00:35:27,044
ผมอุ้มลูกมานั่งตักทันทีที่ลูกเริ่มคิด

338
00:35:27,044 --> 00:35:30,130
บอกว่า "เลือกงานอะไรก็ได้ในเทอร์มินัส
เอางานของพ่อก็ได้ งานอะไรก็ได้

339
00:35:30,130 --> 00:35:31,215
แค่สัญญา...

340
00:35:34,885 --> 00:35:37,179
สัญญากับพ่อว่าจะไม่ทํางานศาสนา"

341
00:35:38,722 --> 00:35:41,391
ผมไม่อยากให้ลูกกลายเป็นภิกขุของคุณไปอีกคน

342
00:35:44,603 --> 00:35:45,687
พวกปาหี่ของคุณ

343
00:35:46,605 --> 00:35:51,276
ผมได้พบลูกสาวคุณแค่ชั่วครู่
แต่ดูแล้วเธอไม่ใช่คนที่หลอกง่าย

344
00:35:52,194 --> 00:35:53,320
และถึงพูดแล้วอาจไม่ช่วย

345
00:35:53,320 --> 00:35:56,406
- แต่ผมก็หวังว่าเธอจะยังไม่ตาย
- คอนสแตนท์เป็นเด็กดี!

346
00:35:57,950 --> 00:35:59,368
และลูกศรัทธาในคุณมากๆ

347
00:36:03,121 --> 00:36:05,249
ขนาดที่เขาเกือบจะตัดหัวลูกผมทิ้งเพราะสิ่งนั้น

348
00:36:06,583 --> 00:36:08,585
คุณให้ค่าประวัติศาสตร์เสียมากมาย

349
00:36:09,545 --> 00:36:12,089
แต่ไม่ได้สนใจ
ชีวิตผู้คนที่อาศัยอยู่ในประวัติศาสตร์เลย

350
00:36:13,507 --> 00:36:15,551
ผมไม่สามารถรับผิดชอบต่อตัวบุคคล...

351
00:36:17,386 --> 00:36:19,346
หรือทํานายชะตาของพวกเขาได้

352
00:36:20,013 --> 00:36:23,392
แต่ผมก็เห็นพวกเขา เห็นทุกคน

353
00:36:25,894 --> 00:36:27,229
เห็นอย่างชัดเจนมาก

354
00:36:29,022 --> 00:36:31,900
คณิตประวัติศาสตร์
ประกอบมาจากความทรงจําของทุกคน

355
00:36:32,693 --> 00:36:33,902
ทางเลือกของทุกคน

356
00:36:34,528 --> 00:36:36,029
เรื่องราวของทุกคน

357
00:36:36,738 --> 00:36:38,991
ทุกคนที่เคยมีชีวิตมีส่วนร่วมในการสร้างมัน

358
00:36:39,783 --> 00:36:41,952
การตัดสินใจนับล้านล้านครั้ง

359
00:36:42,619 --> 00:36:43,829
หรือมากกว่านั้น

360
00:36:44,663 --> 00:36:46,665
ดังนั้น ทุกคนสําคัญทั้งสิ้น

361
00:36:48,542 --> 00:36:51,753
ถ้าคุณบอกผมได้ว่าลูกจะรอด ผมถึงจะเชื่อคุณ

362
00:36:53,505 --> 00:36:55,841
ถ้าคุณจะเชื่อจริง คุณเลือกทํางานศาสนาไปแล้ว

363
00:36:58,719 --> 00:37:00,053
เราจะทํายังไงกันต่อดี ด็อกเตอร์

364
00:37:01,471 --> 00:37:03,265
ทําสิ่งที่ยากที่สุด

365
00:37:06,602 --> 00:37:07,603
เรารอคอย

366
00:37:28,457 --> 00:37:30,542
จักรวรรดิบอกว่าคุณถูกส่งไปหาพวกสเปซเซอร์

367
00:37:31,376 --> 00:37:34,505
ใช่ เซลดอนหวังว่า
ผมจะกล่อมให้พวกนั้นย้ายข้างได้

368
00:37:36,215 --> 00:37:39,801
อยากให้ผมเป็นมีด เขาคงไม่ทันคิด
ว่าผมจะเป็นมีดที่โคตรทื่อ

369
00:37:43,138 --> 00:37:44,223
เสียใจด้วยเรื่องเบคกี้นะ

370
00:37:45,390 --> 00:37:47,017
เสียใจจริงๆ ที่...

371
00:37:48,602 --> 00:37:49,728
ฉันช่วยโพลีไม่ได้

372
00:37:54,024 --> 00:37:55,984
เขาเป็นคนที่ทําให้ฉันมาทํางานศาสนา

373
00:37:57,569 --> 00:38:00,155
เขาทําให้คนจํานวนมาก
เปิดใจรับวิสัยทัศน์ของเซลดอน

374
00:38:02,366 --> 00:38:05,244
เขาหล่อเลี้ยงแสงเทียนแห่งศรัทธามาร้อยกว่าปี

375
00:38:08,038 --> 00:38:09,456
แต่เขากลับอ่อนแอลง

376
00:38:10,916 --> 00:38:12,459
ฉันเห็นมันเกิดขึ้นกับตา และ...

377
00:38:15,546 --> 00:38:16,755
ฉันช่วยเขาไม่ได้

378
00:38:20,884 --> 00:38:23,554
ตอนศึกษาศาสนา ฉันเป็นนักเรียนที่ห่วยมาก

379
00:38:25,097 --> 00:38:27,391
แต่จําธรรมเทศนาหนึ่งได้ เป็นสุภาษิต

380
00:38:28,308 --> 00:38:32,479
บอกว่าชีวิตคนเหมือนการเก็บอัญมณีไว้ในถุง

381
00:38:33,939 --> 00:38:36,650
สุดท้ายแล้ว

382
00:38:36,650 --> 00:38:40,070
เราไม่อยากให้เพชรพลอยเต็มถุง
เราอยากให้ถุงนั้นว่างเปล่าเพราะ...

383
00:38:42,489 --> 00:38:43,490
ได้แจกจ่ายของล้ําค่าไปหมดแล้ว

384
00:38:44,741 --> 00:38:45,742
ใช่

385
00:38:48,328 --> 00:38:49,496
เขามอบให้ฉันมาหมด

386
00:38:55,169 --> 00:38:57,045
กําลังจะถึงรูบิคอน

387
00:38:57,629 --> 00:39:01,091
ไหน คลาริคอาวุโส
ตอนนี้คิดยังไงกับภารกิจที่รับมอบหมายมา

388
00:39:04,386 --> 00:39:07,264
คิดว่าคงไม่นึกสินะว่าจะต้องมานั่งอึดอัด

389
00:39:07,264 --> 00:39:08,807
โดนองค์จักรวรรดินั่งจ้อง

390
00:39:10,309 --> 00:39:12,060
ผมเคยได้พบท่านฮาริ เซลดอน

391
00:39:13,353 --> 00:39:14,730
ชินกับชื่อเสียง

392
00:39:14,730 --> 00:39:16,190
อ๋อ เซลดอน

393
00:39:17,191 --> 00:39:19,443
คงมีเสน่ห์จูงใจอะไรสักอย่างที่เราดูไม่ออก

394
00:39:20,110 --> 00:39:26,158
คุณสมบัติเด่นของนิกายจิตแห่งจักรวาล
คือมันได้ผลจริง

395
00:39:26,158 --> 00:39:27,659
เราแต่งเติมแปลงโฉมให้ดูง่าย

396
00:39:28,785 --> 00:39:31,830
แต่ภายในทุกอย่างยังเป็นวิทยาศาสตร์

397
00:39:31,830 --> 00:39:32,915
ใช่สิ

398
00:39:33,999 --> 00:39:35,292
มีความเป็นวิชาการอย่างเข้มข้น

399
00:39:36,293 --> 00:39:39,046
ลูกๆ ทั้งหลายต่างรักความเข้มข้นนั้น

400
00:39:41,131 --> 00:39:42,508
ผมบอกว่าเราแต่งเติมไว้ไง

401
00:39:43,008 --> 00:39:44,343
เขาทํานายว่าจะมีสงคราม

402
00:39:44,343 --> 00:39:45,844
ระหว่างสถาบันสถาปนากับจักรวรรดิ

403
00:39:47,471 --> 00:39:51,475
นี่ก็เป็นยานรบ ดูเหมือนเรื่องนั้นเขาคาดถูก

404
00:39:51,475 --> 00:39:54,645
สิ่งนี้จะกลายเป็นวิกฤตที่สอง

405
00:39:56,271 --> 00:39:58,982
ผมเชื่อว่าผมจะเป็นเพียงคนเดียว
ที่เป็นพยานของวิกฤตทั้งสองครั้ง

406
00:40:00,275 --> 00:40:02,027
ถ้าไม่นับเซลดอนในแบบของเขาเอง

407
00:40:02,528 --> 00:40:03,529
กับเรา...

408
00:40:05,322 --> 00:40:06,323
ในแบบของเรา

409
00:40:12,204 --> 00:40:17,835
เซลดอนอ้างว่าเขาจะเอาชนะจักรวรรดิได้
แม้ทุกคนจะคาดเป็นอื่น

410
00:40:19,127 --> 00:40:22,548
เหมือนไข่หินในนิทาน ที่สามารถเคาะจนชามแตก

411
00:40:23,966 --> 00:40:27,386
แต่คําพยากรณ์ของเขา
มีปัจจัยหนึ่งคือความไม่รู้ไม่เห็นของเรา

412
00:40:28,679 --> 00:40:32,599
แต่เมื่อเราสองคนรู้แล้วว่าเขาพยากรณ์อะไรไว้
ผลที่ได้อาจจะกลับตาลปัตรไปหมด ไม่ใช่รึ

413
00:40:33,267 --> 00:40:35,811
ผมมีศรัทธาในสถาบันสถาปนา

414
00:40:36,895 --> 00:40:39,606
อ้อ แล้วจู่ๆ วิชาการเข้มข้นก็ละลายดั่งขนมหวาน

415
00:40:41,775 --> 00:40:42,860
คือแบบนี้ โพลี...

416
00:40:44,319 --> 00:40:47,197
คุณคิดว่าตัวเองเพียงแต่งองค์ทรงเครื่อง
ให้ดูเป็นศาสนา

417
00:40:48,365 --> 00:40:50,909
แต่ทันทีที่เริ่มคุกเข่าและสวดภาวนา

418
00:40:51,660 --> 00:40:54,037
ก็ยากที่จะกลับไปยืนตรงและคิดเองได้อีก

419
00:40:57,332 --> 00:41:00,127
คลาริค ในโลกแห่งความเป็นจริง
จะมีตําแหน่งแห่งที่ตามธรรมชาติ

420
00:41:00,127 --> 00:41:04,464
ไม่มีไข่ลูกใดจะแข็งแกร่งจนรอดระเบิดนิวเคลียร์

421
00:41:06,550 --> 00:41:09,136
มีคํากล่าวโบราณในหมู่วอร์เดน

422
00:41:09,720 --> 00:41:14,349
"ความรุนแรง
เป็นทางออกสุดท้ายของพวกโง่เง่าเบาปัญญา"

423
00:41:15,350 --> 00:41:16,852
ช่างพูดเสียแรง

424
00:41:19,771 --> 00:41:21,481
แต่อาจจะพูดถูกก็ได้นะ

425
00:41:24,818 --> 00:41:26,069
ตอนนี้ฉันเลยอยู่ในห้องขัง...

426
00:41:26,069 --> 00:41:30,199
ผมไม่ควรจะรู้เรื่องนี้ เรื่องเจตกร พลังจิต
ผมไม่ควรรู้เรื่องอะไรพวกนี้เลย

427
00:41:30,199 --> 00:41:33,744
แต่คุณยังฟังฉันอยู่ และคุณยังจะช่วยเรา

428
00:41:34,411 --> 00:41:38,916
พวกนั้นกําลังจะทําเรื่องเลวร้ายกับเกล
ฉันช่วยเขาไม่ได้

429
00:41:39,499 --> 00:41:42,169
ไอ้จานสัญญาณนี่มันก่อกวนจิตฉัน

430
00:41:42,669 --> 00:41:46,632
ฉันหวังว่าคุณจะช่วยบอกฉันได้
ว่าจะหยุดไอ้จานนั้นยังไง

431
00:41:47,633 --> 00:41:48,634
จาน

432
00:41:49,468 --> 00:41:50,928
ลองบรรยายสภาพให้ฟังหน่อย

433
00:41:50,928 --> 00:41:54,181
ไม่สิ ให้ดีกว่านั้น ทําให้เห็นหน่อย

434
00:41:57,059 --> 00:42:00,103
ถ้าคุณเห็นผมอยู่ตรงนี้ได้
ผมก็น่าจะเห็นคุณตรงนั้นได้

435
00:42:10,739 --> 00:42:11,865
น่าทึ่งจริงๆ

436
00:42:13,450 --> 00:42:16,328
ใช่ นั่นแหละคือปัญหา

437
00:42:17,746 --> 00:42:19,081
จานนั้นมันอ่านจิตของคุณ

438
00:42:19,081 --> 00:42:20,832
เซนเซอร์เอนซีฟาลิค

439
00:42:21,416 --> 00:42:24,837
จะสร้างคลื่นที่ขัดเฟสกับคลื่นสมองของคุณ

440
00:42:25,462 --> 00:42:28,924
คลื่นทั้งสองเมื่อมาเจอกันก็จะหักล้างกัน

441
00:42:29,508 --> 00:42:31,009
ช่วยฉันปิดจานนั้นได้ไหม

442
00:42:34,263 --> 00:42:35,722
ทําได้ยิ่งกว่านั้นอีก

443
00:42:36,223 --> 00:42:37,349
ได้ยินไหม

444
00:42:39,601 --> 00:42:40,519
เสียงนั่น

445
00:42:41,895 --> 00:42:44,356
นั่นคือเสียงก่อกวนที่ทําให้คุณไม่มีสมาธิ

446
00:42:44,356 --> 00:42:50,237
ผมพนันเลยว่าเราปรับคลื่นความถี่
ให้สามารถทําลายหินได้

447
00:42:53,115 --> 00:42:54,116
โอเค

448
00:42:56,034 --> 00:43:00,163
- ขอบคุณค่ะ ดร.เซลดอน
- ยินดี ซัลวอร์ ฮาร์ดิน

449
00:43:02,416 --> 00:43:05,169
เดี๋ยวก่อน! วิกฤตที่สองเริ่มขึ้นหรือยัง

450
00:43:06,253 --> 00:43:07,588
เป็นวอร์เดนเสมอไปสินะ

451
00:43:09,673 --> 00:43:11,925
ตอนนี้เรื่องยังไม่แน่ไม่นอน

452
00:43:13,343 --> 00:43:15,137
แต่เทอร์มินัสจะรอดใช่ไหม

453
00:43:22,644 --> 00:43:23,812
โฮเบอร์ มาลโลว์

454
00:43:25,272 --> 00:43:26,648
โฮเบอร์ มาลโลว์

455
00:43:28,358 --> 00:43:33,322
จากคําของเกล เขาจะ "จี้ตูดจักรวรรดิ"

456
00:43:33,906 --> 00:43:35,407
คุณไม่ควรบอกผมเลย

457
00:43:36,074 --> 00:43:37,576
ฉันบังคับให้คุณใช้ข้อมูลไม่ได้นี่

458
00:43:39,286 --> 00:43:41,830
แต่ถ้าใช้ นั่นอาจเปลี่ยนทุกอย่าง

459
00:43:42,331 --> 00:43:43,373
บังเอิญเป็นปัจจัยนอกกรอบไง

460
00:43:45,334 --> 00:43:49,213
อย่าได้ปล่อยให้ศีลธรรมในใจ
มาขัดขวางการทําสิ่งที่ถูกต้อง

461
00:43:50,422 --> 00:43:51,423
โชคดีนะ วอร์เดน

462
00:44:02,518 --> 00:44:05,771
ถ้ามือซ้ายไม่คิดจะวางนิ้วกดตาชั่ง...

463
00:44:08,023 --> 00:44:09,942
จะมีนิ้วหัวแม่มือไว้ทําไม

464
00:44:20,494 --> 00:44:22,037
(โฮเบอร์)

465
00:44:22,621 --> 00:44:23,997
โฮเบอร์ มาลโลว์!

466
00:44:24,706 --> 00:44:27,209
ตามโฮเบอร์ มาลโลว์มา!

467
00:44:33,006 --> 00:44:34,842
(โฮเบอร์ มาลโลว์)

468
00:44:42,474 --> 00:44:46,144
ฉันหาไวน์โลครีส์ขวดนั้นอยู่
คิดว่าเหมาะจะเอามาดื่มเป็นเกียรติให้โพลี

469
00:44:47,604 --> 00:44:50,148
"ดูแลร่างกายให้ดี จิตวิญญาณจะดีตาม"

470
00:44:51,733 --> 00:44:53,902
เป็นสิ่งที่โพลีไม่เคยทําเลย

471
00:44:53,902 --> 00:44:55,737
แปลว่าไม่กินไวน์โลครีส์

472
00:44:56,321 --> 00:44:57,531
อยู่ตรงนี้เรามีจุดอ่อน

473
00:44:57,531 --> 00:45:00,200
ถ้าจัมป์เมื่อไหร่
ยานรบทั้งกองจะรู้ว่าเราอยู่ตรงนี้

474
00:45:01,076 --> 00:45:02,661
เราควรจับจังหวะให้เป็นประโยชน์

475
00:45:04,663 --> 00:45:06,039
พูดว่าจับจังหวะคือแปลว่า...

476
00:45:07,165 --> 00:45:08,417
เซ็กซ์

477
00:45:10,169 --> 00:45:12,379
- นายไม่ชอบมีเซ็กซ์
- ก็ไม่ใช่ไม่ชอบ

478
00:45:12,379 --> 00:45:14,923
- หรือกลัวว่าพ่อฉันจะอกแตกตาย
- เซอร์แมคน่ะนะ

479
00:45:16,425 --> 00:45:18,594
ไม่ๆ ที่จริงนั่นยิ่งดี

480
00:45:19,511 --> 00:45:20,721
งั้นก็ถอดกางเกง

481
00:45:21,221 --> 00:45:22,639
ได้ โอเค

482
00:45:44,995 --> 00:45:47,456
ฉันตัดสินใจไม่ได้ว่าจะต้องจูบหรือถอดผ้าก่อน

483
00:45:47,456 --> 00:45:50,834
แต่การถอดผ้าก่อนดูแล้วมีประสิทธิภาพกว่า

484
00:45:51,627 --> 00:45:53,462
ก็ใช่ มีประสิทธิภาพมาก

485
00:45:58,634 --> 00:45:59,593
นายหวั่นใจ

486
00:46:00,344 --> 00:46:01,345
เปล่า

487
00:46:04,973 --> 00:46:06,558
- อายร่างกายตัวเองเหรอ
- เปล่า

488
00:46:07,601 --> 00:46:11,063
มีอะไรใช้การไม่ได้เหรอ

489
00:46:12,314 --> 00:46:13,148
เปล่า

490
00:46:50,060 --> 00:46:52,145
การเอาคืนก็ยุติธรรมดีไม่ใช่เหรอ

491
00:46:53,605 --> 00:46:55,691
ทิวาไม่อยู่บนดาวนี้

492
00:46:55,691 --> 00:47:00,821
เราว่านี่เป็นโอกาสเหมาะที่สุด
ที่จะสืบเรื่องที่อยากรู้ต่อ

493
00:47:03,490 --> 00:47:04,491
แล้วไง

494
00:47:06,577 --> 00:47:08,620
ถึงเวลาเปิดไวน์โลครีส์ยัง

495
00:47:11,415 --> 00:47:12,791
นายยังเดาชื่อฉันไม่ถูกเลย

496
00:47:14,042 --> 00:47:15,294
แต่ฉันยอมก็ได้

497
00:47:16,211 --> 00:47:20,591
มาสัญญากันก่อนว่า
จะไปงานประหารชีวิตกันและกันทุกครั้ง

498
00:47:21,800 --> 00:47:24,845
เดทแรกเป็นตอนที่นายจะโดนตัดหัว

499
00:47:25,345 --> 00:47:27,264
เดทสองฉันเกือบโดน

500
00:47:27,264 --> 00:47:28,807
โอเค ยอม

501
00:47:29,641 --> 00:47:30,976
ทีนี้ก็เปิดไวน์

502
00:47:47,910 --> 00:47:50,204
ยานสปิริตไรซิ่ง อย่าต่อสู้

503
00:47:50,204 --> 00:47:52,289
คุณถูกจับในนามของจักรวรรดิแล้ว

504
00:47:53,290 --> 00:47:55,501
- เขาเห็นเราไหมเนี่ย
- เห็น ได้ยินเราด้วย

505
00:47:56,001 --> 00:47:57,377
โฮเบอร์ ข้อมือ

506
00:47:58,378 --> 00:48:00,172
คุณมาลโลว์ บราเธอร์

507
00:48:00,839 --> 00:48:03,091
ไม่ต้องพยายามจัมป์ เราปิดไดรฟ์ไปแล้ว

508
00:48:03,091 --> 00:48:06,887
เราจะเชื่อมยาน และสัญญาว่า
ขึ้นมาบนยานเราแล้วพวกคุณจะอยู่สบาย

509
00:48:13,060 --> 00:48:17,189
เห็นว่าคุณหาคําตอบ เราว่าน่าจะหาได้ที่นี่

510
00:48:17,689 --> 00:48:21,485
มีคนซ่อนข้อความลับไว้ในภาพที่เบี่ยงเบน

511
00:48:22,194 --> 00:48:26,448
แต่เกล็ดสีชีวินของใหม่จะไปกระตุ้นของเก่า

512
00:48:26,448 --> 00:48:29,368
มีแต่ปรมาจารย์แก่ๆ เท่านั้นถึงจะดูออก

513
00:48:31,745 --> 00:48:35,916
บางคนเชื่อว่าอายุนํามาซึ่งความอ่อนด้อย

514
00:48:37,584 --> 00:48:44,091
แต่การมีประสบการณ์สั่งสมมาทั้งชีวิต
ก็มีข้อดีอยู่บ้างเหมือนกัน

515
00:49:21,753 --> 00:49:22,796
นี่เราอยู่ที่ไหน

516
00:49:30,179 --> 00:49:32,222
- ท่านมา
- แน่สิ

517
00:49:32,723 --> 00:49:35,225
ในท้องพระโรง ฉันแค่พูดเพื่อให้ทิวาได้ใจ

518
00:49:35,225 --> 00:49:36,727
นั่นเป็นการแสดง

519
00:49:36,727 --> 00:49:38,061
ท่านรู้ใช่ไหม

520
00:49:38,061 --> 00:49:40,522
- ตราบใดที่เขาคิดว่าฉันเป็นของเขา
- แต่ท่านไม่ใช่ของเขา

521
00:49:41,398 --> 00:49:43,150
เราคิดถึงข้อเสนอของท่านแล้ว

522
00:49:43,150 --> 00:49:44,860
คิดได้แต่เรื่องนั้นเรื่องเดียว

523
00:50:08,175 --> 00:50:11,094
เจ้าอุปกรณ์เล็กๆ นี่

524
00:50:12,054 --> 00:50:13,847
นี่เป็นสิ่งที่เขาจะพรากไปจากเราไม่ได้

525
00:50:21,230 --> 00:50:22,231
แน่ใจเหรอ

526
00:50:40,999 --> 00:50:45,170
อยู่มานานแสนนาน
เราไม่เคยผ่านบันไดนี้

527
00:50:46,213 --> 00:50:47,589
ทิวาก็ไม่น่าจะเคยเช่นกัน

528
00:50:48,757 --> 00:50:50,926
พวกเราน่าจะไม่มีใครเคยสักคน

529
00:50:58,392 --> 00:50:59,560
เป็นความรู้สึกประหลาดมาก

530
00:51:00,185 --> 00:51:01,478
อะไรคะ

531
00:51:01,478 --> 00:51:04,064
ที่ต้องรู้สึกเหมือนเป็นผู้มาเยือนในบ้านตัวเอง

532
00:52:41,453 --> 00:52:42,663
พอไหวไหม เกล

533
00:52:44,331 --> 00:52:45,916
ฉันว่าเธออยู่ได้

534
00:52:46,500 --> 00:52:48,210
เอ้า ฉันช่วย

535
00:52:49,336 --> 00:52:53,090
จําได้ไหมที่ฉันเคยบอกว่า
คนเข้าใจผิดว่าฉันเป็นเทพ

536
00:52:53,090 --> 00:52:54,925
ตอนยังเป็นเด็กเล็กๆ

537
00:52:54,925 --> 00:52:59,054
คนของฉันคอยปกป้องคุ้มครองอย่างดี
จนฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักโทษ

538
00:52:59,680 --> 00:53:04,810
เวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการนั่งบนบัลลังก์แก้ว
ในต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่สูงสุด

539
00:53:04,810 --> 00:53:06,186
อยู่คนเดียวตามลําพัง

540
00:53:08,230 --> 00:53:10,274
บางวันรู้สึกเหมือนนานชั่วกัลปาวสาน

541
00:53:12,025 --> 00:53:13,360
แต่ฉันก็ยังตกใจอยู่ดี

542
00:53:13,360 --> 00:53:18,323
ในวันที่พบว่าผิวของตัวเองย้อยยวบ
เหี่ยวเฉาราวผลไม้เน่า

543
00:53:19,032 --> 00:53:20,117
ฉันแก่ลงแล้ว

544
00:53:21,952 --> 00:53:23,704
ฉันคิดว่า ช่างไม่ยุติธรรมเลย

545
00:53:24,746 --> 00:53:28,083
ชีวิตฉันใกล้จะดับสิ้น ทั้งที่ไม่เคยได้ใช้ชีวิต

546
00:53:35,883 --> 00:53:38,010
แต่แล้วฉันก็ค้นพบเด็กคนหนึ่ง

547
00:53:38,010 --> 00:53:40,137
เด็กสาวตัวเล็กๆ เหมือนฉันเมื่อก่อน

548
00:53:40,721 --> 00:53:45,309
ฉันต้องใช้พลังที่เหลือทั้งหมด
ในการถ่ายโอนสติไปไว้ในกายเธอ

549
00:53:45,309 --> 00:53:48,145
แถมยังกลัวว่าจะตกหล่นไประหว่างร่าง

550
00:53:48,145 --> 00:53:52,065
เหมือนตกน้ํายามขึ้นจากเรือเทียบท่า
แล้วโดนขยี้อยู่ตรงนั้น

551
00:53:52,649 --> 00:53:54,151
ฉันฝึกฝนอยู่หนึ่งปีเต็ม

552
00:53:55,277 --> 00:53:58,197
ก็ยังน่ากลัวอยู่ดี แต่ฉันก็ตั้งใจมั่น

553
00:53:59,323 --> 00:54:02,826
การโจนข้ามอากาศไปยังจิตที่มีเจ้าของอยู่แล้ว

554
00:54:04,828 --> 00:54:07,080
เขาเป็นอวตารร่างที่สองของฉัน

555
00:54:07,581 --> 00:54:09,583
ใคร เด็กเล็กๆ ที่ฉายภาพให้เราเห็นน่ะเหรอ

556
00:54:11,126 --> 00:54:13,003
พ่อแม่ของเขาภูมิใจมาก

557
00:54:13,629 --> 00:54:17,799
ศาสนาของเรายิ่งศักดิ์สิทธิ์ขึ้น
ด้วยปาฏิหาริย์ครั้งใหญ่นี้

558
00:54:18,425 --> 00:54:21,345
ดังนั้น ทุกๆ หกสิบหรือเจ็ดสิบปี

559
00:54:21,345 --> 00:54:24,223
เมื่อรู้สึกว่าร่างซึ่งใช้อยู่เริ่มจะอ่อนกําลัง

560
00:54:24,223 --> 00:54:26,016
ฉันจะเลือกเด็กขึ้นมาอีกคน

561
00:54:27,017 --> 00:54:32,481
อวตารแต่ละครั้ง พลังของฉันก็เพิ่มพูน

562
00:54:32,481 --> 00:54:36,109
ไม่ช้า ฉันก็สามารถเห็นสิ่งที่อยู่ในใจทุกคนรอบตัว

563
00:54:36,610 --> 00:54:39,029
อ่านความคิด ควบคุมจิตใจ

564
00:54:39,863 --> 00:54:45,160
จนกระทั่งวันหนึ่งฉันเริ่มได้ยินเสียงจากโลกอื่น

565
00:54:47,287 --> 00:54:48,997
ฉันได้ยินเสียงของเธอ เกล

566
00:54:48,997 --> 00:54:52,459
เสียงเรียกมาจากซินแนกซ์ เมื่อร้อยกว่าปีก่อน

567
00:54:52,459 --> 00:54:56,255
สติปัญญาฉลาดล้ําเลิศ
กระเสือกกระสนไม่อยากจมน้ําตาย

568
00:54:58,173 --> 00:55:00,175
ฉันเองคือคนที่ใส่เมล็ดพันธุ์ความคิดในหัวเธอ

569
00:55:00,175 --> 00:55:01,510
- ว่าควรออกมาจากที่นั่น
- อะไรนะ

570
00:55:02,094 --> 00:55:04,304
ความคิดนั้นมาจากในใจฉันเอง

571
00:55:04,847 --> 00:55:07,474
- ฉันแก้สมการอแบรกซัสได้ ฉัน...
- ตอนนี้มันไม่สําคัญแล้ว

572
00:55:07,474 --> 00:55:10,018
สุดท้ายเราได้มาอยู่ในที่ซึ่งเหมาะกับเรา

573
00:55:11,019 --> 00:55:13,355
นางทําอะไรพวกเธอกันแน่

574
00:55:13,355 --> 00:55:16,275
- ช่วยฉันสิ
- ฉันทําเรื่องนี้เพื่อทุกคน

575
00:55:16,859 --> 00:55:21,780
เมื่อพลังของเธอกลายเป็นพลังของฉัน
ฉันจะปกป้องคนของเราได้

576
00:55:23,365 --> 00:55:24,741
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน

577
00:55:25,242 --> 00:55:27,035
เธอก็จะอยู่กับฉันไปพักหนึ่ง

578
00:55:27,035 --> 00:55:29,580
ฉันได้ยินเสียงเด็กน้อยคนนั้นอยู่หลายปี

579
00:55:29,580 --> 00:55:31,999
เหมือนเป็นเสียงที่ก้องขึ้นมาจากก้นบ่อน้ํา

580
00:55:31,999 --> 00:55:35,460
แต่เสียงอ่อนโรยราไปทุกวัน
จนสุดท้ายก็เหลือแค่ความเงียบสงัด

581
00:55:37,004 --> 00:55:39,006
แต่ฉันก็ยังคอยฟังเสียงเขา

582
00:55:40,424 --> 00:55:42,885
เหมือนที่จะคอยฟังเสียงของเธอ

583
00:55:48,056 --> 00:55:51,018
เมื่อก่อนเราเคยมีอุปกรณ์
ถึงจะเป็นอุปกรณ์เก่ามาก

584
00:55:51,018 --> 00:55:54,021
ที่วุ่นวายกับคลื่นสมองของคน

585
00:55:54,021 --> 00:55:55,898
เรียกว่าเปลี่ยนใจคนก็คงได้

586
00:55:56,773 --> 00:55:59,735
นกหวีดเหล่านี้เป็นชิ้นส่วนของอุปกรณ์นั้น

587
00:55:59,735 --> 00:56:01,236
อยู่แยกกันต่างไม่มีพิษภัย

588
00:56:01,236 --> 00:56:04,489
เราใช้สอนเด็กๆ ให้หัดสื่อไร้เสียง

589
00:56:05,073 --> 00:56:06,742
แต่ถ้าเป่าพร้อมๆ กัน

590
00:56:07,743 --> 00:56:09,369
เธอต้านฉันไม่ไหวแล้ว เกล

591
00:56:09,369 --> 00:56:11,914
แผ่นปรับเสียงให้มาเข้าร่องเดียวกัน

592
00:56:13,457 --> 00:56:14,583
ช่วยด้วย!

593
00:56:17,252 --> 00:56:18,754
ขอร้อง จะปล่อยให้เขา...

594
00:56:24,384 --> 00:56:27,012
เราไม่ควรอ้อยอิ่งอยู่ตรงนี้ อรุณา

595
00:56:28,514 --> 00:56:30,724
เรายอมให้ทิวาเลี้ยงลูกของเราไม่ได้

596
00:56:32,935 --> 00:56:34,186
ตอนแรกนึกว่าทําได้ แต่เรา...

597
00:56:35,687 --> 00:56:38,774
ถ้าทิวาตายล่ะ ตอนนี้เขาปล่อยให้ท่านคุม

598
00:56:39,900 --> 00:56:42,569
- เขาจะปลุกเรียกตนใหม่ขึ้นมา
- เราก็จะทําลายตัวตายตัวแทนทั้งหมด

599
00:56:43,779 --> 00:56:46,073
ถ้าไม่มีโคลนมาแทนที่เขา...

600
00:56:47,908 --> 00:56:48,909
เราจะได้เป็นอิสระ

601
00:56:50,369 --> 00:56:51,662
ไม่ พวกนั้น...

602
00:56:53,330 --> 00:56:55,541
ไม่ใช่แค่เซลล์และเนื้อเยื่อ พวกนั้น...

603
00:56:55,541 --> 00:56:57,376
ยังไงก็เป็นภราดาของเรา

604
00:56:58,919 --> 00:57:00,254
และต่อให้เราสามารถทําใจแข็งได้

605
00:57:00,254 --> 00:57:01,588
ดีเมอร์เซลต้องขวางแน่

606
00:57:03,131 --> 00:57:05,634
นางมีหน้าที่ต้องพิทักษ์ราชวงศ์สายโลหิต

607
00:57:06,760 --> 00:57:07,970
มันอยู่ในโปรแกรมเลย

608
00:57:08,720 --> 00:57:10,764
แต่ใครเป็นคนใส่โปรแกรมให้ดีเมอร์เซลแต่แรก

609
00:57:18,605 --> 00:57:19,815
เทอร์มินัสรอเราอยู่

610
00:57:29,491 --> 00:57:31,994
นี่คือชะตาของเรา ดีเมอร์เซล

611
00:57:34,913 --> 00:57:35,998
ที่นี่มันที่ไหนกัน

612
00:57:37,165 --> 00:57:38,584
ไม่ว่าจะทําขึ้นเพื่ออะไร

613
00:57:39,084 --> 00:57:41,795
ดีเมอร์เซลพยายามเก็บเป็นความลับอย่างยิ่งยวด

614
00:57:43,797 --> 00:57:45,841
เราคิดเสมอว่าเราต่างคน
ต่างเป็นตัวของตัวเอง

615
00:57:45,841 --> 00:57:49,094
เป็นส่วนขยายบริสุทธิ์จากคลีออนที่หนึ่ง
คิดว่าดีเมอร์เซลรับใช้พวกเรา

616
00:57:49,970 --> 00:57:52,890
แต่ในความเป็นจริง
ดีเมอร์เซลรับใช้เขาคนเดียว

617
00:57:56,018 --> 00:57:57,311
สนธยาพูดถูก

618
00:57:59,855 --> 00:58:01,857
พวกเราพยายามคิดอะไรเกินตัว

619
00:58:02,858 --> 00:58:04,193
เราว่ามันจะไม่ปลอดภัยแล้ว

620
00:58:05,110 --> 00:58:06,278
ไม่ว่าจะต่อสนธยาหรือต่อเรา

621
00:58:06,278 --> 00:58:08,197
ฉันว่ามันไม่ปลอดภัยต่อทิวาแล้วด้วยซ้ํา

622
00:58:08,197 --> 00:58:11,491
พวกท่านทุกคนเป็นเพียงหุ่นเชิด
เรื่องนั้นเห็นกันชัดมากแล้ว

623
00:58:13,660 --> 00:58:18,081
เจ้าหาคําตอบ
เรื่องต้นกําเนิดของดีเมอร์เซล

624
00:58:20,375 --> 00:58:23,337
ห้องนี้เคยเป็นหลายสิ่ง

625
00:58:24,254 --> 00:58:27,257
แต่ในตอนแรก ห้องนี้คือที่คุมขัง

626
00:58:29,092 --> 00:58:32,638
ยินดีต้อนรับ คลีออนที่สิบหก

627
00:58:36,642 --> 00:58:40,103
เราสงสัยเสมอว่าคุณเห็นอะไรบ้าง
ยามที่พวกเราที่เหลือหลับใหล

628
00:58:42,564 --> 00:58:43,982
สิ่งที่เราพลาดไม่ทันมอง

629
00:58:46,109 --> 00:58:47,819
มีความคิดใดที่หลอนในใจคุณ

630
00:58:49,821 --> 00:58:50,948
ที่คุมขังของใคร

631
00:58:54,326 --> 00:58:57,788
ท่านทั้งสามคนไม่ได้มีอํานาจที่แท้จริง

632
00:58:59,748 --> 00:59:02,000
ดีเมอร์เซลคือทายาทที่แท้จริง
หนึ่งเดียวของคลีออน

633
00:59:07,172 --> 00:59:08,632
จักรวรรดินีตราบกัลปาวสาน

634
01:00:09,401 --> 01:00:11,403
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์