1
00:01:35,920 --> 00:01:46,000
บรรยายไทยโดย www.thaisubtitle.com 

2
00:02:13,530 --> 00:02:14,850
ขอต้อนรับ ท่านลอร์ดสตาร์ค 

3
00:02:14,970 --> 00:02:18,270
เกรนด์เมยสเตอร์ไพเซลได้เรียก
ประชุมสภาย่อยแล้วขอรับ 

4
00:02:18,300 --> 00:02:20,400
ขอความกรุณา
ให้ท่านเข้าร่วมด้วยขอรับ 

5
00:02:21,910 --> 00:02:25,010
พาเด็กไปจัดการห้อง
ข้าจะกลับไปเวลาอาหารเย็น 

6
00:02:25,040 --> 00:02:27,680
- และ จอรี่ ไปกับพวกเขาด้วย 
- ขอรับ ใต้เท้า 

7
00:02:27,710 --> 00:02:31,450
ถ้าท่านต้องการเปลี่ยน
เสื้อผ้าให้เหมาะสมกว่านี้ 

8
00:03:07,620 --> 00:03:09,950
ขอบคุณทวยเทพ
ที่ท่านมา สตาร์ค 

9
00:03:10,920 --> 00:03:14,450
ถึงเวลาที่เราต้อง
มีความเป็นผู้นำที่เข้มงวดของทางเหนือเสียที 

10
00:03:15,360 --> 00:03:17,060
ดีใจเช่นกันที่เห็น
ท่านกำลังปกป้องบัลลังก์อยู่ 

11
00:03:17,100 --> 00:03:19,130
ของคร่ำครึที่แข็งแกร่ง 

12
00:03:19,160 --> 00:03:21,630
ข้าสงสัยมีกษัตริย์
กี่คนกันที่เอาก้นขัดมันมาแล้ว 

13
00:03:21,670 --> 00:03:23,670
เขาพูดกันว่าอย่างไรนะ 

14
00:03:23,700 --> 00:03:26,810
กษัตริย์ถ่าย
แล้วมือขวาคอยตามเช็ด 

15
00:03:26,840 --> 00:03:30,310
ชุดเกราะสวยมาก 

16
00:03:30,340 --> 00:03:32,750
- ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน 
- ข้ารู้ 

17
00:03:32,780 --> 00:03:36,320
ผู้คนเหวี่ยงอาวุธ
ใส่ข้ามาหลายปี แต่เหมือนพวกเขาจะพลาดตลอด 

18
00:03:36,350 --> 00:03:39,220
ท่านเลือกศัตรู
ได้ฉลาดมากสินะ 

19
00:03:40,460 --> 00:03:42,490
ข้ามีพรสวรรค์ในเรื่องนั้นน่ะ 

20
00:03:45,630 --> 00:03:48,760
มันคงแปลกมากสำหรับท่าน
ที่ต้องเข้ามาให้ห้องนี้ 

21
00:03:51,030 --> 00:03:54,000
ข้ายืนอยู่ตรงจุดนี้เลย
ตอนที่มันเกิดขึ้น 

22
00:03:55,000 --> 00:03:57,070
เขากล้าหาญมาก
พี่ชายท่าน 

23
00:03:57,110 --> 00:03:58,910
พ่อท่านด้วยเช่นกัน 

24
00:03:58,940 --> 00:04:01,070
พวกเขาไม่ควร
จะต้องตายแบบนั้น 

25
00:04:01,110 --> 00:04:03,980
ไม่มีใครควร
ต้องตายแบบนั้น 

26
00:04:04,010 --> 00:04:05,880
แต่ท่านก็ยืนนิ่ง
แล้วมองดู 

27
00:04:05,910 --> 00:04:08,880
คนห้าร้อยคนยืนเฉย
แล้วมองดู 

28
00:04:08,920 --> 00:04:11,690
เหล่าอัศวินผู้กล้า
ของเจ็ดอาณาจักร 

29
00:04:11,720 --> 00:04:14,120
ท่านคิดว่ามี
ใครกล่าวคัดค้านหรือ 

30
00:04:14,160 --> 00:04:16,760
ไม่มี ลอร์ดสตาร์ค 

31
00:04:16,790 --> 00:04:21,400
คนห้าร้อยคนแต่ห้องนี้
ก็เงียบเหมือนป่าช้า 

32
00:04:23,060 --> 00:04:25,530
นอกจากเสียงกรีดร้อง
แน่นอน 

33
00:04:25,570 --> 00:04:28,400
และเสียงของกษัตริย์บ้า 

34
00:04:28,440 --> 00:04:31,170
แล้วหลังจากนั้น 

35
00:04:31,210 --> 00:04:33,840
ตอนที่ข้ายืนมอง
กษัตริย์บ้าตาย 

36
00:04:33,870 --> 00:04:37,240
ข้าได้ยินเสียงหัวเราะ
ของเขาตอนที่เผาพ่อท่าน 

37
00:04:38,550 --> 00:04:40,210
มันให้ความรู้สึกยุติธรรม 

38
00:04:43,220 --> 00:04:45,890
ท่านบอกตัวเองเยี่ยงนั้น
ในตอนกลางคืนหรือ 

39
00:04:46,950 --> 00:04:49,690
ท่าน ข้ารับใช้แห่งความยุติธรรม 

40
00:04:49,720 --> 00:04:51,790
ว่าท่านแก้แค้น
ให้พ่อข้าตอนที่ท่าน 

41
00:04:51,830 --> 00:04:54,400
แทงดาบใส่
หลังของแอร์รี่ส์ ทาร์เกเรียน 

42
00:04:54,430 --> 00:04:56,200
บอกที 

43
00:04:56,230 --> 00:04:59,270
หากข้าแทงกษัตริย์บ้า
ที่ท้องแทนที่หลัง 

44
00:04:59,300 --> 00:05:01,870
ท่านจะชื่นชมข้ามากขึ้นหรือไม่ 

45
00:05:01,910 --> 00:05:04,440
ท่านรับใช้เขาอย่างดี 

46
00:05:04,480 --> 00:05:07,410
ตอนที่ทำแล้วปลอดภัย 

47
00:05:19,260 --> 00:05:21,490
ลอร์ดสตาร์ค 

48
00:05:23,930 --> 00:05:25,730
ลอร์ดแวร์รี่ส์ 

49
00:05:25,770 --> 00:05:29,130
ข้าเสียใจอย่างที่สุดเมื่อได้ยิน
ปัญหาของท่านบนคิงส์โร้ด 

50
00:05:29,170 --> 00:05:32,800
เราภาวนาให้
เจ้าชายจอฟฟรีย์หายโดยไว 

51
00:05:32,840 --> 00:05:36,270
น่าเสียดายที่ท่าน
ไม่ได้ภาวนาให้ลูกคนขายเนื้อ 

52
00:05:37,410 --> 00:05:40,710
เลนรี่ย์ 
สบายดีนะ 

53
00:05:40,740 --> 00:05:42,510
ท่านก็ดูเหนื่อย
จากการเดินทาง 

54
00:05:42,550 --> 00:05:44,710
ข้าบอกพวกเขาแล้วว่าการประชุมนี่
รอไปได้อีกวัน แต่ 

55
00:05:44,750 --> 00:05:47,520
แต่เรามีอาณาจักร
ให้คอยดูแล 

56
00:05:47,550 --> 00:05:50,820
ข้าหวังจะได้พบท่าน
มานานแล้ว ลอร์ดสตาร์ค 

57
00:05:50,850 --> 00:05:54,460
- ท่านหญิงเคทรีนคงเคยพูดถึงข้า 
- นางเคย ลอร์ดเบย์ริช 

58
00:05:54,490 --> 00:05:57,560
ข้าเข้าใจว่าท่าน
รู้จักพี่ชายข้า แบรนดอนเช่นกัน 

59
00:05:57,590 --> 00:06:00,830
ดีเกินไป
ข้ายังมีของดูต่างหน้าจากเขาอยู่เลย 

60
00:06:00,860 --> 00:06:02,830
ยาวจากไหปลาร้าถึงสะดือ 

61
00:06:02,870 --> 00:06:04,940
บางที ท่านเลือกคนผิด
ในการดวลด้วย 

62
00:06:04,970 --> 00:06:06,940
ข้าไม่ได้เลือก
ที่จะดวลกับเขา ใต้เท้า 

63
00:06:06,970 --> 00:06:09,340
ข้าเลือกเคทรีน ทูลลี่ย์ 

64
00:06:09,380 --> 00:06:12,710
หญิงที่ควรค่าต่อการต่อสู้
ข้ามั่นใจว่าท่านเห็นด้วย 

65
00:06:12,750 --> 00:06:15,410
ข้าขอคำอภัยจากท่านด้วย
ท่านลอร์ดสตาร์ค 

66
00:06:15,450 --> 00:06:18,080
เกรนด์เมยสเตอร์ 

67
00:06:18,120 --> 00:06:20,320
นานกี่ปีแล้วหนอที่เราไม่ได้พบกัน 

68
00:06:20,360 --> 00:06:24,020
- ท่านเป็นเพียงเด็กหนุ่ม
- และท่านก็รับใช้กษัตริย์อีกองค์หนึ่ง 

69
00:06:25,830 --> 00:06:28,600
ข้านี่ช่างขี้ลืมเสียจริง 

70
00:06:30,170 --> 00:06:32,470
มันเป็นของท่านแล้ว 

71
00:06:35,100 --> 00:06:36,840
เรามาเริ่มกันเลยดีไหม 

72
00:06:38,040 --> 00:06:39,910
- ไม่ต้องรอกษัตริย์หรอกหรือ 
- ฤดูหนาวอาจจะใกล้เข้ามาจริง 

73
00:06:39,940 --> 00:06:43,240
แต่ข้าเกรงว่าเราจะพูดแบบเดียวกัน
กับพี่ชายข้าไม่ได้ 

74
00:06:43,280 --> 00:06:45,350
ฝ่าบาทมีภาระอย่างอื่น 

75
00:06:45,380 --> 00:06:48,380
เขามอบหมาย
เรื่องเล็กๆน้อยๆมาให้กับเรา 

76
00:06:48,420 --> 00:06:50,220
เพื่อที่เราอาจแก้ปัญหาได้ 

77
00:06:50,250 --> 00:06:53,150
พวกเราเป็นลอร์ด
แห่งเรื่องเล็กๆกันที่นี่ 

78
00:06:58,120 --> 00:07:00,590
พี่ชายข้าสั่งให้
ให้พวกเราจัดการเรื่องการแข่งขัน 

79
00:07:00,630 --> 00:07:03,460
เพื่อเป็นเกียรติแก่ลอร์ดสตาร์ค
ที่ถูกแต่งตั้งเป็นมือขวาของกษัตริย์ 

80
00:07:03,500 --> 00:07:07,170
- จำนวนเงินเท่าไหร่ 
- สี่หมื่นเหรียญทองมอบแก่ผู้ชนะ 

81
00:07:07,200 --> 00:07:08,900
สองหมื่นสำหรับตำแหน่งรองลงมา 

82
00:07:08,940 --> 00:07:12,070
สองหมื่นเหรียญทองสำหรับผู้ชนะในการแข่งธนู 

83
00:07:12,110 --> 00:07:14,410
คลังมีเงินพอ
สำหรับค่าใช้จ่ายหรือ 

84
00:07:14,440 --> 00:07:17,380
ข้าคงต้องยืม
ข้าหวังว่า เลนนิสเตอร์จะยอมนะ 

85
00:07:17,410 --> 00:07:20,350
เราติดค้างลอร์ดไทวินอยู่แล้วสามล้านเหรียญทอง 
จะเป็นไรไป ถ้าเพิ่มอีกแปดหมื่น 

86
00:07:20,380 --> 00:07:22,520
ท่านจะบอกข้ากว่าราชบัลลังก์
เป็นหนี้อยู่สามล้านงั้นเรอะ 

87
00:07:22,550 --> 00:07:24,620
ข้ากำลังบอกท่านว่าราชบัลลังก์
เป็นหนี้อยู่หกล้าน 

88
00:07:24,650 --> 00:07:26,550
พวกท่านปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร 

89
00:07:26,590 --> 00:07:28,350
ผู้ควบคุมเงินตรา
จัดหาทอง 

90
00:07:28,390 --> 00:07:30,820
กษัตริย์และมือขวาใช้มัน 

91
00:07:30,860 --> 00:07:32,590
ข้าไม่เชื่อว่าจอน แอริน 

92
00:07:32,630 --> 00:07:34,430
จะยอมให้โรเบิร์ต
ล้มละลายอาณาจักร 

93
00:07:34,460 --> 00:07:37,430
ลอร์ดแอรินเสนอความเห็นที่
ฉลาดและรอบคอบ 

94
00:07:37,460 --> 00:07:39,730
แต่เกรงว่าฝ่าบาท 

95
00:07:39,770 --> 00:07:43,670
- ไม่ได้ฟังเสมอ 
- "เอาแต่นั่งนับเหรียญทองแดง" เขาเรียกเช่นนั้น 

96
00:07:43,700 --> 00:07:46,070
ข้าจะคุยกับเขาพรุ่งนี 

97
00:07:46,110 --> 00:07:48,970
การแข่งขันนี่
เป็นสิ่งฟุ่มเฟื่อยที่เราไม่อาจจ่ายได้ 

98
00:07:49,010 --> 00:07:51,380
ตามประสงค์
แต่อย่างไร เราก็ควรคิดแผนไว้เสียก่อน 

99
00:07:51,410 --> 00:07:53,540
จะไม่มีแผนอะไร 

100
00:07:53,580 --> 00:07:55,910
จนกว่าข้าพูดกับโรเบิร์ต  

101
00:07:59,450 --> 00:08:01,450
ขออภัย ใต้เท้า 
ข้า 

102
00:08:01,490 --> 00:08:05,160
- ข้าเดินทางมาไกล 
- ท่านเป็นมือขวาของกษัตริย์ 

103
00:08:05,190 --> 00:08:08,760
ลอร์ดสตาร์ค เราทำตาม
ความประสงค์ของท่าน 

104
00:08:15,400 --> 00:08:17,870
- ข้าเจ็บ 
- ขอที มันเกือบจะหายแล้วนะ 

105
00:08:20,310 --> 00:08:23,710
- มันน่าเกลียด 
- กษัตริย์ควรมีแผลเป็น 

106
00:08:23,740 --> 00:08:27,550
เจ้าสู้กับไดร์วูลฟ์ 
เป็นนักรบเหมือนพ่อเจ้า 

107
00:08:27,580 --> 00:08:29,880
ข้าไม่เหมือนเขา 
ข้าไม่ได้สู้กับอะไรเลย 

108
00:08:29,920 --> 00:08:31,920
มันกัดข้าและ
ข้าก็เอาแต่กรีดร้อง 

109
00:08:31,950 --> 00:08:34,220
แม่เด็กสตาร์คนั่น
เห็นข้า ทั้งคู่เลย 

110
00:08:34,260 --> 00:08:37,330
ไม่จริง 
เจ้าฆ่าสัตว์ร้ายนั่น 

111
00:08:37,360 --> 00:08:40,560
เจ้าละเว้นเด็กหญิงไว้เพราะ
ความรักที่พ่อเจ้ามีต่อพ่อนาง 

112
00:08:40,600 --> 00:08:41,420
ข้าไม่ได้ทำ ข้า 

113
00:08:41,540 --> 00:08:43,610
ตอนที่แอร์รี่ส์ ทาร์เกเรียน
ครองบัลลังก์ 

114
00:08:43,730 --> 00:08:46,200
พ่อเจ้าเป็นกบฎ
และคนทรยศ 

115
00:08:46,230 --> 00:08:50,600
สักวันเจ้าจะได้นั่งบัลลังก์
และความจริงคือสิ่งที่เจ้าทำให้มันเป็น 

116
00:08:54,210 --> 00:08:56,070
ข้าต้องแต่งงานกับนางไหม 

117
00:08:56,110 --> 00:08:57,910
ใช่ 

118
00:08:59,210 --> 00:09:01,310
นางงามและยังเด็ก 

119
00:09:01,350 --> 00:09:04,580
ถ้าเจ้าไม่ชอบนาง
ก็เพียงไปหานางตามสมควรเท่านั้น 

120
00:09:04,620 --> 00:09:08,520
เมื่อถึงเวลา ก็มี
เจ้าหญิงและเจ้าชายตัวน้อยๆด้วยกัน 

121
00:09:10,160 --> 00:09:13,690
และถ้าเจ้าอยากจะเสพสุขกับ
โสเภณีมากกว่า ก็ทำเช่นนั้น 

122
00:09:13,730 --> 00:09:16,830
หรืออยากจะนอนกับ
สาวสูงศักดิ์ ก็ตามใจเจ้า 

123
00:09:16,860 --> 00:09:18,900
เจ้าเป็นลูกรักของแม่ 
โลกจะเป็นไป 

124
00:09:18,930 --> 00:09:21,170
ตามที่เจ้าปรารถนา 

125
00:09:24,340 --> 00:09:26,640
ทำตัวดีๆกับ
เด็กสตาร์คนั่น 

126
00:09:26,670 --> 00:09:28,940
- ข้าไม่อยากทำ 
- เจ้าไม่ แต่ต้องทำ 

127
00:09:28,980 --> 00:09:33,050
ความใจดีเล็กๆน้อยๆจะช่วย
เจ้าจากปัญหาในภายภาคหน้า 

128
00:09:34,180 --> 00:09:36,120
เราปล่อยให้พวกคนเหนือ
มีอำนาจมากเกินไป 

129
00:09:36,150 --> 00:09:38,520
พวกเขามองว่าตัวเอง
เท่ากับเรา 

130
00:09:38,550 --> 00:09:40,690
เจ้าจะจัดการกับพวกเขาอย่างไร 

131
00:09:40,720 --> 00:09:42,890
ข้าจะเพิ่มภาษีเป็นสองเท่า 

132
00:09:42,920 --> 00:09:46,430
และสั่งให้พวกเขา
ส่งทหารหมื่นนายให้กับทัพหลวง 

133
00:09:46,460 --> 00:09:49,730
- ทัพหลวงงั้นหรือ 
-ทำไมลอร์ดทุกคนถึงมีคนในบัญชา 

134
00:09:49,760 --> 00:09:52,100
มันคร่ำครึ ไม่ไปดีไปกว่า
พวกชนเผ่า 

135
00:09:52,130 --> 00:09:55,070
เราควรจะมีกองทัพ
ที่จงรักภักดีกับราชบัลลังก์ 

136
00:09:55,100 --> 00:09:56,930
ถูกฝึกโดย
เหล่าทหารที่มีประสบการณ์ 

137
00:09:56,970 --> 00:10:00,570
แทนที่จะเป็นกลุ่มของชาวนา
ที่ไม่เคยถือแม้แต่หอกมาก่อนในชีวิต 

138
00:10:00,610 --> 00:10:03,170
แล้วถ้าพวกคนเหนือตั้งตัวเป็นใหญ่ล่ะ 

139
00:10:03,210 --> 00:10:04,840
ข้าจะบดขยี้พวกมัน 

140
00:10:04,880 --> 00:10:07,580
ยึดวินเทอร์เฟลและแต่งตั้ง
คนที่ภักดีต่อดินแดน 

141
00:10:07,610 --> 00:10:10,550
ไปเป็นผู้คุ้มกันทางเหนือ
อาจเป็นท่านลุงคีวาน  

142
00:10:10,580 --> 00:10:14,250
แล้วทหารชาวเหนือหนึ่งหมื่นคนนี่ เขา
จะจับดาบเพื่อเจ้าหรือเพื่อลอร์ดของเขา 

143
00:10:14,290 --> 00:10:16,720
- เพื่อข้าสิ ข้าเป็นกษัตริย์ของพวกเขา 
- อ่าฮ่ะ\i0} 

144
00:10:16,750 --> 00:10:18,860
แต่เจ้า
บุกรุกบ้านเกิดพวกเขานะ 

145
00:10:18,890 --> 00:10:21,660
- ขอให้พวกเขาฆ่าพี่น้องของตัวเอง
- ข้าไม่ได้ขอ 

146
00:10:21,690 --> 00:10:24,690
ตอนเหนือไม่อาจอยู่ได้ 
- ถ้ามีคนนอกปกครอง 

147
00:10:24,730 --> 00:10:27,360
มันใหญ่ไป ป่าเถื่อนไป 
และเมื่อฤดูหนาวมาถึง 

148
00:10:27,400 --> 00:10:30,730
ทวยเทพทั้งเจ็ดก็ไม่อาจ
ช่วยเจ้ากับทัพของเจ้าได้ 

149
00:10:30,770 --> 00:10:33,740
กษัตริย์ที่ดีรู้ว่า
เมื่อใดควรออมแรง 

150
00:10:35,240 --> 00:10:37,570
และเมื่อใด
ควรกำจัดศัตรู  

151
00:10:37,610 --> 00:10:40,340
งั้นแม่ก็เห็นด้วยกับข้า 

152
00:10:40,380 --> 00:10:42,780
ว่าสตาร์คเป็นศัตรูของเรา 

153
00:10:44,780 --> 00:10:47,520
ใครก็ตามที่ไม่ใช่พวกเรา 

154
00:10:47,550 --> 00:10:49,550
ถือว่าเป็นศัตรู 

155
00:10:51,820 --> 00:10:54,420
เลิกเสียที ท่านหญิงน้อย 
ทานอาหารของท่านเสีย 

156
00:10:54,460 --> 00:10:56,360
- ข้ากำลังฝึกอยู่ 
- ฝึกเพื่ออะไร 

157
00:10:56,390 --> 00:10:58,460
- เจ้าชาย 
-อาร์ย่า หยุดนะ  

158
00:10:58,500 --> 00:11:01,670
เขาเป็นคนโกหกและขี้ขลาด
เขาฆ่าเพื่อนข้าด้วย 

159
00:11:01,700 --> 00:11:03,490
เดอะฮาวน์ต่างหากที่ฆ่าเพื่อนจ้า 

160
00:11:03,610 --> 00:11:05,550
เดอะฮาวน์ทำทุกอย่าง
ตามที่เจ้าชายสั่ง 

161
00:11:05,670 --> 00:11:08,270
- เจ้ามันโง่ 
- เจ้ามันคนโกหก แล้วถ้าเจ้าพูดความจริง 

162
00:11:08,310 --> 00:11:11,010
- ไมคาห์อาจจะยังไม่ตายก็ได้ 
- พอได้แล้ว 

163
00:11:12,610 --> 00:11:14,310
เกิดอะไรขึ้น 

164
00:11:14,350 --> 00:11:17,650
อาร์ย่าพอใจกับการ
ทำตัวเป็นสัตว์ป่ามากกว่าท่านหญิงเจ้าคะ 

165
00:11:19,320 --> 00:11:21,650
ไปที่ห้องเจ้า 
เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน 

166
00:11:29,500 --> 00:11:32,460
ให้เจ้า ลูกรัก  

167
00:11:40,770 --> 00:11:43,710
ฝีมือของช่างคนเดียวกับ
ที่ทำให้กับเจ้าหญิงเมอร์เซลล่า 

168
00:11:46,450 --> 00:11:48,550
ไม่ชอบหรือ 

169
00:11:48,580 --> 00:11:51,490
ข้าไม่เล่นตุ๊กตา
ตั้งแต่อายุแปดขวบ 

170
00:11:52,920 --> 00:11:55,660
- ข้าขอตัวได้ไหม 
- ท่านแทบไม่ได้ทานอะไรเลยนะ 

171
00:11:56,860 --> 00:11:59,360
ไม่เป็นไร 
ไปเถอะ 

172
00:12:08,570 --> 00:12:11,000
ทำสงครามง่ายกว่าเลี้ยงลูกสาวเยอะ 

173
00:12:15,110 --> 00:12:17,710
ไปให้พ้น 

174
00:12:17,740 --> 00:12:20,310
อาร์ย่า เปิดประตู 

175
00:12:30,260 --> 00:12:32,560
ขอพ่อเข้าไปได้ไหม 

176
00:12:38,960 --> 00:12:41,700
- นั่นดาบของใคร 
- ของข้า 

177
00:12:41,730 --> 00:12:43,570
ขอพ่อดูหน่อย 

178
00:12:50,240 --> 00:12:53,180
ข้ารู้จักงานแบบนี้ 
มิคเคนตีดาบนี้ขึ้น 

179
00:12:55,280 --> 00:12:57,120
เจ้าไปได้มาอย่างไร 

180
00:13:01,020 --> 00:13:03,260
นี่ไม่ใช่ของเล่นเลยนะ 

181
00:13:05,130 --> 00:13:08,060
- ท่านหญิงตัวน้อยไม่ควรเล่นกับดาบ 
- ข้าไม่ได้เล่น 

182
00:13:08,090 --> 00:13:10,030
แล้วข้าก็ไม่ได้อยากเป็นท่านหญิงด้วย 

183
00:13:10,060 --> 00:13:12,460
มานี่ 

184
00:13:17,700 --> 00:13:20,040
เจ้าอยากทำอะไรกับมัน 

185
00:13:20,070 --> 00:13:21,970
มันชื่อว่านิดเดิ้ล 

186
00:13:22,010 --> 00:13:24,640
อ้า ดาบมีชื่อเสียด้วย 

187
00:13:25,880 --> 00:13:28,580
แล้วเจ้าหวังจะปัก
นิดเดิ้ลใส่ตัวใคร 

188
00:13:28,610 --> 00:13:30,350
พี่สาวเจ้าหรือ 

189
00:13:30,380 --> 00:13:32,750
รู้สิ่งแรกเกี่ยวกับ
การฟันดาบหรือไม่ 

190
00:13:32,780 --> 00:13:34,550
ใช้ด้านแหลมแทง 

191
00:13:34,590 --> 00:13:37,590
นั่นแหละแก่นของมัน 

192
00:13:40,230 --> 00:13:42,460
ข้าพยายามเรียนรู้อยู่ 

193
00:13:44,200 --> 00:13:47,070
ข้าขอให้ไมคาห์
ช่วยข้าซ้อม 

194
00:13:48,740 --> 00:13:50,540
ข้าขอให้เขาทำ 

195
00:13:51,740 --> 00:13:54,440
- มันเป็นความผิดข้าเอง 
- ไม่ใช่  

196
00:13:54,480 --> 00:13:57,980
ไม่ใช่ เจ้าไม่ได้
ฆ่าเด็กคนนั่น 

197
00:13:59,180 --> 00:14:02,420
ข้าเกลียดพวกเขา 
เกลียดพวกเขาทุกคน 

198
00:14:02,450 --> 00:14:05,050
เดอะ ฮาว์น ราชินี
และกษัตริย์ด้วย 

199
00:14:05,090 --> 00:14:06,590
จอฟรีย์กับซานซ่า 

200
00:14:06,710 --> 00:14:10,240
ซานซ่าถูกลากไปอยู่
ต่อหน้ากษัริย์และราชินี  

201
00:14:10,360 --> 00:14:12,990
แล้วถูกขอให้
เรียกเจ้าชายว่าเป็นคนโกหก 

202
00:14:13,030 --> 00:14:15,530
ข้าก็เหมือนกัน
เขาโกหกจริงๆนี่ 

203
00:14:15,560 --> 00:14:17,670
เงียบเสีย ลูกน้อย ฟังพ่อนะ 

204
00:14:19,130 --> 00:14:22,170
ซานซ่าจะต้องแต่งงาน
กับจอฟฟรีย์สักวันหนึ่ง 

205
00:14:22,200 --> 00:14:24,510
นางไม่อาจทรยศเขา 

206
00:14:24,540 --> 00:14:27,380
นางจะต้องเข้าข้างเขา
แม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายผิด 

207
00:14:28,650 --> 00:14:31,310
แต่พ่อยอมปล่อยให้
นางแต่งไปกับคนเช่นนั้นได้อย่างไร 

208
00:14:33,220 --> 00:14:35,120
ก็ 

209
00:14:36,720 --> 00:14:39,220
มองพ่อนะ 

210
00:14:39,260 --> 00:14:42,530
เจ้าเป็นสตาร์คแห่งวินเทอร์เฟล
เจ้ารู้คำกล่าวของเรา 

211
00:14:44,660 --> 00:14:46,100
ฤดูหนาวใกล้เข้ามา 

212
00:14:47,400 --> 00:14:49,800
เจ้าเกิดใน
ฤดูร้อนที่ยาวนาน 

213
00:14:49,830 --> 00:14:51,930
เจ้าไม่เคย
รู้จักสิ่งอื่น 

214
00:14:51,970 --> 00:14:54,000
แต่ฤดูหนาวกำลังคืบคลานมาจริงๆแล้ว 

215
00:14:54,040 --> 00:14:56,940
และในฤดูหนาว
เราต้องปกป้องตัวเอง 

216
00:14:56,970 --> 00:15:01,410
ดูแลพวกพ้อง
ซานซ่าเป็นพี่สาวเจ้า 

217
00:15:02,640 --> 00:15:05,010
ข้าไม่เกลียดนาง 

218
00:15:05,050 --> 00:15:07,220
ไม่ใช่แบบนั้น 

219
00:15:08,480 --> 00:15:10,450
พ่อไม่อยากให้เจ้ากลัว 

220
00:15:10,490 --> 00:15:12,320
แต่พ่อจะไม่โกหก 

221
00:15:12,350 --> 00:15:14,760
เราได้มายัง
ที่อันตราย 

222
00:15:14,790 --> 00:15:18,430
เราไม่อาจสู้กัน
ภายในหมู่เราเองอีก 

223
00:15:19,330 --> 00:15:21,330
เข้าใจนะ 

224
00:15:21,360 --> 00:15:25,300
เอาไปเถอะ 
มันเป็นของเจ้า 

225
00:15:27,800 --> 00:15:29,700
ข้าเก็บไว้ได้หรือ 

226
00:15:29,740 --> 00:15:32,910
พยายามอย่า
แทงพี่สาวเจ้าแล้วกัน 

227
00:15:41,480 --> 00:15:43,850
ถ้าเจ้าจะมีดาบ 

228
00:15:43,880 --> 00:15:45,750
เจ้าควรจะ
ใช้มันให้เป็นนะ 

229
00:15:53,560 --> 00:15:57,190
อย่าไปฟังเลย 
กาโกหกกันทั้งนั้น 

230
00:15:59,430 --> 00:16:03,030
- ข้ารู้เรี่องเล่าเกี่ยวกับกา
- ข้าเกลียดเรื่องของท่าน 

231
00:16:03,070 --> 00:16:06,900
ข้ารู้เรื่องเล่าของเด็กชาย
ที่เกลียดเรื่องเล่า 

232
00:16:06,940 --> 00:16:10,310
ข้าเล่าให้ฟังได้เรื่อง
เซอร์ดันแคน ตัวโต 

233
00:16:10,340 --> 00:16:12,310
นั่นเป็นเรื่องโปรด
ของท่าน 

234
00:16:12,350 --> 00:16:14,710
นั่นไม่ใช่เรื่องโปรดของข้าเสียหน่อย 

235
00:16:14,750 --> 00:16:17,380
เรื่องโปรดของข้า
คือเรื่องที่น่ากลัวๆ 

236
00:16:18,790 --> 00:16:22,990
เด็กน้อยฤดูร้อนของข้า 
ท่านรู้อะไรเกี่ยวกับความกลัว 

237
00:16:24,460 --> 00:16:26,260
ความกลัวคือฤดูหนาว 

238
00:16:26,290 --> 00:16:29,260
ยามที่หิมะตก
หนาเป็นร้อยๆฟุต 

239
00:16:29,300 --> 00:16:31,400
ความกลัวคือคืนที่ยาวนาน 

240
00:16:31,430 --> 00:16:34,400
ยามที่อาทิตย์หายไปเป็นปีๆ 

241
00:16:34,440 --> 00:16:37,170
เด็กๆต่างเกิด
มีชีวิตและตาย 

242
00:16:37,210 --> 00:16:39,910
ภายในความมืด 

243
00:16:39,940 --> 00:16:42,980
นั่นคือความกลัวนะ 
ลอร์ดตัวน้อยของข้า 

244
00:16:43,010 --> 00:16:46,350
ยามที่ไวท์วอลเกอร์เดิน
ท่ามกลางป่าลึก 

245
00:16:47,720 --> 00:16:50,890
หลายพันปีที่แล้ว
ความมืดก็บังเกิดเป็นคืน 

246
00:16:50,920 --> 00:16:53,020
ที่ยาวนานชั่วอายุคน 

247
00:16:53,060 --> 00:16:55,990
กษัตริย์แข็งตาย
ในปราสาท 

248
00:16:56,030 --> 00:16:58,260
เช่นเดียวกับคนเลี้ยงแกะ
ในกระท่อม 

249
00:16:58,300 --> 00:17:01,160
เหล่าผู้หญิงต้อง
ฆ่าลูกของตัวเอง 

250
00:17:01,200 --> 00:17:03,330
ดีกว่ายอมให้พวกเด็กๆอดตาย 

251
00:17:03,370 --> 00:17:07,370
ร่ำไห้และรู้สึกถึงน้ำตา
ที่แข็งบนแก้มของพวกนาง 

252
00:17:07,410 --> 00:17:11,110
นี่คือเรื่อง
ที่ท่านชอบงั้นหรือ 

253
00:17:14,150 --> 00:17:16,250
ในความมืดนั่น 

254
00:17:16,280 --> 00:17:18,780
ไวท์วอลเกอร์
ปรากฎตัวขึ้นเป็นครั้งแรก 

255
00:17:18,820 --> 00:17:21,950
พวกเขากวาดล้างเมือง
และอาณาจักร 

256
00:17:21,990 --> 00:17:24,160
เดินทางด้วยม้าปีศาจ 

257
00:17:24,190 --> 00:17:28,130
ออกล่ากับฝูงแมงมุม
เผือกที่ตัวใหญ่ราวกับสุนัข 

258
00:17:32,340 --> 00:17:34,690
ท่านเล่าเรื่องอะไรให้เขาฟังอีกล่ะ 

259
00:17:34,810 --> 00:17:36,900
แค่เรื่องที่ลอร์ด
ตัวน้อยอยากฟัง 

260
00:17:36,930 --> 00:17:42,170
ไปทานอาหารเถอะ
ข้าอยากคุยกับเขา 

261
00:17:50,180 --> 00:17:52,580
ครั้งหนึ่งนางเล่าให้ข้าฟังว่า 

262
00:17:52,620 --> 00:17:54,890
ท้องฟ้าเป็นสีนี่เพราะ
เราอาศัยอยู่ในตาของ 

263
00:17:54,920 --> 00:17:57,750
ยักษ์ตาสีฟ้า
ชื่อมาคอมเบอร์ 

264
00:17:57,790 --> 00:18:00,020
อาจจะจริงก็ได้ 

265
00:18:02,360 --> 00:18:04,690
เจ้ารู้สึกยังไง 

266
00:18:08,060 --> 00:18:10,200
ยังจำอะไร
ไม่ได้ใช่ไหม 

267
00:18:12,140 --> 00:18:14,140
เเบรนด์ 

268
00:18:14,170 --> 00:18:16,340
ข้าเห็นเจ้าปีน
มาแล้วนับพันครั้ง 

269
00:18:16,370 --> 00:18:18,240
ท่ามกลางลม กลางสายฝน 

270
00:18:18,270 --> 00:18:20,370
นับพันครั้ง 

271
00:18:20,410 --> 00:18:22,780
- เจ้าไม่เคยร่วง 
- ข้าร่วงลงมา 

272
00:18:25,750 --> 00:18:28,010
เรื่องจริง ใชไหม 

273
00:18:28,050 --> 00:18:31,390
ที่เมยสเตอร์ลูวิน
พูดเรื่องขาข้า 

274
00:18:38,860 --> 00:18:40,900
ข้ายอมตายเสียดีกว่า 

275
00:18:42,200 --> 00:18:45,400
- อย่าพูดแบบนั้น 
- ข้ายอมตายเสียดีกว่า 

276
00:18:57,050 --> 00:18:59,680
มีตาสอดส่องน้อยลงที่นี้ ท่านหญิง 

277
00:18:59,720 --> 00:19:01,720
แต่ก็ยังมากเกินไป 

278
00:19:01,750 --> 00:19:04,390
เก้าปีมาแล้วตั้งแต่
ข้าย่างก้าวมาในเมืองหลวงครั้งสุดท้าย 

279
00:19:04,420 --> 00:19:07,790
แล้วตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่า
ข้าเป็นใครเหมือนกัน 

280
00:19:11,330 --> 00:19:13,830
ท่านหญิง 

281
00:19:13,860 --> 00:19:17,130
ขอต้อนรับสู่คิงส์แลนด์ดิ้ง ท่านหญิงสตาร์ค
ได้โปรด ช่วยตามพวกเรามาด้วย 

282
00:19:17,170 --> 00:19:19,030
ตกลง 
พวกเราไม่ได้ทำสิ่งใดผิด 

283
00:19:19,070 --> 00:19:21,370
เราได้รับคำสั่งให้
อารักขาท่านเข้าเมือง 

284
00:19:21,400 --> 00:19:23,200
ได้รับคำสั่งหรือ 

285
00:19:23,240 --> 00:19:25,940
ข้าไม่รู้นะว่าท่าน
ได้รับคำสั่งมากจากใคร แต่ 

286
00:19:25,980 --> 00:19:27,710
ตามข้ามา ท่านหญิงสตาร์ค 

287
00:19:38,620 --> 00:19:41,430
แคท
ไปเถอะ 

288
00:19:41,460 --> 00:19:43,290
ขึ้นไปข้างบน 

289
00:19:45,500 --> 00:19:48,200
เจ้าหนอนสกปรก 

290
00:19:48,230 --> 00:19:51,000
เจ้าคิดว่าข้าเป็น
หญิงงามเมืองหรืออย่างไร 

291
00:19:51,040 --> 00:19:52,470
ที่จะลากเข้า 

292
00:19:54,370 --> 00:19:55,970
ไปเสีย 

293
00:19:58,010 --> 00:20:00,040
ข้าไม่ได้ตั้งใจหยามเกียรติเจ้า 

294
00:20:00,080 --> 00:20:02,450
แม้แต่น้อยเลย 

295
00:20:02,480 --> 00:20:04,610
กล้าดียังไงพาข้ามาที่นี้ 

296
00:20:04,650 --> 00:20:06,450
เสียสติไปแล้วหรือไร 

297
00:20:06,480 --> 00:20:09,120
ไม่มีใครจะตามหาเจ้าที่นี้
เจ้าต้องการอย่างนั้นไม่ใช่รึ 

298
00:20:09,150 --> 00:20:12,690
ข้าขอโทษจริงๆ
เรื่องสถานที่ 

299
00:20:12,720 --> 00:20:15,190
เจ้ารู้ได้อย่างไรว่า
ข้าเดินทางมาคิงส์แลนด์ดิ้ง 

300
00:20:16,290 --> 00:20:18,300
เพื่อนที่รักบอกข้ามา 

301
00:20:19,930 --> 00:20:22,770
- ท่านหญิงสตาร์ค 
- ลอร์ดแวร์รี่ส์ 

302
00:20:22,800 --> 00:20:26,800
การที่ได้พบท่าน
หลังจากผ่านมาหลายปีนับเป็นบุญยิ่งนัก 

303
00:20:26,840 --> 00:20:28,340
มือที่น่าสงสารของท่าน 

304
00:20:30,770 --> 00:20:32,370
ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าจะมา 

305
00:20:32,410 --> 00:20:34,880
ความรู้คือสินค้าของข้า ท่านหญิง 

306
00:20:36,680 --> 00:20:39,210
ท่านได้เผอิญนำ
มีดเล่มนั่นมาด้วยหรือเปล่า 

307
00:20:40,820 --> 00:20:43,220
นกน้อยของข้า
มีอยู่ทุกที่ 

308
00:20:43,250 --> 00:20:45,490
แม้แต่ตอนเหนือก็ตาม 

309
00:20:45,520 --> 00:20:49,060
พวกเขากระซิบอกข้า
ถึงเรื่องราวที่ประหลาดที่สุด 

310
00:20:54,460 --> 00:20:56,530
เหล็กแวร์เลียเรียน 

311
00:20:56,560 --> 00:20:59,330
ท่านรู้ไหมว่ามีดเล่มนี้
เป็นของผู้ใด 

312
00:21:00,530 --> 00:21:02,770
ต้องขอยอมรับว่าไม่ 

313
00:21:02,800 --> 00:21:06,670
ช่างเป็นวันประวัติศาสตร์ 

314
00:21:06,710 --> 00:21:08,810
ที่มีเรื่องที่ท่านไม่รู้ 

315
00:21:08,840 --> 00:21:11,310
แต่ข้ารู้ 

316
00:21:13,280 --> 00:21:17,150
มีเพียงมีดเล่มเดียวเช่นนี้
ในดินแดนทั้งเจ็ดอาณาจักร 

317
00:21:18,590 --> 00:21:21,150
- มันเป็นของข้า 
- ของเจ้า 

318
00:21:21,190 --> 00:21:25,760
อย่างน้อยก็เคยเป็น จนกระทั่งการแข่งขัน
ในวันเกิดของเจ้าชายจอฟฟรีย์ 

319
00:21:25,790 --> 00:21:28,630
ข้าพนันข้างเซอร์เจมี่
ในการประลองทวน 

320
00:21:28,660 --> 00:21:30,460
คนที่มีสติดีทุกคนก็คงทำเช่นนั้น 

321
00:21:30,500 --> 00:21:33,000
เมื่ออัศวินแห่งดอกไม้
ทำเขาตกหลงม้า 

322
00:21:33,030 --> 00:21:35,600
ข้าเสียมีดเล่มนี้ไป 

323
00:21:35,640 --> 00:21:37,800
ให้กับใคร 

324
00:21:37,840 --> 00:21:39,710
เทียรอน เลนนิสเตอร์ 

325
00:21:39,740 --> 00:21:41,910
เดอะอิมพ์ 

326
00:21:41,940 --> 00:21:44,750
เกรน ให้เขาเห็นสิ
ว่าลูกชาวนาอย่างเจ้าทำอะไรได้บ้าง 

327
00:21:50,120 --> 00:21:53,090
ถ้านั่นเป็นดาบจริง เจ้าคงตายไปแล้ว 

328
00:21:53,120 --> 00:21:56,390
ลอร์ดสโนว์คนนี้
เติบโตมาในปราสาท 

329
00:21:56,420 --> 00:21:58,730
ดูถูก
ผู้คนเยี่ยงเจ้า 

330
00:21:58,760 --> 00:22:00,860
พิพ 

331
00:22:00,900 --> 00:22:02,900
เจ้าคิดว่า
ลูกนอกสมรสของเน็ด สตาร์ค 

332
00:22:02,930 --> 00:22:04,970
หลั่งเลือดเหมือนพวกเราทุกคนไหม 

333
00:22:12,240 --> 00:22:13,910
คนต่อไป 

334
00:22:24,520 --> 00:22:26,120
คนต่อไป 

335
00:22:39,730 --> 00:22:41,440
ลอร์ดสโนว์ 

336
00:22:41,470 --> 00:22:43,970
ดูเหมือนว่าเจ้า
จะไม่ได้คนที่ไร้ค่าที่สุดที่นี้นะ 

337
00:22:45,170 --> 00:22:46,610
ไปจัดการตัวเองเสีย 

338
00:22:46,640 --> 00:22:49,540
ข้าทนดูได้แค่นี้แหละ
วันๆหนึ่ง 

339
00:22:49,580 --> 00:22:52,550
มีเสน่ห์เชียว 

340
00:22:52,580 --> 00:22:54,680
ข้าไม่ได้ต้องการ
ให้เขามีเสน่ห์ 

341
00:22:54,720 --> 00:22:57,380
ข้าต้องการให้เขาเปลี่ยน
พวกโจรและพวกหลบหนีทั้งหลาย 

342
00:22:57,420 --> 00:22:59,250
มาเป็นนักสู้ของไนท์วอท์ช 

343
00:22:59,290 --> 00:23:02,090
แล้วมันคืบหน้าเป็นอย่างไรบ้างล่ะ 
ผู้การมอร์มอนต์ 

344
00:23:02,120 --> 00:23:04,490
ช้าอย่างที่สุด 

345
00:23:06,760 --> 00:23:08,400
นกส่งข่าวมา 

346
00:23:08,430 --> 00:23:10,330
ให้ลูกชายของเน็ด สตาร์ค 

347
00:23:13,900 --> 00:23:16,410
ข่าวดีหรือร้าย 

348
00:23:16,440 --> 00:23:18,140
ทั้งคู่ 

349
00:23:19,410 --> 00:23:22,580
ลอร์ดสตาร์ค 

350
00:23:22,610 --> 00:23:25,620
ข้าควรจะให้ท่านตั้งนานแล้ว 

351
00:23:27,750 --> 00:23:29,950
ขี้ลืมเสียจริงช่วงหลังๆมานี้ 

352
00:23:31,790 --> 00:23:34,560
มีนกมาจากวินเทอร์เฟล
เมื่อเช้า 

353
00:23:45,270 --> 00:23:47,540
ข่าวดีหรือไม่ 

354
00:23:50,910 --> 00:23:53,510
บางทีท่านอาจจะแบ่งปัน
มันกับภรรยาท่าน 

355
00:23:56,050 --> 00:23:58,650
- ภรรยาข้าอยู่ที่วินเทอร์เฟล 
- งั้นสิ 

356
00:24:06,660 --> 00:24:08,920
ใช่ ข้ามองเจ้าอยู่ 

357
00:24:12,230 --> 00:24:14,230
ข้าคิดว่า
นางจะปลอดภัยสุดที่นี้ 

358
00:24:14,260 --> 00:24:17,170
หนึ่งในหลาย
สถานที่ประกอบการที่ข้าเป็นเจ้าของ 

359
00:24:19,400 --> 00:24:20,870
เจ้านี่ตลกดีนะ 

360
00:24:20,900 --> 00:24:23,510
ใช่ไหม
เป็นผู้ชายที่ตลกมากๆ 

361
00:24:24,780 --> 00:24:26,080
เน็ด 

362
00:24:33,690 --> 00:24:35,490
พวกสตาร์ค 

363
00:24:35,520 --> 00:24:38,760
อารมณ์มาก่อนเหตุผลเสมอ 

364
00:24:43,530 --> 00:24:46,230
เจ้าหักจมูกข้า เจ้าลูกนอกสมรส 

365
00:24:53,470 --> 00:24:55,540
ก็ดูดีขึ้นกว่าเก่านี่ 

366
00:24:58,710 --> 00:25:01,880
ถ้าเราโยนเจ้าไปอีกฝากของกำแพง อยากรู้จริง
ว่าเจ้าจะรอดนานเท่าไหร่ 

367
00:25:01,910 --> 00:25:03,950
สงสัยว่าเขาจะหาเจ้าเจอก่อน
พวกหมาป่าหรือเปล่า 

368
00:25:08,660 --> 00:25:10,760
มองอะไร
เจ้าครึ่งคน 

369
00:25:10,790 --> 00:25:13,330
มองเจ้าไง 

370
00:25:13,360 --> 00:25:15,630
ใช่แล้ว 

371
00:25:15,660 --> 00:25:18,730
เจ้ามีใบหน้าที่น่าสนใจมาก 

372
00:25:19,730 --> 00:25:22,940
รูปหน้าเจ้าเป็นเอกลักษณ์ดี 

373
00:25:22,970 --> 00:25:24,600
ทุกคนเลย 

374
00:25:24,640 --> 00:25:26,840
เจ้าสนใจอะไร
เกี่ยวกับหน้าของเรา 

375
00:25:26,870 --> 00:25:30,080
ก็แค่ข้าคิดว่า
มันคงดูเยี่ยม 

376
00:25:30,110 --> 00:25:32,750
ถ้าเอาไปเสียบหอกตกแต่ง
ที่คิงส์แลนด์ดิ้ง 

377
00:25:32,780 --> 00:25:35,910
บางที ข้าจะเขียนจดหมายถึงพี่สาวข้า
ราชินี เรื่องนี้ 

378
00:25:38,150 --> 00:25:40,490
เราได้คุยกันอีกแน่ ลอร์ดสโนว์ 

379
00:25:46,160 --> 00:25:48,760
ทุกคนรู้ว่า
ที่นี้เป็นยังไง 

380
00:25:48,800 --> 00:25:50,760
และไม่มีใครบอกข้า 

381
00:25:50,800 --> 00:25:53,200
ไม่มีใครนอกจากท่าน 

382
00:25:53,230 --> 00:25:55,070
พ่อข้ารู้ 

383
00:25:55,100 --> 00:25:57,370
และข้าทิ้งให้ข้า
เน่าตายบนกำแพงนี่ 

384
00:25:57,400 --> 00:25:59,040
พ่อของเกรนก็ทิ้งเขาเหมือนกัน 

385
00:25:59,070 --> 00:26:02,410
นอกบ้านของเขา
ตอนเขาอายุสามขวบ 

386
00:26:02,440 --> 00:26:06,310
พิพโดนจับได้
ตอนที่ขโมยชีสก้อนหนึ่ง 

387
00:26:06,350 --> 00:26:09,750
น้องสาวเขาไม่มี
อะไรตกถึงท้องมาสามวัน 

388
00:26:09,780 --> 00:26:13,520
พวกนั้นให้เขาเลือก
จะเสียมือซ้ายหรือจะไปกำแพง 

389
00:26:13,560 --> 00:26:16,090
ข้าถามท่านลอร์ด
ผู้การเกี่ยวกับพวกเขา 

390
00:26:16,120 --> 00:26:17,310
เรื่องน่าสนใจนะ 

391
00:26:17,430 --> 00:26:19,630
พวกเขาเกลียดข้า
เพราะว่าข้าดีกว่าเขา 

392
00:26:19,750 --> 00:26:21,260
โชคดีต่างหาก
ไม่มีใครถูกฝึก 

393
00:26:21,300 --> 00:26:23,830
โดยครูสอน
เหมือนเซอร์รอดริคของเจ้ามาก่อน 

394
00:26:23,870 --> 00:26:26,700
ข้าไม่คิดว่ามีพวกเขาคนไหน
เคยจับดาบจริงๆมาก่อน 

395
00:26:26,730 --> 00:26:28,840
ที่พวกเขามาที่นี้ 

396
00:26:32,040 --> 00:26:34,010
เอ้อ 

397
00:26:34,040 --> 00:26:37,080
น้องชาย แบรนด์น่ะ 

398
00:26:37,110 --> 00:26:39,410
ฟื้นแล้วนะ 

399
00:26:40,680 --> 00:26:42,780
ข้อสงสัยที่ว่า
น้องชายของราชินี 

400
00:26:42,820 --> 00:26:45,120
พยายามฆ่าลูกชายเจ้า
คงถูกมองว่าเป็นกบฎ 

401
00:26:45,150 --> 00:26:47,390
เรามีหลักฐาน
เรามีมีด 

402
00:26:47,420 --> 00:26:49,560
ซึ่งลอร์ดเทียรอนจะบอกว่า
ถูกขโมยไปจากเขา 

403
00:26:49,590 --> 00:26:52,160
คนที่บอกได้ว่า
นั่นไม่เป็นความจริงเสียคอเขาไปเสียแล้ว 

404
00:26:52,190 --> 00:26:54,430
ต้องขอบคุณหมาป่าของลูกชายเจ้า 

405
00:26:54,460 --> 00:26:57,430
ปีเตอร์สัญญา
จะช่วยเราหาความจริง 

406
00:26:58,670 --> 00:27:00,570
เขาเป็นเหมือนน้องชายของข้า
เน็ด 

407
00:27:00,600 --> 00:27:02,840
เขาจะไม่มีวันทรยศข้า 

408
00:27:02,870 --> 00:27:05,470
ข้าจะพยายามรักษา
ชีวิตท่านเอาไว้ เห็นแก่นาง 

409
00:27:05,510 --> 00:27:07,140
ขอยอมรับนะ ว่าเป็นงานของคนโง่ 

410
00:27:07,170 --> 00:27:09,940
แต่ข้าไม่เคยปฏิเสธคำขอ
ของภรรยาท่านได้ 

411
00:27:09,980 --> 00:27:12,110
ข้าจะไม่ลืมเรื่องนี้ 

412
00:27:12,150 --> 00:27:14,210
เจ้าเป็นเพื่อนแท้ 

413
00:27:14,250 --> 00:27:17,520
อย่าบอกใครล่ะ
ข้ามีชื่อเสียงต้องรักษาอยู่ 

414
00:27:21,690 --> 00:27:24,190
- ทำไมเจ้าถึงได้โง่ขนาดนี้นะ 
- ใจเย็น 

415
00:27:24,220 --> 00:27:26,060
เขาเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ 
สิบขวบ 

416
00:27:26,090 --> 00:27:28,490
- เจ้าคิดบ้าอะไรอยู่ 
- ข้าคิดถึงเราสองคน 

417
00:27:28,530 --> 00:27:31,130
ช้าไปหน่อยนะที่จะ
มาบ่นเรื่องนั้นตอนนี้ 

418
00:27:31,160 --> 00:27:33,030
- เด็กนั่นบอกอะไรพวกเขา
- ไม่มีอะไร 

419
00:27:33,070 --> 00:27:35,030
เขาไม่พูดอะไร 
เขาจำอะไรไม่ได้ 

420
00:27:35,070 --> 00:27:37,200
แล้วเจ้าจะมากังวลทำไม 

421
00:27:37,240 --> 00:27:38,870
แล้วถ้าเขาเกิดจำได้ขึ้นมาล่ะ 

422
00:27:38,910 --> 00:27:40,710
ถ้าเขาบอกพ่อเขา
ว่าเขาเห็นอะไร 

423
00:27:40,740 --> 00:27:43,180
เราก็จะบอกว่าเขาโกหก
เขาฝันไป 

424
00:27:43,210 --> 00:27:44,740
เราจะบอกอะไรก็ได้ 

425
00:27:44,780 --> 00:27:47,050
ข้าว่าเราเอาชนะ
เด็กอายุสิบขวบได้นะ 

426
00:27:47,080 --> 00:27:50,320
- แล้วสามีข้าเล่า
-ข้าจะก่อสงครามกับเขาถ้าต้องทำ 

427
00:27:50,350 --> 00:27:53,120
พวกเขาจะเขียนบทเพลง
เกี่ยวกับเรา 

428
00:27:53,150 --> 00:27:55,460
"สงครามชิงตัวเซอร์ซี" 

429
00:28:00,360 --> 00:28:02,360
- ปล่อยข้านะ 
-ไม่มีวัน 

430
00:28:02,400 --> 00:28:05,030
- ปล่อยข้า 
- เด็กนั่น 

431
00:28:05,070 --> 00:28:07,330
จะไม่ปริปาก 

432
00:28:07,370 --> 00:28:09,370
ถ้าเขาพูด ข้าจะฆ่าเขา 

433
00:28:09,400 --> 00:28:12,840
เขา เน็ด สตาร์ค กษัตริย์ 
ทุกคนเลย 

434
00:28:12,870 --> 00:28:15,710
จนกระทั่งเหลือแค่
ข้ากับเจ้า 

435
00:28:15,740 --> 00:28:17,940
อยู่บนโลกใบนี้ 

436
00:28:28,350 --> 00:28:30,390
ข้าอยากเห็นลูก 

437
00:28:30,420 --> 00:28:33,660
- มันเสี่ยงเกินไป
- แค่ชั่วครู่เอง 

438
00:28:33,690 --> 00:28:35,960
จนกว่าเราจะรู้
ว่าศัตรูเป็นใคร 

439
00:28:36,000 --> 00:28:38,200
ข้ารู้ว่าเป็นพวกนั้น เน็ด
พวกเลนนิสเตอร์ 

440
00:28:38,230 --> 00:28:40,230
สัญชาติญาณข้ามันบอก 

441
00:28:40,270 --> 00:28:42,270
ลิตเติ้ลฟิงเกอร์พูดถูก 

442
00:28:43,870 --> 00:28:46,170
ข้าไม่อาจทำอะไรได้
ถ้าไม่มีหลักฐาน 

443
00:28:46,210 --> 00:28:48,740
 แล้วถ้าท่านพบหลักฐาน 

444
00:28:48,770 --> 00:28:50,980
ข้าจะไปพูดกับโรเบิร์ต 

445
00:28:51,010 --> 00:28:53,780
และหวังว่าเขา
ยังเป็นชายที่ข้าเคยรู้จัก 

446
00:28:55,550 --> 00:28:57,550
ดูแลตัวเอง
ขณะเดินทางให้ดีนะ 

447
00:28:57,580 --> 00:29:01,020
อารมณ์เจ้า
มันน่ากลัวละ 

448
00:29:01,050 --> 00:29:03,890
อารมณ์ข้าหรือ
ทวยเทพมีเมตตา 

449
00:29:03,930 --> 00:29:06,690
ท่านเกือบฆ่า
ลิตเติ้ลฟิงเกอร์ที่น่าสงสารเมื่อวานนะ 

450
00:29:11,500 --> 00:29:13,200
เขายังรักเจ้า 

451
00:29:13,230 --> 00:29:16,270
งั้นหรือ 

452
00:29:33,650 --> 00:29:35,490
ไปเถอะ 

453
00:30:07,290 --> 00:30:10,750
ใช่ มันผ่านมานานแล้ว 

454
00:30:10,790 --> 00:30:14,520
แต่ข้ายัง
จำได้ทุกใบหน้า 

455
00:30:16,090 --> 00:30:18,230
จำครั้งแรกของท่านได้ไหม 

456
00:30:20,630 --> 00:30:22,800
แน่นอน ฝ่าบาท 

457
00:30:22,830 --> 00:30:24,870
ใครกัน 

458
00:30:24,900 --> 00:30:27,040
เป็นชาวทิรอธชี 

459
00:30:27,070 --> 00:30:29,340
- ไม่เคยมีโอกาสได้รู้ชื่อ 
- ฮืมม์ 

460
00:30:29,370 --> 00:30:31,680
จัดการอย่างไร 

461
00:30:31,710 --> 00:30:33,780
ทวนทะลุผ่านหัวใจ 

462
00:30:33,810 --> 00:30:35,650
ตายอย่างเร็วเลยละ 

463
00:30:37,020 --> 00:30:39,380
ดีแล้วสำหรับท่าน 

464
00:30:39,420 --> 00:30:43,290
ของข้าเป็นเด็กทาร์ลีย์สักคน
ศึกที่ซัมเมอร์ฮอล 

465
00:30:44,760 --> 00:30:47,290
ม้าข้าโดนธนูยิง
ตอนนั้นข้าเดินเท้า 

466
00:30:47,330 --> 00:30:49,330
พยายามผ่านกองโคลน 

467
00:30:50,630 --> 00:30:55,970
เขาวิ่งตรงมาหาข้า
เด็กหนุ่มโง่ๆที่เกิดในตระกูลสูงส่ง 

468
00:30:56,000 --> 00:30:58,170
คิดว่าตัวเองจะ
หยุดกองทัพกบฎได้ 

469
00:30:58,210 --> 00:31:00,740
ด้วยการลงดาบครั้งเดียว 

470
00:31:02,080 --> 00:31:04,080
ข้าซัดเขาลงกับพื้น
ด้วยค้อน 

471
00:31:04,110 --> 00:31:06,480
ทวยเทพเป็นพยาน ตอนนั้นข้ายังแข็งแรงอยู่ 

472
00:31:06,510 --> 00:31:09,350
ทำเอาเกราะเขาเป็นโพรง 

473
00:31:09,380 --> 00:31:12,550
น่าจะบดขยี้
ซี่โครงทุกชิ้น 

474
00:31:12,590 --> 00:31:16,420
ยืนเหนือหัวเขา
เหวี่ยงค้อนไปมาในอากาศ 

475
00:31:16,460 --> 00:31:20,800
ก่อนที่ข้าจะทุบมัน
เขาก็ตะโกน "หยุดก่อน 

476
00:31:20,830 --> 00:31:23,870
หยุด" 

477
00:31:28,200 --> 00:31:31,910
พวกเขาไม่เคยบอก
หรอกว่ากลัวแค่ไหน 

478
00:31:31,940 --> 00:31:36,480
พวกเขาไม่ใส่ตอนนี้
ลงในบทเพลง 

479
00:31:39,010 --> 00:31:41,510
เด็กโง่เอย 

480
00:31:42,620 --> 00:31:45,220
ตอนนี้ทาร์ลีย์ก็ยอมแพ้แล้ว 

481
00:31:45,250 --> 00:31:47,650
เหมือนกับคนอื่นๆ 

482
00:31:47,690 --> 00:31:49,820
เขาน่าจะอยู่ 

483
00:31:49,860 --> 00:31:52,530
เหนือสนามรบ
กับพวกฉลาดๆทั้งหลาย 

484
00:31:52,560 --> 00:31:56,160
วันนี้ภรรยาเขาควร
มีโอกาสสร้างความทุกข์ให้เขา 

485
00:31:56,200 --> 00:31:59,170
มีลูกชายเป็นเนรคุณ 

486
00:31:59,200 --> 00:32:02,240
และเขาน่าจะได้
ตื่นมาตอนดึกๆตั้งสามสี่ครั้ง 

487
00:32:02,270 --> 00:32:05,170
เพื่อถ่ายเบาเหอะ
ไวน์ 

488
00:32:08,180 --> 00:32:12,780
แลนเซิล
เป็นชื่อที่งี่เง่าอะไรเช่นนี้ 

489
00:32:13,750 --> 00:32:17,350
แลนเซิล เลนนิสเตอร์ 

490
00:32:17,390 --> 00:32:21,560
ใครตั้งชื่อเจ้า
คนโง่ที่พูดตระกุกตระกักหรือไง 

491
00:32:23,960 --> 00:32:26,790
ทำบ้าอะไรอยู่ 

492
00:32:28,200 --> 00:32:30,730
- มันหมดแล้ว ฝ่าบาท 
- หมายความว่าไงมันหมดแล้ว 

493
00:32:30,770 --> 00:32:33,600
- ไวน์ไม่มีอีกแล้วขอรับ
- ว่างเปล่าหมายความว่างั้นเรอะ 

494
00:32:35,670 --> 00:32:38,040
งั้นไปเอามาเพิ่มสิ 

495
00:32:41,710 --> 00:32:43,940
บอกให้ลูกพี่ลูกน้องเจ้า
เข้ามานี่สิ 

496
00:32:43,980 --> 00:32:45,380
คนสังหารกษัตริย์ 

497
00:32:45,410 --> 00:32:47,450
เข้ามานี่ 

498
00:32:54,890 --> 00:32:58,090
รอบกายข้าเต็มไปด้วยเลนนิสเตอร์ 

499
00:32:58,120 --> 00:33:02,360
ทุกครั้งที่ข้าหลับตา
ข้าเห็นผมสีบลอนด์ของพวกเขา 

500
00:33:02,390 --> 00:33:05,660
กับใบหน้า
กระยิ้มกระย่อง 

501
00:33:05,700 --> 00:33:08,470
รู้สึกเหมือนถูกหยามศักดิ์ศรีไหมล่ะ 

502
00:33:08,500 --> 00:33:11,470
ยืนนิ่งอยู่นั่น
เหมือนเป็นทหารยาม 

503
00:33:12,900 --> 00:33:16,770
เจมี่ เลนนิสเตอร์
บุตรชายของลอร์ดไทวินผู้ยิ่งใหญ่ 

504
00:33:18,040 --> 00:33:20,480
ถูกสั่งให้เฝ้าประตู
ขณะที่กษัตริย์ของเจ้า 

505
00:33:20,510 --> 00:33:23,480
กินดื่ม
ถ่ายและเสพสุข 

506
00:33:25,390 --> 00:33:26,990
มาสิ 

507
00:33:27,020 --> 00:33:29,120
เรากำลังเล่าเรื่องสงครามกัน 

508
00:33:30,360 --> 00:33:33,990
ใครคือคนที่เจ้าฆ่าคนแรก
ไม่นับคนแก่น่ะ 

509
00:33:35,230 --> 00:33:37,860
หนึ่งในพวกนอกกฏหมายของ
กลุ่มที่คิงส์วู้ด 

510
00:33:37,900 --> 00:33:40,470
ข้าก็อยู่ด้วยวันนั้น 

511
00:33:40,500 --> 00:33:43,670
เจ้าเป็นแค่เด็กรับใช้
อายุแค่สิบหกปี 

512
00:33:43,700 --> 00:33:46,600
ท่านฆ่าไซมอนต์ ทอยน์
ในการโต้ตอบเพียงดาบเดียว 

513
00:33:46,640 --> 00:33:48,910
เยี่ยมที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็น 

514
00:33:48,940 --> 00:33:53,180
ทอยน์เป็นนักสู้ที่ดี 
แต่เขาเหนื่อยง่าย 

515
00:33:53,210 --> 00:33:55,350
คนนอกกฎหมายของเจ้า 

516
00:33:55,380 --> 00:33:57,950
มีคำสั่งเสียไหม 

517
00:33:57,980 --> 00:34:00,820
- ข้าตัดหัวเขาออก ไม่มี
-ฮืมม์ 

518
00:34:00,850 --> 00:34:03,790
แล้วแอร์รี่ส์ ทาร์เกเรียนเล่า 

519
00:34:03,820 --> 00:34:07,760
กษัตริย์บ้าพูดอะไร
ตอนที่เจ้าแทงดาบที่หลังของเขา 

520
00:34:07,790 --> 00:34:09,860
ข้าไม่เคยถามเลย 

521
00:34:09,900 --> 00:34:12,930
เขาเรียกเจ้าว่าเป็นคนทรยศหรือเปล่า 

522
00:34:12,970 --> 00:34:16,140
เขาขอร้องให้เจ้ามีเมตตาไหม 

523
00:34:17,610 --> 00:34:20,640
เขาพูดคำเดิม
ที่พูดมาตลอดหลายชั่วโมง 

524
00:34:22,310 --> 00:34:24,510
"เผามันทิ้งให้หมด" 

525
00:34:29,280 --> 00:34:31,220
ถ้าท่านต้องการแค่นี้ ฝ่าบาท 

526
00:35:03,480 --> 00:35:05,920
พวกดอธแรคคีซื้อ
ทาสหรือเปล่า 

527
00:35:05,950 --> 00:35:08,080
ดอธแรคคีไม่เชื่อ
ในอำนาจของเงิน 

528
00:35:08,120 --> 00:35:10,420
ทาสส่วนมาก
ถูกให้เป็นของขวัญ 

529
00:35:10,450 --> 00:35:12,690
- จากใคร 
- หากท่านปกครองเมือง 

530
00:35:12,720 --> 00:35:15,660
และท่านเห็นกองทัพกำลังมาถึง
ท่านมีสองทางเลือก 

531
00:35:15,690 --> 00:35:17,530
ยอมศิโรราบหรือสู้ 

532
00:35:17,560 --> 00:35:19,260
ทางเลือกที่ง่ายที่สุดสำหรับคนส่วนใหญ่ 

533
00:35:19,290 --> 00:35:22,800
แน่นอน บางครั้ง
มันก็ไม่พอ 

534
00:35:22,830 --> 00:35:26,270
บางครั้งคาลรู้สึกถูกดูหมิ่นจาก
จำนวนทาสที่ได้รับ 

535
00:35:26,300 --> 00:35:28,870
เขาอาจจะคิดว่าพวกผู้ชายอ่อนแอ
หรือพวกผู้หญิงน่าเกลียดเกินไป 

536
00:35:28,910 --> 00:35:32,440
บางคราวคาลตัดสินใจว่านักรบ
ของเขาไม่ได้มีการรบที่ดีมาหลายเดือน 

537
00:35:32,480 --> 00:35:35,780
และต้องมีการฝึกซ้อม
- Kash qoy qoyi thira disse 

538
00:35:38,150 --> 00:35:40,920
บอกให้พวกเขาหยุด 

539
00:35:40,950 --> 00:35:43,090
ท่านต้องการ
ให้ทั้งกองทัพหยุดหรือ 

540
00:35:43,120 --> 00:35:45,460
นานแค่ไหน 

541
00:35:45,490 --> 00:35:48,520
จนกว่าข้าจะสั่งเป็นอย่างอื่น 

542
00:35:48,560 --> 00:35:50,930
ท่านเริ่มจะ
พูดเหมือนราชินีแล้วนะ 

543
00:35:50,960 --> 00:35:53,030
ไม่ใช่ราชินี 

544
00:35:53,060 --> 00:35:54,960
คาลลีสิต่างหาก 

545
00:36:05,210 --> 00:36:07,740
Annakhas dozgosores. 

546
00:36:31,840 --> 00:36:33,940
เจ้ากล้าเรอะ 

547
00:36:33,970 --> 00:36:37,440
เจ้ากล้าสั่งข้า
ข้า 

548
00:36:39,280 --> 00:36:42,980
เจ้าไม่มีสิทธิสั่งมังกร
ข้าคือลอร์ดแห่งเจ็ดอาณาจักร 

549
00:36:43,020 --> 00:36:45,390
ข้าไม่รับคำสั่งจาก
คนเถื่อน 

550
00:36:45,420 --> 00:36:47,920
หรือหญิงของพวกเขา
เข้าใจไหม 

551
00:36:50,620 --> 00:36:53,130
Hash shafka zali nharees,
zhey Khaleesi? 

552
00:36:53,160 --> 00:36:55,960
ราคาโรถามว่าท่านต้องการให้เขาตายหรือไม่ คาลลีสิ 

553
00:36:56,000 --> 00:36:57,470
ไม่ 

554
00:36:57,500 --> 00:36:59,500
Ishish chare acharoe
hash me nem รฉjervae 

555
00:36:59,540 --> 00:37:02,600
- nharesoon.
- ราคาโรบอกว่าท่านควรตัดหูเขาทิ้งเสีย 

556
00:37:02,640 --> 00:37:06,310
- เพื่อให้เขาเคารพเสียบ้าง
- ได้โปรด อย่าทำร้ายเขา 

557
00:37:10,310 --> 00:37:14,050
บอกเขาไปว่าข้าไม่ต้องการ
ให้พี่ชายข้าบาดเจ็ย 

558
00:37:14,080 --> 00:37:16,950
Khaleesi vos zalo
meme nem azisa. 

559
00:37:16,980 --> 00:37:19,390
ฮือ 

560
00:37:20,450 --> 00:37:23,120
Shafki. 

561
00:37:26,860 --> 00:37:30,560
มอร์มอนต์
ฆ่าเจ้าสถนัขดอธแรคคีนี้ซะ 

562
00:37:35,800 --> 00:37:37,670
ข้าเป็นกษัตริย์ของเนะ 

563
00:37:39,710 --> 00:37:42,780
เราจะกลับไปที่
คาลลาซาร์เลยหรือไม่ คาลลีสิ 

564
00:38:02,600 --> 00:38:04,930
  

565
00:38:04,970 --> 00:38:08,070
เจ้าเดินไป 

566
00:40:38,260 --> 00:40:42,730
ข้าอยากอยู่ที่นี้ด้วยตอน
เจ้าเห็นมันเป็นครั้งแรก 

567
00:40:50,770 --> 00:40:54,180
- ข้าจะไปตอนรุ่งสาง 
- ท่านจะไปหรือ 

568
00:40:55,250 --> 00:40:57,480
ข้าเป็นหัวหน้าหน่วยลาดตระเวณ 

569
00:40:57,510 --> 00:40:59,780
งานข้าอยู่ข้างนอกนั่น 

570
00:40:59,820 --> 00:41:03,150
- มันมีรายงานที่น่าตะขิดตะขวงใจเข้ามา 
- รายงานแบบไหน 

571
00:41:03,190 --> 00:41:05,090
แบบนี้ข้า
ไม่อยากจะเชื่อ 

572
00:41:06,720 --> 00:41:09,230
ข้าพร้อมแล้ว
ข้าจะไม่ทำให้ท่านลุงผิดหวัง 

573
00:41:09,260 --> 00:41:11,790
เจ้าต้องอยู่ที่นี้ 

574
00:41:14,260 --> 00:41:16,030
เจ้าไม่ใช่หน่วยลาดตระเวณ จอน 

575
00:41:16,070 --> 00:41:18,800
- แต่ข้าดีกว่าทุก
- ไม่ดีกว่าใครทั้งนั้น 

576
00:41:23,970 --> 00:41:25,840
ที่นี้ 

577
00:41:25,880 --> 00:41:28,210
คนได้ในสิ่งที่เขาควรจะได้ 

578
00:41:28,240 --> 00:41:30,410
เมื่อเขาได้มัน 

579
00:41:34,350 --> 00:41:36,590
เราจะคุยกันเมือข้ากลับมา 

580
00:41:52,030 --> 00:41:55,240
- อัณฑะหมีงั้นหรือ
- ท่านล้อเล่นแน่ๆ 

581
00:41:55,270 --> 00:41:58,810
สมองและไส้พุงด้วย
ปอดและหัวใจ 

582
00:41:58,840 --> 00:42:01,340
ทอดด้วยไขมันของมันเอง 

583
00:42:01,380 --> 00:42:03,980
ตอนที่ท่านอยู่ห่างจากกำแพงทางตอนเหนือ
ไปเป็นร้อยไมล์ 

584
00:42:04,020 --> 00:42:07,520
อาหารมีสุดท้ายที่ได้กินคือเมื่ออาทิตย์ก่อน
ท่านจะไม่เหลืออะไรให้พวกหมาป่าหรอก 

585
00:42:07,550 --> 00:42:10,820
แล้วอัณฑะหมี
รถชาติเป็นอย่างไร 

586
00:42:10,860 --> 00:42:13,160
เคี้ยวยากนิดหน่อย 

587
00:42:15,260 --> 00:42:18,800
แล้วท่านล่ะ ใต้เท้า
อะไรที่สิ่งประหลาดที่สุดที่ท่านเคยกิน 

588
00:42:18,830 --> 00:42:21,200
สาวดอร์ทนิชนับหรือเปล่า 

589
00:42:25,170 --> 00:42:28,300
ตกลงท่านเดินทางตลอดเจ็ดอาณาจักร 

590
00:42:28,340 --> 00:42:30,540
ตามตัวโจรล้วงกระเป๋า
คนขโมยม้า 

591
00:42:30,570 --> 00:42:32,670
แล้วพาพวกเขา
มาที่กำแพงเพื่อเป็นสมาชิกใหม่เนี่ยนะ 

592
00:42:32,710 --> 00:42:34,510
ใช่ 

593
00:42:34,540 --> 00:42:37,540
แต่พวกเขา
ก็ไม่ได้เลวไปเสียหมด 

594
00:42:37,580 --> 00:42:40,580
บางคนแค่เป็นเด็กน่าสงสาร
ที่พยายามอยู่รอด 

595
00:42:40,620 --> 00:42:43,320
บางคนมีเลือดตระกูลสูงส่งที่มองหา
ชื่อเสียง 

596
00:42:43,350 --> 00:42:46,890
มีโอกาสเจออาหารมากกว่า
ชื่อเสียงน่ะสิ 

597
00:42:46,920 --> 00:42:50,460
ไนท์วอท์ชนี่เป็น
เรื่องตลกสำหรับท่านหรือไร 

598
00:42:50,490 --> 00:42:53,030
เราเป็นเช่นนั้นหรือ เลนนิสเตอร์ 

599
00:42:53,060 --> 00:42:55,900
กองทัพตัวตลกในชุดสีดำ 

600
00:42:55,930 --> 00:42:58,060
ท่านไม่มีคนมากพอ
ที่จะเป็นกองทัพได้ 

601
00:42:58,100 --> 00:43:01,730
และนอกจากโยเรนแล้ว ไม่มีท่าน
คนใดที่ตลกสักคน 

602
00:43:01,770 --> 00:43:04,500
ข้าหวังว่าท่านจะได้
รับฟังเรื่องดีๆเพื่อนำไปเล่า 

603
00:43:04,540 --> 00:43:06,470
ตอนที่ท่านกลับไปคิงส์แลนด์ดิ้ง 

604
00:43:06,510 --> 00:43:08,040
ไม่ใช่เรื่องที่คิด 

605
00:43:08,080 --> 00:43:10,180
ตอนที่ดื่มด่ำ
กับไวน์ที่โน้น 

606
00:43:10,210 --> 00:43:12,150
หรือสุขสมกับโสเภณี 

607
00:43:12,180 --> 00:43:16,520
ครึ่งหนึ่งของเด็กที่ท่านเห็นกำลังฝึกกัน
จะตายที่ตอนเหนือของกำแพง 

608
00:43:16,550 --> 00:43:20,020
อาจจะเป็นเพราะคมขวาน
ของคนเถื่อน 

609
00:43:20,060 --> 00:43:22,720
โรคร้าย 

610
00:43:22,760 --> 00:43:25,590
หรือแค่อากาศหนาว 

611
00:43:25,630 --> 00:43:28,330
พวกเขาจะตายอย่างเจ็บปวด 

612
00:43:28,360 --> 00:43:31,900
เพื่อลอร์ดตัวน้อยที่อวบอ้วน
แบบท่าน 

613
00:43:31,930 --> 00:43:35,400
จะได้สนุกสนานกับฤดูร้อน
อย่างสงบและสบายใจ 

614
00:43:37,400 --> 00:43:39,410
คิดว่าข้าอ้วนหรือ 

615
00:43:43,140 --> 00:43:45,540
ฟังนะ เบนเจน
ข้าขอเรียกท่านว่าเบนเจนได้หรือไม่ 

616
00:43:45,580 --> 00:43:46,770
เรียกข้าอย่างไรก็ได้ตามต้องการ 

617
00:43:46,890 --> 00:43:49,200
ข้าไม่แน่ใจว่าตัวเองทำ
อะไรให้ท่านไม่พอใจ 

618
00:43:49,320 --> 00:43:51,480
ข้าชื่นชมไนท์วอท์ช
มากเอาการ 

619
00:43:51,520 --> 00:43:54,090
ข้าชื่นชนท่านอย่างมาก
ที่เป็นหัวหน้าหน่วยลาดตระเวณ 

620
00:43:54,120 --> 00:43:56,160
รู้ไหม พี่ชาย
เคยบอกข้าว่า 

621
00:43:56,190 --> 00:43:58,790
สิ่งที่ผู้คนพูดกัน
ก่อนคำว่า"แต่" 

622
00:43:58,830 --> 00:44:00,730
คือเรื่องไร้สาระ 

623
00:44:00,760 --> 00:44:03,260
แต่ 

624
00:44:03,300 --> 00:44:06,530
ข้าไม่เชื่อว่ายักษ์
พรายและไวท์วอล์กเกอร์ 

625
00:44:06,570 --> 00:44:08,370
ซุ่มซ่อนอยู่อีกฝากของกำแพง 

626
00:44:08,400 --> 00:44:10,770
ข้าเชื่อว่า
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียว 

627
00:44:10,800 --> 00:44:13,070
ระหว่างเรา
กับพวกคนเถื่อนคือ 

628
00:44:13,110 --> 00:44:15,440
เมื่อกำแพงเกิดขึ้น
บรรพบุรุษเรา 

629
00:44:15,480 --> 00:44:17,710
อาศัยอยู่
ในด้านที่โชคดี 

630
00:44:17,740 --> 00:44:19,640
ท่านพูดถูก 

631
00:44:21,250 --> 00:44:23,350
คนเถื่อน
ไม่ได้ต่างอะไรกับเรา 

632
00:44:23,380 --> 00:44:26,250
อาจจะแกร่งกว่านิดหน่อย 

633
00:44:26,280 --> 00:44:29,050
แต่พวกเขาก็มี
เลือดเนื้อเหมือนกัน 

634
00:44:29,090 --> 00:44:31,690
ข้ารู้วิธีตามรอยพวกเขา
ข้ารู้วิธีฆ่า 

635
00:44:31,720 --> 00:44:35,660
คนเถื่อนหรอก
ที่ทำให้ข้านอนไม่หลับ 

636
00:44:36,800 --> 00:44:38,970
ท่านไม่เคยไป
ตอนเหนือของกำแพง 

637
00:44:39,000 --> 00:44:41,400
เพราะงั้นอย่าบอกข้าว่า
มีอะไรที่นั้น 

638
00:44:44,910 --> 00:44:46,940
ท่านจะลงไปหรือ 

639
00:44:48,440 --> 00:44:51,810
- อยู่ดีๆล่ะ 
- ขอให้สนุกกับเมืองหลวง น้องข้า 

640
00:44:51,850 --> 00:44:54,350
แน่นอนอยู่แล้ว 

641
00:45:02,690 --> 00:45:04,960
ข้าคิดว่า
เขาเริ่มจะชอบข้าเสียอีก 

642
00:45:07,700 --> 00:45:11,170
- "ลงไป"งั้นหรือ
- ใช่ 

643
00:45:11,200 --> 00:45:12,830
ไปตามอุโมงค์ 

644
00:45:12,870 --> 00:45:15,000
ไปโผล่อีกฝากหนึ่ง 

645
00:45:15,040 --> 00:45:17,770
เขาจะไปอยู่ทางเหนือของกำแพง
สักเดือนหรือสองเดือน 

646
00:45:19,910 --> 00:45:23,080
งั้นท่านก็จะลงใต้
ไปคิ้งส์แลนด์ดิ้งด้วยเช่นนั้น 

647
00:45:23,110 --> 00:45:25,680
ใช่ วันมะรืน 

648
00:45:25,720 --> 00:45:29,520
ข้าได้คนมาเพิ่ม
ประมาณครึ่งหนึ่งจากคุกหลวง 

649
00:45:29,550 --> 00:45:33,820
เดินทางกับข้าเถอะ
ข้าต้องการคนร่วมทางเยี่ยมๆพอดี 

650
00:45:33,860 --> 00:45:38,900
ข้า ข้ามักเดินทาง
แบบพออยู่ได้น่ะ ใต้เท้า 

651
00:45:38,930 --> 00:45:42,940
ไม่ใช่ครั้งนี้แน่ เราจะพัก
ในโรงเตี๊ยมหรือปราสาทหรู 

652
00:45:42,970 --> 00:45:45,700
ไม่มีใครปฏิเสธเลนนิสเตอร์ 

653
00:45:51,210 --> 00:45:53,480
At Jakar? 

654
00:45:53,510 --> 00:45:55,310
Athjahakar. 

655
00:45:55,350 --> 00:45:57,580
Ath ja haker. 

656
00:45:57,620 --> 00:45:59,550
Athjahakar. 

657
00:45:59,580 --> 00:46:01,450
Athjahakar. 

658
00:46:01,490 --> 00:46:03,250
ใช่แล้ว คาลลีสิ 

659
00:46:05,020 --> 00:46:07,260
เจ้าทำอะไรน่ะ 

660
00:46:07,290 --> 00:46:09,890
ท่านมีฤดูนาง
ครั้งสุดท้ายเมื่อใด คาลลีสิ 

661
00:46:12,330 --> 00:46:14,360
ท่านเปลี่ยนไปแล้ว คาลลีสิ
ของขวัญเลอค่าจากเทพอาชาที่ยิ่งใหญ่ 

662
00:46:23,410 --> 00:46:26,280
สำหรับชายบนหลังม้า
ดาบโค้ง 

663
00:46:26,310 --> 00:46:28,810
เป็นข้อได้เปรียบ
ใช้ได้ง่ายกว่า 

664
00:46:28,850 --> 00:46:32,320
อาวุธที่ดี
สำหรับชาวดอธแรคคี 

665
00:46:32,350 --> 00:46:35,120
แต่ชายในชุดเกราะ 

666
00:46:35,150 --> 00:46:36,960
Shori tawakof 

667
00:46:36,990 --> 00:46:39,960
อาราคไม่อาจ
ตัดผ่านเหล็กได้ 

668
00:46:41,190 --> 00:46:43,300
นั่นทำให้ดาบใหญ่
ได้เปรียบกว่า 

669
00:46:43,330 --> 00:46:46,330
ถูกออกแบบเพื่อตัดผ่านโล่
- ดอธแรคีไม่ใสชุดเหล็ก 

670
00:46:50,500 --> 00:46:53,740
- เกราะ 
- เกราะ 

671
00:46:53,770 --> 00:46:56,410
เกราะทำให้คน 

672
00:46:56,440 --> 00:46:58,580
- Vroz?
- ช้า. 

673
00:46:58,610 --> 00:47:00,540
- ช้า 
- ก็จริง
แต่มันก็ทำให้คนรอดชีวิตเช่นกัน 

674
00:47:00,580 --> 00:47:03,880
พ่อข้าสอนวิธีการต่อสู้ให้
เขาบอกว่าความเร็วเอาชนะขนาด 

675
00:47:21,800 --> 00:47:24,300
ได้ยินว่าพ่อท่านมีชื่อเสียงมาก
เขาเป็นทหารคู่ใจของคาลบาร์โบ 

676
00:47:24,340 --> 00:47:26,800
พ่อท่านล่ะ จอร่าห์แห่งแอนเดิล
เป็นนักรบหรือไม่ 

677
00:47:26,840 --> 00:47:28,810
ยังเป็นอยู่
เขามีเกียรติยศมากและข้าทรยศเขา 

678
00:47:52,430 --> 00:47:54,900
ข้าไม่คิดว่า
นางจะอยากทานสุนัข 

679
00:47:58,170 --> 00:48:00,940
คาลลีสิ
นางกำลังมีลูก 

680
00:48:02,470 --> 00:48:05,640
เป็นความจริง
นางไม่มีฤดูนางมาสองคืนจันทร์เต็มดวงแล้ว 

681
00:48:05,680 --> 00:48:08,210
ท้องของนางเริ่มขยาย 

682
00:48:10,150 --> 00:48:14,050
นางไม่อยากทานเนื้อม้า 

683
00:48:15,460 --> 00:48:18,360
ข้าจะให้เด็ก
ฆ่าแพะสำหรับอาหารเย็น 

684
00:48:23,530 --> 00:48:26,200
ข้าต้องไปที่ครัวฮอร์ 

685
00:48:29,140 --> 00:48:33,140
เรากำลังไปที่วีลิสดอธแรค 

686
00:48:33,180 --> 00:48:35,510
ไม่ต้องกังวล
เดี๋ยวข้าตามไป 

687
00:48:35,540 --> 00:48:37,980
กองพลหาไม่ยากหรอก 

688
00:48:48,460 --> 00:48:50,360
อย่ายืนนิ่ง 

689
00:48:50,390 --> 00:48:53,930
มันยากกว่า
ที่จะเล็งให้โดนเป้าที่เคลื่อนไหวอยู่ 

690
00:48:58,100 --> 00:49:00,930
แต่ไม่ใช่เจ้านะ
เจ้าเคลื่อนไหวมากเกินไป 

691
00:49:00,970 --> 00:49:03,670
ข้าแค่ถือดาบไว้
แล้วปล่อยให้โดนเจ้าเอง 

692
00:49:08,840 --> 00:49:11,810
ท่านเห็นฤดูหนาว
มากี่ครั้ง ลอร์ดเทียรอน 

693
00:49:11,850 --> 00:49:14,480
แปดไม่สิ เก้า 

694
00:49:14,510 --> 00:49:17,050
ทั้งหมดนั้นสั้นหรือไม่ 

695
00:49:17,080 --> 00:49:20,320
ว่ากันว่าฤดูหนาวตอนข้าเกิด
ยาวสามปี เมยสเตอร์เอมอน 

696
00:49:20,350 --> 00:49:23,390
ฤดูร้อนนี้ยาวเก้าปี 

697
00:49:23,420 --> 00:49:27,760
แต่รายงานจากซิทาเดล
บอกว่ากลางวันกำลังสั้นลง 

698
00:49:27,790 --> 00:49:30,230
สตาร์คพูดถูก
ในท้ายที่สุด 

699
00:49:30,260 --> 00:49:33,230
ฤดูหนาวกำลังมา 

700
00:49:33,260 --> 00:49:36,060
ครั้งนี้มันจะนาน 

701
00:49:36,100 --> 00:49:38,800
แล้วสิ่งน่าสะพรึงกลัว
จะมาพร้อมกับมัน 

702
00:49:38,830 --> 00:49:41,900
เราจับตัวคนเถื่อนได้ 

703
00:49:41,940 --> 00:49:44,970
มากขึ้นเรื่อยๆทุกเดือน
พวกเขาหนีลงใต้ 

704
00:49:45,010 --> 00:49:49,240
คนที่หนีมาบอกว่าพวกเขา
ได้เห็นไวท์วอล์กเกอร์ 

705
00:49:49,280 --> 00:49:52,680
ใช่สิและชาวประมง
ที่เลนนิสพอร์ตบอกว่าเขาเห็นนางเงือก 

706
00:49:52,720 --> 00:49:56,120
หน่วยลาดตระเวณของเราคนหนึ่ง
สาบานว่าเขาเห็นพวกมันฆ่าเพื่อนของเขา 

707
00:49:56,150 --> 00:49:58,220
เขาสาบานจนถึง
ตอนที่ 

708
00:49:58,260 --> 00:50:00,160
เน็ด สตาร์คตัดหัวเขา 

709
00:50:00,190 --> 00:50:02,830
ไนท์วอท์ช
คือสิ่งเดียว 

710
00:50:02,860 --> 00:50:04,900
ที่อยู่ระหว่างดินแดนนี้ 

711
00:50:04,930 --> 00:50:07,200
กับสิ่งที่อยู่อีกฝากของกำแพง 

712
00:50:07,230 --> 00:50:09,430
และตอนนี้ไนท์วอท์ชได้กลายมาเป็นกองทัพ 

713
00:50:09,470 --> 00:50:13,070
ของเด็กชายที่ไร้ระเบียบ
กับคนแก่ที่ไม่มีเรี่ยวแรง 

714
00:50:13,100 --> 00:50:16,640
พวกเรามีน้อยกว่า
พันคนแล้ว 

715
00:50:16,670 --> 00:50:19,510
เราไม่เหลือคน
ไปประจำที่ปราสาทอื่นตามกำแพง 

716
00:50:19,540 --> 00:50:22,640
เราไม่อาจลาดตระเวณ
ชายป่าอย่างเหมาะสม 

717
00:50:22,680 --> 00:50:26,350
เราแทบจะไม่มีอาวุธ
ให้พวกของเราด้วยซ้ำ 

718
00:50:26,380 --> 00:50:29,020
- อาหารอีก
- พี่สาวท่าน 

719
00:50:29,050 --> 00:50:31,850
ปกครองดินแดนนี้เคียงข้างกษัตริย์ 

720
00:50:31,890 --> 00:50:34,760
บอกนางว่าเราต้องการความช่วยเหลือ 

721
00:50:34,790 --> 00:50:37,130
เมื่อฤดูหนาวมาถึง 

722
00:50:37,160 --> 00:50:40,600
ทวยเทพได้โปรดช่วยเรา
หากเรายังไม่พร้อมอีก 

723
00:51:47,330 --> 00:51:49,770
ข้าเสียใจ
ที่ท่านไป เลนนิสเตอร์ 

724
00:51:51,500 --> 00:51:53,440
ไม่ข้าก็อากาศนี่แหละ  

725
00:51:53,470 --> 00:51:55,840
ซึ่งมันคงไม่ไปไหน
เร็วๆนี้หรอก 

726
00:51:55,880 --> 00:51:58,840
ท่านจะแวะที่
วินเทอร์เฟลก่อนลงใต้ไหม 

727
00:51:58,880 --> 00:52:00,110
ข้าคิดว่านะ 

728
00:52:00,150 --> 00:52:02,180
ทวยเทพรู้ว่าไม่ได้มี
เตียงขนนกมากนัก 

729
00:52:02,220 --> 00:52:04,350
ระหว่างทาง
ไปคิงส์แลนด์ดิ้ง 

730
00:52:04,380 --> 00:52:06,520
ถ้าท่านเจอน้องชายข้า แบรนด์ 

731
00:52:06,550 --> 00:52:09,090
บอกเขาว่าข้าคิดถึงเขา 

732
00:52:09,120 --> 00:52:11,160
บอกเขาว่าข้าจะไปเยี่ยมถ้าทำได้ 

733
00:52:11,190 --> 00:52:12,760
แน่นอน 

734
00:52:12,790 --> 00:52:15,360
เขาจะไม่มีวันเดินได้อีกครา 

735
00:52:15,400 --> 00:52:17,060
ถ้าเราจะต้องเป็น
คนพิการ 

736
00:52:17,100 --> 00:52:19,330
ดีกว่าที่เป็นคนพิการที่ร่ำรวย 

737
00:52:19,370 --> 00:52:21,830
ดูแลตัวเองให้ดีล่ะ สโนว์ 

738
00:52:21,870 --> 00:52:23,870
ลาก่อน ใต้เท้า 

739
00:52:35,610 --> 00:52:38,180
มาสายนะ เจ้าหนู 

740
00:52:40,050 --> 00:52:42,550
พรุ่งนี้เจ้าต้องมาตอนเที่ยงวัน 

741
00:52:42,590 --> 00:52:44,820
ท่านเป็นใคร 

742
00:52:44,860 --> 00:52:47,320
ครูสอนเต้นเจ้า 

743
00:52:47,360 --> 00:52:48,930
เซียร์ริโอ โฟเรล 

744
00:52:53,030 --> 00:52:54,530
พรุ่งนี้เจ้าต้องรับให้ได้ 

745
00:52:54,570 --> 00:52:56,570
เอาล่ะหยิบมันขึ้นมา 

746
00:52:58,870 --> 00:53:01,170
ไม่ใช่แบบนั้น เจ้าหนุ 

747
00:53:01,210 --> 00:53:05,380
มันไม่ใช่ดาบใหญ่ที่จะ
ต้องการสองมือเพื่อเหวี่ยงมัน 

748
00:53:05,410 --> 00:53:09,550
- มันหนักเกินไป
- หนักเท่าที่จำเป็น 

749
00:53:09,580 --> 00:53:11,450
เพื่อทำให้เจ้าแข็งแกร่ง 

750
00:53:12,350 --> 00:53:13,890
เช่นนั้น 

751
00:53:13,920 --> 00:53:16,360
แค่ข้างเดียวก็พอแล้ว 

752
00:53:17,590 --> 00:53:19,730
ที่นี้เจ้ายืนผิด 

753
00:53:19,760 --> 00:53:22,130
หันข้างสิ 

754
00:53:22,160 --> 00:53:24,600
ใช่ 

755
00:53:24,630 --> 00:53:26,800
เอาละ 

756
00:53:26,840 --> 00:53:29,170
เจ้าผอมนะ 
ดีแล้ว 

757
00:53:29,210 --> 00:53:32,210
เป้าหมายเล็กกว่านี้ 

758
00:53:32,240 --> 00:53:34,310
วิธีจับ
ขอข้าดูหน่อย 

759
00:53:34,340 --> 00:53:37,110
ใช่ 

760
00:53:37,150 --> 00:53:39,980
ต้องจับอย่างละเอียดอ่อน 

761
00:53:40,950 --> 00:53:42,850
ถ้ามันหลุดมือล่ะ 

762
00:53:42,890 --> 00:53:45,220
เหล็กต้องเป็น
ส่วนหนึ่งของแขนเจ้า 

763
00:53:45,250 --> 00:53:47,990
เจ้าทำ
ส่วนหนึ่งของแขนหลุดได้หรือ  ไม่ 

764
00:53:48,020 --> 00:53:52,260
เก้าปีแล้วตั้งแต่เซียร์ริโล โฟเรลเป็นนักดาบ
มือหนึ่งของลอร์ดแห่งบราโวส์ 

765
00:53:52,290 --> 00:53:55,060
เขารู้เรื่องดี
เจ้าต้องฟังข้า เจ้าหนู 

766
00:53:55,100 --> 00:53:56,860
ข้าเป็นเด็กผู้หญิง 

767
00:53:56,900 --> 00:54:00,470
หญิง หรือ ชาย 
เจ้าเป็นดาบ 

768
00:54:00,500 --> 00:54:03,400
แค่นั้นแหละ 

769
00:54:03,440 --> 00:54:05,840
จับเช่นนั้น 

770
00:54:05,880 --> 00:54:08,040
เจ้าไม่ได้ถือ
ขวานเสียหน่อย 

771
00:54:08,080 --> 00:54:10,410
- เจ้ากำลังถือ
- นิดเดิ้ล 

772
00:54:10,450 --> 00:54:11,450
อ๋า 

773
00:54:13,120 --> 00:54:15,720
ใช่แล้ว 

774
00:54:15,750 --> 00:54:18,590
เอาละ เราจะเริ่มร่ายร่ำกัน 

775
00:54:18,620 --> 00:54:20,090
จำไว้ เด็กน้อย 

776
00:54:20,120 --> 00:54:23,090
นี่ไม่ใช่การร่ายรำของ
เวสเตอรอลที่เรากำลังเรียน 

777
00:54:23,130 --> 00:54:25,260
ของอัศวิน 

778
00:54:25,300 --> 00:54:27,700
ฟันและทุบ 

779
00:54:27,730 --> 00:54:30,870
นี่คือการร่ายรำของบราโว 

780
00:54:32,370 --> 00:54:34,340
การร่ายรำของสายน้ำ 

781
00:54:34,370 --> 00:54:36,610
มันเร็ว 

782
00:54:36,640 --> 00:54:38,910
และทันควัน 

783
00:54:40,380 --> 00:54:42,680
คนทุกผู้สร้างขึ้นจากน้ำ 

784
00:54:42,710 --> 00:54:44,450
รู้หรือไม่ 

785
00:54:44,480 --> 00:54:46,780
ถ้าเจ้าตัดผ่านตัวเขา 

786
00:54:46,820 --> 00:54:50,590
น้ำจะไหลออกมา
และพวกเขาตาย 

787
00:54:51,750 --> 00:54:55,090
เอาละ พยายามโจมตีข้า 

788
00:54:58,130 --> 00:54:59,930
  

789
00:55:11,640 --> 00:55:13,140
ลุก 

790
00:55:16,510 --> 00:55:17,610
  

791
00:55:28,860 --> 00:55:30,220
  

792
00:55:32,660 --> 00:55:34,230
เจ้าตาย 

793
00:55:34,260 --> 00:55:35,360
  

794
00:55:35,400 --> 00:55:37,000
ตาย 

795
00:55:37,030 --> 00:55:39,070
  

796
00:55:41,640 --> 00:55:43,640
ตายจริงๆ 

797
00:55:43,670 --> 00:55:46,210
มาเถอะ 

798
00:55:46,240 --> 00:55:48,110
  

799
00:55:48,140 --> 00:55:51,110
  

800
00:55:51,150 --> 00:55:53,150
อีกครั้ง เร็วขึ้นอีก  

801
00:55:58,190 --> 00:56:00,090
  

802
00:56:03,860 --> 00:56:13,320
โปรดติดตามตอนต่อไป 

803
00:56:17,000 --> 00:56:21,000
www.thaisubtitle.com 

804
00:56:25,000 --> 00:56:29,000
บรรยายไทยโดย
Darken