1
00:02:40,330 --> 00:02:43,870
ลอร์ดน้อย ฝันร้ายอีกแล้ว 

2
00:02:49,970 --> 00:02:53,480
- พวกเรามีแขก 
- ข้าไม่ต้องการพบใคร 

3
00:02:53,510 --> 00:02:56,510
- จริงเหรอ 
- เป็นข้าถ้าจับเจ่าทั้งวัน 

4
00:02:56,550 --> 00:02:59,620
ไม่มีใคร มีแต่หญิงแก่น่ารำคาญ
อยู่เป็นเพื่อน ข้าคงบ้าไปแล้ว 

5
00:03:00,950 --> 00:03:03,220
ยังไง เจ้าก็ไม่มีทางเลือก
ร็อบ กำลังรออยู่ 

6
00:03:03,250 --> 00:03:06,260
- ข้าไม่อยากไป 
- ข้าก็ไม่อยากเหมือนกัน 

7
00:03:06,290 --> 00:03:08,190
แต่ร็อบเป็นลอร์ดแห่งวินเตอร์เฟล 

8
00:03:08,230 --> 00:03:11,360
ซึ่งหมายถึง ข้าต้องทำตามที่เขาสั่ง
และเจ้าทำตามที่ข้าบอก 

9
00:03:12,700 --> 00:03:15,100
โฮดอร์ ! 

10
00:03:18,140 --> 00:03:21,140
- โฮดอร์  
- ช่วยอุ้มแบรนด์ ไปที่ห้องรับแขก 

11
00:03:21,170 --> 00:03:23,270
โฮดอร์ 

12
00:03:29,110 --> 00:03:32,920
เห็นจะต้องบอกว่า ข้าได้รับการต้อนรับ
ไม่ประทับใจนัก เมื่อครั้งก่อน 

13
00:03:32,950 --> 00:03:35,450
วินเตอร์เฟลยินดีต้อนรับ ไนท์วอซท์ทุกคน 

14
00:03:35,490 --> 00:03:38,690
ทุกคน ยกเว้นข้า
ใช่มั้ย ไอ้หนู 

15
00:03:38,730 --> 00:03:40,660
ข้าไม่ใช่ ไอ้หนูของท่าน
เลนนิสเตอร์ 

16
00:03:40,690 --> 00:03:42,660
ข้าเป็นลอร์ดแห่ง วินเตอร์เฟล
ขณะที่บิดาข้าไม่อยู่ 

17
00:03:42,700 --> 00:03:46,200
งั้นเจ้าอาจต้องเรียนรู้
เรื่องมารยาทของลอร์ด 

18
00:03:48,270 --> 00:03:50,140
งั้น มันก็เป็นความจริง 

19
00:03:52,010 --> 00:03:54,240
หวัดดี แบรนด์ 

20
00:03:54,280 --> 00:03:56,610
เจ้าจำเรื่องที่เกิดขึ้นได้มั้ย 

21
00:03:56,640 --> 00:03:59,250
เขาจำเรื่องวันนั้นไม่ได้ 

22
00:03:59,280 --> 00:04:01,710
- ประหลาดจัง 
-ท่านมาที่นี่ทำไม 

23
00:04:01,750 --> 00:04:05,920
ช่วยให้ผู้ช่วยเจ้า
คุกเข่าลงหน่อยจะได้มั้ย 

24
00:04:05,950 --> 00:04:09,690
- ต้นคอข้าเริ่มจะเมื่อยแล้ว 
- คุกเข่าลง โฮดอร์ 

25
00:04:12,390 --> 00:04:14,930
- เจ้าชอบขี่ม้าใช่มั้ย แบรนด์ 
- ใช่ 

26
00:04:14,960 --> 00:04:17,360
ข้าหมายถึง ข้าชอบจริงๆ 

27
00:04:17,400 --> 00:04:19,630
- เด็กคนนี้ ได้เสียขาของเขาไปแล้ว
- หมายความว่าอะไร 

28
00:04:19,670 --> 00:04:21,930
เว้นแต่กับม้าและอานที่เหมาะ
สำหรับคนพิการ 

29
00:04:21,970 --> 00:04:25,000
- ข้าไม่ใช่คนพิการ 
- งั้นข้าก็ไม่ใช่คนแคระ 

30
00:04:25,040 --> 00:04:27,070
พ่อข้าได้ยิน คงปลื้มแน่ 

31
00:04:27,110 --> 00:04:29,710
ข้ามีของให้เจ้า 

32
00:04:29,740 --> 00:04:32,280
เอานั่นให้คนทำอานม้าของเจ้า
เขาจะจัดการที่เหลือทั้งหมดเอง 

33
00:04:34,450 --> 00:04:36,880
เจ้าต้องเลือกขนาดม้าที่จะใช้ขี่ 

34
00:04:36,920 --> 00:04:38,990
เริ่มจากลูกม้า และฝึกควบคุมมัน 

35
00:04:39,020 --> 00:04:40,950
ผ่านสายบังเหียน กับเสียงของเจ้า 

36
00:04:42,220 --> 00:04:43,890
ข้าขี่ม้าได้จริงๆเหรอ 

37
00:04:43,920 --> 00:04:45,490
เจ้าจะขี่ม้าได้ 

38
00:04:45,530 --> 00:04:47,860
บนหลังม้า เจ้าจะสูงได้เท่าๆพวกมัน 

39
00:04:47,890 --> 00:04:51,160
นี่เป็นเล่ห์บางอย่างใช่มั้ย
ทำไมท่านถึงจะอยากช่วยเขาล่ะ 

40
00:04:51,200 --> 00:04:52,900
ข้ามีความเมตตา อยู่ในหัวใจ 

41
00:04:52,930 --> 00:04:55,830
สำหรับสัตว์พิการ ลูกนอกคอก 
และสิ่งมีชีวิตที่ได้รับบาดเจ็บมา 

42
00:04:57,070 --> 00:04:58,970
เมตตาที่ท่านมีต่อน้องชายข้า 

43
00:04:59,010 --> 00:05:01,310
วินเตอร์เฟล ยินดีต้อนรับท่าน 

44
00:05:01,340 --> 00:05:04,180
เก็บมรรยาทเสแสร้งของเจ้าไว้เถอะ
ลอร์ดสตาร์ค 

45
00:05:04,210 --> 00:05:06,410
ข้างนอกมีหอนางโลมแห่งหนึ่ง 

46
00:05:06,450 --> 00:05:09,350
ที่นั้น พวกข้าสองคน
จะหาที่นอนได้ไม่ยาก 

47
00:05:14,460 --> 00:05:17,020
ไม่อาจทน ความงี่เง่า
ของคนทางเหนือ ใช่มั้ย 

48
00:05:17,060 --> 00:05:19,830
ถ้าท่านต้องการสาวผมแดง
เรียกใช้รอสได้เลย 

49
00:05:19,860 --> 00:05:22,730
ไปหาข้าสิ เกรย์จอย ขอบใจเจ้า 

50
00:05:22,760 --> 00:05:25,300
ดูเหมือนนายเจ้า ไม่ชอบคน
ในตระกูลเลนนิสเตอร์ 

51
00:05:25,330 --> 00:05:28,270
- เขาไม่ใช่เจ้านายข้า 
- ไม่เหรอ แน่นอนไม่ 

52
00:05:28,300 --> 00:05:30,270
ที่นี่ เกิดอะไรขึ้น 

53
00:05:30,310 --> 00:05:32,670
แล้วท่านหญิงสตาร์ค อยู่ไหน
ทำไมนางไม่มาต้อนร้บข้า 

54
00:05:32,710 --> 00:05:35,580
- นางรู้สึกไม่ค่อยสบาย 
- นางไม่อยู่ในวินเตอร์เฟล ใช่มั้ย 

55
00:05:35,610 --> 00:05:37,810
- นางไปที่ใหนเหรอ 
- ที่ที่นายหญิงข้าไป-- 

56
00:05:37,850 --> 00:05:39,510
นายหญิงของข้า เหรอ 

57
00:05:39,550 --> 00:05:42,950
ความภัคดีของเจ้าเป็นที่ซาบซึ้งนัก 

58
00:05:42,990 --> 00:05:46,190
บอกข้าสิ บารอนเกรย์จอย
จะรู้สึกยังไง 

59
00:05:46,220 --> 00:05:49,160
ถ้าเขารับรู้ได้ว่า ลูกชายที่เหลือรอด
คนเดียวของเขา กลายเป็นขี้ข้า 

60
00:05:50,330 --> 00:05:52,530
ข้ายังคงจำ กองเรือรบของพ่อข้า 

61
00:05:52,560 --> 00:05:54,160
ถูกเผา ที่เลนนิสพอร์ทได้ 

62
00:05:54,200 --> 00:05:56,100
ข้าเชื่อว่าเป็นฝีมือของลุงเจ้า 

63
00:05:56,130 --> 00:05:57,400
ต้องเป็นภาพที่งดงามยิ่ง 

64
00:05:57,420 --> 00:05:59,840
ไม่มีสิ่งได้น่ายินดีเท่า
การได้เห็น ลูกเรือถูกเผาทั้งเป็น 

65
00:05:59,970 --> 00:06:03,340
ใช่ ชัยชนะยิ่งใหญ่ของพวกเจ้า 

66
00:06:03,370 --> 00:06:07,080
- น่าอาย มันเป็นอย่างนั้นได้ไง 
- พวกเรามีกำลังคนเหนือกว่า10ต่อ1.. 

67
00:06:07,110 --> 00:06:09,150
งั้นก็เป็นการก่อกฏบที่โง่เง่า 

68
00:06:09,180 --> 00:06:11,180
ข้าว่าพ่อเจ้าก็เข้าใจอย่างนั้น 

69
00:06:11,220 --> 00:06:13,720
ตอนที่ พี่น้องเจ้าตายในสนามรบ 

70
00:06:13,750 --> 00:06:17,120
ตอนนี้เจ้า ติดตามรับใช้ศัตรู 

71
00:06:17,160 --> 00:06:18,990
- ระวังปาก ปีศาจน้อย 
- ข้าทำให้เจ้าเคือง 

72
00:06:19,020 --> 00:06:22,330
อภัยข้า ที่หยาบคาย 

73
00:06:22,360 --> 00:06:25,760
อย่างไรก็ตาม อย่าเพิ่งหมดหวัง 

74
00:06:25,800 --> 00:06:28,230
ข้าเป็นคนที่ผิดหวังในตัวพ่อข้าเอง
อยู่ตลอดเวลา 

75
00:06:28,270 --> 00:06:30,000
และข้าเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน 

76
00:06:30,040 --> 00:06:32,900
ครั้งหน้าที่เจ้าโยกกับรอส ข้าจ่ายให้เอง 

77
00:06:32,940 --> 00:06:36,210
ข้าจะพยายามไม่ทำให้นางเหนื่อยจนเกินไปแล้วกัน 

78
00:06:40,580 --> 00:06:43,480
ไหล่ ขา 

79
00:06:47,850 --> 00:06:51,450
ขา ไหล่ ขา 

80
00:06:52,520 --> 00:06:54,390
ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้า
ดี 

81
00:06:54,420 --> 00:06:56,830
หมุนตัว
ด้วยตอนที่เจ้าโจมตี 

82
00:06:56,860 --> 00:06:58,530
ถ่ายน้ำหนักทั้งหมดไปที่มัน 

83
00:06:58,560 --> 00:07:00,900
นั้นมันเกิดบ้าอะไรขึ้น
ในเจ็ดนรกเนี่ย 

84
00:07:00,930 --> 00:07:03,470
พวกเขาจะต้องการนรกที่ 8
เพื่อฝังศพเขา 

85
00:07:05,740 --> 00:07:07,670
บอกเขาไปสิ ว่าเจ้าชื่ออะไร 

86
00:07:07,710 --> 00:07:09,910
แซมเวล ทาร์ลี่ 

87
00:07:09,940 --> 00:07:12,240
แห่ง ฮอร์นฮิล-- 
ข้าหมายถึง ข้าอยู่ในฮอร์นฮิล 

88
00:07:13,840 --> 00:07:17,210
- ข้ามารับชุดทหารสีดำ 
- มารับขนมพุดดิ้งสีดำ 

89
00:07:18,070 --> 00:07:19,830
-เอาเถอะ เจ้าคงไม่แย่ไปกว่าที่เห็นหรอกนะ 

90
00:07:20,380 --> 00:07:22,050
ราสท์... 

91
00:07:23,690 --> 00:07:25,290
ดูสิว่าเขาทำอะไรได้บ้าง 

92
00:07:32,900 --> 00:07:35,200
ข้ายอมแล้ว 

93
00:07:35,230 --> 00:07:38,170
- ได้โปรด ไม่เอาแล้ว 
- ลุกขึ้นมาสิ 

94
00:07:38,200 --> 00:07:40,230
หยิบดาบของเจ้าขึ้นมา 

95
00:07:40,270 --> 00:07:42,870
ฟาดเขาจนกว่า จะลุกขึ้นมา 

96
00:07:52,210 --> 00:07:54,650
เหมือนว่าทางใต้
จะไม่มีโจรกับขโมยแล้วนะ  

97
00:07:54,680 --> 00:07:57,550
- พวกเขาส่งหมูถูกเชือดมาให้เรา
- จอน! 

98
00:07:57,590 --> 00:08:00,160
อีก...เอาให้หนัก 

99
00:08:00,190 --> 00:08:02,060
ข้ายอมแล้ว 

100
00:08:02,090 --> 00:08:03,590
พอได้แล้ว! 

101
00:08:03,630 --> 00:08:06,900
เขายอมแล้ว 

102
00:08:08,460 --> 00:08:10,530
ดูเหมือน ลูกนอกคอกนี่ตกหลุมรัก 

103
00:08:13,370 --> 00:08:15,240
งั้นเอาล่ะ ลอร์ดสโนว์ 

104
00:08:15,270 --> 00:08:18,510
เจ้าปรารถนาจะปกป้องคนรักของเจ้า
ก็มาออกกำลังกันหน่อย 

105
00:08:18,540 --> 00:08:21,640
เจ้าสองคน 
พวกเจ้าสามคนน่าจะพอ 

106
00:08:21,680 --> 00:08:23,980
ที่จะทำให้เจ้าหมูตอนร้องเสียงหลง 

107
00:08:24,010 --> 00:08:27,080
ที่เจ้าต้องทำก็คือ
เอาชนะลูกนอกคอกนั่น 

108
00:08:29,050 --> 00:08:31,690
- เจ้าแน่ใจน่ะว่า จะทำอย่างนี้ 
- ไม่ 

109
00:08:45,500 --> 00:08:48,400
ยอมแล้ว ยอม ข้ายอมแพ้แล้ว 

110
00:08:50,470 --> 00:08:52,170
วันนี้พอแค่นี้ 

111
00:08:52,210 --> 00:08:53,940
ไปทำความสะอาดห้องเก็บอาวุธ 

112
00:08:53,980 --> 00:08:55,740
นั้นแหละ เหมาะกับเจ้า 

113
00:08:59,650 --> 00:09:02,380
- สู้ได้ดีนี่! 
- ไปให้พ้น! 

114
00:09:06,190 --> 00:09:07,920
เขาทำร้ายท่าน 

115
00:09:07,960 --> 00:09:10,160
ที่ข้าเคยเจอมาแย่ยิ่งกว่า 

116
00:09:11,330 --> 00:09:13,990
เรียกข้าว่า แซม..
ถ้าเจ้าต้องการ 

117
00:09:14,030 --> 00:09:17,730
- แม่ข้าเรียกข้าว่า แซม-- 
- มันจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น รู้มั้ย 

118
00:09:17,770 --> 00:09:20,000
เจ้าจะต้องปกป้องตัวเอง 

119
00:09:20,040 --> 00:09:21,940
ทำไม เจ้าไม่ลุกขึ้นสู้ 

120
00:09:21,970 --> 00:09:25,270
ข้าไม่อยากสู้ 

121
00:09:25,310 --> 00:09:27,680
- ข้าแค่ทำไม่ได้
- ทำไมถึงไม่ล่ะ 

122
00:09:29,480 --> 00:09:31,550
ข้าขี้ขลาด 

123
00:09:33,350 --> 00:09:36,150
- พ่อข้าชอบพูดอย่างนั้น 
- กำแพง ไม่มีที่ให้คนขีขลาด 

124
00:09:36,190 --> 00:09:38,250
เจ้าพูดถูก ข้าขอโทษ 

125
00:09:38,290 --> 00:09:41,420
ข้าแค่..ต้องการขอบคุณเจ้า 

126
00:09:52,100 --> 00:09:54,140
ขี้ขลาดแต่เกิด 

127
00:09:54,170 --> 00:09:56,240
มีคนเห็นเราคุยกับเขา 

128
00:09:56,270 --> 00:09:58,410
พวกนั้นคงจะคิดว่า
เราขี้ขลาดไปด้วย 

129
00:09:58,440 --> 00:10:00,140
เจ้าโง่เกินกว่า จะเป็นคนขี้ขลาด 

130
00:10:00,180 --> 00:10:02,480
- เจ้าก็โง่เกินกว่าจะเป็น-- 
- ฉลาดขึ้นมาแล้วสิน่ะ 

131
00:10:02,510 --> 00:10:05,180
ก่อนที่ ฤดูหนาวจะมาถึง 

132
00:10:05,210 --> 00:10:07,410
มานี่น่ะ! 

133
00:10:35,680 --> 00:10:39,150
  

134
00:10:41,850 --> 00:10:45,620
ไวส โดธรา-- เมืองแห่งเสียงม้า 

135
00:10:47,760 --> 00:10:49,390
เมืองที่เต็มไปด้วยโคลน 

136
00:10:49,420 --> 00:10:50,890
โคลน สิ่งปฏิกูล
และกิ่งไม้  

137
00:10:50,930 --> 00:10:54,200
- ดีสุดที่คนป่าจะสามารถทำได้ 
- ตอนนี้ พวกนี้เป็นคนของข้าแล้ว 

138
00:10:54,230 --> 00:10:56,300
ท่านไม่ควรเรียกพวกเขาว่า คนป่า 

139
00:10:56,330 --> 00:10:58,430
ข้าจะเรียกอย่างที่ข้าอยากเรียก
เพราะพวกมันเป็นราษฏรของข้า 

140
00:10:58,470 --> 00:11:00,800
เป็นกองทัพของข้า 

141
00:11:00,840 --> 00:11:04,240
คาล ดรอโก้ นำทัพของข้ามาผิดทาง 

142
00:11:23,520 --> 00:11:26,790
ถ้าพี่ชายข้าได้กำลังทัพของโดธราคิ 

143
00:11:26,830 --> 00:11:30,560
ท่านสามารถ
พิชิตเจ็ดอาณาจักรได้หรือไม่ 

144
00:11:30,600 --> 00:11:33,300
ดอธแรคคีไม่เคย
ข้ามทะเลแนร์โรว์มาก่อน 

145
00:11:33,330 --> 00:11:35,970
พวกเขาหวาดกลัว
น้ำที่ม้าดื่มไม่ได้. 

146
00:11:36,000 --> 00:11:38,340
แต่ถ้าเขาข้ามได้ล่ะ 

147
00:11:38,370 --> 00:11:41,870
กษัตริย์โรเบิร์ตโง่พอ
ที่จะสู้กับพวกเขาในที่โล่ง 

148
00:11:41,910 --> 00:11:44,840
แต่พวกคน
ที่เป็นที่ปรึกษาไม่ใช่ 

149
00:11:44,880 --> 00:11:49,080
- ท่านรู้จักคนพวกนี้หรือ
- ข้าสู้เคียงข้างพวกเขาครั้งหนึ่ง 

150
00:11:49,120 --> 00:11:51,250
เมื่อนานมาแล้ว 

151
00:11:51,280 --> 00:11:53,650
ตอนนี้เน็ด สตาร์คต้องการหัวข้า 

152
00:11:53,690 --> 00:11:56,450
เขาขับไล่ข้า
จากดินแดนตัวเอง 

153
00:11:57,690 --> 00:11:59,790
ท่านค้าทาส 

154
00:12:00,990 --> 00:12:03,390
ใช่ 

155
00:12:04,260 --> 00:12:07,270
- ทำไม
- ข้าไม่มีเงิน 

156
00:12:07,300 --> 00:12:09,800
และมีภรรยาที่ราคาแพงยิ่ง 

157
00:12:09,840 --> 00:12:11,670
แล้วตอนนี้นางอยู่ไหน 

158
00:12:11,700 --> 00:12:13,640
ที่อื่น 

159
00:12:13,670 --> 00:12:16,110
กับชายอื่น 

160
00:12:21,780 --> 00:12:24,520
- ฝ่าบาท
- มีอะไร ที่รัก 

161
00:12:24,550 --> 00:12:27,320
พวกเขาเรียกท่านว่า
มังกรตัวสุดท้าย 

162
00:12:27,350 --> 00:12:30,060
ใช่แล้ว 

163
00:12:31,320 --> 00:12:33,490
ท่านมีเลือดมังกร 

164
00:12:33,530 --> 00:12:35,430
ในเส้นเลือดหรือ 

165
00:12:35,460 --> 00:12:37,500
มันก็เป็นไปได้ 

166
00:12:37,530 --> 00:12:41,100
เกิดอะไรขึ้นกับเหล่ามังกร 

167
00:12:41,140 --> 00:12:43,800
ข้าได้ยินมาว่าผู้กล้า
สังหารมันหมดแล้ว 

168
00:12:47,540 --> 00:12:50,180
ผู้กล้า
ไม่ได้ฆ่ามังกร 

169
00:12:50,210 --> 00:12:52,980
เขาขี่
พวกมัน 

170
00:12:53,020 --> 00:12:57,420
มาจากแวร์เลียเรีย
เพื่อสร้างอารยธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 

171
00:12:57,450 --> 00:12:59,990
ที่โลกนี้
จะได้เห็น 

172
00:13:00,020 --> 00:13:02,360
ลมหายใจ
ของมังกรที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 

173
00:13:02,390 --> 00:13:04,390
หลอมบัลลังก์เหล็ก 

174
00:13:04,430 --> 00:13:07,200
ที่ทรราชย์
อุ่นมันให้ข้าอยู่ 

175
00:13:08,500 --> 00:13:11,030
บรรดาดาบ
ยอดเยี่ยมทั้งหลาย 

176
00:13:11,070 --> 00:13:13,870
เป็นพันๆเล่ม 

177
00:13:13,900 --> 00:13:18,270
หลอมรวมกัน
ราวกับเทียนแบบนี้ 

178
00:13:21,580 --> 00:13:24,680
ข้าอยากเห็น
มังกรมาโดยตลอด 

179
00:13:26,310 --> 00:13:29,220
มากกว่า
สิ่งใดในโลก 

180
00:13:29,250 --> 00:13:31,420
จริงหรือ
ทำไมถึงอยากเห็นมังกร 

181
00:13:31,450 --> 00:13:34,150
พวกมันบินได้ 

182
00:13:34,190 --> 00:13:37,290
ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด
เพียงกระพือปีก 

183
00:13:37,330 --> 00:13:39,930
พวกมัน
ก็ปรากฏอยู่ที่อื่น 

184
00:13:39,960 --> 00:13:42,100
ไกลออกไป 

185
00:13:44,570 --> 00:13:46,900
พวกมันฆ่าได้ 

186
00:13:46,940 --> 00:13:51,510
ไม่ว่าใครหรือสิ่งใดก็ตาม
ที่จะทำร้ายมัน 

187
00:13:51,540 --> 00:13:56,550
ก็โดนเผาจนสิ้นซาก 

188
00:13:56,580 --> 00:14:00,150
เหมือนกับเทียนพวกนี้ 

189
00:14:00,180 --> 00:14:01,350
เจ็บนะ 

190
00:14:03,950 --> 00:14:06,290
ใช่
การได้เห็นมังกร 

191
00:14:06,320 --> 00:14:08,260
จะทำให้ข้ามีความสุขอย่างที่สุด 

192
00:14:08,290 --> 00:14:10,860
หลังจากสิบห้าปี
ในเรือนให้ความสุข 

193
00:14:10,890 --> 00:14:13,090
ข้าคิดว่าการได้เห็น
ท้องฟ้าทำให้เจ้ามีควาสุขเสียอีก 

194
00:14:13,130 --> 00:14:16,200
ข้าไม่ได้ถูกขังที่นั่นเสียหน่อย
ข้าเห็นมากมาย 

195
00:14:16,230 --> 00:14:18,200
- เจ้าเห็นอะไร
- ข้าเห็น 

196
00:14:18,230 --> 00:14:22,000
ชายจากเออชายด์กับมีดสั้น
ทำด้วยดราก้อนกลาส 

197
00:14:22,040 --> 00:14:24,170
- หรือ
- ข้าเห็นชายที่สามารถ 

198
00:14:24,210 --> 00:14:28,610
เปลี่ยนใบหน้าง่าย
เหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า 

199
00:14:28,650 --> 00:14:32,650
ข้าเห็นโจรสลัด
ที่ทั้งตัวมีแต่ทอง 

200
00:14:32,680 --> 00:14:36,820
ที่เรือ
เต็มไปด้วยผ้าหลากสี  

201
00:14:36,850 --> 00:14:41,290
ตกลง 

202
00:14:41,330 --> 00:14:43,490
ท่านเคยเห็นไหม 

203
00:14:43,530 --> 00:14:47,030
- เรือโจรสลัดหรือ\
- มังกรน่ะ 

204
00:14:47,970 --> 00:14:50,030
ไม่เคย 

205
00:14:50,070 --> 00:14:53,540
มังกรตัวสุดท้ายตายไปหลายปี
ก่อนที่ข้าจะเกิด 

206
00:14:53,570 --> 00:14:56,910
ข้าจะบอกเจ้า
ว่าข้าเคยเห็นอะไร 

207
00:14:56,940 --> 00:14:59,510
กระดูกของมัน 

208
00:14:59,550 --> 00:15:02,680
พวกเขาเคยใช้มันตกแต่ง
ห้องบัลลังก์ที่คุ้มแดง 

209
00:15:02,720 --> 00:15:05,120
ตอนที่ข้ายังเด็ก
สามหรือสี่ปี 

210
00:15:05,150 --> 00:15:07,350
พ่อข้ามักจะ
พาข้าเดิน 

211
00:15:07,390 --> 00:15:09,120
และข้าจะ
ท่องชื่อพวกมันให้เขา 

212
00:15:09,160 --> 00:15:11,990
หากข้าพูดถูกหมด
เขาจะให้ขนมกับข้า 

213
00:15:13,660 --> 00:15:16,800
ตัวที่ใกล้ประตูที่สุด
คือตัวสุดท้ายที่พวกเขาฟักมันออกมาได้ 

214
00:15:16,830 --> 00:15:18,630
แต่พวกมันก็
ปวกเปียกผิดแผกออกไป 

215
00:15:18,670 --> 00:15:21,940
กระดูกมันไม่ใหญ่
ไปกว่ากระดูกสุนัข 

216
00:15:21,970 --> 00:15:26,910
แต่เมื่อเจ้าเดินเข้าไปใกล้
บัลลังก์มากขึ้น 

217
00:15:28,240 --> 00:15:30,280
กระดูกก็จะใหญ่ตามไปด้วย 

218
00:15:30,310 --> 00:15:33,380
ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ 

219
00:15:36,180 --> 00:15:38,690
มันมีชื่อว่ากิซการ์ 

220
00:15:38,720 --> 00:15:41,290
วัลไรออน 

221
00:15:41,320 --> 00:15:43,090
เวอร์มิธแธกซ์ 

222
00:15:43,120 --> 00:15:45,460
แอตโซเวียต 

223
00:15:45,490 --> 00:15:47,990
อาร์คอนเน่ 

224
00:15:48,030 --> 00:15:51,000
มีแรคซีส 

225
00:15:51,030 --> 00:15:54,500
เวการ์ 

226
00:15:56,100 --> 00:15:58,910
และเบเลเรียนที่น่าสะพรีงกลัว 

227
00:15:58,940 --> 00:16:01,510
ที่ซึ่งไฟของมัน 

228
00:16:01,540 --> 00:16:03,650
รวมเจ็ดอาณาจักร 

229
00:16:03,680 --> 00:16:05,910
เข้าด้วยกัน 

230
00:16:10,390 --> 00:16:13,120
เกิดอะไรขึ้นกับ
กระดูกพวกนั้น  

231
00:16:15,260 --> 00:16:16,990
ไม่รู้สิ 

232
00:16:17,030 --> 00:16:20,330
ทรราชย์นั่นคงจะ
ป่นมันเป็นผงๆมั้ง ข้าว่า 

233
00:16:21,200 --> 00:16:23,430
โปรยไปตามลม 

234
00:16:26,440 --> 00:16:29,170
น่าเศร้าจริง 

235
00:16:29,210 --> 00:16:31,040
ใช่ น่าเศร้า 

236
00:16:32,640 --> 00:16:34,840
ข้าซื้อตัวเจ้ามาทำไม 

237
00:16:34,880 --> 00:16:37,950
- เพื่อให้ข้าเศร้าหรือ
ไม่ใช่ ฝ่าบาท 

238
00:16:39,050 --> 00:16:42,380
เพื่อสอนน้องสาวท่าน 

239
00:16:42,420 --> 00:16:44,820
เพื่อสอนน้องสาวข้า
ให้เป็นคนรักที่ดีขึ้นเรอะ 

240
00:16:44,850 --> 00:16:48,760
เจ้าคิดว่าข้าซื้อตัวเจ้ามาทำให้
คาลโดรโก้มีความสุขหรือ 

241
00:16:53,190 --> 00:16:56,200
เจ้าโง่เอย 

242
00:16:58,230 --> 00:17:00,370
เอาสิ
ลงมือเข้า 

243
00:17:10,250 --> 00:17:12,880
สักวันสามีท่าน
จะนั่งบัลลังก์ 

244
00:17:12,910 --> 00:17:15,180
และท่านจะ
นั่งเคียงข้างเขา 

245
00:17:15,220 --> 00:17:20,360
วันหนึ่งในอีกไม่นาน
ท่านจะได้แนะนำลูกชายกับราชสำนัก 

246
00:17:20,390 --> 00:17:22,960
ลอร์ดทั้งหลายแห่งเวสเตอรอส 

247
00:17:22,990 --> 00:17:25,730
จะมารวมตัวกัน
เพื่อชมเจ้าชายตัวน้อยๆ 

248
00:17:25,760 --> 00:17:27,560
แล้วถ้าข้ามีลูกสาวล่ะ 

249
00:17:27,600 --> 00:17:30,530
ทวยเทพทรงมีเมตตา ท่านจะมีลูกสาวลูกชาย
หลายๆคนเทียว 

250
00:17:30,570 --> 00:17:33,170
แล้วถ้าข้ามีแต่ลูกสาวเล่า 

251
00:17:33,200 --> 00:17:35,340
เป็นข้าจะไม่กังวล
เรื่องนั้น 

252
00:17:35,370 --> 00:17:38,440
แม่ของเจน พูลมีลูกห้าคน
ผู้หญิงทั้งหมด 

253
00:17:38,470 --> 00:17:40,580
ใช่ แต่นั่น
มันเป็นสิ่งหายาก 

254
00:17:40,610 --> 00:17:43,110
แต่หากเป็นเช่นนั้นเล่า 

255
00:17:43,150 --> 00:17:46,350
ถ้าท่านมี
เพียงลูกสาว 

256
00:17:46,380 --> 00:17:49,950
ข้าว่าบัลลังก์คงต้องเป็น
ของน้องชายของเจ้าชายจอฟฟรีย์ 

257
00:17:49,990 --> 00:17:52,920
และทุกคนก็จะ
เกลียดข้า 

258
00:17:52,960 --> 00:17:55,060
ไม่มีใครเกลียด
ท่านลง 

259
00:17:55,090 --> 00:17:57,590
- จอฟฟรีย์เกลียดข้า
- ไร้สาระ 

260
00:17:57,630 --> 00:18:00,660
ทำไมท่านถึงพูด
เช่นนั้น  

261
00:18:02,130 --> 00:18:04,270
เรื่องหมาป่าน่ะหรือ
ซานซ่า 

262
00:18:04,300 --> 00:18:06,700
ข้าบอกท่านหลายร้อยครั้งแล้ว 

263
00:18:06,740 --> 00:18:09,470
- ไดร์วูลฟ์ไม่ใช่ 
- ได้โปรดหยุดพูดเรื่องนี้เสียที 

264
00:18:10,870 --> 00:18:12,670
ท่านจำบทเรียน
ได้หรือไม่ 

265
00:18:14,480 --> 00:18:17,250
ใครเป็นคนสร้างบัลลังก์เหล็ก 

266
00:18:17,280 --> 00:18:19,350
เอย์กอนผู้พิชิต 

267
00:18:19,380 --> 00:18:21,420
ใครเป็นผู้สร้าง
คุ้มแดง 

268
00:18:21,450 --> 00:18:23,020
เมย์กอร์ผู้โหดเหี้ยม 

269
00:18:23,050 --> 00:18:24,920
แล้วใช้เวลากี่ปี
ถึงจะสร้าง 

270
00:18:24,950 --> 00:18:27,990
ปู่กับลุงข้า
ถูกฆ่าที่นี้ ใช่ไหม 

271
00:18:29,490 --> 00:18:32,730
พวกเขาถูกฆ่าตามคำสั่ง
ของกษัตริย์แอร์รีสใช่ 

272
00:18:32,760 --> 00:18:37,070
- กษัตริย์บ้า
- ที่เป็นที่รู้จักในนามกษัตริย์บ้า 

273
00:18:37,100 --> 00:18:39,530
ทำไมพวกเขาถึงถูกฆ่า 

274
00:18:40,940 --> 00:18:43,800
ท่านควรจะ
พูดกับพ่อท่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ 

275
00:18:43,840 --> 00:18:45,840
ข้าไม่อยาก
พูดกับท่านพ่ออีกแล้ว 

276
00:18:45,870 --> 00:18:49,340
ซานซ่า ท่านจะต้อง
หาความเมตตาในใจท่าน 

277
00:18:49,380 --> 00:18:50,880
แล้วให้อภัยเขา 

278
00:18:50,910 --> 00:18:52,680
ไม่ 

279
00:18:52,710 --> 00:18:54,980
ปัญหาทั้งหมดนี้เป็นเพราะ 

280
00:18:55,020 --> 00:18:57,680
งานประลองของมือขวา
- งานประลองของกษัตริย์น่ะสิ 

281
00:18:57,720 --> 00:19:01,350
ข้ายืนยันเลยว่ามือขวา
ไม่อยากมีส่วนร่วมอะไรกับเรื่องนี้ 

282
00:19:01,390 --> 00:19:03,620
เรียกมันตามที่ท่านอยากเรียกเถอะ
ลอร์ดสตาร์ค 

283
00:19:03,660 --> 00:19:06,930
ในเมืองเต็มไปด้วยผู้คน
และมีจำนวนเพิ่มคนเรื่อยๆ 

284
00:19:06,960 --> 00:19:10,130
เมื่อคืนเรามีการจราจลในโรงเตี๊ยม
ซ่องถูกเผา 

285
00:19:10,160 --> 00:19:13,070
การแทงกันสามรายและพนันแข่งม้าของคนเมา
ที่ถนนซิสเตอร์ 

286
00:19:13,100 --> 00:19:15,930
- แย่จริง
- ถ้าท่านไม่อาจรักษาความสงบ 

287
00:19:15,970 --> 00:19:19,000
บางทีเราคงต้องหาผู้การ
คนใหม่ให้กับกองระวังภัยของเมือง 

288
00:19:19,040 --> 00:19:20,740
- ข้าต้องการคนเพิ่ม
- ท่านจะได้ห้าสิบคน 

289
00:19:20,770 --> 00:19:23,710
- ลอร์ดเบย์ริชจะจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย
- งั้นหรือ 

290
00:19:23,740 --> 00:19:25,440
ท่านหาเงินให้กับ
รางวัลผู้ชนะได้ 

291
00:19:25,480 --> 00:19:27,380
ท่านก็ต้องหาเงิน
เพื่อรักษาความสงบได้ 

292
00:19:29,180 --> 00:19:31,250
ข้าจะให้
ท่านอีกยี่สิบคนจากทหารของข้า 

293
00:19:31,280 --> 00:19:33,080
จนกว่าฝูงชน
จะเดินทางกลับ 

294
00:19:33,120 --> 00:19:34,750
ขอบคุณท่าน
ใต้เท้า 

295
00:19:34,790 --> 00:19:36,520
ข้าจะใช้งาน
พวกเขาคุ้มค่ายิ่ง 

296
00:19:38,760 --> 00:19:40,790
มันจบเร็วเท่าไหร่
ก็ดีเท่านั้น 

297
00:19:40,830 --> 00:19:43,800
อาณาจักรได้ประโยชน์
จากโอกาสเช่นนี้ ใต้เท้า 

298
00:19:43,830 --> 00:19:46,000
พวกเขาได้โอกาส
สำหรับเกียรติยศ 

299
00:19:46,030 --> 00:19:48,300
ชาวบ้านก็จะได้คลาย
ความทุกข์โศก 

300
00:19:48,330 --> 00:19:50,770
โรงเตี๊ยมทุกแห่ง
ในเมืองก็เต็มไปด้วยแขกอีกด้วย 

301
00:19:50,800 --> 00:19:52,840
โสเภณี
ก็ได้ทำงาน 

302
00:19:52,870 --> 00:19:55,340
ข้าว่างานประลองนี่
ทำให้ทุกคนมีรายได้กันทั่วหน้า 

303
00:19:55,370 --> 00:19:57,910
- ฮืมม์
- เอาล่ะ 

304
00:19:57,940 --> 00:20:00,510
ถ้าไม่มีอะไรอีก
ทุกท่าน 

305
00:20:10,060 --> 00:20:12,560
ร้อนจริง 

306
00:20:12,590 --> 00:20:15,390
ในเวลาแบบนี้
ข้าอิจฉาคนเหนือเช่นท่านยิ่งนัก 

307
00:20:15,430 --> 00:20:17,160
หิมะฤดูร้อนของท่าน 

308
00:20:17,200 --> 00:20:18,210
เจอกันวันพรุ่งนี้ ใต้เท้า 

309
00:20:18,240 --> 00:20:20,610
ข้ากำลังหวังจะ
พูดกับท่านเรื่องจอน แอริน 

310
00:20:20,800 --> 00:20:23,670
ลอร์ดแอริน 

311
00:20:23,700 --> 00:20:25,870
ความตายของเขา 

312
00:20:25,910 --> 00:20:28,640
ช่างน่าเศร้า
สำหรับพวกเราทุกคน 

313
00:20:28,670 --> 00:20:30,910
ข้าดูแลเขา
ด้วยตนเองเทียว 

314
00:20:30,940 --> 00:20:33,610
แต่ข้าก็ไม่อาจ
ช่วยชีวิตเขาได้ 

315
00:20:33,650 --> 00:20:35,910
โรคนั้นส่งผลต่อเขา 

316
00:20:35,950 --> 00:20:39,380
อย่างหนักและรวดเร็ว 

317
00:20:40,290 --> 00:20:41,950
เขามาคุยกับข้าที่ห้อง 

318
00:20:41,990 --> 00:20:43,920
คืนก่อนที่
เขาจะเสียชีวิต 

319
00:20:43,960 --> 00:20:47,130
ลอร์ดจอนมักมา
ขอคำปรึกษาจากข้า 

320
00:20:47,160 --> 00:20:49,900
ทำไม 

321
00:20:49,930 --> 00:20:53,500
ข้าเป็นแกรนด์เมยสเตอร์
มาหลายปี 

322
00:20:53,530 --> 00:20:56,970
เหล่ากษัตริย์และมือขวามาหาข้า
ขอคำแนะนำตั้งแต่ 

323
00:20:57,010 --> 00:20:59,910
จอนต้องการอะไร\
คืนก่อนที่เขาจะตาย 

324
00:20:59,940 --> 00:21:02,380
เขาต้องการ
หนังสือเล่มหนึ่ง 

325
00:21:02,410 --> 00:21:04,150
หนังสือรึ 

326
00:21:04,180 --> 00:21:05,810
หนังสืออะไร 

327
00:21:05,850 --> 00:21:07,550
ข้าเกรงว่า 

328
00:21:07,580 --> 00:21:10,350
มันจะไม่มีความสำคัญ
อันใดต่อท่าน ใต้เท้า 

329
00:21:10,390 --> 00:21:12,850
ตำราเล่มหนายิ่งนัก 

330
00:21:12,890 --> 00:21:16,460
ไม่ ข้าใคร่จะอ่านมัน 

331
00:21:19,000 --> 00:21:21,460
"สายตระกูลแลประวัติ 

332
00:21:21,500 --> 00:21:24,670
ของบรรดาตระกูลใหญ่โต
ในเจ็ดอาณาจักร 

333
00:21:24,700 --> 00:21:28,370
พร้อมด้วยคำบรรยาย
เกี่ยวกับสุภาพบุรุษ 

334
00:21:28,410 --> 00:21:31,510
สตรีสูงศักดิ์ 

335
00:21:31,540 --> 00:21:33,680
และบุตรของพวกเขา" 

336
00:21:50,860 --> 00:21:53,260
"ฮาร์คอน อัมเบอร์
ที่หนึ่ง 

337
00:21:53,300 --> 00:21:57,100
เกิดแด่ลอร์ดโฮเธอร์ อัมเบอร์
และท่านหญิงแอมมาลิลิส อัมเบอร์ 

338
00:21:57,130 --> 00:21:59,670
หนึ่งร้อยแปดสิบสามปี
หลังจากเอย์กอนตั้งรากฐาน 

339
00:21:59,700 --> 00:22:03,010
ข้างเตาผิง
ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาล 

340
00:22:03,040 --> 00:22:06,540
ทุกส่วนสมบูรณ์
ตายตอนอายุสิบสี่ 

341
00:22:06,580 --> 00:22:08,810
ด้วยบาดแผล
ที่ได้รับจากการล่าหมี 

342
00:22:08,850 --> 00:22:12,620
อย่างที่ข้าบอก ใต้เท้า
ตำราที่ยืดยาว 

343
00:22:12,650 --> 00:22:15,490
จอน แอรินได้บอกท่าน
หรือไม่ว่าเขาต้องการอะไร 

344
00:22:15,520 --> 00:22:18,290
ไม่ได้บอก ใต้เท้า
และข้าก็ไม่ได้ถาม 

345
00:22:18,320 --> 00:22:20,960
- การที่จอนตาย
- เป็นโศกนาฏกรรม 

346
00:22:20,990 --> 00:22:23,330
เขาบอกอะไรกับท่านไหม
ในยามสุดท้ายของชีวิต 

347
00:22:23,360 --> 00:22:25,160
ไม่มีสิ่งสำคัญ
ใต้เท้า 

348
00:22:25,190 --> 00:22:28,000
แต่มีวลีหนึ่ง 

349
00:22:28,030 --> 00:22:29,860
ที่เขาพูดซ้ำๆ 

350
00:22:29,900 --> 00:22:33,370
\"เมล็ดพันธุ์แข็งแกร่งยิ่งนัก\"\
ข้าว่าเขาพูดเช่นนั้น 

351
00:22:33,400 --> 00:22:35,700
- "เมล็ดพันธุ์แข็งแกร่ง"งั้นหรือ
- ฮืมม์ 

352
00:22:35,740 --> 00:22:37,970
- แปลว่ากระไร
- โอ้ 

353
00:22:38,010 --> 00:22:41,110
ใจที่กำลังตาย
เป็นใจที่ไม่ปกติ ใต้เท้า 

354
00:22:41,150 --> 00:22:43,650
จากน้ำหนักทั้งหมด
ที่ให้ 

355
00:22:43,680 --> 00:22:45,750
คำสุดท้ายมักจะ 

356
00:22:45,780 --> 00:22:47,850
สำคัญ
ประมาณเดียวกับคำแรก 

357
00:22:47,890 --> 00:22:50,820
แล้วท่านแน่ใจใช่หรือไม่
ว่าเขาตายเพราะโรคธรรมชาติ 

358
00:22:50,860 --> 00:22:53,160
มันจะเป็นสิ่งใดได้อีก 

359
00:22:54,060 --> 00:22:55,690
ยาพิษ 

360
00:22:55,730 --> 00:22:58,400
ความคิดที่น่ากลัว 

361
00:22:58,430 --> 00:23:00,600
ไม่ ข้าคิดว่า
เป็นไปไม่ได้ 

362
00:23:00,630 --> 00:23:03,030
จอน
เป็นที่รักของทุกคน 

363
00:23:03,070 --> 00:23:05,070
ใครกันที่จะ
กล้า 

364
00:23:05,100 --> 00:23:07,970
ข้าได้ยินว่ายาพิษ
คืออาวุธของสตรี 

365
00:23:08,010 --> 00:23:10,470
ใช่ สตรี 

366
00:23:10,510 --> 00:23:12,410
คนขี้ขลาด 

367
00:23:12,440 --> 00:23:15,110
และขันที 

368
00:23:15,150 --> 00:23:18,550
ท่านรู้หรือไม่\\\
ว่าลอร์ดแวร์รี่ส์เป็นขันที 

369
00:23:18,580 --> 00:23:20,050
ทุกคนรู้ 

370
00:23:20,080 --> 00:23:22,320
แน่นอน 

371
00:23:22,350 --> 00:23:25,790
คนประเภทเช่นเขามาอยู่ 

372
00:23:25,820 --> 00:23:28,460
ในสภาของกษัตริย์ได้อย่างไร
ข้าคงไม่มีวันได้รู้ 

373
00:23:28,490 --> 00:23:30,190
ข้ารบกวน
เวลาท่านมามากแล้ว 

374
00:23:30,230 --> 00:23:32,830
ไม่เป็นไรมิได้ ใต้เท้า
เป็นเกียรติยิ่งที่... 

375
00:23:32,860 --> 00:23:34,600
ขอบคุณท่าน 

376
00:23:34,630 --> 00:23:36,570
ไม่ต้องไปส่งข้าหรอก 

377
00:23:59,090 --> 00:24:01,130
เซียร์ริโอบอกว่านักร่ายรำสายน้ำ 

378
00:24:01,160 --> 00:24:02,860
สามารถยืนบนนิ้วเดียว
หนึ่งชั่วโมง 

379
00:24:02,900 --> 00:24:05,700
เจ็บนะถ้าตกบันได
หลายขั้นนี่ 

380
00:24:05,730 --> 00:24:07,700
เซียร์ริโอบอกว่า
ทุกความเจ็บปวดคือบทเรียน 

381
00:24:07,740 --> 00:24:09,940
และทุกบทเรียน
จะทำให้เราเก่งขึ้น 

382
00:24:11,470 --> 00:24:14,480
พรุ่งนี้ข้าจะไปไล่ตามแมว  /  แมวเหรอ? 

383
00:24:14,510 --> 00:24:16,010
ซีรีโอ้ บอก 

384
00:24:16,040 --> 00:24:18,110
เค้าบอกว่า นักดาบทุกคนต้อง เรียนรู้จากแมว 

385
00:24:18,150 --> 00:24:21,180
พวกมันเงียบดั่งเงามืด และเบาดั่งขนนกล่องลอย 

386
00:24:21,220 --> 00:24:23,490
ท่านจะต้องรวดเร็วเพื่อจับมัน 

387
00:24:23,520 --> 00:24:25,360
เค้าถูกในข้อนั้น 

388
00:24:25,390 --> 00:24:26,820
ตอนนี้แบรด์นฟื้นแล้ว 

389
00:24:26,860 --> 00:24:29,660
เค้าจะมาอยู่กับเราได้ใหม? 

390
00:24:31,430 --> 00:24:34,630
อย่างแรกเขาจะต้อง
แข็งแรงขึ้นก่อน 

391
00:24:34,670 --> 00:24:37,130
เขาอยากเป็น
หนึ่งในบรรดาผู้คุมครองกษัตริย์ 

392
00:24:37,170 --> 00:24:41,540
- เขาเป็นไม่ได้แล้ว ใช่ไหม
- ไม่ได้ 

393
00:24:43,380 --> 00:24:45,510
แต่สักวัน 

394
00:24:45,540 --> 00:24:47,850
เขาเป็น
ลอร์ดของดินแดนอื่นได้ 

395
00:24:47,880 --> 00:24:50,110
หรือมาเป็น
ที่ปรึกษาในสภากษัตริย์ 

396
00:24:50,150 --> 00:24:52,550
หรือไปสร้างปราสาท 

397
00:24:52,580 --> 00:24:55,120
เหมือนแบรนดอนผู้สร้าง 

398
00:24:55,150 --> 00:24:57,890
ข้าเป็นลอร์ด
ของดินแดนอื่นได้ไหม 

399
00:25:02,260 --> 00:25:05,260
เจ้าจะแต่งงาน
กับลอร์ด 

400
00:25:05,300 --> 00:25:07,300
แล้วดูแลปราสาทเขา 

401
00:25:07,330 --> 00:25:09,700
และลูกชายเจ้า
จะเป็นอัศวิน 

402
00:25:09,730 --> 00:25:12,330
เจ้าชายและลอร์ด 

403
00:25:13,740 --> 00:25:16,400
ว่าไง
- ไม่ 

404
00:25:17,340 --> 00:25:19,810
นั่นไม่ใช่ตัวข้า 

405
00:25:41,930 --> 00:25:44,070
สวัสดี 

406
00:25:45,570 --> 00:25:48,170
เซอร์แอลลิสเซอร์บอกให้
ข้ามาเป็นคู่เฝ้ายามคนใหม่ของเจ้า 

407
00:25:50,340 --> 00:25:51,870
เตือนไว้ก่อนนะ 

408
00:25:51,910 --> 00:25:54,780
สายตาข้า
ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 

409
00:25:55,950 --> 00:25:57,950
มายืนข้างกองไฟสิ 

410
00:25:59,320 --> 00:26:01,550
- มันอุ่น
- ไม่ ไม่เป็นไร ข้าสบายดี 

411
00:26:01,590 --> 00:26:03,950
ไม่
เจ้ากำลังหนาว 

412
00:26:15,800 --> 00:26:18,740
ข้าไม่ชอบ
ที่สูงๆ 

413
00:26:18,770 --> 00:26:20,500
เจ้าสู้ไม่ได้ 

414
00:26:20,540 --> 00:26:22,310
มองก็ไม่เห็น 

415
00:26:22,340 --> 00:26:25,680
กลัวความสูง
และเกือบทุกอย่างมั้ง 

416
00:26:27,380 --> 00:26:29,310
เจ้ามาทำอะไร
ที่นี้เนี่ย แซม 

417
00:26:33,690 --> 00:26:37,390
ในเช้าของวันเกิดปีที่สิบแปดของข้า
ท่านพ่อมาหาข้า 

418
00:26:38,630 --> 00:26:40,990
"เจ้าเกือบ
โตเป็นชายหนุ่มแล้วนะ"เขาพูด 

419
00:26:42,330 --> 00:26:45,560
"แต่เจ้าไม่คู่ควรกับ
ดินแดนและตำแหน่งของข้า 

420
00:26:46,830 --> 00:26:49,140
วันพรุ่ง จงไปเข้าร่วม
ไนท์วอทช์เสีย 

421
00:26:49,170 --> 00:26:52,470
ทิ้งสิทธิของเจ้า
ต่อดินแดนข้าและไปทางเนหือ 

422
00:26:52,510 --> 00:26:56,910
ถ้าเจ้าไม่ทำ"
เขาพูด 

423
00:26:57,880 --> 00:27:00,080
"เราจะตามล่าเจ้า 

424
00:27:00,110 --> 00:27:03,150
และสักแห่งในป่านั่น
ม้าเจ้าจะสะดุด 

425
00:27:03,180 --> 00:27:06,020
เจ้าจะถูกโยน
ลงจากอานม้าทิ้งไว้ให้ตาย 

426
00:27:08,520 --> 00:27:11,060
หรือไม่ข้าก็
จะบอกแม่เจ้าเช่นนั้น 

427
00:27:11,090 --> 00:27:13,260
ไม่มีอะไร
จะทำให้ข้าดีใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว" 

428
00:27:18,430 --> 00:27:21,530
เซอร์แอลลิสเซอร์จะบังคับ
ให้ข้าสู้พรุ่งนี้อีกใช่ไหม 

429
00:27:22,700 --> 00:27:24,840
ใช่ 

430
00:27:24,870 --> 00:27:27,640
ข้าจะไม่ได้
ดีไปกว่านี้อีกแล้ว รู้ไหม 

431
00:27:29,080 --> 00:27:30,980
ก็ 

432
00:27:31,010 --> 00:27:32,810
เจ้าเองก็จะไม่แย่ไปกว่านี้หรอก 

433
00:27:42,590 --> 00:27:45,390
ได้ยินว่าท่านกำลัง
อ่านหนังสือน่าเบื่อ 

434
00:27:45,420 --> 00:27:47,220
ใช่ 

435
00:27:47,260 --> 00:27:49,390
ไพเซลพูดมากเกินไป 

436
00:27:49,430 --> 00:27:51,330
เขาไม่เคยหยุด 

437
00:27:51,360 --> 00:27:53,860
รู้จักเซอร์ฮิว\
แห่งเวลไหม 

438
00:27:55,000 --> 00:27:57,400
ไม่น่าแปลกใจ
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ 

439
00:27:57,440 --> 00:28:00,970
เขาเป็นแค่เด็กรับใช้
เด็กรับใช้ของจอน แอริน 

440
00:28:01,010 --> 00:28:02,970
เขาถูกแต่งตั้งให้เป็นอัศวิน
เกือบจะทันที 

441
00:28:03,010 --> 00:28:05,410
หลังการตาย
ที่ไม่ถูกจังหวะของเจ้านายเขา 

442
00:28:05,440 --> 00:28:07,740
ถูกแต่งตั้งเนื่องจากอะไร 

443
00:28:08,710 --> 00:28:10,350
ทำไมท่าน
ถึงบอกข้าเรื่องนี้ 

444
00:28:10,380 --> 00:28:12,080
ข้าสัญญากับแคทว่า
ข้าจะช่วยท่าน 

445
00:28:12,120 --> 00:28:14,580
เซอร์ฮิวอยู่ที่ไหน 

446
00:28:14,620 --> 00:28:17,520
- ข้าจะคุยกับเขา
- เป็นความคิดที่แย่ยิ่ง 

447
00:28:17,550 --> 00:28:19,720
ท่านเห็น
เด็กผู้ชายตรงนั้นไหม 

448
00:28:19,760 --> 00:28:22,390
หนึ่งในบรรดานกน้อยของแวร์รี่ส์ 

449
00:28:22,430 --> 00:28:26,230
เจ้าแมงมุมนั่นสนใจมากเลย
กับการไป-มาของท่าน 

450
00:28:26,260 --> 00:28:28,160
ทีนี้ดูนั่น 

451
00:28:28,200 --> 00:28:30,930
คนนั่นเป็น
ของราชินี 

452
00:28:30,970 --> 00:28:34,100
แล้วท่านเห็นเซบต้า
ที่แสร้งทำเป็นอ่านหนังสือหรือเปล่า 

453
00:28:34,140 --> 00:28:37,000
ของแวร์รี่ส์หรือของราชินี 

454
00:28:37,040 --> 00:28:39,740
ไม่ใช่ นางเป็น
ของข้าเอง 

455
00:28:41,440 --> 00:28:44,680
มีใครในอาณัติของท่านไหม
ที่ท่านเชื่อใจ 

456
00:28:46,750 --> 00:28:50,180
- มี
- คำตอบที่ดีคือไม่ ใต้เท้า 

457
00:28:51,320 --> 00:28:54,220
ส่งข้อความไปหา
คนนั่นของท่าน 

458
00:28:54,250 --> 00:28:57,420
อย่างลับๆล่ะ
ส่งให้เขาไปคุยกับเซอร์ฮิว 

459
00:28:57,460 --> 00:29:01,690
หลังจากนั้นท่านอาจอยากให้เขา
ไปเยี่ยมคนทำชุดเกราะคนหนึ่ง 

460
00:29:01,730 --> 00:29:05,330
เขาอาศัยในบ้านหลังใหญ่ที่
ถนนสตีล 

461
00:29:05,370 --> 00:29:07,770
- ทำไม
- ข้ามีคนของข้าอย่างที่บอก 

462
00:29:07,800 --> 00:29:10,300
และเป็นไปได้ที่
พวกเขาเห็นลอร์ดแอริน 

463
00:29:10,340 --> 00:29:14,240
ไปเยี่ยมช่างทำเกราะคนนี้หลายครั้ง
ในช่วงสัปดาห์ก่อนเขาตาย 

464
00:29:15,840 --> 00:29:18,880
ลอร์ดเบย์ริช บางที
ข้าอาจคิดผิดที่ไม่เชื่อใจท่าน 

465
00:29:18,910 --> 00:29:20,780
ไม่เชื่อใจข้าคือ
สิ่งฉลาดที่สุด 

466
00:29:20,820 --> 00:29:23,420
ที่ท่านทำนับตั้งแต่
ลงจากหลังม้า 

467
00:29:29,890 --> 00:29:33,020
สอง สาม 

468
00:29:33,060 --> 00:29:34,860
ยี่สิบสี่ ห้า 

469
00:29:34,890 --> 00:29:37,200
หก ยี่สิบเจ็ด 

470
00:29:37,230 --> 00:29:39,230
ยี่สิบแปด ยี่สิบเก้า
- เซอร์ฮิว 

471
00:29:39,270 --> 00:29:40,930
สามสิบ สามสิบเอ็ด สามสิบสอง 

472
00:29:40,970 --> 00:29:43,240
- เซอร์ฮิว
- อย่างที่ท่านเห็นนะ ข้ายุ่งอยู่ 

473
00:29:43,270 --> 00:29:46,210
ข้ามาที่นี้
ตามคำสั่งของลอร์ดเอ็ดดาร์ด สตาร์ค 

474
00:29:46,240 --> 00:29:48,510
มือขวาของกษัตริย์ 

475
00:29:48,540 --> 00:29:49,940
ข้าเป็นหัวหน้า
ทหารเขา 

476
00:29:49,980 --> 00:29:52,150
ขออภัย ข้าไม่ได้
ฟังชื่อท่าน เซอร์... 

477
00:29:52,180 --> 00:29:54,850
ไม่มี"เซอร์"
ข้าไม่ใช่อัศวิน 

478
00:29:54,880 --> 00:29:58,180
นั่นสินะ แต่ว่า
เผอิญข้าเป็น 

479
00:30:02,920 --> 00:30:05,890
เขาบอกว่าดีใจเป็นอย่างยิ่ง
หากได้พูดกับมือขวาด้วยตนเอง 

480
00:30:05,930 --> 00:30:07,760
เพราะว่าเขาเป็นอัศวิน 

481
00:30:07,790 --> 00:30:09,530
อัศวิน 

482
00:30:09,560 --> 00:30:12,430
พวกเขาเดินวางท่า
เป็นไก่ตัวผู้กันเต็มไปหมด 

483
00:30:12,460 --> 00:30:16,130
แม้แต่คนที่ไม่เคยเห็น
ลูกธนูมาก่อนก็เดินทางมาที่นี้ 

484
00:30:16,170 --> 00:30:18,040
ท่านไม่ควรออกมา
ใต้เท้า 

485
00:30:18,070 --> 00:30:21,510
- ไม่มีทางรู้ว่าใครมีหูตาที่นี้บ้าง
- ปล่อยให้เขามองไป 

486
00:30:23,510 --> 00:30:26,340
มือขวาคนก่อนมาพบข้าจริง\
ใต้เท้า หลายครั้ง 

487
00:30:26,380 --> 00:30:29,710
ข้าเสียใจยิ่งนักที่เขาไม่ได้ให้เกียรติข้า
ทำอาวุธแก่เขา 

488
00:30:29,750 --> 00:30:32,280
ลอร์ดแอริน
ต้องการอะไร 

489
00:30:32,320 --> 00:30:34,380
เขามาหาเด็กชาย 

490
00:30:34,420 --> 00:30:36,320
ข้าก็อยากเห็น
เขาด้วย 

491
00:30:38,260 --> 00:30:40,690
ตามประสงค์ ใต้เท้า เกนดรี 

492
00:30:44,490 --> 00:30:46,060
นี่ขอรับ 

493
00:30:46,100 --> 00:30:48,730
แข็งแรงมากสำหรับคนอายุเช่นเขา
ทำงานหนัก 

494
00:30:48,760 --> 00:30:51,900
ให้มือขวาท่านดู
หมวกที่เจ้าทำสิ 

495
00:31:05,750 --> 00:31:08,520
- ฝีมือเยี่ยม
- ไม่ได้มีไว้ขาย 

496
00:31:08,550 --> 00:31:10,450
เด็กน้อย นี่
ท่านมือขวาเชียวนะ 

497
00:31:10,490 --> 00:31:13,890
- ถ้าใต้เท้าต้องการมัน
- ข้าทำให้ตัวเอง 

498
00:31:13,930 --> 00:31:16,560
- ให้อภัยเขาด้วย ใต้เท้า
- ไม่มีอะไรต้องให้อภัยนี่ 

499
00:31:18,060 --> 00:31:20,800
ตอนที่ลอร์ดแอรินมาหาเจ้า
คุยกันเรื่องอะไร 

500
00:31:20,830 --> 00:31:23,330
เขาถามคำถามข้า
เท่านั้นเอง ใต้เท้า 

501
00:31:23,370 --> 00:31:25,540
คำถาม
แบบไหน 

502
00:31:27,640 --> 00:31:29,940
ตอนแรกก็เกี่ยวกับงานข้า 

503
00:31:29,970 --> 00:31:33,580
ว่าข้าได้รับการดูแลอย่างดีหรือไม่
ว่าข้าชอบที่นี้ไหม 

504
00:31:35,310 --> 00:31:37,550
แล้วเขาก็เริ่ม
ถามเกี่ยวกับแม่ข้า 

505
00:31:38,920 --> 00:31:41,980
- แม่เจ้า
- นางเป็นใคร หน้าตาเป็นอย่างไร 

506
00:31:42,920 --> 00:31:44,750
แล้วเจ้าบอกเขาไปว่าอย่างไร 

507
00:31:46,460 --> 00:31:48,530
นางตายตอนข้ายังเด็ก 

508
00:31:48,560 --> 00:31:50,790
ผมนางสีทอง 

509
00:31:50,830 --> 00:31:53,460
บางทีนางก็ร้องเพลงกล่อมข้า 

510
00:31:57,370 --> 00:31:59,240
มองตาข้าสิ 

511
00:32:08,950 --> 00:32:10,880
ไปทำงานต่อเถอะ 

512
00:32:12,620 --> 00:32:14,620
ถ้าวันหนึ่ง
เขาต้องการ 

513
00:32:14,650 --> 00:32:16,820
ใช้ดาบ
มากกว่าตีดาบ 

514
00:32:16,860 --> 00:32:19,260
เจ้าส่งเขามาหาข้านะ 

515
00:32:24,030 --> 00:32:26,060
พบอะไรไหมท่าน 

516
00:32:27,100 --> 00:32:29,900
ลูกนอกสมรส
ของกษัตริย์โรเบิร์ต 

517
00:32:32,270 --> 00:32:34,970
เขาเป็นแบบนั้นแหละ 

518
00:32:36,480 --> 00:32:39,310
สารจากลอร์ดสตาร์ค
ให้กษัตริย์ 

519
00:32:39,350 --> 00:32:41,580
ให้ข้าทิ้งไว้ 

520
00:32:41,620 --> 00:32:43,350
ชู่ว์ 

521
00:32:43,380 --> 00:32:45,220
ฟังสิ 

522
00:32:45,250 --> 00:32:47,990
ได้ยินไหม 

523
00:32:50,290 --> 00:32:52,530
คิดว่ามีกี่คน
อยู่กับเขา 

524
00:32:52,560 --> 00:32:54,360
หือ 

525
00:32:54,400 --> 00:32:56,200
-เดาสิ
- สามคนหรือ 

526
00:32:56,230 --> 00:32:58,530
สี่ 

527
00:33:00,230 --> 00:33:02,500
เขาชอบทำแบบนี้
ตอนเป็นเวรของข้า 

528
00:33:02,540 --> 00:33:05,100
เขาให้ข้าต้องทน\
ขณะที่เขาหยามเกียรติพี่สาวข้า 

529
00:33:10,810 --> 00:33:11,630
ขออภัย ใต้เท้า 

530
00:33:11,660 --> 00:33:13,660
ทำไมข้าต้องให้อภัยเจ้าด้วย
เจ้าทำผิดอะไรกับข้ารึ 

531
00:33:16,180 --> 00:33:17,980
เราเคยพบกัน ท่านรู้ไหม 

532
00:33:18,020 --> 00:33:20,990
จริงหรือ
แปลกจัง ข้าว่าข้าคงลืม 

533
00:33:21,020 --> 00:33:24,460
ตอนล้อมไพร์ค
เราสุ้เคียงบ่าเคียงไหล่ครั้งหนึ่งตอนช่วงบ่าย 

534
00:33:24,490 --> 00:33:26,290
หรือ 

535
00:33:26,330 --> 00:33:28,360
- เจ้าได้แผลมาจากที่นั่นใช่ไหม
- ใช่ 

536
00:33:28,400 --> 00:33:29,800
โอ 

537
00:33:29,830 --> 00:33:31,670
พวกเกรยจอยคนหนึ่ง
เกือบจะได้ลูกตาข้าไปแล้ว 

538
00:33:31,700 --> 00:33:34,670
- พวกเลวทรามทั้งหลาย
- พวกเขาชอบการหลั่งเลือด 

539
00:33:34,700 --> 00:33:36,870
ในตอนท้าย
พวกเขาก็เลิกชอบมัน 

540
00:33:36,910 --> 00:33:40,910
สงครามที่ดีนะ
จำได้ไหม 

541
00:33:40,940 --> 00:33:43,980
ที่ธอรอสแห่งเมียร์บุกเข้าโจมตี
ผ่านรอยแตก 

542
00:33:44,010 --> 00:33:45,550
ด้วยดาบที่ลุกเป็นไฟน่ะหรือ 

543
00:33:45,580 --> 00:33:47,450
ข้าจะจดจำฉากนั่น
ไปจนวันตาย 

544
00:33:47,480 --> 00:33:51,320
ข้าเห็นเด็กเกรยจอย
ที่วินเทอร์เฟล 

545
00:33:51,360 --> 00:33:53,720
มันเหมือนกับได้เห็นฉลาม
อยู่บนยอดเขาเลย 

546
00:33:53,760 --> 00:33:56,030
ธีออนน่ะหรือ
เขาเป็นเด็กดี 

547
00:33:56,060 --> 00:33:57,160
ไม่แน่นัก 

548
00:34:02,000 --> 00:34:04,540
ข้าว่าเจ้าต้องกลิ่นเหมือน
แยมเบล็กเบอร์รี่แน่ๆ 

549
00:34:04,570 --> 00:34:06,940
ขอข้าดมหน่อย
มานี่มา 

550
00:34:09,080 --> 00:34:10,480
ข้าฝากท่าน
ไว้ได้ไหม 

551
00:34:10,510 --> 00:34:12,140
ข้อความ
จากลอร์ดสตาร์ค 

552
00:34:12,180 --> 00:34:14,510
ข้าไม่ใช่ข้ารับใช้ลอร์ดสตาร์ค 

553
00:34:37,530 --> 00:34:40,070
- เจ้าไปไหนมา
- เฝ้ายาม 

554
00:34:40,100 --> 00:34:42,470
- กับแซม
- เจ้าชายพอร์คชอปน่ะหรือ 

555
00:34:42,510 --> 00:34:44,640
- เขาไปไหนเสียล่ะ
- เขาไม่หิว 

556
00:34:44,680 --> 00:34:46,340
เป็นไปไม่ได้ 

557
00:34:46,380 --> 00:34:48,910
พอได้แล้ว 

558
00:34:54,120 --> 00:34:56,520
แซมก็ไม่ต่าง
จากพวกเรา 

559
00:34:56,560 --> 00:34:58,860
มันไม่มีที่ให้เขา\
ในโลก 

560
00:34:58,890 --> 00:35:00,690
เขาเลยมาที่นี้ 

561
00:35:00,730 --> 00:35:03,160
เราจะไม่ทำให้เขาเจ็บ
ในลานฝึกอีกต่อไป 

562
00:35:03,200 --> 00:35:06,060
ไม่มีอีกแล้ว
ไม่ว่าธอร์นจะพูดยังไง 

563
00:35:06,100 --> 00:35:09,070
เขาเป็นพี่น้องเราแล้วตอนนี้
เราจะปกป้องเขา 

564
00:35:09,100 --> 00:35:11,770
เจ้ามีความรักแหละ ลอร์ดสโนว์ 

565
00:35:14,240 --> 00:35:17,210
พวกเจ้าจะ
ทำอะไรก็ทำ 

566
00:35:17,240 --> 00:35:20,080
แต่ถ้าธอร์น
สั่งให้ข้าเจอกับท่านหญิงหมูนี่ละก็ 

567
00:35:20,110 --> 00:35:22,180
ข้าจะเฉือนเบคอน
ให้ตัวเองเสียหน่อย 

568
00:35:45,240 --> 00:35:47,940
ไม่มีใครแตะต้องแซม 

569
00:36:02,220 --> 00:36:04,560
รออะไร
อยู่เล่า 

570
00:36:14,470 --> 00:36:16,870
โจมตีสิ 

571
00:36:25,780 --> 00:36:28,080
ตาเจ้า 

572
00:36:32,050 --> 00:36:33,550
โจมตีข้า 

573
00:36:35,760 --> 00:36:37,760
เอาสิ โจมตีข้า 

574
00:36:39,690 --> 00:36:42,300
ข้ายอมแล้ว 

575
00:36:42,330 --> 00:36:44,300
ยอมแล้ว  

576
00:36:44,330 --> 00:36:46,570
ข้ายอมแพ้ 

577
00:36:49,440 --> 00:36:52,440
คิดว่านี่ตลกมาก
เลยใช่ไหม 

578
00:36:55,540 --> 00:36:57,040
ตอนที่เจ้าต้องออกไปข้างนอกนั่น 

579
00:36:57,080 --> 00:36:59,780
เหนือกำแพง
ยามอาทิตย์ตกดิน 

580
00:36:59,810 --> 00:37:02,250
อยากให้มี
ชายชาตรีคอยระวังหลังเจ้า 

581
00:37:02,280 --> 00:37:04,590
หรือเด็กผู้ชายที่ร้องไห้ฟูมฟาย 

582
00:37:19,030 --> 00:37:21,800
เจ้าส่งโสเภณีนี่
มาสั่งข้าเนี่ยนะ 

583
00:37:21,840 --> 00:37:24,370
ข้าน่าจะส่งหัวนาง
กลับมาหาเจ้า 

584
00:37:24,410 --> 00:37:26,310
อภัยให้ข้าด้วย คาลลีสิ
ข้าทำตามที่ท่านบอก 

585
00:37:26,340 --> 00:37:27,940
เงียบเสีย
ไม่เป็นไรแล้ว 

586
00:37:27,980 --> 00:37:31,280
- อิริ พานางออกไป
-เจ้าค่ะ คาลลีสิ 

587
00:37:34,620 --> 00:37:37,680
- ทำไมท่านถึงทำร้ายนาง
- ข้าต้องบอกเจ้าอีกกี่ครั้ง 

588
00:37:37,720 --> 00:37:39,320
เจ้าไม่ออกคำสั่งกับข้า 

589
00:37:39,350 --> 00:37:41,120
ข้าไม่ได้สั่งท่าน 

590
00:37:41,160 --> 00:37:42,960
ข้าแค่อยากชวน
ท่านมาทานอาหารเย็น 

591
00:37:42,990 --> 00:37:45,260
- อะไรเนี่ย
- ของขวัญ 

592
00:37:45,290 --> 00:37:48,230
- ข้าทำให้ท่าน
- เศษผ้าของดอธแรคคีหรือไร 

593
00:37:48,260 --> 00:37:50,300
- จะจับข้าแต่งตัวแล้วงั้นสิ
- ได้โปรด 

594
00:37:50,330 --> 00:37:52,370
มันเต็มไปด้วยกลิ่นของเสีย
ทั้งหมดเลย 

595
00:37:52,400 --> 00:37:54,770
หยุด หยุดนะ 

596
00:37:54,800 --> 00:37:56,270
เจ้าจะเปลี่ยนข้าให้เป็น
แบบพวกมัน ใช่ไหม 

597
00:37:56,270 --> 00:37:57,940
ต่อไปเจ้าคงอยาก
ถักผมข้าล่ะสิ 

598
00:37:57,970 --> 00:38:00,010
ท่านไม่มีสิทธิ
ไว้เปีย 

599
00:38:00,040 --> 00:38:01,510
ท่านยังไม่ได้
ชนะศึกใด 

600
00:38:01,540 --> 00:38:04,680
เจ้าจะไม่
ยอกย้อนข้า 

601
00:38:05,980 --> 00:38:08,480
เจ้าเป็นแค่หญิงโสมมของหัวหน้าคนเถื่อน 

602
00:38:08,510 --> 00:38:10,450
และตอนนี้เจ้าปลุก
มังกรให้ตื่นแล้ว 

603
00:38:16,090 --> 00:38:19,660
ข้าคือคาลลีสิ
แห่งดอธแรคคี 

604
00:38:19,690 --> 00:38:22,060
ข้าเป็นภรรยา
ของคาลผู้ยิ่งใหญ่ 

605
00:38:22,100 --> 00:38:24,860
แล้วข้ามีลูกชายเขา
ในตัวข้า 

606
00:38:24,900 --> 00:38:28,670
ครั้งหน้าที่ท่านยกมือขึ้น
ทำร้ายข้า 

607
00:38:28,700 --> 00:38:31,940
คือครั้งสุดท้ายที่
ท่านจะมีมัน 

608
00:38:39,750 --> 00:38:41,650
ข้ารู้แน่นอนเลยนะ
ว่าผู้มีตำแหน่งบางคน 

609
00:38:41,680 --> 00:38:43,650
ไปที่ซ่องนั่นใน
เมืองโมลบ่อยๆ 

610
00:38:43,690 --> 00:38:45,490
ไม่แปลกใจ 

611
00:38:45,520 --> 00:38:47,950
ไม่คิดว่า
มันไม่ยุติธรรมหน่อยหรือ 

612
00:38:47,990 --> 00:38:50,120
ทำเราสาบานแบบนั้น
ขณะที่พวกเขาดอดไป 

613
00:38:50,160 --> 00:38:52,760
เถลไถล 

614
00:38:52,790 --> 00:38:55,560
- เถลไถลหรือ
- งี่เง่าใช่ไหมล่ะ 

615
00:38:55,600 --> 00:38:58,930
อะไรกัน เราจะป้องกัน
กำแพงไม่ได้หรือ ถ้าเราไม่รักษาพรหมจรรย์ 

616
00:38:58,970 --> 00:39:00,790
มันไร้สาระ 

617
00:39:00,810 --> 00:39:02,870
ข้าไม่คิดว่า
เจ้าจะเป็นกังวลเรื่องนี้ 

618
00:39:04,270 --> 00:39:06,540
ทำไมจะไม่ 

619
00:39:06,570 --> 00:39:09,040
- เพราะว่าข้าอ้วนหรือ
- ไม่ใช่ 

620
00:39:09,040 --> 00:39:12,160
ยังไงข้าก็ชอบผู้หญิง
เหมือนที่เจ้าชอบ 

621
00:39:13,280 --> 00:39:15,850
ถึงแม้พวกนางอาจจะ
ไม่ชอบข้าเสียเท่าไหร่ 

622
00:39:17,790 --> 00:39:21,060
ข้าไม่เคย
อยู่กับผู้หญิง 

623
00:39:22,390 --> 00:39:24,330
เจ้าคงผ่านมา
เป็นร้อยสิท่า 

624
00:39:24,360 --> 00:39:26,030
ไม่ 

625
00:39:28,330 --> 00:39:30,870
อันที่จริง 

626
00:39:30,900 --> 00:39:32,330
ข้าก็เหมือนเจ้านั่นแหละ 

627
00:39:32,370 --> 00:39:34,370
งั้นสิ 

628
00:39:34,400 --> 00:39:36,610
ข้าว่ามัน
ยากที่จะเชื่อ 

629
00:39:36,640 --> 00:39:38,940
ข้าก็เกือบแล้วล่ะครั้งหนึ่ง 

630
00:39:38,980 --> 00:39:42,410
ข้าอยู่ตามลำพัง
กับสาวที่เปลือยเปล่า แต่ 

631
00:39:42,450 --> 00:39:44,750
เจ้าไม่รู้
ว่าต้องใส่ตรงไหน 

632
00:39:44,780 --> 00:39:46,810
ข้ารู้ว่าต้องใส่ตรงไหน 

633
00:39:46,850 --> 00:39:48,880
นาง 

634
00:39:48,920 --> 00:39:51,050
แก่แล้วก็น่าเกลียดหรือ 

635
00:39:52,090 --> 00:39:53,850
สาวและสวยมาก 

636
00:39:55,490 --> 00:39:57,390
โสเภณีชื่อว่ารอส 

637
00:39:59,360 --> 00:40:01,160
ผมนางสีอะไร 

638
00:40:01,200 --> 00:40:04,030
- แดง
- ข้าชอบผมแดง 

639
00:40:05,600 --> 00:40:07,370
และ...นาง 

640
00:40:07,400 --> 00:40:09,100
...นาง 

641
00:40:10,200 --> 00:40:11,800
- เจ้าไม่อยากรู้หรอก
เยี่ยมขนาดนั้นเลยหรือ 

642
00:40:11,840 --> 00:40:13,610
- ยิ่งกว่านั้น
- ไม่นะ  

643
00:40:15,310 --> 00:40:17,940
งั้นทำไม 

644
00:40:17,980 --> 00:40:21,680
เจ้าถึงไม่ร่วมรัก
กับรอสผู้มี...สมบูรณ์แบบ 

645
00:40:21,720 --> 00:40:24,180
ข้าชื่ออะไร 

646
00:40:24,220 --> 00:40:26,120
จอน สโนว์ 

647
00:40:26,150 --> 00:40:29,460
แล้วทำไม
สกุลข้าถึงเป็นสโนว์ 

648
00:40:29,490 --> 00:40:32,290
เพราะว่า 

649
00:40:32,330 --> 00:40:34,900
เจ้าเป็นลูกนอกสมรส
ทางเหนือ 

650
00:40:36,570 --> 00:40:38,970
ข้าไม่เคยพบแม่ข้า 

651
00:40:39,000 --> 00:40:41,970
พ่อข้าไม่ยอมบอก
ชื่อนางด้วยซ้ำ 

652
00:40:42,000 --> 00:40:44,640
ข้าไม่รู้ว่าตอนนี้นาง
ยังอยู่หรือตายไปแล้ว 

653
00:40:46,640 --> 00:40:49,110
ข้าไม่รู้ว่า
นางเป็นสตรีสูงศักดิ์ 

654
00:40:49,140 --> 00:40:50,780
หรือภรรยาของชาวประมง 

655
00:40:52,480 --> 00:40:54,480
หรือเป็นโสเภณี 

656
00:40:56,720 --> 00:40:59,090
ข้าเลยนั่งนิ่งตรงนั้น 

657
00:40:59,120 --> 00:41:02,320
ในซ่องขณะที่รอส
ถอดเสื้อผ้านาง 

658
00:41:02,360 --> 00:41:05,930
แต่ข้าทำไม่ได้ 

659
00:41:05,960 --> 00:41:08,960
เพราะในหัวข้า
มีแต่ว่า 

660
00:41:09,000 --> 00:41:11,670
หากข้าทำให้นางท้อง 

661
00:41:11,700 --> 00:41:13,740
ถ้านางมีลูก 

662
00:41:13,770 --> 00:41:16,710
เขาจะกลายเป็นลูกนอกสมรสสกุลสโนว์อีกคน 

663
00:41:21,240 --> 00:41:24,080
มันไม่ใช่ชีวิตที่ดี
สำหรับเด็กหรอก 

664
00:41:24,110 --> 00:41:26,320
อา... 

665
00:41:29,120 --> 00:41:30,950
ตกลง 

666
00:41:30,990 --> 00:41:33,390
เจ้าไม่รู้
ว่าต้องใส่ตรงไหน 

667
00:41:39,060 --> 00:41:41,200
สนุกกันใหญ่เลยล่ะสิ 

668
00:41:43,330 --> 00:41:45,140
เจ้าดูหนาวๆนะ เด็กๆ 

669
00:41:46,900 --> 00:41:48,440
มันเย็นนิดหน่อยหรือเปล่า 

670
00:41:48,470 --> 00:41:50,870
หนาวนิดหน่อย
ใช่ ข้างเตาผิง 

671
00:41:50,910 --> 00:41:55,050
อยู่ข้างใน
ยังเป็นฤดูร้อนอยู่นะ 

672
00:41:56,210 --> 00:41:58,920
พวกเจ้าสองคนจำ
ฤดูหนาวครั้งล่าสุดได้ไหม 

673
00:42:00,090 --> 00:42:02,720
มันนานแค่ไหนแล้วนะ
สิบปีใช่ไหม 

674
00:42:02,750 --> 00:42:04,860
ข้าจำได้ 

675
00:42:04,890 --> 00:42:07,590
หนาวมากไหม
ในวินเทอร์เฟล 

676
00:42:07,630 --> 00:42:10,260
มีบ้างไหมวันที่
ทำอย่างไรก็ไม่อุ่น 

677
00:42:10,300 --> 00:42:13,130
ไม่ว่าคนรับใช้เจ้า
จะก่อไฟมาแค่ไหน 

678
00:42:13,170 --> 00:42:16,370
- ข้าก่อไฟเอง
- น่าชื่นชม 

679
00:42:17,900 --> 00:42:20,570
ข้าอยู่ข้างนอกนั่นหกเดือน
ข้ามกำแพงไป 

680
00:42:20,610 --> 00:42:23,510
ตอนฤดูหนาวครั้งล่าสุด 

681
00:42:23,540 --> 00:42:26,640
มันควรจะเป็น
ภารกิจแค่สองอาทิตย์ 

682
00:42:26,680 --> 00:42:30,110
เราได้ข่าวลือเรื่องแมนส์ เรเดอร์
วางแผนจะโจมตีอีสต์วอทช์ 

683
00:42:30,150 --> 00:42:33,520
เราเลยออกไป
ตามหาคนของเขา 

684
00:42:33,550 --> 00:42:36,450
จับตัวพวกเขา
แล้วรีดเค้นดู 

685
00:42:36,490 --> 00:42:39,460
คนเถื่อนที่เป็นพวก
แมนส์ เรเดอร์เป็นคนแกร่ง 

686
00:42:39,490 --> 00:42:42,530
แกร่งกว่าที่เจ้าจะเป็นได้ 

687
00:42:42,560 --> 00:42:45,000
พวกเขารู้ภูมิภาค
ดีกว่าเรา 

688
00:42:45,030 --> 00:42:47,370
เขารู้ว่า
พายุกำลังมา 

689
00:42:48,700 --> 00:42:51,670
พวกเขาเลยซ่อนตัวในถ้ำ
รอให้พายุสงบ 

690
00:42:53,240 --> 00:42:55,640
ส่วนเราเจอเข้าจังๆ
ในที่โล่ง 

691
00:42:55,670 --> 00:42:57,980
ลมแรงเสียจน 

692
00:42:58,010 --> 00:43:00,510
ถอนต้นไม้สูงร้อยฟุต
ออกจากพื้น 

693
00:43:00,550 --> 00:43:03,010
ทั้งรากมันเลย
แล้วถ้าเจ้าถอดถุงมือ 

694
00:43:03,050 --> 00:43:05,050
เพื่อหาไอ้นั่น
เวลาฉี่ 

695
00:43:05,080 --> 00:43:07,390
เจ้าจะเสียนิ้วไป
เพราะน้ำแข็งกัด 

696
00:43:07,420 --> 00:43:09,750
ทั้งหมดนั่นในความมืด 

697
00:43:12,990 --> 00:43:15,460
เจ้าไม่รู้อะไรเรื่องความหนาวหรอก 

698
00:43:15,490 --> 00:43:17,890
พวกเจ้าทั้งคู่ 

699
00:43:20,030 --> 00:43:22,670
ม้าน่ะตายก่อน 

700
00:43:24,500 --> 00:43:27,600
เราไม่มีเสบียงมากพอที่จะให้พวกมัน
ทำให้พวกมันอุ่น 

701
00:43:29,870 --> 00:43:32,310
กินเนื้อม้าน่ะมันง่าย 

702
00:43:34,280 --> 00:43:37,380
แต่หลังจากนั้นตอนที่พวกเราเองเริ่มล้มตาย 

703
00:43:39,120 --> 00:43:41,380
มันไม่ง่าย 

704
00:43:41,420 --> 00:43:44,950
เราควรจะพาเด็ก
แบบเจ้าไปด้วยใช่ไหมล่ะ 

705
00:43:50,690 --> 00:43:52,930
เด็กผู้ชายเนื้อนุ่มตัวอ้วนแบบเจ้า 

706
00:43:52,960 --> 00:43:55,430
เราน่าจะอยู่ได้
สิบสี่คืนกินเนื้อเจ้า 

707
00:43:55,470 --> 00:43:58,500
แล้วยังจะเหลือ
เนื้อติดกระดูกสำหรับซุปอีก 

708
00:44:01,100 --> 00:44:04,010
อีกไม่นานเราจะได้
สมาชิกใหม่ 

709
00:44:04,040 --> 00:44:07,080
แล้วกลุ่มของเจ้าจะถูกส่งต่อไปให้
ท่านผู้การ 

710
00:44:07,110 --> 00:44:09,250
เพื่องานเล็กๆน้อยๆ 

711
00:44:09,280 --> 00:44:13,220
พวกเขาจะเรียกเจ้าว่า
เป็นคนของไนท์วอท์ช 

712
00:44:13,250 --> 00:44:15,990
แต่เจ้าคงโง่มาก
ถ้าจะเชื่อคำนั่น 

713
00:44:17,560 --> 00:44:19,420
ยังไงเจ้าก็ยังเป็นเด็ก 

714
00:44:19,460 --> 00:44:22,560
และเมื่อฤดูหนาวมาถึง
เจ้าก็จะตาย 

715
00:44:24,360 --> 00:44:26,700
เหมือนพวกหนอนแมลง 

716
00:44:32,400 --> 00:44:34,770
ข้าทำร้ายเขา 

717
00:44:34,800 --> 00:44:36,710
ข้าทำร้ายมังกร 

718
00:44:36,740 --> 00:44:39,180
เรย์การ์พี่ชายท่าน
คือมังกรตัวสุดท้าย 

719
00:44:39,210 --> 00:44:42,110
เวเซอร์รี่เทียบชั้น
กับเงาของงูไม่ได้ด้วยซ้ำ 

720
00:44:42,150 --> 00:44:44,010
ยังไงเขาก็เป็น
กษัตริย์ตามสิทธิ 

721
00:44:44,050 --> 00:44:46,050
เอาความจริงนะ 

722
00:44:46,080 --> 00:44:49,350
ท่านอยากเห็นพี่ชายท่าน
นั่งบัลลังก์จริงๆหรือ 

723
00:44:50,260 --> 00:44:51,890
ไม่ 

724
00:44:51,920 --> 00:44:54,830
แต่ชาวบ้าน
กำลังรอเขา 

725
00:44:54,860 --> 00:44:59,200
อิลริโอบอกว่าพวกเขาเย็บมังกร
ใส่แบนเนอร์ของพวกเขาและภาวนาให้เขากลับไป 

726
00:44:59,230 --> 00:45:03,370
ชาวบ้านภาวนาขอฝน
สุขภาพดีและฤดูร้อนที่ไม่มีวันสิ้นสุด 

727
00:45:03,400 --> 00:45:06,870
พวกเขาไม่สนใจว่าบรรดาลอร์ด
ทั้งหลายจะเล่มอะไรกัน 

728
00:45:06,900 --> 00:45:09,740
ท่านภาวนาขออะไร
เซอร์จอร่าห์ 

729
00:45:13,810 --> 00:45:16,780
บ้าน 

730
00:45:16,810 --> 00:45:18,980
ข้าก็เช่นกัน 

731
00:45:22,320 --> 00:45:25,450
พี่ชายข้าจะไม่มีวันยึด
เจ็ดอาณาจักรคืนมาได้ 

732
00:45:27,120 --> 00:45:30,430
เขาไม่อาจนำทัพ
แม้ถ้าสามีข้าให้เขา 

733
00:45:33,800 --> 00:45:36,230
เขาจะไม่มีวันพาเรากลับบ้าน 

734
00:45:55,690 --> 00:45:58,050
ทะเลาะกับคนรักหรือ 

735
00:45:58,090 --> 00:45:59,890
ขออภัย
ข้า... 

736
00:45:59,920 --> 00:46:03,030
ซานซ่า เด็กน้อย นี่คือลอร์ดเบย์ริช
เขาเป็นที่รู้จัก 

737
00:46:03,060 --> 00:46:04,560
เป็นเพื่อนเก่า
ของครอบครัวเจ้า 

738
00:46:04,600 --> 00:46:07,800
ข้ารู้จักแม่เจ้า
มานานมาก 

739
00:46:07,830 --> 00:46:10,140
- ทำไมเขาถึงเรียกท่านว่าลิตเติ้ลฟิงเกอร์
- อารย่า 

740
00:46:10,170 --> 00:46:13,140
- อย่าหยาบคายสิ
- ไม่เป็นไรหรอก 

741
00:46:13,170 --> 00:46:16,810
ตอนที่ข้าเป็นเด็ก
ข้าตัวเล็ก 

742
00:46:16,840 --> 00:46:19,710
และข้ามาจากดินแดนน้อยๆที่
มีชื่อว่าฟิงเกอร์ส 

743
00:46:19,750 --> 00:46:21,510
เจ้าคงจะเข้าใจนะ 

744
00:46:21,550 --> 00:46:23,610
เป็นชื่อเล่น
ที่ล้ำลึกมาก 

745
00:46:23,650 --> 00:46:26,180
ข้านั่งรอมา
เป็นวันแล้วนะ 

746
00:46:26,220 --> 00:46:28,220
เริ่มการประลองทวนบ้านี่เสียที 

747
00:46:28,250 --> 00:46:30,190
ก่อนที่ข้าจะฉี่ราดตัวเอง 

748
00:46:37,730 --> 00:46:40,300
ทวยเทพ นั่นใครน่ะ 

749
00:46:40,330 --> 00:46:42,830
เซอร์เกรย์กอร์ คลีเกน 

750
00:46:42,870 --> 00:46:45,970
เรียกกันว่าเดอะเมาเทนต์ 

751
00:46:47,410 --> 00:46:50,080
 พี่ชายของเดอะฮาวน์  

752
00:46:50,110 --> 00:46:53,080
- แล้วคู่ต่อสู้เขาเล่า
- เซอร์ฮิวแห่งเวล 

753
00:46:53,110 --> 00:46:55,510
เคยเป็น
เด็กรับใช้ของจอน แอริน 

754
00:46:55,550 --> 00:46:57,220
ดูสิว่าเขามาไกลเพียงใด 

755
00:46:57,250 --> 00:46:59,480
ใช่ ใช่ เลิกพีธี
เอิกเกริกนี่ได้แล้ว 

756
00:46:59,520 --> 00:47:00,990
เริ่มกันได้ 

757
00:48:21,000 --> 00:48:24,040
ไม่ใช่สิ่งที่
เจ้าอยากเห็นหรือ 

758
00:48:26,880 --> 00:48:30,650
เคยมีคนเล่าเรื่องของ
เดอะ เมาเทนต์กับเดอะฮาวน์ให้เจ้าฟังไหม 

759
00:48:31,850 --> 00:48:34,290
เรื่องราวที่น่ารัก
ของความรักระหว่างพี่น้อง 

760
00:48:35,720 --> 00:48:38,590
เดอะฮาวน์ยังคงเป็นลูกสุนัขอยู่เลย 

761
00:48:38,620 --> 00:48:41,020
หกขวบกระมัง 

762
00:48:41,060 --> 00:48:43,260
เกรย์กอร์แก่กว่านั้นนิดหน่อย 

763
00:48:43,290 --> 00:48:46,730
แต่ก็โตแล้ว เริ่มมี
ชื่อเสียง 

764
00:48:46,760 --> 00:48:49,200
เด็กชายโชคดีบางคน 

765
00:48:49,230 --> 00:48:52,400
ก็เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์
ของความรุนแรง 

766
00:48:53,770 --> 00:48:57,070
เย็นวันหนึ่งเกรย์กอร์
พบน้องชายตนเอง 

767
00:48:57,110 --> 00:48:59,740
เล่นของเล่น
อยู่ข้างเตาผิง 

768
00:48:59,780 --> 00:49:01,980
ของเล่นของเกรย์กอร์ 

769
00:49:02,010 --> 00:49:04,420
อัศวินที่ทำด้วยไม้ 

770
00:49:04,450 --> 00:49:06,920
เกรย์กอร์ไม่พูดอะไรออกมาสักคำเดียว 

771
00:49:06,950 --> 00:49:09,720
เขาแค่จับตัวน้องชาย
คว้าที่ต้นคอ 

772
00:49:09,760 --> 00:49:12,960
ผลักหน้าของเขา
เข้าหาถ่านที่ลุกไหม้ 

773
00:49:12,990 --> 00:49:15,230
จับเขาไว้ไม่ให้หนีไปได้ 

774
00:49:15,260 --> 00:49:17,230
ขณะที่เด็กชายกรีดร้อง 

775
00:49:17,260 --> 00:49:19,660
ขณะที่ใบหน้าเขาหลอมละลาย 

776
00:49:23,770 --> 00:49:26,540
มีใครน้อยคนนัก
ที่รู้เรื่องนั่น 

777
00:49:26,570 --> 00:49:29,240
ข้าจะไม่บอกใคร
ข้าสัญญา 

778
00:49:29,270 --> 00:49:31,180
ได้โปรดอย่าบอก 

779
00:49:31,210 --> 00:49:33,640
หากเดอะฮาวน์ได้ยิน
เจ้ากล่าวถึงมันละก็ 

780
00:49:33,680 --> 00:49:36,680
ข้าเกรงว่าอัศวินทั้งหมด
ในคิงส์แลนด์ดิ้ง 

781
00:49:36,710 --> 00:49:39,050
ก็ไม่อาจ
ช่วยเจ้าได้ 

782
00:49:51,690 --> 00:49:54,800
ใต้เท้า
ราชินีเสด็จมา 

783
00:49:57,870 --> 00:50:00,470
- ฝ่าบาท
- ท่านพลาดงานประลองของท่านะ 

784
00:50:00,500 --> 00:50:03,070
ใส่ชื่อข้าลงไป
ไม่ได้ทำให้มันเป็นของข้า 

785
00:50:05,110 --> 00:50:08,310
ข้าว่าเราน่าจะลืมๆเรื่อง
ที่เกิดขึ้นบนคิงส์โร้ดไปเสีย 

786
00:50:08,340 --> 00:50:10,580
ธุระน่ารังเกียจ
เรื่องหมาป่านั่น 

787
00:50:12,750 --> 00:50:15,350
และบังคับให้ท่าน
ฆ่าสัตว์นั้นมันออกจะเกินไปหน่อย 

788
00:50:16,990 --> 00:50:20,090
ถึงแม้บางครั้งเราก็ทำเกินไป
เมื่อเกี่ยวกับลูกของพวกเรา 

789
00:50:21,520 --> 00:50:23,320
ซานซ่าเป็นอย่างไรบ้าง 

790
00:50:23,360 --> 00:50:25,260
นางชอบที่นี้ 

791
00:50:25,290 --> 00:50:27,030
นางเป็นสตาร์ค
เพียงคนเดียวที่ชอบ 

792
00:50:27,060 --> 00:50:29,560
ต้องยกความดีให้แม่นาง 

793
00:50:29,600 --> 00:50:31,370
ไม่ได้มี
เลือดคนเหนือในตัวมาเท่าไหร่ 

794
00:50:31,400 --> 00:50:34,800
- ท่านมาทำอะไรที่นี้
- ข้าก็น่าจะถามท่านเหมือนกัน 

795
00:50:34,840 --> 00:50:37,010
ท่านหวังจะ
ทำอะไร 

796
00:50:37,040 --> 00:50:40,110
กษัตริย์เรียกให้ข้า
รับใช้เขาและดินแดน 

797
00:50:40,140 --> 00:50:42,880
และข้าจะทำเช่นนั้น
จนกระทั่งเขาบอกให้ข้าทำอย่างอื่น 

798
00:50:42,910 --> 00:50:45,380
ท่านเปลี่ยนเขาไม่ได้
ท่านช่วยเขาไม่ได้ 

799
00:50:45,410 --> 00:50:47,980
เขาจะทำตามต้องการ ซึ่ง
เขาก็ทำมาโดยตลอด 

800
00:50:48,020 --> 00:50:50,980
ท่านก็จะ
พยายามที่จะเก็บกวาดให้ดีที่สุด 

801
00:50:51,020 --> 00:50:53,750
ถ้านั่นเป็นงานของข้า
ข้าก็จะทำ 

802
00:50:55,260 --> 00:50:57,690
ท่านเป็นแค่ทหาร
ใช่ไหมเล่า 

803
00:50:57,730 --> 00:51:00,460
รับคำสั่ง
และปฏิบัติตาม 

804
00:51:01,500 --> 00:51:03,660
ข้าว่ามันก็มีเหตุผลนะ 

805
00:51:03,700 --> 00:51:07,040
พี่ชายท่านถูกฝึกมาให้เป็นผู้นำ
ส่วนท่านถูกฝึกมาให้เป็นผู้ตาม 

806
00:51:07,070 --> 00:51:10,040
ข้ายังถูกฝึกมาให้
ฆ่าศัตรูของตัวเองอีกด้วย ฝ่าบาท 

807
00:51:13,480 --> 00:51:15,580
ข้าก็เหมือนกัน 

808
00:51:33,460 --> 00:51:35,430
ทวพเทพทั้งเจ็ดอำนวยพรแก่
พวกท่านทั้งหลาย 

809
00:51:35,460 --> 00:51:37,800
และแด่ท่าน 

810
00:51:37,830 --> 00:51:39,800
เจ้าหนู
ขอขนมปัง เนื้อและเบียร์ อย่างด่วนด้วย 

811
00:51:39,830 --> 00:51:42,240
ความคิดเยี่ยม ท่านตา
ข้ากำลังหิวจัดเทียว 

812
00:51:42,270 --> 00:51:44,070
ฟังเพลงไหม
ขณะที่เรากำลังรอหรือว่า 

813
00:51:44,100 --> 00:51:45,910
ข้ายอมโยนตัวเอง
ลงบ่อน้ำดีกว่า 

814
00:51:45,940 --> 00:51:49,580
นี่ ท่านตา นี่อาจจะเป็น
โอกาสสุดท้ายของท่านก่อนขึ้นเหนือนา 

815
00:51:49,610 --> 00:51:52,610
เสียงดนตรีอย่างเดียวที่ชาวเหนือ
รู้จักคือเสียงหอนของหมาป่า 

816
00:51:54,720 --> 00:51:56,380
ทวยเทพ 

817
00:51:56,420 --> 00:51:57,920
ขออภัย ใต้เท้า
ห้องเราเต็มแล้ว 

818
00:51:57,950 --> 00:52:00,950
- ทุกห้องเลยหรือ
- คนของข้านอนในโรงม้าได้นะ 

819
00:52:00,990 --> 00:52:03,620
สำหรับตัวข้า ข้าไม่ขอ
ห้องใหญ่มากหรอก 

820
00:52:03,660 --> 00:52:06,830
จริงๆนะ ใต้เท้า
เราไม่เหลือเลย 

821
00:52:06,860 --> 00:52:09,200
ไม่มีอะไรที่ข้าทำแล้ว 

822
00:52:09,230 --> 00:52:11,800
จัดการหรือนี่ได้เลยหรือ 

823
00:52:11,830 --> 00:52:13,700
ท่านเอาห้องข้าไปได้ 

824
00:52:13,730 --> 00:52:15,270
นี่สิชาย
ที่ฉลาด 

825
00:52:17,170 --> 00:52:19,910
เจ้ามีอาหารใช่ไหม
โยเร็น ทานกับข้านะ 

826
00:52:19,940 --> 00:52:22,040
- ตกลง ใต้เท้า
-ใต้เท้าเลนนิสเตอร์ของข้า 

827
00:52:22,080 --> 00:52:24,180
ให้ข้าได้สร้างความเพลินเพลิด
ขณะท่านทานเถอะนะ 

828
00:52:24,210 --> 00:52:27,110
ข้าจะได้ร้องถึงชัยชนะของพ่อท่าน
ที่คิงส์แลนด์ดิ้ง 

829
00:52:27,150 --> 00:52:29,780
จะไม่มีอะไรทำลาย
มือนี้ของข้าไปได้มากกว่านั่นอีกแล้ว 

830
00:52:30,750 --> 00:52:32,420
ท่านหญิงสตาร์ค 

831
00:52:32,450 --> 00:52:35,150
น่าประหลาดใจ
ยิ่งนัก 

832
00:52:36,520 --> 00:52:38,720
ข้าเสียใจยิ่งที่
คลาดกับท่านที่วินเทอร์เฟล 

833
00:52:38,760 --> 00:52:40,630
ท่านหญิงสตาร์ค 

834
00:52:48,470 --> 00:52:50,640
ข้ายังคงเป็นเคทลิน ทูลลี่ย์ 

835
00:52:50,670 --> 00:52:53,170
ครั้งสุดท้าย
ที่ข้าพักที่นี้ 

836
00:52:55,540 --> 00:52:58,310
ท่าน 

837
00:52:58,340 --> 00:53:02,580
นั่นใช่ค้างคาวคำของแฮร์อินฮอลหรือไม่
ที่ปักอยู่บนเสื้อท่าน 

838
00:53:02,620 --> 00:53:04,650
ใช่แล้ว ท่านหญิง 

839
00:53:04,680 --> 00:53:07,520
และท่านหญิงเวนท์
เป็นเพื่อนที่แท้จริงและซื่อสัตย์ 

840
00:53:07,560 --> 00:53:11,360
กับพ่อของข้า ลอร์ดฮอสเตอร์ ทูลลี่ย์
แห่งริเวอร์รันหรือไม่ 

841
00:53:11,390 --> 00:53:13,160
แน่นอน  

842
00:53:15,300 --> 00:53:18,670
อาชาสีชาดเป็น
ที่ต้อนรับที่ริเวอร์รันเสมอ 

843
00:53:18,700 --> 00:53:20,900
โจนาส แบรคเคน
นับว่าเป็น 

844
00:53:20,940 --> 00:53:24,040
เพื่อนเก่าแก่
และคนในการปกครองที่ภักดีของพ่อข้าเสมอ 

845
00:53:24,070 --> 00:53:25,940
ลอร์ดของพวกเรา
เป็นเกียรติมาก 

846
00:53:25,970 --> 00:53:28,280
ข้าอิจฉาพ่อท่านจัง 

847
00:53:28,310 --> 00:53:29,980
ที่มีเพื่อนดีเช่นนี้
ท่านหญิงสตาร์ค 

848
00:53:30,010 --> 00:53:33,080
แต่ข้าไม่เห็นจุดประสงค์
ของเรื่องนี้เลย 

849
00:53:34,880 --> 00:53:36,950
ข้ารู้จักเครื่องหมายนี้เช่นกัน 

850
00:53:38,250 --> 00:53:40,660
หอคอยคู่
ของตระกูลเฟรย์ 

851
00:53:40,690 --> 00:53:42,960
ลอร์ดของท่านเป็นอย่างไรบ้าง 

852
00:53:42,990 --> 00:53:44,960
ลอร์ดเวลเดอร์สบายดี
ท่านหญิง 

853
00:53:44,990 --> 00:53:47,800
เขาได้ขอพ่อท่าน
ให้ได้ให้เกียรติเข้าร่วม 

854
00:53:47,830 --> 00:53:49,400
งานวันเกิดปีที่เก้าสิบของเขา 

855
00:53:49,430 --> 00:53:51,700
เขาว่าจะมีภรรยาอีกคนหนึ่ง 

856
00:53:58,410 --> 00:54:00,880
ชายคนนี้ 

857
00:54:00,910 --> 00:54:03,250
มาที่บ้านข้า
เยี่ยงแขก 

858
00:54:03,280 --> 00:54:07,180
และวางแผน
สังหารลูกชายข้าที่นั่น 

859
00:54:07,220 --> 00:54:10,720
เด็กชายอายุสิบปี 

860
00:54:12,320 --> 00:54:15,590
ในนามของกษัตริย์โรเบิร์ต
และลอร์ดที่พวกท่านรับใช้ 

861
00:54:15,630 --> 00:54:18,390
ข้าขอให้ท่าน
จับกุมเขาเสีย 

862
00:54:18,430 --> 00:54:22,000
และช่วยข้านำตัว
เขาไปยังวินเทอร์เฟล 

863
00:54:22,030 --> 00:54:24,070
เพื่อรอคำตัดสินจากกษัตริย์ 

864
00:54:36,140 --> 00:54:40,140
โปรดติดตามตอนต่อไป 

865
00:54:44,000 --> 00:54:48,000
www.thaisubtitle.com 

866
00:54:52,000 --> 00:54:56,000
บรรยายไทยโดย
Darken, BlackPearl, slamung, rogolas, Thenop