1
00:01:38,310 --> 00:01:42,310
เกมบัลลังก์ ตอนที่ 9
"เบย์เลอร์" 

2
00:02:07,230 --> 00:02:09,490
วันเดือนปีของท่าน
เคยดีกว่านี้นะ ใต้เท้า 

3
00:02:10,360 --> 00:02:12,800
มาเยี่ยมอีกคราหรือ 

4
00:02:14,170 --> 00:02:16,570
ดูเหมือน ข้าจะเหลือเจ้า
เป็นเพื่อนคนสุดท้าย 

5
00:02:16,600 --> 00:02:19,370
ไม่ เปล่าเลย
ยังคงมีหลายคนที่รักท่าน 

6
00:02:19,400 --> 00:02:22,670
ซานซ่ามาเยือนราชสำนัก
เมื่อรุ่งสาง 

7
00:02:22,710 --> 00:02:24,840
เพื่อร้องขอชีวิตท่าน 

8
00:02:26,040 --> 00:02:28,640
นางคุกเข่า ร้องขอให้ไว้ชีวิตข้า 

9
00:02:28,680 --> 00:02:30,650
ท่านได้ร่วมหัวเราะ
ไปกับคนอื่นๆหรือไม่ 

10
00:02:30,680 --> 00:02:32,480
ท่านมองข้าผิดไปนะ ใต้เท้า 

11
00:02:32,520 --> 00:02:34,720
เลือดท่าน
เป็นสิ่งท้ายสุดที่ข้าจะต้องการ 

12
00:02:34,750 --> 00:02:36,550
ข้าไม่รู้สิว่า เจ้าต้องการอะไร 

13
00:02:36,590 --> 00:02:38,520
ข้าเบื่อที่จะคาดเดาแล้ว 

14
00:02:41,860 --> 00:02:43,990
ตอนที่ข้ายังเป็นเด็ก-- 

15
00:02:44,060 --> 00:02:47,230
ก่อนที่พวกเขา จะตัดอัณทะข้าออก
ด้วยมีดลนไฟ-- 

16
00:02:47,260 --> 00:02:51,570
ข้าเคยเดินทางกับกลุ่มศิลปิน
ผ่านเมืองต่างๆ 

17
00:02:53,140 --> 00:02:56,140
พวกเขาสอนข้าว่า
เราทุกคนมีบทบาทที่ต้องเล่น 

18
00:02:56,170 --> 00:02:59,070
เช่นเดียวกับที่
ราชสำนัก 

19
00:02:59,110 --> 00:03:01,440
ข้าคือผู้ควบคุม
บรรดาข่าวลือ 

20
00:03:01,480 --> 00:03:05,340
ข้าจำเป็นต้องมีเล่ห์เหลี่ยม
ช่างประจบและไร้ซึ่งศีลธรรม 

21
00:03:05,380 --> 00:03:07,780
ข้าเล่นบทได้ดีเทียว
ใต้เท้า 

22
00:03:07,810 --> 00:03:11,320
งั้นหรือ
ท่านช่วยปล่อยข้าออกจากที่นี้ได้หรือไม่ 

23
00:03:11,350 --> 00:03:13,080
ข้าทำได้ 

24
00:03:13,120 --> 00:03:14,750
แต่ข้าจะทำหรือไม่ 

25
00:03:14,790 --> 00:03:17,420
ไม่ 

26
00:03:17,450 --> 00:03:19,290
อย่างที่กล่าวไป
ข้ามิใช่วีรบุรุษ 

27
00:03:19,320 --> 00:03:21,360
ท่านต้องการสิ่งใด
บอกข้าที 

28
00:03:21,390 --> 00:03:24,360
เลิกปริศนา บรรดาเรื่องเล่า
บอกข้ามาว่าท่านต้องการสิ่งใด 

29
00:03:25,990 --> 00:03:28,060
สันติสุข 

30
00:03:28,090 --> 00:03:30,890
รู้หรือไม่ว่า
ลูกชายท่านมุ่งหน้าลงใต้ 

31
00:03:30,930 --> 00:03:34,000
พร้อมบรรดากองทัพคนเหนือ
เด็กที่ซื่อสัตย์ 

32
00:03:34,030 --> 00:03:36,670
สู้เพื่อ
อิสรภาพของพ่อเขา 

33
00:03:36,700 --> 00:03:38,930
ร็อบรึ 

34
00:03:38,970 --> 00:03:40,970
เขาเป็นเพียงเด็กชาย 

35
00:03:41,000 --> 00:03:43,440
เด็กชายก็เคยได้
เป็นผู้พิชิตมาก่อน 

36
00:03:43,470 --> 00:03:45,770
หากแต่ชายที่ทำให้
เซอร์ซีหวาดผวา 

37
00:03:45,810 --> 00:03:49,370
คือน้องชาย
ของกษัตริย์ทื่ล่วงลับ 

38
00:03:49,410 --> 00:03:52,880
ลอร์ดสเตนนิสมีสิทธิ์อ้าง
มากที่สุดต่อบัลลังก์ 

39
00:03:52,910 --> 00:03:56,110
เขาเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยมยิ่ง
และไร้ซึ่งความเมตตาใดๆ 

40
00:03:56,150 --> 00:03:58,280
สเตนนิส บาราธอร์น
คือทายาทที่แท้จริงของโรเบิร์ต 

41
00:03:58,320 --> 00:04:00,580
ตามสิทธิแล้ว
บัลลังก์เป็นของเขา 

42
00:04:00,620 --> 00:04:05,150
ท่าน ท่า ซานซ่า
ร้องขอชีวิตท่านไว้น่าสะเทือนใจยิ่ง 

43
00:04:05,190 --> 00:04:07,420
ได้โปรดอย่า
ปัดมันทิ้งไปเหมือนสิ่งไร้ค่า 

44
00:04:07,460 --> 00:04:10,190
เซอร์ซีมิใช่คนโง่ 

45
00:04:10,230 --> 00:04:14,230
นางรู้ว่าหมาป่าที่เชื่อง
มีประโยชน์กว่าตัวที่ตายแล้วนัก 

46
00:04:14,300 --> 00:04:17,030
ท่านอยากให้ข้ารับใช้
หญิงที่ลอบสังหารกษัตริย์ 

47
00:04:17,060 --> 00:04:19,800
ที่ฆ่าคนของข้า
ทำให้ลูกชายข้าพิการ 

48
00:04:19,830 --> 00:04:21,900
ข้าอยากให้ท่าน
รับใช้อาณาจักร 

49
00:04:21,940 --> 00:04:24,670
บอกราชินีว่าท่านจะ
ยอมสารภาพการทรยศทื่หยาบช้านี้เสีย 

50
00:04:24,710 --> 00:04:26,980
บอกลูกชายท่านให้
วางดาบ 

51
00:04:27,010 --> 00:04:30,280
และประกาศว่าจอฟฟรีย์
คือทายาทที่แท้จริง 

52
00:04:32,180 --> 00:04:35,180
เซอร์ซีนางรู้ว่าท่านเป็นคนซื่อสัตย์ 

53
00:04:35,220 --> 00:04:37,290
หากท่านให้สันติสุข
อย่างที่นางต้องการ 

54
00:04:37,320 --> 00:04:40,190
และสัญญาจะ
ไม่มีวันปริปากความลับกับใคร 

55
00:04:40,220 --> 00:04:44,030
ข้าเชื่อว่านางจะยอมปล่อยให้ท่าน
เข้ากลุ่มไนท์วอทช์และใช้ชีวิต 

56
00:04:44,060 --> 00:04:46,490
ไปอยู่ที่กำแพงกับน้องชายและลูกนอกสมรสของท่าน 

57
00:04:47,830 --> 00:04:50,600
ท่านคิดว่าชีวิตข้า
มีค่ามากนักหรือ 

58
00:04:52,030 --> 00:04:55,430
คิดว่าข้าจะยอมแลกเกียรติ
กับเวลาอีกสองสามปีเพื่อ... 

59
00:04:55,470 --> 00:04:57,240
เพื่อสิ่งใดเล่า 

60
00:05:02,070 --> 00:05:04,110
ท่านโตมากับเหล่านักแสดง 

61
00:05:05,640 --> 00:05:09,410
ท่านได้เรียนรู้ทักษะ
และอย่างดีเสียด้วย 

62
00:05:09,450 --> 00:05:12,050
แต่ข้าโตมากับ
ทหาร 

63
00:05:13,980 --> 00:05:17,220
ข้าพร้อมที่จะตาย
นานมาแล้ว 

64
00:05:19,590 --> 00:05:22,020
น่าเสียดาย 

65
00:05:22,060 --> 00:05:24,330
น่าเสียดายยิ่งนัก 

66
00:05:31,000 --> 00:05:33,430
แล้วชีวิตของ
บุตรสาวท่านเล่า ใต้เท้า 

67
00:05:33,470 --> 00:05:36,570
นั่นมีค่า
สำหรับท่านหรือไม่ 

68
00:06:17,530 --> 00:06:20,340
ข้อความอวยพรวันเกิด
วัลด้า เหลนของเขา 

69
00:06:20,370 --> 00:06:22,470
มิฉะนั้นวัลดอร์ เฟรย์
ก็อยากให้เราคิดแบบนั้น 

70
00:06:22,510 --> 00:06:24,810
ยิ่งพวกมันเข้า
เรายอมเสี่ยงให้ลอร์ดวัลดอร์ 

71
00:06:24,840 --> 00:06:27,440
ส่งข่าวเรื่องลูกเคลื่อนพล
ไปให้พวกเลนนิสเตอร์ไม่ได้ 

72
00:06:27,480 --> 00:06:30,480
เขาเป็นคนในปกครองของพ่อท่าน
เรานับเขาอยู่ข้างเราไม่ได้หรือ 

73
00:06:30,510 --> 00:06:34,450
อย่าได้หวังอะไรจากวัลดอร์ เฟรย์
แล้วท่านจะไม่มีวันแปลกใจ 

74
00:06:34,480 --> 00:06:36,580
ดูนั่น 

75
00:06:37,750 --> 00:06:39,650
ท่านพ่อถูกขังลืม
ในคุกใต้ดิน 

76
00:06:39,690 --> 00:06:41,720
อีกนานเท่าใดกว่า
พวกเขาจะสั่งตัดหัว 

77
00:06:41,750 --> 00:06:45,060
เราต้องข้ามไทรเดนต์
และในตอนนี้เลยด้วย 

78
00:06:45,090 --> 00:06:47,490
ก็ยกพลไปยังประตูปราสาท
และบอกว่าท่านจะข้ามไป 

79
00:06:47,530 --> 00:06:50,490
เรามีคนมากกว่าเขาห้าเท่า
ท่านจะยึดเดอะ ทวินส์ไปเลยก็ได้หากจำเป็น 

80
00:06:50,530 --> 00:06:53,900
ไม่มีเวลาแล้ว ไทวิน เลนนิสเตอร์
เคลื่อนพลขึ้นเหนือในตอนนี้อยู่ 

81
00:06:53,930 --> 00:06:56,660
ตระกูลเฟรย์รักษา
สะพานข้ามมากว่าหกร้อยปีแล้ว 

82
00:06:56,700 --> 00:07:00,100
และไม่เคยเก็บค่าผ่านทาง
ไม่สำเร็จแม้แต่ครั้งเดียว 

83
00:07:00,130 --> 00:07:01,970
ใส่อานม้าข้าให้ดี
และเตรียมพร้อมไว้ 

84
00:07:02,000 --> 00:07:05,710
ไปยังเดอะ ทวินส์คนเดียว
เขาก็จะขายท่านให้พวกเลนนิสเตอร์ 

85
00:07:05,740 --> 00:07:08,570
ไม่ก็โยนท่านเข้าคุกใต้ดิน
ปาดคอท่าน 

86
00:07:11,040 --> 00:07:14,010
พ่อข้าจะทำทุกอย่าง
เพื่อให้เราข้ามอย่างราบรื่น 

87
00:07:14,050 --> 00:07:16,250
ทุกอย่างที่ต้องทำ 

88
00:07:16,280 --> 00:07:18,180
หากข้าจะ
เป็นคนนำทัพ 

89
00:07:18,220 --> 00:07:20,720
ข้าไม่อาจปล่อยให้
คนอื่นทำหน้าที่เจรจาแทนข้า 

90
00:07:20,750 --> 00:07:23,290
ข้าเห็นด้วย 

91
00:07:24,330 --> 00:07:25,860
- แม่จะไปเอง
- ท่านไปไม่ได้ 

92
00:07:25,890 --> 00:07:28,490
แม่รู้จักลอร์ดวัลดอร์
ตั้งแต่แม่ยังเล็ก 

93
00:07:28,530 --> 00:07:30,160
เขาไม่มีวัน
ทำร้ายแม่ 

94
00:07:30,200 --> 00:07:32,830
นอกจากมี
ผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง 

95
00:07:38,440 --> 00:07:40,340
เจ้าต้องการอะไร 

96
00:07:40,370 --> 00:07:44,040
ยินดียิ่งที่ได้พบท่าน
หลังจากผ่านมาเนิ่นนาน ใต้เท้า 

97
00:07:44,070 --> 00:07:45,870
ขอทีเถอะ 

98
00:07:45,910 --> 00:07:48,880
ลูกชายเจ้าหยิ่งเกินกว่า\
จะมาหาข้าด้วยตนเอง 

99
00:07:48,910 --> 00:07:52,180
ข้าควรจะทำ
อะไรกับเจ้าดีเนี่ย 

100
00:07:52,210 --> 00:07:55,550
ท่านพ่อ กรุณาอย่าลืมตัว
ท่านหญิงสตาร์คมาที่นี้ 

101
00:07:55,580 --> 00:07:59,020
ใครถามเจ้า? 
-เจ้ายังไม่ใช่ลอร์ดเฟรย์ 

102
00:07:59,050 --> 00:08:01,520
ไม่จนกว่าข้าจะตาย 
ข้าดูเหมือนคนตายแล้วรึ? 

103
00:08:01,550 --> 00:08:02,470
ท่านพ่อ ได้โปรด.. 

104
00:08:02,490 --> 00:08:05,100
ข้าต้องเรียนวิชามารยาท
จากเจ้าอีกหรือไง ลูกนอกสมรส 

105
00:08:05,460 --> 00:08:07,990
แม่เจ้าคงยังเป็นแค่
คนรีดนม 

106
00:08:08,030 --> 00:08:10,930
หากข้าไม่ได้เสก
เจ้าเข้าท้องนาง 

107
00:08:14,500 --> 00:08:17,670
เอาเถอะ
เจ้าเดินมาหาข้า 

108
00:08:29,150 --> 00:08:31,510
นั่นแหละ ในเมื่อข้าทำตาม
กฎมารยาทแล้ว 

109
00:08:31,550 --> 00:08:35,220
ลูกชายทั้งหลายคงช่วย
หุบปากได้เสียที 

110
00:08:40,520 --> 00:08:42,520
มีที่ใดที่เรา
ปรึกษากันได้หรือไม่ 

111
00:08:42,560 --> 00:08:45,460
เราก็คุย
กันอยู่นี่ 

112
00:08:48,730 --> 00:08:50,260
ก็ได้ 

113
00:08:50,300 --> 00:08:52,930
ออกไป พวกเจ้าทุกคน 

114
00:09:02,910 --> 00:09:04,770
เจ้าด้วย 

115
00:09:11,980 --> 00:09:14,150
เห็นไหม  

116
00:09:14,180 --> 00:09:15,780
นางอายุสิบห้า 

117
00:09:15,820 --> 00:09:18,250
ดอกไม้แรกแย้ม 

118
00:09:19,890 --> 00:09:22,790
และน้ำหวานนั้นเป็นของข้า 

119
00:09:24,830 --> 00:09:27,330
ข้าแน่ใจว่านางจะมีลูกชายให้ท่านหลายคน 

120
00:09:27,360 --> 00:09:31,100
เฮอะ พ่อเจ้าไม่ได้
มาร่วมงานสมรสข้า 

121
00:09:31,130 --> 00:09:33,470
ท่านไม่สบาย ใต้เท้า 

122
00:09:33,500 --> 00:09:36,400
ไม่ได้มา
งานครั้งก่อนด้วย 

123
00:09:36,440 --> 00:09:38,910
หรือก่อนหน้านั้นอีก 

124
00:09:40,440 --> 00:09:42,510
ครอบครัวเจ้าดูถูก
ข้าเสมอ 

125
00:09:42,540 --> 00:09:45,340
- ใต้เท้า ข้า
- อย่าปฏิเสธเชียว เจ้าก็รู้ว่ามันจริง 

126
00:09:45,380 --> 00:09:47,750
ลอร์ดทูลลี่ย์ผู้สูงศักดิ์ 

127
00:09:47,780 --> 00:09:50,050
ไม่มีวันให้บุตรของเขา
สมรสกับตระกูลข้า 

128
00:09:50,080 --> 00:09:52,020
ข้ามั่นใจว่า
มันมีเหตุผล 

129
00:09:52,050 --> 00:09:54,690
ข้าไม่ต้องการเหตุผล
ข้าต้องการกำจัด 

130
00:09:54,720 --> 00:09:58,260
ลูกสาวลูกชาย
เห็นไหมว่าพวกเขากองพะเนินกันแล้ว 

131
00:10:01,690 --> 00:10:04,430
เจ้ามาที่นี่ทำไม? 

132
00:10:04,460 --> 00:10:07,090
เพื่อขอร้องท่าน 

133
00:10:07,130 --> 00:10:09,430
เปิดประตูเถิด
ใต้เท้า 

134
00:10:09,460 --> 00:10:13,940
ลูกชายข้าและคนในปกครองจะได้
ข้ามไทรเดนต์และเดินทางต่อไป 

135
00:10:13,950 --> 00:10:15,180
ทำไมข้าต้องให้พวกเขาข้าม 

136
00:10:15,200 --> 00:10:17,150
หากท่าน
ปีนไปบนเชิงกำแพงได้ 

137
00:10:17,500 --> 00:10:21,010
ท่านก็คงได้ว่าเขามี
คนสองหมื่นคนอยู่นอกปราสาท 

138
00:10:21,040 --> 00:10:24,440
ก็จะเป็นสองหมื่นศพ
ยามที่ไทวิน เลนนิสเตอร์เดินทางมาถึง 

139
00:10:24,480 --> 00:10:26,940
ไม่ต้องพยายามขู่ข้าหรอก
ท่านหญิง สตาร์ค 

140
00:10:26,980 --> 00:10:29,510
สามีท่านอยู่ในห้องขัง
ใต้คุ้มแดง 

141
00:10:29,550 --> 00:10:32,450
และลูกชายท่านไร้ขนสัตว์
ให้เขาอบอุ่น 

142
00:10:32,480 --> 00:10:34,920
ท่านสาบานตน
ต่อพ่อข้า 

143
00:10:34,950 --> 00:10:37,220
โอ้ใช่ ข้าเคยพูดบางคำ 

144
00:10:37,250 --> 00:10:41,090
และถ้าจำไม่ผิด
ข้าก็สาบานต่อบัลลังก์ด้วย 

145
00:10:41,120 --> 00:10:44,930
จอฟฟรีย์เป็นกษัตริย์แล้ว
นั่นทำให้ลูกชายเจ้า 

146
00:10:44,960 --> 00:10:48,500
และร่างที่จะกลายเป็นซากศพของเขา
เป็นเพียงกบฎ 

147
00:10:50,000 --> 00:10:52,360
ถ้าข้ามีสติดี
ทวยเทพได้มอบปลาแก่เขา 

148
00:10:52,400 --> 00:10:54,430
ข้าคงส่งตัว
เจ้าทั้งคู่ให้กับพวกเลนนิสเตอร์ 

149
00:10:54,470 --> 00:10:57,000
- แล้วทำไมไม่ทำ
- สตาร์ค ทูลลี่ย์ 

150
00:10:57,040 --> 00:10:59,300
เลนนิสเตอร์ บาราธอร์น 

151
00:10:59,370 --> 00:11:02,010
ให้เหตุผลข้ามาสักข้อ 

152
00:11:02,040 --> 00:11:05,480
ว่าเหตุใดข้าต้อง
เสียเวลาแลความคิดกับพวกเจ้าด้วย 

153
00:11:05,510 --> 00:11:08,850
และ...โจมตี 

154
00:11:10,050 --> 00:11:12,380
เมื่อใดที่เอย์มอนว่า
เจ้าจะใช้การมือข้างนั้นได้ 

155
00:11:12,650 --> 00:11:15,490
- เขาบอกว่า เร็วๆนี้ขอรับ
- ดี 

156
00:11:15,520 --> 00:11:19,490
เจ้าก็คงพร้อม
รับเจ้านี้แล้วล่ะ 

157
00:11:19,520 --> 00:11:22,760
ข้าคิดว่าหมาป่า
น่าจะเหมาะกับเจ้ามากกว่า 

158
00:11:22,790 --> 00:11:24,860
หมีนะ 

159
00:11:24,900 --> 00:11:28,870
ข้าเลยสั่งให้ทำหัวด้ามดาบใหม่
มันมีชื่อว่าเล็บคม 

160
00:11:28,900 --> 00:11:32,730
ใช้ได้ดีกับหมาป่า
เช่นเดียวกับหมีนะ ข้าว่า 

161
00:11:43,510 --> 00:11:46,250
เป็นเหล็กแวร์เลียเรียน 

162
00:11:46,280 --> 00:11:49,050
มันเคยเป็นดาบของพ่อข้า 

163
00:11:49,080 --> 00:11:50,950
และพ่อของเขา 

164
00:11:50,980 --> 00:11:54,590
ตระกูลมอรมอนต์ได้ถือดาบ
เล่มนี้มากว่าห้าศตวรรษ 

165
00:11:54,620 --> 00:11:56,690
มันเป็นของ
จอร่าห์ลูกชายข้า 

166
00:11:56,720 --> 00:11:59,460
เขาทำให้เกียรติของตระกุล
เราเสื่อมเสีย 

167
00:11:59,490 --> 00:12:01,990
และเขาก็มีความดี
มากพอที่จะทิ้งดาบไว้ 

168
00:12:02,030 --> 00:12:04,800
ก่อนที่เขาจะ
หนีไปจากเวสเตอรอส 

169
00:12:04,830 --> 00:12:07,160
ใต้เท้า เป็นเกียรติเหลือเกิน
แต่ข้าไม่อาจ 

170
00:12:07,200 --> 00:12:09,770
เจ้าทำได้
และเจ้าจะทำ 

171
00:12:09,800 --> 00:12:14,140
ข้าคงไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้
ถ้าไม่เป็นเพราะเจ้าและหมาป่าของเจ้า 

172
00:12:15,670 --> 00:12:18,440
เจ้าคนตายอัปรีย์
นั่นพยายามฆ่าข้า 

173
00:12:20,070 --> 00:12:23,280
เพราะฉะนั้นเจ้าต้องรับมันไป
ข้าไม่ขอฟังคำทัดทาน 

174
00:12:23,310 --> 00:12:26,050
- เข้าใจหรือไม่
- ขอรับ ใต้เท้า 

175
00:12:26,080 --> 00:12:29,150
ดี
ที่นี้นี่ไม่ได้หมายความว่า 

176
00:12:29,180 --> 00:12:31,480
ข้าเห็นชอบ
เรื่องไร้สาระ 

177
00:12:31,520 --> 00:12:33,590
ระหว่าง
เจ้ากับแอลลิสเซอร์ ธอร์น 

178
00:12:33,620 --> 00:12:36,150
นั่นเป็นดาบของชายชาตรี 

179
00:12:36,190 --> 00:12:38,860
ต้องเป็นชายชาตรี
ถึงจะใช้มันได้ 

180
00:12:38,890 --> 00:12:40,890
ข้าจะไปขออภัย
เซอร์แอลลิสเซอร์คืนนี้ 

181
00:12:40,930 --> 00:12:42,360
ไม่ได้ 

182
00:12:42,400 --> 00:12:44,460
ข้าส่งเขาไปยังคิงส์แลนด์ดิ้งเมื่อวาน 

183
00:12:44,500 --> 00:12:46,700
มือที่หมาป่าเจ้า 

184
00:12:46,730 --> 00:12:48,300
ทึ้งมาจาก
ข้อมือของสิ่งนั้น 

185
00:12:48,330 --> 00:12:52,040
ข้าสั่งให้ธอร์นวาง
มันแทบเท้า 

186
00:12:52,070 --> 00:12:53,900
กษัตริย์เด็กนั่น 

187
00:12:53,940 --> 00:12:56,770
สิ่งนั่นน่าจะกระตุ้น
ความสนใจของเด็กจอฟฟรีย์ 

188
00:12:56,810 --> 00:13:00,310
และทำให้เจ้ากับ
ธอร์น 

189
00:13:00,340 --> 00:13:03,110
อยู่ห่างกันเป็นพันๆไมล์ 

190
00:13:03,140 --> 00:13:05,650
ไปเสีย อย่าลืม
เก็บดาบให้ดีด้วย 

191
00:13:05,680 --> 00:13:08,280
และนำ
มื้อเย็นมาให้ข้า 

192
00:13:08,320 --> 00:13:10,780
ขอรับ ใต้เท้า 

193
00:13:21,330 --> 00:13:23,890
- เยี่ยมมาก
- เยี่ยมมาก 

194
00:13:25,700 --> 00:13:27,670
เจ้าควรได้รับมัน สโนว์ 

195
00:13:31,540 --> 00:13:33,670
เยี่ยมมาก 

196
00:13:38,070 --> 00:13:39,400
เอาเลย
ขอดูหน่อย 

197
00:13:39,440 --> 00:13:41,840
- ดูอะไร
- ดาบ ขอเราดูดาบหน่อย 

198
00:13:41,870 --> 00:13:45,080
ดาบ ดาบ
ดาบ ดาบ 

199
00:13:53,520 --> 00:13:55,150
- มาดูกัน
- ไปให้พ้น 

200
00:13:55,190 --> 00:13:58,190
อย่าแตะมันนะ
ไปให้พ้น 

201
00:13:58,230 --> 00:14:00,660
เอามานี่ ข้าอยากเห็น
ตอนส่องไฟ 

202
00:14:04,160 --> 00:14:06,230
เอามานี่ 

203
00:14:06,270 --> 00:14:08,130
มีอะไรหรือ 

204
00:14:08,170 --> 00:14:10,240
- ข้า
- ดูมันสิ 

205
00:14:10,270 --> 00:14:11,800
- เอามานี้
- ข้าทำไม่ได้ 

206
00:14:11,840 --> 00:14:14,610
ทำอะไรไม่ได้ 

207
00:14:14,640 --> 00:14:19,180
ข้าไม่ควร
จะพูดไป 

208
00:14:19,210 --> 00:14:22,680
แต่กระนั้นเจ้าก็อยากพูด 

209
00:14:22,710 --> 00:14:25,450
เจ้าอยากจะพูดอะไร? 

210
00:14:28,120 --> 00:14:30,720
มีนกส่งข่าวมา 

211
00:14:30,760 --> 00:14:33,120
ข้าอ่านให้
เมยสเตอร์เอย์มอนฟัง 

212
00:14:34,730 --> 00:14:36,930
มันเกี่ยวกับพี่ชายของเจ้า ร็อบ 

213
00:14:36,960 --> 00:14:39,090
อะไรนะ? 

214
00:14:39,130 --> 00:14:40,930
เกิดอะไรขึ้นกับเขา 

215
00:14:42,260 --> 00:14:43,900
เขามุ่งหน้าลงใต้ 

216
00:14:43,930 --> 00:14:45,800
ทำสงคราม 

217
00:14:47,700 --> 00:14:51,140
คนในปกครองทุกคน
อยู่ข้างกายเขาหนา พวกเขาจะปกป้องร็อบ 

218
00:14:52,940 --> 00:14:55,310
ข้าน่าจะอยู่ที่นั่น 

219
00:14:57,110 --> 00:14:59,650
ข้าควรจะอยู่กับเขา 

220
00:15:13,490 --> 00:15:15,990
ถ้าเราทำเช่นนั้น พวกเขา
จะไม่มีวันข้ามกลับมาได้ 

221
00:15:17,690 --> 00:15:19,560
เป็นอย่างไร 

222
00:15:19,600 --> 00:15:22,100
เขาบอกว่ากระไร 

223
00:15:22,130 --> 00:15:25,000
ลอร์ดวัลดอร์ยอมให้
ลูกข้ามไปได้ 

224
00:15:26,730 --> 00:15:29,970
- คนของเขาอยู่ข้างเราเช่นกัน 

225
00:15:30,000 --> 00:15:32,200
แต่ขอคนสี่ร้อยคน
ไว้ดูแลสะพาน 

226
00:15:32,240 --> 00:15:33,940
ต่อต้านกับใครก็ตาม
ที่ตามล่าลูก 

227
00:15:33,970 --> 00:15:35,380
และเขาต้องการ
สิ่งใดตอบแทน 

228
00:15:35,410 --> 00:15:39,010
ลูกต้องรับบุตรชายเขา
โอลิวาร์เป็นเด็กรับใช้ส่วนตัวเจ้า 

229
00:15:39,050 --> 00:15:42,750
- ในเวลาอันสมควร เขาก็ต้องรับยศอัศวิน
- ตกลง  

230
00:15:44,720 --> 00:15:46,180
แล้ว? 

231
00:15:46,220 --> 00:15:49,220
และอาร์ย่า 

232
00:15:49,260 --> 00:15:51,420
จะแต่งงานกับลูกชายวาร์ดรอน 

233
00:15:51,460 --> 00:15:54,530
- เมื่อถึงเวลา
- นางต้องไม่พอใจแน่ๆ 

234
00:15:54,560 --> 00:15:56,290
ฮืมมม 

235
00:15:59,100 --> 00:16:00,660
แล้วสิ่งใดอีก 

236
00:16:02,330 --> 00:16:04,400
และ 

237
00:16:04,440 --> 00:16:07,470
เมื่อสงคราม
จบลง 

238
00:16:09,170 --> 00:16:11,380
ลูกต้องสมรส
กับลูกสาวเขาคนหนึ่ง 

239
00:16:12,310 --> 00:16:14,350
ตามแต่เจ้าเลือก 

240
00:16:14,380 --> 00:16:17,880
เขามีจำนวนหนึ่งที่คิดว่า
คงเหมาะสม 

241
00:16:17,920 --> 00:16:19,980
เข้าใจแล้ว 

242
00:16:21,520 --> 00:16:24,120
แม่ได้สังเกตบุตรสาวหรือไม่ 

243
00:16:24,160 --> 00:16:25,920
แม่เห็น 

244
00:16:25,960 --> 00:16:28,190
แล้วอย่างไร 

245
00:16:29,260 --> 00:16:31,390
คนหนึ่งก็... 

246
00:16:36,970 --> 00:16:38,670
ลูกยินยอมหรือไม่ 

247
00:16:38,700 --> 00:16:40,640
ข้าปฏิเสธได้หรือ 

248
00:16:40,670 --> 00:16:42,840
ไม่ ถ้าเจ้าอยากข้ามไป 

249
00:16:46,270 --> 00:16:48,310
งั้นข้าก็ยินยอม 

250
00:17:33,150 --> 00:17:35,450
แซมบอกว่าท่านอยากพบข้า 

251
00:17:35,480 --> 00:17:37,350
ใช่แล้ว 

252
00:17:37,390 --> 00:17:41,050
เจ้าคงมีความกรุณามากพอ
ที่จะช่วยเหลือข้ากระมัง 

253
00:17:44,350 --> 00:17:46,790
บอกที
เจ้าเคยสงสัยไหม 

254
00:17:46,820 --> 00:17:49,690
ว่าเหตุใดคนใน
กลุ่มไนท์วอท์ช 

255
00:17:49,720 --> 00:17:52,590
ไร้ซึ่งภรรยา
ไร้ซึ่งบุตร 

256
00:17:52,630 --> 00:17:54,730
ไม่ 

257
00:17:54,760 --> 00:17:57,200
เพราะเขาจะได้ไม่มีความรัก 

258
00:17:57,230 --> 00:18:00,770
รักเป็นดั่ง
ความตายต่อหน้าที่ 

259
00:18:00,800 --> 00:18:04,770
หากมีวันหนึ่งที่
พ่อเจ้าจำต้องเลือก 

260
00:18:04,800 --> 00:18:07,400
ระหว่างเกียรติแลศักดิ์ศรี 

261
00:18:07,440 --> 00:18:10,070
กับ คนที่เขารัก 

262
00:18:10,110 --> 00:18:12,140
เขาจะทำเช่นไร 

263
00:18:12,180 --> 00:18:16,550
เขาจะทำในสิ่งที่ถูกต้อง
ไม่ว่าอะไรก็ตาม 

264
00:18:16,580 --> 00:18:21,350
เช่นนั้นลอร์ดสตาร์ค
จะเป็นหนึ่งในบรรดาหมื่นคน 

265
00:18:21,380 --> 00:18:24,520
คนส่วนใหญ่
มิได้แข็งแกร่งเช่นนั้น 

266
00:18:24,550 --> 00:18:26,390
เกียรติยศคือสิ่งใดกัน 

267
00:18:26,420 --> 00:18:29,020
เมื่อเทียบกับ
ความรักจากอิสตรี 

268
00:18:29,060 --> 00:18:31,630
หน้าที่คือสิ่งใด 

269
00:18:31,660 --> 00:18:35,200
เมื่อเทียบกันความรู้สึกยามลูกชายที่เกิดใหม่
นอนนิ่งในอ้อมแขน 

270
00:18:35,230 --> 00:18:38,900
หรือรอยยิ้มของพี่น้อง 

271
00:18:41,940 --> 00:18:43,640
แซมบอกท่านแล้ว 

272
00:18:43,670 --> 00:18:45,570
เราทุกคนล้วนเป็นแค่คน 

273
00:18:45,600 --> 00:18:49,170
เราทุกคนทำตามหน้าที่
เมื่อมันไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายใดๆ 

274
00:18:49,210 --> 00:18:52,010
เกียรติยศมาได้โดยง่าย 

275
00:18:52,040 --> 00:18:54,980
แต่ไม่ช้าก็เร็ว 

276
00:18:55,010 --> 00:18:57,880
ในชีวิตของคนทุกผู้ 

277
00:18:57,920 --> 00:19:00,780
จะมีวัน
ที่มันไม่ง่าย 

278
00:19:00,820 --> 00:19:04,090
สักวัน ที่เขาต้องเลือก 

279
00:19:05,920 --> 00:19:07,890
และนี่คือวันของข้าหรือ 

280
00:19:07,920 --> 00:19:10,020
ท่านกำลังพูด
เช่นนั้นใช่ไหม 

281
00:19:10,060 --> 00:19:13,190
มันเจ็บ เด็กน้อย
เจ็บเหลือ 

282
00:19:13,230 --> 00:19:16,300
- ข้ารู้ดี
- ท่านไม่รู้ 

283
00:19:17,930 --> 00:19:20,100
ไม่มีใครรู้ทั้งนั้น 

284
00:19:22,040 --> 00:19:24,000
ข้าอาจจะเป็นลูกนอกสมรส 

285
00:19:24,040 --> 00:19:26,510
แต่เขาเป็นพ่อข้า
และร็อบเป็นพี่ชายข้า 

286
00:19:30,810 --> 00:19:34,650
ทวยทวพโหดร้ายยิ่งนักเพราะ
ยามที่พระองค์ทดสอบคำสาบนข้า 

287
00:19:34,680 --> 00:19:37,150
พระองค์รอกระทั่งข้าขรา 

288
00:19:38,850 --> 00:19:42,290
ข้าทำสิ่งใดได้เมื่อนก
นำข่าวจากแดนใต้มาให้ 

289
00:19:42,320 --> 00:19:45,230
ตระกูลข้าล่มสลาย
ครอบครัวถูกสังหารสิ้น 

290
00:19:45,260 --> 00:19:47,890
ข้าช่วยอะไรไม่ได้เลย 

291
00:19:47,930 --> 00:19:50,730
ตาบอด เปราะบาง 

292
00:19:52,330 --> 00:19:55,430
แต่ยามที่ข้าได้ยิน 

293
00:19:55,470 --> 00:19:58,070
ว่าเขาฆ่า
ลูกชายของพี่ชายข้า 

294
00:19:58,100 --> 00:20:00,170
และลูกที่น่าสงสารของเขา 

295
00:20:00,200 --> 00:20:01,640
และเด็กๆ 

296
00:20:01,670 --> 00:20:04,870
แม้แต่เด็กตัวน้อยๆ 

297
00:20:05,810 --> 00:20:07,980
ท่านเป็นใครกันแน่ 

298
00:20:10,050 --> 00:20:13,850
พ่อข้าชื่อเมย์ก้า 

299
00:20:13,880 --> 00:20:16,220
ที่หนึ่ง 

300
00:20:16,250 --> 00:20:20,450
พี่ชายของเอย์กอน
สืบทอดต่อจากเขา 

301
00:20:20,490 --> 00:20:23,460
ตอนที่ข้าปฏิเสธ ราชบัลลังก์ 

302
00:20:23,490 --> 00:20:27,060
และลูกชายเขา แอริส 
ผู้เดินตามรอยเขา 

303
00:20:27,090 --> 00:20:29,760
ผู้ซึ่งผู้คนขนานนามเขาว่า
กษัตริย์บ้า 

304
00:20:29,800 --> 00:20:33,100
ท่านก็คือ เอมอน ทาร์เกเรียน 

305
00:20:33,130 --> 00:20:36,070
ข้าเป็นมาเอสเตอร์แห่งป้อมปราการ 

306
00:20:36,100 --> 00:20:41,640
ผู้ให้สัญญารับใช้ คาสเซิทแบล็ค
และหน่วยไนท์วอทช์ 

307
00:20:43,670 --> 00:20:47,910
ข้าจะไม่บอกเจ้าให้อยู่หรือไป 

308
00:20:47,940 --> 00:20:51,410
เจ้าต้องตัดสินใจเอาเอง 

309
00:20:51,450 --> 00:20:55,450
และมีชีวิตอยู่กับมัน
ไปตลอดชีวิตที่เหลือของเจ้า 

310
00:20:57,850 --> 00:20:59,890
เหมือนที่ข้าเคยทำ 

311
00:21:19,100 --> 00:21:21,100
นายข้า... 

312
00:21:21,600 --> 00:21:23,500
พระอาทิตย์และดวงดาวของข้า... 

313
00:21:25,610 --> 00:21:27,510
โดรโก้ 

314
00:21:36,050 --> 00:21:38,790
Sajo anni 

315
00:21:39,050 --> 00:21:39,790
อาชาของข้า.... 

316
00:21:40,050 --> 00:21:42,790
เลือดแห่งสายเลือดข้า.... 

317
00:21:43,050 --> 00:21:45,790
ไม่ ข้าต้องขี่ 

318
00:21:46,050 --> 00:21:48,790
เขาตกจากหลังม้า 

319
00:21:49,050 --> 00:21:52,790
คาล ที่ไม่สามารถขี่ม้า
ไม่ใช่คาล 

320
00:21:53,050 --> 00:21:56,790
เขาเหนื่อย ก็แค่นั้น
เขาต้องการพัก 

321
00:21:57,050 --> 00:22:00,790
วันนี้เราขี่ม้ามาไกลพอแล้ว
เราจะตั้งแคมป์ที่นี่ 

322
00:22:01,050 --> 00:22:03,790
ที่นี่ ไม่มีที่ให้ตั้งแคมป์ 

323
00:22:04,050 --> 00:22:06,790
ผู้หญิง สั่งพวกเราไม่ได้
ถึงจะเป็นคาลลีสี ก็เถอะ 

324
00:22:07,050 --> 00:22:10,790
เราจะตั้งแคมป์ที่นี่ บอกพวกเขาว่า
เป็นคำสั่งของคาลโดรโก้ 

325
00:22:11,050 --> 00:22:13,790
ท่านสั่งข้าไม่ได้ คาลลีสี 

326
00:22:14,050 --> 00:22:16,790
ไมริ เมส ดัวร์ พานางมาหาข้า 

327
00:22:17,050 --> 00:22:19,790
นังแม่มดเหรอ ข้าจะเด็ดหัวนาง
มาให้ท่าน คาลลีสี 

328
00:22:20,050 --> 00:22:26,790
พานางมาหาข้า อย่างปลอดภัย ไม่งั้น
คาลโดรโก้จะรู้ว่าเจ้าขัดคำสั่งข้า 

329
00:22:54,060 --> 00:22:55,720
หน่วยสอดแนม บอกเราว่า 

330
00:22:55,760 --> 00:22:58,430
กองทัของสตาร์ค
มุ่งหน้าลงใต้จากเดอะ ทวินส์ 

331
00:22:58,460 --> 00:23:01,160
พร้อมด้วยกองหนุน
จากลอร์ดเฟรย์ 

332
00:23:01,190 --> 00:23:03,300
พวกเขาอยู่ห่างไปหนึ่งวัน
หากเดินทางไปทิศเหนือ 

333
00:23:03,330 --> 00:23:06,000
เด็กนั่นอาจ
ไร้ประสบการณ์และหัวคิด 

334
00:23:06,030 --> 00:23:09,100
แต่เขาก็มี
ความกล้า 

335
00:23:09,140 --> 00:23:12,440
- ในแบบของเขาเช่นกัน 

336
00:23:15,910 --> 00:23:18,170
พูดต่อเถิด
ข้าไม่ได้ตั้งใจขัดจังหวะ 

337
00:23:18,210 --> 00:23:20,710
ข้าหวังว่าคนเถื่อนของเจ้า
จะมีประโยชน์บ้างนา 

338
00:23:20,740 --> 00:23:22,710
มิฉะนั้นเราก็เสีย
อาวุธเลอค่าแก่พวกมัน 

339
00:23:22,750 --> 00:23:26,150
คนที่ขนดกยืนยันว่าเขา
ต้องได้ขวานสองด้าม 

340
00:23:26,180 --> 00:23:28,720
เป็นเหล็กกล้าสีดำ
และใช้ได้สองด้าน 

341
00:23:28,750 --> 00:23:30,690
แชงค์กาโปรดปรานขวาน 

342
00:23:30,720 --> 00:23:33,320
เมื่อการต่อสู้เริ่มต้น
เจ้ากับคนป่าของเจ้า 

343
00:23:33,360 --> 00:23:35,560
ต้องอยู่ในแนวหน้า 

344
00:23:35,590 --> 00:23:37,020
- แนวหน้ารึ 

345
00:23:37,060 --> 00:23:38,920
ข้ากับชนเผ่า
อยู่แนวหน้า 

346
00:23:38,960 --> 00:23:42,460
พวกเขาดู
ดุร้ายดีนะ 

347
00:23:44,630 --> 00:23:47,840
ดุร้ายรึ
เมื่อคืน 

348
00:23:47,870 --> 00:23:51,510
มูนบราเทอร์แทง
สโตนครอว์เพื่อแย่งไส้กรอก 

349
00:23:51,540 --> 00:23:55,410
สโตนครอว์สามคนยึดตัว
มูนบราเทอร์ไว้แล้วปาดคอเขา 

350
00:23:55,450 --> 00:23:58,410
บรอนน์จัดการดึงตัวแชงค์กา
ไม่ให้ไปตัดไอ้นั่นของคนตายได้ 

351
00:23:58,450 --> 00:24:00,650
ซึ่งก็โชคดีมาก
แต่ก็ยัง 

352
00:24:00,680 --> 00:24:02,480
อัลฟ์ต้องการ
เลือดชดใช้ 

353
00:24:02,520 --> 00:24:05,120
ซึ่งแชงค์กากับกุนเธอร์
ไม่ยอมจ่าย 

354
00:24:05,150 --> 00:24:08,260
ยามที่ทหารไร้ระเบียบ
ความผิดอยู่ที่ผู้นำ 

355
00:24:08,290 --> 00:24:09,820
แน่นอนว่า
มีวิธีฆ่าข้าอีกหลายวิธี 

356
00:24:09,860 --> 00:24:11,890
ที่เป็นอันตรายน้อยกว่า
ให้ร่วมศึก 

357
00:24:11,930 --> 00:24:14,630
ข้าจะไม่พูด
เรื่องนี้อีก 

358
00:24:18,870 --> 00:24:22,070
เหมือนว่าข้าจะ
ไม่หิวแหะ 

359
00:24:22,100 --> 00:24:23,970
ขออภัย ทุกท่าน 

360
00:24:36,620 --> 00:24:39,650
เจ้าไปหาสาวงาม
มาจากไหนในยามนี้ 

361
00:24:39,690 --> 00:24:42,420
- ข้าชิงตัวนางมา
- ชิงตัว 

362
00:24:42,460 --> 00:24:45,490
- จากใคร
- จาก 

363
00:24:45,520 --> 00:24:47,390
เซอร์ ชื่ออะไรหนอ 

364
00:24:47,430 --> 00:24:50,130
ข้าไม่รู้
อยู่ห่างไปอีกสามเต็นท์น่ะ 

365
00:24:50,160 --> 00:24:53,360
แล้วเขาไม่ว่าอะไร
เจ้าเลยรึ 

366
00:24:53,400 --> 00:24:56,900
เขาก็พูดอะไรนิดหน่อย 

367
00:24:59,000 --> 00:25:01,970
โอกาสที่ข้า
จะอยู่นานพอ 

368
00:25:02,010 --> 00:25:04,610
ให้เขาโต้ตอบ
ลดลงอย่างฮวบฮาบเลย 

369
00:25:04,640 --> 00:25:07,040
เราเป็น
แนวหน้าพรุ่งนี้ 

370
00:25:09,710 --> 00:25:11,910
งั้น 

371
00:25:13,180 --> 00:25:17,220
ข้าว่าข้าไปหา
ให้ตัวเองอีกสักคนดีกว่า 

372
00:25:20,750 --> 00:25:22,190
เจ้าเป็นใคร 

373
00:25:22,220 --> 00:25:24,520
ท่านอยากให้ข้าเป็นใคร 

374
00:25:24,520 --> 00:25:26,960
แม่เจ้าเรียกเจ้า
ว่ากระไร 

375
00:25:26,990 --> 00:25:28,740
เชล 

376
00:25:28,770 --> 00:25:30,500
แม่ท่านเรียก
ท่านว่ากระไร 

377
00:25:30,700 --> 00:25:33,100
แม่ข้าตายตอนให้กำเนิดข้า 

378
00:25:33,130 --> 00:25:36,670
ข้ามาที่นี้เพราะงั้นหรือ
เราจะได้พูดเรื่องแม่ของเรา 

379
00:25:36,700 --> 00:25:40,200
- นั่นสำเนียงจากที่ไหน
- ต่างชาติ 

380
00:25:40,270 --> 00:25:42,070
ต่าง... 

381
00:25:43,470 --> 00:25:45,210
ท่านต้องการสิ่งใดจากข้า 

382
00:25:45,240 --> 00:25:47,980
ข้าต้องการสิ่งใดจากเจ้า 

383
00:25:48,010 --> 00:25:51,350
ข้าต้องการให้เจ้าร่วมเต็นท์ 

384
00:25:51,380 --> 00:25:54,420
ให้เจ้ารินไวน์
หัวเราะเมื่อข้าเล่ามุข 

385
00:25:54,450 --> 00:25:57,250
นวดขาที่ปวดเมื่อย
หลังจากขี่ม้ามาทั้งวัน 

386
00:25:57,290 --> 00:25:59,550
ข้าต้องการไม่ให้
เจ้าไปนอนกับใครอีก 

387
00:25:59,590 --> 00:26:01,560
ตราบเท่าที่
เรายังอยู่ด้วยกัน 

388
00:26:01,590 --> 00:26:05,760
และข้าต้องการเสพสุขกับเจ้า
เหมือนเป็นคืนสุดท้ายบนโลก 

389
00:26:05,790 --> 00:26:08,060
ซึ่งก็อาจเป็นเช่นนั้น 

390
00:26:08,100 --> 00:26:09,700
แล้วข้าจะได้อะไร 

391
00:26:09,730 --> 00:26:12,970
อย่างแรกก็ความปลอดภัย 

392
00:26:13,000 --> 00:26:15,740
ไม่มีใครทำร้ายเจ้า
ตราบเท่าที่เจ้าเป็นของข้า 

393
00:26:16,810 --> 00:26:19,140
อย่างที่สอง การที่มี
ข้าเป็นคู่ร่วมเตียง 

394
00:26:19,180 --> 00:26:22,140
ซึ่งข้าได้ยินมาว่า
มันยอดเยี่ยม 

395
00:26:22,180 --> 00:26:24,510
ใครบอกท่านกัน
ผู้หญิงที่ท่านจ่ายเงินให้หรือ 

396
00:26:24,550 --> 00:26:27,650
อย่างที่สาม เงินมากเกิน 

397
00:26:27,680 --> 00:26:31,150
กว่าเจ้าจะใช้หมด
แม้จะอยู่ไปอีกนับพันปี 

398
00:26:31,180 --> 00:26:34,290
ยอมรับข้อเสนอข้าไหม 

399
00:26:52,530 --> 00:26:55,840
มาเริ่มคืนสุดท้าย
บนโลกของท่านกันดีกว่า 

400
00:27:15,560 --> 00:27:17,560
ดอธ--ดอแรธ... 

401
00:27:17,590 --> 00:27:21,020
Ki ha-- hammi... 

402
00:27:21,060 --> 00:27:24,760
Ish nokitta... 

403
00:27:24,790 --> 00:27:26,760
Qana'th... 

404
00:27:28,730 --> 00:27:30,130
คาลิสี 

405
00:27:30,160 --> 00:27:31,560
เข้ามา 

406
00:27:33,930 --> 00:27:35,970
เขาแข็งแกร่งมาก 

407
00:27:36,000 --> 00:27:39,140
ไม่มีใครรู้หรอกว่า
เขาแกร่งเพียงใด 

408
00:27:57,420 --> 00:28:01,020
- เขาจะตายคืนนี้ คาลลีสี 
- เขาไม่อาจตายได้ 

409
00:28:01,060 --> 00:28:03,760
เขาตายไม่ได้ ข้าไม่ยอม 

410
00:28:03,790 --> 00:28:07,030
แม้แต่ ราชินี 
ก็ไม่มีพลังอำนาจอย่างนั้น 

411
00:28:09,700 --> 00:28:12,930
เราต้องรีบไป ข้าได้ยินมาว่า
มีท่าเรือที่ แอสไซ-- 

412
00:28:12,970 --> 00:28:17,170
- ข้าจะไม่ทิ้งเขา 
- เขาพร้อมจะจากไปแล้ว คาลลีสี 

413
00:28:17,200 --> 00:28:19,240
ดอแรธ-- 

414
00:28:19,270 --> 00:28:21,170
ถ้าหากว่า-- 

415
00:28:21,210 --> 00:28:24,270
หากว่าเขาตาย 

416
00:28:24,310 --> 00:28:27,110
ข้าจะหนีไปทำไมกัน 

417
00:28:27,150 --> 00:28:29,350
ข้าเป็นถึงคาลลีสี 

418
00:28:29,380 --> 00:28:32,980
และลูก ลูกชายข้าจะเป็นคาลต่อจากโดรโก 

419
00:28:33,020 --> 00:28:36,090
ที่นี่ไม่ใช่ เวสท์เตอรอส
ที่ถือสายเลือดราชนิกูล 

420
00:28:36,120 --> 00:28:39,120
ที่นี่พวกเขาถือแต่ความแข็งแกร่ง
พวกเขาจะต่อสู้ 

421
00:28:39,160 --> 00:28:40,960
หลังจากโดรโกตาย 

422
00:28:40,990 --> 00:28:43,630
ใครที่ชนะการต่อสู้ 
จะเป็นคาลคนใหม่ 

423
00:28:43,660 --> 00:28:45,860
เขาจะไม่ต้องการ
ให้มีเสี้ยนหนามเหลือไว้ 

424
00:28:45,900 --> 00:28:48,500
ลูกชายท่าน
จะถูกพรากไปจากอกท่าน 

425
00:28:48,530 --> 00:28:50,700
และโยนให้ฝูงหมา 

426
00:28:50,740 --> 00:28:54,440
ข้าจะไม่ทิ้งเขา 

427
00:29:03,950 --> 00:29:06,920
แผลติดเชื้อแล้ว 

428
00:29:07,050 --> 00:29:08,420
เจ้าเป็นคนทำ แม่มด 

429
00:29:09,050 --> 00:29:10,020
หยุดซะ! 

430
00:29:11,050 --> 00:29:12,520
ข้าไม่อยากให้นางเจ็บ 

431
00:29:13,050 --> 00:29:17,020
ไม่หรือ เจ้าไม่อยากให้นางบาดเจ็บ 

432
00:29:18,050 --> 00:29:25,020
อ้อนวอนเถิดว่าเราจะไม่ทำร้ายเจ้าด้วย
เจ้าปล่อยให้นางแม่มดแตะต้องคาล 

433
00:29:26,050 --> 00:29:28,020
ระวังปากเจ้าเสีย
นางยังเป็นคาลลีสิของเจ้าอยู่ 

434
00:29:30,050 --> 00:29:32,020
แค่ในยามที่เลือดแห่งสายเลือดข้า
ยังมีชีวิตเท่านั้น 

435
00:29:36,050 --> 00:29:39,020
เมื่อเขาตาย นางก็ไร้ค่า 

436
00:29:45,050 --> 00:29:51,020
ข้าไม่เคยไร้ค่า
ข้าคือสายเลือดของมังกร 

437
00:29:53,050 --> 00:29:58,020
มังกรตายหมดแล้วคาลลิสี 

438
00:30:06,940 --> 00:30:09,810
ข้าคิดว่าท่านควร
สวมเกราะคืนนี้ 

439
00:30:09,840 --> 00:30:12,440
ข้าว่าท่านพูดถูก 

440
00:30:16,980 --> 00:30:18,650
ท่านช่วย
ชีวิตข้าอีกครา 

441
00:30:18,680 --> 00:30:21,320
และเจ้าต้อง
ช่วยเขา 

442
00:30:21,350 --> 00:30:23,720
มันเหลือกว่า
ผู้รักษาจะทำได้แล้ว 

443
00:30:23,750 --> 00:30:26,460
ข้าทำได้เพียง
บรรเทาความเจ็บปวด 

444
00:30:26,490 --> 00:30:28,620
ช่วยเขาและข้าจะให้อิสระแก่เจ้า
ข้าสาบาน 

445
00:30:29,860 --> 00:30:31,930
เจ้าต้องรู้สักวิธี 

446
00:30:31,960 --> 00:30:33,800
สัก... 

447
00:30:33,830 --> 00:30:35,700
เวทย์มนต์สักบท 

448
00:30:38,300 --> 00:30:40,200
มีคาถาอยู่หนึ่ง 

449
00:30:40,230 --> 00:30:42,470
บางคนบอกว่าความตาย
อาจจะดีกว่า 

450
00:30:53,280 --> 00:30:55,010
ทำเสีย 

451
00:30:55,050 --> 00:30:57,120
ช่วยเขา 

452
00:30:57,150 --> 00:30:58,950
มันมีราคา 

453
00:30:58,970 --> 00:31:00,490
เงินทอง
อะไรก็ได้ตามเจ้าต้องการ 

454
00:31:00,550 --> 00:31:02,990
ไม่ใช่เรื่องเงินทอง
มันคือมนต์ดำ 

455
00:31:03,020 --> 00:31:05,290
เพียงความตายเท่านั้นที่จ่ายแก่ชีวิต 

456
00:31:08,460 --> 00:31:10,190
ความตายของข้า 

457
00:31:10,230 --> 00:31:13,230
ไม่
ไม่ใช่ของท่าน คาลลีสิ 

458
00:31:14,830 --> 00:31:16,400
นำม้าเขามาให้ข้า 

459
00:31:39,820 --> 00:31:41,460
คาลลีสิ
อย่าทำแบบนี้ 

460
00:31:41,490 --> 00:31:45,260
- ให้ข้าฆ่านางแม่มด
- ฆ่านางแล้วเจ้าจะฆ่าคาลของเจ้า 

461
00:31:45,290 --> 00:31:48,100
มันเป็นมนต์ดำ
ของต้องห้าม 

462
00:31:48,130 --> 00:31:51,900
ข้าคือคาลลีสิ
ข้าบอกเองว่าสิ่งใดต้องห้าม 

463
00:32:02,180 --> 00:32:03,610
ไปเสีย 

464
00:32:03,650 --> 00:32:05,850
- พาตัวนางออกไปด้วย 

465
00:32:05,880 --> 00:32:08,050
ไปสิ 

466
00:32:10,350 --> 00:32:11,490
อิรริยา 

467
00:32:12,750 --> 00:32:14,320
ท่านก็ต้องไปเช่นกัน 

468
00:32:14,360 --> 00:32:16,660
เมื่อข้าเริ่มร่ายคาถา
ห้ามผู้ใดเข้ามา 

469
00:32:16,690 --> 00:32:19,460
คนตาย
จะมาชุมนุมกันที่นี้ 

470
00:32:32,040 --> 00:32:34,540
จักไม่มีผู้ใดเข้ามา 

471
00:32:42,650 --> 00:32:45,090
พาเขากลับมาหาข้า 

472
00:33:01,570 --> 00:33:03,470
ท่านทำอะไรลงไป 

473
00:33:03,510 --> 00:33:05,810
ข้าต้องช่วยเขา 

474
00:33:05,840 --> 00:33:08,980
เราคงเดินทางไปได้สิบไมล์
ไกลจากที่นี้มุ่งสู่เออชายด์ 

475
00:33:09,010 --> 00:33:11,210
ท่านคงได้ปลอดภัย 

476
00:33:17,350 --> 00:33:20,620
ต้องไม่เป็นแบบนี้ 

477
00:33:21,350 --> 00:33:22,620
มันต้องเป็นแบบนี้ 

478
00:33:23,350 --> 00:33:23,860
แม่มด 

479
00:33:23,860 --> 00:33:25,430
Mra qothoon vosaan-- 

480
00:33:26,860 --> 00:33:27,430
ไม่ เจ้าห้าม 

481
00:33:27,700 --> 00:33:29,830
คาลลีสิ 

482
00:33:30,700 --> 00:33:33,830
อย่าขยับ ดอธแรคคี 

483
00:34:13,810 --> 00:34:15,440
ท่านบาดเจ็บหรือไม่ 

484
00:34:15,470 --> 00:34:16,940
- เด็ก 

485
00:34:16,980 --> 00:34:18,610
กำลังจะคลอด 

486
00:34:18,640 --> 00:34:21,180
- ตามตัวหมอตำแย
- พวกนางจะไม่มา 

487
00:34:21,210 --> 00:34:23,210
พวกนางว่าคาลิสีต้องคำสาป 

488
00:34:23,250 --> 00:34:25,780
นางต้องมา
มิฉะนั้นข้าจะสั่งตัดหัว 

489
00:34:27,050 --> 00:34:29,550
แม่มดนั้น
นางทำคลอดได้ 

490
00:34:29,590 --> 00:34:32,130
ข้าเคยได้ยินมา 

491
00:34:54,340 --> 00:34:56,070
ท่านทรมานอยู่หรือ
ราชสีห์ข้า 

492
00:34:56,110 --> 00:34:58,680
- ไม่
- สีหน้าท่านดูเหมือนกำลังทรมาน 

493
00:34:58,710 --> 00:35:02,080
ไฟกำลังเผาไหม้
ผิวอ่อนนุ่ม 

494
00:35:05,280 --> 00:35:07,350
  

495
00:35:09,020 --> 00:35:11,790
สาปส่งเจ้า
เจ้าไร้ความรู้สึกหรือไร 

496
00:35:11,820 --> 00:35:14,020
- แค่คุ้นชิน
- ดื่ม 

497
00:35:16,060 --> 00:35:18,790
มาเล่นเกมใหม่ดีกว่า 

498
00:35:18,830 --> 00:35:21,930
มีเกมทีใช้มีดบราโวซี
ที่ข้าสอนเจ้าเล่นได้ 

499
00:35:21,960 --> 00:35:24,760
มันมีโอกาส
ที่ต้องเสียนิ้วหรือเปล่า 

500
00:35:24,800 --> 00:35:27,770
- ไม่ดอกหากเจ้าชนะ
- งั้นผ่าน  

501
00:35:27,800 --> 00:35:30,300
ไม่เอาเกมที่ใช้ไฟ
หรือเล่นมีด 

502
00:35:30,330 --> 00:35:33,240
มาเล่นใน
สิ่งที่ข้าถนัดดีกว่า 

503
00:35:33,270 --> 00:35:35,470
ท่านถนัดเรื่องใด 

504
00:35:35,510 --> 00:35:37,470
เผอิญว่าข้า
เก่งเรื่องสังเกตบุคลิก 

505
00:35:37,510 --> 00:35:39,910
- ฟังดูน่าเบื่อหน่าย
- ไม่เลย 

506
00:35:39,940 --> 00:35:42,710
เล่นแบบนี้นะ
ข้าจะพูด 

507
00:35:42,740 --> 00:35:45,180
เกี่ยวกับอดีตเจ้า
ถ้าข้าพูดถูก 

508
00:35:45,210 --> 00:35:47,450
เจ้าดื่ม
หากข้าผิด ข้าดื่ม 

509
00:35:47,480 --> 00:35:50,180
ห้ามโกหก
ข้ารู้ถ้าเจ้าโกหก 

510
00:35:50,220 --> 00:35:52,280
ข้าไม่อยากเล่นเกมนี้ 

511
00:35:52,320 --> 00:35:54,520
ก็ได้
บรอนน์ก่อน 

512
00:35:58,420 --> 00:36:00,860
พ่อทุบตีเจ้า 

513
00:36:06,000 --> 00:36:08,460
แต่แม่ข้า
ตีแรงกว่า 

514
00:36:11,200 --> 00:36:14,400
เจ้าฆ่าชายคนแรก
ก่อนอายุสิบสอง 

515
00:36:14,440 --> 00:36:16,340
ผู้หญิงต่างหาก 

516
00:36:18,810 --> 00:36:20,970
นางเหวี่ยง
ขวานใส่ข้า 

517
00:36:22,580 --> 00:36:24,310
เจ้าเคยไป
ตอนเหนือของกำแพง 

518
00:36:27,350 --> 00:36:29,450
ไปทำอะไรที่นั้น 

519
00:36:30,620 --> 00:36:31,750
ทำงาน 

520
00:36:31,820 --> 00:36:33,820
และ 

521
00:36:33,820 --> 00:36:35,890
เจ้าเคยรักหญิงคนหนึ่ง
เมื่อนานมาแล้ว 

522
00:36:35,920 --> 00:36:39,190
แต่มันกลายเป็นเรื่องเลวร้าย เจ้าจึง
ไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองรักใครอีก 

523
00:36:40,990 --> 00:36:43,430
เดี๋ยว นั่นมันข้านี่หว่า 

524
00:36:46,630 --> 00:36:49,500
ตาเจ้า หญิงต่างชาติ
ที่ลึกลับของข้า 

525
00:36:49,540 --> 00:36:51,370
ข้าไม่อยากเล่น 

526
00:36:51,400 --> 00:36:55,270
แต่มันสนุกดีออก
ดูสิว่าเราสนุกกันแค่ไหน 

527
00:36:58,410 --> 00:36:59,950
แม่เจ้า
เป็นโสเภณี 

528
00:37:01,380 --> 00:37:03,780
ดื่ม 

529
00:37:09,320 --> 00:37:11,220
ตกลง 

530
00:37:11,260 --> 00:37:13,990
พ่อเจ้าทิ้งครอบครัวไป
ตอนเจ้ายังเด็กมาก 

531
00:37:14,030 --> 00:37:16,030
- และไม่เคยกลับมา
- ดื่ม 

532
00:37:17,240 --> 00:37:18,990
ข้าว่าเราตั้งกฎ
ห้ามโกหกแล้วนะ 

533
00:37:19,010 --> 00:37:20,210
ดื่ม ! 

534
00:37:23,570 --> 00:37:26,140
อืมมมม 

535
00:37:27,540 --> 00:37:29,370
เจ้าต้องการ
ชีวิตที่แตกต่างออกไป 

536
00:37:29,410 --> 00:37:32,540
เจ้ามาจากที่หนึ่ง
และอยากอยู่ในอีกที่หนึ่ง 

537
00:37:32,580 --> 00:37:35,150
คนทั้งโลก
คงต้องดื่มกับข้อนั้น 

538
00:37:35,180 --> 00:37:37,450
งั้นเจาะจง 

539
00:37:37,480 --> 00:37:40,680
เจ้าอยากอยู่ที่อื่น
หากเจ้าจะไปได้อย่างไร 

540
00:37:40,720 --> 00:37:44,390
ข้าไม่คิดว่าชีวิตของ
เหล่าซิสเตอร์ผู้เงียบงันเหมาะกับเจ้า 

541
00:37:44,420 --> 00:37:48,690
งั้นสาวไร้ชาติตระกูล
ต้องทำเช่นไร 

542
00:37:52,060 --> 00:37:54,300
ดื่ม 

543
00:37:56,030 --> 00:37:59,000
- แน่ใจหรือว่า
- ดื่ม 

544
00:38:03,540 --> 00:38:07,210
และอย่าพูดเกี่ยวกับ
พ่อแม่ข้าอีก 

545
00:38:07,250 --> 00:38:10,680
มิฉะนั้นข้าจะควัก
ลูกตาท่านออกมา 

546
00:38:14,220 --> 00:38:17,260
แม่หญิงของข้า หาก
ข้าทำให้ท่านไม่พอใจ ข้าขออภัย 

547
00:38:17,290 --> 00:38:19,460
ตาข้า 

548
00:38:19,490 --> 00:38:21,890
ตกลง 

549
00:38:21,930 --> 00:38:24,230
ถามมาเลย 

550
00:38:24,260 --> 00:38:27,330
พยายามอ่าน
คนประหลาดเช่นข้า 

551
00:38:27,360 --> 00:38:30,130
- ท่านเคยตกหลุมรักใคร
- เกมไม่ได้เล่นแบบนี้เสียหน่อย 

552
00:38:30,170 --> 00:38:32,500
ข้าไม่สนว่าเกม
ต้องเล่นเช่นไร 

553
00:38:32,540 --> 00:38:34,640
ใต้เท้าเรานี่
เคยผ่านการสมรส 

554
00:38:35,740 --> 00:38:37,740
- สมรสหรือ
- เจ้าได้ยินมาจากไหน 

555
00:38:37,770 --> 00:38:41,310
เราได้ยินหลายอย่าง
ตอนเล่นทอดลูกเต๋ากับทหารเลนนิสเตอร์ 

556
00:38:43,750 --> 00:38:45,050
คืนอื่น
ดีกว่ากระมัง 

557
00:38:45,080 --> 00:38:48,390
ไม่ใช่คืนอื่น
คืนนี้ 

558
00:38:49,820 --> 00:38:51,560
มันไม่ใช่
เรื่องน่าปรีดาอะไรนัก 

559
00:38:53,590 --> 00:38:56,730
- บางทีข้าอาจจะร้องไห้
- ข้าว่าแม่หญิงกับข้า 

560
00:38:56,770 --> 00:38:59,500
เล่าเรื่องไม่น่าปรีดาได้เศร้ากว่า
ของใต้เท้า 

561
00:39:01,900 --> 00:39:04,170
งั้นก็ 

562
00:39:07,370 --> 00:39:10,980
ตอนนั้นข้าอายุสิบหก พี่ชายข้า เจมี่
กับข้ากำลังขี่ม้า 

563
00:39:11,010 --> 00:39:14,710
ตอนเราได้ยินเสียงกรีดร้อง
นางวิ่งมาบนถนน 

564
00:39:14,750 --> 00:39:17,410
เสื้อผ้าขาดวิ่น
และคนสองคนไล่กวดมา 

565
00:39:17,450 --> 00:39:21,980
เจมี่ไล่คนพวกนั้นได้อย่างง่ายดาย
ขณะข้าคลุมเสื้อให้แก่นาง 

566
00:39:22,020 --> 00:39:24,070
นางกลัวเกินว่า
จะเดินทางต่อด้วยตนเอง 

567
00:39:24,100 --> 00:39:25,940
ฉะนั้นขณะเจมี่
ไล่กวดพวกสารเลวนั้น 

568
00:39:25,990 --> 00:39:29,120
ข้าพานางไปที่
โรงเตี๊ยมที่ใกล้ที่สุดแลหาอาหารแก่นาง 

569
00:39:29,160 --> 00:39:31,920
นางชื่อไทช่า 

570
00:39:31,960 --> 00:39:34,190
นางเป็น
ลูกกำพร้าของคนซ่อมล้อรถม้า 

571
00:39:34,230 --> 00:39:36,360
และนางหิวโหย 

572
00:39:36,400 --> 00:39:39,800
เราจัดการไก่สามตัวกับ
ไวน์ไปหนึ่งเหยือกด้วยกัน 

573
00:39:39,830 --> 00:39:43,230
ถึงแม้จะฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่ข้าก็เคย
ไม่คุ้นกับไวน์เหมือนกัน 

574
00:39:43,270 --> 00:39:46,100
ข้าลืมไปเลยว่า
เคยกลัวแค่ไหนตอนอยู่กับผู้หญิง 

575
00:39:46,140 --> 00:39:49,540
ว่าข้าเคยแต่เฝ้ารอ
ให้พวกนางหัวเราะใส่ 

576
00:39:49,570 --> 00:39:52,010
หรือเมินไปด้วยความอาย 

577
00:39:52,040 --> 00:39:54,440
หรือถามข้าเรื่อง
พี่ชายตัวสูงผู้หล่อเหลาของข้า 

578
00:39:54,480 --> 00:39:57,580
ข้าลืมทุกอย่างสิ้น
เมื่ออยู่กับไทช่า 

579
00:39:58,850 --> 00:40:01,220
และแล้วข้าก็พบ
ตัวเองอยู่บนเตียงกับนาง 

580
00:40:01,250 --> 00:40:03,690
สำหรับไก่สามตัว
ข้าควรจะหวังเช่นนั้นเนอะ 

581
00:40:03,720 --> 00:40:07,590
มันไม่ได้ยาวนานดอก ข้าไม่รู้ตัว
ว่าทำสิ่งใดอยู่ 

582
00:40:07,620 --> 00:40:10,230
แต่นางดีกับข้า 

583
00:40:10,260 --> 00:40:12,360
นางจูบข้าหลังจากนั้น 

584
00:40:12,400 --> 00:40:15,300
และร้องเพลงกล่อม 

585
00:40:15,330 --> 00:40:20,440
พอรุ่งสางข้าก็
ตกอยู่ในห้วงรักจนขอให้นางสมรสกับข้า 

586
00:40:20,470 --> 00:40:23,170
คำโกหกเล็กน้อย เงินเหรียญทองสองสามเหรียญ
และเซบตันที่เมามาย 

587
00:40:23,210 --> 00:40:25,610
ท่านก็จะได้พีธีสมรส
สามีแลภรรยา 

588
00:40:25,640 --> 00:40:29,250
เป็นเวลาสองอาทิตย์
จนกระทั่งเซบตันได้สติ 

589
00:40:29,280 --> 00:40:31,310
และบอกพ่อข้า 

590
00:40:31,350 --> 00:40:34,320
ข้าคิดว่า
มันจะจบแค่นั้นสิเนอะ 

591
00:40:34,350 --> 00:40:36,380
ก็ไม่เชิง 

592
00:40:36,420 --> 00:40:40,020
ทีแรก พ่อข้าบังคับ
ให้เจมี่บอกความจริง 

593
00:40:41,220 --> 00:40:44,160
นางเป็นโสเภณี 

594
00:40:45,730 --> 00:40:47,660
เจมี่จัดการ
ทุกอย่าง 

595
00:40:47,700 --> 00:40:50,530
ถนน พวกสารเลวนั้น
ทุกอย่าง 

596
00:40:50,570 --> 00:40:53,170
เขาคิดว่าถึงเวลา
ที่ข้าจะได้นอนกับสตรี 

597
00:40:55,140 --> 00:40:57,310
หลังจากพี่ชายข้าสารภาพ 

598
00:40:57,340 --> 00:41:00,640
พ่อข้าสั่งให้นำตัวภรรยาข้าเข้ามา 

599
00:41:00,680 --> 00:41:03,450
และมอบนางแก่
ทหารเขา 

600
00:41:03,480 --> 00:41:07,020
เขาจ่ายนางอย่างงาม\
หนึ่งเหรียญเงินสำหรับชายหนึ่งคน 

601
00:41:07,050 --> 00:41:10,020
มีโสเภณีกี่คนเชียว
ที่มีราคาสูงเพียงนี้ 

602
00:41:11,550 --> 00:41:14,990
เขานำตัวข้าเข้าไปที่นั้น
และบังคับให้ข้าดู 

603
00:41:15,020 --> 00:41:18,430
พอท้ายสุด
นางก็มีเหรียญเงินมากเสียจน 

604
00:41:18,460 --> 00:41:21,400
มันลื่นหลุดจาก
นิ้วมือนาง 

605
00:41:21,430 --> 00:41:24,230
และกลิ้งลง
พื้นดิน 

606
00:41:26,970 --> 00:41:29,970
เป็นข้าจะฆ่า
ชายที่ทำเช่นนั้นกับข้า 

607
00:41:30,010 --> 00:41:33,240
ท่านควรจะรู้
ว่านางเป็นโสเภณี 

608
00:41:33,280 --> 00:41:35,580
จริงหรือ 

609
00:41:35,610 --> 00:41:38,450
ข้าอายุสิบหก เมามาย
และเมารัก 

610
00:41:38,480 --> 00:41:40,380
หญิงที่เกือบ
จะถูกข่มขืน 

611
00:41:40,420 --> 00:41:43,380
จะไม่ชวนชายอื่น
ขึ้นเตียงหลังจากนั้นสองชั่วโมง 

612
00:41:44,990 --> 00:41:49,290
อย่างที่พูด
ข้ายังเด็กและโง่เขลา 

613
00:41:51,490 --> 00:41:53,930
ท่านก็ยัง
เด็กและโง่เขลา 

614
00:42:35,670 --> 00:42:37,300
มีอะไร
เจ้าต้องการอะไร 

615
00:42:37,340 --> 00:42:39,170
สงคราม
เริ่มแล้ว ตื่น 

616
00:42:39,210 --> 00:42:42,110
- อะไรนะ
- พวกเขาเดินทางตอนกลางคืนด้วย 

617
00:42:42,140 --> 00:42:44,380
อยู่ห่างไปอีกไมล์ทางเหนือ 

618
00:42:44,410 --> 00:42:47,010
- ไปหาตัวเด็กรับใช้มา
- เจ้าไม่มีเด็กรับใช้ 

619
00:42:49,380 --> 00:42:51,720
หากข้าตาย ร่ำไห้เพื่อข้าด้วย 

620
00:42:52,950 --> 00:42:56,050
ท่านก็ตายแล้ว
จะรู้ได้อย่างไร 

621
00:43:02,100 --> 00:43:04,060
ข้ารู้น่า 

622
00:43:05,900 --> 00:43:07,770
ระวัง
ไปสิ 

623
00:43:08,800 --> 00:43:10,370
ออกไปให้พ้นทาง 

624
00:43:10,400 --> 00:43:12,770
หลบไป 

625
00:43:18,910 --> 00:43:20,780
อยู่ต่ำๆไว้ 

626
00:43:20,820 --> 00:43:22,920
อยู่ต่ำๆหรือ 

627
00:43:22,950 --> 00:43:25,520
ถ้าเจ้าโชคดี
จะไม่มีคนสังเกตเห็นเจ้า 

628
00:43:25,550 --> 00:43:28,090
ข้าเกิดมาโชคดี 

629
00:43:30,790 --> 00:43:32,990
ชนเผ่าแห่งเวลทั้งหลาย 

630
00:43:33,030 --> 00:43:35,860
มารวมตัวกัน 

631
00:43:35,900 --> 00:43:38,400
สโตนครอว์ 

632
00:43:38,440 --> 00:43:40,700
แบล็ก เอียส์
เบิร์นแมน 

633
00:43:40,740 --> 00:43:43,470
- มูนบราเทอร์
- เพนเท็ท ด๊อก 

634
00:43:43,510 --> 00:43:45,870
และเพนเท็ท ด็อก 

635
00:43:45,910 --> 00:43:49,380
เจ้าจักได้เริ่ม
ควบคุมเวลตั้งแต่บัดนี้ 

636
00:43:49,410 --> 00:43:52,280
มุ่งหน้าอ้างสิทธิ
สิ่งที่เป็นของเจ้า 

637
00:43:52,310 --> 00:43:54,750
ครึ่งคน ครึ่งคน 

638
00:43:54,780 --> 00:43:57,720
ครึ่งคน
ครึ่งคน 

639
00:43:57,750 --> 00:44:00,950
ครึ่งคน ครึ่งคน 

640
00:44:00,990 --> 00:44:02,920
สู่ศึก 

641
00:44:45,160 --> 00:44:47,500
เจ้าเป็นทหารที่ห่วยแตก 

642
00:44:49,530 --> 00:44:51,500
ข้ายังไม่ตายหรือ 

643
00:44:51,530 --> 00:44:54,870
เจ้ายังไม่ตาย 

644
00:44:59,470 --> 00:45:01,270
เราชนะใช่หรือไม่? 

645
00:45:01,310 --> 00:45:03,910
เราคงไม่ได้นั่งคุยกัน
หากไม่ชนะ 

646
00:45:16,790 --> 00:45:19,590
ชนเผ่าเรา
เป็นเยี่ยงใดบ้าง 

647
00:45:20,730 --> 00:45:22,930
ก็ดี 

648
00:45:22,960 --> 00:45:26,100
เยี่ยมจริง
ที่พวกเขาเข้ากันได้ 

649
00:45:26,130 --> 00:45:28,200
เจ้าบาดเจ็บ 

650
00:45:28,230 --> 00:45:31,430
ดียิ่งที่ท่านสังเกตเห็น 

651
00:45:31,470 --> 00:45:33,570
ได้ยินว่าเราชนะ 

652
00:45:33,600 --> 00:45:36,240
เฮอะ\
หน่วยลาดตระเวนผิดพลาด 

653
00:45:36,270 --> 00:45:40,310
มีคนในปกครองของสตาร์คสองพันคน
มิใช่สองหมื่น 

654
00:45:41,440 --> 00:45:43,480
เราได้ตัวเด็กสตาร์คนั้นหรือไม่
อย่างน้อยๆ 

655
00:45:43,510 --> 00:45:45,550
เขาไม่อยู่ที่นี้ 

656
00:45:45,580 --> 00:45:47,420
แล้วอยู่ที่ใด 

657
00:45:47,450 --> 00:45:50,120
กับผู้คนอีก18,000คน 

658
00:45:53,020 --> 00:45:55,490
แล้วพวกเขาอยู่ที่ใด 

659
00:46:05,600 --> 00:46:07,930
เราควรไปได้แล้วท่านหญิง 
-ไม่! 

660
00:46:12,770 --> 00:46:15,410
ท่านหญิง! 

661
00:46:50,430 --> 00:46:54,170
กว่าพวกเขาจะรู้ว่า
เกิดอะไรขึ้น มันก็เกิดไปแล้ว 

662
00:46:57,410 --> 00:46:59,610
ท่านหญิงสตาร์ค
ข้าคงยกดาบเคารพท่าน 

663
00:46:59,640 --> 00:47:01,640
แต่เหมือนว่าข้า
จะทำมันหาย 

664
00:47:01,680 --> 00:47:04,210
ข้าไม่ต้องการดาบเจ้า 

665
00:47:04,250 --> 00:47:06,880
ส่งตัวลูกสาวข้าคืนมา 

666
00:47:06,950 --> 00:47:09,020
ส่งตัวสามีข้ามา 

667
00:47:09,050 --> 00:47:11,250
ข้าเกรงว่า
ข้าเสียพวกเขาไปเหมือนกัน 

668
00:47:11,280 --> 00:47:13,850
ฆ่าเขาเสีย ร็อบ
แล้วส่งหัวเขาให้ไทวิน 

669
00:47:13,890 --> 00:47:16,050
เขาฆ่าพวกเราไปสิบคน
ท่านก็เห็นนี่ 

670
00:47:16,090 --> 00:47:18,990
เขามีประโยชน์
หากมีชีวิตมากกว่าตาย 

671
00:47:19,020 --> 00:47:22,090
นำตัวเขาไป
และตรึงโซ่เสีย 

672
00:47:22,130 --> 00:47:24,900
เราจบสงครามกันตอนนี้
ได้เลย เจ้าหนู 

673
00:47:24,930 --> 00:47:26,960
ช่วยชีวิตคนอีกนับพัน 

674
00:47:27,000 --> 00:47:29,870
ท่านสู้เพื่อสตาร์ค 
ข้าสู้เพื่อเลนนิสเตอร์ 

675
00:47:29,900 --> 00:47:33,170
ดาบ ทวน ฟัน เล็บ
เลือกอาวุธเจ้ามา 

676
00:47:33,200 --> 00:47:35,770
จบมันซะ 
ที่นี่ ตอนนี้ 

677
00:47:37,970 --> 00:47:40,640
ถ้าเราทำแบบเจ้า
ผู้สังหารกษัตริย์ 

678
00:47:40,680 --> 00:47:43,380
เจ้าก็ชนะ 

679
00:47:45,580 --> 00:47:47,750
เราจะไม่ทำแบบเจ้า 

680
00:47:49,680 --> 00:47:51,780
มากัน เจ้าหน้าหล่อ 

681
00:48:00,160 --> 00:48:02,960
ข้าส่งคนสองพัน
คนไปตายวันนี้ 

682
00:48:02,990 --> 00:48:05,530
เหล่ากวีจักขับขาน
การเสียสละนี้ 

683
00:48:05,560 --> 00:48:08,800
ใช่ แต่คนที่ตายไปแล้ว
ไม่ได้ยินดอก 

684
00:48:15,640 --> 00:48:18,340
ชัยชนะครั้งเดียวมิได้ทำให้
เราเป็นผู้พิชิต 

685
00:48:20,280 --> 00:48:22,910
เราปลดปล่อยพ่อข้าได้ฤๅ 

686
00:48:22,950 --> 00:48:25,850
ฤๅช่วยน้องสาวข้า
จากราชีนี 

687
00:48:27,480 --> 00:48:31,020
ฤๅให้อิสระแก่คนเหนือจาก
พวกที่ต้องการให้เรานอบน้อม 

688
00:48:35,730 --> 00:48:38,790
สงครามนี้เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น 

689
00:49:08,920 --> 00:49:10,890
ขอข้าชิ้นหนึ่งได้ไหม 

690
00:49:10,930 --> 00:49:13,530
ที่เป็นเลมอน
หรืออันใดก็ได้ 

691
00:49:13,560 --> 00:49:15,090
สามเหรียญทองแดง 

692
00:49:16,160 --> 00:49:17,700
แลกกับ
พิราบตัวอ้วนได้หรือไม่ 

693
00:49:17,730 --> 00:49:19,630
ไสหัวไป
ไปสิ 

694
00:49:19,670 --> 00:49:22,530
มีของเหลือ
จากเมื่อวานหรือไม่ 

695
00:49:22,570 --> 00:49:24,700
- หรือที่ไหม้ก็ได้
- ไส้หัวไป 

696
00:49:32,150 --> 00:49:34,510
ทุกคนไปไหนกันหรือ
เกิดอะไรขึ้น 

697
00:49:34,550 --> 00:49:36,000
พวกเขากำลังนำเขาNไปที่วิหารของเบย์ลอร์ 

698
00:49:36,000 --> 00:49:36,890
ใคร? 

699
00:49:36,890 --> 00:49:38,830
มือขวาของกษัตริย์ 

700
00:50:46,390 --> 00:50:48,620
- คนทรยศ
- คนขี้ขลาด 

701
00:50:48,650 --> 00:50:50,520
เบย์เลอร์ 

702
00:50:50,560 --> 00:50:52,190
เบย์เลอร์ 

703
00:50:57,860 --> 00:51:00,500
คนทรยศ
คนทรยศ 

704
00:51:20,450 --> 00:51:22,550
ข้าคือเอ็ดดาร์ด สตาร์ค 

705
00:51:22,580 --> 00:51:24,980
ลอร์ดแห่งวินเทอร์เฟล 

706
00:51:25,020 --> 00:51:27,190
และมือขวาของกษัตริย์ 

707
00:51:36,030 --> 00:51:38,530
ข้าขอสารภาพ
ความผิดกบฎของข้า 

708
00:51:38,560 --> 00:51:41,960
ภายใต้สายตาของทวยเทพ
แลมนุษย์ 

709
00:51:43,330 --> 00:51:45,400
ข้าทรยศศรัทธา
ของกษัตริย์ข้า 

710
00:51:45,440 --> 00:51:48,800
และความไว้วางใจ
ของโรเบิร์ต เพื่อนข้า 

711
00:51:50,070 --> 00:51:53,210
ข้าได้สาบานจักปกป้อง
และดูแลบุตรของเขา 

712
00:51:53,240 --> 00:51:55,610
แต่ก่อนที่เลือดเขา
จะแห้งขอด 

713
00:51:55,640 --> 00:51:58,150
ข้ากลับวางแผน
ลอบสังหารตัวลูกชาย 

714
00:51:59,580 --> 00:52:01,920
และชิงบัลลังก์
แก่ตนเอง 

715
00:52:01,950 --> 00:52:04,580
คนทรยศ 

716
00:52:12,820 --> 00:52:14,890
ขอให้หัวหน้าเซบตัน 

717
00:52:14,930 --> 00:52:18,530
และเบย์เลอร์ผู้ศักดิ์สิทธิ์
เป็นพยานต่อคำกล่าวข้าด้ว 

718
00:52:21,030 --> 00:52:23,570
จอฟฟรีย์ บาราธอร์น 

719
00:52:23,600 --> 00:52:26,440
คือทายาทที่แท้จริง
แด่ราชบัลลังก์ 

720
00:52:26,470 --> 00:52:30,110
และตามทวยเทพ
ทั้งหลาย 

721
00:52:30,140 --> 00:52:32,680
เป็นลอร์ดแห่งอาณาจักรทั้งเจ็ด 

722
00:52:32,710 --> 00:52:34,980
และผู้ปกป้องดินแดน 

723
00:52:41,350 --> 00:52:44,620
เนื่องจากเรามีบาป 

724
00:52:44,690 --> 00:52:46,590
เราจึงทนทุกข์ 

725
00:52:46,630 --> 00:52:49,490
ชายผู้นี้ได้สารภาพ
ความผิดตน 

726
00:52:49,530 --> 00:52:52,200
ต่อหน้า
ทวยเทพและมนุษย์ทุกผู้ 

727
00:52:52,230 --> 00:52:55,730
ทวพเทพยุติธรรม 

728
00:52:55,770 --> 00:52:58,600
แต่เบย์เลอร์ที่รักยิ่ง
สอนเราว่า 

729
00:52:58,640 --> 00:53:02,440
ทวยเทพมีเมตตาด้วย
เช่นกัน 

730
00:53:05,180 --> 00:53:06,840
เราจะทำเช่นไร 

731
00:53:06,880 --> 00:53:09,350
กับกบฎผู้นี้ดี
ฝ่าบาท 

732
00:53:14,250 --> 00:53:17,360
แม่ข้ามีประสงค์ให้ข้าปล่อย
ลอร์ดเอ็ดดาร์ดให้ร่วมกลุ่มไนท์วอทช์ 

733
00:53:17,390 --> 00:53:20,060
ให้ถูกถอนยศ
แลอำนาจทุกประการ 

734
00:53:20,090 --> 00:53:22,730
เขาจักต้องรับใช้ดินแดน
ด้วยโทษเนรเทศตลอดกาล 

735
00:53:22,760 --> 00:53:24,460
และแม่หญิงซานซ่า 

736
00:53:24,500 --> 00:53:27,970
ได้ขอให้มีเมตตา
ต่อพ่อนาง 

737
00:53:31,500 --> 00:53:34,640
แต่พวกนางมี
จิตใจอ่อนโยนของอิสตรี 

738
00:53:34,670 --> 00:53:37,210
ตราบเท่าที่ข้าเป็นกษัตริย์ 

739
00:53:37,240 --> 00:53:41,150
กบฎจะไม่มีวัน
ได้ยกเว้นโทษ 

740
00:53:41,180 --> 00:53:43,250
เซอร์อิลเลน 

741
00:53:43,280 --> 00:53:44,880
นำหัวเขามาให้ข้า 

742
00:53:44,920 --> 00:53:47,080
ไม่นะ หยุด 

743
00:53:47,120 --> 00:53:49,220
ท่านพ่อ
ใครก็ได้หยุดเขาที 

744
00:54:00,370 --> 00:54:02,400
ลูกข้า นี่มันบ้าคลั่งยิ่ง 

745
00:54:03,240 --> 00:54:06,170
กดให้เขาคุกเข่า 

746
00:54:11,840 --> 00:54:13,580
- อย่ามอง\
- ปล่อยข้านะ 

747
00:54:13,610 --> 00:54:16,580
ปล่อยข้า! 
-เงียบซะ! มองข้าสิ 

748
00:54:16,620 --> 00:54:19,380
มองข้า! 
อย่า! ท่านพ่อ! 

749
00:54:19,420 --> 00:54:21,490
- หยุดนะ ไม่
- กบฎ  

750
00:54:21,520 --> 00:54:23,050
อย่า ! 

751
00:54:26,530 --> 00:54:28,460
หยุดเขา หยุด 

752
00:55:14,200 --> 00:55:18,200
โปรดติดตามตอนต่อไป 

753
00:55:22,000 --> 00:55:26,000
www.thaisubtitle.com 

754
00:55:30,000 --> 00:55:34,000
บรรยายไทยโดย
Darken, bubblebo, BlackPearl