1
00:01:43,700 --> 00:01:53,970
== แปลไทย & Resync - สุนัขป่าโลกันตร์ ==
== GoTfansite.com ==
2
00:02:37,100 --> 00:02:39,200
เสียใจด้วยพะย่ะค่ะ
3
00:02:39,930 --> 00:02:41,760
เขาเป็นคนดี
4
00:02:41,800 --> 00:02:44,020
ผู้คนเรียกเขาว่า "บาริสตันผู้กล้า"
5
00:02:44,940 --> 00:02:47,760
เขาข้ามผืนทวีปมาสวามิภักดิ์
6
00:02:48,290 --> 00:02:50,790
เป็นสหายผู้สัตย์ซื่อ
7
00:02:51,500 --> 00:02:54,460
แต่มาตายในตรอก
8
00:02:54,540 --> 00:02:58,320
ด้วยน้ำมือพวกตาขาว
ซ่อนใบหน้าหลังหน้ากาก
9
00:03:00,220 --> 00:03:02,780
เราสามารถถอยเข้าโซนปิระมิด
10
00:03:02,820 --> 00:03:06,640
เสริมการคุ้มกัน แล้วบัญชาการจากในนั้นได้
11
00:03:06,640 --> 00:03:09,810
จากนั้น ก็กวาดล้างเมืองนี้
12
00:03:09,860 --> 00:03:12,940
ทีละชุมชน ทีละถนน
13
00:03:13,060 --> 00:03:15,540
จนพวกหนูไม่เหลือที่ซ่อน
14
00:03:18,960 --> 00:03:21,760
เอาที่เจ้าแนะนำก่อนนี้ดีกว่า
15
00:03:21,820 --> 00:03:26,160
คุมผู้นำตระกูลใหญ่ของเมียรีนทุกคนมาให้ข้า
16
00:03:27,080 --> 00:03:31,580
แต่ ข้าเป็นหัวหน้าตระกูลข้า
17
00:03:32,920 --> 00:03:35,140
ไม่นะ ฝ่าบาท
18
00:03:35,590 --> 00:03:38,220
ข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
19
00:03:38,260 --> 00:03:40,170
ฝ่าบาท!
20
00:04:10,540 --> 00:04:12,120
เดินหน้าไป
21
00:04:13,120 --> 00:04:16,610
ไม่นะ ท่านทำอย่างนี้ไม่ได้
22
00:04:29,220 --> 00:04:30,640
อีกก้าว
23
00:04:41,900 --> 00:04:44,420
มันจะกินเจ้า
24
00:04:44,640 --> 00:04:46,540
ถ้าข้าสั่ง
25
00:04:46,680 --> 00:04:49,040
หรืออาจไม่ต้องสั่ง
26
00:04:50,240 --> 00:04:51,580
เด็กๆ
27
00:04:53,760 --> 00:04:56,600
บ้างว่าข้าควรตัดใจจากลูกๆ
28
00:04:58,180 --> 00:05:01,420
แต่แม่ที่ดีไม่มีวันทอดทิ้งลูก
29
00:05:03,360 --> 00:05:05,940
แค่จำต้องอบรมบ้าง
30
00:05:12,740 --> 00:05:16,240
แต่ไม่มีวันทอดทิ้ง
31
00:05:40,780 --> 00:05:42,880
ผู้บริสุทธิ์
32
00:05:42,880 --> 00:05:45,900
อาจเป็นพวกเจ้าทุกคน
33
00:05:46,880 --> 00:05:49,520
หรือไม่มีสักคนก็เป็นได้
34
00:05:52,120 --> 00:05:53,920
ไม่แน่นะ
35
00:05:53,920 --> 00:05:57,240
ข้าให้มังกรช่วยตัดสิน น่าจะดี
36
00:05:58,080 --> 00:06:00,880
ทุกคนล้วนต้องตาย
37
00:06:10,040 --> 00:06:13,340
ข้าไม่อยากให้พวกมันทานมากไป
38
00:06:16,220 --> 00:06:18,500
ไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
39
00:06:54,670 --> 00:06:57,960
"แม้เดเนอริสจะรักษาอ่าวค้าทาสไว้ได้
40
00:06:58,010 --> 00:07:01,430
แต่มีผู้ต่อต้าน ทั้งภายในและภายนอก
41
00:07:01,460 --> 00:07:03,540
เธอไม่ยอมจากไป จนกว่าจะรับรอง
42
00:07:03,600 --> 00:07:06,380
อิสระภาพของเหล่าอดีตทาสได้"
43
00:07:07,320 --> 00:07:09,470
เป็นหญิงที่เยี่ยมไปเลย
44
00:07:09,520 --> 00:07:10,920
ตัวคนเดียว
45
00:07:10,960 --> 00:07:12,480
รับศึกรอบด้าน
46
00:07:12,560 --> 00:07:16,440
ไร้ครอบครัวชี้นำ หรือคุ้มครอง
47
00:07:16,480 --> 00:07:20,560
ญาติคนสุดท้าย อยู่ห่างนับพันไมล์
48
00:07:20,600 --> 00:07:24,150
เป็นไม้ใกล้ฝั่ง ไร้ประโยชน์
49
00:07:25,200 --> 00:07:28,400
อย่าพูดงั้นสิ เมสเตอร์เอมอน
50
00:07:28,490 --> 00:07:33,490
เป็นทาร์แกเรียนเพียงผู้เดียว บนผืนแผ่นดิน
51
00:07:33,540 --> 00:07:36,080
ช่างแย่เหลือเกิน
52
00:07:38,960 --> 00:07:40,800
เมสเตอร์เอมอน
53
00:07:40,830 --> 00:07:43,080
ผบ.
54
00:07:43,140 --> 00:07:46,090
แซม ข้าอยากคุยกับเมสเตอร์เพียงลำพัง
55
00:08:00,920 --> 00:08:02,960
ท่านรู้สึกอย่างไรบ้าง?
56
00:08:03,060 --> 00:08:05,770
รู้สึกเหมือนคนแก่อายุร้อยปี
57
00:08:05,820 --> 00:08:08,240
ผู้กำลังหนาวตายช้าๆ
58
00:08:11,260 --> 00:08:14,520
ข้าต้องการคำชี้แนะ
59
00:08:14,640 --> 00:08:18,000
มีเรื่องที่ข้าอยากทำ เรื่องที่...
60
00:08:18,040 --> 00:08:19,450
ต้องทำ
61
00:08:19,500 --> 00:08:21,760
แต่มันจะทำหน่วยพิทักษ์แตกแยก
62
00:08:21,840 --> 00:08:23,160
เป็นเสี่ยง
63
00:08:23,220 --> 00:08:26,300
ทหารกว่าครึ่งจะเกลียดข้าทันที
ที่ออกคำสั่ง
64
00:08:26,540 --> 00:08:30,400
ทหารกว่าครึ่งเกลียดเจ้าอยู่แล้ว ผบ.
65
00:08:30,440 --> 00:08:31,660
ลงมือเถิด
66
00:08:32,340 --> 00:08:34,180
ท่านยังไม่รู้เลยว่าคืออะไร
67
00:08:34,200 --> 00:08:35,800
นั่น ไม่สำคัญ
68
00:08:35,840 --> 00:08:37,810
เจ้าต่างหาก
69
00:08:40,240 --> 00:08:44,650
เจ้าจะไม่พบสุนทรีย์
ในการบัญชาดอก
70
00:08:44,690 --> 00:08:46,880
แต่หากมีโชค
71
00:08:46,960 --> 00:08:50,830
เจ้าจะเข้มแข็งขึ้น เพื่อทำในสิ่งที่จำเป็น
72
00:08:52,160 --> 00:08:55,920
สังหารเด็กเสีย จอน สโนว์
73
00:08:56,500 --> 00:09:00,000
ฤดูหนาวมาเคาะประตูบ้านแล้ว
74
00:09:00,040 --> 00:09:02,200
สังหารเด็กเสีย
75
00:09:02,240 --> 00:09:05,910
เพื่อให้ชายชาตรีถือกำเนิด
76
00:09:13,980 --> 00:09:17,350
อิสระชนที่เหลืออยู่ไหนหรือ?
77
00:09:17,390 --> 00:09:19,190
พวกเขาไปไหน?
78
00:09:23,020 --> 00:09:24,620
ใครเป็นผู้นำ?
79
00:09:25,180 --> 00:09:27,420
พวกนั้นติดตามมานซ์
80
00:09:27,840 --> 00:09:30,590
ไม่ติดตามผู้อื่น
81
00:09:32,780 --> 00:09:34,820
แล้วเจ้าล่ะ?
82
00:09:36,220 --> 00:09:39,380
ท่าจะยาก ก็ถูกล่ามอยู่
83
00:09:42,540 --> 00:09:44,670
แล้วถ้าข้าปล่อยเจ้าล่ะ?
84
00:09:44,720 --> 00:09:46,040
จะปล่อยไปทำไม?
85
00:09:47,140 --> 00:09:50,060
เพราะเจ้าไม่ใช่ศัตรูข้า
86
00:09:50,300 --> 00:09:52,160
ข้าเองก็ไม่ใช่ศัตรูเจ้า
87
00:09:52,240 --> 00:09:54,980
ดูไม่เห็นจะเป็นยังงั้น
ตอนเอ็งฆ่าเพื่อนพ้องข้า
88
00:09:55,040 --> 00:09:58,100
ผู้พิทักษ์ลั่นคำสาบานมานับ 8 พันปี
89
00:09:58,150 --> 00:10:01,150
จะคุ้มครองอาณาจักรมนุษย์
90
00:10:01,720 --> 00:10:05,330
และ 8 พันปีที่ผ่านมา เรารักษาคำสาบานไม่ได้เลย
91
00:10:05,360 --> 00:10:08,450
พวกเจ้าเองก็เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรมนุษย์
92
00:10:08,480 --> 00:10:09,760
ทุกคน
93
00:10:09,860 --> 00:10:13,120
แปลว่าทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปรึ?
94
00:10:13,290 --> 00:10:15,290
- ใช่
- ทำไมเป็นตอนนี้?
95
00:10:15,340 --> 00:10:19,340
เพราะบัดนี้ ข้าคือ ผบ. หน่วยพิทักษ์ราตรี
96
00:10:19,380 --> 00:10:21,960
แล้วจะให้ข้าทำอะไร
97
00:10:22,100 --> 00:10:24,960
ผู้ บัญ ชา การ?
98
00:10:26,630 --> 00:10:28,540
ข้าจะส่งเจ้าไปนอกกำแพง
99
00:10:28,640 --> 00:10:32,550
รวบรวมอิสระชนที่เหลือทั้งหมด
ไม่ว่าแห่งหนใด แล้วพากลับมาที่นี่
100
00:10:32,610 --> 00:10:35,540
ข้าจะเปิดประตูให้พวกเขาผ่าน
101
00:10:35,860 --> 00:10:38,640
และหาที่ดินให้ตั้งรกราก
ทางใต้ของผากำแพง
102
00:10:38,820 --> 00:10:42,420
ไม่มีใครคุกเข่าให้เอ็งหรอก ข้าด้วย
103
00:10:42,520 --> 00:10:45,120
ก็ไม่ได้อยากให้มาคุกเข่า
104
00:10:45,200 --> 00:10:48,020
ข้าอยากให้สู้ร่วมกัน เมื่อถึงเวลา
105
00:10:48,060 --> 00:10:50,840
วันที่ไปบอกพวกมัน ให้สู้ร่วมกับอีกา
106
00:10:50,920 --> 00:10:55,160
คือวันที่พวกมันแหวกท้องข้า
ให้กินเครื่องในตัวเอง
107
00:10:55,210 --> 00:10:58,130
แล้วที่สู้ไม่ได้ มีกี่คน?
108
00:10:58,160 --> 00:11:00,600
ผู้หญิง เด็ก คนแก่ คนป่วย
109
00:11:00,700 --> 00:11:02,620
จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา?
110
00:11:02,720 --> 00:11:04,940
เจ้ากำลังยื่นความตายให้
111
00:11:05,260 --> 00:11:09,040
หรือยิ่งกว่าตาย
เพราะเจ้ามันหยิ่งเกินกว่าจะสงบศึก
112
00:11:11,600 --> 00:11:14,100
หรืออาจไม่ใช่ความหยิ่ง
113
00:11:15,620 --> 00:11:17,800
เจ้าอาจจะแค่ขี้ขลาด
114
00:11:24,540 --> 00:11:28,110
ข้าถูกล่ามอยู่ ก็พูดได้ซี่
115
00:11:51,280 --> 00:11:54,270
คนของเจ้าต้องการผู้นำ
116
00:11:54,300 --> 00:11:56,920
และต้องลงใต้ ก่อนสายเกินไป
117
00:11:56,940 --> 00:11:59,690
เวลาเรามีน้อย พวกเขายิ่งน้อย
118
00:11:59,730 --> 00:12:02,640
เหมันตภูติจะถึงคนของเจ้าก่อน
119
00:12:03,660 --> 00:12:06,960
ข้าไม่ได้ขอ เพื่อให้เจ้าเอาตัวรอด
120
00:12:07,040 --> 00:12:11,070
แต่สงบศึก เพื่อคนของเจ้า
121
00:12:18,380 --> 00:12:21,260
พวกมันส่วนใหญ่อยู่ฮาร์ดโฮม
122
00:12:21,400 --> 00:12:23,080
รู้ไหมอยู่ไหน?
123
00:12:23,080 --> 00:12:24,700
แหลมสตอโรลด์
124
00:12:24,780 --> 00:12:27,170
ข้าให้ม้าได้ 10 ตัว กับคน 9 คน
125
00:12:27,220 --> 00:12:28,880
เจ้าไปถึงได้ใน 1 อาทิตย์
126
00:12:28,940 --> 00:12:30,760
เราต้องใช้เรือ
127
00:12:31,640 --> 00:12:34,760
ข้าจะลองยืมเรือ
จากพระราชาสแตนนิสให้
128
00:12:37,720 --> 00:12:39,730
งั้นก็ได้
129
00:12:41,530 --> 00:12:43,770
เอ็งมากับข้าด้วย
130
00:12:44,340 --> 00:12:47,440
เอ็งคือ ผบ. ของหน่วยพิทักษ์ราตรี
131
00:12:47,490 --> 00:12:49,520
มันต้องมาจากปากเอ็ง
132
00:12:49,580 --> 00:12:52,080
พวกมันต้องการความมั่นใจ
133
00:12:52,110 --> 00:12:54,330
ว่าเรือจะไม่ถูกเผาทิ้งกลางทะเล
134
00:12:54,360 --> 00:12:59,530
ถ้าเอ็งไม่มา ข้าก็ไม่ไป
135
00:13:06,540 --> 00:13:09,980
เจ้าจะพาคนเถื่อนมา ผ่านประตูเรา?
136
00:13:10,020 --> 00:13:14,040
ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก จะตายกันนับพัน
ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย
137
00:13:14,060 --> 00:13:17,050
ก็ตายไปดิ เรามีเรื่องของตัวเองต้องห่วงอีก
138
00:13:17,100 --> 00:13:20,060
ลดศัตรูอีกต่างหาก
139
00:13:20,110 --> 00:13:21,420
น้อยลง
140
00:13:21,780 --> 00:13:24,580
- อะไร?
- เปล่า
141
00:13:24,610 --> 00:13:28,450
ฟังนะ ยังมีที่นาดีๆ ที่กิฟท์อยู่
142
00:13:28,480 --> 00:13:30,820
เป็นที่ดินที่ไม่มีใครใช้แล้ว
143
00:13:30,820 --> 00:13:32,600
กับเมืองร้างเป็นโหล
144
00:13:32,640 --> 00:13:35,040
คิดว่าทำไมชาวนาถึงทิ้งมันไปห๊ะ?
145
00:13:35,070 --> 00:13:38,350
เพราะถูกคนเถื่อนปล้น มาเป็นแรมปี
146
00:13:38,420 --> 00:13:39,920
ฆ่าพวกมันซะ!
147
00:13:39,980 --> 00:13:42,960
เหมือนที่มันทำกับชาวเมืองของเด็กคนนี้
148
00:13:43,020 --> 00:13:44,260
ใช่แล้ว!
149
00:13:44,360 --> 00:13:48,120
เราสู้รบกับพวกมันมาเป็นพันๆ ปี
150
00:13:48,200 --> 00:13:50,860
มันฆ่าล้างหมู่บ้านของเรา
151
00:13:50,860 --> 00:13:52,890
สังหารพี่น้องของเรา
152
00:13:52,940 --> 00:13:54,740
เราสังหารมันเช่นกัน
153
00:13:56,200 --> 00:14:00,470
ข้าจะตามท่านไปทุกหนแห่ง ท่านก็รู้
154
00:14:01,240 --> 00:14:03,920
- แต่มันฆ่าเกร็น
- ถูกต้อง
155
00:14:04,040 --> 00:14:06,600
- และมันฆ่าพิพ
- ใช่
156
00:14:06,640 --> 00:14:09,360
ฆ่าพี่น้องเราไปถึง 50 คน
157
00:14:09,420 --> 00:14:11,240
ข้าลืมไม่ได้
158
00:14:11,360 --> 00:14:12,680
ข้ายกโทษให้ไม่ได้
159
00:14:12,760 --> 00:14:15,210
เจ้าก็อยู่ ที่กำปั้นของปฐมบุรุษ
160
00:14:15,320 --> 00:14:18,280
ถ้าทอดทิ้ง รู้นี่พวกเขาจะกลายเป็นอะไร
161
00:14:18,320 --> 00:14:20,580
ถ้าไม่เปิดใจอยู่ร่วมกับคนเถื่อน
162
00:14:20,620 --> 00:14:23,240
ก็มีแต่จะเพิ่มจำนวนทัพซากศพ
163
00:14:23,320 --> 00:14:27,540
พวกเขาในตอนนี้ ก็ยังดีกว่าสิ่งนั้น
164
00:14:55,700 --> 00:14:57,160
ขอบใจนะ
165
00:14:57,440 --> 00:14:58,460
ออลลี
166
00:15:00,660 --> 00:15:03,360
ถ้ามีอะไรอยากพูดกับข้า
167
00:15:04,100 --> 00:15:05,810
ก็พูดเถอะ
168
00:15:11,880 --> 00:15:13,800
ไม่เป็นไรหรอก
169
00:15:15,480 --> 00:15:17,560
ท่านไม่ได้เอาจริงใช่ไหม
170
00:15:19,040 --> 00:15:21,940
ที่ไปบอกคนเถื่อนว่าอยากสงบศึก
171
00:15:22,020 --> 00:15:24,100
มันเป็นแค่กลลวงใช่ไหม
172
00:15:24,430 --> 00:15:25,950
มันไม่ใช่กลลวง
173
00:15:26,000 --> 00:15:27,440
มันเผาหมู่บ้านข้า
174
00:15:27,500 --> 00:15:29,620
ยิงศรทะลุหัวพ่อข้า
175
00:15:29,620 --> 00:15:30,820
ต่อหน้าต่อตา
176
00:15:30,940 --> 00:15:34,490
สังหารแม่ข้า และทุกคนที่ข้ารู้จัก
177
00:15:41,500 --> 00:15:45,060
ข้าเข้าใจถึงการสูญเสียคนรัก
178
00:15:46,900 --> 00:15:48,500
ข้ารู้ว่ามันยาก
179
00:15:50,380 --> 00:15:52,200
แต่ฤดูหนาวกำลังจะมา
180
00:15:53,260 --> 00:15:56,300
เรารู้ดี ว่าอะไรมาพร้อมฤดูหนาว
181
00:15:57,020 --> 00:15:59,450
เราสู้ด้วยตัวคนเดียวไม่ได้
182
00:16:04,160 --> 00:16:07,870
ท่านต้องการอะไรอีกไหม ท่าน ผบ.?
183
00:16:10,940 --> 00:16:11,620
ไม่มี
184
00:16:46,200 --> 00:16:48,570
เธออยู่ห่างแลนนิสเตอร์ทีเดียว
185
00:16:49,200 --> 00:16:51,030
นี่คือบ้านของเธอ
186
00:16:53,120 --> 00:16:56,310
บางที เลดี้ซานซาอยู่นี่อาจจะดีแล้ว
187
00:16:56,960 --> 00:16:59,280
อยู่กับบอลตัน
188
00:16:59,340 --> 00:17:02,650
ผู้สังหารแม่และพี่ชายของเธอเนี่ยนะ?
189
00:17:10,300 --> 00:17:13,580
ซานซาอยู่ในอันตราย แม้ว่าเธออาจไม่รู้ตัว
190
00:17:26,940 --> 00:17:29,260
ขอบคุณ
191
00:17:30,460 --> 00:17:34,060
เจ้าอยู่ที่นี่มานานหรือยัง?
192
00:17:34,840 --> 00:17:36,280
ขอรับ
193
00:17:37,100 --> 00:17:39,820
รู้จักลอร์ดเอ็ดดาร์ดไหม?
194
00:17:40,900 --> 00:17:42,460
รู้จัก
195
00:17:43,420 --> 00:17:45,380
รู้จักบิดาเขาด้วย
196
00:17:47,600 --> 00:17:50,220
ตระกูลสตาร์คตายหมดแล้ว
197
00:17:50,260 --> 00:17:51,980
ไม่ทุกคน
198
00:17:52,120 --> 00:17:54,860
ข้ารู้ว่ามีใครอยู่ในปราสาทหลังนั้น
199
00:17:54,920 --> 00:17:56,660
ใครๆ ก็รู้
200
00:17:56,780 --> 00:17:58,200
บอลตันไง
201
00:17:58,300 --> 00:18:01,160
ข้าไม่ได้พูดถึงบอลตัน
202
00:18:01,640 --> 00:18:04,120
ข้าต้องการส่งสารถึงเธอ
203
00:18:04,440 --> 00:18:06,680
ถึงซานซา สตาร์ค
204
00:18:07,900 --> 00:18:09,500
ท่านเป็นใคร?
205
00:18:09,600 --> 00:18:12,440
ผู้สาบานตนปกป้องเธอ
206
00:18:12,800 --> 00:18:14,320
สาบานต่อ...?
207
00:18:14,440 --> 00:18:15,640
แม่ของเธอ
208
00:18:16,660 --> 00:18:18,840
มารดาเธอตายไปแล้ว
209
00:18:18,900 --> 00:18:21,940
นั่นไม่ได้ปลดข้าจากคำสาบานนี่
210
00:18:24,400 --> 00:18:27,080
ข้ารับใช้เลดี้แคทลิน
211
00:18:27,160 --> 00:18:29,660
จวบจนบัดนี้
212
00:18:31,060 --> 00:18:33,340
เจ้าล่ะรับใช้ใคร?
213
00:18:39,340 --> 00:18:41,600
กลับมานี่
214
00:18:45,520 --> 00:18:46,660
เมอรันดา
215
00:18:46,780 --> 00:18:48,620
ข้าเห็นท่านมองเธอ
216
00:18:48,740 --> 00:18:50,260
ข้ากำลังจะแต่งกับเธอ
217
00:18:50,280 --> 00:18:54,010
มันก็ต้องมีมองบ้าง
เป็นครั้งคราว
218
00:18:56,900 --> 00:18:58,960
ไหนบอกจะแต่งกับข้า
219
00:18:59,740 --> 00:19:01,500
ก็ตั้งใจงั้น
220
00:19:01,680 --> 00:19:04,100
ตอนข้าเป็นสโนว์ ลูกนอกสมรส
221
00:19:04,160 --> 00:19:06,240
แต่ข้าเป็นบอลตันแล้ว
222
00:19:06,300 --> 00:19:09,840
ความปราถนาของข้า
ไม่ใช่ประเด็นหลักอีกต่อไป
223
00:19:10,360 --> 00:19:10,379
ข้ากำลังยกระดับวงศ์ตระกูล
224
00:19:10,379 --> 00:19:12,720
ข้ากำลังสืบสานวงศ์ตระกูล
225
00:19:15,760 --> 00:19:17,720
คิดว่าเธอสวยไหม?
226
00:19:18,280 --> 00:19:19,780
แหงสิ
227
00:19:19,880 --> 00:19:21,780
ตาไม่บอดนี่หว่า
228
00:19:34,340 --> 00:19:37,180
เจ้าก็ว่าสวยใช่มั้ยล่ะ
229
00:19:39,380 --> 00:19:42,040
ข้าแทบรอคืนแต่งงานไม่ไหว
230
00:19:42,220 --> 00:19:45,540
แต่ไม่ต้องห่วง มีเวลาให้เจ้าเหลือเฟือ
231
00:19:45,880 --> 00:19:48,320
งั้นข้าแต่งมั่งดีกว่า
232
00:19:53,500 --> 00:19:56,160
แค่ลูกสาวคนฝึกหมา
233
00:19:56,220 --> 00:20:00,160
คิดจะแต่งกับใคร
ลูกชายคนเลี้ยงม้าเรอะ?
234
00:20:06,000 --> 00:20:07,580
เจ้าเป็นของข้า
235
00:20:08,220 --> 00:20:10,960
เจ้าไม่ไปไหนทั้งนั้น
236
00:20:11,000 --> 00:20:13,100
นอกจากจะริศยาให้มากเข้า
237
00:20:13,160 --> 00:20:16,970
คนขี้อิจฉามันน่าเบื่อ
จำได้นี่ข้าทำยังไงกับพวกน่าเบื่อ
238
00:20:19,020 --> 00:20:23,600
เจ้าไม่ทำข้าเบื่อ ใช่ไหม เมอรัลดา?
239
00:20:41,540 --> 00:20:42,160
ไม่มีวัน
240
00:21:09,820 --> 00:21:11,700
ขอโทษค่ะท่านหญิง
241
00:21:11,760 --> 00:21:13,920
ข้ามาเติมน้ำในอ่าง
242
00:21:13,940 --> 00:21:16,400
อ๋อ ไม่เป็นไร--
243
00:21:17,280 --> 00:21:19,560
ท่านยังมีพรรคพวกในแคว้นเหนือ
244
00:21:19,600 --> 00:21:21,360
หากประสบปัญหา
245
00:21:21,440 --> 00:21:25,620
จงจุดเทียนที่หน้าต่างบานบนสุด
บนซากหอคอย
246
00:21:26,570 --> 00:21:29,240
- ใคร--
- ท่านไม่ได้ตัวคนเดียว
247
00:22:06,220 --> 00:22:08,000
ชอบชุดท่านจัง
248
00:22:10,100 --> 00:22:11,740
ใครเย็บให้น่ะ?
249
00:22:12,320 --> 00:22:14,440
ข้าเย็บเอง
250
00:22:14,540 --> 00:22:15,420
จริงเหรอ?
251
00:22:18,560 --> 00:22:20,260
จ... เจ้าเป็นใคร?
252
00:22:20,360 --> 00:22:23,930
เมอรัลดา เป็นลูกสาวครูฝึกสุนัข
253
00:22:27,060 --> 00:22:28,100
ขออนุญาต?
254
00:22:34,680 --> 00:22:36,120
โอ สวยจริงๆ
255
00:22:36,810 --> 00:22:38,400
ลายปักเนี่ย
256
00:22:39,580 --> 00:22:42,250
- ใครสอนหรือ?
- ท่านแม่
257
00:22:42,780 --> 00:22:46,520
เสียใจเรื่องแม่ท่านด้วย
258
00:22:46,580 --> 00:22:47,800
ขอบใจ
259
00:22:49,780 --> 00:22:52,180
ดีจังที่นางสอนให้
260
00:22:52,280 --> 00:22:53,720
เหมือนเป็นของขวัญ
261
00:22:53,820 --> 00:22:58,380
ทกครั้งที่สวมชุดฝีมือท่านเอง
262
00:22:58,500 --> 00:23:00,100
ก็จะระลึกถึงนาง
263
00:23:00,200 --> 00:23:02,540
ข้าอยากให้แม่ยังอยู่มากกว่า
264
00:23:02,570 --> 00:23:06,310
ข้าเข้าใจ มันไม่เหมือนกัน
265
00:23:06,340 --> 00:23:09,340
แต่ได้ระลึกถึงก็ดีออก
266
00:23:09,420 --> 00:23:11,380
นึกถึงเรื่องราวอย่างที่เคยเป็น
267
00:23:12,840 --> 00:23:15,560
ข้าเกือบลืม
268
00:23:15,580 --> 00:23:19,020
ยังมีอย่างอื่น
269
00:23:19,120 --> 00:23:21,770
ไว้ช่วยท่านระลึกอีก
270
00:23:30,160 --> 00:23:33,700
อยู่สุดทางนี่
271
00:23:34,220 --> 00:23:35,860
มันคืออะไร?
272
00:23:35,980 --> 00:23:38,370
รู้ก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ
273
00:23:38,900 --> 00:23:42,790
ไปสิ ปลอดภัยออก
274
00:23:42,850 --> 00:23:45,010
ท่านไม่เชื่อตาตัวเองแน่
275
00:24:47,060 --> 00:24:48,910
ธีออน?
276
00:24:58,320 --> 00:25:01,210
เจ้าไม่ควรมาที่นี่
277
00:25:21,310 --> 00:25:25,280
กลิ่นเจ้าสุกงอมเป็นพิเศษเลยนะคืนนี้
278
00:25:26,880 --> 00:25:29,100
รินเหล้าองุ่นให้หน่อย
279
00:25:53,340 --> 00:25:56,180
มีอะไรจะบอก?
280
00:25:56,780 --> 00:25:58,360
ไม่มีขอรับ
281
00:25:58,480 --> 00:25:59,320
รีค
282
00:26:04,400 --> 00:26:05,740
เธอเห็นข้าแล้ว
283
00:26:06,340 --> 00:26:07,620
ใคร?
284
00:26:07,760 --> 00:26:10,380
ซานซา เลดี้ซานซา
285
00:26:10,580 --> 00:26:12,260
เธอมาที่คอกหมา
286
00:26:13,600 --> 00:26:14,840
เธอเห็นเจ้า?
287
00:26:14,960 --> 00:26:17,480
ขอรับ ขอโทษด้วยเจ้านาย
288
00:26:17,530 --> 00:26:19,400
ยกโทษให้ข้าด้วย ข้าไม่--
289
00:26:19,450 --> 00:26:20,580
มานี่
290
00:26:29,000 --> 00:26:31,880
เจ้าต้องไม่มีความลับต่อข้า
291
00:26:32,220 --> 00:26:34,330
คุกเข่าลง
292
00:26:46,040 --> 00:26:48,760
ยื่นมือมา
293
00:27:10,860 --> 00:27:12,700
ข้ายกโทษให้
294
00:27:23,880 --> 00:27:27,010
หวังว่าเจ้าถูกใจห้องนอนนะ ท่านหญิง
295
00:27:27,050 --> 00:27:28,720
เจ้าค่ะ ขอบพระคุณใต้เท้า
296
00:27:28,820 --> 00:27:30,540
ข้าเอง
297
00:27:34,440 --> 00:27:36,260
ท่านแม่
298
00:27:36,380 --> 00:27:38,440
ขอบใจจ้ะ แรมซีย์
299
00:27:48,020 --> 00:27:52,960
ท่านหญิง เราชาวเหนือ ล้วนเป็นครอบครัวกัน
300
00:27:53,080 --> 00:27:56,660
สายเลือดเราเกี่ยวดองมานับพันปี
301
00:27:56,710 --> 00:27:59,680
ข้าอยากขอดื่มให้งานแต่งของเรา
302
00:27:59,710 --> 00:28:02,860
ขอความสุขเรา ขจรไกล จากเคลลิน
303
00:28:02,860 --> 00:28:04,250
ถึงลาสต์ฮาร์ธ
304
00:28:04,300 --> 00:28:05,980
แด่งานแต่งของเจ้า
305
00:28:06,060 --> 00:28:08,170
แด่งานแต่งของเจ้า
306
00:28:13,720 --> 00:28:17,780
เจ้าลำบากใจแน่เลย ที่ต้องมาอยู่แปลกที่
307
00:28:17,860 --> 00:28:20,930
ไม่แปลกหรอก นี่คือบ้านของข้า
308
00:28:20,940 --> 00:28:23,220
ผู้คนต่างหากที่แปลก
309
00:28:27,100 --> 00:28:28,820
พูดถูก
310
00:28:29,140 --> 00:28:30,910
แปลกมากๆ
311
00:28:33,200 --> 00:28:35,640
ขอเหล้าองุ่นอีก
312
00:28:41,640 --> 00:28:44,970
ได้ยินว่าเจ้าสองคนพบกันแล้ว
313
00:28:45,010 --> 00:28:47,860
ช่างเป็นที่ที่เหมาะเหลือเกิน
314
00:28:49,120 --> 00:28:53,060
คิดอยู่เชียว ว่าครั้งสุดท้ายที่เจ้าได้คุยกัน
315
00:28:53,180 --> 00:28:55,300
ก็คือในห้องนี้
316
00:28:57,700 --> 00:29:00,280
ยังโกรธมันอยู่ไหม
317
00:29:00,400 --> 00:29:02,560
หลังจากที่...
318
00:29:06,620 --> 00:29:08,280
มันทำเรื่องนั้น?
319
00:29:08,450 --> 00:29:10,280
ไม่ต้องห่วง
320
00:29:10,380 --> 00:29:12,990
ชาวเหนือจดจำเสมอ
321
00:29:13,780 --> 00:29:15,680
ข้าลงโทษให้แล้ว
322
00:29:15,820 --> 00:29:18,560
มันไม่ใช่ชาวเหล็กอีกต่อไป
323
00:29:18,680 --> 00:29:21,580
ไม่ใช่ธีออน เกรย์จอยอีกต่อไป
324
00:29:21,700 --> 00:29:24,000
เป็นชายคนใหม่
325
00:29:24,880 --> 00:29:27,840
ก็ไม่เชิงชายน่ะนะ
326
00:29:28,220 --> 00:29:30,170
จริงมั้ย รีค?
327
00:29:30,170 --> 00:29:31,840
ขอรับเจ้านาย
328
00:29:31,890 --> 00:29:34,060
นั่นชื่อใหม่มันล่ะ -- รีค
329
00:29:34,090 --> 00:29:36,180
ท่านทำอย่างนี้ทำไม?
330
00:29:37,660 --> 00:29:40,720
เพราะรีคมีอะไรจะพูดกับเจ้า
331
00:29:40,980 --> 00:29:42,460
ใช่ไหม รีค
332
00:29:52,680 --> 00:29:54,600
คำขอโทษไง
333
00:29:59,760 --> 00:30:03,840
ขอโทษเลดี้ซานซาสำหรับสิ่งที่เจ้าทำ
334
00:30:04,400 --> 00:30:08,170
ขอโทษที่สังหารน้องชายทั้ง 2
335
00:30:13,720 --> 00:30:15,630
ข้าขอโทษ
336
00:30:16,460 --> 00:30:18,580
มองเธอสิ รีค
337
00:30:19,700 --> 00:30:21,860
คำขอโทษไม่มีความหมาย
338
00:30:21,920 --> 00:30:24,660
ถ้าไม่มองตาอีกฝ่าย
339
00:30:30,480 --> 00:30:33,730
- ข้าขอโทษ
- ขอโทษเรื่องอะไร?
340
00:30:34,700 --> 00:30:36,740
ที่ฆ่าน้องท่าน
341
00:30:46,220 --> 00:30:50,170
นั่นไง เสร็จแล้ว
342
00:30:50,220 --> 00:30:53,100
ทุกคนรู้สึกดีขึ้นเหมือนข้าไหม?
343
00:30:53,220 --> 00:30:56,380
เมื่อกี๊ มันกดดันจริงๆ
344
00:31:01,740 --> 00:31:04,080
ท่านหญิงรู้ไหม
345
00:31:04,420 --> 00:31:07,740
เมื่อน้องๆ เจ้าถูกมันฆ่าแล้ว
346
00:31:07,800 --> 00:31:10,600
ทั้งครอบครัวก็ไม่เหลือ...
347
00:31:12,060 --> 00:31:16,620
รีคน่าจะใกล้เคียงญาติที่สุด
348
00:31:16,740 --> 00:31:18,860
ที่เจ้ามีเหลือแล้วนะ
349
00:31:19,640 --> 00:31:20,580
รีค
350
00:31:21,540 --> 00:31:24,100
เจ้าจะเป็นผู้ส่งตัวเจ้าสาว
351
00:31:26,360 --> 00:31:30,420
ต้องมีสักคน มีใครดีกว่านี้อีกล่ะ?
352
00:31:30,680 --> 00:31:31,920
ดีมั้ย? ดีมั้ย?
353
00:31:32,140 --> 00:31:34,800
ดี ดี ดีมาก
354
00:31:34,880 --> 00:31:36,160
วิเศษ
355
00:31:38,220 --> 00:31:41,460
ข้ากับวัลด้ามีข่าวดีเช่นกัน
356
00:31:41,640 --> 00:31:43,600
ไหนๆ เราก็อยู่พร้อมหน้า
357
00:31:48,700 --> 00:31:51,140
เรากำลังจะมีเด็ก
358
00:31:56,540 --> 00:31:58,530
ข้าดีใจด้วยจริงๆ
359
00:31:58,570 --> 00:32:00,140
จากลักษณะของนาง
360
00:32:00,220 --> 00:32:03,460
เมสเตอร์วอลคันบอกว่าน่าจะเป็นผู้ชาย
361
00:32:18,220 --> 00:32:20,280
ท่านแน่ใจได้ไง?
362
00:32:20,590 --> 00:32:22,340
แน่ใจเรื่อง?
363
00:32:22,400 --> 00:32:23,660
ว่านางตั้งครรภ์
364
00:32:24,020 --> 00:32:25,660
ข้าหมายถึง...
365
00:32:26,140 --> 00:32:28,080
รู้ได้ยังไง?
366
00:32:28,320 --> 00:32:31,360
เมสเตอร์วอลคันยืนยัน
ไร้ข้อกังขา
367
00:32:39,340 --> 00:32:42,920
แล้ว ท่านทำได้ยังไง?
368
00:32:43,000 --> 00:32:44,860
ทำอะไร?
369
00:32:44,940 --> 00:32:46,700
ทำให้นางท้อง
370
00:32:46,920 --> 00:32:49,540
นึกว่าเจ้ารู้อยู่แล้ว
371
00:32:49,640 --> 00:32:52,620
แน่นอน แต่ท่าน...
372
00:32:52,680 --> 00:32:53,800
หาเจอได้ไง?
373
00:32:53,880 --> 00:32:56,380
น่าอดสูสิ้นดี ตอนมื้อเย็น
374
00:32:56,440 --> 00:32:58,960
เอาสัตว์ตัวนั้นออกมาต่อหน้าเด็กหญิงสตาร์ค
375
00:32:59,020 --> 00:33:01,220
ถ้าเป็นเด็กผู้ชายล่ะ?
376
00:33:03,200 --> 00:33:05,420
ห่วงสถานะตัวเองละสิ
377
00:33:05,500 --> 00:33:07,850
สถานะข้าชัดเจนออก
378
00:33:07,890 --> 00:33:09,860
ข้าคือลูกชายของท่าน
379
00:33:10,380 --> 00:33:13,100
จนกว่าคนใหม่ที่ดีกว่าจะมาถึง
380
00:33:21,640 --> 00:33:24,420
เจ้าไม่เคยถามถึงแม่เลย
381
00:33:29,000 --> 00:33:30,740
ทำไมต้องถาม?
382
00:33:31,280 --> 00:33:34,080
แม่คลอดข้า แม่ตาย
383
00:33:35,040 --> 00:33:36,720
นี่ไงล่ะ
384
00:33:37,860 --> 00:33:39,900
นางเป็นชาวไร่
385
00:33:40,560 --> 00:33:42,980
สวย ในแบบคนทั่วไป
386
00:33:43,020 --> 00:33:44,940
เป็นเมียเจ้าของโรงสี
387
00:33:45,140 --> 00:33:48,880
ปรากฏว่ามันแต่งกันโดยไม่แจ้ง
ไม่ขออนุญาต
388
00:33:49,000 --> 00:33:50,820
เลยจับผู้ชายแขวนคอซะ
389
00:33:50,900 --> 00:33:54,180
แล้วก็จัดการผู้หญิงใต้ต้นไม้ที่ผัวมันห้อยอยู่
390
00:33:54,220 --> 00:33:56,230
มันขัดขืนตลอด
391
00:33:56,260 --> 00:33:58,720
มันโชคดีแล้ว ที่ข้าไม่จับแขวนคอ
392
00:33:58,840 --> 00:34:01,000
ปีต่อมา มันมาที่ประตู
393
00:34:01,080 --> 00:34:03,020
พร้อมทารกในอ้อมแขน
394
00:34:03,100 --> 00:34:05,360
มันอ้างว่าเป็นลูกข้า
395
00:34:05,400 --> 00:34:07,060
เกือบจับมันโบยแล้ว
396
00:34:07,120 --> 00:34:10,070
และโยนเด็กทิ้งแม่น้ำ
397
00:34:14,580 --> 00:34:16,500
แต่ ข้ามองดูเจ้า
398
00:34:16,600 --> 00:34:19,540
และเห็นไม่ต่างจากตอนนี้
399
00:34:19,700 --> 00:34:21,860
เจ้าคือลูกข้า
400
00:34:33,160 --> 00:34:36,860
สแตนนิส บะราธเธียน ตั้งทัพที่ปราสาทดำ
401
00:34:36,980 --> 00:34:39,920
แต่มันไม่อยู่นานหรอก
402
00:34:40,040 --> 00:34:42,700
มันปรารถนาบัลลังก์เหล็ก
403
00:34:42,760 --> 00:34:46,410
ถนนสู่คิงส์แลงดิง ผ่านวินเทอร์เฟลโดยตรง
404
00:34:46,760 --> 00:34:50,080
มันหมายฮุบแคว้นเหนือ
405
00:34:51,520 --> 00:34:53,900
แต่แคว้นเหนือ เป็นของเรา
406
00:34:54,060 --> 00:34:56,500
ของเจ้า และข้า
407
00:34:56,940 --> 00:34:59,640
จะช่วยข้าพิชิตมันไหม?
408
00:35:01,240 --> 00:35:02,560
ขอรับ
409
00:35:10,720 --> 00:35:13,300
นี่คือหนังสือทั้งหมดแล้วหรือ?
410
00:35:14,800 --> 00:35:16,550
หนังสือทั้งหมด?
411
00:35:17,180 --> 00:35:18,760
บนโลกนี้
412
00:35:19,060 --> 00:35:20,460
ก็ เปล่า
413
00:35:20,580 --> 00:35:24,060
ยังมีหนังสืออีก หลายต่อหลายพันเล่ม
414
00:35:24,160 --> 00:35:26,460
จริงๆ ห้องนี้เล็กทีเดียว
415
00:35:26,500 --> 00:35:28,320
บ้านเกิดเจ้ามีหนังสือเยอะกว่านี้ไหม?
416
00:35:28,380 --> 00:35:30,900
พ่อข้าไม่ได้ใฝ่ศึกษาขนาดนั้น
417
00:35:33,200 --> 00:35:37,260
ว่ากันว่าซิทาเดล
มีห้องสมุดใหญ่ที่สุดในโลก
418
00:35:37,280 --> 00:35:38,440
ไอ้นั่นอยู่ไหนเหรอ?
419
00:35:39,820 --> 00:35:41,720
ซิทาเดลน่ะเหรอ?
420
00:35:42,240 --> 00:35:43,680
ในโอลด์ทาวน์
421
00:35:50,360 --> 00:35:52,690
โทษนะที่ข้ามันไม่รู้เรื่อง
422
00:35:52,810 --> 00:35:55,580
กิลลี ดูข้าสิ
423
00:35:55,760 --> 00:35:59,140
เจ้ารู้อะไรเป็นร้อยอย่าง ที่ข้าไม่มีวันทำได้
424
00:35:59,260 --> 00:36:01,720
ทั้งจุดไฟด้วยฟืนชื้น
425
00:36:01,880 --> 00:36:04,400
ทำอาหาร เย็บแผล
426
00:36:04,440 --> 00:36:07,000
แล้วก็ซักผ้า กวาดบ้าน
427
00:36:07,060 --> 00:36:10,740
- ก็...
- ทำไมซิทาเดลถึงมีห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุด?
428
00:36:10,780 --> 00:36:13,380
มันเป็นที่ที่ไว้ฝึกเมสเตอร์
429
00:36:13,540 --> 00:36:15,160
เหมือนเมสเตอร์เอมอน?
430
00:36:15,240 --> 00:36:18,280
ข้าเองก็อยากเป็นนะ ตอนยังเล็ก
431
00:36:20,360 --> 00:36:24,620
แต่กลับกลายเป็นผู้พิทักษ์ราตรี
432
00:36:27,100 --> 00:36:30,500
ได้ผจญภัยกว่ากันเยอะ
433
00:36:31,260 --> 00:36:33,560
แถมได้เจอเจ้าด้วย
434
00:36:38,800 --> 00:36:41,400
อา ฝ่าบาท
435
00:36:48,940 --> 00:36:51,420
เจ้าคือแซมเวล ทาร์ลี?
436
00:36:52,160 --> 00:36:54,100
พะย่ะค่ะ
437
00:36:54,340 --> 00:36:56,380
พ่อคือแรนดิล ทาร์ลี
438
00:36:59,100 --> 00:37:02,140
มันชนะพี่ข้าที่ศึกแอชฟอร์ด
439
00:37:03,160 --> 00:37:05,600
ศึกเดียวที่โรเบิร์ตพ่ายแพ้
440
00:37:06,080 --> 00:37:10,220
เตือนแล้วว่าอย่ารีบถลำไปตะวันตก
มันก็ไม่ฟัง
441
00:37:12,080 --> 00:37:14,860
เก่งนะ พ่อเจ้าน่ะ
442
00:37:15,280 --> 00:37:17,840
เจ้าดูไม่เหมือนทหารเลย
443
00:37:18,200 --> 00:37:21,040
แต่มีคนบอกว่าเจ้าสังหารเหมันตภูติ
444
00:37:21,660 --> 00:37:23,260
พะย่ะค่ะ
445
00:37:23,440 --> 00:37:24,360
ทำได้ยังไง?
446
00:37:24,520 --> 00:37:26,820
ด้วยมีดแก้วมังกร
447
00:37:26,880 --> 00:37:27,900
แก้วมังกร?
448
00:37:27,960 --> 00:37:32,020
- ที่เมสเตอร์เรียกอ็อบซิเดียน
- ข้ารู้จัก ที่ศิลามังกรก็มี
449
00:37:32,160 --> 00:37:33,920
ทำไมอ็อบซิเดียนถึงฆ่ามันได้?
450
00:37:33,960 --> 00:37:35,500
ข้าไม่ทราบ
451
00:37:35,640 --> 00:37:38,520
ข้าพลิกตำราเก่าๆ เผื่อเจออะไร
452
00:37:38,600 --> 00:37:43,240
เจอแค่ว่า กุมารไพรเคยใช้แก้วมังกร
ในการล่าสัตว์
453
00:37:43,300 --> 00:37:47,510
เลดี้เมลิแซนเดอร์บอกว่า
มัจจุราชกำลังย่างกรายสู่ผากำแพง
454
00:37:50,460 --> 00:37:52,070
ข้าเคยเห็น
455
00:37:52,140 --> 00:37:53,320
เห็นอะไร?
456
00:37:53,500 --> 00:37:55,720
กองทัพคนตาย
457
00:37:56,080 --> 00:38:00,340
- เมื่อพวกมันมาถึง--
- เราต้องรู้วิธีปราบมัน
458
00:38:04,420 --> 00:38:06,970
อ่านเข้า แซมเวล ทาร์ลี
459
00:38:23,880 --> 00:38:25,360
ถึงเวลาแล้ว
460
00:38:26,160 --> 00:38:27,940
เอ่อ ฝ่าบาท
461
00:38:28,100 --> 00:38:30,320
รอก่อนไม่ดีหรือ?
462
00:38:30,480 --> 00:38:33,850
พอจอน สโนว์พาคนเถื่อนกลับมา
เราจะได้คนอีกหลายพัน
463
00:38:33,920 --> 00:38:35,440
ถ้าจอน สโนว์พากลับมาได้
464
00:38:35,450 --> 00:38:36,800
เรารอนานขนาดนั้นไม่ได้
465
00:38:36,880 --> 00:38:40,760
เรายังพอมีเปรียบ คน ม้า พักผ่อนกินอิ่ม
466
00:38:40,760 --> 00:38:43,600
แต่ยิ่งรอนานวัน โชคยิ่งกลับไปหาบอลตัน
467
00:38:43,700 --> 00:38:45,890
ฤดูหนาวอาจมาถึงเมื่อไหร่ก็ได้
468
00:38:45,930 --> 00:38:47,580
ต้องลงมือแล้ว ออกคำสั่งซะ
469
00:38:47,620 --> 00:38:49,260
ออกทัพเมื่อย่ำรุ่ง
470
00:38:49,270 --> 00:38:52,940
ข้าจะคัดเลือกคน
ให้อยู่อารักขาราชินีและเจ้าหญิง
471
00:38:52,980 --> 00:38:55,400
ไม่จำเป็น พวกเขาจะมาด้วย
472
00:38:56,800 --> 00:38:59,110
หนทางมันลำบากมากนะฝ่าบาท
473
00:38:59,160 --> 00:39:01,540
- อาจจะปลอดภัยกว่า--
- ที่นี่น่ะนะ?
474
00:39:01,760 --> 00:39:05,420
ไอ้ยามพวกนี้ คือนักฆ่ากับคนร้ายข่มขืนซะครึ่ง
475
00:39:06,280 --> 00:39:08,580
ไม่ พวกเขาจะมากับเรา
476
00:39:11,380 --> 00:39:13,750
ตามแต่ท่านปรารถนา
477
00:39:39,280 --> 00:39:41,720
ท่านพ่อจะยอมให้ข้าเข้าสุสานไหม?
478
00:39:41,800 --> 00:39:43,300
ประทานโทษ?
479
00:39:43,500 --> 00:39:44,900
ที่วินเทอร์เฟล
480
00:39:45,060 --> 00:39:47,240
ราชันอุดรล้วนฝังอยู่ที่นั่น
481
00:39:47,360 --> 00:39:49,000
แบรนผู้สร้าง ราชาโดเร็น --
482
00:39:49,060 --> 00:39:51,710
ก่อนอื่น เรามีเส้นทางอีกยาวไกล
483
00:39:51,740 --> 00:39:53,710
จากนั้นก็ต้องยึดปราสาท
484
00:39:53,750 --> 00:39:55,160
จะรบกันไหม?
485
00:39:55,210 --> 00:39:57,670
ขอรับเจ้าหญิง แต่ท่านไม่ต้องไปใกล้--
486
00:39:57,720 --> 00:40:00,920
เลิกพูดเรื่องรบได้แล้ว เซอร์ดาวอส
487
00:40:00,970 --> 00:40:02,390
อย่าทำเด็กกลัว
488
00:40:02,700 --> 00:40:04,160
รับด้วยเกล้า
489
00:40:07,230 --> 00:40:10,180
- ข้าไม่กลัว
- ข้ากลัว
490
00:40:10,260 --> 00:40:13,180
พอเริ่มรบ สัญญานะว่าจะปกป้องข้า
491
00:40:13,270 --> 00:40:15,040
สัญญา
492
00:40:34,820 --> 00:40:38,840
ขอให้เจ้ารับมือคนเถื่อนได้เหอะ
493
00:40:38,920 --> 00:40:40,680
ข้ายังต้องใช้เรืออีก
494
00:40:41,580 --> 00:40:45,180
ท่านได้คืนแน่ ข้าสาบาน
495
00:40:46,300 --> 00:40:49,050
เดินทางปลอดภัย พะย่ะค่ะ
496
00:40:49,660 --> 00:40:51,400
และขอบพระคุณ
497
00:41:20,720 --> 00:41:22,550
ขึ้นม้า!
498
00:41:22,580 --> 00:41:24,000
เชิญธง!
499
00:42:13,500 --> 00:42:14,720
อย่า
500
00:42:15,920 --> 00:42:17,580
เจ้ายังไม่ฟื้นตัว
501
00:42:18,500 --> 00:42:22,740
ข้าอยู่นี่มานานเท่าไหร่แล้ว
502
00:42:22,860 --> 00:42:24,620
3 วัน
503
00:42:28,940 --> 00:42:30,620
เซอร์บาริสตันล่ะ?
504
00:42:36,300 --> 00:42:37,730
ข้าช่วยเขาไม่ได้
505
00:42:41,200 --> 00:42:43,590
ล้มเหลวต่อหน่วยของข้า
506
00:42:44,080 --> 00:42:46,310
ทำให้ราชินีผิดหวัง
507
00:42:46,430 --> 00:42:48,030
เจ้าไม่ได้ล้มเหลวเลย
508
00:42:48,200 --> 00:42:50,490
เจ้าสู้อย่างห้าวหาญ
509
00:42:51,900 --> 00:42:53,990
และจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
510
00:42:56,040 --> 00:42:57,760
เจ้าอับอายหรือ?
511
00:42:59,480 --> 00:43:02,280
เจ้าถูกดักทำร้าย ถูกรุม
512
00:43:02,600 --> 00:43:04,650
เจ้าไม่มีทางรู้ล่วงหน้าเลย
513
00:43:04,690 --> 00:43:06,320
นั่นมิใช่สาเหตุ
514
00:43:08,780 --> 00:43:11,410
บาดเจ็บในสงคราม
515
00:43:11,580 --> 00:43:14,360
ไม่มีอะไรต้องอาย
516
00:43:14,620 --> 00:43:16,420
ที่ข้าอับอาย
517
00:43:16,640 --> 00:43:19,530
เพราะตอนมีดแทงเข้ามา
518
00:43:19,580 --> 00:43:22,060
และข้าล้มอยู่กับพื้น
519
00:43:22,950 --> 00:43:24,870
ข้ากลัว
520
00:43:26,420 --> 00:43:27,820
ทุกคนล้วนกลัวตาย
521
00:43:28,740 --> 00:43:30,600
ไม่ ไม่ใช่ความตาย
522
00:43:33,880 --> 00:43:35,560
ข้ากลัว
523
00:43:36,180 --> 00:43:41,520
จะไม่ได้เห็นมิสซานเดรย์
จากเกาะนาธอีกแล้ว
524
00:44:17,480 --> 00:44:20,640
ในที่สุด ท่านก็ลงโทษนายทาสอย่างสาสม
525
00:44:20,680 --> 00:44:24,020
ถ้าสาสมกันถ้วนหน้า
คงไม่เหลือให้ปกครอง
526
00:44:24,430 --> 00:44:26,660
เซอร์บาริสตันแนะให้เมตตา
527
00:44:26,720 --> 00:44:29,700
ตั้งแต่วันที่ยึดเมืองได้จวบจนเช้าวันตาย
528
00:44:29,740 --> 00:44:32,520
ดาริโอ นาฮาริสคิดว่า
ควรสังหารอดีตนายทาสให้หมด
529
00:44:32,570 --> 00:44:35,580
ชาวเมืองที่เหลือ ก็ตัวใครตัวมัน
530
00:44:36,190 --> 00:44:37,800
เจ้าคิดอย่างไร?
531
00:44:39,120 --> 00:44:41,530
ฝ่าบาท ข้าคิดว่าข้าไม่เหมาะ
532
00:44:41,580 --> 00:44:43,560
จะออกความเห็นเรื่องนี้
533
00:44:43,700 --> 00:44:46,450
เจ้าเหมาะสมไม่แพ้ใครทั้งนั้น
534
00:44:47,420 --> 00:44:49,200
เจ้ารู้สาเหตุที่ข้ามา
535
00:44:49,560 --> 00:44:53,210
เจ้ารู้ว่าใครทรมานที่สุด
หากทุกอย่างล้มเหลว
536
00:44:53,260 --> 00:44:56,430
เอ้า คิดว่าอย่างไร?
537
00:44:58,140 --> 00:45:01,880
ข้าบอกได้เพียงสิ่งที่ตนเห็นเพคะ
538
00:45:02,190 --> 00:45:05,470
ข้าเห็นท่านรับฟังที่ปรึกษา
539
00:45:06,440 --> 00:45:10,810
เห็นท่านพึ่งพาประสบการณ์ของพวกเขา
ซึ่งท่านยังขาดแคลน
540
00:45:10,860 --> 00:45:13,910
เห็นท่านชั่งใจตัวเลือกต่างๆ ที่ถูกเสนอ
541
00:45:15,240 --> 00:45:18,620
และเห็นท่านเพิกเฉยต่อคำแนะนำ...
542
00:45:21,490 --> 00:45:23,700
เพราะมีทางอื่นที่ดีกว่า
543
00:45:23,740 --> 00:45:26,380
ทางที่ท่านเห็นเพียงผู้เดียว
544
00:45:43,090 --> 00:45:45,820
ท่านราชินี กรุณาอย่าทำเช่นนี้เลย
545
00:45:45,900 --> 00:45:48,350
ไหนบอก "วาลาร์ มอร์กูลิส"?
546
00:45:48,350 --> 00:45:50,930
ข้าไม่อยากตายเยี่ยงคนขลาด
547
00:45:55,340 --> 00:45:58,330
จริงๆ ข้าไม่อยากตายเลย
548
00:46:00,200 --> 00:46:02,660
มีเพียงผู้กล้า ที่ยอมรับว่ากลัว
549
00:46:04,030 --> 00:46:06,370
และยอมรับผิด
550
00:46:07,660 --> 00:46:10,450
ข้ามาบอกว่า
ข้าผิดไปแล้ว
551
00:46:13,060 --> 00:46:15,960
ข้าผิด เจ้าเป็นฝ่ายถูก
552
00:46:17,240 --> 00:46:19,500
เกี่ยวกับประเพณี
553
00:46:21,280 --> 00:46:24,300
เรื่องการรวมใจชาวประชา
554
00:46:27,690 --> 00:46:29,890
ข้าจะเปิดหลุมต่อสู้
555
00:46:30,280 --> 00:46:32,440
แก่ผู้เป็นไทเท่านั้น
556
00:46:32,480 --> 00:46:36,700
ทาสจะไม่หวนสู่เมียรีน
ตราบข้ายังมีชีวิต
557
00:46:36,730 --> 00:46:38,820
พะย่ะค่ะ
558
00:46:41,420 --> 00:46:46,160
และเพื่อสร้างสายสัมพันธุ์อันยั่งยืน
กับชาวเมียรีน
559
00:46:46,210 --> 00:46:48,990
ข้าจะแต่งงานกับผู้นำตระกูลเก่าแก่
560
00:46:50,900 --> 00:46:54,250
ดีจริงๆ ที่ฝ่ายชายคุกเข่าเรียบร้อยแล้ว
561
00:47:22,410 --> 00:47:24,190
ไม่ต้องห่วง
562
00:47:24,250 --> 00:47:27,700
ข้าสบายดี ไม่มีอะไรหักเล้ย
563
00:47:29,870 --> 00:47:31,670
เราอยู่ไหนแล้ว?
564
00:47:31,700 --> 00:47:33,790
ไม่ใช่รอยน์
565
00:47:39,520 --> 00:47:42,380
เอาแต่เงียบ งอนตุ๊บป่อง
566
00:47:42,440 --> 00:47:45,550
มีตุ๊ยหน้าบ้างเป็นครั้งคราว
567
00:47:46,980 --> 00:47:49,470
วิถีแห่งมอร์มอนท์
568
00:47:52,400 --> 00:47:55,690
เอาใหม่อีกทีนะ
569
00:47:56,500 --> 00:47:59,260
ข้าขอโทษเรื่องก่อนนี้
570
00:47:59,320 --> 00:48:02,320
บางทีปากมันชอบพูดออกไปเอง
571
00:48:02,370 --> 00:48:05,290
ทริปนี้ไม่จำเป็นต้องอมทุกข์
572
00:48:09,880 --> 00:48:13,240
เราต้องใช้เวลาร่วมกันอีกเยอะ
กว่าจะถึงเมียรีน
573
00:48:13,240 --> 00:48:14,630
ถูก
574
00:48:16,460 --> 00:48:19,520
สิ่งที่จะเติมสีสันให้การเดินทางของเรา
575
00:48:19,580 --> 00:48:21,340
คือเหล้าองุ่นไงล่ะ
576
00:48:22,170 --> 00:48:23,670
เหล้าองุ่นห้าม
577
00:48:25,900 --> 00:48:29,840
ข้า มันขี้เมา
578
00:48:31,280 --> 00:48:33,850
ขี้เมาแล้วมันหยุดดื่มไม่ได้
579
00:48:33,900 --> 00:48:35,930
ไม่งั้น จะ...
580
00:48:42,800 --> 00:48:44,860
รู้แล้วเราอยู่ไหน
581
00:48:44,910 --> 00:48:47,200
เจ้าจะพาเราผ่านวาลีเรีย
582
00:48:47,450 --> 00:48:48,830
ถูก
583
00:48:48,860 --> 00:48:50,840
เคยผ่านทางนี้มาก่อนไหม?
584
00:48:50,880 --> 00:48:51,960
ไม่เคย
585
00:48:52,460 --> 00:48:54,520
คิดจะหาของฝากให้เดเนอริส
586
00:48:54,580 --> 00:48:56,870
จากถิ่นกำเนิด
เผื่อข้าคนเดียวไม่พอรึ?
587
00:48:56,870 --> 00:48:59,460
ข้าว่าเจ้าก็เหลือเฟือแล้ว
588
00:49:00,590 --> 00:49:02,680
รู้ไหมผู้คนพูดกันว่าไง
589
00:49:02,710 --> 00:49:05,400
หายนะ ยังคงปกคลุมวาลีเรีย
590
00:49:05,960 --> 00:49:08,880
ไหนจะปีศาจ ไหนจะเปลวเพลิง
591
00:49:09,560 --> 00:49:11,770
เจ้าไม่กลัวหายนะหรือ?
592
00:49:11,800 --> 00:49:12,820
ไม่
593
00:49:13,640 --> 00:49:16,060
แต่โจรสลัดกลัว
594
00:49:16,700 --> 00:49:18,140
อ้อ
595
00:49:20,760 --> 00:49:23,480
ทะเลควัน
596
00:49:24,660 --> 00:49:26,880
ต้องอีกกี่ศตวรรษนะ
597
00:49:26,940 --> 00:49:29,450
คนเราถึงจะสร้างเมืองได้อย่างนี้อีก?
598
00:49:29,980 --> 00:49:32,640
นับพันปี ที่ชาววาลีเรียน
599
00:49:32,680 --> 00:49:36,330
เป็นมือหนึ่งของโลกแทบทุกเรื่อง
600
00:49:36,500 --> 00:49:38,000
จากนั้น...
601
00:49:38,080 --> 00:49:40,600
ก็ไม่ใช่อีกต่อไป
602
00:49:41,240 --> 00:49:43,200
ไม่ใช่อีกต่อไป
603
00:49:45,580 --> 00:49:51,210
"พวกเขากอดกันแน่น
หันหลังให้อวสาน
604
00:49:51,260 --> 00:49:53,700
ทิวเขาแตกเป็นเสี่ยง
605
00:49:53,780 --> 00:49:55,860
แลสีดำ กลืนกินนภา
606
00:49:55,980 --> 00:49:58,830
ไฟพวยพุ่งสู้ฟ้า
607
00:49:58,860 --> 00:50:00,460
เผาผลาญได้แม้มังกร
608
00:50:00,560 --> 00:50:02,880
แต่นั่น มิใช่ภาพสุดท้าย
609
00:50:02,920 --> 00:50:05,140
ที่ดวงตาพวกเขาได้ยล
610
00:50:06,080 --> 00:50:07,790
ซัดขึ้นเหนือกำแพง
611
00:50:07,860 --> 00:50:12,080
คลื่นลมโหมกระหน่ำ--"
612
00:50:12,160 --> 00:50:14,500
"พันปี นครยั่งยืน
613
00:50:14,640 --> 00:50:17,220
ผู้คนเรียนรู้สิ่งเดียว
614
00:50:17,270 --> 00:50:20,020
หายนะเท่าเทียมต่อทุกสิ่ง
615
00:50:20,280 --> 00:50:22,880
ไม่มีสิ่งใดหวนคืน"
616
00:50:25,480 --> 00:50:27,400
อยากตบมือนะ
617
00:50:32,840 --> 00:50:35,500
เท่านี้สินะ
618
00:50:36,680 --> 00:50:39,240
หลงเหลืออยู่แค่นี้
619
00:51:18,300 --> 00:51:20,200
นั่นอะไร?
620
00:51:26,750 --> 00:51:27,940
คนหิน!
621
00:51:28,240 --> 00:51:31,070
อย่าให้มันแตะตัว!
622
00:51:46,640 --> 00:51:48,780
หลบหลังข้า!
623
00:51:51,000 --> 00:51:53,520
มอร์มอนท์ ปลดเชือกข้า!
624
00:51:53,720 --> 00:51:55,400
มอร์มอนท์!
625
00:52:10,260 --> 00:52:12,220
มอร์มอนท์!
626
00:52:12,440 --> 00:52:14,740
มอร์มอนท์!
627
00:52:50,240 --> 00:52:52,360
ทีเรียน?
628
00:52:54,860 --> 00:52:56,500
ทีเรียน
629
00:52:57,760 --> 00:52:59,080
ทีเรียน
630
00:53:00,560 --> 00:53:01,960
ทีเรียน
631
00:53:03,860 --> 00:53:06,420
ไม่เป็นไรแล้ว
632
00:53:15,500 --> 00:53:18,540
ตัวหนักกว่าที่เห็นนะ
633
00:53:19,960 --> 00:53:22,340
ถูกพวกมันแตะตัวไหม?
634
00:53:25,360 --> 00:53:26,920
เจ้าล่ะ?
635
00:53:32,140 --> 00:53:34,880
ข้าเคยเห็นโรคเกล็ดเทามาแล้ว
636
00:53:35,200 --> 00:53:36,980
แต่เทียบนี่ไม่ได้เลย
637
00:53:37,080 --> 00:53:39,600
ถึงได้ถูกถีบหัวไปโน่นละมัง
638
00:53:41,580 --> 00:53:45,180
ยังปราณีกว่าถ้าแทงหัวใจซะให้จบๆ
639
00:53:49,100 --> 00:53:52,830
ขอบใจ ที่ช่วยข้าไว้
640
00:53:55,520 --> 00:53:57,920
แต่ ไม่มีไรต้องให้ช่วยนี่หว่า
641
00:53:58,000 --> 00:54:00,620
ถ้าไม่ลักพาตัวข้ามาแต่แรก
642
00:54:04,300 --> 00:54:06,380
ทีนี้เอาไงต่อ?
643
00:54:06,500 --> 00:54:08,720
ก็เดินเลียบฝั่งไป
644
00:54:08,770 --> 00:54:10,980
ถ้าโชคดีคงพอมีหมู่บ้านชาวประมง
645
00:54:11,040 --> 00:54:12,640
หรือเรืออีกสักลำ
646
00:54:12,640 --> 00:54:14,220
ถ้าไม่มีโชคล่ะ?
647
00:54:14,740 --> 00:54:16,960
ก็ต้องเดินกันไกลหน่อยละ
648
00:54:19,570 --> 00:54:22,080
ข้าจะไปหาฟืน
649
00:54:22,500 --> 00:54:24,380
พักผ่อนซะหน่อยนะ หือ
650
00:54:25,360 --> 00:54:28,660
เป็นความคิดที่เข้าท่าที่สุดของเจ้าในวันนี้
651
00:55:16,580 --> 00:55:26,820
== แปลไทย & Resync - สุนัขป่าโลกันตร์ ==
== GoTfansite.com ==