1
00:00:00,810 --> 00:00:04,533
เมื่อข้าปฏิเสธไม่ขึ้นครองบัลลังก์
แอรีสก็ปกครอง
2
00:00:04,653 --> 00:00:07,087
คนที่เรียกขานกันว่า กษัตริย์บ้านั่นแหละ
3
00:00:07,207 --> 00:00:09,283
ท่านคือ เอย์มอน ทาร์แกเรียน
4
00:00:09,403 --> 00:00:12,305
- หน้าเจ้าเป็นอะไรหรือ
- โรคเกล็ดเท้าน่ะ
5
00:00:12,425 --> 00:00:14,916
ทุกคนแนะนำให้ข้าส่งเจ้า
ไปที่ซากปรักหักพังวาลีเรีย
6
00:00:15,036 --> 00:00:17,270
ให้ไปใช้ชีวิตแสนสั้น
กับพวกคนหิน
7
00:00:17,390 --> 00:00:21,690
พี่สาวข้าสองคนก็เป็นโรคนี้
เกล็ดมันปกคลุมทั้งตัว พวกเขาทำตัวไม่ต่างกับสัตว์
8
00:00:23,640 --> 00:00:25,763
ซ่อน! ซ่อนเร็ว!
9
00:00:29,841 --> 00:00:30,942
จับใส่โซ่ตรวน
10
00:00:31,062 --> 00:00:34,758
เจ้าอยากจับเป็นข้า
เพื่อที่จะได้ทรมานงั้นซี
11
00:00:35,315 --> 00:00:36,553
ซานซ่า สตาร์คหรือ
12
00:00:36,673 --> 00:00:41,349
ข้าเห็นนางขี่ม้าบนถนนตะวันออกไปกับลิตเติ้ลฟิงเกอร์
เราจะตามพวกเขากัน
13
00:00:41,469 --> 00:00:45,259
- ขอแนะนำตัวลูกชายข้า แรมเซย์ บอลตัน
- ท่านหญิง
14
00:00:46,597 --> 00:00:50,613
ขอต้อนรับกลับบ้าน ท่านหญิงสตาร์ค
ตอนเหนือจดจำเสมอ
15
00:00:52,713 --> 00:00:54,873
เจ้าปลดปล่อยให้คนปัญญาอ่อน
กับคนพิการหลบหนีไปได้.
16
00:00:54,993 --> 00:00:56,911
ริคค่อนก็ด้วย
เด็กตัวเล็กๆเนี่ยนะ
17
00:00:57,031 --> 00:00:59,984
บอกแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น
หากเจ้ารับใช้ข้าอย่างภักดี
18
00:01:00,104 --> 00:01:02,266
และจะเกิดอะไรขึ้นหากเจ้าไม่ทำ
19
00:01:09,598 --> 00:01:11,893
- เจ้าเป็นใครกัน
- คนจับตัวเจ้า
20
00:01:12,349 --> 00:01:14,194
ไหนบอกว่าจะพาข้าไปหาราชินี
21
00:01:14,314 --> 00:01:15,777
ข้าหมายถึงแดเนอรีส ทาร์แกเรียน
22
00:01:15,998 --> 00:01:19,560
ท่านคือมารดาแห่งมังกร
แสดงความแข็งแกร่งออกมา
23
00:01:19,680 --> 00:01:24,184
ไม่มีใครเห็นโดรกอนมาหลายอาทิตย์แล้ว
เท่าที่รู้ เขาอาจจะบินไกลค่อนโลกแล้วก็ได้
24
00:01:24,304 --> 00:01:27,287
พวกนายทาสขอให้
ท่านเปิดลานต่อสู้ขึ้นอีกครั้ง
25
00:01:27,407 --> 00:01:29,326
ที่ซึ่งทาสสู้กันจนตัวตายน่ะหรือ
26
00:01:29,446 --> 00:01:33,524
หากท่านเปิดมัน คนในนครเมียร์รีน
จะเห็นว่าท่านเคารพประเพณีดั้งเดิม
27
00:01:33,644 --> 00:01:37,601
ประเพณีเป็นสิ่งเดียวที่ยึด
เมืองนี้เข้าไว้ด้วยกัน
28
00:01:47,125 --> 00:01:49,976
บรรยายไทยโดย Darken
29
00:03:26,838 --> 00:03:37,109
เกมบัลลังก์
ตอน สังหารเด็กหนุ่มทิ้งเสีย
30
00:04:20,652 --> 00:04:23,020
ข้าเสียใจด้วย ราชินีข้า
31
00:04:23,071 --> 00:04:24,905
เขาเป็นคนดี
32
00:04:24,940 --> 00:04:28,325
"บาร์ริสเตียน ผู้กล้า"
คนเรียกขานเขาแบบนั้น
33
00:04:28,360 --> 00:04:31,397
เขาข้ามผ่านทวีปมาเพื่อรับใช้ข้า
34
00:04:31,431 --> 00:04:33,933
เป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์
35
00:04:35,685 --> 00:04:38,104
แต่กลับต้องมาจบชีวิตในตรอก
36
00:04:38,155 --> 00:04:41,190
ถูกฆ่าโดยคนขี้ขลาด
ที่หลบซ่อนตัวหลังหน้ากาก
37
00:04:43,827 --> 00:04:46,445
เราอาจถอยทัพมาจนถึงเขตพีระมิด
38
00:04:46,447 --> 00:04:49,782
ใช้เป็นฐานตั้งมั่นก่อนเริ่มลงมือต่อไป
39
00:04:49,784 --> 00:04:52,952
แล้วก็กวาดล้างเมืองไปทีละจุด
40
00:04:53,003 --> 00:04:56,856
ทีละย่าน ทีละถนน
41
00:04:56,890 --> 00:04:59,158
จนกระทั่งไม่มีที่
ให้พวกหนูสกปรกไปมุดหัว
42
00:05:03,013 --> 00:05:05,631
ข้าชอบข้อเสนอแต่แรกมากกว่า
43
00:05:05,633 --> 00:05:09,468
จับกุมผู้นำตระกูลชาวเมียร์รีนชั้นสูง
ทุกคนและพาตัวมาให้ข้า
44
00:05:10,971 --> 00:05:14,723
แต่ข้าก็เป็นผู้นำตระกูลเหมือนกัน
45
00:05:16,861 --> 00:05:18,282
ไม่นะ ฝ่าบาท!
46
00:05:18,728 --> 00:05:21,363
ข้ามิได้รู้เห็นอะไรทั้งสิ้น
47
00:05:21,398 --> 00:05:23,315
ฝ่าบาท!
48
00:05:53,915 --> 00:05:56,215
เดินหน้า
49
00:05:56,615 --> 00:05:59,815
ท่านทำเช่นนี้ไม่ได้นะ
50
00:06:12,515 --> 00:06:15,215
อีกก้าวหนึ่ง
51
00:06:25,615 --> 00:06:28,115
พวกมันจะกินเจ้า
52
00:06:28,515 --> 00:06:30,015
หากข้าสั่ง
53
00:06:30,215 --> 00:06:33,615
พวกมันก็ยังอาจจะยังกิน แม้ข้าไม่ได้สั่ง
54
00:06:33,915 --> 00:06:35,815
เด็กๆ
55
00:06:37,615 --> 00:06:40,315
บางคนบอกว่าข้าควรถอดใจ
56
00:06:41,915 --> 00:06:45,015
แต่แม่ที่ดีไม่มีวันถอดใจจากบุตรของตน
57
00:06:46,815 --> 00:06:50,415
นางจะดัดนิสัยพวกเขา หากจำต้องทำ
58
00:06:56,615 --> 00:06:59,815
แต่จะไม่มีวันถอดใจ
59
00:07:23,815 --> 00:07:26,415
ใครกันที่บริสุทธิ์
60
00:07:26,515 --> 00:07:30,115
บางทีพวกเจ้าทุกคนอาจจะบริสุทธิ์
61
00:07:30,615 --> 00:07:33,815
บางทีอาจจะไม่มีใครบริสุทธิ์
62
00:07:35,315 --> 00:07:36,815
บางที
63
00:07:37,415 --> 00:07:40,615
ข้าควรให้เหล่ามังกรตัดสินใจ
64
00:07:41,815 --> 00:07:44,315
ทุกคนล้วนต้องตาย
65
00:07:54,217 --> 00:07:55,968
ไม่อยากให้พวกมันกินอิ่มเกินควร
66
00:07:59,723 --> 00:08:01,640
พรุ่งนี้แล้วกันนะ
67
00:08:37,811 --> 00:08:41,096
"และแม้แดเนอริสจะตั้งมั่นที่อ่าวนายทาส"
68
00:08:41,147 --> 00:08:44,566
กองกำลังต่างต่อต้านนาง
ทั้งจากภายนอกและภายใน
69
00:08:44,601 --> 00:08:46,685
นางปฏิเสธที่จะจากไป
จนกว่าอดีตทาส
70
00:08:46,736 --> 00:08:49,521
"ทุกคนจะได้รับอิสระ"
71
00:08:50,857 --> 00:08:52,608
ฟังดูเป็นสตรีที่ดีนางหนึ่งทีเดียว
72
00:08:52,659 --> 00:08:54,526
นางอยู่คนเดียว
73
00:08:54,577 --> 00:08:56,161
ถูกรายล้อม
74
00:08:56,196 --> 00:08:59,581
ไม่มีครอบครัวคอยนำทาง
หรือปกป้องนาง
75
00:08:59,616 --> 00:09:03,702
ญาติคนสุดท้ายที่มี
อยู่ห่างออกไปนับพันไมล์
76
00:09:03,737 --> 00:09:07,289
ไร้ประโยชน์ กำลังตาย
77
00:09:08,842 --> 00:09:11,543
อย่าพูดเช่นนั้น เมยสเตอร์เอย์มอน
78
00:09:11,628 --> 00:09:16,632
ทาร์แกเรียนที่อยู่ตัวคนเดียว
79
00:09:16,683 --> 00:09:19,218
เป็นสิ่งที่เลวร้ายยิ่ง
80
00:09:22,105 --> 00:09:23,939
เมยสเตอร์เอย์มอน
81
00:09:23,973 --> 00:09:26,225
ท่านผู้การ
82
00:09:26,276 --> 00:09:29,228
แซม ข้าอยากคุยกับท่านเมยสเตอร์ตามลำพัง
83
00:09:44,577 --> 00:09:46,245
ท่านรู้สึกเช่นไรบ้าง
84
00:09:46,296 --> 00:09:48,914
ก็เหมือนชายอายุร้อยปีน่ะ
85
00:09:48,965 --> 00:09:51,383
ค่อยๆคืบคลานใกล้ความตาย
86
00:09:55,638 --> 00:09:58,557
ข้าต้องการคำแนะนำจากท่าน
87
00:09:58,591 --> 00:10:01,143
ข้าอยากจะทำสิ่งหนึ่ง
สิ่งที่ข้า...
88
00:10:01,177 --> 00:10:02,594
จำเป็นต้องทำ
89
00:10:02,645 --> 00:10:05,047
แต่มันจะแบ่งแยกหน่วยเรา
90
00:10:05,081 --> 00:10:06,683
อย่างน่าเศร้า
91
00:10:06,932 --> 00:10:09,437
ครึ่งหนึ่งจะเกลียดข้า
ทันทีที่ออกคำสั่งไป
92
00:10:10,144 --> 00:10:13,779
แต่อีกครึ่งหนึ่งก็เกลียดท่านอยู่แล้ว
ท่านผู้การ
93
00:10:13,813 --> 00:10:15,864
ทำเถอะ
94
00:10:15,898 --> 00:10:17,727
แต่ท่านยังไม่รู้เลยนะว่าคืออะไร
95
00:10:17,847 --> 00:10:19,551
ไม่สำคัญ
96
00:10:19,586 --> 00:10:20,954
ทำไปเลย
97
00:10:23,740 --> 00:10:27,793
ท่านจะพบว่าการบัญชาการคน
ไม่มีความสุขเท่าใดนัก
98
00:10:27,827 --> 00:10:30,379
แต่หากโชคดี
99
00:10:30,413 --> 00:10:33,975
ท่านจะหาพลังเพื่อทำ
สิ่งที่จำเป็นต้องทำเจอ
100
00:10:35,990 --> 00:10:39,588
สังหารเด็กชายทิ้งเสีย
จอน สโนว์
101
00:10:39,639 --> 00:10:43,141
ฤดูหนาวใกล้มาเยือนเราเลย
102
00:10:43,176 --> 00:10:45,927
สังหารเด็กชาย
103
00:10:45,979 --> 00:10:49,047
และให้ชายหนุ่มถือกำเนิดขึ้นมา
104
00:10:57,991 --> 00:11:00,492
พวกชนอิสระที่เหลืออยู่ไหนกันล่ะ
105
00:11:00,526 --> 00:11:02,327
หายไปไหนหมด
106
00:11:06,733 --> 00:11:08,800
ใครเป็นผู้นำพวกเขา
107
00:11:08,835 --> 00:11:11,303
พวกเขาติดตามแมนซ์
108
00:11:11,337 --> 00:11:13,727
แต่จะไม่ตามคนอื่น
109
00:11:16,520 --> 00:11:18,588
แล้วเจ้าล่ะ
110
00:11:19,991 --> 00:11:22,525
จะให้นำคนโดยที่
เรายังติดโซ่ตรวนมันยากอยู่นะ
111
00:11:26,113 --> 00:11:27,814
หากข้าไขโซ่ตรวนให้เล่า
112
00:11:27,865 --> 00:11:29,181
ทำไมเจ้าจึงจะทำเช่นนั้น
113
00:11:30,918 --> 00:11:33,820
เพราะว่าเจ้าไม่ใช่ศัตรูข้า
114
00:11:33,871 --> 00:11:35,538
และข้าไม่ใช่ศัตรูเจ้า
115
00:11:35,573 --> 00:11:38,458
เจ้าดูเหมือนเป็นศัตรูข้าแน่ล่ะ
ตอนที่เจ้าสังหารเหล่าสหายข้า
116
00:11:38,492 --> 00:11:41,244
กว่าแปดพันปีที่หน่วยไนท์วอทช์
ให้สัตย์สาบาน
117
00:11:41,295 --> 00:11:44,295
จะเป็นโล่คุ้มกันดินแดนมนุษย์
118
00:11:45,266 --> 00:11:48,468
และเป็นเวลากว่าแปดพันปี
ที่เราไม่อาจทำตามคำสาบานได้
119
00:11:48,502 --> 00:11:51,588
พวกเจ้าเองก็เป็นคนของแดนมนุษย์
120
00:11:51,622 --> 00:11:53,590
พวกเจ้าทุกคน
121
00:11:53,592 --> 00:11:56,426
แล้วตอนนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหรือ
122
00:11:56,428 --> 00:11:58,428
- ถูกต้อง
- ทำไมตอนนี้
123
00:11:58,479 --> 00:12:02,482
เพราะว่าตอนนี้ข้าเป็นผู้บังคับบัญชาการ
หน่วยไนท์วอทช์
124
00:12:02,516 --> 00:12:05,652
จะให้ข้าทำสิ่งใด
125
00:12:05,686 --> 00:12:08,104
ท่านผู้การ
126
00:12:09,774 --> 00:12:11,858
ข้าอยากให้เจ้า
ไปตอนเหนือกำแพง
127
00:12:11,909 --> 00:12:15,695
รวบรวมชนอิสระที่เหลือ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดและพาพวกเขากลับมาที่นี่
128
00:12:15,746 --> 00:12:19,282
ข้าจะเปิดประตูให้พวกเขาผ่านมาได้
129
00:12:19,333 --> 00:12:22,419
จะหาดินแดนให้ตั้งรกราก
ตอนใต้ของกำแพง
130
00:12:22,453 --> 00:12:26,039
พวกเขาจะไม่ยอมคุกเข่าให้เจ้า
ข้าเองก็เหมือนกัน
131
00:12:26,090 --> 00:12:28,958
ข้าก็ไม่ต้องการให้พวกเขาคุกเข่า
132
00:12:28,960 --> 00:12:31,461
ข้าอยากให้พวกเขาร่วมสู้กับข้า
เมื่อถึงเวลา
133
00:12:31,463 --> 00:12:34,264
วันนี้ข้าขอให้คนของข้า
สู้ร่วมกับพวกอีกา
134
00:12:34,298 --> 00:12:37,217
คือวันที่คนของข้า
จะสาวไส้ข้าออกมาให้ดู
135
00:12:37,268 --> 00:12:38,301
และบังคับให้ข้ากิน
136
00:12:38,352 --> 00:12:41,271
แล้วคนของเจ้าสู้ไม่ได้กี่คน
137
00:12:41,305 --> 00:12:44,391
พวกผู้หญิง เด็ก
คนแก่ คนเจ็บทั้งหลาย...
138
00:12:44,442 --> 00:12:46,276
จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา
139
00:12:46,310 --> 00:12:48,361
จะปล่อยให้พวกเขาตายหรือ
140
00:12:48,396 --> 00:12:52,182
แย่ยิ่งกว่าการตายคือการที่
เจ้ายิ่งยโสเกินกว่าจะสงบศึก
141
00:12:55,619 --> 00:12:57,721
หรือบางทีเจ้าอาจจะไม่ได้หยิ่ง
142
00:12:59,657 --> 00:13:01,241
เจ้าอาจจะแค่ขี้ขลาด
143
00:13:08,165 --> 00:13:11,251
ง่ายนี่ที่จะพูดกับชายในโซ่ตรวนเช่นนั้น
144
00:13:35,743 --> 00:13:37,410
คนของเจ้าต้องการผู้นำ
145
00:13:37,445 --> 00:13:40,697
และพวกเขาต้องลงใต้กำแพงไป
ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
146
00:13:40,699 --> 00:13:42,832
เราไม่เหลือเวลามากนัก
ส่วนพวกเขาเหลือน้อยยิ่งกว่า
147
00:13:42,867 --> 00:13:45,785
วอล์กเกอร์กำลังมา
และคนแรกที่จะต้องโดนคือพวกเขา
148
00:13:47,538 --> 00:13:50,373
ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าสงบศึกเพื่อช่วยตัวเอง
149
00:13:50,424 --> 00:13:54,210
จงสงบศึกเพื่อช่วยคนของเจ้า
150
00:14:02,636 --> 00:14:04,888
ส่วนใหญ่ตั้งค่ายกันอยู่ที่ฮาร์ดโฮม
151
00:14:04,922 --> 00:14:06,222
เจ้าไปถูกใช่ไหม
152
00:14:06,224 --> 00:14:08,108
อยู่เหนือสตอร์รอด พอยท์ไปน่ะ
153
00:14:08,142 --> 00:14:10,310
ข้าจะหาม้าให้สิบตัว
และคนอีกเก้าคน
154
00:14:10,361 --> 00:14:12,241
คงใช้เวลาสักอาทิตย์นึง
155
00:14:12,279 --> 00:14:13,897
เราต้องการเรือ
156
00:14:15,366 --> 00:14:17,901
ข้าจะลองขอยืมกองเรือ
จากกษัตริย์สแตนนิสดู
157
00:14:21,288 --> 00:14:22,872
ตกลง
158
00:14:24,675 --> 00:14:26,910
เจ้าต้องไปกับข้า
159
00:14:27,811 --> 00:14:30,580
เจ้าเป็นผู้บัญชาการ
หน่วยไนท์วอทช์
160
00:14:30,631 --> 00:14:32,916
พวกเขาต้องได้ยินจากปากเจ้า
161
00:14:32,918 --> 00:14:35,218
พวกเขาต้องรู้ว่า
เรือที่พวกเขาจะโดยสาร
162
00:14:35,252 --> 00:14:37,470
จะไม่ถูกจุดไฟเผากลางทะเล
163
00:14:37,505 --> 00:14:42,675
เจ้าต้องไปกับข้า
ไม่งั้นข้าไม่ไป
164
00:14:50,602 --> 00:14:53,403
เจ้าจะพาพวกคนเถื่อนมาที่นี่
ผ่านทางประตูของเราเนี่ยนะ
165
00:14:53,437 --> 00:14:56,940
ชายหนุ่ม หญิงสาวและเด็กจะ
ล้มตายกันนับพัน หากพวกเรานิ่งดูดาย
166
00:14:56,991 --> 00:15:00,193
ก็ปล่อยไปเสียสิ
แค่พวกเราเองก็ล้นมือแล้ว
167
00:15:00,244 --> 00:15:03,196
จะได้มีศัตรูน้อยขึ้น
168
00:15:03,247 --> 00:15:04,948
น้อยลง
169
00:15:04,999 --> 00:15:07,717
- อะไรนะ
- เปล่า
170
00:15:07,751 --> 00:15:11,588
ฟังนะ เรามีที่ดินตรงเดอะ กิฟต์
171
00:15:11,622 --> 00:15:13,957
ที่นี่ตอนนี้ไม่มีเจ้าของ
172
00:15:13,959 --> 00:15:16,009
หมู่บ้านที่ไร้คนจับจอง
173
00:15:16,043 --> 00:15:18,178
แล้วเจ้าคิดว่าทำไมมันทิ้งร้างผู้คนเล่า
174
00:15:18,212 --> 00:15:21,491
เพราะตลอดหลายปี
มีพวกคนเถื่อนปลุกปล้นไงเล่า
175
00:15:21,927 --> 00:15:23,061
ฆ่าทุกคนทิ้ง!
176
00:15:23,622 --> 00:15:25,304
เหมือนอย่างที่ทำกับครอบครัวของเด็กนี่
177
00:15:25,956 --> 00:15:28,241
ถูกต้อง!
178
00:15:28,292 --> 00:15:31,911
เราต่อสู้กับพวกมันมาหลายพันปีแล้ว
179
00:15:31,962 --> 00:15:33,996
พวกเขาสังหารหมู่บ้าน
180
00:15:33,998 --> 00:15:36,028
สังหารพี่น้องเรา
181
00:15:36,148 --> 00:15:38,301
ส่วนเราก็สังหารพี่น้องเขา
182
00:15:39,837 --> 00:15:43,611
ข้าจะยอมตามท่านทุกที่
ท่านก็ทราบดี
183
00:15:44,919 --> 00:15:47,676
- แต่พวกมันฆ่าเกร็นน์
- ใช่
184
00:15:47,677 --> 00:15:49,744
- พวกมันฆ่าพิพ
- ถูก
185
00:15:49,864 --> 00:15:52,503
พวกมันฆ่าพี่น้องเราไปห้าสิบคน
186
00:15:52,623 --> 00:15:54,934
ข้าลืมไม่ได้หรอก
187
00:15:54,985 --> 00:15:56,103
ข้าไม่อาจให้อภัย
188
00:15:56,223 --> 00:15:58,346
เจ้าเองก็อยู่ที่เดอะฟิสต์ออฟเดอะเฟิร์สเมน
189
00:15:58,907 --> 00:16:01,610
หากเราทอดทิ้งพวกเขา
เจ้าก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
190
00:16:01,730 --> 00:16:03,770
เราอาจะเลือกเรียนรู้
ที่จะใช้ชีวิตร่วมกับคนเถื่อน
191
00:16:03,890 --> 00:16:06,746
ไม่ก็เพิ่มจำนวนพวกเขา
ในกองทัพคนตาย
192
00:16:06,780 --> 00:16:11,167
ไม่ว่าตอนนี้พวกเขาเป็นเยี่ยงไร
พวกเขาดีกว่านั้นมาก
193
00:16:39,027 --> 00:16:40,895
ขอบคุณ
194
00:16:40,946 --> 00:16:42,563
ออลลี่
195
00:16:44,333 --> 00:16:47,235
หากเจ้ามีอะไร
อยากพูดกับข้า
196
00:16:47,237 --> 00:16:48,953
จงพูดมา
197
00:16:55,711 --> 00:16:57,745
ไม่เป็นไร
198
00:16:59,164 --> 00:17:01,249
ท่านไม่ได้หมายความเช่นนั้นใช่ไหม
199
00:17:02,885 --> 00:17:05,503
แค่บอกพวกคนเถื่อนว่า
ท่านจะสงบศึก
200
00:17:05,554 --> 00:17:07,538
ท่านแค่อยากหลอกพวกเขาใช่ไหม
201
00:17:07,573 --> 00:17:09,090
ข้าไม่ได้หลอก
202
00:17:09,141 --> 00:17:10,675
พวกมันเผาหมู่บ้านข้า
203
00:17:10,726 --> 00:17:12,760
ยิงทะเลเสียบทะลุหัวพ่อข้า
204
00:17:12,762 --> 00:17:13,962
ต่อหน้าต่อตาข้าเลย
205
00:17:14,082 --> 00:17:17,632
พวกมันสังหารแม่ข้า
ฆ่าทุกคนที่ข้ารู้จัก
206
00:17:25,390 --> 00:17:28,326
ข้าทราบดีว่าการที่
ต้องสูญเสียคนที่เรารักเป็นเช่นไร
207
00:17:30,445 --> 00:17:32,747
ข้ารู้ว่ามันยากสำหรับเจ้า
208
00:17:34,283 --> 00:17:37,118
แต่ฤดูหนาวกำลังมา
209
00:17:37,120 --> 00:17:40,655
เรารู้ว่ามันมาพร้อมสิ่งใด
210
00:17:40,689 --> 00:17:42,590
เราไม่อาจฝ่าฝันตามลำพัง
211
00:17:48,013 --> 00:17:51,015
ท่านต้องการสิ่งใดเพิ่มอีกหรือไหม
ท่านผู้การ
212
00:17:54,253 --> 00:17:55,853
ไม่
213
00:18:29,338 --> 00:18:31,706
นางอยู่พ้นเงื้อมมือแลนนิสเตอร์แล้ว
214
00:18:32,574 --> 00:18:34,175
นี่คือบ้านของนาง
215
00:18:37,328 --> 00:18:39,446
บางทีหากอยู่ที่นี่ จะดีกับท่านหญิงซานซ่า
216
00:18:40,698 --> 00:18:43,083
ดีกว่าหากอยู่กับพวกบอลตัน
217
00:18:43,117 --> 00:18:45,786
ที่สังหารแม่และพี่ชายนางหรือ
218
00:18:54,379 --> 00:18:57,180
ซานซ่าอยู่ในอันตราย
แม้นางอาจจะยังไม่รู้ตัว
219
00:19:11,279 --> 00:19:13,030
ขอบคุณ
220
00:19:14,949 --> 00:19:17,230
ท่านอยู่ที่นี่มานานแล้วหรือ
221
00:19:18,486 --> 00:19:20,203
ใช่
222
00:19:20,238 --> 00:19:22,956
รู้จักลอร์ดเอ็ดดาร์ดหรือไม่
223
00:19:24,545 --> 00:19:27,160
ข้ารู้จัก
224
00:19:27,162 --> 00:19:29,713
รู้จักพ่อของเขาด้วย
225
00:19:31,466 --> 00:19:33,834
พวกสตาร์คสิ้นกันหมดแล้ว
226
00:19:33,868 --> 00:19:35,669
ยังไม่หมด
227
00:19:35,720 --> 00:19:38,505
ข้ารู้ว่าใครอยู่ในปราสาทนั่น
228
00:19:38,556 --> 00:19:40,424
ทุกคนก็รู้กัน
229
00:19:40,475 --> 00:19:41,908
พวกบอลตัน
230
00:19:41,943 --> 00:19:44,303
ข้าไม่ได้พูดถึงพวกบอลตัน
231
00:19:45,210 --> 00:19:47,931
ข้าต้องการส่งข้อความไปหานาง
232
00:19:47,982 --> 00:19:49,816
ไปหาซานซ่า สตาร์ค
233
00:19:51,886 --> 00:19:53,146
เจ้าเป็นใคร
234
00:19:53,266 --> 00:19:56,356
คนที่สาบานว่าจะ
ดูแลให้นางปลอดภัย
235
00:19:56,358 --> 00:19:58,158
สาบานกับใตร
236
00:19:58,192 --> 00:20:00,360
แม่ของนาง
237
00:20:00,395 --> 00:20:02,279
แม่นางตายแล้ว
238
00:20:02,330 --> 00:20:05,082
ไม่ได้แปลว่าข้าจะ
หลุดจากคำสาบาน
239
00:20:07,752 --> 00:20:10,704
ข้ารับใช้ท่านหญิงเคทลิน
240
00:20:10,706 --> 00:20:13,340
ข้ายังคงรับใช้นางอยู่
241
00:20:14,842 --> 00:20:16,810
ท่านเล่ารับใช้ใคร
242
00:20:23,184 --> 00:20:25,302
กลับมานี่
243
00:20:29,006 --> 00:20:30,190
มิแรนด้า
244
00:20:30,224 --> 00:20:32,292
ข้าเห็นท่านจ้องนาง
245
00:20:32,326 --> 00:20:34,027
ข้าจะแต่งงานกับนาง
246
00:20:34,061 --> 00:20:37,147
นั่นหมายถึงข้าก็ต้องจ้องนางบ้าง
247
00:20:40,735 --> 00:20:42,486
ท่านบอกว่าจะแต่งงานกับข้า
248
00:20:43,704 --> 00:20:45,405
ข้าก็หมายความตามนั้น
249
00:20:45,440 --> 00:20:47,541
ตอนที่ข้ายังเป็นลูกนอกสมรสสกุลสโนว์
250
00:20:47,575 --> 00:20:49,826
แต่ตอนนี้ข้าเป็นบอลตันแล้ว
251
00:20:49,877 --> 00:20:54,014
สิ่งที่ข้าต้องการ
ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดอีกต่อไป
252
00:20:54,048 --> 00:20:56,416
ข้าเป็นหนึ่งในสายราชวงศ์
253
00:20:59,420 --> 00:21:00,754
ท่านคิดว่านางงามไหม
254
00:21:00,805 --> 00:21:03,490
แน่สิ
255
00:21:03,524 --> 00:21:04,925
ข้าไม่ได้ตาบอดนะ
256
00:21:18,072 --> 00:21:20,323
เจ้าก็คิดว่านางงามเหมือนกัน
257
00:21:23,411 --> 00:21:25,612
ข้าตั้งหน้าตั้งตารอคืนสมรส
258
00:21:25,663 --> 00:21:29,449
แต่ไม่ต้องห่วง
ข้าจะหาเวลามาอยู่กับเจ้า
259
00:21:29,451 --> 00:21:32,035
บางที ข้าเองก็จะแต่งงานเหมือนกัน
260
00:21:36,924 --> 00:21:40,043
เจ้าเป็นลูกสาวคนดูแลคอกสุนัข
261
00:21:40,094 --> 00:21:43,296
เจ้าจะแต่งงานกับใครได้
ลูกชายคนดูแลคอกม้ารึ
262
00:21:49,520 --> 00:21:51,471
เจ้าเป็นของข้า
263
00:21:52,113 --> 00:21:54,524
ห้ามไปไหนทั้งนั้น
264
00:21:54,559 --> 00:21:56,479
นอกจากข้าต้องฟัง
เรื่องเจ้าหึงหวงอีก
265
00:21:56,595 --> 00:22:00,113
หึงหวงทำให้ข้าเบื่อ
จำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ข้าเบื่อ
266
00:22:02,817 --> 00:22:06,736
เจ้าจะไม่ทำให้ข้าเบื่อใช่ไหม
มิแรนด้า
267
00:22:25,172 --> 00:22:26,756
ไม่มีวัน
268
00:22:53,584 --> 00:22:55,252
ขออภัย ท่านหญิง
269
00:22:55,286 --> 00:22:57,621
ข้ามาเติมน้ำให้ท่าน
270
00:22:57,672 --> 00:22:59,539
อ๋อ ข้าไม่ต้องการ...
271
00:23:00,708 --> 00:23:03,093
ท่านยังคงมีเพื่อนในแดนเหนือ
272
00:23:03,127 --> 00:23:04,756
หากท่านประสบปัญหา
273
00:23:04,876 --> 00:23:08,765
จงจุดเทียนขึ้นที่ช่องหน้าต่าง
ที่สูงที่สุดของซากหอคอย
274
00:23:09,707 --> 00:23:12,385
- แต่ใครกัน...
- ท่านมิได้อยู่ลำพัง
275
00:23:50,141 --> 00:23:52,392
ข้าชอบชุดท่าน
276
00:23:53,715 --> 00:23:55,562
ใครตัดเย็บให้หรือ
277
00:23:55,596 --> 00:23:58,231
ข้าทำเอง
278
00:23:58,265 --> 00:24:00,266
จริงหรือ
279
00:24:02,269 --> 00:24:03,987
เจ้า...เจ้าเป็นใครนะ
280
00:24:04,021 --> 00:24:07,072
ข้าชื่อมิแรนด้า บุตรสาวคนดูแลคอกสุนัข
281
00:24:10,494 --> 00:24:11,778
ขอข้าได้ไหม
282
00:24:18,169 --> 00:24:19,919
งดงามมาก
283
00:24:19,954 --> 00:24:21,955
รอยเย็บ
284
00:24:23,290 --> 00:24:25,392
- ใครสอนท่านน่ะ
- แม่ข้า
285
00:24:26,488 --> 00:24:30,513
ข้าเสียใจด้วยกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาง
286
00:24:30,548 --> 00:24:31,848
ขอบคุณ
287
00:24:33,634 --> 00:24:35,802
ดีแล้วที่นางสอนท่าน
288
00:24:35,804 --> 00:24:37,303
ถือเป็นของขวัญ
289
00:24:37,355 --> 00:24:42,308
ทีนี้ทุกครั้งที่ท่านสวมใส่
ชุดฝีมือของตนเอง
290
00:24:42,310 --> 00:24:44,144
ท่านก็จะจดจำนาง
291
00:24:44,146 --> 00:24:45,679
ข้าขอมีแม่ดีกว่า
292
00:24:45,713 --> 00:24:49,449
ข้ารู้
มันไม่เหมือนกัน
293
00:24:49,483 --> 00:24:52,728
แต่ก็
ดีที่ได้จดจำ
294
00:24:52,952 --> 00:24:55,372
จดจำว่าสิ่งต่างๆเกิดเป็นเช่นไร
295
00:24:57,124 --> 00:24:59,626
ข้าเกือบลืม
296
00:24:59,660 --> 00:25:02,495
มีอีกอย่างหนึ่ง
297
00:25:02,546 --> 00:25:04,914
ที่จะช่วยให้ท่านจำ
298
00:25:14,392 --> 00:25:16,843
เดินไปจนสุดทาง
299
00:25:18,179 --> 00:25:19,562
อะไรหรือ
300
00:25:19,597 --> 00:25:21,514
เดี๋ยวทำเอาท่านหมดตื่นเต้น
301
00:25:22,604 --> 00:25:25,935
ไปเถิด ไม่มีอันตรายดอก
302
00:25:25,986 --> 00:25:28,154
ท่านจะไม่เชื่อ
ว่าท่านเจออะไร
303
00:26:30,684 --> 00:26:32,051
ธีออน
304
00:26:41,979 --> 00:26:44,347
ท่านไม่ควรอยู่ที่นี่
305
00:27:04,451 --> 00:27:08,421
กลิ่นตัวเจ้าดูดีเชียวนะวันนี้
306
00:27:10,744 --> 00:27:13,009
รินไวน์ให้ข้าหน่อย
307
00:27:37,151 --> 00:27:39,319
มีอะไรจะบอกข้าไหม
308
00:27:40,654 --> 00:27:41,966
ไม่ขอรับ ใต้เท้า
309
00:27:42,086 --> 00:27:43,990
รี้ค
310
00:27:47,928 --> 00:27:49,829
นางเห็นข้า
311
00:27:49,831 --> 00:27:51,331
ใครหรือ
312
00:27:51,382 --> 00:27:54,217
ซานซ่า
ท่านหญิงซานซ่า
313
00:27:54,251 --> 00:27:55,919
นางมาที่คอกสุนัข
314
00:27:57,115 --> 00:27:58,365
นางเห็นเจ้าหรือ
315
00:27:58,416 --> 00:28:00,617
ขอรับ
ขออภัยจริงๆ นายท่าน
316
00:28:00,668 --> 00:28:02,536
ยกโทษให้ข้าด้วย
ข้าไม่คิดว่า...
317
00:28:02,587 --> 00:28:04,538
มานี่มา
318
00:28:12,797 --> 00:28:15,599
เจ้าต้องไม่เก็บความลับ
จากข้านะ รี้ค
319
00:28:15,633 --> 00:28:17,467
คุกเข่าลง
320
00:28:29,981 --> 00:28:31,898
ยื่นมือมา
321
00:28:54,005 --> 00:28:55,839
ข้ายกโทษให้
322
00:29:07,018 --> 00:29:10,153
ข้าหวังว่าท่านจะสบายดีกับห้องนี้นะ
ท่านหญิง
323
00:29:10,188 --> 00:29:12,355
จริงแท้ ขอบคุณมาก
ใต้เท้า
324
00:29:12,357 --> 00:29:14,191
ขอข้าเถอะ
325
00:29:17,995 --> 00:29:19,613
ท่านแม่
326
00:29:19,664 --> 00:29:21,581
ขอบคุณ แรมซีย์
327
00:29:31,709 --> 00:29:36,346
ท่านหญิง เราล้วนแต่เป็นครอบครัวเดียวกัน
เรา ชาวเหนือ
328
00:29:36,380 --> 00:29:39,800
สายสัมพันธ์ระหว่างเรา
ย้อนไปได้หลายพันปี
329
00:29:39,851 --> 00:29:42,819
ฉะนั้นจึงขอดื่มฉลองงานสมรสของเรา
330
00:29:42,854 --> 00:29:46,223
ขอให้ความสุขแพร่ขยายไปตั้งแต่
โม้ต เคทลิน
331
00:29:46,225 --> 00:29:47,390
จนถึงลาสต์ ฮาร์ธ
332
00:29:47,442 --> 00:29:49,359
แด่งานสมรส
333
00:29:49,393 --> 00:29:51,311
แด่งานสมรส
334
00:29:57,869 --> 00:30:01,204
คงยากน่าดูที่ต้องมาอยู่ต่างถิ่น
335
00:30:01,239 --> 00:30:04,074
ที่นี่ไม่ใช่ต่างถิ่น
นี่คือบ้านข้า
336
00:30:04,076 --> 00:30:06,357
คนต่างหากเล่าที่แปลกหน้า
337
00:30:10,665 --> 00:30:12,466
ท่านพูดถูก
338
00:30:12,500 --> 00:30:14,050
แปลกมากทีเดียว
339
00:30:17,255 --> 00:30:18,889
ขอไวน์เพิ่มหน่อย
340
00:30:25,396 --> 00:30:28,115
ได้ข่าวว่าสองคนนี้เจอะกันแล้ว
341
00:30:28,149 --> 00:30:31,184
เหมาะเจาะดีหนอ
342
00:30:33,104 --> 00:30:36,439
ข้าจินตนาการว่า
ครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกัน
343
00:30:36,491 --> 00:30:38,441
คือในห้องนี้แล
344
00:30:41,112 --> 00:30:43,780
ท่านยังโกรธเขาอยู่หรือ
345
00:30:43,831 --> 00:30:45,699
หลังจากที่เขา...
346
00:30:50,338 --> 00:30:51,538
ทำแบบนั้น
347
00:30:51,589 --> 00:30:53,924
ไม่ต้องกังวล
348
00:30:53,958 --> 00:30:56,126
แดนเหนือจดจำเสมอ
349
00:30:57,512 --> 00:30:59,629
ข้าลงโทษเขาไปแล้ว
350
00:30:59,680 --> 00:31:02,048
เขาไม่ใช่ชาวไอรอนอีกต่อไปแล้ว
351
00:31:02,099 --> 00:31:05,302
ไม่ใช่ธีออน เกรย์จอยอีกต่อไป
352
00:31:05,304 --> 00:31:07,137
เป็นชายคนใหม่
353
00:31:08,639 --> 00:31:11,608
อย่างน้อยก็เป็นคนใหม่น่ะนะ
354
00:31:11,642 --> 00:31:13,310
ใช่ไหม รี้ค
355
00:31:13,312 --> 00:31:14,978
ขอรับ นายท่าน
356
00:31:15,029 --> 00:31:17,197
นั่นชื่อใหม่เขาน่ะ...รี้ค
357
00:31:17,231 --> 00:31:19,316
ท่านทำแบบนี้ทำไม
358
00:31:21,235 --> 00:31:24,454
เพราะรี้คอยากจะบอกอะไรกับท่าน
359
00:31:24,488 --> 00:31:26,089
ใช่ไหม รี้ค
360
00:31:36,300 --> 00:31:38,001
อยากขอโทษ
361
00:31:43,808 --> 00:31:46,977
ขอโทษท่านหญิงซานซ่า
เรื่องการกระทำของเจ้าสิ
362
00:31:48,312 --> 00:31:51,314
ขอโทษที่สังหาร
น้องชายทั้งสองของนาง
363
00:31:57,188 --> 00:31:58,772
ข้าขอโทษ
364
00:32:00,191 --> 00:32:02,325
มองนางสิ รี้ค
365
00:32:03,494 --> 00:32:05,195
คำขอโทษไม่มีความหมาย
366
00:32:05,197 --> 00:32:07,797
หากเจ้าไม่สบตาด้วยตอนพูดนะ
367
00:32:14,005 --> 00:32:16,873
- ข้าขอโทษ
- ขอโทษเรื่องอะไร
368
00:32:18,092 --> 00:32:19,876
ที่ฆ่าน้องชายท่าน
369
00:32:30,438 --> 00:32:33,306
เอาล่ะ ทุกอย่างเรียบร้อย
370
00:32:33,357 --> 00:32:36,860
รู้สึกดีกันบ้างไหม ข้ารู้สึก
371
00:32:36,894 --> 00:32:39,813
เมื่อกี้เครียดกันมากทีเดียว
372
00:32:40,698 --> 00:32:42,399
โล่งอกไป
373
00:32:45,236 --> 00:32:48,371
รู้อะไรไหม ท่านหญิง
374
00:32:48,406 --> 00:32:51,241
เรื่องที่เขาสังหารน้องชายของท่าน
375
00:32:51,292 --> 00:32:53,743
กับครอบครัวที่เหลือไม่อยู๋แล้ว...
376
00:32:55,796 --> 00:32:59,966
รี้คก็ถือเป็นญาติสนิทที่ยังมีชีวิต
377
00:33:00,001 --> 00:33:02,002
ที่สุดที่ท่านมี
378
00:33:03,337 --> 00:33:05,305
รี้ค
379
00:33:05,339 --> 00:33:07,223
เจ้าเป็นคนส่งตัวเจ้าสาว
380
00:33:09,927 --> 00:33:13,563
ต้องมีคนทำอยู่แล้ว
จะมีใครดีไปกว่านี้อีก
381
00:33:13,597 --> 00:33:15,065
ดีเนอะ ดี
382
00:33:15,099 --> 00:33:18,485
ใช่ ดีมากทีเดียว
383
00:33:18,519 --> 00:33:20,520
ยอดเยี่ยม
384
00:33:22,047 --> 00:33:24,941
วัลด้ากับข้าเอง
ก็มีข่าวดีเหมือนกัน
385
00:33:24,943 --> 00:33:26,743
ไหนๆเราก็พร้อมหน้าพร้อมตา
386
00:33:32,116 --> 00:33:34,277
เรากำลังจะมีลูก
387
00:33:39,840 --> 00:33:41,675
ขอแสดงความยินดีด้วย
388
00:33:41,709 --> 00:33:43,677
จากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น
389
00:33:43,711 --> 00:33:46,596
เมยสเตอร์วัลคานบอกว่า
น่าจะเป็นเด็กชาย
390
00:34:01,979 --> 00:34:03,697
แน่ใจได้อย่างไร
391
00:34:03,731 --> 00:34:05,949
เรื่องอะไร
392
00:34:05,983 --> 00:34:07,884
ว่านางท้องน่ะ
393
00:34:07,918 --> 00:34:09,953
ข้าหมายถึง...
394
00:34:09,987 --> 00:34:11,654
ท่านดูออกได้ไง
395
00:34:11,656 --> 00:34:15,016
เมยสเตอร์วัลคาน
ยืนยันว่าไม่ต้องสงสัย
396
00:34:23,167 --> 00:34:26,586
แล้วท่านทำได้ไง
397
00:34:26,637 --> 00:34:28,471
ทำอะไร
398
00:34:28,506 --> 00:34:30,840
ทำให้นางท้องน่ะ
399
00:34:30,891 --> 00:34:32,942
ข้าว่าเจ้าก็คุ้นเคยกับวิธีการดีนะ
400
00:34:32,977 --> 00:34:36,062
แน่นอน แต่ว่าท่าน...
401
00:34:36,097 --> 00:34:37,102
หาเจอได้ไง
402
00:34:37,222 --> 00:34:39,983
เจ้าทำตัวเองอับอายตอนทานอาหาร
403
00:34:40,017 --> 00:34:42,352
แห่ตัวเจ้านั่นมาต่อหน้า
เด็กสาวสตาร์คน่ะ
404
00:34:42,403 --> 00:34:44,988
แล้วถ้าเป็นเด็กชายเล่า
405
00:34:47,191 --> 00:34:48,858
เจ้ากังวลเรื่องฐานะเจ้างั้นสิ
406
00:34:48,909 --> 00:34:50,994
ฐานะข้าก็ชัดเจนอยู่แล้วดี
407
00:34:51,028 --> 00:34:53,830
ข้าเป็นลูกชายท่าน
408
00:34:53,864 --> 00:34:56,366
จนกว่าจะมีทางเลือกที่ดีกว่านี้
409
00:35:05,626 --> 00:35:07,794
เจ้าไม่เคยถามข้าเรื่องแม่เจ้า
410
00:35:12,299 --> 00:35:14,717
ทำไมต้องถาม
411
00:35:14,719 --> 00:35:17,554
นางมีข้า นางตาย
412
00:35:18,722 --> 00:35:21,409
เราอยู่กันตรงนี้
413
00:35:21,529 --> 00:35:23,766
นางเป็นลูกชาวนา
414
00:35:24,175 --> 00:35:26,602
ก็สวยดี ในแบบบ้านๆ
415
00:35:26,604 --> 00:35:28,845
เป็นภรรยาเจ้าของโรงสี
416
00:35:28,965 --> 00:35:32,322
ดูเหมือนว่าพวกเขา
จะแต่งงานโดยที่ข้าไม่รู้หรือไม่ยินยอม
417
00:35:32,596 --> 00:35:34,304
ข้าเลยแขวนคอเขา
418
00:35:34,424 --> 00:35:37,863
แล้วก็เสพสมกับนาง
ใต้ต้นไม้ที่เขาห้อยคออยู่
419
00:35:37,914 --> 00:35:39,373
นางขัดขืนข้าตั้งแต่ต้นจนจบ
420
00:35:39,493 --> 00:35:42,167
นางโชคดีที่ข้าไม่ได้แขวนคอนางเหมือนกัน
421
00:35:42,202 --> 00:35:44,364
ปีต่อมา นางมายังประตูเมืองข้า
422
00:35:44,484 --> 00:35:46,346
พร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขน
423
00:35:46,466 --> 00:35:49,041
เด็กที่นางอ้างว่าเป็นลูกข้า
424
00:35:49,092 --> 00:35:50,685
ข้าเกือบจะสั่งเฆี่ยนนางแล้ว
425
00:35:50,805 --> 00:35:53,212
เกือบให้โยนเด็กลงแม่น้ำไป
426
00:35:58,261 --> 00:36:00,102
แต่แล้วข้าก็มองเจ้า
427
00:36:00,136 --> 00:36:03,072
ข้าเห็นสิ่งเดียวกับที่เห็นตอนนี้
428
00:36:03,106 --> 00:36:05,307
เจ้าเป็นลูกชายข้า
429
00:36:17,155 --> 00:36:20,141
สแตนนิส บาราธอร์นตั้งทัพ
อยู่ที่คาสเซิล แบล็ก
430
00:36:20,599 --> 00:36:23,384
แต่เขาจะไม่อยู่นาน
431
00:36:23,386 --> 00:36:26,053
เขาอยากได้บัลลังก์เหล็ก
432
00:36:26,055 --> 00:36:29,546
และหนทางไปคิงส์ แลนด์ดิ้งต้องผ่านวินเทอร์เฟล
433
00:36:30,552 --> 00:36:33,583
เขาตั้งใจจะยึดแดนเหนือ.
434
00:36:35,252 --> 00:36:37,470
แดนเหนือที่เป็นของเรา
435
00:36:37,505 --> 00:36:39,639
ของเจ้าและของข้า
436
00:36:40,641 --> 00:36:43,259
เจ้าจะช่วยข้าเอาชนะเขาไหม
437
00:36:44,762 --> 00:36:46,596
ช่วย
438
00:36:54,322 --> 00:36:56,773
นี่คือหนังสือทั้งหมดหรือ
439
00:36:57,942 --> 00:36:59,693
หนังสือทั้งหมดหรือ
440
00:37:00,828 --> 00:37:03,913
- ในโลกนี้น่ะ
- ก็ไม่ใช่
441
00:37:03,948 --> 00:37:07,951
มีหนังสือนับเป็นพันๆเล่ม
442
00:37:07,953 --> 00:37:10,203
เอาเข้าจริง ห้องสมุดนี่เล็กด้วยซ้ำ
443
00:37:10,254 --> 00:37:11,921
ที่บ้านของท่าน
มีหนังสือเยอะกว่านี้ไหม
444
00:37:11,956 --> 00:37:14,791
พ่อข้าไม่นิยมการอ่านเขียนนัก
445
00:37:17,161 --> 00:37:20,797
ว่ากันว่าที่ซิทาเดล
คือห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในโลก
446
00:37:20,799 --> 00:37:22,265
อยู่ไหนน่ะ
447
00:37:23,434 --> 00:37:25,952
ซิทาเดลน่ะหรือ
448
00:37:25,986 --> 00:37:27,721
อยู่ในโอลด์ทาวน์
449
00:37:34,170 --> 00:37:35,829
ข้าเสียใจที่ข้าไม่รู้อะไรเลย
450
00:37:35,949 --> 00:37:39,034
กิลลี่ มองข้านะ
451
00:37:39,069 --> 00:37:42,988
เจ้าทำเป็นตั้งหลายอย่าง
ที่ข้าไม่มีวันทำได้
452
00:37:43,039 --> 00:37:45,291
เจ้าก่อกองไฟกับไม้เปียกๆได้
453
00:37:45,325 --> 00:37:47,743
ทำอาหารเป็น
เย็บแผลได้
454
00:37:47,794 --> 00:37:50,496
ข้าซักผ้าเป็น
กวาดพื้นเป็น
455
00:37:50,547 --> 00:37:53,883
- ก็...
- ทำไมซิทาเดลถึงมีห้องสมุดที่ใหญ่ที่สึด
456
00:37:53,917 --> 00:37:57,052
เพราะพวกเมยสเตอร์ฝึกฝนกันที่นั่น
457
00:37:57,087 --> 00:37:58,621
เหมือนอย่างเมยสเตอร์เอย์มอนร่ะหรือ
458
00:37:58,655 --> 00:38:01,423
ตอนเด็กๆ ข้าอยากจะเป็น
เมยสเตอร์
459
00:38:03,977 --> 00:38:08,230
ข้ากลับต้องมาเป็นสมาชิก
หน่วยไนท์วอทช์แทน
460
00:38:10,771 --> 00:38:13,636
ได้ผจญภันอะไรตั้งมากมาย
461
00:38:15,190 --> 00:38:17,323
ข้าก็คงไม่ได้เจอเจ้า
462
00:38:22,432 --> 00:38:25,114
ฝ่าบาท
463
00:38:32,539 --> 00:38:34,790
เจ้าคือแซมเวล ทาร์ลีย์หรือ
464
00:38:34,792 --> 00:38:37,893
ขอรับ ฝ่าบาท
465
00:38:37,928 --> 00:38:40,212
พ่อเจ้าคือ แรนดัล ทาร์ลีย์
466
00:38:42,799 --> 00:38:45,801
เขาเอาชนะพี่ชายข้าได้
ณ ศึกที่แอชฟอร์ด
467
00:38:47,053 --> 00:38:50,022
ศึกเดียวที่โรเบิร์ตพ่าย
468
00:38:50,056 --> 00:38:53,642
ข้าบอกเขาแล้วว่าไม่ควรบุกแดนตะวันตก
เร็วขนาดนั้น แต่เขาไม่เคยฟัง
469
00:38:55,999 --> 00:38:58,864
ทหารชั้นเยี่ยมเลย พ่อเจ้า
470
00:38:58,898 --> 00:39:00,983
เจ้าไม่ยักเหมือนทหาร
471
00:39:02,202 --> 00:39:04,987
แต่ได้ยินมาว่า
เจ้าสังหารไวท์ วอล์กเกอร์
472
00:39:04,989 --> 00:39:06,822
ถูกแล้ว ฝ่าบาท
473
00:39:06,873 --> 00:39:08,123
ทำยังไง
474
00:39:08,158 --> 00:39:10,292
ด้วยมีดที่ทำจาก
ดราก้อนกลาสขอรับ
475
00:39:10,327 --> 00:39:11,320
ดราก้อนกลาสหรือ
476
00:39:11,544 --> 00:39:13,162
พวกเมยสเตอร์เรียกว่าออบซิเดียน
477
00:39:13,213 --> 00:39:15,497
ข้ารู้ว่ามันคืออะไร
มีเยอะเลยที่ดราก้อนสโตน
478
00:39:15,548 --> 00:39:17,112
ทำไมออบซิเดียนถึงฆ่าไวท์ วอล์กเกอร์ได้
479
00:39:17,232 --> 00:39:19,251
ข้าไม่ทราบ
480
00:39:19,302 --> 00:39:21,143
ข้าพยายามค้นดูจากบันทึกโบราณ
481
00:39:21,171 --> 00:39:23,422
หวังว่าจะพบบางอย่าง
แต่สิ่งเดียวที่เจอคือ
482
00:39:23,473 --> 00:39:26,377
พวกบุตรหลานแห่งพงไพรใช้
มันล่าสัตว์
483
00:39:26,497 --> 00:39:30,646
ท่านหญิงมิซานเดย์บอกข้าว่า
พวกคนตายเดินนอกกำแพง
484
00:39:33,600 --> 00:39:35,209
ข้าเห็นมาแล้ว ฝ่าบาท
485
00:39:35,329 --> 00:39:37,186
เห็นอะไร
486
00:39:37,188 --> 00:39:40,089
ทัพของคนตาย
487
00:39:40,123 --> 00:39:43,792
- และเมื่อพวกมันมา...
- เราต้องรู้ว่าจะต่อกรเช่นไร
488
00:39:47,564 --> 00:39:50,115
อ่านต่อไปนะ แซมเวล ทาร์ลีย์
489
00:40:07,467 --> 00:40:09,268
ถึงเวลาแล้ว
490
00:40:09,302 --> 00:40:11,553
ฝ่าบาท
491
00:40:11,604 --> 00:40:14,106
เราไม่ควรรออีกหน่อยหรือ
492
00:40:14,140 --> 00:40:16,987
หากจอน สโนว์กลับมาพร้อมคนเถื่อน
เราจะมีไพร่พลเพิ่มอีกหลายพันคน
493
00:40:17,058 --> 00:40:18,578
หากเขากลับมาพร้อมคนเถื่อนน่ะนะ
494
00:40:18,591 --> 00:40:20,275
เรารอนานเช่นนั้นไม่ได้
495
00:40:20,310 --> 00:40:23,896
ตอนนี้เราได้เปรียบ
มีคนมีม้ามากกว่า มีเสบียงและพักผ่อนเพียงพอ
496
00:40:23,898 --> 00:40:26,899
แต่ทุกวันที่เรารอ บอลตันจะได้เปรียบมากขึ้น
497
00:40:26,950 --> 00:40:29,034
ฤดูหนาวอาจมาเยือนได้ทุกนาที
498
00:40:29,069 --> 00:40:30,869
เราต้องลงมือเดี๋ยวนี้
ถ่ายทอดคำสั่งไป
499
00:40:30,904 --> 00:40:32,404
เราตราทัพยามตะวันขึ้น
500
00:40:32,406 --> 00:40:34,156
เป็นข้าจะเลือกคนสักสิบคนให้อยู่
501
00:40:34,207 --> 00:40:36,625
คอยเฝ้าราชินีและเจ้าหญิง
502
00:40:36,659 --> 00:40:38,539
ไม่ต้องลำบาก
พวกเขาจะไปกับเราด้วย
503
00:40:40,246 --> 00:40:42,247
หนทางยากลำบาก
ฝ่าบาท
504
00:40:42,298 --> 00:40:45,050
- จะไม่ปลอดภัยกว่าหรือ...
- ที่นี่หรือ
505
00:40:45,085 --> 00:40:48,754
หน่วยไนท์วอทช์ครึ่งหนึ่ง
เป็นนักฆ่ากับพวกข่มขืน
506
00:40:49,839 --> 00:40:51,724
ไม่ พวกเขาจะไปกับเรา
507
00:40:54,894 --> 00:40:56,895
ตามประสงค์ ฝ่าบาท
508
00:41:22,422 --> 00:41:25,124
คิดว่าพ่อจะยอมให้ข้าลงไปที่สุสานไหม
509
00:41:25,126 --> 00:41:26,766
ท่านว่าอะไรนะ
510
00:41:26,793 --> 00:41:28,544
ที่วินเทอร์เฟลน่ะ
511
00:41:28,595 --> 00:41:30,629
ที่ซึ่งกษัตริย์แดนเหนือทุกคนฝังอยู่
512
00:41:30,631 --> 00:41:32,464
เบรน ผู้สร้าง
กษัตริย์ดอร์เรนและ...
513
00:41:32,466 --> 00:41:34,850
อย่างแรกก่อน
เราต้องเดินทางไกล
514
00:41:34,884 --> 00:41:36,852
แล้วก็ต้องยึดปราสาท
515
00:41:36,886 --> 00:41:38,303
จะต้องมีการปะทะหรือ
516
00:41:38,354 --> 00:41:40,806
ใช่ เจ้าหญิง
แต่ท่านต้องไม่เข้าไปใกล้...
517
00:41:40,857 --> 00:41:44,059
พูดเรื่องสงครามต่อแล้ว
เซอร์ดาวอส
518
00:41:44,110 --> 00:41:45,527
นางพานจะกลัวเสียเปล่า
519
00:41:45,562 --> 00:41:47,980
ขอรับ ราชินี
520
00:41:50,366 --> 00:41:53,318
- ข้าไม่ได้กลัว
- แต่ข้ากลัว
521
00:41:53,403 --> 00:41:56,321
เวลาการศึกมาถึง
สัญญานะว่าท่านจะปกป้องข้า
522
00:41:56,406 --> 00:41:58,457
ข้าสัญญา
523
00:42:18,261 --> 00:42:21,680
หวังว่าเจ้ารู้ว่าทำอะไรอยู่กับพวกคนเถื่อนนี้
524
00:42:21,731 --> 00:42:24,099
ข้าต้องใช้เรือพวกนั้น
525
00:42:25,151 --> 00:42:28,320
ท่านจะได้มันคืน
ข้าสาบาน
526
00:42:29,856 --> 00:42:32,191
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
ฝ่าบาท
527
00:42:33,193 --> 00:42:35,027
และขอบพระคุณ
528
00:43:03,857 --> 00:43:05,691
ขึ้นม้าได้!
529
00:43:05,725 --> 00:43:07,726
ไปได้!
530
00:43:57,277 --> 00:43:59,278
ไม่
531
00:43:59,280 --> 00:44:01,246
เจ้ายังอ่อนแรงนัก
532
00:44:12,258 --> 00:44:13,759
เซอร์บาริสเตียนเล่า
533
00:44:39,552 --> 00:44:41,787
เจ้าอับอายหรือ
534
00:44:43,323 --> 00:44:45,824
เจ้าถูกลอบโจมตี ถูกโอบล้อม
535
00:44:45,875 --> 00:44:47,793
ไม่มีทางใดที่เจ้าจะรู้ได้
536
00:44:47,827 --> 00:44:49,878
ไม่ใช่เพราะเหตุผลนั้น
537
00:44:52,332 --> 00:44:54,549
ที่บาดเจ็ยในการสงคราม
538
00:44:54,584 --> 00:44:57,919
ข้ามิได้อับอาย
539
00:44:57,971 --> 00:45:00,088
ข้าอับอาย
540
00:45:00,139 --> 00:45:02,674
เพราะยามมีดสัมผัสเนื้อ
541
00:45:02,725 --> 00:45:06,061
และตัวข้ากองลงกับพื้น
542
00:45:06,095 --> 00:45:08,013
ข้าหวาดกลัว
543
00:45:09,565 --> 00:45:11,650
ทุกคนล้วนกลัวความตาย
544
00:45:11,684 --> 00:45:14,469
ไม่ ข้าไม่ได้กลัวตาย
545
00:45:17,023 --> 00:45:19,691
ข้ากลัว
546
00:45:19,742 --> 00:45:24,656
ว่าจะไม่มีวันได้เห็นมิซานเดย์
จากเกาะนาร์ธอีก
547
00:46:00,616 --> 00:46:03,785
ตอนนี้ท่านได้ตอบแทน
สิ่งที่เหล่านายทาสทำอย่างสาสมแล้ว
548
00:46:03,820 --> 00:46:05,370
หากข้าให้ทุกคน
อย่างที่เขาสมควรได้
549
00:46:05,405 --> 00:46:07,572
คงไม่มีใครเหลือให้ข้าปกครอง
550
00:46:07,574 --> 00:46:10,125
เซอร์บาริสเตียนแนะนำให้ข้ามีเมตตา
551
00:46:10,159 --> 00:46:12,840
ตั้งแต่ยามที่้ข้ายึดเมืองได้จนถึงรุ่งเช้าที่เขาสิ้น
552
00:46:12,879 --> 00:46:15,664
แดริโอ้ โดฮาร์ริสคิดว่า
ข้าควรสังหารอดีตนายมาสให้สิ้นไป
553
00:46:15,715 --> 00:46:18,876
ปล่อยให้คนเมืองที่เหลือ
ดูและและปกครองตนเอง
554
00:46:19,335 --> 00:46:21,086
เจ้าคิดเห็นว่าอย่างไร
555
00:46:22,555 --> 00:46:24,673
ฝ่าบาท ข้าไม่คิดว่าตนเองเหมาะ
556
00:46:24,724 --> 00:46:27,092
ที่จะเสนอความเห็น
ในเรื่องเช่นนี้
557
00:46:27,143 --> 00:46:29,594
เจ้าก็เหมาะสมเท่าเทียมกับคนอื่น
558
00:46:31,013 --> 00:46:33,265
เจ้ารู้ว่าข้ามาเพราะเหตุใด
559
00:46:33,267 --> 00:46:36,351
และเจ้ารู้ว่าใครกันต้องทนทุกข์
มากที่สุดหากทุกอย่างต้องพังภินท์
560
00:46:36,402 --> 00:46:39,571
บอกมา เจ้าคิดเช่นไร
561
00:46:41,774 --> 00:46:45,277
ข้าบอกได้เพียงว่า
ข้าเห็นสิ่งใด ฝ่าบาท
562
00:46:45,328 --> 00:46:48,613
ข้าเห็นท่านฟังคำแนะนำทั้งหลาย
563
00:46:50,333 --> 00:46:53,952
ข้าเห็นท่านพึ่งพาประสบการณ์ของคนอื่น
ยามที่ท่านขาดประสบการณ์ของตน
564
00:46:54,003 --> 00:46:57,055
และช่างน้ำหนัก
ทุกทางเลือกที่พวกเขามอบให้
565
00:46:58,758 --> 00:47:01,760
ข้าเห็นท่านละเลย
ความคิดของคนอื่น...
566
00:47:04,630 --> 00:47:07,132
เพราะมันมีทางเลือกที่ดีกว่า
567
00:47:07,166 --> 00:47:09,518
ทางเลือกที่มีเพียงท่านที่เห็น
568
00:47:26,235 --> 00:47:29,488
ราชินี ราชินีข้า
ได้โปรดอย่าทำเช่นนี้เลย
569
00:47:29,490 --> 00:47:31,490
ไหนเจ้าบอกว่า "วัลล่าร์ มอร์กูลิส" ไงเล่า
570
00:47:31,492 --> 00:47:34,075
ข้าไม่อยากตายเยี่ยงคนขี้ขลาด
571
00:47:38,831 --> 00:47:41,466
แต่แท้จริงแล้วข้าไม่อยากตายเลย
572
00:47:43,336 --> 00:47:45,804
ต้องใช้ความกล้านัก
ที่จะยอมรับว่าตนกลัว
573
00:47:47,173 --> 00:47:49,508
และที่จะยอมรับว่าตนผิด
574
00:47:50,977 --> 00:47:53,595
ข้าบอกว่าเจ้าว่าข้าคิดผิด
575
00:47:56,482 --> 00:47:59,100
ข้าคิดผิดและเจ้าพูดถูก
576
00:48:01,070 --> 00:48:03,188
เรื่องประเพณี
577
00:48:04,607 --> 00:48:07,442
เรื่องร่วมใจคนทั้งเมืองเข้าด้วยกัน
578
00:48:10,830 --> 00:48:13,031
ข้าจะเปิดลานต่อสู้ขึ้นใหม่
579
00:48:14,000 --> 00:48:15,584
แต่ให้คนมีอิสระเท่านั้น
580
00:48:15,618 --> 00:48:19,838
การค้าทาสจะไม่มีวันเกิดขึ้นที่เมียร์รีน
ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่
581
00:48:19,872 --> 00:48:21,957
ขอรับ ฝ่าบาท
582
00:48:25,344 --> 00:48:29,297
และเพื่อสร้างสัมพันธ์กับชาวเมียร์รีน
ให้แน่นแฟ้นไปชั่วกาล
583
00:48:29,348 --> 00:48:32,133
ข้าจะแต่งงานกับผู้นำตระกูลเก่าแก่
584
00:48:34,387 --> 00:48:37,389
ดีเสียจริงที่ตอนนี้
เขาลงไปคุกเข่าเรียบร้อยแล้ว
585
00:49:05,551 --> 00:49:07,335
ไม่ต้องกังวลไป
586
00:49:07,386 --> 00:49:10,839
ข้าไม่เป็นอะไรดอก
ไม่มีอะไรแตกหัก มั้งนะ
587
00:49:13,009 --> 00:49:14,809
ถึงไหนกันแล้ว
588
00:49:14,844 --> 00:49:16,928
ไม่ใช่แม่น้ำรอยด์ใช่ไหม
589
00:49:22,985 --> 00:49:25,654
มีแต่เพียงความเงียบ
590
00:49:25,688 --> 00:49:28,690
แล้วก็ตอกหน้าข้าให้หงายในบางครา
591
00:49:30,493 --> 00:49:32,611
สมกับชาวมอร์มอนต์จริงๆ
592
00:49:36,082 --> 00:49:38,833
มาเริ่มต้นกันใหม่เถอะ
593
00:49:40,036 --> 00:49:42,454
ข้าขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้
594
00:49:42,456 --> 00:49:45,457
ปากข้าชอบวอนหาเรื่องอยู่เลย
595
00:49:45,508 --> 00:49:48,426
นี่ไม่จำเป็นต้องเป็น
การเดินทางที่ไม่น่าภิรมย์นะ
596
00:49:53,215 --> 00:49:56,376
เราต้องใช้เวลาร่วมกันตั้งเยอะ
กว่าจะเดินทางถึงเมียร์รีน
597
00:49:56,385 --> 00:49:57,769
ก็ใช่
598
00:49:59,605 --> 00:50:02,941
สิ่งที่จะทำให้เวลาร่วมกัน
ของเราเปรมปรีดิ์มากกว่านี้
599
00:50:02,975 --> 00:50:04,476
คือไวน์เสียหน่อย
600
00:50:05,311 --> 00:50:06,811
ไม่เอาไวน์
601
00:50:09,482 --> 00:50:12,984
ข้ามันต้องดื่มกินนะ
602
00:50:14,654 --> 00:50:16,988
คนที่ดื่มน่ะ
ต้องให้ดื่มต่อไป
603
00:50:17,039 --> 00:50:19,074
ไม่งั้น พวกเขาก็...
604
00:50:26,499 --> 00:50:27,999
ข้ารู้แล้วเราอยู่ไหน
605
00:50:28,050 --> 00:50:30,552
เจ้าจะพาเราผ่านวาลีเรีย
606
00:50:30,586 --> 00:50:31,970
ถูกแล้ว
607
00:50:32,004 --> 00:50:34,172
เจ้าเคยผ่านเส้นนี้มาก่อนหรือ
608
00:50:34,223 --> 00:50:35,757
เปล่า
609
00:50:35,808 --> 00:50:37,759
เจ้าจะเอาของกำนัลไปฝากแดเนอรีส
610
00:50:37,810 --> 00:50:40,011
จากบ้านเก่าแก่ของตระกูลนาง
เผื่อว่าแค่ข้าไม่พองั้นหรือ
611
00:50:40,013 --> 00:50:42,597
ข้าว่าแค่เจ้าก็เหลือแหล่
612
00:50:43,733 --> 00:50:45,817
ก็รู้นี่ว่าเขาว่ากันยังไง
613
00:50:45,851 --> 00:50:49,070
ภัยพิบัติยังระบาดทั่ววาลีเรีย
614
00:50:49,105 --> 00:50:52,023
ไหนจะเรื่องปีศาจกับเปลวเพลิงอีกเหล่า
615
00:50:53,192 --> 00:50:54,909
เจ้าไม่กลัวหายนะบ้างหรือ
616
00:50:54,944 --> 00:50:56,745
ไม่
617
00:50:56,779 --> 00:50:59,197
แต่พวกโจรสลัดมันกลัว
618
00:51:00,082 --> 00:51:01,700
เอ้อ
619
00:51:04,620 --> 00:51:08,173
ทะเลเปลวควัน
620
00:51:08,207 --> 00:51:10,175
ต้องใช้เวลาอีกกี่ร้อยปีกัน
กว่าเราจะเรียนรู้
621
00:51:10,209 --> 00:51:12,593
วิธีสร้างเมืองแบบนี้กันอีกครั้ง
622
00:51:13,828 --> 00:51:16,630
กว่าหลายพันปี ที่วาแลร์เรียนต่างเป็น
623
00:51:16,664 --> 00:51:19,473
ช่างฝีมือเก่งกาจในทุกเรื่อง
624
00:51:19,971 --> 00:51:22,469
แล้ววันหนึ่ง...
625
00:51:22,503 --> 00:51:25,255
แล้ววันหนึ่งก็ไม่ได้เป็น
626
00:51:25,306 --> 00:51:26,923
แล้ววันหนึ่งก็ไม่ได้เป็น
627
00:51:30,178 --> 00:51:34,347
"พวกเขาโอบอีกฝ่ายแนบชิด
หันหลังสนิทให้กับตอนจบ"
628
00:51:34,399 --> 00:51:37,401
หุบเบาแบ่งแยกเป็นส่วน
629
00:51:37,435 --> 00:51:40,237
ทมิฬกาลกลืนกินท้องนภา
630
00:51:40,271 --> 00:51:41,968
พระเพลิงโชติช่วง
แผ่ไกลและสาดรังสี
631
00:51:42,088 --> 00:51:44,191
แม้กระทั่งมังกรก็มอดม้วย
632
00:51:44,242 --> 00:51:46,018
ฉากสุดท้ายที่
633
00:51:46,138 --> 00:51:48,779
ดวงตามองเห็น
634
00:51:49,220 --> 00:51:50,931
กลับไปปีกที่บินข้ามทะเล
635
00:51:51,517 --> 00:51:55,487
ที่ปลุกปั่นคลื่นลมให้โหมกระหน่ำ...
636
00:51:55,521 --> 00:51:58,440
"นครพันปี"
637
00:51:58,442 --> 00:52:00,358
และสิ่งเดียวที่ทุกผู้ได้เรียนรู้
638
00:52:00,409 --> 00:52:03,862
คือหายนะได้กลืนกินทั่วทั้งแดน
639
00:52:03,913 --> 00:52:06,614
"และหามีผู้ใดหันกลับไปมองไม่"
640
00:52:08,918 --> 00:52:11,703
ก็อยากปรบมือให้นะ
641
00:52:16,759 --> 00:52:19,127
นี่เองสินะ
642
00:52:20,296 --> 00:52:22,430
ที่เลือกอยู่
643
00:53:02,087 --> 00:53:03,338
นั่นอะไรน่ะ
644
00:53:09,895 --> 00:53:12,263
พวกคนหิน!
645
00:53:12,314 --> 00:53:14,215
อย่าให้พวกมันแตะตัวเจ้า!
646
00:53:30,499 --> 00:53:32,200
หลบไป!
647
00:53:34,587 --> 00:53:37,172
มอร์มอนต์ แก้เชือกข้า!
648
00:53:37,206 --> 00:53:39,374
มอร์มอนต์!
649
00:53:54,139 --> 00:53:56,057
มอร์มอนต์!
650
00:54:33,745 --> 00:54:35,796
ทีเรียน
651
00:54:38,633 --> 00:54:41,135
ทีเรียน
652
00:54:41,169 --> 00:54:42,837
ทีเรียน
653
00:54:44,256 --> 00:54:46,257
ทีเรียน
654
00:54:47,182 --> 00:54:49,560
ปลอดภัยดีนะ
655
00:54:59,104 --> 00:55:01,439
เจ้าหนักกว่าที่คิดเยอะ
656
00:55:03,942 --> 00:55:06,277
มีใครแตะตัวเจ้าหรือเปล่า
657
00:55:09,031 --> 00:55:10,948
เจ้าล่ะ
658
00:55:15,921 --> 00:55:18,839
ข้าเคยเห็นเกล็ดเทามาก่อน
659
00:55:18,874 --> 00:55:20,341
แต่ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้
660
00:55:20,375 --> 00:55:23,294
ข้าว่าเพราะเหตุนี่แหละ
ถึงได้ส่งพวกเขามาที่นี่
661
00:55:25,297 --> 00:55:28,817
จะกรุณากว่าเยอะหากเสียบมีด
ทะลุหัวใจพวกเขาให้มันจบๆไป
662
00:55:32,721 --> 00:55:35,973
ขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้า
663
00:55:39,311 --> 00:55:41,479
แน่นอนว่าข้าไม่ต้องมีใครมาช่วยหรอก
664
00:55:41,481 --> 00:55:43,762
หากเจ้าไม่ได้ลักพาตัวข้ามาตั้งแต่แรก
665
00:55:47,851 --> 00:55:49,670
แล้วไงต่อ
666
00:55:49,777 --> 00:55:51,861
เดินไปตามชายฝั่ง
667
00:55:51,912 --> 00:55:53,747
ถ้าโชคดี คงเจอหมู่บ้านชาวประมง
668
00:55:53,781 --> 00:55:55,782
หาเรือลำใหม่
669
00:55:55,784 --> 00:55:58,068
ถ้าโชคไม่ดีล่ะ
670
00:55:58,102 --> 00:56:00,787
ก็ต้องเดินกันอีกไกล
671
00:56:02,707 --> 00:56:05,842
เดี๋ยวข้าไปหาฟืน
672
00:56:05,876 --> 00:56:08,628
พยายามพักเสียนะ
673
00:56:08,679 --> 00:56:11,414
เพิ่งจะมาพูดเข้าทีก็ตอนนี้แหละ
674
00:56:59,721 --> 00:57:09,964
บรรยายไทยโดย Darken
675
00:57:10,064 --> 00:57:15,064
ขอขอบคุณ