1
00:01:38,140 --> 00:01:46,140
แปลไทย สุนัขป่าโลกันตร์
gotfansite.com
2
00:01:46,140 --> 00:01:54,000
Original subtitle by honeybunny
www.addic7ed.com
3
00:03:27,130 --> 00:03:29,260
เสียงมาจากลาน
4
00:03:34,800 --> 00:03:36,770
ท่าน ผบ. นี่!
5
00:03:50,040 --> 00:03:51,940
ช่วยกันพาเข้าข้างในที
6
00:04:47,380 --> 00:04:49,040
ฝีมือธอร์น
7
00:04:53,660 --> 00:04:56,780
คิดว่าเหลือพี่น้องที่ไว้ใจได้
สักกี่คน?
8
00:04:57,220 --> 00:04:58,220
ไว้ใจ?
9
00:05:01,700 --> 00:05:03,380
ก็คนในห้องนี้
10
00:05:04,030 --> 00:05:06,100
หมาป่ารู้จักเจ้าไหม?
11
00:05:07,100 --> 00:05:09,660
อะไรช่วยได้ต้องใช้ให้หมด
12
00:05:15,380 --> 00:05:16,940
เซอร์ดาวอส
13
00:05:58,980 --> 00:06:01,380
ในเปลวไฟ ฉันเห็นเขา
14
00:06:02,340 --> 00:06:04,660
ออกรบที่วินเทอร์เฟล
15
00:06:08,460 --> 00:06:11,100
พูดแทนไฟไม่ได้ แต่...
16
00:06:12,300 --> 00:06:14,100
เขาตายแล้ว
17
00:06:34,280 --> 00:06:35,980
นั่น ผบ. ของเรานะ
18
00:06:36,070 --> 00:06:37,900
มันไม่ควรเป็น ผบ. ตั้งแต่แรก!
19
00:06:41,700 --> 00:06:44,420
รู้สาเหตุที่เรียกมาแล้วนี่
20
00:06:47,500 --> 00:06:49,860
จอน สโนว์ตายแล้ว
21
00:06:49,900 --> 00:06:51,020
ฝีมือใคร?
22
00:06:52,120 --> 00:06:53,250
ข้าเอง
23
00:06:54,020 --> 00:06:56,800
กับโบเวน มาร์ช กับโอเธล ยาร์วิค
24
00:06:56,870 --> 00:06:59,050
และเหล่าหัวหน้าแห่งปราสาทนี้
25
00:06:59,050 --> 00:07:01,050
- ฆาตกร!
- คนทรยศ!
26
00:07:04,670 --> 00:07:06,230
เอ็งพูดถูก!
27
00:07:06,670 --> 00:07:09,000
เราก่อเรื่องกบฏด้วยกันทุกคน
28
00:07:09,050 --> 00:07:12,000
จอน สโนว์เป็น ผบ. ข้าจริง
29
00:07:12,940 --> 00:07:14,700
ข้าเกลียดมัน
30
00:07:15,170 --> 00:07:16,750
หน้าไหนก็รู้
31
00:07:17,370 --> 00:07:21,360
แต่ข้าไม่เคยฝืนคำสั่ง แม้แต่ครั้งเดียว
32
00:07:21,700 --> 00:07:23,050
ความภักดี
33
00:07:23,170 --> 00:07:26,200
คือรากฐานของหน่วยพิทักษ์
34
00:07:26,350 --> 00:07:28,750
และหน่วยนี้สำคัญต่อข้าที่สุด
35
00:07:29,150 --> 00:07:30,750
ข้าถวายชีวิตให้
36
00:07:30,900 --> 00:07:34,950
เราทุกคนล้วนถวายชีวิต
แก่หน่วยพิทักษ์
37
00:07:37,100 --> 00:07:41,950
แต่จอน สโนว์ กำลังจะทำลายหน่วยของเรา
38
00:07:42,200 --> 00:07:45,050
มันเปิดประตูของเราให้คนเถื่อนผ่าน
39
00:07:45,120 --> 00:07:48,270
อย่างที่ไม่เคยมี ผบ. ใดทำมาก่อน
40
00:07:48,420 --> 00:07:51,320
มันยกดินแดน ที่พวกมันเคย
41
00:07:51,350 --> 00:07:56,560
ปล้น ข่มขื่น ฆ่า ให้พวกมัน
42
00:07:57,100 --> 00:08:01,420
ผบ. สโนว์ ทำสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกต้อง
43
00:08:01,450 --> 00:08:02,970
เรื่องนั้นไม่สงสัยหรอก
44
00:08:04,270 --> 00:08:08,420
แต่ที่หมอนั่นคิดว่าถูกต้อง
จะเป็นจุดจบของเรา
45
00:08:08,550 --> 00:08:11,500
มันบังคับให้เราทำเรื่องอัปรีย์
46
00:08:12,670 --> 00:08:14,350
และเราผ่านมันมาแล้ว
47
00:08:26,750 --> 00:08:28,760
มันเห็นแน่ว่าเราไม่ได้ไป
48
00:08:29,120 --> 00:08:31,450
ธอร์นคงประกาศเป็นทางการแล้ว
49
00:08:31,500 --> 00:08:32,920
มันยึดปราสาทดำไปแล้ว
50
00:08:32,970 --> 00:08:35,270
ไม่สนโว้ยว่าใครนั่งโต๊ะผู้นำ
51
00:08:36,170 --> 00:08:37,700
จอนเป็นเพื่อนข้า
52
00:08:38,850 --> 00:08:41,100
ไอ้เวรนั่นสังหารเขา
53
00:08:41,920 --> 00:08:43,750
ทีนี้ตาเราเอาคืน
54
00:08:43,770 --> 00:08:44,850
เราไม่มีคน
55
00:08:44,920 --> 00:08:47,420
- มีหมาป่าโลกันตร์ไง
- ไม่พอ
56
00:08:47,520 --> 00:08:49,770
ข้าเพิ่งจะได้รู้จักกับ ผบ.
57
00:08:49,820 --> 00:08:52,770
แต่เชื่อว่าเขาไม่อยากให้เพื่อนๆ
เอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ หรอก
58
00:08:52,820 --> 00:08:56,150
ถ้าอยากรอดถึงพรุ่งนี้ ท่านเลือกผิดห้องแล้วว่ะ
59
00:08:57,050 --> 00:08:59,130
เราจะตายด้วยกันคืนนี้
60
00:08:59,520 --> 00:09:03,000
และจะพยายามลากธอร์น
ลงนรกไปด้วย
61
00:09:03,020 --> 00:09:05,970
เราต้องสู้ใช่ แต่ไม่จำเป็นต้องตาย
62
00:09:05,970 --> 00:09:08,450
- ขอแค่มีคนช่วย.
- ใครจะมาช่วยเรา?
63
00:09:08,520 --> 00:09:11,670
เจ้าไม่ใช่พวกเดียวนะ
ที่ติดหนี้ชีวิตจอน สโนว์
64
00:09:19,620 --> 00:09:21,320
ปิดตายประตูไว้
65
00:09:21,520 --> 00:09:23,320
อย่าให้ใครเข้า
66
00:09:23,750 --> 00:09:25,490
ข้าจะรีบกลับมา
67
00:09:36,220 --> 00:09:38,750
เห็นครั้งแรก เธออายุ 11 เอง
68
00:09:41,020 --> 00:09:43,500
ลูกสาวครูฝึกหมา
69
00:09:46,150 --> 00:09:48,050
มีกลิ่นหมาติดตัว
70
00:09:51,620 --> 00:09:54,850
ข้าไม่ได้แก่กว่าเท่าไหร่
แต่ตอนนั้นใครๆ ก็กลัวข้าแล้ว
71
00:09:56,720 --> 00:09:58,850
เจ้าก็ด้วยนี่
72
00:10:04,420 --> 00:10:06,020
แต่เมอรันด้า ไม่เลย
73
00:10:06,350 --> 00:10:09,050
จะทำอะไรเธอได้บ้างน้อ
ที่หมาทำไม่ได้?
74
00:10:10,300 --> 00:10:11,670
เธอไม่กลัวอะไรเลย
75
00:10:12,200 --> 00:10:14,070
กล้าทำทุกอย่าง
76
00:10:20,650 --> 00:10:23,970
ข้าจะให้มันชดใช้ความเจ็บปวดของเจ้า
เป็นพันๆ ครั้ง
77
00:10:26,870 --> 00:10:29,380
อยากให้เจ้าได้เห็นจริงๆ
78
00:10:34,150 --> 00:10:37,570
ให้ข้าน้อยขุดสุสานให้เธอไหม ใต้เท้า?
79
00:10:39,000 --> 00:10:42,070
หรืออยากให้ทหารเตรียมแท่นเผา?
80
00:10:46,650 --> 00:10:48,950
ฝัง เผา?
81
00:10:49,820 --> 00:10:51,220
นี่เนื้อชั้นดีเฟ้ย
82
00:10:51,270 --> 00:10:52,450
เอาไปเลี้ยงหมาซะ
83
00:10:54,700 --> 00:10:57,420
เจ้าคุมกองม้าได้น่าประทับใจมาก
84
00:10:57,520 --> 00:11:00,650
เพราะเจ้าแท้ๆ
ถึงฆ่าราชาจอมปลอมแสตนนิสได้
85
00:11:00,850 --> 00:11:03,020
รู้ไหมใครเป็นคนลงดาบ?
86
00:11:03,400 --> 00:11:04,900
- ไม่
- น่าเสียดาย
87
00:11:05,050 --> 00:11:06,800
จะตบรางวัลซะหน่อย
88
00:11:07,150 --> 00:11:10,120
ยังไงก็เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่
89
00:11:10,650 --> 00:11:12,820
รู้สึกเหมือนผู้ชนะไหม?
90
00:11:17,720 --> 00:11:19,950
ข้าทรยศราชบัลลังก์
91
00:11:19,970 --> 00:11:22,100
เพื่อแต่งซานซา สตาร์คให้เจ้า
92
00:11:22,450 --> 00:11:24,670
คิดว่าการเผาเกวียนกลางดึก
93
00:11:24,700 --> 00:11:27,200
และรุมฆ่าทหารอิดโรยของบะราธเธียน
94
00:11:27,270 --> 00:11:30,670
จะเหมือนสู้ทัพแลนนิสเตอร์
ที่เตรียมตัวอย่างดีเสบียงพร้อมรึ?
95
00:11:33,030 --> 00:11:34,370
ไม่ขอรับ
96
00:11:36,600 --> 00:11:38,300
มันมาคิดบัญชีแน่
97
00:11:38,420 --> 00:11:40,320
เราจำเป็นต้องมีชาวเหนือ
98
00:11:40,420 --> 00:11:41,750
ชาวเหนือทั้งแคว้น
99
00:11:42,300 --> 00:11:45,770
มันไม่ช่วยแน่ ถ้าไม่มีซานซา สตาร์ค
100
00:11:46,520 --> 00:11:48,950
และเราก็ไม่มีซานซา สตาร์คแล้ว
101
00:11:49,220 --> 00:11:51,300
เจ้าเอาเธอมาเล่นอย่างเคย
102
00:11:51,450 --> 00:11:55,270
เจ้าเอาทายาทเกาะเหล็กมาเล่นอย่างเคย
แล้วมันก็หนีไปทั้งคู่
103
00:11:55,320 --> 00:11:57,950
ข้าส่งคนกับหมาที่เก่งที่สุดไปแล้ว
104
00:11:58,150 --> 00:11:59,620
หนีได้ไม่ไกลหรอก
105
00:11:59,620 --> 00:12:01,360
ได้ยินก็ชื่นใจ
106
00:12:01,520 --> 00:12:04,780
ไม่มีซานซา เจ้าก็ผลิตทายาทไม่ได้
107
00:12:04,860 --> 00:12:07,950
พอไม่มีทายาท ... ก็ นะ
108
00:12:11,000 --> 00:12:13,120
ขอให้เมสเตอร์ดูไม่ผิดเถอะ
109
00:12:13,210 --> 00:12:15,350
ว่าในครรภ์เลดี้วัลด้าเป็นลูกชาย
110
00:12:35,510 --> 00:12:37,480
หยุดไม่ได้นะ
111
00:12:56,470 --> 00:12:58,220
ต้องข้ามนี่ไป
112
00:13:00,700 --> 00:13:03,950
- ข้าทำไม่ได้
- เป็นทางเดียวที่จะสลัดหมาพวกนั้น
113
00:13:04,000 --> 00:13:06,770
เย็นเกินไป ข้าทำไม่ได้
ข้าไม่รอดแน่ ตายแน่ๆ
114
00:13:06,770 --> 00:13:09,020
รู้ไหมหมาพวกนั้นทำอะไรคนบ้าง
115
00:13:09,050 --> 00:13:10,800
ตายแบบนี้ดีกว่าเยอะ
116
00:13:42,830 --> 00:13:45,470
ทางนี้ มาๆ
117
00:14:00,650 --> 00:14:02,010
ซานซา
118
00:14:03,400 --> 00:14:05,070
ซานซา
119
00:14:25,770 --> 00:14:28,370
บอกให้มันนิ่งหน่อยสิวะ!
120
00:14:28,520 --> 00:14:30,320
อยู่นี่นะ ข้าจะล่อมันเอง
121
00:14:30,350 --> 00:14:32,070
อย่านะ ไม่มีเจ้า ข้าไม่รอดแน่
122
00:14:32,200 --> 00:14:33,200
รอดสิ
123
00:14:33,850 --> 00:14:35,960
ขึ้นเหนือ เหนือเหนือเหนือ
124
00:14:36,400 --> 00:14:38,600
จอนเป็น ผบ. ปราสาทดำ
125
00:14:39,020 --> 00:14:40,370
เขาต้องช่วยแน่ๆ
126
00:14:49,050 --> 00:14:51,150
เห็นคนแล้วใช่มั้ย?
127
00:14:51,800 --> 00:14:54,500
- นั่นไง!
- จัดการมัน!
128
00:14:58,650 --> 00:15:00,550
เลดี้บอลตันอยู่ไหน?
129
00:15:01,550 --> 00:15:03,520
- ตายแล้ว
- โกหก
130
00:15:03,570 --> 00:15:06,330
เธอโดดกำแพงลงมาขาหัก
131
00:15:06,770 --> 00:15:08,670
ข้าทิ้งเธอไว้ในกองหิมะ
132
00:15:13,500 --> 00:15:15,950
เจออะไรเข้าแล้ว!
วิ่งๆๆ!
133
00:15:28,720 --> 00:15:31,470
รีซิสต์ คอย
134
00:15:33,520 --> 00:15:34,720
คอย
135
00:15:34,770 --> 00:15:38,650
ทนรอไม่ไหวแล้ว
ว่าทีนี้แรมซีย์จะตัดอะไรเอ็ง
136
00:15:47,620 --> 00:15:49,650
มีม้า! ใครน่ะ?
137
00:15:49,950 --> 00:15:51,200
ผู้หญิงว่ะ
138
00:16:58,940 --> 00:17:01,280
อย่า! ได้โปรด!
139
00:17:54,350 --> 00:17:57,470
เลดี้ซานซา ข้าขอน้อมถวายตัวอีกครั้ง
140
00:17:59,200 --> 00:18:01,520
ข้าจะอารักษาท่าน เก็บความลับ
141
00:18:01,550 --> 00:18:04,100
และสละชีพเพื่อท่านในคราจำเป็น
142
00:18:05,010 --> 00:18:07,900
ขอสาบานต่อเทพ
องค์เก่าและองค์ใหม่
143
00:18:17,670 --> 00:18:19,150
และข้าขอสาบาน...
144
00:18:21,020 --> 00:18:24,620
ว่าจะมีท่านอยู่ในใจเสมอ
145
00:18:25,470 --> 00:18:26,170
และ...
146
00:18:28,570 --> 00:18:30,300
แบ่งปันเหล้ายาปลาปิ้ง
147
00:18:30,350 --> 00:18:32,850
...แบ่งปันเหล้ายาปลาปิ้ง
148
00:18:35,570 --> 00:18:40,170
และสัญญาจะไม่สั่งให้ท่าน
149
00:18:40,200 --> 00:18:42,040
ต้องทำเรื่องเสียเกียรติยศ
150
00:18:42,920 --> 00:18:45,850
ขอสาบานต่อเทพองค์เก่าและองค์ใหม่
151
00:18:47,400 --> 00:18:48,750
ยืนขึ้นเถิด
152
00:19:34,120 --> 00:19:37,550
ฝ่าบาท ขอประทานอภัย
153
00:19:37,600 --> 00:19:40,020
เรือจากดอร์นมาถึงท่าแล้ว
154
00:19:41,520 --> 00:19:42,950
เมอร์เซลลา
155
00:20:56,120 --> 00:20:59,150
จำครั้งแรกที่เห็นศพได้ไหม?
156
00:21:00,270 --> 00:21:01,650
ท่านแม่
157
00:21:04,300 --> 00:21:06,770
ตอนแม่ตาย ข้าได้แต่คิด
158
00:21:06,800 --> 00:21:08,400
ว่าป่านนี้แม่จะเป็นไงแล้ว
159
00:21:11,780 --> 00:21:14,400
คิดทุกวันทุกคืน
160
00:21:15,170 --> 00:21:17,620
หน้าตาแม่จะเป็นยังไง
161
00:21:19,920 --> 00:21:22,000
ศพจะพองมั้ย
162
00:21:23,750 --> 00:21:25,870
ผิวจะเข้มขึ้นมั้ย
163
00:21:27,750 --> 00:21:30,040
ริมฝีปากร่วงหลุดแล้วหรือเปล่า
164
00:21:35,320 --> 00:21:38,620
ข้านึกเรื่องเอาเมอร์เซลลาใส่สุสาน
165
00:21:39,720 --> 00:21:43,400
นึกหน้าสวยๆ ของลูกเน่าเปื่อย
166
00:21:43,800 --> 00:21:45,560
อย่าไปนึกถึงมัน
167
00:21:46,650 --> 00:21:47,900
ข้าต้องนึก
168
00:21:49,400 --> 00:21:52,170
ข้าต้องนึก ข้าปล่อยลูกทรมานคนเดียวไม่ได้
169
00:21:52,200 --> 00:21:54,870
เธอไม่ทรมานหรอก เธอจากไปแล้ว
170
00:21:55,400 --> 00:21:57,820
ไม่มีใครทำอะไรเธอได้อีกแล้ว
171
00:21:59,600 --> 00:22:01,210
เธอเป็นเด็กดี
172
00:22:02,820 --> 00:22:05,500
น่ารักตั้งแต่เริ่มหายใจ
173
00:22:07,350 --> 00:22:09,300
ไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน
174
00:22:11,800 --> 00:22:13,700
ไม่ได้เหมือนข้าเลย
175
00:22:14,470 --> 00:22:17,450
ไม่ใจร้าย ไม่อิจฉา ดีเสมอ
176
00:22:17,470 --> 00:22:18,520
ข้ารู้
177
00:22:19,300 --> 00:22:22,700
ข้าคิดว่า ถ้าให้กำเนิดเด็กดีขนาดนี้ได้
178
00:22:23,020 --> 00:22:25,600
บริสุทธิ์ขนาดนี้ได้...
179
00:22:28,300 --> 00:22:31,220
- ข้าอาจจะไม่ใช่นางมารก็ได้
- ฟังนะ ฟังข้านะ
180
00:22:31,250 --> 00:22:34,220
นั่นลูกสาวข้า และข้าพลาดเอง
181
00:22:34,270 --> 00:22:36,170
ไม่ ข้ารู้อยู่แล้วมันจะเป็นแบบนี้
182
00:22:36,280 --> 00:22:38,410
แม่มดบอกข้าหลายปีก่อน
183
00:22:40,420 --> 00:22:43,620
ทำนายว่ามีลูกสาม
ทำนายว่าลูกๆ จะตายหมด
184
00:22:43,700 --> 00:22:46,120
"และทองจักคลุมศพ"
185
00:22:46,520 --> 00:22:48,270
คำทำนายเป็นจริงทุกคำ
186
00:22:48,320 --> 00:22:49,850
เจ้าเปลี่ยนมันไม่ได้หรอก
187
00:22:49,900 --> 00:22:51,800
มันคือลิขิตฟ้า
188
00:22:51,870 --> 00:22:54,460
- เจ้าไม่เชื่อเสียหน่อย
- เชื่อสิ
189
00:22:54,770 --> 00:22:57,720
เจ้าบอกเองนี่ ตอนท่านพ่อตาย
190
00:22:58,220 --> 00:23:00,120
บอกว่าเราต้องไม่แตกคอกัน
191
00:23:00,200 --> 00:23:03,350
บอกว่าคนอื่นจะยุยงพวกเรา
ช่วงชิงของๆ เรา
192
00:23:03,700 --> 00:23:04,920
นั่นก็อยู่ในคำทำนาย
193
00:23:04,920 --> 00:23:07,400
ตอนนั้นข้าไม่ฟัง
แต่ที่เจ้าพูดล้วนเป็นจริง
194
00:23:07,450 --> 00:23:10,050
ช่างหัวคำทำนาย
ช่างหัวลิขิตฟ้า
195
00:23:10,100 --> 00:23:12,030
ช่างหัวคนนอกแม่มให้หมด
196
00:23:12,320 --> 00:23:15,870
ในโลกนี้ มีแต่เรานี่แหละที่สำคัญ
197
00:23:15,990 --> 00:23:17,570
ทุกอย่างที่มันชิงไป
198
00:23:17,600 --> 00:23:19,570
เราจะเอาคืนให้ยิ่งกว่า
199
00:23:22,450 --> 00:23:24,830
เราจะชิงมาให้หมดทุกอย่าง
200
00:23:32,200 --> 00:23:35,800
"นรกเจ็ดขุม ล้นทะลักวิญญาณนักบุญ
201
00:23:36,150 --> 00:23:37,700
กรีดร้องเจ็บปวดสาหัส
202
00:23:37,800 --> 00:23:40,920
อับอายเกินรับได้ จนลืมความทรมานจากไฟ
203
00:23:40,950 --> 00:23:42,850
เพราะเขาเห็นแล้ว
204
00:23:42,920 --> 00:23:46,650
ว่าหากไม่ปกปิดบาป
เขาย่อมได้รับอภัยโทษ"
205
00:23:46,950 --> 00:23:48,650
ฉันอยากพบน้องชาย
206
00:23:48,730 --> 00:23:51,020
- สารภาพ
- ได้โปรดเถอะ
207
00:23:51,300 --> 00:23:53,600
อย่างน้อยบอกเถิด เขาสบายดีไหม?
208
00:23:53,650 --> 00:23:54,520
สารภาพ
209
00:23:58,600 --> 00:24:01,170
ราชินีขอสั่งให้พาไปพบน้องชาย
210
00:24:01,200 --> 00:24:02,780
คนบาปไม่อาจสั่งอะไร
211
00:24:02,900 --> 00:24:05,580
คนบาปทำได้เพียงสารภาพ
212
00:24:08,970 --> 00:24:11,020
แม่ชีอุเน็ลลา
213
00:24:12,520 --> 00:24:15,050
แขกอีกท่านอยากพบ
214
00:24:26,200 --> 00:24:27,550
โอ๋ ๆ
215
00:24:29,370 --> 00:24:32,390
แม่ชีอุเน็ลลา บางทีก็ใจจดใจจอเกินไป
216
00:24:33,300 --> 00:24:34,300
ข้าจะคุยกับเธอให้
217
00:24:36,000 --> 00:24:39,020
บอกทีเถิด น้องชายข้าเป็นไงบ้าง?
218
00:24:40,800 --> 00:24:44,720
ข้ามาหา
ไม่ใช่เพราะเซอร์ลอรัส
219
00:24:45,870 --> 00:24:48,250
สามีคิดถึงเจ้ามาก
220
00:24:48,300 --> 00:24:51,710
รักระหว่างสามีภรรยา
เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
221
00:24:52,020 --> 00:24:55,450
สะท้อนถึงรักที่พระเจ้ามีต่อเราทุกคน
222
00:24:55,470 --> 00:24:59,370
แต่ความบาปพรากเรา
จากพระผู้เป็นเจ้า
223
00:24:59,970 --> 00:25:03,100
เพียงการสารภาพ จึงล้างบาปได้
224
00:25:03,470 --> 00:25:05,470
ข้าไม่มีอะไรจะสารภาพ
225
00:25:06,600 --> 00:25:09,980
เจ้าเชื่อว่าตัวเองบริสุทธิ์หรือ?
226
00:25:10,250 --> 00:25:11,600
ไร้มลทินหรือ?
227
00:25:12,150 --> 00:25:14,400
ไร้บาปสิ้นเชิงหรือ?
228
00:25:15,920 --> 00:25:17,570
คนแบบนั้นไม่มีหรอก
229
00:25:19,370 --> 00:25:21,860
เจ้าก้าวถูกทางแล้ว
230
00:25:23,520 --> 00:25:25,770
แต่ระยะทางยังอีกไกล
231
00:25:39,460 --> 00:25:42,050
ข้าอิจฉาโอเบอรินมาตลอด
232
00:25:42,250 --> 00:25:44,120
เขาใช้ชีวิตคุ้มค่า
233
00:25:44,220 --> 00:25:45,800
คุ้มจริงๆ
234
00:25:45,950 --> 00:25:47,470
ได้ล่องเรือท่องโลก
235
00:25:47,600 --> 00:25:49,720
ได้สู้กับคนจากทุกอาณาจักร
236
00:25:49,800 --> 00:25:52,500
หลับนอนกับสาวงานที่สุดในแผ่นดิน
237
00:25:52,550 --> 00:25:54,140
- และหนุ่ม
- และหนุ่ม
238
00:25:54,400 --> 00:25:56,810
เขาได้ทำทุกอย่าง
239
00:25:57,070 --> 00:26:00,200
ส่วนข้าได้แต่นั่งอยู่ในดอร์น
240
00:26:00,270 --> 00:26:04,570
พยายามให้ชาวประชาอยู่ดี มีกินอิ่มท้อง
241
00:26:04,950 --> 00:26:06,800
แต่ชีวิตก็งี้แหละ
242
00:26:08,240 --> 00:26:10,370
เราต่างมีหน้าที่ของตน
243
00:26:10,700 --> 00:26:15,250
โอเบอรินเกิดมาเป็นนักผจญภัย
244
00:26:15,330 --> 00:26:17,470
ส่วนข้าเกิดมาครองเมือง
245
00:26:17,470 --> 00:26:19,500
ปวงเทวาไม่โง่เพคะ
246
00:26:19,550 --> 00:26:22,250
ท่านคงเป็นนักผจญภัยชั้นเลว
247
00:26:22,350 --> 00:26:24,640
ส่วนโอเบอริน เฮอะ
248
00:26:25,070 --> 00:26:27,100
คงปกครองได้ห่วยที่สุด
249
00:26:27,900 --> 00:26:30,570
รู้ไหม แม่เจ้าเป็นสตรีที่ยอดมากนะ
250
00:26:30,700 --> 00:26:32,310
เจ้าชายโดแรน
251
00:26:44,370 --> 00:26:46,350
เจ้าหญิงเมอร์เซลลา
252
00:27:05,350 --> 00:27:07,670
ท่านออกจากวังครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?
253
00:27:07,800 --> 00:27:10,450
ท่านไม่รู้จักประชากรของตัวเอง
254
00:27:10,770 --> 00:27:13,050
เขารังเกียจท่านทั้งนั้น
255
00:27:13,320 --> 00:27:17,270
เอเลีย มาร์เทล ถูกข่มขืนฆ่า
ท่านไม่ทำอะไรเลย
256
00:27:17,950 --> 00:27:22,450
โอเบอริน มาร์เทลถูกฆ่า
ท่านก็ไม่ทำอะไรเลย
257
00:27:23,220 --> 00:27:25,950
ท่านมันไม่ใช่ชาวดอร์นิช
258
00:27:27,050 --> 00:27:29,470
ไม่ใช่เจ้าชายของเรา
259
00:27:29,770 --> 00:27:34,420
ทริสเตนลูกข้า...
260
00:27:35,370 --> 00:27:38,920
ลูกท่านมันอ่อนแอเหมือนพ่อ
261
00:27:39,300 --> 00:27:42,870
ผู้ชายปวกเปียก
จะไม่ได้ครองดอร์นอีกต่อไปแล้ว
262
00:28:05,260 --> 00:28:07,760
บอกแล้วว่าไม่หิว
263
00:28:07,880 --> 00:28:10,010
ไม่ได้เอาอาหารมาให้
264
00:28:12,520 --> 00:28:14,210
แต่มาฆ่า
265
00:28:14,520 --> 00:28:17,320
อยากให้คนนั้นลงมือ หรือข้าดี?
266
00:28:17,470 --> 00:28:20,450
เราครอบครัวกันนะ
ข้าไม่อยากทำร้ายเจ้า
267
00:28:20,860 --> 00:28:23,560
คนนั้น หรือข้าดี?
268
00:28:28,300 --> 00:28:29,500
เจ้า
269
00:28:29,750 --> 00:28:31,570
เยี่ยม
270
00:28:31,650 --> 00:28:33,570
หัวใสนะน้อง
271
00:28:50,250 --> 00:28:52,750
รู้ตัวมั้ยว่าโลภมาก?
272
00:29:01,200 --> 00:29:03,720
เราแก้ไขอะไรเมืองนี้ไม่ได้หรอก
273
00:29:03,750 --> 00:29:05,950
ถ้านั่งจุ้มปุ๊ก
อยู่ยอดปิระมิด 800 ฟุตโน่น
274
00:29:06,820 --> 00:29:08,500
ไม่ต้องห่วงน่า
275
00:29:08,820 --> 00:29:11,170
เราแต่งตัวเป็นพ่อค้าทั่วๆ ไปแล้ว
276
00:29:12,520 --> 00:29:14,860
ก็ท่านเดินแบบคนรวยทำกัน
277
00:29:15,150 --> 00:29:18,650
วันๆ เจ้านั่งมองคนรวยเดินเรอะ?
278
00:29:18,770 --> 00:29:22,550
ท่านเดินอย่างกับเป็นเจ้าของถนน
279
00:29:22,720 --> 00:29:25,820
ตอนเด็กๆ
ข้าขโมยจากคนแบบท่านนี่แหละ
280
00:29:25,900 --> 00:29:27,850
ดีนะเจ้าไม่เด็กแล้ว
281
00:29:29,220 --> 00:29:31,300
จู๋ก็ไม่มีแล้วด้วย
282
00:29:42,350 --> 00:29:44,670
(ให้เด็ก)
283
00:29:44,960 --> 00:29:47,650
(อาหาร)
284
00:29:50,050 --> 00:29:52,270
เธอนึกว่าท่านอยากกินเด็ก
285
00:29:52,620 --> 00:29:54,970
(เขาพูดวาลีเรียนไม่เก่ง)
286
00:29:55,300 --> 00:29:57,790
(เขาแค่อยากให้เงิน)
287
00:29:58,020 --> 00:30:01,760
(เด็กจะได้มีอะไรกิน)
288
00:30:14,840 --> 00:30:18,450
- มีซ่า แปลว่าแม่ในภาษาวาลีเรียน
- คำนี้ข้ารู้
289
00:30:18,500 --> 00:30:21,170
- ใครเขียน?
- เดายากนะ
290
00:30:21,250 --> 00:30:24,650
ราชินีเราเสื่อมความนิยม
ในเมียรีนไปมาก
291
00:30:24,770 --> 00:30:26,100
บุตรฮาร์ปี้?
292
00:30:26,170 --> 00:30:27,430
เป็นไปได้มาก
293
00:30:29,270 --> 00:30:32,400
เดเนอริส ทาร์แกเรียน
ชิงทรัพย์สินล้ำค่าที่สุดของมันไป
294
00:30:32,420 --> 00:30:36,270
บอกถึงขั้นว่ามนุษย์
ไม่ใช่ทรัพย์สินด้วยซ้ำ
295
00:30:36,650 --> 00:30:39,000
เข้าใจไม่ยากทำไมมันไม่ชอบใจ
296
00:30:40,170 --> 00:30:41,120
แน่ล่ะ
297
00:30:41,850 --> 00:30:44,200
อาจจะเป็นอดีตทาสก็ได้
298
00:30:44,900 --> 00:30:47,670
(ราตรีนั้นมืด และน่าสะพรึงกลัว)
299
00:30:47,700 --> 00:30:51,570
(เทพแสงสว่าง ส่งมารดามังกรมาให้เรา)
300
00:30:51,770 --> 00:30:55,700
(แต่สาวกความมืด ขับไล่มารดาไป)
301
00:30:55,770 --> 00:30:58,750
อดีตทาสมากมาย
คิดว่าถูกเดเนอริสทอดทิ้ง
302
00:30:59,220 --> 00:31:02,570
ก็ขี่มังกรไปและไม่ได้กลับมาจริงๆ นี่นา
303
00:31:02,770 --> 00:31:04,740
(เราจะทำไงต่อ?)
304
00:31:05,370 --> 00:31:10,630
(จะงองืองอเท้ารอมารดามังกรกลับมาหรือ?)
305
00:31:10,750 --> 00:31:14,500
(หรือจะรับช่วงคบไฟของท่านด้วยมือเราเอง?)
306
00:31:14,620 --> 00:31:19,670
(เราจะสู้เพื่อปลดปล่อยตัวเองไหม เมื่อราชินีช่วยสู้ไม่ได้?)
307
00:31:20,200 --> 00:31:21,900
นี่ก็ปัญหานึง
308
00:31:23,870 --> 00:31:26,850
เมียรีนจมปลักอยู่ในความกลัว
309
00:31:28,580 --> 00:31:31,320
เราจะเป็นใคร จะไปไหน
310
00:31:31,420 --> 00:31:34,080
ก็มีคนอยากสังหารเราทั้งนั้น
311
00:31:34,420 --> 00:31:37,170
ไม่รู้จักศัตรู ก็สู้มันไม่ได้
312
00:31:37,800 --> 00:31:40,800
บุตรฮาร์ปี้ วางแผนจู่โจม
313
00:31:40,800 --> 00:31:42,750
ในหลุมต่อสู้ไว้รัดกุมมาก
314
00:31:42,800 --> 00:31:45,390
แปลว่าต้องมีคนออกคำสั่ง
315
00:31:45,480 --> 00:31:47,610
แล้วเริ่มค้นหาคนที่ว่ารึยัง?
316
00:31:47,690 --> 00:31:50,480
นกน้อยข้าบินออกไปแล้ว
317
00:31:50,610 --> 00:31:55,070
ไม่นานก็จะกลับมา
ร้องเพลงคนในหน้ากากทอง
318
00:32:28,770 --> 00:32:33,940
นะ ท่าจะอดขึ้นเรือกลับเวสเทอรอส
อีกนานเลย
319
00:32:55,990 --> 00:32:56,780
แพะ?
320
00:32:57,690 --> 00:32:58,630
แกะ
321
00:32:59,300 --> 00:33:00,790
คิดว่าเป็นสหายเรา?
322
00:33:02,660 --> 00:33:05,640
มีอย่างอื่นมั้ยล่ะ ที่ละลายเขาแกะได้
323
00:33:07,690 --> 00:33:09,620
งั้นเราก็มาถูกทางแล้ว
324
00:33:10,390 --> 00:33:13,110
เธออาจจะเบื่อเป็นราชินีแล้ว
325
00:33:13,230 --> 00:33:15,110
เธอท่าทางไม่ชอบอยู่แล้ว
326
00:33:15,160 --> 00:33:17,430
คนหัวดีที่ไหนจะชอบเป็น
327
00:33:17,590 --> 00:33:19,370
บางทีเธออาจจะบินหนีไป
328
00:33:19,570 --> 00:33:21,570
ให้ไกลจากผู้ชายอย่างเรา
329
00:33:21,960 --> 00:33:24,380
ข้าท่องมาทั่วโลกแล้ว
330
00:33:24,570 --> 00:33:26,490
ไปไหนก็หนีไม่พ้นหรอก
331
00:33:26,630 --> 00:33:28,970
เราก็หนีเธอไม่พ้นเหมือนกันสิเนอะ?
332
00:33:29,410 --> 00:33:32,150
เจ้าทู่ซี้กลับมาทุกที เพราะอะไร?
333
00:33:32,670 --> 00:33:34,040
ก็รู้อยู่แล้วนี่
334
00:33:35,980 --> 00:33:37,560
ไม่เซ็งรึ
335
00:33:37,910 --> 00:33:40,730
เวลาปรารถนาใครอยู่ฝ่ายเดียว?
336
00:33:41,890 --> 00:33:43,160
เซ็งแหงอยู่แล้ว
337
00:33:43,290 --> 00:33:45,820
เอ็งมันโรแมนติกว่ะ
ขอชื่นชม
338
00:33:46,100 --> 00:33:48,060
บางทีเห็นเอ็งแล้วอดคิดไม่ได้
339
00:33:48,150 --> 00:33:50,280
"พอข้าแก่ ก็จะเป็นแบบนี้นี่เอง"
340
00:33:50,600 --> 00:33:52,150
ถ้าเจ้าอายุยืน
341
00:33:52,220 --> 00:33:53,600
ถ้าข้าอายุยืน
342
00:33:54,220 --> 00:33:55,560
ได้แต่หวังละนะ
343
00:33:55,990 --> 00:33:57,740
ข้าอยากเห็นโลก
344
00:33:57,780 --> 00:33:59,440
หลังเธอครอบครองแล้ว
345
00:33:59,580 --> 00:34:00,940
ข้าก็ด้วย
346
00:34:21,140 --> 00:34:23,160
หืม กองทัพรึ?
347
00:34:23,980 --> 00:34:25,270
ไม่ใช่กองทัพ
348
00:34:25,540 --> 00:34:27,100
ฝูงสัตว์
349
00:34:53,050 --> 00:34:54,240
โดธราคี?
350
00:35:17,600 --> 00:35:18,920
มันจับเธอไป
351
00:36:09,290 --> 00:36:10,900
(เธอเจอผีมามั้ง)
352
00:36:11,510 --> 00:36:13,940
(แม่เพื่อนข้าก็เจอผีหลอกจนผมขาวไปเลย)
353
00:36:14,090 --> 00:36:16,820
(พวกผิวชมพูมันกลัวแดด)
354
00:36:16,940 --> 00:36:19,480
(แดดทำผิวมันไหม้)
355
00:36:19,600 --> 00:36:22,770
(คนนี้ตากแดดนานไปจนผมขาวเลย)
356
00:36:22,840 --> 00:36:26,040
(คิดว่าขนหมอยก็ขาวไหม?)
357
00:36:26,410 --> 00:36:28,570
(เคยอึ๊บสาวหมอยขาวไหม?)
358
00:36:28,610 --> 00:36:30,690
(ย่าเอ็งไง)
359
00:36:33,370 --> 00:36:36,830
(ไว้จะขอเจ้าสักคืน จากคาลโมโร)
360
00:36:37,250 --> 00:36:38,810
(คิดว่าไง)
361
00:36:39,390 --> 00:36:43,010
(ตาสวย แต่สมองท่าจะกลวง)
362
00:36:43,430 --> 00:36:46,710
(ไม่ต้องฉลาด ก็ทำประตูหลังได้น่า)
363
00:36:46,840 --> 00:36:52,250
(ทำก่อน คุยทีหลัง ไม่งั้นจะต่างอะไรกับหมา)
364
00:37:24,980 --> 00:37:26,610
No.
365
00:37:42,170 --> 00:37:44,100
(สำหรับท่านคาล)
366
00:37:44,280 --> 00:37:47,390
(สาวผมขาว เราเจอบนภูเขา)
367
00:37:49,240 --> 00:37:52,630
(ดูริมฝีปากนั่นสิ ผู้ร่วมโลหิตเอ๋ย)
368
00:37:52,750 --> 00:37:55,010
(หญิงตาสีน้ำเงิน คือแม่มด)
369
00:37:55,130 --> 00:37:56,630
(เป็นที่ล่วงรู้)
370
00:37:56,760 --> 00:38:02,270
(รีบตัดหัวซะ ก่อนจะถูกสาป)
371
00:38:03,210 --> 00:38:08,400
(ต่อให้ตาบอด ก็ฟังเมียได้ยิน)
372
00:38:08,740 --> 00:38:10,920
(ว่า รีบตัดหัวซะ)
373
00:38:11,190 --> 00:38:13,550
(แต่หญิงคนนี้สวยมาก)
374
00:38:13,910 --> 00:38:16,320
(ดีจริงที่ตาไม่บอด)
375
00:38:16,440 --> 00:38:19,400
(คราแรกที่ได้เห็นสาวงามเปลือย)
376
00:38:19,520 --> 00:38:21,330
(มีอะไรเทียบได้ด้วยรึ)
377
00:38:21,400 --> 00:38:23,530
(เทียบกับฆ่าคาลคนอื่นล่ะ?)
378
00:38:25,220 --> 00:38:27,410
(ใช่ ฆ่าคาลอื่น)
379
00:38:27,530 --> 00:38:30,360
(และตีเมือง จับคนมาเป็นทาส)
380
00:38:30,520 --> 00:38:33,560
(และพาเทพีเมือง กลับวาส โดธราก)
381
00:38:33,640 --> 00:38:35,380
(ฝึกม้าป่าสำเร็จล่ะ)
382
00:38:35,450 --> 00:38:37,860
(จนมันเชื่องและเชื่อฟัง)
383
00:38:38,400 --> 00:38:42,600
(สาวงามเปลือย ก็ยังอยู่ท็อป 5 สิ่งสุดยอดในชีวิตคน)
384
00:38:46,830 --> 00:38:49,500
(อย่าแตะต้องข้า)
385
00:38:56,300 --> 00:39:00,530
(ข้าคือเดเนอริส ธิดาวายุแห่งตระกูลทาร์แกเรียน)
386
00:39:00,650 --> 00:39:03,800
(เดเนอริสที่หนึ่ง ผู้ไม่มอดไหม้)
387
00:39:04,260 --> 00:39:05,930
(ราชินีเมียรีน)
388
00:39:05,930 --> 00:39:08,580
(ราชินีของชาวแอนดัลส์ รอยนาร์ และปฐมบุรุษ)
389
00:39:08,790 --> 00:39:13,080
(คาลีซีแห่งมหาทุ่งหญ้า และผู้ปลดโซ่ตรวจ)
390
00:39:32,200 --> 00:39:35,170
(นังล้านชื่อ เจ้ามันไม่ใช่ใครเลย)
391
00:39:35,500 --> 00:39:37,160
(ราชินีลมปาก)
392
00:39:37,720 --> 00:39:39,540
(ทาสของโมโร)
393
00:39:39,660 --> 00:39:41,490
(คืนนี้เจ้าเป็นของข้า)
394
00:39:41,770 --> 00:39:43,920
(และถ้าเทพอาชาไนยทรงเมตตา)
395
00:39:44,060 --> 00:39:45,930
(เจ้าก็จะมีลูกให้ข้า)
396
00:39:46,470 --> 00:39:47,980
(เข้าใจ๋?)
397
00:39:49,580 --> 00:39:52,230
(ข้าไม่นอนกับเจ้า)
398
00:39:52,720 --> 00:39:57,060
(และข้าจะไม่มีลูกให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น)
399
00:39:57,180 --> 00:40:01,290
(จนกว่าอาทิตย์จะขึ้นทางตะวันตก และตกทางตะวันออก)
400
00:40:01,410 --> 00:40:03,980
(บอกแล้วว่าแม่มด)
401
00:40:04,100 --> 00:40:06,220
(รีบตัดหัวซะ)
402
00:40:06,340 --> 00:40:10,560
(มันกล้าดี ข้าชอบ)
403
00:40:11,240 --> 00:40:15,110
(ข้าคือภรรยาของคาลโดรโก บุตรของคาลบาร์โบ)
404
00:40:20,420 --> 00:40:22,260
(คาลโดรโกตายไปแล้ว)
405
00:40:22,260 --> 00:40:23,500
(ข้ารู้)
406
00:40:24,450 --> 00:40:27,110
(ข้าเผาเขาเอง)
407
00:40:28,550 --> 00:40:31,770
(ขออภัย ข้าไม่รู้)
408
00:40:31,890 --> 00:40:34,210
(นอนกับคาลีซีม่าย เป็นเรื่องต้องห้าม)
409
00:40:34,660 --> 00:40:37,430
(จะไม่มีใครแตะต้องเจ้า)
410
00:40:39,220 --> 00:40:44,370
(ข้าขอสัญญา)
411
00:40:47,720 --> 00:40:50,380
(ถ้าอารักขาข้ากลับเมียรีน)
412
00:40:50,790 --> 00:40:55,270
(ข้าจะมอบม้าพันตัวให้คาลาซาร์เจ้าเพื่อขอบคุณ)
413
00:40:56,080 --> 00:40:58,180
(พอคาลตาย)
414
00:40:58,490 --> 00:41:01,700
(มีเพียงแห่งเดียวให้คาลีซีไป)
415
00:41:03,050 --> 00:41:06,920
(วาสโดธราก วิหารดอชคาลีน)
416
00:41:07,380 --> 00:41:11,470
(ไปใช้ชีวิตกับภรรยาม่ายคนอื่นๆ)
417
00:41:12,340 --> 00:41:14,710
(เป็นที่ล่วงรู้)
418
00:41:50,820 --> 00:41:53,670
แต่อะไรก็ต้องมีราคาทั้งนั้น
419
00:41:53,700 --> 00:41:56,870
ข้ารู้ ลองบอกหมอนั่นดูสิ
420
00:42:04,280 --> 00:42:05,270
ขอบคุณ
421
00:42:07,350 --> 00:42:10,020
เกิดเรื่องกับราชองครักษ์แบบนั้น
ใครจะไปอยากไปอีก?
422
00:42:10,060 --> 00:42:11,850
- มันแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง
- ก็คงใช่
423
00:42:11,850 --> 00:42:13,150
แต่ข้าไม่เสี่ยงว่ะ
424
00:42:13,270 --> 00:42:14,850
- ลดไม่ได้แล้ว
- ก็ได้ๆ
425
00:42:14,940 --> 00:42:17,350
ซื่อตรงด้วย หมอนั่นเข้าใจ
426
00:42:21,770 --> 00:42:23,940
ฟังอยู่รึ ยัยบอด?
427
00:42:25,380 --> 00:42:27,420
ฟังคนคุยกันใช่ไหม?
428
00:42:28,100 --> 00:42:30,300
มีใครคุยกับเจ้าไหม?
429
00:42:31,170 --> 00:42:32,590
ไม่มี
430
00:42:33,710 --> 00:42:35,260
น่าเศร้าเนอะ
431
00:42:42,470 --> 00:42:44,710
ลุกขึ้นมาสู้ ยัยบอด
432
00:42:46,470 --> 00:42:47,580
ข้ามองไม่เห็น
433
00:42:47,610 --> 00:42:49,610
ปัญหาเจ้า ไม่ใช่เรื่องข้า
434
00:43:18,250 --> 00:43:19,830
เจอกันพรุ่งนี้
435
00:44:11,800 --> 00:44:15,370
เซอร์ดาวอส เราไม่ได้ผิดใจอะไรกัน
436
00:44:15,800 --> 00:44:18,020
เราต่างเป็นอัศวินที่ได้รับเจิม
437
00:44:18,110 --> 00:44:21,530
ได้ยินไหมหนุ่ม?
ไม่มีอะไรต้องกลัว
438
00:44:21,560 --> 00:44:23,950
ข้าจะยกโทษให้พี่น้องทุกคน
439
00:44:24,010 --> 00:44:26,400
ที่ยอมลดอาวุธก่อนค่ำ
440
00:44:26,490 --> 00:44:30,060
ส่วนเซอร์ดาวอส
ข้าจะยอมให้ท่านเดินทางลงใต้
441
00:44:30,300 --> 00:44:32,920
ให้อิสระ ให้ม้าใหม่
442
00:44:34,440 --> 00:44:35,880
แกะด้วย
443
00:44:36,780 --> 00:44:38,150
ข้าอยากได้แกะ
444
00:44:38,360 --> 00:44:41,290
- อะไรนะ?
- ข้าไม่ใช่นายพราน
445
00:44:42,310 --> 00:44:46,090
จะลงใต้โดยไม่อดตาย
ก็ต้องมีเสบียงหน่อย
446
00:44:49,640 --> 00:44:51,190
จะให้อาหารละกัน
447
00:44:51,940 --> 00:44:54,710
เอาสตรีแดงไปด้วยก็ได้
448
00:44:55,640 --> 00:44:58,930
หรือจะทิ้งไว้นี่ก็ได้ แล้วแต่เลย
449
00:44:59,020 --> 00:45:03,850
แต่ต้องยอมจำนวนก่อนค่ำ
ไม่งั้นนองเลือดแน่
450
00:45:05,110 --> 00:45:06,890
ขอบคุณมาก เซอร์อัลลิสเซอร์
451
00:45:07,180 --> 00:45:11,130
เราขอหารือกันก่อน แล้วจะกลับมาให้คำตอบ
452
00:45:26,180 --> 00:45:30,250
หนุ่ม ข้าหนีคนแบบนั้นมาตลอดชีวิต
453
00:45:30,540 --> 00:45:34,130
ความเห็นจากผู้มีประสบการณ์
ถ้าเปิดประตูละก็...
454
00:45:34,220 --> 00:45:35,540
เชือดเรียบแน่
455
00:45:35,560 --> 00:45:38,100
มันอยากเข้ามา มันเข้าได้แน่
456
00:45:38,100 --> 00:45:41,690
- ใช่ ไม่ได้แปลว่าต้องยอมง่ายๆ
- ความหวังอยู่ที่เอ็ด
457
00:45:41,720 --> 00:45:45,150
สิ้นหวังว่ะ
ถ้าต้องหวังพึ่งเอ็ด
458
00:45:46,950 --> 00:45:48,650
มีสตรีแดงด้วยไง
459
00:45:48,680 --> 00:45:51,450
หญิงผมแดงคนนึง ทหารติดอาวุธ 40 คน ทำไรได้?
460
00:45:52,540 --> 00:45:55,290
เจ้าไม่เคยเห็นที่ข้าเห็นน่ะสิ
461
00:48:41,590 --> 00:48:49,590
แปลไทย - สุขันป่าโลกันตร์
gotfansite.com