1
00:00:06,101 --> 00:00:08,801
บรรยายไทยโดย Darken
2
00:01:38,504 --> 00:01:49,055
เกมบัลลังก์
ตอน สมรภูมิลูกนอกสมรส
3
00:02:30,172 --> 00:02:33,173
แม้รูปลักษณ์จะฟ้องอีกอย่าง
แต่ข้าว่าตอนนี้นครอยู่ในช่วงขาขึ้นทีเดียว
4
00:02:35,668 --> 00:02:38,279
เราควรหลบภัยกันดีกว่ากระมัง
5
00:02:39,549 --> 00:02:41,009
นครอยู่ในช่วงขาขึ้นรึ
6
00:02:41,129 --> 00:02:43,551
เมียร์รีนแข็งแกร่งยิ่ง
7
00:02:43,553 --> 00:02:45,518
ท้องตลาดเริ่มมีการค้าขายอีกครา
8
00:02:45,520 --> 00:02:48,055
ประชาชนสนับสนุนท่าน
9
00:02:49,959 --> 00:02:51,959
แต่ย่อมไม่ใช่ทุกคน แน่นอน
10
00:02:51,961 --> 00:02:55,129
ไม่มีผู้ปกครองคนใด
กินใจปวงประชาได้ทุกผู้
11
00:02:55,131 --> 00:02:59,466
แต่กำเนิดใหม่ของเมียร์รีน
คือมูลเหตุของความรุนแรง
12
00:03:00,736 --> 00:03:03,903
เหล่านายทาสมิอาจยอมให้
เมียร์รีนคงอยู่
13
00:03:03,905 --> 00:03:07,206
หากเมียร์รีนคงอยู่ได้
นครที่ไร้ทาส
14
00:03:07,208 --> 00:03:10,477
นครที่ไร้นายทาส...
15
00:03:10,479 --> 00:03:13,179
...นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าพวกนายท่านไม่จำเป็น
16
00:03:16,017 --> 00:03:18,084
ก็ดี
17
00:03:18,086 --> 00:03:19,986
จะเริ่มกันเมื่อใด
18
00:03:21,522 --> 00:03:23,355
มีแผนการหรือ
19
00:03:23,357 --> 00:03:25,424
ข้าจักจับพวกนายทาสตรึงกางเขน
20
00:03:25,426 --> 00:03:27,293
จักเผาทัพเรือให้วอดวาย
21
00:03:27,295 --> 00:03:29,228
จักประหารไพร่พลให้เหี้ยน
22
00:03:29,230 --> 00:03:31,397
แลทำลายบ้านเมืองให้เหลือเพียงธุลี
23
00:03:31,399 --> 00:03:33,800
นั่นคือแผนการของข้า
24
00:03:35,235 --> 00:03:37,703
เจ้าไม่เห็นชอบด้วยรึ
25
00:03:37,705 --> 00:03:40,138
ท่านเคยบอกข้าว่ารู้ดีว่าพ่อท่านเป็นเช่นไร
26
00:03:40,140 --> 00:03:42,908
รู้หรือไม่ว่าเขาคิดการเช่นไร
กับคิงส์แลนด์ดิ้ง
27
00:03:42,910 --> 00:03:45,344
ยามกองทัพแลนนิสเตอร์ประชิดประตูเมือง
28
00:03:48,182 --> 00:03:50,683
ท่านคงไม่รู้ดอก
29
00:03:50,685 --> 00:03:53,118
แต่เขาบอกพี่ชายข้า
และเจมี่ก็เล่าให้ข้าฟังอีกทอด
30
00:03:53,120 --> 00:03:56,822
เขาสั่งให้วางคลังไฟกรีก
ใต้คุ้มแดง
31
00:03:56,824 --> 00:03:59,457
ใต้สมาคมช่างและวิหารเบย์เลอร์
32
00:03:59,459 --> 00:04:01,459
จุดสำคัญที่มีผู้คนคราคร่ำ
33
00:04:03,163 --> 00:04:05,730
เขาพร้อมจะเผาประชาชนของเขาทุกคน
34
00:04:05,732 --> 00:04:08,165
ทั้งคนที่ภักดีและคนทรยศ
35
00:04:08,167 --> 00:04:10,601
บุรุษ สตรีและเด็กทุกผู้
36
00:04:10,603 --> 00:04:12,102
ด้วยเหตุนี้ เจมี่จึงฆ่าเขา
37
00:04:12,104 --> 00:04:13,504
นี่มันไม่เหมือนกัน
38
00:04:13,506 --> 00:04:15,640
ท่านคิดจะทำลายเมือง
39
00:04:15,642 --> 00:04:17,742
ไม่ต่างกันเท่าใดดอก
40
00:04:21,548 --> 00:04:25,082
ข้าอยากเสนอทางแก้อีกทางหนึ่ง
41
00:04:38,630 --> 00:04:41,097
คราก่อน ข้าเสนอสันติสุข
42
00:04:41,099 --> 00:04:43,567
หากเจ้ามิมัวหยิ่งยโส
43
00:04:43,569 --> 00:04:47,504
เจ้าคงได้เดินทางกลับบ้าน
พร้อมเรือเป็นกองทัพ
44
00:04:49,508 --> 00:04:53,610
หากตอนนี้ เจ้าต้องกระเสือกกระสน
เดินเท้าออกจากอ่าวนายทาส
45
00:04:53,612 --> 00:04:55,979
ให้สมฉายา ราชินีขอทาน
46
00:04:55,981 --> 00:04:59,115
เรามาเพื่อเจรจาข้อตกลงยอมแพ้
47
00:04:59,117 --> 00:05:01,584
มิใช่ผลัดกันเหยียดหยามอีกฝ่าย
48
00:05:01,586 --> 00:05:03,619
ข้อตกลงง่ายมาก
49
00:05:03,621 --> 00:05:07,223
เจ้ากับเหล่าสหายต่างชาติ
จะต้องออกจากพีระมิดหลวง
50
00:05:07,225 --> 00:05:08,724
และนครเมียร์รีน
51
00:05:08,726 --> 00:05:11,327
ทัพไร้มลทินที่เจ้าขโมย
มาจากแครนนีย์ โม นาคลอซ
52
00:05:11,329 --> 00:05:14,329
จะถูกขายอีกครั้งให้คนที่
เสนอราคาสูงสุด
53
00:05:14,331 --> 00:05:17,466
ล่ามที่เจ้าขโมยมาจาก
แครนนีย์ โม นาคลอซ จะต้อง
54
00:05:17,468 --> 00:05:19,935
ถูกขายอีกครั้งให้คนที่เสนอราคาสูงสุด
55
00:05:19,937 --> 00:05:23,806
มังกรที่อยู่ใต้พีระมิดจะถูกสังหาร
56
00:05:25,309 --> 00:05:27,877
สงสัยเราจะสื่อสารกันผิดพลาด
57
00:05:27,879 --> 00:05:30,745
เรามาตกลงกันเรื่องเจ้ายอมแพ้
ไม่ใช่ข้า
58
00:05:34,318 --> 00:05:36,651
ข้าคิดว่ามันคงยากเอาการ
59
00:05:36,653 --> 00:05:39,254
ที่ต้องปรับตัวกับความเป็นจริงใหม่
60
00:05:41,658 --> 00:05:44,893
แต่รัชกาลของเจ้าหมดแล้ว
61
00:05:47,063 --> 00:05:50,364
รัชกาลของข้าเพิ่งเริ่มต่างหาก
62
00:08:28,253 --> 00:08:29,486
ดราคาริส
63
00:09:12,630 --> 00:09:15,052
ทหารของเจ้ามีทางเลือก
64
00:09:16,775 --> 00:09:23,205
จะสู้และตายเพื่อนายท่าน
ที่จะไม่มีวันสู้และตายเพื่อพวกเจ้า
65
00:09:23,325 --> 00:09:26,789
หรือจะกลับบ้านไปหาครอบครัว
66
00:09:33,082 --> 00:09:35,316
ขอบคุณสำหรับกองเรือ
67
00:09:35,318 --> 00:09:37,185
ราชินีของเราชอบเรือจริงๆแล
68
00:09:37,187 --> 00:09:42,356
ทีนี้ ครั้งล่าสุดที่เจอกัน
เราทำข้อตกลงกัน
69
00:09:42,358 --> 00:09:44,558
พวกเจ้าฝ่าฝืนข้อตกลงนั้น
70
00:09:44,560 --> 00:09:46,326
ประกาศสงครามกับพวกเรา
71
00:09:46,328 --> 00:09:48,696
แม้โดยพื้นฐาน
ราชินีเรามักให้อภัยคน
72
00:09:48,698 --> 00:09:51,999
เรื่องนี้มิอาจให้อภัยได้
73
00:09:52,001 --> 00:09:54,968
ราชินีของเรายืนยันว่าพวกเจ้าคนหนึ่งต้องตาย
74
00:09:54,970 --> 00:09:57,371
เป็นบทลงโทษความผิดที่กระทำลงไป
75
00:09:58,840 --> 00:10:02,042
ทุกทีดูเป็นนามธรรมใช่ไหมเล่า
76
00:10:02,044 --> 00:10:03,843
เมื่อผู้อื่นต้องเป็นฝ่ายตายน่ะ
77
00:10:05,648 --> 00:10:07,814
มัน มันสมควรตาย
78
00:10:07,816 --> 00:10:10,184
- ใช่ มันนี่แล
- มันมิได้เป็นพวกเดียวกับเรา
79
00:10:10,186 --> 00:10:11,818
พวกนอกคอก เลือดชั้นเลว
80
00:10:11,820 --> 00:10:13,853
ไม่ใช่ตัวแทนของพวกเรา
81
00:10:17,092 --> 00:10:18,992
ได้โปรด
82
00:10:20,628 --> 00:10:22,195
ข้าขอร้อง
83
00:10:40,915 --> 00:10:43,216
กลับไปบอกคนของเจ้าว่าเกิดอะไรขึ้น
84
00:10:44,752 --> 00:10:48,153
กลับไปบอกพวกเขาว่า
เจ้ามีชีวิตรอดเพราะองค์ราชินีมีเมตตา
85
00:10:48,155 --> 00:10:50,355
หากพวกนั้นริคิดจะตอบโต้
86
00:10:50,357 --> 00:10:54,860
หรือจะเปลี่ยนเมืองทาส
ให้กลับไปมีเกียรติยศเช่นเดิม
87
00:10:54,862 --> 00:10:57,062
จงเตือนพวกเขาถึงเรื่องในวันนี้
88
00:10:57,064 --> 00:11:00,732
เมื่อแดเนอริส สตอร์มบอร์นและ
มังกรของนางมาเยือนนครเมียร์รีน
89
00:11:35,735 --> 00:11:38,602
เจ้าไม่จำเป็นต้องมาด้วย
90
00:11:38,604 --> 00:11:40,671
จำเป็นสิ
91
00:12:05,463 --> 00:12:07,363
ภรรยาแสนรักของข้า
92
00:12:09,734 --> 00:12:11,801
ข้าคิดถึงเจ้ายิ่งนัก
93
00:12:15,206 --> 00:12:18,474
ขอบคุณที่นำตัวท่านหญิงบอลตัน
มาส่งอย่างปลอดภัย
94
00:12:18,476 --> 00:12:21,277
ทีนี้ ลงจากหลังม้าและคุกเข่าเบื้องหน้าข้า
95
00:12:21,279 --> 00:12:24,613
จงยอมแพ้และประกาศว่า
ข้าคือผู้ปกครองที่แท้จริงของวินเทอร์เฟล
96
00:12:24,615 --> 00:12:26,381
และผู้คุ้มภัยแห่งทิศเหนือ
97
00:12:26,383 --> 00:12:28,450
แล้วข้าจะอภัยโทษที่เจ้า
หนีจากหน่วยไนท์วอท์ช
98
00:12:28,452 --> 00:12:32,454
ข้าจะอภัยโทษบรรดาลอร์ด
ทั้งหลายที่ทรยศตระกูลข้า
99
00:12:35,626 --> 00:12:38,160
ยอมเถิด อ้ายลูกนอกสมรส
100
00:12:38,162 --> 00:12:41,062
เจ้าไม่มีไพร่พล ไม่มีม้า
101
00:12:41,064 --> 00:12:43,365
และเจ้าไม่มีวินเทอร์เฟล
102
00:12:43,367 --> 00:12:47,101
เหตุใดจึงจะนำทัพ
คนเหล่านี้ให้ตายเปล่า
103
00:12:47,103 --> 00:12:49,871
ไม่จำเป็นต้องสู้กันดอก
104
00:12:49,873 --> 00:12:52,841
ลงจากหลังม้าแล้วคุกเข่าเสีย
105
00:12:54,712 --> 00:12:56,544
ข้าเป็นคนมีเมตตา
106
00:13:01,584 --> 00:13:03,351
เจ้าพูดถูก
107
00:13:03,353 --> 00:13:05,486
ไม่จำเป็นต้องสู้กัน
108
00:13:06,857 --> 00:13:09,657
คนนับพันไม่จำเป็นต้องตาย
109
00:13:11,694 --> 00:13:13,361
แค่เราคนใดคนหนึ่ง
110
00:13:15,798 --> 00:13:17,798
มาจบกันตามธรรมเนียมโบราณเถิด
111
00:13:17,800 --> 00:13:19,900
เจ้าสู้กับข้า
112
00:13:31,914 --> 00:13:35,249
ข้าได้ยินคนเล่าขาน
ถึงเจ้าบ่อยนัก อ้ายลูกนอกสมรส
113
00:13:35,251 --> 00:13:37,517
ฟังๆพวกคนเหนือพูดถึงเจ้า
114
00:13:37,519 --> 00:13:39,786
ราวกับเจ้าเป็นนักดาบเก่งกาจที่สุด
115
00:13:40,956 --> 00:13:43,357
หรือเจ้าจะเก่งเช่นนั้นจริง
116
00:13:43,359 --> 00:13:45,592
หรือจะไม่ใช่
117
00:13:45,594 --> 00:13:48,227
ข้าเองก็ไม่รู้ว่า
จะเอาชนะเจ้าได้ไหม
118
00:13:48,229 --> 00:13:51,498
แต่ข้ารู้แน่ว่ากองทัพข้าเอาชนะของเจ้าได้
119
00:13:51,500 --> 00:13:53,666
ข้ามีไพร่พลหกพันคน
120
00:13:53,668 --> 00:13:57,169
เจ้ามีเท่าไรนะ ถึงครึ่งหรือไม่
121
00:13:57,171 --> 00:13:58,671
หรือว่าไม่ถึง
122
00:13:58,673 --> 00:14:00,707
ใช่ เจ้ามีกำลังพล
123
00:14:02,110 --> 00:14:03,742
แต่คนของเจ้าจะสู้เพื่อเจ้าไหมเล่า
124
00:14:03,744 --> 00:14:06,645
เมื่อได้ยินกับหูว่าเจ้าไม่ยอมสู้เพื่อพวกเขา
125
00:14:14,755 --> 00:14:17,323
เก่ง เก่งมากละ
126
00:14:18,926 --> 00:14:21,460
บอกข้าที เจ้าจะยอมให้น้องชายต้องตาย
127
00:14:21,462 --> 00:14:23,762
เพราะเจ้ายโสเกินยอมแพ้หรือไม่
128
00:14:23,764 --> 00:14:25,731
แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่ามีตัวเขาจริง
129
00:14:51,224 --> 00:14:52,924
หากเจ้าอยากช่วยชีวิต...
130
00:14:52,926 --> 00:14:56,393
วันพรุ่งคือวันตายของท่าน ลอร์ดบอลตัน
131
00:14:58,698 --> 00:15:00,498
ขอให้นอนหลับสนิท
132
00:15:08,740 --> 00:15:11,675
เป็นสตรีที่เลอค่านัก น้องสาวเจ้า
133
00:15:11,677 --> 00:15:14,778
ข้ารอได้ตัวนางกลับมา
อุ่นเตียงข้าไม่ไหวแล้ว
134
00:15:18,217 --> 00:15:20,784
ส่วนพวกเจ้าแต่ละคนก็ดูดีเช่นกัน
135
00:15:20,786 --> 00:15:23,053
หมาข้าก็อดใจรอเจอไม่ไหว
136
00:15:23,055 --> 00:15:24,788
ข้าไม่ได้ให้ข้าวพวกมันมาเจ็ดวันแล้ว
137
00:15:24,790 --> 00:15:26,189
ตอนนี้กำลังหิวโซเทียว
138
00:15:26,191 --> 00:15:29,325
สงสัยนักว่าพวกมันจะลิ้มรสส่วนใดก่อน
139
00:15:29,327 --> 00:15:31,828
ดวงตาพวกเจ้า
140
00:15:31,830 --> 00:15:33,296
หรือพวงไข่
141
00:15:35,300 --> 00:15:38,001
อีกไม่นานก็ได้รู้กัน
142
00:15:38,003 --> 00:15:42,338
เช่นนั้นเจอกันตอนเช้า
อ้ายลูกนอกสมรส
143
00:15:59,456 --> 00:16:01,590
ถ้าเขาฉลาด
เขาจะหลบอยู่
144
00:16:01,592 --> 00:16:03,458
หลังกำแพงวินเทอร์เฟล
รอเวลาต่อไป
145
00:16:03,460 --> 00:16:06,529
เขาไม่ทำเช่นนั้นดอก
เขารู้ว่าทั้งตอนเหนือเฝ้าดูอยู่
146
00:16:06,531 --> 00:16:09,464
หากตระกูลอื่นรู้สึกว่าเขาหวาดกลัว
147
00:16:09,466 --> 00:16:11,266
พวกนั้นจะเลิกกลัวเขา
148
00:16:11,268 --> 00:16:14,036
เขายอมให้เป็นเช่นนั้นไม่ได้
อำนาจเขามาจากความกลัว
149
00:16:14,038 --> 00:16:16,738
แต่ก็เป็นข้อด้อยเช่นกัน
คนของเขาไม่ได้มีใจอยากสู้
150
00:16:16,740 --> 00:16:19,441
แต่ถูกบังคับกลายๆ
หากพวกนั้นรู้สึกว่าลมเปลี่ยนทิศ...
151
00:16:19,443 --> 00:16:21,843
ข้าไม่ห่วงเรื่องคนของมันดอก
152
00:16:21,845 --> 00:16:23,278
ห่วงเรื่องม้าต่างหาก
153
00:16:23,280 --> 00:16:25,547
ข้ารู้ว่านักรบบนหลังม้าทำอะไรได้บ้าง
154
00:16:25,549 --> 00:16:28,783
เจ้ากับสแตนนิสตัดผ่าน
พวกเราง่ายดายเหมือนเยี่ยวรดหิมะ
155
00:16:28,785 --> 00:16:31,118
เราขุดหลุมรอบข้างที่ตั้งค่าย
156
00:16:31,120 --> 00:16:33,021
พวกนั้นลอบตีเราเหมือนตอนที่
สแตนนิสลอบโจมตีท่าน
157
00:16:33,423 --> 00:16:35,456
แบบขนาบคู่ไม่ได้ดอก
158
00:16:38,795 --> 00:16:40,628
แบบกลศึกก้ามปูอย่างไร
159
00:16:45,535 --> 00:16:48,135
พวกนั้นโจมตีเราจากสองข้างไม่ได้
160
00:16:48,137 --> 00:16:50,037
เลิศ
161
00:16:52,442 --> 00:16:55,276
ข้าต้องขอย้ำว่าเราต้อง
ปล่อยให้พวกเขาเป็นฝ่ายโจมตี
162
00:16:56,679 --> 00:16:59,280
ไพร่พลฝั่งนั้นมากกว่า
เราต้องอดทน
163
00:17:02,118 --> 00:17:05,218
ถ้าเราปล่อยให้เขาตี
เข้ากลางได้ เขารุกมาแน่
164
00:17:05,220 --> 00:17:08,789
แล้วเราค่อยโอบล้อมจากสามด้าน
165
00:17:08,791 --> 00:17:12,593
เจ้าคิดจริงๆหรือว่าอ้ายเปรตนั้น
จะยอมสู้ตัวต่อตัวกับเจ้า
166
00:17:13,929 --> 00:17:15,328
ไม่
167
00:17:15,330 --> 00:17:17,230
แต่ข้าอยากยั่วให้เขาโมโห
168
00:17:19,835 --> 00:17:22,268
ข้าอยากให้เขาบุกมาด้วยอารมณ์ล้วนๆ
169
00:17:24,106 --> 00:17:26,106
เราควรนอนเอาแรงกันหน่อย
170
00:17:26,108 --> 00:17:29,942
ไปนอนเถิด จอน สโนว์
พรุ่งนี้เจ้าต้องสมองปลอดโปร่ง
171
00:17:40,287 --> 00:17:42,855
ตกลง เจ้าได้พบศัตรูแล้ว
172
00:17:42,857 --> 00:17:46,358
คิดแผนการรบ
173
00:17:46,360 --> 00:17:49,361
ใช่ ไม่รู้จะมีประโยชน์เท่าใด
174
00:17:49,363 --> 00:17:53,332
เจ้ารู้จักเขาจากการสนทนากันเพียงครู่เดียว
175
00:17:53,334 --> 00:17:55,266
ทั้งเจ้าและที่ปรึกษาทั้งหลาย
176
00:17:55,268 --> 00:17:56,935
จากนั้นเจ้าก็พากันนั่งล้อมวง
177
00:17:56,937 --> 00:17:59,904
คิดหาแผนการเอาชนะ
ชายที่เจ้าไม่รู้จัก
178
00:17:59,906 --> 00:18:01,506
ข้าน่ะเคยอยู่กับเขา
179
00:18:01,508 --> 00:18:03,241
รู้ดีว่าความคิดเขาเป็นเช่นไร
180
00:18:03,243 --> 00:18:06,410
รู้ว่าเขาชอบทรมานผู้คนนัก
181
00:18:06,412 --> 00:18:10,681
เจ้าได้ฉุกคิดบ้างหรือไม่ว่า
ข้าอาจมีมุมมองที่เป็นประโยชน์
182
00:18:13,019 --> 00:18:14,885
เจ้าพูดถูก
183
00:18:14,887 --> 00:18:17,622
เจ้าคิดว่าเขาจะหลงกลเจ้า
184
00:18:17,624 --> 00:18:19,990
ไม่มีทางดอก เขาต่างหาก
ที่เป็นผู้วางกล
185
00:18:19,992 --> 00:18:22,893
- เขาโอหังยิ่งนัก
- เขาชอบเล่นกับผู้คน
186
00:18:22,895 --> 00:18:25,630
เขาเก่งกาจด้านนี้กว่าเจ้านัก
เขาทำมาตลอดทั้งชีวิต
187
00:18:25,632 --> 00:18:28,565
ใช่ แล้วทั้งชีวิตข้า ข้าทำสิ่งใดมา
เล่นกับไม้กวาดรึ
188
00:18:28,567 --> 00:18:32,469
ที่นอกกำแพง ข้าสู้
กับสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าแรมเซย์ บอลตัน
189
00:18:32,471 --> 00:18:35,305
ข้าปกป้องกำแพงจากสิ่ง
ที่เลวร้ายยิ่งกว่าแรมเซย์ บอลตัน
190
00:18:35,307 --> 00:18:37,875
เจ้าไม่รู้จักเขา
191
00:18:39,145 --> 00:18:41,178
ตกลง บอกข้ามา
192
00:18:41,180 --> 00:18:44,047
เราควรทำเช่นไร
ต้องทำเช่นไรถึงจะได้ริคค่อนกลับมา
193
00:18:45,984 --> 00:18:47,750
เราจะไม่มีวันได้เขากลับมา
194
00:18:49,288 --> 00:18:52,255
ริคค่อนคือบุตรชายที่แท้จริงของเน็ด สตาร์ค
195
00:18:52,257 --> 00:18:54,090
ทำให้เขาเป็นภัยที่ใหญ่หลวง
กับแรมเซย์
196
00:18:54,092 --> 00:18:57,260
มากกว่าเจ้า ลูกนอกสมรส
หรือข้า เด็กผู้หญิงยิ่งนัก
197
00:18:57,262 --> 00:19:00,296
ตราบใดที่เขายังมีชีวิต คำอ้างสิทธิ์เหนือ
วินเทอร์เฟลของแรมเซย์ก็สั่นคลอน
198
00:19:00,298 --> 00:19:03,900
ริคค่อนคงอยู่ได้อีกไม่นาน
199
00:19:03,902 --> 00:19:06,368
เราถอดใจกับน้องชายเราไม่ได้
200
00:19:06,370 --> 00:19:09,538
ฟังข้านะ ได้โปรด
เขาอยากให้เจ้าทำผิดพลาด
201
00:19:09,540 --> 00:19:12,709
แน่นอนซี งั้นข้าควร
ทำเช่นไรให้ต่างออกไป
202
00:19:12,711 --> 00:19:14,877
ข้าก็ไม่รู้ ข้าไม่รู้เรื่องกลศึกเลย
203
00:19:14,879 --> 00:19:18,380
อย่าทำในสิ่งที่เขาอยากให้เจ้าทำแล้วกัน
204
00:19:18,382 --> 00:19:19,682
เป็นคำแนะนำที่เยี่ยมเสียนี่กระไร
205
00:19:19,684 --> 00:19:21,183
เจ้าคิดว่าเรื่องนี้เห็นได้ชัดหรือ
206
00:19:21,185 --> 00:19:22,618
ก็ค่อนข้างจะเห็นได้ชัด
207
00:19:22,620 --> 00:19:23,985
ถ้าเจ้าขอคำแนะนำข้าก่อนหน้านี้
208
00:19:23,987 --> 00:19:25,754
ข้าคงบอกไม่ให้เจ้าโจมตีวินเทอร์เฟล
209
00:19:25,756 --> 00:19:28,190
จนกว่าไพร่พลเราจะมากกว่านี้
แต่อันนั้นก็เห็นได้ชัดเหมือนกันใช่ไหมเล่า
210
00:19:28,192 --> 00:19:30,559
แล้วเราจะมีไพร่พลมากกว่านี้เมื่อใด
211
00:19:30,561 --> 00:19:32,728
เราขอร้องทุกตระกูลที่ยอมฟังเราแล้ว
212
00:19:32,730 --> 00:19:34,062
ปลาดำช่วยเราไม่ได้
213
00:19:34,064 --> 00:19:36,131
มีคนมากเพียงนี้
ก็ถือเป็นโชคแล้ว
214
00:19:36,133 --> 00:19:39,634
- แต่มันยังไม่พอ
- ใช่ มันยังไม่พอ แต่เราก็มีกันแค่นี้แหละ
215
00:19:44,007 --> 00:19:47,976
คนน้อยยิ่งกว่านี้ ก็เคยมีชนะศึกกันมาแล้ว
216
00:19:54,317 --> 00:19:56,284
หากแรมเซย์ชนะ
217
00:19:56,286 --> 00:19:58,319
ข้าขอตายดีกว่ายอมกลับไป
218
00:19:58,321 --> 00:19:59,987
เจ้าเข้าใจหรือไม่
219
00:20:02,459 --> 00:20:06,493
ข้าไม่มีวันยอมให้
เขาแตะต้องตัวเจ้าอีก
220
00:20:09,365 --> 00:20:11,498
ข้าจะปกป้องเจ้าเอง ข้าสัญญา
221
00:20:12,802 --> 00:20:15,335
ไม่มีใครปกป้องข้าได้ดอก
222
00:20:15,337 --> 00:20:17,238
ไม่มีใครปกป้องใครได้ทั้งนั้น
223
00:20:35,957 --> 00:20:38,057
เจ้าคิดว่าพอมีหวังไหม
224
00:20:38,059 --> 00:20:40,493
ข้าไม่เคยเห็นพวกเปรตบอลตันสู้
225
00:20:40,495 --> 00:20:42,962
แต่พวกมันก็ไม่เคยเห็นพวกคนอิสระสู้เช่นกัน
226
00:20:42,964 --> 00:20:44,964
ฉะนั้น ข้าว่ายังพอมีหวัง
227
00:20:47,135 --> 00:20:50,770
เจ้าเองก็อยากแก้แค้นให้กษัตริย์เจ้าใช่ไหม
228
00:20:50,772 --> 00:20:53,673
ไม่ใช่พวกบอลตันดอกที่ทำให้สแตนนิสแพ้
229
00:20:53,675 --> 00:20:56,275
สแตนนิสแพ้ตัวเองต่างหาก
230
00:20:56,277 --> 00:20:58,010
ข้ารักชายผู้นั้น
231
00:20:58,012 --> 00:21:00,546
เขาฉุดข้าขึ้นมาจากพื้น
ทำให้ข้ามีที่ยืน
232
00:21:00,548 --> 00:21:03,783
แต่เขามีปีศาจคอยกระซิบ
เรื่องเลวร้ายอยู่ข้างหู
233
00:21:03,785 --> 00:21:06,385
- เจ้าเห็นปีศาจพวกนั้นหรือ
- อะไรนะ
234
00:21:07,588 --> 00:21:09,855
ไม่ใช่ๆ ข้าเพียงแต่พูดเปรียบเปรย
235
00:21:11,559 --> 00:21:14,726
ไม่ได้มีปีศาจจริงๆ
236
00:21:14,728 --> 00:21:16,161
เอ้อ
237
00:21:16,163 --> 00:21:19,231
เจ้ารักอ้ายเปรตสแตนนิส
238
00:21:19,233 --> 00:21:21,466
ส่วนข้าก็รักชายที่เขาสั่งเผา
239
00:21:21,468 --> 00:21:23,568
แมนซ์ไม่มีปีศาจคอยกระซิบข้างหู
240
00:21:23,570 --> 00:21:27,172
เขาไม่สั่งเผาคน
หรือฟังแม่มดชุดแดง
241
00:21:27,174 --> 00:21:29,641
ข้าเชื่อในตัวเขา
242
00:21:29,643 --> 00:21:33,712
ข้าคิดว่าเขาจะเป็นคนนำเรา
ให้รอดพ้นค่ำคืนอันยาวนาน
243
00:21:33,714 --> 00:21:35,980
แต่ข้าก็คิดผิดเหมือนเจ้า
244
00:21:37,917 --> 00:21:41,052
หรือจะเป็นความผิดของพวกเรา
ที่เชื่อมั่นในตัวกษัตริย์
245
00:21:42,756 --> 00:21:45,189
จอน สโนว์ไม่ใช่กษัตริย์
246
00:21:46,926 --> 00:21:48,726
ถูกต้อง เขามิใช่
247
00:21:51,797 --> 00:21:55,933
ข้าอยากได้เครื่องดื่มดีๆ
ช่วยให้หลับสบายก่อนศึกวันพรุ่ง
248
00:21:55,935 --> 00:21:57,501
ไปด้วยกันไหม
249
00:21:57,503 --> 00:22:00,004
ข้ามีนมแพะเปรี้ยวอยู่เหยือกนึง
250
00:22:00,006 --> 00:22:02,072
แรงยิ่งกว่าน้ำองุ่น
251
00:22:02,074 --> 00:22:04,341
ที่พวกคนใต้เช่นเจ้าดื่มกันนัก
252
00:22:04,343 --> 00:22:06,276
ไม่ละ ขอบคุณ
ก็ฟังดูน่าลิ้มลอง
253
00:22:06,278 --> 00:22:08,979
แต่ข้าขอให้สมองโล่งๆไว้ดีกว่า
254
00:22:08,981 --> 00:22:11,382
คืนก่อนออกศึกนี่ ข้าไม่เคยหลับลง
255
00:22:11,384 --> 00:22:13,183
งั้นเจ้าทำอะไรทั้งคืน
256
00:22:13,185 --> 00:22:15,452
ข้าก็เดิน
257
00:22:15,454 --> 00:22:17,320
เดินคิดโน่นนี่
258
00:22:17,322 --> 00:22:19,522
เดินคิดโน่นนี่จนกระทั่ง
ไปไกลจากค่ายมาก
259
00:22:19,524 --> 00:22:21,724
จนไม่มีใครได้ยินเสียงข้าปลดทุกข์
260
00:22:23,795 --> 00:22:25,728
ขอให้ปลดทุกข์จนสุขีแล้วกัน
261
00:22:39,010 --> 00:22:40,075
ท่านหญิง
262
00:22:44,582 --> 00:22:46,982
ท่านไม่ได้เข้าร่วมประชุมสงคราม
263
00:22:48,486 --> 00:22:50,420
ข้ามิใช่ทหาร
264
00:22:51,488 --> 00:22:53,923
มีคำแนะนำหรือไม่
265
00:22:53,925 --> 00:22:56,258
อย่าแพ้นะ
266
00:23:02,066 --> 00:23:04,133
หากข้าแพ้ หากข้าล้มเหลว
267
00:23:06,637 --> 00:23:09,270
อย่าพาข้ากลับมา
268
00:23:09,272 --> 00:23:11,306
ข้าต้องลองพยายาม
269
00:23:11,308 --> 00:23:13,508
ข้าขอสั่งท่านไม่ให้พาข้ากลับมา
270
00:23:13,510 --> 00:23:15,243
ข้าไม่ใช่ข้ารับใช้เจ้า จอน สโนว์
271
00:23:15,245 --> 00:23:17,646
ท่านอยู่ในค่ายข้า
ข้าเป็นผู้การทัพ
272
00:23:17,648 --> 00:23:20,415
ข้ารับใช้เทพแห่งแสง
273
00:23:20,417 --> 00:23:22,751
ข้าทำตามที่พระองค์บงการ
274
00:23:22,753 --> 00:23:24,185
แล้วท่านรู้ได้อย่างไร
ว่าบงการสิ่งใด
275
00:23:25,655 --> 00:23:29,023
ข้าตีความสารของพระองค์
276
00:23:29,025 --> 00:23:31,192
เต็มความสามารถข้า
277
00:23:33,729 --> 00:23:36,197
หากพระองค์ไม่ประสงค์
ให้ข้าพาเจ้ากลับมา
278
00:23:36,199 --> 00:23:38,866
เช่นนั้นข้าพาเจ้ากลับมาได้อย่างไร
279
00:23:38,868 --> 00:23:41,502
ข้าไม่มีอำนาจ
280
00:23:41,504 --> 00:23:44,872
มีเพียงสิ่งที่พระองค์ประทาน
ซึ่งพระองค์ประทานเจ้ากลับคืน
281
00:23:46,208 --> 00:23:48,609
ทำไม
282
00:23:48,611 --> 00:23:50,778
ข้าเองก็ไม่รู้
283
00:23:55,351 --> 00:23:59,987
บางที พระองค์อาจต้องใช้เจ้า
เล่นเพียงบทบาทเล็กๆเในแผนการพระองค์
284
00:23:59,989 --> 00:24:02,990
บางที พระองค์อาจเรียก
เจ้ากลับมาเพื่อให้ตายอีกครั้ง
285
00:24:07,196 --> 00:24:10,230
เทพแบบใดกันที่ทำเช่นนั้น
286
00:24:11,967 --> 00:24:14,300
เทพที่เรามี
287
00:26:04,109 --> 00:26:07,310
ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน
คือที่วินเทอร์เฟลใช่หรือไม่
288
00:26:10,348 --> 00:26:13,649
หากจำไม่ผิด เจ้าล้อเลียนเรื่องส่วนสูงข้า
289
00:26:15,953 --> 00:26:18,053
ทุกคนที่ล้อเลียนเรื่องส่วนสูงคนแคระ
290
00:26:18,055 --> 00:26:21,991
มักชอบคิดว่าเขาเป็นคนเดียวบนโลก
ที่เคยล้อเลียนเรื่องนี้
291
00:26:21,993 --> 00:26:25,428
"ความสูงส่งของเลือดชั้นสูง"
"บุรุษที่มีสถานะเยี่ยงท่าน"
292
00:26:25,430 --> 00:26:28,062
"คนที่คนอื่นยกไว้บนหิ้ง"
293
00:26:28,799 --> 00:26:30,766
พวกเจ้าก็คิดออกกันอยู่เพียงสี่ห้าอย่าง
294
00:26:30,768 --> 00:26:34,136
- มันผ่านมานานแล้ว
- ถูกต้อง
295
00:26:34,138 --> 00:26:37,506
แล้วนับแต่นั้นเจ้าเป็นมาอย่างไรเล่า
296
00:26:37,508 --> 00:26:40,408
ขอเดาว่าไม่ค่อยดีเท่าใดนัก
297
00:26:40,410 --> 00:26:43,011
จินตนาการไม่ออกเชียว
ว่าเจ้าจะสังหารเด็กสตาร์คลงคอ
298
00:26:43,013 --> 00:26:44,346
หากทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี
299
00:26:44,348 --> 00:26:46,047
ข้าไม่ได้สังหารเด็กสตาร์ค
300
00:26:46,049 --> 00:26:48,983
แต่สิ่งที่ข้าทำก็แย่พอกัน
หรือแย่กว่า
301
00:26:48,985 --> 00:26:50,318
เขาชดใช้บาปไปแล้ว
302
00:26:50,320 --> 00:26:52,387
ดูไปไม่เหมือนเป็นเช่นนั้น
303
00:26:52,389 --> 00:26:54,322
ก็ยังหายใจอยู่
304
00:26:54,324 --> 00:26:56,391
เรื่องนี้คงซับซ้อนอยู่เอาการ
305
00:26:56,393 --> 00:26:58,660
โตมาที่วินเทอร์เฟล
306
00:26:58,662 --> 00:27:01,929
แต่ไม่สู้แน่ใจว่าตัวเองเป็นใคร
307
00:27:01,931 --> 00:27:05,566
ก็เถอะ ชีวิตพวกเราก็ซับซ้อน
กันทุกคนไม่ใช่หรือ
308
00:27:05,568 --> 00:27:07,635
พวกเจ้ามาพร้อมเรือ
ร้อยลำจากกองเรือเหล็ก
309
00:27:07,637 --> 00:27:09,370
พร้อมด้วยกำลังคน
310
00:27:09,372 --> 00:27:11,673
เพื่อตอบแทน เจ้าคงคาดหวังให้ข้าหนุนหลัง
311
00:27:11,675 --> 00:27:14,208
คำอ้างสิทธิเหนือบัลลังก์
ของหมู่เกาะไอรอนส์ใช่หรือไม่
312
00:27:14,210 --> 00:27:16,210
ไม่ใช่ของข้า
ของนางต่างหาก
313
00:27:16,212 --> 00:27:18,312
แล้วเจ้าเป็นอะไรไป
314
00:27:18,314 --> 00:27:19,880
ข้าไม่เหมาะจะปกครองคน
315
00:27:19,882 --> 00:27:21,582
อย่างน้อยๆ เรื่องนั้นเราก็เห็นตรงกัน
316
00:27:21,584 --> 00:27:24,251
หมู่เกาะไอรอนส์ไม่เคยมีราชินีมาก่อนหรือ
317
00:27:24,253 --> 00:27:25,852
ไม่แตกต่างจากเวสเตอรอสเท่าใด
318
00:27:27,623 --> 00:27:31,058
ท่านอายูรอนของเรา
กลับบ้านหลังหายหน้าไปนาน
319
00:27:31,060 --> 00:27:34,694
เขาสังหารท่านพ่อและ
ชิงบัลลังก์เกลือจากยาร่า
320
00:27:34,696 --> 00:27:37,263
หากเรายังรั้งอยู่ที่นั่น
เขาก็คงสังหารเรา
321
00:27:38,733 --> 00:27:41,900
ลอร์ดทีเรียนบอกข้าว่า
พ่อเจ้าเป็นกษัตริย์ชั้นเลว
322
00:27:41,902 --> 00:27:44,036
เรื่องนั้นเราสองคนมีเหมือนกัน
323
00:27:45,640 --> 00:27:46,905
ถูกต้อง
324
00:27:46,907 --> 00:27:49,242
ทั้งคู่ก็ต่างถูกผู้ช่วงชิงบัลลังก์สังหาร
325
00:27:50,577 --> 00:27:52,244
เรือของพวกเขาจะพอหรือไม่
326
00:27:52,246 --> 00:27:55,380
ถ้านับรวมกับกองเรือ
ของอดีตนายทาส ก็เป็นไปได้
327
00:27:55,382 --> 00:27:57,515
คาบเส้นนัก
328
00:27:57,517 --> 00:28:00,318
กองเรือเหล็กมีเรือมากกว่าร้อยลำ
329
00:28:00,320 --> 00:28:02,821
ย่อมใช่ ยูรอนเร่งต่อเรือเพิ่มด้วย
330
00:28:02,823 --> 00:28:04,556
เขาจะเสนอกองเรือแก่ท่าน
331
00:28:04,558 --> 00:28:06,058
งั้นเหตุใดข้าจึงไม่ควรรอเขามา
332
00:28:06,060 --> 00:28:08,727
เขาไม่ได้มาพร้อมกองเรือเพียงอย่างเดียว
333
00:28:08,729 --> 00:28:10,928
เขายังอยากจะให้ท่าน...
334
00:28:10,930 --> 00:28:14,666
ลิ้มรสไอ้จ้อนลำยาว
ข้าว่าเขาบอกเช่นนั้น
335
00:28:14,668 --> 00:28:18,002
ข้อเสนอของยูรอน
มาพร้อมข้อเสนอสมรส
336
00:28:18,004 --> 00:28:19,871
หากเลือกรับอย่าง
ก็จำต้องรับอีกอย่าง
337
00:28:19,873 --> 00:28:22,507
คาดว่าข้อเสนอของเจ้า
มิได้เรียกร้องให้ข้าสมรสด้วยสินะ
338
00:28:22,509 --> 00:28:25,810
ข้าไม่เคยเรียกร้อง
แต่ข้าก็ยอมสนองทุกอย่าง
339
00:28:27,647 --> 00:28:30,414
เขาสังหารพ่อเราและ
คงจะสังหารเราด้วย
340
00:28:30,416 --> 00:28:33,084
เมื่อใดที่ท่านมีสิ่งที่เขาต้องการ
เขาก็คงไม่รีรอจะสังหารท่าน
341
00:28:33,086 --> 00:28:34,819
เจ็ดอาณาจักร
342
00:28:34,821 --> 00:28:36,120
ดินแดนทั้งหมด
343
00:28:36,122 --> 00:28:37,889
แล้วเจ้าไม่อยากได้เจ็ดอาณาจักรรึ
344
00:28:37,891 --> 00:28:41,258
บรรพบุรุษท่านเอาชนะบรรพบุรุษเรา
รวมหมู่เกาะไอรอนส์เข้ากับอาณาจักร
345
00:28:41,260 --> 00:28:43,860
เราขอร้องให้ท่านยกมันคืนแก่เรา
346
00:28:43,862 --> 00:28:45,228
แค่นั้นหรือ
347
00:28:45,230 --> 00:28:47,864
เราอยากขอให้ท่านช่วย
สังหารอาสักคนสองคน
348
00:28:47,866 --> 00:28:49,833
ที่ไม่คิดว่าสตรีควรเป็นผู้ปกครอง
349
00:28:49,835 --> 00:28:51,502
ก็ฟังดูมีเหตุผล
350
00:28:53,806 --> 00:28:56,472
แล้วหากคนอื่นเรียกร้องเอกราชเล่า
351
00:28:56,474 --> 00:28:58,608
นางไม่ได้เรียกร้อง
นางร้องขอต่างหาก
352
00:28:58,610 --> 00:29:01,377
คนอื่นก็สามารถร้องขอได้เช่นกัน
353
00:29:05,184 --> 00:29:08,685
พ่อของพวกเราเลวทรามนัก
พ่อของพวกเราทุกคน
354
00:29:08,687 --> 00:29:11,254
พวกเขาจากโลกไป
โดยทำให้มันแย่กว่าที่เป็น
355
00:29:11,256 --> 00:29:12,922
พวกเราจะไม่ทำเช่นนั้น
356
00:29:12,924 --> 00:29:15,958
เราจะจากโลกนี้ไปโดยทำให้
มันดีกว่าที่เป็นอยู่
357
00:29:17,962 --> 00:29:21,564
เจ้าจะต้องอยู่ข้างข้า
ยามข้าอ้างสิทธิเหนือบัลลังก์เจ็ดอาณาจักร
358
00:29:21,566 --> 00:29:24,967
และเคารพในสภาพเขตแดนที่มี
359
00:29:24,969 --> 00:29:29,538
ห้ามปล้นสะดม ปลุกยึด ขโมยหรือข่มขืนผู้ใดอีก
360
00:29:30,875 --> 00:29:32,441
แต่นั่นคือวิถีชีวิตเรา
361
00:29:32,443 --> 00:29:33,976
ไม่อีกต่อไปแล้ว
362
00:29:41,518 --> 00:29:43,252
ไม่อีกต่อไปแล้ว
363
00:33:27,804 --> 00:33:30,505
เจ้าชอบเล่นเกมหรือไม่ หนุ่มน้อย
364
00:33:30,507 --> 00:33:32,574
มาเล่นเกมกันเถิด
365
00:33:36,213 --> 00:33:37,979
วิ่งไปหาพี่ชายเจ้า
366
00:33:37,981 --> 00:33:39,914
ยิ่งเจ้าวิ่งเร็วเท่าใด
367
00:33:39,916 --> 00:33:42,316
ก็ยิ่งได้เจอหน้าเขาเร็วมากเท่านั้น
368
00:33:44,955 --> 00:33:46,554
แค่นั้นแล
369
00:33:46,556 --> 00:33:48,790
กฎมีแค่นั้นแล
370
00:33:48,792 --> 00:33:50,792
ง่ายๆ
371
00:33:50,794 --> 00:33:52,794
พร้อมไหม
372
00:33:52,796 --> 00:33:54,061
ไป
373
00:33:58,033 --> 00:34:01,102
ไม่ได้ เจ้าต้องวิ่ง
จำได้ไหม
374
00:34:01,104 --> 00:34:03,270
กฎเป็นเช่นนั้น
375
00:36:01,821 --> 00:36:03,286
อย่านะ
376
00:36:14,032 --> 00:36:15,398
เตรียมตัวบุก
377
00:36:17,502 --> 00:36:18,868
เตรียมตัวบุก
378
00:36:20,606 --> 00:36:23,272
- ขึ้นสาย
- ขึ้นสาย
379
00:36:23,274 --> 00:36:25,474
ขึ้นสาย!
380
00:36:25,476 --> 00:36:26,943
ยิง!
381
00:36:34,452 --> 00:36:36,919
บุก! บุก!
ตามแม่ทัพเจ้าเร็ว!
382
00:36:42,025 --> 00:36:43,859
บุกประจัญบาน!
383
00:37:11,888 --> 00:37:14,656
ธนู!
384
00:37:14,658 --> 00:37:17,158
- ขึ้นสาย!
- ขึ้นสาย!
385
00:37:17,160 --> 00:37:18,826
- ยิง!
- ยิง!
386
00:37:28,271 --> 00:37:29,603
ตอนนี้แหละ
387
00:37:29,605 --> 00:37:33,940
พลม้า บุก!
388
00:38:26,926 --> 00:38:29,728
- ธนู!
- ธนู!
389
00:38:29,730 --> 00:38:32,230
- ธนู!
- ธนู!
390
00:38:34,267 --> 00:38:35,967
- ขึ้นสาย!
- ขึ้นสาย!
391
00:38:35,969 --> 00:38:38,770
- ขึ้นสาย!
- ขึ้นสาย!
392
00:38:41,774 --> 00:38:44,075
ยิงไปก็ถูกคนฝั่งเราเปล่าๆ
ลดธนู
393
00:38:44,077 --> 00:38:46,844
- ยิง!
- ยิง!
394
00:40:03,720 --> 00:40:05,320
ยิง!
395
00:40:20,837 --> 00:40:22,971
- ยิง!
- ยิง!
396
00:40:30,246 --> 00:40:32,613
- ยิง!
- ยิง!
397
00:41:01,377 --> 00:41:04,978
อยู่ตรงนี้ก็ทำอะไรไม่ได้
398
00:41:04,980 --> 00:41:08,181
ตามมา
399
00:41:14,589 --> 00:41:16,823
ถึงเวลาบุก ไปได้
400
00:41:18,627 --> 00:41:21,394
- ผู้ใดครองแดนเหนือ
- พวกเรา
401
00:41:21,396 --> 00:41:24,230
- ผู้ใดครองแดนเหนือ
- พวกเรา
402
00:41:24,232 --> 00:41:25,864
แสดงฝีมือสิ
403
00:41:55,295 --> 00:41:56,762
นี่เจ้า
404
00:42:54,620 --> 00:42:58,054
ทหารเลว เดินหน้า!
405
00:43:29,987 --> 00:43:32,855
พวกเจ้า ตามข้ามา
ฝ่าไปให้ได้!
406
00:44:06,622 --> 00:44:07,855
ช่วยข้าด้วย!
407
00:44:36,318 --> 00:44:38,218
- ทอร์มุนด์
- ดึงตัวกลับมา
408
00:44:38,220 --> 00:44:40,954
ทหารเลว เดินหน้า!
409
00:44:46,228 --> 00:44:48,728
โดนขนาบข้าง!
410
00:44:48,730 --> 00:44:50,663
ถอยกลับ!
411
00:44:50,665 --> 00:44:53,766
ถอยกลับ!
412
00:45:14,122 --> 00:45:16,155
ช่างหัว มาเร็ว!
413
00:45:26,099 --> 00:45:28,166
กลับบ้านกัน!
414
00:49:44,483 --> 00:49:46,649
เปิดประตู!
415
00:49:51,489 --> 00:49:53,856
พลธนู ประจำบนกำแพง
416
00:49:55,827 --> 00:49:58,093
- กองทัพพวกมันสิ้นแล้ว
- ทัพเราก็ไม่อยู่
417
00:49:59,463 --> 00:50:01,363
เรามีวินเทอร์เฟล
418
00:50:01,365 --> 00:50:03,932
พวกมันไม่มีคนพามายึด
เราแค่ต้องอดทนรอ
419
00:50:03,934 --> 00:50:05,834
พลธนู!
420
00:50:05,836 --> 00:50:07,536
ประจำบนกำแพง!
421
00:51:41,696 --> 00:51:44,597
เจ้าเสนอให้สู้กันตัวต่อตัวใช่หรือไม่
422
00:51:52,306 --> 00:51:54,906
ข้ามาคิดๆดูใหม่แล้ว
423
00:51:54,908 --> 00:51:58,377
ข้าว่าเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก
424
00:53:58,262 --> 00:54:00,995
เดี๋ยวฝังน้องชายข้าที่สุสาน
425
00:54:00,997 --> 00:54:03,097
ข้างๆท่านพ่อ
426
00:54:09,339 --> 00:54:10,505
จอน
427
00:54:16,112 --> 00:54:18,279
เขาอยู่ที่ไหน
428
00:54:48,243 --> 00:54:49,810
ซานซ่า
429
00:54:53,282 --> 00:54:55,481
สวัสดี ซานซ่า
430
00:55:02,824 --> 00:55:05,491
ต่อไปข้าต้องอยู่ที่นี่หรือ
431
00:55:13,868 --> 00:55:15,901
ไม่ใช่หรือ
432
00:55:19,673 --> 00:55:23,475
เวลาของเราสองคนใกล้หมดแล้วสินะ
433
00:55:26,380 --> 00:55:28,914
ไม่เป็นไร
434
00:55:28,916 --> 00:55:30,749
เจ้าฆ่าข้าไม่ได้ดอก
435
00:55:32,353 --> 00:55:34,519
ข้าเป็นส่วนนึงของเจ้าแล้ว
436
00:55:37,290 --> 00:55:39,591
ถ้อยคำของเจ้าจะลบเลือน
437
00:55:42,262 --> 00:55:45,129
ตระกูลของเจ้าจะลบเลือน
438
00:55:45,131 --> 00:55:48,333
นามเจ้าจะลบเลือน
439
00:55:50,303 --> 00:55:52,904
ความทรงจำทั้งหมดที่มีจะลบเลือน
440
00:56:19,965 --> 00:56:22,733
หมาล่าเนื้อไม่มีวันทำร้ายข้า
441
00:56:22,735 --> 00:56:25,235
เจ้าไม่ได้ให้ข้าวพวกมันมาเจ็ดวันแล้ว
442
00:56:25,237 --> 00:56:26,736
เจ้าพูดเอง
443
00:56:30,943 --> 00:56:32,675
สัตว์พวกนี้ภักดียิ่ง
444
00:56:32,677 --> 00:56:34,577
ก็จริง
445
00:56:34,579 --> 00:56:36,479
แต่ตอนนี้พวกมันหิวโซ
446
00:57:00,504 --> 00:57:02,471
นั่ง
447
00:57:02,473 --> 00:57:04,006
นั่งลง!
448
00:57:04,008 --> 00:57:06,608
นั่งลง!
449
00:57:07,678 --> 00:57:09,979
นั่งลง! นั่งลง!
450
00:57:09,981 --> 00:57:11,914
นั่งลง!
451
00:57:53,923 --> 00:58:04,101
โปรดติดตามตอนต่อไป