1
00:00:00,580 --> 00:00:02,380
"ตั้งแต่บัดนี้
ตราบจนชั่วกาล 

2
00:00:02,420 --> 00:00:06,490
เราเป็นอาณาจักรแห่งแดนเหนือ
อิสระและไม่ขึ้นตรงต่อใคร" 

3
00:00:06,520 --> 00:00:08,520
เจ้าจะส่งคำตอบเรา
แก่สตาร์คใช่ไหม ญาติข้า 

4
00:00:08,540 --> 00:00:09,820
พะยะค่ะ ฝ่าบาท 

5
00:00:09,820 --> 00:00:11,730
เห็นน้องชายข้าหรือไม่
ยามเจ้าเป็นแขกของพวกเขา 

6
00:00:11,760 --> 00:00:13,820
ข้าเห็น 

7
00:00:13,850 --> 00:00:15,510
บอกเขาเสียว่า
เขายังไม่ถูกลืมเลือน 

8
00:00:20,170 --> 00:00:21,970
ข้าทำเอง 

9
00:00:22,000 --> 00:00:23,670
มาเถอะ พี่น้องข้า
เราจะปล่อยให้เขาทำ 

10
00:00:23,710 --> 00:00:25,510
ให้เร็วล่ะ 

11
00:00:27,710 --> 00:00:30,310
ข้ายอมแพ้ยกวินเทอร์เฟล
ให้แก่เจ้าชายธีออน 

12
00:00:30,350 --> 00:00:32,410
พวกเจ้าทุกคนควร
ทำตามที่เขาสั่ง 

13
00:00:32,450 --> 00:00:34,550
ทรยศข้าและเจ้าจะหวัง
ว่าเจ้าไม่เคยทำเช่นนั้น 

14
00:00:34,580 --> 00:00:35,920
กษัตริย์ จงเจริญ 

15
00:00:37,490 --> 00:00:39,590
ใครปามา 

16
00:00:40,520 --> 00:00:42,990
ถอยไป 

17
00:00:48,730 --> 00:00:50,560
ไม่เป็นไรแล้วนะ นกน้อย
ไม่เป็นไรแล้ว 

18
00:00:50,600 --> 00:00:52,330
พี่น้องเจ้าทิ้งเจ้าไปแล้วรึ 

19
00:00:52,370 --> 00:00:54,970
- เราจะพักที่นี้
- คิดว่าพวกเขามองหาเจ้าอยู่ไหม 

20
00:00:54,970 --> 00:00:56,270
อือ 

21
00:00:59,580 --> 00:01:01,780
นั่นอะไร
ไปกัน 

22
00:01:03,650 --> 00:01:05,180
เอเมอร์รี่ ลอร์ก
เดี๋ยวนี้ 

23
00:01:05,210 --> 00:01:07,250
ชายหนุ่มจะทำ
สิ่งที่ต้องทำ 

24
00:01:10,190 --> 00:01:11,820
ทหาร 

25
00:01:11,850 --> 00:01:14,260
ข้ามีบางอย่างให้เจ้า
จากเจ้าชายธีออน 

26
00:01:20,260 --> 00:01:22,560
ยามข้ามาถึงเมืองนี้
ข้าไม่มีอะไร 

27
00:01:22,600 --> 00:01:25,500
พอวันนี้ ข้าเป็นชายที่ร่ำรวย
ที่สุดของกรุงคาร์ธ 

28
00:01:25,540 --> 00:01:27,340
ไม่เสียใจทั้งสิ้น 

29
00:01:29,570 --> 00:01:32,510
พวกมันอยู่ไหน
มังกรของข้าอยู่ไหน 

30
00:01:43,810 --> 00:01:47,810
เกมบัลลังก์
ตอน ชายผู้ไร้ซึ่งเกียรติ 

31
00:01:47,830 --> 00:01:51,830
บรรยายไทยโดย www.thaisubtitle.com 

32
00:03:44,290 --> 00:03:46,160
คนพิการ 

33
00:03:46,190 --> 00:03:49,060
เจ้าปล่อยให้คนพิการหนีไปได้รึ 

34
00:03:50,200 --> 00:03:51,930
เด็กนั่นเดินไม่ได้ 

35
00:03:51,930 --> 00:03:53,930
แต่เขากลับผ่านหนีออกไป
ผ่านการตรวจตราของเจ้าได้รึ 

36
00:03:53,970 --> 00:03:57,570
เจ้ายักษ์คงพาตัวเขาไป 

37
00:03:57,600 --> 00:03:59,870
เจ้ายักษ์ 

38
00:04:01,170 --> 00:04:03,410
โฮดอร์น่ะรึ 

39
00:04:03,440 --> 00:04:06,040
ถ้างั้น มันก็ไม่เป็นไรสินะ 

40
00:04:06,080 --> 00:04:09,550
เจ้าปล่อยให้คนปัญญาอ่อน
หนีไปได้กับคนพิการ 

41
00:04:09,580 --> 00:04:11,480
และริคค่อนด้วยหรือ
เด็กตัวเล็กนั่น 

42
00:04:11,520 --> 00:04:15,050
ไปพร้อมกับหญิงเถื่อน 

43
00:04:15,090 --> 00:04:17,650
คนที่เจ้าสมสู่ด้วย 

44
00:04:36,570 --> 00:04:40,880
อือ ไปเตรียมม้า
กับหมาล่าเนื้อเสีย 

45
00:04:43,380 --> 00:04:45,550
เอาเลย หาให้เจอ 

46
00:04:50,390 --> 00:04:52,560
เร็ว
พวกมันไปทางไหนกัน 

47
00:05:01,400 --> 00:05:02,600
หยุด 

48
00:05:07,710 --> 00:05:09,340
ออกล่าครั้งแรกสนุกไหม 

49
00:05:09,370 --> 00:05:12,570
เท่าที่เห็น การออกล่าก็เหมือนกับ
ออกมาขี่ม้าเล่น ใต้เท้า 

50
00:05:12,610 --> 00:05:14,080
แต่ออกล่า
ในตอนท้ายจะได้เลือด 

51
00:05:14,100 --> 00:05:16,040
พวกเขาเป็นเพียงเด็กเล็กๆ 

52
00:05:16,050 --> 00:05:17,490
ข้าก็เป็นเด็กเล็กๆเหมือนกัน
ตอนโดนพรากมา 

53
00:05:17,520 --> 00:05:19,450
จากบ้านให้อยู่ที่นี้ 

54
00:05:19,450 --> 00:05:21,050
แต่ข้าก็รักษาสัญญา 

55
00:05:21,080 --> 00:05:23,020
ไม่เคยหนีไปไหน 

56
00:05:23,050 --> 00:05:26,150
ถ้าข้าหาพวกเขาเจอโดยไม่เปลืองแรงมากนัก
ข้าจะไม่ทำร้ายพวกเขา 

57
00:05:27,420 --> 00:05:30,230
ก็ จะทำร้ายนิดหน่อยน่ะนะ
แต่ข้าจะไม่ฆ่าพวกเขา 

58
00:05:30,260 --> 00:05:33,300
เด็กชายสองคนนี้มีค่าต่อท่าน
ถ้ามีชีวิตมากกว่าเป็นศพ 

59
00:05:33,330 --> 00:05:35,330
พวกเขาไม่มีค่าอะไรให้ข้า
ที่หายไปแบบนี้ 

60
00:05:35,370 --> 00:05:37,900
ร็อบคงส่งกองทัพมาชิง
วินเทอร์เฟลคืนแล้วตอนนี้ 

61
00:05:37,930 --> 00:05:41,140
ร็อบอยู่ที่ดินแดนแถบแม่น้ำ
ส่วนพี่สาวข้าอยู่ที่ดีบวู้ด ม็อต 

62
00:05:41,170 --> 00:05:43,870
นางจะเดินทางมาถึงที่นี้
นานก่อนที่พวกนั้นจะมาถึง 

63
00:05:43,910 --> 00:05:46,560
และเน็ด สตาร์คพูดอยู่เสมอว่า
คนห้าร้อยคนสามารถ 

64
00:05:46,580 --> 00:05:48,180
ต้านวินเทอร์เฟลต่อคนร่วมหมื่นได้ 

65
00:05:48,180 --> 00:05:51,110
ได้กลิ่นแล้ว 

66
00:05:51,150 --> 00:05:53,750
หมาได้กลิ่นแล้ว 

67
00:05:53,780 --> 00:05:56,280
มาเถอะ เมยสเตอร์
อย่าทำหน้าเคร่งไป 

68
00:05:56,320 --> 00:05:59,090
ทั้งหมดมันก็แค่เกม 

69
00:06:14,440 --> 00:06:16,170
เราน่าจะเอาอาหารมาเยอะกว่านี้ 

70
00:06:16,210 --> 00:06:18,340
เราเสี่ยงไปที่ครัวไม่ได้ 

71
00:06:18,370 --> 00:06:19,840
คนพวกนั้นรักเจ้า 

72
00:06:19,880 --> 00:06:21,280
พวกเขาคงจะให้เจ้า
ทุกอย่างที่ต้องการ 

73
00:06:21,310 --> 00:06:23,150
และหากธีออนรู้เข้า
เขาจะแขวนคอทุกคน 

74
00:06:23,180 --> 00:06:26,150
- เจ้าหนูกินวอลนัตไปตลอดไม่ได้หรอกนะ
- ข้าไม่เป็นไร 

75
00:06:27,720 --> 00:06:30,450
เราเดินกันมาตั้งแต่ตอน
อาทิตย์ขึ้นแล้ว 

76
00:06:30,490 --> 00:06:32,920
- แม้แต่โฮดอร์ เดี๋ยวก็จะเหนื่อย
- โฮดอร์ 

77
00:06:32,950 --> 00:06:35,920
- แม้แต่เจ้า เจ้ายักษ์แสนดี
- โฮดอร์ 

78
00:06:39,730 --> 00:06:41,730
เดี๋ยวนะ ข้ารู้จักฟาร์มนั่น 

79
00:06:41,760 --> 00:06:44,560
ข้าส่งเด็กกำพร้าสองคน
จากวินเทอร์เฟลไปที่นั้น 

80
00:06:44,600 --> 00:06:46,530
แจ็คกับบิลลี่ 

81
00:06:46,570 --> 00:06:48,300
พวกเขาจะให้เสบียงเรา 

82
00:06:48,340 --> 00:06:49,400
ยอมเสี่ยงไม่ได้หรอก 

83
00:06:49,440 --> 00:06:51,100
ถ้าธีออนตามรอยเรามาถึงที่นี้
เขาจะทรมานพวกเขา 

84
00:06:51,140 --> 00:06:53,110
จนกว่าจะรู้ว่าเราไปอยู่ที่ไหน 

85
00:06:53,140 --> 00:06:55,540
บิลลี่ปีนต้นไม้เก่งกว่า
ใครทั้งนั้น 

86
00:06:55,580 --> 00:06:57,310
เจ้าไม่เคยเห็นข้าปีนต้นไม้นี่
เด็กน้อย 

87
00:06:57,350 --> 00:06:59,850
พวกเขาจะใช้หมาล่าเนื้อ
ตามตัวเรา 

88
00:06:59,880 --> 00:07:01,450
เราได้เปรียบตรง
เริ่มต้นมาก่อน 

89
00:07:01,480 --> 00:07:03,920
แต่ไม่ช้าก็เร็ว หมาล่าเนื้อ
ก็จะตามเราทัน 

90
00:07:28,980 --> 00:07:32,050
ท่านเอาดาบเสียบข้าหรือ
ตอนกลางคืน 

91
00:07:42,090 --> 00:07:43,760
เป็นอะไรไป 

92
00:07:43,790 --> 00:07:45,660
คงไม่ใช่ครั้งแรกที่ท่านบดท่อน 

93
00:07:45,690 --> 00:07:47,290
เข้ากับบั้นท้ายผู้หญิงใช่ไหม 

94
00:07:49,430 --> 00:07:51,260
ออกเดินทางต่อ 

95
00:07:57,170 --> 00:07:59,440
เอ้อ ครั้งแรก
จริงๆด้วย 

96
00:08:00,370 --> 00:08:02,680
อายุเท่าไหร่เนี่ย เจ้าหนู 

97
00:08:02,710 --> 00:08:05,480
ข้าเป็นชายเต็มตัวแห่งหน่วยไนท์วอทช์ 

98
00:08:07,180 --> 00:08:10,080
เจ้าเป็นเด็กชายที่ไม่เคย
นอนกับผู้หญิง 

99
00:08:13,790 --> 00:08:15,490
ไม่เริ่มจะปวด
ท่อนลำแล้วหรือไง 

100
00:08:15,520 --> 00:08:18,090
หากท่อนของเจ้า
ไม่เคย 

101
00:08:18,130 --> 00:08:20,230
อย่าเรียกมันแบบนั้น 

102
00:08:20,260 --> 00:08:23,560
อะไร ท่อนน่ะหรือ 

103
00:08:23,600 --> 00:08:25,270
หรือลำ 

104
00:08:25,300 --> 00:08:27,700
ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง 

105
00:08:27,740 --> 00:08:30,040
ห้ามเรียกทั้งคู่ 

106
00:08:31,910 --> 00:08:33,610
เดิน 

107
00:08:38,680 --> 00:08:40,410
ข้าได้ยินว่ามันจะบวม 

108
00:08:40,450 --> 00:08:42,780
แล้วก็ช้ำไปหมด
หากไม่ใช้งาน 

109
00:08:42,820 --> 00:08:44,590
แน่ล่ะ อาจจะเป็นแค่
สิ่งที่เจ้าพวกนั้นพูด 

110
00:08:44,620 --> 00:08:47,250
เวลา อยากให้ข้ารู้สึกสงสาร 

111
00:08:47,290 --> 00:08:49,620
หยั่งกับข้าจะ
รู้สึกแน่ะ 

112
00:08:50,560 --> 00:08:53,230
ไม่มีอีกาผู้หญิงเรอะ 

113
00:08:54,560 --> 00:08:57,030
ไม่มีผู้หญิงเข้าร่วมในหน่วย
ไนท์วอทช์ ไม่ 

114
00:08:57,060 --> 00:08:59,130
งั้น พวกผู้ชายก็ทำ
กันเองน่ะสิ 

115
00:08:59,170 --> 00:09:01,030
ไม่ 

116
00:09:01,070 --> 00:09:03,570
- ไม่เลยหรือ
- ไม่ 

117
00:09:03,600 --> 00:09:06,170
เราสาบานแล้ว 

118
00:09:06,210 --> 00:09:08,510
ที่กำแพง มีพวกผู้หญิงบ้างไหม 

119
00:09:10,680 --> 00:09:12,710
งั้นก็ใช้มือสินะ 

120
00:09:12,750 --> 00:09:15,880
ไม่แปลกใจเลย
ว่าทำไม พวกเจ้าดูเซื่องซึมนัก 

121
00:09:15,920 --> 00:09:17,390
ช่วยหุบปากทีได้ไหม 

122
00:09:17,420 --> 00:09:19,550
ช่วยหุบปากทีได้ไหม 

123
00:09:20,660 --> 00:09:23,120
คิดว่าเจ้าดีกว่าข้าสินะ อีกา 

124
00:09:23,160 --> 00:09:25,690
- ข้าเป็นหญิงอิสระ...
- เจ้าเป็นหญิงอิสระเรอะ 

125
00:09:25,730 --> 00:09:28,000
ข้าอาจเป็นนักโทษเจ้า
แต่ข้าเป็นหญิงอิสระ 

126
00:09:28,030 --> 00:09:29,960
ถ้าเจ้าเป็นนักโทษข้า
เจ้าก็ไม่ใช่หญิงอิสระ 

127
00:09:30,000 --> 00:09:31,600
"นักโทษ"หมายความ
ว่าอย่างนั้น 

128
00:09:31,630 --> 00:09:33,700
แล้วเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นอิสระหรือไง 

129
00:09:34,740 --> 00:09:36,700
เจ้าให้สัตย์คำสาบาน
งี่เง่าบางคำ 

130
00:09:36,740 --> 00:09:38,210
แล้วทีนี้เจ้าจะไม่มีวัน
ได้แตะตัวผู้หญิง 

131
00:09:38,240 --> 00:09:40,710
ข้าเลือกเองที่จะ
ให้สัตย์สาบาน 

132
00:09:40,740 --> 00:09:42,610
- แสดงว่าเจ้าไม่ชอบผู้หญิง
- แน่สิ ข้าชอบผู้หญิง 

133
00:09:42,640 --> 00:09:44,610
แต่เจ้าเลือกที่จะ
ไม่มีวันแตะต้องพวกเขา 

134
00:09:44,650 --> 00:09:47,350
ก็เป็นสิ่งที่ต้องแลก หากต้องการ
เป็นคนของหน่วยไนท์วอทช์ 

135
00:09:47,380 --> 00:09:49,220
งั้นแทนที่จะได้กอดรัด
ฟัดเหวี่ยงผู้หญิง 

136
00:09:49,250 --> 00:09:50,790
เจ้าชอบที่จะบุกรุก
ดินแดนของเรามากกว่า... 

137
00:09:50,820 --> 00:09:52,490
บุกรุกดินแดนพวกเจ้า 

138
00:09:52,520 --> 00:09:54,460
คนเถื่อนบุกปล้น
ดินแดนพวกเราตลอดเวลา 

139
00:09:54,490 --> 00:09:57,390
บางคนพยายามฆ่าน้องชายข้า
เด็กพิการ 

140
00:09:57,430 --> 00:09:59,400
มันไม่ใช่ดินแดนพวกเจ้า 

141
00:09:59,430 --> 00:10:01,470
พวกเราอยู่ที่นี้
มาโดยตลอด 

142
00:10:01,500 --> 00:10:03,390
จนพวกเจ้ามา
แล้วสร้างกำแพง 

143
00:10:03,420 --> 00:10:05,070
และบอกว่ามันเป็นของเจ้า 

144
00:10:05,070 --> 00:10:07,710
พ่อข้าคือเน็ด สตาร์ค 

145
00:10:07,740 --> 00:10:09,710
ข้าสืบสายเลือดมาจาก
เฟิร์สแมน 

146
00:10:09,740 --> 00:10:12,980
บรรพบุรุษข้าก็อยู่ที่นี้
เช่นเดียวกับของเจ้า 

147
00:10:15,280 --> 00:10:17,420
งั้นสู้กับเราทำไม 

148
00:10:33,430 --> 00:10:35,570
เอาสิ 

149
00:10:40,510 --> 00:10:43,140
ข้าต้องการให้เจ้าบอกมา
ว่าเกิดอะไรขึ้น 

150
00:10:43,180 --> 00:10:46,380
มาเถอะทางนี้ 

151
00:10:47,380 --> 00:10:50,020
พูดมาสิ
พูดมา 

152
00:10:55,290 --> 00:10:57,960
วูลฟ์สเบน... 

153
00:10:57,990 --> 00:11:00,560
หายาก 

154
00:11:00,590 --> 00:11:03,030
ไม่ใช่นักฆ่าธรรมดา 

155
00:11:03,060 --> 00:11:05,200
พวกเราแขวนคอ
ไปยี่สิบคน เมื่อคืน 

156
00:11:05,230 --> 00:11:08,030
ข้าไม่สน
ถึงเจ้าจะแขวนคอเป็นร้อย 

157
00:11:08,070 --> 00:11:09,570
มีคนพยายามฆ่าข้า 

158
00:11:09,600 --> 00:11:11,640
ข้าต้องการชื่อ
และหัวมัน 

159
00:11:11,670 --> 00:11:13,140
เราคิดว่าเป็นคนแทรกซึม 

160
00:11:13,170 --> 00:11:16,010
จากภราดรภาพไร้สัญลักษณ์ 

161
00:11:16,040 --> 00:11:18,810
ชื่อสูงส่งเสียจริง
สำหรับกลุ่มพวกนอกกฏหมาย 

162
00:11:18,850 --> 00:11:21,410
เราไม่อาจยอมให้เกิด
การต่อต้านในระหว่างเขตแดน 

163
00:11:21,450 --> 00:11:23,520
เราโดยไม่รับโทษ 

164
00:11:23,550 --> 00:11:25,650
เราดูเหมือนเป็นพวกคนโง่
และพวกมันดูเหมือนวีรบุรุษ 

165
00:11:25,690 --> 00:11:27,420
กษัตริย์สิ้นอำนาจกันเพราะแบบนี้แหละ 

166
00:11:27,460 --> 00:11:29,620
ข้าต้องการให้พวกมัน
ตายให้หมดทุกคน 

167
00:11:29,660 --> 00:11:31,420
เรื่องฆ่าทิ้งไม่ยุ่งยาก 

168
00:11:31,460 --> 00:11:33,390
ปัญหาคือจะตามตัวยังไง 

169
00:11:33,430 --> 00:11:35,700
ใจอ่อนแล้วหรือไร
คลีเกน 

170
00:11:35,730 --> 00:11:37,830
ข้าคิดมาตลอดว่าเจ้ามี
พรสวรรค์สำหรับเรื่องความรุนแรง 

171
00:11:37,870 --> 00:11:41,470
เผาหมู่บ้าน
เผาฟาร์มพวกมัน 

172
00:11:41,500 --> 00:11:43,870
ให้รู้เสียว่าเวลาเลือกเข้าผิดข้างน่ะ
มันเป็นอย่างไร 

173
00:11:47,910 --> 00:11:50,040
นั่นเนื้อแกะหรือเปล่า 

174
00:11:50,080 --> 00:11:51,580
ใช่ ใต้เท้า 

175
00:11:51,610 --> 00:11:53,180
ไม่ชอบเนื้อแกะเลย 

176
00:11:54,180 --> 00:11:56,150
เดี๋ยวข้าจะ
ไปยกอย่างอื่นมา 

177
00:11:56,190 --> 00:11:58,290
ไม่ต้องเอาไป 

178
00:11:59,520 --> 00:12:01,820
- หิวไหม
- ไม่ 

179
00:12:01,860 --> 00:12:03,490
ใครกันจะไม่หิว 

180
00:12:03,520 --> 00:12:05,060
กินสิ 

181
00:12:05,090 --> 00:12:08,330
เดี๋ยว ข้าค่อย
ไปหากินเอาในครัว 

182
00:12:08,360 --> 00:12:12,530
ไม่ดีนะ
ที่ปฏิเสธคำเสนอของลอร์ด 

183
00:12:12,570 --> 00:12:14,670
นั่งลง 

184
00:12:15,740 --> 00:12:17,240
แล้วกินซะ 

185
00:12:20,410 --> 00:12:21,770
อายุเท่าเจ้า ตัวแบบนี้คือว่าเล็ก 

186
00:12:23,240 --> 00:12:25,410
คงไม่ค่อยได้กินอาหาร
อะไรเท่าไหร่สินะ 

187
00:12:25,450 --> 00:12:27,150
เปล่าหรอก ข้ากินเยอะ 

188
00:12:27,180 --> 00:12:30,350
 แต่ตัวดันไม่โตตาม 

189
00:12:33,650 --> 00:12:37,560
นี่จะเป็นสงครามครั้งสุดท้ายของข้า 

190
00:12:37,590 --> 00:12:39,730
ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ 

191
00:12:40,800 --> 00:12:42,830
ท่านเคยแพ้
มาก่อนหรือเปล่า 

192
00:12:42,870 --> 00:12:45,870
คิดว่าข้าจะมาถึงจุดนี้ได้หรือ
หากข้าแพ้สงคราม 

193
00:12:52,680 --> 00:12:56,550
แต่ข้าจะเป็นที่จดจำ
จากสงครามนี้ 

194
00:12:56,580 --> 00:12:59,220
พวกเขาเรียกกันว่า
"สงครามห้ากษัตริย์" 

195
00:13:00,790 --> 00:13:03,790
จะได้รู้กันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเนี่ยนะ
ว่าข้าจะทิ้งมรดกอะไรไว้ 

196
00:13:05,620 --> 00:13:08,230
เจ้ารู้ไหมว่ามรดก
หมายความว่าอย่างไร 

197
00:13:10,230 --> 00:13:12,800
มันคือสิ่งที่เราทิ้งไว้ให้กับลูก 

198
00:13:12,830 --> 00:13:16,200
กับหลาน 

199
00:13:16,240 --> 00:13:19,270
เป็นสิ่งที่เหลืออยู่แทนตัวเรา
ยามเราจากไป 

200
00:13:23,010 --> 00:13:26,180
ฮาร์รินใจทมิฬคิดว่า ปราสาทหลังนี้
จะเป็นมรดกแก่โลกของเขา 

201
00:13:27,780 --> 00:13:30,550
ป้อมปราการยิ่งใหญ่
ที่สุดที่เคยสร้างมา... 

202
00:13:30,580 --> 00:13:34,120
หอคอยสูงชัน
กำแพงที่แข็งแกร่ง 

203
00:13:34,150 --> 00:13:37,690
แค่โถงใหญ่ก็มี
เตาผิงแล้วสามสิบห้าเตา 

204
00:13:37,720 --> 00:13:40,860
สามสิบห้า ลองคิดดูสิ 

205
00:13:40,890 --> 00:13:42,530
แล้วมาดูมันตอนนี้... 

206
00:13:47,070 --> 00:13:48,630
ซากสับปะรังเค 

207
00:13:48,670 --> 00:13:50,970
รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 

208
00:13:51,000 --> 00:13:55,070
มังกรหรือ 

209
00:13:57,510 --> 00:14:02,010
ใช่ มังกรอุบัติขึ้น 

210
00:14:04,380 --> 00:14:07,280
ฮาร์รินฮาลสร้างขึ้นเพื่อ
ต้านทานการโจมตีจากพื้นดิน 

211
00:14:07,320 --> 00:14:09,690
คนเป็นล้านยกทัพมาตีกำแพงนี่ 

212
00:14:09,720 --> 00:14:15,330
และคนร่วมล้านนั่น
ก็ต้องล่าถอยกลับไป 

213
00:14:15,360 --> 00:14:18,760
แต่การโจมตีจากทางอากาศ
ด้วยไฟมังกร... 

214
00:14:18,800 --> 00:14:23,730
ฮาร์รินกับลูกของเขา
ถูกเผาทั้งเป็นภายในกำแพงเนี่ยแหละ 

215
00:14:23,770 --> 00:14:26,730
เอย์กอน ทาร์เกเรียน
เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง 

216
00:14:26,770 --> 00:14:28,870
ด้วยเหตุนี้ เด็กทุกคนถึงยัง
รู้จักชื่อเขาอยู่ 

217
00:14:28,910 --> 00:14:31,270
หลังจากเขาตายมาแล้ว สามร้อยปี 

218
00:14:32,410 --> 00:14:33,880
เอย์กอนและพี่สาวน้องสาวเขา 

219
00:14:33,910 --> 00:14:37,150
ฮืมม์ 

220
00:14:37,180 --> 00:14:39,010
เอย์กอนไม่ได้เป็นคนเดียว
ที่อยู่บนหลังมังกร 

221
00:14:39,050 --> 00:14:41,320
เรย์นีสกับวิเซนย่าก็ขี่มังกร
เหมือนกัน 

222
00:14:41,350 --> 00:14:43,590
ถูกต้อง 

223
00:14:43,620 --> 00:14:46,090
ร่ำเรียนประวัติศาสตร์
มารึ 

224
00:14:46,120 --> 00:14:47,960
เรย์นีสขี่มารอคซิส 

225
00:14:49,690 --> 00:14:52,260
วิเซนย่าขี่เวการ์ 

226
00:14:52,300 --> 00:14:56,600
ข้าแน่ใจว่าก็รู้มาเหมือนกัน
ตอนข้ายังเด็ก 

227
00:14:56,640 --> 00:14:59,540
วิเซนย่า ทาร์เกเรียนเป็น
นักรบที่เก่งกาจ 

228
00:15:01,910 --> 00:15:04,080
นางมีดาบที่ตีมาจากเหล็กแวร์เลียเรียน
นางเรียกมันว่า พี่น้องอนธกาล 

229
00:15:05,340 --> 00:15:06,980
เจ้าชื่นชมในตัวนางสินะ 

230
00:15:07,010 --> 00:15:08,950
ไม่ใช่ว่าเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่
จะสนใจ 

231
00:15:08,980 --> 00:15:11,080
หญิงสาวสะสวยจากบทเพลง
มากกว่าหรือ 

232
00:15:11,120 --> 00:15:13,580
ฌองควินกับบรรดาดอกไม้
ในเส้นผมของนาง 

233
00:15:14,950 --> 00:15:17,450
- เด็กผู้หญิงส่วนมากโง่
- ฮ้า 

234
00:15:18,660 --> 00:15:20,060
เจ้าทำให้ข้า
นึกถึงลูกสาวข้า 

235
00:15:20,090 --> 00:15:24,090
ไปรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน 

236
00:15:25,260 --> 00:15:27,000
เรื่องวิเซนย่ากับดาบเหล็กแวร์เลียเรียน
ของนาง 

237
00:15:29,130 --> 00:15:32,600
จากพ่อข้า 

238
00:15:32,640 --> 00:15:36,910
เขาเป็นช่างหินที่มี
การศึกษาดีทีเดียว 

239
00:15:36,940 --> 00:15:39,710
บอกไม่ได้นะว่าข้าเคยพบ
ช่างหินที่รอบรู้แบบนี้ 

240
00:15:42,150 --> 00:15:44,120
ท่านได้พบกันช่างหิน
มาหลายคนหรือ ใต้เท้า 

241
00:15:44,150 --> 00:15:46,350
ระวังตัวหน่อย เด็กน้อย 

242
00:15:46,390 --> 00:15:49,220
ข้าชอบเจ้าก็จริง
แต่ระวังหน่อย 

243
00:15:49,260 --> 00:15:51,020
ยกกลับไปที่ครัว 

244
00:15:54,130 --> 00:15:56,090
กินได้เท่าที่เจ้าต้องการ 

245
00:15:57,760 --> 00:15:59,870
และ เด็กน้อย 

246
00:16:01,430 --> 00:16:03,940
ต้ายเท้า 

247
00:16:03,970 --> 00:16:06,340
เด็กหญิงชาวบ้านพูดว่า
"ต้ายเท้า" 

248
00:16:06,370 --> 00:16:08,610
ไม่ใช่ ใต้เท้า 

249
00:16:08,640 --> 00:16:10,780
หากเจ้าจะสร้างภาพ
ว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา 

250
00:16:12,280 --> 00:16:13,910
ก็ควรจะทำอย่าง
เหมาะสม 

251
00:16:13,950 --> 00:16:16,880
แม่ข้ารับใช้
ท่านหญิงดัสติน 

252
00:16:16,920 --> 00:16:20,390
มาหลายปี
ใต้เท้า 

253
00:16:22,220 --> 00:16:23,990
นางสอนให้ข้าพูดเหมาะสม
...อย่างเหมาะสม 

254
00:16:24,020 --> 00:16:27,230
เจ้ามันฉลาดเกินตัวนะ 

255
00:16:28,260 --> 00:16:29,930
- เคยมีใครบอกอย่างนั้นไหม
- เคย 

256
00:16:41,170 --> 00:16:44,580
ไปสิ 

257
00:16:44,610 --> 00:16:46,910
ข้าขออภัยด้วย ท่าน 

258
00:16:46,950 --> 00:16:49,250
ข้าควรจะไปหา
ท่านหลังจากนั้น 

259
00:16:49,280 --> 00:16:51,620
เพื่อขอบคุณท่าน
ที่ช่วยข้าไว้ 

260
00:16:51,650 --> 00:16:55,190
- ท่านช่างกล้าหาญเหลือเกิน
- กล้าหาญ 

261
00:16:55,220 --> 00:16:57,990
หมาไม่ต้องใช้ความกล้าหาญอะไร
ในการขับไล่พวกหนูดอก 

262
00:16:58,020 --> 00:17:00,930
ท่านรู้สึกปรีดาหรือ
ที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัว 

263
00:17:00,960 --> 00:17:03,230
ก็ไม่ แต่ข้ารู้สึกดีหาก
ได้ฆ่าคน 

264
00:17:03,260 --> 00:17:06,230
ขอที
เจ้าจะอ้างไม่ได้หรอกนะ 

265
00:17:06,260 --> 00:17:09,430
ว่าลอร์ดเอ็ดดาร์ด สตาร์คแห่งวินเทอร์เฟล
ไม่เคยฆ่าคนมาก่อน 

266
00:17:09,470 --> 00:17:11,530
มันเป็นหน้าที่ของท่าน
ท่านไม่เคยชอบมันเลย 

267
00:17:11,570 --> 00:17:14,000
เขาบอกเจ้าอย่างนั้นเองหรือ 

268
00:17:14,040 --> 00:17:16,970
เขาโกหก 

269
00:17:17,010 --> 00:17:19,640
การฆ่าคนคือสิ่งที่หอมหวานที่สุด
ที่มีอยู่บนโลก 

270
00:17:19,680 --> 00:17:21,440
เหตุใด ท่านถึงมีเจตนาร้ายนัก 

271
00:17:21,480 --> 00:17:24,250
แล้วเจ้าจะดีใจ
กับเรื่องเจตนาร้ายทั้งหมดที่ข้าทำ 

272
00:17:24,280 --> 00:17:26,750
สักวัน เมื่อเจ้าได้เป็นราชินี
และข้าคือสิ่งเดียวที่ขวางกั้น 

273
00:17:36,460 --> 00:17:37,990
ระหว่างเจ้า
กับกษัตริย์อันเป็นที่รัก 

274
00:17:38,030 --> 00:17:39,830
ข้าต้องการเข้าพบ
สิบสามตัวแทน 

275
00:17:39,860 --> 00:17:41,430
ใครสักคนหนึ่งทำเรื่องนี้
ไม่ก็รู้ว่าใครทำ 

276
00:17:41,470 --> 00:17:43,500
ท่านเป็นหนึ่ง
ในสิบสามตัวแทน 

277
00:17:43,530 --> 00:17:46,800
หากข้าต้องการมังกรของท่าน
ข้าก็คงชิงมันไปแล้ว 

278
00:17:46,840 --> 00:17:49,440
- แค่ตัวพวกมันเฉยๆไม่มีค่าใดๆกับข้า
- ไม่มีค่าหรือ 

279
00:17:49,470 --> 00:17:52,210
พวกมันมีค่ามากยิ่งกว่า
สิ่งใดบนโลก 

280
00:17:52,240 --> 00:17:54,210
เราเข้าไปในห้องเก็บสมบัติข้าแล้ว
ดูกันไหมว่าหากขายมังกรท่าน 

281
00:17:54,240 --> 00:17:56,380
จะได้สิ่งใดที่ข้าไม่
อาจซื้อได้อยู่แล้วในตอนนี้ 

282
00:17:56,410 --> 00:17:58,250
เราจะได้มันคืนมา 

283
00:17:58,280 --> 00:18:00,780
ไม่มีเราเสียหน่อย 

284
00:18:00,820 --> 00:18:02,580
ทำไมท่านถึงอยากช่วยข้า
ได้พวกมันคืนมา 

285
00:18:02,620 --> 00:18:04,690
ข้ายอมรับท่าน
มาอยู่ภายใต้การคุ้มครอง 

286
00:18:04,720 --> 00:18:07,760
ต่อหน้าผู้ปกครองในเมืองนี้ 

287
00:18:07,790 --> 00:18:10,390
สิ่งที่มนุษย์ผู้อื่นกล่าวถึงเขา
คือสิ่งที่มนุษย์ผู้นั้นเป็น 

288
00:18:10,430 --> 00:18:12,860
หากพวกเขาพูดว่า
ซาโร่ ซาน ด็อกโซส เป็นคนโกหก 

289
00:18:12,900 --> 00:18:15,470
คำพูดข้าก็จะไม่มีความหมายอะไร 

290
00:18:15,500 --> 00:18:17,870
ข้าไม่อาจให้เรื่องนี้เกิดขึ้น
กับท่านภายใต้หลังคาข้าได้ 

291
00:18:17,900 --> 00:18:21,470
แต่มันเกิดไปแล้ว
ใต้หลังคาท่าน 

292
00:18:21,510 --> 00:18:23,240
คาลลีสิ มีหลายครั้งใน
ชีวิตข้าที่ข้าไป... 

293
00:18:45,860 --> 00:18:50,100
ข้าไม่สน
ว่าท่านจะไปที่ไหนมาบ้าง 

294
00:18:50,130 --> 00:18:54,070
เจ้าคิดว่าพวกเราป่าเถื่อนเพราะว่า
เราไม่ได้อาศัยในปราสาททำด้วยหิน 

295
00:18:54,100 --> 00:18:56,640
พวกเราไม่อาจตีเหล็กให้งาม
เหมือนของพวกเจ้าได้ก็จริง แต่ว่า... 

296
00:18:56,670 --> 00:18:58,460
เรามีเสรี 

297
00:18:58,490 --> 00:18:59,940
หากมีคนพยายามบอกว่า
เราหลับนอนกัน 

298
00:18:59,940 --> 00:19:02,510
เยี่ยงหญิงชายไม่ได้ 

299
00:19:02,540 --> 00:19:04,480
เราจะแทงหอกผ่านรูทวารเขา 

300
00:19:04,510 --> 00:19:06,080
พวกเราไม่รับใช้
กษัตริย์เฮงซวยสักคน 

301
00:19:06,120 --> 00:19:09,520
ที่ได้เป็นกษัตริย์
เพียงเพราะว่าพ่อเขาเป็นมาก่อน 

302
00:19:09,550 --> 00:19:10,950
ไม่ ไม่ พวกเจ้ารับใช้
แมนส์ เรย์เดอร์ 

303
00:19:10,990 --> 00:19:13,890
กษัตริย์เหนือกำแพง 

304
00:19:13,920 --> 00:19:16,290
เราเรียกแมนส์ เรย์เดอร์
ให้เป็นผู้นำ 

305
00:19:16,330 --> 00:19:18,590
เขาเคยเป็นพวกอีกา
เหมือนกับเจ้า 

306
00:19:19,860 --> 00:19:23,100
แต่เขาอยากจะ
มีเสรี 

307
00:19:23,130 --> 00:19:24,730
เจ้าจะเป็นอิสระด้วยก็ได้ 

308
00:19:24,770 --> 00:19:26,970
ไม่ต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิต 

309
00:19:27,000 --> 00:19:29,970
รับใช้ทำตามคำสั่ง
ของคนแก่ๆ 

310
00:19:30,010 --> 00:19:32,910
ตื่นเมื่ออยากตื่น 

311
00:19:32,940 --> 00:19:37,140
ข้าชี้ให้เจ้าดูแหล่งน้ำเพื่อหาปลา
ป่าให้ล่าสัตว์ ให้ได้ 

312
00:19:38,980 --> 00:19:40,750
สร้างที่บ้านและหาผู้หญิง
เพื่อร่วมหลับนอนในตอนกลางคืน 

313
00:19:40,780 --> 00:19:44,150
เจ้าหน้าตาดีนะ 

314
00:19:46,620 --> 00:19:49,290
พวกผู้หญิงคงตบตีแย่งชิงกัน
เพื่อให้ได้นอนกับเจ้า 

315
00:19:50,830 --> 00:19:52,590
เดินไป 

316
00:19:52,630 --> 00:19:54,830
ให้ข้าสอนก็ได้นะ
ว่าต้องทำยังไง 

317
00:19:57,300 --> 00:20:00,670
ข้ารู้น่าว่าต้องทำยังไง 

318
00:20:29,330 --> 00:20:31,130
เจ้าไม่รู้อะไรทั้งนั้น
จอน สโนว์ 

319
00:20:31,170 --> 00:20:33,800
นางว่าอย่างไรบ้าง 

320
00:20:33,830 --> 00:20:35,840
นางชื่นชมความกล้าของท่าน
ฝ่าบาท 

321
00:20:37,740 --> 00:20:40,010
แล้วอย่างไรต่อ 

322
00:20:40,040 --> 00:20:42,010
นาง เอ่อ... 

323
00:20:42,040 --> 00:20:44,010
ถ้าทุกคน
ต้องรับผิดชอบ 

324
00:20:44,050 --> 00:20:47,210
การกระทำของ
ญาติห่างกันทุกคนล่ะก็ 

325
00:20:49,820 --> 00:20:53,590
เซอร์อัลตัน พวกเราคงต้องโดนแขวนคอกันทุกคน 

326
00:20:53,620 --> 00:20:55,120
นางฉีกกระดาษออกเป็น
สองส่วน ฝ่าบาท 

327
00:20:55,160 --> 00:20:57,220
ท่านกระทำไปด้วยเกียรติ 

328
00:20:57,260 --> 00:21:00,290
ข้าขอขอบคุณ 

329
00:21:00,330 --> 00:21:01,800
ลอร์ดคาร์สตาร์ช่วยจัดการ
ทำความสะอาดที่คุมขังของเซอร์อัลตันด้วย 

330
00:21:01,830 --> 00:21:04,300
และให้อาหารร้อนๆเขา 

331
00:21:04,330 --> 00:21:06,870
ที่คุมขังของเซอร์อัลตัน
ไม่ว่างแล้ว ฝ่าบาท 

332
00:21:06,900 --> 00:21:08,940
มีพวกนักโทษ
จากเยลโล่ว ฟอร์คอยู่ 

333
00:21:08,970 --> 00:21:11,710
นักโทษเยอะเกินไป 

334
00:21:11,740 --> 00:21:14,940
มีที่ให้เซอร์อัลตันไหม 

335
00:21:17,110 --> 00:21:19,220
เขาต้องนอน
หรือเปล่าล่ะ 

336
00:21:19,250 --> 00:21:21,890
สั่งให้คนสร้างที่
คุมขังให้เขาใหม่ 

337
00:21:21,920 --> 00:21:24,090
ตอนนี้ ให้เขาอยู่กับ
คนฆ่ากษัตริย์ไปก่อน 

338
00:21:24,120 --> 00:21:26,760
ให้ลูกท่าน
เฝ้าเขาไว้ด้วย 

339
00:21:26,790 --> 00:21:28,430
ทอร์เร็น 

340
00:21:35,100 --> 00:21:36,630
แค่นั้นแหละ 

341
00:21:36,670 --> 00:21:38,900
ฝ่าบาท 

342
00:21:53,120 --> 00:21:55,350
ขอรบกวนเวลาหน่อยได้ไหม 

343
00:21:55,390 --> 00:21:58,000
ข้าคอยช่วยรักษา
คนบาดเจ็บของท่าน 

344
00:21:58,020 --> 00:21:59,690
และศัตรูข้า
อย่างที่คนในปกครองข้าบางคน 

345
00:21:59,690 --> 00:22:01,330
ชอบย้ำให้ฟัง 

346
00:22:01,360 --> 00:22:03,460
พวกเขาไม่ใช่ศัตรูข้า 

347
00:22:03,500 --> 00:22:06,200
ข้าก็บอกกับคนในปกครองข้า
แบบนั้นเหมือนกัน 

348
00:22:06,230 --> 00:22:07,630
ข้าใช้เสบียงหยูกยาที่
ข้าเอามาด้วยหมดแล้ว 

349
00:22:07,670 --> 00:22:10,630
บางอย่างก็หาได้ง่าย... 

350
00:22:10,670 --> 00:22:13,070
ไข่แดง น้ำมันสน
น้ำมันกุหลาบ 

351
00:22:13,100 --> 00:22:16,170
แต่บางอย่างก็ไม่ 

352
00:22:17,640 --> 00:22:20,440
ข้าต้องการไหม
สำหรับเย็บแผล 

353
00:22:20,480 --> 00:22:22,680
ข้าต้องการรากยี่หร่า
สำหรับคนที่มีไข้ เปลือกต้นหลิว 

354
00:22:22,710 --> 00:22:25,880
แต่ที่ต้องการมากที่สุดคือ
น้ำยาจากดอกป็อปปี้ 

355
00:22:25,920 --> 00:22:27,930
ท่านก็เห็นแล้วว่ามันเป็นอย่างไร
เมื่อต้องตัดขาโดยไม่มีน้ำยาดอกป็อปปี้ 

356
00:22:27,950 --> 00:22:29,520
ข้าเดาว่าจะต้องมีการเสีย
แขนขากันอีกเยอะจนกว่า 

357
00:22:29,520 --> 00:22:33,560
สงครามนี้จะจบลง 

358
00:22:34,690 --> 00:22:37,390
- หาเจ้าต้องการคนช่วยหาของเหล่านี้...
- ข้ารู้ว่าต้องไปหาที่ไหน 

359
00:22:37,430 --> 00:22:40,730
ขอโทษด้วย ข้าไม่ควร
ข้าไม่ควรขัดท่านเลย 

360
00:22:43,900 --> 00:22:45,800
พูดต่อเถอะ ท่านหญิง 

361
00:22:46,420 --> 00:22:47,710
ท่านจะขี่ม้าไปยังผาชัน
เพื่อเจรจาเรื่องเขายอมแพ้ใช่ไหม 

362
00:22:48,110 --> 00:22:51,280
ใช่ 

363
00:22:51,340 --> 00:22:53,480
ที่ผาชันจะต้องมีเมยสเตอร์
และเขาจะมีของที่เขาต้องการ 

364
00:22:53,510 --> 00:22:55,450
ข้าก็ว่าเช่นนั้น 

365
00:22:55,480 --> 00:22:57,880
หากว่าข้าจะจดรายการ... 

366
00:22:59,380 --> 00:23:01,020
ไปที่ผาชันกับข้า 

367
00:23:01,050 --> 00:23:03,350
ข้าไม่คิดว่า
นั่นจะ... 

368
00:23:03,390 --> 00:23:07,520
ให้เมยสเตอร์พาเจ้า
ดูที่เก็บของของเขา 

369
00:23:07,560 --> 00:23:09,460
ข้าต้องการให้พวกคนเจ็บได้รับ
การปฏิบัติอย่างดี 

370
00:23:17,000 --> 00:23:19,540
คนเจ็บทุกคน 

371
00:23:19,570 --> 00:23:21,740
เด็กๆ เข้าบ้าน เร็ว 

372
00:23:21,770 --> 00:23:24,940
เร็วสิ 

373
00:23:24,980 --> 00:23:27,810
ไม่พบอะไรเลยท่าน 

374
00:23:27,850 --> 00:23:29,410
- ตามกลิ่นไม่เจอแล้ว
- ลองอีกครั้ง 

375
00:23:29,450 --> 00:23:31,050
เราวนรอบฟาร์มนี้
มาสองรอบแล้ว 

376
00:23:31,080 --> 00:23:34,950
ไม่มีวี่แววพวกมันเลย 

377
00:23:34,990 --> 00:23:36,890
เราเริ่มออกหาใหม่ในตอนเช้า
ก็ได้ ใต้เท้า 

378
00:23:36,920 --> 00:23:39,860
ข้าหวุดหวิดจะใช้ชีวิต
ที่เหลือของข้า 

379
00:23:39,890 --> 00:23:41,890
ด้วยการถูกคนของข้าเองปฏิบัติ
เหมือนกับข้าเป็นคนโง่และขันที 

380
00:23:41,930 --> 00:23:43,500
ลองถามตัวเองดูสิว่า
"มีอะไรที่ข้าจะไม่ทำไหม 

381
00:23:43,530 --> 00:23:45,700
เพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้น" 

382
00:23:45,730 --> 00:23:48,000
หมาล่าเนื้อต้อง
ตามกลิ่นให้เจอ 

383
00:23:48,030 --> 00:23:49,400
ข้าจะทุบตี
พวกมันจนกว่าจะเจอ 

384
00:23:49,440 --> 00:23:51,900
ข้าจะเฆี่ยนคนทุกคน 

385
00:23:51,940 --> 00:23:54,910
จนกว่าจะได้เด็กสองคนนั่น
มาอยู่ในกำมือ 

386
00:23:56,510 --> 00:23:58,780
และเมื่อข้าได้ตัว
เจ้าพวกเด็กน้อยแสนบอบบางนั้น 

387
00:23:58,810 --> 00:24:01,040
เป็นคนโหดเหี้ยมดีกว่า
เป็นคนปวกเปียก 

388
00:24:01,080 --> 00:24:03,210
เจ้าชายธีออน 

389
00:24:03,250 --> 00:24:04,450
- พวกมันอยู่ไหน
- ใครหรือ ใต้เท้า 

390
00:24:04,480 --> 00:24:06,720
พวกเด็กสตาร์ค
มันอยู่ไหน 

391
00:24:06,750 --> 00:24:08,650
ข้าไม่รู้
ไม่เห็นใครทั้งนั้น 

392
00:24:08,690 --> 00:24:10,120
คิดให้หนักกว่านั้น 

393
00:24:10,150 --> 00:24:14,320
ข้าสาบาน ใต้เท้า
ข้าไม่รู้ 

394
00:24:14,360 --> 00:24:17,260
ใต้เท้า ตรงนี้ 

395
00:24:19,970 --> 00:24:22,730
ข้าว่าข้าเจอ
สิ่งที่เราตามหาแล้ว 

396
00:24:32,540 --> 00:24:34,780
ส่งเจ้าเฒ่ากลับบ้าน 

397
00:24:40,020 --> 00:24:41,650
กลับไปวินเทอร์เฟล 

398
00:24:41,690 --> 00:24:43,520
พาเขากลับไป 

399
00:24:45,960 --> 00:24:48,260
ธีออน อย่าทำแบบนี้ 

400
00:25:06,710 --> 00:25:08,480
ท่านกลับมา 

401
00:25:08,510 --> 00:25:10,610
เร็วที่สุดเท่าที่ได้ข่าว 

402
00:25:10,650 --> 00:25:13,220
ท่านมีเบาะแสอะไรไหม 

403
00:25:13,250 --> 00:25:16,290
- อิริตายแล้ว
- ข้ารู้ 

404
00:25:17,360 --> 00:25:19,520
- นางเป็นคน...
- นางตายแล้ว 

405
00:25:19,560 --> 00:25:21,330
นางตายตามลำพัง 

406
00:25:21,360 --> 00:25:23,830
นางตายเพราะข้า
และข้าปกป้องนางไว้ไม่ได้ 

407
00:25:25,030 --> 00:25:26,600
ดอเรียเล่า 

408
00:25:26,630 --> 00:25:28,670
เราหาตัวนางไม่พบ 

409
00:25:29,970 --> 00:25:32,800
นางคงตายแล้วเหมือนกัน 

410
00:25:32,840 --> 00:25:34,970
ข้านำคนของข้า
ออกจากดินแดนสีแดง 

411
00:25:35,010 --> 00:25:36,570
มาสู้เมืองที่มีแต่
การฆ่าฟัน 

412
00:25:36,610 --> 00:25:38,680
ข้าควรจะอยู่ที่นี้
ตอนเกิดเรื่อง 

413
00:25:39,710 --> 00:25:42,050
ท่านออกไปหาเรือให้ข้า 

414
00:25:42,080 --> 00:25:44,250
ที่ของข้าคือข้างตัวท่าน 

415
00:25:44,280 --> 00:25:46,650
ข้าไม่ควรทิ้งท่านเอาไว้
กับคนพวกนี้ 

416
00:25:46,690 --> 00:25:48,320
คนพวกนี้ 

417
00:25:48,350 --> 00:25:50,820
พวกเขาไม่น่าเชื่อใจ 

418
00:25:50,860 --> 00:25:53,490
แล้วใครกันที่น่าเชื่อใจ 

419
00:25:53,520 --> 00:25:55,090
ใครคือคนของข้า 

420
00:25:55,130 --> 00:25:57,330
พวกทาร์เกเรียนหรือ 

421
00:25:57,360 --> 00:25:59,230
ข้ารู้จักเพียงคนเดียว...
พี่ชายข้า 

422
00:25:59,260 --> 00:26:01,460
และเขาจะยอมปล่อยให้
ทหารเป็นพันข่มขืนข้า 

423
00:26:01,500 --> 00:26:03,570
หากมันทำให้เขาได้มงกุฎ 

424
00:26:03,600 --> 00:26:05,200
พวกดอธแรคคีรึ 

425
00:26:05,240 --> 00:26:07,420
ส่วนมากก็หันหลังให้ข้า
วันที่คาล โดรโก้ 

426
00:26:07,450 --> 00:26:08,910
ตกจากหลังม้า 

427
00:26:08,910 --> 00:26:10,670
คนของท่าน
อยู่ที่เวสเตอรอส 

428
00:26:10,710 --> 00:26:13,410
คนที่เวสเตอรอส
ไม่รู้ว่าข้ามีชีวิตอยู่ 

429
00:26:13,440 --> 00:26:15,480
- อีกหน่อยพวกเขาจะรู้
- แล้วอย่างไร 

430
00:26:15,510 --> 00:26:17,710
พวกเขานับวันรอข้ากลับไปหรือ 

431
00:26:17,750 --> 00:26:20,220
พวกเขาจะชูธงมังกร
และตะโกนชื่อข้างั้นหรือ 

432
00:26:20,250 --> 00:26:23,390
พี่ชายข้าเชื่อเช่นนั้น
และเขาเป็นคนโง่ 

433
00:26:23,420 --> 00:26:25,860
ท่านไม่ใช่พี่ชายท่าน 

434
00:26:25,890 --> 00:26:28,460
เชื่อข้าเถอะ คาลลีสิ 

435
00:26:28,490 --> 00:26:30,630
นั่นไง... 

436
00:26:30,660 --> 00:26:32,900
"เชื่อข้า" 

437
00:26:32,930 --> 00:26:35,530
ข้าควรจะเชื่อท่านใช่ไหม
เซอร์จอร่าห์ 

438
00:26:35,570 --> 00:26:37,500
เพียงแค่ท่าน 

439
00:26:40,240 --> 00:26:43,640
ข้าไม่ต้องการความเชื่อใจ
อีกต่อไปแล้ว 

440
00:26:43,670 --> 00:26:46,510
ข้าไม่ต้องการมันและข้า
ไม่มีที่ให้มัน 

441
00:26:46,540 --> 00:26:48,680
ท่านเด็กเกินไปที่จะ... 

442
00:26:48,710 --> 00:26:50,910
และท่านก็ทำตัวคุ้นเคย
มากเกินไปแล้ว 

443
00:26:55,350 --> 00:26:57,820
ขออภัย คาลลีสิ 

444
00:26:59,420 --> 00:27:02,530
ไม่มีผู้ใดอยู่รอดได้
หากไร้ซึ่งความช่วยเหลือ 

445
00:27:02,560 --> 00:27:04,000
ไม่มีผู้ใด 

446
00:27:04,030 --> 00:27:06,630
ให้ข้าช่วยท่านเถอะ ได้โปรด 

447
00:27:06,670 --> 00:27:09,430
บอกมาว่าข้าจะช่วยได้อย่างไร 

448
00:27:10,870 --> 00:27:12,740
หามังกรของข้าให้เจอ 

449
00:27:20,510 --> 00:27:23,320
อีกนานเท่าไหร่เราถึงจะไป
สมทบกับพวกอีกา 

450
00:27:24,720 --> 00:27:26,450
ใกล้แล้ว 

451
00:27:26,490 --> 00:27:29,990
เท่าไหร่ล่ะ อีกวัน
อีกครึ่งวันหรือ 

452
00:27:33,930 --> 00:27:36,600
เจ้าไม่รู้ใช่ไหมเล่า 

453
00:27:36,630 --> 00:27:39,530
- เจ้ารู้หรือเปล่าเนี่ยว่าพวกเขาอยู่ไหนกัน
- เราใกล้แล้ว 

454
00:27:41,300 --> 00:27:43,540
คิดว่าพวกเขาจะคิดยังไง
เมื่อรู้เรื่องเจ้ากับข้า 

455
00:27:43,570 --> 00:27:45,640
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ระหว่างเจ้ากับข้า 

456
00:27:45,670 --> 00:27:49,040
"ข้าสาบาน
ท่านกษัตริย์อีกา เจ้าคะ 

457
00:27:49,080 --> 00:27:51,810
เราเพียงแค่ใกล้ชิดกันเพราะไออุ่น 

458
00:27:51,850 --> 00:27:53,450
แล้วข้าก็รู้สึกถึงมัน 

459
00:27:53,480 --> 00:27:56,180
ทาบกับด้านหลังของข้า
แข็งราวกับท่อนไม้ 

460
00:27:56,220 --> 00:27:58,690
ข้าให้ท่านดูรอยช้ำ
ที่ก้นกบก็ยังได้ 

461
00:27:58,720 --> 00:28:02,160
กว่าข้าจะรู้ตัว
ว่าเกิดอะไรขึ้น เขา... 

462
00:28:02,190 --> 00:28:05,130
แหม ก็ที่โจ้งแจ่งล่ะเจ้าคะ
แล้วก็ดุดันเสียเหลือเกิน 

463
00:28:05,190 --> 00:28:09,200
ข้าเองก็ไม่อยากจะต้องการ
แต่ว่า ข้าต้องการ 

464
00:28:09,230 --> 00:28:12,200
จากนั้นเขาก็แยกขาข้าออก
แล้วก็เริ่ม 

465
00:28:12,230 --> 00:28:13,900
ย่ำยีข้า 

466
00:28:13,940 --> 00:28:16,070
ทีนี้ ข้าก็ไม่อาจแต่งงาน
กับท่านลอร์ดใส่น้ำหอมได้แล้ว 

467
00:28:16,110 --> 00:28:17,800
พ่อคนเถื่อนของข้าจะว่า
อย่างไรบ้างหนอ?" 

468
00:28:17,830 --> 00:28:19,770
หันหลังกลับมา 

469
00:28:19,780 --> 00:28:21,910
"และข้าคิดว่าเราจบสิ้นแล้ว
แต่เขาก็พูดว่า 

470
00:28:21,940 --> 00:28:24,680
'หันหลังกลับมา'" 

471
00:28:24,710 --> 00:28:27,380
ข้าจะบอกอะไรให้ จอน สโนว์ 

472
00:28:27,420 --> 00:28:29,520
ในเมื่อ มันจะเป็นคำพูดของเจ้า
หักล้างกับคำพูดของข้า 

473
00:28:29,550 --> 00:28:33,420
และในเมื่อเจ้าพูดเรื่องนี้โดย
ไม่แก้มแดงไม่ได้ 

474
00:28:33,460 --> 00:28:36,530
เราก็น่าจะทำมันไปเลย 

475
00:28:37,460 --> 00:28:39,590
อะไร ที่ที่แบบนี้น่ะหรือ 

476
00:28:39,630 --> 00:28:41,830
ข้าจะทำให้
เจ้าอุ่นนา 

477
00:28:43,800 --> 00:28:45,900
เจ้ากลัวขนาดนั้นเชียว 

478
00:28:45,940 --> 00:28:47,440
พอแล้ว 

479
00:28:47,470 --> 00:28:49,910
มันออกจะดี 

480
00:28:49,940 --> 00:28:52,970
ชุ่มฉ่ำ อุ่นด้วย 

481
00:28:53,010 --> 00:28:54,810
พอ 

482
00:28:55,950 --> 00:28:57,710
มันไม่มีเขี้ยวหรอกนา 

483
00:29:05,620 --> 00:29:07,020
ก็ได้ 

484
00:29:07,890 --> 00:29:09,520
ก็ได้ 

485
00:29:10,960 --> 00:29:12,590
ทวยเทพเป็นพยาน
เจ้านี่น่าเบื่อจริง 

486
00:29:48,730 --> 00:29:51,270
น่าจะจัดการข้าตอนที่
เจ้ายังมีโอกาสนะ 

487
00:30:01,680 --> 00:30:03,880
ไม่ ไม่ 

488
00:30:23,130 --> 00:30:26,430
ไม่ โอ้ ไม่นะ 

489
00:30:42,220 --> 00:30:44,590
ไม่เป็นไร
เอามาให้ข้า 

490
00:30:44,620 --> 00:30:48,860
หากราชินีรู้ว่าข้า
มีลูกให้จอฟฟรีย์ได้แล้ว... 

491
00:30:48,890 --> 00:30:50,630
ช่วยข้าพลิกมันเร็ว 

492
00:31:07,340 --> 00:31:10,180
- เจ้ากำลังจะไปไหนน่ะ
- ไปบอกราชินี 

493
00:31:12,080 --> 00:31:14,180
เจ้าจะไม่บอกอะไร
ใครทั้งนั้น 

494
00:31:14,220 --> 00:31:16,320
เข้าใจไหม 

495
00:31:36,470 --> 00:31:39,810
แม่ของเจ้าน่าจะ
สอนให้เจ้ารู้ 

496
00:31:39,840 --> 00:31:42,210
เจ้ามีฤดูนาง เด็กน้อย
ไม่มีอะไรร้ายแรง 

497
00:31:42,250 --> 00:31:45,410
ท่านแม่เคยบอกข้า แต่ข้า
คิดว่ามันจะไม่ใช่แบบนี้ 

498
00:31:45,450 --> 00:31:46,950
หมายความว่าอย่างไร 

499
00:31:46,980 --> 00:31:50,150
ข้าคิดว่า
มันจะ... 

500
00:31:50,190 --> 00:31:53,290
เลอะเทอะน้อยกว่านี้ 

501
00:31:53,320 --> 00:31:56,090
รอจนเจ้ามีลูก
ก่อนเถอะ 

502
00:31:57,800 --> 00:31:59,230
เจ้าเป็นผู้หญิงแล้วนะ 

503
00:31:59,260 --> 00:32:02,330
รู้ไหมว่าหมายความ
ว่าอย่างไร 

504
00:32:02,370 --> 00:32:04,870
ข้าพร้อมจะอุ้มท้องลูก
ให้แก่กษัตริย์ 

505
00:32:04,900 --> 00:32:07,340
ภาพที่ครั้งหนึ่ง
เจ้าเคยวาดฝันไว้... 

506
00:32:07,370 --> 00:32:09,810
ได้นำพาเจ้าหญิงเจ้าชาย
ตัวน้อยๆมาสู่โลกใบนี้ 

507
00:32:09,840 --> 00:32:13,540
เกียรติสูงสุด
สำหรับราชินี 

508
00:32:17,950 --> 00:32:20,920
จอฟฟรีย์เป็นเด็ก
เลี้ยงยากมาโดยตลอด 

509
00:32:20,950 --> 00:32:23,050
แม้แต่ยามเขาเกิด
ข้าใช้เวลาอยู่วันครึ่ง 

510
00:32:23,090 --> 00:32:25,150
กว่าจะคลอดเขา
ออกมาได้ 

511
00:32:25,190 --> 00:32:27,620
เดาไม่ออกหรอกว่า
เจ็บปวดมากแค่ไหน 

512
00:32:27,660 --> 00:32:29,560
ข้าแน่ใจว่าข้ากรีดร้อง
เสียงดังเสียจน 

513
00:32:29,590 --> 00:32:31,060
โรเบิร์ตคงจะได้ยินเสียงข้า
จากคิงส์วู้ด 

514
00:32:31,100 --> 00:32:34,130
ฝ่าบาทมิได้อยู่
กับท่านหรือ 

515
00:32:34,160 --> 00:32:35,670
โรเบิร์ตออกไปล่าสัตว์ 

516
00:32:35,700 --> 00:32:37,570
ตามปกติของเขาแหละ 

517
00:32:40,210 --> 00:32:42,910
เมื่อถึงเวลาข้าใกล้คลอดเมื่อใด 

518
00:32:42,940 --> 00:32:45,540
กษัตริย์สามีข้าก็
จะหนีเข้าป่า 

519
00:32:45,580 --> 00:32:50,420
ไปกับคน
และสุนัขล่าเนื้อของเขา 

520
00:32:50,450 --> 00:32:51,980
และเมื่อเขากลับมา
เขาก็จะให้ข้าดู 

521
00:32:52,020 --> 00:32:55,220
ขนสัตว์หรือเขากวาง 

522
00:32:55,250 --> 00:32:57,120
และข้าจะให้เขาดูลูก 

523
00:32:58,890 --> 00:33:01,560
ไม่ใช่ว่าข้าต้องการ
ตัวเขาที่นั้นหรืออะไรหรอก 

524
00:33:01,590 --> 00:33:04,630
ข้ามีแกรนด์เมยสเตอร์ไพเซล
หมอตำแยอีกเป็นกองทัพ 

525
00:33:04,660 --> 00:33:06,630
และข้ามีน้องชายข้า 

526
00:33:06,660 --> 00:33:10,000
ตอนที่พวกเขาบอกเจมี่ว่า
เขาห้ามเข้าไปในห้องคลอดเด็ก 

527
00:33:10,030 --> 00:33:13,370
เขายิ้มแล้วถามว่าพวกนางคนไหน 

528
00:33:13,410 --> 00:33:15,540
เสนอที่จะกันเขาออก 

529
00:33:18,640 --> 00:33:21,210
จอฟฟรีย์จะไม่
ทุ่มเทให้เจ้าแบบนั้น 

530
00:33:23,580 --> 00:33:26,150
เจ้าอาจไม่มีวัน
รักกษัตริย์ 

531
00:33:26,190 --> 00:33:28,050
แต่เจ้าจะรัก
ลูกๆของเขา 

532
00:33:28,090 --> 00:33:31,460
ข้ารักฝ่าบาทสุดหัวใจ 

533
00:33:31,490 --> 00:33:34,360
รู้สึกซาบซึ้ง
มากที่ได้ยิน 

534
00:33:38,860 --> 00:33:41,130
ขอให้ข้าได้แบ่งปัน
ความฉลาดแบบผู้หญิงๆกับเจ้า 

535
00:33:41,170 --> 00:33:44,170
ในวันพิเศษแบบนี้เถอะนะ 

536
00:33:44,200 --> 00:33:48,000
ยิ่งรักคนมากเท่าไหร่
ก็ยิ่งอ่อนแอมากเท่านั้น 

537
00:33:48,040 --> 00:33:51,610
เจ้าจะทำสิ่งต่างๆให้พวกเขา
สิ่งที่เจ้ารู้ว่าไม่ควรทำ 

538
00:33:51,640 --> 00:33:55,340
เจ้าจะทำตัวเหมือนคนโง่เพื่อให้
พวกเขามีความสุข เพื่อให้พวกเขาปลอดภัย 

539
00:33:57,710 --> 00:34:00,580
อย่ารักใคร
นอกจากลูกของเจ้า 

540
00:34:00,620 --> 00:34:04,190
ในเรื่องนั้น
มารดาไม่มีทางไม่รัก 

541
00:34:04,220 --> 00:34:08,860
แต่ข้าไม่ควร...
รักจอฟฟรีย์หรือ ฝ่าบาท 

542
00:34:11,330 --> 00:34:14,030
จะลองก็ได้ 

543
00:34:14,060 --> 00:34:16,030
พิราบน้อย 

544
00:34:31,920 --> 00:34:34,550
เจ้าบอกว่าแม่เจ้าเป็นใครนะ 

545
00:34:34,590 --> 00:34:36,350
ซินดา แลนนิสเตอร์ 

546
00:34:36,390 --> 00:34:38,150
ใช่คนอ้วนๆหรือเปล่า 

547
00:34:39,560 --> 00:34:40,920
ก็ บางทีนางคงตัวใหญ่กว่า
ตอนที่... 

548
00:34:40,960 --> 00:34:44,730
ไม่ ไม่ มีแลนนิสเตอร์ที่อ้วนอยู่คนเดียว 

549
00:34:44,760 --> 00:34:47,630
และหากนางเป็นแม่เจ้า
เจ้าก็คงรู้แน่ 

550
00:34:49,370 --> 00:34:52,440
ข้า...ข้าเป็นเด็กรับใช้
ให้ท่านหนหนึ่ง รู้ไหม 

551
00:34:53,600 --> 00:34:55,070
เมื่อไหร่ 

552
00:34:55,110 --> 00:34:58,510
การประลองวันแต่งงานของ
วิลเล็ม เฟรย์ 

553
00:34:58,540 --> 00:35:01,580
ข้าไปงานแต่งงานของวิลเล็ม เฟรย์รึ 

554
00:35:01,610 --> 00:35:03,410
ใช่ 

555
00:35:03,450 --> 00:35:05,880
เด็กรับใช้ของท่าน
เมามากในคืนก่อนจนกระทั่งเขา... 

556
00:35:05,920 --> 00:35:08,050
เขาอาเจียนใส่หลังม้าตัวเอง 

557
00:35:08,090 --> 00:35:09,620
ในระหว่างทางไปที่ลานแข่งขัน 

558
00:35:09,650 --> 00:35:12,190
- เขาชื่ออะไรนะ
- ไบรอัน 

559
00:35:12,220 --> 00:35:15,390
น่าสงสาร 

560
00:35:15,430 --> 00:35:18,430
รู้สึกว่าเป็นฝีมือน้องชายข้า
หากข้าจำไม่ผิด 

561
00:35:20,630 --> 00:35:22,800
ข้าจำเจ้าได้ 

562
00:35:22,830 --> 00:35:25,700
เจ้าไม่เคยเป็นเด็กรับใช้
ให้ใครมาก่อน 

563
00:35:25,730 --> 00:35:27,670
ใช่แล้ว
ข้าวิ่งไปหาท่านแล้วอาสาตัว 

564
00:35:27,700 --> 00:35:31,070
"ให้ข้าทำเถอะ ใต้เท้า
ให้ข้าทำ" 

565
00:35:31,110 --> 00:35:33,540
ท่านพ่อข้าโมโหข้ามาก 

566
00:35:33,580 --> 00:35:35,310
เกรงว่าครอบครัวเรา
จะทำตัวขายหน้า 

567
00:35:35,340 --> 00:35:37,780
ต่อหน้าวงศ์ตระกูล 

568
00:35:39,880 --> 00:35:41,350
แต่ก็ไม่ได้ทำนะ 

569
00:35:41,380 --> 00:35:43,850
- ท่านจำได้จริงๆหรือ
- อืมม์ 

570
00:35:43,890 --> 00:35:46,390
เจ้ารู้ว่าถูกต้องการตัวตอนไหน
และต้องหลีกไปตอนไหน 

571
00:35:46,420 --> 00:35:47,950
เป็นพรสวรรค์ที่หายาก 

572
00:35:47,990 --> 00:35:51,760
เด็กรับใช้ส่วนมากที่ข้ามี
พวกเขาก็มีเจตนาดีแหละ 

573
00:35:51,790 --> 00:35:55,230
และเด็กหนุ่มที่ได้รับหน้าที่สำคัญ
ก็มักจะลุกลี้ลุกลนเกินไป 

574
00:35:55,260 --> 00:35:57,130
ก็ เมื่อข้านึกย้อนกลับไป
ในวันนั้น 

575
00:36:07,040 --> 00:36:08,940
เจ้าว่าอะไรนะ 

576
00:36:08,970 --> 00:36:11,380
ข้า... 

577
00:36:11,410 --> 00:36:14,310
ไม่เป็นไรหรอก
มันน่าอาย 

578
00:36:14,350 --> 00:36:17,050
น่าอายยิ่งกว่าถูกจับใส่
โซ่ตรวนกับเสาหลัก 

579
00:36:17,080 --> 00:36:18,850
นั่งจมอยู่กับอาจมตัวเองอีกหรือ 

580
00:36:20,290 --> 00:36:22,860
ข้าจำทุกอย่างในเรื่อง
วันนั้นได้... 

581
00:36:22,890 --> 00:36:25,230
หมวกเกราะท่าน ม้าท่าน 

582
00:36:25,260 --> 00:36:27,960
ลายคราดที่ขีดไว้
ตามช่องที่ดิน 

583
00:36:28,000 --> 00:36:29,460
ตำแหน่งของดวง
อาทิตย์ในท้องฟ้า 

584
00:36:29,500 --> 00:36:31,700
ยามที่ท่านปะทะกับ
บาลอน สวอนน์จนเขาตกจากหลังม้า 

585
00:36:31,730 --> 00:36:34,940
และรอยหลุมบนโล่ท่าน
เมื่อท่านยื่นมันคืนมาให้ข้า 

586
00:36:37,010 --> 00:36:39,910
ข้าจะจดจำทุกรายละเอียด
จนกว่าข้าจะหมดลมหายใจ 

587
00:36:41,540 --> 00:36:43,440
เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตข้า 

588
00:36:46,350 --> 00:36:50,380
และข้าจำความรู้สึกที่ยืนอยู่ในสนาม
หลังจากมันจบลงได้ 

589
00:36:50,420 --> 00:36:51,890
การแข่งขันจบหมดแล้ว 

590
00:36:51,920 --> 00:36:53,920
ข้าเป็นคนสุดท้ายที่
อยู่ที่นั่น 

591
00:36:56,030 --> 00:36:58,690
และทำใจจากมาไม่ได้ 

592
00:36:58,730 --> 00:37:01,000
ข้าไม่อาจทำใจก้าวขาไปนั่ง
กับครอบครัว 

593
00:37:01,030 --> 00:37:03,200
ที่โต๊ะอันตั้งอยู่ไกลเสีย
สุดขอบของงานเลี้ยงได้ 

594
00:37:03,230 --> 00:37:05,570
แทบจะไม่เห็นเจ้าสาวด้วยซ้ำ 

595
00:37:05,600 --> 00:37:08,040
และข้าไม่อาจทนบอกครอบครัวข้า
ว่าการเป็นเด็กรับใช้ท่านมันเป็นยังไง 

596
00:37:09,010 --> 00:37:10,550
ในเมื่อข้ารู้ว่าพวกเขาคิด
จินตนาการตามไม่ได้หรอก 

597
00:37:10,580 --> 00:37:11,870
ว่าข้าพูดถึงเรื่องอะไร 

598
00:37:13,840 --> 00:37:15,840
ข้าเข้าใจเจ้า 

599
00:37:15,880 --> 00:37:18,910
ได้ยังไง 

600
00:37:18,950 --> 00:37:21,850
ขะ..ขอโทษ ขะ...ข้าไม่ได้
ตั้งใจจะสงสัยท่าน 

601
00:37:21,890 --> 00:37:25,390
- มันก็แค่ข้า...
- ข้าเองก็เคยอายุสิบหกน่า 

602
00:37:25,420 --> 00:37:28,890
เคยไปเป็นเด็กรับใช้แทนคนอื่น
ในช่วงเวลาสั้นๆเหมือนกัน 

603
00:37:28,930 --> 00:37:30,590
อัศวินคนใด 

604
00:37:30,630 --> 00:37:33,400
บาร์ริสเตียน เซลมี่ 

605
00:37:34,860 --> 00:37:36,670
ศึกที่ต้องสู้กับพวกนอกกฏหมาย
ในป่าคิ้งส์วู้ด 

606
00:37:36,700 --> 00:37:39,370
ก่อนเจ้าเกิด 

607
00:37:39,400 --> 00:37:40,900
เขาเป็นยังไง 

608
00:37:43,710 --> 00:37:47,140
เขาเป็น 

609
00:37:47,180 --> 00:37:50,010
ศิลปิน 

610
00:37:50,050 --> 00:37:53,350
ศิลปิน
ที่ใช้เพียงสีแดง 

611
00:37:55,820 --> 00:37:59,920
ข้าไม่รู้เลยว่าจะสู้
ให้ได้แบบนั้นได้ยังไง 

612
00:37:59,960 --> 00:38:02,160
ในตอนนั้นน่ะนะ 

613
00:38:02,190 --> 00:38:04,550
และไอ้การได้ช่วยเหลือเขา
ได้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่ง 

614
00:38:04,570 --> 00:38:06,570
ที่สมบูรณ์แบบ... 

615
00:38:08,800 --> 00:38:11,370
ข้าไม่จำเป็นต้องอธิบาย
ว่ามันให้ความรู้สึกยังไง ไม่ต้องสำหรับเจ้า 

616
00:38:12,370 --> 00:38:14,070
มันยากที่จะคิด
หาถ้อยคำ 

617
00:38:14,110 --> 00:38:17,240
มันเหมือนย่างก้าว
เข้าไปในความฝัน 

618
00:38:17,280 --> 00:38:20,450
ที่เราฝันมาตลอดเป็นเวลาตราบ
นานเท่าที่จำความได้ 

619
00:38:20,480 --> 00:38:22,310
และพบว่าความฝันนั้น 

620
00:38:22,350 --> 00:38:25,380
เหมือนจริงยิ่งกว่า
ชีวิตของเรา 

621
00:38:27,820 --> 00:38:30,920
ออกจากสนามรบ
วันนั้นให้ความรู้สึก 

622
00:38:30,960 --> 00:38:33,060
เหมือนถูกลากจับเข้าขังกรง 

623
00:38:33,090 --> 00:38:36,460
- ท่านได้เป็นเด็กรับใช้ให้เขาอีกหรือไม่
- ไม่ 

624
00:38:37,570 --> 00:38:40,230
ข้าไม่มีพรสวรรค์แบบเจ้า 

625
00:38:40,270 --> 00:38:43,610
เขาไม่อาจก้าวเดินได้
โดยไม่เหยียบเท้าข้าเข้าให้ 

626
00:38:43,640 --> 00:38:46,940
ข้าซุ่มซ่ามจะตาย
เป็นตัวถ่วง 

627
00:38:46,980 --> 00:38:50,580
จนกระทั่งพวกกองโจรคนหนึ่ง 

628
00:38:50,610 --> 00:38:54,180
ตัดสินใจลองโจมตี
เด็กรับใช้อายุสิบหกปี 

629
00:38:59,850 --> 00:39:02,420
ดีนะเนี่ยที่ข้าได้เป็น
ตัวของข้าเช่นนี้ 

630
00:39:02,460 --> 00:39:06,130
ข้าคงไร้ประโยชน์ไร้ค่าเลย
หากต้องทำสิ่งอื่น 

631
00:39:10,700 --> 00:39:13,770
ข้าไม่เหมาะกับการถูกคุมขัง 

632
00:39:13,800 --> 00:39:15,500
น่าประหลาดใจ ข้ารู้ 

633
00:39:15,540 --> 00:39:17,240
บางคนเหมาะกับมัน 

634
00:39:17,270 --> 00:39:20,770
เน็ด สตาร์ค...
ข้าเดาว่าเขา 

635
00:39:20,810 --> 00:39:24,250
คงเป็นนักโทษที่เชื่อฟังดีเยี่ยม
จนกระทั่งถึงวาระสุดท้าย 

636
00:39:24,280 --> 00:39:27,750
แต่ตัวข้านี่สิ ประสบการณ์
ชีวิตที่ผ่านมาของข้า 

637
00:39:27,780 --> 00:39:30,820
ทำให้ข้าไม่เหมาะกับการ
ถูกคุมขังด้วยประการใดๆทั้งปวง 

638
00:39:32,520 --> 00:39:33,990
ท่านได้คิดเรื่อง...บ้างไหม 

639
00:39:34,020 --> 00:39:35,620
แน่นอนสิ 

640
00:39:35,660 --> 00:39:38,530
- ทุกวันเลย
- แล้ว 

641
00:39:40,260 --> 00:39:44,700
ปรากฏว่านักโทษตัวอย่าง
ให้กำเนิดผู้คุมชั้นเยี่ยม 

642
00:39:44,730 --> 00:39:46,870
พวกสตาร์ค
ระวังตัวแจ 

643
00:39:48,070 --> 00:39:52,210
แต่ก็มีทางอยู่
ข้าว่านะ 

644
00:39:52,240 --> 00:39:54,880
มันก็เป็นไปไม่ได้
จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ 

645
00:39:54,910 --> 00:39:58,110
อะไรหรือ 

646
00:40:02,250 --> 00:40:05,220
- จริงๆแล้วก็ง่ายมาก
- ให้ข้าช่วยเถอะ 

647
00:40:05,260 --> 00:40:08,060
เจ้าต้องทำเพียงแค่
อย่างเดียว 

648
00:40:08,090 --> 00:40:09,960
บอกข้ามา 

649
00:40:12,560 --> 00:40:14,660
เจ้าต้องตาย 

650
00:41:07,850 --> 00:41:10,480
จอร่าห์ ชาวแอนเดิล 

651
00:41:10,520 --> 00:41:13,620
ชายผู้นี้ต้องล่องเรือ
ผ่านดินแดนแวร์แลร์เรีย 

652
00:41:13,650 --> 00:41:17,960
คนทุกผู้ที่เดินทางใกล้หายนะ
มากเกินไปต้องได้รับการคุ้มครอง 

653
00:41:17,990 --> 00:41:19,890
ข้าไม่ได้มาที่นี้
เพื่อฟังบทเรียน 

654
00:41:19,930 --> 00:41:22,200
ไม่ ท่านมาที่นี้
เพราะมังกร 

655
00:41:22,230 --> 00:41:24,300
เจ้ามีมันหรือ 

656
00:41:25,500 --> 00:41:27,470
มังกรอยู่ที่ไหน 

657
00:41:27,500 --> 00:41:29,500
ชักดาบออกมาสิ 

658
00:41:29,540 --> 00:41:33,210
มาดูกันว่าเหล็กท่าน
ควรคู่กับสิ่งใด 

659
00:41:35,840 --> 00:41:39,810
ท่านต้องการให้
มารดาแห่งมังกรพอใจ 

660
00:41:44,620 --> 00:41:47,220
ท่านรักนาง 

661
00:41:50,160 --> 00:41:52,330
มังกรอยู่ที่ใด 

662
00:41:53,690 --> 00:41:56,230
ท่านจะทรยศนางอีกหรือไม่
จอร่าห์ ชาวแอนเดิล 

663
00:42:00,800 --> 00:42:03,640
ท่านจะทรยศนางอีกไหม 

664
00:42:05,810 --> 00:42:07,510
ไม่มีวัน 

665
00:42:13,280 --> 00:42:15,510
โจรที่ท่านตามหา 

666
00:42:15,550 --> 00:42:18,520
อยู่กับนางแล้วตอนนี้ 

667
00:42:22,950 --> 00:42:25,290
ข้าจะไม่ยอมละทิ้งความ
สุขสงบของบ้านข้า 

668
00:42:25,320 --> 00:42:27,090
เพื่อมาหาท่านแล้วถูก
กล่าวหาว่าเป็นขโมยหรอกนะ 

669
00:42:27,120 --> 00:42:29,060
ก็ไม่มีใครเรียกว่าท่านเป็นขโมย 

670
00:42:29,090 --> 00:42:30,790
นางเป็นใครกันถึงมากล่าวหาเรา 

671
00:42:30,830 --> 00:42:32,830
ได้โปรด
พวกมันเป็นลูกของข้า 

672
00:42:32,860 --> 00:42:35,130
- ข้าขอร้องท่าน
- ขอร้องเราหรือ 

673
00:42:35,170 --> 00:42:37,600
เมื่อไม่นานมานี้เอง
ที่ท่านเพิ่งขู่เราไป 

674
00:42:37,630 --> 00:42:40,340
หาไม่มีข้า
พวกมังกรจะตาย 

675
00:42:40,370 --> 00:42:42,440
ซึ่งก็จะเป็นการที่ดีที่สุด 

676
00:42:42,470 --> 00:42:44,740
สิ่งที่มังกรของท่าน
จะนำมาให้โลก 

677
00:42:44,780 --> 00:42:47,540
ก็มีเพียงความตายและ
ความทุกข์โศก ที่รัก 

678
00:42:47,580 --> 00:42:49,980
และถึงข้ารู้ว่าพวกมันอยู่ที่ใด
ข้าก็จักไม่บอกท่าน 

679
00:42:50,010 --> 00:42:51,950
ท่านนี่โหดร้ายเยี่ยงนัก
สหายข้า 

680
00:42:51,980 --> 00:42:54,950
มารดาแห่งมังกรมีสิทธินะ 

681
00:42:54,990 --> 00:42:58,120
นางต้องได้ลูกๆของนางคืนมา 

682
00:42:58,160 --> 00:43:02,030
- ข้าจะช่วยท่าน คาลลีสิ
- อย่างไร 

683
00:43:02,060 --> 00:43:05,730
ข้าจะพาท่านไปยัง
เรือนของผู้ไม่ตาย 

684
00:43:05,770 --> 00:43:07,730
ที่ซึ่งข้านำพวกมันไป 

685
00:43:08,770 --> 00:43:10,900
ท่านมีมังกรของข้า 

686
00:43:10,940 --> 00:43:13,210
เมื่อข้ารู้ว่าท่านกำลังเดินทาง
มายังเมืองของเรา 

687
00:43:13,240 --> 00:43:15,940
ข้าได้ทำสัญญากับ
กษัตริย์แห่งคาร์ธ 

688
00:43:18,010 --> 00:43:19,380
เขาจัดการมันให้ข้า 

689
00:43:19,410 --> 00:43:22,380
- แต่คาร์ธไม่มีกษัตริย์
- มีแล้วตอนนี้ 

690
00:43:22,420 --> 00:43:24,620
นั่นเป็นสัญญาส่วนที่เหลือ 

691
00:43:26,850 --> 00:43:29,920
พวกท่านจะปิดตัวเองและปิดใจ 

692
00:43:29,960 --> 00:43:33,090
สู่ทุกสิ่งที่อยู่นอกกำแพง 

693
00:43:33,130 --> 00:43:36,230
แต่กรุงคาร์ธไม่อาจเป็น
เมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาต่อไปได้ 

694
00:43:36,270 --> 00:43:37,900
หากมันไม่ยอมเปลี่ยนแปลง 

695
00:43:37,930 --> 00:43:40,570
ข้าจะเปิดคาร์ธสู่โลก 

696
00:43:40,600 --> 00:43:44,870
อย่างที่ข้าเคยขืนให้มัน
เปิดตัวเองสู่ข้า 

697
00:43:44,910 --> 00:43:47,840
ความทะเยอทะยานของ
เจ้าเป็นแรงบันดาลใจยิ่ง 

698
00:43:47,880 --> 00:43:50,910
แต่ก็เหมือนพวกเศรษฐีใหม่ทั้งหลาย
เจ้าข้ามเส้น 

699
00:43:50,950 --> 00:43:53,680
มังกรขนาดเท่าแมว
สามตัว 

700
00:43:53,720 --> 00:43:56,020
และพันธมิตรที่เป็น
พวกสิบแปดมงกุฎ 

701
00:43:56,050 --> 00:43:58,550
ไม่ได้ทำให้เจ้าเป็นกษัตริย์ 

702
00:43:58,590 --> 00:44:00,790
เศรษฐีใหม่กับ
สิบแปดมงกุฎรึ 

703
00:44:00,820 --> 00:44:03,860
ฐานะน้อยกว่านี้ก็เคย
สร้างอาณาจักรกันมาได้แล้ว 

704
00:44:03,890 --> 00:44:07,330
พวกคนที่อยู่สุดขอบมักจะ
มาควบคุมพวกที่อยู่ตรงกลาง 

705
00:44:07,360 --> 00:44:09,700
และพวกที่อยู่ตรงกลางจะต้อง
สละที่ให้แก่พวกเขา 

706
00:44:09,730 --> 00:44:11,430
จะด้วยเต็มใจหรือไม่ก็ตาม 

707
00:44:15,770 --> 00:44:19,140
มารดาแห่งมังกร
จะได้อยู่กับลูกๆของนาง 

708
00:44:20,710 --> 00:44:22,240
นางจะให้ความรักพวกมัน 

709
00:44:22,280 --> 00:44:25,050
และพวกมันจะอยู่เคียงข้างนาง 

710
00:44:27,580 --> 00:44:29,280
ตลอดไป 

711
00:44:49,140 --> 00:44:51,640
มารดาควรอยู่กับลูกๆ 

712
00:44:54,780 --> 00:44:57,450
ท่านจะวิ่งหนีไปที่ใดกัน
เดอแนร์รีส สตอร์มบอร์น 

713
00:44:57,480 --> 00:45:00,780
มังกรของท่านรอท่านอยู่
ในเรือนของผู้ไม่ตาย 

714
00:45:00,820 --> 00:45:03,120
ไปหาพวกมันสิ 

715
00:45:12,000 --> 00:45:14,270
- ท่านหญิงสตาร์ค
- ห้ามเข้ามาอีก 

716
00:45:14,300 --> 00:45:16,030
อย่าเอามือเจ้ามา
เกะกะข้า ผู้หญิง 

717
00:45:16,070 --> 00:45:19,740
ก็อย่าเข้ามาโดยไม่ได้รับ
คำเชิญสิ เจ้าผู้ชาย 

718
00:45:21,110 --> 00:45:23,210
ขออภัย
ท่านหญิงสตาร์ค 

719
00:45:23,240 --> 00:45:25,910
- มีอะไร
- พวกเขาจับตัวผู้สังหารกษัตริย์ได้แล้ว 

720
00:45:31,790 --> 00:45:34,520
- ฆ่าไอ้เวรผู้สังหารกษัตริย์ซะ
- แขวนคอมัน 

721
00:45:38,190 --> 00:45:40,030
เจ้าจะตายวันนี้ 

722
00:45:40,060 --> 00:45:42,530
ชดใช้สำหรับ
ตระกูลคาร์สตาร์ค 

723
00:45:55,680 --> 00:45:57,310
ฆ่ามัน 

724
00:46:09,860 --> 00:46:12,230
ถอยไป
ข้าต้องการหัวมัน 

725
00:46:13,490 --> 00:46:15,900
ใครก็ตามที่จะยืนขวาง
ระหว่างบิดา 

726
00:46:15,930 --> 00:46:18,430
กับการแก้แค้น
ถือว่าวอนหาความตาย 

727
00:46:18,470 --> 00:46:20,700
ลอร์ดคาร์สตาร์ค 

728
00:46:20,730 --> 00:46:23,640
ชายผู้นี้เป็นนักโทษของเรา 

729
00:46:23,670 --> 00:46:25,570
อสุรกายตัวนี้
สังหารบุตรชายข้า 

730
00:46:25,610 --> 00:46:27,640
และทำให้บุตรชายข้าพิการ 

731
00:46:27,680 --> 00:46:29,440
เขาจะได้รับโทษ
จากความผิดที่ทำลงไป 

732
00:46:29,480 --> 00:46:31,510
ข้าสัญญากับท่าน
แต่ไม่ใช่ที่นี้ 

733
00:46:31,550 --> 00:46:33,850
ข้าจะกุดหัวมัน
และหากท่านพยายามจะหยุดข้า... 

734
00:46:33,880 --> 00:46:36,280
ท่านจะฆ่าข้างั้นสิ 

735
00:46:36,320 --> 00:46:38,620
ลืมข้าไปแล้วหรือ ท่าน 

736
00:46:38,650 --> 00:46:40,720
ข้าคือแม่หม้ายของลอร์ดเอ็ดดาร์ด สตาร์ค
ผู้ปกครองท่าน 

737
00:46:40,750 --> 00:46:42,260
ข้าเป็นมารดา
ของกษัตริย์ท่าน 

738
00:46:42,290 --> 00:46:45,120
- แล้วกษัตริย์เราอยู่ที่ไหน
- ท่านก็รู้ดี 

739
00:46:45,160 --> 00:46:47,290
เขาไปที่ฝาชันเพื่อยอมรับ
การยอมแพ้ของพวกนั้น 

740
00:46:47,330 --> 00:46:51,060
ใช่ ไปที่ฝาชัน
แต่ไม่ได้ไปเจรจา 

741
00:46:51,100 --> 00:46:53,000
เขาพานางต่างชาตินั้นไปด้วย 

742
00:46:53,030 --> 00:46:53,840
กล้าดียังไง 

743
00:46:53,870 --> 00:46:55,990
ขู่ท่านหญิงถือว่าเป็น
การทรยศ 

744
00:46:56,070 --> 00:46:57,270
ทรยศรึ 

745
00:46:57,310 --> 00:46:59,070
ถ้าจะฆ่าพวกแลนนิสเตอร์
ถือเป็นการทรยศตรงไหน 

746
00:46:59,110 --> 00:47:01,180
ข้าเข้าใจที่ท่านโศกเศร้า
ใต้เท้า... 

747
00:47:01,210 --> 00:47:03,640
ข้าเข้าใจมากกว่า
คนส่วนมาก... 

748
00:47:03,680 --> 00:47:06,610
แต่ในนามของบุตรชายข้า
กษัตริย์แห่งแดนเหนือ 

749
00:47:06,650 --> 00:47:08,680
ถอยไป 

750
00:47:10,220 --> 00:47:11,990
เมื่อลูกชายท่านกลับมา 

751
00:47:12,020 --> 00:47:14,420
ข้าเรียกร้องขอ
หัวฆาตกรตัวนี้ 

752
00:47:14,460 --> 00:47:16,690
ชายผู้ฉลาดไม่เรียกร้อง
สิ่งใดจากกษัตริย์ 

753
00:47:16,730 --> 00:47:19,930
แต่บิดาที่รักบุตรชาย
ของตนเองเรียกร้อง 

754
00:47:19,960 --> 00:47:22,300
ข้าจะต้องได้หัวมัน 

755
00:47:23,800 --> 00:47:27,700
ขอบคุณท่านที่สู้เพื่อข้า
ท่านหญิงสตาร์ค 

756
00:47:27,740 --> 00:47:29,570
ข้าก็อยากจะช่วยปกป้อง
ท่านอยู่หรอกนะ แต่ว่า... 

757
00:47:29,600 --> 00:47:32,270
พาเขาไปยังที่คุมขัง 

758
00:47:32,310 --> 00:47:34,510
ตีตรวนเขาด้วยโซ่ทุกชิ้น
ที่เจ้าหาพบ 

759
00:47:34,540 --> 00:47:36,040
ท่านได้กลายไปเป็นหมาป่าจริงๆ
นะช่วงหลังๆมานี้ 

760
00:47:36,080 --> 00:47:38,240
แทบจะไม่มีความเป็น
ปลาเหลือในตัวแล้ว 

761
00:47:38,280 --> 00:47:39,980
และอุดปากเขาด้วย 

762
00:47:44,250 --> 00:47:47,350
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจ้า
จุดเทียนเอง 

763
00:47:47,390 --> 00:47:49,720
ตั้งแต่ข้าตัดสินใจว่า
ข้าทนดู 

764
00:47:49,760 --> 00:47:53,290
หญิงรับใช้คนใดแม้เพียงชั่ว
เสี้ยวนาทีไม่ได้ 

765
00:47:54,660 --> 00:47:57,760
เจ้าจะอ่านจดหมายฉบับหนึ่ง
ได้กี่ครั้งเชียว 

766
00:47:57,800 --> 00:48:01,470
มีคนเห็นกองเรือของ
สเตนนิสมุ่งหน้ามาทิศเหนือ 

767
00:48:01,500 --> 00:48:04,140
ผ่านทาร์ธมาแล้ว
มีสองร้อยลำ 

768
00:48:04,170 --> 00:48:08,310
- มากกว่าเรา
- ใช่ นั่นมากกว่าเรือที่เรามี 

769
00:48:08,340 --> 00:48:10,710
เขาจะมาถึงประตูเมืองเรา
ภายในห้าวัน 

770
00:48:10,740 --> 00:48:12,450
หรือสี่ หากลมเป็นใจ 

771
00:48:12,480 --> 00:48:15,220
กำแพงเมืองเราสูงและ
แข็งแกร่งนัก 

772
00:48:15,250 --> 00:48:18,320
เราจะยิงห่าเพลิง
ลงสู่พวกเขาจากเบื้องบน 

773
00:48:18,350 --> 00:48:20,490
"ยิงห่าเพลิง
ลงสู่พวกเขาจากเบื้องบน" 

774
00:48:20,520 --> 00:48:22,360
เจ้ากำลังอ้างคำ
ท่านพ่อใช่ไหมเล่า 

775
00:48:22,390 --> 00:48:23,820
ทำไมจะไม่ 

776
00:48:23,860 --> 00:48:25,760
ยุทธศาสตร์ของเขาดีจะตาย
ไม่ใช่หรือ 

777
00:48:25,790 --> 00:48:28,560
เราเรียกว่ากลยุทธ์
ไม่ใช่ยุทธศาสตร์ 

778
00:48:28,600 --> 00:48:30,730
แต่ใช่ เขาถนัดเรื่องนี้ 

779
00:48:30,760 --> 00:48:32,600
บางคนอาจบอกว่า
ชำนาญเป็นที่สุด 

780
00:48:32,630 --> 00:48:34,600
น่าเสียดาย ที่เขาไม่ได้อยู่ที่นี้ 

781
00:48:35,570 --> 00:48:37,900
มีเพียงเจ้า
ข้า กับจอฟฟรีย์ 

782
00:48:37,940 --> 00:48:40,110
ลอร์ดผู้ปกครอง
เจ็ดอาณาจักร 

783
00:48:40,140 --> 00:48:41,910
และผู้ป้องกันดินแดน 

784
00:48:43,680 --> 00:48:45,380
ข้ามั่นใจว่าเดี๋ยว
เจ้าจะบอกประเด็นเจ้ามา 

785
00:48:45,410 --> 00:48:48,780
เขาต้องเริ่มทำตัว
ให้เป็นกษัตริย์ได้แล้ว 

786
00:48:48,820 --> 00:48:51,980
สงครามที่เจ้าเริ่ม
จะมาถึงหน้าประตูบ้านแล้ว 

787
00:48:52,020 --> 00:48:54,320
และหากทั้งเมืองยัง
ต้องการให้กษัตริย์ตาย 

788
00:48:54,350 --> 00:48:56,620
ข้าไม่ใช่คนนี้ให้
โสเภณีแก่เขาไปทำลายนี่ 

789
00:48:56,660 --> 00:48:58,760
ข้าคิดว่าได้อยู่กับ
ผู้หญิงคงช่วยเขา 

790
00:48:58,790 --> 00:49:01,190
- จริงรึ
- ข้าคิดผิด 

791
00:49:03,930 --> 00:49:06,500
หากเราควรคุม
เขาไม่ได้ 

792
00:49:06,530 --> 00:49:08,130
คิดว่าข้าไม่ได้ลองหรือไง 

793
00:49:10,570 --> 00:49:13,370
เขาไม่ฟังข้า 

794
00:49:15,070 --> 00:49:18,110
จะผูกสายจูง
สุนัขหลังจาก 

795
00:49:18,140 --> 00:49:20,880
ที่สวมมงกุฎให้
มันไปแล้วมันยากนะ 

796
00:49:24,080 --> 00:49:26,920
ข้าหวังมาเสมอเลยว่า
เขาจะเป็นเหมือนเจมี่ 

797
00:49:28,990 --> 00:49:31,220
เขาหน้าตาเหมือนกัน... 

798
00:49:34,260 --> 00:49:36,960
ถ้าดูดีๆ 

799
00:49:39,300 --> 00:49:41,300
เด็กนั่นเหมือนโรเบิร์ต
มากกว่าเจมี่ 

800
00:49:41,330 --> 00:49:45,300
โรเบิร์ตเป็นขี้เมาจอมโง่เง่า
แต่เขาไม่ชอบการทรมานทรการ 

801
00:49:47,240 --> 00:49:50,410
บางครั้งข้าก็สงสัย... 

802
00:49:50,440 --> 00:49:52,840
อะไร 

803
00:49:52,880 --> 00:49:56,280
ว่านี่เป็นบทลงโทษ 

804
00:49:56,320 --> 00:50:00,650
สำหรับสิ่งที่เราทำหรือเปล่า
สำหรับบาปของเรา 

805
00:50:00,690 --> 00:50:02,720
บาปหรือ 

806
00:50:02,750 --> 00:50:04,290
พวกทาร์เกเรียน... 

807
00:50:04,320 --> 00:50:05,900
แต่งงานกันในหมู่พี่น้อง
เป็นเวลาหลายร้อยปี 

808
00:50:05,930 --> 00:50:07,930
ใช่ ข้ารู้ 

809
00:50:09,630 --> 00:50:13,200
พวกเราจะบอกกันเช่นนั้น
เมื่อพวกเราเริ่มไม่มั่นใจ 

810
00:50:13,230 --> 00:50:17,200
ข้าบอกกับเน็ด สตาร์คแบบนั้น
ตอนเขาโง่มาเผชิญหน้ากับข้า 

811
00:50:19,170 --> 00:50:22,380
แต่พวกทาร์เกเรียนครึ่งหนึ่ง
ก็เป็นบ้าใช่ไหมเล่า 

812
00:50:22,410 --> 00:50:23,810
ภาษิตเขาว่าไงนะ 

813
00:50:23,840 --> 00:50:28,380
ทุกครั้งที่มีทาร์เกเรียนเกิดขึ้นมา
ทวยเทพก็โยนเหรียญ 

814
00:50:28,420 --> 00:50:30,920
เจ้าเอาชนะมันมาแล้ว 

815
00:50:30,950 --> 00:50:33,550
ทอมเมนกับเมย์เซลล่า
เป็นเด็กดีแสนน่ารัก 

816
00:50:33,590 --> 00:50:35,420
ทั้งคู่เลย 

817
00:51:02,880 --> 00:51:05,680
- จะรอทำไม
- เราสาบานกับกษัตริย์ไว้ 

818
00:51:05,720 --> 00:51:08,480
- ไม่ใช่กษัตริย์เสียหน่อย
- นี่มันกบฎ 

819
00:51:08,520 --> 00:51:10,690
ช่วยเหลือแลนนิสเตอร์
ก็เหมือนกันนั่นแหละ 

820
00:51:10,720 --> 00:51:13,490
- เจ้า ถอยไป
- ไม่ ข้าจะไม่ถอย 

821
00:51:13,520 --> 00:51:16,020
ลูกชายท่านจะกลับมา
ตอนรุ่งสางใช่ไหม ท่านหญิง 

822
00:51:16,060 --> 00:51:17,630
พวกเขาว่างั้นแบบนั้น 

823
00:51:17,660 --> 00:51:20,500
ผู้สังหารกษัตริย์อยู่รอดไม่พ้นคืนนี้หรอก 

824
00:51:20,530 --> 00:51:22,860
ยิ่งดื่มมากเท่าไหร่
ก็ยิ่งโมโหกันมากขึ้นเท่านั้น 

825
00:51:24,100 --> 00:51:26,270
และเมื่อพวกคาร์สตาร์คชักดาบ... 

826
00:51:26,300 --> 00:51:29,740
ใครกันจะอยากตายเพราะ
ปกป้องพวกแลนนิสเตอร์ 

827
00:51:30,710 --> 00:51:32,340
มาเถอะ 

828
00:51:48,230 --> 00:51:50,630
ข้าต้องการอยู่กับเขา
ตามลำพัง 

829
00:51:50,660 --> 00:51:54,530
- ท่านหญิง คำสั่งเรา...
- คำสั่งเจ้า ที่ข้าเพิ่งให้ไป 

830
00:51:54,570 --> 00:51:57,130
คือให้ข้าได้อยู่
ตามลำพังกับเขา 

831
00:52:02,040 --> 00:52:04,270
มาบอกลาข้าหรือ
ท่านหญิงสตาร์ค 

832
00:52:04,310 --> 00:52:09,110
ข้าเชื่อว่านี่จะเป็นคืนสุดท้าย
ของข้าในโลกนี้ 

833
00:52:09,150 --> 00:52:10,580
นั่นผู้หญิงหรือนั่น 

834
00:52:10,620 --> 00:52:13,380
ได้ยินเสียงพวกเขาไหม 

835
00:52:13,420 --> 00:52:16,050
พวกเขาต้องการหัวเจ้า 

836
00:52:16,090 --> 00:52:19,560
แหม ลอร์ดคาร์สตาร์คผู้เฒ่า
ดูเหมือนจะไม่ชอบหน้าข้าเท่าไหร่เลย 

837
00:52:19,590 --> 00:52:22,830
เจ้ารัดคอลูกชายเขา
ด้วยโซ่ตรวนของเจ้า 

838
00:52:22,860 --> 00:52:25,130
โอ้ อ๋อ 

839
00:52:25,200 --> 00:52:26,800
เขาคือคนที่เฝ้ายามหรือ 

840
00:52:29,400 --> 00:52:31,200
ก็เขาขวางทางข้า 

841
00:52:31,240 --> 00:52:32,840
อัศวินคนไหนก็คงทำเหมือนกัน 

842
00:52:32,870 --> 00:52:35,040
เจ้ามันไม่ใช่อัศวิน 

843
00:52:35,070 --> 00:52:37,640
เจ้าละทิ้งคำสาบานทุกคำ
ที่เจ้าให้สัตย์ 

844
00:52:37,680 --> 00:52:39,440
คำปฎิญาณเยอะไปหมด 

845
00:52:39,480 --> 00:52:41,250
พวกเขาบอกให้เราสาบาน
แล้วก็สาบาน 

846
00:52:41,280 --> 00:52:44,080
ปกป้องกษัตริย์
เชื่อฟังกษัตริย์ 

847
00:52:44,120 --> 00:52:45,650
เชื่อฟังบิดา 

848
00:52:45,680 --> 00:52:48,950
ปกป้องคนบริสุทธิ์
คุ้มครองผู้อ่อนแอ 

849
00:52:48,990 --> 00:52:52,820
แต่ถ้าพ่อเราเกลียดชังกษัตริย์ล่ะ 

850
00:52:52,860 --> 00:52:56,460
หากว่ากษัตริย์เข่นฆ่า
คนบริสุทธิ์ล่ะ 

851
00:52:56,490 --> 00:52:58,700
มันมากเกินไป 

852
00:52:58,730 --> 00:53:02,270
ไม่ว่าเราจะทำอะไร เราก็ละทิ้ง
คำปฎิญาณข้อหนึ่งไม่ก็อีกข้อหนึ่ง 

853
00:53:02,300 --> 00:53:05,130
ไปเจอสัตว์ร้ายตัวนี้
มาจากไหนเนี่ย 

854
00:53:06,400 --> 00:53:09,370
นางเป็นอัศวินตัวจริงมากกว่า
ที่เจ้าจะมีวันได้เป็น 

855
00:53:09,410 --> 00:53:11,710
คนสังหารกษัตริย์ 

856
00:53:11,740 --> 00:53:14,340
เฮอะ คนสังหารกษัตริย์ 

857
00:53:14,380 --> 00:53:16,680
เป็นกษัตริย์ที่ดีเสียนี่กระไร 

858
00:53:16,710 --> 00:53:20,380
ขอดื่มแด่ เอย์กอน ทาร์เกเรียน
ที่สอง 

859
00:53:20,420 --> 00:53:23,590
ลอร์ดผู้ปกครองเจ็ดอาณาจักร
และผู้ปกป้องดินแดน 

860
00:53:23,620 --> 00:53:27,590
และขอดื่มแก่ดาบ
ที่ข้าเสียบทะลุผ่านหลังเขา 

861
00:53:28,790 --> 00:53:31,830
เจ้าเป็นชายผู้ไร้ซึ่งเกียรติ 

862
00:53:33,200 --> 00:53:35,330
ท่านรู้ไหม 

863
00:53:35,370 --> 00:53:38,600
ข้าไม่เคยหลับนอนกับ
ผู้หญิงคนไหนนอกจากเซอร์ซี 

864
00:53:38,640 --> 00:53:41,470
เพราะฉะนั้นในแบบของข้า 

865
00:53:41,470 --> 00:53:46,650
ข้าก็มีเกียรติมากกว่า
เน็ดผู้ล่วงลับ 

866
00:53:48,280 --> 00:53:50,520
เด็กนอกสมรสที่เขาเป็นพ่อนั้น
ชื่ออะไรนะ 

867
00:53:50,550 --> 00:53:54,150
- บริแอนน์
- ไม่ ไม่ใช่ชื่อนั้น 

868
00:53:54,190 --> 00:53:58,360
สโนว์ ลูกนอกสมรส
จากแดนเหนือ 

869
00:53:58,390 --> 00:54:01,160
ทีนี้ เมื่อเน็ด
ผู้แสนดี 

870
00:54:01,200 --> 00:54:04,600
กลับมาบ้านพร้อมกับ
ลูกหญิงใจง่ายสักคน 

871
00:54:04,630 --> 00:54:07,800
ท่านได้แสร้งว่ารักเขาหรือเปล่า 

872
00:54:07,840 --> 00:54:12,010
ไม่สินะ ท่านเสแสร้งได้ไม่เก่งเท่าไหร่ 

873
00:54:12,040 --> 00:54:14,210
ท่านเป็นหญิงที่ซื่อสัตย์ 

874
00:54:14,240 --> 00:54:17,610
ท่านเกลียดเด็กนั่น
ใช่ไหมเล่า 

875
00:54:17,650 --> 00:54:20,080
ก็จะไม่เกลียดได้ยังไง 

876
00:54:20,110 --> 00:54:22,720
ในเมื่อเขาเป็นเครื่องเตือนใจ
ที่เดินได้ พูดได้ 

877
00:54:22,780 --> 00:54:26,420
ถึงเหตุที่ว่าเอ็ดดาร์ด
สตาร์คผู้มีเกียรติ 

878
00:54:26,450 --> 00:54:29,190
สมสู่กับหญิงอื่น 

879
00:54:31,530 --> 00:54:33,830
ขอดาบให้ข้า 

880
00:54:38,200 --> 00:54:41,540
ข้าบอกแล้วว่า
จะเกิดอะไรขึ้น 

881
00:54:41,570 --> 00:54:43,840
พวกเจ้าทุกคน... 

882
00:54:45,480 --> 00:54:49,810
ข้าบอกพวกเจ้าแล้วว่าจะเกิด
อะไรขึ้นหากเจ้ารับใช้ข้าอย่างซื่อสัตย์ 

883
00:54:49,850 --> 00:54:52,010
และเกิดอะไรขึ้น
หากเจ้าไม่ทำ 

884
00:54:52,050 --> 00:54:54,880
เจ้าทำอะไรน่ะ
เจ้าทำอะไรลงไป 

885
00:54:54,920 --> 00:54:57,120
หากมีผู้ใดสงสัยว่า
ลอร์ดคนใหม่ของเจ้า 

886
00:54:57,150 --> 00:54:58,790
เอาจริงหรือเปล่า... 

887
00:55:01,420 --> 00:55:04,430
นี่คือคำตอบ 

888
00:55:13,640 --> 00:55:15,970
ไม่นะ 

889
00:55:26,150 --> 00:55:29,320
โปรดติดตามตอนต่อไป 

890
00:55:33,000 --> 00:55:37,000
www.thaisubtitle.com 

891
00:55:41,000 --> 00:55:45,000
บรรยายไทยโดย
Darken