1
00:02:00,480 --> 00:02:01,880
- ตรงนั้นค่ะ
- มีเรื่องอะไรกัน

2
00:02:07,000 --> 00:02:08,000
มีเรื่องอะไรกัน

3
00:02:08,520 --> 00:02:09,800
- เกิดอะไรขึ้น
- ตรงนี้ค่ะ

4
00:02:10,000 --> 00:02:12,640
- มีเรื่องอะไรกัน
- ไอ้ขี้ขลาด แกแจ้งตำรวจ

5
00:02:12,880 --> 00:02:14,800
แบลร์ ฉันไม่ได้แจ้งตำรวจ

6
00:02:15,200 --> 00:02:16,120
หุบปาก

7
00:02:17,040 --> 00:02:18,720
คราวหน้าแกไม่โชคดีอย่างนี้แน่

8
00:02:20,680 --> 00:02:24,920
ฟังนะ แบลร์ ถ้าฉันเอาชนะแกไม่ได้
ไม่ต้องเรียกฉันว่าบรูซ ลี

9
00:02:25,480 --> 00:02:27,320
บรูซ แกชอบทำตัวแบบนี้

10
00:02:32,280 --> 00:02:33,440
แบลร์ ฉันเตือนแกไว้เลย

11
00:02:34,840 --> 00:02:35,800
ไปเต้นกันเถอะ

12
00:02:41,240 --> 00:02:43,760
คุณโทรแจ้งตำรวจทำไม
ที่นี่ไม่มีเรื่องอะไร

13
00:02:44,320 --> 00:02:45,240
ไปกันเถอะ

14
00:02:45,360 --> 00:02:47,000
อย่าโทรหาตำรวจถ้าไม่มีเรื่อง

15
00:02:50,680 --> 00:02:51,560
ไปกันเถอะ

16
00:03:01,360 --> 00:03:03,160
บรูซ ไปเก็บเตียงลูกสิ

17
00:03:05,640 --> 00:03:07,280
ทำไมห้องลูกรกอย่างนี้

18
00:03:12,000 --> 00:03:13,520
ไม่ได้ใกล้สอบปลายภาคแล้วหรือ

19
00:03:13,720 --> 00:03:15,040
แม่ไม่เห็นลูกอ่านหนังสือเลย

20
00:03:16,280 --> 00:03:18,320
แม่ ผมไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว

21
00:03:18,760 --> 00:03:19,680
มันน่าเบื่อมาก

22
00:03:20,800 --> 00:03:22,040
ลูกไม่อยากเรียนแล้วหรือ

23
00:03:22,720 --> 00:03:23,600
น่าเบื่อหรือ

24
00:03:24,560 --> 00:03:25,800
ความคิดบ้าๆ

25
00:03:26,360 --> 00:03:27,800
ก็ได้ ลูกอยากจะทำอะไร

26
00:03:28,320 --> 00:03:30,440
จะทำอะไรได้ถ้าไม่เรียนหนังสือ
เจ้าลูกชาย

27
00:03:33,360 --> 00:03:34,280
เป็นคนใช้แรงงานหรือ

28
00:03:35,000 --> 00:03:36,720
ขนของที่ท่าเรือหรือ

29
00:03:37,520 --> 00:03:39,320
หรือเป็นยามตามโรงแรม

30
00:03:43,000 --> 00:03:45,680
ผมรู้สึกว่า
เงินที่พ่อส่งเสียผมเรียน...

31
00:03:46,760 --> 00:03:47,720
มันเปล่าประโยชน์

32
00:03:49,640 --> 00:03:52,280
งั้นลูกอยากทำอะไร ลูกทำอะไรได้

33
00:03:52,480 --> 00:03:54,840
ผมอยากเรียนศิลปะการต่อสู้

34
00:03:56,320 --> 00:03:58,800
ลูกเรียนอยู่ไม่ใช่หรือ

35
00:03:59,920 --> 00:04:02,600
ไม่มีใครสอนผม
ตั้งแต่ลุงจ้าวย้ายไปอเมริกา

36
00:04:02,840 --> 00:04:05,560
แม่ครับ หาอาจารย์ให้ผมได้ไหม

37
00:04:06,640 --> 00:04:08,400
ไม่ ไม่เด็ดขาด

38
00:04:08,960 --> 00:04:11,880
แม่ไม่เห็นด้วย
และพ่อของลูกไม่อนุญาตแน่

39
00:04:12,640 --> 00:04:16,480
ถ้าลุงจ้าวรู้ว่าลูกอยากเลิกเรียน
มาฝึกศิลปะการต่อสู้

40
00:04:16,720 --> 00:04:18,320
เขาก็ต้องไม่เห็นด้วยแน่

41
00:04:18,600 --> 00:04:19,600
ทำไมล่ะ

42
00:04:23,640 --> 00:04:25,560
ลุงจ้าวจะกลับมาฮ่องกง

43
00:04:27,240 --> 00:04:28,160
จริงหรือครับ

44
00:04:28,640 --> 00:04:31,120
ถ้าลุงจ้าวรู้
เขาไม่เห็นด้วยกับลูกแน่

45
00:04:35,280 --> 00:04:37,680
แม่ แม่ !

46
00:04:38,520 --> 00:04:41,200
ลุงจะกลับมาเมื่อไร

47
00:04:42,120 --> 00:04:44,200
ผมจะไปหาลุง ผมจะไปหาลุง !

48
00:04:48,560 --> 00:04:51,280
คุณครับ หนังสือพิมพ์ที่คุณขอครับ

49
00:04:52,440 --> 00:04:54,560
- ขอบคุณ
- ไม่เป็นไรครับ

50
00:04:56,760 --> 00:04:59,640
(บรูซ ลีและเสี่ยวหมานชนะ)

51
00:05:00,720 --> 00:05:01,640
บริกร

52
00:05:02,280 --> 00:05:03,200
ครับ

53
00:05:04,840 --> 00:05:06,840
- ผมส่งโทรเลขได้ไหม
- ได้ครับ

54
00:05:07,000 --> 00:05:08,000
กรุณาเขียนตรงนี้

55
00:05:08,400 --> 00:05:11,920
พ่อ ลุงจ้าวจะมาถึงพรุ่งนี้เช้า

56
00:05:12,200 --> 00:05:13,280
- จริงหรือ
- ดูนี่สิคะ

57
00:05:13,360 --> 00:05:14,840
จริงหรือ ให้ผมดูหน่อย

58
00:05:15,880 --> 00:05:16,960
บรูซดูมีความสุข

59
00:05:17,520 --> 00:05:21,320
พ่อคะ ลุงจ้าวยังแสดงความยินดี
ที่บรูซได้เป็นแชมป์เต้นชะชะช่าด้วย

60
00:05:21,720 --> 00:05:22,640
จริงหรือ

61
00:05:25,000 --> 00:05:27,480
ลุงจ้าวได้ยินข่าวจากต่างแดน

62
00:05:28,880 --> 00:05:30,840
ผมไม่ได้ดีใจที่ลุง
แสดงความยินดีกับผม

63
00:05:31,120 --> 00:05:33,080
ผมไม่อยากเต้นชะชะช่าอีกต่อไปแล้ว

64
00:05:33,520 --> 00:05:36,480
ตอนนี้ลุงจ้าวกลับมาแล้ว
ผมจะได้เรียนกังฟูอีกครั้ง !

65
00:05:39,840 --> 00:05:40,760
เร็วเข้า

66
00:05:41,800 --> 00:05:43,000
นี่ ทางนี้

67
00:05:43,760 --> 00:05:44,720
มาเร็ว เร็วเข้า

68
00:05:45,520 --> 00:05:46,440
รูห่าย

69
00:05:48,400 --> 00:05:49,840
- ไห่ฉวน
- รูห่าย ฉันคิดถึงนาย

70
00:05:51,840 --> 00:05:52,760
บรูซ

71
00:05:53,720 --> 00:05:54,960
ลุงจ้าว

72
00:05:56,440 --> 00:05:58,920
- กระเป๋าลุงล่ะ
- กระเป๋าเหรอ ลุงไม่มีกระเป๋า

73
00:05:59,240 --> 00:06:02,400
- ผมช่วย
- บรูซโตแล้วจริงๆ

74
00:06:04,720 --> 00:06:06,600
บอกฉันซิว่าที่โรงเรียนเป็นยังไง

75
00:06:06,800 --> 00:06:08,640
ผมทำได้ดีทุกอย่างยกเว้นทำคะแนนดี

76
00:06:08,720 --> 00:06:11,160
ฉันไม่อยากรบกวนพวกนายหรอกนะ

77
00:06:11,840 --> 00:06:15,200
แต่ฉันได้ข่าวบนเรือ...

78
00:06:15,960 --> 00:06:17,840
ว่าบรูซชนะการแข่งเต้นชะชะช่า

79
00:06:19,160 --> 00:06:21,360
- เขาเป็นเด็กมีพรสวรรค์
- นายชมเขาได้

80
00:06:21,560 --> 00:06:24,160
แต่รู้ไหมว่าเขาสร้างปัญหา
ให้เราแค่ไหน

81
00:06:24,800 --> 00:06:25,800
เปล่านะ

82
00:06:30,000 --> 00:06:32,120
ลุงจ้าว ลุงทำอะไรอยู่

83
00:06:33,520 --> 00:06:34,520
จัดของ

84
00:06:35,600 --> 00:06:37,520
มันรกมาก ไปนั่งตรงนั้นเถอะ

85
00:06:41,880 --> 00:06:45,160
บรูซ ทำงานของเธอเสร็จแล้วหรือ

86
00:06:47,840 --> 00:06:49,320
ลุงทำความสะอาดบ้านทำไม

87
00:06:51,320 --> 00:06:52,480
ลุงจะไม่อยู่ที่นี่หรือ

88
00:06:52,880 --> 00:06:56,000
ภรรยาลุงป่วยหนัก ลุงต้องกลับไป
อยู่กับเธอที่อเมริกา

89
00:06:56,200 --> 00:07:01,720
บ้านนี้ไม่มีประโยชน์กับลุงแล้ว

90
00:07:02,720 --> 00:07:03,640
เข้าใจแล้ว

91
00:07:04,440 --> 00:07:06,360
แปลว่าลุงจะไม่อยู่ที่ฮ่องกงใช่ไหม

92
00:07:08,200 --> 00:07:09,200
ผมแค่อยากเรียน

93
00:07:09,600 --> 00:07:12,360
หมัดสกุลหง ฉางฉวน
และหมัดตั๊กแตนจากลุง

94
00:07:12,920 --> 00:07:16,320
บรูซ ครั้งนี้ลุงมาฮ่องกง
โดยผ่านไต้หวัน

95
00:07:17,360 --> 00:07:18,880
ลุงเห็นข่าวเกี่ยวกับ...

96
00:07:19,520 --> 00:07:21,440
ชัยชนะของเธอ
ในหนังสือพิมพ์ไต้หวัน

97
00:07:22,000 --> 00:07:22,920
นั่นเยี่ยมมาก

98
00:07:23,760 --> 00:07:27,520
เต้นชะชะช่ากำลังเป็นที่นิยม
ไม่ใช่แค่ฮ่องกง แต่ในไต้หวันด้วย

99
00:07:27,720 --> 00:07:30,560
มันเป็นที่นิยมแม้แต่ในอเมริกา

100
00:07:32,360 --> 00:07:35,400
ลุงคงจะต้องเรียนจากเธอ

101
00:07:35,680 --> 00:07:38,760
บางที... ลุงอาจหาเงินจากมันได้

102
00:07:40,000 --> 00:07:42,400
แต่ผมไม่อยากเต้นชะชะช่าอีกต่อไปแล้ว

103
00:07:42,720 --> 00:07:43,600
ทำไมล่ะ

104
00:07:44,000 --> 00:07:45,600
ผมอยากเรียนกังฟูจากลุง

105
00:07:48,200 --> 00:07:52,920
บรูซ พ่อเธอเสียเงินไปมาก

106
00:07:53,720 --> 00:07:55,400
เพื่อส่งเธอเรียนโรงเรียนเอกชน

107
00:07:55,480 --> 00:07:57,240
เขาอยากให้เธอได้เรียนภาษาอังกฤษดีๆ

108
00:07:57,640 --> 00:07:59,440
ได้เรียนอะไรที่มีประโยชน์

109
00:08:00,000 --> 00:08:02,000
ทำไมเธอยึดติดกับการเรียนกังฟูนัก

110
00:08:02,560 --> 00:08:03,800
เต้นชะชะช่าเอาไปทำอะไรได้

111
00:08:04,960 --> 00:08:08,160
ผมชนะการแข่งเต้นชะชะช่า
แต่พวกเขาก็ยังดูถูกผม

112
00:08:08,920 --> 00:08:10,280
เรียนภาษาอังกฤษไปทำไม

113
00:08:10,560 --> 00:08:12,400
ผมเขียนเรียงความภาษาอังกฤษได้

114
00:08:13,720 --> 00:08:15,400
แต่พวกเขาเรียกผมว่า "ไอ้ผิวเหลือง"

115
00:08:16,040 --> 00:08:17,600
เลียนแบบภาษาผู้ดีของพวกเขา...

116
00:08:18,240 --> 00:08:19,160
ไปเพื่ออะไร

117
00:08:19,520 --> 00:08:21,200
ผมแค่อยากเรียนกังฟู

118
00:08:22,600 --> 00:08:27,280
เธออยากเรียนกังฟู...
เพื่อต่อสู้หรือ

119
00:08:27,960 --> 00:08:29,920
ใช่ ผมอยาก
ทำให้ชาวต่างชาตินับถือผม

120
00:08:30,200 --> 00:08:32,280
และแสดงให้พวกเขาเห็น
ว่าหมัดผมแกร่งแค่ไหน

121
00:08:32,360 --> 00:08:33,280
บรูซ...

122
00:08:35,440 --> 00:08:36,520
ตั้งแต่เด็ก

123
00:08:37,040 --> 00:08:39,040
เธอสร้างปัญหาให้พ่อเธอมาก

124
00:08:40,840 --> 00:08:43,720
ถ้านั่นคือเหตุผล
เธอก็ไม่ควรเรียนกังฟูเลย

125
00:08:43,880 --> 00:08:46,560
ลุงจ้าว ลุงต้องสอนกังฟูผม

126
00:08:47,240 --> 00:08:50,160
เทคนิคการต่อสู้ของลุง
ดีที่สุดในฮ่องกง

127
00:08:50,480 --> 00:08:51,480
แล้วมันดีตรงไหนล่ะ

128
00:08:52,480 --> 00:08:53,520
เธอไม่เห็นหรือ

129
00:08:54,280 --> 00:08:56,720
ลุงวิ่งไปทั่ว พยายามหาเงินเลี้ยงชีพ

130
00:08:57,640 --> 00:08:58,520
และ...

131
00:09:03,320 --> 00:09:05,960
ภรรยาลุงป่วยหนัก
จนลุงต้องขายบ้านหลังนี้

132
00:09:11,440 --> 00:09:13,400
ลุงจ้าว ผมอยากเอาชนะเขา

133
00:09:14,120 --> 00:09:15,080
ไม่ใช่แค่เพื่อตนเอง

134
00:09:15,800 --> 00:09:17,880
แต่เพื่อเพื่อนร่วมชั้นที่ถูกรังแก

135
00:09:18,520 --> 00:09:20,760
เธออยากเรียนกังฟู
เพื่อการนั้นอย่างเดียวหรือ

136
00:09:21,880 --> 00:09:22,840
ลุงจ้าว บอกผมที

137
00:09:23,480 --> 00:09:28,080
เราเป็นคนจีนน้อยกว่า
คนตะวันตกตาสีฟ้าพวกนั้นหรือ

138
00:09:28,720 --> 00:09:31,360
- ทำไมเขาเรียกเรา...
- ทำไมถามลุงแบบนี้

139
00:09:33,840 --> 00:09:36,720
เธอไม่รู้หรอก เด็กน้อย

140
00:09:38,960 --> 00:09:39,880
ผมรู้

141
00:09:40,480 --> 00:09:41,440
เธอรู้อะไร

142
00:09:43,960 --> 00:09:44,840
บอกลุงมา

143
00:09:45,240 --> 00:09:46,480
พวกอังกฤษหลอกเรา

144
00:09:47,120 --> 00:09:49,480
พวกเขาส่งฝิ่นมาและขายให้จีน

145
00:09:50,520 --> 00:09:52,360
หลินเจ๋อสวีเผาฝิ่นพวกเขา

146
00:09:53,000 --> 00:09:54,360
พวกเขาเลยแบ่งแยกดินแดนเรา

147
00:09:55,840 --> 00:09:58,480
ฮ่องกงกลายเป็น
เมืองขึ้นของอังกฤษได้ยังไงน่ะรึ

148
00:09:58,800 --> 00:09:59,720
ผมรู้

149
00:10:00,600 --> 00:10:02,360
ถ้าพวกเราชาวจีนเข้มแข็ง

150
00:10:03,400 --> 00:10:05,520
ชาวต่างชาติจะกล้ารุกรานเราได้ยังไง

151
00:10:05,920 --> 00:10:08,640
บรูซ ลุงรู้เธอพูดถึงอะไร

152
00:10:09,240 --> 00:10:10,520
แต่เธอคิดว่าเธอเป็นใคร

153
00:10:12,360 --> 00:10:14,560
เธอเปลี่ยนอะไรได้หรือ

154
00:10:15,120 --> 00:10:17,640
ลุงจ้าว ผมแค่อยากแข็งแกร่งขึ้น

155
00:10:18,080 --> 00:10:20,640
ผมคิดถึงเรื่องออกจากโรงเรียน
มาเรียนกับลุงด้วยซ้ำ

156
00:10:22,800 --> 00:10:25,600
ถ้าไม่เชื่อ
ให้ผมพาลุงไปที่แห่งหนึ่ง

157
00:10:26,760 --> 00:10:28,680
ถึงแม้ผมจะเป็นแชมป์ชะชะช่าฮ่องกง

158
00:10:29,040 --> 00:10:30,880
ผมยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป

159
00:10:31,920 --> 00:10:33,120
ในห้องเต้นชะชะช่า

160
00:10:33,520 --> 00:10:34,960
เอาละ กินกันเถอะ บรูซ

161
00:10:35,960 --> 00:10:36,880
หลังมื้อเย็น

162
00:10:38,280 --> 00:10:40,480
ลุงจะไปกับเธอ

163
00:10:41,080 --> 00:10:43,960
ลุงอยากรู้ว่าลุงจะเข้าไป
ด้วยพาสปอร์ตอเมริกาได้ไหม

164
00:10:44,840 --> 00:10:47,000
เออใช่ พาคู่เต้นเธอไปด้วยนะ

165
00:10:47,440 --> 00:10:48,960
- จริงหรือ
- ฉันจะพาเธอไปทั้งคู่

166
00:10:49,080 --> 00:10:50,200
- ลุงพูดจริงหรือ
- จริงสิ

167
00:10:50,280 --> 00:10:51,360
ได้ ผมจะโทรหาเธอ

168
00:11:00,440 --> 00:11:02,040
(ห้องเต้นชะชะช่า)

169
00:11:06,960 --> 00:11:08,680
- เร็วเข้า
- เป็นยังไง

170
00:11:35,280 --> 00:11:36,320
ไปตรงโน้น

171
00:11:42,400 --> 00:11:43,680
นี่

172
00:11:44,120 --> 00:11:45,440
- บรูซ
- แกต้องการอะไร

173
00:11:46,720 --> 00:11:49,400
พวกแกเต้นได้ดี ฉันอยากเรียนด้วย

174
00:11:50,600 --> 00:11:52,360
บรูซ ไปกันเถอะ
ฉันไม่อยากเต้นแล้ว

175
00:11:52,440 --> 00:11:55,720
กลับทำไม เราอยู่ที่นี่แล้ว
มาสนุกกันเถอะ

176
00:11:56,360 --> 00:11:58,120
บรูซ ลี ถ้าแกรู้ว่าอะไรดีกับแก

177
00:11:58,240 --> 00:12:00,800
แกจะไปจากที่นี่ทันที
และพาสาวจีนของแกออกไปด้วย

178
00:12:00,880 --> 00:12:02,720
เหรอ แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ

179
00:12:03,400 --> 00:12:06,080
- บรูซ ไปที่อื่นกันเถอะ
- ไปรอฉันตรงนั้น

180
00:12:07,120 --> 00:12:08,760
เธอบอกว่าจะไม่ต่อสู้ไง

181
00:12:08,880 --> 00:12:11,760
- ฉันไม่ได้หาเรื่อง พวกมันเริ่มก่อน
- ระวังตัวนะ

182
00:12:12,080 --> 00:12:13,000
รอก่อนนะ

183
00:12:15,920 --> 00:12:16,800
ฉันจะแสดงให้ดู

184
00:12:21,520 --> 00:12:22,480
ระวัง บรูซ

185
00:12:23,400 --> 00:12:25,040
เสี่ยวหมาน อย่าไปตรงนั้น

186
00:12:34,120 --> 00:12:35,040
จับมัน

187
00:12:36,280 --> 00:12:37,480
ปล่อย อย่าแตะต้องตัวฉัน

188
00:12:38,720 --> 00:12:41,160
อยู่ตรงนี้ อย่าขยับ
บรูซมั่นใจในตัวเองมากเกินไป

189
00:12:46,000 --> 00:12:46,920
บรูซ

190
00:13:07,000 --> 00:13:08,680
แกเป็นใคร สนใจเรื่องของตัวเองเถอะ

191
00:13:08,960 --> 00:13:10,240
นี่เป็นเรื่องของฉัน

192
00:13:11,120 --> 00:13:12,840
เข้ามาทีละคน ถ้าพวกแกแน่พอ

193
00:13:12,960 --> 00:13:15,760
แกหาเรื่องคนอายุน้อยกว่าได้ยังไง

194
00:13:17,280 --> 00:13:20,160
พวกแกทำให้ฉันไม่มีทางเลือก
นอกจากลงมือสั่งสอน

195
00:13:20,560 --> 00:13:21,480
เตรียมตัว

196
00:13:29,280 --> 00:13:30,960
บรูซ มาเอาเพื่อนไป
แล้วไปเสีย

197
00:13:31,720 --> 00:13:32,640
เร็ว !

198
00:13:37,480 --> 00:13:39,000
ลุงจ้าว ระวังมีด !

199
00:13:42,920 --> 00:13:45,160
- เกิดอะไรขึ้น
- ยอดมากเลย ลุงจ้าว

200
00:13:48,200 --> 00:13:49,200
จ้าว นั่นคุณหรือ

201
00:13:49,880 --> 00:13:51,320
ผมไม่เจอคุณหลายปีแล้ว

202
00:13:51,880 --> 00:13:53,600
เป็นเกียรติมาก

203
00:13:54,160 --> 00:13:55,120
ที่ได้พบคุณที่นี่

204
00:13:57,120 --> 00:13:59,360
พาเพื่อนๆ ของคุณไปดื่มชา
ที่ห้องส่วนตัวของเราสิ

205
00:13:59,440 --> 00:14:00,400
แปลกนะ

206
00:14:01,520 --> 00:14:04,160
คุณดูไม่เหมือนลูกหลาน
ชาวต่างชาติสักนิด

207
00:14:05,000 --> 00:14:09,840
คุณเปิดห้องเต้นรำแต่ไม่อนุญาต
ให้คนจีนเข้ามาได้ยังไง

208
00:14:10,520 --> 00:14:13,160
คุณจ้าว คุณพูดถูก

209
00:14:13,840 --> 00:14:15,040
แต่ผมจำเป็น

210
00:14:15,600 --> 00:14:18,200
อันที่จริง ชะชะช่า
เป็นรูปแบบการเต้นของต่างชาติ

211
00:14:18,400 --> 00:14:20,160
เราคนจีนไม่รู้ว่าเต้นยังไง

212
00:14:21,280 --> 00:14:23,680
นอกจากนี้ ผู้ถือหุ้นส่วนใหญ่ของเรา
เป็นชาวต่างชาติ

213
00:14:23,760 --> 00:14:25,400
- ก็เลย...
- ก็เลยทำไม

214
00:14:26,160 --> 00:14:27,440
คุณตาบอดหรือ

215
00:14:27,800 --> 00:14:29,520
ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์หรือยังไง

216
00:14:29,760 --> 00:14:30,920
สองคนที่ยืนอยู่ตรงนี้

217
00:14:32,240 --> 00:14:33,720
บรูซ ลีและชิน เสี่ยวหมาน

218
00:14:34,560 --> 00:14:36,840
เป็นแชมป์ชะชะช่า
ระดับมัธยมปลายฮ่องกง

219
00:14:38,040 --> 00:14:39,480
อย่างนี้พวกเขาเข้ามาได้ไหม

220
00:14:39,760 --> 00:14:40,960
- ได้ไหม
- ได้ครับ ได้...

221
00:14:41,040 --> 00:14:42,880
ผมจะคุยกับท่านประธาน

222
00:14:43,360 --> 00:14:44,920
- เชิญ
- ขอบคุณค่ะ

223
00:14:46,080 --> 00:14:47,040
เข้ามาสิ

224
00:14:49,480 --> 00:14:50,440
เชิญนั่ง

225
00:14:54,240 --> 00:14:55,680
จะดื่มอะไรไหม

226
00:14:56,720 --> 00:14:58,040
- กาแฟแล้วกันค่ะ
- ได้

227
00:14:58,160 --> 00:14:59,320
กาแฟสามถ้วยครับ

228
00:15:00,840 --> 00:15:02,160
ดื่มกาแฟแล้วก็ผ่อนคลายเถอะ

229
00:15:04,440 --> 00:15:07,160
ไม่มีคุณ บรูซคงได้รับบาดเจ็บ

230
00:15:09,920 --> 00:15:12,200
ฉันแค่บังเอิญไปอยู่ในการต่อสู้

231
00:15:15,520 --> 00:15:17,600
บรูซ ทำไมไม่แนะนำลุงให้เธอรู้จักล่ะ

232
00:15:18,880 --> 00:15:20,840
ใช่ เสี่ยวหมาน

233
00:15:21,360 --> 00:15:23,240
นี่คือลุงจ้าว ฉันพูดถึงเขาบ่อยๆ

234
00:15:23,320 --> 00:15:24,560
อาจารย์จ้าว รูห่าย

235
00:15:25,280 --> 00:15:26,600
เขาเป็นเพื่อนของพ่อฉัน

236
00:15:27,600 --> 00:15:29,440
และอาจารย์สอนศิลปะการต่อสู้
คนแรกของฉัน

237
00:15:31,000 --> 00:15:32,520
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ลุงจ้าว

238
00:15:32,800 --> 00:15:34,160
ไม่จำเป็นหรอก นั่งลงเถอะ

239
00:15:36,080 --> 00:15:37,880
ทำไมเธอไม่บอกฉันให้เร็วกว่านี้

240
00:15:38,440 --> 00:15:41,240
- กาแฟค่ะ
- ลุงจ้าว ในเมื่อลุงอยู่ที่นี่

241
00:15:41,640 --> 00:15:43,640
สอนท่าที่ลุงเพิ่งใช้ให้ผมทีสิ

242
00:15:43,800 --> 00:15:45,320
- สอนอะไรนะ
- นี่ไง

243
00:15:47,400 --> 00:15:49,400
บรูซ ฟังนะ

244
00:15:50,560 --> 00:15:52,440
ลุงไม่เคยสอนอะไรเธอมากมายมาก่อน

245
00:15:53,040 --> 00:15:55,200
ลุงไม่ได้อยากสอนศิลปะการต่อสู้
ให้เธอด้วยซ้ำ

246
00:15:55,840 --> 00:15:58,160
ทำไมล่ะคะ เขารักศิลปะการต่อสู้

247
00:15:58,560 --> 00:16:00,480
ฉันไม่อยากให้เขาหลงผิด

248
00:16:01,600 --> 00:16:02,600
ลุงจ้าว

249
00:16:03,280 --> 00:16:05,520
ลุงอยู่ต่างประเทศมาตลอดหลายปี

250
00:16:06,080 --> 00:16:07,520
ส่วนใหญ่ลุงมาเยี่ยมแค่ช่วงสั้นๆ

251
00:16:07,600 --> 00:16:09,160
ตอนที่ลุงมาถึง ผมบอกลุง

252
00:16:09,680 --> 00:16:12,120
ว่าผมถูกรังแก แต่ลุงไม่เชื่อ

253
00:16:12,680 --> 00:16:16,000
ผมบอกลุงว่าผมเป็นแชมป์ชะชะช่า
แต่ก็ยังเข้าห้องเต้นรำไม่ได้

254
00:16:16,200 --> 00:16:17,840
ลุงเห็นไหมว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น

255
00:16:18,360 --> 00:16:19,800
ลุงเห็นแล้ว

256
00:16:20,880 --> 00:16:23,440
เจ้าบ้าพวกนั้นตั้งใจหาเรื่องเธอ

257
00:16:23,960 --> 00:16:25,120
ใช่

258
00:16:25,800 --> 00:16:27,480
ถ้าผมมีวิชากังฟูของลุง

259
00:16:27,800 --> 00:16:29,600
พวกนั้นคงไม่กล้าดูถูกผมอีก

260
00:16:33,160 --> 00:16:34,160
บรูซ

261
00:16:35,720 --> 00:16:37,720
มันไม่ง่ายเลยสำหรับพ่อของเธอ

262
00:16:38,840 --> 00:16:39,880
ฟังนะ

263
00:16:41,400 --> 00:16:43,360
เขาอยากให้เธอมีการศึกษาที่ดี

264
00:16:43,960 --> 00:16:47,000
เป็นสุภาพบุรุษ
เป็นคนที่มีคนนับถือมากกว่าเขา

265
00:16:48,040 --> 00:16:50,440
พ่อเธอเลยไม่อยากให้เธอ
เรียนศิลปะการต่อสู้

266
00:16:51,280 --> 00:16:52,120
ลุงจ้าว

267
00:16:52,800 --> 00:16:54,960
ผมรู้ตั้งแต่เด็ก
ว่าผมไม่ใช่เด็กเรียน

268
00:16:55,640 --> 00:16:56,680
ผมรักศิลปะการต่อสู้

269
00:16:58,240 --> 00:17:00,600
ผมหมดความสนใจ
แม้แต่กับการเต้นชะชะช่า

270
00:17:01,800 --> 00:17:02,840
ทำไม

271
00:17:04,400 --> 00:17:06,000
ทำไมเธออยากเรียนศิลปะการต่อสู้

272
00:17:06,200 --> 00:17:07,560
มันไม่มีอนาคต

273
00:17:07,680 --> 00:17:09,800
ลุงเรียนศิลปะการต่อสู้มาตลอดชีวิต

274
00:17:09,960 --> 00:17:11,960
แต่ก็ยังต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ

275
00:17:12,720 --> 00:17:14,640
ฟังนะ ในโลกทุกวันนี้

276
00:17:15,440 --> 00:17:18,560
รู้ศิลปะการต่อสู้ไม่ได้แปลว่า
แกจะร่ำรวยหรือแข็งแรง

277
00:17:19,560 --> 00:17:21,000
ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ส่วนใหญ่

278
00:17:21,440 --> 00:17:24,720
บาดเจ็บทั้งร่างกายและจิตใจ

279
00:17:29,800 --> 00:17:31,040
เธออาจไม่เข้าใจ

280
00:17:32,320 --> 00:17:35,400
แต่ผมก็ยังอยากเรียน
ศิลปะการต่อสู้อยู่ดี

281
00:17:36,080 --> 00:17:37,040
แค่เพื่อต่อสู้หรือ

282
00:17:38,720 --> 00:17:39,680
จะว่าอย่างนั้นก็ได้

283
00:17:40,760 --> 00:17:42,920
ลุงจ้าวคะ ถ้าเขาทุ่มเทตั้งใจ

284
00:17:43,520 --> 00:17:46,720
เขาสามารถเป็นที่หนึ่งได้
อย่างเต้นชะชะช่า

285
00:17:47,160 --> 00:17:49,360
เขาเป็นแชมป์ในเวลาไม่ถึงปี

286
00:17:49,480 --> 00:17:50,560
พอเถอะ เสี่ยวหมาน

287
00:17:51,280 --> 00:17:52,960
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเต้นชะชะช่าแล้ว

288
00:17:53,160 --> 00:17:54,520
ไม่ต้องพูดถึงโรงเรียนด้วย

289
00:17:55,200 --> 00:17:56,240
ฉันไม่ชอบ

290
00:17:58,600 --> 00:18:01,320
ทำตัวให้สุภาพเวลาพูดกับผู้หญิง

291
00:18:06,880 --> 00:18:08,160
หนูเข้าใจว่าเขารู้สึกยังไง

292
00:18:09,280 --> 00:18:11,240
เขาอึดอัดมาสักระยะแล้วค่ะ

293
00:18:11,840 --> 00:18:15,080
เขาถูกรังแกมานาน
ตั้งแต่ตอนเขาได้เข้าโรงเรียนเอกชน

294
00:18:15,480 --> 00:18:17,600
วันที่เราชนะการแข่งเต้นชะชะช่า

295
00:18:18,280 --> 00:18:20,960
แบลร์และนักเรียนต่างชาติบางคน
รุมซ้อมเขา

296
00:18:21,680 --> 00:18:24,720
ครูชาวต่างชาติไม่ดุพวกเขา
เธอแค่เรียกบรูซ...

297
00:18:24,800 --> 00:18:25,880
ว่าเป็นตัวปัญหา

298
00:18:27,200 --> 00:18:30,840
เธอเรียกเขาว่าขี้หนู
และชื่อไม่ดีต่างๆ นานา

299
00:18:35,400 --> 00:18:38,120
ใช่แล้ว มีคนมากมายในฮ่องกง

300
00:18:39,440 --> 00:18:41,120
ที่รู้สึกโกรธแค้น

301
00:18:42,080 --> 00:18:43,080
อยู่ภายในใจ

302
00:18:44,520 --> 00:18:46,040
แต่เราทำอะไรได้ล่ะ

303
00:18:48,360 --> 00:18:51,360
ตอนนี้เธอโตเป็นหนุ่มแล้ว

304
00:18:52,280 --> 00:18:56,120
ฉันบอกเธอได้ว่าในโลกนี้มีอะไรมากมาย
ที่เธอเปลี่ยนแปลงไม่ได้

305
00:18:57,080 --> 00:18:58,520
เธอต้องเรียนรู้ที่จะทนรับมัน

306
00:18:59,240 --> 00:19:00,200
ผมทำไม่ได้

307
00:19:02,200 --> 00:19:04,120
ผู้คนในฮ่องกงเหมือนเด็กกำพร้า

308
00:19:04,680 --> 00:19:06,240
ถูกตัดจากรากเหง้า

309
00:19:06,960 --> 00:19:08,080
เราบอกว่าเป็นคนจีน

310
00:19:08,680 --> 00:19:10,360
แต่ประเทศจีนก็ดูแลเราไม่ได้

311
00:19:11,640 --> 00:19:12,840
เราบอกว่าเป็นคนอังกฤษ

312
00:19:13,240 --> 00:19:14,960
แต่คนอังกฤษเอาดินแดนเราไป

313
00:19:15,560 --> 00:19:17,080
และทำกับเราเหมือนเราเป็นทาส

314
00:19:17,480 --> 00:19:18,440
ผมรับไม่ได้

315
00:19:19,800 --> 00:19:21,240
ไม่ว่าลุงจะสอนผมหรือไม่

316
00:19:22,040 --> 00:19:23,760
ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเรียนกังฟู

317
00:19:27,160 --> 00:19:29,840
พอแล้ว พักก่อนเถอะ
กี่ทุ่มแล้ว ไปกันเถอะ

318
00:19:30,200 --> 00:19:32,880
มาเถอะ เหงื่อออกเต็มไปหมด
มาเช็ดตัวให้แห้ง

319
00:19:34,000 --> 00:19:35,360
- พ่อ แม่
- พักให้ตัวแห้ง

320
00:19:35,800 --> 00:19:37,440
- กลับมาแล้ว
- ยังไม่นอนเหรอ

321
00:19:38,600 --> 00:19:40,840
จ้าว ขอบใจที่พาบรูซมาส่ง

322
00:19:41,480 --> 00:19:42,480
ไม่เป็นไร

323
00:19:43,280 --> 00:19:44,960
ฉันพาบรูซไปเล่นสนุก

324
00:19:45,040 --> 00:19:47,160
แน่นอนว่าฉันต้องดูแลเขา

325
00:19:48,440 --> 00:19:50,480
กินอะไรมาหรือยัง
ฉันจะไปเอามาให้

326
00:19:50,560 --> 00:19:51,920
- ไม่เป็นไร
- เรากินแล้ว

327
00:19:52,000 --> 00:19:53,920
เราเพิ่งกลับมาจากร้านกาแฟ

328
00:19:54,560 --> 00:19:55,720
เรากินขนมกัน

329
00:19:56,440 --> 00:19:59,000
เราพาเสี่ยวหมานไปส่งบ้านก่อน
แล้วจึงมาที่นี่

330
00:19:59,080 --> 00:20:01,160
นั่งสิ เชิญนั่งก่อน

331
00:20:01,760 --> 00:20:04,640
เธอไปเถอะ ฉันมีเรื่องต้องคุย
กับพ่อและแม่ของเธอ

332
00:20:04,760 --> 00:20:06,200
ได้ งั้นผมไปนอนแล้ว

333
00:20:06,280 --> 00:20:08,440
เชิญนั่งสิ

334
00:20:08,800 --> 00:20:10,000
ฉันจะไปยกชามาให้

335
00:20:12,720 --> 00:20:13,720
นั่งสิ

336
00:20:21,960 --> 00:20:24,840
ฉันแค่อยากบอกนายว่าบรูซ...

337
00:20:25,840 --> 00:20:28,960
ตัดสินใจ

338
00:20:29,760 --> 00:20:30,840
จะเรียนศิลปะการต่อสู้

339
00:20:32,040 --> 00:20:32,960
อย่างนั้นหรือ

340
00:20:34,280 --> 00:20:37,000
ไห่ฉวน นายเคยไม่ต้องการให้เขา
เรียนศิลปะการต่อสู้

341
00:20:37,520 --> 00:20:38,720
และฉันเห็นด้วยกับนาย

342
00:20:39,040 --> 00:20:39,960
เราปฏิเสธไม่ได้

343
00:20:40,280 --> 00:20:42,680
ว่าเพราะนายเป็นนักแสดง
และฉันเป็นอาจารย์สอนกังฟู

344
00:20:43,080 --> 00:20:44,640
เราทั้งคู่ต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีพ

345
00:20:44,760 --> 00:20:46,400
แล้วเขาจะเรียนกังฟูไปเพื่ออะไร

346
00:20:47,880 --> 00:20:49,680
แต่คืนนี้ฉันคุยกับเขา

347
00:20:50,720 --> 00:20:54,600
เด็กคนนี้มีแต่ศิลปะการต่อสู้ภายในใจ

348
00:20:56,480 --> 00:20:57,320
ครั้งนี้

349
00:20:57,960 --> 00:20:59,720
ฉันเกรงว่าฉันจะเปลี่ยนใจเขาไม่ได้

350
00:21:01,280 --> 00:21:02,120
รูห่าย

351
00:21:03,560 --> 00:21:06,920
ถ้าบรูซมุ่งมั่นกับการเรียนได้

352
00:21:07,800 --> 00:21:09,000
ด้วยสมองแบบเขานะ...

353
00:21:10,320 --> 00:21:11,800
ฉันไม่ได้พูดเพราะว่าเขาเป็นลูกฉัน

354
00:21:11,880 --> 00:21:14,520
แต่ฉันจะไม่แปลกใจเลย
ถ้าเขาได้รางวัลโนเบล

355
00:21:16,960 --> 00:21:18,360
- รางวัลโนเบลหรือ
- ใช่

356
00:21:19,640 --> 00:21:21,280
ไม่พูดเกินไปหน่อยหรือ

357
00:21:22,160 --> 00:21:23,360
ไม่ ฉันไม่ได้พูดเกินจริง

358
00:21:24,360 --> 00:21:28,120
แต่เด็กคนนี้แค่ไม่อยากเรียนสักนิด

359
00:21:28,520 --> 00:21:30,880
เขากลับมาบ้านทุกวัน
มีรอยฟกช้ำและเลือดออก

360
00:21:31,200 --> 00:21:32,400
มันทำให้ฉันโกรธมาก

361
00:21:34,000 --> 00:21:37,440
เขาว่าพ่อจะรู้จักลูกชายตัวเองดี

362
00:21:39,560 --> 00:21:41,920
ฉันถามหน่อย
นายรู้จักลูกชายตัวเองจริงๆ หรือ

363
00:21:42,760 --> 00:21:44,680
เขาเป็นลูกชายฉัน
ฉันรู้จักเขาดีแน่นอน

364
00:21:44,920 --> 00:21:46,040
นายไม่รู้จักเขาดีหรอก

365
00:21:48,800 --> 00:21:51,000
พูดตามจริง บรูซเป็นเด็กฉลาด

366
00:21:51,640 --> 00:21:54,000
เมื่อเขาตั้งใจจะทำอะไรแล้ว
เขาทำเต็มที่

367
00:21:54,160 --> 00:21:56,800
เขาเรียนรู้เร็ว เร็วกว่าทุกๆ คน

368
00:21:57,560 --> 00:21:59,960
ใช่ อย่างการเต้นชะชะช่านั่น

369
00:22:00,360 --> 00:22:02,360
นายคิดว่าทำไมเขาถึงอยากเรียน

370
00:22:03,200 --> 00:22:05,040
ไห่ฉวน นายไม่รู้ใช่ไหม

371
00:22:05,680 --> 00:22:10,080
ฉันจะบอกให้ นั่นเพราะเพื่อน
ชาวต่างชาติดูถูกเขา

372
00:22:10,360 --> 00:22:13,000
เขาอยากแสดงให้พวกนั้นเห็น
ว่าเขาเก่งแค่ไหน

373
00:22:14,520 --> 00:22:17,800
แต่บรูซไม่ได้ทุ่มเทให้กับสิ่งเดียว

374
00:22:18,440 --> 00:22:20,880
คืออย่างนี้ เขาชนะการแข่ง

375
00:22:21,000 --> 00:22:21,960
- ใช่ไหม
- ใช่ค่ะ

376
00:22:22,080 --> 00:22:23,800
ตอนนี้เขาไม่อยากเต้นอีกแล้ว

377
00:22:23,880 --> 00:22:25,920
นี่คือสิ่งที่นายไม่เข้าใจ
เกี่ยวกับเขา

378
00:22:26,080 --> 00:22:27,760
รู้ไหมคืนนี้เราไปที่ไหนมา

379
00:22:27,880 --> 00:22:29,680
ฉันไปเห็นการต่อสู้มา

380
00:22:31,280 --> 00:22:33,240
เห็นไหม บรูซมีเรื่องอีกแล้ว

381
00:22:33,600 --> 00:22:34,520
ไม่เอาน่า

382
00:22:35,920 --> 00:22:37,880
เขาไม่ได้เป็นคนเริ่ม

383
00:22:38,200 --> 00:22:40,560
แต่เป็นเด็กนักเรียนต่างชาติ
จากโรงเรียนเอกชน

384
00:22:40,640 --> 00:22:42,640
พวกนั้นฉีกหน้าเขา ทำเหมือนเขาไร้ค่า

385
00:22:50,080 --> 00:22:51,040
ไห่ฉวน

386
00:22:55,480 --> 00:22:56,800
ฉันรู้สึกว่า...

387
00:22:58,080 --> 00:23:00,640
เราควรคิดจริงจังเรื่องที่จะให้เขา

388
00:23:01,200 --> 00:23:04,280
มีอาจารย์สอนกังฟูที่เหมาะสม

389
00:23:06,080 --> 00:23:07,080
- อะไรนะ
- เดี๋ยวก่อน

390
00:23:11,080 --> 00:23:12,080
รูห่าย

391
00:23:12,800 --> 00:23:17,320
ถ้าบรูซจะเรียนศิลปะการต่อสู้

392
00:23:19,600 --> 00:23:21,920
นายควรเป็นคนสอนเขา

393
00:23:23,960 --> 00:23:25,080
พูดตามตรง...

394
00:23:27,000 --> 00:23:29,240
ถ้าบรูซอยากเข้าสู่วิถีกังฟูจริงๆ

395
00:23:30,080 --> 00:23:31,280
ฉันก็สอนเขาไม่ได้

396
00:23:31,800 --> 00:23:34,200
ฉันมีเรื่องต้องดูแลที่อเมริกา

397
00:23:34,520 --> 00:23:38,000
นอกจากนี้ ภรรยาฉันป่วย
ฉันต้องดูแลเธอ

398
00:23:38,240 --> 00:23:43,080
อีกอย่าง ฉันไม่ใช่
อาจารย์สอนกังฟูระดับสูงในฮ่องกง

399
00:23:43,920 --> 00:23:49,320
ฉันจึงต้องแนะนำเขาให้กับ
สุดยอดอาจารย์วิชาหวิงชุน อาจารย์ยิป

400
00:24:04,320 --> 00:24:05,320
ลุงจ้าว

401
00:24:07,840 --> 00:24:08,960
วันนี้ลุงตื่นเช้า

402
00:24:09,440 --> 00:24:11,360
ลุงไม่ได้จะกลับอเมริกาเร็วๆ นี้หรือ

403
00:24:11,600 --> 00:24:14,720
ระหว่างที่ลุงยังอยู่ที่นี่ ผมอยาก
เรียนท่าบางท่าจากลุง

404
00:24:17,680 --> 00:24:19,400
ก็ได้ ไปฝึกการยืนสมาธิ

405
00:24:20,720 --> 00:24:21,680
ได้ครับ

406
00:24:31,080 --> 00:24:33,680
เธอต้องฝึกทุกเช้า

407
00:24:34,360 --> 00:24:35,560
ห้ามขาดแม้แต่วันเดียว

408
00:24:37,840 --> 00:24:38,720
ผมรู้

409
00:24:39,080 --> 00:24:41,240
แต่ผมอยากเรียนอะไร
ที่ใช้ได้จริงกว่านี้

410
00:24:42,200 --> 00:24:44,000
อย่างที่ลุงทำที่ห้องเต้นชะชะช่า

411
00:24:44,160 --> 00:24:46,560
ลุงจัดการกับผู้ชายทั้งกลุ่มได้ง่ายๆ

412
00:24:47,080 --> 00:24:48,840
เธอกังวลเกินไป ผ่อนคลาย

413
00:24:50,560 --> 00:24:54,040
ความกังวลเป็นจุดพลาดสำคัญ
เวลาฝึกฝนกังฟู

414
00:24:54,800 --> 00:24:55,760
ผมกังวล

415
00:24:56,320 --> 00:24:58,000
ใครจะสอนผมถ้าลุงไปแล้ว

416
00:24:59,080 --> 00:25:02,160
ลุงจ้าว ถ้าผมถูกโจมตี
จากทั้งซ้ายและขวา

417
00:25:02,720 --> 00:25:03,840
ผมควรตอบโต้ยังไง

418
00:25:04,240 --> 00:25:05,600
เอาละ ในการต่อสู้จริง

419
00:25:07,480 --> 00:25:10,120
เมื่อศัตรูเตะเธอด้วยขาขวา

420
00:25:10,680 --> 00:25:12,600
เธอควรป้องกันด้วยมือซ้าย

421
00:25:12,800 --> 00:25:13,880
ในเวลาเดียวกัน

422
00:25:14,400 --> 00:25:16,720
เธอควรเตะข้อเท้าเขาด้วยขาขวา

423
00:25:20,080 --> 00:25:21,000
อย่างนั้น

424
00:25:21,880 --> 00:25:23,920
ศัตรูของเธอจะล้มลงหรือสะดุด

425
00:25:24,120 --> 00:25:25,040
บรูซ

426
00:25:26,160 --> 00:25:28,240
ถ้าเธออยากเชี่ยวชาญ
เทคนิคนี้จริงๆ

427
00:25:29,200 --> 00:25:31,840
เวลาไม่กี่วันไม่เพียงพอ
หรือแม้แต่ปีสองปี

428
00:25:33,000 --> 00:25:34,680
นอกจากความเข้าใจที่ลึกซึ้ง...

429
00:25:36,120 --> 00:25:38,360
เกี่ยวกับกังฟู

430
00:25:39,280 --> 00:25:40,960
เธอต้องมีความตั้งใจแรงกล้า

431
00:25:42,040 --> 00:25:43,160
ถ้าไม่

432
00:25:43,760 --> 00:25:47,400
ความพยายามทั้งหมดของเธอ
ที่จะเรียนกังฟูก็สูญเปล่า

433
00:25:50,000 --> 00:25:51,560
ลุงจ้าว ผมสาบาน

434
00:25:52,000 --> 00:25:54,280
ถ้าผมไม่พยายามอย่างหนัก
เพื่อเรียนกังฟู ผมจะ...

435
00:25:55,600 --> 00:25:57,160
เธอต้องไม่สาบานแบบนั้น

436
00:25:58,400 --> 00:26:02,520
ในวิถีกังฟู มีคำกล่าวไว้ว่า
ครูสอน และลูกศิษย์เรียน

437
00:26:04,440 --> 00:26:07,120
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเธอ

438
00:26:08,160 --> 00:26:11,200
ว่าเธอจะประสบความความสำเร็จ
ในอนาคตหรือไม่

439
00:26:21,600 --> 00:26:25,640
แบลร์ นายรู้หรือเปล่าว่าบรูซ ลี
ได้เกรดเอฟเป็นกระบุงตอนปลายภาค

440
00:26:25,720 --> 00:26:28,800
ครูอิงกริดบอกว่าเขาควรคิด
เรื่องย้ายหรือเลิกเรียนได้แล้ว

441
00:26:29,800 --> 00:26:33,440
ถึงอย่างนั้น ฉันจะสอนบทเรียนเขา
ต่อหน้าครูและนักเรียนทุกคน

442
00:26:33,960 --> 00:26:37,600
ชิน เสี่ยวหมานว่าครู
สอนศิลปะการต่อสู้เขามาจากอเมริกา

443
00:26:37,720 --> 00:26:39,160
ฉันเดาว่าเธอคงแพ้

444
00:26:39,440 --> 00:26:41,560
ฉันขอให้โค้ชมวยกลับมาสอนฉันได้

445
00:26:41,680 --> 00:26:45,000
ฉันชื่นชมเธอจริงๆ แต่ฉันไม่อยาก
เห็นเธอเสียเวลากับเรื่องพวกนี้

446
00:26:45,080 --> 00:26:47,560
- จนกว่าบรูซจะก้มหัวให้ฉัน
- แบลร์ สัญญากับฉัน

447
00:26:48,000 --> 00:26:49,280
เธอกำลังจะเรียนจบ

448
00:26:49,560 --> 00:26:51,600
หลังเรียนจบ ฉันอยากไปอเมริกา
หรืออังกฤษกับเธอ

449
00:26:51,680 --> 00:26:54,360
เราจะไม่ลดตัวลงไปอยู่
ระดับเดียวกับกุ๊ยพวกนั้นอีกนะ

450
00:26:54,920 --> 00:26:57,320
นี่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น
มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรี

451
00:26:57,400 --> 00:26:59,240
ก็ได้ ไปเถอะ ขึ้นรถกัน

452
00:27:00,840 --> 00:27:01,800
ระวัง

453
00:27:26,240 --> 00:27:27,280
อย่าเป็นแบบนี้สิ

454
00:27:27,680 --> 00:27:29,080
เราจะหาทางได้

455
00:27:29,800 --> 00:27:31,280
ถึงจุดนี้

456
00:27:32,240 --> 00:27:33,440
ผมจะทำอะไรได้อีก

457
00:27:35,200 --> 00:27:37,960
บรูซสอบตก

458
00:27:40,240 --> 00:27:43,280
ครูอิงกริดพูดเรื่องเขา
ในที่ประชุมผู้ปกครองวันนี้

459
00:27:46,480 --> 00:27:47,920
เราจะทำยังไงเรื่องบรูซ

460
00:27:49,320 --> 00:27:50,840
ปล่อยให้เขาสอบตกไปเรื่อยๆ หรือ

461
00:27:52,480 --> 00:27:53,560
ไม่ได้

462
00:27:54,720 --> 00:27:56,240
เราต้องคิดทำอะไรสักอย่าง

463
00:27:57,520 --> 00:27:59,200
เราจะทำอะไรได้คะ

464
00:27:59,920 --> 00:28:01,640
คุณไม่เห็นหรือว่าผมกำลังคิดอยู่

465
00:28:02,400 --> 00:28:04,080
เราแค่กำลังเตรียมพร้อม

466
00:28:04,480 --> 00:28:06,240
สำหรับหมัดสุดท้าย

467
00:28:09,240 --> 00:28:11,360
ลุงจ้าว ลุงนี่น่าทึ่งจริงๆ

468
00:28:12,240 --> 00:28:13,800
หมัดของลุงทรงพลัง

469
00:28:14,360 --> 00:28:16,960
ใช่ มันควรเป็นอย่างนั้น

470
00:28:17,720 --> 00:28:19,880
เรียนรู้ไปทีละนิดจากจุดเริ่มต้น

471
00:28:41,360 --> 00:28:43,440
ตีหนึ่งครึ่งแล้ว
เขายังซ้อมอยู่อีกหรือ

472
00:28:55,360 --> 00:28:57,920
มันเลยเที่ยงคืนแล้ว
เขาทำบ้าอะไรอยู่

473
00:29:00,480 --> 00:29:01,480
ไปกันเถอะ

474
00:29:05,560 --> 00:29:07,120
ชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้

475
00:29:07,520 --> 00:29:09,920
เป็นผู้นำประเทศของเขา

476
00:29:10,040 --> 00:29:13,560
อดทนต่อระเบิดของฮิตเลอร์
ในเวลาสำคัญของประวัติศาสตร์อังกฤษ

477
00:29:14,680 --> 00:29:16,080
เราควรจดจำชื่อของเขา

478
00:29:16,760 --> 00:29:17,760
ชื่อของเขาคือ...

479
00:29:19,480 --> 00:29:21,040
วินสตัน เชอร์ชิล

480
00:29:22,320 --> 00:29:23,920
วินสตัน เชอร์ชิล

481
00:29:33,160 --> 00:29:34,520
ชั้นเรียนเลิกแล้วหรือครับ

482
00:29:36,080 --> 00:29:37,320
ยัง นั่งลงสิ

483
00:29:41,480 --> 00:29:43,400
ครูอิงกริด บรูซ ลีละเมอค่ะ

484
00:30:10,280 --> 00:30:11,320
พระเจ้า

485
00:30:13,360 --> 00:30:14,360
นี่คืออะไร

486
00:30:15,040 --> 00:30:17,080
พอแล้ว เธอมันไร้การศึกษา

487
00:30:18,600 --> 00:30:22,120
เธอทำไม่ได้แม้แต่จะเคารพ
วีรบุรุษของชาติเรา...

488
00:30:24,400 --> 00:30:25,320
นี่มันเกินไปแล้ว

489
00:30:30,000 --> 00:30:31,440
ผมเกลียดกลิ่นยาสูบ

490
00:30:32,920 --> 00:30:34,080
มันทำให้ผมรู้สึกแย่

491
00:30:41,480 --> 00:30:42,480
หยุดนะ !

492
00:31:29,680 --> 00:31:30,760
ไห่ฉวน

493
00:31:31,440 --> 00:31:32,640
ตื่น ตื่นค่ะ

494
00:31:34,040 --> 00:31:35,840
ไปบอกให้ลูกชายคุณกลับบ้านได้แล้ว

495
00:31:35,960 --> 00:31:38,400
กี่ทุ่มแล้ว ตีสอง !
เขายังฝึกอยู่หรือ

496
00:31:38,920 --> 00:31:42,000
ไปพาเขากลับบ้าน
ไม่ต้องให้เขาฝึกแล้ว

497
00:31:43,760 --> 00:31:46,640
ไม่เอาน่า
คุณก็รู้ว่านิสัยบรูซเป็นยังไง

498
00:31:47,440 --> 00:31:50,320
ถ้าเขาไม่อยากทำอะไร เขาจะไม่ทำ

499
00:31:50,440 --> 00:31:52,200
ถึงคุณจะถือมีดจ่อคอเขาก็ตาม

500
00:31:52,280 --> 00:31:55,040
แต่ถ้าเขาอยากทำอะไร
คุณก็หยุดเขาไม่ได้

501
00:31:55,560 --> 00:31:58,600
- ถึงคุณจะเอาปืนจ่อหัวเขา
- นี่ตีสองแล้ว และเขายังไม่นอน

502
00:32:00,320 --> 00:32:02,760
เขายังเป็นแชมป์ชะชะช่า

503
00:32:03,480 --> 00:32:06,200
ตราบใดที่เขาเรียนจบมัธยมปลาย
ผมก็มีความสุข

504
00:32:06,400 --> 00:32:09,080
คุณจะมีความสุขตราบใดที่เขา
เรียนจบมัธยมปลายหรือ

505
00:32:09,400 --> 00:32:11,080
ไม่ค่ะ เขาต้องเรียนต่อมหาวิทยาลัย

506
00:32:13,040 --> 00:32:14,120
ที่รัก

507
00:32:14,720 --> 00:32:17,680
บรูซไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นข้าราชการ

508
00:32:18,040 --> 00:32:19,360
เขาเกิดมาเพื่อลากรถ

509
00:32:20,400 --> 00:32:23,760
ถึงเขาจะเรียนมหาวิทยาลัย
นั่นก็เป็นชะตาของเขา

510
00:32:24,800 --> 00:32:26,480
- ฟังนะ
- ให้ฉันกลัดกระดุมให้สิ

511
00:32:27,000 --> 00:32:28,440
เรามีลูกสี่คน

512
00:32:28,560 --> 00:32:31,240
แค่สามในสี่คน
เข้ามหาวิทยาลัย ผมก็พอใจแล้ว

513
00:32:31,640 --> 00:32:33,160
ไม่พอค่ะ พวกเขาต้องเข้าทุกคน

514
00:32:34,560 --> 00:32:35,560
คุณก็เกินไป

515
00:32:36,760 --> 00:32:40,000
ฟังนะ วันนี้
ผมคิดเรื่องนี้ที่สวนสาธารณะ

516
00:32:41,560 --> 00:32:44,200
รู้ไหม บรูซจะไม่เข้าใจ
ความเจ็บปวดของเรา

517
00:32:44,520 --> 00:32:46,000
เขาจะไม่มีวันเข้าใจ

518
00:32:46,960 --> 00:32:47,897
ไปนอนเถอะ

519
00:33:04,760 --> 00:33:06,440
คุณจ้าว เราจะไปกันหรือยังครับ

520
00:33:10,080 --> 00:33:12,800
ยังพอมีเวลา
เอากระเป๋าผมไปขึ้นรถที

521
00:33:12,960 --> 00:33:13,840
ได้ครับ

522
00:33:27,760 --> 00:33:29,840
ลุงจ้าว ลุงจะไปแล้วจริงๆ หรือ

523
00:33:30,840 --> 00:33:32,760
- ใช่
- ลุงอยู่ต่อไม่ได้หรือ

524
00:33:33,920 --> 00:33:34,800
เป็นอะไรไป

525
00:33:36,680 --> 00:33:37,800
เรายังมีเวลา

526
00:33:38,240 --> 00:33:39,760
หมัดสกุลหงของเธอเป็นยังไงบ้าง

527
00:33:39,920 --> 00:33:40,880
ก็ดีครับ

528
00:33:41,480 --> 00:33:42,600
แสดงให้ดูหน่อย

529
00:33:47,560 --> 00:33:49,880
เอาละ เริ่มเลย

530
00:33:52,160 --> 00:33:54,320
ลุงจ้าว ผมไม่อยากให้ลุงไปจริงๆ

531
00:33:55,800 --> 00:33:56,920
เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว

532
00:33:57,480 --> 00:33:59,120
กลั้นน้ำตายังไม่ได้เลยหรือ

533
00:33:59,800 --> 00:34:01,880
เร็วเข้า แสดงให้ดูหน่อย

534
00:34:02,840 --> 00:34:07,440
เธอรู้ไหมว่าคนทั่วไปต้องใช้เวลา
อย่างน้อยครึ่งปีเรียนหมัดสกุลหง

535
00:34:08,480 --> 00:34:10,640
เธอจำได้ทั้ง 36 รูปแบบเลยไหม

536
00:34:13,200 --> 00:34:15,080
- เริ่มเลย
- ครับ

537
00:34:27,240 --> 00:34:28,640
เธอก้าวหน้าไปอย่างน่าทึ่ง

538
00:34:29,640 --> 00:34:31,960
ถ้าทำอย่างนี้ต่อไป
เธอจะประสบความสำเร็จ

539
00:34:57,160 --> 00:34:58,280
ลุงจ้าว

540
00:35:03,600 --> 00:35:10,560
(ท่าเรือควีนส์)

541
00:35:47,960 --> 00:35:50,640
ฉันไม่คิดว่าบรูซมีเจตนาไม่ดี

542
00:35:51,240 --> 00:35:53,360
เขารู้ว่ายาสูบไม่ดีต่อสุขภาพ

543
00:35:54,360 --> 00:35:56,080
เขาแค่วาดสนุกๆ

544
00:35:56,640 --> 00:35:58,640
- คิดว่ายังไงคะ ท่านผู้ตรวจการ
- ใช่แล้ว

545
00:35:59,120 --> 00:36:00,440
เด็กคนนั้นค่ะ

546
00:36:02,480 --> 00:36:04,840
บรูซ ลี หยุดก่อน

547
00:36:05,800 --> 00:36:06,840
มีอะไรครับ

548
00:36:07,800 --> 00:36:09,720
อาจารย์ใหญ่
กับท่านผู้ตรวจการอยากรู้ว่า

549
00:36:09,800 --> 00:36:12,760
ทำไมเธอถึงดูถูก
รัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้

550
00:36:13,480 --> 00:36:14,920
ผมไม่รู้ว่าครูพูดถึงอะไร

551
00:36:15,960 --> 00:36:18,640
เธอไม่ได้วาดภาพนี้
ระหว่างที่ฉันกำลังสอน

552
00:36:18,800 --> 00:36:20,800
- เกี่ยวกับวินสตัน เชอร์ชิลหรือ
- ผมวาด

553
00:36:21,280 --> 00:36:22,560
อธิบายให้อาจารย์ใหญ่ฟัง

554
00:36:23,000 --> 00:36:26,160
ทำไมเธอถึงวาดการ์ตูนล้อเลียน

555
00:36:26,520 --> 00:36:29,360
ผู้นำที่ยิ่งใหญ่คนนี้
ในชั้นเรียนประวัติศาสตร์อังกฤษ

556
00:36:31,360 --> 00:36:32,800
ครูคิดแบบนั้นได้ยังไง

557
00:36:33,760 --> 00:36:37,120
ครูอิงกริด ครูรู้อันตรายของยาสูบ
ไหมครับ คุณสอนเราเรื่องนี้

558
00:36:37,400 --> 00:36:40,160
- ผมหวังว่าครูจะอธิบายให้เราฟังอีก
- เธอบิดเบือนคำพูดฉัน !

559
00:36:41,360 --> 00:36:42,440
ผมเคารพครูครับ

560
00:36:43,120 --> 00:36:44,920
กระโดด กระโดด

561
00:36:46,120 --> 00:36:47,320
เยี่ยม

562
00:36:47,960 --> 00:36:49,560
ทำต่อไป ซ้าย

563
00:36:52,080 --> 00:36:55,200
ซ้าย ซ้าย ขวา อีกครั้ง
ไปด้านข้าง อย่างนั้นแหละ

564
00:36:57,320 --> 00:36:59,080
เอาละ มาตรงนี้

565
00:36:59,360 --> 00:37:02,120
- น่าเบื่อมาก
- ไปกันเถอะ

566
00:37:02,400 --> 00:37:03,680
พวกเธอฝึกซ้อมเป็นคู่

567
00:37:04,040 --> 00:37:06,600
นักสู้ทั้งหลาย เป้าหมายของเรา
ที่จะเอาชนะเดวิด คอฟเฟอร์

568
00:37:06,680 --> 00:37:09,600
- พวกเธอต้องแบกรับ เข้าใจไหม
- ครับผม

569
00:37:10,200 --> 00:37:12,280
- ดี เริ่มได้
- มา

570
00:37:13,000 --> 00:37:13,920
มีสมาธิ

571
00:37:21,760 --> 00:37:23,200
แกอยากเรียนหรือ

572
00:37:23,440 --> 00:37:25,200
- ใช่
- ได้

573
00:37:25,800 --> 00:37:28,080
จูบก้นฉันก่อนแล้วฉันจะสอนให้

574
00:37:30,080 --> 00:37:32,600
รู้อะไรไหม บรูซ
แกมันเตะเก่งจริงๆ

575
00:37:32,920 --> 00:37:34,400
แต่นั่นใช้ไม่ได้ในการชกมวย

576
00:37:34,520 --> 00:37:37,400
ฉันยังเอาชนะนายได้
แม้จะไม่ใช้เท้า

577
00:37:37,520 --> 00:37:38,840
ก็ได้ เอานวมมาให้เขาหน่อย

578
00:37:44,960 --> 00:37:48,640
แบลร์ เราตกลงกันแล้วว่านี่ไม่ใช่
การสู้จริง เป็นแค่การซ้อม

579
00:37:49,880 --> 00:37:51,240
เอาละ นายไปยืนตรงนั้น

580
00:37:52,320 --> 00:37:54,280
- มาเลย
- เข้ามาเลยบรูซ

581
00:37:59,920 --> 00:38:01,680
- เริ่มได้
- เข้ามา !

582
00:38:02,240 --> 00:38:03,280
- มาสิ
- เข้ามาเลย

583
00:38:03,960 --> 00:38:04,800
เข้ามาสิ บรูซ

584
00:38:05,920 --> 00:38:06,880
สั่งสอนเขาเลย

585
00:38:07,160 --> 00:38:09,240
- เร็วเข้า
- ให้เขาเห็นว่านายมีดีอะไร

586
00:38:09,600 --> 00:38:10,520
เอาเลย แบลร์

587
00:38:10,920 --> 00:38:11,920
- เร็วเข้า
- ไปเลย

588
00:38:12,000 --> 00:38:14,120
- อัดเขาด้วยหมัดเด็ดของนาย
- เร็วเข้า

589
00:38:14,240 --> 00:38:15,480
นายมีเวลาสามวินาที

590
00:38:18,840 --> 00:38:21,440
- นายไม่รู้อะไรเลยใช่ไหม
- นี่ก็ได้ผลเหมือนกัน

591
00:38:24,440 --> 00:38:25,280
เยี่ยม

592
00:38:26,840 --> 00:38:27,720
เขาโง่สุดๆ

593
00:38:28,280 --> 00:38:30,160
- อีกทีสิ
- เร็วเข้า โจมตีเลย

594
00:38:30,640 --> 00:38:31,680
จัดการเขา

595
00:38:32,200 --> 00:38:33,720
เข้ามา บรูซ

596
00:38:34,120 --> 00:38:35,600
เข้ามาเลย

597
00:38:36,040 --> 00:38:37,320
- ไปเลย
- อัดเขาอีกที

598
00:38:37,440 --> 00:38:38,600
- เข้ามา
- โจมตี

599
00:38:39,000 --> 00:38:39,960
โจมตี !

600
00:38:40,720 --> 00:38:41,640
เข้ามาเลย

601
00:38:43,320 --> 00:38:44,240
มาสิ

602
00:38:45,240 --> 00:38:47,200
- เอาละ เข้ามา
- บรูซ

603
00:38:47,640 --> 00:38:49,320
- เอาเลย
- เอาเลย

604
00:38:49,440 --> 00:38:50,560
- ไป
- เร็วเข้า

605
00:38:51,080 --> 00:38:52,640
- มาสิ
- เข้ามา

606
00:38:52,760 --> 00:38:54,400
- ไปเถอะ
- เร็วเข้า

607
00:38:54,720 --> 00:38:56,280
- ไปเถอะ
- เร็วสิ

608
00:38:56,400 --> 00:38:58,000
ไสหัวไป

609
00:38:59,280 --> 00:39:00,240
ไสหัวไป

610
00:39:57,360 --> 00:39:58,480
อาหารเย็นพร้อมแล้ว

611
00:40:05,040 --> 00:40:07,440
บรูซขังตัวเองอยู่ในห้องมาสองวันแล้ว

612
00:40:07,720 --> 00:40:09,480
เขาไม่กินข้าวไม่กินน้ำ

613
00:40:10,040 --> 00:40:11,240
เราควรไปดูเขาหน่อยนะคะ

614
00:40:33,800 --> 00:40:34,800
บรูซ

615
00:40:35,440 --> 00:40:38,240
แกอยู่ในนี้
ไม่กินข้าวไม่กินน้ำมาสองวันแล้ว

616
00:40:39,560 --> 00:40:41,000
แม่ว่าแกไม่สบาย

617
00:40:41,440 --> 00:40:44,520
เธอกังวลมากจนไม่ได้กินอะไร
มาสองวันแล้วเหมือนกัน

618
00:40:46,720 --> 00:40:47,600
ฉันรู้

619
00:40:49,120 --> 00:40:52,880
แกไม่ได้ป่วย แกหดหู่

620
00:40:55,960 --> 00:40:59,040
- ผมแค่อยากได้อาจารย์
- บรูซ ทำไมลูกทำตัวแบบนี้

621
00:41:00,400 --> 00:41:03,080
เราไม่ให้ลูกเดินทางนี้
เพื่อตัวลูกเอง

622
00:41:03,640 --> 00:41:05,440
ทำไมลูกจริงจังเรื่องการต่อสู้นัก

623
00:41:06,080 --> 00:41:09,560
แม่ไม่เห็นด้วย ลูกเอาแต่ต่อสู้
และไม่สนใจเรียน

624
00:41:11,040 --> 00:41:13,600
บรูซ ตอนนี้ลูกปิดเทอมอยู่

625
00:41:14,040 --> 00:41:16,800
ขอให้พี่ชายหรือพี่สาวติวให้ลูกสิ

626
00:41:16,920 --> 00:41:19,160
ลูกต้องเรียนให้ทัน

627
00:41:19,440 --> 00:41:21,680
ถ้าไม่ได้เรียนกังฟู
ผมก็ไม่ทำอะไรทั้งนั้น

628
00:41:24,040 --> 00:41:27,880
มีคำพูดเก่าแก่ที่ว่าการเรียน
เป็นหนทางดีที่สุดที่มนุษย์แสวงหา

629
00:41:28,440 --> 00:41:30,520
มีแค่การเรียนเท่านั้น
ที่รับรองอนาคตของลูกได้

630
00:41:30,600 --> 00:41:32,760
จะเรียนกังฟูไปทำอะไร

631
00:41:35,800 --> 00:41:36,840
เอาละๆ

632
00:41:37,480 --> 00:41:38,560
พอเถอะ

633
00:41:39,640 --> 00:41:41,960
คุณพูดไปเขาก็ไม่ฟัง

634
00:41:43,600 --> 00:41:45,440
ลงไปข้างล่างกับฉัน

635
00:41:46,000 --> 00:41:48,440
- คุณทำอะไร
- เราทำอะไรน่ะรึ

636
00:41:49,080 --> 00:41:50,240
เราจะต่อสู้กัน

637
00:41:51,120 --> 00:41:52,120
คุณบ้าไปแล้ว

638
00:41:53,040 --> 00:41:54,160
ผมไม่ได้บ้า

639
00:41:55,520 --> 00:41:57,760
ลูกชายคุณ เขาตายไปแล้ว

640
00:42:03,800 --> 00:42:04,960
ผมยังไม่ตาย

641
00:42:48,120 --> 00:42:49,200
บรูซ

642
00:42:53,200 --> 00:42:54,120
พ่อ

643
00:42:55,680 --> 00:42:57,640
บรูซ ใส่เสื้อแล้วตามฉันมา

644
00:42:58,600 --> 00:43:00,080
ฉันจะพาแกไปพบคนคนหนึ่ง

645
00:43:00,520 --> 00:43:02,240
- ใคร
- อาจารย์ยิป

646
00:43:02,800 --> 00:43:04,360
- จริงหรือ
- จริงสิ

647
00:43:05,000 --> 00:43:08,000
แกไม่ได้รบเร้าให้ฉัน
พาไปฝากตัวกับอาจารย์ยิป

648
00:43:08,320 --> 00:43:09,520
เพื่อเรียนกังฟูหรอกหรือ

649
00:43:11,240 --> 00:43:14,000
ลุงจ้าวไปพบเขามาแล้วก่อนจะไป

650
00:43:14,480 --> 00:43:15,400
แต่...

651
00:43:15,680 --> 00:43:17,880
อาจารย์ยิปไม่รับลูกศิษย์ง่ายๆ

652
00:43:18,000 --> 00:43:18,960
ผมไม่กังวล

653
00:43:19,240 --> 00:43:21,760
ผมจะทำทุกอย่างตราบใดที่พ่อ
ให้ผมเรียนกังฟู