1
00:02:00,800 --> 00:02:01,880
บรูซ

2
00:02:03,360 --> 00:02:07,400
บรูซ ดูสิ
ฉันซื้อหนังสือพิมพ์มาเยอะเลย ดูสิ

3
00:02:09,360 --> 00:02:11,920
- ดูสิ
- ซื้อมาทำไมเยอะแยะ

4
00:02:12,000 --> 00:02:13,320
มีเธอทุกฉบับเลย

5
00:02:13,680 --> 00:02:17,720
เห็นรูปเธอล้มคาเฟลด์ไหม
อย่างกับวีรบุรุษเลย ดูสิ

6
00:02:19,040 --> 00:02:20,320
ดูพาดหัวข่าวนี้

7
00:02:21,080 --> 00:02:24,720
"ชนะด้วยสามหมัด
ไอ้หนุ่มกังฟูทำวงการมวยตะลึง"

8
00:02:24,920 --> 00:02:27,800
เป็นยังไงล่ะ
รูปเยอะเลย ดูสิ

9
00:02:28,800 --> 00:02:31,840
เป็นอะไรไป อารมณ์ไม่ดีเหรอ

10
00:02:32,560 --> 00:02:34,760
- ฉันเบื่อ
- หมายความว่ายังไง

11
00:02:36,000 --> 00:02:37,800
ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงอย่างอื่นอยู่

12
00:02:38,880 --> 00:02:41,720
เธอก็เป็นเสียอย่างนี้
เป็นอย่างนี้ตลอดเลย

13
00:02:41,960 --> 00:02:45,360
มีไฟทำอะไรแค่เดี๋ยวเดียว ขี้โลเล

14
00:02:45,840 --> 00:02:48,240
สมัยเธอยังเล็ก เธอถ่ายหนังกับพ่อ

15
00:02:48,440 --> 00:02:51,520
เป็นดาราเด็กแต่ก็เลิกไป
แล้วก็มาเรียนหงฉวนกับคุณจ้าว

16
00:02:52,000 --> 00:02:54,560
แต่ก็ไม่นานนัก เธอก็ไปสนใจการต่อสู้

17
00:02:54,840 --> 00:02:57,600
ใช้เวลาแต่ละวันต่อสู้กับคนอื่น
แย่งชิงอาณาเขตกัน

18
00:02:58,040 --> 00:02:59,440
ทุกวันมีรอยฟกช้ำเต็มตัว

19
00:03:00,040 --> 00:03:02,840
- ก็จริง แล้วอะไรต่อ
- ต่อมา...

20
00:03:03,200 --> 00:03:07,200
เธอก็อยากเรียนภาษาอังกฤษ
เลยถูกส่งไปโรงเรียนเอกชน

21
00:03:07,480 --> 00:03:10,240
สอบผ่านเข้าไปเรียนได้
แต่แล้วก็อยากเรียนลีลาศ

22
00:03:10,480 --> 00:03:13,600
แต่ฉันไม่เห็นเธอเต้นลีลาศ
ตั้งแต่เราชนะการแข่งขันชิงแชมป์

23
00:03:14,560 --> 00:03:18,440
แล้วเธอก็เจองานอดิเรกใหม่
เรียนหวิงชุนกับอาจารย์ยิป

24
00:03:18,720 --> 00:03:20,400
ตอนนี้ก็มวยสากล

25
00:03:20,760 --> 00:03:23,000
แล้วคราวนี้พอชนะ
การแข่งขันชิงแชมป์ต่อยมวย

26
00:03:23,120 --> 00:03:26,040
เธอก็อยากได้งานอดิเรกใหม่
ตอนนี้สนใจอะไรอยู่ล่ะ

27
00:03:26,160 --> 00:03:29,240
- เธอพูดถูกนะ
- ก็แน่อยู่แล้ว

28
00:03:31,040 --> 00:03:32,080
เสี่ยวหมาน

29
00:03:32,640 --> 00:03:35,000
ตอนฉันบอกว่าเบื่อ
ฉันไม่ได้พูดจริงจังหรอก

30
00:03:35,400 --> 00:03:37,320
แล้วเบื่อของเธอหมายความว่ายังไง

31
00:03:37,920 --> 00:03:40,760
ฉันจะบอกว่า
ตั้งแต่ฉันชนะการแข่งต่อยมวยมา

32
00:03:41,520 --> 00:03:45,480
ฉันก็รู้ว่าหลายสิ่ง
ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดซะทีเดียว

33
00:03:48,400 --> 00:03:52,400
ดูงานเลี้ยงที่โรงเรียนเราสิ
ไม่มีที่ให้นักเรียนชาวจีนอย่างเรา

34
00:03:53,520 --> 00:03:56,160
เรามีนัดรวมญาติ

35
00:03:57,080 --> 00:03:59,760
แล้วหัวหน้าแก๊งหวังหลี่เฉา
ก็มารังควาน

36
00:04:01,280 --> 00:04:04,880
พ่อแม่ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน
เป็นห่วงเอามาก ๆ

37
00:04:06,960 --> 00:04:10,800
ที่แย่สุดคือตั้งแต่ฉันชนะ
การชกครั้งนั้น อาจารย์ก็โกรธ

38
00:04:11,360 --> 00:04:12,800
เขาบอกฉันไม่เชื่อฟังเขา

39
00:04:15,560 --> 00:04:18,000
หนังสือจิตวิทยาบอกว่าวัยแรกรุ่น

40
00:04:18,120 --> 00:04:20,320
เป็นช่วงที่อารมณ์
ไม่มั่นคงที่สุดในชีวิตเรา

41
00:04:20,520 --> 00:04:22,520
เรียกว่า "ระยะหย่านมครั้งที่สอง"

42
00:04:23,560 --> 00:04:27,760
- "หย่านม" เหรอ มันคืออะไรกัน
- ไปอ่านหนังสือเรียนเอาเอง

43
00:04:28,560 --> 00:04:31,880
บอกตามตรง ฉันเป็นห่วงเธอนะ

44
00:04:32,920 --> 00:04:34,520
ฉันไม่คิดจริง ๆ ว่า...

45
00:04:35,440 --> 00:04:39,280
บรูซ ลีในใจฉัน
ควรใช้ชีวิตต่อสู้ในลานประลอง

46
00:04:40,000 --> 00:04:43,800
ฉันก็คิดเรื่องนั้นเหมือนกัน
แต่ฉันชอบกังฟูจริง ๆ นะ

47
00:04:44,360 --> 00:04:48,280
จะเป็นศิลปะป้องกันตัวหรือมวย
ก็เป็นอาชีพไม่ได้สักหน่อย

48
00:04:49,120 --> 00:04:53,000
ใช่แล้ว ลืมบอกอะไรไปอย่าง
เธอยุ่ง ๆ ฉันเลยไม่มีโอกาสบอก

49
00:04:54,800 --> 00:04:58,200
มีผู้กำกับอยากให้ฉันไปเล่นละครให้

50
00:04:58,600 --> 00:05:01,040
เขายังหานักแสดงชายอยู่ อยากลองไหม

51
00:05:01,840 --> 00:05:02,920
ละครอะไร

52
00:05:03,400 --> 00:05:06,760
แต่งโดยนักเขียนบทละครชาวจีน
ชื่อหวันเจียเป่า

53
00:05:06,880 --> 00:05:08,480
- เรื่องพายุมรสุม
- พายุมรสุมเหรอ

54
00:05:08,840 --> 00:05:10,080
เฉาหยูแต่งไม่ใช่เหรอ

55
00:05:10,800 --> 00:05:14,080
เฉาหยูเป็นนามปากกาของหวันเจียเป่า
คนเดียวกันนะ เธอโง่รึเปล่า

56
00:05:14,720 --> 00:05:17,480
แล้วเธอสนใจไหม
ฉันว่าเธอควรไปนะ

57
00:05:19,200 --> 00:05:20,720
ฉันชอบการแสดง...

58
00:05:21,680 --> 00:05:24,880
แต่ฉันให้การแสดง
มาถ่วงการฝึกกังฟูไม่ได้

59
00:05:25,160 --> 00:05:26,400
ฉันไม่เปลี่ยนใจหรอก

60
00:05:26,480 --> 00:05:28,400
แล้วเธอจะต่อยตี
ไปทั้งชีวิตเลยรึยังไง

61
00:05:30,000 --> 00:05:31,120
ไม่รู้สิ

62
00:05:31,680 --> 00:05:34,080
- เธอไม่เคยรู้อะไรเลย
- ก็ไม่รู้จริง ๆ นี่

63
00:05:35,920 --> 00:05:38,120
บรูซ ไปกินติ่มซำร้านอาหลินกัน

64
00:05:38,200 --> 00:05:39,720
- ฉันเลี้ยงเอง
- ตามใจเธอเลย

65
00:05:40,400 --> 00:05:43,320
- แต่มีข้อแม้อย่างหนึ่ง
- คืออะไรล่ะ

66
00:05:43,720 --> 00:05:46,480
- เธอต้องไปสตูดิโอกับฉัน
- ก็ได้

67
00:05:47,840 --> 00:05:50,240
- บรูซ!
- ฉันไม่รอหรอก จะไปแล้ว

68
00:05:50,360 --> 00:05:51,840
รอฉันก่อน บรูซ!

69
00:05:52,280 --> 00:05:54,040
สามหมัด ผัวะ!

70
00:05:55,440 --> 00:05:58,840
แค่สามหมัดก็ล้ม
นักชกอังกฤษล่ำบึ้กได้แล้ว!

71
00:05:59,040 --> 00:06:00,840
ผัวะ! แล้วนักชกอังกฤษก็ล้มตึง

72
00:06:01,240 --> 00:06:04,680
ดูนี่สิ ดูรูปนี้ ดูเลย!

73
00:06:05,000 --> 00:06:07,840
เขาทำให้ชาวจีนอย่างเราภาคภูมิใจ
สุดจะภูมิใจเลย

74
00:06:08,080 --> 00:06:10,080
ใช่แล้ว ลูกผมบอกผมอยู่...

75
00:06:11,640 --> 00:06:14,760
ว่าเสี่ยวหมานลูกคุณเข้ากับบรูซได้ดี

76
00:06:14,880 --> 00:06:17,040
ใช่ครับ คือ...

77
00:06:17,800 --> 00:06:20,520
ถ้าบรูซกลายเป็นลูกเขยคุณ

78
00:06:21,120 --> 00:06:23,880
ไม่มีใครกล้าก่อเรื่อง
ในร้านเสื้อผ้าคุณแน่

79
00:06:24,720 --> 00:06:26,960
ใครจะไปกล้าหาเรื่องร้านพวกเขากัน

80
00:06:27,800 --> 00:06:29,800
- บรูซนี่ พูดถึงอยู่เลย
- สวัสดีครับ

81
00:06:29,920 --> 00:06:31,640
นั่งก่อนเลย

82
00:06:33,560 --> 00:06:35,600
- อาหลิน เร็วเข้า
- ดื่มน้ำหน่อยนะ

83
00:06:35,720 --> 00:06:37,680
- ไปเดี๋ยวนี้แหละ
- มากินติ่มซำด้วยกันนะ

84
00:06:39,080 --> 00:06:40,320
มาได้เวลาพอดี

85
00:06:43,360 --> 00:06:45,880
- นี่ ฟังนะ...
- หัวหน้า คนของคุณหวังกำลังมา

86
00:06:46,000 --> 00:06:47,840
อาเลียงหัวเหน่งกำลังพาลูกน้องมา

87
00:07:34,320 --> 00:07:36,720
ตามฉันมา ไปนับข้างนอกกัน

88
00:07:40,600 --> 00:07:43,760
- ทำอะไรของเธอ บรูซ
- ไม่ใช่เรื่องของเธอ

89
00:07:47,760 --> 00:07:51,320
บอกมาสิ...
ทำไมหลินให้นายพันดอลลาร์

90
00:07:51,400 --> 00:07:54,160
- ค่าคุ้มครองของเรา
- ค่าคุ้มครองเหรอ

91
00:07:55,080 --> 00:07:58,080
เราให้ความคุ้มครอง
พวกเขาก็ต้องจ่ายเงิน

92
00:07:59,440 --> 00:08:04,640
นายมันก็แค่โจรกระจอก
พวกนักเลงปลายแถว

93
00:08:06,400 --> 00:08:08,560
กล้าดูถูกเราเหรอ
เล่นมัน!

94
00:08:34,960 --> 00:08:38,360
เข้าไปในครัว
แล้วบอกให้ทำของอร่อย ๆ มา

95
00:08:38,520 --> 00:08:40,120
บอกให้เอาหอยเป๋าฮื้อออกมาเลย!

96
00:08:40,240 --> 00:08:44,160
- นั่งลงเลยทุกคน นั่ง ๆ
- บรูซ เก่งจัง!

97
00:08:44,280 --> 00:08:47,040
ถ้าผมไม่สั่งสอนพวกนั้น
เงินก็คงจะหายไปหมด

98
00:08:47,120 --> 00:08:48,160
ก็จริง

99
00:08:49,480 --> 00:08:51,160
ต้องมีคนสั่งสอนพวกนั้น

100
00:08:51,280 --> 00:08:54,520
ตั้งแต่วันที่พวกมันโผล่หัวมา
ก็หายใจไม่คล่องเลย

101
00:08:54,720 --> 00:08:57,680
ในที่สุดวันนี้นายก็ทำให้ฉันโล่งอก

102
00:08:59,000 --> 00:09:03,120
เห็นกันรึเปล่า
กังฟูของบรูซเจ๋งจริง ๆ

103
00:09:03,640 --> 00:09:07,160
เราเคยกลัวหวังหลี่เฉา
เพราะไม่มีใครในพวกเรารู้กังฟู

104
00:09:07,720 --> 00:09:10,840
แต่เราไม่กลัวอีกแล้ว
ตอนนี้เรามีบรูซ ศิษย์อาจารย์ยิป

105
00:09:11,320 --> 00:09:13,600
เราไม่จำเป็นต้องกลัวใครหรืออะไรอีก

106
00:09:13,800 --> 00:09:18,160
บรูซ มาเร็ว พูดอะไรหน่อยสิ

107
00:09:20,320 --> 00:09:24,400
ถ้าพวกมันกลับมาหาเรื่องอีก
ก็เรียกผมได้เลย

108
00:09:24,880 --> 00:09:26,600
ทุกคนได้ยินไหม ได้ยินนะ

109
00:09:27,080 --> 00:09:31,040
ถ้าลูกน้องหวังหลี่เฉาพยายาม
รีดไถเงินจากใคร ก็แค่เรียกบรูซ

110
00:09:32,880 --> 00:09:35,920
บรูซ ฉันว่านะ...

111
00:09:36,800 --> 00:09:39,920
ถ้านายจัดการหวังหลี่เฉาได้
เราจะให้เงินทั้งหมดนั่นกับนาย

112
00:09:40,400 --> 00:09:42,720
ใช่ เราจะให้เงินบรูซ

113
00:09:42,840 --> 00:09:44,000
เราทุกคนเห็นด้วย!

114
00:09:47,360 --> 00:09:48,960
นี่กำลังดูถูกผมกันอยู่นะ

115
00:09:49,280 --> 00:09:52,720
หมายความว่ายังไง
เงินเป็นของนาย นายควรได้นะ

116
00:09:52,840 --> 00:09:54,240
เราเต็มใจให้นาย

117
00:09:54,880 --> 00:09:57,200
- เราเต็มใจ!
- ใช่แล้ว!

118
00:09:57,320 --> 00:09:58,240
ฉันคิดว่า...

119
00:09:59,560 --> 00:10:02,120
ลูกน้องของหวังหลี่เฉา
ไอ้หัวเหน่งอาเลียง

120
00:10:02,480 --> 00:10:04,280
เผ่นหนีไปหลังจากถูกบรูซอัด

121
00:10:05,200 --> 00:10:08,000
แต่ยังไงเราก็ไม่ควร
เห็นเขาเป็นเรื่องเล็ก ๆ

122
00:10:08,920 --> 00:10:12,440
หวังหลี่เฉาดูเหมือนพระอ้วนอารมณ์ดี

123
00:10:12,840 --> 00:10:16,320
แต่เขาเป็นคนใจเหี้ยม ตั้งแต่วันนี้
เราเตรียมเจอปัญหากันอีกได้เลย

124
00:10:16,760 --> 00:10:20,040
บรูซ ตอนนี้ก็เก็บตัวเงียบไปก่อน

125
00:10:21,280 --> 00:10:25,120
เสี่ยวหมาน อาหลิน
ต้องคิดแผนให้บรูซแล้วล่ะ

126
00:10:26,400 --> 00:10:28,960
ซ่อนตัวเหรอ ทำไมล่ะ
ผมไม่กลัวหรอก

127
00:10:30,520 --> 00:10:36,120
บรูซ หวังหลี่เฉามีแก๊งอันธพาล
เลือดเย็นเป็นลูกน้อง

128
00:10:37,600 --> 00:10:39,200
นายไปซ่อนตัวดีกว่า

129
00:10:40,480 --> 00:10:44,000
- เพราะเขาต้องเอาเรื่องแน่ ๆ
- ผมจะรอเขาเลย

130
00:11:00,920 --> 00:11:01,880
เด็กเสิร์ฟ!

131
00:11:04,920 --> 00:11:06,640
เอานี่ให้คุณลีนะ

132
00:11:12,440 --> 00:11:16,800
- มาสู้กัน!
- เดี๋ยวให้ดูว่าสู้ที่ไหนดีกว่า!

133
00:11:27,360 --> 00:11:29,760
หยุดได้แล้ว หยุดต่อยกัน
ทุกคนเลย!

134
00:11:31,720 --> 00:11:32,640
อัดมันให้ยับ!

135
00:11:37,600 --> 00:11:39,880
เอามันให้ตาย!

136
00:11:42,120 --> 00:11:42,960
หยุดนะ!

137
00:11:44,000 --> 00:11:45,800
- หยุด!
- ตำรวจมา! เผ่นเร็ว!

138
00:11:46,560 --> 00:11:47,920
ไป ๆ ๆ!

139
00:11:50,800 --> 00:11:52,040
เร็ว ตรงนั้น!

140
00:11:54,760 --> 00:11:56,280
- เก็บของ
- มีคนต่อยกัน!

141
00:11:56,560 --> 00:11:58,720
- มีคนต่อยกัน!
- เก็บของสิ!

142
00:12:07,400 --> 00:12:08,560
เก็บของกันเร็ว

143
00:12:10,520 --> 00:12:11,960
มีข้อความมาให้คุณ

144
00:12:19,960 --> 00:12:25,880
(นี่เป็นแค่การเตือน บอกลูกชายว่า
อย่ามายุ่งกับเรื่องของเรา)

145
00:12:35,960 --> 00:12:39,000
รูห่าย เกรงว่าจะมีเรื่อง...

146
00:12:39,560 --> 00:12:41,680
- แปลก ๆ เกิดขึ้น
- หมายความว่ายังไง

147
00:12:42,160 --> 00:12:45,360
สงสัยว่าบรูซจะไปยั่วโมโห
ลูกน้องของหวัง

148
00:12:46,120 --> 00:12:49,320
ไม่อย่างนั้น
พวกนั้นจะมาถล่มโรงละครเราทำไม

149
00:12:50,000 --> 00:12:51,920
หวังหลี่เฉามาเกี่ยวอะไร
กับโรงละครนาย

150
00:12:52,600 --> 00:12:56,720
ตั้งแต่นายไปสหรัฐฯ
ธุรกิจก็ไม่ค่อยราบรื่นนัก

151
00:12:57,400 --> 00:13:01,280
หวังเที่ยวออกรังควานชาวบ้าน
ฉันเองก็ไม่กล้าพูดอะไร

152
00:13:02,600 --> 00:13:05,120
นายจำคุณหม่า
เจ้าของโรงเตี๊ยมหม่าได้ไหม

153
00:13:05,760 --> 00:13:10,000
- เขาเป็นอะไรไป
- เขาติดค่าคุ้มครองที่ต้องให้หวัง

154
00:13:10,600 --> 00:13:16,480
หวังเลยส่งลูกน้องไปร้านหม่า
และขายทุกอย่างที่มีค่า

155
00:13:16,760 --> 00:13:17,720
ไม่ใช่แค่นั้นนะ

156
00:13:18,280 --> 00:13:20,920
พวกนั้นยังตามหาเขาทุกวัน
เพื่อข่มขู่เขาด้วย

157
00:13:21,720 --> 00:13:26,760
หลังจากนั้นไม่นาน
โรงเตี๊ยมหม่าก็ต้องปิดกิจการ

158
00:13:27,480 --> 00:13:31,320
ใช่สิ เจ้าของคาเฟ่สตาร์รีไนต์

159
00:13:31,800 --> 00:13:33,240
- คุณเกาเหรอ
- ใช่

160
00:13:33,400 --> 00:13:37,520
ไม่รู้ไปทำอะไรให้เขาโกรธ
แต่หวังหลี่เฉาส่งลูกน้องไป

161
00:13:38,240 --> 00:13:41,120
ก่อความวุ่นวายที่คาเฟ่
ตั้งแต่เปิดร้านวันแรก

162
00:13:42,080 --> 00:13:43,720
พวกนั้นเมาเหล้าแล้วก็ก่อเรื่อง

163
00:13:44,640 --> 00:13:46,640
คาเฟ่ล้มละลายหกเดือนหลังจากนั้น

164
00:13:46,760 --> 00:13:49,240
ทำไมเขาไม่แจ้งตำรวจล่ะ
ตำรวจไม่ช่วยเหรอ

165
00:13:50,120 --> 00:13:54,280
โธ่ รูห่าย หวังหลี่เฉาติดสินบน
ตำรวจท้องถิ่น

166
00:13:54,720 --> 00:13:58,440
พวกนั้นไปเที่ยว กินดื่มด้วยกัน

167
00:14:01,960 --> 00:14:03,080
รูห่าย

168
00:14:04,080 --> 00:14:08,640
อย่าบอกบรูซนะ
ถ้ารู้เรื่อง เขาต้องเข้ามายุ่งแน่

169
00:14:12,320 --> 00:14:15,280
พวกแกไปก่อกวนที่โรงละครเหรอ

170
00:14:15,880 --> 00:14:18,360
หัวหน้า เราเก็บค่าคุ้มครองไม่ได้

171
00:14:18,640 --> 00:14:22,400
บรูซซ้อมลูกน้องเรา
ผมก็อยากตักเตือนมันหน่อย

172
00:14:23,440 --> 00:14:25,880
ถ้าพวกเจ้าของธุรกิจ
มีบรูซ ลีหนุนหลัง

173
00:14:26,240 --> 00:14:30,080
เราจะหาเงินมากินมาใช้ได้ยังไง
เราเลยต้องเขียนเสือให้วัวกลัว

174
00:14:31,840 --> 00:14:33,280
ถ้าอย่างนั้นก็ตามหาบรูซ ลีสิ

175
00:14:35,240 --> 00:14:37,960
ไปก่อเรื่องที่โรงละครหาอะไร

176
00:14:38,240 --> 00:14:39,680
เราสู้บรูซ ลีไม่ไหวครับ

177
00:14:45,040 --> 00:14:48,840
พวกแกไปถล่มโรงละคร
ทำผู้คนบาดเจ็บ

178
00:14:51,120 --> 00:14:53,440
ถ้าตำรวจไม่อยู่ข้างเรา

179
00:14:55,080 --> 00:14:57,760
พวกแกคงติดตารางไปแล้ว

180
00:14:58,800 --> 00:15:02,040
อาเลียง แกอยู่กับฉันมาหลายปีดีดัก

181
00:15:02,640 --> 00:15:04,760
ทำไมยังทำให้ฉันเป็นห่วงแบบนี้

182
00:15:07,640 --> 00:15:09,640
หัวหน้า ขอโทษที่ผมทำให้ผิดหวัง

183
00:15:12,320 --> 00:15:15,880
ถ้าเก็บค่าคุ้มครองไม่ได้
ก็ต้องหาทางที่มันแยบยลกว่านี้

184
00:15:17,800 --> 00:15:21,760
- อย่าไปยุ่งกับพ่อเขาจะดีกว่า
- ครับเจ้านาย

185
00:15:23,040 --> 00:15:26,320
ทำแบบนี้ไปก็หาเรื่อง
ให้ชาวบ้านมาโวยเราได้

186
00:15:28,760 --> 00:15:33,040
รู้ไหมว่าลี ไห่ฉวนเป็นใคร
เขาเป็นดาราดัง

187
00:15:34,400 --> 00:15:36,000
เป็นคนดีไม่หาเรื่องใคร

188
00:15:37,720 --> 00:15:42,000
แต่นายไปซ้อมเขา
อย่างนั้นไม่ถูก

189
00:15:48,080 --> 00:15:51,480
แบบนี้เรียกใช้กำลังรังแกผู้อื่น

190
00:15:59,280 --> 00:16:01,880
ลูกพี่ครับ ผมขอโทษที่ทำให้โมโห

191
00:16:22,720 --> 00:16:26,400
อาหมิง หาบรูซ ลีให้เจอ

192
00:16:29,560 --> 00:16:30,760
ส่งคำเชิญไปให้เขา

193
00:16:32,560 --> 00:16:35,200
ฉันจะชวนเขามากินข้าว
ที่โรงแรมคิงเอ็ดเวิร์ด

194
00:16:45,480 --> 00:16:47,320
ฉันต้องมาคอยเก็บกวาดให้แก

195
00:16:56,640 --> 00:16:58,840
(ลานเมตตา)

196
00:17:01,560 --> 00:17:04,880
อาหลิน ขอบคุณที่ช่วย
เรื่องสอบครั้งนี้

197
00:17:05,200 --> 00:17:07,600
ถ้านายไม่ช่วย
ฉันคงไม่รู้จะทำยังไง

198
00:17:10,160 --> 00:17:12,280
ดูสิ แขกไม่ได้รับเชิญ

199
00:17:20,400 --> 00:17:23,160
คุณลี คุณหวัง หัวหน้าผม
เชิญคุณไปกินข้าวมื้อเย็น

200
00:17:23,640 --> 00:17:26,920
ที่โรงแรมคิงเอ็ดเวิร์ด
อย่าลืมมานะครับ

201
00:17:27,520 --> 00:17:29,960
คุณลี ไม่มีวัตถุประสงค์แฝงหรอก

202
00:17:30,760 --> 00:17:34,320
มีความเข้าใจผิดระหว่างเรา
ลูกน้องผมไม่รู้เรื่องรู้ราว

203
00:17:34,560 --> 00:17:36,320
ผมขอโทษแทนพวกเขาด้วย

204
00:17:36,680 --> 00:17:38,960
ยกโทษให้พวกเขา
แล้วอย่าเก็บเอาไปใส่ใจเลย

205
00:17:39,200 --> 00:17:44,240
หัวหน้าเราชื่นชมคุณมาก
เลยส่งให้ผมมาชวนคุณไปกินข้าวเย็น

206
00:17:45,160 --> 00:17:47,760
- ก็ได้ แล้วเจอกัน
- ใจกว้างจังเลยครับ

207
00:17:48,200 --> 00:17:49,200
นี่ครับ

208
00:17:51,280 --> 00:17:52,680
ไว้เจอกันนะครับ

209
00:17:55,040 --> 00:17:57,120
บรูซ ไม่มีอะไรได้มาเปล่า ๆ หรอกนะ

210
00:17:57,440 --> 00:18:00,680
พวกนั้นจะทำอะไรกับนายก็ได้
อาจจะวางยาพิษในน้ำนายก็ได้

211
00:18:01,320 --> 00:18:03,840
ฉันต้องไป
ฉันให้พวกมันดูถูกฉันไม่ได้

212
00:18:03,920 --> 00:18:06,080
- ไม่ นายไปไม่ได้
- ฉันต้องไป

213
00:18:09,880 --> 00:18:13,360
คุณลี ตรงเวลามากเลย เชิญครับ

214
00:18:15,520 --> 00:18:18,640
(โรงแรมคิงเอ็ดเวิร์ด)

215
00:18:20,320 --> 00:18:22,400
ยินดีต้อนรับ ยินดีต้อนรับ!

216
00:18:23,240 --> 00:18:26,840
บรูซ ดูไกล ๆ นายเหมือนพ่อเลย

217
00:18:27,120 --> 00:18:30,560
ไม่ใช่แค่หน้านะ
ทั้งหุ่น ทั้งท่าทางการเดินด้วย

218
00:18:30,640 --> 00:18:32,160
เหมือนกันเปี๊ยบ

219
00:18:32,280 --> 00:18:36,200
ไม่มีใครในฮ่องกง
ที่ดูการแสดงของพ่อนายมากกว่าฉันแล้ว

220
00:18:36,440 --> 00:18:40,880
- ชอบการแสดงของพ่อผมเหรอ
- ชอบมาก แฟนตัวยงเลย

221
00:18:41,000 --> 00:18:44,160
ฉันไม่เหมือนคนอื่นนะ
คนอื่นดูละครอะไรก็ได้

222
00:18:44,280 --> 00:18:46,120
ฉันดูละคร
ที่นักแสดงคนโปรดเล่นเท่านั้น

223
00:18:46,360 --> 00:18:51,440
พ่อนายผาดโผนคล่องแคล่ว
ขยับไปมาเหมือนไม่ต้องออกแรง ยอดมาก

224
00:18:53,680 --> 00:18:55,680
พ่อนายอาจจะอายุ 50 แล้ว

225
00:18:56,400 --> 00:19:00,000
แต่แสดงอย่างกับคนหนุ่มกว่านั้น
งดงามเอามาก ๆ

226
00:19:01,560 --> 00:19:04,840
สักวันหนึ่งฉันจะชวนพ่อนายไปเที่ยว

227
00:19:05,600 --> 00:19:09,240
นายก็มาได้นะ มาคุยกันให้สนุก

228
00:19:11,480 --> 00:19:12,400
เชิญเลย

229
00:19:16,680 --> 00:19:17,640
เอาอาหารมา

230
00:19:18,280 --> 00:19:19,200
เข้าใจแล้ว

231
00:19:25,520 --> 00:19:26,720
ลูกชายผมเพิ่งโทรมา

232
00:19:28,680 --> 00:19:30,840
บอกว่าหวังหลี่เฉาเลี้ยงข้าวเย็นบรูซ

233
00:19:31,320 --> 00:19:32,600
ที่โรงแรมคิงเอ็ดเวิร์ด

234
00:19:37,640 --> 00:19:41,160
ฉันกังวลนะ ไอ้เจ้าเล่ห์นั่น
เลี้ยงข้าวเย็นบรูซ...

235
00:19:41,840 --> 00:19:44,680
ไม่ใช่เรื่องดีแน่
สงสัยมันจะจัดฉาก

236
00:19:46,000 --> 00:19:49,840
นี่จะบอกว่าหวังหลี่เฉา
อาจจะพยายามฆ่าบรูซเหรอ

237
00:19:50,080 --> 00:19:52,920
ไม่น่าใช่ บรูซเป็นศิษย์อาจารย์ยิป

238
00:19:53,320 --> 00:19:56,240
ถ้าเขาฆ่าบรูซ
อาจารย์ยิปจะไว้ชีวิตเขาเหรอ

239
00:19:58,480 --> 00:20:02,840
ว่าไปแล้วเราคิดถูก
ที่ขอให้บรูซช่วย

240
00:20:03,040 --> 00:20:08,120
แต่ยังไงบรูซก็เป็นแค่เด็ก
ยังไม่ถึง 20 ดีเลย

241
00:20:09,600 --> 00:20:10,760
ความเก่งไม่อยู่ที่อายุ

242
00:20:12,080 --> 00:20:16,400
บรูซ ฉันเชิญนายมาที่นี่วันนี้
โดยไม่มีจุดประสงค์แฝงใด ๆ

243
00:20:17,440 --> 00:20:18,720
ฉันแค่ชื่นชมนาย

244
00:20:19,960 --> 00:20:24,320
บอกตามตรง
เป็นเกียรติที่นายมาที่นี่นะ

245
00:20:27,880 --> 00:20:32,960
รู้ไหม ฉันนับถือ
ผู้มีวิทยายุทธเก่งกล้ามาตลอด

246
00:20:38,480 --> 00:20:40,800
มา ชนแก้วกัน

247
00:20:49,600 --> 00:20:52,000
- มาเร็ว ดื่มสิ
- ผมไม่ดื่มครับ

248
00:20:58,520 --> 00:20:59,480
ก็ได้

249
00:21:03,600 --> 00:21:04,800
แล้วนี่เป็นยังไง

250
00:21:06,440 --> 00:21:07,960
ฉันดื่มก่อน

251
00:21:17,000 --> 00:21:18,200
- เติมหน่อย
- ฉันรินเอง

252
00:21:21,080 --> 00:21:23,680
เอาละ ผมดื่มแล้ว เริ่มคุยได้เลย

253
00:21:25,080 --> 00:21:26,240
ตกลง...

254
00:21:29,720 --> 00:21:30,800
บรูซ

255
00:21:33,480 --> 00:21:39,760
ฉันชวนนายมาที่นี่...
เพื่อขอโทษ

256
00:21:44,600 --> 00:21:48,920
เรื่องอื่นก็เป็นแค่พิธี

257
00:21:50,320 --> 00:21:51,400
ผมให้อภัย

258
00:21:52,920 --> 00:21:55,120
บรูซ ช้าก่อน

259
00:22:05,160 --> 00:22:07,160
นักธุรกิจท้องถิ่นทุกคน...

260
00:22:09,000 --> 00:22:11,240
รู้ว่าฉันเก็บค่าคุ้มครองจากพวกเขา

261
00:22:13,800 --> 00:22:18,200
หลายคนเกลียดฉัน ดูถูกฉัน

262
00:22:18,720 --> 00:22:21,520
บางคนถึงกับแช่งให้ฉันตายเร็ว ๆ

263
00:22:23,040 --> 00:22:26,640
นายอาจเคยได้ยินเรื่องนี้
แต่สิ่งที่พวกนั้นไม่รู้คือ...

264
00:22:28,120 --> 00:22:30,360
ที่จริงฉันทำเพื่อสังคมนะ

265
00:22:32,400 --> 00:22:34,160
บรูซ นั่งก่อน

266
00:22:39,840 --> 00:22:43,360
ฟังนะ บรูซ

267
00:22:44,520 --> 00:22:48,320
ฉันมีลูกน้อง 20 กว่าคน

268
00:22:49,600 --> 00:22:52,920
ทุกคนเคยเข้าคุกมาแล้วสองสามครั้ง

269
00:22:54,280 --> 00:22:56,680
เข้า ๆ ออก ๆ จากคุกทุกสองสามเดือน

270
00:22:58,120 --> 00:23:00,200
เพราะขโมยของหรือมีเรื่องชกต่อย

271
00:23:01,160 --> 00:23:03,320
ฉันรับทุกคนมาดูแล

272
00:23:04,480 --> 00:23:05,840
รู้รึเปล่า

273
00:23:06,520 --> 00:23:10,880
ตั้งแต่ฉันจ้างพวกนั้น
ทุกคนก็ทำตัวดี

274
00:23:11,800 --> 00:23:13,360
ไม่มีใครต้องคดีอีก

275
00:23:15,760 --> 00:23:19,920
นายคงได้ยินว่าแม้แต่ผู้กอง

276
00:23:20,240 --> 00:23:22,840
ก็ออกปากชมฉันที่จิตใจดีงาม

277
00:23:24,440 --> 00:23:28,280
แต่คนอื่นไม่รู้ว่ามันยากขนาดไหน

278
00:23:30,520 --> 00:23:33,840
คิดว่าคนพวกนี้คุมง่ายนักเหรอ
ไม่ง่ายเลย

279
00:23:34,760 --> 00:23:39,320
ขนาดตำรวจยังเอาไม่อยู่
แต่คน ๆ นี้ทำได้!

280
00:23:40,120 --> 00:23:44,360
ดูนักธุรกิจพวกนั้นสิ
หาเงินได้มั่งคั่ง

281
00:23:46,040 --> 00:23:47,680
หาได้เหลือกินเหลือใช้

282
00:23:47,840 --> 00:23:52,760
ช่วยแบ่งปันความร่ำรวย
สร้างสังคมให้มั่นคงจะเป็นอะไรไป

283
00:23:54,160 --> 00:23:56,280
ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต

284
00:23:57,560 --> 00:24:00,240
พวกนั้นไม่คิดถึงหัวเรา
เราจะหากินได้ยังไง

285
00:24:01,480 --> 00:24:05,240
พูดตรง ๆ นะ จะเป็นยังไง
ถ้าฉันไม่เข้ามาช่วย

286
00:24:06,960 --> 00:24:09,840
ละแวกบ้านเราคงเละเป็นโจ๊ก!

287
00:24:10,840 --> 00:24:12,880
ฉันจะยอมได้ยังไง

288
00:24:14,280 --> 00:24:15,560
ยอมไม่ได้หรอก

289
00:24:17,920 --> 00:24:24,840
รู้ไหมฉันคุมพวกนั้นยังไง
อย่างแรก ฉันสอนจากตัวอย่าง

290
00:24:26,680 --> 00:24:30,600
สอง ฉันตั้งระบบ
กฎข้อบังคับที่เข้มงวดขึ้นมา

291
00:24:32,440 --> 00:24:33,880
รู้รึเปล่า...

292
00:24:35,800 --> 00:24:40,560
ตัวฉันเองก็ติดคุกมาแล้ว ห้าครั้ง

293
00:24:45,000 --> 00:24:47,040
แต่พอมาคิดดูตอนนี้

294
00:24:49,640 --> 00:24:51,080
รู้สึกผิดขึ้นมาในใจ

295
00:24:52,680 --> 00:24:57,200
ขงจื๊อพูดไว้ว่า "อายุ 50
ข้าก็รู้จักประกาศิตสวรรค์แล้ว"

296
00:24:58,240 --> 00:25:00,760
นี่ฉันเกิน 50
และได้เห็นแสงสว่างแล้ว

297
00:25:01,880 --> 00:25:04,120
ผู้คนไม่ควรดูแลตัวเองเท่านั้น

298
00:25:04,560 --> 00:25:06,560
ต้องดูแลคนอื่นด้วยเช่นกัน

299
00:25:08,160 --> 00:25:12,680
ไม่ว่าคนอื่นจะพูดถึงฉันยังไง
จะเรียกฉันว่าโจรหรือฆาตกร

300
00:25:13,400 --> 00:25:15,080
หรือจะสาปแช่งฉัน...

301
00:25:16,000 --> 00:25:18,840
ฉันก็ไม่สน ฉันไม่เถียงหรือตอบโต้

302
00:25:19,320 --> 00:25:22,440
ฉันทำตัวดี ๆ
แล้วขอให้ลูกน้องทำอย่างเดียวกัน

303
00:25:22,560 --> 00:25:26,560
คนที่ไม่เชื่อฟังโดนทำโทษ
นั่นแหละวิธีของฉัน

304
00:25:28,200 --> 00:25:29,480
ขอถามหน่อยนะ...

305
00:25:31,200 --> 00:25:33,080
แกโกรธบรูซ

306
00:25:34,520 --> 00:25:37,280
แล้วแกไปถล่มโรงละครพ่อเขาทำไม

307
00:25:38,600 --> 00:25:42,080
โรงละครเหรอ ทำไมไม่เห็นรู้เรื่อง

308
00:25:42,200 --> 00:25:44,960
- ไม่รู้เรื่องเหรอ
- นายถล่มโรงละครพ่อฉันเหรอ

309
00:25:46,200 --> 00:25:51,640
รู้ไหม ไอ้หนู
ตอนแกถล่มโรงละครนั้น

310
00:25:52,520 --> 00:25:59,400
แกไม่ได้ทำร้ายแค่พ่อบรูซ
แต่ทำร้ายฉันด้วย

311
00:26:03,960 --> 00:26:06,200
- รู้รึเปล่า
- ครับ

312
00:26:07,200 --> 00:26:08,280
รู้เหรอ

313
00:26:09,280 --> 00:26:13,040
ถ้าอย่างนั้น ฉันคงต้องลงโทษแกใช่ไหม

314
00:26:13,240 --> 00:26:14,160
ครับ

315
00:26:14,280 --> 00:26:16,520
- ดังกว่านี้!
- ครับ!

316
00:26:17,360 --> 00:26:18,320
ดี

317
00:26:35,920 --> 00:26:37,480
พาเพื่อนแกไปโรงพยาบาล

318
00:26:44,280 --> 00:26:45,960
หาหมอที่เก่งที่สุดให้มัน!

319
00:26:56,200 --> 00:26:57,440
เจ็บใจนัก

320
00:27:02,400 --> 00:27:04,240
หัวใจฉันสลายสิ้น

321
00:27:43,560 --> 00:27:44,520
บรูซ

322
00:27:45,880 --> 00:27:47,720
- พ่อครับ
- บรูซ เป็นอะไรไป

323
00:27:48,200 --> 00:27:49,720
ไม่เป็นอะไรครับพ่อ

324
00:27:51,600 --> 00:27:53,320
แกกำลังคิดอะไรอยู่

325
00:27:55,560 --> 00:27:59,600
พ่อครับ โรงละครโดนถล่มรึเปล่า

326
00:28:01,560 --> 00:28:02,680
ลูกรู้ได้ยังไง

327
00:28:06,680 --> 00:28:11,160
- พ่อคิดยังไงกับหวังหลี่เฉา
- เขาเป็นคนไม่ดี

328
00:28:12,280 --> 00:28:14,320
คอยรังควานชาวบ้านอยู่ตลอด

329
00:28:14,680 --> 00:28:18,160
อ้างว่าเก็บ "ค่าคุ้มครอง"

330
00:28:18,360 --> 00:28:20,600
หลายร้านล้มละลายก็เพราะเขา

331
00:28:20,720 --> 00:28:24,040
- ไม่ว่าจะมองยังไงก็เป็นคนเลว
- ผมว่าเขาไม่ใช่คนเลวร้ายนะ

332
00:28:24,800 --> 00:28:28,960
หวังหลี่เฉาไม่ใช่คนเลวร้ายเหรอ
เขาร้ายที่สุดในฮ่องกงแล้ว

333
00:28:31,000 --> 00:28:34,360
- ทำไมพูดเรื่องหมอนั่นขึ้นมา
- ไม่มีอะไรครับ

334
00:28:35,000 --> 00:28:37,560
- เขาขอให้ลูกไปร่วมแก๊งเหรอ
- เปล่า

335
00:28:38,240 --> 00:28:42,840
บรูซ ฟังนะ
ลูกห้ามทำงานให้หวังหลี่เฉา

336
00:28:43,480 --> 00:28:47,720
ถ้าลูกไปข้องเกี่ยวกับเขา
พ่อจะฆ่าตัวตายต่อหน้าลูกเลย

337
00:28:54,960 --> 00:28:56,640
อยากเข้ามาก็เข้ามาสิวะ!

338
00:29:03,880 --> 00:29:04,960
หัวหน้า!

339
00:29:12,240 --> 00:29:19,240
- อาเลียง ขอโทษจริง ๆ นะ
- ไม่ครับ ผมไม่โทษหัวหน้าหรอก

340
00:29:26,240 --> 00:29:27,520
ไม่โทษฉัน...

341
00:29:30,200 --> 00:29:34,120
- แต่ฉันก็ยังไม่สบายใจอยู่เลย
- หัวหน้า ผมขอโทษด้วยครับ

342
00:29:41,240 --> 00:29:42,160
อาเลียง...

343
00:29:49,480 --> 00:29:52,520
- หัวหน้า
- ฉันขอโทษนะ

344
00:29:55,840 --> 00:29:59,560
หัวหน้า ผมยอมตาย
เพื่อหัวหน้าได้เลยนะ หัวหน้า!

345
00:30:13,800 --> 00:30:15,000
อย่างที่พวกแกรู้...

346
00:30:16,440 --> 00:30:22,120
ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากลงโทษอาเลียง

347
00:30:24,240 --> 00:30:25,960
อาเลียงเจ็บหัว...

348
00:30:27,920 --> 00:30:29,840
แล้วฉันก็เจ็บใจ

349
00:30:30,360 --> 00:30:33,120
ถ้าพวกแกไม่อยากให้ฉัน
ตายก่อนวัยอันควร

350
00:30:35,040 --> 00:30:37,680
ก็อย่าไปก่อเรื่องอะไรอีก

351
00:30:41,400 --> 00:30:45,160
- อาหมิง
- ครับผม

352
00:30:50,360 --> 00:30:53,680
ไปที่โรงละคร

353
00:30:55,400 --> 00:30:59,320
เอาจดหมายขอโทษไป
เอาเงินหนึ่งพันดอลลาร์ไปด้วย

354
00:31:01,440 --> 00:31:04,520
เอาให้คุณลี
ไม่ต้องบอกว่าเป็นเงินชดเชย

355
00:31:05,040 --> 00:31:08,200
บอกว่าฉันจ่ายให้
เอาไปลงทุนการแสดง

356
00:31:09,520 --> 00:31:10,600
แล้วอีกอย่าง...

357
00:31:11,280 --> 00:31:16,240
บอกเขาว่าเราจะยกเลิกค่าคุ้มครอง
ของเขาทั้งหมดจากนี้ไป

358
00:31:17,880 --> 00:31:20,800
หัวหน้า เราจะขาดรายได้ไปเยอะเลยนะ

359
00:31:21,800 --> 00:31:23,680
ไม่ต้องห่วง

360
00:31:25,080 --> 00:31:28,160
เราจะชดเชยโดยเก็บจากที่อื่น

361
00:31:29,400 --> 00:31:31,280
- ไปได้
- ครับ

362
00:31:37,040 --> 00:31:38,400
ฟังนะ พวกแก

363
00:31:40,800 --> 00:31:42,840
อย่าทำเกินกว่าเหตุอีก!

364
00:31:44,600 --> 00:31:48,120
ถ้าใครทำ ต้องได้เจอดีแน่

365
00:31:50,360 --> 00:31:52,240
จงให้ความเมตตากับผู้อื่น

366
00:31:54,040 --> 00:31:59,920
เวลามีคนให้อะไร
เราก็ต้องให้กลับเป็นสิบเท่า

367
00:32:01,960 --> 00:32:04,960
คุณลี หวังหลี่เฉาส่งลูกน้อง
มารอข้างนอก

368
00:32:05,160 --> 00:32:06,080
เข้าใจแล้ว

369
00:32:17,840 --> 00:32:18,840
อาหมิง

370
00:32:20,720 --> 00:32:22,600
- คุณลีครับ
- อาหมิง

371
00:32:22,720 --> 00:32:23,920
เราทำผิดไปครับ

372
00:32:24,240 --> 00:32:28,280
ผมมาเพื่อขอโทษแทนคุณหวัง
และเพื่อปรับความเข้าใจ

373
00:32:28,560 --> 00:32:30,000
ไม่เห็นต้องลำบาก

374
00:32:30,080 --> 00:32:34,400
หัวหน้าวานให้ผมเอาเงินหนึ่งพันมาให้

375
00:32:34,520 --> 00:32:37,200
เขาอยากให้คุณจัดการแสดง
เรื่องร่ำลาที่ถ้ำมืด

376
00:32:37,480 --> 00:32:42,120
ยิ่งกว่านั้น ก่อนหน้านี้คนของเรา
ถล่มโรงละครคุณ

377
00:32:42,440 --> 00:32:45,960
คุณหวัง หัวหน้าเรา
เขียนจดหมายขอโทษมาให้คุณ

378
00:32:47,360 --> 00:32:49,800
เรื่องผ่านไปแล้ว
ไม่เห็นต้องลำบาก

379
00:32:50,040 --> 00:32:54,320
ถ้าหัวหน้าคุณอยากมาดูละครผม
ผมจะส่งตั๋วไปให้เองเลย

380
00:32:54,720 --> 00:32:56,600
แต่ผมคงรับเงินไว้ไม่ได้

381
00:32:58,200 --> 00:33:01,600
คุณลี รับไปเถอะน่า

382
00:33:10,240 --> 00:33:14,520
ช่วยบอกลูกชายคุณด้วยว่า
อย่ายุ่งกับเจ้าของร้านรายอื่น ๆ

383
00:33:14,680 --> 00:33:16,240
หรือมายุ่มย่ามกับเราอีกได้ไหม

384
00:33:18,440 --> 00:33:19,400
ครับ

385
00:33:24,560 --> 00:33:25,520
คุณหลิน

386
00:33:28,440 --> 00:33:33,280
คุณคือลูกน้องคุณหวังใช่ไหม
นั่งก่อนสิ นั่งก่อน

387
00:33:34,880 --> 00:33:37,600
ให้เอาอะไรมาให้กินไหม

388
00:33:38,080 --> 00:33:40,560
คุณหลิน ผมมาขอโทษ

389
00:33:42,640 --> 00:33:44,600
ดีเกินไปแล้ว

390
00:33:45,160 --> 00:33:48,960
คุณหวังบอกว่าอยากชวนคุณไปดูละคร

391
00:33:49,720 --> 00:33:54,840
นักแสดงดัง ลีไห่ฉวนจะแสดงด้วย
เราอยากให้คุณไปนะครับ

392
00:33:55,800 --> 00:33:59,600
คุณหวังและคุณลี
เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

393
00:33:59,840 --> 00:34:01,400
ผมซาบซึ้งกับความเมตตาของคุณหวัง

394
00:34:01,840 --> 00:34:05,000
เอาละ ตอนกลับไปก็บอกหัวหน้าด้วย

395
00:34:05,840 --> 00:34:08,000
ผมไม่เคยชอบดูละครเลย

396
00:34:08,760 --> 00:34:13,400
คุณหลิน มีอย่างอื่นอีกครับ
ผมอยากให้คุณช่วยผมอย่างหนึ่ง

397
00:34:13,960 --> 00:34:17,000
ผมช่วยอะไรได้ล่ะ
เป็นแค่เจ้าของโรงเตี๊ยมเล็ก ๆ เอง

398
00:34:17,560 --> 00:34:20,280
ลูกน้องเราหวังพึ่งคุณ

399
00:34:20,480 --> 00:34:22,680
เหมือนกับที่ต้องพึ่ง
เจ้าของร้านคนอื่น ๆ แถวนี้

400
00:34:22,800 --> 00:34:25,720
ถ้ามีเงินสำรองเหลือ
ก็ช่วยเราหน่อยนะ

401
00:34:29,440 --> 00:34:30,720
ช่วยพวกคุณเหรอ

402
00:34:32,360 --> 00:34:35,520
มาผิดที่แล้วล่ะ
เราไม่ใช่องค์กรการกุศล

403
00:34:36,040 --> 00:34:40,520
แล้วสองถึงสามปีที่ผ่านมา
ก็ให้คุณไปเยอะมาก

404
00:34:41,200 --> 00:34:43,840
ผมให้เงินคุณ
หนึ่งพันดอลลาร์ทุกเดือน

405
00:34:43,960 --> 00:34:47,120
สรุปหลายปีที่ผ่านมาผมให้คุณไปเท่าไร
หลายหมื่นเลยทีเดียว

406
00:34:48,520 --> 00:34:52,000
คุณนี่มันอวดดีนะ

407
00:34:53,280 --> 00:34:55,880
เอาเป็นว่าเราจะทำเหมือนแต่ก่อน

408
00:34:56,320 --> 00:35:00,760
เราทำงานให้ คุณจ่ายเรา
แค่นั้นเราก็พอใจแล้ว

409
00:35:02,040 --> 00:35:05,120
จากนี้ไปไม่ต้องก็ได้

410
00:35:07,640 --> 00:35:08,800
จะไม่ยอมจ่ายเหรอ

411
00:35:13,880 --> 00:35:18,160
เดี๋ยวหาคนมาจ่ายให้

412
00:35:27,400 --> 00:35:32,680
บรูซ มานี่หน่อย
คุณขอเงินเด็กนี่เหรอ

413
00:35:33,320 --> 00:35:38,760
เมื่อวานฉันลงโทษอาเลียงไป
วันนี้คงถึงคราวอาหมิง

414
00:35:39,000 --> 00:35:41,760
คนของเราคอยควบคุมดูแล
ร้านค้าในละแวกนี้

415
00:35:42,200 --> 00:35:46,400
เรามาขอเงินหลิน
จะได้เอาไปกินไปใช้

416
00:35:46,600 --> 00:35:49,360
ตรวจตราความเรียบร้อย
เป็นงานของตำรวจ ไม่เกี่ยวกับพวกนาย

417
00:35:49,440 --> 00:35:50,440
ถูกต้อง

418
00:35:51,200 --> 00:35:52,880
ทุกคนรู้ว่านายทำอะไรอยู่

419
00:35:53,640 --> 00:35:56,240
ถ้าพวกเขาไม่จ่ายเงิน
นายก็ส่งลูกน้องมาก่อปัญหา

420
00:35:56,720 --> 00:35:59,040
แต่เรา...
จะทำอย่างนั้นไปทำไม

421
00:35:59,520 --> 00:36:01,680
เอาละ จะอธิบายให้ฟังนะ

422
00:36:07,280 --> 00:36:08,640
พวกนาย...

423
00:36:09,400 --> 00:36:11,960
จะต้องหยุดเก็บเงิน
จากร้านค้าในถิ่นนี้

424
00:36:13,120 --> 00:36:14,560
กลับไปบอกคุณหวังเสีย

425
00:36:15,400 --> 00:36:19,000
ว่าถ้าเขาไม่เห็นด้วย
ไม่ต้องไปคุยกับเถ้าแก่ร้านอื่น

426
00:36:19,520 --> 00:36:21,760
มาตามหาฉันแทน บรูซ ลี

427
00:36:23,280 --> 00:36:24,280
ไปเถอะ

428
00:36:25,920 --> 00:36:27,960
จะไปแล้วเหรอ ไว้เจอกันอีกนะ

429
00:36:30,080 --> 00:36:32,920
สะใจเป็นบ้า

430
00:36:33,160 --> 00:36:36,960
เอาละ จะทำอาหารอร่อย ๆ ให้กินนะ
อยากกินอะไร

431
00:36:37,080 --> 00:36:39,680
- อะไรก็ได้ครับ
- ฉันทำเองเลย

432
00:36:39,800 --> 00:36:40,880
- ครับ
- รอก่อนนะ

433
00:36:41,000 --> 00:36:42,080
นั่งสิ

434
00:36:44,840 --> 00:36:46,040
เสี่ยวหมาน ต้องการอะไร

435
00:36:46,200 --> 00:36:48,360
อะไรก็ได้ ตราบใดที่เธอเลิกต่อยตี

436
00:36:51,600 --> 00:36:56,320
หัวหน้า เราจะทำยังไงดี
ให้ผมรวบรวมลูกน้องเพิ่มดีไหม

437
00:36:56,880 --> 00:36:58,040
เพื่ออะไร

438
00:37:02,840 --> 00:37:05,720
คิดว่าฉันประสาทเสียเพราะบรูซเหรอ

439
00:37:06,640 --> 00:37:07,560
ไม่ครับ หัวหน้า

440
00:37:10,720 --> 00:37:12,120
- ชนแก้ว!
- ชน

441
00:37:12,240 --> 00:37:13,600
- ชนแก้ว!
- ชนแก้ว!

442
00:37:18,120 --> 00:37:22,960
วันนี้ตัวแทนร้านในชุมชน
มากันพร้อมหน้า

443
00:37:23,880 --> 00:37:28,360
ก่อนอื่น เราต้องขอขอบคุณบรูซ ลี

444
00:37:28,880 --> 00:37:32,280
สอง เราควรตั้งกฎขึ้นมา

445
00:37:33,040 --> 00:37:37,880
จากนี้ไป ห้ามใครจ่ายค่าคุ้มครอง
ให้หวังหลี่เฉา

446
00:37:38,280 --> 00:37:39,720
ไม่มีการขูดรีดอีกแล้ว!

447
00:37:40,360 --> 00:37:45,680
เห็นว่าเถ้าแก่บางคนยังกังวลอยู่

448
00:37:46,240 --> 00:37:48,040
เดี๋ยวผมคำนวณให้เอง

449
00:37:48,840 --> 00:37:52,880
บางคนต้องจ่ายหนึ่งพันดอลลาร์
บางคนจ่ายสองพัน

450
00:37:53,040 --> 00:37:57,760
ในละแวกบ้านเรามีนับ 100 ร้าน

451
00:37:58,440 --> 00:38:01,080
แต่ละปีก็เท่าไรแล้ว
ประมาณ 200,000 ดอลลาร์ต่อเดือน

452
00:38:01,240 --> 00:38:04,440
ประมาณสองล้านต่อปี
เราจ่ายกันมานานเท่าไร

453
00:38:05,080 --> 00:38:10,280
ได้คำนวณบ้างรึเปล่า
มากกว่าสิบปีแล้วนะ

454
00:38:10,720 --> 00:38:14,120
ใช่ไหมล่ะ ประมาณ 20 ล้าน!

455
00:38:14,920 --> 00:38:18,040
เราโง่เกิน อ่อนแอเกิน

456
00:38:19,800 --> 00:38:24,440
ไม่ใช่แค่เรื่องเงิน
เรื่องศักดิ์ศรีของเราด้วย

457
00:38:26,520 --> 00:38:28,920
ฉันไม่พูดอะไรมากกว่านั้นแล้ว

458
00:38:29,360 --> 00:38:34,160
ตอนนี้เรามีบรูซ ลี
ศิษย์เอกของอาจารย์ยิปคอยช่วยเรา

459
00:38:34,560 --> 00:38:36,000
เราไม่จำเป็นต้องกลัว

460
00:38:36,160 --> 00:38:39,600
ถ้าเรารวมตัวกัน
เราจะไปกลัวหวังหลี่เฉาทำไม

461
00:38:41,880 --> 00:38:45,080
มาชนแก้วฉลองให้บรูซ ลี
อัศวินขี่ม้าขาวของเรากันเถอะ

462
00:38:45,560 --> 00:38:48,200
ชนแก้วให้ผู้มีบุญคุณกับเรา
คุณบรูซ ลี

463
00:38:48,760 --> 00:38:51,120
- มา ๆ
- ชนแก้ว

464
00:38:52,320 --> 00:38:53,440
คุณลี ชนแก้ว

465
00:38:57,400 --> 00:38:59,360
ช่วงนี้อ่านหนังสือพิมพ์บ้างไหม

466
00:39:00,520 --> 00:39:01,960
หนังสือพิมพ์จีนว่า

467
00:39:02,480 --> 00:39:04,960
บรูซ ลีเป็นวีรบุรุษของประชาชนชาวจีน

468
00:39:05,400 --> 00:39:06,560
เหมือนหวงเฟยหงเลย

469
00:39:07,280 --> 00:39:09,960
เหมือนอย่างหวงเฟยหง

470
00:39:10,560 --> 00:39:15,440
เขาผดุงความยุติธรรม
และปราบอธรรม

471
00:39:15,800 --> 00:39:18,880
บรูซ ถ้าเกิดนายช่วยเราแก้แค้น

472
00:39:19,560 --> 00:39:22,200
เราจะสร้างรูปปั้นหรืออนุสาวรีย์ให้

473
00:39:23,240 --> 00:39:24,160
บนถนนเส้นนี้

474
00:39:38,320 --> 00:39:41,960
- มีใครอยู่ไหม
- มาตามหาใครเหรอคะ

475
00:39:43,600 --> 00:39:45,480
ผมอยากเจอคุณลีครับ

476
00:39:46,880 --> 00:39:49,040
- คุณชื่ออะไรคะ
- หวังครับ

477
00:39:50,680 --> 00:39:51,800
เชิญเข้ามาเลยค่ะ

478
00:39:59,800 --> 00:40:01,840
ไห่ฉวน มีคนมา

479
00:40:02,800 --> 00:40:06,120
- เขาอยากพบคุณ
- ใครเหรอ

480
00:40:06,880 --> 00:40:08,040
หวังหลี่เฉา

481
00:40:26,840 --> 00:40:28,760
หมอนั่นมาบ้านเราทำไม

482
00:40:31,600 --> 00:40:32,600
อย่างนี้...

483
00:40:33,520 --> 00:40:35,680
ปัญหามารังควานถึงหน้าบ้าน

484
00:40:45,760 --> 00:40:48,760
คุณหวัง เชิญนั่งก่อนครับ

485
00:40:48,880 --> 00:40:53,880
- ขอโทษที่รบกวนครับ
- เชิญนั่งเลยครับ นั่งก่อน

486
00:40:56,000 --> 00:40:56,960
เชิญครับ

487
00:40:57,080 --> 00:41:00,440
- คุณไม่นั่งแล้วผมจะนั่งได้ยังไง
- ขอบคุณครับ

488
00:41:00,560 --> 00:41:03,280
- นี่ครับ ดื่มชาหน่อย
- นี่เลย

489
00:41:04,720 --> 00:41:06,280
- บุหรี่ไหม
- ผมเลิกแล้ว

490
00:41:07,520 --> 00:41:11,720
นั่งเถอะ คุณสูบก่อนเลย
จะบอกอะไรให้นะครับ

491
00:41:13,240 --> 00:41:17,200
เรื่องสองปีก่อนนั้น

492
00:41:19,160 --> 00:41:23,080
ผมไปดูละครคุณที่โรงละครสปริงริเวอร์
เรื่องเลี้ยงนักปราชญ์

493
00:41:24,040 --> 00:41:25,920
- ใช่ไหม
- ครับ

494
00:41:26,320 --> 00:41:27,760
ตอนนั้นผมเกิดอยากสูบบุหรี่

495
00:41:28,840 --> 00:41:31,960
ผมอยากออกไปสูบบุหรี่
แต่ไม่อยากพลาดหนัง

496
00:41:32,160 --> 00:41:33,440
อยากสูบแทบตาย

497
00:41:34,960 --> 00:41:38,400
ผมเลยโน้มตัวลง แอบสูบไปสองสามที

498
00:41:39,640 --> 00:41:44,640
แล้วก็มีคนสะกิดไหล่ผม ชี้ไปที่คุณ

499
00:41:44,960 --> 00:41:46,800
บอกว่าคุณเป็นดาราดัง

500
00:41:48,000 --> 00:41:52,720
ผมคิดว่าทุกคนคงให้เกียรติคุณ
เลยดับบุหรี่

501
00:41:53,840 --> 00:41:57,440
จากนั้นมาผมไม่สูบบุหรี่อีกเลย

502
00:41:59,320 --> 00:42:03,600
คุณหวัง ชมผมเกินไปแล้ว

503
00:42:06,680 --> 00:42:08,200
ละครเมื่อคืนเรื่องอะไรเหรอครับ

504
00:42:08,840 --> 00:42:11,920
ร่ำลาที่ถ้ำมืดครับ

505
00:42:13,120 --> 00:42:17,120
ละครดีนะนั่น ผมชอบมากเลย

506
00:42:17,640 --> 00:42:20,000
เป็นหนึ่งในการแสดง
ที่ยอดที่สุดของคุณ

507
00:42:21,240 --> 00:42:26,200
คุณลี ถ้าคุณเล่นเรื่องนั้นอีก
ไม่ว่าจะที่ไหนหรือเมื่อไร

508
00:42:26,320 --> 00:42:29,280
ช่วยบอกผมทีนะ ผมไปดูแน่นอน

509
00:42:29,400 --> 00:42:31,600
ผมจะพาลูกน้องไปปรบมือให้คุณ

510
00:42:33,080 --> 00:42:33,960
เอามา

511
00:42:36,560 --> 00:42:37,640
สินน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ

512
00:42:38,680 --> 00:42:42,520
คุณหวัง คุณใจดีเกินไปแล้ว
ไม่ต้องหรอกครับ

513
00:42:43,520 --> 00:42:47,240
คุณส่งจดหมายมาขอโทษผม
ตอนนี้ยังจะเอาของมาให้อีก

514
00:42:48,080 --> 00:42:50,400
คุณหวัง จากนี้ไปเราจะทำทุกอย่าง

515
00:42:50,520 --> 00:42:54,040
เพื่อส่งค่าคุ้มครองให้คุณ
ตามที่คุณเรียกร้อง

516
00:42:54,600 --> 00:42:56,000
นั่งลงสิ

517
00:42:56,120 --> 00:43:00,160
บรูซยังเด็กอยู่
อย่าทำเหมือนเขาเป็นผู้ใหญ่เลย

518
00:43:00,640 --> 00:43:03,360
- เราทุกคนอยากให้ท้องที่นี้สงบสุข
- คุณ...

519
00:43:03,480 --> 00:43:08,880
ไม่ต้องเห็นผมเป็นคนอื่นไกล
ผมชื่นชมคุณจริง ๆ

520
00:43:09,880 --> 00:43:12,720
ผมชอบบรูซ ลูกชายคุณด้วย

521
00:43:13,400 --> 00:43:15,880
คุณหวัง ชมกันเกินไปแล้ว

522
00:43:17,120 --> 00:43:19,600
แล้วมีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ