1
00:01:59,080 --> 00:02:04,440
คุณส่งจดหมายมาขอโทษผม
ตอนนี้ยังจะเอาของมาให้อีก

2
00:02:05,200 --> 00:02:08,800
คุณหวัง จากนี้ไปเราจะทำทุกอย่าง
เพื่อส่งค่าคุ้มครองให้คุณ

3
00:02:09,040 --> 00:02:11,080
ตามที่คุณเรียกร้อง

4
00:02:11,680 --> 00:02:13,000
นั่งลงสิ

5
00:02:13,360 --> 00:02:16,920
บรูซยังเป็นแค่เด็ก
อย่าทำกับเขาเหมือนเป็นผู้ใหญ่เลย

6
00:02:17,280 --> 00:02:19,440
เราทุกคนอยากให้ท้องที่นี้สงบสุข

7
00:02:19,760 --> 00:02:25,960
ไม่ต้องเห็นผมเป็นคนอื่นไกล
ผมชื่นชมคุณจริง ๆ

8
00:02:26,920 --> 00:02:29,880
ผมชอบบรูซ ลูกชายคุณด้วย

9
00:02:30,760 --> 00:02:33,080
คุณหวัง ชมกันเกินไปแล้ว

10
00:02:34,440 --> 00:02:36,760
แล้วมีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ

11
00:02:38,280 --> 00:02:39,760
คุณจะบอกว่าคุณไม่ต้อนรับผมเหรอ

12
00:02:40,320 --> 00:02:41,560
ต้อนรับสิ

13
00:02:42,040 --> 00:02:45,760
คุณลี ผมตั้งใจจะมาหาคุณ

14
00:02:46,920 --> 00:02:49,880
- หรือผมควรแวะมาตั้งนานแล้ว
- ไม่ ๆ

15
00:02:53,840 --> 00:02:57,640
คุณหวัง ไม่ว่าคุณจะอยากให้ผมทำอะไร

16
00:02:57,920 --> 00:03:01,880
คุณแค่บอกมา ผมจะทำให้

17
00:03:03,320 --> 00:03:04,360
ดี

18
00:03:08,320 --> 00:03:13,440
อันที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โต

19
00:03:14,520 --> 00:03:17,280
อย่างที่รู้ ผมมีลูกน้องอยู่

20
00:03:20,160 --> 00:03:24,920
พวกเขาทำงานสารพัด
ไปทั่วทั้งย่านธุรกิจ

21
00:03:25,720 --> 00:03:29,480
คุ้มครองพื้นที่
รู้นะ รักษากฎระเบียบ

22
00:03:31,600 --> 00:03:34,160
ตอนแรกผมก็ไม่อยากคิดค่าบริการ

23
00:03:35,680 --> 00:03:37,520
แต่พวกเขาล้วนมีครอบครัว

24
00:03:38,720 --> 00:03:41,440
- แล้วก็เป็นคนหาเลี้ยง
- ใช่ ๆ

25
00:03:43,280 --> 00:03:48,160
เจ้าของธุรกิจพวกนั้น
ให้เงินพวกเขานิด ๆ หน่อย ๆ

26
00:03:49,680 --> 00:03:52,680
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรที่จะเจียดเงิน
เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้พวกยาจกนี่

27
00:03:53,600 --> 00:03:57,160
แต่บรูซคงไปได้ยิน
ใครเขากล่าวหาเรามาผิด ๆ

28
00:03:57,680 --> 00:04:00,280
เพราะเขาอยากจะหยุดคนของผม
ไม่ให้ทำมาหากิน

29
00:04:04,160 --> 00:04:06,440
บรูซเข้าไปยุ่ง
กับเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ

30
00:04:11,280 --> 00:04:14,280
บรูซ เจ้าเด็กบ้านี่
ไม่ต้องห่วงนะคุณหวัง

31
00:04:14,680 --> 00:04:16,240
ผมจะคุยกับเขาให้รู้เรื่อง

32
00:04:17,680 --> 00:04:20,600
คุณลี คุณอย่าตำหนิบรูซมากนักล่ะ

33
00:04:21,320 --> 00:04:23,360
ผมไม่ได้มาบ่นเรื่องเขาให้คุณฟัง

34
00:04:25,040 --> 00:04:29,400
คุณลี ว่าไปแล้วผมอยาก...

35
00:04:30,880 --> 00:04:34,520
พาคุณไปกินอาหารดี ๆ
ที่โรงแรมไนท์เพิร์ลมานานแล้ว

36
00:04:35,520 --> 00:04:39,600
จริง ๆ นะ ผมจะจัดงานเลี้ยงคุณ

37
00:04:41,760 --> 00:04:46,880
ผมอยากให้คุณ
มานั่งคุยกับผมแบบสบาย ๆ

38
00:04:48,440 --> 00:04:52,720
เราจะฟังเพลงดี ๆ และสนุกกันก็ได้

39
00:04:53,440 --> 00:04:55,120
ว่ายังไง

40
00:04:56,400 --> 00:04:59,680
คุณหวัง คุณให้เกียรติผมจริง ๆ
ผมซาบซึ้งนะ

41
00:05:00,920 --> 00:05:02,040
แล้วพบกันนะ

42
00:05:03,480 --> 00:05:04,360
ได้เลย

43
00:05:05,400 --> 00:05:09,480
ของขวัญเล็กน้อย
รับไว้เถอะนะ

44
00:05:12,680 --> 00:05:15,600
- แล้วพบกัน
- รักษาตัวด้วย

45
00:05:38,000 --> 00:05:39,840
เห็นไหม เขาก่อเรื่องอีกแล้ว

46
00:05:46,160 --> 00:05:50,960
- ไม่เป็นไร พวกนายกลับไปเถอะ
- ก็ได้ รักษาตัวด้วย

47
00:05:51,160 --> 00:05:53,160
ครั้งหน้าอย่าดื่มหนักนักล่ะ
แล้วเจอกัน

48
00:05:53,440 --> 00:05:54,600
- ลาก่อน
- ลาก่อน

49
00:06:07,480 --> 00:06:08,480
หยุดอยู่ตรงนั้นเลย

50
00:06:12,440 --> 00:06:13,640
ไปไหนมา

51
00:06:15,800 --> 00:06:17,920
ฉันถามแก พูดสิ

52
00:06:22,400 --> 00:06:23,760
เจ้าของร้านค้าเลี้ยงข้าวผม

53
00:06:24,400 --> 00:06:26,400
พวกเขาอยากให้ผมเป็น
ผู้คุ้มครองของพวกเขา

54
00:06:26,880 --> 00:06:30,480
ผู้คุ้มครองนะ
พวกเขาจะสร้างอนุสาวรีย์ให้ผมด้วย

55
00:06:31,960 --> 00:06:34,640
อนุสาวรีย์นะพ่อ อนุสาวรีย์

56
00:06:36,840 --> 00:06:40,680
ผมอยากให้คนฮ่องกง
และคนต่างชาติได้รู้จัก...

57
00:06:41,240 --> 00:06:42,560
ว่าบรูซ ลีเป็นใคร

58
00:06:42,960 --> 00:06:45,560
แล้วบรูซ ลี เป็นใครเหรอ
เป็นเทวดาผู้คุ้มครองพวกเขาไง

59
00:06:46,280 --> 00:06:47,480
มีอะไรเหรอ

60
00:06:50,280 --> 00:06:51,840
พ่อ มีอะไรรึเปล่า

61
00:06:56,280 --> 00:06:58,040
แกก่อเรื่องทุกวัน

62
00:07:00,360 --> 00:07:02,040
แกอยากฆ่าเราทุกคนเหรอ

63
00:07:07,520 --> 00:07:11,680
พ่อ ผมไม่อยากทำร้ายใครนะ

64
00:07:13,360 --> 00:07:15,120
ผมแค่อยากเป็นเทวดาที่คุ้มครองพวกเขา

65
00:07:15,880 --> 00:07:19,160
พ่อ เราควรสลักอะไรไว้ที่อนุสาวรีย์
ของผมดี จะเขียนว่าอะไรดี

66
00:07:20,720 --> 00:07:23,640
ผมแค่อย่างเด่นกว่าใคร
ผมอยากอยู่อย่างภาคภูมิ

67
00:07:23,800 --> 00:07:26,600
ผมไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ
พ่อใจดีเกินไป

68
00:07:27,200 --> 00:07:29,080
ผมไม่อยากเป็นอย่างนั้น

69
00:07:34,120 --> 00:07:36,520
จะบอกอะไรให้นะ
เห็นนี่ไหม

70
00:07:36,760 --> 00:07:38,400
นี่เป็นของขวัญจากหวังหลี่เฉา

71
00:07:43,840 --> 00:07:46,800
หวังหลี่เฉาเหรอ เขามาทำอะไรที่นี่

72
00:07:47,680 --> 00:07:51,360
หวังหลี่เฉา ไอ้สารเลวนั่น
เขาชวนผมไปดื่ม

73
00:07:52,480 --> 00:07:54,760
เขายังดื่มให้คนชั้นต่ำอย่างผมด้วย

74
00:07:56,840 --> 00:07:58,560
หวังหลี่เฉา ๆ

75
00:08:00,400 --> 00:08:04,720
อย่ากลัวเขาเลย ไม่ต้องกลัว

76
00:08:14,560 --> 00:08:16,120
อย่าพูดถึงเขาอีกเลย

77
00:08:16,240 --> 00:08:19,480
เขาเมาไม่ได้สติ
ไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้เถอะ

78
00:08:19,600 --> 00:08:22,480
ปีเตอร์ พาน้องขึ้นไปข้างบนไป

79
00:08:22,600 --> 00:08:24,920
โอเค มาเถอะ ไปกัน

80
00:08:31,560 --> 00:08:33,760
ทำอะไรกันตรงนี้ ไปนอนสิ

81
00:08:33,840 --> 00:08:36,680
- ไปเถอะ
- ไปที่ห้องแม่กัน

82
00:08:39,040 --> 00:08:40,200
อย่ายุ่งกับเขาเลย

83
00:08:50,680 --> 00:08:53,160
(กาวหนังลา)

84
00:09:00,560 --> 00:09:02,080
แม่

85
00:09:04,680 --> 00:09:06,440
เมื่อวานหวังมาที่นี่ทำไม

86
00:09:08,160 --> 00:09:09,480
เขาว่ายังไงบ้าง

87
00:09:11,320 --> 00:09:12,280
บรูซ

88
00:09:22,000 --> 00:09:23,600
แกเชื่อคนง่ายไปนะ บรูซ

89
00:09:24,560 --> 00:09:26,240
แกรู้ไหมว่าเขาเป็นคนยังไง

90
00:09:27,560 --> 00:09:30,680
เขาอาจดูเป็นสุภาพบุรุษ
ยิ้มแย้มอยู่เสมอ

91
00:09:31,280 --> 00:09:34,280
แต่จริง ๆ แล้วเขาโหดเหี้ยม โลภมาก
เขาชั่วร้าย

92
00:09:35,920 --> 00:09:38,080
บรูซ แกก็โตแล้ว

93
00:09:38,600 --> 00:09:41,000
แกควรเลิกสร้างปัญหา
ให้ครอบครัวของแกได้แล้ว

94
00:09:41,960 --> 00:09:45,040
ทำไมแกถึงอยากคุ้มครองคนไปทั่ว
แล้วไอ้อนุสาวรีย์นี่อะไร

95
00:09:46,040 --> 00:09:49,360
ฮ่องกงมีนักสู้มากมาย
แต่ไม่มีใครชอบโอ้อวดเหมือนแก

96
00:09:50,440 --> 00:09:51,600
แกทำตัวอย่างนี้ไม่ได้นะ

97
00:09:52,280 --> 00:09:55,480
มีสุภาษิตที่ว่า
"นายพรานจะยิงนก

98
00:09:55,840 --> 00:09:57,600
ตัวที่กล้าโผล่หัวออกมา"

99
00:09:57,840 --> 00:10:00,120
"ต้นไม้ที่สูงที่สุด
เป็นต้นแรกที่จะโดนฟ้าผ่า"

100
00:10:01,280 --> 00:10:02,880
พ่อกับแม่ก็แก่แล้ว

101
00:10:03,760 --> 00:10:07,040
แกจะให้เราห่วงไปถึงไหน

102
00:10:09,360 --> 00:10:13,280
พ่อพูดไปก็เพื่อตัวลูกเอง
ฟังเขาเถอะ

103
00:10:19,480 --> 00:10:20,560
บรูซ

104
00:10:37,080 --> 00:10:41,000
จะไปไหน กลับมาเถอะ
เขาไม่ฟังหรอก

105
00:11:02,080 --> 00:11:03,120
หวังหลี่เฉา!

106
00:11:11,080 --> 00:11:13,720
- นายไปข่มขู่พ่อฉันเหรอ
- บรูซ

107
00:11:14,800 --> 00:11:18,440
ฉันเคารพลีไห่ฉวนมาก

108
00:11:19,560 --> 00:11:23,200
ฉันไปบ้านนายเพื่อเยี่ยมเขา
จะว่าฉันไปข่มขู่เขาได้ยังไง

109
00:11:23,480 --> 00:11:26,000
- เข้าใจผิดแล้ว
- เข้าใจผิดเหรอ

110
00:11:30,440 --> 00:11:33,560
นั่นเป็นของแพงมากนะ
ฉันหวงมาก ๆ เลย

111
00:11:33,720 --> 00:11:36,480
ถ้าอย่างนั้นก็เก็บไว้ใช้เอง
ครอบครัวฉันไม่ต้องการ

112
00:11:39,960 --> 00:11:41,000
หัวหน้า

113
00:11:42,960 --> 00:11:46,960
- ไอ้หมอนี่โอหังเกินไปแล้ว
- หัวหน้า เราน่าจะเก็บมันซะ

114
00:12:03,760 --> 00:12:05,920
อดทนไว้เป็นการดี

115
00:12:13,360 --> 00:12:15,680
พวกนายคิดมากเกินไป

116
00:12:19,560 --> 00:12:21,800
ต้องหัดผ่อนคลายบ้าง

117
00:12:24,120 --> 00:12:28,120
โอเค ฉันจะให้พวกนายหยุดหนึ่งอาทิตย์

118
00:12:29,840 --> 00:12:32,840
พาครอบครัวไปพักผ่อน
หาอะไรสนุก ๆ ทำ

119
00:13:14,040 --> 00:13:17,400
- กาวนั่นอยู่ไหน
- กาวไหน

120
00:13:18,680 --> 00:13:20,240
กาวเออเจียวที่ฉันเอากลับมา

121
00:13:20,920 --> 00:13:23,320
- เออเจียวเหรอ
- มันหายไปไหน

122
00:13:28,120 --> 00:13:30,520
ให้ตายสิ มีเรื่องผิดปกติ

123
00:13:33,600 --> 00:13:35,880
หวังหลี่เฉาเอาเงิน
และเออเจียวให้เรา

124
00:13:36,280 --> 00:13:39,440
บรูซ คงไปบ้านหวัง
เพื่อเอาเงินกับเออเจียวไปคืนแน่

125
00:13:39,800 --> 00:13:40,680
ให้ตายสิ!

126
00:13:42,200 --> 00:13:45,720
ถ้าบรูซช่วยเราไม่ได้แล้ว
หวังหลี่เฉาคงกลับมาแน่

127
00:13:53,840 --> 00:13:55,000
อาหลินบอกฉันว่า...

128
00:13:56,200 --> 00:13:59,320
พ่อของนายกังวล
ว่าหวังจะแก้แค้นนาย

129
00:14:01,160 --> 00:14:03,560
เขาห้ามนาย
ไม่ให้ช่วยเราแล้ว ใช่ไหม

130
00:14:03,920 --> 00:14:07,680
ยังไงฉันก็จะช่วย
ฉันบอกแล้วว่าจะจัดการให้

131
00:14:10,360 --> 00:14:12,880
ไม่ต้องกลัวหวังหลี่เฉาหรอก

132
00:14:13,000 --> 00:14:15,880
เขาไม่ได้ใหญ่โตอะไร
ลืมเขาเสียเถอะ

133
00:14:17,240 --> 00:14:19,880
- คุณลี
- คุณลี...

134
00:14:20,160 --> 00:14:22,440
พ่อ พ่อมาทำอะไรที่นี่

135
00:14:29,640 --> 00:14:33,560
พวกนายไม่อยากจ่ายค่าคุ้มครอง

136
00:14:33,920 --> 00:14:35,680
แต่พวกนายล้วนกลัวหวังหลี่เฉา

137
00:14:36,600 --> 00:14:38,560
พวกนายควรจัดการเรื่องนี้เอง

138
00:14:39,680 --> 00:14:42,320
อย่าลากลูกชายฉันมายุ่งด้วย
และอย่าใช้เขาเป็นโล่กำบัง!

139
00:14:42,880 --> 00:14:47,400
- พ่อพูดอย่างนี้ไม่ได้นะ
- ทำไมจะไม่ได้

140
00:14:48,800 --> 00:14:50,440
นี่รุ่นเดียวกับพ่อทั้งนั้น

141
00:14:52,520 --> 00:14:54,040
ทำอย่างนี้ไม่ได้นะ

142
00:14:56,000 --> 00:14:58,120
พ่อ ๆ

143
00:14:59,440 --> 00:15:01,000
ผมจัดการเอง พ่ออย่ายุ่งเลย

144
00:15:02,240 --> 00:15:03,640
แกยังจะทำอีกเหรอ ไอ้...

145
00:15:04,760 --> 00:15:06,640
- อย่าทะเลาะกันเลย
- พ่อ!

146
00:15:08,000 --> 00:15:09,920
แกรู้ไหม
ว่าหวังหลี่เฉาเป็นคนยังไง

147
00:15:10,480 --> 00:15:12,880
เขาเป็นปีศาจที่ฆ่าคนได้
โดยไม่กระพริบตา

148
00:15:13,680 --> 00:15:16,280
ถ้าแกไปยุ่งเรื่องการทำมาหากินของเขา
เขาจะฆ่าแกแน่ ๆ

149
00:15:16,480 --> 00:15:18,240
ให้เขาลองดูสิ ผมไม่กลัว

150
00:15:19,280 --> 00:15:20,520
แกไม่กลัวเหรอ

151
00:15:23,320 --> 00:15:26,800
แต่ฉันกลัว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแก

152
00:15:28,160 --> 00:15:30,080
ฉันกับแม่แกจะอยู่ได้ยังไง

153
00:15:30,600 --> 00:15:31,880
คิดถึงครอบครัวแกบ้างสิ!

154
00:15:35,640 --> 00:15:40,280
พวกนายทุกคนต่างก็มีครอบครัว
ลองคิดดูสิ

155
00:15:41,000 --> 00:15:42,440
ถ้าพวกนายเป็นฉัน

156
00:15:42,640 --> 00:15:46,080
นายจะปล่อยให้ลูกออกมาสู้แทนนายเหรอ

157
00:15:51,200 --> 00:15:52,280
ฉันจะพาแกกลับบ้าน

158
00:16:03,720 --> 00:16:06,520
ยังไงเสียก็คุยกับบรูซดีกว่า

159
00:16:06,760 --> 00:16:10,960
อย่าให้เขาโยนชีวิตทิ้งไปเฉย ๆ
หวังจะทำอะไรก็ได้

160
00:16:11,880 --> 00:16:15,080
แต่บรูซอยากปกป้อง
เจ้าของกิจการพวกนั้น

161
00:16:15,240 --> 00:16:16,520
และต่อต้านหวังหลี่เฉา

162
00:16:16,800 --> 00:16:22,400
สองสามวันมานี้ ผมแทบไม่ได้นอน
ผมฝันร้ายว่าหวังทำร้ายบรูซ

163
00:16:23,600 --> 00:16:27,200
- ทำไมบรูซถึงได้โง่อย่างนี้นะ
- รู้อยู่ว่าหวังหลี่เฉาเป็นยังไง

164
00:16:27,680 --> 00:16:28,880
หลายปีแล้ว

165
00:16:29,320 --> 00:16:32,720
ใครก็ตามที่ต่อต้านเขาต้องตายทุกคน

166
00:16:34,640 --> 00:16:37,880
อาจารย์ให้ผมไปตักเตือน
หวังหลี่เฉาเถอะ

167
00:16:38,160 --> 00:16:41,240
เตือนเขาเหรอ จะดูเหมือนว่า
เราเป็นฝ่ายผิดรึเปล่า

168
00:16:42,600 --> 00:16:45,280
เราปล่อยให้สำนักหวิงชุน
เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ไม่ได้

169
00:16:46,240 --> 00:16:47,560
พวกเจ้ายังเด็กเกินไป

170
00:16:48,320 --> 00:16:51,320
คนของหวังมีแต่พวกโจรและฆาตกร

171
00:16:51,440 --> 00:16:52,640
ในเรื่องของกังฟูแล้ว

172
00:16:52,800 --> 00:16:55,560
ลูกศิษย์ของเรา
จะทำให้คนของหวังดูอ่อนหัดไปเลย

173
00:16:55,960 --> 00:16:57,520
โดนต่อยหมัดเดียวก็สลบแล้ว

174
00:16:58,080 --> 00:17:00,520
ทำไมหวังจะยอมสู้กับเจ้า
ในสังเวียนกังฟูด้วย

175
00:17:01,280 --> 00:17:02,200
ไร้สาระน่า

176
00:17:02,480 --> 00:17:05,160
อาจารย์ยิป ไม่ว่าจะยังไง

177
00:17:05,840 --> 00:17:09,560
สัญญากับผมได้ไหม
ว่าจะไม่ยอมให้บรูซเอาชีวิตไปทิ้ง

178
00:17:10,280 --> 00:17:14,000
ผมรู้ว่านิสัยบรูซเป็นยังไง
เขาดื้ออย่างกับลา

179
00:17:14,320 --> 00:17:17,920
เวลาที่เขาตั้งใจทำอะไรแล้ว
เขาไม่ยอมเปลี่ยนใจง่าย ๆ

180
00:17:18,840 --> 00:17:23,520
ฉันรู้เรื่องนั้นดี
ได้สิ กลับไปก่อนเถอะ

181
00:17:24,040 --> 00:17:27,800
- ฉันจะคุยกับเขาเอง
- ถ้าเขาไม่ฟังคุณ

182
00:17:29,160 --> 00:17:31,520
- ก็ใช้ไม้แข็งเลย
- ก็ได้

183
00:17:32,280 --> 00:17:33,880
ผมลาละ อาจารย์บิป

184
00:17:36,840 --> 00:17:39,680
- ฝากด้วยนะ
- ได้เลย รักษาตัวด้วย

185
00:17:45,360 --> 00:17:49,480
ทำไมอาจารย์ต้องกลัวหวังหลี่เฉาด้วย
เขารู้ว่าบรูซเป็นศิษย์ของอาจารย์

186
00:17:50,320 --> 00:17:51,840
เขาจะกล้าฆ่าบรูซเหรอ

187
00:17:52,160 --> 00:17:55,560
บรูซเป็นศิษย์ของฉัน
เพราะอย่างนั้นถึงยังไม่เกิดอะไรขึ้น

188
00:17:56,000 --> 00:17:57,360
ถ้าเป็นคนอื่นละก็

189
00:17:57,920 --> 00:18:00,800
เขาคงถูกฆ่าแล้วโยนให้หมากินไปแล้ว

190
00:18:02,880 --> 00:18:07,120
พรุ่งนี้ฉันจะไปพบหวัง
และบอกเขาว่าอย่าทำอะไรโง่ ๆ

191
00:18:07,360 --> 00:18:10,520
ถ้านี่เป็นเรื่องอื่นคงง่ายกว่านี้

192
00:18:12,000 --> 00:18:17,800
แต่นี่เป็นเรื่อง
ของการตัดช่องทางทำมาหากินเขา

193
00:18:19,760 --> 00:18:22,760
หวังหลี่เฉาคงไม่ยอมรับ

194
00:18:27,400 --> 00:18:29,560
สัตว์ที่จนตรอกอันตรายที่สุด

195
00:18:34,960 --> 00:18:39,960
- แม่ พ่อ
- บรูซ ไปไหนมา

196
00:18:40,560 --> 00:18:43,680
ลูกก็รู้ว่าเวลาที่ลูกกลับบ้านดึก
แม่เป็นห่วงแค่ไหน

197
00:18:44,280 --> 00:18:46,680
- เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า
- เปล่าครับแม่

198
00:18:46,920 --> 00:18:49,120
อย่าก่อเรื่องอีกเลย

199
00:18:49,600 --> 00:18:53,040
ไม่อย่างนั้นคงมีคนในครอบครัวเรา
ต้องตาย เข้าใจไหม

200
00:18:53,200 --> 00:18:55,680
แม่ อย่าทำเป็นตื่นตูมไปหน่อยเลย

201
00:18:56,320 --> 00:18:59,120
พูดอะไร มานี่

202
00:19:01,680 --> 00:19:03,520
ฟังพ่อนะ

203
00:19:03,760 --> 00:19:06,880
ไอ้สารเลวหวังหลี่เฉา
จะกำจัดเราคนไหนก็ได้

204
00:19:07,120 --> 00:19:09,240
- เขาไม่กล้าหรอก
- ทำไมล่ะ

205
00:19:09,720 --> 00:19:12,560
เขาเป็นปีศาจที่ยังชีพด้วยการฆ่าคน

206
00:19:13,280 --> 00:19:14,840
เขาทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ

207
00:19:15,560 --> 00:19:19,000
ถ้าเขากล้าแตะเราแม้แต่ปลายเล็บ

208
00:19:19,760 --> 00:19:20,720
ผมจะฆ่ามันให้หมด

209
00:19:23,240 --> 00:19:25,520
บรูซ

210
00:19:26,520 --> 00:19:29,760
ถ้าแกฆ่าพวกนั้นหมด
แกต้องชดใช้ด้วยชีวิตแกแน่ ๆ

211
00:19:46,960 --> 00:19:49,360
อาจารย์ ถึงเวลาพักแล้ว

212
00:19:51,520 --> 00:19:54,840
เด็กคนนี้ทำฉันเป็นห่วงจริง ๆ

213
00:19:56,320 --> 00:19:59,240
ทำไมเขาต้องไปยุ่ง
กับหวังหลี่เฉาด้วย

214
00:20:00,240 --> 00:20:01,400
หมายความว่า...

215
00:20:01,840 --> 00:20:04,480
จงเหลียง มีทางอื่นไหม

216
00:20:05,760 --> 00:20:09,440
ทางเดียวคือเจ้าต้องไปหาบรูซ
ตอนเช้าวันพรุ่งนี้

217
00:20:09,560 --> 00:20:10,680
บอกเขาให้ระวัง

218
00:20:11,240 --> 00:20:14,440
บอกเขาว่าเขาทำได้แค่ไปเรียน
มาที่สำนัก หรืออยู่บ้าน

219
00:20:14,560 --> 00:20:17,840
ห้ามไปที่อื่นเด็ดขาด
ห้ามเขาติดต่อใคร

220
00:20:18,360 --> 00:20:22,800
นอกจากนี้ ยังต้องส่งคนไป
อารักขาเขาสองถึงสามคน

221
00:20:22,920 --> 00:20:24,440
ห้ามเขาก่อเรื่อง

222
00:20:25,400 --> 00:20:26,640
ที่อาจารย์ห่วงก็คือ...

223
00:20:27,920 --> 00:20:30,360
บรูซตัดหนทางหารายได้ของหวัง

224
00:20:31,640 --> 00:20:33,960
หวังต้องฆ่าเขาแน่ ๆ

225
00:20:35,440 --> 00:20:39,120
คนของหวังฆ่าคนไปมากมาย

226
00:20:39,320 --> 00:20:41,880
ผมเข้าใจ ไม่ต้องห่วงนะ อาจารย์

227
00:20:42,680 --> 00:20:46,920
พรุ่งนี้ผมจะจัดการทุกอย่าง
ดึกแล้ว อาจารย์ไปนอนเถอะ

228
00:22:26,160 --> 00:22:28,720
- ตามฉันมาทำไม
- เปล่านะ

229
00:22:48,600 --> 00:22:50,640
- อาจารย์
- อาเหลียง

230
00:22:52,080 --> 00:22:54,440
เก็บกวาดบ้านให้สะอาดไม่ได้เหรอ

231
00:22:55,720 --> 00:22:57,560
อยู่อย่างนี้ได้ยังไง

232
00:22:59,880 --> 00:23:01,160
หัวหน้า นั่งก่อนสิ

233
00:23:08,160 --> 00:23:11,600
นายอายุมากแล้ว
น่าจะแต่งงานได้แล้วนะ

234
00:23:12,000 --> 00:23:13,960
ไม่ละ หัวหน้า ผมชอบอยู่เป็นโสด

235
00:23:19,680 --> 00:23:21,200
แต่ขงจื๊อไม่ได้กล่าวไว้

236
00:23:22,520 --> 00:23:26,280
ว่าสิ่งที่อกตัญญูที่สุดที่ลูกผู้ชาย
จะทำได้คือการไม่มีลูกหลาน

237
00:23:27,560 --> 00:23:30,200
รู้ใช่ไหมว่านั่นหมายความว่ายังไง

238
00:23:30,840 --> 00:23:33,800
ฉันจะให้คนอกตัญญูมีอำนาจได้ยังไง

239
00:23:34,080 --> 00:23:36,200
ก็ได้ครับ หัวหน้า
ผมจะแต่งเมียก็ได้

240
00:23:39,120 --> 00:23:44,040
เมีย ฉันช่วยนายหาผู้หญิงได้

241
00:23:44,960 --> 00:23:47,840
ถ้าฉันเจอคนที่เหมาะกับนาย
แล้วจะบอกนะ

242
00:23:48,280 --> 00:23:49,520
ขอบคุณครับ หัวหน้า

243
00:23:50,080 --> 00:23:52,720
- แผลเป็นยังไงบ้าง
- ไม่เป็นไรครับ

244
00:23:59,600 --> 00:24:01,480
บรูซหาเรื่องพวกนี้มาให้เรา

245
00:24:02,080 --> 00:24:05,760
หัวหน้า เขาสร้างปัญหาให้คุณมากมาย

246
00:24:06,560 --> 00:24:08,440
เขาคิดว่าตัวเองวิเศษ

247
00:24:12,760 --> 00:24:15,760
ถ้าบรูซไม่ชอบใคร...

248
00:24:21,440 --> 00:24:23,320
ก็เป็นพวกแกนี่ล่ะ

249
00:24:25,560 --> 00:24:29,200
- เขาอยากตัดทางทำมาหากินของแก!
- ถูกต้อง!

250
00:24:29,680 --> 00:24:30,880
แล้วแกจะทำยังไง

251
00:24:31,280 --> 00:24:34,520
อะไรก็ได้ที่หัวหน้าอยากให้ทำ
ผมจะทำ ผมจะเชื่อฟัง

252
00:24:37,440 --> 00:24:41,400
คนจริงต้องมีจุดยืน

253
00:24:44,440 --> 00:24:48,000
คนจริงยอมตายดีกว่าขายหน้า

254
00:24:49,240 --> 00:24:50,760
ผมเข้าใจครับ หัวหน้า

255
00:24:51,880 --> 00:24:54,800
ผมจะฆ่ามัน เพื่อเป็นการล้างแค้น!

256
00:24:55,280 --> 00:24:58,920
- นายจะทำเพื่อฉันเหรอ
- เพื่อเราทุกคน

257
00:25:07,160 --> 00:25:13,320
นายจะจัดการกับบรูซยังไง
ฉันอยากรู้ว่านายพัฒนาขึ้นไหม

258
00:25:14,160 --> 00:25:15,240
ผมจะยิงเขา

259
00:25:17,360 --> 00:25:19,840
- ทำไมล่ะ
- ใช้มีดแล้วเอาชนะเขาไม่ได้

260
00:25:20,560 --> 00:25:24,080
- ต่อให้ผมมีกองหนุนก็เถอะ
- ปืนไม่เสียงดังไปเหรอ

261
00:25:27,640 --> 00:25:30,520
อาเหลียง ดูซะ

262
00:25:37,080 --> 00:25:39,080
มอเตอร์ไซค์นั่นเป็นของนาย

263
00:25:41,080 --> 00:25:46,880
ฉันก็อยากจะรู้ว่ากระดูกของบรูซ
จะทนแรงมอเตอร์ไซค์ได้ไหม

264
00:25:48,480 --> 00:25:50,640
หัวหน้า ผมเข้าใจแล้ว

265
00:25:52,200 --> 00:25:53,240
อย่างนั้นเหรอ

266
00:25:54,040 --> 00:25:57,760
ดี นายรู้จักคิดขึ้นนะ

267
00:26:01,120 --> 00:26:05,280
มันจะเป็นอุบัติเหตุบนท้องถนน
ที่น่าเศร้า ใช่ไหม

268
00:26:05,840 --> 00:26:07,640
คอยดูแล้วกัน หัวหน้า

269
00:26:08,280 --> 00:26:11,240
ผมจะเอาให้แน่ใจ
ว่าบรูซตายใต้ล้อมอเตอร์ไซค์ผม

270
00:26:14,640 --> 00:26:16,400
ฉันจะไปเอาหมวกกันน็อคมาให้

271
00:26:23,040 --> 00:26:24,360
นายต้องระวังนะ

272
00:26:26,240 --> 00:26:29,080
- อย่าให้ตัวเองบาดเจ็บล่ะ
- หัวหน้า...

273
00:26:30,640 --> 00:26:34,160
ไม่ต้องห่วงผม ผมจะระวังตัว

274
00:26:53,320 --> 00:26:58,320
ฉันพูดให้เด็กนั่นเข้าใจไม่ได้เลย

275
00:26:59,040 --> 00:27:00,760
และเขาก็ไม่ฟังคุณเหมือนกัน

276
00:27:05,960 --> 00:27:09,480
ผมก็คิดอย่างนั้น

277
00:27:12,200 --> 00:27:15,640
ถ้าฟังคำแนะนำก็ไม่ใช่บรูซสิ

278
00:27:18,840 --> 00:27:23,400
ลูกคนนี้ พอตัดสินใจอะไรแล้ว
ใครก็เปลี่ยนความคิดเขาไม่ได้

279
00:27:25,840 --> 00:27:27,240
เราจะทำอะไรได้

280
00:27:30,560 --> 00:27:31,720
ผมคิดว่า...

281
00:27:33,080 --> 00:27:35,760
เราควรหาทางให้เขาไปจากฮ่องกง

282
00:27:38,480 --> 00:27:40,560
- ไปจากฮ่องกงเหรอ
- ใช่

283
00:27:40,680 --> 00:27:44,320
- แล้วไปไหนล่ะ
- ใจเย็นก่อน ผมยังคิดอยู่

284
00:27:56,440 --> 00:27:59,240
เก็บข้าวของไม่ได้เหรอ
จริง ๆ เลย...

285
00:28:18,840 --> 00:28:19,760
แม่

286
00:28:21,640 --> 00:28:25,560
ตื่นได้แล้ว บรูซ
เราต้องคุยกัน

287
00:28:27,160 --> 00:28:28,400
ตื่นได้แล้ว

288
00:28:43,000 --> 00:28:45,720
- นี่ นั่งลงสิ
- นั่งสิ แม่

289
00:28:46,040 --> 00:28:47,760
แกอยากไปอเมริกามานานแล้ว ใช่ไหม

290
00:28:48,640 --> 00:28:53,560
แกเกิดที่ซานฟรานซิสโก
เรายังมีสูติบัตรของแกอยู่

291
00:28:53,920 --> 00:28:58,160
ถ้าแกจะย้ายไปที่นั่นก็ไม่ยาก
ซานฟรานซิสโกเป็นเมืองที่น่าอยู่

292
00:29:01,000 --> 00:29:02,840
เมื่อคืนเรานอนไม่หลับเลย

293
00:29:03,280 --> 00:29:06,680
เราคุยกันแล้ว เราจะส่งลูก
ไปอยู่ซานฟรานซิสโก

294
00:29:07,400 --> 00:29:10,960
ไม่ใช่ตอนนี้ ผมต้องจัดการ
เรื่องทางนี้ให้เสร็จก่อน

295
00:29:12,880 --> 00:29:15,600
ถ้าผมไปตอนนี้
หวังหลี่เฉาคงคิดว่าผมกลัวเขา

296
00:29:16,560 --> 00:29:19,680
- คนจะคิดว่าผมขี้ขลาด
- เงียบนะ!

297
00:29:19,920 --> 00:29:22,760
แกยอมถูกหวังหลี่เฉาฆ่าตาย
ดีกว่าไปอเมริการึยังไง

298
00:29:23,720 --> 00:29:27,440
ผมไม่กลัว ผมไม่คิดว่าเขาจะฆ่าผม

299
00:29:33,360 --> 00:29:36,160
ปล่อยให้เขาคิดดูแล้วกัน
ลงไปข้างล่างกันเถอะ

300
00:29:41,200 --> 00:29:42,280
ไปกัน

301
00:30:08,040 --> 00:30:11,800
บรูซ นายรู้ไหมว่าทำไม
ฉันถึงมาหาแต่เช้า

302
00:30:12,520 --> 00:30:14,480
เมื่อวานพ่อนายไปหาอาจารย์

303
00:30:14,760 --> 00:30:17,160
บอกว่านายทำงานเป็นคนคุ้มครอง
ให้พวกนักธุรกิจ

304
00:30:17,360 --> 00:30:19,120
เพื่อช่วยพวกนั้นต่อต้านหวังหลี่เฉา

305
00:30:23,080 --> 00:30:24,360
ได้ข่าวแล้วเหรอ

306
00:30:26,240 --> 00:30:29,680
ฉันไม่ได้เป็นคนคุ้มครองใคร
ฉันไม่ได้รับเงินใคร

307
00:30:29,880 --> 00:30:31,560
ฉันแค่เกลียดหวังหลี่เฉา

308
00:30:31,960 --> 00:30:33,680
เขาทำพ่อฉันอับอายเพื่อเอาคืนฉัน

309
00:30:33,840 --> 00:30:37,280
เขาไปก่อกวนร้านที่แฟนฉันทำงานอยู่
และของพ่อแม่อาหลิน

310
00:30:37,800 --> 00:30:40,640
- ฉันเลยต้องช่วย
- อาจารย์ส่งฉันมา

311
00:30:40,960 --> 00:30:43,600
เขาอยากให้ฉันบอกนายว่า
นายกำลังตกอยู่ในอันตราย

312
00:30:44,920 --> 00:30:48,840
นอกจากโรงเรียน บ้าน
และสำนักแล้ว ห้ามไปไหนทั้งนั้น

313
00:30:50,120 --> 00:30:54,200
ห้ามไปที่อื่นเด็ดขาด
ห้ามติดต่อใคร

314
00:30:55,160 --> 00:30:57,000
ห้ามไปยุ่งเรื่องของคนอื่น

315
00:30:58,000 --> 00:31:00,200
อาจารย์ยังขอให้ฉัน
หาคนมาคุ้มครองนายด้วย

316
00:31:00,480 --> 00:31:03,400
ทำไมอาจารย์ถึงทำอย่างนี้
เขากลัวหวังหลี่เฉาเหมือนกันเหรอ

317
00:31:04,760 --> 00:31:07,480
จริง ๆ นะ บอกเขาว่าฉันไม่กลัว
ไม่ต้องห่วงฉัน

318
00:31:07,720 --> 00:31:11,840
บรูซ ฉันเกรงว่านาย
จะรบกวนการทำมาหากินของหวัง

319
00:31:12,440 --> 00:31:14,200
เขาอาจจะพยายามกำจัดนาย

320
00:31:15,120 --> 00:31:19,280
- มีคนตายเพราะหวังมากมาย
- ฉันไม่กลัว

321
00:31:31,360 --> 00:31:35,800
- อาจารย์
- คุยกับรุ่นพี่รึยัง

322
00:31:36,600 --> 00:31:39,520
คุยแล้วครับ อาจารย์
แต่ทำไมผมต้องกลัวหวังด้วย

323
00:31:40,720 --> 00:31:44,920
มีแค่เยลโลว์ แบรท ที่ทำงานให้เขา
ผมคิดว่าผมจะสู้กับลูกน้องของเขา

324
00:31:45,160 --> 00:31:46,560
หวังหลี่เฉาไร้นํ้ายา

325
00:31:47,160 --> 00:31:49,160
เขารังแกคนอ่อนแอ
และกลัวคนที่แข็งแรง

326
00:31:50,240 --> 00:31:51,320
พูดจบรึยัง

327
00:31:51,840 --> 00:31:54,280
อาจารย์ ผมคิดว่าหวังหลี่เฉากลัวผม

328
00:31:54,640 --> 00:31:58,960
ตั้งแต่ผมอัดพวกเขาให้คุณฉิน
เวลาที่คนของหวังเห็นผม...

329
00:32:00,080 --> 00:32:01,320
พวกนั้นก็ก้มหัวให้ผมทุกคน

330
00:32:01,920 --> 00:32:08,240
รุ่นพี่พูดกับเจ้าแล้ว
เจ้าคงจะไม่ยอมฟังอาจารย์สินะ

331
00:32:08,640 --> 00:32:12,920
ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากฟัง
ผมแค่ไม่คิดว่ามีความจำเป็นอะไร

332
00:32:13,080 --> 00:32:15,960
ที่รุ่นพี่ต้องมาคุ้มครองผม
ถ้าพวกมันเห็นเข้า

333
00:32:16,200 --> 00:32:18,720
จะพลอยคิดว่าสำนักหวิงชุนของเรา
มีแต่คนขี้ขลาด

334
00:32:19,400 --> 00:32:23,520
หมายความว่ายังไงเจ้าก็จะเป็น
คนคุ้มครองให้พวกนักธุรกิจสินะ

335
00:32:23,840 --> 00:32:27,880
ผมไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ
พวกเขาแต่งตั้งให้ผมเป็นเอง

336
00:32:28,440 --> 00:32:31,920
ผมอยากทำให้สำนักหวิงชุนมีชื่อเสียง

337
00:32:32,240 --> 00:32:37,320
ผมจำได้ว่าอาจารย์สอนให้ผมจริงใจ
และยุติธรรมเสมอ

338
00:32:37,520 --> 00:32:41,560
ดูเหมือนเจ้าจะไม่อยาก
ฟังอาจารย์อีกแล้ว

339
00:32:42,400 --> 00:32:46,800
ไม่จริงนะ ผมแค่รู้สึกว่าอาจารย์
แค่ล้าสมัยไปนิดหน่อย

340
00:32:47,360 --> 00:32:51,000
- ไม่เป็นไร
- มาเร็ว โจมตี

341
00:32:52,080 --> 00:32:54,240
อาจารย์จะสอนเทคนิคผมเหรอ
ได้เลย

342
00:32:56,040 --> 00:32:57,200
เร็วเข้า! โจมตี!

343
00:32:57,320 --> 00:33:00,880
ผมไม่ได้ก้าวหน้าเท่าไร
เอาเลย อาจารย์ ผมพร้อมแล้ว

344
00:33:06,680 --> 00:33:09,920
- เร็วเข้า โจมตีสิ!
- ได้เลย ผมพร้อมแล้ว

345
00:33:19,960 --> 00:33:23,440
- ต่อเลย
- อาจารย์ เก่งมากเลย

346
00:33:23,880 --> 00:33:25,400
ผมรอคอยจะเรียนท่านี้มานานแล้ว

347
00:33:30,160 --> 00:33:32,640
ลุกขึ้น!

348
00:33:33,520 --> 00:33:34,760
- บรูซ
- ขาฉัน...

349
00:33:34,880 --> 00:33:36,000
เป็นอะไรไป

350
00:33:36,640 --> 00:33:37,520
อาจารย์

351
00:33:39,000 --> 00:33:39,960
อาจารย์

352
00:33:41,280 --> 00:33:43,040
คลายจุดให้เขาเดี๋ยวนี้

353
00:33:43,280 --> 00:33:47,760
- ไม่อย่างนั้น เขาจะพิการ
- อาจารย์แค่อยากให้เขารู้จักกลัว

354
00:33:49,400 --> 00:33:54,160
เขาเพิ่งฝึกกังฟูมาได้ไม่กี่ปี
แต่เขาคิดว่าตัวเองเป็นวีรบุรุษ

355
00:33:54,560 --> 00:33:56,200
คิดว่าหวังหลี่เฉาเป็นใครเหรอ

356
00:33:56,480 --> 00:33:59,880
เจ้าคิดว่าชื่อเสียงของอาจารย์
ทำให้เจ้าไปกร่างที่ไหนก็ได้เหรอ

357
00:34:00,320 --> 00:34:03,960
ถ้าทำอย่างนี้ต่อไปเจ้าจะถูกฆ่า
เจ้าจะทำให้ครอบครัวตัวเองเดือดร้อน

358
00:34:04,360 --> 00:34:07,040
และนำความหายนะ
มาสู่สำนักหวิงชุน

359
00:34:08,320 --> 00:34:11,760
เจ้าพยายามจะทำอะไร
เจ้าจะฟังใครบ้างไหม

360
00:34:12,000 --> 00:34:14,880
อาจารย์ทำให้เจ้าพิการเสียตอนนี้
ดีกว่าปล่อยให้เจ้าทำอย่างนี้

361
00:34:15,080 --> 00:34:18,960
อาจารย์ ทำกับบรูซอย่างนี้ไม่ได้นะ
อาจารย์ไม่รู้นิสัยเขา

362
00:34:19,320 --> 00:34:21,080
เขาไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่องนะ

363
00:34:21,160 --> 00:34:23,440
เงียบนะ!
เขายังก่อเรื่องไม่พออีกเหรอ

364
00:34:24,000 --> 00:34:26,400
ขนาดในเวลาอย่างนี้
เจ้ายังเข้าข้างเขา

365
00:34:26,960 --> 00:34:29,200
อาจารย์ อย่าโทษรุ่นพี่เลย

366
00:34:30,560 --> 00:34:31,600
ผมผิดเอง

367
00:34:31,840 --> 00:34:35,680
อาจารย์ไม่น่ารับเจ้าเป็นศิษย์เลย
เจ้าอวดดีเกินไป

368
00:34:35,960 --> 00:34:39,640
เจ้าไม่ได้อยากฝึกกังฟู
เจ้าแค่อยากฝึกวิธีต่อยตี

369
00:34:40,040 --> 00:34:42,920
เจ้าจะได้ออกไปมีเรื่องกับเขา
เหมือนพวกนักเลง

370
00:34:43,040 --> 00:34:45,200
อาจารย์ ผมไม่อยากโกหกนะ

371
00:34:45,320 --> 00:34:47,960
ผมมาเรียนกังฟูไว้ต่อสู้จริง ๆ

372
00:34:48,200 --> 00:34:50,400
อาจารย์เป็นยอดฝีมือ
ไม่มีใครกล้าหาเรื่องอาจารย์

373
00:34:50,600 --> 00:34:55,240
ผมก็แค่ลูกของนักแสดง
ผมโดนคนแกล้งมาตั้งแต่เล็ก

374
00:34:55,800 --> 00:34:58,360
นั่นคือเหตุผล
ที่ผมอยากเรียนกับอาจารย์

375
00:34:58,920 --> 00:35:00,720
อาจารย์เข้าใจเจ้าไม่ผิดสินะ

376
00:35:01,080 --> 00:35:03,440
เจ้าเรียนกังฟู
เพื่อไว้รังแกคนอื่นเหรอ

377
00:35:03,800 --> 00:35:05,920
ผมไม่อยากโกหกอาจารย์

378
00:35:06,360 --> 00:35:08,920
นั่นคือจุดประสงค์ของผม
เมื่อครั้งแรกที่ผมมาที่นี่

379
00:35:09,040 --> 00:35:10,200
รู้อะไรไหม

380
00:35:10,560 --> 00:35:14,760
ถ้าคนจีนรังแกผม ผมคงรับมือได้

381
00:35:15,240 --> 00:35:20,600
แต่พ่อผมทุ่มเทเงินเกือบทั้งหมด
เพื่อส่งผมเรียนโรงเรียนเอกชน

382
00:35:20,920 --> 00:35:22,680
แต่ผมกลับถูกรังแก ถูกซ้อมทุกวัน

383
00:35:22,960 --> 00:35:25,200
พวกนั้นดูถูกผม
เรียกผมว่า "ไอ้ผิวเหลือง"

384
00:35:25,480 --> 00:35:29,080
ผมเคยเล่นหนังมาสองสามเรื่อง
พวกนั้นเลยเรียกผมว่าตัวตลก

385
00:35:29,320 --> 00:35:34,120
ผมเรียนเต้นลีลาศและชนะการแข่งขัน
แต่พวกนั้นอัดผมที่ถนนตลาดปลา

386
00:35:34,520 --> 00:35:38,720
พวกมันพังจักรยานบีเอสเอที่ผมรัก

387
00:35:38,800 --> 00:35:41,480
พวกนั้นบอกว่าผมไม่มีสิทธิ์
ขี่จักรยานที่ทำในอังกฤษ

388
00:35:42,440 --> 00:35:45,080
ผมทนไม่ได้...

389
00:35:45,840 --> 00:35:47,760
รู้ไหมว่าพวกนั้นมีฉายาให้ผม

390
00:35:47,880 --> 00:35:51,360
พวกนั้นเรียกผมว่า
ไอ้ลูกหมาผิวเหลือง

391
00:35:51,960 --> 00:35:55,120
ผมแค่อยากให้พวกเขาเห็น
ว่าผมเอาชนะพวกเขาได้

392
00:35:55,680 --> 00:35:57,880
ผมสู้กับพวกเขาและก็ชนะ

393
00:35:58,280 --> 00:36:01,440
พวกนั้นยอมสงบศึก
และอยากเป็นเพื่อนกับผม

394
00:36:01,840 --> 00:36:06,520
นั่นคือการต่อสู้เหรอ ไม่ใช่เลย
ผมทำให้คนจีนภูมิใจ

395
00:36:07,000 --> 00:36:12,800
อาจารย์ อย่าทำให้ผมพิการเลย
อย่าทำกับผมอย่างนี้เลยนะ

396
00:36:13,480 --> 00:36:16,200
ถึงสิ่งที่เจ้าพูดจะมีเหตุผล

397
00:36:17,680 --> 00:36:20,960
แต่ทำไมถึงทำอย่างนี้
ทำไมต้องก่อเรื่องในสังคม...

398
00:36:22,280 --> 00:36:25,960
และขัดขวางพวกอาชญากรใต้ดิน
ทำไมถึงต้องแกว่งเท้าหาเสี้ยน

399
00:36:26,280 --> 00:36:30,080
อาจารย์ ถ้าคนที่ฝึกการต่อสู้
ไม่สามารถปกป้องคนอ่อนแอจากโจรได้

400
00:36:30,760 --> 00:36:34,720
หรือใช้ความสามารถเพื่อสิ่งที่ดี
แล้วจะเรียนกังฟูไปทำไม

401
00:36:36,000 --> 00:36:38,880
อาจารย์สอนให้ทำลายความชั่วร้าย
และผดุงคุณธรรม

402
00:36:39,680 --> 00:36:43,600
หวังหลี่เฉาใช้คนที่ฝึก
ศิลปะการต่อสู้

403
00:36:43,840 --> 00:36:46,320
เพื่อรังแกและรีดไถ
ค่าคุ้มครองจากผู้คน

404
00:36:46,920 --> 00:36:49,560
พวกนักธุรกิจทำธุรกิจไม่ได้

405
00:36:50,240 --> 00:36:54,520
หลายคนถูกฆ่า
โรงละครของพ่อผมถูกทำลาย

406
00:36:55,120 --> 00:36:57,840
ถึงจะไม่รู้กังฟู
ผมก็คงจะพยายามช่วย

407
00:36:57,920 --> 00:37:01,040
อาจารย์ ผมไม่ได้หาเรื่องนะ
ผมไม่ได้อยากสู้

408
00:37:02,120 --> 00:37:04,840
แต่เวลาที่ผมเผชิญหน้า
กับปีศาจพวกนี้

409
00:37:05,880 --> 00:37:10,480
ผมก็ต้องสู้เพื่อความยุติธรรม
ผมคิดอย่างนี้มันผิดเหรอ

410
00:37:10,840 --> 00:37:12,800
อย่าทำกับผมอย่างนี้เลย

411
00:37:12,920 --> 00:37:16,720
แค่เพราะเจ้ารู้สึกว่าถูกล่วงละเมิด
ไม่ได้หมายความว่าเป็นหน้าที่ของเจ้า

412
00:37:17,080 --> 00:37:18,520
ผมไม่ได้รู้สึกว่าล่วงละเมิด

413
00:37:18,600 --> 00:37:21,600
ถามคนจีนคนอื่นดูสิ
จะได้เห็นว่าพวกเขาถูกรังแกยังไง

414
00:37:21,680 --> 00:37:25,520
ไปที่ร้านที่คนจีนเป็นเจ้าของ
จะได้เห็นว่าพวกเขาลำบากแค่ไหน

415
00:37:25,960 --> 00:37:29,000
อาจารย์ เขาว่ากันว่า
ถ้ามีอาจารย์คอยสั่งสอน

416
00:37:30,000 --> 00:37:31,960
ผมจะเป็นคนที่มีคุณธรรมได้

417
00:37:32,280 --> 00:37:34,680
อาจารย์เป็นคนที่มีชื่อเสียง
ไม่ใช่ผม

418
00:37:35,000 --> 00:37:37,720
ถ้าไม่มีอาจารย์คอยชี้แนะ
ผมคงไม่มีทางชนะฝรั่งคนนั้นได้

419
00:37:37,800 --> 00:37:40,240
ถ้าไม่มีอาจารย์คอยสอน
ผมก็ไม่มีค่าอะไรเลย

420
00:37:41,120 --> 00:37:45,080
อาจารย์ อย่าโทษผมเลยนะ

421
00:37:45,560 --> 00:37:49,720
แต่เจ้าก็รู้อยู่แล้ว
ว่าลูกศิษย์สำนักหวิงชุน

422
00:37:50,200 --> 00:37:52,280
ห้ามทำงานเป็นผู้อารักขา

423
00:37:52,400 --> 00:37:55,880
ผมไม่ได้เป็นผู้อารักขา
ผมไม่ได้เงินจากเรื่องนี้สักแดงเดียว

424
00:37:56,000 --> 00:37:57,000
อาจารย์

425
00:37:57,400 --> 00:37:58,840
ถ้าผมรับเงินไว้

426
00:37:59,760 --> 00:38:02,040
และทำให้สำนักหวิงชุนต้องเสื่อมเสีย

427
00:38:02,680 --> 00:38:05,560
อาจารย์จะลงโทษผมก็ได้
แต่ผมไม่ได้ทำ

428
00:38:07,320 --> 00:38:10,400
อาจารย์ เราต่างรู้เรื่องนี้
เรารับรองได้

429
00:38:10,800 --> 00:38:13,800
บรูซไม่ได้รับเงินจากพวกนักธุรกิจ

430
00:38:14,360 --> 00:38:17,000
ผมได้ยินคนที่ถนนการค้า
และถนนตลาดปลา

431
00:38:17,080 --> 00:38:18,680
พูดถึงสำนักหวิงชุนของเรา

432
00:38:18,800 --> 00:38:20,720
พวกนั้นสรรเสริญเรานะอาจารย์

433
00:38:21,000 --> 00:38:23,680
อาจารย์ ๆ

434
00:38:23,800 --> 00:38:25,480
บรูซทำให้เราภูมิใจ

435
00:38:25,960 --> 00:38:29,240
อาจารย์ เราต่างรู้
ว่าอาจารย์เป็นห่วงบรูซ

436
00:38:29,560 --> 00:38:31,160
เมื่อคืนอาจารย์นอนไม่ค่อยหลับ

437
00:38:31,280 --> 00:38:34,160
อาจารย์ขอให้เราคุ้มครองบรูซ
ทั้งตอนกลางวันและกลางคืน

438
00:38:34,360 --> 00:38:38,120
บรูซเป็นคนซื่อตรงไปตรงมา
เขาทำให้อาจารย์ไม่พอใจเพราะพูดโง่ ๆ

439
00:38:39,800 --> 00:38:43,760
จริง ๆ แล้วทั้งหนังสือพิมพ์
และคนทั่วไป

440
00:38:43,880 --> 00:38:46,120
สรรเสริญสำนักหวิงชุน

441
00:38:46,640 --> 00:38:49,000
พวกเขาสรรเสริญคำสอนของอาจารย์

442
00:38:49,280 --> 00:38:51,880
ผมรู้ว่าอาจารย์อยากสอนบรูซ
ให้รู้บทเรียน

443
00:38:52,040 --> 00:38:54,720
และเป็นเยี่ยงอย่างให้พี่น้องคนอื่น
อาจารย์ถึงทำอย่างนี้

444
00:38:54,800 --> 00:38:56,880
แต่อาจารย์ครับ
อย่าทำให้บรูซพิการเลยนะ

445
00:38:57,800 --> 00:39:01,200
อาจารย์ เราอยากเรียนวิธีคลายจุด

446
00:39:02,040 --> 00:39:04,080
อาจารย์ก็เห็นว่าบรูซกำลังทรมาน

447
00:39:05,000 --> 00:39:06,800
จะสั่งสอนเขาก็ได้

448
00:39:07,720 --> 00:39:11,360
แต่อาจารย์ทนเห็นเขาเจ็บปวด
อย่างนี้ได้ยังไง

449
00:39:11,840 --> 00:39:13,600
ฉันโกรธเขามาก ไม่เห็นเหรอ

450
00:39:16,080 --> 00:39:20,320
อาจารย์ ๆ ๆ

451
00:39:29,400 --> 00:39:30,320
อาจารย์

452
00:39:39,560 --> 00:39:41,320
- บรูซ
- บรูซ หายรึยัง

453
00:39:41,440 --> 00:39:42,880
- หายแล้วใช่ไหม
- หายแล้วนะ

454
00:39:46,680 --> 00:39:48,840
บรูซ ยังเจ็บอยู่เหรอ

455
00:39:51,000 --> 00:39:55,160
เจ็บตัวฉันทนได้
แต่ฉันไม่สบายใจ

456
00:39:55,920 --> 00:39:59,440
อย่ากังวลเลย
อาจารย์โมโหมาก

457
00:39:59,880 --> 00:40:01,240
ฉันอยู่กับเขามาหลายปี

458
00:40:01,320 --> 00:40:04,320
แต่ไม่เคยเห็นเขาโกรธใครขนาดนี้

459
00:40:05,280 --> 00:40:06,720
เขาไม่น่าโกรธขนาดนั้น

460
00:40:09,400 --> 00:40:10,520
นายก็ซื่อเกินไป

461
00:40:11,080 --> 00:40:16,000
ตั้งแต่นายมาที่นี่ นายก็หาเรื่อง
ให้อาจารย์เป็นห่วงมากมาย

462
00:40:16,880 --> 00:40:18,960
ทีแรกนายก็บุกไปที่สำนักหวังหยุนเชง

463
00:40:19,080 --> 00:40:22,680
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
แต่มันผิดธรรมเนียมกังฟู

464
00:40:23,000 --> 00:40:27,400
แล้วนายก็มีเรื่องชกต่อยอยู่เรื่อย
นั่นทำให้อาจารย์ขายหน้า

465
00:40:27,840 --> 00:40:32,040
ถ้าฉันทำให้อาจารย์ไม่พอใจ
ก็คงเป็นตอนที่ฉันสู้กับเดวิด คาเฟล

466
00:40:32,160 --> 00:40:34,240
ฉันไม่ฟังคำสั่งของเขา

467
00:40:37,880 --> 00:40:43,080
ฉันคิดว่าอาจารย์เลิกสนใจฉัน
หลังจากที่ฉันชนะคาเฟล

468
00:40:43,480 --> 00:40:44,560
ดูนี่สิ

469
00:40:47,160 --> 00:40:50,320
หนังสือพิมพ์นี่ก็ไม่ได้ช่วยเลย
พวกเขาคิดกันไปต่าง ๆ นานา

470
00:40:50,840 --> 00:40:52,320
บางคนเรียกนายว่าวีรบุรุษตัวจริง

471
00:40:52,720 --> 00:40:55,400
บางคนว่าอาจารย์
สอนวิชามวยแปลก ๆ ให้นาย

472
00:40:55,680 --> 00:40:58,200
ถึงขนาดเรียกว่าเป็นคาถาอาคมด้วยซ้ำ
มีข่าวลือมากมาย

473
00:41:00,360 --> 00:41:02,400
แต่ว่าบรูซ ฉันรู้ว่า...

474
00:41:03,560 --> 00:41:06,840
อาจารย์ดีใจมาก
ตอนที่นายเอาชนะเดวิด คาเฟลด์ได้

475
00:41:07,240 --> 00:41:09,120
อาจารย์แค่อายนิดหน่อย

476
00:41:09,640 --> 00:41:13,080
เพราะนายไม่ฟังคำสั่งของเขา
ตอนที่สู้กับคาเฟลด์

477
00:41:14,360 --> 00:41:18,240
คืนนั้นคุณหลินพยายาม
จะเลี้ยงข้าวอาจารย์ และอาจารย์จ้าว

478
00:41:18,840 --> 00:41:20,120
แต่อาจารย์ไม่ยอมไป

479
00:41:20,800 --> 00:41:25,200
ฉันได้ยินอาจารย์คุยกับอาจารย์จ้าว
อาจารย์รู้สึกเสียหน้า

480
00:41:32,680 --> 00:41:33,880
ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้นเลย

481
00:41:34,360 --> 00:41:36,360
ในฐานะนักต่อสู้ป้องกันตัว
เราทนอะไรก็ได้

482
00:41:36,760 --> 00:41:40,920
แต่เรื่องอย่างนี้มันน่าหน้าขายหน้า

483
00:41:42,120 --> 00:41:45,400
ถ้านายทำตามที่เขาบอก
ตอนที่สู้กับคาเฟลด์

484
00:41:45,800 --> 00:41:48,440
อาจารย์จะไม่ว่าอะไรเลย
ต่อให้นายแพ้ก็ตาม

485
00:41:49,080 --> 00:41:50,920
แต่นายไม่เตือนเขาด้วยซ้ำ

486
00:41:52,280 --> 00:41:54,800
พอนายเข้าไปในสังเวียน
นายก็สู้ตามแบบของนาย

487
00:41:54,880 --> 00:41:56,720
อาจารย์รู้สึกขายหน้า

488
00:41:57,880 --> 00:42:02,280
ถ้าฉันบอกเขาว่าฉันอยากจะต่อยเดวิด
ทันทีที่เข้าไปในสังเวียน

489
00:42:04,600 --> 00:42:06,040
เขาคงไม่เห็นด้วย

490
00:42:06,960 --> 00:42:09,480
พี่กับอาจารย์อยากให้ฉันถูกอัด

491
00:42:10,000 --> 00:42:15,400
แต่คุณสมิทบอกให้ฉันโจมตี
และป้องกันตัว

492
00:42:16,440 --> 00:42:17,840
ฉันควรจะฟังใครล่ะ

493
00:42:18,960 --> 00:42:23,200
ฉันเข้าใจ แต่นายดันเข้าไปยุ่ง
กับอันธพาลพวกนั้น

494
00:42:25,040 --> 00:42:29,400
นายไม่ยอมรับผิด
อาจารย์ก็เลยโมโห

495
00:42:30,360 --> 00:42:33,280
รุ่นพี่ วันนี้ฉันซาบซึ้งน้ำใจ
ของพี่มาก

496
00:42:33,600 --> 00:42:35,080
ด้วยความยินดี

497
00:42:36,440 --> 00:42:40,680
ฉันเองก็รู้สึกเหมือนอาจารย์
ฉันเป็นห่วงนาย

498
00:42:42,000 --> 00:42:44,400
ลุกขึ้น ขยับสักหน่อย

499
00:42:46,160 --> 00:42:48,280
หายใจลึก ๆ
และเดินลมปราณ

500
00:42:49,280 --> 00:42:50,520
นายจะไม่เป็นไร

501
00:42:50,920 --> 00:42:53,920
แต่ตอนนี้ระวังไว้นะ
อย่าไปไหน

502
00:42:54,760 --> 00:42:57,880
อย่าไปมีเรื่องกับลูกน้องของหวังอีก
เข้าใจไหม