1
00:02:07,000 --> 00:02:08,840
บรูซ ลี อยู่ไหน

2
00:02:10,200 --> 00:02:14,440
- เราหาดูทั่วโรงเรียนแล้ว
- เขาลืมเรื่องวันนี้ไปแล้วเหรอ

3
00:02:14,560 --> 00:02:18,000
- แยกกันหาเขาเถอะ
- หวังว่าคงไม่มีอะไรไม่คาดฝันนะ

4
00:02:21,840 --> 00:02:23,520
- ไปดูด้านหน้ากัน
- โอเค

5
00:02:48,280 --> 00:02:52,480
- ดู บรูซ สิ
- ฉันว่าบรูซ ลี เป็นคนแปลก

6
00:02:52,760 --> 00:02:53,920
ดูเขาสิ

7
00:02:54,040 --> 00:02:56,320
เขาไม่รู้หรือว่าจะเริ่มแสดงแล้ว

8
00:02:56,440 --> 00:02:57,560
ฉันว่า

9
00:02:58,240 --> 00:03:00,760
มีบางอย่างพิเศษเกี่ยวกับบรูซ

10
00:03:00,880 --> 00:03:04,120
ฉันว่าวันนี้เขาจะเป็นนักแสดง
ที่มีเสน่ห์ที่สุดในโรงเรียนเลย

11
00:03:04,400 --> 00:03:06,560
อะไรนะ เธอแอบชอบเขาเหรอ

12
00:03:08,040 --> 00:03:10,520
- บอกมานะ
- อาจจะ ฉันไม่แน่ใจ

13
00:03:10,640 --> 00:03:12,760
แย่หน่อยที่เขาเป็นคนเอเชีย

14
00:03:14,160 --> 00:03:15,720
นั่นเป็นการเหยียดผิวนะ

15
00:03:16,000 --> 00:03:19,160
พวกเธอไม่เข้าใจหรอก
บรูซ ลี กำลังซ้อมทรงตัว

16
00:03:19,280 --> 00:03:21,720
ขั้นตอนสำคัญที่สุด
สำหรับนักศิลปะการต่อสู้

17
00:03:24,080 --> 00:03:27,080
- บรูซ
- บรูซ

18
00:03:27,200 --> 00:03:29,760
ดูเวลาสิ เธอจะไม่เข้าไปที่
หอประชุมเหรอ

19
00:03:29,880 --> 00:03:32,600
- ฉันไม่อยากไป
- เธอไม่อยากไปเหรอ

20
00:03:32,720 --> 00:03:34,360
เธอลงชื่อไว้ไม่ใช่เหรอ

21
00:03:34,760 --> 00:03:37,480
ฉันคิดว่าฉันจะได้ประลองกับ
นักเรียนญี่ปุ่น

22
00:03:38,080 --> 00:03:42,000
ฉันไม่รู้มาก่อนว่ามันเป็นการแสดง
ฉันไม่สนหรอก

23
00:03:42,280 --> 00:03:43,760
ฉันไม่อยากไป

24
00:03:44,720 --> 00:03:48,120
ทำอย่างนี้ได้ยังไง เธอต้องไป
เราลงทะเบียนการแสดงของเธอไว้

25
00:03:48,240 --> 00:03:50,480
- เธอจะไม่ไปได้ยังไง
- ไม่

26
00:03:51,280 --> 00:03:53,600
- ไม่เป็นไร บรูซ ไปเถอะ
- บรูซ

27
00:03:54,280 --> 00:03:55,280
มาเถอะ บรูซ

28
00:03:55,400 --> 00:03:56,800
- ไม่เป็นไร ไปเถอะ
- ไม่

29
00:03:56,920 --> 00:03:58,040
ไปกันเถอะ

30
00:03:58,160 --> 00:03:59,800
- ไป จะเริ่มแล้ว
- ไม่อยากไป

31
00:03:59,920 --> 00:04:01,000
หุบปาก ไปกันเถอะ

32
00:04:24,880 --> 00:04:25,760
เข้าใจไหม

33
00:04:25,880 --> 00:04:27,840
- โอเค อย่างนั้นแหละ
- เข้าใจแล้ว

34
00:04:42,680 --> 00:04:44,760
ดูเขาสิ อยู่ตามลำพัง

35
00:04:46,600 --> 00:04:49,560
นั่นคือการนั่งสมาธิ
ไม่ฟังเสียงคนอื่น

36
00:04:50,360 --> 00:04:51,520
นั่งลง

37
00:04:57,680 --> 00:04:58,680
ขอบคุณ

38
00:04:59,800 --> 00:05:03,920
ถ้ามีคนถามว่าอะไรคือศิลปะการต่อสู้
ที่โด่งดังที่สุด

39
00:05:04,040 --> 00:05:06,360
ในอเมริกา เราคงตอบอย่างไม่ลังเล
ว่าคือคาราเต้

40
00:05:06,880 --> 00:05:10,760
หลังจากที่อเมริกาได้รู้จักคาราเต้
มันก็เป็นที่นิยมอย่างมากในประเทศนี้

41
00:05:11,400 --> 00:05:14,320
ความสนใจคาราเต้มีมากพอๆ กับ
ความสนใจในบาสเกตบอล

42
00:05:15,280 --> 00:05:17,080
โรงเรียนของเรา อาชีวศึกษาเอดิสัน

43
00:05:17,200 --> 00:05:21,400
ก่อตั้งทีมคาราเต้ของเราเอง
เมื่อสิบปีที่แล้ว

44
00:05:23,440 --> 00:05:26,440
การแสดงชุดต่อไปคือการแสดงคาราเต้

45
00:05:26,680 --> 00:05:28,240
- เตรียมตัวให้พร้อม
- โอเค

46
00:05:28,560 --> 00:05:30,680
พวกนายไปรอที่ด้านข้าง

47
00:05:31,480 --> 00:05:34,160
โอเค เอาละ ลุกขึ้น

48
00:05:36,200 --> 00:05:37,400
หันซ้าย

49
00:05:39,560 --> 00:05:40,760
เดินหน้า

50
00:05:44,600 --> 00:05:49,800
จากการนำของครูฝึกอามาดะ
และคุณคิมูระ ทีมคาราเต้ของเรา

51
00:05:50,040 --> 00:05:52,760
ดีขึ้นกว่าเมื่อสิบปีก่อนมาก

52
00:05:53,120 --> 00:05:58,360
ไม่ใช่แค่ในโรงเรียนของเราเท่านั้น
แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจของซีแอตเทิล

53
00:05:58,480 --> 00:06:02,240
จิลเลียนนา พูดมากไปแล้ว
เอาละ อย่ามัวเสียเวลาเลย

54
00:06:02,360 --> 00:06:04,640
ใช่

55
00:06:09,360 --> 00:06:14,120
เอาละ ตอนนี้ทุกคนตื่นเต้นกันแล้ว
ฉันแนะนำจบแล้ว

56
00:06:14,440 --> 00:06:16,360
ขอเชิญพบทีมคาราเต้ของเรา

57
00:06:16,480 --> 00:06:20,160
มาต้อนรับพวกเขากัน
กับการแสดงที่ตื่นเต้นไม่เหมือนใคร

58
00:06:20,280 --> 00:06:21,280
เชิญค่ะ

59
00:07:41,760 --> 00:07:46,600
นายขึ้นหลังจากนี้
หลังจากการแสดงคาราเต้

60
00:07:46,960 --> 00:07:48,560
โอเค เตรียมพร้อม

61
00:07:49,400 --> 00:07:51,040
ทีมของนาย เตรียมพร้อม

62
00:08:09,000 --> 00:08:10,160
กลับหลังหัน

63
00:08:11,600 --> 00:08:12,760
วิ่งต่อไป

64
00:08:21,320 --> 00:08:22,480
ตานายแล้ว

65
00:08:24,320 --> 00:08:25,400
ไป

66
00:08:32,560 --> 00:08:34,160
- ยอดเยี่ยมมากค่ะ
- ไม่เป็นไร

67
00:08:34,280 --> 00:08:37,760
พวกเขาสมบูรณ์แบบ
ปรบมือดังๆ อีกครั้ง

68
00:08:41,600 --> 00:08:45,040
ต่อไป ฉันจะแนะนำให้ทุกคน
ได้รู้จักศิลปะการต่อสู้อีกชนิด

69
00:08:45,480 --> 00:08:48,360
ผู้แสดงคือบรูซ ลี

70
00:08:49,440 --> 00:08:53,600
ฉันไม่รู้ว่าจะแปลชื่อการแสดงของเขา
เป็นภาษาอังกฤษได้ยังไง

71
00:08:54,160 --> 00:08:58,520
มันเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ต่างออกไป
ฉันจะให้เขาแนะนำตัวเอง

72
00:09:03,320 --> 00:09:06,160
ตานายแล้ว ทำไมไม่ขึ้นไปบนเวทีล่ะ
เร็วเข้า

73
00:09:12,280 --> 00:09:19,160
เชิญ บรูซ ลี ช่วยแนะนำ
การต่อสู้ของเธอให้เรารู้จักที

74
00:09:22,200 --> 00:09:24,400
เวทีนี้เป็นของเธอแล้ว

75
00:09:24,720 --> 00:09:26,560
- เชิญเลย
- จิลเลียนนา อย่าเพิ่งไป

76
00:09:26,640 --> 00:09:27,680
เชิญ

77
00:09:30,200 --> 00:09:31,640
ฉันจะแสดงก่อน

78
00:10:14,440 --> 00:10:15,920
ขอบคุณที่ปรบมือให้

79
00:10:18,000 --> 00:10:22,360
ศิลปะการต่อสู้ของจีนมีประวัติศาตร์
ยาวนานหลายพันปี

80
00:10:23,640 --> 00:10:27,760
ที่ผมเพิ่งแสดงไป เป็นเพียงแค่
ชนิดเดียวเท่านั้น

81
00:10:29,160 --> 00:10:32,000
- เยี่ยม
- วิเศษเลย

82
00:10:38,080 --> 00:10:42,720
คงยากที่จะอธิบายศิลปะการต่อสู้จีน
ออกมาเป็นภาษาอังกฤษ

83
00:10:43,720 --> 00:10:47,400
เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายๆ
ฉันจะเรียกมันว่ากังฟูจีน

84
00:10:50,960 --> 00:10:54,320
หมอนี่พูดเก่งกว่าแสดงอีก

85
00:10:55,000 --> 00:10:56,720
กังฟู

86
00:10:57,600 --> 00:11:00,840
สำหรับคนที่พูดภาษาอังกฤษ
มันเป็นคำศัพท์ใหม่

87
00:11:02,320 --> 00:11:04,320
- แต่ฉันมั่นใจ...
- ขอโทษนะ

88
00:11:04,440 --> 00:11:06,440
ว่าเพราะฉัน บรูซ ลี

89
00:11:07,080 --> 00:11:09,880
- เขาพูดอะไร
- คุณจะพบว่าคำๆ นี้

90
00:11:10,000 --> 00:11:11,600
จะไปอยู่ในพจนานุกรมของคุณ

91
00:11:12,120 --> 00:11:15,600
นี่คือกังฟูของจีน กังฟู

92
00:11:22,960 --> 00:11:25,360
ฉันไม่รู้เลยว่าบรูซ ลี
พูดเก่งขนาดนี้

93
00:11:25,840 --> 00:11:27,000
ใช่

94
00:11:27,120 --> 00:11:29,240
ตอนแรก ฉันไม่อยากมาที่นี่

95
00:11:30,920 --> 00:11:34,840
วิธีชมศิลปะการต่อสู้ที่ดีที่สุด
ก็คือให้คนสองคนมาสู้กัน

96
00:11:36,400 --> 00:11:42,280
แต่พอฉันได้ดูการแสดงชุดก่อนหน้า
ฉันไม่ประทับใจเลย

97
00:11:43,360 --> 00:11:46,080
- การดูการแสดงคาราเต้
- มีอะไร

98
00:11:47,080 --> 00:11:48,480
ที่ไม่มีฝีมือด้วยซ้ำ

99
00:11:48,680 --> 00:11:51,000
ยืนนิ่งๆ ยังไม่ได้เลย
ยังเรียกคาราเต้เหรอ

100
00:11:51,320 --> 00:11:53,840
- เขากำลังดูถูกเรา
- ใช่

101
00:11:54,120 --> 00:11:57,600
ในเมื่อนี่เป็นการแสดงศิลปะการต่อสู้

102
00:11:59,560 --> 00:12:05,400
ฉันหวังว่าคุณอามาดะ จะพานักเรียน
ของเขาทุกคนออกมาสู้กับฉัน

103
00:12:05,880 --> 00:12:09,520
ถ้าพวกเขาล้มฉันได้
จะพิสูจน์ว่าคาราเต้ของพวกเขาดีจริง

104
00:12:10,800 --> 00:12:15,240
ถ้าฉันชนะพวกเขา จะพิสูจน์ว่า
คาราเต้นั่นเป็นแค่การแสดงลีลา

105
00:12:16,920 --> 00:12:20,920
ฉันต้องขออภัย
คนที่ต่อสู้แบบเน้นลีลา

106
00:12:21,920 --> 00:12:26,880
เลิกโอ้อวดเรื่องคาราเต้
และวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้แล้ว

107
00:12:29,160 --> 00:12:30,840
- ให้ตายสิ
- อย่าใจร้อน อย่าไป

108
00:12:31,080 --> 00:12:36,360
คาราเต้แบบที่นิยมที่สุดในญี่ปุ่น
ถูกคนจีนคิดค้นขึ้นก่อน

109
00:12:36,600 --> 00:12:38,000
ศึกษาประวัติศาสตร์ดูก็ได้

110
00:12:39,400 --> 00:12:45,400
ฉันอยากแสดงศิลปะการต่อสู้ของจีน
หรือกังฟูจีน ให้ทุกคนได้ชม

111
00:12:46,960 --> 00:12:51,440
ยังไงเสียศิลปะการต่อสู้ของจีน
ก็จะเป็นที่หนึ่งในโลกเสมอ

112
00:13:01,080 --> 00:13:05,440
ทีมคาราเต้ของเรากล้าขึ้นมาไหม

113
00:13:14,760 --> 00:13:15,720
พวกนาย

114
00:13:17,760 --> 00:13:19,040
ทำไมไม่หยุดพวกเขาล่ะ

115
00:13:30,680 --> 00:13:37,200
เอาเลย ขึ้นมาให้หมดเลย มาสิ

116
00:13:44,600 --> 00:13:46,280
คุณคิมูระ ทำอะไรสักอย่างสิ

117
00:13:55,840 --> 00:13:57,400
ทำอะไร ไปไม่ได้นะ

118
00:14:01,240 --> 00:14:03,080
ลุกขึ้น ทุกคนเลย

119
00:14:03,920 --> 00:14:05,920
บรูซ ลี นายอวดดีเกินไปแล้ว

120
00:14:07,400 --> 00:14:11,280
ดูทีมคาราเต้ของนายสิ

121
00:14:13,800 --> 00:14:17,480
สู้กับนายคงน่าสนใจกว่า

122
00:14:21,040 --> 00:14:22,240
มาสิ

123
00:14:22,920 --> 00:14:24,480
เราควรจะทำยังไงดี

124
00:14:24,560 --> 00:14:26,880
จะไปรู้เหรอ ไม่คิดว่าจะเกิด
เรื่องแบบนี้

125
00:14:27,000 --> 00:14:28,400
ทำไมไม่ห้ามเขาล่ะ

126
00:14:30,280 --> 00:14:31,240
เร็วเข้า

127
00:14:43,800 --> 00:14:47,200
ฉันเสียใจจริงๆ ค่ะ
เราจะเพิ่มการแสดงพิเศษ

128
00:14:47,480 --> 00:14:51,200
นี่เป็นการแสดงที่เราไม่ได้คาดคิดไว้

129
00:14:52,360 --> 00:14:58,520
มันมีชื่อว่ากังฟูจีน
ปะทะคาราเต้ญี่ปุ่น

130
00:15:08,400 --> 00:15:09,640
กลัวหรือ

131
00:15:11,320 --> 00:15:12,800
เตรียมพร้อม

132
00:15:16,760 --> 00:15:19,520
ไม่ต้องหรอก

133
00:15:22,920 --> 00:15:24,080
มาเลย

134
00:15:55,720 --> 00:15:59,000
อย่ามาคุยโม้เรื่องวัฒนธรรมญี่ปุ่น
ที่โรงเรียนของเราอีก

135
00:16:03,760 --> 00:16:10,280
เวลาที่ฉันเห็นนักเรียนจากที่อื่นฟัง
แล้วฉันอารมณ์เสีย

136
00:16:13,400 --> 00:16:14,720
ฉันไม่ได้อยากมาที่นี่

137
00:16:19,440 --> 00:16:21,320
แต่ฉันอยากให้โรงเรียนได้เห็น

138
00:16:22,800 --> 00:16:27,120
ว่าจริงๆ แล้วศิลปะการต่อสู้
มีที่มาจากเมืองจีน ประเทศจีน

139
00:16:31,000 --> 00:16:34,920
ถ้าอยากดูศิลปะการต่อสู้ของจริง
ก็ให้ดูที่คนจีนอย่างเรา

140
00:16:35,680 --> 00:16:39,360
ดูฉันนี่ หลี่เสี่ยวหลง
ดูฉัน บรูซ ลี

141
00:16:53,200 --> 00:16:54,520
ลาก่อน

142
00:17:09,880 --> 00:17:10,800
เร็วเข้า

143
00:17:10,920 --> 00:17:15,360
- บรูซ ลี รอก่อน
- บรูซ ลี

144
00:17:16,600 --> 00:17:19,240
บรูซ ที่คุณแสดงไปนี่เป็นมายากล
หรือเปล่า

145
00:17:19,320 --> 00:17:21,480
- อยากลองไหมล่ะ
- ไม่ๆ

146
00:17:21,600 --> 00:17:23,200
- ขอจับกล้ามได้ไหม
- แน่นอน

147
00:17:24,760 --> 00:17:28,040
นั่นกล้ามเหรอ แข็งอย่างกับเหล็ก

148
00:17:28,560 --> 00:17:34,560
- คุณรู้แล้วว่ากังฟูของจริงคืออะไร
- สวัสดี บรูซ ลี

149
00:17:43,240 --> 00:17:44,480
คุณซู

150
00:17:45,760 --> 00:17:47,040
คุณซู

151
00:17:48,560 --> 00:17:51,440
คุณก็เห็นนี่ ไม่อยากเชื่อเลย

152
00:17:52,200 --> 00:17:55,480
นักเรียนที่คุณแนะนำมาอวดดีมาก

153
00:17:56,080 --> 00:17:58,640
เขาทำลายงานของเรา

154
00:18:00,240 --> 00:18:03,840
ขอโทษด้วย ฉันเองก็คิดไม่ถึง

155
00:18:04,800 --> 00:18:08,640
- เราไม่ต้องการนักเรียนอย่างนี้
- บรูซ คงเรียนอยู่ไม่นานหรอก

156
00:18:09,080 --> 00:18:12,720
ฉันแค่อยากให้เขาเรียนทันหลักสูตร
มัธยมปลาย ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย

157
00:18:13,680 --> 00:18:15,720
อยู่อีกไม่ได้หรอก
ขอให้เขาย้ายเถอะ

158
00:18:18,600 --> 00:18:21,560
ไม่ เราต้องทำตามที่สัญญาไว้

159
00:18:23,520 --> 00:18:24,600
โอเค

160
00:18:43,400 --> 00:18:48,480
คุณคิมูระ บรูซ ฝึกมวยแบบไหนกัน

161
00:18:50,160 --> 00:18:54,120
ดูเหมือนตัวตลกเลย
ต้องเป็นมนต์ดำแน่ๆ

162
00:18:54,960 --> 00:18:56,760
- มนต์ดำ
- พูดพอหรือยัง

163
00:18:59,400 --> 00:19:01,920
แต่นายแพ้

164
00:19:04,400 --> 00:19:07,400
ทุกคนในซีแอตเทิล ดูรายการนั้นอยู่

165
00:19:08,040 --> 00:19:11,840
เจ้าบรูซ ลี นี่
จริงๆ แล้วก็แค่นักแสดงฝีมือดี

166
00:19:12,520 --> 00:19:13,720
นักแสดงฝีมือดีเหรอ

167
00:19:15,560 --> 00:19:20,560
เอาละ ถ้าเขาเป็นนักแสดงชั้นยอด
เราก็ต้องกระชากหน้ากากเขา

168
00:19:20,680 --> 00:19:22,360
ให้โลกได้เห็นธาตุแท้เขา

169
00:19:23,600 --> 00:19:24,640
คุณคิมูระ

170
00:19:28,000 --> 00:19:30,960
คุณช่วยออกมาแสดงให้เราดูได้ไหม

171
00:19:32,840 --> 00:19:38,120
ดูเหมือนว่าการเผชิญหน้าระหว่าง
คาราเต้และกังฟูของจีน

172
00:19:38,840 --> 00:19:40,440
จะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

173
00:19:44,800 --> 00:19:45,880
ดื่ม

174
00:19:50,640 --> 00:19:53,560
- คุณตามหาผมเหรอ
- ใช่ ฉันอยากเลี้ยงข้าวเธอ

175
00:19:53,840 --> 00:19:57,120
จริงหรือ ก็ดีสิ
ผมไม่ค่อยได้กินอะไรดีๆ

176
00:19:57,360 --> 00:20:00,360
เอาละ วันนี้กินเต็มที่เลย

177
00:20:01,200 --> 00:20:02,800
อยากกินอะไรก็กินเลย

178
00:20:04,920 --> 00:20:09,040
รู้อะไรไหม ฉันได้รับเชิญไปงานครบรอบ
ของโรงเรียนเธอด้วย

179
00:20:09,160 --> 00:20:10,480
ฉันก็เลยไป

180
00:20:11,240 --> 00:20:14,520
ฉันได้ดูการแสดงดีๆ
การแสดงสนุกๆ

181
00:20:15,000 --> 00:20:16,520
- คุณไปมาด้วยเหรอ
- ใช่

182
00:20:17,200 --> 00:20:21,280
- แต่ว่าเธอก่อเรื่อง
- อะไรเหรอ

183
00:20:22,200 --> 00:20:24,600
โรงเรียนของเธอไม่ต้อนรับเธออีกแล้ว

184
00:20:26,960 --> 00:20:31,160
- แค่เพราะว่าผมเอาชนะคาราเต้ของเขา
- ใช่

185
00:20:31,880 --> 00:20:35,000
ฉันยังดีใจนะ

186
00:20:37,520 --> 00:20:40,800
บรูซ เธอควรเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย

187
00:20:41,840 --> 00:20:45,640
เธอไม่ได้ไปเรียนที่เอดิสัน
เพื่อเผยแพร่กังฟูของจีน

188
00:20:45,760 --> 00:20:47,680
เธอไปเพื่อให้เรียนมัธยมปลายจบ

189
00:20:47,800 --> 00:20:49,520
เธอต้องเข้ามหาวิทยาลัย

190
00:20:50,480 --> 00:20:54,120
ผมเข้าใจ ใจจริงแล้วผมไม่อยากแสดง
ที่โรงเรียนเลย

191
00:20:54,400 --> 00:20:55,600
แต่พวกนั้นทำผมโมโห

192
00:20:57,320 --> 00:20:58,880
งั้นเธอก็ควรเตรียมตัวสอบ

193
00:20:59,480 --> 00:21:03,520
ฉันเชื่อว่าเธอต้องเข้ามหาวิทยาลัย
ได้แน่ๆ เมื่อดูจากคะแนนของเธอแล้ว

194
00:21:03,840 --> 00:21:06,960
- ผมจะพยายาม
- ฉันดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

195
00:21:07,600 --> 00:21:11,560
- เร็วเข้า กินอีกสิ เหนื่อยไหม
- ไม่ครับ

196
00:21:12,000 --> 00:21:16,800
ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น
บรูซ ฉันชื่นชมเธอนะ

197
00:21:17,160 --> 00:21:19,960
ฉันคิดว่าคนจีนทุกคนในซีแอตเทิล

198
00:21:20,200 --> 00:21:23,240
จะเคารพเธอหลังจากได้ดู
การแสดงของเธอในวันนี้

199
00:21:25,360 --> 00:21:30,280
- เหมือนที่เคารพซุนหงอคง
- ผมเป็นซุนหงอคงตั้งแต่เมื่อไร

200
00:21:31,280 --> 00:21:36,080
ฉันลืมบอกไป
เบคกี้กลับไปหาเชฟหวังแล้ว

201
00:21:37,200 --> 00:21:42,080
ทุกอย่างเป็นเพราะว่าเธอลาออก
จากร้านอาหาร ขอบใจจริงๆ นะ

202
00:21:43,440 --> 00:21:45,640
โอเค นับจากพรุ่งนี้ไป

203
00:21:45,760 --> 00:21:49,000
เธอมาทานอาหารเย็นที่ร้านของฉัน
ได้ทุกวันเลย

204
00:21:49,440 --> 00:21:55,160
มาทานที่ร้านของคุณเหรอ
ได้ยังไงกัน ผมหาเงินได้ไม่มาก

205
00:21:55,720 --> 00:22:01,480
ถ้าเธอไม่อยากกินอาหารฟรี
ก็ไว้ค่อยจ่ายทีหลัง

206
00:22:02,160 --> 00:22:06,280
ฉันเชื่อว่าอีกหน่อยเธอจะต้องมีเงิน
เธอจะประสบความสำเร็จ

207
00:22:09,080 --> 00:22:13,880
(สวนสัตว์วู้ดแลนด์ปาร์ค)

208
00:23:03,080 --> 00:23:04,120
ใคร

209
00:23:09,640 --> 00:23:11,280
พวกนาย เกิดอะไรขึ้น

210
00:23:13,640 --> 00:23:14,920
ทำไมต้องเป็นฉัน

211
00:23:15,040 --> 00:23:18,080
ฉันไม่ได้มาในฐานะครูฝึก
ที่โรงเรียนเอดิสัน

212
00:23:19,880 --> 00:23:21,240
นายนี่น่ารำคาญจัง

213
00:23:21,400 --> 00:23:26,680
ฉันบอกแล้วว่าฉันจะไม่ประลองกับใคร
นอกจากจะทำในที่สาธารณะ

214
00:23:29,040 --> 00:23:29,960
(จดหมายท้า)

215
00:23:30,080 --> 00:23:31,120
นี่จดหมายท้าของเรา

216
00:23:31,880 --> 00:23:35,040
อีกสามวันเราไปประลองกัน
ที่ผับของคิมูระ

217
00:23:36,680 --> 00:23:38,240
ถ้าฉันไม่รับล่ะ

218
00:23:40,280 --> 00:23:41,600
ถ้านายไม่รับ

219
00:23:43,680 --> 00:23:46,840
นายก็ไม่มีสิทธิ์แสดงมนต์ดำ
ของนายอีก

220
00:23:46,960 --> 00:23:48,160
ในที่ใดที่มีคาราเต้

221
00:23:49,240 --> 00:23:53,560
นายนี่หาเรื่องนะ
ช่างกล้า

222
00:23:53,960 --> 00:23:56,640
นายกล้าเรียกกังฟูของจีนว่ามนต์ดำ

223
00:23:59,000 --> 00:24:02,720
จะบอกอะไรให้นะ อามาดะ
นายไม่รู้จักศิลปะการต่อสู้

224
00:24:02,840 --> 00:24:04,080
บรูซ ลี ฉันขอเตือนนะ

225
00:24:05,480 --> 00:24:11,880
ถ้านายไม่รับคำท้าของเรา
จากนี้ไปนายก็เงียบเสีย

226
00:24:13,640 --> 00:24:15,800
นายไม่มีทางเลือกอื่น

227
00:24:19,400 --> 00:24:22,160
ฉันคิดว่าคงไม่

228
00:24:23,440 --> 00:24:26,640
- แต่ฉันมีเรื่องจะขอ
- ว่ามา

229
00:24:30,040 --> 00:24:34,800
ฉันอยากให้พวกนายส่งคนที่
ฝีมือดีที่สุดมาสู้กับฉัน

230
00:24:35,480 --> 00:24:38,920
- รวมถึงคิมูระ อาจารย์ของนายด้วย
- พอได้แล้ว

231
00:24:40,400 --> 00:24:44,080
อาจารย์คิมูระ คือยอดฝีมือคาราเต้
อันดับหนึ่งของซีแอตเทิล

232
00:24:44,840 --> 00:24:46,480
นายก็แค่เด็กเมื่อวานซืน

233
00:24:47,760 --> 00:24:50,480
กล้าดียังไงมาขอประลองกับคุณคิมูระ

234
00:24:50,600 --> 00:24:55,080
ใช่แล้ว
ในอเมริกาฉันก็แค่เด็กเมื่อวานซืน

235
00:24:56,320 --> 00:25:00,680
แต่คาราเต้ของญี่ปุ่นมีรากฐานมาจาก
กังฟูของจีน

236
00:25:01,760 --> 00:25:03,280
เป็นบรรพชน

237
00:25:04,280 --> 00:25:09,320
เพราะฉะนั้นยอดฝีมืออันดับหนึ่ง
ของนายเท่านั้นที่สามารถท้าทายกังฟู

238
00:25:10,320 --> 00:25:16,000
อีกอย่าง เชิญนักข่าวมาดูด้วย
ฉันอยากให้เป็นการต่อสู้อย่างเปิดเผย

239
00:25:16,480 --> 00:25:19,360
บรูซ ลี นายจองหองเกินไปแล้ว

240
00:25:20,040 --> 00:25:23,720
ได้ ฉันจะเชิญคนมาดูนายแพ้เยอะๆ

241
00:25:24,680 --> 00:25:27,320
นายยืนไม่อยู่แน่

242
00:25:28,040 --> 00:25:32,360
- นายจะต้องไปจากซีแอตเทิล
- ฉันรับคำท้า

243
00:25:34,560 --> 00:25:39,040
ฉันจะสั่งสอนนาย
ว่านี่ไม่ใช่ที่ของนาย

244
00:26:16,000 --> 00:26:18,840
แม่ของแกขอให้ฉันเอานี่ให้แก
แม่หวังว่า

245
00:26:19,560 --> 00:26:23,640
อยู่อเมริกาแกจะหัดอดทน
แกต้องเรียนรู้

246
00:26:24,680 --> 00:26:26,800
(อดทน)

247
00:26:32,520 --> 00:26:36,680
- เขาว่าอะไรนะ
- หมอนี่มันจองหองเกินไปแล้ว

248
00:26:37,680 --> 00:26:40,920
จริงๆ แล้วเขาพูดว่าอะไร

249
00:26:41,040 --> 00:26:43,760
เขาให้เราส่งยอดฝีมือ
อันดับหนึ่งในซีแอตเทิล

250
00:26:45,240 --> 00:26:47,400
รวมถึงคุณด้วย คุณคิมูระ

251
00:26:48,840 --> 00:26:50,680
- มีอะไรอีก
- เขาบอกว่า

252
00:26:53,480 --> 00:26:55,280
เขาบอกว่าตอนนี้เขาอาจไม่มีชื่อเสียง

253
00:26:55,400 --> 00:26:58,480
แต่กังฟูของจีนเป็นบรรพบุรุษ
ของคาราเต้

254
00:26:58,600 --> 00:27:03,560
มีแต่ยอดฝีมือคาราเต้อันดับหนึ่ง
ที่คู่ควรจะต่อกรกับกังฟู

255
00:27:10,800 --> 00:27:11,840
คุณคิมูระ

256
00:27:16,800 --> 00:27:19,520
- ยืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ ไปสิ
- ครับผม

257
00:27:25,200 --> 00:27:26,360
โจมตีฉัน

258
00:27:42,440 --> 00:27:43,600
ลุกขึ้น

259
00:27:48,440 --> 00:27:52,200
ในเมื่อเขาอวดดีขนาดนั้น
ฉันก็จะประลองกับเขา

260
00:27:53,720 --> 00:27:55,320
- ไม่นะ
- ทำไม

261
00:27:57,840 --> 00:28:00,280
เขาอยากดังด้วยการประลองกับยอดฝีมือ

262
00:28:00,920 --> 00:28:02,400
เราไม่ควรไปติดกับเขา

263
00:28:03,160 --> 00:28:04,920
ด้วยชื่อเสียง
และสถานะของคุณ

264
00:28:05,040 --> 00:28:07,920
คุณจะสู้กับใครก็ไม่รู้
ต่อหน้าสาธารณชนได้ยังไง

265
00:28:08,800 --> 00:28:11,320
ผมยอมรับคำท้าของเขา

266
00:28:12,320 --> 00:28:14,320
เขาท้าฉัน

267
00:28:15,360 --> 00:28:20,120
ถ้าฉันไม่ยอมรับ
คนจะเข้าใจว่าฉันขี้ขลาด

268
00:28:21,120 --> 00:28:22,880
ตอนนั้นหมอนี่จะยิ่งจองหอง

269
00:28:25,560 --> 00:28:28,640
ถ้าผมพาคนไปสั่งสอนเขาตอนนี้ล่ะ

270
00:28:28,760 --> 00:28:31,080
- เขาจะได้ไม่กล้าหืออีก...
- คุณอามาดะ

271
00:28:31,880 --> 00:28:34,320
คนที่ฝึกคาราเต้ นับถือความยุติธรรม

272
00:28:35,200 --> 00:28:37,440
เราไม่มีวันยอมให้ตัวเอง
ทำตัวเหมือนคนชั้นต่ำ

273
00:28:38,160 --> 00:28:41,240
- เราควรจะทำยังไงล่ะ
- ฉันจะรับคำท้าของเขา

274
00:28:42,520 --> 00:28:49,520
ถ้าฉันไม่ทำอะไร คาราเต้ในซีแอตเทิล
ก็จะต้องเสื่อมเสีย

275
00:28:51,560 --> 00:28:56,920
ฉันเองก็อยากรู้ว่าคนจีนขี้คุย

276
00:28:57,680 --> 00:28:59,240
อย่างบรูซ ลี จะมีฝีมือแค่ไหน

277
00:29:16,360 --> 00:29:18,960
บรูซ ทำไมมาช้าจัง
ฉันเป็นห่วงนะ

278
00:29:19,080 --> 00:29:21,240
ผมเตรียมตัวสอบจนลืมเวลา

279
00:29:21,720 --> 00:29:24,200
ฉันว่าเธอคงลืมที่
เราสัญญากันไว้วันนี้

280
00:29:24,320 --> 00:29:26,880
จนเธอหิวสินะ โอเค เข้ามาสิ

281
00:29:31,400 --> 00:29:33,640
บรูซ ฟังนะ

282
00:29:34,600 --> 00:29:39,000
- ผมเห็นแล้ว ผมส่งหนังสือพิมพ์นะ
- มีคนโทรมาทุกวัน

283
00:29:39,240 --> 00:29:43,720
พวกเขาถามฉันเรื่องเธอ
วันนี้เพื่อนของฉันโทรมา

284
00:29:43,960 --> 00:29:45,960
เขาขอบคุณฉันที่พาคน

285
00:29:46,080 --> 00:29:48,360
ที่มีความสามารถอย่างเธอ
ไปที่โรงเรียน

286
00:29:50,200 --> 00:29:53,520
ผมแค่แสดงกังฟูขั้นพื้นฐานเท่านั้น

287
00:29:53,880 --> 00:30:00,680
ถึงอย่างนั้นเธอก็เปิดหูเปิดตาเรา
ฉันไม่รู้ว่ากังฟูของจีนเป็นยังไง

288
00:30:01,080 --> 00:30:06,440
ผมหวังว่าสักวันกังฟูของจีน
จะเป็นที่รู้จักทั่วอเมริกา

289
00:30:06,720 --> 00:30:08,720
เหมือนคาราเต้กับยูโด

290
00:30:10,560 --> 00:30:14,480
- นั่นเป็นความคิดที่ดีนะ
- แค่คิดไม่พอ

291
00:30:15,280 --> 00:30:17,440
การลงมือสำคัญกว่า

292
00:30:18,480 --> 00:30:20,960
จริงสิ คุณซู
ในอีกสามวัน

293
00:30:21,160 --> 00:30:23,400
ผมจะท้าประลองกับคาราเต้เป็นครั้งแรก

294
00:30:23,760 --> 00:30:26,800
ผมจะประลองกับยอดฝีมือคาราเต้ญี่ปุ่น
ในซีแอตเทิล

295
00:30:27,200 --> 00:30:31,240
ผมจะใช้การประลองครั้งนี้เป็นก้าวแรก
ในการทำความฝันของผมให้เป็นจริง

296
00:30:31,400 --> 00:30:34,120
- ผมอยากให้คุณไปดู
- เธอมั่นใจเหรอ

297
00:30:35,840 --> 00:30:36,760
ไม่ค่อย

298
00:30:37,440 --> 00:30:39,640
แล้วเธอยอมรับคำท้าทำไม

299
00:30:41,840 --> 00:30:46,600
ผมคิดว่าถ้าคุณคิดถึงความล้มเหลว
ก่อนที่จะลงมือทำอะไร

300
00:30:46,800 --> 00:30:48,160
คุณก็ล้มเหลวแล้ว

301
00:30:48,320 --> 00:30:52,240
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
การประลองนี้ก็สำคัญกับผม

302
00:30:52,360 --> 00:30:54,200
และกังฟูของจีน

303
00:30:55,200 --> 00:30:58,080
นี่ยังเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เผยแพร่
กังฟูของจีน

304
00:30:58,360 --> 00:31:02,680
เราเลยต้องยอมรับคำท้า
และชนะการประลองให้ได้

305
00:31:05,400 --> 00:31:07,880
อะไร ไม่เชื่อฝีมือผมเหรอ

306
00:31:08,240 --> 00:31:11,040
ไม่ ฉันแค่พยายามทำความเข้าใจเธอใหม่

307
00:31:12,360 --> 00:31:15,640
เพื่อจะได้เห็นเพื่อนร่วมชาติ
ในมุมมองใหม่ บรูซ ลี

308
00:31:16,640 --> 00:31:20,240
เมื่อก่อนฉันเห็นเธอเป็นแค่คนหนุ่ม
ที่ทะเยอทะยาน

309
00:31:20,640 --> 00:31:23,520
แต่ตอนนี้ เดี๋ยวก่อนนะ

310
00:31:27,280 --> 00:31:30,720
สุขสันต์วันเกิด

311
00:31:31,320 --> 00:31:34,920
สุขสันต์วันเกิด

312
00:31:35,440 --> 00:31:39,320
สุขสันต์วันเกิดเสี่ยวหลง

313
00:31:39,960 --> 00:31:43,720
สุขสันต์วันเกิด

314
00:31:44,120 --> 00:31:46,040
- สุขสันต์วันเกิด
- สุขสันต์วันเกิด

315
00:31:46,160 --> 00:31:47,280
นี่มันอะไรกัน

316
00:31:47,400 --> 00:31:49,800
เธอลืมแล้วหรือ
วันนี้วันเกิดปีที่ 19 ของเธอ

317
00:31:50,080 --> 00:31:53,680
- คุณรู้ได้ยังไง
- เธอไม่รู้หรือว่าใครบอกฉัน

318
00:31:54,560 --> 00:31:56,960
- ใครเหรอ
- เจมส์

319
00:31:57,080 --> 00:31:58,240
เจมส์เหรอ

320
00:31:58,840 --> 00:32:02,400
- เขายังไม่ลืมเหรอ
- เขาโทรหาฉันเมื่อวาน

321
00:32:02,520 --> 00:32:06,120
เขาบอกว่าตอนที่เธอจากพ่อแม่มา
เธอยังเป็นเด็ก

322
00:32:06,600 --> 00:32:08,520
อยู่ตัวคนเดียวในต่างแดน

323
00:32:08,640 --> 00:32:12,880
เขายังบอกฉันให้ดูแลเธอ
เหมือนคนในครอบครัว

324
00:32:13,000 --> 00:32:14,720
และให้จัดงานเลี้ยงให้เธอ

325
00:32:16,000 --> 00:32:19,160
- เขาว่าอย่างนั้นเหรอ
- ใช่

326
00:32:19,680 --> 00:32:22,920
แต่ทำไมก่อนหน้านี้
เขาถึงทำอย่างนั้นกับผม

327
00:32:23,240 --> 00:32:24,760
แล้วเธอก็จะเข้าใจ

328
00:32:26,800 --> 00:32:31,240
- เขาเป็นยังไงบ้าง
- เจมส์ไม่เคยทำให้ใครเป็นห่วง

329
00:32:34,640 --> 00:32:37,000
ตาเธอแล้ว ตาหวัง มาสิ

330
00:32:37,240 --> 00:32:40,200
บรูซ ฉันอยากขอโทษเรื่องเมื่อก่อน

331
00:32:40,320 --> 00:32:43,880
เจ้านายบอกให้ฉันทำอาหารอร่อยๆ
ให้นายกินเป็นการขอโทษ

332
00:32:45,600 --> 00:32:46,840
ยกมาสิ

333
00:32:46,960 --> 00:32:48,120
- ไป
- ขอบคุณนะ

334
00:32:48,240 --> 00:32:49,200
เดี๋ยว

335
00:32:50,760 --> 00:32:52,160
ฉันจะจุดเทียน

336
00:33:17,240 --> 00:33:20,680
วันนี้วันเกิดบรูซ
เขาจะทำอะไรอยู่นะ

337
00:33:21,320 --> 00:33:22,800
พ่อ แม่

338
00:33:23,600 --> 00:33:25,840
พ่อ โทรเลข

339
00:33:26,280 --> 00:33:27,320
โทรเลข

340
00:33:29,440 --> 00:33:31,840
- จากใคร
- บรูซ

341
00:33:32,040 --> 00:33:34,560
- บรูซ ขอดูหน่อยสิ
- บรูซ

342
00:33:35,240 --> 00:33:39,320
มันบอกว่าบรูซ เรียนหนังสือได้ดี

343
00:33:41,240 --> 00:33:44,920
ตอนนี้เขาเป็นคนดังที่ซีแอตเทิล
เขาชนะครูฝึกด้วย

344
00:33:45,840 --> 00:33:47,280
อยู่นั่นเขายังสู้อีกเหรอ

345
00:33:50,640 --> 00:33:54,760
- นี่เจมส์ส่งมาเหรอ
- ไม่ มาจากผู้หญิงชื่อซู ดีหยา

346
00:33:55,720 --> 00:33:58,560
ซู ดีหยา ฉันไม่รู้จัก

347
00:34:01,320 --> 00:34:04,920
บรูซ ไปตั้งนานแล้ว
เขาไม่เคยเขียนจดหมายถึงเราเลย

348
00:34:05,040 --> 00:34:08,120
- เขาไปก่อเรื่องอีกเหรอ
- อย่าคิดอย่างนั้นสิ

349
00:34:08,760 --> 00:34:10,440
เธอก็รู้ว่าบรูซเป็นยังไง

350
00:34:10,560 --> 00:34:13,920
ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญ
เขาก็จะไม่ติดต่อกลับมาบ้าน

351
00:34:15,520 --> 00:34:18,240
แต่หวังหลี่เฉาก็ไปไต้หวันนานแล้ว

352
00:34:18,360 --> 00:34:20,960
เรื่องมันก็ตั้งนานแล้ว
เราน่าจะให้บรูซกลับมานะ

353
00:34:21,560 --> 00:34:24,880
ฉันก็คิดอย่างนั้น
เขียนถึงบรูซที

354
00:34:25,840 --> 00:34:27,000
บอกเขาว่า

355
00:34:28,600 --> 00:34:31,240
ฉันคิดถึงเขา ทุกคนคิดถึงเขา

356
00:34:32,280 --> 00:34:34,320
ส่งเงินไปให้เขาใช้เดินทาง

357
00:34:34,440 --> 00:34:36,120
โอเค เอาอย่างนั้นนะ

358
00:34:36,440 --> 00:34:40,440
ถ้าเขาไม่ได้ขี้โมโห
ป่านนี้เขาคงเรียนจบแล้ว

359
00:34:40,720 --> 00:34:46,040
ฉันได้ยินอาหลิน บอกว่าพรุ่งนี้
พวกเขาจะมีพิธีรับประกาศนียบัตรกัน

360
00:35:04,480 --> 00:35:05,640
ยินดีด้วย

361
00:35:11,160 --> 00:35:12,400
ยินดีด้วย

362
00:35:17,280 --> 00:35:18,600
(พิธีรับปริญญาบัตร)

363
00:35:18,680 --> 00:35:19,920
ยินดีด้วย

364
00:35:27,240 --> 00:35:29,760
นักเรียน ตอนนี้ทุกคนเรียนจบแล้ว

365
00:35:41,080 --> 00:35:45,480
- ได้ข่าวจากบรูซ ลี ไหม
- ไม่ค่ะ

366
00:35:49,400 --> 00:35:51,800
เสี่ยวหมาน เธอได้ข่าวเขาบ้างไหม

367
00:35:55,640 --> 00:35:58,880
ถ้าพวกเธอได้ติดต่อบรูซ ลี

368
00:35:59,440 --> 00:36:01,760
ฝากทักทายเขาแทนฉันด้วยนะ

369
00:36:02,440 --> 00:36:06,040
พอเขากลับมา
เราจะต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น

370
00:36:12,320 --> 00:36:14,720
เสี่ยวหมาน หลังเรียนจบเธอมีแผนอะไร

371
00:36:15,760 --> 00:36:18,480
- พ่ออยากให้ฉันอยู่ฮ่องกงต่อ
- เธอล่ะ โจนส์

372
00:36:18,960 --> 00:36:21,880
- ฉันจะไปอเมริกา
- ไปอเมริกาเหรอ

373
00:36:22,120 --> 00:36:24,680
ใช่ ฉันจะไปหาแบลร์
เขายังพักฟื้นอยู่

374
00:36:25,880 --> 00:36:28,200
ถ้าเจอแบลร์ ฝากทักทายเขาแทนฉันด้วย

375
00:36:29,000 --> 00:36:32,360
แล้วถ้าเธอเจอบรูซ

376
00:36:32,480 --> 00:36:35,440
ฉัน...

377
00:36:36,080 --> 00:36:38,600
เสี่ยวหมาน
เธอไปหาเขาที่อเมริกาสิ

378
00:36:40,640 --> 00:36:43,160
ตั้งแต่เขาไปเขาไม่เคยส่งจดหมายมาเลย

379
00:36:45,320 --> 00:36:48,840
- ฉันว่าเขาคงลืมฉันไปแล้ว
- บรูซ ไม่ใช่คนอย่างนั้น

380
00:36:49,240 --> 00:36:52,960
ไม่ต้องห่วง พอฉันไปถึงอเมริกา
ฉันจะตามหาบรูซให้

381
00:36:53,240 --> 00:36:56,240
ถ้าเธอเจอเขาฝากบอกด้วยว่า
ฉันหวังว่าเขาจะกลับมา

382
00:36:56,760 --> 00:36:58,640
ถ้าเขากลับมาเธอจะแต่งงานกับเขาไหม

383
00:37:02,400 --> 00:37:03,960
ฉันกลัวว่าเขาจะไม่กลับมา

384
00:37:25,360 --> 00:37:27,400
(คาราเต้ปะทะกังฟูจีน)

385
00:37:41,080 --> 00:37:44,360
หยุดนะ นี่ทำอะไร

386
00:37:54,960 --> 00:37:58,000
- นี่มันเหยียดกันชัดๆ
- อยากฉีกมันเต็มทนแล้ว

387
00:37:58,120 --> 00:38:00,920
ถ้าบรูซเอาชนะยอดฝีมือ
คาราเต้ได้ เขาจะเอามันลง

388
00:38:01,040 --> 00:38:04,480
- บรูซ จะชนะพวกเขาได้หรือ
- หุบปากนะ พูดอะไรนี่

389
00:38:05,720 --> 00:38:06,600
บรูซ

390
00:38:14,400 --> 00:38:15,320
สวัสดี

391
00:38:15,440 --> 00:38:17,320
มาทำอะไรที่นี่ ไม่ทำงานเหรอ

392
00:38:17,600 --> 00:38:20,160
วันนี้เราหยุด
เรามาให้กำลังใจนาย

393
00:38:20,840 --> 00:38:23,160
- พวกนั้นเป็นสมาชิกทีมคาราเต้เหรอ
- ใช่

394
00:38:23,280 --> 00:38:26,040
- เราไม่อยากให้นายสู้ตามลำพัง
- ใช่แล้ว

395
00:38:26,400 --> 00:38:28,840
ฉันเองก็มาเชียร์นายเหมือนกัน
ฉัน "แผนที่เดินได้"

396
00:38:29,280 --> 00:38:34,240
ฉันยังตามคนขับแท็กซี่ทั่วซีแอตเทิล
มาเชียร์อาจารย์ของฉันด้วย

397
00:38:35,080 --> 00:38:37,400
- เยี่ยมเลย
- บรูซ นายมั่นใจไหมว่าจะชนะ

398
00:38:37,880 --> 00:38:39,520
- แน่นอน
- ฉันรู้ว่านายต้องชนะ

399
00:38:39,960 --> 00:38:42,320
- ลุย
- ลุยๆ

400
00:39:06,040 --> 00:39:09,760
ขอต้อนรับผู้ท้าชิงในค่ำคืนนี้
บรูซ ลี

401
00:39:14,800 --> 00:39:18,880
ผู้ท้าชิงของเรา คุณลี
ไม่ได้สูงใหญ่อย่างที่เราคิด

402
00:39:19,520 --> 00:39:21,440
แต่เขาขอประลองกับคุณคิมูระ

403
00:39:21,560 --> 00:39:24,880
อาจารย์คาราเต้ที่เป็นที่เคารพที่สุด
ในซีแอตเทิล

404
00:39:25,160 --> 00:39:27,000
- ไม่นะ
- อะไร

405
00:39:28,320 --> 00:39:29,920
เขาเป็นฝ่ายท้าฉันต่างหาก

406
00:39:30,920 --> 00:39:32,080
เขาว่ายังไงนะ

407
00:39:32,440 --> 00:39:36,440
เขาว่าคุณคิมูระ เป็นฝ่ายท้าทายเขา
เป็นไปไม่ได้

408
00:39:36,560 --> 00:39:40,440
คุณคิมูระ เป็นอาจารย์คาราเต้
และครูฝึกที่มีแต่คนนับถือ

409
00:39:41,520 --> 00:39:46,840
ด้วยชื่อเสียงและสถานะของเขา
ทำไมเขาต้องท้าทายคนจีนไร้ชื่อเสียง

410
00:39:49,840 --> 00:39:53,920
ใครท้าทายใครหรือ
เรามีหนังสือท้าทายเป็นหลักฐาน

411
00:39:57,480 --> 00:39:58,440
นี่

412
00:39:59,960 --> 00:40:05,560
อันที่จริงคุณคิมูระ ไม่ได้ท้าทายผม

413
00:40:05,680 --> 00:40:07,160
เขาท้าทายกังฟูของจีน

414
00:40:07,280 --> 00:40:09,360
- ใช่
- ใช่แล้ว ถูกต้อง

415
00:40:09,480 --> 00:40:11,520
คุณลี

416
00:40:12,680 --> 00:40:15,000
ดูเหมือนคุณจะมั่นใจ
กับการประลองครั้งนี้นะ

417
00:40:16,200 --> 00:40:19,080
อย่างน้อยผมก็จะไม่แพ้คุณคิมูระ

418
00:40:21,160 --> 00:40:22,360
บรูซ

419
00:40:23,480 --> 00:40:28,600
ไม่มีคุณคิมูระช่วย
ฉันก็เอาชนะนายได้

420
00:40:29,360 --> 00:40:32,400
- นายก็แค่คนจีน
- แล้วยังไง

421
00:40:32,520 --> 00:40:34,800
ทุกคนรู้ว่าจีนคือคนป่วยแห่ง
เอเชียตะวันออก

422
00:40:35,280 --> 00:40:36,920
หุบปาก

423
00:40:51,120 --> 00:40:52,320
สั่งสอนเขาเลย

424
00:40:54,600 --> 00:40:58,880
คุณคิมูระ ผมนับถือคุณเป็น
ยอดฝีมือคาราเต้

425
00:40:59,960 --> 00:41:01,360
ผมถึงได้รับคำท้าของคุณ

426
00:41:03,720 --> 00:41:06,720
คืนนี้ผมมาประลองเพื่อแลกเปลี่ยน
ศิลปะการป้องกันตัว

427
00:41:07,320 --> 00:41:09,000
แพ้หรือชนะไม่สำคัญ

428
00:41:10,040 --> 00:41:13,000
แต่หลังจากได้ยินสิ่งที่ลูกศิษย์
ของคุณพูด

429
00:41:14,000 --> 00:41:16,800
ผมก็เปลี่ยนใจแล้ว
คืนนี้ผมจะเอาชนะคุณให้ได้

430
00:41:17,120 --> 00:41:18,400
ใช่แล้ว

431
00:41:19,240 --> 00:41:25,920
ผมอยากให้ทุกคนได้รู้ว่าจีน
ไม่ใช่คนป่วยแห่งเอเชียตะวันออก

432
00:41:27,920 --> 00:41:29,240
เอาละ

433
00:41:29,480 --> 00:41:34,920
ผมสัญญากับทุกคนที่ดูอยู่ที่นี่
ว่าผมจะทำให้คุณแพ้ภายในหนึ่งนาที

434
00:41:35,200 --> 00:41:39,000
- อะไรนะ
- เขากำหนดเวลาด้วยหรือ

435
00:41:39,240 --> 00:41:41,480
- ใช่แล้ว
- นี่เขาหาเรื่องใส่ตัวหรือ

436
00:41:44,800 --> 00:41:51,000
ดูเหมือนว่าพวกคุณจะไม่เชื่อผมนะ
ได้ ผมจะลดเหลือ 30 วินาที

437
00:41:52,640 --> 00:41:55,840
ภายใน 30 วินาที ผมจะเอาชนะคุณให้ได้

438
00:42:10,040 --> 00:42:12,240
วันนี้บรูซ เป็นอะไร

439
00:42:12,360 --> 00:42:13,480
เริ่มจับเวลาได้

440
00:42:38,840 --> 00:42:40,760
- คุณคิมูระ
- คุณคิมูระ

441
00:42:40,840 --> 00:42:41,920
เป็นอะไรไหม

442
00:42:42,760 --> 00:42:43,720
คุณคิมูระ

443
00:42:44,600 --> 00:42:47,000
บอกทุกคนว่าคนจีนยิ่งใหญ่

444
00:42:47,920 --> 00:42:51,080
- เยี่ยม สุดยอดเลย
- ว้าว สุดยอด

445
00:42:51,200 --> 00:42:53,200
เยี่ยมมาก

446
00:42:55,800 --> 00:42:58,360
พูดดังๆ ว่าตามผม พูดสิ

447
00:43:01,680 --> 00:43:03,600
บรูซ ลี ชนะการต่อสู้ภายใน 11 วินาที

448
00:43:03,720 --> 00:43:05,480
- เยี่ยม
- เขาชนะ

449
00:43:05,600 --> 00:43:07,720
- เยี่ยม
- คนจีนยิ่งใหญ่

450
00:43:07,840 --> 00:43:09,560
บรูซชนะ

451
00:43:15,600 --> 00:43:18,360
บรูซชนะ ฉันแพ้แล้ว