1
00:01:59,920 --> 00:02:02,560
บรูซ ลี มาช่วยผู้หญิงทั้งสามคน

2
00:02:02,680 --> 00:02:07,000
เขาเลยกระทำการรุนแรง
กับคุณเบอร์ตัน

3
00:02:07,120 --> 00:02:09,120
เขาซ้อมคุณเบอร์ตันจนสลบ

4
00:02:09,240 --> 00:02:11,640
คุณเบอร์ตันได้ให้การไว้
หลังจากที่เขาฟื้น

5
00:02:11,760 --> 00:02:13,280
ตอนนี้เราปิดคดีนี้ได้แล้ว

6
00:02:13,520 --> 00:02:15,280
ไม่นะ หัวหน้า

7
00:02:15,880 --> 00:02:18,160
เรายังมีข้อสันนิษฐานอีกอย่างหนึ่ง

8
00:02:18,280 --> 00:02:21,960
ที่เราต้องการคือความจริงและหลักฐาน
ไม่ใช่ข้อสันนิษฐาน

9
00:02:23,200 --> 00:02:24,280
ในทางตรงข้าม

10
00:02:24,560 --> 00:02:28,280
การสืบสวนเพิ่มเติมของเราเริ่มจาก
ข้อสันนิษฐาน

11
00:02:28,400 --> 00:02:33,720
อัลลูโยบอกว่าคุณเบอร์ตัน
เจ้าของบ้านเช่าพยายามข่มขืนเธอ

12
00:02:34,360 --> 00:02:37,560
บรูซ ลี มาช่วยอัลลูโย
และต่อยคุณเบอร์ตันหมดสติ

13
00:02:37,840 --> 00:02:39,480
มีพยานคนอื่นให้การไหม

14
00:02:39,912 --> 00:02:46,880
ถ้าที่อัลลูโยกล่าวหาเป็นจริง
เสียงร้องขอความช่วยเหลือของเธอ

15
00:02:47,160 --> 00:02:51,000
จะต้องมีเพื่อนบ้าน
หรือคนที่ผ่านไปมาได้ยิน

16
00:02:51,120 --> 00:02:56,480
การสืบสวนของเราเริ่มต้นโดยการ
ตามหาพยานที่ได้ยินเสียงร้อง

17
00:02:56,600 --> 00:02:58,400
เดี๋ยวก่อนๆ

18
00:02:58,720 --> 00:03:01,280
ฉันอยากรู้ว่าอัลลูโย

19
00:03:01,800 --> 00:03:04,040
ได้รับการตรวจหาอสุจิ
โดยทีมนิติเวชไหม

20
00:03:04,160 --> 00:03:09,920
ไม่ค่ะ ห้วหน้า อย่างที่บอก
คุณเบอร์ตัน พยายามข่มขืนเธอ

21
00:03:10,040 --> 00:03:12,640
ยังไม่ได้ลงมือ

22
00:03:12,760 --> 00:03:16,680
เพราะฉะนั้นจึงไม่มีความจำเป็น
ต้องตรวจร่างกายอัลลูโย

23
00:03:16,800 --> 00:03:18,920
อีกอย่าง เพราะความแตกต่าง
ทางวัฒนธรรม

24
00:03:19,040 --> 00:03:22,600
ผู้หญิงเอเชียอายเวลาที่ต้องตรวจ
แบบนี้

25
00:03:22,920 --> 00:03:25,360
ถ้าบรูซ ลี ไปไม่ทันเวลา

26
00:03:25,480 --> 00:03:28,720
ผลที่ออกมาของคดีนี้จะไม่ใช่
การพยายามล่วงละเมิดทางเพศ

27
00:03:29,000 --> 00:03:30,200
มีหลักฐานไหม

28
00:03:30,320 --> 00:03:32,640
ค่ะ ฉันเพิ่งเรียนไป

29
00:03:32,720 --> 00:03:37,040
การสืบสวนของเราเริ่มจากการหาตัวพยาน
ที่ได้ยินเสียงร้อง

30
00:03:39,160 --> 00:03:40,600
นี่คือคำให้การ

31
00:03:40,720 --> 00:03:44,360
จากคู่สามีภรรยาที่บังเอิญผ่านไป
แถวนั้นพอดี

32
00:03:44,920 --> 00:03:49,040
พวกเขาบอกว่าตอนที่พวกเขา
เดินผ่านที่เกิดเหตุ

33
00:03:49,400 --> 00:03:52,640
พวกเขาได้ยินเสียงผู้หญิง
ร้องขอให้ช่วย

34
00:03:52,760 --> 00:03:57,560
คำให้การนี้สอดคล้องกับ
สิ่งที่เหยื่อพูด

35
00:03:57,840 --> 00:04:03,600
อัลลูโยให้การว่าเจ้าของห้องเช่าเธอ
คุณเบอร์ตัน มีเจตนาข่มขืน

36
00:04:03,880 --> 00:04:06,520
แต่พวกเขาไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
ในห้องนั้น

37
00:04:06,640 --> 00:04:08,600
แต่พวกเขาเห็น

38
00:04:08,720 --> 00:04:11,320
นักเรียนหญิงสองคนที่มาเคาะประตู

39
00:04:11,720 --> 00:04:14,360
แล้วพวกเขาก็เห็นชายหนุ่มชื่อบรูซ ลี

40
00:04:14,480 --> 00:04:16,520
พังประตู และบุกเข้าไป

41
00:04:16,880 --> 00:04:20,280
หลังจากนั้นเสียงร้องก็เงียบลง

42
00:04:20,600 --> 00:04:25,200
คำให้การนี่พิสูจน์ว่าเกิดอะไรขึ้น
ในห้องนั้นไม่ได้เหรอ

43
00:04:25,560 --> 00:04:27,320
นี่ก็เป็นหลักฐานเหมือนกัน

44
00:04:27,440 --> 00:04:31,520
ถ้าหากการพยายามข่มขืน
ไม่ได้เกิดขึ้นในห้องนั้นจริงๆ

45
00:04:31,640 --> 00:04:33,320
บรูซ ลี ผู้ถูกกล่าวหา

46
00:04:33,440 --> 00:04:38,600
คงไม่พังประตูแล้วบุกเข้าไป

47
00:04:38,720 --> 00:04:42,400
สิ่งที่ผมอยากพูดก็คือคุณเบอร์ตัน
เป็นผู้ที่ผ่านสงครามเกาหลีมาแล้ว

48
00:04:42,520 --> 00:04:45,640
เราคิดไม่ถึงเลย
ว่าคนอย่างเขาจะทำอย่างนี้

49
00:04:45,760 --> 00:04:48,200
แต่ความจริงแล้ว อดีตวีรบุรุษของเรา

50
00:04:48,320 --> 00:04:51,560
มีประวัติการพยายาม
ล่วงละเมิดทางเพศสามครั้ง

51
00:04:51,680 --> 00:04:55,880
สิบปีก่อนเขาถูกตัดสินจำคุก

52
00:04:56,160 --> 00:04:57,760
มีคำถามอะไรอีกไหม

53
00:04:58,360 --> 00:04:59,600
มีอีกอย่าง

54
00:04:59,720 --> 00:05:02,640
ตอนที่บรูซ ลี บุกเข้าไป
เขาใช้เครื่องมืออะไร

55
00:05:03,960 --> 00:05:07,400
- เครื่องมือที่เขาใช้คือหมัด
- เป็นไปไม่ได้

56
00:05:07,520 --> 00:05:08,680
เป็นไปไม่ได้

57
00:05:08,800 --> 00:05:11,080
หมัดของเขา
หมายถึงหมัดของเขาเหรอ

58
00:05:11,200 --> 00:05:14,360
ไม่มีใครเชื่อว่าหมัดจะมีแรงขนาดนั้น

59
00:05:14,480 --> 00:05:18,520
- นี่เป็นข้อผิดพลาดแน่ๆ
- ก็ได้ เราจะพิสูจน์ให้ดูแล้วกัน

60
00:05:18,840 --> 00:05:22,120
ดูกระดานแผ่นนี้นะ
ดูเทียบกับประตูแล้วเป็นยังไง

61
00:05:22,400 --> 00:05:23,720
ดูเกือบเหมือนกันเลย

62
00:05:24,160 --> 00:05:27,280
ถ้ามีคนสามารถทำลายกระดานแผ่นนี้
ด้วยหมัดของเขา

63
00:05:27,400 --> 00:05:29,760
เขาก็สามารถพังประตูนั่นได้ ใช่ไหม

64
00:05:30,080 --> 00:05:31,280
ใช่

65
00:05:31,680 --> 00:05:34,840
- โอเค พาบรูซ ลี เข้ามา
- ได้

66
00:05:39,080 --> 00:05:41,360
นานแล้วนะ ทำไมยังไม่มีข่าวอะไรอีก

67
00:05:43,440 --> 00:05:44,760
- มาทางนี้กัน
- ก็ได้

68
00:05:50,280 --> 00:05:52,120
หลักฐานของเรามีประโยชน์ไหม

69
00:05:52,920 --> 00:05:53,920
มีแน่นอน

70
00:05:54,040 --> 00:05:56,640
ถ้าไม่มี ฉันจะไปฆ่าใครสักคน
มันมีประโยชน์แน่นอน

71
00:05:56,840 --> 00:05:58,760
ถ้าไม่ ฉันจะไปฆ่าใครสักคน

72
00:06:01,680 --> 00:06:02,920
คุณบรูซ ลี

73
00:06:03,040 --> 00:06:06,160
คุณบอกว่าคุณใช้หมัดทำลายกระดาน
แผ่นนี้ได้ ใช่ไหม

74
00:06:06,640 --> 00:06:07,480
ครับ

75
00:06:08,560 --> 00:06:12,800
โอเค หลายคนที่นี่รอดูพลังพิเศษ
ของคุณอยู่

76
00:06:13,160 --> 00:06:15,680
- ถ้าไม่ว่ากัน ก็สาธิตให้ดูหน่อย
- ได้เลย

77
00:06:26,880 --> 00:06:28,160
ช่วยหน่อยนะ

78
00:06:38,560 --> 00:06:39,960
ยอดเลย

79
00:06:46,520 --> 00:06:47,840
เหลือเชื่อไปเลย

80
00:06:48,120 --> 00:06:49,160
ขอบคุณ

81
00:06:51,920 --> 00:06:55,040
คุณคือคนที่เอาชนะคุณคิมูระสินะ

82
00:06:55,160 --> 00:06:56,840
ใช่ ผมเอง

83
00:07:07,320 --> 00:07:09,880
(โคคา โคล่า)

84
00:07:13,920 --> 00:07:14,840
ไม่

85
00:07:15,080 --> 00:07:17,000
ปิดคดีแล้ว คุณถูกปล่อยตัว

86
00:07:17,240 --> 00:07:18,680
นี่น่าจะเป็นข่าวดี

87
00:07:18,800 --> 00:07:22,080
แต่ฉันรู้ว่าคุณคงไม่ดีใจ

88
00:07:22,840 --> 00:07:26,640
ผมอยู่ที่นี่มาสี่วันแล้ว
จะไม่ดีใจได้ยังไง

89
00:07:27,120 --> 00:07:28,560
มาลงชื่อตรงนี้

90
00:07:30,240 --> 00:07:31,160
โอเค

91
00:07:31,720 --> 00:07:35,000
ถ้าคุณรู้ว่าคนต่อไปที่จะมานอน
ในห้องขังเป็นใคร

92
00:07:35,120 --> 00:07:36,960
คุณคงรู้สึกดีขึ้นมาก

93
00:07:38,240 --> 00:07:39,200
ใครเหรอ

94
00:07:39,720 --> 00:07:41,160
ไปดูเองสิ

95
00:07:42,720 --> 00:07:46,720
ไอ้เจ๊กสารเลว ฟังนะ
คอยเจอเรื่องแปลกใจได้เลย

96
00:07:46,840 --> 00:07:48,160
ไอ้เจ๊ก ฟังนะ

97
00:07:48,280 --> 00:07:49,800
- ยังไม่จบแน่
- อย่าซ่า

98
00:07:49,920 --> 00:07:51,640
- มันยังไม่จบ
- ฉันจะรอนายนะ

99
00:07:55,400 --> 00:07:58,640
ขอให้นอนคุกอย่างมีความสุข
ไอ้วิตถาร โจรสวาท

100
00:08:00,320 --> 00:08:02,400
มีความสุขแล้วสิ

101
00:08:02,800 --> 00:08:04,120
ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย

102
00:08:07,440 --> 00:08:11,040
เบอร์ตันควรติดคุกหลายๆ ปี

103
00:08:12,760 --> 00:08:14,760
สวัสดี บรูซ ลี

104
00:08:14,880 --> 00:08:16,000
มาเร็ว

105
00:08:16,240 --> 00:08:17,680
เยี่ยมเลย

106
00:08:17,800 --> 00:08:19,080
ยินดีด้วย

107
00:08:19,800 --> 00:08:20,760
ฉันมีความสุขจริงๆ

108
00:08:20,880 --> 00:08:22,200
ยอดมากเลย

109
00:08:24,640 --> 00:08:26,280
เพื่อนคุณมารับแล้วนะ

110
00:08:28,160 --> 00:08:31,040
และบรูซ ลี ช่วยอะไรฉันอย่างสิ

111
00:08:31,160 --> 00:08:32,040
แน่นอน

112
00:08:32,360 --> 00:08:35,560
หลังจากได้ดูการสาธิตของคุณ
ตำรวจหลายคนในสถานีของเรา

113
00:08:35,680 --> 00:08:37,760
ต่างอยากเรียนกังฟูของจีน

114
00:08:38,080 --> 00:08:40,360
ช่วยสละเวลามาสอนเราหน่อยได้ไหม

115
00:08:41,400 --> 00:08:43,600
เจ้าหน้าที่ไรซ์
ผมไม่เข้าใจอยู่อย่าง

116
00:08:43,720 --> 00:08:44,960
อะไรเหรอ

117
00:08:45,280 --> 00:08:47,040
ทำไมผมต้องอยู่ถึงวันที่สี่ด้วย

118
00:08:47,360 --> 00:08:49,960
คำถามนั้นตอบยากนะ

119
00:08:51,600 --> 00:08:53,640
บางทีอาจเป็นเพราะระบบกฎหมายของเรา

120
00:08:53,840 --> 00:08:57,720
ไม่ มันเป็นเพราะสีผิวของผม
เพราะผมเป็นคนจีน

121
00:08:58,160 --> 00:09:02,520
ไม่ๆ ฉันว่ามันไม่ยาก

122
00:09:02,640 --> 00:09:05,320
ที่จะลบล้างการเหยีดผิว
ไปจากวงการกฎหมาย

123
00:09:05,680 --> 00:09:08,560
แต่ยังไงเสีย มันยากกว่า
ที่จะกำจัดอคติ

124
00:09:08,680 --> 00:09:09,800
จากจิตใจคน

125
00:09:09,920 --> 00:09:12,160
แต่ฉันเองก็เป็นคนผิวสี

126
00:09:12,280 --> 00:09:13,440
ใช่ไหม บรูซ ลี

127
00:09:13,880 --> 00:09:16,320
ฉันเชื่อว่ากฎหมายต้องเอาชนะอคติได้

128
00:09:16,560 --> 00:09:19,400
- ใช่ ผมเชื่อคุณ
- ฉันไม่อยากให้คุณไปเลย

129
00:09:20,880 --> 00:09:23,880
- ทำไมล่ะ
- ฉันอยากให้คุณอยู่อีกสองสามวัน

130
00:09:24,920 --> 00:09:27,520
- อะไรนะ
- ไม่ต้องห่วง ไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย

131
00:09:27,640 --> 00:09:30,080
แต่เป็นครูฝึกของพวกเรา

132
00:09:33,880 --> 00:09:35,560
- ไม่
- ไม่เหรอ

133
00:09:37,360 --> 00:09:38,320
พวกเรา ไปกันเถอะ

134
00:09:38,440 --> 00:09:40,840
- ไปกันเถอะ ลาก่อน
- ลาก่อน

135
00:09:41,000 --> 00:09:42,600
(สวนสัตว์วู้ดแลนด์ปาร์ค)

136
00:09:49,240 --> 00:09:50,600
เสียสติไปแล้วเหรอ

137
00:09:51,080 --> 00:09:52,840
ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงกับผม

138
00:09:52,960 --> 00:09:54,800
มีเรื่องเดียวที่ผมคิด

139
00:09:55,640 --> 00:09:57,320
นั่นคือให้คุณเป็นอาจารย์ผม

140
00:09:57,440 --> 00:09:58,880
และสอนกังฟูจีนให้ผม

141
00:10:01,440 --> 00:10:02,520
คิมูระ

142
00:10:04,120 --> 00:10:05,680
ฉันไม่เข้าใจ

143
00:10:06,080 --> 00:10:08,160
นายฝึกคาราเต้มาหลายปี

144
00:10:08,280 --> 00:10:10,480
ทำไมถึงจะเรียนกังฟูจีนจากฉัน

145
00:10:12,120 --> 00:10:13,480
ทำไมถึงดื้อนัก

146
00:10:13,760 --> 00:10:16,880
ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงดื้อ

147
00:10:17,760 --> 00:10:18,720
บางที

148
00:10:19,120 --> 00:10:23,720
ผมอาจอยากเพิ่มความมั่นใจ
ผ่านการเรียนการต่อสู้ที่ดีกว่า

149
00:10:24,520 --> 00:10:26,680
นายคงมีประสบการณ์
ที่ไม่เหมือนใครสินะ

150
00:10:26,920 --> 00:10:28,120
คุณลี

151
00:10:28,240 --> 00:10:30,920
ผมขอให้คุณไปที่ผับของผมได้ไหม

152
00:10:33,400 --> 00:10:35,680
แน่นอน รอฉันก่อน ฉันจะไปแน่

153
00:11:33,640 --> 00:11:34,840
นายจะบอกว่า

154
00:11:35,240 --> 00:11:38,120
ฉันทิ้งระเบิดใส่สมองนายเหรอ

155
00:11:38,440 --> 00:11:39,440
ใช่แล้ว

156
00:11:40,360 --> 00:11:43,720
เหมือนระเบิดที่พวกอเมริกัน

157
00:11:43,840 --> 00:11:46,160
ทิ้งใส่ฮิโรชิมา และนางาซากิ

158
00:11:48,200 --> 00:11:49,440
จะว่าอย่างนั้นก็ได้

159
00:11:50,320 --> 00:11:51,720
วิเศษเลย

160
00:11:51,840 --> 00:11:54,600
ฉันรู้แล้วว่าทำไมพวกนาย
ถึงเคารพคนอเมริกันนัก

161
00:11:55,400 --> 00:11:57,600
เพราะว่าพวกเขาชนะญี่ปุ่น

162
00:11:59,640 --> 00:12:02,520
พ่อแม่ผมเป็นผู้อพยพรุ่นแรกๆ

163
00:12:04,200 --> 00:12:05,240
ผมเอง...

164
00:12:05,680 --> 00:12:08,400
ก็เกิดในเมืองเล็กๆ ในรัฐวอชิงตัน
ช่วงสงครามโลก

165
00:12:08,600 --> 00:12:09,680
ครั้งที่สอง

166
00:12:09,800 --> 00:12:11,560
ตอนญี่ปุ่น
โจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์

167
00:12:11,800 --> 00:12:14,880
ความรุนแรงระหว่างอเมริกัน
กับคนญี่ปุ่นเพิ่มมากขึ้น

168
00:12:16,200 --> 00:12:17,120
ความรุนแรง

169
00:12:17,920 --> 00:12:20,720
ถ่ายทอดเข้ามาในชุมชนคนอเมริกัน
เชื้อสายญี่ปุ่น

170
00:12:22,800 --> 00:12:26,200
ผมมักจะถูกซ้อมที่โรงเรียน

171
00:12:26,880 --> 00:12:28,920
ผมหนีออกจากโรงเรียน
ไม่กล้าออกจากบ้าน

172
00:12:30,240 --> 00:12:31,400
แล้ว

173
00:12:32,920 --> 00:12:36,480
ครอบครัวของผมถูกส่งไปค่ายกักกัน

174
00:12:36,760 --> 00:12:39,320
เราอยู่ที่นั่นนานห้าปี

175
00:12:41,440 --> 00:12:45,480
ห้าปี นั่นนานนะ

176
00:12:47,200 --> 00:12:48,160
เข้าใจแล้ว

177
00:12:48,280 --> 00:12:49,720
ครอบครัวของผมถูกปล่อยตัว

178
00:12:50,360 --> 00:12:52,640
หลังจากสงครามยุติ

179
00:12:54,000 --> 00:12:55,360
ในฐานะประเทศที่ชนะสงคราม

180
00:12:56,840 --> 00:13:00,360
ที่จริงแล้ว คนอเมริกัน

181
00:13:01,600 --> 00:13:04,920
ไม่ได้ลดการคุกคามที่มีต่อคนญี่ปุ่น
หลังจากสงครามสิ้นสุดลง

182
00:13:07,080 --> 00:13:08,960
ตอนที่ผมออกมาจากค่าย

183
00:13:09,080 --> 00:13:11,280
ผมหางานทำเลี้ยงชีพ

184
00:13:12,520 --> 00:13:16,040
แต่เมื่อไรก็ตามที่ผมบอกว่าผมเป็น
คนญี่ปุ่น

185
00:13:17,520 --> 00:13:19,640
ผมก็ถูกไล่ออกมาทุกที

186
00:13:20,400 --> 00:13:21,520
เป็นเวลาหลายปี

187
00:13:22,240 --> 00:13:25,600
ที่ผมหาเลี้ยงชีพด้วยการเร่ขายของ
ตามข้างถนนเท่านั้น

188
00:13:26,960 --> 00:13:29,880
สุดท้าย ผมก็เปิดผับเล็กๆ แห่งนี้

189
00:13:33,880 --> 00:13:37,480
นี่เป็นผับที่ดี

190
00:13:42,520 --> 00:13:43,600
ใช่

191
00:13:47,040 --> 00:13:49,200
มันเป็นความหวังเดียวของผม

192
00:13:50,440 --> 00:13:52,160
แต่มันก็ไม่ง่ายสำหรับผม

193
00:13:53,880 --> 00:13:55,200
รู้อะไรไหม

194
00:13:55,640 --> 00:13:57,800
ครั้งหนึ่งผมสิ้นหวังมาก

195
00:13:58,240 --> 00:14:00,880
จนผมแทบจะไม่มีแรงจะอยู่ต่อไป

196
00:14:01,720 --> 00:14:04,240
คาราเต้ช่วยผมไว้

197
00:14:05,160 --> 00:14:08,240
- คาราเต้ช่วยนายไว้เหรอ
- ใช่

198
00:14:09,560 --> 00:14:13,520
ผมสร้างความมั่นใจขึ้นมาอีกครั้ง
จากการเรียนคาราเต้

199
00:14:14,000 --> 00:14:14,960
ในที่แห่งนี้

200
00:14:15,080 --> 00:14:17,480
เรารวบรวมนักศิลปะการต่อสู้
จากทั่วซีแอตเทิล

201
00:14:19,160 --> 00:14:22,280
ตอนนี้ผมได้เห็นกังฟูของคุณแล้ว

202
00:14:22,560 --> 00:14:25,600
ซึ่งมันก็เป็นศิลปะการต่อสู้
อันดับต้นๆ ที่ผมใฝ่ฝันถึง

203
00:14:26,120 --> 00:14:27,080
สำหรับผม

204
00:14:27,680 --> 00:14:30,560
ศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่แค่
ศิลปะในการต่อสู้

205
00:14:30,920 --> 00:14:32,600
แต่ยังเป็นการมองโลกด้วย

206
00:14:34,800 --> 00:14:36,720
มันช่วยสร้าง
ความกล้าให้เราได้

207
00:14:36,920 --> 00:14:38,880
และเปลี่ยนมุมมองที่เรามีต่อชีวิตได้

208
00:14:39,000 --> 00:14:41,360
มันเหมือนกับ

209
00:14:42,120 --> 00:14:44,400
มีคนโยนระเบิดปรมาณูเข้ามาในสมองผม

210
00:14:45,240 --> 00:14:46,400
อาจารย์ลี

211
00:14:46,840 --> 00:14:49,680
ผมอยากเป็นลูกศิษย์และเรียนกังฟู
จากคุณจริงๆ นะ

212
00:14:50,400 --> 00:14:51,840
มีทางนี้เท่านั้น

213
00:14:53,240 --> 00:14:54,640
ที่ชีวิตผมจะมีความหมาย

214
00:14:54,760 --> 00:14:57,640
นายมีประสบการณ์
ที่ไม่เหมือนใครจริงๆ

215
00:14:59,840 --> 00:15:01,600
ดูเหมือนว่าคนญี่ปุ่นอย่างนาย

216
00:15:01,840 --> 00:15:03,800
จะทำให้ฉันผิดคำพูดเสียแล้ว

217
00:15:04,760 --> 00:15:08,240
ผิดคำพูดเหรอ
ผมไม่เข้าใจว่าคุณหมายความว่ายังไง

218
00:15:08,960 --> 00:15:11,440
ฉันเป็นคนรักษาคำพูด

219
00:15:11,560 --> 00:15:13,760
ฉันบอกว่าฉันจะไม่มีวัน
รับนายเป็นศิษย์

220
00:15:14,560 --> 00:15:16,840
แต่หลังจากได้ฟังเรื่องของนาย

221
00:15:18,960 --> 00:15:21,560
ฉันก็ตัดสินใจว่าจะถอนคำพูด

222
00:15:27,120 --> 00:15:28,440
ขอบคุณมากครับ อาจารย์

223
00:15:32,400 --> 00:15:33,320
ลุกขึ้นเถอะ

224
00:15:40,920 --> 00:15:43,680
หมัดหวิงชุน เน้นความสนใจ
ไปที่เส้นศูนย์กลาง

225
00:15:43,800 --> 00:15:47,040
ไม่ว่าจะโจมตีหรือป้องกัน
เป้าหมายจะเป็นเส้นศูนย์กลางเสมอ

226
00:15:48,160 --> 00:15:50,680
เข้าใจไหม นี่คือเส้นศูนย์กลาง

227
00:15:50,880 --> 00:15:52,600
ถ้านายเอื้อมแขนไม่ถึงคู่ต่อสู้

228
00:15:52,880 --> 00:15:54,160
ก็ใช้ร่างกาย

229
00:15:54,840 --> 00:15:57,200
- ลองดูอีกที
- ช้าๆ หน่อย

230
00:15:57,440 --> 00:15:58,360
อย่างนี้

231
00:15:58,680 --> 00:16:01,200
ระหว่างที่ป้องกัน
ก็รักษาเส้นศูนย์กลางไว้

232
00:16:01,560 --> 00:16:03,440
อีกที นายต้องจำไว้

233
00:16:03,960 --> 00:16:07,160
เวลาที่ป้องกันใช้พลังจากร่างกาย

234
00:16:07,440 --> 00:16:10,320
ไม่ใช่แค่มือ

235
00:16:13,960 --> 00:16:15,480
- เข้าใจไหม
- เข้าใจ

236
00:16:16,200 --> 00:16:17,320
ลองอีกที

237
00:17:44,320 --> 00:17:46,520
ขอบคุณที่ใช้เวลาวันอาทิตย์กับผม

238
00:17:47,200 --> 00:17:50,200
จากนี้ไป ผับของผมเป็นบ้านของคุณ

239
00:17:50,560 --> 00:17:51,960
จะมาเมื่อไรก็ได้

240
00:17:52,280 --> 00:17:53,480
อาจารย์ลี

241
00:17:53,800 --> 00:17:55,520
คุณอยู่ที่นั่นไม่ได้แล้ว

242
00:17:55,640 --> 00:17:57,760
คุณควรอยู่ในบ้านที่ดีที่สุด
ในอเมริกา

243
00:18:00,440 --> 00:18:03,080
ฉันต้องนั่งแบบญี่ปุ่นด้วยเหรอ
ฉันไม่ชิน

244
00:18:10,600 --> 00:18:11,840
อาจารย์ เชิญ

245
00:18:16,760 --> 00:18:18,040
ขอบคุณที่ชมนะ

246
00:18:19,320 --> 00:18:21,560
ทีนี้เราจะเรียนรู้จากกันและกัน

247
00:18:21,680 --> 00:18:25,360
ฉันยังได้เรียนรู้สิ่งดีๆ เกี่ยวกับ
ศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นจากนายเยอะ

248
00:18:25,800 --> 00:18:26,840
คุณยอผมไปแล้ว

249
00:18:27,120 --> 00:18:29,200
คุณจะเป็นอาจารย์ผมตลอดไป

250
00:18:29,720 --> 00:18:32,200
ฉันเพิ่งบอกไปว่าเราเรียนรู้
จากกันและกัน

251
00:18:32,320 --> 00:18:34,280
ไม่ต้องเรียกฉันว่าอาจารย์หรอก

252
00:18:34,400 --> 00:18:35,600
ฉันก็จะไม่เรียกนาย

253
00:18:35,920 --> 00:18:38,320
ฉันก็อยากเรียนคาราเต้
จากนายเหมือนกัน

254
00:18:38,720 --> 00:18:40,080
ฝีมือผมไม่มีอะไร

255
00:18:40,200 --> 00:18:42,440
เมื่อเทียบกับสิ่งที่คุณสอนผม

256
00:18:43,920 --> 00:18:45,600
ผมชอบหมัดหวิงชุน ของคุณ

257
00:18:46,080 --> 00:18:48,880
ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับกังฟูของจีน
หลายเล่ม

258
00:18:49,520 --> 00:18:51,920
แต่หมัดหวิงชุน ของคุณพิเศษ

259
00:18:52,040 --> 00:18:54,480
มีหลายท่าที่ผมไม่เคยเห็นในหนังสือ

260
00:18:55,440 --> 00:18:58,360
บางท่าก็น่าสับสน

261
00:18:58,840 --> 00:19:00,600
ผมไม่เข้าใจท่าจากในหนังสือ

262
00:19:01,520 --> 00:19:02,520
รู้อะไรไหม

263
00:19:04,320 --> 00:19:09,240
ฉันชอบกินอาหารจีนผสมกับอาหารตะวันตก

264
00:19:11,880 --> 00:19:13,000
ฉันหมายความว่า

265
00:19:13,880 --> 00:19:15,920
ฉันไม่เคร่งครัดเรื่องสำนัก
หรือรูปแบบ

266
00:19:16,080 --> 00:19:19,200
ตราบใดที่มันมีประโยชน์ก็ใช้ได้

267
00:19:19,320 --> 00:19:20,240
ใช่แล้ว

268
00:19:20,480 --> 00:19:23,760
บางทีนี่อาจเป็นเหตุผล
ที่คุณทำให้ผมทึ่ง

269
00:19:24,600 --> 00:19:25,840
พูดตามตรงนะ

270
00:19:26,120 --> 00:19:27,280
ผมไม่สามารถหาอะไร

271
00:19:29,520 --> 00:19:31,880
เกี่ยวกับหมัดหวิงชุนของคุณ
ในหนังสือได้เลย

272
00:19:32,000 --> 00:19:34,120
มันเป็นของสำนักไหนเหรอ

273
00:19:35,160 --> 00:19:36,280
มองผ่านๆ

274
00:19:36,880 --> 00:19:37,880
มันคือหมัดหวิงชุน

275
00:19:38,000 --> 00:19:40,120
แต่ฝีเท้าของคุณเหมือนมวย

276
00:19:40,240 --> 00:19:42,400
แล้วก็การเต้นลีลาศด้วย
มันงดงามมาก

277
00:19:43,720 --> 00:19:45,400
วิธีต่อยของคุณก็แตกต่าง

278
00:19:45,760 --> 00:19:48,320
ไม่เหมือนที่ว่าไว้ในหนังสือ

279
00:19:49,000 --> 00:19:51,400
อีกอย่าง เวลาที่คุณเตะ

280
00:19:51,520 --> 00:19:53,800
มันต่างจากหมัดหวิงชุนมาก

281
00:19:54,520 --> 00:19:56,320
มันคือหมัดหงเหรอ

282
00:19:57,080 --> 00:19:58,560
หรือว่าหมัดใต้

283
00:19:59,080 --> 00:20:00,320
ผมไม่รู้

284
00:20:00,440 --> 00:20:01,760
นายนี่ฉลาดนะ

285
00:20:02,360 --> 00:20:03,600
คุณชมผมไปแล้ว

286
00:20:03,920 --> 00:20:05,120
อีกอย่างนะ อาจารย์ลี

287
00:20:05,360 --> 00:20:08,360
คุณเคยคิดจะเปิดโรงเรียนสอน
หมัดหวิงชุนที่นี่ไหม

288
00:20:10,800 --> 00:20:11,920
แน่นอนสิ

289
00:20:13,040 --> 00:20:16,040
แต่มันไม่ง่าย

290
00:20:16,880 --> 00:20:19,320
ถ้าสักวัน

291
00:20:20,360 --> 00:20:24,040
โรงเรียนสอนกังฟูของจีนเป็นที่นิยม
เหมือนคาราเต้และยูโด

292
00:20:24,320 --> 00:20:27,080
แพร่ขยายไปทั่วอเมริกาก็คงดี

293
00:20:27,400 --> 00:20:29,440
มีสุภาษิตจีนกล่าวว่า

294
00:20:29,560 --> 00:20:32,400
"การเดินทางพันไมล์
เริ่มจากก้าวเดียว"

295
00:20:32,520 --> 00:20:35,280
ยังมีสุภาษิตอีกว่า
"ก้าวแรกนั้นยากเสมอ"

296
00:20:36,160 --> 00:20:38,360
บางทีผมอาจช่วยคุณได้

297
00:20:39,800 --> 00:20:41,640
อะไร ช่วยฉันเปิดโรงเรียนสอนเหรอ

298
00:20:41,920 --> 00:20:43,800
ผับนี้ดีพอไหม

299
00:20:45,600 --> 00:20:48,960
อะไรนะ เปลี่ยนมันเป็น
โรงเรียนสอนเหรอ แล้วนายจะทำอะไร

300
00:20:49,120 --> 00:20:50,120
ไม่ๆ

301
00:20:50,560 --> 00:20:51,920
เลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่า

302
00:20:52,160 --> 00:20:54,160
ฉันต้องไปเตรียมตัวสอบ

303
00:20:54,480 --> 00:20:56,880
โอเค ขอให้โชคดี

304
00:20:57,640 --> 00:20:59,240
อาจารย์ลี เชิญ

305
00:23:17,240 --> 00:23:18,440
อัลลูโย มีอะไรเหรอ

306
00:23:18,600 --> 00:23:20,040
- เป็นอะไรไหม
- ทำฉันทำไม

307
00:23:20,480 --> 00:23:22,640
ขอโทษที เธอมาตบหลังฉัน

308
00:23:22,760 --> 00:23:25,040
หมัดฉันเลยต่อยออกไป
มันเกิดขึ้นได้ยังไง

309
00:23:27,040 --> 00:23:29,240
เป็นอะไรหรือเปล่า
ให้ฉันนวดให้แล้วกัน

310
00:23:29,360 --> 00:23:32,000
ฉันมาหานาย แล้วฉันก็โดนต่อย

311
00:23:32,840 --> 00:23:34,720
ฉันไม่ได้ตั้งใจ

312
00:23:35,480 --> 00:23:37,160
เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บไหม

313
00:23:43,720 --> 00:23:45,280
นายต่อยฉันแล้วยังหัวเราะอีก

314
00:23:45,560 --> 00:23:46,720
ฉันไม่ได้หัวเราะเธอ

315
00:23:47,280 --> 00:23:48,320
จะบอกอะไรให้

316
00:23:48,440 --> 00:23:50,520
ฉันรู้นะว่าทำไมตอนที่เธอตบหลังฉัน

317
00:23:51,040 --> 00:23:52,760
และฉันต่อยเธอ

318
00:23:53,080 --> 00:23:54,400
นั่นเป็นจิตใต้สำนึก

319
00:23:54,520 --> 00:23:57,640
นั่นหมายความว่าเวลาที่ฝึก
ศิลปะการต่อสู้ได้ระดับหนึ่ง

320
00:23:57,760 --> 00:24:00,840
หมัดและขาของเธอจะปกป้องเธอ
โดยไม่ต้องสั่ง

321
00:24:00,960 --> 00:24:01,840
ไม่ต้องสั่งเหรอ

322
00:24:02,840 --> 00:24:05,240
มันเป็นปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณ

323
00:24:05,920 --> 00:24:07,120
ฉันว่านายบ้า

324
00:24:08,360 --> 00:24:09,520
บ้าอะไร

325
00:24:09,640 --> 00:24:12,760
ถ้าไม่บ้าทำไมไม่ไปดูผลสอบ
เข้ามหาวิทยาลัยของนายล่ะ

326
00:24:12,920 --> 00:24:15,320
แทนที่จะมาคำรามเหมือนสิงโตที่นี่

327
00:24:16,120 --> 00:24:17,400
- จะบอกความลับให้
- อะไร

328
00:24:17,480 --> 00:24:18,920
ฉันไม่กล้า

329
00:24:19,040 --> 00:24:20,200
ฉันมักจะหลีกเลี่ยง

330
00:24:20,960 --> 00:24:23,840
สิ่งที่ฉันไม่มั่นใจและ
ไม่เผชิญหน้ากับความจริง

331
00:24:25,520 --> 00:24:28,720
ก็แค่ผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยเอง
นายกลัวอะไร

332
00:24:29,320 --> 00:24:31,920
ฉันกลัวสิ ฉันอยากเข้ามหาวิทยาลัยมาก

333
00:24:32,040 --> 00:24:35,960
ตั้งแต่เด็กครอบครัวฉันคาดหวังให้ฉัน
เข้ามหาวิทยาลัย

334
00:24:39,760 --> 00:24:43,000
ยินดีด้วย เขารับนาย

335
00:24:43,360 --> 00:24:47,400
- อะไรนะ ล้อเล่นหรือเปล่า
- เห็นไหม นี่จดหมายตอบรับของนาย

336
00:24:48,440 --> 00:24:50,280
นี่ไม่ใช่วันเมษาโกหก ใช่ไหม

337
00:24:50,560 --> 00:24:52,680
ไม่ ไม่ใช่แน่นอน

338
00:24:53,160 --> 00:24:55,840
- นี่เป็นเรื่องจริง
- ใช่ มันอยู่ในมือนาย

339
00:24:56,160 --> 00:24:57,040
ไชโย

340
00:24:57,840 --> 00:24:59,280
ฉันเป็นนักศึกษามหาลัยแล้ว

341
00:24:59,400 --> 00:25:00,320
ใช่แล้ว

342
00:25:00,440 --> 00:25:04,200
ทำไมนายไม่ถามฉัน
ว่าเขารับฉันหรือเปล่า

343
00:25:04,720 --> 00:25:07,080
เธอเป็นนักเรียนที่ดี
ไม่มีปัญหาหรอก

344
00:25:07,200 --> 00:25:08,280
ไม่ต้องถามก็ได้

345
00:25:09,280 --> 00:25:11,640
ฉันเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับนายได้

346
00:25:12,320 --> 00:25:13,760
- จริงหรือ
- จริง

347
00:25:14,880 --> 00:25:16,640
เรียนเอกอะไรล่ะ

348
00:25:16,960 --> 00:25:17,960
บริหารธุรกิจ

349
00:25:18,640 --> 00:25:19,800
บริหารธุรกิจ

350
00:25:19,920 --> 00:25:21,720
ฉันไม่รู้ว่าจะเลือกเอกอะไร

351
00:25:22,160 --> 00:25:24,720
เอาล่ะ ตอนนี้ฉันมีคนให้พึ่งพา
เรื่องเรียนแล้ว

352
00:25:25,600 --> 00:25:27,160
- คนให้พึ่งพาเหรอ
- ใช่แล้ว

353
00:25:27,440 --> 00:25:28,440
หมายความว่ายังไง

354
00:25:28,960 --> 00:25:31,160
หมายความว่าจะมีคนช่วยฉันทำการบ้าน

355
00:25:32,120 --> 00:25:33,440
อาจจะ

356
00:25:33,560 --> 00:25:36,320
อะไร ไม่อยากทำเหรอ

357
00:25:36,560 --> 00:25:40,000
ไม่ ฉันยินดีจะทำทุกอย่างให้นาย

358
00:25:40,120 --> 00:25:41,560
แต่ว่า

359
00:25:42,520 --> 00:25:45,280
พ่อของฉันบอกว่าอเมริกาไม่ปลอดภัย

360
00:25:45,400 --> 00:25:47,560
เขาอาจจะอยากให้ฉันกลับไปฟิลิปปินส์

361
00:25:47,680 --> 00:25:49,720
หรือไม่ก็ส่งฉันไปเรียนอังกฤษ

362
00:25:50,960 --> 00:25:51,800
อ้อ

363
00:25:53,360 --> 00:25:54,640
เข้าใจแล้ว

364
00:26:24,640 --> 00:26:26,320
(มหาวิทยาลัยวอชิงตัน)

365
00:26:29,680 --> 00:26:31,640
(รายชื่อเกียรติยศ
วิลเฟรด ลีวิส)

366
00:27:03,120 --> 00:27:05,000
ใช่ ผมรู้ ไม่มีปัญหา

367
00:27:05,120 --> 00:27:06,920
ผมไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาตรงไหน

368
00:27:07,440 --> 00:27:09,480
ดูเหมือนว่าพักนี้จะอากาศดีนะ

369
00:27:10,200 --> 00:27:11,520
ไม่มีปัญหา

370
00:27:12,400 --> 00:27:14,200
คุณซู มีคนหาผมอยู่

371
00:27:14,320 --> 00:27:15,320
เข้ามาสิ

372
00:27:17,240 --> 00:27:21,400
คุณซู ผมว่าบรูซ ลี ที่คุณพูดถึง
จะมาแล้วนะ

373
00:27:21,560 --> 00:27:25,240
โอเค ไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง
ผมจะไปคุยกับเขาแล้ว ลาก่อน

374
00:27:26,080 --> 00:27:28,160
สวัสดี บรูซ ลี

375
00:27:28,280 --> 00:27:29,680
สวัสดี ผมบรูซ ลี

376
00:27:29,800 --> 00:27:31,240
- ศาสตราจารย์เคน
- ใช่แล้ว

377
00:27:31,360 --> 00:27:33,120
ฉันคือคนแก่ที่เธอตามหาอยู่

378
00:27:33,240 --> 00:27:35,040
เรียกฉันว่าศาสตราจารย์เคน

379
00:27:35,160 --> 00:27:37,160
หรือคุณเคนก็ได้

380
00:27:37,520 --> 00:27:39,840
ดูเหมือนว่าคุณซู จะคุยกับคุณแล้ว

381
00:27:40,160 --> 00:27:42,560
ฉันคุยโทรศัพท์กับเธอ

382
00:27:42,920 --> 00:27:46,080
คุณซู เล่าเรื่องเธอให้ฉันฟัง
คุณซูว่าเธอเรียนเก่ง

383
00:27:46,320 --> 00:27:49,240
และมีอนาคตสดใส
และเธอชื่อบรูซ ลี

384
00:27:49,360 --> 00:27:51,400
มหาวิทยาลัยวอชิงตัน รับเธอแล้ว

385
00:27:51,520 --> 00:27:53,480
แต่เธอยังไม่แน่ใจเรื่องวิชาเอก

386
00:27:53,600 --> 00:27:56,160
คุณซู บอกว่าเธอสับสน

387
00:27:56,920 --> 00:27:59,160
ไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรดี

388
00:27:59,280 --> 00:28:01,160
เธออยากคุยกับฉัน ใช่ไหม

389
00:28:01,280 --> 00:28:03,080
ครับ ผมสับสน

390
00:28:04,320 --> 00:28:06,400
เธอตั้งคำถามที่ค่อนข้างยาก

391
00:28:06,520 --> 00:28:08,720
กับคนแก่อย่างฉัน

392
00:28:08,840 --> 00:28:09,960
เพราะว่าเธอรู้

393
00:28:10,120 --> 00:28:12,760
เธอรู้อนาคตตัวเองดีกว่าใคร

394
00:28:13,040 --> 00:28:14,880
คำแนะนำของคนอื่นพึ่งไม่ได้

395
00:28:15,200 --> 00:28:16,800
โอเค นั่งลงสิ

396
00:28:19,120 --> 00:28:21,240
ผมว่าผมไม่รู้จริงๆ

397
00:28:21,360 --> 00:28:23,280
ว่าจะเริ่มตรงไหน

398
00:28:23,920 --> 00:28:27,040
ถ้าอย่างนั้นมาเริ่มจากสิ่งที่
เธอต้องการที่สุด

399
00:28:27,320 --> 00:28:29,240
เป็นยังไง นั่งลงสิ

400
00:28:30,520 --> 00:28:34,280
เธออยากเลือกวิชาเอกที่เป็นที่นิยม

401
00:28:34,400 --> 00:28:37,040
ที่จะทำให้เธอหาเงินได้เยอะๆ
ในอนาคต

402
00:28:37,160 --> 00:28:39,000
หรือเธออยากเลือกวิชาเอก

403
00:28:39,120 --> 00:28:41,680
ที่ไม่ได้เป็นที่นิยมนัก

404
00:28:41,800 --> 00:28:43,960
แต่จะทำให้จิตใจเธอสงบล่ะ

405
00:28:44,080 --> 00:28:47,800
เพราะว่ามันมีมาตรฐานที่ต่างกัน

406
00:28:47,920 --> 00:28:51,640
และวิธีที่นายเลือกก็ขึ้นอยู่กับ
ค่านิยมและมุมมองของเธอ

407
00:28:51,920 --> 00:28:54,040
เธอต้องคิดดูให้ดี

408
00:28:56,200 --> 00:28:59,040
บอกฉันมาสิว่าเธอมีเป้าหมายอะไรไหม

409
00:28:59,160 --> 00:29:00,120
ครับ ผมมี

410
00:29:00,760 --> 00:29:02,240
บอกมาสิ

411
00:29:02,560 --> 00:29:03,640
ศาสตราจารย์เคน

412
00:29:04,040 --> 00:29:07,480
ผมอยากเป็นนักศิลปะการต่อสู้
ที่คนนับถือ

413
00:29:09,240 --> 00:29:10,480
ผมเสียใจจริงๆ

414
00:29:10,600 --> 00:29:14,200
บางทีที่ผมพูดไปอาจเท่ากับว่า
ผมจองหองเกินไป

415
00:29:15,480 --> 00:29:16,600
ไม่ๆ

416
00:29:16,720 --> 00:29:20,640
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินนักเรียน
พูดถึงปณิธานของตัวเองอย่างนี้

417
00:29:20,880 --> 00:29:23,960
เพราะทุกคนมีสิทธิ์เลือกอนาคต
ของตัวเอง

418
00:29:24,080 --> 00:29:27,120
เธอไม่ได้จองหอง
หรือพูดเกินไปกับเรื่องนี้

419
00:29:27,240 --> 00:29:31,160
ในทางตรงข้าม พลังงานภายในนี้
ทำให้เธอพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

420
00:29:31,440 --> 00:29:33,240
อย่าหยุด ว่าต่อสิ

421
00:29:33,520 --> 00:29:34,600
ศาสตราจารย์

422
00:29:35,200 --> 00:29:38,200
ความคิดของผมสับสนจริงๆ

423
00:29:38,320 --> 00:29:42,600
ผมอยากหาอะไร
ที่จะช่วยให้ผมแก้ปริศนานี้ได้

424
00:29:43,080 --> 00:29:44,640
ฉันเข้าใจ

425
00:29:44,760 --> 00:29:50,120
แต่บรูซ ทำไมเธอถึงยังสับสน
ว่าจะเลือกวิชาเอกอะไรล่ะ

426
00:29:50,320 --> 00:29:51,640
เธอหาทางเจอแล้ว

427
00:29:51,760 --> 00:29:53,360
อย่างนั้นเหรอ ผมไม่เข้าใจ

428
00:29:53,640 --> 00:29:55,240
อันที่จริงเธอหามันพบแล้ว

429
00:29:56,160 --> 00:29:57,800
- อะไรล่ะ
- อ้อ

430
00:30:09,000 --> 00:30:10,160
ปรัชญา

431
00:30:11,480 --> 00:30:12,640
ปรัชญาเหรอ

432
00:30:13,080 --> 00:30:16,640
ผมไม่เคยคิดจะเรียนปรัชญามาก่อนเลย

433
00:30:16,920 --> 00:30:21,040
การเรียนปรัชญาสามารถนำสติปัญญามาให้

434
00:30:21,160 --> 00:30:24,920
ปรัชญาเท่านั้นที่จะช่วยอธิบาย
ปัญหาที่เธอมีอยู่

435
00:30:25,040 --> 00:30:27,960
มันจะบอกเธอว่าจุดประสงค์
ของชีวิตคืออะไร

436
00:30:28,760 --> 00:30:31,560
ผมควรเลือกเรียนเอกปรัชญาสินะ

437
00:30:31,680 --> 00:30:34,360
ใช่แล้ว บรูซ ยินดีด้วย

438
00:30:34,680 --> 00:30:35,840
นั่งลงสิ

439
00:30:36,440 --> 00:30:38,360
แย่หน่อยที่ฉันไม่มีไวน์

440
00:30:38,480 --> 00:30:40,960
ถ้ามีเราควรดื่มสักแก้ว

441
00:30:41,080 --> 00:30:43,960
เพื่อฉลองที่เธอเลือกอนาคตตัวเอง

442
00:30:44,080 --> 00:30:46,680
ขอบคุณ

443
00:31:07,320 --> 00:31:10,080
- คิมูระ
- ผมเป็นคนน่าคบไหม

444
00:31:12,520 --> 00:31:14,160
ฉันชอบคนที่ไม่น่าคบอย่างนาย

445
00:31:15,760 --> 00:31:17,240
เจสซี่ บอกผมว่า

446
00:31:18,000 --> 00:31:20,440
มหาวิทยาลัยวอชิงตัน รับคุณแล้ว

447
00:31:21,040 --> 00:31:23,120
ใช่ ฉันเองก็แปลกใจนะ

448
00:31:23,480 --> 00:31:24,840
ยินดีด้วย

449
00:31:25,680 --> 00:31:27,080
มา ช่วยฉันเก็บของหน่อย

450
00:31:29,520 --> 00:31:30,720
ผมมารบกวนคุณหรือเปล่า

451
00:31:30,840 --> 00:31:32,960
ไม่ ฉันอยากคุยกับใครสักคน

452
00:31:33,080 --> 00:31:35,040
ฉันไม่รู้จักใครที่นี่เลย

453
00:31:35,160 --> 00:31:38,600
ถ้าฉันอยากพูดเรื่องที่ฉันคิด
ก็ไม่มีใครคอยฟัง

454
00:31:38,720 --> 00:31:41,440
นายมาได้จังหวะพอดี
จะได้มีคนเลี้ยงกาแฟฉัน

455
00:31:41,560 --> 00:31:43,240
และฟังฉันพูดเรื่องปรัชญา

456
00:31:43,640 --> 00:31:45,440
ผมฟังอยู่

457
00:31:45,560 --> 00:31:49,080
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่ง
ฉันจะเรียนปรัชญา

458
00:31:50,160 --> 00:31:52,200
คุณเคน ศาสตราจารย์วิชาปรัชญาของฉัน

459
00:31:53,280 --> 00:31:55,320
เป็นนักวิชาการด้านปรัชญาจีน

460
00:31:56,040 --> 00:31:59,120
เขาแนะนำหนังสือปรัชญาให้ฉันอ่าน
มากมาย

461
00:32:00,680 --> 00:32:03,200
นักปราชญ์ชาวจีนโบราณของเรา
ยอดเยี่ยมมาก

462
00:32:03,440 --> 00:32:04,320
บรูซ

463
00:32:04,440 --> 00:32:07,320
คุณจะละเลยการฝึกกังฟู

464
00:32:07,440 --> 00:32:09,080
เพราะสนใจด้านปรัชญาหรือ

465
00:32:09,560 --> 00:32:10,840
ตรงกันข้ามเลย

466
00:32:11,200 --> 00:32:14,560
ทฤษฎีศิลปะการต่อสู้ของจีน
รวมอยู่ในปรัชญาด้วย

467
00:32:15,040 --> 00:32:18,480
อย่างเช่น การศึกษาหยินและหยาง
ทุกอย่างในจักรวาลนี้

468
00:32:18,600 --> 00:32:20,960
เกิดจากปฏิกิริยาของหยินและหยาง

469
00:32:21,320 --> 00:32:24,760
นักปราชญ์ยุคโบราณของเรา
คิดค้นลัทธิเต๋าจากสิ่งนี้

470
00:32:25,000 --> 00:32:27,320
ฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่ฉันเรียน
หมัดหวิงชุน

471
00:32:27,440 --> 00:32:28,600
อาจารย์ถามฉันว่า

472
00:32:29,640 --> 00:32:33,040
ฉันเคยอ่านหนังสือ
เกี่ยวกับลัทธิเต๋าไหม

473
00:32:33,520 --> 00:32:36,200
ฉันตอบว่าเคยแต่ไม่เข้าใจ

474
00:32:37,000 --> 00:32:37,960
ตอนนี้เข้าใจแล้ว

475
00:32:38,600 --> 00:32:41,920
ถ้าฉันเข้าใจลัทธิเต๋าจากตำรา
ของเล่าจื๊อ

476
00:32:42,040 --> 00:32:44,800
มันจะมีประโยชน์ในการพัฒนา
ฝีมือกังฟูของฉัน

477
00:32:46,200 --> 00:32:50,440
นายรู้ไหมว่าฉันเรียนรู้อะไรจาก
ปรัชญาจีนโบราณ

478
00:32:50,720 --> 00:32:53,720
ฉันค้นพบทฤษฎีที่เป็นรากฐาน
ของกังฟูของเรา

479
00:32:54,160 --> 00:32:56,800
ทฤษฎีหยินและหยาง

480
00:32:56,920 --> 00:32:59,720
ไม่ได้แค่มีความสัมพันธ์
กับศิลปะการต่อสู้ของเรา

481
00:32:59,840 --> 00:33:02,680
แต่ยังเกี่ยวข้องกับ

482
00:33:03,520 --> 00:33:06,160
การต่อสู้จริงๆ ด้วย

483
00:33:07,000 --> 00:33:08,880
- โอเค ฉันจะแสดงให้ดูนะ
- ดี

484
00:33:10,560 --> 00:33:11,680
ง่ายมาก

485
00:33:12,000 --> 00:33:14,520
คิมูระ เตรียมรับการโจมตี

486
00:33:14,640 --> 00:33:17,040
ระหว่างที่นายสู้กับคู่ต่อสู้

487
00:33:17,680 --> 00:33:18,720
ตั้งสติ

488
00:33:18,840 --> 00:33:21,520
เห็นไหม ไม่ว่ารุกหรือรับ

489
00:33:22,080 --> 00:33:23,920
ก็สอดคล้องกับหยินและหยางเสมอ

490
00:33:25,200 --> 00:33:29,160
อีกอย่างการต่อยมวยเป็นการออกกำลัง
เพื่อเสริมสร้างร่างกาย

491
00:33:29,480 --> 00:33:33,080
เทคนิคก็คือเรียนรู้จากผู้อื่น
เพื่อเอาชนะ

492
00:33:34,160 --> 00:33:36,840
แต่เราจะได้ทักษะมาจากไหนล่ะ

493
00:33:37,640 --> 00:33:38,480
ที่ไหนเหรอ

494
00:33:39,000 --> 00:33:42,160
มันอยู่ในความเปลี่ยนแปลง
ของหยินและหยาง

495
00:33:42,280 --> 00:33:44,680
เวลาที่นายโจมตี

496
00:33:44,800 --> 00:33:46,680
คือเวลาที่นายไม่ได้ระวัง

497
00:33:47,320 --> 00:33:50,240
ตอนที่ป้องกัน
เป็นจังหวะเหมาะที่สุดในการต่อย

498
00:33:50,720 --> 00:33:52,120
- เข้าใจไหม
- เข้าใจ

499
00:33:53,080 --> 00:33:55,800
อย่างนี้ เพื่อทำให้เข้าใจง่ายขึ้น

500
00:33:55,920 --> 00:33:56,920
นายต่อยฉัน

501
00:33:57,400 --> 00:33:59,840
ตอนที่นายต่อยฉัน
ก็มีโอกาสที่ฉันจะต่อยนาย

502
00:34:00,440 --> 00:34:01,400
อันนี้ผมรู้

503
00:34:10,480 --> 00:34:11,360
ฟังฉันนะ

504
00:34:11,600 --> 00:34:15,480
"เรื่องดีตามเรื่องร้าย เรื่องร้าย
มาหลังชัยชนะ" นี่คือความหมายของมัน

505
00:34:15,760 --> 00:34:17,320
นายต้องเข้าใจ

506
00:34:18,920 --> 00:34:22,040
เพื่อเข้าใจในกังฟูให้มากขึ้น
ต้องทำตามวิถีของหยินและหยาง

507
00:34:23,160 --> 00:34:26,280
นี่คือสิ่งที่ฉันอยากบอกนาย
ทฤษฎีที่เป็นรากฐานของกังฟู

508
00:34:26,720 --> 00:34:27,640
ฉันคิดว่า

509
00:34:27,880 --> 00:34:31,360
ปรัชญาคือความรู้ที่จะนำ
สติปัญญามาให้เรา

510
00:34:31,640 --> 00:34:32,520
ฉันคิดอย่างนั้น

511
00:34:33,160 --> 00:34:36,080
ถ้าใครอยากเป็นนักศิลปะการต่อสู้
ที่เป็นที่เคารพ

512
00:34:36,880 --> 00:34:40,800
แค่เรียนรู้เทคนิคและกลยุทธ
ไม่เพียงพอ

513
00:34:41,160 --> 00:34:43,600
เขายังต้องเรียนปรัชญา
เข้าใจหยินหยาง

514
00:34:44,360 --> 00:34:45,960
- และลัทธิเต๋าด้วย
- เต๋า

515
00:34:46,840 --> 00:34:47,680
เป็นยังไง

516
00:34:47,800 --> 00:34:50,400
สิ่งที่เรียนวันนี้สำคัญมาก ใช่ไหม

517
00:34:50,520 --> 00:34:52,000
ใช่แล้ว

518
00:35:04,880 --> 00:35:06,480
กฤษณมูรติ

519
00:35:07,800 --> 00:35:12,840
มีใครเล่าประวัติของนักปราชญ์
คนนี้ได้บ้าง

520
00:35:13,440 --> 00:35:16,280
บรูซ เธอเล่าได้ไหม

521
00:35:16,400 --> 00:35:17,560
กฤษณมูรติ

522
00:35:18,480 --> 00:35:21,000
เกิดวันที่ 12 พฤษภาคม 1895

523
00:35:21,120 --> 00:35:23,360
นั่งพูดก็ได้

524
00:35:26,800 --> 00:35:29,280
เขาเกิดมาพร้อมความสามารถ
ติดต่อกับเทพเจ้า

525
00:35:29,600 --> 00:35:31,720
ตอนเขาอายุ 14 ปี

526
00:35:31,840 --> 00:35:34,160
สมาคมเทววิทยา
เลือกให้เขาเป็นผู้มาโปรดโลก

527
00:35:34,800 --> 00:35:38,080
หลังจากที่เขาตรัสรู้ในปี 1925

528
00:35:38,360 --> 00:35:40,760
เขาก็ไปจากสมาคมปรัชญา
และเทววิทยาเพื่อรักษา

529
00:35:40,880 --> 00:35:42,880
ความเป็นเอกเทศและบริสุทธิ์
ของศาสนา

530
00:35:43,000 --> 00:35:45,520
เขาเริ่มต้นการสั่งสอน

531
00:35:45,640 --> 00:35:47,240
เป็นเวลานานครึ่งศตวรรษ

532
00:35:47,360 --> 00:35:48,280
ดีมาก

533
00:35:48,400 --> 00:35:50,680
เธอไปได้ความรู้นี้มาจากไหน

534
00:35:51,320 --> 00:35:54,280
ผมอ่านหนังสือของเขา
ความสมบูรณ์แห่งชีวิต

535
00:35:54,520 --> 00:35:56,320
ดีมาก ขอบใจนะ

536
00:35:57,120 --> 00:35:59,560
ใช่ ปรัชญาของเขาน่าสนใจมาก

537
00:35:59,880 --> 00:36:02,320
ทีนี้ในวงการปรัชญา
มักกล่าวว่า

538
00:36:02,440 --> 00:36:04,880
ปรัชญากำลังมุ่งหน้าสู่จุดจบ

539
00:36:05,000 --> 00:36:07,480
ใช่ ที่ว่ากันว่า "ปรัชญาตายแล้ว"

540
00:36:07,640 --> 00:36:10,280
บางทีเธออาจจะศึกษามันให้มากขึ้น

541
00:36:10,640 --> 00:36:15,720
โลกของเราเป็นที่น่าสนใจน้อยลง
สำหรับเหล่านักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่

542
00:36:15,840 --> 00:36:17,320
แต่สำหรับพวกเธอ

543
00:36:17,440 --> 00:36:22,200
ว่าที่นักปราชญ์ของฉัน
พวกเธออาจเริ่มค้นคว้าด้วยตัวเอง

544
00:36:22,440 --> 00:36:23,360
เรื่องอย่างเช่น

545
00:36:23,560 --> 00:36:24,600
เธอเป็นใคร

546
00:36:24,960 --> 00:36:27,720
ทำไมเธอถึงอยู่บนโลกนี้

547
00:36:27,840 --> 00:36:28,800
เธอควรทำอะไร

548
00:36:29,200 --> 00:36:31,600
อย่างที่บรูซ ลี เพิ่งพูดไป

549
00:36:31,920 --> 00:36:35,040
กฤษณมูรติ เป็นนักปราชญ์
ที่มีอิทธิพลอย่างยิ่ง

550
00:36:35,680 --> 00:36:37,160
เขาบอกลูกศิษย์ของเขาว่า

551
00:36:37,560 --> 00:36:40,600
ฉันสอนแค่อย่างเดียวคือ
"จงสำรวจตัวเอง"

552
00:36:40,720 --> 00:36:42,480
และการค้นพบตัวเอง

553
00:36:42,600 --> 00:36:45,840
แล้วจงพัฒนาตัวเอง

554
00:36:46,240 --> 00:36:48,200
บรูซ ลี เธอทำได้ดีมาก
ขอบใจนะ

555
00:36:52,280 --> 00:36:55,560
ในโลกนี้มีนักศิลปะการต่อสู้มากมาย

556
00:36:55,680 --> 00:36:57,200
แต่คงมีคุณคนเดียว

557
00:36:57,320 --> 00:37:00,720
ที่เชื่อมโยงเทคนิคศิลปะการต่อสู้
เข้ากับปรัชญา

558
00:37:00,960 --> 00:37:03,920
อาจารย์ลี สักวันคุณจะเป็น
ยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้

559
00:37:04,240 --> 00:37:06,720
ผมรู้สึกโชคดีที่
ได้เป็นลูกศิษย์ของคุณ

560
00:37:06,840 --> 00:37:07,760
ใช่

561
00:37:08,080 --> 00:37:11,360
อาจารย์ลี ตัดสินใจเรื่อง
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้หรือยัง

562
00:37:11,640 --> 00:37:12,577
โรงเรียนเหรอ

563
00:37:12,677 --> 00:37:14,560
ใช่ เราคุยกันแล้วนี่

564
00:37:14,720 --> 00:37:17,920
คุณพูดไม่ใช่เหรอว่าคุณจะทำให้
กังฟูของจีน

565
00:37:18,040 --> 00:37:20,960
เป็นศิลปะการต่อสู้ที่คนรู้จัก
อันดับหนึ่งของอเมริกา

566
00:37:21,080 --> 00:37:23,800
การเปิดโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้
เป็นวิธีที่ดี

567
00:37:24,880 --> 00:37:27,200
ตอนที่คาราเต้และยูโดของญี่ปุ่น

568
00:37:27,360 --> 00:37:29,840
มาเผยแพร่ในอเมริกาครั้งแรก
ไม่มีใครรู้จักมัน

569
00:37:29,960 --> 00:37:31,360
คนญี่ปุ่นมีหัวธุรกิจ

570
00:37:31,480 --> 00:37:34,600
ทำให้ศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น
เป็นที่รู้จักในอเมริกา

571
00:37:34,720 --> 00:37:37,880
โดยการเปิดโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้
ไปทั่วทุกแห่ง

572
00:37:38,000 --> 00:37:39,440
มันถึงมาได้ไกลขนาดนี้

573
00:37:39,720 --> 00:37:42,520
ผมเลยคิดว่าในเมื่อคุณมีเป้าหมายนี้

574
00:37:42,640 --> 00:37:46,560
ทำไมไม่เรียนรู้จากวิธีของญี่ปุ่น
และเปิดโรงเรียนของตัวเองล่ะ

575
00:37:47,080 --> 00:37:51,800
ใช่แล้ว มันเป็นวิธีที่ดี
ที่จะเผยแพร่กังฟูของจีน

576
00:37:52,840 --> 00:37:57,000
แต่ฟังนะ ฉันยังไม่พร้อม
ในหลายๆ ด้าน

577
00:37:57,280 --> 00:37:58,920
หมายความว่ายังไง

578
00:37:59,160 --> 00:38:03,600
เช่าสถานที่ ซื้ออุปกรณ์
ปัญหาพวกนี้

579
00:38:04,320 --> 00:38:08,400
ฉันเองแทบจะหาเลี้ยงตัวเองไม่พอ

580
00:38:08,560 --> 00:38:10,040
ฉันทำอะไรไม่ได้หรอก

581
00:38:10,440 --> 00:38:11,640
หมายความว่า

582
00:38:12,320 --> 00:38:15,520
ตอนนี้เงินเป็นปัญหาใหญ่ที่สุด

583
00:38:15,760 --> 00:38:18,720
ผมขายผับของผมเพื่อหาทุนก็ได้

584
00:38:19,120 --> 00:38:20,520
อะไรนะ นายบ้าแล้วเหรอ

585
00:38:20,680 --> 00:38:21,720
ไม่ ผมไม่บ้า

586
00:38:21,840 --> 00:38:25,000
ผมรู้ว่าคุณจะไม่ใช้ผับของผม
เป็นโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้

587
00:38:25,120 --> 00:38:28,200
- ผมเลยมีแผนจะขายมัน
- ไม่ได้นะ

588
00:38:28,520 --> 00:38:30,560
รู้อะไรไหม คิมูระ

589
00:38:30,680 --> 00:38:33,840
ฉันรู้เกี่ยวกับอดีตของนายแล้ว
ฉันเข้าใจ

590
00:38:33,960 --> 00:38:36,640
นายทุ่มเทไปมากเพื่อสร้างผับนี้ขึ้น

591
00:38:38,440 --> 00:38:41,000
สำหรับนาย ผับนี่เป็นชีวิตนาย

592
00:38:41,680 --> 00:38:44,920
อาจารย์ลี ตอนนี้กังฟูคือชีวิตผม

593
00:38:45,800 --> 00:38:50,200
เมื่อเทียบกับเป้าหมายของคุณแล้ว
ผับเล็กๆ นี่ไม่สำคัญเลย

594
00:38:50,320 --> 00:38:53,520
อาจารย์ลี
ตั้งแต่วันที่คุณรับผมเป็นศิษย์

595
00:38:54,000 --> 00:38:55,840
ผมก็ได้พบเป้าหมายของชีวิต

596
00:38:55,960 --> 00:39:00,240
ผมอยากช่วยสนับสนุนให้คุณเรียนกังฟู
ไปตลอดชีวิตผม

597
00:39:00,360 --> 00:39:04,280
ตอนนี้ในความคิดผม
กังฟูไม่ใช่แค่มวยชนิดหนึ่ง

598
00:39:04,400 --> 00:39:06,480
ไม่ใช่แค่ความสนใจ

599
00:39:07,120 --> 00:39:12,600
มันคือสิ่งที่มีผลกระทบต่อจิตวิญญาณ
ของผมและความหมายของชีวิตที่เหลือ

600
00:39:12,880 --> 00:39:15,720
ดังนั้นเพื่อกังฟูแล้ว
ผมยอมสละทุกอย่าง

601
00:39:16,680 --> 00:39:21,480
อาจารย์ลี เมื่อคุณตัดสินใจแล้ว
ผมจะขายผับและทำงานหนัก

602
00:39:21,600 --> 00:39:23,040
ไม่ๆ คุณคิมูระ

603
00:39:23,600 --> 00:39:27,040
ฉันเชื่อว่านายพูดอย่างจริงใจ

604
00:39:27,360 --> 00:39:31,080
แต่ฉันจะไม่ใช้เงินที่ได้จาก
การขายผับไปเปิดโรงเรียน

605
00:39:31,600 --> 00:39:33,840
ฉันจะรู้สึกแย่ไปตลอดชีวิต

606
00:39:34,160 --> 00:39:35,440
แต่อาจารย์ลี...

607
00:39:35,680 --> 00:39:39,920
เอาล่ะ ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก

608
00:39:40,160 --> 00:39:41,160
พอแล้ว

609
00:39:42,880 --> 00:39:44,160
ไปกันเถอะ

610
00:39:54,360 --> 00:39:56,120
อาจารย์สอนคาราเต้ของฉัน

611
00:39:56,800 --> 00:39:58,600
เพิ่งกลับมาเหรอ ไปไหนมา

612
00:39:58,720 --> 00:40:01,680
ฉันเกือบดื่มเหล้าหมดร้านแล้ว

613
00:40:01,800 --> 00:40:07,760
ถ้าอย่างนั้นก็ดื่มให้หมดผับเลย
นายมาดื่มที่นี่อีกไม่ได้แล้ว

614
00:40:07,880 --> 00:40:08,840
ทำไมล่ะ

615
00:40:09,560 --> 00:40:13,840
เจสซี่ นายช่วยหาคนมาทำร้านนี้
ต่อจากฉันทีสิ

616
00:40:14,480 --> 00:40:15,800
ฉันจะจ่ายค่านายหน้าให้

617
00:40:16,120 --> 00:40:18,880
อะไรนะ นายอยากขายผับนี่เหรอ

618
00:40:19,160 --> 00:40:20,160
ทำไมล่ะ

619
00:40:21,080 --> 00:40:22,960
ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากขาย

620
00:40:23,960 --> 00:40:25,840
หาคนซื้อให้ฉันได้ไหม

621
00:40:27,120 --> 00:40:29,480
ได้แน่นอน

622
00:40:30,560 --> 00:40:31,440
ทำเลดี

623
00:40:32,480 --> 00:40:35,600
และผับนี้ก็ดี นายต้องขายได้ราคาแน่

624
00:40:35,920 --> 00:40:37,840
เยี่ยม จัดการเลยนะ

625
00:40:39,640 --> 00:40:42,360
ถ้าอย่างนั้นวันนี้ดื่มฟรี

626
00:40:43,680 --> 00:40:44,800
ฉันทำเอง

627
00:41:00,480 --> 00:41:01,320
คุณคิมูระ

628
00:41:01,440 --> 00:41:05,640
จะให้ฉันหาที่เปิดโรงเรียนการต่อสู้
ที่ศาลาว่าการซีแอตเทิลเหรอ

629
00:41:06,000 --> 00:41:07,440
เราหาทั่วซีแอตเทิลแล้ว

630
00:41:07,560 --> 00:41:09,040
เจสซี่ ลองหาดูอีกที

631
00:41:09,280 --> 00:41:11,320
หาที่กว้างๆ ถูกๆ

632
00:41:11,840 --> 00:41:13,320
ฉันจ่ายเอง

633
00:41:13,800 --> 00:41:15,400
จะขึ้นไปบนฟ้าหรือลงใต้ดิน

634
00:41:15,520 --> 00:41:16,760
บนฟ้าหรือลงใต้ดิน

635
00:41:17,000 --> 00:41:18,560
ใช่แล้ว ชั้นใต้ดิน

636
00:41:19,000 --> 00:41:20,280
ทำไมฉันถึงนึกไม่ได้นะ

637
00:41:20,880 --> 00:41:23,560
เจสซี่ ไปดูพวกห้องใต้ดินกัน

638
00:41:23,760 --> 00:41:25,840
พาฉันไปที่ห้องใต้ดินทุกแห่ง
ที่นายรู้จักที

639
00:41:25,960 --> 00:41:27,000
เลี้ยงเหล้าฉันสิ

640
00:41:27,160 --> 00:41:28,120
ไม่มีปัญหา

641
00:41:30,560 --> 00:41:32,640
ศาสตราจารย์ อ่านงานของผมหรือยัง

642
00:41:32,760 --> 00:41:35,640
ฉันอ่านงานเรื่องปรัชญาจีนโบราณ
ของเธอแล้ว

643
00:41:35,760 --> 00:41:37,480
ฉันตั้งใจอ่านมากเลย

644
00:41:37,600 --> 00:41:38,640
รู้อะไรไหม บรูซ

645
00:41:38,760 --> 00:41:40,720
ฉันเจอเรื่องที่ร้ายแรง

646
00:41:42,280 --> 00:41:44,160
อาจารย์เคน ผมไม่คิดเลย

647
00:41:44,280 --> 00:41:45,560
คุณให้เอบวกผม

648
00:41:45,680 --> 00:41:47,800
เรื่องที่ร้ายแรงก็คือ

649
00:41:47,920 --> 00:41:50,960
เธอเข้าใจปรัชญาเกินกว่า
คนรุ่นเดียวกัน

650
00:41:51,160 --> 00:41:54,080
ฉันสอนปรัชญามาหลายปีแล้ว
เธอเป็นนักเรียนคนแรก

651
00:41:54,320 --> 00:41:57,520
ที่เข้าใจปรัชญาจีนลึกซึ้งขนาดนี้

652
00:41:57,640 --> 00:42:00,680
การที่เธออธิบายกังฟู
โดยใช้ทฤษฎีปรัชญาจีน

653
00:42:00,800 --> 00:42:01,800
มันแปลกใหม่มาก

654
00:42:01,920 --> 00:42:04,440
เธอบรรยายได้อย่างละเอียด

655
00:42:04,560 --> 00:42:05,800
อาจารย์ยอผมเกินไปแล้ว

656
00:42:05,920 --> 00:42:09,480
ไม่นะบรูซ ฉันไม่ชอบความถ่อมตน
แบบจีน

657
00:42:09,600 --> 00:42:12,320
ดีก็คือดี ไม่มีการชมเกินจริงหรอก

658
00:42:12,440 --> 00:42:13,960
ไม่งั้นคงเป็นการเสแสร้ง

659
00:42:14,080 --> 00:42:18,440
จำไว้นะบรูซ การชมเกินไป
และการถ่อมตนเกินไป

660
00:42:18,560 --> 00:42:20,040
ล้วนแต่ไม่ถูกต้อง

661
00:42:20,160 --> 00:42:24,160
จำไว้ เหนือสิ่งอื่นใด
ปรัชญาเปิดเผยสิ่งที่เป็นเท็จ

662
00:42:25,120 --> 00:42:26,080
ผมเข้าใจครับ

663
00:42:26,200 --> 00:42:27,560
- ผมไปล่ะ
- เดี๋ยว

664
00:42:27,680 --> 00:42:30,640
ขอถามได้ไหมว่าเธอใช้เวลาว่างทำอะไร

665
00:42:32,080 --> 00:42:34,800
ปกติแล้วก็อ่านหนังสือ และฝึกกังฟู

666
00:42:34,920 --> 00:42:38,640
ผมต้องทำงานนอกเวลา
เพื่อเลี้ยงตัวเอง

667
00:42:39,920 --> 00:42:42,360
เธอยังสับสนอยู่หรือเปล่า

668
00:42:43,880 --> 00:42:45,080
นิดหน่อย

669
00:42:45,520 --> 00:42:47,560
หมายความว่ายังไง "นิดหน่อย"

670
00:42:47,920 --> 00:42:50,320
ส่วนมากผมหาคู่ต่อสู้ที่คู่ควรไม่ได้

671
00:42:50,920 --> 00:42:53,360
คู่ต่อสู้แบบไหน ฉันไม่เข้าใจ

672
00:42:54,040 --> 00:42:57,240
อาจารย์เคน ครั้งแรกที่ผมพบคุณ

673
00:42:57,360 --> 00:43:01,560
ผมบอกคุณว่าผมอยากเป็น
นักศิลปะการต่อสู้ที่คนนับถือ

674
00:43:01,680 --> 00:43:03,880
แต่หลังจากที่ผมมาซีแอตเทิล

675
00:43:04,480 --> 00:43:06,880
ผมไปสำนักสอนศิลปะการต่อสู้หลายแห่ง

676
00:43:07,120 --> 00:43:08,840
ผมสู้กับนักคาราเต้ของญี่ปุ่น

677
00:43:09,120 --> 00:43:14,480
ที่อ้างตัวว่าเป็นมือหนึ่ง
ในซีแอตเทิล

678
00:43:14,600 --> 00:43:16,280
แต่เขาก็ไม่ได้ท้าทายอะไรผมเลย

679
00:43:18,400 --> 00:43:21,480
เธออยากได้คู่ต่อสู้ที่จะช่วยพัฒนา
ฝีมือกังฟูของเธอเหรอ

680
00:43:21,600 --> 00:43:22,680
ครับ ใช่แล้ว