1
00:01:59,080 --> 00:02:01,800
เป็นยังไง ไม่ชอบซีแอตเทิลสินะ

2
00:02:01,920 --> 00:02:03,120
ก็ประมาณนั้น

3
00:02:03,240 --> 00:02:04,480
อืม ฉันเข้าใจ

4
00:02:04,600 --> 00:02:05,920
ที่เธอพูดก็อาจจะถูก

5
00:02:06,040 --> 00:02:07,800
เคยได้ยินคำของออกัส โรแดง ไหม

6
00:02:08,040 --> 00:02:11,480
โลกไม่ได้ขาดความสวยงาม
แต่ขาดการค้นพบ

7
00:02:11,600 --> 00:02:13,280
เธอเข้าใจความหมายใช่ไหม

8
00:02:13,560 --> 00:02:15,560
ไม่ใช่ว่าโลกไม่มี
นักศิลปะการต่อสู้

9
00:02:15,680 --> 00:02:17,640
แต่ต้องหาพวกเขาให้เจอ

10
00:02:18,080 --> 00:02:19,960
ในวัฒนธรรมจึนก็มีคำพูดแบบเดียวกัน

11
00:02:20,080 --> 00:02:21,000
บรูซ ลี

12
00:02:21,120 --> 00:02:24,960
เธอไม่จำเป็นต้องแข่งกับใคร
เธอแข่งกับตัวเองก็ได้

13
00:02:25,080 --> 00:02:26,800
ถูก แข่งกับตัวเอง

14
00:02:27,120 --> 00:02:28,800
- แข่งกับตัวเองเหรอ
- ใช่

15
00:02:29,080 --> 00:02:31,160
คู่แข่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่ใครหรอก

16
00:02:31,280 --> 00:02:32,760
ตัวเธอเองนั่นล่ะ

17
00:02:33,440 --> 00:02:35,240
ฉันว่าเธอได้ปรัชญาใหม่แล้วล่ะ

18
00:02:35,360 --> 00:02:38,160
เพื่อที่จะหาวิธีที่ดีที่สุด
ในการแข่งกับตัวเอง

19
00:02:39,120 --> 00:02:42,320
อีกอย่างผมก็เข้าใจใน
ศิลปะการต่อสู้

20
00:02:42,440 --> 00:02:46,000
มันไม่ใช่แค่การสร้างความแข็งแกร่ง
ให้ร่างกายหรือต่อสู้กับศัตรู

21
00:02:46,120 --> 00:02:49,600
ศิลปะการต่อสู้ก็คงเหมือน
ตัวแทนของวัฒนธรรม

22
00:02:49,720 --> 00:02:51,920
พ่อหนุ่ม เธออาจจะยังหาคู่แข่ง

23
00:02:52,040 --> 00:02:54,040
ในวิทยาลัยนี้
หรือในซีแอตเทิลไม่ได้

24
00:02:54,240 --> 00:02:55,720
เธออาจจะใช้เวลานี้เพื่อคิด

25
00:02:55,840 --> 00:02:58,080
เธอสามารถสร้างทฤษฎี
ศิลปะการต่อสู้เอง

26
00:02:58,200 --> 00:03:00,400
เธอทำได้นะ เข้าใจไหม

27
00:03:00,520 --> 00:03:03,640
คุณอยากให้ผมพัฒนาทฤษฎีเองเหรอ

28
00:03:03,800 --> 00:03:06,080
ใช่ ฉันไม่ชอบการปากว่าตาขยิบนะ บรูซ

29
00:03:06,640 --> 00:03:09,520
ฉันอยากให้เธอทำอะไรอย่างหนึ่ง
มันไม่ยากสำหรับเธอ

30
00:03:09,640 --> 00:03:10,560
อะไรหรือ

31
00:03:10,680 --> 00:03:11,640
ปรัชญาจีนเป็น

32
00:03:11,760 --> 00:03:14,000
วิชายอดฮิตในหมู่นักเรียนอเมริกัน

33
00:03:14,120 --> 00:03:15,400
ครูก็ยังมีไม่มากพอ

34
00:03:15,520 --> 00:03:17,520
หลังจากได้อ่านงานของเธอ

35
00:03:17,640 --> 00:03:20,960
ฉันว่าการสอนของเธอต้องน่าสนใจ

36
00:03:21,920 --> 00:03:25,000
ไมนะครับ ศาสตราจารย์เคน
ผมไม่เหมาะสมหรอก

37
00:03:25,120 --> 00:03:27,120
บางทีผมอาจสอนพวกเขาต่อสู้ได้

38
00:03:27,960 --> 00:03:29,600
ความถ่อมตนแบบจีนอีกแล้ว

39
00:03:30,240 --> 00:03:33,360
ไม่รู้เหรอ เรียงความของเธอ
เทอมนี้ดีมาก

40
00:03:33,840 --> 00:03:35,760
บรูซ ฉันเชื่อในตัวเธอ

41
00:03:35,880 --> 00:03:38,640
คิดเสียว่าเป็นการนำเสนอ
งานของเธอก็ได้

42
00:03:38,760 --> 00:03:41,160
- แต่ศาสตราจารย์...
- แต่อะไร

43
00:03:41,440 --> 00:03:42,680
ผมยังรู้สึกว่า...

44
00:03:43,080 --> 00:03:43,960
ฉันเข้าใจ

45
00:03:44,080 --> 00:03:46,880
มันมักจะมีปมสงสัยที่เข้าใจยาก

46
00:03:47,000 --> 00:03:49,000
ในวัฒนธรรมจีน

47
00:03:49,120 --> 00:03:50,760
บางคนเรียกมันว่าความหมายแฝง

48
00:03:50,880 --> 00:03:54,480
นักปราชญ์จีนก็ไม่ค่อยชอบแสดงความรู้

49
00:03:54,720 --> 00:03:57,160
ในขณะที่อเมริกันเรียกความปัจเจก

50
00:03:57,240 --> 00:03:58,400
- ศจ.
- เราไม่เคยซ่อน

51
00:03:58,520 --> 00:04:00,240
ข้อดีหรือจุดแข็งของเรา

52
00:04:00,360 --> 00:04:03,800
เช่นมันเป็นสิ่งที่ดี
ถ้าเธอจะแสดงทักษะการต่อสู้

53
00:04:03,920 --> 00:04:06,840
เธอควรปรับตัวให้เข้ากับ
วัฒนธรรมที่นี่

54
00:04:07,440 --> 00:04:10,320
ศาสตราจารย์เคน ผมยังรู้สึกว่า...

55
00:04:10,440 --> 00:04:11,720
โอเค บรูซ

56
00:04:12,640 --> 00:04:15,920
เชื่อมั่นในความสามารถตัวเองสิ

57
00:04:16,040 --> 00:04:16,920
ผมรู้

58
00:04:17,040 --> 00:04:18,080
เชื่อในตัวเองสิ

59
00:04:18,200 --> 00:04:22,880
ฉันเชื่อว่าเธอจะสอนนักเรียนได้ดี

60
00:04:23,000 --> 00:04:23,880
อย่าลืม

61
00:04:24,000 --> 00:04:26,880
เธอควรแสดงศิลปะการต่อสู้ไปด้วย

62
00:04:27,000 --> 00:04:29,960
แบบนั้นล่ะ การสอนของเธอจะน่าสนใจ

63
00:04:30,080 --> 00:04:32,200
มันจะยอดเยี่ยม

64
00:04:32,480 --> 00:04:33,640
ศาสตราจารย์เคน

65
00:04:33,760 --> 00:04:35,640
ตอนนี้ผมเข้าใจประเด็นคุณแล้ว

66
00:04:36,480 --> 00:04:38,320
โอเค

67
00:04:38,440 --> 00:04:39,320
ผมจะลอง

68
00:04:39,440 --> 00:04:41,480
ฉันเชื่อว่าเธอจะทำมันได้สำเร็จ

69
00:04:49,280 --> 00:04:51,520
โอเค ฟังนะครับ

70
00:04:53,880 --> 00:04:55,240
นี่คือรูปไทจิ

71
00:04:55,520 --> 00:04:58,840
รูปแบบเรียบง่ายแฝงปรัชญาลึกซึ้ง

72
00:05:02,800 --> 00:05:03,880
หัวเราะอะไร

73
00:05:04,600 --> 00:05:06,960
ไทจิ ถูกคิดค้นโดยบรรพบุรุษชาวจีน

74
00:05:07,080 --> 00:05:09,120
มากกว่าสามพันปีที่แล้ว

75
00:05:10,080 --> 00:05:11,960
นี่คือหยาง

76
00:05:12,360 --> 00:05:18,800
มันแสดงถึงพลังบวก ความแข็งแรง
และความเป็นชาย ความจริง

77
00:05:18,920 --> 00:05:21,960
ความสดใส เวลากลางวัน พลังความร้อน

78
00:05:22,960 --> 00:05:25,720
ในทางกลับกัน หยินคือขั้วตรงข้าม

79
00:05:25,840 --> 00:05:29,960
มันหมายถึงพลังลบ การปฏิเสธ อ่อนโยน

80
00:05:30,080 --> 00:05:34,040
ผู้หญิง เปราะบาง ความมืด เยือกเย็น

81
00:05:35,120 --> 00:05:38,600
ทฤษฎีพื้นฐานของไทจิ คือ...

82
00:05:39,320 --> 00:05:41,200
ไม่มีอะไรในโลกที่เที่ยงแท้

83
00:05:41,560 --> 00:05:44,240
เมื่อสิ่งหนึ่งถึงจุดสูงสุด

84
00:05:44,360 --> 00:05:46,800
มันจะเริ่มเสื่อมลง

85
00:05:46,920 --> 00:05:48,600
จุดนั้นการเสื่อมลงคือหยิน

86
00:05:49,200 --> 00:05:52,160
เมื่อการเสื่อมถึงจุดจบ

87
00:05:52,280 --> 00:05:54,160
มันจะกลับมาเบ่งบานขึ้นอีก

88
00:05:54,280 --> 00:05:55,680
จุดนี้การเบ่งบานคือหยาง

89
00:05:55,960 --> 00:05:58,760
กระบวนการทั้งหมด
คือปฏิสัมพันธ์ของการขึ้นและลง

90
00:05:58,880 --> 00:05:59,880
(บรูซ ลี
หยินและหยาง)

91
00:06:00,000 --> 00:06:02,680
ดังนั้นเราจะเห็นพลังต่างกันสองด้าน

92
00:06:02,800 --> 00:06:08,400
สรุปแล้ว จะมีมุมมองต่างกันสองด้าน

93
00:06:08,680 --> 00:06:11,040
แต่แท้จริงแล้ว มันเป็นอิสระจากกัน

94
00:06:11,440 --> 00:06:13,960
ถ้าเราสามารถเห็นมันจากอีกมุมมอง

95
00:06:14,320 --> 00:06:15,920
แยกจากกันไม่ได้

96
00:06:16,560 --> 00:06:17,760
ขอตัวอย่างหน่อยได้ไหม

97
00:06:17,880 --> 00:06:18,800
โอเค

98
00:06:19,480 --> 00:06:23,800
ผมจะยกตัวอย่างกังฟูจีน

99
00:06:24,440 --> 00:06:28,040
ใครบอกผมได้บ้างว่าความหมาย
ที่แท้จริงของศิลปะการต่อสู้คืออะไร

100
00:06:28,600 --> 00:06:31,960
ผมว่ามันคือการต่อสู้

101
00:06:32,320 --> 00:06:34,240
ใช่ มันคือการต่อสู้

102
00:06:37,720 --> 00:06:38,800
เชิญครับ

103
00:06:38,920 --> 00:06:40,840
ศิลปะการต่อสู้คือการต่อสู้

104
00:06:40,960 --> 00:06:43,160
หรือมันอาจเป็นการปะทะกันของหยินหยาง

105
00:06:45,800 --> 00:06:47,960
จากที่ลินดาพูด ศิลปะการต่อสู้

106
00:06:48,080 --> 00:06:50,600
ที่จริงมันคือเรื่องระหว่างหญิงชาย

107
00:06:50,720 --> 00:06:53,240
ใช่

108
00:06:56,320 --> 00:06:59,520
โอเค ไม่ขำแล้ว

109
00:07:01,240 --> 00:07:03,680
ไปต่อกันที่ทฤษฎีหยินหยาง

110
00:07:05,480 --> 00:07:08,240
ผมจะใช้การต่อสู้พวกนี้มาอธิบาย

111
00:07:08,560 --> 00:07:11,760
สิ่งที่ลินดา พูดถูกต้อง

112
00:07:12,240 --> 00:07:13,680
การต่อสู้คือ
หยินและหยาง

113
00:07:13,760 --> 00:07:14,680
ปะทะร่วมกัน

114
00:07:14,760 --> 00:07:19,040
เมื่อศัตรูปะทะคุณ
มันคือหยาง

115
00:07:19,160 --> 00:07:21,160
ขณะเดียวกัน การตอบโต้คือหยิน

116
00:07:21,800 --> 00:07:23,560
แล้วหยินหยางแลกเปลี่ยนกันยังไง

117
00:07:24,160 --> 00:07:27,280
ผมจะพูดว่า
คุณสามารถควบคุมหยินด้วยหยาง

118
00:07:28,200 --> 00:07:31,360
แค่เพียงหนึ่งวินาที
คุณก็สามารถเปลี่ยนพลังคู่ต่อสู้ได้

119
00:07:32,240 --> 00:07:34,880
และใช้พลังนั้นกลับไปโจมตีศัตรู

120
00:07:36,240 --> 00:07:39,840
นี่ล่ะคือเคล็ดลับของเจ้ากังฟู

121
00:07:40,680 --> 00:07:42,800
- สาธิตให้ดูได้ไหมคะ
- โอเค

122
00:07:42,960 --> 00:07:46,600
เพื่อที่จะได้เห็นภาพชัดเจนขึ้น

123
00:07:46,720 --> 00:07:48,720
ต้องมีหนึ่งคนมาช่วยผม

124
00:07:48,840 --> 00:07:51,200
มีใครอาสาไหม

125
00:07:51,440 --> 00:07:52,480
ผมเอง

126
00:07:53,360 --> 00:07:58,200
บุชๆ

127
00:07:58,800 --> 00:08:00,960
มาเถอะนะ ผมไม่ทำคุณเลือดไหล

128
00:08:01,200 --> 00:08:02,560
ต่อหน้าทุกคนหรอก

129
00:08:02,680 --> 00:08:03,600
จมูกผมแข็งแรงดี

130
00:08:03,720 --> 00:08:05,640
มันไม่ใช่ว่าจะเจ็บตัวกันง่ายๆ

131
00:08:05,760 --> 00:08:06,840
แน่ใจนะ

132
00:08:07,760 --> 00:08:09,080
มา เข้ามาเลย

133
00:08:11,800 --> 00:08:14,800
ถ้าตอนนี้เราสู้กันจริง

134
00:08:14,920 --> 00:08:16,400
เลือดจะไหลจากจมูกคุณ

135
00:08:16,680 --> 00:08:18,200
- มา มาเลยอีกรอบ
- อีกรอบ

136
00:08:18,320 --> 00:08:19,400
เข้ามา มาสิ

137
00:08:23,840 --> 00:08:25,320
เจ๋ง

138
00:08:25,440 --> 00:08:27,320
โอเค กลับไปที่นั่งได้

139
00:08:27,840 --> 00:08:28,800
เชิญ

140
00:08:29,440 --> 00:08:30,560
ดีมาก

141
00:08:32,000 --> 00:08:33,480
ผมใช้ความแข็งแกร่งของเขา

142
00:08:33,680 --> 00:08:36,000
เพื่อกลับไปโจมตีตัวเขา

143
00:08:36,120 --> 00:08:37,760
และใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานั้น

144
00:08:37,880 --> 00:08:40,640
เวลาที่เขาใช้พลัง
เกือบทั้งหมดป้องกัน

145
00:08:40,880 --> 00:08:42,600
นี่เป็นกระบวนการง่ายๆ

146
00:08:42,720 --> 00:08:44,520
ของการสลับหยินหยาง

147
00:08:45,400 --> 00:08:46,680
มีใครอยากลองอีกบ้าง

148
00:08:46,800 --> 00:08:47,680
ฉันเอง

149
00:08:47,800 --> 00:08:50,840
ฉันด้วย

150
00:08:50,960 --> 00:08:55,040
- ไป ไปกัน
- ฉันจะลอง

151
00:08:55,160 --> 00:08:56,120
มาสิ

152
00:08:56,240 --> 00:08:57,760
ฉันลองด้วยคน

153
00:09:00,840 --> 00:09:02,360
โอเค เข้ามาๆ

154
00:09:02,480 --> 00:09:03,840
ลองใช้เท้าดู

155
00:09:03,960 --> 00:09:05,080
ถูกแล้ว ทำต่อไป

156
00:09:05,200 --> 00:09:06,360
โจมตี

157
00:09:10,240 --> 00:09:11,440
ถอยหลัง

158
00:09:13,120 --> 00:09:14,560
ดี

159
00:09:15,200 --> 00:09:16,160
มาอีก

160
00:09:16,520 --> 00:09:17,520
เร่งขึ้นอีก

161
00:09:27,960 --> 00:09:29,760
ลองคิดให้ฉีกจากกรอบ

162
00:09:30,520 --> 00:09:32,120
- แล้วลองดูสักตั้ง
- บรูซ

163
00:09:33,280 --> 00:09:34,920
ว่ายังไง เข้ามาสิ

164
00:09:35,240 --> 00:09:36,880
- เปิดประตู
- ใช่ เร็วๆ

165
00:09:39,280 --> 00:09:40,680
ห้องอับนะ

166
00:09:41,200 --> 00:09:43,360
ทำอะไรอยู่

167
00:09:43,800 --> 00:09:45,680
พ่อนักปรัชญาของฉัน

168
00:09:48,640 --> 00:09:50,360
ไม่มีอะไร ฉันแค่คิด

169
00:09:51,120 --> 00:09:52,880
ถึงสิ่งที่ศาสตราจารย์เคน พูด

170
00:09:53,600 --> 00:09:55,280
ศาสตราจารย์เคน

171
00:09:55,560 --> 00:09:57,200
เท่าที่ฉันรู้

172
00:09:57,320 --> 00:10:00,280
คำพูดของเขาฟังแล้วมึนงงเสมอ

173
00:10:00,520 --> 00:10:02,120
เขาเป็นนักคิดที่ล้ำลึก

174
00:10:02,240 --> 00:10:03,120
คำพูดของเขา

175
00:10:03,720 --> 00:10:06,560
มันชี้ให้ฉันเห็นอนาคตของฉัน

176
00:10:06,680 --> 00:10:08,160
และชี้ทางสว่างให้ฉันด้วย

177
00:10:09,440 --> 00:10:10,760
โอเค บรูซ

178
00:10:11,000 --> 00:10:13,040
วันนี้ฉันเลี้ยงมื้อค่ำเธอได้ไหม

179
00:10:14,400 --> 00:10:16,640
ได้สิ ไปกัน

180
00:10:24,560 --> 00:10:25,840
มา ขึ้นรถฉัน

181
00:10:26,280 --> 00:10:28,280
รถเธอเหรอ

182
00:10:28,680 --> 00:10:29,600
ใช่

183
00:10:30,440 --> 00:10:32,600
บอกความลับฉันทีว่าเอาเงินมาจากไหน

184
00:10:33,600 --> 00:10:35,280
ฉันซื้อรถได้ยังไงนะเหรอ

185
00:10:35,480 --> 00:10:36,880
พ่อฉันซื้อให้

186
00:10:38,360 --> 00:10:40,720
ฝันร้ายของฉันจบลงสักที

187
00:10:41,000 --> 00:10:43,400
พ่อผู้น่ารำคาญยอมตกลงซื้อรถให้

188
00:10:43,520 --> 00:10:45,920
เขาหาอพาร์ทเมนต์ที่มียามให้ฉันด้วย

189
00:10:46,280 --> 00:10:48,200
เขาจะซื้อบ้านให้ฉันทีหลัง

190
00:10:48,760 --> 00:10:50,120
- จริงเหรอ
- ใช่

191
00:10:51,800 --> 00:10:53,640
ไปกันเถอะ

192
00:11:17,200 --> 00:11:18,400
ยินดีต้อนรับค่ะ

193
00:11:23,360 --> 00:11:24,320
ไม่เจอกันตั้งนาน

194
00:11:26,480 --> 00:11:27,480
ใช่

195
00:11:32,120 --> 00:11:34,400
เห็นแก่ศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่น

196
00:11:35,400 --> 00:11:38,000
อย่าลืมทำให้เขาเชื่อ

197
00:11:38,640 --> 00:11:40,080
ท่านทาคาโอะ ยามาโมโตะ

198
00:11:40,200 --> 00:11:41,280
คิมูระ

199
00:11:42,400 --> 00:11:44,600
เขาไม่มีความน่าเชื่อถือ

200
00:11:44,840 --> 00:11:47,040
คิมูระ

201
00:11:47,400 --> 00:11:48,840
จริงๆ แล้วเขาเป็นเศษสวะ

202
00:11:48,960 --> 00:11:52,880
โอเค ซื้อผับเขามา

203
00:11:53,400 --> 00:11:55,400
ผมจะบอกคุณยามาโมโตะ

204
00:11:56,040 --> 00:12:01,160
ให้สั่งสอนไอ้จีนจองหองนั่น

205
00:12:01,280 --> 00:12:02,160
ได้ครับท่าน

206
00:12:07,880 --> 00:12:09,800
ที่นี่คงจะแพงน่าดู

207
00:12:09,920 --> 00:12:11,360
ฉันไม่มีเงินเลี้ยงข้าวเธอ

208
00:12:12,040 --> 00:12:13,360
ฉันไปดีกว่า

209
00:12:15,200 --> 00:12:16,080
เธอช่วยฉันไว้

210
00:12:16,200 --> 00:12:18,640
เธอโดนขังอยู่ที่
สถานีตำรวจตั้งสี่วัน

211
00:12:18,840 --> 00:12:20,920
ฉันยังไม่ได้ตอบแทนเธอเลย

212
00:12:21,040 --> 00:12:22,920
ฉันต้องเลี้ยงข้าวเธอ

213
00:12:23,040 --> 00:12:23,920
ไม่ต้องหรอก

214
00:12:24,280 --> 00:12:25,960
- ไปกันเถอะ
- ให้ผู้หญิงเลี้ยง

215
00:12:26,320 --> 00:12:27,920
- น่าอายจะตาย
- ไปกันเถอะ

216
00:12:28,040 --> 00:12:29,160
อย่าผลักน่า

217
00:12:31,320 --> 00:12:32,360
เร็วๆ ไปตรงโน้น

218
00:12:47,000 --> 00:12:48,120
เธอมาที่นี่บ่อยเหรอ

219
00:12:48,560 --> 00:12:49,440
ใช่แล้ว

220
00:12:49,600 --> 00:12:51,760
ทุกครั้งที่พ่อฉันมาอเมริกา
เขาจะพาฉันมาที่นี่

221
00:12:52,480 --> 00:12:54,320
ฉันก็เลยมาที่นี่บ่อย

222
00:12:55,160 --> 00:12:56,200
ยังไงก็เถอะ

223
00:12:56,320 --> 00:12:59,320
ฉันว่าฉันไม่เคยพาผู้ชายคนไหนมานี่

224
00:13:00,440 --> 00:13:04,360
เธอคือคนแรกที่ฉันพามา

225
00:13:09,280 --> 00:13:10,560
เธอจะเกร็งทำไม

226
00:13:12,680 --> 00:13:13,960
ฉันเกร็งเหรอ

227
00:13:14,080 --> 00:13:16,120
แล้วทำไมเธอยืนแบบนั้นล่ะ

228
00:13:24,440 --> 00:13:26,200
เธอหัวเราะใหญ่เลย

229
00:13:27,560 --> 00:13:28,520
จริงเหรอ

230
00:13:28,680 --> 00:13:31,720
ฉันว่าคนแบบเธอ
ไม่รู้ว่าจะชมคนอื่นยังไง

231
00:13:32,160 --> 00:13:34,640
ฉันดีใจที่ได้ยินแบบนั้น

232
00:13:34,880 --> 00:13:35,800
ไม่จริงเหรอ

233
00:13:37,760 --> 00:13:42,600
บรูซ ฉันอยากคุยเรื่องของเรา

234
00:13:43,080 --> 00:13:44,160
อะไรล่ะ

235
00:13:44,720 --> 00:13:46,000
ฉันอยากจะ...

236
00:13:47,040 --> 00:13:49,160
เซอร์ไพรส์เธอ

237
00:13:50,160 --> 00:13:51,160
ยังไงกัน

238
00:13:51,280 --> 00:13:53,920
พ่อฉันบอกว่าเขาจะ

239
00:13:54,040 --> 00:13:55,680
มาอเมริกา

240
00:13:55,800 --> 00:13:57,120
ทริปพิเศษหรือ

241
00:13:57,760 --> 00:13:58,720
หมายความว่ายังไง

242
00:13:58,840 --> 00:13:59,880
ตาทึ่ม

243
00:14:02,080 --> 00:14:04,280
เขาจะ...

244
00:14:04,840 --> 00:14:06,720
มาเจอคุณ

245
00:14:07,000 --> 00:14:09,000
มาขอบคุณคุณ

246
00:14:09,120 --> 00:14:10,560
ขอบคุณฉันเหรอ

247
00:14:11,800 --> 00:14:15,760
เขาจะยกลูกสาวให้ฉัน ซื้อบ้านให้

248
00:14:16,960 --> 00:14:18,240
หรือซื้อรถล่ะ

249
00:14:20,320 --> 00:14:23,920
เธออยากได้อะไรเขาจะซื้อให้เธอหมด

250
00:14:25,760 --> 00:14:27,160
ฉันจะเป็นลม

251
00:14:30,920 --> 00:14:32,080
ที่รัก

252
00:14:32,200 --> 00:14:34,760
กินมื้อเย็นก่อน อย่าเพิ่งเป็นลม

253
00:14:44,160 --> 00:14:45,120
คุณคิมูระ

254
00:14:45,840 --> 00:14:47,720
กิจการผับของคุณไปได้สวย

255
00:14:48,240 --> 00:14:50,160
แล้วคุณจะขายทำไม

256
00:14:51,160 --> 00:14:52,360
มันน่าอายนะ

257
00:14:52,480 --> 00:14:55,160
มีเรื่องเกิดขึ้นในครอบครัว
ผมต้องใช้เงิน

258
00:14:56,640 --> 00:14:57,560
โอเค

259
00:14:58,600 --> 00:15:01,240
ลดลงอีกสิบเปอร์เซนต์เราจะซื้อเลย

260
00:15:01,560 --> 00:15:03,120
ผมเอาเงินสดมา

261
00:15:08,400 --> 00:15:09,600
โอเค

262
00:15:30,360 --> 00:15:31,400
นับสิ

263
00:15:32,160 --> 00:15:34,600
เงินนี้เป็นของคุณแล้ว

264
00:15:35,280 --> 00:15:37,680
ผับนี้ก็เป็นของผมแล้ว

265
00:15:41,840 --> 00:15:42,800
ผมจะเลี้ยง

266
00:15:42,920 --> 00:15:44,200
เครื่องดื่มทุกคน

267
00:15:44,320 --> 00:15:45,480
ก่อนผมไป

268
00:15:45,600 --> 00:15:48,680
เลี้ยงเหรอ
จะเลี้ยงเครื่องดื่มเราเนี่ยนะ

269
00:15:50,280 --> 00:15:51,160
ไม่ล่ะ ขอบคุณ

270
00:15:51,800 --> 00:15:54,240
ถ้าไม่มีอะไรต้องทำอีก ก็ไปได้แล้ว

271
00:15:54,360 --> 00:15:55,680
คิมูระ ผมจะบอกคุณว่า

272
00:15:55,800 --> 00:15:57,720
คุณไม่ควรอยู่ที่นี่แล้ว

273
00:15:57,840 --> 00:16:00,360
ครอบครัวมีเรื่องหรือ
ต้องการเงินด่วนหรือ

274
00:16:00,480 --> 00:16:01,400
คุณโกหก

275
00:16:01,560 --> 00:16:02,720
เราได้ยินมาว่า

276
00:16:02,840 --> 00:16:05,760
คุณกำลังไปเรียนกังฟูกับเจ้าคนจีน

277
00:16:05,880 --> 00:16:08,160
ถึงกับขายผับ
เอาเงินไปเปิดโรงเรียนให้เขา

278
00:16:10,120 --> 00:16:13,560
ผมพูดถูกไหม คิมูระ

279
00:16:15,000 --> 00:16:16,320
จะไม่มีคนญี่ปุ่น

280
00:16:17,040 --> 00:16:19,320
มาสุงสิงกับคุณแล้วล่ะ

281
00:16:20,160 --> 00:16:21,480
คุณทรยศเรา

282
00:16:22,080 --> 00:16:24,640
คุณยังคิดว่าตัวเอง
เป็นญี่ปุ่นอยู่หรือเปล่า

283
00:16:24,760 --> 00:16:26,200
ไอ้สวะ

284
00:16:27,400 --> 00:16:29,160
เราตกลงสัญญากันแล้ว

285
00:16:29,280 --> 00:16:31,280
ทำไมถึงมาพูดอะไรแบบนี้

286
00:16:32,080 --> 00:16:33,720
อย่าทำลายข้าวของผม

287
00:16:33,840 --> 00:16:36,240
เราไม่ได้สนใจผับของคุณ

288
00:16:36,360 --> 00:16:38,960
เราแค่อยากได้ศักดิ์ศรีของเราคืนมา

289
00:16:40,480 --> 00:16:41,560
ที่นี่

290
00:16:43,120 --> 00:16:44,000
จากนี้ไป

291
00:16:44,120 --> 00:16:46,480
ที่นี่จะเป็นของชาวญี่ปุ่นโดยแท้จริง

292
00:16:51,120 --> 00:16:52,400
ออกไป

293
00:16:54,400 --> 00:16:55,480
คุณอามาดะ

294
00:16:56,280 --> 00:16:59,240
ผมหวังว่าคุณจะไม่ใจแคบ
อย่างที่คุณมองผม

295
00:16:59,360 --> 00:17:00,520
จากนี้ไป

296
00:17:01,680 --> 00:17:04,160
ผมและเพื่อนๆ จะเป็นเจ้าที่นี่

297
00:17:04,840 --> 00:17:06,520
คุณจะออกไปเอง

298
00:17:07,080 --> 00:17:08,720
หรือจะให้พวกเราโยนคุณออกไป

299
00:17:08,840 --> 00:17:09,960
ออกไปเดี๋ยวนี้

300
00:17:10,240 --> 00:17:13,560
ถึงแม้ผมจะได้ผับนี้มาในราคาดี

301
00:17:13,840 --> 00:17:15,400
แต่ผมไม่ได้รู้สึกดีเท่าไร

302
00:17:15,520 --> 00:17:17,240
เพราะผมเห็นความเสื่อม

303
00:17:18,040 --> 00:17:19,040
ออกไป

304
00:17:19,360 --> 00:17:21,440
อย่าลืมเก็บของไปให้หมด

305
00:17:22,000 --> 00:17:24,560
ผมไม่อยากจะ

306
00:17:25,040 --> 00:17:26,400
เห็นอะไรของคุณที่นี่

307
00:17:26,520 --> 00:17:30,320
ผมจะส่งคนมาเก็บข้าวข้อง

308
00:17:34,400 --> 00:17:37,000
คุณคิมูระ ผมจะบอกให้ว่า

309
00:17:37,360 --> 00:17:39,920
ท่านยามาโมโตะ มาที่ซีแอตเทิล

310
00:17:40,040 --> 00:17:42,880
เราจะแก้แค้นไอ้โอหังบรูซ ลี

311
00:17:43,440 --> 00:17:44,680
คุณมันขี้ขลาด

312
00:17:46,560 --> 00:17:48,920
บอกไอ้เจ้าคนจีนของคุณด้วย

313
00:17:49,280 --> 00:17:50,720
ว่าให้เตรียมตัวให้พร้อม

314
00:18:06,320 --> 00:18:07,240
มาหาใคร

315
00:18:07,360 --> 00:18:08,320
คุณคิมูระ

316
00:18:08,440 --> 00:18:09,680
เจ้าของผับ

317
00:18:09,920 --> 00:18:10,960
ดูให้ดีๆ

318
00:18:11,240 --> 00:18:13,080
ที่นี่ไม่ใช่ผับของคิมูระแล้ว

319
00:18:15,120 --> 00:18:16,560
ไม่จริงน่า เกิดอะไรขึ้น

320
00:18:16,840 --> 00:18:18,320
ถ้าสงสัยก็ดูอีกที

321
00:18:18,880 --> 00:18:21,000
นี่บ้านศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่น
ยามาโมโตะ

322
00:18:21,120 --> 00:18:22,440
ไปเสีย ไป

323
00:18:24,560 --> 00:18:25,480
มัน...

324
00:18:26,200 --> 00:18:27,120
คุณอามาดะ

325
00:18:27,240 --> 00:18:29,080
นี่คือผู้ช่วยที่ผมจ้างมา

326
00:18:29,640 --> 00:18:31,960
เขาจะมาเอาข้าวของผมไป

327
00:18:41,680 --> 00:18:44,440
คุณคิมูระ คุณขายผับหรอ

328
00:18:45,480 --> 00:18:46,600
ไม่เห็นเหรอ

329
00:18:46,720 --> 00:18:48,120
ของผมกำลังถูกเก็บไป

330
00:18:48,240 --> 00:18:49,680
ทำไมล่ะ

331
00:18:49,920 --> 00:18:51,280
คุณยังไม่ทันได้ไปไหนเลย

332
00:18:51,400 --> 00:18:53,480
แต่ป้ายเปลี่ยนเสียแล้ว

333
00:18:54,720 --> 00:18:56,200
ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรอก

334
00:18:56,320 --> 00:18:57,440
เอาน่า เจสซี่

335
00:18:57,560 --> 00:19:00,440
ช่วยผมเอาของไปใส่รถ

336
00:19:03,000 --> 00:19:04,320
เราจะไปที่ไหนกัน

337
00:19:06,280 --> 00:19:07,560
ผมก็ไม่รู้

338
00:19:08,320 --> 00:19:09,520
ไปกันเถอะเจสซี่

339
00:19:36,320 --> 00:19:38,280
ช่วยลดค่าเช่าลงหน่อยได้ไหม

340
00:19:39,320 --> 00:19:41,640
ไม่ได้แล้ว นี่ก็ถูกมากแล้ว

341
00:19:42,000 --> 00:19:44,520
ลองไปหาที่อื่นในซีแอตเทิล ดู

342
00:19:44,640 --> 00:19:47,640
ถ้าถูกกว่านี้ก็คงไม่ได้บ้านแบบนี้

343
00:19:48,000 --> 00:19:51,600
ถ้าคุณไม่เอา คนอื่นก็มาเช่านะ

344
00:19:52,520 --> 00:19:53,560
ลองดูให้ดี

345
00:19:53,680 --> 00:19:54,840
ที่นี่ออกจะดี

346
00:19:58,920 --> 00:20:02,040
ผมว่าชั้นใต้ดินที่นี่
ไม่มีคนเช่ามาสักสองปีแล้ว

347
00:20:03,240 --> 00:20:04,440
แค่ไม่ได้ทำความสะอาด

348
00:20:04,560 --> 00:20:07,400
ซีแอตเทิลมีห้องใต้ดินแบบนี้เป็นร้อย

349
00:20:07,520 --> 00:20:08,520
คุณเป็นใคร

350
00:20:08,640 --> 00:20:09,560
ผมเป็นใครน่ะเหรอ

351
00:20:10,920 --> 00:20:14,000
ผมเป็นคนซีแอตเทิล นี่ล่ะ

352
00:20:14,120 --> 00:20:16,280
ถ้าคุณอยากให้มีคนเช่าห้องใต้ดินนี้

353
00:20:16,400 --> 00:20:18,600
คุณต้องลดราคาสัก 20 เปอร์เซนต์

354
00:20:18,720 --> 00:20:20,440
ไม่อย่างนั้นเราคงไปแล้วละ

355
00:20:20,560 --> 00:20:21,600
ได้สิบเปอร์เซนต์

356
00:20:21,720 --> 00:20:23,880
ไม่ 15 เปอร์เซนต์

357
00:20:24,080 --> 00:20:25,520
ไม่ได้หรอก

358
00:20:26,520 --> 00:20:28,360
คุณคิมูระ เราไปกันเถอะ

359
00:20:31,240 --> 00:20:33,440
โอเค ก็ได้

360
00:20:35,120 --> 00:20:36,720
ตกลง

361
00:20:36,840 --> 00:20:38,320
- โอเค
- ก็ได้

362
00:20:39,880 --> 00:20:44,280
(สัญญาเช่า)

363
00:20:51,800 --> 00:20:52,720
ผมแน่ใจ

364
00:20:53,280 --> 00:20:55,800
คุณคงคิดสินะว่าผมโง่มาก

365
00:20:56,240 --> 00:20:57,320
ไม่

366
00:20:57,440 --> 00:21:00,440
จริงๆ ผมว่าข้อตกลงแฟร์มาก

367
00:21:02,600 --> 00:21:04,840
ตอนนี้ผมสามารถ

368
00:21:04,960 --> 00:21:06,680
- ใช้ที่นี่
- เอกสารเรียบร้อย

369
00:21:06,800 --> 00:21:08,480
ผมไปล่ะ ที่นี่เป็นของคุณแล้ว

370
00:21:12,000 --> 00:21:13,920
อย่าลืมจ่ายค่าเช่าให้ตรงเวลาล่ะ

371
00:21:14,400 --> 00:21:16,360
แน่นอน

372
00:21:18,080 --> 00:21:18,960
โอเค

373
00:21:19,080 --> 00:21:20,880
แล้วเจอกัน

374
00:21:21,000 --> 00:21:21,960
แล้วเจอกัน

375
00:21:22,120 --> 00:21:23,720
เจสซี่ มานี่หน่อย

376
00:21:24,080 --> 00:21:25,520
คุณช่วยหา

377
00:21:25,640 --> 00:21:27,440
คนมาทำความสะอาดให้ผมหน่อย

378
00:21:28,440 --> 00:21:29,880
ไม่มีปัญหาครับ

379
00:21:31,240 --> 00:21:34,360
ซีแอตเทิล ไม่เคยขาดแรงงาน

380
00:21:34,480 --> 00:21:36,160
คุณคิมูระ คุณจะให้เราทำยังไง

381
00:21:37,120 --> 00:21:39,640
ผมอยากเปิดโรงเรียนศิลปะการต่อสู้

382
00:21:41,120 --> 00:21:42,160
โรงเรียนการต่อสู้

383
00:21:43,720 --> 00:21:44,800
ใช่

384
00:21:47,160 --> 00:21:50,120
ผมอยากเปิดให้บรูซ

385
00:21:50,240 --> 00:21:51,360
แล้ว

386
00:21:51,480 --> 00:21:55,240
ผมจะได้เรียนกังฟูจากบรูซ

387
00:21:55,360 --> 00:21:56,480
ถูกไหม

388
00:21:56,840 --> 00:21:57,800
เจ๋งไปเลย

389
00:21:57,920 --> 00:21:59,160
ฉันว่า ถ้าโรงเรียนเปิด

390
00:21:59,280 --> 00:22:02,440
คนหนุ่มสาวในซีแอตเทิล
จะมาเรียนที่นี่

391
00:22:04,440 --> 00:22:05,800
แต่ฉันคิดว่า

392
00:22:07,200 --> 00:22:08,560
ที่นี่เล็กไปหน่อย

393
00:22:09,600 --> 00:22:10,760
ถูก

394
00:22:10,880 --> 00:22:13,320
แต่เราทำได้แค่นี้ในตอนนี้

395
00:22:14,560 --> 00:22:15,800
เจสซี่

396
00:22:16,600 --> 00:22:18,200
อย่าเพิ่งบอกบรูซ

397
00:22:18,960 --> 00:22:21,000
ก่อนที่เราจะพร้อมนะ

398
00:22:21,680 --> 00:22:22,680
ทำไมล่ะ

399
00:22:25,080 --> 00:22:26,680
เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเขา

400
00:22:27,840 --> 00:22:28,880
ศักดิ์ศรีเหรอ

401
00:22:35,200 --> 00:22:37,280
ว่ายังไง มีอะไร

402
00:22:37,800 --> 00:22:40,040
ผมโอเค สอนต่อเถอะ

403
00:22:40,480 --> 00:22:41,440
อีกที

404
00:22:49,760 --> 00:22:52,600
สำหรับหมัดหวิงชุน
การโจมตีคือการป้องกัน

405
00:22:53,240 --> 00:22:54,680
ขณะที่คุณป้องกัน

406
00:22:54,800 --> 00:22:57,080
คุณก็โจมตีทันทีด้วยหมัดและเตะ

407
00:23:07,800 --> 00:23:08,720
ลองอีกที

408
00:23:10,400 --> 00:23:14,600
คุณไม่ต้องสนใจหมัดเลยก็ได้
โจมตีโดยตรงไปเลย

409
00:23:15,840 --> 00:23:18,880
ดี โจมตีให้แม่นยำ

410
00:23:21,720 --> 00:23:22,880
สิ่งสำคัญคือความเร็ว

411
00:23:23,640 --> 00:23:25,640
ทำให้เร็วที่สุด ดูนี่

412
00:23:28,720 --> 00:23:31,080
ดี เห็นแล้วใช่ไหม

413
00:23:31,760 --> 00:23:34,120
นี่คือการลบล้างการโจมตี
โจมตีเพื่อลบล้าง

414
00:23:34,240 --> 00:23:35,080
ใครอยากลองบ้าง

415
00:23:35,200 --> 00:23:36,680
บรูซ ฉันลองได้ไหม

416
00:23:37,400 --> 00:23:38,720
ไม่ คุณยังอ่อนไป

417
00:23:43,640 --> 00:23:44,560
คุณ

418
00:23:44,680 --> 00:23:45,840
ฉันหรือ

419
00:23:46,280 --> 00:23:47,160
มานี่

420
00:23:50,440 --> 00:23:51,320
จัดการเขา

421
00:23:51,640 --> 00:23:53,240
บอกผมทีว่าต้องทำยังไง

422
00:23:54,000 --> 00:23:55,760
ในการต่อสู้จริงๆ

423
00:23:56,760 --> 00:23:58,680
ไม่มีใครมาบอกคุณหรอก
ว่าต้องทำยังไง

424
00:23:59,000 --> 00:24:00,880
เข้าไปจัดการเขาเลย

425
00:24:09,560 --> 00:24:10,640
ตอนนี้

426
00:24:10,920 --> 00:24:12,680
เมื่อคุณเกร็ง

427
00:24:12,960 --> 00:24:14,080
แล้วเริ่มโจมตี

428
00:24:14,480 --> 00:24:16,240
คุณเผยจุดอ่อนทั้งหมด

429
00:24:16,360 --> 00:24:18,880
ให้ศัตรูเห็น

430
00:24:19,000 --> 00:24:21,240
ซึ่งจะเป็นการง่ายที่ศัตรู
จะโจมตีกลับ

431
00:24:21,520 --> 00:24:22,360
จำไว้

432
00:24:22,880 --> 00:24:25,320
หมัดหวิงชุน เป็นยังไง

433
00:24:25,440 --> 00:24:26,640
เริ่มแรก

434
00:24:26,760 --> 00:24:27,840
เพื่อจะผ่อนคลาย

435
00:24:28,640 --> 00:24:31,360
ผ่อนคลายร่างกายและจิต

436
00:24:31,480 --> 00:24:32,480
ถอยกลับไป

437
00:24:34,280 --> 00:24:36,720
นึกถึงการเคลื่อนไหวของน้ำไว้

438
00:24:37,560 --> 00:24:40,600
น้ำนั้นไม่มีรูปร่าง
และเข้าไปถึงได้ทุกที่

439
00:24:40,720 --> 00:24:43,360
เป็นสสารที่อ่อนที่สุดในโลก

440
00:24:44,000 --> 00:24:44,920
แต่ว่า

441
00:24:45,320 --> 00:24:48,160
มันก็สามารถกร่อนหินได้

442
00:24:48,680 --> 00:24:50,120
กรุณาจำไว้

443
00:24:50,240 --> 00:24:53,000
พวกคุณควรทำตัวเหมือนน้ำ

444
00:24:53,320 --> 00:24:55,400
บรูซ ลี ฉันไม่คิดว่าการต่อสู้

445
00:24:55,560 --> 00:24:57,680
จะง่ายเหมือนการอาบน้ำ

446
00:25:00,400 --> 00:25:02,560
ฉันนึกถึงน้ำไม่ออกเลย

447
00:25:02,960 --> 00:25:04,240
คุณหมายถึงน้ำจริงหรือ

448
00:25:04,800 --> 00:25:06,240
ถ้าไม่แล้วยังไง

449
00:25:06,520 --> 00:25:09,000
ฉันว่าคุณกำลังคิดถึง
การเป็นซุปเปอร์แมนอยู่

450
00:25:10,880 --> 00:25:13,040
ดี คิดแบบนั้นก็ถูก

451
00:25:14,920 --> 00:25:16,760
ผมหวังว่าคุณจะจำมันไว้

452
00:25:16,880 --> 00:25:20,240
แต่ตอนนี้เรากำลังเรียนกังฟูจีน

453
00:25:21,040 --> 00:25:22,560
นี่ไม่ใช่ที่ให้มาเล่นสนุก

454
00:25:23,800 --> 00:25:26,800
มา ลองต่อ ทำตามผม

455
00:25:29,440 --> 00:25:30,480
หนึ่ง

456
00:25:32,240 --> 00:25:33,200
สอง

457
00:25:34,240 --> 00:25:35,440
สาม

458
00:25:36,520 --> 00:25:37,640
สี่

459
00:25:50,280 --> 00:25:52,440
นายเป็นอะไรไหม คิมูระ

460
00:25:53,240 --> 00:25:55,280
เหมือนนายมีอะไรจะพูด

461
00:25:55,400 --> 00:25:56,400
ใช่

462
00:25:57,680 --> 00:25:58,680
ตอนนี้

463
00:25:58,800 --> 00:26:00,880
นายไม่ควรจะเสียเวลามากแล้ว

464
00:26:01,000 --> 00:26:02,920
นายไม่ควรจะมาสอนฟรีๆ

465
00:26:03,040 --> 00:26:04,200
แล้วต้องการให้ฉัน

466
00:26:04,320 --> 00:26:05,840
เก็บเงินเหรอ

467
00:26:06,160 --> 00:26:10,040
ไม่ ฉันจะบอกอะไรให้นะ

468
00:26:11,240 --> 00:26:13,880
เจ้าแห่งคาราเต้ ยามาโมโตะ
กำลังมาที่นี่

469
00:26:14,000 --> 00:26:15,440
ที่ซีแอตเทิล

470
00:26:15,560 --> 00:26:17,880
จริงหรือ ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนล่ะ

471
00:26:18,680 --> 00:26:21,400
เขาอยู่ไหน ไปหาเขากัน

472
00:26:21,880 --> 00:26:22,720
รู้อะไรไหม

473
00:26:22,840 --> 00:26:26,360
ฉันยังไม่เจอคู่แข่งที่ทัดเทียมเลย
ตั้งแต่ครั้งนั้นที่ฉันชนะนาย

474
00:26:27,360 --> 00:26:28,600
ฉันรอไม่ไหวแล้ว

475
00:26:29,800 --> 00:26:30,920
ดีจังที่เขามา

476
00:26:31,200 --> 00:26:33,160
นายช่วยส่งจดหมายท้าประลองให้ได้ไหม

477
00:26:33,960 --> 00:26:35,960
นายรู้ไหม มันไม่ได้รู้สึกดีเลย

478
00:26:36,080 --> 00:26:39,160
การเป็นนักศิลปะการต่อสู้
แต่ไม่ได้ฝึกฝนท้าทายตัวเอง

479
00:26:39,280 --> 00:26:41,280
ด้วยการต่อสู้กับคนจากศาสตร์อื่น

480
00:26:41,960 --> 00:26:43,440
ได้โปรดพาเขามา

481
00:26:43,560 --> 00:26:45,560
นายมองว่าเรื่องนี้ง่ายไปนะ

482
00:26:46,520 --> 00:26:48,240
ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่

483
00:26:48,760 --> 00:26:50,320
พวกนักศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่น

484
00:26:50,440 --> 00:26:51,960
เขาเคารพฉัน

485
00:26:52,520 --> 00:26:55,560
แต่พอฉันมาเป็นลูกศิษย์นาย
พวกเขาก็เปลี่ยนไป

486
00:26:55,840 --> 00:26:57,080
ก็แค่เอาชนะพวกเขาเสีย

487
00:26:57,200 --> 00:26:58,480
ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ

488
00:26:58,600 --> 00:27:00,960
ไม่ว่าจะเป็นพวกฝรั่งหรือญี่ปุ่น

489
00:27:01,080 --> 00:27:02,680
พวกเขาจะนับถือนาย

490
00:27:02,800 --> 00:27:04,360
ตราบใดที่นายสู้ชนะเขา

491
00:27:04,480 --> 00:27:06,920
เขาอาจจะกลายมาเป็นนักเรียนของฉัน

492
00:27:07,040 --> 00:27:09,200
บรูซ นายไม่รู้หรอก

493
00:27:10,120 --> 00:27:12,360
ตั้งแต่อามาดะ ทะเลาะกับฉัน

494
00:27:12,480 --> 00:27:14,840
เขาก็เลยเชิญยามาโมโตะมาที่นี่

495
00:27:15,320 --> 00:27:16,640
เขามีจุดประสงค์เดียว

496
00:27:17,520 --> 00:27:20,160
- คือล้มนายให้ได้
- นั่นยิ่งน่าตื่นเต้น

497
00:27:20,600 --> 00:27:22,360
ฉันคันหมัดแล้วนี่

498
00:27:22,480 --> 00:27:23,680
ฉันอยากเห็นจริงๆ

499
00:27:23,800 --> 00:27:25,360
ว่าเขาจะล้มฉันยังไง

500
00:27:27,440 --> 00:27:30,920
ตอนนี้ก็อย่าเพิ่งไปแพร่ข่าวที่ไหน

501
00:27:31,040 --> 00:27:32,160
เตรียมตัวให้พร้อม

502
00:27:37,320 --> 00:27:39,960
แล้วก็เอาเงินกลับไปเถอะ

503
00:27:40,560 --> 00:27:42,080
ฉันบอกนายแล้ว

504
00:27:42,200 --> 00:27:44,400
ฉันไม่ต้องการให้ใครมาสงเคราะห์

505
00:27:44,680 --> 00:27:45,720
แม้กระทั่งพ่อแม่ฉัน

506
00:27:46,880 --> 00:27:49,320
- ฉันดูแลตัวเองได้
- ไม่ใช่เรื่องการกุศล

507
00:27:50,320 --> 00:27:51,960
เดี๋ยวนายก็หาเงินได้

508
00:27:52,080 --> 00:27:52,960
ทำไมล่ะ

509
00:27:53,080 --> 00:27:55,600
เราจะเปิดโรงเรียนสอน
เพื่อหารายได้

510
00:27:56,120 --> 00:27:56,880
โอเคๆ

511
00:27:57,000 --> 00:27:59,360
ตอนนี้ยังไม่ต้องคิดเรื่องโรงเรียน

512
00:28:00,440 --> 00:28:01,400
สิ่งสำคัญที่สุด

513
00:28:02,040 --> 00:28:04,080
คือพายามาโมโตะ มาเจอฉัน

514
00:28:04,760 --> 00:28:06,200
ฉันอยากฝึกกับเขา

515
00:28:06,760 --> 00:28:08,160
อีกไม่นานเขาก็จะมา

516
00:28:10,720 --> 00:28:11,920
ฉันจะรอ

517
00:28:23,920 --> 00:28:25,760
(ซีแอตเทิล ไลท์ติ้ง)

518
00:28:28,880 --> 00:28:29,840
บรูซ

519
00:28:30,600 --> 00:28:31,560
คุณซู

520
00:28:32,520 --> 00:28:34,800
- มาทำอะไรที่นี่
- ผมมารอรถเมล์

521
00:28:37,240 --> 00:28:40,200
เธอดูดีนะ นี่

522
00:28:42,640 --> 00:28:44,800
ตอนนี้ผมมีสองงาน ดูแลตัวเองได้สบาย

523
00:28:45,120 --> 00:28:46,400
แล้วเงินนี่เรื่องอะไร

524
00:28:47,360 --> 00:28:50,000
ฉันส่งโทรเลขถึงครอบครัวเธอ
แล้วก็โทรหาพวกเขาด้วย

525
00:28:51,200 --> 00:28:52,440
ฉันไม่ใช่คนต้นคิดนะ

526
00:28:52,560 --> 00:28:54,520
ลุงจ้าว บอกให้ฉันทำ

527
00:28:55,160 --> 00:28:57,560
เขาอยากให้ฉันส่งข่าวเธอ
ไปให้ครอบครัวเธอรู้

528
00:28:57,680 --> 00:28:59,040
เพื่อนร่วมชั้นของเธอ

529
00:28:59,160 --> 00:29:01,080
พ่อแม่เธอเขียนจดหมายส่งมาบ้านฉัน

530
00:29:01,200 --> 00:29:03,080
และครอบครัวเธอก็ส่งเงินมา

531
00:29:03,200 --> 00:29:04,680
นี่ ฉันเอามาให้

532
00:29:06,440 --> 00:29:07,720
ลุงจ้าว เหรอ

533
00:29:09,000 --> 00:29:11,480
เขาเป็นยังไงบ้าง
ผมไม่ได้เจอเขาเลย

534
00:29:13,040 --> 00:29:14,960
ลุงจ้าว ไม่อยากให้ฉันบอกเธอ

535
00:29:15,920 --> 00:29:17,840
อาการเขาไม่ค่อยดีนัก

536
00:29:19,160 --> 00:29:20,640
เมียเขา...

537
00:29:20,800 --> 00:29:23,320
เป็นโรคบางอย่างที่รักษาไม่ได้

538
00:29:23,640 --> 00:29:25,640
ยังไงก็ตาม เขาเป็นห่วงเธอมาก

539
00:29:25,760 --> 00:29:28,560
แต่ตอนนี้เขาวุ่นๆ
เขาไม่อยากให้เธอเสียสมาธิ

540
00:29:28,840 --> 00:29:30,320
โอเค แล้วเธอเป็นยังไงบ้าง

541
00:29:31,360 --> 00:29:32,600
ที่โรงเรียนเป็นยังไง

542
00:29:32,720 --> 00:29:34,520
เธอชอบวิชาเอกที่เธอเลือกไหม

543
00:29:39,440 --> 00:29:40,680
ทำไมเงียบล่ะ

544
00:29:40,920 --> 00:29:43,240
เธอชอบวิชาเอก
ของตัวเองจริง หรือเปล่า

545
00:29:44,720 --> 00:29:46,480
ผมชอบนะ

546
00:29:46,920 --> 00:29:48,440
ผมไม่เคยคิดว่าจะเรียนปรัชญา

547
00:29:48,560 --> 00:29:50,600
ผมรู้เรื่องปรัชญามาตลอด

548
00:29:50,920 --> 00:29:53,600
ตั้งแต่เด็กก็รู้ว่า
มันว่าเป็นศาสตร์ที่ลึกซึ้ง

549
00:29:54,040 --> 00:29:55,640
ขอบคุณนะครับ

550
00:29:56,520 --> 00:29:58,160
ที่แนะนำศาสตราจารย์เคน ให้

551
00:29:58,280 --> 00:30:00,360
เขาเจ๋งมาก รอบรู้มาก

552
00:30:01,320 --> 00:30:02,240
โอเค

553
00:30:02,360 --> 00:30:04,320
ช่วงนี้ฉันยุ่งเลยไม่ค่อยได้มาเจอ

554
00:30:04,440 --> 00:30:06,160
วันนี้ให้ฉันพาไปเลี้ยงข้าวนะ

555
00:30:06,280 --> 00:30:08,480
- ร่างกายจะได้แข็งแรง
- คุณซู

556
00:30:08,960 --> 00:30:10,040
ไม่ต้องหรอกครับ

557
00:30:10,160 --> 00:30:12,480
ตอนนี้ผมได้เงินจากพ่อแม่แล้ว
ขอยืมมา

558
00:30:12,600 --> 00:30:13,800
คราวนี้ผมจะเลี้ยงเอง

559
00:30:13,920 --> 00:30:16,120
ยืม หมายความว่ายังไง

560
00:30:16,240 --> 00:30:18,280
ผมไม่เคยขอให้พ่อแม่

561
00:30:18,400 --> 00:30:20,840
ส่งเงินให้ตั้งแต่สมัยเด็กๆ

562
00:30:21,200 --> 00:30:22,720
ผมคิดว่าเงินนี้คือการยืมมา

563
00:30:23,520 --> 00:30:25,600
แล้วตอนนี้ผมก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว

564
00:30:25,720 --> 00:30:27,920
ตามธรรมเนียมอเมริกัน

565
00:30:28,040 --> 00:30:29,160
ผมควรเป็นสุภาพบุรุษ

566
00:30:29,280 --> 00:30:30,400
มาเถอะ ผมเลี้ยงเอง

567
00:30:30,720 --> 00:30:32,400
ไม่เป็นไร ฉันจ่ายเอง

568
00:30:32,520 --> 00:30:33,640
ไปกันเถอะ

569
00:30:34,080 --> 00:30:35,320
ผมให้ผู้หญิงจ่ายไม่ได้

570
00:30:35,440 --> 00:30:36,600
มันน่าอาย

571
00:30:40,960 --> 00:30:43,920
บรูซ วันนี้เธอเป็นแขกของฉัน

572
00:30:44,560 --> 00:30:46,520
ทำตัวตามสบายนะ

573
00:30:48,000 --> 00:30:50,120
ฉันสั่งเอง

574
00:30:58,320 --> 00:31:00,600
บรูซ ฉันเกลียดเธอ

575
00:31:00,880 --> 00:31:03,680
เธอไม่ติดต่อฉันมาเลย

576
00:31:04,320 --> 00:31:05,840
เธอตกมหาสมุทรตายไปแล้วเหรอ

577
00:31:06,080 --> 00:31:07,480
เธอยังต่อสู้อีกไหม

578
00:31:07,760 --> 00:31:09,040
เธอบาดเจ็บเหรอ

579
00:31:09,720 --> 00:31:12,720
บรูซ ฉันเรียนจบแล้ว

580
00:31:12,960 --> 00:31:14,440
ฉันคิดถึงเธอมาก

581
00:31:14,960 --> 00:31:16,520
แม้ว่าพ่อแม่ฉัน

582
00:31:17,000 --> 00:31:19,680
จะไม่อยากให้ฉันคบหา
กับคนที่ชอบก่อเรื่อง

583
00:31:19,880 --> 00:31:23,240
ฉันได้ที่อยู่เธอมากจากแม่ของเธอ

584
00:31:23,880 --> 00:31:26,000
เธอยังทำงานอยู่ที่ร้านรูบี้
หรือเปล่า

585
00:31:26,640 --> 00:31:27,640
บรูซ

586
00:31:27,920 --> 00:31:30,160
พอเธอกลับมาฉันจะแต่งงานกับเธอ

587
00:31:30,440 --> 00:31:32,640
เราสามารถทำธุรกิจบันเทิง

588
00:31:32,920 --> 00:31:35,400
เราจะหาเงินได้เยอะมาก

589
00:31:36,040 --> 00:31:38,000
ฉันไม่อยากให้เธอฝึกกังฟู

590
00:31:38,120 --> 00:31:40,720
ฉันไม่อยากเห็นเธอต่อสู้ทุกวัน

591
00:31:41,520 --> 00:31:43,680
บรูซ กลับมาเถอะ

592
00:31:47,320 --> 00:31:48,360
วางตรงนั้น

593
00:31:52,680 --> 00:31:54,880
มา ฉันทำเอง

594
00:31:56,960 --> 00:31:59,200
เป็นอะไร คิดอะไรอยู่

595
00:32:00,240 --> 00:32:02,280
นั่นมันเยอะมาก
เรากินไม่หมดหรอก

596
00:32:03,640 --> 00:32:06,280
ฉันบอกแล้วว่าวันนี้เธอเป็นแขกของฉัน

597
00:32:06,720 --> 00:32:07,960
กินให้อร่อยนะ

598
00:32:18,920 --> 00:32:22,080
โจนส์ บอกว่า
เขาจะไปเยี่ยมแบลร์เร็วๆ นี้

599
00:32:22,640 --> 00:32:25,400
ฉันได้ยินว่าตอนนี้แบลร์
อาการดีขึ้นแล้ว

600
00:32:25,920 --> 00:32:28,320
โจนส์ บอกว่าแบลร์ ตามหาเธอ

601
00:32:29,000 --> 00:32:31,640
อาหลิน ทำงานกับพ่อของเขาเพื่อดูแล

602
00:32:31,760 --> 00:32:32,960
ร้านปลากับร้านอาหาร

603
00:32:33,240 --> 00:32:36,920
ฉันได้ยินว่าเขาจะแต่งงานกับ
ลูกสาวพ่อค้า

604
00:32:37,480 --> 00:32:38,920
บรูซ เธอรู้ไหม

605
00:32:39,040 --> 00:32:41,560
ฉันยังรอเธออยู่อย่างเงียบๆ

606
00:32:42,960 --> 00:32:43,960
บรูซ

607
00:32:44,080 --> 00:32:46,480
ตอนนี้ไม่มีใครพูดถึงหวังหลี่เฉาแล้ว

608
00:32:46,600 --> 00:32:48,360
เขาไปหลบอยู่ไต้หวัน

609
00:32:49,040 --> 00:32:50,960
ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาในทันที

610
00:32:51,480 --> 00:32:54,200
โปรดอย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวที่ฮ่องกง

611
00:32:56,560 --> 00:32:57,520
บรูซ

612
00:32:58,040 --> 00:33:00,360
ฉันสั่งเมนูที่เธอคุ้นเคยทั้งนั้น

613
00:33:00,640 --> 00:33:02,760
ฉันรู้ว่าเธอชอบ

614
00:33:03,200 --> 00:33:04,720
เบียร์ไหม

615
00:33:04,840 --> 00:33:05,760
ครับ

616
00:33:11,000 --> 00:33:11,960
ขอบคุณ

617
00:33:13,200 --> 00:33:14,120
มา กินเถอะ

618
00:33:17,840 --> 00:33:19,200
เรายังไม่ได้ชนแก้วกันเลย

619
00:33:20,360 --> 00:33:22,760
โทษที ขออีกแก้ว

620
00:33:23,840 --> 00:33:28,520
อ่านจดหมายจากที่บ้านแล้ว
มีอะไรไม่ดีหรือเปล่า

621
00:33:29,480 --> 00:33:33,000
เปล่า ผมยังไม่ได้อ่านเลย

622
00:33:33,120 --> 00:33:35,560
ผมอ่านจดหมายจากแฟนของผม

623
00:33:36,000 --> 00:33:37,040
อะไรนะ

624
00:33:38,400 --> 00:33:41,040
เธออยากให้ผมกลับไปฮ่องกง เดี๋ยวนี้

625
00:33:43,080 --> 00:33:45,640
ยังไม่ได้บอกเธอเหรอ
ว่าเธอเรียนอยู่ที่นี่

626
00:33:46,960 --> 00:33:49,840
เธอไม่อยากให้ผมฝึกกังฟูอีก

627
00:33:53,040 --> 00:33:54,040
ใช่สินะ

628
00:33:54,760 --> 00:33:56,360
ผู้หญิงไม่ชอบหรอก

629
00:33:56,480 --> 00:33:59,280
ให้คนรักมาต่อสู้

630
00:34:01,320 --> 00:34:02,880
กินเสีย

631
00:34:03,520 --> 00:34:05,360
กินไปคุยไปเถอะ

632
00:34:06,040 --> 00:34:06,920
ตักกินเองสิ

633
00:34:08,560 --> 00:34:10,920
เจ้านาย เชฟหวัง อยากพบครับ

634
00:34:11,360 --> 00:34:12,880
ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอ

635
00:34:13,000 --> 00:34:14,680
ว่าฉันต้องการเวลาส่วนตัว

636
00:34:15,080 --> 00:34:16,760
ฉันอยู่กับแขก

637
00:34:18,200 --> 00:34:19,240
เธอมันโง่จริงๆ

638
00:34:36,400 --> 00:34:37,680
คุณซู

639
00:34:38,200 --> 00:34:40,040
นี่คือเงินสองร้อยเหรียญที่ผมยืมมา

640
00:34:40,720 --> 00:34:43,880
ขอบคุณมากครับที่ช่วย
ในยามที่ผมลำบาก

641
00:34:44,720 --> 00:34:46,160
และนี่ก็ห้าสิบเหรียญ

642
00:34:46,280 --> 00:34:47,960
เอาไปให้เบคกี้ นะ

643
00:34:48,680 --> 00:34:51,760
ตอนแรกที่ผมมาซีแอตเทิล

644
00:34:51,880 --> 00:34:53,760
เธอซื้อผ้านวม และเสื้อผ้าให้ผม

645
00:34:54,520 --> 00:34:56,040
และอีกห้าสิบเหรียญที่เหลือ

646
00:34:56,320 --> 00:34:58,240
สำหรับอาหารเย็นมื้อนี้

647
00:34:58,760 --> 00:35:01,800
ผมบอกแล้วผมจะไม่ให้ผู้หญิงจ่าย

648
00:35:08,360 --> 00:35:09,760
สวัสดี

649
00:35:10,760 --> 00:35:11,880
คุณ...

650
00:35:14,880 --> 00:35:16,120
เขาไปไหนแล้ว

651
00:35:23,480 --> 00:35:24,720
บรูซ

652
00:35:25,520 --> 00:35:28,280
ฉันไม่รู้ว่าจะชอบเขา

653
00:35:29,200 --> 00:35:30,640
หรือจะเกลียดเขาดี

654
00:35:32,760 --> 00:35:34,120
อาหารพวกนี้สูญเปล่า

655
00:35:37,920 --> 00:35:38,800
เอาไปเก็บให้หมด

656
00:35:38,880 --> 00:35:42,080
(มหาวิทยาลัยวอชิงตัน)

657
00:35:42,560 --> 00:35:43,880
วันนี้แค่นี้ล่ะ

658
00:35:44,000 --> 00:35:45,960
- แล้วเจอกัน
- เจอกัน

659
00:35:46,080 --> 00:35:47,720
- ไปกันเถอะ
- แล้วเจอกัน

660
00:35:49,560 --> 00:35:50,920
ทั้งหมดนี่นักเรียนของฉัน

661
00:35:52,800 --> 00:35:53,760
คิมูระ

662
00:35:53,920 --> 00:35:56,440
คิดว่าคลาสกังฟูฟรีของเราเป็นยังไง

663
00:35:57,160 --> 00:35:58,080
ฉันอยากให้

664
00:35:58,480 --> 00:36:00,440
นายมองว่ามันเป็นการทดลอง

665
00:36:01,360 --> 00:36:02,280
ใช่

666
00:36:02,840 --> 00:36:05,120
ฉันไม่ได้มีประสบการณ์มากมาย

667
00:36:05,240 --> 00:36:07,720
ในการสอนกังฟู
หรือเปิดโรงเรียนสอนการต่อสู้

668
00:36:08,400 --> 00:36:10,600
ฉันทำเพื่อเก็บประสบการณ์

669
00:36:10,720 --> 00:36:13,880
ฉันจะได้รู้ว่า
จะเปิดโรงเรียนจริงๆ ยังไง

670
00:36:15,080 --> 00:36:17,640
ยังไงก็ตามกังฟูจีน

671
00:36:17,760 --> 00:36:20,280
จะต้องเป็นศิลปะอันดับหนึ่ง
ของอเมริกาให้ได้

672
00:36:20,840 --> 00:36:24,800
ฉันบอกนายแล้วว่า
ไม่นานนายจะมีโรงเรียนของตัวเอง

673
00:36:25,760 --> 00:36:26,880
นายล้อเล่นแน่ๆ

674
00:36:27,000 --> 00:36:27,920
เอาเถอะ

675
00:36:28,040 --> 00:36:30,600
นายเจอยามาโมโตะ หรือยัง

676
00:36:31,160 --> 00:36:32,880
ไม่ต้องห่วง

677
00:36:33,000 --> 00:36:36,120
เดี๋ยวเขามาหานายเอง

678
00:36:37,440 --> 00:36:38,400
รอไม่ไหวแล้ว

679
00:36:38,600 --> 00:36:40,440
ฉันตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ

680
00:36:40,560 --> 00:36:41,680
จริงหรือ

681
00:36:55,480 --> 00:36:56,480
บรูซ

682
00:36:57,640 --> 00:36:58,720
บรูซ

683
00:37:10,720 --> 00:37:11,800
บรูซ

684
00:37:14,200 --> 00:37:15,360
บรูซ

685
00:38:17,000 --> 00:38:19,920
(ลาก่อน ซีแอตเทิล)

686
00:38:31,240 --> 00:38:32,200
จอร์จ รอด้วย

687
00:38:32,320 --> 00:38:34,880
บางที ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้
ตอนหมุนไปโจมตี

688
00:38:35,080 --> 00:38:37,920
ฉันว่านายวางตำแหน่งผิด

689
00:38:38,040 --> 00:38:39,040
เหมือนอย่างนี้

690
00:38:42,200 --> 00:38:44,200
ใช่สาวสวยที่นายช่วยไว้ใช่ไหม

691
00:38:45,040 --> 00:38:45,880
ไร้สาระน่า

692
00:38:47,320 --> 00:38:48,960
- บรูซ
- ฉันจะไม่รบกวนพวกนายนะ

693
00:38:49,280 --> 00:38:50,920
มาเถอะ ไปที่รถฉันกัน

694
00:38:51,040 --> 00:38:52,440
เธอจะลักพาตัวฉันเหรอ

695
00:38:52,600 --> 00:38:54,520
ไม่ จะพาเธอไปเจอใครบางคน

696
00:38:54,760 --> 00:38:56,200
- ใคร
- พ่อฉัน

697
00:38:56,360 --> 00:38:58,040
- พ่อเธอเหรอ
- ใช่แล้ว

698
00:38:58,440 --> 00:39:00,080
ฉันบอกเธอแล้วนี่

699
00:39:00,200 --> 00:39:04,280
เมื่อวานพ่อมาถึง
เขามาเพื่อพบเธอเลยนะ มาเถอะ

700
00:39:05,480 --> 00:39:07,880
พ่อเธอยากเจอฉัน
ฉันแอบเกร็งนะ

701
00:39:08,440 --> 00:39:09,880
ฉันไม่รู้จะพูดอะไร

702
00:39:10,920 --> 00:39:14,360
แค่บอกว่าเธอรักฉัน
อยากแต่งงานกับฉัน

703
00:39:14,680 --> 00:39:16,520
ไม่ ล้อเล่นหรือเปล่า

704
00:39:16,720 --> 00:39:17,920
ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลย

705
00:39:18,000 --> 00:39:19,720
ไม่มีเงิน
ฉันจะแต่งกับเธอยังไง

706
00:39:19,840 --> 00:39:23,680
จะแต่งงานกับฉัน
ไม่ต้องคิดเรื่องเงินหรอก

707
00:39:23,800 --> 00:39:24,640
ทำไมล่ะ

708
00:39:24,880 --> 00:39:26,320
จะบอกความจริงให้

709
00:39:26,600 --> 00:39:29,240
พ่อฉันเคยเป็นรัฐมนตรีกระทรวงพลังงาน

710
00:39:29,480 --> 00:39:31,280
ครอบครัวฉันมีเงินนะ

711
00:39:31,400 --> 00:39:33,800
อะไรนะ พ่อเธอเป็นรัฐมนตรี

712
00:39:33,920 --> 00:39:35,880
อดีตรัฐมนตรีกระทรวงพลังงาน

713
00:39:37,040 --> 00:39:38,120
หมายความว่ายังไง

714
00:39:38,240 --> 00:39:40,640
หมายความว่าตอนนี้ไม่เป็นแล้ว

715
00:39:40,760 --> 00:39:42,200
เขาทำธุรกิจของตัวเองอยู่

716
00:39:42,680 --> 00:39:44,040
ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่

717
00:39:44,600 --> 00:39:46,640
แล้วทำไมเธอถึงเคยอยู่ในสลัม

718
00:39:47,080 --> 00:39:49,200
ทั้งๆ ที่บ้านรวย ทำไมล่ะ

719
00:39:49,280 --> 00:39:50,840
ไม่เห็นจะแปลก

720
00:39:50,960 --> 00:39:53,720
ฉันอยู่ในสลัม เขาจะได้มีภาพลักษณ์ดี

721
00:39:54,480 --> 00:39:58,440
แต่พอหลังจากครั้งนั้น
เขาก็เปลี่ยนใจ

722
00:39:58,560 --> 00:40:01,480
เขาไม่อยากให้ลูกสาวตัวเอง
อยู่ในสลัมอีกแล้ว

723
00:40:02,160 --> 00:40:03,440
แล้ว

724
00:40:05,520 --> 00:40:07,680
แต่ตอนนั้น

725
00:40:08,480 --> 00:40:09,720
ฉันไม่ได้รู้สึกขาดอะไร

726
00:40:10,040 --> 00:40:12,080
แค่มันไม่ค่อยปลอดภัย

727
00:40:13,400 --> 00:40:16,120
อย่างนั้นเธอก็เป็นลูกสาวรัฐมนตรี

728
00:40:16,880 --> 00:40:17,840
แปลกใจไหม

729
00:40:18,200 --> 00:40:19,680
แปลกใจไหมเหรอ ไม่นะ

730
00:40:19,960 --> 00:40:21,080
ทำไมล่ะ

731
00:40:21,520 --> 00:40:23,920
เธอจะมีความสุขกว่า
ถ้าพ่อฉันเป็นคนธรรมดาเหรอ

732
00:40:25,000 --> 00:40:26,680
ไม่ว่าพ่อเธอจะเป็นคนธรรมดา

733
00:40:26,800 --> 00:40:29,040
หรือคนใหญ่โตมันก็ไม่สำคัญ
สำหรับฉันหรอก

734
00:40:29,240 --> 00:40:30,880
ทำไมล่ะ

735
00:40:32,040 --> 00:40:34,960
ว่าที่พ่อตาของเธอ
อยากให้เธอแต่งกับลูกสาวเขา

736
00:40:36,160 --> 00:40:39,120
ครั้งที่แล้วที่ร้านทวินไลอ้อน
ตอนเรากินข้าวเย็น

737
00:40:39,280 --> 00:40:40,880
เธอไม่ชอบเหรอ

738
00:40:41,600 --> 00:40:43,920
สิ่งที่เธอพูดกำลังจะเป็นจริงแล้ว

739
00:40:44,040 --> 00:40:44,960
อะไรนะ

740
00:40:45,640 --> 00:40:47,600
พ่อเธอจะให้ฉันแต่งงานกับเธอเหรอ

741
00:40:47,920 --> 00:40:50,440
เขาจะซื้อบ้านและรถให้ด้วย ใช่ไหม

742
00:40:50,560 --> 00:40:51,480
ใช่

743
00:40:51,720 --> 00:40:55,120
ไม่ใช่ที่อเมริกานะ
แต่เป็นที่ฟิลิปปินส์

744
00:40:55,240 --> 00:40:57,480
ฟิลิปปินส์ หมายความว่ายังไง

745
00:40:58,480 --> 00:40:59,400
มีอะไร

746
00:40:59,520 --> 00:41:04,040
บอกมาจริงๆ เถอะ
ว่านี่มันอะไรกัน

747
00:41:06,280 --> 00:41:08,320
โอเค ฉันจะบอกให้

748
00:41:08,440 --> 00:41:12,080
พ่อตกลงให้เราออกจากโรงเรียน
แล้วไปอยู่ฟิลิปปินส์

749
00:41:12,200 --> 00:41:16,040
แล้วเขาจะช่วย
ให้เธอได้สัญชาติที่นั่น

750
00:41:16,160 --> 00:41:19,200
เรามีบ้านติดทะเลหลังใหญ่ที่นั่น

751
00:41:19,320 --> 00:41:22,320
เราไม่ต้องทำอะไร เราจะมีชีวิตดีๆ

752
00:41:22,760 --> 00:41:25,440
ถ้าเธออยากเรียนหนังสือ

753
00:41:25,560 --> 00:41:28,400
จะเรียนที่ฟิลิปปินส์
หรืออังกฤษก็ได้

754
00:41:29,480 --> 00:41:30,800
ฉันไม่ไปจากอเมริกาหรอก

755
00:41:32,360 --> 00:41:36,360
บรูซ แต่เธอเป็นแค่นักเรียนเอกปรัชญา

756
00:41:36,480 --> 00:41:39,920
เราอยู่ในสังคมชีวิตจริง

757
00:41:40,240 --> 00:41:43,080
ฉันไม่คิดว่าคนเรียนปรัชญา
จะไปทำอะไรสำเร็จได้

758
00:41:43,920 --> 00:41:46,520
ฉันจะพัฒนาอาชีพนักกังฟูที่นี่

759
00:41:46,760 --> 00:41:51,640
ฉันจะทำให้มันโด่งดัง
เป็นที่หนึ่งในโลกให้ได้

760
00:41:53,000 --> 00:41:54,800
ฝันกลางวันอยู่เหรอ

761
00:41:55,080 --> 00:41:57,400
เราอยู่ในยุคที่มีอาวุธสมัยใหม่

762
00:41:57,520 --> 00:42:00,520
ฉันไม่รู้ว่าศิลปะการต่อสู้
จะประสบความสำเร็จได้ยังไง

763
00:42:01,160 --> 00:42:03,680
ฉันอยากเป็นเจ้าแห่งกังฟู

764
00:42:04,360 --> 00:42:07,840
ที่คนอเมริกันนับถือ
พร้อมกับเป็นนักปรัชญากังฟู

765
00:42:07,960 --> 00:42:09,120
นั่นคือเป้าหมายฉัน

766
00:42:09,960 --> 00:42:11,240
โอเค

767
00:42:11,360 --> 00:42:13,040
นั่นคือเป้าหมายของเธอ

768
00:42:14,280 --> 00:42:15,280
แล้วยังไงต่อ

769
00:42:15,400 --> 00:42:17,880
เป้าหมายเธอเลี้ยงชีวิตเธอได้ไหม

770
00:42:18,000 --> 00:42:19,080
สำหรับฉัน

771
00:42:19,560 --> 00:42:21,560
ฉันไม่อยากใช้ชีวิตแบบนั้นกับเธอ

772
00:42:21,680 --> 00:42:24,200
โอเค อาร์โรโย ฉันถามอะไรหน่อย

773
00:42:24,320 --> 00:42:25,480
เธอชอบฉันเหรอ

774
00:42:25,760 --> 00:42:26,720
ใช่สิ

775
00:42:27,120 --> 00:42:28,440
เธอชอบศิลปะการต่อสู้ไหม

776
00:42:29,560 --> 00:42:30,560
ไม่

777
00:42:33,000 --> 00:42:34,240
โอเค ฉันเข้าใจแล้ว

778
00:42:35,000 --> 00:42:38,360
เรามารู้จักกันได้ก็เพราะ
ศิลปะการต่อสู้

779
00:42:38,680 --> 00:42:40,680
ศิลปะการต่อสู้ทำให้เรา
ได้มาเจอกัน

780
00:42:41,520 --> 00:42:43,440
เธอทำให้พ่อยอมรับฉันได้

781
00:42:43,920 --> 00:42:47,640
บอกให้เขาซื้อบ้านซื้อรถให้ฉันได้
ทำให้ฉันมีชีวิตที่ดีได้

782
00:42:47,800 --> 00:42:49,600
แต่เธอยอมรับศิลปะการต่อสู้ไม่ได้

783
00:42:51,040 --> 00:42:52,280
เธอทำให้ฉันผิดหวัง

784
00:42:53,160 --> 00:42:55,240
แค่เพราะฉันไม่ชอบศิลปะการต่อสู้เหรอ

785
00:42:58,560 --> 00:42:59,600
บอกที

786
00:43:02,200 --> 00:43:03,680
ทำไมไม่พูดล่ะ

787
00:43:06,680 --> 00:43:07,920
โอเค ฉันจะบอกให้

788
00:43:08,200 --> 00:43:10,120
ฉันมีแฟนอยู่แล้วที่ฮ่องกง

789
00:43:10,760 --> 00:43:13,360
ฉันไม่สน มันไม่สำคัญ
แค่เธอรักฉันก็พอ

790
00:43:14,320 --> 00:43:16,040
ขอฉันพูดให้จบก่อน

791
00:43:17,120 --> 00:43:20,200
ไม่กี่วันก่อน ฉันเพิ่งได้รับ
จดหมายจากเธอ

792
00:43:20,320 --> 00:43:22,680
เธออยากให้ฉันกลับฮ่องกง
ไปแต่งงานกับเธอ