1
00:02:00,080 --> 00:02:01,640
ฉันมีแฟนอยู่ฮ่องกงเหมือนกัน

2
00:02:02,560 --> 00:02:05,240
ฉันไม่สนใจหรอก มันไม่สำคัญ
ขอแค่นายรักฉันก็พอ

3
00:02:06,120 --> 00:02:07,720
ขอให้ฉันพูดให้จบก่อน

4
00:02:08,840 --> 00:02:11,680
สองสามวันที่แล้ว
ฉันได้รับจดหมายจากเธอ

5
00:02:12,000 --> 00:02:14,080
เธออยากให้ฉันกลับฮ่องกง
แต่งงานกับเธอ

6
00:02:15,400 --> 00:02:16,960
แต่ฉันปฏิเสธ

7
00:02:17,960 --> 00:02:19,080
รู้ไหมว่าทำไม

8
00:02:20,000 --> 00:02:23,280
เพราะเธอไม่เข้าใจฉัน
แล้วเธอก็ไม่ชอบกังฟูด้วย

9
00:02:24,160 --> 00:02:28,040
เธอเห็นว่าการที่ฉันชอบกังฟูเป็นภาระ

10
00:02:29,000 --> 00:02:31,000
เธอคิดว่ามันเสียแรงเปล่า

11
00:02:32,160 --> 00:02:35,600
เธอว่ากังฟูมีแต่จะสร้างปัญหา

12
00:02:36,520 --> 00:02:39,280
- แล้วมันไม่จริงเหรอ
- เธอก็คิดอย่างนั้นสินะ

13
00:02:41,560 --> 00:02:44,360
สงสัยความสัมพันธ์ของเรา
จะเป็นเรื่องเข้าใจผิด

14
00:02:46,440 --> 00:02:47,640
อะไรนะ

15
00:02:50,640 --> 00:02:52,040
อัลลูโย ฉันขอบอกไว้นะ

16
00:02:52,880 --> 00:02:54,520
ฉันไม่เปลี่ยนเป้าหมายแน่นอน

17
00:02:55,520 --> 00:02:57,120
ถ้าเธอไม่ยอมเปลี่ยนใจ

18
00:02:58,760 --> 00:03:00,000
เราคงต้องจบกัน

19
00:03:01,160 --> 00:03:04,640
บรูซ นี่รู้ตัวไหม
ว่านายทำร้ายฉันอยู่

20
00:03:05,640 --> 00:03:07,720
เธอก็ทำร้ายฉันเหมือนกัน

21
00:03:08,280 --> 00:03:10,960
เธอเข้าใจไหม
ว่าอะไรมีค่าที่สุดสำหรับผู้ชาย

22
00:03:11,400 --> 00:03:12,520
เข้าใจหรือเปล่า

23
00:03:13,920 --> 00:03:15,080
ศักดิ์ศรี

24
00:03:18,760 --> 00:03:22,080
- แล้วตอนนี้ชีวิตนายมีศักดิ์ศรีเหรอ
- นี่มันแค่ชั่วคราว

25
00:03:22,720 --> 00:03:24,000
ฉันจะทำให้มันดีขึ้น

26
00:03:25,760 --> 00:03:31,080
เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
แม้แต่นอนข้างถนนฉันก็ทำได้

27
00:03:32,880 --> 00:03:36,640
บรูซ นายจะต้องชดใช้
กับความคิดอ่อนหัดของนาย

28
00:03:37,040 --> 00:03:38,640
จะให้ฉันชดใช้ด้วยอะไรก็ยอม

29
00:03:40,560 --> 00:03:43,120
บรูซ แล้วนายจะเสียใจ

30
00:03:47,280 --> 00:03:48,400
ไม่มีวัน

31
00:03:51,680 --> 00:03:55,200
บรูซ นายอยากสู้ไปตลอดชีวิตเหรอ

32
00:03:56,040 --> 00:04:00,120
อยากแต่งงานกับกังฟูเหรอ กลับมานะ!

33
00:04:00,760 --> 00:04:04,080
อย่าทิ้งฉันนะ กลับมา

34
00:04:29,800 --> 00:04:33,160
(ลาก่อนซีแอตเทิล)

35
00:04:45,120 --> 00:04:47,960
อยากแต่งงานกับกังฟูเหรอ กลับมานะ

36
00:05:27,680 --> 00:05:32,840
(แต่งงานกับกังฟูไปเถอะ)

37
00:06:31,760 --> 00:06:32,680
สวัสดี

38
00:06:40,680 --> 00:06:41,840
ขอโทษครับ

39
00:06:45,880 --> 00:06:48,200
- ผมรบกวนคุณหรือเปล่า
- เปล่าค่ะ

40
00:06:48,520 --> 00:06:51,120
ฉันแค่นึกถึงภาพวาด มันสวยมาก

41
00:06:51,840 --> 00:06:52,720
ภาพวาดอะไรเหรอ

42
00:06:53,920 --> 00:06:56,560
ภาพนักเต้นชาวตะวันตก
เบื้องหน้ามหาสมุทรสีคราม

43
00:06:56,720 --> 00:06:59,720
ท่าทางสง่างามของเขา
เผยให้เห็นความลึกลับบางอย่าง

44
00:07:00,680 --> 00:07:02,560
คุณมีจิตนาการบรรเจิดดีนะ

45
00:07:02,720 --> 00:07:05,120
ถ้าเดาไม่ผิด คุณคงเรียนเอกวรรณคดี

46
00:07:06,360 --> 00:07:09,480
เปล่าค่ะ ไม่ใช่แค่เอกวรรณคดีนะคะ
ที่มีจินตนาการบรรเจิด

47
00:07:10,360 --> 00:07:12,760
- ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ
- ได้สิ

48
00:07:13,480 --> 00:07:17,120
เมื่อครู่คุณทำอะไรอยู่เหรอ
มันดูเหมือนท่าเต้นรำของผู้ชาย

49
00:07:18,440 --> 00:07:21,160
เต้นรำเหรอ จะบรรยายแบบนั้นก็ได้

50
00:07:22,560 --> 00:07:26,760
- คำถามฉันโง่ไหม
- ผมว่ามันเป็นปรัชญามากกว่า

51
00:07:27,040 --> 00:07:31,040
การเต้นเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง
กังฟูก็เป็นศิลปะการต่อสู้อย่างหนึ่ง

52
00:07:31,320 --> 00:07:33,760
โดยพื้นฐานแล้ว
ทั้งคู่มีหลายอย่างคล้ายคลึงกัน

53
00:07:34,000 --> 00:07:36,800
ผมชอบคิดว่ากังฟูเป็นศิลปะ

54
00:07:38,520 --> 00:07:39,840
กังฟูจีน

55
00:07:41,400 --> 00:07:44,600
ผมว่ามันเป็นการเต้นแบบพิเศษ
สำหรับคนจีน

56
00:07:44,760 --> 00:07:46,880
และมีประวัติยาวนานที่สุดด้วย

57
00:07:47,200 --> 00:07:49,920
น่าสนใจจังเลย
แต่คุณนี่ความจำไม่ดีเลยนะ

58
00:07:51,200 --> 00:07:52,080
ความจำเหรอ

59
00:07:53,520 --> 00:07:54,840
คุณจำไม่ได้จริงๆ เหรอ

60
00:07:55,520 --> 00:07:59,080
- อะไรครับ
- ฉันชื่อลินดา เอเมอรี

61
00:07:59,520 --> 00:08:01,120
ลินดา เอเมอรี

62
00:08:02,160 --> 00:08:03,440
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

63
00:08:04,280 --> 00:08:09,360
นี่คุณจำไม่ได้เหรอ
ว่าเคยสอนวิชาไทชิให้เราที่โรงเรียน

64
00:08:10,200 --> 00:08:11,880
กังฟูเป็นการชกมวยรูปแบบหนึ่ง

65
00:08:12,240 --> 00:08:14,360
อีกทั้งยังเป็นการปะทะกัน
ของหยินและหยาง

66
00:08:15,320 --> 00:08:16,880
ช่วยยกตัวอย่างได้ไหมคะ

67
00:08:18,680 --> 00:08:20,200
- คุณคือลินดา
- ใช่

68
00:08:20,520 --> 00:08:22,680
- ขอโทษที
- ไม่เป็นไร

69
00:08:25,240 --> 00:08:28,360
อ้อใช่ ฉันลืมบอกไป บรูซ ลี...

70
00:08:28,680 --> 00:08:33,360
ตอนนี้ฉันเป็นนักเรียนแพทย์ปีหนึ่ง
ที่มหาวิทยาลัยวอชิงตันแล้วนะ

71
00:08:34,600 --> 00:08:38,560
- เราเป็นเพื่อนร่วมสถาบันกันแล้วนะ
- ใช่

72
00:08:38,800 --> 00:08:42,040
ขอโทษจริงๆ นะ ที่ตอนแรกจำเธอไม่ได้

73
00:08:42,240 --> 00:08:45,200
สงสัยรูปร่างหน้าตาฉัน
จะไม่ได้น่าจดจำมากเท่าไร

74
00:08:45,560 --> 00:08:47,760
ไม่จริงเลย คุณน่าจดจำมากนะ

75
00:08:49,360 --> 00:08:51,400
- ไปก่อนนะ
- บาย

76
00:09:18,800 --> 00:09:20,240
หนึ่ง สอง สาม !

77
00:09:23,480 --> 00:09:25,920
- อีกครั้ง
- หนึ่ง สอง สาม !

78
00:09:26,320 --> 00:09:27,760
ดูท่าย่อเข่าด้วย

79
00:09:30,320 --> 00:09:33,000
ยืดแขนออกไป หนึ่ง สอง สาม

80
00:09:33,320 --> 00:09:35,760
- หนึ่ง สอง สาม
- อีกครั้ง

81
00:09:36,960 --> 00:09:39,160
- หนึ่ง สอง สาม
- อยากเรียนชกมวยด้วยจัง

82
00:09:39,240 --> 00:09:41,200
เรียนสิ เธอจะได้เป็นน้องสาวฉัน

83
00:09:41,600 --> 00:09:44,440
หนึ่ง สอง สาม

84
00:09:45,080 --> 00:09:49,720
หนึ่ง สอง สาม !

85
00:09:51,400 --> 00:09:54,560
- สวัสดีนักปรัชญา
- สวัสดี ลินดา

86
00:09:55,120 --> 00:09:57,320
ทำไมถึงมีแต่ผู้ชายล่ะ

87
00:09:57,600 --> 00:10:01,680
ขอโทษด้วย การเต้นแบบจีนที่ฉันสอนนี้
มีแต่ผู้ชายที่สนใจ

88
00:10:03,840 --> 00:10:07,280
- ให้ฉันเรียนด้วยได้ไหม
- ได้สิ

89
00:10:07,400 --> 00:10:09,040
แต่เธอคงอยู่ได้ไม่เกินสามวัน

90
00:10:10,400 --> 00:10:13,040
- ยังไม่รู้เสียหน่อย
- โอเค เชิญเลย

91
00:10:13,960 --> 00:10:16,760
- ทุกคนหันมาทางนี้
- ตามฉันมา

92
00:10:18,080 --> 00:10:19,560
- ว่าไง
- ทรงตัวให้ดี

93
00:10:22,400 --> 00:10:26,320
หนึ่ง สอง สาม !

94
00:10:27,320 --> 00:10:29,760
- หนึ่ง สอง สาม !
- หนึ่ง สอง สาม !

95
00:10:30,200 --> 00:10:31,480
ดี ทำได้ดีมาก

96
00:10:31,960 --> 00:10:33,520
หนึ่ง สอง สาม !

97
00:10:37,680 --> 00:10:39,800
อาจารย์ยามาโมโต
เอาหุ่นวางที่นี่นะครับ

98
00:10:44,040 --> 00:10:47,640
มา... วางลง

99
00:10:54,400 --> 00:10:58,160
เราคุยกันได้ คุณอามาดะ

100
00:10:59,040 --> 00:11:01,880
ยังไงเสีย
พวกเราก็ทำงานด้วยกันมาตั้งหลายปี

101
00:11:02,440 --> 00:11:04,000
ไม่มีอะไรที่เราคุยกันไม่ได้

102
00:11:05,480 --> 00:11:06,960
หวังว่านายคงเข้าใจฉัน

103
00:11:07,320 --> 00:11:09,480
ช่วยส่งข้อความ
ให้อาจารย์ยามาโมโตด้วย

104
00:11:09,800 --> 00:11:12,280
บรูซ ลีอยากแข่งกับเขา

105
00:11:12,760 --> 00:11:13,760
ไม่มีอะไรอื่น

106
00:11:14,720 --> 00:11:18,160
ศิลปะการต่อสู้
ต้องอาศัยการแลกเปลี่ยนทักษะ

107
00:11:18,840 --> 00:11:21,240
มันเป็นความท้าทายของเรา

108
00:11:22,200 --> 00:11:26,880
ถ้าเราคิดว่ามันเป็นการต่อสู้
ระหว่างผู้แพ้กับผู้ชนะ

109
00:11:27,600 --> 00:11:30,240
ก็คงจะผิดจากแนวความคิดหลัก
ของศิลปะการต่อสู้

110
00:11:30,440 --> 00:11:33,840
ไม่ต้องมาบอกฉัน
ฉันเป็นแค่ครูสอนศิลปะการต่อสู้

111
00:11:34,400 --> 00:11:37,000
แต่ถ้าพูดถึงทักษะการพูด
ของฉันดีกว่านายแน่นอน

112
00:11:37,560 --> 00:11:40,520
แต่ตอนนี้เราต้องล้างความอับอาย
ที่นายก่อไว้เสียก่อน

113
00:11:44,360 --> 00:11:47,880
คิมูระ ไปบอกอาจารย์คนจีนของนายด้วย

114
00:11:48,520 --> 00:11:52,080
เราจะทำให้เขาเสียชื่อเสียง
ในซีแอตเทิลและทั้งอเมริกา

115
00:11:52,560 --> 00:11:53,800
ลงนรกไปเสีย

116
00:11:54,120 --> 00:11:56,240
ก็จริง ฉันเรียนจากอาจารย์ชาวจีน

117
00:11:56,800 --> 00:12:01,640
ที่ฉันเรียนคือกังฟูจีน
ศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิม

118
00:12:03,000 --> 00:12:07,160
ฉันไม่อยากเห็น
การต่อสู้ที่ไม่จำเป็นเพราะเรื่องนี้

119
00:12:07,640 --> 00:12:11,920
นายไม่ต้องมาอธิบายหรอก
ไปบอกให้เขาเตรียมตัวไว้เถอะ

120
00:12:21,120 --> 00:12:23,520
- คิมูระอีกแล้วหรือ
- ครับ

121
00:12:24,080 --> 00:12:27,280
เขาโทรมาตั้งหลายครั้ง
เขาอยากคุยกับพวกเรา

122
00:12:28,840 --> 00:12:31,120
คงกลัวหมัดของฉันล่ะสิ

123
00:12:34,280 --> 00:12:37,440
เขากลัวว่าหมัดของคุณ
จะทำให้อาจารย์เขาพิการ

124
00:12:40,240 --> 00:12:44,600
เราคงต้องรีบหาทาง
เรียกความสนใจจากทุกคน

125
00:12:44,960 --> 00:12:46,400
เราจะกำราบบรูซ ลีให้ได้

126
00:12:47,480 --> 00:12:50,160
จะยอมให้ไอ้หนุ่มจีนขี้คุย
มาทำจองหองไม่ได้อีกแล้ว

127
00:12:51,040 --> 00:12:53,800
มันต้องไม่มีที่ยืนในอเมริกา

128
00:12:54,040 --> 00:12:57,960
ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง
ผมจะหาจังหวะเหมาะๆ ให้

129
00:12:58,840 --> 00:13:02,800
- ดี ช่วยยกหุ่นเหล็กขึ้นตั้งหน่อย
- ครับ

130
00:13:23,120 --> 00:13:24,360
หนักนะนี่

131
00:13:32,320 --> 00:13:33,520
ออกแรงหน่อย

132
00:14:02,120 --> 00:14:06,040
หนึ่ง สอง
หนึ่ง สอง สาม

133
00:14:07,880 --> 00:14:08,840
หนึ่ง

134
00:14:10,200 --> 00:14:11,160
สอง

135
00:14:12,800 --> 00:14:14,040
หนึ่ง สอง สาม

136
00:14:17,000 --> 00:14:22,120
จำไว้ว่าเป้าหมายของกังฟู
ไม่ใช่แค่การทำให้ไม้หรือหินแตก

137
00:14:22,480 --> 00:14:24,400
และไม่ใช่การต่อสู้หรือการโอ้อวด

138
00:14:24,520 --> 00:14:29,240
สิ่งที่เราคำนึงคืออิทธิพลต่อความคิด
และวิถีชีวิตของเรา

139
00:14:29,880 --> 00:14:30,920
ท่านนักปรัชญา

140
00:14:31,040 --> 00:14:34,440
นี่พูดเรื่องปรัชญาหรือกังฟูอยู่

141
00:14:35,400 --> 00:14:36,320
นั่นสิ

142
00:14:36,560 --> 00:14:39,640
ลืมแล้วหรือว่าการสอนกังฟูของผม
มีสอดแทรกปรัชญาด้วย

143
00:14:40,560 --> 00:14:44,760
ท่าทางการเรียนกังฟูจีน
จะต้องใช้สมองมากกว่าร่างกายนะ

144
00:14:46,000 --> 00:14:50,840
ถ้าเกิดฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา
ก็จะเข้าใจกังฟูอย่างแท้จริง

145
00:14:51,720 --> 00:14:52,920
วันนี้พอแค่นี้

146
00:14:53,360 --> 00:14:56,200
ไปดูแลกระเพาะตัวเองได้แล้ว

147
00:14:57,000 --> 00:14:58,400
เยี่ยมเลย เวลาอาหารแล้ว

148
00:15:00,400 --> 00:15:02,320
บรูซ ลี วันนี้เราจะไปไหนกันเหรอ

149
00:15:02,720 --> 00:15:06,080
จะพาไปร้านอาหารกวางตุ้ง

150
00:15:07,680 --> 00:15:08,800
เยี่ยม !

151
00:15:10,600 --> 00:15:11,880
- เตรียมตัว
- ไปกันเถอะ

152
00:15:12,880 --> 00:15:15,280
- ไปกัน
- ลินดา คืนนี้บรูซจะพาเราไป

153
00:15:15,400 --> 00:15:16,960
กินอาหารบ้านเกิดเขา

154
00:15:17,080 --> 00:15:18,400
ไปด้วยกันเถอะนะ

155
00:15:19,000 --> 00:15:20,160
- ไปเถอะ
- ไปนะ ลินดา

156
00:15:20,280 --> 00:15:24,160
ตั้งแต่เธอมาร่วมฝึกด้วย
ก็ยังไม่เคยไปกินอาหารเย็นกับเราเลย

157
00:15:24,640 --> 00:15:27,400
พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะ
ตั้งใจต่อไปเดี๋ยวก็เก่งขึ้น

158
00:15:27,520 --> 00:15:29,280
ขอบคุณครับ ขอตัวไปก่อน

159
00:15:30,120 --> 00:15:31,280
ไว้เจอกัน

160
00:15:32,680 --> 00:15:34,040
ลินดา มากับพวกเราสิ

161
00:15:34,160 --> 00:15:35,600
- ใช่
- ไม่ชอบพวกเราเหรอ

162
00:15:35,720 --> 00:15:37,520
- ลินดา
- มีคนไปกันเยอะแยะเลยนะ

163
00:15:38,200 --> 00:15:39,760
- ไปด้วยกันเถอะ
- ไว้เจอกัน

164
00:15:39,880 --> 00:15:40,840
เจอกัน

165
00:15:43,760 --> 00:15:45,360
โอเคค่ะ ขอฉันโทรหาแม่ก่อน

166
00:15:45,880 --> 00:15:48,800
เธอเป็นเด็กกตัญญูดีนะ ดีจังเลย

167
00:15:49,720 --> 00:15:51,040
กตัญญูคืออะไรเหรอ

168
00:15:51,320 --> 00:15:56,240
ถ้าพูดตามวัฒนธรรมอเมริกัน
หมายความว่าเธอเป็นห่วงพ่อแม่

169
00:15:58,120 --> 00:16:01,240
แน่สิคะ แต่ฉันมีแค่แม่ ไม่มีพ่อ

170
00:16:02,440 --> 00:16:03,480
ขอโทษด้วย

171
00:16:03,920 --> 00:16:06,640
ไม่เป็นไร เขาเสียไปเมื่อฉันห้าขวบ

172
00:16:06,920 --> 00:16:09,440
ฉันขอโทษนะลินดา
ฉันไม่ได้อยากให้เธอเศร้า

173
00:16:09,960 --> 00:16:14,000
ไม่เป็นไร มันผ่านมานานแล้ว
ตอนนี้ฉันไม่เศร้าอะไร

174
00:16:14,840 --> 00:16:16,640
นี่ซุบซิบกันเสร็จหรือยัง

175
00:16:17,600 --> 00:16:19,680
นี่เป็นครั้งแรก
ที่ลินดาไปกินกับเรา

176
00:16:20,280 --> 00:16:24,400
พวกเธอน่าจะกลับบ้านไปอาบน้ำ
เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ

177
00:16:24,520 --> 00:16:25,920
ดีไหมล่ะ

178
00:16:26,960 --> 00:16:28,640
ก็ดีค่ะ ลินดา ไปกันเถอะ

179
00:16:29,560 --> 00:16:31,280
- ไว้เจอกัน
- เจอกัน

180
00:16:31,400 --> 00:16:32,480
ไปก่อนนะ

181
00:16:53,160 --> 00:16:56,720
นี่คุณซู ผมพาลูกค้ามาให้นะ
วันนี้ผมเป็นเจ้ามือเอง

182
00:16:57,800 --> 00:17:00,720
บอกเชฟหวังด้วยว่าเราอยากได้
อาหารกวางตุ้งแท้ๆ

183
00:17:00,960 --> 00:17:04,600
ตกลงเธอมีเงินแล้วเหรอ
ไม่ได้ใช้เงินของพ่อใช่ไหม

184
00:17:04,720 --> 00:17:08,640
เปล่านะ ผมได้ทุนการศึกษา
แล้วยังมีเงินเดือนจากสองที่

185
00:17:09,120 --> 00:17:12,360
- เชิญทางนี้ค่ะ
- ขอบคุณ

186
00:17:12,480 --> 00:17:14,600
- เชิญนั่ง
- นั่งเลย

187
00:17:15,840 --> 00:17:18,760
- เอาละ มากันหมดทุกคนแล้ว
- นั่งเลย

188
00:17:18,880 --> 00:17:19,920
เชิญนั่งก่อนนะคะ

189
00:17:20,040 --> 00:17:20,960
- ค่ะ
- นั่งก่อน

190
00:17:21,080 --> 00:17:22,000
ทางนี้

191
00:17:28,800 --> 00:17:32,760
- นี่อะไรคะบรูซ
- ชาดำจีน

192
00:17:32,880 --> 00:17:34,600
หรือจะเรียกว่ากาแฟจีนก็ได้

193
00:17:35,360 --> 00:17:36,720
ขอน้ำตาลหน่อยได้ไหมคะ

194
00:17:37,000 --> 00:17:38,560
- ค่ะ ขอน้ำตาล
- เคยดื่มไหม

195
00:17:38,680 --> 00:17:39,680
ครั้งสองครั้ง

196
00:17:42,240 --> 00:17:43,600
- ขอบคุณค่ะ
- คุณซู

197
00:17:44,240 --> 00:17:45,840
หอมดีจัง ขอบคุณครับ

198
00:17:47,520 --> 00:17:48,800
ชาจีนหอมดีนะ

199
00:17:51,640 --> 00:17:53,040
ลินดา นั่นเธอทำอะไร

200
00:17:54,440 --> 00:17:58,280
- ไม่ใส่น้ำตาลเหรอ
- คนจีนไม่ใส่น้ำตาลในชาหรอก

201
00:18:01,160 --> 00:18:03,640
นี่แกล้งฉันเล่นกันเหรอ

202
00:18:05,360 --> 00:18:10,240
- บรูซ ทำไมเธอไม่บอกฉันล่ะ
- ก็เธอไม่ถาม

203
00:18:10,720 --> 00:18:13,080
คราวหน้าก็จำได้เอง

204
00:18:14,000 --> 00:18:17,240
ตอนฉันดื่มกาแฟครั้งแรก
ก็น่าอายเหมือนกัน

205
00:18:17,920 --> 00:18:20,480
อะไรนี่ ไม่ใช่ชานี่นา ขมอะไรขนาดนี้

206
00:18:21,160 --> 00:18:24,680
ผมไม่รู้ว่าเขาใส่น้ำตาลในกาแฟกัน

207
00:18:24,800 --> 00:18:26,200
ตลกจัง

208
00:18:26,760 --> 00:18:29,240
- บรูซ บรูซ
- พ่อครัวหวัง

209
00:18:29,360 --> 00:18:30,360
ดูนี่สิ

210
00:18:31,480 --> 00:18:33,720
ไปเอา "เสือกับมังกร" นี่มาจากไหน

211
00:18:34,000 --> 00:18:38,000
ฉันทำให้นายเป็นพิเศษเลยนะ
ไม่ต้องห่วง ฉันเลี้ยงเอง

212
00:18:38,240 --> 00:18:39,800
ฉันอยากให้นายมีสารอาหารบ้าง

213
00:18:40,200 --> 00:18:44,320
จะได้ไม่มีใครมาเรียกนายว่าเป็น
หนุ่มผิวเหลืองหางเปียอีกยังไงล่ะ

214
00:18:50,560 --> 00:18:55,840
- แค่ล้อเล่น ไม่มีเจตนาอื่นเลย
- อย่าล้อเล่นแบบนี้นะ

215
00:19:01,760 --> 00:19:04,680
ดูสิ ตาบ้า

216
00:19:05,520 --> 00:19:08,600
- ผมแค่ล้อเล่น
- อย่าเล่นเรื่องแบบนี้สิ

217
00:19:28,760 --> 00:19:30,160
สวัสดี บรูซ !

218
00:19:31,360 --> 00:19:32,222
สวัสดี !

219
00:19:40,960 --> 00:19:44,720
ทำไมวันนี้ถึงได้มาเช้ากว่าคนอื่นล่ะ

220
00:19:45,160 --> 00:19:47,240
ก็ยังมาสายกว่าเธออยู่ดี

221
00:19:48,600 --> 00:19:51,360
นึกว่าเธอจะอยู่ได้
ไม่เกินสามวันเสียอีก

222
00:19:53,400 --> 00:19:55,640
- จริงเหรอ
- ฉันคงประเมินเธอต่ำไปหน่อย

223
00:19:59,920 --> 00:20:02,520
อาจจะ

224
00:20:02,600 --> 00:20:06,480
ลินดา ฉันขอเลี้ยงมื้อเย็นเธอได้ไหม

225
00:20:08,040 --> 00:20:10,160
กับคนอื่นๆ เหรอ

226
00:20:12,280 --> 00:20:13,560
ไม่

227
00:20:15,520 --> 00:20:17,760
แค่เราสองคน เธอกับฉัน

228
00:20:19,760 --> 00:20:21,600
- ได้ไหม
- ได้สิ

229
00:20:22,080 --> 00:20:27,960
ร้านสเปซนีดเดิล หลังเลิกเรียน

230
00:20:31,000 --> 00:20:32,000
โอเค

231
00:20:36,840 --> 00:20:39,760
- รอก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา
- ได้ เดี๋ยวนะ

232
00:20:40,640 --> 00:20:44,680
- ฝากสวัสดีแม่เธอด้วย
- ได้ เดี๋ยวเจอกัน

233
00:21:00,520 --> 00:21:02,400
- แม่ขา
- สวัสดีลูกรัก

234
00:21:10,520 --> 00:21:11,920
ลินดา

235
00:21:14,440 --> 00:21:19,640
วันนี้ลูกกลับเร็วกว่าปกติ 30 นาที
แถมยังดูอารมณ์ดีอีก

236
00:21:20,440 --> 00:21:23,560
มีอะไรเรื่องเซอร์ไพรส์หรือเปล่า

237
00:21:24,440 --> 00:21:29,680
แม่อย่าถามบ่อยสิคะ
หนูไม่ได้มีเรื่องเซอร์ไพรส์ตลอดนะ

238
00:21:47,440 --> 00:21:50,920
ช่วงนี้แม่อ่อนไหวง่ายจังนะคะ

239
00:21:51,120 --> 00:21:54,200
แม่เปล่า ลูกต่างหากล่ะ
ลูกอยู่ในวัยอ่อนไหวง่าย

240
00:21:54,800 --> 00:21:57,120
ชุดใหม่ จะไปเที่ยวเหรอ

241
00:21:57,520 --> 00:21:58,560
ค่ะ

242
00:21:59,880 --> 00:22:01,520
หนุ่มที่พาลูกเที่ยวนี่เป็นใคร

243
00:22:02,160 --> 00:22:06,480
ไม่ได้ไปกับหนุ่มค่ะ
ไปกับเพื่อนหลายคน

244
00:22:08,280 --> 00:22:11,640
- จริงเหรอ อย่างนั้นไว้เจอกันนะจ๊ะ
- ค่ะ หนูไปแล้ว สวัสดีค่ะ

245
00:22:12,240 --> 00:22:13,160
โชคดีนะลูก

246
00:22:21,440 --> 00:22:22,640
- มาแล้ว
- ค่ะ

247
00:22:23,280 --> 00:22:26,680
- ขอโทษที่ให้รอนะ
- เหมือนเป็นร้อยปีเลย

248
00:22:33,120 --> 00:22:34,280
ไปกันเถอะ

249
00:22:50,040 --> 00:22:51,200
สูงจังเลย

250
00:22:52,200 --> 00:22:55,280
บรูซ ฉันเพิ่งเคย
มาที่นี่เป็นครั้งแรก

251
00:22:56,960 --> 00:22:59,480
- เราจะขึ้นไปจริงเหรอ
- จริงสิ

252
00:23:11,400 --> 00:23:13,000
เชิญทางนี้ครับ

253
00:23:13,440 --> 00:23:16,440
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกินมื้อเย็น
ในที่ที่สูงขนาดนี้

254
00:23:17,040 --> 00:23:18,240
ฉันก็เหมือนกัน

255
00:23:18,960 --> 00:23:22,480
เป็นครั้งแรกของฉันในอวกาศ

256
00:23:23,760 --> 00:23:26,640
เธอพูดเกินไปหน่อย แต่ก็สนุกดี

257
00:23:26,800 --> 00:23:29,360
ฉันว่าความสุข
เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

258
00:23:31,680 --> 00:23:32,640
คุณครับ...

259
00:23:34,080 --> 00:23:36,840
เราขออาหารอวกาศสองที่

260
00:23:37,000 --> 00:23:38,720
ขอดูบัตรประจำตัว
นักบินอวกาศด้วย

261
00:23:39,560 --> 00:23:43,960
- แย่จัง พอดีทิ้งไว้บนโลก
- จะรับอะไรดีครับ

262
00:23:49,400 --> 00:23:51,360
สเต็ก ขอเนื้อนุ่มๆ นะคะ

263
00:23:52,200 --> 00:23:54,680
ได้ครับ แล้วคุณผู้ชายล่ะครับ

264
00:23:54,800 --> 00:23:56,440
เหมือนกัน

265
00:23:58,200 --> 00:24:00,680
บรูซ ฉันสั่งตามที่ฉันชอบ

266
00:24:01,080 --> 00:24:04,280
ฉันรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร
มันก็เหมือนใส่น้ำตาลในชานั่นแหละ

267
00:24:04,840 --> 00:24:07,200
- นั่นสิ
- สองที่ครับ

268
00:24:07,960 --> 00:24:09,480
สองที่เหมือนกันนะครับ

269
00:24:09,760 --> 00:24:11,160
- ขอบคุณมาก
- ขอบคุณครับ

270
00:24:16,800 --> 00:24:19,320
เธอมีอารมณ์ขันดีนะ
ทำไมถึงเลือกเรียนปรัชญาล่ะ

271
00:24:20,000 --> 00:24:24,360
เคยมีคนถาม ดร. ชาร์ลส์ สเตเมนส์
อัจฉริยะแห่งวงการโทรทัศน์

272
00:24:25,120 --> 00:24:29,160
ว่าศาสตร์ใดจะเติบโตเร็วที่สุด
ในอีก 25 ปีข้างหน้า

273
00:24:29,480 --> 00:24:34,480
เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า
"ก็คงต้องเป็นแนวคิดทางจิตวิญญาณ"

274
00:24:35,200 --> 00:24:38,200
เธอรู้ไหมลินดา เวลามีใครตระหนัก

275
00:24:38,360 --> 00:24:40,560
ว่าจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขนาดไหน

276
00:24:40,920 --> 00:24:47,000
และใช้พลังนั้นในศาสตร์ ธุรกิจ
หรือวิถีชีวิตของเขา

277
00:24:47,160 --> 00:24:50,480
ความก้าวหน้าของเขาจะไม่จำกัด

278
00:24:51,800 --> 00:24:58,040
การเรียนปรัชญาทำให้ฉันรู้สึก
ว่าฉันมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง

279
00:24:58,360 --> 00:25:02,480
พลังนี้ยิ่งใหญ่กว่าความเชื่อ
ใหญ่กว่าความทะเยอทะยาน

280
00:25:02,640 --> 00:25:05,440
หรือแม้กระทั่งความมุ่งมั่น
และความมั่นใจของฉันซะอีก

281
00:25:06,000 --> 00:25:10,320
เธอรู้ไหมลินดา จริงๆ แล้ว
มันเป็นการผสมผสานของทุกอย่าง

282
00:25:11,920 --> 00:25:16,960
เมื่อฉันมีพลังที่ยิ่งใหญ่ในใจ
ฉันจะมีปัญญามากขึ้น

283
00:25:19,920 --> 00:25:25,040
- ฉันชื่นชมความมั่นใจของเธอ
- ใช่ ฉันว่าฉันเกิดมาพร้อมกับมัน

284
00:25:25,680 --> 00:25:27,400
เธอรู้ไหมว่าความฝันฉันคืออะไร

285
00:25:31,000 --> 00:25:35,160
เธอหวังว่าทุกคนในอเมริกา

286
00:25:35,240 --> 00:25:38,280
หรืออาจจะทั้งโลกจะฝึกกังฟูจีน

287
00:25:39,280 --> 00:25:43,120
- เธอแอบดูแผนฉันเหรอ
- เปล่า ฉันแอบดูจิตวิญญาณของเธอ

288
00:25:43,440 --> 00:25:46,640
ให้ตาย ฉันคงต้องล็อกประตู
จิตวิญญาณเสียแล้ว

289
00:25:48,080 --> 00:25:53,160
แต่ฉันจะฝากใครสักคนเก็บกุญแจไว้
เธออยากเก็บไว้ให้ฉันไหม

290
00:25:56,600 --> 00:25:57,880
ฉันเหรอ

291
00:26:07,280 --> 00:26:09,000
- เชิญครับ
- ขอบคุณครับ

292
00:26:09,120 --> 00:26:10,280
ยินดีครับ

293
00:26:16,760 --> 00:26:18,200
เชิญสุภาพสตรีก่อนเลย

294
00:26:18,680 --> 00:26:22,360
- ฉันขอแนะนำอะไรหน่อยได้ไหม
- รอฟังอยู่

295
00:26:22,680 --> 00:26:24,920
มีคนมากมายในอเมริกา
ทำแฮมเบอร์เกอร์เป็น

296
00:26:25,520 --> 00:26:27,880
แต่สุดท้ายแมคโดนัลด์
ทำให้ทั่วโลกรู้จักมัน

297
00:26:28,120 --> 00:26:29,080
ต่อเลย

298
00:26:30,400 --> 00:26:31,720
คือว่า...

299
00:26:32,000 --> 00:26:35,280
ทำไมเธอถึงเปิดสอนกังฟูฟรี
แค่ในมหาวิทยาลัยล่ะ

300
00:26:35,480 --> 00:26:38,400
ทำไมไม่เปิดสอนศิลปะการต่อสู้
นอกมหาวิทยาลัยแบบคิดเงิน

301
00:26:38,880 --> 00:26:42,000
ในอนาคต กังฟูของเธอ
อาจจะเป็นเหมือนแมคโดนัลด์

302
00:26:42,400 --> 00:26:45,200
มีสาขาไปทั่วอเมริกา

303
00:26:45,520 --> 00:26:47,360
ผู้คนได้เข้าใจมัน
เธอก็ได้กำไรด้วย

304
00:26:47,440 --> 00:26:50,440
เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้เหรอ

305
00:26:50,560 --> 00:26:52,840
ให้ตายสิ จะเป็นโลกแบบไหนกันนี่

306
00:26:53,360 --> 00:26:56,280
ลินดา ฉันทนรอเปิดโรงเรียน
สอนศิลปะการต่อสู้ไม่ได้เลย

307
00:26:59,240 --> 00:27:02,760
- สุดยอด
- เธอนี่น่ารักดีนะ

308
00:27:04,880 --> 00:27:07,200
ลินดา เวลาเราฝึก

309
00:27:07,320 --> 00:27:09,960
ฉันเห็นว่าเธอแตกต่างไป
เธอมีความคิดเป็นของตัวเอง

310
00:27:39,640 --> 00:27:42,840
ลินดา เธอเชื่อในพรหมลิขิตไหม

311
00:27:43,040 --> 00:27:45,240
- คืออะไรคะ
- ฉันจะบอกให้

312
00:27:49,880 --> 00:27:51,560
เป็นคำจีน

313
00:27:52,000 --> 00:27:56,120
หมายถึงถ้าคนสองคน
ถูกพระเจ้าจัดกำหนดแล้ว

314
00:27:56,360 --> 00:27:58,240
พวกเขามีชะตาต้องอยู่ด้วยกัน

315
00:27:58,800 --> 00:28:00,400
- และแยกจากกันไม่ได้
- ค่ะ

316
00:28:25,080 --> 00:28:27,880
- วันนี้ฉันสนุกมากเลย
- ฉันเหมือนกัน

317
00:28:35,760 --> 00:28:37,000
ฉันกลับบ้านแล้วนะ

318
00:28:38,840 --> 00:28:39,840
ลินดา...

319
00:28:41,400 --> 00:28:44,120
- อะไรคะ
- ฉันขอจูบเธอได้ไหม

320
00:28:47,320 --> 00:28:48,680
ได้สิ

321
00:29:05,080 --> 00:29:07,320
- เจอกันพรุ่งนี้
- เจอกัน

322
00:29:33,360 --> 00:29:34,320
เยส

323
00:29:47,440 --> 00:29:48,400
คิมูระ

324
00:29:49,480 --> 00:29:53,240
- บรูซ ผมรอคุณทั้งวัน
- มันดึกแล้วนะ มีอะไร

325
00:29:53,360 --> 00:29:55,440
ตามผมมา มีอะไรจะบอก

326
00:29:55,560 --> 00:29:58,080
- เราจะไปไหนกัน
- เดี๋ยวก็รู้เอง

327
00:29:58,280 --> 00:29:59,360
เรื่องอะไรล่ะ

328
00:30:00,200 --> 00:30:02,600
- เรื่องดีๆ
- ดี เช่นอะไรล่ะ

329
00:30:02,720 --> 00:30:04,360
บรูซ...

330
00:30:24,680 --> 00:30:25,760
ที่นี่คืออะไร

331
00:30:33,640 --> 00:30:34,880
เชิญเลย

332
00:30:49,720 --> 00:30:53,520
ที่นี่จุนักเรียนฝึกกังฟูได้
อย่างน้อย 30 คน

333
00:30:55,040 --> 00:30:57,600
คุณจะเปิดโรงเรียน
สอนศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่เหรอ

334
00:30:58,120 --> 00:31:00,320
เอาที่นี่ไปใช้ได้

335
00:31:06,240 --> 00:31:07,400
นายขายผับไปเหรอ

336
00:31:18,440 --> 00:31:19,560
บอกแล้วยังไงล่ะ...

337
00:31:21,040 --> 00:31:23,440
ว่าห้ามขายผับเพื่อให้ฉัน
ได้เปิดโรงเรียน

338
00:31:25,240 --> 00:31:27,240
นี่มันเรื่องของผม
มันไม่เกี่ยวกับคุณ

339
00:31:27,480 --> 00:31:31,760
เรื่องของนายเหรอ นายขายผับ
เพื่อให้ฉันเปิดโรงเรียน

340
00:31:31,880 --> 00:31:35,120
ตอนนี้ฉันมีเอี่ยวด้วยแล้ว
นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ

341
00:31:37,880 --> 00:31:42,480
บรูซ คุณมีความฝันและเป้าหมาย
ผมก็เหมือนกัน

342
00:31:43,080 --> 00:31:45,920
ความฝันของผมไม่ใช่ผับ
แต่คือศิลปะการต่อสู้

343
00:31:46,080 --> 00:31:48,000
เอาละ หยุดตรงนี้เลย

344
00:31:49,080 --> 00:31:52,360
ถ้าเกิดฉันยอมนาย
ฉันคงจะรู้สึกแย่ไปตลอดชีวิต

345
00:31:53,360 --> 00:31:54,520
ฉันไม่ยอม

346
00:31:55,880 --> 00:31:56,880
ไม่มีวัน

347
00:31:57,920 --> 00:32:02,400
บรูซ ผมเซ็นสัญญาไปแล้ว
จ่ายค่าเช่าล่วงหน้าหกเดือนแล้วด้วย

348
00:32:03,200 --> 00:32:06,000
- จะให้ผมทำยังไง
- นั่นมันเรื่องของนาย

349
00:32:06,400 --> 00:32:10,840
ฉันบอกแล้วว่าไม่ยอมให้นายทำแบบนี้
ฉันจะไม่เปิดโรงเรียนที่นี่

350
00:32:11,320 --> 00:32:12,320
บรูซ...

351
00:32:16,080 --> 00:32:19,280
บรูซ ผมไม่ได้ทำเพื่อคุณนะ

352
00:32:20,320 --> 00:32:21,280
คุณก็รู้...

353
00:32:23,280 --> 00:32:29,040
ผับของผมอยู่ได้เพราะลูกค้าญี่ปุ่น

354
00:32:30,320 --> 00:32:35,160
ตั้งแต่ผมเป็นนักเรียนของคุณ
คนญี่ปุ่นก็ไม่มาเลย

355
00:32:35,880 --> 00:32:39,160
ถ้าไม่มีใครมา อีกไม่ช้า
ผับก็ต้องปิดตัวไป

356
00:32:39,920 --> 00:32:43,200
ผมยอมขายตอนที่คุณเอาเงินไปใช้ได้

357
00:32:43,280 --> 00:32:45,080
ดีกว่าจะรอให้ร้านมันเจ๊งไปเอง

358
00:32:45,320 --> 00:32:48,480
เราใช้เงินส่วนหนึ่ง
มาเช่าที่ไปได้ครึ่งปี

359
00:32:49,080 --> 00:32:52,280
แล้วที่เหลือก็เอามาซื้ออุปกรณ์

360
00:32:52,520 --> 00:32:58,360
ถ้าทำแบบนี้เราก็จะได้เปิด
โรงเรียนในฝันของคุณ... ไม่สิ ของเรา

361
00:33:00,160 --> 00:33:04,760
บรูซ ผมรู้ว่าคุณไม่อยากรับ
ความช่วยเหลือจากใคร

362
00:33:06,000 --> 00:33:09,520
แต่ผมก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล

363
00:33:10,240 --> 00:33:13,000
ผมเป็นนักเรียนของคุณ เป็นสาวกคุณ

364
00:33:15,040 --> 00:33:20,480
อีกอย่าง เงินนี่ก็ไม่ได้ให้เปล่าๆ
ผมแค่ให้ยืม

365
00:33:21,640 --> 00:33:24,400
เอาไว้คืนตอนที่โรงเรียน
กิจการรุ่งเรืองแล้ว

366
00:33:35,120 --> 00:33:40,800
คิมูระ ฉันซาบซึ้งใจ
กับมิตรภาพของนายจริงๆ

367
00:33:43,040 --> 00:33:46,640
นายจะทำให้ฉันผิดสัญญาอีกแล้ว

368
00:33:48,160 --> 00:33:52,680
ฟังนะ ฉันจะคืนเงินที่ติดอยู่แน่นอน

369
00:33:54,760 --> 00:33:56,920
บรูซ คุณจะประสบความสำเร็จ

370
00:34:13,040 --> 00:34:15,480
- สวัสดีค่ะแม่
- ตื่นแล้วเหรอ

371
00:34:17,800 --> 00:34:18,960
อรุณสวัสดิ์

372
00:34:20,200 --> 00:34:21,680
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

373
00:34:23,160 --> 00:34:24,760
บอกแม่เรื่องหนุ่มเอเชียหน่อย

374
00:34:25,440 --> 00:34:27,960
- หนุ่มเอเชียหรือคะ
- ใช่ คนที่มาส่งลูก

375
00:34:28,080 --> 00:34:29,320
ที่บ้านเมื่อคืนนี้

376
00:34:29,952 --> 00:34:30,852
อ้อ

377
00:34:31,200 --> 00:34:33,920
บรูซ เขาเป็นหนุ่มจีนที่น่าสนใจดีค่ะ

378
00:34:35,680 --> 00:34:37,280
หนูจะสายแล้ว

379
00:34:40,680 --> 00:34:45,240
เดี๋ยว บอกแม่
เรื่องหนุ่มจีนคนนี้หน่อย

380
00:34:46,560 --> 00:34:49,720
แม่คะ เขาเป็นครูสอนท่าเต้นแบบจีน

381
00:34:50,480 --> 00:34:53,080
ขอแม่พบเขาได้ไหม

382
00:34:54,480 --> 00:34:55,640
ถ้าเกิดเขาอยากมานะคะ

383
00:34:56,680 --> 00:35:00,200
เขาก็เคยมาแล้วไม่ใช่เหรอ
แค่ไม่เข้ามาในบ้าน

384
00:35:00,320 --> 00:35:04,160
- แม่แอบมองหนูเหรอ
- เปล่านะ แค่บังเอิญเห็น

385
00:35:05,240 --> 00:35:06,880
เหรอคะ ไปก่อนนะคะ

386
00:35:26,840 --> 00:35:30,280
บรูซ เราได้อุปกรณ์เกือบครบแล้ว

387
00:35:30,720 --> 00:35:34,000
เสาร์หน้าก็น่าจะเริ่มหานักเรียนได้

388
00:35:35,400 --> 00:35:38,720
ฉันคิดอยู่ว่า เราเพิ่งเปิดโรงเรียน

389
00:35:39,600 --> 00:35:43,600
- น่าจะลดค่าเรียนหน่อยนะ
- เห็นจะไม่ได้

390
00:35:44,680 --> 00:35:48,520
ราคานี่ถูกที่สุดที่เราจะคิดได้แล้ว

391
00:35:50,560 --> 00:35:53,800
มีทั้งค่าเช่า ค่าเสื่อมอายุอุปกรณ์
แล้วยังโดนหักภาษีอีก

392
00:35:54,800 --> 00:35:57,800
แม้เราจะได้นักเรียนครบ 30 คน
ก็เหลือเงินไม่มากแล้ว

393
00:35:58,560 --> 00:36:02,560
ถ้าเกิดลดค่าเรียนลงอีก
ก็จะแบกรับค่าใช้จ่ายไม่ไหว

394
00:36:05,760 --> 00:36:10,080
เอาละ เริ่มเปิดโรงเรียน
สัปดาห์หน้าเลยแล้วกัน เออนี่

395
00:36:11,160 --> 00:36:13,880
คิดยังไงกับ
ตราโรงเรียนที่ฉันออกแบบ

396
00:36:16,280 --> 00:36:18,280
ดูเป็นปรัชญาดีนะ

397
00:36:20,000 --> 00:36:22,080
มีอุปกรณ์จากฮ่องกงมาส่งครับ

398
00:36:22,480 --> 00:36:23,400
เอาไปข้างในเลย

399
00:36:23,520 --> 00:36:24,800
- ย้ายไปข้างใน
- ครับ

400
00:36:25,000 --> 00:36:27,120
มาเลย เร็วๆ

401
00:36:28,560 --> 00:36:31,000
- เร็วๆ เข้า
- นี่ครับ

402
00:36:31,720 --> 00:36:34,000
คุณดูประหม่านะบรูซ

403
00:36:35,040 --> 00:36:35,960
เร็วๆ

404
00:36:37,040 --> 00:36:38,280
- ช้าๆ
- อย่างนั้นแหละ

405
00:36:38,640 --> 00:36:40,080
ก้าวแรกของเราเป็นยังไง

406
00:36:40,200 --> 00:36:41,240
มาเลย

407
00:36:41,480 --> 00:36:44,160
มันเกี่ยวกับเป้าหมายทั้งหมดของฉัน

408
00:36:44,360 --> 00:36:45,480
ช้าๆ

409
00:36:46,080 --> 00:36:49,160
พูดตรงๆ ฉันรู้สึกกดดันมาก

410
00:36:50,320 --> 00:36:53,640
จากการล้มคนได้ใน 11 วินาที
และเรื่องราวที่คุณ

411
00:36:53,760 --> 00:36:58,160
เป็นวีรบุรุษช่วยสาวสวยไว้
คุณเป็นคนดังในซีแอตเทิลแล้ว

412
00:36:58,600 --> 00:37:02,080
แต่ฉันรู้สึกไม่มั่นคงเลย

413
00:37:03,320 --> 00:37:04,440
คนเฒ่าคนแก่ชอบพูดว่า

414
00:37:06,160 --> 00:37:08,960
ความฝันคือสิ่งตรงข้ามกับความจริง

415
00:37:09,440 --> 00:37:10,560
- จริงไหม
- บรูซ

416
00:37:11,480 --> 00:37:15,360
คุณเป็นคนจีน ผมเป็นคนญี่ปุ่น
วัฒนธรรมเราไม่เหมือนกัน

417
00:37:15,920 --> 00:37:17,680
เราเข้าใจความฝันต่างกัน

418
00:37:18,440 --> 00:37:21,320
ถ้าคุณหาชาวพื้นเมือง
มาทำนายความฝันให้

419
00:37:22,080 --> 00:37:24,920
ผมว่าเขาคงแนะนำ
ให้คุณอ่านซิกมันด์ ฟรอยด์

420
00:37:28,360 --> 00:37:29,640
เมื่อคืนฉันฝัน

421
00:37:30,720 --> 00:37:34,880
มีคนมากมายในโรงเรียน
สอนศิลปะการต่อสู้ของเรา

422
00:37:36,600 --> 00:37:41,200
มัน... แน่นขนัด
เหมือนการแข่งชกมวยเลย

423
00:37:43,880 --> 00:37:47,480
เกิดอะไรขึ้น ถ้าทำพังแกต้องจ่ายนะ

424
00:37:49,280 --> 00:37:53,440
เจสซี่ นี่คือเสามนุษย์ไม้
ไม่ต้องจุกจิกมากก็ได้

425
00:37:54,600 --> 00:37:57,560
- เสามนุษย์ไม้เหรอ
- ใช่ เสามนุษย์ไม้

426
00:37:58,680 --> 00:38:02,920
เวลาเราฝึกกังฟู

427
00:38:03,280 --> 00:38:06,400
จำเป็นต้องใช้สิ่งนี้

428
00:38:07,560 --> 00:38:11,040
เดี๋ยวจะให้ดูอะไร

429
00:38:12,200 --> 00:38:14,080
- ดีเลย
- ไม่ได้เจอกันนานนะเพื่อน

430
00:38:19,880 --> 00:38:22,440
บรูซ กังฟูของคุณสุดยอดจริงๆ

431
00:38:23,240 --> 00:38:25,360
- คุณทำได้แน่ๆ
- มาลองด้วยสิ

432
00:38:33,680 --> 00:38:37,280
- ผมยังไม่ค่อยคุ้น
- ฉันขอลองบ้างสิ

433
00:38:45,440 --> 00:38:46,480
จอดเสียแล้ว

434
00:38:47,080 --> 00:38:49,160
ถ้าคุ้นเคยกับเสามากกว่านี้

435
00:38:50,080 --> 00:38:51,800
ก็จะรู้ลักษณะของมันดีขึ้น

436
00:38:54,000 --> 00:38:58,360
จะรุนแรงมากไม่ได้
ต้องไหลไปตามพลังแบบนี้

437
00:38:58,880 --> 00:39:01,160
ถ้าทำได้ก็จะไม่เจ็บ เข้าใจไหม

438
00:39:01,320 --> 00:39:02,360
เข้าใจแล้ว

439
00:39:02,640 --> 00:39:06,560
- เอาละ เอาไปวางทางโน้น
- ได้เลย

440
00:39:08,360 --> 00:39:11,480
- ลินดา ว่ายังไงเหรอ
- ขอฉันคุยด้วยหน่อยสิ

441
00:39:11,920 --> 00:39:12,840
ได้สิ

442
00:39:20,840 --> 00:39:22,360
แม่ฉันอยากเจอเธอ

443
00:39:23,880 --> 00:39:27,200
- เจอฉันเหรอ
- เกรงว่าจะอย่างนั้น

444
00:39:27,720 --> 00:39:28,920
แม่เป็นห่วงฉัน

445
00:39:29,320 --> 00:39:31,520
แม่ไม่อยากให้เธอคบกับฉันเหรอ

446
00:39:32,120 --> 00:39:34,440
เธอเป็นห่วงว่าอนาคตฉันจะไม่มีกิน

447
00:39:35,240 --> 00:39:38,960
เป็นไปไม่ได้หรอกลินดา
เห็นไหมโรงเรียนเราพร้อมเปิดแล้ว

448
00:39:39,400 --> 00:39:41,360
เราจะคิดค่าเรียนได้

449
00:39:42,440 --> 00:39:47,080
พอโรงเรียนของเราเติบโต
เราก็จะได้เงินเยอะแยะ

450
00:39:47,560 --> 00:39:51,200
- นั่นสินะ
- บอกแม่ด้วยว่าฉันจะไปเยี่ยม

451
00:39:51,680 --> 00:39:54,360
- แต่ไม่ใช่ตอนนี้
- ฉันเข้าใจค่ะ

452
00:39:57,240 --> 00:39:58,520
นั่นอะไร

453
00:39:59,640 --> 00:40:02,560
- เสามนุษย์ไม้
- แปลกจัง มันเอาไว้ทำอะไรเหรอ

454
00:40:03,320 --> 00:40:07,960
เจสซี่ ดูที่นี่บนแผนที่หน่อยสิ
มันอยู่ไหนเหรอ ฉันหาไม่เจอ

455
00:40:08,080 --> 00:40:09,440
- ผมจัดการเอง
- รู้จักไหม

456
00:40:09,560 --> 00:40:11,760
รู้จัก ผมรู้ทุกอย่างในซีแอตเทิล

457
00:40:12,160 --> 00:40:14,320
- ไม่มีปัญหา
- แต่ฉันไม่รู้

458
00:40:14,640 --> 00:40:18,080
- ถ้าไม่มีคุณฉันคงแย่
- ไม่มีปัญหา ให้ผมจัดการเอง

459
00:40:18,200 --> 00:40:21,480
เทศกาลวัฒนธรรมเอเชียจะจัดที่ไหนเหรอ

460
00:40:21,720 --> 00:40:25,200
ผมว่าที่ที่คุณพูดถึงอยู่
น่าจะอยู่โน่นนะ

461
00:40:28,160 --> 00:40:31,480
ดูอเมริกันมากเลย บรูซคงชอบ

462
00:40:31,640 --> 00:40:33,800
เจสซี่ คุณขับรถมา ฉันจะไปรอที่โน่น

463
00:40:34,160 --> 00:40:35,520
ได้เลย เจอกันนะครับ

464
00:40:44,360 --> 00:40:45,560
อาจารย์ยามาโมโต

465
00:40:45,720 --> 00:40:48,680
ผมว่าคุณมีโอกาส
ทำให้ซีแอตเทิลรู้จักแล้ว

466
00:40:52,160 --> 00:40:54,480
- อะไรเหรอ
- นี่ครับ

467
00:40:54,960 --> 00:40:57,840
จะมีงานเทศกาลวัฒนธรรม
ในซีแอตเทิล ทุกฤดูใบไม้ร่วง

468
00:40:58,640 --> 00:41:01,040
ระหว่างงานเทศกาลชุมชนคนจีนในเมือง

469
00:41:01,240 --> 00:41:03,200
จะเปิดตลาดแบบจีน

470
00:41:03,600 --> 00:41:05,960
มีการเชิดสิงโตและขายของต่างๆ

471
00:41:07,120 --> 00:41:10,720
นี่มันงานจัดหาเงินชัดๆ
เกี่ยวกับเราตรงไหนเหรอ

472
00:41:11,160 --> 00:41:14,200
จะมีคนมาเยอะแยะ
จากประเทศในเอเชียหลายๆ ประเทศ

473
00:41:14,320 --> 00:41:16,480
รวมถึงสิงคโปร์ มาเลเซีย
ไทยและเกาหลี

474
00:41:16,800 --> 00:41:19,440
รวมถึงกลุ่มธุรกิจญี่ปุ่นด้วย

475
00:41:20,120 --> 00:41:21,920
พวกเขาจะจัดการแสดง

476
00:41:22,600 --> 00:41:25,560
ผมว่านั่นเป็นโอกาสดี
ที่คุณจะได้แสดงตัว

477
00:41:26,080 --> 00:41:28,520
ใช้โอกาสนี้ทำให้คุณ
เป็นที่รู้จักในซีแอตเทิล

478
00:41:29,880 --> 00:41:33,080
อาจารย์ยามาโมโต

479
00:41:33,880 --> 00:41:36,640
ผมจะจัดการทุกอย่างเอง
เราจะได้แสดงที่นั่น

480
00:41:38,120 --> 00:41:42,800
ฉันไม่ได้มาแสดงนะ
ฉันมาเปิดโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้

481
00:41:43,840 --> 00:41:47,200
- และแน่นอน เพื่อเอาชนะบรูซ ลี
- ครับ

482
00:41:48,680 --> 00:41:51,880
เอาชนะชรูซ ลี ไม่ใช่เรื่องยาก

483
00:41:53,000 --> 00:41:57,600
แต่ที่สำคัญกว่านั้น
เราต้องทำให้ทั้งซีแอตเทิลรู้จักคุณ

484
00:41:58,800 --> 00:42:01,520
คาราเต้ของเรา
จะได้ขยายอาณาเขตในซีแอตเทิล

485
00:42:03,320 --> 00:42:07,600
- ก็ได้ ฝากจัดการด้วย
- ครับ

486
00:42:35,680 --> 00:42:40,600
- บรูซ บรูซ สวัสดีค่ะ
- ลินดา ดูมีความสุขจังนะ

487
00:42:40,720 --> 00:42:42,280
มีข่าวดีเหรอ

488
00:42:42,400 --> 00:42:44,840
ฉันอยากให้เธอยกเลิก
การเปิดวันพรุ่งนี้ไปก่อน

489
00:42:45,320 --> 00:42:47,040
- อะไรนะ
- ใช่แล้ว

490
00:42:47,360 --> 00:42:48,440
ทำไมล่ะ

491
00:42:48,920 --> 00:42:52,360
เรากำหนดวันเปิดไว้ตั้งสัปดาห์มาแล้ว
ทุกอย่างก็พร้อมแล้ว

492
00:42:52,480 --> 00:42:55,480
- อยู่ๆ จะให้ยกเลิกได้ไง
- ดูนี่สิ วันที่สิบเดือนหน้า

493
00:42:55,600 --> 00:42:57,440
จะมีงานเทศกาลวัฒนธรรมเอเชีย

494
00:42:57,560 --> 00:43:00,040
- นี่เป็นโอกาสดี
- เทศกาลวัฒนธรรมเอเชียเหรอ

495
00:43:01,160 --> 00:43:03,440
มันเกี่ยวกับวันเปิดของฉันยังไง

496
00:43:03,800 --> 00:43:06,080
บรูซ เกี่ยวสิคะ

497
00:43:06,840 --> 00:43:10,120
คิดดูสิ กังฟูของเธอ
เป็นที่รู้จักในมหาวิทยาลัยแล้ว

498
00:43:10,360 --> 00:43:12,480
แต่คนในซีแอตเทิลยังไม่รู้จัก

499
00:43:12,760 --> 00:43:17,080
ถ้าเธอไปแสดงในงานเทศกาล
ก็จะมีคนรู้จักมากกว่านี้เยอะ

500
00:43:17,760 --> 00:43:20,600
เธอจะให้ฉันไปเข้าร่วม
งานเทศกาลวัฒนธรรมเอเชีย

501
00:43:20,720 --> 00:43:22,560
เพื่อแสดงกังฟูเหรอ