1
00:02:05,560 --> 00:02:06,440
คิมูระ

2
00:02:07,560 --> 00:02:11,800
ช่วงนี้ฉันรู้สึกเหมือน
มีปีศาจคอยตามฉันอยู่

3
00:02:14,120 --> 00:02:17,320
ใช่ปีศาจที่ชื่อยามาโมโตะรึเปล่า

4
00:02:19,160 --> 00:02:20,000
ใช่

5
00:02:20,240 --> 00:02:22,920
ในญี่ปุ่นแล้วก็ในอเมริกา

6
00:02:23,320 --> 00:02:25,400
ยามาโมโตะ
เป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่โด่งดัง

7
00:02:26,000 --> 00:02:28,080
เขาให้ความสำคัญกับ
การฝึกซ้อมศิลปะการต่อสู้

8
00:02:29,200 --> 00:02:32,240
เขาเปิดโรงเรียนศิลปะการต่อสู้
ที่นี่หลายแห่ง

9
00:02:32,960 --> 00:02:34,960
ส่วนมากเพื่อสอนเด็กนักเรียน

10
00:02:35,400 --> 00:02:36,840
ไม่ค่อยจะต่อสู้กับใคร

11
00:02:37,360 --> 00:02:38,640
ฉันไม่เข้าใจเลย

12
00:02:39,760 --> 00:02:42,520
เขาสร้างพื้นฐานมั่นคง
ขนาดนั้นได้ยังไง

13
00:02:43,920 --> 00:02:47,200
มันต้องเป็นเพราะหุ่นเหล็กนั่นแน่เลย

14
00:02:49,080 --> 00:02:51,280
หุ่นเหล็กเหรอ มันคืออะไร

15
00:02:51,840 --> 00:02:54,240
ฉันเคยได้ยินมา
แต่ไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเอง

16
00:02:55,160 --> 00:02:59,360
นักเรียนของเขาพูดกันว่า
เขาต้องสู้กับหุ่นเหล็กทุกวัน

17
00:02:59,520 --> 00:03:02,520
มันใหญ่กว่าคนจริงสองเท่า
ทำมาจากเหล็กดิบ

18
00:03:05,720 --> 00:03:08,640
วิธีที่เขาฝึกศิลปะการต่อสู้
นี่สุดยอดเลย

19
00:03:10,840 --> 00:03:14,040
ดี ฉันต้องพบกับยามาโมโตะ
อีกครั้งให้ได้

20
00:03:14,280 --> 00:03:16,120
บรูซ อย่าสร้างปัญหาไปมากกว่านี้เลย

21
00:03:17,200 --> 00:03:21,720
ครั้งนี้ คุณยามาโมโตะ
อาจจะไม่ได้มาเพื่อเอาชนะนาย

22
00:03:21,840 --> 00:03:25,680
เป้าหมายของเขาที่มาซีแอตเทิล
คือการมาขยายอาณาเขต

23
00:03:26,720 --> 00:03:28,280
ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก

24
00:03:28,520 --> 00:03:29,560
ฉันต้องหาเขาให้เจอ

25
00:03:31,520 --> 00:03:33,200
ฉันจะทำให้เขาเสียหลักเลย

26
00:03:33,640 --> 00:03:37,960
ฉันเคยพูดว่าไม่มีใคร
ฝีมือสูสีกับฉันเลยในซีแอตเทิล

27
00:03:38,640 --> 00:03:39,600
ไม่มีจริง ๆ นะ

28
00:03:40,640 --> 00:03:43,840
ไม่ว่าจะเขาเป็นใคร
ฉันจะชนะเขาให้ได้

29
00:03:46,320 --> 00:03:48,320
บรูซ อย่าทำตัวหุนหัน

30
00:03:49,160 --> 00:03:50,680
อย่าไปตามหาเขาอีกเลย

31
00:03:50,920 --> 00:03:53,960
เขาชนะนายไปแล้ว
เขาคงไม่มายุ่งกับนายอีก

32
00:03:54,320 --> 00:03:56,360
ฉันจะตามหาเขา
ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะทำไม่ได้

33
00:04:00,960 --> 00:04:03,320
ไม่ อย่าไปเลย

34
00:04:05,840 --> 00:04:06,960
คิมูระ

35
00:04:09,000 --> 00:04:10,120
ฉันเคยพูดไปแล้วนี่

36
00:04:11,200 --> 00:04:16,320
ฉันจะไม่บอกว่าฉันเป็นที่หนึ่ง
แต่ฉันก็จะไม่ยอมเป็นที่สอง

37
00:04:18,560 --> 00:04:20,680
ฉันต้องเจอยามาโมโตะให้ได้

38
00:04:21,520 --> 00:04:24,560
แล้วก็สู้กับเขาอีกครั้ง
ฉันจะขยี้เขาคามือเลย

39
00:04:27,440 --> 00:04:30,120
บรูซ อย่าไปตามหาเขาอีกเลย

40
00:05:12,080 --> 00:05:14,000
(สำนักคาราเต้ญี่ปุ่น ยามาโมโตะ)

41
00:05:14,560 --> 00:05:16,720
ทำไมนายถึงป่าเถื่อนแบบนี้
เตะประตูเพื่ออะไรกัน

42
00:05:17,720 --> 00:05:19,480
ยามาโมโตะอยู่ไหน ไปเอาตัวมาสิ

43
00:05:20,120 --> 00:05:21,000
มานี่มีอะไร

44
00:05:21,240 --> 00:05:22,400
มาสู้กับเขาน่ะสิ

45
00:05:23,160 --> 00:05:24,400
ไม่กลัวตายรึยังไง

46
00:05:25,320 --> 00:05:26,400
ถ้ากลัวคงไม่มาหรอก

47
00:05:49,520 --> 00:05:50,640
บรูซ ลี

48
00:05:51,680 --> 00:05:54,560
นายบุกเข้ามาในบ้านฉันแบบนี้

49
00:05:55,840 --> 00:05:57,000
มันช่างกล้านัก

50
00:05:58,480 --> 00:06:02,560
ถ้ากล้าพอก็อย่าให้
พวกหมาเฝ้าบ้านพวกนี้

51
00:06:03,080 --> 00:06:04,960
มาขวางฉันสิ

52
00:06:05,360 --> 00:06:06,560
นี่นายมาทำอะไร

53
00:06:06,880 --> 00:06:07,880
มาสู้กับนายไง

54
00:06:09,520 --> 00:06:10,400
นาย...

55
00:06:12,160 --> 00:06:13,920
อยากจะมาท้าประลองกับฉันอีกเหรอ

56
00:06:15,480 --> 00:06:16,520
พูดแบบนั้นก็ได้

57
00:06:16,880 --> 00:06:18,240
จะมาท้าสู้ฉันอีกครั้งเหรอ

58
00:06:18,360 --> 00:06:19,480
มันคือการแลกเปลี่ยนกัน

59
00:06:20,840 --> 00:06:22,960
ทำมาใช้คำพูดเฉไฉ

60
00:06:23,960 --> 00:06:27,200
ในเมื่อนายก็ได้เห็นแล้ว
ว่าฉันฝึกซ้อมยังไง

61
00:06:28,880 --> 00:06:30,120
ดี

62
00:06:38,200 --> 00:06:41,640
ถ้านายอยากจะมีสิทธิ์สู้กับฉัน

63
00:06:42,320 --> 00:06:46,200
นายก็ชนะเขาให้ได้ก่อน

64
00:06:51,040 --> 00:06:52,320
นี่นายกำลังดูถูกฉันอยู่นะ

65
00:06:52,680 --> 00:06:55,840
ถ้าชนะเขาได้
ฉันถึงจะสู้กับนาย

66
00:06:56,440 --> 00:07:00,800
ถ้านายยังไม่สามารถชนะหุ่นเหล็กได้

67
00:07:01,720 --> 00:07:04,680
ก็ไปให้พ้นหน้าฉัน

68
00:07:07,000 --> 00:07:08,040
นี่พูดจริงเหรอ

69
00:07:08,480 --> 00:07:11,120
นักศิลปะการต่อสู้ไม่เคยคืนคำ

70
00:07:23,240 --> 00:07:25,240
เจ้าชาวจีน เดี๋ยวจะได้รู้กัน

71
00:07:26,200 --> 00:07:30,760
นายก็สร้างชื่อเสียง
ได้แค่ในเกาะฮ่องกงเล็กๆ เท่านั้น

72
00:07:31,000 --> 00:07:34,480
ในซีแอตเทิล นายก็ชนะแค่คิมูระ
ผู้เล่นระดับสาม

73
00:07:35,360 --> 00:07:39,760
กล้าดียังไงถึงพูดว่า
ยังไม่เจอคนฝีมือสูสีในซีแอตเทิล

74
00:07:41,080 --> 00:07:44,320
ถ้านายยังล้มหุ่นเหล็กนี่ไม่ได้

75
00:07:46,680 --> 00:07:47,880
มาสิ

76
00:07:48,160 --> 00:07:49,560
ลองใช้หมัดหนึ่งนิ้วของนาย

77
00:08:24,360 --> 00:08:27,320
บรูซ ลี กลับไปเรียนเถอะไป

78
00:08:28,640 --> 00:08:31,040
อย่ามาฝึกกังฟูต่อหน้าฉันอีก

79
00:08:31,680 --> 00:08:35,280
ถ้านายยังอยากจะอยู่
ในวงการศิลปะการต่อสู้นะ

80
00:08:36,000 --> 00:08:38,800
ไปจากซีแอตเทิลเถอะ
ที่นี่ไม่มีที่สำหรับนายหรอก

81
00:08:53,440 --> 00:08:56,160
ฉันไม่อยากจะเห็น
อะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีก

82
00:08:56,520 --> 00:08:57,840
- เข้าใจไหม
- ครับ

83
00:09:12,120 --> 00:09:15,120
บรูซ นายไปเจอยามาโมโตะมารึยัง

84
00:09:16,040 --> 00:09:16,920
เจอแล้ว

85
00:09:17,600 --> 00:09:19,440
ฉันกำลังฝึกอยู่กับหุ่นไม้

86
00:09:19,840 --> 00:09:22,920
เขาสู้กับหุ่นเหล็กนั่น

87
00:09:24,360 --> 00:09:26,640
ฉันต้องเปลี่ยนวิธีการต่อยของฉัน

88
00:09:27,360 --> 00:09:28,600
ฉันจะสร้างกังฟูของฉันเอง

89
00:09:29,880 --> 00:09:32,480
บรูซ อย่าหาเรื่องสู้ไปทั่วเลย

90
00:09:32,920 --> 00:09:35,160
ถ้านายยังขืนทำแบบนี้
จะยิ่งมีปัญหาใหญ่นะ

91
00:09:36,680 --> 00:09:39,440
นี่นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ
ฉันบอกว่าฉันอยากได้หุ่นเหล็ก

92
00:09:39,640 --> 00:09:42,600
อย่างน้อยมันควรจะใหญ่
เท่ากับของยามาโมโตะ

93
00:09:43,280 --> 00:09:44,400
ไป

94
00:09:56,000 --> 00:09:56,880
บรูซ...

95
00:09:58,640 --> 00:10:01,160
นายไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้มืออาชีพ

96
00:10:03,800 --> 00:10:05,040
ฉันมาหานาย

97
00:10:05,560 --> 00:10:09,520
เพราะจิตใจและกังฟูของนาย
ดีกว่านักศิลปะการต่อสู้ทั่วไป

98
00:10:10,040 --> 00:10:12,920
คนที่ใช้แต่กำลังภายนอก
ก็เป็นแค่พวกคนเถื่อน

99
00:10:13,040 --> 00:10:15,160
เขาจะไม่มีทางเป็น
นักศิลปะการต่อสู้ได้เลย

100
00:10:16,800 --> 00:10:18,640
ฉันหวังว่านายจะฟังฉันนะ

101
00:10:18,880 --> 00:10:20,600
อย่าไปหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว

102
00:10:21,400 --> 00:10:23,920
นายเคยบอกฉันครั้งหนึ่งว่า
ศาสตราจารย์เคนพูดไว้ว่า

103
00:10:24,400 --> 00:10:28,760
"ศัตรูคนเดียวในโลกนี้
ก็คือตัวเราเอง"

104
00:10:31,040 --> 00:10:35,000
บรูซ ฉันเชื่อนะว่านายจะต้องกลาย
เป็นนักศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริง

105
00:10:35,840 --> 00:10:37,760
อย่ามาหงุดหงิดกับ
การพ่ายแพ้แค่ครั้งเดียว

106
00:10:39,160 --> 00:10:40,440
นายเพิ่งพูดว่า

107
00:10:41,160 --> 00:10:42,920
อยากจะเปลี่ยนวิธีการต่อยของนาย

108
00:10:43,120 --> 00:10:44,040
ดี

109
00:10:45,000 --> 00:10:47,520
ดีกว่าไปสู้กับยามาโมโตะ

110
00:10:47,680 --> 00:10:52,160
ลองไปคุยกับศาสตราจารย์เคนกัน

111
00:10:52,320 --> 00:10:54,720
แล้วลองคิดค้นเทคนิคการต่อสู้ใหม่ๆ

112
00:10:57,880 --> 00:11:03,240
ดี แต่ก่อนอื่น ฉันต้องลบ
ความทรงจำที่น่าอับอายให้ได้ก่อน

113
00:11:04,560 --> 00:11:06,400
ฉันต้องชนะยามาโมโตะให้ได้

114
00:11:15,400 --> 00:11:16,320
ก็ได้

115
00:11:16,640 --> 00:11:19,040
ฉันจะสั่งหุ่นเหล็กให้นาย

116
00:11:40,680 --> 00:11:41,680
(เอ็กซ์เพรส)

117
00:14:15,800 --> 00:14:17,400
บรูซ ทำอะไรอยู่เหรอ

118
00:14:19,320 --> 00:14:20,440
เขาบ้าไปแล้ว

119
00:14:22,280 --> 00:14:24,120
เธอเริ่มยกน้ำหนักตั้งแต่เมื่อไร

120
00:14:28,800 --> 00:14:34,480
นี่มันเป็นวิธีที่ดีสำหรับ
ออกกำลังกล้ามเนื้อของฉัน

121
00:14:37,320 --> 00:14:40,080
ลินดา เธอเป็นคนเดียว
ที่สามารถจูงใจบรูซได้

122
00:14:40,480 --> 00:14:42,920
ช่วงนี้เขาออกกำลังเพื่อสร้าง
กล้ามเนื้ออย่างบ้าคลั่ง

123
00:14:43,240 --> 00:14:45,080
ฉันอดห่วงเรื่องสุขภาพเขาไม่ได้

124
00:14:45,760 --> 00:14:47,080
เธอเป็นนักเรียนแพทย์

125
00:14:47,200 --> 00:14:49,960
บอกสิว่าการออกกำลังกาย
อย่างหนักแบบนี้

126
00:14:50,080 --> 00:14:52,560
มันจะส่งผลกระทบ
ต่อร่างกายของเขายังไงบ้าง

127
00:14:53,040 --> 00:14:55,000
เขาวิดพื้น 300 ครั้ง

128
00:14:55,440 --> 00:14:57,280
แล้วก็ต่อยหุ่นเหล็ก

129
00:14:57,880 --> 00:15:00,760
หลังจากนั้น
ก็ยกน้ำหนัก 200 ปอนด์

130
00:15:02,200 --> 00:15:03,160
ไม่มีทาง

131
00:15:03,280 --> 00:15:04,520
ไม่มีทางอะไร

132
00:15:04,640 --> 00:15:08,320
ฟังนะ ฉันรู้สึกได้เลย
ว่ากล้ามเนื้อของฉัน

133
00:15:08,720 --> 00:15:11,040
เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง

134
00:15:12,040 --> 00:15:16,440
เอว สะโพกและทุกส่วนในร่างกาย
ของฉันก็มีพลังมากขึ้น

135
00:15:17,560 --> 00:15:19,920
ฉันรู้แล้วว่ายามาโมโตะ

136
00:15:20,960 --> 00:15:22,120
ไม่ใช่ปัญหาเลย

137
00:15:23,680 --> 00:15:28,120
ไม่ได้มีอะไรเลยนอกจาก
ฝึกฝนเพิ่มกล้ามเนื้อเป็นปีๆ

138
00:15:28,480 --> 00:15:32,440
เขาจึงมีความแข็งแกร่งเป็นเลิศ
อย่างแรกคือเขาไม่กลัวความเจ็บปวด

139
00:15:32,640 --> 00:15:34,640
อย่างที่สอง
เขายืนปักหลักอย่างมั่นคง

140
00:15:35,720 --> 00:15:37,680
นั่นคือความลับของเขา

141
00:15:38,920 --> 00:15:41,640
ตราบใดที่ฉัน
เพิ่มความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อ

142
00:15:41,880 --> 00:15:43,920
ไปถึงระดับหนึ่ง

143
00:15:44,240 --> 00:15:47,960
ฉันก็ล้มเขาได้ด้วย
หมัดหนึ่งนิ้วของฉัน

144
00:15:48,960 --> 00:15:50,040
จบรึยัง

145
00:15:50,840 --> 00:15:51,800
อะไร

146
00:15:53,160 --> 00:15:54,280
ฟังนะ บรูซ

147
00:15:54,680 --> 00:15:56,720
ฉันไม่ต้องการให้เธอดีแต่ใช้กำลัง

148
00:15:56,880 --> 00:15:58,160
ฉันอยากให้เธอสุขภาพแข็งแรง

149
00:15:58,640 --> 00:16:04,320
เธอไม่ควรจะทำลายสุขภาพของเธอ
เพื่อที่จะชนะยามาโมโตะเลยนะ

150
00:16:04,440 --> 00:16:07,480
การฝึกฝนอย่างหนัก
ในเวลาสั้นๆ แบบนี้จะทำให้เกิดปัญหา

151
00:16:07,640 --> 00:16:10,400
มันจะเป็นผลเสียต่อร่างกายเธอ
เข้าใจรึเปล่า

152
00:16:12,280 --> 00:16:17,280
ลินดา คุณรู้ไหม
ว่าอะไรที่เป็นผลเสียมากที่สุด

153
00:16:18,560 --> 00:16:19,840
ความขายหน้ายังไงล่ะ

154
00:16:20,960 --> 00:16:24,080
ยามาโมโตะทำให้ฉันขายหน้า
และดูถูกฉัน

155
00:16:24,640 --> 00:16:27,040
ฉันจะทำให้เขายอมสยบ

156
00:16:27,520 --> 00:16:29,200
ต่อหน้าฉันให้ได้

157
00:16:30,600 --> 00:16:31,560
ได้

158
00:16:31,760 --> 00:16:35,040
แล้วถ้าเธอชนะยามาโมโตะได้
เธอจะชนะได้ทุกคนเหรอ

159
00:16:35,360 --> 00:16:38,360
เธอรู้ใช่ไหมว่าโลกใบนี้ใหญ่แค่ไหน

160
00:16:38,680 --> 00:16:41,800
มันยังมีคนอีกเยอะ
ที่เรียนกังฟู มวย คาราเต้

161
00:16:41,920 --> 00:16:43,880
เทควันโด้ ยูโด มวยไทย

162
00:16:44,200 --> 00:16:45,680
เธอจะเอาชนะได้หมดทุกคนเหรอ

163
00:16:45,800 --> 00:16:49,280
ถึงเธอจะสู้วันละหนึ่งคนทุกวัน
โดยไม่ทำอย่างอื่นเลย

164
00:16:49,400 --> 00:16:50,880
เธอก็ยังสู้ได้ไม่หมดทุกคนอยู่ดี

165
00:16:56,600 --> 00:16:59,000
บรูซ ลินดาพูดถูกนะ

166
00:17:00,120 --> 00:17:03,120
พักหลังนี่ นายเหมือนถูกปีศาจครอบงำ

167
00:17:03,880 --> 00:17:05,640
นายไม่สนใจนักเรียน

168
00:17:05,960 --> 00:17:07,400
นายไม่สนใจจะสอน

169
00:17:08,000 --> 00:17:10,480
ถ้านายยังขืนทำแบบนี้
นายจะมีปัญหาแน่

170
00:17:11,560 --> 00:17:15,400
ไปเถอะ เธอยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ

171
00:17:15,880 --> 00:17:18,680
เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง ตกลงนะ

172
00:17:19,040 --> 00:17:22,000
ฟังนะ เธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

173
00:17:22,160 --> 00:17:26,360
เธอมีโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้
เพื่อนและก็ฉัน เข้าใจไหม

174
00:17:26,600 --> 00:17:28,400
ฉันไม่อยากให้มีอะไรไม่ดี
เกิดขึ้นกับเธอ

175
00:17:28,640 --> 00:17:29,640
ไปเถอะ บรูซ

176
00:17:29,880 --> 00:17:32,520
ลินดาเป็นห่วงนายมากนะ
ถ้านายไม่ฟังเธอ...

177
00:17:32,880 --> 00:17:34,320
หุบปากน่า

178
00:17:36,120 --> 00:17:37,960
เพราะว่าเราตกลงตามนั้น

179
00:17:42,680 --> 00:17:44,000
กินให้เต็มที่

180
00:17:44,320 --> 00:17:46,400
นายใช้พลังงานเยอะเกินไปทุกวันนี้

181
00:17:48,320 --> 00:17:50,240
ลินดา เธอเป็นนักเรียนแพทย์

182
00:17:52,400 --> 00:17:56,200
เธอต้องช่วยหาวิธี
ทำให้เขาสุขภาพสมบูรณ์

183
00:17:57,960 --> 00:17:59,040
ทุกวันนี้...

184
00:17:59,920 --> 00:18:01,920
ความแข็งแกร่ง
ของกล้ามเนื้อเขาเพิ่มสูงขึ้น

185
00:18:02,480 --> 00:18:05,640
แต่เขากลับดูผอมลง

186
00:18:07,600 --> 00:18:10,560
ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะดูแลเขาเอง

187
00:18:10,720 --> 00:18:12,520
ฉันจะช่วยฟื้นฟูร่างกายเขา

188
00:18:14,600 --> 00:18:15,520
ช้าๆ หน่อย

189
00:18:34,360 --> 00:18:36,640
ลาก่อน ไว้เจอกันพรุ่งนี้

190
00:18:36,880 --> 00:18:39,040
- ลาก่อน
- วันนี้ทุกคนก้าวหน้ากันมาก

191
00:18:39,200 --> 00:18:40,360
ไปกันเร็ว

192
00:18:40,600 --> 00:18:42,320
- พรุ่งนี้เจอกัน
- ลาก่อน ไปกันเถอะ

193
00:18:48,040 --> 00:18:49,000
นี่ใครเหรอ

194
00:18:55,280 --> 00:18:56,600
ยอมรึยัง

195
00:18:56,800 --> 00:18:59,000
ยอมแล้ว ยอมแล้ว

196
00:19:00,160 --> 00:19:02,800
แบลร์ นี่นายเองเหรอ

197
00:19:03,480 --> 00:19:04,480
แบลร์

198
00:19:04,560 --> 00:19:06,040
นายยังคล่องแคล่วเหมือนเดิมเลยนะ

199
00:19:06,600 --> 00:19:10,120
มาไม่บอกไม่กล่าวเลยนะ
ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอนาย

200
00:19:10,200 --> 00:19:12,120
ฉันก็เหมือนกัน

201
00:19:12,880 --> 00:19:13,920
อาการป่วยเป็นยังไงบ้าง

202
00:19:14,280 --> 00:19:16,440
ก็ดีขึ้น ยังไม่ถึงเวลา
ที่ฉันจะเจอพระเจ้าหรอก

203
00:19:17,360 --> 00:19:19,040
แล้วนายยังซ้อมมวยอยู่รึเปล่า

204
00:19:19,640 --> 00:19:20,520
แน่นอน

205
00:19:21,040 --> 00:19:23,720
แต่ฉันคงไม่ได้ขึ้นชกอีกแล้วล่ะ

206
00:19:24,160 --> 00:19:26,280
ดูเหมือนว่าฝึกศิลปะการต่อสู้
จะดีต่อสุขภาพนะ

207
00:19:26,360 --> 00:19:27,560
แบลร์ เชิญเข้ามาสิ

208
00:19:27,680 --> 00:19:29,920
เดี๋ยวนะ ฉันมีอะไร
จะทำให้นายประหลาดใจ

209
00:19:32,600 --> 00:19:34,640
โจนส์ เข้ามาเลย

210
00:19:42,880 --> 00:19:44,000
โจนส์

211
00:19:45,400 --> 00:19:48,080
โจนส์ ที่รัก
นี่เธอมาที่สหรัฐฯตั้งแต่เมื่อไร

212
00:19:49,000 --> 00:19:50,120
ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอเธอ

213
00:19:52,000 --> 00:19:53,520
ฉันอยู่ที่นี่มาได้สักพักแล้วล่ะ

214
00:19:53,640 --> 00:19:54,880
บังเอิญอะไรขนาดนี้

215
00:19:55,000 --> 00:19:57,000
บรูซ ลี เธอทำพวกเราทุกคน
อารมณ์เสียนะ

216
00:19:57,120 --> 00:19:59,560
เธออยู่สหรัฐฯมาเป็นปี
แล้วทำไมไม่ติดต่อใครบ้างเลย

217
00:19:59,760 --> 00:20:01,600
เราคิดว่าเธอหายไปจากโลกนี้แล้ว

218
00:20:02,080 --> 00:20:03,600
ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากติดต่อไป

219
00:20:03,720 --> 00:20:06,520
ฉันแค่คิดว่าฉันยังไม่ได้ทำ
อะไรสำเร็จมากเลย จะติดต่อไปทำไม

220
00:20:06,600 --> 00:20:09,320
ฉันคงจะพูดไม่ได้ว่าฉันอยู่แบบ
ทรมานที่นี่หรอกจริงไหม

221
00:20:09,520 --> 00:20:11,680
ฉันอยากจะทำอะไรให้สำเร็จก่อน

222
00:20:19,400 --> 00:20:20,880
นี่ก็ไปได้ด้วยดีไม่ใช่เหรอ

223
00:20:21,360 --> 00:20:22,560
มันแค่เริ่มต้นนะ

224
00:20:24,920 --> 00:20:29,120
บรูซ เธอไม่อยากรู้เหรอ
ว่าเสี่ยวหมานเป็นยังไงบ้าง

225
00:20:29,360 --> 00:20:30,240
แน่นอน อยากสิ

226
00:20:31,200 --> 00:20:35,560
ไปหาที่นั่งคุยกันเถอะ

227
00:20:36,000 --> 00:20:38,040
- ไปกันเถอะ
- ได้เลย เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง

228
00:20:39,000 --> 00:20:40,480
- มีแขกเยอะแยะเลย
- สวัสดีคุณซู

229
00:20:40,640 --> 00:20:42,440
ยินดีต้อนรับ เข้ามาสิ

230
00:20:44,080 --> 00:20:45,800
มาทางนี้เลย เชิญนั่ง

231
00:20:45,920 --> 00:20:46,920
- โอเค
- เชิญนั่ง

232
00:20:47,000 --> 00:20:48,800
- เชิญเลย
- มาเลย เชิญนั่งตรงนี้

233
00:20:52,760 --> 00:20:54,120
ยินดีต้อนรับ

234
00:20:54,320 --> 00:20:55,200
เชิญนั่งเลย

235
00:20:55,400 --> 00:20:56,800
บรูซ มาช่วยดูแลพวกเขาหน่อย

236
00:20:56,920 --> 00:20:58,880
- เดี๋ยวฉันจะเข้าไปในครัว
- ขอน้ำชาด้วย

237
00:20:59,000 --> 00:21:01,080
- ร้านนี้น่านั่งดีนะ
- ใช่เลย

238
00:21:04,920 --> 00:21:05,920
ดีเลย

239
00:21:08,360 --> 00:21:11,440
เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเองนะ

240
00:21:12,840 --> 00:21:15,680
ฉันจะใช้เงินที่หามาได้

241
00:21:17,080 --> 00:21:20,360
ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง
นายยังเป็นแค่นักเรียนอยู่เลย

242
00:21:20,440 --> 00:21:24,080
ไม่ได้หรอก นายไม่รู้เหรอ
ฉันเปิดโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้

243
00:21:24,280 --> 00:21:27,760
เงินค่าเรียนที่ฉันเก็บมา
พอที่จะเลี้ยงอาหารดีๆ ได้แน่

244
00:21:28,080 --> 00:21:29,520
ตามนั้นล่ะ

245
00:21:30,160 --> 00:21:33,560
ขอแนะนำให้รู้จักกับคุณคิมูระ

246
00:21:34,160 --> 00:21:39,200
สวัสดีครับทุกคนผมชื่อทากี้ คิมูระ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน

247
00:21:39,320 --> 00:21:40,320
- สวัสดี
- สวัสดี

248
00:21:40,440 --> 00:21:43,920
เขาเคยสู้แพ้ฉัน
แต่ตอนนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

249
00:21:44,040 --> 00:21:46,800
- ใช่ไหมล่ะ
- เขาเป็นคนสอนคาราเต้ให้ฉันด้วย

250
00:21:47,320 --> 00:21:51,800
เขายอมขายผับตัวเองเพื่อช่วยฉัน
เปิดโรงเรียนศิลปะการต่อสู้

251
00:21:52,600 --> 00:21:54,600
เป็นคนญี่ปุ่นที่ดีมาก

252
00:21:57,440 --> 00:21:58,400
แล้วนี่ก็แบลร์...

253
00:22:01,160 --> 00:22:02,880
- เขาก็แพ้ให้ฉันเหมือนกัน
- สวัสดี

254
00:22:03,960 --> 00:22:05,960
เขาสอนกฎหลายข้อ
ของการต่อยมวยให้แก่ฉัน

255
00:22:06,160 --> 00:22:08,080
ฉันสอนกังฟูเขา

256
00:22:08,480 --> 00:22:11,520
เราช่วยแก้ไข
จุดอ่อนของกันและกัน

257
00:22:16,760 --> 00:22:19,160
บรูซ ลี ทำไมนายไม่แนะนำ
แฟนนายล่ะ

258
00:22:19,920 --> 00:22:21,080
โอเค

259
00:22:21,960 --> 00:22:25,080
ลินดากับอาร์โรโยเป็นแฟนของฉัน
อย่างนี้ดีไหม

260
00:22:27,920 --> 00:22:29,320
ฉันเชิญพวกเขามา

261
00:22:30,000 --> 00:22:31,640
เป็นเพื่อนกินข้าวกับโจนส์

262
00:22:32,320 --> 00:22:36,000
โจนส์เป็นเพื่อนเก่า
และก็เพื่อนร่วมชั้นของฉัน

263
00:22:36,280 --> 00:22:37,160
จริงไหม

264
00:22:37,520 --> 00:22:38,400
จริง

265
00:22:38,600 --> 00:22:40,600
ขอแนะนำเจสซี่ นักเรียนของฉัน

266
00:22:40,960 --> 00:22:43,000
สวัสดีทุกคน ฉันเจ้างั่งเจสซี่

267
00:22:43,240 --> 00:22:45,920
อาจารย์บรูซ ลี ตั้งชื่อให้ฉันเอง

268
00:22:48,200 --> 00:22:49,320
เรื่องของเจสซี่มันยาว

269
00:22:49,520 --> 00:22:51,520
ไว้เราคุยกันต่อทีหลังละกัน

270
00:22:51,680 --> 00:22:53,360
เราพร้อมจะสั่งอาหารแล้ว

271
00:22:53,920 --> 00:22:54,960
คุณซู

272
00:22:56,200 --> 00:22:57,640
บรูซ ทำไมไม่สั่งอาหารเลยล่ะ

273
00:22:57,760 --> 00:22:59,480
- สวัสดีค่ะ
- ช่วยบอกพ่อครัวหวัง

274
00:22:59,640 --> 00:23:01,640
ว่าให้ทำอาหารจีนกวางตุ้ง
ที่ดีที่สุดให้ที

275
00:23:02,000 --> 00:23:02,880
ไม่มีปัญหา

276
00:23:03,627 --> 00:23:10,560
ผมจะได้ทานอาหารอร่อยๆ ร่วมกับ
เพื่อน ครูและนักเรียนของผม

277
00:23:12,000 --> 00:23:14,240
- บรูซ
- คุณซู ว่ายังไงครับ

278
00:23:14,400 --> 00:23:16,560
ช่วยมากับฉันที
ให้พวกเขาคุยกันไปก่อน

279
00:23:18,440 --> 00:23:20,200
ดีนะที่เราได้ทานอาหารร่วมกัน

280
00:23:20,480 --> 00:23:21,320
ใช่แล้ว

281
00:23:27,800 --> 00:23:29,680
คุณซู เกิดอะไรขึ้นครับ

282
00:23:29,880 --> 00:23:31,920
บรูซ ขอถามอะไรอย่างนะ

283
00:23:32,680 --> 00:23:33,960
เธอได้เงินมาเท่าไรเหรอ

284
00:23:34,840 --> 00:23:35,760
ไม่เยอะหรอกครับ

285
00:23:36,200 --> 00:23:40,080
โรงเรียนศิลปะการต่อสู้เธอเพิ่งเปิด
แต่เธอใช้เงินแบบนี้

286
00:23:40,880 --> 00:23:44,400
เธอคิดว่าเธอยังใช้ชีวิต
ดีๆ แบบเก่าอยู่เหรอ

287
00:23:46,160 --> 00:23:48,880
บรูซ ที่นี่คืออเมริกานะ

288
00:23:49,480 --> 00:23:52,240
ทุกอย่างที่นี่เป็นเงินเป็นทอง

289
00:23:53,640 --> 00:23:57,080
วันก่อนเธอเลี้ยงเจมส์
ก็ยังไม่เป็นไร

290
00:23:57,440 --> 00:23:59,720
วันนี้เธอมีเพื่อน
และเพื่อนร่วมชั้นหลายคน

291
00:24:01,040 --> 00:24:03,040
เธออยากให้ฉันทำอาหารชั้นเลิศ

292
00:24:05,560 --> 00:24:06,760
เธอรวยเหรอ

293
00:24:08,040 --> 00:24:10,240
พวกเขาเป็นเพื่อนเก่าผม
ที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี

294
00:24:10,680 --> 00:24:12,040
ฉันไม่สน

295
00:24:13,240 --> 00:24:16,800
ฉันแค่อยากจะเตือนเธอว่า
โรงเรียนศิลปะการต่อสู้เธอเพิ่งเปิด

296
00:24:16,920 --> 00:24:18,480
ถ้าเธอไม่ระวังเรื่องการใช่จ่าย

297
00:24:19,920 --> 00:24:21,880
เธอจะมีปัญหารู้ไหม

298
00:24:22,320 --> 00:24:23,200
ไม่เป็นไรหรอกครับ

299
00:24:27,880 --> 00:24:31,440
ก็ได้ ฉันจะทำให้เธอ
ไม่มีปัญญาจ่ายเลย

300
00:24:36,520 --> 00:24:37,560
มานี่สิ

301
00:24:38,280 --> 00:24:40,800
เสิร์ฟอาหารให้เขา
เอาแบบที่คุณภาพดีที่สุดของเราเลยนะ

302
00:24:41,320 --> 00:24:42,320
ได้ค่ะ

303
00:24:43,680 --> 00:24:44,680
คุณซู

304
00:24:54,680 --> 00:24:56,400
มานี่สิ วันนี้ผมดีใจมากเลย

305
00:24:56,840 --> 00:24:58,680
ทุกคน ดื่ม

306
00:24:58,840 --> 00:25:00,280
- มานี่หน่อย
- บรูซ

307
00:25:01,560 --> 00:25:02,840
ดื่ม

308
00:25:03,120 --> 00:25:05,240
อาหารอร่อยมาก

309
00:25:05,680 --> 00:25:07,160
ฉันชอบอาหารจีนจังเลย

310
00:25:07,560 --> 00:25:08,480
จริงเหรอ

311
00:25:09,920 --> 00:25:11,000
ขอบคุณนะทุกคน

312
00:25:11,200 --> 00:25:13,320
วันนี้อาหารอร่อยมากเลย
เชิญทุกคนเลยนะ

313
00:25:13,520 --> 00:25:15,000
ขอบคุณนะ ไปได้แล้ว

314
00:25:15,360 --> 00:25:18,440
- โอเค เราขอตัวก่อนนะ
- ดี ขอบใจมาก

315
00:25:18,920 --> 00:25:20,280
เพื่อนๆ ดื่ม

316
00:25:20,440 --> 00:25:24,000
- ดื่มเร็ว เอาสิ
- มา ชนแก้วกัน

317
00:25:24,280 --> 00:25:25,680
- ดื่ม
- ดื่มเลย

318
00:25:25,800 --> 00:25:27,080
- ดื่ม
- หมดแก้วเลยนะ

319
00:25:30,760 --> 00:25:31,880
- หมดแก้วเลย
- ดื่ม

320
00:25:33,160 --> 00:25:34,080
บรูซ

321
00:25:36,280 --> 00:25:38,880
ไหนบอกพวกเรา
เรื่องโรงเรียนศิลปะการต่อสู้หน่อย

322
00:25:39,200 --> 00:25:43,440
เราก็เพิ่งจะเริ่มทำมันเอง
คุณคิมูระช่วยฉันเช่าที่นั่น

323
00:25:45,160 --> 00:25:47,920
พวกนักเรียนก็เป็นคนที่พอจะรู้จักกัน

324
00:25:48,680 --> 00:25:50,760
แล้วหาเงินได้พอใช้จ่ายไหม

325
00:25:52,440 --> 00:25:55,440
ก็พูดยากนะ คิมูระบอกพวกเขาสิ

326
00:25:58,120 --> 00:26:00,720
มันก็เพิ่งเริ่มต้น
ฉันเดาว่ามันคงไม่ง่าย

327
00:26:01,560 --> 00:26:04,880
เงินค่าสมัครก็แทบจะไม่พอ
จะจ่ายค่าเช่า

328
00:26:05,840 --> 00:26:08,920
บรูซ แล้วทำไมเธอมาใจดี
เลี้ยงเราแบบนี้

329
00:26:10,000 --> 00:26:12,800
ไม่เป็นไร ฉันเป็นใครกัน

330
00:26:14,760 --> 00:26:17,040
วันหนึ่งกังฟูของฉันจะกลาย
เป็นที่รู้จักของทุกคน

331
00:26:17,200 --> 00:26:19,880
คนจะต้องเข้าแถวเพื่อเข้าเรียน
ในโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ฉัน

332
00:26:20,000 --> 00:26:21,680
มา ดื่มกันเถอะ

333
00:26:22,960 --> 00:26:25,320
- มาเร็ว
- ดื่ม

334
00:26:26,040 --> 00:26:27,000
- ดื่ม
- ดื่ม

335
00:26:27,120 --> 00:26:28,400
- ดื่มเลย
- ดื่ม

336
00:26:28,680 --> 00:26:30,520
- ดื่ม
- ดื่ม

337
00:26:33,880 --> 00:26:34,800
ดีมาก

338
00:26:34,920 --> 00:26:39,360
บรูซ อยากรู้เรื่องของเสี่ยวหมานไหม

339
00:26:40,600 --> 00:26:42,200
โจนส์ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย

340
00:26:43,160 --> 00:26:48,320
บรูซ โจนส์กับฉัน
อยากจะเข้าร่วมเรียนด้วย

341
00:26:49,040 --> 00:26:49,960
ได้ไหม

342
00:26:50,520 --> 00:26:51,440
แน่นอน

343
00:26:52,040 --> 00:26:54,360
แต่ร่างกายนายจะไหวเหรอ

344
00:26:54,520 --> 00:26:55,560
ไม่มีปัญหา

345
00:26:56,280 --> 00:26:59,240
สุขภาพฉันคงจะเป็นนักมวยไม่ได้

346
00:26:59,560 --> 00:27:02,200
แต่หมอบอกว่าเรื่องฝึก
ศิลปะการต่อสู้ไม่มีปัญหา

347
00:27:02,320 --> 00:27:04,520
- ยินดีด้วยนะ ดื่ม
- ดื่ม

348
00:27:08,000 --> 00:27:09,000
โจนส์

349
00:27:09,640 --> 00:27:12,160
เธอเพิ่งพูดถึงเสี่ยวหมาน
เขาเป็นยังไงบ้าง

350
00:27:12,640 --> 00:27:14,240
ใครคือเสี่ยวหมานเหรอ

351
00:27:21,800 --> 00:27:23,200
เธอได้รับจดหมายจากเขารึเปล่า

352
00:27:24,400 --> 00:27:27,160
ได้ เขาบอกให้ฉันกลับไปฮ่องกง

353
00:27:27,520 --> 00:27:29,240
แต่ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง

354
00:27:29,360 --> 00:27:31,760
- ไม่มีทางหรอก
- ถึงแม้ฉันจะอยากกลับไป

355
00:27:32,280 --> 00:27:34,960
ฉันก็จะต้องประสบความสำเร็จ
ที่สหรัฐฯให้ได้เสียก่อน

356
00:27:36,520 --> 00:27:40,760
ฉันได้ยินมาจากอาหลิน
เกี่ยวกับเสี่ยวหมาน...

357
00:27:43,240 --> 00:27:47,040
เล่าต่อสิ เพื่อนกันทั้งนั้น
เล่าได้เลย

358
00:27:48,240 --> 00:27:51,680
ฉันได้ยินมาว่าพ่อของเสี่ยวหมาน
จะให้เธอแต่งงานกับนักธุรกิจ

359
00:28:02,360 --> 00:28:03,400
ก็ไม่แปลกใจนะ

360
00:28:04,680 --> 00:28:08,920
ใครจะอยากให้ลูกสาว

361
00:28:09,520 --> 00:28:12,160
แต่งงานกับนักมวยล่ะ

362
00:28:18,200 --> 00:28:20,280
เอาน่า อย่าคุยเรื่องนี้กันเลย

363
00:28:20,600 --> 00:28:22,240
ดื่มกันเถอะ

364
00:28:23,080 --> 00:28:24,280
ดื่ม

365
00:28:24,520 --> 00:28:26,040
- ดื่ม
- ดื่ม

366
00:28:26,240 --> 00:28:28,480
- ดื่มเลย ดื่ม
- ดื่ม

367
00:28:36,400 --> 00:28:38,520
คุณซู ขอบิลด้วยค่ะ

368
00:28:39,240 --> 00:28:40,520
บรูซไม่ได้เป็นคนจ่ายเหรอ

369
00:28:42,040 --> 00:28:43,680
เขาเลี้ยง แต่ฉันเป็นคนจ่ายเงินค่ะ

370
00:28:43,800 --> 00:28:44,760
คุณชื่ออะไรคะ

371
00:28:45,440 --> 00:28:49,200
- อาร์โรโยค่ะ
- อาร์โรโย ได้ค่ะ

372
00:28:49,800 --> 00:28:51,520
ฉันขอรบกวนอะไรอย่างหนึ่งนะคะ

373
00:28:52,840 --> 00:28:55,000
บอกบรูซว่าฉันไม่ค่อยสบาย

374
00:28:55,200 --> 00:28:58,960
ฉันก็เลยต้องขอตัวก่อน
คนขับรถกำลังมารับค่ะ

375
00:29:01,080 --> 00:29:02,040
ขอบคุณค่ะ

376
00:29:22,200 --> 00:29:23,240
อาร์โรโย

377
00:29:26,320 --> 00:29:28,280
- ทำไมเมื่อคืนเธอจ่ายเงินให้ฉัน
- ทำไมเหรอ

378
00:29:29,440 --> 00:29:30,400
ก็ฉันอยากจ่าย

379
00:29:31,320 --> 00:29:32,440
อะไร

380
00:29:32,560 --> 00:29:35,480
ฉันจะเลี้ยงเพื่อนของฉัน
แต่เธอมาจ่ายให้นี่นะ

381
00:29:35,960 --> 00:29:37,800
เดี๋ยวพอจบชั้นเรียนแล้ว
ฉันจะจ่ายคืนให้

382
00:29:38,040 --> 00:29:39,320
บ้าน่า

383
00:29:40,080 --> 00:29:41,080
อะไรเหรอ

384
00:29:41,920 --> 00:29:44,120
ระหว่างเราไม่ต้องมา
คิดเล็กคิดน้อยหรอก

385
00:29:44,240 --> 00:29:47,280
ฉันบอกเธอแล้วไง
ว่าพ่อฉันจะให้รางวัลเธอ

386
00:29:47,560 --> 00:29:49,440
เธอไม่อยากแม้แต่จะเจอเขาด้วยซ้ำ

387
00:29:49,880 --> 00:29:52,840
ฉันไม่ได้บอกไปแล้วเหรอว่า
ฉันคิดถึงแต่เรื่องศิลปะการต่อสู้

388
00:29:57,440 --> 00:29:59,960
- ฉันอยากจะพึ่งพาตัวเอง
- ระวังนะ

389
00:30:09,400 --> 00:30:10,960
ถ้าฉันไปที่ฟิลิปปินส์

390
00:30:11,080 --> 00:30:14,840
อยู่ในบ้านใหญ่โต มีรถดีๆ ขับ
แล้วจะให้ฉันทำอะไร

391
00:30:15,840 --> 00:30:17,760
ฉันรู้ว่าทำไมเธอพยายามหลบหน้าฉัน

392
00:30:18,640 --> 00:30:23,240
เพราะว่าเธอชอบคนอื่นอยู่

393
00:30:30,360 --> 00:30:32,880
เอาละ มานี่เลย ทุกคน

394
00:30:35,040 --> 00:30:37,480
ขั้นแรกของหมัดหวิงชุนคือ...

395
00:31:09,960 --> 00:31:12,080
บรูซ ลี นายอีกแล้วเหรอ

396
00:31:13,760 --> 00:31:15,000
ไม่ต้อนรับฉันเหรอ

397
00:31:15,720 --> 00:31:16,800
ป่าเถื่อนจริงๆ

398
00:31:18,080 --> 00:31:21,360
ดูเหมือนครั้งที่แล้ว
ฉันจะสอนนายไม่ดีพอสินะ

399
00:31:21,880 --> 00:31:23,880
นายครั่นเนื้อครั่นตัว
อยากโดนต่อยนักรึไง

400
00:31:57,280 --> 00:31:58,160
บรูซ ลี

401
00:31:58,880 --> 00:32:00,360
ไอ้บ้าเอ๊ย

402
00:32:01,640 --> 00:32:03,880
ฉันไม่ได้จะมาแอบดูนายฝึกซ้อมนะ

403
00:32:05,080 --> 00:32:06,840
ฉันมาเพื่อยื่นจดหมายท้าประลอง

404
00:32:07,760 --> 00:32:09,400
นายไม่มีคุณสมบัติพอ

405
00:32:10,120 --> 00:32:11,120
พอสิ

406
00:32:11,720 --> 00:32:13,960
นายจะต้องทำตามรูปแบบ
ของสถาบันศิลปะการต่อสู้

407
00:32:14,280 --> 00:32:17,160
ฉันไม่อยากจะมีปัญหาด้านกฎหมาย
ถ้าฉันอัดนายจนเละ

408
00:32:17,840 --> 00:32:21,200
ไม่เป็นไรหรอก
เราทำตามกฎศิลปะการต่อสู้

409
00:32:21,480 --> 00:32:22,640
นายสมควรต้องโดนอัดสักที

410
00:32:24,200 --> 00:32:26,160
ฉันรอนายพูดมานานแล้ว

411
00:32:31,520 --> 00:32:32,360
มาเลย

412
00:32:45,320 --> 00:32:46,400
บรูซ

413
00:32:48,920 --> 00:32:49,800
บรูซ

414
00:32:50,560 --> 00:32:51,480
บรูซ

415
00:32:54,320 --> 00:32:56,560
- เขาไปไหน
- เขาไปไหนเหรอ

416
00:32:57,960 --> 00:32:59,280
เขาไปโรงเรียนรึเปล่า

417
00:33:00,520 --> 00:33:02,880
ไม่ ฉันไปมาแล้ว
เขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

418
00:33:04,280 --> 00:33:07,480
แย่แล้วล่ะ เขาต้องไปหา
ยามาโมโตะแน่เลย

419
00:33:08,040 --> 00:33:09,200
เขารนหาที่ตายชัดๆ

420
00:33:09,320 --> 00:33:11,800
ทำไมเขาต้องสู้กับยามาโมโตะ
ซ้ำแล้วซ้ำอีกด้วย

421
00:33:11,960 --> 00:33:13,960
ทำไม ทำไมเขาต้องทำแบบนี้

422
00:33:14,920 --> 00:33:16,080
เขาก็เป็นแบบนี้ล่ะ

423
00:33:16,440 --> 00:33:17,680
ไปหาตัวเขากัน

424
00:33:24,120 --> 00:33:25,320
ออกไปให้พ้น

425
00:33:28,160 --> 00:33:29,000
บรูซ

426
00:33:30,680 --> 00:33:31,920
เป็นยังไงบ้าง

427
00:33:35,000 --> 00:33:37,040
สัญญากับฉันสิว่า
เธอจะไม่กลับมาที่นี่อีก

428
00:33:49,600 --> 00:33:50,600
เจ็บไหม

429
00:33:51,080 --> 00:33:52,280
ไม่เป็นไร

430
00:33:54,760 --> 00:33:57,720
ทำไมเธอต้องไปยั่วยุเขาด้วย บรูซ

431
00:33:58,360 --> 00:34:00,080
มันไม่ใช่แบบนั้น เธอไม่เข้าใจหรอก

432
00:34:00,280 --> 00:34:02,920
แล้วมันคืออะไรล่ะ
ทำไมต้องอยากโดนอัดด้วย

433
00:34:05,240 --> 00:34:08,080
คุณไม่เข้าใจเลย ผมไม่ได้ไปยั่วเขา

434
00:34:08,440 --> 00:34:09,320
ฉันเข้าใจ

435
00:34:09,560 --> 00:34:13,040
บรูซ เธอก็แค่ชอบที่จะต่อสู้ใช่ไหม

436
00:34:13,320 --> 00:34:15,480
ถ้าไม่ทำแบบนี้
ผมก็จะไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย

437
00:34:16,280 --> 00:34:18,880
ฉันไม่เข้าใจ
ว่าทำไมเธอต้องไปยั่วยุเขา

438
00:34:19,000 --> 00:34:20,440
ทำไมต้องไปขอให้เขาทำร้ายเธอ

439
00:34:20,600 --> 00:34:22,600
ทำไม บรูซบอกฉันสิ

440
00:34:24,760 --> 00:34:27,760
ลินดา อย่ามาพูดกับผมแบบนี้
เข้าใจไหม

441
00:34:30,040 --> 00:34:34,000
ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องศิลปะการต่อสู้
เราก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน

442
00:34:37,640 --> 00:34:38,880
มันคือเรื่องจริงนะ

443
00:34:40,520 --> 00:34:41,960
อยากพูดอะไรก็พูดมาเลย

444
00:34:44,560 --> 00:34:47,000
ที่ฮ่องกง
ผมก็มีเสี่ยวหมานที่รอผมอยู่

445
00:34:48,040 --> 00:34:52,120
ที่สหรัฐฯ ผมก็มีอาร์โรโย
ที่พร้อมจะให้บ้าน รถ เงินแก่ผม

446
00:34:52,640 --> 00:34:54,040
แต่ผมไม่เลือกพวกเขา

447
00:34:54,200 --> 00:34:57,080
เพราะว่าพวกเขาไม่ยอมรับ
ในศิลปะการต่อสู้ของผม

448
00:34:57,440 --> 00:35:00,360
แต่ลินดา คุณรู้ไหมว่า
คุณแตกต่างจากพวกเขา

449
00:35:01,040 --> 00:35:03,200
คุณมาเข้าทีมผมด้วยตัวเอง

450
00:35:04,200 --> 00:35:07,000
ตอนนี้เพื่ออาชีพ
ศิลปะการต่อสู้ของผม

451
00:35:07,800 --> 00:35:10,800
ได้โปรดช่วยเข้าใจผมด้วย

452
00:35:11,560 --> 00:35:12,560
ไม่อย่างนั้น...

453
00:35:14,040 --> 00:35:15,600
- อะไรคะ
- ก็ทิ้งผมไปซะ

454
00:35:38,680 --> 00:35:40,160
เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาลนะ

455
00:35:40,720 --> 00:35:41,680
เดี๋ยวฉันขับรถเอง

456
00:35:41,960 --> 00:35:43,680
ขอบคุณนะอาร์โรโย
ผมสบายดี

457
00:35:44,720 --> 00:35:48,120
ถ้าเจ็บแค่นี้ยังทนไม่ได้
ผมจะฝึกศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง

458
00:35:52,080 --> 00:35:57,120
บรูซ อันที่จริง ฉันยอมเธอแล้ว

459
00:36:00,920 --> 00:36:04,720
ฉันจะไม่ต่อต้านอาชีพศิลปะการต่อสู้
ของเธออีกต่อไปแล้ว

460
00:36:05,160 --> 00:36:07,680
ฉันจะไม่บังคับให้
เธอไปฟิลิปปินส์กับฉัน

461
00:36:08,840 --> 00:36:12,160
อย่างที่เธอเห็น
ฉันเป็นลูกศิษย์ของเธอ

462
00:36:12,520 --> 00:36:13,800
และก็ผู้ติดตามของเธอแล้ว

463
00:36:14,600 --> 00:36:15,520
ขอบใจนะ

464
00:36:45,680 --> 00:36:47,280
บรูซ นายยังไม่นอนอีกเหรอ

465
00:36:49,120 --> 00:36:50,160
ฉันนอนไม่หลับ

466
00:36:51,240 --> 00:36:52,760
ยังคิดถึงยามาโมโตะอยู่อีกเหรอ

467
00:36:53,520 --> 00:36:54,480
ใช่

468
00:36:56,360 --> 00:36:58,080
บรูซ ฉันไม่เข้าใจ

469
00:36:58,440 --> 00:37:00,600
เวลาก็ผ่านไป ทำไมนาย...

470
00:37:02,280 --> 00:37:03,520
ยังอยากจะไปโดนเขาอัดอีก

471
00:37:04,440 --> 00:37:07,680
บอกตรงๆ เลยนะ
ฉันไปเพื่อจะให้โดนเขาอัดเอง

472
00:37:10,000 --> 00:37:11,400
ให้โดนอัด ทำไมล่ะ

473
00:37:14,680 --> 00:37:19,200
ถ้าฉันไม่สู้กับ
นักศิลปะป้องกันตัวเก่งๆ

474
00:37:19,920 --> 00:37:24,000
ฉันจะเรียนรู้ความแข็งแกร่ง
ของศิลปะการต่อสู้นั้นได้ยังไง

475
00:37:26,640 --> 00:37:27,920
คิมูระ นายไม่ต้องเป็นห่วง

476
00:37:28,520 --> 00:37:31,600
ฉันดูวิธีการต่อสู้
ของยามาโมโตะออกแล้ว

477
00:37:32,480 --> 00:37:34,720
ฉันจะชนะเขาได้เร็วๆ นี้ล่ะ

478
00:37:36,560 --> 00:37:39,280
บรูซ ฉันไม่อยากเห็นมัน
เกิดขึ้นอีกครั้ง

479
00:37:39,880 --> 00:37:44,320
นายมีนักเรียนหลายคนที่จะต้องสอน
และก็มีเรื่องอื่นจะต้องทำอีกเยอะ

480
00:37:44,800 --> 00:37:48,240
นายจะมาหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้
ตลอดไปไม่ได้

481
00:37:49,320 --> 00:37:50,680
คิมูระ นายพูดถูก

482
00:37:51,520 --> 00:37:55,080
ฉันหมกมุ่นอยู่กับมันตอนนี้

483
00:37:55,880 --> 00:37:57,840
ฉันอยากจะสร้างศิลปะ
การป้องกันตัวแบบของฉัน

484
00:37:57,920 --> 00:37:59,280
ศิลปะการต่อสู้แบบของนายเหรอ

485
00:37:59,400 --> 00:38:01,720
ใช่ แบบที่เป็นของฉันเอง

486
00:38:02,280 --> 00:38:05,560
วิธีการต่อสู้อีกแบบหนึ่งบนโลกใบนี้

487
00:38:06,000 --> 00:38:07,320
นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

488
00:38:08,280 --> 00:38:09,760
ตอนฉันยังเด็ก...

489
00:38:10,960 --> 00:38:16,200
ฉันเรียนรู้หมัดตั๊กแตน

490
00:38:16,440 --> 00:38:20,760
หมัดเส้าหลิน หมัดหง
ฉางฉวน และอื่นๆ จากลุงจ้าว

491
00:38:21,600 --> 00:38:25,880
จากนั้นหลังจากเรียนหมัดหวิงชุน
จากอาจารย์ของฉัน

492
00:38:26,120 --> 00:38:28,960
ฉันรู้สึกว่าหมัดหวิงชุน
เป็นหมัดที่มีพลังที่สุดในทุกแบบ

493
00:38:29,240 --> 00:38:31,440
แล้วฉันก็ไปร่วมกับพวกทีมมวยฝรั่ง

494
00:38:31,680 --> 00:38:34,200
และก็เรียนอะไรที่มีประโยชน์
มาหลายอย่างเช่นกัน

495
00:38:36,640 --> 00:38:40,560
ตอนนี้ฉันเริ่มเข้าใจความลับ
เบื้องหลังคาราเต้ญี่ปุ่นแล้ว

496
00:38:42,240 --> 00:38:45,480
งั้นที่นายไปหายามาโมโตะ
หลายๆ ครั้งนี่

497
00:38:45,720 --> 00:38:47,600
ก็เพื่อจะเรียนรู้
วิธีการต่อสู้ของเขาเหรอ

498
00:38:48,960 --> 00:38:49,880
ใช่

499
00:38:51,080 --> 00:38:52,520
ฉันค่อยๆ รู้สึกว่า

500
00:38:52,640 --> 00:38:55,880
ทุกๆ รูปแบบการต่อสู้
มีทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนของมัน

501
00:38:56,520 --> 00:38:58,680
ฉันสามารถเรียนรู้
และใช้ประโยชน์จากมันได้

502
00:38:59,280 --> 00:39:00,720
ไม่ว่าจะเป็นจากการฝึกช่าช่า

503
00:39:01,200 --> 00:39:03,840
ฉันสามารถดึงสิ่งที่มีประโยชน์
มาใช้กับการต่อสู้ของฉัน

504
00:39:04,400 --> 00:39:07,680
ตอนนี้ ฉันยังเรียนรู้จาก
รูปแบบศิลปะการต่อสู้ไม่เพียงพอ

505
00:39:08,800 --> 00:39:12,920
ฉันเชื่อว่าจากการศึกษา
และค้นคว้าของฉัน

506
00:39:13,800 --> 00:39:17,840
ฉันจะสามารถพัฒนาหมัดหวิงชุน
และทำให้มันใช้การได้ดีขึ้น

507
00:39:18,960 --> 00:39:20,560
ประยุกต์หมัดหวิงชุนเหรอ

508
00:39:20,840 --> 00:39:21,760
ใช่

509
00:39:23,520 --> 00:39:28,040
ฉันอยากจะทำให้ศิลปะการต่อสู้
ง่ายขึ้นและใช้งานได้ดีขึ้น

510
00:39:29,760 --> 00:39:32,240
ฉันจะตัดพวกท่าหรูหรา
แต่ไม่มีประโยชน์ออกไป

511
00:39:32,960 --> 00:39:34,920
แล้วก็เก็บพวกที่มีประโยชน์ไว้

512
00:39:35,120 --> 00:39:36,480
ทำให้เรื่องยากกลายเป็นง่าย

513
00:39:36,960 --> 00:39:39,720
และกลับไปที่จุดเริ่มต้นของ
ศิลปะการต่อสู้ ซึ่งคือการต่อสู้

514
00:39:40,520 --> 00:39:41,440
ต่อสู้แบบง่ายๆ

515
00:39:42,760 --> 00:39:45,200
โจมตีและป้องกันอย่างตรงไปตรงมา

516
00:39:48,080 --> 00:39:51,520
การก่อตั้งแขนงใหม่
ของศิลปะป้องกันตัวมันไม่ง่ายเลย

517
00:39:52,280 --> 00:39:57,000
นายพูดถูก ฉันมีอะไรจะต้อง
เรียนรู้อีกมากจากศิลปะการต่อสู้

518
00:39:58,320 --> 00:40:01,320
ฉันจะต้องเข้าใจความสำคัญ
ของรูปแบบศิลปะการต่อสู้ต่างๆ

519
00:40:01,800 --> 00:40:04,560
ฉันต้องวิเคราะห์
เปรียบเทียบและก็ค้นคว้า

520
00:40:07,080 --> 00:40:09,720
เพื่อที่จะได้ไปถึงเป้าหมาย
มันไม่มีทางที่ดีกว่านี้แล้ว

521
00:40:10,320 --> 00:40:12,680
ฉันต้องสู้กับอาจารย์จากสำนักต่างๆ

522
00:40:14,800 --> 00:40:18,960
ฉันจะต้องหาได้ด้วยตัวเอง
ว่าอะไรที่ใช้การได้จริง

523
00:40:20,320 --> 00:40:22,600
และอะไรที่ใช้ไม่ได้

524
00:40:23,600 --> 00:40:26,960
พระเจ้า แผนการในหัวนายนี้
มันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ

525
00:40:32,600 --> 00:40:36,280
(ซีแอตเทิล ไลท์ติ้ง)

526
00:40:36,720 --> 00:40:40,080
ตอนนี้ทุกคนจะต้องเอาท่า
ที่ไม่สำคัญออกไปให้หมด

527
00:40:40,640 --> 00:40:42,080
โจมตีคู่ต่อสู้โดยตรง

528
00:40:43,400 --> 00:40:44,760
- เข้าใจไหม
- เข้าใจครับ

529
00:40:45,240 --> 00:40:48,320
มาเลย มาโจมตีฉันเลย
ใช้สไตล์ไหนก็ได้

530
00:40:55,880 --> 00:40:57,040
เห็นไหม

531
00:40:57,440 --> 00:41:01,560
ตอนที่ฉันสู้กับคิมูระ
มันไม่มีความซ้ำซ้อน

532
00:41:02,880 --> 00:41:04,080
แค่ใช้วิธีตรงๆ ชัดเจน

533
00:41:04,920 --> 00:41:08,800
ในที่สุดฉันก็เข้าใจที่อาจารย์ของฉัน
พยายามจะบอกเมื่อหลายปีก่อน

534
00:41:09,280 --> 00:41:11,160
เลิกคิดที่จะโชว์ลวดลาย

535
00:41:11,600 --> 00:41:14,080
ซึ่งแปลว่าตัดท่วงท่า
ที่ไม่สำคัญออกไป

536
00:41:14,480 --> 00:41:17,560
ไม่ต้องสวยงามเอาแค่ตรงๆ ชัดเจนพอ

537
00:41:18,120 --> 00:41:20,080
อย่าให้ศัตรูของเรา
ได้เห็นเวลาเราตระเตรียม

538
00:41:21,200 --> 00:41:23,920
เพราะว่าในการต่อสู้ที่แท้จริง

539
00:41:24,480 --> 00:41:26,200
จะไม่มีเวลาได้เตรียมตัว

540
00:41:26,600 --> 00:41:28,800
ไม่มีโอกาสได้เตรียมตัวเลย

541
00:41:30,240 --> 00:41:34,400
การโจมตีอย่างตรงไปตรงมา
คือวิธีที่ได้ผลดีที่สุด

542
00:41:36,120 --> 00:41:37,760
- เข้าใจไหม
- เข้าใจครับ

543
00:41:50,800 --> 00:41:52,520
(รายชื่อนักศึกษาเกียรตินิยม)

544
00:41:56,240 --> 00:41:58,520
นี่นายได้จัดการเรื่องมหาวิทยาลัย
ให้โจนส์รึยัง

545
00:41:58,760 --> 00:42:00,720
ฉันอยากให้เธอไปเรียน
ที่มหา'ลัยวอชิงตัน

546
00:42:00,920 --> 00:42:04,840
โจนส์เป็นนักเรียนที่ดีนะ เธอน่าจะ
เข้าเรียนมหา'ลัยประจำรัฐได้

547
00:42:05,920 --> 00:42:06,920
เยี่ยมไปเลย

548
00:42:07,200 --> 00:42:08,160
ใช่

549
00:42:09,080 --> 00:42:12,120
ถ้าแบบนั้น เราจะได้
อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

550
00:42:12,240 --> 00:42:14,520
ฉันไม่ไปไหนหรอก
ต่อให้นายจะไล่ฉันไปก็เถอะ

551
00:42:14,800 --> 00:42:17,120
ฉันก็อยากจะเข้า
มหา'ลัยวอชิงตันเหมือนกัน

552
00:42:17,520 --> 00:42:19,560
ฉันอยากจะเรียน
ประวัติศาสตร์ศิลปะการต่อสู้

553
00:42:19,720 --> 00:42:21,040
หรือทฤษฎีนักกีฬา

554
00:42:22,040 --> 00:42:24,480
ถ้านายมีปัญหาเรื่องทฤษฎีเมื่อไร
ก็มาหาฉันได้เลย

555
00:42:25,280 --> 00:42:26,960
นายจะเป็นที่ปรึกษา
ยุทธศาสตร์ของฉัน

556
00:42:27,240 --> 00:42:29,400
- ที่ปรึกษาแบลร์
- นายพลลี

557
00:42:32,000 --> 00:42:35,080
แม้แต่นักศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่
ก็ยังต้องกินข้าวนะ

558
00:42:35,280 --> 00:42:36,600
ไม่หิวกันเหรอ

559
00:42:39,560 --> 00:42:42,160
การเรียนศิลปะการต่อสู้
เป็นการเดินทางที่นานและตรากตรำ

560
00:42:42,760 --> 00:42:44,080
ศิลปะการต่อสู้เป็นสิ่งที่ดี

561
00:42:44,800 --> 00:42:47,160
ฉันเชื่อว่าศิลปะการต่อสู้
ชนะทุกอย่างได้...

562
00:42:48,960 --> 00:42:50,240
ยกเว้นสิ่งหนึ่ง

563
00:42:50,840 --> 00:42:53,240
ความหิวโหย
เพราะไม่ว่ายังไงก็ต้องกิน

564
00:42:53,920 --> 00:42:55,600
มาเลย ถึงเวลาแล้ว

565
00:42:56,720 --> 00:42:59,440
- มากินข้าวกัน
- ขอบใจ

566
00:43:00,320 --> 00:43:03,280
มันดูเหมือนว่าหมัดหวิงชุนทรงพลังมาก

567
00:43:03,600 --> 00:43:05,400
- มาเลย
- ฉันรู้

568
00:43:06,080 --> 00:43:08,840
- ขอบใจนะ
- กุญแจไปสู่กังฟูของบรูซ คือ...

569
00:43:10,360 --> 00:43:11,240
โจมตี

570
00:43:12,320 --> 00:43:15,480
โจมตีอย่างตรงไปตรงมา
เอาท่วงท่าและกระบวนการ

571
00:43:15,760 --> 00:43:16,680
ไปทิ้งนรกให้หมด

572
00:43:16,840 --> 00:43:18,520
นี่ฉันพูดถูกไหม ถูกใช่ไหม

573
00:43:19,680 --> 00:43:22,120
คำหลักๆ อีกคำก็คือ ความเร็ว