1
00:01:58,880 --> 00:01:59,920
ลินดา

2
00:02:00,600 --> 00:02:03,800
เธอคิดว่าจอร์จจะกล่อม
เจ้านายเขาสำเร็จไหม

3
00:02:05,560 --> 00:02:08,000
คิดว่าสำเร็จนะ

4
00:02:09,040 --> 00:02:10,280
นี่เป็นความฝันของฉัน

5
00:02:10,720 --> 00:02:12,560
ตอนนี้ฉันอยากบุกฮอลลีวูดแล้ว

6
00:02:12,800 --> 00:02:15,800
เพื่อเป้าหมายนี้
ฉันดิ้นรนมาจนถึงตอนนี้

7
00:02:16,120 --> 00:02:17,640
ฉันไม่อาจพลาดโอกาสนี้ได้

8
00:02:17,800 --> 00:02:20,760
บรูซ ทำไมถึงไม่บอกฉัน
ว่าเธอมีเป้าหมายอย่างนั้น

9
00:02:21,160 --> 00:02:23,280
ฉันไม่อยากบอกเป้าหมายของฉัน
ให้คนทั่วไปรู้

10
00:02:23,440 --> 00:02:26,440
แล้วรู้อะไรไหม ที่รัก
ในใจฉันพยายามมาตลอด

11
00:02:27,320 --> 00:02:30,000
ทำไมเธอไม่ไปพบโปรดิวเซอร์
ฮอลลีวูด พวกนี้มาก่อนเลยล่ะ

12
00:02:31,200 --> 00:02:32,880
ฉันอยากให้พวกเขามาหาฉัน

13
00:02:34,040 --> 00:02:36,920
ฉันจะไม่มีวันอ้อนวอนใคร ไม่มีวัน!

14
00:02:40,080 --> 00:02:43,280
ที่รัก เธอเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม

15
00:02:44,400 --> 00:02:45,400
ขอบคุณ

16
00:03:44,000 --> 00:03:46,640
ทนไว้ สนใจจังหวะของตัวเอง
สนใจจังหวะของตัวเอง

17
00:03:46,920 --> 00:03:48,240
จังหวะของเขามีจุดอ่อน

18
00:03:49,000 --> 00:03:51,200
ไม่ต้องห่วง นายชนะได้ ลุยเลย

19
00:03:51,320 --> 00:03:52,240
เตรียมพร้อม

20
00:05:08,800 --> 00:05:10,280
ดูเท้าด้วย

21
00:05:14,280 --> 00:05:15,960
หนึ่ง สอง

22
00:05:16,080 --> 00:05:17,760
สาม สี่

23
00:05:17,880 --> 00:05:19,440
ห้า หก

24
00:05:19,720 --> 00:05:20,800
เจ็ด

25
00:05:20,920 --> 00:05:22,840
แปด เก้า

26
00:05:22,960 --> 00:05:24,960
สิบ จบเกม

27
00:05:52,200 --> 00:05:55,000
ไม่ว่าอย่างไร
ยุครุ่งเรืองของเราก็ผ่านไปแล้ว

28
00:05:56,640 --> 00:05:58,520
เพราะว่าอิทธิพลของโทรทัศน์

29
00:05:58,840 --> 00:06:01,520
อุตสาหกรรมหนังต้องพบกับ
ความท้าทายอย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน

30
00:06:01,760 --> 00:06:04,800
นี่จะเป็นการดิ้นรนเอาชีวิตรอด
ที่จะคงอยู่ไปอีกนาน

31
00:06:05,880 --> 00:06:07,880
ถ้าเราไม่อยากเสียทุกอย่างไป

32
00:06:08,080 --> 00:06:12,080
เราจะต้องสร้างเรื่องราวใหม่ๆ
และหนังประเภทใหม่

33
00:06:13,200 --> 00:06:16,640
การที่เราทำอย่างนี้จะช่วยดึงคนดู
กลับเข้าโรงภาพยนตร์อีกครั้ง

34
00:06:16,840 --> 00:06:19,880
ไม่อย่างนั้นเราก็ต้องล้มละลาย

35
00:06:20,120 --> 00:06:22,120
ได้ยินไหม ล้มละลาย

36
00:06:22,400 --> 00:06:24,760
เพื่อนร่วมงานที่รัก
คุณกลับบ้านได้แล้ว

37
00:06:26,560 --> 00:06:30,640
จำไว้ว่าสิ่งที่ผมพูดในวันนี้
มาจากก้นบึ้งของหัวใจ

38
00:06:30,920 --> 00:06:33,360
ผมหวังว่าครั้งหน้า
ที่พวกคุณเข้ามาที่นี่

39
00:06:33,680 --> 00:06:36,160
ผมจะได้เห็นการเสนอความคิด
ที่ชวนให้เกิดแรงบันดาลใจ

40
00:06:36,520 --> 00:06:39,560
แทนที่จะเห็นหน้าคนจนตรอกแบบนี้

41
00:06:39,840 --> 00:06:40,880
ไปเสียเถอะ

42
00:06:47,440 --> 00:06:50,000
วิลเลียม ผมมีอะไรดีๆ มาให้

43
00:06:50,360 --> 00:06:52,280
- อะไร
- ตายจริง

44
00:06:52,400 --> 00:06:54,640
ผมเอาสารคดีมาให้

45
00:06:54,760 --> 00:06:56,200
เอามาให้ดูสิ คุณมีเวลา 15 นาที

46
00:06:56,320 --> 00:06:58,560
นั่งลงก่อนสิ ผมจะเปิดให้คุณดู

47
00:06:58,680 --> 00:06:59,880
ขอบคุณมาก

48
00:07:03,400 --> 00:07:05,440
ลินดา ฉันรอต่อไปไม่ไหวแล้ว

49
00:07:05,640 --> 00:07:06,640
บอกมาสิว่าทำไม

50
00:07:06,760 --> 00:07:08,880
ทำไมเธอถึงคิดว่าจอร์จจะทำสำเร็จ

51
00:07:09,280 --> 00:07:11,880
บรูซ จอร์จ จะโน้มน้าว
เจ้านายของเขาได้สำเร็จ

52
00:07:12,160 --> 00:07:15,560
ในอเมริกา อะไรก็ตาม
ที่มีอิทธิพลระดับประเทศ

53
00:07:15,720 --> 00:07:17,280
จะส่งผลกับฮอลลีวูด

54
00:07:17,920 --> 00:07:20,800
พวกผู้เชี่ยวชาญหนังพวกนั้น
ยังจะได้สำราญกับกำไรก้อนมหึมา

55
00:07:20,920 --> 00:07:24,160
เหมือนกับตำนานคาวบอย
ที่มีอิทธิพลต่อความเป็นอเมริกัน

56
00:07:24,240 --> 00:07:26,640
หนังตะวันตกของฮอลลีวูด
มีอยู่ได้ก็เพราะเหตุผลนั้น

57
00:07:26,920 --> 00:07:28,840
นี่คือกฎของฮอลลีวูด

58
00:07:31,200 --> 00:07:34,000
ฉันมีความหวังจะได้ทำงาน
ในฮอลลีวูดเหรอ

59
00:07:34,320 --> 00:07:36,440
แน่นอน ฉันไม่ห่วงเรื่องนั้นเลย

60
00:07:36,800 --> 00:07:40,280
ตอนนี้กังฟูจากจีนของเธอ
เป็นประเด็นร้อนในหมู่อเมริกัน

61
00:07:40,400 --> 00:07:45,080
เมื่อพวกผู้เชี่ยวชาญในฮอลลีวูด
เห็นมัน พวกเขาต้องประทับใจมากแน่

62
00:07:45,200 --> 00:07:49,240
แล้วก็จะมีหนังเกี่ยวกับกังฟูออกมา

63
00:07:53,520 --> 00:07:54,720
ดูเหมือนว่า...

64
00:07:57,680 --> 00:07:59,880
ฉันจะกลับเข้าไปในอุตสาหกรรมหนัง

65
00:08:01,960 --> 00:08:03,000
ใช่

66
00:08:03,080 --> 00:08:06,560
สามีของฉันไม่ได้เป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญ
ศิลปะการต่อสู้ แต่เป็นนักแสดงด้วย

67
00:08:08,000 --> 00:08:10,200
ฉันจะแสดงวิชาการต่อสู้
ของฉันให้ฮอลลีวูดเห็น

68
00:08:10,880 --> 00:08:12,960
รู้ไหมว่ามันมีความหมาย
ต่อชายชาวจีนขนาดไหน

69
00:08:13,120 --> 00:08:15,760
- ที่ได้เข้าไปทำงานในฮอลลีวูด
- มันมีความหมายอย่างไร

70
00:08:16,320 --> 00:08:19,840
ตอนที่ฉันอยู่ที่ซานฟรานซิสโก
ฉันไปดูหนังในโรง

71
00:08:20,200 --> 00:08:24,040
มันเป็นหนังเกี่ยวกับคณะมิชชันนารี
ตะวันตกที่ไปเผยแผ่ศาสนาในเอเชีย

72
00:08:24,520 --> 00:08:28,520
คนจีนในหนังพวกนั้นถูกเหมารวม
ว่าเป็นปีศาจ

73
00:08:29,040 --> 00:08:32,080
ผู้ชายถักผมเปีย ผู้หญิงเท้าเล็กๆ

74
00:08:32,680 --> 00:08:37,680
ในหนังเรื่องนั้นมีคนตะโกนว่า
"จีนโสโครก" ด้วยซ้ำ

75
00:08:38,640 --> 00:08:42,640
ฉันคิดว่าคนจีนในความคิดของอเมริกัน

76
00:08:42,800 --> 00:08:45,480
ส่วนมากมาจากหนังอุบาทว์พวกนี้

77
00:08:45,920 --> 00:08:47,800
ตอนที่ฉันเดินไปตามถนน

78
00:08:48,480 --> 00:08:51,000
คนคิดว่าฉันเป็นญี่ปุ่น

79
00:08:52,160 --> 00:08:53,240
ที่รัก...

80
00:08:54,720 --> 00:08:56,320
ฉันเข้าใจว่าเธอรู้สึกอย่างไร

81
00:08:57,920 --> 00:08:59,280
เชื่อฉันเถอะ

82
00:08:59,880 --> 00:09:02,760
ฉันเป็นภรรยาที่มีความสุขที่สุด
ในอเมริกา

83
00:09:03,920 --> 00:09:06,400
ฉันมีสามีชาวจีนผู้แสนวิเศษ

84
00:09:06,840 --> 00:09:08,600
เมื่อโลกนี้ได้รู้จักเธอ

85
00:09:08,760 --> 00:09:10,840
ความคิดที่พวกเขามีต่อคนจีน
จะเปลี่ยนไป

86
00:09:11,560 --> 00:09:12,640
ขอบใจนะ ลินดา

87
00:09:13,280 --> 00:09:16,840
ฉันจะแสดงให้ทั้งโลกเห็นผ่านหนัง
ว่าจริงๆ แล้วคนจีนเป็นอย่างไร

88
00:09:17,400 --> 00:09:20,720
ในอเมริกา ควรมีหนังที่สะท้อน
ความเป็นคนจีนจริงๆ ออกมา

89
00:09:21,120 --> 00:09:23,240
เชื่อฉันนะ ลินดา

90
00:09:23,400 --> 00:09:26,000
พอฉันได้เข้าไปในฮอลลีวูด

91
00:09:26,240 --> 00:09:28,000
และได้เป็นดาราหนัง

92
00:09:28,240 --> 00:09:29,520
ถึงตอนนั้น

93
00:09:29,760 --> 00:09:31,720
ฉันจะแสดงหนังกังฟูของจีน

94
00:09:31,960 --> 00:09:33,520
เพื่อทำให้ทั้งโลก

95
00:09:33,760 --> 00:09:36,480
คลั่งไคล้ฉัน

96
00:09:36,920 --> 00:09:38,000
เธอทำได้

97
00:09:38,200 --> 00:09:40,880
ฉันเชื่อในตัวเธอ บรูซ

98
00:09:43,480 --> 00:09:44,600
แต่ว่า...

99
00:09:57,640 --> 00:10:00,440
ลินดา เธอคิดว่าจอร์จ จะทำสำเร็จไหม

100
00:10:04,400 --> 00:10:07,720
บรูซ เธอจะต้องทำได้

101
00:10:08,320 --> 00:10:09,360
นี่กี่โมงแล้ว

102
00:10:10,160 --> 00:10:11,520
สามทุ่มสามสิบแปด

103
00:10:11,760 --> 00:10:14,160
คุณได้ใช้เวลา 25 นาที

104
00:10:15,600 --> 00:10:19,640
หรือจะพูดให้ถูกคุณใช้เวลาดูไป
32 นาที โดยที่ไม่รู้ตัวเลย

105
00:10:19,800 --> 00:10:21,960
ผมเห็นว่าคุณจริงจังมาก

106
00:10:22,080 --> 00:10:24,520
คุณขอให้ผมดูหนังกังฟูน่าเบื่อนี่

107
00:10:24,600 --> 00:10:26,240
มันเกี่ยวอะไรกับฮอลลีวูด

108
00:10:26,400 --> 00:10:30,280
วิลเลียม คุณก็รู้ว่า
ฮอลลีวูดมีขนบของมันเอง

109
00:10:30,520 --> 00:10:33,880
อะไรก็ตามที่มีอิทธิพลต่อคนดูทั่วไป

110
00:10:34,040 --> 00:10:36,480
เราก็จะฉวยโอกาสจากมัน

111
00:10:37,000 --> 00:10:39,480
และเอามันมาแสดง

112
00:10:39,720 --> 00:10:41,120
สิ่งที่คุณเพิ่งดูไป

113
00:10:41,280 --> 00:10:43,360
คือกังฟูของจีนที่มีชื่อว่า
จีต คุน โด

114
00:10:43,480 --> 00:10:45,520
มันมีแววที่จะมีอิทธิพลต่อโลกนี้

115
00:10:45,680 --> 00:10:47,080
มีอิทธิพลต่อทั้งโลกเลยเหรอ

116
00:10:47,800 --> 00:10:51,160
คุณอยากจะสร้างหนังประเภทที่
มีกังฟูชนิดนี้เหรอ

117
00:10:51,280 --> 00:10:53,040
- นักแสดงชื่ออะไร
- บรูซ ลี

118
00:10:53,640 --> 00:10:57,120
สิ่งที่บรูซ ลี แสดง
มีชื่อว่าจีต คุน โด

119
00:10:57,320 --> 00:11:01,800
ผมอยากจะสร้างหนังแนวใหม่
ที่มีชื่อไพเราะ หนังกังฟู

120
00:11:02,040 --> 00:11:04,480
- เป็นความคิดที่สร้างสรรค์มาก
- ครับ เจ้านาย

121
00:11:04,640 --> 00:11:08,680
ผมคิดชื่อหนังเอาไว้แล้ว

122
00:11:08,800 --> 00:11:09,800
กังฟู

123
00:11:09,880 --> 00:11:11,000
เป็นอย่างไรล่ะ วิลเลียม

124
00:11:12,880 --> 00:11:14,520
ที่ผมสนใจคือบ็อกซ์ออฟฟิศ

125
00:11:14,680 --> 00:11:17,200
ผมอยากเห็นคุณเอางานมาเสนอวันพุธหน้า

126
00:11:17,320 --> 00:11:18,320
คุณไปได้แล้ว

127
00:11:18,480 --> 00:11:20,040
ผมมีนัดอีก

128
00:11:22,720 --> 00:11:24,280
สวัสดี ฉันเอง

129
00:11:24,440 --> 00:11:25,720
คุณโรเบิร์ต

130
00:11:54,920 --> 00:11:56,960
- สวัสดีครับ
- นี่จอร์จพูด

131
00:11:57,960 --> 00:11:59,360
สวัสดีค่ะ จอร์จ

132
00:11:59,480 --> 00:12:00,680
บรูซ ลี อยู่แถวนั้นไหม

133
00:12:01,040 --> 00:12:02,640
อยู่ค่ะ เดี๋ยวนะคะ

134
00:12:04,040 --> 00:12:06,840
- บรูซๆ
- มีอะไรเหรอ ที่รัก

135
00:12:06,960 --> 00:12:08,440
จอร์จ โทรมา

136
00:12:09,600 --> 00:12:10,600
เร็วเข้า

137
00:12:12,520 --> 00:12:13,800
สวัสดี จอร์จ

138
00:12:14,920 --> 00:12:15,960
อะไรนะ

139
00:12:17,000 --> 00:12:19,240
คุณอยากให้ผมไปแอลเอ เดี๋ยวนี้เหรอ

140
00:12:21,040 --> 00:12:22,920
ก็ได้ เข้าใจแล้ว

141
00:12:23,720 --> 00:12:25,000
ที่รัก เธอพูดถูก

142
00:12:25,120 --> 00:12:27,320
- ฮอลลีวูดกวักมือเรียกฉันแล้ว
- ใช่

143
00:12:27,920 --> 00:12:30,800
แต่ตอนนี้ยังเป็นแค่ความคิดพื้นฐาน

144
00:12:31,000 --> 00:12:33,160
ฉันคิดว่านี่จะเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยม

145
00:12:33,280 --> 00:12:35,080
เราไม่ควรปล่อยมันผ่านไป

146
00:12:35,480 --> 00:12:37,360
แน่นอน ผมไม่ปล่อยแน่

147
00:12:37,600 --> 00:12:39,280
ผมจะไม่มีวันปล่อยโอกาสอะไรไปเลย

148
00:12:39,400 --> 00:12:41,360
ผมเป็นคนอย่างนี้ เชื่อผมสิ

149
00:12:41,640 --> 00:12:44,600
ก็ได้ บินมาแอลเอเลย เดี๋ยวนี้

150
00:12:44,720 --> 00:12:45,760
เจ้านายของเราจะฟัง

151
00:12:45,880 --> 00:12:47,680
การนำเสนอ
อย่างละเอียดของเราวันพุธหน้า

152
00:12:47,880 --> 00:12:50,400
เจ้านายของเรายังคิด
ชื่อหนังไว้แล้วด้วย

153
00:12:50,520 --> 00:12:51,600
มันจะมีชื่อว่า กังฟู

154
00:12:51,800 --> 00:12:52,800
เยี่ยมเลย

155
00:12:53,000 --> 00:12:54,520
ถามอะไรหน่อยได้ไหม

156
00:12:54,760 --> 00:12:56,000
ว่ามา

157
00:12:56,960 --> 00:12:58,800
มีเรื่องที่ผมอยากจะถามคุณ

158
00:12:58,960 --> 00:13:01,360
ว่าผมจะได้แสดงนำในเรื่องไหม

159
00:13:02,080 --> 00:13:03,080
แน่นอนสิ

160
00:13:03,520 --> 00:13:05,160
ดีเลย ผมจะจัดการทุกอย่างเดี๋ยวนี้

161
00:13:05,360 --> 00:13:07,640
ผมจะไปฮอลลีวูด โดยเร็วที่สุด

162
00:13:08,120 --> 00:13:09,320
ขอเวลาผมสามวันนะ

163
00:13:09,720 --> 00:13:10,760
ดีเลย

164
00:13:11,440 --> 00:13:12,520
ดีมาก แล้วพบกันนะ

165
00:13:12,800 --> 00:13:14,160
เยี่ยม แล้วพบกัน

166
00:13:16,960 --> 00:13:19,000
- เราทำสำเร็จแล้ว ลินดา
- วิเศษไปเลย ที่รัก

167
00:13:23,520 --> 00:13:24,720
ลินดา ที่รัก

168
00:13:25,160 --> 00:13:26,080
เราทำได้แล้ว

169
00:13:29,520 --> 00:13:31,520
- ฉันจะได้เป็นดาราหนัง
- เยี่ยม

170
00:13:31,720 --> 00:13:34,120
- ในที่สุดความฝันของฉันก็จะเป็นจริง
- วิเศษที่สุด

171
00:13:46,120 --> 00:13:47,160
วิ่งต่อไป

172
00:13:47,240 --> 00:13:48,280
- บรูซ
- วิ่งต่อไป

173
00:13:48,400 --> 00:13:49,920
- นี่ บรูซ ลี
- รอฉันก่อน

174
00:13:50,040 --> 00:13:51,360
วิ่งต่อไปๆ

175
00:13:51,480 --> 00:13:52,480
บรูซ

176
00:13:52,680 --> 00:13:54,400
- วิ่งต่อไป อย่าหยุดนะ
- วิ่งต่อ

177
00:13:57,280 --> 00:13:59,640
- ไม่เลวเลย ลุงจ้าว
- เห็นหรือเปล่า

178
00:14:00,800 --> 00:14:01,840
บรูซ

179
00:14:03,800 --> 00:14:05,240
ตั้งแต่นายชนะโรเล็กซ์

180
00:14:05,920 --> 00:14:08,320
โรงเรียนสอนการต่อสู้ของเรา
ก็งานยุ่งมาตลอด

181
00:14:08,720 --> 00:14:11,080
คนมาต่อแถวสมัครเรียน

182
00:14:12,320 --> 00:14:14,200
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป

183
00:14:14,560 --> 00:14:17,640
ห้องฝึกของเราก็จะใหญ่ไม่พอ
กับจำนวนนักเรียน

184
00:14:17,880 --> 00:14:22,160
ถึงตอนนั้นฉันก็จะต้องแบ่งพวกเขา
เป็นสี่ชั้นเรียนเพื่อฝึกสอน

185
00:14:23,520 --> 00:14:27,520
ลุงจ้าวไปเดินเล่นกัน
ฉันมีเรื่องอยากปรึกษา

186
00:14:33,240 --> 00:14:36,880
ลุงจ้าว โรงเรียนสอนการต่อสู้
มีรายได้เป็นอย่างไรบ้าง

187
00:14:37,520 --> 00:14:41,240
ดีนะ ค่อนข้างดีเลยแหละ

188
00:14:42,320 --> 00:14:43,520
ถ้าเรารักษามันไว้ได้

189
00:14:44,200 --> 00:14:47,240
เราก็เลี้ยงชีพได้ด้วย
โรงเรียนสอนการต่อสู้ของเราเอง

190
00:14:49,480 --> 00:14:51,000
ฉันต้องไปจากโรงเรียนนี้

191
00:14:55,720 --> 00:14:56,760
ทำไมล่ะ

192
00:14:57,960 --> 00:15:01,080
ในเมื่อคิมูระก็อยู่ด้วย
ฉันมีเรื่องอยากจะบอก

193
00:15:01,280 --> 00:15:04,400
เมื่อวานฉันได้รับโทรศัพท์จากจอร์จ
ที่อยู่ฮอลลีวูด

194
00:15:04,720 --> 00:15:06,800
เขาว่าเจ้านายของเขา
มีชื่อเสียงในฮอลลีวูด

195
00:15:07,120 --> 00:15:08,880
มีแผนจะทำหนังกังฟูออกมา

196
00:15:09,120 --> 00:15:11,280
- ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะไป
- เดี๋ยวก่อนนะ

197
00:15:12,720 --> 00:15:13,720
นี่นายกำลังพูดว่า

198
00:15:14,400 --> 00:15:18,960
คุณวิลเลียม โปรดิวเซอร์ฮอลลีวูด
มีแผนจะทำหนังกังฟูเหรอ

199
00:15:19,320 --> 00:15:20,320
ใช่

200
00:15:22,080 --> 00:15:25,640
นั่นหมายความว่ายังมีอะไรต้องทำ
อีกเยอะเลย ใช่ไหม

201
00:15:26,240 --> 00:15:27,360
จะว่าอย่างนั้นก็ได้

202
00:15:28,400 --> 00:15:31,240
ถ้าฉันสามารถเปิดประตูเข้าไป
ในฮอลลีวูดได้

203
00:15:32,720 --> 00:15:35,880
ฉันก็จะมีโอกาสพิสูจน์ความสามารถ
ให้โลกได้เห็น

204
00:15:37,520 --> 00:15:38,760
บรูซ ลี ชายชาวจีน

205
00:15:39,480 --> 00:15:40,840
เขาคือยอดฝีมือ

206
00:15:42,680 --> 00:15:44,560
แล้วโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้
ของเราล่ะ

207
00:15:46,760 --> 00:15:50,200
จากนี้ไป มันเป็นของคุณสองคน

208
00:15:51,560 --> 00:15:55,880
เวลาที่ฉันตัดสินใจอะไรไปแล้ว
ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจ

209
00:15:56,520 --> 00:15:59,040
ทำไมถึงทำอย่างนี้
โรงเรียนสอนการต่อสู้ของเราพัฒนาขึ้น

210
00:15:59,320 --> 00:16:01,240
ทำไมอยู่ๆ นายถึงเปลี่ยนอาชีพ

211
00:16:02,960 --> 00:16:04,000
ฉันตัดสินใจแล้ว

212
00:16:07,200 --> 00:16:08,120
คิมูระ...

213
00:16:09,160 --> 00:16:13,080
ลุงจ้าวโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้นี้
ไม่ได้เป็นของฉันตั้งแต่แรก

214
00:16:14,040 --> 00:16:16,000
ตอนที่เราเปิดมันที่ซีแอตเทิล

215
00:16:16,680 --> 00:16:20,160
คิมูระ เป็นคนก่อตั้งมันโดยใช้เงิน
ที่ได้จากการขายผับของเขา

216
00:16:21,120 --> 00:16:22,240
และลุงจ้าว

217
00:16:24,000 --> 00:16:26,560
ตอนที่เราเปิดโรงเรียน
สอนศิลปะการต่อสู้ที่โอกแลนด์

218
00:16:26,760 --> 00:16:30,200
คุณก่อตั้งมันโดยใช้เงิน
ที่ควรจะเอามารักษาแม่ของคุณ

219
00:16:30,840 --> 00:16:32,240
ฉันจำเรื่องพวกนี้ได้มาตลอด

220
00:16:35,080 --> 00:16:36,960
ฉันคิดเสมอว่าสักวัน

221
00:16:38,360 --> 00:16:41,080
พอฉันหาเงินเยอะๆ ได้จาก
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้แห่งนี้

222
00:16:41,720 --> 00:16:45,120
ฉันจะคืนให้เป็นสิบเป็นร้อยเท่า

223
00:16:45,960 --> 00:16:47,240
มีสุภาษิตโบราณกล่าวว่า

224
00:16:47,600 --> 00:16:50,280
"ตอบแทนน้ำใจหยดเดียวด้วยน้ำพุใส"

225
00:16:50,920 --> 00:16:53,400
ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้อย่างเรา
ยิ่งควรต้องทำอย่างนั้น

226
00:16:53,520 --> 00:16:54,640
ฉันพูดถูกหรือเปล่า

227
00:16:57,200 --> 00:16:59,200
ก็ได้ๆ พอแล้ว

228
00:17:07,440 --> 00:17:09,480
พอแล้ว เป็นอันตกลง

229
00:17:09,960 --> 00:17:10,960
มาเถอะ คิมูระ

230
00:17:12,600 --> 00:17:13,680
เริ่มจากวันนี้ไป

231
00:17:15,440 --> 00:17:18,080
คุณสองคนเป็นเจ้าของ
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้แห่งนี้

232
00:17:20,640 --> 00:17:23,800
ลุงจ้าว คิมูระ

233
00:17:24,920 --> 00:17:27,440
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้
เป็นของพวกคุณแล้ว

234
00:17:28,520 --> 00:17:30,840
ไร้สาระ ไร้สาระน่า

235
00:17:34,080 --> 00:17:37,040
เรากำลังไปได้สวย ทำไมนายถึง
อยากทิ้งทุกอย่างไปฮอลลีวูด

236
00:17:37,240 --> 00:17:38,680
ที่นั่นเป็นที่ของนายเหรอ

237
00:17:38,840 --> 00:17:41,440
กี่คนแล้วที่ต้องไปฝันสลายที่นั่น

238
00:17:42,560 --> 00:17:46,440
แต่ฉันจะทำให้ความฝันของฉันเป็นจริง

239
00:17:47,960 --> 00:17:50,360
บรูซ อย่าทิ้งโรงเรียน
ศิลปะการต่อสู้ของเราไปเลยนะ

240
00:17:52,600 --> 00:17:54,040
ไม่ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไป

241
00:17:55,200 --> 00:17:56,280
ฉันจะไม่มีวันกลับมา

242
00:17:56,960 --> 00:18:00,160
ฉันไม่เคยลังเลเวลาตัดสินใจ
พวกคุณก็รู้

243
00:18:01,160 --> 00:18:02,280
บรูซ...

244
00:18:04,240 --> 00:18:05,440
ใจเย็นๆ

245
00:18:08,680 --> 00:18:10,600
ฉันคิดดูดีแล้ว
ฉันไม่ได้ด่วนตัดสินใจ

246
00:18:10,720 --> 00:18:11,960
ฟังฉันนะ

247
00:18:12,160 --> 00:18:14,920
โรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ในอเมริกา

248
00:18:15,560 --> 00:18:17,880
จะทำให้นายมีชีวิตที่ดี

249
00:18:18,240 --> 00:18:19,560
ด้วยโรงเรียนสอนการต่อสู้นี้

250
00:18:19,800 --> 00:18:22,280
จะทำให้นายเป็นเศรษฐีเงินล้าน
หรืออาจจะเป็นร้อยล้าน

251
00:18:25,080 --> 00:18:26,080
แต่ว่า...

252
00:18:28,240 --> 00:18:29,560
มันไม่ใช่เป้าหมายของฉัน

253
00:18:30,360 --> 00:18:31,480
ความฝันของฉัน...

254
00:18:37,800 --> 00:18:38,880
อยู่ที่ฮอลลีวูด

255
00:18:41,320 --> 00:18:42,520
ฝากบอกเจสซี

256
00:18:43,560 --> 00:18:45,440
ให้เก็บของของฉันแล้วส่งมาให้ฉันด้วย

257
00:18:49,120 --> 00:18:50,080
ฉันขอแนะนำให้

258
00:18:50,720 --> 00:18:52,360
พวกคุณจ่ายค่าจ้างเจสซีสูงกว่านี้

259
00:18:53,920 --> 00:18:54,920
และ

260
00:18:59,320 --> 00:19:00,400
ถ้าเป็นไปได้

261
00:19:01,520 --> 00:19:03,360
เชิญแบลร์กลับมาทำงาน
กับพวกคุณอีกครั้ง

262
00:19:05,000 --> 00:19:06,080
บอกเขาว่า

263
00:19:06,920 --> 00:19:08,760
ฉันเห็นเขาเป็นเพื่อน

264
00:20:12,840 --> 00:20:16,240
ฉันไม่คิดว่าอาจารย์ของเรา
อยู่ๆ ก็จะไปจากโอกแลนด์

265
00:20:17,240 --> 00:20:18,840
ฮอลลีวูดเป็นที่ที่สวยงาม

266
00:20:19,360 --> 00:20:21,600
หลายคนฝันว่าจะไปที่นั่น

267
00:20:22,040 --> 00:20:23,160
แล้วเกิดอะไรขึ้น

268
00:20:23,400 --> 00:20:26,160
แต่ละปีมีคนไปเสี่ยงโชค
ที่ฮอลลีวูด 50,000 คน

269
00:20:26,440 --> 00:20:28,120
แล้วมีกี่คนที่ประสบความสำเร็จจริงๆ

270
00:20:29,360 --> 00:20:31,240
ถ้านายอยากมีชื่อเสียงในฮอลลีวูด

271
00:20:31,880 --> 00:20:34,400
นายมีโอกาสหนึ่งในพัน

272
00:20:35,760 --> 00:20:37,720
มันไม่ใช่ที่ที่อยู่รอดได้ง่ายๆ

273
00:20:38,440 --> 00:20:40,560
มันยากที่จะตั้งหลักที่นั่นได้

274
00:20:41,520 --> 00:20:43,440
ลินดาๆ

275
00:20:44,160 --> 00:20:46,280
ฮอลลีวูดไม่ใช่ที่ที่เป็นมิตร
ต่อคนผิวสีนะ

276
00:20:46,800 --> 00:20:48,800
ไม่มีคนจีนทำงานในฮอลลีวูด

277
00:20:49,040 --> 00:20:50,800
คุณไม่มีอนาคตที่นั่นหรอก

278
00:20:51,520 --> 00:20:55,840
ไอ้บ้าแมคคาร์ธีไม่ยอม
ให้คนผิวสีอยู่ในฮอลลีวูดแน่

279
00:20:59,560 --> 00:21:00,640
ได้ยินไหม

280
00:21:02,760 --> 00:21:05,120
เจสซี ไปพักเถอะ

281
00:21:05,320 --> 00:21:07,400
พอบรูซกลับมาเขาจะจัดการต่อเอง

282
00:21:07,600 --> 00:21:09,680
ฉันไม่รู้ว่าเขาอยากจะเอาอะไรไปอีก

283
00:21:12,680 --> 00:21:15,720
บรูซไปไหนเหรอ
เขายังไม่กลับบ้านเลย

284
00:21:26,560 --> 00:21:28,680
ฉันได้ยินมาว่าคิมูระกับลุงจ้าว

285
00:21:29,800 --> 00:21:31,400
จะเพิ่มเงินเดือนให้ฉันสามเท่า

286
00:21:32,120 --> 00:21:33,640
งานของฉันก็จะหนักขึ้นสามเท่าด้วย

287
00:21:33,920 --> 00:21:35,320
รู้อะไรไหม ลินดา

288
00:21:36,320 --> 00:21:39,200
คิมูระกับลุงจ้าวไม่อยากให้บรูซไป

289
00:21:39,760 --> 00:21:41,600
แต่เราเกลี้ยกล่อมเขาไม่ได้

290
00:21:42,880 --> 00:21:45,000
ลินดา ได้โปรดขอร้องให้เขาอยู่ต่อ

291
00:22:05,920 --> 00:22:09,280
พระเจ้า บรูซไปเอาเงิน
มากมายขนาดนั้นมาจากไหน

292
00:22:30,120 --> 00:22:31,880
- สวัสดี
- สวัสดี

293
00:22:36,200 --> 00:22:37,880
ทำไมซื้อของมาเยอะแยะ

294
00:22:38,280 --> 00:22:39,360
ดูสิ ทุกคน

295
00:22:41,000 --> 00:22:42,520
(เลขที่ 7545)

296
00:22:42,640 --> 00:22:44,520
ดูเยี่ยมมากเลย ว่าไหมล่ะ

297
00:22:45,960 --> 00:22:49,040
เป็นดาราฮอลลีวูด
อย่างน้อยก็ควรขับรถอย่างนี้

298
00:22:49,640 --> 00:22:50,680
นี่ของเธอ

299
00:22:51,240 --> 00:22:54,480
อย่างน้อยภรรยาของดาราดัง
ก็ควรใส่เสื้อผ้าหรูๆ อย่างนี้

300
00:22:54,680 --> 00:22:55,640
ฉันเลือกมาให้เธอนะ

301
00:22:56,000 --> 00:22:58,360
พระเจ้า ของพวกนี้ราคาเท่าไร

302
00:22:58,560 --> 00:23:02,040
ไม่ต้องห่วง เราจะไปฮอลลีวูด
อย่างน้อยก็ต้องทำตัวให้เข้ากับเมือง

303
00:23:02,960 --> 00:23:05,160
เจสซี นายช่วยฉันเก็บของ
ทุกอย่างหรือยัง

304
00:23:05,480 --> 00:23:07,800
ผมเก็บของของคุณ
มาจากโรงเรียนแล้ว

305
00:23:07,960 --> 00:23:10,320
ของที่บ้านก็เกือบจะเก็บเสร็จแล้ว

306
00:23:10,520 --> 00:23:12,360
ดี ที่เหลือฉันจัดการเอง

307
00:23:13,000 --> 00:23:14,000
ไปเถอะ

308
00:23:17,400 --> 00:23:18,440
เขาบ้าไปแล้ว

309
00:23:21,320 --> 00:23:23,880
ลินดา ทำไมเธอไม่กลับไป

310
00:23:25,080 --> 00:23:26,360
บรูซ ลี เสียสติไปแล้ว

311
00:23:31,400 --> 00:23:33,840
ใช่ เขาเอาเงินไปใช้หมด

312
00:23:34,600 --> 00:23:36,600
ฉันไม่รู้ว่าเขาจะซื้อรถดีๆ อย่างนี้

313
00:23:36,840 --> 00:23:38,960
บรูซเอาเงินของเราไปใช้หมด

314
00:23:39,200 --> 00:23:42,840
ถ้าเขาไม่ได้งานทำในฮอลลีวูดล่ะ
เราจะทำอย่างไรดี

315
00:23:43,800 --> 00:23:48,360
ลินดา เธอต้องหาทางเปลี่ยนนิสัยเขา

316
00:23:50,640 --> 00:23:52,280
เขาหุนหันพลันแล่นเสมอ

317
00:23:52,480 --> 00:23:54,880
ถ้าเขาด่วนตัดสินใจอะไรอีก

318
00:23:55,080 --> 00:23:56,240
เธอต้องหยุดเขานะ

319
00:23:56,400 --> 00:23:57,960
เตือนให้เขาคิดดีๆ

320
00:23:58,800 --> 00:24:01,680
หลังจากที่พวกเธอไป

321
00:24:01,920 --> 00:24:04,240
เราจะดูแลโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้

322
00:24:04,440 --> 00:24:06,440
อย่างน้อยเราก็จะหาเงินไว้ให้เขา

323
00:24:07,000 --> 00:24:09,200
นี่ รับไปสิ
เธอจะต้องใช้มัน

324
00:24:09,400 --> 00:24:12,520
ไม่ ฉันคุยกับบรูซแล้ว

325
00:24:13,440 --> 00:24:16,840
จากนี้ไปเราจะไม่ใช้เงิน
จากโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้

326
00:24:17,560 --> 00:24:21,360
มีเงินเก็บไว้ก็ไม่เสียหาย
ในอนาคตอาจจะมีประโยชน์ก็ได้

327
00:24:21,760 --> 00:24:23,600
ไม่ ไม่ได้หรอก

328
00:24:25,560 --> 00:24:27,120
ฉันควบคุมบรูซไม่ได้

329
00:24:27,960 --> 00:24:30,480
เจสซี เร็วเข้า
แล้วเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย

330
00:24:34,480 --> 00:24:36,560
คิมูระ อย่าทิ้งอะไรไว้

331
00:25:01,560 --> 00:25:02,600
เจสซี

332
00:25:02,680 --> 00:25:04,160
วีรบุรุษของวีรบุรุษของฉัน

333
00:25:04,480 --> 00:25:06,720
ฉันไม่รู้ว่าวีรบุรษกลัวแมลงสาบ

334
00:25:08,520 --> 00:25:10,800
ถ้านายเอามันมาแกล้งฉัน
ฉันจะตีนาย

335
00:25:12,800 --> 00:25:14,840
เจสซี อยู่ห่างๆ ฉันไว้เลย
ฉันขอเตือน

336
00:25:15,120 --> 00:25:16,280
ดูหมัดฉันสิ

337
00:25:22,400 --> 00:25:24,320
ฉันไม่รู้ว่าเขากลัวแมลงสาบ

338
00:25:25,600 --> 00:25:28,360
อาจารย์ จมูกผม

339
00:25:34,520 --> 00:25:35,680
บรูซ

340
00:25:37,760 --> 00:25:39,960
ทำอะไรอยู่ รีบอาบน้ำสิ

341
00:25:41,400 --> 00:25:42,400
บรูซ

342
00:25:48,680 --> 00:25:49,840
หาอะไรเหรอ

343
00:25:54,080 --> 00:25:56,720
ไม่มีอะไร เดี๋ยวนะ

344
00:25:56,880 --> 00:25:59,360
- เราจะทิ้งบ้านไว้ให้ลุงจ้าว
- อย่ามายุ่งกับฉัน

345
00:26:02,400 --> 00:26:03,680
เธอหาอะไรอยู่เหรอ

346
00:26:08,280 --> 00:26:09,280
เขาอยู่ไหน

347
00:26:09,400 --> 00:26:11,840
บรูซ ถ้าเราลืมอะไรไว้

348
00:26:12,040 --> 00:26:14,720
เราค่อยกลับมาเอาหลังจาก
ที่บ้านที่ฮอลลีวูดลงตัวแล้วก็ได้

349
00:26:15,040 --> 00:26:16,480
เธอหาอะไรอยู่เหรอ

350
00:26:18,800 --> 00:26:20,840
- นี่ๆ
- บรูซ

351
00:26:22,040 --> 00:26:23,400
เธอทำอะไร

352
00:26:24,160 --> 00:26:25,320
พระเจ้า

353
00:26:29,760 --> 00:26:30,800
บรูซ

354
00:26:31,360 --> 00:26:33,960
เธอทำฉันกลัวนะ
โยนมันทิ้งไปสิ

355
00:26:35,880 --> 00:26:36,840
อย่ามายุ่งกับฉัน

356
00:26:37,280 --> 00:26:40,760
ฉันบอกให้เธอไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้

357
00:26:44,960 --> 00:26:47,800
- ที่รัก เราจะไปแล้ว
- หนูจะหาพ่อ

358
00:26:49,120 --> 00:26:51,080
ที่รัก ฉันจะพาเธอไปที่รถ

359
00:26:53,320 --> 00:26:55,920
- ที่รัก ทำตัวดีๆ
- เราจะไปกันแล้ว

360
00:26:57,160 --> 00:26:58,200
พร้อมหรือยัง

361
00:26:59,160 --> 00:27:00,560
บรูซยังไม่ออกมาเหรอ

362
00:27:00,880 --> 00:27:02,960
เขากำลังเปลี่ยนชุด
เดี๋ยวเขาก็ออกมา

363
00:27:03,880 --> 00:27:05,640
นี่คือกุญแจบ้าน

364
00:27:05,760 --> 00:27:07,040
บ้านหลังนี้เป็นของคุณแล้ว

365
00:27:08,280 --> 00:27:11,560
ไม่ต้องห่วง
ฉันจะดูแลมันเอง

366
00:27:12,880 --> 00:27:13,880
ตกลง

367
00:27:19,000 --> 00:27:22,240
ผมไม่รู้ว่าผมควรจะร้องไห้ตอนนี้
หรือเริ่มร้องไห้

368
00:27:22,360 --> 00:27:24,520
ตอนที่อาจารย์ไปถึงทางหลวง
ไปลอสแอนเจลิสแล้ว

369
00:27:26,120 --> 00:27:28,680
อาจารย์ ทำไมอยู่ๆ อาจารย์
ก็ไปจากโอกแลนด์

370
00:27:31,360 --> 00:27:35,080
อาจารย์ไม่ต้องการคนคอยถือกระเป๋า
หรือขับรถรับส่งแล้วเหรอ

371
00:27:35,600 --> 00:27:37,480
เมื่อไรอาจารย์จะชวนผมไปฮอลลีวูด

372
00:27:37,600 --> 00:27:39,440
ผมอยากจะหาสาวสักคนในฮอลลีวูด

373
00:27:49,320 --> 00:27:50,320
เกิดอะไรขึ้น

374
00:27:50,640 --> 00:27:51,560
นายกลัวเหรอ

375
00:27:52,360 --> 00:27:54,240
มาเร็ว ลองดูสิ

376
00:27:57,040 --> 00:27:58,440
ฉันกลัวอะไรหรือ

377
00:27:59,360 --> 00:28:01,160
มันก็แค่แมลงสาบ

378
00:28:01,280 --> 00:28:04,240
จำไว้ว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ฉันกลัว

379
00:28:07,000 --> 00:28:09,560
เธอยุ่งทั้งคืน
เพราะสร้อยคอเส้นนี้เหรอ

380
00:28:11,640 --> 00:28:12,680
พระเจ้า

381
00:28:14,280 --> 00:28:15,360
เอาละ ไปกันเถอะ

382
00:28:25,800 --> 00:28:27,920
ลินดา รถคันนี้เป็นอย่างไร

383
00:28:28,240 --> 00:28:29,160
ก็ดีค่ะ

384
00:28:32,120 --> 00:28:35,280
เธอมองฉันทำไม
เธอมองฉันเหมือนว่าเราไม่รู้จักกัน

385
00:28:37,160 --> 00:28:39,320
ฉันคิดว่าฉันควร
จะทำความรู้จักเธอให้ดีกว่านี้

386
00:28:40,480 --> 00:28:42,000
เธอทำฉันทึ่งเสมอ

387
00:28:44,080 --> 00:28:46,720
เธอพูดถึงเรื่องแมลงสาบเหรอ

388
00:28:47,080 --> 00:28:49,520
ไม่ ไม่ใช่แค่นั้น

389
00:28:50,280 --> 00:28:53,080
ฉันเข้าใจว่าเธออาจจะกลัวแมลงสาบ

390
00:28:53,200 --> 00:28:55,880
เธออายเพราะว่าลูกศิษย์
และเพื่อนของเธอเห็นเธอเข้า

391
00:28:56,240 --> 00:28:57,600
เธอถึงได้แสดงออกมาอย่างนั้น

392
00:29:00,240 --> 00:29:03,680
ทำไมเธอถึงเอาเงินของเราไปใช้หมด

393
00:29:04,120 --> 00:29:06,200
เธอไม่กลัวเหรอว่าเรา...

394
00:29:06,520 --> 00:29:08,040
ถ้าไม่มีปณิธานอย่างแรงกล้า

395
00:29:08,240 --> 00:29:09,600
เราจะไม่มีวันประสบความสำเร็จ

396
00:29:09,800 --> 00:29:13,080
เธอเลยตัดทางหนีทุกอย่าง
แล้วพาฉันกับแบรนดอนมาด้วยเหรอ

397
00:29:13,800 --> 00:29:16,480
ลินดา สำหรับฉันแล้ว
การได้ไปฮอลลีวูดคือความสุข

398
00:29:16,640 --> 00:29:19,160
ฉันตัดทางถอยหลังทุกทาง
เพราะว่าฉันมุ่งมั่น

399
00:29:19,320 --> 00:29:21,120
มามีความสุขด้วยกันเถอะ

400
00:29:21,280 --> 00:29:26,160
ลินดา ฉันจะไม่ทิ้งภรรยาคนสวย
กับลูกเพื่อไปมีความสุขคนเดียว

401
00:29:26,880 --> 00:29:28,080
ฉันจะบอกความลับอะไรให้

402
00:29:28,320 --> 00:29:30,480
ไม่ต้องห่วง ฉันยังพอมีเงินเหลือ

403
00:29:30,960 --> 00:29:33,080
พอจ่ายค่าห้องชุดของเรา
ในฮอลลีวูด

404
00:29:51,080 --> 00:29:53,240
ขอโทษนะ ที่รัก

405
00:29:54,000 --> 00:29:55,160
อดทนไว้

406
00:29:58,120 --> 00:29:59,440
เด็กหลับได้เสียที

407
00:30:01,280 --> 00:30:04,200
ผมอยากรู้ว่าตัวละครเอกของเรื่อง
เป็นคนจีนหรือเปล่า

408
00:30:04,520 --> 00:30:08,440
แน่นอนสิ เจ้านายของฉันตัดสินใจ
เรื่องนั้นหลังจากได้ดูนายแสดง

409
00:30:08,760 --> 00:30:12,360
ปกติแล้วคนจีนจากฮ่องกง
หรือเซี่ยงไฮ้ที่มาอเมริกา

410
00:30:12,640 --> 00:30:14,680
จะมาตั้งถิ่นฐานอยู่ใน
ซานฟรานซิสโกก่อน

411
00:30:14,920 --> 00:30:17,800
เรื่องของเราเริ่มในซานฟรานซิสโก

412
00:30:18,200 --> 00:30:19,280
อย่างนี้นะ

413
00:30:19,480 --> 00:30:22,280
คนจีนหลายคนมาตะวันตก
เพื่อสร้างทางรถไฟ

414
00:30:22,640 --> 00:30:26,200
ทำไมไม่สร้างเรื่องของเรา
โดยมีฉากหลังเป็นตะวันตกล่ะ

415
00:30:26,360 --> 00:30:28,320
จอร์จ นั่นเป็นความคิดที่ดี

416
00:30:28,520 --> 00:30:30,160
มาทำหนังตะวันตกกัน

417
00:30:30,400 --> 00:30:31,600
เดี๋ยวก่อนนะ

418
00:30:32,880 --> 00:30:34,600
ทำไมถึงวนกลับมาที่หนังตะวันตกได้

419
00:30:35,400 --> 00:30:38,600
เพราะว่ามันเป็นที่นิยมในอเมริกา

420
00:30:39,160 --> 00:30:42,680
คุณบรูซ ลี
ในส่วนของความคิดของโรเบิร์ต

421
00:30:43,000 --> 00:30:45,280
ฉันคิดว่ามันรับได้นะ

422
00:30:46,400 --> 00:30:47,680
เอาละ ทำไปเถอะ

423
00:30:48,160 --> 00:30:51,560
แต่ผมมีความคิดเรื่องหนังตะวันตก

424
00:30:52,040 --> 00:30:53,600
ขอพูดตรงๆ ได้ไหม

425
00:30:53,960 --> 00:30:56,240
เรากำลังคุยกันเรื่องการเขียนบท

426
00:30:56,520 --> 00:30:59,360
ทุกคนมีสิทธิ์เสนอความคิด
และแสดงความคิดเห็น

427
00:31:00,000 --> 00:31:01,040
ดี

428
00:31:02,000 --> 00:31:05,040
ในความคิดของผม หนังตะวันตก...

429
00:31:05,960 --> 00:31:08,640
เกี่ยวข้องกับคาวบอยที่ปราบคนชั่ว
และปกป้องคนดี

430
00:31:09,480 --> 00:31:14,760
มันคล้ายๆ กับหนังจีน
เกี่ยวกับอัศวินสมัยโบราณ

431
00:31:16,000 --> 00:31:19,640
ต่างกันแค่ว่าคาวบอยใช้ปืน

432
00:31:19,760 --> 00:31:20,800
มันน่าเบื่อ

433
00:31:23,120 --> 00:31:24,880
จอมยุทธในสมัยโบราณของเรา

434
00:31:25,360 --> 00:31:27,000
ต่อสู้ด้วยมือเปล่า

435
00:31:27,840 --> 00:31:30,880
พวกเขาใช้ร่างการเป็นอาวุธ
อย่างมากก็ใช้อาวุธที่เป็นเหล็ก

436
00:31:31,520 --> 00:31:34,760
คาวบอยในหนังตะวันตก
ขาดลักษณะของวีรบุรุษ

437
00:31:34,960 --> 00:31:37,520
ถ้าเราสามารถเติมความเป็น
กังฟูแบบจีนลงไปได้

438
00:31:38,160 --> 00:31:41,040
ผมเชื่อว่ามันจะเป็นประสบการณ์ใหม่
สำหรับผู้ชมอเมริกัน

439
00:31:41,800 --> 00:31:44,000
อย่างนั้นเหรอ
ฉันไม่เข้าใจ

440
00:31:44,200 --> 00:31:47,080
ฉันไม่ยักรู้ว่าในเมืองจีน
มีอัศวินด้วย

441
00:31:50,240 --> 00:31:51,280
โรเบิร์ต

442
00:31:52,000 --> 00:31:54,120
คุณอาจไม่คุ้นเคยกับคนจีน

443
00:31:54,440 --> 00:31:56,560
ดูเหมือนว่าฉันจะทำผิดไป

444
00:31:56,840 --> 00:32:01,640
ฉันควรจะให้โรเบิร์ตได้ดู
สารคดีของบรูซ ลี

445
00:32:02,480 --> 00:32:03,720
ก็ได้ แล้วพบกันใหม่

446
00:32:04,000 --> 00:32:05,560
โรเบิร์ต ผม...

447
00:32:06,800 --> 00:32:08,080
มีอะไรอีกไหม

448
00:32:08,240 --> 00:32:12,400
ผมแนะนำให้คุณดูสารคดีบรูซ ลี
ก่อนที่เราจะมาคุยกันครั้งหน้า

449
00:32:12,600 --> 00:32:13,880
ก็ได้ เอามาให้ผม

450
00:32:14,280 --> 00:32:15,880
ผมจะส่งไปให้

451
00:32:22,760 --> 00:32:24,240
สำหรับเรื่องที่จะคุยพรุ่งนี้

452
00:32:24,440 --> 00:32:27,720
ผมหวังว่ามันจะเป็นในที่ที่
ไม่มีคนนอกรบกวนนะ ลาก่อน

453
00:32:39,640 --> 00:32:42,200
ทำไมต้องใช้คนเขียนบทแบบเขาด้วย

454
00:32:42,720 --> 00:32:44,720
เขาหยาบคายและหยิ่งยโส

455
00:32:45,160 --> 00:32:48,120
ในฮอลลีวูด การหยิ่งยโส
หมายความว่ามีฐานะ

456
00:32:48,280 --> 00:32:50,840
เขาเป็นนักเขียนบทชื่อดัง

457
00:32:52,080 --> 00:32:53,520
ก็ได้ เจอกันพรุ่งนี้

458
00:32:54,200 --> 00:32:55,920
ขอโทษด้วยครับ
ผมพลาดเอง

459
00:32:56,080 --> 00:32:58,520
ผมไม่ควรจะนัดมาคุยกัน
ในห้องนั่งเล่นของคุณ

460
00:32:58,680 --> 00:33:01,120
ไม่ ฉันกับลูกต่างหาก
ที่มากวนเวลาทำงานของคุณ

461
00:33:01,280 --> 00:33:02,520
ฉันควรต้องขอโทษ

462
00:33:02,840 --> 00:33:04,360
ไม่ต้องขอโทษหรอก

463
00:33:04,600 --> 00:33:05,960
โอเค แล้วพบกัน

464
00:33:07,640 --> 00:33:08,640
แล้วพบกัน

465
00:33:22,200 --> 00:33:26,840
ดูเหมือนว่าคนเขียนบทคนนี้ไม่อยาก

466
00:33:27,000 --> 00:33:29,040
เขียนเรื่องโดยอิงความคิดของฉัน

467
00:33:31,160 --> 00:33:34,320
ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็ไม่สามารถ
นำเสนอจุดแข็งของฉันได้

468
00:33:36,320 --> 00:33:39,200
ถ้าเขาเขียนบทตามแบบ
หนังตะวันตกของเขา

469
00:33:39,600 --> 00:33:40,880
กังฟูของฉันก็ไร้ความหมาย

470
00:33:41,560 --> 00:33:44,640
เขาอาจจะให้ฉันพกปืนด้วยซ้ำ

471
00:33:45,120 --> 00:33:47,640
นี่เป็นหนังกังฟูของจีนเหรอ

472
00:33:49,440 --> 00:33:51,440
ไม่ว่าเขาจะให้เงินฉันเยอะแค่ไหน

473
00:33:52,520 --> 00:33:53,600
ฉันก็จะไม่ยอมรับ

474
00:33:55,440 --> 00:33:56,480
บรูซ

475
00:33:57,560 --> 00:33:59,880
เรายังคุยกันอยู่เลย

476
00:34:00,080 --> 00:34:03,120
เธอไม่จำเป็นต้องมองโลกในแง่ร้าย
เกินไป โชคดีที่จอร์จเข้าข้างเธอ

477
00:34:03,320 --> 00:34:06,840
ฉันเชื่อว่าจอร์จจะทำให้
คนเขียนบทเปลี่ยนใจได้

478
00:34:08,360 --> 00:34:11,400
ดูเหมือนว่าฉันจะด่วนดีใจไป

479
00:34:11,600 --> 00:34:13,040
การเข้ามาในฮอลลีวูด

480
00:34:14,040 --> 00:34:15,680
มันไม่ง่ายเลย

481
00:34:16,520 --> 00:34:19,400
บรูซ อย่าเพิ่งท้อ

482
00:34:19,520 --> 00:34:20,800
ฉันเชื่อในตัวเธอ

483
00:34:22,080 --> 00:34:23,120
ตลอดไป

484
00:34:29,160 --> 00:34:30,160
ตื่นแล้ว

485
00:34:32,560 --> 00:34:33,960
- ลูกรัก
- เรากำลังไปแล้วลูก

486
00:34:45,520 --> 00:34:46,720
สวัสดี นี่ฉันเอง

487
00:34:48,320 --> 00:34:51,200
จอร์จ ผมต้องโทรหาคุณ
ผมขอโทษ

488
00:34:51,400 --> 00:34:53,040
แต่นี่เรื่องจริงเหรอ

489
00:34:53,440 --> 00:34:54,560
สุดยอดเลย

490
00:34:54,840 --> 00:34:58,480
นี่เป็นการแสดงคาราเต้ที่น่าตื่นเต้น
ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลย

491
00:34:59,840 --> 00:35:02,480
ขอบอกเลยว่านี่เรียกว่า
จีต คุน โด

492
00:35:02,680 --> 00:35:04,320
ใช่ๆ มันคือจีต คุน โด

493
00:35:04,480 --> 00:35:06,760
รู้อะไรไหม หมอนี่ยอดมาก

494
00:35:07,000 --> 00:35:09,280
ดูเหมือนว่าผมจะต้องคิดใหม่เสียแล้ว

495
00:35:09,400 --> 00:35:11,000
หมัดของเขา ขาของเขา

496
00:35:11,120 --> 00:35:12,640
ร่างกายของเขาคืออาวุธ

497
00:35:12,760 --> 00:35:14,800
กังฟูของเขาต้องดังแน่

498
00:35:15,080 --> 00:35:19,560
โรเบิร์ต คุณเปลี่ยนใจเร็ว
จนผมตามไม่ทันแล้ว

499
00:35:19,760 --> 00:35:23,160
ผมรู้ว่าคุณไม่ยอมทิ้งหลักการ
ทางศิลปะของคุณง่ายๆ

500
00:35:23,440 --> 00:35:26,240
คุณไม่ต้องเปลี่ยนความคิด
เร็วขนาดนี้ก็ได้

501
00:35:26,400 --> 00:35:29,320
รู้อะไรไหม หมอนี่เอาชนะใจผมได้

502
00:35:29,520 --> 00:35:31,840
ผมเชื่อว่าถ้าวิชากังฟูของเขา
ดึงดูดผมได้

503
00:35:31,960 --> 00:35:34,840
หนังของเขาจะต้องเอาชนะใจคนดูได้แน่

504
00:35:35,600 --> 00:35:38,680
นี่เป็นเรื่องของความสำเร็จ
ของหนังของเรา ผมหวังว่าคุณจะระวัง

505
00:35:38,920 --> 00:35:41,680
ไม่ว่าอย่างไร ความคิดของเรา
ก็เริ่มจะเข้าใกล้กันมากขึ้นแล้ว

506
00:35:41,880 --> 00:35:43,200
เอาละ โรเบิร์ต

507
00:35:43,320 --> 00:35:46,280
- ไว้ค่อยคุยกันต่อพรุ่งนี้นะ
- รู้ไหม...

508
00:35:46,400 --> 00:35:48,640
โอเค โรเบิร์ต พอแล้ว

509
00:35:48,800 --> 00:35:50,400
โอเค ฉันต้องเข้านอนแล้ว

510
00:35:52,960 --> 00:35:55,240
นักแสดงที่ฉันเลือกเข้าเป้าเสมอ

511
00:36:01,880 --> 00:36:02,920
มาแล้ว

512
00:36:03,240 --> 00:36:05,400
ทำตัวดีๆ นะ ไม่อย่างนั้น
แม่จะไม่รักหนูแล้ว

513
00:36:05,720 --> 00:36:06,800
เป็นเด็กดีนะ

514
00:36:07,320 --> 00:36:08,360
สวัสดี

515
00:36:10,040 --> 00:36:11,040
สวัสดี ลินดา

516
00:36:12,600 --> 00:36:13,600
โรเบิร์ต

517
00:36:13,720 --> 00:36:15,400
คุณมาเร็วนะ

518
00:36:15,800 --> 00:36:17,480
ผมขอโทษครับ

519
00:36:18,120 --> 00:36:22,240
เมื่อคืนสามีคุณทำผมนอนไม่หลับ

520
00:36:22,880 --> 00:36:27,160
ฉันจะพาลูกไปจากที่นี่
เราจะไม่มากวนคุณก่อนเวลาทานกลางวัน

521
00:36:27,400 --> 00:36:30,400
ไม่ๆ คุณไม่ได้รบกวนเราเลย

522
00:36:30,640 --> 00:36:34,560
ในทางตรงข้าม คุณกับลูก
จะนำความสุขมาให้เรา

523
00:36:35,160 --> 00:36:37,600
ดูสิ ลูกของคุณน่ารักออก

524
00:36:37,800 --> 00:36:39,240
บรูซ ลี ตื่นหรือยัง

525
00:36:40,000 --> 00:36:41,720
เขายังไม่กลับมา

526
00:36:42,240 --> 00:36:44,880
- สวัสดี
- สวัสดี บรูซ

527
00:36:45,400 --> 00:36:47,600
- สวัสดี
- ผมคงมาเร็วกว่านี้ถ้าทำได้

528
00:36:47,760 --> 00:36:51,160
ไปเถอะ ออกไปวิ่งวันละสิบกิโลเมตร
เป็นนิสัยที่ผมแก้ไม่หาย

529
00:36:51,400 --> 00:36:52,400
บรูซ ลี

530
00:36:52,520 --> 00:36:54,200
เมื่อคืนผมนั่งดูสารคดีของคุณ

531
00:36:54,400 --> 00:36:56,880
ผมตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลย

532
00:36:57,240 --> 00:37:00,280
ผมต้องบอกเลยว่าผมประทับใจ

533
00:37:00,440 --> 00:37:03,280
รู้ไหม การแสดงของคุณสุดยอดมาก

534
00:37:04,560 --> 00:37:08,280
เมื่อคืนผมก็ไม่ได้นอนเหมือนกัน
เพราะว่าคุณโทรศัพท์ไป

535
00:37:10,040 --> 00:37:12,640
พวกคุณยืนกันทำไม
นั่งลงสิ

536
00:37:12,920 --> 00:37:13,920
เชิญนั่งสิ

537
00:37:14,120 --> 00:37:15,760
ได้ บรูซ เชิญ

538
00:37:16,560 --> 00:37:17,640
เชิญ

539
00:37:18,200 --> 00:37:20,440
รู้อะไรไหม ผมมีเรื่องจะบอกคุณ

540
00:37:20,840 --> 00:37:21,960
บรูซ ลี

541
00:37:22,320 --> 00:37:24,680
เราต้องคุยกับโรเบิร์ตต่อ

542
00:37:27,360 --> 00:37:28,800
- ฉันจะเอาชามาให้
- ขอบคุณ

543
00:37:29,000 --> 00:37:32,280
รู้อะไรไหม ผมมีความคิดอยู่อย่าง
ผมต้องบอกพวกคุณทันที

544
00:37:37,960 --> 00:37:38,960
เยี่ยมเลย

545
00:37:40,280 --> 00:37:43,760
มันเป็นเรื่องของชาวจีนอพยพ
ที่อยู่ทางตะวันตก

546
00:37:43,960 --> 00:37:47,160
ตัวเอกเป็นวีรบุรุษแนวอัศวินจีนโบราณ

547
00:37:47,320 --> 00:37:50,280
เขาไปยังแดนตะวันตกเพื่อตามหา
น้องชายที่หายตัวไป

548
00:37:50,440 --> 00:37:53,280
ระหว่างที่เขาเดินทางตามหา
น้องชายของเขาอยู่นั้น

549
00:37:53,440 --> 00:37:56,200
เขามักจะนึกถึงวิชากังฟู
ที่อาจารย์ของเขาสอนเสมอ

550
00:37:56,400 --> 00:38:01,160
ในระหว่างทางจอมยุทธชาวจีนคนนี้
ก็สู้กับคนเลวเพื่อช่วยคนอ่อนแอ

551
00:38:01,360 --> 00:38:04,600
เขาไม่ใช้ปืนแต่ใช้วิชากังฟูเฉพาะตัว

552
00:38:04,800 --> 00:38:06,720
เพื่อเอาชนะโจรคนแล้วคนเล่า

553
00:38:06,880 --> 00:38:09,800
มันเป็นเรื่องราวที่วิเศษ
แถมยังนำเสนอวัฒนธรรมตะวันออก

554
00:38:10,880 --> 00:38:13,600
ผมมีคำขอแค่ข้อเดียว

555
00:38:13,800 --> 00:38:14,680
บ็อกซ์ออฟฟิศ

556
00:38:15,000 --> 00:38:17,720
วิชากังฟูจีนแสนวิเศษ
จะรับรองความสำเร็จด้านรายได้แน่นอน

557
00:38:17,880 --> 00:38:19,120
ฟังดูดี

558
00:38:19,440 --> 00:38:22,760
ผมให้เวลาโรเบิร์ตสองอาทิตย์
เพื่อร่างบทฉบับแรก

559
00:38:22,960 --> 00:38:24,840
เราอยากจะเริ่มถ่ายทำอย่างด่วนที่สุด

560
00:38:25,040 --> 00:38:28,520
ก็ได้ วิลเลียม
ผมจะเอาคำสั่งไปบอกโรเบิร์ต

561
00:38:28,640 --> 00:38:30,000
ขอบคุณนะ วิลเลียม

562
00:38:30,120 --> 00:38:34,560
วิลเลียม คุณจะสละเวลาในตาราง
อันแสนยุ่งของคุณไปพบบรูซ ได้ไหม

563
00:38:34,680 --> 00:38:37,640
แบบว่า ในเมื่อเราจะถ่ายหนังกังฟูนี่

564
00:38:37,800 --> 00:38:40,800
เขาเป็นตัวเลือกเดียวที่จะมาเล่นนำ

565
00:38:41,000 --> 00:38:43,560
- นอกจากบรูซ ก็ไม่มีใคร...
- เขาเป็นตัวเลือกเดียวหรือ

566
00:38:43,640 --> 00:38:44,880
แสดงกังฟูได้วิเศษเท่าเขา

567
00:38:45,040 --> 00:38:47,640
วิลเลียม เชื่อผมเถอะ
เชื่อในกังฟู!

568
00:38:47,800 --> 00:38:50,800
ก็ได้ ผมอยากเห็นบทที่ดูดีก่อน

569
00:38:50,960 --> 00:38:51,960
ส่วนเรื่องบรูซ

570
00:38:52,040 --> 00:38:53,960
- ผมจะเตรียมสัญญาไว้
- ดีเลย ขอบคุณ

571
00:38:54,760 --> 00:38:58,240
วิลเลียม เตรียมสัญญาไว้ให้นายแล้ว

572
00:38:58,680 --> 00:38:59,680
ว่าอะไรนะ

573
00:38:59,880 --> 00:39:02,160
พวกเขาจะเซ็นสัญญากับผมเหรอ

574
00:39:04,360 --> 00:39:06,440
ลินดา ที่รัก ได้ยินไหม

575
00:39:12,720 --> 00:39:15,840
เรื่องดีๆ มักมาเร็วจนไม่อยากเชื่อ

576
00:39:16,960 --> 00:39:17,960
นี่เป็นเรื่องจริง

577
00:39:18,080 --> 00:39:19,080
จอร์จ ผมพูดถูกไหม

578
00:39:19,160 --> 00:39:22,720
ฉันทำตามคำสั่งของวิลเลียม
และแจ้งโรเบิร์ตแล้ว

579
00:39:23,000 --> 00:39:24,080
ถ้าทุกอย่างไปได้ดี

580
00:39:24,240 --> 00:39:26,960
หนังกังฟูที่มีบรูซเป็นดารานำ
ก็จะเริ่มถ่ายทำเร็วๆ นี้

581
00:39:27,600 --> 00:39:28,600
เยี่ยมเลย

582
00:39:28,880 --> 00:39:30,240
จอร์จ ผมคิดออกแล้ว

583
00:39:30,480 --> 00:39:33,840
มาเพิ่มตัวละครที่พกอาวุธสั้นเข้าไป
รับรองไม่มีใครเอาชนะได้แน่

584
00:39:34,000 --> 00:39:35,640
อะไรคือ "อาวุธสั้น" มีดเหรอ

585
00:39:35,800 --> 00:39:37,960
ไม่ นี่เป็นอย่างไรล่ะ

586
00:39:39,400 --> 00:39:40,720
มันทำอะไรได้เหรอ

587
00:39:42,320 --> 00:39:44,280
วิเศษเลย สุดยอด

588
00:39:47,280 --> 00:39:50,280
อยู่หน้ากล้องผมแสดงได้ดีกว่านี้อีก

589
00:39:52,280 --> 00:39:53,320
บรูซ

590
00:39:53,640 --> 00:39:57,120
ดูเหมือนว่าเราจะไม่ได้กลับโอกแลนด์
กันอีกนานเลย ใช่ไหม

591
00:40:00,280 --> 00:40:04,360
ลินดาที่รัก ฉันอยู่ห่างจาก
ฮอลลีวูดแค่ครึ่งก้าวเอง

592
00:40:04,480 --> 00:40:06,760
ทำไมเรายังคิดถึงเรื่อง
ที่จะกลับไปโอกแลนด์อีก

593
00:40:07,160 --> 00:40:10,440
ทำไมเราไม่ย้ายทุกอย่าง
จากโอกแลนด์มาแอลเอ

594
00:40:10,920 --> 00:40:12,200
มาฮอลลีวูดล่ะ

595
00:40:13,320 --> 00:40:15,080
ฮอลลีวูด ฉันมาแล้ว

596
00:40:18,520 --> 00:40:21,200
- จอร์จ คุณคิดว่าอย่างไร
- ฉันว่านายพูดถูก

597
00:40:23,480 --> 00:40:25,480
อะไรๆ มันเกิดขึ้นเร็วมาก

598
00:40:26,320 --> 00:40:28,080
- ฉัน...
- ฉันจะต้องประสบความสำเร็จ

599
00:40:28,560 --> 00:40:30,920
ฉันแค่ยังไม่ชินกับมัน

600
00:40:33,960 --> 00:40:35,360
นี่คือบ้านที่ฉันเช่า

601
00:40:35,680 --> 00:40:38,760
มันเล็กกว่าแต่ว่าเรามีสนามกว้าง

602
00:40:39,000 --> 00:40:40,280
ฉันจะซ้อมในสวนหลังบ้าน

603
00:40:40,400 --> 00:40:42,600
- นี่บ้านใหม่ของเราเหรอ
- ใช่

604
00:40:42,840 --> 00:40:44,760
ไม่ต้องห่วงลินดา
นี่แค่ชั่วคราวเท่านั้น

605
00:40:45,200 --> 00:40:46,240
บรูซ

606
00:40:47,440 --> 00:40:48,440
บอกฉันที

607
00:40:49,200 --> 00:40:52,920
- เธอใช้เงินของเราไปหมดแล้วเหรอ
- ใช่แล้ว

608
00:40:53,400 --> 00:40:56,640
เข้าไปคุยกันข้างใน
อย่าให้ลูกตากฝนเลย

609
00:41:00,240 --> 00:41:03,360
บอกดักลาส ให้มาพบผม
ตอนเช้าวันอังคาร

610
00:41:03,800 --> 00:41:06,760
ผมรู้ว่าตอนนี้เขาพักร้อนอยู่
พอแล้ว

611
00:41:06,920 --> 00:41:10,680
นี่มันสำคัญกว่าการพักร้อน
บอกเขาเดี๋ยวนี้

612
00:41:14,960 --> 00:41:18,400
ที่รัก ทำไมเราต้องกลับจาก
พักร้อนตอนนี้ด้วย

613
00:41:18,600 --> 00:41:20,240
น่าผิดหวังจัง

614
00:41:21,360 --> 00:41:24,000
เอาละ เจ้านายคงไม่อยากเจอใคร
โดยไม่มีเหตุผล

615
00:41:24,400 --> 00:41:27,560
เขาอยากพบผม นั่นหมายความว่า
มีข่าวดีรอผมอยู่

616
00:41:27,760 --> 00:41:29,240
ทำไมเขาไม่ไปหาคนอื่นล่ะ

617
00:41:29,400 --> 00:41:31,800
เพราะมีแต่ผมที่จะรับรอง
บ็อกซ์ออฟฟิศได้

618
00:41:32,240 --> 00:41:33,600
ฉันเกลียดวิลเลียม

619
00:41:33,720 --> 00:41:36,240
- เขาทำลายฮันนีมูนของเรา
- เอาละ หยุดบ่นเสียที

620
00:41:36,400 --> 00:41:37,800
บทนั่นเขียนมาให้ผม

621
00:41:38,000 --> 00:41:40,600
ผมต้องกลับไป
ต้องมีเหตุผลแน่

622
00:41:40,880 --> 00:41:43,320
- เอาละ รถรอเราอยู่
- ก็ได้ นั่นล่ะ

623
00:41:43,480 --> 00:41:44,480
น่าผิดหวังจริงๆ เลย

624
00:41:45,240 --> 00:41:47,720
จอร์จ คุณไม่ได้บอกเหรอ

625
00:41:48,480 --> 00:41:50,440
ว่าเจ้านายจะเซ็นสัญญากับผม

626
00:41:50,720 --> 00:41:52,320
ทำไมถึงยังไม่มีข่าวอะไรเลย

627
00:41:52,800 --> 00:41:54,000
ไม่ต้องห่วง

628
00:41:54,200 --> 00:41:56,680
ฉันว่าเจ้านายคงกำลังรอ
บทจากโรเบิร์ต

629
00:41:56,880 --> 00:42:00,160
พอเขาเห็นบทเมื่อไร
เขาก็จะเซ็นสัญญากับนาย

630
00:42:00,400 --> 00:42:01,960
แล้วเมื่อไรบทจะพร้อม

631
00:42:02,640 --> 00:42:06,120
กำหนดส่งคือพรุ่งนี้
เขาจะต้องทำเสร็จแน่ๆ

632
00:42:06,800 --> 00:42:08,680
ก็ได้ ผมจะรออีกวัน

633
00:42:09,320 --> 00:42:10,440
- สวัสดี
- แล้วพบกัน

634
00:42:46,800 --> 00:42:47,840
ทำอะไรอยู่เหรอ

635
00:42:48,800 --> 00:42:50,560
ฉันกำลังคิดเรื่องกระบองสองท่อนนี่

636
00:42:50,960 --> 00:42:51,960
มันเหวี่ยงไปมา

637
00:42:52,240 --> 00:42:53,760
ข้างในเสื้อฉัน

638
00:42:58,840 --> 00:43:02,520
ลินดา อย่าทำหน้าอารมณ์เสียสิ

639
00:43:02,680 --> 00:43:04,480
ถ้าเรามีความสุข วันนี้ก็จะผ่านไป

640
00:43:04,680 --> 00:43:06,840
ต่อให้เราไม่มีความสุข
มันก็จะผ่านไปเหมือนกัน

641
00:43:08,080 --> 00:43:10,080
ฉันจะให้เธอดูอะไรเจ๋งๆ