1
00:01:59,680 --> 00:02:01,800
ผมจะมีสิทธิ์ออกคำสั่ง
เทียบเท่าผู้กำกับ

2
00:02:02,560 --> 00:02:07,080
- ถ้านี่มากเกินไปสำหรับคุณ...
- ไม่

3
00:02:08,080 --> 00:02:10,880
ผมรู้ว่าคุณหมายความว่ายังไง ตกลง

4
00:02:13,400 --> 00:02:14,720
ผมตกลงกับเรื่องนั้น

5
00:02:16,360 --> 00:02:20,440
ดี อีกอย่าง ผมอยากเป็นผู้ประสานงาน
สตันท์ของฟิสต์ ออฟ ฟิวรี

6
00:02:20,880 --> 00:02:23,480
ไม่มีปัญหา ผมตกลง

7
00:02:24,560 --> 00:02:25,560
ดีมาก คุณซู

8
00:02:26,320 --> 00:02:30,440
ผมจะทำให้ดีกว่าที่ผมทำ
ในเดอะบิ๊กบอสอีก

9
00:02:30,680 --> 00:02:32,600
เอาละ ผมเชื่อคุณ

10
00:02:39,360 --> 00:02:41,480
ทุกคนเตรียมตัวนะ

11
00:02:48,680 --> 00:02:50,760
ทุกคนพร้อมหรือยัง

12
00:02:52,480 --> 00:02:56,840
กล้อง แสง อุปกรณ์ พร้อมไหม

13
00:02:57,160 --> 00:02:59,080
- มาเริ่มถ่ายกัน
- โอเค

14
00:03:02,320 --> 00:03:04,000
ผู้กำกับ เราจะทำยังไง

15
00:03:05,480 --> 00:03:07,880
- อุปกรณ์
- ครับ

16
00:03:08,120 --> 00:03:10,120
นี่ป้าย
"คนป่วยแห่งเอเชียตะวันออก"

17
00:03:10,480 --> 00:03:14,240
คุณจะเอามันลงมาจากบนนั้น

18
00:03:15,080 --> 00:03:17,960
- แล้วก็โยนมันลงพื้น
- ง่ายๆ อย่างนั้นเลยเหรอ

19
00:03:19,560 --> 00:03:23,040
- มันเขียนไว้ในบท
- แค่นั้นไม่พอ

20
00:03:25,520 --> 00:03:26,760
ผมอยากทำลายมัน

21
00:03:40,240 --> 00:03:41,280
คุณทำลายมันได้เหรอ

22
00:03:42,600 --> 00:03:46,880
ถึงคุณจะทำได้นะบรูซ
ผมก็ไม่อยากให้คุณทำ

23
00:03:47,360 --> 00:03:49,760
ถ้าคุณบาดเจ็บล่ะ
เราจะถ่ายต่อไปได้ยังไง

24
00:03:50,480 --> 00:03:54,040
ผมต้องทำลายมัน
ผมจะทำลายมันด้วยการเตะครั้งเดียว

25
00:03:57,520 --> 00:03:59,520
บรูซ ผมไม่เข้าใจ

26
00:04:00,760 --> 00:04:04,200
มันเป็นแค่ของประกอบฉาก
ทำไมต้องจริงจังด้วย

27
00:04:04,400 --> 00:04:06,160
พอแล้ว มาเริ่มถ่ายกัน

28
00:04:06,360 --> 00:04:09,520
ผมจะพูดอีกครั้งเดียวนะ
ผมจะทำลายมัน

29
00:04:11,280 --> 00:04:12,240
บรูซ

30
00:04:13,120 --> 00:04:15,120
มีอะไรหรือเปล่า

31
00:04:19,360 --> 00:04:20,640
เอาละๆ

32
00:04:23,920 --> 00:04:25,000
มาเริ่มถ่ายกันเถอะ

33
00:04:27,000 --> 00:04:28,920
นายพูดถูก
ฉันเห็นด้วยกับนาย

34
00:04:29,440 --> 00:04:30,600
ฉิน เสี่ยวหมาน

35
00:04:32,760 --> 00:04:34,080
คุณคิดว่าคุณเป็นใคร

36
00:04:35,520 --> 00:04:38,680
ใครอนุญาตให้คุณมาออกคำสั่งในกองถ่าย

37
00:04:39,160 --> 00:04:41,440
ขอบอกเลยนะ
นี่คือสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด

38
00:04:43,520 --> 00:04:46,640
เราอยู่ในกองถ่าย
ที่นี่ใครคุม

39
00:04:46,800 --> 00:04:49,520
ผู้กำกับ ผมเป็นคนตัดสินใจ
ว่านักแสดงจะแสดงยังไง

40
00:04:52,000 --> 00:04:55,280
ทุกคน ฟังนะ
ทำสิ่งที่คุณต้องทำ

41
00:04:56,040 --> 00:04:58,200
เลิกบ่นตามใจชอบในกองถ่ายได้แล้ว

42
00:04:58,800 --> 00:05:01,000
- ได้ยินไหม
- ครับ

43
00:05:02,920 --> 00:05:06,880
- เร็วเข้า มาเริ่มถ่ายกันได้แล้ว
- เสี่ยวหมาน ไปเถอะ

44
00:05:14,560 --> 00:05:18,040
จะลาออกเหรอ โอเค ไปเลย

45
00:05:19,960 --> 00:05:25,240
อะไรนักหนา ให้ตายสิ
ผมกำกับหนังมาเป็นร้อยๆ เรื่องแล้ว

46
00:05:25,480 --> 00:05:28,720
จะถ่ายหนังเรื่องนี้ไหม
ผมก็ไม่เดือดร้อน

47
00:05:31,040 --> 00:05:33,720
ผู้กำกับ ทุกอย่างพร้อมแล้ว
เราควรจะทำยังไงดี

48
00:05:34,680 --> 00:05:35,840
เอาละ

49
00:05:36,720 --> 00:05:40,320
นักแสดง ทุกคน เตรียมพร้อม

50
00:05:41,200 --> 00:05:44,080
เริ่มถ่ายได้เลย ประจำที่

51
00:05:45,960 --> 00:05:48,080
เอาล่ะ เตรียมพร้อม
พร้อมไหม

52
00:05:58,520 --> 00:05:59,760
ทุกคนประจำที่

53
00:06:04,920 --> 00:06:05,880
เดินกล้อง

54
00:06:11,480 --> 00:06:12,600
แอ็คชั่น

55
00:07:03,040 --> 00:07:04,880
- เยี่ยม
- เยี่ยมมาก

56
00:07:14,720 --> 00:07:18,120
เยี่ยมเลย สุดยอดเลย
นั่นวิเศษมาก

57
00:07:20,200 --> 00:07:21,400
บรูซ

58
00:07:23,080 --> 00:07:24,080
เดี๋ยวก่อนนะ

59
00:07:27,000 --> 00:07:31,080
- ใช้ไม่ได้ ผมจะถ่ายใหม่
- ถ่ายใหม่เหรอ เพื่ออะไร

60
00:07:32,960 --> 00:07:34,240
เราจะถ่ายอะไรได้อีก

61
00:07:35,480 --> 00:07:39,160
- คุณทำลายป้ายนั่นไปแล้ว
- บอกให้พวกเขาเตรียมมาอีกป้าย

62
00:07:40,000 --> 00:07:44,960
บรูซ คุณแสดงได้วิเศษ
ทำไมต้องถ่ายใหม่ด้วย

63
00:07:45,320 --> 00:07:47,760
คุณไม่รู้เหรอ
ผมจะให้คุณดูอะไรที่เด็ดกว่านี้

64
00:07:51,200 --> 00:07:52,280
ไร้สาระ

65
00:07:53,320 --> 00:07:55,200
- ไร้สาระ
- ว่าอะไรนะ

66
00:07:55,400 --> 00:07:57,200
ผมบอกว่านั่นมันไร้...

67
00:07:58,920 --> 00:08:00,840
- กล้าดียังไงต่อยฉัน
- บรูซ

68
00:08:02,240 --> 00:08:05,960
- ผู้กำกับเป็นยังไงบ้าง
- เหลวไหลสิ้นดี

69
00:08:09,640 --> 00:08:12,080
นายมันป่าเถื่อนมาก

70
00:08:13,280 --> 00:08:14,160
ขอบอกเลยนะ

71
00:08:15,320 --> 00:08:21,160
นายจะว่าฉันหรือจะเถียงฉันก็ได้
แต่อย่าชี้หน้าฉันเด็ดขาด

72
00:08:23,440 --> 00:08:27,640
ฉันไม่ชอบให้ใครมาชี้หน้า
ถ้านายทำอย่างนั้นอีก

73
00:08:29,040 --> 00:08:30,640
คราวนี้นายจะยืนไม่ได้อีกเลย

74
00:08:33,800 --> 00:08:35,600
ไปเถอะ บรูซ

75
00:08:37,360 --> 00:08:42,960
ถ้ามีใครกล้าชี้หน้าฉันอีก
หมัดของฉัน...

76
00:08:45,600 --> 00:08:47,840
- จะไม่ไว้หน้าแน่
- เอาละๆ

77
00:08:48,760 --> 00:08:50,600
- ช่างมันเถอะ
- บรูซ

78
00:08:50,720 --> 00:08:52,400
อย่าขยับ ขอบอกเลยนะ

79
00:08:55,200 --> 00:08:57,240
นี่เป็นครั้งสุดท้าย
ที่ฉันทำงานกับนาย

80
00:08:59,000 --> 00:09:01,200
นายคิดว่าฉันอยากทำงานกับนายเหรอ

81
00:09:03,240 --> 00:09:07,680
นายไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไม
ฉันเกลียดคำว่า "คนป่วยแห่งเอเชีย"

82
00:09:08,080 --> 00:09:09,040
นาย...

83
00:09:09,400 --> 00:09:11,800
อย่าห้ามฉัน
นายอยากต่อยฉันอีกเหรอ

84
00:09:12,680 --> 00:09:14,280
- เอาเลย
- บรูซ

85
00:09:14,560 --> 00:09:17,080
ฉันไม่สู้กับคนที่ไม่รู้จัก
ศิลปะการต่อสู้

86
00:09:17,360 --> 00:09:19,240
นายเองก็ไม่คู่ควรมาสู้กับฉัน

87
00:09:19,760 --> 00:09:22,000
อย่าทะเลาะกับเขาเลย
ไปเถอะ

88
00:09:23,400 --> 00:09:24,640
ผู้กำกับ ลืมมันซะเถอะ

89
00:09:24,920 --> 00:09:26,520
- อย่าโมโหเลย
- โอเค

90
00:09:27,160 --> 00:09:28,680
เอาละ เลิกดูได้แล้ว

91
00:09:28,840 --> 00:09:31,080
ทำอะไรกัน
กลับไปทำงานไป

92
00:09:32,520 --> 00:09:33,720
เตรียมพร้อม เร็วเข้า

93
00:09:34,240 --> 00:09:37,040
- เอาละ อุปกรณ์
- ครับ

94
00:09:37,920 --> 00:09:39,560
- เตรียมป้ายมาอีกแผ่น
- ได้เลย

95
00:09:40,040 --> 00:09:43,120
บรูซ ลีไม่ชอบคำว่า
"คนป่วยแห่งเอเชียตะวันออก"

96
00:09:43,520 --> 00:09:46,120
นายไปเตรียมป้าย
"ห้ามคนจีนกับหมาเข้ามา"

97
00:09:46,240 --> 00:09:47,680
- โอเค
- ถ่ายฉากเตะต่อไป

98
00:10:20,400 --> 00:10:24,440
สวัสดี ลินดา
ที่รัก ฉันปลุกเธอหรือเปล่า

99
00:10:24,840 --> 00:10:29,000
รู้อะไรไหม ฟิสต์ ออฟ ฟิวรี
ประสบความสำเร็จกว่าเดอะบิ๊กบอสอีก

100
00:10:30,560 --> 00:10:32,880
มันทำให้รถติดไปทั่วฮ่องกงเลย

101
00:10:33,720 --> 00:10:38,040
ตั๋วราคาสองเหรียญ ตอนนี้ขึ้นไปถึง
สี่สิบห้าเหรียญแล้ว

102
00:10:38,440 --> 00:10:42,320
สื่อของฮ่องกงบอกว่า
คนดูคลั่งไคล้มันมาก

103
00:10:43,200 --> 00:10:45,080
มันเป็นปรากฏการณ์ไปทั่ว
สิงคโปร์

104
00:10:45,160 --> 00:10:47,000
ฟิลิปปินส์
หรือแม้แต่ในญี่ปุ่น

105
00:10:47,600 --> 00:10:49,720
มันเป็นอะไรที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

106
00:10:50,800 --> 00:10:54,680
ที่รัก มีบทความอยู่ในมือฉันนี่
ฉันจะอ่านให้ฟังนะ

107
00:10:54,960 --> 00:10:59,800
มันบอกว่า "บรูซ ลี ในชุดปอนๆ
ดูโทรมมาก

108
00:11:00,160 --> 00:11:03,400
ทำลายป้ายที่หน้าสวนของต่างประเทศ
ที่เขียนว่า

109
00:11:03,640 --> 00:11:06,720
"ห้ามคนจีนกับหมาเข้า"

110
00:11:07,600 --> 00:11:09,000
ช่างเป็นลูกเตะที่ทรงพลัง

111
00:11:09,160 --> 00:11:13,160
ดาราที่อ้างตัวว่าเป็นดาวกังฟูคนอื่น

112
00:11:13,800 --> 00:11:15,240
จะทำอย่างบรูซ ลีได้ไหม

113
00:11:15,840 --> 00:11:19,880
นอกจากนี้บรูซ ลียังไปที่สำนัก
ศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่นตามลำพัง

114
00:11:20,320 --> 00:11:23,880
เขาตะโกนและอัดนักสู้หลายสิบคน

115
00:11:24,240 --> 00:11:28,000
ที่สำนักศิลปะการต่อสู้แห่งนั้น
มันช่างเป็นเสียงตะโกนที่น่าเกรงขาม

116
00:11:28,320 --> 00:11:31,040
ดารากังฟูคนอื่น
ตะโกนอย่างนั้นได้ไหม"

117
00:11:33,600 --> 00:11:35,640
ที่รัก เป็นอะไรไป

118
00:11:36,160 --> 00:11:38,600
เธอคงตื้นตัน คงดีใจจนร้องไห้ใช่ไหม

119
00:11:41,640 --> 00:11:42,720
ลินดา

120
00:11:43,720 --> 00:11:48,160
ที่รัก อย่าทำอย่างนี้สิ
นี่คือของขวัญที่ฉันให้เธอและลูกๆ

121
00:11:52,600 --> 00:11:56,560
ใช่ ไม่ว่าเธอต้องการอะไร
ฉันจะส่งไปให้

122
00:11:57,680 --> 00:12:01,360
บรูซ ไม่ อย่าวางสายนะ

123
00:12:01,520 --> 00:12:04,600
นี่คือจดหมายจากแฟนๆ ของนาย ถือสิ

124
00:12:08,640 --> 00:12:11,640
ลินดา ผมมีข่าวดีมาบอก

125
00:12:12,240 --> 00:12:14,840
ฟิสต์ ออฟ ฟิวรีฉายมาแค่สองสัปดาห์

126
00:12:15,120 --> 00:12:18,440
ทำรายได้ไปแล้วสี่ล้านเหรียญฮ่องกง

127
00:12:19,120 --> 00:12:22,160
นี่เป็นตำนานอีกบทหนึ่งในวงการ
หนังฮ่องกงเลย

128
00:12:22,960 --> 00:12:24,320
เหลือเชื่อไปเลย

129
00:12:27,600 --> 00:12:30,400
เอาละ ลินดายังอยู่ในสาย บรูซ

130
00:12:32,240 --> 00:12:33,800
ว่ายังไง ลินดา

131
00:12:34,200 --> 00:12:37,000
ฉันว่าคืนนี้เธอคงนอนไม่หลับ

132
00:12:41,840 --> 00:12:46,160
ที่รัก ว่ายังไงนะ
ทำไมเธอไม่บอกฉันตั้งแต่แรก

133
00:12:49,560 --> 00:12:53,320
ไปร่วมงานศพของเขาแทนฉันด้วย

134
00:12:54,280 --> 00:12:56,240
บรูซ เกิดอะไรขึ้น

135
00:13:01,080 --> 00:13:03,840
บรูซ เกิดอะไรขึ้น
พูดอะไรสักอย่างสิ

136
00:13:07,720 --> 00:13:09,560
พูดอะไรก็ได้ เกิดอะไรขึ้น

137
00:13:12,760 --> 00:13:17,440
- ลุงจ้าวเสียแล้ว
- ลุงจ้าวเหรอ เขาคือใคร

138
00:13:18,920 --> 00:13:20,400
ผมจะไปเดินเล่น

139
00:13:34,480 --> 00:13:36,600
(พักผ่อน)

140
00:13:37,960 --> 00:13:40,240
(หวนมาพบกัน)

141
00:13:45,080 --> 00:13:49,080
ลินดา ไปเถอะ

142
00:13:50,080 --> 00:13:53,920
ฉันเสียใจที่บรูซมาร่วมงานศพ
ของลุงจ้าวไม่ได้

143
00:13:56,800 --> 00:13:58,520
เขาจากไปอย่างกะทันหัน

144
00:13:59,680 --> 00:14:02,560
ฉันแน่ใจว่าเขาเข้าใจบรูซ

145
00:14:20,320 --> 00:14:22,800
สุดยอดเลย นั่นบรูซ ลีใช่ไหม

146
00:14:37,520 --> 00:14:41,320
วิลเลียม
เขาลงหนังสือพิมพ์ทุกฉบับเลย

147
00:14:41,960 --> 00:14:45,240
นี่คือบทความที่เขียนโดย
นักหนังสือพิมพ์อเมริกัน

148
00:14:45,560 --> 00:14:47,600
- อ่านสิ
- คุณอยากให้ผมอ่านเหรอ

149
00:14:47,760 --> 00:14:48,880
ใช่ อ่านสิ

150
00:14:50,160 --> 00:14:56,440
มันเป็นบทความที่ดี คนเขียนบอกว่า
"กังฟูของแท้ในหนังเรื่องนี้

151
00:14:56,640 --> 00:14:59,760
คือการแสดงกังฟูที่สุดยอดที่สุด

152
00:14:59,880 --> 00:15:02,360
เท่าที่เราเคยเห็นบนแผ่นฟิล์ม"

153
00:15:03,640 --> 00:15:08,520
อันที่จริง ที่เขาพยายามจะสื่อก็คือ
หนังแอ็คชั่นที่เป็นเอกลักษณ์นี้

154
00:15:08,800 --> 00:15:13,760
สามารถแข่งขันกับหนังประเภทไหนก็ได้

155
00:15:14,000 --> 00:15:16,960
ยังมีคำชมอีกมากมาย

156
00:15:17,320 --> 00:15:20,720
แน่นอน พวกนี้เพื่อบรูซ ลี

157
00:15:20,840 --> 00:15:24,160
ตอนนี้บรูซ ลีดังแล้ว

158
00:15:24,600 --> 00:15:27,080
ผมมีบทความหนัง
เรื่องฟิสต์ ออฟ ฟิวรีมากมาย

159
00:15:27,240 --> 00:15:30,680
- อยากอ่านไหม
- ไม่ๆ

160
00:15:31,000 --> 00:15:34,240
คุณพยายามบอกผมว่าบรูซ ลี
ควรจะกลับมา

161
00:15:34,360 --> 00:15:38,000
- และผมทำพลาดครั้งใหญ่เหรอ
- ไม่ใช่เหรอ

162
00:15:42,680 --> 00:15:44,920
ไม่ๆ จอร์จ

163
00:15:45,200 --> 00:15:48,880
คุณก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ความผิดผม

164
00:15:49,000 --> 00:15:51,080
ไม่ๆ ขอบอกเลยนะ

165
00:15:51,200 --> 00:15:55,120
เพราะว่าการมาของบรูซ ลี
หนังฮ่องกงจะมีจุดขาย

166
00:15:55,280 --> 00:15:56,840
ในตลาดหนังสากล

167
00:15:58,560 --> 00:16:02,080
ยังไงเสีย เขาก็แค่โด่งดังในฮ่องกง
ไม่ใช่ในฮอลลีวู้ด

168
00:16:02,720 --> 00:16:05,000
เอาจริงๆ นะ เรื่องบรูซ ลี

169
00:16:05,120 --> 00:16:08,720
ผมแค่อยากให้คุณยอมรับว่าเราทำพลาดไป

170
00:16:09,240 --> 00:16:11,280
คุณก็รู้ว่าผมทำอย่างนั้นไม่ได้

171
00:16:11,480 --> 00:16:16,880
แต่เราต้องยอมรับว่าหนังฮ่องกง
ทั้งสองเรื่องของบรูซ ลี

172
00:16:17,080 --> 00:16:22,120
เดอะบิ๊กบอส และฟิสต์ ออฟ ฟิวรี
ทำรายได้ดีในตลาดอเมริกาด้วย

173
00:16:22,440 --> 00:16:27,520
เจ้านาย คุณออกไปดูด้วยตัวเองก็ได้
บรูซ ลีมีแฟนเป็นคนอเมริกันมากมาย

174
00:16:27,800 --> 00:16:32,680
ขนาดเสียงตะโกนแปลกๆ ของเขา
ยังเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่นเลย

175
00:16:32,880 --> 00:16:34,640
เดินไปตามถนนของลอสแองเจิลลิส

176
00:16:34,760 --> 00:16:38,240
คุณจะได้เห็นตำรวจใช้กระบองสองท่อน
แทนกระบองธรรมดา

177
00:16:38,360 --> 00:16:41,280
จริงเหรอ ขนาดตำรวจแอลเอ
ยังเป็นแฟนของบรูซ ลีเลยเหรอ

178
00:16:41,440 --> 00:16:44,160
ทุกคนชอบเขา

179
00:16:44,600 --> 00:16:47,520
อย่างนั้นเหรอ
บางทีคุณน่าจะดึงเขากลับมา

180
00:16:47,800 --> 00:16:51,520
คุณก็รู้ว่าตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว
ที่จะดึงเขากลับมา

181
00:16:51,880 --> 00:16:56,200
ทำไมล่ะ แล้วถ้าเราเชิญเขากลับมา
แล้วไปถ่ายหนังที่เมืองจีนล่ะ

182
00:16:56,440 --> 00:16:57,760
คุณคิดว่าจะได้ผลเหรอ

183
00:16:57,920 --> 00:17:00,400
พาเขากลับมา
แล้วส่งเขาไปถ่ายหนังที่จีนหรือ

184
00:17:00,560 --> 00:17:03,080
ขอบอกเลยว่าเป็นไปไม่ได้

185
00:17:03,280 --> 00:17:07,440
- เราลองดูก็ได้นี่
- รู้ไหม คุณอาจจะพูดถูก

186
00:17:07,920 --> 00:17:10,680
- เดี๋ยวก็รู้
- แน่นอน

187
00:17:56,480 --> 00:17:59,520
- สวัสดี ลินดา
- สวัสดี จอร์จ

188
00:18:01,480 --> 00:18:02,520
ช่วยหน่อยสิ

189
00:18:04,320 --> 00:18:05,320
เล่นให้สนุกนะ

190
00:18:09,200 --> 00:18:10,400
ลินดา ที่รัก

191
00:18:10,520 --> 00:18:13,360
ทายาทของบรูซดูจะโตเร็วจังนะ

192
00:18:13,640 --> 00:18:16,400
แล้วก็ยังมีจอมยุทธ์หญิงตัวน้อยด้วย

193
00:18:16,720 --> 00:18:19,000
ใช่ มาทำอะไรที่นี่

194
00:18:19,160 --> 00:18:22,200
ฉันมีข่าวดีมาบอก

195
00:18:22,440 --> 00:18:23,840
ข่าวดีเหรอ

196
00:18:24,280 --> 00:18:25,880
- เชิญเข้ามาสิ
- ไปกันเถอะ

197
00:18:35,440 --> 00:18:37,640
บรูซ คุณนี่แกร่งจริงๆ

198
00:18:37,760 --> 00:18:40,800
ตารางงานของคุณแน่นมาก
แต่คุณก็ยังฝึกฝนอย่างหนัก

199
00:18:41,600 --> 00:18:44,600
ผมชินแล้ว ผมต้องทำอีก 200 ครั้ง

200
00:18:45,080 --> 00:18:46,280
คุณมาที่นี่ทำไมเหรอ

201
00:18:46,440 --> 00:18:49,120
ซ้อมต่อไปเถอะ ผมพูดตรงนี้ก็ได้

202
00:18:49,320 --> 00:18:53,160
เมื่อไม่นานมานี้
ผมขอซื้อบทดีๆ มาเรื่องหนึ่ง

203
00:18:53,720 --> 00:18:56,400
- อยากดูไหม
- เกี่ยวกับอะไร

204
00:18:58,320 --> 00:19:00,360
- สไมลิง ไทเกอร์
- ใครเขียน

205
00:19:00,600 --> 00:19:03,760
นั่นไม่สำคัญหรอก
ที่สำคัญที่สุดก็คือ

206
00:19:04,240 --> 00:19:07,360
ไม่ว่าใครจะเป็นคนเขียน
คุณมีสิทธิ์ดัดแปลงมันได้

207
00:19:07,520 --> 00:19:10,160
ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิต
ของนักเขียนชื่อดัง

208
00:19:10,520 --> 00:19:14,920
ผู้กำกับหวงเพิ่งเขียนหนังสือ
เกี่ยวกับการกำกับโดยอิงจากเรื่องนี้

209
00:19:16,960 --> 00:19:17,840
ผู้กำกับหวงเหรอ

210
00:19:18,400 --> 00:19:21,000
เขาพูดเองไม่ใช่เหรอว่า
เขาจะไม่ทำงานกับผมอีก

211
00:19:23,040 --> 00:19:27,560
เขาแค่โมโห
การทะเลาะกันในกองเป็นเรื่องปกตินี่

212
00:19:28,280 --> 00:19:31,240
วันนี้อย่าพูดเรื่องนี้เลย
ผมมีเรื่องจะบอกคุณอีก

213
00:19:33,640 --> 00:19:38,520
ผมมีหนังสือพิมพ์อยู่
แน่นอนว่ามันเป็นแค่ข่าวซุบซิบทั่วไป

214
00:19:38,600 --> 00:19:41,520
ที่ชอบขุดคุ้ยหาข่าวลือเกี่ยวกับดารา

215
00:19:42,040 --> 00:19:44,520
เขียนเกินจริง
เรื่องคุณทะเลาะกับผู้กำกับหวง

216
00:19:45,240 --> 00:19:49,040
และใส่สีตีไข่เข้าไปจนทำให้
มันฟังดูสมจริง

217
00:19:49,880 --> 00:19:55,320
หลังฟิสต์ ออฟ ฟิวรีประสบความสำเร็จ
นี่เป็นข่าวไม่ดีเรื่องแรกที่ออกมา

218
00:19:55,760 --> 00:19:58,840
ผมอยากให้คุณร่วมงานกับผู้กำกับหวง

219
00:19:59,240 --> 00:20:02,640
เพื่อเป็นการโต้ตอบข่าวลือ
ที่ไม่เป็นจริงนี้

220
00:20:02,920 --> 00:20:05,160
และสยบข่าวลือนี้เสีย

221
00:20:05,320 --> 00:20:07,720
ไม่จำเป็นหรอก พวกเขาพูดถูก

222
00:20:07,960 --> 00:20:10,800
ผมมีปัญหากับผู้กำกับหวง
ที่เขารายงานเป็นเรื่องจริง

223
00:20:14,120 --> 00:20:15,480
มันเป็นความจริง

224
00:20:19,440 --> 00:20:20,880
ผมจะพูดยังไงดี

225
00:20:23,640 --> 00:20:27,600
บรูซ ผมหวังว่าเรื่องนี้
ไม่เกี่ยวกับฉิน เสี่ยวหมานนะ

226
00:20:28,640 --> 00:20:29,600
เสี่ยวหมานเหรอ

227
00:20:30,240 --> 00:20:32,200
มันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย

228
00:20:32,600 --> 00:20:34,040
ใช่แล้ว

229
00:20:34,920 --> 00:20:38,240
คุณกับผู้กำกับหวง
มีปัญหากันนิดหน่อย

230
00:20:38,360 --> 00:20:40,440
ระหว่างที่ทำงานด้วยกัน

231
00:20:40,920 --> 00:20:43,680
- มันไม่เกี่ยวกับฉิน เสี่ยวหมานเลย
- ใช่

232
00:20:44,720 --> 00:20:47,800
พวกนักข่าวกุเรื่องแล้วลาก
ฉิน เสี่ยวหมาน เข้ามาเกี่ยว

233
00:20:49,560 --> 00:20:54,280
บทความนี้บอกว่าปัญหาระหว่างคุณ
กับผู้กำกับหวง

234
00:20:54,680 --> 00:20:58,360
เกิดขึ้นเพราะพวกคุณมีปัญหาหัวใจ
กับฉิน เสี่ยวหมาน

235
00:20:59,040 --> 00:21:00,080
น่ารังเกียจ

236
00:21:01,800 --> 00:21:03,880
พวกเขาจะพูดอะไรก็ได้
ไม่มีใครเชื่อหรอก

237
00:21:05,920 --> 00:21:09,360
บรูซ มีข่าวลืออย่างนี้

238
00:21:10,240 --> 00:21:14,480
ถ้าคุณอยากจะชี้แจงมีแต่จะเสียนะ

239
00:21:16,120 --> 00:21:23,040
ทางเดียวที่จะสยบข่าวลือนี่ได้
คือคุณต้องร่วมงานกับผู้กำกับหวงอีก

240
00:21:27,120 --> 00:21:28,160
บรูซ

241
00:21:29,800 --> 00:21:33,760
ไม่ว่ามีคนอยู่ที่ไหน
ที่นั่นย่อมมีความขัดแย้ง

242
00:21:34,160 --> 00:21:36,360
ลิ้นกับฟันยังกระทบกระทั่งกันเลย

243
00:21:36,880 --> 00:21:41,240
แต่เรื่องเล็กๆ อย่างนี้
กลายมาเป็นของที่สื่อใช้หากิน

244
00:21:41,560 --> 00:21:43,120
พวกนั้นเอาเรื่องไปขยาย

245
00:21:44,160 --> 00:21:46,680
มันไม่ใช่แค่ความขัดแย้ง
ของคุณกับผู้กำกับหวง

246
00:21:47,240 --> 00:21:51,120
แต่มันยังพูดถึงบริษัทเรา
อย่างเสียๆ หายๆ

247
00:21:51,840 --> 00:21:54,800
มันยังถ่ายทอดข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง
ให้แก่สาธารณชน

248
00:21:56,400 --> 00:21:59,480
มันไม่ดีต่อคุณ หรือโกลเด้นฮาร์เวสต์

249
00:22:01,880 --> 00:22:05,880
ผมรู้ว่าคุณหมายความว่ายังไง
วางบทไว้สิ

250
00:22:07,160 --> 00:22:10,280
- ผมอ่านบทแล้วเราค่อยคุยกัน
- ดี

251
00:22:17,400 --> 00:22:18,280
บรูซ

252
00:22:19,240 --> 00:22:23,720
ผมมีบัตรดูงิ้วสองใบ

253
00:22:24,080 --> 00:22:26,240
ไปดูและหาอะไรสนุกๆ ทำด้วยกัน

254
00:22:28,000 --> 00:22:29,000
เรื่องอะไร

255
00:22:30,800 --> 00:22:32,400
เดอะ ริคอนซิลิเอชัน

256
00:22:34,200 --> 00:22:36,880
คุณซู คุณมีน้ำใจจริงๆ

257
00:22:38,400 --> 00:22:42,560
ผมจะอ่านบทอย่างละเอียด
ส่วนเรื่องงิ้ว ผมขอผ่านล่ะ

258
00:22:43,000 --> 00:22:43,960
โอเค

259
00:23:08,400 --> 00:23:09,800
ลูกรัก เรามาถึงแล้ว

260
00:23:19,800 --> 00:23:22,560
- ที่รัก
- ที่รัก

261
00:23:24,200 --> 00:23:27,200
แชนนอน ลูกรัก มานี่
กอดพ่อหน่อยสิ

262
00:23:27,800 --> 00:23:30,920
- มานี่มาลูก
- ดีใจไหมที่เจอพ่อ

263
00:23:33,160 --> 00:23:35,400
เราคิดถึงคุณมากเลย

264
00:23:36,160 --> 00:23:39,760
- ฉันไม่โทษเธอหรอก พ่อผิดเอง
- เป็นอะไรไปแชนนอน

265
00:23:40,480 --> 00:23:44,240
ลินดา ทำไมเธอไม่บอกฉันล่วงหน้า
ว่าเธอจะมาล่ะ

266
00:23:44,480 --> 00:23:47,600
เราคุยกันแล้ว
และเราอยากทำให้เธอแปลกใจ

267
00:23:48,000 --> 00:23:49,960
นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆ

268
00:23:50,520 --> 00:23:55,840
บรูซ เราจะไปเดินดูรอบๆ นะ
แบรนดอนตามแม่มา

269
00:23:56,000 --> 00:23:57,920
เร็วเข้า แตะมือกันหน่อย

270
00:23:59,040 --> 00:24:01,640
- ใช่แล้ว
- ไปกันเถอะ แบรนดอน

271
00:24:01,840 --> 00:24:05,080
- มาเถอะ เข้าไปข้างในกัน
- ตรงนั้นมีอะไรนะ

272
00:24:12,440 --> 00:24:14,520
โอเค

273
00:24:18,560 --> 00:24:19,840
คนแน่นมากเลย

274
00:24:31,640 --> 00:24:33,440
โอเค

275
00:24:38,480 --> 00:24:39,480
เหวินฮุ่ย

276
00:24:41,080 --> 00:24:43,280
นายพาฉันมาดูการแสดงวันนี้

277
00:24:44,960 --> 00:24:46,920
ฉันมั่นใจว่านายต้องมีอะไรแน่

278
00:24:48,760 --> 00:24:49,840
ฉันจะพูดตรงๆ นะ

279
00:24:50,240 --> 00:24:53,760
อันที่จริงฉันอยากเชิญบรูซ ลี
มาดูกับนาย

280
00:24:54,160 --> 00:24:56,320
ฉันไปที่บ้านเขา แต่เขาดูเหนื่อย

281
00:24:56,720 --> 00:24:57,920
ฉันเลยไม่ชวนเขามา

282
00:24:58,440 --> 00:24:59,360
เหวินฮุ่ย

283
00:25:02,440 --> 00:25:04,520
นายคิดมากไปนะ

284
00:25:06,520 --> 00:25:08,840
ฉันไม่เป็นอะไร
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

285
00:25:10,040 --> 00:25:14,520
ยังไงเสียโกลเด้นฮาร์เวสต์
ก็เป็นนายจ้างของฉัน ฉันไม่มีปัญหา

286
00:25:16,840 --> 00:25:19,000
แต่ตอนนี้บรูซเป็นคนดังแล้ว

287
00:25:19,200 --> 00:25:22,040
เขาคิดว่าเขาดีที่สุด
เขาจะเคารพคนอื่นเหรอ

288
00:25:23,240 --> 00:25:27,240
คุณหวง
บรูซอายุยังน้อย

289
00:25:27,960 --> 00:25:32,200
- เขาอาจพูดอะไรไม่ดีบ้าง
- แต่ว่า...

290
00:25:32,800 --> 00:25:36,080
นายเป็นมือเก๋าในวงการนี้

291
00:25:37,040 --> 00:25:40,120
อย่าลำบากไปเถียงกับคนอย่างเขาเลย

292
00:25:40,840 --> 00:25:43,520
การยอมจะทำให้การแก้ปัญหา
ง่ายขึ้นนะ เข้าใจไหม

293
00:25:43,680 --> 00:25:48,480
นายกับบรูซ ลีเป็นเสาหลักทั้งสอง
ของโกลเด้นฮาร์เวสต์

294
00:25:49,680 --> 00:25:51,880
ถ้านายสองคนมีปัญหากัน

295
00:25:52,560 --> 00:25:56,680
โกลเด้นฮาร์เวสต์ก็จะไม่มั่นคง
และฉันก็เป็นกังวลเรื่องนั้น

296
00:26:08,760 --> 00:26:09,760
สวัสดี นี่ใครเหรอ

297
00:26:10,120 --> 00:26:12,320
- สวัสดี นี่บรูซใช่ไหม
- เสี่ยวหมาน

298
00:26:12,600 --> 00:26:14,400
มีอะไร ทำไมโทรมาป่านนี้

299
00:26:14,640 --> 00:26:17,320
เจ้าของไต้หวัน เพิร์ล เอนเตอร์ไพรซ์
อยากทักทายเธอ

300
00:26:17,440 --> 00:26:19,600
เขาอยากให้ฉันแนะนำให้รู้จัก

301
00:26:19,960 --> 00:26:22,040
เกิดอะไรขึ้น

302
00:26:22,520 --> 00:26:24,920
พวกเขาอยากเชิญนายไปร่วมงานด้วย

303
00:26:27,160 --> 00:26:30,440
อันที่จริงมีบริษัทหนังหลายแห่ง
มาติดต่อฉัน

304
00:26:30,840 --> 00:26:34,880
แต่บรูซ ลีมีแค่คนเดียว
ฉันแยกร่างไม่ได้

305
00:26:35,320 --> 00:26:38,360
บรูซ ถือว่าเห็นแก่ฉัน
ยอมรับข้อเสนอของพวกเขาเถอะ

306
00:26:38,640 --> 00:26:42,480
ถ้านี่เป็นเรื่องเงินฉันว่า
นายต่อรองได้นะ

307
00:26:42,760 --> 00:26:46,520
พวกนั้นรับปากว่าจะให้เงินนาย
มากกว่าโกลเด้นฮาร์เวสต์ห้าเท่า

308
00:26:47,320 --> 00:26:48,480
นายคิดว่ายังไง

309
00:26:49,160 --> 00:26:51,720
ขอฉันคิดดูก่อน

310
00:26:51,920 --> 00:26:55,040
ตอนนี้ฉันยุ่ง ไว้คุยกันทีหลังนะ บาย

311
00:27:01,920 --> 00:27:03,280
ลูกหลับแล้วเหรอ

312
00:27:04,400 --> 00:27:07,040
ฉิน เสี่ยวหมาน เสนอให้เธอ
เซ็นสัญญาเหมือนกันเหรอ

313
00:27:08,880 --> 00:27:11,680
บริษัทเป็นสิบแห่งติดต่อมาที่ฉัน
ฉันเบื่อจะแย่แล้ว

314
00:27:12,160 --> 00:27:15,720
ลินดา บอกฉันทีว่าฉันควรทำยังไง
ในสถานการณ์แบบนี้

315
00:27:17,520 --> 00:27:20,440
บรูซ ฉันรู้จักอีกบริษัทหนึ่งที่อยาก
ทำงานกับเธอ

316
00:27:22,160 --> 00:27:24,280
- บริษัทไหนเหรอ
- ยังจำฮอลลีวู้ดได้ไหม

317
00:27:25,080 --> 00:27:25,960
จอร์จเหรอ

318
00:27:27,280 --> 00:27:29,560
จอร์จเป็นคนออกค่าเดินทาง
ให้ฉันมาฮ่องกง

319
00:27:29,800 --> 00:27:31,480
เขาอยากเชิญเธอกลับฮอลลีวู้ด

320
00:27:47,320 --> 00:27:49,200
ตอนนี้จบเรื่อง
ฟิสต์ ออฟ ฟิวรีแล้ว

321
00:27:49,360 --> 00:27:54,160
สัญญาที่บรูซเซ็นไว้กับ
โกลเด้นฮาร์เวสต์ก็เป็นอันยุติด้วย

322
00:27:54,800 --> 00:27:57,560
ดูจากประวัติรายได้ของ
ผลงานของบรูซแล้ว

323
00:27:59,400 --> 00:28:02,640
บริษัทไหนๆ ก็อยากร่วมงานกับเขา

324
00:28:04,280 --> 00:28:06,680
ฉันมั่นใจว่าจำนวนบริษัททำหนัง

325
00:28:06,840 --> 00:28:09,760
ที่ไปติดต่อบรูซ ลีต้องมีมากกว่า
สิบบริษัทแน่นอน

326
00:28:10,640 --> 00:28:13,280
- ฉันกลัวว่า...
- ฟังนะ

327
00:28:13,520 --> 00:28:16,880
เราอยู่ในยุคที่ไม่มีใคร
เป็นยอดมนุษย์

328
00:28:17,200 --> 00:28:18,440
นายรู้ไหม

329
00:28:19,360 --> 00:28:23,800
นี่ไม่ใช่ยุคสมัยที่คนคนหนึ่ง
จะเป็นวีรบุรุษ

330
00:28:24,240 --> 00:28:27,720
และเป็นต่อไปได้เป็นร้อยๆ ปี
ในยุคสมัยนี้

331
00:28:28,920 --> 00:28:32,200
พระเอกอีกคนจะโผล่มาตอนไหนก็ได้
แล้วก็มาแทนที่วีรบุรุษคนก่อน

332
00:28:32,960 --> 00:28:36,800
ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ

333
00:28:37,160 --> 00:28:38,240
นายพูดถูก

334
00:28:39,320 --> 00:28:41,560
ความอยู่รอดของเรา
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่น

335
00:28:42,960 --> 00:28:46,920
แต่บริษัทของเราเพิ่งตั้งตัวได้
แล้วก็กำลังจะ

336
00:28:47,200 --> 00:28:48,440
ล้มอีกครั้ง

337
00:28:49,480 --> 00:28:51,960
คิดดูสิ ถ้าเราไม่มีบรูซ ลี

338
00:28:53,360 --> 00:28:56,760
เราจะทำสถิติรายได้
สามหรือสี่ล้านเหรียญได้ยังไง

339
00:28:56,960 --> 00:29:01,400
ถ้าไม่มีอะไรรับรองความสำเร็จ
ด้านรายได้ บริษัทเราจะโตได้ยังไง

340
00:29:02,800 --> 00:29:05,800
ถ้าอย่างนั้นบอกมาสิว่า
เราควรทำยังไง บอกมา

341
00:29:07,680 --> 00:29:12,200
คุณหวง สิ่งที่ฉันอยากพูดก็คือ
อย่างแรกเลย

342
00:29:13,440 --> 00:29:15,880
เราต้องเริ่มถ่ายสไมลิงไทเกอร์
โดยเร็วที่สุด

343
00:29:16,160 --> 00:29:19,600
ทำอย่างนี้เราก็จะรั้งตัว
บรูซ ลีไว้ได้

344
00:29:20,200 --> 00:29:23,800
อย่างที่สอง
ระหว่างการถ่ายหนังเรื่องนี้

345
00:29:24,240 --> 00:29:27,480
เราควรทำตามที่เขาขอทุกอย่าง

346
00:29:28,840 --> 00:29:33,800
เราต้องให้อำนาจในการตัดสินใจ
แก่เขามากกว่านี้

347
00:29:35,120 --> 00:29:38,000
นายอยากให้อะไรเขาอีก

348
00:29:38,920 --> 00:29:42,720
นายอยากให้เขามากำกับแทนฉันไหม

349
00:29:43,400 --> 00:29:44,760
ให้เขาเป็นผู้กำกับเหรอ

350
00:29:49,560 --> 00:29:51,000
นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง

351
00:29:52,880 --> 00:29:56,360
เหวินฮุ่ย นายพูดจริงเหรอ
นายยังอยากให้ฉัน...

352
00:29:57,880 --> 00:30:01,560
นายอยากให้ฉันสละตำแหน่ง
ผู้กำกับให้บรูซ ลีเหรอ

353
00:30:01,960 --> 00:30:05,240
ไม่ๆ ฉันไม่ได้อยากให้
นายสละตำแหน่ง

354
00:30:05,880 --> 00:30:08,920
ฉันอยากให้นายกับบรูซ
กำกับหนังร่วมกัน

355
00:30:09,720 --> 00:30:12,400
การให้ตำแหน่งผู้กำกับแก่บรูซ

356
00:30:13,040 --> 00:30:16,080
ก็แค่เพื่อเอาใจเขาเท่านั้น

357
00:30:16,360 --> 00:30:19,400
แต่นายจะยังมีสิทธิ์ในฐานะผู้กำกับ

358
00:30:21,280 --> 00:30:23,440
เราทำงานร่วมกันมาหลายปีแล้ว

359
00:30:23,800 --> 00:30:25,120
เรารู้จักกันดี

360
00:30:25,560 --> 00:30:28,160
เราร่วมกันก่อตั้งโกลเด้นฮาร์เวสต์

361
00:30:29,920 --> 00:30:35,320
ดังนั้นเห็นแก่ฉัน
ได้โปรดยอมอ่อนข้อบ้าง

362
00:30:36,320 --> 00:30:38,560
หรือไม่ก็เสียสละเล็กน้อย

363
00:30:39,040 --> 00:30:41,920
ฉัน ซูเหวินฮุ่ย จะไม่ลืม
ความเสียสละของนายเลย

364
00:30:42,720 --> 00:30:43,600
ยิ่งกว่านั้น

365
00:30:47,200 --> 00:30:52,600
โกลเด้นฮาร์เวสต์
เป็นธุรกิจที่เราทำร่วมกัน

366
00:30:54,520 --> 00:30:55,560
ฉันขอร้องนายล่ะ

367
00:30:58,040 --> 00:30:59,120
นาย

368
00:31:05,480 --> 00:31:06,880
ก็ได้

369
00:31:17,800 --> 00:31:21,480
สัญญาจากฮอลลีวู้ดนี่
สำคัญกว่าสัญญาอื่นมาก

370
00:31:22,080 --> 00:31:23,280
เธอจะเซ็นสัญญาไหม

371
00:31:24,960 --> 00:31:26,960
ทำไมจอร์จไม่มาฮ่องกงด้วยตัวเอง

372
00:31:27,160 --> 00:31:28,800
แต่กลับส่งเธอมาวิ่งเต้นแทน

373
00:31:29,240 --> 00:31:33,520
อันที่จริง จอร์จ ไม่คิดว่า
เธอจะยอมเซ็นสัญญา

374
00:31:35,200 --> 00:31:37,600
แน่นอนว่าฉันจะไม่เซ็น

375
00:31:38,960 --> 00:31:41,800
ทำไมล่ะ เธอใฝ่ฝันว่าจะไปฮอลลีวู้ด
ไม่ใช่เหรอ

376
00:31:41,960 --> 00:31:44,200
ตอนนี้มีคนสร้างหนังในฮอลลีวู้ดตกลง

377
00:31:44,400 --> 00:31:48,400
ว่าเธอจะถ่ายหนังเรื่องนี้
ที่ไหนก็ได้ เธอยังต้องการอะไรอีก

378
00:31:50,520 --> 00:31:54,160
เข้าใจถามนะ ฉันต้องการอะไรเหรอ
ฉันอยากให้คนจีนนับถือฉัน

379
00:31:54,280 --> 00:31:55,560
นี่เป็นเรื่องสำคัญ

380
00:31:55,920 --> 00:31:59,000
บรูซ ฉันหวังว่าเธอจะมีเหตุผล

381
00:32:00,400 --> 00:32:01,600
นี่มันไม่มีเหตุผลเหรอ

382
00:32:03,280 --> 00:32:05,000
ฟังฉันนะ ฉันมีเหตุผล

383
00:32:05,840 --> 00:32:08,680
พวกนั้นเอาคนอื่นมาเล่นแทนฉัน
ในเรื่องกังฟูยังไงล่ะ

384
00:32:10,440 --> 00:32:15,440
แล้วทำไมพวกนั้นถึงยกเลิก
ภาคต่อของเดอะ กรีนฮอร์เนท

385
00:32:17,200 --> 00:32:21,840
ยิ่งกว่านั้น ทำไมไซเลนท์ ฟลุต
ถึงได้ล่มในเมื่อฉันพยายามไปขนาดนั้น

386
00:32:23,720 --> 00:32:27,280
มันเป็นเพราะสีผิวของฉัน
มันเป็นเพราะฉันเป็นคนจีน

387
00:32:28,720 --> 00:32:30,960
นี่คือสิ่งที่คนอเมริกัน
รู้สึกกับคนจีน

388
00:32:33,040 --> 00:32:37,560
ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
ในฮอลลีวู้ด ฉันก็โมโหทุกที

389
00:32:38,720 --> 00:32:41,760
โชคดีที่ฉันไม่หลงกับความฝันแล้ว

390
00:32:42,520 --> 00:32:46,440
ก่อนที่จะกลับมาฮ่องกง ฉันไม่เคย
ตระหนักเลยว่าที่นี่คือบ้านของฉัน

391
00:32:47,480 --> 00:32:50,480
เวลาฉันอยู่นี่
นอกจากจะทำความฝันให้เป็นจริงได้แล้ว

392
00:32:50,640 --> 00:32:52,600
อยู่ที่นี่ฉันยังมีศักดิ์ศรีด้วย

393
00:32:53,640 --> 00:32:54,600
บรูซ

394
00:32:56,080 --> 00:32:58,480
รู้อะไรไหม ไม่มีใครโทษเธอ
ที่เธอเลือกทางนี้

395
00:32:58,600 --> 00:33:00,480
ความสำเร็จของเธอในฮ่องกง

396
00:33:00,600 --> 00:33:03,960
ได้พิสูจน์คุณค่าของเธอในฮอลลีวู้ด

397
00:33:04,600 --> 00:33:07,840
พวกนั้นถึงกลับมาหาเธอเพื่อ
รื้อโครงการไซเลนท์ ฟลุต

398
00:33:07,960 --> 00:33:09,400
ทำไมเธอถึงอยากจะปฏิเสธล่ะ

399
00:33:10,080 --> 00:33:12,720
ในฮอลลีวู้ด คิดแต่เรื่องกำไร
ไม่มีความจริงใจ

400
00:33:13,400 --> 00:33:14,680
ฉันเข้าใจ

401
00:33:15,360 --> 00:33:17,600
ถ้าเธออยากให้ฮอลลีวู้ด นับถือ

402
00:33:17,720 --> 00:33:19,840
เธอต้องใช้ฝีมือพิสูจน์ตัวเอง

403
00:33:20,800 --> 00:33:24,200
บรูซ เธอพิสูจน์ตัวเองแล้ว

404
00:33:25,080 --> 00:33:30,840
สื่ออเมริกันถึงกับเปรียบเทียบเธอ
กับดักลาส และสตีฟ แมคควิน

405
00:33:30,960 --> 00:33:33,520
นี่เป็นเวลาเหมาะที่สุด
ที่เธอจะกลับไปฮอลลีวู้ด

406
00:33:33,600 --> 00:33:35,640
แต่เธอกลับทำตัวไม่มีเหตุผล

407
00:33:36,400 --> 00:33:40,240
ฉันจะไม่กลับไปฮอลลีวู้ดแบบนี้

408
00:33:41,560 --> 00:33:42,640
ฉันมีแผนของฉัน

409
00:33:42,840 --> 00:33:45,560
ส่วนเรื่องเซ็นสัญญาไซเลนท์ ฟลุต
ลืมมันไปได้เลย

410
00:33:47,280 --> 00:33:48,920
เธอทำฉันผิดหวังมาก

411
00:33:50,240 --> 00:33:54,160
ลินดา เธอไม่ควรมาเกลี้ยกล่อมฉัน
แทนจอร์จ

412
00:33:57,520 --> 00:34:00,120
เอาละ แล้วเธอมีแผนอะไร

413
00:34:01,080 --> 00:34:02,480
ฉันจะให้เธอดูผลที่ออกมา

414
00:34:03,560 --> 00:34:06,960
ตอนนี้ฉันบอกเธอได้แค่ว่า
ฉันมีแผนการบ้าๆ

415
00:34:14,920 --> 00:34:16,160
บรูซ

416
00:34:27,400 --> 00:34:28,520
นั่นจอร์จใช่ไหม

417
00:34:28,640 --> 00:34:32,040
ใช่ นี่จอร์จ
บรูซปฏิเสธเรา

418
00:34:33,160 --> 00:34:36,080
- เขาปฏิเสธเหรอ
- ใช่ เขาปฏิเสธ

419
00:34:36,280 --> 00:34:37,760
อย่างที่คิดไว้

420
00:34:43,880 --> 00:34:45,720
นี่ไม่ใช่ความผิดของผมนะ

421
00:35:06,520 --> 00:35:11,160
ที่รัก นี่ตีสามแล้ว
ทำไมยังไม่นอนอีก

422
00:35:12,680 --> 00:35:14,640
- ดูสิว่านี่อะไร
- เธอไม่ง่วงเหรอ

423
00:35:19,520 --> 00:35:21,120
นี่คือส่วนหนึ่งของแผนการฉัน

424
00:35:25,240 --> 00:35:27,520
มีอะไร เป็นอะไรหรือเปล่า

425
00:35:30,480 --> 00:35:34,840
ฉันปวดหัวนิดหน่อย ฉันไม่เป็นไรแล้ว
ฉันไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ

426
00:35:35,680 --> 00:35:39,160
- เธอควรไปตรวจดูที่โรงพยาบาลนะ
- ไม่ต้องห่วง

427
00:35:40,520 --> 00:35:43,480
เธอไม่เคยปวดหัวอย่างนี้มาก่อน

428
00:35:44,320 --> 00:35:46,800
มันเป็นอย่างนี้มาสักพักแล้ว

429
00:35:47,200 --> 00:35:49,880
อาจเพราะฉันนอนดึกเกินไป
อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ลินดา

430
00:35:50,880 --> 00:35:54,080
ฉันสบายดี ฉันไม่เป็นไรจริงๆ
ฉันอยากทำงานต่ออีกหน่อย

431
00:35:54,400 --> 00:35:56,800
ฉันบอกแล้วนี่
ว่าต่อให้เธอแข็งแรงเหมือนเหล็ก

432
00:35:56,880 --> 00:35:59,400
แต่เหล็กก็ยังขึ้นสนิมได้
เธอควรหยุดได้แล้ว

433
00:36:01,120 --> 00:36:03,280
ไปนอนเถอะ มาเร็ว

434
00:36:04,040 --> 00:36:08,080
- เธอต้องพักผ่อนนะ เข้าใจไหม
- ครับ คุณผู้หญิง ผมจะเชื่อฟัง

435
00:36:10,440 --> 00:36:13,120
- จับได้แล้ว เสียใจตอนนี้ก็สายไป
- ฉันจะทำตัวดีๆ

436
00:36:20,360 --> 00:36:21,480
ไม่เสียใจเลย

437
00:36:24,000 --> 00:36:25,880
- เธอไปก่อนสิ
- เราจะไปด้วยกัน

438
00:36:25,960 --> 00:36:27,440
- เดี๋ยวตามไป
- เธอก่อนสิ

439
00:36:27,520 --> 00:36:28,560
เธอก่อน

440
00:36:31,160 --> 00:36:33,200
เหวินฮุ่ย เกิดอะไรขึ้น

441
00:36:34,280 --> 00:36:39,280
บรูซ ลีเอาบทของฉันไปสองอาทิตย์แล้ว
แต่เขายังไม่ติดต่อกลับมาเลย

442
00:36:39,400 --> 00:36:42,120
- นั่งสิๆ นั่งลงก่อน
- นี่มันมากไปแล้ว

443
00:36:51,200 --> 00:36:52,360
คุณหวง

444
00:36:53,320 --> 00:36:58,760
สิ่งที่ฉันกลัวที่สุด
อาจเกิดขึ้นแล้วก็ได้

445
00:37:01,640 --> 00:37:05,120
ดูหนังสือพิมพ์นี่สิ
บริษัทยักษ์ใหญ่ของไต้หวัน

446
00:37:05,400 --> 00:37:08,040
เสนอเงินให้บรูซ ลีจำนวนมาก

447
00:37:09,600 --> 00:37:10,800
ฉันจะพูดตามตรงนะ

448
00:37:12,080 --> 00:37:14,480
นายอาจจะดีต่อเขา

449
00:37:15,400 --> 00:37:17,400
นายตามใจเขาทุกอย่าง

450
00:37:18,840 --> 00:37:23,120
แต่เขาก็ยังย้ายไปหาบริษัทอื่น
นี่มันมากเกินไปแล้ว

451
00:37:26,000 --> 00:37:30,240
เอาละ สำหรับเรื่องสไมลิง ไทเกอร์
ฉันจะไปหานักแสดงมาจากไต้หวันแทน

452
00:37:34,840 --> 00:37:38,520
ไม่มีใครเอาชนะบรูซ ลี
ในเรื่องมูลค่าทางการตลาดได้

453
00:37:40,120 --> 00:37:43,680
เขาไม่อยากทำงานกับเรา
นายจะทำยังไงล่ะ

454
00:37:47,200 --> 00:37:48,560
เรายอมแพ้ไม่ได้นะ

455
00:37:50,440 --> 00:37:53,760
ฉันจะไปหาเขาอีกครั้ง
ฉันจะคุยกับเขาให้รู้เรื่อง

456
00:37:54,160 --> 00:37:57,920
- อาจารย์ ยังอยากดูอีกไหม
- เล่นอีกครั้งสิ

457
00:37:59,200 --> 00:38:01,320
อาจารย์ อาจารย์ดูมันมา
สิบแปดรอบแล้วนะ

458
00:38:04,280 --> 00:38:05,960
- หุบปาก
- ครับ

459
00:38:27,560 --> 00:38:31,240
ลูกรัก มานี่มา มานั่งตักพ่อ

460
00:38:35,520 --> 00:38:36,680
ใครคะ

461
00:38:40,880 --> 00:38:41,800
ฮัลโหล

462
00:38:45,640 --> 00:38:47,080
ฮัลโหล

463
00:38:52,480 --> 00:38:55,880
- นี่ใครคะ พูดดังๆ หน่อย
- หยิบมาสิ

464
00:39:04,440 --> 00:39:06,440
ที่รัก ใครโทรมาเหรอ

465
00:39:10,400 --> 00:39:12,480
เธอไปทำใครในฮ่องกงไม่พอใจหรือเปล่า

466
00:39:14,920 --> 00:39:15,920
ใช่

467
00:39:16,800 --> 00:39:20,120
ตอนฉันอายุ 18
ฉันไปมีเรื่องกับมาเฟียในฮ่องกง

468
00:39:20,240 --> 00:39:22,200
และฉันต้องหนีไปอเมริกา

469
00:39:22,640 --> 00:39:27,000
- เธอลืมไปแล้วเหรอ
- ฉันไม่มีอารมณ์มาล้อเล่นนะ

470
00:39:28,160 --> 00:39:30,960
อันธพาลข่มขู่คนดังเกิดขึ้นทุกที่

471
00:39:31,280 --> 00:39:32,760
โทรศัพท์สายนั้นมันประหลาด

472
00:39:33,240 --> 00:39:36,480
ใจเย็นน่า อาจจะเป็นบริษัท
ผลิตหนังที่หาตัวฉันอยู่ก็ได้

473
00:39:37,000 --> 00:39:40,000
ฉันมักจะได้รับสายอย่างนี้อยู่บ่อยๆ
อย่าไปสนใจเลย

474
00:39:40,720 --> 00:39:43,360
โทรมาแต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย
มันทำให้ฉันไม่สบายใจ

475
00:39:49,080 --> 00:39:50,080
พระเจ้า

476
00:39:53,440 --> 00:39:56,720
ไม่ต้องห่วง คงเป็นคุณซู
ฉันจะไปเปิดประตู

477
00:40:08,760 --> 00:40:10,760
แม่จัดการอะไรพ่อไม่ได้เลย

478
00:40:11,440 --> 00:40:14,000
คุณซู ผมกำลังจะไปหาคุณพอดี

479
00:40:14,520 --> 00:40:17,520
- ถ้าคุณไม่มา ผมคงไปหา
- ใช่แล้ว

480
00:40:18,560 --> 00:40:19,680
- เชิญ
- ดีเลย

481
00:40:21,560 --> 00:40:25,000
บรูซ ผมซาบซึ้งที่คุณทำงานกับผม
มาหลายปี

482
00:40:26,000 --> 00:40:28,840
- ได้โปรดรับนี่ไว้
- นี่อะไร

483
00:40:30,320 --> 00:40:34,480
- นี่เป็นเงินโบนัสที่เราให้คุณ
- โบนัสเหรอ

484
00:40:35,320 --> 00:40:38,160
แต่ในสัญญาที่เซ็นไม่เห็นพูดถึงเลย

485
00:40:39,920 --> 00:40:41,320
ตอนที่เราเซ็นสัญญา

486
00:40:41,400 --> 00:40:45,120
ไม่มีใครคาดคิดว่าหนังสองเรื่อง
ที่คุณเล่นจะเป็นที่นิยมขนาดนี้

487
00:40:47,280 --> 00:40:48,560
คุณซู

488
00:40:49,760 --> 00:40:52,880
คุณช่างมีน้ำใจจริงๆ

489
00:40:53,040 --> 00:40:56,160
คุณไม่เคยปล่อยให้คนอื่นมีเหตุผล
ที่จะต้องไปจากคุณเลย

490
00:40:58,800 --> 00:41:00,000
บรูซ

491
00:41:02,720 --> 00:41:07,120
อย่าคิดเรื่องจะไปจากฮ่องกงเลยนะ

492
00:41:08,840 --> 00:41:11,240
คุณคงเห็นหนังสือพิมพ์ของวันนี้แล้ว

493
00:41:12,600 --> 00:41:14,360
ใช่ ผมเห็นแล้ว

494
00:41:15,720 --> 00:41:17,760
โอเค นั่นเป็นเรื่องจริง

495
00:41:19,320 --> 00:41:20,840
ไม่ใช่แค่บริษัทจากไต้หวัน

496
00:41:21,720 --> 00:41:24,160
แต่บริษัทอื่นๆ อีกหลายสิบแห่งด้วย

497
00:41:25,560 --> 00:41:27,440
แต่จนถึงตอนนี้

498
00:41:28,400 --> 00:41:32,840
ผมยังไม่รับปากใครทั้งนั้น

499
00:41:33,520 --> 00:41:36,480
ถ้าผมพูดอย่างนี้ คุณจะเชื่อผมไหม

500
00:41:39,120 --> 00:41:40,120
ผมเชื่อคุณ

501
00:41:44,000 --> 00:41:46,360
แต่ด้วยบทห่วยๆ นี่

502
00:41:47,200 --> 00:41:49,800
คงจะยากที่ผมจะร่วมงานกับ
โกลเด้นฮาร์เวสต์อีก

503
00:41:51,640 --> 00:41:55,640
แล้วคุณมีอะไรจะแนะนำ
เกี่ยวกับการแก้ไขบทไหม

504
00:41:56,680 --> 00:41:57,680
ไม่มี

505
00:41:58,480 --> 00:42:03,960
ผมไม่สนใจบทนี่มากพอที่จะแนะนำอะไร

506
00:42:04,840 --> 00:42:07,360
อันที่จริง ไม่ใช่แค่บทเรื่องนี้

507
00:42:08,080 --> 00:42:10,320
ในความคิดของผม บทส่วนมากในฮ่องกง

508
00:42:10,440 --> 00:42:14,240
ไม่ควรจะถูกเรียกว่าบทหนังด้วยซ้ำ
ส่วนมากมีเนื้อเรื่องไม่ชัดเจน

509
00:42:15,920 --> 00:42:18,520
พวกนั้นแค่เขียนอะไรก็ตาม
ที่ควรจะถ่ายทำ

510
00:42:18,600 --> 00:42:20,840
ฉาก การกระทำ และบทพูด

511
00:42:21,000 --> 00:42:22,640
แทบจะไม่มีการไตร่ตรองดูเลย

512
00:42:24,920 --> 00:42:28,240
ใช้บทแบบนี้สร้างหนังดีๆ
ได้ด้วยเหรอ

513
00:42:32,400 --> 00:42:34,680
คุณพูดเรื่องอะไรกัน

514
00:42:35,320 --> 00:42:38,480
คุณไม่อยากร่วมงานกับผู้กำกับหวงลี่
หรือว่า

515
00:42:39,040 --> 00:42:43,200
คุณไม่อยากต่อสัญญากับ
โกลเด้นฮาร์เวสต์กันแน่

516
00:42:45,920 --> 00:42:48,400
ผมทำใจไปจากฮ่องกงไม่ได้

517
00:42:48,680 --> 00:42:52,320
เพราะโกลเด้นฮาร์เวสต์
และก็คุณ คุณซู

518
00:42:54,440 --> 00:42:56,720
บรูซ ผมเข้าใจ
ว่าคุณหมายความว่ายังไง

519
00:42:57,040 --> 00:42:59,840
ถ้าผมให้หวงลี่กับคุณ
กำกับหนังร่วมกันล่ะ

520
00:43:01,880 --> 00:43:05,440
กำกับร่วมกันเหรอ
เขาจะยอมเหรอ

521
00:43:05,720 --> 00:43:08,680
ผมไม่สนว่าเขาจะยอมไหม
ตราบใดที่คุณยอม

522
00:43:10,120 --> 00:43:14,960
ถ้าคุณตัดสินใจอย่างนั้นได้
ทำไมคุณไม่ยอมให้ผมเป็นผู้กำกับล่ะ

523
00:43:19,520 --> 00:43:20,840
คือว่า...