1 00:01:59,440 --> 00:02:00,960 ลินดา กังวลมาก 2 00:02:01,120 --> 00:02:03,320 เธอเลยอยากได้คำแนะนำ จากพวกนาย 3 00:02:03,880 --> 00:02:06,840 ฉันไม่สนไอ้สารเลวนั่นหรอก 4 00:02:09,000 --> 00:02:11,640 ลินดา เพิ่งเรียนวิธีชงชากังฟู 5 00:02:11,920 --> 00:02:12,880 ลองชิมดูสิ 6 00:02:13,920 --> 00:02:17,440 หวังหยุนเชง อาจารย์ของไอ้หมอนั่น ไม่เคยมาคุกเข่าต่อหน้านายเหรอ 7 00:02:17,760 --> 00:02:19,240 ที่เขามาสารภาพผิดกับนาย 8 00:02:19,480 --> 00:02:21,520 ใช่ เขามา เรื่องนี้มีที่มาที่ไปนะ 9 00:02:21,760 --> 00:02:25,400 พวกนายคงไม่รู้ว่า เยลโลว์ แบรท เป็นศิษย์คนสุดท้ายของอาจารย์หวัง 10 00:02:25,960 --> 00:02:27,360 แถมเป็นลูกบุญธรรมเขาด้วย 11 00:02:28,200 --> 00:02:31,480 เมื่อต้นปี อาจารย์หวัง ส่งตัวเขา 12 00:02:31,960 --> 00:02:36,400 ให้กับนักเลงตัวฉกาจของฮ่องกง ที่ชื่อว่า หวังหลี่เฉา 13 00:02:36,840 --> 00:02:41,400 หมอนี่เลยได้เรียน เทคนิคร้ายกาจมาจากหวังหลี่เฉา 14 00:02:43,240 --> 00:02:45,400 เหตุผลที่ฉันทิ้งฮ่องกง ไปอเมริกา 15 00:02:46,160 --> 00:02:48,000 ก็เพราะฉันซ้อม หวังหลี่เฉา ปางตาย 16 00:02:48,840 --> 00:02:50,400 ฉันเกือบจะฆ่าคน 17 00:02:51,320 --> 00:02:55,640 หลังจากที่ฉันมาที่อเมริกา หมอนี่ก็ยังตามมาปองร้ายฉัน 18 00:02:56,680 --> 00:02:59,560 ต่อให้หวังหยุนเชง คุกเข่าขอโทษฉัน 19 00:03:00,400 --> 00:03:03,480 แต่เขาก็ไม่ได้ไล่มันออกจากโรงเรียน 20 00:03:04,760 --> 00:03:06,400 แล้วพอหวังหยุนเชง สิ้นไป 21 00:03:06,840 --> 00:03:09,800 เยลโลว์ แบรท ในฐานะศิษย์คนสุดท้าย 22 00:03:10,800 --> 00:03:13,800 จึงขึ้นเป็นผู้สืบทอดโรงเรียน สอนศิลปะการป้องกันตัวหวัง 23 00:03:15,600 --> 00:03:18,600 เขาโทรมาก่อกวนฉัน เป็นครั้งคราว 24 00:03:19,680 --> 00:03:22,400 แถมยังปล่อยข่าวลือ ให้สื่อ หาว่าฉันเป็นไอ้ขี้ขลาด 25 00:03:24,640 --> 00:03:26,320 หมอนั่นมันยโสโอหัง 26 00:03:27,440 --> 00:03:29,480 ถ้าเขาวางกล้ามเป็นนักเลงขนาดนั้น 27 00:03:30,440 --> 00:03:31,920 เราน่าจะไปสั่งสอนเขาหน่อย 28 00:03:33,320 --> 00:03:34,160 นายพูดถูก 29 00:03:35,720 --> 00:03:39,040 ลินดา ถึงกังวล เธอเลยอยากขอความช่วยเหลือจากนาย 30 00:03:39,960 --> 00:03:43,480 จริงๆ แล้ว ฉันไม่คิดว่าเขา 31 00:03:43,920 --> 00:03:46,440 มีค่าพอให้เสียเวลาและกำลังไปจัดการ 32 00:03:47,280 --> 00:03:51,200 ฉันอยากจะคุยกับนายเรื่องการถ่ายทำ หนังเรื่อง เดอะเกมออฟเดธ 33 00:03:54,160 --> 00:03:58,320 ฉันว่า เราน่าจะเพิ่มอุดมการณ์ของ ศิลปะการป้องกันตัวเข้าไปในหนังด้วย 34 00:03:58,960 --> 00:04:01,760 ผู้ชมจะได้เข้าใจ ความหมายที่แท้จริง 35 00:04:02,520 --> 00:04:05,200 ของกังฟูจีน 36 00:04:05,960 --> 00:04:07,080 นายคิดว่ายังไง 37 00:04:07,280 --> 00:04:11,120 - เอาล่ะ บรูซ - เราเตรียมเสร็จแล้ว โอเค 38 00:04:11,240 --> 00:04:14,000 เอาล่ะพวก เร่งมือแล้วรีบถ่ายกันเถอะ 39 00:04:14,240 --> 00:04:17,240 - ต้องถ่ายให้เสร็จภายในช่วงเช้านะ - ได้เลย 40 00:04:18,040 --> 00:04:20,400 - เอาละ ไป - ศาสตราจารย์ เหงื่อโซกเชียว 41 00:04:21,440 --> 00:04:22,880 มานี่ ฉันช่วยนายเอง 42 00:04:27,360 --> 00:04:28,280 เอาล่ะ 43 00:04:28,960 --> 00:04:31,080 ไม่เป็นไร มาลองกันอีกรอบเถอะ 44 00:05:59,200 --> 00:06:00,120 เธอกำลังทำอะไรน่ะ 45 00:06:03,080 --> 00:06:05,640 ฉันกำลังเตรียมงาน สำหรับหนังเรื่องใหม่ 46 00:06:06,760 --> 00:06:08,000 เธอควรพักนะ 47 00:06:11,520 --> 00:06:13,800 ฉันต้องจดไอเดียที่คิดได้ก่อน 48 00:07:57,120 --> 00:07:59,360 - พวกเขามาแล้ว - บรูซ 49 00:08:01,280 --> 00:08:03,920 - เจอกันนะ ที่รัก - เจอกัน 50 00:08:07,280 --> 00:08:09,280 - กลับบ้านเร็วๆ นะ - แล้วพบกัน 51 00:08:10,240 --> 00:08:13,000 บรูซ วันนี้เรามีสถานที่ ที่ต้องไปถ่ายสี่ที่ด้วยกัน 52 00:08:13,120 --> 00:08:14,520 เราจะไปที่ไหนกันก่อนดี 53 00:08:14,600 --> 00:08:17,240 - อาหลิน เดี๋ยวไปคุยกันบนรถเถอะ - ตกลง 54 00:08:57,360 --> 00:09:02,480 (กรกฎาคม 1973) 55 00:09:13,480 --> 00:09:16,240 นั่นบรูซ ลี รึเปล่า ทำไมนายไม่พูดล่ะ 56 00:09:17,840 --> 00:09:19,640 นายจำนัดหมายวันพรุ่งนี้ได้ใช่ไหม 57 00:09:21,520 --> 00:09:22,640 อย่าลืมละ 58 00:09:24,400 --> 00:09:28,440 บรูซ ลี ฉันคิดว่านายจะเป็นคนรักษาคำพูดนะ 59 00:09:30,160 --> 00:09:31,760 ฉันจะบอกสามีฉันให้นะคะ 60 00:09:31,840 --> 00:09:34,000 และฉันจะรอดูตอนคุณถูกสามีฉันจัดการ 61 00:09:37,520 --> 00:09:38,760 คอยดูก็แล้วกัน 62 00:10:05,560 --> 00:10:07,160 ท่านสุภาพบุรุษ คิดว่ายังไง 63 00:10:07,440 --> 00:10:09,280 นายฝีมือดีมาก 64 00:10:09,720 --> 00:10:11,920 ร่างกายนายแข็งแกร่งกว่าบรูซ ลี มาก 65 00:10:12,800 --> 00:10:17,440 แต่มันก็ไม่ได้เป็นเครื่องการันตีว่า นายจะสามารถเอาชนะบรูซ ลี ได้ 66 00:10:17,680 --> 00:10:20,680 อาจารย์ คุณกำลังยกยอบรูซ ลี 67 00:10:21,640 --> 00:10:22,920 และกำลังดูถูกผมอยู่นะ 68 00:10:24,160 --> 00:10:25,840 ถ้านายอยากจะเอาชนะบรูซ ลี 69 00:10:26,320 --> 00:10:27,840 ฉันก็มีวิธี 70 00:10:28,040 --> 00:10:29,080 วิธีเหรอ 71 00:10:30,080 --> 00:10:30,960 วิธีอะไร 72 00:10:31,400 --> 00:10:33,520 นายไปปีนเขาทุกวันใช่ไหม 73 00:10:33,640 --> 00:10:36,360 ครับ ผมไป ห้ารอบในหนึ่งวัน 74 00:10:38,320 --> 00:10:40,320 ฉันสังเกตวิธีสู้ของนายแล้วเห็นว่า 75 00:10:41,040 --> 00:10:45,160 ร่างกายนายค่อนข้าง แข็งแกร่งและอึดดี 76 00:10:45,960 --> 00:10:49,640 แม้ว่าจะออกท่ามาหลายกระบวน แต่ก็ยังดูสบายๆ ไม่หอบ 77 00:10:50,480 --> 00:10:53,520 เห็นได้ชัดว่า นายมีความอึดเป็นเลิศ 78 00:10:54,120 --> 00:10:56,560 แน่นอน ผมฝึกมาอย่างหนัก 79 00:10:57,160 --> 00:10:58,760 เพื่อที่จะเอาชนะบรูซ ลี 80 00:10:59,760 --> 00:11:02,640 ยังไงก็ตาม เวทีการประลองครั้งนี้สำคัญมาก 81 00:11:03,320 --> 00:11:05,240 ในเมื่อเขาตกลงประลองกับนาย 82 00:11:05,920 --> 00:11:07,720 พวกเราก็ควรปรึกษากัน 83 00:11:09,640 --> 00:11:12,160 ก็ได้ ผมจะลองฟังดู 84 00:11:12,400 --> 00:11:15,840 (เดอะเกมออฟเดธ) 85 00:11:21,200 --> 00:11:22,360 สวัสดี บรูซ 86 00:11:27,800 --> 00:11:31,560 ฉันลองจัดตารางงานของวันพรุ่งนี้ และวันมะรืนของเธอใหม่ดู 87 00:11:31,830 --> 00:11:32,817 โอเค 88 00:11:34,080 --> 00:11:36,640 เธอมีนัดประลอง กับนักเลงนั่นพรุ่งนี้เช้า 89 00:11:36,760 --> 00:11:39,560 ตอนบ่ายเธอก็ไม่มีงานที่ไหน พักผ่อนได้ตามสบาย 90 00:11:39,640 --> 00:11:41,000 วันมะรืนนี้ 91 00:11:41,080 --> 00:11:43,200 เธอมีนัดหารือกับอีโนซันโต และคิมูระ 92 00:11:43,280 --> 00:11:47,120 11 โมง เธอต้องไปเช็คตัวอย่างฟิล์ม และคุยกับอาหลิน เรื่องการตัดต่อ 93 00:11:48,080 --> 00:11:51,760 ตกบ่าย เธอมีนัดคุยเรื่องการทำโฆษณา และสปอนเซอร์กับเจ้าของสนามม้า 94 00:11:51,840 --> 00:11:54,560 ไม่ ลินดา อย่าเปลี่ยนตารางงานฉัน 95 00:11:54,800 --> 00:11:58,160 เธอวางงานในวันมะรืน มากเกินไป 96 00:11:59,480 --> 00:12:00,720 ฉันมีเวลาไม่พอ 97 00:12:01,440 --> 00:12:05,680 พรุ่งนี้ตอนบ่าย เราจะทำสิ่งที่เราคิดว่าควรทำ 98 00:12:06,440 --> 00:12:11,760 แต่ที่รัก หลังจากการประลองหนักๆ มา เธอจะยังมีแรงทำอย่างอื่นเหรอ 99 00:12:12,720 --> 00:12:13,800 ไม่มีปัญหา 100 00:12:15,760 --> 00:12:18,560 ก็ได้ ตามนั้น 101 00:12:18,880 --> 00:12:19,760 โอเค 102 00:13:40,160 --> 00:13:41,200 บรูซ ลี 103 00:13:43,880 --> 00:13:45,360 ในที่สุด เราก็ได้เจอกันอีก 104 00:13:49,000 --> 00:13:52,000 ไม่เจอกันนาน นายไม่เปลี่ยนไปเลย 105 00:13:52,720 --> 00:13:53,960 ยังดูอวดดีเหมือนเดิม 106 00:13:54,520 --> 00:13:56,560 ดูเหมือนฝีมือกังฟูนายจะพัฒนาขึ้นนะ 107 00:13:57,760 --> 00:14:01,360 แต่ไม่รู้ว่าศีลธรรมนายดีขึ้นไหม 108 00:14:02,080 --> 00:14:04,160 ครั้งที่แล้วในอเมริกา ฉันชนะนายไม่ได้ 109 00:14:04,920 --> 00:14:06,360 ฉันเสียดายมาตลอดหลายปี 110 00:14:09,080 --> 00:14:10,240 แต่วันนี้ 111 00:14:12,200 --> 00:14:13,920 เราจะได้รู้กันว่าใครเก่งกว่า 112 00:14:14,080 --> 00:14:15,040 เดี๋ยวก่อน 113 00:14:16,360 --> 00:14:18,720 ฉันมีข้อเสนอก่อนจะเริ่มประลอง 114 00:14:20,200 --> 00:14:21,400 เราจะสู้กันเป็นรอบ 115 00:14:21,920 --> 00:14:23,080 ในหนึ่งรอบ 116 00:14:23,920 --> 00:14:27,000 ถ้านายเอาชนะฉันไม่ได้ เราจะหยุดสู้กัน 117 00:14:27,680 --> 00:14:30,280 นายกลับบ้าน ฉันกลับบ้าน 118 00:14:30,880 --> 00:14:32,160 ใช้ชิวิตต่อไป 119 00:14:33,520 --> 00:14:34,960 ไม่มีใครเสียหน้า 120 00:14:35,720 --> 00:14:39,560 ถ้านายเอาชนะฉันไม่ได้ในหนึ่งรอบ 121 00:14:39,920 --> 00:14:42,440 - แต่ยังอยากสู้ต่อ - หุบปาก 122 00:14:44,160 --> 00:14:47,760 ถ้านายแน่จริง ก็มาคุยกันด้วยกังฟู 123 00:15:21,360 --> 00:15:22,280 นายแพ้แล้ว 124 00:15:25,000 --> 00:15:27,160 นายต้องแพ้ในการประลองนี้ 125 00:15:28,360 --> 00:15:29,560 เพราะนายกระหายชัยชนะ 126 00:15:30,440 --> 00:15:31,960 กระหายที่จะล้มฉัน 127 00:15:32,760 --> 00:15:35,520 นายจึงแพ้ให้กับจิตใจตัวเอง 128 00:15:37,280 --> 00:15:38,360 หุบปาก 129 00:15:39,760 --> 00:15:42,240 ถ้ากลัวตาย ฉันไม่มายืนอยู่นี่หรอก 130 00:15:48,400 --> 00:15:49,320 ฉันพร้อมแล้ว 131 00:15:54,600 --> 00:15:55,720 หยุดแค่นี้เถอะ 132 00:15:57,400 --> 00:16:00,400 การหยุดในเวลาที่ควร ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย 133 00:16:56,400 --> 00:16:57,240 เป็นยังไง 134 00:16:59,560 --> 00:17:01,600 ถ้าพูดเรื่องความเร็ว ฉันเร็วกว่า 135 00:17:02,240 --> 00:17:03,920 เรื่องเตะต่อย ฉันหนักหน่วงกว่า 136 00:17:04,520 --> 00:17:08,200 ฉันพูดไว้นานแล้ว กังฟูจำต้องฝึกให้หนัก... 137 00:17:10,240 --> 00:17:11,240 ยิ่งกว่าการพูด 138 00:17:12,000 --> 00:17:14,200 อย่าทำตัวเป็นอาจารย์ต่อหน้าฉัน 139 00:17:14,600 --> 00:17:15,640 หุบปาก 140 00:17:17,640 --> 00:17:18,840 ลงนามเสีย 141 00:17:30,880 --> 00:17:32,040 ลงนามเหรอ 142 00:17:33,960 --> 00:17:35,080 ไม่ต้องก็ได้ 143 00:17:35,720 --> 00:17:40,400 แต่นายต้องยอมรับความพ่ายแพ้ และก้มหัวคำนับฉัน 144 00:17:41,480 --> 00:17:43,040 ต่อหน้าทุกคนในนี้ 145 00:18:03,240 --> 00:18:04,840 เยลโลว์ แบรท ไอ้เจ้าเล่ห์ 146 00:18:05,640 --> 00:18:07,600 - หรือไม่กล้า - ก็ได้ 147 00:18:19,440 --> 00:18:23,520 (ผู้ให้คำมั่น บรูซ ลี เยลโลว์ แบรท) 148 00:18:23,600 --> 00:18:28,520 (ผู้ให้คำมั่น เยลโลว์ แบรท บรูซ ลี) 149 00:19:27,400 --> 00:19:29,640 วันนี้ แกต้องแพ้ 150 00:20:41,120 --> 00:20:42,320 ทำไมไม่บอกให้หยุด 151 00:20:43,440 --> 00:20:45,880 หยุดๆ 152 00:20:46,000 --> 00:20:48,000 บรูซ ลี ชนะ 153 00:21:03,080 --> 00:21:04,120 เยลโลว์ แบรท 154 00:21:04,560 --> 00:21:06,840 ไม่ถามหน่อยเหรอว่า นี่เป็นวิธีต่อสู้แบบไหน 155 00:21:07,080 --> 00:21:10,320 จะบอกให้ฟัง นี่คือศิลปะการป้องกันตัวของจีน 156 00:21:12,600 --> 00:21:16,680 จีต คุน โด 157 00:24:11,080 --> 00:24:12,000 ลินดา 158 00:24:12,720 --> 00:24:14,840 เธอเห็นว่าร่างกายฉัน มีปัญหาหรือเปล่า 159 00:24:15,960 --> 00:24:17,920 ทำไมวันนี้เธอตื่นเช้าจัง 160 00:24:18,800 --> 00:24:19,800 ลินดา 161 00:24:20,120 --> 00:24:23,320 ฉันมีเรื่องต้องไปคุย กับคุณซู หน่อย 162 00:24:23,400 --> 00:24:25,280 ฉันอยากให้เธอทำข้าวเช้าให้หน่อย 163 00:24:25,360 --> 00:24:28,520 แม่สอนเธอทำติ่มซำฝอซาน แล้วไม่ใช่เหรอ 164 00:24:29,120 --> 00:24:30,760 ฉันชอบมันมากตั้งแต่เด็ก 165 00:24:31,240 --> 00:24:32,760 เธอทำให้ฉันหน่อยได้ไหม 166 00:24:33,760 --> 00:24:35,480 ก็ได้ ฉันจะทำให้ 167 00:24:51,600 --> 00:24:52,720 (บรูซ ลี ฟื้นตัวอย่างน่าอัศจรรย์) 168 00:24:52,800 --> 00:24:54,880 (บรูซ ลี เวย์ออฟเดอะดราก้อน ทำลายสถิติบ็อกซ์ออฟฟิศ) 169 00:24:54,960 --> 00:24:57,320 (บรูซ ลี เอาชนะเยลโลว์ แบรท) 170 00:25:15,160 --> 00:25:16,080 เสี่ยวหมาน 171 00:25:16,720 --> 00:25:19,760 เธอมีบ้านสวยๆ แบบนี้ ตั้งแต่เมื่อไรกัน 172 00:25:20,800 --> 00:25:22,000 มีแต่เธอละที่แปลกใจ 173 00:25:22,400 --> 00:25:25,760 ทุกคนในวงการหนังฮ่องกง ต่างก็รู้จักที่นี่ทั้งนั้น 174 00:25:27,120 --> 00:25:30,120 ดูเหมือนเธอจะลืมไปนะว่า ฉันเป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับโลก 175 00:25:31,680 --> 00:25:32,560 ใช่ 176 00:25:32,640 --> 00:25:35,600 เธอเป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับโลก ที่ไม่รู้จักบ้านของฉัน 177 00:25:35,680 --> 00:25:39,440 ผู้อำนวยการสร้างหนังชื่อดัง จากฮ่องกง และไต้หวันหลายคน 178 00:25:39,560 --> 00:25:42,160 ต่างเคยมาเพื่อประชุม เรื่องบทและคัดเลือกนักแสดง 179 00:25:42,960 --> 00:25:45,240 ที่นี่ยอดเยี่ยมมาก ช่างน่าอัศจรรย์ 180 00:25:45,800 --> 00:25:46,720 เสี่ยวหมาน 181 00:25:46,920 --> 00:25:50,000 ถ้าฉันรู้ว่าเธอมีบ้านดีๆ แบบนี้นะ ฉันคงไม่ไปที่อื่นอีก 182 00:25:50,080 --> 00:25:53,440 ฉันจะมานี่ทุกวัน จิบกาแฟและคุยเรื่องโปรดักชั่น 183 00:25:54,360 --> 00:25:56,680 แน่นอน ฉันอยากให้เธอมาทุกวันอยู่แล้ว 184 00:25:56,760 --> 00:26:01,800 ฉันจะดูแลเธอเหมือนเป็นแขกคนพิเศษ และให้เธออยู่ในที่ที่ดีที่สุด 185 00:26:05,480 --> 00:26:06,920 ฉันนี่โง่จริงๆ 186 00:26:08,680 --> 00:26:10,160 ฉันชอบที่นี่นะ 187 00:26:11,680 --> 00:26:14,200 ที่นี่เยี่ยมยอดมาก สวยงามและเงียบสงบ 188 00:26:14,560 --> 00:26:17,960 เสียงของสายธารบนภูเขาและ ภาพทิวทัศน์ของต้นไผ่และกล้วยไม้ 189 00:26:18,680 --> 00:26:20,720 อย่างกับอยู่ในเทพนิยาย 190 00:26:21,920 --> 00:26:23,840 ฉันไม่มีงานอดิเรกอะไร 191 00:26:24,520 --> 00:26:26,480 ฉันใช้เงินทั้งหมดไปกับที่นี่ 192 00:26:27,400 --> 00:26:30,080 แต่ถึงฉันจะมี สายธารจากภูเขาและเสียงเพลง 193 00:26:30,520 --> 00:26:31,760 ต้นไผ่และกล้วยไม้ 194 00:26:32,720 --> 00:26:35,440 แต่ก็มีเพียงฉันที่ได้ชื่นชมมัน 195 00:26:37,160 --> 00:26:39,440 ถ้าเป็นแบบนั้น มันคงเงียบสงบมาก 196 00:26:42,280 --> 00:26:45,720 ในชีวิต ก้าวพลาดเพียงครั้ง ผลลัพธ์ที่ผิดพลาดมากมายก็อาจตามมา 197 00:26:46,000 --> 00:26:50,840 ถ้าฉันไปอเมริกากับเธอ ทุกสิ่งจะเป็นเหมือนตอนนี้ไหม 198 00:26:51,720 --> 00:26:55,560 ถ้าฉันไม่ไปไต้หวัน และแต่งงาน 199 00:26:56,440 --> 00:26:57,960 ชีวิตฉันจะเป็นยังไง 200 00:26:59,760 --> 00:27:01,120 เอาล่ะ หยุดดีกว่า 201 00:27:01,360 --> 00:27:03,200 - ฉันจะพาเธอไปดูรอบๆ - ดี 202 00:27:03,840 --> 00:27:05,760 คุณซู คงนั่งรอนานแล้ว 203 00:27:05,840 --> 00:27:08,840 - ทำไมเธอไม่บอกฉันให้เร็วกว่านี้ - ฉันอยากคุยกับเธอนี่ 204 00:27:13,560 --> 00:27:15,680 แบรนดอน อย่าเพิ่งกินลูก 205 00:27:16,040 --> 00:27:17,400 รอพ่อก่อนนะ 206 00:27:18,920 --> 00:27:22,080 - พวกลูกไปเล่นสักพักหนึ่งก่อนก็ได้ - พ่อๆ 207 00:27:23,040 --> 00:27:25,040 - เมื่อไหร่พ่อจะกลับ - เป็นเด็กดีนะ 208 00:27:25,200 --> 00:27:27,640 ลูกไปเล่นสักพัก เดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้ว 209 00:27:28,360 --> 00:27:29,440 ผมอยากกินแล้ว 210 00:27:29,720 --> 00:27:31,240 ไปเล่นรถคันใหญ่สิ 211 00:27:32,760 --> 00:27:33,960 ผมอยากกิน 212 00:27:50,400 --> 00:27:51,560 เยี่ยมมาก 213 00:27:53,040 --> 00:27:54,720 ช่างดีต่อจิตใจ 214 00:27:55,440 --> 00:27:59,960 บรูซ ครั้งหน้าถ้าคุณถ่ายหนัง คุณควรใส่พิธีชงชาของจีนเขาไปด้วยนะ 215 00:28:00,960 --> 00:28:03,680 ในอดีตเคยกล่าวไว้ว่า "รสชาติชาและเซนต่างเหมือนกัน" 216 00:28:03,760 --> 00:28:04,960 และนี่คือความหมาย 217 00:28:05,440 --> 00:28:07,760 ตราบเท่าที่ผมได้เงินทุนมากพอ จากฮอลลีวู้ด 218 00:28:07,840 --> 00:28:09,040 และจากคุณ คุณซู 219 00:28:09,200 --> 00:28:11,760 ผมก็สามารถแสดงวัฒนธรรมจีน ให้โลกเห็นได้ 220 00:28:13,480 --> 00:28:15,800 คุณมีเงินทุนไม่ขาดแน่นอน ในอนาคต 221 00:28:16,000 --> 00:28:19,840 เร็วๆ นี้ ผมได้รับจดหมายหลายฉบับ ที่แสดงความจำนงจะออกทุน 222 00:28:20,640 --> 00:28:22,240 แม้แต่พวกคนใหญ่คนโตฮอลลีวู้ด 223 00:28:22,640 --> 00:28:24,160 ก็ยังดูจะสนใจพวกเรา 224 00:28:25,160 --> 00:28:27,480 เหมือนว่าพวกเขาตระหนักได้ในที่สุด 225 00:28:29,120 --> 00:28:32,440 บรูซ ผมดูตัวอย่างของ เดอะเกมออฟเดธ แล้ว 226 00:28:33,280 --> 00:28:34,240 คุณคิดว่ายังไง 227 00:28:36,560 --> 00:28:37,560 เยี่ยมเลย 228 00:28:38,440 --> 00:28:41,440 มาๆ ลองชิมชาดีๆ กันดีกว่า 229 00:28:41,640 --> 00:28:43,360 ไว้เราจะปรึกษาเรื่องการจำหน่าย 230 00:28:43,880 --> 00:28:46,680 เดอะเกมออฟเดธ ในตลาดอเมริกา 231 00:28:47,200 --> 00:28:48,200 ตกลง 232 00:29:31,760 --> 00:29:34,480 ผมคิดชื่อหนัง เรื่องต่อไปออกแล้ว 233 00:29:34,800 --> 00:29:37,240 ชื่อว่า ชีเฟิ่ง 234 00:29:38,280 --> 00:29:40,800 ผมจะเปลี่ยนกังฟูแบบผิวเผิน 235 00:29:41,400 --> 00:29:43,560 เป็นอุดมการณ์ที่ลึกซึ้ง 236 00:29:45,160 --> 00:29:49,480 กังฟูเป็นทางเดียวที่จะแสดงถึง ความเข้าใจของผมที่มีต่อวัฒนธรรมจีน 237 00:29:51,280 --> 00:29:52,360 อย่างเช่น 238 00:29:53,760 --> 00:29:55,200 ผมวิจารณ์พวกตีสองหน้า 239 00:29:56,160 --> 00:29:58,400 ที่ชอบพูดอย่างไม่แยแส... 240 00:30:00,640 --> 00:30:02,960 กับชีวิตของผู้คน และความมั่นคงของชาติ 241 00:30:03,520 --> 00:30:08,920 สุดท้าย คนบริสุทธิ์ตั้งกี่คนที่ต้อง จบชีวิตลงเพราะสงครามและความจน 242 00:30:09,160 --> 00:30:14,520 ก็รู้ๆ กันดีว่า พวกผู้นำของชาติ ต่างเป็นพวกเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน 243 00:30:16,320 --> 00:30:19,760 ดังนั้น ผมเลยอยากทำหนัง เกี่ยวกับพี่น้องสองคนที่ฝึกกังฟู 244 00:30:20,280 --> 00:30:24,440 พี่คนโตเป็นคนธรรมดา ในขณะที่อีกคนอาศัยอยู่ในวัง 245 00:30:25,680 --> 00:30:27,760 พวกเขาทั้งคู่เป็นอาจารย์ที่เก่งกาจ 246 00:30:29,080 --> 00:30:31,720 องค์จักรพรรดิ 247 00:30:32,720 --> 00:30:36,000 ต้องการส่งคนน้อง ชีเฟิ่ง ไปปราบจลาจล 248 00:30:37,200 --> 00:30:41,080 แต่ความจริง พระองค์ตั้งใจ จะส่งนักสู้คนนี้ 249 00:30:41,720 --> 00:30:46,640 แทรกซึมเข้าไปในกลุ่มผู้ประท้วงและ ทลายกลุ่มตามบัญชาขององค์จักรพรรดิ 250 00:30:47,560 --> 00:30:50,600 แต่หัวหน้ากลุ่มผู้ประท้วง คือ พี่ใหญ่ของชีเฟิ่ง 251 00:30:52,200 --> 00:30:53,200 คุณรู้ไหม 252 00:30:54,000 --> 00:30:56,000 ผมว่าจะเล่นเป็นพี่น้องสองคนนี้ 253 00:30:56,800 --> 00:31:00,040 ระหว่างทาง ชีเฟิ่งมองไปรอบๆ 254 00:31:00,680 --> 00:31:04,160 สิ่งที่เขาเห็น ล้วนเป็น พวกขุนนางที่ป่าเถื่อนและละโมบ 255 00:31:04,720 --> 00:31:06,360 ส่วนชาวบ้านก็อยู่อย่างลำบาก 256 00:31:06,600 --> 00:31:09,600 พวกคุณคิดว่า ชีเฟิ่ง จะทำยังไง 257 00:31:13,240 --> 00:31:14,240 แล้วเธอคิดว่ายังไง 258 00:31:14,600 --> 00:31:17,000 สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้คือ ไปพักเสีย 259 00:31:17,080 --> 00:31:20,680 ปล่อยให้เรื่องความทุกข์ทนของ ประชาชนและชาติเป็นเรื่องของจักพรรดิ 260 00:31:21,120 --> 00:31:24,200 ส่วนเธอ ก็ควรจะมาที่นี่ให้บ่อยขึ้น เพื่อจิบชาและพูดคุยกัน 261 00:31:24,280 --> 00:31:26,680 อย่ากังวลสิ่งที่อยู่เหนือ การควบคุมของตัวเอง 262 00:31:27,200 --> 00:31:28,600 เอาล่ะ บรูซ 263 00:31:29,040 --> 00:31:32,080 ผมเดาว่า ชีเฟิ่ง จะต้องโค่นอำนาจจักรพรรดิ 264 00:31:32,720 --> 00:31:34,480 ร่วมกับพี่ชายเขาใช่ไหม 265 00:31:35,160 --> 00:31:36,160 ไม่เชิง 266 00:31:37,320 --> 00:31:38,400 ทำไมล่ะ 267 00:31:39,960 --> 00:31:42,600 หนึ่งในพวกเขาจะต้องตาย 268 00:31:43,240 --> 00:31:44,960 - มีคนหนึ่งตายเหรอ - ใครล่ะ 269 00:31:45,320 --> 00:31:46,280 บอกผมสิ 270 00:31:50,120 --> 00:31:52,760 ผมคิดไว้แล้ว 271 00:31:58,960 --> 00:32:00,120 - บรูซ เป็นอะไร - บรูซ 272 00:32:00,200 --> 00:32:01,960 - บรูซ คุณโอเคไหม - เป็นอะไรเหรอ 273 00:32:02,680 --> 00:32:05,680 ผมไม่เป็นไร สงสัยเมื่อคืนนอนไม่พอ 274 00:32:05,960 --> 00:32:07,240 เวียนหัวนิดหน่อย 275 00:32:07,480 --> 00:32:10,600 - ไปโรงพยาบาลดีไหม - ไม่เป็นไร ผมแค่เหนื่อย 276 00:32:11,000 --> 00:32:12,520 ผมจะไปนอนบนเก้าอี้ยาวหน่อย 277 00:32:12,600 --> 00:32:15,760 - พวกคุณคุยกันต่อเถอะ ผมจะคอยฟัง - ทานยาหน่อยไหม 278 00:32:16,320 --> 00:32:17,920 มียาแก้ปวดไหม 279 00:32:18,360 --> 00:32:19,480 จะได้ผลเหรอ 280 00:32:20,080 --> 00:32:21,520 - คิดว่านะ - รอเดี๋ยวนะ 281 00:32:21,640 --> 00:32:23,320 - มานี่ บรูซ มา - โอเค 282 00:32:26,360 --> 00:32:28,000 มา นอนลงก่อน ตรงนี้ 283 00:32:31,120 --> 00:32:33,240 บรูซ กินยาสิ 284 00:32:38,920 --> 00:32:40,080 บรูซ 285 00:32:44,040 --> 00:32:46,200 บรูซ ดื่มน้ำหน่อยนะ 286 00:32:46,640 --> 00:32:47,600 บรูซ 287 00:32:49,680 --> 00:32:50,600 ฉันไม่ต้องการน้ำ 288 00:32:50,680 --> 00:32:54,280 ยานี่จะออกฤทธิ์ได้ดี ก็ต่อเมื่อละลายในปากนะ 289 00:32:55,000 --> 00:32:56,120 ไม่ต้องห่วงผมหรอก 290 00:32:56,640 --> 00:32:58,360 ผมโอเค พวกคุณคุยกันต่อเถอะ 291 00:32:58,440 --> 00:32:59,440 พักหน่อยแล้วกัน 292 00:33:00,440 --> 00:33:03,800 - คุณไม่เป็นไรจริงๆ นะ - ผมไม่เป็นไร คุยเถอะ 293 00:33:16,360 --> 00:33:18,360 อาหลิน เธอรู้ไหมว่าบรูซอยู่ไหน 294 00:33:18,440 --> 00:33:20,160 ฉันโทรไปทุกที่ที่คิดออกแล้ว 295 00:33:20,240 --> 00:33:23,160 เขาไม่ได้อยู่บ้านพ่อแม่ บ้านพี่ชายกับพี่สาว 296 00:33:23,240 --> 00:33:25,960 คุณซู ก็ไม่ได้อยู่ที่ออฟฟิศ ฉันหาบรูซ ไม่เจอ 297 00:33:26,600 --> 00:33:28,880 อย่าห่วงเลยคุณนายลี ผมจะหาเขาเอง 298 00:33:29,120 --> 00:33:30,360 ผมรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน 299 00:33:30,680 --> 00:33:33,000 ดีค่ะ ขอบคุณมากอาหลิน 300 00:33:44,640 --> 00:33:47,680 แบรนดอน แชนนอน มาทานข้าวกันเถอะ 301 00:33:48,040 --> 00:33:49,040 มาเร็ว เร็วเข้า 302 00:33:49,600 --> 00:33:50,760 เราไม่ต้องรอพ่อแล้ว 303 00:33:50,840 --> 00:33:53,040 - หนูจะรอพ่อก่อน - เรากินกันก่อนเถอะ 304 00:33:53,160 --> 00:33:54,360 มาเร็ว 305 00:33:55,920 --> 00:33:57,440 ได้เวลาทานข้าวแล้ว 306 00:33:59,960 --> 00:34:02,760 - มาสิ แบรนดอน - เราจะรอพ่อก่อนครับ 307 00:34:03,120 --> 00:34:04,320 แม่จะไปอุ่นซุปนะ 308 00:34:05,720 --> 00:34:07,120 เดี๋ยวพ่อก็กลับมา 309 00:34:07,280 --> 00:34:09,240 มาทานข้าวร้อนๆ แสนอร่อยกันเถอะ 310 00:34:09,640 --> 00:34:12,240 พ่อกำลังจะกลับบ้าน พ่อกำลังจะกลับบ้าน 311 00:34:48,560 --> 00:34:49,800 คุณเข้าไปไม่ได้ค่ะ 312 00:34:50,160 --> 00:34:52,680 - หลีกไปนะ - ฉันบอกว่าเข้าไปไม่ได้ค่ะ 313 00:34:52,960 --> 00:34:53,920 โอเค โอเค 314 00:34:54,120 --> 00:34:55,560 คุณเข้าไปไม่ได้นะคะ 315 00:34:55,800 --> 00:34:58,600 - หลีกทางไปสิ - บอกว่าเข้าไม่ได้ค่ะ 316 00:34:58,840 --> 00:35:00,840 โอเค โอเค ไม่ คุณเข้าไปไม่ได้ 317 00:35:22,040 --> 00:35:23,280 บรูซ 318 00:35:25,960 --> 00:35:29,320 บรูซๆ 319 00:36:02,400 --> 00:36:07,360 บรูซ เธอนี่เป็นเด็กเกเรจริงเชียว 320 00:36:08,960 --> 00:36:13,880 (แคลิฟอร์เนีย รีพับบลิค) 321 00:37:03,600 --> 00:37:05,040 - ไปเตรียมแชมเปญมา - ครับ 322 00:37:07,720 --> 00:37:08,840 เยี่ยมมาก 323 00:37:14,920 --> 00:37:15,880 ท่านครับ 324 00:37:16,760 --> 00:37:19,520 ผมมั่นใจว่า แชมเปญวันนี้ 325 00:37:20,000 --> 00:37:22,440 จะต้องดีที่สุด 326 00:37:22,680 --> 00:37:25,840 เราทำสถิติใหม่ของบ็อกซ์ออฟฟิศได้ 327 00:37:26,200 --> 00:37:28,800 สิ่งเดียวที่น่าเสียดายก็คือ 328 00:37:28,920 --> 00:37:31,840 ผู้สร้างสรรค์หนังประเภทนี้ 329 00:37:32,120 --> 00:37:33,760 ผู้ซึ่งเป็นทั้งหุ้นส่วน 330 00:37:33,960 --> 00:37:36,680 คนเขียนบท ผู้กำกับ นักแสดง 331 00:37:36,800 --> 00:37:39,800 และผู้ร่วมผลิตหนังเรื่องนี้ บรูซ ลี ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย 332 00:37:39,880 --> 00:37:41,800 ไว้ผมจะโทรหาเขาทีหลัง 333 00:37:41,960 --> 00:37:46,120 ผมจะให้เขาได้ยินเสียงที่น่าอัศจรรย์ 334 00:37:46,240 --> 00:37:48,120 เสียงเปิดขวดแชมเปญ 335 00:37:48,200 --> 00:37:49,680 แด่ความสำเร็จของเรา 336 00:37:50,240 --> 00:37:51,760 แด่สถิติบ็อกซ์ออฟฟิศใหม่ 337 00:37:52,560 --> 00:37:55,120 ดื่มกัน 338 00:37:55,760 --> 00:37:58,200 - ดื่ม - จอร์จ คุณมาพอดีเลย 339 00:37:58,440 --> 00:38:00,560 เราเพิ่งดู เอ็นเทอร์เดอะดราก้อน ไป 340 00:38:00,720 --> 00:38:04,480 ทุกคนล้วนเห็นตรงกันว่าเรื่องนี้ จะต้องเป็นหนังกังฟูที่ดังระดับโลก 341 00:38:04,720 --> 00:38:08,400 ไม่ต้องสงสัยเลยว่า บรูซ ลี จะเป็นนักแสดงเอชียคนแรกในฮอลลีวู้ด 342 00:38:09,560 --> 00:38:12,280 จอร์จ เป็นอะไร พูดอะไรสักอย่างสิ 343 00:38:12,640 --> 00:38:16,960 ขอโทษ ขอโทษ ผมแค่ไม่อยากรบกวนการดูหนังของคุณ 344 00:38:17,080 --> 00:38:20,520 บรูซ ลี เสียแล้ว มันเป็นโศกนาฏกรรม 345 00:38:22,160 --> 00:38:24,880 เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 346 00:38:25,040 --> 00:38:26,480 นี่มันเลวร้ายสุดๆ 347 00:38:28,080 --> 00:38:29,480 เกิดอะไรขึ้น 348 00:38:30,040 --> 00:38:33,320 ผมทำพลาดมาหลายครั้งมากในชีวิต 349 00:38:33,960 --> 00:38:37,280 แต่ผมจะต้องละอายใจในเรื่องนี้ ไปตลอดชีวิตที่เหลือ 350 00:38:37,560 --> 00:38:40,600 ผมไม่ควรมองข้าม อัจฉริยะคนนี้ ศิลปินดีๆ แบบนี้ 351 00:38:41,320 --> 00:38:45,080 ผมกล้าพูดเลยว่า ต่อจากนี้ไป หนังกังฟูของจีน 352 00:38:45,600 --> 00:38:48,480 จะต้องกลายเป็นภาษาของมนุษย์ ที่ไร้พรมแดน 353 00:38:49,360 --> 00:38:50,480 ช่างน่าเศร้า 354 00:38:50,800 --> 00:38:53,960 ยุคสมัยที่ยังไม่ทันได้เริ่ม ต้องจบลงเสียแล้ว 355 00:38:54,320 --> 00:38:56,600 (ซุปเปอร์สตาร์กังฟูระดับนานาชาติ เสียแล้วเมื่อคืน) 356 00:38:56,760 --> 00:38:58,680 (ซุปเปอร์สตาร์บรูซ ลี สิ้นแแล้ว) 357 00:38:58,800 --> 00:39:01,320 (เมื่อคืนนี้ 23.30 น. บรูซ ลี จากไปด้วยอาการป่วย) 358 00:39:01,440 --> 00:39:03,760 (ฮ่องกง อาลัยลี เขาคือซุปเปอร์สตาร์) 359 00:39:13,200 --> 00:39:19,080 บรูซ ลี 360 00:39:21,600 --> 00:39:23,200 อย่าปลุกเขา 361 00:39:33,040 --> 00:39:38,040 (ดวงดาวที่ดับแสง การจากไปของชายผู้ชาญฉลาด) 362 00:40:11,360 --> 00:40:13,400 (ยอดกังฟูบรูซ ลี บรูซ ลี) 363 00:40:13,520 --> 00:40:15,640 (ฮีโร่บรูซ ลี บรูซ ลี เป็นอันดับหนึ่ง) 364 00:41:01,920 --> 00:41:06,680 (บรูซ ลี 27 พย.1940 ถึง 20 กค.1973 ผู้คิดค้นจีต คุน โด) 365 00:41:08,640 --> 00:41:11,080 (แรงบันดาลใจของคุณยังคงนำทาง ให้เราปลดปล่อยตัวเอง) 366 00:42:06,160 --> 00:42:08,880 (ใช้การไร้หนทางเป็นหนทาง ใช้การไร้กฎเกณฑ์เป็นกฎเกณฑ์) 367 00:42:42,120 --> 00:42:44,320 ตลอดชีวิต 32 ปีของบรูซ ลี 368 00:42:44,640 --> 00:42:48,360 คือการเดินทางที่เต็มไปด้วย พลังชีวิตที่ยอดเยี่ยม 369 00:42:49,200 --> 00:42:52,880 บรูซ ลีได้บุกเบิกสองแขนงใหม่ให้เรา 370 00:42:53,360 --> 00:42:58,560 เขาได้สร้างศิลปะการต่อสู้ที่งดงาม และหนังอันเป็นอมตะของเขา 371 00:42:59,320 --> 00:43:03,840 ตั้งแต่นั้นมา โลกก็ได้รู้จัก กังฟูจีนที่แท้จริง 372 00:43:04,520 --> 00:43:10,040 กังฟูจีนได้ทำให้ทั่วโลกอัศจรรย์ใจ ผ่านหนังของบรูซ ลี 373 00:43:10,920 --> 00:43:14,800 หนังกังฟูจีนได้ก้าวสู่ยุคใหม่ 374 00:43:15,160 --> 00:43:17,800 เพราะผลงานของบรูซ ลี 375 00:43:18,720 --> 00:43:23,960 เราเชื่อว่า ลึกลงไปในจิตใจเรา จิตวิญญาณนี้คือแก่นของการเป็นมนุษย์ 376 00:43:24,280 --> 00:43:27,800 วันที่ลาลับ ก็คือเวลาที่ได้กลับมามีชีวิต 377 00:43:28,600 --> 00:43:31,320 เพราะจิตวิญญาณไม่เคยดับสูญ 378 00:43:32,120 --> 00:43:36,440 ขอพระผู้เป็นเจ้าอวยพร และปกป้องดวงวิญญาณของเขา 379 00:43:37,320 --> 00:43:38,880 อาเมน