1
00:00:35,960 --> 00:00:37,291
ดาร์กเกสต์ เปรู

2
00:00:37,400 --> 00:00:42,611
ป่าเขาลึกลับอันกว้างใหญ่
ยังไม่มีใครเคยสำรวจ จนมาถึงตอนนี้

3
00:00:43,160 --> 00:00:45,766
เมื่อผมได้รับมอบหมายจาก
เหล่าเพื่อนนักภูมิศาสตร์

4
00:00:45,840 --> 00:00:48,127
ให้ละทิ้งความสบาย
ที่บ้านและครอบครัว

5
00:00:48,200 --> 00:00:51,568
เพื่อจะออกเดินทางไปสำรวจ ณ ที่แห่งนี้

6
00:00:53,320 --> 00:00:57,166
ผมขนไปแต่น้อย
พกสัมภาระไปเท่าที่จำเป็นต้องใช้

7
00:00:57,240 --> 00:01:00,244
แผนที่ อาหาร นาฬิกา
และเปียโนพกพา

8
00:01:01,480 --> 00:01:06,361
ในที่สุด หลังจากบุกป่าฝ่าดง
ผมก็พบสิ่งที่น่าอัศจรรย์มาก

9
00:01:07,440 --> 00:01:10,569
หมีพันธุ์ที่ไม่มีผู้ใดค้นพบ

10
00:01:10,640 --> 00:01:13,450
ถึงเวลาตัวอย่าง
เก็บเข้าพิพิธภัณฑ์แล้ว

11
00:01:18,240 --> 00:01:21,403
นึกว่าเวลาของผมหมดแล้ว
ต้องตอกบัตรลาโลกนี้

12
00:01:22,440 --> 00:01:24,647
เจ้าหมีกลับช่วยชีวิตผม

13
00:01:24,720 --> 00:01:27,803
เขาพาผมเข้าไปในป่า
เพื่ออวดโลกของเขา

14
00:01:27,880 --> 00:01:31,089
เพื่อตอบแทน
ผมแนะนำโลกของเราให้เขารู้จัก

15
00:01:31,160 --> 00:01:35,290
เอ่อนั่น... กล้องส่องทางไกล
กล้องส่องทางไกลของปู่ฉัน

16
00:01:35,880 --> 00:01:38,451
โอ้ อันนั้นระวังหน่อยสิ

17
00:01:38,520 --> 00:01:41,683
นั่นมันสบู่ กินไม่ได้นะ

18
00:01:41,760 --> 00:01:46,209
เจอแล้ว ลองนี้ดีกว่านะ
นี่คือแยมส้มมาร์มาเลด

19
00:01:46,280 --> 00:01:49,568
ใช้ป้ายขนมปังปิ้ง
ทำแซนวิช หรือว่า...

20
00:01:49,640 --> 00:01:52,928
หรือยกซดเลย วิเศษมาก

21
00:01:53,040 --> 00:01:56,203
นี่คือลอนดอน
ที่ที่ฉันจากมา

22
00:01:56,280 --> 00:01:58,521
ลอน-ดอน

23
00:01:59,240 --> 00:02:01,447
คุณพระ!

24
00:02:01,520 --> 00:02:03,841
ลองพูดซิ สแตรทฟอร์ด-ริมแม่น้ำ-เอวอน

25
00:02:03,920 --> 00:02:07,163
เวลาผ่านไป
ผมกลายเป็นเพื่อนกับหมี จนตั้งชื่อพวกเขา

26
00:02:07,240 --> 00:02:09,846
ตัวเมียตั้งชื่อตามคุณแม่ที่เสียไปของผม

27
00:02:09,920 --> 00:02:13,242
ส่วนตัวผู้ตั้งตามนักมวยคนแปลก
ที่ผมเคยเจอในบาร์

28
00:02:13,360 --> 00:02:16,364
แต่ก็ถึงเวลาที่ผมต้องกลับ
ไปหาภรรยาและลูกสาว

29
00:02:16,440 --> 00:02:18,249
นำสิ่งค้นพบเปิดเผยสู่โลก

30
00:02:18,320 --> 00:02:21,051
ลาก่อน ลูซี่
ลาก่อน พาสทูโซ่

31
00:02:21,160 --> 00:02:25,688
ถ้าพวกเธอไปลอนดอน
พวกเธอจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นแน่นอน

32
00:02:25,760 --> 00:02:27,603
ผมได้รับการเรียนรู้หลายสิ่งจากหมีผู้นี้

33
00:02:27,680 --> 00:02:32,129
แต่ผมสงสัยว่า
พวกเขาเรียนรู้อะไรได้จากผมได้บ้างไหม

34
00:02:43,360 --> 00:02:45,647
มาร์มาเลด!

35
00:02:47,600 --> 00:02:51,286
สุกแล้ว สุกแล้ว
ในที่สุดมันก็สุกแล้ว!

36
00:02:51,800 --> 00:02:53,245
ป้าลูซี่!

37
00:02:53,360 --> 00:02:55,169
ลุงพาสทูโซ่!

38
00:02:55,240 --> 00:02:58,289
ลองทายดูสิฮะ... โว!

39
00:03:04,880 --> 00:03:06,689
อรุณสวัสดิ์ ป้าลูซี่

40
00:03:06,760 --> 00:03:08,728
อรุณสวัสดิ์ สลาตันน้อยของป้า

41
00:03:08,800 --> 00:03:13,044
ทำไมนายต้องวิ่งพรวดพราดเข้ามา
ยังกับพายุอย่างเงี่ยด้วยล่ะ

42
00:03:13,120 --> 00:03:16,567
แต่ ลุงพาสทูโซ่... มันสุกแล้ว

43
00:03:18,880 --> 00:03:20,245
โอ้ววว โฮ โฮ!

44
00:03:20,320 --> 00:03:22,163
มันเป็นวันทำมาร์มาเลด!

45
00:03:22,240 --> 00:03:23,844
วันทำมาร์มาเลด!

46
00:03:25,320 --> 00:03:27,926
โอ้ ใส่แล้วหล่อกว่านะ
วันมาร์มาเลด!

47
00:03:28,520 --> 00:03:31,171
โอ้ ใจเย็นๆทั้งสองคน

48
00:03:31,240 --> 00:03:33,447
ไม่เห็นจะต้องรีบร้อนเลย

49
00:03:37,160 --> 00:03:39,162
เอาล่ะค่อยๆปีนขึ้นไปนะ

50
00:03:39,280 --> 00:03:42,284
และก็เลิกยุ่งกับหมวกของฉันซะที

51
00:03:42,360 --> 00:03:43,850
ได้ฮะ

52
00:03:58,600 --> 00:03:59,965
มาร์มาเลด

53
00:04:02,200 --> 00:04:05,363
แซนด์วิชมาร์มาเลดเป็นคู่
มีวิตามินและแร่ธาตุ

54
00:04:05,440 --> 00:04:07,204
เพียงพอที่หมีต้องการทั้งวันเลย

55
00:04:07,280 --> 00:04:09,408
- น่าทึ่งจัง
- อืม

56
00:04:09,480 --> 00:04:13,883
และสูตรของป้าลูซี่
อร่อยเลิศกว่าของนักสำรวจหลายเท่าด้วย

57
00:04:13,960 --> 00:04:17,089
เราต้องอย่าลืมว่าเอาไปฝากเขาหนึ่งโถ
ตอนไปเราไปลอนดอน

58
00:04:17,160 --> 00:04:18,491
ลอนดอนเหรอ

59
00:04:18,560 --> 00:04:22,929
ฉันไม่ห่วงหรอกนะ
เราพูดเรื่องที่จะไปกันมา 40 ปีแล้ว

60
00:04:23,000 --> 00:04:24,968
สักวันหนึ่ง พาสทูโซ่

61
00:04:25,040 --> 00:04:26,849
ทำไมลุกกับป้าอยากไปที่อื่น

62
00:04:26,920 --> 00:04:28,922
ทั้งๆที่นี่
น่าอยู่กว่าที่สุดในโลกล่ะ

63
00:04:38,040 --> 00:04:39,201
โอ๊ะตายจริง

64
00:04:40,960 --> 00:04:43,486
ฉันบอกนายแล้วไงว่าให้ระวัง

65
00:04:43,560 --> 00:04:45,005
แล้วเอาหมวกฉันคืนมาด้วย

66
00:04:45,080 --> 00:04:47,162
- ได้ฮะ แต่ว่า...
- ไม่ต้องแต่

67
00:04:47,240 --> 00:04:50,608
นายรู้จักหัดเคารพฉันซะทีนะ

68
00:04:52,920 --> 00:04:54,490
อายเขามั้ยล่ะ

69
00:04:55,600 --> 00:04:56,761
แต่อร่อยมาก

70
00:05:00,320 --> 00:05:04,644
คำแนะนำที่เป็นมิตร
ต่อคนต่างชาติในลอนดอน บทเรียนที่สาม

71
00:05:04,720 --> 00:05:08,122
ช่วงพลบค่ำ แล้วคุณพบคนแปลกหน้า
บนถนน

72
00:05:08,240 --> 00:05:10,402
- ทักทายเขาอย่างสุภาพว่า
- สายันต์สวัสดิ์

73
00:05:10,480 --> 00:05:13,324
เพื่อที่จะชวนสนทนาต่อ
คุณควรพูดเรื่องอากาศ

74
00:05:13,400 --> 00:05:15,482
ฝนตกร่มกระโดด เลยนะคะ

75
00:05:15,560 --> 00:05:19,610
ที่จริง คนลอนดอนมีวิธีพูดถึงฝน 101 วิธี...

76
00:05:19,680 --> 00:05:23,287
- ผมขอชิ้นสุดท้ายได้มั้ยฮะ
- โอ ไม่ได้นี่ของฉัน

77
00:05:23,360 --> 00:05:26,409
หมีที่ฉลาดเก็บแซนด์วิช
มาร์มาเลด ไว้ในหมวกเสมอ

78
00:05:26,480 --> 00:05:28,369
เผื่อฉุกเฉิน

79
00:05:28,440 --> 00:05:30,408
...และเทวดาเทน้ำลงมาชุ่มฉ่ำ

80
00:05:30,480 --> 00:05:35,088
หากว่าทำตามกฎนี้
คุณจะอยู่ลอนดอนเหมือนอยู่บ้าน

81
00:05:42,400 --> 00:05:44,402
- ป้าลูซี่
- แผ่นดินไหว!

82
00:05:46,120 --> 00:05:47,963
ลงไปในหลุมหลบภัย!

83
00:06:01,040 --> 00:06:03,441
- ป้าลูซี่!
- วิ่งต่อไป!

84
00:06:07,320 --> 00:06:08,845
ป้าไม่เป็นไรนะ

85
00:06:22,520 --> 00:06:23,567
ลุงพาสทูโซ่!

86
00:06:24,760 --> 00:06:25,807
ลุงพาสทูโซ่!

87
00:06:26,600 --> 00:06:27,806
หลบเร็ว!

88
00:06:44,720 --> 00:06:46,484
ลุงพาสทูโซ่

89
00:06:49,720 --> 00:06:51,051
พาสทูโซ่

90
00:06:55,680 --> 00:06:57,842
ลุงพาสทูโซ่

91
00:07:06,720 --> 00:07:07,767
ป้าลูซี่

92
00:07:27,040 --> 00:07:29,042
เราจะทำไงต่อไปฮะ

93
00:08:07,920 --> 00:08:10,161
หลบอย่าให้ใครเห็นจนกว่าจะถึงลอนดอน

94
00:08:10,840 --> 00:08:13,081
แต่ว่า... ป้าไม่ไปด้วยหรือฮะ

95
00:08:14,160 --> 00:08:17,960
ป้านั่นแก่แล้วและเหนื่อยมาก
ไปต่อไปไม่ไหว

96
00:08:18,040 --> 00:08:20,964
โอ้ แล้วป้าจะทำไงฮะ

97
00:08:21,040 --> 00:08:24,362
โอ้ หลานไม่ต้องเป็นห่วงป้าหรอก

98
00:08:24,480 --> 00:08:27,689
ป้าจะไปอยู่
บ้านพักหมีชราอย่างปลอดภัย

99
00:08:27,760 --> 00:08:31,651
แต่ยังไม่ถึงเวลา
ที่หลานจะเกษียณ

100
00:08:31,720 --> 00:08:35,281
หลานจะต้องหาบ้านใหม่ ที่ลอนดอน

101
00:08:35,360 --> 00:08:40,366
แต่... แต่ผมไม่รู้จักใครที่นั่น
ถ้าพวกเขาไม่ชอบหมีล่ะ

102
00:08:41,320 --> 00:08:46,326
รู้มั้ย เคยมีสงคราม
เกิดขึ้นในประเทศของนักสำรวจ

103
00:08:46,400 --> 00:08:50,086
เด็กนับพัน
ถูกส่งไปอยู่ที่อื่นเพื่อความปลอดภัย

104
00:08:50,160 --> 00:08:54,006
เด็กๆจะถูกส่งไปขึ้นรถไฟ
โดยมีป้ายห้อยที่คอ

105
00:08:54,080 --> 00:08:59,530
และครอบครัวที่ไม่รู้จักเด็กจะมารับไปเลี้ยง
และรักเหมือนลูกหลานตัวเอง

106
00:09:00,280 --> 00:09:03,966
พวกเขาจะไม่ลืม
วิธีต้อนรับคนแปลกหน้า

107
00:09:07,920 --> 00:09:11,845
รักษาตัวให้ดีนะหลานรัก
อย่าลืมมารยาทล่ะ

108
00:09:13,320 --> 00:09:15,243
และระวังตัวด้วย

109
00:10:29,440 --> 00:10:31,442
โอเค ฉันมาทางนี้แหละ

110
00:10:33,120 --> 00:10:34,884
ฉันจะโยนมันลงไป

111
00:10:36,360 --> 00:10:38,010
ว่าไง

112
00:11:18,920 --> 00:11:20,445
ลอนดอน

113
00:11:22,080 --> 00:11:25,971
โอ้ ใช่
มารยาท เอาล่ะ

114
00:11:26,080 --> 00:11:29,323
อรุณสวัสดิ์
ฝนเทลงมาหนักเลยใช่มั้ย

115
00:11:29,400 --> 00:11:30,731
แปลกแฮะ

116
00:11:30,800 --> 00:11:33,246
สวัสดีครับ
ผมกำลังหาบ้านผม และผม...

117
00:11:35,480 --> 00:11:36,811
สวัสดี

118
00:11:36,880 --> 00:11:38,325
ขอโทษนะครับ...

119
00:11:39,080 --> 00:11:42,084
มีใครพอทราบมั้ยว่าผม...
จะหาบ้านได้ที่ไหน

120
00:11:43,160 --> 00:11:44,241
มีใครรู้มั้ย

121
00:11:52,800 --> 00:11:57,044
ผู้โดยสารกรุณาเก็บทรัพย์สิน
ของท่านติดตัวเสมอนะครับ

122
00:11:57,120 --> 00:12:01,682
ของที่ไม่มีผู้ดูแลจะถูกเก็บขึ้น
และเอาไปทำลาย

123
00:12:01,760 --> 00:12:03,000
แย่จัง

124
00:12:03,080 --> 00:12:04,889
โอ้ หวัดดี

125
00:12:06,760 --> 00:12:09,081
เธอหิวเหรอ

126
00:12:09,160 --> 00:12:10,366
ฉันก็เหมือนกัน

127
00:12:10,440 --> 00:12:15,207
แต่ว่าฉันเหลือแค่นี้
กะเก็บเอาไว้เผื่อฉุกเฉินน่ะ

128
00:12:18,120 --> 00:12:19,724
โอ้ แบ่งให้ก็ได้

129
00:12:25,800 --> 00:12:27,802
อา ดูสิเราทำอะไรไป

130
00:12:27,880 --> 00:12:31,327
เอ่อ ไม่เอานะ
จะกินของกินยามฉุกเฉินหมดไม่ได้

131
00:12:33,760 --> 00:12:37,162
พวกเธอไปให้พ้นได้มั้ย
ฉันต้องดูดีหน่อย

132
00:12:37,240 --> 00:12:40,210
- มันน่าเบื่อ
- พ่อขอโทษด้วยที่รู้สึกอย่างนั้น

133
00:12:40,320 --> 00:12:43,722
แต่อาทิตย์นี้ตามพ่อเลือก
พ่อชอบประสบการณ์ผ้าขนสัตว์วิกตอเรียน

134
00:12:43,800 --> 00:12:45,848
อย่างน้อยเราก็ได้ไปเที่ยวกันอย่างครอบครัว

135
00:12:45,920 --> 00:12:48,730
- แถมได้เรียนรู้เรื่องขนสัตว์ด้วย
- สนุกมั้ยจ่ะ ฟักทอง

136
00:12:48,800 --> 00:12:51,644
หนูชื่อจูดี ก็พอได้
จนแม่โดดทะเลสาบนี่แหละ

137
00:12:51,720 --> 00:12:54,690
มันเป็นสระน้ำสมัยวิกตอเรียน
เราต้องทำแบบนั้นสิ

138
00:12:54,760 --> 00:12:57,445
- ไม่ใช่แก้ผ้าหมด!
- ก็ แม่ลืมเอาชุดไปเปลี่ยน

139
00:12:57,520 --> 00:12:59,409
โจนาธาน อย่ากระโดดอย่างงั้น

140
00:12:59,480 --> 00:13:02,290
เจ็ดเปอร์เซ็นต์ของอุบัติเหตุในเด็ก
เริ่มมาจากการกระโดด

141
00:13:02,360 --> 00:13:05,045
- ถ้าผมจะเป็นนักบินอวกาศ...
- ลูกจะไม่ได้เป็นนักบินอวกาศหรอก

142
00:13:05,120 --> 00:13:07,043
ลูกเป็นอะไรก็ได้ ถั่วน้อย

143
00:13:07,120 --> 00:13:08,963
- โอคนแปลกหน้า
- อะไรนะ

144
00:13:09,040 --> 00:13:11,884
มองตาต่ำๆไว้
ตรงโน้นเหมือนมีหมีอยู่

145
00:13:11,960 --> 00:13:14,247
- ดูเหมือนเขาจะขายอะไรสักอย่าง
- สายันต์สวัสดิ์

146
00:13:14,320 --> 00:13:16,163
ไม่หรอก ขอบคุณ

147
00:13:17,320 --> 00:13:18,526
โถ่เอ้ย

148
00:13:21,360 --> 00:13:23,362
เราต้องทำอะไรผิดแน่เลย

149
00:13:31,000 --> 00:13:32,411
หวัดดีจ้า

150
00:13:32,480 --> 00:13:33,766
แมรี่!

151
00:13:35,040 --> 00:13:37,407
โอ้ สวัสดีครับ

152
00:13:38,640 --> 00:13:40,927
ฟ้าร่วงบันไดเปียกเลย ว่ามั้ยครับ

153
00:13:41,000 --> 00:13:42,331
โอ้...

154
00:13:43,000 --> 00:13:44,206
จ้า

155
00:13:44,280 --> 00:13:45,850
- แม่คะ...
- เอ่อ...

156
00:13:49,880 --> 00:13:53,521
คงไม่ว่านะถ้าฉันถาม
แต่เธอควรอยู่บ้านไม่ใช่เหรอ

157
00:13:53,600 --> 00:13:58,766
โอ้ ใช่ถูกครับ แต่... ผมยัง
หาทางที่จะมีบ้านไม่ได้เลย

158
00:13:58,840 --> 00:14:01,923
- พ่อแม่เธออยู่ที่ไหน
- พวกเขาตายตอนผมยังเล็ก

159
00:14:02,000 --> 00:14:04,651
- เอาแล้วไง
- ผมเหลือแต่คุณป้าครับ

160
00:14:04,760 --> 00:14:06,489
- แล้วเขาอยู่ไหน
- ดาร์กเกสต์ เปรู

161
00:14:06,560 --> 00:14:09,166
- ที่บ้านพักหมีชราน่ะครับ
- เชื่อก็บ้าแล้ว

162
00:14:09,240 --> 00:14:10,765
แล้วนายมาอยู่นี่ได้ไง

163
00:14:10,840 --> 00:14:12,808
- ฉันลงเรือมาน่ะ มีเรือชูชีพ
- เจ๋งl!

164
00:14:12,880 --> 00:14:15,565
และก็กินมาร์มาเลด
คุณรู้จักหมีที่ชอบมาร์มาเลดมั้ย

165
00:14:15,640 --> 00:14:18,007
ไม่เคยเจอหมีพูดได้มาก่อน

166
00:14:18,080 --> 00:14:19,730
อ่อ ฉันเป็นหมีหายากน่ะ

167
00:14:19,800 --> 00:14:21,962
พวกเราเหลือไม่กี่ตัวแล้ว

168
00:14:22,040 --> 00:14:23,485
แล้วตอนนี้เธอจะทำไงล่ะ

169
00:14:23,560 --> 00:14:27,451
ผมคิดว่าจะนอนตรงโน้น ในถังขยะ

170
00:14:27,520 --> 00:14:29,443
ต้องอย่างงั้น ช่างเขาเถอะ...

171
00:14:29,520 --> 00:14:32,171
- พ่อ!
- เราจะหาคนช่วยเธอนะ

172
00:14:32,240 --> 00:14:36,245
ถ้าคุณแน่ใจว่าไม่ลำบาก

173
00:14:36,320 --> 00:14:39,005
เราไม่ลำบากอยู่แล้วจ๊ะ
ใช่มั้ยค่ะที่รัก

174
00:14:40,280 --> 00:14:42,089
ไม่ลำบากเลย

175
00:14:46,040 --> 00:14:48,850
- โอ้เยี่ยมอร่อยดีฮะ
- แล้ว เอ่อ...

176
00:14:51,000 --> 00:14:52,684
- นายชื่ออะไร
- หือ

177
00:14:52,760 --> 00:14:55,206
- พวกหมีมีชื่อมั้ย
- แน่นอนเรามี

178
00:14:56,200 --> 00:14:58,806
ผมชื่อ...

179
00:15:01,040 --> 00:15:02,121
ประทานโทษ

180
00:15:06,280 --> 00:15:07,566
ชื่อนี้เหรอ

181
00:15:09,360 --> 00:15:11,010
- เอาเลย
- หือ

182
00:15:11,080 --> 00:15:13,003
ลองเรียกดูสิ

183
00:15:13,080 --> 00:15:15,048
เปร่งมาจากในคอ

184
00:15:23,800 --> 00:15:27,566
คุณบราวน์ นั่นน่ะหยาบคายสุดๆเลย

185
00:15:29,640 --> 00:15:31,005
มาสักที

186
00:15:31,080 --> 00:15:32,684
โอ้ อ่า รอผมด้วย

187
00:15:32,760 --> 00:15:34,683
มีคนจะมารับเขาแล้วใช่มั้ย

188
00:15:34,760 --> 00:15:36,888
ทุกคนกลับบ้านหมดแล้ว
เขาต้องไปอยู่บ้านเราก่อน

189
00:15:36,960 --> 00:15:38,325
- ไม่มีทาง
- พ่อ!

190
00:15:38,400 --> 00:15:40,846
- โจนาธานลูกไม่ต้องยุ่งหรอก
- น่าขายขี้หน้าชะมัด

191
00:15:40,960 --> 00:15:42,405
เราทิ้งเขาไว้ที่นี่ไม่ได้

192
00:15:42,480 --> 00:15:45,290
ทิ้งได้สิ
เราไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบเขา

193
00:15:45,360 --> 00:15:47,931
เขาเป็นหมีเด็ก
ที่ต้องการให้ช่วยนะ เฮนรี

194
00:15:48,040 --> 00:15:52,329
แค่คืนเดียว จนกว่า
เราจะหาคนที่เหมาะสมดูแลเขาได้

195
00:15:52,400 --> 00:15:54,164
อยู่นี่เอง

196
00:15:59,160 --> 00:16:00,730
- ก็ได้
- เยส!

197
00:16:00,800 --> 00:16:03,041
- ขอโทษนะจ๊ะ เอิ่ม...
- หวัดดีครับ

198
00:16:03,120 --> 00:16:06,044
ต้องขอโทษจริงๆ
ฉันยังไม่รู้ชื่อของเธอเลย

199
00:16:06,120 --> 00:16:09,920
ผมมีชื่อของหมีครับ แต่มัน
ดูแล้วออกเสียงยากไป

200
00:16:10,000 --> 00:16:11,047
ยังไม่สุกนิ

201
00:16:11,120 --> 00:16:16,331
- เธออยากมีชื่ออังกฤษมั้ยล่ะ
- ชื่ออังกฤษเหรอ ชื่ออะไรครับ

202
00:16:24,800 --> 00:16:27,167
โอ้ ดูสิ เฮนรี มันเหมาะเลย

203
00:16:27,240 --> 00:16:30,130
เธอตั้งว่าซอสมะเขือเทศเหรอ
หมีซอสมะเขือเทศเนี่ยนะ

204
00:16:30,200 --> 00:16:32,362
- แพดดิงตัน!
- แพดดิงตัน

205
00:16:32,440 --> 00:16:34,010
แพดดิงตัน

206
00:16:34,520 --> 00:16:36,921
แพด-ดิง-ตัน

207
00:16:37,000 --> 00:16:38,684
แพดดิงตัน!

208
00:16:38,760 --> 00:16:40,762
โทษทีครับ! ผมชอบนะ

209
00:16:41,320 --> 00:16:45,723
ถ้างั้น แพดดิงตัน
เธออยากไปบ้านพวกเรามั้ยจ๊ะ

210
00:17:17,920 --> 00:17:21,447
โอ้!
นี่คุณพาเราอ้อมไปไหนเนี่ย

211
00:17:21,600 --> 00:17:24,604
เห็นหมีน้อยบอกว่า
พึ่งจะมาลอนดอนเป็นครั้งแรก

212
00:17:24,680 --> 00:17:26,330
ผมก็เลยขับพาเขาชมเมือง

213
00:17:26,440 --> 00:17:28,602
- น่าจะคิดค่าไกด์เพิ่ม
- ไม่ต้องทอน

214
00:17:28,680 --> 00:17:31,001
สู้ๅๆนะเจ้าเปี้ยก
ดูที่อาจไม่เวิร์ค

215
00:17:31,080 --> 00:17:33,162
ที่รักคุณเอากุญแจมาใช่มั้ย

216
00:17:43,800 --> 00:17:45,802
มาเร็ว แพดดิงตัน

217
00:18:00,480 --> 00:18:02,209
โอ้ สวยจัง

218
00:18:05,400 --> 00:18:08,529
นี่ช่าง... ช่างวิเศษจริงๆเลย

219
00:18:10,120 --> 00:18:12,487
คุณรู้มั้ยผมคิดว่า

220
00:18:12,560 --> 00:18:15,769
คงไม่มีใครให้อยู่บ้านด้วยหรอก
แต่นี่...! สุกแล้ว

221
00:18:15,840 --> 00:18:18,650
ที่นี่เหมาะกับผมที่สุดเลย
ขอบคุณมากนะครับ

222
00:18:18,720 --> 00:18:21,849
เอ่อ... เราไม่ได้จะให้นายอยู่ด้วยหรอกนะ

223
00:18:21,920 --> 00:18:23,888
- โอ้
- แค่ค้างคืนเฉยๆ

224
00:18:25,160 --> 00:18:27,322
คืองี้นะเวลาคนหนุ่มสาวมาที่ประเทศนี้

225
00:18:27,400 --> 00:18:30,529
พวกเขาจะไม่ย้ายไปกับคนแรก
ที่เขาเจอหรอกนะ

226
00:18:30,600 --> 00:18:32,921
- ไม่เหรอ
- นายต้องมีคนอนุบาลที่เหมาะสม

227
00:18:33,000 --> 00:18:34,047
มันคืออะไรเหรอ

228
00:18:34,120 --> 00:18:37,124
ก็คือผู้ใหญ่ที่รับเธอไปอยู่ด้วย
และคอยดูแลเธอ

229
00:18:37,200 --> 00:18:38,440
เหมือนคุณน่ะเหรอ

230
00:18:39,720 --> 00:18:42,849
เอิ่ม... ใช่ คงจะยังงั้น

231
00:18:42,920 --> 00:18:44,763
แต่ไม่ใช่คุณเหรอ

232
00:18:45,560 --> 00:18:47,130
ไม่เราไม่ทำแบบนั้น

233
00:18:47,200 --> 00:18:50,921
- ปกติแล้วจะเป็นคนที่เธอรู้จัก
- แต่ถ้าเราไม่รู้จักใครเลยหล่ะ

234
00:18:51,000 --> 00:18:55,961
ถ้าอย่างงั้นทางการจะให้เธอ
ไปอยู่ในสถานที่ของทางรัฐบาล

235
00:18:56,040 --> 00:18:57,883
อะไรนะครับ
เหมือนบ้านเด็กกำพร้าน่ะเหรอ

236
00:19:02,280 --> 00:19:04,248
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ใช่บ้านเด็กกำพร้า

237
00:19:04,320 --> 00:19:08,530
จะคล้ายๆกับสถาบันสำหรับ
พวกเด็กๆที่

238
00:19:08,600 --> 00:19:13,049
โชคร้าย ที่พ่อแม่เสียแล้ว

239
00:19:18,800 --> 00:19:21,849
- แล้ว แล้วนักสำรวจล่ะครับ
- ใครเหรอ

240
00:19:21,920 --> 00:19:25,322
ผู้ชายที่เจอเราในดาร์กเกสต์ เปรู
เขาบอกว่ายินดีรับเราเสมอ

241
00:19:25,400 --> 00:19:28,802
ดีเลย เขาชื่ออะไรล่ะ
นายไปได้เลยนะตอนนี้

242
00:19:28,880 --> 00:19:31,008
โอ้ ผมไม่รู้จัก
ชื่อมนุษย์ของเขา

243
00:19:31,920 --> 00:19:34,651
ตอนนั้นลุงกับป้าผมยังเรียน
อังกฤษได้ไม่มาก

244
00:19:34,720 --> 00:19:37,121
เลยเรียกเขาว่า...

245
00:19:37,200 --> 00:19:40,443
ไม่น่าจะมีนักสำรวจที่ไป
เปรูมากนะคะ

246
00:19:40,520 --> 00:19:41,851
เราอาจจะหาเขาเจอก็ได้

247
00:19:41,920 --> 00:19:44,127
ไม่รู้ชื่อ
ไม่พบแม้กระทั่งความหวัง

248
00:19:44,200 --> 00:19:47,204
เอาล่ะ ไปได้แล้วลูก
ไปเปลี่ยนชุดนอน

249
00:19:48,400 --> 00:19:49,481
โจนาธาน!

250
00:19:50,200 --> 00:19:52,168
เดิน

251
00:19:54,320 --> 00:19:55,606
ไม่ต้องห่วงแพดดิงตัน

252
00:19:55,680 --> 00:19:57,728
- เราจะหาเขาให้พบ
- โอ้ ขอบคุณครับ

253
00:19:57,840 --> 00:19:59,524
เราไปหาในสารานุกรมกัน

254
00:19:59,600 --> 00:20:02,285
นอกจาก เธออยากจะ
ล้างหน้าล้างตาซะก่อน

255
00:20:02,360 --> 00:20:03,930
ประทานโทษครับ

256
00:20:04,000 --> 00:20:08,608
รู้มั้ยมันคือการเข้าห้องน้ำอ่ะจ่ะ
คนส่วนใหญ่จะเข้าเมื่อเดินทางมาไกลๆ

257
00:20:08,680 --> 00:20:13,368
โอ้ ถ้าคนส่วนใหญ่เขาทำกัน
ถ้างั้นผมก็อยากทำครับ

258
00:20:14,080 --> 00:20:16,845
- บนบันไดเลย
- บนบันได... อ้า, บันได

259
00:20:17,360 --> 00:20:20,011
โอเค บนบันไดจริงๆ เข้าใจล่ะ

260
00:20:20,680 --> 00:20:22,682
- เป็นอะไรมั้ย
- สบายมากครับ

261
00:20:23,680 --> 00:20:26,650
สวัสดีครับนี่ เฮนรี บราวน์
เลขที่ 32 วินด์เซอร์การ์เด้น

262
00:20:26,760 --> 00:20:30,082
ผมต้องการเพิ่มความคุ้มครอง
ประกันภัยบ้านผมหน่อยนะครับ

263
00:20:30,840 --> 00:20:34,003
คือว่าคืนนี้เรามีแขกมา
ค้างคืนที่บ้านเอ่อเป็นหมี

264
00:20:34,080 --> 00:20:37,971
และผมต้องการเพิ่ม
ความคุ้มครองอื่นๆ... ใช่ครับหมี

265
00:20:38,040 --> 00:20:39,371
ไม่ หมีจริงๆ

266
00:20:40,440 --> 00:20:42,408
สูงประมาณ 3 ฟุต 6 นิ้ว

267
00:20:43,120 --> 00:20:45,043
หมีกริซลี
ไม่ทราบชัดเจนครับ

268
00:20:45,120 --> 00:20:47,726
โทษทีนะ ผมได้ไม่เจอ
เขาตอนเช้าน่ะ

269
00:20:47,840 --> 00:20:50,081
แล้ว ต้องเสียเพิ่มเท่าไหร่ครับ

270
00:20:50,160 --> 00:20:53,881
เตรียมตัวให้ดีเด็กๆเอ๋ย
คืนนี้พายุเข้าแน่

271
00:20:53,960 --> 00:20:55,644
ข่าววิทยุบอกว่าไม่มาหรอกค่ะ

272
00:20:55,720 --> 00:20:58,929
ข่าวเหรอ! ฉันเชื่อเข่า
เข่าฉันไม่มีโกหก

273
00:20:59,000 --> 00:21:01,685
- ทายสิฮะคุณนายเบิร์ด เราเจอหมีฮะ
- อะฮะ

274
00:21:01,800 --> 00:21:04,610
- หมีตัวเป็นๆจากเปรู!
- ดีจะที่รัก

275
00:21:04,680 --> 00:21:06,284
คุณดูไม่เห็นตกใจเลย

276
00:21:06,360 --> 00:21:09,728
ฉันตกใจเมื่อ
เขาคิดค้นไมโครเวฟแล้ว

277
00:21:09,840 --> 00:21:11,490
แต่ฉันยังไม่ไว้ใจแกหรอกนะ

278
00:21:33,240 --> 00:21:35,686
ขอบคุณที่รอสายค่ะ
สายของคุณ เอ่อ...

279
00:21:35,760 --> 00:21:38,445
- ..พอสมควร...
- ...ท่านมีความสำคัญ

280
00:22:23,960 --> 00:22:25,041
ช่วยด้วย

281
00:22:44,720 --> 00:22:48,520
- จะให้เขานอนที่ไหนเหรอฮะ
- ไม่ใช่ห้องฉันแน่ เขาเป็นผู้ชาย

282
00:22:48,600 --> 00:22:50,602
- โทนีก็ผู้ชาย
- หุบปาก

283
00:22:50,720 --> 00:22:53,121
ถ้าเป็นโทนีคงจะเชิญให้เข้ายิ่งกว่าห้องนอน

284
00:22:53,200 --> 00:22:54,770
- ใครกันโทนี
- ฉันเตือนนายแล้วนะ

285
00:22:54,840 --> 00:22:58,242
- ก็หนุ่มที่พี่เขาตกหลุมรัก
- ไม่นะ ที่รัก จริงเหรอจ๊ะ

286
00:22:58,320 --> 00:23:00,800
- อย่าอยู่เลย!
- ขอแม่เจอเขาได้มั้ย

287
00:23:00,920 --> 00:23:02,524
ขอแม่เจอเขาได้มั้ย
ที่รัก

288
00:23:07,960 --> 00:23:11,169
- ไม่เป็นไรให้เขานอนในห้องผมก็ได้
- เขาจะไม่ได้นอนห้องใครทั้งนั้น

289
00:23:11,240 --> 00:23:13,766
เขาจะนอนห้องใต้หลังคา
และทุกคุณล็อคประตูห้อง

290
00:23:13,840 --> 00:23:16,525
ฉันหานักสำรวจชาวอังกฤษ
มี่ไปเปรูไม่เจอเลย

291
00:23:16,600 --> 00:23:18,648
- หาไม่เจออยู่แล้ว
- ทำไมฮะ

292
00:23:18,720 --> 00:23:22,486
ก็เขาแต่เรื่องขึ้นน่ะสิ
เรื่องน่าสงสารนี่ล่ะที่เเม่เขาหลงเชื่อ

293
00:23:22,560 --> 00:23:24,881
- เดี๋ยวนะ พูดอย่างนี้มันไม่ยุติธรรม
- ยุติธรรมสุดๆ

294
00:23:24,960 --> 00:23:27,645
แม่พึ่งเข็นหมีที่ไหน
ไม่รู้กลับบ้าน

295
00:23:27,760 --> 00:23:30,366
- น่าอายชะมัด
- ลูกก็จะทำเหมือนแม่นั่นแหละ

296
00:23:30,440 --> 00:23:32,807
ลูกเหมือนแม่มากว่าที่คิดนะ

297
00:23:33,960 --> 00:23:36,770
- คุณทำอะไรน่ะ
- พายุใกล้เข้ามาแล้ว

298
00:23:36,840 --> 00:23:40,322
โอ้คุณกับเข่าคุณเนี่ยนะ
ผมบอกให้นะคุณนายเบิร์ด

299
00:23:40,400 --> 00:23:42,164
ฝนไม่ตกในที่ร่มหรอก

300
00:23:47,120 --> 00:23:49,327
- โอ้ ไม่นะ
- มันพ่นน้ำแล้วไง

301
00:23:50,120 --> 00:23:53,044
- คุณบราวน์ยังอยู่มั้ยครับ
- ครับ

302
00:23:53,160 --> 00:23:54,889
ครับ มันดูดีแล้ว

303
00:23:55,000 --> 00:23:57,606
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ต้อง
อ่านเงื่อนไขอะไรให้ฟังล้ว

304
00:23:57,680 --> 00:24:02,288
ผมอยากให้มันด่วนจี๋เดี๋ยวนี้เลย
และไม่ต้องให้รอสายอีกนะ!

305
00:24:02,360 --> 00:24:04,806
แพดดิงตัน
เกิดอะไรขึ้นข้างในนั่น

306
00:24:04,920 --> 00:24:09,881
เอ่อ ไม่มีอะไรครับ คือผมแค่
มีปัญหากับการใช้ห้องน้ำนิดหน่อยครับ

307
00:24:35,440 --> 00:24:38,808
เอ่อ... ฝนตกเป็ดอาบน้ำในคลอง

308
00:24:42,200 --> 00:24:44,202
นั่นสุดยอดเลย

309
00:24:49,080 --> 00:24:52,801
ถึงป้าลูซี่ที่รัก
ผมมาถึงลอนดอนแล้ว

310
00:24:52,880 --> 00:24:58,250
ตอนนี้ฝนตก เท
กระหน่ำ ชุ่มฉ่ำทั่วเลย

311
00:24:59,920 --> 00:25:01,763
ผมคิดถึงป้าครับ

312
00:25:02,440 --> 00:25:05,489
ลอนดอนไม่ใช่อย่างที่เราวาดภาพไว้เลย

313
00:25:05,560 --> 00:25:08,564
ผู้คนแทบไม่ทักทายกัน
และไม่ใส่หมวกเลย

314
00:25:08,640 --> 00:25:13,362
เราจะมาที่สถานีรถไฟ
และหาบ้านไม่ได้อีกต่อไป

315
00:25:13,440 --> 00:25:15,761
ผมมองไม่ออกเลยว่าหมีตัวนึง
จะมาอยู่

316
00:25:15,840 --> 00:25:18,605
ในเมืองต่างถิ่น ที่หนาวเหน็บได้อย่างไร

317
00:25:19,640 --> 00:25:23,531
โชคยังดีผมพบครอบครัวบราวน์
เขาให้นอนใต้หลังคาบ้านเขา

318
00:25:23,600 --> 00:25:27,082
บ้านของเขาน่ารักแต่ว่า
เขาไม่อนุญาตให้ผมอยู่ด้วย

319
00:25:27,160 --> 00:25:29,970
เจ้าสัตว์น่าขนนั่น
ต้องส่งให้ทางการทันที

320
00:25:30,040 --> 00:25:33,123
- แล้วนักสำรวจล่ะคะ
- นักสำรวจไม่มีหรอก

321
00:25:33,200 --> 00:25:36,841
ผมจะไม่ยอมให้บ้านเราต้องมาเสี่ยง
ขณะที่คนตามหาไร้ตัวตน

322
00:25:36,920 --> 00:25:39,810
อย่างแรกพรุ่งนี้
หมีนั่นต้องออกไปจากที่นี่

323
00:25:39,880 --> 00:25:43,327
ครอบครัวบราวน์เป็นเผ่าพันธุ์ที่น่าสนใจมาก

324
00:25:43,400 --> 00:25:46,131
คุณบราวน์เป็นอย่างที่เขาเรียกว่า
นักวิเคราะห์ความเสี่ยง

325
00:25:46,200 --> 00:25:50,888
เขาบอกว่ามีหมีอยู่ในบ้าน
จะเพิ่มความเสี่ยงเกิดวินาศภัย

326
00:25:50,960 --> 00:25:52,644
สูงถึง 4,000%.

327
00:25:55,400 --> 00:25:58,529
คุณนายบราวน์
วาดภาพประกอบนิยายผจญภัย

328
00:25:58,600 --> 00:26:02,446
เรื่องล่าสุดของเธอเกิดขึ้น
ที่อุโมงค์ในท่อระบายน้ำเก่่าใต้ลอนดอน

329
00:26:02,520 --> 00:26:04,204
เธอบอกว่าเธอนึกไม่ออก

330
00:26:04,280 --> 00:26:07,090
ว่าพระเอกของเธอควรน่าตายังไง

331
00:26:07,160 --> 00:26:10,403
เธอคิดชื่อให้จูดี ลูกสาวเธอ
ได้อย่างคล่องปรื้ด

332
00:26:10,480 --> 00:26:14,405
- เช่น ทวิงเกิล โคโคนัท แล้วก็...
- สวีทตี้ ป๊อป ไงจ๊ะ ที่รัก

333
00:26:14,480 --> 00:26:17,086
แม่คิดว่าจะไป
ที่ท่อระบายน้ำคืนพรุ่งนี้

334
00:26:17,160 --> 00:26:22,121
และอยากมาถามว่าไปด้วยมั้ย
ลูกพาโทนีไปด้วยก็ได้นะ

335
00:26:22,840 --> 00:26:25,411
เหรอทำไมหนูถึงอยากพาใครๆ
ไปใต้ห้องส้วมด้วย

336
00:26:25,520 --> 00:26:27,329
ไม่เอาน่า มันไม่ใช่แบบนั้น

337
00:26:27,400 --> 00:26:31,530
มันเป็นเขาวงกตใต้ดินที่พา
เราไปโผล่ที่ไหนก็ได้ในเมือง

338
00:26:31,600 --> 00:26:34,046
มันแปลกๆนะ เหม็นด้วย
และก็อายเขาตายเลย

339
00:26:34,160 --> 00:26:36,367
นั่นสิ พูดน่าคิด

340
00:26:36,440 --> 00:26:38,966
จูดีมีอาการเต็มที่หนักเข้าขั้น

341
00:26:39,040 --> 00:26:40,485
ก็คือ"กลัวอายคน".

342
00:26:40,560 --> 00:26:43,689
เธอกำลังคบกับเด็กหนุ่มชื่อโทนี
แต่ไม่ยอมพาเขามาบ้าน

343
00:26:43,760 --> 00:26:48,084
- แล้ว เมื่อไหร่ฉันจะได้ไปบ้านเธอ
- คงจะไม่มีวันนั้นหรอก

344
00:26:48,200 --> 00:26:49,565
เธอเรียนภาษาจีนด้วย...

345
00:26:49,640 --> 00:26:53,201
คุณบอกได้มั้ยว่าย่านธุรกิจน่ะ
ไปทางไหน

346
00:26:53,920 --> 00:26:57,367
..เพื่อเธอจะได้หนีออกจากบ้าน
ไปทำธุรกิจเล็กๆของเธอ

347
00:26:57,440 --> 00:26:59,602
ผมถูกกล่าวหาว่าขายข้อมูลวงใน

348
00:26:59,720 --> 00:27:02,326
และต้องการคนว่าความทางกฎหมาย

349
00:27:02,400 --> 00:27:05,722
เมื่อโจนาธานโตขึ้นเขา
อยากเป็นนักบินอวกาศ

350
00:27:05,800 --> 00:27:08,246
ปีที่แล้วเขาสร้างรองเท้าติดจรวด 1 คู่...

351
00:27:08,320 --> 00:27:10,766
สาม สอง หนึ่ง

352
00:27:12,240 --> 00:27:14,004
...ตอนนี้เขาได้รับอนุญาตให้เล่น

353
00:27:14,080 --> 00:27:18,290
แต่ของเล่นที่ปลอดภัย ของเล่นในร่ม
ที่ให้ความรู้ ของรุ่นพ่อเขา

354
00:27:20,480 --> 00:27:23,802
พวกเขาอยู่กับญาติผู้ใหญ่ ชื่อ คุณนายเบิร์ด

355
00:27:23,880 --> 00:27:27,601
สามีเธอเคยอยู่กองทัพเรือ
เธอชอบระเบียบเนียบแบบกองทัพ

356
00:27:29,560 --> 00:27:32,689
พรุ่งนี้ พวกเขาจะพาผมไปส่งทางการ

357
00:27:32,760 --> 00:27:36,003
ผู้ที่จะหาบ้านให้ผมอยู่
ที่ที่ไม่ใช่บ้านเด็กกำพร้า

358
00:27:36,080 --> 00:27:40,449
แต่ว่าฟังดูแล้วคงไม่ใช่
บ้านที่เราคาดหวังเอาไว้

359
00:27:43,240 --> 00:27:44,480
นอนไม่หลับเหรอ

360
00:27:46,120 --> 00:27:47,485
เหมือนฉันเลย

361
00:27:47,600 --> 00:27:50,490
ผมอยากให้
เราตามหานักสำรวจน่ะครับ

362
00:27:50,560 --> 00:27:53,530
ฉันรู้จ่ัะ แพดดิงตัน
แต่ฉันหาหมดแล้ว

363
00:27:53,600 --> 00:27:56,922
แล้วฉันก็ยังไม่เจอ
การสำรวจที่พูดถึงเปรูของอังกฤษ

364
00:27:57,000 --> 00:28:01,324
แต่มีนักสำรวจไปจริงๆนะ
คุณนายบราวน์ เขาให้หมวกใบนี้กับลุงผม

365
00:28:01,400 --> 00:28:03,562
อะไรนะ นั่นเป็นหมวกของนักสำรวจนั้นเหรอ

366
00:28:03,640 --> 00:28:05,642
อะ อืม ทำไมเหรอครับ

367
00:28:06,520 --> 00:28:10,002
ฉันมีเพื่อนเปิดร้าน
ขายของเก่าที่ถนนพอร์ทโทเบลโล่

368
00:28:10,080 --> 00:28:12,208
เขารู้เรื่องของเก่าดี
อย่างหมวกของเธอ

369
00:28:13,480 --> 00:28:16,165
ฉันเชื่อว่า
เขาน่าจะช่วยหานักสำรวจของเธอได้

370
00:28:16,240 --> 00:28:17,969
ถ้างั้นก็วิเศษเลย

371
00:28:18,040 --> 00:28:21,442
- แต่คุณบราวน์บอกไม่ใช่เหรอว่า...
- ไม่ต้องสนใจคุณบราวน์หรอก

372
00:28:21,520 --> 00:28:24,649
ให้เขารู้แค่ว่า
เราจะไปหาทางการกัน

373
00:28:24,720 --> 00:28:28,281
และฉันจะไม่อยู่เฉยถ้า
ไม่สามารถหาบ้านดีๆให้เธอได้

374
00:28:29,640 --> 00:28:31,802
ตอนนี้นอนเอาแรงซะ โอเคมั้ย

375
00:28:34,520 --> 00:28:35,885
ฝันดีจ๊ะ

376
00:28:39,320 --> 00:28:42,449
พรุ่งนี้เราจะไปหานักสำรวจกัน

377
00:28:42,520 --> 00:28:44,329
รัก จากแพดดิงตัน

378
00:28:45,560 --> 00:28:48,404
ปล. ตอนนี้ผมชื่อนี้แล้ว

379
00:29:25,480 --> 00:29:27,164
สวัสดี แกรนต์

380
00:29:28,640 --> 00:29:30,130
ท่านผู้อำนวยการ

381
00:29:32,720 --> 00:29:35,041
มีของจากท่าเรือมาส่งเหรอ

382
00:29:37,040 --> 00:29:38,326
ยกเข้ามาเลย

383
00:29:55,360 --> 00:29:56,725
เยี่ยม!

384
00:29:57,720 --> 00:30:02,408
แกจะเป็นสัตว์ใหม่
ในคอลเลกชันที่สวยงามสุดๆของฉัน

385
00:30:03,280 --> 00:30:05,886
คุณไม่กลัวว่า
ผู้คนจะเริ่มสงสัยเหรอครับ

386
00:30:05,960 --> 00:30:09,601
ไม่กลัวหรอก พวกรักต้นไม้โง่เง่า
ที่บริหารที่นี่

387
00:30:09,680 --> 00:30:12,889
รู้แค่ว่าฉันไม่มีวัน
สตาฟสัตว์ที่น่าสงสารที่ไร้ทางสู้

388
00:30:12,960 --> 00:30:18,000
แต่ก็นะ ให้ฉันมาดูแลคอลเลกชัน
เก่าฝุ่นเกาะอย่างนี้มันก็ไม่พอหรอก

389
00:30:18,080 --> 00:30:21,289
ฉันต้องการเพิ่มพันธุ์สัตว์แปลกๆ
ของฉันด้วย

390
00:30:22,080 --> 00:30:24,606
แต่ว่าวันนี้เจอสัตว์
แปลกๆที่ท่าเรือด้วย

391
00:30:24,680 --> 00:30:26,125
โอ้ งั้นเหรอ

392
00:30:26,200 --> 00:30:29,283
ครับ ผมออกตรวจตามปกติ

393
00:30:29,400 --> 00:30:32,244
สังเกตเห็นอะไรเหนียวๆที่พื้น
บนดาดฟ้าเรือ

394
00:30:33,120 --> 00:30:35,248
ผมคิดว่าเป็นรอยอุ้งตีน

395
00:30:35,360 --> 00:30:37,044
จะตัวอะไรก็ช่าง

396
00:30:37,120 --> 00:30:39,202
มันแอบซ่อนอยู่ในเรือชูชีพ

397
00:30:40,720 --> 00:30:43,485
มันต้องหลบอยู่ในนั้นตั้งแต่ออกมาจากเปรู

398
00:30:43,560 --> 00:30:45,801
มันจะกินแต่
มาร์มาเลดประทังชีวิต

399
00:30:47,160 --> 00:30:49,083
เมื่อกี้นายพูดว่ามาร์มาเลดเหรอ

400
00:30:49,200 --> 00:30:51,362
- อืม
- เกิดอะไรขึ้นกับมัน

401
00:30:51,440 --> 00:30:53,488
- มันหนีไปกับรถไปรษณีย์
- งั้นเหรอ

402
00:30:53,560 --> 00:30:55,403
- ผมตามไปถึงสถานีแพกดิงตัน
- ดี

403
00:30:55,480 --> 00:30:56,766
แล้วมันก็หายไปครับ

404
00:30:57,560 --> 00:31:01,042
ฉันขอโทษ พอดีว่า
เจ้าสัตว์นั่นมีความหมายต่อฉันมาก

405
00:31:01,120 --> 00:31:03,407
ทำไมล่ะครับ มันใกล้สูญพันธุ์แล้วเหรอ

406
00:31:06,320 --> 00:31:07,970
ตอนนี้ใกล้แล้ว

407
00:31:28,800 --> 00:31:33,601
นี่ ฉันรู้พวกเธอชอบมาร์มาเลด
แต่นี่เป็นแซนด์วิชของฉัน

408
00:31:39,160 --> 00:31:44,166
เอิ่ม คุณคงไม่ใช้ที่ปั่นหูนั่น
มาทำความสะอาดฟันใช่มั่ย คุณบราวน์

409
00:31:45,160 --> 00:31:46,969
ทำอะไรแปลกแฮะ

410
00:31:47,040 --> 00:31:48,166
อรุณสวัสดิ์!

411
00:31:52,000 --> 00:31:53,365
เจ๋งเลย

412
00:31:53,480 --> 00:31:55,687
โจนาธาน
อย่าได้คิดเรื่องนั้นเลยนะ

413
00:31:55,760 --> 00:31:58,604
34 % ของอุบัติเหตุก่อนมื้อเช้า
เกี่ยวข้องกับราวบันได

414
00:31:58,680 --> 00:32:01,286
- แต่แพดดิงตัน...
- พ่อไม่สนหรอกว่าเขาจะทำอะไร...

415
00:32:17,360 --> 00:32:20,170
- อารมณ์เสียชะมัด
- เกิดไรขึ้นจ๊ะ ฟักทอง

416
00:32:20,240 --> 00:32:21,844
ของๆของหนูในห้องน้ำเสียหมดเลย

417
00:32:21,960 --> 00:32:25,123
อ่อ แม่ก็ไม่ชอบที่
ลูกใช้สารเคมีแรงๆอยู่แล้ว

418
00:32:25,200 --> 00:32:27,202
มันทำให้ผิวดีๆเสียหมด

419
00:32:28,240 --> 00:32:30,368
- อรุณสวัสด์จูดี
- หวัดดี

420
00:32:31,080 --> 00:32:34,402
- พ่อเป็นคนชอบบ่นน่าเบื่อจัง
- พ่อเป็นคนพูดด้วยความหวังดีนะ

421
00:32:34,520 --> 00:32:35,885
พูดจาดีๆหน่อยลูกรัก

422
00:32:35,960 --> 00:32:37,769
หนูก็แค่จะล้างหน้าของหนู

423
00:32:43,560 --> 00:32:44,891
ดีขึ้นมั้ย

424
00:32:46,120 --> 00:32:48,930
เร็วเข้าทั้งสองคน
เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย

425
00:32:51,760 --> 00:32:55,321
เมื่อคืนนี้บ้านคุณน่ะ
เอะอะจังเลยนะ คุณบราวน์

426
00:32:55,440 --> 00:32:57,727
หวัดดีครับ คุณเคอรี่
ขอโทษด้วยถ้ารบกวนคุณ

427
00:32:57,800 --> 00:32:58,881
อรุณสวัสดิ์ครับ

428
00:32:59,440 --> 00:33:02,922
- จำไม่ได้ว่าฉันให้เกียรติรู้จักนาย
- คุณเคอรี่ นี่แพดดิงตันค่ะ

429
00:33:03,040 --> 00:33:05,771
- เขาเป็นหมีฮะ
- ตาฉันไม่ได้บอด

430
00:33:05,840 --> 00:33:09,208
- นายคงจากบ้านมาไกลสิท่า
- ผมมาจาก ดาร์กเกสต์ เปรู ครับ

431
00:33:09,680 --> 00:33:12,365
- โอ้เหรอ
- ไม่ต้องห่วงครับคุณเคอร์รีเขาจะไปแล้ว

432
00:33:13,000 --> 00:33:17,449
ก็ดี ไม่อยากจะตื่นเพราะเสียงหมี
ตีกลองโหวกเหวกของนาย

433
00:33:20,800 --> 00:33:23,121
ไม่ต้องเล่าให้ใครฟัง
เรื่องแพดดิงตันนะ

434
00:33:23,200 --> 00:33:24,361
ทำไมล่ะ

435
00:33:24,480 --> 00:33:27,689
ฉันน่ะคิดว่าเราไม่มีหมี
ก็ว่าพวกเราเป็นตัวประหลาดพอแล้ว

436
00:33:39,600 --> 00:33:41,125
สวัสดีครับ

437
00:33:42,720 --> 00:33:44,449
โอ้! หมา!

438
00:33:46,080 --> 00:33:49,607
หมีนั่นอยู่ไหน ระวังด้วย
ที่สถานี มีทั้งฆาตกร

439
00:33:49,680 --> 00:33:52,251
นักล้วงกระเป๋าทุกแห่งเลย
ฉะนั้นตามเรามา

440
00:33:52,320 --> 00:33:54,402
- และทำตามที่บอกนะ
- ได้ครับ

441
00:34:03,880 --> 00:34:06,360
ขอบคุณครับ

442
00:34:06,480 --> 00:34:07,606
คุณเจ้าหน้าที่

443
00:34:12,840 --> 00:34:15,969
แล้วเรื่องที่จะส่งหมีล่ะ.
ผมปริ้นท์แผนที่ที่จะหาเจ้าหน้าที่ให้แล้ว

444
00:34:16,040 --> 00:34:17,246
เคลือบพลาสติกเหรอคะ

445
00:34:17,320 --> 00:34:19,891
- ตรงสีเขียวทำไว้...
- ขอบคุณค่ะที่รัก

446
00:34:19,960 --> 00:34:21,485
ฉันรู้ว่าจะไปที่ไหน

447
00:34:21,600 --> 00:34:23,887
- แล้วแพดดิงตันล่ะ
- ว่าไงนะ

448
00:34:24,480 --> 00:34:25,766
โอ้! แพดดิงตัน

449
00:34:25,840 --> 00:34:27,251
แพดดิงตัน!

450
00:34:38,000 --> 00:34:39,400
กรุณาอุ้มสุนัข

451
00:34:53,999 --> 00:34:55,012
กรุณายืนด้านขวา

452
00:35:01,560 --> 00:35:03,050
แพดดิงตัน

453
00:35:03,160 --> 00:35:04,650
แพดดิงตัน!

454
00:35:04,720 --> 00:35:07,166
- อยู่ทางนี้!
- กำลังไป

455
00:35:21,360 --> 00:35:24,330
นี่หมาของผม ขอบคุณ

456
00:35:25,240 --> 00:35:28,050
นั่นคือหมีของคุณสินะ

457
00:35:28,760 --> 00:35:30,444
เอางี้นะ แพดดิงตัน

458
00:35:30,520 --> 00:35:34,491
ร้านขายของเก่าของเพื่อนฉันอยู่ไม่ไกล
เราเดินไปดีกว่านะ

459
00:35:35,440 --> 00:35:39,968
- อ้าคุณนายบราวน์เชิญเลย
- คุณคือ คุณกรูเบอร์ สินะครับ

460
00:35:40,040 --> 00:35:43,931
เธอคงจะเป็นสุภาพบุรุษ
ที่มีหมวกแท่ระเบิดสินะ

461
00:35:44,000 --> 00:35:46,401
ขอต้อนรับ เธอมาทันเวลา
จิบชา 11 โมงพอดี

462
00:36:08,800 --> 00:36:11,770
ทุกเช้ารถไฟนี่จะวิ่งมาถึง 11 โมง

463
00:36:11,840 --> 00:36:14,002
นำของช่วยชีวิตมาให้

464
00:36:14,080 --> 00:36:17,368
เหมือนกับรถไฟที่ฉันเคยขึ้น
เมื่อหลายปีก่อน

465
00:36:17,440 --> 00:36:19,920
- จริงหรือฮะ
- ใช่แล้ว

466
00:36:20,000 --> 00:36:22,685
ในประเทศฉัน
เกิดปัญหามากมาย

467
00:36:22,760 --> 00:36:27,322
พ่อแม่ฉันจึงส่งฉัน
ไปอีกฝากนึงของยุโรป

468
00:36:27,400 --> 00:36:30,483
ตอนนั้นฉันโตกว่าเธอ
ตอนนี้ไม่มาก

469
00:36:32,520 --> 00:36:34,648
สมัยนั้นหาบ้านยากมั้ยครับ

470
00:36:34,760 --> 00:36:37,001
มีคุณย่าท่านนึงรับฉันไปอยู่ด้วย

471
00:36:37,600 --> 00:36:39,250
มาสเตอร์กรูเบอร์

472
00:36:39,840 --> 00:36:44,528
แต่ไมนานฉันได้เรียนรู้ว่าบ้านหลังนั้น
ไม่ใช่แค่หลังคาที่คุ้มหัวเรา

473
00:36:50,320 --> 00:36:54,530
ตัวฉันเดินทางไปอย่างรวดเร็ว
แต่ใจฉัน...

474
00:36:55,560 --> 00:36:58,530
...ใช้เวลานานหน่อยกว่าจะตามมาด้วย

475
00:37:00,800 --> 00:37:03,246
แต่ตอนนี้
ฉันขอดูหมวกเธอหน่อยซิ

476
00:37:03,320 --> 00:37:06,005
- ขอบคุณครับ
- ไม่ใช่สีสันทั่วไป

477
00:37:06,080 --> 00:37:10,290
แต่ก็บอกได้ยากว่า
มันมาจากไหน...

478
00:37:11,280 --> 00:37:12,805
มาร์มาเลดเหรอเนี่ย

479
00:37:12,880 --> 00:37:15,406
ลุงผมบอกให้เก็บ
แซนด์วิชมาร์มาเลดไว้ในหมวกเสมอ

480
00:37:15,480 --> 00:37:17,050
เผื่อฉุกเฉินน่ะครับ

481
00:37:17,120 --> 00:37:21,250
เธอพูดซะคนแก่ฮาเลยนะ
แต่ไอเดียก็ไม่เลวเลยนะ

482
00:37:21,320 --> 00:37:24,324
อู้ห์ ถ้าดูให้ดีๆนะ

483
00:37:24,400 --> 00:37:26,687
จะเห็นว่าหมวกของเธอ
มันเย็บด้วยมือนะ

484
00:37:26,800 --> 00:37:28,962
ซึ่งฉันเดาว่ามีแค่ใบเดียว

485
00:37:29,040 --> 00:37:30,405
- จริงเหรอคะ
- ใช่

486
00:37:30,480 --> 00:37:31,561
หวัดดีครับ

487
00:37:35,480 --> 00:37:37,687
- โอ้ เดี๋ยวก่อนครับ
- ลึกซึ้งมาก

488
00:37:37,800 --> 00:37:40,610
- โอ้ แพดดิงตัน!
- ชายคนนั้นทำกระเป๋าเงินหล่น!

489
00:37:41,640 --> 00:37:43,165
เขาไปไหนแล้ว

490
00:37:43,280 --> 00:37:45,203
- ระวังหน่อย!
- หยุดก่อน!

491
00:37:46,480 --> 00:37:48,164
กลับมาก่อน!

492
00:37:48,960 --> 00:37:50,485
เขาทำอะไรของเขา

493
00:37:51,160 --> 00:37:53,481
- ของโทษครับ ขอทางหน่อย
- ระวังหน่อยสิ!

494
00:37:53,560 --> 00:37:55,722
ผมจะส่งคืน
ที่เจ้าของทำตกครับ

495
00:37:55,840 --> 00:37:57,444
เฮ้ นายจะทำอะไร?

496
00:38:01,000 --> 00:38:03,128
ขอโทษครับ!

497
00:38:03,520 --> 00:38:05,488
กลับมาก่อน!

498
00:38:09,320 --> 00:38:11,891
ยังกับหมีตำรวจจิ๋วเลยแฮะ

499
00:38:19,000 --> 00:38:21,128
แก!

500
00:38:21,200 --> 00:38:22,440
แกจะทำอะไรน่ะ

501
00:38:22,520 --> 00:38:25,251
จะคืนของให้กับเจ้าของที่ทำตกไว้

502
00:38:25,320 --> 00:38:28,529
ไปให้พ้นเลยนะ!
อย่ายุ่งกับหมาของฉัน!

503
00:38:32,280 --> 00:38:33,520
บิสกิตมั้ย

504
00:38:33,600 --> 00:38:37,764
ชาลี เดลต้า เจ้าหน้าที่เกิดเหตุ
ขอกำลังเสริมด่วน ไป ไป ไป

505
00:38:45,320 --> 00:38:47,766
อีก 100 หลา เลี้ยวซ้าย

506
00:38:50,880 --> 00:38:53,247
ผมเก็บกระเป๋าเงินคุณได้ครับ!

507
00:38:58,960 --> 00:39:01,486
สนุกไม่เลวแฮะ

508
00:39:06,520 --> 00:39:08,124
The Winter's Tale

509
00:39:08,240 --> 00:39:11,244
มีการจำกัดบนเวทีที่โด่งดังที่สุด
ของเชกสเปียร์

510
00:39:11,320 --> 00:39:14,449
- "แล้วตามด้วย..."
- แพดดิงตัย

511
00:39:14,520 --> 00:39:16,921
- แพดดิงตันงั้นเหรอ
- ดูนั่นหมี!

512
00:39:26,680 --> 00:39:28,648
คุณ...กระเป๋าเงินคุณหล่น

513
00:39:29,960 --> 00:39:32,122
คุณพระ คุณมีหลายใบจัง

514
00:39:32,840 --> 00:39:34,490
มีอื้อเลยจริงๆ

515
00:39:38,360 --> 00:39:43,287
ไม่พวกเธอไม่เข้าใจ ฉันก็แค่
คืนของที่เขาทำหล่นเอาไว้

516
00:39:43,400 --> 00:39:45,323
โอ้ หวัดดี จูดี

517
00:39:46,640 --> 00:39:48,847
- รู้จักหมีนั่นด้วยเหรอ
- เอิ่ม...

518
00:39:48,920 --> 00:39:50,251
เขาเจ๋งมากเลยนะ

519
00:39:51,080 --> 00:39:53,731
- ใช่ เขาชื่อแพดดิงตันน่ะ
- ขอบคุณ

520
00:39:54,960 --> 00:39:56,371
ขอบคุณ

521
00:39:56,440 --> 00:39:58,442
- ทำได้เยี่ยมยอดมาก
- เป็นหมีที่เยี่ยมยอดมาก!

522
00:39:58,520 --> 00:40:01,569
ถามจริง ผมแค่
ทำสิ่งที่หมีต้องทำ

523
00:40:01,640 --> 00:40:03,085
ฉันไม่รู้ว่าจะขอบใจเธอยังไงดี

524
00:40:03,160 --> 00:40:07,006
ไอโจรชั่วนั่นมังล้วงกระเป๋า
คนแถวนี้มาเป็นอาทิตย์แล้ว

525
00:40:07,080 --> 00:40:08,491
เขาไม่ธรรมดาจริงๆ

526
00:40:08,560 --> 00:40:11,404
ทำให้ผมมีโอกาส
ได้ดูหมวกเขาด้วย

527
00:40:11,480 --> 00:40:14,165
- ดูนี่สินี่ไม่ใช่หมวกทั่วไป
- ไม่เหรอ

528
00:40:14,240 --> 00:40:20,122
ใช่ ตรานี่หมายถึงว่าหมวกนี้
ทำให้กับสมาชิกของสมาคมนักภูมิศาสตร์

529
00:40:20,200 --> 00:40:21,406
มันคืออะไรเหรอครับ

530
00:40:21,520 --> 00:40:23,761
เป็นชมรมเก่าแก่ของนักสำรวจน่ะ

531
00:40:23,840 --> 00:40:25,763
- โอ้!
- พรุ่งนี้เช้าไปพบพวกเขา

532
00:40:25,840 --> 00:40:28,366
และถ้านำโชคยิ้มให้เธอ

533
00:40:28,440 --> 00:40:31,125
พวกเขาคงบอกได้ว่า
หมวกนี้เป็นของใคร

534
00:40:32,840 --> 00:40:35,320
โอเค โปรตีน

535
00:40:35,400 --> 00:40:37,368
- ต่อบิสกิตเหรอ
- ต่อหนึ่งอัน

536
00:40:37,440 --> 00:40:40,649
- 0.5 กรัม
- ถูก

537
00:40:41,480 --> 00:40:43,642
คาร์โบไฮเดรต

538
00:40:43,720 --> 00:40:45,290
- ต่อหนึ่งบิสกิตเหรอ
- ต่อหนึ่งอัน

539
00:40:45,360 --> 00:40:49,126
- ฉันว่า 7.7 กรัม
- ใช่

540
00:40:50,640 --> 00:40:53,689
- โซเดียม
- โอ้...

541
00:40:53,760 --> 00:40:56,161
- อันนี้ฉันรู้
- ใช่ รู้ใช่มั้ย

542
00:40:56,240 --> 00:40:58,447
- มีจี๊ดเดียว
- ไม่จี๊ด

543
00:41:17,800 --> 00:41:21,771
เป็นมันจริงๆ ทั้งที่ผ่านมาหลายปี
เป็นมันจริงๆ

544
00:41:24,760 --> 00:41:27,366
แกโดนตามแน่ เจ้าหมี

545
00:41:28,720 --> 00:41:30,848
- คืนเดียว คุณบอก คืนเดียว
- ฉันรู้...

546
00:41:30,920 --> 00:41:33,207
คุณสัญญาว่า
จะพาเขาไปส่งทางการ

547
00:41:33,280 --> 00:41:36,090
- ฉันไม่เคยสัญญา
- งั้นเหรอ แต่คุณพูดเป็นนัยแบบนั้นนะ

548
00:41:36,160 --> 00:41:40,245
ฉันขอโทษ แต่เขาพูดความจริง
มีนักสำรวจจริงๆ

549
00:41:41,840 --> 00:41:44,286
- คุณจะทำอะไร
- ผมกำลังเอือนหน้าหนีคุณไง

550
00:41:44,360 --> 00:41:46,840
- คุณหายใจลึกด้วยใช่มั้ย
- ผมหายใจลึก

551
00:41:46,920 --> 00:41:49,730
ที่รักเราต้องการแค่พาเขา
ไปหาสมาคมนักภูมิศาสตร์

552
00:41:49,800 --> 00:41:51,245
- พอเลย!
- ไอย่ะ ยกมือเลย

553
00:41:51,360 --> 00:41:54,284
- เราทำให้หมีตัวนี้มาพอแล้ว
- ขึ้นเสียงด้วย

554
00:41:54,360 --> 00:41:57,250
- ผมขอออกคำสั่ง!
- คุณออกคำสั่งงั้นเหรอ

555
00:41:57,320 --> 00:41:59,800
ใช่! แพดดิงตัน
เป็นอันตรายต่อครอบครัวเรา

556
00:41:59,880 --> 00:42:02,167
แค่นี้โจนาธานก็ไม่รับผิดชอบพอแล้ว

557
00:42:02,240 --> 00:42:05,005
ขนาดตอนนั้นยังไม่มี
สัตว์ป่ามาอยู่ด้วยเลย

558
00:42:05,080 --> 00:42:08,084
เฮ้ แพดดิงตัน
เธอเห็นหนังสือพิมพ์หรือยัง

559
00:42:09,120 --> 00:42:10,281
คุณพระ

560
00:42:10,360 --> 00:42:13,250
อยู่ลอนดอนแค่ข้ามคืนเดียว
ก็เป็นดาวดังข้ามคืนแล้ว

561
00:42:15,120 --> 00:42:17,771
ขอโทษนะที่เมื่อก่อนฉันไม่ค่อยเป็นมิตร

562
00:42:17,840 --> 00:42:22,402
พอดีย้ายโรงเรียนใหม่
ฉันไม่อยากให้ใครว่าเป็นตัวประหลาด

563
00:42:22,480 --> 00:42:26,280
ฉันเข้าใจ จูดี้
มันไม่ง่ายเวลาไปอยู่ที่ใหม่

564
00:42:27,560 --> 00:42:29,164
ใช่ มันไม่ง่าย

565
00:42:29,240 --> 00:42:31,402
เขาเอาแปรงสีฟันผมไปปั่นขี้หู!

566
00:42:31,960 --> 00:42:34,531
อะไรๆอาจจะไม่เหมือนกับ
ที่เราจินตนาการไว้

567
00:42:34,600 --> 00:42:38,127
อย่าไปใส่ใจพ่อเลย
พ่อเขาน่าเบื่อน่ารำคาญอย่างนี้

568
00:42:38,240 --> 00:42:41,642
อันนั้นป้าไม่รู้นะ
เขาเป็นยอดคุณพ่อมาตั้งแต่ก่อนที่เธอเห็น

569
00:42:42,320 --> 00:42:44,482
- เช่นอะไรฮะ
- ตอนป้าเจอเขาครั้งแรก

570
00:42:44,560 --> 00:42:46,483
ต่างจากตอนนี้ริบรับเลย

571
00:42:54,400 --> 00:42:56,846
นั่นล่ะอีหนูของฉัน

572
00:43:00,640 --> 00:43:04,326
- ถึงมีลูกคุณก็จะไม่เปลี่ยนใช่มั้ย
- ไม่มีทางหรอกเบบี๋

573
00:43:04,400 --> 00:43:07,768
พวกเรากำลังมีลูก

574
00:43:12,200 --> 00:43:16,046
แต่พอเขาเป็นพ่อ
ทำให้เขาเปลี่ยนไปคนละคน

575
00:43:16,160 --> 00:43:19,801
ระวังนะครับในนี้มีทารก
ถอยไป ทารกขอผ่านด้วย

576
00:43:19,880 --> 00:43:23,282
ช่วยเอาดอกไม้ไปห่างๆได้มั้ย
เด็กเล็กๆไม่ควรโดนเกสร

577
00:43:23,360 --> 00:43:25,727
-แล้วมอเตอร์ไซค์ล่ะที่รัก
- นี่รถใหม่ของเรา

578
00:43:25,800 --> 00:43:28,326
หะ สีเบจเนี่ยนะ

579
00:43:28,400 --> 00:43:30,243
มันเป็นสีเย็นตาสีกลางๆ ขึ้นรถได้แล้ว

580
00:43:30,320 --> 00:43:34,882
ประเด็นคือ พ่อเธอรักพวกเธอมาก
ให้โอกาสเขาหน่อย

581
00:43:34,960 --> 00:43:36,610
เขาอาจทำให้ประหลาดใจ

582
00:43:38,920 --> 00:43:41,400
บางทีนายกับพ่ออาจต้องเริ่มกันใหม่

583
00:43:42,640 --> 00:43:45,405
ฉันคงจะสร้างความประทับใจแรกไว้ไม่ดี

584
00:43:45,480 --> 00:43:47,562
อย่าเข้าใจผิดฉันนะ แต่ว่า...

585
00:43:47,640 --> 00:43:50,644
ทำไมเราไม่ทำให้นายดู
แบ๊วกว่านี้ล่ะ

586
00:43:51,200 --> 00:43:54,283
เดี๋ยวนะ ช้าก่อน
เธอคงไม่ได้หมายถึง...

587
00:43:54,400 --> 00:43:56,801
...ห้องน้ำน่ะ

588
00:43:58,360 --> 00:44:01,807
- ใจเย็น แพดดิงตัน มันไม่เลวร้ายหรอก
- มันเลวร้ายมากเลย

589
00:44:01,880 --> 00:44:06,363
ฝนตกยังไม่พออีกเหรอ
ถึงมีฝักบัวเอาไว้ในบ้าน

590
00:44:20,280 --> 00:44:23,602
ประเด็นคือตอนนี้เราเป็นพ่อแม่
เราต้องปกป้องลูกๆของเรา

591
00:44:23,720 --> 00:44:25,404
เราก็ทำอยู่

592
00:44:25,480 --> 00:44:28,245
- นั่นเสียงกรีดร้องนี่
- ไม่ใช่ที่รักนั่นมันเสียงหัวเราะต่างหาก

593
00:44:30,400 --> 00:44:33,210
ลม ลมร้อน
ทั้งสองทางเลย

594
00:44:33,280 --> 00:44:35,009
ฉันไม่ชอบอ่ะ

595
00:44:36,400 --> 00:44:39,085
หวังว่าเสร็จแล้ว
ฉันคงไม่หล่อแปลกๆหรอกนะ

596
00:44:40,360 --> 00:44:42,647
- ฟูไปนะ
- พองเลยล่ะ

597
00:44:42,720 --> 00:44:45,007
พองเหรอ
งั้น ขอแปรงด่วนเลยได้มั้ยล่ะ

598
00:44:45,440 --> 00:44:48,922
อ้า นี่ไงเจอแล้ว

599
00:44:49,760 --> 00:44:52,889
- เสื้อโค้ทตัวเก่าของผม
- จริงๆ เป็นของพี่มาก่อนน่ะ

600
00:44:53,000 --> 00:44:55,128
แต่ก่อนหน้าโน้นมันเป็นของพ่อนะ

601
00:44:55,240 --> 00:44:57,368
- โอ้ งั้นเหรอครับคุณบราวน์
- จริงเหรอ

602
00:44:57,440 --> 00:45:00,842
- เขาใส่วันแรกที่เข้าเรียนน่ะ
- มันน่ารักจัง

603
00:45:00,920 --> 00:45:03,526
กระดุมไม้สบายต่ออุ้งเท้า

604
00:45:03,600 --> 00:45:06,490
มีช่องใส่แซนด์วิชสองช่อง
เป็นอะไรที่เจ๋งชะมัดเลย

605
00:45:06,560 --> 00:45:08,722
ต้องพูดว่ามันเข้ากับนายมากๆ

606
00:45:08,800 --> 00:45:11,280
ผมไม่คิดว่าจะชอบ
เสื้อโค้ทของคุณ แต่นี่...

607
00:45:11,360 --> 00:45:13,840
ดูเหมือนคนในครอบครัวเราเลย

608
00:45:14,560 --> 00:45:17,643
พ่อจะไม่ส่งแพดดิงตันไปให้
ทางการแล้วใช่มั้ยฮะ

609
00:45:19,360 --> 00:45:21,408
พ่อจะไปสมาคมนักภูมมิศาสตร์ใช่มั้ย

610
00:45:27,840 --> 00:45:30,411
ได้ ก็ได้
ถ้าพวกเขารู้อะไรมั้ย

611
00:45:30,480 --> 00:45:33,211
-ถ้าเราเจอทางตัน...
- ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเราจะเจอ

612
00:45:33,320 --> 00:45:36,051
ขอบคุณมากครับ คุณบราวน์

613
00:45:42,640 --> 00:45:46,122
คุณต้องเจอผู้โดยสารแปลกๆเยอะเลยสินะ

614
00:45:46,200 --> 00:45:48,043
คุณน่ะคาดไม่ถึงเลยนะคนสวย

615
00:45:48,160 --> 00:45:51,881
ยังมีบิชอป นักมายากล หมี
พวกชอบบิดตัว

616
00:45:51,960 --> 00:45:53,564
คุณเคยเจอหมีด้วยเหรอ

617
00:45:53,640 --> 00:45:55,768
ใช่ พึ่งจะเจอเมื่อคืนหยกๆ

618
00:45:55,840 --> 00:45:59,367
โอ้! มันช่างเหลือเชื่อ
คุณคงจำไม่ได้ว่าไปส่งหมีที่ไหน

619
00:45:59,440 --> 00:46:02,091
- ผมคงบอกคุณไม่ได้หรอกคนสวย
- ทำไมล่ะ

620
00:46:02,160 --> 00:46:05,369
- มันผิดกฎแท็กซี่ล่ะว่ามั้ยล่ะ
- อะไรนะ

621
00:46:05,440 --> 00:46:08,762
กฎของแท็กซี่!
เราต้องสาบานว่าจะเก็บความรับของลูกค้า

622
00:46:08,840 --> 00:46:12,322
รู้มั้ย มันก็เหมือนกับ หมอ
พระ อัศวินยุคกลาง

623
00:46:12,400 --> 00:46:14,482
คุณคงเข้าใจใช่มั้ยคนสวย

624
00:46:14,560 --> 00:46:16,210
แน่นอน

625
00:46:17,400 --> 00:46:20,688
ฉันจะบอกกฎของฉันบ้าง

626
00:46:20,760 --> 00:46:24,810
เวลาใครขัดใจฉันแล้วล่ะก็
ฉันจะเจียดอวัยวะของเขาทิ้ง

627
00:46:24,880 --> 00:46:26,928
ประเดิมด้วยขนจมูก

628
00:46:28,240 --> 00:46:30,208
ตามด้วยอะไรที่ดูเด็ดเผ็ดมันส์

629
00:46:31,000 --> 00:46:34,004
นี่ล่ะกฎของฉัน ฉันรักษากฎเข้มงวดมาก

630
00:46:34,920 --> 00:46:36,888
นายอยากเจอกฎเหล็กทั้งดุ้นเหรอ

631
00:46:36,960 --> 00:46:39,122
- จริงๆมันไม่ใช่กฎหรอก
- ไม่ใช่เหรอ

632
00:46:39,200 --> 00:46:42,647
มันเหมือนคำแนะนำมากกว่า
จรรยาบรรณวิชาชีพอ่ะ

633
00:46:42,720 --> 00:46:45,963
งั้นบอกมา
นายไปส่งหมีที่ไหน

634
00:46:46,040 --> 00:46:48,850
- วินด์เซอร์การ์เด้น!
- ขอบใจ

635
00:46:49,800 --> 00:46:53,247
ผมกำลังจะไปประชุมเวสต์เวย์
คืนนี้ และจะไปทางนอร์ท..

636
00:46:55,640 --> 00:46:58,211
- บาย แพดดิงตัน
- โชดีโจนาธาน

637
00:46:58,280 --> 00:47:00,681
- โชคดี
- บายจ๊ะ แพดดิงตัน

638
00:47:02,440 --> 00:47:05,410
บาย
ขอให้ทุกคนโชคดีนะ

639
00:47:07,360 --> 00:47:11,251
ผมชอบแซนด์วิชฝรั่งเศสนี่ดีนะ
คุณนายเบิร์ด มันแปลกดี

640
00:47:11,360 --> 00:47:14,204
- ให้ช่วยอะไรมั้ย พ่อหนุ่ม
- รอเดี๋ยวนะ

641
00:47:14,280 --> 00:47:17,090
คุณเข้าไป 47 นาทีแล้ว
ถ้าไม่ได้โทรนาน

642
00:47:17,160 --> 00:47:20,687
คุณอาจจะแอบติดประกาศในตูู้โทรศัพท์
ที่สาธารณะชนโดยไม่ได้รับอนุญาต

643
00:47:20,760 --> 00:47:22,205
ฉันต้องขอโทษจริงๆ

644
00:47:30,280 --> 00:47:32,647
เรื่องเล็กมากเลยครับ... คุณผู้หญิง

645
00:47:32,720 --> 00:47:35,803
ขออภัยถ้าผมรบกวนคุณ
เพียงแต่ว่า

646
00:47:35,880 --> 00:47:38,645
ผมคอยเป็นหูเป็นตา
ให้คนแถวนี้...

647
00:47:38,720 --> 00:47:41,690
มีคนท่าทางไม่ดี
มาป้วนเปี้ยนนิดหน่อยน่ะครับ

648
00:47:41,760 --> 00:47:44,127
รีบไปจัดการ
เรื่องนี้ให้เสร็จเถอะ

649
00:47:44,200 --> 00:47:47,966
มีกระทั่งหมี
สัตว์หน้าขนที่ไม่พึงปราถนา

650
00:47:48,040 --> 00:47:52,648
อันที่จริง
เจ้าหมีนั่นคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่

651
00:48:04,480 --> 00:48:07,404
สมาคมขอต้อนรับ
คุณเป็นสมาชิกรึเปล่าคะ

652
00:48:07,480 --> 00:48:09,482
เปล่าครับ แต่เรามาหาสมาชิกคนนึงของคุณ

653
00:48:09,560 --> 00:48:13,007
- ชื่อไรคะ
- พวกเราไม่รู้จักชื่อของเขาหรอกครับ

654
00:48:13,080 --> 00:48:16,880
เรารู้แต่ว่าพวกคุณเคยให้
ใครไปสำรวจดาร์กเกสต์ เปรู

655
00:48:16,960 --> 00:48:18,246
ดาร์กเกสต์ เปรู

656
00:48:40,440 --> 00:48:42,204
เราไม่เคยไปสำรวจเปรูค่ะ

657
00:48:42,280 --> 00:48:43,884
ว่าไงนะ
แต่พวกคุณต้องเคยไป

658
00:48:43,960 --> 00:48:47,885
ผมดูว่าคุณยุ่งมาก
ถ้างั้นขอเราเข้าไปหาเอง

659
00:48:47,960 --> 00:48:52,249
เรามีจดหมาย บันทึก และ วัตถุโบราณ
ตั้งสองล้านชิ้น

660
00:48:52,320 --> 00:48:54,800
แบ่งไว้อย่างเป็นระเบียบ
เราคงทำไม่ได้

661
00:48:54,880 --> 00:48:58,282
ที่จะปล่อยให้
คนแปลกหน้ากับหมีเข้าไปลื้อมั่วซั่ว

662
00:48:58,360 --> 00:49:00,840
- เดี๋ยว...
- ฉันขอให้พวกคุณกลับไปซะ

663
00:49:02,040 --> 00:49:03,849
ไปกันเถอะ แพดดิงตัน

664
00:49:06,080 --> 00:49:07,161
แพดดิงตัน

665
00:49:08,480 --> 00:49:09,561
แพดดิงตัน

666
00:49:10,080 --> 00:49:13,402
- แพดดิงตัน!
- คุณบราวน์ในนี้ครับ

667
00:49:13,480 --> 00:49:16,165
- นายทำอะไรน่ะ
- เราต้องเข้าไปในหอให้ได้

668
00:49:17,680 --> 00:49:20,081
แพดดิงตัน
อย่าเข้าใจฉันผิดนะ

669
00:49:20,160 --> 00:49:22,970
แต่นายแน่ใจนะว่า
มีนักสำรวจจริง

670
00:49:23,040 --> 00:49:26,567
ไม่ใช่ว่านายเก็บหมวกได้
แล้วก็นายแต่งเรื่อง...

671
00:49:27,440 --> 00:49:31,490
อะไร ทำไมนายจ้องฉัน
อย่างนั้น

672
00:49:32,800 --> 00:49:35,565
ฉันคิดเองเหรอว่าในนี้ร้อนจริงๆ
ทำไมฉันรู้สึก...

673
00:49:35,640 --> 00:49:37,324
- อึดอัดใช่มั้ย
- อือ

674
00:49:37,440 --> 00:49:38,680
- น่ารำคาญ
- อือ

675
00:49:38,760 --> 00:49:40,444
- มวนท้อง
- อ่าฮะ

676
00:49:40,520 --> 00:49:42,170
เขาเรียกว่าจ้องเขม็ง

677
00:49:42,240 --> 00:49:45,483
ป้าบอกให้จ้องเวลาที่
คนๆคนนั้นเสียมารยาท

678
00:49:45,560 --> 00:49:48,803
- โอ้ เข้มแข็งขึ้นเยอะ
- คุณบราวน์ คุณเชื่อใจผมได้

679
00:49:48,920 --> 00:49:51,082
นักสำรวจมีจริงๆนะ

680
00:49:51,160 --> 00:49:53,891
ถ้าหาเขาเจอ
ผมรู้ว่าเขาจะหาบ้านให้ผม

681
00:49:53,960 --> 00:49:56,531
บ้านที่ดี เหมือนบ้านคุณ

682
00:49:57,160 --> 00:50:01,370
ผมมีแผนแล้วล่ะ
แต่ผมจำเป็นต้องให้คุณช่วย

683
00:50:10,560 --> 00:50:13,564
- แผนนี้ไม่ได้ผลหรอก
- ต้องได้ผลสิ

684
00:50:13,640 --> 00:50:17,008
- คุณสวยซะขนาดนี้
- ติดคุกคงพูดแบบนี้

685
00:50:17,080 --> 00:50:20,004
- อรุณสวัสดิ์
- อู๊ หวัดดีฮ้า

686
00:50:20,120 --> 00:50:21,485
หยุดก่อน

687
00:50:23,080 --> 00:50:25,481
ผมไม่เคยเจอคุณมาก่อน ใช่มั้ย

688
00:50:25,560 --> 00:50:29,201
ใช่แล้วฮ้า
ฉันมาใหม่

689
00:50:30,360 --> 00:50:32,567
หือ... กะแล้วเชียว

690
00:50:33,560 --> 00:50:34,925
ฟ้าสวยน่ะว่ามั้ย

691
00:50:35,760 --> 00:50:38,331
- ร้อนแทบละลายเลยล่ะ
- ใช่

692
00:50:38,960 --> 00:50:41,201
ชวนละลายเหมือนคุณเลย

693
00:50:44,240 --> 00:50:47,005
ไปได้แล้วน้องใหม่คนสวย

694
00:50:58,920 --> 00:51:00,081
เอาล่ะ!

695
00:51:00,200 --> 00:51:02,362
ดาร์กเกสต์ เปรู

696
00:51:03,960 --> 00:51:07,601
- 200 เลยเหรอ!
- กะแล้วผู้หญิงคนนั้นต้องปิดบังอะไรอยู่

697
00:51:16,840 --> 00:51:18,046
มันคืออะไรอ่ะ

698
00:51:18,120 --> 00:51:21,727
มันเขียนว่า "บันทึกถูกทำลาย"
ดูอันอื่นๆสิ

699
00:51:23,120 --> 00:51:24,884
น้องใหม่จ๋า

700
00:51:27,800 --> 00:51:29,290
มีปัญหาอะไรเหรอฮ้า

701
00:51:29,360 --> 00:51:34,924
- พี่ลืมตรวจบัตรน้องน่ะ
- บะบัตร... โอ้ บัตรน้องเหรอ

702
00:51:41,000 --> 00:51:43,367
เป็นรูปก่อนสวยน่ะฮ้า

703
00:51:43,440 --> 00:51:45,920
ฉันเชื่อว่าคุณสวยแต่.. ไอย่ะ

704
00:51:48,480 --> 00:51:51,006
0-0-2. กู้คืน

705
00:51:59,760 --> 00:52:01,444
คุณดูเปี๊ยนไป๋นะ

706
00:52:02,680 --> 00:52:04,728
เขาอกฟู รูฟิต ขึ้นน่ะ

707
00:52:05,800 --> 00:52:07,370
ดูก็รู้

708
00:52:08,120 --> 00:52:09,963
และ นี่...

709
00:52:12,840 --> 00:52:14,126
เขาเลเซอร์ออกน่ะ

710
00:52:19,280 --> 00:52:21,760
เลเซอร์แขนออกด้วยสินะ

711
00:52:24,680 --> 00:52:26,011
นี่มันแขนปลอม

712
00:52:33,680 --> 00:52:35,921
คุณไม่รู้สึกอะไรจริงๆ เหรอเนี่ย

713
00:52:41,080 --> 00:52:43,970
- ไม่เลย
- น่าทึ่งมาก

714
00:52:44,040 --> 00:52:46,771
งั้น ผมจะไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

715
00:52:47,720 --> 00:52:49,165
แล้วเจอกัน

716
00:52:54,240 --> 00:52:56,004
คุณบราวน์ครับ ผมเจอบางอย่างแล้ว

717
00:52:56,080 --> 00:52:59,402
ยอดไปเลย รีบส่งพวกนี้คืน
แล้วแผ่นกันเถอะ

718
00:53:08,720 --> 00:53:12,406
-เอ่อ...คุณบราวน์...
- โอ้

719
00:53:17,400 --> 00:53:19,482
มีอะไรเข้าไปขัดในระบบ

720
00:53:19,560 --> 00:53:22,450
ผมว่าเป็นบาแก็ตนะ
ใส้เนยถั่วด้วยมั้ง

721
00:53:22,520 --> 00:53:24,887
สีส้ม ผมว่าเป็น...

722
00:53:24,960 --> 00:53:26,849
มาร์มาเลด

723
00:53:30,600 --> 00:53:31,840
เฮ้ เธอ!

724
00:53:34,200 --> 00:53:36,441
จับแม่สาวเซ็กซี่ไว้เร็ว!

725
00:53:37,040 --> 00:53:38,371
หยุด!

726
00:53:46,160 --> 00:53:50,245
- บ้านคุณสวยแปลกดีนะ คุณเคอร์รี
- ผมอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดเลยครับ

727
00:53:50,320 --> 00:53:54,530
ผมรับสืบทอดมาจากแม่ของผม
ยัยแก่ผู้เย็นชา

728
00:53:54,600 --> 00:53:57,809
คุณเป็นเสาหลักของชุมชน
ฉันเข้าใจว่าทำไมคุณไม่สบายใจ

729
00:53:57,920 --> 00:54:01,447
ที่มีสัตว์ป่ามาอยู่ข้างๆบ้านแบบนี้

730
00:54:02,320 --> 00:54:05,847
ผมยังต้องดีใจว่ามั้ย
ที่มีแค่หมีตัวเดียว

731
00:54:05,920 --> 00:54:09,003
มันมักจะเริ่มจากหมีตัวเดียวนี่แหละค่ะ
คุณเคอร์รี

732
00:54:09,080 --> 00:54:12,562
อีกไม่นาน
จะมีฝูงพวกมันเพ่นพ่านเต็มถนน

733
00:54:12,640 --> 00:54:14,802
ท่อน้ำอุดตันเพราะขนหมี

734
00:54:14,880 --> 00:54:16,530
หญึงชราถูกปาขนมปังใส่

735
00:54:16,600 --> 00:54:19,968
เสียงคำรามปิคนิคหมีโต้รุ่ง

736
00:54:20,800 --> 00:54:23,963
- ผมควจจะทำยังไงดี
- ฉันพอมีคนรู้จัก

737
00:54:24,040 --> 00:54:27,726
ถ้าฉันได้ตัวหมี
ฉันจะส่งไปที่ที่มันควรอยู่

738
00:54:27,800 --> 00:54:29,848
- โดยที่เขาจะไม่ถามอะไร
- จริงเหรอ

739
00:54:29,920 --> 00:54:35,290
แต่ฉันทำคนเดียวไม่ได้ ฉันต้องการ
หนุ่มกำยำช่วยอีกแรง

740
00:54:35,360 --> 00:54:37,806
ผมเหรอ โอ้...

741
00:54:37,920 --> 00:54:40,526
ถ้าฉันมาด้อมๆมองๆแถวนี้
คนจะเริ่มสงสัย

742
00:54:40,600 --> 00:54:45,083
แต่คุณช่วยมองมันได้
ไม่ใช่เหรอคะ เพื่อฉัน

743
00:54:46,920 --> 00:54:48,251
ยินดีเลยครับ

744
00:54:48,320 --> 00:54:52,609
ดีเลย คุณเฝ้ามันไว้
ทันทีที่มันอยู่ลำพังเราจะจับมัน

745
00:54:54,640 --> 00:54:56,722
ไม่เป็นไรครับคุณกรูเบอร์

746
00:54:56,800 --> 00:54:59,246
- พ่องัดเข้าไปจริงๆเหรอฮะ
- ใช่แล้ว

747
00:54:59,320 --> 00:55:00,890
ฟังดูกล้าหาญอย่างไม่น่าเชื่อ

748
00:55:00,960 --> 00:55:04,965
พ่อรู้เวลาที่จุกจิกน่ารำคาญ
และเวลาที่ต้องโชว์แมนน่ะ

749
00:55:05,040 --> 00:55:08,010
คุณบราวน์แต่งหญิงด้วยนะ
และมีหนุ่มมาปักหมุดที่เขาด้วย

750
00:55:08,080 --> 00:55:09,320
- อะไรนะ
- เอาแล้วไง

751
00:55:09,400 --> 00:55:11,004
- มันเกิดขึ้นได้ไง
- ช่างมันเถอะ

752
00:55:11,120 --> 00:55:12,406
- พ่อนุ่งกระโปรงเหรอ
- เปล่า!

753
00:55:12,480 --> 00:55:13,686
ก็ดูคล้ายอยู่นะ

754
00:55:13,800 --> 00:55:16,406
เป็นชุดแม่บ้านมากกว่า
ใส่แล้วดูโล่งดี

755
00:55:16,480 --> 00:55:19,768
ดาร์กเกสต์ เปรู
ป่าเขาลึกลับอันกว้างใหญ่

756
00:55:19,840 --> 00:55:22,764
ยังไม่มีใครเคยสำรวจ จนมาถึงตอนนี้!

757
00:55:22,880 --> 00:55:24,928
นายมาจากที่นั่นเหรอ

758
00:55:25,000 --> 00:55:27,970
โอ้ แพดดิงตันมันน่าทึ่งมาก

759
00:56:07,480 --> 00:56:11,087
ลาก่อนลูซี่
ลาก่อนพาสทูโซ่

760
00:56:11,160 --> 00:56:15,961
ถ้าพวกเธอไปลอนดอน
พวกเธอจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นแน่นอน

761
00:56:16,040 --> 00:56:18,122
ผมได้รับการเรียนรู้หลายสิ่งจากหมีผู้นี้

762
00:56:18,200 --> 00:56:22,171
แต่ผมสงสัยว่า
พวกเขาเรียนรู้อะไรได้จากผมได้บ้างไหม

763
00:56:25,040 --> 00:56:27,042
มอนต์โกเมอรี ไคลด์

764
00:56:28,720 --> 00:56:31,724
ถึงป้าลูซี่ที่รัก
ป้าต้องทายไม่ถูกแน่

765
00:56:32,560 --> 00:56:36,884
วันนี้ผมได้ดูหนังนักสำรวจ
ถ่ายจากดาร์กเกสต์ เปรู

766
00:56:36,960 --> 00:56:41,488
ผมคิดถึงบ้านเก่าของเราจริงๆ
ถึงผมจะเข้าใจชีวิตในลอนดอนแล้วก็ตาม

767
00:56:42,080 --> 00:56:46,005
ครอบครัวบราวน์เป็นเผ่าที่แปลกดี
แต่ผมเริ่มชอบพวกเขา

768
00:56:46,080 --> 00:56:48,606
วิธีที่คุณบราวน์
จัดวางเครื่องเขียนของเขา

769
00:56:49,280 --> 00:56:52,045
ของแปลกๆที่
คุณนายบราวน์พบในกระเป๋าของเธอ

770
00:56:52,120 --> 00:56:53,963
อ้า! อยู่นี่เอง

771
00:56:54,040 --> 00:56:57,283
คุณนายเบิร์ดที่มีเครื่องดูดฝุ่น
ในทุกโอกาส

772
00:56:58,040 --> 00:57:01,965
ส่วนจูดีเรียนภาษาอะไรก็เก่งไปหมด
แม้แต่ภาษาหมี

773
00:57:05,560 --> 00:57:07,289
ออกเสียงได้ดีมาก

774
00:57:08,040 --> 00:57:11,283
และก็โจนาธาน
ที่เกือบจะสร้างทุกอย่าง

775
00:57:11,360 --> 00:57:13,681
แค่ใช่ของเล่นเก่าเพื่อการเรียนรู้
ของคุณบราวน์

776
00:57:14,560 --> 00:57:16,244
นี่น่าทึ่งมาก!

777
00:57:16,320 --> 00:57:19,688
เขาแปลกมาก
ผมอาจใกล้จะเจอนักสำรวจแล้ว

778
00:57:19,760 --> 00:57:22,730
แต่ว่าผมรู้สึกว่าที่นี่เหมือนเป็นบ้านแล้ว

779
00:57:22,800 --> 00:57:25,724
แพดดิงตัน นี่เป็นหนังสือ
ที่รวมชื่อและที่อยู่

780
00:57:25,800 --> 00:57:27,529
ของคนที่อาศัยอยู่ในลอนดอน

781
00:57:27,600 --> 00:57:30,331
ฉันคิดว่าถ้าหา "เอ็ม ไคลด์" ทุกชื่อ
จะเจอนักสำรวจ

782
00:57:30,400 --> 00:57:32,971
- ขอบคุณครับ คุณนายบราวน์
- รีบไปกันได้แล้ว

783
00:57:33,040 --> 00:57:35,042
รอฉันด้วย
ฉันกำลังไปหา

784
00:57:35,120 --> 00:57:36,849
เกี่ยวกับกัปตันไคลด์ในหอสมุดสาธารณะ

785
00:57:36,920 --> 00:57:39,844
ฉันไปด้วย ฉันจะไปซื้อมาร์มาเลด
มาเติมซักหน่อย

786
00:57:39,920 --> 00:57:42,287
น่าจะมีคนอยู่กับแพดดิงตันซักคนมั้ย

787
00:57:42,360 --> 00:57:44,089
ไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง

788
00:57:44,160 --> 00:57:47,562
ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณบราวน์
ผมเริ่มคุ้นเคยกับที่นี่แล้ว

789
00:57:48,520 --> 00:57:50,010
งั้น เฝ้าบ้านดีๆล่ะ

790
00:57:50,120 --> 00:57:52,407
- บาย
- โชคดี

791
00:57:52,480 --> 00:57:54,642
พ่อเคยขับรถบ้างมั้ยฮะ

792
00:58:00,960 --> 00:58:03,247
คะ

793
00:58:04,400 --> 00:58:06,528
- คะ
- หม้อน้ำผึ้ง นี่อินทรีย์หนุ่ม

794
00:58:06,600 --> 00:58:08,568
- อะไรนะ
- ผมเคอร์รีพูด

795
00:58:08,640 --> 00:58:11,291
ผมแนะนำว่าคุณควรใช้ชื่อรหัส

796
00:58:11,360 --> 00:58:13,840
- คุณเป็นหม้อน้ำผึ้ง และผมเป็นอินทรีย์หนุ่ม
- ใช่ ฉันจำได้

797
00:58:13,920 --> 00:58:16,491
คุณมีอะไรจะรายงานมั้ย
อินอ่า...?

798
00:58:16,600 --> 00:58:17,965
- อินทรีย์หนุ่ม
- ..อินทรีย์หนุ่ม

799
00:58:18,040 --> 00:58:19,087
ยืนยันแล้ว

800
00:58:19,160 --> 00:58:22,448
เจ้าหน้าขนตัวแสบกำลังอยู่คนเดียว
ผมขอย้ำ

801
00:58:22,560 --> 00:58:25,166
เจ้าหน้าขนตัวแสบกำลังอยู่คนเดียว

802
00:58:25,240 --> 00:58:26,685
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

803
00:58:29,120 --> 00:58:30,281
หม้อน้ำผึ้ง

804
00:58:30,960 --> 00:58:33,088
- ฉันต้องการขึ้นบนหลังคา
- เชิญ

805
00:58:34,280 --> 00:58:37,489
พอเสร็จแล้วคุณจะกินอาหาร
มื้อค่ำฉลองกับผมมั้ย

806
00:58:37,560 --> 00:58:39,961
ผมมีแซนด์วิชเนื้อบดกับผักดองนะ

807
00:58:40,040 --> 00:58:42,202
- ฟังดูอลังการมาก
- หมดอายุเมื่อวันอังคาร

808
00:58:42,280 --> 00:58:44,203
แต่คุณจะไม่เป็นไรไปหนึ่งอาทิตย์

809
00:58:44,280 --> 00:58:46,044
คุณเคอร์รี หลังคา

810
00:58:49,600 --> 00:58:51,648
เอ็มไคลด์ เอ็มไคลด์...

811
00:58:52,320 --> 00:58:54,766
โอ้แย่แล้ว...

812
00:59:58,840 --> 01:00:00,365
ไปแล้ว!

813
01:00:03,600 --> 01:00:05,602
มาสิ เจ้าหมี

814
01:00:06,200 --> 01:00:09,249
ฉันกำลังติดพัน
อยู่กับเครื่องเขียนนิดหน่อย

815
01:00:09,320 --> 01:00:11,084
เร็วสิ เจ้าหมีน้อย

816
01:00:39,400 --> 01:00:41,164
ช้าง!

817
01:00:46,200 --> 01:00:47,565
เจ้าหมี!

818
01:00:49,240 --> 01:00:51,288
ซ่อน!

819
01:00:53,440 --> 01:00:55,761
ที่รัก! ที่รัก!
หม้อน้ำผึ้ง ฉันมาแล้ว!

820
01:01:38,160 --> 01:01:39,924
หม้อน้ำผึ้ง! หม้อน้ำผึ้ง!

821
01:01:54,600 --> 01:01:56,409
มันไม่ใช่ความผิดของผม

822
01:01:56,480 --> 01:01:58,642
จะมีใครอยู่ในบ้าน
ประตูมันล็อคอยู่

823
01:01:58,720 --> 01:02:00,563
- แต่มันมีช้าง
- ช้างเหรอ

824
01:02:00,640 --> 01:02:04,042
คือหัวมันเป็นช้าง
ตัวมันเป็นงู และมันพยายามจะยิงฉัน

825
01:02:04,120 --> 01:02:06,088
- นี่นายเมาน้ำเกลือใช่รึเปล่า
- ไม่

826
01:02:06,200 --> 01:02:08,362
แพดดิงตัน
ทำไมไม่บอกว่าเกิดอะไรจริงๆขึ้น

827
01:02:08,440 --> 01:02:09,965
- ว่าไงนะ
- พวกเราไม่โกรธหรอก

828
01:02:10,080 --> 01:02:13,562
- คุณพูดคนเดียวนะ
- คุณนายบราวน์คุณต้องเชื่อผม

829
01:02:14,600 --> 01:02:16,443
ผมไม่มีทางโกหกคุณ

830
01:02:17,320 --> 01:02:19,368
เสียใจนะ มันเป็นฟางเส้นสุดท้าย

831
01:02:19,440 --> 01:02:21,010
มันเป็นอุบัติเหตุ มันเกิดขึ้นได้

832
01:02:21,080 --> 01:02:23,526
- แต่ลูกของเราอาจจะ...
-แพดดิงตัน คือสิ่งที่ดีที่สุด

833
01:02:23,600 --> 01:02:26,251
ที่เข้ามาชีวิตของเด็กๆ
ลูกมีความสุข

834
01:02:26,320 --> 01:02:29,164
แต่จะมีความสุขอะไร
ถ้าลูกไม่ปลอดภัย

835
01:02:29,240 --> 01:02:30,651
ความจริงก็คือเขาทำให้เด็กๆมีอันตราย

836
01:02:30,720 --> 01:02:32,688
ลูกๆต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก

837
01:02:32,760 --> 01:02:34,410
ก็ใช่ไง!

838
01:02:36,640 --> 01:02:38,005
ใช่ค่ะ

839
01:02:41,640 --> 01:02:44,962
ที่แย่ที่สุด
เขาไม่ยอมพูดความจริงกับเรา

840
01:02:45,880 --> 01:02:49,327
ให้เขาอยู่กับเราได้ยังไง
ถ้ายังไว้ใจเขาไม่ได้

841
01:02:49,400 --> 01:02:51,243
ไม่รู้สิ เฮนรี

842
01:02:51,320 --> 01:02:53,243
เราต้องยอมรับความจริงแล้ว

843
01:02:53,960 --> 01:02:57,009
ว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่ที่
สำหรับหมี

844
01:02:58,440 --> 01:03:00,249
คุณอาจพูดถูก

845
01:03:01,080 --> 01:03:03,651
บางทีเราควรจะส่งเขาไปทางการ

846
01:04:42,480 --> 01:04:43,561
ขอบคุณครับ

847
01:04:52,000 --> 01:04:53,684
ไปให้พ้น!

848
01:04:53,760 --> 01:04:55,250
เจ้าหมีจรจัด!

849
01:05:09,280 --> 01:05:10,964
ครอบครับบราวน์

850
01:05:11,040 --> 01:05:16,410
"ขอบคุณมากครับที่ให้ผมอยู่ด้วย
พวกคุณเป็นครอบครัวที่น่ารักมาก"

851
01:05:16,480 --> 01:05:20,087
"ผมเสียใจจริงๆ
เรื่องน้ำท่วมและไฟไหม้บ้าน...

852
01:05:21,120 --> 01:05:23,521
...รวมทั้งเหตุการณ์ที่สมาคม"

853
01:05:25,800 --> 01:05:26,847
"ผมหวังว่า...

854
01:05:28,640 --> 01:05:31,450
...ตอนนี้ผมไปแล้ว
ทุกอย่างคงสงบลง"

855
01:05:34,120 --> 01:05:36,043
"ด้วยรักแพดดิงตัน"

856
01:05:37,800 --> 01:05:40,167
เราควรไปตามหาเขามั้ยคะ

857
01:05:40,240 --> 01:05:42,402
ที่มันเป็นแบบนี้

858
01:05:42,920 --> 01:05:44,809
เขาไม่เหมาะจะอยู่ที่นี่หรอก

859
01:05:44,880 --> 01:05:47,008
พ่อพูดแบบนั้นได้ไง

860
01:05:49,400 --> 01:05:50,447
จูดี้

861
01:05:50,520 --> 01:05:52,329
หนูจะขึ้นห้องค่ะ

862
01:05:53,880 --> 01:05:56,247
- คุณจะไปไหน
- ฉันแค่...

863
01:05:57,560 --> 01:05:59,210
ฉันต้องรู้ว่าเขาปลอดภัยมั้ย

864
01:06:05,680 --> 01:06:08,968
เธอไม่เข้าใจเลยใช่มั้ย

865
01:06:09,040 --> 01:06:10,166
เรื่องอะไรเหรอ

866
01:06:10,240 --> 01:06:15,201
ครอบครัวนี้ต้องการเจ้าหมีนั่น
พอๆกับเจ้าหมีต้องการพวกเธอ

867
01:06:16,560 --> 01:06:18,801
เอาล่ะ ฉันพูดไปแล้ว

868
01:06:39,000 --> 01:06:42,243
ขอโทษครับ ผมมาหา
มอนต์โกเมอรี ไคลด์

869
01:06:42,320 --> 01:06:44,926
เสียใจนะพวกฉันชื่อมอร์แกน ไคลด์

870
01:06:45,000 --> 01:06:46,843
ขอบคุณครับ

871
01:06:46,920 --> 01:06:48,649
เขาสูงประมาณ 3 ฟุต 6 นิ้ว

872
01:06:49,200 --> 01:06:52,886
เขาใส่หมวกสีแดง
และก็เสื้อโค้ทสีน้ำเงิน

873
01:06:54,400 --> 01:06:56,084
และเขาเป็นหมี

874
01:06:57,320 --> 01:06:59,243
ข้อมูลน้อยเกินไปครับ

875
01:07:00,400 --> 01:07:01,526
จริงเหรอคะ

876
01:07:01,600 --> 01:07:03,807
มอนต์โกเมอรี ไคลด์

877
01:07:03,880 --> 01:07:06,804
ฉันมาโจรี่ ไคลด์จ๊ะที่รัก

878
01:07:25,640 --> 01:07:27,563
ยังไม่มีข่าว

879
01:07:28,560 --> 01:07:30,528
เผื่อคุณสนใจ

880
01:07:30,600 --> 01:07:32,204
เอ่อ

881
01:07:56,240 --> 01:07:58,242
- นั่นใครครับ
- หวัดดีครับ

882
01:07:58,320 --> 01:08:00,448
ผมมาหามอนต์โกเมอรี ไคลด์

883
01:08:00,520 --> 01:08:02,727
- ไม่เคยได้ยินชื่อ
- แต่คุณต้องเคยได้ยินสิ

884
01:08:02,800 --> 01:08:04,848
ได้โปรดผมถามมาหมดแล้ว...

885
01:08:04,920 --> 01:08:07,207
ฉันบอกแล้วไงไปให้พ้น

886
01:08:16,120 --> 01:08:18,168
ถ้าพวกเธอไปลอนดอน

887
01:08:18,280 --> 01:08:21,284
พวกเธอจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นแน่นอน

888
01:08:36,680 --> 01:08:39,251
ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด...

889
01:08:41,160 --> 01:08:43,162
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

890
01:08:43,240 --> 01:08:47,609
- ผมมาหา มอนต์โกเมอรี ไคลด์
- ใช่ นั่นมันพ่อของฉันเองค่ะ

891
01:08:47,680 --> 01:08:51,924
- นักสำรวจที่ชื่อ มอนต์โกเมอรี ไคลด์ เหรอครับ
- ใช่แล้ว

892
01:08:52,000 --> 01:08:54,685
เข้ามาหลบหนาวก่อนสิคะ เดี๋ยวฉันลงไป

893
01:08:54,760 --> 01:08:57,969
โอ้ ขอบคุณ ขอบคุณครับ

894
01:08:59,320 --> 01:09:01,607
กัปตันไคลด์อยู่บ้านมั้ยครับ

895
01:09:01,680 --> 01:09:03,284
ฉันเกรงว่าไม่

896
01:09:03,360 --> 01:09:06,204
คือว่า คุณพ่อของฉันเสียแล้ว

897
01:09:10,280 --> 01:09:11,691
แย่จัง

898
01:09:11,760 --> 01:09:13,603
คุณต้องการอะไรจากเขาเหรอ

899
01:09:14,440 --> 01:09:19,367
เขาเคยบอกป้าผมว่า
ถ้ามาลอนดอน เขาจะต้อนรับเรา

900
01:09:20,080 --> 01:09:23,880
และผมหวังว่า
เขาอาจหาบ้านให้ผมได้

901
01:09:24,440 --> 01:09:28,001
แต่เรื่องนั้นฉันช่วยได้

902
01:09:28,080 --> 01:09:30,811
- ช่วยได้เหรอ
- แน่นอน

903
01:09:31,520 --> 01:09:35,445
สิ่งมีชีวิตน่ารักแบบเธอ
ไม่สมควรต้องมานอนข้างถนน

904
01:09:35,520 --> 01:09:38,808
เธอควรจะอยู่ในที่ ที่พิเศษมากๆ

905
01:09:39,520 --> 01:09:41,841
และฉันรู้จักที่นั่นพอดี

906
01:09:42,600 --> 01:09:45,126
มาเลยจ๊ะ
เราจะไปนั่งรถเล่นกัน

907
01:09:46,400 --> 01:09:47,970
คุณไคลด์!

908
01:09:48,480 --> 01:09:50,847
คุณเคอร์รี มีอะไรเหรอคะ

909
01:09:50,920 --> 01:09:54,322
ผมเจอไอนี่ผูกติดกับเสาไฟ
ผมเชื่อว่าไม่ฟุ่มเฟือยก็จะได้ไม่จน

910
01:09:54,400 --> 01:09:57,449
น่ารักจัง ตอนนี้ฉันขอตัวก่อน

911
01:09:58,600 --> 01:10:01,365
แล้วคุณจะไปไหนเหรอครับ

912
01:10:02,160 --> 01:10:04,128
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ

913
01:10:05,200 --> 01:10:08,204
- คุณได้หมีอยู่ในรถแล้ว
- แล้วไง

914
01:10:08,280 --> 01:10:11,250
ผมก็แค่ นึกว่าคุณจะส่งมัน
กลับเปรู แต่ว่า...

915
01:10:11,320 --> 01:10:13,926
ฉันบอกจะส่งมันไป
ที่ที่มันควรอยู่

916
01:10:14,000 --> 01:10:16,606
ก็คือพิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยาแห่งชาติ

917
01:10:17,320 --> 01:10:19,448
แต่ หม้อน้ำผึ้ง แบบนั้นมันดูโหดร้าย

918
01:10:19,520 --> 01:10:22,171
คุณเคอร์รีฉันไม่ใช่หม้อน้ำผึ้งของคุณ
ฉันไม่เคยเป็นด้วย

919
01:10:22,280 --> 01:10:23,486
อะไรนะ

920
01:10:23,560 --> 01:10:27,565
เอาดอกไม้เน่าๆของคุณไป
แล้วก็ไปซะ ไปสิ

921
01:10:28,840 --> 01:10:30,251
วิ่ง!

922
01:10:35,000 --> 01:10:36,809
- ฮัลโหล
- หวัดดี

923
01:10:36,920 --> 01:10:40,322
นี่เป็นโทรศัพท์ปริศนา

924
01:10:40,400 --> 01:10:43,324
- หวัดดีครับคุณเคอร์รี
- ไม่ใช่คุณเคอร์รี ผมคือ...

925
01:10:44,560 --> 01:10:45,641
..เบอร์รี

926
01:10:45,760 --> 01:10:47,808
ผมมีข่าวมาบอก

927
01:10:47,880 --> 01:10:50,531
เกี่ยวกับเจ้าหมี

928
01:10:52,040 --> 01:10:54,327
อะไรนะ
คุณหมายความว่าไง

929
01:10:54,400 --> 01:10:57,051
- ใครโทรมาเฮนรี
- คุณเคอร์รีโทรมาทำเสียงติ๊งต๊อง

930
01:10:57,120 --> 01:10:58,281
เบอร์รี!

931
01:10:58,360 --> 01:11:00,283
เขาบอกว่าแพดดิงตันถูกจับตัวไป!

932
01:11:27,160 --> 01:11:29,481
ขอต้อนรับสู่บ้านใหม่เจ้าหมี

933
01:11:30,080 --> 01:11:33,243
ที่นี่คือวิหารสถานแห่งความรู้

934
01:11:33,320 --> 01:11:35,971
นักสำรวจทุกคน
ช่วยกันสร้างมันให้ยิ่งใหญ่

935
01:11:36,040 --> 01:11:38,884
ชาลส์ ดาร์วิน นำเต่ายักษ์
มาจากเกาะกาลาปาโกส

936
01:11:38,960 --> 01:11:39,961
หวัดดี

937
01:11:40,080 --> 01:11:42,686
ผู้การสก๊อต
นำเพนกวินจักรพรรดิมาจากแอนตาร์กติกา.

938
01:11:42,760 --> 01:11:44,250
- ท่านสุภาพบุรุษ
- กัปตันคุก

939
01:11:44,360 --> 01:11:46,408
- นำจิงโจ้มาจากออสเตรเลีย
- หวัดดี

940
01:11:46,480 --> 01:11:49,450
คนเหล่านี้เป็นอมตะ
เพราะการค้นพบของเขา

941
01:11:49,520 --> 01:11:51,807
แต่เธอเห็นอะไรจากพ่อของฉันมั้ย

942
01:11:51,880 --> 01:11:53,245
ไม่มี

943
01:11:53,960 --> 01:11:57,521
เพราะเขาเจอพันธุ์ที่มีค่า
เวอร์มากอย่างเธอ

944
01:11:57,600 --> 01:11:59,841
พ่อก็ไม่ยอมเก็บตัวอย่างมา

945
01:12:00,600 --> 01:12:02,489
ไม่ได้เก็บตัวอย่างมาเหรอ

946
01:12:02,560 --> 01:12:05,882
ท่านสุภาพบุรุษ พวกนี้ไม่ใช่สัตว์ป่าโง่ๆ

947
01:12:05,960 --> 01:12:07,962
พวกเขาฉลาด มีอารยธรรม

948
01:12:08,040 --> 01:12:10,566
พอทีเถอะไคลด์
พวกมันพูดภาษาอังกฤษยังไม่ได้

949
01:12:10,680 --> 01:12:12,728
- ไม่ได้ แต่ว่า...
- พวกมันเล่นคริกเกตมั้ย

950
01:12:12,800 --> 01:12:15,167
- ดื่มชาล่ะ
- เล่นปริศนาอักษรไขว้มั้ย

951
01:12:15,240 --> 01:12:17,846
อารยธรรมคุณไม่เอาไหนซะเลยไคลด์

952
01:12:17,920 --> 01:12:21,720
บอกที่อยู่ของพวกมันมา
เราจะส่งนักสำรวจตัวจริงไปเก็บตัวอย่าง

953
01:12:23,480 --> 01:12:25,244
ไม่มีทาง!

954
01:12:25,360 --> 01:12:27,488
ก็ตามใจ
งั้นผมคงไม่มีทางเลือก

955
01:12:27,560 --> 01:12:30,245
เราจะลบการสำรวจ
นี้ออกจากบันทึก

956
01:12:31,280 --> 01:12:32,964
มอนต์โกเมอรี ไคลด์

957
01:12:33,040 --> 01:12:37,284
ผมขอปลดคุณออกจากสมาคม
อันทรงเกียรตินี้ นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

958
01:12:37,360 --> 01:12:41,843
นักภูมิศาสตร์ทั้งหลาย
หันหลังให้เขา

959
01:12:44,320 --> 01:12:46,687
ทั้งที่พวกเราสามารถร่ำรวยและมีชื่อเสียงได้

960
01:12:46,760 --> 01:12:51,243
แต่เขากลับทิ้งทุกอย่าง
แล้วมาเปิดสวนสัตว์ของเด็กงี่เง่า

961
01:12:51,960 --> 01:12:54,566
เขาเห็นความสุขของสัตว์ไม่กี่ตัว

962
01:12:54,680 --> 01:12:56,648
มากกว่าของลูกสาวตัวเอง

963
01:12:56,720 --> 01:13:00,725
ฉันสาบานว่าฉันจะสานต่อ
งานสำคัญที่พ่อของฉันทำไม่สำเร็จ

964
01:13:01,800 --> 01:13:06,283
และตอนนี้ ในที่สุด วันนั้นก็มาทันเวลา

965
01:13:15,240 --> 01:13:16,730
ใช่แล้ว!

966
01:13:16,800 --> 01:13:19,201
ฉันจะจับแกมาสตาฟไว้ เจ้าหมี

967
01:13:45,320 --> 01:13:47,527
ฉันเห็นเขาแล้ว
ช้าไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว

968
01:13:47,600 --> 01:13:50,604
เราจะเข้าไปยังไงล่ะ
ล็อคแน่นหนายิ่งกว่าป้อมปราการ

969
01:13:50,680 --> 01:13:54,287
ท่อระบายน้ำไง ก็แม่บอกว่า
มันพาไปได้ทุกที่ในเมือง

970
01:13:54,360 --> 01:13:55,600
ฉลาดมาก!

971
01:14:19,080 --> 01:14:20,730
มีอะไรเหรอป้า

972
01:14:20,800 --> 01:14:23,167
ช่วยคนแก่หน่อยได้มั้ยจ๊ะ

973
01:14:23,280 --> 01:14:25,044
ฉันตกเที่ยวรถบัสน่ะ

974
01:14:25,120 --> 01:14:29,921
- เชิญครับเข้ามาหลบหนาวก่อน
- โอ้ ขอบใจจ๊ะ เธอใจดีจริงๆเลย

975
01:14:39,600 --> 01:14:42,001
มันล็อคจากข้างบน

976
01:14:42,120 --> 01:14:43,531
ผมจัดการเอง

977
01:14:44,640 --> 01:14:46,449
เคมีเก่าของพ่อจะช่วยอะไรได้

978
01:14:46,520 --> 01:14:49,091
- มีทั้ง ดินประสิว และก็กำมะถัน
- หือ

979
01:14:49,160 --> 01:14:50,844
นี่เป็นอาวุธสังหารได้เลยนะพ่อ

980
01:14:51,480 --> 01:14:56,088
เธอช่วยกินยาแก้หนาวเป็นเพื่อน
คนแก่ขี้เหงาได้มั้ย

981
01:14:56,920 --> 01:14:59,287
ไม่ ไม่ ไม่ได้ครับ
ผมกำลังปฏิบัติงานอยู่

982
01:15:00,200 --> 01:15:03,443
แรงไปสำหรับเด็กน้อยสินะ

983
01:15:04,400 --> 01:15:08,803
มันหยามกันนี่
จัดมาเลยแก้วนึง

984
01:15:10,160 --> 01:15:12,606
สาม สอง หนึ่ง

985
01:15:23,480 --> 01:15:26,689
- โจนาธาน! นั่นมันไฟ 50,000 โวลต์เชียวนะ...
- ผมรู้ว่าทำอะไรอยู่ฮะ!

986
01:15:32,000 --> 01:15:33,081
เอาเลยลูก!

987
01:15:41,240 --> 01:15:42,446
เริ่ม!

988
01:15:46,040 --> 01:15:48,691
ไม่ ชนะสามครั้ง ผมยังไม่ทันตั้งตัว
เอาใหม่

989
01:16:12,080 --> 01:16:13,650
มันล็อค

990
01:16:13,720 --> 01:16:16,166
- ทีนี้จะทำยังไงฮะ
- พ่อรู้แล้ว

991
01:16:18,640 --> 01:16:22,167
- เฮนรี! เฮนรี คุณอย่าออกไปข้างนอกนะ!
- ไปเลยฮะพ่อ

992
01:16:23,000 --> 01:16:24,206
ต้องมีคนออกไป

993
01:16:25,920 --> 01:16:28,002
และคนคนนั้นก็คือผม

994
01:16:28,080 --> 01:16:29,730
โอ้...

995
01:16:40,800 --> 01:16:42,484
พระเอกของฉัน

996
01:16:49,040 --> 01:16:50,280
เท่จัง

997
01:17:00,480 --> 01:17:02,608
จริงๆแล้วนี่มันบ้ามาก

998
01:17:03,600 --> 01:17:06,763
- พ่อเจ๋งสุดๆเลยฮะ
- เขาเจ๋งอยู่แล้วล่ะ

999
01:17:16,200 --> 01:17:19,647
ผมยอมแพ้
ผมต้องกลับไปทำงานแล้ว

1000
01:17:20,280 --> 01:17:22,760
นี่ เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว

1001
01:17:23,800 --> 01:17:26,770
ใจฮึดสู้หายไปไหนหมดแล้ว

1002
01:17:45,120 --> 01:17:46,360
เฮนรี!

1003
01:17:48,720 --> 01:17:50,768
พ่อ!

1004
01:17:56,320 --> 01:17:57,481
ขอบคุณ

1005
01:17:57,560 --> 01:17:58,891
เขาไม่เป็นไรแล้ว

1006
01:17:58,960 --> 01:18:00,689
หมาน่ารัก

1007
01:18:07,720 --> 01:18:09,131
แพดดิงตัน!

1008
01:18:09,480 --> 01:18:10,606
แพดดิงตัน!

1009
01:18:10,680 --> 01:18:12,682
บนนี้!

1010
01:18:14,360 --> 01:18:16,328
นั่นพระองค์เหรอ พระเจ้า

1011
01:18:16,400 --> 01:18:17,686
อะไรนะ

1012
01:18:17,760 --> 01:18:20,684
เสียงพระเจ้าคล้ายคุณบราวน์
มากกว่าที่ผมคิด

1013
01:18:20,800 --> 01:18:22,564
ก็คุณบราวน์นะซิ

1014
01:18:22,640 --> 01:18:25,325
คุณบราวน์!
คุณไปทำอะไรข้างนอกนั่น

1015
01:18:25,400 --> 01:18:27,004
พวกเรามาช่วยนายไง!

1016
01:18:27,080 --> 01:18:28,411
จริงเหรอครับ

1017
01:18:28,520 --> 01:18:32,650
คุณเคอร์รีอธิบายทุกอย่างให้ฟังแล้ว
ฉันเสียใจจริงๆที่ไม่เชื่อนาย

1018
01:18:37,160 --> 01:18:39,208
ลอบกัดงั้นเหรอ

1019
01:18:43,400 --> 01:18:45,767
แพดดิงตัน รีบหนีออกมาเร็ว!

1020
01:18:58,680 --> 01:18:59,761
เจ้าหมี!

1021
01:19:21,800 --> 01:19:23,404
ยอมแพ้ซะเจ้าหมี!

1022
01:19:25,200 --> 01:19:26,281
ยอมแพ้ซะเจ้าหมี!

1023
01:19:28,000 --> 01:19:29,604
แกหนีไม่พ้นแล้ว

1024
01:20:08,840 --> 01:20:10,285
เฮนรี!

1025
01:20:11,040 --> 01:20:12,963
- แพดดิงตันอยู่ไหนฮะ
- พ่อไม่รู้

1026
01:20:13,040 --> 01:20:15,771
หนูได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง

1027
01:20:15,840 --> 01:20:20,164
- นั่นมันเสียงท่อ
- นั่นไม่ใช่เสียงท่อ นั่นเสียงหมี

1028
01:20:25,760 --> 01:20:28,127
- เขากำลังขึ้นหลังคา
- ไปเร็ว!

1029
01:20:39,320 --> 01:20:40,765
ข้างบน

1030
01:21:16,760 --> 01:21:19,161
- พวกเราจับไว้แล้ว
- ขอบคุณ

1031
01:21:22,760 --> 01:21:24,489
มาเร็ว ออกไปจากที่นี่กัน

1032
01:21:25,240 --> 01:21:28,005
- จะรีบไปไหน
- ไม่!

1033
01:21:28,080 --> 01:21:30,731
เร็วเข้า ส่งเจ้าหมีนั่นมา

1034
01:21:32,520 --> 01:21:35,205
ไม่ เราจะไม่ส่ง

1035
01:21:35,280 --> 01:21:37,203
คุณนายบราวน์

1036
01:21:37,280 --> 01:21:39,408
- เขาเป็นคนในครอบครัว
- ครอบครัวเหรอ

1037
01:21:39,480 --> 01:21:41,608
เธอคนละสายพันธุ์กับมันด้วยซ้ำ

1038
01:21:42,400 --> 01:21:44,289
ก็จริง

1039
01:21:44,360 --> 01:21:46,408
นั่นมันก็จริง

1040
01:21:46,480 --> 01:21:49,802
ครั้งแรกที่ผมเจอแพดดิงตัน
ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาด้วยซ้ำ

1041
01:21:50,360 --> 01:21:54,684
แต่เมียที่แสนดีของผม
เผลอเปิดใจรับเข้ามา

1042
01:21:54,760 --> 01:21:57,286
รวมทั้งลูกๆที่น่าทึ่งของผม

1043
01:21:57,360 --> 01:21:59,362
- ตอนนี้ผมก็เหมือนกัน
- เฮนรี...

1044
01:21:59,440 --> 01:22:02,603
มันจะไม่สำคัญหรอก
ถึงจะมาจากอีกซีกโลก

1045
01:22:02,720 --> 01:22:04,927
หรือจะเป็นคนสายพันธุ์กับเรา

1046
01:22:05,000 --> 01:22:07,651
หรือเขาจะติด
มาร์มาเลดจนน่าเป็นห่วงก็ช่าง

1047
01:22:07,760 --> 01:22:11,765
เรารักแพดดิงตัน
แค่นั้นเขาก็เป็นคนในครอบครัวเราแล้ว!

1048
01:22:11,840 --> 01:22:14,081
และครอบครัวต้องไม่ทิ้งกัน!

1049
01:22:14,160 --> 01:22:18,609
ถ้าคุณต้องการตัวเขา
คุณต้องข้ามศพเราไปก่อน!

1050
01:22:18,680 --> 01:22:19,920
งั้นได้เลย

1051
01:22:20,000 --> 01:22:22,207
ผมพูดว่าทุกคน...

1052
01:22:22,280 --> 01:22:25,568
- ฉันไม่เคยจับคนมาสตาฟแต่ว่า...
- รอเดี๋ยว

1053
01:22:25,640 --> 01:22:27,404
เดี๋ยว

1054
01:22:27,480 --> 01:22:30,131
- คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้หรอก
- แพดดิงตัน!

1055
01:22:30,200 --> 01:22:32,089
- ไม่นะ!
- นั่นแหละ

1056
01:22:32,160 --> 01:22:34,322
ถูกแล้ว มามะ

1057
01:22:40,680 --> 01:22:43,968
เอิ่ม ผมขออะไรครั้งสุดท้ายได้มั้ย

1058
01:22:44,040 --> 01:22:46,327
อะไรอีกล่ะ

1059
01:22:46,440 --> 01:22:49,250
ผมอยากกินแซนด์วิช
อยู่ในหมวกผมคู่นึง

1060
01:22:49,920 --> 01:22:51,046
รีบกินเข้า

1061
01:22:52,080 --> 01:22:53,366
ขอบคุณ

1062
01:23:12,800 --> 01:23:14,848
ก็ไม่เลว เจ้าหมี!

1063
01:23:18,000 --> 01:23:20,480
เดอะ โครว์ เนสท์!

1064
01:23:20,560 --> 01:23:22,085
คุณนายเบิร์ด

1065
01:23:22,160 --> 01:23:23,366
อะไร

1066
01:23:23,440 --> 01:23:26,649
เฮ้ เดินดูตาม้าตาเรือมั่งสิยะ

1067
01:23:26,720 --> 01:23:28,802
หุบปากเหม็นๆของหล่อนซะ

1068
01:23:30,760 --> 01:23:34,003
- คุณนายเบิร์ดคุณช่วยผมไว้
- โอ้!

1069
01:23:34,080 --> 01:23:36,287
- แพดดิงตัน!
- เจ้าหมี

1070
01:23:37,640 --> 01:23:40,928
ค่อยๆนะ ฉันปวดหัวจะระเบิดอยู่แล้ว

1071
01:24:00,800 --> 01:24:02,006
หวัดดี

1072
01:24:02,080 --> 01:24:04,401
- หวัดดีฮะพ่อ
- หวัดดีฮะคุณบราวน์

1073
01:24:04,920 --> 01:24:06,649
- หวัดดี
- มีอะไรเหรอ

1074
01:24:06,720 --> 01:24:10,884
มันช่างเซอร์ไพรส์จังค่ะ
ไม่คิดว่าคุณจะกลับบ้านเร็ว

1075
01:24:12,960 --> 01:24:15,804
- เรากำลังทำอะไรพิเศษกันอยู่
- ขอน้ำตาลอีก

1076
01:24:15,880 --> 01:24:18,724
- ดูนี่สิ หวัดดีทุกคน
- หวัดดีค่ะพ่อ

1077
01:24:18,800 --> 01:24:21,610
- ไง พี่เบิ้มทำอะไรอยู่
- มาร์มาเลดครับ คุณบราวน์

1078
01:24:21,680 --> 01:24:24,126
- เอาเลยชิมเลย
- อร่อย

1079
01:24:24,200 --> 01:24:26,965
แซนด์วิชหนึ่งคู่มีวิตามินและแร่ธาตุ

1080
01:24:27,080 --> 01:24:28,570
เพียงพอที่หมีต้องการในแต่ละวัน

1081
01:24:28,640 --> 01:24:31,007
งั้นหมายความว่าฉัน
ไม่ต้องกินผักก็ได้ใช่มั้ย

1082
01:24:31,080 --> 01:24:33,447
- เขาบอกว่า "หมี" ไม่ใช่ "เด็ก" จ๊ะ
- เสียใจด้วย โจนาธาน

1083
01:24:33,520 --> 01:24:35,124
- ขอบใจจ๊ะ จูดี
- จูดี

1084
01:24:35,200 --> 01:24:38,841
มีใครเห็น...
ขอบคุณครับคุณนายเบิร์ด

1085
01:24:38,920 --> 01:24:41,127
แม่ว่าทุกบ้านควรมี
วันทำมาร์มาเลดนะ

1086
01:24:41,200 --> 01:24:43,931
- มีหมีด้วย
- โดยเฉพาะหมี

1087
01:24:45,080 --> 01:24:46,411
บ้าน

1088
01:24:49,480 --> 01:24:51,244
ถึงป้าลูซี่ที่รัก

1089
01:24:51,320 --> 01:24:54,688
ผมขอโทษที่ไม่เขียนมาเร็วกว่านี้
แต่เกิดเรื่องขึ้นมากมาย

1090
01:24:54,760 --> 01:24:56,808
ผมได้พบลูกสาวของนักสำรวจด้วย

1091
01:24:56,880 --> 01:25:00,646
แต่เธอจับผมไปสตาฟ
คุณนายเบิร์ดจึงผลักเธอตกจากหลังคา

1092
01:25:00,720 --> 01:25:01,846
มิลลิเซ็นท์ ไคลด์...

1093
01:25:01,920 --> 01:25:04,571
ผู้พิพากษาคิดว่า
ติดคุกคงไม่ทำให้เธอดีขึ้น

1094
01:25:04,640 --> 01:25:06,802
เขาจึงตัดสินให้เธอ
ทำงานรับใช้สังคมแทน...

1095
01:25:06,880 --> 01:25:09,406
ไม่ ได้โปรด! อะไรก็ได้
ที่ไม่ใช่อันนี้!

1096
01:25:09,480 --> 01:25:11,084
...ในสวนสัตว์สำหรับเด็ก

1097
01:25:13,160 --> 01:25:17,051
- เร่งมือหน่อยยัยปากเหม็น!
- ไม่ใช่กลิ่นปากฉันย่ะ!

1098
01:25:20,920 --> 01:25:24,845
กลับมาที่ วินด์เซอร์การ์เด้น
ชีวิตเปลี่ยนไปมาก

1099
01:25:24,920 --> 01:25:27,890
คุณนายเบิร์ดบอกเป็นเพราะว่า
พายุร้ายผ่านไปแล้ว

1100
01:25:27,960 --> 01:25:31,248
ทำให้เข่าหายปวด กลับไปดีเหมือนเก่า

1101
01:25:31,320 --> 01:25:35,211
อาการเวอร์ๆของจูดีหมดไป
เธอยอมให้คุณนายบราวน์พบโทนีแล้ว

1102
01:25:35,280 --> 01:25:37,442
- แม่ต้องไม่พูดอะไรนะ
- ไม่พูด

1103
01:25:37,520 --> 01:25:40,171
- แม่ห้ามแตะตัวหนูด้วย
- แม่ไม่แตะใครหรอก ที่รัก

1104
01:25:40,280 --> 01:25:42,931
- และไม่ต้องร้องไห้ด้วย
- ไม่! ไม่

1105
01:25:43,000 --> 01:25:45,526
ตอนนี้ในใจแม่รู้สึกอะไรเต็มไปหมด

1106
01:25:45,600 --> 01:25:47,967
เรามีกระบวนความคิดต่างกัน
แม่กับลูก

1107
01:25:48,080 --> 01:25:49,730
- หนูรู้
- ดี

1108
01:25:51,160 --> 01:25:53,003
แม่ นี่โทนี

1109
01:25:53,080 --> 01:25:55,686
- ขอต้อนรับสู่ครอบครัว
- โอ้ แม่!

1110
01:25:55,760 --> 01:25:58,650
โทษที โทษทีจ๊ะ
ไม่ร้องไห้

1111
01:26:00,360 --> 01:26:01,441
เฮนรี?

1112
01:26:02,520 --> 01:26:04,249
โทษทีเรื่องแม่ฉัน

1113
01:26:04,880 --> 01:26:08,043
แม่เป็นคนแปลก แต่เราทุกคนก็แปลก

1114
01:26:09,680 --> 01:26:12,126
ดื่มชามั้ย ไม่เหรอ ไม่

1115
01:26:12,200 --> 01:26:15,841
และคุณบราวน์กำลังช่วยโจนาธาน
สร้างจรวดยักษ์

1116
01:26:15,920 --> 01:26:17,285
พ่อแน่ใจนะว่าต้องใส่

1117
01:26:17,400 --> 01:26:19,721
แน่ใจสิถ้าเราจะส่งนี่
ขึ้นสู่วงโคจร

1118
01:26:19,800 --> 01:26:21,848
เราจะต้องใส่ไนโตรกลีเซอรีนให้หมด

1119
01:26:21,920 --> 01:26:25,720
แม้ว่าโจนาธานจะเห็นพ่อ
จะประมาทเลินเล่อเรื่องความปลอดภัย

1120
01:26:25,800 --> 01:26:27,882
ฮิวสตัน เราอาจเกิดปัญหาแล้ว

1121
01:26:27,960 --> 01:26:29,166
หลบเร็ว!

1122
01:26:33,560 --> 01:26:37,360
คุณนายบราวน์บอกว่าในลอนดอน
ทุกคนล้วนแตกต่าง

1123
01:26:37,440 --> 01:26:40,523
แต่หมายความว่าทุกคนอยู่ร่วมกันได้

1124
01:26:40,640 --> 01:26:42,210
ผมว่าเธอต้องพูดถูก

1125
01:26:42,280 --> 01:26:46,490
เพราะถึงแม้ว่าผมจะไม่เหมือนคนอื่น
ผมก็รู้สึกว่าที่นี่เป็นบ้าน

1126
01:26:47,480 --> 01:26:51,201
ยังไงผมไม่มีวันเป็นเหมือนคนอื่น
แต่ไม่เป็นไร

1127
01:26:51,280 --> 01:26:52,964
เพราะผมเป็นหมี

1128
01:26:53,440 --> 01:26:55,886
เป็นหมีที่ชื่อแพดดิงตัน

1129
01:26:56,520 --> 01:26:58,443
ลงมาเร็ว แพดดิงตัน!

1130
01:27:34,152 --> 01:27:36,152
by look666