1 00:00:38,947 --> 00:00:40,740 บูม 2 00:00:41,366 --> 00:00:45,119 สวัสดี ผมริชาร์ด แคสเซิล ผู้จริงจังและลึกลับ 3 00:00:45,203 --> 00:00:48,748 และผมคือริชาร์ด แคสเซิล ผู้เป็นมิตร ไม่ถือตัว 4 00:00:48,832 --> 00:00:50,834 แถมยังหล่อแบบคมเข้ม 5 00:00:50,917 --> 00:00:53,545 พ่อคะ หัวพ่อจะใหญ่กว่านี้ได้อีกมั้ยคะ 6 00:00:53,628 --> 00:00:57,674 ลูกว่าพ่อไม่ได้นะ พ่อกำลังจะได้รับรางวัลนักเขียนแห่งปีเชียวนะ 7 00:00:57,757 --> 00:01:00,677 เป็นเกียรติสูงสุดที่นักเขียนแนวลึกลับจะได้รับ 8 00:01:00,760 --> 00:01:04,722 พ่อจะได้เข้าร่วมกับนักเขียนชั้นเซียนทั้งหลาย เป็นสิ่งที่พ่อปรารถนามาตลอด 9 00:01:04,806 --> 00:01:06,850 เพราะงั้น หัวไหนดีกว่ากัน 10 00:01:06,933 --> 00:01:10,103 ฉันชอบรูปที่คุณยิ้มแบบหล่อคมเข้ม 11 00:01:10,186 --> 00:01:13,022 หนูชอบรูปที่จริงจังและลึกลับของพ่อค่ะ 12 00:01:14,148 --> 00:01:17,652 แม่ครับ แม่ต้องเป็นคนตัดสิน ว่ารูปไหนที่ควรถูกแขวนไว้ข้างหลังผม 13 00:01:17,735 --> 00:01:19,195 ที่งานพิธีสัปดาห์หน้า 14 00:01:19,279 --> 00:01:21,239 ลูกรัก ลูกก็รู้ว่าแม่ไม่ชอบเลือกที่รักมักที่ชัง 15 00:01:21,322 --> 00:01:26,286 แม่รักลูกชายหัวโตทั้งสองแบบเท่า ๆ กัน 16 00:01:26,369 --> 00:01:28,705 เอาล่ะ แม่จะออกไปเจอเพื่อนหน่อย 17 00:01:28,788 --> 00:01:30,874 พ่อเขาเพิ่งเสียไป 18 00:01:30,957 --> 00:01:32,709 มาร์ทา เสียใจด้วยนะคะ 19 00:01:32,792 --> 00:01:35,920 ไม่เป็นไรเลยจ้ะ เขามีชีวิตที่ร่ำรวย สุขสบายดี 20 00:01:36,004 --> 00:01:40,425 และที่สำคัญ เขามีโกดังควบคุมค่าเช่าที่เชลซี 21 00:01:40,508 --> 00:01:43,678 ซึ่งถ้าเดินเกมถูก มันอาจเป็นของฉันแน่ 22 00:01:43,761 --> 00:01:44,846 บายจ้ะ 23 00:01:45,221 --> 00:01:48,349 นั่นแหละที่เรียกว่า "ความตายสร้างโอกาส" 24 00:01:48,433 --> 00:01:50,852 ดูเหมือนเราจะมีโอกาสเป็นของตัวเองแล้วล่ะ 25 00:01:51,227 --> 00:01:52,520 ไปกันเลย 26 00:01:52,604 --> 00:01:55,940 แล้วเราค่อยมาตัดสินกันทีหลังนะ ว่าพ่อจะเลือกรูปไหนดี 27 00:01:56,274 --> 00:02:00,528 รู้มั้ย ทั้งรางวัลของผมและที่คุณจะได้เป็นผู้กอง เราอาจเป็นคู่หูคนดังคู่ใหม่ของนิวยอร์กได้เลยนะ 28 00:02:00,612 --> 00:02:03,573 แคสเซิล อย่าเพิ่งพูดสิ ฉันยังไม่ได้ผลสอบกลับมาเลยนะ 29 00:02:03,656 --> 00:02:04,949 คุณทำได้อยู่แล้วน่า 30 00:02:05,033 --> 00:02:08,244 ไม่ใช่ ต้องเป็นคดีที่ผู้ชายโดนขวานจามที่หัวใจ 31 00:02:08,328 --> 00:02:10,830 เลือดออกจนตายบนเก้าอี้นวม เราเรียกเขาว่า "ลอร์ดออฟเดอะฟลาย" นายจำได้มั้ย 32 00:02:10,914 --> 00:02:11,956 นายผิดแล้ว เพื่อน 33 00:02:12,040 --> 00:02:14,751 ต้องเป็นคดีที่เจ้าของร้านขายสัตว์เลี้ยง ถูกเมียจับทำเป็นอาหารหมาไง 34 00:02:14,834 --> 00:02:15,919 พวกคุณเถียงเรื่องอะไรกัน 35 00:02:16,002 --> 00:02:19,088 คดีแรกที่ผู้กองมอนต์โกเมอรี จับคู่ให้เราทำวันนี้เมื่อ 10 ปีก่อน 36 00:02:19,172 --> 00:02:21,716 จริงเหรอ วันนี้วันครบรอบของพวกคุณเหรอ ผมไม่มีอะไรมาให้เลย 37 00:02:21,799 --> 00:02:23,760 - ยังมีเวลาน่า - พวกคุณมาจากสถานี 12 ใช่มั้ย 38 00:02:23,843 --> 00:02:26,346 ฉันเจ้าหน้าที่คอลลินส์ ขอบคุณที่ออกมานอกเขตรับผิดชอบของคุณ 39 00:02:26,429 --> 00:02:27,722 เหยื่อของเราเป็นหญิงไม่ทราบชื่อ 40 00:02:27,805 --> 00:02:31,643 เธอโดนทำร้ายในป่าและถูกวิ่งไล่มาที่ถนน แล้วถูกรถบรรทุกคันนั้นชน 41 00:02:31,726 --> 00:02:34,229 จากบาดแผลที่พบเราจึงระบุว่าเป็นการฆาตกรรม 42 00:02:34,312 --> 00:02:35,522 รู้มั้ยครับว่าเธอมาจากไหน 43 00:02:35,605 --> 00:02:37,899 ที่นี่ห่างไกลผู้คน แถวนี้ไม่มีบ้านอีกเป็นไมล์เลยค่ะ 44 00:02:37,982 --> 00:02:39,776 - มีบัตรประจำตัวที่ศพมั้ยคะ - ไม่มีค่ะ 45 00:02:39,859 --> 00:02:42,028 และเราก็ตรวจลายนิ้วมือเธอแล้ว แต่ไม่พบในฐานข้อมูล 46 00:02:42,111 --> 00:02:45,782 เราส่งทีมเราออกไปค้นหาในป่าแล้ว แต่เจอสิ่งนี้ยัดอยู่ในเสื้อยกทรงเธอ 47 00:02:45,865 --> 00:02:49,619 แบงก์ 50 ดอลลาร์ คีย์การ์ดและใบเสร็จ 48 00:02:49,702 --> 00:02:52,413 จากร้านกาแฟในเมือง ลงวันที่เมื่อวาน 49 00:02:52,497 --> 00:02:55,416 - บัตรนี้ดูเหมือนกุญแจโรงแรม - แต่ไม่ใช่จากแถวนี้ 50 00:02:55,500 --> 00:02:59,170 เราคิดว่าเธออาจพักในเมือง หวังว่าคุณจะช่วยเราสืบได้ว่าเธอคือใคร 51 00:02:59,254 --> 00:03:01,422 - และมาทำอะไรที่นี่ - แน่นอนค่ะ 52 00:03:11,224 --> 00:03:14,477 เจ้าหน้าที่คอลลินส์ครับ แล้วรอยกรีดบนหน้าเธอล่ะ 53 00:03:14,561 --> 00:03:16,938 รูปกางเขนนี่น่ะเหรอ น่าขนลุกใช่มั้ย 54 00:03:17,021 --> 00:03:19,816 เราคิดว่าเธออาจกำลังวิ่งหนีคนที่ทำกับเธอแบบนี้ 55 00:03:19,899 --> 00:03:22,652 - ดูเหมือนพวกชอบทำพิธีกรรม - ค่ะ และยิ่งน่าขนลุกขึ้นไปอีก 56 00:03:22,735 --> 00:03:26,698 ตอนคนขับรถบรรทุกชนเธอ เขาบอกว่าเห็นบางอย่างโผล่ออกมาจากป่า 57 00:03:26,781 --> 00:03:29,701 - บางอย่างเหรอ - เป็นเงาดำ สวมหน้ากาก 58 00:03:29,784 --> 00:03:32,370 - หน้ากากแบบไหน - เขากลัวจนตัวสั่น เราก็เลยไม่ได้คาดคั้น 59 00:03:32,453 --> 00:03:34,622 เราจะสอบปากคำเขาอย่างละเอียด ทันทีที่เขาหายดีแล้ว 60 00:03:34,706 --> 00:03:36,958 - เขาอยู่ที่ไหน - ที่โรงพยาบาลในวู้ดเบอร์รีค่ะ 61 00:03:37,041 --> 00:03:39,169 ขอตัวนะคะ นี่เจ้าหน้าที่คอลลินส์ ว่ามา 62 00:03:42,380 --> 00:03:44,007 เราต้องคุยกับคนขับรถคนนั้น 63 00:03:44,424 --> 00:03:47,594 ผมพยายามเบรกแล้วจริง ๆ แต่เธอโผล่มาจากไหนไม่รู้ 64 00:03:47,677 --> 00:03:50,263 คุณวอลเตอร์ เจ้าหน้าที่บอกว่า คุณเห็นบางอย่างในป่า 65 00:03:50,346 --> 00:03:52,265 ครับ แต่มันเหมือนไม่ใช่ของจริง 66 00:03:52,348 --> 00:03:54,809 มันเหมือนพวกภูตผี อะไรทำนองนั้น 67 00:03:54,893 --> 00:03:56,144 น่ากลัวมาก 68 00:03:56,227 --> 00:03:59,355 - คุณอธิบายลักษณะมันได้มั้ยคะ - มันสวมเสื้อโค้ตสีเข้มดูสกปรก ๆ 69 00:03:59,439 --> 00:04:02,150 แล้วก็ใส่หน้ากากเหมือนหน้าตุ๊กตา 70 00:04:02,233 --> 00:04:04,152 - แบบตุ๊กตากระเบื้องใช่มั้ย - ครับ 71 00:04:04,235 --> 00:04:07,197 สีขาว ตรงเบ้าตาเป็นสีดำ 72 00:04:07,447 --> 00:04:09,073 มีลายอะไรบนหน้ากากมั้ย 73 00:04:09,282 --> 00:04:10,909 - มีครับ - ลายแบบไหน 74 00:04:10,992 --> 00:04:13,703 ลายเหมือนคราบน้ำตาไหลออกจากตา 75 00:04:13,786 --> 00:04:18,041 - แล้วที่หน้ามันก็... - มีเส้นสีดำแบ่งครึ่งตรงกลางเหมือนกางเขน 76 00:04:18,124 --> 00:04:20,668 ใช่แล้ว คุณรู้ได้ยังไงน่ะ 77 00:04:20,752 --> 00:04:22,504 แคสเซิล มีอะไรเหรอ 78 00:04:22,587 --> 00:04:23,922 มันเกิดขึ้นจริง 79 00:04:24,672 --> 00:04:26,049 อะไรเกิดขึ้นจริงคะ 80 00:04:26,799 --> 00:04:28,927 เบ็คเกตต์ ผมเคยเห็นหน้ากากนั่นมาก่อน 81 00:04:31,804 --> 00:04:36,893 "ยอดนักเขียนไขปมฆาตกรรม" 82 00:04:38,645 --> 00:04:40,772 ภาพสเกตช์นี่มาจากคนขับรถบรรทุก 83 00:04:42,899 --> 00:04:44,943 {\an8}คุณพร้อมจะพูดถึงมันรึยังคะ 84 00:04:47,946 --> 00:04:50,198 {\an8}ตอนนั้นผมอายุ 11 85 00:04:52,242 --> 00:04:54,285 {\an8}แม่ผมออกทัวร์กับคณะละคร "ปิ๊ปปิน" 86 00:04:54,369 --> 00:04:58,039 {\an8}ผมอยู่ในนิวแฮมป์เชียร์ พักอยู่กับครอบครัวเพื่อนที่เรียนด้วยกัน 87 00:04:58,122 --> 00:05:00,208 {\an8}ตอนช่วงวันหยุดยาว 88 00:05:00,291 --> 00:05:03,294 {\an8}บ้านพวกเขาติดกับป่าของรัฐ มีเนื้อที่กว่าร้อยเอเคอร์ 89 00:05:03,378 --> 00:05:05,547 {\an8}ชื่อว่าฮอลแลนเดอร์วู้ด 90 00:05:05,630 --> 00:05:07,966 {\an8}เราถูกเตือนแล้วว่าอย่าเข้าไปในป่าตามลำพัง 91 00:05:08,049 --> 00:05:10,718 {\an8}ยิ่งมีคนห้าม คุณยิ่งอยากทำสินะ 92 00:05:12,095 --> 00:05:13,847 ผมเดินอยู่หลายชั่วโมง 93 00:05:14,973 --> 00:05:16,349 ผมหนาว 94 00:05:16,766 --> 00:05:18,476 และหลงทาง 95 00:05:19,018 --> 00:05:20,895 ตอนนั้นเองที่ผมเห็นเขา 96 00:05:20,979 --> 00:05:24,482 ร่างที่ห่อหุ้มด้วยผ้าคลุมสีดำ กำลังคุกเข่าอยู่ 97 00:05:25,275 --> 00:05:28,570 ไม่กี่นาที เขาก็จากไป 98 00:05:28,653 --> 00:05:31,531 นั่นเป็นตอนที่ผมเห็นเธอนอนอยู่ที่พื้น 99 00:05:31,614 --> 00:05:33,741 - "เธอ" งั้นเหรอ - ศพน่ะ 100 00:05:34,158 --> 00:05:35,869 ศพแรกที่ผมได้เห็น 101 00:05:37,370 --> 00:05:40,248 คอเธอถูกปาด และสัญลักษณ์แบบเดียวกับที่เราเห็น 102 00:05:40,331 --> 00:05:43,126 ก็ถูกสลักไว้บนหน้าผากและแก้มเธอ 103 00:05:44,836 --> 00:05:48,089 ผมแตะแขนเธอ ผมยังจำได้เลยว่ารู้สึกเย็นแค่ไหน 104 00:05:50,550 --> 00:05:52,927 ถ้าแกบอกใครว่าวันนี้เห็นอะไรที่นี่ 105 00:05:53,011 --> 00:05:55,889 ฉันจะตามล่าแกแล้วฆ่าทิ้งซะ 106 00:05:55,972 --> 00:05:58,057 แกเข้าใจมั้ย 107 00:06:00,560 --> 00:06:01,895 ไปซะ 108 00:06:02,896 --> 00:06:04,564 คุณคิดว่าเขาปล่อยคุณไปทำไม 109 00:06:05,440 --> 00:06:06,649 {\an8}ผมไม่รู้ 110 00:06:06,733 --> 00:06:10,028 {\an8}ผมรอจนได้กลับเข้าเมือง เพื่อโทรหาตำรวจจากตู้โทรศัพท์ 111 00:06:10,111 --> 00:06:12,655 {\an8}คือผมกลัวจนไม่กล้าเปิดเผยตัว 112 00:06:12,739 --> 00:06:14,908 {\an8}- แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร - นั่นแหละประเด็น 113 00:06:14,991 --> 00:06:18,536 {\an8}พวกเขาใช้สุนัขตำรวจค้นจนทั่วป่า แต่ก็ไม่เจอศพ 114 00:06:18,912 --> 00:06:20,788 {\an8}คุณเลยไม่รู้ว่าเธอเป็นใครสินะ 115 00:06:20,872 --> 00:06:24,125 {\an8}ผมตรวจดูหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ไม่มีรายงานเรื่องคนหายเลย 116 00:06:24,209 --> 00:06:26,085 {\an8}พอโตขึ้น ผมลองค้นหากับฐานข้อมูลคนหาย 117 00:06:26,169 --> 00:06:29,589 {\an8}แม้แต่กับฐานข้อมูลของเอฟบีไอ เพื่อหาคนที่มีลักษณะตรงกับเธอ 118 00:06:29,672 --> 00:06:33,009 {\an8}หรือคดีไหนก็ได้ที่เกี่ยวข้อง กับสัญลักษณ์หรือหน้ากากแบบนั้น 119 00:06:33,092 --> 00:06:34,761 แต่ไม่พบอะไรเลย 120 00:06:35,011 --> 00:06:37,347 เหมือนมันไม่ได้เกิดขึ้น 121 00:06:37,722 --> 00:06:41,059 {\an8}พอผ่านไปสักพัก ผมก็เริ่มสงสัยว่า มันอาจเป็นแบบนั้นจริง ๆ 122 00:06:41,559 --> 00:06:45,897 {\an8}เพราะวันนั้นในป่า เคท นั่นแหละคือสาเหตุของสิ่งที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้ 123 00:06:46,648 --> 00:06:52,487 {\an8}ให้ผมพยายามสืบหาเรื่องราว เพราะผมไม่มีโอกาสได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้น 124 00:06:53,780 --> 00:06:55,907 {\an8}ทำไมคุณไม่เคยเล่าให้ฉันฟังเลย 125 00:06:56,741 --> 00:06:58,910 {\an8}เพราะผมไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริงน่ะสิ 126 00:06:58,993 --> 00:07:00,453 {\an8}แต่มันเกิดขึ้นจริง 127 00:07:01,037 --> 00:07:02,455 เขามีตัวตน 128 00:07:03,498 --> 00:07:05,500 {\an8}เขาเคยฆ่ามาก่อนและ... 129 00:07:05,875 --> 00:07:08,002 {\an8}เขาพยายามจะฆ่าอีกครั้ง 130 00:07:09,295 --> 00:07:12,549 {\an8}ผมตรวจสอบกับสถานีตำรวจ ใกล้ฮอลแลนเดอร์วู้ดแล้ว 131 00:07:12,632 --> 00:07:16,594 {\an8}มีบันทึกการโทรว่าพวกเขาได้รับการโทรแจ้ง ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 83 ว่าเจอศพ 132 00:07:16,678 --> 00:07:19,305 {\an8}แต่หลังจากที่ไม่พบอะไร ก็เลยคิดว่าเป็นการโทรแกล้งครับ 133 00:07:19,389 --> 00:07:20,974 {\an8}โอเค แล้วฐานข้อมูลของเอฟบีไอล่ะ 134 00:07:21,057 --> 00:07:26,312 {\an8}ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีคดี หรือการฆาตกรรมที่มีรูปแบบนี้เลย 135 00:07:27,021 --> 00:07:30,233 {\an8}เบ็คเกตต์ สิ่งที่แคสเซิลเล่า มันเกิดขึ้น 136 00:07:30,483 --> 00:07:33,361 {\an8}หลาย 10 ปีที่แล้ว เขาแน่ใจกับเรื่องนี้เหรอ 137 00:07:33,444 --> 00:07:35,572 {\an8}ก็มั่นใจแบบที่ฉันเคยเห็นมาน่ะ 138 00:07:35,655 --> 00:07:38,533 {\an8}แล้วเรื่องหญิงนิรนามของเรา มีอะไรคืบหน้าเกี่ยวกับใบเสร็จร้านกาแฟมั้ย 139 00:07:38,616 --> 00:07:41,619 {\an8}ครับ บาริสต้าที่นั่นจำเหยื่อเราได้ เธอไม่ใช่ลูกค้าประจำ 140 00:07:41,703 --> 00:07:43,872 แต่สองสามวันมานี้เธอมาที่ร้านหลายครั้ง 141 00:07:43,955 --> 00:07:46,291 {\an8}- มีใครมากับเธอมั้ย - ไม่ เธอมาคนเดียว 142 00:07:46,374 --> 00:07:50,044 {\an8}สั่งเครื่องดื่ม หาที่นั่ง มองออกไปนอกหน้าต่างอยู่หลายชั่วโมง 143 00:07:50,587 --> 00:07:54,674 ทำไมเราไม่ลองไปถามคนแถวนั้นดู บางทีอาจมีคนรู้จักเธอ 144 00:07:54,757 --> 00:07:58,219 ผ่านมานานขนาดนี้ คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าเป็นฆาตกรคนเดียวกัน 145 00:07:58,303 --> 00:07:59,971 เราไม่รู้จนกว่าจะได้เจอเขา 146 00:08:00,054 --> 00:08:01,347 ไง 147 00:08:01,431 --> 00:08:05,810 คีย์การ์ดที่เราเจอบนเหยื่อน่ะ แกะรอยไปถึงโมเทลนอกเมืองควีนส์ 148 00:08:06,978 --> 00:08:10,231 {\an8}เธอจ่ายค่าห้องเป็นเงินสด ไม่ได้แสดงบัตรประจำตัว 149 00:08:10,315 --> 00:08:14,319 ลงชื่อเข้าพักไว้ว่าเจน สมิท คิดว่าไม่ใช่ชื่อจริงเธอ 150 00:08:14,444 --> 00:08:17,822 {\an8}งั้นเราก็ยังคงไม่รู้ว่าเธอคือใคร เธอมีรถมาด้วยมั้ยตอนเข้าพัก 151 00:08:17,906 --> 00:08:19,657 ไม่ แท็กซี่มาส่งเธอ 152 00:08:19,908 --> 00:08:22,202 งั้นก็มีคนพาเธอไปที่ป่าน่ะสิ 153 00:08:22,535 --> 00:08:24,829 - เธอพักอยู่ที่นี่นานแค่ไหน - ราวสองสัปดาห์ 154 00:08:27,457 --> 00:08:30,960 เอสโปตรวจดูลิ้นชักด้วย เผื่อเจออะไรที่ระบุตัวเหยื่อได้บ้าง 155 00:08:33,213 --> 00:08:34,339 "อีสต์ไซด์บาร์" 156 00:08:41,304 --> 00:08:42,555 เบ็คเกตต์ 157 00:08:46,726 --> 00:08:49,729 - รูปถ่าย ผู้หญิงคนเดียวกันหมดเลยใช่มั้ย - ดูนี่สิ 158 00:08:51,397 --> 00:08:53,358 - เลขทะเบียนรถ - เป็นร้อยเลย 159 00:08:53,441 --> 00:08:55,902 กับที่อยู่ที่ลงทะเบียนไว้ของแต่ละคัน 160 00:08:55,985 --> 00:08:58,780 - ทำไมเธอถึงมีมันล่ะ - ดูเลขทะเบียนสิ 161 00:08:58,863 --> 00:09:00,865 แต่ละทะเบียนมีตัวอักษร "เอกซ์" กับ "แซด" 162 00:09:00,949 --> 00:09:02,825 เหยื่อของเรากำลังตามหาใครบางคนอยู่ 163 00:09:02,909 --> 00:09:04,327 ใช่ แต่ใครล่ะ 164 00:09:04,410 --> 00:09:06,287 ผมรู้แล้วว่าเราจะถามใครได้ 165 00:09:07,247 --> 00:09:08,581 "แฟรงก์ มัลลอย" 166 00:09:08,665 --> 00:09:10,834 ผมรู้ว่าจะมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับเอ็มม่า 167 00:09:10,917 --> 00:09:13,795 ผมพยายามตามหาเธอ เพื่อหยุดเธอ 168 00:09:13,878 --> 00:09:16,589 คุณมัลลอย ลูกสาวคุณเข้าไปทำอะไรในเมือง 169 00:09:17,507 --> 00:09:19,968 เมื่อสองเดือนที่แล้ว เพื่อนเธอหายตัวไป 170 00:09:20,593 --> 00:09:22,262 เอ็มม่าพยายามตามหาเธอ 171 00:09:23,221 --> 00:09:24,430 เดี๋ยวนะคะ 172 00:09:25,139 --> 00:09:28,893 - นี่เพื่อนเธอใช่มั้ยคะ - ใช่ครับ โซอี้ แอดดิสัน 173 00:09:28,977 --> 00:09:32,146 แล้วที่บอกว่า "เธอหายตัวไป" หมายความว่าไงครับ 174 00:09:32,230 --> 00:09:34,774 โซอี้ถูกแฟนเธอซ้อม 175 00:09:34,899 --> 00:09:37,569 เธอเลยขโมยรถเขามาเพื่อจะมาพักอยู่กับเอ็มม่า 176 00:09:37,652 --> 00:09:39,237 แต่เธอก็ไม่เคยโผล่มา 177 00:09:39,320 --> 00:09:43,366 สองสามวันถัดมา ตำรวจเจอรถเธอ จอดอยู่ข้างทางและหม้อน้ำระเบิด 178 00:09:44,367 --> 00:09:45,785 แต่ไม่พบโซอี้ 179 00:09:45,869 --> 00:09:47,704 - พวกเขาได้ไปคุยกับแฟนเธอมั้ยคะ - คุยสิ 180 00:09:47,787 --> 00:09:50,415 แต่เขาอยู่ห่างไปสองรัฐและมีพยาน 181 00:09:50,498 --> 00:09:53,585 เขาแจ้งความรถหายไว้ ตำรวจก็เลยสันนิษฐานว่าโซอี้หนีไป 182 00:09:53,668 --> 00:09:55,587 แล้วทิ้งรถนั่นไว้ไปขึ้นคันอื่น 183 00:09:56,504 --> 00:09:59,424 แต่เอ็มม่ารู้ว่าโซอี้ไม่ทำอย่างนั้นแน่ โดยที่ไม่โทรบอกก่อน 184 00:09:59,507 --> 00:10:01,426 เอ็มม่าเลยลาออกจากงานแคชเชียร์ 185 00:10:01,509 --> 00:10:03,928 เพื่อพยายามตามหาเธอ ตามรอยเส้นทางเธอไป 186 00:10:04,012 --> 00:10:08,474 จนไปเจอพนักงานเสิร์ฟที่จุดพักรถ ที่เคยเห็นโซอี้ขึ้นรถซีดานสีขาวไป 187 00:10:08,558 --> 00:10:11,436 รถป้ายทะเบียนนิวยอร์ก ที่มีตัวอักษร "เอกซ์" กับ "แซด" ใช่มั้ย 188 00:10:11,519 --> 00:10:13,313 ครับ พนักงานเสิร์ฟบอกเอ็มม่าว่า 189 00:10:13,396 --> 00:10:16,399 มันมีสติ๊กเกอร์รูปวงรี ติดอยู่บนกระจกหลังเขียนว่า "เอ็นวายซี" 190 00:10:16,482 --> 00:10:20,612 นั่นคือสิ่งที่เธอเข้าเมืองไปทำ เธอพยายามตามรอยรถที่โซอี้ขึ้นไป 191 00:10:20,695 --> 00:10:25,575 คุณมัลลอย ป่านี่มีความหมายอะไรกับคุณบ้าง มีเหตุผลอะไรมั้ยที่เอ็มม่าจะเข้าไปในนั้น 192 00:10:25,658 --> 00:10:28,411 อาจเป็นทางที่เอ็มม่าคิดว่าโซอี้จะเข้าไป หรือใกล้กับที่ที่เธอหายตัวไปรึเปล่า 193 00:10:28,494 --> 00:10:31,080 ไม่ครับ โซอี้มาจากพิตต์สเบิร์ก คนละทางกันเลย 194 00:10:31,164 --> 00:10:34,334 จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครได้ข่าว จากเธอเลยเหรอครับ 195 00:10:35,251 --> 00:10:36,920 โซอี้ไม่มีครอบครัว 196 00:10:37,879 --> 00:10:40,048 และถ้าไม่ใช่เพราะเอ็มม่า 197 00:10:40,131 --> 00:10:42,550 ก็คงไม่มีใครรู้ว่าเธอหายตัวไป 198 00:10:43,635 --> 00:10:46,513 นั่นคือเหตุผลที่ทำไม ผมถึงไม่เคยเจอผู้หญิงที่ผมพบในป่าเลย 199 00:10:46,596 --> 00:10:48,515 เป้าหมายเขาก็คือคนที่ไม่มีใครตามหา 200 00:10:48,598 --> 00:10:50,683 นักโบกรถ พวกนักเดินทาง 201 00:10:50,767 --> 00:10:54,687 เขาถามพวกนั้นสองสามข้อ ถ้าตรงเงื่อนไข เขาก็จะฆ่าคนพวกนั้น 202 00:10:54,771 --> 00:10:58,233 แต่ถ้าไม่ เขาก็แค่คนใจดีที่ให้ติดรถไปด้วย 203 00:10:58,316 --> 00:11:01,736 นั่นคือสาเหตุที่เขาไม่ได้ฆ่าผม เพราะมันจะดึงดูดความสนใจ 204 00:11:01,819 --> 00:11:05,031 สามสิบปี คุณว่าเขาทำมากี่ครั้งแล้ว 10 ครั้ง 205 00:11:05,114 --> 00:11:06,699 ยี่สิบครั้ง 100 ครั้ง 206 00:11:07,367 --> 00:11:09,160 ผมน่าจะคิดวิธีหยุดเขาได้ 207 00:11:09,244 --> 00:11:11,204 แคสเซิล ตอนนั้นคุณแค่ 11 ขวบ 208 00:11:11,287 --> 00:11:13,373 ะสิ่งที่เกิดกับคุณตอนนั้นมันเลวร้าย 209 00:11:13,456 --> 00:11:16,543 และฉันรู้ว่าคุณคิดยังไงกับคดีนี้ มันเหมือนเป็นทางปราบปีศาจตัวนั้น 210 00:11:16,626 --> 00:11:19,963 แต่เรายังไม่รู้อะไรเลย เราไม่รู้ว่านี่คือคนคนเดียวกันรึเปล่า 211 00:11:20,046 --> 00:11:22,048 คนเดียวกันแน่นอนอยู่แล้ว 212 00:11:22,131 --> 00:11:24,968 เอ็มม่าต้องทำเรื่องที่ผมทำไม่ได้ตอนนั้นอยู่แน่ 213 00:11:25,051 --> 00:11:28,137 เธอตามรอยเขา เพราะอย่างนั้นเขาเลยตามล่าเธอ 214 00:11:28,221 --> 00:11:31,850 ผมต้องหาชายคนนี้ให้เจอ เคท ผมต้องหยุดมัน 215 00:11:34,727 --> 00:11:38,690 หนุ่ม ๆ มีวิธีตรวจสอบบันทึก ของตำรวจเมื่อ 30 ปีที่แล้วบ้างมั้ย 216 00:11:38,773 --> 00:11:43,695 ดูว่ามีรายงานรถถูกจอดทิ้งไว้ในรัศมี 50 ไมล์ จากฮอลแลนด์เดอร์วู้ดบ้างรึเปล่า 217 00:11:43,778 --> 00:11:47,115 ได้สิ เราแค่โทรไปหาสถานีตำรวจ ทุกหน่วยในบริเวณนั้น 218 00:11:47,198 --> 00:11:50,451 แล้วรอให้พวกเขาหยุดหัวเราะนานพอ ที่เราจะขอร้อง 219 00:11:50,535 --> 00:11:52,787 ให้เราได้เข้าไปในห้องเก็บของฝุ่นเขรอะ 220 00:11:53,705 --> 00:11:57,041 - เอาจริงเหรอ - เราจำเป็นต้องรู้ว่าจะเจอกับอะไร แล้วก็ 221 00:11:57,125 --> 00:11:58,751 สุขสันต์วันครบรอบนะ 222 00:12:00,545 --> 00:12:02,922 นักสืบเบ็คเกตต์ ขอคุยด้วยหน่อย 223 00:12:06,009 --> 00:12:07,468 - ปิดประตูด้วย - ได้ค่ะ 224 00:12:09,179 --> 00:12:10,972 ฉันเพิ่งรับสายจากสำนักงานตำรวจกลาง 225 00:12:11,055 --> 00:12:14,517 พวกเขาอยากให้ฉันพักการเข้าเวรของคุณคืนนี้ เพื่อการประเมินผลการปฏิบัติงาน 226 00:12:15,560 --> 00:12:18,479 ท่านคะ การประเมินผลของฉันอีกตั้งสามเดือน 227 00:12:18,688 --> 00:12:21,858 ท่านคิดว่ามันเกี่ยวกับผลการสอบ เป็นผู้กองของฉันรึเปล่าคะ 228 00:12:21,941 --> 00:12:24,903 ไม่ใช่ พวกเขาไม่ได้เรียกไปคุยเรื่องผลสอบ 229 00:12:24,986 --> 00:12:26,654 พวกเขาจะแจ้งคุณมาทางอีเมล 230 00:12:27,530 --> 00:12:29,240 แล้วมีเรื่องอะไรเหรอคะ 231 00:12:29,324 --> 00:12:31,701 ฉันไม่รู้ และไม่มีใครบอกอะไรได้เลย 232 00:12:31,784 --> 00:12:34,120 แต่พวกเขาต้องการพบคุณที่นั่นตอนทุ่มครึ่ง 233 00:12:35,705 --> 00:12:38,625 อาจจะเป็นข่าวดีก็ได้ เผลอ ๆ คุณอาจได้รับรางวัลด้วยเหมือนกัน 234 00:12:38,708 --> 00:12:41,002 "มือปราบคดีฆาตกรรมแห่งปี" 235 00:12:41,711 --> 00:12:44,547 โอเค อาจจะไม่ใช่รางวัลนี้ แต่ก็ยังเป็นข่าวดีได้อยู่ 236 00:12:44,631 --> 00:12:47,133 แล้วทำไมลางสังหรณ์ฉันบอกว่ามันเป็นข่าวร้ายล่ะ 237 00:12:47,217 --> 00:12:49,344 นี่ พวกคุณ ฉันเจออะไรบางอย่าง 238 00:12:50,220 --> 00:12:52,555 ฉันกำลังตรวจทะเบียนรถในลิสต์ของเอ็มม่าอยู่ 239 00:12:52,639 --> 00:12:54,849 ดูว่าเจ้าของคนไหนมีประวัติอาชญากรรมรึเปล่า 240 00:12:54,933 --> 00:12:57,435 แล้วฉันก็สังเกตเห็น ที่อยู่ของรถคันนี้ที่ลงทะเบียนไว้ 241 00:12:57,519 --> 00:13:01,439 อยู่ถัดไปจากร้านกาแฟ ที่เอ็มม่าเข้าไปในวันที่เธอถูกฆ่า 242 00:13:01,940 --> 00:13:03,399 {\an8}เธอจับตาดูรถคันนั้นอยู่ 243 00:13:03,483 --> 00:13:06,528 เธอต้องคิดว่าเป็นรถที่โซอี้ขึ้นตรงจุดพักรถแน่ ๆ 244 00:13:06,611 --> 00:13:08,821 แล้วพอเจ้าของรถรู้ว่าเธอกำลังตามเขา 245 00:13:08,905 --> 00:13:10,698 - เขาเลยออกล่าเธอ - แล้วรถคันนี้เป็นของใคร 246 00:13:10,782 --> 00:13:13,535 ตรงนี้แหละที่แปลก มันเป็นของผู้หญิงคนนี้ 247 00:13:13,993 --> 00:13:17,539 - คอนนี่ ลูอิส - แต่เธออายุ 72 และไม่มีประวัติอาชญากรรม 248 00:13:17,622 --> 00:13:19,040 ขอที่อยู่เธอหน่อย 249 00:13:19,791 --> 00:13:20,792 นี่ไง 250 00:13:20,875 --> 00:13:23,670 รถซีดานสีขาว มีตัวอักษร "เอกซ์" กับ "แซด" ในทะเบียน 251 00:13:23,753 --> 00:13:27,382 มีสติ๊กเกอร์ "เอ็นวายซี" ที่กระจก ตรงกันกับที่เด็กเสิร์ฟบอกเอ็มม่าเลย 252 00:13:27,465 --> 00:13:31,010 ก็ใช่ แต่หญิงชราอายุ 72 มาเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง 253 00:13:33,596 --> 00:13:35,223 คุณโอเคมั้ย 254 00:13:35,306 --> 00:13:38,560 หลังจากผ่านมาหลายปี ในที่สุดผมอาจได้คำตอบ 255 00:13:39,978 --> 00:13:43,147 คุณนายลูอิส ตำรวจนิวยอร์ก 256 00:13:43,606 --> 00:13:45,024 มันเปิดอยู่ 257 00:13:47,068 --> 00:13:48,444 ทีวีเปิดอยู่ 258 00:13:49,153 --> 00:13:51,114 คุณนายลูอิส ได้ยินผมมั้ย 259 00:14:02,292 --> 00:14:03,751 คุณนายลูอิส 260 00:14:09,257 --> 00:14:10,675 คุณนายลูอิส 261 00:14:12,385 --> 00:14:13,761 คุณนายลูอิส 262 00:14:15,430 --> 00:14:16,764 คุณนายลูอิสคะ 263 00:14:22,896 --> 00:14:26,482 ไม่มีร่องรอยการทรมานหรือรอยกรีดบนผิวเธอ 264 00:14:26,566 --> 00:14:29,360 แต่จนกว่าจะนำศพเธอไปที่ห้องชันสูตร เรายังตัดเรื่องการฆาตกรรมออกไม่ได้ 265 00:14:29,444 --> 00:14:33,573 - เธอตายมานานแค่ไหนแล้ว - ดูจากการย่อยสลาย ฉันว่าประมาณสามปี 266 00:14:33,656 --> 00:14:37,368 - ไม่มีใครสังเกตเห็นเลยเหรอ - ฆาตกรเป็นคนทำ และเขาใช้รถเธอ 267 00:14:37,952 --> 00:14:39,913 และอาจจะบ้านเธอด้วย 268 00:14:39,996 --> 00:14:41,331 เบ็คเกตต์ 269 00:14:42,373 --> 00:14:44,459 ดูสิว่าผมเจออะไรในครัว 270 00:14:44,542 --> 00:14:46,961 กล่องไม้ขีดเหมือนที่เราเจอ ในห้องของเอ็มม่าที่โรงแรม 271 00:14:47,045 --> 00:14:49,464 ถ้าเอ็มม่าตามติดฆาตกร เธออาจตามเขาไปที่นั่น 272 00:14:49,547 --> 00:14:51,799 ผมตรวจสอบรายชื่อญาติของคุณนายลูอิสแล้ว 273 00:14:51,883 --> 00:14:54,511 เธอมีญาติเพียงคนเดียวคือลูกชาย 274 00:14:54,594 --> 00:14:56,721 เจอเบอร์โทรเขาในข้าวของของเธอ 275 00:14:56,804 --> 00:14:58,389 รหัสพื้นที่ 910 งั้นเหรอ ที่ไหนเนี่ย 276 00:14:58,473 --> 00:14:59,891 - นอร์ทแคโรไลน่า - โอเค 277 00:14:59,974 --> 00:15:02,727 ฉันจะไปบอกเขาเอง ดูว่าเขารู้อะไรบ้าง 278 00:15:02,810 --> 00:15:05,271 คงไม่ได้อะไรมาก ถ้าเขาไม่ได้เจอเธอมาสามปีแล้ว 279 00:15:05,355 --> 00:15:07,315 ลูกชายแบบไหนกันที่ไม่แวะมาเยี่ยมแม่บ้าง 280 00:15:07,398 --> 00:15:11,819 ไม่ใช่ทุกครอบครัวจะเข้ากันได้ดี พ่อผมไม่คุยกับพี่ชายเขาตั้ง 20 ปี 281 00:15:29,671 --> 00:15:30,755 ไม่มีอะไร 282 00:15:30,880 --> 00:15:32,006 ลองหาโทรศัพท์สิ 283 00:15:33,174 --> 00:15:34,342 ตู้มันถูกเลื่อน 284 00:15:41,516 --> 00:15:43,560 คนที่อยู่ข้างใน วางอาวุธซะ 285 00:15:45,270 --> 00:15:46,396 มีทางลับอยู่ใต้นี้ 286 00:15:46,479 --> 00:15:48,314 ทุกคน เขาอยู่ข้างใต้ ไปเร็ว 287 00:15:55,530 --> 00:15:56,573 หยุดนะ 288 00:16:12,672 --> 00:16:16,134 โนอาห์ ลูอิส อายุ 52 ปี เคยอยู่ในกองทัพช่วงนึงในปี 90 289 00:16:16,217 --> 00:16:20,388 ตอนนี้ไม่มีประวัติการทำงานที่ไหน เขาบอกเพื่อนบ้านว่าแม่เขานอนป่วยเรื้อรัง 290 00:16:20,471 --> 00:16:21,681 และเขามาดูแลเธอ 291 00:16:21,764 --> 00:16:23,808 พวกเขาก็เลยคิดว่าเขาเป็นลูกชายที่ดี 292 00:16:23,892 --> 00:16:25,852 ใช่ แต่ความสัมพันธ์แม่ลูกห่างไกลจากคำว่าดีมาก 293 00:16:25,935 --> 00:16:28,980 สี่ปีก่อน แม่เขาส่งตัวเขา เข้าสถานบำบัดทางจิตของรัฐ 294 00:16:29,063 --> 00:16:33,151 หลังจากที่เขาใช้มีดขู่ภรรยาตัวเอง ผมเลยติดต่อไปหาหมอที่รักษาเขา 295 00:16:33,234 --> 00:16:35,486 เขาบอกว่าโนอาห์มีความผิดปกติ แบบบุคลิกภาพแปรปรวน 296 00:16:35,570 --> 00:16:37,530 และมีแนวโน้มการใช้ความรุนแรง 297 00:16:37,864 --> 00:16:39,199 งั้นก็คือเขาสินะ 298 00:16:39,449 --> 00:16:41,201 มีบันทึกว่าเขาอยู่ที่ไหนเมื่อ 30 ปีก่อนบ้างมั้ย 299 00:16:41,284 --> 00:16:43,661 เราสนใจว่าตอนนี้เขาอยู่ไหนมากกว่า 300 00:16:43,745 --> 00:16:47,832 เราส่งทีมออกตรวจพื้นที่ละแวกนี้ เราออกประกาศจับแล้ว แต่ยังไม่เจออะไร 301 00:16:47,916 --> 00:16:50,418 ทฤษฎีแบบแผนของฆาตกรของคุณ เหมือนจะได้ผลนะ 302 00:16:50,502 --> 00:16:53,379 - เจออะไรเหรอ - ใช่ จากเดือนกุมภาพันธ์ ปี 83 303 00:16:53,463 --> 00:16:57,175 หลังจากวันที่คุณเจอศพ ตำรวจออกใบสั่งให้รถพิกอัปที่ถูกจอดทิ้งไว้คันนึง 304 00:16:57,258 --> 00:16:59,844 พวกเขาเห็นมันจอดอยู่ข้างทาง ใกล้กับฮอลแลนเดอร์วู้ด 305 00:16:59,928 --> 00:17:01,346 รถเป็นของเจ้าของฟาร์ม 306 00:17:01,429 --> 00:17:05,558 และเขาให้หญิงสาวที่เป็นแรงงานต่างด้าว ใช้ออกไปข้างนอกและขนของ 307 00:17:05,642 --> 00:17:10,688 ตอนตำรวจบอกเจ้าของฟาร์มว่าพบรถของเขา เขาคิดว่าเธอก็แค่หนีไป 308 00:17:12,065 --> 00:17:13,525 เขาเลยไม่ไปแจ้งความคนหาย 309 00:17:13,608 --> 00:17:16,486 ไม่ เขาไม่อยากให้เธอมีปัญหากับตม. 310 00:17:16,778 --> 00:17:18,655 - เขาจำได้มั้ยว่าเธอคือใคร - ได้ 311 00:17:18,738 --> 00:17:20,865 และเขามีรูปถ่ายเธอด้วย 312 00:17:28,706 --> 00:17:30,166 เธอชื่ออะไร 313 00:17:30,250 --> 00:17:32,335 โรซาลิต้า แคมโป 314 00:17:33,419 --> 00:17:35,171 เราจะสืบเรื่องโนอาห์ให้ลึกลงไปอีก 315 00:17:35,255 --> 00:17:37,674 เขาอาจเกี่ยวข้องกับเรื่องเมื่อ 30 ปีก่อนได้ 316 00:17:40,593 --> 00:17:43,471 เราจะหาเขาจนเจอ แคสเซิล ฉันสัญญา 317 00:17:44,806 --> 00:17:46,224 ฉันต้องออกไปรับการประเมินแล้ว 318 00:17:46,307 --> 00:17:48,643 - อยากให้ฉันเลื่อนไปก่อนมั้ย - ไม่ ผมควรไปเป็นเพื่อนคุณ 319 00:17:48,726 --> 00:17:49,769 ฉันไม่เป็นไร 320 00:17:49,853 --> 00:17:51,938 - ฉันจะโทรหาตอนเสร็จแล้ว โอเคมั้ย - โอเค 321 00:17:52,021 --> 00:17:53,565 - บายค่ะ - บาย 322 00:17:59,821 --> 00:18:01,698 "ความตายในป่า โดยริชาร์ด แคสเซิล อายุ 11" 323 00:18:05,535 --> 00:18:08,162 "หน้าเธอมีเลือดเลอะเต็มไปหมด" 324 00:18:10,415 --> 00:18:14,377 "เย็นเหมือนน้ำแข็ง" 325 00:18:20,175 --> 00:18:21,718 - ไง - ไงคะ 326 00:18:22,719 --> 00:18:25,221 - พ่อยุ่งอยู่เหรอคะ งั้นหนู... - ไม่ พ่อแค่... 327 00:18:25,638 --> 00:18:28,433 อ่านที่พ่อเคยเขียนไว้เมื่อนานมาแล้ว 328 00:18:28,516 --> 00:18:32,187 - พ่อคะ ตอนนั้นพ่ออายุเท่าไหร่ตอนที่พ่อรู้ - รู้อะไร 329 00:18:32,645 --> 00:18:34,272 ว่าพ่ออยากเป็นนักเขียน 330 00:18:36,524 --> 00:18:39,110 คิดว่าตั้งแต่เด็ก ทำไมเหรอ 331 00:18:40,904 --> 00:18:43,239 หนูกำลังจะจบเกรด 11 332 00:18:44,199 --> 00:18:46,743 และหนูไม่รู้ว่าหนูอยากทำอะไร 333 00:18:47,160 --> 00:18:49,370 ตอนพ่ออายุเท่าหนู พ่อก็ได้ตีพิมพ์หนังสือเล่มแรกแล้ว 334 00:18:49,454 --> 00:18:53,875 และตอนนี้พ่อก็จะได้รางวัลที่ยอดเยี่ยม เพราะพ่อทำตามสิ่งที่พ่อชอบ 335 00:18:54,334 --> 00:18:56,461 หนูจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมได้ยังไง 336 00:18:56,961 --> 00:18:58,755 ถ้าหนูยังหามันไม่เจอ 337 00:18:59,547 --> 00:19:00,798 เชื่อพ่อสิ 338 00:19:01,633 --> 00:19:03,885 ลูกจะเจอ หรือ... 339 00:19:05,261 --> 00:19:06,846 หรือมันจะเจอลูกเอง 340 00:19:07,472 --> 00:19:11,017 แล้ววันหนึ่งลูกจะมองย้อนกลับมา แล้วจะรู้ว่า... 341 00:19:12,310 --> 00:19:18,483 ทุกประสบการณ์ที่ลูกเจอ ทุกทางเดินที่เหมือนจะผิดพลาด หรือเจอทางตัน 342 00:19:18,566 --> 00:19:24,364 ที่จริงแล้วมันได้นำลูกตรงไปสู่สิ่งที่ลูกเป็น 343 00:19:26,658 --> 00:19:30,662 และอะไรก็ตามที่ลูกเป็น พ่อไม่เคยสงสัยเลย 344 00:19:30,745 --> 00:19:33,706 ลูกต้องกลายเป็นคนที่ยอดเยี่ยมแน่นอน 345 00:19:33,790 --> 00:19:35,458 แล้วลูกรู้มั้ยว่าพ่อรู้ได้ยังไง 346 00:19:35,542 --> 00:19:37,877 - ยังไงคะ - เพราะลูกยอดเยี่ยมอยู่แล้ว 347 00:19:51,975 --> 00:19:53,601 พวกเขาพร้อมแล้วครับ คุณนักสืบ 348 00:20:00,149 --> 00:20:01,484 เชิญนั่ง 349 00:20:06,614 --> 00:20:11,369 นักสืบเบ็คเกตต์ ในรายงานแจ้งว่า คุณเข้าสอบเลื่อนขั้นเป็นผู้กอง 350 00:20:11,452 --> 00:20:12,871 ใช่ค่ะ ท่าน 351 00:20:14,080 --> 00:20:16,207 อะไรทำให้คุณคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติที่เหมาะสม 352 00:20:16,291 --> 00:20:20,628 ประสบการณ์ของดิฉันที่สถานี 12 ทำให้มั่นใจในภาวะความเป็นผู้นำของดิฉันค่ะ 353 00:20:20,712 --> 00:20:22,255 - และจุดนี้... - ที่ผมหมายถึงก็คือ... 354 00:20:22,338 --> 00:20:26,009 อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณมีคุณสมบัติเหมาะสม กับตำแหน่งนักสืบของกรมตำรวจนิวยอร์ก 355 00:20:27,135 --> 00:20:30,763 - อะไรนะคะ - หน้าที่คุณคือการบังคับใช้กฎหมาย 356 00:20:30,847 --> 00:20:32,765 แต่คุณก็ละเลยมันซ้ำไปซ้ำมา 357 00:20:33,057 --> 00:20:35,101 ที่ลอสแอนเจลิส คุณสืบสวนคดี 358 00:20:35,185 --> 00:20:37,020 - นอกเหนือขอบเขตอำนาจของคุณ - แต่... 359 00:20:37,103 --> 00:20:40,940 คุณใช้ตราของคุณไล่ตามแก้แค้นเรื่องส่วนตัว กับวุฒิสมาชิกแบร็กเก็น 360 00:20:41,024 --> 00:20:44,194 คุณล้ำเส้น และทำให้หลายชีวิต ตกอยู่ในอันตรายนับครั้งไม่ถ้วน 361 00:20:44,277 --> 00:20:47,405 - ท่านคะ ชายคนนั้นคือฆาตกร - คุณระงับข้อมูลคดีจากผู้บังคับบัญชา 362 00:20:47,488 --> 00:20:49,782 และขัดต่ออำนาจหน้าที่ทุกครั้งที่คุณพอใจ 363 00:20:49,866 --> 00:20:52,035 นี่ไม่รวมถึงความสัมพันธ์ ในการทำงานกับริชาร์ด แคสเซิล 364 00:20:52,118 --> 00:20:55,997 บอกผมมาสิ คุณนักสืบ กี่ครั้งที่คุณปล่อยให้ความรู้สึกส่วนตัวต่อสามีคุณ 365 00:20:56,080 --> 00:20:57,874 มาบงการคุณในการไล่ตามผู้ต้องสงสัย 366 00:20:57,957 --> 00:20:59,918 ท่านคะ นั่นไม่ยุติธรรมเลย ดิฉันไม่เคย... 367 00:21:00,001 --> 00:21:02,170 และตอนที่เขาหายตัวไป คุณใช้ตำแหน่งหน้าที่ของคุณ 368 00:21:02,253 --> 00:21:06,883 และเงินภาษีจำนวนมาก ขอความช่วยเหลือ จากเพื่อนนักสืบในการตามหาเขา 369 00:21:06,966 --> 00:21:10,929 และคุณทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง โดยการเป็นแรงบันดาลใจ 370 00:21:11,012 --> 00:21:13,389 ให้นิยายเรื่อง "นิกกี้ ฮีต นักสืบกรมตำรวจนิวยอร์ก" 371 00:21:13,473 --> 00:21:18,019 ผู้ใช้เวลาส่วนใหญ่บนเตียง มากกว่าการไล่ล่าฆาตกร 372 00:21:21,189 --> 00:21:24,817 นักสืบเบ็คเกตต์ คุณคาดหวังว่าจะเป็นผู้นำ หรือทำงานในตำแหน่งปัจจุบันต่อได้ยังไง 373 00:21:24,901 --> 00:21:27,529 เมื่อชัดเจนว่าคุณได้แต่ตัดสินผิดพลาดมาตลอด 374 00:21:27,612 --> 00:21:31,032 - ท่านคะ ถ้าท่านได้พิจารณารายงานของฉัน... - เราก็กำลังพิจารณาอยู่นี่ไง 375 00:21:31,115 --> 00:21:34,494 คุณไม่มีคุณสมบัติพอต่อการเป็นผู้กอง และผมคิดว่า 376 00:21:35,203 --> 00:21:37,872 คุณไม่มีคุณสมบัติพอต่อการเป็นนักสืบด้วยซ้ำ 377 00:21:42,335 --> 00:21:43,962 ขอบคุณ คุณไปได้ 378 00:21:56,432 --> 00:21:58,059 ท่านคิดผิดค่ะ 379 00:21:59,811 --> 00:22:02,397 - อะไรนะ - ดิฉันพูดว่า "ท่านคิดผิด" 380 00:22:03,273 --> 00:22:05,775 ในทุกคดีที่ท่านอ้างถึง 381 00:22:06,192 --> 00:22:09,362 ดิฉันไม่เพียงแต่ประสบความสำเร็จ ในการนำตัวฆาตกรมาดำเนินคดี 382 00:22:09,445 --> 00:22:12,156 แต่ดิฉันยังทำมัน ด้วยความเคารพกฎหมายอย่างสูงสุด 383 00:22:12,240 --> 00:22:14,200 และต่อส่วนงานที่ดิฉันเป็นตัวแทน 384 00:22:14,284 --> 00:22:16,244 และในเรื่องความสัมพันธ์กับคุณแคสเซิล 385 00:22:16,327 --> 00:22:20,999 เขาได้พิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นคู่หูที่เก่งกาจ และคอยสนับสนุนดิฉันเสมอ 386 00:22:22,041 --> 00:22:26,588 และสำหรับเรื่องตัวละครในนิยายที่อ้างถึงดิฉัน 387 00:22:26,963 --> 00:22:31,593 ดิฉันภูมิใจมากที่เป็นแรงบันดาลใจของเขา และภูมิใจที่ได้เป็นภรรยาเขา 388 00:22:32,594 --> 00:22:35,054 ท่านถามว่า "คุณคาดหวังการเป็นผู้นำได้ยังไง" 389 00:22:35,138 --> 00:22:38,391 ด้วยการต่อสู้เพื่อสิ่งที่ถูกต้องต่อไป ไม่ใช่แค่เฉพาะเรื่องง่าย ๆ 390 00:22:38,474 --> 00:22:40,602 งานของดิฉันคือการปกป้องพลเมืองนิวยอร์ก 391 00:22:40,685 --> 00:22:45,064 ดิฉันจะทำต่อไป และจะทำให้ดีกว่าคนอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี 392 00:22:45,148 --> 00:22:46,900 ดิฉันไม่ได้ล้ำเส้น 393 00:22:47,317 --> 00:22:48,902 ดิฉันทุ่มเทกับมัน 394 00:22:49,736 --> 00:22:51,487 และหากท่านมีคำถามอื่น ๆ อีก 395 00:22:51,571 --> 00:22:55,158 ท่านก็สามารถถามครอบครัวของเหยื่อ ในคดีที่ดิฉันดูแลได้ค่ะ 396 00:22:56,201 --> 00:22:57,660 นักสืบเบ็คเกตต์ 397 00:23:00,371 --> 00:23:01,748 นั่งลงก่อน 398 00:23:09,923 --> 00:23:12,717 นั่นเป็นการตอบโต้ที่เต็มไปด้วยอารมณ์และมีพลัง 399 00:23:12,800 --> 00:23:15,720 ที่จริงแล้ว มันก็เป็นสิ่งที่เราคาดหวังว่าจะได้ยิน 400 00:23:15,803 --> 00:23:17,680 นี่ไม่ใช่การประเมินผลงาน 401 00:23:18,348 --> 00:23:20,350 งั้นทำไมท่านโจมตีดิฉันแบบนั้น 402 00:23:20,433 --> 00:23:22,435 เราต้องการดูว่าคุณจะแก้ต่างให้ตัวเองได้หรือไม่ 403 00:23:22,519 --> 00:23:24,229 เคท นี่คือการทดสอบ 404 00:23:24,312 --> 00:23:26,606 - เกี่ยวกับอะไรคะ - อนาคตของคุณ 405 00:23:26,689 --> 00:23:28,733 เราตามหาคนอย่างคุณมาตลอด 406 00:23:28,816 --> 00:23:30,318 คนที่ซื้อไม่ได้ 407 00:23:30,401 --> 00:23:33,530 วีรบุรุษตัวจริงที่จะปกป้องประชาชนได้ 408 00:23:34,030 --> 00:23:36,741 เคท คุณยิ่งใหญ่กว่าสิ่งที่คุณเป็นอยู่ตอนนี้ คุณรู้ดี 409 00:23:36,824 --> 00:23:40,036 นั่นคือสาเหตุที่คุณไปดี.ซี. สาเหตุที่คุณไปสอบเป็นผู้กอง 410 00:23:40,495 --> 00:23:42,872 คุณต้องการเวทีที่ใหญ่ขึ้น และเราต้องการมอบมันให้คุณ 411 00:23:42,956 --> 00:23:45,124 เราคิดว่าคุณมีอนาคตที่ไกลแน่ 412 00:23:46,459 --> 00:23:47,669 สำหรับอะไรคะ 413 00:23:47,752 --> 00:23:50,380 เราอยากให้คุณลงสมัคร เป็นผู้แทนในวุฒิสภานิวยอร์ก 414 00:23:55,343 --> 00:23:58,847 - วุฒิสมาชิกงั้นเหรอ - และพวกเขาบอกว่านี่แค่เริ่มต้น 415 00:23:58,930 --> 00:24:01,808 ปรากฏว่าทางพรรคได้ตามดูฉันมาสักพักนึงแล้ว 416 00:24:01,891 --> 00:24:04,769 พวกเขาคิดว่าประชาชนกำลังมองหาคนแบบฉัน 417 00:24:05,186 --> 00:24:07,021 - แล้วคุณคิดว่าไง - ไม่รู้สิคะ แคสเซิล 418 00:24:07,105 --> 00:24:10,358 ฉันเป็นตำรวจ ไม่ใช่นักการเมือง 419 00:24:12,235 --> 00:24:15,655 ฉันเคยบอกคุณรึยังว่า เคยอยู่ในสหประชาชาติจำลองตอนเด็ก ๆ น่ะ 420 00:24:15,738 --> 00:24:17,824 แม่ฉันเป็นหนึ่งในพี่เลี้ยง 421 00:24:17,907 --> 00:24:21,703 และหลังจากที่ท่านได้ดูฉัน แม่พูดว่า "รู้มั้ย เคที่ 422 00:24:22,412 --> 00:24:25,790 ลูกสามารถโตไปเป็นอะไรก็ได้ที่ลูกอยากเป็น" 423 00:24:27,000 --> 00:24:28,918 ฉันอยากเป็นเหมือนแม่ค่ะ 424 00:24:29,002 --> 00:24:31,045 อยากเป็นคนที่สร้างความเปลี่ยนแปลง 425 00:24:31,921 --> 00:24:33,423 คุณทำแล้ว 426 00:24:33,840 --> 00:24:37,385 ตอนนี้คำถามคือคุณจะสร้าง ความเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่กว่าได้มั้ย 427 00:24:38,011 --> 00:24:40,513 แคสเซิล ถ้าคุณได้เห็นวิธีที่พวกเขา โจมตีฉันในห้องนั้นละก็ 428 00:24:40,597 --> 00:24:42,432 และในการหาเสียง มันจะยิ่งแย่กว่า 429 00:24:42,515 --> 00:24:46,603 คุณ อเล็กซิส พ่อฉัน มาร์ทา พวกคุณจะถูกลากเข้าไปเกี่ยวด้วย 430 00:24:46,686 --> 00:24:48,271 พวกเราแข็งแกร่งนะ 431 00:24:48,938 --> 00:24:52,192 - งั้นคุณคิดว่าฉันควรทำเหรอคะ - ผมรู้ว่าคุณทำได้ 432 00:24:53,276 --> 00:24:55,945 พวกเขาบอกว่าฉันทำข้อสอบได้ดีมาก 433 00:24:56,029 --> 00:24:58,823 ฉันอาจจะมีหน่วยเป็นของตัวเองภายในหนึ่งปี 434 00:25:01,075 --> 00:25:03,703 - คุณต้องตัดสินใจเมื่อไหร่ - เร็ว ๆ นี้ค่ะ 435 00:25:05,163 --> 00:25:09,209 ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไง ผมก็จะสนับสนุนคุณ 436 00:25:09,292 --> 00:25:10,752 ขอบคุณค่ะ 437 00:25:16,341 --> 00:25:18,593 - เบ็คเกตต์ - เบาะแสจากกล่องไม้ขีดนั่นได้เรื่องแล้ว 438 00:25:18,676 --> 00:25:21,554 หน่วยที่เราส่งไปเฝ้าที่บาร์นั่น เห็นโนอาห์ ลูอิสเข้าไปข้างใน 439 00:25:21,638 --> 00:25:24,140 - หน่วยเฉพาะกิจเพิ่งจับเขาได้ - พวกเขาเจอตัวแล้ว 440 00:25:28,186 --> 00:25:30,939 - แม่ฉันอยู่ที่ไหน - กำลังถูกชันสูตรอยู่ 441 00:25:31,272 --> 00:25:35,318 ฉันเตือนแล้ว แต่แม่ไม่หยุดปากมากเรื่องฉันซะที 442 00:25:35,401 --> 00:25:37,403 ตอนนี้เธอไม่พูดสักคำ 443 00:25:39,239 --> 00:25:40,782 มันคือสิ่งที่แม่สมควรได้รับ 444 00:25:40,865 --> 00:25:44,077 แล้วคนอื่น ๆ ล่ะ พวกเขาสมควรได้รับสิ่งที่เขาโดนรึเปล่า 445 00:25:44,577 --> 00:25:46,955 เรารู้ว่าคุณทำอะไรลงไป โนอาห์ 446 00:25:47,330 --> 00:25:49,082 ตัวตนที่แท้จริงของคุณ 447 00:25:49,791 --> 00:25:51,793 เล่าเรื่องเอ็มม่า มัลลอยให้เราฟังหน่อย 448 00:25:52,210 --> 00:25:54,295 ฉันจำชื่อไม่เก่ง 449 00:25:55,922 --> 00:25:57,632 "เอ็มม่า มัลลอย" 450 00:25:58,842 --> 00:26:00,134 คุณรู้จักเธอ 451 00:26:00,426 --> 00:26:02,220 คุณอยู่ที่ไหนเมื่อคืนวานนี้ 452 00:26:02,554 --> 00:26:03,721 - ข้างนอก - ข้างนอกที่ไหน 453 00:26:03,805 --> 00:26:05,557 เพื่อนบ้านบอกว่ารถคุณไม่อยู่ 454 00:26:05,849 --> 00:26:08,560 - ฉันไปขับรถเล่น - คุณได้ขับไปที่ป่ารึเปล่า 455 00:26:09,102 --> 00:26:12,522 แล้วผู้หญิงคนนี้ล่ะ โซอี้ แอดดิสัน 456 00:26:12,605 --> 00:26:16,442 มีคนเห็นเธอขึ้นรถคุณ โนอาห์ ตอนนี้เธอหายตัวไป 457 00:26:17,277 --> 00:26:19,988 - เธอน่ารักดี - เธอตายหรือยัง 458 00:26:21,322 --> 00:26:23,074 ฉันช่วยนายไม่ได้ 459 00:26:24,033 --> 00:26:26,452 คุณพาพวกเขาไปไหน คนอื่น ๆ ด้วย 460 00:26:26,536 --> 00:26:28,538 คุณทำให้พวกเขาหายไปได้ยังไง 461 00:26:28,621 --> 00:26:32,542 เรามีรถคุณ โนอาห์ บ้านคุณด้วย เราจะหาหลักฐานให้เจอ 462 00:26:32,625 --> 00:26:34,419 เอ็มม่าเจอหลักฐานใช่มั้ย 463 00:26:34,502 --> 00:26:37,797 นั่นคือสาเหตุที่คุณตามล่าเธอใช่มั้ย เพราะเธอเข้าใกล้เกินไป 464 00:26:37,881 --> 00:26:39,674 นั่นคือเหตุผลที่คุณยิงใส่เราใช่มั้ย 465 00:26:39,757 --> 00:26:41,593 นายอยู่ในบ้านฉัน 466 00:26:42,302 --> 00:26:45,430 ไม่เห็นเหรอ ฉันคือเหยื่อ 467 00:26:45,513 --> 00:26:47,015 ฉันคือเหยื่อ 468 00:26:53,313 --> 00:26:57,192 - มีอะไรเหรอ - เพราะเขาเอาตัวรอดมาได้กว่า 30 ปี 469 00:26:57,275 --> 00:27:01,029 ผมคิดว่าเขาน่าจะจัดการได้ยากกว่านี้ 470 00:27:01,696 --> 00:27:03,031 เรามีปัญหาแล้ว 471 00:27:03,114 --> 00:27:06,618 ผมเพิ่งคุยกับหน่วยเฉพาะกิจ จนถึงตอนนี้ เรายังไม่พบอะไรในบ้านหรือในรถ 472 00:27:06,701 --> 00:27:08,870 ที่จะเชื่อมโยงโนอาห์กับเอ็มม่า หรือโซอี้ได้เลย 473 00:27:08,953 --> 00:27:11,706 งั้นเราเชื่อมโยงเขา กับการฆาตกรรมเหยื่อสักคนไม่ได้เลยเหรอ 474 00:27:12,081 --> 00:27:13,249 แล้วการฆาตกรรมแม่เขาล่ะ 475 00:27:13,333 --> 00:27:15,668 ผลชันสูตรชี้ว่าเธอตายด้วยสาเหตุทางธรรมชาติ 476 00:27:15,752 --> 00:27:19,005 ตอนนี้ ที่เราตั้งข้อกล่าวหาเขาได้ ก็คือกระทำผิดต่อศพ 477 00:27:19,088 --> 00:27:21,925 - เขายิงใส่เรา - ใช่ แต่ตอนนั้นเขาซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้า 478 00:27:22,008 --> 00:27:24,719 เขาอ้างได้ว่าเขาไม่รู้ว่าเราเป็นตำรวจ เขาแก้ต่างได้ 479 00:27:24,802 --> 00:27:26,638 แคสเซิล เราเชื่อมโยงเขา กับคดีที่ฮอลแลนเดอร์วู้ดไม่ได้ 480 00:27:26,721 --> 00:27:30,600 ในปี 83 เขาอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหาร ที่เซาท์แคโลไรน่า ที่อยู่ไกลออกไป 481 00:27:30,683 --> 00:27:34,437 ตอนนั้นเป็นช่วงวันหยุดยาว เขาอาจกำลังพักร้อน หรือโดดเรียนก็ได้ 482 00:27:34,521 --> 00:27:37,607 เว้นแต่บันทึกทั้งหมดหายไป และไม่มีทางพิสูจน์ได้ 483 00:27:37,690 --> 00:27:40,818 สิ่งที่คณะลูกขุนจะได้ยินก็คือ เขาอยู่ห่างจากนิวแฮมป์เชียร์ 1,000 ไมล์ 484 00:27:40,902 --> 00:27:43,404 - ไม่มีหลักฐาน ก็ไม่มีคดี - กุญแจสำคัญคือเอ็มม่า 485 00:27:43,488 --> 00:27:45,949 เราต้องหาตำแหน่งรถของเขาในบริเวณนั้น ตอนที่เธอถูกทำร้าย 486 00:27:46,032 --> 00:27:48,493 ประสานงานไปที่เจ้าหน้าที่คอลลินส์ ให้ลงพื้นที่ตรวจที่นั่น 487 00:27:48,576 --> 00:27:52,664 มันต้องมีที่ที่เขาไป สถานที่ลับตาคนที่เขาเอาศพไปทิ้ง 488 00:27:52,747 --> 00:27:54,207 คุณบอกว่าเขาพบจิตแพทย์อยู่ด้วย 489 00:27:54,290 --> 00:27:57,919 ใช่ ดอกเตอร์แวน โฮลซ์แมน 490 00:27:58,002 --> 00:28:01,464 รู้มั้ย บางทีโนอาห์อาจพูดอะไร ตอนบำบัดบ้างก็ได้ นั่นอาจช่วยเราได้ 491 00:28:01,548 --> 00:28:02,966 เราจะพบโฮลซ์แมนได้ที่ไหน 492 00:28:03,383 --> 00:28:06,761 ถ้าสุดท้ายแล้วโนอาห์รอดไปได้ คุณได้ส่งผมเข้าบำบัดแน่ 493 00:28:07,470 --> 00:28:10,098 ขอโทษค่ะ เราอยากคุยกับดอกเตอร์โฮลซ์แมนค่ะ 494 00:28:10,181 --> 00:28:12,225 ค่ะ สักครู่นะคะ 495 00:28:13,017 --> 00:28:15,728 ฟังนะ ถ้าหลังจากเจ็ดปีกับทฤษฎีบ้า ๆ ของคุณ 496 00:28:15,812 --> 00:28:19,274 แล้วคุณยังไม่ถูกส่งตัวเข้ารับการบำบัดล่ะก็ ฉันก็คิดว่าคุณรอดแล้วล่ะ 497 00:28:20,191 --> 00:28:22,819 สวัสดีครับ ผมดอกเตอร์โฮลซ์แมน 498 00:28:22,902 --> 00:28:24,070 ผมเข้าใจว่าคุณกำลังหาตัวผมอยู่ 499 00:28:24,153 --> 00:28:26,155 ค่ะ ฉันนักสืบเบ็คเกตต์ และนี่ริชาร์ด แคสเซิล 500 00:28:26,239 --> 00:28:29,742 เราต้องคุยกับคุณ เกี่ยวกับคนไข้คนนึงของคุณ โนอาห์ ลูอิส 501 00:28:29,826 --> 00:28:31,995 ได้เลย ขอผมออกใบสั่งยาพวกนี้ให้เสร็จก่อน 502 00:28:32,078 --> 00:28:34,414 - แล้วผมจะไปคุยกับคุณ - ได้ค่ะ 503 00:28:37,292 --> 00:28:39,085 เบ็คเกตต์ ผมเคยได้ยินเสียงนั่น 504 00:28:39,169 --> 00:28:41,254 วันที่ผมอยู่ในฮอลแลนเดอร์วู้ด 505 00:28:41,337 --> 00:28:43,089 นั่นเขา เขาคือฆาตกร 506 00:28:47,427 --> 00:28:49,679 แคสเซิล นั่นมัน 30 ปีมาแล้ว 507 00:28:49,762 --> 00:28:51,306 - คุณไม่น่าจะ... - เคท ตอนที่เขาพูด 508 00:28:51,389 --> 00:28:55,685 ผมยังรู้สึกได้ถึงมีดที่จี้คอผมอยู่ ผมไม่มีวันลืมเสียงนั้นตราบที่ผมยังมีชีวิต 509 00:28:57,520 --> 00:29:00,690 ขอโทษด้วยครับ เราไปคุยกันในออฟฟิศผมดีมั้ย 510 00:29:04,319 --> 00:29:05,945 เชิญนั่งครับ 511 00:29:07,488 --> 00:29:12,368 ผมคงจะพูดได้ว่า ผมแปลกใจในสิ่งที่โนอาห์ทำลงไป 512 00:29:12,702 --> 00:29:13,953 แต่เขามีปัญหามาก 513 00:29:14,037 --> 00:29:16,414 เราทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเขา ตอนที่เรายังดูแลเขาอยู่ 514 00:29:16,497 --> 00:29:20,210 ดอกเตอร์โฮลซ์แมน คุณรักษาลูอิสมานานแค่ไหนแล้วคะ 515 00:29:20,293 --> 00:29:23,087 สี่ปี เราทำให้เขาสงบลง หลังจากที่แม่เขาส่งเขามา 516 00:29:23,171 --> 00:29:28,051 แต่เงื่อนไขของการออกจากโรงพยาบาลก็คือ การเข้ามาประเมินสภาพจิตใจทุกเดือน 517 00:29:28,134 --> 00:29:30,094 แล้วคุณสองคนคุยเรื่องอะไรกันบ้างคะ 518 00:29:30,178 --> 00:29:32,639 ความโกรธ ความสัมพันธ์ 519 00:29:32,805 --> 00:29:35,308 ความเกลียดชังเพศหญิงของเขา 520 00:29:35,391 --> 00:29:38,770 - คุณเรียนที่ดาร์ทเมาท์ - ใช่ครับ ตอนปริญญาตรี 521 00:29:40,939 --> 00:29:42,941 แล้วพบคุณลูอิสครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ 522 00:29:43,024 --> 00:29:45,401 สองสามวันก่อน เขาค่อนข้างกระวนกระวาย 523 00:29:45,485 --> 00:29:49,989 เขาคิดว่ามีคนตามเขา ผมคิดว่าเขาแค่หวาดระแวง เลยปรับยาเขา 524 00:29:50,073 --> 00:29:53,826 คุณไม่รู้เลยเหรอคะว่าเขาจะทำเรื่องรุนแรง 525 00:29:53,910 --> 00:29:55,245 ไม่ครับ 526 00:29:56,162 --> 00:29:57,539 เขาเคยทำแบบนี้มาก่อน รู้มั้ย 527 00:29:57,622 --> 00:30:00,333 ลักพาตัวผู้หญิง ฆ่าพวกเขาทิ้งในป่า 528 00:30:00,416 --> 00:30:02,168 อาจนานหลายปี 529 00:30:02,252 --> 00:30:04,796 - คุณรู้ได้ยังไง - ผมอยู่ในเหตุการณ์ 530 00:30:04,879 --> 00:30:07,674 ตอนที่เขาลงมือ เขาสวมหน้ากาก 531 00:30:08,049 --> 00:30:11,344 แล้วทำไมเขาต้องทำแบบนั้นด้วย สวมหน้ากากตอนฆ่าพวกเขา 532 00:30:11,427 --> 00:30:13,847 - ผมไม่รู้ - ลองเดาดูสิ 533 00:30:13,930 --> 00:30:16,766 อาการทางจิตแบบไหน ถึงไปกระตุ้นให้เขาทำแบบนั้น 534 00:30:16,850 --> 00:30:19,644 เจอเรื่องเลวร้ายในวัยเด็กงั้นเหรอ 535 00:30:19,727 --> 00:30:23,064 จิตใจของคนเป็นโรคทางจิตมันซับซ้อน 536 00:30:23,147 --> 00:30:25,775 แต่สุดท้ายเขาก็ฆ่าคนพวกนั้นอยู่ดี 537 00:30:25,859 --> 00:30:28,528 แล้วทำไมเขาถึงต้องปิดบังหน้าตาด้วย 538 00:30:32,240 --> 00:30:34,742 บางทีเขาอาจไม่ได้กำลังปิดบัง 539 00:30:36,244 --> 00:30:38,997 บางทีนี่อาจเป็นหน้าที่แท้จริงของเขา 540 00:30:39,747 --> 00:30:42,083 ปีศาจที่เขารู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นอยู่ 541 00:30:42,167 --> 00:30:47,297 เขาต้องการให้เหยื่อได้เห็น และได้กลัวก่อนที่พวกเขาจะตาย 542 00:30:48,506 --> 00:30:53,845 บางทีหน้ากากของเขา ก็คือผู้ชายที่เขาแกล้งเป็นอยู่ในทุก ๆ วันก็ได้ 543 00:30:58,016 --> 00:31:00,894 - เสียงของเขาเหรอ - ผมรู้ มันฟังดูบ้า 544 00:31:00,977 --> 00:31:03,396 ก็ใช่น่ะสิ แคสเซิล เรามีผู้ต้องสงสัยอยู่แล้ว 545 00:31:03,479 --> 00:31:04,981 ผู้ต้องสงสัยที่สมบูรณ์แบบ 546 00:31:05,064 --> 00:31:09,652 เพราะโฮลซ์แมน รู้รายละเอียดส่วนตัวของคนไข้ เขาเลยจัดฉากให้โนอาห์ติดกับ 547 00:31:09,736 --> 00:31:11,779 เผื่อเวลาที่มีใครรู้เรื่องการฆาตกรรม 548 00:31:11,863 --> 00:31:15,408 และโฮลซ์แมนเรียนที่ดาร์ทเมาท์ ในนิวแฮมป์เชียร์ ปี 1983 549 00:31:15,491 --> 00:31:18,077 เขาเป็นคนรักครอบครัว แต่งงานมานาน 24 ปีแล้ว 550 00:31:18,161 --> 00:31:20,288 ลูก ๆ ก็เลี้ยงดูมาอย่างดี ไม่เคยโดนจับด้วย 551 00:31:20,371 --> 00:31:21,581 และพยาน 552 00:31:21,664 --> 00:31:24,792 พวกเขาเห็นเหยื่อขึ้นรถโนอาห์ ไม่ใช่รถโฮลซ์แมน 553 00:31:25,043 --> 00:31:30,381 ผมยังอธิบายเรื่องนั้นไม่ได้ แต่โฮลซ์แมนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้และ... 554 00:31:32,759 --> 00:31:35,845 ที่รัก เรื่องเสียงน่ะ เป็นไปได้มั้ยว่าคุณจำผิด 555 00:31:35,929 --> 00:31:38,264 คุณทำให้ฆาตกรรายนี้กลายเป็นปีศาจคอยหลอนคุณ 556 00:31:38,348 --> 00:31:41,601 คุณพูดเองว่าอยากให้เขาจัดการยากกว่านี้ 557 00:31:41,684 --> 00:31:43,186 คุณไม่เชื่อผม 558 00:31:43,811 --> 00:31:46,105 เขาบริสุทธิ์ เขาไม่มีส่วนเชื่อมโยงใด ๆ กับคดีนี้ 559 00:31:46,189 --> 00:31:48,525 - เราไม่มีอะไรให้สืบแล้ว - ยิ่งกว่าไม่มี 560 00:31:48,608 --> 00:31:53,196 ที่เรามีก็แค่จำเสียงพูดเมื่อ 30 ปีที่แล้วได้ จากพยานเห็นเหตุการณ์ที่ตอนนั้นยังเด็ก 561 00:31:53,279 --> 00:31:55,490 ฟังนะ แคสเซิล เราอยากไขคดีนี้ให้ได้พอ ๆ กับคุณ 562 00:31:55,573 --> 00:31:56,950 คุณรู้อะไรมั้ย 563 00:31:57,617 --> 00:32:00,954 ผมคาดว่าจะได้รับปฏิกิริยาแบบนี้ จากพวกเขาก็จริงนะ 564 00:32:01,246 --> 00:32:03,915 - แต่ไม่ใช่จากคุณ - แคสเซิล 565 00:32:30,275 --> 00:32:31,734 ฉันขอโทษ 566 00:32:32,360 --> 00:32:34,696 คุณบอกว่าเป็นเขา ฉันเชื่อคุณ 567 00:32:34,779 --> 00:32:36,364 ยกเว้นว่าคุณพูดถูก 568 00:32:36,573 --> 00:32:38,116 เราทำอะไรไม่ได้แล้ว 569 00:32:38,199 --> 00:32:41,369 เราอาจต้องจับตาดูเขาเป็นปี ๆ หวังว่าเขาจะลงมืออีก 570 00:32:42,453 --> 00:32:45,039 นี่ไม่ควรเป็นตอนจบของเรื่อง 571 00:32:45,123 --> 00:32:47,083 ฉันกำลังคิดนะ 572 00:32:47,458 --> 00:32:50,461 เขาทำให้เหยื่อเหล่านั้นหายไป อย่างไร้ร่องรอยได้ยังไง 573 00:32:50,545 --> 00:32:52,589 เขาต้องเอาไปซ่อนที่ไหนสักแห่งแน่ ๆ 574 00:32:52,672 --> 00:32:54,257 ที่ที่ครอบครัวเขาไม่รู้ 575 00:32:54,340 --> 00:32:58,136 เขาน่าจะมีที่ซ่อนหรือที่เก็บของที่ไหนสักแห่ง 576 00:32:58,219 --> 00:33:01,848 แบบนั้นจัดการยากเกินไป อาจเกิดน้ำท่วม ผู้จัดการชอบสอดรู้ 577 00:33:02,056 --> 00:33:05,310 เขาน่าจะหาที่ที่เขาควบคุมได้เป็นอย่างดี 578 00:33:05,393 --> 00:33:07,770 ฉันเลยค้นพวกอสังหาริมทรัพย์ดู 579 00:33:07,854 --> 00:33:12,192 ไม่เจออะไรเกี่ยวกับเขา แต่ฉันเจอนี่ 580 00:33:14,194 --> 00:33:15,320 - ที่นาเหรอ - ค่ะ 581 00:33:15,403 --> 00:33:18,031 เจ้าของคือพ่อแม่ของโฮลซ์แมน เสียแล้วทั้งคู่ 582 00:33:18,114 --> 00:33:21,242 มันอยู่ในบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ โฮลซ์แมนอยู่ในรายชื่อผู้รับกรรมสิทธิ์คนแรก 583 00:33:21,326 --> 00:33:23,578 เป็นไปได้ที่ภรรยาเขาจะไม่รู้เรื่องนี้ 584 00:33:23,661 --> 00:33:26,080 มันห่างไปแค่ไม่กี่ไมล์ จากจุดที่เอ็มม่าถูกรถบรรทุกชน 585 00:33:26,164 --> 00:33:29,167 บันทึกภาษีแจ้งว่ามีโรงนาที่นั่นด้วย 586 00:33:30,210 --> 00:33:31,628 เขาต้องขังเธอไว้ที่นั่นแน่ 587 00:33:31,711 --> 00:33:34,881 มันทั้งส่วนตัว ห่างไกล เป็นที่เปลี่ยว 588 00:33:34,964 --> 00:33:37,509 เพียงแต่ฉันจะไม่มีวันได้หมายค้น 589 00:33:37,592 --> 00:33:41,596 ถ้าฉันบุกเข้าไปโดยไม่มีหมาย หลักฐานอะไรที่เราได้จากที่นั่นก็จะใช้ไม่ได้ 590 00:33:41,679 --> 00:33:43,056 เพราะคุณเป็นตำรวจ 591 00:33:43,264 --> 00:33:45,391 แต่คุณไม่ใช่ 592 00:33:46,100 --> 00:33:47,894 มันจะเป็นการบุกรุก 593 00:33:48,144 --> 00:33:50,522 คุณจะทำผิดกฎหมาย 594 00:33:50,605 --> 00:33:52,398 แต่ถ้าคุณเจอบางอย่าง... 595 00:33:54,275 --> 00:33:58,530 ฉันรู้ว่ามันมีความหมายกับคุณมาก ไม่ว่าคุณตัดสินใจยังไง ฉันก็จะสนับสนุนคุณ 596 00:34:10,834 --> 00:34:12,460 ดูเหมือนไม่มีคนอยู่ 597 00:34:12,836 --> 00:34:15,213 นี่คือเส้นแบ่งเขต คุณรออยู่แถวนี้แหละ 598 00:34:15,296 --> 00:34:17,131 โอเค แต่คุณจะไม่เข้าไปคนเดียว 599 00:34:17,215 --> 00:34:19,050 คุยกับฉันผ่านโทรศัพท์ บอกให้ฉันรู้ว่าคุณเจออะไร 600 00:34:19,133 --> 00:34:20,510 ได้เลย 601 00:34:37,861 --> 00:34:39,612 คุณเห็นอะไรบ้าง 602 00:34:40,613 --> 00:34:42,991 ดูเหมือนเขาใช้มันเป็นที่เก็บของ 603 00:34:43,616 --> 00:34:45,952 ที่เก็บของสุดสยอง 604 00:34:51,916 --> 00:34:55,628 เบ็คเกตต์ รถเหมือนกับที่โนอาห์มี สีเดียวกัน 605 00:34:55,920 --> 00:34:58,923 ป้ายทะเบียนเหมือนกัน สติ๊กเกอร์ด้วย เหมือนทุกอย่าง เขาทำแบบนี้นี่เอง 606 00:34:59,007 --> 00:35:01,593 งั้นถ้ามีใครเห็นเขา มันก็จะพากลับไปหาโนอาห์ 607 00:35:01,676 --> 00:35:04,470 แต่คุณต้องเจอมากกว่านั้น ถ้าจะแจ้งตำรวจ 608 00:35:04,554 --> 00:35:08,016 มองดูรอบ ๆ เขาอาจจะเก็บชิ้นส่วนของเหยื่อไว้ 609 00:35:15,690 --> 00:35:16,983 คุณโอเคมั้ย 610 00:35:21,613 --> 00:35:22,947 โอเค 611 00:35:35,543 --> 00:35:37,795 - พระเจ้า - แคสเซิล 612 00:35:38,546 --> 00:35:40,381 แคสเซิล คุณเห็นอะไร 613 00:35:42,217 --> 00:35:43,760 ผมเห็นพวกเธอ 614 00:35:44,177 --> 00:35:45,845 รูปถ่ายของเหยื่อ 615 00:35:46,387 --> 00:35:47,972 ทุกคนเลย 616 00:35:58,233 --> 00:36:00,443 เบ็คเกตต์ เขาอยู่ที่นี่ เขาอยู่ในนี้ 617 00:36:00,527 --> 00:36:02,028 แกเจอฉันได้ยังไง 618 00:36:06,282 --> 00:36:09,244 - ฉันตามหาแกตั้งแต่ที่ฮอลแลนเดอร์วู้ด - เด็กผู้ชายคนนั้น 619 00:36:09,994 --> 00:36:11,579 แกเองเหรอ 620 00:36:11,913 --> 00:36:14,833 ฉันน่าจะฆ่าแกซะตอนที่มีโอกาส 621 00:36:14,916 --> 00:36:18,253 แกไม่มีทางชนะ โฮลซ์แมน เรารู้ว่าแกเป็นใคร 622 00:36:18,336 --> 00:36:19,879 มันไม่สำคัญ 623 00:36:19,963 --> 00:36:22,423 แกทั้งคู่ต้องตาย และพวกเขาจะไม่มีวันเจอฉัน 624 00:36:24,509 --> 00:36:25,927 แคสเซิล 625 00:36:27,053 --> 00:36:28,555 มันล็อก 626 00:36:36,396 --> 00:36:38,147 - เบ็คเกตต์ - แคสเซิล 627 00:36:38,231 --> 00:36:39,858 ฉันเข้าไปไม่ได้ 628 00:36:42,694 --> 00:36:44,988 ความอันตรายของการเผชิญหน้ากับปีศาจ 629 00:36:46,364 --> 00:36:49,450 ก็คือบางครั้งปีศาจก็ชนะ 630 00:36:49,534 --> 00:36:52,120 แคสเซิล เกิดอะไรขึ้นในนั้น 631 00:36:53,580 --> 00:36:55,123 แคสเซิล 632 00:36:59,836 --> 00:37:01,045 เบ็คเกตต์ 633 00:37:29,574 --> 00:37:30,950 พระเจ้า 634 00:37:33,369 --> 00:37:35,580 คุณโอเคมั้ย โอเคนะ 635 00:37:43,296 --> 00:37:46,508 ยังคงค้นพบความสยดสยองและคำถามอีกมากมาย 636 00:37:46,591 --> 00:37:49,928 ตรงที่ดินแถบชานเมือง ของจิตแพทย์ผู้มีชื่อเสียง แวน โฮลซ์แมน 637 00:37:50,011 --> 00:37:54,432 ขณะที่เจ้าหน้าที่ยังคงค้นหาศพของเหยื่อต่อไป 638 00:38:01,731 --> 00:38:06,319 - คิดว่าคุณกำลังซ้อมสุนทรพจน์ของคืนนี้อยู่ - ก็ใช่ ผมซ้อมอยู่ ผมแค่... 639 00:38:07,904 --> 00:38:11,032 ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะเขา 640 00:38:11,950 --> 00:38:13,701 หรือเพราะวันนั้นในป่า 641 00:38:14,410 --> 00:38:17,580 ผมจะได้มาอยู่ตรงนี้มั้ย เราจะได้อยู่ตรงนี้มั้ย 642 00:38:19,749 --> 00:38:21,960 ที่รัก เราไม่ได้มาอยู่ตรงนี้เพราะเขา 643 00:38:23,378 --> 00:38:27,549 เราอยู่ตรงนี้ได้ เพราะมีคนแบบเราในหมู่คนแบบเขา 644 00:38:28,633 --> 00:38:32,512 นั่นเป็นสาเหตุที่คุณเขียนนิยายลึกลับ เป็นสาเหตุที่ฉันมาเป็นตำรวจ 645 00:38:33,513 --> 00:38:36,558 เราทั้งคู่พยายามนำความยุติธรรมมาสู่โลกนี้ 646 00:38:41,855 --> 00:38:43,022 ทีนี้ 647 00:38:46,943 --> 00:38:48,862 ฉันจะไปแต่งตัว 648 00:38:49,320 --> 00:38:53,408 ฉันจะได้ภูมิใจในตัวคุณอย่างที่สุดในคืนนี้ 649 00:38:59,455 --> 00:39:02,834 ฆาตกรรม เรื่องลึกลับ เรื่องสยดสยอง 650 00:39:02,917 --> 00:39:05,461 คืนนี้ผู้ที่ได้รับเกียรติเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในทุกด้านที่กล่าวมา 651 00:39:05,545 --> 00:39:07,964 ตลอดหลายปี เขาทำให้ผู้อ่านตกอยู่ใต้มนต์สะกดของเขา 652 00:39:08,047 --> 00:39:10,008 ด้วยเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นของเขา 653 00:39:10,091 --> 00:39:15,847 ผมภูมิใจที่จะขอเสนอผู้รับรางวัล นักเขียนแห่งปีของเราในปีนี้ 654 00:39:15,930 --> 00:39:18,975 เพื่อนที่ดีของผม ริชาร์ด แคสเซิล 655 00:39:26,608 --> 00:39:30,069 ไมเคิล คอนเนลลี่ และก็ทุกท่านเลยครับ ขอบคุณมาก ไมเคิล 656 00:39:30,153 --> 00:39:33,823 ผมขอขอบคุณทุกท่านสำหรับการได้รับเกียรตินี้ 657 00:39:34,365 --> 00:39:35,992 รู้มั้ย ผม... 658 00:39:36,075 --> 00:39:40,705 สองสามวันนี้ ผมใช้เวลาส่วนใหญ่คิดว่า ผมมาถึงจุดนี้ได้ยังไง 659 00:39:42,499 --> 00:39:46,211 ชั่วโมงที่ยาวนาน หน้ากระดาษว่างเปล่า 660 00:39:46,836 --> 00:39:51,049 คนส่วนใหญ่คิดว่าการเขียนเป็นอาชีพที่โดดเดี่ยว 661 00:39:51,132 --> 00:39:55,261 ที่ใช้เวลาของเราไปกับโลกแห่งจินตนาการ 662 00:39:56,054 --> 00:39:58,765 การต่อสู้ ความรัก ความตาย 663 00:39:58,848 --> 00:40:01,559 แต่เราไม่ได้ทำมันโดยลำพัง 664 00:40:02,268 --> 00:40:06,439 เพราะว่าเรื่องดี ๆ ในงานเขียนของเรามาจากเรื่องจริง 665 00:40:06,523 --> 00:40:08,191 และความจริงก็คือ... 666 00:40:08,775 --> 00:40:12,862 ผมอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะทุกคนในชีวิตของผม 667 00:40:13,613 --> 00:40:14,906 แม่ 668 00:40:14,989 --> 00:40:17,909 แม่เป็นดาราในใจของผมเสมอ 669 00:40:19,702 --> 00:40:22,372 และอเล็กซิส ลูกทำให้พ่อรู้สึกทึ่งทุกวัน 670 00:40:23,498 --> 00:40:27,877 สาวผมแดงทั้งคู่ คือแหล่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของผม 671 00:40:29,379 --> 00:40:32,257 สำหรับเพื่อน ๆ ของผมที่สถานี 12 672 00:40:33,091 --> 00:40:34,801 พวกคุณยอมให้ผมเป็นส่วนหนึ่งด้วย 673 00:40:35,969 --> 00:40:38,972 โดยเฉพาะคุณสองคน ฮาเวียร์ เควิน 674 00:40:40,265 --> 00:40:44,602 คุณทำเหมือนผมเป็นพี่น้อง และผมขอบคุณสำหรับเรื่องนั้น 675 00:40:47,063 --> 00:40:48,398 และเคท 676 00:40:49,607 --> 00:40:53,027 เมื่อเจ็ดปีก่อน ผมคิดว่า คงจะไม่สามารถเขียนหนังสือได้อีก 677 00:40:53,653 --> 00:40:55,613 แล้วคุณก็เดินผ่านประตูเข้ามา 678 00:40:56,364 --> 00:40:58,283 และโลกทั้งใบของผมก็เปลี่ยนไป 679 00:40:59,576 --> 00:41:02,203 คุณพูดถูก คุณบอกว่าผมไม่รู้อะไรเลย 680 00:41:04,080 --> 00:41:05,582 แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว 681 00:41:07,542 --> 00:41:11,045 นี่เป็นเพราะคุณ 682 00:41:12,172 --> 00:41:13,756 เพราะเรา 683 00:41:15,842 --> 00:41:17,218 ตลอดไป 684 00:41:29,772 --> 00:41:33,693 เป็นสุนทรพจน์ที่น่ารักมาก ลูกรัก 685 00:41:33,776 --> 00:41:36,446 ก็ผมมีแรงบันดาลใจ 686 00:41:36,529 --> 00:41:39,532 แคสเซิล แล้วใครจะเป็นแรงบันดาลใจให้คุณ ถ้าเบ็คเกตต์กลายเป็นวุฒิสมาชิกล่ะ 687 00:41:39,616 --> 00:41:42,076 ใช่ คุณจะตามเธอไปไหนมาไหนไม่ได้แล้วนะ 688 00:41:42,160 --> 00:41:44,662 ไม่รู้สิ บางทีต่อไปผมอาจเขียน นิยายเขย่าขวัญเกี่ยวกับการเมืองก็ได้นะ 689 00:41:44,746 --> 00:41:46,581 ฉันจะอ่านมันแน่ 690 00:41:46,664 --> 00:41:49,542 เบ็คเกตต์ ถ้าคุณลงสมัครจริง ฉันจะช่วยคุณหาเสียง 691 00:41:49,626 --> 00:41:50,710 ขอบคุณนะ 692 00:41:50,793 --> 00:41:52,837 นั่นเป็นก้าวสำคัญทีเดียว เคท 693 00:41:52,921 --> 00:41:54,714 คุณตัดสินใจหรือยังว่าคุณจะทำอะไร 694 00:41:54,797 --> 00:41:58,510 ยังเลยค่ะ แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไร ฉันกำลังตั้งหน้าตั้งตารอการผจญภัย 695 00:41:58,593 --> 00:42:01,304 ที่แน่ ๆ คือมันจะเปลี่ยนแปลงไป 696 00:42:01,387 --> 00:42:03,765 แต่ผมรู้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่จะไม่มีวันเปลี่ยน 697 00:42:04,682 --> 00:42:06,267 คือสิ่งที่พวกเรามี 698 00:42:07,519 --> 00:42:09,020 ฉลอง 699 00:42:09,729 --> 00:42:11,272 เพื่อเรา 700 00:42:12,982 --> 00:42:14,359 - เพื่อเรา - เพื่อเรา 701 00:42:14,442 --> 00:42:15,818 ดื่ม 702 00:42:20,865 --> 00:42:24,452 - จากสถานี มีการฆาตกรรมเกิดขึ้น - อะไรกัน 703 00:42:31,960 --> 00:42:34,963 "แปลโดย: SDI Media"