1
00:01:51,626 --> 00:01:53,418
อย่าคุยฟุ้งเรื่องกังฟูของเรา

2
00:01:53,959 --> 00:01:55,376
หรือความเยี่ยมยอดของครูของเรา

3
00:01:56,001 --> 00:01:57,834
รึความลับของสำนักของเจ้า

4
00:01:58,668 --> 00:01:59,918
กังฟู

5
00:02:00,459 --> 00:02:01,626
คำสองคำ

6
00:02:02,876 --> 00:02:04,126
แนวนอน - แนวตั้ง

7
00:02:04,751 --> 00:02:07,084
หากพลาดท่า - แนวนอน

8
00:02:08,001 --> 00:02:09,876
ยืนหยัดอยู่ได้ เราก็ชนะ

9
00:02:11,668 --> 00:02:12,959
ถูกต้องมั้ย

10
00:05:35,001 --> 00:05:39,668
"ยอดปรมาจารย์ ยิปมัน"

11
00:05:50,209 --> 00:05:52,001
ผมเป็นชาวเมืองฝอซัน ตอนใต้ของจีน

12
00:05:52,126 --> 00:05:53,418
บิดาชื่อยิปอ๋อยต๋อ

13
00:05:53,501 --> 00:05:56,251
ท่านมีกิจการอยู่ในฮ่องกง

14
00:05:57,168 --> 00:05:59,334
คนที่ฝอซันขนานนามเราว่า

15
00:05:59,459 --> 00:06:01,001
แก๊งยิปแห่งซอยปุ้ยต้า

16
00:06:01,084 --> 00:06:02,793
ถนนทั้งสายเป็นของเรา

17
00:06:05,334 --> 00:06:07,668
ก่อนอายุครบ 40 ผมมีชีวิตเรียบง่าย

18
00:06:08,001 --> 00:06:09,834
ผมอยู่ได้ด้วยมรดก

19
00:06:10,918 --> 00:06:12,251
ผมลุ่มหลงเพียงเรื่องเดียว

20
00:06:15,459 --> 00:06:16,668
ตอน 7 ขวบผมเริ่มฝึกกังฟู

21
00:06:16,793 --> 00:06:18,168
อาจารย์ของผมคือฉานหว่าซุ่น

22
00:06:18,334 --> 00:06:21,001
หย่งซุนแห่งฝอซันเริ่มต้นจากเหลียงจั่น

23
00:06:21,334 --> 00:06:22,834
ผมคือรุ่นที่ 3

24
00:06:24,334 --> 00:06:26,418
ตอนผมเริ่มนั้นอาจารย์ผมอายุ 70

25
00:06:27,043 --> 00:06:28,168
วันที่ผมได้เป็นสมาชิก

26
00:06:28,168 --> 00:06:29,501
ท่านรัดสายคาดเอวให้ผม

27
00:06:30,834 --> 00:06:34,001
สายคาดนี้คือตัวแทนของสำนักและอาจารย์

28
00:06:34,584 --> 00:06:36,459
และจารีตซึ่งไม่มีวันสูญสลาย

29
00:06:36,668 --> 00:06:39,793
มันหมายถึงบัดนี้เจ้าคือนักสู้กังฟูแล้ว

30
00:06:39,918 --> 00:06:42,543
จารีตจะคอยนำทางชีวิตของเจ้า

31
00:06:43,626 --> 00:06:45,376
หนึ่งสายคาด จารีตซึ่งไม่มีสูญสลาย

32
00:06:45,501 --> 00:06:47,293
ผมใช้ชีวิตผ่านยุคราชวงศ์

33
00:06:47,459 --> 00:06:50,168
ยุคปฏิวัติการปกครอง ยุคขุนศึก

34
00:06:50,251 --> 00:06:51,918
ช่วงญี่ปุ่นรุกราน อีกทั้งสงครามกลางเมือง

35
00:06:52,001 --> 00:06:53,876
จนมาลงเอยที่ฮ่องกง

36
00:06:54,084 --> 00:06:55,584
ผมเอาตัวรอดมาได้

37
00:06:55,709 --> 00:06:58,459
เพราะคำสอนเหล่านั้น

38
00:07:02,834 --> 00:07:04,293
จางหย่งเซิงภรรยาผม

39
00:07:04,876 --> 00:07:07,293
สืบเชื้อสายตระกูลนักการทูตสมัยราชวงศ์ชิง

40
00:07:08,376 --> 00:07:09,543
เธอไม่ค่อยพูดเท่าไหร่

41
00:07:09,751 --> 00:07:11,584
บอกว่าชีวิตคู่นั้น พูดมากก็เจ็บปวดมาก

42
00:07:12,334 --> 00:07:14,959
เงียบไว้มันบ่งบอกอะไรๆ ได้ดีกว่าคำพูด

43
00:07:45,084 --> 00:07:46,376
เธอชื่นชอบอุปรากร

44
00:07:46,709 --> 00:07:49,043
เมื่อไรที่มีงาน ผมจะพาเธอไปที่หอทองคำ

45
00:07:49,918 --> 00:07:51,584
ผู้คนสมัยนั้นจะหัวโบราณกัน

46
00:07:52,001 --> 00:07:54,834
สตรีมีเกียรติจะไม่เหยียบไปตามโรงน้ำชา

47
00:07:55,543 --> 00:07:56,959
เธอไม่เกรงกลัวคำครหา

48
00:08:34,168 --> 00:08:36,668
ยามผมไม่อยู่บ้าน เธอจะจุดตะเกียงตรงประตูไว้

49
00:08:37,293 --> 00:08:40,168
และดับมันก็ต่อเมื่อผมกลับเข้าบ้านแล้ว

50
00:10:22,251 --> 00:10:24,168
หากจะว่าชีวิตมีฤดูกาลของตัวมันเอง

51
00:10:24,793 --> 00:10:27,459
40 ปีแรกของชีวิตผมก็เหมือนฤดูใบไม้ผลิ

52
00:10:30,834 --> 00:10:34,876
1936 ฝอซัน จังหวัดกวงตง

53
00:10:36,001 --> 00:10:37,543
ปี 1936 ฝอซันนั้น

54
00:10:37,584 --> 00:10:39,084
เป็นอิสระไม่ขึ้นต่อใคร

55
00:10:39,251 --> 00:10:40,626
เราอยู่อย่างสงบสุขและมั่งคั่ง

56
00:10:41,168 --> 00:10:44,084
สมัยนั้น เหล่าบุรุษ จะนิยมพบปะสมาคมกันตามโรงน้ำชา

57
00:10:44,459 --> 00:10:47,084
กวางโจวมีหอสุรา

58
00:10:47,668 --> 00:10:50,876
ฝอซันมีหอมวลชน

59
00:10:51,251 --> 00:10:53,043
ทั้งสถานที่ตกแต่งด้วยทองคำ

60
00:10:53,251 --> 00:10:54,709
ผู้คนจึงเรียกมันว่าหอทองคำ

61
00:10:55,459 --> 00:10:57,959
เป็นสถานที่แรกในกวงตงที่มีลิฟท์โดยสาร

62
00:10:58,626 --> 00:11:00,734
เวลาเข้าๆไปแบบราชา และกลับออกมาอย่างยาจก

63
00:11:00,918 --> 00:11:02,376
ผู้คนใช้เงินกันเป็นเบี้ย

64
00:11:03,418 --> 00:11:05,751
บรรดานักสู้ชาวถิ่นชอบไปชุมนุมกันที่นั่น

65
00:11:06,126 --> 00:11:08,918
มีคนดีมีฝีมือในโลกอันล่องลอยนั้น

66
00:11:11,876 --> 00:11:15,251
ยอดฝีมือมากคนซุกซ่อนตนปะปนอยู่

67
00:11:17,959 --> 00:11:20,209
ถึงสถานที่ถูกตราหน้าว่าเป็นแหล่งโลกีย์

68
00:11:20,376 --> 00:11:21,909
ทว่ามันก็เป็นรัง

69
00:11:22,668 --> 00:11:24,168
ของเหล่านักสู้อีกด้วย

70
00:12:05,793 --> 00:12:09,501
มี 3 เรื่องที่ฉันทำสำเร็จเสร็จสิ้น

71
00:12:09,834 --> 00:12:12,834
รวบรวมฉิงยี่และป๋ากว๋อให้เป็นสำนักเดียว

72
00:12:14,001 --> 00:12:15,918
ฉันได้เป็นผู้บริหาร

73
00:12:16,001 --> 00:12:18,459
สมาคมศิลปะการต่อสู้แห่งจีน

74
00:12:19,168 --> 00:12:23,334
รวบรวมเอาเป้ย เถ้าฉุย ไท้เก็ก

75
00:12:23,418 --> 00:12:25,751
หยานชิงและสำนักอื่นๆ เข้าด้วยถัน

76
00:12:26,834 --> 00:12:32,084
ท้ายสุดฉันได้นำ เหล่าปรมาจารย์ภาคเหนือมาสู่แดนใต้

77
00:12:32,459 --> 00:12:33,918
เมื่อปี 1929

78
00:12:34,209 --> 00:12:36,709
สำนักมวยจีนภาคใต้

79
00:12:37,209 --> 00:12:38,834
ถูกก่อตั้งด้วยคณะ "ห้าพยัคฆ์"

80
00:12:39,001 --> 00:12:43,793
หลังจากมีการพูดคุยกันที่หอทองคำนี่

81
00:12:44,376 --> 00:12:45,668
ฉันเองก็แก่แล้ว

82
00:12:46,001 --> 00:12:48,043
ถึงเวลาสำหรับคนมีฝีมือหน้าใหม่ซะที

83
00:12:48,334 --> 00:12:52,459
นี่แดนเหนือเขาก็จัดงานฉลองเกษียณให้ฉันไปแล้ว

84
00:12:52,543 --> 00:12:58,043
แต่ทางนี้ เชื้อเชิญให้ฉันมางานครั้งที่ 2 ที่นี่อีก

85
00:12:59,918 --> 00:13:06,084
เพื่อเป็นการอำลาเหล่าสหายแดนใต้ของฉัน

86
00:13:07,001 --> 00:13:09,043
ทางเหนือน่ะ

87
00:13:10,376 --> 00:13:12,834
หม่าซันศิษย์ของฉันมีส่วนร่วม

88
00:13:14,209 --> 00:13:16,084
เขาจะเป็นผู้สืบทอดต่อจากฉัน

89
00:13:19,001 --> 00:13:21,001
เชื่อว่าทุกคนคงให้การสนับสนุนเขา

90
00:13:22,834 --> 00:13:26,751
แต่เดิม ฉันหวังไว้ว่าจะทำอีกเรื่องนึง

91
00:13:27,251 --> 00:13:30,084
คือนำศิลปะของแดนใต้ไปสู่แดนเหนือ

92
00:13:31,709 --> 00:13:33,584
เสียดายที่เวลาหมดลงซะแล้ว

93
00:13:34,418 --> 00:13:39,251
ดังนั้นในงานที่นี่ ฉันจึงอยากให้มีการประลอง

94
00:13:40,668 --> 00:13:43,543
ด้วยศิลปะการต่อสู้แบบชาวแดนใต้

95
00:13:46,168 --> 00:13:48,168
ด้วยใครซักคนที่ทุกๆ คนเห็นชอบ

96
00:13:52,001 --> 00:13:53,334
เลือกใครมาคนนึง

97
00:14:06,751 --> 00:14:09,084
ใครคิดว่าฝีมือดีพอ

98
00:14:10,043 --> 00:14:12,001
ที่จะท้าทายอาจารย์บ้างมั้ย

99
00:14:16,501 --> 00:14:18,126
ยังงี้ละกัน

100
00:14:19,168 --> 00:14:20,376
ดาหน้าเข้ามาเลย

101
00:14:20,376 --> 00:14:21,959
คว่ำมันเร็ว

102
00:14:49,668 --> 00:14:52,084
ตอนที่มีงานฉลองที่เหนือ

103
00:14:52,251 --> 00:14:53,501
ฉันนี่ล่ะที่อาจารย์ประลองด้วย

104
00:14:54,251 --> 00:14:57,126
อยากได้กราบกรานแทบบาทองค์พระพุทธ

105
00:14:58,751 --> 00:15:00,334
ก่อนอื่นผ่านนายทวารให้ได้ก่อน

106
00:15:02,001 --> 00:15:03,751
คุณสมบัติผมพอจะเป็น

107
00:15:09,793 --> 00:15:11,959
ตัวแทนแดนใต้เหรอ

108
00:15:12,251 --> 00:15:13,668
สำนักแดนใต้

109
00:15:14,209 --> 00:15:16,001
เรามีฮั่ง เหลา ฉอย หลี่ หมก

110
00:15:16,584 --> 00:15:17,668
ในแง่อาวุโส

111
00:15:18,376 --> 00:15:20,126
ทุกท่านเป็นผู้ใหญ่กว่าผม

112
00:15:20,418 --> 00:15:21,959
ทุกท่านเป็นผู้นำเป็นอาจารย์

113
00:15:22,459 --> 00:15:23,734
ผมอ่อนด้อยสุด

114
00:15:23,834 --> 00:15:27,418
แต่ครั้งนี้เดิมพันคือชื่อเสียงของแดนใต้

115
00:15:28,209 --> 00:15:29,776
เราชาวแดนใต้

116
00:15:29,876 --> 00:15:31,668
อาจจะกำลังคิดคำนวน

117
00:15:31,834 --> 00:15:34,318
แต่ไม่มีวันที่เราจะหนีการต่อสู้

118
00:15:34,418 --> 00:15:35,943
เราไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น

119
00:15:36,043 --> 00:15:37,626
มันท้าทายเรามาขนาดนั้น

120
00:15:37,876 --> 00:15:39,084
และเราต้องไม่พ่าย

121
00:15:39,459 --> 00:15:40,234
ใช่รึไม่

122
00:15:40,334 --> 00:15:41,776
ถูก ๆ เฮียฉู่พูดถูก

123
00:15:41,876 --> 00:15:43,318
นายเเหละเหมาะสม

124
00:16:17,751 --> 00:16:19,584
พรุ่งนี้ฉันจะพาลูกๆ ไปอยู่ที่บ้านแม่

125
00:16:19,751 --> 00:16:21,334
พี่จะได้ไม่ต้องเป็นกังวล

126
00:16:22,834 --> 00:16:24,418
ผู้ชายน่ะพออายุ 40

127
00:16:24,668 --> 00:16:26,668
ก็จำเป็นต้องมั่นใจในทุกสิ่ง

128
00:16:27,834 --> 00:16:29,376
เดี๋ยวพอจบงานแล้ว

129
00:16:30,168 --> 00:16:31,626
ค่อยมารับเรา

130
00:16:45,501 --> 00:16:46,751
รู้มั้ยว่า

131
00:16:48,501 --> 00:16:50,334
เพราะอะไรดาบจึงต้องมีฝัก

132
00:16:51,251 --> 00:16:54,501
ฝักดาบปิดบังพลัง...

133
00:16:55,418 --> 00:16:56,751
ที่แท้จริงของมัน

134
00:16:56,751 --> 00:16:58,668
แกคือดาบที่คมเกิน

135
00:16:58,668 --> 00:17:01,043
ควรรู้จักปิดบังความคมให้ดี

136
00:17:01,043 --> 00:17:02,501
ฝักของผม

137
00:17:03,709 --> 00:17:05,126
คือท่านครับ อาจารย์

138
00:17:05,126 --> 00:17:06,668
อาจารย์อยู่ใกล้

139
00:17:06,668 --> 00:17:08,293
ผมควบคุมตัวเองได้

140
00:17:08,293 --> 00:17:09,793
ฉันซ่อนแกไว้ไม่ได้อีกแล้ว

141
00:17:10,876 --> 00:17:12,834
รอซักสิบปีให้แกมีชื่อขึ้นมา

142
00:17:13,751 --> 00:17:15,834
สำหรับตอนนี้จงไปจากฝอซันก่อน

143
00:17:15,834 --> 00:17:17,209
ขืนพลาดรถไฟขบวนนั้น

144
00:17:17,876 --> 00:17:19,334
ฉันจะหักขาแกให้ดู

145
00:17:54,168 --> 00:17:55,126
หยุดก่อน

146
00:17:56,751 --> 00:17:58,251
ให้เราผ่านเถอะ สหาย

147
00:17:58,334 --> 00:18:00,959
เสียใจ เป็นคำสั่งของสมาคมนักสู้ฝอซัน

148
00:18:01,334 --> 00:18:04,001
ใครพกอาวุธห้ามเข้ามาถนนนี้เด็ดขาด

149
00:18:04,709 --> 00:18:06,543
รู้รึเปล่าที่นั่งอยู่ในรถลากคือใคร

150
00:18:06,834 --> 00:18:09,918
เรียกเหล่าศิษย์ตระกูลกงออกมาเดี๋ยวนี้

151
00:18:13,793 --> 00:18:15,418
ดีจริงๆ ที่คุณหนูกงมาถึงนี่แล้ว

152
00:18:15,543 --> 00:18:18,751
การประลองครั้งนี้ควรงด
เพราะชนะหรือแพ้ก็เสื่อมเกียรติพอกัน

153
00:18:18,751 --> 00:18:20,376
พ่อของฉันไม่เคยพ่ายใคร

154
00:18:21,126 --> 00:18:22,376
กล้าพูดว่าแพ้เหรอ

155
00:18:22,584 --> 00:18:25,709
แล้วไงเหรอถ้าหากเขาชนะ

156
00:18:26,043 --> 00:18:27,834
คนก็จะหาว่าเขาชนะมือไร้อันดับ

157
00:18:27,834 --> 00:18:29,001
ฝีมือในคนละชั้นกัน

158
00:18:29,001 --> 00:18:30,501
พ่อฉันอยู่ไหน

159
00:18:34,501 --> 00:18:35,543
ศิษย์พี่

160
00:18:40,168 --> 00:18:42,334
ฉันเอง เป่าเซิ่น

161
00:18:43,084 --> 00:18:46,501
แดนอิสานมันใหญ่ไม่พอสำหรับแกรึยังไงเนี่ย

162
00:18:47,043 --> 00:18:49,501
ถึงได้ต้องถ่อมาฝอซัน ลุกเถอะ

163
00:18:52,334 --> 00:18:55,001
ฉันจะมาพาศิษย์พี่กลับไป

164
00:18:55,001 --> 00:18:56,376
พากลับเหรอ

165
00:18:57,043 --> 00:18:58,293
มันจะเป็นไปได้ยังไง

166
00:18:59,168 --> 00:19:02,668
ตอนนี้ญี่ปุ่นคุมแดนอิสานไว้แล้ว

167
00:19:04,126 --> 00:19:05,918
คิดว่าพวกญี่ปุ่นจะทำยังไง

168
00:19:07,501 --> 00:19:09,126
กับนักสู้หัวต่อต้านอย่างฉันนี่ล่ะ

169
00:19:17,834 --> 00:19:19,001
มันยังไม่ถึงเวลาหรอก

170
00:19:19,209 --> 00:19:20,668
ต้มซุปแบบนี้

171
00:19:21,168 --> 00:19:22,834
มันต้องมีมานะไม่ใช่น้อยเลย

172
00:19:23,876 --> 00:19:25,168
นี่ไม่ใช่ซุป

173
00:19:26,251 --> 00:19:27,251
มันคืองูตุ๋น

174
00:19:28,251 --> 00:19:30,084
นั่นอาหาร สำหรับหน้าหนาวไม่ใช่หรอกเหรอ

175
00:19:30,084 --> 00:19:32,501
มันเป็นอาหารจานเก่าแก่นานมาแล้ว

176
00:19:36,626 --> 00:19:38,043
ใช่ มันนานหลายสิบปีแล้ว

177
00:19:39,918 --> 00:19:42,168
ปี 1905

178
00:19:42,793 --> 00:19:44,334
เป็นปีมะเส็ง

179
00:19:46,668 --> 00:19:50,334
พี่จากอิสานมาเมื่อปีนั้น

180
00:19:52,834 --> 00:19:56,751
กองไฟ ต้องให้มันเหมาะกับการตุ๋น

181
00:19:58,168 --> 00:19:59,626
หากไฟอ่อนเกิน

182
00:20:00,459 --> 00:20:02,084
มันก็จะขาดรสชาติ

183
00:20:02,834 --> 00:20:04,084
ถ้าไฟแรงไป

184
00:20:05,043 --> 00:20:06,876
มันก็ไหม้หมด

185
00:20:07,834 --> 00:20:09,334
บทเรียนมีแทรกอยู่ในนั้น

186
00:20:10,418 --> 00:20:11,626
แกไปเถอะ

187
00:20:18,834 --> 00:20:23,751
รอจนกว่า ไฟไหม้ฟืนนี่ให้หมดซะก่อน

188
00:20:26,168 --> 00:20:27,376
แล้วฉันค่อยไป

189
00:20:28,084 --> 00:20:29,626
ทำงานในที่มืดมันง่าย

190
00:20:30,293 --> 00:20:31,709
กว่าในที่สว่างโร่

191
00:20:33,876 --> 00:20:35,293
เรามันแก่ตัวแล้ว

192
00:20:35,959 --> 00:20:38,293
แกเหนื่อยมามากกว่าชื่อเสียงจะโด่งดัง

193
00:20:40,543 --> 00:20:44,251
อย่าขว้างมันทิ้ง โดยการสู้กับเด็กเมื่อวานซืน

194
00:20:44,876 --> 00:20:46,293
หากฝืนมัน

195
00:20:47,918 --> 00:20:49,793
รสชาติมันจะเสียไป

196
00:20:52,001 --> 00:20:54,168
ฉันไม่ได้มุ่งหวังจะเป็นวีรบุรุษ

197
00:20:55,834 --> 00:20:57,459
ฉันต้องการสร้างโอกาส

198
00:21:00,209 --> 00:21:02,001
ไฟกองนี้ในวันนี้

199
00:21:04,751 --> 00:21:06,334
จำต้องมีฟืนท่อนใหม่

200
00:21:10,793 --> 00:21:12,709
พวกพี่น้องทางแดนเหนือ

201
00:21:13,209 --> 00:21:14,751
ล้วนไม่เห็นด้วยกับการประลองครั้งนี้

202
00:21:16,251 --> 00:21:18,209
พ่อกำลังจะทำให้เขาได้หน้ามากไป

203
00:21:19,001 --> 00:21:20,876
นายยิปคนนี้ยังด้อยนัก

204
00:21:20,876 --> 00:21:22,209
มันผิดกฎทุกประการค่ะ

205
00:21:22,209 --> 00:21:24,043
อย่าคิดตื้นๆ เหมือนคนอื่นเขา

206
00:21:25,501 --> 00:21:27,334
หากคนรุ่นเก่ายึดติดในกฎเกณฑ์

207
00:21:28,293 --> 00:21:30,709
เมื่อไหร่คนรุ่นใหม่จะมีโอกาสบ้างล่ะ

208
00:21:32,584 --> 00:21:34,251
ยิปมันน่ะเขามีฝีมือ

209
00:21:35,168 --> 00:21:37,418
ดูกันดีกว่าว่าเขาจะพิสูจน์ตัวเองได้มั้ย

210
00:21:38,376 --> 00:21:40,251
สกุลกงเราไม่เคยพ่ายแพ้

211
00:21:40,709 --> 00:21:42,251
ในเมื่อพ่ออยู่

212
00:21:43,376 --> 00:21:44,751
เขามีสิทธิ์อะไรไม่ทราบ

213
00:21:49,293 --> 00:21:53,209
อารมณ์แกนี่ เหมือนพ่อสมัยหนุ่มๆ เปี๊ยบ

214
00:21:53,751 --> 00:21:56,001
ใส่ใจแต่กับเรื่องชัยชนะ

215
00:21:56,709 --> 00:21:58,668
แต่ไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับโลกเลย

216
00:21:59,334 --> 00:22:01,043
หัดมองการณ์ไกลบ้าง

217
00:22:02,709 --> 00:22:03,959
พ้นภูเขาไป

218
00:22:05,001 --> 00:22:07,168
มันมีโลกที่เปิดกว้างอยู่

219
00:22:08,834 --> 00:22:12,501
การที่ไม่เห็นหัวผู้อื่น

220
00:22:12,834 --> 00:22:14,418
ไม่ยอมรับในฝีมือของเขา

221
00:22:15,293 --> 00:22:17,209
เท่ากับขาดความโอบอ้อมอารี

222
00:22:18,584 --> 00:22:20,793
มาตรฐานอันสูงส่งของชาวเรา

223
00:22:21,126 --> 00:22:23,168
ครอบคลุมในเรื่องคุณลักษณะของคนด้วย

224
00:23:00,668 --> 00:23:01,709
พ่อ

225
00:23:04,043 --> 00:23:08,418
พาหนูมาโรงน้ำชาได้ไงคะเนี่ย

226
00:23:08,709 --> 00:23:10,668
บางอย่างที่ลูกไม่เห็น

227
00:23:13,043 --> 00:23:14,834
แปลว่ามันไม่มีตัวตนอยู่รึเปล่าล่ะ

228
00:23:16,209 --> 00:23:17,876
ดูไว้มันไม่เสียหลาย

229
00:23:19,334 --> 00:23:21,168
ครั้งแรกที่พ่อมาหอทองคำ

230
00:23:22,793 --> 00:23:24,668
คือตอนก่อนที่ลูกจะเกิด

231
00:23:27,251 --> 00:23:30,251
20 ปีผ่านพ้นไปในพริบตา

232
00:23:30,501 --> 00:23:32,043
ในชีวิตคนเรา

233
00:23:32,043 --> 00:23:33,876
คำว่าฝีมือไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด

234
00:23:35,459 --> 00:23:37,334
คนบางคนรุ่งเรืองกลางแสงสว่าง

235
00:23:37,834 --> 00:23:39,501
บางคนรุ่งเรืองกลางความมืด

236
00:23:41,168 --> 00:23:43,459
กาลเวลาสร้างเราให้เป็นเรา

237
00:23:44,418 --> 00:23:46,126
พ่อเรียกให้ลูกลงมาแดนใต้

238
00:23:46,459 --> 00:23:48,251
เพื่อทำให้ทุกอย่างครบวงจร

239
00:23:49,334 --> 00:23:51,251
และให้ลูกได้เห็น

240
00:23:51,251 --> 00:23:53,959
วิธีที่พ่อก้าวลง

241
00:23:54,626 --> 00:23:56,001
นับตั้งแต่ลูกยังเด็กๆ มา

242
00:23:56,626 --> 00:23:59,168
ลูกได้เห็นพ่อต่อสู้กับผู้คนมากหน้า

243
00:24:00,251 --> 00:24:02,168
ครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายแล้ว

244
00:24:03,709 --> 00:24:05,959
ลูกเองมีคู่หมั้นรอวันแต่งงานแล้ว

245
00:24:05,959 --> 00:24:07,668
โลกของนักสู้

246
00:24:08,501 --> 00:24:10,209
ไม่ใช่โลกของลูกแล้ว

247
00:24:10,751 --> 00:24:12,293
จงเป็นหมอที่ดี

248
00:24:12,293 --> 00:24:14,168
ใช้ชีวิตที่สุขสงบ

249
00:24:14,168 --> 00:24:16,668
นั่นคือความหวังอันสูงสุดของพ่อ

250
00:24:28,751 --> 00:24:30,001
ท่านยิป

251
00:24:30,126 --> 00:24:33,334
ท่านจะพบยอดฝีมือได้ ในดินแดนอันล่องลอยนี้

252
00:24:33,334 --> 00:24:35,459
วันสำคัญของท่านกำลังจะมาถึง

253
00:24:36,168 --> 00:24:40,334
เรามาชุมนุมกันเพื่อแสดงความยินดีกับท่าน

254
00:24:40,334 --> 00:24:41,959
ผมยังต่ำต้อยนัก ท่านลุงเติ้ง

255
00:24:42,501 --> 00:24:44,001
นับเป็นความยินดีของเรา

256
00:24:44,001 --> 00:24:45,834
เอ้าอย่ายืนเฉยเลยนะ

257
00:24:46,209 --> 00:24:47,459
เชิญ

258
00:24:57,709 --> 00:25:00,168
ท่านยิป ในนามของสาวๆ และคนงาน

259
00:25:00,209 --> 00:25:02,918
ผมขอยินดีด้วย

260
00:25:02,918 --> 00:25:04,626
เป็นแนวรบที่ไม่ใช่เล่นทีเดียว

261
00:25:15,751 --> 00:25:18,501
ซังเจ้เป็นหัวหน้าคณะงิ้วปักกิ่งของเรา

262
00:25:18,668 --> 00:25:20,209
ฝีมือเชิงป๋ากว๋อเธอไม่เบา

263
00:25:20,209 --> 00:25:23,001
เธออยากชี้แนะท่านซัก 2-3 กระบวน

264
00:25:26,043 --> 00:25:27,251
เชิญ

265
00:25:28,834 --> 00:25:29,709
เชิญ

266
00:25:29,709 --> 00:25:31,668
ป๋ากว๋อมีพื้นฐานมาจากเพลงดาบ

267
00:25:31,793 --> 00:25:33,459
กลับฝ่ามือเพียงครั้งหมายถึงดาบเดี่ยว

268
00:25:34,376 --> 00:25:36,043
หมุนฝ่ามือ 2 ครั้งกลายเป็นดาบคู่

269
00:25:36,918 --> 00:25:38,918
เท้าโค้งออกและโค้งเข้า

270
00:25:41,668 --> 00:25:43,334
ทั้งหมด 64 กระบวนท่า

271
00:25:43,793 --> 00:25:46,126
จู่โจมไม่ให้ทันตั้งตัว

272
00:26:11,251 --> 00:26:13,668
ซังเจ้ นี่เราแค่ฝึกซ้อม

273
00:26:14,126 --> 00:26:15,709
อย่าถึงขั้นขยำกล่องดวงใจกันเลย

274
00:26:18,251 --> 00:26:19,834
ฉันทำมาซะนักต่อนักแล้ว

275
00:26:19,834 --> 00:26:21,251
ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร

276
00:26:21,334 --> 00:26:24,168
คุณยิป ป๋ากว๋อนี่มือไม้ต้องยั้วเยี้ย

277
00:26:24,709 --> 00:26:25,918
ระวังไว้

278
00:26:28,793 --> 00:26:29,834
ขอบคุณ

279
00:26:38,543 --> 00:26:41,793
โอ้ ท่านยิป

280
00:26:41,793 --> 00:26:43,418
วันนี้วันดีจริงๆ เลย

281
00:26:43,418 --> 00:26:47,543
เราขออวยพรให้คุณโชคดีละกันนะ

282
00:26:53,334 --> 00:26:56,793
หยูเฟ่ยผู้รักชาติได้ก่อตั้งฉิงยี่ขึ้นมา

283
00:26:59,334 --> 00:27:02,043
ฉิงยี่เราใช้หมัดต่างหอก

284
00:27:02,043 --> 00:27:03,293
ทะลวง

285
00:27:03,293 --> 00:27:04,834
สับ

286
00:27:04,834 --> 00:27:06,084
ไขว้

287
00:27:07,209 --> 00:27:08,293
ทุบ

288
00:27:09,834 --> 00:27:11,084
บด

289
00:27:49,001 --> 00:27:52,334
ดักทางถูกแล้วรึ ประทับใจมาก

290
00:27:52,418 --> 00:27:55,168
หมัดบดเมื่อซักครู่นั่นไม่เบาเลยท่านอา

291
00:27:58,209 --> 00:27:59,376
ท่านยิป

292
00:28:00,001 --> 00:28:03,876
แต่ละขั้นสู่สุดยอดนั้น คือความท้าทายแบบใหม่

293
00:28:03,876 --> 00:28:05,834
ฉิงยี่นั้นโหดนัก

294
00:28:06,793 --> 00:28:08,626
อย่าได้ประเมินมันต่ำเชียว

295
00:28:08,626 --> 00:28:10,001
ผมอยากเห็นสุดยอดว่ามันขนาดไหน

296
00:28:10,001 --> 00:28:13,001
อืม หนนี้สนุกแน่ๆ

297
00:28:22,626 --> 00:28:26,126
ท่านยิป น่าจะตาฉันมั่งแล้วมั้ง

298
00:28:26,834 --> 00:28:29,751
ไงอาหย่ง มีอะไรนำเสนอ

299
00:28:30,543 --> 00:28:32,376
หมัดประทัดสาย

300
00:28:57,209 --> 00:29:00,418
ท่าเมื่อกี๊มัน... ฮั่งเก๋อนี่

301
00:29:01,543 --> 00:29:02,793
คนมันชำนาญหลายด้าน

302
00:29:14,168 --> 00:29:15,501
ผสมผสานเก่งนี่

303
00:29:15,501 --> 00:29:16,709
ผสมแล้วมันผิดตรงไหนล่ะ

304
00:29:16,876 --> 00:29:18,501
ตราบใดที่มันเกิดผลน่ะ

305
00:29:19,459 --> 00:29:23,334
64 ฝ่ามือของสกุลกง มีปรวนแปรได้ไม่สิ้นสุด

306
00:29:23,334 --> 00:29:26,001
หวิ่งซุนของนายมีแค่ 3 หลักที่คาดเดาได้

307
00:29:26,001 --> 00:29:27,959
แซะ จิ้ม สอด

308
00:29:28,501 --> 00:29:29,876
จะเอาอะไรมาสู้เล่า

309
00:29:29,876 --> 00:29:31,751
แค่สามก็เอานายอยู่แล้วมั้ง

310
00:30:19,084 --> 00:30:22,709
อาหย่ง ประทัดนายมันด้านซะแล้ว

311
00:30:24,751 --> 00:30:27,126
ก็แล้วยังไง ฉันอยู่ของฉันได้

312
00:30:28,626 --> 00:30:29,876
คนหนุ่มนี่มันประมือด้วยยากแท้

313
00:30:30,668 --> 00:30:32,293
เผลอๆ ต่อไปมีสิทธิ์เป็นปรมาจารย์นู่น

314
00:30:32,501 --> 00:30:34,168
เดินหน้าเต็มที่ล่ะ อย่ารีรอเชียว

315
00:30:34,751 --> 00:30:36,251
ต่อไปชื่อนายดังครึกโครมแน่

316
00:30:37,543 --> 00:30:38,918
ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ

317
00:30:39,251 --> 00:30:40,918
แด่ชัยชนะของท่าน

318
00:30:40,918 --> 00:30:42,001
เชิญ

319
00:31:13,584 --> 00:31:15,876
ชนทุกรุ่นล้วนผลิตคนดีมีฝีมือรุ่นใหม่

320
00:31:16,584 --> 00:31:19,876
ท่านยิป ชะตากำหนดให้เราได้มาเจอกัน

321
00:31:20,668 --> 00:31:22,834
นี่คือการประลองครั้งสุดท้ายของฉัน

322
00:31:23,209 --> 00:31:25,626
จึงขอให้แข่งกัน ไม่ใช่ด้วยฝีมือ

323
00:31:25,626 --> 00:31:27,084
แต่ด้วยสมอง

324
00:31:27,334 --> 00:31:28,334
จะยอมรับได้มั้ย

325
00:31:29,918 --> 00:31:31,709
ท่านคือแขกมาเยือน

326
00:31:31,709 --> 00:31:33,001
มันแล้วแต่ท่านครับ

327
00:31:41,418 --> 00:31:46,668
เมื่อครั้งที่สมาคมหวู่ซู่ถูกก่อตั้งขึ้น

328
00:31:49,334 --> 00:31:51,334
มีคนผู้หนึ่งจากแดนใต้มา

329
00:31:52,001 --> 00:31:53,293
เขาพูดน้อยนัก

330
00:31:54,334 --> 00:31:56,334
ในมือถือแป้งแผ่นแบนๆ

331
00:31:56,334 --> 00:31:59,126
ที่เขาขอให้ท่านอาจารย์หลี่คุนยี่หักมัน

332
00:32:02,251 --> 00:32:04,501
ศิษย์พี่หลี่ไม่ปริปากซักคำเดียว

333
00:32:06,834 --> 00:32:10,168
แต่แต่งตั้งให้เขาเป็นประมุขคนแรกของเรา

334
00:32:10,709 --> 00:32:12,709
ไม่ใช่เพราะฝีมือกังฟูของเขา

335
00:32:13,001 --> 00:32:14,418
แต่เพราะบางอย่างที่เขาพูด

336
00:32:15,959 --> 00:32:17,793
กังฟูแบ่งแยกเป็นแดนเหนือกับใต้

337
00:32:18,501 --> 00:32:20,251
ประเทศชาติเราล่ะแบ่งแยกด้วยมั้ย

338
00:32:22,834 --> 00:32:26,001
คนๆ นั้นมาจากฝอซันเหมือนๆ ท่าน

339
00:32:26,001 --> 00:32:27,668
เขาชื่อยิป หยุนเปียว

340
00:32:27,793 --> 00:32:29,418
เป็นบุคคลผู้ยิ่งใหญ่

341
00:32:30,709 --> 00:32:32,543
ฉันไม่เคยคิดฝันว่า 25 ปีผ่านไป

342
00:32:32,543 --> 00:32:35,418
จะได้เจอสกุลยิปอีกคน

343
00:32:36,626 --> 00:32:39,876
ฉันจะขอถามคำถามเดียวกัน

344
00:32:40,793 --> 00:32:41,834
คุณยิป

345
00:32:43,334 --> 00:32:48,209
คุณสามารถหักแผ่นแป้งในมือฉันมั้ย

346
00:33:36,584 --> 00:33:40,126
อาจารย์ไท้เก๊กท่านนึงหยุดนกไม่ให้บินได้

347
00:33:40,543 --> 00:33:43,001
โดยไม่ให้มันมีขอนเกาะ

348
00:33:43,001 --> 00:33:44,709
เพื่อเริ่มกระพือปีก

349
00:33:46,251 --> 00:33:48,168
ฝีมือของท่านอาจารย์นั้นล้ำเลิศ

350
00:33:48,834 --> 00:33:51,501
คุณยิปน่ะเหมือนนกน้อยในกำมือของท่าน

351
00:33:51,501 --> 00:33:56,001
ลุงว่าเขาไม่มีปัญญาหักมันได้แน่

352
00:34:48,668 --> 00:34:50,334
ที่จริงโลกใบนี้กว้างใหญ่นัก

353
00:34:50,834 --> 00:34:53,201
ทำไมต้องจำกัดมันให้มีเพียงเหนือกับใต้ล่ะ

354
00:34:53,334 --> 00:34:55,543
ยืนกรานให้เป็นปึกแผ่น ก็คือยอมรับในขีดจำกัด

355
00:34:56,501 --> 00:34:58,468
สำหรับท่าน แผ่นแป้งนี่โลกแห่งศาสตร์การต่อสู้

356
00:34:58,584 --> 00:35:00,376
แป้งแผ่นนี้เสมือนบ้านเมือง

357
00:35:01,334 --> 00:35:03,084
สำหรับผมมันคือโลกทั้งโลก

358
00:35:04,209 --> 00:35:05,918
แค่เมื่อใดที่เราเริ่มอ่อนด้อย

359
00:35:06,334 --> 00:35:08,084
จึงจะมีแรงจูงใจให้เราปรับปรุงตัว

360
00:35:09,126 --> 00:35:10,718
หากศิลปะแดนใต้จะก้าวสู่ความรุดหน้า

361
00:35:10,876 --> 00:35:13,751
ทำไมเรา ต้องคอยยึดติดกับทางแดนเหนือด้วยล่ะ

362
00:35:14,834 --> 00:35:16,209
ท่านเห็นด้วยมั้ยครับ

363
00:35:16,209 --> 00:35:17,668
พูดได้ดี

364
00:35:19,001 --> 00:35:20,959
ฉันชนะมาทั้งชีวิตแล้ว

365
00:35:22,001 --> 00:35:23,751
ไม่เคยพ่ายการแข่งขันฝีไม้ลายมือ

366
00:35:25,001 --> 00:35:26,918
ไม่เคยนึกเลยว่า

367
00:35:27,334 --> 00:35:29,793
จะมาพ่ายแพ้การแข่งทางความคิด

368
00:35:38,959 --> 00:35:40,376
คุณยิป

369
00:35:41,459 --> 00:35:44,084
วันนี้ขอยกชื่อเสียงฉันให้เป็นมรดกแก่คุณ

370
00:35:45,501 --> 00:35:47,001
ในอนาคตข้างหน้า

371
00:35:47,626 --> 00:35:49,959
คุณจะถูกท้าทายในทุกๆ ย่างก้าว

372
00:35:51,126 --> 00:35:52,751
หวังว่าคุณคงจะเหมือนฉัน

373
00:35:53,584 --> 00:35:56,001
มอบศิลปะของคุณให้มันตกทอด

374
00:35:57,168 --> 00:36:00,543
ยืนหยัดไว้ แล้วคุณจะได้ชื่นชมกับรางวัล

375
00:36:01,126 --> 00:36:04,501
จารีตจะคงอยู่สืบไป

376
00:36:58,043 --> 00:36:59,876
คุณหนู อย่าทำแบบนี้เลยนะ

377
00:36:59,876 --> 00:37:01,834
สกุลกงไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน

378
00:37:01,834 --> 00:37:05,459
ฉันจะกู้ชื่อของเราคืนมา

379
00:37:07,334 --> 00:37:10,043
อาช่วยนำนี่ไปให้ยิป เขาจะเข้าใจ

380
00:37:12,334 --> 00:37:14,376
ฉันไม่มีวันจะยิ่งใหญ่

381
00:37:14,376 --> 00:37:16,793
เหมือนพ่อฉันแน่

382
00:37:17,501 --> 00:37:18,959
แม้ชื่อฉันจะไม่ถูกจารึกไว้

383
00:37:20,001 --> 00:37:21,626
แต่ฉันจะได้พบช่วงเวลาที่ดี

384
00:37:22,959 --> 00:37:24,209
รีบไปเถอะ

385
00:37:30,959 --> 00:37:33,668
คืนนื้ ตามธรรมเนียมของชาวเหนือ

386
00:37:34,293 --> 00:37:36,001
ผู้ชนะจะเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยง

387
00:37:36,001 --> 00:37:39,168
ทั้งยิปมันทั้งพ่อจะไม่ไปร่วมงาน

388
00:37:39,376 --> 00:37:41,001
ลูกจะเป็นตัวแทนของพ่อ

389
00:37:41,001 --> 00:37:42,168
อย่าห่วงค่ะ

390
00:37:42,668 --> 00:37:45,584
ชื่อเสียงสกุลกงอยู่ในกำมือที่ปลอดภัยแน่

391
00:37:46,584 --> 00:37:47,834
ไป

392
00:38:07,626 --> 00:38:10,334
จากศาสตร์การต่อสู้ของท่านอาจารย์กง

393
00:38:10,334 --> 00:38:12,876
มรดกแก่หม่าซันคือความแกร่งกล้า

394
00:38:12,876 --> 00:38:16,334
และความนุ่มนวลแก่บุตรีของท่านเอง

395
00:38:16,418 --> 00:38:19,293
เธอคือทายาทเพียงผู้เดียวของ 64 ฝ่ามือ

396
00:38:19,418 --> 00:38:23,501
ท่า "บุปผาใต้ใบพฤกษ์" ของเธอนั้นไร้เทียมทาน

397
00:38:23,793 --> 00:38:28,001
เป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงหรูหราขนาดนี้

398
00:38:28,209 --> 00:38:30,959
คือวิธีที่เธอจะบีบบังคับให้ท่านต้องไป

399
00:38:32,001 --> 00:38:33,584
อย่าได้ประมาทผู้หญิงคนนี้เชียว

400
00:38:34,459 --> 00:38:36,418
โลกของนักสู้มีข้อห้ามอยู่ 4 ข้อ

401
00:38:37,126 --> 00:38:39,543
พระสงฆ์ นักพรตเต๋า อิสตรีและเด็ก

402
00:38:40,334 --> 00:38:41,834
วอแวกับพวกเขาคือความคิดที่ไม่เข้าท่า

403
00:38:42,251 --> 00:38:46,251
ผมไม่วิตกนะ เธออุตส่าห์ลำบากลำบน

404
00:38:46,251 --> 00:38:47,751
แล้วผมจะไม่ไปได้ไงล่ะ

405
00:40:26,876 --> 00:40:28,501
เมื่อ 3 วันก่อน

406
00:40:28,834 --> 00:40:30,751
พ่อของฉันนั่งตรงนี้

407
00:40:32,376 --> 00:40:33,668
คืนนื้

408
00:40:34,626 --> 00:40:36,543
เป็นเราสองคน

409
00:40:38,709 --> 00:40:39,418
เชิญ

410
00:40:39,918 --> 00:40:42,501
เสียดายนะที่ตบแต่งไว้ซะสวยงาม

411
00:40:43,584 --> 00:40:45,884
กังฟูเป็นเรื่องเกี่ยวกับความละเอียดอ่อน

412
00:40:46,001 --> 00:40:47,501
หากว่ามีอะไรแตกหักไป

413
00:40:47,834 --> 00:40:48,918
คุณชนะ

414
00:44:07,001 --> 00:44:08,168
คุณยิป

415
00:44:08,959 --> 00:44:10,751
ฉันแสดง 64 ฝ่ามือให้คุณดู

416
00:44:11,334 --> 00:44:12,834
เพื่อที่คุณจะได้เข้าใจ

417
00:44:12,834 --> 00:44:15,876
ว่าคุณยังไม่ทันได้เห็นจุดยอดสุด

418
00:44:16,168 --> 00:44:18,168
กังฟูเป็นยิ่งกว่าถนนที่ทอดอยู่เข้างหน้า

419
00:44:18,168 --> 00:44:19,584
คุณต้องคอยระวังหลังด้วย

420
00:44:19,918 --> 00:44:22,001
หวังว่าคุณจะมองเห็นสิ่งที่ไกลออกไป

421
00:44:22,334 --> 00:44:23,793
ไม่มีการประลองไหนที่เหมือนกัน

422
00:44:24,001 --> 00:44:25,709
จะใช่ "ใบพฤกษ์เหนือบุปผา" รึไม่

423
00:44:25,834 --> 00:44:27,293
นั่นต้องรอดูกัน

424
00:44:28,084 --> 00:44:29,168
มาเถอะ

425
00:44:30,001 --> 00:44:31,209
ฉันจะรอ

426
00:44:32,793 --> 00:44:34,084
โชคดี

427
00:45:41,334 --> 00:45:45,668
"บุปผาใต้ใบพฤกษ์ เฝ้ารอดอกเหมยกลางหิมะ"

428
00:46:28,751 --> 00:46:32,751
"วันถูกกำหนดแล้ว ภูเขาหมื่นลูก ไร้ซึ่งอุปสรรค"

429
00:47:00,376 --> 00:47:01,709
พอดีมั้ย

430
00:47:03,084 --> 00:47:05,109
ฝอซันนี่หนาวขนาดนี้เชียวเหรอ

431
00:47:10,834 --> 00:47:12,293
เธอสวยเหลือเกิน

432
00:47:12,293 --> 00:47:14,376
มาถ่ายรูปครอบครัวกันหน่อย

433
00:48:29,334 --> 00:48:35,168
"ตุลาคม ปี 1938 ฝอซันพ่ายให้แก่ญี่ปุ่น"

434
00:48:41,126 --> 00:48:42,668
เดือนตุลาคม ปี 1938

435
00:48:42,834 --> 00:48:44,001
พวกญี่ปุ่นบุกฝอซัน

436
00:48:44,334 --> 00:48:47,126
พวกเขายึดบ้านของสกุลเรา

437
00:48:47,834 --> 00:48:49,876
หากกล่าวได้ว่าชีวิตมนุษย์มี 4 ฤดูกาล

438
00:48:49,876 --> 00:48:53,668
เราก็เหมือนพ้นฤดูใบไม้ผลิ เข้าสู่ฤดูหนาวในทันใด

439
00:49:34,084 --> 00:49:36,876
ฉันจะหิ้วข้าวเย็นกลับมา

440
00:49:50,501 --> 00:49:51,959
ช่วยให้มั่งคั่งเหรอ

441
00:49:52,959 --> 00:49:54,668
ช่วยผมให้พ้นความจนงั้นเหรอ

442
00:49:56,876 --> 00:49:58,668
เกิดมาผมไม่เคยรู้จักหรอกความจน

443
00:49:59,543 --> 00:50:00,918
บ้านเมืองกำลังวิกฤติ

444
00:50:01,668 --> 00:50:02,751
คนทุกคนกำลังทุกข์ทรมาน

445
00:50:04,001 --> 00:50:05,584
ยากจนไม่เห็นต้องอาย

446
00:50:07,709 --> 00:50:09,334
ผมดื่มน้ำจากแม่น้ำเอาก็อยู่ได้

447
00:50:10,334 --> 00:50:11,709
แต่ข้าวญี่ปุ่นน่ะเหรอ

448
00:50:12,793 --> 00:50:14,251
ผมกระเดือกไม่ลงแน่

449
00:50:15,501 --> 00:50:18,251
ให้จนตรอกยังไงผมก็ยังมีเพื่อนฝูง

450
00:50:18,709 --> 00:50:22,001
ช่วยกันเลี้ยงคนละมื้อ ผมคงอยู่รอดได้ตั้งปีครึ่ง

451
00:50:22,418 --> 00:50:23,834
เชิญทานให้อร่อย

452
00:50:30,543 --> 00:50:33,068
ยามยากแบบนี้ มีแต่ผู้คนที่ให้ความร่วมมือเท่านั้น

453
00:50:33,251 --> 00:50:34,751
ถึงจะได้กินดีอยู่ดี

454
00:50:34,751 --> 00:50:36,418
ตอนนี้กำลังมีงานเลี้ยงกันอยู่

455
00:50:36,418 --> 00:50:37,918
พวกนี้คือของเหลือ

456
00:50:37,918 --> 00:50:39,209
ถ้าไม่ถือเป็นการดูถูก

457
00:50:39,209 --> 00:50:41,126
ก็นำกลับไปฝากลูกๆ คุณเถอะ

458
00:50:44,834 --> 00:50:46,126
จะรับได้ยังไง

459
00:50:46,709 --> 00:50:48,334
ของพวกนี้มันจ่ายด้วยเงินสกปรก

460
00:50:48,334 --> 00:50:51,043
จะทิ้งก็เสียของเปล่า เราเพื่อนเก่ากัน

461
00:50:51,168 --> 00:50:52,709
ผมยินดีช่วย

462
00:51:48,209 --> 00:51:49,709
ยังใหม่เอี่ยมอยู่เลยนี่

463
00:51:50,001 --> 00:51:51,709
ทีแรกเรากะจะขึ้นไปอิสาน

464
00:51:52,126 --> 00:51:53,501
แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว

465
00:51:55,001 --> 00:51:57,834
ถ้าได้ราคาดี ช่วยขายให้ผมด้วยละกัน

466
00:51:58,834 --> 00:52:00,251
อ้าว ไหงกระดุมหายไปเม็ดนึงล่ะ

467
00:52:03,001 --> 00:52:04,459
เหรอ

468
00:52:05,376 --> 00:52:06,668
สงสัยทำร่วง

469
00:52:13,209 --> 00:52:14,834
ผมเริ่มเรียนกังฟูตอนอายุ 7 ขวบ

470
00:52:14,834 --> 00:52:16,168
ก่อนจะอายุครบ 40

471
00:52:16,168 --> 00:52:17,584
ผมไม่เคยเจอความท้าทายแบบจริงจังเลย

472
00:52:17,876 --> 00:52:19,168
พอเจอเข้า

473
00:52:19,834 --> 00:52:22,209
จึงได้สำนึกว่า ชีวิตคือความท้าทายที่สุดแล้ว

474
00:52:22,834 --> 00:52:24,459
ตลอด 8 ปีของสงคราม

475
00:52:24,459 --> 00:52:25,751
ผมสูญสิ้นทุกสิ่ง

476
00:52:26,168 --> 00:52:27,334
ชีวิตชีวา

477
00:52:27,334 --> 00:52:28,668
เพื่อนฝูง...

478
00:52:29,043 --> 00:52:32,126
ไอ้ยุ่นบัดซบ

479
00:52:36,876 --> 00:52:38,751
พวกนางโลมเชื่อฟังแม่เล้า

480
00:52:39,543 --> 00:52:41,251
เหล่านักเลงเชื่อฟังหัวหน้า

481
00:52:41,959 --> 00:52:43,834
ซุนยัตเซ็นคือเจ้านายเรา

482
00:52:43,834 --> 00:52:45,459
เขาพูดทิ้งท้ายไว้

483
00:52:47,709 --> 00:52:50,209
เราชาวใต้มีไฟสุมในท้อง

484
00:52:50,584 --> 00:52:51,709
เรามีสำนึกแห่งศักดิ์ศรี

485
00:52:53,334 --> 00:52:56,834
คนขี้ขลาดเท่านั้น ที่เกรงกลัวพวกไอ้ยุ่นปีศาจ

486
00:52:57,168 --> 00:52:58,584
เจอหน้าพ่อฆ่าเรียบ

487
00:52:58,876 --> 00:53:02,626
ปี 1938 ลุงเติ้งตาย ในเหตุพวกญี่ปุ่นทิ้งระเบิด

488
00:53:02,626 --> 00:53:05,709
พวกขี้ข้าสอพลอเข้ายึดหอทองคำ

489
00:53:06,334 --> 00:53:07,834
สุดท้ายผมก็สูญเสียครอบครัว

490
00:53:41,834 --> 00:53:49,626
ระหว่างช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น บุตร 2 คน
ของยิปมันตายลงเพราะอดอยาก

491
00:54:23,626 --> 00:54:26,334
ทุกคนอย่าขยับ

492
00:54:27,376 --> 00:54:29,293
จะไปไหนกัน ไหนดูบัตรหน่อย

493
00:54:30,001 --> 00:54:31,209
เร็วเข้า

494
00:54:31,834 --> 00:54:33,001
ควักออกมา

495
00:54:35,376 --> 00:54:38,084
จะไปไหนไม่ทราบ ไหนบัตร

496
00:54:39,334 --> 00:54:42,751
หยุดนะ

497
00:55:49,834 --> 00:55:54,501
ปี 1939 ระหว่างเดินทาง
ไปสอนศิลปะป้องกันตัวให้แก่สตรีชาวจีน

498
00:55:54,501 --> 00:55:56,834
กงเอ๋อได้พบกับ "มือมีดโกน"

499
00:56:24,168 --> 00:56:26,668
ปี 1940 หม่าซันตกลงร่วมมือกับญี่ปุ่น

500
00:56:26,668 --> 00:56:29,001
เขารับตำแหน่งเป็นทางการในรัฐบาลหุ่น

501
00:56:58,751 --> 00:57:01,334
รู้ใช่มั้ยทำไมฉันถึงเรียกแกว่าหม่าซัน

502
00:57:01,334 --> 00:57:02,376
ทราบครับ

503
00:57:03,043 --> 00:57:05,959
อย่ายกตนข่มท่าน

504
00:57:06,168 --> 00:57:08,001
"รู้จักยำเกรง"

505
00:57:09,751 --> 00:57:12,834
เบื้องหลังคนผู้ยิ่งใหญ่ ยังมีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่

506
00:57:12,834 --> 00:57:14,709
ยอมอ่อนข้อไม่ใช่ยอมแพ้

507
00:57:15,334 --> 00:57:18,126
อาจารย์มอบชื่อนี้ให้ผม

508
00:57:18,668 --> 00:57:22,084
เพื่อเตือนให้รู้จักถ่อมตน

509
00:57:22,084 --> 00:57:23,584
และรู้ฐานะตัวเอง

510
00:57:23,584 --> 00:57:25,501
ฉันเลี้ยงแกมาจนโต

511
00:57:27,334 --> 00:57:29,484
แกก็นำชื่อเสียงมา

512
00:57:29,584 --> 00:57:32,334
สู่สำนักเราไม่ใช่น้อย

513
00:57:33,001 --> 00:57:34,918
วันนี้อยากวิเคราะห์ท่า...

514
00:57:35,626 --> 00:57:37,668
ไม้ตายของฉันหน่อย

515
00:57:40,959 --> 00:57:42,501
วานรเฒ่าแขวนป้าย

516
00:57:45,376 --> 00:57:46,584
ศึกษามารึยัง

517
00:57:47,501 --> 00:57:48,734
ครับ

518
00:57:48,834 --> 00:57:52,026
แล้วรู้มั้ยกุญแจคืออะไร

519
00:57:52,126 --> 00:57:54,568
อาจารย์ไม่เคยเฉลยครับ

520
00:57:54,668 --> 00:57:56,501
เจ้าลิงกลับใจหันมองไปในเงาสะท้อน

521
00:57:57,168 --> 00:57:58,668
มันไม่ได้อยู่ตรงแขวนป้ายหรอก

522
00:57:59,626 --> 00:58:00,751
อยู่ที่การกลับใจต่างหาก

523
00:58:05,543 --> 00:58:07,543
เข้าใจที่ฉันพูดใช่มั้ย

524
00:58:08,876 --> 00:58:11,584
นักรบหล่อหลอมตัวเองกับกาลเวลา

525
00:58:14,418 --> 00:58:15,834
ถ้าหากว่า

526
00:58:16,501 --> 00:58:18,168
ผมไม่อาจกลับใจได้ล่ะ

527
00:58:22,001 --> 00:58:24,168
ถ้างั้นมรดกตกทอดของสกุลกง

528
00:58:24,709 --> 00:58:27,251
ก็ไม่อาจสืบต่อในตัวแกได้

529
00:58:45,501 --> 00:58:46,626
ถอยไป

530
00:58:49,334 --> 00:58:50,709
ปล่อยมันไป

531
00:58:52,168 --> 00:58:54,668
อย่าได้มาเหยียบประตูฉันอีก

532
00:59:00,918 --> 00:59:02,251
ไปซะ

533
00:59:09,334 --> 00:59:11,084
อาจารย์

534
01:00:21,668 --> 01:00:22,751
ทั้งโคตรเหง้า

535
01:00:22,876 --> 01:00:24,626
รู้ข่าวว่าคุณหนูจะมา

536
01:00:24,709 --> 01:00:26,234
เลยรีบรุดมากันจากทั่วสารทิศครับ

537
01:00:26,334 --> 01:00:27,193
อาเจียงล่ะ

538
01:00:27,293 --> 01:00:29,043
กำลังดูแลพวกเขาอยู่

539
01:00:37,376 --> 01:00:38,376
คุณหนูกง

540
01:00:38,834 --> 01:00:41,334
พวกเขารอให้คุณตัดสินใจอยู่ครับ

541
01:00:41,668 --> 01:00:43,334
ดูจากที่พยายามกันเหลือเกิน

542
01:00:44,084 --> 01:00:45,793
สงสัยว่านั่นละที่พวกเขาต้องการ

543
01:00:49,876 --> 01:00:51,001
พ่อได้สั่งเสียอะไรไว้มั้ย

544
01:00:51,101 --> 01:00:52,418
"อย่าหาทางแก้แค้น"

545
01:00:56,918 --> 01:00:58,043
คุณหนู

546
01:00:58,501 --> 01:01:00,334
คุณพ่อคุณท่านห้ามไม่ให้แก้แค้น

547
01:01:34,668 --> 01:01:36,584
ไอ้ฉันก็เห็นด้วยว่ามันสมควรตาย

548
01:01:38,918 --> 01:01:40,959
มันคือความชั่วร้ายใหญ่หลวง

549
01:01:42,501 --> 01:01:43,668
ที่ศิษย์คนนึงทรยศอาจารย์

550
01:01:45,209 --> 01:01:47,501
จะมีอะไรน่าชิงชังไปกว่านี้อีก

551
01:01:48,959 --> 01:01:50,068
แต่อีกนัยนึง

552
01:01:51,168 --> 01:01:52,793
พ่อของเธอเอง

553
01:01:53,668 --> 01:01:56,251
ที่ได้รวบรวมฉิงยี่เข้ากับป๋ากว๋อ

554
01:01:57,501 --> 01:02:00,834
หม่าซันฝึกฝนหนักที่ฉิงยี่

555
01:02:01,126 --> 01:02:02,501
ส่วน 64 ฝ่ามือของเธอ

556
01:02:03,001 --> 01:02:05,668
พ่อเธอก็ได้สอนเธอไว้แล้ว

557
01:02:06,459 --> 01:02:09,334
ถ้าร่วมกัน พวกเธอก็จะสืบทอดท่านได้สมบูรณ์

558
01:02:10,376 --> 01:02:11,543
หากพวกเธอยืนหยัดคู่กัน

559
01:02:12,459 --> 01:02:15,334
มรดกสกุลกงก็จะยังเป็นหนึ่งเดียว

560
01:02:16,918 --> 01:02:17,984
อีกอย่าง

561
01:02:18,084 --> 01:02:21,001
หากเธอกระทำการหุนหัน

562
01:02:21,418 --> 01:02:24,209
ไม่ว่าผลลัพธ์จะยังไง

563
01:02:25,334 --> 01:02:27,334
ผู้คนก็หัวเราะเยาะแน่

564
01:02:28,001 --> 01:02:30,543
พวกเขาจะว่าว่าสำนักกงนี่ยังไงกัน

565
01:02:30,876 --> 01:02:32,334
ศิษย์ฆ่าอาจารย์เอย

566
01:02:33,168 --> 01:02:35,543
ลูกสาวฆ่าศิษย์พี่ที่กลมเกลียวกันเอย

567
01:02:36,251 --> 01:02:40,334
ตกลงมันคือถ้ำรวมความป่าเถื่อนรึไม่ใช่

568
01:02:41,209 --> 01:02:43,334
อีกอย่าง สำหรับหม่าซันน่ะ

569
01:02:43,668 --> 01:02:46,709
ขนาดพ่อของเธอยังชนะเขาไม่ได้

570
01:02:46,876 --> 01:02:48,376
แล้วอย่างเธอรึจะไหว

571
01:02:49,668 --> 01:02:51,043
คุณหนูกง

572
01:02:52,001 --> 01:02:54,418
พวกเราน่ะแก่แล้ว

573
01:02:55,501 --> 01:02:59,418
เราเดินทางมาไกลขนาดนี้

574
01:03:00,251 --> 01:03:04,001
ก็เพราะหวังดีที่สุดต่อเธอนะ

575
01:03:04,334 --> 01:03:06,834
ฟังที่เราแนะนำเถอะ

576
01:03:07,209 --> 01:03:09,668
แต่งงานซะ

577
01:03:10,501 --> 01:03:12,668
พ่อเธอเขาก็สั่งเสียไว้

578
01:03:13,918 --> 01:03:16,501
ว่าอย่าหาทางแก้แค้น

579
01:03:17,334 --> 01:03:19,668
หากว่าเธอฆ่าหม่าซัน

580
01:03:19,834 --> 01:03:22,376
มันจะไม่ไปขัดความตั้งใจของพ่อเธอหรอกรึ

581
01:03:25,168 --> 01:03:26,626
พ่อพูดแบบนั้น

582
01:03:27,501 --> 01:03:28,968
ก็เพราะท่านรักฉัน

583
01:03:30,668 --> 01:03:32,459
อยากให้ฉันมีชีวิตที่เป็นสุข

584
01:03:34,168 --> 01:03:36,001
แต่ถ้าไม่แก้แค้นให้ท่าน

585
01:03:36,834 --> 01:03:38,376
ฉันไม่มีวันเป็นสุขแน่

586
01:03:44,501 --> 01:03:46,668
ฉันเข้าใจที่ทุกท่านพูดมา

587
01:03:49,334 --> 01:03:50,668
ด้วยความเคารพ

588
01:03:51,793 --> 01:03:55,084
พวกท่านสนิทกับพ่อ

589
01:03:55,376 --> 01:03:57,126
ยิ่งกว่าน้องแท้ๆ ซะอีก

590
01:03:58,168 --> 01:03:59,334
หลังจากที่พ่อตายไป

591
01:04:00,543 --> 01:04:03,168
แทนที่พวกท่านจะจัดการกับหม่าซัน

592
01:04:03,418 --> 01:04:07,209
กลับมาที่นี่เพื่อแก้ต่างให้มัน

593
01:04:09,918 --> 01:04:12,168
ทั้งที่พ่อช่วยพวกท่านมาตั้งเท่าไหร่

594
01:04:14,168 --> 01:04:15,584
ฉันรู้ดี

595
01:04:16,834 --> 01:04:18,459
ว่าหม่าซันมีพวกญี่ปุ่นหนุนหลัง

596
01:04:19,418 --> 01:04:20,943
เขามีอำนาจทรงพลังคุ้มหัวอยู่

597
01:04:22,084 --> 01:04:23,834
แต่ฉันจะยืนหยัดเพื่อสกุลของฉัน

598
01:04:25,168 --> 01:04:26,834
ตกลงวันนี้มันจะมารึไม่มา

599
01:04:32,293 --> 01:04:34,418
มาไม่มาแล้วจะยังไง

600
01:04:35,501 --> 01:04:38,251
ถ้าเขามา เธอก็ไป

601
01:04:38,584 --> 01:04:40,876
แล้วเรื่องก็จบเอง ถูกมั้ย

602
01:04:42,959 --> 01:04:47,459
ปล่อยวางซะเถอะ คุณหนูกง

603
01:04:47,834 --> 01:04:50,376
เรื่องบางเรื่องมันก็เกินกำลังเราน่า

604
01:04:51,168 --> 01:04:53,334
มันเป็นบัญชาสวรรค์

605
01:04:55,959 --> 01:04:58,043
ไม่แน่ฉันอาจเป็นบัญชาสวรรค์

606
01:05:22,709 --> 01:05:26,293
ข้าแต่เทพยดาฟ้าดิน

607
01:05:27,834 --> 01:05:31,501
โปรดนำพาวิญญาณดวงนี้สู่สวรรค์

608
01:06:37,501 --> 01:06:38,876
หยุด

609
01:06:40,334 --> 01:06:42,168
อย่าหยุด เราหยุดไม่ได้

610
01:06:42,918 --> 01:06:45,043
หลบไป หลบไปสิ

611
01:06:45,834 --> 01:06:47,501
ถอยไป นี่คือพิธีศพ

612
01:06:47,501 --> 01:06:48,376
หลบไปซะ

613
01:06:49,001 --> 01:06:50,918
เราได้รับบัญชาจากท่านหม่าซัน

614
01:06:50,918 --> 01:06:52,418
ให้เชิญร่างท่านอาจารย์เฒ่าไป

615
01:06:54,709 --> 01:06:56,251
คุณหนูกง

616
01:06:56,251 --> 01:06:57,334
คนของหม่าซัน

617
01:06:57,334 --> 01:06:58,834
กำลังสกัดกั้นเส้นทาง

618
01:06:58,834 --> 01:07:00,334
พวกเขามีป้ายไว้อาลัยมา

619
01:07:00,334 --> 01:07:02,168
พวกก่อกวนชัดๆ

620
01:07:02,168 --> 01:07:03,126
คุณหนูกง

621
01:07:03,126 --> 01:07:06,084
เรารอเวลา แต่เวลามันไม่รอเรานะ

622
01:07:08,751 --> 01:07:10,084
อาเจียง

623
01:07:29,959 --> 01:07:33,334
บอกหม่าซันว่ามันตายไปแล้ว

624
01:07:34,959 --> 01:07:35,959
ไป

625
01:07:36,043 --> 01:07:37,376
ไป

626
01:07:39,834 --> 01:07:43,501
เทพยดาฟ้าดิน

627
01:07:43,834 --> 01:07:47,751
โปรดนำพาวิญญาณดวงนี้สู่สวรรค์

628
01:07:57,209 --> 01:07:58,584
พวกเขามาแล้ว

629
01:07:58,584 --> 01:07:59,834
หยุดเธอเร็ว

630
01:08:00,668 --> 01:08:01,418
กันเธอไว้

631
01:08:01,418 --> 01:08:02,459
ฉันเอง

632
01:08:02,793 --> 01:08:03,959
หยุดเธอ

633
01:08:05,834 --> 01:08:08,626
ถอยไป เรามาพบหม่าซัน

634
01:08:16,834 --> 01:08:18,751
เห็นแก่อดีตเก่าๆ ของเรา

635
01:08:19,168 --> 01:08:20,584
ฉันจะไม่บุกเข้าไปหรอก

636
01:08:21,126 --> 01:08:22,709
แต่รู้ไว้ซะ

637
01:08:23,001 --> 01:08:25,334
แกหนีหน้าฉันไปตลอดไม่ได้แน่

638
01:08:26,334 --> 01:08:28,626
ฉันมาเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของสกุลฉัน

639
01:08:29,001 --> 01:08:30,001
ออกมา

640
01:08:32,918 --> 01:08:36,959
"รุดไปข้างหน้าย่อมดีกว่าหยุดนิ่ง"

641
01:08:37,376 --> 01:08:40,293
ท่านอาจารย์ท่านสอนฉันไว้

642
01:08:40,293 --> 01:08:42,668
มันเป็นเหมือนปรัชญาชีวิตของฉัน

643
01:08:42,668 --> 01:08:43,918
น่าเสียดาย

644
01:08:43,918 --> 01:08:45,709
ที่อาจารย์ไม่รู้จักยืดหยุ่นกับเขาบ้าง

645
01:08:46,584 --> 01:08:49,709
คำสอนของท่านล้ำค่าพอๆ กับทองคำ

646
01:08:50,751 --> 01:08:52,043
หากเธอต้องการ

647
01:08:52,334 --> 01:08:54,543
ก็ส่งสมาชิกสกุลกงมาซักคนนึง

648
01:08:55,834 --> 01:08:58,126
ต่อไปเธอก็จะแต่งงานแล้ว

649
01:09:01,543 --> 01:09:02,751
เธอคือคนนอก

650
01:09:25,751 --> 01:09:27,418
อย่าถามหาฉัน

651
01:09:28,918 --> 01:09:30,834
ไม่มีข่าวก็แสดงว่าฉันตาย

652
01:09:37,668 --> 01:09:39,251
หาคนอื่นเถอะนะ

653
01:09:46,126 --> 01:09:47,209
คุณหนู

654
01:09:47,834 --> 01:09:50,376
ยอมสละการแต่งงานแบบนี้

655
01:09:50,918 --> 01:09:52,168
มันคุ้มรึ

656
01:09:55,293 --> 01:09:56,876
คิดทบทวนให้ดี

657
01:09:57,501 --> 01:09:58,668
ถ้าเอ่ยปากสาบาน

658
01:09:59,209 --> 01:10:01,501
คุณหนูจะไม่มีสิทธิ์แต่งงาน

659
01:10:02,793 --> 01:10:05,751
รึสอนหนังสือ รึมีลูก

660
01:10:06,834 --> 01:10:09,209
ไม่มีการคืนคำ

661
01:10:16,959 --> 01:10:18,209
พ่อ

662
01:10:19,918 --> 01:10:22,084
พ่ออ่านใจลูกออกรึเปล่าคะ

663
01:10:24,251 --> 01:10:26,001
ถ้าหากพ่อเห็นด้วย

664
01:10:28,168 --> 01:10:30,459
ขอให้พ่อจุดเทียนหน้าองค์พระพุทธ

665
01:11:09,584 --> 01:11:12,834
"รุดไปข้างหน้า ย่อมดีกว่าหยุดนิ่ง"

666
01:11:14,626 --> 01:11:16,334
มันล้อเลียนเราที่ไม่มีผู้สืบทอด

667
01:11:31,168 --> 01:11:32,668
ฉันต้องรุดหน้าเท่านั้น

668
01:11:34,043 --> 01:11:35,334
มันหยุดไม่ได้

669
01:12:25,043 --> 01:12:29,584
"ปี 1950 ฮ่องกง ถนนไท่หนาน"

670
01:12:34,668 --> 01:12:36,084
เคยสอนมาก่อนมั้ย อาจารย์ยิป

671
01:12:36,584 --> 01:12:37,834
สอนคนเพื่อยังชีพ

672
01:12:37,834 --> 01:12:38,959
ถือเป็นประสบการณ์ใหม่

673
01:12:39,334 --> 01:12:40,793
นึกยังไงขึ้นมาล่ะ

674
01:12:41,418 --> 01:12:42,501
ฉันยังต้องกิน

675
01:12:42,501 --> 01:12:44,209
หอบของมาเลยงี้

676
01:12:44,209 --> 01:12:45,626
แสดงว่ามั่นใจน่าดู

677
01:12:46,084 --> 01:12:47,168
จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา

678
01:12:47,418 --> 01:12:49,168
หวิ่งซุนนี่ยังไม่ดังในฮ่องกงเท่าไหร่นะ

679
01:12:49,584 --> 01:12:51,001
พอจะมีท่าอะไรพิเศษๆ มั้ย

680
01:12:51,376 --> 01:12:52,334
ไม่มีอะไรพิเศษนัก

681
01:12:52,834 --> 01:12:55,501
มีอยู่ 3 หลักพื้นฐาน แซะ จิ้ม สอด

682
01:12:56,543 --> 01:12:57,709
มีกี่โครงสร้าง

683
01:12:59,001 --> 01:13:00,043
แนวคิด

684
01:13:00,501 --> 01:13:01,334
สอดประสาน

685
01:13:01,584 --> 01:13:02,584
และนิ้วลูกดอก

686
01:13:03,501 --> 01:13:04,626
อาวุธล่ะ

687
01:13:05,334 --> 01:13:06,501
มีดคู่

688
01:13:06,501 --> 01:13:07,834
กับพลองจุดหกครึ่ง

689
01:13:08,418 --> 01:13:09,751
อะไรอีก

690
01:13:10,251 --> 01:13:11,501
มีเท่านั้น

691
01:13:12,793 --> 01:13:14,043
จัดกระดูก ผ่อนคลาย

692
01:13:14,043 --> 01:13:15,126
กำลังภายใน กดจุด

693
01:13:15,126 --> 01:13:16,334
พวกนั้นฉันไม่ได้ทำ

694
01:13:17,293 --> 01:13:18,501
พวกร่อนเร่

695
01:13:18,501 --> 01:13:19,543
พวกนักเชิดสิงโต

696
01:13:20,126 --> 01:13:21,584
ประเภทนั้นไม่สอน

697
01:13:22,126 --> 01:13:23,334
ไหงงั้นล่ะ

698
01:13:25,543 --> 01:13:27,209
กังฟูไม่ใช่ปาหี่

699
01:13:27,876 --> 01:13:29,209
ฉันจึงไม่สอนพวกร่อนเร่

700
01:13:30,168 --> 01:13:31,584
นักเชิดสิงโตสู้แค่แพื่อชิงมุก

701
01:13:31,959 --> 01:13:33,834
เอะอะมะเทิ่งเป็นประจำ

702
01:13:34,501 --> 01:13:36,001
ทั้งชอบโอ้อวด

703
01:13:36,168 --> 01:13:37,751
ทั้งหมดเพื่อแลกกับเศษเงิน

704
01:13:38,918 --> 01:13:40,168
มันหยาบกระด้าง

705
01:13:40,293 --> 01:13:42,001
ถ้าไม่รังเกียจขอถามหน่อยนะ

706
01:13:42,584 --> 01:13:43,876
เคยลงสังเวียนบ้างมั้ย

707
01:13:45,626 --> 01:13:47,793
ที่เนี่ยนะมีสำนักกังฟูเรียงกันเป็นตับ

708
01:13:47,793 --> 01:13:49,293
ตีกันเป็นว่าเล่น

709
01:13:49,459 --> 01:13:50,668
อาจารย์ยิป

710
01:13:51,876 --> 01:13:53,168
คิดว่าคุณรับมือไหวมั้ย

711
01:13:53,168 --> 01:13:56,168
ถ้าตอบว่าไหว คุณจะเชื่อมั้ยล่ะ

712
01:13:57,459 --> 01:13:58,584
ลุย

713
01:14:00,251 --> 01:14:01,834
ผมฝึกมาได้ 2-3 ปีแล้ว

714
01:14:03,709 --> 01:14:05,318
ให้ผมแสดงให้ดูมั้ยล่ะอาจารย์

715
01:14:05,418 --> 01:14:06,609
กินข้าวเที่ยงยัง

716
01:14:06,709 --> 01:14:08,234
กินแล้ว ข้าวหมูปิ้งชามนึง

717
01:14:08,334 --> 01:14:09,401
งั้นรอซักครู่ก่อนละกัน

718
01:14:09,501 --> 01:14:10,543
ไม่งั้นจะเสียของเปล่าๆ

719
01:14:10,643 --> 01:14:11,926
เสียเปล่าเหรอ

720
01:14:25,668 --> 01:14:26,668
อาฮั่ง

721
01:14:26,834 --> 01:14:28,293
เป็นไงเพื่อน ไหวมั้ย

722
01:14:30,626 --> 01:14:31,834
น้ำชาอยู่ไหนไปเอามา

723
01:14:31,934 --> 01:14:33,184
เอามาทำไม

724
01:14:33,334 --> 01:14:34,634
ไหว้ครูคนใหม่สิ

725
01:14:34,793 --> 01:14:36,918
เตียงนี่เราเพิ่งยกเข้ามาไว้

726
01:14:38,584 --> 01:14:40,209
หวังว่าคงพอถูไถนะอาจารย์

727
01:14:40,668 --> 01:14:42,234
โทษทีนะซอมซ่อไปหน่อย

728
01:14:57,334 --> 01:14:58,601
พอมีค้อนอยู่มั้ย

729
01:15:16,001 --> 01:15:17,168
อาจารย์ยิป

730
01:15:17,459 --> 01:15:20,859
เด็กๆ กับผม อยากลองเรียนกลเม็ดซักนิดหน่อยอ้ะ

731
01:15:20,959 --> 01:15:21,776
หัวละ 80 เซ็นต์

732
01:15:21,876 --> 01:15:23,068
มันก็พอจ่ายไหวอยู่หรอก

733
01:15:23,168 --> 01:15:24,418
แต่ถ้าจะเป็นอาจารย์ของเราละก็

734
01:15:24,518 --> 01:15:25,601
ขอให้ดีจริงอย่างปากว่าละกัน

735
01:15:25,701 --> 01:15:27,309
อย่ามาหลอกขายน้ำมันงูให้เราเชียว

736
01:15:27,409 --> 01:15:29,368
ว่าแต่เก่งกังฟูขนาดไหนเหรอ

737
01:15:44,793 --> 01:15:45,751
ปิดประตู

738
01:15:48,793 --> 01:15:49,418
เฮ้ย

739
01:15:49,518 --> 01:15:50,601
ไอ้กะล่อนเอ๊ย

740
01:15:50,701 --> 01:15:52,293
ปิดประตูแล้วเปิดฉากเนี่ยนะ

741
01:15:52,376 --> 01:15:53,859
นายมีอยู่แค่ 2 มือ 2 ตีนเอง

742
01:15:53,959 --> 01:15:55,251
แล้วจะเอาเราทุกคนอยู่ได้ไงไม่ทราบ

743
01:15:55,351 --> 01:15:56,934
เข้าใจผิดแล้ว

744
01:15:57,834 --> 01:15:58,959
มือฉันมี 2 มือ

745
01:15:59,876 --> 01:16:01,084
แต่เท้ามีแปด

746
01:16:01,668 --> 01:16:03,501
ไม่กล้าคุยหรอกว่า เอาพวกนายทุกคนอยู่หมด

747
01:16:03,668 --> 01:16:06,151
แต่สำหรับนายน่ะยิ่งกว่าเอาอยู่แน่

748
01:16:06,251 --> 01:16:07,709
ยิ่งกว่าเอาอยู่เหรอ

749
01:16:22,001 --> 01:16:23,334
นั่นไม่คิดตังค์

750
01:16:37,751 --> 01:16:38,834
เท้าแรก

751
01:16:59,418 --> 01:17:00,584
เท้าที่สี่

752
01:17:13,709 --> 01:17:14,959
ยังมีเหลืออีกเท้านึง

753
01:17:35,334 --> 01:17:38,001
จำที่เราสาบานไว้ได้มั้ย

754
01:17:39,668 --> 01:17:40,918
สาบานอะไร

755
01:17:42,001 --> 01:17:43,401
ฉันสาบานจากใจ

756
01:17:43,501 --> 01:17:44,734
ว่าจะภักดี

757
01:17:44,834 --> 01:17:46,151
และอยู่ในโอวาท

758
01:17:46,251 --> 01:17:47,651
ขององค์กร

759
01:17:47,751 --> 01:17:49,168
ฉันไม่กลัวทั้งความยากลำบาก

760
01:17:49,268 --> 01:17:50,559
รึการเสียสละ

761
01:17:50,834 --> 01:17:52,793
หากฉันฝืนคำสาบานนั่น

762
01:17:53,168 --> 01:17:58,301
ฉันต้องรับโทษสาหัสสากรรจ์ที่สุด

763
01:17:58,501 --> 01:17:59,793
บัดซบ

764
01:18:00,376 --> 01:18:02,343
ฮ่องกงไม่ได้แยแส

765
01:18:03,443 --> 01:18:04,984
กับเรื่องสายลับทั้งหลายแหล่ซักนิด

766
01:18:05,084 --> 01:18:07,918
แต่เราก็ยังยืนหยัดต่อคำสาบาน

767
01:18:08,626 --> 01:18:09,959
ร่วมกับเราก็อยู่

768
01:18:10,084 --> 01:18:11,709
ทิ้งเราไปก็ตาย

769
01:18:12,251 --> 01:18:13,709
ฉันกำลังจะไป

770
01:18:14,543 --> 01:18:15,709
นายห้ามได้มั้ยล่ะ

771
01:18:16,668 --> 01:18:18,126
ก็ต้องดูกัน

772
01:20:00,668 --> 01:20:04,359
มือมีดโกน ลี้ภัยไปอยู่ในฮ่องกง

773
01:20:04,459 --> 01:20:09,168
และเปิดร้านตัดผมชื่อกุหลาบขาว

774
01:20:31,001 --> 01:20:35,001
ค่ำวันตรุษจีนปี 1950 ฮ่องกง

775
01:21:11,418 --> 01:21:14,084
คุณไม่ได้จะแค่มาหาหมอแน่

776
01:21:14,418 --> 01:21:18,001
ผมอยากเห็น 64 ฝ่ามืออีกซักครั้ง

777
01:21:18,334 --> 01:21:20,043
อย่าว่างั้นงี้เลยนะ

778
01:21:20,168 --> 01:21:21,651
คุณแพ้ ฉันชนะ

779
01:21:23,751 --> 01:21:25,001
นั่ง

780
01:21:31,876 --> 01:21:33,876
ถ้าพูดแบบนี้ตั้งแต่ที่หน้าประตู

781
01:21:34,501 --> 01:21:38,334
"คุณคงต้องร้องเพลงงิ้วชื่อ" "ล้อมเมือง"

782
01:21:38,834 --> 01:21:41,126
ก่อนจะได้ทานเกี๊ยวแน่

783
01:21:43,668 --> 01:21:44,751
ขอบคุณ

784
01:21:52,918 --> 01:21:54,068
รู้มั้ย

785
01:21:55,168 --> 01:21:58,526
เมื่อปี 1937 ผมหวังไว้ว่าจะไปทางอิสาน

786
01:22:00,626 --> 01:22:02,426
มีสุดยอดศิลปะป้องกันตัวที่นั่น

787
01:22:04,793 --> 01:22:06,001
ผมสั่งตัดเสื้อโค้ทเตรียมไว้

788
01:22:06,918 --> 01:22:10,126
แต่สงครามทำให้ผมไปไม่ได้

789
01:22:11,959 --> 01:22:13,376
ผมไม่ได้เก็บโค้ทไว้

790
01:22:15,084 --> 01:22:16,543
แต่ยังมีกระดุมของมันอยู่เม็ดนึง

791
01:22:18,751 --> 01:22:19,834
เรียกมันว่าอนุสรณ์

792
01:22:23,751 --> 01:22:25,834
64 ฝ่ามือถือว่าเป็นสุดยอดวิชา

793
01:22:28,668 --> 01:22:30,459
มันต้องไม่สูญหายไปกับกาลเวลา

794
01:22:33,918 --> 01:22:35,209
นับพันๆ ปีแห่งศิลปะการป้องกันตัว

795
01:22:35,751 --> 01:22:37,376
มีเยอะสิ่งมาก

796
01:22:38,001 --> 01:22:39,334
ที่สูญหายไป

797
01:22:40,543 --> 01:22:42,334
แล้วทำไม ศิลปะสกุลกงจึงจะต้องอยู่รอด

798
01:22:46,584 --> 01:22:48,418
คุณยิป

799
01:22:48,834 --> 01:22:50,876
ไม่มีศาสตร์แขนงไหนสูงส่งไปกว่าสวรรค์

800
01:22:51,126 --> 01:22:52,668
ไม่มีของขวัญใดยืนยงเท่าพื้นพิภพ

801
01:22:54,209 --> 01:22:57,668
ไม่มีสิ่งใดอยู่คงกระพัน นั่นคือเรื่องสัจธรรม

802
01:22:58,793 --> 01:23:00,501
คุณเก็บกระดุมนี่ไว้

803
01:23:01,459 --> 01:23:04,543
เพื่อทดแทนสิ่งที่อาจรึไม่อาจได้เห็นอีก

804
01:23:06,251 --> 01:23:07,668
เราไว้คุยเรื่องนี้กันเวลาอื่น

805
01:23:11,918 --> 01:23:15,718
คุณยิป วันตรุษจีนเมื่อ 10 ปีก่อน

806
01:23:15,918 --> 01:23:17,209
คุณรู้มั้ยฉันอยู่ที่ไหน

807
01:23:22,084 --> 01:23:23,376
คุณยิป

808
01:23:24,501 --> 01:23:26,001
ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย

809
01:23:28,334 --> 01:23:32,209
ศาสตร์ของสกุลกง ไม่ใช่โผล่มากลางอากาศ

810
01:23:33,084 --> 01:23:35,834
64 ฝ่ามือไม่ใช่ว่ามีเอาไว้โอ้อวด

811
01:23:37,501 --> 01:23:38,834
สกุลกงยังคงมีชีวิตอยู่

812
01:23:39,251 --> 01:23:40,959
และเต็มไปด้วยพรสวรรค์ที่ถูกซุถซ่อน

813
01:23:41,626 --> 01:23:43,293
ผมอยากได้รับการชี้แนะ

814
01:23:43,543 --> 01:23:44,959
และพร้อมจะรับใช้คุณ

815
01:24:06,376 --> 01:24:12,001
คนเราต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย

816
01:24:13,001 --> 01:24:15,334
ใส่รองเท้าที่เหมาะไว้สำหรับก้าวข้าม

817
01:24:15,434 --> 01:24:18,184
กับกางเกงแบบแนบก้น

818
01:24:19,251 --> 01:24:20,959
ตั้งแต่มาฮ่องกงนี่

819
01:24:21,084 --> 01:24:23,251
ฉันมีปัญญาซื้อแค่บุหรี่พวกนี้สูบ

820
01:24:24,834 --> 01:24:26,334
สมัยอยู่บ้าน

821
01:24:26,543 --> 01:24:28,751
ฉันสูบแต่ใบยาแมนจูเรียนแท้ๆ เท่านั้น

822
01:24:29,334 --> 01:24:30,668
แบบนั้นสิยาสูบชั้นเลิศ

823
01:24:33,584 --> 01:24:36,668
จงสุภาพ และดี ประหยัด น่านับถือ

824
01:24:36,834 --> 01:24:38,584
"ที่สุดคือ" "น่านับถือ"

825
01:24:40,501 --> 01:24:42,334
ตัวอย่างเช่นฉันสูบบุหรี่อยู่

826
01:24:43,251 --> 01:24:45,334
มีคนแปลกหน้ามาร่วมโต๊ะ

827
01:24:45,668 --> 01:24:48,209
"ฉันก็จะเชิญชวน" "สูบบุหรี่สิ"

828
01:24:48,584 --> 01:24:52,134
แต่ให้ไม่สูบบุหรี่ เขาก็ยังต้องรับไว้

829
01:24:52,334 --> 01:24:54,401
ไม่งั้นจะกลายเป็นฉันเสียหน้า

830
01:24:55,501 --> 01:24:56,876
คุณยิป

831
01:24:59,334 --> 01:25:01,126
สูบบุหรี่สิ

832
01:25:06,209 --> 01:25:07,334
ขอบคุณครับ

833
01:25:07,434 --> 01:25:08,934
ยินดี

834
01:25:50,501 --> 01:25:51,876
คุณนี่มีพรสวรรค์

835
01:25:53,709 --> 01:25:55,734
เมื่อ 20 ปีก่อน

836
01:25:55,834 --> 01:25:57,709
เราน่าจะได้ประมือกัน

837
01:25:59,001 --> 01:26:00,376
น่าเสียดาย...

838
01:26:05,918 --> 01:26:08,876
บางคนทำงานกลาง

839
01:26:09,126 --> 01:26:10,793
แสงจ้า บางคนในที่มืด

840
01:26:11,584 --> 01:26:14,034
หน้าตาของสำนักต้องไม่แปดเปื้อนมลทิน

841
01:26:14,334 --> 01:26:16,584
เลือดจะหลั่งก็เฉพาะในเงามืด

842
01:26:17,668 --> 01:26:19,793
มิฉะนั้น หากมันเป็นคราบติดหน้า

843
01:26:20,168 --> 01:26:22,459
สำนักเองก็อาจย่อยยับ

844
01:26:23,001 --> 01:26:25,209
"เมื่อ" "ใบหน้า" "หยิบยื่นบุหรี่ให้"

845
01:26:25,709 --> 01:26:28,626
ฝ่ายเงาก็จะทำงานที่สกปรกไป

846
01:26:29,876 --> 01:26:32,968
คุณยิป คุณมาช้าเกินไป

847
01:26:33,168 --> 01:26:35,043
ลืม 64 ฝ่ามือซะเถอะ

848
01:26:35,834 --> 01:26:38,168
คุณจะไม่มีวันเห็นมันอีก

849
01:26:40,751 --> 01:26:44,876
วันตรุษจีนปี 1940 ณ แดนอิสาน

850
01:27:02,084 --> 01:27:04,001
ฆ่าคนนี่มันยากมากมั้ย

851
01:27:05,251 --> 01:27:06,584
คุณหนูกง

852
01:27:07,626 --> 01:27:09,693
มันไม่เหมือนสมัยก่อนๆ แล้ว

853
01:27:10,293 --> 01:27:12,251
ฆ่าคนน่ะโทษมันถึงขั้นตาย

854
01:27:13,084 --> 01:27:16,751
ฆ่าหม่าซันมันจะคุ้มมั้ย

855
01:27:21,709 --> 01:27:23,751
ในที่ๆ เราเดิน หนทางมันมี

856
01:27:24,918 --> 01:27:26,251
เราควรกลับบ้าน

857
01:27:27,168 --> 01:27:28,584
รึรอต่อล่ะ

858
01:27:33,043 --> 01:27:34,668
นี่วันตรุษจีน

859
01:27:36,043 --> 01:27:37,501
มันต้องกลับมาบ้านแน่

860
01:27:38,293 --> 01:27:39,709
เราต้องรอ

861
01:27:41,043 --> 01:27:42,251
ได้

862
01:27:48,168 --> 01:27:49,501
เรารอ

863
01:31:27,626 --> 01:31:31,084
นี่คือเรื่องระหว่างคุณหนูกงกับหม่าซัน

864
01:31:31,293 --> 01:31:33,751
คนอื่นอย่าได้สะเออะ

865
01:31:34,834 --> 01:31:36,418
มาแล้วเหรอ

866
01:31:37,668 --> 01:31:39,834
ยังเล่นกับลิงอยู่เหมือนเดิมนะ

867
01:31:41,543 --> 01:31:42,334
จัดการ

868
01:31:42,434 --> 01:31:43,584
ลุย

869
01:32:24,418 --> 01:32:25,959
เธอนี่น่าเบื่อกว่าพวกทวงหนี้นะ

870
01:32:27,293 --> 01:32:29,751
ตรุษจีนทั้งทียังหาเรื่องให้ฉันต้องเซ็งซะงั้น

871
01:32:30,459 --> 01:32:32,459
เกี๊ยวยังคาอยู่ในหม้อ

872
01:32:33,168 --> 01:32:35,168
แต่แกจะไม่ได้กินมันหรอก

873
01:32:36,751 --> 01:32:38,459
ก่อนนี้ฉันอุตส่าห์อ่อนข้อให้เธอ

874
01:32:39,251 --> 01:32:42,834
จะได้ไม่ใช่กวาดทิ้งหมดทั้งตระกูล

875
01:32:44,084 --> 01:32:46,043
ไม่รู้จักถอยเอาซะเลย

876
01:32:46,834 --> 01:32:48,876
คนจะไถ่บาปต้องจุดกำยาน

877
01:32:49,668 --> 01:32:51,459
ใครหิวก็ต้องกิน

878
01:32:52,584 --> 01:32:53,834
อะไรที่ต้องทำ

879
01:32:54,001 --> 01:32:56,293
ฉันทำแน่และอะไรก็หยุดฉันไม่ได้ด้วย

880
01:32:57,168 --> 01:32:58,834
ศักดิ์ศรีของสกุลกง

881
01:33:00,043 --> 01:33:02,084
คืนนี้ต้องถูกคืนให้ฉัน

882
01:33:02,834 --> 01:33:03,834
ได้

883
01:33:05,418 --> 01:33:08,709
มันเป็นส่วนนึงของฉัน

884
01:33:10,168 --> 01:33:11,626
ถ้าอยากได้นัก...

885
01:33:14,001 --> 01:33:15,168
ก็เข้ามาเอา

886
01:37:13,251 --> 01:37:14,468
อาจารย์

887
01:37:14,668 --> 01:37:16,709
ถอยไป

888
01:37:19,834 --> 01:37:21,068
หม่าซัน

889
01:37:21,168 --> 01:37:22,209
พูดสิ

890
01:37:35,918 --> 01:37:37,334
วันนั้น

891
01:37:39,501 --> 01:37:40,793
อาจารย์

892
01:37:41,168 --> 01:37:42,793
พูดกับฉัน

893
01:37:44,501 --> 01:37:45,834
เรื่องท่าไม้ตายของท่าน

894
01:37:46,626 --> 01:37:48,626
"วานรเฒ่าแขวนป้าย"

895
01:37:50,959 --> 01:37:52,918
เขาบอกว่ากุญแจสำคัญ

896
01:37:54,459 --> 01:37:56,001
คือหันหลังมองดูเงา

897
01:38:03,501 --> 01:38:04,751
ในตอนนั้น

898
01:38:07,626 --> 01:38:09,084
ฉันไม่เข้าใจ

899
01:38:13,334 --> 01:38:14,501
ฉันนึกว่า

900
01:38:15,168 --> 01:38:16,876
เขาหลงเพราะกาลเวลา

901
01:38:27,876 --> 01:38:29,709
ศักดิ์ศรีของสกุลกง

902
01:38:32,001 --> 01:38:33,334
ฉันคืนให้เธอ

903
01:38:34,834 --> 01:38:36,501
เข้าใจซะใหม่นะ

904
01:38:37,709 --> 01:38:39,334
แกไม่ได้คืน

905
01:38:40,834 --> 01:38:43,168
แต่ฉันยึดคืนมาเอง

906
01:39:44,251 --> 01:39:45,668
คุณหนู

907
01:40:08,793 --> 01:40:10,334
คุณหนู

908
01:40:30,584 --> 01:40:35,501
"ร้านตัดผมกุหลาบขาว ฮ่องกง ปี 1952"

909
01:40:46,043 --> 01:40:47,376
ฉันเสียใจ

910
01:40:48,709 --> 01:40:50,084
ฉันคิดถึงแม่ฉัน

911
01:40:53,626 --> 01:40:56,376
นายได้รับการ์ดงานศพใช่มั้ย

912
01:40:56,959 --> 01:40:58,418
ได้รับ

913
01:41:01,209 --> 01:41:03,043
เปิดกิจการ ทำเรื่องถูกกฎหมาย

914
01:41:04,418 --> 01:41:05,626
มันเหมือนๆ กันหมดทุกที่

915
01:41:07,459 --> 01:41:09,126
รู้มั้ยหนักขนาดไหน

916
01:41:10,209 --> 01:41:11,834
หมายล่าตัวที่ฉันพกอยู่ตอนนี้

917
01:41:15,168 --> 01:41:16,376
หนักพอๆ กับทองคำ

918
01:41:18,251 --> 01:41:21,751
ไอ้น้อง เดี๋ยวนี้ฉันมีเงิน

919
01:41:22,751 --> 01:41:24,043
มีชีวิตของฉัน

920
01:41:25,834 --> 01:41:27,418
อะไรล่ะที่มีค่ากว่า

921
01:41:28,293 --> 01:41:29,293
เอาไป

922
01:41:35,959 --> 01:41:37,501
ฉันชอบนัยน์ตานายนะ

923
01:41:39,793 --> 01:41:41,168
มันเหมือนนัยน์ตาแม่ฉัน

924
01:41:41,418 --> 01:41:43,209
สองข้างเลยมั้ย รึข้างเดียว

925
01:41:43,918 --> 01:41:45,168
อย่า

926
01:41:47,709 --> 01:41:48,793
ถ้างั้น

927
01:41:50,459 --> 01:41:52,084
ให้เกียรตินาย

928
01:41:54,043 --> 01:41:55,501
ลืมมันซะ

929
01:41:57,043 --> 01:41:58,543
นายนี่ละคนจริงละ

930
01:42:01,709 --> 01:42:03,226
นี่วันครบรอบแม่ฉันเสีย

931
01:42:04,168 --> 01:42:06,293
ฉันจะทิ้งตะเกียงคู่ของนายไว้ให้นาย

932
01:42:07,501 --> 01:42:10,518
ตราบที่สายน้ำยังคงไหลไป เราจะต้องเจอกันอีก

933
01:42:11,084 --> 01:42:12,501
ฉันจะไปมั่งละ

934
01:42:14,834 --> 01:42:16,126
เหรอ

935
01:42:17,334 --> 01:42:19,334
เงินนี่ก็มีข้อแม้เหมือนกัน

936
01:42:19,501 --> 01:42:21,418
มีไปเพื่ออะไรข้อแม้

937
01:42:21,751 --> 01:42:22,943
จบเหอะ

938
01:42:23,043 --> 01:42:25,068
ฉันแทงนายไป 3 หน แล้วนายก็แทงกลับ

939
01:42:25,168 --> 01:42:26,318
พูดง่ายนะ

940
01:42:26,418 --> 01:42:28,209
งั้นมีอะไรว่ามาสิ

941
01:42:32,793 --> 01:42:34,418
เห็นเก้าอี้ตัวนั้นใช่มั้ย

942
01:42:35,709 --> 01:42:37,584
ถ้าฉันฝังก้นนายลงบนมันไม่ได้

943
01:42:38,459 --> 01:42:41,251
เงินเป็นของนาย

944
01:42:44,251 --> 01:42:46,584
ล้อเล่นซีเนี่ย ใช่มั้ย

945
01:43:20,668 --> 01:43:21,918
ไอ้น้อง

946
01:43:23,376 --> 01:43:25,959
นี่คือเงินค่าสวดให้นาย

947
01:43:27,334 --> 01:43:28,834
หนหน้านายได้ตามแม่นายไปแน่

948
01:43:29,376 --> 01:43:30,834
ไปซะ

949
01:43:32,834 --> 01:43:34,168
พูดตามตรง

950
01:43:38,418 --> 01:43:39,668
รับฉันไว้เป็นศิษย์เถอะ

951
01:43:40,209 --> 01:43:41,376
ถ้าสอนนาย

952
01:43:42,168 --> 01:43:43,876
ฉันคงจะเสียเวลาเปล่าแน่

953
01:43:47,668 --> 01:43:49,626
นี่ก็พูดตรงๆ เหมือนกัน

954
01:44:01,501 --> 01:44:03,043
ชี้แนะซักนิดหน่อยได้มั้ย

955
01:44:24,501 --> 01:44:26,834
"ปีเดียวกันนั้น มือมีดโกน"

956
01:44:26,834 --> 01:44:30,584
"ก็เริ่มรับลูกศิษย์ ป้ายี่กังฟูแพร่มาถึงฮ่องกง"

957
01:44:48,626 --> 01:44:52,584
ฤดูหนาวปี 1952 กงเอ๋อก็เลิกรักษาคนไข้

958
01:44:53,376 --> 01:44:56,418
บางคนว่า อาการบาดเจ็บทำให้เธอต้องพึ่งฝิ่น

959
01:44:56,834 --> 01:44:59,209
บางคนว่า เธอเสียความมั่นใจในตัวเองกับเรื่องกังฟู

960
01:45:00,334 --> 01:45:03,334
ผมเห็นเธอครั้งสุดท้ายที่โรงน้ำชาพายัพ

961
01:45:43,793 --> 01:45:45,168
รู้จักเพลงนี้เหรอ

962
01:45:46,668 --> 01:45:48,584
น่าจะเคยได้ยินที่ฝอซัน

963
01:45:50,168 --> 01:45:51,376
"ความฝันแห่ง..."

964
01:45:51,626 --> 01:45:53,001
"ความฝันแห่งรัก"

965
01:45:55,793 --> 01:45:57,584
ความรักก็เหมือนความฝัน

966
01:45:58,834 --> 01:46:00,334
เขาว่ากันว่า

967
01:46:00,918 --> 01:46:03,959
ไม่มีเครื่องดนตรีไหน
ไพเราะได้เท่ากับเสียงร้อง

968
01:46:05,168 --> 01:46:08,668
ถ้อยคำไพเราะได้ด้วยเสียงร้อง

969
01:46:08,668 --> 01:46:10,209
อาจารย์กงศึกษาเพลงงิ้วมั้ย

970
01:46:10,209 --> 01:46:11,501
แค่ขั้นพื้นๆ

971
01:46:18,709 --> 01:46:24,501
สมัยนั้น ถ้าฉันตั้งใจจริงจังซะหน่อย

972
01:46:25,834 --> 01:46:27,751
ตอนนี้คงเป็นดารางิ้วไปแล้ว

973
01:46:28,293 --> 01:46:31,918
เรื่องราวที่หักมุมได้เยอะ ทั้งเศร้าและสุข...

974
01:46:33,376 --> 01:46:35,209
ถ้าเบื่อเพลงขุนศึกหญิงตระกูลหยาง

975
01:46:36,168 --> 01:46:38,334
ฉันก็จะร้องเพลงตื่นนิทราจากฝันแทน

976
01:46:39,876 --> 01:46:41,001
จากนั้น

977
01:46:43,168 --> 01:46:46,501
มีฉันบนเวที มีคุณท่ามกลางผู้ชม

978
01:46:48,834 --> 01:46:50,751
นึกภาพเราได้พบกันแบบนั้น

979
01:46:52,418 --> 01:46:53,709
มันช่างน่าปลื้ม

980
01:46:54,668 --> 01:46:56,334
แต่ถ้าผมหาตั๋วไม่ได้ล่ะ

981
01:46:57,543 --> 01:46:59,001
คุณทำให้ฉันปลื้ม

982
01:47:00,084 --> 01:47:02,876
ถ้าคุณมา ฉันก็จะให้ตั๋วคุณ

983
01:47:04,418 --> 01:47:08,334
ถ้าชีวิตเป็นเหมือนงิ้ว คุณก็ตีบทของคุณได้แตก

984
01:47:08,334 --> 01:47:11,001
คุณคล่องทั้งจังหวะและฝีมือ

985
01:47:11,293 --> 01:47:13,001
คุณแค่ด้อยหน่อยใน

986
01:47:14,168 --> 01:47:15,334
เรื่องความเฉลียวใจ

987
01:47:18,709 --> 01:47:20,668
ไม่ยักรู้ว่าคุณมองดูฉันเหมือนดูงิ้ว

988
01:47:23,709 --> 01:47:25,084
งิ้วของฉัน

989
01:47:25,918 --> 01:47:27,751
ไม่ว่าคนดูปรบมือให้รึไม่

990
01:47:28,334 --> 01:47:29,959
ก็ต้องเล่นต่อไปจนจบ

991
01:47:33,668 --> 01:47:35,293
ฉันขอให้คุณมาเพื่อ

992
01:47:36,043 --> 01:47:37,876
ปิดฉากกับบางเรื่อง

993
01:47:38,501 --> 01:47:39,959
และพูดสิ่งที่จำเป็นต้องพูด

994
01:47:40,543 --> 01:47:41,709
คุณจะไปไหนเหรอ

995
01:47:47,334 --> 01:47:49,126
ชาวเหนือเรามีภาษิต

996
01:47:50,209 --> 01:47:53,168
พยัคฆ์ไม่มีวันพรากจากขุนเขา

997
01:47:54,834 --> 01:47:58,918
เราสองคนต่างมาใช้ชีวิตบนแดนต่างชาติ

998
01:48:01,626 --> 01:48:03,251
ฉันล้าเหลือเกินแล้ว

999
01:48:04,459 --> 01:48:05,709
อยากกลับบ้านซะที

1000
01:48:09,043 --> 01:48:12,126
ฉันอยากคืนสิ่งนี้ให้คุณซะก่อน

1001
01:48:29,793 --> 01:48:31,084
ส่วนเรื่อง 64 ฝ่ามือ

1002
01:48:34,334 --> 01:48:36,001
ฉันลืมไปหมดแล้ว

1003
01:48:42,543 --> 01:48:47,876
ฉันโชคดีที่เจอคุณ ตอนที่ฉันเป็นสาวสะพรั่ง

1004
01:48:52,543 --> 01:48:54,084
น่าเศร้า ที่เวลาของฉันน้อยลงแล้ว

1005
01:48:56,459 --> 01:49:00,168
การจะพูดว่าไม่เสียดายอะไรเลยในชีวิต

1006
01:49:01,334 --> 01:49:03,334
ก็เหมือนโกหกตัวเอง

1007
01:49:05,001 --> 01:49:09,668
คงน่าเบื่อสิ้นดีถ้าไม่เคยเสียดายอะไร

1008
01:49:17,501 --> 01:49:20,834
ฉันขอบอกความจริงกับคุณ

1009
01:49:24,168 --> 01:49:26,084
คุณอยู่ในใจฉันมาตลอด

1010
01:49:35,168 --> 01:49:37,209
ฉันไม่ตะขิดตะขวงที่บอกคุณ

1011
01:49:38,793 --> 01:49:40,251
ความรักไม่ใช่เรื่องชั่วร้าย

1012
01:49:45,376 --> 01:49:47,459
แต่มันจะเป็นได้เพียงเท่านั้น

1013
01:49:52,209 --> 01:49:54,084
ฉันไม่เคยพูดแบบนี้กับใครมาก่อน

1014
01:49:56,834 --> 01:49:58,334
พอเจอคุณคืนนี้

1015
01:49:59,418 --> 01:50:01,376
ไม่รู้เพราะอะไร แต่มันพรั่งพรูออกมา

1016
01:50:09,293 --> 01:50:11,168
เอาเป็นว่าขอพักยก...

1017
01:50:11,501 --> 01:50:13,834
หมากรุกระหว่างเราละกัน

1018
01:50:21,668 --> 01:50:23,043
โชคดีนะคะ

1019
01:50:34,459 --> 01:50:37,001
เวลาเล่นหมากรุกเราไม่อาจเดินพลาดได้

1020
01:50:37,668 --> 01:50:39,543
ระหว่างเราไม่มีเรื่องอะไรค้างคาใจ

1021
01:50:43,001 --> 01:50:44,409
คุณกับผม...

1022
01:50:45,751 --> 01:50:47,001
ถูกพันผูกด้วยเวลา

1023
01:50:54,209 --> 01:50:55,584
พ่อคุณเคยพูดไว้

1024
01:50:57,001 --> 01:50:59,793
หากหยัดยืน เราจะได้ชื่นชมกับรางวัล

1025
01:51:00,501 --> 01:51:02,001
มีแสงสว่างก็มีความหวัง

1026
01:51:05,293 --> 01:51:06,668
ผมหวังว่าซักวัน

1027
01:51:06,918 --> 01:51:09,293
จะได้เห็น 64 ฝ่ามืออีกครั้ง

1028
01:52:14,751 --> 01:52:19,709
พ่อฉันสอนให้รู้จัก 3 ขั้น สู่การเป็นยอดฝีมือ

1029
01:52:21,543 --> 01:52:22,834
ดำรงตน

1030
01:52:24,001 --> 01:52:25,084
รอบรู้

1031
01:52:26,709 --> 01:52:28,418
กระทำ

1032
01:52:31,376 --> 01:52:33,001
ฉันรู้จักตัวเอง

1033
01:52:35,001 --> 01:52:36,459
เห็นโลกมาก็มาก

1034
01:52:42,168 --> 01:52:43,793
เสียดายที่ไม่อาจส่งผ่านในสิ่งที่ฉันรู้

1035
01:52:50,668 --> 01:52:52,334
นี่คือถนน...

1036
01:52:53,376 --> 01:52:55,034
ที่ฉันไม่อาจเดินไปจนสุดได้

1037
01:52:58,501 --> 01:53:00,543
หวังว่าคุณจะได้เดินทางนะ

1038
01:53:23,543 --> 01:53:25,293
ลองมองรอบๆ สิ

1039
01:53:26,626 --> 01:53:28,459
นี่ก็ใช่โลกของนักสู้ด้วยไม่ใช่เหรอ

1040
01:55:27,251 --> 01:55:31,334
วัยได้หลอมเราจนมาถึงทางเลือก

1041
01:55:31,918 --> 01:55:34,584
ว่าเราจะไปต่อหรือจะอยู่

1042
01:55:35,834 --> 01:55:38,418
ฉันเลือกที่จะอยู่กับช่วงเวลาของฉันเอง

1043
01:55:39,334 --> 01:55:41,334
ช่วงเวลาที่ฉันมีความสุขที่สุด

1044
01:55:42,459 --> 01:55:45,918
"ปี 1953 กงเอ๋อถึงแก่กรรมลงในฮ่องกง"

1045
01:55:45,918 --> 01:55:49,043
"เธอรักษาคำสาบาน"

1046
01:55:49,043 --> 01:55:53,293
"ตราบจนสิ้นลม"

1047
01:56:06,918 --> 01:56:09,834
พรุ่งนี้ฉันจะพาโลงศพคุณหนูกงกลับบ้าน

1048
01:56:11,209 --> 01:56:12,668
เธอทิ้งนี่ไว้ให้คุณ

1049
01:56:15,168 --> 01:56:19,668
ในยุคราชวงศ์ ฉันทำหน้าที่เพชฌฆาต

1050
01:56:21,668 --> 01:56:25,709
พอเปลี่ยนการปกครองฉันก็ตกงาน

1051
01:56:27,043 --> 01:56:29,459
ถ้าอาจารย์กงไม่อ้าแขนรับฉันไว้

1052
01:56:30,584 --> 01:56:32,668
ฉันคงไม่ต่างอะไรกับหมาข้างถนน

1053
01:56:35,168 --> 01:56:37,709
เขาไม่เคยดูแคลนฉัน

1054
01:56:38,626 --> 01:56:41,293
ตั้งให้ฉันเป็นองครักษ์ของลูกสาวเขา

1055
01:56:42,209 --> 01:56:45,001
บอกว่าฉันดุพอจะคอยคุ้มครองเธอได้

1056
01:56:45,001 --> 01:56:48,459
เขาตั้งชื่อเล่นให้ฉันว่า ดาวนำโชค

1057
01:56:51,584 --> 01:56:57,376
เพื่อให้แสงแห่งโชคส่องที่เธอตลอดไป

1058
01:57:05,834 --> 01:57:07,334
สำหรับผู้หญิง

1059
01:57:07,709 --> 01:57:10,001
การต้องตัดผมมันเหมือนฆ่ากันชัดๆ

1060
01:57:14,001 --> 01:57:15,626
เพื่อแก้แค้นให้พ่อ

1061
01:57:15,918 --> 01:57:19,918
เธอสาบานจะไม่แต่งงาน จะไม่เป็นครู

1062
01:57:20,334 --> 01:57:22,084
เพื่อจะครองตัวเป็นโสดตลอดชีวิต

1063
01:57:23,918 --> 01:57:25,501
เธอรักษาสัญญานั้น

1064
01:57:32,334 --> 01:57:33,834
นี่คือเถ้า...

1065
01:57:34,126 --> 01:57:37,668
ของเส้นผมเธอที่เธอตัดแล้วเผาไฟ

1066
01:57:40,459 --> 01:57:44,668
เธอรู้จักคุณมาครึ่งชีวิตเธอ

1067
01:57:45,751 --> 01:57:47,168
แต่ทั้งคุณและเธอไม่ได้รู้จักกัน

1068
01:57:47,751 --> 01:57:48,834
อย่างจริงจัง

1069
01:57:52,209 --> 01:57:53,876
ถ้าคุณได้เห็นเถ้านี้

1070
01:57:57,084 --> 01:57:58,668
คุณจะเข้าใจความตั้งใจของเธอ

1071
01:58:04,334 --> 01:58:05,626
คุณยิป

1072
01:58:06,834 --> 01:58:08,501
สกุลกงจบสิ้นลงแล้ว

1073
01:58:09,001 --> 01:58:12,959
บัดนี้คุณหนูกงตกเป็นของคุณแล้ว

1074
01:59:17,918 --> 01:59:19,376
เช่นเดียวกับบิดา

1075
01:59:19,834 --> 01:59:22,418
กงเอ๋อไม่เคยแพ้การต่อสู้

1076
01:59:24,668 --> 01:59:27,959
หากจะว่าแพ้ ก็คือเธอพ่ายแพ้ตัวเองเท่านั้น

1077
01:59:52,999 --> 01:59:56,999
"ปี 1953 ยิปมันได้เป็นพลเมืองฮ่องกง"

1078
01:59:57,139 --> 02:00:01,139
"จีนปิดด่านชายแดนจีน-ฮ่องกง"

1079
02:00:30,043 --> 02:00:31,584
วันที่ผมจากฝอซันมา

1080
02:00:32,251 --> 02:00:33,709
ผมมีเรื่องจะบอกภรรยาผม

1081
02:00:34,834 --> 02:00:36,293
แต่ไม่อาจบอกเป็นคำพูดได้

1082
02:00:38,084 --> 02:00:40,730
"ต่อให้ต้องข้ามมหาสมุทร"

1083
02:00:40,731 --> 02:00:44,459
"ฉันก็จะกลับมาหาเธอเสมอ ยอดรัก"

1084
02:01:16,501 --> 02:01:18,168
ตอนจากเธอมาครั้งนั้น

1085
02:01:18,418 --> 02:01:20,168
ผมมั่นใจว่าต้องได้กลับไปหาเธอแน่

1086
02:01:20,543 --> 02:01:23,043
แต่มันกลายเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นเธอ

1087
02:01:24,501 --> 02:01:26,584
นับแต่นั้นมา ผมก็เหลือเพียงเส้นทางข้างหน้า

1088
02:01:26,684 --> 02:01:28,093
ไม่เหลืออะไรไว้เบื้องหลัง

1089
02:01:29,668 --> 02:01:31,001
ไม่มีทางให้วกกลับ

1090
02:01:34,168 --> 02:01:37,501
"ปี 1960 จางหย่งเซิงป่วยถึงแก่กรรม"

1091
02:01:37,501 --> 02:01:38,699
"ยิปมันปักหลักในฮ่องกง"

1092
02:01:38,800 --> 02:01:40,326
"ไม่เคยกลับไปฝอซันอีกเลย"

1093
02:02:44,168 --> 02:02:46,376
เอาละ เริ่มได้

1094
02:02:49,709 --> 02:02:50,626
หมัดซ้าย

1095
02:02:50,626 --> 02:02:51,626
ยื่น

1096
02:02:51,918 --> 02:02:53,001
แบมือ

1097
02:02:53,001 --> 02:02:54,334
ควงข้อมือ

1098
02:02:54,668 --> 02:02:55,668
หดกลับ

1099
02:02:55,668 --> 02:02:56,834
หมัดขวา

1100
02:02:56,834 --> 02:02:57,834
ยื่น

1101
02:02:57,834 --> 02:02:58,834
แบมือ

1102
02:02:58,834 --> 02:02:59,959
ควงข้อมือ

1103
02:02:59,959 --> 02:03:01,334
หด

1104
02:03:13,168 --> 02:03:14,376
คุณยิป

1105
02:03:15,668 --> 02:03:17,168
ทุกๆ วาระพบปะในโลกนี้

1106
02:03:18,293 --> 02:03:20,043
ก็เหมือนการได้คืนสู่เหย้า

1107
02:04:17,168 --> 02:04:20,501
ว่ากันว่า ผมคือผู้ที่ทำให้หวิ่งซุนกลายเป็นที่นิยม

1108
02:04:20,834 --> 02:04:22,376
หวังว่าพวกเขาพูดถูก

1109
02:04:22,834 --> 02:04:24,418
จะสำนักไหนๆ นั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญ

1110
02:04:24,459 --> 02:04:26,418
ศิลปะการต่อสู้นั้นเป็นของทุกๆ คน

1111
02:04:26,959 --> 02:04:28,501
เราทุกคนมุ่งภารกิจเดียวกัน

1112
02:04:29,293 --> 02:04:31,334
ทุกอย่างมาสรุปลงที่คำ 2 คำ

1113
02:04:31,709 --> 02:04:33,334
แนวนอนและแนวตั้ง

1114
02:05:50,459 --> 02:05:55,168
เขาคือแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ เพราะยิปมัน

1115
02:05:55,168 --> 02:06:01,418
มวยหวิ่งซุนจึงเฟื่องฟูและแพร่หลายไปทั่วโลก