1
00:00:16,400 --> 00:00:20,520
ช่างฝีมือที่ยิ่งใหญ่กล่าวว่า
ยิ่งกาน้ำชาถูกใช้มากเท่าไร

2
00:00:21,640 --> 00:00:23,680
มันก็ยิ่งสวยงามมากขึ้นเท่านั้น

3
00:00:26,000 --> 00:00:30,040
มันถูกเติมชีวิตชีวาด้วยน้ำชา
ที่ราดลงบนพื้นผิวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

4
00:00:32,520 --> 00:00:34,240
ตะกอนที่ตกค้างบนดินเหนียว

5
00:00:34,920 --> 00:00:37,600
สร้างร่องรอยที่สวยงามเหนือกาลเวลา

6
00:00:39,120 --> 00:00:44,040
กาบางใบ ดินเหนียวถูกขัดเงา
ด้วยน้ำชาซึ่งมีอายุมากกว่า 400 ปี

7
00:00:55,400 --> 00:00:57,920
อีกสิบนาทีพิพิธภัณฑ์จะปิด

8
00:00:58,640 --> 00:01:01,680
อายุ 400 ปี พวกเขาอนุญาตให้คุณ
ใช้มันชงชาของคุณเอง

9
00:01:02,840 --> 00:01:05,120
บางสิ่งก็ไม่ควรตั้งอยู่หลังกระจก

10
00:01:06,080 --> 00:01:07,120
พวกมันถูกสร้างเพื่อให้ถูกสัมผัส

11
00:01:08,080 --> 00:01:08,920
ให้ถูกแตะต้อง

12
00:01:12,920 --> 00:01:14,240
กาพวกนี้ต้องการความใส่ใจ

13
00:01:15,280 --> 00:01:16,120
ดินกำลังแตก

14
00:01:17,160 --> 00:01:19,040
ผมมองไม่ออกว่ารอยสะเก็ดเล็ก ๆ
ของน้ำชาจะช่วยได้อย่างไร

15
00:01:20,520 --> 00:01:22,360
บางครั้ง
คุณต้องตั้งใจมองในของบางอย่าง

16
00:01:23,480 --> 00:01:24,320
เพื่อเห็นคุณค่าของมัน

17
00:01:27,320 --> 00:01:28,160
เห็นไหม

18
00:01:29,160 --> 00:01:30,680
ใบนี้เงามากกว่านิดหน่อย

19
00:01:32,880 --> 00:01:33,720
ผมไม่

20
00:01:33,800 --> 00:01:34,640
แบบว่า

21
00:01:35,480 --> 00:01:37,400
ผมไม่รู้ว่าคุณอยากจะดื่มอะไรไหม

22
00:01:38,400 --> 00:01:42,560
แน่นอนว่าไม่ใช่ชา
ในร้านเหล้าเล็ก ๆ กับผมคืนนี้

23
00:01:45,640 --> 00:01:47,040
คุณคงจะไม่ชอบฉันหรอก

24
00:01:49,160 --> 00:01:50,760
ให้ผมตัดสินใจเรื่องนั้นเอง
ได้หรือเปล่า

25
00:01:55,080 --> 00:01:55,920
ไม่ได้

26
00:01:57,360 --> 00:01:58,200
ฉันขอโทษ

27
00:02:00,000 --> 00:02:00,840
เลิกถามเถอะค่ะ

28
00:02:27,320 --> 00:02:28,440
นั่นเจ้าหน้าที่นิรภัยหรือเปล่าคะ

29
00:02:46,880 --> 00:02:47,720
สวัสดี

30
00:03:55,360 --> 00:03:57,680
ขอเชิญหัวหน้าพนักงานเก็บเงินไปที่

31
00:03:59,360 --> 00:04:01,280
รายการไม่พึงประสงค์อยู่ในถุงสินค้า

32
00:04:01,920 --> 00:04:02,760
กรุณาลองอีกครั้ง

33
00:04:11,120 --> 00:04:13,320
ไม่พบรายการ กรุณาลองอีกครั้ง

34
00:04:13,400 --> 00:04:14,440
คุณช่วยลดเสียงลงหน่อยได้ไหม

35
00:04:26,080 --> 00:04:28,520
- บัตรไม่ได้รับการอนุมัติ
- พอเสียที ผมเข้าใจแล้ว

36
00:04:28,600 --> 00:04:31,800
กรุณาใช้วิธีอื่นในการชำระเงิน
บัตรไม่ได้รับการอนุมัติ

37
00:04:32,360 --> 00:04:34,200
กรุณาใช้วิธีอื่นในการชำระเงิน

38
00:04:34,280 --> 00:04:35,120
เอาไปเลย

39
00:04:48,800 --> 00:04:49,640
(นายธนาคารผู้มืดบอด)

40
00:04:58,400 --> 00:05:00,080
- นายไปนานนะ
- ใช่ แต่ฉันไม่ได้ซื้อของ

41
00:05:00,360 --> 00:05:01,200
อะไรนะ ทำไมล่ะ

42
00:05:01,360 --> 00:05:04,600
เพราะฉันทะเลาะกับ
เครื่องจ่ายเงินในร้าน

43
00:05:04,960 --> 00:05:07,200
นาย นายทะเลาะกับเครื่องนะ

44
00:05:07,560 --> 00:05:10,320
ประมาณนั้น มันตั้งอยู่ตรงนั้น
และฉันก็ตะโกนข่ม นายมีเงินไหม

45
00:05:10,720 --> 00:05:11,560
เอาบัตรฉันไป

46
00:05:15,360 --> 00:05:18,000
นายไปเองได้นี่
นายนั่งตรงนั้นมาทั้งเช้าแล้ว

47
00:05:18,080 --> 00:05:19,560
นายไม่ขยับเลยตั้งแต่ฉันออกไป

48
00:05:21,960 --> 00:05:23,600
แล้วเกิดอะไรขึ้น
กับคดีที่นายได้รับคำขอ

49
00:05:23,680 --> 00:05:24,520
เพชรจาเรีย

50
00:05:25,800 --> 00:05:26,920
ไม่น่าสนใจ

51
00:05:29,640 --> 00:05:30,480
ฉันส่งข้อความไปหาพวกเขา

52
00:05:44,600 --> 00:05:46,240
ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันจัดการได้

53
00:05:48,240 --> 00:05:49,240
(ถึงเชอร์ล็อก เป็นอย่างไรบ้าง...)

54
00:05:49,320 --> 00:05:50,400
(ฉันได้ยินเรื่องของนาย
มีเหตุการณ์เกิดขึ้นที่ธนาคาร...)

55
00:05:50,480 --> 00:05:51,520
(ฉันหวังว่าคุณจะช่วยฉันได้)

56
00:05:51,600 --> 00:05:52,760
(ได้โปรดแวะมา...)

57
00:05:55,880 --> 00:05:57,600
- นั่นคอมของฉันนี่
- ก็ใช่สิ

58
00:05:58,360 --> 00:05:59,640
- อะไรนะ
- ของฉันอยู่ในห้องนอน

59
00:06:00,360 --> 00:06:01,400
อะไรนะ
และนายก็ขี้เกียจลุกขึ้นใช่หรือเปล่า

60
00:06:03,240 --> 00:06:04,400
มันมีรหัสป้องกัน

61
00:06:04,480 --> 00:06:06,720
พูดง่าย ๆ คือฉันใช้เวลา
น้อยกว่าหนึ่งนาทีในการรหัสนาย

62
00:06:06,800 --> 00:06:08,000
ไม่เชิงว่าฟอร์ทนอกซ์

63
00:06:08,080 --> 00:06:09,040
ใช่ ขอบคุณ

64
00:06:24,320 --> 00:06:25,960
- ต้องหางานทำ
- น่าเบื่อ

65
00:06:30,320 --> 00:06:31,160
ฟังนะ

66
00:06:35,040 --> 00:06:36,760
ถ้านายสามารถให้ฉันยืม

67
00:06:39,640 --> 00:06:40,640
เชอร์ล็อก นายฟังอยู่หรือเปล่า

68
00:06:42,240 --> 00:06:43,240
ฉันต้องไปธนาคาร

69
00:07:07,840 --> 00:07:09,440
ใช่ ตอนที่นายพูดว่าเราจะไปธนาคาร

70
00:07:12,560 --> 00:07:13,520
(นิวยอร์ก 07.45 นาฬิกา)

71
00:07:15,280 --> 00:07:16,440
(ฮ่องกง 20.45 นาฬิกา)

72
00:07:29,800 --> 00:07:30,640
เชอร์ล็อก โฮล์มส์

73
00:07:34,160 --> 00:07:35,080
เชอร์ล็อก โฮล์มส์

74
00:07:35,360 --> 00:07:37,000
- เซบาสเตียน
- ว่าอย่างไร เพื่อน

75
00:07:37,080 --> 00:07:38,920
นานแค่ไหนแล้ว แปดปี
ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอนาย

76
00:07:39,960 --> 00:07:42,560
- นี่เพื่อนของฉัน จอห์น วัตสัน
- เพื่อนเหรอ

77
00:07:42,640 --> 00:07:43,480
เพื่อนร่วมงาน

78
00:07:45,600 --> 00:07:46,440
โอเค

79
00:07:47,960 --> 00:07:48,800
นั่งก่อนสิ

80
00:07:49,440 --> 00:07:50,800
นายอยากดื่มอะไรไหม กาแฟ น้ำ

81
00:07:51,200 --> 00:07:52,920
ไม่เอานะ
เราไม่เอา ขอบใจ

82
00:07:56,320 --> 00:07:58,160
นายสบายดีนะ
นายเดินทางเยอะเลยนี่

83
00:07:58,880 --> 00:07:59,800
แล้วอะไรเหรอ

84
00:08:00,280 --> 00:08:02,160
บินไปทั่วโลกสองครั้งต่อเดือน

85
00:08:04,160 --> 00:08:06,080
ใช่แล้ว นายกำลังทำแบบนั้นอยู่

86
00:08:06,920 --> 00:08:10,560
เราเคยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน
และชายตรงหน้านี้มีกลที่เขาเคยใช้

87
00:08:10,920 --> 00:08:11,880
มันไม่ใช่กล

88
00:08:12,040 --> 00:08:14,120
เขาสามารถมองคุณ
และบอกเรื่องราวทั้งชีวิตของคุณได้

89
00:08:14,200 --> 00:08:15,240
ใช่ ผมเคยเห็นเขาทำมัน

90
00:08:16,040 --> 00:08:17,480
ทำให้ทุกคนตื่นตกใจ เราเกลียดเขา

91
00:08:18,040 --> 00:08:19,720
เราลงมากินข้าวเช้าในห้องโถง

92
00:08:19,840 --> 00:08:21,760
และนายเพี้ยนคนนี้จะรู้ว่า
คุณไปร่วมรักมาเมื่อคืนก่อน

93
00:08:21,840 --> 00:08:24,120
- ฉันสังเกตเอา
- เอาเลย สอนฉันสิ

94
00:08:24,680 --> 00:08:27,560
สองครั้งต่อเดือน บินไปรอบโลก
นายพูดถูกทีเดียว

95
00:08:28,200 --> 00:08:31,440
นายบอกได้อย่างไร นายจะบอกฉันว่า
มันมีคราบซอสมะเขือเทศสูตรพิเศษ

96
00:08:31,520 --> 00:08:33,960
ที่นายสามารถซื้อได้แค่ในแมนฮัตตัน
บนเนคไทของฉันเหรอ

97
00:08:34,360 --> 00:08:36,200
- เปล่า ฉัน
- มันใช่โคลนบนรองเท้าฉันหรือเปล่า

98
00:08:37,919 --> 00:08:39,960
ฉันเพิ่งคุยกับเลขาของนายที่ด้านนอก

99
00:08:40,960 --> 00:08:41,799
เธอบอกฉัน

100
00:08:48,320 --> 00:08:50,160
ฉันดีใจที่นายเปลี่ยนมันได้
เรามีการบุกรุก

101
00:08:51,480 --> 00:08:53,560
ที่ทำงานของท่านวิลเลียม
อดีตประธานของธนาคาร

102
00:08:54,040 --> 00:08:55,840
ห้องถูกทิ้งไว้อย่างกับเป็นที่ระลึก

103
00:08:56,800 --> 00:08:58,560
ใครบางคนบุกเข้ามา
ในช่วงดึกเมื่อคืนนี้

104
00:08:59,080 --> 00:09:00,880
- พวกเขาขโมยอะไรไป
- ไม่ได้ขโมย

105
00:09:01,800 --> 00:09:02,920
แค่ทิ้งข้อความไว้

106
00:09:20,640 --> 00:09:21,920
ในช่วง 60 วินาที

107
00:09:29,040 --> 00:09:31,800
มีใครบางคนมาที่นี่ตอนกลางดึก

108
00:09:32,120 --> 00:09:34,680
พ่นสีไปรอบ ๆ และจากไปภายในหนึ่งนาที

109
00:09:34,880 --> 00:09:36,080
ทางเข้าห้องทำงานมีกี่ทาง

110
00:09:36,680 --> 00:09:38,200
นั่นเป็นส่วนที่ทำให้
เรื่องนี้น่าสนใจสุด ๆ

111
00:09:39,840 --> 00:09:42,280
ประตูทุกบานที่เปิดในธนาคารนี้
มันถูกล็อกที่นี่

112
00:09:42,720 --> 00:09:44,320
ตู้ขนาดใหญ่ทุกตู้ ห้องน้ำทุกห้อง

113
00:09:45,040 --> 00:09:46,400
เมื่อคืนนี้
ประตูนั่นไม่ได้เปิดใช่ไหม

114
00:09:47,480 --> 00:09:48,760
มีช่องโหว่
ในการรักษาความปลอดภัยของเรา

115
00:09:49,440 --> 00:09:50,440
หามันและเราจะจ่ายนาย

116
00:09:50,960 --> 00:09:51,800
ห้าหลัก

117
00:09:52,640 --> 00:09:53,640
นี่เป็นการจ่ายล่วงหน้า

118
00:09:54,520 --> 00:09:55,360
บอกฉันมาว่าเขาเข้ามาได้อย่างไร

119
00:09:56,040 --> 00:09:57,040
และฉันจะจ่ายมากกว่านี้อีกไม่ช้า

120
00:09:57,160 --> 00:09:59,520
ฉันไม่ต้องการสิ่งกระตุ้น เซบาสเตียน

121
00:10:03,440 --> 00:10:06,080
เขา เขาล้อเล่น

122
00:10:06,160 --> 00:10:07,360
ขอผมดูแลเรื่องนั้นแทนเขาได้ไหม

123
00:10:07,920 --> 00:10:08,760
ขอบคุณ

124
00:11:16,080 --> 00:11:17,240
(ท่านวิลเลียม เชา ประธาน)

125
00:11:50,160 --> 00:11:51,000
(หัวหน้าแผนก ฮ่องกง)

126
00:11:51,200 --> 00:11:52,200
(เอดวาร์ด แวน คูน)

127
00:11:57,560 --> 00:11:59,160
เที่ยวรอบโลกสองครั้งในเดือนนี้

128
00:12:00,760 --> 00:12:03,480
นายไม่ได้ถามเลขาของเขา
นายบอกแบบนั้นเพื่อแค่จะกวนเขา

129
00:12:04,960 --> 00:12:06,360
- นายรู้ได้อย่างไร
- นายเห็นนาฬิกาของเขาไหม

130
00:12:07,000 --> 00:12:09,000
- นาฬิกาเขามันทำไมเหรอ
- เวลาถูกต้องแต่วันที่ผิด

131
00:12:09,520 --> 00:12:12,520
เป็นสองวันก่อน 
ข้ามเส้นวันที่สองครั้งและไม่ได้ปรับ

132
00:12:13,480 --> 00:12:15,520
- ภายในหนึ่งเดือน นายรู้ได้อย่างไร
- ไบร์ทลิงเรือนใหม่

133
00:12:16,000 --> 00:12:16,960
วางจำหน่ายเฉพาะเดือนกุมภาพันธ์นี้

134
00:12:18,400 --> 00:12:21,440
โอเค นายคิดว่าเราควรสูดอากาศ
แถวนี้นานขึ้นสักหน่อยไหม

135
00:12:21,560 --> 00:12:23,120
ได้ทุกอย่างที่ฉันต้องรู้
เรียบร้อยแล้ว ขอบใจ

136
00:12:23,720 --> 00:12:24,920
รอยขูดเขียนนั่นคือข้อความ

137
00:12:26,560 --> 00:12:28,160
ใครสักคนที่ธนาคาร
ที่ทำงานบนชั้นซื้อขาย

138
00:12:28,760 --> 00:12:30,520
เราจะหาตัวผู้รับและ

139
00:12:31,040 --> 00:12:32,520
พวกเขาจะพาเราไปหาคนที่ส่งมันมาสินะ

140
00:12:32,600 --> 00:12:33,440
ใช่แล้ว

141
00:12:33,840 --> 00:12:35,680
มีตั้ง 300 คนอยู่ในนั้น
มันเพื่อกันใครล่ะ

142
00:12:36,040 --> 00:12:37,640
- เสา
- อะไรนะ

143
00:12:37,960 --> 00:12:38,920
เสากับฉาก

144
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
มีไม่กี่สถานที่ที่
นายสามารถมองเห็นรอยขูดเขียนนั่นได้

145
00:12:41,080 --> 00:12:44,120
นั่นจำกัดขอบเขตมากพอตัว
และแน่นอนข้อความถูกทิ้งไว้

146
00:12:44,200 --> 00:12:46,920
ที่ 11.34 นาฬิกา เมื่อคืนนี้
นั่นบอกเราเยอะมาก

147
00:12:47,120 --> 00:12:48,920
- อย่างนั้นเหรอ
- ผู้ค้ามาทำงานทุกชั่วโมง

148
00:12:49,280 --> 00:12:50,640
การค้าบางส่วนกับฮ่องกงในกลางดึก

149
00:12:51,000 --> 00:12:53,040
ข้อความนั่นมีเจตนา
เพื่อใครบางคนที่มาตอนเที่ยงคืน

150
00:12:55,120 --> 00:12:57,160
มีชื่อแวน คูน
ไม่มากนักในสมุดโทรศัพท์

151
00:12:57,920 --> 00:12:58,760
แท็กซี่

152
00:13:08,400 --> 00:13:09,400
(แวน คูน)

153
00:13:19,280 --> 00:13:22,120
แล้วเราจะทำอะไรต่อ นั่งตรงนี้
และรอเขากลับมาอย่างนั้นสิ

154
00:13:23,400 --> 00:13:24,480
- เพิ่งย้ายเข้ามา
- อะไรนะ

155
00:13:24,880 --> 00:13:27,160
- ชั้นข้างบน ป้ายใหม่
- น่าจะเพิ่งเปลี่ยนมัน

156
00:13:30,200 --> 00:13:31,040
ไม่เคยมีใครทำแบบนั้น

157
00:13:32,160 --> 00:13:33,000
สวัสดีค่ะ

158
00:13:33,400 --> 00:13:37,240
สวัสดีครับ ผมอยู่ห้องใต้ห้องคุณเลย
ผมไม่คิดว่าเราเคยเจอกันนะ

159
00:13:38,200 --> 00:13:40,000
ไม่ค่ะ ฉันเพิ่งย้ายเข้ามา

160
00:13:41,680 --> 00:13:45,320
ที่จริงผมทิ้งกุญแจของผมไว้ในห้องพัก

161
00:13:45,400 --> 00:13:46,240
คุณอยากให้ฉันเปิดให้คุณเข้าไปสินะ

162
00:13:46,880 --> 00:13:48,560
ครับ และเราขอใช้ระเบียงคุณได้ไหม

163
00:13:49,200 --> 00:13:50,040
อะไรนะ

164
00:14:29,880 --> 00:14:30,720
เชอร์ลอก

165
00:14:33,320 --> 00:14:34,240
เชอร์ลอก นายไม่เป็นไรนะ

166
00:14:40,040 --> 00:14:41,880
เมื่อไรก็ได้ที่นายรู้สึก
เหมือนจะให้ฉันเข้าไป

167
00:14:58,040 --> 00:14:59,080
นายคิดว่าเขาสูญเสียเงินมากไหม

168
00:14:59,920 --> 00:15:01,600
การฆ่าตัวตายค่อนข้างปกติ
กับหมู่เด็กในเมือง

169
00:15:01,680 --> 00:15:03,520
- เราไม่รู้ว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย
- ไม่เอาน่า

170
00:15:03,960 --> 00:15:06,160
ประตูถูกล็อกจากด้านใน
นายต้องปืนระเบียงลงไป

171
00:15:07,400 --> 00:15:10,240
ไปมาสามวัน ดูจากการเสื้อผ้า

172
00:15:13,360 --> 00:15:15,200
ดูที่คดีสิ มันมีบางอย่าง
ที่อัดแน่นอยู่ในนั้น

173
00:15:15,680 --> 00:15:17,720
- ขอบใจ ฉันจะเชื่อคำพูดนาย
- มีปัญหาเหรอ

174
00:15:19,360 --> 00:15:21,440
ใช่ ฉันไม่ได้ต้องการจะขุดคุ้ย
กางเกงในสกปรกของเจ้าหมอนี่หรอกนะ

175
00:15:22,680 --> 00:15:24,880
สัญลักษณ์พวกนั้นที่ธนาคาร
รอยขูดเขียนนี่ทำไมต้องอยู่ตรงนั้น

176
00:15:25,560 --> 00:15:26,960
- อาจจะเป็นรหัส
- แน่ล่ะ

177
00:15:27,480 --> 00:15:29,760
ทำไมพวกมันถึงได้พ่นสี อยากสื่อสาร
ทำไมไม่ใช้อีเมลล่ะ

178
00:15:30,000 --> 00:15:30,960
บางทีเขาอาจไม่ตอบ

179
00:15:31,480 --> 00:15:32,320
ดี นายสนใจ

180
00:15:32,840 --> 00:15:33,680
เปล่า

181
00:15:35,000 --> 00:15:37,080
ข้อความแบบไหน
ที่ทุกคนพยายามหลีกเลี่ยง

182
00:15:38,960 --> 00:15:39,800
แล้วเรื่องเมื่อเช้านี้

183
00:15:40,720 --> 00:15:43,200
- จดหมายพวกนั้นที่นายจ้อง
- ใบแจ้งหนี้เหรอ

184
00:15:46,360 --> 00:15:48,480
ใช่ เขากำลังถูกข่มขู่

185
00:15:50,040 --> 00:15:51,760
- ไม่ใช่จากแผ่นก๊าซ
- ดูสิว่าเราเอารูปถ่าย

186
00:15:51,840 --> 00:15:52,760
ออกจากแก้วนี้ได้ไหม

187
00:15:54,800 --> 00:15:56,080
จ่าครับ เราไม่เคยเจอกัน

188
00:15:56,360 --> 00:15:57,400
ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร

189
00:15:57,680 --> 00:16:00,080
และผมจะชอบมันมากกว่า
ถ้าคุณไม่ยุ่งกับหลักฐานอะไรทั้งนั้น

190
00:16:05,040 --> 00:16:06,440
ผมโทรหาเลสทราดแล้ว
เขากำลังมาใช่ไหม

191
00:16:06,760 --> 00:16:08,400
เขายุ่ง ผมเป็นคนคุม

192
00:16:08,840 --> 00:16:11,600
และไม่ใช่จ่า
แต่เป็นสารวัตรดิมมอค

193
00:16:16,320 --> 00:16:17,840
แน่นอนว่าเรากำลังมองที่การฆ่าตัวตาย

194
00:16:18,520 --> 00:16:20,840
มันดูเหมือนการอธิบายเดียว
ของข้อเท็จจริงทั้งหมด

195
00:16:21,040 --> 00:16:23,760
ผิด มันเป็นการอธิบายอย่างหนึ่ง
ที่เป็นไปได้ ของข้อเท็จจริงบางส่วน

196
00:16:23,840 --> 00:16:25,600
คุณมีคำอธิบายที่คุณชอบ
แต่คุณเลือก

197
00:16:25,920 --> 00:16:27,600
ที่จะเผิกเฉยทุก ๆ สิ่งที่คุณเห็น
ซึ่งไม่สอดคล้องกับมัน

198
00:16:27,880 --> 00:16:29,400
- ชอบเหรอ
- บาดแผลอยู่ทางขวาของศรีษะเขา

199
00:16:29,560 --> 00:16:31,040
- แล้ว
- แวน คูนก็ถนัดซ้าย

200
00:16:31,680 --> 00:16:33,400
ใช้การบิดตัวเยอะทีเดียว

201
00:16:33,720 --> 00:16:34,640
ถนัดซ้ายเหรอ

202
00:16:34,720 --> 00:16:37,120
ผมตกใจที่คุณไม่ได้สังเกต
ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือมองไปรอบ ๆ

203
00:16:37,400 --> 00:16:38,800
โต๊ะกาแฟทางด้านซ้ายมือ

204
00:16:38,960 --> 00:16:40,280
หูจับแก้วกาแฟชี้ไปทางซ้าย

205
00:16:40,360 --> 00:16:43,080
เต้ารับ ใช้ข้างที่อยู่ทางซ้ายเสมอ
ปากกาและกระดาษ

206
00:16:43,160 --> 00:16:46,440
อยู่ซ้ายของโทรศัพท์ รับด้วยมือขวา
จดข้อความด้วยมือซ้าย

207
00:16:46,600 --> 00:16:48,040
- อยากให้ผมพูดต่อไหม
- ไม่ ฉันคิดว่ามันครอบคลุมแล้วล่ะ

208
00:16:48,120 --> 00:16:49,600
ฉันก็ไม่เหมือนกัน
ฉันเกือบถึงท้ายรายการแล้ว

209
00:16:49,920 --> 00:16:52,160
มันมีมีดบนเขียงหั่นขนมปัง
ซึ่งมีเนยอยู่ด้านขวาของใบมีด

210
00:16:52,240 --> 00:16:54,080
เพราะเขาใช้มันด้วยมือซ้าย
มันไม่น่าเป็นไปได้อย่างยิ่ง

211
00:16:54,160 --> 00:16:56,640
ที่ชายถนัดซ้ายจะยิงตัวเอง
ที่ด้านขวาของศีรษะ

212
00:16:56,720 --> 00:16:58,800
สรุปคือ
มีใครบางคนบุกเข้ามาในนี้และฆ่าเขา

213
00:16:58,880 --> 00:17:00,600
การอธิบายเดียวจากข้อเท็จจริงทั้งหมด

214
00:17:00,680 --> 00:17:02,680
- แต่ปืนล่ะ
- เขากำลังรอฆาตกร

215
00:17:03,680 --> 00:17:05,720
- เขาถูกข่มขู่
- อะไรนะ

216
00:17:06,160 --> 00:17:07,760
วันนี้ที่ธนาคาร ประมาณว่าเตือน

217
00:17:08,920 --> 00:17:10,599
เขายิงปืน
ตอนที่ผู้บุกรุกของเขาเข้ามา

218
00:17:11,079 --> 00:17:13,000
- และกระสุนล่ะ
- ออกผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่

219
00:17:13,520 --> 00:17:14,359
ไม่เอาน่า

220
00:17:15,359 --> 00:17:16,599
อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนั้น

221
00:17:17,200 --> 00:17:18,599
รอจนกว่าคุณจะได้รายงานเรื่องอาวุธ

222
00:17:19,119 --> 00:17:21,640
กระสุนในสมองของเขา
ไม่ได้ถูกยิงจากปืนของเขา รับรองเลย

223
00:17:22,400 --> 00:17:25,680
แต่ถ้าประตูของเขาถูกล็อกจากด้านใน
แล้วฆาตกรเข้ามาข้างในได้อย่างไร

224
00:17:26,160 --> 00:17:29,000
ดี
ในที่สุดก็ถามคำถามที่ถูกต้องสักที

225
00:17:35,720 --> 00:17:38,200
เขาพยายามจะตัดผมของเขาด้วยส้อม

226
00:17:38,280 --> 00:17:40,040
ซึ่งแน่นอนไม่มีทางทำได้

227
00:17:40,480 --> 00:17:42,480
มันเป็นการข่มขู่
นั่นเป็นสิ่งที่รอยขูดเขียน หมายถึง

228
00:17:43,760 --> 00:17:44,680
ฉันกึ่ง ๆ อยู่ในการประชุม

229
00:17:44,760 --> 00:17:46,080
นายนัดกับเลขาฉันได้ไหม

230
00:17:47,120 --> 00:17:49,200
ฉันไม่คิดว่านี่จะสามารถรอได้
เสียใจ เซบาสเตียน

231
00:17:50,040 --> 00:17:53,480
หนึ่งในผู้ค้า ใครบางคน
ที่ทำงานในห้องทำงานของคุณถูกฆ่า

232
00:17:54,000 --> 00:17:55,400
- อะไรนะ
- แวน คูน

233
00:17:55,600 --> 00:17:56,560
ตำรวจอยู่ที่ห้องพักของเขา

234
00:17:57,040 --> 00:17:58,480
- ถูกฆ่านี่นะ
- ขอโทษที่มามารบกวน

235
00:17:58,560 --> 00:18:00,560
การย่อยอาหารของทุกคน ถ้ายังอยากนัด

236
00:18:00,640 --> 00:18:03,360
เอาเป็นตอนเก้าโมง
ที่สกอตแลนด์ยาร์ดดีไหมล่ะ

237
00:18:08,240 --> 00:18:11,080
ฮาร์โรว์ ออกซ์ฟอร์ด
เป็นคนที่หัวดีมาก ๆ

238
00:18:13,800 --> 00:18:15,080
ทำงานในเอเชียมาสักพัก

239
00:18:15,920 --> 00:18:17,240
คุณให้บัญชีฮ่องกงกับเขาหรือเปล่า

240
00:18:19,960 --> 00:18:22,560
เสียไปห้าล้านในเช้าวันเดียว
แต่ทำกลับคืนมาในหนึ่งสัปดาห์

241
00:18:24,080 --> 00:18:25,120
เอดดีใจกล้า

242
00:18:25,560 --> 00:18:27,680
- ใครต้องการฆ่าเขา
- เราทุกคนสร้างศัตรู

243
00:18:27,800 --> 00:18:29,440
พวกคุณทั้งหมดจะไม่ได้ลงเอย
ด้วยกระสุนเจาะขมับหรอก

244
00:18:30,320 --> 00:18:32,000
มักจะไม่ ขอตัวก่อนนะ

245
00:18:35,640 --> 00:18:36,480
ประธานของฉัน

246
00:18:37,640 --> 00:18:38,560
ตำรวจติดต่อหาเขาแล้ว

247
00:18:39,680 --> 00:18:40,520
ตำรวจบอกเขา

248
00:18:40,600 --> 00:18:42,400
- ว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย
- พวกเขาเข้าใจผิด

249
00:18:42,480 --> 00:18:43,800
เซบาสเตียน เขาถูกฆาตกรรม

250
00:18:45,120 --> 00:18:47,560
ฉันเกรงว่าพวกเขาไม่เห็นมันแบบนั้น

251
00:18:47,640 --> 00:18:48,880
- แล้ว
- และเจ้านายของฉันก็ด้วย

252
00:18:50,200 --> 00:18:52,400
ฉันจ้างนายเพื่อทำงาน
อย่าออกนอกประเด็น

253
00:18:55,960 --> 00:18:57,880
ฉันคิดว่าพนักงานธนาคารน่าจะเป็น
ไอ้ชั่วเลือดเย็นทุกคน

254
00:19:46,840 --> 00:19:48,880
ฉันต้องการให้คุณไปที่คริสเปียนส์

255
00:19:49,600 --> 00:19:52,360
แจกันราชวงศ์หมิงสองใบจะประมูลขาย
ที่เฉิงหัว

256
00:19:53,000 --> 00:19:54,000
คุณจะประเมินราคาพวกมันไหม

257
00:19:55,200 --> 00:19:57,200
ซูหลินควรไป เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญ

258
00:19:57,640 --> 00:20:00,280
ซูหลินลาออกจากงานแล้ว ฉันต้องการคุณ

259
00:20:10,120 --> 00:20:11,560
(ซูหลิน เหยา)

260
00:20:54,240 --> 00:20:56,160
- แค่งานแทนที่นะคะ
- ครับ ไม่เป็นไร

261
00:20:58,320 --> 00:21:00,920
คุณ คุณมีประสบการณ์มากไปหน่อย

262
00:21:03,120 --> 00:21:04,360
ผมทำได้เสมอเรื่องเงิน

263
00:21:05,800 --> 00:21:07,800
เรามีสองคนที่จะหยุดสัปดาห์นี้

264
00:21:07,880 --> 00:21:10,080
และคนหนึ่งเพิ่งออกไปมีลูก

265
00:21:12,160 --> 00:21:13,640
มันอาจธรรมดาไปหน่อยสำหรับคุณ

266
00:21:14,240 --> 00:21:16,800
ไม่หรอก ธรรมดาก็ดีครับ
บางครั้ง

267
00:21:17,920 --> 00:21:18,760
งานธรรมดา ๆ

268
00:21:20,080 --> 00:21:21,760
มันเขียนตรงนี้ว่าคุณเป็นทหาร

269
00:21:22,480 --> 00:21:23,320
และหมอ

270
00:21:25,920 --> 00:21:27,120
มีอะไรบ้างที่คุณทำได้

271
00:21:28,080 --> 00:21:29,440
ผมเคยเรียนคลาริเนตที่โรงเรียน

272
00:21:32,360 --> 00:21:33,320
ฉันจะรอฟังแล้วกัน

273
00:21:42,240 --> 00:21:43,800
ฉันบอกว่า
นายช่วยส่งปากกาให้หน่อยได้ไหม

274
00:21:45,960 --> 00:21:47,280
- อะไรนะ เมื่อไรเหรอ
- ประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อน

275
00:21:49,360 --> 00:21:50,560
ไม่ได้สังเกตว่าฉันออกไปเหรอ

276
00:21:53,400 --> 00:21:55,000
ฉันไปหางานที่ห้องแพทย์มา

277
00:21:55,840 --> 00:21:58,160
- เป็นอย่างไรบ้าง
- เยี่ยม เธอเยี่ยมเลย

278
00:21:58,520 --> 00:21:59,360
ใครเหรอ

279
00:22:00,840 --> 00:22:01,680
งาน

280
00:22:01,760 --> 00:22:02,600
เธอเหรอ

281
00:22:04,120 --> 00:22:04,960
มัน

282
00:22:07,160 --> 00:22:08,000
มาดูนี่สิ

283
00:22:14,120 --> 00:22:16,280
ผู้บุกรุก
ที่สามารถเดินผ่านกำแพงได้

284
00:22:16,360 --> 00:22:17,200
มันเกิดขึ้นเมื่อคืน

285
00:22:18,080 --> 00:22:19,360
นักข่าวถูกยิงตายในห้องพักของเขา

286
00:22:20,200 --> 00:22:21,760
ประตูและหน้าต่างล็อกจากด้านใน

287
00:22:21,840 --> 00:22:23,200
เหมือนกับแวน คูนเลย

288
00:22:25,120 --> 00:22:26,040
พระเจ้า นายคิดว่า

289
00:22:26,120 --> 00:22:27,240
เขาฆ่าอีกคน

290
00:22:34,720 --> 00:22:35,880
(กองบัญชาการตำรวจนครบาลลอนดอน
นิว สกอตแลนด์ ยาร์ด)

291
00:22:36,400 --> 00:22:37,240
ไบรอัน ลูคิส

292
00:22:38,480 --> 00:22:39,560
นักข่าวอิสระ

293
00:22:39,760 --> 00:22:41,160
ถูกฆาตกรรมในห้องพักของเขา

294
00:22:42,720 --> 00:22:43,800
ประตูล็อกจากด้านใน

295
00:22:44,640 --> 00:22:45,680
คุณต้องยอมรับว่ามันคล้ายกัน

296
00:22:46,520 --> 00:22:49,400
ชายทั้งคู่ถูกฆ่าโดยใครบางคน
ที่สามารถเดินผ่านกำแพงได้

297
00:22:50,240 --> 00:22:52,360
สารวัตร คุณเชื่อจริง ๆ เหรอว่า
เอดดี แวน คูน

298
00:22:52,440 --> 00:22:53,760
เป็นแค่การฆ่าตัวตายในเมืองอีกศพ

299
00:22:56,840 --> 00:22:58,360
คุณเห็นรายงานเรื่องอาวุธหรือยัง

300
00:23:00,040 --> 00:23:02,200
และกระสุนที่ฆ่าเขา
มันถูกยิงจากปืนของเขาเองหรือเปล่า

301
00:23:02,520 --> 00:23:04,600
- ไม่
- ไม่ อย่างนั้นการสืบสวนก็น่าจะขยับ

302
00:23:04,680 --> 00:23:07,160
ให้เร็วขึ้นหน่อย
ถ้าคุณเชื่อในคำพูดของผม

303
00:23:09,760 --> 00:23:11,960
ผมเพิ่งส่งการสืบสวนการฆาตกรรมให้คุณ

304
00:23:13,080 --> 00:23:14,560
ห้านาทีในห้องพักของเขา

305
00:23:43,240 --> 00:23:44,240
บนชั้นสี่

306
00:23:45,520 --> 00:23:46,680
เพราะแบบนี้
พวกเขาถึงคิดว่าตัวเองปลอดภัย

307
00:23:48,360 --> 00:23:50,720
คล้องโซ่ที่ประตู
ล็อกปิดไว้ คิดว่าพวกมันเข้ามาไม่ได้

308
00:23:53,680 --> 00:23:56,080
พวกเขาไม่ได้คิดสักนิด
ว่ามันมีทางเข้าอื่นอีก

309
00:23:57,760 --> 00:23:59,920
- ผมไม่เข้าใจ
- การรับมือกับฆาตกรที่ปีนได้

310
00:24:02,160 --> 00:24:03,000
คุณทำอะไร

311
00:24:03,600 --> 00:24:05,160
เกาะกำแพงเหมือนกับแมลง

312
00:24:06,640 --> 00:24:08,040
- นั่นเป็นวิธีที่เขาเข้ามา
- อะไรนะ

313
00:24:09,280 --> 00:24:11,520
เขาปีนข้างกำแพงขึ้นมา
วิ่งไปตามหลังคา

314
00:24:12,280 --> 00:24:13,320
หย่อนตัวเข้ามา
ผ่านช่องรับแสงบนหลังคา

315
00:24:13,480 --> 00:24:15,320
คุณไม่ได้พูดจริงใช่ไหม
เหมือนสไปเดอร์แมนเหรอ

316
00:24:16,160 --> 00:24:18,600
เขาไต่หกชั้นของที่พักดอคแลนด์

317
00:24:18,680 --> 00:24:19,880
กระโดดไปที่ระเบียงและฆ่าแวน คูน

318
00:24:20,320 --> 00:24:21,160
เดี๋ยวนะ

319
00:24:21,240 --> 00:24:24,640
นั่นเป็นวิธีที่เขาเข้าไปในธนาคาร
วิ่งไปตามขอบหน้าต่างไปยังนอกชาน

320
00:24:27,160 --> 00:24:28,880
ฉันต้องหาให้เจอ
ว่าอะไรที่เชื่อมโยงชายสองคนนี้

321
00:24:35,880 --> 00:24:37,000
(ห้องสมุดเคนซิงตันฝั่งวันตก)

322
00:24:57,600 --> 00:24:59,920
วันที่ที่ประทับในหนังสือ
เป็นวันเดียวกับวันที่เขาตาย

323
00:25:09,920 --> 00:25:10,760
เชอร์ลอก

324
00:25:22,480 --> 00:25:23,800
ฆาตกรไปที่ธนาคาร

325
00:25:23,880 --> 00:25:25,200
ทิ้งรหัสข่มขู่ที่ธนาคาร

326
00:25:25,760 --> 00:25:28,440
แวน คูนตื่นตระหนก
กลับมาที่ห้องพัก ขังตัวเองในนั้น

327
00:25:28,520 --> 00:25:30,280
หลายชั่วโมงต่อมา เขาตาย

328
00:25:31,000 --> 00:25:34,480
ฆาตกรเจอลูคิสที่ห้องสมุด
เขาเขียนรหัส

329
00:25:34,960 --> 00:25:38,000
บนชั้นหนังสือที่เขารู้ว่า
มันจะถูกมองเห็น ลูคิสกลับบ้าน

330
00:25:38,680 --> 00:25:40,160
กลางดึกคืนนั้น เขาก็ตายเหมือนกัน

331
00:25:43,160 --> 00:25:44,480
ทำไมพวกเขาถึงตาย เชอร์ลอก

332
00:25:45,520 --> 00:25:46,680
รหัสเท่านั้นที่บอกเราได้

333
00:25:53,480 --> 00:25:55,440
โลกถูกหมุนตามรหัส จอห์น

334
00:25:56,520 --> 00:25:58,840
ตั้งแต่ระบบรักษาความปลอดภัยราคาแพง
ที่ธนาคารจนถึงเครื่องจ่ายเงิน

335
00:25:58,920 --> 00:26:01,880
ที่นายทะเลาะด้วย การอ่านรหัส
มีอยู่ในทุกการเคลื่อนไหวของเรา

336
00:26:02,040 --> 00:26:03,080
ใช่ โอเค แต่...

337
00:26:03,640 --> 00:26:05,240
แต่มันทั้งหมดสร้างจากคอมพิวเตอร์

338
00:26:05,320 --> 00:26:07,440
รหัสอิเลกทรอนิกส์
วีธีการเข้ารหัสอิเลกทรอนิกส์

339
00:26:08,480 --> 00:26:09,320
มันแตกต่างกัน

340
00:26:10,080 --> 00:26:11,040
มันเป็นอุปกรณ์โบราณ

341
00:26:11,840 --> 00:26:13,720
วิธีการถอดรหัสสมัยใหม่
จะไม่แก้มันให้

342
00:26:13,920 --> 00:26:15,840
- เราจะไปไหน
- ฉันต้องขอคำแนะนำ

343
00:26:16,120 --> 00:26:17,840
อะไร เดี๋ยวนะ

344
00:26:19,760 --> 00:26:21,720
นายได้ยินฉันชัดแล้วนี่
ฉันจะไม่พูดมันอีกรอบ

345
00:26:21,800 --> 00:26:23,680
- นายต้องการคำแนะนำใช่ไหม
- เรื่องภาพวาด

346
00:26:23,760 --> 00:26:25,200
ใช่ ฉันต้องคุยกับผู้เชี่ยวชาญ

347
00:26:34,560 --> 00:26:35,720
ส่วนหนึ่งของนิทรรศการใหม่

348
00:26:37,160 --> 00:26:38,680
- น่าสนใจ
- ฉันเรียกมันว่า

349
00:26:39,960 --> 00:26:41,760
ความบ้าคลั่งกระหายเลือดในเมือง

350
00:26:42,840 --> 00:26:43,680
จำง่ายดี

351
00:26:44,640 --> 00:26:47,120
ฉันมีสองนาทีก่อนที่
เจ้าหน้าฝ่ายสนับสนุนชุมชน

352
00:26:47,200 --> 00:26:48,280
จะมาตรงหัวมุมนั่น

353
00:26:49,640 --> 00:26:50,640
เราคุยกันระหว่างที่ฉันทำนี่ได้ไหม

354
00:26:56,440 --> 00:26:57,280
รู้จักคนวาดไหม

355
00:26:58,520 --> 00:26:59,640
ฉันจำสีได้

356
00:27:00,680 --> 00:27:02,440
มันเหมือนสเปรย์พ่นสีของมิชิแกน

357
00:27:03,560 --> 00:27:05,360
- ฉันว่าสังกะสี
- แล้วเรื่องสัญลักษณ์ล่ะ

358
00:27:05,440 --> 00:27:06,280
นายจำมันได้ไหม

359
00:27:07,800 --> 00:27:08,880
ฉันไม่ค่อยแน่ใจ
มันเป็นภาษาที่สมบูรณ์

360
00:27:10,240 --> 00:27:11,800
ชายสองคนถูกฆาตกรรม แรซ

361
00:27:11,880 --> 00:27:14,000
การแปลความหมายนี่
คือกุญแจในการสืบหาคนที่ฆ่าพวกเขา

362
00:27:15,160 --> 00:27:16,360
และนี่คือทั้งหมดที่นายต้องทำต่อ

363
00:27:17,600 --> 00:27:19,840
- มันไม่เยอะหรอกน่า
- นายจะช่วยเราหรือเปล่า

364
00:27:21,640 --> 00:27:22,480
ฉันจะถามให้

365
00:27:22,560 --> 00:27:24,200
ต้องมีใครบางคนรู้เกี่ยวกับมัน

366
00:27:28,400 --> 00:27:31,160
คุณคิดว่าคุณกำลังทำบ้าอะไร
หอศิลป์เป็นตึกสาธารณะที่จดทะเบียนนะ

367
00:27:31,240 --> 00:27:33,080
ไม่ ๆ เดี๋ยวก่อน
ผมไม่ใช่คนที่วาดรูปนั่น

368
00:27:33,160 --> 00:27:34,120
ผมแค่ถือนี่ให้

369
00:27:40,880 --> 00:27:41,920
ผู้คลั่งไคล้สินะเรา

370
00:27:46,360 --> 00:27:49,520
เธออยู่ท่ามกลาง
ชิ้นงานที่สำคัญในการฟื้นฟู

371
00:27:49,600 --> 00:27:51,160
ทำไมจู่ ๆ เธอถึงลาออก

372
00:27:51,640 --> 00:27:53,360
ปัญหาครอบครัว
เธอบอกแบบนั้นในจดหมาย

373
00:27:53,480 --> 00:27:56,240
แต่เธอไม่มีครอบครัว
เธอมาที่ประเทศนี้ด้วยตัวเธอเอง

374
00:27:56,320 --> 00:27:58,920
- แอนดี
- ทั้งกาน้ำชา เครื่องปั้นดินเผา

375
00:27:59,000 --> 00:28:00,480
พวกมันเป็นความหลงใหลของเธอ

376
00:28:01,160 --> 00:28:03,000
เธอทำงาน
ในการฟื้นฟูพวกมันหลายสัปดาห์

377
00:28:03,080 --> 00:28:05,800
ผมไม่อยากเชื่อว่าเธอจะทิ้งพวกมันไป

378
00:28:07,160 --> 00:28:09,960
บางทีเธออาจจะได้รับความสนใจ
ที่ไม่อยากได้ก็ได้นะ

379
00:28:22,360 --> 00:28:23,200
นายไปนานนะ

380
00:28:26,240 --> 00:28:27,080
ใช่ นายก็รู้ว่ามันเป็นอย่างไร

381
00:28:28,200 --> 00:28:30,840
เจ้าหน้าที่คุมขังไม่ชอบเร่งรีบ
ใช่ไหมล่ะ

382
00:28:30,920 --> 00:28:33,320
แค่มีพิธีรีตอง ลายนิ้วมือ

383
00:28:33,440 --> 00:28:36,000
ตารางค่าปรับ 
และฉันต้องไปขึ้นศาลวันอังคาร

384
00:28:36,080 --> 00:28:36,920
อะไรนะ

385
00:28:37,160 --> 00:28:40,000
ฉัน เชอร์ลอก  ไปศาลวันอังคาร

386
00:28:40,080 --> 00:28:41,400
พวกเขาให้ฉันเป็นพวกต่อต้านสังคม

387
00:28:41,480 --> 00:28:42,480
ก็ดี

388
00:28:43,120 --> 00:28:44,120
นายอยากบอกเพื่อนตัวเล็กของนาย

389
00:28:44,200 --> 00:28:45,440
ว่าเขายินดีที่จะไป
และสารภาพผิดได้ทุกเมื่อ

390
00:28:45,680 --> 00:28:47,640
สัญลักษณ์นี่ ฉันยังจัดมันไม่ได้

391
00:28:48,440 --> 00:28:50,120
ไม่ ฉันต้องการให้นายไปที่สถานีตำรวจ

392
00:28:50,200 --> 00:28:52,960
และถามเรื่องนักข่าว
ทรัพย์สินส่วนตัวจะถูกยึดไว้

393
00:28:53,440 --> 00:28:55,840
หาบันทึกของเขาหรืออะไรสักอย่าง
ที่จะบอกการเคลื่อนไหวของเขาให้เรา

394
00:28:57,120 --> 00:28:58,400
ไปหาผู้ช่วยส่วนตัวของแวน คูน

395
00:28:59,120 --> 00:29:01,520
ถ้านายย้อนรอยเท้าของพวกเขา
มันจะมีสักที่ที่พวกมันทับกันสนิท

396
00:29:10,560 --> 00:29:11,400
สกอตแลนด์ยาร์ด

397
00:29:22,160 --> 00:29:23,960
บินกลับจากตาเหลียน วันศุกร์

398
00:29:24,560 --> 00:29:26,920
ดูเหมือน
เขามีการประชุมติด ๆ กันกับทีมขาย

399
00:29:27,000 --> 00:29:27,960
คุณพิมพ์สำเนาให้ผมได้ไหม

400
00:29:28,960 --> 00:29:30,680
- ได้ค่ะ
- แล้ววันที่เขาตาย

401
00:29:30,760 --> 00:29:33,280
- บอกผมได้ไหมว่าเขาอยู่ไหน
- โทษค่ะ มันเว้นว่างไว้

402
00:29:35,320 --> 00:29:36,320
ฉันมีใบเสร็จทั้งหมดของเขา

403
00:29:37,080 --> 00:29:39,400
- เพื่อนของคุณ
- ฟังนะ ไม่ว่าคุณพูดอะไร

404
00:29:39,480 --> 00:29:41,200
ฉันหนุนคุณ 100 เปอร์เซ็นต์

405
00:29:41,520 --> 00:29:42,720
เขามันคนอวดดี

406
00:29:44,040 --> 00:29:46,680
นั่นเบาอยู่
คนทั่วไปพูดแย่กว่านั้นเยอะ

407
00:29:49,040 --> 00:29:50,040
นี่คือสิ่งที่คุณต้องการใช่หรือเปล่า

408
00:29:50,280 --> 00:29:51,280
บันทึกของนักข่าว

409
00:29:57,800 --> 00:30:00,240
เขาเป็นเจ้านายแบบไหน อแมนดา
เห็นคุณค่าใช่ไหม

410
00:30:01,080 --> 00:30:03,440
ไม่ นั่นไม่ใช่คำที่ฉันใช้

411
00:30:04,440 --> 00:30:07,120
สิ่งเดียวที่เอดดีเห็นคุณค่า
คือของราคาแพง

412
00:30:07,200 --> 00:30:08,440
(ครีมทามือ)

413
00:30:08,520 --> 00:30:10,240
เหมือนกับครีมทามือ
เขาซื้อนั่นให้คุณใช่หรือเปล่า

414
00:30:15,280 --> 00:30:16,480
(ใบเสร็จแท็กซี่
22 พฤษภาคม 2010 10.35 นาฬิกา)

415
00:30:17,240 --> 00:30:18,080
ดูอันนี้สิ

416
00:30:19,040 --> 00:30:21,080
นั่งแท็กซ่ีมาจากบ้านในวันที่เขาตาย
18.50 ปอนด์

417
00:30:21,160 --> 00:30:22,720
นั่นคงจะพาเขามาที่ทำงาน

418
00:30:23,280 --> 00:30:25,640
ไม่ใช่ชั่วโมงเร่งด่วน ดูเวลาสิ
ช่วงสาย 18 ปอนด์น่าจะพาเขา

419
00:30:25,720 --> 00:30:28,520
- ไปไกลพอ ๆ กับ
- เวสต์เอน ฉันจำที่เขาพูดได้

420
00:30:30,360 --> 00:30:31,840
รถไฟใต้ดิน ตั๋วรอบเดียวในพิคคาดิลลี

421
00:30:32,960 --> 00:30:34,440
แล้วเขานั่งรถไฟใต้ดิน
กลับมาที่ที่ทำงาน

422
00:30:35,400 --> 00:30:37,480
ทำไมเขาถึงขึ้นแท็กซี่เข้าเมือง
และนั่งรถไฟใต้ดินกลับมาล่ะ

423
00:30:37,920 --> 00:30:39,600
เพราะเขากำลังส่งของหนักบางอย่าง

424
00:30:40,120 --> 00:30:41,520
คุณคงไม่ลากพัสดุขึ้นบันไดเลื่อน

425
00:30:42,480 --> 00:30:43,320
ส่งของเหรอคะ

426
00:30:43,720 --> 00:30:45,160
ไปที่ไหนสักแห่งใกล้สถานีพิคคาดิลลี

427
00:30:45,800 --> 00:30:47,920
ทิ้งพัสดุ ขนส่งมันและจากนั้น

428
00:30:49,320 --> 00:30:50,200
(ใบเสร็จร้านพิซซ่า)

429
00:30:50,280 --> 00:30:52,600
หยุดระหว่างทาง เขาหิวมาก

430
00:30:56,040 --> 00:30:59,600
คุณเลยซื้ออาหารกลางวันจากที่นี่
ระหว่างทางไปสถานี

431
00:30:59,760 --> 00:31:01,000
แต่คุณเดินมาจากที่ไหน

432
00:31:01,120 --> 00:31:03,080
ที่ไหนกันที่แท็กซี่จอดส่งคุณ

433
00:31:04,000 --> 00:31:04,840
ใช่แล้ว

434
00:31:05,360 --> 00:31:07,360
เอดดี แวน คูนนำพัสดุมาที่นี่
ในวันที่เขาตาย

435
00:31:07,440 --> 00:31:08,440
อะไรก็ตาม
ที่ถูกซ่อนไว้ข้างในกระเป๋านั่น

436
00:31:08,520 --> 00:31:10,360
ฉันนึกภาพออกแล้ว

437
00:31:10,440 --> 00:31:13,920
โดยใช้เศษข้อมูล บัตรเครดิต
ใบแจ้งหนี้ ใบเสร็จ เขาบินกลับจากจีน

438
00:31:14,000 --> 00:31:15,000
- จากนั้นเขามาที่นี่
- เชอร์ลอก

439
00:31:15,080 --> 00:31:17,520
ที่ไหนในถนนนี่ ที่ไหนที่ใกล้ ๆ
ฉันไม่รู้ว่าที่ไหน แต่...

440
00:31:17,760 --> 00:31:18,920
ร้านนั่น ตรงนั้น

441
00:31:20,720 --> 00:31:22,840
- นายบอกได้อย่างไร
- บันทึกของลูคิส เขาอยู่ที่นี่ด้วย

442
00:31:22,920 --> 00:31:23,960
เขาเขียนที่อยู่ลงไป

443
00:31:51,080 --> 00:31:51,920
สวัสดีครับ

444
00:31:58,760 --> 00:32:00,600
คุณอยากได้แมวนำโชคไหม

445
00:32:01,800 --> 00:32:03,360
ไม่ครับ ขอบคุณ

446
00:32:04,160 --> 00:32:06,120
สิบปอนด์ สิบปอนด์

447
00:32:07,880 --> 00:32:10,040
ฉันคิดว่าภรรยาของคุณน่าจะชอบ

448
00:32:11,080 --> 00:32:11,920
ก็อาจจะ

449
00:32:21,280 --> 00:32:22,360
เชอร์ลอก

450
00:32:24,480 --> 00:32:25,560
ป้ายนั่น

451
00:32:26,440 --> 00:32:28,240
- ใช่ ฉันเห็นแล้ว
- มันเหมือนกับรหัสตัวเลขเลย

452
00:32:34,960 --> 00:32:37,440
มันเป็นระบบตัวเลขโบราณ หังโจว

453
00:32:38,520 --> 00:32:40,040
ทุกวันนี้
พ่อค้าแม่ค้าบนถนนเท่านั้นที่ใช้มัน

454
00:32:40,840 --> 00:32:43,200
พวกนั้นเป็นตัวเลขที่ถูกเขียนบนกำแพง
ที่ธนาคารและที่ห้องสมุด

455
00:32:44,080 --> 00:32:46,240
ตัวเลขถูกเขียนด้วยภาษาถิ่นจีนโบราณ

456
00:32:47,160 --> 00:32:48,480
มันคือ 15

457
00:32:48,720 --> 00:32:50,640
สิ่งที่เราคิดคือป้ายชื่อของศิลปิน
มันเป็นตัวเลข 15

458
00:32:51,440 --> 00:32:53,680
และเส้นที่ปิดตา เส้นแนวนอน
นั่นก็เป็นตัวเลขเหมือนกัน

459
00:32:54,960 --> 00:32:56,600
- เลขหนึ่งของจีน จอห์น
- เราเจอมันแล้ว

460
00:33:02,720 --> 00:33:04,760
ชายสองคนเดินทางกลับจากจีน

461
00:33:06,120 --> 00:33:09,880
ทั้งคู่มุ่งตรงไปที่ร้านเดอะลัคกีแคท

462
00:33:10,960 --> 00:33:11,800
พวกเขาเห็นอะไร

463
00:33:13,080 --> 00:33:13,920
มันไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเห็น

464
00:33:15,520 --> 00:33:17,360
มันเป็นสิ่งที่พวกเขาทั้งคู่นำกลับมา
ในกระเป๋าเดินทางพวกนั้น

465
00:33:18,520 --> 00:33:19,880
และนายไม่ได้หมายถึงปลอดภาษี

466
00:33:21,880 --> 00:33:22,720
ขอบคุณครับ

467
00:33:27,760 --> 00:33:29,080
คิดถึงเรื่องที่เซบาสเตียนบอกเราสิ

468
00:33:29,160 --> 00:33:31,360
เรื่องแวน คูน
เขาไปมาได้อย่างอิสระในตลาดอย่างไร

469
00:33:32,120 --> 00:33:33,840
- สูญเสียห้าล้าน
- ทำกลับคืนมาในหนึ่งสัปดาห์

470
00:33:35,080 --> 00:33:36,400
นั่นเป็นวิธีที่สร้างเงินได้ง่าย ๆ

471
00:33:37,320 --> 00:33:38,320
เขาเป็นพ่อค้าของเถื่อน

472
00:33:39,680 --> 00:33:40,960
พรางตัวได้สมบูรณ์แบบ

473
00:33:42,760 --> 00:33:45,440
นักธุรกิจที่เดินทางไปเอเชียบ่อย ๆ

474
00:33:45,520 --> 00:33:47,560
ลูคิสก็เหมือนกัน
นักข่าวที่เขียนเกี่ยวกับประเทศจีน

475
00:33:49,040 --> 00:33:50,480
พวกเขาทั้งคู่ลักลอบค้าของเถื่อน

476
00:33:51,240 --> 00:33:52,600
เดอะลัคกีแคท
เป็นที่ปล่อยของของพวกเขา

477
00:33:54,320 --> 00:33:55,160
แต่ทำไมพวกเขาถึงตายล่ะ

478
00:33:55,880 --> 00:33:59,000
มันไม่สมเหตุสมผล ถ้าพวกเขาทั้งคู่
มาที่ร้านและส่งของ

479
00:33:59,080 --> 00:34:00,880
ทำไมใครบางคนจะต้องข่มขู่พวกเขา

480
00:34:00,960 --> 00:34:02,560
และฆ่าพวกเขาหลังจากนั้น

481
00:34:02,640 --> 00:34:03,800
หลังจากที่พวกเขาเสร็จงาน

482
00:34:08,840 --> 00:34:10,199
ถ้าเกิดว่าหนึ่งในนั้นมือไวล่ะ

483
00:34:10,520 --> 00:34:12,120
- นายหมายความว่าอย่างไร
- ขโมยบางอย่างไป

484
00:34:12,639 --> 00:34:13,679
บางอย่างจากแหล่งกักตุน

485
00:34:13,760 --> 00:34:15,400
ฆาตกรไม่รู้ว่าคนไหนเอาไป

486
00:34:15,480 --> 00:34:17,120
เลยข่มขู่ทั้งคู่ ใช่แล้ว

487
00:34:20,320 --> 00:34:21,159
เตือนความจำฉันที

488
00:34:22,480 --> 00:34:24,000
ฝนตกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

489
00:34:33,760 --> 00:34:35,000
มันอยู่นี่ตั้งแต่วันจันทร์

490
00:34:47,159 --> 00:34:49,159
ไม่มีใครอยู่ในห้องพักนั้น
อย่างน้อยสามวัน

491
00:34:50,239 --> 00:34:51,159
อาจจะไปเที่ยววันหยุดก็ได้

492
00:34:53,199 --> 00:34:54,920
นายเปิดหน้าต่างทิ้งไว้หรือเปล่า
ตอนที่นายไปเที่ยว

493
00:35:05,080 --> 00:35:05,920
เชอร์ล็อก

494
00:35:14,440 --> 00:35:15,600
มีใครบางคนมาที่นี่

495
00:35:17,000 --> 00:35:19,480
มีคนอื่นบุกเข้ามาในห้องพัก
และชนแจกันแตก

496
00:35:19,760 --> 00:35:20,600
เหมือนอย่างที่ฉันทำ

497
00:35:31,800 --> 00:35:33,200
นายคิดว่าบางที
ครั้งนี้นายน่าจะให้ฉันเข้าไปใช่ไหม

498
00:35:39,040 --> 00:35:40,880
นายเลิกทำแบบนี้ได้ไหม

499
00:35:47,600 --> 00:35:48,680
ฉันไม่ใช่คนแรก

500
00:35:51,160 --> 00:35:52,000
อะไรนะ

501
00:35:52,080 --> 00:35:54,040
มีใครบางคนอยู่ในนี้ก่อนหน้าฉัน

502
00:35:55,200 --> 00:35:56,040
นายพูดอะไร

503
00:35:59,280 --> 00:36:00,640
เท้าเบอร์แปด

504
00:36:02,480 --> 00:36:03,520
เล็ก แต่...

505
00:36:05,360 --> 00:36:06,200
ปราดเปรียว

506
00:36:07,600 --> 00:36:08,440
เสียเวลาฉันเปล่า ๆ

507
00:36:13,320 --> 00:36:15,560
เล็ก มือมีกำลัง

508
00:36:18,440 --> 00:36:19,280
นักกายกรรมของเรา

509
00:36:21,200 --> 00:36:22,520
ทำไมเขาไม่ปิดหน้าต่างตอนที่เขาออกไป

510
00:36:24,320 --> 00:36:25,880
บ้า บ้าที่สุด

511
00:36:26,840 --> 00:36:27,680
แน่ละ

512
00:36:28,680 --> 00:36:30,040
เขายังอยู่ที่นี่

513
00:36:53,440 --> 00:36:55,160
เมื่อไรก็ได้
ที่นายอยากให้ฉันร่วมด้วย

514
00:36:55,240 --> 00:36:56,200
จอห์น

515
00:36:57,960 --> 00:36:58,800
จอห์น

516
00:37:01,160 --> 00:37:03,240
ผมคือเชอร์ล็อก โฮล์มส์
และผมทำงานคนเดียวเสมอ

517
00:37:03,320 --> 00:37:04,720
เพราะไม่มีคนไหนสามารถแข่งกับ

518
00:37:04,800 --> 00:37:05,880
สติปัญญาใหญ่ยักษ์ของผมได้

519
00:37:48,880 --> 00:37:50,920
นมบูดและจานชามเริ่มส่งกลิ่น

520
00:37:51,000 --> 00:37:52,760
มีใครบางคนออกจากที่นี่อย่างรีบเร่ง
เมื่อสามวันก่อน

521
00:37:53,080 --> 00:37:53,920
ใครบางคนอย่างนั้นเหรอ

522
00:37:54,920 --> 00:37:56,440
ซูหลินเหยา เราต้องหาเธอ

523
00:37:57,680 --> 00:37:58,520
อย่างไรล่ะ

524
00:38:04,000 --> 00:38:04,920
เราน่าจะเริ่มด้วยนี่

525
00:38:05,880 --> 00:38:07,680
นายเสียงแหบหมดแล้ว
นายเป็นหวัดหรือเปล่า

526
00:38:08,320 --> 00:38:09,160
ฉันสบายดี

527
00:38:11,520 --> 00:38:13,040
คุณเห็นเธอครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

528
00:38:13,960 --> 00:38:16,000
สามวันก่อน ที่พิพิธภัณฑ์

529
00:38:17,520 --> 00:38:19,440
เมื่อเช้าพวกเขาบอกผมว่าเธอลาออก

530
00:38:19,600 --> 00:38:22,320
แบบนั้นเลย ทิ้งให้งานของเธอไม่เสร็จ

531
00:38:24,000 --> 00:38:26,680
สิ่งสุดท้ายที่เธอทำ
ช่วงบ่ายวันสุดท้ายคืออะไร

532
00:38:31,360 --> 00:38:34,280
เธอทำการสาธิตนี่
สำหรับนักท่องเที่ยว

533
00:38:35,080 --> 00:38:36,120
พิธีชงชา

534
00:38:37,160 --> 00:38:41,160
เธอน่าจะเก็บของ ๆ เธอ
และวางพวกมันไว้ในนี้

535
00:39:00,320 --> 00:39:01,600
เราต้องไปหาซูหลินเหยา

536
00:39:01,680 --> 00:39:03,520
- ถ้าเธอยังมีชีวิต
- เชอร์ล็อก

537
00:39:04,560 --> 00:39:05,400
ดูสิใครมา

538
00:39:06,920 --> 00:39:07,840
เจอบางอย่างที่นายน่าจะชอบ

539
00:39:15,200 --> 00:39:16,040
เช้าวันอังคาร

540
00:39:16,200 --> 00:39:18,120
ทั้งหมดที่นายต้องทำคือปรากฏตัว
และบอกว่ากระเป๋าเป็นของนาย

541
00:39:18,200 --> 00:39:19,480
ลืมเรื่องวันขึ้นศาลของนาย

542
00:39:25,600 --> 00:39:27,360
เพื่อน โคตรเจ๋งเลย

543
00:39:29,560 --> 00:39:32,040
นายอยากซ่อนต้นไม้
ป่าเป็นที่ ๆ ดีที่สุดที่จะซ่อนมัน

544
00:39:32,120 --> 00:39:32,960
คิดว่าอย่างไรล่ะ

545
00:39:34,040 --> 00:39:36,280
ผู้คนเดินตรงเลยผ่านไปโดยไม่รู้

546
00:39:36,480 --> 00:39:37,880
ไม่สามารถถอดรหัสข้อความได้

547
00:39:40,520 --> 00:39:42,480
นั่น ฉันพบมันก่อนหน้านี้

548
00:39:43,960 --> 00:39:46,240
- พวกเขาอยู่ที่นี่
- นั่นใช่ภาพวาดแบบเดียวกันหรือเปล่า

549
00:39:46,440 --> 00:39:47,400
ใช่

550
00:39:47,520 --> 00:39:48,840
จอห์น ถ้าเราจะถอดรหัสนี่

551
00:39:48,920 --> 00:39:50,240
เราต้องหาหลักฐานเพิ่มอีก

552
00:40:53,120 --> 00:40:54,760
รับโทรศัพท์สิ
ฉันโทรหานายตั้งนาน

553
00:40:56,840 --> 00:40:57,680
ฉันเจอมันแล้ว

554
00:41:12,560 --> 00:41:13,400
มันถูกวาดทับ

555
00:41:17,240 --> 00:41:18,960
ฉันไม่เข้าใจ มันอยู่

556
00:41:19,800 --> 00:41:20,640
ตรงนี้

557
00:41:22,760 --> 00:41:24,120
สิบนาทีก่อน ฉันเห็นมัน

558
00:41:24,200 --> 00:41:25,080
รอยขูดเขียนทั้งหมด

559
00:41:26,240 --> 00:41:27,680
มีใครบางคนไม่อยากให้ฉันเห็นมัน

560
00:41:30,240 --> 00:41:31,680
- เชอร์ล็อก นายกำลังทำอะไร
- จอห์น ตั้งใจหน่อย

561
00:41:32,280 --> 00:41:33,920
ฉันต้องการให้นายจดจ่อ
หลับตาสิ

562
00:41:34,160 --> 00:41:36,520
เดี๋ยว ทำไม ๆ
นายกำลังทำอะไร

563
00:41:37,560 --> 00:41:39,280
ฉันต้องการให้นายจำภาพ
ที่นายมองเห็นให้ได้มากที่สุด

564
00:41:39,840 --> 00:41:40,920
พยายามนึกภาพสิ่งที่นายเห็น

565
00:41:41,360 --> 00:41:42,440
- นายนึกภาพมันได้ไหม
- ได้

566
00:41:43,680 --> 00:41:46,160
- นายจำได้ไหม นายจำรูปแบบมันได้ไหม
- ได้แน่นอน

567
00:41:46,320 --> 00:41:48,560
- ได้ ดูสิ อย่าห่วง
- นายจำมันได้มากแค่ไหน

568
00:41:48,640 --> 00:41:52,480
เพราะความจำของมนุษย์ในการมองเห็น
มี 62 เปอร์เซ็นต์ ที่ถูกต้อง

569
00:41:52,560 --> 00:41:54,520
- ไม่ต้องห่วง ฉันจำมันได้ทั้งหมด
- จริงเหรอ

570
00:41:54,840 --> 00:41:57,040
อย่างน้อยฉันก็จำได้
ถ้าฉันเอามือล้วงกระเป๋า

571
00:41:57,800 --> 00:41:58,960
ฉันถ่ายรูปมา

572
00:42:20,080 --> 00:42:21,040
อยู่เป็นคู่เสมอ จอห์น
ดูสิ

573
00:42:23,760 --> 00:42:24,600
ตัวเลข

574
00:42:25,920 --> 00:42:26,840
มาเป็นคู่

575
00:42:27,080 --> 00:42:27,920
ให้ตาย ฉันต้องนอน

576
00:42:28,480 --> 00:42:31,080
- ทำไมเขาวาดมันชิดขอบจัง
- ไม่รู้สิ

577
00:42:31,640 --> 00:42:33,440
คนเป็นพันเดินผ่านตรงนั้นทุก ๆ วัน

578
00:42:33,680 --> 00:42:34,520
แค่ 20 นาที

579
00:42:36,640 --> 00:42:37,480
แน่นอน

580
00:42:38,680 --> 00:42:40,720
แน่นอนว่าเขาต้องการข้อมูล
เขาพยายามสื่อสาร

581
00:42:40,800 --> 00:42:43,920
กับคนของเขาในโลกมิจฉาชีพ
อะไรที่ถูกขโมยไป เขาต้องการมันคืน

582
00:42:45,440 --> 00:42:47,360
มันอยู่แถว ๆ นี้ ในรหัส

583
00:42:49,200 --> 00:42:51,160
เราไม่สามารถถอดได้
ถ้าไม่มีซูหลินเหยา

584
00:42:52,200 --> 00:42:53,040
เยี่ยม

585
00:42:54,160 --> 00:42:56,200
ชายสองคนที่เดินทางกลับจากจีน
ถูกฆาตกรรม

586
00:42:56,840 --> 00:42:59,560
และฆาตกรทิ้งข้อความไว้ในตัวเลขฮังซู

587
00:42:59,760 --> 00:43:00,960
ซูหลินเหยาอยู่ในอันตราย

588
00:43:02,000 --> 00:43:04,600
รหัสตัวเลขนั่น
มันเป็นรูปแบบเดียวกับอันอื่น

589
00:43:04,680 --> 00:43:06,360
เขาตั้งใจจะฆ่าเธอด้วย

590
00:43:06,560 --> 00:43:08,120
ฟังนะ ผมลองทุกทางแล้ว

591
00:43:08,200 --> 00:43:10,840
เพื่อน เพื่อนร่วมงาน
ผมไม่รู้ว่าเธอไปไหน

592
00:43:10,920 --> 00:43:12,880
เธออาจจะไปไกลเป็นพันไมล์แล้วก็ได้

593
00:43:15,120 --> 00:43:17,240
- นายมองอะไร
- เล่าเรื่องกาน้ำชาพวกนั้นให้ฟังที

594
00:43:18,440 --> 00:43:20,960
กาน้ำชาเป็นความหลงใหลของเธอ

595
00:43:21,720 --> 00:43:22,800
พวกเขาต้องการงานด่วน

596
00:43:22,880 --> 00:43:25,240
ถ้าพวกมันแห้ง
ดินเหนียวสามารถเริ่มแตกสลายได้

597
00:43:25,320 --> 00:43:27,800
เห็นชัดว่า
คุณต้องชงชาในพวกมันไปเรื่อย ๆ

598
00:43:28,720 --> 00:43:30,960
เมื่อวานนี้มีกาน้ำชาใบเดียวเท่านั้น
ที่เงากว่าใบอื่น

599
00:43:32,520 --> 00:43:33,600
ตอนนี้มันมีสอง

600
00:44:24,560 --> 00:44:25,760
อยากกินคุกกี้ด้วยไหม

601
00:44:28,960 --> 00:44:31,720
อายุหลายศตวรรษ อย่าทำมันแตก

602
00:44:38,920 --> 00:44:39,760
สวัสดีครับ

603
00:44:41,040 --> 00:44:42,000
คุณเห็นรหัสตัวเลข

604
00:44:43,680 --> 00:44:44,920
คุณรู้ว่าเขากำลังมาหาฉัน

605
00:44:46,280 --> 00:44:48,120
คุณฉลาดที่จะหลบเขาจนถึงตอนนี้

606
00:44:49,800 --> 00:44:50,640
ฉันต้องทำให้เสร็จ

607
00:44:52,240 --> 00:44:53,320
เพื่อทำงานนี้ให้เสร็จ

608
00:44:55,840 --> 00:44:57,120
มันเป็นเรื่องของฉันคนเดียว

609
00:44:58,160 --> 00:44:59,120
ฉันรู้ว่าเขาจะหาฉัน

610
00:45:00,840 --> 00:45:02,280
เขาเป็นใคร
คุณเคยเจอเขามาก่อนอย่างนั้นเหรอ

611
00:45:05,080 --> 00:45:08,080
ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก
เราเจอกันที่จีน

612
00:45:10,360 --> 00:45:11,440
ฉันจำ

613
00:45:13,200 --> 00:45:14,520
- สัญลักษณ์ของเขาได้
- รหัสตัวเลข

614
00:45:17,200 --> 00:45:18,400
เขาเท่านั้นที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้

615
00:45:20,320 --> 00:45:21,160
จือจู

616
00:45:22,360 --> 00:45:24,360
- จือจูอะไร
- แมงมุม

617
00:45:30,360 --> 00:45:31,200
คุณรู้จักเครื่องหมายนี่ไหม

618
00:45:31,760 --> 00:45:32,600
ครับ

619
00:45:33,080 --> 00:45:34,120
มันเป็นเครื่องหมายของสมาคมลับ

620
00:45:36,040 --> 00:45:38,240
องค์กรอาชญากรรมโบราณ ตั้งอยู่ในจีน

621
00:45:41,560 --> 00:45:43,360
ทหารราบทุกคนจะจดจำเครื่องหมาย

622
00:45:45,800 --> 00:45:47,120
ทุกคนที่ลำเลียงเพื่อพวกเขา

623
00:45:48,640 --> 00:45:49,480
ลำเลียง

624
00:45:52,480 --> 00:45:53,680
คุณหมายถึง
คุณเป็นคนลักลอบอย่างนั้นเหรอ

625
00:45:58,160 --> 00:45:59,000
ฉันอายุ 15

626
00:46:01,920 --> 00:46:02,880
พ่อแม่ของฉันเสียชีวิต

627
00:46:04,760 --> 00:46:05,880
ฉันไม่มีอาชีพ

628
00:46:08,040 --> 00:46:10,360
ไม่มีทางอยู่รอดได้วันต่อวัน

629
00:46:11,880 --> 00:46:13,360
นอกจากทำงานให้เจ้านาย

630
00:46:14,000 --> 00:46:14,840
พวกเขาเป็นใคร

631
00:46:16,240 --> 00:46:17,080
พวกเขาถูกเรียกว่า

632
00:46:17,960 --> 00:46:18,920
ดอกบัวดำ

633
00:46:22,720 --> 00:46:24,120
ตอนที่ฉันอายุ 16

634
00:46:26,200 --> 00:46:29,320
ฉันนำยาเสพติดมูลค่าหลายพันปอนด์

635
00:46:29,840 --> 00:46:31,280
ข้ามชายแดนไปยังฮ่องกง

636
00:46:35,880 --> 00:46:38,080
ฉันเอาชีวิตแบบนั้นทิ้งไว้ข้างหลัง

637
00:46:40,360 --> 00:46:41,200
ฉันมาที่อังกฤษ

638
00:46:44,240 --> 00:46:45,840
พวกเขาให้งานกับฉัน ที่นี่

639
00:46:49,400 --> 00:46:50,240
ทุกอย่างดีไปหมด

640
00:46:52,200 --> 00:46:53,040
ชีวิตใหม่

641
00:46:53,760 --> 00:46:54,880
และเขาก็มาหาคุณ

642
00:46:56,440 --> 00:46:57,280
ค่ะ

643
00:47:00,120 --> 00:47:02,360
ฉันหวังว่าหลังจากห้าปี

644
00:47:03,800 --> 00:47:05,360
พวกเขาคงจะลืมฉันไปแล้ว

645
00:47:07,200 --> 00:47:08,960
แต่พวกเขาไม่เคยปล่อยคุณไป

646
00:47:11,960 --> 00:47:13,680
ชุมชนเล็ก ๆ อย่างของพวกเรา

647
00:47:16,000 --> 00:47:17,400
พวกเขาไม่เคยอยู่ห่างไกลหรอก

648
00:47:23,840 --> 00:47:24,800
เขามาที่ห้องพักของฉัน

649
00:47:26,080 --> 00:47:29,960
เขาขอให้ฉันช่วยเขา
หาบางอย่างที่ถูกขโมยไป

650
00:47:30,560 --> 00:47:31,680
และคุณไม่รู้ว่ามันคืออะไร

651
00:47:33,040 --> 00:47:33,880
ฉันปฏิเสธที่จะช่วย

652
00:47:35,440 --> 00:47:38,720
คุณรู้จักเขาดี
ตอนที่คุณอยู่ที่จีนใช่หรือเปล่า

653
00:47:41,040 --> 00:47:41,880
ใช่ค่ะ

654
00:47:45,320 --> 00:47:46,160
เขาเป็นพี่ชายของฉัน

655
00:48:00,680 --> 00:48:01,520
เด็กกำพร้าสองคน

656
00:48:04,680 --> 00:48:06,000
เราไม่มีทางเลือก

657
00:48:08,360 --> 00:48:10,320
เราสามารถทำงานให้ดอกบัวดำ

658
00:48:10,800 --> 00:48:13,360
หรือไม่ก็หิวโซอยู่ข้างถนน
เหมือนพวกขอทาน

659
00:48:18,800 --> 00:48:20,640
พี่ชายของฉัน
กลายเป็นหุ่นเชิดของพวกเขา

660
00:48:22,280 --> 00:48:25,360
ในอำนาจของคน ๆ หนึ่ง
ที่พวกเขาเรียกว่า ชาน

661
00:48:26,880 --> 00:48:27,880
หัวหน้าใหญ่ของดอกบัวดำ

662
00:48:32,240 --> 00:48:33,640
ฉันหลบหน้าพี่ชาย

663
00:48:36,440 --> 00:48:38,240
เขาบอกว่าฉันทรยศเขา

664
00:48:41,280 --> 00:48:42,480
วันต่อมา ฉันมาทำงาน

665
00:48:43,920 --> 00:48:45,120
และรหัสตัวเลขก็รออยู่

666
00:48:52,800 --> 00:48:53,840
คุณถอดรหัสพวกนี้ได้ไหม

667
00:48:56,040 --> 00:48:57,560
- พวกนี้เป็นตัวเลข
- ใช่ ผมรู้

668
00:48:59,120 --> 00:49:01,640
ตรงนี้ เส้นที่ลากผ่านตาคน

669
00:49:02,360 --> 00:49:03,600
มันเป็นเลขหนึ่งของจีน

670
00:49:03,800 --> 00:49:06,240
และนี่ก็คือ 15 แต่เป็นรหัสอะไร

671
00:49:08,200 --> 00:49:09,360
คนลักลอบทุกคนรู้จักมัน

672
00:49:10,640 --> 00:49:11,600
มันอ้างอิงจากหนังสือ

673
00:49:17,240 --> 00:49:18,080
เขาอยู่ที่นี่

674
00:49:19,400 --> 00:49:22,560
จือจูเจอฉันแล้ว

675
00:49:23,880 --> 00:49:25,320
อย่า ๆ เชอร์ล็อก

676
00:49:25,400 --> 00:49:26,240
เชอร์ล็อก เดี๋ยว

677
00:49:27,320 --> 00:49:28,160
มานี่

678
00:49:28,440 --> 00:49:29,760
เข้าไป เข้าไปเร็ว

679
00:49:45,920 --> 00:49:47,680
ผมต้องไปช่วยเขา ล็อกประตูหลังผมไป

680
00:50:20,440 --> 00:50:21,280
ระวังหน่อยสิ

681
00:50:22,640 --> 00:50:26,400
กะโหลกบางอันอายุมากกว่า
สองแสนปีเชียวนะหัดเคารพกันบ้าง

682
00:50:29,520 --> 00:50:30,360
ขอบคุณ

683
00:51:38,400 --> 00:51:39,240
เหลียง

684
00:51:46,680 --> 00:51:47,760
พระเจ้า

685
00:52:20,760 --> 00:52:21,800
มันจะต้องมีการฆาตกรรมอีกสักกี่ครั้ง

686
00:52:21,880 --> 00:52:24,640
ก่อนที่คุณจะเริ่มเชื่อว่า
มีไอ้บ้านี่อยู่ข้างนอกนั่น

687
00:52:27,040 --> 00:52:29,080
คืนนี้มีผู้หญิงถูกยิงตาย

688
00:52:29,160 --> 00:52:32,960
เหยื่อสามคนในสามวัน
คุณควรจะตามหาเขา

689
00:52:33,160 --> 00:52:34,280
ไบรอัน ลูคิสกับเอดดี แวน คูน

690
00:52:34,360 --> 00:52:36,640
ทำงานให้กลุ่มลักลอบของเถื่อน
ระหว่างประเทศ

691
00:52:36,880 --> 00:52:39,920
กลุ่มที่ชื่อว่าดอกบัวดำ
ปฏิบัติการในลอนดอน

692
00:52:40,400 --> 00:52:41,720
ใต้จมูกนาย

693
00:52:43,040 --> 00:52:43,920
คุณพิสูจน์เรื่องนั้นได้หรือเปล่า

694
00:52:51,920 --> 00:52:53,360
คุณคิดว่าอย่างไร หมูหรือพาสตา

695
00:52:53,480 --> 00:52:54,320
คุณนี่เอง

696
00:52:55,600 --> 00:52:57,760
ผมคิดว่ามันคงจะไม่เคยทำให้
อีกอน โรเนย์ยุ่งยากเลยล่ะ

697
00:52:58,840 --> 00:52:59,840
ผมขอพาสตาแบบเดิมดีกว่า

698
00:53:00,720 --> 00:53:02,000
ไม่อยากจะทำหมูย่าง

699
00:53:02,680 --> 00:53:04,160
ไม่ ถ้าคุณกำลังหั่นซากศพ

700
00:53:05,680 --> 00:53:06,520
คุณจะกินอะไร

701
00:53:07,040 --> 00:53:09,200
ผมไม่กินตอนที่ผมทำงาน
การย่อยทำผมช้าลง

702
00:53:09,840 --> 00:53:11,320
อย่างนั้นคืนนี้คุณจะทำงานที่นี่
ใช่หรือเปล่า

703
00:53:12,120 --> 00:53:13,960
- ต้องตรวจสอบบางศพ
- บางศพเหรอ

704
00:53:14,160 --> 00:53:15,640
เอดดี แวน คูนกับไบรอัน ลูคิส

705
00:53:17,000 --> 00:53:17,920
พวกเขาอยู่ในรายชื่อของฉัน

706
00:53:20,040 --> 00:53:21,320
คุณเอาพวกเขาออกมาอีกรอบให้ผมได้ไหม

707
00:53:22,600 --> 00:53:26,000
คือว่า เอกสารของพวกเขาถูกส่งไปแล้ว

708
00:53:30,480 --> 00:53:32,320
- คุณเปลี่ยนทรงผม
- อะไรนะ

709
00:53:33,360 --> 00:53:35,520
รูปแบบ ปกติมันแสกกลาง

710
00:53:36,160 --> 00:53:37,000
ค่ะ คือ

711
00:53:37,520 --> 00:53:38,560
สวยดีนะ

712
00:53:39,760 --> 00:53:40,680
แบบนี้เหมาะกับคุณมากกว่า

713
00:53:51,720 --> 00:53:53,040
เราเพิ่งจะสนใจเท้า

714
00:53:54,000 --> 00:53:55,000
- เท้าเหรอ
- ใช่

715
00:53:55,440 --> 00:53:56,440
คุณคงไม่ว่าอะไรถ้าเราจะขอดูพวกมัน

716
00:54:05,360 --> 00:54:06,200
ต่อไปก็แวน คูน

717
00:54:15,080 --> 00:54:15,920
แล้ว

718
00:54:16,000 --> 00:54:19,200
ชายสองคนนี้เพิ่งไป
ที่ร้านสักของคนจีนร้านเดียวกัน

719
00:54:19,280 --> 00:54:22,280
- หรือไม่ผมก็กำลังพูดความจริง
- คุณต้องการอะไร

720
00:54:22,360 --> 00:54:25,120
ผมต้องการหนังสือทุกเล่ม
จากห้องพักของลูคิสและแวน คูน

721
00:54:25,720 --> 00:54:26,600
หนังสือเหรอ

722
00:54:30,800 --> 00:54:33,960
ไม่ใช่แค่องค์การอาชญากรรม
มันเป็นลัทธิ

723
00:54:36,920 --> 00:54:38,600
พี่ชายของเธอถูกติดสินบน
โดยหนึ่งในหัวหน้า

724
00:54:39,320 --> 00:54:40,160
ซูหลินบอกชื่อมาแล้ว

725
00:54:40,720 --> 00:54:43,080
ใช่ ชาน หัวหน้าชาน

726
00:54:43,520 --> 00:54:44,760
เรายังไปไม่ถึงไหนในการที่จะหาตัวเขา

727
00:54:44,840 --> 00:54:46,960
ผิด
เรารู้สิ่งที่เราต้องรู้เกือบหมดแล้ว

728
00:54:48,160 --> 00:54:49,600
เธอให้ชิ้นส่วนที่หายไป
เกือบทั้งหมดกับเรา

729
00:54:51,560 --> 00:54:52,680
ทำไมเขาต้องมาหาน้องสาว

730
00:54:52,760 --> 00:54:55,320
- ทำไมเขาต้องการทักษะความรู้ของเธอ
- เธอทำงานที่พิพิธภัณฑ์

731
00:54:55,400 --> 00:54:57,080
- ใช่แล้ว
- ผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณวัตถุ

732
00:54:59,200 --> 00:55:01,040
- ฉันเข้าใจแล้ว
- โบราณวัตถุที่มีคุณค่า จอห์น

733
00:55:01,240 --> 00:55:03,480
โบราณวัตถุของจีนซื้อขายในตลาดมืด

734
00:55:04,160 --> 00:55:07,160
จีนเป็นบ้านสำหรับทรัพย์สมบัติมากมาย
ซึ่งถูกซ่อนหลังการปฏิวัติของเหมา

735
00:55:07,400 --> 00:55:08,480
ดอกบัวดำกำลังขายพวกมัน

736
00:55:11,960 --> 00:55:13,840
(การประมูลของคริสเปียนส์
งานศิลป์ของจีนและทวีปเอเชีย)

737
00:55:14,360 --> 00:55:15,960
ตรวจดูวันที่ ตรงนี้

738
00:55:16,320 --> 00:55:18,600
จอห์น มาจากจีนเมื่อสี่วันก่อน

739
00:55:19,080 --> 00:55:19,920
(ข้อมูลการขาย)

740
00:55:20,000 --> 00:55:20,840
ไม่ระบุชื่อ

741
00:55:21,960 --> 00:55:23,200
ผู้ขายไม่ได้ให้ชื่อของเขา

742
00:55:24,120 --> 00:55:25,840
สมบัติสองชิ้น
ที่ยังไม่ถูกค้นพบจากตะวันออก

743
00:55:26,600 --> 00:55:29,800
อันหนึ่งในกระเป๋าเดินทางของลูคิส
และอีกหนึ่งในกระเป๋าของแวน คูน

744
00:55:30,880 --> 00:55:31,720
โบราณวัตถุ

745
00:55:32,680 --> 00:55:34,840
ที่ขายในงานประมูล

746
00:55:36,320 --> 00:55:37,160
ดูสิ นี่ยังมีอีกอัน

747
00:55:38,040 --> 00:55:39,640
มาจากจีนเมื่อเดือนก่อน

748
00:55:39,720 --> 00:55:42,280
รูปปั้นเซรามิกจากจีนขาย
ในราคาสี่แสนปอนด์

749
00:55:43,960 --> 00:55:46,600
ดูสิ เดือนก่อน
ภาพวาดจีนห้าแสนปอนด์

750
00:55:47,080 --> 00:55:48,640
พวกมันทั้งหมดมาจากแหล่งที่ไม่ระบุ

751
00:55:49,760 --> 00:55:52,400
พวกเขาขโมยมันตอนอยู่ที่จีน
และทยอยส่งพวกมันมาที่อังกฤษ

752
00:55:56,680 --> 00:56:00,680
การประมูลแต่ละครั้งเกิดขึ้นพร้อม ๆ 
กับที่ลูคิสหรือแวน คูนเดินทางไปจีน

753
00:56:01,040 --> 00:56:02,880
แล้วถ้าหนึ่งในพวกนั้นเกิดโลภ
ตอนที่พวกเขาอยู่ที่จีนล่ะ

754
00:56:02,960 --> 00:56:04,440
ถ้าหนึ่งในนั้นขโมยบางอย่างมาล่ะ

755
00:56:04,560 --> 00:56:05,480
จือจูถึงได้มา

756
00:56:07,120 --> 00:56:09,880
ขอโทษนะ เราเก็บสะสมเพื่อการกุศลเหรอ
เชอร์ล็อก

757
00:56:09,960 --> 00:56:10,800
อะไร

758
00:56:10,920 --> 00:56:13,480
พ่อหนุ่มที่อยู่ข้างนอก
พร้อมลังหนังสือ

759
00:56:19,840 --> 00:56:21,280
ตัวเลขคือการอ้างอิง

760
00:56:21,880 --> 00:56:22,720
กับหนังสือ

761
00:56:23,280 --> 00:56:26,160
เพื่อเจาะจงหน้ากระดาษ
และเจาะจงคำพูดบนหน้ากระดาษพวกนั้น

762
00:56:27,080 --> 00:56:28,160
ใช่ แล้ว

763
00:56:29,000 --> 00:56:30,600
สิบห้ากับหนึ่ง นั่นหมายถึง

764
00:56:30,720 --> 00:56:32,680
เปิดไปหน้าที่ 15
และมันเป็นคำแรกที่นายจะอ่าน

765
00:56:32,800 --> 00:56:34,800
- โอเค ข้อความอะไร
- ขึ้นอยู่กับหนังสือ

766
00:56:35,800 --> 00:56:37,080
นั่นเป็นชั้นเชิงของรหัสหนังสือ

767
00:56:38,560 --> 00:56:39,800
มันต้องเป็นเล่มที่พวกเขามีทั้งคู่

768
00:56:41,440 --> 00:56:42,280
(เวน คูน)

769
00:56:42,560 --> 00:56:43,400
(ลูคิส)

770
00:56:43,480 --> 00:56:46,680
โอเค ได้
นี่ไม่น่าจะใช้เวลานานเกินไปนะ

771
00:57:00,960 --> 00:57:02,360
เราเจอนี่ที่พิพิธภัณฑ์

772
00:57:03,600 --> 00:57:04,440
มันเป็นลายมือของคุณหรือเปล่า

773
00:57:05,920 --> 00:57:08,040
เราหวังว่าซูหลินจะถอดรหัสมันให้เรา

774
00:57:11,080 --> 00:57:11,920
มีอะไรอย่างอื่นที่ผมทำได้บ้างไหม

775
00:57:13,640 --> 00:57:14,800
เพื่อช่วยคุณ

776
00:57:15,120 --> 00:57:17,280
ถ้าได้ความเงียบตอนนี้
คงจะน่าอัศจรรย์

777
00:57:32,360 --> 00:57:33,200
บุหรี่

778
00:58:02,320 --> 00:58:03,160
จินตนาการ

779
00:58:24,520 --> 00:58:25,840
ฉันขอโทษที่ให้รอค่ะ

780
00:58:26,480 --> 00:58:28,880
แต่เราไม่รู้อะไรเลยตอนนี้
จนกว่าจะพฤหัสหน้า

781
00:58:29,880 --> 00:58:31,240
นี่ใช้เวลานานค่ะ

782
00:58:32,680 --> 00:58:33,520
ขอโทษด้วย

783
00:58:34,120 --> 00:58:37,120
แล้วจะนัดไปทำไม
ถ้าพวกเขาไม่ทำตามล่ะ

784
00:58:37,440 --> 00:58:38,480
เกิดอะไรขึ้น

785
00:58:39,960 --> 00:58:44,000
หมอคนใหม่ที่คุณจ้างมา
เขาไม่กดตอบรับคอมมาเป็นชาติแล้ว

786
00:58:44,920 --> 00:58:46,280
- เดี๋ยวฉันไปพูดให้เอง
- ได้

787
00:58:46,840 --> 00:58:48,800
- สักครู่นะคะ
- ขอโทษด้วยค่ะ

788
00:58:50,560 --> 00:58:51,400
จอห์น

789
00:58:55,000 --> 00:58:55,840
จอห์น

790
00:59:07,680 --> 00:59:10,520
ดูเหมือนผมจะเสร็จแล้ว
ผมนึกว่าผมต้องตรวจมากกว่านี้เสียอีก

791
00:59:11,120 --> 00:59:12,080
ฉันตรวจหนึ่งหรือสองคนให้คุณ

792
00:59:13,200 --> 00:59:14,400
หนึ่งหรือสองอย่างนั้นเหรอ

793
00:59:14,520 --> 00:59:16,640
อาจจะห้าหรือหก

794
00:59:18,120 --> 00:59:19,480
ผมขอโทษ นั่นไม่มืออาชีพมาก ๆ

795
00:59:19,680 --> 00:59:21,040
ก็ไม่เชิง

796
00:59:22,520 --> 00:59:24,640
ผมนอนดึกไปหน่อย

797
00:59:26,160 --> 00:59:27,240
ค่ะ

798
00:59:29,880 --> 00:59:30,720
แล้วเจอกันครับ

799
00:59:31,360 --> 00:59:34,560
แล้วคุณทำอะไรถึงได้อยู่ดึกจัง

800
00:59:35,640 --> 00:59:38,600
ผมไปเข้าร่วมพวกงานหนังสือ

801
00:59:40,320 --> 00:59:42,760
เธอชอบหนังสือใช่ไหมคะ
แฟนของคุณล่ะ

802
00:59:43,600 --> 00:59:44,600
เปล่า มันไม่ใช่การนัดเที่ยว

803
00:59:44,880 --> 00:59:46,360
ดีค่ะ ฉันหมายถึง

804
00:59:46,960 --> 00:59:48,520
และคืนนี้ผมก็ไม่มีด้วย

805
00:59:51,840 --> 00:59:53,200
หนังสือที่ทุกคนน่าจะมี

806
01:00:04,280 --> 01:00:05,880
สิบห้า รายการที่หนึ่ง

807
01:00:20,200 --> 01:00:21,640
ฉันต้องไปสูดอากาศ
เราจะออกไปข้างนอกคืนนี้

808
01:00:21,840 --> 01:00:24,360
- ที่จริงฉันมีนัด
- อะไรนะ

809
01:00:24,760 --> 01:00:26,880
ก็การที่คนสองคนซึ่งชอบกันและกัน
จะออกไปเที่ยวและมีความสุข

810
01:00:27,800 --> 01:00:28,640
นั่นเป็นสิ่งที่ฉันแนะนำนี่

811
01:00:29,760 --> 01:00:31,640
ไม่ มันไม่ใช่
อย่างน้อยฉันหวังว่าไม่

812
01:00:32,600 --> 01:00:34,280
- นายจะพาเธอไปไหน
- โรงหนัง

813
01:00:35,040 --> 01:00:36,400
ซื่อ น่าเบื่อ คาดเดาได้

814
01:00:37,840 --> 01:00:38,680
ทำไมนายไม่ลองนี่

815
01:00:39,560 --> 01:00:40,720
ในลอนดอนแค่คืนเดียวเท่านั้น

816
01:00:40,840 --> 01:00:41,960
(คณะละครสัตว์)

817
01:00:43,400 --> 01:00:45,320
ขอบใจ แต่ฉันไม่ได้มาหานาย
เพื่อขอคำแนะนำเรื่องนัดสาว

818
01:00:46,040 --> 01:00:48,400
มันหลายปีแล้ว
ตั้งแต่มีคนพาฉันไปที่คณะละครสัตว์

819
01:00:48,560 --> 01:00:49,400
ครับ

820
01:00:50,720 --> 01:00:54,880
เพื่อนแนะนำผมมา ผมเลยโทรไป

821
01:00:55,000 --> 01:00:56,840
แล้วพวกเขาเป็นพวกบริษัททัวร์เหรอคะ

822
01:00:57,120 --> 01:00:58,120
ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันมากเท่าไร

823
01:00:59,640 --> 01:01:01,400
ฉันคิดว่าพวกเขาน่าจะมาจากจีนนะ

824
01:01:01,480 --> 01:01:04,920
ผมก็คิดว่า ใช่ บังเอิญจัง

825
01:01:05,760 --> 01:01:07,280
เยี่ยมเลย ขอบคุณค่ะ

826
01:01:09,240 --> 01:01:11,040
ผมจองตั๋วไว้สองใบสำหรับคืนนี้

827
01:01:11,240 --> 01:01:12,840
- แล้วชื่อล่ะครับ
- โฮล์มส์

828
01:01:16,720 --> 01:01:19,000
คือว่าผมมีสามใบที่ใช้ชื่อนั้น

829
01:01:20,120 --> 01:01:21,880
ไม่ ผมไม่คิดแบบนั้น
เราจองแค่สอง

830
01:01:22,240 --> 01:01:24,320
ฉันโทรกลับไปและก็จองให้ตัวเองด้วย

831
01:01:26,120 --> 01:01:26,960
ผมเชอร์ล็อก

832
01:01:30,040 --> 01:01:31,720
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ

833
01:01:35,840 --> 01:01:37,720
นายให้ฉันพักสักคืนไม่ได้เหรอ

834
01:01:38,080 --> 01:01:41,280
คณะละครสัตว์มังกรเหลือง
เล่นในลอนดอนเพียงหนึ่งวัน มันพอดีนะ

835
01:01:41,720 --> 01:01:43,000
สมาคมลับส่งนักฆ่ามาที่อังกฤษ

836
01:01:43,320 --> 01:01:45,280
แต่งตัวเป็นนักไต่เชือก ไม่เอาน่า
เชอร์ล็อก พอได้แล้ว

837
01:01:45,480 --> 01:01:47,320
เรากำลังหานักฆ่า
คนที่สามารถปีน คนที่สามารถไต่เชือก

838
01:01:47,400 --> 01:01:49,160
นายจะหาระดับความชำนาญแบบนั้น
ได้ที่ไหนอีก

839
01:01:50,680 --> 01:01:52,240
วีซ่าขาออกได้ยากมากในจีน

840
01:01:52,520 --> 01:01:54,200
พวกเขาต้องมีเหตุผลที่ดี
ในการออกนอกประเทศ

841
01:01:54,280 --> 01:01:56,000
ทั้งหมดที่ฉันต้องทำ
คือมองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว

842
01:01:56,080 --> 01:01:57,640
ได้ นายทำเรื่องนั้น
ฉันจะพาซาราไปหาอะไรดื่ม

843
01:01:57,720 --> 01:01:58,720
ฉันต้องการให้นายช่วย

844
01:01:59,440 --> 01:02:00,960
เมื่อตอนเย็น
ฉันมีเรื่องสองสามอย่างในหัว

845
01:02:01,200 --> 01:02:02,040
เช่นอะไร

846
01:02:03,400 --> 01:02:04,240
นายล้อเล่นใช่ไหม

847
01:02:05,400 --> 01:02:06,240
มันสำคัญอะไรนักหนา

848
01:02:06,520 --> 01:02:07,760
เชอร์ล็อก ฉันเที่ยวกับเธออยู่นะ

849
01:02:07,960 --> 01:02:10,080
นายกำลังจะไล่จับนักฆ่า
ในขณะที่ฉันพยายามจะ...

850
01:02:10,560 --> 01:02:11,400
อะไร

851
01:02:12,160 --> 01:02:13,720
ขณะที่ฉันพยายามจะสนิทสนมกับซารา

852
01:02:14,600 --> 01:02:16,440
สวัสดี พร้อมไหม

853
01:02:16,880 --> 01:02:17,720
ค่ะ

854
01:02:28,160 --> 01:02:30,360
นายบอกว่าละครสัตว์
นี่ไม่ใช่ละครสัตว์

855
01:02:30,440 --> 01:02:31,400
ดูจำนวนคนนี่สิ

856
01:02:32,280 --> 01:02:34,320
เชอร์ล็อก นี่มันงานศิลปะ

857
01:02:35,960 --> 01:02:37,000
นี่ไม่ใช่งานหลักของพวกเขา

858
01:02:37,200 --> 01:02:40,040
โทษที ฉันลืมไป พวกเขาเป็นกลุ่ม
ลักลอบของเถื่อนระหว่างประเทศ

859
01:04:14,760 --> 01:04:16,640
การแสดงการหลบหนีของจีนแบบดั้งเดิม

860
01:04:18,320 --> 01:04:19,760
หน้าไม้อยู่บนเชือกที่บอบบาง

861
01:04:20,520 --> 01:04:23,080
นักรบต้องหนีจากโซ่ล่ามของเขา
ก่อนที่มันจะยิง

862
01:04:58,280 --> 01:05:00,920
เธอจะกรีดถุงทราย ทรายทะลักออก

863
01:05:01,720 --> 01:05:03,760
ลูกตุ้มจะค่อย ๆ ต่ำลงมาในชาม

864
01:05:43,840 --> 01:05:45,400
- ขอบคุณพระเจ้า
- สุดยอดเลย

865
01:06:17,480 --> 01:06:19,080
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

866
01:06:20,120 --> 01:06:24,120
จากชายฝั่งห่างไกลที่สว่างไสว
ด้วยแสงจันทร์แห่งแม่น้ำแยงซีเกียง

867
01:06:24,800 --> 01:06:26,960
เราขอนำเสนอเพื่อความบันเทิงของคุณ

868
01:06:28,040 --> 01:06:31,360
แมงมุมนกจากจีนที่แสนอันตราย

869
01:06:41,200 --> 01:06:42,040
คุณเห็นนั่นหรือเปล่า

870
01:07:05,200 --> 01:07:06,400
ดูเขาสิ

871
01:07:36,360 --> 01:07:37,320
เจอตัวแล้ว

872
01:08:43,160 --> 01:08:45,080
- มาเถอะ
- เร็วเข้า ไปเถอะ

873
01:08:46,120 --> 01:08:49,359
ผมส่งรถไปสองสามคัน
ห้องโถงเก่ารกร้างสุด ๆ

874
01:08:49,920 --> 01:08:53,240
ฟังนะ ผมเห็นเครื่องหมาย
ที่คณะละครสัตว์ รอยสักที่เราเห็น

875
01:08:53,319 --> 01:08:54,880
บนทั้งสองศพ เครื่องหมายของสมาคม

876
01:08:55,479 --> 01:08:58,359
ลูคิสและแวน คูนเป็นส่วนหนึ่ง
ของการลักลอบค้าของเถื่อน

877
01:08:58,439 --> 01:09:00,960
หนึ่งในนั้นขโมยบางอย่าง
ตอนที่อยู่ที่จีน บางอย่างที่มีค่า

878
01:09:01,040 --> 01:09:02,240
นักแสดงละครสัตว์
ที่เป็นสมาชิกของกลุ่ม

879
01:09:02,319 --> 01:09:04,160
- ถูกส่งมานี่เพื่อเอามันคืน
- เอาอะไรคืน

880
01:09:06,319 --> 01:09:07,160
เราไม่รู้

881
01:09:07,960 --> 01:09:08,880
คุณไม่รู้เหรอ

882
01:09:10,840 --> 01:09:13,800
คุณโฮล์มส์
ผมพอแล้วกับทุกอย่างที่คุณขอ

883
01:09:14,040 --> 01:09:15,920
เลสทราด เขาดูเหมือนจะคิดว่า
คำแนะนำของคุณมีค่าบางอย่าง

884
01:09:17,120 --> 01:09:18,720
ผมออกคำสั่งจู่โจมไปแล้ว

885
01:09:18,880 --> 01:09:20,600
ช่วยบอกผมทีว่าผมจะได้อะไรจากมัน

886
01:09:20,960 --> 01:09:22,800
นอกจาก
ใบเรียกเก็บค่าล่วงเวลาจำนวนมหาศาล

887
01:09:28,680 --> 01:09:30,080
พวกเขาจะกลับจีนพรุ่งนี้

888
01:09:30,279 --> 01:09:32,319
ไม่ พวกเขาจะไม่ไป
โดยไม่มีสิ่งที่พวกเขามาเพื่อมัน

889
01:09:33,439 --> 01:09:34,479
เราต้องหาที่ซ่อน

890
01:09:35,240 --> 01:09:36,080
จุดนัดพบ

891
01:09:37,920 --> 01:09:40,319
ตรงไหนสักแห่งในข้อความนี้
มันต้องบอกเรา

892
01:09:45,439 --> 01:09:47,040
ฉันคิดว่า
บางทีฉันควรทิ้งคุณไว้กับมัน

893
01:09:47,600 --> 01:09:49,680
- ไม่ คุณไม่ต้องกลับหรอก อยู่เถอะ
- ใช่ มันคงดีกว่าถ้าคุณไปตอนนี้เลย

894
01:09:50,200 --> 01:09:52,399
เขาล้อเล่น อยู่เถอะ ถ้าคุณต้องการ

895
01:09:54,800 --> 01:09:57,000
มีแค่ฉันคนเดียว
หรือคนอื่นด้วยที่ท้องร้อง

896
01:09:57,280 --> 01:09:58,120
จะบ้าตาย

897
01:10:11,400 --> 01:10:12,680
นี่คือสิ่งที่คุณทำ

898
01:10:14,040 --> 01:10:16,240
คุณกับจอห์น
คุณแก้ปริศนาเป็นอาชีพ

899
01:10:17,040 --> 01:10:18,400
นักสืบที่ให้คำปรึกษา

900
01:10:26,480 --> 01:10:27,560
ที่ม้วน ๆ นี่คืออะไรคะ

901
01:10:28,480 --> 01:10:31,560
พวกมันคือตัวเลข
ภาษาถิ่นจีนโบราณ

902
01:10:32,520 --> 01:10:34,960
ใช่ แน่นอน
ฉันน่าจะรู้เรื่องนั้น

903
01:10:41,160 --> 01:10:44,840
ฉันทำน้ำผลไม้กับของทานเล่นมาให้

904
01:10:45,000 --> 01:10:46,360
คุณฮัดสัน คุณคือแม่พระ

905
01:10:46,840 --> 01:10:49,360
ถ้ามันเป็นวันจันทร์
ฉันคงจะไปที่ร้านสะดวกซื้อ

906
01:10:49,440 --> 01:10:50,280
ขอบคุณครับ ขอบคุณ

907
01:10:58,080 --> 01:11:00,480
- ตัวเลขพวกนี้ก็คือรหัสตัวเลขสินะคะ
- ถูกต้อง

908
01:11:00,720 --> 01:11:01,840
และแต่ละคู่ของตัวเลข
ก็คือคำใช่หรือเปล่า

909
01:11:03,960 --> 01:11:04,800
คุณรู้ได้อย่างไร

910
01:11:05,360 --> 01:11:07,120
ก็สองคำถูกแปลเรียบร้อยแล้ว

911
01:11:10,480 --> 01:11:11,440
จอห์น

912
01:11:13,040 --> 01:11:14,160
จอห์น ดูนี่

913
01:11:15,600 --> 01:11:18,640
ซูหลิน ตอนอยู่ที่พิพิธภัณฑ์
เธอเริ่มแปลรหัสให้เราแล้ว

914
01:11:18,800 --> 01:11:19,640
เราไม่เห็นมัน

915
01:11:21,160 --> 01:11:22,480
เก้าล้าน

916
01:11:25,120 --> 01:11:25,960
นั่นหมายถึงล้านใช่หรือเปล่า

917
01:11:26,640 --> 01:11:28,680
เก้าล้านปอนด์ เพื่ออะไร

918
01:11:30,880 --> 01:11:32,160
เราต้องรู้ส่วนท้ายของประโยคนี้

919
01:11:32,480 --> 01:11:33,320
นายจะไปไหน

920
01:11:33,400 --> 01:11:37,200
ไปพิพิธภัณฑ์ ไปที่ห้องบูรณะ
เราต้องจ้องมองที่มัน

921
01:11:37,280 --> 01:11:40,600
ที่อะไรเหรอ หนังสือ จอห์น
หนังสือ กุญแจในการถอดรหัส

922
01:11:40,680 --> 01:11:43,320
ซูหลินใช้มันเพื่อถอดนี่
ในตอนที่เราวิ่งไปรอบ ๆ พิพิธภัณฑ์

923
01:11:43,520 --> 01:11:46,400
เธอเริ่มแปลรหัสแล้ว
มันต้องอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอ

924
01:11:49,240 --> 01:11:50,080
แท็กซี่

925
01:11:51,880 --> 01:11:53,120
ขอโทษทีครับ

926
01:11:53,600 --> 01:11:54,440
ขอบใจ

927
01:12:12,240 --> 01:12:13,080
(ลอนดอนเอทูแซด)

928
01:12:16,440 --> 01:12:17,600
(ไซมอน ซิงห์ แดน บราวน์
บลัดออฟโรเวอร์ เอลล์รอย)

929
01:12:18,120 --> 01:12:18,960
(ลอนดอนเอทูแซด)

930
01:12:19,040 --> 01:12:20,520
หนังสือที่ทุกคนน่าจะมี

931
01:12:22,760 --> 01:12:23,600
(ลอนดอนเอทูแซด)

932
01:12:25,600 --> 01:12:27,320
รอเดี๋ยว เดี๋ยวก่อน

933
01:12:29,320 --> 01:12:30,600
คุณต้องการอะไร

934
01:12:32,000 --> 01:12:35,440
- นายทำอะไร เอาหนังสือของฉันคืนมา
- สักครู่นะ

935
01:12:38,800 --> 01:12:39,880
ได้ค่ะ แน่นอนเลย

936
01:12:40,000 --> 01:12:43,320
ฉันหมายถึงการพักอยู่บ้าน
ก็เป็นแค่สิ่งที่คุณหมอสั่ง

937
01:12:44,920 --> 01:12:49,800
ปกติฉันชอบออกไปข้างนอก
และต่อสู้กับนักเลงชาวจีน

938
01:12:49,920 --> 01:12:51,880
- แต่ผู้หญิงเข้าใจเราได้มากเกินไป
- โอเค

939
01:12:56,400 --> 01:12:57,840
เราซื้ออะไรมากินดีไหม

940
01:12:58,720 --> 01:12:59,560
ค่ะ

941
01:13:01,800 --> 01:13:03,000
หน้า 15 รายการที่หนึ่ง

942
01:13:03,080 --> 01:13:04,840
หน้า 15 รายการที่หนึ่ง

943
01:13:08,720 --> 01:13:09,600
คนตาย

944
01:13:10,200 --> 01:13:11,040
(คนตาย)

945
01:13:11,120 --> 01:13:11,960
แกขู่จะฆ่าพวกเขา

946
01:13:12,760 --> 01:13:13,800
นั่นเป็นรหัสตัวเลขตัวแรก

947
01:13:18,760 --> 01:13:21,680
เก้า ศูนย์ สิบห้า

948
01:13:21,760 --> 01:13:22,720
สิบห้ากับสามสิบหก

949
01:13:23,080 --> 01:13:24,440
สามสิบหก สามสิบเก้า สามสิบเก้า

950
01:13:25,400 --> 01:13:26,280
สามสิบเก้า

951
01:13:28,120 --> 01:13:28,960
เก้า

952
01:13:34,120 --> 01:13:36,520
เก้า ล้าน สำหรับ

953
01:13:47,760 --> 01:13:49,840
เยี่ยมเลย นั่นเร็วทีเดียว
ผมเพิ่งจะลงไปเอง

954
01:13:50,920 --> 01:13:52,560
คุณอยากให้ฉันจัดโต๊ะไหม

955
01:13:54,800 --> 01:13:55,640
- กินบนถาดแล้วกัน
- ค่ะ

956
01:13:58,560 --> 01:14:00,320
เจ็ดสิบ สามสิบห้า

957
01:14:04,320 --> 01:14:05,160
หยก

958
01:14:06,040 --> 01:14:06,880
(หยก)

959
01:14:10,000 --> 01:14:10,960
ขอโทษที่ให้รอ
ฉันต้องจ่ายเท่าไหร่

960
01:14:11,480 --> 01:14:13,320
- นายมีมันใช่ไหม
- อะไรนะ

961
01:14:13,760 --> 01:14:14,600
นายมีสมบัติใช่หรือเปล่า

962
01:14:15,480 --> 01:14:16,360
ฉันไม่เข้าใจ

963
01:14:26,920 --> 01:14:27,760
(มังกร)

964
01:14:28,800 --> 01:14:30,080
(รถรางสีดำ)

965
01:14:30,880 --> 01:14:34,280
เก้าล้านสำหรับปิ่นปักผมหยก

966
01:14:35,320 --> 01:14:36,680
ถ้ำมังกร

967
01:14:38,800 --> 01:14:39,640
รถรางสีดำ

968
01:14:49,600 --> 01:14:51,360
จอห์น ๆ ฉันรู้แล้ว

969
01:14:52,000 --> 01:14:54,640
รหัสตัวเลข หนังสือ
มันคือลอนดอน เอถึงแซด ที่พวกมัน

970
01:15:12,240 --> 01:15:15,120
หนังสือก็เหมือนกับสวนมหัศจรรย์

971
01:15:16,280 --> 01:15:18,080
ที่อยู่ในกระเป๋าของคุณ

972
01:15:33,120 --> 01:15:35,320
สุภาษิตจีน คุณโฮล์มส์

973
01:15:36,040 --> 01:15:36,880
ผม...

974
01:15:37,560 --> 01:15:38,600
ผมไม่ใช่เชอร์ล็อก โฮล์มส์

975
01:15:39,400 --> 01:15:42,280
ยกโทษให้ฉันด้วยถ้าฉันไม่เชื่อคุณ

976
01:15:48,400 --> 01:15:50,840
บัตรเดบิต ชื่อของ เอส โฮลมส์

977
01:15:51,360 --> 01:15:52,200
เอาบัตรฉันไป

978
01:15:52,520 --> 01:15:55,320
ใช่ แต่นั่นไม่ใช่ของผมจริง ๆ
เขาให้ผมยืม

979
01:15:55,800 --> 01:16:01,360
และตรวจสอบห้าพันปอนด์
เขียนในชื่อของคุณเชอร์ล็อก โฮล์มส์

980
01:16:01,440 --> 01:16:03,600
ใช่ เขาให้ผมเพื่อดูแลแทน

981
01:16:05,040 --> 01:16:08,760
ตั๋วจากโรงละครถูกเก็บอยู่กับคุณ
โดยชื่อของเชอร์ล็อก โฮล์มส์

982
01:16:08,840 --> 01:16:09,720
ใช่ โอเค

983
01:16:09,920 --> 01:16:11,280
- และชื่อล่ะครับ
- โฮล์มส์

984
01:16:11,600 --> 01:16:12,680
ผมรู้ว่านี่ดูเหมือนอะไร

985
01:16:13,640 --> 01:16:14,480
แต่ผมไม่ใช่เขา

986
01:16:15,200 --> 01:16:17,760
- เราได้ยินมันจากปากของคุณเอง
- อะไรนะ

987
01:16:18,920 --> 01:16:22,560
ผมคือเชอร์ล็อก โฮล์มส์
และผมทำงานคนเดียวเสมอ

988
01:16:22,720 --> 01:16:25,440
เพราะไม่มีคนไหนสามารถแข่งกับ
สติปัญญาใหญ่ยักษ์ของผมได้

989
01:16:26,720 --> 01:16:27,560
ผมพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ

990
01:16:31,320 --> 01:16:34,880
มันไม่มีประโยชน์ที่จะโน้มน้าวคุณ
ผมล้อเลียนการพูดเฉย ๆ

991
01:16:38,240 --> 01:16:39,080
ฉันคือชาน

992
01:16:41,760 --> 01:16:42,920
คุณ คุณคือชานอย่างนั้นเหรอ

993
01:16:43,600 --> 01:16:47,560
สามครั้งที่เราพยายามฆ่าคุณ
และเพื่อนของคุณ คุณโฮล์มส์

994
01:16:47,960 --> 01:16:51,120
มันบอกอะไรกับคุณ
เมื่อนักฆ่าไม่สามารถยิงได้ตรงเป้า

995
01:17:06,320 --> 01:17:08,600
มันบอกคุณว่า
พวกเขาไม่ได้พยายามจริง ๆ

996
01:17:11,840 --> 01:17:12,680
รถราง

997
01:17:28,960 --> 01:17:29,920
นั่น

998
01:17:34,400 --> 01:17:37,240
- ตอนนี้มีกระสุนแล้ว
- โอเค

999
01:17:37,680 --> 01:17:41,000
ถ้าเราอยากฆ่าคุณ คุณโฮล์มส์
เราคงจะทำไปตั้งนานแล้ว

1000
01:17:41,480 --> 01:17:44,080
เราแค่อยากทำให้คุณอยากรู้อยากเห็น

1001
01:17:47,280 --> 01:17:48,960
- คุณมีมันไหม
- ผมมีอะไรเล่า

1002
01:17:49,560 --> 01:17:50,920
- สมบัติ
- ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร

1003
01:17:52,920 --> 01:17:55,280
ฉันชอบทำให้แน่ใจ

1004
01:18:00,680 --> 01:18:02,760
ทุกอย่างจากทิศตะวันตกมีราคาของมัน

1005
01:18:03,600 --> 01:18:07,280
และราคาสำหรับชีวิตของเธอ ข้อมูล

1006
01:18:14,960 --> 01:18:16,520
ผมขอโทษ ผมขอโทษ

1007
01:18:32,400 --> 01:18:34,200
- ปิ่นปักผมอยู่ที่ไหน
- อะไร

1008
01:18:35,240 --> 01:18:38,720
ปิ่นปักผมของจักรพรรดินี
มูลค่าเก้าล้านปอนด์

1009
01:18:38,800 --> 01:18:40,520
เรามีผู้รับซื้อในตะวันตก
เรียบร้อยแล้ว

1010
01:18:41,080 --> 01:18:43,040
และหนึ่งในคนของเราโลภมาก
เขาเอามันไป

1011
01:18:43,280 --> 01:18:46,880
เอามันกลับมาที่ลอนดอนและคุณ
คุณโฮล์มส์ คุณค้นหามันอยู่

1012
01:18:46,960 --> 01:18:49,280
ได้โปรด ฟังผม
ผมไม่ใช่

1013
01:18:50,080 --> 01:18:52,840
ผมไม่ใช่เชอร์ล็อก โฮล์มส์
คุณต้องเชื่อผม

1014
01:18:53,080 --> 01:18:54,920
ผมไม่ได้เจออะไรก็ตาม
ที่คุณกำลังหาอยู่

1015
01:18:55,000 --> 01:18:58,520
- ฉันต้องการอาสาสมัครจากผู้ชม
- ไม่ ได้โปรด

1016
01:18:59,720 --> 01:19:00,920
ขอบคุณ คุณผู้หญิง

1017
01:19:01,760 --> 01:19:05,680
ใช่ คุณจะทำได้ดีทีเดียว

1018
01:19:27,080 --> 01:19:34,080
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ จาก
ชายฝั่งห่างไกลแห่งนอร์ทเวสต์หนึ่ง

1019
01:19:34,320 --> 01:19:36,720
เราขอนำเสนอเพื่อความบันเทิงของคุณ

1020
01:19:37,280 --> 01:19:43,000
เพื่อนผู้น่ารักของเชอร์ล็อก โฮล์มส์
ในการแสดงที่อันตรายสุด ๆ

1021
01:19:43,160 --> 01:19:44,000
ได้โปรด

1022
01:19:47,640 --> 01:19:51,200
คุณเคยดูการแสดงมาก่อนแล้ว
มันน่าเบื่อจะตายสำหรับคุณ

1023
01:19:52,240 --> 01:19:53,320
คุณรู้ว่ามันจะจบอย่างไร

1024
01:19:53,640 --> 01:19:55,120
ฉันไม่ใช่เชอร์ล็อก โฮล์มส์

1025
01:19:55,320 --> 01:19:56,320
ฉันไม่เชื่อคุณหรอก

1026
01:19:57,160 --> 01:19:58,000
คุณควรเชื่อนะ

1027
01:19:59,360 --> 01:20:01,200
เชอร์ล็อก โฮล์มส์
ไม่มีอะไรเหมือนเขาเลย

1028
01:20:02,720 --> 01:20:04,000
นายอธิบายฉันว่าอย่างไร จอห์น

1029
01:20:04,680 --> 01:20:07,320
ไหวพริบดี คล่องแคล่ว เป็นปริศนา

1030
01:20:07,720 --> 01:20:08,560
ช้า

1031
01:20:08,760 --> 01:20:10,680
นั่นเป็นกึ่งอัตโนมัติ ถ้าคุณยิงมัน

1032
01:20:10,760 --> 01:20:13,080
กระสุนจะเดินทางด้วยความเร็ว
มากกว่า 1,000 เมตรต่อวินาที

1033
01:20:14,640 --> 01:20:15,840
แล้วอย่างไร คือ

1034
01:20:17,000 --> 01:20:19,160
รัศมีความโค้ง
ของกำแพงพวกนี้เกือบสี่เมตร

1035
01:20:19,240 --> 01:20:20,520
ถ้าคุณพลาด กระสุนจะสะท้อนกลับ

1036
01:20:21,240 --> 01:20:22,080
อาจโดนใครก็ได้

1037
01:20:22,720 --> 01:20:24,640
อาจจะกระเด้งจากอุโมงค์
และมาโดนคุณก็ได้

1038
01:21:46,320 --> 01:21:47,160
ไม่เป็นไรแล้ว

1039
01:21:49,960 --> 01:21:51,400
คุณจะไม่เป็นไร มันจบแล้ว

1040
01:21:58,240 --> 01:21:59,080
ไม่ต้องห่วง

1041
01:22:00,560 --> 01:22:01,800
นัดเที่ยวครั้งหน้าจะไม่เป็นแบบนี้

1042
01:22:16,520 --> 01:22:18,640
เราแค่จะออกไปเงียบ ๆ
ไม่ต้องเขียนถึงเราในรายงานของคุณ

1043
01:22:18,800 --> 01:22:21,080
- คุณโฮล์มส์
- ผมมีความหวังสูงกับคุณ สารวัตร

1044
01:22:22,000 --> 01:22:23,080
อาชีพที่ประสบความสำเร็จ

1045
01:22:24,440 --> 01:22:25,520
ผมจะไปที่ ๆ คุณชี้บอกผม

1046
01:22:28,240 --> 01:22:29,440
นั่นแหละ

1047
01:22:39,680 --> 01:22:40,680
- อย่างนั้นก็เก้าล้าน
- ล้าน

1048
01:22:40,760 --> 01:22:45,280
ล้าน ใช่แล้ว เก้าล้านสำหรับ
ปิ่นปักผมหยก ถ้ำมังกร รถรางสีดำ

1049
01:22:46,360 --> 01:22:48,280
คำแนะนำสำหรับคนงาน
ของพวกเขาทุกคนในลอนดอน

1050
01:22:48,520 --> 01:22:50,520
ข้อความ
สิ่งที่พวกมันพยายามจะเอากลับคืน

1051
01:22:51,000 --> 01:22:53,080
- ปิ่นปักผมหยก
- มูลค่าเก้าล้านปอนด์

1052
01:22:53,160 --> 01:22:54,800
นำมันไปที่เส้นรถราง
ที่ซ่อนของพวกมันในลอนดอน

1053
01:22:54,880 --> 01:22:57,840
เดี๋ยว ปิ่นปักผมมูลค่าเก้าล้านปอนด์

1054
01:22:58,320 --> 01:22:59,840
- ก็เห็น ๆ อยู่
- ทำไมมากขนาดนี้

1055
01:23:00,400 --> 01:23:01,240
ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นเจ้าของมัน

1056
01:23:08,520 --> 01:23:09,960
สองคนงานอยู่ในลอนดอน

1057
01:23:10,600 --> 01:23:13,040
พวกเขาเดินทางไปต้าเหลียน
เพื่อลักลอบขนแจกันพวกนั้น

1058
01:23:13,200 --> 01:23:16,440
หนึ่งในพวกเขาแอบหยิบบางอย่างมา
ปิ่นปักผมชิ้นเล็ก ๆ

1059
01:23:16,520 --> 01:23:18,920
- มูลค่าเก้าล้านปอนด์
- เอดดี แวน คูนเป็นหัวขโมย

1060
01:23:19,160 --> 01:23:20,800
เขาขโมยสมบัติตอนที่เขาอยู่ที่จีน

1061
01:23:21,080 --> 01:23:22,560
นายรู้ได้อย่างไรว่าเป็นแวน คูน
ไม่ใช่ลูคิส

1062
01:23:22,760 --> 01:23:24,880
- แม้แต่ฆาตกรก็ไม่รู้เรื่องนั้น
- เพราะว่าสบู่

1063
01:23:38,240 --> 01:23:39,720
- อแมนดาพูดค่ะ
- เขาเอาของขวัญมาให้คุณ

1064
01:23:40,520 --> 01:23:41,360
สวัสดีค่ะ

1065
01:23:42,080 --> 01:23:43,800
ของขวัญชิ้นเล็ก ๆ
 ตอนที่เขากลับมาจากจีน

1066
01:23:44,800 --> 01:23:47,520
- คุณรู้เรื่องนั้นได้อย่างไร
- คุณไม่ใช่แค่ผู้ช่วยของเขาใช่ไหม

1067
01:23:49,280 --> 01:23:50,440
มีคนนินทาสินะ

1068
01:23:50,520 --> 01:23:52,240
- เปล่า
- ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม

1069
01:23:52,320 --> 01:23:54,080
แต่ได้กลิ่นสบู่ล้างมือ
ในห้องพักของเขา

1070
01:23:54,520 --> 01:23:57,600
สามร้อยมล. เกือบหมดขวด

1071
01:23:58,760 --> 01:23:59,600
ว่าอย่างไรนะคะ

1072
01:23:59,680 --> 01:24:01,960
ผมไม่คิดว่าเอดดี แวน คูนเป็นผู้ชาย
ประเภทที่จะซื้อสบู่ล้างมือให้ตัวเอง

1073
01:24:02,040 --> 01:24:03,720
เว้นเสียแต่ว่าเขามีผู้หญิงแวะมาหา

1074
01:24:04,600 --> 01:24:07,200
และมันเป็นยี่ห้อเดียวกัน
กับครีมทามือบนโต๊ะทำงานของคุณ

1075
01:24:09,880 --> 01:24:12,400
ฟังนะ มันไม่ได้จริงจังระหว่างเรา

1076
01:24:13,400 --> 01:24:15,240
มันจบเร็วมาก มันคงไปไม่รอด

1077
01:24:16,520 --> 01:24:17,360
เขาเป็นเจ้านายของฉันนะ

1078
01:24:17,720 --> 01:24:20,120
เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณจบมันล่ะ

1079
01:24:22,920 --> 01:24:24,400
ฉันคิดว่าเขาไม่เห็นคุณค่าฉัน

1080
01:24:25,680 --> 01:24:26,880
ดูถูกฉัน

1081
01:24:28,960 --> 01:24:30,240
ทำฉันรอเก้อหลายครั้งมาก

1082
01:24:30,720 --> 01:24:33,400
เราตั้งใจจะไปช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์
และเขาก็ยกเลิก

1083
01:24:34,640 --> 01:24:36,520
บินไปจีนกะทันหัน

1084
01:24:36,960 --> 01:24:39,080
และเขาก็นำของขวัญจากต่างประเทศ
มาให้คุณเพื่อเป็นการขอโทษ

1085
01:24:41,040 --> 01:24:42,960
ขอผมดูมันหน่อยได้หรือเปล่า

1086
01:24:46,520 --> 01:24:47,960
(สองหมื่น ปอนด์
เชด แซนเดอร์สัน)

1087
01:24:50,160 --> 01:24:52,000
เขาปีนขึ้นไปที่ระเบียงจริง ๆ เหรอ

1088
01:24:53,040 --> 01:24:55,600
ตอกไม้พาดหน้าต่าง
และปัญหาของคุณจะหมดไป

1089
01:24:58,800 --> 01:24:59,640
ขอบคุณ

1090
01:25:01,080 --> 01:25:02,920
เขาบอกว่าเขาซื้อมันมาจากตลาดนัด

1091
01:25:03,400 --> 01:25:05,000
ฉันไม่คิดว่านั่นเป็นเรื่องจริง
ฉันคิดว่าเขาฉกมันมา

1092
01:25:06,880 --> 01:25:07,720
ใช่ นั่นแหละเอดดี

1093
01:25:07,880 --> 01:25:09,960
ไม่รู้มูลค่าของมัน
แค่คิดว่ามันน่าจะเข้ากับคุณ

1094
01:25:12,320 --> 01:25:13,160
แล้วมันเท่าไหร่ล่ะ

1095
01:25:15,120 --> 01:25:17,360
เก้าล้านปอนด์

1096
01:25:20,760 --> 01:25:21,600
พระเจ้า

1097
01:25:22,360 --> 01:25:23,200
พระเจ้า

1098
01:25:25,520 --> 01:25:26,480
เก้าล้าน

1099
01:25:35,840 --> 01:25:37,280
(ใครอยากจะเป็นมหาเศรษฐี)

1100
01:25:40,400 --> 01:25:41,600
มีอายุมากกว่า 1,000 ปี

1101
01:25:42,120 --> 01:25:43,960
และมันก็วางอยู่บนโต๊ะ
ข้างเตียงของเธอทุกคืน

1102
01:25:44,400 --> 01:25:46,800
เขาไม่รู้มูลค่าของมัน
ไม่รู้ว่าทำไมพวกมันถึงตามล่าเขา

1103
01:25:48,960 --> 01:25:50,360
น่าจะแค่เอาแมวนำโชคมาให้เธอ

1104
01:25:54,960 --> 01:25:56,200
นายกังวลสินะ

1105
01:25:56,840 --> 01:25:57,680
อะไร

1106
01:25:58,360 --> 01:26:00,680
ที่เธอหนีไป หัวหน้าชาน

1107
01:26:00,760 --> 01:26:02,320
มันไม่พอ
ที่เราได้ลูกน้องของเธอมาสองคน

1108
01:26:02,840 --> 01:26:04,200
มันต้องเป็นเครือข่ายขนาดใหญ่ จอห์น

1109
01:26:04,600 --> 01:26:05,800
คนงานหลายพันคน

1110
01:26:06,600 --> 01:26:08,240
นายกับฉัน
เราแทบไม่ได้เรื่องอะไรเลย

1111
01:26:09,000 --> 01:26:10,840
นายถอดรหัส เชอร์ล็อก

1112
01:26:11,040 --> 01:26:13,760
ดิมมอคอาจจะตามล่าพวกมันได้ทั้งหมด
ตอนนี้เขารู้แล้ว

1113
01:26:13,840 --> 01:26:17,920
ไม่หรอก ฉันถอดรหัสนี่

1114
01:26:18,640 --> 01:26:20,520
แต่ทั้งหมดที่ผู้ลักลอบต้องทำ
ก็คือเลือกหนังสือเล่มอื่น

1115
01:26:47,680 --> 01:26:48,520
ไม่มีคุณ

1116
01:26:50,840 --> 01:26:52,520
ไม่ได้ความช่วยของคุณ

1117
01:26:53,720 --> 01:26:56,320
เราคงไม่เจอทางผ่านเข้าสู่ลอนดอน

1118
01:26:59,880 --> 01:27:01,040
คุณได้คำขอบคุณของฉันแล้ว

1119
01:27:04,160 --> 01:27:05,760
(คำขอบคุณนั้นไม่มีค่า)

1120
01:27:07,400 --> 01:27:09,400
(มันเป็นเพียงการคาดหวัง
ของการสนับต่อไป)

1121
01:27:13,360 --> 01:27:14,760
เราไม่ได้คาดคิด

1122
01:27:17,040 --> 01:27:19,280
เราไม่รู้ว่าชายคนนี้จะมา

1123
01:27:21,720 --> 01:27:23,640
เชอร์ล็อก โฮล์มส์คนนั้น

1124
01:27:27,840 --> 01:27:30,760
และตอนนี้ความปลอดภัยของคุณสั่นคลอน

1125
01:27:37,560 --> 01:27:39,440
(พวกเขาไม่สามารถสืบได้ถึงตัวฉัน)

1126
01:27:41,040 --> 01:27:43,160
ฉันจะไม่เปิดเผยตัวตนของคุณ

1127
01:27:50,080 --> 01:27:51,400
(ฉันมั่นใจ...)