1
00:00:40,640 --> 00:00:42,530
เราจะได้ไปหรือยังคะ
2
00:00:42,540 --> 00:00:44,810
แม่ก็ไม่รู้จ้ะลูก
3
00:00:44,830 --> 00:00:48,230
- ผมหิว
- แม่รู้ คาร์ล เราหิวกันทุกคน
4
00:00:48,250 --> 00:00:50,900
มาหาอะไรให้แกกินดีกว่า
5
00:00:50,910 --> 00:00:52,970
เอ็ด มีของกิน
6
00:00:52,970 --> 00:00:55,240
พอเลี้ยงกองทัพย่อมๆ
7
00:00:55,270 --> 00:00:58,770
- รบกวนหน่อยนะ
- ไม่มีปัญหา
8
00:01:03,060 --> 00:01:04,980
เธอบอกเขาทำไม
9
00:01:05,000 --> 00:01:06,900
เราไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ
10
00:01:06,920 --> 00:01:09,640
เด็กมันหิว
แบ่งหน่อยก็ได้
11
00:01:09,660 --> 00:01:13,130
เขาเรียกว่า
ปฏิบัติการความมั่นคง
12
00:01:13,150 --> 00:01:15,120
ของจะเหลือนานแค่ไหน
13
00:01:15,140 --> 00:01:17,510
ถ้าเธอเอาแต่พล่ามบอกคนอื่น
14
00:01:17,520 --> 00:01:19,990
ขอโทษ
ฉันไม่ได้คิด
15
00:01:25,320 --> 00:01:27,450
ได้อะไรไหม
16
00:01:27,490 --> 00:01:30,250
- ไม่มีเลย
- ว่าแล้ว
17
00:01:30,290 --> 00:01:32,860
ผมหมายถึง
ไม่มีอะไรเลย
18
00:01:32,870 --> 00:01:35,800
ระบบกระจายเสียงฉุกเฉิน
หยุดไป
19
00:01:35,810 --> 00:01:39,150
และคลื่นที่พูดเรื่อง
ศูนย์อพยพ
20
00:01:39,290 --> 00:01:41,200
มันหายไปหมด
21
00:01:41,230 --> 00:01:43,260
ผมจะไปดูข้างหน้าหน่อย
22
00:01:43,290 --> 00:01:44,970
ฉันไปด้วย
23
00:01:44,990 --> 00:01:48,350
เอ็ด ลืมแพ็คของกินมา
ฉันเจอนี่ในกระเป๋า
24
00:01:48,370 --> 00:01:50,330
ไม่เป็นไรจ้ะ
25
00:01:50,330 --> 00:01:52,820
คุณช่วยดูคาร์ลสักแป๊บได้ไหม
26
00:01:52,840 --> 00:01:54,110
ไม่ฮะ
27
00:01:54,130 --> 00:01:57,780
เชนกับแม่ จะไปข้างหน้า
เผื่อเจอคนรู้อะไรบ้าง
28
00:01:57,810 --> 00:01:59,950
ผมจะไปกับแม่
29
00:02:02,090 --> 00:02:05,650
เดี๋ยวเราก็กลับมา
โอเคนะ
30
00:02:09,610 --> 00:02:12,430
ศูนย์อพยพ
เลิกกระจายเสียงทำไม
31
00:02:12,440 --> 00:02:13,790
ไม่รู้สิ
32
00:02:13,810 --> 00:02:16,210
หรือว่าเขาปิดรับคน
33
00:02:16,250 --> 00:02:19,750
ถ้าทำจริง
คงมีจราจลแน่
34
00:02:23,640 --> 00:02:25,560
พ่อเธอใจดี
35
00:02:25,580 --> 00:02:27,740
เชนไม่ใช่พ่อฉัน
36
00:02:28,140 --> 00:02:30,510
พ่อฉันตายแล้ว
37
00:02:37,950 --> 00:02:39,890
เราจะทำยังไง
38
00:02:39,920 --> 00:02:42,970
ทำสิ่งที่
ริคอยากให้เราทำ
39
00:02:42,990 --> 00:02:45,780
พาคุณกับคาร์ล
ไปจากนี่
40
00:02:59,830 --> 00:03:02,340
ไม่ใช่เสียงฟ้าร้อง
41
00:03:02,370 --> 00:03:05,220
ตามผมมา
เร็วเข้า
42
00:03:23,040 --> 00:03:25,640
โอ้พระเจ้า
43
00:03:36,300 --> 00:03:39,870
พวกเขาทิ้งระเบิดนาปาล์ม
บนถนน
44
00:03:41,030 --> 00:03:42,810
เชน
45
00:03:43,410 --> 00:03:45,440
มานี่มา
46
00:03:50,440 --> 00:03:55,740
บทบรรยายไทยโดย Ryangiggs
47
00:04:20,470 --> 00:04:26,640
Sync and corrections by n17t01
www.addic7ed.com
48
00:04:46,960 --> 00:04:49,650
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ
49
00:04:58,590 --> 00:05:01,430
ไม่อยากเชื่อว่า
ฉันหลับเพลิน
50
00:05:01,470 --> 00:05:03,480
ร่างกายคงเพลีย
51
00:05:03,500 --> 00:05:05,240
ดีขึ้นไหม
52
00:05:05,270 --> 00:05:08,380
ซักผ้าครั้งหน้า
ปลุกฉันด้วยนะ
53
00:05:08,400 --> 00:05:09,980
ฉันทำได้
54
00:05:10,000 --> 00:05:13,230
- ฉันมีเรื่องปรึกษา
- อะไรเหรอ
55
00:05:13,240 --> 00:05:15,590
เห็นครัวใหญ่ๆนั่นแล้ว
56
00:05:15,620 --> 00:05:18,660
ฉันอยากทำครัวจริงๆจังๆสักที
57
00:05:19,150 --> 00:05:21,560
บางทีเราน่าจะ...
58
00:05:21,580 --> 00:05:25,130
ทำมื้อค่ำให้
เฮอร์เชลกับครอบครัว
59
00:05:26,070 --> 00:05:29,630
อยากหาอะไรทำ
จะได้ไม่คิดมาก
60
00:05:29,660 --> 00:05:33,140
จะได้ตอบแทนพวกเขา
61
00:05:33,540 --> 00:05:36,590
เธอเชิญพวกเขาได้ไหม
62
00:05:38,380 --> 00:05:42,020
- เธอเชิญน่าจะเหมาะกว่า
- ทำไมล่ะ
63
00:05:42,040 --> 00:05:44,150
เธอเป็นภรรยาริค
64
00:05:44,170 --> 00:05:47,530
เธอเลยเหมือนเป็น
สุภาพสตรีอันดับหนึ่ง
65
00:05:47,550 --> 00:05:49,700
อรุณสวัสดิ์
ไปกันเถอะ
66
00:05:49,710 --> 00:05:52,200
เรามีงานต้องทำ
67
00:05:52,690 --> 00:05:56,050
แต่ละคน
จะได้ตารางค้นหาใหม่
68
00:05:56,090 --> 00:05:58,800
ถ้าแกไปไกล
ถึงบ้านที่แดริลเจอ
69
00:05:58,820 --> 00:06:00,890
แกคงไปทางตะวันออก
70
00:06:00,910 --> 00:06:02,780
ผมอยากช่วย
71
00:06:02,810 --> 00:06:06,200
- ผมรู้จักพื้นที่
- เฮอร์เชล โอเคไหม
72
00:06:06,210 --> 00:06:08,960
ใช่ เขาให้มาถามคุณ
73
00:06:08,980 --> 00:06:10,910
งั้นก็ขอบใจ
74
00:06:10,930 --> 00:06:13,960
บ้านที่แดริลเจอ
ไม่มีร่องรอยโซเฟีย
75
00:06:13,990 --> 00:06:17,970
- อาจเป็นใครก็ได้
- หรืออาจเป็นแกก็ได้ ใช่ไหม
76
00:06:17,990 --> 00:06:20,870
มีแต่เด็กที่นอนในตู้นั่นได้
77
00:06:20,900 --> 00:06:23,430
- มีประเด็น
- เราอาจเจอร่องรอยอื่น
78
00:06:23,450 --> 00:06:26,770
ฉันจะขอยืมม้า
ขึ้นไปบนเขา
79
00:06:26,790 --> 00:06:29,500
มองได้ทั่วพื้นที่
น่าจะเห็นแก
80
00:06:29,520 --> 00:06:30,770
เข้าท่า
81
00:06:30,800 --> 00:06:33,020
อาจเจอตัวดูดแพะด้วย
82
00:06:33,040 --> 00:06:35,590
- ตัวดูดแพะ
- ไม่เคยได้ยินเหรอ
83
00:06:35,610 --> 00:06:39,480
คืนแรกในค่าย
แดริลเล่าให้เราฟัง
84
00:06:39,510 --> 00:06:43,490
ตอนเขาไปล่ากระรอก
เขาเห็นตัวดูดแพะ
85
00:06:43,520 --> 00:06:45,860
ขำอะไร ไอ้ตูด
86
00:06:45,880 --> 00:06:48,300
คุณเชื่อเรื่องตัวดูดเลือดเหรอ
87
00:06:48,320 --> 00:06:51,160
เชื่อเรื่องคนตายเดินได้ไหมล่ะ
88
00:06:51,180 --> 00:06:53,970
เฮ้ๆ เคยยิงหรือเปล่า
89
00:06:53,990 --> 00:06:56,380
ถ้าจะออกไป
ผมขออันนึง
90
00:06:56,400 --> 00:06:58,800
คนในนรก
ก็อยากได้สเลอปี้
91
00:06:58,820 --> 00:07:03,190
พรุ่งนี้มาฝึกสิ
ฉันมีใบรับรองครูฝึก
92
00:07:03,240 --> 00:07:05,380
ตอนนี้เขาจะไปกับเรา
93
00:07:05,390 --> 00:07:08,030
งั้นคุณเป็นพี่เลี้ยงเขาละกัน
94
00:07:11,350 --> 00:07:14,270
เอาล่ะ แอนเดรีย, ทีด็อก
95
00:07:14,300 --> 00:07:16,820
ผมอยากให้พวกคุณ...
96
00:07:33,350 --> 00:07:35,580
กีต้าร์สวยนี่
97
00:07:35,600 --> 00:07:37,980
เดล เจอบนทางหลวง
98
00:07:39,850 --> 00:07:43,240
เรายังมีถุงยาง
เหลือ 11 อัน
99
00:07:43,280 --> 00:07:48,780
นายเห็นถุงยาง 11 อัน
ฉันเห็น 11 นาทีในชีวิตที่ต้องเสียไป
100
00:07:49,720 --> 00:07:52,330
มันไม่แย่ขนาดนั้นใช่ไหม
101
00:07:52,360 --> 00:07:54,580
ฉันยังไม่รู้ว่าชอบนายไหม
102
00:07:54,600 --> 00:07:56,680
แต่เธอคิดอยู่
103
00:07:56,700 --> 00:07:58,740
ก็ควรจะ
104
00:08:21,690 --> 00:08:24,640
จำชื่อสาวเสิร์ฟ
ที่แดรี่ควีนได้ไหม
105
00:08:24,660 --> 00:08:26,820
ตอนเราอยู่มัธยม
106
00:08:27,930 --> 00:08:30,110
ฉันรู้จักนายดี เชน
107
00:08:30,130 --> 00:08:33,330
มีเรื่องเดียว
ที่ทำให้นายพูดออก
108
00:08:33,370 --> 00:08:36,940
คือเริ่มพูดเรื่องสาวๆ
ที่นายคั่ว
109
00:08:36,970 --> 00:08:41,140
ฉันไม่อยากพูด
แต่ถ้าจำเป็นก็ต้องทำ
110
00:08:42,050 --> 00:08:44,150
แมรี่แอนน์
111
00:08:44,200 --> 00:08:47,820
- ฉันเคยเล่าให้นายฟัง
- ละเอียดยิบ
112
00:08:47,850 --> 00:08:50,290
ละเอียดบ้านนายสิ
113
00:08:50,330 --> 00:08:53,640
ตอนนั้นนายประทับใจมาก
114
00:08:53,670 --> 00:08:55,750
ฉันเคยหัวอ่อน
115
00:08:55,790 --> 00:08:59,770
- ฉันคงอาศัยประสบการณ์จากนาย
- แน่ล่ะ
116
00:08:59,790 --> 00:09:03,020
ด้วยจำนวนผลสำเร็จของฉัน
117
00:09:03,050 --> 00:09:06,110
ฉันมันศิลปินชั้นยอด
118
00:09:06,430 --> 00:09:09,780
- อัจฉรา
- นายคงหมายถึง อัจฉริยะ
119
00:09:09,820 --> 00:09:11,570
คงงั้น
120
00:09:11,590 --> 00:09:16,200
เด็กมัธยมอัจฉริยะ
ที่คั่วผู้หญิงวัย 30
121
00:09:16,240 --> 00:09:19,620
นายหมายถึงใคร
อายุ 30
122
00:09:21,330 --> 00:09:24,920
- ครูสุขศึกษา
- ครูแดเนียลเหรอ
123
00:09:24,950 --> 00:09:27,120
ครูเคลลี่
124
00:09:27,150 --> 00:09:31,200
โค้ชวอลเลย์หญิง
เธอแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ
125
00:09:31,220 --> 00:09:32,950
ฉันจำได้ว่า...
126
00:09:32,970 --> 00:09:35,920
ทำไมไม่เคยถามนาย
เรื่องพวกนี้
127
00:09:35,950 --> 00:09:38,990
รักสมัยมัธยมของนายล่ะ
128
00:09:39,010 --> 00:09:42,600
มันคงเป็นเรื่องที่สั้น
จนอาจจะจบไปแล้ว
129
00:09:42,620 --> 00:09:44,680
ฮอลลี่ใช่ไหม
130
00:09:44,720 --> 00:09:47,630
ไม่สิ นั่นของฉัน
131
00:09:47,670 --> 00:09:50,860
แล้วก็ชีล่า
ที่นายเคยโกหกฉัน
132
00:09:50,870 --> 00:09:54,880
ฉันไม่ได้โกหก
แค่สับสนกับคำ
133
00:09:54,910 --> 00:09:59,550
โฮมรัน หมายถึงมีอะไรกัน
เพศสัมพันธ์
134
00:09:59,590 --> 00:10:01,250
ฉันรู้แล้ว
135
00:10:01,280 --> 00:10:04,050
ที่นายทำคงแค่เล้าโลม
136
00:10:04,090 --> 00:10:05,850
ตอนนั้นฉันไม่รู้
137
00:10:10,260 --> 00:10:13,170
ไม่ควรพูดเรื่องนี้เลย
138
00:10:13,230 --> 00:10:15,870
ชีวิตแบบนั้น หายไปแล้ว
139
00:10:15,910 --> 00:10:17,890
รวมทั้งคนพวกนั้น
140
00:10:17,930 --> 00:10:19,720
ชีล่า
141
00:10:19,760 --> 00:10:22,570
มารี่แอนน์
ครูเคลลี่
142
00:10:22,620 --> 00:10:26,710
เหมือนเราเป็นคนแก่
คนรู้จักตายหมดแล้ว
143
00:10:26,750 --> 00:10:30,390
- เราลืมพวกเขาไม่ได้
- ใช่
144
00:10:30,650 --> 00:10:35,100
มันยากจะยอมรับสิ่งที่เกิด
โดยไม่นึกถึงอดีต
145
00:10:35,150 --> 00:10:38,500
มันคือความรู้สึก โหยหา
146
00:10:38,820 --> 00:10:40,990
มันเป็นเหมือนยา
147
00:10:41,020 --> 00:10:45,540
ไม่ให้เรามองความเป็นจริง
เป็นเรื่องอันตราย
148
00:10:45,580 --> 00:10:48,180
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ
149
00:10:48,720 --> 00:10:50,640
ไม่รู้สิ
150
00:10:50,660 --> 00:10:52,700
เราทำอะไรกันอยู่
151
00:10:52,720 --> 00:10:54,790
นายให้ทุกคนค้นป่า
152
00:10:54,810 --> 00:10:57,910
เพื่อหาเด็ก
ที่เราก็รู้ว่าตายไปแล้ว
153
00:10:57,930 --> 00:11:00,090
นายคิดว่าเราควรเลิก
154
00:11:00,110 --> 00:11:03,760
- ฉันไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ
- ฉันถามนาย
155
00:11:03,780 --> 00:11:07,310
การอยู่รอด
คือการตัดสินใจเรื่องยากๆ
156
00:11:07,350 --> 00:11:10,280
แต่นายทำให้เราแย่ลง
157
00:11:10,320 --> 00:11:14,390
ฉันพยายามรักษาชีวิตคน
แต่นายช่วยแมวติดต้นไม้
158
00:11:14,420 --> 00:11:16,430
นายคิดว่าโซเฟียเป็นแมวเหรอ
159
00:11:16,450 --> 00:11:18,650
ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น
160
00:11:18,670 --> 00:11:21,230
เราเคยตามหา
เด็กหายมาเท่าไหร่
161
00:11:21,260 --> 00:11:23,330
เรามีเวลา 72 ชม.
162
00:11:23,360 --> 00:11:26,290
หลังจากนั้น เราตามหาศพ
163
00:11:26,760 --> 00:11:29,500
นายคิดว่าจะเจอ
โซเฟียเป็นๆเหรอ
164
00:11:29,520 --> 00:11:32,120
นายแน่ใจไหมล่ะ
165
00:11:32,140 --> 00:11:35,500
- พูดตรงๆ เลยไหม
- เอาเลยสิ
166
00:11:35,530 --> 00:11:37,370
คำนวณดู
167
00:11:37,410 --> 00:11:40,300
โซเฟียคนเดียว ไม่คุ้มกับ
168
00:11:40,310 --> 00:11:42,760
เอาพวกเราไปเสี่ยง
169
00:11:44,720 --> 00:11:47,360
นึกว่าอยากให้พูดตรงๆ
170
00:11:47,570 --> 00:11:50,670
ถ้าเราไปต่อ
คงเกือบถึงฟอร์ท เบนนิ่ง
171
00:11:50,680 --> 00:11:52,820
คาร์ลคงไม่ถูกยิง
172
00:11:52,850 --> 00:11:55,960
เราอยู่ที่นี่ เราเสี่ยง
173
00:11:55,990 --> 00:11:59,230
ลูกนายเกือบตาย
โอทิส ต้องมาตาย
174
00:11:59,260 --> 00:12:00,830
เราทำบ้าอะไร
175
00:12:00,860 --> 00:12:03,970
แกมองตาฉัน
ไว้ใจฉัน
176
00:12:04,000 --> 00:12:06,920
ฉันทำผิด
ไม่งั้นแกคงไม่หายไป
177
00:12:06,950 --> 00:12:09,230
ฉันคิดว่าแกยังอยู่...
178
00:12:09,250 --> 00:12:11,950
ฉันจะไม่กาชื่อแกออก
179
00:12:15,540 --> 00:12:17,480
สีฟ้า
180
00:12:17,510 --> 00:12:20,040
คงเป็นแอนเดรีย กับทีด็อก
181
00:12:20,080 --> 00:12:22,930
เราคงเลยมาพื้นที่พวกเขา
182
00:13:36,770 --> 00:13:38,600
โซเฟีย
183
00:14:02,230 --> 00:14:05,600
โว้ว...ใจเย็นๆ
184
00:14:42,980 --> 00:14:45,340
ฉิบหายเอ๊ย
185
00:17:34,930 --> 00:17:37,460
อย่ายุ่งเรื่องคนอื่น เกล็น
186
00:17:37,500 --> 00:17:39,770
คุณท้อง
187
00:17:42,790 --> 00:17:45,230
เธอห้ามบอกใครนะ
188
00:17:53,080 --> 00:17:55,610
คุณยังไม่บอกเขาเหรอ
189
00:18:10,500 --> 00:18:12,680
มีอะไรเหรอ
190
00:18:18,430 --> 00:18:21,310
ผมเพิ่งคุยอะไรกับเชน
191
00:18:24,380 --> 00:18:27,130
เขาอยากให้เลิกค้นหา
192
00:18:28,440 --> 00:18:30,440
คุณคิดว่าไง
193
00:18:31,150 --> 00:18:34,710
ถ้าเป็นคาร์ลล่ะ
คุณจะให้เราหาต่อไหม
194
00:18:34,730 --> 00:18:37,040
ถ้าเป็นคาร์ล
ก็คงใช่
195
00:18:37,070 --> 00:18:40,160
เชนบอกว่าเจตนาดีของผม
ทำให้เราอ่อนแอ
196
00:18:40,180 --> 00:18:42,840
ว่าผมตัดสินใจเพื่อกลุ่มไม่ได้
197
00:18:42,860 --> 00:18:44,500
มันตัดสินใจยาก
198
00:18:44,520 --> 00:18:48,120
บางทีผมน่าจะเลิกคิด
เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
199
00:18:48,180 --> 00:18:50,450
เขาบอกว่า
เหมือนการคำนวณ
200
00:18:50,470 --> 00:18:52,900
เหลือน้ำมัน, อาหาร
กระสุนเท่าไหร่
201
00:18:52,920 --> 00:18:55,820
ไม่มีที่ว่างให้ความอ่อนแอ
202
00:18:55,850 --> 00:18:59,360
คงง่ายดี
ถ้าคิดแบบนั้น
203
00:18:59,380 --> 00:19:01,890
ไม่มีใครอยากอยู่แบบนี้
204
00:19:01,920 --> 00:19:05,390
คุณตัดสินใจเท่าที่ทำได้
ด้วยข้อมูลที่มี
205
00:19:05,410 --> 00:19:07,750
มันไม่ใช่ความอ่อนแอ
206
00:19:07,780 --> 00:19:09,600
คุณไกรมส์คะ...
207
00:19:09,620 --> 00:19:12,070
พ่อหนูอยากคุยด้วย
208
00:19:38,450 --> 00:19:40,120
ไม่เอาน่า
209
00:19:40,150 --> 00:19:43,610
ขึ้นมาครึ่งนึงแล้ว
อย่าใจเสาะ
210
00:20:09,350 --> 00:20:12,240
ม้าผมหายไปตัวนึง
211
00:20:12,270 --> 00:20:14,770
พวกคุณเอาไปหรือเปล่า
212
00:20:14,800 --> 00:20:17,050
ผมนึกว่าคุณรู้
213
00:20:17,070 --> 00:20:19,070
ผมไม่รู้
214
00:20:20,690 --> 00:20:23,230
ผมจะคุยกับแดริลให้
215
00:20:23,530 --> 00:20:25,470
และจิมมี่..,
216
00:20:25,640 --> 00:20:27,970
วันนี้คุณพาเขาไป
217
00:20:28,000 --> 00:20:30,790
เขาบอกว่าผมอนุญาตสินะ
218
00:20:30,800 --> 00:20:33,410
เขาพูดอย่างนั้น
ผมเชื่อเขา
219
00:20:33,420 --> 00:20:35,190
จิมมี่อายุ 17
220
00:20:35,210 --> 00:20:38,410
เขาไม่ใช่ญาติ
แต่ผมต้องดูแลเขา
221
00:20:38,450 --> 00:20:40,990
ผมอยากให้เข้าใจชัดเจน
222
00:20:41,000 --> 00:20:44,150
เราต้องปรับ
วิธีสื่อสารกันใหม่
223
00:20:44,190 --> 00:20:47,210
- คุณว่าไง
- ง่ายๆเข้าไว้
224
00:20:47,260 --> 00:20:49,660
ผมควบคุมคนของผม
225
00:20:49,680 --> 00:20:52,120
คุณควบคุมคนของคุณ
226
00:21:32,810 --> 00:21:35,710
ทำไมไม่ดึงลูกธนูออก ไอ้โง่
227
00:21:35,730 --> 00:21:38,590
จะได้พันแผลง่ายขึ้น
228
00:21:39,350 --> 00:21:40,650
เมิร์ล
229
00:21:41,280 --> 00:21:43,310
เกิดอะไรขึ้น
230
00:21:43,340 --> 00:21:45,470
ฝันกลางวันหรือไง
231
00:21:45,500 --> 00:21:47,330
วันห่วยๆน่ะ
232
00:21:47,360 --> 00:21:49,560
เอาหมอนหน่อยไหม
233
00:21:49,580 --> 00:21:51,300
หรือนวดเท้า
234
00:21:51,320 --> 00:21:53,390
ไปตายซะ
235
00:21:53,450 --> 00:21:56,340
ที่ฉันเห็น
นายแหละที่จะตาย
236
00:21:56,370 --> 00:21:59,140
อุตส่าห์สอนมาหลายปี
237
00:21:59,190 --> 00:22:01,760
นายทำได้แค่นี้เหรอ
238
00:22:01,800 --> 00:22:04,470
นอนอย่างกับซากศพ
239
00:22:04,510 --> 00:22:07,240
นายคงตายที่นี่ ไอ้น้อง
240
00:22:07,280 --> 00:22:10,290
- เพื่ออะไร
- เด็กผู้หญิง
241
00:22:12,000 --> 00:22:13,950
แกหายไป
242
00:22:13,970 --> 00:22:16,750
นายพิศวาสเด็กหรือไง
243
00:22:16,770 --> 00:22:17,840
หุบปาก
244
00:22:17,850 --> 00:22:21,100
ไม่เห็นนายตามหาฉันเลย
245
00:22:21,130 --> 00:22:23,310
ฉันพยายามแล้ว
246
00:22:23,340 --> 00:22:25,920
ใช่ นายหนีฉันไป
247
00:22:25,940 --> 00:22:28,340
ทันทีที่นายมีโอกาส
248
00:22:28,370 --> 00:22:31,860
นายสิหนี
นายน่าจะรออีกหน่อย
249
00:22:31,890 --> 00:22:34,170
เรากลับไปหานาย
250
00:22:34,190 --> 00:22:37,420
ริคกับฉัน
กลับไปหานาย
251
00:22:37,450 --> 00:22:41,280
ริค คนที่ใส่กุญแจมือฉัน
บนดาดฟ้าใช่ไหม
252
00:22:41,320 --> 00:22:44,330
ทำให้ฉันต้องตัดมือตัวเอง
253
00:22:44,380 --> 00:22:46,880
หมอนั่นใช่ไหม
254
00:22:46,930 --> 00:22:50,800
- นายเป็นลูกน้องมันแล้วเหรอ
- ฉันไม่ใช่ลูกน้องใคร
255
00:22:50,830 --> 00:22:52,960
นายมันตัวตลก
256
00:22:52,990 --> 00:22:55,880
เป็นขี้ข้าพวกกะเทย
257
00:22:55,910 --> 00:22:59,450
พวกนิโกร, พวกเดโมแครต
258
00:22:59,790 --> 00:23:02,250
นายก็แค่ตัวประหลาด
259
00:23:02,280 --> 00:23:04,280
พวกบ้านนอก
260
00:23:04,310 --> 00:23:05,970
ก็เท่านั้น
261
00:23:05,990 --> 00:23:09,130
พวกมันหัวเราะลับหลังนาย
262
00:23:09,670 --> 00:23:11,470
นายรู้ใช่ไหม
263
00:23:11,500 --> 00:23:14,400
ฉันจะบอกให้
สักวันนึง...
264
00:23:14,430 --> 00:23:18,840
พวกมันจะเขี่ยนาย
ออกจากรองเท้าเหมือนขี้หมา
265
00:23:25,030 --> 00:23:27,470
พวกมันไม่ใช่ญาติ
266
00:23:28,020 --> 00:23:30,180
สายเลือดนาย
267
00:23:30,540 --> 00:23:33,470
ถ้านายยังมีความกล้าเหลืออยู่
268
00:23:33,510 --> 00:23:37,490
กลับไปยิงหัวไอ้ริค
ให้ฉันหน่อย
269
00:23:39,630 --> 00:23:42,340
ทีนี้ฟังฉันนะ
270
00:23:42,950 --> 00:23:47,200
ไม่มีใครสนใจนาย
นอกจากฉัน ไอ้น้องชาย
271
00:23:49,110 --> 00:23:51,300
ไม่มีใครอื่น
272
00:23:52,090 --> 00:23:55,490
เร็วเข้า ยืนขึ้นได้แล้ว
273
00:23:55,510 --> 00:23:58,090
ก่อนจะโดนเตะปาก
274
00:24:01,540 --> 00:24:03,270
เร็วเข้า
275
00:25:16,310 --> 00:25:18,830
ไอ้สารเลวพูดถูก
276
00:26:12,730 --> 00:26:15,830
ได้โปรด อย่าให้อาหารนก
277
00:26:23,270 --> 00:26:25,440
เป็นไง แดริน่า
278
00:26:25,470 --> 00:26:27,990
มีแรงแค่นี้เหรอ
279
00:26:28,030 --> 00:26:30,700
โยนกระเป๋าถือทิ้งไป
280
00:26:30,720 --> 00:26:33,840
ฉันชอบนาย
ตอนหายไปมากกว่า
281
00:26:33,860 --> 00:26:37,040
อย่าพูดงั้นสิ
ฉันอยู่ข้างนายนะ
282
00:26:37,080 --> 00:26:38,840
ตั้งแต่เมื่อไหร่
283
00:26:38,860 --> 00:26:41,100
ตั้งแต่วันที่นายเกิด
284
00:26:41,120 --> 00:26:44,050
ต้องมีใครคอยดูแลนาย
285
00:26:44,070 --> 00:26:46,520
นายไม่เคยดูแลฉัน
286
00:26:46,540 --> 00:26:49,040
นายมันดีแต่พูด
287
00:26:49,060 --> 00:26:52,180
ตอนนี้ก็ไม่เคยอยู่
288
00:26:52,190 --> 00:26:54,200
ฉันจะบอกให้...
289
00:26:54,220 --> 00:26:56,950
ฉันคือของจริงเหมือน
ตัวดูดแพะ
290
00:26:56,970 --> 00:26:58,940
ฉันรู้ว่าเห็นอะไร
291
00:26:58,950 --> 00:27:03,360
คงไม่เกี่ยวกับ
ยาที่นายกินสินะ
292
00:27:03,380 --> 00:27:04,980
หุบปากซะ
293
00:27:05,020 --> 00:27:06,660
จะทำไม
294
00:27:06,700 --> 00:27:09,470
ขึ้นมาหุบให้ทีสิ
295
00:27:09,490 --> 00:27:11,590
ขอโดนสักที
296
00:27:11,620 --> 00:27:13,730
ถ้านายเจ๋งพอ
297
00:27:13,770 --> 00:27:17,470
ถอดส้นสูงออก
แล้วปืนขึ้นมา
298
00:27:19,420 --> 00:27:21,460
รู้ไหม...
299
00:27:21,490 --> 00:27:24,400
ถ้าเป็นฉัน
คงพักสักนิด
300
00:27:24,440 --> 00:27:27,840
ฉันคิดว่า
นายคงขึ้นมาไม่ได้
301
00:27:28,100 --> 00:27:31,540
มาสิ มาสิ ไอ้น้องชาย
302
00:27:32,030 --> 00:27:35,210
จับมือริค เพื่อนนาย
303
00:28:00,390 --> 00:28:03,000
ใช่ หนีไปเลย
304
00:28:08,200 --> 00:28:12,070
ไม่นึกว่าฉันจะดีใจ
ที่ได้เห็นมันฝรั่ง
305
00:28:12,330 --> 00:28:16,250
ฉันดีใจที่เราไม่ต้องย่าง
กระรอกบนกองไฟ
306
00:28:16,290 --> 00:28:19,510
ขอบคุณ แพทริเชีย
ที่ให้เราเข้าบ้าน
307
00:28:19,560 --> 00:28:22,570
- ทำอะไร
- ลอรี่กับแครอล ทำมื้อค่ำให้เรา
308
00:28:22,590 --> 00:28:24,080
พ่อเพิ่งรู้
309
00:28:24,100 --> 00:28:26,180
หนูคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่
310
00:28:26,200 --> 00:28:27,810
เขาอยากขอบคุณเรา
311
00:28:27,830 --> 00:28:31,030
เราต้องมีเส้นแบ่ง
กับคนพวกนี้
312
00:28:31,080 --> 00:28:33,280
พวกเขาทำตัวสบายเกินไป
313
00:28:33,300 --> 00:28:35,330
ก็แค่มื้อค่ำ
314
00:28:35,360 --> 00:28:38,260
เธอกับเด็กเอเชียนั่น
เป็นไงบ้าง
315
00:28:38,300 --> 00:28:40,660
เกล็น ก็แค่เพื่อน
316
00:28:40,680 --> 00:28:42,630
เขาคงไม่คิดงั้น
317
00:28:42,670 --> 00:28:45,180
แค่เบธกับจิมมี่
ก็แย่แล้ว
318
00:28:45,200 --> 00:28:48,490
พ่อไม่ต้องตามดูหนู
หนูไม่ใช่เด็ก 16
319
00:28:48,520 --> 00:28:52,970
พ่อรู้ พ่อถึงหวังให้ลูก
ทำตัวเป็นผู้ใหญ่
320
00:28:53,000 --> 00:28:55,130
เธอรู้ว่าพ่อคิดยังไง
321
00:28:55,150 --> 00:28:58,560
อย่าทำให้มัน
กลายเป็นเรื่องยาก
322
00:28:58,600 --> 00:29:02,180
หนูโตเกินกว่า
จะคุยเรื่องแบบนี้แล้ว
323
00:29:04,970 --> 00:29:07,600
อย่าสนิทสนมกับพวกเขา
324
00:29:07,620 --> 00:29:10,680
พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอด
325
00:29:20,020 --> 00:29:22,630
เธอขึ้นไปทำอะไร
326
00:29:22,660 --> 00:29:24,840
ฉันไม่อยากซักผ้า
327
00:29:24,860 --> 00:29:26,920
ฉันอยากช่วยดูแลค่าย
328
00:29:26,940 --> 00:29:28,780
โอเคไหม
329
00:29:39,020 --> 00:29:42,130
โทษที
ผมเอาหนังสือมาคืน
330
00:29:42,160 --> 00:29:45,640
ไม่หรอก ฉันสิขอโทษ
331
00:29:46,660 --> 00:29:51,230
ถ้ารู้ว่าโลกจะแตก
คงเอาหนังสือมาดีกว่านี้
332
00:29:57,210 --> 00:30:01,320
เดล คุณว่าแอนเดรีย
มีประจำเดือนหรือเปล่า
333
00:30:01,380 --> 00:30:05,520
ผมถามเพราะดูเหมือน
พวกผู้หญิงทำตัว
334
00:30:05,540 --> 00:30:07,310
แปลกมากๆ
335
00:30:07,340 --> 00:30:10,870
ผมเคยอ่านมาว่า
ถ้าผู้หญิง...
336
00:30:10,900 --> 00:30:14,490
อยู่ด้วยกันนานๆ
รอบเดือนจะใกล้กัน
337
00:30:14,520 --> 00:30:18,520
พวกเธอจะได้รับ
ฮอร์โมนเพี้ยนพร้อมๆกัน
338
00:30:19,640 --> 00:30:22,110
ฉันขอแนะนำนะ
339
00:30:22,260 --> 00:30:25,090
อย่าเล่าทฤษฎีนี้
ให้ใครฟัง
340
00:30:25,600 --> 00:30:28,500
ใครอีกที่ทำตัวแปลกๆ
341
00:30:32,000 --> 00:30:35,610
- แมคกี้
- อ๋อ...แมคกี้
342
00:30:35,640 --> 00:30:39,880
ตอนแรกเธอเมินผม
แล้วอยากมีเซ็กส์กับผม
343
00:30:39,920 --> 00:30:42,580
ตอนนี้กลับเมินผมอีก
344
00:30:42,600 --> 00:30:45,570
ผมไม่รู้ว่า
ลอรี่เป็นอะไรด้วยซ้ำ
345
00:30:45,600 --> 00:30:47,790
ลอรี่เป็นอะไร
346
00:30:49,080 --> 00:30:51,710
เปล่า ผมไม่รู้
347
00:30:51,750 --> 00:30:55,360
เอาล่ะ ย้อนกลับไปหน่อย
348
00:30:56,300 --> 00:31:00,770
นายรู้ได้ไงว่า
แมคกี้อยากมีเซ็กส์กับนาย
349
00:31:04,870 --> 00:31:07,720
โอ้ นายคงไม่...
350
00:31:08,150 --> 00:31:12,650
คิดบ้างไหมว่า
พ่อเธอจะรู้สึกยังไง
351
00:31:13,020 --> 00:31:15,060
เธออายุ 22
352
00:31:15,080 --> 00:31:17,820
เขาเป็นเจ้าของบ้าน
353
00:31:19,870 --> 00:31:23,360
- เขาไม่รู้
- ขอให้เป็นอย่างนั้น
354
00:31:25,340 --> 00:31:27,920
เกล็น นายคิดบ้าอะไร
355
00:31:27,970 --> 00:31:30,000
ผมคิดว่า...
356
00:31:30,020 --> 00:31:32,550
ผมอาจตายพรุ่งนี้
357
00:31:35,540 --> 00:31:37,750
ขอบคุณสำหรับหนังสือ
358
00:31:37,780 --> 00:31:41,120
คุณพูดถูก
มันห่วยมาก
359
00:31:49,150 --> 00:31:52,180
วอล์คเกอร์
วอล์คเกอร์
360
00:31:58,610 --> 00:32:00,640
ตัวเดียวเหรอ
361
00:32:05,430 --> 00:32:07,310
ฉันยิงได้
362
00:32:07,330 --> 00:32:10,950
ไม่ๆ แอนเดรีย
วางปืนลง
363
00:32:10,980 --> 00:32:13,080
เราจัดการเอง
364
00:32:13,100 --> 00:32:15,840
เดี๋ยว เฮอร์เชลจะจัดการเอง
365
00:32:15,850 --> 00:32:18,530
ทำไมล่ะ เราเอาอยู่
366
00:32:53,590 --> 00:32:57,000
- แอนเดรีย อย่า
- อย่ายุ่ง เดล
367
00:33:03,950 --> 00:33:06,260
แดริลเหรอ
368
00:33:06,800 --> 00:33:09,960
ครั้งที่สามแล้ว
ที่นายจ่อหน้าฉัน
369
00:33:09,990 --> 00:33:12,900
จะยิงหรือไม่ยิง
370
00:33:16,620 --> 00:33:18,390
ไม่
371
00:33:20,210 --> 00:33:21,520
ไม่...
372
00:33:25,710 --> 00:33:27,410
ริค
373
00:33:31,300 --> 00:33:34,120
พวกคุณทำอะไรกัน
374
00:33:41,170 --> 00:33:44,340
- ฉันพูดเล่น
- มาเถอะ
375
00:33:47,250 --> 00:33:49,020
โอ้พระเจ้า
376
00:33:49,040 --> 00:33:51,230
เขาตายไหม
377
00:33:51,260 --> 00:33:54,300
หมดสติ
กระสุนแค่ถากๆ
378
00:33:54,340 --> 00:33:58,060
มันเกิดอะไรขึ้น
ทำไมเขาแขวนหู
379
00:34:01,520 --> 00:34:03,620
ไม่ต้องพูดไป
380
00:34:03,640 --> 00:34:06,610
พวกเรา นี่ของโซเฟียใช่ไหม
381
00:34:14,580 --> 00:34:16,910
ฉันเจออยู่ตรงลำธาร
382
00:34:16,920 --> 00:34:19,090
แกคงทำตกตอนข้าม
383
00:34:19,110 --> 00:34:22,430
- ตัดพื้นที่ไปครึ่งนึง
- ขอบใจที่ชม
384
00:34:22,460 --> 00:34:23,770
เขาเป็นไง
385
00:34:23,800 --> 00:34:28,010
ไม่รู้ทำไมยาปฏิชีวนะ
หมดเร็วนัก
386
00:34:28,050 --> 00:34:30,430
ไม่รู้ม้าผมหายไปไหน
387
00:34:30,460 --> 00:34:33,650
ตัวที่เกือบฆ่าผมน่ะเหรอ
คงหนีไปแล้ว
388
00:34:33,690 --> 00:34:36,710
มันชื่อเนลลี่
จอมตื่นตูม
389
00:34:36,750 --> 00:34:40,390
ถ้าคุณขอยืม
ผมคงบอกว่า มันคงทำคุณตก
390
00:34:40,440 --> 00:34:44,700
น่าแปลกที่พวกคุณ
ยังรอดมาได้ถึงตอนนี้
391
00:34:50,470 --> 00:34:52,810
เขาไม่เป็นไร
392
00:34:53,040 --> 00:34:56,720
ฉันไม่อยากพูด
แต่เห็นด้วยกับเฮอร์เชล
393
00:34:56,750 --> 00:34:59,200
เราไม่ควรออกไปเสี่ยง
394
00:34:59,220 --> 00:35:00,740
นายจะเลิกเหรอ
395
00:35:00,770 --> 00:35:04,060
แดริล เพิ่งเอาหลักฐานกลับมา
396
00:35:04,110 --> 00:35:06,290
จะมองอย่างนั้นก็ได้
397
00:35:06,320 --> 00:35:09,370
แต่ฉันมองว่า
แดริลเกือบตายเพื่อตุ๊กตา
398
00:35:09,400 --> 00:35:11,680
ฉันรู้ว่านายมองยังไง
399
00:35:16,900 --> 00:35:18,940
ฉันไม่ได้อยากพูดแรง
400
00:35:18,950 --> 00:35:21,110
แค่พูดความจริง
401
00:35:22,360 --> 00:35:25,450
เขาต้องเริ่มตัดสินเรื่องยากๆ
402
00:35:25,480 --> 00:35:27,110
คุณก็รู้
403
00:35:27,130 --> 00:35:30,150
ฉันอาจไม่เห็นด้วย
กับเขาทุกเรื่อง
404
00:35:30,170 --> 00:35:32,170
แต่ฉันเคารพเขา
405
00:35:32,190 --> 00:35:35,990
การตัดสินใจแบบคุณ
มันไม่ใช่เรื่องยาก
406
00:35:36,020 --> 00:35:39,850
มันง่ายที่ยอมตัดใจ
ไม่ช่วยเหลือใคร
407
00:35:39,910 --> 00:35:43,180
คุณบอกตัวเองว่า
ตัดสินใจเรื่องยากๆ...
408
00:35:43,230 --> 00:35:46,530
ตอนนี้ ผมสนแต่คุณกับคาร์ล
409
00:35:46,570 --> 00:35:51,380
ผมขอโทษถ้าดูไม่ใส่ใจ
ความต้องการคนอื่น
410
00:35:51,580 --> 00:35:55,920
ผมจะทำทุกอย่าง
เพื่อให้คุณสองคนปลอดภัย
411
00:35:56,090 --> 00:35:59,690
ถึงขนาดทิ้งเด็กเลยเหรอ
412
00:36:03,540 --> 00:36:06,460
ลูกกับฉัน
ไม่ใช่ปัญหาของคุณอีก
413
00:36:06,480 --> 00:36:08,630
หรือข้ออ้าง
414
00:36:21,200 --> 00:36:23,100
เขาเป็นไง
415
00:36:23,140 --> 00:36:25,130
ไม่เป็นไร
416
00:36:25,150 --> 00:36:27,370
แล้วเธอล่ะ
417
00:36:27,790 --> 00:36:30,070
ฉันยิงแดริล
418
00:36:36,200 --> 00:36:38,940
อย่าตำหนิตัวเองมากนัก
419
00:36:39,130 --> 00:36:41,830
ใครก็อยากยิงแดริล
420
00:37:03,050 --> 00:37:05,350
ลูกจ๋า แม่จะทำยังไง
421
00:37:07,880 --> 00:37:11,240
มื้อค่ำพร้อมแล้ว
มาเถอะ
422
00:37:14,960 --> 00:37:18,670
- อยากได้อะไรไหม
- เดี๋ยวฉันไป
423
00:37:57,370 --> 00:38:00,190
ใครเล่นกีต้าร์เป็นไหม
424
00:38:02,050 --> 00:38:04,770
เดล เจอกีต้าร์ตัวนึง
425
00:38:05,250 --> 00:38:08,420
ต้องมีคนเล่นเป็นสักคนสิ
426
00:38:10,540 --> 00:38:12,930
โอทิสเล่นเป็น
427
00:38:13,370 --> 00:38:16,900
ใช่ และเขาเล่นเก่งด้วย
428
00:38:37,210 --> 00:38:39,650
คืนนี้ ที่ไหนดี
429
00:39:01,840 --> 00:39:04,420
เธอเป็นยังไงบ้าง
430
00:39:05,570 --> 00:39:07,680
อย่างที่เห็น
431
00:39:10,220 --> 00:39:13,700
ฉันเอามามื้อค่ำมาให้
คุณคงหิว
432
00:39:22,530 --> 00:39:25,000
ระวังโดนแผล
433
00:39:27,160 --> 00:39:29,800
ฉันอยากให้คุณรู้ว่า...
434
00:39:30,290 --> 00:39:32,690
วันนี้คุณทำเพื่อเด็กคนนึง
435
00:39:32,710 --> 00:39:36,350
มากกว่าที่พ่อแก
เคยทำมาทั้งชีวิต
436
00:39:36,840 --> 00:39:40,270
ฉันทำอย่างที่
ริคกับเชนคงทำ
437
00:39:40,300 --> 00:39:42,030
ฉันรู้
438
00:39:42,750 --> 00:39:46,040
คุณเป็นคนดี
เหมือนพวกเขา
439
00:39:46,290 --> 00:39:48,150
เหมือนกัน
440
00:40:14,780 --> 00:40:17,390
เคยทำในโรงนาไหม
441
00:41:41,630 --> 00:41:44,370
นายไม่ควรเห็นเลย
442
00:41:45,310 --> 00:41:50,740
บทบรรยายไทยโดย Ryangiggs
443
00:41:51,750 --> 00:42:03,310
Sync and corrections by n17t01
www.addic7ed.com
444
00:42:06,950 --> 00:42:10,950
www.thaisubtitle.com
445
00:42:14,950 --> 00:42:18,950
บรรยายไทยโดย
ryangiggs