1
00:00:01,001 --> 00:00:02,335
ความเดิมตอนที่แล้ว

2
00:00:02,419 --> 00:00:06,589
เรากำลังตามหาคนที่ชื่อสไตลส์
คุณใช้ชื่อนั้นตอนอยู่กองทัพใช่มั้ยครับ

3
00:00:06,673 --> 00:00:08,258
คนเรียกเขาว่าโกสต์ไรเดอร์

4
00:00:08,341 --> 00:00:10,885
พวกมันจับผู้คนไป
และลบความทรงจำของพวกเขา

5
00:00:10,969 --> 00:00:12,053
เธอเป็นรายต่อไป

6
00:00:12,137 --> 00:00:14,681
มีใครบางคนไล่กัดหัวคน

7
00:00:15,473 --> 00:00:18,393
แต่คำถามที่แท้จริงคือทำไม

8
00:01:01,728 --> 00:01:03,229
ครั้งหน้าคุณควรคิดให้ดีนะ

9
00:01:03,313 --> 00:01:06,024
ก่อนคุณจะย่องเข้าหาคนถือปืนเอ็ม 24

10
00:01:06,107 --> 00:01:09,778
ฉันไม่ได้ย่องเข้าหาคุณ
ฉันแค่จะตามคุณให้ทัน

11
00:01:10,153 --> 00:01:14,282
- ผมรู้ ผมได้ยินเสียงของคุณมาแต่ไกลแล้ว
- หน้าฉันไปชนกิ่งไม้ต่ำๆ เข้าน่ะ

12
00:01:16,826 --> 00:01:19,871
- คุณมองเห็นอะไรแถวนี้ได้ไง
- ผมฝึกฝน

13
00:01:20,455 --> 00:01:23,041
- โอเค
- คุณทำอะไรอยู่ เมลิสซ่า

14
00:01:24,083 --> 00:01:26,503
ฉันคิดว่าคุณอาจต้องการกำลังเสริม

15
00:01:27,837 --> 00:01:28,671
ไปทางไหน

16
00:01:34,093 --> 00:01:37,472
คุณจะทิ้งฉันไว้ตรงนี้คนเดียว
กับปืนช็อตไฟฟ้าและกล่องผ้าปิดแผล

17
00:01:38,056 --> 00:01:39,265
หรือว่าเราจะไปต่อล่ะ

18
00:01:41,267 --> 00:01:42,143
แล้วแต่คุณ

19
00:01:56,533 --> 00:01:59,452
คุณคงกำลังสงสัยว่าฉันมานี่ทำไม

20
00:01:59,786 --> 00:02:02,372
ทั้งที่ฉันนอนอ่านหนังสือที่บ้านก็ได้

21
00:02:02,455 --> 00:02:06,084
นั่นเพราะฉันเบื่อกับการต้องเห็นคนที่ฉันแคร์

22
00:02:06,167 --> 00:02:08,920
ถูกเข็นไปบนเตียงเคลื่อนที่
ผ่านเคาน์เตอร์พยาบาล

23
00:02:10,505 --> 00:02:13,633
พวกคุณทุกคนออกมาที่นี่ เสี่ยงชีวิตของตัวเอง

24
00:02:14,467 --> 00:02:17,512
ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องทำอะไรบ้าง

25
00:02:19,681 --> 00:02:22,934
จากประสบการณ์ของผม
เวลาสะกดรอยภูติผีปีศาจที่ฆ่าคน

26
00:02:23,601 --> 00:02:24,936
เงียบไว้จะดีที่สุด

27
00:02:28,731 --> 00:02:29,566
โอเคนะ

28
00:02:39,868 --> 00:02:40,702
มีอะไรเหรอ

29
00:02:42,954 --> 00:02:44,205
มีอะไร

30
00:03:07,896 --> 00:03:08,730
เขาตายแล้ว

31
00:03:19,782 --> 00:03:20,658
ไม่นะ

32
00:03:22,493 --> 00:03:23,995
ไม่เป็นไรนะ

33
00:03:25,788 --> 00:03:27,206
เธอจะต้องไม่เป็นไร

34
00:03:40,011 --> 00:03:42,388
- เธอจะรอดได้นานแค่ไหน
- หนึ่งถึงสองนาที

35
00:03:44,015 --> 00:03:44,891
มันยังอยู่แถวนี้

36
00:03:47,602 --> 00:03:49,771
คุณฝึกรับมือเรื่องแบบนี้มาเยอะแค่ไหน

37
00:03:49,854 --> 00:03:52,398
- จำได้มั้ยที่ผมบอกให้เงียบ
- ได้

38
00:04:01,115 --> 00:04:02,075
มนุษย์หมาป่าเหรอ

39
00:04:02,492 --> 00:04:03,326
มนุษย์ไคโยตี

40
00:04:03,952 --> 00:04:06,287
- มาเลียเหรอ
- และเธอกำลังพุ่งมาหาเรา

41
00:04:06,371 --> 00:04:10,083
- คุณคงไม่ยิงเธอหรอก ใช่มั้ย
- ไม่เอาให้ถึงตายหรอก

42
00:05:10,268 --> 00:05:11,436
เขาเข้ามาทางนี้เหรอ

43
00:05:12,228 --> 00:05:14,814
- มันคืออะไร
- ผลกระทบของสายฟ้าฟาด

44
00:05:15,356 --> 00:05:19,068
ปกติรอยไหม้แบบนี้
เจอได้บนพื้นหลังเกิดพายุฝนรุนแรง

45
00:05:21,779 --> 00:05:25,074
โกสต์ไรเดอร์เข้ามาด้วยวิธีนี้ เขาขี่สายฟ้ามา

46
00:05:25,158 --> 00:05:27,744
ฉันว่าพวกเขาใช้สายฟ้าเดินทาง
ผ่านเมาท์เท่นแอชได้

47
00:05:28,119 --> 00:05:29,120
ไม่ปลอดภัยสักที่

48
00:05:29,203 --> 00:05:32,040
แล้วคนอื่นล่ะ
ฉันผิดเองที่ทำให้พวกเขาถูกหมายหัว

49
00:05:32,123 --> 00:05:34,083
เราจะหาทางปกป้องพวกเขา

50
00:05:36,669 --> 00:05:37,503
พวกเขาทั้งหมด

51
00:05:46,220 --> 00:05:47,305
จับเธอให้นิ่งๆ

52
00:05:51,267 --> 00:05:53,728
ห้องดับจิตเหรอ ฉันยังไม่ตายนะ

53
00:05:53,811 --> 00:05:55,021
เธอเป็นมนุษย์ไคโยตี

54
00:05:55,104 --> 00:05:57,565
ข้างล่างนี่ปลอดคน นี่คงเจ็บหน่อยนะ

55
00:05:58,441 --> 00:05:59,734
พยายามอย่าคำราม

56
00:06:02,195 --> 00:06:03,404
มีอะไรแก้ปวดมั้ย

57
00:06:03,488 --> 00:06:05,281
- ไม่เอา ฉันทนไหว
- ฉันจะใช้เอง

58
00:06:06,949 --> 00:06:08,993
เธอไปทำอะไรในป่า

59
00:06:09,077 --> 00:06:11,079
- ไปวิ่ง
- ตอนตีสองเนี่ยนะ

60
00:06:11,621 --> 00:06:12,997
ไคโยตีเป็นสัตว์กลางคืน

61
00:06:13,372 --> 00:06:16,959
ฉันได้ยินเสียงกรีดร้อง
ร้องเหมือนใครกำลังถูกฆ่า

62
00:06:17,043 --> 00:06:19,504
- เธอเห็นหรือได้กลิ่นอะไรมั้ย
- มีแต่เลือด

63
00:06:20,755 --> 00:06:23,174
ฉันจำได้แค่นั้นจนกระทั่งมีคนยิงฉัน

64
00:06:23,257 --> 00:06:25,885
- เธอจะฉีกร่างเราอยู่แล้ว
- ไม่ใช่ความผิดเธอ

65
00:06:25,968 --> 00:06:29,263
เมื่อไคโยตีได้กลิ่นเหยื่อตายใหม่ๆ
สัมผัสของมันจะท่วมท้น

66
00:06:29,347 --> 00:06:30,973
เลือดจะทำให้มันคลั่ง

67
00:06:31,849 --> 00:06:34,268
ขอโทษนะ มันลึกเอาการเลย

68
00:06:34,769 --> 00:06:36,312
ฉันจะพยายามไม่ให้โดน...

69
00:06:48,741 --> 00:06:49,575
เอากระสุนคืนไป

70
00:07:29,031 --> 00:07:32,535
- เธอไม่ต้องตามฉันไปทุกที่หรอก
- ฉันแค่ดูแลให้เธอปลอดภัย

71
00:07:33,786 --> 00:07:36,956
เธอจะนั่งเรียนกับฉันทุกคาบเหรอ
แล้วหลังเลิกเรียนล่ะ

72
00:07:37,540 --> 00:07:38,708
ตอนกลางคืนล่ะ

73
00:07:39,375 --> 00:07:41,335
เธอไปไหน ฉันก็อยู่ที่นั่น

74
00:07:42,253 --> 00:07:43,504
(ห้องน้ำหญิง)

75
00:07:45,756 --> 00:07:46,632
ฉันรอข้างนอกละกัน

76
00:07:55,016 --> 00:07:58,269
"ดัชนีเคบอกจำนวนตัวรบกวน
ในองค์ประกอบความเข้มแนวนอน

77
00:07:58,352 --> 00:07:59,854
ของสนามแม่เหล็กของโลก"

78
00:08:06,611 --> 00:08:07,737
ดัชนีเคคืออะไร

79
00:08:08,279 --> 00:08:11,449
มาตราที่นักอุตุนิยมวิทยาใช้
เพื่อวัดการเคลื่อนไหวของพายุ

80
00:08:12,241 --> 00:08:15,036
ถ้าค่าดัชนีเคต่ำกว่า 20
แปลว่าไม่มีการเคลื่อนไหว

81
00:08:15,286 --> 00:08:16,662
เหนือกว่า 35 คือรุนแรง

82
00:08:16,746 --> 00:08:18,080
รุนแรงนี่แย่แค่ไหน

83
00:08:18,289 --> 00:08:21,334
พายุทั่วไปจะมีฟ้าผ่าราวพันครั้ง

84
00:08:21,417 --> 00:08:22,919
ในสามเดือนมานี้

85
00:08:23,002 --> 00:08:25,838
พายุทั่วไปในบีคอนฮิลส์มีฟ้าผ่า 5,000 ครั้ง

86
00:08:25,922 --> 00:08:27,465
ตอนนี้มันอ่านได้เท่าไหร่

87
00:08:29,425 --> 00:08:30,259
สิบสี่

88
00:08:30,801 --> 00:08:31,636
เราปลอดภัย

89
00:08:32,261 --> 00:08:35,389
งั้นถ้าการที่ดัชนีเคพุ่งสูงขึ้น แปลว่ามีฟ้าผ่า...

90
00:08:36,599 --> 00:08:38,643
- เราก็รู้ว่าพวกมันกำลังมา
- ใช่

91
00:08:39,769 --> 00:08:41,062
- ดีมากเลย
- ใช่

92
00:08:44,982 --> 00:08:46,901
(ค่าดัชนีเค)

93
00:08:47,485 --> 00:08:48,319
อันที่จริง...

94
00:08:49,862 --> 00:08:50,988
นี่มันแย่มากๆ

95
00:08:55,993 --> 00:08:56,869
มันเป็นอนุสรณ์

96
00:08:58,287 --> 00:09:01,666
- อะไรคืออนุสรณ์
- สิ่งของที่เกี่ยวข้องกับอดีต

97
00:09:02,208 --> 00:09:04,335
บัตรของเจคถูกทิ้งไว้หลังเขาถูกจับ

98
00:09:04,418 --> 00:09:06,879
เกวนเจอกำไลของน้องสาว
ในห้องนอนของตัวเอง

99
00:09:06,963 --> 00:09:09,549
คนที่ถูกลบตัวตนไป
แล้วยังทิ้งอะไรไว้ได้ยังไง

100
00:09:09,632 --> 00:09:10,841
การทรงมวลของสสาร

101
00:09:12,385 --> 00:09:15,429
มวลรวมของระบบใดๆ ที่แยกกันจะคงที่

102
00:09:17,181 --> 00:09:21,978
- แม้แต่โกสต์ไรเดอร์ก็มีจุดอ่อน
- อนุสรณ์จะยืนยันได้ว่าสไตลส์มีตัวตน

103
00:09:22,937 --> 00:09:24,689
และเราอาจจะนำเขากลับมาได้

104
00:09:27,108 --> 00:09:28,693
- เราต้องซ่อนพวกนั้น
- เราต้องสู้

105
00:09:28,776 --> 00:09:30,152
เราต้องซ่อนพวกนั้น

106
00:09:30,236 --> 00:09:32,238
- ใครคือ "พวกนั้น"
- โกสต์ไรเดอร์

107
00:09:32,321 --> 00:09:34,448
- เด็กๆ ในงานปาร์ตี้
- เข้าใจแล้ว

108
00:09:35,533 --> 00:09:38,452
นายไปเอาสายล่อฟ้ามา
ล่อพวกโกสต์ไรเดอร์ไป ไม่ให้ตั้งตัว

109
00:09:38,536 --> 00:09:41,706
ทุกคนจากปาร์ตี้ตกอยู่ในอันตราย
เราต้องหาที่ปลอดภัย

110
00:09:41,789 --> 00:09:45,251
- ซ่อนพวกเขาจนกว่าพายุจะผ่านไป
- โกสต์ไรเดอร์ขี่สายฟ้า

111
00:09:45,334 --> 00:09:47,878
- ไม่มีที่ไหนปลอดภัย
- มีสิ ถ้าเราอยู่ใต้ดิน

112
00:09:48,462 --> 00:09:52,383
พื้นดินสามารถกักเก็บประจุไฟฟ้าได้
ทุกคนจะปลอดภัย

113
00:09:52,466 --> 00:09:53,301
โอเค

114
00:09:55,344 --> 00:09:58,014
เอาอย่างนี้ เราจะพาทุกคน
ไปที่บังเกอร์อาร์เจนท์

115
00:09:58,097 --> 00:10:00,308
มันอยู่ใต้ดิน ในแนวของเมาท์เท่นแอช

116
00:10:00,391 --> 00:10:02,935
เราหยุดโกสต์ไรเดอร์ได้เมื่อคืน
เราต้องทำได้อีกสิ

117
00:10:03,477 --> 00:10:06,689
เราไม่ได้หยุดพวกมันได้
พวกมันถอยเอง เราไม่รู้ว่าทำไม

118
00:10:12,945 --> 00:10:16,824
โอเค แล้วเราจะพาทุกคน
เข้าไปในบังเกอร์ยังไง

119
00:10:20,620 --> 00:10:24,081
- ล้อเล่นรึเปล่า
- เปล่า มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น

120
00:10:24,165 --> 00:10:27,251
- พอเข้าบังเกอร์ เราก็ปลอดภัย
- ฉันจะไม่พลาดเกมแรก

121
00:10:27,335 --> 00:10:30,671
- เพื่อให้นายเป็นกัปตันหรอก
- พวกมันเป็นภูติผีเหนือธรรมชาติ

122
00:10:30,755 --> 00:10:34,425
- ที่จะมาลบดวงวิญญาณของนาย
- มันเป็นผู้ชายสวมหมวกถือปืน

123
00:10:34,967 --> 00:10:37,011
และมันจะกลับมายิงหัวของนาย

124
00:10:44,268 --> 00:10:45,561
เธออยากค้นบ้านฉันเหรอ

125
00:10:46,604 --> 00:10:49,815
หลายคนทิ้งอะไรไว้เบื้องหลัง
ดังนั้นถ้าสไตลส์ทิ้งอะไรไว้...

126
00:10:49,899 --> 00:10:51,108
มันจะมีอยู่ได้ไง

127
00:10:51,859 --> 00:10:53,444
ไม่มีใครลบคนหายไปเฉยๆ ได้หรอก

128
00:10:54,403 --> 00:10:56,072
พวกเขาต้องทิ้งอะไรไว้บ้าง

129
00:11:03,913 --> 00:11:09,210
เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับ
เลยตื่นขึ้นมา กะจะทำงานเอกสาร

130
00:11:11,045 --> 00:11:14,382
พวกแฟ้มอยู่ในหลังรถของฉัน
ฉันเลยไปที่โรงรถ

131
00:11:14,465 --> 00:11:16,509
แล้วข้าวของบางอย่างก็หล่นลงจากชั้นวาง

132
00:11:16,592 --> 00:11:19,220
หัวแม่โป้งของฉัน
ไปสะดุดกับไม้เบสบอลเก่าๆ

133
00:11:22,890 --> 00:11:24,767
ฉันตะโกนชื่อนึงโดยไม่ทันคิด

134
00:11:28,145 --> 00:11:28,979
สไตลส์

135
00:11:32,358 --> 00:11:33,984
ทำไมเราลงมาใต้ดิน

136
00:11:34,527 --> 00:11:38,030
- มันเป็นทางไปบังเกอร์
- เธอมีบังเกอร์ด้วยเหรอ พวกเธอเป็นใครกัน

137
00:11:38,114 --> 00:11:41,283
พวกเราก็คือคนที่รู้เรื่องต่างๆ
ที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้

138
00:11:41,367 --> 00:11:42,493
อะไรนะ

139
00:11:43,702 --> 00:11:44,703
เดินต่อไปเถอะ

140
00:11:49,333 --> 00:11:50,501
เลียม

141
00:11:51,794 --> 00:11:52,795
เกวนอยู่ไหน

142
00:12:12,731 --> 00:12:13,774
อย่าแตะมัน

143
00:12:17,695 --> 00:12:20,322
- พวกนี้มีไว้ทำไม
- ปกป้องพวกนายไง

144
00:12:28,247 --> 00:12:30,249
นี่ คนหายไปสามคน รวมเกวนด้วย

145
00:12:38,507 --> 00:12:41,469
- ทีมลาครอสทั้งนั้น
- พวกเขารู้แน่ว่าอะไรกำลังจะมา

146
00:12:41,552 --> 00:12:45,639
- คนเราเห็นแต่สิ่งที่อยากเห็น
- ทุกคน เราจะหมดเวลาแล้ว

147
00:12:46,474 --> 00:12:48,142
สก็อต เราต้องตามพวกเขามา

148
00:12:48,601 --> 00:12:52,396
- ฉันไปเอง พวกนายที่เหลืออยู่นี่
- เราสู้โกสต์ไรเดอร์ตัวเดียวยังไม่ได้

149
00:12:52,480 --> 00:12:55,858
คืนนี้จะมากี่ตัวยังไม่รู้ เราจะไปกับนาย

150
00:12:55,941 --> 00:12:57,276
- มันเล็งนายแล้ว
- ฉันด้วย

151
00:12:57,359 --> 00:12:59,653
ฉันด้วย แต่อย่างน้อยฉันก็เห็นพวกมันมา

152
00:13:07,745 --> 00:13:08,579
ก็ได้

153
00:13:10,956 --> 00:13:14,251
แต่ถ้าพวกนายเห็นมันมาล่ะก็ รีบหนี

154
00:13:32,728 --> 00:13:34,939
- มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย
- ไม่ค่ะ

155
00:13:36,815 --> 00:13:38,526
แต่ขอบคุณค่ะ คุณนายสติลินสกี้

156
00:13:39,777 --> 00:13:40,778
งั้นขอให้โชคดี

157
00:13:41,862 --> 00:13:43,113
ฉันไม่รบกวนเธอล่ะ

158
00:14:49,346 --> 00:14:51,307
เธอไม่เห็นมันล่ะสิ

159
00:14:52,141 --> 00:14:54,977
- เห็นอะไร
- มันอยู่ตรงหน้าเธอไง

160
00:15:15,497 --> 00:15:18,208
- เธอทำอะไรน่ะ
- คุณทำฉันเจ็บนะ

161
00:15:22,671 --> 00:15:26,508
- ฉันขอโทษ ฉันไม่น่าทำอย่างนั้น
- เรื่องนี้เราเห็นตรงกันนะ

162
00:15:42,274 --> 00:15:44,485
- ขอบคุณที่มา
- คุณอยากให้ฉันช่วยเหรอ

163
00:15:44,568 --> 00:15:46,153
ฉันต้องการพี่เลี้ยงเด็ก

164
00:15:47,655 --> 00:15:50,699
ฉันไม่ใช่คนที่ดูแลใครได้
ไคโยตีกินลูกอ่อนของตัวเอง

165
00:15:50,783 --> 00:15:52,785
เมื่อคืนเธออาจฆ่าฉันก็ได้

166
00:15:53,577 --> 00:15:55,371
หรือที่แย่ที่สุด คือฆ่าเมลิสซ่า

167
00:15:57,915 --> 00:15:59,041
แต่ฉันช่วยเธอได้

168
00:16:01,043 --> 00:16:05,255
- คุณเป็นคนยิงฉันไม่ใช่เหรอ
- ฉันสืบเชื้อสายนักล่ามา

169
00:16:05,339 --> 00:16:08,759
เรามีหน้าที่รับมือกับสถานการณ์
ที่คนปกติไม่สามารถ...

170
00:16:08,842 --> 00:16:09,969
งานเครียดเหรอ

171
00:16:10,928 --> 00:16:12,930
ความกระหายเลือดที่เธอรู้สึกน่ะ

172
00:16:14,223 --> 00:16:15,766
ฉันเคยเห็นสีหน้านั้นมาก่อน

173
00:16:16,684 --> 00:16:19,395
ตอนฉันอายุเท่าเธอ
ฉันเคยเห็นคนสติหลุด

174
00:16:20,020 --> 00:16:21,605
และสังหารคนบริสุทธิ์

175
00:16:22,523 --> 00:16:25,567
- และฉันไม่ลงมือทำอะไรเลย
- ฉันไม่ใช่มนุษย์หมาป่าแบบนั้น

176
00:16:25,651 --> 00:16:27,152
เปล่า คนทำไม่ใช่มนุษย์หมาป่า

177
00:16:28,696 --> 00:16:29,738
แต่เป็นนักล่า

178
00:16:30,823 --> 00:16:32,449
และเธอก็หาข้อแก้ตัว

179
00:16:33,033 --> 00:16:37,705
สร้างเรื่องมาอ้างอย่างน่าเชื่อ
ว่าจำเป็นต้องใช้กำลังที่ทำให้ถึงตาย

180
00:16:37,788 --> 00:16:38,706
แต่มันไม่จำเป็นเลย

181
00:16:39,999 --> 00:16:42,084
และถ้าคืนนั้นฉันทำอะไรบ้าง

182
00:16:43,252 --> 00:16:46,338
น้องสาวของฉัน
ก็อาจไม่ใช่ปีศาจอย่างทุกวันนี้

183
00:16:47,756 --> 00:16:48,590
เคท

184
00:16:53,595 --> 00:16:56,640
สัตว์น่ะคลั่งขึ้นมาได้
เธอไม่ใช่แค่สัตว์ตัวหนึ่ง มาเลีย

185
00:16:56,724 --> 00:17:01,228
แต่เธอยังเป็นมนุษย์ด้วย
เธอจะยังเป็นอยู่ได้ด้วยการมีส่วนร่วม

186
00:17:10,195 --> 00:17:12,364
- เธอมาทำอะไรที่นี่
- ฉันขอให้เธอมา

187
00:17:12,448 --> 00:17:14,950
และฉันขอให้นายอย่าแตะอะไรอีก

188
00:17:15,868 --> 00:17:18,120
นี่ เราต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน

189
00:17:18,203 --> 00:17:19,955
นานเท่าที่ต้องจำเป็น

190
00:17:22,416 --> 00:17:25,544
ก็ได้ ฉันจะอยู่
วันนี้คุณยิงคนมามากพอแล้ว

191
00:17:33,260 --> 00:17:37,723
- ฉันไม่รอให้โดนจับตัวในบังเกอร์หรอก
- เธอไม่รู้หรอกว่ากำลังสู้อยู่กับอะไร

192
00:17:37,931 --> 00:17:41,101
เมื่อคืนเราทุกคนต้องช่วยกัน
ถึงจะหยุดพวกมันได้หนึ่งตัว

193
00:17:41,185 --> 00:17:43,395
ถ้าเธอออกไป พวกมันเอาเธอไปด้วย

194
00:17:44,271 --> 00:17:46,106
ฉันจะอยู่ไหน พวกมันก็เจอฉัน

195
00:17:46,982 --> 00:17:47,900
เหมือนกับฟีบี

196
00:17:47,983 --> 00:17:51,320
ฉันเสียใจที่เราปกป้องฟีบีไม่ได้
แต่เราปกป้องเธอได้

197
00:17:54,656 --> 00:17:57,868
ไม่ต้องห่วง ถ้ามันเกิดขึ้น
เธอก็จำฉันไม่ได้อยู่แล้ว

198
00:17:57,951 --> 00:17:59,620
มันก็ไม่ต้องเกิดขึ้นนี่

199
00:18:04,124 --> 00:18:05,584
เธออยากให้พวกมันจับเธอไป

200
00:18:11,590 --> 00:18:14,760
- มีแผนยังไง
- กล่อมโอคาเฟอร์ สไตน์บัก กับวอลเลซ

201
00:18:14,843 --> 00:18:16,553
ว่าการแข่งคืนนี้มันไม่เข้าท่า

202
00:18:19,264 --> 00:18:21,683
- นายอ่านเรื่องโกสต์ไรเดอร์หมดแล้วใช่มั้ย
- ใช่

203
00:18:21,767 --> 00:18:23,602
งั้นก็มีแค่นายที่จะคิดหาทางได้

204
00:18:23,685 --> 00:18:26,021
นายเจอวิธีหยุดยั้งพวกมันบ้างมั้ย

205
00:18:26,105 --> 00:18:27,314
ยังเลย

206
00:18:27,898 --> 00:18:29,650
- แต่ฉันจะพยายาม
- ฝากด้วย

207
00:18:34,113 --> 00:18:34,947
ฉันต้องทำได้

208
00:18:36,156 --> 00:18:37,157
ฉันต้องทำได้

209
00:18:39,118 --> 00:18:39,952
ฉันต้องทำได้

210
00:18:46,959 --> 00:18:48,252
นายมาสาย แม็คคอล

211
00:18:48,335 --> 00:18:50,129
ทำไมพวกนายยังไม่แต่งตัว

212
00:18:50,212 --> 00:18:51,713
รีบย้ายก้นไปได้แล้ว

213
00:18:51,839 --> 00:18:54,299
ทุกคน ไปที่สนาม

214
00:18:54,383 --> 00:18:56,844
ให้ไวๆๆ

215
00:19:00,013 --> 00:19:03,142
- เราคงพาพวกเขากลับเข้าบังเกอร์ไม่ได้แล้ว
- แต่งตัว

216
00:19:06,103 --> 00:19:07,604
มีทางเดียวจะช่วยให้พวกเขารอด

217
00:19:10,649 --> 00:19:11,483
ลงแข่งขัน

218
00:19:19,241 --> 00:19:22,744
เธอไปลอกวอลเปเปอร์
ของคลอเดีย สติลินสกี้ทิ้งเหรอ

219
00:19:23,245 --> 00:19:24,079
เปล่าค่ะ

220
00:19:26,248 --> 00:19:29,668
- คงงั้น ใช่ค่ะ
- คลอเดียเป็นห่วงสุขภาพจิตของเธอนะ

221
00:19:31,628 --> 00:19:35,424
ฉันเห็นใครบางคนที่ทางเดิน
คนที่คุณสติลินสกี้ไม่เห็น

222
00:19:35,507 --> 00:19:38,719
ถ้าคลอเดียมองไม่เห็นผี
เธออาจจะไม่ใช่แบนชีก็ได้

223
00:19:38,802 --> 00:19:43,140
ฉันคิดว่าเขาพยายามช่วยฉันหา
สิ่งที่สไตลส์ทิ้งไว้ สิ่งที่เป็นอนุสรณ์

224
00:19:44,016 --> 00:19:44,850
แล้วเจอมั้ย

225
00:19:44,933 --> 00:19:48,437
ไม่ คุณสติลินสกี้
บอกให้ฉันกลับก่อนจะหาอะไรเจอ

226
00:19:48,520 --> 00:19:51,315
คงเพราะเธอไปลอกวอลเปเปอร์คลอเดียไง

227
00:19:52,482 --> 00:19:54,693
(ข้อมูลนักเรียน คลอเดีย กาโจส)

228
00:19:55,444 --> 00:19:56,361
โธ่ ที่รัก

229
00:19:59,323 --> 00:20:03,035
ฉันรู้จักคลอเดียตั้งแต่เรียนมัธยม ฉันเชื่อใจเธอ

230
00:20:07,789 --> 00:20:11,877
- รู้มั้ยว่าความลำเอียงเพื่อยืนยันคืออะไร
- แนวโน้มที่จะตีความข้อมูล

231
00:20:11,960 --> 00:20:14,338
ไปในทางยืนยันสิ่งที่ปักใจเชื่ออยู่ก่อน

232
00:20:14,421 --> 00:20:16,632
ใช่ มันคือมุมมองจากอคติ

233
00:20:16,715 --> 00:20:20,594
เธอกำลังหาหลักฐานมาสนับสนุน
ว่าสิ่งที่เธอเชื่อเป็นความจริง

234
00:20:21,553 --> 00:20:23,222
เพราะเธออยากให้มันเป็นจริง

235
00:20:25,849 --> 00:20:27,559
สไตลส์มีอยู่จริง

236
00:20:28,602 --> 00:20:29,937
ฉันรู้ดี

237
00:20:30,854 --> 00:20:34,024
แต่เธอเชื่อในความเป็นไปได้
ว่าเขาไม่มีจริงบ้างมั้ย

238
00:20:40,656 --> 00:20:41,490
โอเค

239
00:20:42,616 --> 00:20:44,326
เธอรู้อะไรก็บอกฉันมาให้หมด

240
00:20:45,327 --> 00:20:47,412
ฉันจะเป็นมุมมองไร้อคติของเธอ

241
00:21:00,092 --> 00:21:02,803
ฉันจะไปหาสไตน์บักกับวอลเลซ
นายไปหาเกวนนะ

242
00:21:04,096 --> 00:21:05,097
นายไปหาโอคาเฟอร์

243
00:21:06,556 --> 00:21:08,684
- ถ้าฉันเห็นโกสต์ไรเดอร์ล่ะ
- ตะโกน

244
00:21:09,768 --> 00:21:11,019
แล้วเตรียมพร้อมสู้

245
00:21:17,234 --> 00:21:18,443
ที่ว่างตั้งเยอะแยะ

246
00:21:24,408 --> 00:21:26,034
(ทีมเหย้า ศูนย์
ทีมเยือน ศูนย์)

247
00:21:31,206 --> 00:21:32,249
ถอยไปหน่อยดีมั้ย

248
00:21:39,256 --> 00:21:40,632
(ทีมเยือน สอง)

249
00:21:40,716 --> 00:21:41,675
(ปลดเชือกจูง)

250
00:21:47,472 --> 00:21:50,600
- เถอะน่า พวก
- ที่นี่ไม่มีผีหรอก แม็คคอล

251
00:21:54,396 --> 00:21:56,148
(ทีมเหย้า ศูนย์
ทีมเยือน สาม)

252
00:21:57,357 --> 00:21:59,860
พวกนายทำบ้าอะไรกันอยู่

253
00:22:01,153 --> 00:22:02,904
ฉันจะฆ่าพวกนายสามคน

254
00:22:05,115 --> 00:22:07,743
- พวกเขาซ้อมบ้างมั้ยเนี่ย
- ยังซ้อมไม่มากพอ

255
00:22:10,787 --> 00:22:13,623
- นี่เพิ่งครึ่งแรก
- พวกเขายังเอาชนะได้

256
00:22:20,881 --> 00:22:24,051
คุณรู้ได้ยังไง
ว่าพวกมันเข้ามายิงพวกเราไม่ได้

257
00:22:25,218 --> 00:22:26,428
ฉันจะไม่ได้เรียนจบ

258
00:22:27,596 --> 00:22:31,141
- ฉันจะไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง จบกันแล้ว
- ส่งปืนช็อตไฟฟ้ามา

259
00:22:31,224 --> 00:22:33,560
ขอวิธีที่ทำให้ชักดิ้นชักงอ
น้อยกว่านี้ได้มั้ย

260
00:22:33,643 --> 00:22:37,522
พวกเธอไม่เข้าใจกันเลยเหรอ
เราไม่มีทางได้ไปจากที่นี่

261
00:22:38,065 --> 00:22:38,899
เจย์เดน

262
00:22:39,858 --> 00:22:43,028
ไม่ต้องกลัว ก่อนที่พวกมันจะเข้ามา
พวกมันจะต้องผ่านพวกเราไปก่อน

263
00:22:43,111 --> 00:22:46,323
- ถ้าพวกคุณต้านไม่ได้ล่ะ
- จะไม่มีใครผ่านประตูนั้นมาได้

264
00:23:05,592 --> 00:23:06,718
เนธานหายไป

265
00:23:13,642 --> 00:23:17,354
คุกเข่าลง

266
00:23:22,567 --> 00:23:23,401
ใช่

267
00:23:24,277 --> 00:23:25,112
ใช่

268
00:23:25,904 --> 00:23:26,780
ใช่

269
00:23:30,283 --> 00:23:31,118
ใช่

270
00:23:31,868 --> 00:23:32,911
ผิดทีมแล้ว

271
00:23:33,578 --> 00:23:34,412
โทษที

272
00:24:00,772 --> 00:24:02,023
เจ๋ง ดันบาร์

273
00:24:02,107 --> 00:24:05,068
นั่นแหละความกระตือรือร้นที่ฉันอยากเห็น

274
00:24:05,652 --> 00:24:08,655
- ปลดปล่อยนรก
- ทุกคนเป็นอะไรไป

275
00:24:18,707 --> 00:24:21,960
ถ้าเป็นพวกไวลด์ฮันต์ล่ะ
ถ้ามันส่งผลกับทุกคนล่ะ

276
00:24:41,646 --> 00:24:44,691
แพร์ริช เขาคือสาเหตุ
ที่โกสต์ไรเดอร์ถอยจากปาร์ตี้

277
00:24:45,233 --> 00:24:46,735
- แพร์ริช
- โทรหาน้องสาวของคุณ

278
00:24:46,818 --> 00:24:49,404
บอกเธอว่าเราต้องเจอแพร์ริช
ที่โรงเรียนเดี๋ยวนี้

279
00:24:49,946 --> 00:24:51,907
แล้วเกวนล่ะ นักกีฬาคนอื่นล่ะ

280
00:24:51,990 --> 00:24:55,368
- เราต้องช่วยพวกเขาให้ปลอดภัยด้วย
- แพร์ริชช่วยทุกคนได้

281
00:25:07,172 --> 00:25:08,215
พวกมันมาแล้ว

282
00:25:09,925 --> 00:25:10,759
เลียม

283
00:25:12,427 --> 00:25:13,803
ฉันเห็นพวกมันแล้ว

284
00:25:21,353 --> 00:25:24,189
- ถ้าเขาหนีไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
- เขาจะทำผนึกรั่ว

285
00:25:27,609 --> 00:25:28,443
ทางนี้

286
00:25:39,955 --> 00:25:41,998
(สู้เขา บูลด็อกส์
บีคอนฮิลส์)

287
00:25:43,875 --> 00:25:45,418
โธ่ กรรมการ

288
00:25:45,502 --> 00:25:47,379
นี่แทบไม่ใช่พายุฝนด้วยซ้ำ

289
00:25:48,463 --> 00:25:49,297
โอเค

290
00:25:53,218 --> 00:25:54,719
เราเห็นครบสามตัวเลยใช่มั้ย

291
00:25:56,471 --> 00:25:57,514
สก็อต

292
00:25:58,890 --> 00:25:59,933
มันมีสี่ตัว

293
00:26:38,638 --> 00:26:40,974
- คุณเรียกผมมาทำไม
- พวกโกสต์ไรเดอร์มันกลัวคุณ

294
00:26:41,057 --> 00:26:44,394
- อะไรนะ คุณรู้ได้ยังไง
- คุณเป็นสาเหตุที่มันปล่อยเกวน

295
00:26:45,603 --> 00:26:46,688
คุณหยุดพวกมันได้

296
00:26:47,188 --> 00:26:48,106
เราต้องการคุณ

297
00:26:51,568 --> 00:26:53,153
คุณอีกคนน่ะ

298
00:26:57,574 --> 00:27:01,411
- คุณปลอบเจย์เดนได้ดี
- ขอบคุณ ฉันยังอยากฆ่าเนธานอยู่ดี

299
00:27:01,494 --> 00:27:04,247
- ถึงจุดนี้ผมก็อยาก ไปทางไหนดี
- ทางนี้

300
00:27:18,345 --> 00:27:19,512
เธอโอเคมั้ย

301
00:27:44,913 --> 00:27:47,957
ให้ตายสิ พวกมันจริงด้วย
เราต้องไปจากที่นี่

302
00:27:48,041 --> 00:27:49,834
- รวมกันไว้ เราจะคุ้มกันเธอ
- ยังไง

303
00:27:57,425 --> 00:27:58,927
วิ่ง

304
00:28:05,308 --> 00:28:06,351
อยู่ใกล้กันไว้

305
00:29:12,125 --> 00:29:13,376
ฉันยังเห็นพวกมันอยู่

306
00:29:27,265 --> 00:29:28,266
เลียม

307
00:29:47,535 --> 00:29:48,661
เราหยุดพวกมันไม่ได้

308
00:29:48,745 --> 00:29:50,038
คุ้มกันเกวน

309
00:29:53,625 --> 00:29:54,584
คุณขออะไรนะ

310
00:29:57,337 --> 00:29:58,296
คุณจะขออะไรนะ

311
00:29:58,379 --> 00:29:59,839
ประวัติการรักษาของคลอเดีย

312
00:29:59,923 --> 00:30:01,800
- เป็นการร้องขอมากไป
- เยอะเลยแหละ

313
00:30:02,884 --> 00:30:03,968
เยอะเกินไปมาก

314
00:30:04,052 --> 00:30:08,723
ในฐานะคนที่รู้ลึกตื้นหนาบางกว่า
ไว้ใจฉันเถอะ มันมีหลายชีวิตเป็นเดิมพัน

315
00:30:08,807 --> 00:30:13,478
การให้คุณสองคนดูประวัติการรักษา
เป็นการฝ่าฝืนระเบียบโรงพยาบาลที่ร้ายแรง

316
00:30:15,480 --> 00:30:18,900
งั้นเราต้องรีบหน่อยนะ

317
00:30:23,112 --> 00:30:25,114
- ตามรอยเขาไม่ได้แล้วเหรอ
- เปล่า

318
00:30:25,490 --> 00:30:26,574
ไม่รู้สิ อาจจะ

319
00:30:27,742 --> 00:30:29,410
เหมือนเขาอยู่ตรงนี้เลย

320
00:30:29,661 --> 00:30:32,372
- แต่ไม่มีเนธาน
- เขายังอยู่นี่ ฉันรู้ดี

321
00:30:49,597 --> 00:30:50,431
เนธาน

322
00:30:51,015 --> 00:30:52,225
ฉันรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น

323
00:30:55,311 --> 00:30:58,022
- รู้ได้ยังไง
- อยู่เฉยๆ เราจะไปรับนาย

324
00:30:58,106 --> 00:30:59,399
ไม่ ไม่ต้อง

325
00:31:01,484 --> 00:31:05,530
เขาเคลื่อนไหวแล้ว เธอต้องหยุดวิ่งนะ
เธอกำลังนำทางพวกมันมาหาเรา

326
00:31:07,907 --> 00:31:09,284
โธ่ เนธาน

327
00:31:13,705 --> 00:31:15,832
- ยิงเขา
- นี่ได้ฟังเรื่องของผมหรือเปล่า

328
00:31:15,915 --> 00:31:16,875
เอาแค่บาดเจ็บก็พอ

329
00:31:17,458 --> 00:31:19,043
- คุณยังยิงฉันเลย
- คุณรักษาตัวได้

330
00:31:19,627 --> 00:31:21,337
ไปเร็ว เรากำลังเสียเวลา

331
00:31:48,323 --> 00:31:49,157
ถอยไป

332
00:33:11,614 --> 00:33:12,782
เอาสิ

333
00:33:16,244 --> 00:33:17,370
ไม่

334
00:33:23,418 --> 00:33:24,544
ไม่

335
00:33:41,394 --> 00:33:43,229
เนธานๆ

336
00:33:43,813 --> 00:33:46,024
- เราช่วยให้เธอปลอดภัยได้
- โกหก

337
00:33:46,941 --> 00:33:48,026
ผมไปล่ะ

338
00:34:49,712 --> 00:34:50,838
(คลอเดีย สติลินสกี้)

339
00:34:51,798 --> 00:34:53,299
(บุตร: ศูนย์
การตั้งครรภ์: ศูนย์)

340
00:34:53,382 --> 00:34:56,761
เสียใจด้วยจ้ะ ดูจากประวัติแล้ว
คลอเดียไม่เคยมีลูก

341
00:35:01,057 --> 00:35:03,434
- แต่เธอเป็น...
- เซลล์สมองส่วนหน้าเสื่อม

342
00:35:04,560 --> 00:35:05,978
ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่

343
00:35:06,062 --> 00:35:08,064
นานแค่ไหนแล้ว ตอนนี้เธอก็ปกตินี่

344
00:35:08,147 --> 00:35:11,943
สิบปีแล้วเหรอ ฉันแปลกใจนะ
ที่เธอยังมีชีวิตอยู่ บอกตามตรงเลย

345
00:35:13,444 --> 00:35:14,278
มหัศจรรย์จริงๆ

346
00:35:14,362 --> 00:35:15,822
(เซลล์สมองส่วนหน้าเสื่อม)

347
00:35:23,913 --> 00:35:26,916
- ทุกคนจากบังเกอร์เสร็จมันหมดแล้ว
- ทุกคนเหรอ

348
00:35:28,042 --> 00:35:28,876
ได้ยังไง

349
00:35:28,960 --> 00:35:32,922
นั่นไม่สำคัญหรอก มาเลียอยู่โรงพยาบาล
อาร์เจนท์บาดเจ็บ แม่อยู่กับพวกเขา

350
00:35:33,798 --> 00:35:34,632
สก็อต

351
00:35:37,885 --> 00:35:38,719
คืนนี้...

352
00:35:39,053 --> 00:35:39,887
ไม่หรอก

353
00:35:40,680 --> 00:35:41,889
ไม่ใช่ความผิดของนาย

354
00:35:43,599 --> 00:35:46,269
ความผิดฉันต่างหาก
เราควรทำทั้งสองอย่าง

355
00:35:46,352 --> 00:35:48,688
คุ้มกันบังเกอร์และใช้สายล่อฟ้าด้วย

356
00:35:50,189 --> 00:35:51,399
เราคงมีโอกาสดีกว่านี้

357
00:36:00,074 --> 00:36:00,908
เธอโอเคนะ

358
00:36:06,247 --> 00:36:07,081
ไม่

359
00:36:12,378 --> 00:36:13,671
เขามาพอดีเลย

360
00:36:13,754 --> 00:36:16,883
ดูเขาสิ คนถ่อมตัว คนสง่างาม

361
00:36:17,758 --> 00:36:22,221
แน่นอน ที่เราเล่นกันคืนนี้ไม่ใช่ลาครอส

362
00:36:22,930 --> 00:36:25,057
ลาคลอดมากกว่า

363
00:36:25,975 --> 00:36:28,644
แต่นาย นายอยู่ในสนามต่อ

364
00:36:28,936 --> 00:36:33,357
ขณะที่พวกขี้แพ้เหล่านี้ที่เหลือวิ่งเข้าตึก

365
00:36:33,441 --> 00:36:34,859
โค้ชครับ เราแพ้

366
00:36:36,152 --> 00:36:37,278
เราสูญเสียทุกอย่าง

367
00:36:38,988 --> 00:36:40,323
ฟังความสิ้นหวังนี้สิ

368
00:36:41,115 --> 00:36:43,576
ความเดือดดาลที่ปะทุอยู่ข้างใต้

369
00:36:45,036 --> 00:36:46,287
เห็นมั้ย ทุกคน

370
00:36:46,871 --> 00:36:51,042
เขายังคิดว่าเขาชนะได้
ครั้งหน้าเขาถึงจะชนะไง

371
00:36:51,125 --> 00:36:53,502
เพราะเขาจะหาทางเอาชนะให้ได้

372
00:36:54,086 --> 00:36:57,340
ทีนี้ แสดงความรัก
ให้กัปตันคนใหม่หน่อย ไอ้พวกกระจอก

373
00:37:01,636 --> 00:37:03,262
ฉันบอกให้แสดงความรักให้เขาไง

374
00:37:04,931 --> 00:37:06,182
- เลียม
- เลียม

375
00:37:06,265 --> 00:37:08,476
เลียมๆๆ

376
00:37:08,559 --> 00:37:12,730
เลียมๆๆๆๆ

377
00:37:12,813 --> 00:37:18,694
เลียมๆๆๆๆๆๆ

378
00:37:25,534 --> 00:37:26,452
เขาโอเคมั้ย

379
00:37:28,204 --> 00:37:30,748
เขามีอาการบาดเจ็บช้ำที่กระดูกขมับ

380
00:37:30,831 --> 00:37:33,834
กระดูกซี่โครงหักสามซี่ ผิวหนังฉีกหลายที่

381
00:37:33,918 --> 00:37:36,587
ซึ่งดูเหมือนเกิดจากรอยเฆี่ยน

382
00:37:40,383 --> 00:37:43,427
- เขาต้องพักผ่อนให้มากๆ
- เกิดอะไรขึ้น

383
00:37:46,639 --> 00:37:49,934
โกสต์ไรเดอร์ได้ตัวทุกคนไป
เราแทบไม่ได้ทำให้พวกมันช้าลงเลย

384
00:37:50,017 --> 00:37:51,394
เธอค้นพบอะไรบ้างมั้ย

385
00:37:52,728 --> 00:37:57,191
ฉันพบว่าคลอเดียไม่เคยมีลูก
สไตลส์จึงไม่ใช่ลูกของเธอแน่ๆ

386
00:37:58,776 --> 00:37:59,986
แล้วอนุสรณ์ล่ะ

387
00:38:04,073 --> 00:38:06,075
สไตลส์ไม่เคยมีจริงใช่มั้ย

388
00:38:08,786 --> 00:38:12,331
- ฟังดูเหมือนไม่ใช่ชื่อคนด้วยซ้ำ
- เราต้องหากันต่อไป

389
00:38:12,415 --> 00:38:15,960
- ดูบันทึกโรงเรียน ถามพ่อของสก็อต
- เรากำลังสู้ศึกที่ไร้ประโยชน์

390
00:38:16,502 --> 00:38:20,006
- เรากำลังพยายามพาสไตลส์กลับมานะ
- พวกโกสต์ไรเดอร์กลับมาแล้ว

391
00:38:20,089 --> 00:38:23,634
เรายังไม่มีทางหยุดพวกมันได้
ไม่ว่าพวกมันคืออะไร พวกมันก็มีตัวตน

392
00:38:23,843 --> 00:38:25,803
เรามัวแต่ไล่ตามคนไร้ตัวตนไม่ได้หรอกนะ

393
00:38:27,263 --> 00:38:29,015
เขาไม่ได้ทิ้งอะไรไว้เลย

394
00:38:31,183 --> 00:38:32,018
แค่เรา

395
00:38:47,033 --> 00:38:49,368
- เลียม
- นายมัวนั่งทำอะไรอยู่ที่นี่

396
00:38:50,745 --> 00:38:53,581
- ทุกคนไปกันหมดแล้ว
- ไม่เหลือใครเลย เราเองก็ควรไป

397
00:38:58,127 --> 00:38:59,253
ให้เราไปส่งมั้ย

398
00:39:04,508 --> 00:39:05,718
ฉันอยากจับให้ได้สักตัว

399
00:39:10,056 --> 00:39:11,349
นายอยากจับสักตัวเหรอ

400
00:39:11,432 --> 00:39:13,476
- จับโกสต์ไรเดอร์สักตัวน่ะเหรอ
- ใช่

401
00:39:13,559 --> 00:39:14,518
กลับบ้านไปซะ

402
00:39:38,000 --> 00:39:40,711
- เราไม่กลับ
- เราไม่ทิ้งเธอหรอก

403
00:39:41,420 --> 00:39:43,589
บางคนเพิ่งได้เป็นกัปตันทีมไม่ใช่เหรอ

404
00:39:46,675 --> 00:39:47,510
ใช่

405
00:39:48,844 --> 00:39:49,678
ฉันนี่แหละ

406
00:39:51,472 --> 00:39:52,681
งั้นเราจะทำไงต่อดี

407
00:39:58,521 --> 00:39:59,772
จับโกสต์ไรเดอร์

408
00:41:06,714 --> 00:41:08,716
คำบรรยายโดย
ศรัณย์ เลาหสุทธิโชค