1
00:00:01,001 --> 00:00:03,294
- ความเดิมตอนที่แล้ว
- เกิดอะไรขึ้น

2
00:00:03,378 --> 00:00:05,880
เราไม่ต้องการคนแบบนาย
เป็นกัปตันทีมของเราอีกแล้ว

3
00:00:05,964 --> 00:00:07,799
"คน" เหรอ หรือตัวอะไร

4
00:00:09,259 --> 00:00:13,012
- เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้
- งั้นพวกแกก็มานี่เพื่อตายสินะ

5
00:00:13,096 --> 00:00:15,098
- มีบางอย่างหลุดออกมาจากไวลด์ฮันต์
- สก็อต มันอยู่นี่แล้ว

6
00:00:30,613 --> 00:00:32,032
ฉันจะไม่บอกอะไรนายทั้งนั้น

7
00:00:34,075 --> 00:00:36,745
ฉันก็ไม่ได้มีคำถามอะไรซะหน่อย

8
00:00:42,751 --> 00:00:45,295
ฉันไม่มีอะไรจะถามเธอเหมือนกัน

9
00:00:46,671 --> 00:00:47,714
ดี

10
00:00:49,257 --> 00:00:51,593
หยุด หยุดซะที

11
00:00:52,594 --> 00:00:56,431
- เราไม่กลัวตายหรอก
- นั่นพูดแทนทุกคนที่นี่หรือเปล่า

12
00:00:57,182 --> 00:00:58,016
ไม่ใช่ฉัน

13
00:01:01,561 --> 00:01:05,690
ห้ามฆ่า ห้ามทรมาน
ฉันจะบอกทุกอย่างที่นายอยากรู้

14
00:01:08,526 --> 00:01:10,695
ฉันไม่มีคำถามอะไรทั้งนั้น

15
00:01:12,322 --> 00:01:16,826
โอเค นายอาจมีเรื่องที่ยังค้างคา
กับพวกขี้แพ้สองคนนี้

16
00:01:18,995 --> 00:01:22,415
แต่ฉันไม่ใช่พวกเดียวกับพวกเขา
ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร

17
00:01:22,499 --> 00:01:26,085
หรือพวกเขาทำอะไรไว้
ปัญหาของพวกเขาคืออะไร ฉันไม่ได้มีส่วนด้วย

18
00:01:37,597 --> 00:01:38,932
แบบนั้นไม่เป็นมิตรเลย

19
00:01:54,864 --> 00:01:55,698
ลงมือเลยสิ

20
00:02:04,999 --> 00:02:06,417
เธอปล่อยให้ฉันเป็นคนพูดดีกว่ามั้ย

21
00:02:08,920 --> 00:02:11,589
เห็นชัดว่านายมีเหตุผลถึงจับเรามาที่นี่

22
00:02:17,971 --> 00:02:19,514
ถ้านายบอกฉันว่านายต้องการอะไร

23
00:02:22,100 --> 00:02:23,685
ฉันพยายามช่วยนายอยู่นะ

24
00:02:26,688 --> 00:02:28,439
พวกแกสองคนไปทำอะไรไว้

25
00:02:31,651 --> 00:02:33,194
เอาล่ะ นายช่วย...

26
00:02:35,655 --> 00:02:37,365
หยุดนะ หยุด...

27
00:02:43,538 --> 00:02:44,956
งั้นก็เอาเลย

28
00:02:59,637 --> 00:03:04,642
ถ้าเรารอดไปจากที่นี่ได้
ฉันจะฆ่าแกด้วยมือฉันเอง

29
00:03:06,019 --> 00:03:07,270
แล้วฉันก็จะ...

30
00:03:14,068 --> 00:03:15,445
แกมีน้ำยาแค่นี้เหรอ

31
00:03:20,825 --> 00:03:22,368
เพราะฉันไม่ประทับใจเลย

32
00:03:24,537 --> 00:03:25,538
พวกมันทำอะไร

33
00:03:26,414 --> 00:03:30,001
อนุญาตให้แกช็อตไฟฟ้าเราได้
แต่ห้ามทำให้บาดเจ็บรุนแรงงั้นเหรอ

34
00:03:33,171 --> 00:03:37,258
พวกมันไม่ไว้ใจแก เชรเดอร์ ใช่ ถูกต้อง

35
00:03:38,718 --> 00:03:39,636
ฉันจำแกได้

36
00:03:42,430 --> 00:03:45,016
ไอ้คนซาดิสต์นิดๆ สุดเพี้ยนจากไอเค่น เฮ้าส์

37
00:03:48,561 --> 00:03:51,981
พวกมันไล่แกออกเหรอ
หรือแกชิงออกจากที่นั่นก่อนพวกมันจะรู้ว่า

38
00:03:52,065 --> 00:03:55,276
แกเป็นแค่ไอ้โรคจิตอีกคน
ที่ควรถูกขังไว้กับพวกตัวประหลาดอื่นๆ

39
00:04:03,785 --> 00:04:05,662
ไม่สินะ พวกมันไล่แกออก ใช่มั้ยล่ะ

40
00:04:06,329 --> 00:04:09,666
แกถูกจับได้ขณะพยายามใช้เข็ม
แทงพวกคนไข้ที่ไร้ทางสู้อีกแล้วงั้นเหรอ

41
00:04:10,541 --> 00:04:13,378
หรือว่าแกพยายามใช้อย่างอื่นทิ่มพวกเขา

42
00:04:17,173 --> 00:04:18,007
ดูเหมือนว่า...

43
00:04:22,637 --> 00:04:23,680
เราได้...

44
00:04:27,850 --> 00:04:29,102
ผู้ชนะแล้ว

45
00:04:41,614 --> 00:04:43,408
- นายจะทิ้งเขาไว้ที่นี่เนี่ยนะ
- เขาและเธอ

46
00:04:43,491 --> 00:04:44,742
ยังไงเราก็ไม่ต้องให้นายช่วยอยู่แล้ว

47
00:04:45,451 --> 00:04:48,454
ไม่เอาน่า ฉันอยากให้เราไปให้ไกล
จากที่นี่สัก 200 ไมล์ก่อนรุ่งสาง

48
00:04:49,080 --> 00:04:51,541
- เธอมีรถเหรอ
- เปล่า

49
00:04:53,334 --> 00:04:54,168
แต่เขามี

50
00:04:56,754 --> 00:04:59,841
- นั่นคืออะไร
- นายไม่เคยเห็นสัญลักษณ์ของฝูงมาก่อนเหรอ

51
00:04:59,924 --> 00:05:01,843
ฉันไม่ใช่สัตว์ที่ชอบอยู่เป็นฝูง

52
00:05:02,885 --> 00:05:06,139
- มันแปลว่าอะไร
- หินซ้อนกัน เป็นการปฏิบัติแบบพุทธ

53
00:05:06,222 --> 00:05:08,349
ฝูงของซาโตมิ มนุษย์หมาป่าที่เป็นพุทธ

54
00:05:08,433 --> 00:05:11,644
ซาโตมิตายแล้ว เราไม่มีอัลฟ่าหรือฝูงอีกแล้ว

55
00:05:11,728 --> 00:05:13,855
- ว่าแต่นายจะสนใจทำไม
- ฉันเปล่า

56
00:05:14,939 --> 00:05:19,527
แต่พวกนายควรตามหาสก็อต แม็คคอล
เขาชอบรับพวกหลงฝูงเข้าฝูงมาก

57
00:05:19,610 --> 00:05:22,030
- นายรู้จักสก็อต แม็คคอลเหรอ
- นายรู้มั้ยว่าเขาอยู่ไหน

58
00:05:25,074 --> 00:05:26,242
ฉันอาจรู้

59
00:06:26,803 --> 00:06:27,845
คันนั้นไง

60
00:06:31,182 --> 00:06:34,352
อย่าขยับ ปล่อยให้ฉันคุยเอง แค่ฉันเท่านั้น

61
00:06:38,189 --> 00:06:39,190
- ธีโอ
- นายอำเภอ

62
00:06:40,024 --> 00:06:42,777
- มีปัญหาอะไรที่นี่เหรอ
- นั่นควรเป็นฉันที่ต้องถามไม่ใช่เหรอ

63
00:06:45,321 --> 00:06:49,492
- แค่อยากบอกให้คุณรู้ว่าเราไม่มีปัญหานะ
- แย่หน่อยนะ ฉันคิดว่าเธอมี

64
00:06:49,575 --> 00:06:51,994
ยกมือทั้งสองขึ้นเหนือหัว ทั้งสามคนเลย

65
00:06:53,037 --> 00:06:56,332
- คุณจะจับเราเหรอ ข้อหาอะไร
- ฆาตกรรม

66
00:07:09,053 --> 00:07:10,638
ผมมาได้ไกลสุดแค่นี้

67
00:07:11,264 --> 00:07:15,393
- แบบนั้นผมควรกังวลหรือเปล่า
- อย่างที่ผมบอก เดี๋ยวคุณก็รู้

68
00:07:15,935 --> 00:07:19,063
- ผมจะต้องพกอาวุธมั้ย
- เราไม่อนุญาตให้พกอาวุธแล้ว

69
00:07:19,147 --> 00:07:21,941
- ได้ไงกัน
- ผู้คนใช้พวกมัน

70
00:07:23,734 --> 00:07:25,945
- ใช้ยิงอะไร
- ยิงตัวเอง

71
00:07:40,334 --> 00:07:41,335
เข้าใจที่ผมพูดหรือยัง

72
00:07:46,174 --> 00:07:47,925
ผมรู้สึกถึงสิ่งที่คุณพูด แต่...

73
00:07:49,969 --> 00:07:50,887
มันไม่ใช่เรื่องจริง

74
00:07:52,305 --> 00:07:53,139
คุณคิดอย่างงั้นเหรอ

75
00:07:58,853 --> 00:07:59,687
มันไม่ใช่เรื่องจริง

76
00:08:03,816 --> 00:08:04,650
มันไม่ใช่เรื่องจริง

77
00:08:13,242 --> 00:08:14,744
มันไม่ใช่... มันไม่ใช่เรื่องจริง

78
00:08:33,763 --> 00:08:37,725
- ปกติคนที่มาอยู่ได้นานแค่ไหน
- ไม่มีใครอยู่ได้เกิน 30 วินาที

79
00:08:50,613 --> 00:08:51,447
มันไม่ใช่เรื่องจริง

80
00:08:52,823 --> 00:08:53,658
มันไม่ใช่เรื่องจริง

81
00:09:22,562 --> 00:09:23,563
ไม่ใช่เรื่องจริง

82
00:09:29,443 --> 00:09:31,904
(เครื่องจับเวลา หมดเวลา)

83
00:09:34,574 --> 00:09:35,408
หมอครับ

84
00:09:39,120 --> 00:09:39,954
หมอ

85
00:09:41,455 --> 00:09:45,626
หมอครับ เกิดอะไรขึ้น คุณเจออะไรหรือเปล่า

86
00:09:47,837 --> 00:09:48,879
เจอบางอย่าง

87
00:09:50,965 --> 00:09:53,217
นั่นคืออะไร หมอครับ

88
00:09:54,176 --> 00:09:55,219
นั่นคืออะไร

89
00:10:03,311 --> 00:10:04,270
ผมไม่รู้

90
00:10:04,895 --> 00:10:08,608
ผมไม่มีส่วนกับเรื่องนี้เลย ได้ยินมั้ย โธ่เอ๊ย

91
00:10:13,237 --> 00:10:14,238
พวกนายฆ่าใครมา

92
00:10:15,656 --> 00:10:19,577
เป็นฝีมือเธอเหรอ
นายเหรอ พวกนายทั้งคู่เหรอ ใครคือฆาตกร

93
00:10:23,581 --> 00:10:26,751
โอเค ฉันเข้าใจแล้ว
ยิ่งปิดปากเงียบนานเท่าไหร่ยิ่งดี ใช่มั้ย

94
00:10:35,051 --> 00:10:39,180
แต่นายถูกจับมานี่เพราะเรื่องฆาตกรรม
และพวกเขาก็กักตัวฉันไว้ด้วย

95
00:10:41,974 --> 00:10:44,435
- แต่พวกนายคือฆาตกร
- เราไม่ใช่ฆาตกร

96
00:10:44,518 --> 00:10:47,563
- เจียง
- ถ้านายอยู่ด้วย นายก็จะรู้ว่าเราไม่มีทางเลือก

97
00:10:48,189 --> 00:10:51,192
- พวกมันตามล่าเรา
- เจียง หุบปากน่า

98
00:11:00,117 --> 00:11:01,452
(พื้นที่อยู่ในรัศมีกล้องวงจรปิด)

99
00:11:04,622 --> 00:11:05,665
พอใจแล้วใช่มั้ย

100
00:11:26,394 --> 00:11:29,438
ฉันจะไม่ปล่อยพวกเขาออกมา
เรามีสองศพที่เต็มไปด้วยแผลเล็บข่วน

101
00:11:29,522 --> 00:11:31,941
- พวกเขาสารภาพแล้วว่าฆ่าคนสองคน
- พวกนักล่า

102
00:11:32,024 --> 00:11:33,317
คน สก็อต

103
00:11:33,943 --> 00:11:37,071
ไม่ว่าจะเป็นการป้องกันตัวหรือไม่
พวกเขาก็ยังอยู่นี่ แต่อีกสองคนตายแล้ว

104
00:11:37,154 --> 00:11:38,823
ฉันต้องทำตามกระบวนการ

105
00:11:38,906 --> 00:11:41,158
ใช่ แต่คุณก็รู้ว่าแถวนี้เกิดอะไรขึ้น
มันไม่ปลอดภัยสำหรับพวกเขา

106
00:11:41,242 --> 00:11:44,036
ที่จริงนี่อาจเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว
สำหรับพวกเขาในบีคอนฮิลส์

107
00:11:44,120 --> 00:11:47,081
- อย่างน้อยฉันก็ปกป้องพวกเขาที่นี่ได้
- สไตลส์จะคิดแบบนั้นเหรอคะ

108
00:11:47,164 --> 00:11:49,875
โดยเฉพาะเมื่อหนึ่งในลูกน้องของคุณ
ทำงานให้เจอราร์ดน่ะ

109
00:11:49,959 --> 00:11:53,462
ฉันไม่เชื่อเรื่องนั้น
ฉันรู้จักลูกน้องของฉันทุกคนเป็นอย่างดี

110
00:11:53,546 --> 00:11:56,465
ฉันรู้จักครอบครัว ลูกๆ พี่และน้องของพวกเขา

111
00:11:56,549 --> 00:12:00,052
- ฉันรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ฉันไว้ใจพวกเขา
- คุณรู้ว่าพวกเขาเคยเป็นใคร

112
00:12:00,136 --> 00:12:03,055
มีบางอย่างข้างนอกนั่น
ทุกคนกลัว และมันเลวร้ายลงเรื่อยๆ

113
00:12:03,139 --> 00:12:06,308
ใช่ คุณปกป้องมนุษย์หมาป่าสองตัว
จากพวกนักล่าไม่ได้ ถ้าพวกเขาอยู่ในนี้แล้ว

114
00:12:13,816 --> 00:12:15,109
เธอชื่อควินน์ ใช่มั้ย

115
00:12:19,947 --> 00:12:25,327
เธอแน่ใจเหรอว่าคนที่ยิงเธอคือเจ้าหน้าที่
แน่ใจ 100 เปอร์เซ็นต์มั้ย

116
00:12:31,083 --> 00:12:32,710
เซ็นซะ แล้วนายก็ไปได้

117
00:12:40,301 --> 00:12:41,343
คุณได้ยินนั่นมั้ย

118
00:12:43,387 --> 00:12:46,724
ฉันเห็นแสงส่องวาบมา รถตำรวจ

119
00:12:46,807 --> 00:12:49,894
ฉันเห็นตรา ปืน จากนั้นพวกเขาก็ยิงฉัน

120
00:12:52,354 --> 00:12:55,441
พวกเขายิงฉันที่หัว นั่นคือทั้งหมดที่ฉันจำได้

121
00:12:58,903 --> 00:13:02,865
- มีช่องโหว่สองจุดในเรื่องที่เธอเล่า
- อาจเป็นเพราะรูกระสุนในหัวของเธอ

122
00:13:08,078 --> 00:13:08,913
ฉันขอโทษ

123
00:13:11,290 --> 00:13:14,376
นายอำเภอครับ
เราต้องพาเจียงกับเทียร์นีย์ออกไปจากที่นี่

124
00:13:14,460 --> 00:13:18,923
- ก่อนจะมีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่
- แล้วพาไปไหน ฉันปล่อยพวกเขาไปไม่ได้

125
00:13:19,006 --> 00:13:22,092
- แต่ถ้าคุณขังพวกเขาไว้นี่...
- ฟังนะ ถ้ามีปัญหา...

126
00:13:46,742 --> 00:13:49,495
ออกไปให้ห่างจากหน้าต่าง เก็บปืนซะ

127
00:13:49,870 --> 00:13:53,290
- ผมเดาว่าคุณรู้ว่าใครอยู่ข้างนอกนั่น
- ฉันมีความคิดดีๆ แล้ว

128
00:13:53,374 --> 00:13:57,044
- พวกมันจะมีอาวุธครบมือแน่
- ฉันถึงจะไม่พกอาวุธไง

129
00:13:58,504 --> 00:13:59,630
ผมจะไปกับคุณ

130
00:14:00,631 --> 00:14:03,759
ไม่ นายต้องพาคนของเราไปบางส่วน
เช็กทางออกทั้งหมด

131
00:14:04,134 --> 00:14:06,428
และหวังว่าเราคงไม่ได้ถูกล้อมไว้

132
00:14:06,804 --> 00:14:10,516
ระแวดระวังให้ดี
ต้องแน่ใจว่าเราทุกคนในนี้อยู่ฝ่ายเดียวกัน

133
00:14:37,042 --> 00:14:39,587
ผมคาดว่าพวกคุณทุกคนมีใบอนุญาต
สำหรับอาวุธพวกนี้นะ

134
00:14:54,018 --> 00:14:55,227
ให้ปืนอยู่ในซองไว้ เดอวิตต์

135
00:15:15,080 --> 00:15:17,291
- เราต้องออกไปจากนี่
- ให้โอกาสเขาหน่อย

136
00:15:17,374 --> 00:15:20,920
- เขารู้ว่าเขาทำอะไรอยู่
- ก็ให้ไง เชิญเขาคุยไปเลย แต่เราต้องรีบไป

137
00:15:21,003 --> 00:15:23,589
- เราจะพาเจียงกับเทียร์นีย์ออกไปไง
- ช่างพวกเขา มันคืองานของสติลินสกี้

138
00:15:23,672 --> 00:15:27,301
- แต่หน้าที่ของเราคือรักษาชีวิตพวกเขา
- ไม่ใช่หน้าที่ของฉัน

139
00:15:27,384 --> 00:15:29,803
- อยากให้ฉันฆ่าเขามั้ย
- ไม่ ช่างเขา เรารีบไปกันได้มั้ย

140
00:15:29,887 --> 00:15:33,349
เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
เธอไม่เข้าใจเหรอ เราติดกับแล้ว

141
00:15:33,432 --> 00:15:37,144
พวกมันคุมหน้าต่างและประตูไว้หมดแล้ว
เราจะต้องตายในนี้

142
00:15:37,227 --> 00:15:39,605
- มีใครอยากฆ่าหล่อนมั้ย
- หุบปาก

143
00:15:41,941 --> 00:15:42,775
มาเลีย

144
00:15:44,109 --> 00:15:47,780
- หายใจเข้าลึกๆ เธอกำลังตัวสั่น
- ฉันไม่เป็นไร

145
00:15:48,948 --> 00:15:51,700
ทุกคน ข้างนอกนั่นมีพวกมันแค่โหลเดียว
เราจัดการพวกมันได้

146
00:15:53,035 --> 00:15:56,747
สก็อต พวกเขาคือสองคนสุดท้ายในฝูงของซาโตมิ
เราทิ้งพวกเขาไว้ไม่ได้

147
00:16:02,086 --> 00:16:07,383
โอเค เราจะไป
แต่เจียงกับเทียร์นีย์จะต้องไปกับเรา

148
00:16:14,056 --> 00:16:14,890
ได้เรื่องบ้างมั้ย

149
00:16:16,141 --> 00:16:19,228
เรื่องการบ้านวิชาเลข
หรือเรื่องไอ้ตัวที่ออกมาจากไวลด์ฮันต์

150
00:16:20,437 --> 00:16:24,149
นี่ กลับไปดูเรื่องเลขเถอะ
การคิดหาทางแก้คืองานถนัดของฉัน

151
00:16:25,442 --> 00:16:26,652
ฉันก็ต้องการสิ่งที่ถนัดนะ

152
00:16:27,778 --> 00:16:31,281
นายเก่งในด้านการล่องหนไง นั่นคือเรื่องดีนะ

153
00:16:31,365 --> 00:16:34,118
ฉันยืนเฉยและมองดูเลียมโดนซ้อม

154
00:16:36,412 --> 00:16:37,871
- เลียมรักษาตัวได้
- นายไม่

155
00:16:42,918 --> 00:16:43,961
มีเรื่องอะไรเหรอ

156
00:16:44,044 --> 00:16:50,092
สงครามระหว่างพวกเหนือธรรมชาติและมนุษย์
และฉันค่อนข้างแน่ใจว่าฝั่งไหนจะชนะ ฝั่งฉันไง

157
00:16:54,263 --> 00:17:00,019
ลืมเรื่องไวลด์ฮันต์ไปซะ เรื่องทั้งหมดนี้
เกี่ยวกับความกลัว เราต้องหาสาเหตุของปัญหา

158
00:17:00,102 --> 00:17:01,520
อะไรทำให้เกิดความกลัว

159
00:17:01,603 --> 00:17:03,939
ใช่ ซึ่งแปลว่าที่ที่ควรเริ่มหาที่ดีที่สุด
คือจุดเริ่มต้นนั่นเอง

160
00:17:06,900 --> 00:17:07,901
พวกหมาป่า

161
00:17:08,444 --> 00:17:12,114
รู้มั้ย สถานการณ์แบบนี้แหละ
คือเหตุผลที่เรามีระบบการพิจารณาคดี

162
00:17:12,197 --> 00:17:14,450
ความยุติธรรมสำคัญที่ความเป็นธรรม

163
00:17:15,242 --> 00:17:18,412
มันไม่มีความเป็นธรรมเลย
ในเรื่องที่มนุษย์หมาป่าต่อสู้กับมนุษย์

164
00:17:21,749 --> 00:17:25,002
ถ้าคุณคิดว่าความเป็นธรรม
คือการมอบเด็กสองคนให้กลุ่มศาลเตี้ย

165
00:17:25,085 --> 00:17:27,129
งั้นการสนทนานี้จะต้องจบลงโดยเร็วแน่

166
00:17:31,800 --> 00:17:33,135
เราจะพาพวกนายไปจากที่นี่

167
00:17:39,641 --> 00:17:41,310
พวกนายทำอะไรอยู่ มาเร็วสิ

168
00:17:41,393 --> 00:17:43,812
- เราได้ยินพวกมันนะ เสียงหัวใจเต้นเพียบ
- และปืนด้วย

169
00:17:43,896 --> 00:17:47,066
พวกนายอยากถูกขังในห้องขัง
และรอพวกมันมานี่ หรืออยากมากับฉัน

170
00:17:49,943 --> 00:17:53,363
คุณรู้มั้ยคะว่าเขตมุดตัวของเปลือกโลก
คืออะไร นายอำเภอ

171
00:17:53,447 --> 00:17:56,950
ผมนึกว่าคุณเป็นอาจารย์แนะแนว
ตอนนี้สอนธรณีวิทยาแล้วเหรอ

172
00:17:59,495 --> 00:18:03,624
เมื่อแผ่นเปลือกโลก
ชนกันด้วยแรงปะทะมหาศาล

173
00:18:04,500 --> 00:18:06,460
จะมีหนึ่งในสองอย่างเกิดขึ้น

174
00:18:07,628 --> 00:18:11,381
ถ้าคุณไม่คลายแรงกดดันนั่นไป
โดยก่อให้เกิดแผ่นดินไหวเบาๆ ต่อเนื่องกัน

175
00:18:12,174 --> 00:18:18,764
ก็จะเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่หนึ่งครั้ง
ที่ถล่มเมืองทั้งเมืองให้ราบได้เลย

176
00:18:19,389 --> 00:18:21,934
เราต้องคลายแรงกดดันนั่นนะ นายอำเภอ

177
00:18:23,227 --> 00:18:27,648
ถ้า "คลายแรงกดดัน" ที่ว่านั่น
คุณหมายถึงฆ่าเด็กสองคน...

178
00:18:30,192 --> 00:18:31,735
นั่นไม่มีวันเกิดขึ้นแน่

179
00:18:32,277 --> 00:18:36,657
ตอนนี้ฉันคือสิ่งเดียวที่ยับยั้งคนพวกนี้ไว้
ไม่ให้ถล่มสำนักงานนายอำเภอ

180
00:18:41,203 --> 00:18:44,915
และเมื่อถึงจุดนึง พวกเขาจะไม่ฟังฉันอีกต่อไป

181
00:18:44,998 --> 00:18:47,960
- คุณอยากได้การฆาตกรรมหมู่เหรอ
- ฉันพยายามหยุดมันต่างหาก

182
00:18:49,670 --> 00:18:51,880
ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือเอาตัวพวกเขาออกมา

183
00:18:53,215 --> 00:18:56,385
ฉันไม่สนว่าพวกเขาจะอยู่หรือตาย

184
00:19:04,935 --> 00:19:06,019
เธอพร้อมมั้ย

185
00:19:20,742 --> 00:19:23,370
- ห้ามใครไปไหนทั้งนั้น
- ฉันผ่านพวกมันไปได้

186
00:19:23,453 --> 00:19:27,624
เราจะไม่เป็นฝ่ายเริ่มยิงนัดแรก
ทีนี้ออกห่างจากประตูซะ ทุกคนเลย

187
00:19:27,708 --> 00:19:30,294
แพร์ริช เอาตัวสองคนนี้กลับไปห้องขัง

188
00:19:33,172 --> 00:19:36,133
- เกิดอะไรขึ้นครับ
- เธอให้เวลาเราถึงเที่ยงคืน

189
00:19:56,361 --> 00:19:57,696
ที่สุดแล้วเราจะต้องการความช่วยเหลือ

190
00:19:57,779 --> 00:20:00,782
ถ้าเราขอความช่วยเหลือไป
มันจะเสี่ยงต่อการเปิดโปงสก็อตและคนอื่นๆ

191
00:20:00,866 --> 00:20:03,535
ถ้าพวกเขาเห็นมนุษย์หมาป่า
พวกเขาแยกไม่ออกหรอกว่าใครดีใครเลว

192
00:20:03,619 --> 00:20:08,498
ถ้าควินน์พูดถูกเรื่องคนของเรา
ฉันก็ไม่แน่ใจว่าเราก็จะแยกออกมั้ย

193
00:20:10,584 --> 00:20:14,588
- มือถือของฉันยังไม่มีคลื่นเลย
- เพราะมันรบกวนคลื่นมือถือของเรา

194
00:20:14,671 --> 00:20:16,048
แล้วเครื่องรับวิทยุล่ะ

195
00:20:19,635 --> 00:20:20,802
ฉันหมุนเจอแต่เสียงซ่าๆ

196
00:20:20,886 --> 00:20:24,139
- พวกมันรบกวนคลื่นนั่นด้วยเหรอ
- ไม่ง่ายที่จะหาอุปกรณ์รบกวน

197
00:20:24,223 --> 00:20:27,309
ที่ทำให้วิทยุรับส่งของเจ้าหน้าที่
ผู้บังคับใช้กฎหมายติดขัดได้

198
00:20:30,812 --> 00:20:32,731
เว้นแต่บางคนเข้าถึงมันได้

199
00:20:36,944 --> 00:20:37,903
ใครสักคนในนี้

200
00:20:43,784 --> 00:20:44,910
แบบนั้นไม่ดีแน่

201
00:20:57,089 --> 00:21:00,884
มอร์โรว์ๆ ออกมาให้ห่างจากหน้าต่าง

202
00:21:03,136 --> 00:21:06,139
- การตัดไฟในสำนักงานนายอำเภอง่ายแค่ไหน
- ง่ายสุดๆ

203
00:21:08,976 --> 00:21:11,436
- โยนเขาออกไป
- ไม่ คุณทำงั้นไม่ได้นะ

204
00:21:11,520 --> 00:21:13,939
โอเคมั้ย อย่าเลยนะ เธอจะรู้ว่าผมทำพลาด

205
00:21:14,022 --> 00:21:15,649
- เขาอยู่ฝ่ายพวกนั้น
- เลียม

206
00:21:15,732 --> 00:21:18,860
- นายอำเภอครับ
- เขามันขี้โกหก และเขามันบ้า

207
00:21:20,445 --> 00:21:21,697
และตอนนี้เขาก็ถูกจับกุมแล้ว

208
00:21:22,864 --> 00:21:23,699
เอาเขาไปขัง

209
00:21:40,048 --> 00:21:40,882
โนแลน

210
00:21:49,349 --> 00:21:50,267
เจียง

211
00:21:52,269 --> 00:21:56,481
- นายมาทำอะไรที่นี่
- ถูกจับข้อหาฆาตกรรม แล้วนายล่ะ

212
00:22:03,989 --> 00:22:07,617
มอนโรไม่ยอมหยุดแน่ เราพูดยังไง
ก็จะไม่ทำให้พวกมันขึ้นรถและขับไปหรอก

213
00:22:07,701 --> 00:22:10,329
- ไอ้ขี้แพ้สองคนนั่นฆ่าพวกนักล่า
- ซึ่งฆ่าคนในฝูงของพวกเขา

214
00:22:10,412 --> 00:22:14,249
แล้วไง มอนโรจะทำลายทุกอย่าง
ที่ขวางทางระหว่างตัวเธอกับพวกเขา

215
00:22:14,333 --> 00:22:17,961
นั่นก็คือนาย ลิเดีย มาเลียและสก็อต
นายจะทนดูเพื่อนๆ ของนายตายเหรอ

216
00:22:18,045 --> 00:22:21,465
นายจะทนดูพวกนักล่าฆ่าพวกเขาเหรอ
เจียงและเทียร์นีย์ไม่ใช่แค่สองคน

217
00:22:21,548 --> 00:22:22,549
ที่อยู่ในฝูงของซาโตมินะ

218
00:22:22,632 --> 00:22:26,845
นั่นสิ การชนแล้วหนี ขอโทษที่ฉันไม่คิดมาก
เรื่องอุบัติเหตุรถชนคนตายบนถนน

219
00:22:26,928 --> 00:22:30,474
พวกเขาถูกฆ่านะ เบรตต์กับลอริ
พวกเขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย

220
00:22:30,557 --> 00:22:33,393
แล้วนายคิดว่าการช่วยสองคนนั่น
จะทำให้ทุกอย่างรู้สึกดีขึ้นเหรอ

221
00:22:35,854 --> 00:22:40,067
เพื่อนๆ ที่ตายแล้วของนายตายไปแล้ว
และพวกเขาจะไม่ฟื้นขึ้นมาไม่ว่านาย...

222
00:22:43,570 --> 00:22:46,448
อีกอย่างนะ ฉันยังฝึกควบคุมความโกรธอยู่

223
00:22:47,532 --> 00:22:48,366
ดีจังที่ได้รู้

224
00:22:50,410 --> 00:22:54,581
- ฉันเกือบจำนายไม่ได้
- มันผ่านมาตั้งห้าปีแล้ว

225
00:22:55,123 --> 00:22:56,583
หลายอย่างเปลี่ยนแปลงได้

226
00:22:57,375 --> 00:23:02,047
คือล่าสุดที่ฉันเห็นนาย นายยังเป็นมนุษย์อยู่

227
00:23:03,048 --> 00:23:04,424
ฉันก็ยังเป็นมนุษย์อยู่

228
00:23:07,344 --> 00:23:08,220
นายทำจริงหรือเปล่า

229
00:23:10,430 --> 00:23:11,890
พวกมันฆ่าครอบครัวของฉัน

230
00:23:14,309 --> 00:23:15,435
นายพูดถึงฝูงของนายไม่ใช่เหรอ

231
00:23:19,856 --> 00:23:22,734
ดูเหมือนไม่ใช่แค่ฉันที่เปลี่ยนไป

232
00:23:35,664 --> 00:23:36,998
ทุกคน หมอบลง

233
00:23:56,351 --> 00:23:59,437
นายอยู่ฝ่ายพวกมัน ไม่รู้มาก่อนว่าเป็นนาย

234
00:23:59,521 --> 00:24:02,858
- แต่นายจะฆ่าเราอยู่ดีใช่มั้ย
- ฉันจะทำสิ่งที่ฉันต้องทำ

235
00:24:14,119 --> 00:24:15,620
นั่นมันบ้าอะไรกัน

236
00:24:17,164 --> 00:24:17,998
การเบนความสนใจ

237
00:24:21,001 --> 00:24:24,212
- พวกมันบอกว่าเที่ยงคืน
- ลูกระเบิดมือมาจากข้างในนี้

238
00:24:26,089 --> 00:24:27,090
เป็นฝีมือหนึ่งในพวกเรา

239
00:24:32,345 --> 00:24:34,347
วูลฟ์เบน เขาพยายามฆ่าพวกเขา

240
00:24:36,183 --> 00:24:39,019
สก็อต มีอีกอย่างที่นายต้องไปดู

241
00:24:43,523 --> 00:24:46,610
- ให้เขาดูตาของนายซิ
- เราไม่เคยพูดว่าเราเป็นผู้บริสุทธิ์

242
00:24:47,444 --> 00:24:48,278
ให้ฉันดู

243
00:24:52,574 --> 00:24:54,326
ให้ฉันดู

244
00:25:08,048 --> 00:25:10,550
มันตั้งห้าวันแล้ว เขาอาจอยู่ในตู้แช่แข็งแล้ว

245
00:25:10,634 --> 00:25:13,929
- นายเห็นตู้แช่แข็งเหรอ
- เปล่า และฉันไม่ได้กลิ่นศพหมาป่าด้วย

246
00:25:22,896 --> 00:25:27,609
ฉันรู้ว่าป้ายตรงประตูบอกว่าปิดแล้ว
แต่อย่างน้อยพวกเธอก็น่าจะเคาะประตู

247
00:25:30,528 --> 00:25:33,782
- เราคิดว่าเราแค่จะ...
- งัดแงะเข้ามาในคลินิกของฉันเหรอ

248
00:25:35,033 --> 00:25:38,870
- นั่นแหละที่เราคิด ใช่ครับ
- แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นความคิดที่ดีนะ

249
00:25:40,664 --> 00:25:42,749
มีอะไรที่ฉันพอช่วยพวกเธอได้หรือเปล่า

250
00:25:44,376 --> 00:25:49,798
- พวกเธอหวังว่าจะพบอะไรกันแน่
- เราพยายามหาว่าอะไรทำให้ทุกคนสติแตก

251
00:25:50,340 --> 00:25:52,801
- เธอหมายถึงสัตว์ที่หลุดจากไวลด์ฮันต์เหรอ
- ใช่ครับ

252
00:25:53,885 --> 00:25:57,722
เธอคิดว่ามันเริ่มด้วยหมาป่า ฉันก็คิดแบบเดียวกัน

253
00:25:58,348 --> 00:26:02,894
ฉันพิเคราะห์ดูทั้งหมาป่าและหนู
หาสิ่งบ่งชี้ทุกอย่างว่าเรากำลังเจอกับอะไร

254
00:26:02,978 --> 00:26:05,981
แต่ฉันก็ได้มาแค่นิดเดียวจริงๆ

255
00:26:07,357 --> 00:26:10,735
นิดเดียวเหรอ แบบว่าเกือบไม่ได้อะไรน่ะเหรอ

256
00:26:13,113 --> 00:26:15,448
เมื่อฉันหาร่องรอยอะไรของสัตว์นั่นไม่เจอเลย

257
00:26:15,532 --> 00:26:19,869
ฉันพยายามเรียนรู้ทุกอย่างที่ฉันทำได้
เกี่ยวกับเฮลฮาวด์ที่กักขังมันไว้

258
00:26:19,953 --> 00:26:20,996
โชคร้าย...

259
00:26:24,958 --> 00:26:28,753
- ที่ภาพนี่ก็เป็นทางตันอีกเช่นกัน
- อีกครึ่งนึงจะช่วยได้มั้ย

260
00:26:30,422 --> 00:26:31,381
อีกครึ่งอะไร

261
00:26:37,262 --> 00:26:40,473
- บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น
- พวกมันเป็นนักล่า

262
00:26:41,141 --> 00:26:43,852
ฉันขอให้เพื่อนๆ ของฉันเสี่ยงชีวิตเพื่อพวกนาย

263
00:26:44,728 --> 00:26:46,521
งั้นพวกนายก็ต้องบอกความจริงกับฉัน

264
00:26:47,522 --> 00:26:48,481
เกิดอะไรขึ้น

265
00:26:50,817 --> 00:26:52,402
ซาโตมิไม่อยากต่อสู้

266
00:26:52,944 --> 00:26:55,613
เราหนีกันอยู่สองวัน แต่พวกมันก็อยู่ทุกที่

267
00:26:55,697 --> 00:26:58,783
แล้วมีแค่เราที่ซ่อนตัวอยู่ในท่อระบายน้ำ
ขณะที่ซาโตมิพยายามคุยกับพวกมัน

268
00:26:58,867 --> 00:27:01,870
แต่พวกมันไม่อยากคุย
เธอตาย พวกเราจึงได้หนีต่อไปเรื่อยๆ

269
00:27:01,953 --> 00:27:03,955
- แล้วไง
- เราเลิกหนี

270
00:27:05,373 --> 00:27:07,709
- เราเริ่มตามล่าพวกมันแทน
- ยังไง

271
00:27:07,792 --> 00:27:11,379
การหาที่อยู่ใครสักคนจากเอกสารราชการ
มันไม่ยากเลย เราก็แค่ต้องรู้จักชื่อ

272
00:27:11,463 --> 00:27:14,632
พวกมันฆ่าซาโตมิ เบรตต์กับลอริ
เห็นพวกมันฆ่าใครมั้ย

273
00:27:14,924 --> 00:27:15,759
มันสำคัญด้วยเหรอ

274
00:27:15,842 --> 00:27:18,511
สำคัญสิ เธอจะฆ่าผู้บริสุทธิ์ไม่ได้

275
00:27:18,595 --> 00:27:22,098
พวกมันฆ่าฝูงของเราทั้งฝูง
นายคิดจริงๆ เหรอว่าพวกมันบริสุทธิ์กว่าเรา

276
00:27:26,561 --> 00:27:27,562
นายจะทำยังไง

277
00:27:30,023 --> 00:27:30,857
ฉันไม่รู้

278
00:27:42,494 --> 00:27:43,620
จับตาดูเขาไว้

279
00:28:01,638 --> 00:28:03,014
แกเป็นบ้าอะไรไป

280
00:28:06,267 --> 00:28:08,186
จำสิ่งที่เจอราร์ดสอนเธอไว้

281
00:28:09,229 --> 00:28:13,149
หายใจเข้า หายใจออกช้าๆ
ก่อนจะหายใจออกจนหมด

282
00:28:13,441 --> 00:28:15,068
- ลั่นไกซะ
- ถูกต้อง

283
00:28:15,151 --> 00:28:17,570
แต่ผมจะใช้หน้าไม้ยิงพวกมันจากตรงนี้ได้ไง

284
00:28:17,654 --> 00:28:19,906
เธอจะยังไม่ฆ่าใคร ยังก่อน

285
00:28:20,573 --> 00:28:23,076
- งั้นผมทำอะไรอยู่
- ส่งสารไปไง

286
00:28:30,125 --> 00:28:31,543
(นายอำเภอ)

287
00:28:32,836 --> 00:28:34,462
มันไม่ทำให้อะไรเปลี่ยนซะหน่อย

288
00:28:34,546 --> 00:28:37,132
มันเปลี่ยนสำหรับผม พวกเขาฆ่าคนบริสุทธิ์นะ

289
00:28:37,382 --> 00:28:38,925
มันไม่สำคัญหรอก สก็อต

290
00:28:40,677 --> 00:28:43,430
เพราะถ้าเธอพบว่าตัวเองสู้ศึกสงคราม...

291
00:28:44,723 --> 00:28:46,182
เธอก็ต้องฆ่าคน

292
00:28:47,475 --> 00:28:50,270
และมันไม่มีความผิด
หรือผู้บริสุทธิ์อะไรนั่นหรอก

293
00:28:51,604 --> 00:28:54,399
- มีแค่พวกที่อยู่อีกฝ่าย
- บางครั้งสงครามมีการจับคนเป็นเชลย

294
00:28:54,482 --> 00:28:55,734
และสงครามอื่นๆ ไม่เป็นงั้น

295
00:29:18,173 --> 00:29:19,549
นี่เป็นเบอร์เสื้อของเบรตต์

296
00:29:21,885 --> 00:29:22,761
พวกมันคิดจะยั่วโมโหเรา

297
00:29:25,263 --> 00:29:26,097
และมันได้ผล

298
00:29:35,607 --> 00:29:38,610
ผมไม่ได้ทำอะไร
ผมไม่ได้พูดอะไรด้วยซ้ำ เขาแค่...

299
00:29:39,235 --> 00:29:42,155
- จู่ๆ เขาก็ขึ้นไปและเอาสายไฟพันคอของเขา
- เอาตัวเขาลงมา

300
00:29:50,997 --> 00:29:54,542
อีก 15 นาที พวกมันจะมาฆ่าเราในอีก 15 นาที

301
00:29:55,251 --> 00:29:58,338
พวกมันจะมาฆ่าเรา ไม่มีใครมาช่วยเรา

302
00:29:59,172 --> 00:30:00,215
เราทุกคนตายหมดแล้ว

303
00:30:03,259 --> 00:30:04,803
เราตายแล้ว

304
00:30:07,347 --> 00:30:08,181
เจ้าหน้าที่

305
00:30:13,520 --> 00:30:15,230
มอร์โรว์ๆ

306
00:30:16,064 --> 00:30:17,440
เราตายแล้ว

307
00:30:38,586 --> 00:30:41,130
- นายกำลังทำอะไร
- ฉันกำลังช่วยชีวิตนายไง เจ้าโง่

308
00:30:44,175 --> 00:30:45,552
อยู่เงียบๆ ด้วย

309
00:30:51,766 --> 00:30:52,809
สิบนาที

310
00:30:55,186 --> 00:30:56,563
นั่นไม่ใช่แค่การตื่นตระหนก

311
00:30:59,941 --> 00:31:01,192
มันอยู่ในนี้กับเราด้วย

312
00:31:06,239 --> 00:31:09,033
- เธอหมายความว่าไง
- สิ่งที่ทำให้เกิดความกลัวไงคะ

313
00:31:09,534 --> 00:31:14,330
สิ่งที่ทำให้พวกหมาป่าฆ่ากันเองนั่นแหละ
มันอยู่ที่นี่กับเรา

314
00:31:15,665 --> 00:31:19,252
ทุกคน มันใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว
เราไม่มีเวลาแล้วนะ

315
00:31:19,878 --> 00:31:23,923
ฉันมีคนตายสองศพแล้ว
ฉันจะไม่ให้มอนโรอีกสองศพแน่

316
00:31:33,641 --> 00:31:35,852
ฉันเห็นผู้ชายสองคน
พาพวกเขาเข้าไปและมัดไว้

317
00:31:35,935 --> 00:31:39,647
- พวกเขาได้ตัวเทียร์นีย์กับเจียงมานานแค่ไหน
- น่าจะราวสองชั่วโมง

318
00:31:42,275 --> 00:31:45,737
- มอนโรคุยกับพวกเขามั้ย
- ไม่ ฉันคิดว่าไม่นะ

319
00:31:46,362 --> 00:31:49,324
แค่เจ้าหมอนั่นจากไอเค่น
อาจมีคนถือปืนลูกซองอยู่หนึ่งหรือสองคน

320
00:31:49,407 --> 00:31:52,243
ฉันคิดว่าพวกมันรอให้มอนโร
ไปซักถามแบบจริงจัง

321
00:31:52,327 --> 00:31:55,580
- แสดงว่าเธออาจยังไม่ได้เห็นพวกเขา
- เธอจะพูดอะไรกันแน่ สก็อต

322
00:31:57,165 --> 00:32:00,335
ผมคิดบางอย่างได้ ผมคิดว่าคุณคงไม่ชอบ

323
00:32:00,418 --> 00:32:03,421
ถ้ามันทำให้ใครไม่ต้องถูกฆ่า ฉันก็พร้อมรับฟัง

324
00:32:03,504 --> 00:32:08,509
มอนโรบอกว่าเธออยากให้เอาตัว
เจียงกับเทียร์นีย์ออกไป ไม่ว่าเป็นหรือตาย

325
00:32:16,559 --> 00:32:18,061
เกิดอะไรขึ้นในนั้นเหรอ

326
00:32:22,732 --> 00:32:23,900
ห้านาที

327
00:32:45,254 --> 00:32:49,425
ฉันคิดว่าฉันรู้แล้วว่าเรากำลังเจอกับอะไร
มันคือนักกลายร่างสมัยโบราณ

328
00:32:50,343 --> 00:32:51,928
สัตว์แห่งความแตกแยก

329
00:32:52,011 --> 00:32:56,557
มันทำให้เพื่อนบ้านขัดแย้งกันได้
ทำให้ผู้คนรู้สึกขัดแย้งและเกลียดชังกัน

330
00:32:56,641 --> 00:33:01,229
มันไม่ต้องใช้เขี้ยวหรือกรงเล็บ
มันใช้สิ่งที่ร้ายกาจยิ่งกว่า

331
00:33:01,312 --> 00:33:02,814
- ความกลัว
- ใช่

332
00:33:03,982 --> 00:33:07,694
เมื่อความหวาดระแวงกลายเป็นความโกรธ
ความโกรธก็กลายเป็นความรุนแรง

333
00:33:07,777 --> 00:33:10,488
ชุมชนทั้งหมดก็จะทำลายตัวเองลง

334
00:33:10,571 --> 00:33:13,866
เจ้าสัตว์นั่นกินความกลัวเป็นอาหาร
และมีพลังเพิ่มมากขึ้น

335
00:33:13,950 --> 00:33:15,827
มันถูกเรียกว่าอานุคอิเตะ

336
00:33:16,327 --> 00:33:19,497
งั้นถ้าเรารู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร
เราก็หยุดมันได้แล้วสิ ใช่มั้ย

337
00:33:19,998 --> 00:33:24,544
ฉันก็ไม่รู้ อานุคอิเตะบางครั้งก็ถูกเรียกว่า...

338
00:33:25,461 --> 00:33:28,172
ดับเบิ้ลเฟซหรือทูเฟซ

339
00:33:28,798 --> 00:33:31,551
ฝั่งนึงงดงาม และอีกฝั่งน่าเกลียด

340
00:33:31,634 --> 00:33:34,637
ซึ่งนั่นคือเหตุผลที่มันเป็นตัวแทน
ความแตกแยกและความขัดแย้ง

341
00:33:34,721 --> 00:33:38,016
เดี๋ยวนะ งั้นนี่เรากำลังตามหา
สิ่งที่มีสองหน้าหรืออาจเป็นคนสองคนล่ะ

342
00:33:38,099 --> 00:33:41,394
ทูเฟซอาจหมายถึงสัตว์สองตัว

343
00:33:42,186 --> 00:33:43,730
และเมื่อพวกมันมารวมกัน

344
00:33:49,861 --> 00:33:51,279
จะไม่มีใครหยุดพวกมันได้

345
00:33:55,616 --> 00:33:57,535
มีใครคิดว่าแบบนี้จะได้ผลมั้ย

346
00:33:59,454 --> 00:34:00,496
ฉันจะเลิกถาม

347
00:34:07,336 --> 00:34:10,381
พวกเขาพยายามจะหนี
และพยายามพาเจ้าหน้าที่สองคนไปด้วย

348
00:34:11,007 --> 00:34:13,259
ไม่ว่าจะทางไหน คุณก็ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

349
00:34:15,344 --> 00:34:16,763
ฉันขอดูหน้าพวกเขาหน่อย

350
00:34:37,658 --> 00:34:41,746
- เป็นอะไรไป คุณจำพวกเขาไม่ได้เหรอ
- เปิดรอยสักของพวกเขาให้ฉันดูซิ

351
00:34:43,456 --> 00:34:47,293
- รอยสักอะไร
- สัญลักษณ์ของฝูงไง

352
00:34:51,047 --> 00:34:52,799
แบบนี้มีหวังได้สู้กันแน่

353
00:34:54,675 --> 00:34:57,178
ดีนะที่คุณไม่ใช่พวกเดียวที่ต่อรองได้

354
00:34:58,971 --> 00:34:59,847
พ่อ

355
00:35:02,308 --> 00:35:06,104
- พ่อมาทำอะไรที่นี่
- ทำให้แน่ใจว่าไม่มีคนอื่นตายในคืนนี้อีก

356
00:35:14,403 --> 00:35:16,864
- สก็อต เรื่องนี้นายแน่ใจเหรอ
- ฉันไม่แน่ใจ

357
00:35:17,448 --> 00:35:20,451
- ข้อตกลงนี้ห่วยสุดๆ
- แต่มันเป็นข้อเสนอเดียวที่มี

358
00:35:20,535 --> 00:35:24,330
ในสถานการณ์แบบนี้ ทางออกที่ดีที่สุด
คือการลดความรุนแรงเสมอ

359
00:35:24,413 --> 00:35:27,750
- คุณถึงได้โทรหาผมไง ใช่มั้ย
- บอกตามตรง ผมไม่นึกว่าจะมีใครโผล่มา

360
00:35:38,219 --> 00:35:39,428
โอเค

361
00:35:44,433 --> 00:35:45,434
เราจะไป

362
00:35:47,311 --> 00:35:49,689
(บีคอนฮิลส์ สำนักงานนายอำเภอ)

363
00:35:58,698 --> 00:36:00,700
(ผู้ช่วยนายอำเภอ)

364
00:36:59,634 --> 00:37:02,929
พ่อรู้ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ลูกต้องการ
แต่มันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง

365
00:37:03,137 --> 00:37:05,765
- ตอนสติลินสกี้โทรมา...
- ส่งเสื้อเชิ้ตนั่นให้ผมหน่อยสิ

366
00:37:11,437 --> 00:37:15,566
ลูกจะโกรธพ่อก็ได้
แต่พ่อขอดูลูกจากไปดีกว่าต้องดูลูกตาย

367
00:37:15,650 --> 00:37:16,692
ผมไม่ได้โกรธ

368
00:37:20,446 --> 00:37:21,739
ผมเข้าใจสิ่งที่พ่อทำ

369
00:37:21,822 --> 00:37:24,617
สก็อต ลูกไม่ใช่คนเดียวที่ปกป้องครอบครัวนี้

370
00:37:28,788 --> 00:37:29,914
พ่อจะไปรอข้างล่าง

371
00:37:57,358 --> 00:37:58,901
ยกกระเป๋าไปได้นะ

372
00:38:12,540 --> 00:38:14,583
แล้วที่บอกว่าจะต่อสู้พวกมันล่ะ

373
00:38:14,667 --> 00:38:18,504
การต่อสู้ต้องใช้อาวุธออโตเมติก
เราปกป้องใครไม่ได้ถ้าเราตาย

374
00:38:18,587 --> 00:38:21,716
แต่ถ้านายไปตอนนี้
ก็เท่ากับนายยกบีคอนฮิลส์ให้พวกนักล่านะ

375
00:38:21,966 --> 00:38:23,968
- เราไม่มีทางเลือก
- ใครบอก

376
00:38:24,051 --> 00:38:26,178
สก็อต สติลินสกี้ ทุกคนเลย

377
00:38:27,555 --> 00:38:31,726
โอเค ก็ได้ งั้นให้ฉันไปกับนายด้วย
ฉันช่วยคิดแก้ปัญหาได้ ฉันปกป้องนายได้

378
00:38:37,982 --> 00:38:38,816
ครั้งนี้...

379
00:38:41,402 --> 00:38:42,737
ให้ฉันปกป้องนายนะ

380
00:39:16,937 --> 00:39:17,772
เราถึงที่นั่นแล้วนะ

381
00:39:44,673 --> 00:39:47,802
- ผมขอโทษ
- โนแลน ครูเข้าใจ

382
00:39:48,511 --> 00:39:52,223
เธอรู้สึกเหมือนคนล้มเหลว
แต่พวกหมาป่านั่นไม่ได้หนีไปได้

383
00:39:53,849 --> 00:39:55,476
พวกเขาถูกจัดการแล้ว

384
00:40:02,775 --> 00:40:03,609
ไม่ต้องคิดมาก

385
00:40:04,777 --> 00:40:06,320
คราวหน้ามันจะง่ายกว่านี้

386
00:40:10,991 --> 00:40:14,537
เว้นแต่เธอคิดว่าครูต้องกังวลว่า
มันจะเกิดเรื่องแบบนี้อีก

387
00:40:15,621 --> 00:40:16,956
มันจะไม่เกิดขึ้นอีก

388
00:40:18,874 --> 00:40:19,959
ดีใจที่ได้ยินแบบนั้น

389
00:40:22,545 --> 00:40:24,338
แต่ครูจะต้องให้เธอพิสูจน์ให้เห็น

390
00:40:38,811 --> 00:40:42,231
เมสัน นายไม่ทำอะไรเลย

391
00:40:43,441 --> 00:40:44,275
ฉันรู้

392
00:40:46,277 --> 00:40:48,904
ฉันพูดถึงที่นายไม่ได้แก้โจทย์วิชาเลขของนาย

393
00:40:51,115 --> 00:40:52,825
ใช่ นั่นก็ด้วย

394
00:40:58,164 --> 00:41:00,416
(คลินิกรักษาสัตว์)

395
00:41:08,340 --> 00:41:09,341
(เดี๋ยวนี้)

396
00:41:30,988 --> 00:41:33,699
- นายบอกฉันว่านายกำลังจะไป
- ฉันจำเป็น

397
00:41:34,408 --> 00:41:35,451
นายโกหก

398
00:41:36,619 --> 00:41:37,620
เราทุกคนนั่นแหละ

399
00:41:45,544 --> 00:41:47,505
สรุปทั้งหมดนี้เป็นแผนมาตั้งแต่ต้นเหรอ

400
00:41:48,881 --> 00:41:49,715
โทษที เมสัน

401
00:41:49,798 --> 00:41:52,426
พ่อของฉันต้องเชื่อว่าเราไปจากบีคอนฮิลส์จริงๆ

402
00:41:52,510 --> 00:41:54,136
ทุกคนต้องเชื่อแบบนั้น

403
00:41:57,806 --> 00:41:59,183
แล้วเราจะทำยังไงต่อ

404
00:42:00,351 --> 00:42:03,521
- ทีนี้เราก็จะสู้กลับ ใช่มั้ย
- แล้วนายคิดว่าเราจะทำยังไง

405
00:42:08,776 --> 00:42:09,610
หนีเหรอ

406
00:42:51,026 --> 00:42:53,529
คำบรรยายโดย อุเทน ตะวังทัน