1
00:00:11,387 --> 00:00:13,890
(ดงคิจิ)

2
00:00:13,890 --> 00:00:15,658
ผมจะเล่าเรื่องบ้าๆ บอๆ ให้ฟัง

3
00:00:15,658 --> 00:00:19,462
เมื่อคู่แข่งสองคนมาแข่งขันกัน

4
00:00:19,462 --> 00:00:21,664
จะเรียกว่า "พยัคฆ์ตัดมังกร"

5
00:00:21,664 --> 00:00:24,734
แต่พอมาคิดดู มันไม่สมเหตุสมผลเลย

6
00:00:24,734 --> 00:00:28,571
ก็มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตในจินตนาการ
ไม่มีใครเคยเห็น

7
00:00:28,571 --> 00:00:32,275
แต่เสือนั้นพบเจอได้ง่าย
คุณเห็นตัวนึงได้ที่สวนสัตว์อูเอโนะ

8
00:00:32,275 --> 00:00:37,080
เสือกับมังกรแข่งกันไม่ได้
เพราะพวกมันอยู่กันคนละโลก

9
00:00:37,780 --> 00:00:41,384
นี่คือเรื่องของเสือกับมังกรที่ว่ามา

10
00:00:41,384 --> 00:00:43,152
"นี่ โทระ"

11
00:00:43,152 --> 00:00:45,721
โทระ โทราจิ

12
00:00:46,422 --> 00:00:48,391
โทระ

13
00:00:49,025 --> 00:00:50,660
โทระ

14
00:00:51,360 --> 00:00:52,428
ได้ยินไหม

15
00:00:52,428 --> 00:00:54,730
โทราจิ เจ้าโทระ

16
00:00:55,331 --> 00:00:56,732
โทราจิ

17
00:01:00,303 --> 00:01:02,405
โทราจิ เจ้าโทระ

18
00:01:02,939 --> 00:01:04,774
โทราจิ โทระ

19
00:01:04,774 --> 00:01:06,175
โทราจิ ตอบมาสิ

20
00:01:07,343 --> 00:01:09,612
ตอบมา โทราจิ

21
00:01:11,114 --> 00:01:12,782
โทราจิ ตอบหน่อย

22
00:01:12,782 --> 00:01:14,317
ขอโทษครับ ผมมาไม่ทัน

23
00:01:15,518 --> 00:01:18,221
เขาอยู่กับลูกเมีย
ตอนนี้ตายหมดแล้วครับ

24
00:01:19,155 --> 00:01:21,457
คิดว่าน่าจะกินยานอนหลับ
แล้วดมแก๊สครับ

25
00:01:22,158 --> 00:01:23,192
ลูกพี่

26
00:01:25,695 --> 00:01:28,731
เรียกรถพยาบาล แจ้งตํารวจด้วย

27
00:01:28,731 --> 00:01:29,832
ครับ

28
00:01:34,203 --> 00:01:35,838
เด็กยังไม่ตายครับ

29
00:01:37,607 --> 00:01:39,642
อีกคนเหรอ หมายถึงยาสุโอะใช่ไหมครับ

30
00:01:40,877 --> 00:01:42,478
ผมยังไม่เจอเขาเลยครับ

31
00:01:42,478 --> 00:01:45,848
เพราะเขากวาดเงินเราไป
เราควรตัดนิ้วเขานะครับ

32
00:01:45,848 --> 00:01:47,450
พูดแบบปกติซิ

33
00:01:47,450 --> 00:01:50,720
ให้ผมไปตามหาเขา
แล้วตัดนิ้วเขาไหมครับ

34
00:01:51,554 --> 00:01:53,322
ไม่ต้อง วันนี้งานนายจบแล้ว

35
00:01:54,090 --> 00:01:55,758
นายน้อยเป็นไงบ้าง

36
00:01:58,594 --> 00:01:59,896
ซึมมากเลยครับ

37
00:02:01,497 --> 00:02:03,366
พาเขาไปกินของอร่อยๆ นะ

38
00:02:04,634 --> 00:02:08,237
เขาชอบแกงกะหรี่ ได้กินแล้วคงช่วยได้

39
00:02:08,237 --> 00:02:09,238
เข้าใจแล้วครับ

40
00:02:09,238 --> 00:02:13,209
นี่คือโทราจิ ยามาซากิ
อ้อ ขอโทษที่ต้องพูดแทรก

41
00:02:13,209 --> 00:02:17,246
อย่างที่เห็น เขาเป็นยากูซ่า
และเขาก็มีปัญหาของตัวเอง

42
00:02:18,214 --> 00:02:20,483
นายน้อย อยากกินแกงกะหรี่ไหมครับ

43
00:02:25,922 --> 00:02:30,359
วันแรกที่มาทํางานก็เจอแบบนี้เลย
คงทําให้ไม่อยากอาหารเลยสินะ

44
00:02:31,894 --> 00:02:33,229
เลิกพูดสุภาพเถอะ

45
00:02:34,597 --> 00:02:35,798
ทําแบบนั้นไม่ได้หรอก

46
00:02:36,666 --> 00:02:38,668
นายน้อยอาจเป็นน้องก็จริง

47
00:02:39,468 --> 00:02:41,003
แต่ก็เป็นทายาทของแก๊ง

48
00:02:41,737 --> 00:02:45,074
แล้วก็เลิกเรียกว่านายน้อยด้วย
ฟังแล้วไม่ได้รู้สึกดีเลย

49
00:02:47,910 --> 00:02:48,778
ขอโทษที

50
00:02:49,579 --> 00:02:51,847
งั้นจะเลิกพูดสุภาพหลังหกโมงนะ

51
00:02:52,982 --> 00:02:55,151
สิ่งที่กวนใจเขาคือบรรยากาศแบบนี้

52
00:02:55,151 --> 00:02:58,588
เขาอยากให้คนสบายใจเวลาที่อยู่กับเขา

53
00:02:58,588 --> 00:03:01,524
แต่โทราจิคนนี้ก็เป็นคนพูดไม่เก่ง

54
00:03:01,524 --> 00:03:04,894
ดังนั้นก่อนจะพูดอะไร

55
00:03:04,894 --> 00:03:09,298
เขาจะรู้สึกประหม่า จนสุดท้าย

56
00:03:09,298 --> 00:03:10,700
เขาเลยเลือกอยู่เงียบๆ

57
00:03:10,700 --> 00:03:14,403
เพราะเขาดูน่ากลัวเวลาที่เงียบ
ก็เลยไม่มีใครกล้าพูดกับเขา

58
00:03:14,403 --> 00:03:16,839
ความเงียบจึงอยู่ตลอดไป

59
00:03:19,909 --> 00:03:20,910
ลูกพี่

60
00:03:22,979 --> 00:03:24,146
ลูกพี่

61
00:03:24,814 --> 00:03:26,749
โอ้ เรียกเหรอ โทษทีครับ

62
00:03:28,918 --> 00:03:29,986
โทษที

63
00:03:29,986 --> 00:03:34,090
"โทษที" อันหลังคือขอโทษ

64
00:03:34,090 --> 00:03:36,525
ที่พูดสุภาพกับนายหลังหกโมงน่ะ

65
00:03:36,525 --> 00:03:40,229
ไม่ใช่อันเดียวกับ "ขอโทษ" อันแรกนะ
โทษที

66
00:03:41,764 --> 00:03:44,567
ฉันเพิ่งนึกเรื่องตลก
ที่เกี่ยวกับแกงกะหรี่ได้

67
00:03:44,567 --> 00:03:45,401
อะไรเหรอ

68
00:03:45,401 --> 00:03:47,536
คือมันอาจไม่ได้ตลกอะไรมาก

69
00:03:50,640 --> 00:03:51,874
อยากฟังไหม

70
00:03:51,874 --> 00:03:53,075
เอาสิ

71
00:03:53,075 --> 00:03:55,344
เมื่อวานหรือไม่ก็วันก่อนหน้านั้น

72
00:03:55,978 --> 00:03:59,015
ฉันไปร้านแกงกะหรี่ในฮาราจูกุ
หรือไม่ก็แถวโอโมเตะซันโด

73
00:03:59,849 --> 00:04:02,251
ในร้านมีแต่กลุ่มผู้หญิงวัยกลางคน

74
00:04:02,251 --> 00:04:05,121
กับหนุ่มพังก์คนนึง

75
00:04:06,255 --> 00:04:09,492
ฉันนั่งพักอยู่และกําลังจะออกมา

76
00:04:09,492 --> 00:04:11,727
เมื่อปิ๊งป่อง
เดาซิว่าใครเข้ามาในร้าน

77
00:04:11,727 --> 00:04:13,796
คนนี้ชื่อริวจิ เขาคือมังกร

78
00:04:13,796 --> 00:04:16,432
เป็นพวกดีแต่ปาก

79
00:04:16,432 --> 00:04:19,001
เดธคิโยชิ อดีตนักร้องวงเดธโรแมนติก

80
00:04:19,001 --> 00:04:19,735
จริงเหรอ

81
00:04:19,735 --> 00:04:21,404
โทษที พอดีไม่อินวงร็อก

82
00:04:21,404 --> 00:04:24,974
ไม่ใช่ร็อก เดธร็อกต่างหาก
สมาชิกทุกคนนามสกุลเดธ

83
00:04:24,974 --> 00:04:26,976
ฉันเคยโคฟเวอร์วงนี้ตอนม.ปลายด้วย

84
00:04:26,976 --> 00:04:29,445
ฉันจะทิ้งให้ทุกคนเป็นตายเท่ากัน

85
00:04:29,445 --> 00:04:31,414
เดธ เดธ โรแมนติก

86
00:04:31,414 --> 00:04:34,383
จะไม่ให้มันอยู่ จะไม่ให้มันตาย

87
00:04:34,383 --> 00:04:36,752
เดธ เดธ โรแมนติก

88
00:04:36,752 --> 00:04:41,424
แต่เขาดูต่างจากเดิมเลย
ทั้งแสกกลาง ทั้งสวมเครื่องแบบช่างไฟ

89
00:04:41,424 --> 00:04:42,358
ช่างไฟเหรอ

90
00:04:42,358 --> 00:04:46,429
ต้องให้บอกกี่ครั้ง
อย่าใส่รองเท้าบูทมาทํางาน

91
00:04:46,429 --> 00:04:47,596
รองเท้าเดธบูทต่างหาก

92
00:04:47,596 --> 00:04:49,498
ใครสนล่ะ

93
00:04:49,498 --> 00:04:52,001
ทุกคนในร้านได้ยินเขาถูกดุ

94
00:04:52,001 --> 00:04:56,005
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาเคยเป็น
เดธคิโยชิ จากวงเดธโรแมนติก

95
00:04:56,706 --> 00:04:59,308
ในร้านมีแค่คนอินเดีย
กลุ่มหญิงวัยกลางคน

96
00:04:59,308 --> 00:05:01,844
กับยากูซ่าคนนึงที่คงมีจู๋ใหญ่

97
00:05:01,844 --> 00:05:05,147
ฉันก็ไม่ได้สนใจเท่าไรหรอกนะ
แต่ระหว่างที่ฟังอยู่

98
00:05:05,147 --> 00:05:06,415
มันก็มาละ

99
00:05:06,415 --> 00:05:07,183
ใครมาเหรอ

100
00:05:07,183 --> 00:05:11,153
ไม่ใช่คน มันคืออะไรนะ ไอ้นันน่ะ

101
00:05:11,153 --> 00:05:13,356
- นัน...
- อ๋อ แป้งนันเหรอ

102
00:05:13,923 --> 00:05:16,425
แล้วแกงกะหรี่ก็ถูกยกมาเสิร์ฟ

103
00:05:16,425 --> 00:05:18,327
แต่ทั้งคู่ไม่ยอมแตะมันเลย

104
00:05:18,327 --> 00:05:19,228
ทําไมล่ะ

105
00:05:19,228 --> 00:05:21,897
ฉันว่าคนที่เป็นหัวหน้า
ไม่รู้จักแป้งนันละ

106
00:05:21,897 --> 00:05:22,965
ไม่มีทาง

107
00:05:22,965 --> 00:05:24,166
ใช่แน่นอน

108
00:05:24,166 --> 00:05:26,802
เขาเลยไม่รู้ว่าจะกินมันยังไง

109
00:05:27,670 --> 00:05:30,973
และคิโยชิก็เพิ่งถูกดุ
เลยเสียใจจนกินไม่ลง

110
00:05:30,973 --> 00:05:33,676
พอเถอะน่า กินได้แล้ว

111
00:05:35,411 --> 00:05:38,547
หัวหน้าก็เลยเริ่มสวาปามแกง

112
00:05:38,547 --> 00:05:40,383
แล้วดุเขาอีกรอบ

113
00:05:40,383 --> 00:05:42,885
ขณะที่เหงื่อออกเหมือนน้ําตาเทียน

114
00:05:43,686 --> 00:05:47,089
นายพูดเสียงเบาเกินไปแล้ว

115
00:05:47,089 --> 00:05:48,858
แล้วดันเคยเป็นร็อกสตาร์เนี่ยนะ

116
00:05:48,858 --> 00:05:49,592
จากนั้น...

117
00:05:49,592 --> 00:05:52,395
เธอเป็นนักดนตรีใช่ไหมจ๊ะ

118
00:05:52,395 --> 00:05:53,295
เป็นใครเหรอ

119
00:05:53,295 --> 00:05:56,565
เอ่อ ลืมแล้วน่ะ

120
00:05:56,565 --> 00:06:00,669
จําได้แล้ว เธอคือฮิโรชิ
วงแมสคอมมูนิเคชั่นใช่ไหม

121
00:06:00,669 --> 00:06:01,704
คิโยชิต่างหาก

122
00:06:01,704 --> 00:06:04,039
ขอปากกาหน่อย

123
00:06:04,039 --> 00:06:07,910
"พวกป้าๆ ตะโกนว่า 'ขอปากกาๆ'
จากนั้น..."

124
00:06:07,910 --> 00:06:09,044
ผมมีครับ

125
00:06:11,113 --> 00:06:12,748
ขอบใจจ้ะ

126
00:06:13,315 --> 00:06:15,184
มีอะไรให้เขียนใส่ไหม

127
00:06:15,184 --> 00:06:18,287
โชคร้ายที่ฉันไม่มีกระดาษติดตัวเลย
แต่ว่า...

128
00:06:18,287 --> 00:06:19,422
เอ้า

129
00:06:20,990 --> 00:06:22,224
ล้อเล่นใช่ไหม

130
00:06:22,224 --> 00:06:23,993
พูดจริงเลย

131
00:06:23,993 --> 00:06:25,895
เขาเซ็นใส่แป้งนันเหรอ

132
00:06:25,895 --> 00:06:28,731
หลังถูกดุไป
คิโยชิคงไม่รู้สึกอยากเถียง

133
00:06:29,598 --> 00:06:31,267
นายก็เอาไปสักอันสิ

134
00:06:31,267 --> 00:06:32,835
ขอบคุณนะ ดีจังเลย

135
00:06:32,835 --> 00:06:35,738
ฉันก็เลยได้มาด้วย

136
00:06:37,506 --> 00:06:40,176
"แด่ร้านดราก้อนโซดา

137
00:06:40,176 --> 00:06:43,779
คิโยชิ จากวงเดธโรแมนติก"

138
00:06:44,647 --> 00:06:46,148
ที่จะบอกก็คือ

139
00:06:46,148 --> 00:06:48,918
เขาเซ็นบนแป้งนัน
เพราะว่าพวกเขาไม่มีกระดาษเหรอ

140
00:06:49,485 --> 00:06:50,319
ใช่

141
00:06:51,854 --> 00:06:53,789
แล้วช่างไฟคนนั้นเป็นใคร

142
00:06:53,789 --> 00:06:55,624
เรื่องนั้นไม่สําคัญหรอก

143
00:06:55,624 --> 00:06:58,527
เขาไม่มีกระดาษให้เซ็น

144
00:06:59,128 --> 00:07:01,864
ก็เลยเซ็นบนแป้งนัน
ตรงนี้ต่างหากที่ตลก

145
00:07:01,864 --> 00:07:03,165
ไม่เห็นตลกเลย

146
00:07:06,135 --> 00:07:07,970
โทษที พอดีไม่เข้าใจน่ะ

147
00:07:08,637 --> 00:07:12,541
ฉันว่าก็คงมีมุกให้ขํานั่นละ

148
00:07:12,541 --> 00:07:15,778
แต่เรื่องมันยาวไป จนหามุกหลักไม่เจอ

149
00:07:17,146 --> 00:07:19,849
ฉันว่ามันไม่เห็นตลกเลยน่ะ โทษที

150
00:07:19,849 --> 00:07:23,152
ไม่หรอก ฉันผิดเอง ฉันเล่าไม่ถูกน่ะ

151
00:07:23,152 --> 00:07:25,120
ยังไงฉันก็ไม่หัวเราะอยู่ดี

152
00:07:29,158 --> 00:07:31,961
ขอโทษนะ ฉันจะไปดูหนังก่อนกลับบ้าน

153
00:07:37,666 --> 00:07:39,435
มีแค่ "นัน" ให้เซ็น

154
00:07:42,037 --> 00:07:43,739
เซ็นบนนัน

155
00:07:46,141 --> 00:07:47,309
โว่ว

156
00:07:47,309 --> 00:07:50,946
ตอนนี้เราเกริ่นนําจบแล้ว

157
00:07:50,946 --> 00:07:53,048
ต่อไปนี้เป็นเรื่องหลักครับ

158
00:07:53,048 --> 00:07:55,084
พยัคฆ์กับมังกร

159
00:08:07,062 --> 00:08:07,897
นี่ กินจิโร่

160
00:08:07,897 --> 00:08:10,866
- ครับ
- อาซากูสะเป็นย่านเมืองเก่าใช่ไหม

161
00:08:10,866 --> 00:08:11,867
ใช่แล้ว

162
00:08:11,867 --> 00:08:14,403
เป็นที่ที่คนเอโดะ
มาสังสรรค์รื่นเริงกันใช่ไหม

163
00:08:15,271 --> 00:08:16,171
แล้วนี่มันอะไร

164
00:08:16,171 --> 00:08:19,942
มีแค่คนแก่กับนักท่องเที่ยว
ไม่เห็นจะรื่นเริงเลย

165
00:08:19,942 --> 00:08:21,610
ลูกพี่เป็นคนที่ไหนล่ะ

166
00:08:22,278 --> 00:08:23,779
โยะโกะซูกะ จังหวัดคานางาวะ

167
00:08:23,779 --> 00:08:24,980
เจ๋งเลยนี่

168
00:08:24,980 --> 00:08:25,881
เคยไปเหรอ

169
00:08:25,881 --> 00:08:26,782
ไม่เคย

170
00:08:26,782 --> 00:08:28,884
แต่นายดันใส่เสื้อจากเมืองนั้นน่ะนะ

171
00:08:28,884 --> 00:08:32,254
ใส่แล้วเหมือนยากูซ่ารุ่นเล็กน่ะ

172
00:08:33,422 --> 00:08:34,390
ใครบอก

173
00:08:34,390 --> 00:08:35,324
ฉันนี่แหละ

174
00:08:35,324 --> 00:08:37,593
สไตลิสต์ในตัวฉันมันบอก

175
00:08:38,494 --> 00:08:40,062
เมื่อกี้เล่นมุกใช่ไหม

176
00:08:40,062 --> 00:08:42,798
ใช่ครับ

177
00:08:43,532 --> 00:08:46,769
ในตัวฉันไม่มีสไตลิสต์หรอก

178
00:08:46,769 --> 00:08:48,437
จะบอกอะไรให้นะ

179
00:08:49,705 --> 00:08:51,106
ฉันเป็นพวกไม่เก็ตมุก

180
00:08:51,106 --> 00:08:52,341
ครับ

181
00:08:57,780 --> 00:08:59,548
ตกลงเอามาไหม

182
00:09:00,349 --> 00:09:02,751
เอาเงินมาจ่ายหนี้
ของเดือนนี้หรือเปล่า

183
00:09:05,154 --> 00:09:07,056
ฟังอยู่ไหมเนี่ย

184
00:09:09,825 --> 00:09:12,261
โอ๊ะๆ อะไรเนี่ย

185
00:09:12,261 --> 00:09:13,896
เบอร์สี่ชนะเหรอ

186
00:09:13,896 --> 00:09:16,065
ฉันนี่มันโง่จริงๆ

187
00:09:16,065 --> 00:09:18,334
เสียไปเท่าไรล่ะ

188
00:09:19,335 --> 00:09:23,539
คนอย่างฉันไม่สนใจการพนันหรอก

189
00:09:24,106 --> 00:09:26,575
ลูกพี่ไม่ชอบให้เล่นมุกนะ

190
00:09:27,576 --> 00:09:29,078
ว่าแต่นายน้อย

191
00:09:29,878 --> 00:09:32,815
โตขึ้นมากเลยนะ

192
00:09:32,815 --> 00:09:36,785
จําได้ไหม ตอนนายน้อยสามหรือสี่ขวบ

193
00:09:36,785 --> 00:09:39,455
นายน้อยหลงทางในสวนสนุก

194
00:09:40,022 --> 00:09:43,425
ฉันเลยวิ่งตามหาซะทั่วเลย

195
00:09:43,425 --> 00:09:45,194
หมอนี่ต่างหากนายน้อย

196
00:09:45,194 --> 00:09:46,328
อ๋อ งั้นเหรอ

197
00:09:46,996 --> 00:09:49,498
นายน้อยสินะครับ

198
00:09:49,498 --> 00:09:51,433
ทําได้ดีมาก

199
00:09:51,433 --> 00:09:54,570
เขาคงได้เรียนรู้อะไรแล้วแน่

200
00:09:54,570 --> 00:09:57,006
สองสามวันนี้เจ้านี่
เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง

201
00:09:57,006 --> 00:09:59,708
เราเลยอยากให้แกพาเขาไปไหนหน่อย

202
00:09:59,708 --> 00:10:03,412
ก็แค่งานหมูๆ น่ะ
ฉันให้หมอนี่ยืมเงิน

203
00:10:03,412 --> 00:10:05,247
ขอข้อมูลจากฮิวกะนะ

204
00:10:09,151 --> 00:10:10,786
ฝากตัวด้วยนะครับ

205
00:10:11,854 --> 00:10:16,225
สองปีก่อน หัวหน้าให้
เพื่อนตีกอล์ฟยืมเงินไปสี่ล้านเยน

206
00:10:16,225 --> 00:10:19,561
หมอนั่นต้องคืนเดือนละแสน
แต่เขาไม่จ่ายหลายเดือนแล้ว

207
00:10:19,561 --> 00:10:22,231
เขาไม่ใช่พวกที่จะหนีหรอก

208
00:10:22,231 --> 00:10:24,233
แต่ไปกดดันหน่อยก็ดี

209
00:10:25,501 --> 00:10:29,605
ยานากะ โชวคิจิ บ่ายสอง
ที่ร้านอาหารโยชิโกะในอาซากูสะ

210
00:10:29,605 --> 00:10:33,108
ฟังนะ ไม่ว่านายจะเป็นอะไรกับหัวหน้า

211
00:10:33,108 --> 00:10:37,613
หรือเอาเงินสี่ล้านไปทําอะไร
ก็เรื่องของนาย

212
00:10:37,613 --> 00:10:40,582
ฉันไม่สน แต่หนี้ก็คือหนี้

213
00:10:41,784 --> 00:10:44,420
หัวหน้าให้นายยืมเงินเพราะไว้ใจนาย

214
00:10:45,087 --> 00:10:46,355
นี่ คุณยานากะ

215
00:10:49,091 --> 00:10:53,062
ถ้าไม่มีจ่าย อย่างน้อยก็แก้ตัวมาสิ

216
00:10:53,062 --> 00:10:54,663
- จริงด้วยนะ
- จะทําอะไร

217
00:10:54,663 --> 00:10:56,999
อ้อ โทษที ฉันแค่...

218
00:10:56,999 --> 00:10:59,268
งานของนาย นายต้องมีงานทําสิ

219
00:10:59,268 --> 00:11:02,971
ฉันเหรอ ใช่ๆ
ฉันต้องทํางานสักอย่างสินะ

220
00:11:02,971 --> 00:11:04,306
ฉันทํางานอะไรนะ

221
00:11:04,306 --> 00:11:05,574
อุตสาหกรรมบริการไหม

222
00:11:05,574 --> 00:11:06,575
เขาได้เงินเยอะไหม

223
00:11:06,575 --> 00:11:09,611
ถ้าได้เยอะ ฉันคงไม่มากินที่นี่หรอก

224
00:11:09,611 --> 00:11:11,447
แต่สําหรับคนจน นาฬิกานี้สวยดีนะ

225
00:11:11,447 --> 00:11:15,718
นี่เหรอ สวยใช่ไหมล่ะ
โรเล็กซ์เลยนะ โอ๊ะ ได้เวลาแล้ว

226
00:11:15,718 --> 00:11:18,454
ช่างเสื้อบอกฉันว่า

227
00:11:18,454 --> 00:11:21,990
"ดงจัง คนจริงเขาใส่นาฬิกาเจ๋งๆ กัน"
อ้อ ดงจังเป็นชื่อฉันน่ะ

228
00:11:21,990 --> 00:11:24,326
เขากับฉันเป็นเพื่อนรักกัน

229
00:11:25,094 --> 00:11:26,495
จะว่ายังไงดีล่ะ

230
00:11:26,495 --> 00:11:30,232
คือต่อมลูกหมากฉันไม่ค่อยดี
กระเพาะฉี่ของฉัน

231
00:11:30,232 --> 00:11:32,301
มันเลยเต็มง่าย

232
00:11:32,301 --> 00:11:36,138
เพราะงั้นขอไปห้องน้ําได้ไหม

233
00:11:36,138 --> 00:11:37,706
ใครบอกว่าให้ไปได้

234
00:11:39,842 --> 00:11:40,976
หรือว่าจะไปแทนฉัน

235
00:11:40,976 --> 00:11:42,611
เงียบเลย ทิ้งนาฬิกาไว้

236
00:11:45,047 --> 00:11:47,015
วางไว้นี่แหละ

237
00:11:51,854 --> 00:11:53,555
- ยาสุ โทษทีนะ
- ไปเลยๆ

238
00:11:58,293 --> 00:11:59,128
ลูกพี่

239
00:11:59,128 --> 00:12:00,395
นายอยู่นี่นะ

240
00:12:22,584 --> 00:12:25,654
พวกบื้อนี่คิดเหมือนกันหมดทุกคนเลย

241
00:12:36,031 --> 00:12:36,899
ดงจัง

242
00:12:36,899 --> 00:12:38,200
จะไปทํางานเหรอ

243
00:12:38,200 --> 00:12:40,536
โชคดีนะ เดี๋ยวฉันไปดู

244
00:12:57,152 --> 00:13:01,390
นี่ประตูเข้าห้องเปลี่ยนชุด
แขกต้องไปเข้าด้านโน้น

245
00:13:01,390 --> 00:13:02,825
ห้องเปลี่ยนชุดอะไรกัน

246
00:13:02,825 --> 00:13:06,662
ไม่ต้องมาทําหน้าตาน่ากลัวเลย
จ่ายค่าตั๋วมาซะดีๆ

247
00:13:06,662 --> 00:13:08,096
ราคา 2,500 เยน

248
00:13:10,399 --> 00:13:12,034
(การแสดงมากมาย)

249
00:13:18,574 --> 00:13:19,608
เชิญตรับ

250
00:13:36,291 --> 00:13:40,996
(โรงละครอาซากูสะไทโชคัง)

251
00:13:53,408 --> 00:13:55,978
(ดงเบะ)

252
00:14:05,020 --> 00:14:08,457
ขอบคุณทุกคนมากครับที่มา

253
00:14:11,126 --> 00:14:12,594
ว่ากันว่า

254
00:14:13,362 --> 00:14:16,632
คําสัญญานั้นมีไว้ให้บิดพลิ้ว

255
00:14:16,632 --> 00:14:20,002
"ที่รัก สัญญาสิว่า
คืนนี้จะกลับบ้านเร็ว"

256
00:14:20,002 --> 00:14:22,804
"ได้จ้ะ"
ตอนนั้นเขาอาจหมายความตามนั้น

257
00:14:22,804 --> 00:14:27,476
แต่พอเลิกงานตอนเย็น
เขาก็อาจจะตื่นเต้นเพราะบางอย่าง

258
00:14:28,310 --> 00:14:29,711
หัวใจเต้นถี่

259
00:14:29,711 --> 00:14:32,047
แล้วคนที่อยู่ข้างในตัวเขา
ก็กระซิบว่า

260
00:14:32,047 --> 00:14:36,351
"นี่ไม่ใช่เวลากลับบ้านสักหน่อย
ไปเที่ยวเถอะน่า"

261
00:14:36,351 --> 00:14:38,754
แล้วเขาก็ลืมเมีย

262
00:14:38,754 --> 00:14:41,623
และกลับบ้านตอนเช้า

263
00:14:42,190 --> 00:14:45,227
บางทีเมียเขาน่าจะพูดว่า

264
00:14:45,227 --> 00:14:48,096
"สัญญาสิว่าคืนนี้คุณจะไม่กลับบ้าน"

265
00:14:48,096 --> 00:14:52,100
แบบนั้นเขาอาจกลับบ้านเร็วก็ได้
แต่มันก็ไม่เป็นแบบนั้นเหมือนกัน

266
00:14:52,100 --> 00:14:56,271
เพราะเขาคงทําตามนั้นอย่างเคร่งคัดเลย

267
00:14:57,706 --> 00:15:01,109
ใจของคนนี่มันเชื่อไม่ได้จริงๆ

268
00:15:01,109 --> 00:15:02,277
เรื่อง "สามคําสาบาน"

269
00:15:02,277 --> 00:15:04,313
ระหว่างผู้ชายและผู้หญิงนั้น

270
00:15:04,313 --> 00:15:08,183
มีคําสัญญาที่ไม่เป็นจริงอยู่มากมาย

271
00:15:08,183 --> 00:15:10,552
ในย่านโคมแดงโยชิวาระ

272
00:15:10,552 --> 00:15:13,021
พวกเขามีการเขียน
สิ่งที่เรียกว่าคําสาบาน

273
00:15:13,889 --> 00:15:17,392
คุณจะเขียนจดหมายรักลงกระดาษ

274
00:15:17,392 --> 00:15:19,328
แล้วเอาให้ลูกค้า

275
00:15:20,128 --> 00:15:22,631
มันเขียนไว้ว่า
"ท่านคือคนเดียวที่ข้ารัก"

276
00:15:22,631 --> 00:15:26,234
หรือไม่ก็ "ข้าจะไม่รักใคร
นอกจากท่านไปจนตาย"

277
00:15:26,234 --> 00:15:29,004
คําสาบานพวกนี้ดูไร้จุดหมาย

278
00:15:29,972 --> 00:15:34,376
"ปีหน้า ข้าจะเลิกกับเจ้าแน่นอน"

279
00:15:34,376 --> 00:15:36,178
ขนาดบทกลอนก็ยังบอกแบบนั้น

280
00:15:36,178 --> 00:15:38,947
กระนั้นผู้ชายก็ยัง
เชื่อในสัญญาแบบนี้

281
00:15:38,947 --> 00:15:41,717
ผู้ชายนี่เป็นสิ่งมีชีวิต
ที่เรียบง่ายจริงๆ

282
00:15:42,784 --> 00:15:44,820
"นั่นอิโนะไม่ใช่เหรอ

283
00:15:44,820 --> 00:15:47,289
อิโนะ นี่

284
00:15:47,289 --> 00:15:50,492
ข้าพูดกับเจ้าอยู่น่ะ
ทําอะไรอยู่ตรงนั้น"

285
00:15:50,492 --> 00:15:54,796
ขอโทษขอรับ นายท่าน
ไม่เจอกันนานเลยนะ

286
00:15:54,796 --> 00:15:56,965
เดี๋ยวข้าไปหานะขอรับ

287
00:15:56,965 --> 00:16:01,003
"เดี๋ยว มานี่มา
ข้าอยากคุยกับเจ้าหน่อย"

288
00:16:02,170 --> 00:16:03,338
มีอะไรขอรับ

289
00:16:07,376 --> 00:16:09,611
อย่าพูดว่า "มีอะไร" สิ

290
00:16:09,611 --> 00:16:12,014
แม่เจ้าบ่นแล้วนะ

291
00:16:12,014 --> 00:16:15,751
ว่าเจ้าเอาแต่เที่ยวเล่นทั้งคืน
ไม่ทําอะไรเลย

292
00:16:15,751 --> 00:16:17,819
พูดเป็นเล่นไป

293
00:16:17,819 --> 00:16:22,357
ตอนกลางวันก็เล่นอยู่ที่บ้านฆ่าเวลา

294
00:16:22,357 --> 00:16:26,194
พอตกกลางคืน
ข้าถึงออกไปเที่ยวเล่นข้างนอก

295
00:16:26,194 --> 00:16:29,131
นั่นแหละที่เรียกว่า
"เที่ยวเล่นทั้งคืน"

296
00:16:29,831 --> 00:16:34,469
"ฟังนะ นายท่าน
ช่วงนี้ข้ากําลังมีความสุข"

297
00:16:34,469 --> 00:16:35,670
"กับสาวงั้นเหรอ"

298
00:16:35,670 --> 00:16:36,938
"ขอรับ สาวน้อยนางนึง"

299
00:16:36,938 --> 00:16:39,307
"นางสาว หรือนางโลมล่ะ"
"ทั้งคู่ขอรับ"

300
00:16:39,307 --> 00:16:41,443
"งั้นขอข้าถามไหม

301
00:16:41,443 --> 00:16:45,714
ข้าจะถามว่านางอยู่ย่านโคมแดงใช่ไหม"

302
00:16:45,714 --> 00:16:48,984
"คือนางอยู่ย่านโยชิวาระขอรับ"

303
00:16:48,984 --> 00:16:50,986
"โยชิวาระเหรอ งั้นก็นางโลมสินะ"

304
00:16:50,986 --> 00:16:52,287
"ขอรับ ตัวจริงเลยละ"

305
00:16:55,490 --> 00:17:00,729
แต่นางเขียนจดหมายสาบานให้ข้า

306
00:17:00,729 --> 00:17:03,565
เจ้าได้จดหมายสาบานเหรอ ขอดูซิ

307
00:17:04,800 --> 00:17:08,804
จดหมายสาบานส่วนใหญ่เป็นทางการ
จะมีการให้คํามั่นชัดเจน

308
00:17:08,804 --> 00:17:10,906
ไหนดูซิ

309
00:17:10,906 --> 00:17:16,478
"เดือนสามปีหน้า

310
00:17:16,478 --> 00:17:20,048
ข้าสาบานว่าจะแต่งงานกับท่าน และ...

311
00:17:20,816 --> 00:17:23,051
จากคิเซกาวะ หรือนามว่ายามานากะ"

312
00:17:23,051 --> 00:17:24,820
คิเซกาวะ...

313
00:17:26,288 --> 00:17:27,422
อิโนะ

314
00:17:27,422 --> 00:17:30,725
คิเซกาวะเขียนจดหมายสาบานให้เจ้าเหรอ

315
00:17:31,593 --> 00:17:32,994
ขอรับ นางเขียนให้ข้า

316
00:17:32,994 --> 00:17:35,831
ดีจริงๆ เลยนะ

317
00:17:35,831 --> 00:17:38,567
คนหนุ่มนี่ดีจริงๆ เลย

318
00:17:38,567 --> 00:17:42,003
เพราะมีความสุขได้
กับของไร้ค่าเช่นนี้

319
00:17:42,003 --> 00:17:44,606
ทําอะไรของท่านเนี่ย

320
00:17:44,606 --> 00:17:45,607
ก็แค่จดหมายไร้ค่า

321
00:17:45,607 --> 00:17:48,810
ถ้าชอบมากนัก ข้ายกของข้าให้ก็ได้

322
00:17:49,377 --> 00:17:50,378
ท่านก็มีด้วยเหรอ

323
00:17:50,378 --> 00:17:54,416
ขอโทษนะ อิโนะ
แต่นางกับข้ามีอดีตกันมานาน

324
00:17:54,416 --> 00:17:56,885
ข้ารู้จักนาง
ตั้งแต่สมัยนางอยู่ชินางาวะ

325
00:17:56,885 --> 00:18:00,422
นางก็เคยบอกข้าว่าจะแต่งงานด้วย
เดือนสามปีหน้า

326
00:18:00,422 --> 00:18:05,393
แต่ปีแล้วปีเล่า ข้าก็ยังโสด

327
00:18:05,393 --> 00:18:07,696
ข้าเสียใจแทนท่านจริงๆ

328
00:18:10,699 --> 00:18:11,533
หา

329
00:18:12,968 --> 00:18:14,035
เดี๋ยวนะ...

330
00:18:14,870 --> 00:18:17,739
แปลว่าเราถูกหลอกทั้งคู่เหรอ

331
00:18:17,739 --> 00:18:19,274
เจ้าเพิ่งรู้เหรอ

332
00:18:19,274 --> 00:18:21,743
บ้าเอ๊ย ข้าโกรธแล้วนะ

333
00:18:22,444 --> 00:18:23,311
จะทํายังไงกันดี

334
00:18:23,311 --> 00:18:24,880
"จะทํายังไงกันดีขอรับ"

335
00:18:26,515 --> 00:18:28,116
เจ้าเซโกะจอมปากมากนี่นา

336
00:18:28,984 --> 00:18:31,720
จริงด้วย เจ้าเซโกะจอมปากมาก

337
00:18:38,660 --> 00:18:42,063
เซโกะจอมปากมากเหรอ
ว่ากันแรงไปแล้วนะขอรับ

338
00:18:42,697 --> 00:18:44,666
โอ๊ะ จดหมายสาบาน

339
00:18:44,666 --> 00:18:46,401
ขอดูหน่อยนะ

340
00:18:49,137 --> 00:18:51,773
จดหมายสาบานส่วนใหญ่... อ้าว

341
00:18:51,773 --> 00:18:53,041
มีอะไร

342
00:18:53,041 --> 00:18:54,843
อิโนะ

343
00:18:54,843 --> 00:18:55,777
อะไรเหรอ

344
00:18:56,511 --> 00:18:59,881
แม่สาวคนนี้มาจากชินางาวะไม่ใช่เหรอ

345
00:19:01,850 --> 00:19:05,987
คิเซกาวะเขียนนี่ให้ท่านจริงๆ เหรอ

346
00:19:05,987 --> 00:19:08,823
เซโกะ ไม่ใช่แค่อิโนะนะ

347
00:19:08,823 --> 00:19:10,959
นางเขียนให้ข้าด้วย

348
00:19:15,030 --> 00:19:17,165
ให้ตายสิ

349
00:19:17,832 --> 00:19:20,168
หรือว่าจะมีอีกคนนะ

350
00:19:20,902 --> 00:19:22,037
นั่นสิ

351
00:19:22,037 --> 00:19:23,271
เงียบไปเลย ให้ตาย

352
00:19:24,573 --> 00:19:29,010
เจ้าจะเอาที่ฝนวาซาบิไปทําอะไร

353
00:19:29,010 --> 00:19:32,514
ข้าโกรธมาก
ข้าจะเอาเจ้านี่ไม่ฝนหน้านาง

354
00:19:32,514 --> 00:19:35,450
"ขืนทําแบบนั้น
เจ้าจะถูกนางปั่นหัวอีกสิ"

355
00:19:35,450 --> 00:19:36,351
ฟังนะ

356
00:19:36,351 --> 00:19:39,387
ข้าเองก็

357
00:19:39,387 --> 00:19:42,724
มาทําแบบนี้แทนดีกว่า
ข้าจะให้นางมาที่โรงน้ําชา

358
00:19:42,724 --> 00:19:46,528
แล้วเราสามคนก็ปรากฏตัว
แล้วพูดใส่หน้านางว่า

359
00:19:46,528 --> 00:19:49,097
"เจ้าหลอกลูกค้าเป็น
แค่วิธีเดียวเหรอ"

360
00:19:49,097 --> 00:19:51,700
เราจะแก้แค้นแบบนั้นแหละ

361
00:19:54,269 --> 00:19:55,870
ไปนานเป็นชาติเลยนะ

362
00:19:56,805 --> 00:19:59,741
ขอโทษด้วย แต่พอแก่ตัว
มันก็ต้องนานแบบนี้แหละ

363
00:19:59,741 --> 00:20:01,042
พูดมากจริงๆ เลย

364
00:20:01,042 --> 00:20:02,010
ขอโทษด้วยนะ

365
00:20:03,478 --> 00:20:05,981
- ลูกพี่
- เอานี่ไปให้หัวหน้านะ

366
00:20:05,981 --> 00:20:08,383
- ว่าไงนะ
- ทําตามที่พูดเถอะน่า

367
00:20:08,383 --> 00:20:11,920
ขอล่ะ อย่าเอานาฬิกาไปเลย
เดี๋ยว จะทําอะไรน่ะ

368
00:20:11,920 --> 00:20:13,255
- ประทับใจมากเลย
- หา

369
00:20:14,189 --> 00:20:15,557
คุณเก่งที่สุดเลย

370
00:20:16,291 --> 00:20:18,760
ผมก็อยากตลกแบบนั้นบ้าง

371
00:20:18,760 --> 00:20:20,629
ขอร้องล่ะ ช่วยรับผมเป็นศิษย์ด้วย

372
00:20:20,629 --> 00:20:21,696
ลูกพี่

373
00:20:21,696 --> 00:20:24,599
นี่มุกใช่ไหม
หรือว่าเป็นวิธีทวงหนี้แบบใหม่

374
00:20:24,599 --> 00:20:26,668
ก็บอกแล้วไงว่าเกลียดมุกตลก

375
00:20:26,668 --> 00:20:31,973
งั้นก็เป็นวิธีทวงหนี้แบบใหม่สินะ
ขอโทษด้วย ไว้ฉันจะจ่ายคืนนะ

376
00:20:31,973 --> 00:20:33,241
หาคอนแท็กเลนส์เหรอ

377
00:20:33,241 --> 00:20:35,610
อย่าคุยตรงนี้เลย ไปคุยที่อื่นเถอะนะ

378
00:20:35,610 --> 00:20:37,178
ขอร้องล่ะ

379
00:20:38,113 --> 00:20:39,581
แบบนิ่มหรือแบบแข็งล่ะ

380
00:20:39,581 --> 00:20:40,548
คือ...

381
00:20:42,083 --> 00:20:44,519
(ร้านโซบะ)

382
00:20:44,519 --> 00:20:46,888
เลิกคุกเข่าทีได้ไหม
เก้าอี้มีตั้งเยอะ...

383
00:20:46,888 --> 00:20:49,224
ไม่จนกว่าคุณจะรับผมเป็นศิษย์

384
00:20:49,224 --> 00:20:50,458
ให้ตาย

385
00:20:50,458 --> 00:20:52,060
ผมพูดจริงนะ

386
00:20:52,060 --> 00:20:55,397
ผมอยากเล่าเรื่องตลกๆ แบบคุณบ้าง

387
00:20:55,397 --> 00:20:58,800
อยากให้คนอื่นบอกว่าผมมากประสบการณ์

388
00:20:58,800 --> 00:21:01,436
คุณยานากะ ไม่สิ คุณดงเบะ

389
00:21:02,337 --> 00:21:04,139
ทําให้ผมเป็นคนมากประสบการณ์ด้วย

390
00:21:04,139 --> 00:21:09,110
สมมตินะว่านายมาเป็นลูกศิษย์ฉัน

391
00:21:09,110 --> 00:21:11,613
สมมติเฉยๆ นะ ตกลงไหม แล้ว...

392
00:21:11,613 --> 00:21:14,549
เรื่องหนี้ของฉันล่ะ

393
00:21:14,549 --> 00:21:16,751
หนี้ก็ส่วนหนี้สิ อย่ามาอวดดีนะ

394
00:21:18,820 --> 00:21:22,424
แต่แบบนั้น
มันไม่สมเหตุสมผลไม่ใช่เหรอ

395
00:21:22,924 --> 00:21:25,260
ไม่เคยได้ยินว่ามีอาจารย์คนไหน

396
00:21:25,260 --> 00:21:28,196
ที่ติดหนี้ลูกศิษย์เลยนะ

397
00:21:29,164 --> 00:21:32,400
ถ้าเป็นแบบนั้น
ฉันก็ไม่เอาลูกศิษย์หรอก

398
00:21:32,400 --> 00:21:35,470
ลูกศิษย์ฉันมีเยอะแล้ว
น่าจะห้าหกคนได้

399
00:21:35,470 --> 00:21:37,605
งั้นก็ไม่มีปัญหาสิ รับผมอีกคน

400
00:21:38,540 --> 00:21:42,977
"รับผมอีกคน" เหรอ
เราไม่ได้เล่นไพ่อยู่นะ

401
00:21:49,784 --> 00:21:52,654
นี่ ไม่ต้องหัวเราะขนาดนั้นก็ได้

402
00:21:52,654 --> 00:21:54,522
- แค่มุกห้าบาทสิบบาท
- โอเค

403
00:21:54,522 --> 00:21:57,592
ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม

404
00:21:57,592 --> 00:21:58,893
อะไรล่ะ คนทําโซบะ

405
00:22:00,028 --> 00:22:01,529
เออ ฉันนี่แหละคนทําโซบะ

406
00:22:02,097 --> 00:22:03,798
ฉันคนนี้จะบอกอะไรให้

407
00:22:03,798 --> 00:22:04,699
ฟังให้ดีนะ

408
00:22:06,034 --> 00:22:08,436
ฉันเองก็รู้จักยากูซ่าสองสามคน

409
00:22:08,436 --> 00:22:12,640
พวกนั้นต้องผ่านการดื่มน้ําร่วมสาบาน

410
00:22:13,141 --> 00:22:15,176
ไม่รู้ว่าสมัยนี้เขาทํายังไงกันหรอกนะ

411
00:22:15,176 --> 00:22:18,513
แต่คนที่ดื่มน้ําร่วมสาบาน
กับหัวหน้าแก๊งแล้ว

412
00:22:18,513 --> 00:22:22,283
จู่ๆ จะมาฝากตัวเป็นศิษย์
กับอาจารย์ราคุโกะไม่ได้หรอก

413
00:22:22,884 --> 00:22:25,186
แบบนั้นมันนอกใจหัวหน้าของนายนะ

414
00:22:25,186 --> 00:22:27,222
มันจะเหมือนนายมีชู้เลย

415
00:22:27,822 --> 00:22:31,526
ถ้าอยากเป็นลูกศิษย์ของดงเบะ

416
00:22:32,127 --> 00:22:36,364
นายก็ไปขออนุญาตหัวหน้านาย

417
00:22:36,364 --> 00:22:40,535
แล้วเลิกเป็นยากูซ่า
ก่อนจะมาคุกเข่าขอร้อง

418
00:22:40,535 --> 00:22:41,669
เข้าใจไหม

419
00:22:42,437 --> 00:22:45,974
เข้าใจแล้ว คนทําโซบะ
นายนี่พูดได้ดีจริงๆ

420
00:22:45,974 --> 00:22:46,741
นายนี่มัน...

421
00:22:46,741 --> 00:22:48,243
ไม่ต้องมา "นายนี่มัน" เลย

422
00:22:48,243 --> 00:22:50,578
คิดว่าอยู่ในเรื่อง
หมัดเทพเจ้าดาวเหนือเหรอ

423
00:22:53,281 --> 00:22:55,784
เมื่อกี้แค่มุกห้าบาทสิบบาท
ไม่ต้องขําก็ได้

424
00:22:56,751 --> 00:22:57,752
ไม่เห็นเก็ตเลย

425
00:22:57,752 --> 00:22:59,654
งั้นฉันจะเลิกเป็นยากูซ่า

426
00:22:59,654 --> 00:23:02,090
ถ้าต้องการ เดี๋ยวจ่ายหนี้ให้เลยด้วย

427
00:23:02,090 --> 00:23:03,892
- รออยู่ตรงนั้นแหละ
- หา

428
00:23:05,627 --> 00:23:08,029
ได้ยินข่าวแล้วละ โทระ

429
00:23:08,029 --> 00:23:09,464
อยากเป็นนักเล่าราคุโกะสินะ

430
00:23:09,464 --> 00:23:10,365
หัวหน้า

431
00:23:10,365 --> 00:23:15,437
ฉันไม่ห้ามคนที่อยาก
ออกจากแก๊งอยู่แล้ว

432
00:23:15,437 --> 00:23:16,805
ทําที่แกอยากทําเถอะ

433
00:23:18,606 --> 00:23:19,607
หัวหน้า

434
00:23:19,607 --> 00:23:22,444
แต่ฉันไม่คิดว่ามันเหมาะกับแกหรอก

435
00:23:22,444 --> 00:23:23,578
ก็แกมันไม่ใช่คนตลก

436
00:23:23,578 --> 00:23:24,512
หัวหน้า

437
00:23:24,512 --> 00:23:26,147
ก็ฉันยังเก่งกว่าเลยไม่ใช่เหรอ

438
00:23:26,147 --> 00:23:27,582
ฉันเห็นด้วยกับหัวหน้า

439
00:23:28,283 --> 00:23:31,853
แกไม่เคยทําให้ฉันหัวเราะเลย
แม้แต้ครั้งเดียว

440
00:23:31,853 --> 00:23:35,290
แต่ตราบที่เขาใช้หนี้คืน
ฉันก็ไม่สนหรอก

441
00:23:35,290 --> 00:23:38,193
ทําให้เขาจ่ายให้ได้ล่ะ แล้วก็นี่น่ะ

442
00:23:39,260 --> 00:23:40,128
ของปลอม

443
00:23:45,600 --> 00:23:49,471
เลยกลายเป็นว่า
ผมยังเป็นลูกศิษย์ไม่ได้

444
00:23:49,471 --> 00:23:51,706
จนกว่าคุณจะจ่ายหนี้หมด

445
00:23:52,474 --> 00:23:53,308
เพราะงั้น

446
00:23:54,542 --> 00:23:55,443
รีบจ่ายหนี้มา

447
00:23:55,443 --> 00:23:57,612
เป็นไปไม่ได้หรอก

448
00:23:57,612 --> 00:23:59,881
ขนาดเงินที่ยืมฉัน เขายังไม่จ่ายเลย

449
00:24:00,682 --> 00:24:02,951
กลับไปเถอะ
นายมารบกวนร้านฉันจะขายของ

450
00:24:03,718 --> 00:24:05,720
คราวนี้เป็นคนทําโอเด้งสินะ

451
00:24:05,720 --> 00:24:07,388
เออ ฉันมันคนทําโอเด้ง

452
00:24:08,923 --> 00:24:10,725
ฉันจะบอกอะไรให้นะ

453
00:24:11,659 --> 00:24:13,595
นายก็น่าจะอายุ 25 หรือ 26 แล้ว

454
00:24:13,595 --> 00:24:15,330
ฉัน 27 จะ 28 ต่างหาก

455
00:24:15,330 --> 00:24:18,066
แล้วรู้เรื่องสักกี่เรื่องกัน

456
00:24:18,066 --> 00:24:19,400
เรื่องเหรอ

457
00:24:19,400 --> 00:24:21,002
เรื่องราคุโกะยังไงเล่า

458
00:24:21,002 --> 00:24:22,403
ไม่ได้เรื่องจริงๆ

459
00:24:23,771 --> 00:24:27,675
ถ้าอยากเล่าราคุโกะ อย่างน้อย
ก็น่าจะรู้เรื่อง "ชีวิตไม่สิ้น" สิ

460
00:24:29,577 --> 00:24:30,979
ไม่รู้จักอะ

461
00:24:30,979 --> 00:24:34,916
อึ้งจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลย

462
00:24:34,916 --> 00:24:37,285
งั้นก็ไม่ต้องพูด เจ้าคนทําโอเด้งเอ๊ย

463
00:24:37,285 --> 00:24:41,956
จะเรื่องชีวิตไม่ดิ้นหรืออะไร
ฉันก็จะฝึกให้ได้

464
00:24:41,956 --> 00:24:43,358
"ชีวิตไม่สิ้น" ต่างหาก

465
00:24:44,092 --> 00:24:45,360
ชีวิตไม่สิ้น...

466
00:24:45,360 --> 00:24:46,594
จะจ่ายหนี้เมื่อไร

467
00:24:46,594 --> 00:24:47,929
เมินกันเฉยเลย

468
00:24:47,929 --> 00:24:50,031
เอ่อ คือว่า...

469
00:24:51,165 --> 00:24:54,669
จ่ายหนี้เดือนละแสน
งั้นก็เป็น 40 เดือน

470
00:24:54,669 --> 00:24:57,672
ได้เลย จนกว่าจะถึงตอนนั้น
ผมจะไปอยู่ที่บ้านคุณ

471
00:24:57,672 --> 00:25:00,275
เดี๋ยวก่อน ไม่ต้องทําแบบนั้นก็ได้

472
00:25:00,275 --> 00:25:03,311
สายไปแล้ว
ผมอยากออกจากอะพาร์ตเมนต์แล้ว

473
00:25:03,311 --> 00:25:05,013
- หา
- ไม่ต้องห่วง

474
00:25:05,013 --> 00:25:07,549
ส่วนใหญ่ผมทํางานกลางคืน

475
00:25:07,549 --> 00:25:09,450
ตอนกลางวันก็ฝึกได้

476
00:25:10,585 --> 00:25:11,419
เพราะงั้น

477
00:25:12,687 --> 00:25:15,490
ทําให้ผมเป็นคนมากประสบการณ์ด้วย

478
00:25:15,490 --> 00:25:16,591
โห

479
00:25:24,465 --> 00:25:26,367
รู้สึกจะคุกเข่าจนคล่องแล้วนะ

480
00:25:26,901 --> 00:25:28,403
ทําไมถึงไม่กลับบ้านกลับช่อง

481
00:25:29,070 --> 00:25:31,573
เพราะมาตามฉันสินะ

482
00:25:31,573 --> 00:25:32,640
ถูกต้อง

483
00:25:35,944 --> 00:25:36,945
เข้ามาสิ

484
00:25:37,579 --> 00:25:38,680
หา

485
00:25:38,680 --> 00:25:40,481
เข้ามาเลย

486
00:25:47,722 --> 00:25:48,590
เข้ามาก่อนๆ

487
00:25:48,590 --> 00:25:50,992
ไม่ต้องมาจับเลย

488
00:25:50,992 --> 00:25:54,062
โอเค เดี๋ยวก็ทําคนอื่นตื่นพอดี

489
00:25:55,630 --> 00:25:56,497
ไม่ต้องมาจับ

490
00:25:56,497 --> 00:25:58,499
เข้าไปๆ

491
00:26:02,003 --> 00:26:02,971
เงียบๆ ด้วย

492
00:26:02,971 --> 00:26:04,839
ช่วยเงียบด้วย

493
00:26:04,839 --> 00:26:07,442
ฉันจะบอกเพื่อตัวนายเองนะ

494
00:26:07,442 --> 00:26:10,678
อย่าเป็นนักเล่าราคุโกะเลย

495
00:26:10,678 --> 00:26:14,382
อาชีพนี้ไม่สนุกเหมือนที่นายคิดหรอก

496
00:26:14,382 --> 00:26:17,352
มีแค่คนหยิบมือเดียว
ที่หาเลี้ยงชีพจากงานนี้ได้

497
00:26:17,352 --> 00:26:19,187
งั้นผมจะไปทวงเงินจากคนอื่น

498
00:26:20,121 --> 00:26:23,558
แล้วถ้า "คนอื่น" พวกนั้น
มาดูนายแสดงล่ะ

499
00:26:24,058 --> 00:26:26,794
หลังจากนายไปเอาเงินมา
พวกนั้นมาดูการแสดง

500
00:26:26,794 --> 00:26:29,964
แล้วก็เห็นนายเล่าเรื่องอยู่บนเวที

501
00:26:29,964 --> 00:26:33,234
แล้วพวกนั้นจะหัวเราะ
กับราคุโกะของนายได้ยังไง

502
00:26:34,035 --> 00:26:34,936
แล้ว...

503
00:26:37,038 --> 00:26:37,872
พ่อแม่นายล่ะ

504
00:26:38,640 --> 00:26:39,474
พ่อแม่เหรอ

505
00:26:39,474 --> 00:26:43,411
พวกเขาอยู่ไหน ทํางานทําการอะไร

506
00:26:43,411 --> 00:26:44,145
ไม่มีหรอก

507
00:26:44,145 --> 00:26:44,946
ไม่มีเหรอ

508
00:26:44,946 --> 00:26:47,949
อ้อ พ่อแม่ตายตอนผมม.หนึ่ง

509
00:26:49,584 --> 00:26:53,154
พ่อไปยืมเงินจากยากูซ่าท้องถิ่น

510
00:26:54,055 --> 00:26:57,558
พอรู้ว่าบริษัทของพ่อจะเจ๊ง

511
00:26:57,558 --> 00:26:59,794
พวกยากูซ่าก็ไล่ตามพ่อทุกทาง

512
00:27:01,095 --> 00:27:04,298
จนสุดท้าย ระหว่างที่แม่กับผมหลับ

513
00:27:04,298 --> 00:27:06,234
พ่อก็เปิดแก๊ส

514
00:27:06,968 --> 00:27:09,370
คุณยามาซากิ

515
00:27:10,138 --> 00:27:10,972
เข้าไปเลย

516
00:27:11,706 --> 00:27:14,742
ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องดีไหม
ที่ผมรอดมาได้

517
00:27:14,742 --> 00:27:16,978
แล้วถูกส่งไปบ้านเด็กกําพร้า

518
00:27:17,945 --> 00:27:19,447
ที่เหลือก็รู้ๆ กัน

519
00:27:19,947 --> 00:27:22,050
พอจบม.ต้น ผมก็กลายเป็นคนเหลวแหลก

520
00:27:22,850 --> 00:27:27,355
คุณฮิวกะที่เป็นรองหัวหน้า
ก็รับผมเข้าแก๊งตอนอายุ 18

521
00:27:27,355 --> 00:27:28,823
แล้วให้ผมคุมชินจูกุ

522
00:27:29,791 --> 00:27:31,092
พอมาคิดๆ ดู

523
00:27:31,893 --> 00:27:35,263
หลังพ่อแม่ตาย
ผมก็ไม่เคยหัวเราะอีกเลย

524
00:27:37,298 --> 00:27:39,367
ผมเคยคิดว่าการหัวเราะมันไม่จําเป็น

525
00:27:39,367 --> 00:27:41,869
หรือว่าทําให้คนอื่นหัวเราะ

526
00:27:43,705 --> 00:27:44,939
จนได้ดูคุณเล่าราคุโกะ

527
00:27:45,506 --> 00:27:46,474
เงียบน่า

528
00:27:46,474 --> 00:27:47,809
ไม่สบายหรือเปล่า

529
00:27:47,809 --> 00:27:49,077
เปล่าๆ

530
00:27:50,411 --> 00:27:51,446
แล้วเป็นอะไร

531
00:27:51,446 --> 00:27:53,181
ร้องไห้อยู่น่ะ

532
00:27:53,181 --> 00:27:55,416
มันเรื่องของผม แล้วจะมาร้องไห้ทําไม

533
00:27:56,517 --> 00:27:59,620
เรื่องของนายมันช่างมืดมน
และไร้ความหวังน่ะสิ

534
00:27:59,620 --> 00:28:02,290
อ้อ ขอโทษด้วย

535
00:28:02,990 --> 00:28:04,726
ฉันเข้าใจแล้ว

536
00:28:04,726 --> 00:28:09,997
ถ้าเป็นเพราะแบบนี้ มันก็ช่วยไม่ได้

537
00:28:11,566 --> 00:28:13,935
จริงเหรอ งั้นก็...

538
00:28:13,935 --> 00:28:15,937
- ช่วยกลับไปด้วย
- หา

539
00:28:16,838 --> 00:28:19,974
นี่คือตอนที่คุณ
ควรรับผมเป็นศิษย์ไม่ใช่เหรอ

540
00:28:19,974 --> 00:28:23,177
ไม่มีทาง ฉันรับไม่ไหวหรอก

541
00:28:23,177 --> 00:28:25,146
ภาระมันหนักหนาเกินไป

542
00:28:27,115 --> 00:28:28,316
ไม่ได้หรอก

543
00:28:28,316 --> 00:28:30,918
กลับไปหาหัวหน้าของนายซะเถอะ

544
00:28:30,918 --> 00:28:33,921
แล้วเป็นยากูซ่าที่ดีที่สุด
ในญี่ปุ่นให้ได้นะ

545
00:28:33,921 --> 00:28:36,591
นายมีพื้นฐานอยู่แล้วนี่

546
00:28:36,591 --> 00:28:39,660
งั้นเอาแบบนี้เป็นไง

547
00:28:39,660 --> 00:28:43,931
ผมจะเรียกเก็บราคุโกะ
แทนเรียกเก็บหนี้

548
00:28:43,931 --> 00:28:44,832
ว่าไงนะ

549
00:28:44,832 --> 00:28:46,167
- มาแลกเปลี่ยนกัน
- หา

550
00:28:46,167 --> 00:28:50,671
สอนราคุโกะให้ผม
แล้วผมจะจ่ายค่าเรียนครั้งละแสนเยน

551
00:28:50,671 --> 00:28:52,707
ผมต้องการทักษะของคุณ ไม่ใช่เงิน

552
00:28:52,707 --> 00:28:56,043
คุณมีทักษะแต่ไม่มีเงิน ส่วนผมมีเงิน

553
00:28:56,744 --> 00:28:59,947
เพราะงั้นก็เอาทักษะมาขาย
แล้วเอาเงินผมไป

554
00:28:59,947 --> 00:29:02,583
แล้วก็เอาเงินนั่นมาใช้หนี้ใช่ไหม

555
00:29:02,583 --> 00:29:03,951
แก้ปัญหาได้แล้ว

556
00:29:04,819 --> 00:29:05,787
ขอลุกได้ไหม

557
00:29:05,787 --> 00:29:07,021
อ้อ ลุกเลยๆ

558
00:29:08,589 --> 00:29:11,225
โทษที ขอบคุณนะ

559
00:29:11,225 --> 00:29:14,595
โอเค งั้นก็...

560
00:29:15,263 --> 00:29:18,299
เรื่องละแสนเยน

561
00:29:18,299 --> 00:29:19,734
สิบเรื่องก็หนึ่งล้าน

562
00:29:19,734 --> 00:29:20,902
นี่ไม่ใช่งานง่ายหรอกนะ

563
00:29:21,569 --> 00:29:26,207
ไม่ได้จะโม้ แต่ผมคือ
คนที่เส้นลึกที่สุดในชินจูกุ

564
00:29:26,207 --> 00:29:27,108
อ้อ

565
00:29:29,143 --> 00:29:30,178
ชื่ออะไรล่ะเรา

566
00:29:30,945 --> 00:29:31,779
ยามาซากิ โทระจิ

567
00:29:31,779 --> 00:29:34,348
ไม่ใช่โทระนั้น
โทระที่แปลว่า "เสือ" น่ะ

568
00:29:34,916 --> 00:29:37,151
อ๋อ โทระเสือ

569
00:29:39,086 --> 00:29:42,323
ฉันชื่อฮายาชิยาเตะ

570
00:29:43,658 --> 00:29:45,927
ถ้าเป็นโทระ

571
00:29:45,927 --> 00:29:48,896
งั้นก็โคโทระแล้วกัน
ฮายาชิยาเตะ โคโทระ

572
00:29:49,463 --> 00:29:50,298
อาจารย์

573
00:29:50,298 --> 00:29:51,199
จ๋า

574
00:29:53,868 --> 00:29:56,103
ยินดีด้วย

575
00:30:01,843 --> 00:30:04,912
ขอโทษด้วยนะ และขอบคุณมาก

576
00:30:14,689 --> 00:30:15,756
ดันดีๆ สิ

577
00:30:15,756 --> 00:30:16,824
ขอโทษที

578
00:30:16,824 --> 00:30:19,093
- จงใจนี่นา
- เปล่านะ

579
00:30:19,093 --> 00:30:21,529
อาจารย์ไปเก็บคนแปลกๆ มานะ

580
00:30:21,529 --> 00:30:23,364
เจออยู่ข้างถนนเหรอครับ

581
00:30:23,364 --> 00:30:27,869
นี่ลูกศิษย์คนใหม่
ขาแข็งเพราะคุกเข่านานไปหน่อยน่ะ

582
00:30:27,869 --> 00:30:30,471
ให้ตาย ไม่มีเงินเลี้ยงคนเพิ่มแล้วนะ

583
00:30:30,471 --> 00:30:31,606
โอ๊ย หิวจริงๆ

584
00:30:31,606 --> 00:30:32,640
ลูกศิษย์เหรอ

585
00:30:32,640 --> 00:30:35,142
นี่ลูกชายน่ะ เขาหาเงินได้มากที่สุด

586
00:30:35,142 --> 00:30:37,812
ฮายาชิยาเตะ ดงตะ ไม่ใช่ดอนทาโก้นะ

587
00:30:38,880 --> 00:30:41,148
เลิกยิงมุกแล้วมาช่วยที

588
00:30:41,148 --> 00:30:43,885
ครับ ก็ได้

589
00:30:46,053 --> 00:30:47,688
ซายูริจัง นี่ลูกศิษย์คนใหม่

590
00:30:47,688 --> 00:30:49,991
เชิญเลยจ้ะ มื้อเช้าใกล้ได้แล้ว

591
00:30:49,991 --> 00:30:51,826
แม่ ต้อนรับขับสู้เกินไปแล้ว

592
00:30:51,826 --> 00:30:54,896
แบบนี้บ้านได้มีแต่คนแปลกหน้าแน่

593
00:30:54,896 --> 00:30:56,030
อรุณสวัสดิ์ครับ

594
00:30:56,030 --> 00:30:58,099
เห็นไหม คนแปลกหน้ามาแล้ว

595
00:30:58,099 --> 00:31:00,835
อะไรเนี่ย พ่อรูปหล่อนี่ใคร

596
00:31:00,835 --> 00:31:02,970
เด็กฝึกคนใหม่น่ะ ชื่ออะไรเหรอ

597
00:31:02,970 --> 00:31:05,039
โคโทระ ฮายาชิยาเตะ โคโทระ

598
00:31:05,039 --> 00:31:07,842
โทระเหรอ เป็นเสือหรือเป็นแมวล่ะ

599
00:31:07,842 --> 00:31:09,410
- ว่าไงนะ
- พอได้แล้วค่ะ

600
00:31:09,410 --> 00:31:11,445
นั่นประโยคจากเรื่อง "หนู" นี่นา

601
00:31:11,445 --> 00:31:12,580
รู้ลึกรู้จริงจริงๆ

602
00:31:12,580 --> 00:31:14,248
เลิกเล่นมุกแป้กแล้วกินได้แล้ว

603
00:31:14,248 --> 00:31:16,150
ครับ

604
00:31:17,184 --> 00:31:18,319
กินแล้วนะครับ

605
00:31:19,153 --> 00:31:20,588
กินเลยๆ

606
00:31:21,689 --> 00:31:22,823
เอานี่

607
00:31:22,823 --> 00:31:24,759
- ขอกินอูเมโบชิหน่อย
- เอาไปเลย

608
00:31:24,759 --> 00:31:25,726
อา...

609
00:31:27,061 --> 00:31:28,029
อาจารย์

610
00:31:28,029 --> 00:31:28,996
หา

611
00:31:28,996 --> 00:31:31,198
คงหิวสินะ กินได้ตามสบายเลย

612
00:31:31,866 --> 00:31:33,601
ขอบคุณสําหรับทุกอย่างนะ

613
00:31:33,601 --> 00:31:36,170
ขอข้าวน้อยๆ
วันนี้ต้องออก "กูร์เมต์รีพอร์ต"

614
00:31:36,170 --> 00:31:38,272
เขาออกทีวีละ เขาได้ออกทีวี

615
00:31:38,272 --> 00:31:40,641
ขอแนะนําแบบเร็วๆ นะ

616
00:31:40,641 --> 00:31:43,177
ยังไม่ต้องจําให้หมดตอนนี้ก็ได้

617
00:31:43,177 --> 00:31:45,813
เจ้าทรงแอโฟรนี่คือดงตะ ลูกฉันเอง

618
00:31:45,813 --> 00:31:47,715
นี่ลูกศิษย์คนแรก ดงคิจิ

619
00:31:47,715 --> 00:31:48,883
พวกนี้แสดงระดับสอง

620
00:31:48,883 --> 00:31:52,420
ทางนั้นเป็นพวกเด็กฝึก
ดงทัตสึ ดงบุริ เธอชื่ออะไรนะ

621
00:31:52,420 --> 00:31:53,254
อุด้งครับ

622
00:31:53,254 --> 00:31:54,588
อุด้ง ตลกจริงๆ เนอะ

623
00:31:54,588 --> 00:31:56,257
อาจารย์ตั้งชื่อให้เขาเองนะ

624
00:31:56,257 --> 00:31:58,025
พวกนี้แสดงต่อจากอาจารย์เหรอ

625
00:31:58,025 --> 00:32:00,528
ถ้าพูดแบบยากูซ่า
พวกนี้ก็เป็นรองหัวหน้าน่ะ

626
00:32:00,528 --> 00:32:01,929
ขอข้าวเพิ่มหน่อย

627
00:32:01,929 --> 00:32:05,266
เธอจะเริ่มด้วยการเป็นเด็กฝึก
จากนั้นก็แสดงระดับสอง

628
00:32:05,266 --> 00:32:07,268
แล้วก็จะได้รับเลื่อนเป็นตัวชูโรง

629
00:32:07,268 --> 00:32:09,236
และสุดท้ายก็จะได้เป็นคนแสดงปิด

630
00:32:09,236 --> 00:32:10,071
นี่นะ

631
00:32:10,071 --> 00:32:14,141
ฉันเป็นระดับสอง
แต่ก็ใกล้จะได้เป็นตัวชูโรงแล้ว

632
00:32:14,141 --> 00:32:17,645
ไม่เหมือนหมอนี่ใช่ไหม อาจารย์

633
00:32:17,645 --> 00:32:19,814
จริงสิ ขอแนะนําพวกผู้หญิงนะ

634
00:32:20,581 --> 00:32:23,918
นี่ซายูริจัง เมียแสนรักของฉันเอง

635
00:32:23,918 --> 00:32:27,088
ทางนั้นสึรุโกะ เป็นเมียของดงตะ

636
00:32:27,088 --> 00:32:29,490
แล้วก็ซายะจัง หลานฉัน

637
00:32:29,490 --> 00:32:30,958
มีชีวิตชีวากันจังเลย

638
00:32:30,958 --> 00:32:33,794
อีกคนกําลังจะคลอด อีกสองเดือนน่ะ

639
00:32:33,794 --> 00:32:35,096
ท้องเธอเลยเป็นแบบนี้

640
00:32:35,096 --> 00:32:38,366
เลิกพูดเล่นแล้วกินข้าวได้แล้ว

641
00:32:39,734 --> 00:32:42,636
เอาไส้กรอกไหม ไม่ชอบจานนี้เหรอ

642
00:32:42,636 --> 00:32:43,637
เปล่า

643
00:32:45,806 --> 00:32:46,907
อร่อยครับ

644
00:32:48,642 --> 00:32:49,643
อร่อยจริงๆ

645
00:32:49,643 --> 00:32:52,246
เขาชอบละ เขาชอบด้วย

646
00:32:53,748 --> 00:32:55,683
แล้วนายทํามาหากินอะไรล่ะ

647
00:32:56,417 --> 00:32:57,985
หมอนี่เป็นยากูซ่า

648
00:33:02,523 --> 00:33:03,691
อะไรเนี่ย

649
00:33:03,691 --> 00:33:06,027
ตลกโง่ๆ ทุกทีเลย

650
00:33:06,027 --> 00:33:07,094
หยุดๆ

651
00:33:07,094 --> 00:33:08,095
- หยุด
- มีอะไร

652
00:33:08,095 --> 00:33:09,530
ไม่ต้องถามเลย เจ้าบ้า

653
00:33:09,530 --> 00:33:12,233
นี่ไม่ใช่ซ้อมหนีไฟนะ
ไม่ต้องตะโกนก็ได้

654
00:33:12,233 --> 00:33:13,901
นายว่าอะไรนะ

655
00:33:13,901 --> 00:33:15,870
เดี๋ยวๆ นี่ๆ

656
00:33:15,870 --> 00:33:16,704
เดี๋ยวก่อนสิ

657
00:33:17,671 --> 00:33:19,173
โคโทระ ฟังนะ

658
00:33:20,708 --> 00:33:22,777
ตั้งใจดูให้ดีล่ะ

659
00:33:23,544 --> 00:33:25,980
ก่อนอื่น คํานับแบบนี้

660
00:33:26,847 --> 00:33:28,549
จากนั้นก็มองไปทางซ้าย

661
00:33:28,549 --> 00:33:30,818
ค่อยๆ ไล่ไปขวา

662
00:33:30,818 --> 00:33:34,221
แล้วก็พูดด้วยน้ําเสียงลื่นหูคนดูว่า

663
00:33:34,989 --> 00:33:39,627
"ผมอยากเล่าเรื่องบ้าบอ
ให้ฟังอีกสักเรื่อง"

664
00:33:39,627 --> 00:33:40,528
เข้าใจไหม

665
00:33:41,495 --> 00:33:43,964
สมัยเอโดะ ผู้คนพูดกันเนิบๆ น่ะ

666
00:33:43,964 --> 00:33:45,599
ลองใหม่ตั้งแต่ต้นนะ

667
00:33:46,400 --> 00:33:47,234
พร้อมนะ เอาเลย

668
00:33:48,035 --> 00:33:50,738
พร้อมนะ โอเค เอาเลย

669
00:34:04,285 --> 00:34:06,987
"ผมอยากเล่าเรื่องบ้าบอ
ให้ฟังอีกสักเรื่อง"

670
00:34:06,987 --> 00:34:10,357
น่ากลัวอะ นายเป็นอะไร
นักมวยป้ําอาชีพเหรอ

671
00:34:10,357 --> 00:34:12,526
เสียงดังน่ารําคาญเกินไปแล้ว

672
00:34:12,526 --> 00:34:14,595
บอกให้หยุดไง

673
00:34:14,595 --> 00:34:16,564
หยุดๆ

674
00:34:18,432 --> 00:34:19,633
โคโทระๆ

675
00:34:19,633 --> 00:34:24,105
อย่าพูดกับศิษย์รุ่นพี่แบบนั้น

676
00:34:24,772 --> 00:34:28,175
ถึงปกตินายจะเป็นคนเก็บหนี้

677
00:34:28,175 --> 00:34:31,645
และคนอื่นเป็นลูกหนี้ก็เถอะ

678
00:34:31,645 --> 00:34:34,782
แต่ที่นี่ นายอยู่ล่างสุดของพีระมิด

679
00:34:34,782 --> 00:34:35,616
ทําให้เขาดูหน่อย

680
00:34:35,616 --> 00:34:36,917
ดงทัตสึ เอาเลย

681
00:34:36,917 --> 00:34:38,119
- ตาแกต่างหาก
- หา

682
00:34:38,119 --> 00:34:42,123
จะหาอะไรล่ะ
แกก็ขึ้นเวทีมาปีกว่าแล้วนะ

683
00:34:42,123 --> 00:34:44,091
เล่าเรื่องสั้นสักเรื่อง

684
00:34:44,091 --> 00:34:45,359
ดงตะ เล่าให้ฟังหน่อย

685
00:34:45,359 --> 00:34:46,894
เรารอมานานแล้ว

686
00:34:46,894 --> 00:34:47,995
นะครับ

687
00:34:48,796 --> 00:34:51,799
ก็ได้ ตั้งใจฟังล่ะ

688
00:34:54,935 --> 00:34:57,438
หวัดดีครับ ดงตะเองครับ
ไม่ใช่ดอนทาโก้นะครับ

689
00:34:57,438 --> 00:34:58,973
ลุยเลย ดง ดง ดง

690
00:34:58,973 --> 00:34:59,874
"เสียงดังจริงๆ

691
00:34:59,874 --> 00:35:02,443
เดี๋ยวลูกๆ ก็ตื่นหรอก ให้ตาย..."

692
00:35:02,443 --> 00:35:03,410
"ซวยแล้ว"

693
00:35:03,410 --> 00:35:04,211
"มีอะไรเหรอ"

694
00:35:04,211 --> 00:35:06,180
"บ้านข้างๆ ทํารั้วแล้ว"

695
00:35:06,180 --> 00:35:09,316
"อ๋อ รั้วสวยดีนะ
นี่อัตสึชิ วาตานาเบะ"

696
00:35:09,316 --> 00:35:13,554
"แขกหน้าใหม่เหรอ มาจากไหนล่ะ
กินซ่าใช่ไหม ดูอย่างกับส้วมสกปรกเลย

697
00:35:13,554 --> 00:35:17,658
เดี๋ยวช่วยทําความสะอาดให้
เหมือนออกมาใหม่จากธนาคารเลยนะ ดง"

698
00:35:17,658 --> 00:35:19,160
เชิญรับชมองก์ต่อไป

699
00:35:19,160 --> 00:35:20,794
เริ่มได้ ชากา คาน

700
00:35:20,794 --> 00:35:22,763
นั่นคือตัวอย่างของสิ่งที่ไม่ควรทํา

701
00:35:22,763 --> 00:35:24,231
อะไรเนี่ย

702
00:35:24,231 --> 00:35:27,201
มุกแบบนั้นทําให้เห็นว่า
นายขาดความมั่นใจ

703
00:35:27,201 --> 00:35:31,572
แล้วก็ห้ามพูดคําลามกอนาจาร
และคําหยาบกับคนดูด้วย

704
00:35:31,572 --> 00:35:33,674
พวกเขาอ่อนไหวน่ะ

705
00:35:34,308 --> 00:35:36,110
อาจจะลุกไปเลยก็ได้

706
00:35:36,110 --> 00:35:37,178
เข้าใจไหม

707
00:35:37,178 --> 00:35:38,979
แกต้องไปถ่ายรายการทีวีนี่

708
00:35:38,979 --> 00:35:43,250
ครับ ต้องไปถ่ายรายการ
คนดังเข้าครัวแล้ว ไปก่อนละ

709
00:35:43,250 --> 00:35:44,385
- อาจารย์
- อะไร

710
00:35:44,385 --> 00:35:46,654
ผมไม่ได้จ่ายเงินมาเรียนเรื่องสั้นนะ

711
00:35:46,654 --> 00:35:49,890
น่ารําคาญจริงๆ ไล่เขาออกไปเลย

712
00:35:49,890 --> 00:35:51,025
ขอโทษด้วยนะ

713
00:35:51,025 --> 00:35:54,862
ฉันรู้ นายอยากฝึก
เรื่องชั้นสูงมากกว่าสินะ

714
00:35:54,862 --> 00:35:56,997
ขอนึกก่อน เอาเรื่องไหนดีนะ

715
00:35:56,997 --> 00:36:00,201
"มันจูน่ากลัวจัง" ไม่ก็ "ท่านแม่"
ก็น่าจะได้นะครับ

716
00:36:00,768 --> 00:36:03,370
งั้นอยากฝึกเรื่อง ""สามคําสาบาน" ไหม

717
00:36:03,370 --> 00:36:06,941
เจ้าบ้า
นั่นมันเรื่องเล่าของอาจารย์...

718
00:36:06,941 --> 00:36:08,375
จะฝึกเรื่องนั้นแหละ

719
00:36:15,683 --> 00:36:16,617
แหม

720
00:36:18,586 --> 00:36:19,420
ก็ได้

721
00:36:19,420 --> 00:36:20,521
ได้ๆ

722
00:36:20,521 --> 00:36:24,592
ฉันเองก็ไม่เคยเห็นหรือเคยฟัง
เด็กฝึกเล่า "สามคําสาบาน" เลย

723
00:36:25,092 --> 00:36:26,994
แต่ก็ได้ ฉันจะสอนให้

724
00:36:27,828 --> 00:36:28,662
แต่ว่า

725
00:36:30,864 --> 00:36:32,533
ขอบอกไว้ก่อนนะ

726
00:36:33,300 --> 00:36:34,134
อะไรเหรอ

727
00:36:35,102 --> 00:36:36,270
มันอาจยากไปสําหรับนาย

728
00:36:41,408 --> 00:36:46,213
ว้าว กุ้งตัวใหญ่กว่าจานอีก

729
00:36:46,213 --> 00:36:49,250
ครับ ดง ดง ดง เทนดงกุ้ง

730
00:36:50,417 --> 00:36:52,419
นายนี่มันบื้อจริงๆ

731
00:36:52,419 --> 00:36:53,420
อะไรล่ะ

732
00:36:54,221 --> 00:36:56,090
จะอะไรอีกล่ะ

733
00:36:56,090 --> 00:36:58,259
"สามคําสาบาน"
คือเรื่องที่พวกอาจารย์เล่า

734
00:36:58,792 --> 00:37:00,728
เดิมทีมันถูกเล่าในโอซาก้า

735
00:37:00,728 --> 00:37:04,098
แต่อาจารย์ซันยูเตะ เอ็นยู
ปรับให้เข้ากับคนดูฝั่งโตเกียว

736
00:37:04,098 --> 00:37:07,401
แล้วมันก็ถูกส่งต่อมา
ในคณะชินโชวกับชินโจว

737
00:37:07,401 --> 00:37:09,536
ขนาดดงเบะยังไม่เล่าบ่อยเลย

738
00:37:09,536 --> 00:37:12,072
ได้ยินว่าเขาไม่สอนให้ใครด้วย

739
00:37:12,072 --> 00:37:13,440
แต่สอนให้นายเนี่ยนะ

740
00:37:13,440 --> 00:37:15,109
นายอะไรล่ะ โคโทระต่างหาก

741
00:37:16,910 --> 00:37:18,212
นี่อวดอยู่เหรอ

742
00:37:18,212 --> 00:37:21,415
ขนาดกินโซบะให้ถูกยังทําไม่เป็นเลย
เจ้าคนบ้านนอก

743
00:37:21,415 --> 00:37:23,784
อยากมีเรื่องกันหรือไง

744
00:37:26,520 --> 00:37:29,723
คนเอโดะไม่จุ่มโซบะในซอส

745
00:37:29,723 --> 00:37:32,126
ไม่คนแบบนัตโตะด้วย

746
00:37:32,126 --> 00:37:35,195
เงียบน่า ก็ฉันชอบแช่โซบะนี่

747
00:37:35,195 --> 00:37:38,766
ทําไมฉันต้องทําเป็นว่า
คนดูเป็นตะเกียบบนเวทีด้วย

748
00:37:38,766 --> 00:37:40,267
นี่ทําให้เราดูเห่ยจะตาย

749
00:37:40,267 --> 00:37:42,169
โอเค ต่อไปเป็นไปป์

750
00:37:42,169 --> 00:37:44,605
เอายาสืบใส่ในไปป์

751
00:37:44,605 --> 00:37:48,208
แล้วจุดแบบนี้

752
00:37:51,278 --> 00:37:52,246
ลองดูสิ

753
00:37:52,880 --> 00:37:57,618
เฮ้ยๆ นี่เขตของริวเซไกนะ

754
00:37:57,618 --> 00:38:00,587
คิดจะมาขายของเห่ยๆ พวกนี้
โดยไม่ได้รับอนุญาตเหรอ

755
00:38:00,587 --> 00:38:05,859
เสียงเป็นอะไร นายไม่ใช่
ทาคามิซาวะ วงอัลฟีนะ

756
00:38:06,393 --> 00:38:07,895
มุกนี้ได้อยู่นะ

757
00:38:07,895 --> 00:38:09,363
ดูนะ

758
00:38:10,297 --> 00:38:13,734
คิดว่าจะมาเปิดกิจการที่นี่ได้เหรอ

759
00:38:14,802 --> 00:38:16,770
มองอะไรไม่ทราบ

760
00:38:23,377 --> 00:38:24,244
ว้าว

761
00:38:30,451 --> 00:38:33,787
ไม่ๆ

762
00:38:33,787 --> 00:38:36,824
ต้องให้ซาบซึ้งตรึงใจกว่านั้น

763
00:38:36,824 --> 00:38:42,763
เพลงนี้ถ่ายทอดความรู้สึก
ของนางโลม เข้าใจไหม

764
00:38:54,441 --> 00:38:58,145
อย่าทําตาขวางแบบนั้นสิ

765
00:38:58,145 --> 00:39:02,383
สิ่งสําคัญคือต้องสวมบทบาทให้ดี
มันถึงจะได้ผล

766
00:39:02,383 --> 00:39:04,385
ฉันถึงได้เอียงหน้าแบบนี้ไง

767
00:39:04,385 --> 00:39:06,854
แล้วก็ต้องเอียงหน้า
มองตัวละครตัวอื่นด้วย

768
00:39:06,854 --> 00:39:09,656
จะไปทําแบบนั้นได้ยังไง

769
00:39:09,656 --> 00:39:12,559
ปกติฉันจะเอียงหน้า
ประมาณ 30 ถึง 45 องศาน่ะ

770
00:39:12,559 --> 00:39:14,361
เห็นฉันเป็นวงเวียนหรือไง

771
00:39:14,361 --> 00:39:16,563
นี่ พูดกับรุ่นพี่ให้มันดีๆ หน่อย

772
00:39:19,433 --> 00:39:20,334
(กินจิโร่)

773
00:39:22,736 --> 00:39:24,405
ฉันเจอยาสุโอะแล้ว

774
00:39:24,405 --> 00:39:25,539
ยาสุโอะเหรอ

775
00:39:25,539 --> 00:39:29,943
หมอนี่เกี่ยวข้องกับคนตาย
เงินถูกซ่อนไว้ท้ายรถด้วย

776
00:39:29,943 --> 00:39:31,145
ให้ฉันพาเขาไปหาไหม

777
00:39:31,145 --> 00:39:35,115
หักขาแล้วก็จับโยนใส่ท้ายรถเลย
แบบนั้นมันจะได้หนีไม่ได้

778
00:39:36,383 --> 00:39:38,619
ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

779
00:39:39,853 --> 00:39:40,687
เมื่อกี้ว่าไงนะ

780
00:39:41,655 --> 00:39:43,857
ทําตามใจนายเลย

781
00:39:48,929 --> 00:39:52,266
ยามาซากิ ฟังนะ

782
00:39:52,266 --> 00:39:55,402
ชินจูกุไม่ใช่เขตของริวเซไกแล้ว

783
00:39:56,603 --> 00:40:00,073
หัวหน้าน่ะหัวโบราณ
และคิดว่านี่เป็นหนังยากูซ่า

784
00:40:00,073 --> 00:40:03,977
นายต้องขายปืนกับยา
เพื่ออ้างสิทธิ์ในเขตชินจูกุสิ

785
00:40:05,612 --> 00:40:07,748
ถ้าเราร่วมมือกัน ชินจูกุจะ...

786
00:40:07,748 --> 00:40:09,349
หุบปาก

787
00:40:10,918 --> 00:40:13,454
ฉันไม่สนเขตชินจูกุหรอก

788
00:40:13,454 --> 00:40:15,355
แถมเรื่องที่นายเล่าก็ไม่ตลกสักนิด

789
00:40:15,355 --> 00:40:17,257
ก็ไม่ได้จะเล่าให้ตลก

790
00:40:17,257 --> 00:40:19,593
เออ แต่ฉันอยากฟังเรื่องตลก

791
00:40:41,415 --> 00:40:43,250
ฉันจะไปคุยกับหัวหน้าเอง

792
00:40:45,052 --> 00:40:46,720
ถ้านายก้าวเท้ามาเหยียบชินจูกุ

793
00:40:47,654 --> 00:40:48,655
นายตายแน่

794
00:40:52,192 --> 00:40:53,026
หนีไปซะ

795
00:40:53,594 --> 00:40:54,628
ลูกพี่...

796
00:40:55,729 --> 00:40:57,130
ไปสิ

797
00:41:01,368 --> 00:41:07,441
"โอ้ คิเซกาวะ มานี่เลย
ยัยนางโลมเอ๊ย

798
00:41:07,441 --> 00:41:11,178
เจ้าคงหลอกใครไม่ได้เลย
ถ้าไม่เขียนจดหมายสาบานสินะ

799
00:41:11,178 --> 00:41:12,779
ไม่รู้คํากล่าวโบราณหรือไง"

800
00:41:16,216 --> 00:41:17,351
ต่อไปว่ายังไงนะ

801
00:41:17,351 --> 00:41:18,252
หา

802
00:41:19,253 --> 00:41:22,956
"ถ้าเจ้าเขียนคําสาบานปลอม
อีกาสามตัวของคุมาโนะจะตาย"

803
00:41:22,956 --> 00:41:25,926
อ้อ จริงด้วย แล้วต่อจากนั้นล่ะ

804
00:41:25,926 --> 00:41:27,027
ก็ตาคิเซกาวะพูด

805
00:41:27,895 --> 00:41:32,266
"ข้าจะเขียนจดหมายสาบานเยอะๆ
และฆ่าอีกาทั้งโลกไปเลย"

806
00:41:32,266 --> 00:41:33,634
"ไปฆ่าอีกาทําไมเล่า"

807
00:41:33,634 --> 00:41:36,336
"ข้าทํางานตอนกลางคืน
ก็อยากนอนตอนกลางวัน"

808
00:41:36,336 --> 00:41:38,972
อ้อ นอนตอนกลางวันๆ

809
00:41:39,540 --> 00:41:41,575
ในที่สุดก็เล่าจบ

810
00:41:41,575 --> 00:41:42,476
เป็นไง ตลกไหม

811
00:41:42,476 --> 00:41:44,645
เรื่องนั้นไม่สําคัญหรอก

812
00:41:46,513 --> 00:41:50,951
จะตลกหรือไม่ตลกมันก็อีกเรื่อง

813
00:41:50,951 --> 00:41:54,288
แต่ว่าเราฝึกกันเสร็จแล้ว
เพราะงั้น...

814
00:41:54,955 --> 00:41:57,691
เรื่องเงินน่ะ ตามที่เราสัญญากัน...

815
00:41:57,691 --> 00:41:58,859
ล้อเล่นใช่ไหม

816
00:41:59,860 --> 00:42:01,995
ฉันจะจ่ายหลังได้ขึ้นเวทีต่างหาก

817
00:42:01,995 --> 00:42:06,500
นายอยากเล่าแบบที่เล่าไปเมื่อกี้
ให้คนอื่นดูเหรอ

818
00:42:06,500 --> 00:42:07,801
ฉันเป็นคนเอโดะนะ

819
00:42:28,088 --> 00:42:30,023
(โคโทระ)

820
00:42:37,764 --> 00:42:41,301
อย่าตะคอกคนดูนะ
ย้ําจนไม่รู้จะย้ํายังไงแล้ว

821
00:42:41,301 --> 00:42:45,038
เดี๋ยวก่อน
เมื่อคืนดงตะสอนมุกให้ด้วย

822
00:42:45,038 --> 00:42:47,474
เสือ เสือ สอเสือใส่เกือก

823
00:42:47,474 --> 00:42:49,309
- ถ้าพูด ฉันไล่ออกแน่
- หา

824
00:42:49,309 --> 00:42:52,045
ไม่ต้องมาหา ขึ้นไปได้แล้ว

825
00:42:52,045 --> 00:42:53,380
ไปเลย

826
00:42:53,380 --> 00:42:54,448
อย่าผลักสิ

827
00:42:57,484 --> 00:42:58,619
นายทําได้

828
00:42:59,252 --> 00:43:00,187
มาแล้ว

829
00:43:00,187 --> 00:43:01,254
โชคดีนะ

830
00:43:07,427 --> 00:43:08,962
สวัสดีนะ ทุกคน

831
00:43:09,663 --> 00:43:11,598
ผมฮายาชิยาเตะ โคโทระ

832
00:43:11,598 --> 00:43:13,700
ไม่ใช่โคโทรินะ

833
00:43:18,839 --> 00:43:21,041
เสือ เสือ สอเสือใส่เกือก

834
00:43:26,847 --> 00:43:28,548
ทําจนได้ ทําไปจนได้

835
00:43:28,548 --> 00:43:29,650
ทําจนได้

836
00:43:30,717 --> 00:43:31,852
พวกนั้นมาแล้ว

837
00:43:36,289 --> 00:43:38,525
ได้เลย งั้นมาเริ่มเลยนะ

838
00:43:40,060 --> 00:43:42,396
"อ้าว นั่นมัน หมอนั่นตรงนั้นนี่"

839
00:43:43,063 --> 00:43:45,065
เอ่อ ชื่ออะไรนะ

840
00:43:45,832 --> 00:43:48,001
เจ้า...

841
00:43:48,001 --> 00:43:49,603
อาจารย์ หมอนั่นชื่ออะไรนะ

842
00:43:53,540 --> 00:43:57,144
"อ้อ จริงสิ เจ้าปากมากนี่นา"

843
00:43:57,144 --> 00:43:58,178
แล้วมันใครล่ะ

844
00:43:58,178 --> 00:43:59,680
ไม่สําคัญหรอก

845
00:43:59,680 --> 00:44:01,448
"เข้ามาสิ" "จะเข้าละนะ"

846
00:44:01,448 --> 00:44:03,283
"จดหมายสาบานใช่ไหม" "ใช่แล้ว"

847
00:44:03,283 --> 00:44:04,484
"ขออ่านนะ" "ได้เลย"

848
00:44:04,484 --> 00:44:06,019
นี่ "รีดเดอร์ส ไดเจสท์" หรือไง

849
00:44:06,019 --> 00:44:08,588
"นี่ เดี๋ยวนะ
แม่สาวชื่อคิเซกาวะคนนี้..."

850
00:44:15,562 --> 00:44:18,031
โอ้ นางมาแล้ว

851
00:44:18,031 --> 00:44:21,134
คิเซกาวะมาแล้ว

852
00:44:21,134 --> 00:44:23,103
ซ่อนสิ เจ้าบ้า

853
00:44:36,149 --> 00:44:40,120
มีอะไรเหรอเจ้าคะ นายท่าน

854
00:44:40,120 --> 00:44:43,123
ไม่ได้เจอท่านนานเลยนะ

855
00:44:44,424 --> 00:44:47,728
ท่านไม่รู้เหรอว่าสําหรับนางโลม
ลูกค้าสําคัญมากนะ

856
00:44:47,728 --> 00:44:52,833
ถ้าข้าไม่ได้เจอท่าน
ข้าก็ทํางานไม่ได้

857
00:44:53,400 --> 00:44:56,737
ข้าพูดผิดหรือเปล่า

858
00:45:09,750 --> 00:45:10,717
นี่

859
00:45:12,419 --> 00:45:14,321
ไม่ต้องหนีไปหรอก

860
00:45:15,555 --> 00:45:17,858
เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ดงจัง

861
00:45:18,592 --> 00:45:19,459
ขอโทษนะ

862
00:45:19,459 --> 00:45:22,329
ลูกน้องฉันคนนึงไปคอยรบกวนใช่ไหม

863
00:45:24,331 --> 00:45:27,400
ฉันก็ไม่รู้นะว่าโลกของนายเป็นยังไง

864
00:45:28,201 --> 00:45:32,405
แต่ที่โอซาก้า
มีคนที่ตลกกว่านายอยู่เพียบ

865
00:45:33,740 --> 00:45:35,776
เพราะงั้นทําไมไม่เลิกซะตอนนี้ล่ะ

866
00:45:35,776 --> 00:45:38,044
ได้ยินว่าเดี๋ยวนี้
ลูกชายได้ออกทีวีด้วย

867
00:45:38,044 --> 00:45:40,547
ก็ให้หมอนั่นเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว

868
00:45:40,547 --> 00:45:43,717
หรือไม่ก็ขอสวัสดิการรัฐก็ได้นี่

869
00:45:43,717 --> 00:45:46,620
นั่น...

870
00:45:49,256 --> 00:45:50,423
โอ๊ย

871
00:45:50,423 --> 00:45:52,058
ให้ขับไปส่งโรงพยาบาลไหม

872
00:45:52,058 --> 00:45:53,426
ไม่เป็นไรๆ

873
00:45:53,426 --> 00:45:56,429
ฉันเดินเองได้ ไม่เป็นไรหรอก

874
00:45:59,966 --> 00:46:00,834
คือ...

875
00:46:00,834 --> 00:46:02,202
เล่าจบแล้วเหรอ

876
00:46:03,303 --> 00:46:04,137
นี่ พี่สาว

877
00:46:04,871 --> 00:46:06,072
เรื่องของฉันน่าเบื่อเหรอ

878
00:46:06,072 --> 00:46:07,440
ก็โอเคนะ

879
00:46:08,008 --> 00:46:08,842
จริงเหรอ

880
00:46:08,842 --> 00:46:12,979
ราคุโกะไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้น
ฉันว่ามันเอาต์แล้วด้วยซ้ํา

881
00:46:12,979 --> 00:46:16,149
และก็ไม่ใช่ส่วนสําคัญของวัฒนธรรมเรา

882
00:46:16,149 --> 00:46:19,286
แต่การได้เห็นคนหนุ่มแบบคุณ
มาเล่าเรื่องน่าเบื่อๆ

883
00:46:19,286 --> 00:46:21,354
ฉันว่ามันก็เป็นทักษะที่ไม่เหมือนใคร

884
00:46:21,354 --> 00:46:24,991
สมัยนี้ แม้แต่พวกหน้าใหม่
ก็ยังทําตัวให้น่าสนใจขึ้น

885
00:46:24,991 --> 00:46:27,327
แต่ที่คุณมาโชว์อะไร
ที่น่าเบื่อแบบนี้

886
00:46:27,327 --> 00:46:29,095
มันก็แปลกใหม่ดีนะ

887
00:46:29,095 --> 00:46:31,031
ฉันว่ามันก็เหมือนพวกเรื่องเล่าเดิมๆ

888
00:46:31,031 --> 00:46:33,667
ก็ไม่ตลกหรอก แต่ถ้าพยายามต่อไป

889
00:46:33,667 --> 00:46:36,636
สุดท้ายคนดูอาจสนุกก็ได้

890
00:46:37,370 --> 00:46:38,471
พยายามเข้านะคะ

891
00:46:50,984 --> 00:46:55,722
พอใจหรือยังล่ะ กลับไปซะเถอะ

892
00:46:56,289 --> 00:46:58,225
ฉันจะหาทางจัดการเรื่องหนี้เอง

893
00:47:01,061 --> 00:47:02,762
พูดอะไรหรือเปล่า มีอะไร

894
00:47:02,762 --> 00:47:03,663
เปล่าครับ

895
00:47:04,598 --> 00:47:06,099
ไม่มีใครหัวเราะเลย

896
00:47:06,099 --> 00:47:09,002
ก็แหงสิ ก็นายเล่าได้แย่สุดๆ ไปเลย

897
00:47:09,002 --> 00:47:10,470
ก็ไม่เห็นน่าแปลกใจตรงไหน

898
00:47:10,470 --> 00:47:11,638
คิดว่าตัวเองเก่งเหรอ

899
00:47:11,638 --> 00:47:13,607
แบบนายไม่มีหน้ามาว่าคนอื่นหรอก

900
00:47:13,607 --> 00:47:16,710
ได้ยินจากปากนายนี่เจ็บจริงๆ
ไทเกอร์ วูดส์

901
00:47:16,710 --> 00:47:19,312
ขอร้องละ อาจารย์ ขอโอกาสอีกครั้งนะ

902
00:47:19,312 --> 00:47:22,115
ผมจะไม่ตะโกน หรือเล่นมุกแป้กแล้ว

903
00:47:22,115 --> 00:47:25,185
จะไม่ลืมชื่อตัวละครด้วย
ขอโอกาสอีกครั้งเถอะนะ

904
00:47:25,886 --> 00:47:29,122
ถึงจะอยากให้โอกาส
แต่สภาพนี้ ฉันก็สอนให้ไม่ได้หรอก

905
00:47:29,122 --> 00:47:31,691
ฉันติดแหง็กเพราะหนี้จริงๆ เลย

906
00:47:31,691 --> 00:47:33,360
แบบนั้นดีแล้ว

907
00:47:33,360 --> 00:47:35,629
แต่ผมไม่เข้าใจเรื่องนี้เลย

908
00:47:36,229 --> 00:47:38,231
หา ทําไมล่ะ

909
00:47:38,231 --> 00:47:40,700
นายเป็นคนบอกว่าอยากเล่า
"สามคําสาบาน" เองนะ

910
00:47:40,700 --> 00:47:44,604
แต่ผมไม่เคยเห็นคําสาบานนี่
แล้วทําไมอีกาต้องตายด้วย

911
00:47:44,604 --> 00:47:45,772
ใครก็ได้อธิบายที

912
00:47:45,772 --> 00:47:47,540
ใครก็ได้อธิบายหน่อย

913
00:47:48,541 --> 00:47:52,312
คําสาบานถูกเขียนบนกระดาษศักสิทธิ์
จากศาลเจ้าคุมาโนะ

914
00:47:52,312 --> 00:47:54,814
ส่วนอีกาก็เป็นผู้ส่งสารของเทพ

915
00:47:54,814 --> 00:47:58,351
ถ้านายเขียนคําสาบานปลอม
นายก็กําลังโกหกเทพ

916
00:47:58,351 --> 00:48:02,455
เพราะแบบนั้น
อีกาในคุมาโนะก็เลยตายยังไงล่ะ

917
00:48:02,455 --> 00:48:05,258
แล้วเรื่องนอนของคิเซกาวะ
มาเกี่ยวอะไรด้วย

918
00:48:05,258 --> 00:48:07,427
นางโลมทํางานจนถึงดึกดื่น

919
00:48:07,427 --> 00:48:10,430
แล้วพอสุดท้ายได้นอน
อีกาก็มาปลุกให้พวกเธอแล้วน่ะสิ

920
00:48:10,430 --> 00:48:12,165
ในเพลงถึงบอกว่า

921
00:48:12,165 --> 00:48:16,303
"ฉันอยากฆ่าอีกาทุกตัวบนโลก
แล้วหลับอย่างสงบสุข"

922
00:48:16,303 --> 00:48:18,071
ฉันไม่เคยเห็นนางโลมด้วย

923
00:48:18,071 --> 00:48:19,239
ฉันก็ไม่เคย

924
00:48:19,239 --> 00:48:22,776
สรุปคือจะบอกว่าถ้านางโลมโกหก
อีกาก็จะตาย

925
00:48:22,776 --> 00:48:25,812
แล้วนางก็จะมีความสุข
ที่นอนตอนเช้าได้งั้นเหรอ

926
00:48:25,812 --> 00:48:29,049
งั้นประเด็นหลัก
ของเพลงบื้อๆ นี่คืออะไร

927
00:48:29,049 --> 00:48:32,953
นั่นแหละความงามของมัน
นายแค่ไม่เข้าใจ

928
00:48:32,953 --> 00:48:33,920
ไม่ เขาพูดถูก

929
00:48:33,920 --> 00:48:35,455
อาจารย์บอกว่านายพูดถูก

930
00:48:36,323 --> 00:48:38,091
มีเรื่องเล่าชั้นสูงมากมาย

931
00:48:38,091 --> 00:48:42,796
ที่ต้องมีความรู้ด้วยถึงจะฟังสนุก

932
00:48:43,830 --> 00:48:48,868
แต่เพราะแบบนั้นเหมือนกัน
มันถึงได้เป็นเรื่องชั้นสูง

933
00:48:48,868 --> 00:48:51,805
ถ้านายไม่เข้าใจเรื่องนั้น

934
00:48:51,805 --> 00:48:55,342
งั้นบางทีนายก็ควรเล่าเรื่อง
"สามคําสาบาน" ในแบบตัวเอง

935
00:48:56,376 --> 00:48:58,645
จะทําแบบนั้นได้ยังไง

936
00:48:58,645 --> 00:49:01,247
นั่นแหละที่ฉันพยายามสอนนายอยู่

937
00:49:01,247 --> 00:49:02,782
- ที่รัก
- อะไรจ๊ะ

938
00:49:03,917 --> 00:49:05,385
- แล้วถ้า...
- ไม่ได้

939
00:49:05,385 --> 00:49:06,553
มีอะไรเหรอ

940
00:49:06,553 --> 00:49:11,324
มีลูกศิษย์คนนึงที่อาจารย์เคยสอน
"สามคําสาบาน" ให้น่ะ

941
00:49:11,324 --> 00:49:13,159
- เปล่าสักหน่อย
- ใครครับ

942
00:49:13,159 --> 00:49:14,995
- เขาอยู่แถวฮาราจูกุ
- เดี๋ยวแม่

943
00:49:14,995 --> 00:49:16,596
ไม่ได้นะ หมอนั่นถูกไล่ออก

944
00:49:16,596 --> 00:49:18,765
- เขาออกเองต่างหาก
- ฉันจะสอนให้เอง

945
00:49:18,765 --> 00:49:21,634
คําสาบาน มีปากสามคู่ คําสาบาน

946
00:49:21,634 --> 00:49:24,137
"สามคําสาบาน" โอเค ดง ให้ตายสิ

947
00:49:24,137 --> 00:49:25,271
ไปหาเขานะ

948
00:49:25,271 --> 00:49:27,107
ฉันจะเขียนแผนที่ให้

949
00:49:27,107 --> 00:49:29,776
ฉันจะให้อาจารย์โทรไปฝากตัวให้ด้วย

950
00:49:29,776 --> 00:49:31,311
แม่ เดี๋ยวครับ

951
00:49:39,686 --> 00:49:42,022
ฮาราจูกุ

952
00:49:42,022 --> 00:49:44,024
(สถานีฮาราจูกุ)

953
00:49:58,671 --> 00:50:01,608
หัวหน้า ยากูซ่ามาอะ

954
00:50:02,275 --> 00:50:03,810
เชิญเลย

955
00:50:03,810 --> 00:50:05,311
เชิญเลย

956
00:50:07,247 --> 00:50:08,081
เอ๊ะ

957
00:50:09,015 --> 00:50:11,017
เรารูจักกันหรือเปล่า

958
00:50:13,153 --> 00:50:16,389
คิดว่า... เราเคยเจอกัน

959
00:50:16,389 --> 00:50:18,124
คิดเหมือนกันเลย ที่ไหนนะ

960
00:50:19,626 --> 00:50:21,294
จะลองก็ได้นะ

961
00:50:21,961 --> 00:50:22,796
ราคุโกะ

962
00:50:23,663 --> 00:50:25,398
สอนราคุโกะให้หน่อยได้ไหม

963
00:50:27,200 --> 00:50:29,035
ที่นี่ร้านเสื้อผ้านะ

964
00:50:29,035 --> 00:50:30,203
เหรอ

965
00:50:30,870 --> 00:50:34,107
เดี๋ยวสิ เจ้านี่มันอะไรกัน

966
00:50:37,644 --> 00:50:41,481
ให้ตาย ดันสวมนาฬิกาของอาจารย์มา

967
00:50:41,481 --> 00:50:42,382
อาจารย์เหรอ

968
00:50:42,382 --> 00:50:44,484
ฮายาชิยาเตะ ดงเบะน่ะ

969
00:50:44,484 --> 00:50:46,853
นายอาจไม่รู้จัก
เพราะเขาไม่ได้ออกทีวี

970
00:50:48,154 --> 00:50:49,556
ราคุโกะที่ว่า

971
00:50:50,423 --> 00:50:53,860
หมายถึง "คุมะซัง ฮาซัง"
"มันจูน่ากลัวจัง" เหรอ

972
00:50:53,860 --> 00:50:54,928
ใช่ นั่นแหละ

973
00:50:54,928 --> 00:50:56,162
ฉันไม่สนใจหรอก

974
00:50:57,897 --> 00:50:59,766
พวกนี้มือสองเหรอ

975
00:50:59,766 --> 00:51:02,602
เปล่า ฉันออกแบบเองหมดเลย

976
00:51:02,602 --> 00:51:05,004
เคยได้ยินชื่อดราก้อนโซด้าไหม

977
00:51:05,004 --> 00:51:06,906
อะไรกัน นายพยายามทําแบรนด์ฮิตเหรอ

978
00:51:06,906 --> 00:51:11,878
ใช่แล้ว มังกรอูราฮาระ
เป็นลายต้นฉบับ หาที่ไหนไม่ได้แล้ว

979
00:51:11,878 --> 00:51:13,546
เสื้อผ้าเห่ยๆ นี่ขายออกเหรอ

980
00:51:13,546 --> 00:51:15,215
หัวเราะทําไม ยัยวัวขี้เหร่

981
00:51:15,215 --> 00:51:16,182
ขอโทษ

982
00:51:17,183 --> 00:51:19,185
ที่นายพูดมันก็ถูก

983
00:51:19,185 --> 00:51:21,721
แต่เราพยายามสร้างเทรนใหม่อยู่

984
00:51:21,721 --> 00:51:26,292
เราเลยไม่ขายอะไรที่กําลังอยู่ในกระแส

985
00:51:26,860 --> 00:51:30,597
เช่นเสื้อตัวนี้
มันจะนําเทรนด์ปีนี้แหละ

986
00:51:30,597 --> 00:51:32,532
อาซูมะ มิกิฮิสะซื้อไปแล้วด้วย

987
00:51:32,532 --> 00:51:34,033
ไม่ยักเคยเห็นเขาใส่

988
00:51:34,033 --> 00:51:35,702
แล้วทําไมใช้ตาข่าย

989
00:51:35,702 --> 00:51:38,905
แจ็กเกตนี่มีแขนที่เป็น...

990
00:51:38,905 --> 00:51:40,206
ฉันถามเรื่องตาข่าย

991
00:51:40,206 --> 00:51:41,541
จะได้ระบายอากาศ

992
00:51:41,541 --> 00:51:43,743
เจ้านี่ก็จะดังปีนี้เหรอ

993
00:51:46,212 --> 00:51:47,147
มีอะไร

994
00:51:48,448 --> 00:51:49,315
เปล่าหรอก

995
00:51:50,016 --> 00:51:53,520
นายเพิ่งทุบเซนส์เรื่องแฟชั่น
ของฉันซะแบนแต๋เลย

996
00:51:53,520 --> 00:51:54,554
- ครั้งแรกเหรอ
- สองละ

997
00:51:54,554 --> 00:51:55,455
งั้นเหรอ

998
00:51:57,157 --> 00:51:59,225
ฉันคงรู้อยู่แล้วละ

999
00:51:59,225 --> 00:52:03,229
แม้แต่เพื่อนๆ ฉันก็ซื้อไป
เพราะหน้าที่แต่ก็ไม่เคยใส่

1000
00:52:03,897 --> 00:52:08,001
ฉันรักเสื้อผ้า
เลยอยากทําแบบนี้อย่างน้อยก็ปีนึง

1001
00:52:08,001 --> 00:52:09,002
ปีนึงเหรอ

1002
00:52:09,569 --> 00:52:11,504
ฉันสัญญากับพ่อแม่ไว้น่ะ

1003
00:52:12,472 --> 00:52:17,010
ถ้าเป็นดีไซเนอร์ดังตอน 25 ไม่ได้
จะกลับไปทําธุรกิจครอบครัว

1004
00:52:17,944 --> 00:52:19,512
พ่อแม่นายทําธุรกิจอะไรล่ะ

1005
00:52:20,580 --> 00:52:21,648
อุตสาหกรรมบริการน่ะ

1006
00:52:22,749 --> 00:52:23,583
อ๋อ

1007
00:52:23,583 --> 00:52:25,418
พวกเขาช่วยกระทั่งเงินลงทุน

1008
00:52:25,418 --> 00:52:26,452
เท่าไรล่ะ

1009
00:52:27,153 --> 00:52:28,454
สี่ล้านเยน

1010
00:52:35,261 --> 00:52:36,095
ทําไมเหรอ

1011
00:52:37,697 --> 00:52:38,998
หรือว่านาย...

1012
00:52:43,203 --> 00:52:45,538
คนในร้านแกงกะหรี่
ที่โอโมเตะซันโดใช่ไหม

1013
00:52:47,307 --> 00:52:49,943
จริงด้วย นายนั่นเอง หมอนั่นใครนะ

1014
00:52:49,943 --> 00:52:51,477
เดธคิโยชิ วงเดธโรแมนติก

1015
00:52:51,477 --> 00:52:52,879
จริงด้วย คิโยชิ

1016
00:52:52,879 --> 00:52:53,780
นั่นสินะ

1017
00:52:53,780 --> 00:52:55,882
ยัยขี้เหร่ ฉันไปข้างนอกนะ
ดูร้านด้วย

1018
00:52:55,882 --> 00:52:56,849
จะไปไหนเหรอ

1019
00:52:56,849 --> 00:52:59,352
- ไม่ใช่เรื่องของนาย
- วันนี้ฉันเลิกงานห้าโมง

1020
00:52:59,352 --> 00:53:01,654
เงียบไปเลย ฉันไม่สน

1021
00:53:06,025 --> 00:53:08,228
ต้องการอะไรเนี่ย เลิกตามสักที

1022
00:53:08,228 --> 00:53:10,763
เรื่องราคุโกะน่ะ อาจารย์บอกว่า...

1023
00:53:10,763 --> 00:53:11,831
เรื่องไหนล่ะ

1024
00:53:12,432 --> 00:53:15,368
"สามคําสาบาน" อาจารย์ถนัดเป็นพิเศษ

1025
00:53:15,368 --> 00:53:16,636
สอนให้ทีได้ไหม

1026
00:53:16,636 --> 00:53:19,005
ก็บอกแล้วไงว่าฉันทําร้านเสื้อผ้า

1027
00:53:19,005 --> 00:53:22,842
นั่นสินะ อาจเข้าใจผิดกันก็ได้

1028
00:53:30,783 --> 00:53:31,918
นี่

1029
00:53:31,918 --> 00:53:33,920
อ้าว ริวจัง

1030
00:53:34,921 --> 00:53:35,755
หมอนี่ใคร

1031
00:53:35,755 --> 00:53:38,858
ไม่รู้สิ แต่บอกว่าเล่าราคุโกะ

1032
00:53:38,858 --> 00:53:40,593
โคโทระ ฮายาชิยาเตะ โคโทระ

1033
00:53:40,593 --> 00:53:42,328
เหมือนยากูซ่าเลย

1034
00:53:42,328 --> 00:53:44,230
นี่เพื่อนฉันเอง ทาเคชิ

1035
00:53:44,230 --> 00:53:47,533
เรียกว่าจิบิทีก็ได้
ช่วงนี้โดนสาวทิ้งเหรอ

1036
00:53:48,201 --> 00:53:50,370
ไม่ต้องพูดเลย

1037
00:53:51,237 --> 00:53:54,574
ฉันยังไม่หายดีนะ

1038
00:53:54,574 --> 00:53:55,642
เล่าให้เขาฟังสิ

1039
00:53:55,642 --> 00:53:56,476
ทําไมล่ะ

1040
00:53:56,476 --> 00:53:57,777
อยากฟังไหม

1041
00:53:57,777 --> 00:53:59,545
ไม่อะ ฉันมาฝึกราคุโกะเฉยๆ

1042
00:53:59,545 --> 00:54:01,848
เดือนก่อน
ฉันไปคลับนั่งดริ๊งก์ที่รปปงงิ

1043
00:54:01,848 --> 00:54:03,149
ไม่ต้องเริ่มเล่าเลย

1044
00:54:03,149 --> 00:54:04,350
รู้จักราคุโกะใช่ไหม

1045
00:54:04,350 --> 00:54:06,653
ตอนนั้นฉันมีแฟนอยู่คนนึง

1046
00:54:06,653 --> 00:54:08,254
เป็นไรของนายเนี่ย

1047
00:54:11,858 --> 00:54:13,293
อ๊ะ โคทัตสึ

1048
00:54:13,293 --> 00:54:16,596
ไม่ใช่โคทัตสึแล้ว ริวจิต่างหาก

1049
00:54:16,596 --> 00:54:18,097
มีคนเพี้ยนๆ มาหาผมละ

1050
00:54:18,097 --> 00:54:19,799
อ๋อ โคโทระน่ะ

1051
00:54:19,799 --> 00:54:21,367
งั้นเหรอจ๊ะ

1052
00:54:21,367 --> 00:54:25,004
เขาเป็นคนไม่มีอารมณ์ขันเลย
ฝากเขาด้วยนะจ๊ะ

1053
00:54:25,004 --> 00:54:26,739
อย่าพูดแบบนั้นสิครับ

1054
00:54:26,739 --> 00:54:30,777
ลูกศิษย์มาเกี่ยวอะไรกับผม
ผมจะไล่เขาไปให้พ้น

1055
00:54:30,777 --> 00:54:32,145
เดี๋ยวแม่ให้คุยกับพ่อ

1056
00:54:32,145 --> 00:54:33,046
ไม่ต้อง

1057
00:54:33,046 --> 00:54:34,580
ผมไม่อยากคุย โอ๊ย

1058
00:54:35,615 --> 00:54:39,919
พ่อเขาบาดเจ็บน่ะ
เลยขึ้นเวทีไม่ได้สักพัก

1059
00:54:39,919 --> 00:54:43,323
- โอ๋พ่อเขาหน่อย
- เลิกพูดไร้สาระน่า

1060
00:54:44,157 --> 00:54:45,558
ฮัลโหล พ่อเองนะ

1061
00:54:46,693 --> 00:54:48,795
กิจการเป็นไงบ้าง

1062
00:54:48,795 --> 00:54:50,663
ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะ

1063
00:54:50,663 --> 00:54:54,567
อย่างน้อยนานๆ ครั้ง
ก็แวะมาหาแม่แกบ้าง

1064
00:54:54,567 --> 00:54:57,837
บี๊ปๆ

1065
00:54:59,772 --> 00:55:03,843
จัดฉากต่อไม่ไหวแล้ว

1066
00:55:03,843 --> 00:55:06,846
ลูกมันวางไปตั้งแต่แรกแล้ว

1067
00:55:09,716 --> 00:55:11,417
ลูกน่ะเคย...

1068
00:55:13,586 --> 00:55:15,688
ขอบคุณครับ พ่อ

1069
00:55:15,688 --> 00:55:16,456
นี่อะไรเหรอ

1070
00:55:16,456 --> 00:55:17,490
ของขวัญเหรอ

1071
00:55:18,324 --> 00:55:20,760
ซื้อของแพงๆ แบบนี้มาได้ยังไง

1072
00:55:20,760 --> 00:55:22,061
อะไรเนี่ย

1073
00:55:23,863 --> 00:55:26,265
"เรล็อกซ์"

1074
00:55:27,633 --> 00:55:29,168
โอ้โฮ

1075
00:55:30,002 --> 00:55:33,172
ของขวัญสุดยอดไปเลย

1076
00:55:33,172 --> 00:55:34,707
เป็นยังไงบ้าง

1077
00:55:34,707 --> 00:55:36,109
ก็ดีนะ

1078
00:55:37,176 --> 00:55:38,611
งั้นลองเล่ามาซิ

1079
00:55:40,446 --> 00:55:41,748
โอเค ก็...

1080
00:55:43,349 --> 00:55:48,554
หลักๆ คือหมอนี่ใช้เงินทั้งหมด
เปย์สาวที่เจอในคลับนั่งดริ๊งก์

1081
00:55:49,389 --> 00:55:52,358
ก็เลยโดนแฟนทิ้ง

1082
00:55:52,358 --> 00:55:55,828
จากนั้นก็โดนสาวนั่งดริ๊งก์ทิ้งด้วย

1083
00:55:56,696 --> 00:55:59,165
ไม่เห็นตลกเลย

1084
00:55:59,165 --> 00:56:03,836
เรื่องมันไม่ได้จืดแบบหมอนี่เล่านะ
ฉันไม่ได้เล่าจืดแบบนี้ด้วย

1085
00:56:03,836 --> 00:56:07,240
ตอนฉันฟังจิบิทีเล่าครั้งแรก
มันตลกมากเลยนะ

1086
00:56:07,240 --> 00:56:08,808
ใช่ นายทําพังหมดเลย

1087
00:56:08,808 --> 00:56:10,109
งั้นนายก็เคยฟังแล้ว

1088
00:56:10,109 --> 00:56:12,445
พอฟังครั้งที่สอง
ก็ต้องน่าเบื่ออยู่แล้ว

1089
00:56:12,445 --> 00:56:14,380
ราคุโกะก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ

1090
00:56:16,282 --> 00:56:19,719
มันคือการเล่าเรื่อง
ที่คนดูรู้อยู่แล้ว

1091
00:56:19,719 --> 00:56:21,754
ในแบบที่ตลกๆ นี่

1092
00:56:21,754 --> 00:56:23,055
ไม่รู้สินะ

1093
00:56:23,656 --> 00:56:26,592
แต่ถ้าไม่ว่าใครจะเล่า
ฟังแล้วมันก็เหมือนเดิม

1094
00:56:26,592 --> 00:56:29,195
งั้นทําไมไม่อ่านหนังสือ
หรือฟังซีดีเอาล่ะ

1095
00:56:30,630 --> 00:56:31,464
ขอโทษที

1096
00:56:31,464 --> 00:56:32,999
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโม้นะ

1097
00:56:32,999 --> 00:56:34,567
ฉันต้องไปแล้ว

1098
00:56:34,567 --> 00:56:37,203
นี่ เจ้าจิ๋ว เล่าใหม่ตั้งแต่แรกซิ

1099
00:56:37,203 --> 00:56:38,371
จิบิทีต่างหาก

1100
00:56:38,371 --> 00:56:40,106
ไม่สนโว้ย เจ้าบ้า

1101
00:56:40,106 --> 00:56:43,609
ฉันจะเล่าเรื่องนาย
ในแบบที่สนุกกว่านายอีก

1102
00:56:43,609 --> 00:56:45,278
นายมีรูปนี่นา

1103
00:56:45,278 --> 00:56:47,613
ถ้ามีรูปจะจินตนาการง่ายขึ้นนะ

1104
00:56:47,613 --> 00:56:49,549
มี แต่ฉันไม่ให้ดูหรอก

1105
00:56:49,549 --> 00:56:51,250
จะทําอะไร

1106
00:56:53,085 --> 00:56:54,187
มีอะไรเหรอ

1107
00:56:56,122 --> 00:56:57,657
แม่สาวนี่ชื่ออะไร

1108
00:56:58,724 --> 00:56:59,926
เมกูมิจัง

1109
00:57:02,128 --> 00:57:04,730
เคยอยู่ชิบุย่า
ก่อนย้ายไปรปปงงิใช่ไหม

1110
00:57:04,730 --> 00:57:06,466
คงงั้น

1111
00:57:08,167 --> 00:57:10,102
ที่ขายาวๆ ใช่ไหม

1112
00:57:10,102 --> 00:57:11,304
นายรู้ได้ยังไง

1113
00:57:13,372 --> 00:57:15,908
ทํางานอะไรเหรอ

1114
00:57:16,609 --> 00:57:18,311
ฉันออกแบบเสื้อผ้าน่ะ

1115
00:57:18,311 --> 00:57:20,379
เคยได้ยินชื่อดราก้อนโซดาไหม

1116
00:57:20,379 --> 00:57:22,448
ฉันมีร้านที่อูราฮาระด้วยนะ

1117
00:57:23,149 --> 00:57:25,585
เอานี่ แบบล่าสุด ลองใส่ก็ได้นะ

1118
00:57:25,585 --> 00:57:26,752
กล้าจังเลย

1119
00:57:27,320 --> 00:57:28,054
กล้าเหรอ

1120
00:57:28,054 --> 00:57:31,657
ก็ใส่เสื้อตาข่ายเห่ยๆ แบบนี้
ในที่สาธารณะน่ะ

1121
00:57:31,657 --> 00:57:34,060
มันต้องใช้ความกล้ามากนะ...

1122
00:57:34,727 --> 00:57:36,395
แล้วก็ที่อูราฮาระเหรอ

1123
00:57:37,230 --> 00:57:40,233
เป็นฉันคงไม่กล้า ขอตายซะยังดีกว่า

1124
00:57:41,133 --> 00:57:42,702
ไม่ได้หมายความแบบนั้นนะ

1125
00:57:42,702 --> 00:57:46,005
อูราฮาระมีแค่ร้านบูติกที่มีสไตล์นี่

1126
00:57:46,005 --> 00:57:49,008
เพราะงั้นเสื้อเห่ยๆ แบบนี้

1127
00:57:49,008 --> 00:57:51,244
ของที่จะเห่ยตลอดไปนี่น่ะ

1128
00:57:51,244 --> 00:57:53,813
จะต้องสร้างกระแสได้แน่
นั่นแหละที่สําคัญ

1129
00:57:54,413 --> 00:57:57,884
ฉันชอบลืมความรู้สึก
เวลาเจอของเห่ยๆ เรื่อยเลย

1130
00:57:58,518 --> 00:58:02,321
ฉันจะมองเจ้านี่เพื่อให้จําได้นะ
คงไม่ได้ใส่หรอก แต่ก็ขอบคุณ

1131
00:58:03,656 --> 00:58:06,058
ช่วยไม่ได้นะ
ก็เสื้อผ้าของริวจังเห่ยจริงๆ

1132
00:58:06,893 --> 00:58:07,827
เห่ย

1133
00:58:07,827 --> 00:58:09,195
เงียบน่า

1134
00:58:10,029 --> 00:58:11,597
เงียบไปเลย

1135
00:58:11,597 --> 00:58:13,032
ฉันก็เคยเจอยัยนี่นะ

1136
00:58:13,032 --> 00:58:14,233
จริงเหรอ

1137
00:58:14,233 --> 00:58:16,602
เธอไปที่โรงละคร เธอชมฉันด้วย

1138
00:58:16,602 --> 00:58:18,504
บอกว่าเรื่องของฉัน
ไม่เหมือนเรื่องเดิมๆ

1139
00:58:18,504 --> 00:58:20,840
แต่สักวันคงมีคนเห็นว่ามันน่าสนใจ

1140
00:58:20,840 --> 00:58:22,575
ไม่ใช่คําชมสักหน่อย

1141
00:58:25,244 --> 00:58:26,379
นายนอนกับเธอแล้วใช่ไหม

1142
00:58:26,379 --> 00:58:27,346
ทําแล้วใช่ไหม

1143
00:58:28,014 --> 00:58:30,049
ถ้าทําแล้ว คงไม่ผิดหวังแบบนี้หรอก

1144
00:58:30,049 --> 00:58:32,451
ก็ทําๆ ไปเลยสิ
กับสาวแบบนั้นไม่ต้องเก๊กหรอก

1145
00:58:32,451 --> 00:58:34,420
ถ้าเจอเธออีกจะจัดแน่

1146
00:58:34,987 --> 00:58:35,821
แต่ว่า...

1147
00:58:35,821 --> 00:58:38,724
นายคงจะเอาแต่เก๊กเท่สินะ

1148
00:58:38,724 --> 00:58:41,961
เพราะว่าตอนนั้นฉันมีแฟนแล้วน่ะสิ

1149
00:58:41,961 --> 00:58:42,995
ฉันไม่โทษเธอหรอก

1150
00:58:42,995 --> 00:58:44,163
ก็เก๊กเท่นั่นแหละ

1151
00:58:44,163 --> 00:58:45,665
ทําไมถึงสนใจเรื่องนี้ล่ะ

1152
00:58:45,665 --> 00:58:47,366
มัวแต่เก๊กเท่ใช่ไหม

1153
00:58:48,000 --> 00:58:49,769
ใช่แล้ว

1154
00:58:49,769 --> 00:58:51,003
โอเค

1155
00:58:51,003 --> 00:58:54,974
ก็ต้องเก๊กเท่สิ
เพราะมันเป็นไปไม่ได้นี่

1156
00:58:54,974 --> 00:58:58,911
ไม่มีทางที่แม่สาวเมืองกรุงขายาว
จะมาตกหลุมรักคนแบบฉันหรอก

1157
00:58:58,911 --> 00:59:01,247
มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

1158
00:59:01,247 --> 00:59:04,050
ทีแรกฉันก็นึกว่าเป็นกับดัก
ลัทธิ หรืออะไรพวกนั้น

1159
00:59:04,050 --> 00:59:06,819
ไม่งั้นเธอก็เป็นสาวข้ามเพศ
ฉันเอาแต่คิดแบบนั้น

1160
00:59:06,819 --> 00:59:10,022
ฉันเลยคิดว่าต้องรุกก่อนแล้ว

1161
00:59:10,890 --> 00:59:13,693
ไม่งั้นไม่ไปถึงไหนแน่

1162
00:59:14,961 --> 00:59:16,262
- ไม่ได้
- ทําไมล่ะ

1163
00:59:16,262 --> 00:59:17,863
เพราะทาเคชิคุง...

1164
00:59:19,098 --> 00:59:22,568
ไม่ได้รักฉันจริงๆ นี่

1165
00:59:22,568 --> 00:59:24,437
แต่ฉันรักเธอนะ

1166
00:59:24,437 --> 00:59:25,671
ตอนนั้น

1167
00:59:25,671 --> 00:59:28,874
ฉันเลิกกับแฟนแล้ว
และโยนหนังโป๊ทิ้งหมดเลย

1168
00:59:28,874 --> 00:59:33,779
ฉันอยาก "ขึ้นรถไฟด่วนออกจากชินจูกุ
แล้วเดินทางไปให้ถึงเมกูมิ"

1169
00:59:38,985 --> 00:59:40,353
ทําอะไรน่ะ

1170
00:59:41,087 --> 00:59:47,426
"ที" นี่คงไม่ได้มาจากทาเคชิใช่ไหม

1171
00:59:48,995 --> 00:59:50,663
ไม่พอใจเหรอ

1172
00:59:51,631 --> 00:59:54,233
เมกูมิจัง

1173
00:59:54,233 --> 00:59:57,103
นั่นไม่ใช่เวลามาเก๊กเท่นะ

1174
00:59:57,837 --> 01:00:04,477
พอฉันไปสักนี่มาปุ๊บ
เธอก็เปลี่ยนเบอร์กับอีเมลเลย

1175
01:00:04,477 --> 01:00:06,479
นั่นแหละประโยคเด็ดของเรื่องนี้

1176
01:00:07,179 --> 01:00:08,247
เลิกถูได้แล้ว

1177
01:00:08,247 --> 01:00:11,917
พอได้ยินนายเล่า ฉันก็เข้าใจแล้ว

1178
01:00:11,917 --> 01:00:15,187
ตอนฟังเรื่องนี้
ฉันนึกภาพหน้าเมียดงตะล่ะ

1179
01:00:16,322 --> 01:00:18,491
หมอนี่เก็ตมุกช้าจริงๆ

1180
01:00:19,558 --> 01:00:20,893
กลับกันเลยไหม

1181
01:00:20,893 --> 01:00:22,228
เมื่อกี้สนุกดี

1182
01:00:22,228 --> 01:00:25,798
เอานี้ ชุดล่าสุดของเรา

1183
01:00:28,467 --> 01:00:30,569
จะไปไหนน่ะ ร้านนายอยู่ทางนี้

1184
01:00:30,569 --> 01:00:31,637
จะทําอะไร

1185
01:00:31,637 --> 01:00:34,674
เราจะไปตามหาแม่สาวคนนั้น
แล้วข่วนหน้าเธอไง

1186
01:00:34,674 --> 01:00:36,075
เดี๋ยวนะ... นั่น...

1187
01:00:36,075 --> 01:00:37,710
ฉันโกรธสุดๆ เลย

1188
01:00:37,710 --> 01:00:39,445
ทีกับจิบิทีล่ะทําใจดี

1189
01:00:39,445 --> 01:00:41,681
ทีกับฉันไม่เห็นทําบ้าง ทําไมล่ะ

1190
01:00:41,681 --> 01:00:43,349
เธออาจเป็นแค่คนโง่ก็ได้

1191
01:00:43,349 --> 01:00:44,250
โทระจิ

1192
01:00:44,984 --> 01:00:47,620
ไม่ต้องทําตัวดีกับเธอเลย

1193
01:00:48,487 --> 01:00:50,790
เพราะสําหรับฉัน

1194
01:00:50,790 --> 01:00:53,392
เธอไม่น่าห่วง แล้วก็ไม่น่าสนใจด้วย

1195
01:00:56,262 --> 01:00:57,697
นี่ รอด้วย

1196
01:00:57,697 --> 01:00:59,732
แล้วเรื่องราคุโกะล่ะ

1197
01:01:00,332 --> 01:01:01,500
เกิดอะไรขึ้น

1198
01:01:01,500 --> 01:01:03,502
อย่าวิ่งสิ

1199
01:01:03,502 --> 01:01:05,004
มันอันตรายนะ

1200
01:01:05,004 --> 01:01:07,206
นายกําลังรบกวนคนอื่นอยู่นะ

1201
01:01:07,206 --> 01:01:10,209
(ถนนฮาราจูกุ)

1202
01:01:16,282 --> 01:01:17,183
{\an8}(เรียลแทททู)

1203
01:01:17,183 --> 01:01:18,250
นี่คือโทชิ

1204
01:01:18,250 --> 01:01:20,052
ช่างสักที่เก่งที่สุดในอูราฮาระ

1205
01:01:20,686 --> 01:01:24,890
แอปเปิลเหรอ ไม่ได้สักให้ผู้หญิงเลย

1206
01:01:24,890 --> 01:01:25,858
แล้วผู้ชายล่ะ

1207
01:01:25,858 --> 01:01:28,427
สักไปสามคน น่าจะรวมของทาเคชิด้วย

1208
01:01:28,427 --> 01:01:30,896
แล้วอีกสองคนเป็นใคร

1209
01:01:30,896 --> 01:01:31,964
คนนึงคือเทรุฮิโกะ

1210
01:01:32,798 --> 01:01:36,569
เป็นนักคิกซ์บ็อกเซอร์
ที่บางครั้งก็แข่งเควัน

1211
01:01:37,369 --> 01:01:40,706
อีกคนเป็นชายวัยกลางคน...

1212
01:01:41,507 --> 01:01:42,475
มีอะไร

1213
01:01:42,475 --> 01:01:44,076
ได้เวลาเป่ายิงฉุบแล้ว

1214
01:01:44,076 --> 01:01:45,811
เป่า ยิง ฉุบ

1215
01:01:46,445 --> 01:01:47,480
รวมนี่ก็สี่

1216
01:01:47,480 --> 01:01:49,849
เมาจังเลย

1217
01:01:49,849 --> 01:01:52,518
ฉันเจอเธอที่บาร์นั่งดริ๊งก์ในรปปงงิ

1218
01:01:52,518 --> 01:01:56,989
จากนั้นก็คลับในเอบิสุ

1219
01:01:56,989 --> 01:02:00,192
เธอเมาแอ๋ และกอดฉันซะแน่น

1220
01:02:00,860 --> 01:02:03,696
สมัยหนุ่มๆ ฉันก็เคย
ทําโน่นทํานี่มาเยอะ แต่...

1221
01:02:03,696 --> 01:02:04,830
อยากดูเท่สินะ

1222
01:02:04,830 --> 01:02:07,333
ฉันจะไม่นอนกับสาวก่อนวันแข่ง

1223
01:02:07,333 --> 01:02:09,068
นี่ เงียบหน่อยโว้ย

1224
01:02:09,702 --> 01:02:14,073
แม่สาวนั่นมั่นใจมาก
ฉันเลยคิดว่าเป็นลูกสาวหัวหน้า

1225
01:02:14,073 --> 01:02:17,009
แต่เธอบอกว่าเป็นแฟนคลับฉัน
และก็เอาแต่จ้องฉัน

1226
01:02:17,009 --> 01:02:20,746
เธอเริ่มลูบไล้ฉัน
และเพราะฮอร์โมนเพศชาย

1227
01:02:20,746 --> 01:02:22,515
ฉันเลยคิดว่าจะนอนกับเธอ

1228
01:02:23,315 --> 01:02:25,017
แต่ดันมัวเก๊กเท่ใช่ไหม

1229
01:02:25,684 --> 01:02:26,685
ใช่เลย

1230
01:02:26,685 --> 01:02:28,454
นายนี่เอง

1231
01:02:28,454 --> 01:02:33,759
ฉันรู้ว่าไม่ควรตกหลุมรักเธอ
แต่มันห้ามไม่ได้

1232
01:02:33,759 --> 01:02:36,962
ฉันก็เลยหลงเธอเต็มๆ

1233
01:02:37,696 --> 01:02:40,900
วันนั้นเมกูมิจังป่วยเลยต้องลางาน

1234
01:02:40,900 --> 01:02:44,904
ฉันอยากดูแลเธอทั้งร่างกายและวิญญาณ

1235
01:02:44,904 --> 01:02:47,473
ก็เลยเอาเครื่องมือทําโซบะ
แล้วไปที่ห้องของเธอ

1236
01:02:47,473 --> 01:02:49,542
ว้าว ทาจัง

1237
01:02:49,542 --> 01:02:51,644
ทําโซบะเป็นจริงๆ ด้วย

1238
01:02:52,211 --> 01:02:54,647
แน่นอน ก็ฉันเปิดร้านโซบะนี่นา

1239
01:02:55,214 --> 01:02:57,249
เอาละ

1240
01:02:57,249 --> 01:03:02,688
ถ้าเมกูมิจะแต่งงาน
ก็อยากแต่งกับคนแบบทาจังนะ

1241
01:03:02,688 --> 01:03:06,926
ฉันแกล้งทําตัวชิลๆ แล้วทําโซบะต่อไป

1242
01:03:06,926 --> 01:03:09,962
แต่ในหัวนี่คิดไปไกลแล้ว

1243
01:03:09,962 --> 01:03:12,698
จนโฟกัสกับการทําเส้นไม่ได้

1244
01:03:16,235 --> 01:03:17,670
เมกูมิๆ

1245
01:03:17,670 --> 01:03:19,839
หยุดนะ

1246
01:03:20,940 --> 01:03:21,774
ทําไมล่ะ

1247
01:03:21,774 --> 01:03:24,810
ก็ทาจังไม่ได้ชอบฉันจริงๆ

1248
01:03:27,146 --> 01:03:29,849
พอได้ยินแบบนั้น นายก็จะไปสักเลยละ

1249
01:03:29,849 --> 01:03:31,183
แต่แล้วเธอก็หายตัวไป

1250
01:03:31,183 --> 01:03:33,919
ฉันอุตส่าห์หย่ากับเมีย
และจริงจังด้วยสุดๆ

1251
01:03:33,919 --> 01:03:36,155
ช่วยหาเมกูมิให้เจอด้วยนะ

1252
01:03:36,155 --> 01:03:38,057
ช่วยหาให้เจอด้วย

1253
01:03:38,057 --> 01:03:41,160
ดูเเหมือนเราจะไปมีเอี่ยว
ในเรื่องน่าเบื่อแล้วนะ

1254
01:03:41,160 --> 01:03:43,796
ฉันว่านายอยากมีเอี่ยวสุดๆ เลย

1255
01:03:43,796 --> 01:03:45,564
แล้วเอายังไงต่อ

1256
01:03:47,132 --> 01:03:50,269
หมายความว่าไง ไม่เกี่ยวกับฉันเลย

1257
01:03:50,269 --> 01:03:51,537
ทําไมพูดแบบนั้นล่ะ

1258
01:03:51,537 --> 01:03:53,772
เธอก็เกือบจับพี่ได้แล้วนะ

1259
01:03:53,772 --> 01:03:54,840
พี่เหรอ

1260
01:03:54,840 --> 01:03:55,841
นายนี่บื้อจริงๆ

1261
01:03:56,742 --> 01:04:00,913
แม่สาวแปลกหน้าคนนั้นคิดว่าจะหา
ผู้ชายที่ชื่อขึ้นต้นด้วย "ทอ" ได้ไง

1262
01:04:00,913 --> 01:04:06,952
โทชิ ทาเคชิ เทรุฮิโกะ ทัตสึ โทราจิ

1263
01:04:06,952 --> 01:04:08,020
อ๋อ จริงด้วย

1264
01:04:08,020 --> 01:04:09,521
จะเป็นยังไงถ้าเป็นราคุโกะ

1265
01:04:09,521 --> 01:04:12,958
ถ้าเป็นราคุโกะ ก็เป็นสามคําสาบาน

1266
01:04:12,958 --> 01:04:13,759
ใช่เลย

1267
01:04:13,759 --> 01:04:15,327
ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ

1268
01:04:15,327 --> 01:04:19,798
เราจะพาผู้ชายที่มีรอยสักสี่คน
มาลงโทษเธอ

1269
01:04:19,798 --> 01:04:21,500
แบบนั้นก็จะเป็นสี่คําสาบาน

1270
01:04:21,500 --> 01:04:22,735
นี่

1271
01:04:31,176 --> 01:04:34,546
"อยู่ที่ออฟฟิศนะ ฮิวกะ"

1272
01:04:34,546 --> 01:04:36,215
ทําไมถึงส่งข้อความเหมือนวัยรุ่น

1273
01:04:36,882 --> 01:04:40,019
โทษนะ งานเข้า ไว้พรุ่งนี้ฉันโทรหา

1274
01:04:42,655 --> 01:04:45,824
ไม่อยากเชื่อเลยว่า
ฉันจะเรียกหมอนั่นว่า "พี่"

1275
01:04:48,560 --> 01:04:49,428
เอาละ

1276
01:05:02,942 --> 01:05:06,478
จู่ๆ พวกนั้นก็บอกให้ผมเลียนแบบ
ผมเลยไม่มีทางเลือก

1277
01:05:06,478 --> 01:05:10,683
แล้วพวกนั้นก็พูดว่า "ไม่เห็นรู้จัก
แต่หล่อนทํางานด้วยยากจริงๆ"

1278
01:05:10,683 --> 01:05:12,952
แกเลียนแบบใครล่ะ

1279
01:05:13,953 --> 01:05:17,656
กลับมาแล้วครับ หิวจังเลย

1280
01:05:17,656 --> 01:05:18,791
อะไร

1281
01:05:22,328 --> 01:05:24,196
นี่ก็บ้านผมนะ รู้ไหม

1282
01:05:24,196 --> 01:05:25,230
มีปัญหาอะไร

1283
01:05:26,031 --> 01:05:26,999
กลับมาแล้วเหรอ

1284
01:05:27,599 --> 01:05:29,468
แม่จะไปเตรียมอาหารนะ

1285
01:05:29,468 --> 01:05:31,570
ท่านดงตะ นายดูยุ่งๆ นะ

1286
01:05:31,570 --> 01:05:34,573
โอ้โฮ ท่านเจ้าของร้านไม่พอใจฉันละ

1287
01:05:34,573 --> 01:05:36,108
เปล่าสักหน่อย

1288
01:05:36,108 --> 01:05:39,979
ยังไงนายก็ไปได้สวยกว่าตาแก่
ที่สนแต่ราคุโกะขั้นสูงคนนี้

1289
01:05:39,979 --> 01:05:42,114
ทีนี้นายมาไม่พอใจพ่อซะแล้ว

1290
01:05:42,114 --> 01:05:44,283
ซายูริจัง หยิบกระเป๋าเงินให้ทีสิ

1291
01:05:44,283 --> 01:05:45,551
ไม่ได้มาเพราะเงินนะ

1292
01:05:45,551 --> 01:05:47,853
นี่ก็สองปีแล้ว
พ่อไม่มีอะไรจะพูดเลยเหรอ

1293
01:05:47,853 --> 01:05:50,556
ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับลูกศิษย์
ที่ไล่ออกไปแล้วหรอก

1294
01:05:50,556 --> 01:05:52,291
แล้วส่งหมอนั่นไปหาผมทําไม

1295
01:05:52,291 --> 01:05:53,392
หมอนั่นเหรอ

1296
01:05:53,392 --> 01:05:56,362
ก็ลูกศิษย์ยากูซ่า
ที่เหมือนจะจู๋ใหญ่น่ะ

1297
01:05:56,362 --> 01:06:00,165
โคโทระสินะ
เขาไม่มีพรสวรรค์เหมือนแก...

1298
01:06:00,165 --> 01:06:01,066
ไม่ใช่เลย

1299
01:06:02,234 --> 01:06:03,469
เขาเหมือนดงตะต่างหาก

1300
01:06:04,503 --> 01:06:06,005
ขอโทษนะ แต่ผมยุ่ง

1301
01:06:06,572 --> 01:06:09,641
ผมไม่มีเวลามาคิดเรื่องราคุโกะหรอก

1302
01:06:10,242 --> 01:06:11,543
ริวจิ

1303
01:06:11,543 --> 01:06:14,346
พอที แกคิดว่าทําไมอาจารย์
ถึงอยู่ในสภาพนี้

1304
01:06:14,346 --> 01:06:17,049
- นั่นวิกหรอกเหรอ
- ก็วิกน่ะสิ ฉันทําแบบนี้ไม่ไหวแล้ว

1305
01:06:18,150 --> 01:06:19,318
ริวจิ

1306
01:06:19,318 --> 01:06:20,652
เป็นเพราะหนี้ยังไงล่ะ

1307
01:06:21,653 --> 01:06:23,188
ที่จริงหมอนั่นเป็นคนทวงหนี้

1308
01:06:23,188 --> 01:06:24,990
- นี่มันบ้าชัดๆ
- พ่อ

1309
01:06:24,990 --> 01:06:27,960
พ่อไปยืมเงินหัวหน้ายากูซ่ามาสี่ล้าน

1310
01:06:27,960 --> 01:06:29,028
หยุดนะ

1311
01:06:29,028 --> 01:06:30,863
บ้านถูกเอาไปค้ําประกัน

1312
01:06:30,863 --> 01:06:33,632
ฉันเองก็ไม่อยากต้องไป
เลียนแบบใครเหมือนกัน

1313
01:06:34,733 --> 01:06:35,768
มันน่าอายจะตาย

1314
01:06:35,768 --> 01:06:40,039
แต่เป็นเพราะนาย
นายกับความฝันไม่รู้จักโต

1315
01:06:40,039 --> 01:06:42,307
ดราก้อนโซดา กอร์กอนโซลา
จะอะไรก็เถอะ

1316
01:06:42,307 --> 01:06:45,477
ทําให้ครอบครัวเราต้องสังเวย

1317
01:06:47,446 --> 01:06:48,847
ทําไมพ่อถึงไม่พูดอะไรเลย

1318
01:06:49,815 --> 01:06:51,583
ถ้าเป็นแบบนั้น

1319
01:06:55,788 --> 01:06:56,855
ผมจะจ่ายคืน

1320
01:06:58,323 --> 01:06:59,691
ผมแค่ต้องจ่ายคืน

1321
01:07:01,160 --> 01:07:03,562
ผมจะรีบคืนเงินสกปรกนั่นให้

1322
01:07:03,562 --> 01:07:06,198
ฉันจะได้ไม่ต้องทนดูนายในทีวีอีก

1323
01:07:06,198 --> 01:07:07,399
- แก
- หยุดนะ

1324
01:07:07,399 --> 01:07:08,300
หยุดเลย

1325
01:07:10,936 --> 01:07:11,804
หยุด

1326
01:07:12,838 --> 01:07:14,573
ทั้งริวเฮย์ทั้งริวจินั่นแหละ

1327
01:07:16,842 --> 01:07:18,744
พวกแกทําให้ซายูริจังร้องไห้แล้วนะ

1328
01:07:19,578 --> 01:07:21,547
แม่เขาร้องไห้อยู่นะ

1329
01:07:23,315 --> 01:07:26,185
ถ้าจะมาทําให้ซายูริจังร้องไห้
ก็กลับไปซะ

1330
01:07:27,119 --> 01:07:29,455
หรือเพราะฉัน ฉันเป็นคนทําเหรอ

1331
01:07:30,022 --> 01:07:33,292
ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ งั้นฉันลุกเอง

1332
01:07:34,626 --> 01:07:35,828
ลุกยังไงล่ะเนี่ย

1333
01:07:35,828 --> 01:07:39,098
ฉันจะลุกแบบนี้...

1334
01:07:39,098 --> 01:07:41,166
- ริวจิ
- แกไปอีกแล้ว

1335
01:07:44,670 --> 01:07:46,638
แปลว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย

1336
01:07:59,985 --> 01:08:01,887
เดินกลับบ้านดีกว่า...

1337
01:08:03,822 --> 01:08:04,957
ริวจิ

1338
01:08:10,095 --> 01:08:13,298
ซายะจังสองขวบแล้วนะ

1339
01:08:13,298 --> 01:08:14,266
อ้อ

1340
01:08:14,867 --> 01:08:17,336
ตอนแต่งงาน
ซายะยังอยู่ในท้องฉันอยู่เลย

1341
01:08:18,103 --> 01:08:20,606
ไปหาอาเขานะจ๊ะ

1342
01:08:32,484 --> 01:08:34,553
นี่ ทําอะไรน่ะ

1343
01:08:34,553 --> 01:08:35,888
รับไว้เถอะ

1344
01:08:36,989 --> 01:08:39,324
ถ้าเป็นเงินคนอื่น
ก็ไม่เป็นไรใช่ไหมล่ะ

1345
01:08:41,493 --> 01:08:42,828
ขอบใจนะ

1346
01:08:43,962 --> 01:08:49,234
อ้อ นี่เสื้อที่ฉันออกแบบใหม่ล่าสุด

1347
01:08:50,235 --> 01:08:53,605
ถ้าใส่พร้อมกันอาจดูแปลกๆ แต่...

1348
01:08:55,974 --> 01:08:57,376
เนื้อผ้าดีเลยนะ

1349
01:09:00,279 --> 01:09:02,080
กลับมาแล้วครับ

1350
01:09:06,084 --> 01:09:08,820
โทษนะ ผมกินได้ไหม

1351
01:09:09,988 --> 01:09:11,256
"ได้จ๊ะ"

1352
01:09:16,094 --> 01:09:17,696
กระหยิ่มอะไรน่ะเรา

1353
01:09:19,565 --> 01:09:20,599
เปล่าสักหน่อย

1354
01:09:20,599 --> 01:09:21,500
ทําชัดๆ

1355
01:09:21,500 --> 01:09:23,468
ผมไม่เคยกระหยิ่มเลยนะ

1356
01:09:28,440 --> 01:09:30,275
- ความผิดหมอนั่นเลย
- ใครเหรอจ๊ะ

1357
01:09:30,976 --> 01:09:33,879
หมอนั่นไง ริวจิน่ะ เขาเป็นใครเหรอ

1358
01:09:33,879 --> 01:09:37,216
ไม่เคยเจอใครแบบเขาเลย
ทําให้ผมไม่ทันตั้งตัวตลอด

1359
01:09:38,183 --> 01:09:39,451
จริงเหรอจ๊ะ

1360
01:09:39,451 --> 01:09:40,352
อือ

1361
01:09:40,352 --> 01:09:42,821
เป็นคนที่น่าสนใจดี

1362
01:09:42,821 --> 01:09:44,523
เขาเคยเล่าราคุโกะใช่ไหม

1363
01:09:44,523 --> 01:09:46,358
เขาชอบพูดอะไรที่ทําให้คิดแบบนั้น

1364
01:09:46,358 --> 01:09:47,259
เขา...

1365
01:09:47,993 --> 01:09:50,963
ควรต้องเป็นคนสืบทอด
ชื่อฮายาชิยาเตะน่ะ

1366
01:09:51,964 --> 01:09:54,466
ตอนเขาแปดขวบ ผู้คนพูดว่า

1367
01:09:54,466 --> 01:09:57,669
เขาจะเก่งกว่าพ่อของเขาอีก

1368
01:09:58,303 --> 01:10:02,207
ดงตะแก่กว่าเขาสิบปี
แต่ริวจิเก่งกว่าเขามาก

1369
01:10:02,207 --> 01:10:03,375
สุดยอดเลย

1370
01:10:03,375 --> 01:10:05,077
เขามีพรสวรรค์น่ะ

1371
01:10:05,077 --> 01:10:11,216
เขาจําการแสดงของอาจารย์ได้
ในครั้งเดียวเลย

1372
01:10:12,284 --> 01:10:17,956
เรื่อง "ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ"
ของเขาสนุกกว่าของชินโจวซะอีกนะ

1373
01:10:18,724 --> 01:10:24,596
ฉันลําเอียงนิดหน่อย
แต่ดงเบะก็คาดหวังไว้สูง

1374
01:10:24,596 --> 01:10:27,866
เขานึกว่าริวจิจะรับช่วงต่อ
ชื่อของตระกูล

1375
01:10:27,866 --> 01:10:31,670
ริวจิก็คิดเหมือนกัน
เลยไม่เรียนม.ปลาย

1376
01:10:31,670 --> 01:10:33,605
แต่ฝึกราคุโกะแทน

1377
01:10:33,605 --> 01:10:38,076
ถ้าทุกอย่างไปได้สวย
เขาคงเป็นตัวชูโรงไปแล้ว

1378
01:10:38,076 --> 01:10:39,111
แล้วทําไมเขาถึงเลิก

1379
01:10:39,111 --> 01:10:41,179
โลกนี้ก็แปลก

1380
01:10:42,247 --> 01:10:43,682
มันเป็นแบบนี้

1381
01:10:43,682 --> 01:10:47,786
คนที่แก่กว่าเธอ
จะนับถือเธอเป็นรุ่นพี่

1382
01:10:47,786 --> 01:10:52,224
แต่เธอจะถูกตัดออกจากสังคมที่เหลือ

1383
01:10:52,224 --> 01:10:57,095
และถ้าเธอได้เป็นตัวชูโรง
ภายในห้าปี แทนที่จะเป็นสิบปี

1384
01:10:57,095 --> 01:11:00,065
คนอื่นก็จะบ่นและกลั่นแกล้งเธอ

1385
01:11:00,932 --> 01:11:01,900
เขาก็เลยหนีไปน่ะ

1386
01:11:02,534 --> 01:11:05,437
เขาหนีไปเอง
หรือไม่ก็เป็นเราที่ปล่อยเขาไป

1387
01:11:05,437 --> 01:11:09,441
ดงเบะเป็นอาจารย์ที่เข้มงวด
แต่เขาก็เป็นพ่อที่ใจดี

1388
01:11:10,542 --> 01:11:15,113
เขาพูดว่า "เด็กคนนี้จะไม่มีความสุข
ในโลกราคุโกะขั้นสูงหรอก"

1389
01:11:18,050 --> 01:11:20,852
หา เดี๋ยวนะ

1390
01:11:20,852 --> 01:11:22,254
เขาเป็นลูกชายอาจารย์เหรอ

1391
01:11:22,254 --> 01:11:23,889
ฉันไม่ได้บอกเหรอ

1392
01:11:23,889 --> 01:11:25,290
ไม่ได้บอก เกือบไปแล้ว

1393
01:11:25,290 --> 01:11:28,960
เมื่อกี้เล่าได้ดีมาก
จนผมเกือบมองข้ามไปเลย

1394
01:11:28,960 --> 01:11:32,831
เงินสี่ล้านที่เขาได้มา
เป็นสี่ล้านที่ยืมมาจากเราสินะ

1395
01:11:32,831 --> 01:11:36,201
แล้วดันเอาเงินเรา
ไปใช้ทําเสื้อผ้าเห่ยๆ...

1396
01:11:38,570 --> 01:11:40,305
ริวจิ เจ้าบ้า

1397
01:11:40,305 --> 01:11:42,240
เข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้

1398
01:11:42,240 --> 01:11:44,242
- มี "ที" คนที่ห้าละ
- คนที่ห้าเหรอ

1399
01:11:44,242 --> 01:11:45,944
คนที่ห้าไปหาโทชิที่เป็นช่างสัก

1400
01:11:45,944 --> 01:11:47,913
เขาไปสักรอยใหม่ ไปกันเถอะ

1401
01:11:48,513 --> 01:11:50,182
{\an8}(เรียลแทททู)

1402
01:11:51,817 --> 01:11:52,751
ออกมาแล้ว

1403
01:11:54,252 --> 01:11:55,687
หมอนั่น

1404
01:11:56,254 --> 01:11:57,155
รู้จักเขาเหรอ

1405
01:11:57,155 --> 01:11:59,858
อืม แต่ชื่อเขา
ไม่ได้ขึ้นต้นด้วย "ที"

1406
01:11:59,858 --> 01:12:00,759
"วาย" ต่างหาก

1407
01:12:00,759 --> 01:12:04,629
มีข่าวลือว่ายาสุโอะอยู่ที่โตเกียว

1408
01:12:05,364 --> 01:12:09,434
เกิดอะไรขึ้น
นึกว่าแกจัดการเขาแล้วนี่

1409
01:12:11,002 --> 01:12:11,837
ขอโทษด้วยครับ

1410
01:12:11,837 --> 01:12:14,806
แกไม่รู้หรอกว่าไอ้บ้าอย่างมัน
ถ้าโกรธขึ้นมาจะทําอะไร

1411
01:12:15,407 --> 01:12:17,776
ถ้ายาสุโอะทําอะไรหัวหน้า

1412
01:12:18,477 --> 01:12:20,412
แกจะได้เสียมากกว่านิ้วก้อย

1413
01:12:21,380 --> 01:12:24,883
ยามาซากิ แกตรงไปจัดการได้เลย

1414
01:12:24,883 --> 01:12:25,884
แต่ก่อนอื่น...

1415
01:12:25,884 --> 01:12:27,352
พูดแบบปกติได้ไหม

1416
01:12:32,891 --> 01:12:36,061
รับผิดชอบซะ ยามาซากิ

1417
01:12:37,295 --> 01:12:39,331
พี่ หมอนั่นจะไปแล้ว

1418
01:12:39,331 --> 01:12:42,234
กลับไปซะ หมอนั่นไม่ใช่
คนที่นายจะพูดเหตุผลด้วยได้

1419
01:12:42,234 --> 01:12:45,704
หมายความว่าไง
หมอนั่นจะไปเจอเมกูมินะ

1420
01:12:45,704 --> 01:12:49,040
ตอนนี้เป็นห้าคําสาบานแล้ว

1421
01:12:49,040 --> 01:12:50,909
หมอนั่นเป็นยากูซ่า นายไม่กลัวเหรอ

1422
01:12:50,909 --> 01:12:54,179
กลัวสิ กลัวสุดๆ เลย

1423
01:12:54,179 --> 01:12:56,415
แต่ก็น่าสนใจดีไม่ใช่เหรอ

1424
01:12:57,015 --> 01:13:00,585
ฉันคิดมาตลอดเลยว่าจะได้เล่าเรื่อง
สถานการณ์แบบนี้ใหม่

1425
01:13:00,585 --> 01:13:03,321
แต่มันยังไม่พอหรอก

1426
01:13:03,989 --> 01:13:05,824
นี่ยังไม่สนุกเลย

1427
01:13:06,458 --> 01:13:08,927
นายไม่อยากเล่าเรื่องนี้บ้างเหรอ

1428
01:13:08,927 --> 01:13:10,529
ทําให้พวกเขาหัวเราะน่ะ

1429
01:13:10,529 --> 01:13:11,663
อยากสิ

1430
01:13:11,663 --> 01:13:12,964
ฉันก็อยากตลกเหมือนกัน

1431
01:13:12,964 --> 01:13:14,032
โคโทระ

1432
01:13:14,032 --> 01:13:15,734
แต่ถ้าตายตรงนี้ มันจะไม่ตลกนะ

1433
01:13:15,734 --> 01:13:17,235
ข้างหลัง

1434
01:13:23,341 --> 01:13:24,609
ทําอะไรของนาย

1435
01:13:24,609 --> 01:13:27,078
เงียบไปเลย เจ้าบ้า
ไม่ใช่เรื่องของนาย

1436
01:13:30,949 --> 01:13:32,684
นายทําอะไรกับอีกคน

1437
01:13:32,684 --> 01:13:35,086
หมอนั่นหนีไปได้หลายชั่วโมงแล้ว

1438
01:13:36,254 --> 01:13:40,025
เอาแต่คํานับหัวโขกพื้น
แล้วพูดว่าไม่ได้เกี่ยวข้องกับนาย

1439
01:13:42,093 --> 01:13:42,961
โอเค

1440
01:13:43,728 --> 01:13:44,563
ส่งแล้ว

1441
01:13:45,864 --> 01:13:48,834
ยามาซากิ อยากมาเป็นลูกน้องฉันไหม

1442
01:13:49,534 --> 01:13:53,205
ถ้าทําตามที่ฉันบอก
ฉันจะช่วยนายเพื่อตอบแทนครั้งก่อน

1443
01:13:55,073 --> 01:13:58,477
พูดสิ พูดว่าอยากให้ช่วย

1444
01:13:59,377 --> 01:14:01,246
พูดว่าอยากมาเป็นลูกน้องฉัน

1445
01:14:09,621 --> 01:14:10,789
ไม่ได้ยิน

1446
01:14:11,556 --> 01:14:13,124
ช่วยฉันด้วย

1447
01:14:13,758 --> 01:14:15,193
แบบนั้นแหละ พูดต่อเลย

1448
01:14:15,193 --> 01:14:17,195
แต่ฉันเบื่อจะเป็นยากูซ่าแล้ว

1449
01:14:18,430 --> 01:14:20,332
นายกับยากูซ่าคนอื่นๆ

1450
01:14:20,332 --> 01:14:22,701
เอาแต่พูดเรื่องแก้แค้น
กับความภาคภูมิใจ

1451
01:14:23,235 --> 01:14:25,437
พวกนายมันน่าเบื่อ...

1452
01:14:28,473 --> 01:14:30,342
ไม่มีใครเจ๋งสักคน

1453
01:14:30,342 --> 01:14:31,443
นายนี่บ้าไปแล้วสินะ

1454
01:14:31,443 --> 01:14:33,945
ใครบอกว่าฉันจะเป็นยากูซ่าล่ะ

1455
01:14:35,013 --> 01:14:37,382
ฉันจะหนีไปกับหล่อนต่างหาก

1456
01:14:39,551 --> 01:14:42,487
จะไปเปิดร้านหรือทําอะไรสักอย่าง
ที่โอกินาว่าหรือที่ไหนก็ช่าง

1457
01:14:43,188 --> 01:14:45,657
ฉันถึงได้ขโมยเงินหัวหน้ามา

1458
01:14:46,591 --> 01:14:48,860
ทําไมไม่ส่งมาอีกนะ บ้าจริง

1459
01:14:52,264 --> 01:14:53,198
นี่...

1460
01:14:53,198 --> 01:14:54,866
หุบปาก ไม่ต้องมาพูดกับฉัน

1461
01:14:54,866 --> 01:14:57,369
นายชื่อเต็มๆ ว่าไงนะ

1462
01:14:57,369 --> 01:14:58,770
ทานาเบะ ทานาเบะ ยาสุโอะ

1463
01:15:01,406 --> 01:15:02,707
นามสกุลสินะ

1464
01:15:03,575 --> 01:15:06,845
หัวเราะอะไร บ้าเอ๊ย สัญญาณไม่ดีเลย

1465
01:15:07,612 --> 01:15:08,713
"แต่ว่านะ ทานาเบะคุง

1466
01:15:09,447 --> 01:15:11,583
นายไม่ได้รักฉันจริงๆ นี่นา"

1467
01:15:13,385 --> 01:15:16,021
เธอจะไม่ตอบข้อความนายหรอก

1468
01:15:29,134 --> 01:15:30,769
นายตายตรงนี้ซะเถอะ

1469
01:15:30,769 --> 01:15:33,438
พ่อแม่ก็ไม่มี

1470
01:15:34,940 --> 01:15:37,475
ตายไปก็ไม่มีใครจะคิดถึงนายหรอก

1471
01:15:37,475 --> 01:15:40,011
บ้าเอ๊ย สัญญาณเป็นอะไรล่ะเนี่ย

1472
01:15:40,011 --> 01:15:42,981
ให้ตาย บ้าฉิบ

1473
01:15:43,648 --> 01:15:45,784
สัญญาณๆ บ้าเอ๊ย

1474
01:16:22,120 --> 01:16:26,391
มัดแน่นอะไรขนาดนี้ล่ะ

1475
01:16:36,501 --> 01:16:37,736
จะกินแล้วนะครับ

1476
01:16:38,603 --> 01:16:39,604
อาจารย์

1477
01:16:39,604 --> 01:16:41,473
คงหิวสินะ กินได้ตามสบายเลย

1478
01:16:41,473 --> 01:16:42,674
ท้องเธอเลยเป็นแบบนี้

1479
01:16:42,674 --> 01:16:45,443
เลิกพูดเล่นแล้วกินข้าวได้แล้ว

1480
01:16:45,443 --> 01:16:47,979
จากนั้นก็ต้องเอียงหน้า
มองตัวละครตัวอื่นด้วย

1481
01:16:47,979 --> 01:16:49,381
เห็นฉันเป็นวงเวียนหรือไง

1482
01:16:49,381 --> 01:16:50,515
ไม่จุ่มโซบะในซอส...

1483
01:16:50,515 --> 01:16:53,018
ก่อนอื่น คํานับแบบนี้

1484
01:16:53,018 --> 01:16:54,719
จากนั้นก็มองไปทางซ้าย

1485
01:16:54,719 --> 01:16:57,322
ต้องให้ซาบซึ้งตรึงใจกว่านั้น

1486
01:16:57,322 --> 01:16:59,157
เสือ เสือ สอเสือใส่เกือก

1487
01:16:59,157 --> 01:17:02,460
อีกาสามตัวของคุมาโนะจะตาย

1488
01:17:02,460 --> 01:17:04,729
ผมไม่เคยกระหยิ่มเลยนะ

1489
01:17:04,729 --> 01:17:06,498
ขอบอกไว้ก่อนนะ

1490
01:17:06,498 --> 01:17:07,932
มันอาจยากไปสําหรับนาย

1491
01:17:07,932 --> 01:17:10,035
เชิญจ้ะ มื้อเช้าใกล้ได้แล้ว

1492
01:17:23,982 --> 01:17:26,551
แม่ครับ

1493
01:17:45,570 --> 01:17:48,740
ตรงนี้มีสัญญาณ

1494
01:17:49,841 --> 01:17:51,242
มีตั้งสามขีดแน่ะ

1495
01:17:52,911 --> 01:17:56,014
อย่าเข้าใจผิด

1496
01:17:56,014 --> 01:17:58,483
ฉันไม่ได้ทิ้งพี่ไว้นะ

1497
01:18:00,251 --> 01:18:03,121
ที่หนีก่อนหน้านี้เพราะฉันกลัวมากเลย

1498
01:18:03,922 --> 01:18:05,957
และถ้าไม่หนี

1499
01:18:05,957 --> 01:18:08,593
เราอาจตายทั้งคู่ก็ได้

1500
01:18:09,327 --> 01:18:10,495
ไปละ

1501
01:18:10,495 --> 01:18:11,830
ริวจิ

1502
01:18:12,997 --> 01:18:16,735
รู้น่า ก็มาช่วยนี่แหละ

1503
01:18:22,974 --> 01:18:25,410
เป็นประสบการณ์แปลกใหม่จริงๆ เนอะ

1504
01:18:26,478 --> 01:18:27,812
เป็นเพราะนายคนเดียวเลย

1505
01:18:27,812 --> 01:18:30,548
แต่ก็สนุกดีนะ สนุกมากด้วย

1506
01:18:30,548 --> 01:18:33,318
ช้าๆ หน่อย
เดินเร็วไปแล้ว ฉันเจ็บขานะ

1507
01:18:33,318 --> 01:18:36,554
ว่าแต๋โคโทระเป็นลูกแหง่ติดแม่เหรอ

1508
01:18:36,554 --> 01:18:37,489
หา

1509
01:18:37,489 --> 01:18:38,590
โทษที

1510
01:18:38,590 --> 01:18:40,625
แต่ฉันได้ยินนายเรียกหาแม่น่ะ

1511
01:18:41,326 --> 01:18:42,260
เรื่องนั้นขอโทษด้วย

1512
01:18:42,827 --> 01:18:44,429
ขอโทษทําไมล่ะ

1513
01:18:44,429 --> 01:18:45,497
ฉันเรียก...

1514
01:18:46,831 --> 01:18:48,233
แม่ของนายน่ะ

1515
01:18:48,233 --> 01:18:49,033
หา

1516
01:18:53,271 --> 01:18:54,672
ฉันมันคนไม่มีพ่อแม่

1517
01:18:55,473 --> 01:18:58,109
ยาสุโอะบอกว่าพอฉันตาย
จะไม่มีใครคิดถึงฉัน

1518
01:18:58,943 --> 01:19:01,312
ฉันโกรธนะ แต่หมอนั่นพูดถูก

1519
01:19:02,180 --> 01:19:05,583
ฉันเลยตะโกนไปว่า "แม่ครับ"

1520
01:19:07,051 --> 01:19:10,522
ถ้ายังไงฉันก็จะตาย...

1521
01:19:11,656 --> 01:19:13,758
ยังไงก็เถอะ ฉันเริ่มผล็อยหลับ

1522
01:19:14,959 --> 01:19:17,796
แล้วก็ฝันเห็นพ่อแม่นาย

1523
01:19:17,796 --> 01:19:20,698
ฉันกําลังกินข้าวกับพวกเขา

1524
01:19:22,934 --> 01:19:25,403
แล้วจู่ๆ ฉันก็กลัวตายขึ้นมา

1525
01:19:28,273 --> 01:19:31,109
โทษทีนะ แต่เป็นแม่ของนายต่างหาก

1526
01:19:32,076 --> 01:19:36,314
แต่ตอนนั้นไม่มีอารมณ์ตะโกนว่า
"แม่ของนาย"

1527
01:19:36,314 --> 01:19:38,449
เลยคิดว่าตะโกนว่า
"แม่ครับ" ดีกว่าน่ะ

1528
01:19:39,717 --> 01:19:40,985
หัวเราะอะไร

1529
01:19:42,420 --> 01:19:44,189
ทําไมรีบไปไม่รอเลย

1530
01:19:50,695 --> 01:19:52,096
ทีนี้จะเอายังไงต่อ

1531
01:19:53,364 --> 01:19:55,233
ฉันไม่ขอเกี่ยวข้องกับนายแล้วนะ

1532
01:19:55,233 --> 01:19:56,334
หา

1533
01:19:56,334 --> 01:19:57,602
ฉันเพิ่งช่วยชีวิตนายนะ

1534
01:19:57,602 --> 01:19:59,804
ช่วยที่ไหนล่ะ เราหลงทางนะ

1535
01:19:59,804 --> 01:20:01,372
ประโยคเด็ดแบบนี้น่าเบื่อจะตาย

1536
01:20:02,006 --> 01:20:04,209
ฉันไม่เข้าใจนายเลย

1537
01:20:06,411 --> 01:20:10,348
นายมีครอบครัวดีๆ มีพี่ชายได้ออกทีวี

1538
01:20:10,348 --> 01:20:13,351
ทําไมถึงมายอมตายกับคนแบบฉัน

1539
01:20:14,586 --> 01:20:18,623
ไม่ต้องเข้าใจก็ได้
ฉันก็ไม่เข้าใจนาย โทระจิ

1540
01:20:18,623 --> 01:20:19,657
ทําไม ฉันเรียบง่ายออก

1541
01:20:19,657 --> 01:20:21,926
ไม่ใช่สักนิด

1542
01:20:21,926 --> 01:20:22,827
หา

1543
01:20:26,931 --> 01:20:28,800
ช้าๆ ลงหน่อยเถอะ

1544
01:20:35,240 --> 01:20:36,608
ในนี้อุ่นจัง

1545
01:20:36,608 --> 01:20:37,709
เชิญครับ

1546
01:20:40,245 --> 01:20:42,347
- ขอยืมเงินหน่อย
- ไม่ได้

1547
01:20:42,347 --> 01:20:43,514
จะฆ่ากันหรือไง

1548
01:20:43,514 --> 01:20:45,250
ยังไม่ถึงประโยคเด็ดนะ

1549
01:20:45,250 --> 01:20:47,952
ประโยคเด็ดโน่น ประโยคเด็ดนี่
นายนี่เหมือน...

1550
01:20:47,952 --> 01:20:48,853
เอ่อ...

1551
01:20:50,889 --> 01:20:52,056
โทสึ มาซาโตะ

1552
01:20:52,056 --> 01:20:55,126
ฉันเดาออกตั้งแต่นายพูดว่า
"เอ่อ" แล้ว

1553
01:20:55,927 --> 01:20:57,495
ให้ตาย

1554
01:20:57,495 --> 01:20:58,496
ฉันกําลังฝึกอยู่น่ะ

1555
01:20:58,496 --> 01:20:59,397
นี่

1556
01:21:00,098 --> 01:21:01,799
ประโยคเด็ดของเราออกทีวีละ

1557
01:21:01,799 --> 01:21:02,967
ว่าไงนะ

1558
01:21:05,904 --> 01:21:08,506
ที่สวนแอปเปิล แม้แต่หน้าหนาว

1559
01:21:08,506 --> 01:21:11,075
พวกเขาก็ยังเล็มกิ่งต้นไม้

1560
01:21:11,676 --> 01:21:13,778
วันนี้สภาพอากาศในอาโอโมริ...

1561
01:21:13,778 --> 01:21:14,812
อาโอโมริเหรอ

1562
01:21:15,580 --> 01:21:21,286
(โคโทระ ห้าคําสาบาน)

1563
01:21:23,488 --> 01:21:26,190
หา ห้าคําสาบานเหรอ
เยอะกว่าปกติตั้งสองแน่ะ

1564
01:21:26,190 --> 01:21:27,692
เงียบๆ แล้วฟังเถอะน่า

1565
01:21:29,360 --> 01:21:30,662
เอ่อ...

1566
01:21:35,033 --> 01:21:38,169
ว้าว คนหน้าตาน่ากลัวเพิ่งโผล่มาละ

1567
01:21:38,169 --> 01:21:41,472
คุณอาจคิดว่าหมอนี่ไม่ได้
อยู่ฝั่งขวาของกฎหมานสินะ

1568
01:21:41,472 --> 01:21:44,275
แต่คุณคิดผิดแล้ว ที่จริงผมถนัดขวา

1569
01:21:45,310 --> 01:21:48,613
คุณอาจเห็นป้ายแล้วคิดว่า

1570
01:21:48,613 --> 01:21:51,449
"คําสาบานอีกสองที่เพิ่มมา
นี่มันอะไรกัน" นายตรงนั้นน่ะ

1571
01:21:52,283 --> 01:21:54,719
แปลว่าตามมุกทันแล้ว

1572
01:21:55,386 --> 01:21:59,557
ว่ากันว่าถ้าเขียนคําสัญญาปลอมๆ
อีกาสามตัวในคุมาโนะจะตาย

1573
01:21:59,557 --> 01:22:03,561
แต่ตัวเอกของเรื่องนี้
เขียนคําสาบานไปตั้งห้าแผ่น

1574
01:22:03,561 --> 01:22:05,596
นั่นคงเป็นการฆ่าหมู่เลย

1575
01:22:06,464 --> 01:22:07,432
"นี่ ริว

1576
01:22:08,232 --> 01:22:09,167
นายนั่นแหละ ริว"

1577
01:22:09,167 --> 01:22:10,535
อะไรเหรอ

1578
01:22:10,535 --> 01:22:12,303
เราจะไปหาเมกูมิจริงๆ เหรอ

1579
01:22:12,303 --> 01:22:13,738
ใช่ ขึ้นมาเลยๆ

1580
01:22:14,372 --> 01:22:16,808
เมกูมิจังหลอกพวกนายใช่ไหมล่ะ

1581
01:22:16,808 --> 01:22:18,710
ทุกคนเลย

1582
01:22:18,710 --> 01:22:20,979
ช่วยไม่ได้นะ

1583
01:22:20,979 --> 01:22:23,581
ตาแก่นี่เป็นใคร

1584
01:22:24,716 --> 01:22:26,484
สําเหนียกตัวเองหน่อย ไอ้หนู

1585
01:22:26,484 --> 01:22:29,754
เมกูมิจังเป็นของฉัน เข้าใจไหม

1586
01:22:29,754 --> 01:22:31,823
ไปหาเธอครั้งนี้แหละ พวกนายจะได้รู้

1587
01:22:31,823 --> 01:22:32,991
โอเค ไปกันเลย

1588
01:22:32,991 --> 01:22:33,992
ยังมีอีกคน

1589
01:22:33,992 --> 01:22:34,993
โทษที

1590
01:22:36,327 --> 01:22:37,328
ขึ้นไปเลย

1591
01:22:38,696 --> 01:22:40,465
- จะพาหมอนี่ไปด้วยเหรอ
- อือ

1592
01:22:40,465 --> 01:22:41,599
หมอนี่ก็อยากเจอเธอด้วย

1593
01:22:41,599 --> 01:22:43,468
ถ้ามันทําตัวไม่ดี ก็โยนลงรถเลยนะ

1594
01:22:43,468 --> 01:22:44,902
- ฟังดูดีเลย
- ขึ้นมา

1595
01:22:44,902 --> 01:22:48,473
ขับรถเล่นก็สนุกดีนะ
ว่าแต่เราจะไปไหนกัน

1596
01:22:48,473 --> 01:22:49,540
อาโอโมริน่ะ

1597
01:22:50,808 --> 01:22:52,477
จริงเหรอ

1598
01:23:01,486 --> 01:23:04,322
ไม่จริงน่า ทําไมกัน

1599
01:23:05,123 --> 01:23:07,458
ฉันต่างหากที่อยากรู้ว่าทําไม

1600
01:23:08,259 --> 01:23:09,827
ทําไมถึงหายหน้าไปเฉยๆ

1601
01:23:10,328 --> 01:23:13,698
ทาเคชิคุง มาหาฉันเหรอ

1602
01:23:13,698 --> 01:23:14,799
ทําไมเธอถึงอยู่ที่นี่

1603
01:23:14,799 --> 01:23:16,901
ดีใจจังเลย

1604
01:23:18,336 --> 01:23:20,038
แต่เธอคบเจ้าช่างสักอยู่นี่นา

1605
01:23:20,671 --> 01:23:21,572
ช่างสักเหรอ

1606
01:23:22,340 --> 01:23:24,642
อ๋อ โทชิใช่ไหม

1607
01:23:25,376 --> 01:23:26,844
ลูกค้าน่ะ ลูกค้า

1608
01:23:26,844 --> 01:23:30,548
ฉันจะไปคบคนที่สักทั้งตัว
จนเหมือนงูแบบนั้นได้ยังไง

1609
01:23:31,249 --> 01:23:33,584
เธอบอกว่านายเหมือนงูแน่ะ

1610
01:23:35,486 --> 01:23:37,021
หวัดดี นี่มนุษย์งูเอง

1611
01:23:37,688 --> 01:23:38,656
อะไรกัน

1612
01:23:38,656 --> 01:23:40,925
ได้ยินว่าเธอคบกับยากูซ่า

1613
01:23:41,959 --> 01:23:44,195
หมายถึงทานาเบะซังเหรอ

1614
01:23:45,530 --> 01:23:47,398
ลูกค้าน่ะ ลูกค้า

1615
01:23:47,398 --> 01:23:50,201
เขาเหมือนดาราหนังโป๊โง่ๆ
ที่กล้ามโตจะตายไป

1616
01:23:50,201 --> 01:23:53,538
ถ้าฉันเป็นดาราหนังโป๊กล้ามโตโง่ๆ
แล้วหมอนั่นล่ะ

1617
01:23:54,238 --> 01:23:56,607
ขอโทษนะที่มีแต่กล้าม

1618
01:23:57,642 --> 01:23:58,609
เทรุฮิโกะ

1619
01:24:01,813 --> 01:24:05,249
ทุกคน

1620
01:24:06,617 --> 01:24:09,220
มาหาเมกูมิกันสินะ

1621
01:24:10,655 --> 01:24:12,390
ประทับใจจังเลย

1622
01:24:12,390 --> 01:24:13,558
นี่ครบทุกคนแล้วเหรอ

1623
01:24:14,325 --> 01:24:16,094
อือ ครบแล้ว

1624
01:24:16,594 --> 01:24:19,764
เมกูมิ นี่ล้อกันเล่นใช่ไหม

1625
01:24:22,900 --> 01:24:25,103
ทาจัง

1626
01:24:27,638 --> 01:24:29,507
แล้วก็คุณนักเล่าราคุโกะ

1627
01:24:30,308 --> 01:24:33,077
ขอโทษนะ คุณเป็นใครเหรอ

1628
01:24:33,077 --> 01:24:36,114
ริวจิไง ริวจิ ร้านดราก้อนโซดา

1629
01:24:36,114 --> 01:24:38,916
พวกนี้อยากคุยกับเธอ มีเวลาคุยไหม

1630
01:24:38,916 --> 01:24:42,553
เราไม่ได้อยากได้เวลา
กลับโตเกียวกับฉันเถอะ

1631
01:24:44,622 --> 01:24:46,057
ตรงนี้ทําอะไรกัน

1632
01:24:47,625 --> 01:24:48,893
นายเป็นใครวะ

1633
01:24:50,161 --> 01:24:52,130
ฉันเป็นสามีของเมกูมิ

1634
01:24:52,130 --> 01:24:55,399
กลายเป็นว่าเจ้าหล่อนมีสามีแล้ว
แถมยังสูงหกฟุตด้วย

1635
01:24:55,399 --> 01:24:57,201
จะกลับเลยก็คงดูแย่

1636
01:24:57,201 --> 01:25:02,106
ริวที่เจรจาเก่งที่สุด
เลยตัดสินใจไกล่เกลี่ย

1637
01:25:02,106 --> 01:25:03,541
เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ

1638
01:25:03,541 --> 01:25:06,978
ทุกคนรู้จักเมกูมิตอนอยู่โตเกียว

1639
01:25:06,978 --> 01:25:09,480
เราเลยพาพวกเขามาที่นี่

1640
01:25:09,480 --> 01:25:10,982
ให้เขาดูสิ

1641
01:25:14,819 --> 01:25:15,853
จริงเหรอ

1642
01:25:16,487 --> 01:25:17,321
อืม

1643
01:25:17,889 --> 01:25:19,790
ไม่เห็นเข้าใจเลย

1644
01:25:19,790 --> 01:25:21,692
อธิบายทีซิ

1645
01:25:23,127 --> 01:25:25,163
ทุกคนเป็นแฟนฉันเอง

1646
01:25:25,163 --> 01:25:27,698
พูดเหน่อนี่นา
เธอไม่ใช่คนโตเกียวเหรอ

1647
01:25:27,698 --> 01:25:28,599
เปล่า

1648
01:25:30,067 --> 01:25:31,836
ขอโทษด้วยนะ

1649
01:25:31,836 --> 01:25:35,039
ไม่รู้ว่าจะขอโทษยังไงดี

1650
01:25:35,039 --> 01:25:37,675
ที่จริงเราโกรธนายมากกว่าอีก

1651
01:25:38,242 --> 01:25:39,177
ให้ตายสิ

1652
01:25:39,177 --> 01:25:41,345
ทําไมเธอถึงมีสามีเห่ยๆ แบบนี้ล่ะ

1653
01:25:41,345 --> 01:25:43,014
อ๋อ

1654
01:25:44,582 --> 01:25:49,353
เราแต่งงานกันเมื่อห้าปีก่อน
ผ่านทางแม่สื่อน่ะ

1655
01:25:49,887 --> 01:25:54,091
ที่บ้านนอกมักขาดแคลนเจ้าสาว

1656
01:25:54,759 --> 01:26:01,566
ยายฉันบอกว่าฉันโชคดีมาก
ที่ได้แต่งงานใหม่

1657
01:26:01,566 --> 01:26:02,366
ยายเหรอ

1658
01:26:02,366 --> 01:26:08,906
อือ ท่านเสียตอนอายุ 92 เลย
เพราะได้เมกูมิมาช่วยดูแล

1659
01:26:10,908 --> 01:26:13,744
เอาละนะครับ

1660
01:26:13,744 --> 01:26:20,017
โอ้ แม่หนู ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร
หรือเป็นคนที่ไหน

1661
01:26:20,017 --> 01:26:23,221
แต่เธอสวยจริงๆ เลย

1662
01:26:23,221 --> 01:26:25,056
อะไรครับเนี่ย

1663
01:26:25,056 --> 01:26:26,524
นี่เมียผมไงครับ

1664
01:26:26,524 --> 01:26:29,126
หน้าตาอย่างกับตุ๊กตา

1665
01:26:29,894 --> 01:26:33,965
ทําไมถึงได้สวยแบบนี้จ๊ะ

1666
01:26:35,032 --> 01:26:38,269
ยายคงเป็นอัลไซเมอร์น่ะ

1667
01:26:39,170 --> 01:26:42,974
ตั้งแต่ท่านเสีย

1668
01:26:43,808 --> 01:26:48,212
เมกูมิก็เริ่มจิตใจปั่นป่วน

1669
01:26:49,981 --> 01:26:52,783
เหมือนเธอตัดขาดจากทุกอย่าง

1670
01:26:53,551 --> 01:26:56,220
เธอเลยหนี

1671
01:26:56,220 --> 01:26:57,455
หมายถึงหนีออกจากบ้านสินะ

1672
01:26:58,222 --> 01:27:00,258
พอเก็บเกี่ยวแอปเปิลเสร็จเดือนตุลาคม

1673
01:27:00,258 --> 01:27:03,394
ที่นี่ก็ไม่มีอะไรให้ทํา

1674
01:27:04,262 --> 01:27:07,098
ฉันก็เลยเริ่มไปทํางานพิเศษที่รปปงงิ

1675
01:27:07,098 --> 01:27:09,166
เพื่อค้นหาตัวเอง

1676
01:27:09,166 --> 01:27:12,503
หรือไม่ก็เพื่อเติมเต็มความว่างเปล่า

1677
01:27:13,137 --> 01:27:16,641
ที่นั่นผู้ชายทุกคนใจดีกับฉันมาก

1678
01:27:17,942 --> 01:27:20,011
ไม่เหมือนที่นี่เลย

1679
01:27:21,612 --> 01:27:24,382
ที่นี่ พอคุณยายเสีย

1680
01:27:24,382 --> 01:27:27,718
ก็ไม่มีใครบอกว่าฉันสวยหรือน่ารัก

1681
01:27:27,718 --> 01:27:29,387
ก็ที่นี่อากาศหนาวมาก

1682
01:27:30,321 --> 01:27:32,957
คนเลยไม่ค่อยพูดอะไร
เกินความจําเป็นน่ะ

1683
01:27:32,957 --> 01:27:37,295
แต่ในโตเกียว ผู้ชายมาหาฉันทุกวัน

1684
01:27:37,295 --> 01:27:40,998
และทําให้ฉันรู้สึกเป็นที่ต้องการ
มันรู้สึกดีจริงๆ นะ

1685
01:27:40,998 --> 01:27:44,101
เหมือนได้บริการดูแล
ผู้สูงอายุต่อสินะ

1686
01:27:44,935 --> 01:27:46,203
ไม่ต้องมามองฉันเลย

1687
01:27:46,203 --> 01:27:48,806
แต่หลังจากอยู่โตเกียวได้สักพัก

1688
01:27:48,806 --> 01:27:50,975
ฉันก็เริ่มคิดถึงบ้านนอก

1689
01:27:50,975 --> 01:27:52,943
ก็เลยกลับมา

1690
01:27:52,943 --> 01:27:56,814
แต่พอเก็บเกี่ยวแอปเปิลเสร็จ
ฉันก็คงไม่มีอะไรทํา

1691
01:27:56,814 --> 01:27:59,917
ก็คงจะไปๆ กลับๆ โตเกียวกับที่บ้าน

1692
01:27:59,917 --> 01:28:02,320
มันเป็นแบบนั้นทุกปี

1693
01:28:02,320 --> 01:28:06,891
จนกระทั่งปีที่แล้ว เธอก็ได้ไปวาดลาย

1694
01:28:06,891 --> 01:28:08,292
สักลาย

1695
01:28:08,292 --> 01:28:09,894
ฉันจะไม่ไปโตเกียวอีกแล้วละ

1696
01:28:10,628 --> 01:28:13,631
ฉันถึงได้ไปสักแอปเปิล
กับตัว "ที" ไว้

1697
01:28:14,598 --> 01:28:17,568
นี่แปลว่า
"ฉันเป็นของทาโมะจังตลอดไป"

1698
01:28:18,369 --> 01:28:22,406
ฉันก็อยากพูดอะไรอยู่หรอกนะ

1699
01:28:22,406 --> 01:28:24,942
แต่ที่นี่อากาศหนาวมาก

1700
01:28:25,776 --> 01:28:27,611
ก็เลยคิดอะไรไม่ออกเลย

1701
01:28:27,611 --> 01:28:29,814
ไม่เห็นจะเกี่ยวกับอากาศเลย

1702
01:28:29,814 --> 01:28:34,185
"เขาไม่ยอมพูดอะไร
ฉันเลยโกรธแล้วพูดไปว่า...

1703
01:28:34,185 --> 01:28:36,387
พูดอะไรสักอย่างสิ เจ้าคนโง่ไม่มีดี"

1704
01:28:36,387 --> 01:28:39,824
แบบนั้นที่ดีสุดสําหรับเราแล้ว...

1705
01:28:39,824 --> 01:28:42,760
เราหย่ากันแล้วเดือนตุลาคมปีก่อนน่ะ

1706
01:28:42,760 --> 01:28:45,029
แล้วฉันก็ให้เมกูมิไปโตเกียว

1707
01:28:45,763 --> 01:28:49,600
แต่สัปดาห์ก่อนเธอก็กลับมา
เพราะเหตุผลบางอย่าง

1708
01:28:49,600 --> 01:28:50,801
ทําไมเหรอ

1709
01:28:50,801 --> 01:28:53,137
ฉันไปคิดอะไรมาเยอะแยะเลย

1710
01:28:53,637 --> 01:28:58,175
ตัวฉันที่สนุกในโตเกียว
หรือตัวฉันที่ทํางานในอาโอโมริ

1711
01:28:58,743 --> 01:29:01,078
ฉันสงสัยว่าคนไหนคือฉันตัวจริง

1712
01:29:02,146 --> 01:29:07,485
คนโตเกียวพูดว่าเราน่ารัก
แม้แต่ตอนที่ไม่ได้หมายความตามนั้น

1713
01:29:08,285 --> 01:29:11,889
โทโมะจังไม่พูดว่าฉันน่ารัก
แม้ว่าจะคิดแบบนั้นก็ตาม

1714
01:29:11,889 --> 01:29:15,926
ทั้งสองที่อาจไม่ต่างกันก็ได้

1715
01:29:16,694 --> 01:29:17,795
ขอโทษด้วยนะ

1716
01:29:19,830 --> 01:29:23,067
คนเพียงคนเดียวที่แคร์ฉันจริงๆ

1717
01:29:23,701 --> 01:29:24,535
อาจมีแค่...

1718
01:29:24,535 --> 01:29:26,670
คุณยายก็ได้

1719
01:29:26,670 --> 01:29:28,072
หรือไม่ก็

1720
01:29:28,072 --> 01:29:31,208
ท่านคือสิ่งที่ฉันต้องการ

1721
01:29:31,208 --> 01:29:32,209
โอเค

1722
01:29:32,209 --> 01:29:36,480
ฉันน่ะเข้าใจ
แต่ไม่รู้ว่าพวกนี้เข้าใจไหม

1723
01:29:36,480 --> 01:29:38,916
ใครมีอะไรจะพูดไหม

1724
01:29:42,787 --> 01:29:44,088
ไม่มีเลยเหรอ

1725
01:29:44,088 --> 01:29:46,624
พอได้ยินแบบนี้แล้ว
รู้สึกละอายใจจริงๆ

1726
01:29:46,624 --> 01:29:48,259
ฉันเข้าใจนะ เมกูมิจัง

1727
01:29:49,059 --> 01:29:51,862
ฉันเองพอกลับบ้านนอกทีไร
ก็คิดเยอะเหมือนกัน

1728
01:29:51,862 --> 01:29:53,764
ไม่ใช่คนเอโดะเหรอ

1729
01:29:53,764 --> 01:29:57,835
ฉันเคยอยู่กิฟุจนอายุ 24 น่ะ
เป็นคนกิฟุตัวจริงเสียงจริง

1730
01:29:57,835 --> 01:29:59,437
ไปกันเถอะ ริวจิ

1731
01:29:59,437 --> 01:30:01,639
นายแข่งกับคุณยายที่ตายแล้ว
ไม่ไหวหรอก

1732
01:30:02,206 --> 01:30:04,475
ล้อกันเล่นใช่ไหม

1733
01:30:05,042 --> 01:30:06,544
เรื่องเล็กน้อยแบบนั้น

1734
01:30:06,544 --> 01:30:09,513
ถ้าคิดจะตัดใจหลังจากเรื่องแค่นั้น

1735
01:30:09,513 --> 01:30:10,948
งั้นก็อย่าไปสักสิ

1736
01:30:10,948 --> 01:30:13,384
ริวจิ เจ้าบ้าน
นายไม่ได้ชื่อ "ที" เลยนะ

1737
01:30:13,384 --> 01:30:16,454
ฉันไปสักมาเพราะอยากมีเอี่ยวด้วย

1738
01:30:17,755 --> 01:30:19,356
นายนี่บ้าของแท้เลย

1739
01:30:20,090 --> 01:30:21,859
ยัยคนแปลกหน้า

1740
01:30:21,859 --> 01:30:24,195
"ฉันไม่สนเรื่องการค้นหา
จิตวิญญาณของเธอหรอก

1741
01:30:24,195 --> 01:30:26,564
แต่ทําไมต้องให้พวกนี้ไปสักด้วย"

1742
01:30:26,564 --> 01:30:29,200
ฉันไม่ได้ขอสักหน่อย

1743
01:30:29,867 --> 01:30:30,701
จริงเหรอ

1744
01:30:30,701 --> 01:30:33,471
ฉันนึกว่าเธออยากให้สักน่ะ

1745
01:30:34,472 --> 01:30:36,407
ของฉันลบตอนไหนก็ได้

1746
01:30:36,407 --> 01:30:38,642
ของฉัน ยังไงก็สักเต็มตัวแล้ว

1747
01:30:38,642 --> 01:30:41,011
พวกเราต่างมีเจตนาแอบแฝงสินะ

1748
01:30:42,780 --> 01:30:45,115
แต่เห็นรอยสักแล้ว ฉันดีใจมากเลยนะ

1749
01:30:45,983 --> 01:30:49,887
มันคือสิ่งพิสูจน์
ช่วงเวลาของฉันในโตเกียว

1750
01:30:49,887 --> 01:30:52,556
ว่าต่อให้ฉันกําลังกวาดหิมะอยู่ที่นี่

1751
01:30:52,556 --> 01:30:56,560
การได้รู้ว่ามีคนในโตเกียวคิดถึงฉัน
ทําให้ฉันมีความสุขนะ

1752
01:30:56,560 --> 01:30:58,462
ถึงจะมีเจตนาแอบแฝงก็เถอะ

1753
01:30:58,462 --> 01:30:59,563
แน่นอน

1754
01:31:00,097 --> 01:31:01,732
ฉันคิดถึงเธอแน่นอนอยู่แล้ว

1755
01:31:02,366 --> 01:31:03,968
ก็รอยสัก...

1756
01:31:05,536 --> 01:31:07,371
มันอยู่ตลอดไปนะ

1757
01:31:07,371 --> 01:31:10,841
"เธอมาทําให้ร่างกายของคนอื่น
ที่พ่อแม่ให้มามีแผลเป็นนะ

1758
01:31:11,609 --> 01:31:14,578
ถ้าเก่งจริงละก็ ก็พูดเอาตัวรอดสิ

1759
01:31:14,578 --> 01:31:16,847
อย่ามาทิ้งเรื่องโกหกเอาไว้

1760
01:31:16,847 --> 01:31:18,215
รู้ไหมว่าคนโบราณพูดว่าอะไร

1761
01:31:19,083 --> 01:31:21,452
'เวลาที่ให้คําโกหกปลอมๆ

1762
01:31:21,452 --> 01:31:24,822
อีกาสามตัวที่คุมาโนะจะตาย' นะ"

1763
01:31:25,422 --> 01:31:26,323
จริงเหรอ

1764
01:31:28,893 --> 01:31:29,927
จริงใช่ไหม

1765
01:31:30,628 --> 01:31:31,462
อ้อ

1766
01:31:31,462 --> 01:31:34,431
งั้นฉันไปทําให้คนสักเพิ่มดีกว่า

1767
01:31:34,431 --> 01:31:35,833
ทําไมล่ะ

1768
01:31:36,734 --> 01:31:39,703
ก็ที่นี่มีอีกาอยู่เพียบเลย

1769
01:31:39,703 --> 01:31:42,873
พวกมันชอบมาทําลายแอปเปิล

1770
01:31:43,674 --> 01:31:45,509
ถ้าพวกมันตาย...

1771
01:31:46,343 --> 01:31:48,913
"ฉันจะได้นอนหลับในตอนเช้า"

1772
01:32:04,361 --> 01:32:05,195
เก่งมาก

1773
01:32:05,195 --> 01:32:07,665
เก่งมากเลยสําหรับมือใหม่

1774
01:32:37,761 --> 01:32:39,797
พาสต้าได้แล้วจ้ะ

1775
01:32:40,664 --> 01:32:41,632
ขอบใจนะ

1776
01:32:44,101 --> 01:32:48,872
จะว่าเป็นเรื่องขั้นสูงก็พูดยากอยู่

1777
01:32:49,940 --> 01:32:54,478
แต่ทําได้ดีแล้ว
ถ้าเทียบกับตอนขึ้นแสดงรอบแรก

1778
01:32:54,478 --> 01:32:57,881
แทบไม่ค่อยมีเด็กฝึก
ที่ทําให้คนดูตื่นเต้นได้แบบนี้

1779
01:32:57,881 --> 01:32:59,850
ในช่วงสี่หรือห้าปีที่ผ่านมา

1780
01:33:02,453 --> 01:33:04,421
จริงเหรอ

1781
01:33:04,421 --> 01:33:06,123
จริงสิ เพราะงั้นก็...

1782
01:33:07,625 --> 01:33:08,492
อะไร

1783
01:33:09,059 --> 01:33:10,194
อ้อ

1784
01:33:11,028 --> 01:33:15,332
{\an8}นี่ค่าเรียนหนึ่งแสนเยน

1785
01:33:16,400 --> 01:33:17,601
{\an8}ขอบใจนะ

1786
01:33:17,601 --> 01:33:19,503
{\an8}ริวจิฝากทักทายด้วย

1787
01:33:21,105 --> 01:33:22,139
{\an8}ลูกฉันเหรอ

1788
01:33:23,007 --> 01:33:24,575
{\an8}จริงเหรอ

1789
01:33:24,575 --> 01:33:27,444
{\an8}ขอบใจนะ

1790
01:33:28,746 --> 01:33:30,147
{\an8}อะไรล่ะเนี่ย

1791
01:33:30,147 --> 01:33:31,849
{\an8}จ่ายหนี้ของเดือนนี้ด้วย

1792
01:33:33,484 --> 01:33:34,618
{\an8}อ้อ จริงสินะ

1793
01:33:45,796 --> 01:33:47,831
{\an8}เหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้องเลย

1794
01:33:47,831 --> 01:33:49,233
{\an8}เรื่องนี้เห็นด้วย

1795
01:33:52,903 --> 01:33:54,838
{\an8}มาสายเกินไปแล้ว

1796
01:33:57,508 --> 01:34:01,612
{\an8}ค่ะ ที่อยู่ทางนี้คือประตูคามินาริมง

1797
01:34:02,579 --> 01:34:03,781
{\an8}ดูขาคู่นั้นซะก่อน

1798
01:34:03,781 --> 01:34:06,250
{\an8}ด้านขวาเป็นเทพแห่งลม

1799
01:34:06,250 --> 01:34:09,253
{\an8}ด้านซ้ายเป็นเทพอัสนี

1800
01:34:10,187 --> 01:34:11,989
{\an8}ทําอะไรอยู่น่ะ ฉันไปละนะ

1801
01:34:12,856 --> 01:34:14,191
{\an8}วันนี้นายจะไปไหนล่ะ

1802
01:34:14,191 --> 01:34:15,926
{\an8}บาร์ที่ชินางาวะครับ

1803
01:34:15,926 --> 01:34:17,895
{\an8}อ้อ "ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ" สินะ

1804
01:34:17,895 --> 01:34:18,829
{\an8}หา

1805
01:34:18,829 --> 01:34:21,098
{\an8}ฉันฝึกเรื่องนี้อยู่นะ อยากฟังไหม

1806
01:34:21,098 --> 01:34:21,999
{\an8}ไม่ละ ขอบคุณ

1807
01:34:21,999 --> 01:34:25,836
{\an8}"จุดพักแรกบนเส้นทางโทไคโด
อยู่ที่ย่านชินางาวะ"

1808
01:34:25,836 --> 01:34:30,140
{\an8}และ "นางโลมคนนึงชื่อ..."

1809
01:34:30,140 --> 01:34:32,776
{\an8}ชื่ออะไรนะ

1810
01:34:32,776 --> 01:34:34,278
{\an8}ผมจะรู้ไหม

1811
01:34:34,278 --> 01:34:35,846
{\an8}ฉันลบเจ้านี่ได้ใช่ไหม

1812
01:34:35,846 --> 01:34:37,514
{\an8}ใช่ไหม

1813
01:34:37,514 --> 01:34:38,549
{\an8}โทชิ

1814
01:34:38,549 --> 01:34:39,383
{\an8}คือ...

1815
01:34:39,383 --> 01:34:41,652
{\an8}โทชิ เดี๋ยวสิ

1816
01:34:41,652 --> 01:34:45,122
{\an8}บ้าจริง ไม่มีใครรอด
ในเรื่องฆ่าตัวตายคู่เลยเหรอ

1817
01:34:45,122 --> 01:34:46,056
{\an8}ก็ต้องไม่มีสิ

1818
01:34:46,056 --> 01:34:47,224
{\an8}ไม่เห็นเข้าใจเลย

1819
01:34:47,224 --> 01:34:49,960
{\an8}แค่ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้า
ทําไมต้องฆ่าตัวตายคู่ด้วย

1820
01:34:49,960 --> 01:34:51,295
{\an8}เพราะพวกนางโลม...

1821
01:34:51,295 --> 01:34:53,564
{\an8}นางโลมเหรอ นายเคยเห็นตัวจริงไหม

1822
01:34:53,564 --> 01:34:54,898
{\an8}เจ้านาย

1823
01:34:54,898 --> 01:34:56,200
{\an8}นี่มันอะไร

1824
01:34:57,601 --> 01:34:59,770
{\an8}แบบล่าสุดของปีนี้น่ะ

1825
01:34:59,770 --> 01:35:01,972
เสือกับมังกรอูราฮาระ

1826
01:35:01,972 --> 01:35:03,140
เห่ยอะ

1827
01:35:03,140 --> 01:35:04,174
ว่าไงนะ

1828
01:35:05,242 --> 01:35:09,246
{\an8}คําบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์