1
00:00:04,047 --> 00:00:07,316
(ลุ่มหลง)

2
00:00:11,988 --> 00:00:15,124
(โคโทระ)

3
00:00:23,433 --> 00:00:24,300
เอ่อ...

4
00:00:25,001 --> 00:00:27,870
ก่อนจะเริ่มกัน ผมอยากเล่า
เรื่องบ้าบอให้ฟังสักหน่อย

5
00:00:27,870 --> 00:00:30,506
ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องของผมเองนี่แหละ

6
00:00:30,973 --> 00:00:31,774
สอนผมเถอะครับ

7
00:00:31,774 --> 00:00:33,109
ตั้งแต่ต้นปีมานี้

8
00:00:33,109 --> 00:00:36,512
ผมได้ฝากตัวเป็นศิษย์
กับอาจารย์ฮายาชิเตะ ดงเบะ

9
00:00:36,512 --> 00:00:38,815
ผู้ตั้งฉายาให้ผมว่าโคโทระ

10
00:00:38,815 --> 00:00:44,287
แต่ว่าผมก็มีตัวตนอีกด้าน
ที่ไม่ค่อยภูมิใจเท่าไรนัก

11
00:00:44,754 --> 00:00:49,926
ผมเป็นยากูซ่าของแก๊ง
ที่ชื่อว่าชินจูกุ ริวเซไก

12
00:00:49,926 --> 00:00:51,694
ผมทํางานให้พวกเขามาสิบปีแล้ว

13
00:00:51,694 --> 00:00:54,330
ส่วนในราคุโกะนั้น
จะว่าผมเป็นดาวดังก็ได้

14
00:00:54,330 --> 00:00:57,300
เป็นนักเล่าเรื่องตอนกลางวัน
ยากูซ่าตอนกลางคืน

15
00:00:57,300 --> 00:00:59,001
นั่นคือข้อตกลง

16
00:00:59,001 --> 00:01:00,269
จนพวกพี่น้องของผม...

17
00:01:00,937 --> 00:01:04,373
ต่างเรียกผมว่ามุนินมุตา
แห่งวงการราคุโกะ

18
00:01:06,542 --> 00:01:10,513
นี่คืออาจารย์ของผมในโลกยากูซ่า
หัวหน้าแก๊งชินจูกุ ริวเซไก

19
00:01:10,513 --> 00:01:14,383
ถ้าหัวหน้าทวงนี้สี่ล้านเยน
จากเพื่อนตีกอล์ฟได้สําเร็จ

20
00:01:14,383 --> 00:01:15,885
ผมถึงจะถอนตัวจากแก๊งได้

21
00:01:16,385 --> 00:01:19,188
และเพื่อนตีกอล์ฟของหัวหน้าคนนี้

22
00:01:19,689 --> 00:01:20,523
คือหมอนี่ครับ

23
00:01:21,491 --> 00:01:23,659
งั้นนี่ก็เป็นลูกไม้ใหม่ใช่ไหม

24
00:01:24,227 --> 00:01:25,128
ว่าไงนะ

25
00:01:25,128 --> 00:01:27,630
"ว่าไงนะ" เหรอ ขอโทษนะ

26
00:01:27,630 --> 00:01:31,868
ที่ฉันหมายถึงก็คือลูกพี่ของนาย

27
00:01:32,468 --> 00:01:37,273
ส่งนายมาข่มขู่ฉันสินะ

28
00:01:37,273 --> 00:01:41,244
ถ้าคุณยอมสอนราคุโกะให้ผม
ผมจะจ่ายให้เรื่องละแสนเยน

29
00:01:41,244 --> 00:01:44,247
นายอยากให้ฉันเอาเงินนั่น
ไปใช้หนี้งั้นเหรอ

30
00:01:44,247 --> 00:01:45,314
แล้วมีปัญหาหรือไง

31
00:01:45,314 --> 00:01:48,017
นี่ก็ผ่านมาสองเดือนแล้ว

32
00:01:48,985 --> 00:01:51,821
นายยังจําทั้งเรื่องไม่ได้เลย...

33
00:01:52,421 --> 00:01:55,691
คุณสอนไม่ได้เรื่องเองไม่ใช่หรือไง

34
00:01:56,893 --> 00:01:57,793
ว่าไงนะ

35
00:01:57,793 --> 00:01:58,961
ก็อย่างเบสบอลไง

36
00:01:59,629 --> 00:02:02,765
นักกีฬาเก่งๆ ไม่ได้แปลว่า
จะเป็นโค้ชดีๆ ได้สักหน่อย

37
00:02:02,765 --> 00:02:04,934
แปลว่าคุณไม่ได้เกิดมาเพื่อสอนใครไง

38
00:02:05,568 --> 00:02:07,470
เพราะแบบนี้ลูกชายคุณถึงทิ้งคุณไง

39
00:02:08,738 --> 00:02:10,106
ขอโทษครับ ขอถามตัวนี้

40
00:02:11,274 --> 00:02:14,277
นั่นลายเสือกับมังกรอูราฮาระ
มีขายแค่ร้านนี้

41
00:02:14,277 --> 00:02:15,945
มีตัวที่เรียบๆ ไหม

42
00:02:15,945 --> 00:02:19,315
ขอที่ผ้าไม่ใช่ตาข่ายด้วย
พอมีไหมครับ

43
00:02:21,184 --> 00:02:25,655
ถ้าเรียบๆ ไม่เอาตาข่าย
มันก็แค่เสื้อยืดธรรมดาไม่ใช่หรือไง

44
00:02:26,556 --> 00:02:27,890
- เจ้านาย
- ว่าไง

45
00:02:28,491 --> 00:02:32,128
ฉันไปจ่ายค่าเช่าร้านมา
แต่บัญชีธนาคารเหลือเงินแค่ 315 เยน

46
00:02:32,828 --> 00:02:36,132
ไม่ต้องมาอือเลย ฉันไปจ่ายให้แท้ๆ

47
00:02:36,132 --> 00:02:38,701
แต่คุณไม่ได้จ่ายค่าแรงฉัน
มาสามเดือนแล้วนะ

48
00:02:38,701 --> 00:02:39,535
รู้แล้วๆ

49
00:02:40,069 --> 00:02:43,172
คุณยกเงินสี่ล้านให้ลูก
เอาไปผลาญตามใจชอบ

50
00:02:43,172 --> 00:02:45,007
ไม่คิดว่ามันไร้สาระหรือไง

51
00:02:45,541 --> 00:02:46,576
หืม

52
00:02:46,576 --> 00:02:49,812
ถ้าเขายอมเป็นนักเล่าเรื่อง
ป่านนี้อะไรๆ คงลงตัวไปแล้ว

53
00:02:49,812 --> 00:02:50,446
นั่นสิ

54
00:02:50,446 --> 00:02:51,881
เข้าใจจริงๆ หรือเปล่า

55
00:02:52,548 --> 00:02:54,984
เมื่อวานก็ขายได้
แค่ไฟแช็กอันเดียวเอง

56
00:02:55,585 --> 00:02:59,956
ขอร้องละ หาคนมาออกแบบเสื้อผ้าเถอะ
ส่วนคุณสนใจแค่ยอดขายก็พอ

57
00:02:59,956 --> 00:03:02,258
รู้แล้วๆ ถูกของนาย

58
00:03:02,258 --> 00:03:04,727
บอกให้เขาเลิกขายเสื้อผ้าได้แล้ว

59
00:03:05,361 --> 00:03:07,129
คุณจะได้มีเงินไปใช้หนี้

60
00:03:08,397 --> 00:03:10,499
เลิกพูดเรื่องเงินได้ไหม
นังวัวขี้เหร่

61
00:03:10,499 --> 00:03:13,869
ถ้าอยากได้เงินขนาดนั้น
ก็ไปเป็นโฮสต์หรือขายตัวไป

62
00:03:13,869 --> 00:03:15,438
แฟนก็ไม่มีกับเขาสักหน่อย

63
00:03:15,438 --> 00:03:17,773
ฉันรู้หรอกน่า
ไม่ต้องไม่ย้ําให้ฟังเลย

64
00:03:17,773 --> 00:03:20,910
นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร
ทําเหมือนรู้จักฉันนักหนา

65
00:03:20,910 --> 00:03:23,012
ลูกฉันเป็นอัจฉริยะนักเล่าเรื่องนะ

66
00:03:23,012 --> 00:03:25,715
กุ๊ยอย่างนายพยายามให้ตาย
ก็ไม่มีทางเก่งเท่าเขา

67
00:03:25,715 --> 00:03:29,652
ทําไมไม่ลองขึ้นเวที
แล้วทําให้ผู้ชมหัวเราะดูล่ะ

68
00:03:31,220 --> 00:03:33,122
ผมก็เลยโดนดุด่า

69
00:03:33,856 --> 00:03:36,025
ตอนนี้เลยมานั่งอยู่ตรงหน้าพวกคุณ

70
00:03:38,327 --> 00:03:39,161
เอาละ

71
00:03:39,895 --> 00:03:41,330
เรามาฟังเรื่องของผมกัน

72
00:03:43,833 --> 00:03:46,636
พยัคฆ์หักเหลี่ยมมังกร

73
00:04:02,952 --> 00:04:03,986
ทุกคนคะ

74
00:04:03,986 --> 00:04:06,255
ซื้อของฝากกันแล้วใช่ไหมคะ

75
00:04:06,756 --> 00:04:08,591
ครับ

76
00:04:08,591 --> 00:04:10,493
เข้าห้องน้ํากันแล้วนะ

77
00:04:10,493 --> 00:04:13,029
ครับ เรียบร้อยแล้วครับ

78
00:04:13,029 --> 00:04:14,230
อะไรเนี่ย

79
00:04:14,230 --> 00:04:15,164
หวัดดีครับ

80
00:04:15,965 --> 00:04:19,268
คุณก็ซื้อทัวร์ของเรา
เมื่อเสาร์ที่แล้วไม่ใช่เหรอคะ

81
00:04:19,268 --> 00:04:20,836
วันอาทิตย์ก็ด้วย

82
00:04:20,836 --> 00:04:23,005
ครับ ผมชอบบัสทัวร์นี่มากเลย

83
00:04:23,005 --> 00:04:24,607
สะพานคาชิโดคิก็สุดยอด

84
00:04:24,607 --> 00:04:26,809
ห้างนิฮงบาชิ มิสึโคชิก็อย่างเจ๋ง

85
00:04:26,809 --> 00:04:28,878
คุณป้าคะ เราจะไปกันแล้วนะคะ

86
00:04:28,878 --> 00:04:31,080
ถอยไปให้ไวเลย ยายแก่

87
00:04:31,080 --> 00:04:32,848
ไม่ได้ยินคุณไกด์พูดหรือไง

88
00:04:32,848 --> 00:04:33,849
เดี๋ยวพ่อปั๊ด

89
00:04:33,849 --> 00:04:35,418
ห้ามปั๊ดใครทั้งนั้นนะคะ

90
00:04:35,918 --> 00:04:38,587
ค่ะ ทุกคน ไปกันเลย

91
00:04:38,587 --> 00:04:39,355
ครับ

92
00:04:39,355 --> 00:04:42,191
โอ้โฮ มีแต่ชื่อมงคลทั้งนั้นเลย

93
00:04:43,192 --> 00:04:45,094
งั้นเอามาตั้งชื่อให้หมดดีกว่า

94
00:04:45,094 --> 00:04:48,030
พวกเขาเลยเอาทุกชื่อที่พระตั้งให้
มาตั้งเป็นชื่อลูก

95
00:04:49,565 --> 00:04:52,435
"นี่ จูเกะมุ จูเกะมุ
โกโคอุ ซูริคิซุ..."

96
00:04:52,435 --> 00:04:53,969
ซูริคิซุอะไร ซูริคิเระสิ

97
00:04:54,537 --> 00:04:56,205
อ้อ ซูริคิเระสินะ

98
00:04:57,740 --> 00:05:01,777
"นี่ จูเกะมุๆ โกโคอุ ซูริคิเระ
ไคจาริ ซุยเกียว โนะ สตูครีม"

99
00:05:01,777 --> 00:05:04,680
"สตูครีม" อะไรของมัน

100
00:05:04,680 --> 00:05:06,849
ตรงนั้นน่ะเงียบไปเลย
ลืมหมดเลยเนี่ย

101
00:05:08,551 --> 00:05:12,321
"ไคจาริ ซุยเกียว โนะ ซุยเกียวมัตสึ
อุนรัยมัตสึ ฟูรัยมัตสึ

102
00:05:12,321 --> 00:05:14,357
คูเนรุโทโคโระ นิ ซูมุ โทโคโระ

103
00:05:14,357 --> 00:05:17,293
ยาบูราโคจิ โนะ ซุยเกียวมัตสึ
อุนรัยมัตสึ ฟูรัยมัตสึ..."

104
00:05:17,293 --> 00:05:18,194
เดี๋ยวนะ

105
00:05:21,163 --> 00:05:25,134
"คูเนรุ โทโคโระ นิ ซูมุ โทโคโระ
ยาบูราโคจิ โนะ ซุยเกียวมัตสึ

106
00:05:25,134 --> 00:05:28,337
อุนรัยมัตสึ ฟูรัยมัตสึ
คูเนรุโทโคโระ นิ ซูมุ โทโค..."

107
00:05:28,337 --> 00:05:29,071
เอ๊ะ

108
00:05:30,005 --> 00:05:31,240
วนอยู่ที่เดิมแล้ว

109
00:05:31,240 --> 00:05:35,211
น่าหงุดหงิดจริงๆ
"ปองโปโกะ นาโนะ ปองโปโกะปิอิ" ไง

110
00:05:35,711 --> 00:05:38,848
ไม่ใช่สักหน่อย ต้องเป็น
"ปองโปโกะปิอิ โนะ ปองโปโกะนะ"

111
00:05:38,848 --> 00:05:41,784
จําไม่ได้เหรอ มันต้อง
"ปองโปโกะ นาโนะ ปองโปโกะปิอิ"

112
00:05:41,784 --> 00:05:43,953
- ใครจะไปสนกันเล่า
- เราสนโว้ย

113
00:05:43,953 --> 00:05:47,790
"จูเกะมุ จูเกะมุ โกโคอุโนะซูริคิเระ
ไคจาริ ซุยเกียว โนะ สตูครีม"

114
00:05:47,790 --> 00:05:48,991
ท่องผิดแล้ว

115
00:05:48,991 --> 00:05:50,726
- ท่องผิดก็บอกกันสิ
- ลองใหม่

116
00:05:50,726 --> 00:05:52,995
"จูเกะมุ จูเกะมุ
โกโคอุ โนะ ซูริคิซุ..."

117
00:05:52,995 --> 00:05:54,597
ผิดอีกแล้ว

118
00:05:54,597 --> 00:05:56,499
กลับมาแล้วครับ

119
00:05:56,499 --> 00:05:57,400
สวัสดีครับ

120
00:05:58,701 --> 00:06:00,002
นายเป็นใครกันเนี่ย

121
00:06:00,002 --> 00:06:01,103
นี่น้องฉันเอง

122
00:06:01,103 --> 00:06:03,939
ไอ้บ้า บอกแล้วไงว่า
ไม่ต้องมารับมาส่งทุกครั้ง

123
00:06:03,939 --> 00:06:05,608
บ้านนี้คนปกติเขาอยู่กันนะ

124
00:06:05,608 --> 00:06:07,176
ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ

125
00:06:07,176 --> 00:06:09,278
ฉันรู้จักเขามาตั้งแต่ตัวเท่านี้

126
00:06:09,278 --> 00:06:10,913
ตอนนี้เรียนอยู่ปีไหนแล้วล่ะ

127
00:06:10,913 --> 00:06:11,781
ปีอะไรกัน

128
00:06:11,781 --> 00:06:14,283
ปีสี่แล้วครับ ผมไม่ได้บอกพี่เหรอ

129
00:06:16,552 --> 00:06:17,553
ไม่จะเห็นรู้

130
00:06:18,454 --> 00:06:19,321
นี่นาย...

131
00:06:20,556 --> 00:06:21,457
เป็นนักศึกษาเหรอ

132
00:06:21,457 --> 00:06:22,658
ใช่ ผมเรียนพาณิชย์ด้วย

133
00:06:22,658 --> 00:06:26,796
พ่อบอกว่าเดี๋ยวนี้เป็นยากูซ่า
ก็ควรมีปริญญาติดตัวไว้

134
00:06:26,796 --> 00:06:27,530
พ่อนายเหรอ

135
00:06:27,530 --> 00:06:30,733
เจ้ากินจิโร่มันทําตัวแปลกๆ

136
00:06:30,733 --> 00:06:31,600
หา

137
00:06:31,600 --> 00:06:34,303
พักนี้มันออกบ้านไปตั้งแต่เช้า

138
00:06:35,871 --> 00:06:39,208
กว่าจะกลับก็ตั้งทุ่มสองทุ่ม

139
00:06:39,975 --> 00:06:41,410
แถมซื้อเครื่องรางมาอีก

140
00:06:42,378 --> 00:06:45,347
แล้วก็พวกของฝาก
อย่างขนมข้าวพอง นินเงียวยากิ

141
00:06:46,048 --> 00:06:48,117
ผมว่าก็ปกตินี่ครับ...

142
00:06:48,117 --> 00:06:52,021
เจ้าโง่ นายน้อยเป็นทายาท
แก๊งชินจูกุ ริวเซไกนะ

143
00:06:52,955 --> 00:06:55,191
สาวที่คบด้วยก็ต้องสถานะเท่ากันสิ

144
00:06:55,925 --> 00:06:56,759
สาวงั้นเหรอ

145
00:06:56,759 --> 00:06:59,128
มันหมายถึงแฟนน่ะ ยามาซากิ

146
00:06:59,728 --> 00:07:01,764
แกต้องคอยดูเจ้ากินจิโร่ไว้นะ

147
00:07:01,764 --> 00:07:04,867
เจ้าหนูนั่นมันเหมือนฉัน
มันทําได้ทุกอย่างเพื่อความรัก

148
00:07:04,867 --> 00:07:09,738
มันอาจไปสักชื่อสาวนั่นไว้ตามตัว
หรือฝังมุกที่กระปู๋เลยก็ได้

149
00:07:09,738 --> 00:07:10,806
จริงเหรอครับ

150
00:07:10,806 --> 00:07:13,943
ฉันยังมีรอยสักเบ้อเริ่ม
เป็นชื่อแฟนตรง...

151
00:07:14,643 --> 00:07:15,911
เลิกพูดเรื่องฉันดีกว่า

152
00:07:15,911 --> 00:07:18,147
นายคอยดูเขาให้ไว้ให้ดีล่ะ โทระ

153
00:07:18,781 --> 00:07:20,783
รับผิดชอบทําให้เขาเรียนจบให้ได้

154
00:07:21,984 --> 00:07:23,853
พยายามสืบมาว่าเป็นยังไงมายังไง

155
00:07:24,487 --> 00:07:26,155
ว่าแต่ราคุโกะนี่ได้เงินเยอะเหรอ

156
00:07:26,755 --> 00:07:29,091
ได้เงินเยอะไหม ได้วันละกี่หมื่นอะ

157
00:07:29,658 --> 00:07:30,493
หมื่นเหรอ

158
00:07:30,493 --> 00:07:33,229
พวกระดับต่ําๆ จะได้เงินที่กําหนด
ปีแรกก็พันเยน

159
00:07:33,229 --> 00:07:34,897
ปีที่สองก็ 1,200 เยน...

160
00:07:34,897 --> 00:07:35,631
น้อยเวอร์

161
00:07:35,631 --> 00:07:39,335
- ได้วันละพันเยนนี่อยู่กันได้เหรอ
- พวกเขามีอาหารให้...

162
00:07:39,335 --> 00:07:41,303
พวกเราระดับสองสิแย่กว่าอีก

163
00:07:41,303 --> 00:07:43,772
เราไม่ได้แสดงทุกวันแบบพวกเพิ่งเริ่ม

164
00:07:43,772 --> 00:07:45,207
เลยต้องทํางานพาร์ตไทม์

165
00:07:45,207 --> 00:07:45,941
พาร์ตไทม์เหรอ

166
00:07:45,941 --> 00:07:47,276
คุณทํางานอื่นด้วยเหรอ

167
00:07:47,276 --> 00:07:48,544
ฉันไม่ชอบออกทีวี...

168
00:07:48,544 --> 00:07:50,746
หนังหน้าแบบนั้น
ไม่ได้ออกทีวีอยู่แล้ว

169
00:07:50,746 --> 00:07:53,883
แม่คะ เปิดทีวีสิ เขาจะออกทีวีแล้ว

170
00:07:53,883 --> 00:07:58,153
ในวงการราคุโกะน่ะ
เงินไม่ใช่ทุกอย่างหรอก กินจิโร่

171
00:07:58,153 --> 00:08:01,590
มันคือการได้กินข้าวหม้อเดียวกัน
และได้ฝึก

172
00:08:01,590 --> 00:08:02,758
กับพวกนี้ต่างหาก

173
00:08:02,758 --> 00:08:06,328
- เราสนุกกันมากเลย เนอะแม่เนอะ
- ไม่ใช่แม่นายโว้ย

174
00:08:06,328 --> 00:08:09,398
ฉันล่ะเคยชื่นชมนิสัย
"หมาป่าเดียวดาย" ของนาย

175
00:08:09,398 --> 00:08:10,132
อะไรกัน

176
00:08:10,633 --> 00:08:12,167
พี่ไม่เท่แล้วอะ

177
00:08:12,167 --> 00:08:14,169
พี่ไม่ใช่หมาป่าแล้ว ตอนนี้เป็น...

178
00:08:16,639 --> 00:08:17,473
พิราบ

179
00:08:18,007 --> 00:08:20,342
พิราบที่ตื่นเต้น
ตอนเจอถุงอาหารนกถูกๆ

180
00:08:20,342 --> 00:08:21,544
พวกนายได้ยินไหม

181
00:08:21,544 --> 00:08:24,246
เขาเรียกพวกเราว่าพิราบ
จะไม่เถียงอะไรหน่อยเหรอ

182
00:08:25,748 --> 00:08:29,151
- พิราบเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพนะ
- ช่างเถอะ ดูทีวีดีกว่า

183
00:08:29,151 --> 00:08:32,421
โอ๊ย ร้อนๆๆ

184
00:08:32,421 --> 00:08:33,689
ฉันไม่ลงไปแช่หรอก

185
00:08:33,689 --> 00:08:36,425
จุดสําคัญคืออย่าโดนลงน้ําทันที

186
00:08:36,425 --> 00:08:40,195
แบบนี้นายทําให้คนดูเชื่อได้
ว่าน้ําร้อนแค่ไหน

187
00:08:40,195 --> 00:08:42,131
เข้าใจละ ผมจะจําไว้ใช้

188
00:08:42,131 --> 00:08:43,632
ดงตะ ดงตะ

189
00:08:43,632 --> 00:08:44,366
เอาละนะ

190
00:08:44,366 --> 00:08:45,901
{\an8}(เหล่าเรนเจอร์จอมอึด)

191
00:08:47,169 --> 00:08:48,270
นี่ แม่ครับ

192
00:08:50,839 --> 00:08:52,675
อ้าว หวัดดีนะ นายน้อย

193
00:08:53,242 --> 00:08:54,243
โคโทระ

194
00:08:54,243 --> 00:08:54,944
มีอะไร

195
00:08:54,944 --> 00:08:56,478
นี่ ไอ้หน้าหล่อ

196
00:08:56,478 --> 00:08:59,014
ใช้คําพูดแบบนั้นกับอาจารย์ไม่ได้นะ

197
00:08:59,014 --> 00:09:02,184
- ฉันเจอเรื่องที่เหมาะกับนายแล้ว
- โอ้ เรื่องอะไร

198
00:09:02,184 --> 00:09:03,986
ตัวใหญ่เกินไปแล้ว

199
00:09:03,986 --> 00:09:05,220
เปล่าสักหน่อย

200
00:09:05,220 --> 00:09:07,790
เรื่องนี้ชื่อว่าชิบาฮามะ

201
00:09:07,790 --> 00:09:11,360
เป็นเรื่องราวความรักของคู่รัก
ที่มีหนี้ท่วมหัว

202
00:09:12,227 --> 00:09:14,663
เรื่องหนี้ๆ นายถนัดอยู่แล้วนี่

203
00:09:14,663 --> 00:09:16,131
ไม่ได้นะครับ

204
00:09:16,131 --> 00:09:17,866
ขนาดผมยังไม่ได้ฝึกเลย

205
00:09:17,866 --> 00:09:20,269
เรื่องชิบาฮามะน่ะ
ฉันสอนให้ก็ได้ พร้อมนะ

206
00:09:20,269 --> 00:09:23,305
ชิบาฮามะ ชิบาฮามะ

207
00:09:23,839 --> 00:09:27,142
สวัสดี กระผมคือโคโมริโนะ ชิบาฮามะ

208
00:09:28,277 --> 00:09:29,745
เป็นไงล่ะ เป็นไง

209
00:09:33,315 --> 00:09:36,552
ยังไงก็เถอะ พรุ่งนี้ฉันจะสอน
บนเวทีนะ ตั้งใจดูให้ดีล่ะ

210
00:09:39,688 --> 00:09:41,290
ชิบาฮามะ...

211
00:09:41,290 --> 00:09:42,625
นี่ คุณนาย

212
00:09:43,492 --> 00:09:46,328
นี่มันไม่พอค่าดอกด้วยซ้ํา

213
00:09:46,328 --> 00:09:47,630
เข้าใจใช่ไหม

214
00:09:47,630 --> 00:09:48,764
นั่นสิ

215
00:09:49,431 --> 00:09:51,533
แถมดอกยังออกดอกไปสามเปอร์เซ็นต์แล้ว

216
00:09:52,935 --> 00:09:57,172
ถ้าสามีคุณนายไม่ทํางาน
งั้นคุณนายก็ต้องเป็นคนใช้หนี้

217
00:09:57,172 --> 00:10:01,210
ใช่เลย ในฐานะที่เป็นเมียเขา
คุณนายควรไปแจกทิชชูหาเงินซะ

218
00:10:03,579 --> 00:10:06,515
เรารออีกวันไม่ไหวแล้วนะ

219
00:10:06,915 --> 00:10:09,184
ไปหยิบยืมจากญาติๆ มาคืนได้แล้ว

220
00:10:09,184 --> 00:10:13,255
ญาติอาจให้ยืมก็ได้
ถ้าคุณนายเป็นยุ้ยก็ดีหน่อย

221
00:10:15,024 --> 00:10:17,026
เพราะว่ายุ้ยญาติเยอะ

222
00:10:18,193 --> 00:10:19,561
เงียบได้แล้ว

223
00:10:20,129 --> 00:10:23,032
ตอนทํางานของยากูซ่า
ก็ตั้งใจเป็นยากูซ่าหน่อยสิ

224
00:10:23,766 --> 00:10:24,967
แถมมุกพี่ก็อย่างฝืด

225
00:10:25,567 --> 00:10:26,235
ไอ้บ้านี่

226
00:10:26,835 --> 00:10:30,572
จากนี้ต่อให้มาเก็บหนี้
ก็ต้องทําตัวให้ฉลาด จริงไหม คุณนาย

227
00:10:30,572 --> 00:10:33,642
ถ้าเราจะเอาเงินจากคุณ
ก็ต้องทําให้ขําหน่อยสิ จริงไหม

228
00:10:33,642 --> 00:10:36,378
จะขําหรือไม่ขํา
วันนี้ฉันก็มีให้แค่นี้แหละค่ะ

229
00:10:39,014 --> 00:10:40,416
ล้อกันเล่นหรือไง

230
00:10:51,927 --> 00:10:52,861
นี่ กินจิโร่

231
00:10:52,861 --> 00:10:53,762
อะไรเหรอ

232
00:10:56,165 --> 00:11:00,369
ตอนนี้...

233
00:11:00,369 --> 00:11:04,273
นายมีแฟน อะไรพวกนั้นหรือเปล่า

234
00:11:05,140 --> 00:11:06,842
ฉันมีสาวที่แอบปิ๊งอยู่นะ

235
00:11:07,876 --> 00:11:10,546
ใครเหรอ

236
00:11:11,113 --> 00:11:12,314
เธอเป็นไกด์ทัวร์น่ะ

237
00:11:13,816 --> 00:11:18,954
แล้วหล่อนรู้ไหมว่านายชอบ
หรือว่าชอบนายกลับหรือเปล่า

238
00:11:19,688 --> 00:11:20,522
นี่ พี่

239
00:11:20,522 --> 00:11:21,657
อะไร

240
00:11:21,657 --> 00:11:24,626
ไหงมาคุยเรื่องนี้กันได้
ผมก็อายเป็นนะ

241
00:11:24,626 --> 00:11:25,694
นี่ ไอ้บ้า

242
00:11:26,261 --> 00:11:30,599
ฉันเป็นพี่นายนะ
ฉันมีหน้าที่ต้องรู้ทุกเรื่องของนาย

243
00:11:30,599 --> 00:11:34,036
ขืนคุยเรื่องนี้กันต่อ
ผมจะคิดว่าพี่เป็นเกย์แล้วนะ

244
00:11:34,036 --> 00:11:36,205
- หา
- หยอกเล่นหรอก

245
00:11:36,705 --> 00:11:39,041
เคยบอกไปแล้วไงว่าฉันมันเส้นลึก

246
00:11:39,041 --> 00:11:42,578
เข้าใจแล้วครับ เข้าใจแล้ว
มันอันตรายนะ

247
00:11:42,578 --> 00:11:45,013
ไม่ต้องห่วงหรอก ฟังฉันนี่

248
00:11:46,181 --> 00:11:47,116
เชิญครับ

249
00:11:47,616 --> 00:11:49,218
{\an8}(อาจารย์ฮายาชิยาเตะ ดงเบะ)

250
00:11:49,218 --> 00:11:50,886
(ตารางกลางวัน: ฮายาชิยาเตะ ดงเบะ)

251
00:12:04,500 --> 00:12:06,535
- เรารออยู่เลย
- ดงจัง

252
00:12:07,035 --> 00:12:09,438
(ฮายาชิยาเตะ ดงเบะ)

253
00:12:09,938 --> 00:12:10,773
ก็...

254
00:12:11,940 --> 00:12:15,310
ผ่านเสียงหัวเราะวันนี้
ผมอยากเห็นว่าทุกคนเป็นยังไงกันบ้าง

255
00:12:16,111 --> 00:12:20,382
มักมีคํากล่าวบ่อยๆ ว่าสมัยเอโดะ
ผู้คนไม่เคยมีเงินเย็น

256
00:12:21,383 --> 00:12:22,951
จะเล่าเรื่องชิบาฮามะสินะ

257
00:12:22,951 --> 00:12:26,955
พวกเขารู้สึกว่าจําเป็นต้องใช้
เงินทุกแดงให้หมดในวันเดียว

258
00:12:26,955 --> 00:12:29,858
พวกต้มตุ๋นสมัยนี้
ที่หลอกเอาเงินไปทั่ว

259
00:12:30,893 --> 00:12:34,897
คงไปหลอกเอาเงิน
จากคนเอโดะไม่ได้แน่

260
00:12:36,165 --> 00:12:42,304
คงจะแบบ "ฮัลโหล นี่ฉันเอง ฉันเองนะ"

261
00:12:42,304 --> 00:12:44,907
"โอ้ ใครน่ะ นี่คนจากเอโดะนะ..."

262
00:12:44,907 --> 00:12:46,975
"เอ่อ นี่ฉันเองไง ฉันเอง"

263
00:12:46,975 --> 00:12:52,648
"อ๋อ ฉันเองเหรอ โอเค มีอะไร"
"คือฉันงานเข้านิดหน่อยน่ะ

264
00:12:52,648 --> 00:12:56,018
ตอนนี้เลยต้องใช้เงินจริงๆ

265
00:12:56,018 --> 00:12:59,388
ช่วยโอนเข้าบัญชีให้หน่อยได้ไหม"

266
00:12:59,388 --> 00:13:02,157
"แย่จัง นายน่าจะโทรมาเมื่อคืน

267
00:13:02,157 --> 00:13:05,661
ฉันไปพนันม้าแข่งมา
ได้มาตั้งห้าล้านเยน"

268
00:13:06,195 --> 00:13:10,799
ตอนนี้สายไปหน่อย ฉันไม่มีเงินแล้ว
นายไปขอคนอื่นแล้วกัน"

269
00:13:12,734 --> 00:13:16,638
คุณไม่รู้หรอกว่าพวกเขา
วางแผนการเงินเก่ง หรือว่าแค่โง่

270
00:13:17,773 --> 00:13:19,141
ให้ตาย ตลกจริงๆ

271
00:13:19,141 --> 00:13:23,946
ต่อไปผมจะเล่าเรื่อง
เมื่อครั้งที่โตเกียวเคยชื่อว่าเอโดะ

272
00:13:24,746 --> 00:13:28,083
มีเมืองหนึ่งชื่อว่าเมืองชิบะ

273
00:13:28,617 --> 00:13:31,687
และชาวประมงที่ชื่อว่าอูโอคุมะ
เคยทํางานอยู่ที่นั่น

274
00:13:32,321 --> 00:13:35,691
เขารู้จักปลามากมาย
และเป็นพ่อค้าที่เก่งกาจ

275
00:13:35,691 --> 00:13:38,227
เขาเปิดร้านที่ขายดิบขายดี

276
00:13:38,227 --> 00:13:41,730
แต่เขามีข้อเสียอยู่อย่างนึง
ก็คือเขาชอบดื่มเหล้า

277
00:13:42,831 --> 00:13:46,835
ทันทีที่ดื่ม เขาก็จะไม่สนใจร้าน

278
00:13:46,835 --> 00:13:48,337
แล้วก็ลืมทํางานทําการ

279
00:13:48,337 --> 00:13:49,471
โซเซ...

280
00:13:51,473 --> 00:13:52,441
โซเซ

281
00:13:53,642 --> 00:13:57,746
แล้วก็พูดว่า
"งานอะไร ฉันไม่สนหรอก...

282
00:13:58,280 --> 00:14:01,850
เพราะแบบนั้นปลาที่ควรอยู่
ในถังของเขาก็เป็นแบบนี้ด้วย

283
00:14:02,351 --> 00:14:06,655
"โซเซ โซเซ..."

284
00:14:07,389 --> 00:14:09,191
"นี่ นี่ คุณน่ะ"

285
00:14:09,925 --> 00:14:12,761
นี่ ช่วยตื่นทีได้ไหม

286
00:14:13,428 --> 00:14:14,263
นี่

287
00:14:14,997 --> 00:14:15,998
นี่

288
00:14:19,668 --> 00:14:22,838
โอ้ โทษที นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว

289
00:14:22,838 --> 00:14:24,439
โอ้ ไม่นะ

290
00:14:24,973 --> 00:14:26,408
ยังฝันอยู่อีกเหรอ

291
00:14:29,011 --> 00:14:30,746
มองหาอะไรเหรอ

292
00:14:31,313 --> 00:14:33,782
ลืมหน้าเมียคุณแล้วเหรอ

293
00:14:34,349 --> 00:14:38,153
เมียงั้นเหรอ

294
00:14:38,153 --> 00:14:42,124
คุมะ ใจร้ายจังเลย

295
00:14:42,624 --> 00:14:44,593
เมื่อคืนดื่มมาอีกแล้วใช่ไหม

296
00:14:44,593 --> 00:14:46,495
ตื่นสักทีสิ

297
00:14:46,495 --> 00:14:51,233
ไหนสัญญาว่าวันนี้
จะไปขายปลาที่ร้านไง

298
00:14:51,233 --> 00:14:52,467
ร้านเหรอ

299
00:14:52,467 --> 00:14:53,402
"ก็นะ

300
00:14:54,202 --> 00:14:57,940
ฉันไม่ได้เปิดร้านมา 20 วัน

301
00:14:57,940 --> 00:15:00,375
มาเปิดตอนนี้ไม่มีปลาขายหรอก"

302
00:15:00,375 --> 00:15:04,980
"พูดอะไรน่ะ คิดว่าฉัน
เป็นเมียคุณมานานแค่ไหนแล้ว

303
00:15:04,980 --> 00:15:06,782
ฉันเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว"

304
00:15:06,782 --> 00:15:07,582
"จริงด้วย"

305
00:15:07,582 --> 00:15:10,919
"แล้วมีดแล่ปลาฉันล่ะ"
"ไม่มีสนิมเลย ฉันลับให้แล้วค่ะ"

306
00:15:10,919 --> 00:15:13,522
"ฉันทํารองเท้าหาย"
"ฉันซื้อคู่ใหม่ให้แล้วค่ะ"

307
00:15:13,522 --> 00:15:17,592
"โอ้ เธอเตรียมทุกอย่างไว้แล้วสินะ"

308
00:15:18,760 --> 00:15:21,897
"นี่ ฟ้ายังมืดอยู่เลย"

309
00:15:21,897 --> 00:15:24,633
"เหรอ เดี๋ยวพระอาทิตย์ก็ขึ้นค่ะ

310
00:15:25,167 --> 00:15:29,438
ตอนนั้นก็ไปแม่น้ํากับร้านได้แล้ว
ขอร้องเลยนะคะ

311
00:15:29,438 --> 00:15:31,907
ขอร้องละ ขายปลาให้ได้นะ ขอร้อง"

312
00:15:32,441 --> 00:15:34,576
"ก็ได้

313
00:15:35,243 --> 00:15:38,947
ยัยปีศาจเมีย" เขาบอก

314
00:15:38,947 --> 00:15:41,116
แล้วเขาก็ออกจากบ้านในที่สุด

315
00:15:45,988 --> 00:15:47,522
ดูข้างนอกสิ

316
00:15:47,522 --> 00:15:49,424
- ข้างนอกเหรอ
- มีใครตามมาไหม

317
00:15:49,424 --> 00:15:51,760
เกิดอะไรขึ้น ไปมีเรื่องมาเหรอ

318
00:15:51,760 --> 00:15:55,430
ยัยผู้หญิงโง่ ฉันไม่ได้หลอกเธอนะ

319
00:15:55,430 --> 00:15:57,599
ก็บอกแล้วไงว่ามันยังเช้าไป

320
00:15:58,767 --> 00:16:00,602
อะไรของคุณเนี่ย เป็นบ้าไปแล้วเหรอ

321
00:16:00,602 --> 00:16:05,007
ทําไมไม่ดูเจ้านี่ซะก่อนจะบ่น

322
00:16:05,007 --> 00:16:06,274
กระเป๋าเงินนี่นา

323
00:16:06,274 --> 00:16:07,175
เมียเขาอุทาน

324
00:16:08,310 --> 00:16:11,680
ตอนฉันเข้าไปในเมือง
ร้านทุกร้านปิดกันหมดเลย

325
00:16:11,680 --> 00:16:16,018
ฉันโมโหมาก
เลยว่าจะตรงดิ่งกลับบ้านมาฟาดเธอ

326
00:16:16,018 --> 00:16:18,387
แต่แบบนั้นเธอคงไล่ฉันออกจากบ้าน

327
00:16:21,790 --> 00:16:25,927
ฉันเลยตัดสินใจ
เอาถังน้ําไปนั่งสูบบุหรี่

328
00:16:25,927 --> 00:16:29,131
แต่แล้วก็เริ่มง่วง

329
00:16:30,098 --> 00:16:33,769
ฉันเลยไปล้างหน้าล้างตา
ที่ทะเลให้ตื่นๆ...

330
00:16:45,914 --> 00:16:51,620
สิบแปด ยี่สิบ ยี่สิบสอง
ยี่สิบสี่...

331
00:16:51,620 --> 00:16:54,956
ยี่สิบหก ยี่สิบแปด

332
00:16:55,557 --> 00:16:57,926
เลิกนับได้แล้ว มันมีอยู่ 50 เรียว

333
00:16:57,926 --> 00:16:59,227
ห้าสิบเรียวเหรอ

334
00:17:00,629 --> 00:17:02,431
โชคเข้าข้างจริงๆ

335
00:17:02,431 --> 00:17:05,600
เทพคงรู้สึกสงสารฉันแน่ๆ

336
00:17:05,600 --> 00:17:07,736
ก็เลยเลือกช่วยฉันแบบนี้

337
00:17:07,736 --> 00:17:08,837
แต่ที่รัก...

338
00:17:08,837 --> 00:17:11,740
รีบไปยกสาเกมาให้ฉันได้แล้ว

339
00:17:11,740 --> 00:17:15,043
คุมะก็เลยเมาแล้วหมดสติไป
จากนั้นเขาก็ตื่นขึ้นมา

340
00:17:15,043 --> 00:17:17,012
แล้วเมียเขาก็โกหก

341
00:17:17,646 --> 00:17:20,882
จากนั้นกระเป๋าเงิน...

342
00:17:20,882 --> 00:17:23,819
หยุดๆ ฉันรู้เรื่องนี้แล้ว พวก

343
00:17:24,352 --> 00:17:26,721
นายยังเล่าเรื่องได้ห่วย
ไม่เปลี่ยนเลย

344
00:17:27,689 --> 00:17:28,523
ว่าไงนะ

345
00:17:28,523 --> 00:17:30,592
ตอนเล่า นายไม่มีอารมณ์ร่วมเลย

346
00:17:30,592 --> 00:17:31,960
แล้วนายล่ะทําได้เหรอ

347
00:17:31,960 --> 00:17:33,428
ฉันไม่รู้เรื่องเล่านั้น

348
00:17:33,428 --> 00:17:35,697
งั้นก็หุบปากแล้วฟังไปสิ ไอ้หัวครก

349
00:17:35,697 --> 00:17:38,166
"โอ้ คุมะซัง ตื่นสักทีได้ไหม

350
00:17:38,166 --> 00:17:39,301
ตื่นเถอะค่ะ"

351
00:17:39,301 --> 00:17:40,435
- ริวจิ
- เงียบนะ

352
00:17:40,435 --> 00:17:44,873
"จะนอนไปอีกนานแค่ไหนคะ
ตะวันขึ้นส่องตูดแล้วนะ

353
00:17:44,873 --> 00:17:47,309
ช่วยรีบไปเปิดร้านได้ไหมคะ"

354
00:17:47,309 --> 00:17:48,977
"ร้านอะไร อย่าโง่ไปหน่อยเลย

355
00:17:48,977 --> 00:17:52,280
ฉันจะไปเปิดร้านทําไมอีก
ในเมื่อเก็บเงินได้ตั้ง 50 เรียว"

356
00:17:52,280 --> 00:17:53,615
ห้าสิบเรียวเหรอ

357
00:17:53,615 --> 00:17:55,584
อย่ามาทําไขสือนะ โอ้โฮ

358
00:17:56,718 --> 00:17:59,988
เธอเป็นเมียฉันเหรอ
หน้าเล็กจิ้มลิ้มจริงๆ

359
00:17:59,988 --> 00:18:01,223
สูงเท่าไรล่ะเนี่ย

360
00:18:02,457 --> 00:18:04,626
ยังเมาอยู่อีกเหรอ

361
00:18:04,626 --> 00:18:07,195
เมื่อคืนคุณดูอารมณ์ดีซะจนน่ากลัว

362
00:18:07,696 --> 00:18:10,031
แล้วใครจะจ่ายค่าอาหาร
กับเหล้าพวกนี้ล่ะ

363
00:18:10,031 --> 00:18:11,533
อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ําน่า

364
00:18:11,533 --> 00:18:13,602
ฉันก็ให้กระเป๋าเงินที่เจอไปแล้วไง

365
00:18:13,602 --> 00:18:15,237
ในนั้นมีเงินตั้ง 50 เรียวนะ

366
00:18:16,004 --> 00:18:17,305
พูดเรื่องอะไรของคุณ

367
00:18:17,305 --> 00:18:18,607
พิโธ่ เดี๋ยวนะ

368
00:18:18,607 --> 00:18:21,910
ต่อให้หน้าตาน่ารักขนาดไหน
ฉันก็ยังฟาดเธอได้นะ

369
00:18:21,910 --> 00:18:23,678
ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้

370
00:18:29,384 --> 00:18:32,454
อยู่ไหน มันอยู่ไหน

371
00:18:32,454 --> 00:18:35,457
ให้ตายสิ เงิน 50 เรียวอยู่ที่ไหน

372
00:18:36,625 --> 00:18:38,360
ต้องเป็นความฝันแน่ๆ

373
00:18:38,894 --> 00:18:39,728
ฝันเหรอ

374
00:18:41,096 --> 00:18:43,765
"ฉันล่ะหมดคําพูดจริงๆ
ก็คุณไม่ทํางานทําการ

375
00:18:44,299 --> 00:18:48,303
วันๆ เพ้อหาแต่สาเกกับเงินๆ ทองๆ

376
00:18:48,837 --> 00:18:50,539
ถึงได้เก็บไปฝันนี่ไง"

377
00:18:51,540 --> 00:18:53,542
"เธอจะพูดอะไรกันแน่

378
00:18:54,075 --> 00:18:57,412
จะบอกว่าที่ฉันเจอกระเป๋าเงิน
มันเป็นแค่ความฝันเหรอ

379
00:18:57,946 --> 00:19:00,081
ทั้งที่ความเป็นจริง
ฉันแค่ดื่มสาเกเหรอ"

380
00:19:00,649 --> 00:19:01,750
"ใช่แล้วค่ะ"

381
00:19:04,252 --> 00:19:08,023
"ช่างเป็นฝันที่โหดร้ายจริงๆ..."

382
00:19:08,023 --> 00:19:12,661
"ทั้งที่สัญญากับเทพว่าจะเลิกดื่ม
แต่คุณกลับเอาแต่ดื่มเหล้า

383
00:19:12,661 --> 00:19:13,862
เลยถูกลงโทษไงล่ะ"

384
00:19:13,862 --> 00:19:18,133
"ยกโทษให้ด้วย เป็นแบบที่เธอพูดเลย
คราวนี้ฉันจะสัญญากับเธอ

385
00:19:18,133 --> 00:19:20,702
จากวันนี้ไป ฉันสัญญาว่าจะไม่ดื่มอีก

386
00:19:20,702 --> 00:19:22,737
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป
ฉันจะทํางานให้หนัก

387
00:19:22,737 --> 00:19:25,540
ดังนั้นช่วยจ่ายค่าเหล้าวันนี้
ให้ฉันทีเถอะ"

388
00:19:25,540 --> 00:19:26,575
"สัญญานะ"

389
00:19:28,743 --> 00:19:31,079
"ใช่ ไม่ว่าจะยังไง
ฉันจะไม่มีวันดื่มอีก"

390
00:19:31,079 --> 00:19:34,482
แล้ววันต่อมา เขาก็เลิกดื่ม
แล้วทํางานอย่างหนัก

391
00:19:36,851 --> 00:19:38,086
ยังเล่าไม่จบ

392
00:19:38,086 --> 00:19:41,790
จากนั้นสองสามปีให้หลัง
หรือคืนก่อนวันปีใหม่นี่แหละ...

393
00:19:41,790 --> 00:19:45,260
หุบปากไปเลย นายนี่สุดยอดจริงๆ

394
00:19:45,260 --> 00:19:48,997
นายมันไม่ใช่ขี้ๆ เลยนะ
ไม่ยักรู้ว่านายมีพรสวรรค์ขนาดนี้

395
00:19:48,997 --> 00:19:50,432
น่าจะไปเล่าราคุโกะ

396
00:19:50,432 --> 00:19:52,801
อาจหาเงินได้มากกว่า
มาเปิดร้านก็ได้นะ

397
00:19:52,801 --> 00:19:54,936
โน ฉันต้องกลับร้านแล้ว

398
00:19:54,936 --> 00:19:57,339
เล่าให้จบก่อน
ให้เด็กทําพาร์ตไทม์เฝ้าร้านไป

399
00:19:57,339 --> 00:20:00,342
มันก็ได้อยู่
แต่เรื่องของเรื่องก็คือยัยนั่น...

400
00:20:00,342 --> 00:20:01,977
ไม่มีอะไรหรอก

401
00:20:01,977 --> 00:20:05,013
- อย่าไปแบบค้างคาสิ
- ก็เล่าให้นายฟังมันไม่สนุกอะ

402
00:20:05,013 --> 00:20:07,482
นายชอบโพล่งหัวเราะตรงจังหวะแปลกๆ

403
00:20:07,482 --> 00:20:08,817
ฉันจะหุบปากเลย

404
00:20:08,817 --> 00:20:10,986
เธอชื่อริสะ
หมอนี่ยังไม่จ่ายเงินเธอเลย

405
00:20:10,986 --> 00:20:11,920
จะพูดหาทําไม

406
00:20:12,754 --> 00:20:14,889
เลิกพูดเรื่องเงินได้ไหม
นังวัวขี้เหร่

407
00:20:14,889 --> 00:20:17,926
ถ้าอยากได้เงินขนาดนั้น
ก็ไปเป็นโฮสต์หรือขายตัวไป

408
00:20:17,926 --> 00:20:19,995
แฟนก็ไม่มีกับเขาสักหน่อย

409
00:20:21,029 --> 00:20:23,565
พูดปุ๊บเสียใจปั๊บเลย

410
00:20:23,565 --> 00:20:25,834
เธอยิ่งซึมๆ หลังจากถูกทิ้งซะด้วยสิ

411
00:20:25,834 --> 00:20:28,003
ฉันเลยพูดให้อารมณ์ดีขึ้นว่า...

412
00:20:28,003 --> 00:20:29,170
ถ้าเป็นแบบนั้น

413
00:20:29,170 --> 00:20:30,672
{\an8}(ไฟแช็กของแท้ 500 เยน)

414
00:20:30,672 --> 00:20:31,906
งั้นเธอก็มาเป็น...

415
00:20:31,906 --> 00:20:32,974
ไม่เห็นดีขึ้นเลย

416
00:20:33,842 --> 00:20:35,677
ไม่ดีจริงๆ ด้วยเนอะ

417
00:20:35,677 --> 00:20:36,678
ทําอะไรน่ะ

418
00:20:38,880 --> 00:20:40,815
นี่ หยุดนะ

419
00:20:40,815 --> 00:20:41,950
ปล่อยนะ

420
00:20:46,121 --> 00:20:48,490
ทําอะไรน่ะ ยัยวัวขี้เหร่

421
00:20:48,490 --> 00:20:52,627
เลิกเรียกฉันว่าวัวขี้เหร่สักที
พูดทีไรแม่อยากฆ่าให้ตายซะจริง

422
00:20:52,627 --> 00:20:55,463
คุณอาจพูดเอาขํา
แต่มันทําให้ฉันอยากฆ่าคุณจริงๆ นะ

423
00:20:55,463 --> 00:20:56,665
ว่าไงนะ

424
00:20:58,600 --> 00:21:00,969
เธอนับทุกครั้ง
ที่ฉันเรียกเธอว่ายัยขี้เหร่

425
00:21:00,969 --> 00:21:04,205
- จดไว้ในสมุดทุกวันเลยด้วย
- เป็นระเบียบจนน่าแปลกใจดีนะ

426
00:21:04,205 --> 00:21:07,008
ขอบคุณสําหรับทุกอย่าง
โอนค่าแรงเข้าบัญชีฉันด้วย

427
00:21:07,008 --> 00:21:09,911
ถ้าสิ้นเดือนแล้วไม่จ่าย
ฉันฟ้องคุณแน่

428
00:21:10,745 --> 00:21:13,782
ไอ้คนบ้าหลอกลวง ตายซะ

429
00:21:17,385 --> 00:21:21,923
นายก็ไม่น่าไปเรียกเธอแบบนั้น
เธอน่ารักจะตายไป

430
00:21:21,923 --> 00:21:24,726
ถ้าเธอขี้เหร่จริงๆ
ฉันคงไม่เรียกแบบนั้นหรอก

431
00:21:24,726 --> 00:21:28,263
อะไร เธอเหมือนน้องสาวฉัน
ที่เรียกเพราะเอ็นดูหรอก

432
00:21:28,263 --> 00:21:30,965
นั่นสิ เหมือนที่นาย
เรียกกระปู๋ว่า "เจ้าลูกชาย"

433
00:21:33,702 --> 00:21:35,537
เปรียบเทียบดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ

434
00:21:35,537 --> 00:21:38,173
ไม่สําคัญหรอก
เธอเป็นผู้ใหญ่แล้วใช่ไหม

435
00:21:38,173 --> 00:21:40,642
พนันเลยว่าเธอได้งานดีๆ ทําไปแล้ว

436
00:21:40,642 --> 00:21:43,178
ฉันว่าไม่หรอก ไม่มีทาง

437
00:21:43,178 --> 00:21:45,347
จากประสบการณ์ที่ผ่านมา

438
00:21:45,347 --> 00:21:46,181
เพราะผู้ชายแหงๆ

439
00:21:46,181 --> 00:21:47,182
ผู้ชายเหรอ

440
00:21:47,182 --> 00:21:49,984
นี่ไม่ใช่ครั้งแรก
ที่ฉันไม่จ่ายค่าแรงสักหน่อย

441
00:21:49,984 --> 00:21:52,253
แต่เธอก็ยังมาทํางาน ถึงจะบ่นก็ตาม

442
00:21:52,253 --> 00:21:54,789
แต่พอมีแฟน เธอก็ทําตัวเหลวไหล

443
00:21:54,789 --> 00:21:56,991
ทั้งขาดงานไม่บอก
ขโมยเงินจากแคชเชียร์

444
00:21:56,991 --> 00:21:58,526
จากนั้นก็ลาออก

445
00:21:58,526 --> 00:22:01,496
- พอโดนทิ้งก็กลับมา
- เธอไม่ใช่เด็กไม่ดีนะ

446
00:22:01,496 --> 00:22:03,298
ก็แค่ผู้ชายทําให้เธอลืมศีลธรรม

447
00:22:03,298 --> 00:22:05,800
แถมรสนิยมเรื่องผู้ชายยังห่วยแตก

448
00:22:05,800 --> 00:22:09,003
ทั้งพิธีกรทีวีกระจอกๆ ที่มีลูกแล้ว
ดีเจเห่ยๆ ที่ชอบตบตี

449
00:22:09,003 --> 00:22:10,739
กับเด็กนักเรียนมาโซคิสต์

450
00:22:10,739 --> 00:22:12,974
ไม่ก็เด็กนักเรียนซาดิสต์

451
00:22:12,974 --> 00:22:16,177
ต่อให้ฉันเตือนสักที่ครั้ง
เธอก็ไม่ยอมฟัง

452
00:22:17,379 --> 00:22:21,049
ต้องเป็นผู้ชายแหงๆ
ถ้าไม่ใช่ เธอก็คงไม่โกรธแบบนี้

453
00:22:21,049 --> 00:22:22,917
กับอีแค่เรื่องไม่ได้ค่าแรง

454
00:22:22,917 --> 00:22:25,620
- ที่จริงนายก็น่าจะจ่ายเธอสิ
- หืม...

455
00:22:25,620 --> 00:22:26,955
"หืม" อะไรของนาย

456
00:22:26,955 --> 00:22:31,559
ใช่แล้ว โทระซัง
ช่วยกระผมหาทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

457
00:22:32,093 --> 00:22:34,629
เธอเป็นคนดีจริงๆ นะ ก็ฉันกังวลนี่นา

458
00:22:34,629 --> 00:22:36,498
- จ่ายค่าแรงสิ
- ก็บอกว่าไม่ได้

459
00:22:36,498 --> 00:22:38,466
นะ ฉันจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้เลย

460
00:22:38,466 --> 00:22:42,036
- ทําไมนายไม่ถามเธอเองเล่า
- ฉันไม่จ่ายค่าแรงนะ ถามก็อึดอัดสิ

461
00:22:42,036 --> 00:22:46,307
เพราะงั้นไงถึงทําให้ไม่ได้
ฉันไม่เคยถามอะไรละเอียดๆ สําเร็จเลย

462
00:22:46,307 --> 00:22:47,108
พี่

463
00:22:48,176 --> 00:22:49,677
นายมาทําอะไรที่นี่

464
00:22:49,677 --> 00:22:51,112
เดี๋ยวนะ...

465
00:22:53,581 --> 00:22:54,416
โย่

466
00:23:00,455 --> 00:23:02,624
ขายเสื้อผ้าสินะ

467
00:23:02,624 --> 00:23:05,460
นายเด็กกว่าฉันสองปีใช่ไหม

468
00:23:05,960 --> 00:23:09,697
ฉันเรียนมหาลัยแล้ว
พ่อบอกว่าแม้แต่ยากูซ่าก็ควรจบปริญญา

469
00:23:09,697 --> 00:23:10,598
เข้าใจละ

470
00:23:11,566 --> 00:23:13,701
- ร้านนี้ได้กําไรไหม
- หมายความว่าไง

471
00:23:14,702 --> 00:23:16,671
คงได้เงินมากกว่านักเล่าเรื่องสินะ

472
00:23:17,172 --> 00:23:18,873
พยายามหาเงินมาใช้หนี้ด้วยล่ะ

473
00:23:19,374 --> 00:23:21,309
นี่ กินจิโร่ ซื้ออะไรหน่อยสิ

474
00:23:21,309 --> 00:23:24,546
- ของร้านนี้ไม่มีอะไร...
- ซื้อๆ สักอย่างเถอะน่า

475
00:23:25,280 --> 00:23:26,614
ไม่รู้สินะ

476
00:23:27,549 --> 00:23:28,650
จะซื้อสักอย่างก็ได้

477
00:23:28,650 --> 00:23:29,751
ถ้าฝืนใจก็ไม่ต้อง

478
00:23:39,060 --> 00:23:41,563
- ทั้งหมดนี่เท่าไร
- ก็บอกว่าช่างมันไงเล่า

479
00:23:43,998 --> 00:23:46,401
ฉันไม่อยากให้คนเห่ยๆ แบบนายมาใส่

480
00:23:47,101 --> 00:23:48,102
ว่าไงนะ

481
00:24:13,628 --> 00:24:15,897
(ต้องการเด็กเสิร์ฟสาว)

482
00:24:19,334 --> 00:24:20,235
ฮัลโหล

483
00:24:21,636 --> 00:24:23,505
ฉันว่าฉันไปไม่ได้แล้วละ

484
00:24:24,572 --> 00:24:25,740
อะไรนะ เกิดอะไรขึ้น

485
00:24:25,740 --> 00:24:27,408
ฉันเพิ่งกินยานอนหลับไปน่ะสิ

486
00:24:28,743 --> 00:24:31,379
ฉันเอารถเพื่อนไปชนซะเละ

487
00:24:31,379 --> 00:24:35,617
เลยต้องหาเงินสองแสนเยนไปซ่อม
อยากตายจริงๆ

488
00:24:35,617 --> 00:24:38,853
- อย่าตายเพราะเรื่องแบบนั้นสิ
- งั้นก็หาเงินมาให้ฉันสิ

489
00:24:39,854 --> 00:24:41,756
หา แต่ฉัน...

490
00:24:41,756 --> 00:24:44,292
จิ๊กเงินจากแคชเชียร์มาอีกสิ

491
00:24:47,328 --> 00:24:49,130
ช่างเถอะๆ ฉันแค่ล้อเล่น

492
00:24:49,631 --> 00:24:52,934
ก็แค่เธอเป็นคนเดียวที่ฉันพึ่งได้
ในเวลาแบบนี้น่ะ

493
00:24:55,270 --> 00:24:57,238
หลังจากคุมะเลิกดื่มได้สามปี

494
00:24:57,739 --> 00:25:02,010
เขากลายเป็นคนทํางานที่เก่งกาจ
ก็เลยมีลูกค้าประจํา และ...

495
00:25:04,846 --> 00:25:08,349
ในปีที่เขาจ่ายหนี้ทั้งหมด
คืนได้สําเร็จ

496
00:25:11,052 --> 00:25:12,620
อ้อ ใช่ วันก่อนปีใหม่สินะ

497
00:25:13,555 --> 00:25:17,425
เขาก็ไปเยี่ยมบรรดาลูกค้า
แล้วแวะที่โรงอาบน้ํา...

498
00:25:17,425 --> 00:25:19,794
ฉันว่าอ่านเอาเร็วกว่านะคะ

499
00:25:23,097 --> 00:25:25,466
ก็นะ เรื่องที่เกิดขึ้น
ก็คือเมียเขาสารภาพ

500
00:25:25,466 --> 00:25:29,103
ว่าเธอเอากระเป๋าเงินที่คุมะเจอ
เมื่อสามปีก่อนไปซ่อน

501
00:25:29,103 --> 00:25:30,572
{\an8}(ดราก้อนโซดา)

502
00:25:33,074 --> 00:25:34,309
เจ้านาย

503
00:25:35,743 --> 00:25:37,478
เจ้านาย

504
00:25:48,556 --> 00:25:50,291
นั่นสินะ

505
00:26:00,335 --> 00:26:01,836
จริงเหรอเนี่ย

506
00:26:01,836 --> 00:26:04,405
"ที่รัก กระเป๋าเงินนี้ดูคุ้นๆ ไหม"

507
00:26:04,973 --> 00:26:07,041
"คุ้นจริงๆ ด้วย"

508
00:26:07,041 --> 00:26:09,744
"มันคือกระเป๋าเงิน
ที่คุณเก็บได้สามปีก่อนไงล่ะ"

509
00:26:10,311 --> 00:26:13,448
"มันเป็นแค่ฝันไม่ใช่หรือไง"

510
00:26:13,448 --> 00:26:15,783
"ฉันหลอกคุณว่า
มันเป็นแค่ความฝันน่ะค่ะ

511
00:26:15,783 --> 00:26:17,785
คุณจะตบจะตีฉันยังไง ก็ตามใจคุณเลย"

512
00:26:17,785 --> 00:26:20,021
"อย่ามาพูดโง่ๆ ฉันเหรอจะตบตีเธอ

513
00:26:20,021 --> 00:26:22,290
มือจะได้หักเอาน่ะสิ"

514
00:26:22,290 --> 00:26:24,325
พี่ เห็นกระเป๋าตังค์ฉันไหม

515
00:26:24,325 --> 00:26:25,159
ไม่เห็น

516
00:26:25,159 --> 00:26:27,695
ผมยังมีอยู่เลยตอนจะซื้อ
เสื้อผ้าที่อูราฮาระ

517
00:26:27,695 --> 00:26:31,432
- หายไปไหนนะ
- หนวกหูจริงๆ

518
00:26:31,432 --> 00:26:33,101
กําลังจะเข้าฉากเด็ดแล้วนะ

519
00:26:33,901 --> 00:26:35,703
เห็นไหม นายทําเสียจังหวะหมดเลย

520
00:26:37,939 --> 00:26:39,273
พอเท่านี้ก็ได้

521
00:26:39,273 --> 00:26:40,475
ฉันไปหาก่อนนะ

522
00:26:43,044 --> 00:26:44,479
สรุปเลยนะ

523
00:26:45,446 --> 00:26:50,084
เมียหลอกสามีเพื่อให้เขาเลิกเหล้า
และกลายเป็นคนทํางานหนัก

524
00:26:51,052 --> 00:26:51,886
ถูกต้อง

525
00:26:53,855 --> 00:26:55,323
เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ ครับ

526
00:26:58,459 --> 00:27:00,628
แต่ความเป็นจริงมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น

527
00:27:00,628 --> 00:27:01,829
ทําไมล่ะ

528
00:27:01,829 --> 00:27:03,564
สามีฉันเป็นพนักงานออฟฟิศค่ะ

529
00:27:03,564 --> 00:27:07,101
เขาไม่มีทักษะพิเศษ
เหมือนชาวประมงหรอก

530
00:27:07,702 --> 00:27:10,538
แต่แม้ตอนที่เขาอยากทํางาน
บริษัทก็ดันเจ๊ง...

531
00:27:11,439 --> 00:27:13,841
ไหนจะเรื่องศักดิ์ศรี
และที่สังคมมองเขาอีก

532
00:27:13,841 --> 00:27:15,877
ไม่ใช่ว่าเขาอยากทํางานก็ได้นะคะ

533
00:27:17,412 --> 00:27:20,448
นึกไม่ออกเลยจริงๆ
ว่าสามปีจากนี้ผมจะไปอยู่ไหน

534
00:27:20,448 --> 00:27:21,783
ที่จะบอกก็คือ...

535
00:27:22,283 --> 00:27:25,486
ผมว่าคนสมัยใหม่
ไม่รู้สึกเชื่อมโยงกับเรื่องนี้หรอก

536
00:27:25,486 --> 00:27:27,522
สอนเรื่องอื่นให้ทีแล้วกัน

537
00:27:27,522 --> 00:27:29,991
ให้สอนเรื่องอื่นเหรอ
มันไม่ได้ง่ายแบบนั้นนะ

538
00:27:29,991 --> 00:27:32,960
ไม่ต้องห่วง ถ้ามีทักษะ
แม้แต่เรื่องคลาสสิกก็อินได้

539
00:27:32,960 --> 00:27:35,263
- ไม่ได้น่าเชื่อเลย
- หุบปากนะ เจ้าแว่น

540
00:27:35,263 --> 00:27:37,365
ทีนายหน้าตาอย่างกับ
พวกพนักงานออฟฟิศ

541
00:27:37,365 --> 00:27:40,902
นี่ โคโทระ
นายชอบดูหนังเรื่องอะไรเหรอ

542
00:27:40,902 --> 00:27:42,336
ราชามินามิ

543
00:27:43,504 --> 00:27:45,206
- เรื่องอื่นล่ะ
- โดดเดี่ยวผู้น่ารัก

544
00:27:45,206 --> 00:27:48,409
โอ้โฮ คาดไม่ถึงเลยว่าจะดูเรื่องนั้น

545
00:27:48,409 --> 00:27:49,911
เป็นเรื่องแต่งใช่ไหมล่ะ

546
00:27:49,911 --> 00:27:51,746
ราคุโกะเองก็เป็นเรื่องแต่ง

547
00:27:51,746 --> 00:27:53,114
เพราะตอนนายเป็นเด็ก

548
00:27:53,114 --> 00:27:55,717
นายคงไม่ถูกคนน่ากลัวทําร้าย
ตอนอยู่บ้านคนเดียวแน่

549
00:27:55,717 --> 00:27:57,085
- เคยสิ
- จริงเหรอ

550
00:27:57,585 --> 00:28:00,988
มีคนเบี้ยวหนี้
ฉันเลยไปที่บ้านของมัน

551
00:28:00,988 --> 00:28:03,057
- แต่ดันมีเด็ก...
- นายเป็นคนร้ายเหรอ

552
00:28:03,057 --> 00:28:05,927
งั้นก็ไม่ใช่เรื่องแต่งสินะ
ทีนี้ยากเลยครับ อาจารย์

553
00:28:05,927 --> 00:28:10,998
นี่ โคโทระ นายรู้สึกยังไง
ตอนได้ยินฉันเล่าเรื่องชิบาฮามะ

554
00:28:10,998 --> 00:28:12,667
ผมซึ้งจนหัวเราะทั้งน้ําตาเลย

555
00:28:12,667 --> 00:28:15,870
ตอบสนองได้กระชับรวดเร็วดี
เหมือนนายกโคอิซูมิเลย

556
00:28:16,871 --> 00:28:23,111
แล้วส่วนไหนของเรื่อง
ที่สะเทือนใจนายที่สุด

557
00:28:24,312 --> 00:28:26,614
ตรงที่เขาเรียกเมียว่านางฟ้าละมั้ง

558
00:28:26,614 --> 00:28:29,584
เอาละ ทีนี้ก็ลืมเรื่องอื่นๆ ซะ

559
00:28:29,584 --> 00:28:30,451
ลืมเหรอ

560
00:28:30,451 --> 00:28:34,655
นายยังไม่มีความสามารถ

561
00:28:34,655 --> 00:28:37,291
ในการจําและเล่าเรื่องจนจบนี่นา

562
00:28:37,291 --> 00:28:39,260
เพราะงั้นแทนที่จะเล่าให้ซับซ้อน

563
00:28:39,260 --> 00:28:44,665
นายก็ใส่ทุกอย่างที่มี
ลงไปในจุดที่มันสะเทือนใจ

564
00:28:45,233 --> 00:28:48,936
แบบนั้น ไม่ว่าจะเป็น
พนักงานออฟฟิศหรือไม่

565
00:28:48,936 --> 00:28:51,005
คนดูจะเข้าใจแน่นอน

566
00:28:54,041 --> 00:28:55,076
อาจารย์

567
00:28:55,076 --> 00:28:56,144
ว่าไง

568
00:28:56,144 --> 00:28:58,045
คุณนี่เป็นโค้ชที่สุดยอดจริงๆ

569
00:29:03,451 --> 00:29:07,522
งั้นก็มาเริ่มกันเถอะ

570
00:29:08,456 --> 00:29:10,024
"เธอพูดถูกสุดๆ เลย

571
00:29:11,592 --> 00:29:17,198
ไม่ว่าเงิน 50 เรียวจะเยอะแค่ไหน
ฉันคงใช้หมดในพริบตา

572
00:29:17,698 --> 00:29:19,767
ขอบใจนะที่หลอกฉัน

573
00:29:21,002 --> 00:29:25,573
เพราะเธอ ฉันเลยได้สติสตัง
ตอนนี้เลยได้มีปีใหม่ที่ไร้หนี้

574
00:29:26,574 --> 00:29:28,342
ขอบใจมากนะ

575
00:29:30,178 --> 00:29:31,479
แม่นางฟ้าของฉัน"

576
00:29:32,480 --> 00:29:34,115
"ไม่ต้องคํานับฉันหรอกค่ะ

577
00:29:34,715 --> 00:29:36,884
เอานี่ ดื่มสิคะ"

578
00:29:36,884 --> 00:29:40,354
ฉันว่าวันนี้หมอนี่จะเล่าจบจริงๆ แฮะ

579
00:29:40,354 --> 00:29:43,057
- "ฉันเลิกดื่มแล้ว"
- แบบนั้นแหละ

580
00:29:43,758 --> 00:29:45,693
"ฉันให้สัญญาแล้วไงว่าจะเลิก"

581
00:29:46,527 --> 00:29:50,231
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณไม่ใช่
คนที่ถูกเหล้าควบคุมอีกแล้วนี่นา"

582
00:29:55,837 --> 00:29:57,505
ใครวะ ตอนนี้กําลังซึ้งเลยนะ

583
00:29:58,005 --> 00:29:59,440
ปิดเสียงสิโว้ย

584
00:30:00,007 --> 00:30:01,709
เขากําลังเล่าเรื่องรักอยู่นะ

585
00:30:01,709 --> 00:30:02,844
ฮัลโหล

586
00:30:03,711 --> 00:30:04,579
รับโทรศัพท์เหรอ

587
00:30:04,579 --> 00:30:06,881
นายอยู่ไหน
เรานัดกันตอนสี่โมงครึ่งนะ

588
00:30:06,881 --> 00:30:08,916
โทษทีๆ ฉันกําลังแสดงอยู่

589
00:30:10,218 --> 00:30:12,486
- ต้องเป็นตอนนี้เลยเหรอ
- ก็ใช่น่ะสิ

590
00:30:12,486 --> 00:30:13,387
พอที

591
00:30:13,387 --> 00:30:16,357
อยู่กันแค่สองคนแล้วมันแปลกๆ
แถมร้านยังไม่เปิดด้วย

592
00:30:20,461 --> 00:30:21,495
สายหลุดซะแล้ว

593
00:30:27,134 --> 00:30:28,002
ไอ้บ้าเอ๊ย

594
00:30:28,569 --> 00:30:31,339
ขอโทษที

595
00:30:31,839 --> 00:30:33,708
คราวหน้าผมจะปิดเสียงแล้วกัน

596
00:30:34,942 --> 00:30:36,377
ถึงไหนแล้วล่ะ

597
00:30:36,377 --> 00:30:38,045
"ไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ"

598
00:30:38,045 --> 00:30:39,647
ไร้สาระจริงๆ

599
00:30:39,647 --> 00:30:41,115
ทําเสียบรรยากาศหมด

600
00:30:42,550 --> 00:30:44,285
"ฉันดื่มไม่ได้หรอก

601
00:30:44,285 --> 00:30:47,788
ฉันจะไม่ดื่มเหล้าอีกแล้ว"

602
00:30:47,788 --> 00:30:48,956
"ทําไมล่ะคะ"

603
00:30:51,525 --> 00:30:55,496
ถ้านายทํากระเป๋าเงินหล่นที่ฮาราจูกุ
ทําไมถึงจะมีคนเอามาคืนที่อาซากุสะ

604
00:30:55,496 --> 00:30:59,066
ก็บอกแล้วไงว่าอาจทําตกที่ฮาราจูกุ

605
00:30:59,066 --> 00:31:01,435
แปลว่าอาจทําตกที่อาซากุสะก็ได้ไง

606
00:31:07,375 --> 00:31:09,911
ฉันนี่มันมีรสนิยมผู้ชายห่วยแตกจริงๆ

607
00:31:11,245 --> 00:31:13,848
อย่างน้อยเธอก็รู้ตัวเรื่องนี้

608
00:31:13,848 --> 00:31:16,284
เวลาปิ๊ง ฉันก็ดันหลงหัวปักหัวปํา

609
00:31:16,284 --> 00:31:18,986
ไม่ว่าหมอนั่นจะเด็กหรือแก่

610
00:31:19,487 --> 00:31:24,091
แล้วลุงล่ะ เมียลุงเพิ่งทิ้งไป
ตอนนี้ลุงโสดแล้วนะ

611
00:31:25,393 --> 00:31:28,429
ฉันชอบทําตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
ห้ามตัวเองไม่ได้เลย

612
00:31:28,429 --> 00:31:31,232
ต้องเกาะติดหนึบ
เพื่อให้รู้สึกว่าคบกันอยู่

613
00:31:31,232 --> 00:31:33,134
ลุงชอบสาวๆ ที่ตามติดนะ

614
00:31:33,134 --> 00:31:36,203
ดูบรรยากาศหน่อย
หล่อนเมินลุงอย่างสุภาพอยู่นะ

615
00:31:36,203 --> 00:31:37,505
ชอบเรื่องอย่างว่าสินะ

616
00:31:38,005 --> 00:31:39,640
หมอนี่ไร้ยางอายกว่าอีก

617
00:31:39,640 --> 00:31:42,810
ก็มีตามปกตินะ
ถ้าไม่มีแล้วรู้สึกไม่มั่นใจ

618
00:31:42,810 --> 00:31:44,145
ทาจัง ทาจัง

619
00:31:44,145 --> 00:31:46,213
- แบบนี้รักเลย
- ใครถามลุงไม่ทราบ

620
00:31:46,213 --> 00:31:50,151
เธอยังสาว
จะไปเกาะติดผู้ชายคนเดียวทําไม

621
00:31:50,151 --> 00:31:52,486
นอกจากผู้ชายแล้ว
เธอมีอย่างอื่นที่ชอบไหม

622
00:31:53,854 --> 00:31:54,689
ชอบดื่ม

623
00:31:56,190 --> 00:31:58,459
เธอกระดกไปเยอะแล้วนะตั้งแต่มาที่นี่

624
00:31:59,527 --> 00:32:04,231
ชอบดื่ม ผู้ชาย ส่งแชต
ร้องคาราโอเกะ เจ้าพ่ออัลคาโปน

625
00:32:04,732 --> 00:32:05,933
พุดดิ้งนม

626
00:32:07,068 --> 00:32:08,235
แล้วก็เสื้อผ้า

627
00:32:09,270 --> 00:32:10,504
เสื้อผ้าสินะ

628
00:32:13,407 --> 00:32:18,079
ถ้าชอบเสื้อผ้า ทําไมไม่คิดซะว่า
เสื้อผ้าเป็นแฟนของเธอล่ะ

629
00:32:19,347 --> 00:32:21,382
อะไรเนี่ย

630
00:32:21,382 --> 00:32:23,417
ยัยนี่พูดว่า "อะไรเนี่ย"...

631
00:32:24,051 --> 00:32:26,020
ก็เข้าใจได้ เสื้อผ้านายมันเห่ย

632
00:32:26,020 --> 00:32:28,823
หุบปากนะ หุบปากได้แล้ว

633
00:32:28,823 --> 00:32:32,460
โอเค ถ้าหมอนี่รักเธอจริงๆ

634
00:32:32,994 --> 00:32:35,696
เขาจะไม่ทําอะไร
ที่แทรกแซงชีวิตของเธอ

635
00:32:35,696 --> 00:32:37,965
เขาจะไม่มีวันบอกให้เธอลาออก
หรือโดดงาน

636
00:32:38,532 --> 00:32:41,335
- จริงอะ
- พวกนี้ก็แค่ใช้ประโยชน์จากเธอ

637
00:32:41,335 --> 00:32:44,271
พวกมันใช้เธออยู่นะ
ตื่นมาสูดกลิ่นกาแฟได้แล้ว

638
00:32:44,271 --> 00:32:47,742
หาคบผู้ชายธรรมดาๆ
ระหว่างที่ทํางานไปด้วย

639
00:32:47,742 --> 00:32:49,143
ไม่เห็นจะยากเลย

640
00:32:49,944 --> 00:32:52,013
สมองฉันก็รู้อยู่หรอก แต่...

641
00:32:52,013 --> 00:32:56,917
เอ้า ดื่มซะ ถ้าเธอรอเรื่อยๆ
ผู้ชายไร้ที่ติก็จะโผล่มาเอง

642
00:32:56,917 --> 00:33:01,288
คนรวย ใจดีที่เข้าใจเธอน่ะ

643
00:33:01,288 --> 00:33:04,792
นั่นสินะ ฉันแค่ต้องมีชีวิตต่อไป
เดี๋ยวก็ได้พบเขาแล้ว

644
00:33:04,792 --> 00:33:08,596
ผู้ชายไร้ที่ติที่เข้าใจฉัน
คนที่จิตใจดี มีเงินมีทอง

645
00:33:08,596 --> 00:33:10,998
- แล้วก็หล่อสุดๆ
- ไม่เคยบอกว่าควรหล่อนะ

646
00:33:10,998 --> 00:33:16,037
คุณเบิกเนตรฉันจริงๆ
เจ้านาย วันนี้ดูสมเป็นผู้ใหญ่เลย

647
00:33:16,037 --> 00:33:17,038
ผู้ใหญ่เขาจ่ายค่าแรง...

648
00:33:17,038 --> 00:33:20,107
หนวกหูน่า ฉันจะจ่ายในที่สุดนั่นแหละ

649
00:33:20,107 --> 00:33:23,611
จริงๆ เลย หมอนี่อย่างขี้ตืด
งี่เง่าจริงๆ

650
00:33:37,024 --> 00:33:38,125
เอาละ

651
00:33:42,163 --> 00:33:45,433
ขอโทษนะ

652
00:33:46,000 --> 00:33:47,868
ที่ต้องให้มาด้วยกัน

653
00:33:47,868 --> 00:33:50,805
ไม่ต้องห่วงหรอก
ทุกอย่างออกมาดีแล้วนี่

654
00:33:51,872 --> 00:33:52,940
มาชนแก้วกัน

655
00:33:53,941 --> 00:33:54,775
คัมไป

656
00:34:02,083 --> 00:34:05,586
โอ๊ะ ว่าจะถามนายนานแล้ว

657
00:34:07,054 --> 00:34:07,922
อะไรเหรอ

658
00:34:10,124 --> 00:34:11,358
ทําไมไม่เป็นนักเล่าเรื่อง

659
00:34:14,762 --> 00:34:15,863
ขอที

660
00:34:15,863 --> 00:34:18,299
ฉันไม่ได้พูดแบบนี้เพราะเมานะ

661
00:34:18,299 --> 00:34:21,469
นายเล่าเรื่องชิบาฮามะได้สนุก
จนฉันขนลุกเลย

662
00:34:21,469 --> 00:34:24,038
มันดูมีชีวิตชีวา
จังหวะจะโคนก็กระชับดี

663
00:34:24,705 --> 00:34:26,373
เสียดายพรสวรรค์เปล่าๆ

664
00:34:26,874 --> 00:34:30,144
อ้าว นั่นโคทัตสึไม่ใช่เหรอ

665
00:34:31,445 --> 00:34:34,148
นี่ ทําอะไรอยู่
จะดื่มแล้วชักดาบใช่ไหม

666
00:34:35,149 --> 00:34:37,151
- พ่อบอกให้นายมาพูดแบบนี้เหรอ
- นี่

667
00:34:40,121 --> 00:34:44,725
ก็นะ ถ้าฉันกลับบ้าน
พ่อฉันคงใช้หนี้หมด

668
00:34:44,725 --> 00:34:46,894
นายจะได้ถอนตัวจากแก๊งยากูซ่าได้สินะ

669
00:34:46,894 --> 00:34:47,795
เปล่า...

670
00:34:47,795 --> 00:34:48,696
โทษทีนะ แต่...

671
00:34:49,930 --> 00:34:53,033
ฉันไม่เหมือนน้องชายนาย
ที่เชื่อฟังพ่อของเขาแล้ว

672
00:34:55,536 --> 00:34:56,370
โทษที

673
00:35:00,841 --> 00:35:01,775
ไม่เป็นไรใช่ไหม

674
00:35:04,678 --> 00:35:05,513
ค่ะ

675
00:35:06,046 --> 00:35:09,016
- มีอะไรให้ช่วยไหมครับ
- ฉันเจอกระเป๋าเงินค่ะ

676
00:35:09,583 --> 00:35:10,184
หา

677
00:35:10,985 --> 00:35:11,719
หา

678
00:35:12,319 --> 00:35:13,854
ขอดูแป๊บนึงได้ไหม

679
00:35:16,123 --> 00:35:18,425
คุณตํารวจ นี่กระเป๋าเงินผม

680
00:35:19,026 --> 00:35:20,427
- จริงเหรอ
- จริงๆ นะ

681
00:35:20,427 --> 00:35:23,397
รอดแล้วเรา ขอบใจนะ

682
00:35:23,931 --> 00:35:26,333
ไม่มีเจ้านี่ ฉันซวยแน่

683
00:35:27,401 --> 00:35:28,302
ขอบใจมาก

684
00:35:29,069 --> 00:35:32,506
ขอบใจมาก เธอช่วยชีวิตฉันเลย

685
00:35:34,475 --> 00:35:35,309
นี่นายน่ะ

686
00:35:38,712 --> 00:35:40,147
นายขายเสื้อผ้าสนุกไหม

687
00:35:41,448 --> 00:35:43,751
สนุกสิ ฉันขายเพราะว่าอยากขาย

688
00:35:44,318 --> 00:35:46,687
เข้าใจละ งั้นก็ดีแล้ว

689
00:35:50,558 --> 00:35:52,693
มีอะไร พูดออกมาน่า

690
00:35:53,561 --> 00:35:54,428
คือ...

691
00:35:55,796 --> 00:36:00,067
ก็นายชอบหงุดหงิด
เวลาอยู่ร้านตลอดเลยนี่นา

692
00:36:00,568 --> 00:36:03,637
ฉันเลยนึกว่านายแค่อยากหนีจากราคุโกะ

693
00:36:05,139 --> 00:36:08,542
ไม่หนีราคุโกะ ก็หนีจากพ่อนาย

694
00:36:09,510 --> 00:36:10,578
ถ้าฉันคิดผิดก็...

695
00:36:10,578 --> 00:36:13,180
การได้ทําสิ่งที่รัก
มันวิเศษไปเลยใช่ไหมเหรอ

696
00:36:14,415 --> 00:36:15,249
หา

697
00:36:17,785 --> 00:36:20,421
ถ้านายเกลียดสิ่งที่เคยชอบ

698
00:36:20,421 --> 00:36:22,523
นายก็แค่ต้องหาสิ่งใหม่

699
00:36:24,058 --> 00:36:27,361
ที่จริงฉันสิน่าจะถามนายว่า
นายชอบราคุโกะจริงๆ ไหม

700
00:36:28,362 --> 00:36:30,497
- ฉันทําเพราะมันสนุกดี
- งั้นเหรอ

701
00:36:31,031 --> 00:36:35,269
ฉันว่านายมาเจอมันเข้าพอดี
ตอนที่เบื่อจะเป็นยากูซ่าแล้วต่างหาก

702
00:36:35,269 --> 00:36:36,870
สําหรับนายมันง่าย

703
00:36:36,870 --> 00:36:39,707
ถ้าทําไม่ได้
นายก็กลับไปเป็นยากูซ่าได้

704
00:36:39,707 --> 00:36:42,443
นายก็ไม่ได้ผูกพัน
กับอาจารย์หรือลูกพี่นี่นา

705
00:36:43,244 --> 00:36:45,246
กับฉันมันต่างกัน

706
00:36:46,247 --> 00:36:48,816
ฉันไม่ทําอะไรครึ่งๆ กลางๆ
เหมือนนายหรอก

707
00:36:49,316 --> 00:36:52,253
ถ้าฉันกลับไป
ฉันต้องพร้อมทุ่มเทสุดตัว

708
00:36:52,753 --> 00:36:54,188
บอกตรงๆ นะ

709
00:36:54,955 --> 00:36:56,824
ยากูซ่าแบบนายไม่มีวันทําได้...

710
00:37:17,077 --> 00:37:19,179
นายมันจะมารู้อะไรเกี่ยวกับฉัน

711
00:37:21,849 --> 00:37:25,653
จ่ายค่าเสียหายมานะ จ่ายมา

712
00:37:37,231 --> 00:37:40,200
ไม่พอโว้ย

713
00:37:48,542 --> 00:37:52,146
ให้ตาย พ่อตดละ

714
00:37:52,146 --> 00:37:53,814
ฉันเปล่านะ ดงตะต่างหาก

715
00:37:53,814 --> 00:37:55,482
มาดูกันดีกว่า

716
00:37:56,283 --> 00:38:00,387
ไม่นะ แม่ เราก็กินเหมือนๆ กัน
กลิ่นไม่ต่างกันหรอก

717
00:38:01,622 --> 00:38:04,858
ครอบครัวนี้สุขสันต์จังเลย
สนุกไปเลยเนอะ

718
00:38:04,858 --> 00:38:06,994
ตาผมบ้าง

719
00:38:11,031 --> 00:38:13,701
สนิทกันซะจริงนะ โคโทระซังล่ะ

720
00:38:14,201 --> 00:38:16,670
นึกว่าอยู่กับแกซะอีก

721
00:38:17,237 --> 00:38:19,406
ไปหาแกแล้วยังไม่กลับมาเลย

722
00:38:19,406 --> 00:38:20,207
อ้อ

723
00:38:21,241 --> 00:38:22,710
เดี๋ยว ไอ้งั่ง

724
00:38:24,044 --> 00:38:26,580
- มีปัญหาอะไร ไอ้ตัวตลก
- ตั้งให้เลย

725
00:38:26,580 --> 00:38:27,781
ดงตะ อย่าน่า

726
00:38:27,781 --> 00:38:30,818
ที่นี่ก็เป็นบ้านฉัน
พอๆ กับเป็นบ้านนายนะ

727
00:38:31,418 --> 00:38:35,022
ฉันไม่ได้สั่งในฐานะตัวตลก
แต่ในฐานะพี่ชายนาย

728
00:38:35,022 --> 00:38:39,393
ตั้งคืนในห้าวินาทีเลย
ห้า สี่ สาม...

729
00:38:41,362 --> 00:38:46,166
คิดว่าทําอะไรอยู่วะ
โอ๊ย เหยียบเจนก้า

730
00:38:46,166 --> 00:38:49,203
- นี่ ไปมีเรื่องกับโคโทระมาเหรอ
- ไม่ใช่เรื่องของพ่อ

731
00:38:49,203 --> 00:38:51,772
เป็นเรื่องของฉันสิ
เขาเป็นศิษย์ฉันนะ

732
00:38:51,772 --> 00:38:52,806
เข้าใจไหม

733
00:38:52,806 --> 00:38:55,042
ฉันจะไม่ยอมให้แกทําอะไรเขาแน่

734
00:38:56,210 --> 00:38:58,779
หมอนั่นน่ะนะ เจอเรื่องลําบากมามาก

735
00:38:59,847 --> 00:39:01,515
ไม่เหมือนแกหรอก

736
00:39:01,515 --> 00:39:02,416
เข้าใจไหม

737
00:39:03,617 --> 00:39:05,219
ตอนเขาอายุแค่ 12 ปี

738
00:39:06,320 --> 00:39:09,690
เขาต้องเห็นพ่อแม่ตายไปต่อหน้าต่อตา

739
00:39:10,190 --> 00:39:13,260
พวกนั้นฆ่าตัวตายเพราะว่าเป็นหนี้

740
00:39:14,161 --> 00:39:17,064
มันสะเทือนใจซะจน
เขายิ้มไม่เป็นมาตั้งแต่นั้น

741
00:39:17,064 --> 00:39:18,499
ตอนที่เขาไม่มีที่ให้ไป

742
00:39:19,666 --> 00:39:22,669
ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีเงิน

743
00:39:23,937 --> 00:39:27,408
แก๊งชินจูกุ ริวเซไกก็รับเขามาดูแล

744
00:39:28,542 --> 00:39:32,246
ไม่ใช่ว่าเขาเป็นยากูซ่า
เพราะอยากเป็น

745
00:39:33,280 --> 00:39:35,516
แต่เพราะนั่นเป็นตัวเลือกเดียว
ที่เขามี

746
00:39:36,083 --> 00:39:37,751
หมอนั่นน่ะ

747
00:39:40,254 --> 00:39:42,122
ฟังเรื่องที่ฉันเล่า

748
00:39:44,191 --> 00:39:45,559
แล้วก็หัวเราะออกมา

749
00:39:46,460 --> 00:39:50,464
เขาหัวเราะ โอ๊ยๆๆ

750
00:39:50,464 --> 00:39:52,933
เจนก้าเหรอ มาเก็บกวาดก่อนเถอะ

751
00:39:53,434 --> 00:39:56,437
เขาร่ําลาหัวหน้าแก๊ง
ที่ช่วยชีวิตตัวเอง

752
00:39:57,271 --> 00:39:58,672
เขามาที่นี่แล้วบอกว่า...

753
00:40:00,841 --> 00:40:03,377
เขาอยากเป็นนักเล่าเรื่อง
อยากเป็นลูกศิษย์ฉัน

754
00:40:03,977 --> 00:40:04,812
แต่ว่า

755
00:40:05,679 --> 00:40:09,116
ตอนแรกฉันปฏิเสธ
เพราะกลัวจะเป็นปัญหาเกินไป

756
00:40:11,051 --> 00:40:14,788
ฉันรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนดี

757
00:40:15,923 --> 00:40:17,591
แต่เขาก็ไม่ให้ฉันปฏิเสธ

758
00:40:18,692 --> 00:40:21,028
ถ้านั่นไม่ใช่ความมุ่งมั่น
ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแล้ว

759
00:40:21,595 --> 00:40:23,430
เขาน่ะต่างกับแกลิบลับ

760
00:40:23,430 --> 00:40:26,600
ความรู้สึกของเขา
มันไม่ได้ครึ่งๆ กลางๆ

761
00:40:27,501 --> 00:40:31,171
เขาช่างโดดเดี่ยว

762
00:40:33,340 --> 00:40:37,678
แกออกจากบ้านไปอยู่คนเดียว

763
00:40:37,678 --> 00:40:39,746
แต่ก็ยังมีกลับมาบ้าง

764
00:40:40,414 --> 00:40:42,683
ทําตัวใหญ่โต ทําร้ายจิตใจคนอื่น

765
00:40:42,683 --> 00:40:45,853
โดยไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย

766
00:40:46,920 --> 00:40:48,355
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป

767
00:40:49,056 --> 00:40:51,792
สุดท้ายแล้ว รับรองเลย

768
00:40:52,626 --> 00:40:55,496
แกถูกคนอื่นทอดทิ้งแน่

769
00:40:56,930 --> 00:40:57,798
เข้าใจไหม

770
00:40:59,967 --> 00:41:01,568
จุดจบของชีวิตคนที่โดดเดี่ยว

771
00:41:02,603 --> 00:41:04,104
ก็คือการตายอย่างโดดเดี่ยว

772
00:41:06,039 --> 00:41:07,341
พ่อทําได้ยังไง

773
00:41:07,341 --> 00:41:08,542
อะไร

774
00:41:10,744 --> 00:41:13,380
พ่อพูดแบบนั้น
กับลูกชายแท้ๆ ได้ยังไง

775
00:41:21,288 --> 00:41:22,956
ถ้าแกเป็นลูกฉันจริงๆ

776
00:41:25,092 --> 00:41:27,561
แกคงไม่ทําแบบนั้น
กับพ่อแท้ๆ ของตัวเอง

777
00:41:27,561 --> 00:41:29,329
พ่อครับ หยุดเถอะ

778
00:41:29,329 --> 00:41:30,397
หยุดนะ

779
00:41:30,397 --> 00:41:32,933
แม่ร้องไห้แล้วนะ

780
00:41:32,933 --> 00:41:34,968
ซายูริจัง

781
00:41:34,968 --> 00:41:37,070
ไม่นะ ผมขอโทษจริงๆ

782
00:41:37,070 --> 00:41:42,576
บอกแล้วใช่ไหมว่า
อย่าทําให้ซายูริจังร้องไห้

783
00:41:43,076 --> 00:41:46,213
- ผมเปล่านะ
- ใครทําแม่ร้องไห้

784
00:41:46,213 --> 00:41:48,081
ใครมันทําให้แม่ร้องไห้

785
00:41:48,081 --> 00:41:49,216
หา

786
00:41:53,053 --> 00:41:54,454
ริวจัง

787
00:41:54,955 --> 00:41:55,789
ริวจัง

788
00:41:55,789 --> 00:41:56,590
ขอโทษนะ

789
00:41:56,590 --> 00:41:58,592
- ริวจัง
- เป็นลมไปแล้ว

790
00:41:58,592 --> 00:42:00,994
- ฉันออกแรงเกินไปสินะ
- มาช่วยเร็วเข้า

791
00:42:02,663 --> 00:42:03,830
ขอโทษค่ะ

792
00:42:03,830 --> 00:42:06,733
เจ้านาย ฉันเจอเขาแล้ว

793
00:42:06,733 --> 00:42:07,534
จ้ะๆ

794
00:42:07,534 --> 00:42:13,040
เขาหล่อแล้วก็ปิ๊งปั๊งไปทั้งตัว
เขาน่าทึ่งมาก

795
00:42:13,040 --> 00:42:15,742
- ดีแล้วนะ
- เป็นเพราะเจ้านายเลย

796
00:42:15,742 --> 00:42:18,211
- อะไรล่ะ
- ไม่ได้ฟังเลยเหรอ

797
00:42:18,211 --> 00:42:20,347
- เธอยังไม่ได้พูดอะไรนี่
- ฉันจะลาออก

798
00:42:20,347 --> 00:42:21,214
หา

799
00:42:21,214 --> 00:42:24,484
ฉันเจอหนุ่มหล่อพ่อรวยแล้ว
เขาสุดยอด หัวรั้นนิดๆ ด้วย

800
00:42:24,484 --> 00:42:27,087
เขาสวมแจ็กเกตที่มีเสือกับมังกร
ด้านหลังด้วยนะ

801
00:42:27,087 --> 00:42:28,455
ใจเย็นๆ ก่อน

802
00:42:30,591 --> 00:42:31,425
แจ็กเกตอะไร

803
00:42:31,425 --> 00:42:35,329
เราจะทํายังไงกันดี

804
00:42:39,366 --> 00:42:40,200
มีอะไรเหรอ

805
00:42:40,200 --> 00:42:44,538
เราจะทํายังไงดี โทระ
นี่มันแย่สุดๆ เลย

806
00:42:44,538 --> 00:42:47,374
โทระ ฉันบอกแล้วไงว่าให้จับตาดูเขา

807
00:42:49,142 --> 00:42:52,312
นาย นายทําอะไร

808
00:42:57,284 --> 00:43:00,020
คําทํานายของเจ้านายเป็นจริง

809
00:43:02,255 --> 00:43:04,591
ทําอะไรของแกเนี่ย

810
00:43:07,027 --> 00:43:10,631
เจ้าโง่เอ๊ย

811
00:43:11,431 --> 00:43:12,799
ไกด์ทัวร์...

812
00:43:13,834 --> 00:43:15,202
หา

813
00:43:15,202 --> 00:43:17,237
คนพวกนี้คือแฟนของฉันเองค่ะ

814
00:43:17,237 --> 00:43:21,408
นี่ คิดว่าตัวเองเป็นใคร
ถึงได้ให้คนพวกนี้สักเพื่อเธอ

815
00:43:21,408 --> 00:43:25,345
ค่ะ ทางขวามือคือเทพเจ้าฟูจิง

816
00:43:25,345 --> 00:43:26,513
ส่วนซ้ายมือ...

817
00:43:28,015 --> 00:43:28,849
คุณนักเล่าเรื่อง

818
00:43:28,849 --> 00:43:30,117
หุบปากแล้วมากับฉัน

819
00:43:30,117 --> 00:43:33,253
- แต่ฉันทํางานอยู่นะ
- มาเถอะน่า

820
00:43:52,072 --> 00:43:54,241
{\an8}(ร้านกาแฟโยชิโกะ)

821
00:43:54,241 --> 00:43:58,679
ฉันลืมชีวิตในโตเกียวไม่ได้น่ะค่ะ

822
00:44:00,013 --> 00:44:03,150
ฉันอายที่ต้องยอมรับนะว่าต้องกลับมา

823
00:44:04,051 --> 00:44:08,522
สามีฉันมักจะประหม่า
เวลาฉันที่อยู่บ้าน

824
00:44:09,056 --> 00:44:11,591
แล้วฉันก็ไม่อยากกลับไปเป็นโฮสต์อีก

825
00:44:12,092 --> 00:44:14,528
เพราะพวกผู้ชายคงพากันคลั่งอีก

826
00:44:15,495 --> 00:44:18,565
แล้วฉันก็คิดได้ว่าคงไม่มี
หนุ่มๆ มานั่งบัสทัวร์หรอก

827
00:44:19,199 --> 00:44:21,435
และฉันก็เคยรับมือกับคนแก่ๆ
หลังจากที่...

828
00:44:21,435 --> 00:44:24,137
ฉันไม่สนหรอกว่า
เธอมาเป็นไกด์ทัวร์ได้ไง

829
00:44:26,373 --> 00:44:28,508
พวกเธอเจอกันได้ยังไง

830
00:44:28,508 --> 00:44:29,576
บนรถบัสเนอะ

831
00:44:29,576 --> 00:44:30,677
บนรถบัสค่ะ

832
00:44:31,445 --> 00:44:32,846
ไปข้างนอกแป๊บนึงสิ

833
00:44:32,846 --> 00:44:35,816
ดีจริงๆ
ที่ฉันไม่เก็บกระเป๋าเงินไว้เอง

834
00:44:36,383 --> 00:44:38,785
พระเจ้าต้องให้รางวัลฉันแน่เลย

835
00:44:38,785 --> 00:44:40,854
พระองค์คงสงสารฉันจริงๆ

836
00:44:40,854 --> 00:44:42,723
แล้วได้ขอเบอร์เขาไว้ไหม

837
00:44:42,723 --> 00:44:45,392
ไม่หรอก แต่ฉันให้อีเมลเขาไปแล้ว

838
00:44:45,392 --> 00:44:46,727
เขาอีเมลมาไหม

839
00:44:46,727 --> 00:44:47,894
ยังหรอก

840
00:44:49,362 --> 00:44:50,564
เธอน่ะ

841
00:44:52,599 --> 00:44:54,101
แน่ใจนะว่าไม่ได้ฝันไปเอง

842
00:44:54,101 --> 00:44:54,835
หา

843
00:44:54,835 --> 00:44:57,237
คิดซะว่าฝันไปแล้วก็ลืมๆ มันซะ

844
00:44:57,237 --> 00:44:59,172
หา แต่เธออยู่ตรงนี้แล้วนะ

845
00:44:59,172 --> 00:45:01,441
ก็เมื่อคืนเธอเมาปลิ้นเลยนี่นา

846
00:45:01,441 --> 00:45:04,911
เราคุยเรื่องผู้ชายกัน
เธอก็เลยเก็บไปฝัน...

847
00:45:06,947 --> 00:45:11,351
อย่ามางี่เง่านะคะ
ฉันได้จับมือเขาเลยด้วย

848
00:45:11,351 --> 00:45:13,253
ก็บอกว่าเป็นความฝันไง

849
00:45:14,287 --> 00:45:17,023
แล้วกระเป๋าเงินล่ะ
ฉันเจอมันตรงนี้เลยนะ

850
00:45:17,023 --> 00:45:18,959
เธอเอาไปส่งให้ตํารวจ

851
00:45:18,959 --> 00:45:22,162
แต่ฝันว่าได้เจอหนุ่มสวมแจ็กเกตไงล่ะ

852
00:45:22,696 --> 00:45:23,530
ไม่มีทาง

853
00:45:23,530 --> 00:45:25,899
งั้นเธอจําได้ไหมว่ากลับบ้านยังไง

854
00:45:28,101 --> 00:45:28,935
ไม่ได้แฮะ

855
00:45:28,935 --> 00:45:31,104
เห็นไหม บอกแล้วว่าฝันล้วนๆ

856
00:45:31,671 --> 00:45:35,642
เอาแต่คิดเรื่องผู้ชายตลอดเวลา
ก็เป็นแบบนี้แหละ

857
00:45:36,409 --> 00:45:38,378
กลับไปทํางานได้แล้ว

858
00:45:38,378 --> 00:45:40,347
เอาเสื้อผ้าเห่ยๆ ออกไปเร็ว

859
00:45:41,581 --> 00:45:42,949
หล่อนอาจหน้าตาดีก็จริง

860
00:45:43,450 --> 00:45:46,753
แต่เพราะแบบนั้นไง
ผู้ชายเลยตามกันเป็นพรวน

861
00:45:47,354 --> 00:45:49,689
เหมือนพิราบที่พากันตื่นเต้น
เวลาคนให้อาหาร

862
00:45:50,524 --> 00:45:52,192
นายก็แค่พิราบตัวนึง

863
00:45:53,026 --> 00:45:53,960
พี่อะ

864
00:45:55,495 --> 00:45:58,064
ฉันรู้จักผู้ชายห้าคน ไม่สิ หกคน

865
00:45:58,064 --> 00:46:00,867
ที่มีรอยสักเหมือนกับนาย

866
00:46:02,269 --> 00:46:03,403
อยากเป็นพิราบเหรอ

867
00:46:04,871 --> 00:46:06,006
ว่าไง กินจิโร่

868
00:46:07,641 --> 00:46:09,476
นายไม่เหมือนฉันหรอกนะ

869
00:46:09,476 --> 00:46:11,812
นายเป็นผู้สืบทอด
แก๊งชินจูกุ ริวเซไก

870
00:46:13,446 --> 00:46:17,017
ฉันพูดแบบนี้ในฐานะพี่นาย
อย่าเป็นคน

871
00:46:18,285 --> 00:46:21,755
ที่ให้ผู้หญิงมาบงการ
แต่จงเป็นคนที่บงการผู้หญิง

872
00:46:28,461 --> 00:46:29,396
เข้าใจแล้ว

873
00:46:29,396 --> 00:46:30,730
ดี

874
00:46:46,847 --> 00:46:47,881
กินจังล่ะ

875
00:46:48,615 --> 00:46:49,816
ฉันให้เขากลับไปแล้ว

876
00:46:51,351 --> 00:46:55,055
โทษนะ แต่ฉันให้ผู้หญิงลึกลับแบบเธอ
มาป้วนเปี้ยนรอบตัวเขาไม่ได้

877
00:46:55,622 --> 00:46:56,756
อะไรนะคะ

878
00:46:57,424 --> 00:46:58,491
เขาเป็นยากูซ่า

879
00:46:58,992 --> 00:47:01,261
และเป็นว่าที่หัวหน้าแก๊งเรา

880
00:47:01,928 --> 00:47:04,431
ฉันเป็นลูกน้องพวกนั้น
และเป็น "พี่เลี้ยง" เขา

881
00:47:05,665 --> 00:47:06,533
เข้าใจไหม

882
00:47:06,533 --> 00:47:07,834
อย่ามาเจอเขาอีก

883
00:47:07,834 --> 00:47:10,103
นี่คุณหวงฉันเหรอคะ

884
00:47:10,103 --> 00:47:12,205
หวงเธอเหรอ

885
00:47:12,205 --> 00:47:15,642
ฉันไม่สนหรอก
ฉันจะเจอคุณได้อีกเมื่อไร

886
00:47:19,813 --> 00:47:22,349
- ฉันเหรอ
- คุณนั่นแหละ เมื่อไร

887
00:47:22,349 --> 00:47:25,785
เมื่อไรอะไรของเธอ
เราไม่เคยคุยเรื่องจะเจอกันเลยนะ

888
00:47:25,785 --> 00:47:27,554
งั้นเบอร์คุณเบอร์อะไรคะ

889
00:47:27,554 --> 00:47:28,622
อะไรของเธอเนี่ย

890
00:47:29,856 --> 00:47:31,124
เบอร์อะไร

891
00:47:31,124 --> 00:47:32,692
บอกหน่อยน่า

892
00:47:33,260 --> 00:47:34,294
เบอร์อะไรคะ

893
00:47:51,344 --> 00:47:54,247
เจ้าเสือ เจ้าเสือ สอเสือใส่เกือก

894
00:48:00,253 --> 00:48:03,089
เอาละ ผมมีเรื่องตลกมาเล่าให้ฟัง

895
00:48:03,723 --> 00:48:05,992
แต่ก่อนจะเริ่ม
ช่วยปิดเสียงมือถือ...

896
00:48:05,992 --> 00:48:07,494
ไม่ต้องมาบอกเราเลย

897
00:48:07,494 --> 00:48:09,896
{\an8}(โคโทระ)

898
00:48:12,565 --> 00:48:17,237
มีเจ้าของร้านหนุ่มคนหนึ่ง
ชื่อว่าริว

899
00:48:17,237 --> 00:48:18,571
ทุกคนจําเขาได้ไหมครับ

900
00:48:19,406 --> 00:48:21,608
เจ้าโง่งี่เง่าที่สัก

901
00:48:21,608 --> 00:48:24,577
ชื่อนังจิ้งจอกไว้บนตัว

902
00:48:25,245 --> 00:48:28,715
แล้วก็มีสาวชื่อริสะ
ที่ทํางานในร้านของเขา

903
00:48:29,316 --> 00:48:32,886
เธอเป็นคนดี
แต่คลั่งรักแบบหัวปักหัวปํา

904
00:48:32,886 --> 00:48:36,523
ผู้ชายทุกคนที่เธอหลงไปชอบ
ก็คอยสูบเงินเธอ

905
00:48:36,523 --> 00:48:38,091
ไม่ว่าจะเด็กหรือแก่

906
00:48:38,091 --> 00:48:42,729
เธอบังเอิญเจอยากูซ่าชื่อกินจิโร่

907
00:48:43,229 --> 00:48:45,298
คนรู้จักเก่าของริว

908
00:48:45,298 --> 00:48:46,066
(ไม่มีอีเมล)

909
00:48:46,066 --> 00:48:49,135
ริวคิดว่าริสะ
คงคลั่งรักจนลืมทํางานอีก

910
00:48:49,135 --> 00:48:52,305
เขาก็เลยกล่อมเธอว่า
ทุกอย่างเป็นแค่ฝันร้าย

911
00:48:52,872 --> 00:48:55,108
เจ้านายพูดถูกจริงๆ ด้วยค่ะ

912
00:48:55,108 --> 00:48:55,842
หา

913
00:48:55,842 --> 00:48:57,911
เป็นความฝันจริงๆ ด้วยเนอะ

914
00:49:00,246 --> 00:49:03,550
จะเชื่อแบบนั้นแล้วกัน
ฉันจะห่างจากเรื่องผู้ชายสักพัก

915
00:49:04,718 --> 00:49:08,722
ได้เวลากลับไปทํางานแล้ว
ให้ฉันวางเจ้านี่ไว้ไหนดีคะ

916
00:49:09,723 --> 00:49:10,423
ตรงนั้น

917
00:49:10,423 --> 00:49:11,157
ค่ะ

918
00:49:12,559 --> 00:49:16,463
เจ้านาย พรุ่งนี้วันจัดสต๊อกใช่ไหม
ฉันจะช่วยเอง

919
00:49:17,063 --> 00:49:17,831
อืม

920
00:49:17,831 --> 00:49:18,565
อ๊ะ

921
00:49:19,366 --> 00:49:22,268
เชิญค่ะ ถ้าชอบอะไรเรียกได้เลยนะคะ

922
00:49:22,268 --> 00:49:23,503
ลองสวมก็ได้นะคะ

923
00:49:25,138 --> 00:49:30,543
ตอนนี้เธอเลยทํางานหนัก
จนริวชักรู้สึกผิด...

924
00:49:31,077 --> 00:49:32,979
เจ้านาย เรื่องยอดขาย...

925
00:49:32,979 --> 00:49:35,015
เลิกเรียก "เจ้านายๆ" สักที

926
00:49:40,754 --> 00:49:42,122
ทําอะไรคะนั่น

927
00:49:42,122 --> 00:49:43,990
ฉันไม่อยู่ก็เฝ้าร้านไปเถอะน่า

928
00:49:43,990 --> 00:49:48,128
ริวเลยตัดสินใจ
ตรงไปหากินจิโร่เพื่อต่อรอง

929
00:49:50,230 --> 00:49:52,599
นายบอกว่าจะซื้อหมดนี่ใช่ไหม

930
00:49:52,599 --> 00:49:53,767
จะว่าพูดก็ได้

931
00:49:53,767 --> 00:49:56,436
นายบอกว่าอยากได้จะแย่
แล้วก็จะซื้อนี่นา

932
00:49:56,436 --> 00:49:58,038
ไม่ใช่หมดนี่สักหน่อย

933
00:49:58,671 --> 00:50:02,475
นี่ นายคือลูกชายของดงเบะใช่ไหม

934
00:50:04,444 --> 00:50:07,180
ซื้อให้หมดเลย ฉันขายให้แสนเยน

935
00:50:08,448 --> 00:50:09,582
ช่วยซื้อหน่อยนะ

936
00:50:10,617 --> 00:50:13,453
- คุณก็ซื้อด้วยสิ
- ใครจะไปใส่เสื้อผ้าเห่ยๆ นี่กัน

937
00:50:13,453 --> 00:50:16,689
ฉันไม่รู้ว่านายกับลูกฉัน
มีเรื่องอะไรกันมา

938
00:50:16,689 --> 00:50:19,492
แต่พ่อนายติดเงินฉันสี่ล้านเยนนะ

939
00:50:19,492 --> 00:50:22,162
- ฉันจะซื้อพวกนี้ไปทําไม
- ไม่เกี่ยวกับพ่อนะ

940
00:50:22,162 --> 00:50:23,897
ผมคุยกับลูกชายคุณอยู่

941
00:50:23,897 --> 00:50:25,031
นั่น...

942
00:50:25,031 --> 00:50:25,932
อะไร

943
00:50:28,435 --> 00:50:30,003
อ๋อ นี่เหรอ

944
00:50:31,237 --> 00:50:33,139
คิดว่าสักแล้วคงเจ๋งดีน่ะ

945
00:50:35,008 --> 00:50:35,842
อ๋อ

946
00:50:40,747 --> 00:50:41,581
ไปละ

947
00:50:41,581 --> 00:50:42,882
เดี๋ยว เงินล่ะ

948
00:50:44,150 --> 00:50:45,051
จริงด้วย

949
00:50:46,920 --> 00:50:49,322
ฉันอยากให้นายเอาไปให้ที่ร้านทีหลัง

950
00:50:49,923 --> 00:50:52,459
- ทําไมล่ะ
- มีซองอยู่ในถุง

951
00:50:54,027 --> 00:50:55,695
เอาใส่ซองนั่นไปแล้วกัน

952
00:50:57,931 --> 00:51:01,835
กินจิโร่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว
เอาเงินหนึ่งแสน

953
00:51:01,835 --> 00:51:03,937
ใส่ซองเอาไปที่ร้าน

954
00:51:03,937 --> 00:51:05,071
"ขอโทษนะ"

955
00:51:05,071 --> 00:51:06,039
เชิญค่ะ

956
00:51:07,574 --> 00:51:09,909
อ้าว เธอทํางานที่นี่เหรอ

957
00:51:13,046 --> 00:51:17,150
คือเมื่อวานเจ้าของร้าน
ไปบังคับให้ฉันซื้อเสื้อผ้านะ

958
00:51:19,152 --> 00:51:19,986
นี่...

959
00:51:20,553 --> 00:51:21,554
เงิน

960
00:51:21,554 --> 00:51:23,089
(ค่าแรงเดือนกุมภาพันธ์)

961
00:51:24,724 --> 00:51:26,259
ไม่เห็นเข้าใจเลย

962
00:51:28,661 --> 00:51:29,496
ฉันจะรอนะคะ

963
00:51:31,297 --> 00:51:32,599
ฉันจะรออีเมลคุณ

964
00:51:32,599 --> 00:51:34,334
นานแค่ไหนฉันก็รอได้ค่ะ

965
00:51:35,468 --> 00:51:36,302
จริงๆ นะคะ

966
00:51:37,270 --> 00:51:39,272
ฉันชินแล้วกับการถูกผู้ชายบงการ

967
00:51:42,142 --> 00:51:45,278
แย่แล้ว พูดอะไรออกไปเนี่ย

968
00:51:47,981 --> 00:51:49,682
ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ

969
00:51:52,819 --> 00:51:54,521
เขียนอีเมลให้ใหม่ได้ไหม

970
00:51:55,855 --> 00:51:56,656
คะ

971
00:51:56,656 --> 00:51:59,759
ก็คราวก่อนเธอเมาใช่ไหมล่ะ

972
00:52:00,894 --> 00:52:02,195
ฉันอ่านไม่ออกสักตัว

973
00:52:08,168 --> 00:52:09,002
ค่ะ

974
00:52:09,002 --> 00:52:12,572
ผู้หญิงที่อยากถูกบงการ
กับผู้ชายที่ชอบบงการ

975
00:52:12,572 --> 00:52:15,708
ไม่มีอะไรเหมาะเจาะกว่านี้แล้ว

976
00:52:16,543 --> 00:52:21,514
การจ้างเด็กสาวหน้าตาดี
โดยไม่จ้างค่าแรงเป็นเรื่องโหดร้าย

977
00:52:21,514 --> 00:52:25,585
ริวเลยถึงกับตัดสินใจ
ให้โอกาสครั้งใหญ่แก่เธอ

978
00:52:25,585 --> 00:52:27,120
อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะคะ

979
00:52:27,120 --> 00:52:28,555
คืนนี้ฉันเลี้ยงเอง

980
00:52:31,524 --> 00:52:32,392
อ้อ ริสะ

981
00:52:32,392 --> 00:52:33,293
คะ

982
00:52:35,962 --> 00:52:39,098
ฉันมีเพื่อน
เป็นเจ้าของร้านที่ชิบุย่า

983
00:52:39,098 --> 00:52:40,567
เป็นร้านสินค้านําเข้าน่ะ

984
00:52:40,567 --> 00:52:42,869
พวกเขาขาดคนพอดี

985
00:52:42,869 --> 00:52:43,636
ถ้าเธออยาก...

986
00:52:43,636 --> 00:52:45,205
ฉันไม่ลาออกหรอกค่ะ

987
00:52:45,838 --> 00:52:49,342
ฉันอยากทํางานที่ดราก้อนโซดา
ให้นานอีกนิด ฉันชอบเสื้อผ้านะ

988
00:52:51,945 --> 00:52:53,947
- ขอโซจูด้วยค่ะ
- ได้เลย

989
00:52:55,882 --> 00:52:59,485
ขอโทษนะ พอดีมีละครต้องไปดู

990
00:52:59,485 --> 00:53:01,221
อยู่ดื่มได้ตามสบายนะ

991
00:53:01,221 --> 00:53:04,524
มีฉากเปิดพิเศษ
ที่ลุงพลาดไม่ได้ด้วยสิ

992
00:53:10,296 --> 00:53:11,130
ขอโทษนะ

993
00:53:11,130 --> 00:53:12,098
เรื่องอะไรคะ

994
00:53:12,865 --> 00:53:16,069
หลายเรื่องเลย ฉันต้องชิงขอโทษ

995
00:53:16,069 --> 00:53:17,503
ก่อนจะถูกตบอีกน่ะ

996
00:53:17,503 --> 00:53:20,673
"ฉันเหรอคะ ตบเจ้านาย

997
00:53:20,673 --> 00:53:23,977
อย่าบ้าไปหน่อยเลย
แบบนั้นมือคงได้หักพอดี"

998
00:53:23,977 --> 00:53:27,714
ฉันเป็นหนี้เจ้านาย
ที่จับคู่ให้ฉันกับกินกินนะคะ

999
00:53:28,248 --> 00:53:30,283
และถ้าเจ้านายไม่หลอกฉัน

1000
00:53:31,017 --> 00:53:34,153
ฉันก็คงทําตัวเกาะติดเหมือนเดิม

1001
00:53:35,588 --> 00:53:39,092
แบบนั้นฉันคงทําให้กินกินเกลียด

1002
00:53:40,260 --> 00:53:41,995
"เจ้านายเป็นเทวดาจริงๆ

1003
00:53:42,562 --> 00:53:45,164
ขอบคุณนะที่หลอกฉัน"

1004
00:53:46,666 --> 00:53:49,569
ต่อให้กินกินจะฮอตแค่ไหน

1005
00:53:50,336 --> 00:53:52,672
ถ้าเขาเกลียดฉัน มันก็ไม่มีประโยชน์

1006
00:53:53,906 --> 00:53:56,909
ฉันจะรักษาเขาเอาไว้
คราวนี้เขาจะได้ไม่หนีไป...

1007
00:53:58,811 --> 00:54:01,648
ไม่สิ ฉันจะให้เขารักษาฉันเอาไว้

1008
00:54:04,150 --> 00:54:05,018
ริสะ

1009
00:54:07,987 --> 00:54:09,155
เรียกหมอนั่นว่ากินกินเหรอ

1010
00:54:09,155 --> 00:54:11,291
ค่ะ เรียกว่ากินกินค่ะ

1011
00:54:11,958 --> 00:54:12,792
อ๋อ

1012
00:54:13,326 --> 00:54:14,160
เข้าใจละ

1013
00:54:15,561 --> 00:54:18,564
เอาละ งั้นมาดื่มกัน

1014
00:54:22,935 --> 00:54:23,770
เอาละนะ

1015
00:54:30,109 --> 00:54:31,744
ที่จริง ฉันจะไม่ดื่มแล้วค่ะ

1016
00:54:31,744 --> 00:54:32,645
ทําไมล่ะ

1017
00:54:32,645 --> 00:54:34,914
"ฉันไม่อยากให้มัน
กลายเป็นความฝันอีก"

1018
00:54:45,692 --> 00:54:48,761
ทําได้ดีมาก เจ้ายากูซ่า

1019
00:55:15,455 --> 00:55:17,890
นี่ เด็กใหม่ ยังมีขนพิราบอยู่นะ

1020
00:55:20,893 --> 00:55:21,894
อ้าว

1021
00:55:25,832 --> 00:55:28,334
ผมมาทํางานที่นี่
เพราะโคโทระแนะนํามาน่ะ

1022
00:55:28,334 --> 00:55:29,535
จริงเหรอ

1023
00:55:30,136 --> 00:55:31,971
พยายามหาเงินใช้หนี้ให้เต็มที่นะ

1024
00:55:35,608 --> 00:55:37,043
รอก่อนสิ

1025
00:55:37,043 --> 00:55:39,479
กินกิน รอฉันด้วย

1026
00:55:39,479 --> 00:55:41,280
เธอชักช้าเกินไปแล้ว

1027
00:55:41,280 --> 00:55:43,883
สปาเกตตีมีตซอสได้แล้วจ้ะ

1028
00:55:45,284 --> 00:55:46,919
นี่ โคโทระ

1029
00:55:47,453 --> 00:55:51,791
นายเล่าเรื่องชิบาฮามะ
ได้เละเทะเกือบหมด

1030
00:55:51,791 --> 00:55:55,595
ไปคนดูชอบมา
ฉันว่าคงไม่เป็นไรแล้วละ

1031
00:55:57,196 --> 00:55:58,097
ขอบคุณครับ

1032
00:55:59,932 --> 00:56:03,836
นี่ค่าเล่าเรียนเดือนนี้ครับ

1033
00:56:03,836 --> 00:56:06,606
โอเค ขอบใจ

1034
00:56:11,511 --> 00:56:13,479
เอาละ ครบ

1035
00:56:21,154 --> 00:56:24,390
ขอบคุณมาก งั้นกระผมขอใช้หนี้...

1036
00:56:24,390 --> 00:56:26,025
ใส่ซองไม่เป็นหรือไง

1037
00:56:26,626 --> 00:56:29,195
ครับผม ครั้งหน้า
ผมไม่ลืมใส่ให้แน่ครับ

1038
00:56:29,195 --> 00:56:33,566
ขอโทษด้วยครับ ผมวางไว้นี่นะครับ

1039
00:56:37,403 --> 00:56:40,206
นี่ โคโทระ เจ้าของร้านนั่น

1040
00:56:40,206 --> 00:56:42,074
ที่ชื่อริว ที่อยู่ในเรื่อง...

1041
00:56:42,074 --> 00:56:43,543
ไม่ใช่เรื่องของนาย

1042
00:56:43,543 --> 00:56:44,677
ยังสวมบทคนทวงหนี้เหรอ

1043
00:56:54,954 --> 00:56:58,524
ได้ยินว่านายเล่าเรื่องชิบาฮามะ
ได้ดีเลย ริสะบอกฉัน

1044
00:57:00,560 --> 00:57:02,295
อืม จะว่างั้นก็ได้มั้ง

1045
00:57:02,295 --> 00:57:03,362
ดีใจแทนนายนะ

1046
00:57:04,397 --> 00:57:05,498
ขอบใจ

1047
00:57:08,868 --> 00:57:10,870
คราวก่อน ต้องขอโทษด้วย

1048
00:57:11,370 --> 00:57:13,139
- ฉันไม่รู้น่ะ
- ไม่ต้องคิดมาก

1049
00:57:13,139 --> 00:57:14,040
ไว้เจอกัน

1050
00:57:14,040 --> 00:57:17,176
รีบอะไรนักหนาล่ะ

1051
00:57:18,611 --> 00:57:22,548
มันก็น่าอึดอัดอยู่
ที่นี่มันโรงแรมม่านรูดนี่นา

1052
00:57:22,548 --> 00:57:23,549
(สตาร์ทาเลนต์)

1053
00:57:25,184 --> 00:57:26,219
โทระจัง

1054
00:57:28,955 --> 00:57:31,390
เอ๊ะ เราเคยเจอกันหรือเปล่าคะ

1055
00:59:35,014 --> 00:59:38,985
{\an8}คําบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์