1
00:00:04,047 --> 00:00:07,050
(ลุ่มหลง)

2
00:00:13,189 --> 00:00:14,557
(กินจิโร่)

3
00:00:14,557 --> 00:00:17,226
ต้องขออภัยกับเรื่องไร้สาระนี้ด้วย

4
00:00:17,226 --> 00:00:18,728
แต่ขอโม้หน่อยได้ไหม

5
00:00:19,228 --> 00:00:21,531
เมื่อเร็วๆ นี้ผมมีแฟนละครับ มีแฟน

6
00:00:22,465 --> 00:00:23,566
อ๊ะ ไม่ใช่คนนี้ครับ

7
00:00:23,566 --> 00:00:25,501
แม้ว่าเจ้าหล่อนจะไม่เลวก็ตาม

8
00:00:25,501 --> 00:00:29,338
แต่คนเขียนบทของผมบอกว่า
เธอเกินมือผมไปหน่อย

9
00:00:29,338 --> 00:00:31,607
ล้อเล่นครับ
ลูกพี่ของผมต่างหากที่บอก

10
00:00:31,607 --> 00:00:33,076
ฮัลโหล โทราโวลต้า

11
00:00:33,076 --> 00:00:35,044
ไม่ได้ชื่อโทราโวลต้าโว้ย

12
00:00:35,578 --> 00:00:38,915
เลิกโทรหาฉันช่วงพักสักที
ยัยผู้หญิงบ้า

13
00:00:39,415 --> 00:00:41,384
ก็บอกแล้วไงว่ายุ่งอยู่

14
00:00:41,384 --> 00:00:43,486
- เด็กพี่เหรอ
- อือ โทษที

15
00:00:43,486 --> 00:00:46,689
หา ก็ฉันเลือกแบบนี้

16
00:00:51,127 --> 00:00:51,961
ฮัลโหล

17
00:00:52,895 --> 00:00:55,131
จ๋า กินกิน

18
00:00:55,131 --> 00:00:56,065
หยุดตรงนี้ก่อน

19
00:00:56,566 --> 00:00:58,434
คนนี้แหละครับแฟนผม น่ารักใช่ไหม

20
00:00:58,935 --> 00:01:00,603
น่ารักสุดๆ ไปเลยใช่ไหม

21
00:01:00,603 --> 00:01:03,339
ชื่อริสะครับ
ทํางานที่ร้านเสื้อผ้าในอูราฮาระ

22
00:01:03,339 --> 00:01:05,575
ก็บอกแล้วไงว่ายุ่ง หา

23
00:01:05,575 --> 00:01:08,044
นายเป็นฝ่ายโทรหาฉันนะ

24
00:01:08,044 --> 00:01:11,547
หา ไม่ใช่ธุระกงการของเธอสักหน่อย

25
00:01:12,548 --> 00:01:18,187
หา อือ ไว้คุยทีหลัง แค่นี้แหละ

26
00:01:20,990 --> 00:01:23,192
- เด็กนายเหรอ
- ครับ โทษที

27
00:01:23,960 --> 00:01:26,262
ผู้หญิงนี่น่ารําคาญจริงๆ เนอะ

28
00:01:28,264 --> 00:01:29,832
ขอผมนั่งสบายๆ หน่อยนะ

29
00:01:30,399 --> 00:01:31,367
ขอโทษด้วย

30
00:01:31,367 --> 00:01:34,003
อ้อ ครับ ลูกพี่ของผมชื่อโทราโวลต้า

31
00:01:34,003 --> 00:01:35,338
หล่อเหลาเอาการอยู่แหละ

32
00:01:35,338 --> 00:01:37,507
แต่เส้นลึกแบบขุดหาไม่เจอเลย

33
00:01:37,507 --> 00:01:40,042
แต่ก็ดันมาขอเป็นศิษย์นักเล่าราคุโกะ

34
00:01:42,612 --> 00:01:43,446
สองแสนเยนเหรอ

35
00:01:43,446 --> 00:01:49,252
คิดดูนะ ถ้าเขาจ่ายเดือนละแสน
กว่าจะหมดหนี้ก็ตั้งปี 2008

36
00:01:50,353 --> 00:01:53,689
ก็เท่ากับว่านายจะออกจากแก๊งไม่ได้
จนกว่าจะปี 2008 เลยนะ

37
00:01:54,624 --> 00:01:56,759
ที่หัวหน้าพูดก็เพราะว่าห่วงหรอกนะ

38
00:01:58,060 --> 00:02:01,831
ยามาซากิ ไปบอกยานากะซะนะ

39
00:02:03,132 --> 00:02:05,968
มาเพิ่มค่าเล่าเรียน
เป็นสองแสนเยนแล้วกัน

40
00:02:05,968 --> 00:02:08,604
เดี๋ยวจะจ่ายให้เรื่องละสองแสนเยนเลย

41
00:02:08,604 --> 00:02:10,173
ไม่ขัดข้องใช่ไหม

42
00:02:11,007 --> 00:02:14,810
นายเรียนเดือนละสองเรื่อง
แล้วจ่ายเรื่องละแสนก็ได้นี่

43
00:02:14,810 --> 00:02:15,878
เกินไปแล้วนะ

44
00:02:15,878 --> 00:02:17,213
ดูถูกกันหรือไง

45
00:02:17,213 --> 00:02:21,083
- ฉันน่ะไม่อะไรหรอก แต่...
- เดือนละสองแสน

46
00:02:21,083 --> 00:02:22,652
โหดอยู่นะ

47
00:02:22,652 --> 00:02:24,720
เอาแบบนี้ดีไหม โคโทระ

48
00:02:24,720 --> 00:02:26,856
ให้เงินฉันล่วงหน้ามาก้อนเดียวเลยสิ

49
00:02:26,856 --> 00:02:29,625
แล้วฉันค่อยสอนตามจังหวะของนาย

50
00:02:30,126 --> 00:02:31,861
อย่ามาอวดดีนะโว้ย

51
00:02:32,528 --> 00:02:34,463
ส่วนหมอนี่เป็นลูกชายอาจารย์
ชื่อว่าริวจิ

52
00:02:34,463 --> 00:02:36,566
ดูเหมือนจะเป็นอัจฉริยะราคุโกะ

53
00:02:36,566 --> 00:02:38,634
แต่เซนส์ด้านแฟชั่นเป็นศูนย์

54
00:02:38,634 --> 00:02:41,237
มีตัวที่เพี้ยนน้อยกว่านี้ไหม
ที่ไม่เกินพันเยน

55
00:02:41,237 --> 00:02:43,873
ไปให้พ้นเลย ไม่ใช่มุมปาร์ตี้
ในห้างโตคิวแฮนด์นะโว้ย

56
00:02:43,873 --> 00:02:46,209
คุณตากล้องครับ
แพนกล้องไปทางขวาหน่อย

57
00:02:46,209 --> 00:02:47,443
อีกนิดครับ...

58
00:02:47,443 --> 00:02:48,411
หยุด

59
00:02:49,545 --> 00:02:51,347
น่ารักสุดๆ ไปเลย

60
00:02:51,914 --> 00:02:53,950
ขอโทษที่เอาแต่พูดเรื่องตัวเองนะ

61
00:02:53,950 --> 00:02:55,418
ก็ผมมันคนรักตัวเองนี่นา

62
00:02:57,053 --> 00:02:59,722
ก็ทําไมล่ะ ดูเหมือนวันนี้
ผมจะไม่ได้ออกเยอะอยู่แล้ว

63
00:03:00,890 --> 00:03:03,059
เอ๊ะ บรรยากาศแบบนี้มันอะไรกัน

64
00:03:04,293 --> 00:03:05,628
ต้องพูดอะไรออกไปไหม

65
00:03:08,264 --> 00:03:09,532
พยัคฆ์หักเหลี่ยมมังกร

66
00:03:12,301 --> 00:03:17,540
(พยัคฆ์หักเหลี่ยมมังกร)

67
00:03:18,107 --> 00:03:19,108
{\an8}(ตอน พิธีชงชา)

68
00:03:19,108 --> 00:03:21,010
{\an8}อาจารย์ครับ อาจารย์

69
00:03:21,677 --> 00:03:23,746
{\an8}มีคนแปลกๆ มาดูด้วย
ระวังตัวด้วยนะครับ

70
00:03:23,746 --> 00:03:26,582
- คนหัวโล้นๆ เหมือนไข่ต้มใช่ไหม
- คนนั้นเลยครับ

71
00:03:26,582 --> 00:03:28,985
- เขานั่งตรงไหน
- แถวหน้าตรงกลางครับ

72
00:03:28,985 --> 00:03:32,421
เขาอ่านหนังสือรวมเรื่องราคุโกะ
แทนที่จะฟังเอาด้วย

73
00:03:32,421 --> 00:03:33,889
เฮ้ย นั่นรถฉันนะ

74
00:03:33,889 --> 00:03:35,891
ขอโทษด้วยครับ งั้นรถฉัน...

75
00:03:35,891 --> 00:03:37,226
ของนายสีส้มต่างหาก

76
00:03:37,226 --> 00:03:38,728
- คันนี้
- เคยบอกไปแล้วนะ

77
00:03:38,728 --> 00:03:41,597
ทําผิดมหันต์แล้ว จ่ายมาเลยพันนึง

78
00:03:41,597 --> 00:03:43,132
- จ่ายมา
- ก็ได้ จ่ายก็จ่าย

79
00:03:43,132 --> 00:03:45,268
- มีแค่แบงก์ละหมื่น
- เอามาเลย

80
00:03:45,268 --> 00:03:47,136
โคโทระ ได้เวลาแล้ว

81
00:03:47,136 --> 00:03:49,472
จ่ายมา ไม่งั้นพ่อจับถ่วง
แม่น้ําซูมิดะแน่

82
00:03:49,472 --> 00:03:51,607
ได้ที่ไหน นี่แค่เกมนะ

83
00:04:00,349 --> 00:04:04,754
หมอนี่เคยชนะประกวดราคุโกะมือใหม่
แต่ทําตัวเป็นนักวิจารณ์ เกลียดชะมัด

84
00:04:04,754 --> 00:04:05,521
แต่ว่านะ

85
00:04:05,521 --> 00:04:07,723
หมอนี่ก็ดังในหมู่แฟนๆ ราคุโกะ

86
00:04:08,224 --> 00:04:11,093
ว่าเป็นแมวมองตาถึง

87
00:04:11,093 --> 00:04:12,862
สงสัยจังว่าวันนี้มาดูใคร

88
00:04:13,562 --> 00:04:14,797
อาจเป็นฉันก็ได้

89
00:04:14,797 --> 00:04:16,465
- ฉันหรือเปล่า
- ฉันละมั้ง

90
00:04:19,435 --> 00:04:24,173
ฉันได้มีโอกาสดูนาย
เล่าเรื่อง "มันจูน่ากลัวจัง"

91
00:04:24,774 --> 00:04:26,475
อ้อ งั้นเหรอ

92
00:04:26,475 --> 00:04:29,512
ถ้าเป็นเรื่องใจสู้
นายเด่นกว่านักเล่าหน้าใหม่คนอื่น

93
00:04:29,512 --> 00:04:31,747
และจังหวะเข้าไคลแม็กซ์
ของนายก็ดีมาก

94
00:04:31,747 --> 00:04:36,218
นายเปลี่ยนมุกขมปี๋ให้ตลกได้ด้วย

95
00:04:36,218 --> 00:04:39,322
และฟังดูไม่ล้ําเส้นสักนิด

96
00:04:39,322 --> 00:04:42,191
ฉลาดมาก ไม่ค่อยเจอในหน้าใหม่

97
00:04:42,758 --> 00:04:45,461
- มีปัญหาก็พูดต่อหน้ามาเลยสิวะ
- เขาชมต่างหาก

98
00:04:45,461 --> 00:04:46,529
เขาชมนายจริงๆ นะ

99
00:04:46,529 --> 00:04:48,764
แต่ถ้าจะให้พูดอย่างนึงละก็

100
00:04:48,764 --> 00:04:50,466
นั่นมันไม่ใช่ราคุโกะ

101
00:04:51,000 --> 00:04:52,935
เหมือนพวกนักเลงเม้าท์กันมากกว่า

102
00:04:53,436 --> 00:04:55,237
- ขอบใจ
- อันนี้เขาไม่ได้ชมนะ

103
00:04:55,237 --> 00:04:59,542
ถ้าไม่มั่นใจพอจะเล่าเรื่องชั้นเอก
ก็เล่าเรื่องที่นายแต่งเองไปเลยสิ

104
00:04:59,542 --> 00:05:05,481
ที่นายทํามันล่วงเกินสิ่งศักดิ์สิทธิ์
มันขโมยความคิด นายมันหัวขโมย

105
00:05:05,481 --> 00:05:07,450
จะพูดก็วางโซบะลงก่อน

106
00:05:07,450 --> 00:05:09,885
โอ๊ะ ดูซิว่าใคร

107
00:05:09,885 --> 00:05:13,656
โคทัตสึ ลูกชายคนรอง
ของฮายาชิยาเตะ ดงเบะนี่เอง

108
00:05:13,656 --> 00:05:15,391
โทษนะ ฉันวางมือแล้ว

109
00:05:15,391 --> 00:05:18,994
โล่งอกไปที
เพราะนายก็ไม่ได้พัฒนาขึ้นเลย

110
00:05:18,994 --> 00:05:22,865
บท "ชินากาว่า ชินจู" ของนาย
เทียบเท่ากับของอาจารย์ชินโจก็จริง

111
00:05:22,865 --> 00:05:28,404
แต่ถ้าถามฉัน นายอยู่ต่ํากว่าทาก
ในหลุมศพของชินโจซะอีก

112
00:05:28,404 --> 00:05:31,240
ฉันวางมือแล้ว พูดอะไร
ก็ทําให้ฉันเจ็บใจไม่ได้หรอก

113
00:05:31,240 --> 00:05:32,742
นี่นามบัตรของฉัน

114
00:05:33,409 --> 00:05:38,481
ฉันโพสต์รีวิวการแสดงของนายในเว็บ
เข้าไปอ่านแล้วเรียนรู้ด้วยนะ

115
00:05:38,481 --> 00:05:40,282
มาอีกแล้วเหรอ อาโอชิมะ ยูคิโอะ

116
00:05:40,783 --> 00:05:41,851
อาวาชิมะต่างหาก

117
00:05:41,851 --> 00:05:44,487
อะไรน่ะ ขยะแขยงอะ

118
00:05:45,321 --> 00:05:46,789
อ้าว เส้นโซบะนี่นา

119
00:05:47,523 --> 00:05:51,627
จัมเตจัมป์ หรืออาวาชิมะ ยูคิโอะ

120
00:05:52,528 --> 00:05:54,897
ได้ยินว่าเล่าราคุโกะ
เก่งพอตัวเลยครับ

121
00:05:55,464 --> 00:05:58,834
อาจารย์ชินโจที่ดังๆ ก็อยากสอนเขา
แต่ว่าเขาปฏิเสธ

122
00:05:58,834 --> 00:06:02,738
บอกว่าเขาเป็นนักเล่าราคุโกะ
ฝีมือฉกาจอยู่แล้ว

123
00:06:05,040 --> 00:06:08,711
เหลือเชื่อเลย โคโทระ
นายมีผู้ติดตามคนนึงแล้ว

124
00:06:10,312 --> 00:06:11,614
ผมมีสอง

125
00:06:11,614 --> 00:06:13,783
- นั่นของผมนะ
- ฉันแค่จับเอง

126
00:06:14,283 --> 00:06:17,620
(อุด้ง)

127
00:06:26,529 --> 00:06:29,899
"โคโทระจะเป็นนักเล่าเรื่องแห่งปี"
"เป็นแล้วต่างหาก"

128
00:06:29,899 --> 00:06:33,068
"ตกหลุมรักโคโทระซะแล้วสิ
ทุกคนรสนิยมดีจริงๆ"

129
00:06:33,068 --> 00:06:34,970
"คงเก่งเรื่องบนเตียงแน่ๆ"

130
00:06:34,970 --> 00:06:36,405
เคยเห็นฉันบนเตียงหรือไง

131
00:06:36,405 --> 00:06:40,276
- ฉันเปล่านะ ใครจะไปพิมพ์กัน
- เห็นฉันเป็นตัวอะไร

132
00:06:40,276 --> 00:06:44,780
พูดถึงการมาของฉันอยู่ได้
ฉันเป็นประจําเดือนของสาวๆ หรือไง

133
00:06:44,780 --> 00:06:48,317
พี่ต้องคิดมุกที่ฉลาดกว่านั้นแล้ว
พี่กําลังมาแรง... โทษครับ

134
00:06:48,317 --> 00:06:51,020
นี่ ถ้านายดัง
นายก็รับช่วงต่อจากพ่อฉัน

135
00:06:51,020 --> 00:06:53,022
ฉันก็ไม่ต้องเล่าราคุโกะอีก

136
00:06:53,022 --> 00:06:53,989
ฉันเนี่ยนะ

137
00:06:55,858 --> 00:06:57,259
รับช่วงต่อจากอาจารย์เหรอ

138
00:07:00,830 --> 00:07:02,064
ไปข้างนอกก่อนนะ ยัยวัวขี้เหร่

139
00:07:05,468 --> 00:07:07,570
- อดีตวัวขี้เหร่
- ค่อยดีขึ้นหน่อย

140
00:07:08,304 --> 00:07:10,172
ดูร้านไว้ให้ดีๆ เถอะ

141
00:07:12,374 --> 00:07:14,343
ไม่ใช่ว่าจะมีลูกค้าสักหน่อย

142
00:07:15,444 --> 00:07:16,712
กิจการแย่เป็นปกติเหรอ

143
00:07:17,213 --> 00:07:21,217
แย่มากด้วย วันนี้เราขายได้
แค่เข็มกลัดเห่ยๆ อันเดียว

144
00:07:21,217 --> 00:07:24,253
ถ้าไม่ได้ลงนิตยสาร เราคงเจ๊งแหงๆ

145
00:07:27,089 --> 00:07:29,191
เขามาที่นี่

146
00:07:29,191 --> 00:07:30,526
- หา
- ใครมา

147
00:07:30,526 --> 00:07:33,496
บอสคาตาโอกะ
เขาเป็นเทพเจ้าสตรีทแฟชั่นเลย

148
00:07:33,496 --> 00:07:36,699
ออกแบบรองเท้าผ้าใบกับดีไซเนอร์โนเนม
ก็แล้วขายได้ล้านคู่

149
00:07:36,699 --> 00:07:39,168
แถมยังค้นพบดาวรุ่งอีกมากมาย

150
00:07:39,168 --> 00:07:41,203
แล้วยังทําร้านอาหารจนโด่งดังอีก

151
00:07:41,203 --> 00:07:43,372
ทั้งตีพิมพ์สมุดภาพกับร้านค้าต่างๆ

152
00:07:43,372 --> 00:07:46,175
ดูเหมือนเขาจะออกแบบ
คาเฟ่ใหม่ที่ถนนเมจิโดริ

153
00:07:46,175 --> 00:07:47,877
จัดปาร์ตี้ก็มีคนดังไปเพียบ

154
00:07:47,877 --> 00:07:51,680
มีกระทั่งข่าวลือว่าเขาสร้างคําว่า
"คอลลาบอเรต" ขึ้นมา

155
00:07:51,680 --> 00:07:55,851
ถ้าบอสสะดุดตานาย
นายจะได้เป็นคนดังโดยไม่ต้องสงสัย

156
00:07:55,851 --> 00:07:57,486
แล้วตกลงเขาทําอะไรกันแน่

157
00:08:05,060 --> 00:08:07,096
ไม่เข้าร้านอย่างที่คิดเลย

158
00:08:07,096 --> 00:08:08,464
เดี๋ยวฉันไปลากมาเอง

159
00:08:08,464 --> 00:08:09,565
ไม่ได้

160
00:08:12,968 --> 00:08:13,802
หวัดดี

161
00:08:15,905 --> 00:08:16,906
เชิญครับ

162
00:08:18,207 --> 00:08:19,775
ฉันจะถามอีกครั้งนะ

163
00:08:20,309 --> 00:08:21,944
แน่ใจเหรอว่าต้องเป็นฉัน

164
00:08:21,944 --> 00:08:22,978
ครับ

165
00:08:22,978 --> 00:08:26,215
ทําไมถึงอยากเรียนกับอาจารย์เรา
แทนอาจารย์ชินโจล่ะ

166
00:08:26,215 --> 00:08:28,851
เพราะว่าสไตล์เราขัดกันครับ

167
00:08:28,851 --> 00:08:31,387
กล้าดีจริงๆ
เจ้านาฬิกาตั้งพื้นของคุณปู่

168
00:08:31,387 --> 00:08:33,822
ติ๊กต็อก ตีสามจ้า

169
00:08:35,124 --> 00:08:38,928
และศิษย์คนอื่นๆ ของคุณก็ไม่เอาไหน
ผมจะได้ประสบความสําเร็จง่ายขึ้น

170
00:08:38,928 --> 00:08:41,797
- เมื่อกี้ว่าไงนะ
- ไม่ได้ เร็วไปแล้ว

171
00:08:42,565 --> 00:08:43,232
ถ้างั้น

172
00:08:44,099 --> 00:08:46,268
นายยอมไต่เต้าขึ้นมา
จากล่างสุดหรือเปล่า

173
00:08:47,036 --> 00:08:49,104
เราต้องคิดชื่อให้นายก่อน...

174
00:08:49,104 --> 00:08:50,506
อ้อ นั่นดงตะ

175
00:08:51,440 --> 00:08:52,408
ดงคิจิ

176
00:08:53,342 --> 00:08:55,844
ดงสึกุ ดงบุริ

177
00:08:56,445 --> 00:08:59,248
นาย... ดงกุริใช่ไหม

178
00:08:59,248 --> 00:09:00,182
อุด้งครับ

179
00:09:02,351 --> 00:09:05,421
เป็นคนตั้งชื่อให้เขาเองแท้ๆ
เอาเป็นจางดงกอนดีไหม

180
00:09:05,421 --> 00:09:06,989
- ไม่เอา
- ปัดตกเลยแฮะ

181
00:09:06,989 --> 00:09:08,824
ขอโทษด้วยแต่

182
00:09:09,358 --> 00:09:11,927
ผมจะใช้ชื่อว่าจัมป์เตจัมป์

183
00:09:11,927 --> 00:09:13,462
ผมมีแฟนคลับอยู่ก่อนแล้ว

184
00:09:14,863 --> 00:09:16,999
- แล้วก็มีคําถาม
- อะไรล่ะ

185
00:09:16,999 --> 00:09:18,133
ไม่ได้ถามนาย

186
00:09:19,635 --> 00:09:21,804
- ผู้หญิงคนนั้นใครน่ะ
- หา

187
00:09:22,404 --> 00:09:23,238
แม่สาวนั่นเหรอ

188
00:09:24,340 --> 00:09:25,507
ฉันก็ไม่แน่ใจ...

189
00:09:25,507 --> 00:09:27,109
เมกูมิค่ะ

190
00:09:27,610 --> 00:09:28,444
ยินดีที่ได้พบ

191
00:09:31,080 --> 00:09:34,149
อะไรเนี่ย หน้าแดงแปร๊ดเลย

192
00:09:34,750 --> 00:09:36,919
- หรือว่าจะยังซิง
- หยาบคาย

193
00:09:37,453 --> 00:09:38,988
จริงหรือเปล่า

194
00:09:41,056 --> 00:09:42,057
ฉันน่ะ

195
00:09:44,093 --> 00:09:45,394
มีคนรักเป็นราคุโกะ

196
00:09:45,394 --> 00:09:47,963
น่ารักจังเลย

197
00:09:53,535 --> 00:09:55,137
เราจะได้ออกเรียลลิตีทีวีละ

198
00:09:55,137 --> 00:09:57,172
ใช่รายการโจเน็ตสึไทริคุไหม

199
00:09:57,172 --> 00:10:01,076
พอเดินเข้าร้านปุ๊บ เปลี่ยนโหมดเป็น
โปรดิวเซอร์สตรีทแฟชั่นเลยนะครับ

200
00:10:01,076 --> 00:10:02,778
ผมไม่ชอบให้เรียกแบบนั้น

201
00:10:02,778 --> 00:10:06,715
ผมก็แค่เดินไปตามถนน แล้วสัมผัสไวบ์

202
00:10:06,715 --> 00:10:08,784
ของสิ่งที่จะฮิตในอนาคต

203
00:10:09,785 --> 00:10:10,653
โทษทีนะ

204
00:10:10,653 --> 00:10:14,056
ฉันมันคนไม่ชอบถูกขัดหมวดหมู่น่ะ

205
00:10:14,056 --> 00:10:16,058
ไม่ไหว ไม่เข้าใจที่หมอนี่พูดสักคํา

206
00:10:16,058 --> 00:10:19,061
ผมเข้าใจนะ
เข้าใจเลยว่าคุณพูดถึงอะไร

207
00:10:19,061 --> 00:10:20,696
โอ้ เจ้านี่ต้องฮิตแน่

208
00:10:20,696 --> 00:10:24,800
- จริงเหรอ
- เหลือร้าย เหลือร้ายจริงๆ

209
00:10:24,800 --> 00:10:26,702
มันร้ายตรงไหนกัน

210
00:10:26,702 --> 00:10:30,406
ฉันว่าสไตล์ที่ไม่เท่ไม่ตามแฟชั่นนี้
เป็นอะไรที่สดใหม่มากๆ

211
00:10:30,406 --> 00:10:31,974
สดใหม่อย่างเหลือร้ายเลย

212
00:10:31,974 --> 00:10:34,476
จริงอะ

213
00:10:35,711 --> 00:10:37,413
แต่ขายไม่ออกสักตัวเลยนะ

214
00:10:37,980 --> 00:10:40,215
- มีนามบัตรไหม
- มีครับๆ

215
00:10:42,551 --> 00:10:45,821
ได้ยินใช่ไหม บอสมาที่นี่ละ แม่เจ้า

216
00:10:45,821 --> 00:10:48,924
โทษครับ เจ้านี่จิบิที
เปิดร้านแผ่นเสียงอยู่ข้างๆ

217
00:10:48,924 --> 00:10:50,125
หวัดดีครับ

218
00:10:50,125 --> 00:10:53,028
อีกไม่นานจะมีปาร์ตี้ที่คลับของฉัน

219
00:10:53,028 --> 00:10:56,131
มาด้วยกันสิ ฉันจะใส่ชื่อนาย
ในรายชื่อแขกวีไอพี

220
00:10:56,131 --> 00:10:57,533
ไม่อยากเชื่อเลย

221
00:10:57,533 --> 00:11:00,469
รู้ไหม ศิลปะ แฟชั่น ดนตรี

222
00:11:01,003 --> 00:11:03,472
ฉันทําลายกําแพงมาหมดแล้ว

223
00:11:03,472 --> 00:11:06,208
ฉันอยากคอลลาบอเรต
กับคนที่มีอุดมการณ์เหมือนกัน

224
00:11:06,208 --> 00:11:07,509
คิดว่าไง ริวจัง

225
00:11:07,509 --> 00:11:10,012
ผมเอาด้วยครับ ริวจังจะทําแน่นอน

226
00:11:10,012 --> 00:11:11,947
- แล้วราคุโกะล่ะ
- ไว้จะติดต่อมานะ

227
00:11:12,648 --> 00:11:14,149
หมอนั่นเมินลูกพี่แน่ะ

228
00:11:14,650 --> 00:11:18,153
แย่แล้ว ฉันเพิ่งได้พูดกับท่านบอส
เขาให้นามบัตรฉันไว้ด้วย

229
00:11:18,153 --> 00:11:20,556
ริวจัง โอกาสของนายมาถึงแล้วนะ

230
00:11:20,556 --> 00:11:24,760
งานคอลลาบอเรตเลยนะ
เทศกาลคอลลาบอเรตในฝัน

231
00:11:24,760 --> 00:11:27,496
ก็ไม่เข้าใจหรอกว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่ยินดีด้วย

232
00:11:27,496 --> 00:11:28,997
ลืมราคุโกะได้เลย

233
00:11:28,997 --> 00:11:30,999
เย่ เราทําได้แล้ว

234
00:11:37,940 --> 00:11:39,174
กลับมาแล้ว

235
00:11:44,346 --> 00:11:45,214
กลับมาแล้วเหรอ

236
00:11:47,182 --> 00:11:48,117
นี่ แม่ครับ

237
00:11:49,752 --> 00:11:50,486
แม่

238
00:11:51,653 --> 00:11:52,488
แม่

239
00:11:52,488 --> 00:11:54,123
มีอะไรเหรอ

240
00:11:54,857 --> 00:11:58,994
- นี่มันอะไร ทําไมเขามาอยู่ที่นี่
- เขาจะมาฝึกที่นี่หนึ่งเดือนน่ะ

241
00:11:58,994 --> 00:12:01,797
- เลยจะมาเป็นรูมเมตตั้งแต่วันนี้
- หมอนั่นเนี่ยนะ

242
00:12:01,797 --> 00:12:05,167
- ขอบคุณที่ให้ใช้ห้องน้ํานะคะ
- ทําไมเธอมาใช้ห้องน้ําบ้านนี้

243
00:12:05,167 --> 00:12:07,169
โทระจัง วันนี้กลับดึกจังเลย

244
00:12:07,169 --> 00:12:12,074
- ดื่มเบียร์ไหม
- นี่ กลับไปหอพักบริษัทของเธอโน่น

245
00:12:12,074 --> 00:12:14,076
ฉันดื่มเบียร์ด้วยดีไหมนะ

246
00:12:14,076 --> 00:12:16,879
แม่อะ ใจดีเกินไปแล้ว

247
00:12:17,446 --> 00:12:19,748
บ้านนี้เต็มไปด้วยคนแปลกหน้าแล้วนะ

248
00:12:20,616 --> 00:12:22,084
ฉันก็ด้วยนี่นา

249
00:12:22,084 --> 00:12:24,052
- คัมไป
- คัมไป

250
00:12:29,758 --> 00:12:31,093
นี่ๆ โทระจัง

251
00:12:32,261 --> 00:12:33,996
ขอไปตรงนั้นได้ไหม

252
00:12:35,464 --> 00:12:37,266
ไม่ได้อยู่แล้วสิ ยัยบ้า

253
00:12:40,002 --> 00:12:41,436
นี่ๆ โทระจัง

254
00:12:42,538 --> 00:12:45,007
พวกเราคบกันอยู่หรือเปล่า

255
00:12:45,007 --> 00:12:48,577
- คบที่ไหนกันเล่า
- แต่เราทําไปแล้วสองหนนะ

256
00:12:48,577 --> 00:12:50,813
เงียบๆ ขืนหมอนี่ตื่นขึ้นมาจะทํายังไง

257
00:12:50,813 --> 00:12:53,882
ไม่เป็นไรหรอก คนนี้เขายังซิง

258
00:12:53,882 --> 00:12:58,353
ตลกดีเนอะ
ฉันเพิ่งเคยเห็นคนที่ยังซิงเลยนะ

259
00:12:59,188 --> 00:13:01,657
กลับไปนอนได้แล้ว
พรุ่งนี้เธอต้องตื่นเช้านี่

260
00:13:17,773 --> 00:13:19,808
ยานากะจากร้านดราก้อนโซดาครับ

261
00:13:20,576 --> 00:13:21,710
อ้อ ให้เข้ามาเลย

262
00:13:23,078 --> 00:13:25,814
- ขออนุญาตครับ
- ได้รับอีเมลฉันแล้วใช่ไหม

263
00:13:26,748 --> 00:13:28,450
ครับ แต่ว่า...

264
00:13:29,284 --> 00:13:30,919
แน่ใจเหรอว่าอยากได้ตัวผม

265
00:13:33,055 --> 00:13:35,357
ฉันดูร้านอื่นรอบๆ แล้ว

266
00:13:35,357 --> 00:13:38,060
แต่พวกนั้นเนี้ยบและน่าเบื่อเกินไป

267
00:13:39,428 --> 00:13:42,931
แต่ดีไซน์ของริวมัน... เหมือนพิษ

268
00:13:43,432 --> 00:13:45,100
นี่เป็นแผ่นร่างใบปลิวนะ

269
00:13:45,801 --> 00:13:46,702
"คืน...

270
00:13:46,702 --> 00:13:48,337
มังกรไฟ"

271
00:13:48,337 --> 00:13:49,571
เข้าใจฟีลใช่ไหม

272
00:13:49,571 --> 00:13:52,474
มีปาร์ตี้เรฟที่คลับ
ในอาโอยามะทุกวันเสาร์

273
00:13:52,474 --> 00:13:55,477
หลังจากนี้เราจะดึงนิตยสาร
กับร้านต่างๆ มาร่วมด้วย

274
00:13:56,011 --> 00:13:58,447
ฉันอยากให้ริวจังออกแบบแถบข้อมือ

275
00:13:58,447 --> 00:14:01,350
ทุกคนต้องซื้อเพื่อเข้างาน
จะว่าเป็น "ตั๋ว" ก็ได้

276
00:14:01,350 --> 00:14:04,219
คนจะเข้าคลับไม่ได้ถ้าไม่ซื้อ
แถบข้อมือของผมก่อน

277
00:14:04,219 --> 00:14:06,154
- จะบอกแบบนี้ใช่ไหม
- ใช่ๆ

278
00:14:06,154 --> 00:14:09,124
ช่วยออกแบบตัวอย่างตามสไตล์
ของริวจังมาสองสามอันนะ

279
00:14:09,124 --> 00:14:11,560
มาแล้วๆๆ

280
00:14:13,128 --> 00:14:15,130
มาแล้ว

281
00:14:15,664 --> 00:14:16,899
ล้อกันเล่นใช่ไหม

282
00:14:18,800 --> 00:14:20,669
จะทานแล้วนะครับ

283
00:14:20,669 --> 00:14:23,005
วันนี้ซุปมิโซะอร่อยจังเลย

284
00:14:23,005 --> 00:14:26,975
อันนี้น่ะ ครอบครัวของเมกูมิ
ส่งต้นหอมที่ปลูกเองในฟาร์มมาให้

285
00:14:26,975 --> 00:14:31,813
ไม่แปลกใจเลยที่ต้นหอมผอมเพรียว
กินนี่ทุกวันสินะถึงได้ผอม

286
00:14:32,514 --> 00:14:35,017
นี่เธอจะมาลงหลักปักฐาน
อยู่ที่นี่เลยหรือไง

287
00:14:35,017 --> 00:14:37,819
นี่ นายน่ะ นายน้อยโชเน็นจัมป์

288
00:14:38,353 --> 00:14:39,922
อย่างน้อยก็ทักทายกันหน่อยสิ

289
00:14:39,922 --> 00:14:41,757
วันนี้ก็ไม่กินมื้อเช้าเหรอจ๊ะ

290
00:14:41,757 --> 00:14:44,559
ไม่เป็นไรครับ
เรียกใครว่าโชเน็นจัมป์

291
00:14:44,559 --> 00:14:49,031
- พูดกับเขาให้มันดีๆ หน่อย ไอ้นี่
- หยุดๆ โคโทระ เดี๋ยวๆ อาวาชิมะคุง

292
00:14:49,031 --> 00:14:50,098
ฟังนะ

293
00:14:50,098 --> 00:14:55,737
การกินข้าวกับทุกคน
และตบมุกโบ๊ะบ๊ะกับพี่น้อง

294
00:14:55,737 --> 00:14:57,239
ก็คือส่วนหนึ่งของการฝึกนะ

295
00:14:57,239 --> 00:14:59,875
ถ้าอย่างนั้นขอแค่กาแฟครับ

296
00:15:00,575 --> 00:15:03,312
ถ้ากินอะไรตอนเช้า
สมองผมจะทํางานช้าลงน่ะ

297
00:15:03,312 --> 00:15:04,212
อ้อ เหรอ

298
00:15:05,881 --> 00:15:11,386
โคโทระ ให้สอนเรื่องใหม่เลยดีไหม

299
00:15:11,386 --> 00:15:13,221
อ้อ เดี๋ยวนะ

300
00:15:13,221 --> 00:15:14,156
เดี๋ยวก่อน

301
00:15:18,827 --> 00:15:20,228
- อย่ามองสิ
- ขอโทษที

302
00:15:20,896 --> 00:15:25,033
สอนเรื่องที่หัวเราะดังๆ
แบบ "มันจูน่ารักจัง" ได้ไหม

303
00:15:25,567 --> 00:15:26,802
ลอง "พิธีชงชา" ดีไหม

304
00:15:26,802 --> 00:15:29,604
"พิธีชงชา" เหรอ

305
00:15:29,604 --> 00:15:31,573
กาลครั้งหนึ่งมีชายจากย่านคูรามาเอะ

306
00:15:31,573 --> 00:15:34,776
เขาหมกมุ่นกับการหาเงิน
จนไม่มีงานอดิเรกเลยสักอย่าง

307
00:15:34,776 --> 00:15:37,245
หยุดนะ เจ้าสี่ตา
นายทําฉันไม่อยากอาหารแล้ว

308
00:15:37,245 --> 00:15:38,780
แล้วเรื่องมันเป็นยังไง

309
00:15:38,780 --> 00:15:41,016
ผู้ชายแบบนายที่หมกมุ่นกับเงิน

310
00:15:41,016 --> 00:15:44,987
ก็แก่ตัวลงและตัดสินใจว่า
อยากมีงานอดิเรก

311
00:15:44,987 --> 00:15:47,956
เขาเลยคิดจัดพิธีชงชา
ซึ่งไม่มีใครแถวนั้น...

312
00:15:48,590 --> 00:15:52,661
อ้อ โทษที วันนี้ฉันจะเล่าเรื่องนี้

313
00:15:52,661 --> 00:15:53,729
ก็ตั้งใจฟังด้วยนะ

314
00:15:53,729 --> 00:15:54,629
อือ

315
00:15:55,163 --> 00:15:56,965
- ขอโทษด้วยถ้าทําให้โกรธ
- เข้าใจแล้วๆ

316
00:15:56,965 --> 00:15:58,567
นายล่ะจะเล่าเรื่องอะไร

317
00:15:58,567 --> 00:16:02,404
ตัวผมยังอยู่ตําแหน่งล่างสุด
อาจจะเล่าเรื่อง "มันจูน่ากลัวจัง"

318
00:16:02,404 --> 00:16:05,140
จะให้เขาแสดงแล้วเหรอ
ใจอ่อนกับเขาเกินไปแล้ว

319
00:16:05,140 --> 00:16:07,042
เลิกเล่นมุกแป้กแล้วกินต่อได้แล้ว

320
00:16:07,042 --> 00:16:10,445
วันนี้ผมมีงานคืนสู่เหย้า
น้ําตานองพิเศษที่ต้องถ่าย

321
00:16:10,445 --> 00:16:12,848
มันไม่ต้องใช้สมอง
เพราะงั้นผมกินละนะ

322
00:16:16,518 --> 00:16:17,953
(จัมป์)

323
00:16:29,498 --> 00:16:32,000
กาลครั้งหนึ่งมีชายจากย่านคูรามาเอะ

324
00:16:32,000 --> 00:16:35,170
เขาหมกมุ่นกับการหาเงิน
จนไม่มีงานอดิเรกเลยสักอย่าง

325
00:16:35,170 --> 00:16:36,505
เล่า "พิธีชงชา" ละ

326
00:16:36,505 --> 00:16:39,174
เขาวางมือแล้วส่งต่อกิจการให้ลูกชาย

327
00:16:39,174 --> 00:16:41,143
จะทํามันให้ดังแบบนักออกแบบดังๆ เลย

328
00:16:41,777 --> 00:16:44,479
นี่ หมอนั่นเล่า "พิธีชงชา" อยู่

329
00:16:44,479 --> 00:16:45,781
ว่าไงนะ

330
00:16:45,781 --> 00:16:46,948
ซาดาคิจิ

331
00:16:46,948 --> 00:16:49,084
"เจ้าคะ ซาดาคิจิเจ้าค่ะ

332
00:16:49,084 --> 00:16:52,921
เมืองเนกิชิเงียบเหงาเลยใช่ไหมเจ้าคะ
พอเทียบกับคูรามาเอะ"

333
00:16:52,921 --> 00:16:54,089
ไอ้นี่

334
00:16:54,089 --> 00:16:56,158
เขาพยายามเทียบชั้นกับอาจารย์ละ

335
00:16:56,792 --> 00:16:58,794
- ให้ลากออกมาเลยไหม
- เดี๋ยวก่อน

336
00:16:58,794 --> 00:17:00,762
ขอดูหน่อยว่าจะเก่งแค่ไหน

337
00:17:01,696 --> 00:17:03,598
เธอกําลังเกาโคโตะอยู่

338
00:17:03,598 --> 00:17:07,936
"อย่าทําแต่เกาโคโตะสิ
ดีดเป็นเพลงเลย"

339
00:17:08,503 --> 00:17:11,306
แต่ว่าเล็บของเธอไม่ยาวพอ

340
00:17:11,306 --> 00:17:13,675
เธอก็เลยต่อเล็บปลอม

341
00:17:13,675 --> 00:17:16,311
แล้วเธอก็หลับตาแบบนี้และ...

342
00:17:16,311 --> 00:17:20,415
ทําแบบนี้ เกา เกา

343
00:17:22,117 --> 00:17:25,654
เกา เกา

344
00:17:26,555 --> 00:17:29,424
แทนที่จะสูบบุหรี่ทั้งวัน
ทําไมไม่หางานอดิเรกทําเจ้าคะ

345
00:17:30,158 --> 00:17:35,197
ที่จริงมีเรื่องที่ข้าอยากทําอยู่นะ

346
00:17:35,197 --> 00:17:37,699
- อะไรเจ้าคะ
- ศิลปะการชงชา

347
00:17:38,366 --> 00:17:41,002
ข้าเคยเห็นนายน้อย
ชงในถ้วยแล้วดื่มด้วยละ

348
00:17:41,002 --> 00:17:43,238
เป็นงานอดิเรกที่ประณีตมาก
ท่านควรทํานะ

349
00:17:43,238 --> 00:17:47,309
นั่นสิ แต่มันก็นานแล้วที่ข้าเคยฝึก

350
00:17:47,309 --> 00:17:49,444
ข้าลืมวิธีไปแล้ว

351
00:17:50,412 --> 00:17:51,513
ลืมเรื่องไหนบ้างเจ้าคะ

352
00:17:52,447 --> 00:17:53,682
ทั้งหมดเลย

353
00:17:53,682 --> 00:17:55,350
งั้นท่านก็ทําไม่เป็นน่ะสิ

354
00:17:55,350 --> 00:17:59,421
ไม่ใช่แบบนั้นนะ ซาดาคิจิ
ถ้าได้ทําอีก ข้าจําได้แน่

355
00:18:05,193 --> 00:18:10,098
คงต้องใส่ผงสีเขียวๆ ลงในนี้น่ะ

356
00:18:10,098 --> 00:18:11,600
ผงถั่วแระหรือเปล่าเจ้าคะ

357
00:18:11,600 --> 00:18:15,537
อ้อ นั่นละ ผงถั่วแระ

358
00:18:17,038 --> 00:18:21,710
ถึงจะย้ายไปอยู่บนเขาแล้ว
พวกหัวสูงก็คงไม่เข้าใจหรอก

359
00:18:23,345 --> 00:18:27,649
ทีนี้ก็คนให้ทั่ว

360
00:18:27,649 --> 00:18:29,618
ข้าอยากลองชิมจังเลย

361
00:18:29,618 --> 00:18:34,389
อย่าเร่งสิ พอคนแบบนี้
มันน่าจะมีฟองขึ้นมา

362
00:18:34,389 --> 00:18:35,123
แปลงจัง

363
00:18:35,123 --> 00:18:39,261
แปลกนะ ตอนนายน้อยที่คูรามาเอะทํา
มันเป็นฟองเร็วมาก

364
00:18:39,261 --> 00:18:41,196
ของท่านแทบไม่เป็นเลย

365
00:18:42,230 --> 00:18:46,201
อะไรกัน ข้าอาจลืมใส่
ยาที่ทําให้เป็นฟองก็ได้

366
00:18:46,201 --> 00:18:47,636
เปลือกต้นประคําดีควายรึเจ้าคะ

367
00:18:48,770 --> 00:18:50,405
เปลือกต้นประคําดีควาย

368
00:18:51,506 --> 00:18:53,074
เริ่มเป็นฟองแล้วนะ

369
00:18:54,276 --> 00:18:57,412
ตอนนี้ไม่ต้องคนก็ขึ้นฟอง

370
00:18:57,412 --> 00:19:02,350
จากนั้นเจ้าก็เอาฟองมาใส่ในนี้

371
00:19:04,085 --> 00:19:05,720
ลองดื่มดูสิ

372
00:19:09,124 --> 00:19:09,991
เชิญนายท่านก่อนเจ้าค่ะ

373
00:19:11,459 --> 00:19:14,396
ดื่มสิ รั้งๆ รอๆ ระหว่างพิธี
มันหยาบคายนะ

374
00:19:14,396 --> 00:19:15,664
ดื่มเลย

375
00:19:17,098 --> 00:19:20,368
- แต่ข้าไม่รู้มารยาทนะเจ้าคะ
- นั่นสินะ

376
00:19:20,368 --> 00:19:24,706
ข้ายังไม่สอนมารยาทเจ้านี่เอง นั่นสิ

377
00:19:24,706 --> 00:19:25,674
เจ้าก็หยิบมัน

378
00:19:27,375 --> 00:19:30,712
วางบนฝ่ามือแบบนี้

379
00:19:30,712 --> 00:19:34,282
แล้วก็เวียนแบบนี้สามรอบ

380
00:19:34,282 --> 00:19:35,617
เวียนด้วยเหรอ

381
00:19:35,617 --> 00:19:37,586
แล้วก็ยกมาที่ปาก

382
00:19:38,119 --> 00:19:40,188
แต่ยังมีฟองเยอะอยู่เลยนะ

383
00:19:40,188 --> 00:19:40,989
นั่นสิ

384
00:19:40,989 --> 00:19:42,157
เจ้าก็ต้อง...

385
00:19:42,157 --> 00:19:43,191
เป่ามัน...

386
00:19:45,594 --> 00:19:48,330
ไปอีกด้าน

387
00:20:02,310 --> 00:20:04,145
ประณีตจริงๆ

388
00:20:05,580 --> 00:20:06,548
ดื่มสิ

389
00:20:10,018 --> 00:20:10,852
"เอาละนะ"

390
00:20:13,855 --> 00:20:16,591
แอคติ้งของคนใหม่นี่ทรงพลังเลยนะ

391
00:20:16,591 --> 00:20:19,561
แต่ไม่ใช่แนวฉัน

392
00:20:19,561 --> 00:20:21,663
"ประณีตเลยใช่ไหม"

393
00:20:22,631 --> 00:20:24,933
"เจ้าค่ะ ไม่ยักรู้

394
00:20:25,834 --> 00:20:27,869
ว่าของประณีตๆ แบบนี้
ทําท้องไส้ปั่นป่วน"

395
00:20:28,370 --> 00:20:32,173
"โอ๊ะ เจ้าได้เรียนรู้ที่จะชื่นชม
ความประณีตด้วยสินะ"

396
00:20:35,543 --> 00:20:36,411
ขอโทษครับ

397
00:20:39,547 --> 00:20:42,050
อาจารย์อาจเล่าเรื่องอื่นละมั้ง

398
00:20:43,051 --> 00:20:46,154
(ดงเบะ)

399
00:20:46,154 --> 00:20:49,457
เรารออยู่เลย ดงจัง

400
00:20:57,365 --> 00:21:01,002
ขอบคุณทุกคนที่มาดูการแสดงของผม

401
00:21:01,836 --> 00:21:05,940
ญี่ปุ่นมีคําสละสลวยอยู่คํานึง
คือ "ฟุริว" ที่แปลว่าความประณีต

402
00:21:05,940 --> 00:21:09,277
ว้าว มาแรงจริงๆ
เหลือร้ายจริงๆ เหลือร้ายมาก

403
00:21:09,277 --> 00:21:11,479
ส่วนใหญ่แถบข้อมือทําจากผ้าขนหนู

404
00:21:11,479 --> 00:21:13,815
ผมเลยเลือกใช้ผ้าตาข่ายแทน

405
00:21:13,815 --> 00:21:17,252
เป็นแถบกันเหงื่อจะได้ไม่
เปียกเหงื่อสินะ เหลือร้ายจริงๆ

406
00:21:17,252 --> 00:21:20,655
คําว่า "ฟุริว" นั้น
แสนยอดเยี่ยมสําหรับผู้ที่เข้าใจ

407
00:21:21,156 --> 00:21:22,557
ความหมายที่แท้จริงของมัน

408
00:21:23,124 --> 00:21:27,429
แต่สําหรับคนที่ไม่รู้จัก

409
00:21:27,429 --> 00:21:29,364
มันน่ารําคาญเสียมากกว่า

410
00:21:29,364 --> 00:21:32,200
นี่ ดงจังก็จะเล่า "พิธีชงชา" ล่ะ

411
00:21:32,200 --> 00:21:34,869
"กาลครั้งหนึ่งมีชาย..."

412
00:21:34,869 --> 00:21:38,073
"พิธีชงชา" อีกนี่ เกิดอะไรขึ้น

413
00:21:39,874 --> 00:21:43,378
- เจ้านาย ขออนุญาตนะ
- เจ้าของร้านเต้าหู้ไม่ใช่เหรอ

414
00:21:43,378 --> 00:21:46,881
- สวัสดีค่ะ
- เลิกพูดเจ๊าะแจ๊ะแล้วรีบๆ ขนน่า

415
00:21:46,881 --> 00:21:47,949
รู้น่า

416
00:21:47,949 --> 00:21:49,684
ดูรีบๆ นะขอรับ

417
00:21:49,684 --> 00:21:52,354
หลายปีมานี้เจ้าใจดีกับข้ามาก

418
00:21:52,354 --> 00:21:54,389
แต่เราต้องย้ายบ้านแล้ว

419
00:21:55,490 --> 00:21:57,859
ข้าก็กําลังจะย้าย

420
00:21:58,493 --> 00:22:01,763
แต่กิจการของเจ้าไปได้ดีนี่นา

421
00:22:01,763 --> 00:22:04,666
ท่านก็ด้วยนี่ เพิ่งเรียกช่างไม้
มาต่อเติมร้านเองนี่นา

422
00:22:04,666 --> 00:22:09,304
ฟังให้ดีนะ ข้าได้รับสาส์นจากนายท่าน

423
00:22:09,304 --> 00:22:13,441
- เขาเชิญข้าไปร่วมพิธีชงชา
- ท่านก็ด้วยเหรอ

424
00:22:14,175 --> 00:22:15,410
เจ้าก็ได้เหรอ

425
00:22:15,410 --> 00:22:19,180
ใช่แล้ว ท่านก็รู้ว่าพิธีชงชา
มันมีกฎกับมารยาทน่าเบื่อเยอะแค่ไหน

426
00:22:19,180 --> 00:22:20,348
ตั้งแต่ต้นจนจบพิธี

427
00:22:20,348 --> 00:22:22,751
ข้าไม่อยากขายขี้หน้าต่อหน้าคนอื่น

428
00:22:22,751 --> 00:22:25,253
วันนี้เลยปฏิเสธไป
แต่เขาเชิญข้าอีกพรุ่งนี้

429
00:22:25,253 --> 00:22:29,924
ไม่มีทางออกอื่นแล้ว
เว้นแต่จะย้ายบ้านหนี

430
00:22:29,924 --> 00:22:32,460
ตระกูลข้าถึงกับนัดประชุมเรื่องนี้

431
00:22:32,460 --> 00:22:36,197
ท่านยายบอกว่า
ตระกูลเราไม่เคยมีเรื่องอับอาย

432
00:22:36,197 --> 00:22:41,269
และบอกว่าอย่าทําให้ตระกูลขายขี้หน้า
เพราะความโง่ของข้า

433
00:22:41,836 --> 00:22:45,974
ข้าเลยจะย้ายไปอยู่เมือง
ที่พิธีชงชาจะไม่ตามไปหลอกหลอนข้า

434
00:22:48,676 --> 00:22:51,246
นึกแล้วเชียว
เรื่องของดงจังนี่คนละระดับเลย

435
00:22:51,246 --> 00:22:54,816
"ข้าว่าท่านอาจารย์บ้านข้างๆ
ก็ได้รับสาส์นด้วยแน่"

436
00:22:54,816 --> 00:22:58,286
"อย่างน้อยท่านอาจารย์ก็น่าจะรู้
มารยาทในพิธีชงชานะ"

437
00:22:59,554 --> 00:23:00,955
"ประทานโทษขอรับ

438
00:23:00,955 --> 00:23:02,123
ประทานโทษ

439
00:23:02,123 --> 00:23:06,261
คุณพระ ตอนนี้บ้านข้ารกอยู่น่ะ

440
00:23:06,261 --> 00:23:08,863
- ขอผ่านหน่อยขอรับ
- ท่านดูจะยุ่งๆ นะขอรับ

441
00:23:08,863 --> 00:23:13,201
มีเหตุแปลกๆ ให้ข้าต้องย้ายน่ะ

442
00:23:14,569 --> 00:23:16,905
ดูเหมือนช่วงนี้ทุกคน
จะนิยมย้ายบ้านกันนะ

443
00:23:17,639 --> 00:23:19,974
นายท่านส่งสาส์นให้ท่านด้วยเหรอ

444
00:23:19,974 --> 00:23:23,077
ท่านไม่อยากไปทําตัวโง่ๆ
ก็เลยย้ายออกสินะ ถูกไหม

445
00:23:23,077 --> 00:23:25,013
เจ้าเป็นหมอดูหรือยังไง

446
00:23:25,013 --> 00:23:27,282
ท่านก็ไม่รู้มารยาทในพิธีชงชาเหรอ

447
00:23:27,282 --> 00:23:30,118
ข้ารู้ว่าจะดื่มจากถ้วยยังไง แต่...

448
00:23:31,219 --> 00:23:33,888
แบบนั้นดีเลย เราไม่ต้องย้ายแล้ว

449
00:23:33,888 --> 00:23:37,125
แต่ที่เจ้าต้องรู้มันมีมากกว่านั้นนะ

450
00:23:37,125 --> 00:23:38,760
ไม่เป็นไรหรอก ไปกันเถอะ

451
00:23:38,760 --> 00:23:42,163
ทั้งสามเลยตัดสินใจดูและทําตามนายท่าน

452
00:23:42,163 --> 00:23:44,899
แต่นายท่านก็ตั้งใจจะทําตามแขกทั้งสาม

453
00:23:45,433 --> 00:23:46,868
ไม่ว่าฝั่งไหนก็พึ่งไม่ได้เลย

454
00:23:51,840 --> 00:23:52,674
เอาสิ

455
00:24:04,252 --> 00:24:08,423
เราต้องทําหน้าเบ้
แล้วก็เอียงคอแบบนั้นสินะ

456
00:24:09,791 --> 00:24:10,792
เจ้าต่อเลย

457
00:24:24,873 --> 00:24:26,674
ประณีตจริงๆ

458
00:24:37,452 --> 00:24:39,654
- กลับมาแล้ว
- กลับมาแล้วครับ

459
00:24:39,654 --> 00:24:41,122
ไม่เจอกันนานนะ

460
00:24:41,122 --> 00:24:42,490
อ้าว อยู่ด้วยเหรอ

461
00:24:43,424 --> 00:24:46,427
มีงานคอลลาบอเรตล่ะ
บอสคาตาโอกะกําลังผลิตเจ้าพวกนี้

462
00:24:46,427 --> 00:24:48,963
- จริงเหรอ
- เขาให้ข้อเสนอฉันอย่างเป็นทางการ

463
00:24:48,963 --> 00:24:52,367
ถ้าเขาชอบดีไซน์ของฉัน
ก็จะสั่งพวกนี้เดือนละ 2,000 ชิ้น

464
00:24:52,367 --> 00:24:53,568
เยี่ยมเลยนี่

465
00:24:54,369 --> 00:24:57,005
อาจารย์ ดูนี่สิครับ
งานออกแบบล่าสุดของริวจิ

466
00:24:57,005 --> 00:24:58,606
เราสวมมันได้

467
00:24:58,606 --> 00:25:01,309
ตอนไปเข้าบาร์ที่กินซ่า
เอาไว้ทําให้สาวๆ สนใจ

468
00:25:01,309 --> 00:25:02,477
แล้วอาวาชิมะล่ะ

469
00:25:02,477 --> 00:25:04,512
- อยู่ข้างบนค่ะ
- บอกให้ลงมาหน่อยนะ

470
00:25:04,512 --> 00:25:07,549
ดงจัง อย่างน้อยก็บอกหน่อยสิ
ว่าเจ้านี่เป็นไงบ้าง

471
00:25:07,549 --> 00:25:09,050
ไม่ต้องหรอกครับ

472
00:25:09,817 --> 00:25:10,952
อะไรน่ะ

473
00:25:12,020 --> 00:25:13,288
โอ้ ก็ไม่เลวนะ

474
00:25:13,888 --> 00:25:15,690
ประณีตจริงๆ

475
00:25:16,190 --> 00:25:18,393
อะไรน่ะ จะล้อเลียนกันหรือไง

476
00:25:18,393 --> 00:25:19,294
ใช่แหงๆ

477
00:25:19,294 --> 00:25:22,063
ทําไมต้องออกความเห็น
ให้กับงานอดิเรกโง่ๆ ด้วยล่ะ

478
00:25:22,063 --> 00:25:23,498
ก็บอกว่าไม่ใช่แค่งานอดิเรก

479
00:25:23,498 --> 00:25:26,768
งั้นก็ไปเป็นนักธุรกิจให้ได้
แล้วค่อยกลับมาที่บ้านหลังนี้

480
00:25:26,768 --> 00:25:27,502
อาจารย์

481
00:25:27,502 --> 00:25:30,038
- ตาแก่หัวแข็ง...
- หยุดนะ ริวจิ อาจารย์ด้วย

482
00:25:30,672 --> 00:25:32,006
ซายูริจังร้องไห้แล้วนะ

483
00:25:33,374 --> 00:25:34,042
เอ๊ะ

484
00:25:35,810 --> 00:25:36,911
ไม่ได้ร้องสินะ

485
00:25:37,712 --> 00:25:40,014
ขอโทษที พอดียังใหม่
เลยกะจังหวะไม่ถูก...

486
00:25:42,050 --> 00:25:42,717
แคะฟันเหรอ

487
00:25:42,717 --> 00:25:43,851
ใช่

488
00:25:46,087 --> 00:25:46,955
โคโทระ

489
00:25:47,555 --> 00:25:48,823
วันนี้ได้ฟัง

490
00:25:49,657 --> 00:25:53,761
"พิธีชงชา" ที่ถูกตีความสองแบบ
คิดยังไงบ้างล่ะ

491
00:25:56,397 --> 00:25:57,398
ขอพูดตรงๆ เลยนะ

492
00:25:57,398 --> 00:25:58,900
เอาเลย

493
00:25:59,567 --> 00:26:01,402
การแสดงของอาวาชิมะทําให้หัวเราะ

494
00:26:02,470 --> 00:26:04,305
แต่เรื่องที่ทําให้อยากฟังอีกรอบ

495
00:26:04,973 --> 00:26:05,907
คือของอาจารย์

496
00:26:07,041 --> 00:26:08,509
งั้นเหรอ เข้าใจละ

497
00:26:09,077 --> 00:26:13,348
อย่างที่เห็นนะ เรื่องชั้นเอก
เปลี่ยนแปลงกันได้ขึ้นอยู่กับคนเล่า

498
00:26:14,449 --> 00:26:17,518
นี่แหละที่ทําให้มันน่าสนใจ

499
00:26:18,119 --> 00:26:20,154
เพราะมันไม่มีแบบที่ถูกต้อง

500
00:26:21,789 --> 00:26:22,624
ดังนั้นโคโทระ

501
00:26:23,424 --> 00:26:26,527
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่า
นายจะปรับมันยังไง

502
00:26:26,527 --> 00:26:27,261
ไม่เอา

503
00:26:28,363 --> 00:26:29,397
ไม่ปรับหรอก

504
00:26:29,964 --> 00:26:31,899
หลังจากฟังเขา ก็ทําให้คิดได้

505
00:26:32,500 --> 00:26:35,470
ว่าการเด็กกว่าหรือไร้ประสบการณ์
ใช้เป็นข้ออ้างไม่ได้

506
00:26:35,470 --> 00:26:37,639
คราวนี้ผมอยากเล่าเรื่องชั้นเอก

507
00:26:37,639 --> 00:26:38,539
ไม่ละ

508
00:26:39,741 --> 00:26:40,742
ผมจะเล่า

509
00:26:41,676 --> 00:26:45,313
อืม แบบนี้นี่เอง ก็ได้

510
00:26:45,313 --> 00:26:47,015
ได้เลย เข้าใจแล้ว

511
00:26:47,649 --> 00:26:48,683
พยายามเข้านะ

512
00:26:51,919 --> 00:26:53,521
แล้วก็อาวาชิมะคุง

513
00:26:53,521 --> 00:26:54,389
ครับ

514
00:26:54,389 --> 00:26:55,890
ขอโทษด้วย

515
00:26:57,025 --> 00:27:00,628
แต่ฉันไม่มีอะไรจะสอนนายได้หรอก

516
00:27:01,696 --> 00:27:02,397
อาจารย์

517
00:27:02,397 --> 00:27:04,232
นายมีทักษะยอดเยี่ยมอยู่แล้ว

518
00:27:04,799 --> 00:27:06,300
เรื่องนั้นแหละที่สําคัญ

519
00:27:06,868 --> 00:27:08,936
นายเล่าเรื่องชั้นเอกได้เองแล้ว

520
00:27:10,438 --> 00:27:12,807
แต่ว่านะ

521
00:27:13,374 --> 00:27:16,511
ทัศนคติของนายมันไม่ถูกต้อง

522
00:27:16,511 --> 00:27:20,715
เวลาเป็นการเรียนรู้จากคนอื่น

523
00:27:22,083 --> 00:27:25,853
ฉันไม่อยากเอาเวลามาทิ้ง
ให้กับคนที่ไม่สนใจเรียนหรอก

524
00:27:27,922 --> 00:27:30,058
แย่หน่อยนะ

525
00:27:31,259 --> 00:27:32,460
แต่ฉันต้องขอให้นาย

526
00:27:33,561 --> 00:27:34,595
ออกจากบ้านนี้ซะ

527
00:27:36,197 --> 00:27:37,432
ขอบคุณสําหรับทุกอย่างครับ

528
00:27:42,437 --> 00:27:47,809
(บ้านยานากะ
ฮายาชิยาเตะ ดงเบะ)

529
00:27:50,645 --> 00:27:51,646
เดี๋ยว

530
00:27:55,616 --> 00:27:58,152
ฉันชอบ "พิธีชงชา" ของนายนะ

531
00:27:59,654 --> 00:28:00,988
อยากบอกแค่นั้นแหละ

532
00:28:03,624 --> 00:28:06,861
ไว้มาแข่งกันแล้วดูว่า
ใครจะได้เป็นตัวหลักก่อนกันนะ

533
00:28:07,795 --> 00:28:08,463
หา

534
00:28:08,463 --> 00:28:10,064
ไว้จะมาดูนายอีก

535
00:28:11,232 --> 00:28:12,567
อ้อ

536
00:28:21,743 --> 00:28:22,577
(อาจารย์ฮายาชิยาเตะ ดงเบะ)

537
00:28:22,577 --> 00:28:24,345
ทุกคนอยากกินแค่วุ้นถั่วแดง

538
00:28:24,345 --> 00:28:27,582
มันเปลืองที่เอาขนมมาใช้
ในพิธีชงชาเยอะแบบนี้

539
00:28:27,582 --> 00:28:31,753
พวกเขาเลยทําขนมถูกๆ ขึ้นมา
โดยใช้มันหวานต้ม

540
00:28:31,753 --> 00:28:33,387
กับน้ําตาลและน้ําผึ้ง

541
00:28:33,955 --> 00:28:38,960
พวกเขาไม่มีน้ํามันงา
ก็เลยใช้ตะเกียงน้ํามันทา

542
00:28:39,694 --> 00:28:42,530
ของหวานหน้าตาน่ากินก็จริง
แต่รสชาติห่วยแตกสุดๆ

543
00:28:42,530 --> 00:28:44,766
พวกเขาเลยเรียกมันว่า
ริคิวมันจู และ...

544
00:28:44,766 --> 00:28:46,167
"โคโทระจบสิ้นแล้ว"

545
00:28:46,167 --> 00:28:50,104
"น่าผิดหวังจริงๆ
เป็นราคุโกะชั้นเอกที่น่าเบื่อสุดๆ"

546
00:28:50,104 --> 00:28:52,907
"ฉันนี่โง่จริงๆ
ที่คิดว่าเขามีพรสวรรค์"

547
00:28:53,407 --> 00:28:55,476
"แต่ฉันยังเชื่อว่า
เขาเก่งเรื่องบนเตียง"

548
00:28:55,476 --> 00:28:57,779
พวกนี้ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าพูดอะไรอยู่

549
00:28:57,779 --> 00:29:01,015
นายคิดว่าตัวเองจะดังสักที
แต่แล้วมันดันจบดื้อๆ เลยสินะ

550
00:29:01,015 --> 00:29:03,651
ฉันยังไม่เข้าใจเรื่องมุกเด็ดเลย

551
00:29:03,651 --> 00:29:05,920
พวกแขกที่กินขนม พากันไปห้องน้ํา

552
00:29:05,920 --> 00:29:08,790
แล้วโยนขนมออกหน้าต่าง
ไปโดนหน้าชาวนา

553
00:29:08,790 --> 00:29:11,058
แล้วชาวนาก็พูดว่า
"จัดพิธีชงชาอีกแล้วสินะ"

554
00:29:11,058 --> 00:29:12,093
มันตลกตรงไหนอะ

555
00:29:12,794 --> 00:29:14,862
- มันก็เข้าใจได้อยู่นะ
- ยังไง

556
00:29:14,862 --> 00:29:18,666
ก็พวกแขกแกล้งทําเป็นกินขนม
แต่ที่จริงแอบไปโยนทิ้งใช่ไหม

557
00:29:18,666 --> 00:29:21,502
ชาวนาที่โดนแบบนี้มาหลายครั้ง
เลยพูดว่า

558
00:29:21,502 --> 00:29:22,970
"จัดพิธีชงชาอีกแล้วสินะ" ไง

559
00:29:24,705 --> 00:29:26,574
- เธอนี่ฉลาดจัง
- นายเพิ่งเข้าใจเหรอ

560
00:29:26,574 --> 00:29:29,143
เข้าใจที่ไหนล่ะ
พวกนั้นจะไปห้องน้ําทําไม

561
00:29:29,143 --> 00:29:31,479
ถ้าฉันกินอาหารห่วยๆ
ฉันก็บอกไปเลยว่าห่วย

562
00:29:31,479 --> 00:29:32,914
ถือเป็นการทําเพื่อพวกนั้นเลย

563
00:29:32,914 --> 00:29:35,650
เสร็จแล้ว คิดว่านี่เป็นไงบ้าง

564
00:29:36,818 --> 00:29:37,852
ห่วยแตก

565
00:29:46,127 --> 00:29:47,295
เป็นอะไรไปน่ะ

566
00:29:47,995 --> 00:29:50,198
ดูเหมือนคาตาโอกะซัง
ยังไม่ตกลงเรื่องแบบ

567
00:29:51,599 --> 00:29:53,467
เขาเป็นคนน่าทึ่งมากเลยนะ

568
00:29:53,467 --> 00:29:55,369
แต่ไม่ยอมให้ฟีดแบ็กจริงๆ มาสักที

569
00:29:56,270 --> 00:29:59,707
ทุกครั้งที่ประชุมกัน
จะมีคนมาแล้วพูดนั่นพูดนี่

570
00:30:00,274 --> 00:30:03,177
ส่วนเขาเอาแต่พูดว่า
"มาแรง" ไม่ก็ "เหลือร้าย"

571
00:30:03,177 --> 00:30:06,480
ทีแรกฉันก็ตื่นเต้นอยู่หรอก
แต่อะไรๆ กลับไปคืบหน้าสักที

572
00:30:07,114 --> 00:30:09,550
ตอนนี้ฉันเลยสับสน

573
00:30:10,952 --> 00:30:13,788
ฉันรู้ว่าฉันมันห่วย

574
00:30:14,322 --> 00:30:15,756
แต่ต่อให้ฉันห่วย

575
00:30:15,756 --> 00:30:17,158
ฉันก็ยังยึดมั่นสไตล์ตัวเอง

576
00:30:17,692 --> 00:30:21,629
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
ฉันคงได้ทําในสิ่งที่ไม่มีความสุขแน่

577
00:30:22,897 --> 00:30:23,931
ฉันเอง...

578
00:30:24,565 --> 00:30:26,500
ก็คิดว่าเจ้านี่มันไม่ดีเหมือนกัน

579
00:30:31,505 --> 00:30:33,741
ฉันว่าฉันก็สับสนเหมือนกัน

580
00:30:33,741 --> 00:30:34,508
อะไรเหรอ

581
00:30:36,477 --> 00:30:40,715
ฉันเคยคิดว่าคงไม่มีทางเก่งขึ้นได้
ถ้าเอาแต่ทําเรื่องที่มันง่ายที่สุด

582
00:30:41,515 --> 00:30:43,451
ฉันเลยกลับไปทําเรื่องพื้นฐาน

583
00:30:44,151 --> 00:30:46,020
แล้วคนอื่นก็บอกว่าฉันจบเห่แล้ว

584
00:30:49,123 --> 00:30:50,091
ฮันจัง

585
00:30:50,958 --> 00:30:52,793
คิดว่าอุดังของตัวเองอร่อยไหม

586
00:30:52,793 --> 00:30:57,131
แน่นอน ไม่คิดว่าอุด้งคืนนี้เด็ดสุด
ในบรรดาที่ฉันทําไปทั้งปีเหรอ

587
00:30:57,899 --> 00:31:00,534
มนุษย์นี่เรียบง่ายจังเลย

588
00:31:00,534 --> 00:31:01,269
หา

589
00:31:01,269 --> 00:31:03,504
ต่อให้อุดังรสชาติห่วยแตก

590
00:31:03,504 --> 00:31:06,307
แต่ถ้าพ่อครัวมั่นหน้า
เราก็ยังกินอยู่ดี

591
00:31:06,841 --> 00:31:10,378
ตักอันสีน้ําตาลๆ
ที่เหมือนถุงมือตกส้วมให้ทีสิ

592
00:31:10,378 --> 00:31:11,512
เต้าหู้ทอดคินจาคุต่างหาก

593
00:31:13,080 --> 00:31:16,183
พอดูดงตะแล้วทําให้คิดได้...

594
00:31:16,183 --> 00:31:17,919
หมอนั่นทําไมเหรอ

595
00:31:17,919 --> 00:31:19,720
เป็นยังไงบ้างครับ ดงตะซัง

596
00:31:19,720 --> 00:31:21,489
พี่น้องเคยห่างกันนานหลายปี...

597
00:31:21,489 --> 00:31:22,957
นายเคยพูดวันก่อนนี่นา

598
00:31:23,758 --> 00:31:25,693
ว่าที่จริงดงตะรักราคุโกะ

599
00:31:25,693 --> 00:31:27,361
แต่ตอนนี้เขากลับไม่เอาดีด้านนี้

600
00:31:28,229 --> 00:31:30,331
เขาคิดว่าควรออกทีวีให้ดังๆ

601
00:31:30,831 --> 00:31:33,234
พอดังแล้วก็ค่อยกลับมาหาราคุโกะ

602
00:31:35,102 --> 00:31:36,637
ร้องไห้เกินไปแล้ว

603
00:31:37,905 --> 00:31:42,043
ฉันไม่รู้ว่าควรเล่าเรื่องทั่วไปก่อน
แล้วค่อยขยับไปงานชั้นเอก

604
00:31:42,043 --> 00:31:45,079
หรือควรยืนกรานจะเล่า
แค่เรื่องชั้นเอกแบบอาจารย์ดี

605
00:31:45,079 --> 00:31:46,814
ฉันต้องตัดสินใจให้ได้

606
00:31:50,151 --> 00:31:52,453
- งั้นไปซ่องกันดีกว่า
- จะไปทําไมล่ะ

607
00:31:53,654 --> 00:31:56,357
ก็มันเป็นอะไรที่ยากูซ่าน่าจะพูดกัน

608
00:31:57,258 --> 00:31:58,259
โทษที

609
00:32:00,394 --> 00:32:02,430
ฉันจะทนต่ออีกหน่อยแล้วกัน

610
00:32:05,766 --> 00:32:07,735
อ้อ จริงสิ

611
00:32:08,436 --> 00:32:10,204
ลืมไปเลย

612
00:32:11,038 --> 00:32:11,872
เบอร์โทรเมกูมิ

613
00:32:11,872 --> 00:32:14,108
- ไม่ต้องหรอก ขนาดนี้แล้ว
- ไม่เป็นไร

614
00:32:14,108 --> 00:32:15,042
- ไม่เป็นไร
- ไม่ต้อง

615
00:32:15,042 --> 00:32:17,611
- เถอะน่า
- ไม่

616
00:32:17,611 --> 00:32:20,181
- ทําไมไม่เอาไป
- ไม่เป็นไรจริงๆ

617
00:32:20,181 --> 00:32:22,350
- รับไปเถอะน่า เจ้าบ้า
- ไม่

618
00:32:44,038 --> 00:32:45,239
อ๊ะ

619
00:32:46,240 --> 00:32:48,909
ให้ตาย ได้แผลเลย

620
00:32:50,144 --> 00:32:52,213
เบาไป ซีโร่พ้อยต์

621
00:32:52,213 --> 00:32:54,215
อูจิมูระไม่มีทางยอมรับ
รีแอ็กชันนี้แน่

622
00:32:54,782 --> 00:32:56,384
อูจิมูระนี่มันใคร

623
00:32:57,351 --> 00:32:58,986
ริวจิจากร้านดราก้อนโซดาครับ

624
00:32:58,986 --> 00:33:01,022
ผมเอาตัวอย่างแถบข้อมือมาให้ดูเพิ่ม

625
00:33:01,589 --> 00:33:04,692
โทษนะ ค่อยกลับมาพรุ่งนี้ได้ไหม
ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย

626
00:33:06,260 --> 00:33:08,362
ผมมาขอความเห็นคุณนะ

627
00:33:10,765 --> 00:33:14,001
มันคือรูปมังกรอูราฮาระในเปลวเพลิง

628
00:33:14,001 --> 00:33:16,203
แน่นอนว่าใช้เป็นตั๋วเข้างานได้

629
00:33:16,203 --> 00:33:19,006
แต่มันทําจากเนื้อผ้าทนทาน
เลยใส่ทุกวันก็ได้

630
00:33:19,006 --> 00:33:20,241
จะตั้งราคาเท่าไรล่ะ

631
00:33:21,409 --> 00:33:23,310
ถึงจะคิดว่าเป็นตั๋วเข้างาน

632
00:33:23,310 --> 00:33:25,713
แต่มันก็เป็นแค่แถบข้อมือ
ก็อันละ 3,500 เยน

633
00:33:26,347 --> 00:33:28,516
- นายจะติดตัวแดงเอานะ
- ไม่เป็นไรครับ

634
00:33:29,850 --> 00:33:33,120
ตราบที่มันช่วยโปรโมตดราก้อนโซดา

635
00:33:34,055 --> 00:33:36,223
โอเค งั้นเอาอันนี้แหละ

636
00:33:36,991 --> 00:33:40,061
โดนใจเลย เหลือร้ายจริงๆ

637
00:33:40,828 --> 00:33:41,662
เยส

638
00:33:54,875 --> 00:33:56,911
(โคโทระ)

639
00:33:59,513 --> 00:34:02,383
เสือ เสือ สอเสือใส่เกือก

640
00:34:03,984 --> 00:34:04,819
เย่

641
00:34:10,124 --> 00:34:13,527
"ฟุริว" หรือความประณีต
เป็นแค่ความน่ารําคาญ

642
00:34:13,527 --> 00:34:15,029
สําหรับพวกที่ไม่เข้าใจความหมาย

643
00:34:15,029 --> 00:34:17,131
"พิธีชงชา" อีกแล้วเหรอ

644
00:34:17,131 --> 00:34:19,300
ไอ้การตามแฟชั่นมันก็ช่างน่ารําคาญ

645
00:34:19,867 --> 00:34:22,470
สมัยก่อน อะไรที่เท่ๆ ใหม่ๆ

646
00:34:22,470 --> 00:34:24,605
จะถูกเรียกว่า "จ๊าบ"

647
00:34:25,139 --> 00:34:29,410
แต่เดี๋ยวนี้คนใช้คําพวก
"มาแรง" กับ "เหลือร้าย" แทน

648
00:34:30,177 --> 00:34:32,580
นั่นแปลว่าคนดูที่มาดู

649
00:34:33,380 --> 00:34:36,417
ราคุโกะที่ "มาแรง" นี้
ช่าง "เหลือร้าย" จริง

650
00:34:39,487 --> 00:34:40,621
พ่อค้าริวนั้น...

651
00:34:40,621 --> 00:34:43,324
- รอเรื่องนี้แหละ
- ยังไม่ได้เริ่มเล่าเลย

652
00:34:43,824 --> 00:34:45,426
หัวเราะอะไรกันเนี่ย

653
00:34:47,661 --> 00:34:50,831
ในที่สุดพ่อค้าริว
ก็มีลูกค้ากับเขาสักคน

654
00:34:50,831 --> 00:34:53,267
เป็นคนที่ยุคนั้น
เรียกว่า "ผู้จัดมหรสพ"

655
00:34:53,267 --> 00:34:55,436
คําสมัยนี้เรียกว่าโปรดิวเซอร์

656
00:34:55,436 --> 00:34:58,139
ผู้จัดมหรสพคิดจะจัดงานนึงขึ้น

657
00:34:58,139 --> 00:35:00,441
ภาษาอังกฤษเรียกว่างาน "ดราก้อนไนต์"

658
00:35:01,041 --> 00:35:03,711
เพื่อให้น่าสนใจขึ้น เขาให้ริวทํา

659
00:35:03,711 --> 00:35:07,715
สายคาดข้อมือสําหรับคนที่จะมาร่วมงาน

660
00:35:08,215 --> 00:35:10,484
นี่เป็นโอกาสสําคัญที่ริวเคยได้รับ

661
00:35:10,484 --> 00:35:13,587
เขาก็เลยออกแบบสายคาดข้อมือ
อย่างที่ดีสุดที่จะคิดออก

662
00:35:13,587 --> 00:35:14,288
หยุดเลย ยัยอดีตวัว

663
00:35:14,288 --> 00:35:16,323
โชคร้ายสําหรับริว

664
00:35:16,323 --> 00:35:18,859
ที่เขาไม่มีเงินเลยสักแดง

665
00:35:20,094 --> 00:35:23,297
ที่แย่กว่านั้นก็คือพ่อหัวดื้อของเขา
ก็ยังหนี้ท่วมหัว

666
00:35:23,297 --> 00:35:27,768
คนคนเดียวที่เขาหันไปพึ่งได้
ก็คือพี่ชายชื่ออันราคุเตะ บงตะ

667
00:35:28,435 --> 00:35:29,904
อย่าบอกพ่อนะ

668
00:35:31,338 --> 00:35:32,640
พี่

669
00:35:33,140 --> 00:35:34,842
คราวก่อนนายช่วยฉันไว้นี่นา

670
00:35:35,409 --> 00:35:37,211
นานๆ ทีให้ฉันทําตัวเป็นพี่บ้าง

671
00:35:37,211 --> 00:35:38,179
แต่ว่า

672
00:35:39,980 --> 00:35:41,282
พี่

673
00:35:41,282 --> 00:35:42,917
อย่ามาดูถูกคนดังนะ

674
00:35:42,917 --> 00:35:44,518
นี่มันไม่พอ

675
00:35:44,518 --> 00:35:47,087
นี่เป็นจดหมายขอบคุณ อ่านด้วยล่ะ

676
00:35:48,222 --> 00:35:51,058
เขาไม่มีทางเลือก เลยส่งริสะ
คนรับใช้ไปขอความช่วยเหลือ

677
00:35:51,058 --> 00:35:53,027
นี่แฟนผมเองครับ

678
00:35:54,028 --> 00:35:56,197
- ยินดีที่ได้พบค่ะ
- ชื่ออะไรล่ะ

679
00:35:57,231 --> 00:35:58,065
ริสะค่ะ

680
00:36:00,301 --> 00:36:02,469
งั้นเหรอ ริสะจังสินะ

681
00:36:02,469 --> 00:36:05,139
หาแฟนได้น่ารักเลยนี่นา

682
00:36:05,139 --> 00:36:08,776
คุณพ่อทั้งหล่อ รสนิยมก็ดี
อายุเท่าไรเหรอคะ

683
00:36:08,776 --> 00:36:09,543
ห้าสิบสี่

684
00:36:09,543 --> 00:36:11,712
แต่ดูไม่เหมือนเลยนะคะ

685
00:36:11,712 --> 00:36:16,383
ดูไม่แก่เลยสักนิด ยังดูหนุ่มอยู่เลย

686
00:36:17,184 --> 00:36:18,085
จะเอาเท่าไรล่ะ

687
00:36:18,085 --> 00:36:21,288
ตอนนี้เขาเลยมีทั้งเงิน มีทั้งแบบ

688
00:36:21,288 --> 00:36:25,960
ก็เลยไปทําข้อตกลง สิบวันต่อมา
เขาก็ได้รับสินค้าตัวจริง

689
00:36:29,096 --> 00:36:30,764
- อ้าว
- มีอะไรเหรอคะ

690
00:36:33,133 --> 00:36:35,703
อะไรกันเนี่ย ไม่เหมือนสักนิด

691
00:36:36,203 --> 00:36:39,740
กลายเป็นว่าผู้จัดมหรสพขอให้คนอื่น

692
00:36:39,740 --> 00:36:42,109
ออกแบบสายคาดให้ใหม่

693
00:36:42,109 --> 00:36:45,646
ริวยอมรับไม่ได้
เขาก็เลยไปเรียกร้องกับผู้จัด

694
00:36:46,413 --> 00:36:48,616
ท่านครับ ท่าน

695
00:36:49,183 --> 00:36:49,883
ท่าน

696
00:36:49,883 --> 00:36:52,786
นี่มันหมายความว่าไง
ไม่เห็นเข้าใจเลย

697
00:36:52,786 --> 00:36:54,555
โทษที ฉันแก้นิดหน่อยน่ะ

698
00:36:54,555 --> 00:36:57,691
นิดหน่อยเหรอ
มันออกมาต่างกันสุดๆ เลยนะ

699
00:36:57,691 --> 00:36:59,360
เราต้องลดต้นทุนลง

700
00:36:59,360 --> 00:37:01,629
แถมนี่เป็นงานแรก
ที่ฉันทํากับริวจังด้วย

701
00:37:01,629 --> 00:37:05,432
ฉันเลยขอให้ผู้หญิงคนนี้ช่วย
เพราะหล่อนเก่งออกแบบ

702
00:37:09,436 --> 00:37:11,672
อย่างน้อยก็ควรบอกผมก่อนสิ

703
00:37:11,672 --> 00:37:13,474
โทษที ไว้คราวหน้าจะบอกนะ

704
00:37:14,074 --> 00:37:16,210
แต่ฉันว่ามันก็ดูดีขึ้นนะ

705
00:37:16,210 --> 00:37:18,245
คนของฉันชอบกันมากเลย

706
00:37:18,779 --> 00:37:22,082
เรื่องแบบนี้ไม่ค่อยเกิดขึ้น
ในสายงานของเราหรอก

707
00:37:22,082 --> 00:37:25,085
ที่จริงลูกค้าของเขาเป็นผู้จัด
ที่มีอิทธิพลที่สุดในเอโดะ

708
00:37:25,085 --> 00:37:27,221
และเขาก็ติดหนี้อยู่ก่อนแล้ว

709
00:37:27,221 --> 00:37:30,090
ริวกําหมัดแน่น
ไม่มีทางเลือกนอกจากกลับมาร้าน

710
00:37:30,090 --> 00:37:33,394
เมื่อดราก้อนไนต์ใกล้เข้ามา
ร้านที่เคยว่างเปล่ามานาน

711
00:37:33,394 --> 00:37:36,397
ก็เริ่มเต็มไปด้วยลูกค้า

712
00:37:36,397 --> 00:37:39,933
ทุกคนบอกว่ามัน
"มาแรง" และ "เหลือร้าย"

713
00:37:39,933 --> 00:37:42,636
เหลือเชื่อเลย ริวจัง
อิทธิพลของบอสนี่ยอดจริงๆ

714
00:37:43,137 --> 00:37:43,837
อืม

715
00:37:44,405 --> 00:37:46,640
รู้นะว่านายทําใจยอมรับไม่ได้

716
00:37:46,640 --> 00:37:49,209
แต่ที่นายต้องทํา
คือรักษาลูกค้าใหม่ๆ ไว้

717
00:37:49,209 --> 00:37:50,110
นะ

718
00:37:52,479 --> 00:37:55,015
ทาเคชิคุง ไม่เจอกันนานเลย

719
00:37:55,015 --> 00:37:56,483
- เมกูมิจัง
- สบายดีไหม

720
00:37:56,483 --> 00:37:57,518
อืม สบายดี

721
00:37:58,052 --> 00:37:58,986
เอ่อ...

722
00:37:58,986 --> 00:38:00,087
ริวจิไงเล่า

723
00:38:00,087 --> 00:38:01,955
ฉันต้องใส่ป้ายชื่อไหมเนี่ย

724
00:38:01,955 --> 00:38:04,825
โทระจังล่ะ ฉันควรมาเจอเขาที่นี่

725
00:38:04,825 --> 00:38:06,060
ยังไม่มาเลย

726
00:38:09,630 --> 00:38:12,066
ไม่ใช่สไตล์ของริวจิคุงนี่นา

727
00:38:12,066 --> 00:38:15,736
นี่มันเรียบๆ และธรรมดาจังเลย

728
00:38:16,937 --> 00:38:18,839
เห่ยอะ ฉันชอบอันนี้มากกว่า

729
00:38:24,011 --> 00:38:25,079
ใช่ไหมล่ะ

730
00:38:25,079 --> 00:38:27,414
อีกอันมันเห่ยใช่ไหม

731
00:38:27,414 --> 00:38:28,716
ขอบคุณนะ เมกู...

732
00:38:28,716 --> 00:38:32,219
- เย่ ทาเคชิคุง
- กอดหน่อย

733
00:38:33,087 --> 00:38:34,521
ริวจัง ทําอะไรน่ะ

734
00:38:35,422 --> 00:38:36,256
ริวจัง

735
00:38:36,957 --> 00:38:37,791
นี่

736
00:38:38,826 --> 00:38:40,294
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

737
00:38:40,294 --> 00:38:43,397
ผมเอามาคืน
นี่เงินที่ขายได้จนถึงวันนี้

738
00:38:43,897 --> 00:38:45,032
ทั้งหมดเลย

739
00:38:45,032 --> 00:38:49,970
ผมมาคิดดูแล้ว ผมทนความคิดที่ว่า
มีของที่ผมไม่ชอบขายในร้านไม่ได้

740
00:38:49,970 --> 00:38:52,573
พูดอะไรของนาย
แล้วใครกันทําให้นายมีลูกค้าใหม่ๆ

741
00:38:52,573 --> 00:38:55,442
ไม่เป็นไรหรอก
ต่อให้ไม่มีลูกค้าผมก็ไม่สน

742
00:38:56,510 --> 00:38:57,511
ไปละ

743
00:38:59,113 --> 00:38:59,947
เฮ้ย

744
00:39:03,717 --> 00:39:06,787
ไปคอลลาบอเรตกับไอ้ห่วยแตกคนอื่นเถอะ

745
00:39:07,454 --> 00:39:11,959
ริวเลยปฏิเสธโอกาสครั้งใหญ่
และซื่อตรงกับหัวใจตัวเอง

746
00:39:11,959 --> 00:39:14,061
เรื่องราวจบลงตรงนี้

747
00:39:14,728 --> 00:39:18,332
ทว่าไอ้บ้าคนนึงได้ยินเรื่องนี้
เลยตัดสินใจขอมีเอี่ยวด้วย

748
00:39:21,168 --> 00:39:22,302
{\an8}(บอส-เคจัดงานคืนมังกรไฟ)

749
00:39:25,539 --> 00:39:26,940
ลูกค้า ไม่ใช่แถบข้อมือนี้

750
00:39:26,940 --> 00:39:29,276
ทําไมล่ะ ฉันซื้อจากดราก้อนโซดานะ

751
00:39:29,276 --> 00:39:31,378
ขอโทษด้วย ไม่ได้ขายที่ร้านนั้นแล้ว

752
00:39:31,378 --> 00:39:34,448
ทําไมล่ะ นี่มันดราก้อนไนต์นะ

753
00:39:34,448 --> 00:39:36,016
มีเรื่องอะไรกัน

754
00:39:40,954 --> 00:39:42,923
จําฉันได้ไหม

755
00:39:44,358 --> 00:39:47,227
เราเจอกันที่ร้านของริว
ฝากทักทายเขาด้วย

756
00:39:47,227 --> 00:39:48,762
เดี๋ยวก่อนสิ

757
00:39:50,063 --> 00:39:51,432
ช่วยตอบสักเรื่องสิ

758
00:39:51,432 --> 00:39:52,332
หา

759
00:39:52,933 --> 00:39:57,137
ตอนแกอยู่ที่ร้านเสื้อผ้าของริว
และบอกว่าพวกมัน "มาแรง"

760
00:39:59,573 --> 00:40:00,607
แกพูดจริงหรือเปล่า

761
00:40:01,575 --> 00:40:03,410
ฉันพูดแบบนั้นเหรอ

762
00:40:03,977 --> 00:40:05,612
ก็แค่อารมณ์พาไปน่ะ

763
00:40:05,612 --> 00:40:08,615
เวลาแกที่พูดคําว่า
"มาแล้ว" หรือ "จบสิ้นแล้ว"

764
00:40:08,615 --> 00:40:10,117
มันกระทบต่อคนอื่นนะ

765
00:40:12,286 --> 00:40:13,454
รู้ไหมว่าทําไม

766
00:40:17,124 --> 00:40:18,725
เพราะพวกเขาเอาเป็นเอาตายอยู่

767
00:40:20,227 --> 00:40:22,262
เอาเป็นเอาตายอยากเป็นอย่างอื่น

768
00:40:22,262 --> 00:40:23,864
อยากคิดอะไรที่มันเจ๋งๆ

769
00:40:24,498 --> 00:40:26,099
อยากสร้างสิ่งที่น่าสนใจ

770
00:40:28,135 --> 00:40:30,637
พวกเขากําลังทุ่มสุดตัวเพื่อทําแบบนั้น

771
00:40:32,539 --> 00:40:33,607
ได้ยินไหม

772
00:40:36,076 --> 00:40:38,345
รับผิดชอบคําพูดของตัวเองด้วย

773
00:40:43,750 --> 00:40:47,154
ขอโทษแล้วกัน เรื่องสุดท้ายนะ

774
00:40:48,355 --> 00:40:51,859
สมัยนี้ราคุโกะก็ดูมาแรงอยู่นะ

775
00:40:56,263 --> 00:40:58,866
(บัตรเชิญ)

776
00:41:06,240 --> 00:41:08,242
ฉันไม่มีทางเป็นเหมือนพี่ฉันแน่ๆ

777
00:41:09,443 --> 00:41:10,277
หา

778
00:41:11,912 --> 00:41:14,014
แต่ฉันจะไม่เป็นเหมือนพ่อฉันด้วย

779
00:41:14,681 --> 00:41:18,452
ฉันจะออกแบบสิ่งที่ชอบ
และทําให้มันขายได้ให้ได้

780
00:41:19,019 --> 00:41:19,920
ตรงๆ แบบนั้นแหละ

781
00:41:20,654 --> 00:41:21,321
ฉันด้วย

782
00:41:22,589 --> 00:41:25,559
ฉันจะเล่าเรื่องที่อยากเล่า
และทําให้คนหัวเราะให้ได้

783
00:41:27,961 --> 00:41:30,030
นายก็คนตรงไปตรงมาสินะ

784
00:41:30,030 --> 00:41:31,865
งั้นเหรอ

785
00:41:32,366 --> 00:41:33,400
ก็ใช่น่ะสิ

786
00:41:33,934 --> 00:41:35,802
- ตรงไปตรงมาจัง
- ไม่ต้องมาสอดเลย

787
00:41:35,802 --> 00:41:37,070
ทําไมล่ะ

788
00:41:37,070 --> 00:41:40,774
ก็นะ ในอาโอยามะ
จะจัด "ดราก้อนไนต์" ทุกวันเสาร์

789
00:41:40,774 --> 00:41:43,477
เป็นงานสุดเหวี่ยงที่ลากยาวถึงเช้า

790
00:41:43,477 --> 00:41:46,480
แล้วข้างๆ กันนั้นก็มีวัดอยู่แห่งนึง

791
00:41:46,480 --> 00:41:49,683
มันเป็นทางลัด
พวกคนหนุ่มสาวจะเดินผ่าน

792
00:41:49,683 --> 00:41:51,318
สุสานของวัดหลังปาร์ตี้เลิก

793
00:41:51,318 --> 00:41:54,855
เช้าตรู่วันอาทิตย์
ขณะที่พระรูปหนึ่งกําลังกวาดพื้น

794
00:41:56,957 --> 00:42:00,360
ใครจะอยากได้ของเห่ยๆ นี่กัน
โคตรห่วยเลย

795
00:42:05,766 --> 00:42:07,634
"ดราก้อนไนต์" อีกแล้วสินะ

796
00:42:10,370 --> 00:42:12,739
ต้องแบบนั้น ไม่เชิงเป็น "พิธีชงชา"

797
00:42:12,739 --> 00:42:14,541
แต่สนุกมากเลย

798
00:42:31,191 --> 00:42:34,628
โฟลตชาเขียวได้แล้วจ้ะ

799
00:42:34,628 --> 00:42:36,797
ฉันยังสงสัยอยู่นะ

800
00:42:36,797 --> 00:42:39,933
เรื่องพ่อค้าริวกับพ่อของเขา

801
00:42:40,500 --> 00:42:44,037
พ่อหัวแข็งที่เป็นหนี้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่...

802
00:42:44,037 --> 00:42:46,273
เปิดเผยข้อมูลไม่ได้หรอก

803
00:42:46,840 --> 00:42:47,674
เอ้า

804
00:42:47,674 --> 00:42:48,575
ค่าเรียนครับ

805
00:42:48,575 --> 00:42:49,543
ครับ

806
00:42:50,577 --> 00:42:51,878
ครบเป๊ะๆ

807
00:42:55,749 --> 00:42:58,185
อ้อ ได้ยินว่าอาวาชิมะ
ได้อาจารย์ๆ แล้วนะ

808
00:42:58,185 --> 00:42:59,853
วันนี้เขามาดูด้วยละ

809
00:42:59,853 --> 00:43:02,522
อาจารย์ของเขา
ชื่อทาคาดาเตะ บาบาฮิโกะ

810
00:43:03,123 --> 00:43:05,859
คือบาบาฮิโกะนักอวย

811
00:43:05,859 --> 00:43:09,663
ขึ้นชื่อว่าอวยลูกศิษย์มากเกินไป

812
00:43:10,831 --> 00:43:14,401
การสอนแบบเคร่งครัด
ไม่ได้เหมาะกับทุกคนหรอกนะ

813
00:43:15,135 --> 00:43:18,739
และก็มีข่าวดีกว่านั้นด้วย

814
00:43:18,739 --> 00:43:19,640
อะไรเหรอ

815
00:43:19,640 --> 00:43:23,810
ก็นะ ฉันคิดว่า
จะเลื่อนขั้นดงทัตสึสักที

816
00:43:23,810 --> 00:43:27,080
ก็เลยจะเลื่อนขั้นนายด้วย

817
00:43:28,949 --> 00:43:30,050
ฉันเหรอ เลื่อนขั้น

818
00:43:31,218 --> 00:43:34,454
จากนี้ไปจะยากกว่าเดิมแล้วนะ
พยายามเข้าล่ะ

819
00:43:36,456 --> 00:43:39,359
อาจารย์ ใส่เจ้านี่ผิดแล้วนะ

820
00:43:39,359 --> 00:43:40,260
โอ้ จริงด้วย

821
00:43:40,260 --> 00:43:43,864
มันเล็กไปที่จะใส่ตรงข้อมือน่ะ

822
00:43:48,235 --> 00:43:49,469
จ่ายหนี้เดือนนี้ด้วย

823
00:43:50,504 --> 00:43:52,572
ขอเก็บไว้นานกว่านี้หน่อยสิ

824
00:43:52,572 --> 00:43:54,775
- ฉันเพิ่ง...
- อย่ามาอวดดีนะโว้ย

825
00:43:54,775 --> 00:43:56,710
เดี๋ยวจับถ่วงแม่น้ําซูมิดะซะเลย

826
00:43:58,445 --> 00:44:00,580
อะไรกัน ซองล่ะ

827
00:44:00,580 --> 00:44:02,115
ตายละ ลืมอีกจนได้

828
00:44:02,783 --> 00:44:04,685
- ไปแม่น้ํากันเลย
- ไม่นะ อย่า

829
00:44:04,685 --> 00:44:06,687
- เร็วเข้า กันเดี๋ยวนี้เลย
- ไม่นะ

830
00:45:58,732 --> 00:46:02,702
{\an8}คําบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์