1
00:00:04,047 --> 00:00:08,518
(ลุ่มหลง)

2
00:00:13,556 --> 00:00:16,225
(หัวหน้า)

3
00:00:16,225 --> 00:00:21,431
เมื่อเป็นเรื่องของตลก ผมเป็นยากูซ่า
ที่จู้จี้จุกจิกที่สุดในญี่ปุ่น

4
00:00:21,431 --> 00:00:25,468
ผมคือหัวหน้าแก๊งชินจูกุริวเซไก

5
00:00:28,237 --> 00:00:29,072
ที่จริง

6
00:00:29,072 --> 00:00:32,909
ผมก็อยากมาขึ้นเวทีให้เร็วที่สุดนะ

7
00:00:32,909 --> 00:00:36,079
แต่ถ้ามันมาเร็วกว่านี้
คนอื่นก็อาจจะต้องเหนื่อยกว่านี้

8
00:00:36,079 --> 00:00:40,383
เพราะตัวชูโรงมาแล้ว

9
00:00:41,918 --> 00:00:46,122
นี่ ฉันไม่ทําร้ายเด็กหรอก
ก็เด็กไม่มีเงินนี่นา

10
00:00:46,122 --> 00:00:52,228
เวลาได้ยินคําว่ายากูซ่า คนส่วนใหญ่จะ
นึกถึงทาคากูระ เคนกับซูกาวาระ บันตะ

11
00:00:52,228 --> 00:00:54,931
พวกผู้ชายอกสามศอกน่ะ
แต่ความจริงมันต่างกันเลย

12
00:00:55,698 --> 00:00:57,500
มีเยอะเลยที่เป็นไอ้พวกงั่ง

13
00:00:57,500 --> 00:01:01,671
บางคนไม่รู้จักคําว่า "รองหัวหน้า"
แต่กลับพูดว่า "ลูกพี่" อีกแน่ะ

14
00:01:01,671 --> 00:01:03,072
โง่อะไรจะขนาดนั้น

15
00:01:03,840 --> 00:01:07,176
ว่าไงนะ อยากให้เข้าเรื่องเหรอ

16
00:01:07,176 --> 00:01:08,644
เข้าใจแล้วๆ

17
00:01:09,178 --> 00:01:12,982
แต่การเปิดตัวแบบตลกๆ
เป็นจุดแกร่งของผมนี่นา

18
00:01:12,982 --> 00:01:14,784
โอเค งั้นเข้าเรื่องก็ได้

19
00:01:14,784 --> 00:01:18,154
มีคนขยันแต่ป้ําๆ เป๋อๆ คนนึง
อาศัยอยู่ในห้องแห่งหนึ่ง

20
00:01:18,154 --> 00:01:23,159
และก็มีคนขี้เกียจ
แถมยังป้ําๆ เป๋อๆ อยู่อีกคน

21
00:01:23,159 --> 00:01:25,161
พวกเขาเป็นเพื่อนบ้าน และเพื่อนกัน

22
00:01:25,161 --> 00:01:28,831
คนที่ขยันออกไปไหว้พระที่อาซากูสะ

23
00:01:28,831 --> 00:01:31,901
ส่วน... เอ๊ะ
เรื่องนี้มันชื่ออะไรเหรอ

24
00:01:33,536 --> 00:01:37,206
เรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ" น่ะสิ
เรื่องถนัดผมเลย

25
00:01:37,206 --> 00:01:41,844
ว่าไงนะ ดงจังก็จะเล่าเรื่องนี้เหรอ

26
00:01:43,579 --> 00:01:44,547
ก็ได้

27
00:01:45,148 --> 00:01:47,450
งั้นพอแค่นี้ก็ได้

28
00:01:50,086 --> 00:01:52,788
งั้นตอนนี้ก็ พยัคฆ์กับมังกร

29
00:02:04,734 --> 00:02:06,469
{\an8}ยาสุโอะ

30
00:02:07,503 --> 00:02:09,138
นายกลับมาทําไม

31
00:02:09,138 --> 00:02:12,441
เมกูมิไม่อยู่ที่นี่หรอกนะ
ตอนนี้หล่อนเป็นแฟนฉันแล้วด้วย

32
00:02:13,643 --> 00:02:14,744
เดินมาแล้ว

33
00:02:21,617 --> 00:02:22,919
โทษนะ

34
00:02:22,919 --> 00:02:24,554
อะไรเนี่ย น่ากลัวจัง

35
00:02:28,558 --> 00:02:30,159
อะไรวะ

36
00:02:31,160 --> 00:02:32,161
ขออะไรกินหน่อยสิ

37
00:02:35,264 --> 00:02:37,166
นึกว่านายเลิกเป็นยากูซ่าแล้วซะอีก

38
00:02:37,166 --> 00:02:39,268
ก็กะไว้แบบนั้น
ถึงขนาดได้งานแล้วด้วย

39
00:02:39,268 --> 00:02:40,903
แต่ก็รําคาญเรื่องไร้สาระ

40
00:02:41,437 --> 00:02:44,273
อย่างค่าแรงรายชั่วโมง
หรือกายบริหารตอนเช้าน่ะ

41
00:02:45,708 --> 00:02:47,677
ฉันมันเป็นยากูซ่าจนเข้ากระดูกดํา

42
00:02:49,145 --> 00:02:52,615
- แล้วไง
- ชินจูกุคงอึดอัดมีที่ฉัน ก็เลย...

43
00:02:54,050 --> 00:02:55,351
วูล์ฟคอร์ป

44
00:02:55,351 --> 00:02:58,020
- เมกูโระแชปเตอร์
- นั่นเขตรถไฟสายยามาโนเตะนะ

45
00:02:58,020 --> 00:03:00,890
ริกิโอะซังเคยเป็นรองหัวหน้าแก๊งน่ะ
รู้จักเขาไหม

46
00:03:00,890 --> 00:03:01,824
หัวหน้า

47
00:03:01,824 --> 00:03:03,059
หมอนี่ใครกัน

48
00:03:03,059 --> 00:03:06,262
เป็นแก๊งที่มาจากคันไซ
พวกเขาย้ายออกจากชินจูกุ

49
00:03:06,262 --> 00:03:09,465
ตอนที่แพ้สงคราม
ระหว่างแก๊งกับริวเซไก

50
00:03:09,465 --> 00:03:12,868
ฉันเลยคิดว่าไปที่นั่นน่าจะเหมาะ

51
00:03:12,868 --> 00:03:14,337
แน่นอนครับ หัวหน้า

52
00:03:14,337 --> 00:03:18,341
ริกิโอะซังชอบฉันทันที
และมอบหมายให้ฉันเป็นเหรัญญิก

53
00:03:18,341 --> 00:03:19,709
นี่ เดี๋ยวก่อนๆ

54
00:03:19,709 --> 00:03:20,776
รู้สึกแปลกๆ นะ

55
00:03:20,776 --> 00:03:22,044
ใช่ๆ ฉันเล่าข้ามไปนิด

56
00:03:22,044 --> 00:03:23,779
พูดแบบไม่รู้สึกผิดเลยแฮะ

57
00:03:23,779 --> 00:03:27,550
ไม่รู้ทําไมทุกคนถึงได้ไว้ใจฉัน
เรื่องเงินๆ ทองๆ

58
00:03:28,184 --> 00:03:30,486
หน้าตาฉันดูน่าไว้ใจขนาดนั้นเลยเหรอ

59
00:03:30,486 --> 00:03:35,024
แถมระบบรักษาความปลอดภัยหละหลวมมาก
พวกนั้นใส่ทุกอย่างไว้ในบัญชีเดียว

60
00:03:35,024 --> 00:03:38,527
ฉันเลยนึกว่าถ้าเอามานิดหน่อย
จะไม่ถูกจับได้

61
00:03:38,527 --> 00:03:41,631
แต่นายก็ถูกจับได้สินะ
ถึงได้หิวโหยแบบนี้ล่ะสิ

62
00:03:44,166 --> 00:03:45,234
อะไรเนี่ย

63
00:03:53,342 --> 00:03:54,277
ทํายังไงกันดีล่ะ

64
00:03:54,277 --> 00:03:55,911
ไม่ต้องทํา นายมีขึ้นเวทีนะ

65
00:03:55,911 --> 00:03:58,080
เดี๋ยวก็เริ่มแล้วด้วย แต่ก็นั่นละ

66
00:03:58,080 --> 00:03:58,981
นั่นอะไรล่ะ

67
00:03:59,882 --> 00:04:01,684
เรื่องนี้น่าสนใจไม่ใช่หรือไง

68
00:04:01,684 --> 00:04:03,452
หมายความว่าไง

69
00:04:03,452 --> 00:04:04,453
หมอนี่มันตัวปัญหานะ

70
00:04:04,453 --> 00:04:07,456
แต่เอามาเล่าในราคุโกะน่าจะดี

71
00:04:07,456 --> 00:04:10,493
- โคโทระ...
- ถ้าไม่สน ก็พลาดเรื่องเล่าดีๆ สิ

72
00:04:10,493 --> 00:04:13,029
อย่างน้อยฉันก็ควรฟัง
เรื่องที่เขาจะเล่าก่อน

73
00:04:13,029 --> 00:04:14,297
ข้างหลังนาย...

74
00:04:15,564 --> 00:04:16,766
ขอฟังเขาให้จบก่อนนะ

75
00:04:17,333 --> 00:04:19,235
โอ้ อะไรเนี่ย

76
00:04:20,036 --> 00:04:20,936
เกิดอะไรขึ้นอะ

77
00:04:23,339 --> 00:04:24,240
ไม่เป็นไรใช่ไหม

78
00:04:24,874 --> 00:04:27,043
ช่างเกร่อจริงๆ

79
00:04:27,043 --> 00:04:29,945
ที่ตั้งรางวัลค่าหัวฉันแบบนั้น

80
00:04:30,446 --> 00:04:32,114
แถมยังแค่ห้าล้านเยนอีก

81
00:04:32,114 --> 00:04:35,117
สมัยนี้แค่ชนะการประกวดตลก
ก็ได้รางวัลสิบล้านเยนแล้ว

82
00:04:35,117 --> 00:04:37,253
ว่าแต่นายยักยอกเงินไปเท่าไรล่ะ

83
00:04:37,253 --> 00:04:41,691
ฉันแอบหยิบออกมาสองสามร้อยเยน
ทุกครั้งที่ไปธนาคารน่ะ

84
00:04:43,693 --> 00:04:46,562
ดูเหมือนไม่มีใครสังเกต
แล้วริกิโอะซังก็ไปต่างประเทศ

85
00:04:46,562 --> 00:04:48,631
ฉันเลยกวาดมารวดเดียวห้าล้านเยน

86
00:04:48,631 --> 00:04:50,166
ตั้งค่าหัวได้แฟร์ดี

87
00:04:50,166 --> 00:04:52,301
ยังไม่จบแค่นั้นนะ

88
00:04:53,102 --> 00:04:53,936
ที่จริง

89
00:04:53,936 --> 00:04:56,739
มีกล้องซ่อนอยู่ในห้องทํางาน
ของริกิโอะซังด้วย

90
00:04:56,739 --> 00:04:59,308
เขาอัดไว้หมดเลย

91
00:05:02,311 --> 00:05:04,680
เจ้าหล่อนเป็นคนมาอ่อยฉันเองนะ

92
00:05:07,450 --> 00:05:09,652
จะปฏิเสธก็เสียมารยาท

93
00:05:09,652 --> 00:05:11,854
นายเป็นอะไร สัตว์เหรอ

94
00:05:11,854 --> 00:05:15,691
ยังไงก็เถอะ ดีใจที่ได้เจอนายนะ
เรารู้จักกันมานานแล้วนี่

95
00:05:15,691 --> 00:05:17,593
นายเองก็อยากออกจากริวเซไกสินะ

96
00:05:17,593 --> 00:05:18,928
นายเข้าใจผิดแล้ว

97
00:05:18,928 --> 00:05:19,628
อะไรเหรอ

98
00:05:20,730 --> 00:05:22,231
ฉันไม่ใช่เพื่อนนายสักหน่อย

99
00:05:23,733 --> 00:05:25,968
นายไม่มีพ่อมีแม่ใช่ไหม

100
00:05:25,968 --> 00:05:27,870
ไม่มีใครโศกเศร้าให้นาย

101
00:05:27,870 --> 00:05:30,272
ฉันไม่เคยลืมเรื่องที่นายเคยทํานะโว้ย

102
00:05:30,272 --> 00:05:33,409
ฉันจะส่งตัวนายให้ริกิโอะก็ได้

103
00:05:33,409 --> 00:05:36,412
หรือจะฆ่านายแล้วเอาเงินห้าล้านก็ได้

104
00:05:36,412 --> 00:05:37,713
อย่ามาดูถูกกันนะโว้ย

105
00:05:37,713 --> 00:05:39,382
ยามาซากิ เจ้าบ้า

106
00:05:40,349 --> 00:05:44,620
ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ
แต่ทานาเบะ จะอยู่ที่นี่เหรอ

107
00:05:44,620 --> 00:05:46,021
- อยู่สิ
- ให้หมอนี่อยู่ไป

108
00:05:46,021 --> 00:05:47,056
ไม่ได้เด็ดขาด

109
00:05:47,056 --> 00:05:48,457
หมอนี่ใครกัน

110
00:05:48,457 --> 00:05:50,459
ฉันไม่ชอบยากูซ่า

111
00:05:50,459 --> 00:05:52,328
ยากูซ่าชอบทําลายข้าวของ

112
00:05:52,328 --> 00:05:54,430
ถ้าพวกนี้อยู่ ฉันจะไปเอง

113
00:05:54,997 --> 00:05:56,298
ไม่ได้ล้อเล่นด้วย

114
00:05:57,400 --> 00:05:58,367
เข้าใจแล้ว

115
00:05:59,568 --> 00:06:02,371
แน่ใจนะว่าหมอนั่นอยู่ห้องนี้

116
00:06:02,371 --> 00:06:05,574
ครับ... มั้งนะ

117
00:06:05,574 --> 00:06:10,513
มั้งนะเหรอ ไอ้คนไร้ประโยชน์

118
00:06:14,250 --> 00:06:15,317
มีอะไรให้ช่วยไหม

119
00:06:16,051 --> 00:06:17,920
- ไม่ใช่ห้องนี้สินะ
- ขอโทษครับ

120
00:06:31,934 --> 00:06:34,703
ขอโทษนะ แต่เราไปคุยที่อื่นกันดีไหม

121
00:06:37,807 --> 00:06:39,742
เขาเลยจะมาพักที่นี่ด้วยสักพักนะ

122
00:06:39,742 --> 00:06:40,843
ฝากตัวด้วย

123
00:06:40,843 --> 00:06:41,877
ต้องไปขึ้นเวทีแล้ว

124
00:06:41,877 --> 00:06:42,845
เดี๋ยว โคโทระ

125
00:06:42,845 --> 00:06:43,913
นั่งลงก่อน

126
00:06:43,913 --> 00:06:45,714
- ต้องไปแล้วนะ
- นั่งสิ

127
00:06:45,714 --> 00:06:47,550
- นั่งเถอะน่า
- ทําไมล่ะ

128
00:06:47,550 --> 00:06:49,418
ฉันบอกให้นั่งก็นั่งสิ

129
00:06:49,418 --> 00:06:51,353
ก็ได้ มีอะไรล่ะ

130
00:06:51,353 --> 00:06:54,457
แบบว่าบ้านหลังนี้น่ะ

131
00:06:54,457 --> 00:06:59,028
ไม่ใช่โฮสเทลของพวกยากูซ่านะ

132
00:06:59,028 --> 00:07:01,730
เป็นแค่บ้านคนธรรมดาๆ

133
00:07:01,730 --> 00:07:04,233
ช่วยเข้าใจด้วยนะ เนอะ ที่รัก

134
00:07:04,233 --> 00:07:08,904
เขากับนายเป็นยากูซ่าทั้งคู่
แต่นายแตกต่างจากยากูซ่าคนนี้

135
00:07:08,904 --> 00:07:10,306
เลิกพูดว่ายากูซ่าๆ สักที

136
00:07:10,906 --> 00:07:12,708
อะไรกันเนี่ย

137
00:07:13,309 --> 00:07:16,412
ฉันเป็นอัมพาตเหรอ เลิกสบตาไม่ได้เลย

138
00:07:16,412 --> 00:07:19,148
นี่ คุณทานาเบะ

139
00:07:19,148 --> 00:07:19,882
อะไร

140
00:07:19,882 --> 00:07:23,152
เรามักแนะนําตัวเองกับแขกน่ะ

141
00:07:23,152 --> 00:07:26,088
งั้นขอเริ่มเลยนะ

142
00:07:26,088 --> 00:07:28,390
ฉันชื่อดงเบะ เป็นนายของบ้านนี้

143
00:07:28,390 --> 00:07:29,925
ยินดีที่รู้จักนะ

144
00:07:29,925 --> 00:07:31,927
ส่วนเจ้าคนที่เป็นอัมพาตนี่...

145
00:07:33,062 --> 00:07:36,131
- คือดงตะ ลูกชายฉันเอง
- ดง... ดง...

146
00:07:36,131 --> 00:07:38,501
ส่วนนั่นหลาน ซายะกับทาโร่

147
00:07:38,501 --> 00:07:40,369
พวกนี้คือลูกศิษย์ของฉัน

148
00:07:40,369 --> 00:07:43,639
ดงคิจิ ดงทัตสึ ดงบูริ
แล้วนายชื่ออะไรนะ

149
00:07:43,639 --> 00:07:46,075
- อุด้งครับ
- อุด้ง ชื่อตลกจริงๆ

150
00:07:52,882 --> 00:07:57,419
หมอบอกให้ฉันเลี่ยงควันบุหรี่
แต่เรื่องนั้นก็ไม่สําคัญอะไรหรอก

151
00:07:57,987 --> 00:08:01,724
ส่วนนี่สึรุโกะ เป็นเมียลูกชายฉัน
นี่ซายูริ เมียฉันเอง

152
00:08:01,724 --> 00:08:03,726
- ใจดีกับพวกเธอด้วยนะ
- หวัดดี

153
00:08:03,726 --> 00:08:05,528
โอ้ ใจฉัน

154
00:08:05,528 --> 00:08:06,896
ก็มีเท่านี้แหละ

155
00:08:07,496 --> 00:08:10,032
ไงก็เถอะ หมอนี่ขี้ขโมยนะ
เอาเงินซ่อนไว้ให้ดี

156
00:08:10,032 --> 00:08:12,301
โคโทระ ไปด้วยสิ

157
00:08:12,301 --> 00:08:15,337
เราก็ควรไปด้วย

158
00:08:16,071 --> 00:08:18,173
คุณก็ไปด้วยสิ

159
00:08:18,173 --> 00:08:20,276
- ทําไมล่ะ
- เอาลูกๆ ไปด้วย

160
00:08:20,276 --> 00:08:22,511
ไปซื้อไข่ ซื้อนม หรืออะไรก็ได้นะ

161
00:08:22,511 --> 00:08:24,113
ทําไมล่ะ

162
00:08:25,748 --> 00:08:27,917
หรือจะซื้อเบียร์มาเลยก็ได้นะ

163
00:08:27,917 --> 00:08:30,085
เนอะ สึรุโกะ

164
00:08:34,690 --> 00:08:38,227
เขย่ง ก้าว กระโดด จัมป์เตจัมป์ครับ

165
00:08:39,228 --> 00:08:43,532
สองสามวันก่อน ผมได้สัมภาษณ์
กับนิตยสารยังก์จัมป์ด้วยละ

166
00:08:43,532 --> 00:08:45,034
ว่าจะเล่าเรื่องแบบนั้นแหละ

167
00:08:45,034 --> 00:08:48,771
เรื่องยากูซ่าที่กําลังมีอันตรายเหรอ
ไม่มีหรอก

168
00:08:48,771 --> 00:08:49,939
มันโหดเกินไป

169
00:08:49,939 --> 00:08:51,307
คนดูไม่หัวเราะหรอก

170
00:08:51,307 --> 00:08:53,709
งั้นเป็นเรื่องคนที่กําลัง
ถูกตามล่าตัวก็ได้นี่

171
00:08:53,709 --> 00:08:56,478
"ป้ําๆ เป๋อๆ" ก็เป็นเรื่องของคนตายนะ

172
00:08:56,478 --> 00:08:57,446
คือยังไงเหรอ

173
00:08:57,446 --> 00:09:00,249
ที่วัดเซนโซจิ มีการพบศพชายปริศนา

174
00:09:00,249 --> 00:09:03,752
- แบบนั้นก็ดีเลย เล่าเรื่องนี้สิ
- อย่าทําตัวไม่มีเหตุผลสิ

175
00:09:03,752 --> 00:09:06,088
ทําไมอาจารย์ต้องทําตามที่นายบอกด้วย

176
00:09:06,088 --> 00:09:09,992
เพราะโคโทระผู้เก่งกาจรู้ว่า
เขาปรับเรื่องที่คล้ายๆ กัน

177
00:09:09,992 --> 00:09:11,226
ไปตามสถานการณ์ได้น่ะสิ

178
00:09:11,226 --> 00:09:13,596
พระอาวุโสก็เลยโดดบันจี้จัมป์

179
00:09:13,596 --> 00:09:16,999
น่าโมโหจริงๆ
จัมป์นั่นจัมป์นี่อยู่นั่นแหละ

180
00:09:16,999 --> 00:09:20,269
ทั้งที่ฉันเป็นห่วงซายูริจัง
ที่อยู่ที่บ้านแท้ๆ

181
00:09:22,071 --> 00:09:24,673
- เคยเป็นนักร้องใช่ไหม
- ค่ะ

182
00:09:24,673 --> 00:09:27,810
แต่ตั้งแต่แต่งงาน
ก็ไม่ได้ทํางานแล้วค่ะ

183
00:09:27,810 --> 00:09:29,979
น่าเสียดายจัง โทรุโกะ

184
00:09:29,979 --> 00:09:32,147
เธอยังสาวอยู่เลย โทรุโกะ

185
00:09:32,147 --> 00:09:34,817
ไม่น่ามาติดแหง็กอยู่กับบ้าน

186
00:09:34,817 --> 00:09:37,553
ฉันชื่อสึรุโกะต่างหาก

187
00:09:37,553 --> 00:09:38,854
ไม่ใช่โทรุโกะนะ

188
00:09:38,854 --> 00:09:40,389
อ๋อ โทษที

189
00:09:41,223 --> 00:09:43,926
ฉันเป็นลูกเสี้ยวตุรกีน่ะ ก็เลย...

190
00:09:43,926 --> 00:09:46,328
ว้าว

191
00:09:46,328 --> 00:09:49,198
ไม่แปลกใจเลยที่โครงหน้าคมบาดใจ

192
00:09:49,198 --> 00:09:50,799
คุณนายก็สวยครับ

193
00:09:50,799 --> 00:09:53,802
ถ้าเราเจอกัน 20 ปีก่อน...
ไม่สิ สักสิบปีก่อน

194
00:09:53,802 --> 00:09:56,672
ผมคงล้ําเส้นไปแล้ว

195
00:09:58,807 --> 00:10:00,576
สั่งซูชิเซตพิเศษมาเลย

196
00:10:00,576 --> 00:10:01,710
ได้ค่ะ คุณแม่

197
00:10:01,710 --> 00:10:04,046
ขอโทษที่ทําให้วุ่นวายกันนะ

198
00:10:04,046 --> 00:10:07,383
สนุกดีออก ฉันเมาแล้วด้วยสิ

199
00:10:07,383 --> 00:10:10,953
ฉันด้วยค่ะ
รู้สึกเหมือนโดนมนตร์คาถาเลย

200
00:10:12,521 --> 00:10:13,989
แล้วก็กด "ส่ง" ตรงนี้สินะ

201
00:10:13,989 --> 00:10:14,890
ถูกต้องครับ

202
00:10:14,890 --> 00:10:16,859
ซายูริจัง ผมเป็นห่วง

203
00:10:16,859 --> 00:10:19,561
- ไม่ใช่ครับ ต้องพิมพ์เอา
- อาจารย์อะ

204
00:10:19,561 --> 00:10:22,031
ถึงตาอาจารย์แล้วนะ

205
00:10:22,531 --> 00:10:25,134
เอาเลยนะ อาจารย์
เดี๋ยวจะไปนั่งเป็นคนดู

206
00:10:27,102 --> 00:10:30,105
รออยู่เลยนะ ดงจัง

207
00:10:30,105 --> 00:10:34,576
(ดงเบะ)

208
00:10:34,576 --> 00:10:36,879
ขอบคุณที่มากันนะครับ

209
00:10:36,879 --> 00:10:38,814
เล่า "ป้ําๆ ป๋อๆ" สักทีนะ

210
00:10:38,814 --> 00:10:41,216
ไม่ใช่สักหน่อย "ป้ําๆ เป๋อๆ" ต่างหาก

211
00:10:41,917 --> 00:10:44,053
จากที่ได้ยินมา

212
00:10:44,053 --> 00:10:46,689
ประชากรทั้งหมดบนดาวดวงนี้

213
00:10:46,689 --> 00:10:49,925
มีประมาณ 6.1 พันล้านคน

214
00:10:49,925 --> 00:10:53,796
และมี 4.875 พันล้านคน

215
00:10:53,796 --> 00:10:56,065
เป็นคนป้ําๆ เป๋อๆ

216
00:10:57,232 --> 00:11:00,069
แต่โชคดีจริงๆ

217
00:11:00,069 --> 00:11:03,172
ที่คนดูของเราเป็นข้อยกเว้น

218
00:11:03,172 --> 00:11:04,573
ยินดีด้วยนะครับ

219
00:11:04,573 --> 00:11:08,811
คนขี้หลงขี้ลืมมักถูกเรียกว่า
เป็นคนป้ําๆ เป๋อๆ

220
00:11:08,811 --> 00:11:11,246
"เลิกทะเลาะกันสักทีน่า
นายมีเมียแล้วนะ"

221
00:11:11,246 --> 00:11:13,482
"ทําไมถึงมายืนตะโกนเท้าเปล่าอยู่ได้"

222
00:11:13,482 --> 00:11:16,485
- "เราเปล่าทะเลาะกันนะ"
- "ทะเลาะเห็นๆ"

223
00:11:16,485 --> 00:11:18,854
"ก็นายตะโกนว่า 'ออกไปนะ นังบ้า'"

224
00:11:18,854 --> 00:11:22,825
"เปล่าสักหน่อย
เรารู้จักกันมาตั้งนาน

225
00:11:22,825 --> 00:11:24,727
นายก็รู้ว่าฉันยังโสดอยู่"

226
00:11:24,727 --> 00:11:28,263
"อ้อ จริงด้วย
แล้วนังบ้าที่ว่าน่ะใคร"

227
00:11:28,263 --> 00:11:30,632
"คงเป็นไอ้ตัวนั้นมั้ง

228
00:11:30,632 --> 00:11:35,370
ไอ้ตัวที่ชอบวิ่งไปรอบๆ
อะพาร์ตเมนต์น่ะ"

229
00:11:35,370 --> 00:11:37,172
- "เจ้าสัตว์นั่นน่ะ"
- "หนูเหรอ"

230
00:11:37,172 --> 00:11:38,907
"ไม่ใช่หนู ตัวใหญ่กว่านั้น"

231
00:11:38,907 --> 00:11:40,943
- "ช้างสินะ"
- "ไม่ใช่"

232
00:11:40,943 --> 00:11:42,978
เป็นอะไร ทําไมขมวดคิ้วล่ะ

233
00:11:43,946 --> 00:11:45,948
รู้สึกเหมือนเห็นตัวเองสมัยก่อนเลย

234
00:11:45,948 --> 00:11:48,250
"ไอ้ตัวที่มันเห่าโฮ่งๆ น่ะ"

235
00:11:48,250 --> 00:11:51,320
"อ๋อ หมา"

236
00:11:51,320 --> 00:11:55,257
"ใช่ ไอ้หมานี่มันเข้ามาในห้องฉัน

237
00:11:55,257 --> 00:11:58,093
ย่อตัวลงแล้วก็อึสุ่มสี่สุ่มห้า"

238
00:11:58,093 --> 00:11:59,962
"หมามันไม่อึสุ่มสี่สุ่มห้าหรอก

239
00:11:59,962 --> 00:12:01,897
นายนี่แปลกจริงๆ"

240
00:12:01,897 --> 00:12:07,703
"ยังไงก็เถอะ หมามันเป็นตัวเมีย
ฉันเลยตะโกนว่า

241
00:12:07,703 --> 00:12:10,572
'ออกไปนะ นังบ้า'

242
00:12:10,572 --> 00:12:13,108
นายก็เลยสับสน"

243
00:12:14,176 --> 00:12:15,744
ช่วยไม่ได้นะ

244
00:12:15,744 --> 00:12:16,979
ไม่ต้องหัวเราะเลย

245
00:12:16,979 --> 00:12:20,215
มีคนขี้เกียจและป้ําๆ เป๋อๆ คนนึง
อาศัยอยู่ในห้องแห่งหนึ่ง

246
00:12:20,215 --> 00:12:22,151
และก็มีคนขยันแต่ป้ําๆ เป๋อๆ อีกคน

247
00:12:22,151 --> 00:12:24,586
พวกเขาเป็นเพื่อนบ้าน
และก็เป็นเพื่อนกัน

248
00:12:24,586 --> 00:12:28,223
อยู่มาวันหนึ่ง
คนที่ขยันออกไปไหว้พระ

249
00:12:28,223 --> 00:12:30,325
คนเยอะจังเลย มีอะไรกันเหรอ

250
00:12:30,325 --> 00:12:32,661
ได้ยินว่ามีคนตายอยู่ตรงนั้นน่ะ

251
00:12:32,661 --> 00:12:34,763
อยากเห็นกับตาจริงๆ

252
00:12:34,763 --> 00:12:35,898
ข้าด้วย

253
00:12:35,898 --> 00:12:38,867
แต่คนเยอะแบบนี้
เจ้าเข้าไปไม่ได้หรอก

254
00:12:38,867 --> 00:12:41,236
นอกจากจะคลานลอดหว่างขาไป

255
00:12:42,504 --> 00:12:44,239
คลานลอดหว่างขาเหรอ

256
00:12:44,873 --> 00:12:48,177
ขอโทษนะ ให้ข้าไปก่อนได้ไหม...

257
00:12:48,177 --> 00:12:50,145
ให้เจ้าอะไรนะ ไปให้พ้นเลย

258
00:12:51,747 --> 00:12:53,315
ให้ตายสิ

259
00:12:58,153 --> 00:13:00,622
อ้าว หมอนี่ทําอะไรน่ะ

260
00:13:00,622 --> 00:13:02,825
ดูแล้วก็ถอยออกไปซะสิ

261
00:13:02,825 --> 00:13:04,259
หลบหน่อย

262
00:13:05,060 --> 00:13:07,863
เพิ่งมาสินะ มาตรงนี้เลย

263
00:13:08,764 --> 00:13:09,865
ขอบคุณขอรับ

264
00:13:10,532 --> 00:13:13,936
"แล้วจะเริ่มเลยไหมขอรับ"

265
00:13:13,936 --> 00:13:16,605
"ไม่มีอะไรเริ่มทั้งนั้น

266
00:13:16,605 --> 00:13:18,106
เรามีชายปริศนาน่ะ"

267
00:13:18,106 --> 00:13:20,108
"อ๋อ ชื่อปริศนาสินะขอรับ

268
00:13:20,943 --> 00:13:23,045
แล้วเขามาทําอะไรเหรอขอรับ"

269
00:13:23,679 --> 00:13:26,048
"หมอนี่แปลกจริงๆ

270
00:13:26,048 --> 00:13:27,716
น่ารําคาญชะมัด

271
00:13:28,317 --> 00:13:30,919
เขาก็ถูกเสื่อฟางคลุมอยู่นี่ไง"

272
00:13:30,919 --> 00:13:34,923
"อ้อ เอ่อ ขอโทษนะ

273
00:13:35,424 --> 00:13:38,093
ทุกคนมองอยู่นะ ลุกขึ้นได้แล้วมั้ง"

274
00:13:38,093 --> 00:13:42,164
"เขาไม่ลุกหรอก

275
00:13:42,164 --> 00:13:44,066
ก็เขาตายแล้วนี่นา"

276
00:13:45,534 --> 00:13:47,569
"อ้าว"

277
00:13:48,670 --> 00:13:51,473
"งั้นเขาก็คือศพปริศนาสินะขอรับ

278
00:13:51,473 --> 00:13:53,909
ไหงท่านเรียกเขาว่าปริศนา"

279
00:13:53,909 --> 00:13:58,714
"ข้าไม่อยากพูดกับเจ้า

280
00:13:58,714 --> 00:14:00,682
ไปมากกว่านี้แล้ว

281
00:14:00,682 --> 00:14:06,054
ทําไมเจ้าไม่เปิดหน้าเขาดูว่า
เป็นคนที่เจ้ารู้จักไหมล่ะ"

282
00:14:07,756 --> 00:14:11,293
"งั้นเหรอ ก็ได้ขอรับ
ถึงข้าไม่คิดว่าจะรู้จักเขาก็เถอะ

283
00:14:11,293 --> 00:14:12,728
แต่ก็ ขออนุญาตนะ...

284
00:14:13,495 --> 00:14:14,663
คุณพระ ข้ารู้จักเขา"

285
00:14:14,663 --> 00:14:17,766
คุณพระ คุมะนี่นา

286
00:14:17,766 --> 00:14:19,868
แปลว่าเจ้ารู้จักเขาใช่ไหม

287
00:14:19,868 --> 00:14:22,738
แหงละ รู้จักดีเลย
เขาเป็นเพื่อนบ้านของข้า

288
00:14:22,738 --> 00:14:24,673
เราเหมือนพี่น้องกันเลย

289
00:14:24,673 --> 00:14:28,176
เราไม่ได้เกิดวันเดียวกันหรอก
แต่สาบานว่าจะไม่ตายวันเดียวกัน

290
00:14:28,176 --> 00:14:29,077
ก็ต้องงั้นสิ

291
00:14:29,077 --> 00:14:30,779
อ้อ ก็พวกเราเป็นเพื่อนกัน

292
00:14:30,779 --> 00:14:33,048
ใครกันที่ทําแบบนี้กับเขา

293
00:14:33,682 --> 00:14:34,917
ท่านใช่ไหม

294
00:14:34,917 --> 00:14:36,418
อะไรเนี่ย

295
00:14:36,418 --> 00:14:38,453
ข้าเองก็เป็นห่วงเจ้าคนปริศนานี่นะ

296
00:14:38,453 --> 00:14:40,889
ชื่อคุมะต่างหาก ไม่ผิดแน่

297
00:14:40,889 --> 00:14:45,160
งั้นก็ไปที่บ้านเขา
แล้วบอกเมียเขาว่า...

298
00:14:45,160 --> 00:14:46,962
เขาไม่มีเมียหรอก

299
00:14:46,962 --> 00:14:48,797
พ่อแม่ล่ะ ครอบครัวด้วย

300
00:14:48,797 --> 00:14:49,765
ไม่มีเลย

301
00:14:49,765 --> 00:14:54,036
เจ้าคนโดดเดี่ยวน่าสงสารนี้
ไม่มีใครให้พึ่งพิงเลยสักคน

302
00:14:54,603 --> 00:14:56,471
ลําบากเลยเนอะ

303
00:14:56,471 --> 00:14:57,973
งั้นเราจะทําแบบนี้

304
00:14:57,973 --> 00:15:00,509
ไปตามหมอนั่นมาที่นี่แล้วกัน

305
00:15:01,710 --> 00:15:02,644
หมอนั่นเหรอ

306
00:15:02,644 --> 00:15:05,080
"'หมอนั่น' ที่เจ้าว่าน่ะใคร"

307
00:15:05,080 --> 00:15:08,884
"ก็คนปริศนานี่ไงขอรับ"

308
00:15:08,884 --> 00:15:11,720
- หา
- เงียบๆ ได้ไหม

309
00:15:11,720 --> 00:15:14,056
แต่หมอนั่น... หมอนั่นตายแล้วนะ

310
00:15:14,056 --> 00:15:16,558
มันตลกต่อจากนี้แหละ ฟังๆ ไปน่า

311
00:15:16,558 --> 00:15:19,728
"เมื่อเช้าเขาบอกข้าว่า
เขารู้สึกไม่ค่อยสบาย"

312
00:15:19,728 --> 00:15:23,865
"เมื่อเช้าเหรอ
งั้นเจ้าก็จําคนผิดแล้วละ

313
00:15:23,865 --> 00:15:26,802
เพราะหมอนี่อยู่ตรงนี้
ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"

314
00:15:26,802 --> 00:15:30,806
"เพราะแบบนั้นไงขอรับ
ท่านถึงต้องพาเขามาที่นี่

315
00:15:30,806 --> 00:15:36,011
หมอนั่นน่ะ เป็นพวกสับสนตัวเองบ่อยๆ

316
00:15:37,379 --> 00:15:41,149
พนันเลยว่าแม้แต่ตัวเขาเอง
ก็ไม่รู้ด้วยซ้ํา

317
00:15:41,149 --> 00:15:44,252
ว่าตัวเองมานอนอยู่ตรงนี้"

318
00:15:44,252 --> 00:15:48,223
เฮ้ยๆ อาจารย์เสียสติไปแล้ว
หรือไงเนี่ย

319
00:15:48,223 --> 00:15:52,894
"งั้นก็ไปตามหมอนั่นมาเลย

320
00:15:52,894 --> 00:15:56,431
พอมาถึงแล้ว เราจะได้เทียบสองคนนี้

321
00:15:56,431 --> 00:15:59,935
เขาจะได้รู้ว่าเป็นตัวเอง
จะได้หมดๆ เรื่อง"

322
00:15:59,935 --> 00:16:00,969
นี่ คุมะ

323
00:16:00,969 --> 00:16:03,372
ตื่นได้แล้ว คุมะ

324
00:16:03,372 --> 00:16:05,707
เจ้าบ้า เรียกอยู่ได้ "คุมะๆ"

325
00:16:05,707 --> 00:16:06,908
ตื่นได้แล้ว คุมะ

326
00:16:08,310 --> 00:16:09,411
ออกมาตรงนี้หน่อย

327
00:16:09,411 --> 00:16:11,279
อ๊ะ คุมะก็ข้านี่นา

328
00:16:11,279 --> 00:16:13,715
- คุมะ
- มีอะไรๆ

329
00:16:14,516 --> 00:16:17,185
นี่ไม่ใช่เวลามานั่งสูบยาเส้นนะ

330
00:16:17,185 --> 00:16:20,155
เจ้าต้องไม่เชื่อเรื่องนี้แน่

331
00:16:20,155 --> 00:16:22,791
พวกเขาก็เลยไปที่นั่น

332
00:16:23,625 --> 00:16:26,395
ที่วัดโดซากูสะน่ะ ไม่ใช่โดซากูสะสิ

333
00:16:26,395 --> 00:16:28,130
วัดอาซากูสะน่ะ

334
00:16:28,130 --> 00:16:30,899
- เดี๋ยว ไม่เห็นเข้าใจเลย
- อะไรล่ะ

335
00:16:30,899 --> 00:16:33,802
ไม่เห็นมีเหตุผลเลยถ้าคุมะอยู่บ้าน
เขาตายแล้วนะ

336
00:16:33,802 --> 00:16:35,837
มันตลกตรงที่ไม่มีเหตุผลนี่แหละ

337
00:16:35,837 --> 00:16:36,671
ว่าไงนะ

338
00:16:36,671 --> 00:16:40,876
คนป้ําๆ เป๋อๆที่ไม่รู้ตัวว่าตายแล้ว
เลยกลับมาสูบบุหรี่ที่บ้าน เนอะ

339
00:16:40,876 --> 00:16:42,344
"เนอะ" อะไร ไอ้ลูกบ้า

340
00:16:42,344 --> 00:16:45,180
ฉันไม่ใช่เพื่อนแกนะ ฉันเป็นอาจารย์

341
00:16:45,180 --> 00:16:47,949
- ไม่เป็นไรหรอกน่า
- ไม่เป็นไรที่ไหน

342
00:16:47,949 --> 00:16:50,085
แกไม่ยอมสวมกิโมโนด้วยซ้ํา

343
00:16:50,085 --> 00:16:51,953
ผมแค่มาดูเฉยๆ

344
00:16:51,953 --> 00:16:53,488
งั้นก็ตั้งใจดูดีๆ สิ

345
00:16:53,488 --> 00:16:58,460
อาจารย์ นี่ว่ามีปัญหาใหญ่กว่า
คนมาดูเฉยๆ คนนั้นนะ

346
00:17:01,496 --> 00:17:03,732
อะไรเล่า ไม่ต้องสนฉันหรอกน่า

347
00:17:03,732 --> 00:17:06,001
ไอ้คนถ่อยนั่น

348
00:17:06,001 --> 00:17:08,403
ถ้าไปขึ้นศาลกัน ฉันชนะแน่

349
00:17:09,171 --> 00:17:10,005
เล่าต่อเลยนะ

350
00:17:10,005 --> 00:17:10,906
อือ

351
00:17:10,906 --> 00:17:16,278
ฮาชิก็เลยไปหาคุมะ
เพื่ออธิบายทุกอย่าง

352
00:17:16,278 --> 00:17:19,381
เดี๋ยวนะ ศพปริศนาเหรอ ข้าเนี่ยนะ

353
00:17:19,381 --> 00:17:23,051
อย่าพูดอะไรน่ากลัวๆ แบบนั้นสิ
ข้าไม่ได้รู้สึกเหมือนคนตายเลยนะ

354
00:17:23,051 --> 00:17:24,953
ก็เจ้ามันคนไม่สนหินสนแดดนี่นา

355
00:17:24,953 --> 00:17:26,421
เมื่อกี้เจ้าไปไหนมา

356
00:17:26,421 --> 00:17:30,158
ข้าไปข้างนอก พอหมดวันข้าก็กลับบ้าน

357
00:17:30,158 --> 00:17:31,993
ข้าว่าข้าดื่มไปครึ่งขวดด้วย

358
00:17:32,527 --> 00:17:35,597
จําได้ว่าเดินผ่านพระพุทธรูป

359
00:17:35,597 --> 00:17:37,532
แต่ข้ากลับถึงบ้านได้ยังไงเนี่ย

360
00:17:37,532 --> 00:17:39,000
เห็นไหม

361
00:17:39,000 --> 00:17:41,103
เจ้าดื่มเหล้าห่วยๆ ก็เลยภาพตัด

362
00:17:41,103 --> 00:17:43,405
ไปล้มแล้วก็ตายอยู่ข้างรูปปั้น

363
00:17:43,405 --> 00:17:46,141
แต่เจ้าไม่ทันรู้ตัว
ก็เลยกลับมาบ้านเลยนี่ไง

364
00:17:46,908 --> 00:17:48,210
- จริงเหรอ
- จริงสิ

365
00:17:48,210 --> 00:17:50,445
เพราะงั้นสินะ
ข้าถึงรู้สึกไม่ค่อยสบาย

366
00:17:50,445 --> 00:17:52,481
เห็นไหม ทีนี้ก็ไปกันเถอะ

367
00:17:52,481 --> 00:17:54,382
- ไปไหน
- ไปเอาศพไง

368
00:17:54,382 --> 00:17:55,083
ศพใคร

369
00:17:55,083 --> 00:17:56,251
- ของเจ้าไง
- สต๊อป

370
00:17:56,251 --> 00:17:58,320
เลิกบอกให้หยุดสักทีน่า

371
00:17:58,320 --> 00:17:59,488
งงไปหมดแล้วเนี่ย

372
00:17:59,488 --> 00:18:01,590
แบบนี้เขาก็ยังไม่ตายน่ะสิ

373
00:18:01,590 --> 00:18:05,894
ถ้าคุมะไปที่นั่น
แล้วคนตายเป็นใครล่ะ

374
00:18:05,894 --> 00:18:08,230
- นั่นแหละฉากจบ
- อะไรล่ะ

375
00:18:08,830 --> 00:18:10,899
"ข้ารู้ว่าตัวเองกําลังถูกอุ้ม

376
00:18:10,899 --> 00:18:13,668
แต่ว่าใครเป็นคนอุ้มข้าอยู่กันล่ะ"

377
00:18:13,668 --> 00:18:14,970
ไม่เห็นเข้าใจเลย

378
00:18:14,970 --> 00:18:16,438
นี่มันไม่มีประโยคเด็ดเลย

379
00:18:16,438 --> 00:18:17,606
เลิกตะโกนสักที

380
00:18:17,606 --> 00:18:18,807
ก็มันไม่มีเหตุผลนี่นา

381
00:18:18,807 --> 00:18:21,209
ก็ประโยคเด็ดไม่จําเป็น
ต้องมีเหตุผลนี่

382
00:18:21,209 --> 00:18:25,113
นายแค่ต้องถ่ายทอดด้วยคํา
กับการเคลื่อนไหวนิดหน่อย

383
00:18:25,113 --> 00:18:26,214
นั่นแหละคือราคุโกะ

384
00:18:26,214 --> 00:18:27,782
เข้าใจไหม

385
00:18:27,782 --> 00:18:29,217
โคทัตสึ

386
00:18:29,217 --> 00:18:31,219
- อธิบายได้ดีเลยนี่
- ไม่ต้องชมเลย

387
00:18:31,219 --> 00:18:32,454
มันเป็นแบบนั้นเป๊ะเลย

388
00:18:32,454 --> 00:18:37,259
นักเล่าราคุโกะที่มีทักษะจะทําให้คนดู
ตั้งใจฟังได้แม้เป็นเรื่องไร้สาระ

389
00:18:37,259 --> 00:18:40,862
ส่วนจะสนุกหรือไม่ จะเข้าใจไหม

390
00:18:40,862 --> 00:18:44,533
หรือจะไม่ชอบหรือเปล่าน่ะ
มันขึ้นอยู่กับคนดู

391
00:18:44,533 --> 00:18:49,271
ที่พูดมา ไม่เห็นจะเข้าใจเลย
เลิกคุยกันสนุกแค่สองคนได้แล้ว

392
00:18:49,271 --> 00:18:50,372
เราเปล่านะ

393
00:18:50,372 --> 00:18:54,509
อย่างน้อยตอนจบที่เคยเรียนไป
มันก็สมเหตุสมผลนะ

394
00:18:54,509 --> 00:18:55,644
แต่คราวนี้ไม่เข้าท่า

395
00:18:55,644 --> 00:18:58,246
- แล้วโกรธอะไรขนาดนั้นล่ะ
- โคโทระ

396
00:18:58,246 --> 00:19:00,048
โคโทระโกรธเพราะสิ่งที่พ่อพูดน่ะ

397
00:19:00,682 --> 00:19:02,517
ว่ายังไงนะ

398
00:19:02,517 --> 00:19:04,085
ริวจังอยู่ที่นี่ไหมคะ

399
00:19:04,085 --> 00:19:05,253
เมกูมิจังนี่นา

400
00:19:05,253 --> 00:19:06,555
เมกูมิจังเหรอ

401
00:19:06,555 --> 00:19:07,689
ถอยไปสิ

402
00:19:10,759 --> 00:19:13,929
ทานาเบะซัง ไม่จริงน่า

403
00:19:13,929 --> 00:19:15,530
ทําไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ

404
00:19:15,530 --> 00:19:16,898
ก็มาหาเธอน่ะสิ

405
00:19:16,898 --> 00:19:17,933
ขอร้องเลยนะ

406
00:19:17,933 --> 00:19:19,401
ช่วยกลับไปเงียบๆ เถอะ

407
00:19:19,401 --> 00:19:20,368
หลบไปน่า

408
00:19:21,403 --> 00:19:23,672
ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ

409
00:19:23,672 --> 00:19:27,509
มนตร์เสื่อมซะแล้ว

410
00:19:27,509 --> 00:19:28,577
หุบปาก ยัยอัปลักษณ์

411
00:19:28,577 --> 00:19:31,046
เมกูมิจัง ไปห้องฉันกันเถอะ
ฉันจะกลับแล้ว

412
00:19:31,046 --> 00:19:32,013
อย่าเพิ่งดีกว่า

413
00:19:32,013 --> 00:19:34,683
- ทําไมล่ะ
- ฉันเห็นรถยากูซ่าจอดที่ห้องริวจัง

414
00:19:34,683 --> 00:19:36,184
ถามจริง

415
00:19:36,184 --> 00:19:38,253
เจ้ายามาซากินี่เป็นใคร

416
00:19:38,253 --> 00:19:39,988
- มันเป็นใคร
- ใครเหรอครับ

417
00:19:40,755 --> 00:19:41,623
เขาเป็นยากูซ่า

418
00:19:41,623 --> 00:19:43,191
พูดอย่างกับฉันไม่รู้นี่นะ

419
00:19:44,059 --> 00:19:45,527
เขาเป็นเพื่อนของริวจังน่ะ

420
00:19:45,527 --> 00:19:46,661
ริวจังก็ชื่อนายนี่

421
00:19:46,661 --> 00:19:50,198
- หมายถึงริวจิ ร้านดราก้อนโซดาครับ
- ไทจิ

422
00:19:50,765 --> 00:19:52,367
นายน่ะเงียบไปเลย

423
00:19:53,602 --> 00:19:56,371
แบบนี้ไงฉันถึงเกลียดยากูซ่าญี่ปุ่น

424
00:19:57,539 --> 00:20:02,210
แย่หน่อยนะ ริวจัง
นายมาทํางานหนักที่ญี่ปุ่นแท้ๆ

425
00:20:02,210 --> 00:20:04,379
แต่คนจีนแย่ๆ บางคน

426
00:20:04,379 --> 00:20:06,514
กลับลักขโมยและค้ามนุษย์

427
00:20:06,514 --> 00:20:09,284
- นายคงละอายใจสิท่า
- ไม่ได้ชื่อริวจัง ริวซังต่างหาก

428
00:20:09,284 --> 00:20:10,318
อ้อ ริวซัง

429
00:20:10,318 --> 00:20:12,454
คนจีนพวกนั้นก็เหมือนยากูซ่านั่นแหละ

430
00:20:12,454 --> 00:20:15,890
มียากูซ่าเลวๆ ที่แย่งเงิน
ที่เราหามาอย่างยากลําบาก

431
00:20:16,491 --> 00:20:18,927
นายกับฉันก็ไม่ต่างกันหรอก
เพราะงั้นช่วยเราที

432
00:20:22,063 --> 00:20:23,331
ก็ได้...

433
00:20:24,099 --> 00:20:24,933
ริวซัง

434
00:20:24,933 --> 00:20:27,102
- แก๊งชินจูกุริวเซไก
- ขอบใจ

435
00:20:27,102 --> 00:20:31,006
"ข้าดูแย่จัง ถ้ารู้ว่า
ตอนตายจะสภาพเป็นแบบนี้

436
00:20:31,006 --> 00:20:33,642
ข้าจะกินให้เยอะขึ้น"

437
00:20:33,642 --> 00:20:36,378
"ร้องไห้ตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์..."

438
00:20:36,378 --> 00:20:38,046
ขอโทษที่มาขัดจังหวะการซ้อม

439
00:20:38,546 --> 00:20:40,348
ก็บอกให้อยู่แต่ในบ้านไง

440
00:20:40,348 --> 00:20:41,983
ไม่เป็นไรหรอกน่า

441
00:20:41,983 --> 00:20:44,552
พอดีฉันคิดอะไรดีๆ ออกน่ะ

442
00:20:44,552 --> 00:20:46,554
เรื่องตลกที่เราได้ฟัง...

443
00:20:46,554 --> 00:20:48,089
ราคุโกะเรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ"

444
00:20:48,089 --> 00:20:50,692
ใช่ๆ นั่นแหละ ทําให้ฉันคิดได้
นายช่วย...

445
00:20:52,727 --> 00:20:53,561
ฆ่าฉันได้ไหม

446
00:20:53,561 --> 00:20:56,398
- หา
- แค่ทําเหมือนว่านายฆ่าฉันน่ะ

447
00:20:57,465 --> 00:21:01,036
แล้วเราก็หลอกริกิโอะ
แล้วมาแบ่งเงินห้าล้านเยนกัน

448
00:21:01,803 --> 00:21:05,974
ฉันจะรับเงิน บอกลาโตเดียว
แล้วย้ายไปโอกินาวะหรือฮอกไกโด

449
00:21:05,974 --> 00:21:07,142
แล้วฉันล่ะ

450
00:21:07,742 --> 00:21:09,778
นายก็เข้าคุกมั้ง

451
00:21:12,147 --> 00:21:14,582
อย่ามาพังรถเข็นฉันนะ โคโทระ

452
00:21:14,582 --> 00:21:18,553
ไม่ใช่เรื่องใหญ่น่า
นายจะติดแค่สามสี่ปีเอง

453
00:21:18,553 --> 00:21:21,790
สุดท้ายมันก็แค่ประวัติ
ว่านายเคยฆ่าคน

454
00:21:22,657 --> 00:21:24,392
ฟังให้ดีนะ

455
00:21:24,392 --> 00:21:25,694
ไปอยู่ในที่คนเยอะๆ

456
00:21:25,694 --> 00:21:29,431
แล้วยิงปืน จากนั้นก็บอกว่า
นายเอาศพฉันไปทิ้งในทะเล

457
00:21:29,431 --> 00:21:32,334
ถ้านายติดคุก

458
00:21:32,334 --> 00:21:34,769
ริกิโอะจะเชื่อแน่
ต่อให้ไม่มีศพก็ตาม

459
00:21:34,769 --> 00:21:35,904
เขาจะเชื่อแน่ๆ

460
00:21:35,904 --> 00:21:37,439
เหมือนเรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ" สินะ

461
00:21:37,439 --> 00:21:38,840
- นายจะทําไหม
- ได้เลย

462
00:21:39,908 --> 00:21:43,578
หรือไม่ฉันก็จะฆ่านายจริงๆ
แล้วเก็บเงินห้าล้านไว้เอง

463
00:21:44,145 --> 00:21:46,448
ยังไงก็ไม่มีใครเสียใจให้นายอยู่แล้ว

464
00:21:49,217 --> 00:21:50,885
ก็ไม่ได้อวดหรอกนะ

465
00:21:50,885 --> 00:21:52,754
แต่ตอนนี้ฉันมีพรรคพวกแล้ว

466
00:21:52,754 --> 00:21:55,490
ฉันมีคนที่คิดว่าฉันคือครอบครัว

467
00:21:55,490 --> 00:21:57,392
ฝันเอาน่ะสิ เจ้าโง่

468
00:21:58,760 --> 00:22:02,564
ทําพังแล้ว จ่ายค่าชดเชยมาเลย

469
00:22:04,332 --> 00:22:05,367
คิดให้ดีๆ

470
00:22:06,034 --> 00:22:08,036
คนแบบเรามันหาใหม่มาแทนได้

471
00:22:08,036 --> 00:22:10,271
นายอาจใช่ แต่ฉันไม่ใช่

472
00:22:11,539 --> 00:22:13,608
ไม่มีใครแทนที่ฉันได้

473
00:22:19,981 --> 00:22:21,182
จะไปไหนน่ะ

474
00:22:21,182 --> 00:22:24,319
ไม่ใช่เรื่องของนาย
อย่างกับฉันต้องให้นายช่วยนี่ ไอ้บ้า

475
00:22:26,254 --> 00:22:27,589
จ่ายค่าชดเชยมา

476
00:22:36,664 --> 00:22:38,666
ไม่เข้าใจเหรอ

477
00:22:38,666 --> 00:22:41,002
พอเป็นเรื่องทานาเบะ
พวกเราก็เป็นเหยื่อนะ

478
00:22:41,669 --> 00:22:45,206
ทานาเบะน่ะ
มาเกี่ยวข้องกับยามาซากิของฝั่งคุณ

479
00:22:45,206 --> 00:22:47,008
มีหลักฐานอะไรไม่ทราบ

480
00:22:48,143 --> 00:22:49,310
นายเห็นใช่ไหม

481
00:22:49,310 --> 00:22:50,245
ใช่ครับผม

482
00:22:50,845 --> 00:22:53,515
หมอนั่นไปกินข้าวกับคนหล่อๆ สูงๆ นี่

483
00:22:53,515 --> 00:22:56,518
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่า
เจ้าหน้าหล่อนี่คือยามาซากิ

484
00:22:56,518 --> 00:22:59,421
แต่ให้ที่นายเห็นคือยามาซากิจริง

485
00:22:59,421 --> 00:23:01,122
เขาก็ไม่ได้อยู่แก๊งเราแล้ว

486
00:23:01,122 --> 00:23:02,123
ว่าไงนะ

487
00:23:02,123 --> 00:23:06,761
เขาออกไปแล้ว
เราเองก็อยากรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

488
00:23:08,329 --> 00:23:09,864
ตกใจหมดเลย

489
00:23:12,066 --> 00:23:13,301
นายน้อยกิน

490
00:23:14,002 --> 00:23:15,937
โตขึ้นเยอะเลยนะ

491
00:23:16,971 --> 00:23:19,374
ฉันน่าจะถ่ายรูปกับเขาไว้หน่อย

492
00:23:19,374 --> 00:23:22,043
อยากหาเรื่องโดนอัดหรือไง

493
00:23:22,043 --> 00:23:23,011
ขอโทษครับ ขอโทษ

494
00:23:23,578 --> 00:23:25,580
เราไม่ได้มาหาเรื่องนะครับ

495
00:23:26,648 --> 00:23:28,850
แค่ส่งทานาเบะมาให้เราก็พอ

496
00:23:29,918 --> 00:23:32,754
แล้วผมจะซื้อสูทสวยๆ แบบหัวหน้า
ให้นายน้อยกินใส่

497
00:23:33,588 --> 00:23:36,624
ให้ใส่เสื้อผ้ากะโปโลแบบนี้
ไม่ดีเลยนะครับ

498
00:23:36,624 --> 00:23:38,426
พอได้แล้ว ริกิโอะ

499
00:23:42,330 --> 00:23:45,033
หัวหน้า ผมกลับละ

500
00:23:46,301 --> 00:23:47,402
ไปกันเถอะ เท็ตสึยะ

501
00:23:47,402 --> 00:23:50,205
ครับผม

502
00:23:50,205 --> 00:23:51,473
นายด้วย

503
00:23:57,512 --> 00:23:58,847
(ปิดร้าน)

504
00:23:59,414 --> 00:24:00,281
เข้ามาสิ

505
00:24:00,281 --> 00:24:02,317
ฉันทิ้งร้านให้อยู่สภาพเดิมอยู่น่ะ

506
00:24:11,559 --> 00:24:12,961
ฝีมือเจ้าสองคนคราวก่อนเหรอ

507
00:24:12,961 --> 00:24:14,829
แหงสิ จะเป็นใครอีกล่ะ

508
00:24:15,463 --> 00:24:18,099
พังให้หมด

509
00:24:18,099 --> 00:24:20,702
ขอร้อง อย่าทําเลยนะคะ

510
00:24:20,702 --> 00:24:23,204
มัวทําอะไรอยู่ ไทจิ เอาด้วยสิ

511
00:24:24,138 --> 00:24:25,473
ฉันสั่งนายอยู่นะ

512
00:24:30,245 --> 00:24:31,179
{\an8}(วูล์ฟคอร์ป)

513
00:24:31,779 --> 00:24:33,448
เจ้าของร้านอยู่ไหน

514
00:24:34,349 --> 00:24:38,353
สําคัญตรงไหนล่ะ นายโง่หรือเปล่า

515
00:24:43,024 --> 00:24:44,259
ขอโทษครับ

516
00:24:45,193 --> 00:24:47,328
ไม่ใช่ "ขอโทษครับ"

517
00:24:48,062 --> 00:24:49,964
ต้อง "ครับผม"

518
00:24:50,532 --> 00:24:51,599
ครับผม

519
00:24:52,166 --> 00:24:54,669
ฉันรู้ว่านายอยากปกป้องเพื่อนเก่า

520
00:24:56,938 --> 00:24:58,239
แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรา

521
00:24:59,541 --> 00:25:01,042
อย่าลากเราไปเกี่ยวด้วยสิ

522
00:25:06,748 --> 00:25:07,649
ขอโทษนะ

523
00:25:10,351 --> 00:25:12,453
พวกมันรู้ที่อยู่ฉันด้วยซ้ํา

524
00:25:13,755 --> 00:25:16,791
ทําไมนายไม่แค่ส่งๆ ตัวทานาเบะไปนะ

525
00:25:16,791 --> 00:25:18,059
หมอนั่นน่ะ

526
00:25:20,528 --> 00:25:21,362
ไปแล้วละ

527
00:25:23,031 --> 00:25:24,065
ฉันเอง...

528
00:25:25,433 --> 00:25:27,268
ไม่ทันคิดว่าพวกมันจะมาเล่นงานนาย

529
00:25:28,870 --> 00:25:29,704
หยุดนะ

530
00:25:34,509 --> 00:25:36,844
ฉันไม่รู้ว่านายติดว่าตัวเองเป็นใคร

531
00:25:38,980 --> 00:25:40,415
แต่นายยังเป็นยากูซ่าอยู่

532
00:25:43,651 --> 00:25:44,552
เข้าใจไหม

533
00:25:48,389 --> 00:25:50,024
ทําไมถึงปิดปากเงียบล่ะ

534
00:25:50,024 --> 00:25:52,160
หมอนั่นขโมยเงินจากแก๊งตัวเอง

535
00:25:52,860 --> 00:25:54,195
ต้องมีคําอธิบายแน่ครับ

536
00:25:55,563 --> 00:25:57,932
ผมจะรับผิดชอบเอง
และจะตามหาตัวเขาครับ

537
00:25:59,334 --> 00:26:01,102
ถ้าเจอ แล้วยังไงต่อ

538
00:26:03,037 --> 00:26:04,706
หมอนั่นอาจถูกฆ่าก็ได้

539
00:26:05,607 --> 00:26:06,975
แต่ผมจะส่งตัวเขาไปครับ

540
00:26:07,709 --> 00:26:11,846
แบบนั้นพวกนั้น
จะตัดนิ้วนายด้วยนะ ยามาซากิ

541
00:26:12,714 --> 00:26:15,717
อีกคนที่ขโมยเงินกับยาสุโอะ

542
00:26:15,717 --> 00:26:16,751
ฆ่าตัวตายไปแล้ว

543
00:26:16,751 --> 00:26:17,752
เรียกตํารวจเร็ว

544
00:26:17,752 --> 00:26:21,289
นี่เป็นจดหมายขอบคุณจากญาติๆ ของเขา

545
00:26:22,190 --> 00:26:23,358
จดหมายขอบคุณเหรอ

546
00:26:23,358 --> 00:26:27,762
เจ้างั่งยาสุโอะน่ะ
ส่งเงินไปให้ลูกหมอนั่นที่รอดชีวิต

547
00:26:29,163 --> 00:26:33,001
เด็กนั่นเข้าโรงพยาบาลพักใหญ่เลย

548
00:26:33,001 --> 00:26:35,837
แต่ตอนนี้ไปอยู่กับญาติ
และได้ไปโรงเรียนแล้ว

549
00:26:36,437 --> 00:26:38,139
แต่ว่านั่นก็ไม่ได้แปลว่า

550
00:26:38,840 --> 00:26:42,176
จะมาขโมยเงินแก๊งตัวเองได้หรอกนะ

551
00:26:42,176 --> 00:26:46,547
แต่กระนั้นก็ดูเหมือนว่า
ทานาเบะจะยังมีความเป็นคนอยู่

552
00:26:47,749 --> 00:26:49,250
ถึงจะน้อยนิดก็ตาม

553
00:26:50,551 --> 00:26:51,719
เพราะถ้าไม่ใช่

554
00:26:51,719 --> 00:26:54,956
หมอนั่นคงไม่ทําตัวเหมือน
พวกนักบุญนิรนามหรอก

555
00:26:56,124 --> 00:26:57,959
มันยังไม่สายไปหรอกนะ โทระ

556
00:26:59,360 --> 00:27:01,462
หยุดเขาซะ ก่อนที่เขาจะก่อปัญหาใหญ่

557
00:27:12,840 --> 00:27:15,476
ฉันเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นนะ

558
00:27:20,081 --> 00:27:21,816
นายคงตัดสินใจดีแล้ว

559
00:27:22,750 --> 00:27:25,219
ฉันจะไม่ห้ามใครไม่ให้ลาออกหรอกนะ

560
00:27:26,154 --> 00:27:28,556
ฉันไม่ได้ห้ามลูกชายตัวเองด้วยซ้ํา

561
00:27:28,556 --> 00:27:29,457
อาจารย์

562
00:27:29,457 --> 00:27:30,625
แต่ว่า

563
00:27:32,226 --> 00:27:33,327
นายน่ะแตกต่างออกไป

564
00:27:34,262 --> 00:27:37,231
ไม่ว่านายจะพูดอะไร
ฉันก็จะไม่ยอมให้ออกหรอก

565
00:27:38,633 --> 00:27:41,035
บ่อนการพนัน โรงพยาบาลสนาม
ไม่ว่านายจะไปไหน

566
00:27:41,636 --> 00:27:42,970
ฉันจะไปตามนายกลับมา

567
00:27:42,970 --> 00:27:44,205
ทําไมล่ะ

568
00:27:45,473 --> 00:27:47,875
ไหนเคยบอกให้ผมทําสิ่งที่ควรทํา

569
00:27:48,543 --> 00:27:50,511
และเป็นยากูซ่าที่ดีไง

570
00:27:50,511 --> 00:27:52,146
มีเหตุผลเดียว

571
00:27:53,881 --> 00:27:54,716
เพราะหนี้เหรอ

572
00:27:57,385 --> 00:27:58,586
เพราะซายูริจังร้องไห้แล้ว

573
00:28:03,424 --> 00:28:05,326
วันนี้สึรุโกะก็ร้องด้วย

574
00:28:06,094 --> 00:28:07,128
น้ําตาสองเท่าเลย

575
00:28:13,868 --> 00:28:16,204
ถ้าต้องไป ก็ไปเถอะ

576
00:28:16,204 --> 00:28:19,841
แต่อย่าไปในฐานะยากูซ่า

577
00:28:20,775 --> 00:28:22,810
จงไปในฐานะนักเล่าราคุโกะ

578
00:28:25,680 --> 00:28:28,282
พวกนั้นอยากให้ฉันทําอะไรกันแน่

579
00:28:32,987 --> 00:28:35,656
ทํายังไงดี โทระจัง
ตอนนี้ฉันอยู่กับทานาเบะซังละ

580
00:28:35,656 --> 00:28:36,557
หา

581
00:28:36,557 --> 00:28:38,760
เขาอยากยืมเงินฉันน่ะ

582
00:28:39,393 --> 00:28:40,661
ตอนนี้เธออยู่ไหน

583
00:28:40,661 --> 00:28:42,196
อะไรล่ะเนี่ย

584
00:28:42,196 --> 00:28:43,264
อยู่โอไดบะ

585
00:28:43,264 --> 00:28:44,999
โอไดบะ ตรงไหนของโอไดบะล่ะ

586
00:28:46,467 --> 00:28:49,303
- ตรงที่มองเห็นชิงช้าสวรรค์
- มันก็เห็นจากทุกที่

587
00:28:49,303 --> 00:28:51,439
ไม่รู้สิ เพิ่งเคยมาครั้งแรก

588
00:28:53,441 --> 00:28:55,376
อยู่กลางสะพานสักแห่ง

589
00:28:55,376 --> 00:28:58,045
สะพานเหรอ
ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าสะพานไหน

590
00:28:59,647 --> 00:29:01,382
ยาสุโอะล่ะ

591
00:29:01,382 --> 00:29:02,784
ไปห้องน้ํา

592
00:29:03,651 --> 00:29:04,685
กําลังกลับมาแล้ว

593
00:29:04,685 --> 00:29:06,087
นี่ เมกูมิ

594
00:29:06,087 --> 00:29:09,023
คุยกับหมอนั่นไปก่อนนะ
อย่าให้กลับเด็ดขาด

595
00:29:09,023 --> 00:29:12,026
ไม่ได้หรอก
เมกูมิไม่ใช่นักเล่าราคุโกะนะ

596
00:29:12,026 --> 00:29:14,629
ยัยบ้า ก็ถามคําถามเขาสิ

597
00:29:14,629 --> 00:29:17,198
อย่างเรื่องครอบครัว บ้านเกิด...

598
00:29:20,201 --> 00:29:24,005
ฮัลโหล โทระจัง ฮัลโหล

599
00:29:27,408 --> 00:29:29,343
หมอนั่นอยู่บนสะพานที่โอไดบะครับ

600
00:29:30,745 --> 00:29:32,713
สะพานเหรอ อันไหนล่ะ

601
00:29:32,713 --> 00:29:33,981
พวกนั้นไม่ได้บอก

602
00:29:33,981 --> 00:29:39,053
หุบปากไปเลย ไอ้คนไร้ประโยชน์

603
00:29:40,288 --> 00:29:41,722
สตาร์ทรถซะสิ

604
00:29:44,392 --> 00:29:46,093
ขอบใจนะ ไว้จะคืนให้

605
00:29:46,093 --> 00:29:47,728
แล้วจะไปไหนเหรอ

606
00:29:47,728 --> 00:29:48,496
จังหวัดมิเอะ

607
00:29:48,496 --> 00:29:52,466
มิเอะเหรอ
ไม่รู้เลยว่าที่นั่นมีอะไรบ้าง

608
00:29:52,466 --> 00:29:56,103
มีของดีๆ เยอะเลยนะ
อย่างกุ้งมังกรกับเนื้อวัว

609
00:29:56,103 --> 00:29:57,138
แล้วคุณพ่อคุณแม่ล่ะ

610
00:29:57,138 --> 00:29:59,307
ยังอยู่ เป็นชาวนาทั้งคู่เลย

611
00:29:59,307 --> 00:30:00,641
งั้นก็กลับไปหาพวกท่านเถอะ

612
00:30:07,548 --> 00:30:09,884
กลับบ้านดีกว่านะ

613
00:30:09,884 --> 00:30:11,886
คุณพ่อคุณแม่ต้องเป็นห่วงอยู่แน่ๆ

614
00:30:12,753 --> 00:30:14,155
ทานาเบะซังพยายามมามากแล้ว

615
00:30:14,822 --> 00:30:17,291
เอาเงินนี้ซื้อตั๋วกลับบ้านเถอะนะ

616
00:30:17,291 --> 00:30:18,192
เธอจะมาด้วยกันไหม

617
00:30:20,061 --> 00:30:21,295
เมกูมิ

618
00:30:32,073 --> 00:30:34,742
โอเคหรือเปล่า เราอยู่โอไดบะกันนะ

619
00:30:40,014 --> 00:30:41,515
เหยียบคันเร่งสิ ให้ตาย

620
00:30:43,584 --> 00:30:46,554
ไทจิ ไหงนายไม่ตอบฉัน

621
00:30:47,922 --> 00:30:49,757
ก็ลูกพี่บอกให้หุบปาก

622
00:30:51,893 --> 00:30:53,194
อยากตายหรือไง

623
00:30:53,194 --> 00:30:54,395
ขอโทษครับ

624
00:30:55,763 --> 00:30:56,731
ครับผม

625
00:30:58,332 --> 00:30:59,767
ฉันมาถึงแล้ว ยาสุโอะล่ะ

626
00:30:59,767 --> 00:31:01,202
ขอโทษนะ กลับไปแล้วละ

627
00:31:02,236 --> 00:31:04,772
ไม่ต้องห่วง เขาจะกลับบ้านเกิดละ

628
00:31:05,539 --> 00:31:07,842
เขาจะกลับไปทํางาน
ที่ฟาร์มของคุณพ่อคุณแม่

629
00:31:09,677 --> 00:31:10,878
อ๊ะ โทระจัง

630
00:31:16,550 --> 00:31:17,785
โทระจัง

631
00:31:21,956 --> 00:31:25,459
โทระจัง

632
00:31:42,043 --> 00:31:43,911
ให้ตายสิ พวกนั้นไปไหนแล้ว

633
00:31:47,248 --> 00:31:49,317
นี่ เบาๆ หน่อยสิ เท็ตจัง

634
00:31:49,317 --> 00:31:51,352
ที่นี่ดีจังเลย

635
00:31:51,352 --> 00:31:53,587
อยู่ที่นี่ไม่ต้องทําตัว
เหมือนยากูซ่าหรอก

636
00:32:04,532 --> 00:32:08,536
มันหนาวนะ
หนาวจะแข็งอยู่แล้ว เท็ตจัง

637
00:32:10,638 --> 00:32:11,973
ไทจิ

638
00:32:19,480 --> 00:32:21,315
- ไม่จริงน่า
- ยิงมันเลย

639
00:32:21,916 --> 00:32:23,284
เพื่อเงินแค่ห้าล้านนี่เหรอ

640
00:32:23,284 --> 00:32:24,752
ขนาดการประกวดตลก...

641
00:32:24,752 --> 00:32:26,153
ฉันบอกให้ยิงไงเล่า

642
00:32:28,889 --> 00:32:31,058
ยิงมันเลย ไทจิ

643
00:32:55,649 --> 00:32:58,719
คนเราพูดคําว่า "ป้ําๆ เป๋อๆ" กันตลอด

644
00:32:58,719 --> 00:32:59,854
เรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ" ละ

645
00:32:59,854 --> 00:33:01,188
ก็แน่อยู่แล้วสิ

646
00:33:01,188 --> 00:33:02,790
ลุงน่ะป้ําๆ เป๋อๆ ที่สุดเลย

647
00:33:03,991 --> 00:33:05,192
เสือ เสือ

648
00:33:05,192 --> 00:33:06,794
สอเสือใส่เกือก

649
00:33:06,794 --> 00:33:08,062
มาพูดแทนทําไมเล่า

650
00:33:09,897 --> 00:33:12,967
ก่อนหน้านี้
ผมเล่าแค่เรื่องจริงให้ฟัง

651
00:33:12,967 --> 00:33:14,602
แต่วันนี้จะเป็นเรื่องแต่งนะ

652
00:33:15,202 --> 00:33:18,773
ทั้งคนหรือแก๊งในเรื่องนี้
สมมติขึ้นมาทั้งนั้น

653
00:33:18,773 --> 00:33:19,807
ก็ปกตินี่นา

654
00:33:21,342 --> 00:33:25,046
ย้อนกลับไปสมัยเอโดะ
มียากูซ่าป้ําๆ เป๋อๆ อยู่สองคน

655
00:33:25,046 --> 00:33:28,616
คนแบบนี้ชอบคิดว่าตัวเองฉลาด

656
00:33:28,616 --> 00:33:31,318
หนึ่งในนั้นก็เลยขโมยเงินของแก๊ง

657
00:33:31,318 --> 00:33:35,656
พอหัวหน้าแก๊งรู้เข้า
ก็เลยตั้งค่าหัวของเขา

658
00:33:35,656 --> 00:33:37,091
เป็นเงิน 500 เรียว

659
00:33:37,091 --> 00:33:40,428
ส่วนยากูซ่าป้ําๆ เป๋อๆ อีกคนนั้น...

660
00:33:40,428 --> 00:33:41,462
ยามาซากิ

661
00:33:43,564 --> 00:33:45,332
ไม่ใช่ไทจิโว้ย

662
00:33:46,133 --> 00:33:47,835
ชื่อของฉัน...

663
00:33:48,335 --> 00:33:50,404
คือยาซูจิต่างหาก

664
00:33:51,472 --> 00:33:52,306
เกิดอะไรขึ้น

665
00:33:52,306 --> 00:33:53,541
ไอ้เวรเอ๊ย

666
00:33:53,541 --> 00:33:56,844
แกเอาแต่ซ้อมฉัน
เป็นกระสอบทราบทุกวันๆ

667
00:33:56,844 --> 00:34:00,114
ฉันเกลียดแก เกลียดแก

668
00:34:00,815 --> 00:34:01,749
หยุดนะ

669
00:34:02,716 --> 00:34:03,551
หยุดได้แล้วน่า

670
00:34:03,551 --> 00:34:04,985
ปล่อยนะ

671
00:34:04,985 --> 00:34:08,222
"ครับผม" ห่าเหวอะไรล่ะ

672
00:34:08,222 --> 00:34:11,392
ฉันไม่ยอมพูดอีกแล้วโว้ย

673
00:34:14,562 --> 00:34:15,563
ให้ตายสิ

674
00:34:18,232 --> 00:34:19,166
ให้ตายชัก

675
00:34:21,969 --> 00:34:25,372
หมอนั่นถูกฆ่า
เพราะว่าเรียกชื่อเขาไม่ถูก

676
00:34:25,372 --> 00:34:28,309
เรื่องนี้โหดไปหรือเปล่าเนี่ย

677
00:34:28,309 --> 00:34:31,712
หมอนี่สัญญาว่าถ้าเราจับทานาเบะได้

678
00:34:31,712 --> 00:34:33,681
เราจะแบ่งเงินห้าล้านกัน

679
00:34:35,249 --> 00:34:38,853
แต่เขากลับไม่ทําอะไรเลย
เอาแต่บ่นลูกเดียว

680
00:34:38,853 --> 00:34:40,588
แถมยังซ้อมผมตลอดเลยด้วย

681
00:34:41,188 --> 00:34:42,923
เป็นไอ้สารเลวตัวจริงเลยละ

682
00:34:42,923 --> 00:34:46,360
แต่ก็ไม่เห็นต้องฆ่าเลยนี่นา

683
00:34:46,927 --> 00:34:47,895
ขอโทษครับ

684
00:34:48,996 --> 00:34:50,798
แต่มันยังไม่หมดเท่านี้นะ

685
00:34:51,665 --> 00:34:52,500
อะไรอีกล่ะ

686
00:34:52,500 --> 00:34:54,034
ผมบังเอิญรู้มาว่า

687
00:34:54,635 --> 00:34:58,973
หมอนี่ขโมยเงินแก๊ง
ก่อนทานาเบะซังจะเข้าแก๊งซะอีก

688
00:34:58,973 --> 00:34:59,874
จริงเหรอ

689
00:35:01,041 --> 00:35:03,177
ไม่แปลกใจเลยแฮะ

690
00:35:03,177 --> 00:35:05,813
แล้วเขาก็โทษว่าเป็นความผิดฉันสินะ

691
00:35:06,680 --> 00:35:09,016
ผมไม่เคยทําอะไรให้เลย
แต่เขากลับซ้อมผมตลอด

692
00:35:10,351 --> 00:35:13,487
และยังเป็นคนที่เอาเรื่อง
ของทานาเบะซังไปฟ้องด้วย

693
00:35:14,622 --> 00:35:16,457
ผมไม่เคารพคนแบบนี้หรอก

694
00:35:18,192 --> 00:35:20,694
ถ้าลูกน้องเคารพลูกพี่ไม่ได้

695
00:35:21,962 --> 00:35:23,264
เขาก็เป็นยากูซ่าไม่ได้

696
00:35:24,031 --> 00:35:25,533
โอเค เข้าใจแล้ว

697
00:35:25,533 --> 00:35:26,700
เข้าใจแน่เหรอ

698
00:35:27,368 --> 00:35:29,203
คนที่ควรตายคือนายนะ

699
00:35:31,472 --> 00:35:32,706
จริงด้วยเนอะ

700
00:35:33,841 --> 00:35:37,778
หมอนี่ก็คงมีครอบครัว เหมือนกับนาย

701
00:35:38,445 --> 00:35:40,948
แล้วเด็กผู้ชาย
ที่นายคอยส่งเงินให้ล่ะ

702
00:35:44,919 --> 00:35:46,987
ทุกคนในโลกนี้มีใครสักคน

703
00:35:48,622 --> 00:35:49,990
มีคอยโศกเศร้าให้ทั้งนั้น

704
00:35:52,927 --> 00:35:54,094
ถอดเสื้อผ้าออก

705
00:35:55,429 --> 00:35:57,698
- ทําไมล่ะ
- นายจะเป็นคนที่ถูกฆ่าน่ะสิ

706
00:35:58,866 --> 00:35:59,934
นี่ ไทจิ

707
00:36:01,068 --> 00:36:02,403
ไม่สิ ยาซูจิ

708
00:36:02,403 --> 00:36:04,738
ถอดเสื้อผ้าหมอนั่น
แล้วก็โทรหาหัวหน้านาย

709
00:36:05,372 --> 00:36:07,408
บอกว่าเท็ตสึยะฆ่าทานาเบะแล้ว

710
00:36:08,642 --> 00:36:09,877
แล้วจะให้ฉันทําอะไรต่อ

711
00:36:10,444 --> 00:36:12,146
ไปทําฟาร์มบ้านพ่อแม่เป็นไง

712
00:36:13,781 --> 00:36:18,485
พวกเขาก็เลยสลับเสื้อผ้า
ของยาสุโอะกับเท็ตสึยะ

713
00:36:18,485 --> 00:36:22,156
เพื่อใช้ศพของเท็ตสึยะมาหลอกหัวหน้า

714
00:36:25,593 --> 00:36:28,262
โอ้ มืดๆ แบบนี้
พวกนายดูเหมือนกันเลย

715
00:36:28,262 --> 00:36:29,797
แต่เปื้อนเลือดหมดเลยเนี่ย

716
00:36:29,797 --> 00:36:31,131
ทําเป็นว่าเป็นเลือดหมอนั่นสิ

717
00:36:31,131 --> 00:36:33,500
สวัสดีครับ ยาซูจินะครับ

718
00:36:35,302 --> 00:36:36,570
ผมฆ่าทานาเบะแล้วครับ

719
00:36:36,570 --> 00:36:38,906
ผมทําเอง... เท็ตสึยะซังเหรอครับ

720
00:36:39,573 --> 00:36:41,408
อยู่กับผมนี่แหละครับ

721
00:36:42,142 --> 00:36:44,945
เราอยู่ที่โอไดบะครับ

722
00:36:46,447 --> 00:36:48,449
หัวหน้าจะโทรกลับทีหลังน่ะ

723
00:36:48,449 --> 00:36:49,750
เจ้าโง่

724
00:36:49,750 --> 00:36:52,586
เท็ตสึยะฆ่าทานาเบะต่างหาก

725
00:36:52,586 --> 00:36:54,455
หา เมื่อกี้ผมพูดว่าอะไรเหรอ

726
00:36:54,455 --> 00:36:55,723
นายบอกว่านายฆ่าเอง

727
00:36:56,357 --> 00:36:57,992
โอ๊ะ ขอโทษครับ

728
00:36:57,992 --> 00:36:59,193
ไม่ต้องมาขอโทษเลย เจ้าบ้า

729
00:36:59,193 --> 00:37:00,961
- เจ้าบ้าเหรอ
- โทษที

730
00:37:01,929 --> 00:37:03,897
เรื่องชักสับสนแล้วเนี่ย

731
00:37:03,897 --> 00:37:07,401
เจ้าบ้านี่เพิ่งฆ่านาย
และตอนนี้นายเป็นเท็ตสึยะแล้ว

732
00:37:09,370 --> 00:37:10,838
แล้วทําไมฉันเปื้อนเลือดล่ะ

733
00:37:10,838 --> 00:37:13,307
พวกนั้นได้สงสัยเหมือนกันแน่

734
00:37:13,307 --> 00:37:15,943
ทําไมนายถึงบอกว่าอยู่กับหมอนั่นเล่า

735
00:37:15,943 --> 00:37:18,178
ผมไปซื้อเสื้อผ้าให้ดีไหมครับ

736
00:37:18,178 --> 00:37:19,313
นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว

737
00:37:19,880 --> 00:37:21,649
อีกอย่าง ทําไมนายต้องไปด้วย

738
00:37:21,649 --> 00:37:22,850
ถ้าไม่ถือ...

739
00:37:24,618 --> 00:37:25,619
เสื้อผ้าเห่ยๆ...

740
00:37:25,619 --> 00:37:29,089
โอไดบะเหรอ ทําไมต้องเป็นฉันด้วย
ร้านยังเละอยู่เลยเนี่ย

741
00:37:29,089 --> 00:37:31,225
ฉันไม่อยากมีเอี่ยวด้วยหรอกนะ

742
00:37:31,225 --> 00:37:33,560
ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว ขอร้องนะ

743
00:37:34,395 --> 00:37:37,898
ฉันทําคนเดียวไม่ได้ ถ้านายไม่มา...

744
00:37:38,465 --> 00:37:39,566
ถ้าฉันไม่ไปอะไร

745
00:37:39,566 --> 00:37:41,535
เรื่องเล่ามันจะไม่จบน่ะสิ

746
00:37:43,370 --> 00:37:47,341
งั้นก็คงไม่มีทางเลือกสินะ ฉันไปแล้ว

747
00:37:48,008 --> 00:37:51,979
โทษที แต่ช่วยเอาเสื้อผ้า
ที่ไม่มีลายพิลึกๆ มาทีนะ

748
00:37:51,979 --> 00:37:53,781
พิลึกอะไร นี่มันลายเท่ๆ เลยนะ

749
00:37:53,781 --> 00:37:54,982
เดี๋ยวฉันมา

750
00:37:54,982 --> 00:37:58,252
เขาเลยขอร้องให้พ่อค้าริว
เอาเสื้อผ้าไปให้

751
00:37:58,252 --> 00:38:00,921
แต่โชคร้ายที่หัวหน้าแก๊งไปถึงก่อน

752
00:38:09,596 --> 00:38:10,864
หวัดดี

753
00:38:10,864 --> 00:38:12,099
ใช้เจ้านี่งั้นเหรอ

754
00:38:13,467 --> 00:38:16,737
ดีมาก เอาไปเก็บได้แล้ว

755
00:38:18,872 --> 00:38:20,007
ศพอยู่ไหนล่ะ

756
00:38:20,941 --> 00:38:22,142
ท้ายรถครับ

757
00:38:24,678 --> 00:38:25,846
เปิดเลย

758
00:38:31,218 --> 00:38:32,086
ถอดออก

759
00:38:32,686 --> 00:38:35,255
หน้าเขาฟกช้ํามาก...

760
00:38:35,255 --> 00:38:36,790
ฉันไม่สน ถอดเดี๋ยวนี้

761
00:38:38,692 --> 00:38:39,827
มีอะไร

762
00:38:46,433 --> 00:38:48,369
ขอโทษที่มาช้า

763
00:38:48,369 --> 00:38:50,137
ทานาเบะซังคงใส่เจ้านี่ได้พอดี

764
00:38:50,137 --> 00:38:51,772
เป็นดีไซน์ใหม่เลยนะ

765
00:38:53,374 --> 00:38:56,510
นายเป็นใคร รู้จักทานาเบะงั้นเหรอ

766
00:38:59,580 --> 00:39:02,316
- ขอโทษครับ เขามากับผมเอง
- หือ

767
00:39:02,316 --> 00:39:04,651
สวัสดีครับ ผมยามาซากิ แก๊งริวเซไก

768
00:39:07,121 --> 00:39:08,956
อธิบายมาซะดีๆ

769
00:39:10,224 --> 00:39:11,058
คือ...

770
00:39:11,058 --> 00:39:12,526
ยาซูจิฆ่าทานาเบะครับ

771
00:39:15,396 --> 00:39:16,997
ผมเห็นกับตาตัวเอง

772
00:39:18,565 --> 00:39:19,400
เท็ตสึยะล่ะ

773
00:39:19,400 --> 00:39:22,002
อยู่ในรถครับ เขาอาการไม่ดีเท่าไร

774
00:39:25,773 --> 00:39:26,774
เท็ตสึยะ

775
00:39:27,908 --> 00:39:29,109
เท็ตสึยะ

776
00:39:31,545 --> 00:39:34,248
เก็บกวาดให้ดีๆ ด้วยล่ะ

777
00:39:34,882 --> 00:39:35,983
ทําได้ใช่ไหม

778
00:39:36,884 --> 00:39:39,319
- ครับผม
- ฝากด้วยนะ

779
00:39:40,287 --> 00:39:42,356
แล้วผมควรทําอะไรครับ

780
00:39:43,857 --> 00:39:44,758
นี่

781
00:39:49,430 --> 00:39:51,098
เบสบอล

782
00:39:52,132 --> 00:39:55,769
จะมอบตัวหรือจะทําอะไรก็เชิญ

783
00:39:56,537 --> 00:39:57,371
นี่

784
00:40:01,041 --> 00:40:03,343
พอนายกลับมาแล้ว
ฉันจะให้นายเป็นลูกพี่

785
00:40:04,645 --> 00:40:05,546
ครับผม

786
00:40:09,082 --> 00:40:12,519
ฝากทักทายหัวหน้านายด้วยนะ

787
00:40:15,055 --> 00:40:16,423
โชคดีครับ

788
00:40:24,331 --> 00:40:26,867
ทีนี้ ศพของทานาเบะ ถ้ามีคนมาพบเข้า

789
00:40:26,867 --> 00:40:30,137
พวกเขาก็จะรู้ว่า "ทานาเบะ"
ไม่ใช่ทานาเบะ

790
00:40:30,137 --> 00:40:32,139
หมอนั่นเลยแบกศพไปที่ภูเขา

791
00:40:32,139 --> 00:40:33,540
ใครน่ะเหรอ

792
00:40:33,540 --> 00:40:34,975
ก็ทานาเบะเองน่ะสิ

793
00:40:36,410 --> 00:40:38,278
บอกทีสิว่าเกิดอะไรขึ้น

794
00:40:38,278 --> 00:40:40,781
ฉันเชื่อไปแล้วนะเนี่ย
ว่าทานาเบะซังถูกฆ่าตาย

795
00:40:40,781 --> 00:40:44,017
ใช่ ทานาเบะ ยาสุโอะตายแล้ว

796
00:40:44,952 --> 00:40:45,919
หา

797
00:40:49,756 --> 00:40:51,959
ฉันลากเขามาเจอเรื่องยุ่งยากด้วยสินะ

798
00:40:53,594 --> 00:40:54,828
นายทั้งคู่เลย

799
00:40:56,797 --> 00:40:57,631
ฉันช่วยเอง

800
00:40:57,631 --> 00:40:59,700
ไม่ต้องจับเลย

801
00:40:59,700 --> 00:41:03,604
ถ้าช่วย นายจะโดนข้อหากําจัดศพด้วย

802
00:41:05,873 --> 00:41:08,709
นายไม่ใช่ยากูซ่าอีกแล้วนะ

803
00:41:11,545 --> 00:41:13,447
นายเป็นนักเล่าราคุโกะแล้ว

804
00:41:20,487 --> 00:41:21,455
ไปละ

805
00:41:28,228 --> 00:41:29,496
ได้ยินที่หมอนั่นพูดไหม

806
00:41:30,297 --> 00:41:31,698
ฉันไม่ใช่ยากูซ่าแล้ว

807
00:41:36,770 --> 00:41:39,072
ยากูซ่าพูดเองแบบนั้น
ก็คงจะจริงนั่นละ

808
00:41:41,441 --> 00:41:43,911
อ้อ ขอถามอะไรหน่อยสิ

809
00:41:43,911 --> 00:41:45,445
อะไร

810
00:41:45,445 --> 00:41:48,081
ถ้าศพที่ฉันอุ้มอยู่คือฉัน

811
00:41:48,081 --> 00:41:51,919
"แล้วใครเป็นคนอุ้มฉันอยู่กันล่ะ"

812
00:41:54,555 --> 00:41:57,357
ทําได้ดีอีกแล้ว
ถึงเรื่องนี้จะน่ากลัวไปก็เถอะ

813
00:42:17,911 --> 00:42:20,314
สตูว์ได้แล้วจ้า

814
00:42:20,314 --> 00:42:22,082
ขอบอกเลยนะ

815
00:42:22,082 --> 00:42:24,952
ตอนแรกนึกว่าเรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ"
จะยากสําหรับนายซะแล้ว

816
00:42:24,952 --> 00:42:26,219
เพราะมันฟังดูไร้สาระ

817
00:42:26,219 --> 00:42:30,190
- ก็อย่างที่บอกไปตั้งแต่แรก
- ทําให้เห็นว่างานยากูซ่านี่ยากจริงๆ

818
00:42:30,190 --> 00:42:34,928
ดังนั้นนายต้องรีบถอนตัวนะ
เข้าใจไหม ทีนี้ก็จ่ายมา

819
00:42:34,928 --> 00:42:36,430
- อะไร
- ค่าเรียนไงล่ะ

820
00:42:38,465 --> 00:42:40,167
เอ้า ค่าเรียนเดือนนี้

821
00:42:40,167 --> 00:42:42,269
ขอบใจๆ

822
00:42:47,140 --> 00:42:49,009
ขอต้อนรับกลับมานะ โคโทระ

823
00:42:51,979 --> 00:42:52,980
อาจารย์

824
00:42:55,449 --> 00:42:56,750
เอามาเดี๋ยวนี้เลย

825
00:42:57,851 --> 00:42:59,252
แล้วก็ส่งเงินใช้หนี้มาด้วย

826
00:42:59,252 --> 00:43:01,121
ขอโทษ ใจเย็นๆ สิ

827
00:43:01,121 --> 00:43:02,322
เดี๋ยวจับถ่วงน้ําซะหรอก

828
00:43:02,322 --> 00:43:05,025
- โคโทระ อย่านะ
- อะไร

829
00:43:05,025 --> 00:43:07,027
ใจเย็นๆ ก่อน

830
00:43:07,027 --> 00:43:09,029
ใจเย็นๆ ก่อนนะ ฉันขอโทษ

831
00:43:09,029 --> 00:43:11,832
ขอโทษที เพราะฉันเอาใส่กระเป๋าเหรอ

832
00:43:11,832 --> 00:43:13,700
ฉันให้คืนเดี๋ยวนี้แหละ ขอโทษนะ

833
00:43:13,700 --> 00:43:15,702
นี่เงินใช้หนี้ของเดือนนี้

834
00:43:15,702 --> 00:43:17,070
ขอบคุณมากๆ เลย

835
00:43:17,070 --> 00:43:21,008
นี่ ยามาซากิ

836
00:43:21,008 --> 00:43:25,379
ตอนนี้นายก็เรียนไปเยอะเลยใช่ไหม

837
00:43:25,379 --> 00:43:29,850
รู้ไหมว่าฉันต้องใช้หนี้อีกเท่าไร
ก่อนนายถอนตัว

838
00:43:29,850 --> 00:43:31,418
ยังไม่ได้คํานวณเลย

839
00:43:31,418 --> 00:43:34,321
ถ้านับรวมทุกอย่างที่ฉันจ่ายไป

840
00:43:34,321 --> 00:43:37,991
ก็ 1.7 ล้านแล้ว ก็เหลือแค่ 2.3 ล้าน

841
00:43:37,991 --> 00:43:39,226
แค่ 1.7 ล้านเหรอ

842
00:43:39,226 --> 00:43:40,360
จ่ายไป 1.7 ล้านแล้ว

843
00:43:40,360 --> 00:43:42,062
แค่นั้นเองเหรอ

844
00:43:42,062 --> 00:43:45,565
แค่นั้นก็เยอะแล้ว
ก็รีบเรียนรู้ให้มันเร็วๆ สิ

845
00:43:45,565 --> 00:43:46,900
จ่ายไปตั้ง 1.7 ล้านแล้ว

846
00:43:46,900 --> 00:43:48,835
แค่ 1.7 ล้านเอง อ๊ะ

847
00:43:50,370 --> 00:43:52,005
ทานาเบะซังส่งมาเหรอ

848
00:43:57,110 --> 00:43:58,945
ว้าว ดีจังเลย

849
00:43:58,945 --> 00:44:01,081
- ไม่นะ
- ได้แต่งกับผู้หญิงดีๆ ซะด้วย

850
00:44:01,081 --> 00:44:02,282
ดีอะไรกัน

851
00:44:02,849 --> 00:44:05,052
เจ้าโง่เอ๊ย

852
00:44:07,254 --> 00:44:11,158
นายไม่ควรมาบอกฉันสิ

853
00:44:12,459 --> 00:44:15,228
เจ้าคนป้ําๆ เป๋อๆ เอ๊ย

854
00:46:09,009 --> 00:46:13,013
{\an8}คําบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์