1
00:00:04,047 --> 00:00:07,450
(ลุ่มหลง)

2
00:00:09,719 --> 00:00:13,456
(ดงเบะ)

3
00:00:15,725 --> 00:00:18,494
ขอบคุณครับที่มากันในวันนี้

4
00:00:19,162 --> 00:00:20,696
นี่ก็ 30 ปีแล้ว

5
00:00:21,264 --> 00:00:25,902
ตอนที่ผมขึ้นแสดงบนเวทีใหม่ๆ

6
00:00:25,902 --> 00:00:28,805
มีคนมาดูแค่สามคน

7
00:00:29,472 --> 00:00:32,075
สองคนในนั้นผล็อยหลับ

8
00:00:32,075 --> 00:00:35,978
ไม่นานหลังจากผมเริ่มเล่า

9
00:00:35,978 --> 00:00:37,180
ผมนี่แย่จริงๆ เลย

10
00:00:38,081 --> 00:00:41,284
อีกคนยกมือขึ้นแล้วพูดว่า

11
00:00:41,284 --> 00:00:42,251
"ปวดฉี่"

12
00:00:43,219 --> 00:00:47,090
ตอนรอเขากลับมา
หนึ่งคนที่หลับก็ตื่นมาพูดว่า

13
00:00:47,090 --> 00:00:50,560
"หยุดเล่าทําไมล่ะ ฉันตื่นเลยเนี่ย"

14
00:00:51,761 --> 00:00:55,665
คนหนุ่มสาวสมัยนี้โชคดีมากนะ

15
00:00:56,232 --> 00:01:00,636
วันนี้เรามีเรื่องสําคัญรออยู่
งั้นผมจะหยุดเกริ่นแค่นี้

16
00:01:01,370 --> 00:01:07,243
ในย่านโคมแดงชินางาวะ
มีหอเกอิชาที่ชื่อว่าชิโรคิยะอยู่

17
00:01:07,877 --> 00:01:12,949
เกอิชาที่ดังที่สุดของที่นั่น
ชื่อว่าโอโซเมะ

18
00:01:12,949 --> 00:01:17,053
ที่ว่า "ดังที่สุด" หมายถึง
เธอทําเงินได้มากที่สุดในหอนั้น

19
00:01:18,054 --> 00:01:19,989
เจ้านายเพิ่งพูดอะไรนี่นา

20
00:01:21,090 --> 00:01:23,359
โทษที ฉันพูดโดยไม่รู้ตัวน่ะ

21
00:01:23,359 --> 00:01:25,061
ช่วงนี้กําลังเปลี่ยนฤดูกาล

22
00:01:25,061 --> 00:01:28,598
จําเด็กๆ ที่ใส่เครื่องแบบ
ผิดฤดูได้ไหม

23
00:01:28,598 --> 00:01:30,466
เด็กแบบนั้นเด่นมากเลยเนอะ

24
00:01:30,466 --> 00:01:32,568
พอฤดูกาลเปลี่ยน
เกอิชาก็จะจัดงานมงบิ

25
00:01:32,568 --> 00:01:36,973
เธอจะชวนเพื่อนๆ และนักแสดงมา
ก็เลยใช้เงินเยอะ

26
00:01:36,973 --> 00:01:38,908
- แล้วเธอก็จะอวดชุดใหม่
- เจ้านาย

27
00:01:38,908 --> 00:01:40,576
- เธอจะให้ของขวัญ...
- เจ้านาย

28
00:01:41,577 --> 00:01:43,079
ไปหาหมอดีไหม

29
00:01:45,081 --> 00:01:48,417
ฉันว่าฉันควรเล่าราคุโกะแล้วละ

30
00:01:49,352 --> 00:01:50,686
ฉันต้องกลับคืนวงการ

31
00:01:51,587 --> 00:01:53,923
ริสะจัง เราไม่มีกระดาษโน้ต
แถวนี้เลยเหรอ

32
00:01:53,923 --> 00:01:54,957
ริสะจังเหรอ

33
00:01:54,957 --> 00:01:56,993
ฉันต้องเขียนจดหมายหาพ่อ

34
00:01:56,993 --> 00:01:58,628
เรามีโปสต์การ์ดอยู่

35
00:01:58,628 --> 00:01:59,829
จริงด้วย

36
00:01:59,829 --> 00:02:02,999
เวลาที่เกอิชาต้องการเงินเยอะๆ

37
00:02:02,999 --> 00:02:07,670
เธอจะส่งจดหมายหาผู้อุปถัมภ์
เพื่อขอ "การบริจาค"

38
00:02:07,670 --> 00:02:11,707
ถ้าเธอดังและยังสาว
เรื่องนั้นไม่มีปัญหาเลย

39
00:02:11,707 --> 00:02:13,776
แต่โอโซเมะผ่านช่วงรุ่งเรืองมาแล้ว

40
00:02:13,776 --> 00:02:16,379
เลยไม่มีผู้อุปถัมภ์คนไหนตอบกลับ

41
00:02:16,379 --> 00:02:18,781
เธอเลยยังไม่ได้เงินสักแดงเดียว

42
00:02:18,781 --> 00:02:24,153
"น่าอายจริงๆ แบบนี้ตายซะดีกว่า

43
00:02:24,153 --> 00:02:26,422
อยู่อย่างอับอายเช่นนี้

44
00:02:26,422 --> 00:02:29,091
แต่ตายตามลําพังก็ขายขี้หน้าอีก

45
00:02:29,091 --> 00:02:33,796
หาคนที่จะตายพร้อมกันดีกว่า
เป็นฆ่าตัวตายคู่ไปเลย

46
00:02:33,796 --> 00:02:36,966
แบบนั้นชื่อข้าจะได้ดังกระฉ่อน
แถมยังดูดีด้วย"

47
00:02:36,966 --> 00:02:41,704
"เดือนมิถุนายนมีฤกษ์ดี
กรุณารับผมเป็นศิษย์ด้วย"

48
00:02:42,638 --> 00:02:44,507
- เอาจริงเหรอ ริวจิ
- อือ

49
00:02:45,141 --> 00:02:47,076
"เหล็กมันต้องตีตอนร้อนๆ"

50
00:02:47,076 --> 00:02:51,747
หรือแปลได้ว่า
"ถ้าจะทํา ก็ต้องทําตอนนี้นี่แหละ"

51
00:02:52,882 --> 00:02:53,749
จริงไหม

52
00:02:54,951 --> 00:02:58,287
อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ริสะจัง
ฉันจะมาร้านวันเสาร์อาทิตย์นะ

53
00:02:58,287 --> 00:03:01,424
เลิกเรียกว่าริสะจังซะที
ขนลุกไปหมดแล้ว

54
00:03:01,424 --> 00:03:03,459
จริงด้วย ฉันต้องเรียกเธอว่า
"เจ้านาย" สิ

55
00:03:03,459 --> 00:03:05,962
เพราะต่อไปนี้
ฉันจะทําใบปลิวอย่างเดียว

56
00:03:05,962 --> 00:03:08,898
- รายชื่อลูกค้าๆ
- อยู่นี่

57
00:03:10,199 --> 00:03:11,867
แต๊งกิ้ว

58
00:03:11,867 --> 00:03:13,469
"ไม่เอาคนนี้

59
00:03:13,469 --> 00:03:17,607
คนนี้ใช้ได้ แต่เป็นลูกกตัญญู

60
00:03:17,607 --> 00:03:21,978
คนนี้ก็ชอบ แต่มีลูกมีเมียแล้ว

61
00:03:21,978 --> 00:03:24,413
อ๊ะ เจอแล้ว

62
00:03:25,181 --> 00:03:27,650
คินโซ เจ้าของร้านหนังสือในนากาฮาชิ

63
00:03:28,517 --> 00:03:33,322
ข้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาหรอก
แต่เขาคลั่งไคล้ข้า

64
00:03:34,023 --> 00:03:35,224
ตัดสินใจได้แล้ว"

65
00:03:35,791 --> 00:03:37,760
ลาก่อนนะ ริวซัง

66
00:03:37,760 --> 00:03:39,362
อาดิโอส

67
00:03:39,362 --> 00:03:40,663
จิบิที

68
00:03:41,664 --> 00:03:45,268
ขอโทษนะที่ทําตัวไม่ดีกับนายมาตลอด

69
00:03:46,168 --> 00:03:49,238
เอานี่ ของขวัญอําลา

70
00:03:51,974 --> 00:03:54,810
- ขอบใจนะ
- หยุดร้องน่า จิบิที

71
00:03:54,810 --> 00:03:56,545
ยังไงเดี๋ยวเขาก็กลับมา

72
00:03:56,545 --> 00:03:58,414
ฉันไม่กลับมาหรอก

73
00:03:59,782 --> 00:04:01,417
นายเอาชั้นบนไปได้เลย

74
00:04:02,685 --> 00:04:04,854
- ริวจิ
- ริวจิ

75
00:04:06,255 --> 00:04:07,156
และแล้ว

76
00:04:07,156 --> 00:04:09,625
โอโซเมะก็เลือก
คนที่จะฆ่าตัวตายด้วยได้

77
00:04:09,625 --> 00:04:13,729
และเริ่มสิ่งที่คนในกาลต่อมาเรียกว่า
"ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ"

78
00:04:14,430 --> 00:04:18,067
อยากทําแบบนี้มาตลอดเลย

79
00:04:19,635 --> 00:04:21,971
ไทเกอร์แอนด์ดราก้อน

80
00:04:35,051 --> 00:04:37,186
ขอโทษด้วยครับ แต่ผมไม่เข้าใจเลย

81
00:04:37,186 --> 00:04:40,723
{\an8}พวกวูล์ฟคอร์ปอยากให้เราขายแก๊งให้

82
00:04:40,723 --> 00:04:42,091
{\an8}เพราะยาสุโอะหนีไปเหรอ

83
00:04:42,091 --> 00:04:44,393
{\an8}เปล่า พวกนั้นต้องการแบบนี้
มาสักพักแล้ว

84
00:04:46,028 --> 00:04:47,396
เลิกอ้อมค้อมสักที

85
00:04:47,396 --> 00:04:51,000
ฮิวกะ ไม่ได้ค่าจ้าง
มากี่เดือนแล้วล่ะ

86
00:04:52,835 --> 00:04:54,537
ไม่ใช่เรื่องของนาย

87
00:04:54,537 --> 00:04:56,372
งั้นก็มาอยู่กับเรามา

88
00:04:57,840 --> 00:05:01,677
ที่นี่ไม่มีใครยอมขายตัวเองหรอก

89
00:05:02,678 --> 00:05:04,413
อย่ามาดูถูกเรานะโว้ย

90
00:05:04,413 --> 00:05:07,683
ไม่ว่าจะยากดีมีเงินยังไง
เราก็จะอุทิศตัวให้ริวเซไก

91
00:05:07,683 --> 00:05:11,887
ยังยึดติดอยู่กับความภักดี
และเกียรติไร้สาระอยู่อีก

92
00:05:12,621 --> 00:05:14,890
ล้าสมัยจริงๆ ฟังนะ

93
00:05:14,890 --> 00:05:18,260
พวกนายเหลือกันแค่สี่คน
รวมยามาซากิด้วย

94
00:05:18,260 --> 00:05:20,963
แล้วก็นะ มัน "ยากดีมีจน" ต่างหาก

95
00:05:22,131 --> 00:05:25,067
มีจน ไม่ใช่มีเงิน

96
00:05:25,067 --> 00:05:28,437
เจ้าบ้าริกิโอะมันโจมตีจุดอ่อนของเรา

97
00:05:28,437 --> 00:05:30,573
แล้วฮิวกะซัง
ไม่ได้รับค่าจ้างเหรอครับ

98
00:05:30,573 --> 00:05:33,242
- เรื่องนั้นช่างมันก่อน
- ได้ยังไงกัน ผมยังได้เลย

99
00:05:33,242 --> 00:05:35,611
ก็ลูกพี่ต้องจ่ายค่าเรียนนี่นา

100
00:05:35,611 --> 00:05:38,547
- แต่ฮิวกะซังเพิ่งแต่งงานนะ
- ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ

101
00:05:40,816 --> 00:05:44,420
เพราะหัวหน้าเป็นห่วงแกยังไงล่ะ

102
00:05:46,655 --> 00:05:47,790
เราจะยุบแก๊ง

103
00:05:50,793 --> 00:05:52,328
ขอโทษด้วยนะ กินจิโร่

104
00:05:53,963 --> 00:05:55,931
พ่อ

105
00:05:55,931 --> 00:05:57,900
ริวเซไกจบสิ้นที่ฉัน

106
00:05:57,900 --> 00:05:59,602
อย่าพูดอะไรแบบนั้นเลยครับ

107
00:06:00,169 --> 00:06:03,172
ผมจะหางานพิเศษทํา
เพื่อหาเงินมาใช้จ่ายก็ได้...

108
00:06:04,907 --> 00:06:08,310
ฮิวกะ ขอโทษจริงๆ นะ

109
00:06:11,747 --> 00:06:13,015
มองผมทําไมกัน

110
00:06:16,886 --> 00:06:17,987
ขอโทษครับ

111
00:06:17,987 --> 00:06:20,790
เขามาแล้ว

112
00:06:20,790 --> 00:06:22,291
รออยู่เลย

113
00:06:22,291 --> 00:06:24,026
ริวจิ ไม่สิ โคทัตสึ

114
00:06:24,026 --> 00:06:27,363
จดหมายผม... อ่านแล้วใช่ไหมครับ

115
00:06:27,363 --> 00:06:30,633
ต้องอ่านแล้วสิ ดูนั่น

116
00:06:32,067 --> 00:06:33,369
อาจารย์

117
00:06:34,003 --> 00:06:34,870
จากวันนี้ไป

118
00:06:35,671 --> 00:06:38,140
ผมจะอุทิศชีวิตให้ราคุโกะครับ

119
00:06:38,140 --> 00:06:41,377
ดังนั้นโปรดรับผมเป็นศิษย์ด้วย

120
00:06:41,377 --> 00:06:43,979
ไม่ต้องพูดจาสุภาพ
เหมือนเป็นคนแปลกหน้ากันหรอก

121
00:06:43,979 --> 00:06:46,582
เดี๋ยวก็ทําซายูริจังร้องไห้พอดี

122
00:06:46,582 --> 00:06:48,083
โคทัตสึ

123
00:06:48,083 --> 00:06:50,085
นี่ เงยหน้าได้แล้ว

124
00:06:50,786 --> 00:06:53,422
จากวันนี้ไป
นายเป็นคนในครอบครัวเราแล้วนะ

125
00:06:54,890 --> 00:06:55,724
พี่

126
00:06:55,724 --> 00:06:57,927
ฝากด้วยนะ โคทัตสึ

127
00:06:57,927 --> 00:06:59,829
พี่ครับ

128
00:06:59,829 --> 00:07:01,096
เอ้า ซายะจัง

129
00:07:04,667 --> 00:07:07,503
(ขอต้อนรับกลับบ้านนะ โคทัตสึ)

130
00:07:07,503 --> 00:07:10,806
ขอบคุณนะ ทุกคน ขอบคุณมากเลย

131
00:07:10,806 --> 00:07:13,576
ไชโย

132
00:07:19,748 --> 00:07:21,083
เอาละนะ

133
00:07:23,652 --> 00:07:25,888
- ขอโทษ...
- ขอโทษครับ

134
00:07:25,888 --> 00:07:28,324
ทาโมะจัง คิดถึงจังเลย

135
00:07:28,324 --> 00:07:30,626
เมกุปปิ

136
00:07:30,626 --> 00:07:34,763
- เดินทางมาไกลเลย
- เชิญเลยค่ะ

137
00:07:34,763 --> 00:07:36,432
บ้านเราขอต้อนรับ

138
00:07:36,432 --> 00:07:38,067
รับกระเป๋าเขาหน่อยสิ

139
00:07:38,801 --> 00:07:44,073
ขอบคุณมากเลยครับ
ได้ยินว่าทุกคนดีกับภรรยาผมมากเลย

140
00:07:44,073 --> 00:07:46,275
ไม่สิ ภรรยาเก่าต่างหาก

141
00:07:46,275 --> 00:07:50,045
ตลกจังเลย ทาโมะจัง

142
00:07:50,646 --> 00:07:52,515
ขอเข้าข้างในหน่อยนะครับ

143
00:07:56,285 --> 00:07:57,386
นี่

144
00:08:00,489 --> 00:08:05,694
ที่อูเอโนะ จะมีจัดงานแสดง
ผลิตภัณฑ์อาโอโมริด้วยนะ

145
00:08:05,694 --> 00:08:08,864
แอปเปิลที่ผมปลูกเอง
ก็จะถูกนําเสนอที่นั่นด้วย

146
00:08:08,864 --> 00:08:12,201
ก็เลยคิดว่าน่าจะมา
เที่ยวโตเกียวด้วยเลย

147
00:08:12,201 --> 00:08:13,769
แล้วจะอยู่นานเท่าไรจ๊ะ

148
00:08:13,769 --> 00:08:15,504
ยังไม่แน่ใจเลยครับ

149
00:08:16,539 --> 00:08:18,407
ฤดูกาลนี้ผมว่างซะด้วย

150
00:08:18,407 --> 00:08:21,243
ช่วงนี้ที่สวนไม่มีงาน
ที่ต้องทําน่ะค่ะ

151
00:08:21,844 --> 00:08:23,913
พูดติดสําเนียงด้วย ไม่ธรรมดาจริงๆ

152
00:08:24,580 --> 00:08:27,850
เดี๋ยวขอแนะนําให้รู้จัก
คนในครอบครัวเราก่อนนะ

153
00:08:28,350 --> 00:08:30,486
คนที่เสียงดังๆ นี่ลูกชาย ชื่อดงตะ

154
00:08:30,486 --> 00:08:31,387
ดง

155
00:08:32,187 --> 00:08:33,923
นั่นภรรยา ชื่อสึรุโกะ

156
00:08:33,923 --> 00:08:36,225
แล้วก็หลานสาวชื่อซายะ

157
00:08:37,860 --> 00:08:39,929
ทาโร่ หลานชาย

158
00:08:40,462 --> 00:08:43,098
ส่วนพวกนี้เป็นลูกศิษย์

159
00:08:43,098 --> 00:08:47,136
ดงคิจิ ดงสึกุ ดงบุริ

160
00:08:47,770 --> 00:08:48,704
เธอชื่ออะไรนะ

161
00:08:48,704 --> 00:08:49,972
อุด้งครับ

162
00:08:53,943 --> 00:08:56,211
อุด้ง ตลกจังเลย

163
00:08:56,211 --> 00:08:58,847
เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนขําชื่อผม

164
00:08:58,847 --> 00:09:01,317
ชื่ออุด้งนี่มันดีจังเลยนะ

165
00:09:02,051 --> 00:09:05,821
ทาโมะสึซังทําให้บ้านนี้
มีชีวิตชีวาขึ้นมาเลยนะคะ

166
00:09:06,355 --> 00:09:09,391
นี่เมียผมเอง ชื่อซายูริ

167
00:09:12,061 --> 00:09:15,030
แล้วคนตรงนั้นใครเหรอครับ

168
00:09:15,030 --> 00:09:18,067
ใครงั้นเหรอ ผมก็เคยไป
บ้านคุณที่อาโอโมริแล้วนะ

169
00:09:18,067 --> 00:09:20,869
- นายมาทําอะไรที่นี่
- อะไรกัน

170
00:09:21,870 --> 00:09:25,074
ก็ส่งจดหมายมาสองสามวันก่อนแล้วนี่

171
00:09:25,808 --> 00:09:27,009
ไม่ได้อ่านเลยสินะ

172
00:09:27,009 --> 00:09:28,077
จดหมายเหรอ

173
00:09:30,813 --> 00:09:32,748
โอ้ มีตัวหนังสืออยู่จริงๆ ด้วย

174
00:09:32,748 --> 00:09:33,949
เขียนอะไรไว้เหรอ

175
00:09:35,951 --> 00:09:36,952
ได้โปรด...

176
00:09:38,220 --> 00:09:39,788
รับผมเป็นศิษย์ด้วยครับ

177
00:09:39,788 --> 00:09:41,757
- อ๋อ ได้สิ
- แค่นั้นเหรอ

178
00:09:41,757 --> 00:09:44,460
ขอโทษนะจ๊ะ เรามีแค่นี้แหละ

179
00:09:44,460 --> 00:09:46,462
มันวางอยู่ตรงประตูน่ะ

180
00:09:46,462 --> 00:09:48,664
ผมเป็นคนซื้อมานะ

181
00:09:48,664 --> 00:09:51,467
- เลิกโวยวายหนวกหูสักที
- แต่...

182
00:09:51,467 --> 00:09:56,805
ผมอุตส่าห์กลุ้มใจอยู่ตั้งนาน

183
00:09:56,805 --> 00:09:58,807
ที่อาโอโมริฉายรายการที่ผมไปออกไหม

184
00:09:58,807 --> 00:10:01,210
อะไรสําคัญกว่ากัน
ฉันกลับมา หรือว่าหมอนี่

185
00:10:01,210 --> 00:10:04,813
- ก็ต้องแขกของเราน่ะสิ
- หยุดตะโกนได้แล้ว

186
00:10:04,813 --> 00:10:07,950
ไปกวาดหน้าบ้านเลย
ตอนนี้แกเป็นเด็กฝึกแล้ว

187
00:10:07,950 --> 00:10:11,520
เร็วเข้า แล้วก็เลิกคร่ําครวญด้วย

188
00:10:15,324 --> 00:10:16,358
บ้าจริง

189
00:10:17,393 --> 00:10:18,427
ริวจัง

190
00:10:21,030 --> 00:10:22,464
ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วยนะ

191
00:10:22,464 --> 00:10:23,866
ช่างมันเถอะ

192
00:10:23,866 --> 00:10:25,634
ฉันมาผิดเวลาเอง

193
00:10:26,368 --> 00:10:30,673
เดี๋ยวโทโมะจังก็กลับแล้ว
ตอนนั้นค่อยเริ่มใหม่ดีไหม

194
00:10:31,674 --> 00:10:32,875
เขาจะกลับไปไหน

195
00:10:33,475 --> 00:10:34,476
โรงแรมน่ะสิ

196
00:10:35,477 --> 00:10:36,545
เมกูมิจังด้วยเหรอ

197
00:10:37,379 --> 00:10:39,682
เพราะเขามาที่นี่ ฉันเลยจะค้างด้วยนะ

198
00:10:39,682 --> 00:10:42,551
"เพราะเขามาที่นี่" เหรอ
หมายความว่าไง

199
00:10:43,352 --> 00:10:45,788
เพราะเป็นห้องเตียงคู่น่ะ
ฉันเลยจะไปค้างด้วย

200
00:10:45,788 --> 00:10:48,424
- แต่เธอกับฉันยังไม่เคย...
- หึงเหรอ

201
00:10:48,424 --> 00:10:52,327
หึงสิ หึงมากด้วย

202
00:10:56,231 --> 00:10:58,467
เฮ้ย ตรงนั้นฉันเพิ่งกวาดนะ
โอ้ ไม่นะ...

203
00:11:02,204 --> 00:11:03,605
ปัง

204
00:11:04,873 --> 00:11:06,208
สวัสดี

205
00:11:07,376 --> 00:11:08,410
ยามาซากิอยู่ไหม

206
00:11:09,044 --> 00:11:13,682
- ยังไม่กลับครับ
- เมกุปปิ ไปกันเถอะ

207
00:11:14,883 --> 00:11:16,852
งั้นเราจะไปรอข้างใน

208
00:11:17,586 --> 00:11:18,454
สวัสดีครับ

209
00:11:18,454 --> 00:11:21,090
- ไว้เจอกันนะ ริวจัง
- บ๊ายบาย ริวจิ

210
00:11:21,090 --> 00:11:23,425
- เมกูมิ
- เราขอตัวนะ

211
00:11:28,030 --> 00:11:30,099
ขอบคุณนะสําหรับควันบุหรี่

212
00:11:30,099 --> 00:11:33,836
ผมแนะนําครอบครัวเสร็จแล้ว
ทีนี้ขอแนะนําลูกศิษย์เลยนะ

213
00:11:33,836 --> 00:11:36,071
คนนั้นชื่อดงคิจิ

214
00:11:36,071 --> 00:11:38,173
นั่นดงสึกุ

215
00:11:38,173 --> 00:11:39,675
นั่นดงบุริ

216
00:11:39,675 --> 00:11:41,877
แล้วเธอชื่ออะไรนะ

217
00:11:42,978 --> 00:11:43,879
มูราตะ ซูซูมุครับ

218
00:11:45,114 --> 00:11:48,417
นั่นชื่อจริงๆ น่ะครับ เจ้าเด็กบ้า

219
00:11:48,417 --> 00:11:51,487
ขอโทษนะครับ
แต่รู้จักยามาซากิได้ยังไงเหรอ

220
00:11:51,487 --> 00:11:52,921
มันใช่เรื่องของนายตรงไหน

221
00:11:52,921 --> 00:11:55,491
ไม่ใช่ครับ ไม่อยากรู้แล้วครับ

222
00:11:56,592 --> 00:11:59,661
โคทัตสึ แกเคยเจอเขาแล้วใช่ไหม

223
00:11:59,661 --> 00:12:03,332
ผมเป็นแค่เด็กฝึกครับ

224
00:12:05,467 --> 00:12:07,503
เรื่องนี้ยากจังเลย

225
00:12:08,570 --> 00:12:11,073
- กลับมาแล้วครับ
- ยามาซากิ

226
00:12:11,640 --> 00:12:13,542
นายมีแขกมาหา

227
00:12:15,377 --> 00:12:16,645
สวัสดี

228
00:12:16,645 --> 00:12:21,483
ขอบคุณที่เป็นธุระจัดการ
เรื่องทานาเบะ ยาสุโอะ

229
00:12:22,151 --> 00:12:25,454
นายทําให้ฉันเสียลูกน้อง
ที่มีค่าไปสองคนเลย

230
00:12:25,454 --> 00:12:28,390
มันก็เรื่องภายในแก๊งของคุณนี่

231
00:12:31,126 --> 00:12:33,328
ก็เรามีเรื่องลําบาก อย่าใจร้ายนักสิ

232
00:12:33,328 --> 00:12:35,764
อีกอย่าง เราอยู่ในห้องนั่งเล่นนะ

233
00:12:37,232 --> 00:12:40,569
คุยที่นี่ไม่เหมาะ ขึ้นไปข้างบนไหม

234
00:12:43,438 --> 00:12:45,641
อ๊ะ ขอโทษครับ

235
00:12:45,641 --> 00:12:47,442
ขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน

236
00:12:48,710 --> 00:12:50,078
มาทํางานกับเราเถอะ

237
00:12:51,079 --> 00:12:52,981
มองจากภายนอกเหมือนการรวมแก๊งก็จริง

238
00:12:52,981 --> 00:12:56,185
แต่ที่จริงมันคือการที่วูล์ฟคอร์ป
เปิดสาขาที่ชินจูกุ

239
00:12:56,819 --> 00:12:59,822
ริวเซไกต้องละทิ้งชื่อ
และตําแหน่งของแก๊ง

240
00:13:00,522 --> 00:13:03,192
ส่วนหัวหน้า ลูกชายและฮิวกะ...

241
00:13:04,326 --> 00:13:06,128
ฉันอาจให้พวกเขามาทํางานธุรการ

242
00:13:07,262 --> 00:13:09,298
แบบนั้นคงเศร้าน่าดู

243
00:13:09,298 --> 00:13:10,966
หัวหน้าไม่เคยบอกเรื่องนี้เลย

244
00:13:10,966 --> 00:13:12,734
ก็แหงอยู่แล้ว

245
00:13:13,302 --> 00:13:16,505
คนเดียวที่ฉันต้องการจริงๆ
คือนายนะ ยามาซากิ

246
00:13:16,505 --> 00:13:19,007
แต่ถึงจะเป็นฉันก็พูดแบบนั้นไม่ได้

247
00:13:19,007 --> 00:13:20,375
จะบอกว่า

248
00:13:20,375 --> 00:13:24,346
ถ้าผมย้ายไปอยู่กับคุณ
จะไม่มีการรวมแก๊งใช่ไหม

249
00:13:24,346 --> 00:13:25,681
ถูกต้อง

250
00:13:25,681 --> 00:13:28,150
แล้วชื่อและตําแหน่งของริวเซไก

251
00:13:28,150 --> 00:13:30,085
- จะยังอยู่ต่อไปใช่ไหม
- ถูกต้อง

252
00:13:30,085 --> 00:13:32,020
แปลว่าถ้าผมไม่ไปทํางานกับคุณ

253
00:13:32,020 --> 00:13:35,924
ริวเซไกก็ต้องยุบแก๊งใช่ไหม

254
00:13:35,924 --> 00:13:39,494
- ใช่เลย
- ทําแบบนั้นไม่ได้นะ

255
00:13:39,494 --> 00:13:41,196
อย่าเข้าไปสิ

256
00:13:41,196 --> 00:13:43,966
ทําไม่ได้นะครับ
ขอโทษด้วยที่มาขัดจังหวะ

257
00:13:43,966 --> 00:13:48,237
แต่ผมอยากให้โคโทระ
เลิกเป็นยากูซ่าให้เร็วที่สุด

258
00:13:48,237 --> 00:13:51,306
แล้วมาเป็นนักเล่าราคุโกะเต็มตัว

259
00:13:51,306 --> 00:13:52,641
หมอนี่เป็นบ้าอะไร

260
00:13:52,641 --> 00:13:57,479
เรื่องของเรื่องก็คือ
ฉันตั้งใจจะมอบชื่อในการแสดง

261
00:13:57,479 --> 00:13:59,448
ให้กับผู้ชายคนนี้

262
00:13:59,448 --> 00:14:01,016
พ่อ

263
00:14:01,016 --> 00:14:03,785
ขอโทษนะ ริวจิ แกกลับมาแล้วก็จริง...

264
00:14:03,785 --> 00:14:08,991
แต่มันจะเป็นแบบนี้แหละ
ผมชอบเด็กคนนี้จริงๆ

265
00:14:08,991 --> 00:14:11,493
- ผมไม่อยากเสียเขาไป
- อาจารย์

266
00:14:12,928 --> 00:14:18,066
แล้วผมก็ยังติดหนี้เขา
อยู่ 2.3 ล้านเยน

267
00:14:18,066 --> 00:14:21,970
จนกว่าผมจะจ่ายครบ
เขาจะยังเป็นลูกศิษย์ผม

268
00:14:21,970 --> 00:14:24,306
- แต่เขายังเป็น...
- หุบปากเดี๋ยวนี้

269
00:14:24,306 --> 00:14:26,942
เศษเงินแค่นั้น ฉันจะจ่ายให้

270
00:14:26,942 --> 00:14:29,378
- ยามาซากิ มาได้แล้ว
- นั่นไม่ใช่เรื่องของคุณนะ

271
00:14:29,378 --> 00:14:33,382
แบบนี้นายจะได้ตอบแทน
หัวหน้าของนายได้

272
00:14:33,382 --> 00:14:34,983
แต่นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณเลยนะ

273
00:14:34,983 --> 00:14:36,318
หลบไปให้พ้น

274
00:14:37,819 --> 00:14:39,721
ขอทาง ขอให้โชคดีล่ะ

275
00:14:40,923 --> 00:14:43,392
จะให้ฉัน "โชคดี" เนี่ยนะ

276
00:14:43,392 --> 00:14:44,993
"ขอให้โชคดี" งั้นเหรอ

277
00:14:47,596 --> 00:14:51,466
"คินโซ มาแล้วเหรอ โล่งอกไปที

278
00:14:51,466 --> 00:14:54,069
พอดีมีเรื่องอยากปรึกษาน่ะ"

279
00:14:54,069 --> 00:14:56,104
"โอ้ เดี๋ยวจัดการให้เลย"

280
00:14:56,104 --> 00:14:59,908
"พูดอะไรกัน
ข้ายังไม่ทันได้พูดอะไรเลย"

281
00:14:59,908 --> 00:15:03,245
- "ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ"
- ได้ยินว่าโคทัตสึกลับมาแล้ว

282
00:15:03,245 --> 00:15:06,315
เตรียมตัวมีคู่แข่งได้เลยนะ โคโทระ

283
00:15:06,315 --> 00:15:07,616
เงียบไปเลย

284
00:15:07,616 --> 00:15:11,386
คนเอโดะแสดงความเป็นเพื่อนกัน
แบบนี้แหละ

285
00:15:11,386 --> 00:15:15,624
พออยู่คนเดียว
คินโซก็ซุกตัวใต้ผ้าห่ม

286
00:15:15,624 --> 00:15:18,927
แล้วก็ยืดหัว ผลุบเข้าผลุบออกแบบนี้

287
00:15:18,927 --> 00:15:23,165
พอผ่านไปสักพัก คินโซก็คลานออกมา

288
00:15:23,165 --> 00:15:26,101
เพื่อมองโอโซเมะที่กําลัง
เขียนจดหมายอยู่ใต้ตะเกียง

289
00:15:26,101 --> 00:15:29,805
แย่จัง กรนอยู่แท้ๆ ยังลุกขึ้นมาอีก

290
00:15:30,372 --> 00:15:32,140
เป็นคนแย่อะไรแบบนี้

291
00:15:32,975 --> 00:15:34,076
เจ้าก็เหมือนกันแหละ

292
00:15:34,710 --> 00:15:37,813
เขียนจดหมายถึงคนรักอื่น
ทั้งที่ข้าก็อยู่ด้วย

293
00:15:37,813 --> 00:15:40,048
ถ้าข้ามีคนรักสักคน
ชีวิตข้าคงง่ายกว่านี้เยอะ

294
00:15:41,049 --> 00:15:44,419
ท่านหลับอยู่น่ะ
ข้าเลยเขียนจดหมายถึงท่าน

295
00:15:44,419 --> 00:15:47,389
แต่เจ้าก็อยู่กับข้าตอนนี้นะ

296
00:15:48,357 --> 00:15:50,092
ทําไมต้องเขียน...

297
00:15:50,092 --> 00:15:52,961
"ที่รัก อย่างที่ท่านรู้อยู่แล้ว

298
00:15:52,961 --> 00:15:56,898
งานมงบิจะมีขึ้นไม่ได้เลย
หากไม่มีเงิน

299
00:15:56,898 --> 00:15:58,767
ข้าพยายามขอคนอื่นแล้ว

300
00:15:58,767 --> 00:16:00,802
ทว่านกไนติงเกลตัวนี้ถูกจับขังกรง

301
00:16:00,802 --> 00:16:02,971
ไม่สามารถทําตามที่ตนปรารถนา

302
00:16:02,971 --> 00:16:06,208
ไม่สามารถร้องไห้
และขับขานให้ใครได้ยิน

303
00:16:06,208 --> 00:16:11,113
ข้าไม่อาจอยู่เยี่ยงนี้ได้อีกแล้ว
ข้าเลยจะฆ่าตัวตายคืนนี้"

304
00:16:11,113 --> 00:16:15,684
แย่แล้ว จําไม่ได้สักนิด

305
00:16:15,684 --> 00:16:16,852
ฆ่าตัวตายเหรอ

306
00:16:18,453 --> 00:16:20,989
ทําไมเจ้าไม่บอกข้าล่ะ
นี่เรื่องจริงจังเลยนะ

307
00:16:20,989 --> 00:16:24,426
ข้าก็อยากบอก
แต่แบบนั้นคงใจร้ายเพราะท่านหลับอยู่

308
00:16:25,727 --> 00:16:27,796
ข้าว่าข้าพึ่งท่านไม่ได้หรอก

309
00:16:27,796 --> 00:16:30,232
ถ้าเป็นเรื่องเงิน ข้าจะช่วยเอง

310
00:16:30,232 --> 00:16:31,833
เจ้าต้องการเท่าไร

311
00:16:32,601 --> 00:16:34,436
สองล้านสามแสนเหรอ

312
00:16:34,436 --> 00:16:37,973
ใช่ ถ้ามีเงินนั่น
โคโทระก็เลิกเป็นยากูซ่าได้

313
00:16:37,973 --> 00:16:40,208
ริวจังจะจ่ายเงินนั่นเหรอ

314
00:16:40,208 --> 00:16:42,477
ฉันก็ทําได้เท่านี้แหละ

315
00:16:42,477 --> 00:16:46,048
- ยังไงมันก็หนี้ของนายนี่นะ
- เงียบไปเลย

316
00:16:47,549 --> 00:16:51,620
ยอมรับเถอะ นี่คือวิธีแสดง
ความเป็นเพื่อนแบบชาวเอโดะ

317
00:16:51,620 --> 00:16:54,823
วันนี้ตอนฉันดูพ่อแสดงอยู่หลังเวที

318
00:16:55,490 --> 00:16:57,759
ฉันก็คิดว่าจะแสดงราคุโกะ
ใช้หนี้ยังไงดี

319
00:16:57,759 --> 00:16:59,061
มันไม่แฟร์เลย

320
00:17:00,662 --> 00:17:03,532
สําหรับโทราจิ
เพราะเขาไม่ได้เป็นคนก่อหนี้

321
00:17:04,933 --> 00:17:07,636
ดังนั้นจนกว่าฉันจะมีเงิน 2.3 ล้าน

322
00:17:08,236 --> 00:17:14,609
- ฉันจะยังขึ้นเวทีไม่ได้
- ริวจิอยากเล่าราคุโกะเพื่อใครเหรอ

323
00:17:15,277 --> 00:17:18,447
เพื่อโทระจัง หรือเพื่อคุณพ่อ

324
00:17:19,114 --> 00:17:21,683
ทําไมถึงถามคําถามตอบยากแบบนี้ล่ะ

325
00:17:21,683 --> 00:17:25,220
ไม่มีอะไรหรอก คงเพราะเมานิดหน่อย

326
00:17:26,221 --> 00:17:28,824
- ขอไปสูดอากาศก่อนนะ
- ไปด้วยสิ

327
00:17:28,824 --> 00:17:29,958
เมกูมิจัง

328
00:17:31,426 --> 00:17:33,995
ให้ตาย เป็นกันหมดเลย

329
00:17:35,297 --> 00:17:37,532
เพราะฉันไม่ใช่คนเอโดะสินะ

330
00:17:37,532 --> 00:17:39,601
นี่ มีอะไรเหรอ

331
00:17:40,302 --> 00:17:42,404
ถ้ามีอะไรอยากจะพูด ก็พูดมาเลยสิ

332
00:17:42,938 --> 00:17:45,107
คนที่ควรพูดคือริวจังต่างหาก

333
00:17:45,107 --> 00:17:48,076
หา ไม่เห็นเข้าใจเลย

334
00:17:49,544 --> 00:17:52,247
อยากถามไม่ใช่เหรอ เรื่องโทโมะจังน่ะ

335
00:17:54,282 --> 00:17:57,552
เขาขอให้ฉันกลับไปอาโอโมริด้วย

336
00:17:59,154 --> 00:18:00,422
จริงเหรอเจ้าคะ

337
00:18:00,422 --> 00:18:05,393
แน่นอน ข้ายินดีตายเพื่อเจ้าอยู่แล้ว

338
00:18:05,393 --> 00:18:07,963
คนโง่งมอย่างข้าจะเชื่อท่านนะเจ้าคะ

339
00:18:08,463 --> 00:18:09,898
จริงแน่นะเจ้าคะ

340
00:18:09,898 --> 00:18:11,633
อือ ไปกันเลย

341
00:18:11,633 --> 00:18:14,169
นี่ เราไม่ได้จะออกไป
กินโซบะกันนะเจ้าคะ

342
00:18:14,169 --> 00:18:15,504
นี่การฆ่าตัวตายคู่นะ

343
00:18:16,138 --> 00:18:18,874
ตอนเราจะตาย เราสองคน

344
00:18:18,874 --> 00:18:20,976
ควรสวมกิโมโนสีขาวบริสุทธิ์นะ

345
00:18:22,144 --> 00:18:25,547
ทุกคนจะได้รู้ว่าพวกเราเต็มใจตาย

346
00:18:25,547 --> 00:18:27,649
และทําให้ประวัติศาสตร์
จดจําชื่อของเรา

347
00:18:27,649 --> 00:18:30,585
งั้นก็ทําคืนนี้เลยนะเจ้าคะ

348
00:18:30,585 --> 00:18:33,755
แต่พรุ่งนี้มีงานแสดง
ผลิตภัณฑ์อาโอโมริน่ะสิ

349
00:18:33,755 --> 00:18:35,657
อะไรเนี่ย จะตายอยู่แล้วแท้ๆ

350
00:18:35,657 --> 00:18:37,058
ก็นะ...

351
00:18:37,926 --> 00:18:40,629
เดี๋ยวสิ ข้ายังตายไม่ได้
ยังไม่ได้เจอพี่น้องเลย

352
00:18:40,629 --> 00:18:42,097
เอาไว้พรุ่งนี้เถอะนะ

353
00:18:42,097 --> 00:18:44,332
สัญญาแล้วนะ ท่านคินโซ

354
00:18:44,332 --> 00:18:45,567
โอโซเมะ

355
00:18:46,835 --> 00:18:47,769
แล้วยังไง

356
00:18:48,937 --> 00:18:50,639
"แล้วยังไง" งั้นเหรอ

357
00:18:51,540 --> 00:18:52,807
ก็ตามนั้นแหละ

358
00:18:53,675 --> 00:18:54,643
ขอโทษด้วยนะ

359
00:18:56,678 --> 00:18:58,480
ฉันพูดอะไรไม่ออกเลยน่ะ

360
00:18:59,514 --> 00:19:03,218
ฉันก็ไม่ได้อยากให้ริวจัง
พูดอะไรพิเศษสักหน่อย

361
00:19:03,218 --> 00:19:06,955
เดี๋ยวสิ เมกูมิจัง
เธอไม่ใช่ตัวละครซับซ้อนนี่นา

362
00:19:06,955 --> 00:19:08,590
ไม่ใช่ตัวละครนะ

363
00:19:09,124 --> 00:19:11,893
เมกูมิไม่ใช่ทั้งอนิเมะหรือว่าเกม

364
00:19:12,527 --> 00:19:13,628
แต่เป็นคนต่างหาก

365
00:19:14,796 --> 00:19:17,199
คนเหรอ

366
00:19:17,199 --> 00:19:18,700
อย่าทําเหมือนฉันเป็นคนโง่นะ

367
00:19:24,573 --> 00:19:26,841
ปวดหัวจริงๆ

368
00:19:26,841 --> 00:19:30,011
สวัสดีขอรับ ท่านพี่

369
00:19:30,011 --> 00:19:30,912
สวัสดีขอรับ

370
00:19:30,912 --> 00:19:33,615
ล้อเล่นใช่ไหม นี่มันเลยเที่ยงแล้วนะ

371
00:19:34,749 --> 00:19:36,651
งั้นข้ากลับละนะ

372
00:19:36,651 --> 00:19:38,753
เดี๋ยวสิ คินโซ เดี๋ยว

373
00:19:38,753 --> 00:19:41,289
ข้าอยากแนะนําอะไรเจ้าหน่อย

374
00:19:41,289 --> 00:19:45,260
ข้ารู้ว่าพักนี้เจ้าไปชินางาวะบ่อยๆ
หยุดเลยนะ

375
00:19:45,994 --> 00:19:49,331
เดี๋ยวเจ้าก็ได้ลงเอยกับสาว
ที่อยากฆ่าตัวตายคู่หรอก

376
00:19:54,803 --> 00:19:55,770
มีอะไรตลกนักหนา

377
00:19:58,506 --> 00:20:02,544
อ้อ ฮิวกะซังล่ะครับ

378
00:20:03,812 --> 00:20:05,247
ฉันให้เขาหยุดน่ะ

379
00:20:06,081 --> 00:20:07,749
ก็หมอนั่นเพิ่งแต่งงานนี่นา

380
00:20:08,550 --> 00:20:09,918
ว่าแต่วันนี้เป็นไงบ้าง

381
00:20:09,918 --> 00:20:14,356
นี่หนี้ของอาจารย์...
ของยานากะเดือนที่แล้วครับ

382
00:20:14,956 --> 00:20:17,559
มันอะไรนะ

383
00:20:18,193 --> 00:20:20,795
เรื่อง "ป้ําๆ เป๋อๆ"
ฉันฟังแกเล่าคราวก่อน

384
00:20:22,664 --> 00:20:23,665
ครับ

385
00:20:23,665 --> 00:20:27,669
ยอดไปเลย เรื่องนั้นเล่ายากซะด้วย

386
00:20:27,669 --> 00:20:30,805
ตอนอยู่กับฉัน
แกไม่เห็นตลกแบบนั้นบ้างเลย

387
00:20:30,805 --> 00:20:35,777
แต่ตอนนี้พอขึ้นเวที
แกกลับทําให้คนดูหัวเราะงอหาย

388
00:20:36,778 --> 00:20:38,647
ราคุโกะสนุกใช่ไหมล่ะ

389
00:20:38,647 --> 00:20:40,282
ครับ สนุกครับ

390
00:20:40,282 --> 00:20:42,417
- งั้นเหรอ
- ครับ

391
00:20:43,718 --> 00:20:45,620
แล้วหนี้เหลืออีกเท่าไรนะ

392
00:20:45,620 --> 00:20:47,122
อีก 2.3 ล้านครับ

393
00:20:47,989 --> 00:20:49,924
เรื่องละสองแสน

394
00:20:49,924 --> 00:20:52,594
เรียนอีก 21 ครั้ง
ก็จะขาดอีกแค่หนึ่งแสน

395
00:20:52,594 --> 00:20:56,698
งั้นสําหรับหนึ่งแสนสุดท้าย
ฉันจะสอนเรื่องสั้นแกเองแล้วกัน

396
00:21:01,269 --> 00:21:02,237
หัวหน้า

397
00:21:03,972 --> 00:21:05,140
พยายามเข้านะ

398
00:21:06,741 --> 00:21:07,942
ขอโทษด้วย

399
00:21:07,942 --> 00:21:11,579
ผมทรยศหัวหน้าไม่ได้จริงๆ

400
00:21:13,014 --> 00:21:16,184
ดังนั้นเราทําเป็นว่า
ข้อเสนอไม่เคยเกิดขึ้นได้ไหม

401
00:21:16,184 --> 00:21:18,553
ไม่ได้หรอก

402
00:21:19,254 --> 00:21:22,257
ฉันบอกนายไปหมดทุกอย่างแล้วนี่

403
00:21:24,359 --> 00:21:26,061
- งั้น...
- ก็ได้

404
00:21:27,962 --> 00:21:29,164
ถ้าอย่างนั้น

405
00:21:30,832 --> 00:21:32,767
ฉันก็แค่จะทําลายริวเซไก

406
00:21:35,770 --> 00:21:39,274
โทษนะ เราทําเป็นว่า
นายไม่ได้ยินที่ฉันพูดได้ไหม

407
00:21:39,274 --> 00:21:40,375
พ่อนักเล่าราคุโกะ

408
00:21:41,376 --> 00:21:42,477
ไปก่อนละ

409
00:21:51,653 --> 00:21:54,556
โอ๊ะ ริวซังพูดถูกจริงๆ ด้วย

410
00:21:54,556 --> 00:21:57,092
เด็กฝึกไม่ได้ค่าจ้าง
ฉันเลยต้องมาทํางานพิเศษ

411
00:21:57,726 --> 00:22:00,095
เจ้านายของนายมีปัญหา
ทะเลาะกับแฟนเหรอ

412
00:22:00,762 --> 00:22:03,598
ไม่เอา ยังไงก็ไม่เลิก ไม่มีทาง

413
00:22:03,598 --> 00:22:05,600
ทําแบบนี้เพื่อตัวเธอเองนะ

414
00:22:05,600 --> 00:22:08,703
การเต้าหู้ที่ฉันจะเข้าร่วม
มันเป็นเรื่องความเป็นความตายเลยนะ

415
00:22:09,871 --> 00:22:10,872
"ต่อสู้" หรอก

416
00:22:11,539 --> 00:22:14,242
ยากูซ่าแบบไหนกัน
ถึงไม่เคยพูดคําว่า "การต่อสู้"

417
00:22:15,377 --> 00:22:18,680
ขอโทษนะครับ ไว้มาใหม่นะครับ

418
00:22:19,781 --> 00:22:23,051
ไม่เอาด้วยหรอก
ฉันไม่มีวันเลิกกับนายหรอก

419
00:22:23,952 --> 00:22:26,154
มีดโกนมันอันตรายนะ

420
00:22:26,154 --> 00:22:28,123
แผลมีดโกนไม่หายสนิทด้วย

421
00:22:29,557 --> 00:22:31,459
แปลว่าท่านไม่ได้ตั้งใจจะตายสินะ

422
00:22:32,193 --> 00:22:33,261
ท่านหลอกข้า

423
00:22:33,261 --> 00:22:34,796
ยัยบ้า ข้ามาตายจริงๆ นะ

424
00:22:34,796 --> 00:22:36,131
ถึงกับใส่สีขาวแล้วด้วย

425
00:22:36,131 --> 00:22:37,432
แต่ไม่เห็นใส่กางเกง

426
00:22:40,535 --> 00:22:42,537
- ก็พอดีเงินหมด
- มานี่

427
00:22:46,408 --> 00:22:50,678
มาเถอะ ท่านคินโซ รีบๆ เดิน
สะพานนี้ยาวมากเลย

428
00:22:50,678 --> 00:22:53,014
สะพานยาว แต่ชีวิตสั้นนะ

429
00:22:53,014 --> 00:22:54,716
พล่ามอะไรของท่านเนี่ย

430
00:22:56,384 --> 00:22:58,987
- มืดจัง
- โดดเลย เอาเลยนะ

431
00:22:58,987 --> 00:23:00,889
ต้องผสมน้ําดีๆ ก่อนสิ

432
00:23:00,889 --> 00:23:04,192
ไม่ได้จะมาแช่น้ํานะ พร้อมไหม ไปเลย

433
00:23:04,192 --> 00:23:05,126
ข้าทําไม่ได้

434
00:23:05,126 --> 00:23:06,861
โอโซเมะ

435
00:23:08,163 --> 00:23:10,765
เดี๋ยวข้าตามไปนะ ขอโทษด้วย

436
00:23:14,536 --> 00:23:16,704
ข้าจะตามไปแล้วนะ

437
00:23:16,704 --> 00:23:19,641
ไม่นะ อย่าทําอะไรโง่ๆ แบบนี้สิ

438
00:23:19,641 --> 00:23:21,576
ช่วยทําเป็นไม่เห็นด้วยเจ้าค่ะ

439
00:23:21,576 --> 00:23:24,913
เจ้าของร้านจากอิชิมาจิ
เอาเงินมาให้ 50 เรียวแล้ว

440
00:23:24,913 --> 00:23:27,315
เจ้ามีเงินแล้ว เพราะงั้น...

441
00:23:29,217 --> 00:23:30,351
อย่าตายเลยนะ

442
00:23:31,486 --> 00:23:32,620
จริงเหรอเจ้าคะ

443
00:23:32,620 --> 00:23:35,523
ข้าจะโกหกทําไมล่ะ
ข้าไม่ใช่คนขี้โกหกนี่

444
00:23:37,425 --> 00:23:40,161
- ยังไง
- ยังไงเหรอ พ่อหนุ่มนี่จะอธิบาย

445
00:23:40,161 --> 00:23:42,931
ฉันจะปอกเปลือกถั่วพิตาชิโอนะ
เล่ากันไปเลย

446
00:23:42,931 --> 00:23:46,434
อาจารย์ไปขอให้สมาคมช่วยบริจาคละ

447
00:23:46,434 --> 00:23:50,205
อาจารย์โคชินไม่เต็มใจหรอก
แต่เมื่อวานก็ให้มา 200,000

448
00:23:50,205 --> 00:23:51,806
ใช่ ยิ้มออกดังปิ๊งเลย

449
00:23:51,806 --> 00:23:52,841
ปิ๊งเลย

450
00:23:53,842 --> 00:23:54,776
ทําไมล่ะ

451
00:23:55,710 --> 00:23:57,278
ทําไมต้องทําขนาดนั้นเพื่อฉัน

452
00:23:57,278 --> 00:24:00,815
ทุกคนอยากให้นายเลิกเป็นยากูซ่าน่ะสิ

453
00:24:00,815 --> 00:24:03,718
รับไว้เถอะ ดังเมื่อไรก็ค่อยคืน

454
00:24:03,718 --> 00:24:05,854
ไม่เอา รับไว้ไม่ได้หรอก

455
00:24:06,855 --> 00:24:08,723
- ทําไมล่ะ
- มันไม่ใช่เรื่องเงิน

456
00:24:08,723 --> 00:24:11,926
ฉันอยากเก่งราคุโกะกว่านี้
อยากทําให้คนหัวเราะ

457
00:24:11,926 --> 00:24:13,795
จากนั้นค่อยเลิกเป็นยากูซ่า

458
00:24:14,429 --> 00:24:16,197
ต่อให้เลิกเป็นตอนนี้...

459
00:24:21,970 --> 00:24:24,939
ขอโทษด้วยนะ ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ

460
00:24:25,507 --> 00:24:27,942
แต่ฉันไม่ชินกับความใจดีแบบนี้หรอก

461
00:24:33,848 --> 00:24:35,817
อาจารย์ครับ ทํายังไงดีล่ะ

462
00:24:35,817 --> 00:24:38,219
"ทํายังไงดี" อะไรล่ะ
ก็ลองใช้หัวคิดดู

463
00:24:38,219 --> 00:24:41,089
บอกไม่ได้เหรอ ฉันแกะถั่วยุ่งอยู่นะ

464
00:24:41,089 --> 00:24:45,059
คินโซ ข้าก็ว่าจะตายด้วย

465
00:24:45,059 --> 00:24:48,129
แต่ว่าตอนนี้มีเงินแล้ว
ตายไปก็ไร้ประโยชน์

466
00:24:48,129 --> 00:24:50,865
เอาไว้เจอกันชาติหน้านะ

467
00:24:50,865 --> 00:24:54,202
ส่วนคืนนี้ ข้าขอตัวก่อนนะ

468
00:24:54,202 --> 00:24:55,970
"เพื่ออะไรกัน" งั้นเหรอ

469
00:24:55,970 --> 00:24:57,772
คินโซถูกผลักตกสะพานแท้ๆ

470
00:24:57,772 --> 00:25:01,142
ถูกน้ํา ความเค็ม ความกลัว
ถาโถมเข้าใส่ตัว...

471
00:25:09,851 --> 00:25:11,152
เลขคี่

472
00:25:16,491 --> 00:25:17,559
สันติบาลมา

473
00:25:19,727 --> 00:25:21,529
มืดเกินไป มองอะไรไม่เห็นเลย

474
00:25:21,529 --> 00:25:24,032
ส่งไอ้นั่นให้ที

475
00:25:24,032 --> 00:25:26,234
- ไอ้ไหน
- กล่องใส่เชื้อไฟ

476
00:25:26,234 --> 00:25:27,902
อาจเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมก็ได้

477
00:25:35,143 --> 00:25:36,344
ท่านพี่

478
00:25:37,545 --> 00:25:39,247
- สวัสดีขอรับ
- คินโซเหรอ

479
00:25:40,048 --> 00:25:42,817
เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเนี่ย

480
00:25:42,817 --> 00:25:44,953
ไปฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะมา
แต่ไม่สําเร็จขอรับ

481
00:25:44,953 --> 00:25:46,654
ก็บอกแล้วไง

482
00:25:46,654 --> 00:25:49,557
ไม่ต้องกลัวไป คินโซน่ะ

483
00:25:49,557 --> 00:25:52,627
เขาฆ่าตัวตายคู่ไม่สําเร็จ
เดี๋ยวนะ เจ้าทําอะไร

484
00:25:52,627 --> 00:25:54,028
ส่งบันไดให้ที

485
00:25:54,028 --> 00:25:56,230
บ้าเอ๊ย เจ้าเหยียบหัวข้าเลยนะ

486
00:25:56,230 --> 00:25:58,032
แล้วใครอยู่ในตู้เก็บอาหาร

487
00:25:58,032 --> 00:25:59,901
ข้าหิวจนหนีไม่ไหวน่ะ

488
00:25:59,901 --> 00:26:02,136
ช่วยข้าด้วย

489
00:26:02,136 --> 00:26:04,572
มีเสียงร้องดังมาจากในถังมิโซะด้วย

490
00:26:04,572 --> 00:26:09,844
เป้าข้ากระแทกตอนตกลงมา
ของลับข้าขาดแล้วมั้ง

491
00:26:09,844 --> 00:26:11,446
ขอเราดูหน่อย

492
00:26:11,446 --> 00:26:14,315
ของรักของหวงด้วย
เลยต้องจับไว้ให้ดีน่ะ

493
00:26:16,184 --> 00:26:17,051
อ้าว

494
00:26:18,119 --> 00:26:19,153
มะเขือม่วงนี่นา

495
00:26:19,954 --> 00:26:23,458
ข้าทําของลับหล่นในนี้จริงๆ นะ

496
00:26:23,458 --> 00:26:26,060
ดง ดง ดง มัตสึโกโร

497
00:26:26,594 --> 00:26:27,829
มัตสึโกโร่

498
00:26:27,829 --> 00:26:31,599
พวกเจ้าทุกคนนี่น่าสมเพชจริงๆ

499
00:26:31,599 --> 00:26:33,501
ดูท่านดงเบะสิ

500
00:26:34,268 --> 00:26:36,938
อดีตซามูไรนี่ต่างจากพวกเราเลย

501
00:26:36,938 --> 00:26:40,341
ระหว่างที่เราโวยวายกัน
เขาไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด

502
00:26:41,142 --> 00:26:43,411
ชมข้าเกินไปแล้ว

503
00:26:44,045 --> 00:26:45,413
ข้าก็แค่...

504
00:26:46,381 --> 00:26:48,049
"ตกใจจนขยับไม่ไหว"

505
00:26:51,686 --> 00:26:52,654
จบแล้วเหรอ

506
00:26:52,654 --> 00:26:56,958
อะไรของทั้งสองคนเนี่ย
ใจลอยไปไหนแล้ว

507
00:26:56,958 --> 00:26:58,960
ขอโทษด้วยครับ พอดีใจลอยไปหน่อย

508
00:26:58,960 --> 00:27:01,295
ผมจับประโยคเด็ดของเรื่อง
ไม่ได้อีกแล้ว

509
00:27:01,295 --> 00:27:03,931
ยังไม่ต้องหรอก ก็เรื่องมันยังไม่จบ

510
00:27:03,931 --> 00:27:06,934
- หา
- เรื่องนี้มีภาคสองด้วยน่ะ

511
00:27:06,934 --> 00:27:09,237
ภาคสองชื่อว่า "แก้แค้น"

512
00:27:09,237 --> 00:27:13,574
คินโซกลับไปหาโอโซเมะ
แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีใครเล่ากันแล้ว

513
00:27:13,574 --> 00:27:14,609
ทําไมล่ะ

514
00:27:14,609 --> 00:27:15,777
มันมืดมนเกินไปน่ะสิ

515
00:27:15,777 --> 00:27:18,646
ไม่มีใครอยากฟังเรื่องที่
ฟังแล้วหัวเราะไม่ออกหรอก

516
00:27:18,646 --> 00:27:21,382
ในสายงานของเราน่ะนะ โคโทระ โคทัตสึ

517
00:27:22,250 --> 00:27:25,119
เราต้องทําให้คนดูสนุก

518
00:27:25,119 --> 00:27:27,288
เรื่องนั้นไม่เห็นต้องบอกเลย
ผมรู้แล้ว

519
00:27:27,288 --> 00:27:29,691
แกไม่รู้สักหน่อย ฉันถึงได้บอกไง

520
00:27:30,258 --> 00:27:33,294
หน้าตาทั้งสองคนไม่เห็นมีความสุขเลย

521
00:27:34,629 --> 00:27:36,330
- เสื้อผ้าเหรอ
- ความสุข

522
00:27:37,398 --> 00:27:38,399
ยิ้มหน่อยสิ

523
00:27:41,536 --> 00:27:43,004
อะไรล่ะนั่น

524
00:27:43,004 --> 00:27:44,505
แดดแยงตาหรือไง

525
00:27:44,505 --> 00:27:47,542
- เอาร่มไหม
- ก็มันไม่มีเรื่องให้ยิ้มนี่

526
00:27:47,542 --> 00:27:50,678
แก๊งของผมกําลังจะถูกยุบ
ไม่ก็ถูกฆ่านะ

527
00:27:50,678 --> 00:27:52,747
ผมก็เล่าราคุโกะไม่เก่ง

528
00:27:52,747 --> 00:27:54,682
แถมยังติดต่อเมกูมิจังไม่ได้อีก

529
00:27:54,682 --> 00:27:57,318
- จริงเหรอ
- ผมคงหมดหวังแล้วมั้ง

530
00:27:57,318 --> 00:27:58,352
ไม่หมดหวังหรอกน่า

531
00:27:58,352 --> 00:28:00,888
ต่อให้ไม่ได้ผล ก็ต้องหัวเราะ

532
00:28:00,888 --> 00:28:05,560
ต่อให้มีเรื่องกังวลใจ
มืออาชีพก็ต้องสวมหน้ากากยิ้มแย้ม

533
00:28:06,394 --> 00:28:11,733
อาจารย์ คราวก่อนที่บอกว่า
จะยกชื่อในวงการให้น่ะ

534
00:28:11,733 --> 00:28:15,169
- อ้อ หนักใจเหรอ
- ไม่ใช่แบบนั้น

535
00:28:17,071 --> 00:28:19,874
ฉันไม่ต้องการหรอก ไม่อยากได้จริงๆ

536
00:28:19,874 --> 00:28:20,908
ก็เหมือนกันแหละ

537
00:28:20,908 --> 00:28:22,477
พูดอะไรของนาย

538
00:28:22,477 --> 00:28:24,746
ชื่อดงเบะเป็นตัวแทน
สํานักฮายาชิยาเตะนะ

539
00:28:24,746 --> 00:28:27,181
ดงเบะรุ่นที่ห้าได้รับรางวัล
เหรียญวัฒนธรรมด้วย

540
00:28:27,181 --> 00:28:32,420
ก็ฉันชอบชื่อโคโทระที่อาจารย์ตั้งให้

541
00:28:32,987 --> 00:28:35,089
ฉันไม่สนเรื่องดงเบะรุ่นก่อนๆ หรอก

542
00:28:35,089 --> 00:28:37,325
ฉันขอใช้ชื่อโคโทระ
มากกว่าชื่อของ...

543
00:28:39,761 --> 00:28:41,129
คนที่ฉันไม่เคยเจอดีกว่า

544
00:28:45,333 --> 00:28:46,934
นายนี่ไร้เทียมทานจริงๆ

545
00:28:49,704 --> 00:28:51,639
ซายูริจังร้องไห้อยู่ละ

546
00:28:52,573 --> 00:28:54,041
ขอโทษครับ

547
00:28:55,510 --> 00:28:58,012
อ้าว ทาโมะสึซัง มีอะไรเหรอคะ

548
00:28:58,746 --> 00:29:01,415
ผมอยากรู้ว่าเมกูมิ
มาที่นี่หรือเปล่าน่ะครับ

549
00:29:01,415 --> 00:29:04,085
- วันนี้ไม่ได้มาค่ะ
- มีอะไรหรือเปล่าครับ

550
00:29:04,085 --> 00:29:08,689
เมกูมิบอกว่าจะไปดําน้ํากับเพื่อนๆ

551
00:29:08,689 --> 00:29:11,559
แต่ยังไม่กลับมา ผมเลยเป็นห่วงน่ะ

552
00:29:11,559 --> 00:29:13,394
เย่

553
00:29:23,538 --> 00:29:24,705
เพื่อนๆ เหรอ

554
00:29:25,306 --> 00:29:26,274
เพื่อนที่ทํางานเหรอ

555
00:29:26,274 --> 00:29:27,241
เปล่า

556
00:29:27,241 --> 00:29:30,044
ดูเหมือนจะมีคนชื่อเว็บ ไซโตะด้วย

557
00:29:30,044 --> 00:29:31,512
เว็บ ไซโตะนี่ใคร

558
00:29:31,512 --> 00:29:33,014
"เว็บไซต์" หรือเปล่า

559
00:29:33,014 --> 00:29:37,485
โทโมะจัง นี่หมายถึงอะไรเหรอ

560
00:29:39,086 --> 00:29:40,354
เรนตันเหรอ

561
00:29:41,022 --> 00:29:45,927
คงเป็น "เรนต์คาร์" รถเช่ามั้ง

562
00:29:45,927 --> 00:29:48,129
คนแถวนี้อาจเรียกแบบนี้น่ะ

563
00:29:49,030 --> 00:29:51,032
อ๋อ จะเช่ารถไปสินะ

564
00:29:51,032 --> 00:29:52,834
มันเขียนว่าเรนตันเหรอ

565
00:29:53,734 --> 00:29:56,103
ผมนึกว่าแปลว่าเรนต์คาร์น่ะ

566
00:29:56,103 --> 00:29:58,072
ไม่ใช่เรนต์คาร์ ถ่านอัดแท่งต่างหาก

567
00:29:58,706 --> 00:30:00,208
- เมกูมิกําลังอยู่ในอันตราย
- หา

568
00:30:00,208 --> 00:30:02,844
ฆ่าตัวตายโดยใช้ถ่านไงเล่า
นี่เว็บไซต์ฆ่าตัวตายหมู่

569
00:30:06,414 --> 00:30:10,518
ทําไมไม่ลงกันล่ะ ลงรถกันเถอะ

570
00:30:12,320 --> 00:30:13,421
จะทําเนื้อย่างเหรอ

571
00:30:14,088 --> 00:30:15,957
ตื่นเต้นจังเลย

572
00:30:15,957 --> 00:30:17,425
พวกนั้นไปที่ไหน

573
00:30:17,425 --> 00:30:20,661
พวกนั้นนัดเจอกันตอนค่ําในชินางาวะ

574
00:30:20,661 --> 00:30:23,798
จากนั้นก็จะไปฮาโกเน่

575
00:30:24,332 --> 00:30:27,702
- "ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ"
- เปล่า ที่ฮาโกเน่

576
00:30:27,702 --> 00:30:31,305
กุญแจรถ ขอกุญแจรถหน่อย เร็วเข้า

577
00:30:32,173 --> 00:30:33,608
จะไปไหนน่ะ

578
00:30:33,608 --> 00:30:34,642
ริวจัง

579
00:30:36,844 --> 00:30:38,212
ฉันไปด้วย

580
00:30:38,212 --> 00:30:39,247
สวัสดีครับ

581
00:30:43,718 --> 00:30:45,553
- นั่งฝั่งนั้น
- นี่เหรอ

582
00:30:53,027 --> 00:30:54,562
ลูกพี่

583
00:31:00,701 --> 00:31:02,103
โทระ ระวังด้วย

584
00:31:02,703 --> 00:31:04,972
ฉันทําแว่นหล่นบนพื้น

585
00:31:10,945 --> 00:31:11,913
มันเกิดอะไรขึ้น

586
00:31:12,680 --> 00:31:15,516
ตอนผมเอากระดาษทิชชูไปเติม...

587
00:31:26,827 --> 00:31:30,231
อย่ามาหาเรื่องกันนะโว้ย

588
00:31:31,699 --> 00:31:34,902
พวกมันไม่ใช่คน พวกมันเป็นบ้าไปแล้ว

589
00:31:37,004 --> 00:31:38,005
ฮิวกะซังล่ะ

590
00:31:38,005 --> 00:31:40,474
ไม่ต้องโทรบอกหรอก
หมอนั่นเพิ่งแต่งงานนะ

591
00:31:41,375 --> 00:31:42,944
- โทรเดี๋ยวนี้เลย
- ไม่ได้หรอก

592
00:31:44,345 --> 00:31:45,212
ทําไม

593
00:31:45,780 --> 00:31:47,548
ฮิวกะซังถูกเล่นงานสัปดาห์ก่อน

594
00:31:53,621 --> 00:31:56,657
พวกมันทําขาเขาหัก
ไหล่ขวากับซี่โครงสามซี่ด้วย

595
00:31:56,657 --> 00:31:58,259
แล้วทําไมไม่บอกฉัน

596
00:31:58,259 --> 00:32:00,094
เพื่อตัวแกเองนั่นแหละ โทระ

597
00:32:01,462 --> 00:32:03,331
ฮิวกะขอให้ฉันปิดเรื่องนี้ไว้

598
00:32:08,402 --> 00:32:10,204
เราจะทํายังไงกันต่อ

599
00:32:10,204 --> 00:32:11,238
จะอยู่เฉยๆ งั้นเหรอ

600
00:32:11,238 --> 00:32:13,708
อย่าไปนะ แกไปไม่ได้นะ โทระ

601
00:32:13,708 --> 00:32:16,644
พี่อยากเลิกเป็นยากูซ่า
ขนาดนั้นเลยเหรอ

602
00:32:16,644 --> 00:32:19,981
หุบปากนะ เจ้าลูกบ้า
ถ้าแกไปตอนนี้ แกจะถอนตัวไม่ได้นะ

603
00:32:19,981 --> 00:32:21,949
- พูดอะไรบ้างสิ
- อย่านะ โทระ

604
00:32:23,050 --> 00:32:24,618
พี่เป็นความหวังของเรา...

605
00:32:24,618 --> 00:32:26,187
หุบปาก

606
00:32:40,434 --> 00:32:41,535
โทระ

607
00:32:46,640 --> 00:32:48,709
(โคโทระ)

608
00:32:48,709 --> 00:32:52,313
ทัตสึโอะ เปิดเพลงนานไปแล้ว

609
00:32:53,014 --> 00:32:55,549
ออกมาได้แล้ว โคโทระ

610
00:32:56,384 --> 00:32:58,586
โคโทระ

611
00:33:00,021 --> 00:33:02,823
คนดูทนไม่ไหวแล้วสิเนี่ย
ฉันออกไปก่อนดีกว่า

612
00:33:02,823 --> 00:33:04,725
โคโทระล่ะ

613
00:33:05,526 --> 00:33:08,629
- ยังไม่มาเลย
- ถามจริง อะไรของเขาเนี่ย

614
00:33:09,196 --> 00:33:11,198
- แกล่ะจะทําอะไร
- ก็จะขึ้นเวทีน่ะสิ

615
00:33:11,198 --> 00:33:13,334
คนดูรอโคโทระอยู่ต่างหาก

616
00:33:13,334 --> 00:33:15,136
แต่เขาไม่อยู่นี่

617
00:33:15,136 --> 00:33:16,070
หยุดเลยนะ

618
00:33:17,805 --> 00:33:19,373
แกเป็นแค่เด็กฝึก

619
00:33:19,373 --> 00:33:21,642
คิดว่าจะแสดงแทน
โคโทระได้เลย เจ้าเด็กบ้า

620
00:33:24,445 --> 00:33:25,880
ขอร้องล่ะครับ อาจารย์

621
00:33:25,880 --> 00:33:29,517
ผมอยากขึ้นเวที
ผมอยากเล่าเรื่องตลกแบบตลกๆ

622
00:33:29,517 --> 00:33:31,786
ตอนนี้ผมเล่า
"ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ" ได้แล้ว

623
00:33:31,786 --> 00:33:33,587
ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ ก็ไม่มีโอกาสแล้ว

624
00:33:34,889 --> 00:33:35,756
ริวจิ

625
00:33:37,558 --> 00:33:39,360
ผมอยากทําเพื่อตัวเองครับ

626
00:33:40,428 --> 00:33:43,230
ไม่ใช่เพื่อโคโทระ ไม่ใช่เพื่อพ่อ

627
00:33:43,230 --> 00:33:45,833
ผมอยากทําเพื่อตัวเอง ได้โปรด

628
00:33:47,735 --> 00:33:49,603
ขอฉันมองหน้าแกหน่อย โคทัตสึ

629
00:33:55,609 --> 00:33:56,610
ยิ้มซิ

630
00:34:07,655 --> 00:34:08,622
ไปได้

631
00:34:10,858 --> 00:34:12,326
ครับ

632
00:34:14,028 --> 00:34:16,097
รออยู่เลย

633
00:34:18,566 --> 00:34:19,700
ใครน่ะ

634
00:34:19,700 --> 00:34:22,369
โคทัตสึละ

635
00:34:24,672 --> 00:34:26,707
ฮายาชิยาเตะ โคทัตสึครับ

636
00:34:27,374 --> 00:34:29,710
ถึงจะน่าอาย แต่ผมกลับมาแล้วครับ

637
00:34:30,344 --> 00:34:32,313
มังกร มังกร มังกรเต้นรํา

638
00:34:34,482 --> 00:34:36,117
เอาละนะ

639
00:34:36,117 --> 00:34:38,018
เมื่อกี้แค่วอร์มอัพน่ะครับ

640
00:34:46,193 --> 00:34:48,362
เจ้าพวกบ้าริวเซไก

641
00:34:52,133 --> 00:34:53,134
เชิญเลย

642
00:35:01,075 --> 00:35:02,009
เจ้าบ้า

643
00:35:05,045 --> 00:35:06,147
มีเรื่องอะไรกัน

644
00:35:06,881 --> 00:35:09,717
นี่ต้องเป็นวันโชคดีของฉันแน่ๆ

645
00:35:09,717 --> 00:35:11,652
หุบปากไปเลย

646
00:35:17,758 --> 00:35:19,927
อย่ามาแหย็มกับเรานะโว้ย

647
00:35:56,664 --> 00:35:57,865
รับไป

648
00:36:04,572 --> 00:36:05,539
หยุดนะ

649
00:36:08,075 --> 00:36:10,544
โอโซเมะ เกอิชาในชินางาวะ...

650
00:36:10,544 --> 00:36:12,012
"ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ" ละ

651
00:36:12,012 --> 00:36:15,149
เป็นโฉมงามตัวจริง
เวลาที่เจ้าหล่อนปิดปาก

652
00:36:15,149 --> 00:36:18,953
แถมเธอยังพูดติดสําเนียง
อาโอโมริสุดๆ เลยด้วย

653
00:36:18,953 --> 00:36:20,020
อาโอโมริเหรอ

654
00:36:20,020 --> 00:36:22,256
โอโซเมะเขียนจดหมายถึงเพื่อนชายทุกคน

655
00:36:22,256 --> 00:36:25,726
แล้วออกไปพบพวกนั้นในชินางาวะ

656
00:36:25,726 --> 00:36:30,297
พวกเขาจะทําสิ่งที่ปัจจุบันเรียกว่า
"เดย์ทริป" แต่ชายพวกนี้

657
00:36:30,297 --> 00:36:32,032
กลับมีแรงจูงใจซ่อนเร้น

658
00:36:34,168 --> 00:36:35,903
เริ่มกันเลยไหม

659
00:36:37,371 --> 00:36:38,239
เดี๋ยวก่อน

660
00:36:38,239 --> 00:36:40,374
เมกูมิอยากกินยากิโซบะ

661
00:36:40,374 --> 00:36:42,943
เราไม่ได้จะทําบาร์บีคิวนะ

662
00:36:42,943 --> 00:36:45,112
- งั้นใครก็ได้ไปซื้อให้ทีได้ไหม
- ได้สิ

663
00:36:46,580 --> 00:36:48,716
ครับ มันคือการฆ่าตัวตาย
ด้วยการรมควัน

664
00:36:48,716 --> 00:36:52,686
คนที่ไม่ซาบซึ้งในชีวิตนั้น
มีให้เห็นตลอด

665
00:36:52,686 --> 00:36:57,491
พวกเขาขี้ขลาดเกินกว่าจะตายลําพัง
ก็เลยตามหาคนที่จะฆ่าตัวตายด้วย

666
00:36:57,491 --> 00:36:59,193
แต่โอโซเมะไม่รู้เรื่องนี้

667
00:36:59,193 --> 00:37:00,527
หน้าต่างๆ

668
00:37:00,527 --> 00:37:04,565
ขอเปิดหน้าต่างหน่อยนะ

669
00:37:07,234 --> 00:37:09,203
ขอโทษ ทนเอาก็ได้

670
00:37:09,203 --> 00:37:12,706
ตอนนั้นเอง พ่อค้าริว
ที่เป็นคนรักของเธอ

671
00:37:12,706 --> 00:37:17,044
กับทาโมะสึ เพื่อนเก่าเธอ
กับตํารวจก็ออกตามหาเธอ

672
00:37:20,414 --> 00:37:21,782
อยู่ไหนกัน

673
00:37:21,782 --> 00:37:23,183
เมกูมิจัง

674
00:37:24,718 --> 00:37:27,488
เฮ้ เมกูมิจัง

675
00:37:27,488 --> 00:37:31,458
คุณพระ เมกุปปิ

676
00:37:31,458 --> 00:37:32,760
เมกูมิ

677
00:37:33,927 --> 00:37:37,231
ไม่แปลกใจเลยที่เธอเงียบไป
เป็นคนหลับง่ายนี่เอง

678
00:37:37,865 --> 00:37:41,435
ขายาวจังเลยนะ

679
00:37:42,603 --> 00:37:44,505
ดีจังเลยที่ได้ตาย

680
00:37:44,505 --> 00:37:46,640
กับคนสวยแบบนี้

681
00:37:46,640 --> 00:37:51,278
อยากไปเดตกับสาวแบบนี้ก่อนตายจังเลย

682
00:37:52,713 --> 00:37:54,515
อาจยังไม่สายไปก็ได้นะ

683
00:37:55,416 --> 00:37:57,985
- หา
- ล้อเล่นน่ะ

684
00:38:04,224 --> 00:38:06,093
- เธอไม่ควรตายหรอก
- อย่าตายนะ

685
00:38:06,093 --> 00:38:08,495
ฉันไม่อยากตายแล้ว

686
00:38:09,630 --> 00:38:11,899
ฉันยังไม่อยากตาย

687
00:38:11,899 --> 00:38:14,034
ช่วยด้วยๆ

688
00:38:15,069 --> 00:38:17,137
ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย

689
00:38:30,784 --> 00:38:31,952
เมกูมิจัง

690
00:38:32,853 --> 00:38:33,921
ขอร้อง ตื่นเถอะ

691
00:38:33,921 --> 00:38:35,522
ตื่นขึ้นมาเถอะ

692
00:38:35,522 --> 00:38:39,193
ตื่นเถอะนะ

693
00:38:39,193 --> 00:38:42,663
นี่แอบเหมือนสโนไวต์
กับคนแคระทั้งเจ็ดอยู่นะ

694
00:38:42,663 --> 00:38:44,131
อาจต้องจูบก็ได้นะ

695
00:38:46,867 --> 00:38:48,769
จะทําอะไรน่ะ

696
00:38:48,769 --> 00:38:51,405
- นั่นเมกูมิจังของฉันนะ
- อย่ามาขวาง

697
00:38:52,940 --> 00:38:57,511
พวกเขามุ่งมั่นไม่เหมือน
คนที่เพิ่งพยายามจะฆ่าตัวตายเลย

698
00:38:57,511 --> 00:38:59,380
ในที่สุดโอโซเมะก็ตื่นขึ้นมา

699
00:39:00,681 --> 00:39:04,651
"อ๊ะ พวกคุณทําอะไรกันน่ะ"

700
00:39:04,651 --> 00:39:06,687
ที่นี่ที่ไหน

701
00:39:06,687 --> 00:39:09,089
อย่าให้เจ้าหญิงหนีไปได้

702
00:39:09,089 --> 00:39:11,291
อะไรเนี่ย ไปให้พ้น

703
00:39:11,291 --> 00:39:14,094
เมกูมิจัง นี่ฉันเอง

704
00:39:14,094 --> 00:39:16,964
ไปให้พ้น

705
00:39:18,766 --> 00:39:21,068
เมกูมิจัง รอด้วย

706
00:39:22,736 --> 00:39:24,638
เดี๋ยวสิ เมกูมิจัง

707
00:39:29,777 --> 00:39:31,945
ไปไหนของเธอนะ

708
00:39:31,945 --> 00:39:33,447
ช่วยด้วย

709
00:39:34,014 --> 00:39:36,850
เมกุปปิ

710
00:39:36,850 --> 00:39:38,252
ทาโมะจัง

711
00:39:38,252 --> 00:39:40,521
ทาโมะจัง

712
00:39:40,521 --> 00:39:41,789
เดี๋ยวๆ

713
00:39:43,056 --> 00:39:44,758
ไม่นะ

714
00:39:44,758 --> 00:39:48,962
กลัวจังเลย เมกูมิกลัวจังเลย

715
00:39:50,030 --> 00:39:50,898
ไม่เป็นไรแล้ว

716
00:39:54,368 --> 00:39:57,137
ดูพวกนายสิ ผู้ชายสี่คน
น่าสมเพชจริงๆ

717
00:39:57,137 --> 00:39:58,505
"แล้วดูหมอนั่นสิ

718
00:39:58,505 --> 00:40:01,041
ชาวนานี่ต่างออกไปเลย

719
00:40:01,041 --> 00:40:03,210
อุ้มโอโซเมะอยู่ซะด้วย"

720
00:40:03,210 --> 00:40:05,579
ไม่หรอก ชมเกินไปแล้ว

721
00:40:06,213 --> 00:40:08,048
ผมก็แค่...

722
00:40:08,048 --> 00:40:10,484
"ช็อกจนขยับตัวไม่ไหว"

723
00:40:17,858 --> 00:40:19,326
เก่งมาก โคทัตสึ

724
00:40:22,863 --> 00:40:25,299
พัฒนาขึ้นนะ โคทัตสึ

725
00:40:29,736 --> 00:40:32,506
ริวจัง เก่งมาก

726
00:40:33,841 --> 00:40:35,642
เก่งที่สุดในญี่ปุ่นเลย

727
00:40:38,612 --> 00:40:39,746
ขอบคุณครับ

728
00:40:42,015 --> 00:40:44,818
ค่ะ ยากิโซบะได้แล้วค่ะ

729
00:40:47,521 --> 00:40:49,790
อยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้นกับโคโทระ

730
00:40:49,790 --> 00:40:52,860
พูดอยู่ได้ โคโทระๆ
ไม่พูดถึงราคุโกะของผมหน่อยเหรอ

731
00:40:53,727 --> 00:40:56,096
นั่นไม่ใช่ "ฆ่าตัวตายคู่ในชินางาวะ"
จริงๆ สักหน่อย

732
00:40:56,096 --> 00:40:58,098
พวกเขาแค่เจอกันในชินางาวะ

733
00:40:58,098 --> 00:41:00,334
เลิกจับผิดทีเถอะ นี่ก็สามปีแล้วนะ

734
00:41:00,334 --> 00:41:03,971
แกทําได้ดีแล้ว แกมีพื้นฐาน

735
00:41:03,971 --> 00:41:05,239
ตั้งใจเข้าล่ะ เอ้า

736
00:41:05,239 --> 00:41:07,207
- อะไร
- ค่าเรียน

737
00:41:10,210 --> 00:41:11,545
หยาบคายจริงๆ

738
00:41:11,545 --> 00:41:12,980
ซื้อบุหรี่ยังไม่ได้เลย

739
00:41:12,980 --> 00:41:15,148
งั้นเอาคืนมา
พ่อก็คืนให้โคโทระตลอดนี่

740
00:41:15,148 --> 00:41:17,251
ก็นั่นฉันใช้หนี้คืนโคโทระ

741
00:41:18,418 --> 00:41:22,155
ช่างมันเถอะ
ว่าแต่ผมเป็นลูกศิษย์พ่อใช่ไหม

742
00:41:22,155 --> 00:41:26,326
วูล์ฟคอร์ปใช่ยากูซ่า
ในเรื่องคราวก่อนไหม

743
00:41:26,326 --> 00:41:28,395
ชายที่ถืออาวุธคล้ายปืน...

744
00:41:29,229 --> 00:41:30,764
เพิ่งมีรายงานเข้ามาครับ

745
00:41:30,764 --> 00:41:34,368
ชายคนนี้คือยามาซากิ
ของแก๊งชินจูกุริวเซไก

746
00:41:35,435 --> 00:41:36,670
โกหกใช่ไหม

747
00:41:36,670 --> 00:41:40,340
ดูเหมือนเขาจะจับคาจิ ริกิโอะ
กับลูกน้องสองสามคนเป็นตัวประกัน

748
00:41:43,944 --> 00:41:47,247
อาจดูย้ําคิดย้ําทํา แต่จะพูดอีกครั้ง

749
00:41:48,181 --> 00:41:49,883
ถ้ามาแหยมกับริวเซไก

750
00:41:49,883 --> 00:41:52,286
คราวหน้าฉันไม่ปล่อยไว้แน่

751
00:41:53,387 --> 00:41:54,655
นายน้อยของฉัน

752
00:41:55,255 --> 00:41:56,924
เป็นคนอารมณ์ร้อนซะด้วย

753
00:42:00,160 --> 00:42:01,562
ดี

754
00:42:14,441 --> 00:42:15,809
ผมจะไปมอบตัวละนะ

755
00:42:16,610 --> 00:42:17,678
ลูกพี่

756
00:42:21,248 --> 00:42:23,183
ไม่สิ ไม่ลูกพี่

757
00:42:28,855 --> 00:42:30,424
เรียกว่าโทระ

758
00:42:34,261 --> 00:42:35,295
โทระ

759
00:42:36,997 --> 00:42:38,231
ฉัน...

760
00:42:48,275 --> 00:42:51,511
แอบออกไปดีๆ นะครับ ว่าที่หัวหน้า

761
00:42:58,652 --> 00:43:00,220
รีบไปสิ

762
00:43:25,412 --> 00:43:26,279
นั่นยามาซากิ

763
00:43:26,279 --> 00:43:29,383
ผู้ต้องสงสัยออกมาแล้วครับ

764
00:43:29,383 --> 00:43:30,283
ยอมจํานนซะ

765
00:43:41,194 --> 00:43:43,630
{\an8}(ชายที่ใช้ปืนบุกวูล์ฟคอร์ป)

766
00:43:44,531 --> 00:43:46,099
- พ่อครับ
- อะไร

767
00:43:47,034 --> 00:43:48,235
โคโทระ

768
00:43:50,537 --> 00:43:51,438
ยิ้มอยู่ละ

769
00:45:57,063 --> 00:46:01,067
{\an8}คําบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์